text_structure.xml 50.9 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 18 listopada 1965 r. Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, obradująca pod przewodnictwem posła Franciszka Gesinga (ZSL), rozpatrzyła projekt uchwały o Narodowym Planie Gospodarczym na 1966 r. i podstawowych założeniach na 1967 r. oraz projekt ustawy budżetowej na rok 1966 w częściach dotyczących:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- Ministerstwa Rolnictwa, - Centrali Spółdzielni Ogrodniczych.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">- przedstawiciele sejmowej Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów;</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">- przedstawiciele Ministerstwa Rolnictwa z ministrem — Mieczysławem Jagielskim i podsekretarzem stanu — Władysławem Kopciem i Jerzym Popko;</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">- zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów — Władysław Jagusztyn, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów — Jan Dusza;</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">- dyrektor Zespołu NIK — Feliks Nowakowski;</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">- przedstawiciele Centrali Spółdzielni Ogrodniczych z prezesem — Tadeuszem Barzykiem.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Informacji o projekcie NPG i budżetu państwa na rok 1966 w części dotyczącej Ministerstwa Rolnictwa udzielił Minister Rolnictwa — Mieczysław Jagielski.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">(Informację podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#WładysławGałka">Po referacie Ministra Rolnictwa Komisja wysłuchała koreferatów opracowanych przez podkomisje:</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#WładysławGałka">Podkomisja Produkcji Roślinnej</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JanKasiak">W planie zakłada się, że w roku 1966 wartość produkcji globalnej rolnictwa w cenach porównywalnych ukształtuje się na poziomie o ok. 5 proc. niższym niż w roku 1965, w związku z założonym znacznie niższym o 5,4 proc. poziomem produkcji roślinnej. Jednak poziom produkcji globalnej będzie wyższy o 5,6 proc. od średniego poziomu tej produkcji z ostatnich 4 lat, przy czym w produkcji roślinnej średni poziom czterolecia będzie przekroczony o 2,6 proc. Zakłada się plony na poziomie średniej z ostatnich czterech lat.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#JanKasiak">Ogólna powierzchnia zasiewów w roku 1966 wyniesie około 15.400 tys. ha i będzie o 0,3 proc. większa niż w roku 1965. Powierzchnia zasiewów zbóż wzrośnie do 8.700 tys. ha, głównie w drodze zwiększenia zasiewów zbóż jarych; powierzchnia uprawy roślin oleistych utrzymana zostanie na poziomie roku 1965; nastąpi zmniejszenie powierzchni uprawy buraków cukrowych do 435 tys. ha. Zgodnie z założeniami planu 5-letniego, przewiduje się, że w następnych latach będzie występowała tendencja dalszego zmniejszania powierzchni uprawy ziemniaków; w 1966 r. areał uprawy ziemniaków zmniejszy się o około 50 tys. ha, czyli o 1,9 proc.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#JanKasiak">Wzrost produkcji roślinnej następuje w dużym stopniu dzięki wprowadzaniu dobrych odmian nasion. Korzystnej poprawie, w wyniku kontraktacji, ulega struktura zasiewów. W roku 1966 kierowanie produkcją roślinną ulegnie dalszemu usprawnieniu. Resort w dalszym ciągu powinien poświęcać wiele uwagi dostosowywaniu odmian nasion do warunków klimatycznych i glebowych poszczególnych rejonów.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#JanKasiak">Ograniczenie powierzchni upraw ziemniaków wiąże się z racjonalnym wykorzystaniem ziemniaków w hodowli; niezbędne jest prowadzenie dalszych badań w tej dziedzinie.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#JanKasiak">Ograniczenie kontraktacji buraków cukrowych nie daje pełnego rozwiązania problemu; masa buraków cukrowych będzie się nadal utrzymywała na wysokim poziomie. W związku z tym należałoby spopularyzować wykorzystywania buraków cukrowych jako karmy dla inwentarza.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#JanKasiak">Plany na rok przyszły zakładają wzrost dostaw nawozów sztucznych w porównaniu do roku bieżącego, tymczasem już obecnie w gminnych spółdzielniach występują zapasy nawozów; główną przyczyną tego zjawiska jest brak środków transportu, zwłaszcza w okresie jesiennym, kiedy rolnicy zajęci są przewozem produktów do punktów skupu. Wzrost dostaw nawozów sztucznych wymaga zwiększenia środków transportu, jak również urządzeń przeładunkowych oraz siewników nawozowych.</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#JanKasiak">W roku przyszłym przewiduje się zagospodarowanie gruntów pomelioracyjnych na obszarze 137,5 ha. Należałoby zwiększyć zainteresowanie rolników zagospodarowaniem pomelioracyjnym przez wprowadzenie kontraktacji lucerny — cennej i poszukiwanej rośliny paszowej. Urządzenia pomelioracyjne, często przestarzałe, potrzebują renowacji i konserwacji. Środki przeznaczone na ten cel są niewystarczające, a ponadto wysokość ich w stosunku do potrzeb wyrażonych w planach terenowych jest ograniczana. Takie zmniejszenie środków odnosi się do województw: wrocławskiego, poznańskiego, szczecińskiego.</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#JanKasiak">Podkomisja Nauki, Oświaty i Służb Rolniczych</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#JanKasiak">Referent — poseł Kazimierz Barcikowski (PZPR):</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#JanKasiak">W myśl projektu planu na 1966 r. wzrośnie ilość nowoprzyjętych uczniów do wszystkich szkół rolniczych. Dotychczasowa działalność oraz perspektywy rozwoju szkół przysposobienia rolniczego wskazują, że stają się one pełnowartościowymi szkołami zawodowymi; stają się one również ośrodkami konsultacyjnymi dla zespołów przysposobienia rolniczego. Punkty konsultacyjne przy SPR-ach należałoby jednak szerzej rozwinąć, przeznaczając na ten cel w budżecie Ministerstwa Rolnictwa określone środki. Nadal rozwijać się będą różne formy szkolenia kursowego, jak np. traktorzystów, dyspozytorów maszyn w kółkach rolniczych itp.</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#JanKasiak">Inwestycje na rozwój oświaty rolniczej słusznie przeznaczane są głównie na uzupełnienie sieci szkół i polepszenie warunków nauczania.</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#JanKasiak">W rozwoju oświaty rolniczej trzeba jednak większy nacisk położyć na szkolenie specjalistów nasiennictwa, w specjalnego typu szkołach dwuletnich dla maturzystów. Zasługuje na poparcie wniosek o przeniesienie środków na przysposobienie rolnicze z budżetu rad narodowych do budżetu centralnego kółek rolniczych. Szkołom przyzakładowym przy POM-ach należałoby zapewnić trwałe podstawy finansowe bez obciążania przedsiębiorstw kosztami szkolenia.</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#JanKasiak">W dziedzinie nauki rolniczej dążyć należy do podejmowania kompleksowej problematyki do zwiększenia efektywności badań i rozszerzenia informacji o ich wynikach oraz do ściślejszego powiązania instytutów z agronomami-praktykami. Wymaga też rozważenia utworzenie instytutu budownictwa wiejskiego. Przyznawanie stypendiów doktoranckich i habilitacyjnych leży w gestii PAN i Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego; Ministerstwo Rolnictwa powinno mieć wpływ na politykę stypendialną w celu lepszego uwzględnienia potrzeb rolnictwa.</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#JanKasiak">Podkomisja Budownictwa Wiejskiego i Mechanizacji.</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#JanKasiak">Referenci:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#WładysławCabaj">W projekcie planu na rok 1966 nakłady inwestycyjne resortu rolnictwa wynoszą ogółem 30.862 mln zł, co oznacza wzrost o 8,9 proc. w stosunku do roku 1964. Nakłady na melioracje wyniosą 3,5 mld zł (wzrost o 12,5 proc.). Duże znaczenie dla rozwoju melioracji ma zabezpieczenie przedsiębiorstwom odpowiedniego sprzętu, tymczasem występują trudności w zaopatrzeniu w maszyny do robot drenarskich. Brak jest też części zamiennych do maszyn. Przedsiębiorstwa melioracyjne odczuwają poważny niedobór środków transportowych.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#WładysławCabaj">W ramach ustalonych planów elektryfikacyjnych w roku 1966 otrzyma elektryczność 72 tys. zagród chłopskich. Poziom elektryfikacji utrzymany będzie na poziomie roku bieżącego.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#WładysławCabaj">W roku 1966 rolnictwo otrzyma 21.510 traktorów, czyli o 2,7 proc. więcej w stosunku do planu na rok 1965. Dostawy maszyn i narzędzi rolniczych osiągną wartość 4.272 mln zł, co oznacza wzrost o 13,2 proc. Zakłada się wzrost dostaw maszyn traktorowych, m.in. dotychczas deficytowych, jak siewniki zbożowe zawieszane, sadzarki do ziemniaków, kopaczki elewatorowe, kombajny buraczane, roztrząsacze i ładowacze obornika. Przemysł dostarczać będzie nowe ulepszone maszyny: snopowiązałki traktorowe lżejsze od dotychczas produkowanych, młocarnie o dużej wydajności z wbudowaną prasą. W rezultacie nastąpi rozszerzenie asortymentu maszyn w kółkach rolniczych i poprawa wyposażenia w traktory.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#WładysławCabaj">Nie zostaną w pełni pokryte potrzeby rolnictwa na ładowacze obornika, rozbijacze łęcin ziemniaczanych, beczki do wody i gnojówki itd.; niedostateczne może się okazać zaopatrzenie w kopaczki elewatorowe i przyczepy. Przyczepy dostarczane rolnictwu nie w pełni odpowiadają wymaganiom, mają przestarzałą konstrukcję, są ciężkie, nadające się raczej dla przedsiębiorstw transportowych. Przemysł drobny opracował konstrukcję specjalnych przyczep dla rolnictwa, jednak napotyka na duże trudności w uruchomieniu ich produkcji.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#WładysławCabaj">W roku 1966 przewiduje się nakłady na inwestycje związane z zaopatrzeniem wsi w wodę w wysokości 222 mln zł. Dla pełnego wykorzystania tych nakładów konieczne jest przygotowanie dokumentacji oraz zorganizowanie odpowiednich przedsiębiorstw. Trzeba też zwiększyć fundusze na czyny społeczne związane z budową urządzeń wodnych przez wieś.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MieczysławBodalski">W ostatnich latach nastąpi poważny postęp w organizacji budownictwa wiejskiego. Dyrekcje Budownictwa Rolniczego i Zjednoczenia Budownictwa Rolniczego dokonały ogromnego wysiłku i można uważać, że zdolne są sprostać zadaniom nałożonym na nich w roku przyszłym. Zadania te są duże. Plan inwestycyjny przewiduje wzrost budownictwa o niemal 16 proc. i przekracza 8 mld zł; do tego dochodzą roboty poza planem inwestycyjnym na ponad 1,5 mld zł. Słabością planu jest jednak nieprzewidywanie wzrostu dostaw materiałów budowlanych na poziomie zadań. Tak np. dostawy cementu wzrosną o 11 proc., materiałów ściennych o 11 proc., a wapna budowlanego o 7,5 proc.; dostawy wyrobów hutniczych wzrastają, m.in. stali zbrojeniowej o 15,3 proc., ale w praktyce są one nierytmiczne. I tak np. w br. najwięcej stali było dostarczane dopiero w IV kwartale.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#MieczysławBodalski">Zważywszy jednak, że dostawy materiałów budowlanych były w br. niższe od planowanych i nie pokrywały potrzeb budownictwa, wzrost tych materiałów jest niższy niż to wynika z planowanych wskaźników.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#MieczysławBodalski">Nie najlepiej jest z dostawami gotowych elementów i prefabrykatów oraz transportem budowlanym. Szczególnie dotkliwy jest brak gwoździ, występujący od szeregu lat.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#MieczysławBodalski">W planach budownictwa wiejskiego na rok przyszły daje się zauważyć zbyt powolny wzrost stanowisk w oborach, przy równocześnie zakładanym dużym wzroście hodowli bydła, wynoszącym przeszło 350 tys. sztuk. W budownictwie chłopskim należałoby stworzyć możliwość dobudowywania z elementów prefabrykowanych 2–3 stanowisk dla bydła tak, aby nie trzeba było od razu budować całej obory. W związku z tym należy opracować odpowiednią dokumentację i stworzyć rolnikom możliwość nabywania w PZGS a nawet GS prefabrykatów.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#MieczysławBodalski">W budowie obór i chlewni w PGR należałoby wprowadzić kompleksowość, uwzględniając również zaopatrzenie w wodę oraz silosy na kiszonki.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#MieczysławBodalski">Niezbędna jest organizacja Zjednoczenia Budownictwa Rolniczego w województwach, gdzie odczuwa się ich szczególny brak, jak w: warszawskim, lubelskim, białostockim i krakowskim. Plan budownictwa rolniczego realizowany przez Zjednoczenia Budownictwa Rolniczego został za okres 10 miesięcy br. wykonany w 71,2 proc., natomiast przedsiębiorstwa podległe Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych wykonały swoje zadania we wspomnianych wyżej województwach zaledwie w 62 proc.</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#MieczysławBodalski">Zanim to nastąpi, Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego winna wysunąć postulat pod adresem Ministerstwa Budownictwa, aby wzmógł nadzór nad realizacją zadań budownictwa rolniczego przez podległe mu przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PodkomisjaProdukcjiZwierzęcej">Referenci:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JanŚliwa">Wskaźniki produkcji zwierzęcej na rok 1966 przewidują wzrost pogłowia bydła w stosunku do 1965 r. o 3,5 proc., krów o 1,3 proc., trzody chlewnej o 0,2 proc. Obecna sytuacja paszowa w pełni uzasadnia tego rodzaju założenia. Dobre urodzaje zbóż, siana i zielonek pozwalają na lepsze żywienie inwentarza i przygotowanie większej ilości pasz na zimę. Wprawdzie plan budowy silosów w ilości 200 tys. sztuk w roku bieżącym nie zostanie w pełni wykonany, ale niemniej wzrost ilości silosów jest bardzo wysoki i wynosi od roku 1964 przeszło 260 tys.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#JanŚliwa">Duże znaczenie dla poprawy hodowli ma rozwijana od paru lat służba zootechniczna. W bieżącym roku działa już na wsiach około 1000 zootechników gromadzkich, a założenia na rok przyszły przewidują wzrost liczby zootechników do 1.600 osób, w roku 1970 w każdej gromadzie obok agronoma pracować będzie zootechnik.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#JanŚliwa">Troska o rozwój hodowli bydła wymaga rozszerzenia działalności kół hodowców bydła. Koła te organizują przodujących rolników, sprzyjają ich specjalizacji w hodowli i ułatwiają wprowadzanie nowych urządzeń. Powinny one działać w każdej wsi jako sekcje kółek rolniczych. Oddzielną sprawą mającą wpływ na hodowlę jest dobrze zorganizowany codzienny odbiór mleka. Wiele mleczarń przechodzi na organizowanie ruchomych punktów skupu mleka, tj. zbierania mleka wprost z gospodarstwa. Skup mleka wciąż jeszcze dostosowany jest do mocy przerobowej zakładów mleczarskich, która jest za mała w stosunku do bazy hodowlanej. Plan na rok 1966 przewiduje oddanie do użytku 20 nowych zakładów mleczarskich. Trzeba jednak dołożyć starań, aby zakłady te zostały terminowo oddane do użytku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AntoniJankowski">Założenia planu na rok 1966 w dziedzinie produkcji zwierzęcej podkomisja oceniła jako realne, a przy sprzyjających warunkach możliwe do przekroczenia pod warunkiem odpowiedniego rozwoju budownictwa inwentarskiego. Dotacje dla stacji oceny zwierząt są dostateczne i gwarantują pokrycie finansowe nakreślonych zadań. Pewne uwagi krytyczne nasuwa finansowanie niektórych zadań w budżetach terenowych w dziedzinie popierania produkcji zwierzęcej. Istnieje obawa, iż plan objęcia inseminacją 3458 tys. sztuk krów w roku przyszłym nie zostanie wykonany, ponieważ wojewódzkie rady narodowe nie stosują się do zaleceń resortu rolnictwa i plany rzeczowe w zakresie inseminacji nie znajdują pełnego pokrycia finansowego. Niezbędne jest podniesienie nakładów na wyposażenie punktów inseminacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#AntoniJankowski">Na popieranie produkcji zwierzęcej przeznacza się kwotę 90 mln zł. Zdaniem podkomisji poza tradycyjnymi formami konkursów, pokazów i pomocy w otrzymaniu rozpłodników, czy nabywaniu materiału hodowlanego, należałoby wprowadzić także pokazy zwierząt towarowych, pokazy doju, strzyży, pielęgnacji racic itp. Podkomisja proponuje przenieść z budżetu centralnego do budżetów terenowych sumę 20 mln zł z przeznaczeniem na wymienione pokazy hodowlane. Ponadto podkomisja wyraża opinię, iż środki budżetowe na służbę weterynaryjną powinny być wyraźniej wydzielone z ogólnej grupy wydatków na popieranie produkcji zwierzęcej. Pozwoli to na bardziej szczegółowe preliminowanie wydatków w dziale weterynarii. Powiatowe zakłady weterynarii są w większości rentowne. Sygnały nadchodzące z terenu wskazują, iż zadania weterynarii mogą nie mieć zabezpieczenia od strony finansowej; w wielu województwach zmniejszono bowiem dotacje dla zakładów leczenia zwierząt przy pewnym zwiększeniu wpłat do budżetu. Ministerstwo Finansów zmniejszyło dotacje na skutek skreślenia przez Komisję Planowania wydatków na remonty kapitalne, co uniemożliwi wyremontowanie kilkudziesięciu budynków lecznic weterynaryjnych i kilkudziesięciu samochodów. Ponadto, niektóre wojewódzkie rady narodowe obniżyły limity osobowego i bezosobowego funduszu płac.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#AntoniJankowski">Na pytania posłów; Pelagii Pająk (bezp.), Michała Polnara (ZSL), Floriana Pierańskiego (SD), Mieczysława Stachura (bezp. „Pax”), Franciszka Gesinga (ZSL), Mariana Tuki (PZPR), Tomasza Malinowskiego (ZSL), Władysława Cabaja (ZSL), Bronisława Kałwaka (PZPR), Ksawery Barańskiej (ZSL), Franciszka Gintera (ZSL) i Franciszka Maja (ZSL) odpowiedzi udzielili podsekretarze stanu w Ministerstwie Rolnictwa — Władysław Kopeć i Jerzy Popko, Minister Rolnictwa — Mieczysław Jagielski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów — Jan Dusza i zastępca przewodniczącego Komisji Planowania — Władysław Jagusztyn.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#AntoniJankowski">Odpowiedzi dotyczyły m.in. problemów finansowania poszczególnych zadań ustalonych w planie gospodarczym rolnictwa na rok 1966; zabezpieczenia dostaw środków produkcji i materiałów budowlanych w wysokości nakładów inwestycyjnych na poszczególne dziedziny rolnictwa; sposobów realizacji programu podnoszenia poziomu produkcji roślinnej i zwierzęcej; zagospodarowania odłogów, zabezpieczenia pomocy gospodarstwom podupadłym; służby weterynaryjnej, zaopatrzenia wsi w wodę.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#AntoniJankowski">Dyskusja:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#SzymonDziedzic">Istnieje potrzeba skoordynowania działalności służby zootechnicznej. Agronomowie powinni mieć wytyczone zadania, w których za podstawę należy przyjąć stan pogłowia i wyniki produkcyjne; premie uzyskiwane za przekroczenie tych zadań byłyby bodźcem zachęcającym do poszukiwania bardziej efektywnych form pracy.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#SzymonDziedzic">Postęp mechanizacji na wsiach i wzrost produkcji rolnej pociąga za sobą konieczność ulepszania dróg; gromady i kółka rolnicze nie mają jednak możliwości ani spodków na zakup maszyn i sprzętu drogowego.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#SzymonDziedzic">Sprzęt przeznaczony dla rolnictwa nie jest znormalizowany. Stąd kłopoty z zaopatrzeniem w części zamienne i materiały. Np. sznurek do snopowiązałek co roku jest innej grubości. Nie produkuje się drobnych urządzeń takich jak np. automatyczne wyłączniki do palników elektrycznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#MieczysławTomkowski">Produkcja przemysłu chemicznego nie odpowiada w pełni zapotrzebowaniu wsi; brak jest pierścieni i uszczelek, pogarsza się jakość ogumienia do traktorów, lakiery używane do pokrywania maszyn rolniczych wywołują wiele zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#MieczysławTomkowski">Sprzęt ochronny dla brygad pracujących przy środkach chemicznych jest złej jakości. Niemożliwe jest używanie masek, których pochłaniacze zużywają się w ciągu kwadransa. Zatrucia środkami chemicznymi powinny być zaliczane do wypadków przy pracy, tymczasem PZU nie obejmuje ich ubezpieczeniem od wypadku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#FranciszekMaj">Poprawa wydajności łąk uzależniona jest od dostaw odpowiedniego sprzętu. Proponuje się rolnikom wałowanie łąk, tymczasem wały takie nie są produkowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#FlorianPierański">W celu osiągnięcia lepszych wyników hodowli należy zwrócić uwagę na rozwijanie różnych form szkolenia hodowców. Dobra szkoła wychowująca kwalifikowanych rolników musi mieć swoje tradycje. Niestety, na to nie zwraca się uwagi i szkoły wciąż zmieniają siedziby, bądź ulegają likwidacji po to, by znów je uruchamiać innym miejscu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#MichałPolnar">Szereg problemów jest na wsi nie w pełni rozwiązanych, co wywołuje niezadowolenie rolników. Tak np. zdarza się, że kółka rolnicze przejmują w zagospodarowanie ziemię, otrzymując na ten cel odpowiednie kredyty; jednak na skutek odgórnych decyzji ziemię tę przed upływem okresu 5-letniego, warunkującego kredyty, przejmują PGR-y, a od kółek rolniczych żąda się zwrotu kredytu, który przecież zużyty został na wkłady związane z zagospodarowaniem ziemi. Również zaopatrzenie w węgiel wymaga pewnych zmian. Są rolnicy mający nadwyżki opału i są tacy, którzy np. w razie padnięć zakontraktowanej trzody są opału pozbawieni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AugustynPilch">Wzrost zaopatrzenia w materiały budowlane powinien być równomierny we wszystkich asortymentach, łącznie z okuciami i gwoźdźmi. Obecnie wieś odczuwa brak gwoździ.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WładysławGałka">Powiatowe związki kółek rolniczych niemal w całym kraju mieszczą się w nieodpowiednich, za ciasnych pomieszczeniach. W kolejnych planach inwestycyjnych należy uwzględnić budowę domów dla nich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JanKlecha">Rolnicy odczuwają niedostatek informacji w zakresie aktów prawnych i kroków podejmowanych dla rozwoju wsi i rolnictwa. Niedostateczny jest też nadzór rad narodowych nad realizacją uchwał i zarządzeń władz centralnych. Niezbędne jest usprawnianie działalności rad narodowych i pogłębienie ich kontroli nad całokształtem życia gospodarczego w terenie.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#JanKlecha">Coraz powszechniej na plan pierwszy wybija się kwestia budowy dróg na wsiach. Rolnik zajęty pracą w gospodarstwie, w miarę coraz większej jego intensyfikacji, ma coraz mniejsze możliwości brania udziału w czynach społecznych, natomiast gotów jest ponosić świadczenia pieniężne na ten cel. Potrzebny jest sprzęt do budowy dróg lokalnych oraz przedsiębiorstwa zajmujące się budową. Problem jednak nie jest dotychczas rozwiązany zarówno pod względem organizacyjnym, jak i dysponowania środkami na ten cel.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#JanKlecha">Rozwojowi produkcji rolnej muszą towarzyszyć odpowiednie środki zabezpieczające warunki do wykonania rosnących zadań. Tymczasem przy względnym wzroście dostaw materiałów budowlanych — jest ich coraz mniej na rzeczywiste potrzeby budowlane, ponieważ cement idzie na silosy, drogi i inne obiekty wiejskie i nie rekompensuje potrzeb materiałowych gospodarstw indywidualnych.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#JanKlecha">Dodatkowych wyjaśnień udzielił Minister Rolnictwa Mieczysław Jagielski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#FranciszekGesing">Rok 1965 zamyka plan 5-letni w rolnictwie dobrym akordem, stwierdzić jednak trzeba, że założenia 5-latki nie zostały w pełni wykonane. Słabość konstrukcji planu na lata 1961–1965 polegała na braku równowagi między zakładanym wzrostem produkcji roślinnej i zwierzęcej; był to plan bardzo napięty, nieprzewidujący odpowiednich rezerw, które pozwoliłyby na manewrowanie i dokonywanie koniecznych przerzutów. Wskaźniki planu na rok 1966 i proporcje ustalane na lata najbliższe wskazują, że słabości te są usuwane. Projekt planu na rok 1966 zakłada wzrost produkcji roślinnej o 17,1 proc., a zwierzęcej o 11 proc. Przywracając właściwą równowagę pomiędzy wzrostem produkcji roślinnej i zwierzęcej, wprowadzono ostrożne planowanie poszczególnych wskaźników. Prezentowany projekt planu zakłada osiągnięcie 97 proc. produkcji wyjątkowo pomyślnego roku bieżącego. Plan ten przy środkach dostarczonych rolnictwu i sprzyjających warunkach stwarza możliwość zgromadzenia rezerw i odpowiedniego manewrowania nadwyżkami.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#FranciszekGesing">Inwestycje w rolnictwie wzrastają z roku na rok. Stwierdzić jednak trzeba, że dopiero 2 ostatnie lata charakteryzują się wzmożonym tempem inwestowania w rolnictwie. Ludność wiejska w większym niż kiedykolwiek stopniu wydatkuje środki na cele inwestycyjne i produkcyjne. Konieczne jest utrzymanie tego trendu i preferowanie tego rodzaju wydatków. A to wymaga stworzenia odpowiednich możliwości inwestowania.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#FranciszekGesing">Projekt planu zakłada utrzymanie obciążeń wsi na tym samym poziomie i stosowanie elastycznej polityki ulg i umorzeń. W praktyce nie jest jeszcze w tych sprawach najlepiej.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#FranciszekGesing">Łączna pomoc kredytowa dla wsi wyniesie 19,3 mld zł i będzie większa o 1,2 mld zł niż w roku bieżącym. Spłaty z tytułu zadłużeń wyniosą w roku 1966–15,3 mld zł. Powoduje to wzrost zadłużenia wsi o 3,7 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#FranciszekGesing">Na wniosek przewodniczącego Komisja przyjęła projekt planu i budżetu na rok 1966 w części dotyczącej rolnictwa w brzmieniu przedłożenia rządowego.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#FranciszekGesing">Komisja postanowiła przedstawić Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów dezyderaty, w których postuluje m.in.:</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#FranciszekGesing">- zabezpieczenie środków transportowych dla potrzeb prac melioracyjnych, - przyśpieszenie organizowania przedsiębiorstw zapewniających wykonanie planu inwestycyjnego w rolnictwie, - uruchomienie produkcji przyczep dostosowanych do potrzeb rolnictwa i moratorium dla posługiwania się pracującymi w rolnictwie przyczepami na drogach publicznych do czasu dostarczenia przez przemysł odpowiednich urządzeń hamulcowych, - zwiększenia produkcji deficytowych maszyn rolniczych i części zamiennych oraz poprawienia jakości sprzętu, - zwiększenia ilości materiałów budowlanych na zaopatrzenie wsi, - przeniesienie środków na szkoły przysposobienia rolniczego z budżetu terenowego do budżetu kółek rolniczych, - zwiększenie sumy przeznaczonej na badania naukowe służące praktyce rolnej — z rezerwy przewodniczącego Komitetu do Spraw Nauki i Techniki.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#FranciszekGesing">W kolejnym punkcie porządku obrad informację o projekcie planu na rok 1966 Centrali Spółdzielni Ogrodniczych złożył Prezes CSO — Tadeusz Barzyk (Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#FranciszekGesing">W imieniu podkomisji produkcji roślinnej uwagi do projektu planu i budżetu na 1966 r. w części dotyczącej Centrali Spółdzielni Ogrodniczych zreferował poseł Jan Kasiak (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#FranciszekGesing">Projekt planu na rok 1966 Centrali Spółdzielni Ogrodniczych zakłada wzrost produkcji we wszystkich działach. Kontraktacją objęte zostanie 88 proc. produkowanego surowca. Spółdzielczość ogrodnicza zaczyna realizować program rekonstrukcji sadownictwa poprzez objęcie kontraktacją 2.100 ha nowych sadów handlowych w rejonach produkcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#FranciszekGesing">Poważną trudność powoduje brak odpowiedniego materiału szkółkarskiego. Na zbyt małą skalę zakrojone są plany przeszczepień, które przewidują w 1966 r. przeszczepienie 700 tys. drzew owocowych (w roku bieżącym — 660 tys.). Sadownicy mają trudności ze zbyciem swego towaru z powodu jego jakości i wartości gatunkowej, a wynika to właśnie z powodu braku dostatecznej troski o odpowiedni materiał szkółkarski. Należy rozszerzyć program zagospodarowania szkółek, aby dostarczyć rolnikom drzewka rodzące wartościowy owoc.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#FranciszekGesing">Plany szkoleniowe CSO przewidują przeszkolenie około 1.000 osób na kursach specjalizacyjnych; jednakże zasięg szkolenia jest jeszcze za mały. Kadra prowadząca instruktaż i poradnictwo nie zawsze przygotowana jest do swoich zadań; wśród instruktorów zaledwie 32 proc. posiada wyższe wykształcenie.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#FranciszekGesing">Przy rozszerzeniu kontraktacji sadów należy równolegle zabezpieczyć dostawy narzędzi ogrodniczych i traktorów jednoosiowych. W roku bieżącym odczuwano dotkliwie brak dobrych aparatów ochrony roślin, mających zastosowanie w sadownictwie i ogrodnictwie. Konieczna jest poprawa ich jakości, niezbędne jest wprowadzenie w ogrodnictwie nasion kwalifikowanych.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#FranciszekGesing">Na pytania posłów: Ksawery Barańskiej (bezp.), Stanisława Szajny (ZSL), Mieczysława Tomkowskiego (PZPR), Władysława Gałki (ZSL), Mariana Tuki (PZPR) odpowiedzi udzielił Prezes CSO — Tadeusz Barzyk.</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#FranciszekGesing">Odpowiedzi dotyczyły m.in.: skupu owoców i warzyw, sieci i wyposażenia punktów skupu, rozwoju szkółkarstwa, rozbudowy przetwórni i zamrażalni, szkolenia ogrodników.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#FranciszekGesing">Dyskusja:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#KsaweraBarańska">Spółdzielczość ogrodnicza powinna dołożyć wszelkich starań, aby odebrać cały surowiec wyprodukowany przez rolników szczególnie z obszaru upraw zakontraktowanych. Konieczne byłoby zabezpieczenie producenta przez wprowadzenie gwarantowanej nawet minimalnej — stałej ceny za warzywa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PelagiaPająk">Na punktach skupu w okresach urodzaju odbiera się prawie wyłącznie lepsze gatunki. Dzieje się to ze szkodą dla rolników, którzy podejmują dopiero produkcję. W rejonach, gdzie warzywnictwo się dopiero rozwija, należałoby uruchomić ruchome, sezonowe punkty skupu. Hamulcem dla rozwoju warzywnictwa jest brak materiałów potrzebnych do budowy szklarni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#MieczysławBodalski">Z uwagi na warunki, w jakich pracuje, i środki, jakimi dysponuje, należałoby wyrazić uznanie CSO za duży wysiłek organizacyjny w zaspokajaniu potrzeb producentów.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#MieczysławBodalski">Stosunek personelu punktów skupu zarówno do producenta wielkiego jak i małego powinien być taki sam, tymczasem zdarza się, że wielcy producenci dyktują warunki punktom skupu.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#MieczysławBodalski">CSO podejmuje słusznie poszukiwania nowych rejonów uprawy warzyw. Niewiele jeszcze zrobiono w sprawie zaopatrzenia producentów warzyw i owoców w niezbędne środki produkcyjne; jeśli zamierzamy forsować eksport naszych wysokogatunkowych owoców, niezbędne jest dostarczenie rolnikom maszyn, narzędzi i traktorów. Nie można rozszerzyć produkcji pod szkłem, ponieważ utrzymuje się ciągle brak odpowiednich materiałów. Konieczna jest budowa nowych przechowalni dla twardych i miękkich owoców. Nie chodzi tylko o zabezpieczenie eksportu, ale również potrzeb krajowego konsumenta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JózefŁaciak">Niekiedy producent nie ma dokąd odstawić zakontraktowanych warzyw czy owoców, zwłaszcza w okresach urodzaju. Punkty odbioru należy zbliżyć do producentów. Należałoby zwiększyć uprawnienia samorządu spółdzielni i wzmóc nadzór nad pracą zarządów spółdzielni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#FranciszekGesing">Środki zawarte w protokole planu CSO na 1966 r. w większym stopniu niż w poprzednich planach zabezpieczają potrzeby ogrodnictwa, w dalszym ciągu jednak są niewystarczające.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#FranciszekGesing">Komisja przyjęła projekt NPG i budżetu państwa na 1966 r. w części dotyczącej Centrali Spółdzielni Ogrodniczej i postanowiła wystąpić z dezyderatem w sprawie zaopatrzenia ogrodnictwa i sadownictwa w maszyny i sprzęt.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#FranciszekGesing">O PROJEKCIE NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO I BUDŻETU PAŃSTWA NA ROK 1966 W CZĘŚCI DOTYCZĄCEJ MINISTERSTWA ROLNICTWA</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#FranciszekGesing">Informacja złożona przez Ministra Rolnictwa — Mieczysława Jagielskiego na posiedzeniu Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w dniu 18 listopada 1965 r.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#FranciszekGesing">Globalna produkcja rolnictwa w roku 1965 (wg nieostatecznych jeszcze szacunków) jest wyższa wartościowo aniżeli w roku 1964 o 7 proc., przy czym produkcja roślinna — o 7,2 proc., produkcja zwierzęca — o 6,5 proc.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#FranciszekGesing">Na wzrost wartości produkcji złożyły się następujące czynniki: wyższy poziom plonów i zbiorów zbóż (o 2 mln ton), dobre plony oleistych (wzrost produkcji nasion o 94 proc. przy znacznym wzroście powierzchni upraw), wyższe plony siana łąkowego o 9,2 q z ha (o 2 mln ton więcej niż w r. ub.), zbiór siana z upraw polowych wyższy o 25 proc., niezłe zbiory buraków. Niższe niż w roku 1964 były zbiory ziemniaków, tytoniu, owoców.</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#FranciszekGesing">Na wzrost wartości produkcji zwierzęcej złożyło się: utrzymanie na poziomie założeń planu zamierzeń w zakresie pogłowia bydła (przy pewnym wzroście ilości bydła młodego), bardzo poważny w stosunku do roku ubiegłego wzrost pogłowia trzody chlewnej, zahamowanie tendencji spadku pogłowia owiec, a nawet lekki jego przyrost (o 1,3 proc.), znaczny wzrost przeciętnej mleczności krów (do 2,165 litrów od jednej krowy).</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#FranciszekGesing">Według szacunków dokonanych przez Komisję Planowania wartość scentralizowanego skupu artykułów rolnych wyniesie około 85,6 mld zł (w myśl założeń planu miała wynieść około 80 mld zł), Wartość skupu artykułów roślinnych szacowana w planie na 33,5 mld zł, wyniesie 35,6 mld zł, a wartość artykułów zwierzęcych szacowana na 46,3 mld zł, osiągnie poziom około 50 mld zł, W porównaniu do r. 1964 wzrośnie więc o 14,3 proc., w tym artykułów roślinnych — o 13,3 proc. i zwierzęcych o 14,9 proc. Po uwzględnieniu zmian cen skupu niektórych artykułów wartość skupu wzrośnie o 11,2 proc (w artykułach roślinnych — o 6,9 proc., w zwierzęcych — o 14,5 proc.). Założenia planu w dziedzinie skupu zbóż, sadzeniaków, buraków cukrowych, oleistych, żywca wieprzowego, mleka zostaną przekroczone. Zostanie zrealizowany w pełni plan: skupu ziemniaków, tytoniu, owoców i żywca wołowego.</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#FranciszekGesing">Projekt planu na rok 1966 charakteryzują — w dziedzinie rolnictwa — dwie istotne cechy. Po pierwsze — projekt uwzględnia wszystkie podstawowe założenia polityki rolnej rządu wobec wsi, polityki polegającej na lepszym zaopatrzeniu w środki produkcji, na doskonaleniu technicznej bazy rolnictwa, na ulepszaniu ekonomicznych warunków produkcji rolnej, na rozwijaniu inicjatywy produkcyjnej rolników i umacnianiu socjalistycznych gospodarstw rolnych przy wykorzystaniu rezerw i możliwości dalszego rozwoju wszystkich sektorów rolnictwa; druga cecha planu polega na ustaleniu zadań produkcyjnych w sposób realistyczny i ostrożny z myślą o zapewnieniu odpowiednich rezerw; zadania produkcyjne ustala się z uwzględnieniem pewnych warunków klimatyczno-produkcyjnych. Jeżeli one są lepsze, zadania mogą być przekroczone, a uzyskane rezerwy można z kolei wykorzystać stosownie do potrzeb gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-22.9" who="#FranciszekGesing">Plan na rok 1966 przewiduje, że produkcja rolnicza globalnie będzie o około 3 proc. niższa od wysokiego jej poziomu w korzystnym roku 1965. Wartość produkcji roślinnej niższa będzie o około 5 proc., a zwierzęcej utrzyma się na poziomie roku bieżącego. Jeżeli jednak zadania roku przyszłego porównać ze średnią z lat 1962–1965, to wówczas produkcja globalna rolnictwa wzrasta o ponad 3 proc.</u>
          <u xml:id="u-22.10" who="#FranciszekGesing">Ogólna powierzchnia zasiewów wyniesie 15.400 tys. ha, co oznacza nieznaczny, wynoszący 60 tys. ha, jej wzrost. Powierzchnia uprawy zbóż wzrośnie o 43 tys. ha i wyniesie około 8.700 tys. ha. Przewiduje się dalszą intensyfikację produkcji zbożowej poprzez zwiększenie areału uprawy pszenicy i jęczmienia. Powierzchnia uprawy roślin strączkowych pozostanie w zasadzie niezmieniona, a przemysłowych ulegnie pewnemu obniżeniu przez ograniczenie areału uprawy buraka cukrowego. Zmniejszony zostanie areał pod uprawy tytoniu, a nieznacznie zwiększony pod uprawy roślin włóknistych. Założono dalszy nieznaczny spadek areału ziemniaków oraz niewielki wzrost areału upraw warzyw.</u>
          <u xml:id="u-22.11" who="#FranciszekGesing">W wyniku przyjętych szacunkowo areałów i plonów ocenia się, że w roku 1966 zbiory zbóż wyniosą 14.850 tys. ton, buraków cukrowych — 11.800 tys. ton, oleistych — 425 tys. ton, ziemniaków — 42 mln. ton.</u>
          <u xml:id="u-22.12" who="#FranciszekGesing">Dzięki znacznej poprawie sytuacji paszowej zakłada się, że pogłowie bydła ogółem powinno wzrosnąć o 3,5 proc., zahamowana zostanie tendencja spadku pogłowia krów, wzrosnąć ma pogłowie młodzieży. Produkcja żywca bydlęcego wzrośnie w stosunku do roku bieżącego o 10 tys. ton, a wydajność mleka utrwali się na wysokim tegorocznym poziomie.</u>
          <u xml:id="u-22.13" who="#FranciszekGesing">Zakłada się utrzymanie wysokiego, osiągniętego w roku bieżącym, poziomu pogłowia i produkcji żywca wieprzowego. Nastąpić ma stabilizacja pogłowia owiec, dalszemu zmniejszeniu ulec ma pogłowie koni.</u>
          <u xml:id="u-22.14" who="#FranciszekGesing">Nakłady inwestycyjne na rolnictwo w roku 1966 wyniosą 30.862 mln zł, tj. o 2.527 mln zł więcej od przewidywanego wykonania roku 1965. Nakłady na inwestycje państwowe wynoszą 15.782 mln zł (o 7,6 proc. więcej niż w roku bież.), inwestycje ze środków Funduszu Rozwoju Rolnictwa — 3.580 mln zł (o 21 proc. więcej), inwestycje ze środków własnych rolników — 10.900 mln zł (o 7 proc. więcej).</u>
          <u xml:id="u-22.15" who="#FranciszekGesing">Szczególnie ważne znaczenie dla rozwoju całego rolnictwa ma realizacja inwestycji finansowanych ze środków państwowych, z których poważna część przeznaczona jest na rozbudowę przedsiębiorstw świadczących usługi rolnikom indywidualnym. Nakłady inwestycyjne ze środków państwowych przeznacza się głównie na melioracje rolne, rozbudowę zaplecza techniczno-remontowego, umocnienie państwowych gospodarstw rolnych (część przeznaczona zostanie na rozbudowę PGR specjalistycznych: hodowli roślin, nasiennictwa ogrodniczego i szkółkarstwa, hodowli zwierząt). W ramach nakładów na PGR, 25 proc. przeznacza się na budownictwo inwentarskie, 55 proc. na spichrze, stodoły, pomieszczenie dla sprzętu, zaopatrzenie w wodę, drogi itp., 20 proc. na budownictwo mieszkaniowe. W PGR wybudowanych zostanie m.in. 85 tys. stanowisk dla bydła, 38 tys. stanowisk dla trzody chlewnej oraz 14 tys. izb mieszkalnych.</u>
          <u xml:id="u-22.16" who="#FranciszekGesing">W zakresie nakładów na melioracje więcej środków przeznaczy się na melioracje podstawowe, na szerszą skalę podejmie się inwestycje nawodnieniowe. W zakresie elektryfikacji — zostanie zelektryfikowanych ponad 72 tys. zagród wiejskich oraz 338 PGR. Uwzględni się w tej dziedzinie potrzeby województw poznańskiego i bydgoskiego, gdzie tempo elektryfikacji było dotąd niskie.</u>
          <u xml:id="u-22.17" who="#FranciszekGesing">W celu zapewnienia pełnej obsługi rolnictwa w dziedzinie mechanizacji i potrzeb techniczno-remontowych, przewiduje się budowę 200 filii POM i rozbudowę 46 POM.</u>
          <u xml:id="u-22.18" who="#FranciszekGesing">Ze środków Funduszu Rozwoju Rolnictwa kółka rolnicze zakupią 10 tys. traktorów i odpowiedni sprzęt towarzyszący.</u>
          <u xml:id="u-22.19" who="#FranciszekGesing">W ramach finansowej pomocy państwa dla realizacji inwestycji chłopskich w planie roku przyszłego przewiduje się kredyty zwrotne w wysokości 5,1 mld zł (o 6 proc. więcej niż w roku bież.). Projekt planu na rok 1966 przewiduje dostawy sprzętu technicznego dla rolnictwa na sumę 7.250 mln zł. (wzrost o 11,5 proc. w stosunku do wykonania planu w 1965 r.). Na popieranie produkcji rolnej przeznacza się 4.501 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-22.20" who="#FranciszekGesing">Pod zbiory 1966 r. rolnictwo otrzyma 1.258 tys. ton nawozów w czystym składniku. Pozwoli to osiągnąć poziom nawożenia w wysokości 63 kg nawozów na 1 ha użytków rolnych. Projekt planu przewiduje wzrost zaopatrzenia w nawozy o 8,5 proc., w wapno nawozowe o 16 proc. w porównaniu z rokiem 1965. Założenia programu rozwoju ochrony roślin ustalają w roku przyszłym objęcie chemiczną ochroną roślin 80 proc. gruntów uprawnych. Dla wykonania tych zadań przeznaczy się 88,2 tys. ton środków ochrony roślin, z czego 92 proc. dostarczy krajowy przemysł chemiczny. W 1966 r. na terenie kraju pracować będzie 320 brygad ochrony roślin przy POM i 75 specjalistycznych stacji zabiegów.</u>
          <u xml:id="u-22.21" who="#FranciszekGesing">W roku przyszłym przewiduje się dalszy wzrost produkcji kwalifikowanych nasion i sadzeniaków ziemniaka. Zakłada się m.in. uzyskanie 560 tys. ton zbóż kwalifikowanych, co pozwoli na odnowienie 35 proc. ogólnej powierzchni zbóż w gospodarstwach chłopskich. Dostawy 850 tys. ton sadzeniaków pozwolą na odnowienie 16 proc. powierzchni uprawy ziemniaka. Wysokie zadania ustalono w zakresie produkcji nasion roślin strączkowych, motylkowych drobnonasiennych, oleistych, włóknistych, pastewnych, traw i warzyw.</u>
          <u xml:id="u-22.22" who="#FranciszekGesing">W dziedzinie prac hodowlanych planuje się rozszerzenie oceny mlecznej wydajności krów. Oceną objętych zostanie 610 tys. sztuk. Przewiduje się wpisanie do ksiąg 200 tys. sztuk krów i 15 tys. sztuk buhajów. Produkcja knurów osiągnie poziom 21 tys. sztuk, a produkcja loszek w hodowli zarodowej i w gniazdach reprodukcyjnych — rekordową ilość 80 tys. sztuk. Budowane są obecnie cztery wielkie stacje kontroli użytkowości rzeźnej trzody chlewnej. Dwie uruchomione zostaną na wiosnę przyszłego roku, a dwie dalsze na jesieni. W roku 1966 rozpocznie się budowę dwóch dalszych stacji, które umożliwią rozszerzenie kontroli i prowadzenie selekcji w celu uzyskania najlepszego typu świni mięsnej ogólnoużytkowej.</u>
          <u xml:id="u-22.23" who="#FranciszekGesing">Do końca 1966 r. czynnych będzie 57 zakładów unasienniania, które obejmą swym zasięgiem prawie cały kraj. Planuje się objąć unasiennianiem około 3,5 mln sztuk krów. Położy się duży nacisk na dalsze podnoszenie kwalifikacji inseminatorów. Dostawy pasz treściwych osiągną wysoki poziom 2,925 tys. ton. Kontynuowane będą prace nad rozwojem konserwacji pasz, budową silosów (200 tys. sztuk), instalowaniem wentylatorów (2,6 tys. sztuk) i produkcją kiszonek (18.300 tys. ton).</u>
          <u xml:id="u-22.24" who="#FranciszekGesing">W roku 1966 otwartych zostanie 40 lecznic weterynaryjnych, 17 przychodni i 12 punktów opieki weterynaryjnej. We wszystkich zakładach weterynaryjnych zatrudnionych będzie 14.780 pracowników, w tym około 4.470 lekarzy weterynarii. Planuje się zwrócenie większej uwagi na choroby pasożytnicze i choroby wychowu młodzieży. Bardzo ważnym problemem pozostanie nadal walka z gruźlicą.</u>
          <u xml:id="u-22.25" who="#FranciszekGesing">Rozwijane będą nadal różne formy oświaty rolniczej. Liczba uczniów w technikach rolniczych wzrośnie z 48.360 w 1965 r. do 50.515 w 1966 r., w zasadniczych i specjalistycznych szkołach rolniczych — z 15.180 do 16.135, a w zasadniczych szkołach zawodowych dla pracujących — z 4.687 do 5.610. W korespondencyjnych szkołach rolniczych i na kursach uczyć się będzie 28.820 osób. Szczególną uwagę poświęci się rozwojowi i usprawnieniu nauczania w trzyletnich technikach rolniczych oraz rozszerzeniu szkolenia kursowego. Nadal kontynuowana będzie praca szkoleniowa w 17.727 zespołach przysposobienia rolniczego młodzieży, które obejmą 156 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-22.26" who="#FranciszekGesing">Poważnie zaawansowana jest gleboznawcza klasyfikacja gruntów, która w końcu 1965 r. obejmie 22 mln ha (95 proc. zadań); prace klasyfikacyjne ukończono w 6 województwach, a w 5 dalszych zakończone zostaną w roku bież. Do sklasyfikowania pozostanie nieco ponad 1 mln ha gruntów na terenie województw centralnych i południowych. W oparciu o dane gleboznawczej klasyfikacji gruntów sporządza się mapy glebowo-rolnicze dla poszczególnych obiektów (wsi, PGR) i dla całych powiatów. Nowe zadania służby geodezyjno-urządzeniowej mają w większości charakter zadań projektowych. Wymaga to dalszego usprawnienia pracy, podniesienia kwalifikacji i umiejętności zawodowych pracowników geodezji.</u>
          <u xml:id="u-22.27" who="#FranciszekGesing">W toku realizacji planu na rok 1966 potrzebna będzie jeszcze bardziej intensywna i wielostronna działalność dla upowszechnienia postępowych metod gospodarowania w rolnictwie. Konieczna będzie lepsza realizacja planu nasiennego, lepsza organizacja wykonania zadań ochrony roślin. Należy osiągnąć znaczną poprawę w działalności inwestycyjnej, poprawić wykonawstwo zadań rzeczowych, wzmóc nadzór, obniżyć koszty inwestycji, doprowadzić do skoordynowania poczynań inwestycyjnych. Wreszcie, niezbędne jest dalsze usprawnienie obsługi produkcji rolniczej, wyczulenie służby rolnej na sprawy dotyczące zaopatrzenia rolnictwa w środki produkcji, coraz lepsze zaspokajanie rosnącego zapotrzebowania na różnorodne usługi produkcyjne.</u>
          <u xml:id="u-22.28" who="#FranciszekGesing">O PROJEKCIE PLANU GOSPODARCZEGO NA ROK 1966 CENTRALI SPÓŁDZIELNI OGRODNICZYCH</u>
          <u xml:id="u-22.29" who="#FranciszekGesing">Informacja złożona przez prezesa Centrali Spółdzielni Ogrodniczych — Tadeusza Barzyka na posiedzeniu Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w dniu 18 listopada 1965 r.</u>
          <u xml:id="u-22.30" who="#FranciszekGesing">Szacuje się, że w 1965 r. ogrodnictwo uzyska 40 proc. jabłek, 48 proc. gruszek, 80 proc. śliwek, 50 proc. wiśni i 120 proc. owoców jagodowych w porównaniu ze zbiorami 1964 r. W warzywnictwie największe straty wystąpiły w uprawie ogórków, których produkcja wynosi 40 proc., pomidorów — 30 proc., cebuli — 80 proc. w stosunku do 1964 r. Równocześnie warzywa są gorszej jakości. Produkcja ogrodnicza w br. jest ogółem mniejsza od produkcji roku 1964 o przeszło 200 tys. ton, mimo że areał upraw wzrósł o 10 proc.; przyczyną nieurodzaju były złe warunki klimatyczne. Ceny warzyw utrzymują się na poziomie ubiegłego roku, a ceny owoców wzrosły trzykrotnie. Stan ten odbija się dotkliwie na zaopatrzeniu rynku.</u>
          <u xml:id="u-22.31" who="#FranciszekGesing">Plan na rok 1966 zakłada zwiększenie zainteresowania rolników rozwojem produkcji sadowniczej i ogrodniczej. Spółdzielczość zamierza skupić 570 tys. ton warzyw, 330 tys. ton owoców oraz 175 tys. ton młodych kartofli. Przewiduje się dalszy rozwój plantacji oraz sadów w oparciu o programy opracowane przez spółdzielnie ogrodnicze.</u>
          <u xml:id="u-22.32" who="#FranciszekGesing">Dokształcanie zawodowe producentów odbywa się na kursach w okresie jesienno-zimowym; w szkoleniu tym w 1964 r. uczestniczyło 328 tys. osób. Podejmowane są też inne formy upowszechniania wiedzy ogrodniczej m.in. przy pomocy uniwersytetów powszechnych oraz kursów przygotowujących do egzaminu na tytuł mistrza w zawodzie ogrodnika. Nowym zadaniem będzie przygotowanie młodzieży wiejskiej do zawodu ogrodnika za pośrednictwem zespołów przysposobienia spółdzielczego; przewiduje się powstanie około 100 takich zespołów.</u>
          <u xml:id="u-22.33" who="#FranciszekGesing">Spółdzielczość we własnym zakresie organizuje zaopatrzenie producentów w środki produkcji. Dostawy tych środków rosną z roku na rok, w niektórych jednak asortymentach wciąż występują i poważne braki; trudności zaopatrzeniowe m.in. dotyczą torfu, materiału szkółkarskiego, szkła inspektowego, cementu, tarcicy, importowanych preparatów chemicznych, wyrobów hutniczych. Dostawy maszyn ogrodniczych i aparatury ochrony roślin produkcji krajowej przewyższają zapotrzebowanie, ale sprzęt ten często jest przestarzały i nie cieszy się powodzeniem.</u>
          <u xml:id="u-22.34" who="#FranciszekGesing">W planie inwestycyjnym na rok 1966 uwaga skoncentrowana została na kontynuowaniu rozpoczętych obiektów, głównie magazynów i chłodni. W planach terenowych przewiduje się rozpoczęcie budowy wielu punktów skupu, magazynów i przechowalni, kwaszarni, zatapialni ogórków. Limit przeznaczony na zakup środków transportowych pozwoli na zwiększenie taboru o 47 samochodów ciężarowych w planie terenowym oraz 7 w planie centralnym.</u>
          <u xml:id="u-22.35" who="#FranciszekGesing">Mimo trudnych i niejednokrotnie prymitywnych warunków pracy zakładów i przetwórni owocowo-warzywnych CSO, notuje się stały wzrost wydajności pracy, a tempo wzrostu produkcji wyprzedza wzrost zatrudnienia.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>