text_structure.xml 107 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#HenrykGoryszewski">Otwieram posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. W trakcie dzisiejszego posiedzenia będziemy kontynuowali pracę nad projektem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Proponuję, aby na początku posiedzenia powrócić do zapisu art. 14, a konkretnie rozwiązania, które zaproponował pan poseł Romuald Ajchler.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#HenrykGoryszewski">Wcześniej jednak chciałbym wycofać się z proceduralnego stanowiska, które zająłem w trakcie wczorajszego posiedzenia, dotyczącego kworum. Regulamin Sejmu stanowi, że kworum jest wymagane w trakcie głosowań, a konkretnie, że komisja podejmuje uchwały w obecności co najmniej 1/3 swoich członków. Dodam, że nikt nie przerywa posiedzenia plenarnego ze względu na niewielką liczbę posłów na sali obrad. Niemniej jednak, przyjmuje się, że kworum jest warunkiem prowadzenia obrad. Oczywiście, członkowie Komisji mogą umówić się, że kworum nie będzie sprawdzane. Przypomniałem sobie, że dwukrotnie skorzystałem z praktyki dotyczącej kworum i między innymi dlatego przyznaję, że w dniu wczorajszym popełniłem błąd. Od dnia dzisiejszego, jeżeli ktoś z posłów zgłosi wniosek o sprawdzenie kworum, a na sali nie będzie wystarczającej liczby członków Komisji, wówczas zarządzę dwudziestominutową przerwę. Jeżeli po przerwie nie będzie kworum, wówczas zamknę posiedzenie. Proszę, aby co najmniej 11 posłów większości rządowej było obecnych w trakcie posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#HenrykGoryszewski">Członkowie Komisji Finansów Publicznych otrzymali przeredagowany przez przedstawicieli Biura Legislacyjnego zapis art. 14 ust. 3–5. Otwieram dyskusję w sprawie art. 14. Jeżeli ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych będzie przeciwny przyjęciu wspomnianej zmiany, wówczas poddam tę propozycję pod głosowanie na zakończenie prac nad ustawą. Czy ktoś z posłów chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#RomualdAjchler">Proponuję, aby pan przewodniczący Henryk Goryszewski odczytał przeredagowany przez przedstawicieli Biura Legislacyjnego zapis art. 14 ust. 3–5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#HenrykGoryszewski">Propozycja zakłada dodanie w art. 14 ust. 3–5 w brzmieniu: „3. Jeżeli w terminie 30 dni podatnik nie ureguluje wobec rezydenta całości lub części zobowiązania za otrzymane towary lub przyjęte usługi, ustala wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń od, określonego w art. 12, dnia uzyskania przychodu przez rezydenta do dnia zapłaty zobowiązania lub jego części, nawet gdy zapłata zobowiązania została rozłożona na raty lub odroczono jej termin.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#HenrykGoryszewski">4. Wartość świadczeń, o których mowa w ust. 3, ustala się za każdy okres sprawozdawczy w wysokości odsetek ustawowych obliczonych od kwoty zobowiązania.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#HenrykGoryszewski">5. Przepisów ust. 3 nie stosuje się do zobowiązań objętych postępowaniem układowym, w rozumieniu przepisów prawa o postępowaniu układowym, od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o otwarciu tego postępowania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#HelenaGóralska">Zwracam uwagę na fakt, że art. 12 wciąż nie został zmodyfikowany. W moim przekonaniu, w pierwszej kolejności musimy rozpatrzyć i przyjąć art. 12, do którego odwołuje się proponowany przepis art. 14 ust. 3. W wersji zapisu przedłożonej członkom Komisji Finansów Publicznych przez rząd nie istnieje przepis dotyczący dnia uzyskania przychodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę o wyjaśnienie powyższej kwestii przedstawicielkę Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Po uwzględnieniu sugestii zgłoszonych w trakcie wczorajszej dyskusji Biuro Legislacyjne przygotowało następującą redakcję art. 12 ust. 3: „3. Dniem powstania przychodu należnego jest dzień wykonania świadczenia, usługi, wydania rzeczy lub wystawienia faktury (rachunku)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#HenrykGoryszewski">Zwracam uwagę, że wymienione czynności mogły zostać wykonane z różnymi datami. Musimy przyjąć zapis, zgodnie z którym dniem powstania przychodu należnego jest najwcześniejszy dzień, spośród dni, w których wykonane zostały czynności wymienione w przedstawionym powyżej katalogu. Konieczne jest zatem zmodyfikowanie propozycji Biura Legislacyjnego. Pomijając wszystkie inne kwestie zwracam uwagę, że powyższa sprawa ma aspekt polityczny. Art. 12 zostanie rozpatrzony w późniejszym terminie w drodze głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#RomualdAjchler">W związku z faktem, że w dniu wczorajszym nie wszyscy członkowie Komisji Finansów Publicznych byli obecni na posiedzeniu, chciałbym ponownie przytoczyć argumenty przemawiające za proponowanym przeze mnie rozwiązaniem. Dostrzegam ogrom problemów, które możemy nazwać „zatorami płatniczymi”. Jako poseł staram się przeciwdziałać wspomnianym problemom i dlatego zgłosiłem stosowną poprawkę dotyczącą art. 14.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#RomualdAjchler">Odrzucenie poprawki usankcjonuje obecny stan. Oznaczałoby to, że posłowie akceptują sytuację, w której przykładowo supermarkety płacą dostawcom za towar dopiero po 60, czy nawet 90 dniach. W chwili obecnej przemysł rolno-spożywczy, w tym przemysł tłuszczowy jest opanowany głównie przez kapitał zachodni. Tym samym, odrzucając propozycję dotyczącą art. 14, popieramy supermarkety, czy przemysł rolno-spożywczy, w który w większości zaangażowany jest kapitał zachodni. Równocześnie sankcjonujemy stan, w którym dostawca, który uzyska zapłatę za 90, czy nawet 180 dni musi zapłacić zobowiązanie wobec skarbu państwa natychmiast po wystawieniu faktury.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#HenrykGoryszewski">Po pierwsze, proponuję dodanie w ust. 4 sformułowania: „lub odpowiednio od niespłaconej jego części”. W konsekwencji przepis ust. 4 uzyskałby następujące brzmienie: „4. Wartość świadczeń, o których mowa w ust. 3, ustala się za każdy okres sprawozdawczy w wysokości odsetek ustawowych obliczonych od kwoty zobowiązania lub odpowiednio od niespłaconej jego części”.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#HenrykGoryszewski">Po drugie, rozpatruję powyższą kwestię w kategoriach siły i słabości ekonomicznej. W moim przekonaniu, państwo powinno bronić strony słabszej ekonomicznie. Cieszy mnie, że nie muszę już przypominać, że stronę silniejszą stanowi kapitał zagraniczny, niekoniecznie kapitał zachodni. Chociaż, już Krzysztof Kolumb odkrył, że podróżując w kierunku zachodnim można dotrzeć nawet do Korei Południowej. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby jeszcze zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AndrzejWoźnicki">Podzielam troskę wyrażoną przez pana posła wnioskodawcę. Zwracam jednak uwagę, że przepis art. 14 będzie dotyczył również polskich podmiotów, które mają trudności w obrocie gospodarczym, związane z funkcjonowaniem na rynku. Przykładem mogą być podmioty zajmujące się obrotem wyrobami tekstylnymi. Podatek za przechowywanie towaru bez zapłaty przez okres dłuższy niż 30 dni będzie dla wspomnianych podmiotów stanowił istotny problem. Jest to obosieczna broń. W związku z powyższym, zanim podejmiemy decyzję w tej sprawie powinniśmy zapoznać się z opinią dotyczącą skutków wprowadzenia omawianego rozwiązania w ramach obrotu gospodarczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#SławomirMaliszewski">Nie kwestionując zaproponowanego zapisu, chciałbym zwrócić uwagę, że może zaistnieć sytuacja, w której podatnicy umówią się pomiędzy sobą, że termin płatności zostanie odroczony, ale w tym czasie będą naliczane umowne lub ustawowe odsetki. Przykładowo supermarket może zdecydować się na zapłacenie swojemu dostawcy odsetek. W rezultacie taki podmiot, mimo iż zapłaci odsetki, będzie musiał zaliczyć sobie pewną kwotę do przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#HenrykGoryszewski">Zwracam uwagę, że możemy przyjąć sformułowanie, zgodnie z którym omawiany przepis nie ma zastosowania, jeżeli korzystający z kredytu kupieckiego płaci z tego tytułu odsetki równe przykładów co najmniej warszawskiej stopie międzybankowej. Takie rozwiązanie pozwoli na uniknięcie podwójnego opodatkowania. Jednakże w rezultacie strona silniejsza może stwierdzić, że zapłaci dostawcy przykładowo nie 50 złotych za określoną partię towaru, ale 45 złotych i odsetki wynikające z faktu, że zapłata zostanie przekazana dopiero po 3 miesiącach. W moim przekonaniu, wspomnianą kwestię powinien przeanalizować rząd, a nie pojedynczy posłowie. Problem powinien zostać rozwiązany w kontekście przepisów antymonopolowych. Omawiana obecnie propozycja jest aktem rozpaczy, gdyż kolejne rządy nie zajmują się problemami, na które zwrócił uwagę pan poseł Romuald Ajchler.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#HelenaGóralska">Po przeanalizowaniu argumentów przemawiających za i przeciwko przyjęciu omawianej poprawki zdecydowałam, że nie poprę działania, które pan przewodniczący Henryk Goryszewski nazwał aktem rozpaczy. Pan poseł Romuald Ajchler wciąż podaje przykład stosunków gospodarczych, jakie panują pomiędzy supermarketem a dostawcami. Rozumiem powyższy problem, ale równocześnie zgadzam się z opinią pana przewodniczącego Henryka Goryszewskiego, który stwierdził, że omawiany problem powinien zostać rozwiązany w inny sposób. Dodam również, że zaproponowane rozwiązanie dotyczyłoby również stosunków panujących pomiędzy podmiotami, spośród których nie można wyróżnić podmiotu silniejszego i słabszego.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#HelenaGóralska">Załóżmy, że pewna spółka zawiera umowę z jakąś spółką wykonującą usługi remontowe, przy czym nie można stwierdzić, że jeden z podmiotów jest silniejszy ekonomicznie. Spółka, która ma zapłacić za remont, może mieć przejściowe kłopoty. W konsekwencji strony mogą podjąć wspólnie decyzję o odroczeniu płatności. Zwracam uwagę, że również w tej sytuacji proponowany art.14 miałby zastosowanie. Rozumiem intencję pana posła wnioskodawcy, ale uważam, że przyjmując zaproponowane rozwiązanie wyrządzilibyśmy więcej szkód niż pożytku. Powtarzam, że porozumienie o odroczeniu płatności może zostać zawarte również pomiędzy równorzędnymi podmiotami. Być może obecny lub przyszły rząd zajmie się problematyką stosunków panujących pomiędzy silniejszymi i słabszymi ekonomicznie podmiotami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem stanowisko przedstawione przez panią posłankę Helenę Góralską. Zastanawiam się jednak, jakie kroki należałoby podjąć. Czy prezydium Komisji powinno skierować do premiera pismo powiadamiające o konieczności zorganizowania spotkania? Poza tym, przypuszczam, że nie będziemy w stanie uchwalić rozwiązania, które nazwałem „aktem rozpaczy”. Kolejne rządy nie rozwiązały omawianej sprawy ani kilku innych problemów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#IrenaOżóg">Chciałabym odnieść się do sytuacji, w której strony umawiają się, że niedotrzymanie terminu płatności wiąże się z obowiązkiem zapłaty odsetek. Rzeczywiście taka sytuacja może wystąpić w rzeczywistości. Zwracam jednak uwagę, że osoba płacąca odsetki z tytułu niedotrzymania terminu zapłaty zalicza wspomniane odsetki do kosztów podatkowych, a nie do przychodów. Jeżeli podmiot uzyskujący przychody z tytułu nieodpłatnego korzystania z cudzych pieniędzy płaciłby odsetki, wówczas mielibyśmy do czynienia zarówno z przychodem, jak i kosztem. Pan przewodniczący Henryk Goryszewski słusznie zauważył, że jeżeli omawiany przepis miałby zostać przyjęty, wówczas w ust. 5 należałoby dodać sformułowanie: „Chyba że dłużnik płaci odsetki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#StanisławStec">Popierając zmodyfikowaną propozycję zapisu proszę, aby pan przewodniczący Henryk Goryszewski zaprosił prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na posiedzenie Komisji, w trakcie którego Komisja podejmie decyzję dotyczącą art. 14. Chciałbym dowiedzieć się, jakie działania prowadzi Urządu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w omawianym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#HenrykGoryszewski">Prezydium przygotuje list, w którym zaprosimy prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na posiedzenie Komisji oraz poprosimy, aby odpowiedział on na pytanie sformułowane przez pana posła Stanisława Steca. Przypominam, że mówimy o sytuacji, w której mocniejsza pozycja ekonomiczna jest wykorzystywana w celu wymuszenia odroczenia płatności. W konsekwencji dochodzi do obrotu cudzymi środkami, gdyż wspomniany okres odroczenia jest przynajmniej w niektórych sferach gospodarki znacznie dłuższy niż okres, w którym otrzymany towar zostaje sprzedany. Chcielibyśmy dowiedzieć się, jakie działania podejmuje prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, aby przeciwdziałać powyższemu zjawisku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#RomualdAjchler">Nie ukrywam, że zgłoszenie przeze mnie omawianej poprawki jest aktem rozpaczy. Niemniej jednak zaproponowany przepis nie ingeruje w stosunki cywilnoprawne pomiędzy stronami. Intencją przepisu jest opodatkowanie korzyści, które odnosi jedna ze stron. Dzięki temu być może zaniechane będą pewne działania. Przykładowo w stosunku do kopalń przyjmuje się 180-dniowy termin płatności. Czy posłowie mają zaakceptować taki stan rzeczy? Przypominam, że z budżetu państwa są przekazywane ogromne środki na restrukturyzację tego sektora gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#HenrykGoryszewski">Konieczne będzie zatem wprowadzenie zapisu dotyczącego odsetek od niezapłaconych zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#HenrykGoryszewski">Myślę, że pierwszą z poruszonych kwestii moglibyśmy rozwiązać przyjmując następujące sformułowanie: „Jeżeli w terminie 30 dni podatnik nie ureguluje wobec rezydenta całości lub części zobowiązania za otrzymane towary lub przyjęte usługi i nie płaci z tego tytułu odsetek, to...”.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#HenrykGoryszewski">Zanim przejdziemy do kolejnych artykułów, chciałbym poinformować, że Ministerstwo Finansów proponuję, aby obecny ust. 2 w art. 12 stał się ust. 4, a nowe ust. 2 i 3 uzyskały następującą redakcję:</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#HenrykGoryszewski">„2. Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 18, dzień wystawienia faktury (rachunku) nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca w którym nastąpiło wydanie rzeczy, praw majątkowych oraz wszelkich postaci energii lub wykonanie usługi, lub wykonanie innych czynności będących przedmiotem działalności podatnika, lub otrzymane, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1 pkt 11, zapłaty za całkowite lub częściowe wykonanie świadczenia.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#HenrykGoryszewski">3. W przypadku wykonania przez podatnika świadczenia na eksport, w związku z którym na podatniku ciąży obowiązek wystawienia dokumentu SAD za datę przychodu należnego uważa się określoną w tym dokumencie i potwierdzoną przez urząd celny datę wywozu przedmiotu eksportu poza państwową granicę Rzeczypospolitej Polskiej”.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#HenrykGoryszewski">Decyzję w sprawie art. 12 podejmiemy jednak na zakończenie prac nad projektem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zanim przejdziemy do rozpatrzenia art. 19 wyznaczymy posłów pełniących funkcję sprawozdawców Komisji Finansów Publicznych. O funkcję posła sprawozdawcy ubiega się pani posłanka Helena Góralska oraz pan poseł Andrzej Woźnicki. Również ja zgłaszam swoją kandydaturę. Chciałbym pełnić funkcję posła sprawozdawcy w sprawie ustawy o podatku VAT. Sugeruję, aby członkowie Komisji Finansów Publicznych wybrali posła sprawozdawcę w sprawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz posła sprawozdawcę w sprawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#HenrykGoryszewski">Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych jest przeciwny przyjęciu propozycji wybrania trzech posłów sprawozdawców, z których każdy sprawozdawałby w sprawie innej ustawy? Nie ma sprzeciwu. Proszę zatem, aby pani posłanka Helena Góralska oraz pan poseł Andrzej Woźnicki określili obszary swoich zainteresowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#HelenaGóralska">Wolałabym sprawozdawać w sprawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejWoźnicki">Podobnie ja, chciałbym pełnić funkcję posła sprawozdawcy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#HelenaGóralska">Myślę, że wspólnie z panem posłem Andrzejem Woźnickim rozważymy tę kwestię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#HenrykGoryszewski">Informuję, że o godzinie 14.30 ogłoszę godzinną przerwę obiadową. Po przerwie będziemy kontynuowali prace do godziny 17.00.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia art. 19. Zwracam uwagę, że wspomniany artykuł nie będzie omawiany w całości, ale punkt po punkcie.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#HenrykGoryszewski">Nagłówek art. 19 ust. 1 ma następującą redakcję: „1. Do przychodów nie zalicza się:”. Rozumiem, że nikt z członków Komisji Finansów Publicznych nie zgłasza żadnych uwag.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#HenrykGoryszewski">Rząd proponuje następujące brzmienie art. 19 ust. 1 pkt 1: „1) przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu organizacyjnego zakładu ubezpieczeń, a w towarzystwach funduszy powierniczych - wartości aktywów tych funduszy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#AndrzejWoźnicki">Przypominam, że wciąż nie podjęliśmy decyzji w sprawie propozycji uzupełnienia art. 17 o zapis dotyczący przychodów z różnic kursowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#HenrykGoryszewski">Wspomniana kwestia zostanie rozstrzygnięta na posiedzeniu, które odbędzie się w najbliższą środę.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#HenrykGoryszewski">Czy przedstawiciel rządu chciałby zabrać głos w sprawie pkt. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#SławomirMaliszewski">Omawiany zapis obowiązuje dotychczas w takim samym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#StanisławStec">Zakładamy, że intencją ustawy jest uproszczenie i zreformowanie systemu podatkowego. Proszę o uzasadnienie propozycji utrzymania przepisu art. 19 ust. 1 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#SławomirMaliszewski">Omawiany przepis dotyczy środków wnoszonych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, akcyjnego, czy funduszu udziałowego, który w spółdzielniach jest odpowiednikiem kapitału zakładowego. Podobnie fundusz założycielski, czy organizacyjny zakładu ubezpieczeń jest tworzony z opodatkowanych środków wniesionych po to, aby umożliwić funkcjonowanie osobie prawnej. Jeżeli chcemy uniknąć ponownego opodatkowania wspomnianych środków, musimy wyłączyć je z katalogu przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#HenrykGoryszewski">Nie mam żadnych wątpliwości dotyczących zasadności powyższego rozwiązania. Przypominam, że w dniu wczorajszym mówiąc o przychodach, które stanowią podstawę do opodatkowania dyskutowaliśmy również o środkach przeznaczanych na powiększenie kapitału zakładowego z czystego zysku. Wspomniane środki są już opodatkowane. W związku z powyższym w pierwszej kolejności podatek od wnoszonych na powiększenie kapitału zakładowego środków zapłaciłaby osoba wnosząca te środki, a następnie - osoba prawna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#StanisławStec">Dlaczego przytoczony zapis dotyczy tylko i wyłącznie zakładów ubezpieczeń i towarzystw funduszy powierniczych? Podobne sytuacje mogą wystąpić również w innych spółkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#HenrykGoryszewski">W spółkach istnieje kapitał zakładowy lub kapitał akcyjny, fundusz udziałowy albo fundusz założycielski. Czy są jeszcze inaczej nazywane fundusze, przykładowo w towarzystwach emerytalnych, które należałoby uwzględnić w omawianym przepisie? Czy też rząd zaproponował zamknięty katalog odpowiedników kapitału zakładowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#SławomirMaliszewski">Nie znam innych odpowiedników kapitału zakładowego, niż wymienione w pkt. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#StanisławStec">Akceptuję zaproponowany przez rząd przepis zawierający zamknięty katalog.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 2 w brzmieniu: „2) kwot stanowiących nadwyżkę nad kwotą nominalną otrzymaną za akcje (udziały) przy ich wydaniu i przekazaną na kapitał zapasowy”. Czy ktoś z uczestników posiedzenia chciałby zabrać głos w sprawie przytoczonego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#IrenaOżóg">Zwracam uwagę na fakt, że możliwa jest emisja obligacji. Nie muszę dodawać, że emitent otrzymuje dochody z tytułu emisji obligacji. W omawianej ustawie nie ma przepisu, który stanowiłby wprost, że przychody z emisji obligacji nie stanowią przychodu podatkowego. W moim przekonaniu w pkt. 2 należałoby uwzględnić zapis, zgodnie z którym przychodów z emisji obligacji, z wyjątkiem dyskonta i odsetek, nie zalicza się do przychodów podatkowych. Wspomniana kwestia wiąże się z przepisem art. 25 ust. 1 pkt 11, w którym stwierdza się co nie stanowi kosztu. Reasumując proponuję dodanie następującego sformułowania w pkt. 2: „a także przychodów z emisji obligacji z wyjątkiem odsetek lub dyskonta”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy kwoty otrzymane z tytułu obligacji muszą być spłacone?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#IrenaOżóg">Tak. Emitent emitujący obligacje musi je wykupić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy w związku z powyższym w omawianej ustawie istnieje zapis, który stanowi, że do przychodów nie zalicza się kwot otrzymanych z tytułu pożyczki lub kredytu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#IrenaOżóg">Tak. Wspomniany przepis jest zawarty w art. 19 ust. 1 pkt 12 w brzmieniu: „otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#HenrykGoryszewski">W moim przekonaniu, powyższy przepis należy uzupełnić dodając wyrazy „oraz obligacji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#IrenaOżóg">Rzeczywiście, pan przewodniczący Henryk Goryszewski ma rację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby pani dr Irena Ożóg zwróciła uwagę członkom Komisji Finansów Publicznych na konieczność uzupełnienia pkt. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#HelenaGóralska">Chciałabym sformułować pytanie. Rzeczywiście zamiast zaciągnąć pożyczkę można wyemitować obligacje. Niemniej jednak, chciałabym dowiedzieć się, czy emitowane mogą być inne rodzaje papierów bądź czy są jeszcze inne możliwości pozyskiwania pieniędzy na rynku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#HenrykGoryszewski">Słusznie. Należy dodać sformułowanie „papiery dłużne”. Kwestię tę rozważymy podczas omawiania pkt. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#HelenaGóralska">Czy pojęcie „papiery dłużne” jest gdzieś zdefiniowane? Czy w ustawie o obrocie papierami wartościowymi istnieje taka definicja?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#SławomirMaliszewski">W tym właśnie tkwi problem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#HenrykGoryszewski">W związku z powyższym należy uzupełnić pkt 12 dodając sformułowanie „obligacje i inne papiery dłużne pełniące odpowiednią funkcję”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#HelenaGóralska">Proponuję, aby członkowie Komisji Finansów Publicznych przed podjęciem decyzji w sprawie pkt. 12 zapoznali się ze stanowiskiem przedstawiciela Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#MichałStępniewski">Chciałbym ustosunkować się do kwestii poruszonej przez panią posłankę Helenę Góralską. W ustawie o publicznym obrocie nie używa się pojęcia „papiery dłużne”, lecz szerszego pojęcia „papiery wartościowe”. Dla potrzeb podatkowych należałoby przyjąć sformułowanie „papiery dłużne”, przy czym należałoby wyłączyć dochody z odsetek. Reasumując akceptuję zaproponowaną zmianę i myślę, że zaakceptowaliby ją również moi przełożeni. Nie można użyć innego pojęcia, gdyż w przeciwnym razie dopuścilibyśmy emisję takich papierów wartościowych, których cena wykupu zapewniałaby zysk, a tym samym mielibyśmy do czynienia z obejściem prawa. Uważam, że w pkt. 12 można dodać sformułowanie „papiery dłużne z wyłączeniem odsetek i dyskonta”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#HelenaGóralska">Czy ustawa o rachunkowości nie rozstrzyga powyższej wątpliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#SławomirMaliszewski">Ustawa o rachunkowości nie definiuje wspomnianego pojęcia. Informuję jednak, że podatnicy nie mają żadnych wątpliwości w omawianym zakresie. Dotychczas podatnicy, nie mieli wątpliwości, czy emitując obligacje uzyskują przychód, czy nie. Problem jest zatem nieco sztuczny. Obawiam się wprowadzenia sformułowania „papiery dłużne”, gdyż istnieje możliwość, że podatnicy wymyślą takie instrumenty, wynikiem zastosowania których może być dość poważny uszczerbek majątkowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#MichałStępniewski">Chciałbym sprostować wypowiedź pana dyrektora Sławomira Maliszewskiego. Niebezpieczeństwo mogą stanowić pewne papiery dłużne, których termin wykupu jest krótszy niż pół roku, gdyż w pewnym sensie nie podlegają one kontroli Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Zatem możliwe byłoby stworzenie takiego instrumentu, który pozwalałby uzyskiwać pewne przychody poprzez umiejętny wykup wspomnianych papierów dłużnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#IrenaOżóg">Wspomniałam tylko o obligacjach, ale jestem świadoma, że mogą istnieć inne papiery dłużne o podobnym charakterze. Wydaje się jednak, że wobec braku legalnej definicji pojęcia „papiery dłużne” uwzględnienie w pkt. 12 sformułowania zawierającego to pojęcie mogłoby być niebezpieczne. Dlatego też, proponuję rozszerzenie wspomnianego przepisu wyłącznie o zapis dotyczący obligacji. Rzeczywiście podatnicy nie mają wątpliwości w tym zakresie. Są świadomi, że przychody z emisji obligacji nie są zaliczane do przychodów. Przypominam, że stosowne wyjaśnienie w omawianej sprawie przygotowało Ministerstwo Finansów. Myślę jednak, że nie ma potrzeby przygotowywania podobnych wyjaśnień, jeśli wspomniana kwestia może zostać uregulowana wprost w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#HenrykGoryszewski">Powyższa kwestia zostanie rozstrzygnięta podczas omawiania pkt. 12.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#HenrykGoryszewski">Zgodnie z propozycją rządową pkt 3 uzyskałby następującą redakcję: „3) w spółdzielniach i ich związkach - kwot wpisowego przeznaczonych na fundusz zasobowy”.</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#HenrykGoryszewski">Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zgłosić jakieś uwagi? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-54.3" who="#HenrykGoryszewski">Rząd proponuje następującą redakcję pkt. 4: „4) nominalnej wartości objętych lub nabytych udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni - z wyjątkiem, gdy zostały one objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów (akcji) innej spółki albo wkładów w spółdzielni”.</u>
          <u xml:id="u-54.4" who="#HenrykGoryszewski">Czy pan dyrektor Sławomir Maliszewski chciałby zabrać głos w sprawie przytoczonej redakcji pkt. 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#SławomirMaliszewski">Wobec decyzji, która została podjęta w trakcie wczorajszego posiedzenia Komisji, przytoczony zapis jest zbędny.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#SławomirMaliszewski">Do chwili obecnej funkcjonowała zasada, zgodnie z którą, jeżeli podatnik wnosił do spółki jakiś składnik majątkowy w formie aportu, którego wartość wynosiła przykładowo 100 złotych, a w zamian za to otrzymywał udziały w wysokości 200 złotych to w momencie wniesienia składnika majątku nie powstawał ani przychód, ani dochód. Po decyzji podjętej przez Komisję na wczorajszym posiedzeniu sytuacja ulegnie zmianie. Jeżeli podatnik wniesie do spółki maszynę wartą przykładowo 100 złotych i otrzyma w zamian za to udziały o wartości 200 złotych, wówczas w momencie wniesienia składnika majątku w formie aportu powstanie przychód w wysokości 200 złotych, koszt w wysokości 100 złotych i dochód również w wysokości 100 złotych. W projekcie rządowym nie przewidywaliśmy takiego rozwiązania. Zaproponowany pierwotnie zapis dotyczył sytuacji, w której przedmiotem aportu są udziały bądź akcje innych spółek. Niewątpliwie udziały, czy akcje, które są przedmiotem wkładu niepieniężnego są wnoszone w formie aportu i dlatego wystarczy jeden ogólny przepis zaproponowany w dniu wczorajszym przez panią dr Irenę Ożóg, zgodnie z którym przychód, koszt i dochód powstaje w momencie wniesienia do spółki jakiegoś składnika majątku w formie aportu. Reasumując, nie ma potrzeby zamieszczania przepisu zawartego w pkt. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#AndrzejWoźnicki">Chciałbym zgłosić podobną uwagę. Uważam, że należy skreślić sformułowanie: „- z wyjątkiem, gdy zostały one objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów (akcji) innej spółki albo wkładów w spółdzielni”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#IrenaOżóg">W dniu wczorajszym Komisja faktycznie nie rozstrzygnęła, co zgodnie z przepisem art. 11 pkt 9 będzie uznane jako przychód. W trakcie dyskusji członkowie Komisji Finansów Publicznych rozważali przypadki, w których przedmiotem aportu są poszczególne aktywa. Przypominam, że w dniu wczorajszym zaproponowałam, aby w art. 11, który stanowi co w szczególności jest przychodem, uwzględnić następujący zapis: „nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część”. Jeżeli powyższy zapis zostałby przyjęty przez parlament, wówczas w moim przekonaniu konieczne jest przyjęcie następującego brzmienia przepisu art. 19 ust. 1 pkt 4: „4) nominalnej wartości udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części”. Należy rozstrzygnąć, czy mówimy o sytuacji, w której przedmiotem aportu są poszczególne składniki majątku, czy też przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego lub jego zorganizowana część. Problem nie jest błahy. Przypominam, że w dniu wczorajszym członkowie Komisji zaakceptowali rozwiązanie, zgodnie z którym przychód ustalany jest na dzień wniesienia aportu, którego przedmiotem są poszczególne składniki majątku. Nie rozstrzygnięto kwestii aportu, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo. Wydaje się, że w takiej sytuacji rozwiązanie przewidujące opodatkowanie różnicy między księgową wartością netto przedsiębiorstwa, a wartością objętych udziałów lub akcji objętych w zamian za to przedsiębiorstwo jest niezwykle fiskalne. Dla informacji dodam, że w większości państw Europy Zachodniej ciche rezerwy ujawnione w zakresie poszczególnych aktywów - pojedynczych składników majątku wnoszonych do spółki są opodatkowywane w dniu wniesienia wspomnianych składników do spółki. Jeżeli jednak przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo, wówczas cichą rezerwę opodatkowuje się w razie zbycia udziałów objętych w zamian za przedsiębiorstwo. Jeżeli przyjęta zostanie zasada, że nie jest ważne, czy jest to pojedynczy składnik aktywów, czy całe przedsiębiorstwo to słuszne są uwagi zgłoszone przez pana dyrektora Sławomira Maliszewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#SławomirMaliszewski">Rozumiem, że w przeciwnym razie uwagi zgłoszone przeze mnie nie są słuszne. Jeżeli przedmiotem aportu są akcje, wówczas mówimy o nominalnej wartości objętych udziałów. W dniu wczorajszym pani dr Irena Ożóg stwierdziła, że przedsiębiorstwo należy z tego wyłączyć. Jako dodatkowy argument na poparcie powyższego poglądu mogę stwierdzić, że dyrektywa Unii Europejskiej pozwala na opodatkowanie pojedynczych składników majątku, natomiast zabrania opodatkowania, w sytuacji gdy przedmiotem aportu są przedsiębiorstwa lub ich zorganizowane części.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#HenrykGoryszewski">Proponuję, aby art. 19 ust. 1 pkt 4 został rozstrzygnięty wspólnie z art. 11 ust. 1 pkt 9. W konsekwencji łączne rozstrzygnięcie wyżej wymienionych przepisów zostanie zaproponowane Sejmowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#HelenaGóralska">Rzeczywiście wymienione przepisy są związane i dlatego powinny zostać rozpatrzone łącznie. Niemniej jednak chciałabym sformułować jedno pytanie. Mianowicie akcje można objąć za gotówkę i wkład niepieniężny. Nie rozumiem jednak, dlaczego istnieje rozróżnienie pomiędzy aportem, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo jako całość bądź zorganizowana część przedsiębiorstwa, a aportem którego przedmiotem są poszczególne składniki majątku. Odnoszę wrażenie, że w zależności od przedmiotu aportu proponowane są odrębne rozwiązania. Jaki jest powód takiego rozróżnienia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że do przychodów nie zalicza się nominalnej wartości objętych akcji lub nabytych udziałów za gotówkę. Analogicznie do przychodów nie można byłoby zaliczyć pary butów kupionej za gotówkę. Przejdę teraz do omówienia sytuacji, w której akcje i udziały są nabywane w zamian za aport rzeczowy. W dniu wczorajszym przekonywano mnie, że istnieje rozbieżność pomiędzy wartością nominalną, a wartością wniesionych rzeczy. W dniu wczorajszym uzgodniliśmy, że wartość nominalna będzie stanowiła przychód, natomiast wartość wniesionych rzeczy będzie stanowiła koszt dla podmiotu obejmującego akcje.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#HenrykGoryszewski">Posłużę się przykładem, aby wyjaśnić omawianą kwestię. Załóżmy, że spółka „A” wnosi do spółki „B” w formie aportu rzeczowego maszynę o wartości 100 złotych, a w zamian za to obejmuje akcje o wartości 150 złotych. Zgodnie z przyjętym rozwiązaniem kwota 150 złotych będzie stanowiła przychód, natomiast kwota 100 złotych - koszt. Powyższa zasada nie ma jednak zastosowana w sytuacji, gdy jeden podmiot wnosi do drugiego podmiotu całe przedsiębiorstwo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#HelenaGóralska">Chciałabym dowiedzieć, co stanie się, jeśli jedna spółka wniesie do drugiej spółki zamortyzowany budynek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#HenrykGoryszewski">Również ja chciałbym sformułować pytanie odnoszące się do sytuacji, w której jeden podmiot wnosi do spółki zamortyzowany budynek, którego wartość księgowa wynosi 0 złotych, a w zamian otrzymuje 1000 akcji, których łączna wartość wynosi 1000 złotych. Rozumiem, że przedsiębiorstwo hotelowe wnoszące budynek w formie aportu uzyskuje przychód w wysokości wartości akcji objętych w zamian za ten budynek. Czy w przedstawionej sytuacji kosztem uzyskania przychodów będzie wartość rynkowa wniesionego budynku, przykładowo 500 złotych, czy też jego wartość księgowa, która wynosi 0 złotych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#SławomirMaliszewski">Kosztem uzyskania przychodów będzie wartość księgowa przedmiotu aportu rzeczowego. Czyli w omawianym konkretnym przypadku koszt uzyskania przychodów wyniesie 0 złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem również, że podmiot, który otrzyma aport przyjmie do amortyzacji wartość rynkową przedmiotu aportu, czyli w tym przypadku 500 złotych i od tej kwoty zapłaci podatek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#SławomirMaliszewski">Przeciwnie. Spółka, która otrzyma budynek w drodze aportu rzeczowego przyjmie do amortyzacji jego wartość rynkową, a więc 500 złotych i zaliczy tę kwotę do kosztów uzyskania przychodów, a tym samym pomniejszy podstawę opodatkowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#HenrykGoryszewski">Wartość rynkowa przedmiotu aportu w kwocie 500 złotych nie będzie stanowiła przychodu, gdyż w zamian za to spółka przydzieli podmiotowi wnoszącemu aport akcje o wartości 1000 złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#StanisławKracik">Przypominam, że powyższą kwestię rozstrzygnęliśmy w trakcie wczorajszego posiedzenia Komisji Finansów Publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy w takiej sytuacji przychód podmiotu wnoszącego, w zamian za akcje o wartości 1000 złotych, budynek, którego wartość księgowa wynosi 0 złotych, a rzeczywista - 500 złotych, stanowi kwotę 500 złotych, czy 1000 złotych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#SławomirMaliszewski">Podmiot wnoszący budynek w zamian za akcje o wartości 1000 złotych uzyska przychód w kwocie 1000 złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#IrenaOżóg">Wartość wydanych akcji nie może przekraczać rynkowej wartości budynku. Stanowią o tym przepisy Kodeksu handlowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#HenrykGoryszewski">W związku z powyższym zmodyfikuję powyższy przykład. Załóżmy, że przedsiębiorstwo „Gromada” dysponuje hotelem o wartości księgowej - 0 złotych, wycenionym na 500 złotych. Następnie przekazuje hotel przedsiębiorstwu „Orbis” i w zamian obejmuje akcje o łącznej wartości 500 złotych. Czy przychód przedsiębiorstwa „Gromada”, które przekazuje hotel przedsiębiorstwu „Orbis” w zamian za akcje tego podmiotu wynosi 500 złotych, czy 0 złotych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#IrenaOżóg">Przychodem podmiotu wnoszącego aport, którego przedmiotem jest wspomniany hotel jest kwota równa wartości objętych w zamian akcji, czyli 500 złotych. Równocześnie spółka, która otrzymała budynek za 500 złotych amortyzuje go i włącza w koszty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#HenrykGoryszewski">Zgodnie z przedłożeniem pkt 5 uzyskałby następująca redakcję: „5) przychodów udziałowców (akcjonariuszy) spółki, zbywających swoje udziały (akcje) innej spółce - w przypadkach, gdy zapłatą za zbywane udziały (akcje) są wyłącznie udziały (akcje) tej innej spółki, a w wyniku nabycia udziałów ta inna spółka uzyska ponad 50% praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są zbywane”.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#HenrykGoryszewski">Zapis dotyczy udziałowców lub akcjonariuszy, którzy są podatnikami podatku od osób prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#SławomirMaliszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#HenrykGoryszewski">Załóżmy, że akcjonariusze spółki „A” oddają spółce „B” swoje akcje w spółce „A” w zamian za akcje spółki „B”. Zapis stanowi, że jeżeli w wyniku wspomnianej zamiany spółka „B” uzyskałaby co najmniej 50% praw głosu w spółce „A”, wówczas do przychodów nie zalicza się przychodów akcjonariuszy zbywających swoje akcje w spółce „A” spółce „B”. Dlaczego określono wartość graniczną na poziomie 50%?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#SławomirMaliszewski">Dyrektywa stanowi, że wymiana akcji oznacza operację, poprzez którą spółka nabywa udziały kapitałowe w innej spółce uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce, w zamian za wydanie jej akcjonariuszom, w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych reprezentujących kapitał wcześniej wymienionej spółki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#HenrykGoryszewski">Jeżeli jednak przedstawiciel rządu stwierdzi w Sejmie, że uzasadnieniem przepisu art. 19 ust. 1 pkt 5 jest wspomniana dyrektywa, wówczas pan poseł Jan Łopuszański zgłosi swoje zastrzeżenia i stwierdzi, że Polska nie jest jeszcze członkiem Unii Europejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#StanisławKracik">Posłowie mają obowiązek antycypowania systemu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#HenrykGoryszewski">Taki obowiązek jest, zgodnie z zarzutami pana posła Jana Łopuszańskiego, ograniczeniem suwerenności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#IrenaOżóg">Przyznaję, że mimo wyjaśnień przedstawionych przez pana dyrektora Sławomira Maliszewskiego nie rozumiem omawianego przepisu, gdyż sposób jego sformułowania budzi wątpliwości. Czy konsekwencją zapłaty za zbywane udziały innymi udziałami jest podwyższenie kapitału zakładowego lub akcyjnego, czy też nie? Czy mówimy o operacji podobnej do sprzedaży? Zwracam uwagę, że wspomniany przepis musi być zgodny z regulacjami Kodeksu handlowego. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie może wydać spółce „A” swoich udziałów, gdyż należą one do jej udziałowców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#HenrykGoryszewski">Nie zgadzam się z tą opinią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#IrenaOżóg">Jest to dopuszczalne jedynie w sytuacji, gdy spółka z ograniczoną odpowiedzialnością podwyższa kapitał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#HenrykGoryszewski">Po drugie, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością może objąć udziały wspólników w celu ich umorzenia lub odsprzedaży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#IrenaOżóg">Pan przewodniczący nie pozwolił mi skończyć wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#HenrykGoryszewski">Reasumując, wspomniana operacja jest, zgodnie z przepisami Kodeksu handlowego, dopuszczalna. Podobnie spółka akcyjna może objąć akcje w celu ich umorzenia lub odsprzedaży przed zakończeniem roku bilansowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#IrenaOżóg">Rzeczywiście, w przypadku spółki akcyjnej mielibyśmy do czynienia z akcjami własnymi. Zwracam jednak uwagę, że art. 365 Kodeksu handlowego stanowi, że spółka nie może na swój rachunek nabywać własnych akcji, ani przyjmować ich w zastaw, a tym samym nie może ich nabywać w celu dokonania zapłaty tymi akcjami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę o przytoczenie wspomnianego zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#IrenaOżóg">Artykuł 365 Kodeksu handlowego stanowi: „Spółka nie może na swój rachunek nabywać, ani przyjmować w zastaw własnych akcji. Wyjątek stanowi nabycie w drodze egzekucji na zaspokojenie roszczeń spółki, których nie można zaspokoić z innego majątku akcjonariusza oraz nabycie celem umorzenia”. Kodeks handlowy nie dopuszcza możliwości nabycia przez spółkę własnych akcji w celu zapłaty tymi akcjami. W moim przekonaniu, przepis zaproponowany w projekcie został niefortunnie zredagowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby sekretarz Komisji zamówił krótką ekspertyzę w sprawie przepisu art. 19 ust. 1 pkt 5 i możliwości uzgodnienia wspomnianego przepisu z art. 365 Kodeksu handlowego oraz z dyrektywą, o której wspomniał pan dyrektor Sławomir Maliszewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#SławomirMaliszewski">Informuję, że w chwili obecnej przygotowywany jest projekt ustawy - Prawo o spółkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#HenrykGoryszewski">Jestem ciekawy, kiedy wspomniany projekt zostanie przygotowany.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 6 w brzmieniu: „6) w przypadku połączenia się spółek kapitałowych - nadwyżki wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej, z wyjątkiem nadwyżki majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej, chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%”.</u>
          <u xml:id="u-92.2" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że pierwsza część powyższego przepisu dotyczy sytuacji, w której przykładowo spółka „B” mająca kapitał w kwocie 5.000 złotych przejmuje spółkę „A”, której nominalna wartość kapitału akcyjnego wynosi 1.000 złotych, a rzeczywista - 1.500 złotych. W związku z powyższym nadwyżka wynosi 500 złotych. Jeżeli przepis pkt. 6 nie zawierałby sformułowania „z wyjątkiem nadwyżki majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej, chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%” wówczas spółka „B” przejmująca spółkę „A” nie zapłaciłaby podatku od wspomnianej nadwyżki w kwocie 500 złotych. Proszę, aby pan dyrektor Sławomir Maliszewski wyjaśnił, jakiej sytuacji dotyczy druga część omawianego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#SławomirMaliszewski">Kapitał zakładowy przejmowanej spółki „A” wynosi 1.000 złotych. Wspomniana spółka ma czterech akcjonariuszy, z których każdy dysponuje udziałem w kapitale o wartości 250 złotych, przy czym jednym z nich jest spółka „B”. Majątek spółki „A” ma jednak wartość przykładowo 1.500 złotych. Załóżmy, że dochodzi do połączenia. Przejmująca spółka „B” mogłaby wydać akcje, podwyższając swój kapitał o 1.500 złotych i wydać akcjonariuszom akcje odzwierciedlające wartość rynkową majątku. Niemniej jednak spółka „B” wydaje akcje, stosując zasadę „nominał za nominał”. Zatem każdy z trzech wymienionych wyżej akcjonariuszy uzyska w przejmującej spółce „B” udziały o wartości 250 złotych. Zwracam jednak uwagę, że nadwyżka wynosi 500 złotych, a zatem kwota 375 złotych nie będzie stanowiła przychodu w spółce przejmującej. Kwota 125 złotych przypadająca na spółkę „B” ze względu na fakt, że spółka „B” była udziałowcem w przejmowanej spółce „A”, jest traktowana, jak zwrot majątku w związku z likwidacją osoby prawnej. Przypomnę, że w przypadku likwidacji osoby prawnej cała nadwyżka podlega opodatkowaniu. Zatem, przychodem spółki „B” będzie wyłącznie kwota 125 złotych, czyli kwota nadwyżki przypadająca na tę spółkę. W stosunku do pozostałych udziałowców mamy do czynienia z odroczeniem w czasie, gdyż otrzymali oni akcje, zgodnie z zasadą „nominał za nominał”. W rezultacie dopiero, gdy akcjonariusze zechcą sprzedać swoje udziały, lub ich udziały zostaną umorzone otrzymają więcej pieniędzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#HenrykGoryszewski">Niestety, nie rozumiem zaproponowanego przepisu. Załóżmy, że spółka „A” o kapitale akcyjnym na poziomie 1.000 złotych i realnej wartości na poziomie 1.500 złotych ma czterech udziałowców: B, C, D i E. Każdy z wspólników dysponuje udziałem w ujęciu nominalnym na poziomie 250 złotych. Realna wartość udziałów każdego z wspólników wynosi jednak 375 złotych. Podmioty C, D i E otrzymują akcje w nowej spółce o wartości nominalnej - 250 złotych i wartości faktycznej - 375 złotych. Zgodnie z omawianym przepisem wspomniane podmioty nie uzyskują przychodu. Istnieją mechanizmy stopniowego wzrostu lub spadku wartości nominalnej, o których nie mówimy w chwili obecnej. Zwracam jednak uwagę, że spółka „B” jest dokładnie w takiej samej sytuacji, gdyż nie umorzyła tych akcji. Co stało się z wspomnianymi akcjami?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#SławomirMaliszewski">Akcje przestają istnieć, gdyż wygasają prawa z nich wynikające. Zwracam uwagę na analogię do likwidacji osoby prawnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że zapis dotyczy sytuacji, w której spółka przejmowana przestaje istnieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#SławomirMaliszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#HenrykGoryszewski">W takiej sytuacji akcje muszą zostać umorzone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#SławomirMaliszewski">Formalnie akcje nie zostają umorzone, ale faktycznie wygasają wszelkie prawa z nich wynikające.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#HenrykGoryszewski">W efekcie podmioty C, D i E uzyskają przychód, o którym mówimy, dopiero w momencie zbycia akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#SławomirMaliszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#HelenaGóralska">Na początku pan dyrektor Sławomir Maliszewski założył, że jednym z akcjonariuszy spółki „A” jest spółka „B”. Czy wspomniane założenie jest konieczne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#HenrykGoryszewski">Załóżmy, że spółka „A” produkująca buty konkuruje ze spółką „B” zajmującą się taką samą działalnością. Spółka „B” przejmuje swojego konkurenta. Przy czym, w spółce „A” było jeszcze trzech innych akcjonariuszy. Omówię teraz konsekwencje wspomnianego przejęcia. Po pierwsze, spółka „A” przestaje istnieć. Po drugie, akcjonariusze spółki „A” stają się akcjonariuszami spółki „B” przejmującej spółkę „A”. Zgodnie z przepisami Kodeksu handlowego spółka „B” nie może posiadać swoich akcji. Tymczasem, akcje spółki „A”, którymi wcześniej dysponowała spółka „B” stają się w wyniku połączenia akcjami spółki „B” i dlatego, zgodnie z art. 365 Kodeksu handlowego, muszą zostać umorzone. Spółka nie może być swoim akcjonariuszem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#IrenaOżóg">Dodam, że graniczna wartość 75% wynika z dyrektywy Unii Europejskiej. Mimo że wciąż nie rozumiem omawianego przepisu, chciałabym zgłosić wątpliwość o charakterze legislacyjnym dotyczącą następującego fragmentu przepisu: „z wyjątkiem nadwyżki majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej, chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%”. Do czego odnosi się sformułowanie „chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%”? Czy jest to wyjątek od zasady, czy też wyjątek od wyjątku? Przyznaję, że wnikliwie przeczytałam uzasadnienie do ustawy, z którego wynika, że jest to wyjątek od zasady, a zatem sformułowanie „chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%” odnosi się do pierwszej części przepisu w brzmieniu: „w przypadku połączenia się spółek kapitałowych - nadwyżki wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom (akcjonariuszom) spółki przejmowanej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#HenrykGoryszewski">Czytając przepis pkt. 6 odniosłem wrażenie, że sformułowanie „chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%” odnosi się do części przepisu w brzmieniu „z wyjątkiem nadwyżki majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#IrenaOżóg">Zapoznając się z projektem zinterpretowałam omawiany przepis tak samo, jak pan przewodniczący Henryk Goryszewski. Tymczasem, w uzasadnieniu do ustawy wspomniany przepis jest inaczej interpretowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#SławomirMaliszewski">Spróbuję przeredagować przepis pkt. 6 w taki sposób, aby nie budził on wątpliwości interpretacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#HenrykGoryszewski">Panie dyrektorze Maliszewski, czego dotyczy sformułowanie „chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#SławomirMaliszewski">Sformułowanie „chyba że udział spółki przejmującej w kapitale spółki przejętej, w przeliczeniu na prawa głosu, wynosi co najmniej 75%” odnosi się do części przepisu w brzmieniu „z wyjątkiem nadwyżki majątku przypadającego na udziały (akcje) spółki przejmującej w spółce przejmowanej”. Jest to zatem wyjątek od wyjątku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#HenrykGoryszewski">Rzeczywiście konieczne jest przeredagowanie przepisu pkt. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#IrenaOżóg">Zaproponowane w projekcie rozwiązanie jest zgodne z przepisami Unii Europejskiej. Musimy mieć świadomość, że jest to ulga podatkowa. Odroczony jest bowiem termin płatności podatków na bliżej nieokreśloną przyszłość. W jaki sposób w przyszłości uzyskamy podatek? Obawiam się, że jeżeli nie wprowadzimy dodatkowych warunków i dopuścimy możliwość skorzystania z wspomnianej ulgi, wówczas nie uzyskamy podatku. Podatnicy mają obowiązek przechowywać dokumenty przez 5 lat. Po tym okresie organ nie jest w stanie udowodnić, jaka była cena nabycia udziałów w wyniku wspomnianej transakcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#HenrykGoryszewski">Zwracam uwagę, że po 5 latach organ nie może wydać decyzji podatkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#IrenaOżóg">Jest to prawda. Wystarczy zatrzymać wspomniane akcje przez 5 lat, gdyż po tym okresie będzie można zrealizować faktyczną ulgę podatkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#HenrykGoryszewski">Kto będzie mógł zrealizować tę faktyczną ulgę podatkową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#IrenaOżóg">Z wspomnianej ulgi skorzystają udziałowcy: C, D i E, jeżeli po 5 latach podejmą decyzję i dokonają zbycia akcji objętych w wyniku omawianej wcześniej transakcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#HenrykGoryszewski">Jaki jest koszt nabycia wspomnianych akcji w spółce „A”, jeżeli zostaną one sprzedane po 7 latach?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#IrenaOżóg">Kosztem jest nominalna wartość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#HenrykGoryszewski">Podobnie, udziałowiec dostaje nominalną wartość akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#IrenaOżóg">Zwracam jednak uwagę, że wartość majątku była wyższa. Wycofuję się ze swojego stanowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#HenrykGoryszewski">Podstawą opodatkowania dla takiego udziałowca będzie różnica pomiędzy rzeczywistą i nominalną wartością akcji. Załóżmy, że udziałowiec będzie musiał zapłacić podatek w chwili, gdy wspomniane akcje miałyby faktyczną wartość 375 złotych. Jeżeli sprzeda je po 3 latach, przy czym okaże się, że akcje są warte 125 złotych, wówczas udziałowiec poniesie stratę. W takiej sytuacji mielibyśmy do czynienia z opodatkowywaniem przychodów z kapitału w toku. Możemy oczywiście wprowadzić zasadę, że na koniec każdego roku ustala się wartość bilansową udziałów i od różnicy płaci się podatek lub zaliczkę na podatek. Przychód powstaje w momencie sprzedaży udziałów, których wartość nominalna wynosi 250 złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#MichałStępniewski">Zgadzam się z opinią pani dr Ireny Ożóg. W trakcie kilku lat pracy w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd spotykałem się z takimi nadużyciami. Dążą do tego zwłaszcza duże podmioty. Faktycznie może wystąpić takie „wrogie przejęcie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#HenrykGoryszewski">Zwracam uwagę, że kontrowersje nie dotyczą podmiotu dokonującego „wrogiego przejęcia”, ale pozostałych podmiotów związanych z tym przejęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#MichałStępniewski">Często jednak zgoda wspomnianych podmiotów była potrzebna do dokonania przejęcia. Przypominam, że w systemie prawnym istnieją odpowiednie przepisy dotyczące przejęcia i dlatego przejęcie spółki nie jest łatwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#HenrykGoryszewski">Przeanalizujmy omawianą kwestię na przykładzie spółek „Bytom” i „Vistula”. Załóżmy, że spółka „Vistula” miała udziały w przejętej przez nią spółce „Bytom”. W spółce „Vistula” udziały miały również dwie inne spółki przykładowo „Apexim” i „Agros”. Wartość nominalna akcji przejmowanej spółki „Bytom” wynosi 60 złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#HelenaGóralska">Czy założenie, że jedna spółka ma udziały w drugiej jest istotne dla tego przykładu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#HenrykGoryszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#HelenaGóralska">Czy jest to założenie, o którym wspomniał pan dyrektor Sławomir Maliszewski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#HenrykGoryszewski">Przeanalizujmy zatem inny przykład. Mianowicie, wartość nominalna wszystkich akcji przejmowanej spółki „A” wynosi 1.000 złotych. Faktycznie wspomniane akcje są warte 1.500 złotych. Udziałowcem spółki „A” jest spółka „B” oraz podmioty: C, D i E.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#HelenaGóralska">Po co jest powyższe założenie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#MichałStępniewski">W przypadku przejęcia spółka przejmująca nie musi posiadać udziałów w spółce przejmowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#HelenaGóralska">Czy mówimy o dwóch odrębnych sytuacjach?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#MichałStępniewski">W sytuacji, o której wspomniała pani dr Irena Ożóg ważne jest założenie, że spółka przejmująca posiada udziały w spółce przejmowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#HenrykGoryszewski">Pani dr Irena Ożóg mówi o innym przypadku. Wspomniany przepis nie ma zastosowania w sytuacji, gdy spółka przejmująca nie ma udziałów w spółce przejmowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#HelenaGóralska">Czy jakiś przepis udziałowy reguluje sytuację, w której spółka przejmująca nie ma udziałów w spółce przejmowanej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#HenrykGoryszewski">Jeżeli spółka przejmująca nie była udziałowcem spółki przejmowanej, wówczas jej działania sprowadzają się do nabywania udziałów. W takiej sytuacji zastosowanie będą miały przepisy, które dotyczą zakupu całego przedsiębiorstwa. Po raz kolejny przedstawię pewien przykład. Mianowicie, nominalna wartość sumy akcji spółki „A” wynosi 1.000 złotych, a realna - 1.500 złotych. Udziałowcami spółki „A” jest spółka „B”, spółka „C”, spółka „D” oraz spółka „E”. Każdy udziałowiec dysponuje udziałami w kapitale zakładowym spółki „A” o wartości 250 złotych. Następnie, spółka „B” przejmuje spółkę „A”. Wszyscy udziałowcy w zamian za udziały w spółce „A” otrzymują udziały w spółce „B”, zgodnie z zasadą „nominał za nominał”. W rzeczywistości na każdego z udziałowców przypada nadwyżka w wysokości 125 złotych. Zatem za nominalną wartość udziałów na poziomie 250 złotych udziałowcy otrzymują nominalną wartość na poziomie 375 złotych. Omawiany przepis traktuje inaczej spółkę „B”, która przejmuje spółkę „A” niż spółkę „C”, spółkę „D” i spółkę „E”. Wymienieni pozostali trzej udziałowcy dysponowali udziałami o nominalnej wartości 250 złotych, natomiast po przejęciu spółki „A” przez spółkę „B” uzyskali udziały o wartości 375 złotych. Przyrost wartości kapitału akcyjnego w toku nie podlega opodatkowaniu. Podatek jest naliczany dopiero w momencie sprzedaży akcji z korzyścią. Jeżeli zatem udziałowcy dokonają zbycia udziałów w spółce „B” objętych w wyniku wspomnianej fuzji i osiągną z tego tytułu korzyści, wówczas naliczony zostanie podatek. Opodatkowana zostanie różnica między ceną sprzedaży a wartością nominalną akcji.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#HenrykGoryszewski">Jeżeli natomiast udziałowiec otrzyma za akcje o wartości nominalnej 250 złotych, akcje o wartości nominalnej 300 złotych, wówczas zasada, określona w art. 19 ust. 1 pkt 5 nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji mamy do czynienia z przychodem. Na podstawie innych przepisów udziałowiec zapłaci w takiej sytuacji podatek od kwoty 50 złotych. Inaczej wygląda sytuacja spółki „B”, która w momencie fuzji, zgodnie z art. 365 Kodeksu handlowego, musi umorzyć akcje. Jeżeli wspomniane akcje zostaną umorzone, oznacza to, że podmiot zrealizował wartość i musi za to zapłacić.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#HenrykGoryszewski">W tym przypadku nie mamy do czynienia z obejściem przepisów dotyczących przychodów. Jeżeli bowiem za 10 lat spółka „C”, spółka „D” lub spółka „E” sprzeda swoje akcje o wartości nominalnej 250 złotych, wówczas zapłaci podatek od różnicy pomiędzy ceną sprzedaży, a wartością nominalną akcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#IrenaOżóg">Przedstawiony przez pana przewodniczącego Henryka Goryszewskiego tok rozumowania jest słuszny, ale pod jednym warunkiem. W art. 25 dotyczącym kosztów uzyskania przychodów należy dodać przepis stanowiący, że kosztem nabycia jest nominalna wartość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby pani dr Irena Ożóg przypomniała członkom Komisji Finansów Publicznych o konieczności uzupełnienia art. 25, zgodnie z przedstawioną sugestią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#SławomirMaliszewski">Dodam, że w pkt. 6 należy dodać po wyrazie „kapitale” wyraz „zakładowym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#HenrykGoryszewski">Przypominam, że oświadczył pan, panie dyrektorze Maliszewski, że przepis pkt. 6 zostanie przeredagowany w taki sposób, aby nie budził on wątpliwości interpretacyjnych. Proszę, aby nowa redakcja uwzględniała również powyższą poprawkę.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#HenrykGoryszewski">Rząd proponuje następującą redakcję pkt. 7: „7) dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach”. Proszę przedstawiciela resortu finansów o omówienie propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#SławomirMaliszewski">Obecnie obowiązuje taki sam przepis, jak przepis art. 19 ust. 1 pkt 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#HenrykGoryszewski">Co autorzy rozumieją przez pojęcie „odrębne przepisy”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#SławomirMaliszewski">Omawiany przepis dotyczy regulacji zawartych w Kodeksie handlowym. Dodam jednak, że obecnie obowiązujący przepis odwołuje się również do odrębnych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#HenrykGoryszewski">Musimy unikać wykorzystywania zwrotu „odrębne przepisy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#SławomirMaliszewski">Zwracam uwagę, że ustawa - Prawo o spółkach być może wejdzie kiedyś w życie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#HenrykGoryszewski">Wówczas ustawa - Prawo o spółkach zastąpi Kodeks handlowy w drodze sukcesji ustawowej. Mam nadzieję, że autorzy nazwą wspomnianą ustawę nowym Kodeksem handlowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#SławomirMaliszewski">W chwili obecnej wspomniany projekt nosi nazwę „Ustawa - Prawo o spółkach”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#HelenaGóralska">Proszę o podanie przykładu dopłat wnoszonych do spółki, o których mowa w pkt. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#HenrykGoryszewski">Kodeks handlowy dopuszcza, aby statut spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązywał udziałowców tej spółki do wnoszenia dopłat do kapitału zapasowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#SławomirMaliszewski">Jest to quasi pożyczka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#HenrykGoryszewski">Dopłaty są przeznaczane głównie na dofinansowanie rozwoju spółki albo na pokrycie strat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#HelenaGóralska">Proszę o wyjaśnienie dlaczego dopłaty stanowią quasi pożyczkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#HenrykGoryszewski">Spółka może podjąć uchwałę o zwrocie wniesionych dopłat. Jest to również ekonomiczne uzasadnienie istnienia instrumentu dopłat. Zwracam uwagę, że wspólnicy mogliby od razu stworzyć większy kapitał zakładowy zwiększając liczbę udziałów bądź ich wartość. Niemniej jednak, gdyby wówczas chcieli odzyskać pieniądze musieliby przeprowadzić procedurę umarzania części kapitału zakładowego. Tymczasem, w sytuacji, gdy wniesione zostały dopłaty, aby odzyskać pieniądze wystarczy podjąć uchwałę o częściowym lub całkowitym zwrocie dopłat.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 8 w brzmieniu: „8) zwróconych udziałowcom (akcjonariuszom) dopłat wniesionych do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej na dzień ich faktycznego wniesienia; w przypadku wniesienia dopłaty w walucie obcej, kwotę, o której mowa w zdaniu poprzednim, ustala się w przeliczeniu na złote, według kursu kupna stosowanego przez bank dewizowy obsługujący podatnika z dnia jej wniesienia”.</u>
          <u xml:id="u-152.2" who="#HenrykGoryszewski">Przypuszczam, że pojęcie „odrębne przepisy” odnosi się do przepisów Kodeksu handlowego. Rozumiem, że jeżeli udziałowiec wniesie dopłatę w kwocie 100 złotych, a następnie spółka zwróci mu wspomnianą kwotę, wówczas dopłata nie stanowi. Powyższy zapis eliminuje praktykę polegającą na waloryzacji dopłat. Jeżeli udziałowcy podjęliby uchwałę, zgodnie z którą dopłaty byłyby zwracane w wysokości wartości nominalnej dopłaty powiększonej o stopę inflacji, wówczas wspomniana różnica byłaby przychodem podlegającym opodatkowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#HelenaGóralska">Chciałabym sformułować pytanie dotyczące drugiej części omawianego przepisu w brzmieniu: „w przypadku wniesienia dopłaty w walucie obcej, kwotę, o której mowa w zdaniu poprzednim, ustala się w przeliczeniu na złote, według kursu kupna stosowanego przez bank dewizowy obsługujący podatnika z dnia jej wniesienia”. Czy podatnika musi obsługiwać bank dewizowy? Załóżmy, że udziałowcy wnieśli dopłatę w walucie obcej z własnej kieszeni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#HenrykGoryszewski">Zwracam uwagę, że omawiane przepisy dotyczą wyłącznie udziałowców będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Osoba prawna musi mieć rachunek bankowy. Zastanawiam się jednak, czy podatnika musi obsługiwać bank dewizowy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#SławomirMaliszewski">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Informuję, że w prawie bankowym nie funkcjonuje pojęcie „bank dewizowy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 9 w brzmieniu: „9) przychodów otrzymywanych przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych z tytułu zapisów na jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne”. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#HelenaGóralska">Mam jedno pytanie dotyczące przytoczonego zapisu. Czym jest towarzystwo funduszy inwestycyjnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#SławomirMaliszewski">Towarzystwo funduszy inwestycyjnych jest spółką zarządzającą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#MichałStępniewski">W ustawie o funduszach inwestycyjnych z 1997 roku wspomniane pojęcie jest zdefiniowane. Dla informacji dodam, że towarzystwo funduszy inwestycyjnych ma odrębną osobowość prawną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#SławomirMaliszewski">Fundusz inwestycyjny jest również podatnikiem podatku od osób prawnych, choć w rzeczywistości jest zwolniony podmiotowo z opodatkowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy między towarzystwem funduszy inwestycyjnych i funduszem inwestycyjnym istnieje taka relacja, jak między spółką i przedsiębiorstwem tej spółki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#MichałStępniewski">Wyjaśnię powyższą wątpliwość. Generalnie towarzystwo funduszy inwestycyjnych jest zakładem, który kieruje funduszami. Towarzystwo ma własną firmę zarządzającą. Przypominam, że kiedyś funkcjonowały towarzystwa powierniczych funduszy inwestycyjnych. Niemniej jednak fundusz inwestycyjny nie miał osobowości prawnej, a stanowił jedynie masę majątkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#HenrykGoryszewski">W teorii prawa gospodarczego uważa się, że elementem aktywnym jest przedsiębiorca. Przedsiębiorstwo jest natomiast elementem biernym, złożonym instrumentarium, za pomocą którego kupiec prowadzi działalność gospodarczą. Podobnie - w moim przekonaniu - fundusz inwestycyjny jest złożonym instrumentarium, za pomocą którego towarzystwo funduszy inwestycyjnych prowadzi działalność gospodarczą. Niemniej jednak fundusz inwestycyjny posiada osobowość prawną. Czy oznacza to, że fundusz inwestycyjny ma odrębne organy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#MichałStępniewski">Jedynym organem funduszu inwestycyjnego jest towarzystwo funduszy inwestycyjnych. Rzeczywiście jest to rozwiązanie nowatorskie, ale zarazem słuszne w niektórych sytuacjach.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#MichałStępniewski">Chciałbym jeszcze nawiązać do redakcji pkt. 6. W moim przekonaniu, wspomniany zapis dotyczy nie tylko kapitału zakładowego, ale również kapitału akcyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#SławomirMaliszewski">Kapitał akcyjny jest przecież kapitałem zakładowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#MichałStępniewski">Jest to dość kontrowersyjna kwestia. Niemniej jednak moja uwaga dotyczy wartości granicznej 75%. Czy udział spółki przejmowanej w kapitale zakładowym spółki przejętej ma przekroczyć, w przeliczeniu na prawa głosu, poziom 75% w chwili przejęcia i wykreślenia z rejestru, czy też w chwili podjęcia uchwały, która jest podstawą przejęcia? Powyższa wątpliwość nie została rozstrzygnięta w redakcji zaproponowanej w projekcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby przedstawiciel resortu finansów, przygotował odpowiednią wersję zapisu i skonsultował ją z przedstawicielem Komisji Papierów Wartościowych i Giełd oraz z przedstawicielką Biura Legislacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#HenrykGoryszewski">Zgodnie z propozycją rządową pkt 10 uzyskałby następującą redakcję: „10) przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, zwiększają ten fundusz”. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 11 w brzmieniu: „11) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych - w części nie przekraczającej 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#StanisławStec">Proszę, aby przedstawiciele rządu uzasadnili proponowaną redakcję pkt. 11. Zwracam uwagę, że na początku roku może ulec zmianie stawka podatku dochodowego od osób prawnych. Poza tym, chciałbym dowiedzieć się dlaczego autorzy przyjęli wartość graniczną na poziomie 50%? Czy wynika to z regulacji dotyczących podatku VAT?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#HenrykGoryszewski">Dodam, że rząd zaproponował przyjęcie następującego sformułowania „w części nie przekraczającej 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy”. Zgodnie z powyższym zapisem, jeżeli zaliczka przekroczy 60% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy, wówczas do przychodów zaliczona zostanie kwota stanowiąca 10% łącznej kwoty należności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#SławomirMaliszewski">Proponuję zastąpienie sformułowania „w części nie przekraczającej 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy” zwrotem „jeżeli ich suma nie przekracza 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#IrenaOżóg">Co stanowi przychód w sytuacji, gdy suma pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług przekracza 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy? Czy przychodem jest nadwyżka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#HenrykGoryszewski">Po uwzględnieniu poprawki zgłoszonej przez pana dyrektora Sławomira Maliszewskiego omawiany przepis uzyskałby następującą redakcję: „11) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych - jeżeli ich suma nie przekracza 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy”. W konsekwencji, jeżeli suma pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług przekracza 50% łącznej kwoty należności wynikającej z umowy, wówczas przychód będzie stanowiła cała wspomniana suma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#IrenaOżóg">Zwracam uwagę, że omawiany przepis nie jest zgodny z ustawą o rachunkowości, której przepisy stanowią, że pełna kwota zaliczek nie jest przychodem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#HenrykGoryszewski">Musimy zastanowić się nad sposobem uregulowania wspomnianej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#SławomirMaliszewski">W obecnie obowiązującej ustawie nie ma takiego ograniczenia. Tym samym jest ona zgodna z ustawą o rachunkowości. Przyznaję, że omawiana propozycja zawarta w projekcie ma charakter profiskalny.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#SławomirMaliszewski">Zaliczka nie jest kosztem uzyskania przychodów dla osoby, która ją przekazuje. W praktyce zaliczka jest nieodpłatnym dofinansowaniem podmiotu, który ma wykonać określone w umowie zadanie. Dodam, że jeżeli umowa nie zostanie zrealizowana, wówczas kwota zaliczki może podlegać zwrotowi. Zwracam uwagę, że kwota zaliczki może wynosić przykładowo 100 tys. złotych, czy 500 tys. złotych. W związku z powyższym, nie ma powodu, aby jeden z podmiotów był w taki sposób dofinansowany i nie płacił z tego tytułu odsetek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#HenrykGoryszewski">Ze względu na profiskalny charakter omawianego przepisu jestem za jego przyjęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#IrenaOżóg">Zwracam uwagę, że zaproponowany przepis różni się od przepisów ustawy o rachunkowości, zgodnie z którymi zaliczki nie stanowią przychodu, gdyż nie mogą wpływać na wynik finansowy wykazywany w bilansie. Wydaje się, że w celu zdyscyplinowania i ograniczenia zaliczkowania przyszłych zobowiązań taki przepis może zostać przyjęty pod warunkiem, że Komisja wprowadzi odpowiedni zapis w przepisach dotyczących kosztów. Jeżeli umowa nie zostanie zrealizowana a zaliczka zostanie zwrócona...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#HenrykGoryszewski">Powinniśmy przyjąć zasadę, zgodnie z którą, jeżeli przyjmujemy przepis wprowadzający nową kategorię przychodów, wówczas w przepisach dotyczących kosztów wprowadzamy symetryczną kategorię kosztów. Nie może być tak, że jeden podmiot uzyskuje przychód w chwili otrzymania zaliczki, a drugi podmiot ponosi koszt dopiero w chwili zapłacenia całej sumy wynikającej z umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#IrenaOżóg">Nie zabierałabym głosu, gdyby pan dyrektor Sławomir Maliszewski nie stwierdził, że kwota zaliczek nie będzie stanowiła kosztu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#SławomirMaliszewski">Kwota zaliczek nie powinna stanowić kosztu. Załóżmy, że przekazuję zaliczkę na poczet dostawy 1.000 par butów...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#HenrykGoryszewski">Pewna spółka podejmuje się wyprodukowania 1.000 par butów za łączną sumę 1.500 złotych, przy czym żąda zaliczki w kwocie 1.000 złotych. Zgodnie z omawianym przepisem spółka produkująca obuwie uzyska przychód w wysokości 1.000 złotych. Równocześnie kwota zaliczki nie stanowi kosztu dla podmiotu, który przekazał zaliczkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#SławomirMaliszewski">Wynika to z konstrukcji kosztów uzyskania przychodów. Podam inny przykład, w którym nie występuje zaliczka. Załóżmy, że podmiot, który zamawia 1.000 par butów nie przekazuje zaliczki, ale płaci za buty gotówką. W momencie, w którym podmiot dokonuje wspomnianego wydatku nie ponosi kosztu uzyskania przychodów. Koszt uzyskania przychodów przypadający na jedną sprzedaną parę obuwia będzie ustalony dopiero w momencie dokonania sprzedaży tej pary. Takie rozwiązanie funkcjonuje obecnie.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#SławomirMaliszewski">Dodam, że przepis art. 19 ust. 1 pkt 17 stanowi, że do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#IrenaOżóg">Nie będę przedłużać wspomnianej dyskusji. Pan dyrektor Sławomir Maliszewski mówiąc o potrzebie wystąpienia związku przyczynowo-skutkowego ma rację. W ustawie jest jednak szereg wyjątków, których nie dotyczy powyższa zasada. Przykładem mogą być odsetki od kredytu inwestycyjnego, które stanowią koszt podatkowy. Czy tym odsetkom można bezpośrednio przypisać przychód? Nie, gdyż kupione krzesło nie kreuje przychodu. W związku z powyższym, nie znam przyczyny, dla której zaliczki płacone na poczet dostaw towarów i usług, stanowiące przychód dla podmiotu je przyjmującego, nie miałyby być kosztem dla podmiotu przekazującego zaliczki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#StanisławStec">Informuję, że podczas głosowania zgłoszę wniosek o skreślenie omawianego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#HenrykGoryszewski">Nie zajmę w tej chwili stanowiska, ale nie wykluczam, że będę głosował za skreśleniem pkt. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#SławomirMaliszewski">Pani dr Irena Ożóg zdaje sobie sprawę z faktu, że w ustawie jest wiele kategorii, które z jednej strony stanowią przychód, a z drugiej - nie są kosztem. Uznanie kwoty zaliczek za koszt podmiotu przekazującego zaliczki prowadziłoby do poważnych nadużyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy może pan, panie dyrektorze Maliszewski przedstawić przykład takich nadużyć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#SławomirMaliszewski">Możemy mieć do czynienia z nieodpłatnym finansowaniem. Dodam, że obecnie obowiązujący przepis stanowi, że do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów lub usług, które zostaną wykonane w przyszłych okresach sprawozdawczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#HenrykGoryszewski">Taki przepis nie obowiązuje obecnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#SławomirMaliszewski">W obecnie obowiązującym przepisie nie istnieje ograniczenie kwotowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#HenrykGoryszewski">Jest to nowy przepis, gdyż wprowadza on ograniczenie kwotowe. Omawiany przepis stanowi, że w pewnych warunkach zaliczki i przedpłaty są traktowane jako przychody.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#BożenaOgrodowczyk">Taka przedpłata może zostać udzielona jako pożyczka. Osoba, która otrzyma przedpłatę może obracać tymi pieniędzmi przez okres dłuższy niż 30 dni. Mam na myśli art. 14, który proponujemy zmodyfikować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#IrenaOżóg">Nie możemy mieszać należności i zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#HenrykGoryszewski">Dotychczas nie było takiego przepisu. Pan dyrektor Sławomir Maliszewski słusznie zauważył, że ma ono charakter profiskalny.</u>
          <u xml:id="u-195.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 12 w brzmieniu: „12) otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów)”. Przypominam, że wspomniany zapis miał być uzupełniony, zgodnie z sugestią pani dr Ireny Ożóg. Czy ktoś z uczestników posiedzenia może przypomnieć propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#MichałStępniewski">Pani dr Irena Ożóg proponowała dodanie sformułowania: „oraz obligacji z wyjątkiem odsetek i dyskonta”.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#MichałStępniewski">Chciałbym jednak zwrócić uwagę na jedną kwestię. Według przyjętej praktyki przychodów z emisji obligacji nie zalicza się do przychodów podatkowych. Boję się, że jeżeli wprowadzimy zapis „oraz obligacji”, wówczas niektórzy z podatników pomyślą, że być może przychody z tytułu emisji innych papierów dłużnych należy zaliczyć do przychodów podatkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby przedstawiciel Komisji Papierów Wartościowych i Giełd rozważył powyższą kwestię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#MichałStępniewski">Przedstawię przedstawicielom Biura Legislacyjnego jasny, a zarazem bezpieczny zapis, który będzie uwzględniał wszystkie wspomniane papiery.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#HelenaGóralska">Przypominam, że ja byłam autorem pytania dotyczącego innych papierów dłużnych. W związku z faktem, że pojęcie „papierów dłużnych” nie zostało zdefiniowane, uważam, że możemy ograniczyć się do dopisania sformułowania dotyczącego obligacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#HenrykGoryszewski">Odnotowałem, że przepis art. 19 ust. 1 pkt 12 zostanie przeredagowany przez przedstawiciela Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#HenrykGoryszewski">Zgodnie z propozycją rządową pkt 13 uzyskałby następującą redakcję: „13) kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od lokat i należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów)”. Czy podobny zapis obowiązuje obecnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#SławomirMaliszewski">Tak. Proponuję jednak zmodyfikowanie wspomnianego przepisu analogicznie, jak zmodyfikowany, w trakcie wczorajszego posiedzeniu, został przepis dotyczący przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że przepis art. 19 ust. 1 pkt 13 powinien odpowiadać zmodyfikowanemu przepisowi art. 11 ust. 1 pkt 2.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#HenrykGoryszewski">Rząd proponuje następującą redakcję pkt. 14: „14) odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych podatków i innych należności budżetowych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#SławomirMaliszewski">Taki sam przepis obowiązuje obecnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 15 w brzmieniu: „15) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych wpłat dokonywanych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie odrębnych przepisów, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 16 w brzmieniu: „16) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.</u>
          <u xml:id="u-204.2" who="#HenrykGoryszewski">Czy ktoś z uczestników dzisiejszego posiedzenia chciałby zgłosić jakąś uwagę? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-204.3" who="#HenrykGoryszewski">Zgodnie z propozycją rządową pkt 17 uzyskałby następującą redakcję: „17) zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.</u>
          <u xml:id="u-204.4" who="#HenrykGoryszewski">W sensie ekonomicznym wspomniane kwoty zostały już raz opodatkowane. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-204.5" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 18 w brzmieniu: „18) należnego podatku od towarów i usług, zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług, zwróconej różnicy i otrzymanego oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, a także zwróconego podatku akcyzowego, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#IrenaOżóg">Proponuję, aby przepis pkt. 18 uzupełnić sformułowaniem „nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”. W niektórych sytuacjach zarówno podatek od towarów i usług, jak i podatek akcyzowy jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#SławomirMaliszewski">Popieram sugestię przedstawioną przez panią dr Irenę Ożóg.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#IrenaOżóg">Dodam, że pkt. 16, 17 i 18 mogłyby być podpunktami punktu, którego dyspozycja uzyskałaby brzmienie „nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów:”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#HenrykGoryszewski">Decyzję odnośnie do redakcji podejmie przedstawicielka Biura Legislacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 19 w brzmieniu: „19) przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy”. Czy analogiczny zapis obowiązuje obecnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#SławomirMaliszewski">Taki zapis został wprowadzony w zeszłym roku. Przyczynił się do tego również pan przewodniczący Henryk Goryszewski, który pomógł zredagować przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#IrenaOżóg">Nie zgłaszam żadnych zastrzeżeń do przytoczonego przepisu. Z art. 12 wynika, że umorzone zobowiązania, które są poza układem, stanowią przychód. Na umorzone zobowiązanie składa się zobowiązanie główne oraz odsetki. Ustawa zakłada, że do przychodów zalicza się odsetki faktycznie otrzymane.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#IrenaOżóg">Jeżeli zobowiązanie odsetkowe jest umarzane, wówczas mimo braku kasowej realizacji powstaje przychód podatkowy. Przyznaję, że podpisywałam w Ministerstwie Finansów wykładnię celowościową, zgodnie z którą umorzone odsetki nie są uznawane za przychód. Proponuję jednak, aby uwzględnić taki zapis w ustawie, gdyż kształtuje to obowiązek podatkowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że pani dr Irena Ożóg proponuje uwzględnienie w art. 19 ust. 1 dodatkowego punktu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#IrenaOżóg">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#HenrykGoryszewski">Przypominam jednak, że jeszcze nie rozpatrzyliśmy przepisu pkt. 20.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#AndrzejWielowieyski">Chciałbym zgłosić wątpliwość dotyczącą pkt. 19. W interesie stron może leżeć odroczenie przykładowo o 10 lat formalnego załatwienia przewłaszczenia. W konsekwencji przychód faktycznie powstanie i zostanie wykorzystany. Czy nie jest to groźna sytuacja?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#SławomirMaliszewski">Bardzo trudno sformułować zapisy, które wykluczyłyby wszystkie takie sytuacje. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie nigdy nie występuje samodzielnie. Równolegle z umową przewłaszczenia zawierana jest umowa o udzielenie kredytu z bankiem, czy pożyczki - z innym podmiotem. Pożyczka pomiędzy podmiotami gospodarczymi musi mieć odpłatny charakter, a więc występują tu odsetki. Jeżeli dojdzie do przewłaszczenia na zabezpieczenie, a równocześnie obowiązuje umowa pożyczki z tytułu której naliczane są odsetki, wówczas działanie, o którym wspomniał pan poseł Andrzej Wielowieyski, wydaje się być nieopłacalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że dotychczas wspomniany przepis nie był źródłem takich kryminogennych sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#SławomirMaliszewski">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#IrenaOżóg">Władztwo ekonomiczne w przypadku zabezpieczenia leży po stronie dłużnika. Najczęściej przedmiotem zabezpieczenia są środki trwałe, które dłużnik ma prawo amortyzować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia pkt. 20 w brzmieniu: „20) kwoty stanowiącej równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek (kredytów), jeśli umorzenie zobowiązań jest związane z postępowaniem układowym w rozumieniu przepisów o postępowaniu układowym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#SławomirMaliszewski">Taki sam przepis obowiązuje obecnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#HenrykGoryszewski">Przypominam, że pani dr Irena Ożóg zgłosiła propozycję uzupełnienia zapisu art. 19 ust. 1 o dodatkowy punkt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#IrenaOżóg">Proponuję dodanie punktu w brzmieniu: „umorzonych lub przedawnionych odsetek od sum pieniężnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#SławomirMaliszewski">Organy skarbowe dopuszczają, aby umorzone odsetki, które nie były wcześniej kosztem, nie były zaliczane do przychodów. Jeżeli jednak wspomniana kwestia ma być przyczyną wątpliwości bądź sporów interpretacyjnych, to nie zgłaszamy żadnych zastrzeżeń do propozycji pani dr Ireny Ożóg. Ewentualne uwagi mogą dotyczyć wyłącznie redakcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#IrenaOżóg">Użyłam pojęcia „suma pieniężna” pochodzącego z Kodeksu cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#HenrykGoryszewski">Proszę, aby przedstawiciele Biura Legislacyjnego zaproponowali redakcję pkt. 21. Zgodnie z propozycją rządową art. 19 ust. 2 uzyskałby następującą redakcję: „2. Jeżeli w wyniku połączenia spółek kapitałowych powstanie u udziałowca (akcjonariusza) spółki przejętej dodatnia różnica pomiędzy nominalną wartością udziałów lub akcji przydzielonych przez spółkę przejmującą a wydatkami na nabycie (objęcie) udziałów lub akcji w spółce przejętej, to różnica ta nie podlega opodatkowaniu w momencie połączenia spółek; przy ustalaniu przychodu ze zbycia tych udziałów lub akcji spółki przejmującej, w tym w następstwie połączenia spółki przejmującej z inną spółką, udziałowiec (akcjonariusz) za koszt uzyskania przychodu przyjmuje wydatki, jakie poniósł na nabycie (objęcie) udziałów lub akcji w spółce przejętej”.Czy ktoś z uczestników dzisiejszego posiedzenia chciałby zabrać głos w sprawie przytoczonego ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#IrenaOżóg">Proponuję uprościć redakcję ust. 2 poprzez przeniesienie sformułowania: „przy ustalaniu przychodu ze zbycia tych udziałów lub akcji spółki przejmującej, w tym w następstwie połączenia spółki przejmującej z inną spółką, udziałowiec (akcjonariusz) za koszt uzyskania przychodu przyjmuje wydatki, jakie poniósł na nabycie (objęcie) udziałów lub akcji w spółce przejętej” do artykułu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#HenrykGoryszewski">Sugestia zgłoszona przez panią dr Irenę Ożóg jest słuszna. Niemniej jednak dopiero po omówieniu całej ustawy będziemy mogli stwierdzić, czy takie rozwiązanie poprawi czytelność tego aktu prawnego.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do połączenia spółek poprzez zawiązanie nowej spółki, jeżeli następuje wydanie udziałowcom (akcjonariuszom) połączonych spółek udziałów (akcji) nowo powstałej spółki”. Czy ktoś z członków Komisji Finansów Publicznych chciałby zabrać głos? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-227.2" who="#HenrykGoryszewski">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 20 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-227.3" who="#HenrykGoryszewski">„1. W przypadku najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze do przychodów nie zalicza się części przychodów stanowiącej spłatę określonej w umowie wartości przedmiotu najmu lub dzierżawy, odpowiadającej cenie nabycia lub kosztowi wytworzenia tych rzeczy albo praw majątkowych przez wynajmującego lub wydzierżawiającego, jeżeli rzecz tę lub prawo, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 2, zalicza się do składników majątku najemcy lub dzierżawcy albo używającego; gdy wysokość kwoty spłaty wartości rzeczy albo praw przypadająca na poszczególne raty płacone przez najemcę lub dzierżawcę albo używającego nie jest określona w umowie, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania umowy.</u>
          <u xml:id="u-227.4" who="#HenrykGoryszewski">2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przedmiot umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych, albo umowy o podobnym charakterze zalicza się do składników majątku wynajmującego lub wydzierżawiającego bądź najemcy lub dzierżawcy albo używającego.</u>
          <u xml:id="u-227.5" who="#HenrykGoryszewski">3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 1, powiększa się o podatek akcyzowy”.</u>
          <u xml:id="u-227.6" who="#HenrykGoryszewski">Rozumiem, że powyższy artykuł dotyczy leasingu. Czy w stosunku do obecnie obowiązującej regulacji rząd wprowadził jakieś zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#IrenaOżóg">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#HenrykGoryszewski">Przypominam, że w 1992 przez kilka dni mówiliśmy o powyższym zagadnieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#IrenaOżóg">Pamiętam debatę, o której wspomniał pan przewodniczący Henryk Goryszewski. Chciałabym zgłosić jedną uwagę. Mianowicie mam wątpliwość, czy przepis ust. 2, który zawiera odesłanie do rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jest zgodny z Konstytucją RP. Faktycznie, wspomniany przepis zawiera odesłanie do innych przepisów niż przepisy rangi ustawowej, mających wpływ na obowiązek podatkowy, co jest sprzeczne z art. 217 Konstytucji RP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#HenrykGoryszewski">Słuszne spostrzeżenie. Proszę, aby pan minister Jan Rudowski w porozumieniu z przedstawicielami Biura Legislacyjnego przygotował delegację z art. 20 ust. 2 i 3 odpowiadającą obecnym wymogom konstytucyjnym, które stanowią, że delegacja musi zawierać wytyczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#JanRudowski">Problem możemy rozwiązać poprzez precyzyjne skonstruowanie wytycznych w taki sposób, aby odpowiadały one treści odpowiedniego przepisu Konstytucji RP lub poprzez przeniesienie części rozporządzenia do ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#HenrykGoryszewski">Zakończyliśmy pracę nad rozdziałem nr 2 zatytułowanym: „Przychody”. Ogłaszam przerwę do godziny 15.30.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#komentarz">(Po przerwie)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#PawełArndt">Wznawiam posiedzenie Komisji. Niestety, w chwili obecnej trwają posiedzenia dwóch podkomisji Komisji Finansów Publicznych. Jedna z wspomnianych podkomisji zajmuje się sprawami podatkowymi. W konsekwencji na sali obecnych jest bardzo niewielu członków Komisji Finansów Publicznych. W związku z powyższym, nie jest zasadne kontynuowanie pracy. Zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>