text_structure.xml 571 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 12 min 03)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Grzegorz Schetyna oraz wicemarszałkowie Jerzy Wenderlich, Ewa Kierzkowska i Marek Kuchciński)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#GrzegorzSchetyna">Dzień dobry.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#GrzegorzSchetyna">Otwieram posiedzenie Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#komentarz">(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#GrzegorzSchetyna">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję posłów: Jana Dziedziczaka, Monikę Wielichowską, Katarzynę Matusik-Lipiec oraz Jacka Pilcha.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#GrzegorzSchetyna">W pierwszej części obrad sekretarzami będą posłowie Jan Dziedziczak oraz Monika Wielichowska.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#GrzegorzSchetyna">Protokół i listę mówców prowadzić będą posłowie Jan Dziedziczak oraz Jacek Pilch.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#GrzegorzSchetyna">Protokół 88. posiedzenia Sejmu uważam za przyjęty wobec niewniesienia zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#GrzegorzSchetyna">Po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów podjąłem decyzję o skreśleniu z porządku dziennego bieżącego posiedzenia punktu 3., to jest: Sprawozdanie Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich w sprawie wniosku oskarżyciela prywatnego Romana Giertycha z dnia 5 marca 2010 r., uzupełnionego w dniu 8 czerwca 2010 r., o wyrażenie zgody przez Sejm na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej posła Jarosława Kaczyńskiego (druk nr 3978).</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#GrzegorzSchetyna">Właściwe komisje przedłożyły dodatkowe sprawozdania o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#GrzegorzSchetyna">- o kredycie konsumenckim,</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#GrzegorzSchetyna">- o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina,</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Programu budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba w latach 2006–2010”.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#GrzegorzSchetyna">Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 3908-A, 3926-A i 3909-A.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#GrzegorzSchetyna">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące trzecie czytania tych projektów ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#GrzegorzSchetyna">Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w dyskusji nad sprawozdaniem ministra sportu i turystyki z realizacji przedsięwzięć Euro 2012 oraz z wykonanych działań dotyczących realizacji przygotowań Polski do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012TM (w okresie od marca 2009 r. do lutego 2010 r.) wraz ze stanowiskiem komisji.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#GrzegorzSchetyna">Prezydium Sejmu proponuje również, aby Sejm wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół w łącznej dyskusji nad pierwszymi czytaniami rządowych projektów ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw,</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#GrzegorzSchetyna">- o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#GrzegorzSchetyna">Prezydium Sejmu proponuje także, aby Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół w dyskusjach nad pozostałymi punktami porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#GrzegorzSchetyna">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#GrzegorzSchetyna">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#GrzegorzSchetyna">Za chwilę przeprowadzimy pierwsze czytania rządowych projektów ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw,</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#GrzegorzSchetyna">- o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#GrzegorzSchetyna">Następnie rozpatrzymy sprawozdania komisji o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych,</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Służbie Celnej, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#GrzegorzSchetyna">W dalszej kolejności planowane jest rozpatrzenie sprawozdania komisji o projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#GrzegorzSchetyna">Następnie przeprowadzimy pierwsze czytania projektów ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw,</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#GrzegorzSchetyna">- Przepisy ogólne prawa administracyjnego.</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#GrzegorzSchetyna">Jutro rano przeprowadzimy głosowania w przypadku zgłoszenia wniosków wymagających rozstrzygnięcia przez Sejm.</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#GrzegorzSchetyna">Następnie rozpatrzymy pytania w sprawach bieżących.</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#GrzegorzSchetyna">Kolejnym rozpatrywanym punktem będzie sprawozdanie ministra sportu i turystyki dotyczące realizacji przedsięwzięć Euro 2012 oraz z wykonanych działań dotyczących realizacji przygotowań Polski do finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012TM wraz ze stanowiskiem komisji.</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#GrzegorzSchetyna">Następnie planowane jest rozpatrzenie sprawozdań komisji o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy Kodeks wyborczy,</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Kodeks wyborczy oraz ustawy Przepisy wprowadzające ustawę Kodeks wyborczy.</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#GrzegorzSchetyna">Kolejnym rozpatrywanym punktem będzie informacja bieżąca.</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#GrzegorzSchetyna">Informuję, że Konwent Seniorów jednomyślnie zaopiniował propozycję rozpatrzenia na bieżącym posiedzeniu informacji w sprawie skutków wejścia Polski do paktu na rzecz konkurencyjności, o której przedstawienie wnosił Klub Parlamentarny Polska jest Najważniejsza.</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#GrzegorzSchetyna">Następnie planowane jest rozpatrzenie sprawozdań komisji o stanowiskach Senatu w sprawie ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.40" who="#GrzegorzSchetyna">- Prawo probiercze,</u>
          <u xml:id="u-2.41" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami,</u>
          <u xml:id="u-2.42" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,</u>
          <u xml:id="u-2.43" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw,</u>
          <u xml:id="u-2.44" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-2.45" who="#GrzegorzSchetyna">W piątek rano przeprowadzimy głosowania.</u>
          <u xml:id="u-2.46" who="#GrzegorzSchetyna">W bloku głosowań przeprowadzimy głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie innych ustaw, a także trzecie czytania projektów ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.47" who="#GrzegorzSchetyna">- o kredycie konsumenckim,</u>
          <u xml:id="u-2.48" who="#GrzegorzSchetyna">- o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina,</u>
          <u xml:id="u-2.49" who="#GrzegorzSchetyna">- o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Program budowy Zbiornika Wodnego Świnna Poręba w latach 2006–2010”.</u>
          <u xml:id="u-2.50" who="#GrzegorzSchetyna">W bloku głosowań planowane jest również:</u>
          <u xml:id="u-2.51" who="#GrzegorzSchetyna">- trzecie czytanie projektu ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa,</u>
          <u xml:id="u-2.52" who="#GrzegorzSchetyna">- przeprowadzenie pierwszego czytania przedstawionego przez Prezydium Sejmu projektu uchwały w sprawie powołania i wyboru składu osobowego Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowych projektów ustaw: o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.53" who="#GrzegorzSchetyna">Proszę panią poseł sekretarz o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MonikaWielichowska">Informuję, że w dniu dzisiejszym odbędą się posiedzenia Komisji:</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#MonikaWielichowska">- do Spraw Unii Europejskiej - godz. 12.15,</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#MonikaWielichowska">- Nadzwyczajnej do rozpatrzenia niektórych projektów ustaw z zakresu prawa wyborczego - godz. 12.30,</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#MonikaWielichowska">- Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji - godz. 13,</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#MonikaWielichowska">- Ustawodawczej - godz. 13,</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#MonikaWielichowska">- Regulaminowej i Spraw Poselskich - godz. 13.30,</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#MonikaWielichowska">- Edukacji, Nauki i Młodzieży wspólnie z Komisją Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#MonikaWielichowska">- Finansów Publicznych - godz. 15,</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#MonikaWielichowska">- Administracji i Spraw Wewnętrznych - godz. 15.30,</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#MonikaWielichowska">- Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach - godz. 16,</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#MonikaWielichowska">- Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki wspólnie z Komisją Obrony Narodowej - godz. 17,</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#MonikaWielichowska">- Skarbu Państwa - godz. 17,</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#MonikaWielichowska">- Gospodarki wspólnie z Komisją Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Komisją Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa - godz. 18.30.</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#MonikaWielichowska">Dzisiaj odbędą się także posiedzenia następujących zespołów parlamentarnych:</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#MonikaWielichowska">- Parlamentarny Zespół ds. Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi spotka się o godz. 13.30 w sali nr 176 w budynku Senatu;</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#MonikaWielichowska">- Zespół Parlamentarny na rzecz Przyjaznego Sąsiedztwa na Wschodzie zaprasza na spotkanie z ambasadorem Łotwy w Polsce; spotkanie odbędzie się dzisiaj o godz. 14 w sali nr 105 w budynku K, czyli w starym Domu Poselskim;</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#MonikaWielichowska">- dzisiaj o godz. 16 w sali 301A w budynku K odbędzie się posiedzenie Parlamentarnego Zespołu ds. Przeciwdziałania Prześladowaniom i Dyskryminacji Chrześcijan na Świecie; gośćmi będą duchowni katoliccy i protestanccy oraz przedstawiciele fundacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie.</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#MonikaWielichowska">Odwołane zostało zaplanowane na dzisiaj posiedzenie Parlamentarnego Zespołu Promocji Żużla. Data następnego spotkania będzie podana w terminie późniejszym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#GrzegorzSchetyna">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#GrzegorzSchetyna">Przystępujemy do rozpatrzenia punktów 1. i 2. porządku dziennego: 1. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 3939). 2. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (druk nr 3937).</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#GrzegorzSchetyna">Proszę o zabranie głosu podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki panią Hannę Trojanowską w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy zawartego w druku nr 3939.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#HannaTrojanowska">Szanowny Panie Marszałku! Szanowne Panie Posłanki! Szanowni Panowie Posłowie! Rządowy projekt regulacji prawnych niezbędnych dla rozwoju i funkcjonowania energetyki jądrowej w naszym kraju stanowi istotną część rozwiązań systemowych w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#GrzegorzSchetyna">Jeszcze sekundę, pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#HannaTrojanowska">Projekt rozwiązań prawnych...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#GrzegorzSchetyna">Sekundę, pani minister.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#GrzegorzSchetyna">Proszę państwa, proszę podjąć decyzję w sprawie swojej przyszłości na tej sali: albo państwo wychodzą, albo zostają.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#GrzegorzSchetyna">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#HannaTrojanowska">Projekt rozwiązań prawnych jest rozwinięciem postanowień rządu wynikających z uchwały Rady Ministrów z 13 stycznia 2009 r. w sprawie działań podejmowanych w zakresie rozwoju energetyki jądrowej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z 12 maja 2009 r. w sprawie ustanowienia Pełnomocnika Rządu do spraw Polskiej Energetyki Jądrowej. Projekt regulacji jest także w istotnej części wypełnieniem obowiązku Rzeczypospolitej Polskiej wdrożenia do prawa krajowego postanowień dyrektywy Rady 2009/71/Euratom z 25 czerwca 2009 r.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#HannaTrojanowska">Wejście w życie stosownych przepisów prawnych wraz z przyjęciem przez rząd „Programu polskiej energetyki jądrowej”, którego projekt poddawany jest obecnie procedurze strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, stanowi niezbędną przesłankę dla realizacji przez państwo koniecznych zadań w procesie wdrożenia energetyki jądrowej w Polsce. Uzasadnieniem jej wdrożenia jest przede wszystkim konieczność zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej po racjonalnych kosztach i z uwzględnieniem coraz bardziej zaostrzających się wymogów ochrony środowiska. Jest także jednym z istotnych narzędzi potrzebnych do osiągnięcia tego celu, jakim jest dywersyfikacja bazy paliwowej dla elektroenergetyki i budowa nowych źródeł systemowych po to, by zapobiec wystąpieniu deficytu mocy wytwórczych spowodowanego starzeniem się majątku wytwórczego polskiej elektroenergetyki i rosnącym zapotrzebowaniem na energię elektryczną w najbliższym dwudziestoleciu.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#HannaTrojanowska">Rozwój gospodarczy i społeczny kraju jest ściśle skorelowany ze wzrostem zapotrzebowania na energię elektryczną, ale starzejący się majątek wytwórczy polskiej elektroenergetyki opartej głównie na węglu oraz zaostrzające się wymagania ochrony środowiska i konieczność ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do atmosfery wymagają, by Polska zmierzyła się z wyzwaniem cywilizacyjnym dotyczącym wdrożenia energetyki jądrowej, i to przy pełnej świadomości, że nie jest ona panaceum na wszystkie problemy polskiego sektora elektroenergetycznego, ale stanowi bardzo ważny element tego rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#HannaTrojanowska">W dokumencie „Polityka energetyczna państwa do roku 2030”, przyjętym przez Radę Ministrów w listopadzie 2009 r., zostały określone priorytety, których harmonijna realizacja pozwoli na zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju. Stanowią je przede wszystkim: poprawa efektywności energetycznej, wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii, dywersyfikacja struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej, rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym biopaliw, rozwój konkurencyjnych rynków energii, a także ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#HannaTrojanowska">Jest oczywiste, że jeszcze przez wiele dekad węgiel pozostanie w Polsce głównym paliwem dla elektroenergetyki, a od sektora wydobywczego oczekuje się zapewnienia dostaw węgla zarówno brunatnego, jak i kamiennego na poziomie, który pozwoli na produkcję energii elektrycznej rzędu 110 TWh rocznie w najbliższym dwudziestoleciu. Musimy też mieć na uwadze, że potencjał odnawialnych źródeł energii, mimo wspierania ich rozwoju przez państwo, nie gwarantuje im pozycji mogących stanowić alternatywę czy substytut dużych systemowych źródeł energii. Z pewnością jednak energetyka odnawialna będzie pożądanym uzupełnieniem miksu paliwowego. Na tym tle widać wyraźnie, że energetyka jądrowa nie konkuruje z innymi technologiami, ale wraz z innymi źródłami energii elektrycznej ma tworzyć zdywersyfikowany miks paliwowy, konieczny dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#HannaTrojanowska">Plany budowy elektrowni jądrowej o łącznej mocy rzędu 6 tys. MW opisane w projekcie „Programu polskiej energetyki jądrowej” stanowią największe wyzwanie zarówno w historii polskiego rynku energii elektrycznej, jak i prawdopodobnie w całej powojennej gospodarce naszego kraju. Realizacja tych inwestycji w perspektywie do roku 2030 pozwoli na produkcję energii elektrycznej rzędu 50 TWh rocznie, co stanowi mniej więcej 1/3 wolumenu obecnej produkcji i pozwoli na uniknięcie emisji rzędu 47 mln ton CO2 w ciągu roku.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#HannaTrojanowska">Harmonogram działań Polskiej Grupy Energetycznej jako wskazanego przez rząd inwestora odpowiedzialnego za przygotowanie i przeprowadzenie procesu inwestycyjnego jest bardzo ambitny i wymusza maksymalną mobilizację potencjału organizacyjnego i intelektualnego również po stronie administracji państwowej.</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#HannaTrojanowska">Specyfika etapu wdrażania i pierwszego okresu rozwoju energetyki jądrowej, do tej pory całkowicie nieobecnej w krajowej gospodarce, wymaga indywidualnego podejścia systemowego w zakresie organizacyjnym i legislacyjnym. Już na etapie prac przygotowawczych jest wymagana dbałość o to, aby energetyka jądrowa była rozwijana w sposób o wysokiej kulturze technicznej, zarządczej i komunikacyjnej. Jej specyficzny charakter wynika bowiem przede wszystkim ze znaczenia dla bezpieczeństwa gospodarczego państwa oraz jego niezależności energetycznej, ze współodpowiedzialności państwa za zapewnienie bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na terenie kraju podczas wszystkich etapów projektowania, budowy, eksploatacji i likwidacji obiektów jądrowych, produkcji urządzeń oraz procesu pozyskania, wykorzystania i składowania materiałów jądrowych.</u>
          <u xml:id="u-9.8" who="#HannaTrojanowska">Kolejne istotne kwestie wymagające specyficznych rozwiązań stanowią odpowiedzialność subsydiarna państwa za ewentualne szkody wynikające z awarii jądrowych oraz odbiór społeczny energetyki jądrowej związany z koniecznością pozyskania i utrzymania akceptacji społecznej dla wykorzystania energii jądrowej na społeczno-gospodarcze potrzeby kraju. Myślę tu również o skutkach rozwoju energetyki jądrowej dla całej krajowej gospodarki i możliwości stymulowania rozwoju ekonomicznego, tworzenia nowych miejsc pracy oraz rozwoju nauki i placówek badawczych. Trzeba w tym miejscu wymienić również wyzwania związane z koniecznością poszukiwania optymalnych rozwiązań w zakresie postępowania z odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem oraz likwidację elektrowni jądrowych po zakończeniu ich eksploatacji, państwo musi bowiem od samego początku wykazać się dalekowzrocznością wynikającą z faktu, że zaangażowanie się w energetykę jądrową wiąże się z obowiązkiem zapewnienia spójności i trwałości jej rozwoju oraz przejęciem odpowiedzialności za potencjalne ryzyko związane z tą technologią, jak również kontroli nad tą technologią oraz odpowiedzialności za wieloletnie skutki jej funkcjonowania.</u>
          <u xml:id="u-9.9" who="#HannaTrojanowska">Zadaniem państwa w ramach rozwoju energetyki jądrowej są więc przede wszystkim, po pierwsze, wyznaczenie i realizacja długookresowej strategii jej rozwoju, spójnej z polityką energetyczną państwa w zakresie realizacji doktryny bezpieczeństwa energetycznego, po drugie, zapewnienie warunków do podejmowania niezbędnych wysiłków inwestycyjnych, po trzecie, to jest bardzo ważna sprawa, egzekwowanie wymogów bezpieczeństwa i ochrony obywateli, a także przyszłych pokoleń przed szeroko rozumianym ryzykiem związanym z tą technologią, i to przy założeniu, że bezpieczeństwo semantycznie powinno się przekładać na poczucie bezpieczeństwa nas wszystkich, o ile bowiem bezpieczeństwo w kategoriach technicznych jest mierzone prawdopodobieństwem wystąpienia nawet hipotetycznych awarii, o tyle poczucie bezpieczeństwa jest kategorią nie mierzalną w sensie technicznym, ale dyktowaną instynktownie i bardzo często emocjonalnie.</u>
          <u xml:id="u-9.10" who="#HannaTrojanowska">Wdrożenie rozwiązań prawnych i instytucjonalno-organizacyjnych przypisanych energetyce jądrowej nie powinno ograniczać konkurencyjnego charakteru tego sektora bardziej, niż jest to uzasadnione słusznie rozumianym interesem państwa. Sektor ten, podobnie jak większość sektorów narodowej gospodarki, powinien funkcjonować na zasadach konkurencyjnych, bo takie rozwiązanie gwarantuje wysoką efektywność ekonomiczną w długim czasie. To właśnie efektywność ekonomiczna w tym długim horyzoncie czasowym, obok przyczynienia się do wzrostu bezpieczeństwa energetycznego kraju, jest jedną z najistotniejszych przesłanek każdej inwestycji energetycznej.</u>
          <u xml:id="u-9.11" who="#HannaTrojanowska">W konkurencyjnym sektorze energetyki jądrowej państwo ma za zadanie stworzenie odpowiedniego, stabilnego otoczenia prawnego, umożliwiającego inwestorom budowę elektrowni jądrowych oraz opracowanie regulacji gwarantujących ich bezpieczną i efektywną eksploatację. Mieści się w tym również utworzenie kompetentnych instytucji wyposażonych w niezbędne narzędzia i kadry, które będą zdolne implementować przyjęte rozwiązania prane. Istotnym elementem jest także określenie zasad oraz skali udziału inwestora, a później operatora elektrowni jądrowej w tworzeniu infrastruktury towarzyszącej, ponoszeniu kosztów budowy instalacji do przechowywania i składowania wypalonego paliwa jądrowego, a także odpadów promieniotwórczych, jak również wnoszenia opłat z tytułu korzystania z tych instalacji. Zaangażowanie inwestora elektrowni jądrowej w takie działania rodzi po stronie państwa zobowiązanie do stworzenia stabilnych w długim okresie warunków prowadzenia takiej działalności, inwestor zaś, po przeanalizowaniu stworzonego przez państwo otoczenia prawnego i przeprowadzeniu stosownych analiz biznesowych, podejmuje decyzję o budowie i eksploatacji elektrowni jądrowej. Decyzja ta powinna być podejmowana tylko i wyłącznie na podstawie własnej oceny opłacalności inwestycji realizowanej w tak zaprojektowanym otoczeniu regulacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-9.12" who="#HannaTrojanowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Temat wdrożenia energetyki jądrowej w Polsce przewija się w dokumentach rządowych od stycznia 2005 r., ale do czasu konsolidacji sektora elektroenergetycznego prowadzonej w ramach „Programu dla elektroenergetyki” z marca 2006 r. podejmowanie tak ogromnych wyzwań inwestycyjnych nie byłoby oczywiście możliwe. Proponowane obecnie przez rząd regulacje prawne w zakresie rozwoju energetyki jądrowej obejmują rządowy projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej i inwestycji towarzyszących, który to projekt prezentuje Wysokiej Izbie minister skarbu państwa, oraz rządowy projekt ustawy zmieniającej ustawę Prawo atomowe, prezentowany przez ministra gospodarki i uwzględniający obowiązek wdrożenia do prawa krajowego postanowień dyrektywy Rady 2009/71/Euroatom z 25 czerwca 2009 r. ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych, dalej, uzupełnienie regulacji dotyczącej zakresu odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową, tryb przygotowania i aktualizowania strategii państwa w zakresie energetyki jądrowej, obowiązek operatorów obiektów energetyki jądrowej w zakresie informowania społeczeństwa o działalności obiektów energetyki jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-9.13" who="#HannaTrojanowska">Do projektu ustawy nowelizującej Prawo atomowe przewidziano wdrożenie 23 rozporządzeń, z których większość stanowi szczegółowe rozwinięcie ustawy, związanych z zapewnieniem najwyższych standardów bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej oraz ochrony fizycznej obiektów energetyki jądrowej na etapie przygotowania i realizacji inwestycji oraz eksploatacji.</u>
          <u xml:id="u-9.14" who="#HannaTrojanowska">Wysoka Izbo! Zasadniczym celem niniejszej ustawy zmieniającej ustawę Prawo atomowe jest wdrożenie do prawa krajowego postanowień dyrektywy Rady Euratomu ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych. Przedmiotowa dyrektywa wprowadza obowiązek ustanowienia i utrzymania przez państwa członkowskie krajowych ram prawnych - regulacyjnych i organizacyjnych - dotyczących bezpieczeństwa obiektów jądrowych, które to przypisują odpowiedzialność i zapewniają koordynację między właściwymi organami państwa. Dyrektywa wzmacnia rolę i niezależność właściwych organów regulacyjnych działających w państwach członkowskich, a także wzmacnia zasadę odpowiedzialności krajowej oraz zasadę pierwotnej odpowiedzialności posiadacza zezwolenia za bezpieczeństwo jądrowe obiektów jądrowych.</u>
          <u xml:id="u-9.15" who="#HannaTrojanowska">Ustawa Prawo atomowe i akty wykonawcze do niej, w brzmieniu obecnie obowiązującym, jedynie w bardzo ograniczonym zakresie regulują wymagania bezpieczeństwa dla obiektów jądrowych. Istnieje zatem konieczność ustanowienia przepisów określających te wymagania dla obiektów jądrowych, w tym elektrowni jądrowych, na poziomie najwyższym, jaki osiągalny jest zgodnie z przepisami i zaleceniami międzynarodowymi oraz doświadczeniami płynącymi z budowy i eksploatacji obiektów jądrowych w państwach przodujących w rozwoju technologii jądrowych. Wymagania bezpieczeństwa wynikające z projektowanej ustawy zostały sformułowane tak, by zapewnić konkurencyjność technologii jądrowych, nie przesądzając na przykład, jaki typ elektrowni mógłby być w Polsce zbudowany, ale inwestor będzie mógł wybierać jedynie spośród technologii najnowocześniejszych, spełniających najwyższe osiągalne wymagania bezpieczeństwa. Przepisy projektowanej ustawy formułują jednoznaczny prymat bezpieczeństwa nad innymi aspektami działalności obiektów jądrowych i to nie tylko na etapie wyboru technologii, ale także w całym procesie jej wdrożenia, nadzorowanym i kontrolowanym przez państwowy organ dozoru jądrowego, którym jest prezes Państwowej Agencji Atomistyki. Projektowane przepisy mają zarazem zapewnić pełną transparentność decyzji dozoru jądrowego dotyczących obiektów jądrowych, a także informacji o stanie tych obiektów, bezpieczeństwie ich eksploatacji, w tym o wszelkich czynnikach i zdarzeniach mających wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną. I chociaż te nowoczesne technologie jądrowe o najwyższych standardach bezpieczeństwa, jakie będą mogły być w Polsce zastosowane, są zaprojektowane tak, by poradzić sobie z następstwami, jakie wywołał kataklizm w japońskiej elektrowni Fokushima - myślę tu o trzęsieniu ziemi i tsunami - pozbawiając reaktory tej elektrowni możliwości chłodzenia po ich automatycznym wyłączeniu, to każda lekcja płynąca z doświadczeń japońskich będzie przedmiotem analiz i spowoduje doskonalenie stosownych procedur.</u>
          <u xml:id="u-9.16" who="#HannaTrojanowska">Projektowana nowelizacja ustawy Prawo atomowe dotyczy również rozwoju i promocji energetyki jądrowej. Obecnie nie istnieje w Polsce wyspecjalizowana instytucja zajmująca się działalnością w tym zakresie. W perspektywie rozwoju tej gałęzi energetyki zachodzi konieczność wypracowania odpowiedniego modelu instytucjonalnego na potrzeby rozwoju i promocji energetyki jądrowej. Utworzenie rynku energii jądrowej wymaga bowiem utworzenia zaplecza eksperckiego dla właściwego wykorzystania potencjału inwestycyjnego na potrzeby rozwoju gospodarczego kraju. W związku z powyższym w projektowanej ustawie proponuje się stworzenie otoczenia instytucjonalnego, przy pomocy którego zadania w tym obszarze będą wykonywane. Odpowiednie instytucje będą tworzone zarówno przez państwo, jak i jednostki samorządu terytorialnego, a także samego inwestora.</u>
          <u xml:id="u-9.17" who="#HannaTrojanowska">W projektowanej ustawie zakłada się także dokonanie nowelizacji przepisów regulujących cywilną odpowiedzialność za szkodę jądrową, w tym rozbudowanie przepisów regulujących odpowiedzialność cywilną za szkodę zaistniałą w czasie transportu materiału jądrowego. Ryzyko techniczne i ryzyko prawne nie są bowiem tożsame. Ryzyko prawne występuje niezależnie od technicznego prawdopodobieństwa wystąpienia danego zdarzenia. Ilekroć pojawia się możliwość wystąpienia takiego zdarzenia, tylekroć mamy do czynienia z rykiem prawnym, które nie podlega, z punktu widzenia racjonalnego ustawodawcy, jakiejkolwiek gradacji. Oznacza to konieczność przewidzenia w systemie prawnym właściwych rozwiązań legislacyjnych na wypadek wystąpienia nawet takiego zdarzenia, którego ryzyko wystąpienia z technicznego punktu widzenia jest znikome.</u>
          <u xml:id="u-9.18" who="#HannaTrojanowska">Wdrożenie energetyki jądrowej jest procesem złożonym i interdyscyplinarnym, a przez to długotrwałym i wymagającym profesjonalnego wsparcia ze strony państwa na każdym etapie, właśnie w celu skoordynowania wysiłków na rzecz opracowania i prowadzenia długofalowej spójnej polityki w tym zakresie. W związku z tym konieczne jest stworzenie przez państwo kompetentnego i wyspecjalizowanego zaplecza administracyjno-eksperckiego na wzór instytucji działających w innych krajach. W obecnej sytuacji budżetowej wskazane jest przyjęcie rozwiązania polegającego na wzmocnieniu kadrowym i finansowym już istniejących struktur, to znaczy Departamentu Energii Jądrowej w Ministerstwie Gospodarki. Projekt ustawy podlega obowiązkowi notyfikacji Komisji Europejskiej na podstawie art. 33 traktatu Euratom.</u>
          <u xml:id="u-9.19" who="#HannaTrojanowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rzeczpospolita Polska jako państwo członkowskie Unii Europejskiej ma obowiązek wdrożenia do prawa krajowego postanowień dyrektywy Rady, a uchwalenie i wejście w życie przepisów prawnych regulujących kwestię bezpieczeństwa rozwoju i funkcjonowania energetyki jądrowej jest pierwszym kamieniem milowym programu zmierzającego do budowy i uruchomienia pierwszej elektrowni atomowej w Polsce. Choć projekt ten jest, jak powiedziałam, programem długookresowym i kompleksowym, to według słów Marii Skłodowskiej-Curie człowiek nigdy nie ogląda się na to, co zrobione, ale na to patrzy, co ma przed sobą do zrobienia. W Międzynarodowym Roku Chemii, w którym przypada właśnie setna rocznica otrzymania Nobla przez naszą wielką Polkę, pozwalam sobie zwrócić się do pań i panów posłów z prośbą o nadanie pracom nad przedłożonymi projektami regulacji trybu, który będzie uwzględniać nasze współczesne wyzwania dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego państwa, ale również zobowiązania wynikające z dziedzictwa naukowego naszej wielkiej rodaczki Marii Skłodowskiej-Curie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-9.20" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-9.21" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Jerzy Wenderlich)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję, pani minister.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#JerzyWenderlich">Zanim poproszę pana ministra o zabranie głosu, chciałbym powiedzieć, że dostrzegłem na naszej galerii miłych gości. Witam państwa serdecznie. Wiem, że naszym obradom przysłuchuje się grupa mieszkańców gminy Lisków z powiatu kaliskiego, a przede wszystkim sól tej ziemi, a więc samorządowcy, o których często mówimy, że są najmocniejszym i ważnym ogniwem władzy, czyli radni gminy, sołtysi, koła gospodyń wiejskich, pani wójt. Witam serdecznie. Jeśli dobrze widzę, to chyba siedzi tam z państwem pan poseł Leszek Aleksandrzak, który często przypomina nam o tym, jaką wartością są samorządy. Wszystkiego dobrego. Przysłuchujcie się państwo tym obradom. Myślę, że to też ważne doświadczenie.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#JerzyWenderlich">Proszę o zabranie głosu podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki panią Hannę...</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#JerzyWenderlich">Pani minister już występowała, przepraszam.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#JerzyWenderlich">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana Zdzisława Gawlika w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy zawartego w druku nr 3937.</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#JerzyWenderlich">Pan minister Zdzisław Gawlik, uprzejmie proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZdzisławGawlik">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Przepraszam, to tylko ja, tak że pan marszałek będzie pozbawiony przyjemnego widoku, ale pozwolę sobie przedstawić kwestie, które mam do zaprezentowania, jeżeli pan marszałek pozwoli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JerzyWenderlich">Jasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o ustawę o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej, to tworzy ona pewne ramy prawne dla realizacji inwestycji w określonej dziedzinie energetyki jądrowej. Jest tam mowa o sposobie zachowania się uczestników procesów inwestycyjnych w dziedzinie realizacji obiektów jądrowych. Ta ustawa w żadnym razie nie przesądza, kto, kiedy, jaką technologią i czy w ogóle zrealizuje w Polsce obiekt energetyki jądrowej. Decyzja ta, stosownie do przyjętych w projektowanej ustawie ram i rozwiązań prawnych, będzie podejmowana na etapie wydawania zasadniczych decyzji. Pojawia się pytanie, czy tego typu akt prawny jest w ogóle potrzebny. W naszym przekonaniu tak, ustawa ta może sprawić, że zostaną stworzone pewne klarowne, stabilne ramy prawne dla realizacji inwestycji w dziedzinie energetyki jądrowej, tak żeby można było prowadzić efektywne działania w tej materii. Uważamy bowiem, że lepiej powiedzieć, co można, jak można, gdzie można, niż w ogóle niczego nie mówić i pewne sprawy przemilczać.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#ZdzisławGawlik">Projektowana ustawa porządkuje materię prawną, w otoczeniu której będzie odbywała się realizacja inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej. Po pierwsze, zwiększy to możliwość przeprowadzenia tej inwestycji, po drugie, umożliwi przeprowadzenie inwestycji w dziedzinie energetyki jądrowej w sposób sprawny i efektywny, po trzecie, umożliwi inwestorowi zrealizowanie inwestycji w założonym przedziale czasu z równoczesnym wyeliminowaniem, jeżeli jest to w ogóle możliwe, pewnych ryzyk, które w jakikolwiek sposób mogłyby zakłócić i wydłużyć realizację procesu inwestycyjnego.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#ZdzisławGawlik">W konsekwencji przyjęcie projektowanego aktu prawnego sprawi, że Polska zostanie uznana za kraj o stabilnych i przejrzystych regulacjach, sprzyjających inwestycjom w przedmiocie energetyki jądrowej, co zapewni, jak nam się wydaje, wzrost zainteresowania potencjalnych uczestników procesu inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#ZdzisławGawlik">W konsekwencji również projektowana ustawa ma wskazywać, jakiego typu decyzje, jakie dokumenty, jakie opinie musi zgromadzić inwestor, który zechce podjąć się realizacji obiektu energetyki jądrowej. To w znakomity sposób wyeliminuje ewentualne ryzyka i możliwość odkładania się pewnych zdarzeń w czasie.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o ustawę, to ma ona w naszym przekonaniu również uporządkować system pozyskiwania nieruchomości pod realizację obiektów energetyki jądrowej. Ta ustawa w dużym zakresie nawiązuje do obowiązujących w naszym kraju specustaw, które zajmowały się realizacją zadań publicznych, ale ta ustawa idzie krok do przodu w odniesieniu do tych projektowanych aktów prawnych, które w Polsce już obowiązują.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#ZdzisławGawlik">Przez ponad 20 lat polskiej transformacji nie został do końca, w sposób jednoznaczny uregulowany system pozyskiwania nieruchomości wykorzystywanych na cele publiczne. Ta ustawa to przecina, upodmiotawia obywatela, dając mu prawo do wystąpienia do sądu powszechnego z prośbą o weryfikację, ewentualnie prawo do odszkodowania zasądzonego czy ustalonego na podstawie decyzji wojewody. Do tej pory właściciel, obywatel takiego prawa był pozbawiony. A więc państwo, pozyskując nieruchomości na cele publiczne, przestaje być sędzią we własnej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-13.6" who="#ZdzisławGawlik">Równocześnie projektowany akt prawny rozstrzyga kwestie tytułu prawnego ewentualnego inwestora w dziedzinie obiektów energetyki jądrowej. Ewentualny inwestor nieruchomości, na których będzie realizowana inwestycja, może otrzymać te nieruchomości tylko w użytkowanie wieczyste, chyba że pozyska je sam na podstawie uprzednich czynności prawnych. W konsekwencji państwo otrzymuje kolejne narzędzie prawne, które umożliwi mu kontrolę realizowanego procesu energetyki jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-13.7" who="#ZdzisławGawlik">Ustawa wskazuje ponadto, jakie wymagania musi spełniać podmiot, który mógłby pretendować do wydania zezwolenia na realizację obiektów energetyki jądrowej. Projektowana ustawa formułuje przesłanki, żeby zapewnić, by inwestycja ta mogła być zrealizowana wyłącznie przez podmiot posiadający odpowiednie doświadczenie, przez podmiot, który dysponuje bezpieczną technologią i odpowiednim zapleczem finansowym.</u>
          <u xml:id="u-13.8" who="#ZdzisławGawlik">Ustawa ta wprowadza pewne nowe rozwiązania prawne, które umożliwią precyzyjne i sprawne przeprowadzenie tego procesu. Wprowadza nowe rozwiązania, takie jak, po pierwsze, decyzję o wskazaniu lokalizacji, która jest potrzebna dla oceny możliwości w ogóle wybudowania elektrowni jądrowej we wskazanej lokalizacji, po drugie, decyzję o ustaleniu lokalizacji konstrukcyjnie zbliżoną do decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, po trzecie, decyzję zasadniczą, która będzie wynikiem akceptacji państwa dla wybranej technologii budowy obiektów jądrowych, po czwarte, również pewnie novum, którego do tej pory nie było na gruncie prawa polskiego, a mianowicie pozwolenie na prace przygotowawcze, które umożliwią uprzednie wcześniejsze wejście na teren budowy potencjalnemu inwestorowi zainteresowanemu realizacją energetyki jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-13.9" who="#ZdzisławGawlik">Spośród nowych rozwiązań proponowanych w projektowanym akcie prawnym chciałbym zwrócić państwa uwagę przede wszystkim na decyzję zasadniczą. Decyzja zasadnicza będzie oznaczała wyraz przyzwolenia państwa na realizację obiektów energetyki jądrowej na terenie państwa. To w momencie wydania decyzji zasadniczej państwo będzie decydowało, kto, jaką technologią i w którym miejscu będzie realizował obiekt energetyki jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-13.10" who="#ZdzisławGawlik">Podmiotem właściwym stosownie do projektowanego aktu prawnego, który będzie wydawał decyzję zasadniczą, jest minister gospodarki. Jest to ważny moment, bo z uwagi na przedstawiony wcześniej projekt ustawy, noweli Prawa atomowego, będzie to oznaczało, że po części państwo przyjmuje na siebie odpowiedzialność za to, że określona inwestycja obiektu energetyki jądrowej, będzie mogła być realizowana na terenie państwa.</u>
          <u xml:id="u-13.11" who="#ZdzisławGawlik">Przygotowując projekt aktu prawnego wzorowano się na dotychczasowych aktach prawnych w zakresie realizacji określonych inwestycji publicznych, ale wprowadzono również nowe rozwiązania, z myślą o realizowanych obiektach. Chcemy, wprowadzając pewne uproszczone procedury, które zmierzają do w miarę uporządkowanego uzyskiwania potrzebnych zgód i pozwoleń, mimo że projektowana ustawa w założeniu upraszcza w maksymalnym stopniu ścieżkę administracyjną pozyskiwania określonych decyzji i zezwoleń, by w żadnym razie nie uchybiła ona właściwej ochronie praw podmiotów indywidualnych i by w żadnym razie przyjęte rozwiązania nie uchybiały bezpieczeństwu związanemu z budową i eksploatacją projektów energetyki jądrowej. To był cel pierwszorzędny w pracach nad projektowanym aktem prawnym.</u>
          <u xml:id="u-13.12" who="#ZdzisławGawlik">Stąd, przedkładając państwu omawiany projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji, zwracam się z prośbą o nadanie projektowi dalszego trybu legislacyjnego. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-13.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#JerzyWenderlich">Rozpoczynamy teraz debatę. Będą wystąpienia w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#JerzyWenderlich">Sejm ustalił, że w łącznej dyskusji nad tymi punktami porządku dziennego wysłucha 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#JerzyWenderlich">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#JerzyWenderlich">Jako pierwszy, w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska, głos zabierze pan poseł Wojciech Saługa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WojciechSaługa">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#WojciechSaługa">Panie Marszałku! Pani Minister! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Po ponad 20 latach od zaniechania inwestycji w energetykę jądrową w Żarnowcu wróciliśmy w Polsce do publicznej debaty na temat budowy energetyki atomowej w naszym kraju. Pod koniec lat 80. toczyliśmy dyskusję, mając świeżo w pamięci katastrofę w Czarnobylu i wciąż odczuwając jej skutki. Dzisiaj emocje rozbudza odmieniana przez wszystkie przypadki japońska Fukushima.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#WojciechSaługa">Wysoka Izbo! Pochodną rozwoju gospodarczego naszego kraju jest, a także będzie w przyszłości, stały wzrost zapotrzebowania na konsumpcję energii elektrycznej. Potwierdzają to wszystkie badania, opracowania i przyjęte strategie.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#WojciechSaługa">Przyjęta przez rząd polityka energetyczna Polski przewiduje, że w ciągu najbliższych lat zapotrzebowanie na energię elektryczną w Polsce i jej konsumpcja wzrośnie o ponad połowę. Patrząc na rozwój i przyszłość naszego kraju, trzeba stwierdzić, że jest to trend jak najbardziej pożądany. Dzisiaj wśród krajów Unii Europejskiej Polska zajmuje dopiero 24. miejsce pod względem zużycia energii na jednego mieszkańca, plasując się dużo poniżej średniej. Statystyczny Polak zużywa rocznie 4 tys. kWh energii, w odniesieniu do średniej europejskiej na poziomie 7,5 tys. kWh, czyli prawie dwa razy mniej. Z pewnością chcemy i będziemy gonić Europę.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#WojciechSaługa">Musimy' pokryć wzrastające zapotrzebowanie na energię, już dzisiaj inwestując w nowe moce produkcyjne.</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#WojciechSaługa">Polityka energetyczna Polski zakłada - tak jak jest to obecnie - oparcie polskiej energetyki na zasobach wydobywanych w naszym kraju, czyli na węglu kamiennym i węglu brunatnym. Jednocześnie w celu zwiększenia naszego szeroko rozumianego bezpieczeństwa energetycznego, w tym bezpieczeństwa dostaw i bezpieczeństwa cen energii, przewiduje się, że w roku 2030 produkcja ta będzie zdywersyfikowana i oprócz energii opartej na węglu, której produkcja będzie na poziomie 57%, będziemy pozyskiwać energię także z odnawialnych źródeł energii na poziomie 19%, atomu - 15% i gazu - ok. 6%. Taki model zapewni, że Polska będzie wciąż krajem samowystarczalnym, jeżeli chodzi o źródła energii, rozłoży ryzyko wzrostu cen surowców, jak też pozwoli on Polsce spełniać zobowiązania, jakie podjęliśmy w związku z przyjętym przez Unię Europejską pakietem klimatycznym. Takie podejście wydaje się bardzo ostrożne i wyważone. Ilość energii produkowanej z węgla w liczbach bezwzględnych wciąż będzie wzrastać, przy jednoczesnym ograniczeniu emisji CO2, a przewidywany rozwój energetyki atomowej nie przeciwstawia się energetyce węglowej, jak to próbują niektórzy przedstawiać - wręcz przeciwnie, będzie ją uzupełniał, ma ona powstawać obok nowych, wysokosprawnych elektrowni węglowych.</u>
          <u xml:id="u-15.6" who="#WojciechSaługa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na świecie działają obecnie 442 reaktory jądrowe, z czego 195 w Europie. Światowym liderem w tej dziedzinie są Stany Zjednoczone - 104 reaktory, a w Europie liderem jest Francja z 58 reaktorami. Jednocześnie buduje się 65 nowych reaktorów, z czego w Chinach 27, w Rosji 11, w Indiach i Korei po 5. W Europie w najbliższych latach uruchomionych zostanie 19 kolejnych, w tym 4 bezpośrednio przy naszych granicach, na Słowacji i na Ukrainie. Także Rosja bardzo poważnie rozważa lokalizację budowy elektrowni atomowej w obwodzie kaliningradzkim. Pamiętajmy, proszę, o tym, dyskutując o zagrożeniach związanych z lokalizacją tej energetyki w naszym kraju.</u>
          <u xml:id="u-15.7" who="#WojciechSaługa">Założenia „Programu polskiej energetyki jądrowej” przewidują pięć etapów jej rozwoju. Na pierwszym etapie, do połowy tego roku, powinniśmy uchwalić przepisy niezbędne dla rozwoju i funkcjonowania energetyki jądrowej i rozumiem, że o tym dzisiaj dyskutujemy. Na drugim etapie, do końca roku 2013, powinniśmy wybrać lokalizację, a także technologię i zawrzeć wstępny kontrakt na budowę. Z końcem roku 2015 powinniśmy mieć wykonany projekt techniczny, jak też uzyskane wszystkie potrzebne uzgodnienia i pozwolenia. Pierwszy blok powinien powstać w roku 2020, a w roku 2030 powinniśmy mieć zainstalowane w naszym kraju minimum 4,5 tys. MW mocy, czyli 15% produkcji energii w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-15.8" who="#WojciechSaługa">Obecnie jesteśmy wciąż na etapie pierwszym. Przedłożone przez rząd ustawy nie determinują dzisiaj budowy bloków, ale stwarzają silne i stabilne podstawy, aby, gdy taka decyzja zapadnie, móc sprawnie, a przede wszystkim bezpiecznie inwestować w energetykę jądrową. Omawiane projekty ustaw kładą nacisk na jeszcze większe bezpieczeństwo energii produkowanej z atomu, zarówno w trakcie planowania, lokalizacji, jak i budowy, eksploatacji i likwidacji reaktorów. Chodzi też o bezpieczeństwo związane z transportem i składowaniem materiałów radioaktywnych. Ustawa zapewnia nam stosowanie wszystkich światowych standardów w tej dziedzinie. Ponadto przyjmujemy ustawę, która pozwoli nam na sprawne działania w zakresie otrzymywania koniecznych uzgodnień i pozwoleń, pozyskiwania nieruchomości i prowadzenia inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-15.9" who="#WojciechSaługa">Wysoka Izbo! Decydując się na budowę elektrowni atomowych w Polsce, bierzemy pod uwagę wszystkie zalety i wady, jak też korzyści i zagrożenia wynikające z ich eksploatacji. Do zalet energetyki opartej na atomie niewątpliwie należy najniższy dzisiaj wśród dostępnych technologii koszt produkcji energii oraz niski wpływ kosztów paliwa na jej cenę końcową. Niewątpliwą zaletą jest także bardzo długi okres eksploatacji takiej elektrowni i możliwość magazynowania paliwa nawet na wiele lat do przodu. Wadą z pewnością są wysokie nakłady inwestycyjne oraz długi czas budowy. Po stronie korzyści niewątpliwie trzeba postawić jej wpływ na rozwój nauki, jak też postęp technologiczny całej gospodarki narodowej. Po stronie zagrożeń występują oczywiście potencjalne awarie, choć postęp technologiczny w przypadku elektrowni III generacji - a już się mówi o elektrowniach IV generacji - czyni te zagrożenia prawie niemożliwymi, a energetyka atomowa dalej uważana jest za energetykę bezpieczną.</u>
          <u xml:id="u-15.10" who="#WojciechSaługa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dyskusji na temat rozwoju energetyki jądrowej w Polsce przeważają emocje. Emocje jak najbardziej uzasadnione, gdy się ma jeszcze świeżo w pamięci katastrofę w Czarnobylu czy bieżące doniesienia z Japonii. Dlatego do budowy elektrowni jądrowej w Polsce podchodzimy bardzo ostrożnie i rozważnie. Bezpieczeństwo obywateli jest najważniejszym kryterium w planach rozwoju tej gałęzi energetyki. Z pewnością względy bezpieczeństwa będą fundamentalnymi kryteriami branymi pod uwagę przy wyborze technologii, która będzie instalowana w naszym kraju, a decyzja o jej budowie nie zostanie podjęta, jeżeli nie będzie dla niej powszechnej akceptacji społecznej.</u>
          <u xml:id="u-15.11" who="#WojciechSaługa">My, politycy, musimy czuć się za to szczególnie odpowiedzialni. Podczas podejmowania decyzji musimy nie tylko analizować doniesienia płynące z Japonii, ale także przysłuchiwać się opiniom płynącym z krajów od lat inwestujących w energetykę jądrową i rozwijających ją. Musimy wywierać presję, aby energetyka jądrowa w naszym otoczeniu była bezpieczna dla Polski, a państwa ją posiadające wyciągnęły odpowiednią lekcję z awarii w Japonii.</u>
          <u xml:id="u-15.12" who="#WojciechSaługa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jesteśmy na początku długiej drogi, przygotowujemy się do wieloletniego procesu. Ostateczne decyzje zapadną z końcem lat 2013 i 2015. Procedując jednak nad tymi ustawami, stwarzamy dzisiaj szansę na to, że jeżeli te decyzje wtedy zapadną, to jako kraj będziemy gotowi do sprawnej budowy bezpiecznej energetyki jądrowej, wzmacniającej szeroko rozumiane bezpieczeństwo naszych obywateli. A do tego czasu korzystajmy z dobrodziejstw największej elektrowni jądrowej, jaką jest niezbędne do życia na ziemi słońce.</u>
          <u xml:id="u-15.13" who="#WojciechSaługa">Panie Marszałku! W imieniu klubu Platformy Obywatelskiej wnoszę o skierowanie projektów ustaw jako jak najbardziej pożądanych do odpowiednich komisji sejmowych. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-15.14" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#JerzyWenderlich">Szanowni państwo, skoro mamy dzień dostrzegania naszych miłych gości, to kontynuujmy to, żeby akcenty rozkładane były sprawiedliwie.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#JerzyWenderlich">Zatem tym razem witam na galerii osoby z zespołu szkół z Żarek z powiatu myszkowskiego. Uśmiecha się do nas wszystkich pani poseł Jadwiga Wiśniewska, której dziękujemy za to, że zaprosiła tę grupę do Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#JerzyWenderlich">A teraz o zabranie głosu w imieniu klubu Prawa i Sprawiedliwości poproszę pana posła Zbigniewa Kozaka.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#JerzyWenderlich">Rozumiem, że pan poseł postanowił po koleżeńsku podzielić się czasem z panem posłem Dawidem Jackiewiczem. Wszyscy jesteśmy ciekawi, ile minut pan zostawi panu posłowi Jackiewiczowi.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#komentarz">(Poseł Dawid Jackiewicz: Piętnaście.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#ZbigniewKozak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość przedstawić stanowisko klubu w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z projektami aktów wykonawczych. O drugiej ustawie powie pan poseł Dawid Jackiewicz.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#ZbigniewKozak">Przyjęcie ustaw tzw. pakietu atomowego, w tym nowelizacji ustawy Prawo atomowe, jest niezbędne w celu zapewnienia rozwoju oraz bezpiecznego funkcjonowania energetyki jądrowej. Przypomnę, że w Polsce działa już reaktor Maria. Jest to jedyny obecnie funkcjonujący polski reaktor jądrowy wysokiej mocy, zresztą pierwszy polskiej produkcji, o mocy cieplnej 30 MW, uruchomiony w grudniu 1974 r. w Instytucie Badań Jądrowych w Otwocku-Świerku pod Warszawą. Rzeczywiście ten reaktor jest już bardzo stary i niedługo będzie wygaszony.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#ZbigniewKozak">Ostatnie tragiczne wydarzenia w Japonii wzbudziły wiele emocji, dlatego do sprawy trzeba podejść rozważnie. Istotne jest jednak to, że idziemy w dobrym kierunku, czyli w kierunku rozwoju energetyki jądrowej. Musimy jednak także pamiętać o energetyce odnawialnej, a także o nowoczesnych technologiach węglowych, w tym CCS, bo przecież nasza energetyka jest oparta na węglu i od tego na pewno nie uciekniemy.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#ZbigniewKozak">Celem nowelizacji Prawa atomowego jest określenie wymagań bezpieczeństwa budowy i eksploatacji obiektów jądrowych na najwyższym osiągalnym poziomie, zgodnie z wymaganiami i zaleceniami międzynarodowymi. Nowa ustawa wdroży do polskiego porządku prawnego dyrektywę Rady 2009/71/Euratom z dnia 25 czerwca 2009 r. ustanawiającą wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego, uzupełni ponadto dotychczasowe uregulowania dotyczące odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową. Dyrektywa wprowadza obowiązek ustanowienia i utrzymywania przez państwa członkowskie krajowych ram prawnych, regulacyjnych i organizacyjnych bezpieczeństwa obiektów jądrowych, wzmacnia rolę i niezależność właściwych organów regulacyjnych działających w państwach członkowskich, a także wzmacnia zasadę odpowiedzialności krajowej oraz zasadę pierwotnej odpowiedzialności posiadacza zezwolenia za bezpieczeństwo jądrowe obiektów jądrowych. Służą temu przepisy nakładające na posiadaczy zezwoleń obowiązków, przede wszystkim, po pierwsze, oceniania, weryfikacji i poprawiania bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych pod nadzorem właściwego organu regulacyjnego, po drugie, ustanawiania i wdrażania systemów zarządzania dających należyte pierwszeństwo bezpieczeństwu jądrowemu, po trzecie, zapewniania i utrzymywania odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich, z czym związany jest także obowiązek wszystkich stron zapewnienia kształcenia i szkoleń personelowi odpowiedzialnemu za kwestie związane z bezpieczeństwem jądrowym.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#ZbigniewKozak">Dyrektywa nakłada również obowiązek informowania pracowników i ludności o sprawach dotyczących bezpieczeństwa jądrowego. Dodatkowo ustawa Prawo atomowe i akty wykonawcze do tej ustawy zawierają przepisy regulujące: wymagania ochrony radiologicznej i bezpieczeństwa jądrowego i radiacyjnego, co wiąże się z bezpieczeństwem obiektów jądrowych; postępowanie z materiałami jądrowymi - odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym, co związane jest z ich transportem; kwestie dotyczące źródeł promieniotwórczych oraz oceny sytuacji radiacyjnej i postępowania awaryjnego; ochrony fizycznej, w tym obiektów, materiałów jądrowych, to jest bardzo ważne, i odpowiedzialności cywilnej za szkody kadrowe.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#ZbigniewKozak">Wysoka Izbo! Społeczeństwo ma dużo wątpliwości co do bezpieczeństwa elektrowni jądrowych, zwłaszcza po wypadku w elektrowni w Fukushimie. Wszystkie one muszą zostać wyjaśnione w trakcie prac komisji nad ustawą Prawo atomowe. Stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość jest uzależnione od przebiegu prac w komisji. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#JerzyWenderlich">Pan poseł Dawid Jackiewicz z Prawa i Sprawiedliwości, który liczył na to, że poseł Kozak z tych 10 minut zostawi mu 15, źle oszacował. Zostało, panie pośle, 5 minut i 46 sekund, ale to i tak bardzo po koleżeńsku.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#JerzyWenderlich">Uprzejmie pana proszę.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Dwie dziesiąte.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DawidJackiewicz">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#DawidJackiewicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam przyjemność przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wobec ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#DawidJackiewicz">Drodzy Państwo! Pomimo przeprowadzonej przez rząd Prawa i Sprawiedliwości konsolidacji sektora elektroenergetycznego i utworzenia czterech kontrolowanych przez państwo grup kapitałowych - mających na celu zbudowanie podmiotów będących w stanie prowadzić istotne inwestycje w infrastrukturę elektroenergetyczną - warunki prowadzenia inwestycji w nowe moce wytwórcze uległy podczas rządów koalicji Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego radykalnemu pogorszeniu. Nieskorzystanie przez Donalda Tuska z prawa weta w stosunku do unijnego pakietu energetyczno-klimatycznego było dramatycznym błędem. Cytuję: Wprowadzimy rozwiązania, które są w tej chwili na stole. Oznacza to wymuszenie na krajach, które bazują na węglu, importu gazu, bo to będzie pierwszy prosty substytut możliwy w tym czasie do wprowadzenia. To uzależnianie Unii od dostaw surowców spoza Unii Europejskiej zupełnie bez potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#DawidJackiewicz">Te nie są słowa krytyka z opozycji, tylko wypowiedź Waldemara Pawlaka z 2008 r. Niestety, te słowa stały się ciałem i uruchomiony mechanizm ingerencji w wolny rynek sprawia dzisiaj, że z zasady droższa energia elektryczna wytwarzana z paliwa jądrowego i gazu ziemnego będzie tańsza niż ta wytwarzana z polskiego węgla kamiennego. Uniemożliwiono realizowanie w Polsce nowych inwestycji w elektrownie wykorzystujące węgiel kamienny jako paliwo. Jednocześnie rząd zawarł fatalne porozumienie gazowe z Rosją. W konsekwencji - po wydaniu wyroku śmierci na polskie górnictwo węgla kamiennego i elektroenergetykę opartą na węglu - jedyną alternatywą dla rosyjskiego drogiego monopolu gazowego stanie się, jak chce rząd Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego, energetyka jądrowa. Przyznaje to nawet sam premier w uzasadnieniu do projektu, mówiąc: Zobowiązania Polski związane z przyjęciem przez Unię Europejską pakietu klimatyczno-energetycznego wymuszają konieczność dokonania zmian w strukturze produkcji energii, polegających na ograniczeniu pracy źródeł o wysokiej emisji CO2. Rząd nabroił, a teraz w pośpiechu prezentuje jedyne rozwiązanie problemu, który zresztą sam wygenerował.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#komentarz">(Poseł Jan Rzymełka: Nie ten język na tej sali.)</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Wiem, że prawda boli.)</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Do przedszkola.)</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#DawidJackiewicz">Jednocześnie regulacja ta jest kolejnym przejawem słabości państwa polskiego i niskiej jakości stanowionego i obowiązującego prawa. Po zmarnowaniu ponad trzech lat - kiedy istniała jeszcze możliwość przeprowadzenia kompleksowych zmian systemowych związanych z procesem inwestycyjnym - zamiast ogólnych regulacji dotyczących efektywnego prowadzenia dużych inwestycji infrastrukturalnych została zaprezentowana, jak zwykle w pośpiechu, kolejna specustawa, co zresztą też jak zwykle uniemożliwia rzetelną, poważną dyskusję na ten temat. Nie przedstawiono, szanowni państwo, żadnych analiz, które wskazywałyby, jakimi zasobami surowców energetycznych dysponuje nasz kraj, jakie państwo polskie ma perspektywy, jeśli chodzi bezpieczeństwo energetyczne i inwestowanie w ten obszar gospodarki w trakcie najbliższych kilkudziesięciu lat. Dyskutujemy o rozwoju energetyki jądrowej, która jest przyszłościowa, ale dyskutujemy w warunkach, w których pozbawieni jesteśmy podstawowych informacji potrzebnych do podjęcia rzetelnej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-19.8" who="#DawidJackiewicz">Koncepcja stworzenia dla inwestycji w zakresie energetyki jądrowej odrębnej regulacji jest potrzebna, ale tylko w zakresie dotyczącym specyfiki tego rodzaju inwestycji, czyli inwestycji mogących w stopniu nieporównywalnie większym niż inne inwestycje oddziaływać na dobra chronione przez Konstytucję Rzeczypospolitej: życie ludzkie, zdrowie, własność. W pozostałym zakresie stosowanie specjalnych regulacji dotyczących m.in. skracania terminu wydawania zgód administracyjnych, ograniczania możliwości zaskarżania wadliwych decyzji administracyjnych naruszających dobra prawnie chronione jest wysoce wątpliwe. Jednocześnie poszczególne rozwiązania przyjęte w projekcie należy uznać za zbyt daleko idące, naruszające partnerskość relacji pomiędzy inwestorem i państwem polskim i prowadzące do tego, że nieproporcjonalnie duży nacisk ustawa kładzie na uregulowanie zasad odpowiedzialności państwa polskiego i jego organów przy jednoczesnym braku regulacji skutkujących odpowiedzialnością inwestora. I tak, drodzy państwo, decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej ma ogromne znaczenie dla życia całych społeczności lokalnych, bo faktycznie zamraża rozwój terenów nią objętych. Dlatego konieczne jest wprowadzenie poważnych ograniczeń podmiotowych dotyczących możliwości skorzystania z tych uregulowań przez podmioty prywatne i stworzenie warunków, w których będą ponosiły współodpowiedzialność, będą partycypowały w kosztach ponoszonych przez państwo. Tego nie ma w tym projekcie.</u>
          <u xml:id="u-19.9" who="#DawidJackiewicz">Warunkiem rozpoczęcia procesu inwestycyjnego w zakresie budowy elektrowni jest m.in. posiadanie przez inwestora siedziby w państwie członkowskim Unii Europejskiej oraz wykazanie, że inwestor lub podmiot z nim powiązany w ciągu ostatnich 10 lat przynajmniej przez jeden rok zajmował się eksploatacją bloków energetycznych o określonej mocy. W związku z powyższym rodzą się wątpliwości: Jaki to jest zakres powiązania kapitałowego? Dlaczego projektodawca nie precyzuje, jak silne musi być to powiązanie? Czy wystarczy powiązanie polegające na posiadaniu jednej akcji?</u>
          <u xml:id="u-19.10" who="#DawidJackiewicz">W projektowanym stanie prawnym nie będzie możliwy samodzielny udział polskich przedsiębiorstw energetycznych, np. PGE, w postępowaniach umożliwiających rozpoczęcie procesu inwestycyjnego w zakresie budowy obiektów energetyki jądrowej. Wymagane będzie od takiego przedsiębiorcy kapitałowe związanie się z podmiotami mającymi doświadczenie w prowadzeniu eksploatacji bloków energetycznych - EDF, Inter RAO, inne podmioty, które mają tego typu doświadczenie. W Polsce takich nie ma. Żadne z polskich przedsiębiorstw nie ma takiego doświadczenia, a co za tym idzie, projektowane przepisy będą wymuszały...</u>
          <u xml:id="u-19.11" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-19.12" who="#DawidJackiewicz">.‍..powiązanie kapitałowe z podmiotami zagranicznymi, które legitymują się takim doświadczeniem.</u>
          <u xml:id="u-19.13" who="#DawidJackiewicz">Szanowni państwo, ponieważ czas się kończy, a można byłoby mówić o wadach i błędach tego projektu ustawy jeszcze przez kilkadziesiąt minut, chcę się ograniczyć do...</u>
          <u xml:id="u-19.14" who="#komentarz">(Głos z sali: Wiemy, wiemy.)</u>
          <u xml:id="u-19.15" who="#komentarz">(Głos z sali: 2 minuty.)</u>
          <u xml:id="u-19.16" who="#DawidJackiewicz">Bardzo dziękuję za te uwagi. Jedno zdanie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JerzyWenderlich">Panie pośle, w zasadzie... Jedno zdanie, bardzo proszę. Już pan Kłopotek przestaje protestować - jedno zdanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#DawidJackiewicz">Jest to projekt, który...</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Proszę kończyć, czas.)</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#DawidJackiewicz">Proszę pozwolić...</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Przecież cały czas posłowie przeszkadzają.)</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#DawidJackiewicz">Jest to niezwykła więc priorytetyzacja zadań dotyczących inwestycji w energetykę jądrową w stosunku do inwestycji w infrastrukturę, taką jak autostrady, rurociągi, gazociągi, oczyszczalnie ścieków. To wszystko jest stawiane poniżej tego, czym będzie inwestycja w energetykę jądrową. Dalej, nieuzasadnione przeniesienie całej odpowiedzialności na stronę państwa polskiego, na stronę rządu bez żadnych konsekwencji po stronie inwestora prywatnego. Co więcej, drodzy państwo, za te wszystkie bardzo poważne w skutkach niedociągnięcia, błędy i wady inwestor prywatny będzie ponosił odpowiedzialność jedynie w postaci grzywny - na dodatek wiecie, państwo, gdzie płaconej? W miejscu zarejestrowania spółki...</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#komentarz">(Poseł Mirosława Masłowska: Za granicą.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#JerzyWenderlich">Proszę nie rozpoczynać kolejnych zdań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#DawidJackiewicz">...czyli prawdopodobnie we Francji, w Niemczech, być może w Moskwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#JerzyWenderlich">Proszę nie rozpoczynać kolejnych zdań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#DawidJackiewicz">Projekt powinien ulec bardzo poważnej...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#DawidJackiewicz">...radykalnej wręcz zmianie, a przede wszystkim powinniśmy zasięgnąć również opinii...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#DawidJackiewicz">...komisji środowiska.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#DawidJackiewicz">Panie marszałku, dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#JerzyWenderlich">Zanim poproszę pana posła Ryszarda Zbrzyznego z Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej, zwrócę uwagę na to, co powiedziała pani poseł Anna Paluch. Zwrócę państwa uwagę na to, iż pani poseł bardzo słusznie powiedziała, w stosownym momencie, że posłowie przeszkadzają panu posłowi Jackiewiczowi w jego wypowiedzi. Pozwolę sobie przypomnieć, pani poseł, że rzeczywiście takie przeszkadzanie z sali nie sprzyja temu, który mówi. Zupełnie się z panią zgadzam, ale wiem, że pani poseł też lubi czasem postępować w tonacji, powiedzmy sobie, odkrzykiwania. Tak że już teraz wiem, jak będę panią prosił, żeby pani tego nie czyniła.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#JerzyWenderlich">A teraz pan poseł Ryszard Zbrzyzny, Klub Poselski Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Panie marszałku, ani jednego słowa jeszcze nie powiedziałam.)</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#JerzyWenderlich">Tak, to prawda.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Jeszcze, jeszcze.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#RyszardZbrzyzny">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#RyszardZbrzyzny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dzisiejsza debata, a także ta, która toczy się od paru tygodni w mediach, właściwie debata narodowa, wskazują, że jest potrzeba przeprowadzenia tutaj, w Wysokiej Izbie, poważnej dyskusji na temat nowej polityki energetycznej kraju. Należy ją przeprowadzić w kontekście zdarzeń, które mają miejsce na świecie. Należy też wziąć pod uwagę to, jakie są nasze możliwości, jeśli chodzi o zasoby energetyczne, a także uwzględnić nowe technologie, które są dzisiaj osiągalne. Z taką propozycją Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej prawdopodobnie zwróci się do Wysokiej Izby. Dzisiejsza debata dotyczy właściwie tylko jednego, bardzo ważnego elementu polityki energetycznej kraju. Jest to związane z ewentualnym, podkreślam, wykorzystaniem energii jądrowej wytwarzanej w elektrowniach jądrowych, które ewentualnie, powtarzam to po raz kolejny, powstaną w Rzeczypospolitej Polskiej w ramach realizacji rządowego programu pn. „Polityka energetyczna Polski do roku 2030”.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#RyszardZbrzyzny">Chciałbym dożyć chwili, kiedy będziemy mieli polską politykę energetyczną, a nie politykę energetyczną rządu. Okres funkcjonowania rządu określony jest kadencyjnością. Myślę, że w czasie jednej kadencji nie da się zrealizować żadnej poważnej polityki energetycznej, która zabezpieczyłaby nasz kraj przed ewentualnymi skutkami różnych kataklizmów czy też rozwiązałaby potrzeby związane z rozwojem gospodarczym kraju. Jeśli chodzi o zmiany, które rząd proponuje w ustawie Prawo energetyczne, to istotna jest realizacja tego programu polityki energetycznej rządu do roku 2030. Zgodnie z tym programem do roku 2020, czy w roku 2020, ma powstać w Polsce pierwsza elektrownia, pierwszy blok elektrowni atomowej, elektrowni jądrowej, by do roku 2030 osiągnąć poziom zaangażowania mocy wytwórczych z elektrowni atomowych rzędu 6 tys. MW. Pytanie: Czy w jednej elektrowni? Czy potrzebna jest taka koncentracja? Czy nie ma żadnego zagrożenia? Jakie są koszty przesyłu tak dużej mocy na tak duże odległości? Przecież nasz kraj ma ok. 312 tys. km2. Myślę, że będzie czas, aby odpowiedzieć na te pytania.</u>
          <u xml:id="u-31.3" who="#RyszardZbrzyzny">Jeśli zamierzamy budować w Polsce elektrownię atomową, musimy dostosować do tego polskie prawo, musimy je odpowiednio przygotować. Dzisiejszy stan prawny właściwie nie daje takiej możliwości. Gdyby nawet było to możliwe, to śmiem twierdzić, że miałoby to ogromne negatywne skutki dla bezpieczeństwa i negatywne skutki, jeśli chodzi o efektywność tej inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-31.4" who="#RyszardZbrzyzny">Oczywiście projekt ustawy Prawo atomowe przewiduje implementację prawa unijnego, mam na myśli dyrektywę Rady 2009/71/Euratom, w której ustanowione są wszelkie reguły, jakie powinny towarzyszyć inwestycjom w energetykę jądrową. Nie będę tych reguł przytaczał, pani minister mówiła o tych sprawach na początku dzisiejszej debaty. Projekt uwzględnia konwencje, które obowiązują w Europie, a które Polska podpisała. Są to konwencje związane z zapewnieniem bezpieczeństwa budowy i eksploatacji elektrowni jądrowych, choćby konwencja o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej, konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej, konwencja bezpieczeństwa jądrowego, itd. Jest ich kilkanaście, a może nawet kilkadziesiąt.</u>
          <u xml:id="u-31.5" who="#RyszardZbrzyzny">Obok tego nowelizowanego Prawa atomowego pan minister przedstawił projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących. Jest to nowa regulacja przygotowana ze względu na ewentualne realizowanie inwestycji: Budowa elektrowni atomowej w Polsce. Powiem, że chodzi tutaj o klarowne i stabilne normy prawne obejmujące całokształt procesu inwestycyjnego w zakresie przedsięwzięć związanych z budową w Polsce obiektów energetyki jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-31.6" who="#RyszardZbrzyzny">Inwestycje te mają być inwestycjami celu publicznego, i to jest zrozumiałe. Nie powinno to chyba budzić żadnych wątpliwości. Ustawa nie przesądza jednak o tym, czy w ogóle będzie budowana jakakolwiek elektrownia jądrowa, a więc emocje, które się w związku z tym pojawiają, w tym momencie są chyba przedwczesne. Nie mówi się też o technologiach, jakie będą zastosowane w ewentualnej elektrowni atomowej, i nie wskazuje się inwestora, który miałby realizować te inwestycje. Jest to więc oprzyrządowanie formalnoprawne, a nie decyzja o budowie w Polsce pierwszej elektrowni atomowej. Myślę, że powinniśmy o tym powiedzieć w ramach debaty. Powinniśmy mówić o przyszłości polskiej energetyki w związku z realizacją wniosku, o którym wspomniałem na samym początku, kiedy to zajmowalibyśmy się w Wysokiej Izbie tematem polityki energetycznej kraju do roku 2030, a może w jeszcze bardziej odległym czasie.</u>
          <u xml:id="u-31.7" who="#RyszardZbrzyzny">Niestety, nie przedstawiono rozwiązań prawnych dotyczących zagadnień związanych z eksploatacją zrealizowanych obiektów, ich likwidacją oraz gospodarką odpadami promieniotwórczymi i wypalonym paliwem jądrowym, choć są one bardzo ważne, istotne dla bezpieczeństwa powszechnego. Być może jest to przedwczesne, ale myślę, że o tych sprawach powinniśmy rozmawiać już dzisiaj, przecież są to sprawy kluczowe.</u>
          <u xml:id="u-31.8" who="#RyszardZbrzyzny">Mówiąc o ewentualnej energetyce jądrowej - cały czas powtarzam: ewentualnej - musimy mieć na względzie fakt, że Polska węglem stoi. 92% produkcji dzisiejszej energii elektrycznej pochodzi z węgla kamiennego i brunatnego łącznie, pozostałe wartości to trochę gazu i innych źródeł energii. To są więc elementy, o których musimy pamiętać, także w kontekście pakietu klimatycznego. Jeśli zaś chodzi o ten pakiet, to nie wiem, czy nie wymagałby on w dniu dzisiejszym renegocjacji, czy być może nie powinnyśmy nawet od niego odstąpić, bowiem nie uwzględnia on specyfiki polskiej elektroenergetyki. Żaden kraj Unii Europejskiej nie ma takiej struktury, jeśli chodzi o energetyczne zasoby surowcowe, które są podstawą energetyki krajowej. Jeśli chodzi o instalacje, to mamy 30 czy 32 tys. MW energii elektrycznej. Rozwój gospodarczy Polski, jak przewiduje plan strategiczny rządu do roku 2030, wymaga wzrostu o ponad 50% mocy wytwórczych. Czy jesteśmy zatem w stanie na podstawie zasobów energetycznych, którymi dzisiaj dysponujemy, zainstalować te moce, oczywiście cały czas mając na względzie pakiet klimatyczny i jego konsekwencje? Pakiet od roku 2013 spowoduje bowiem taką oto sytuację, że w okresie przejściowym, na szczęście mamy okres przejściowy, do roku 2019 będziemy dostawali nieodpłatnie pewne wielkości, jeśli chodzi o emisję CO2, ale będzie ich coraz mniej, aż w roku 2020 znikną. Z informacji, którą uzyskałem przed chwilą od pani minister, wynika, że co do emisji CO2 z elektrowni atomowych, które będą miały mocy 6 tys. MW, to jest to ok. 47 mln ton CO2 mniej razy ok. 40 euro, to jest prawie 2 mld euro kosztów wytwarzania energii elektrycznej. Wszystkie te elementy musimy mieć na względzie, musimy je wziąć pod uwagę, żeby w ostateczności podjąć taką czy inną decyzję. Oczywiście nie powinniśmy tego robić w oderwaniu od społeczeństwa, opinii publicznej, jej oczekiwań i preferencji. Myślę, że należałoby także dyskutować na temat poprawienia sprawności linii przesyłowych, na których tracimy wielkości rzędu 30–40% mocy przesyłanych. Czy są to standardy europejskie? Otóż nie. Być może należałoby więcej w to zainwestować, żeby mniej inwestować w nowe moce wytwórcze.</u>
          <u xml:id="u-31.9" who="#RyszardZbrzyzny">Co z nowymi technologiami, maszynami energooszczędnymi i urządzeniami energooszczędnymi? Czy zrobiliśmy już wszystko w tym zakresie? Co w związku z konsumpcją? Czy bilans, który został zrobiony, sięgający do roku 2030, uwzględnia postęp technologiczny, poprawienie sprawności linii energetycznych, linii przesyłowych, czy też nie? Czy bilans przyjmuje taki sam stan docelowy w roku 2030, jaki mamy dzisiaj? Gdyby tak było w tym bilansie, powiedziałbym, że byłoby to nieporozumienie i pójście na skróty, na co oczywiście z naszej strony nie ma zgody. Oczywiście należy dyskutować ze społeczeństwem, jak powiedziałem na samym wstępie, bo przecież debata tutaj w Wysokiej Izbie także jest debatą publiczną w wymiarze ogólnopolskim.</u>
          <u xml:id="u-31.10" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-31.11" who="#RyszardZbrzyzny"> Tak więc należy rozmawiać na temat alternatywnych rozwiązań, o których mówiłem przed chwilą, a na końcu - jeżeli rzeczywiście dojrzejemy do tego, dojdziemy wszyscy do takiego momentu, będziemy wszyscy przekonani, że tak właściwie trzeba będzie prawdopodobnie podjąć decyzję o budowie elektrowni atomowej, bowiem nie będzie innych alternatywnych rozwiązań - należałoby spytać obywateli w formie referendum narodowego, czy wyrażają na to zgodę. Ich odpowiedź będzie wówczas dana z pełną świadomością stanu rzeczy, dzisiaj bowiem ta wiedza jest nie do końca pełna. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-31.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JerzyWenderlich">Oto co znaczy doświadczenie pięciu kadencji. Kiedy już chciałem odebrać głos panu posłowi Zbrzyznemu, on wziął oddech i powiedział: i właśnie na zakończenie chciałbym... I kończył, i kończył pan poseł Zbrzyzny. Myślę jednak, że ważne jest wszystko, co pada z tej trybuny w związku z tak istotnym tematem.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Zbrzyzny: Dziękuję.)</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#JerzyWenderlich">O zabranie głosu proszę pana posła Eugeniusza Kłopotka z klubu parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#EugeniuszKłopotek">Panie Marszałku! Państwo Ministrowie! Wysoka Izbo! Szczerze powiem na samym wstępie, że gdy usłyszałem wypowiedź pana posła Jackowskiego z Prawa i Sprawiedliwości...</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Jackiewicza.)</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#EugeniuszKłopotek">Jackiewicza, przepraszam.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#EugeniuszKłopotek">...aż mnie język świerzbił, żeby oddać, ale mówię sobie: Nie, zdaję sobie sprawę, że jest rok wyborczy, wiadomo, kampania wyborcza, a ponadto Prawo i Sprawiedliwość, jej przedstawiciele są zaprogramowani, aby totalnie krytykować rządzących. Obojętnie, czy robią dobrze, czy robią źle, a zwłaszcza wtedy, kiedy robią źle, ale jak robią dobrze, to też - należy ich totalnie krytykować. Oznacza to, że po prostu nie ma po co wchodzić w tego typu dysputy.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Panie pośle, do rzeczy.)</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Proszę nie przeszkadzać.)</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#EugeniuszKłopotek">W związku z tym przypomnę tylko o jednym. Kiedy prawie dwa lata temu, tak na marginesie, rząd przyjął program nie tego rządu, tylko „Polityki energetycznej Polski do 2030 r.” - jakiś rząd musiał to przyjąć, akurat w tym momencie zrobił to rząd Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego - wówczas nie słyszałem słów takiej totalnej krytyki. A dzisiaj, kiedy są przedstawione dwa projekty mające na celu tylko wzmocnienie oprzyrządowania prawnego, jest nagle taka totalna krytyka przy okazji pierwszego czytania.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Na całym świecie opozycja krytykuje rząd...)</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#EugeniuszKłopotek">Przecież to jest dopiero pierwsze czytanie, a to oznacza, że mamy jeszcze sporo czasu...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#JerzyWenderlich">Panie pośle, przepraszam na chwilę.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#JerzyWenderlich">Proszę zatrzymać zegar.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#JerzyWenderlich">Chciałbym zwrócić się z największą uprzejmością do pani poseł Anny Paluch. Zacytuję panią poseł: Proszę nie przeszkadzać posłowi.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Na całym świecie opozycja krytykuje rząd.)</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#JerzyWenderlich">Cytuję wypowiedź pani poseł Anny Paluch sprzed chwili i tym cytatem zwracam się do niej z uprzejmą prośbą.</u>
          <u xml:id="u-34.5" who="#JerzyWenderlich">Proszę wznowić odliczanie czasu.</u>
          <u xml:id="u-34.6" who="#JerzyWenderlich">Panie pośle, proszę kontynuować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#EugeniuszKłopotek">Dziękuję serdecznie. Ja sobie poradzę, bo mam dosyć donośny głos.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#EugeniuszKłopotek">Otóż, jak mówię, kiedy prawie dwa lata temu został przyjęty przez Radę Ministrów właśnie ten dokument, to nie słyszałem słów totalnej krytyki ze strony opozycji, a szczególnie ze strony Prawa i Sprawiedliwości. Dopiero teraz, kiedy są dwa projekty ustaw - w których wcale nie ma rozstrzygnięć, czy będzie budowana elektrownia, czy nie będzie, tylko wyprzedzając być może taką potrzebę, zawieramy tam, robimy oprzyrządowanie prawne, wzmacniamy to oprzyrządowanie, usprawniamy, wykonujemy dyrektywy Unii Europejskiej - nagle łubu-du, z każdej strony, byleby tylko dołożyć. A w swoich wypowiedziach, jak słyszę, opowiadacie się za budową elektrowni atomowej w naszym kraju.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#EugeniuszKłopotek">W związku z tym umówmy się tak: przynajmniej na tym etapie - gdzie właściwie w przypadku tych wypowiedzi przed dzisiejszym posiedzeniem ze strony różnych klubów nie pojawiały się głosy przeciwne konieczności, być może, budowy elektrowni atomowej - skoncentrujmy się na tym oprzyrządowaniu prawnym. W trakcie prac nie wiem jakich jeszcze komisji spróbujmy oczywiście pewne kwestie doprecyzować, wyeliminować. Nie jest bowiem tak, że wszyscy musimy zgodnie popierać to, co przygotował rząd. Każdy z nas ma wątpliwości. My też mamy wątpliwości, chociażby tego typu, czy po prostu wydolimy finansowo, jeśli decyzja o budowie elektrowni atomowej zostałaby w przyszłości podjęta. Może tak, ale pozostaje pytanie, czy nie odbędzie się to kosztem innych ważnych zadań inwestycyjnych w naszym kraju, mających na celu zdywersyfikowanie źródeł energii, bo przecież na tym nam wszystkim zależy. Możemy mówić, że mamy dzisiaj dwa, a właściwie to jedno podstawowe źródło. To są nasze surowce, czyli węgiel kamienny i węgiel brunatny. Jak już tu mówiono, ponad 92% energii pochodzi z tych surowców. Drugie źródło - oczywiście docelowe, ale na razie jest to niecałe 3% - stanowi energia odnawialna.</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Zbrzyzny: Z gazem łupkowym.)</u>
          <u xml:id="u-35.4" who="#EugeniuszKłopotek">Jeśli chodzi o gaz łupkowy, to jeszcze jest daleka droga. Trzecie źródło to być może energetyka jądrowa, ale nie możemy sobie zakodować, że energetyka jądrowa w naszym kraju ma zastąpić to pierwsze źródło, bo nie ma o tym mowy. Mamy jednak sporo zagrożeń, jeśli chodzi o to pierwsze źródło, o czym już tu delikatnie wspomniano. Zgodziliśmy się na pewien pakiet klimatyczny, na redukcję emisji dwutlenku węgla do 2020 r. o 20%, ale proszę zauważyć, że w ostatnim czasie nie kraje unijne, nie przywódcy państw, ale urzędnicy unijni dopisali jeden wyraz, tak jak kiedyś u nas ktoś coś dopisał. Mam na myśli wyraz „widoczny”. Czy wiecie, o co chodzi? Chodzi o to, że do końca grudnia 2008 r. była szansa na dalsze ulgi, jeśli chodzi o emisję, jeśli inwestycja była widoczna. Jeden drobny wyrazik, a już może być problem. Żeby tylko ktoś z nich nie wpadł na pomysł, aby była namacalna, czyli wychodziła z ziemi. Co to znaczy, że coś jest widoczne? Jest to pewne zagrożenie.</u>
          <u xml:id="u-35.5" who="#EugeniuszKłopotek">Rzeczywiście wszyscy zgadzamy się z tym, że prąd z elektrowni atomowej jest tańszy i pewnie nadal będzie tańszy od prądu wytwarzanego z naturalnych surowców. Jeszcze raz podkreślam, że nie możemy robić jednej rzeczy kosztem zaniechania inwestycji dotyczących wprowadzania nowych technologii właśnie w dotychczasowych, tradycyjnych źródłach pozyskiwania surowców do produkcji energii. Mamy tak naprawdę dwa lata, żeby dyskutować, bo pewnie ta ostateczna decyzja o budowie, o wyborze wykonawcy i technologii będzie podjęta właśnie w takim terminie. Przeciwnicy energetyki jądrowej mówią, że nie ma o czym dyskutować, że żaden czas nie jest dobry na dyskusję. Zwolennicy mówią, że każdy czas jest dobry, ale ten nie jest sprzyjający, bo w Japonii wydarzyło się coś tragicznego. My uważamy, że właśnie teraz jest najlepszy czas, żeby rozmawiać. Właśnie po tym, co się wydarzyło w Japonii, powinniśmy rozmawiać o energetyce jądrowej.</u>
          <u xml:id="u-35.6" who="#EugeniuszKłopotek">Mało tego, weźmy pod uwagę dwie rzeczy. Czy nam się to podoba, czy nie, gdybyśmy nawet nie budowali żadnej elektrowni jądrowej, to na naszych granicach nie postawimy ścian do Pana Boga, do nieba, żeby w razie awarii u sąsiadów, a w promieniu 300 km od naszych granic mamy 10 elektrowni atomowych, zatrzymać ten promieniotwórczy pył. Trzeba to wziąć pod uwagę. W związku z tym mamy spokojne dwa lata, zresztą na pewno nie będą one spokojne, bo jest kampania wyborcza, żeby rozmawiać, i to również ze społeczeństwem. W żadnym wypadku nie możemy tutaj pominąć społeczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-35.7" who="#EugeniuszKłopotek">Proszę również zwrócić uwagę na jedną bardzo istotną rzecz. Nasze społeczeństwo jest przygotowane na każdy wariant. Nawet po tym, co się stało w Japonii, w różnych sondażach, choć są małe odchylenia, nadal 1/3 naszych obywateli na pytanie, czy jest potrzeba budowy, odpowiada: tak, jest potrzeba budowy. Tak więc japońska tragedia nas nie wystraszyła. W związku z tym raz jeszcze podkreślam, iż nie jest tak, że jesteśmy w niedoczasie i nie mamy o czym rozmawiać, tak jak mówiono przed chwilą. Mamy spokojny czas. Byleby tylko w tej kadencji te dwie ustawy uchwalić, żeby przynajmniej było gotowe to oprzyrządowanie prawne. W związku z tym mój klub, podzielając oczywiście stanowisko rządu zarówno dotyczące jednego projektu, jak i drugiego, będzie wspierał, na ile to jest możliwe, propozycje rozwiązań prawnych przedstawione w projektach rządowych. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości będziemy o nich dyskutować. Bylebyśmy tylko ostatnich miesięcy tej kadencji nie przegadali. Mam nadzieję, że uchwalimy te ustawy, co daj Boże, amen.</u>
          <u xml:id="u-35.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#JerzyWenderlich">O zabranie głosu proszę pana posła Pawła Poncyljusza w imieniu klubu Polska jest Najważniejsza.</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: W trybie sprostowania pan poseł Jackiewicz.)</u>
          <u xml:id="u-36.3" who="#JerzyWenderlich">Ach, przepraszam, pan poseł Dawid Jackiewicz w trybie sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-36.4" who="#JerzyWenderlich">Proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#DawidJackiewicz">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#DawidJackiewicz">Chciałbym się odnieść do mojego przedmówcy, który tak jak dwa, trzy lata temu, kiedy był uchwalany program rządowy dla energetyki, nie słuchał naszych głosów, tak i dzisiaj nie słuchał mojego wystąpienia, po czym występując tutaj ex cathedra, twierdzi, że popełniamy jakiś błąd, krytykując inwestycje w elektroenergetykę. Gdyby pan poseł był łaskaw słuchać uważnie, dowiedziałby się, że krytykujemy ten projekt ustawy, projekt ustawy, który jest pełen błędów, który jest przygotowany w pośpiechu jako specustawa, który tak naprawdę zrzuca całą odpowiedzialność za nieudane ewentualnie projekty i inwestycje w elektroenergetykę na państwo polskie, na stronę rządową. To jest przedmiotem naszej krytyki. Dyskusja o inwestycjach w elektroenergetykę jądrową jest potrzebna, ale powinna być poprzedzona poważnymi analizami gospodarczymi, wynikającymi z tego, jakie będą przewidywane skutki takich inwestycji, a tego dzisiaj nie ma, drodzy państwo, i to jest powód, dla którego wyrażamy swoje niezadowolenie. Proszę o większą uwagę w trakcie wystąpień przedstawicieli innych klubów. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Słuchać ze zrozumieniem.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#JerzyWenderlich">Teraz już głos zabierze pan poseł Paweł Poncyljusz z klubu Polska jest Najważniejsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PawełPoncyljusz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mówimy o sprawie, która - wydaje się - jest bardzo istotna, bo nad polską elektroenergetyką ciąży klątwa dwóch premierów, a nie jednego premiera. Dwóch premierów, bo najpierw premier Kaczyński zgodził się na pakiet 3 razy 20 i do końca nie miał świadomości tego, jakie to będzie rodziło konsekwencje...</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Zbrzyzny: A kto mu doradzał?)</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#PawełPoncyljusz">...a potem premier Tusk szedł niestety dalej tą samą drogą. I dzisiaj...</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Zbrzyzny: 3 razy 15.)</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#PawełPoncyljusz">...tak naprawdę nie chodzi o to, czy życzymy sobie tego, żeby była energetyka atomowa w Polsce, czy nie, bo pewnie wielu Polaków wskutek wydarzeń w Japonii ma co do tego duże obiekcje, dzisiaj chodzi o odpowiedź na pytanie: W jaki sposób i kiedy możemy poradzić sobie z deficytem, jeżeli chodzi o zapotrzebowanie na energię elektryczną, który nas nie minie? Przecież wiadomo i eksperci o tym mówią, że już w 2013/2014 r. w Polsce zacznie brakować energii elektrycznej: i z racji z tego, że jest coraz większe zapotrzebowanie, i z racji tego, że coraz więcej bloków energetycznych liczących 30–40, a czasami i 50 lat po prostu nie jest w stanie nadal funkcjonować. Ta klątwa dwóch premierów ciążąca nad polską energetyką wynika m.in. z tego, że od zaraz, od 2012 r., a już na pewno od 2018 r. polska elektroenergetyka oparta na węglu będzie obciążana wielkimi opłatami za emisję dwutlenku węgla. Dlatego mówię o tej klątwie dwóch premierów, premiera Kaczyńskiego i premiera Tuska, że ona, ta klątwa przesądza o tym, że Polacy będą płacili więcej za energię elektryczną, a jest też możliwe, że dostawa tej energii elektrycznej zwłaszcza do zakładów produkcyjnych będzie ograniczona. Już dziś osiągnęliśmy taki poziom, który świadczy o tym, że przedsiębiorca w Niemczech ma tańszą energię elektryczną, niż to jest w Polsce. I w tym kontekście - trzeba bowiem znać to tło - dyskutujemy dzisiaj nad zmianami w Prawie atomowym, nad specustawą, która ma pozwolić na przeprowadzenie inwestycji dotyczącej elektrowni atomowej w Polsce. Nie jest też prawdą to, że jeszcze o czymś będziemy dyskutować, bo o tym mówił pan poseł Kłopotek. De facto w 2008 r. rząd zdecydował o tym, że elektrownie atomowe w Polsce będą budowane. Nie dość tego - przed chwilą znalazłem notatkę jeszcze z listopada 2008 r. - na jednej z konferencji Donald Tusk już jako premier obiecywał wtedy na Pomorzu, że na pewno w ciągu dwóch miesięcy zostanie podjęta decyzja odnośnie do lokalizacji tych elektrowni atomowych. Odsyłam do odpowiedniej prasy z tamtego czasu. Premier Tusk prawdopodobnie nie do końca rozumiał, co mówi i jakie zaciąga zobowiązania. Oczywiście nikt dzisiaj o tym nie pamięta. Dziś Donald Tusk znowu jest zuchem, ponieważ przygotowuje, tzn. jego rząd przygotowuje, zmianę w ustawie Prawo atomowe. Już zapomnieliśmy o tym.</u>
          <u xml:id="u-39.5" who="#PawełPoncyljusz">Pan poseł z Platformy Obywatelskiej podawał tutaj terminarz, bo my wszyscy mówimy, że elektrownia atomowa to 2020 r. Jaki 2020 r.? Który ekspert podpisze się państwu pod opinią, że jeżeli dzisiaj dyskutujemy nad zmianą Prawa atomowego, to w 2020 r. będzie działała elektrownia atomowa?</u>
          <u xml:id="u-39.6" who="#PawełPoncyljusz">Panie pośle, eksperci mówią jasno: od momentu wbicia łopaty - sam pan podał tę datę: 2015 r. - jest co najmniej 7–8 lat budowy. A jak obserwuję, jak państwa ministrowie radzą sobie z budową dróg i wielu innych rzeczy...</u>
          <u xml:id="u-39.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Ooo!)</u>
          <u xml:id="u-39.8" who="#PawełPoncyljusz">...to obawiam się, że to nawet nie będzie 2023 r.</u>
          <u xml:id="u-39.9" who="#PawełPoncyljusz">Na czym polega problem? Problem polega na tym, że państwo jako rząd nie macie dzisiaj żadnego rozwiązania problemu deficytu energii elektrycznej od 2014 r., tzn. 3 lata zostały przespane. Oczywiście nie chcę kierować uwag do pani minister Trojanowskiej, bo ona Bogu ducha winna, choć w pewnym sensie pewnie też, bo pełnomocnikiem nie jest od wczoraj, ale prawda jest taka, że już nawet przygotowanie dokumentów idzie tak wolno. Przecież tak naprawdę rok temu pani minister była u nas na posiedzeniu Komisji Gospodarki i opowiadała o harmonogramie, a kiedy przyciskaliśmy ją, czy ten 2020 r. to jest realny czas, przyznawała w kuluarach, że 2020 r. to jest bardzo optymistyczna data.</u>
          <u xml:id="u-39.10" who="#PawełPoncyljusz">Jeśli dzisiaj pan poseł podaje daty: 2011 r. - prawo, 2013 r. - wybór technologii, 2015 r. - de facto skompletowanie wszystkich dokumentów, to ja panu posłowi polecam, żeby sprawdził pan, jak wygląda kompletowanie dokumentów na jakikolwiek odcinek autostrady w Polsce. A dobrze wiemy, że budowa elektrowni atomowej jest o wiele bardziej skomplikowana niż jakikolwiek odcinek autostrady.</u>
          <u xml:id="u-39.11" who="#PawełPoncyljusz">Nie mówię o tym, aby przeciwstawiać się budowie elektrowni atomowej, tylko mówię o tym, żeby nie przekonać państwa jako posłów, bo wiadomo, że przeklepiecie wszystko, co jest do przeklepania, co pokazaliście na poprzednim posiedzeniu Sejmu w sprawie OFE...</u>
          <u xml:id="u-39.12" who="#komentarz">(Poseł Michał Stuligrosz: Bez tego lekceważenia.)</u>
          <u xml:id="u-39.13" who="#PawełPoncyljusz">...ale zaapelować przede wszystkim do rządu o to, żeby trochę przyspieszać i wzmagać wysiłki w zakresie dokumentacji - mamy ten pierwszy efekt w postaci ustaw - ale również w zakresie dalszych działań.</u>
          <u xml:id="u-39.14" who="#PawełPoncyljusz">Dzisiaj na konferencji prasowej przed tą debatą powiedziałem jedną rzecz. Mam nadzieję, że tylko w niewielkim stopniu była to prawda. Dzisiaj jeden z portali energetycznych podał, że pan prezes Zadroga z PGE zarobił w zeszłym roku 1,5 mln zł. Jest to podzielone na dwie kupki: jedna to zarobki wynikające z jego prezesowania Polskiej Grupie Energetycznej, a więc firmie, która w imieniu rządu ma realizować całą inwestycję związaną z elektrowniami atomowymi, ale druga kupka, o wiele większa, to są dodatkowe dochody.</u>
          <u xml:id="u-39.15" who="#PawełPoncyljusz">Mam nadzieję, że w tych dochodach nie ma... To jest pytanie do państwa, do rządu: Czy w tych pieniądzach, o których dzisiaj informuje portal energetycznych, które zarobił prezes Zadroga w ostatnim roku, są pieniądze za zasiadanie w różnego rodzaju organach spółek podległych PGE, a zajmujących się energią atomową? Bo jeśli jeszcze nie przygotowaliśmy Prawa atomowego, a prezes Zadroga już zarobił kolejne tysiące złotych, to całe to przedsięwzięcie jest postawione na głowie, bo zaraz okaże się, że wszyscy najpierw muszą zarobić, a jak zarobią i już będą zadowoleni, to dopiero zaczniemy budować elektrownie. A ja wolałbym, żeby najpierw coś zbudować, a dopiero potem wziąć za to pieniądze.</u>
          <u xml:id="u-39.16" who="#PawełPoncyljusz">Chciałbym też odnieść się do tego miksu paliwowego odnośnie do elektroenergetyki, o którym pani minister powiedziała, bo jest to oczywiście bardzo poważny problem. My z panem posłem Czerwińskim i z wieloma innymi posłami zajmującymi się energetyką od wielu lat dobrze wiemy, że właściwe zbudowanie miksu paliwowego, pani minister, wymaga niesamowitej koordynacji wewnątrz samego rządu, bo to co najmniej 4–5 ministerstw musi zgodnie ze sobą współpracować, żeby ten miks paliwowy miał sens.</u>
          <u xml:id="u-39.17" who="#PawełPoncyljusz">Podano tutaj informacje dotyczące energetyki opartej na gazie, na biopaliwach itd. Powiedzmy sobie szczerze: jeśli minister finansów, minister środowiska, minister infrastruktury i minister gospodarki nie usiądą przy jednym stole i nie ustalą wspólnej polityki, jeżeli nie zaprzestaną, można powiedzieć, ciągnięcia każdy w swoją stronę, to tak naprawdę miks paliwowy będzie stanowił tylko pustą deklarację, z której nic nie wynika. Żeby można było bowiem realnie korzystać z energetyki odnawialnej, produkować energię odnawialną, minister środowiska musi pokazać pieniądze, minister finansów musi wprowadzić pewne ulgi podatkowe czy instrumenty finansowe, które zachęcą do tego, żeby to robić. Oczywiście korzystanie z energetyki odnawialnej nie uchroni nas przed inwestowaniem w energetykę atomową. Jeżeli jednak mówicie państwo poważnie i twierdzicie, że istotne jest to, aby dobrze dobrać proporcje udziału poszczególnych typów produkcji energii elektrycznej w Polsce, to wymaga to potężnej koordynacji.</u>
          <u xml:id="u-39.18" who="#PawełPoncyljusz">Nie mam takiego poczucia, że minister gospodarki, wicepremier czy ktokolwiek inny koordynuje to dzisiaj w jakikolwiek sposób. Każdy wrzuca coś swojego, jest wobec Unii Europejskiej zobowiązany coś tam przygotować, na przykład ustawę o efektywności energetycznej, ale bez wprowadzenia odpowiednich instrumentów finansowych nic z tego nie będzie.</u>
          <u xml:id="u-39.19" who="#PawełPoncyljusz">Tak naprawdę na energetykę węglową został wydany wyrok, właśnie za sprawą klątwy dwóch premierów. Nie łudźmy się, że energetyka węglowa ma związek z dylematem dla zagranicznych koncernów dotyczącym inwestowania w Polsce. Powiedzmy sobie uczciwie: prywatyzacja, którą prowadzi się w tej chwili, wlecze się między innymi dlatego, że działanie firmy ENEA jest oparte na węglu, co wiąże się z kolejnymi inwestycjami. Nie ma pewności, czy w 2018 r. energetyka oparta na węglu w ogóle będzie się opłacała, czy będzie nas jako obywateli, jako przedsiębiorców stać na to, żeby płacić za taki typ energii.</u>
          <u xml:id="u-39.20" who="#PawełPoncyljusz">W związku z tym pracujmy nad Prawem atomowym.</u>
          <u xml:id="u-39.21" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-39.22" who="#PawełPoncyljusz"> Ono nie jest idealne, ale uważam, że jako Sejm możemy pokazać, że tempo naszych prac jest lepsze niż prac rządowych, jeżeli chodzi o przygotowywanie dokumentów i całej inwestycji do tej pory. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-39.23" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#JerzyWenderlich">W imieniu koła SDPL głos zabierze pani poseł Grażyna Ciemniak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#GrażynaCiemniak">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Pani Minister! Pięknie pani minister nawiązała do Międzynarodowego Roku Chemii 2011, Roku Marii Skłodowskiej-Curie, ja natomiast chciałabym w imieniu Koła Poselskiego Socjaldemokracji Polskiej przedstawić stanowisko dotyczące projektu ustawy zawartego w druku nr 3937 o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, a także projektu ustawy zawartego w druku nr 3939 o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#GrażynaCiemniak">Trzeba podkreślić, że te projekty ustaw mają charakter techniczny, ponieważ w projekcie ustawy zawartym w druku nr 3937 określa się między innymi zasady i warunki przygotowania, realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej, podział korzyści między gminami z tytułu realizacji inwestycji, a także procedury związane z uzyskaniem przez inwestora decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji. Z kolei projekt ustawy zawarty w druku nr 3939 wdraża do prawa krajowego postanowienia dyrektywy Rady 2009/71 ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów. Koło Poselskie Socjaldemokracji Polskiej uważa, że na szczegółową analizę projektu będzie czas w trakcie prac komisji.</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#GrażynaCiemniak">Bardzo ważne jest to, że projekty ustaw, nad którymi procedujemy, nie przesądzają jeszcze o budowie elektrowni atomowej, ale zapoczątkowują bardzo ważną debatę. Według Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej wprowadzenie energetyki jądrowej wymaga 10–15 lat prac przygotowawczych, przy uwzględnieniu również budowy pierwszej elektrowni.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#GrażynaCiemniak">Polska jest jedynym krajem w Unii Europejskiej, który nie ma elektrowni jądrowej. W krajach Unii pracuje ponad 140 reaktorów energetycznych (jądrowych), 6 kolejnych jest w budowie. Na świecie funkcjonuje ponad 440 reaktorów energetycznych, a w budowie jest ponad 60. To pokazuje, jak jesteśmy otoczeni reaktorami jądrowymi.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#GrażynaCiemniak">Niewątpliwie budowa elektrowni jądrowej jest przedsięwzięciem bardzo trudnym, bardzo kosztownym i budzącym obawy ludzi z powodu potencjalnego zagrożenia, głównie związanego z brakiem wiedzy o energetyce jądrowej. Obowiązkiem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego obecnym i przyszłym pokoleniom, ale również zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego. Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego jest poważnym wyzwaniem, ponieważ rośnie zapotrzebowanie na energię elektryczną, trzeba zwiększyć dostawy energii do 2030 r. o ponad 54%, dotychczasowa infrastruktura wytwórcza jest przestarzała, istnieją zobowiązania międzynarodowe związane z ochroną środowiska, w tym ograniczeniem emisji dwutlenku węgla o 20% do 2020 r.</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#GrażynaCiemniak">Bezpieczeństwo energetyczne wiąże się także, a może przede wszystkim, z dywersyfikacją źródeł energii. Dzisiejsza debata przypada w bardzo trudnym i emocjonalnym czasie związanym z trzęsieniem ziemi w Japonii i z jednym z jego skutków, jakim jest awaria elektrowni jądrowej Fukushima. Kwestia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych, zabezpieczenia reaktorów jądrowych przed sytuacjami kryzysowymi, w których najważniejszym problemem, okazuje się, jest zapewnienie skutecznego chłodzenia reaktora, jest sprawą podstawową. Ten problem był powodem awarii w Czarnobylu 25 lat temu i także dzisiaj jest powodem awarii elektrowni Fukushima, chociaż istnieje duża różnica w poziomie nowoczesności elektrowni, zastosowanej technologii.</u>
          <u xml:id="u-41.6" who="#GrażynaCiemniak">Nowoczesne elektrownie, reaktory są bezpieczne, jednak okazuje się, że wobec żywiołów naturalnych są problemy i dlatego tak ważne jest zapewnienie bezpieczeństwa funkcjonowania elektrowni jądrowych. Energia jądrowa jest wielokrotnie tańsza w eksploatacji od tradycyjnej, pochodzącej z elektrowni węglowych, co już tu wcześniej podkreślano. Jest energią czystą, przyjazną środowisku przy prawidłowej eksploatacji i prawidłowym, bezawaryjnym funkcjonowaniu. Dzisiaj w Polsce potrzebna jest rzetelna debata o kosztach i korzyściach budowy elektrowni jądrowej. Rząd powinien zainicjować tę debatę o kosztach i korzyściach wynikających z zastosowania energii, również odnawialnej, i jasno ustosunkować się do tych kwestii.</u>
          <u xml:id="u-41.7" who="#GrażynaCiemniak">Koło Poselskie Socjaldemokracji Polskiej uważa, że wobec dużych emocji i kontrowersji potrzebne jest referendum, które powinno odbyć się razem z wyborami parlamentarnymi, co pozwoli zaoszczędzić koszty, a 6 miesięcy to dużo czasu na edukację społeczeństwa w zakresie energetyki jądrowej. Koło poselskie opowiada się za skierowaniem tych dwóch projektów ustaw, które są przedmiotem debaty, do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz do Komisji Gospodarki. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#JerzyWenderlich">Proszę o zabranie głosu pana posła Ludwika Dorna.</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#JerzyWenderlich">Uprzejmie proszę, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#LudwikDorn">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#LudwikDorn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pewną wadą, niedomogą polskiego życia politycznego, państwowego, gospodarczego jest to, że brakuje w nim poczucia ciągłości, że poczucie ciągłości, kontynuacji przez następców przedsięwzięć podejmowanych przez poprzedników nie jest podkreślane jako coś pozytywnego, jako wartość. Najwyraźniej było to widać podczas wystąpienia pana premiera Donalda Tuska w związku z wmurowaniem kamienia węgielnego pod budowę gazoportu, kiedy nie padło nazwisko śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego, z którego inicjatywy w sposób oczywisty, udokumentowany publicznie, rząd Kazimierza Marcinkiewicza podjął uchwałę o rozpoczęciu tej inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#LudwikDorn"> Podobnie ubolewam nad tym, że w dzisiejszej debacie z ust przedstawicieli rządu nie padło nazwisko Jarosława Kaczyńskiego, bo to premier Jarosław Kaczyński w swoim exposé postawił na najwyższym politycznym szczeblu, ponieważ exposé to polityczny szczebel, budowę energetyki jądrowej. Z uznaniem, zadowoleniem witam te projekty, przy ich różnych wadach, ponieważ to jest zachowanie pewnej ciągłości przedsięwzięć państwowych, i rozumiem także krytykę pana posła Jackiewicza. Rząd, powiedzmy, wysoce niedoskonale realizuje ten plan, który wcześniej został zarysowały, a w którym ja przez dwa miesiące jako wicepremier bez ministerialnej teki uczestniczyłem.</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#LudwikDorn">Wysoka Izbo! Sądzę, że jednak potrzebna jest decyzja kierunkowa, strategiczna, której nie podejmie się przy okazji debaty nad tymi ustawami. Decyzja, która przesądzi, czy chcemy w Polsce energetyki jądrowej, czy nie. Pan poseł Poncyljusz twierdzi, że musimy chcieć, ale decyzje bywają różne. Można lekceważyć konieczności, a potem mieć do czynienia z dość opłakanymi tego skutkami. A dlaczego ta decyzja jest potrzebna? Ona jest potrzebna z tego względu, że w sprawie polskiej decyzji dotyczącej programu energetyki jądrowej już uruchomił się i będzie uruchamiał się coraz silniejszy nacisk na „nie” ze strony naszych zachodnich sąsiadów, przyjaciół i sojuszników, bo tam przez to właśnie upadają rządy w landach, a w przyszłym roku w Bundestagu może dojść do upadku rządu, bo nasi niemieccy sąsiedzi, przyjaciele i sojusznicy mają histeryczny, nieracjonalny stosunek do energetyki jądrowej z różnych historycznych powodów, tutaj pierwsza ćwierć XIX w. wchodzi w grę i kształtowanie się niemieckiej tożsamości narodowej, i to, ale to w wielkim skrócie, że kartezjanizm na ziemiach niemieckich jednak słabo się zakorzenił. Otóż to jest wbudowane w ich mentalność i w bardzo głębokie przeświadczenia. W związku z tym wszelkie dążenie do tego, by postawić tę sprawę do decyzji w referendum, to jest zaproszenie do zewnętrznego nacisku. I proszę się nie łudzić, Dolina Rospudy to będzie drobiazg przy tym, co się rozpęta, bo cały układ właścicielski w środkach masowego przekazu ruszy tu ławą. Ruszy ławą najpotężniejszy fragment finansowany ze źródeł zewnętrznych ekologów. Postawienie sprawy: zdecydujmy o tym w referendum, będzie - co jest, moim zdaniem, wysoce prawdopodobne - bardziej skutecznym zaproszeniem do presji zewnętrznej na decyzje, które powinny być podejmowane suwerennie. Te decyzje należy podjąć szybko z jeszcze jednego względu - ze względu na to, że możemy wreszcie rozstrzygnąć te sprawy, które w stosunkach z naszym sąsiadem zachodnim, przyjacielem i sojusznikiem, nas bolą, czyli dwie sprawy, zablokowania przez Gazociąg Północny Świnoujścia i oporu w sprawie regulacji i przywrócenia spławności na Odrze. A że tam jest opór, to wiem jako były minister spraw wewnętrznych nadzorujący wojewodów. Dlaczego? Ja bardzo sobie cenię wypowiedź pana premiera Donalda Tuska, który mówił, że wojewoda zachodniopomorski molestuje go w sprawie drugiej lub trzeciej lokalizacji na terenie woj. zachodniopomorskiego. Tylko ja się pytam, dlaczego drugiej lub trzeciej, a nie pierwszej. A co, Żarnowiec jest przesądzony? Jeżeli u naszych zachodnich przyjaciół i sojuszników budzi to takie obawy, to niech z nami na ten temat rozmawiają. My może gotowi bylibyśmy uwzględnić te obawy, ale w ramach pewnego otwarcia na nasze postulaty dotyczące statusu portu w Świnoujściu i spławności Odry, bo przecież to jest rywalizacja dwóch potencjalnych połączeń w ramach kontynentu europejskiego, kanału łączącego Dunaj z Odrą przez Kanał Gliwicki, i to jest jedna ścieżka, a druga ścieżka to jest Skandria forsowana przez Niemców, sprawa dla statusu Polski i jej rozwoju zupełnie zasadnicza. Dlatego dzięki, bo mam tutaj promesę od posłów Polska jest Najważniejsza.</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#LudwikDorn"> Jeszcze na tym posiedzeniu zgłoszę projekt uchwały, który głosi, że Sejm potwierdza wolę rozwoju energetyki jądrowej wyrażoną w exposé premiera Kaczyńskiego, którego idee kontynuuje pan premier Donald Tusk, i że Sejm uznaje, że sprawa tej decyzji i sprawa lokalizacji tych inwestycji jest suwerenną sprawą Polski. Sejm oczekuje, że program energetyki jądrowej, z którym rząd się spóźnia - to jest taka szpileczka, ale z pełną życzliwością - zostanie skierowany do Wysokiej Izby w celu uzyskania - to nie jest oblig - aprobaty w drodze uchwały, bo tego rodzaju uchwała Sejmu likwiduje problem referendum, a referendum w tej sprawie nie jest nam absolutnie potrzebne, gdyż jest to ciągnięcie na sznurku konia trojańskiego do naszej Troi. Taki projekt zostanie zgłoszony i mam nadzieję, że marszałek Sejmu odniesie się do niego życzliwie. Mamy potrzebę rozwoju energetyki jądrowej, a przy tej okazji możemy załatwić sprawy, które nas bolą. Możemy zdjąć z naszej szyi stryczek, który w imię interesów Rostocka i Hamburga dławi Świnoujście. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-43.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-43.8" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Czerwiński: Brawo.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#JerzyWenderlich">Zakończyliśmy wystąpienia przedstawicieli klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#JerzyWenderlich">Aż 41 posłów zgłosiło się do zadania pytania, więc w zasadzie na zadanie pytania wolałbym zaproponować jedynie minutę.</u>
          <u xml:id="u-44.3" who="#JerzyWenderlich">Czy wszyscy państwo uważają, że są w stanie podołać temu ograniczeniu?</u>
          <u xml:id="u-44.4" who="#komentarz">(Poseł Ewa Malik: 1,5 minuty.)</u>
          <u xml:id="u-44.5" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Gosiewski: 2 minuty.)</u>
          <u xml:id="u-44.6" who="#JerzyWenderlich">Dobrze, pan poseł Gosiewski krzyczy, że 2 minuty, pan poseł Stuligrosz, że 1 minutę. W takim razie wybieramy średnią - czas na zadanie pytania ustalam na 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-44.7" who="#JerzyWenderlich">Żeby regulaminowi stało się zadość, zapytam jeszcze: Czy ktoś z państwa chciałby tę listę uzupełnić i dopisać się do niej?</u>
          <u xml:id="u-44.8" who="#JerzyWenderlich">Nie widzę chętnych.</u>
          <u xml:id="u-44.9" who="#JerzyWenderlich">A więc czym prędzej zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-44.10" who="#JerzyWenderlich">Jako pierwszy pytanie zada pan poseł Krzysztof Gadowski.</u>
          <u xml:id="u-44.11" who="#JerzyWenderlich">Ale tu już będę rzeczywiście dość rygorystycznie przestrzegał czasu, tak że proszę może pominąć inwokacje - zwracam się oczywiście do wszystkich posłów, nie tylko do pana posła Gadowskiego - i od razu przejść od zadawania pytań, abym nikomu nie musiał przerywać.</u>
          <u xml:id="u-44.12" who="#JerzyWenderlich">Uprzejmie proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#KrzysztofGadowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#KrzysztofGadowski">Panie Marszałku! Pani Minister! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Poruszono wiele tematów i przeprowadzono wiele dyskusji na temat dwóch ważnych ustaw. W naszej dyskusji przewijał się wątek braku ciągłości. Szkoda, że nasi poprzednicy, poprzednicy rządu Platformy Obywatelskiej i PSL, wcześniej nie uchwalili „Polityki energetycznej Polski do 2030 roku”, bo rząd miałby prosty dokument i mógłby od samego początku realizować jego założenia. Natomiast dzisiaj należy włączyć się w pracę nad przedstawionymi projektami i dyskutować nad szczegółami, nad szczególnymi zapisami tych dwóch ustaw.</u>
          <u xml:id="u-45.2" who="#KrzysztofGadowski">Panie ministrze, w ustawie, którą pan przed chwilą przedstawił, mówimy o budowie tej elektrowni, wskazujemy warunki. Chciałbym zapytać w kontekście art. 22 dotyczącego między innymi warunków, jakie powinien spełnić inwestor: Czy te warunki w jakiś sposób gwarantują doświadczenie firmy czy inwestora, czy choćby jednego z inwestorów budujących tę inwestycję w ramach konsorcjum, które sprawi, że warunki bezpieczeństwa będą zachowane i realizacja inwestycji będzie bezpieczna?</u>
          <u xml:id="u-45.3" who="#KrzysztofGadowski">Drugie pytanie dotyczy rozdziału 8, gdzie wskazujemy korzyści dla gmin, na których terenie będzie budowana elektrownia, i sąsiadów tych gmin. Państwo wskazujecie, że gmina...</u>
          <u xml:id="u-45.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-45.5" who="#KrzysztofGadowski">...na której terenie pojawi się ta inwestycja, będzie musiała podzielić się podatkiem...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana Tomasza Piotra Nowaka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#TomaszPiotrNowak">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Jest rzeczywistość energetyczna przed Fukushimą i jest rzeczywistość energetyczna po Fukushimie. Czy tego chcemy, czy nie, tak to jest. Miesiąc temu mieliśmy spotkanie w Sejmie z potencjalnymi dostawcami technologii do naszej potencjalnej elektrowni atomowej. I wtedy na pytanie, czy zdążymy do 2020 r., wszyscy odpowiedzieli: tak, jesteśmy w stanie zrealizować inwestycję do 2020 r. Ale to było przed Fukushimą, teraz jesteśmy po i obawiam się, czy nie będzie tak, pani minister, że Unia Europejska, robiąc przegląd bezpieczeństwa energetycznego pod kątem prawa atomowego, przyjrzy się jeszcze raz dyrektywom unijnym pod względem bezpieczeństwa, zweryfikuje je i będziemy musieli implementować elastycznie regulacje w odniesieniu do nowego poziomu bezpieczeństwa i że tam też padną być może sugestie dotyczące zupełnie innych rozwiązań technologicznych.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#TomaszPiotrNowak">W związku z tym, pani minister, jest pytanie pochodną tego: Ile mamy czasu do podjęcia decyzji co do wyboru technologii, którą będziemy chcieli zastosować u nas, w Polsce?</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#TomaszPiotrNowak">Następna sprawa to zasadnicze pytanie o Fukushimę, bo ono musi paść. Technologia oferowana to technologia tzw. generacji III, czy III plus. Gdyby tego typu generacji elektrownia była w Fukushimie, to czy doszłoby do takiej awarii, do jakiej doszło w tej elektrowni generacji II? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-47.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Grażyna Ciemniak, SDPL.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#GrażynaCiemniak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#GrażynaCiemniak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Chciałabym zadać dwa pytania: Jakie są wstępne plany lokalizacji instalacji energetyki jądrowej w programie rozwoju energetyki jądrowej? Kto zgłaszał te propozycje umiejscowienia elektrowni jądrowej?</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#GrażynaCiemniak">Drugie pytanie. Unia Europejska po okresie zahamowania rozwoju energetyki jądrowej znowu uznała tak jak Azja, Stany Zjednoczone, że energetyka jądrowa jest jednym z najbardziej pożądanych źródeł energii. A więc mam pytanie: Jakie działania aktualnie podjęła Unia Europejska dla zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego w Europie? Chciałabym w związku z wypowiedzią pana marszałka Dorna, że referendum jest niepotrzebne, powiedzieć, że chyba pan marszałek nie boi się opinii społeczeństwa. Przypominam, że jest ustawa o dostępie do informacji o środowisku, udziale społeczeństwa w podejmowaniu tego typu decyzji, więc tak czy inaczej ta opinia będzie wyrażona, a lepsza jest rzetelna debata, oparta o merytoryczne przesłanki, aby nie bać się energii jądrowej. Myślę, że po takiej debacie, po takiej edukacji decyzja społeczeństwa będzie na „tak”. Ponieważ bezpieczeństwo energetyczne jest jednym z priorytetów prezydencji Polski w Unii Europejskiej, która się rozpoczyna 1 sierpnia, sądzę, że te pytania i odpowiedzi są bardzo ważne. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zada pan poseł Michał Stuligrosz, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#MichałStuligrosz">Panie Marszałku! Państwo Ministrowie! Najpierw muszę zadeklarować, że już od początku lat 90., kiedy powstawała koncepcja drugiej siłowni atomowej w Klempiczu, jestem gorącym zwolennikiem tego rodzaju technologii. Ale jeśli taka decyzja zapadnie, jeśli obydwa projekty ustaw przyjmiemy, a mam nadzieję, że tak się stanie, to czeka nas nieuchronnie decyzja o tym, jaką technologię przyjąć i, tak jak pani minister mówiła, jak zapewnić najwyższe standardy bezpieczeństwa energetycznego w tym przedsięwzięciu. Czeka nas zatem nieuchronnie przetarg. I chcę państwa zapytać: Jak w warunkach przetargu dyktowanego dyrektywami unijnymi i ustawą obowiązującą w naszym kraju zapewnić te wszystkie elementy, o których mówiła pani minister? W jaki sposób rozstrzygnąć przetarg, żeby nie była to najtańsza propozycja, ale żeby, będąc nie najtańszą, zawierała wszystkie elementy, o których wspomniała pani, czyli jak pokonać barierę pod tytułem ustawa o przetargu publicznym przy przedsięwzięciu, które w żaden sposób owemu przetargowi nie może podlegać od początku do końca? Myślę, że jestem dobrze rozumiany. Z prośbą o wyjaśnienie tej kwestii zwracam się do państwa ministrów. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#JerzyWenderlich">O zabranie głosu proszę pana posła Tadeusza Arkita, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#TadeuszArkit">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#TadeuszArkit">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Wszyscy wiemy, że poszukiwanie nowych, tańszych technologii, jeżeli chodzi o produkcję energii elektrycznej, jest konieczne, ponieważ tak naprawdę to nie jest konkurencja dla standardowych, konwencjonalnych elektrowni. Jest to niezbędne przy tym zapotrzebowaniu na energię elektryczną, jakie będzie w najbliższym czasie przy tym postępie technologicznym, aby uzupełniać, a w przyszłości pewnie nawet zdominować produkcję czystą energią, a za taką należy uznać również energię atomową.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#TadeuszArkit">Jeżeli miałbym się odnieść do kwestii referendum, to powiem, że ze względu na to, jakie pojawiają się emocje w związku z sytuacją w Japonii, sądzę, iż w tym momencie referendum nie powinno być sposobem debaty. Natomiast istotna jest edukacja społeczeństwa i przygotowanie się do podjęcia ostatecznych niezbędnych decyzji, tak byśmy się wspierali również rzetelną debatą społeczną i w konsekwencji również decyzjami politycznymi.</u>
          <u xml:id="u-53.3" who="#TadeuszArkit">Chciałbym zapytać, pani minister, jakie są podejmowane działania, jakie są plany, aby przekazywać tę wiedzę obywatelom, którzy oczywiście nie są przygotowani do merytorycznej debaty, niemniej jednak potrzebują wzbogacić swoje spojrzenie o to, co nas czeka w procesie inwestycyjnym, mam nadzieję, już w latach dwudziestych. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-53.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Anna Paluch, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#JerzyWenderlich">Zgodnie z wolą pani poseł będę pilnował, żeby nikt jej nie przeszkadzał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#AnnaPaluch">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#AnnaPaluch">Pierwsze pytanie kieruję do przedmówcy, tzn. posła Kłopotka. Czy naprawdę jako poseł z wieloletnim stażem i doświadczeniem parlamentarnym nie rozumie pan, że krytykowanie rozwiązań przedstawianych przez rząd to nie tylko prawo, ale obowiązek opozycji? To jest fundament działania demokracji parlamentarnej. Mam nadzieję, że pan poseł Kłopotek tę podstawową zasadę rozumie.</u>
          <u xml:id="u-55.2" who="#AnnaPaluch">W przypadku tego niedopracowanego i niechlujnie napisanego projektu - mówię tu o druku nr 3937 - są merytoryczne podstawy do krytyki. Zatem moje pierwsze pytanie kierowane do rządu czy do nieobecnego pana marszałka brzmi: Dlaczego projekt ustawy z druku nr 3937 nie został skierowany do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa?</u>
          <u xml:id="u-55.3" who="#AnnaPaluch">Kolejne pytanie. Dlaczego decyzja wojewody o ustaleniu wysokości odszkodowania, o której mowa w art. 27 ust. 2, jest niezaskarżalna? Jak ten przepis ma się do konstytucyjnej ochrony własności? Dlaczego państwo - w końcu rząd reprezentuje państwo - decydując się na wprowadzenie specustawy, nie daje właścicielom i użytkownikom wieczystym narzędzi do starania się o słuszne i ekwiwalentne odszkodowanie?</u>
          <u xml:id="u-55.4" who="#AnnaPaluch">Kolejne moje pytanie, może trochę retoryczne: Pani minister, przepraszam, ale czy tekst projektu ustawy, o którym mówię, redagował jakiś prawnik? Czytając nawet pobieżnie w ciągu kilkunastu minut te przepisy miałam co do tego poważne wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-55.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-55.6" who="#AnnaPaluch"> Choćby pierwszy z brzegu przepis z art. 27 ust. 1, to jest tylko drobny przykład. Naprawdę mam poważne wątpliwości co do prawnej formy przedstawianych regulacji.</u>
          <u xml:id="u-55.7" who="#AnnaPaluch">I kolejne, ostatnie już pytanie, panie marszałku. Jaki ma sens wydawanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji inwestycji, skoro nie można się od niej odwołać, zgodnie z art. 20 ust. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#JerzyWenderlich">Pani poseł, uprzejmie proszę kończyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#AnnaPaluch">Już kończę, panie marszałku, konkluzja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JerzyWenderlich">Nie, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#AnnaPaluch">Mam naprawdę nieodparte wrażenie, że te przepisy...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#JerzyWenderlich">Nie, pani poseł, bo nie będę miał odwagi...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#AnnaPaluch">...przypominają regulamin firmy portretowej Witkacego, w której firma ma zawsze rację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#JerzyWenderlich">...przerywać wszystkim innym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#AnnaPaluch">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#JerzyWenderlich">Czyli teraz, skoro odebrałem głos pani poseł, będę miał odwagę pilnować, by nikt inny nie przekraczał czasu.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#JerzyWenderlich">O zabranie głosu proszę pana posła Grzegorza Sztolcmana, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#GrzegorzSztolcman">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Omawiana ustawa implementuje postanowienia dyrektywy europejskiej do naszego prawa. Pozwolę wyrazić sobie swój pogląd - myślę, że nie tylko mój - że jesteśmy skazani na energię pozyskiwaną z elektrowni atomowych, w dobrym tego słowa znaczeniu. Niemniej jednak elektrownie jądrowe zawsze będą wzbudzały emocje i kontrowersje, dotyczące także ich lokalizacji.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#GrzegorzSztolcman">Tutaj mam pytanie, bowiem z planów wiemy, że ewentualne docelowe dwie elektrownie w Polsce mają być zlokalizowane w północnej części kraju, tak to nazwijmy. Czym to jest uzasadnione? Czy ten brak symetrii pomiędzy północą a południem kraju ma jakieś szczególne uzasadnienie? Jaki jest tryb wyboru lokalizacji tych elektrowni? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-65.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#JerzyWenderlich">O zabranie głosu proszę pana posła Jana Rzymełkę, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-66.2" who="#JerzyWenderlich">Nie odpłacajcie, państwo, panu posłowi pięknym za nadobne, bo to, że pan poseł dzisiaj czasem pokrzykiwał, to wcale nie znaczy, że należy mu przeszkadzać. Tak że proszę o zachowanie ciszy.</u>
          <u xml:id="u-66.3" who="#JerzyWenderlich">Panie pośle, niech pan doceni, jakie stworzyłem panu warunki do swobodnego zadania pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#JanRzymełka">Panie Marszałku! Dziękuję za komfort, jaki panuje na tej sali, za ten wersal.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#JanRzymełka">Jako poseł sprawozdawca przy poprzednich nowelizacjach ustawy Prawo atomowe chciałbym zapytać o kilka szczegółów związanych z praktyką. Na świecie wstrzymano budowę kilkunastu obiektów związanych z elektrowniami atomowymi, czyli elektrowni atomowych, w końcowej lub w zaawansowanej fazie budowy. Czy ta ustawa gwarantuje rozwiązanie tej sprawy? Może się okazać, że jakaś elektrownia gdzieś w okolicy, koło nas ulegnie katastrofie i będzie wywierana wielka presja społeczna, już po wydaniu decyzji lokalizacyjnej, po wybudowaniu fundamentów, a nawet po zbudowaniu reaktora. Co będzie wtedy, jaka będzie odpowiedzialność państwa, a jaka inwestora w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#JanRzymełka">Kolejna bardzo ważna kwestia, również nie dość czytelnie ukazana w ustawie. Może nie dostrzegamy tego, że samorząd terytorialny w ostatnich dwudziestu latach stał się realnym gospodarzem swojej ziemi, radni gminni, powiatowi, wojewódzcy, marszałek, starosta, prezydent miasta uważają, że to oni decydują o wielu sprawach. Jak to teraz będzie wyglądało? Chodzi mi o balans, o decyzje lokalizacyjne wydawane przez wojewodów, wójtów, burmistrzów, starostów i plany zagospodarowania przestrzennego gminy, bo to jest w ustawie niezbyt jasno pokazane. Może okazać się, że starosta lub prezydent miasta kilka razy pod rząd nie podpisze uzgodnień lokalizacyjnych. Co będzie wtedy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo panu posłowi Rzymełce.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#JerzyWenderlich">Proszę panią poseł Krystynę Kłosin z klubu Platforma Obywatelska o zadanie pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#KrystynaKłosin">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! W związku z postawieniem w 1990 r. elektrowni jądrowej w Żarnowcu - budowanej w latach 80. - w stan likwidacji narosło mnóstwo pytań. Mieszkańcy Pomorza mają wiele obaw, jest dużo emocji związanych z tą inwestycją. Jako posłanka reprezentująca wyborców z tego terenu chciałabym zapytać: Jakie są argumenty przemawiające za lokalizacją planowanej elektrowni jądrowej w Polsce na terenie Żarnowca?</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#KrystynaKłosin">Pytanie drugie: Jakie wymogi będzie musiał spełniać dostawca technologii, inwestor oraz operator inwestycji w kontekście zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa na etapie realizacji, rozruchu, a następnie eksploatacji inwestycji, jaką jest elektrownia jądrowa? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-69.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Gabriela Masłowska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#GabrielaMasłowska">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#GabrielaMasłowska">W 9. numerze miesięcznika „Neue Energie” wydanego w Niemczech we wrześniu ubiegłego roku Niemcy wyraźnie zaznaczyli, że kończy się uran. W 2009 r. we wszystkich elektrowniach atomowych w świecie zużyto 79 kt paliwa jądrowego, co jest odpowiednikiem 79 tys. ton. Możliwości wszystkich kopalni rud uranu w świecie są szacowane na 50 kt, czyli resztę brakującego uranu, 29 tys. ton, zaczerpnięto z arsenałów atomowych Rosji i Stanów Zjednoczonych. Dowodzi to, że brak uranu jest głównym powodem wycofywania się Niemiec z energetyki jądrowej. Czy rząd polski tego nie widzi, podrzucając nam pomysł budowy elektrowni atomowych w Polsce i rozwijając dyskusję na ten temat? Drugim powodem jest brak światowego programu gromadzenia odpadów nuklearnych. Niemcy zbudowali jedno składowisko przy granicy polsko-niemieckiej, wdarła się tam woda, a wydobywanie 120 tys. pojemników z odpadami będzie trwało 10 lat i kosztowało około 5 mld euro. Czy rząd polski zdaje sobie z tego sprawę? Czy zdają sobie z tego sprawę zwolennicy energetyki atomowej?</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-71.3" who="#GabrielaMasłowska"> Poza tym mamy alternatywne technologie polegające na wykorzystaniu energii geo...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana posła Mirosława Pawlaka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#komentarz">(Poseł Gabriela Masłowska: Dlaczego polski rząd nie walczy z taką determinacją o wykorzystanie energii...)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#MirosławPawlak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! Chciałbym zapytać o zapewnienie bezpieczeństwa jądrowego, zabezpieczenie na wypadek ciężkich awarii. Zdarzają się awarie i uszkodzenia, jest to powszechnie znane, ale awaria jądrowa to przecież nie to samo. Jakie mogłaby ona przybrać rozmiary w warunkach polskich? Jakie skutki dla ludności i środowiska mogłaby wywołać?</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#MirosławPawlak">Proszę o wyjaśnienie kwestii dyspozycji zawartej w nowelizowanym art. 5 ust. 15, chodzi o przekazywanie szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego kopii wydanych decyzji. Czy ABW posiada wyspecjalizowane komórki mogące autorytatywnie ocenić zasadność rzeczonych decyzji?</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#MirosławPawlak">Kolejne pytanie. Art. 12c ust. 1 mówi o dopuszczeniu do konkretnych czynności osób, które posiadają uprawnienia. Jak to jest obecnie uregulowane?</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#MirosławPawlak">Ostanie pytanie. Czy dyrektywy Rady 2003/122/Euratom i 96/29/Euratom są wystarczającym gwarantem bezpieczeństwa? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana posła Dariusza Lipińskiego, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-74.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Najpierw poseł Smoliński.)</u>
          <u xml:id="u-74.3" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zada pan poseł Kazimierz Smoliński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#KazimierzSmoliński">Dziękuję, panie marszałku, że pan o mnie nie zapomniał.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#KazimierzSmoliński">Wysoka Izbo! Można powiedzieć, że elektrownie atomowe to najbardziej bezpieczne źródło energii, ale skutki awarii takich elektrowni mogą być katastrofalne. Jest to też jedyne źródło energii, którego nie można tak sobie po prostu wyłączyć, kiedy ma się na to ochotę albo kiedy jest to konieczne. Polska nie stosuje takiej technologii, nie posiada surowców, jakie wykorzystywane są w energetyce atomowej. Nie mamy doświadczenia w budowie elektrowni atomowych. Czy rząd może zagwarantować, że wprowadzane przepisy dają rękojmię wykorzystania przy budowie elektrowni atomowej - bez względu na to, kiedy będzie ona budowana i przy jakim stanie budżetu państwa, bez względu na koszty - najnowszych, najbardziej bezpiecznych z dostępnych technologii? Czy nie grozi nam to, że ze względu na problemy budżetowe do budowy elektrowni użyjemy technologii niesprawdzonej, niezbyt bezpiecznej? Czy jest taka gwarancja, czy rzeczywiście możemy być pewni, że będzie to najnowocześniejsza technologia? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-75.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Dariusz Lipiński, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#DariuszLipiński">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#DariuszLipiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Rozwój energetyki jądrowej w Polsce oprócz aspektów ekonomicznych, prawnych i technicznych ma także bez wątpienia swój kontekst społeczny. Warto przypomnieć, iż w latach 80. plany budowy elektrowni atomowych w Żarnowcu i Klempiczu wywołały liczne protesty. Decydujący wpływ na nastroje miała wówczas katastrofa w Czarnobylu, do której doszło w 1986 r. Od tego czasu w Polsce energetyka jądrowa, tematyka z tym związana stosunkowo rzadko pojawiała się w świadomości społecznej. Pojawiała się od czasu do czasu, najczęściej w związku z wydarzeniami, jakie miały miejsce za granicą. Takim wydarzeniem było chociażby ostatnie trzęsienie ziemi w Japonii. Stąd też konieczność przeprowadzenia szeroko zakrojonej akcji informacyjno-edukacyjnej skierowanej do opinii publicznej. Z całą pewnością najważniejsze dla społeczeństwa pytania na temat energetyki jądrowej dotyczą szeroko pojętych kwestii bezpieczeństwa, w tym także spraw zagospodarowania odpadów promieniotwórczych. W kampanii informacyjnej należałoby poruszyć także problemy bardziej generalne, związane z bilansem energetycznym kraju, prognozami wzrostu zapotrzebowania na energię oraz relacjami między programem rozwoju energetyki jądrowej a działaniami na rzecz pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. W tych sprawach potrzebne są wiarygodne informacje i społeczna dyskusja. Sprawna kampania edukacyjna może w dużej mierze przyczynić się do złagodzenia potencjalnych konfliktów społecznych, jakie mogą pojawić się w przypadku przystąpienia do realizacji programu rozwoju energetyki jądrowej w Polsce. W realizacji takiego programu powinny brać udział środowiska naukowe, myślę tu przede wszystkim o fizykach z polskich uczelni.</u>
          <u xml:id="u-77.2" who="#DariuszLipiński">Stąd moje pytania: Jak wyglądają dotychczasowe prace nad skierowanym do opinii publicznej programem informacyjno-edukacyjnym dotyczącym...</u>
          <u xml:id="u-77.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-77.4" who="#DariuszLipiński">‍...energetyki jądrowej? Czy w zakresie akcji informacyjnej dotyczącej...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#DariuszLipiński">Ostatnie zdanie, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#JerzyWenderlich">Nie. Musiałbym wtedy wszystkim ustępować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#DariuszLipiński">Czy w zakresie akcji informacyjnej dotyczącej energetyki jądrowej została podjęta współpraca ze środowiskami naukowymi? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#JerzyWenderlich">Ustaliliśmy już czas.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-82.2" who="#JerzyWenderlich">Przepraszam szanownych państwa - w większości jesteście mi bardzo bliscy z kontaktów sejmowych, ale nie mogę zwracać na to uwagi, muszę przerywać każdemu tak samo. Tak że bardzo proszę - miała być 1 minuta, jest 1,5 minuty i dłużej nie będzie.</u>
          <u xml:id="u-82.3" who="#JerzyWenderlich">Pan poseł Stanisław Stec, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#StanisławStec">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! W naszym kraju straciliśmy ponad 20 lat w zakresie budowy energetyki jądrowej. Ponieśliśmy już znaczące koszty w Żarnowcu i trochę w Klempiczu. Teraz, po 20 latach, z konieczności trzeba do tego wrócić, ale sytuacja trochę się zmieniła, po awarii elektrowni atomowej w Japonii społeczeństwo jest trochę wystraszone, do głosu dochodzą przeciwnicy energii atomowej. W związku z tym, pani minister, jakie działania edukacyjne chce się prowadzić, szczególnie w środowiskach, gdzie przewiduje się budowę tych elektrowni jądrowych? W gminie Lubasz np. z samorządem, z mieszkańcami dotychczas nikt na ten temat nie rozmawiał, a w planie perspektywicznym przewiduje się tam budowę elektrowni atomowej. W związku z tym kiedy działalność edukacyjna w tym zakresie zostanie rozpoczęta? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana posła Andrzeja Jaworskiego, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#AndrzejJaworski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#AndrzejJaworski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Po wysłuchaniu przedstawicieli koalicji rządzącej PO-PSL mam wrażenie, że mamy do czynienia ze swoistym rozdwojeniem jaźni: co innego się mówi, co innego jest realizowane. Otóż już 1 lutego 2011 r. ukazało się ogłoszenie o zamówieniu sektorowym w Biuletynie Unii Europejskiej dotyczące badania środowiska, lokalizacji oraz usługi związanej z uzyskaniem pozwolenia i uprawnień niezbędnych w procesie inwestycyjnym związanym z budową przez PGE Energia Jądrowa 1 pierwszej polskiej elektrowni jądrowej o mocy 3000 MW. Wartość zamówienia: 150 mln zł. To zamówienie zostało rozstrzygnięte 14 marca br. Mało tego, tego samego dnia, 1 lutego, zostało złożone kolejne zamówienie, na prawie 1,5 mld zł - chodzi o wybór doradcy właśnie w sprawie energii atomowej. Termin składania odpowiedzi minął 18 marca 2011 r. Wczoraj ukazało się kolejne ogłoszenie, tym razem dotyczące wyboru firmy prawnej czy prawników, którzy będą realizować te ogłoszenia, podpisywać umowy z doradcami technicznymi itd.</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#AndrzejJaworski">Pytanie de facto jest krótkie. Kto tak naprawdę zadecydował i decyduje o tym, co będzie się działo w sprawie energetyki jądrowej w Polsce?</u>
          <u xml:id="u-85.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-85.4" who="#AndrzejJaworski"> Premier Tusk, wicepremier Pawlak czy być może prezes Zadroga? I nie jest prawdą to, co mówił poseł Kłopotek, że mamy 2 lata na podjęcie decyzji, bo olbrzymie pieniądze już są transferowane. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-85.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Stanisław Lamczyk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#StanisławLamczyk">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Kraje bogate idą w kierunku rozwoju energetyki rozproszonej, opartej o energię odnawialną, zieloną, energoelektronikę, elementy kogeneracji, mikrosiłownie, które oczywiście są wspomagane przez małe instalacje energii jądrowej. Cała technologia tych instalacji jest w miarę bezpieczna, ponieważ są one lokalizowane pod ziemią - w każdej chwili można wymontować rdzeń - ale też jest to technologia droga i musi być wzbogacona o system inteligentnej sieci energetycznej (smart grid). Dlatego pytam: Czy podczas pisania tego prawa o lokalizacji inwestycji rozpatrywano też możliwość wyboru właśnie energetyki rozproszonej?</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Jan Kulas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Państwo Ministrowie! Wysoki Sejmie! Mój głos jest oczywiście głosem poparcia dla rządowego projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie mogło być inaczej.)</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#JanKulas">Wydaje mi się, że także opozycja powinna być tym tematem zainteresowana, bo kwestia bezpieczeństwa energetycznego Polski to jedna z najważniejszych spraw kraju. Chodzi o sprawę tej debaty w zakresie działalności parlamentarnej. Myślę, że tu jest piękna okazja do konsensusu, do współdziałania i do szeregu uzgodnień. Chciałbym też przypomnieć, że rządowy dokument „Polityka energetyczna Polski do 2030 roku” został uchwalony w 2009 r. Warto opozycji czasem to przypomnieć i trochę do pokory wezwać. Być może ten dokument powinien być przez poprzedni rząd uchwalony, ale od 2009 r. mamy konkretny dokument.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#komentarz">(Poseł Iwona Arent: Po co pan takie dyrdymały wygaduje?)</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Pani Minister! Szanowni Państwo! Jako poseł ziemi pomorskiej chciałbym wskazać na duże zainteresowanie problemem szczególnie w moim regionie, w województwie pomorskim, i to jeżeli chodzi zarówno o marszałka, jak i o samorząd wojewódzki, instytucje życia publicznego, samorząd gospodarczy, firmy. To zainteresowanie ma miejsce od kilku lat. Było wiele debat, konsultacji, spotkań.</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#JanKulas">Jeżeli chodzi o pytania, mam tylko dwa.</u>
          <u xml:id="u-89.6" who="#JanKulas">Pierwsze pytanie. Pani minister, czy jest przygotowywana szeroka kampania informacyjna rządu w zakresie szeroko rozumianej problematyki energii jądrowej?</u>
          <u xml:id="u-89.7" who="#JanKulas">Druga kwestia. Czy będzie wystarczające zainteresowanie podmiotów gospodarczych, firm, aby budować obiekty energetyki jądrowej?</u>
          <u xml:id="u-89.8" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-89.9" who="#JanKulas"> Myślę tu o przedsiębiorstwach krajowych i zagranicznych. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Sławomir Worach, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#SławomirWorach">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#SławomirWorach">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W art. 24 projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej rząd przewiduje wypłacenie odszkodowań za nieruchomości przejęte przez Skarb Państwa na własność, mające służyć rozgraniczeniu terenu inwestycji jądrowych. Według propozycji rządu to Skarb Państwa ma wypłacać te odszkodowania. W sytuacji, w której dany obiekt energetyki jądrowej będzie własnością inwestora, zupełnie niezasadne i nieracjonalne jest odgrywanie przez Skarb Państwa w tym procesie inwestycyjnym tak dużej roli finansowej.</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#SławomirWorach">Chciałbym zatem zapytać panią minister, która przecież jest pełnomocnikiem rządu do spraw polskiej energetyki jądrowej od 15 maja 2009 r., a więc już bardzo długo: Dlaczego rząd w sytuacji poważnych problemów budżetowych i dramatycznie rosnącego długu publicznego naraża Skarb Państwa na niczym nieuzasadnione dodatkowe wydatki w tym potencjalnym procesie inwestycyjnym? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Paweł Orłowski, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-92.2" who="#JerzyWenderlich">Nie ma pana posła.</u>
          <u xml:id="u-92.3" who="#JerzyWenderlich">A więc zapraszam do zadania pytania pana posła Wojciecha Szczęsnego Zarzyckiego, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-92.4" who="#JerzyWenderlich">Jest pan poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#WojciechSzczęsnyZarzycki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Państwo Ministrowie! Będzie tylko jedno pytanie: Dlaczego premier Donald Tusk zgłasza propozycję referendum przy braku podstawowej wiedzy w społeczeństwie na temat energetyki jądrowej - czy po to, by potem się z tej propozycji wycofać? Jeśli tak, to byłoby to bardzo niepoważne. Dzisiaj wszelkie opinie, dyskusje skażone są problemami, jakie wystąpiły w Japonii. Budowa elektrowni atomowej w Polsce nie może być zależna od żadnych politycznych uwarunkowań. Sprawa jest zbyt poważna, by licytować się w opiniach lub wygrywać swoje racje na społecznych nastrojach. A podstawową sprawą jest to, czy Polskę w czasie szalejącego długu publicznego jest stać na rozpoczęcie takiej budowy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Jakub Rutnicki, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#JakubRutnicki">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#JakubRutnicki">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Kwestię, czy potrzebna jest budowa elektrowni atomowej, mamy już rozstrzygniętą. Tak naprawdę pozostaje dyskusja, ile tych elektrowni ma w Polsce być wybudowanych. Kwestia północy to oczywiście Żarnowiec, ale jako poseł z północnej Wielkopolski chciałbym zapytać o lokalizację w Klempiczu, jak bardzo ta lokalizacja jest brana pod uwagę. To pierwsza sprawa.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#JakubRutnicki">Druga rzecz, myślę, że bardzo istotna, biorąc pod uwagę sytuację, która miała miejsce w Japonii, to awaria w Fukushimie, która znowu rozpaliła światową debatę nad bezpieczeństwem energetyki atomowej. Czy ministerstwo przewiduje uruchomienie kampanii społecznej, która będzie tłumaczyć, jak bezpieczna jest to energia? Taka kampania powinna być także skierowana do samorządów lokalnych, które są zainteresowane tym, aby takie inwestycje powstawały na ich terenie, ale często po prostu brakuje im wiedzy na ten temat. Stąd moje pytanie: Czy ministerstwo już przygotowuje takie projekty informacyjne? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-95.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#JerzyWenderlich">Zapraszam do zabrania głosu pana posła Andrzeja Bętkowskiego, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#AndrzejBętkowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Nawiązując do omawianego projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, chciałbym odnieść się do projektowanych zapisów dotyczących decyzji wojewody o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej realizowanej na obszarze dwóch lub więcej województw, o czym mowa w art. 4 ust. 3, i zapytać: Co projektodawcy rozumieją przez użyty w projekcie ustawy zwrot „największa część nieruchomości przeznaczonych na realizację inwestycji”? Czy w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej realizowanej na obszarze dwóch lub więcej województw bierze się pod uwagę jedynie obszar tych inwestycji? Czy może bardziej racjonalne byłoby przyznanie prawa do wydania decyzji o ustaleniu wspomnianej lokalizacji wojewodzie, na którego obszarze właściwości znajduje się najbardziej zaawansowana technologicznie część wspomnianego obiektu? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Krzysztof Maciejewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#KrzysztofMaciejewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To dobrze, że rozmawiamy dzisiaj na temat rozwoju energetyki jądrowej. W wielu krajach na świecie taka dyskusja już się odbyła i wnioski z tej dyskusji zastosowano w życiu.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#KrzysztofMaciejewski">Przed podjęciem decyzji o wybudowaniu pierwszej elektrowni jądrowej zwolennicy tej technologii służącej do pozyskiwania energii elektrycznej z pewnością prześcigali się w wymienianiu jej pozytywnych walorów. Niestety dzisiaj nijak mają się one do rzeczywistości w obliczu wypadków w Japonii. Te wydarzenia udowadniają wszystkim żyjącym na świecie, że nie jesteśmy jeszcze w posiadaniu technologii bezpiecznej w zakresie wykorzystywania energii jądrowej. Uważam więc, że świat nauki czeka jeszcze wiele pracy, by powiedzieć do nas wszystkich: jesteśmy w posiadaniu takich rozwiązań technologicznych, które zapewnią, że żadne kataklizmy występujące na kuli ziemskiej nie spowodują zwiększenia zagrożenia życia na niej występującego.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#KrzysztofMaciejewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dzisiaj coraz śmielej mówi się, że Polska jest najbogatszym państwem Europy. Świadczą o tym zasoby stałe i lotne nośniki energii.</u>
          <u xml:id="u-99.3" who="#KrzysztofMaciejewski">W związku z powyższym pytam: Czy nie lepiej pieniądze przeznaczone na budowę elektrowni jądrowych poświęcić na opracowanie technologii, które pozwolą na lepsze wykorzystanie naszego bogactwa i będą w pełni spełniały wymogi narzucone nam przez Unię Europejską? Mam na myśli oczywiście wymogi związane z ekologią, bo ona jest główną barierą naszych zasobów energetycznych. Dlaczego nie chcemy wykorzystać polskiej myśli naukowej i jej doświadczeń?</u>
          <u xml:id="u-99.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-99.5" who="#KrzysztofMaciejewski"> Jeśli dzisiaj jest to niewystarczające, to dlaczego nie rozwijać tego, przeznaczając na to potrzebne środki finansowe? Ten kierunek rozwoju moim zdaniem jest tańszy i korzystniejszy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-99.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#JerzyWenderlich">O, miło znowu pana widzieć, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#JerzyGosiewski">Mnie też, panie marszałku. Witam serdecznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#JerzyWenderlich">Niestety mam dla pana smutną wiadomość. Jak znam sejmową rzeczywistość, na pewno zapisał się pan do wygłoszenia oświadczenia, a to nie ja będę tego słuchał, tylko marszałek Kuchciński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#JerzyGosiewski">Panie marszałku, 1,5 minuty. Co prawda teraz będę musiał szybko... Dlatego start jeszcze nie teraz.</u>
          <u xml:id="u-103.1" who="#komentarz">(Poseł Stanisław Kalemba: Wyłączyć teraz czas.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JerzyWenderlich">Nie, nie. Przecież nie pozwoliłbym, żeby ruszył zegar.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#JerzyGosiewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Szanowni Państwo! Zgodnie z art. 12b ust. 1 pkt 2 projektu ustawy zmieniającej ustawę Prawo atomowe upoważnia się Radę Ministrów do określenia typów uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz rodzajów działalności, do których nadzorowania uprawniają, i szczegółowych warunków nadawania tych uprawnień. Ust. 2 w tym samym artykule upoważnia ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia szczegółowych warunków i trybu nadawania przez głównego inspektora sanitarnego uprawnień inspektora ochrony radiologicznej. W obydwóch częściach druku nr 3939 brakuje projektów rozporządzeń w tych sprawach. Jednocześnie w art. 7 ust. 6 w kryteriach określających osobę, której nadawane będą uprawnienia inspektora ochrony radiologicznej, są tylko ogólnikowe wymagania, m.in. konieczność posiadania średniego wykształcenia i konieczność posiadania zdolności do czynności prawnych.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#JerzyGosiewski">Panie Ministrze! Czy rząd zdaje sobie sprawę z tego, jak ważną rolę powierza się inspektorom ochrony radiologicznej? Jakie typy uprawnień inspektora ochrony radiologicznej oraz jakie szczegółowe warunki i tryb nadawania tych uprawnień będą określone w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 12b? Czy zdaniem pana minimalne, ogólnikowe kryteria określone w art. 7 ust. 6...</u>
          <u xml:id="u-105.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-105.3" who="#JerzyGosiewski">...zagwarantują prawidłową działalność związaną z narażeniem, polegającą na budowie, ruchu, eksploatacji lub likwidacji obiektów jądrowych? Inspektor ochrony radiologicznej będzie przecież sprawować również nadzór nad przestrzeganiem wymagań w zakresie bezpieczeństwa jądrowego. Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-105.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Jan Szyszko, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#JanSzyszko">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wczoraj, po trzech latach rządów, pan premier powiedział: Zrozumieliśmy, że poszukiwania własnych źródeł energii muszą stanowić priorytet.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-107.2" who="#JanSzyszko"> Mogę więc sądzić, że do tej pory nie rozumiał tego, że własne zasoby energetyczne są ogromne i są fundamentem bezpieczeństwa państwa. Chyba w ten sposób można również tłumaczyć to, że minister środowiska parę tygodni temu powiedział, iż rozpoczęto analizy wpływu pakietu klimatyczno-energetycznego na polską gospodarkę.</u>
          <u xml:id="u-107.3" who="#JanSzyszko">Jeśli tak, to mam pytania. Skoro nie było analiz odnoszących się do pakietu klimatyczno-energetycznego, a pakietem zablokowano własne, unikatowe zasoby energetyczne, takie jak węgiel brunatny i węgiel kamienny, to jakie są podstawy merytoryczne wprowadzenia energetyki jądrowej?</u>
          <u xml:id="u-107.4" who="#JanSzyszko">Drugie pytanie o koszty. Panie ministrze, jak zróżnicowany jest koszt energii jądrowej w skali świata? Gdzie ona jest droższa, a gdzie tańsza i gdzie jest droższa od tradycyjnych zasobów pozyskiwania energii, a gdzie tańsza?</u>
          <u xml:id="u-107.5" who="#JanSzyszko">I ostatnie pytanie. W których państwach starej piętnastki jest konstytucyjny zakaz używania energetyki jądrowej? Czy to wynika z analiz gospodarczych, czy z indolencji tych państw? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-107.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Waldemar Wiązowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#WaldemarWiązowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Analizując oba projekty, które dzisiaj rozpatrujemy, odnoszę wrażenie, że są dwie sprawy. Jedna to pokazanie opinii publicznej, że mimo iż niewiele tutaj się robi, to jednak się robi, a druga to to, że mimo braku wiążącego krajowego planu zabezpieczenia Polski energetycznie, te dwa projekty wykonują w pewnym sensie ten plan, ponieważ właściwie w jednym projekcie jest mowa o czymś, co ma być, a w drugim projekcie, czyli w projekcie Prawa atomowego, mowa o tym, co będzie. Takie zderzenie dwóch projektów jest dla mnie co najmniej dziwne.</u>
          <u xml:id="u-109.1" who="#WaldemarWiązowski">Ale mam pytanie. Jakie technologie są brane pod uwagę przez rząd, jeżeli chodzi o energetykę jądrową? Bo wszędzie można spotkać jedynie generatory III generacji, a nie znane już generatory IV generacji, tzw. HTR-y, które dają szansę na synergię węglowo-jądrową umożliwiającą konwersję CO2.</u>
          <u xml:id="u-109.2" who="#WaldemarWiązowski">Pytanie do rządu: Czy ta technologia znana jest rządowi i czy jest brana pod uwagę w planach budowy energetyki jądrowej? To jest szansa, żeby wydłużyć czas eksploatowania energetyki tradycyjnej, czyli opartej na węglu, i w dłuższym okresie mieć większe korzyści dla kraju. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-109.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie będzie zadawać pan poseł Zbigniew Kozak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#ZbigniewKozak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Panie Ministrze! Na wstępie chciałbym się odnieść do słów pana posła Krzysztofa Gadowskiego, który powiedział, że poprzedni rząd nie przygotował strategii energetycznej. Chciałbym zaprotestować. Poprzedni rząd przygotował strategię. Niestety rząd Donalda Tuska i posłowie Platformy Obywatelskiej bezwzględnie odrzucili jej projekt w całości. Założenia tego projektu poznaliśmy niedawno. Dodałbym jeszcze istotną kwestię, że np. w projekcie strategii rządu Platformy Obywatelskiej nie jest uwzględniony gaz łupkowy, a jest to być może ok. 3 bln m3 gazu. Tak więc powstają różne decyzje. Istotne jest to, żebyśmy rzeczywiście wspólnie opracowywali strategię, aby później nie było takich sytuacji, że następuje zmiana i strategie też się zmieniają.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#ZbigniewKozak">Mam dwa pytania do pani minister. Przede wszystkim chodzi o opóźnienie dotyczące pakietu tzw. ustaw atomowych. Gdyby został on przyjęty w terminie, załóżmy, grudniowym, gdyby wtedy ruszyły prace, dzisiaj nie mielibyśmy takich problemów w związku z tymi tragicznymi wydarzeniami; chociaż z drugiej strony wydarzenia te bardziej uczulą nas na to, żeby jednak zwrócić uwagę na bezpieczeństwo i na to, że nie jesteśmy tacy mądrzy.</u>
          <u xml:id="u-111.2" who="#ZbigniewKozak">W tym kontekście mam też kolejne pytanie do pani minister. Która technologia jest lepsza na takim terenie sejsmicznym, na jakim jest Japonia...</u>
          <u xml:id="u-111.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#ZbigniewKozak">...BWR czy na przykład PWR? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#JerzyWenderlich">Pytanie będzie zadawać pan poseł Wojciech Saługa, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#WojciechSaługa">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#WojciechSaługa">Panie pośle Kozak, oczywiście strategia powinna być przewidziana dla całego kraju, nie powinna być partyjna, ale to przecież nie znaczy, że strategii tej nie można nigdy zmieniać. Każda strategia, w zależności od otoczenia, powinna być zmieniana niejako w trybie ciągłym.</u>
          <u xml:id="u-115.2" who="#WojciechSaługa">Mam do pani minister pytanie odnośnie do zachęt dla samorządów. Jedną z kluczowych decyzji będą decyzje lokalizacyjne, ustalenia, gdzie takie reaktory mogłyby być budowane. Musi się to odbywać za zgodą lokalnej społeczności. Jakie narzędzia ma rząd i jakie działania zamierza wykonać, aby pozyskiwać lokalne samorządy, lokalną społeczność dla kwestii lokalizacji inwestycji jądrowych? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-115.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Kazimierz Moskal, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#KazimierzMoskal">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Bezpieczeństwo energetyczne jest bardzo ważnym zagadnieniem i na pewno każdego posła interesuje, jak będą rozwiązane sprawy dotyczące tego bezpieczeństwa. Jednym z elementów rozwiązania tego problemu jest szukanie możliwości dotyczących nowego źródła jądrowego.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#KazimierzMoskal">W związku z tym nasuwają się pytania, pojawia się wiele wątpliwości, chodzi o to, czy będą one rozwiane, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#KazimierzMoskal">Mnie bardzo niepokoiły wystąpienia pana premiera Donalda Tuska, który czasami niedwuznacznie mówił o tym, że może być przeprowadzone referendum, że tego nie wyklucza. Pytam, więc, czy rzeczywiście rząd pana premiera Donalda Tuska rozważa taką możliwość, a jeżeli tak, to czy chodzi o referendum ogólnokrajowe czy może o referenda regionalne na terenach, gdzie ewentualnie będą lokalizowane elektrownie jądrowe.</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#KazimierzMoskal">Kolejna sprawa dotyczy pewnej edukacji, pewnej debaty. Jest to bardzo istotne. Czy rząd przewiduje działania związane z edukacją społeczeństwa? Ale chodzi o taką debatę, w której będą zwolennicy i przeciwnicy określonych rozwiązań, w której będą przedstawiane uzasadnienia i z jednej, i z drugiej strony. Czy taka debata się odbędzie? I czy będzie realizowany program edukacyjny w tej kwestii?</u>
          <u xml:id="u-117.4" who="#KazimierzMoskal">Następna ważna sprawa. Było to już zresztą tutaj sygnalizowane, że są wydawane jakieś środki na realizację tego programu, jeśli chodzi o to, kiedy ma powstać elektrownia jądrowa. Czy i jakie środki już do tej pory zostały wydane?</u>
          <u xml:id="u-117.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-117.6" who="#KazimierzMoskal"> Proszę podać konkretnie, jakie środki wydano dotychczas, jakie będą wydane do 2020 r....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#KazimierzMoskal">...a potem jeszcze...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę panią poseł Ewę Malik, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#komentarz">(Poseł Kazimierz Moskal: Dziękuję serdecznie.)</u>
          <u xml:id="u-120.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#EwaMalik">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pytanie będzie bardzo konkretne. W art. 14 przedłożonej ustawy projektodawca zawarł normy dotyczące odszkodowań związanych z wejściem inwestora na nieruchomość podmiotu prywatnego w celu wykonania badań i pomiarów oraz odszkodowań za skutki wynikające czy też związane ze stanem czasowego zamrożenia wszelkich postępowań traktujących jako przedmiot nieruchomość wskazaną we wniosku o wydanie decyzji o lokalizacji inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#EwaMalik">Pytanie brzmi: Dlaczego ustawa jest tak mało precyzyjna w tym względzie, że projektodawca nie wskazuje wyraźnie, kto - czy inwestor, czy też Skarb Państwa - miałby ponosić odpowiedzialność w przypadku, gdyby decyzja o lokalizacji była odmowna bądź też pozytywna, a nie doszłoby w ogóle do budowy obiektu energetyki jądrowej? Odpowiedzialność w takim przypadku powinna spadać na nierzetelnego inwestora, ale projekt w ogóle tego nie precyzuje, np. w żadnym artykule nie podano sumy gwarancyjnej, nie ma propozycji wadium. Wszystko to może prowadzić do takiej sytuacji, że osoby, które poniosły...</u>
          <u xml:id="u-121.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-121.3" who="#EwaMalik">‍...szkodę przez ten projekt...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#EwaMalik">Już kończę.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#EwaMalik">...nie będą mogły dochodzić...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#JerzyWenderlich">Pytanie będzie zadawać pan poseł Dawid Jackiewicz z Prawa i Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#JerzyWenderlich">Uprzejmie proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#DawidJackiewicz">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#DawidJackiewicz">Otóż mam takie pytanie. W projektowanej regulacji w art. 37 ujęto normę mówiącą, że w odwołaniu od decyzji lokalizacyjnej należy podać zarzuty odnoszące się do decyzji, określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazać dowody uzasadniające to żądanie. Uregulowania wzorcowe, czyli takie nadzwyczaj korzystne dla obywatela, zawarte w art. 128 K.p.a., stanowią, że odwołanie powinno zawierać tylko taką treść, z której wynika, że strona nie jest zadowolona z rozstrzygnięcia. Projektowana przez rząd regulacja ma zatem na celu utrudnienie wnoszenia jakichkolwiek odwołań od decyzji podejmowanych na gruncie omawianego projektu, co oczywiście, w mojej opinii, należy ocenić bardzo negatywnie. Dlaczego przyjęto takie rozwiązanie?</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#DawidJackiewicz">Drugie pytanie. Chciałbym uzyskać odpowiedź: Czy w ramach trwającego procesu prywatyzacji spółki elektroenergetycznej ENEA, w której w tej chwili prawo wyłączności negocjacyjnej ma francuska spółka energetyczna państwowa EDF, w ramach prowadzonych negocjacji elementem poszukiwania pewnego porozumienia w tej prywatyzacji jest wspólne budowanie elektrowni jądrowej właśnie z tą francuską spółką EDF, która specjalizuje się w energetyce jądrowej? Czy jest to układ wiązany polegający na tym, że nabycie spółki ENEA jest związane z przyszłą budową elektrowni atomowej czy jądrowej w Polsce?</u>
          <u xml:id="u-125.3" who="#DawidJackiewicz">Niestety nie zadam trzeciego pytania. Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-125.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę posła Stanisława Kalembę, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#StanisławKalemba">Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Nie jestem jakimś wielkim entuzjastą energetyki jądrowej - to powiem od razu. Pytanie jest tego typu. Zadanie to będzie trudne do zrealizowania bez poparcia społecznego, przyjaznego podejścia mieszkańców. Pani minister, zapytam o zapis w art. 21, w druku nr 3937. Mówi on precyzyjnie, że do nieruchomości stanowiących rodzinne ogrody działkowe nie stosuje się art. 17–22 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych. Przypomnę tylko to, z czym się zapoznałem - inwestor nie zapewnia w tej sytuacji działkowcom ani odszkodowania za nasadzenia, ani terenów zamiennych. Proszę zwrócić uwagę, że to jest ok. milion rodzin, więc po co robić sobie tutaj takie seppuku, żeby zrażać do siebie taką rzeszę. Uważam, że warto zachować te zapisy, które są. Tak że proszę się zastanowić nad tym art. 21.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#StanisławKalemba">Drugie pytanie. Mój poprzednik też pytał, czy EDF uczestniczyła w tym procesie w ramach ustawy lobbingowej. Proszę powiedzieć: Czy ta firma ma doświadczenie w inwestycjach w zakresie energetyki jądrowej?</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#StanisławKalemba">Ostatnie krótkie pytanie brzmi: Jak wygląda sprawa Klempicza w tych wszystkich rozważaniach? Wiem przecież, że lokalizację będzie proponował nie rząd, nie ministerstwo, a inwestor...</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#StanisławKalemba">...ale gdyby na ten temat... Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Mirosława Nykiel, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#MirosławaNykiel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Bardzo się cieszę, że wreszcie do Sejmu trafiły projekty ustaw i toczą się nad nimi prace, które pozwolą w najbliższym czasie podjąć tak ważną decyzję o budowie dwóch elektrowni atomowych w Polsce. Pozwolę sobie przypomnieć Wysokiej Izbie, że strategia bezpieczeństwa energetycznego do 2030 r., którą przyjął rząd, zakłada budowę dwóch elektrowni.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#MirosławaNykiel">Szanowna pani minister, pani doskonale rozumie, jak jest potrzebna akceptacja społeczna dla tego typu inwestycji, zwłaszcza teraz - może bez podkreślania tego już, bo wielu przedmówców przede mną to zrobiło - wobec trudności, czasu, w jakim nam przyszło dyskutować. Proszę powiedzieć, jakiego typu są przyjęte strategie, bo rozumiem, że strategie edukacyjno-informacyjne dla społeczeństwa i dla obywateli mamy przygotowane, czy korzystaliśmy z wzorców amerykańskich, japońskich, francuskich, czy przygotowaliśmy strategię autorską. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Tadeusz Wita, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#TadeuszWita">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Pozwolę sobie na początku na krótką ocenę dotychczasowej debaty. Mnie w zasadzie do zabrania głosu zainspirował poseł Kłopotek, a utwierdził mnie w przekonaniu, że powinienem zabrać głos pan poseł Kulas. Jestem jednym z ostatnich mówców w tej dyskusji, więc może przypomnę kilka prawd oczywistych, ale nie przez wszystkich akceptowanych, jak widać. Chciałbym, żeby rządzący pamiętali o tym, że opozycja jest bardzo ważnym filarem demokracji, a zadaniem opozycji w ramach demokracji jest nie bezwarunkowe i bezrefleksyjne wspieranie rządu w każdej sprawie, ale patrzenie władzy na ręce i ocenianie jej działań. W tym kierunku powinny zmierzać również wolne media i patrzeć, co robią rządzący, a nie oceniać opozycji. Obraz medialny jednak jest zupełnie inny.</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#TadeuszWita">Szybko przejdę w takim razie do pytań, bo obawiam się, że to też będzie wszystko wypaczone w mediach. Czy koalicja rządząca zdaje sobie sprawę z tego, że dziś jest koniec marca i że jesteśmy na etapie pierwszego czytania? Proszę panią minister o realną ocenę tego, czy są szanse w ogóle na przyjęcie tych ustaw. Czy czasem nie chodzi tylko o to, żeby prowadzić debatę na temat będący wygodnym tematem zastępczym? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: W trybie sprostowania.)</u>
          <u xml:id="u-132.2" who="#JerzyWenderlich">Pan poseł Jan Kulas.</u>
          <u xml:id="u-132.3" who="#JerzyWenderlich">On takich okazji nie przepuszcza. Jak jest okazja do sprostowania...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#JanKulas">Panie marszałku, będzie bardzo krótko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#JerzyWenderlich">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Pani Minister! Panie Pośle! Powiedziałem jedno, że bezpieczeństwo energetyczne kraju to jest wspólna sprawa i powinniśmy tu zawsze współdziałać. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#JerzyWenderlich">Głos zabierze pan poseł Jan Religa, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#JanReliga">Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#JanReliga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! Z zawodu jestem chemikiem, a w praktyce związany jestem z energetyką od ponad 30 lat, więc temat nie jest mi obcy.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#JanReliga">Szanowni państwo, pytania. Pytanie 1.: Czy obecnie rząd ma opracowaną własną strategię krajową w zakresie polskiej energetyki uwzględniającą polskie uwarunkowania? Pytanie drugie: Czy polska energetyka gwarantuje całkowite bezpieczeństwo energetyczne obecnie i w niedalekiej przyszłości? W mojej ocenie znaczna dekapitalizacja majątku elektrowni i niewłaściwa polityka dotycząca pakietu klimatyczno-energetycznego stwarzają zagrożenie dla naszego kraju, jeśli chodzi o bezpieczeństwo energetyczne.</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#JanReliga">Pytanie trzecie, kolejne, jest takie. Nowo projektowana ustawa jest niekompletna i nieprecyzyjna. Należy uzupełnić ją o podstawowe dane, takie jak informacje o bilansie energetycznym, korzyściach i zagrożeniach oraz kosztach inwestycyjnych i eksploatacyjnych budowy elektrowni atomowej, aby umożliwić obiektywną ocenę tego przedsięwzięcia. Zmiana technologii energetycznej wiąże się, szanowni państwo, z bardzo długim okresem, co najmniej 30–40-letnim. Dlatego uważam, że rozpatrywanie obecnie tego jest absolutnie przedwczesne. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Marek Matuszewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#MarekMatuszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Ewentualna lokalizacja elektrowni atomowej w Żarnowcu w województwie pomorskim spowodowałaby nieodwracalne straty dla polskiego morza, dla osób mieszkających tam i żyjących z turystyki. Byłaby to katastrofa dla pięknej, niepowtarzalnej przyrody tego miejsca. Rozumiem, że większość członków Platformy Obywatelskiej wypoczywa na Karaibach i zbudowanie reaktora atomowego na polskim Wybrzeżu jest im obojętne...</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Państwo planowali wyjazdy do Egiptu.)</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#MarekMatuszewski">...ale, szanowni magnaci z Platformy Obywatelskiej...</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Niebywałe.)</u>
          <u xml:id="u-139.4" who="#MarekMatuszewski">...bardzo duża liczba Polaków kocha polskie morze i chce nad nim wypoczywać. Dlaczego chcecie zafundować Polakom wypoczynek koło reaktora atomowego? Chciałbym zapytać panią minister: Czy rząd wyliczył, jakie rocznie będą straty dla ludzi mieszkających nad morzem i żyjących dzięki rozwijającej się turystyce? Jakie będą straty w miliardach dla polskiej turystyki?</u>
          <u xml:id="u-139.5" who="#MarekMatuszewski">Autostrada A1, która połączy południowe granice Polski z Wybrzeżem w okolicach Gdańska, spowoduje, że najszybciej i najbezpieczniej będziemy dojeżdżać w okolice Gdańska, Władysławowa, Helu. To właśnie ta część polskiego Wybrzeża będzie najbardziej oblegana przez turystów, wypoczywających. Francja, lider pod względem liczby elektrowni atomowych w Europie, Francja, żadnej elektrowni nie ulokowała na Lazurowym Wybrzeżu. To jest miejsce na najlepszy i najzdrowszy wypoczynek we Francji, dlatego musi być chronione. I tak powinno być, szanowni posłowie...</u>
          <u xml:id="u-139.6" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-139.7" who="#MarekMatuszewski">‍...z Platformy Obywatelskiej, w Polsce. Dziwię się niektórym posłom...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#MarekMatuszewski">...z województwa pomorskiego, że tak bardzo wspierają lokalizację w Żarnowcu.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-142.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Jadwiga Wiśniewska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-142.2" who="#JerzyWenderlich">Nie ma pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-142.3" who="#JerzyWenderlich">A więc o zadanie pytania proszę pana posła Franciszka Jerzego Stefaniuka, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
          <u xml:id="u-142.4" who="#JerzyWenderlich">Uprzejmie proszę, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myślę, że jeżeli rozmawiamy o czymś, co dotyczy przyszłości energetycznej kraju, to nie musimy od razu się obrażać.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Brawo!)</u>
          <u xml:id="u-143.3" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Potrzebna jest bardzo konstruktywna dyskusja. Podzielam pogląd wielu posłów, którzy pytali o możliwość kompleksowego potraktowania spraw energii odnawialnej w Polsce. Ale przypomnę, że jeżeli będziemy dyskutowali nad możliwościami pozyskiwania poszczególnych rodzajów energii, to będzie ta sama atmosfera. Przypomnę tylko pierwszą ustawę o biopaliwach, która została utrącona w Wysokiej Izbie, a dzisiaj biokomponenty, z reguły z importu, dodajemy do paliw. Te paliwa są z udziałem biokomponentów, a tu nie uzyskano na to zgody.</u>
          <u xml:id="u-143.4" who="#FranciszekJerzyStefaniuk">Ponieważ uważam, że powinna być przeprowadzona dyskusja na temat zapewnienia społeczeństwu poczucia bezpieczeństwa - bo to nie sztuka nastraszyć dzisiaj społeczeństwo tym, że oto coś wybuchnie - pytanie moje brzmi: Czy w związku z różnymi dotychczasowymi awariami elektrowni atomowych technolodzy zajmujący się konstrukcjami, budową elektrowni atomowych, pracują dziś nad jakimiś solidniejszymi zabezpieczeniami przed awariami, przewidują je, bazując na doświadczeniach wynikających z awarii, które w poszczególnych elektrowniach miały miejsce do dnia dzisiejszego? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-143.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana posła Romana Brodniaka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#RomanBrodniak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#RomanBrodniak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Pani minister, mam pytanie, które nie wchodzi w obszar polityki, tylko bardziej w obszar ekonomii, ale ponieważ dotyczy ważnych kwestii, myślę, że to jest dobre miejsce i na pewno najlepszy czas, żeby je zadać. Jaki jest koszt wyprodukowania jednostki energii, bez dotacji, z poszczególnych źródeł - wiatru, gazu, węgla kamiennego, brunatnego i innych, powiedzmy, też w elektrowniach jądrowych? Czy prawdą jest, że koszt produkcji energii jądrowej przedstawiony jest bez uwzględnienia kosztów składowania zużytego paliwa? Proszę o odpowiedź na te pytania, dlatego że myślę, iż społeczeństwo ma zamydlony obraz, jeśli chodzi o odpowiedź właśnie na te pytania. Z punktu widzenia obywatela jest to bardzo ważne. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-145.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pani poseł Beata Mazurek, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#BeataMazurek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje pytanie do rządu jest następujące. W czasie tej debaty padły słowa o ogromnych kwotach, jakie zarabiają prezesi firm związanych z biznesem atomowym. Są one wielokrotnie wyższe od wynagrodzenia prezydenta, premiera, posłów, senatorów i pewnie ministrów albo nas wszystkich razem wziętych. W związku z tym moje pytanie jest takie: Czy w imię przejrzystości państwa prawa, sprawiedliwości czy ludzkiej, obywatelskiej przyzwoitości nie należałoby uzupełnić pakietu ustaw atomowych o obowiązkowe składanie oświadczeń majątkowych przez kadrę z firm związanych z inwestycjami atomowymi? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#JerzyWenderlich">Pytanie zadawać będzie pan poseł Piotr Polak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PiotrPolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dzisiejsza debata o energetyce atomowej to po części efekt zapowiedzi premiera Tuska o budowie do roku 2020 elektrowni atomowej oraz rządowego dokumentu „Polityka energetyczna Polski do 2030 roku”. W związku z tym pojawiają się pytania nie tylko o energię jądrową. Chciałbym więc zapytać o rozwój odnawialnych źródeł energii w Polsce oraz o projekt ustawy o efektywności energetycznej. Czy rząd pracuje nad tym projektem ustawy i na jakim etapie są te prace na dzień dzisiejszy?</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#PiotrPolak">Wrócę do tematu energii odnawialnej. Polska do roku 2020 zgodnie z unijnymi zobowiązaniami powinna osiągnąć 15% udziału energii ze źródeł odnawialnych. Czy w Polsce na dzień dzisiejszy jest to 2,7%, jak czytamy w uzasadnieniu do omawianej dzisiaj ustawy? Jeśli tak, to jest to bardzo mało. Czy rząd ma opracowany program wdrażania tego zobowiązania do roku 2020? Czy znane jest rządowi zweryfikowane ostatnio stanowisko pani kanclerz Merkel w sprawie elektrowni atomowych? Ze stanowiska z ostatnich dni wynika, iż w Niemczech priorytetem będzie rozwój energetyki właśnie ze źródeł odnawialnych, a energia atomowa będzie jedynie pełnić rolę technologii pomostowej do uzyskania w roku 2050 wskaźnika 80% energii pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych.</u>
          <u xml:id="u-149.2" who="#PiotrPolak">Ostatnie pytanie. W ubiegłym roku rząd podjął decyzję o wydatkowaniu 22 mln zł na kampanię promującą energetykę jądrową.</u>
          <u xml:id="u-149.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-149.4" who="#PiotrPolak"> Pani minister, czy to rozsądny wydatek, gdy w Polsce dookoła tyle biedy...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PiotrPolak">...i bardziej potrzebnych wydatków? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#JerzyWenderlich">O zadanie pytania proszę pana posła Tomasza Latosa, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#TomaszLatos">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#TomaszLatos">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Mój przedmówca wspomniał o ważnej kwestii związanej z energią odnawialną i pewnymi tendencjami, które w tej chwili panują w świecie i wobec których nie można być obojętnym. Trzeba obserwować, jakie są obecnie pomysły na zbilansowanie potrzeb energetycznych. Pani minister, myślę jednocześnie, że najważniejszy w tym wszystkim jest brak kompleksowej wiedzy o zamiarach rządu w tej sprawie. Państwo cały czas nie wysyłacie jednoznacznych komunikatów, brakuje w tym wszystkim spójności, abyśmy mieli w tej Izbie świadomość, co tak naprawdę państwo chcecie zrealizować i w jakim terminie. Moi przedmówcy, chociażby pan poseł Jaworski, pytali już o podejmowane decyzje. Myślę, pani minister, że my w tej Izbie jesteśmy m.in. od tego, aby mieć pełną informację o przygotowaniach rządu do ewentualnego, mam nadzieję, że tylko ewentualnego, wprowadzenia elektrowni atomowych w Polsce, co wynika chociażby z funkcji kontrolnych. W związku z tym prosiłbym o bardziej dokładną informację w tej sprawie. Jednocześnie przychylam się do wypowiedzi moich przedmówców, którzy podkreślają ważną rolę energii odnawialnej, bo dopiero w tym kontekście można zastanawiać się nad jakimikolwiek innymi rozwiązaniami. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#JerzyWenderlich">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#JerzyWenderlich">Ostatnie dzisiaj pytanie w tym punkcie zada pani poseł Krystyna Skowrońska, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#KrystynaSkowrońska">Panie Marszałku! Pani Minister! Panie i Panowie Posłowie! Myślę, że w kontekście rozpatrywanych dzisiaj ustaw padło bardzo wiele pytań. Chciałabym zapytać o jedną, najistotniejszą rzecz, a mianowicie o sposób finansowania. Ile tak naprawdę, jeśli chodzi o ten bilans związany z przedsięwzięciem, zostanie przeznaczonych środków z budżetu? W jakich okresach planowane jest ich wydatkowanie? Jak potem efektywnie ta zrealizowana inwestycja może służyć, wpłynąć na obniżenie cen energii? To po pierwsze.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#KrystynaSkowrońska">I najważniejsza kwestia. Zwracam się tu do państwa posłów, którzy zadawali pytania, szczególnie chodzi o kolegów i koleżanki z Prawa i Sprawiedliwości. Ja naprawdę państwa nie rozumiem. Przysłuchiwałam się tej debacie. Wtedy, kiedy premier powiedział, że nie wysyłamy wojsk do Libii, państwo byliście odrębnego zdania, zupełnie inaczej niż opinia publiczna. Dzisiaj, kiedy pan premier powiedział, że można rozważać sprawę dotyczącą przeprowadzenia referendum w sprawie budowy elektrowni atomowych, państwo również jesteście, jak zawsze, innego zdania. Chyba w tej Izbie nie będzie sprawy, co do której będziemy mieć jedno zdanie, tak jak powinniśmy je mieć - co jest w interesie wszystkich Polaków - w przypadku spraw ważnych. A ta rzecz jest niezwykle istotna.</u>
          <u xml:id="u-155.2" who="#KrystynaSkowrońska">Myślę, że bardzo ważnym etapem i dla nas wszystkich dużą lekcją tego, jak należy budować, jak należy zabezpieczać obiekty, elektrownie atomowe, jest sytuacja w Japonii. Sądzę, że ta edukacja w tym zakresie przebiega i liczymy, że rząd będzie w dalszym ciągu ją prowadził. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-155.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-155.4" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Ewa Kierzkowska)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#EwaKierzkowska">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki panią Hannę Trojanowską.</u>
          <u xml:id="u-156.3" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę, pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#HannaTrojanowska">Bardzo dziękuję, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#HannaTrojanowska">Szanowni Państwo! Było 41 uczestników tej debaty, pytań chyba jeszcze więcej. Na pewno można je jednak pogrupować, jeśli chodzi o niektóre zagadnienia, i przynajmniej spróbować odpowiedzieć na najważniejsze kwestie, które zechcieli państwo poruszyć.</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#HannaTrojanowska">Oczywiście miałam świadomość, że jeśli chodzi o klimat, w jakim prowadzona będzie debata i dyskusja na temat energetyki jądrowej, w kontekście wydarzeń w Fukushimie będzie to z pewnością taki element dominujący w tej naszej dyskusji. Pozwolę sobie zatem rozpocząć wyjaśnienia i odpowiedzi na pytania od tej części związanej właśnie z bezpieczeństwem i z tym, jakiego rodzaju postęp technologiczny został dokonany na przestrzeni tych 40 lat, a także jak został wykorzystany czas stagnacji w inwestycjach w energetykę jądrową od momentu wydarzeń w Three Mile Island czy w Czarnobylu.</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#HannaTrojanowska">Dzisiaj kilkukrotnie powtarzałam tutaj w czasie swojego wystąpienia, że prymat bezpieczeństwa w energetyce jądrowej jest sprawą kluczową. Technologie, które będą zastosowane w naszym kraju, będą spełniały te najwyższe standardy bezpieczeństwa, jakie są dzisiaj osiągalne, możliwe do osiągnięcia, o czym mówią rekomendacje i standardy międzynarodowych organizacji branżowych oraz doświadczenia krajów od lat z powodzeniem i przy akceptacji społecznej eksploatujących energetykę jądrową.</u>
          <u xml:id="u-157.4" who="#HannaTrojanowska">Mam dziś również świadomość konieczności przekazania państwu takich podstawowych informacji na temat wydarzeń w Japonii, chociaż nie uważam, że jestem najbardziej kompetentną osobą, która mogłaby na obecnym etapie dokonywać tego typu ocen. Musimy mieć świadomość, że w Fukushimie 40 reaktorów jądrowych nie przerwało pracy z powodu tego kataklizmu, 8 z nich wyłączyło się automatycznie i zostało schłodzonych, 6 w elektrowni Fukushima Daiichi miało problemy, o których za chwilę opowiem. Elektrownie gazowe przerwały pracę z powodu uszkodzenia gazociągów. Również elektrownie węglowe przerwały pracę z powodu uszkodzeń portów i linii transportowych, nie mogąc dostarczyć paliwa. Zatem dzięki istnieniu energetyki jądrowej w Japonii mogła ona w efekcie, czy w zderzeniu z tym niesamowitym kataklizmem w postaci trzęsienia ziemi i tsunami, uniknąć katastrofy humanitarnej, bo prąd mógł być dostarczany do mieszkańców i nie spowodowało to większej paniki. Nikt nie zginął w wyniku problemów z reaktorami, co jest szalenie istotne. W kontekście tych niesamowitych liczb mówiących o ofiarach trzęsienia ziemi i tsunami jest to z pewnością bardzo ważne.</u>
          <u xml:id="u-157.5" who="#HannaTrojanowska">Kilkanaście osób jest napromieniowanych, to są bardzo poważne wiadomości. Sytuacja w Japonii nie uległa jeszcze stabilizacji na tyle, aby móc na podstawie tych doniesień ją oceniać, niemniej jednak jedyną osobą kompetentną do udzielania informacji na temat tego, co się tam dzieje, jest z pewnością prezes Państwowej Agencji Atomistyki, który otrzymuje informacje z Centrum ds. Zdarzeń Radiacyjnych. To są oczywiście wiadomości pochodzące nie od mediów, lecz od instytucji, które zawodowo, profesjonalnie zajmują się nie tylko pomocą na miejscu w Japonii, ale również są w stanie formułować wnioski i przekazywać odpowiednie informacje do krajów skupionych w tym systemie.</u>
          <u xml:id="u-157.6" who="#HannaTrojanowska">Pytają państwo o technologie, jakie będą mogły być zastosowane w Polsce. Otóż w żargonie fachowców mówimy o technologii trzeciej generacji z zabezpieczeniami, które są w stanie zapobiec skutkom tego typu awarii, jaka wydarzyła się w Japonii. Mówiąc o trzeciej generacji, oczywiście bardzo chętnie opowiedziałabym o wszystkich aspektach technicznych i związanych z tym zabezpieczeniach, ale odniosę się może do tego w największym skrócie.</u>
          <u xml:id="u-157.7" who="#HannaTrojanowska">Różnica między aktualnie stosowaną drugą generacją a trzecią, która jest obecnie tworzona, polega m.in. na zwiększeniu bezpieczeństwa jądrowego w ujęciu technicznym ok. 1000 razy. Możliwość wystąpienia awarii polegającej na stopieniu rdzenia reaktora ocenia się w reaktorach trzeciej generacji jak jeden do miliona. Oczywiście to nie jest zero, ale inżynierowie i naukowcy zakładają, że nawet w przypadku wystąpienia tak nieprawdopodobnie rzadko zdarzającej się awarii są w stanie ograniczyć jej skutki do samego reaktora. Tego typu rozwiązania nie dopuściłyby do pojawienia się rezultatów takiej awarii poza budynkiem reaktora, jak to miało miejsce w Japonii.</u>
          <u xml:id="u-157.8" who="#HannaTrojanowska">Mogłabym się również odnieść do takiej oczywistości, że Europa nie jest miejscem sejsmicznym jak Japonia. Poprawa jakości stosowanych technologii oczywiście będzie jeszcze przedmiotem wielu studiów, ale to, co dziś dzieje się w Europie i co robi Unia, to sprawdzanie obecnie funkcjonujących technologii. Bo w tych najnowocześniejszych już dokonaliśmy postępu cywilizacyjnego, ale problem polega na tym, by sprawdzić, czy te istniejące, w większości już zamortyzowane wieloletnią pracą, wieloletnim funkcjonowaniem, są rzeczywiście bezpieczne. Przypomnę, że w energetyce jądrowej kazus trzęsienia ziemi czy tsunami to kwestia ostatnich dni, a my, mówiąc o bezpieczeństwie, rozważamy sprawy związane z takimi sytuacjami jak Czarnobyl czy wydarzenia 11 września. A zatem energetyka jądrowa musi być bezpieczna i odporna na tego typu zdarzenia, jakie miały wówczas miejsce.</u>
          <u xml:id="u-157.9" who="#HannaTrojanowska">Pytają państwo o prymat bezpieczeństwa. Mogłabym oczywiście odnosić się do poszczególnych zapisów nowelizacji ustawy Prawo atomowe, te kwestie są bardzo silnie uwypuklone i uwzględnione. Ponadto owe 23 rozporządzenia, z których większość odnosi się do zapewnienia bezpieczeństwa, to jest ta siła na etapie formułowania regulacji prawnych.</u>
          <u xml:id="u-157.10" who="#HannaTrojanowska">Kolejną istotną porcją były pytania o edukację społeczną i o informację. Muszę powiedzieć, że dysponujemy wynikami badań, z których dosyć jasno wynika, że samoocena wiedzy na temat funkcjonowania energetyki jądrowej jest w Polsce bardzo niska. Ok 80% respondentów odpowiada, że ocenia swoją wiedzę na ten temat na poziomie szkolnych ocen między 2 i 3, a zatem nie ma specjalnego powodu do zadowolenia. W związku z tym ogromnym wyzwaniem jest edukowanie dorosłych ludzi. O ile jeszcze jesteśmy w stanie przekazać dzieciom i młodzieży na etapie szkolnym jakąś porcję wiedzy, o tyle edukowanie ludzi dorosłych jest bardzo trudne. Zaprojektowaliśmy kampanię edukacyjną i informacyjną. W tej chwili trwa wybór firmy, która pomogłaby nam tę kampanię przeprowadzić, dbając o to, aby nie była to kampania, jak często się zdarza, reklamowa czy propagandowa, ale rzeczywiście kampania informacyjna. Mamy świadomość, że trzeba tu połączyć bardzo poważną, czasami trudną do percepcji wiedzę z zakresu funkcjonowania energetyki jądrowej, fizyki jądrowej czy zjawisk chemicznych, z jak najbardziej komunikatywnym językiem, który najlepiej dotrze do społeczeństwa. To jest naprawdę ogromne wyzwanie, stąd praca firm, które mają doświadczenie i wiedzę, jak dotrzeć do ludzi, plus rzetelna wiedza skupiona w ośrodkach naukowych i badawczych. To ogromne wyzwanie. Mamy nadzieję, że ten proces zostanie zakończony. Myślę tutaj o wyborze firmy, wspomaganej przez ośrodki naukowo-badawcze, która przeprowadzi taką kampanię społeczną.</u>
          <u xml:id="u-157.11" who="#HannaTrojanowska">Pytają państwo bardzo często, skąd te opóźnienia, dlaczego dopiero teraz propozycje tych regulacji znalazły się w Wysokiej Izbie. Muszę powiedzieć, że z harmonogramu, który przedstawiliśmy rok temu, wynika, że opóźnień jeszcze nie ma, dlatego głęboko wierzę, że uda nam się dotrzymać terminu uchwalenia czy wejścia w życie tych przepisów. Mam na myśli koniec pierwszego półrocza. Gdybyśmy myśleli o uruchomieniu elektrowni jądrowej na początku trzeciej dekady, to byłby to taki pierwszy kamień milowy - pokazanie inwestorowi, w jakim otoczeniu regulacyjnym i prawnym będzie mógł tej inwestycji dokonać i jak organizować sobie pracę.</u>
          <u xml:id="u-157.12" who="#HannaTrojanowska">Mam również poczucie pewnego niedosytu, że rozmawiam dzisiaj, w zasadzie mam kompetencje i uprawnienia do prowadzenia rozmów o jednym z aspektów polityki energetycznej, mimo że w swoim wystąpieniu bardzo wyraźnie chciałam podkreślić, że jedynie harmonijna realizacja wszystkich priorytetów polityki energetycznej będzie mogła dopiero stanowić o bezpieczeństwie energetycznym państwa. Mam też wrażenie, że dosyć wyraźnie podkreśliłam pewną ciągłość polityki energetycznej państwa do roku 2025. W zasadzie już od roku 2005 r. - tak się to datuje - w polityce energetycznej poszczególnych ekip rządowych pojawiała się energetyka jądrowa jako element konieczny do tego, aby móc w przyszłości mówić o pełnym bezpieczeństwie energetycznym.</u>
          <u xml:id="u-157.13" who="#HannaTrojanowska">Wiele państwa pytań dotyczyło też lokalizacji, trybu wyboru lokalizacji elektrowni jądrowych. Zainteresowanie gmin umieszczeniem takiego obiektu na swoim terenie przeszło nasze najśmielsze oczekiwania w momencie, kiedy zapytaliśmy lokalne władze o propozycje dotyczące tego typu lokalizacji. W ubiegłym roku nadesłano nam 28 propozycji, z czego jedna nie do końca spełniała wymogi formalne. W efekcie 27 lokalizacji, z których większość leżała w pasie północnej Polski, mniej więcej na północ od linii Warszawa - Poznań, poddaliśmy ocenie ekspertów. Byli to inżynierowie, którzy w latach 80. bardzo intensywnie pracowali nad programem energetyki jądrowej. Nie wiem, czy państwo wiedzą, że według ówczesnych planów w 2009 r. miała pracować już trzecia elektrownia jądrowa w Polsce. Mamy jeszcze kadrę, która to pamięta, i przede wszystkim dysponuje wiedzą na ten temat, wie, jak wybierać lokalizacje tego typu obiektów. W wyniku tej eksperckiej oceny uszeregowaliśmy 27 propozycji i Żarnowiec znalazł się na pierwszym miejscu. Wynika to również z faktu, że ta lokalizacja - abstrahując od tego, że rozpoczęto tam budowę - przeszła absolutnie całą ścieżkę, jeśli chodzi o badania lokalizacyjne czy decyzje. Uzyskała nawet rekomendację, przepraszam, nie rekomendację, tylko opinię czy ocenę Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej jako nadająca się do realizacji tego typu inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-157.14" who="#HannaTrojanowska">Lokalizacja w Żarnowcu nie jest oczywiście jedyna. Obecnie mogę powiedzieć, że jest kilka miejsc, które nadają się do tego, by wybudować tam elektrownię jądrową, byłoby to najbardziej uzasadnione. Ostateczną decyzję będzie jednak podejmował inwestor; to on musi przeprowadzić na terenach wybranych lokalizacji bardzo kosztowne badania sejsmiczne i geologiczne. To, że większość tych lokalizacji jest w północnej części Polski, nie powinno nas dziwić. Biorąc pod uwagę dzisiejsze technologie jądrowe, chodzi o jednostki duże, nie chcę tu wymieniać poszczególnych firm, ale są to moce od 1000 do 1650 MW, a zatem ilość wody chłodzącej potrzebnej do chłodzenia kondensatorów turbin w tego typu obiektach sugeruje, że najwłaściwszym miejscem dla takich obiektów są tereny nadmorskie albo tereny wielkich zbiorników wodnych. Oczywiście zawsze można dyskutować na temat sposobu przeprowadzenia tej inwestycji, o wyborze między zamkniętym i otwartym obiegiem chłodzenia, ale wydaje się, uwzględniając dzisiejsze uwarunkowania - deficyt mocy wytwórczych w północnej części Polski i oferowane duże ilości wody w tym rejonie - że wskazywanie północy Polski przy określaniu lokalizacji nie powinno nas dziwić.</u>
          <u xml:id="u-157.15" who="#HannaTrojanowska">Pytają państwo bardzo szeroko o koszty wdrożenia programu energetyki jądrowej. W naszych szacunkach dosyć ściśle rozdzieliliśmy te kwestie - koszty samej inwestycji, która będzie największym wyzwaniem w historii rynku energii elektrycznej i w ogóle całej powojennej gospodarki, i koszty, które będzie musiała ponieść administracja rządowa z tytułu tworzenia otoczenia instytucjonalnego i zapewnienia funkcjonowania silnego i kompetentnego dozoru jądrowego, który jako instytucja zaufania publicznego będzie stał na straży interesów związanych z bezpieczeństwem jądrowym, ochroną radiologiczną i ochroną obiektów energetyki jądrowej. W koszty związane z funkcjonowaniem energetyki jądrowej, które będzie ponosiła administracja rządowa, wliczyliśmy również koszty budowy zaplecza naukowo-badawczego, które będzie służyło nie tylko realizacji potrzeb administracji rządowej, nie tylko realizacji potrzeb dozoru jądrowego, ale w przyszłości może stać się ośrodkiem, który będzie dostarczał inwestorowi ekspertyz i analiz. Przypomnę, że energetyka jądrowa to nie tylko kwestia produkcji energii elektrycznej, ale i niesamowite koło zamachowe dla całego świata nauki i gospodarki. Takie są rodzaje tych kosztów.</u>
          <u xml:id="u-157.16" who="#HannaTrojanowska">Poza tym trzeba brać pod uwagę - państwo o tym wspominają - koszty kampanii edukacyjnej. które w perspektywie 10 lat oceniamy na 20 mln, zresztą taka edukacja nie będzie się kończyła z dniem wybudowania elektrowni, ale nadal będzie musiała być prowadzona.</u>
          <u xml:id="u-157.17" who="#HannaTrojanowska">Myśleliśmy również o budowie zaplecza eksperckiego dla administracji rządowej, skupionego w ministerstwach, szczególnie w Ministerstwie Gospodarki, ponieważ ten minister konstytucyjnie odpowiada za kwestie związane z bezpieczeństwem energetycznym i wykorzystaniem energii jądrowej jako jednej z opcji technologicznych.</u>
          <u xml:id="u-157.18" who="#HannaTrojanowska">Myślimy również o włączeniu w koszty, o których teraz mówimy, kosztów projektu i budowy składowiska odpadów nisko- i średnioaktywnych. Mamy ponad 50-letnie doświadczenia związane z funkcjonowaniem składowiska w Różanie, niemniej jednak to składowisko się wypełnia i niezależnie od tego, czy wdrożymy energetykę jądrową w Polsce, czy nie - obyśmy wdrożyli - to i tak składowisko nisko- i średnioaktywnych odpadów promieniotwórczych będzie musiało być w Polsce wybudowane.</u>
          <u xml:id="u-157.19" who="#HannaTrojanowska">Jeśli chodzi o kolejne sprawy związane z kosztami, myślę, że powinnam jeszcze powiedzieć o kosztach wywozu wypalonego paliwa z reaktora badawczego Maria i o kwestiach związanych z zapewnieniem rozwoju tej bazy naukowo-badawczej.</u>
          <u xml:id="u-157.20" who="#HannaTrojanowska">I teraz, gdybyśmy oddzielili te koszty inwestycyjne budowy elektrowni jądrowych, są one oceniane dzisiaj - chodzi o rząd wielkości, bo to są absolutnie bardzo zgrubne dane - w przypadku inwestycji dotyczącej 6 tys. MW na 100 mld zł. To jest koszt kreowania rynku energii elektrycznej o wartości 10 mld zł, jeśli uwzględnimy ten cały wywód, który przeprowadziłam w wystąpieniu: 6 tys. MW, 50 kWh produkcja energii elektrycznej rocznie, 47 mln t unikniętych emisji CO2 - oszczędności z tytułu uniknięcia tychże emisji. To przekłada się na te 10 mld zł, bo takie są mniej więcej dzisiaj ceny sprzedaży energii elektrycznej - odnosimy się jak gdyby do poziomu cen obecnie obowiązujących. A więc jest to rzeczywiście gigantyczne przedsięwzięcie, ale, aby to mogło zafunkcjonować, oczywiście państwo musi zbudować to otoczenie, jak powiedziałam, instytucjonalne i legislacyjne, regulacyjne. Te koszty do poniesienia przez budżet w ciągu najbliższych 10 lat oceniliśmy na 700 mln.</u>
          <u xml:id="u-157.21" who="#HannaTrojanowska">Szanowni państwo, odpowiedzi na szereg z tych pytań, które dotyczą szczegółowych analiz i które rzeczywiście wymagają lektury konkretnych zapisów ustawy i ich uzasadnienia, pozwolę sobie mimo wszystko przekazać na piśmie, jeśli pani marszałek się zgodzi. Natomiast gdyby jeszcze były jakieś bardzo ważne kwestie do poruszenia teraz, oczywiście bardzo chętnie odpowiem na pytania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-157.22" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie, pani minister.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana Zdzisława Gawlika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#ZdzisławGawlik">Pani Marszałek! Szanowni Państwo! Oczywiście odniosę się tylko do kwestii, które są zawarte w projektowanym akcie prawnym o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących. Jak wiele osób zauważyło, ustawa ta ma tworzyć pewne narzędzia, które pozwolą ewentualnie realizować obiekty w dziedzinie energetyki jądrowej, i wcale nie przesądza o tym, że obiekty energetyki jądrowej będą realizowane. Dzięki tej ustawie stworzone zostaną ramy prawne dla realizacji inwestycji w energetyce jądrowej, dzięki tej ustawie państwo będzie miało zapewnioną kontrolę nad realizacją obiektów energetyki jądrowej i równocześnie ustawa ta wprowadza czy uwzględnia pewne poszanowanie praw i obowiązków wobec tych podmiotów, które w jakikolwiek sposób zostaną dotknięte projektowanym aktem prawnym. W zasadzie można powiedzieć, że od 1986 r. obiekty energetyki jądrowej już mogą być na terenie naszego kraju budowane, dlatego że Prawo atomowe z 10 kwietnia 1986 r. stwarzało tego typu możliwości.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#ZdzisławGawlik">Odniosę się do bardzo szczegółowych pytań, które się pojawiały. Czy my tą ustawą nie eliminujemy w taki czy inny sposób któregokolwiek z podmiotów? Ta ustawa nie jest dedykowana któremukolwiek z podmiotów, a trudno byłoby mi się zgodzić z zarzutem, że przepis art. 22 ust. 3, który określa warunki, jakie musi spełnić inwestor pretendujący do miana inwestora w energetyce jądrowej, eliminuje podmioty krajowe z uwagi na to, że oczekuje się tam, iż podmiot pretendujący do otrzymania zezwolenia na inwestycje w tym zakresie będzie posiadał doświadczenie w zakresie eksploatacji bloków energetycznych. Proszę zauważyć, że tutaj oczekujemy tylko doświadczenia w zakresie eksploatacji bloku energetycznego, a wcale nie oczekujemy doświadczenia w zakresie eksploatacji energetyki jądrowej. Z uwagi na te zastrzeżenia, które były zgłaszane w toku prac nad ustawą - oprócz uwag i zastrzeżeń, które były tutaj podnoszone, była ona przedmiotem zainteresowania szerokich kręgów, również ze strony lobbystów - chcę powiedzieć, że naszą intencją było stworzenie takiego aktu prawnego, który nie dawałby możliwości uczynienia zarzutu, że uprzywilejowuje którykolwiek z podmiotów. Mamy świadomość - i uważam, że Wysoka Izba jest o tym przekonana - że rozumu tych, którzy będą podejmowali decyzję zasadniczą o tym, kto, kiedy, gdzie i jaką technologią będzie budował elektrownię jądrową na terenie Polski, nie zastąpi żaden, nawet najlepszy, akt prawny. Akt prawny ma stworzyć możliwości i w moim przekonaniu ten akt prawny stwarza możliwości.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#ZdzisławGawlik">Podnosiliście państwo zarzuty w nawiązaniu do systemu grzywien, jaki został przewidziany w ustawie o realizacji inwestycji, traktując to z przymrużeniem oka, pytając, w jaki sposób grzywny nakładane na inwestora mogą przyczynić się do godnego zachowania, które ma zapewnić bezpieczeństwo. Proszę zauważyć, że mówimy o działaniach wykonywanych na etapie realizowania inwestycji. Te grzywny mają charakter porządkowy. Mają one zmusić osobę, która przygotowuje inwestycję jądrową, do tego, żeby zachowała się w sposób stosowny do ustawy i spełniła oczekiwania państwa, żeby mogła dostarczyć tych informacji, których państwo oczekuje. W żadnym razie tą ustawą nie zmieniamy pewnych reguł, które wynikają wprost z Prawa atomowego, a które już dzisiaj przewidują granice odszkodowania, nakładają na osoby eksploatujące obiekty jądrowe obowiązek ubezpieczania się. Jak państwo być może zauważyli, w projektowanym akcie prawnym granica odszkodowania, jakiego można domagać się od osoby eksploatującej obiekt jądrowy, jest podnoszona dwa razy, ze 150 mln specjalnych praw ciągnienia do 300 mln SDR. A więc w moim przekonaniu jest tutaj ewidentny postęp i ten system odpowiedzialności, te granice odpowiedzialności są tak usytuowane, żeby ewentualnie zagrożonym przez obiekty jądrowe zapewnić bezpieczeństwo.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#ZdzisławGawlik">Pytacie państwo, na ile ten akt prawny w jakikolwiek sposób ma zapewnić możliwość rozpoczęcia eksploatacji obiektu jądrowego w tej mitycznej dacie, jaka tu się pojawia, a mianowicie w 2020 r. W moim przekonaniu ta ustawa stwarza szanse i nadzieje na to, żeby można było to zrobić. Proszę zauważyć, że wprowadzamy mechanizmy mające uprościć system, który umożliwi inwestorowi wejście w inwestycje. Biorąc pod uwagę pewną oś czasu, decyzja zasadnicza może być wydana najwcześniej w 2013 r. Ale proszę zauważyć, że w tym mechanizmie podejmowania i realizacji inwestycji przewidujemy wydanie decyzji o pracach przygotowawczych, które pozwolą inwestorowi na wcześniejsze wejście, aniżeli to określają decyzje właściwe, inwestor mógłby je prowadzić. To powoduje, że w zasadzie zyskujemy chyba dwa lata na to, żeby obiekt jądrowy był zrealizowany. A zatem, przysłuchując się tym wyliczeniom, myślę, że nie rok 2022, lecz rok 2020 jest aktualny. Oczywiście trzeba starań również ze strony Izby, żeby ten akt prawny w jak najszybszym terminie mógł być uchwalony.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o ewentualne inwestycje w energetyce jądrowej, to przypomnę słowa Bertranda Russella, że nie ma nic takiego jak obiad za darmo. Społeczeństwo za wszystko musi zapłacić. Mamy świadomość, że siły natury w ręku człowieka mogą wyrządzić komuś szkody, które określane są mianem szkód wielkich. Pracując nad tym, zajmując się wszystkimi źródłami energii, o tych szkodach trzeba pamiętać. A mamy również pewnie wszyscy świadomość tego, że jest źródło, które w zasadzie nie było i nie jest okiełzane przez człowieka, a którym jest woda. Nie wiem, czy to źródło energii nie stwarza czasem większego niebezpieczeństwa dla społeczeństwa. Ale na temat kwestii mniej czy bardziej bezpiecznych źródeł energii nie chciałbym w tym momencie dyskutować.</u>
          <u xml:id="u-159.5" who="#ZdzisławGawlik">Pojawiło się pytanie, dlaczego w tej ustawie nie wzmiankujemy na temat referendum. Referendum może odbyć się na zasadach ogólnych i w stosownym czasie. Gdyby Wysoka Izba uznała - i tutaj zdania były podzielone - że takie narzędzie jest potrzebne, to niewątpliwie zostanie ono przez państwa zastosowane. Myślę jednak, że nie powinniśmy zastanawiać się, tak jak było to wspominane, jeśli chodzi o oczekiwania, które się pojawiały, że będziemy dyskutować nad tym, czy w ogóle ustawa, która umożliwi realizację obiektów energetyki jądrowej, jest potrzebna, czy niepotrzebna. Jeżeli chcemy dyskutować, to powinniśmy dyskutować nad tym, gdzie, kiedy i jaką technologią obiekt ma być zrealizowany. Oczywiście jest pytanie do Wysokiej Izby, jakiego typu charakter to referendum miałoby mieć. Ale na pewno podejmiecie państwo najlepszą decyzję. Padały zarzuty co do niedoceniania pewnych osób, które powinny być wymienione jako najbardziej zasłużone w realizacji energetyki jądrowej. Przypomnę tylko preambułę tej ustawy, bo jak niewiele aktów prawnych, ta ustawa z 10 kwietnia 1986 r. była opatrzona preambułą, o treści następującej: „Uznając potrzebę pokojowego wykorzystywania energii atomowej w różnych dziedzinach życia w procesie gospodarczego rozwoju kraju oraz w celu zapewnienia ochrony życia, zdrowia i mienia obywateli, a także środowiska przed zagrożeniem, jakie może powodować korzystanie z tej energii, stanowi się, co następuje”, a więc Prawo atomowe. A więc od 1986 r. tych, którzy uznawali, że pewnie trzeba coś zrobić, było bardzo wielu, tylko, jak się okazuje, pewnie nie zrobili. Nie chciałbym nikogo wymieniać, bo wymienienie jakiegokolwiek nazwiska sprawi, że ktoś inny może poczuć się w jakikolwiek sposób urażony. Myślę, że wszyscy powinniśmy oceniać tych, którzy coś robią i coś zrobili, a nie tylko mówili i mieli jakieś plany i marzenia, bo wszyscy je mamy.</u>
          <u xml:id="u-159.6" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o kwestię podziału korzyści, to nasza filozofia była taka, żeby korzyści uzyskiwały nie tylko gminy, na których bezpośrednio jest zlokalizowana inwestycja, ale i gminy ościenne, które zostaną w pośredni sposób tymi inwestycjami dotknięte. Uwzględniając pewne trudności i kłopoty, uznaliśmy, że taki podział tych korzyści jest najlepszy. Oczywiście w toku prac parlamentarnych niewątpliwie zmiana w tym zakresie będzie mogła być dokonana.</u>
          <u xml:id="u-159.7" who="#ZdzisławGawlik">I tutaj jedna uwaga. Pozwólcie państwo, że odniosę się wprost do wypowiedzi jednej z pań posłanek, pani Anny Paluch, która mówiła o art. 27 i o decyzji wojewody. Pani poseł, dzisiaj jest tak - pewnie znakomicie pani zna system pozyskiwania nieruchomości na cele publiczne - że cały system jest kontrolowany przez sąd administracyjny. Ale sąd administracyjny może badać tylko stronę formalną postępowania, czyli w konsekwencji to, czy procedury są zachowane, czy biegli zrobili to jak trzeba, czy terminy zostały zachowane. Proszę zauważyć, że nie możemy, obywatele właściciele, pozbawieni takiego prawa, badać w tym systemie, który mamy, i kontrolować wysokości odszkodowania. W tym modelu, który proponujemy...</u>
          <u xml:id="u-159.8" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Nie ma prawa upominać się o należne odszkodowanie.)</u>
          <u xml:id="u-159.9" who="#ZdzisławGawlik">Nie ma prawa. Wprowadzamy po raz pierwszy tę regulację, nawiązując do rozwiązań z okresu międzywojennego, z 1934 r., i odchodzimy od trybu postępowania administracyjnego, wyposażając obywatela w prawo do dochodzenia odszkodowania na poziomie sądu powszechnego. A więc inaczej niż dotychczas, kiedy mógł on tylko dyskutować w kwestii tego, czy procedura była zachowana, może on też kwestionować odszkodowanie przyznane mu przez biegłych wyznaczonych przez wojewodę. Dzięki temu zabiegowi tak jak w okresie międzywojennym obywatela właściciela wyposażamy w narzędzia, których do tej pory nie miał. I to jest to novum. Uważam, że to jest znaczny postęp, jeżeli chodzi o pozyskiwanie nieruchomości na cele publiczne, którego do tej pory w Polsce mimo 20 lat transformacji, mówienia o upodmiotowieniu właściciela nie było. W żadnym akcie prawnym tego nie dostrzegam. W 1934 r. w rozporządzeniu oczywiście takie narzędzia były. Zresztą w Europie taki system pozyskiwania nieruchomości na cele publiczne...</u>
          <u xml:id="u-159.10" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: W ustawie drogowej jest tak, że można upominać się o odszkodowanie.)</u>
          <u xml:id="u-159.11" who="#ZdzisławGawlik">Pani poseł, chyba nie jest tak, ale nie chcę o tym dyskutować. Chyba nie jest tak, ale nie dyskutujemy. Myślę, że będzie odpowiedni czas na dyskusję, żeby zweryfikować, czy tak jest. Wedle mojej wiedzy tak nie jest. Ale to jest kwestia zupełnie odrębna.</u>
          <u xml:id="u-159.12" who="#ZdzisławGawlik">Odniosłem się tu bezpośrednio do tego z uwagi na to, że stwierdziła pani, że jest to krok wstecz w stosunku do tego, co do tej pory było. Wedle naszych ocen jest to zupełnie coś innego i tak powinno być to rozumiane, i tak to zostanie przyjęte, jestem o tym przekonany.</u>
          <u xml:id="u-159.13" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o pytanie o odpowiedzialność państwa za wydanie decyzji, to są zasady ogólne, przepis art. 417 Kodeksu cywilnego będzie rozstrzygał kwestie wydania decyzji i skutków jej wydania. Jeżeli chodzi o zbieg różnych decyzji wydawanych na podstawie przepisów o realizacji inwestycji i decyzji wydawanych z innego tytułu, to ta ustawa przyznaje pierwszeństwo decyzjom, które są wydawane na podstawie ustawy o realizacji obiektu jądrowego. Gdyby było tak, że wystąpi pewna sprzeczność, kolizja z planami zagospodarowania przestrzennego, to pierwszeństwo ta ustawa przyznaje decyzjom wydawanym na podstawie dyskutowanego dzisiaj projektu aktu prawnego.</u>
          <u xml:id="u-159.14" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o kwestię technologii, to były tutaj przedstawiane obawy, czy wybrana technologia nie będzie wynikiem potrzeb państwa w zakresie oszczędzania itd. Technologię wybiera inwestor, a państwo na etapie wydawania zasadniczej decyzji ma prawo zdecydować i ocenić, czy technologia zaproponowana przez inwestora jest wystarczająco dobra do zapewnienia bezpieczeństwa. W moim przekonaniu państwo musi tutaj dokładnie wyważyć to przy podejmowaniu decyzji, zważywszy na subsydiarną odpowiedzialność państwa przewidzianą przepisami Prawa atomowego. Bezpieczeństwo powinno być priorytetem przy podejmowaniu decyzji.</u>
          <u xml:id="u-159.15" who="#ZdzisławGawlik">Pojawiają się zarzuty, że pracuje się nad przygotowaniem obiektów w dziedzinie energetyki jądrowej. Skoro oczekujemy, że obiekty w energetyce jądrowej będą realizowane jak najwcześniej, trudno wstrzymywać jakiekolwiek prace, skoro pewna polityka, pewne założenia zostały przyjęte. Wszyscy mamy świadomość generalnie potrzeby dokonywania pewnych inwestycji w dziedzinie energetyki. Trudno więc, żeby inwestor, dlatego że jest inwestorem polskim, z góry nie podejmował pewnych działań i decyzji. Gdyby okazało się, że nic nie może robić, tylko ma czekać na nowe rozwiązania, od razu byłby pewnie skazany na niepowodzenie.</u>
          <u xml:id="u-159.16" who="#ZdzisławGawlik">Pojawiły się również pytania, dlaczego w przypadku pozyskiwania nieruchomości w drodze wywłaszczania Skarb Państwa ponosi konsekwencje w zakresie odszkodowań. Trudno wyobrazić sobie na podstawie istniejącego prawa - ustawy o gospodarce nieruchomościami z 1997 r. - żeby ktoś inny niż Skarb Państwa czy jednostka samorządu terytorialnego pozyskiwał nieruchomość na cele publiczne w inny sposób niż na zasadach ogólnych. Są zasady. Oczywiście proszę zważyć, że przygotowaliśmy pewne mechanizmy, które pozwalają również wprowadzić dodatkowy mechanizm kontroli nad tymi nieruchomościami. Zakładamy, że nieruchomości, które są pozyskane przez państwo pod budowę obiektów energetyki jądrowej, będą oddawane w określonym trybie w użytkowanie wieczyste podmiotowi, inwestorowi, który będzie realizował obiekty w dziedzinie energetyki jądrowej. To użytkowanie wieczyste być może - bo nie zawsze inwestor może być zainteresowany pozyskaniem nieruchomości na podstawie takiego tytułu - będzie pewną korzyścią z powodu tańszego uzyskiwania nieruchomości pod inwestycję, ale równocześnie proszę zauważyć, że mamy tu kontrolę i rentę z tytułu oddania nieruchomości, jaką będzie uzyskiwał Skarb Państwa czy odpowiednio jednostki samorządu terytorialnego.</u>
          <u xml:id="u-159.17" who="#ZdzisławGawlik">Pytali państwo o właściwego wojewodę. Dlaczego kryterium tego wyboru była powierzchnia nieruchomości. Wydaje nam się, że jest to najbardziej obiektywne kryterium, które można zastosować, i dla wyeliminowania tych konfliktów w art. 4 ust. 3 takie kryterium zostało zaproponowane.</u>
          <u xml:id="u-159.18" who="#ZdzisławGawlik">Jeżeli chodzi o skutki wydania odmownej decyzji lokalizacyjnej, to poniesie je sam zainteresowany - inwestor, który podejmie pewne starania. Ponadto wszystkie koszty wejścia na teren będą obciążały inwestora. Trudno mi wypowiadać się na temat podnoszonych kwestii dotyczących sum gwarancyjnych itd. Jeżeli autor pytania miał na myśli odszkodowanie, to rozstrzyga to Prawo atomowe.</u>
          <u xml:id="u-159.19" who="#ZdzisławGawlik">Zdaję sobie sprawę z podnoszonego zarzutu, że wprowadziliśmy pewien rygoryzm co do możliwości odwołania się od decyzji w porównaniu z przepisami K.p.a., ale utrzymywanie 10-letnich terminów na odwołanie się od pewnych decyzji mogłoby sprawić, że moment realizacji tej inwestycji można by rozciągać w nieskończoność. W zasadzie trudno byłoby na osi czasu usytuować pewne zdarzenia, które mogą sprawić, że kiedyś ta elektrownia atomowa w Polsce zostanie wybudowana.</u>
          <u xml:id="u-159.20" who="#ZdzisławGawlik">Nie chcę wypowiadać się na temat prywatyzacji ENEA, bo akurat to - tak myślę - to zupełnie inne pole do dyskusji, na inną okazję.</u>
          <u xml:id="u-159.21" who="#ZdzisławGawlik">Podnoszone były tutaj również kwestie dotyczące tego, że jakoby po macoszemu traktujemy rodzinne ogrody działkowe. Proszę zauważyć, że nie. Kwestie eliminowania pewnych przepisów z ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych dotyczą konieczności uzyskiwania zgód Polskiego Związku Działkowców, ochrony wegetacyjnej roślin itd. Odszkodowania zapewnia obowiązujący akt prawny na nie gorszych warunkach niż obecnie.</u>
          <u xml:id="u-159.22" who="#ZdzisławGawlik">Myślę, że najważniejsze kwestie, które były przez państwa podnoszone, starałem się uwzględnić i odpowiedzieć na pytania. Jeżeli ktoś z państwa jest niezadowolony, to jestem do dyspozycji. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-159.23" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#EwaKierzkowska">Zamykam dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#MirosławPawlak">1. Jakich korzyści mogą oczekiwać gminy z tytułu realizacji inwestycji w zakresie budowy elektrowni jądrowych?</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#MirosławPawlak">2. Czy w inwestycjach mogłyby partycypować podmioty inne niż polskie lub pochodzące z państw członkowskich (EFTA), a jeśli tak, to na jakich zasadach?</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#MirosławPawlak">3. Które podmioty, obok stron zainteresowanych, jako uznani eksperci mogłyby uczestniczyć w przeprowadzaniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę obiektu energii jądrowej, czego dotyczy proponowany zapis art. 82 ust. 1 pkt 4a?</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#MirosławPawlak">4. Jakie warunki winny być spełnione w odniesieniu do reżimu zamówień wewnątrzgrupowych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#AndrzejSzlachta">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W kontekście planów budowy w Polsce elektrowni jądrowych nasuwa się pytanie dotyczące intensyfikacji budowy małych elektrowni wodnych w Polsce i Europie.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#AndrzejSzlachta">Małe elektrownie wodne o mocy poniżej 10 MW wytwarzają w krajach Unii Europejskiej ponad 46 TWh energii rocznie. Stanowi to 1,5% całkowitej produkcji energii rocznie i 9% energii ze źródeł odnawialnych. Ta ilość energii wystarcza, by zaopatrzyć w energię elektryczną 13 mln gospodarstw domowych. Szacuje się, że przyrost produkcji energii w małych elektrowniach wodnych będzie wynosił w nadchodzących latach ok. 1,75% rocznie, co skutkowałoby możliwością wytwarzania ok. 55 TWh w 2020 r. Proces budowy w Polsce małych elektrowni wodnych napotyka liczne przeszkody administracyjne, głównie w wojewódzkich inspektoratach ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-162.2" who="#AndrzejSzlachta">Dlatego zwracam się z pytaniem do przedstawiciela rządu: Czy nie warto zintensyfikować budowy bezpiecznych elektrowni ze źródeł odnawialnych, jakimi są elektrownie wodne, aniżeli preferować budowę elektrowni jądrowych, które w ostatnim okresie okazały się bardzo niebezpieczne dla środowiska naturalnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#EwaKierzkowska">Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw, zawarty w druku nr 3939, oraz rządowy projekt ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, zawarty w druku nr 3937, do Komisji Nadzwyczajnej, która zostanie powołana, w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#EwaKierzkowska">W dyskusji zgłoszono wniosek o skierowanie tych projektów ustaw do Komisji Gospodarki oraz do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-163.2" who="#EwaKierzkowska">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-163.3" who="#EwaKierzkowska">Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka przedłożyła sprawozdanie o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-163.4" who="#EwaKierzkowska">Sprawozdanie to zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 3980.</u>
          <u xml:id="u-163.5" who="#EwaKierzkowska">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, marszałek Sejmu podjął decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-163.6" who="#EwaKierzkowska">Proponuję, aby w tym przypadku Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 51 pkt 3 regulaminu Sejmu oraz w dyskusji nad tym punktem wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-163.7" who="#EwaKierzkowska">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważała, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-163.8" who="#EwaKierzkowska">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-163.9" who="#EwaKierzkowska">Właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o stanowiskach Senatu w sprawie ustaw:</u>
          <u xml:id="u-163.10" who="#EwaKierzkowska">- Prawo probiercze,</u>
          <u xml:id="u-163.11" who="#EwaKierzkowska">- o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami,</u>
          <u xml:id="u-163.12" who="#EwaKierzkowska">- o zmianie ustawy o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,</u>
          <u xml:id="u-163.13" who="#EwaKierzkowska">- o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-163.14" who="#EwaKierzkowska">Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 3996, 3999, 4010 i 4003.</u>
          <u xml:id="u-163.15" who="#EwaKierzkowska">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, marszałek Sejmu podjął decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpatrzenie tych sprawozdań.</u>
          <u xml:id="u-163.16" who="#EwaKierzkowska">Proponuję, aby w tych przypadkach Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 54 ust. 5 regulaminu Sejmu oraz w dyskusjach nad tymi punktami wysłuchał 3-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-163.17" who="#EwaKierzkowska">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważała, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-163.18" who="#EwaKierzkowska">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#EwaKierzkowska">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych (druki nr 3871 i 3951).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Sylwestra Pawłowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#SylwesterPawłowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#SylwesterPawłowski">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Komisji Kultury i Środków Przekazu mam zaszczyt przedłożyć Wysokiej Izbie sprawozdanie o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych, zawarte w druku nr 3951.</u>
          <u xml:id="u-166.2" who="#SylwesterPawłowski">Panie i Panowie Posłowie! Ustawa z dnia 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach firmowych, w związku ze zmianami, jakie następują w tym obszarze kultury, traci swoje merytoryczne znaczenie. Z 64 artykułów zachowało się 26, pozostałe zostały uchylone. Ustawa swoim zakresem obejmuje 11 państwowych instytucji filmowych, które nie zostały zlikwidowane lub skomercjalizowane do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z dotychczasowym brzmieniem art. 26a. W związku z upływem terminu, w którym instytucje filmowe powinny zakończyć swoją działalność w dotychczasowej formule prawnej, pojawił się projekt nowelizacji przedmiotowej ustawy, który został zawarty w druku nr 3871.</u>
          <u xml:id="u-166.3" who="#SylwesterPawłowski">Komisja Kultury i Środków Przekazu na swoim 152. posiedzeniu w dniu 16 marca 2011 r. przeprowadziła pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych.</u>
          <u xml:id="u-166.4" who="#SylwesterPawłowski">Projekt zakłada wydłużenie o kolejne dwa lata, do 31 grudnia 2012 r., okresu przewidzianego na komercjalizację lub likwidację państwowych instytucji filmowych. Projekt wprowadza również możliwość przekształcenia państwowej instytucji filmowej w instytucję kultury. Uprawniony do tego przekształcenia byłby minister właściwy do spraw kultury i ochrony zabytków. Czyniłby to na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Projekt zakłada, że postępowania w sprawie likwidacji państwowych instytucji filmowych wszczęte z inicjatywy ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego i niezakończone przed dniem wejścia w życie projektowanej ustawy są prowadzone według przepisów dotychczasowych.</u>
          <u xml:id="u-166.5" who="#SylwesterPawłowski">Podczas dyskusji posłowie uznali zasadność przedłożonej ustawy nowelizującej ustawę o instytucjach filmowych i przychylili się do zawartych w niej rozstrzygnięć. Zmianie uległ jedynie art. 3 omawianej dzisiaj ustawy, który wstępnie zakładał, że wejdzie ona w życie po dwumiesięcznym okresie vacatio legis. Posłowie uznali, że ten okres może zostać skrócony, a im szybciej ustawa wejdzie w życie, tym będzie lepiej dla przedmiotu, którego ustawa dotyczy, i dla możliwości wcześniejszego przystąpienia do ewentualnych przekształceń państwowych instytucji kultury, stąd też zaproponowali, by ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.</u>
          <u xml:id="u-166.6" who="#SylwesterPawłowski">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Komisja Kultury i Środków Przekazu rekomenduje Wysokiemu Sejmowi projekt rządowy z poprawką dotyczącą terminu wejścia ustawy w życie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-166.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#EwaKierzkowska">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#EwaKierzkowska">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#EwaKierzkowska">Proszę panią posłankę Monikę Wielichowską o zabranie głosu w imieniu klubu Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#MonikaWielichowska">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska mam zaszczyt przedstawić nasze stanowisko wobec sprawozdania Komisji Kultury i Środków Przekazu o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#MonikaWielichowska">Aby określić potrzeby oraz cel uchwalenia projektowanej ustawy, zawartej w drukach nr 3871 i 3951, należy odnieść się do aktualnego stanu stosunków społecznych oraz prawnych w dziedzinie, której dotyczyć ma nowelizowana ustawa. Nowelizacja ma dotyczyć kinematografii, w której to dziedzinie działalność prowadzą aktualnie zarówno jednostki sektora finansów publicznych, Polski Instytut Sztuki Filmowej, państwowe instytucje filmowe, instytucje kultury, jak i podmioty spoza tego sektora w różnorodnych formach prawnych.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#MonikaWielichowska">Od 1989 r., czyli od czasu transformacji ustrojowej, do chwili obecnej jesteśmy świadkami trwającego procesu stopniowego zmniejszania się udziału sektora publicznego w kinematografii, tak w jej części zajmującej się produkcją filmów, jak i w sferze ich dystrybucji oraz rozpowszechniania. Maleje przy tym liczba państwowych instytucji filmowych, które docelowo mają w ogóle zniknąć jako szczególna prawna forma organizacyjna prowadzenia działalności w zakresie produkcji i opracowywania filmów.</u>
          <u xml:id="u-168.3" who="#MonikaWielichowska">Obecnie istnieje 11 państwowych instytucji filmowych, w tym jedna w upadłości, które są państwowymi osobami prawnymi, powołanymi do produkcji i opracowywania filmów, utworzonymi na podstawie ustawy z 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach filmowych, a ich organem założycielskim jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego. Państwowe instytucje filmowe prowadzą samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z uzyskanych przychodów koszty działalności i zobowiązania. Stan prawny w dziedzinie, której ma dotyczyć projektowana ustawa, reguluje właśnie ustawa z 16 lipca 1987 r. o państwowych instytucjach filmowych.</u>
          <u xml:id="u-168.4" who="#MonikaWielichowska">W wyniku proponowanej nowelizacji mają ulec zmianie następujące rozwiązania prawne. Okres przewidziany na komercjalizację lub likwidację państwowych instytucji filmowych ma zostać wydłużony o dwa lata i ma być wprowadzona możliwość przekształcania państwowych instytucji filmowych w instytucje kultury. Potrzebna jest zmiana tego przepisu, która pozwoli na przedłużenie wskazanego terminu o dwa lata, tak aby uzyskać czas na planowe przeprowadzenie ewentualnych przekształceń własnościowych państwowych instytucji filmowych na podstawie koniecznych, ale i długotrwałych analiz i studiów prawno-finansowych, które umożliwią wybór formy przekształceń korzystnej ekonomicznie, niepowodującej szkody dla funkcjonowania kinematografii i pozwalającej zachować dorobek tych instytucji, w tym ich potencjał twórczy oraz techniczny. Aktualny stan prawny nie pozwala na przekształcenia państwowej instytucji filmowej w instytucję kultury. Państwowe instytucje filmowe mogą być jedynie komercjalizowane bądź likwidowane. W przypadku niektórych instytucji zasadne jest ich przekształcenie w instytucję kultury, która umożliwi efektywniejszą realizację mecenatu ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w dziedzinie produkcji filmów. Obecnie mecenat ten jest wykonywany m.in. za pośrednictwem państwowych instytucji filmowych, które ze względu na dużą samodzielność, która wynika z art. 20 ust. 1 ustawy o państwowych instytucjach filmowych, swobodnie kształtują swoją politykę repertuarową. W przypadku instytucji kultury, które są finansowane przez organizatora, zgodnie z art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego posiada na bieżąco wpływ na rodzaj filmów produkowanych przez te instytucje.</u>
          <u xml:id="u-168.5" who="#MonikaWielichowska">Panie Ministrze! Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska mam zaszczyt pozytywnie odnieść się do niniejszego rządowego projektu ustawy. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-168.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Dziedziczaka, który przedstawi stanowisko klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#JanDziedziczak">Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Ustawa, nad którą w tej chwili debatujemy, jest ustawą potrzebną. Cieszymy się, że wpłynęła ona do laski marszałkowskiej teraz, a nie za kilka miesięcy, bo mimo że debatujemy nad nią prawie w ostatniej chwili, to jeszcze tych kilka miesięcy do 31 grudnia zostało. Bardzo mnie to cieszy, dlatego że instytucje, o których mówimy, są niczym perła polskiej kultury, ich dorobek, ich dzieła są niekiedy zdaniem twórców - ja do tego zdania się dołączam - na poziomie światowym. Dzieła, które powstały w tych instytucjach, były dziełami, które zdobywały nagrody na różnych festiwalach, zmieniały sposób myślenia wielu Polaków o świecie, ale też wielu osób o Polsce, poza granicami naszego kraju. W związku z tym musimy zrobić wszystko, żeby ten dorobek, ten kapitał nie został zmarnowany, nie został roztrwoniony. Popieramy zatem ten projekt ustawy, popieramy te dodatkowe dwa lata na przygotowanie zmian, które proponuje rząd, popieramy możliwość przekształcenia państwowych instytucji filmowych w instytucje kultury. Szkoda, że tak późno, ale cieszę się, że tym razem się to uda. Miejmy nadzieję, że tym razem zdążymy i nie dojdzie do kompromitacji, nie pojawi się niebezpieczeństwo likwidacji tych instytucji oraz zmarnowania ich dorobku. Tak więc klub Prawo i Sprawiedliwość popiera projekt ustawy rządowej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Tomasz Kamiński w imieniu klubu Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#TomaszKamiński">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej pragnę przedstawić stanowisko w sprawie sprawozdania Komisji Kultury i Środków Przekazu o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych (druk nr 3871).</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#TomaszKamiński">Omawiana ustawa dotyczy 11 państwowych instytucji filmowych, z czego jedna jest w upadłości, a omawiane zmiany dotyczą dwóch obszarów - mówił o tym poseł sprawozdawca - a więc wydłużeniu o dwa lata okresu przewidzianego na komercjalizację lub likwidację państwowych instytucji filmowych oraz wprowadzenia możliwości przekształcenia państwowych instytucji filmowych w instytucje kultury. Ta ustawa nie budziła kontrowersji, w związku z tym Sojusz Lewicy Demokratycznej będzie głosował za jej przyjęciem. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#EwaKierzkowska">W imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego głos zabierze pan poseł Tadeusz Sławecki.</u>
          <u xml:id="u-173.2" who="#EwaKierzkowska">Proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#TadeuszSławecki">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego wobec sprawozdania Komisji Kultury i Środków Przekazu o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o państwowych instytucjach filmowych. Przypomnę, że prace nad tą ustawą trwają niejako równolegle z pracami nad ustawą o prowadzeniu działalności kulturalnej.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#TadeuszSławecki">Panie ministrze, w podkomisji jesteśmy już na finiszu prac, więc wydawałoby się, że można byłoby ich wyniki włączyć do tamtej ustawy. Uznano jednak, że potrzebna jest oddzielna ścieżka legislacyjna, stąd też dzisiaj debatujemy nad tą ustawą.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#TadeuszSławecki">Mój klub uważa - co określono w uzasadnieniu projektu ustawy - że potrzebna jest zmiana przepisów art. 26a pkt 3 ustawy o państwowych instytucjach filmowych z 31 grudnia 2010 r. i przedłużenie wskazanego terminu. Tutaj rząd zaproponował 2 lata - do 31 grudnia 2012 r. Myślę, że nadszedł czas na pewną analizę, na pewne zastanowienie się i refleksję nad tymi instytucjami, które są tak ważne dla naszej kultury narodowej.</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#TadeuszSławecki">Przypomnę, że chodzi tutaj o tak zasłużone placówki jak wytwórnie filmów dokumentalnych i fabularnych, chociażby Wytwórnię Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi czy Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku Białej. Mam nadzieję, że część z tych placówek pozostanie instytucjami państwowymi. Chodzi tutaj przede wszystkim o ich zasoby archiwalne. Przecież zasoby Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie stanowią nasze dziedzictwo narodowe. Na przykład jeśli chodzi o chociażby wytwórnie filmów dla dzieci, jest wiele filmów, które są znane na całym świecie, a logo Bolka i Lolka, Misia Uszatka czy innych są po prostu bardzo poszukiwane i znane nawet w Japonii czy w innych krajach. Tak więc po prostu nie należy tego komercjalizować. Ktoś powie: spróbujmy nie komercjalizować Misia Uszatka. Tu jednak nie chodzi po prostu o takie rozumowanie. Zasoby tych instytucji, tych wytwórni są naszym dobrem ogólnonarodowym. Nie oznacza to jednak, że dzisiaj nie powstają nowe wytwórnie filmowe i że nie powinny powstawać. Całkiem dobrze radzą sobie one na naszym trudnym rynku filmowym.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#TadeuszSławecki">Pamiętam dyskusję na temat utworzenia Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Myślę, że ta decyzja była dosyć trafna. Wtedy również zastanawiano się, czy pieniądze państwowe powinny być kierowane do takiej instytucji i czy powinny ją wspierać czy nie. Dzisiaj sami korzystamy praktycznie co tydzień z zaproszeń Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej na projekcje bardzo ciekawych filmów, które są w pewnym sensie dotowane czy wspierane przez tę instytucję.</u>
          <u xml:id="u-174.5" who="#TadeuszSławecki">Kończąc, chciałbym, tak jak moi poprzednicy, poinformować, że mój klub poprze projekt ustawy w wersji zawartej w sprawozdaniu Komisji Kultury i Środków Przekazu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-174.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#EwaKierzkowska">Do zadania pytań zapisało się ośmioro pań i panów posłów.</u>
          <u xml:id="u-175.2" who="#EwaKierzkowska">Czy ktoś chciałby się jeszcze zapisać do zadania pytania?</u>
          <u xml:id="u-175.3" who="#EwaKierzkowska">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-175.4" who="#EwaKierzkowska">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-175.5" who="#EwaKierzkowska">Czas na zadanie pytania - 1 minuta.</u>
          <u xml:id="u-175.6" who="#EwaKierzkowska">Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Piotr Stanke, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#PiotrStanke">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jak czytamy w uzasadnieniu przedłożonego przez rząd projektu, celem tego zabiegu, czyli wprowadzenia zmian, jest uzyskanie czasu na planowe przeprowadzenie ewentualnych przekształceń własnościowych państwowych instytucji filmowych na podstawie koniecznych, ale i długotrwałych, analiz i studiów prawno-finansowych umożliwiających wybór formy przekształceń korzystnej ekonomicznie, niepowodującej szkody dla funkcjonowania kinematografii i pozwalającej zachować dorobek tych instytucji, w tym ich potencjał twórczy i techniczny.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#PiotrStanke">Dalej czytamy, że wydłużenie terminu przewidzianego na przekształcenia własnościowe państwowych instytucji filmowych jest konieczne również z powodu długotrwałych postępowań regulujących stan prawny nieruchomości znajdujących się we władaniu państwowych instytucji filmowych. Przynajmniej w teorii rząd wydaje się rozumieć złożoność problemu i delikatną materię, jakiej projekt dotyczy. Rodzi się jednak pytanie: Czy ze względu na tę właśnie złożoność wystarczy określony w projekcie horyzont czasowy? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-176.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-177.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pani posłanka Anna Paluch, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#AnnaPaluch">Dziękuję bardzo, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#AnnaPaluch">Panie ministrze, jaki jest po 31 grudnia 2010 r. status instytucji filmowych, skoro, jak zresztą można to przeczytać w uzasadnieniu, zgodnie z art. 26a pkt 3 ustawy o państwowych instytucjach filmowych do dnia 31 grudnia 2010 r. instytucje te muszą zostać skomercjalizowane lub musi zostać podjęta decyzja o ich likwidacji? Przewidziany termin minął 3 miesiące temu. Przedmówcy wyręczyli mnie w wyliczaniu aktywów, jakie są w tych instytucjach. Czy ten niewyjaśniony status nie stanowi zagrożenia dla tej substancji, będącej niejednokrotnie dziedzictwem narodowym? I pytanie, powiedziałabym, retoryczne: Dlaczego rząd permanentnie spóźnia się i nie dochowuje terminów określonych w ustawach? To jest kolejny znak niezborności, braku kompetencji do rządzenia. To nie jest pierwszy przypadek. Tydzień temu debatowaliśmy w tej Izbie na temat zmiany ustawy ustanawiającej program wieloletni budowy zbiornika Świnna Poręba, w której to ustawie zmieniającej rząd zastosował trik prawny z poprzedniej epoki, to znaczy wejście zmiany z mocą wsteczną. Naprawdę, mam wrażenie, że to jest pewnego rodzaju kompromitacja.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-178.3" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: Nie mieszajmy pojęć.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Grzegorz Sztolcman, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-179.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#GrzegorzSztolcman">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Potrzeba tej ustawy wynika z konieczności wydłużenia o 2 lata czasu na skomercjalizowanie państwowych instytucji filmowych. Ten proces jest długotrwały z różnych przyczyn, ale myślę, że jedną z głównych przyczyn jest nieuregulowany stan prawny nieruchomości będących we władaniu tych instytucji. Stawiam następujące pytanie: W ilu instytucjach z owych 11 instytucji ten stan jest już uregulowany w stu procentach, a w ilu wymaga jeszcze uregulowania i w jakim procencie? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Mirosław Pawlak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#MirosławPawlak">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Zadania instytucji kultury mogą być zgoła odmienne, co zdarza się nierzadko, od zadań instytucji filmowych. Jakie zatem przesłanki muszą lec u podstaw dokonania stosownego przekształcenia? Pytanie drugie: Proszę pana ministra o wymienienie kilku potrzeb państwa wynikających z zadań upowszechniania kultury filmowej. Pytanie trzecie: Czy propozycja ustania działalności ogólnego zebrania pracowników i rady pracowniczej nie wpłynie ujemnie na sytuację w taki sposób, że organ państwa przestanie liczyć się z głosem środowiska i wsłuchiwać się w głos środowiska. I ostatnie pytanie: Czy nieuregulowanie sytuacji prawnej nieruchomości jako składnika mienia państwowej instytucji filmowej nie będzie stanowiło prawnej przeszkody w dokonaniu komercjalizacji? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Andrzej Jaworski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#AndrzejJaworski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! W § 1 w pkt 5 czytamy, że z dniem utworzenia państwowej instytucji kultury ustaje działalność ogólnego zebrania pracowników i rady pracowniczej w państwowej instytucji filmowej. Dyrektor państwowej instytucji filmowej pełni funkcję do czasu powołania dyrektora państwowej instytucji kultury. Pytanie jest krótkie: Czy tego typu zapisy i w ogóle te zmiany były konsultowane z radami pracowniczymi? Czy są stanowiska związków zawodowych czy rad pracowniczych działających w tych instytucjach i jakie było ich stanowisko w tej sprawie? Dziękuję ślicznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Jan Kulas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#JanKulas">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Chciałbym dołączyć się do tej debaty w trosce o narodowe dziedzictwo kultury, bo taki jest sens tej ustawy. Jako poseł pomorski mam doświadczenia z wielu instytucji filmowych. Video Studio Gdańsk jest kapitalnym przykładem instytucji, która troszczy się o uniwersalne dziedzictwo „Solidarności”. To jest dobry przykład. Myślę, że także tu, w Warszawie, często oglądamy polskie filmy. Polski Instytut Sztuki Filmowej to jest kolejny przykład instytucji, która odgrywa ważną, użyteczną rolę. Przechodzę do pytań do pana posła sprawozdawcy, bo rozmawiamy dzisiaj o państwowych instytucjach filmowych. Chciałbym zapytać, bo może nie dosłyszałem, jakim stosunkiem głosów została przyjęta ta ustawa w Komisji Kultury i Środków Przekazu?</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Dwa do jednego.)</u>
          <u xml:id="u-186.2" who="#JanKulas">Chciałbym też zapytać o konsultacje społeczne, ale nie tylko w kontekście rad pracowniczych, rad nadzorczych, ale także w kontekście menedżerów zarządzających państwowymi jednostkami kultury, jakie było stanowisko tych jednostek wobec tej nowelizacji i 2-letniego okresu przekształcenia. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-186.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Łukasz Zbonikowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#ŁukaszZbonikowski">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mamy do czynienia z kolejną już ustawą, która dotyczy sytuacji związanej z tym, że rząd z czymś nie wyrobił się, czegoś nie wykonał, od kilku miesięcy właściwie łamie prawo, ponieważ nie wykonuje tego, do czego ustawa go zobowiązuje, a więc daje sobie nowy czas, przedłuża czas na pewne regulacje.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#ŁukaszZbonikowski">W związku z tym pytania. Dlaczego rząd nie zdążył z przekształceniami własnościowymi do końca zeszłego roku? Skąd wynika to opóźnienie? Czemu odpowiednio wcześnie nie zabrano się za uregulowanie kwestii prawnych i własnościowych? Jaka jest pewność, że obecnie działające państwowe instytucje filmowe zostaną zamienione w instytucje kultury, a ich pracownicy zachowają swoje miejsca pracy, skoro w uzasadnieniu projektu ustawy mówi się o tym, że minister będzie mógł zarządzić takie przekształcenie, biorąc pod uwagę potrzeby państwa wynikające z zadań z zakresu upowszechniania kultury filmowej oraz uwzględniając warunki finansowe, ekonomiczne, organizacyjne...</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-188.3" who="#ŁukaszZbonikowski">.‍..i techniczne niezbędne do funkcjonowania tworzonej państwowej instytucji kultury, czyli zawsze będzie mógł odpowiedzieć, że nie ma środków na stworzenie tego typu instytucji, co jest bardzo realne, biorąc pod uwagę to, że maleje wielkość środków przeznaczanych na kulturę. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-188.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Tadeusz Tomaszewski, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-189.2" who="#EwaKierzkowska">Nie ma pana posła.</u>
          <u xml:id="u-189.3" who="#EwaKierzkowska">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-189.4" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu ministra kultury i dziedzictwa narodowego pana Bogdana Zdrojewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#BogdanZdrojewski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Przede wszystkim chcę podziękować i za dobre tempo pracy, i za zgodę dotyczącą tego sprawozdania, które jest efektem pracy Komisji Kultury i Środków Przekazu.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#BogdanZdrojewski">A teraz kilka wyjaśnień. Pierwsze wyjaśnienie dotyczy terminów i pewnych elementów składających się na tę ustawę, która do tej pory obowiązywała. Otóż chcę powiedzieć, że w roku 2007, pod koniec, bo w listopadzie, obejmując funkcję ministra kultury, zastałem taką oto sytuację - od trzech lat obowiązywała już ustawa, ale żaden zespół filmowy nie został nią objęty, żaden przez trzy lata. Podjąłem decyzję o tym, że rozpoczynam procedurę postępowania odnośnie do wszystkich zespołów filmowych. Na to składały się zarówno procesy likwidacyjne, procesy przekształceń, jak i procesy dotyczące uregulowania stanów prawnych tych instytucji, które wszyscy oceniamy jako instytucje z obszaru dziedzictwa narodowego. Chcę powiedzieć, że w procesie tym, który dotyczy już mojej aktywności, instytucje takie jak Dom, to jest oczywiście studio filmowe, AS Film Polski czy także APF, zostały zlikwidowane w trybie ustawy, co nie oznacza, że nie ma kontynuacji w dbałości o ich dorobek, ale to zostało wykonane. Jednocześnie skomercjalizowano pięć instytucji filmowych. Najbardziej znana to oczywiście Kronika. Ale tę aktywność widać po tym, że aż dziewięć instytucji zostało w ciągu dwóch lat przekształconych lub zlikwidowanych, kiedy takie wnioski likwidacyjne wpłynęły od samych szefów tych instytucji, bo w większości wypadków tak to się działo. W przypadku dwóch instytucji połączyłem je - Wytwórnię Filmową „Czołówka” z wspomnianą bardzo cenną placówką Wytwórnią Filmów Dokumentalnych w Warszawie, czyli tak zwaną Chełmską. Zakończono także z pozytywnym skutkiem procedurę upadłościową wobec jednego filmu. To wszystko stało się w ciągu dwóch i pół roku. Gdybym miał rok więcej, prawdopodobnie korzystając z tej procedury, mógłbym zakończyć przekształcanie tych instytucji, brakowało jednak narzędzia. Bardzo chciałbym państwu podziękować za zbudowanie tego narzędzia w tej ustawie, dlatego że oprócz likwidacji i komercjalizacji mogę także przekształcić instytucję w instytucję kultury, czyli przywrócić ją do funkcjonowania w ramach innej ustawy, nad którą, jak słusznie pan poseł zauważył, trwają prace w tej chwili w komisji sejmowej.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#BogdanZdrojewski">Podsumowując tę materię, chcę powiedzieć, że w ciągu zaledwie trzech lat udało mi się, mojemu resortowi, doprowadzić do przekształceń, likwidacji, uratowania, jak i połączenia kilkunastu instytucji filmowych. Jest to dorobek o tyle cenniejszy, że wszystkie one miały kłopoty, w wielu wypadkach naprawdę poważne, dotyczące zarówno przenoszenia praw autorskich, jak i problemów związanych z nieruchomościami. Największe kłopoty, jakie miałem, które na szczęście zakończyły się, dotyczyły tych zespołów filmowych, które zostały zlokalizowane przy ulicy Puławskiej, gdzie jest położony wielofunkcyjny obiekt o jeszcze do niedawna nieuregulowanym w ogóle stanie prawnym. W obiekcie tym lokale przeplatały się między sobą, w związku z tym doprowadzenie do prawidłowych podziałów także tych lokali i przypisanie ich do określonej części gruntu było naprawdę wielkim wysiłkiem, zostało jednak przeprowadzone z pozytywnym skutkiem. Chcę państwu powiedzieć, że wykonywałem te czynności z myślą o przyszłości, a nie tylko o rozwiązaniu bieżącego problemu, bo najczęściej wykupywałem grunty i obiekty po to, aby doprowadzić do takiej sytuacji, że ministerstwo kultury będzie właścicielem większej całostki, większej części z przypisanym i uregulowanym stanem gruntu, a dzięki temu z powiększoną wartością. Ten obszar zresztą nie jest zbywany, a więc on jest i ma rzeczywiście dużą wartość, bo ten adres w Warszawie przy ulicy Puławskiej jest adresem cennym. To tyle, jeżeli chodzi o pierwszą kwestię, która była podnoszona przez kilkoro pań i panów posłów.</u>
          <u xml:id="u-190.3" who="#BogdanZdrojewski">Druga ważna sprawa dotyczy tego, czy wystarczą dwa lata. Wystarczą dwa lata - te dwa lata są z małym zapasem. Jestem przekonany, że te instytucje uda się przekształcić w ciągu jednego roku. Musimy podjąć decyzję dotyczącą kwestii uregulowania stanu prawnego w ostatnim przypadku, jaki nam pozostał. Jedyny stan prawny, który nie jest do końca uregulowany, to jest stan prawny Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych przy ulicy Chełmskiej, gdzie mamy do czynienia z roszczeniami osób trzecich. Ze względu na to, że są roszczenia osób trzecich, nie ma zatwierdzonego planu miejscowego dla tego obszaru, stąd każda czynność wykonywana w zakresie dotyczącym Wytwórni Filmów Dokumentalnych mogłaby być narażona na zarzut niegospodarności. W związku z tym wydaje się, że warto poczekać, warto doprowadzić do uregulowania całostki i doprowadzić do przekształcenia tej instytucji w instytucję kultury.</u>
          <u xml:id="u-190.4" who="#BogdanZdrojewski">Chciałbym powiedzieć jeszcze o jednej rzeczy. Trzeba pamiętać, że obok tego, co nam pozostało - bez względu na to, czy mówimy o zespole filmowym Kuby Morgensterna, czy Juliusza Machulskiego, czy Krzysztofa Zanussiego - funkcjonuje Wytwórnia Filmów Fabularnych we Wrocławiu i Wytwórnia Filmów Fabularnych w Warszawie, które znajdują się w różnej sytuacji, także prawnej, i mają różne możliwości, jeżeli chodzi o perspektywy. Na przykład Wytwórnię Filmów Fabularnych we Wrocławiu można potraktować jako instytucję, która od pewnego czasu nie kręci filmów, ale robi postprodukcję. Udało się nam jednak pozyskać naszego laureata Oscara pana Rybczyńskiego, który przygotowuje ośrodek edukacyjny, ośrodek szkoleniowy zajmujący się właśnie postprodukcją przy użyciu najnowszych technologii w porozumieniu, a właściwie w inkorporacji z Akademią Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Przyniesie to najlepszy efekt, jaki jest możliwy, bo to oznacza, że w Polsce powstanie drugi, oprócz Łodzi, ośrodek kształcenia w zakresie nowych technologii, co z punktu widzenia rozwoju kinematografii ma kapitalne znaczenie. Krótko mówiąc, te dwa lata wystarczą.</u>
          <u xml:id="u-190.5" who="#BogdanZdrojewski">Jeżeli chodzi o status tych instytucji w chwili obecnej, to nie ma zagrożenia. Ustawa była bowiem ustawą w tej materii instruktażową, czyli jeżeli skończył się termin, 31 grudnia ubiegłego roku, to ja straciłem tylko i wyłącznie jeden instrument - komercjalizację. Nie straciłem innych instrumentów. A więc mogę w tej chwili na bazie innych ustaw na przykład instytucje likwidować, ale nie mogę ich przekształcać. W związku z tym ta ustawa jest najcenniejsza z tego względu, że dzięki niej nie będę musiał tych instytucji likwidować przez 2, 3 czy 4 lata, tylko będę mógł je przekształcić, krótko mówiąc, uratować. Wydaje mi się, patrząc z tego punktu widzenia i kierując się tą filozofią, że nie mamy pustki czasowej, to znaczy w chwili obecnej z tymi instytucjami nic się nie dzieje. W niektórych wypadkach mógłbym mieć kłopot z zaciągnięciem jakiegoś poważnego kredytu, ale nie ma takich potrzeb. Gdyby teoretycznie były, to oczywiście nieuregulowany stan prawny w jakiejś perspektywie zawsze jest pewnego rodzaju obciążeniem. Tak jak powiedziałem, na szczęście tego problemu w tej chwili nie mamy.</u>
          <u xml:id="u-190.6" who="#BogdanZdrojewski">Jeżeli chodzi o uregulowanie stanów prawnych, powiedziałem już na ten temat troszkę szerzej. Wracając jednak do szczegółowego pytania pana posła Grzegorza Sztolcmana, dodam tylko, że jeden stan prawny jest nieuregulowany do końca, to jest właśnie stan prawny wytwórni mieszczącej się przy ul. Chełmskiej. Nie dotyczy to całego obiektu i wszystkich elementów składowych - chodzi o dwa grunty, które składają się na tę całostkę. W jednym wypadku mamy do czynienia z roszczeniem osoby fizycznej, w drugim wypadku z roszczeniem osoby prawnej. Najważniejszym problemem, jak już powiedziałem, jest brak planu miejscowego dla tego obszaru.</u>
          <u xml:id="u-190.7" who="#BogdanZdrojewski">Co będzie źródłem przekształcenia, jakie powinno być źródło decyzji przekształceń, które będą skutkowały tym, że jedna instytucja zostanie przekształcona, a druga będzie funkcjonowała w niezmienionym stanie? Po pierwsze, trzeba oczywiście uwzględnić sprawy majątkowe, po drugie, cel działalności danej instytucji, po trzecie, zgodność tego majątku i tych praw, które przynależą do określonego na przykład zespołu filmowego, uzgodnić z szefem danej placówki. Wiadomo, że na przykład szefem placówki Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu jest w chwili obecnej taki zespół, który nie ma ambicji ani zamiaru doprowadzenia do przekształcenia działalności placówki w normalną działalność gospodarczą i produkowania filmów. Z kolei Wytwórnia Filmów Fabularnych w Warszawie na Chełmskiej jest obecnie albo producentem, albo współuczestnikiem produkcji co trzeciego, co czwartego filmu w Polsce. Więc jest bardzo zaangażowana w produkcję filmową i wyłączenie tej placówki odbyłoby się ze szkodą dla całej aktywności związanej z tym obszarem. Mamy tu bardzo wysoki stopień zaangażowania, zwłaszcza w przypadku debiutantów, dla których posiadanie takiego adresu jest niezwykle - podkreślam: niezwykle - cenne.</u>
          <u xml:id="u-190.8" who="#BogdanZdrojewski">Czy były konsultacje? Były. Mamy właściwie dwie rady, bo w pozostałych wypadkach są to bardzo małe zespoły. Bardzo ważne jest, aby podkreślić, że żadna z instytucji objętych tą ustawą nie korzysta z dotacji z budżetu państwa. Wszystkie one są samowystarczalne, są wyprowadzone z takich trudności, z kłopotów, w wyniku których trzeba byłoby zwiększać dotację podmiotową lub doprowadzać do jej przyznania. Owszem, pomagamy im w niektórych wypadkach w sprawach majątkowych, na przykład we Wrocławiu, gdzie zrywany jest azbest z dachu, ale we wszystkich pozostałych przypadkach, można powiedzieć, są to instytucje utrzymujące się same, samofinansujące są.</u>
          <u xml:id="u-190.9" who="#BogdanZdrojewski">W każdym razie, patrząc na tę strukturę, można powiedzieć, że w większości zespołów filmowych mamy zatrudnienie 1,5 etatu, 2 etaty, zatem nie mamy rad pracowniczych, nie ma w związku z tym tego typu problemów konsultacyjnych. Natomiast tam, gdzie były rady, konsultacje zostały przeprowadzone z pozytywną oceną, tzn. wszyscy czekają na tę ustawę i liczą na to, że to przekształcenie będzie korzystne, także z punktu widzenia rozwoju placówek.</u>
          <u xml:id="u-190.10" who="#BogdanZdrojewski">Na koniec chcę powiedzieć jeszcze jedną rzecz, która jest bardzo istotna, bardzo ważna. Otóż ministerstwo kultury przez wiele lat było traktowane jako resort upośledzony prawnie. Oznaczało to na przykład, że nie mogło dotować żadnego programu, nawet misyjnego, polskiej telewizji, nie mogło dać na koncert Łukasza Borowicza, czyli Narodowej Symfonicznej Orkiestry Polskiego Radia, de facto nie może finansować kultury. Ale też było upośledzone w ten sposób, że nie mogło prowadzić instytucji, które w zakresie swoich kompetencji ocierają się o działalność gospodarczą albo wprost ją prowadzą. Czyli chodzi o takie, gdzie pojawia się dochód, o instytucje nie non profit. Ta ustawa czyni tu pewnego rodzaju wyłom, to znaczy wreszcie te instytucje, które podlegają ministrowi kultury, być może następne, jak np. Wydawnictwo Muzyczne czy Polskie Nagrania, jeżeli będą mogły znaleźć się wreszcie w gestii resortu kultury, który reprezentuję, to będzie można powiedzieć, że dzięki tej ustawie wyjdziemy z pewnego upośledzenia, co jest cennym elementem, choć troszkę ubocznym, tego rozstrzygnięcia legislacyjnego. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-190.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze sprawozdawca komisji pan poseł Sylwester Pawłowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#SylwesterPawłowski">Szanowna Pani Marszałek! Panie i Panowie Posłowie! Praktycznie wszystkie wątki, które zostały poruszone w dyskusji czy w zadawanych pytaniach, były również przedmiotem zainteresowania posłów podczas posiedzenia Komisji Kultury i Środków Przekazu. Przejawiało się to zarówno w pytaniach, jak i w czasie wymiany poglądów i przedstawiania wątpliwości. Uzyskawszy informacje, które były niezbędne do podjęcia ostatecznej decyzji, chcę powiedzieć Wysokiej Izbie, że nie było głosów przeciwnych, wszyscy członkowie biorący udział w posiedzeniu i głosujący poparli przedłożony projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#SylwesterPawłowski">Chcę również odnieść się do wątku, który dotyczy ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jeden z moich przedmówców zwrócił uwagę na fakt, że szkoda, iż w dyskusji nad tym tematem nie uwzględniono również zmian przewidzianych w ustawie o państwowych instytucjach filmowych. Otóż w moim przekonaniu nie ma takiej potrzeby, gdyż art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej wyraźnie stwierdza - a nie podległ on modyfikacji podczas prac w podkomisji, które się aktualnie toczą - że formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności, i tutaj wśród wymienionych instytucji są również filmowe. Zatem korygowanie ustawy o państwowych instytucjach filmowych jest współbieżne z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jeśli będą takie plany w ministerstwie, to owe przekształcenia będą mogły być zrealizowane w ramach obecnie obowiązujących przepisów prawnych. Dziękuję, pani marszałek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#EwaKierzkowska">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#EwaKierzkowska">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy w bloku głosowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#EwaKierzkowska">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 4. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Służbie Celnej, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (druki nr 2613 i 3975).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią posłankę Izabelę Katarzynę Mrzygłocką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie dotyczące senackiego projektu zmian w ustawie o Policji, ustawie o Służbie Celnej, ustawie o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawie o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym. Projekt senacki jest zawarty w druku sejmowym nr 2613, natomiast sprawozdanie komisji - w druku nr 3975.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Wysoka Izbo! Pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny dnia 18 lutego 2010 r. Decyzją jej członków ustawa została skierowana do dalszych prac w podkomisji stałej do spraw rynku pracy. Ze względu na skomplikowaną materię projektu odbyło się 5 posiedzeń podkomisji w tej sprawie, podczas których ustawa została dogłębnie przeanalizowana, przedyskutowana i wreszcie napisana niemal od nowa. To spowodowało, że zmianie uległ nawet jej tytuł, który w sprawozdaniu komisji ma brzmienie: ustawa o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Według projektodawców idea zmian miałaby polegać na zrównaniu uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy służb mundurowych z innymi pracownikami z uwzględnieniem także uprawnienia ojca. Z uzasadnienia wynika, że zaproponowane rozwiązania wiążą się przede wszystkim z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, który wskazał, że co prawda sytuacja pracowników i funkcjonariuszy w wielu uzasadnionych sytuacjach jest inna, ale jeśli chodzi akurat o uprawnienia rodzicielskie, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby je zrównać. Członkowie komisji uznali, że te argumenty są trafne, jednak w projekcie senackim nie uwzględniono pracowników wszystkich służb, a uprawnienia nie zostały ujednolicone. Te informacje znajdują się m.in. w opinii rządowej do projektu, gdzie wskazano wprost, że zmiany w przepisach powinny dotyczyć nie tylko Policji, Służby Celnej, ABW, Agencji Wywiadu i CBA, ale także Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Służb Wywiadu i Kontrwywiadu Wojskowego. Podczas procedowania projektu staraliśmy się te postulaty uwzględnić, oczywiście w zakresie możliwym dla danej grupy funkcjonariuszy. Nie zajmowaliśmy się natomiast pracownikami Służby Więziennej, ponieważ z wyjaśnień strony rządowej wynika, że takie regulacje znalazły się w innym projekcie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-196.3" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Zgodnie z wypracowanym stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, zawartym w omawianym dziś sprawozdaniu, funkcjonariusze wszystkich wymienionych przeze mnie służb zyskają ochronę przed zwolnieniem w okresie ciąży, urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego czy urlopu wychowawczego. Oczywiście z zastrzeżeniem sytuacji, kiedy taka osoba zostaje zwolniona dyscyplinarnie lub wejdzie w konflikt z prawem.</u>
          <u xml:id="u-196.4" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">W przypadku niektórych służb przepisy szczegółowe zezwalają na zwolnienie funkcjonariusza ze względu na ważny interes służby. W takich przypadkach wypłacone mu będzie uposażenie za okres ciąży czy urlopu rodzicielskiego, z którego korzysta, podobnie jak przy zwolnieniu spowodowanym likwidacją stanowiska pracy.</u>
          <u xml:id="u-196.5" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Zastrzeżeniem w przypadku funkcjonariuszy w porównaniu ze zwykłymi pracownikami jest brak możliwości korzystania z postanowień art. 186.1 Kodeksu pracy, mówiącego o prawie do złożenia wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy w okresie, w którym pracownik mógłby korzystać z urlopu wychowawczego. Jest to spowodowane faktem, że sytuacja funkcjonariuszy jest odmienna niż innych osób zatrudnionych. W przypadku uzasadnionej nieobecności w pracy funkcjonariuszom należy się 100% uposażenia, natomiast pozostałym pracownikom – tylko wynagrodzenie za okres, w którym faktycznie wykonywali swoje obowiązki. Zatem gdybyśmy w przypadku tych służb chcieli wprowadzić możliwość obniżenia wymiaru czasu pracy, należałoby również zastosować przepisy o proporcjonalnym obniżeniu uposażenia. To jednak wykracza poza omawiany projekt i wymagałoby bardzo poważnych zmian w ustawach dotyczących służb. Taka zmiana wymagałaby napisania osobnego projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-196.6" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Omawiane dziś sprawozdanie zostało jednogłośnie przyjęte podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w dniu 17 marca br. W imieniu komisji wnoszę o przyjęcie projektu zamieszczonego w druku nr 3975. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-196.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-197.1" who="#EwaKierzkowska">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-197.2" who="#EwaKierzkowska">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-197.3" who="#EwaKierzkowska">O zabranie głosu proszę panią posłankę Agnieszkę Hanajczyk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#AgnieszkaHanajczyk">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu Platforma Obywatelska przedstawić stanowisko wobec sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (druki nr 3975 i 2613).</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#AgnieszkaHanajczyk">Prace nad powyższym projektem trwały stosunkowo długo. Poseł sprawozdawca pani Katarzyna Mrzygłocka wyjaśniła przyczyny tego stanu rzeczy. Wnioskodawcom chodziło o zrównanie uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy służb wymienionych w tytule omawianego projektu ustawy z uprawnieniami rodzicielskimi pracowników, gwarantowanymi na podstawie przepisów ustawy Kodeks pracy. Punktem wyjścia do omawianej problematyki było także orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 czerwca 2006 r. Zmiany zaproponowane przez Senat, cytuję: spowodują, że funkcjonariusze, niezależnie od płci, zagwarantowane będą mieli równe prawa w dostępie do uprawnień rodzicielskich.</u>
          <u xml:id="u-198.2" who="#AgnieszkaHanajczyk">Wszystkie wątpliwości, jakie pojawiły się na kolejnych posiedzeniach komisji, musiały być wyjaśnione w duchu konstytucyjnej zasady równości wobec prawa - art. 32 i 33, ale także zgodności z dyrektywami Unii Europejskiej. Członkowie podkomisji uznali, że należy rozszerzyć katalog podmiotowy projektowanej ustawy, z uwzględnieniem postulatów w zakresie możliwym dla danej grupy funkcjonariuszy. Projekt senacki nie uwzględniał pracowników wszystkich służb. Należy zauważyć, że uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem wynikają nie tylko z przepisów powszechnie obowiązujących, jak Kodeks pracy, ale także z szeregu ustaw i rozporządzeń wykonawczych zawierających przepisy prawa pracy. Reasumując, dyskusja w podkomisji dotyczyła obszaru zrównania uprawnień funkcjonariuszy z uprawnieniami pracowników oraz zrównania uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy mężczyzn i funkcjonariuszy kobiet.</u>
          <u xml:id="u-198.3" who="#AgnieszkaHanajczyk">Komisja Polityki Społecznej i Rodziny po przeprowadzeniu pierwszego czytania oraz rozpatrzeniu tego projektu ustawy na posiedzeniach w dniu 18 lutego 2010 r. oraz 17 marca 2011 r. proponuje nadać ustawie następujący tytuł: ustawa o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw. Kolejne artykuły wymieniają następujący katalog funkcjonariuszy - Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego, Służby Celnej. Funkcjonariusze wszystkich wymienionych służb uzyskują ochronę przed zwolnieniem w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu wychowawczego. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy osoba ewentualnie uprawniona zostaje zwolniona dyscyplinarnie lub wejdzie w konflikt z prawem. W przypadkach niektórych służb przepisy szczegółowe zezwalają na zwolnienie funkcjonariusza ze względu na ważny interes służby. W takich przypadkach wypłacane będzie uposażenie za okres urlop rodzicielskiego, z którego funkcjonariusz korzystał. Ponieważ sytuacja funkcjonariuszy jest szczególna, inna niż osób zatrudnionych, ci pierwsi nie będą mogli skorzystać z postanowień art. 186.1 Kodeksu pracy, który mówi o prawie złożenia wniosku o obniżenie wymiaru czasu pracy w okresie, w którym pracownik mógłby korzystać z urlopu wychowawczego.</u>
          <u xml:id="u-198.4" who="#AgnieszkaHanajczyk">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Jeśli chodzi o materię, którą omówiłam, klub Platforma Obywatelska dostrzega potrzebę zmian ustawowych, dlatego w głosowaniu poprzemy stanowisko Komisji Polityki Społecznej i Rodziny zaprezentowane przez nią w sprawozdaniu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-198.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#EwaKierzkowska">Stanowisko klubu Prawo i Sprawiedliwość przedstawi pan poseł Stanisław Szwed.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#StanisławSzwed">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mam przyjemność przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wobec sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Służbie Celnej, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#StanisławSzwed">Pod koniec 2008 r. senacki projekt ustawy trafił do Sejmu. Głównym celem projektu było zrównanie uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy służb mundurowych z uprawnieniami rodzicielskimi pracowników gwarantowanymi w Kodeksie pracy. Wynikało to z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 2006 r., który uznał, że zróżnicowanie uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy i funkcjonariuszek jest niekonstytucyjne, jak również z przyjętych rozwiązań dla pracowników zawartych w Kodeksie pracy, m.in. przyznających prawo do urlopu ojcowskiego (takiego prawa nie mieli funkcjonariusze służb mundurowych).</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#StanisławSzwed">Wydawało się, że sprawa jest tak oczywista i prosta, iż uchwalenie ustawy nastąpi szybko, na co przecież czekali pracownicy służb mundurowych. Niestety projekt senacki nie objął swoimi rozwiązaniami wszystkich służb, a uznaliśmy, że rozwiązania przyznające uprawnienia rodzicielskie funkcjonariuszom muszą dotyczyć wszystkich służb mundurowych. Tu zaczęły się schody, uzgodnienia między poszczególnymi resortami trwały miesiącami, aż w końcu udało się wypracować wspólne stanowisko wobec wszystkich służb mundurowych.</u>
          <u xml:id="u-200.3" who="#StanisławSzwed">Idealnym rozwiązaniem byłoby zrównanie uprawnień rodzicielskich funkcjonariuszy z uprawnieniami rodzicielskimi pracowników wynikającymi z Kodeksu pracy. Okazało się jednak, że ze względu na specyfikę i pragmatykę służb mundurowych niektóre rozwiązania dotyczące uprawnień rodzicielskich będą wynikać z ustaw dotyczących poszczególnych służb, a nie bezpośrednio z Kodeksu pracy. Nie dotyczy to urlopu ojcowskiego, który będzie przysługiwał wszystkim zatrudnionym na tych samych warunkach, zarówno służbom mundurowym, jak i pracownikom, wynikających z ustawy Kodeks pracy. Niestety nie znaleźliśmy rozwiązania przejściowego dla tych funkcjonariuszy ojców, którzy nie mogli skorzystać z urlopów ojcowskich w związku z brakiem ustawy, a wiemy, że tylko w ciągu 12 miesięcy od urodzenia się dziecka można wykorzystać urlop ojcowski. Te osoby po prostu nie będą mogły już z tej możliwości skorzystać.</u>
          <u xml:id="u-200.4" who="#StanisławSzwed">Mam nadzieję, że udało nam się skutecznie objąć ustawą wszystkie służby mundurowe funkcjonujące w naszym kraju: policjantów, Straż Graniczną, Państwową Straż Pożarną, Biuro Ochrony Rządu, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego i Służbę Wywiadu Wojskowego, Służbę Celną; wcześniej takie prawa uzyskali już strażnicy więzienni. Pozostali żołnierze zawodowi, którzy jeszcze nie mają jednoznacznych przepisów dotyczących uprawnień rodzicielskich.</u>
          <u xml:id="u-200.5" who="#StanisławSzwed">I jeszcze taka uwaga: proces uzgadniania w ministerstwach, o czym mówiłem wcześniej, trwał wiele miesięcy i dobrze, że w końcu udało się ustalić wspólne stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-200.6" who="#StanisławSzwed">Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość będzie za przyjęciem rozwiązań zaproponowanych przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-200.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#EwaKierzkowska">W imieniu klubu Sojusz Lewicy Demokratycznej głos zabierze pan poseł Tadeusz Tomaszewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#TadeuszTomaszewski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej przedstawić stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#TadeuszTomaszewski">Pani poseł sprawozdawca omówiła szczegółowo zawarte w ustawie rozwiązania. Trzeba tu podziękować Senatowi, który dostrzegł ten problem nierównego traktowania funkcjonariuszy, jeśli chodzi właśnie o rozwiązania będące przedmiotem nowelizacji ustawy. Polska przy tym jako członek Unii Europejskiej jest zobowiązana odpowiednimi prawami wspólnotowymi, a także umowami międzynarodowymi do równego traktowania pracowników. Dla Sojuszu Lewicy Demokratycznej polityka równościowa jest jednym z priorytetów funkcjonowania w życiu publicznym, dlatego też te rozwiązania uznajemy za w pełni uzasadnione. Chciałbym też podziękować podkomisji i komisji za to, że podeszły do tego problemu całościowo, że nie tylko pochyliliśmy się nad projektem Senatu, ale wspólnie z rządem udało się znaleźć rozwiązania dla wszystkich służb - poza tymi, których sprawy wcześniej były uregulowane w ustawie o Służbie Więziennej. Jestem przekonany, że właśnie takie podejście, w ramach którego w sposób jednakowy traktuje się prawa rodzicielskie funkcjonariuszy poszczególnych służb i pracowników, oczywiście biorąc pod uwagę również specyfikę poszczególnych służb, wyeliminuje te nierówności.</u>
          <u xml:id="u-202.2" who="#TadeuszTomaszewski">W art. 9 przewidzieliśmy również możliwość pełnienia służby w obniżonym wymiarze czasu służby, ale także realizowania wniosków, które zostały złożone w twym obszarze przed wejściem w życie ustawy, na dotychczasowych warunkach. Czyli nie pogarszamy sytuacji funkcjonariuszy ani pracowników, którzy wcześniej korzystali z tychże rozwiązań. Specyficzne jest to, że właśnie funkcjonariusze nie będą mogli korzystać z art. 186.1 Kodeksu pracy, który mówi o tym, że każdy pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógł korzystać z takiego urlopu, a ten pracodawca jest zobowiązany uwzględnić wniosek pracownika. Oczywiście biorąc pod uwagę charakter działania służb mundurowych, członkowie komisji podzielili to stanowisko, stąd przyjęto rozwiązanie, które czyni ten wyjątek.</u>
          <u xml:id="u-202.3" who="#TadeuszTomaszewski">Wobec powyższego Klub Poselski Sojusz Lewicy Demokratycznej popiera rozwiązania zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw i będzie głosował za ich przyjęciem. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#EwaKierzkowska">Pan poseł Piotr Walkowski zabierze głos w imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#PiotrWalkowski">Pani Marszałek! Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Panie Ministrze! W imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego mam zaszczyt przedstawić stanowisko naszego klubu w sprawie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o Policji, ustawy o Służbie Celnej, ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu i ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#PiotrWalkowski">Moi poprzednicy omówili sprawę, szczegółowo przedstawiła ją przewodnicząca podkomisji pani poseł sprawozdawca Katarzyna Mrzygłocka. Po długim okresie pracy, ale konsekwentnie dostrzegając również pozostałe służby mundurowe, które nie były uwzględnione w pierwotnej wersji ustawy, dobrnęliśmy do końca. W związku z tym, że z propozycjami, które zostały przyjęte, i stanowiskiem komisji w tej sprawie zgadzają się moi przedmówcy, również klub Polskiego Stronnictwa Ludowego w całości jest za przyjęciem proponowanego projektu ustawy w kształcie wypracowanym przez komisję. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-204.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#EwaKierzkowska">Do zadania pytań zapisało się 6 panów posłów.</u>
          <u xml:id="u-205.2" who="#EwaKierzkowska">Czy ktoś z państwa chciałby się jeszcze zapisać do zadania pytania?</u>
          <u xml:id="u-205.3" who="#EwaKierzkowska">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-205.4" who="#EwaKierzkowska">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-205.5" who="#EwaKierzkowska">Czas na zadanie pytania - 1 minuta.</u>
          <u xml:id="u-205.6" who="#EwaKierzkowska">Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Jan Warzecha, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#JanWarzecha">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Projektowane zapisy wprowadzą dla różnych służb mundurowych ochronę ich funkcjonariuszy, m.in. w okresie ciąży, urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego oraz urlopu wychowawczego. W służbach, do których odnoszą się regulacje tej nowelizacji, nie została uwzględniona Służba Więzienna. Czy również jej funkcjonariusze nie powinni uzyskać takich uprawnień? To też jest służba mundurowa i tam też pracują kobiety. Jeśli są już identyczne zapisy wprowadzające taką ochronę, to proszę panią minister o przedstawienie przepisów, które to regulują. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Grzegorz Sztolcman, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#GrzegorzSztolcman">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Myślę, że ta ustawa jest oczekiwana przez wszystkich funkcjonariuszy wymienionych służb. Dobrze, że dzięki przenikliwości posłów Komisji Polityki Społecznej i Rodziny wszystkie służby zostały włączone w tę ustawę.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#GrzegorzSztolcman">Ustawa zrównuje prawa funkcjonariuszy z prawami pracowników zatrudnionych na podstawie Kodeksu pracy. Uwzględnia również konstytucyjny nakaz równego traktowania, bez względu na cechy biologiczne, w tym na płeć. Mam w związku z tym pytanie: Czy ministerstwo prognozuje, ilu funkcjonariuszy będzie chciało skorzystać z tych nowych uprawnień i ewentualnie jakie będą z tego wynikały koszty dla budżetu? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-208.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#EwaKierzkowska">Pytanie zada pan poseł Mirosław Pawlak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#MirosławPawlak">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Rozwiązania przyjęte w sprawozdaniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny są jak najbardziej oczekiwane przez środowisko, którego one dotyczą. Mam jednak pewną wątpliwość natury redakcyjnej, a chodzi o stan ciąży. Jest rzeczą poza wszelkim sporem, że stan ten dotyczy wyłącznie kobiet. Czy zatem nie rozsądniejszym byłoby przeredagowanie tekstu w ten sposób, żeby przed wyrazami „policjanta, funkcjonariusza czy strażaka” dodać wyraz „kobiety”, co merytorycznie nie naruszałoby dyspozycji ustawy, ale by ją po prostu uczytelniło.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#komentarz">(Poseł Urszula Augustyn: Słusznie.)</u>
          <u xml:id="u-210.2" who="#MirosławPawlak">Szczególnie rażące jest brzmienie art. 44 ust. 2: „przysługuje mu uposażenie do końca okresu ciąży”. „Mu”. Pytanie drugie: Skąd bierze się różnica przy wypłatach świadczeń dla zwolnionych policjantów (art. 44a ust. 1) w stosunku do zwolnionych ze służby strażaków (art. 69 ust. 3 pkt 1)? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Andrzej Jaworski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#AndrzejJaworski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! O tym, że ten projekt idzie w dobrym kierunku, mówili już wszyscy moi poprzednicy. Natomiast funkcjonariusze, z którymi rozmawiałem, zwrócili uwagę na powtarzające się zapisy, które mówią o tym, że jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie są funkcjonariuszami albo jedno z nich nie jest funkcjonariuszem, a drugie jest zatrudnione, z uprawnień może korzystać jedno z nich. Tutaj rodzą się wątpliwości i pytania, bo w życiu jest różnie. Kiedy nie będzie porozumienia pomiędzy opiekunami, rodzicami co do możliwości skorzystania z tych uprawnień, kto będzie o tym decydował? Jakie będą następstwa niemożności dogadania się stron? Dziękuję ślicznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#EwaKierzkowska">Pytania zada pan poseł Tadeusz Tomaszewski, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#TadeuszTomaszewski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Moje pytania dotyczą skali problemu, jeśli chodzi o rozwiązania zawarte w propozycji tychże ustaw, polegające na tym, że policjanta nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży, urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego itd., z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie, w której mówi się o wymierzeniu kary dyscyplinarnej, wydaleniu ze służby, skazaniu prawomocnym wyrokiem sądu. Jaka to jest skala problemu, jeśli chodzi np. o policję? Czy w policji zdarzają się takie sytuacje, że z wyjątkiem wymienionych w art. 41 okoliczności mimo ochrony następuje to zwolnienie? Jaki jest procent osób, które korzystają z tych uprawnień, z wyjątkiem przypadków zawartych w art. 41, i mimo tych rozwiązań są zwalniane ze służby?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Łukasz Zbonikowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#ŁukaszZbonikowski">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Ustawa jest jak najbardziej słuszna, idzie w dobrym kierunku, ona poszerza zakres równouprawnienia w kolejnych grupach zawodowych. Ale skutki tego będą też na pewno jakoś odczuwalne finansowo. Stąd pytanie. Z jakich źródeł projektodawca zapewni dodatkowe pieniądze potrzebne po wprowadzeniu zmian? Czy są już zaplanowane jakieś rezerwy finansowe, ale i kadrowe? Wiemy, że te służby to służby o zdecydowanej przewadze mężczyzn, ale teraz, kiedy będzie można korzystać z tych praw, w znacznie większym stopniu mogą wystąpić braki kadrowe. Trzeba by też przemyśleć taki tego skutek. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-216.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#EwaKierzkowska">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-217.2" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji pana Piotra Stachańczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#PiotrStachańczyk">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Pozwolę sobie odpowiedzieć na postawione pytania. Pierwsze pytanie dotyczyło Służby Więziennej. Służba Więzienna tu nie jest uwzględniona, ponieważ ustawa z 2010 r. o Służbie Więziennej nadała funkcjonariuszom Służby Więziennej tego typu uprawnienia. Ta służba ma te uprawnienia, takie jak w tej ustawie, z wyjątkiem art. 186.7 dotyczącego obniżania czasu pracy. Dlatego podkomisja i komisja słusznie nie uwzględniły Służby Więziennej w tym projekcie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#PiotrStachańczyk">Nie mamy informacji i nie prognozujemy, ilu mężczyzn zamierza skorzystać z urlopu ojcowskiego. Wydaje się, patrząc na korzystanie z tego urlopu w innych gałęziach gospodarki, że pewnie będzie to proces narastający, bo to nowa instytucja, która będzie musiała się przyjąć. Nie przypuszczam, abyśmy mieli do czynienia z nagminnym korzystaniem z tego uprawnienia natychmiast po wejściu w życie ustawy, natomiast myślę, że świadomość możliwości korzystania z tego uprawnienia będzie systematycznie rosła.</u>
          <u xml:id="u-218.2" who="#PiotrStachańczyk">Jeśli chodzi o pytanie pan posła Pawlaka odnoszące się do zapisów dotyczących ciąży, to one są podobne w różnych ustawach. Dyskutowano o nich z Biurem Legislacyjnym i naszym zdaniem są takie, jakie być powinny, a wyróżnianie, że to uprawnienie jest dla mężczyzn, a to dla kobiet nie jest konieczne. To jest dobrze napisane i tak powinno zostać.</u>
          <u xml:id="u-218.3" who="#PiotrStachańczyk">Jeśli chodzi o wypłaty, to przepisy dotyczące wypłat związane są z pragmatyką. Jeżeli w danej służbie te wypłaty tak się nazywają, to tak się nazywają, a jeżeli w straży pożarnej inaczej, to w tej ustawie też jest inaczej. Pragmatyki służb są jednak różne. To był największy problem i przyczyna wielu opóźnień, że pewne ujednolicone przepisy należało rzucić na różniącą się między sobą siatkę pragmatyk różnych służb mundurowych.</u>
          <u xml:id="u-218.4" who="#PiotrStachańczyk">Jeśli chodzi o skalę problemu dotyczącego liczby zwolnień dyscyplinarnych czy zwolnień osób, które na przykład zostały prawomocnie skazane akurat w ciąży i wtedy są zwalniane, to na to pytanie jesteśmy w stanie odpowiedzieć wyłącznie na piśmie, bo to są dość szczegółowe dane, którymi nie dysponujemy.</u>
          <u xml:id="u-218.5" who="#PiotrStachańczyk">Środki na świadczenia, w związku z tym, że wiemy, iż ustawa ma wejść w życie, są zapewnione w budżetach poszczególnych służb mundurowych.</u>
          <u xml:id="u-218.6" who="#PiotrStachańczyk">Jeżeli chodzi o dwóch funkcjonariuszy, to jest to sytuacja teoretyczna. Wydaje się, że jeżeli nie uda się tego uzgodnić pomiędzy funkcjonariuszami, ewentualnie pomiędzy funkcjonariuszami i właściwymi przełożonymi, to być może będzie musiał decydować sąd rodzinny, jak w przypadkach kiedy standardowo nie dochodzi do zgody między rodzicami w sprawie podejmowania decyzji odnośnie do dziecka. Wydaje się to raczej mało prawdopodobne. Na gorąco zastanawialiśmy się w gronie prawników, jak to można rozwiązać, i wydaje się, że ostateczna decyzja powinna być decyzją sądu rodzinnego i opiekuńczego.</u>
          <u xml:id="u-218.7" who="#PiotrStachańczyk">I to byłyby wszystkie pytania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-218.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#EwaKierzkowska">Czy pani sprawozdawca komisji zabierze głos?</u>
          <u xml:id="u-219.2" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-219.3" who="#EwaKierzkowska">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-219.4" who="#EwaKierzkowska">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-219.5" who="#EwaKierzkowska">Wysoka Izbo! Powinniśmy przystąpić do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw, ale nie ma posła sprawozdawcy tej komisji.</u>
          <u xml:id="u-219.6" who="#komentarz">(Głos z sali: A kto nim jest?)</u>
          <u xml:id="u-219.7" who="#EwaKierzkowska">Proszę?</u>
          <u xml:id="u-219.8" who="#EwaKierzkowska">Pan poseł Andrzej Czuma.</u>
          <u xml:id="u-219.9" who="#EwaKierzkowska">W związku z tym ogłaszam 5-minutową przerwę.</u>
          <u xml:id="u-219.10" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 16 min 47 do godz. 16 min 59)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#EwaKierzkowska">Wznawiam obrady.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#EwaKierzkowska">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw (druki nr 3420 i 3980).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Andrzeja Czumę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#AndrzejCzuma">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie i Panowie! Panie Ministrze! Jako sprawozdawca Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka mam zaszczyt prosić Wysoki Sejm o uchwalenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw, druki nr 3420 i 3980.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#AndrzejCzuma">Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka po przeprowadzeniu pierwszego czytania oraz rozpatrzeniu projektu ustawy na posiedzeniach w dniach 24 lutego oraz 17 marca wnosi, aby Wysoki Sejm uchwalić raczył załączony projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-223.2" who="#AndrzejCzuma">Rozumiem, że na temat tej ustawy zostanie przeprowadzona dyskusja, tak więc nie będę streszczał stanowiska komisji w tej sprawie, tylko będziemy czekali na pytania. Bardzo dziękuję, pani marszałek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-224.1" who="#EwaKierzkowska">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-224.2" who="#EwaKierzkowska">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-224.3" who="#EwaKierzkowska">Proszę pana posła Roberta Kropiwnickiego o zabranie głosu w imieniu klubu Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#RobertKropiwnicki">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Z dużą radością mogę zarekomendować stanowisko klubu Platforma Obywatelska w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#RobertKropiwnicki">Na temat projektu dyskutowaliśmy w komisji i w podkomisji, która przyjęła jego wersję ostateczną. Zmiany idą w dwóch kierunkach, moim zdaniem bardzo słusznych. Z jednej strony chodzi o ograniczanie popytu na narkotyki, a z drugiej - o ograniczanie podaży. To są szalenie ważne regulacje, które mają na celu ułatwienie leczenia osób uzależnionych, to jest bardzo ważny element. Nie może być tak, że jak raz coś się zrobiło, to nie będzie się tego zmieniało. Jednak jest problem, liczba osób uzależnionych wzrasta, podobnie jak liczba osób, które są skazywane; to nie rozwiązuje problemu uzależnień i dlatego uważam, że zmiany są szalenie potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-225.2" who="#RobertKropiwnicki">Jeśli chodzi o pierwszy kierunek, to przede wszystkim ważne jest ułatwienie leczenia osób skazanych, bo to jest duży problem. Osoby są skazywane, odbywają karę więzienia, ale nadal są uzależnione, problem społeczny wciąż występuje. W związku z tym w projekcie ustawy wprowadza się możliwość zawieszenia odbywania kary, przerwania kary lub nawet jej warunkowego umorzenia, ale tylko wtedy, jeżeli do końca kary pozostało nie więcej niż 2 lata. To jest ważna regulacja. Z kolei coś, czego brakowało w naszym systemie, czyli obowiązek zbierania informacji o osobie zatrzymanej nakładany na prokuratorów, chodzi o specjalistów. Jeżeli jest podejrzenie, że dana osoba jest uzależniona, to prokurator czy sąd muszą mieć tego świadomość, wiedzieć, od czego jest uzależniona i jak długo. Wtedy można egzekwować przepisy, czyli skierować ją na leczenie, wspomagać je. To bardzo ważne. Pamiętajmy, że uzależnienie to choroba. Sądy muszą mieć narzędzia do skutecznego kontrolowania osób uzależnionych, żeby wspierać je w leczeniu. Myślę, że to powinno być dla nas najważniejsze.</u>
          <u xml:id="u-225.3" who="#RobertKropiwnicki">I drugi kierunek, czyli ograniczanie podaży poprzez skuteczne ściganie, co też jest bardzo ważne. Dzisiaj mamy około 10 tys. skazanych za posiadanie małej, znacznej bądź nieznacznej ilości narkotyków. Jednak skuteczność systemu prawnego i sądowego jest, można powiedzieć, niewielka, system jest zamulony. Spraw jest bardzo dużo, przez co sprawy duże i małe się mieszają.</u>
          <u xml:id="u-225.4" who="#RobertKropiwnicki">Ważne jest, żeby oddzielić sprawy istotne od nieistotnych. W ten sposób będzie można pomagać tym, którzy wpadają w te sidła przez przypadek, i tym bardziej ścigać te osoby, które żyją z nielegalnych działań, i skuteczniej je karać.</u>
          <u xml:id="u-225.5" who="#RobertKropiwnicki">W proponowanym w nowelizacji art. 62a wprowadza się możliwość umorzenia postępowania, ale związane są z tym bardzo obostrzone przepisy - proszę o tym pamiętać - chodzi o sytuację, kiedy ilość jest nieznaczna, kiedy jest na własny użytek i jeżeli orzeczenie kary jest niecelowe. To jest bardzo ważny element, że mowa jest o ilości nieznacznej. Na posiedzeniu komisji toczyła się na ten temat gorąca dyskusja, co znaczy: nieznaczna. Nie da się, proszę państwa, wprowadzić w ustawie zapisu, gdzie zdefiniowana byłaby wyraźnie gramatura wszystkich poszczególnych środków psychotropowych. Byłoby to niecelowe i pewnie średnio raz w miesiącu musielibyśmy nowelizować tę ustawę. Pozostawmy to ocenie sądów i prokuratury. Dotyczy to też sformułowania: na własny użytek. To też jest jednak dość ocenne, ale chodzi o taką sytuację pozytywną, kiedy można łatwo określić, czy dana osoba posiada te środki na własny użytek, czy też nie. Generalnie cała ta sytuacja jest warunkowa. Proszę bowiem pamiętać, że art. 62 pozostaje, jest zmieniony, ale, można powiedzieć, w pozytywnym kierunku, ponieważ zwiększamy górne granice. To jest bardzo ważne. Ta nowelizacja, czyli dodanie art. 62a, ma na celu właśnie odmulenie sądów, zwiększenie skuteczności ścigania, jak również ochronę młodzieży przed więzieniem po to, żeby ta młodzież się nie degenerowała, żeby wyłapywać to na wcześniejszym etapie.</u>
          <u xml:id="u-225.6" who="#RobertKropiwnicki">Wysoki Sejmie, odczytam jeszcze tylko szybko trzy krótkie poprawki zgłoszone w trakcie prac nad projektem.</u>
          <u xml:id="u-225.7" who="#RobertKropiwnicki">Poprawka 1. dotyczy art. 1, gdzie w zmianie 18. lit. a projektu ustawy ust. 1 w art. 72 otrzymuje brzmienie: Jeżeli osoba uzależniona lub używająca szkodliwie substancji psychoaktywnej, której zarzucono popełnienie przestępstwa pozostającego w związku z używaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej, zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat pozbawienia wolności, podda się leczeniu, rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym prowadzonym przez zakład opieki zdrowotnej lub inny podmiot działający w ochronie zdrowia, prokurator może zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie.</u>
          <u xml:id="u-225.8" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-225.9" who="#RobertKropiwnicki">Ust. 2. Po podjęciu postępowania prokurator, uwzględniając wyniki leczenia, rehabilitacji lub udziału w programie edukacyjno-profilaktycznym, postanawia o dalszym prowadzeniu postępowania albo występuje do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania.</u>
          <u xml:id="u-225.10" who="#RobertKropiwnicki">Poprawka 2. Art. 2 projektu otrzymuje brzmienie: W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny w art. 67 § 3 otrzymuje brzmienie: Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd zobowiązuje sprawcę do naprawienia szkody w całości albo w części, a może na niego nałożyć obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 1–3, 5 do 6a, 7a lub 7b, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 lub nawiązkę oraz zakaz prowadzenia pojazdów wymieniony w art. 39 pkt 3, do lat 2. Nakładając na sprawcę przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej obowiązek wymieniony w art. 72 § 1 pkt 7b, sąd określa sposób kontaktu sprawcy z pokrzywdzonym.</u>
          <u xml:id="u-225.11" who="#RobertKropiwnicki">Poprawka 3. Art. 8 projektu otrzymuje brzmienie: Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 5 lit. b, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia, oraz art. 2, który wchodzi w życie z dniem 2 stycznia 2012 r.</u>
          <u xml:id="u-225.12" who="#RobertKropiwnicki">Dziękuję bardzo. Rekomenduję Wysokiej Izbie ten projekt ustawy i bardzo proszę o jego przyjęcie. Przepraszam za przedłużenie.</u>
          <u xml:id="u-225.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu panią posłankę Iwonę Arent, która przedstawi stanowisko klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#IwonaArent">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko dotyczące sprawozdania Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw, druki nr 3420 i 3980.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#IwonaArent">Jeśli chodzi o ogólną charakterystykę tego projektu, to stanowi on obszerne uzupełnienie regulacji prawnych zawartych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w szczególności w zakresie wyjaśniania podstawowych pojęć, uzupełniania przepisów karnych, dostosowania przepisów do prawa unijnego, dookreślenia kompetencji podmiotów, których działania są funkcjonalnie powiązane z zabezpieczeniem środków odurzających i ich niszczeniem. W projekcie tym zawarte są także rozwiązania nowatorskie, takie jak zakaz reklamy środków nazywanych dopalaczami, a także wprowadzenie instytucji umorzenia postępowania w wypadku posiadania przez sprawcę nieznacznej ilości środków odurzających na własny użytek oraz modyfikacja przesłanek warunkowego umorzenia postępowania karnego w sprawach osób uzależnionych.</u>
          <u xml:id="u-227.2" who="#IwonaArent">Oczywiście w tej ustawie są pewne dobre rozwiązania, zresztą nieliczne, ale nie będę o nich mówiła, bo szkoda mi czasu. Przejdę od razu do złych rozwiązań, które właściwie dyskwalifikują tę ustawę. Dotyczą one wprowadzenia instytucji umorzenia postępowania w wypadku posiadania przez sprawcę nieznacznej ilości środków odurzających na własny użytek i modyfikacji przesłanek warunkowego umorzenia postępowania karnego w sprawach osób uzależnionych. Uważamy, że rozwiązania dotyczące tej materii są nie do przyjęcia i nie możemy się na nie zgodzić.</u>
          <u xml:id="u-227.3" who="#IwonaArent">Teraz przejdę do konkretów. W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość zostały złożone trzy wnioski mniejszości. We wszystkich wnosimy o skreślenie niebezpiecznych według nas przepisów. Przechodzę do szczegółów. W poprawce 13. do art. 56 ust. 3 jest mowa o znacznej ilości środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej. Co to znaczy „znaczna ilość” albo „nieznaczna ilość”? Na jakiej podstawie i kto będzie oceniał, jaka ilość jest znaczna, a jaka nieznaczna? Jeżeli biegły będzie oceniać, czy mamy do czynienia ze znaczną, czy z nieznaczną ilością, to może dojść do sytuacji, że tak naprawdę to właśnie biegły będzie wydawał wyroki, a nie sędzia, to po pierwsze.</u>
          <u xml:id="u-227.4" who="#IwonaArent">W poprawce 15. po art. 62 dodaje się art. 62a, w którym jest mowa o tym, że można umorzyć postępowanie przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia w przypadku posiadania środków odurzających lub psychotropowych w ilości nieznacznej, przeznaczonych na własny użytek sprawcy. Zdecydowanie jesteśmy za wykreśleniem tej zmiany, jest ona bardzo niebezpieczna, zresztą, tak jak mówiłam, został zgłoszony wniosek mniejszości. Ponownie pytamy, co to znaczy „nieznaczna ilość”. Do tej pory nie ma na ten temat orzecznictwa, nie wiadomo, co to znaczy „nieznaczna ilość”. To orzecznictwo musi się dopiero ukształtować. Na jakiej zasadzie sędziowie będą oceniać, czy to jest nieznaczna ilość? Mówiłam już o tym wcześniej.</u>
          <u xml:id="u-227.5" who="#IwonaArent">Jeżeli przyjmiemy ten zapis, to jaki może być mechanizm działania dilerów narkotykowych i mafii narkotykowej? Ten mechanizm może być następujący: Policja łapie osobę posiadającą pewną ilość narkotyków, nie oceniając, czy jest to ilość znaczna, czy nieznaczna. Sprawa trafia do prokuratury, a potem do sądu. Sąd orzeka o umorzeniu postępowania, bowiem ocenia, że osoba ta posiadała nieznaczną ilość narkotyków. Osoba taka nie ponosi żadnej odpowiedzialności, bowiem nie była do tej pory karana. Po tym wydarzeniu nadal pozostaje osobą niekaraną i ponownie może nosić przy sobie tzw. nieznaczną ilość narkotyków, może je rozprowadzać w małych ilościach i sytuacja może się wielokrotnie powtarzać. Taki diler narkotykowy może być łapany wiele razy i pozostawać bezkarny. Będzie nosił narkotyki w małych ilościach, mówiąc, że to na użytek własny, i pozostanie bezkarny, niestety. Taki diler będzie osobą wcześniej niekaraną i postępowania wobec niego mogą być przez cały czas umarzane. Doprowadzi to de facto do legalizacji wszelkich narkotyków, nie tylko miękkich, o czym się tu głośno mówi, ale i twardych, czyli wszelkich narkotyków.</u>
          <u xml:id="u-227.6" who="#IwonaArent">Poprawka 18. prowadzi do tego, że w przypadku osoby uzależnionej lub używającej narkotyków - mówię nieco w skrócie - której zarzucono przestępstwo zagrożone karą do pięciu lat pozbawienia wolności, prokurator może zawiesić postępowanie do czasu zakończenia leczenia, jeżeli taka osoba podda się leczeniu.</u>
          <u xml:id="u-227.7" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-227.8" who="#IwonaArent">Jeszcze króciutko dokończę.</u>
          <u xml:id="u-227.9" who="#IwonaArent">Wspomnę tu, że to zawieszenie następuje na etapie postępowania prokuratorskiego. Kto będzie kontrolował, czy taka osoba się leczy? Przecież nikt tego nie będzie monitorował. Jaki będzie system monitorowania osób poddających się leczeniu? Do tej pory nie słyszałam, żeby ktoś prowadził taki monitoring.</u>
          <u xml:id="u-227.10" who="#IwonaArent">Skracając, żeby nie przekroczyć czasu, powiem tylko, że w ten sposób osoba używająca narkotyków może popełniać bezkarnie czyny zagrożone do 5 lat pozbawienia wolności, w nieskończoność obiecując za każdym razem, że będzie się leczyła, deklarując chęć leczenia. Natomiast nikt nie będzie monitorował tego, czy taka osoba rzeczywiście poddała się leczeniu czy nie. Poprawka 19. właściwie dotyczy tej samej materii, że można zawiesić, tylko już po wyroku, zdaje się... tak, w czasie odbywania już kary.</u>
          <u xml:id="u-227.11" who="#IwonaArent">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Z ustawy tej oczywiście cieszą się dilerzy narkotykowi, mafia narkotykowa. Będą dawać do ręki nastolatkom, i nie tylko im, małe ilości narkotyków, zachęcając ich do tego, aby roznosili i sprzedawali je w terenie. Nastolatki, osoby roznoszące, zostaną wyedukowane przez dilerów, że w razie czego, jeśli zostaną złapane, mają mówić, że to jest na ich własny użytek. Czy o to nam chodziło w walce ze zjawiskiem używania narkotyków, rozprowadzania narkotyków wśród dzieci i młodzieży przez mafie narkotykowe, przez dilerów? Na zakończenie kieruję pytanie do pana ministra. Nie wiem, czy u was w ministerstwie jest bałagan bądź może nie ma porozumienia między Kancelarią Prezesa Rady Ministrów a ministerstwem, bowiem w „Śniadaniu mistrzów” - sobota czy niedziela, nie pamiętam - pan premier Donald Tusk...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#EwaKierzkowska">Pani poseł, proszę o finał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#IwonaArent">...nie wiedział, że taka ustawa jest w Sejmie. Na pytanie o legalizację narkotyków nawet w małych ilościach odpowiedział, że za jego premierostwa nigdy...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#IwonaArent">...w życiu taka ustawa nie wejdzie w życie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-231.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Bo nie wejdzie.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Marek Balicki, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#MarekBalicki">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#MarekBalicki">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przemawiać w imieniu klubu Sojuszu Lewicy Demokratycznej i na wstępie powiem, że dobrze, iż taka kolejność wypowiedzi z uwagi na wielkość klubów została ustalona, gdyż warto sięgnąć do tego, co się działo w ostatnich 10 czy 11 latach, i przypomnieć sobie, że w październiku 2000 r. przepisy dotyczące przeciwdziałania narkomanii zostały znacznie zaostrzone; wprowadzono przepisy umożliwiające karanie również za posiadanie niewielkich ilości narkotyków na własny użytek. Jedni uważali, że taka represyjność, zaostrzenie kar rozwiąże problem narkomanii w Polsce, inni upatrywali w tym takiego - jak to określają eksperci - instrumentu kryminalizacji zastępczej, czyli celem miało być stworzenie podstaw do efektywnego ścigania i karania osób zajmujących się dystrybucją, czyli tych, o których pani poseł mówiła, dilerów. I co się okazało? Okazało się to, co w zasadzie wielu ekspertów przewidywało, że połączenie takiej instytucjonalnej racjonalności działania policji z naturą przestępstwa posiadania narkotyków stanowi mieszankę czegoś, co będzie prowadzić do bankructwa przy takich założeniach, jakie przyjęto. Jak to bowiem jest? Największą grupę posiadaczy stanowią konsumenci, użytkownicy, więc stosunkowo łatwo jest zidentyfikować, które to są osoby, a z drugiej strony stwierdzenie przestępstwa jest tożsame z wykryciem sprawcy. Jeśli więc policja będzie chciała poprawić swoje statystyki, to zatrzymując konsumentów, poprawi statystyki, bo za każdym razem konsument będzie sprawcą. Jest to bowiem takie przestępstwo, gdzie ofiara jest sprawcą. I co? Po tych 10 latach mamy kompromitację tego podejścia, tego złego prawa i to na dodatek kompromitację, która kosztuje nas rocznie - jak to wyliczył Instytut Spraw Publicznych - 80 mln zł. Podaż się zwiększyła, popyt się zwiększył, ceny spadły, czyli nic się nie udało. Słusznie rząd stwierdził w uzasadnieniu do ustawy, że założenia tamtej zmiany legislacyjnej, a więc ograniczenie konsumpcji, ograniczenie podaży, skuteczniejsze ściganie zorganizowanej przestępczości, nie zostały zrealizowane, nie powiodły się. Czyli nie tędy droga. Ale to dopiero połowa problemu, bo ustawa - jak rząd wskazuje słusznie na podstawie wielu ekspertyz i konferencji, które w ostatnich latach się odbywały - doprowadziła nie tylko do tego, że jest nierealna, pojawiły się bowiem także niekorzystne zjawiska. Niekorzystne zjawiska polegają na tym, pani poseł, że właśnie tego typu ostrze skierowane w konsumentów udaremnia penetrację środowisk zajmujących się wielkim handlem należącym do zorganizowanej przestępczości, czyli tych środowisk, które wprowadzają zakazane środki do obrotu. A ponadto wykreowaliśmy - zresztą pani to powiedziała, tylko chyba chciała pani powiedzieć, co innego - wielką grupę nowych przestępców, czyli nie o to chodziło. Ustawa w tych represyjnych punktach nie spełniła swoich zadań. Trzeba powiedzieć, że władze publiczne muszą kierować się zasadą celowości, a celowość oznacza, że osiągamy te zamierzenia, które planowaliśmy. Jeśli ich nie osiągamy, to działanie jest niecelowe, a najgorzej, jeśli nie dość, że nie daje rezultatów, to jeszcze przynosi szkody, tak jak w przypadku tego prohibicyjnego, restrykcyjnego, represyjnego podejścia do polityki narkotykowej. Dlatego polityka wymaga zmiany, oczywiście opartej na faktach, na dowodach, nie na emocjach, tylko na przesłankach empirycznych.</u>
          <u xml:id="u-233.2" who="#MarekBalicki">Trzeba powiedzieć, że w tym kierunku idzie projekt skierowany przez rząd do Sejmu, który dzisiaj omawiamy. On też jest fragmentaryczny, mimo że nie dotyczy tylko art. 62, który wzbudza największe emocje, i nie jest to jeszcze to, czego byśmy oczekiwali: zasadniczej reorientacji polityki narkotykowej w Polsce, ale niewątpliwie jest to krok w dobrym kierunku, zwłaszcza art. 62, który będzie umożliwiał umorzenie postępowania jeszcze przed wszczęciem śledztwa.</u>
          <u xml:id="u-233.3" who="#MarekBalicki">Trzeba jednak powiedzieć... Zmierzam tu już do poprawek, które przygotowaliśmy i które chcę zgłosić w imieniu klubu Sojusz Lewicy Demokratycznej. Jeden wiosek mniejszości złożyliśmy w czasie posiedzenia komisji. Trochę zmodyfikowaliśmy tę poprawkę, którą dzisiaj złożę. Chodzi bowiem jednak o to, żeby dać możliwość odróżnienia przypadków konsumenckiego posiadania na własny użytek od posiadania komercyjnego. Najlepsze kryterium to jest kryterium ilościowe. Jeśli to kryterium ma funkcjonować, to jest potrzebny jakiś instrument, uważamy, że w postaci rozporządzenia wydanego przez ministra sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem zdrowia, instrument, który zawierałby taką legalną definicję niewielkiej ilości.</u>
          <u xml:id="u-233.4" who="#MarekBalicki">Dlaczego? Dlatego że - jest to chyba zresztą zawarte również w uzasadnieniu do ustawy - jak dokonamy analizy wyroków, to okaże się, że w przypadku posiadaczy marihuany 80% wyroków dotyczyło posiadania ilości do 3 g, czyli ilości, która jest wielokrotnie niższa niż uznawany w Europie standard kilkunastu czy dwudziestu kilku gramów, które to wielkości są uznawane za wielkości na własny użytek.</u>
          <u xml:id="u-233.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-233.6" who="#MarekBalicki">Już kończę, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-233.7" who="#MarekBalicki">Dlatego uważamy, że jeśli założenie, które jest zawarte w art. 62a, żeby odwrócić kierunek ostrza represyjności, ma być skuteczne i efektywne, to trzeba dać delegację do tego rozporządzenia. Uważamy, że w przypadku najczęstszych narkotyków, czyli, panie pośle, chodzi nie o wszystkie, tylko o te, które są najczęściej w konsumpcji, takie rozporządzenie powinno być wydane.</u>
          <u xml:id="u-233.8" who="#MarekBalicki">Chciałbym zgłosić jeszcze jedną poprawkę, która nie jest poprawką zgłoszoną w imieniu klubu Sojusz Lewicy Demokratycznej, ale w imieniu części posłów, również posłów niezrzeszonych, polegającą na tym, żeby przy tej okazji wyprostować pewną sprzeczność, jaka jest zawarta w ustawie, bo wiele narkotyków, czyli substancji, których kwestie reguluje ustawa, np. morfina, jest używanych również w celach leczniczych, mimo że są to twarde narkotyki. Jak wiemy, w wielu krajach produkty te są zarejestrowane i dopuszczone do obrotu, również marihuana jest używana i stosowana do celów medycznych, ale ona została zawarta w dwóch załącznikach czy w jednym załączniku, w załączniku nr 1, ale w dwóch tabelach. Z jednej wynika, że jest możliwe jej użycie do celów medycznych, ale z tabeli IV-N wynika, że tylko do eksperymentów czy do celów weterynaryjnych. To jest nieporozumienie, które przy tej okazji warto wyprostować. Dlatego zgłaszamy również taką poprawkę.</u>
          <u xml:id="u-233.9" who="#MarekBalicki">Na zakończenie chciałbym przypomnieć, bo nikt tego nie powiedział, że ta nowelizacja może być dokonana dzięki poprzedniemu ministrowi sprawiedliwości czy jeszcze poprzedniemu, przed panem ministrem Czumą, dzięki panu prof. Ćwiąkalskiemu, a także dzięki temu, że w sposób racjonalny próbował...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#MarekBalicki">...wprowadzić tę zmianę w polityce narkotykowej, czyli powołał zespół ekspertów pod kierunkiem prof. Krajewskiego z Krakowa, znanego wszystkim wybitnego prawnika...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#EwaKierzkowska">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#MarekBalicki">...zajmującego się sprawami narkomanii. Dlatego możemy mieć projekt, który klub Sojusz Lewicy Demokratycznej poprze.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#MarekBalicki">I ostatnie zdanie, pani marszałek. To cytat - to też nawiązanie do wystąpienia pani posłanki Arent - z wypowiedzi Raymonda Kendalla, który jako sekretarz generalny Interpolu powiedział takie słowa, odnosząc się do konsumentów, użytkowników narkotyków: ściganie tysięcy osób podporządkowujących się prawu we wszystkich innych dziedzinach życia jest hipokryzją i afrontem dla praw jednostki, człowieka i obywatela. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-237.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-237.3" who="#komentarz">(Poseł Iwona Arent: Mam inne zdanie.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Stanisław Olas, przedstawiając stanowisko klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#StanisławOlas">Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu posłów Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawić stanowisko klubu dotyczące rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw. Powyższy projekt zawiera regulacje mające służyć zwiększeniu możliwości penetracji przez organy ścigania środowisk przestępczych wprowadzających do obrotu substancje odurzające. Kładzie się w nim nacisk na potrzebę podejmowania działań o charakterze profilaktycznym, edukacyjnym i terapeutycznym, mających służyć przeciwdziałaniu narkomanii. Ustawa swoim zasięgiem obejmuje organy wymiaru sprawiedliwości, organy ścigania, w tym Policję, Straż Graniczną, Państwową Straż Pożarną, Inspekcję Sanitarną, a także Służbę Celną, Wojskowy Instytut Techniki Inżynieryjnej, Ministerstwo Zdrowia, Państwową Inspekcję Farmaceutyczną, Ministerstwo Finansów, Ministerstwo Środowiska. Koszty wynikające z ustawy zostaną sfinansowane przez poszczególnych dysponentów odpowiedzialnych za realizację nowych zadań.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#StanisławOlas">Projektowana ustawa będzie oddziaływać na bezpieczeństwo publiczne poprzez uregulowanie zasad postępowania z dowodami niebezpiecznymi, np. bronią, amunicją, substancjami trującymi, duszącymi, parzącymi, radioaktywnymi oraz psychotropowymi. Ustawa może wpłynąć na funkcjonowanie przedsiębiorstw dokonujących transportu i utylizacji odpadów niebezpiecznych. Będzie mieć ona pozytywny wpływ na ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska.</u>
          <u xml:id="u-239.2" who="#StanisławOlas">Należy podkreślić, że zbierane przez upoważnione podmioty informacje na temat używania przez podejrzanego środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych przyczynią się do zwiększenia liczby osób podejmujących leczenie i terapię. Umożliwi to również organom prokuratury i sądu stosowanie w szerszym zakresie regulacji zawartych w ustawie. Projekt ustawy nie jest regulowany prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-239.3" who="#StanisławOlas">Pani Marszałek! Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego popiera rozwiązania zawarte w rządowym projekcie ustawy. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-239.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#EwaKierzkowska">Pani poseł Iwona Arent złoży wniosek.</u>
          <u xml:id="u-240.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#IwonaArent">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#IwonaArent">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Nie trafiły do mnie żadne argumenty moich kolegów z innych ugrupowań. Nadal nie zgadzam się z tym, co państwo mówiliście. Uważam, że ta ustawa jest zła. W związku z tym w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość wnoszę o odrzucenie projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-241.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#EwaKierzkowska">Do zadania pytań zapisało 15 pań i panów posłów.</u>
          <u xml:id="u-242.2" who="#EwaKierzkowska">Czy ktoś z państwa chce się dopisać?</u>
          <u xml:id="u-242.3" who="#EwaKierzkowska">Pani poseł Sobecka. Bardzo proszę.</u>
          <u xml:id="u-242.4" who="#EwaKierzkowska">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-242.5" who="#EwaKierzkowska">Czas na zadanie pytania: 1 minuta.</u>
          <u xml:id="u-242.6" who="#EwaKierzkowska">Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Jan Warzecha, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#JanWarzecha">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Proponowany art. 62a zakłada, że wobec osoby, która posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe w nieznacznej ilości, na własny użytek, będzie można umorzyć postępowanie również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczność popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#JanWarzecha">Panie ministrze, proszę odpowiedzieć, czy ten przepis nie jest szkodliwy społecznie i czy nie idzie za daleko, czy nie będzie odbierany jako pozwolenie na posiadanie i używanie nieznacznej ilości narkotyków. Aktualnie karze się za dopalacze. Dlaczego posiadanie nieznacznej ilości narkotyków miałoby stać się dozwolone? Jak się ma zakaz dotyczący dopalaczy do proponowanej liberalizacji, jeśli chodzi o narkotyki? Komu tak naprawdę na tym zależy? Czy świadomość bezkarności nie spowoduje wzrostu liczby narkomanów, rozwoju zabójczego biznesu i prosperity dilerów oraz mafii narkotykowych? Czy o to chodzi projektodawcom, rządowi Donalda Tuska? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-243.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#EwaKierzkowska">Pytania zada pan poseł Kazimierz Smoliński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#KazimierzSmoliński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#KazimierzSmoliński">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mam następujące pytanie. Na posiedzeniu komisji już pierwotnie o tym mówiliśmy, ale nie uzyskałem informacji, dlaczego zapis w art. 62 już na etapie wstępnym stwarza niejasności chociażby co do tego, że jest mowa o ilości nieznacznej, a następnie, po przecinku, przeznaczonej na własny użytek. Czy to oznacza, że są dwie przesłanki: jedna dotycząca ilości nieznacznej i druga dotycząca ilości przeznaczonej na własny użytek? Czy nie należałoby tu wprowadzić spójnika, żeby nie było wątpliwości, że chodzi o ilość i nieznaczną, i przeznaczoną na własny użytek? To jest pierwsze pytanie.</u>
          <u xml:id="u-245.2" who="#KazimierzSmoliński">Pytanie drugie. Dlaczego w zakresie przesłanek możliwości umorzenia postępowania jest wskazany stopień społecznej szkodliwości, a nie zostało określone, jaki to ma być stopień? W takiej sytuacji praktycznie przy każdym stopniu, nawet znacznym, można umorzyć postępowanie. Uważam, że powinno być wyraźnie określone, jaki powinien być stopień, niezależnie od tego, że w ogóle nie zgadzam się z tym zapisem, ale jeżeli projektodawcy będą chcieli nad nim na siłę, że tak powiem, procedować i go uchwalić, to należy go przyjąć przynajmniej w takim kształcie, żeby nie budził wątpliwości i aby można go było w jakikolwiek sposób stosować.</u>
          <u xml:id="u-245.3" who="#KazimierzSmoliński">W art. 72 i 73a jest mowa o możliwości leczenia i w tym zakresie zawieszenia postępowania prokuratorskiego lub przerwy w wykonaniu kary. Jakie mechanizmy zostały przewidziane w ustawie, ponieważ ja ich nie dostrzegam, i czy ewentualnie byłaby możliwość dookreślenia, kto będzie monitorował osoby, które będą poddawały się leczeniu? Z reguły są to ośrodki otwarte. Kto będzie monitorował, czy te osoby rzeczywiście leczą się i zgodnie z warunkami, które zostały ustalone dla zawieszenia postępowania lub dla przerwy w wykonaniu kary? Na dzisiaj praktycznie nie wyobrażam sobie, żeby odbywało się takie monitorowanie. I kto miałby monitorować? To są przesłanki wskazujące, że nad tymi artykułami w tym kształcie nie można procedować i że one nie mogą być przyjęte. Jak najbardziej słuszny jest wniosek, żeby w całości zostały one odrzucone. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-245.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Dariusz Lipiński, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#DariuszLipiński">Bardzo dziękuję, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#DariuszLipiński">Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W uzasadnieniu do projektu ustawy napisano, iż wyniki badań empirycznych wskazują na to, że olbrzymia większość spraw o przestępstwa z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dotyczy posiadania dwóch środków, mianowicie marihuany i amfetaminy, przy czym znaczna część tych spraw to są sprawy drobne, dotyczące posiadania niewielkich ilości tych środków, przeznaczonych na cele własnej konsumpcji. Sprawy te angażują sporo czasu, sił i środków policji, prokuratury oraz sądów, w wielu przypadkach kończą się wyrokami skazującymi, a równocześnie można mieć zasadnicze wątpliwości co do korzyści społecznych, jakie z tego wynikają. Chciałbym zapytać pana ministra o badania empiryczne przywoływane w uzasadnieniu. Jeżeli Wysoka Izba przyjmie przedłożone propozycje nowelizacji ustawy, to o jaki rząd wielkości może zmniejszyć się liczba spraw o przestępstwa z art. 62 ust. 1 lub 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, a także liczba wyroków skazujących, jakie zapadają w tych sprawach? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-247.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-248.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Andrzej Jaworski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#AndrzejJaworski">Pani Marszałek! Wysoki Sejmie! Pytanie jest krótkie i zasadnicze: Jak to jest, że po tak wielkiej batalii, także PR-owskiej, telewizyjnej, walce z dopalaczami przez Donalda Tuska i jego rząd nagle wprowadza się możliwość zalegalizowania każdego narkotyku, każdego dopalacza, doprowadza się do takiej sytuacji, że właściwie nikt nie będzie za to karany, powołując się przy tym na różnego rodzaju autorytety, o których nigdy nie słyszeliśmy, które stwierdzają, że to jest właściwa droga itd.?</u>
          <u xml:id="u-249.1" who="#AndrzejJaworski">Czy rząd Platformy Obywatelskiej może jasno powiedzieć: tak, od dzisiaj jesteśmy za tym, żeby narkotyki można było posiadać w niewielkich ilościach i nikomu nic za to nie będzie grozić? A co stanie się w sytuacji, kiedy ta sama dana osoba pod wpływem narkotyku zażytego w małej ilości popełni poważne przestępstwo? Czy będzie ona musiała ponieść w związku z tym konsekwencje prawne? A jeżeli popełni ona akurat mniej poważne przestępstwo, to czy jest możliwe, iż nie poniesie odpowiednich konsekwencji prawnych, ponieważ będzie dużo lepiej traktowana? Czy takie konsekwencje prawne nie będą w związku z tym obowiązywały tutaj, że tak powiem, niekoniecznie z całą mocą prawną?</u>
          <u xml:id="u-249.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-249.3" who="#AndrzejJaworski">Nie jest tak, drodzy państwo, że wszystkie państwa na świecie nie mogą sobie poradzić z narkotykami. Jest bardzo dobrze, świetnie rozwijający się kraj, jakim jest Singapur, gdzie ten problem rozwiązano. Dyplomaci uważają, że tam są najbezpieczniejsze szkoły...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#AndrzejJaworski">...i nie ma żadnych problemów z narkotykami. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#komentarz">(Poseł Dariusz Lipiński: Na Białorusi też nie ma takich problemów.)</u>
          <u xml:id="u-251.3" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Jaworski: Na Białorusi? Wiecie, co tam się dzieje?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pani posłanka Maria Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#MariaNowak">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W uzasadnieniu omawianej dzisiaj nowelizacji ustawy czytamy, zacytuję: Pomimo zaostrzenia polityki karnej nie uzyskaliśmy wzrostu wykrywalności przestępstw związanych z tą kategorią przestępstw. Można nawet powiedzieć, że w tych właśnie obszarach aktywności obszarów ścigania obserwujemy istotną stagnację czy nawet regres.</u>
          <u xml:id="u-253.1" who="#MariaNowak">Panie ministrze, wiem, że rząd potrzebuje kolejnego sukcesu, aby premier mógł to ogłosić. Czy dokonując analizy właśnie tego stanu, tego, że nie ma efektów, ministerstwo doszło do jedynego słusznego wniosku zakładającego, że aby poprawić statystyki, trzeba zliberalizować prawo w tym zakresie i wtedy odniesie się sukces? Czy rząd naprawdę nie widzi, że wprowadzenie takiego właśnie prawa stanowi duże zagrożenie dla zdrowia naszego społeczeństwa, dla zdrowia ludzi, a zwłaszcza młodego pokolenia?</u>
          <u xml:id="u-253.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-253.3" who="#MariaNowak"> Czy rząd uważa, że za pomocą zaproponowanego rozwiązania dotyczącego zawieszenia czy nawet umorzenia postępowania w sytuacji, kiedy zostało popełnione przestępstwo, a przestępca zobowiąże się do podjęcia leczenia, może cokolwiek poprawić? Przecież można się zobowiązać do leczenia...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#MariaNowak">...i absolutnie się z tego nie wywiązać. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-255.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Kazimierz Gołojuch, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#KazimierzGołojuch">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Analizując projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw, napotykamy nieprecyzyjne zapisy. Na przykład w art. 56 ust. 3 czytamy: Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Co to znaczy „znaczna ilość środków odurzających”? Jaką miarą będzie to badane? W innym artykule mamy do czynienia z nieznaczną ilością środków odurzających. Co znaczy „nieznaczna ilość środków odurzających”?</u>
          <u xml:id="u-257.1" who="#KazimierzGołojuch">W art. 24 ust. 5 mamy do czynienia z zapisem „ilość niezbędna do przeprowadzenia badań potwierdzających popełnienie przestępstwa”. Jaka jest ta ilość niezbędna? W kolejnym artykule czytamy o środkach odurzających na własny użytek. Jak stwierdzić, czy chodzi o własny użytek, czy nie? Na podstawie takich zapisów będzie można kogoś skazać albo uniewinnić. Czy można pozwolić na wprowadzenie do tej ustawy takich zapisów? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-257.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-258.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Łukasz Zbonikowski.</u>
          <u xml:id="u-258.2" who="#EwaKierzkowska">Nie ma pana posła.</u>
          <u xml:id="u-258.3" who="#EwaKierzkowska">Pan poseł Janusz Cichoń, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-258.4" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#JanuszCichoń">Szanowna Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Narkotyki stanowią tak naprawdę klasyczny przykład dóbr niepożądanych, których konsumpcję państwo powinno ograniczać. Jeżeli spojrzymy na to z ekonomicznego punktu widzenia, to jest to konsekwencja faktu, że koszty społeczne konsumpcji takich dóbr jak narkotyki są wyższe niż koszty prywatne. Zakup jednej działki czy kilku działek oznacza także być może awanturę w domu, absencję w pracy, chorobę, a w dłuższej perspektywie wykluczenie społeczne. Tak na dobrą sprawę nie sposób tych kosztów oszacować, one są gigantyczne.</u>
          <u xml:id="u-259.1" who="#JanuszCichoń">Jedną z przesłanek umorzenia postępowania, którą zakładamy w projekcie, jest niska społeczna szkodliwość. Mam pytanie wobec tego, w jaki sposób chcemy ją oceniać, bo moim zdaniem jest to niewykonalne zadanie...</u>
          <u xml:id="u-259.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-259.3" who="#JanuszCichoń">‍...i w związku z tym uważam, że powinniśmy rozważyć możliwość wycofania się z tej przesłanki i pozostać przy dwóch podstawowych. Tutaj nigdy do końca nie będziemy obiektywni. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-259.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-260.1" who="#EwaKierzkowska">Pytania zada posłanka Anna Paluch, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-260.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#AnnaPaluch">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Dlaczego rząd ustami premiera Donalda Tuska obłudnie twierdzi, że nie legalizuje posiadania narkotyków? Zmiana ustawy dokonana w roku 2000 była podyktowana chęcią przeciwdziałania takim sytuacjom, że na przykład przyłapany z towarem diler narkotyków twierdził z niezmąconym spokojem, że posiada narkotyki na własny użytek. Wprowadzone w omawianym dziś projekcie ustawy zmiany, tzn. zapis art. 56 ust. 3 operujący pojęciem „znaczna ilość środków odurzających” itd. nigdzie niezdefiniowanym, a także zapis art. 62a pozwalający na umorzenie postępowania przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli przedmiotem czynu są środki „w ilości nieznacznej”, i znowu mamy niezdefiniowane pojęcie, dyskwalifikują ten projekt. A zatem pytam, dlaczego rząd wprowadza projekt ustawy o zmianie ustawy, z którego cieszą się mafie narkotykowe i dilerzy. Czy to ma być gest w stronę młodego pokolenia Polaków, żeby młodzi ludzie, zapaliwszy trawkę, przestali myśleć o braku życiowych perspektyw? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-261.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Stanisław Szwed, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#StanisławSzwed">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Czy panu jest znana opinia prezesa Sądu Najwyższego Lecha Gardockiego dołączona do projektu? Ja tylko zacytuję jeden fragment: W przedmiotowym projekcie ustawy proponuje się m.in. rozwiązania niespotykane w dotychczasowej procedurze karnej, mające umożliwiać organom procesowym niekiedy odstąpienie od ścigania za przestępstwo posiadania narkotyków, gdy w roli osoby podejrzewanej o jego popełnienie miała wystąpić osoba uzależniona od narkotyków. Można cytować inne opinie, prosiłbym, żeby się pan do tego ustosunkował.</u>
          <u xml:id="u-263.1" who="#StanisławSzwed">I druga wątpliwość dotycząca art. 72. W tym przepisie jest mowa o tym, że wobec osoby uzależnionej, której zarzucono popełnienie przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat, może być zawieszone postępowanie, może być wniosek o warunkowe umorzenie postępowania, również sąd może zastosować warunkowe umorzenie takiego czynu. Proszę, panie ministrze, o odpowiedź, jakich czynów to może dotykać. Mówię o nieprzekroczeniu 5 lat za czyny zagrożone karą 5 lat. Czy ten zapis nie stwarza sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do innych rodzajów przestępstw? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-263.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-264.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pani posłanka Elżbieta Streker-Dembińska, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#ElżbietaStrekerDembińska">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Z pewnością każdy z nas w swojej pracy poselskiej zetknął się ze skutkami, jakie w wielu rodzinach niesie narkomania. Mieliśmy i mamy tego przykłady. Ale często bywają też takie sytuacje, że syn czy córka zażywali narkotyki, zostali na tym złapani, a problem zaczął się w związku z ściganiem ich za posiadanie narkotyków. Oczywiście można powiedzieć, że każdy znajdzie wytłumaczenie dla swojego działania, ale nie sądzę, abyśmy nie pochylili się nad tą propozycją, o której od wielu, wielu lat mówił już pan doktor Marek Balicki, psychiatra, a więc osoba, która wie, o czym mówi i do kogo mówi. Mam takie pytania: Ile osób hospitalizowano w ostatnim czasie z uwagi na przedawkowanie narkotyków? Jaka jest śmiertelność? Czy przepisy wprowadzone w 2000 r. przyczyniły się do ograniczenia tych zjawisk? Ale mam również pytanie z innej beczki. Czy przewiduje się wprowadzenie akcyzy na narkotyki?</u>
          <u xml:id="u-265.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Zbigniew Kozak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#ZbigniewKozak">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W roku 2010 w Polsce 10 tys. osób zostało skazanych za małe porcje narkotyków. Rząd chce teraz wprowadzić zasadę, że w przypadku nieznacznej ilości narkotyków na własne cele sprawę będzie można umorzyć, a jednocześnie została podwyższona górna granica kary. Stąd moje pytanie: Czy ministerstwo, wprowadzając możliwość umorzenia sprawy przy tzw. nieznacznych ilościach środków odurzających, preferuje zasadę, że nieuchronność kary będzie decydująca, czy też, podwyższając górną granicę kary, opowiada się jednak za zasadą, że to wysokość kary będzie odstraszać od popełnienia przestępstwa? Tu jest pewna sprzeczność logiczna. I stąd drugie pytanie: Czy rząd Donalda Tuska nie zdaje sobie sprawy, iż przy tak dużej rozpiętości kar będzie to raj nie tylko dla dilerów, ale także dla kancelarii prawnych, a wszystko to kosztem ludzi chorych? Przestrogą może być sprawa dopalaczy, która pokazała, jak słabe jest państwo, a jak silny jest świat przestępczy. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#EwaKierzkowska">Głos ma pan poseł Marek Ast, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#MarekAst">Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Projekt wprowadza wymóg posiadania wykształcenia wyższego, ukończenia studiów wyższych w przypadku specjalisty terapii uzależnień. W tej chwili mamy wielu znakomitych terapeutów, którzy wykształcenia wyższego nie mają, a pracują w różnych organizacjach, instytucjach zajmujących się terapią osób uzależnionych. Między innymi są to osoby, które w przeszłości miały kontakt z narkotykami, z własnego doświadczenia po prostu wiedzą, czym jest choroba uzależnienia. W tej chwili już są zdrowe i prowadzą te terapie. Nie mają wykształcenia wyższego, są też często w takim wieku, że studiów wyższych nie będą mogły ukończyć. Co z tymi osobami? Czy one nadal będą mogły prowadzić terapię w tych instytucjach, na przykład w Monarze, czy nie?</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-270.1" who="#EwaKierzkowska">Pytanie zada pan poseł Artur Gierada, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-270.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#ArturGierada">Dziękuję, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#ArturGierada">Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Rząd Platformy Obywatelskiej słowami samego premiera Donalda Tuska wyraził swój stosunek do legalizacji nawet narkotyków miękkich. Art. 62a przede wszystkim nie ma na celu bronienia, wprost przeciwnie, ma na celu karanie dilerów i ma bronić osoby, które są przez nich pokrzywdzone. Jaką dzisiaj mamy sytuację? Mamy najbardziej restrykcyjne prawo w Unii Europejskiej, za posiadanie małej ilości narkotyków są kary do 3 lat więzienia. Ja państwu podam przykład świetnego sportowca niegdyś, dzisiaj młodego człowieka prowadzącego własną działalność gospodarczą, który został skazany właśnie za posiadanie pół grama marihuany. W czasie leczenia, bo poddał się kuracji, został znowu złapany, miał 2 gramy i teraz ma do odsiedzenia pół roku więzienia. Jest dalej poddawany kuracji. On prowadzi własną działalność gospodarczą, kiedy zostanie wsadzony do więzienia, to nikogo nie muszę przekonywać, że ta firma zniknie z naszego systemu funkcjonowania gospodarczego, a jemu w wyjściu właśnie z tej trudnej sytuacji, bo jest narkomanem i do tego się przyznaje, bycie w więzieniu na pewno nie pomoże.</u>
          <u xml:id="u-271.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-271.3" who="#ArturGierada"> Ja uważam, że to rozwiązanie jest bardzo dobre, panie ministrze, ale mam pytanie. Ten system rzeczywiście kosztuje 80 mln zł, a te pieniądze dałoby się o wiele lepiej wykorzystać, nie wsadzając narkomanów, a właśnie dilerów do więzienia. Ale biorąc pod uwagę to, że teraz policjanci m.in. będą mogli decydować o umorzeniu takiego postępowania, zastanawiam się, czy właśnie to będzie w interesie policji, bo wiemy, że z kolei policję też staramy się rozliczać z efektów - tzw. statystyki. I pytanie: Jak skłonić policjantów, żeby rzeczywiście bardzo obiektywnie podchodzili...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#ArturGierada">...do sprawy narkomanów, a nie starali się ich karać, poprawiając sobie te statystyki? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#EwaKierzkowska">Pani posłanka Anna Sobecka zada pytanie.</u>
          <u xml:id="u-274.2" who="#EwaKierzkowska">Oj, przepraszam, pan poseł Marek Matuszewski.</u>
          <u xml:id="u-274.3" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#MarekMatuszewski">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jakie środki finansowe zostały przekazane na profilaktykę w latach 2008–2010? Jakie środki będą przekazane na profilaktykę w roku bieżącym i w roku 2012? Jak udowodnić handlarzowi, że posiadane narkotyki nie są przeznaczone na użytek własny, lecz na handel? Posiada przy sobie legalną ilość narkotyków, chociaż nie wiadomo, jaka jest ta legalna ilość. Czy strona rządowa przewiduje podniesienie dolnej granicy kary za handel narkotykami oraz ich produkcję? Jaka będzie dolna granica wieku osoby, która według projektu będzie mogła posiadać narkotyki? Komu zależy na tym, aby ten projekt, który legalizuje posiadanie niewielkiej ilości narkotyków, wszedł w życie, bo wygląda na to, że grupy narkotykowe wygrały z grupami, które rozprowadzały dopalacze?</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#MarekMatuszewski">Panie ministrze, czy PR-owcy Platformy Obywatelskiej doradzili, aby taki projekt wprowadzić, bo wtedy w niektórych grupach wyborców można zyskać większe poparcie? Pan premier Tusk miał kiedyś, jak sam powiedział, pewne kontakty z tak zwaną trawką i widać, że tęsknota pozostała. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-275.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#EwaKierzkowska">Pytania zada pani posłanka Anna Sobecka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#AnnaSobecka">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-277.1" who="#AnnaSobecka">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Ustawa jest skandaliczna i do odrzucenia. Art. 62. Co to znaczy „nieznaczna ilość” narkotyków? Dla każdego człowieka może być ona różna, by wywołać odurzenie narkotyczne. „Własny użytek” i „nieznaczna ilość” to przesłanki, by doprowadzić naród do narkomanii. Otwiera to przy tym drogę dealerom narkotyków, którzy już teraz wchodzą do szkół podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-277.2" who="#komentarz">(Poseł Iwona Arent: Już weszli.)</u>
          <u xml:id="u-277.3" who="#AnnaSobecka">Prokurator i sąd mogą umorzyć postępowanie, gdy narkoman jest leczony. To według mnie może być zjawiskiem niekończącym się, zastępczym i usprawiedliwiającym nadużycia.</u>
          <u xml:id="u-277.4" who="#AnnaSobecka">I jeszcze jedna wątpliwość. Wszelkie nałogi zaczynają się od małej ilości - małej ilości, szklaneczki, piwa, która prowadzi do alkoholizmu, i małej ilości narkotyków, która prowadzi do narkomanii. Czy to nie jest tak, jak mówią znawcy, że mała ilość ma leczyć tylko już zdiagnozowanych narkomanów? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-277.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze pan poseł Łukasz Zbonikowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#ŁukaszZbonikowski">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Mamy do czynienia z ustawą, która liberalizuje dostęp do narkotyków dla polskiego społeczeństwa, a to jest pierwszy krok do pełnej legalizacji narkomanii w Polsce, ze wszystkimi tego negatywnymi skutkami dla zdrowia społeczeństwa, a także pewnie i finansów państwa. Dlatego zadaję pytanie wprost: Dlaczego łagodzi się prawo dotyczące narkomanii, zamiast potraktować potencjalne zagrożenie ze strony narkomanów i dealerów bardziej rygorystycznie? Każdy używający narkotyków lub sprzedający je powinien jasno i wyraźnie mieć uzmysłowione, że w Polsce jest to karane. Czy poluzowanie przepisów tejże ustawy nie jest pierwszym krokiem do wprowadzenia kolejnych, bardziej swobodnych przepisów dotyczących tak poważnego problemu, jakim jest narkomania, a potem do legalizacji narkotyków? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#EwaKierzkowska">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-280.2" who="#EwaKierzkowska">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości pana Zbigniewa Wronę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#ZbigniewWrona">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-281.1" who="#ZbigniewWrona">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Dziękuję za pytania, bo to jest ważna ustawa i ważna debata.</u>
          <u xml:id="u-281.2" who="#ZbigniewWrona">Szanowni Państwo! Wysoki Sejmie! Mam przed sobą dane statystyczne, które pokazują, że wsadzamy około 8 tys. ludzi do więzienia tylko dlatego, że akurat zostali złapani na posiadaniu narkotyków. Ale robimy to, w ogóle nie badając, czy są uzależnieni, jak są uzależnieni, od czego są uzależnieni, kompletnie się tymi ludźmi interesując.</u>
          <u xml:id="u-281.3" who="#ZbigniewWrona">Wysoki Sejmie taka sytuacja budzi sprzeciw, zwykły moralny sprzeciw. Musimy karać za narkotyki, za ich posiadanie. Nie ma zgody na żadną legalizację narkotyków. Odpowiadam na pytanie, które się pojawiało...</u>
          <u xml:id="u-281.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Skończyła się kategoria dealerów. Nikt nikomu nie udowadnia, że sprzedaje.)</u>
          <u xml:id="u-281.5" who="#ZbigniewWrona">...w wielu wypowiedziach. Chodzi tylko o to, aby w sposób indywidualny podejść do ludzi, którzy zostali przyłapani z narkotykami. Musiałbym przyznać rację wszystkim tym, którzy mówią, że nie powinno być takiego artykułu jak art. 62, gdyby nie kolejny artykuł, który wyraźnie przewiduje, że prokurator zarządzi zebranie danych dotyczących używania przez oskarżonego środków odurzających. Gdyby tego przepisu nie było, pani poseł, to pani miałaby rację, ale ten przepis jest. A więc nie zamiatamy sprawy pod dywan, nie kończymy postępowania umorzeniem, w ogóle się nie interesując. Ta osoba pozostaje w orbicie troski i zainteresowania. Jest określenie rodzaju uzależnienia, terapii uzależnień. Organy Policji, prokuratury będą musiały to wszystko badać. I to jest moja odpowiedź na pytania, czy Policja nie będzie wykorzystywać tego przepisu do poprawiania statystyk. Otóż nie będzie, ponieważ ten przepis, o którym mówiłem, zakłada, że to pod nadzorem prokuratury Policja będzie umarzać postępowania, a prokurator będzie musiał wyznaczyć osobę - specjalistę do spraw uzależnień, która wyda opinię na temat tego, od czego, w jakim zakresie i stopniu osoba zatrzymana jest uzależniona.</u>
          <u xml:id="u-281.6" who="#ZbigniewWrona">Jeżeli chodzi o szczegółowe pytania, to jest jedna czy dwie przesłanki: „nieznaczna ilość” i „na własny użytek”. Co do kwestii nieznacznej ilości, to mam tutaj wyciąg z orzecznictwa Sądu Najwyższego. To jest pojęcie, które naprawdę zostało już bardzo dokładnie przez Sąd Najwyższy określone i zapewnia ono niezbędną elastyczność przepisu. Chodzi nie tylko o ilość w gramach czy miligramach, ale również o stopień uzależnienia, o to, czy ta osoba jest podatna, czy szybko się uzależnia, czyli cały zespół okoliczności związanych nie tylko z ilością środka, ale również z tą osobą będzie badany w postępowaniu karnym.</u>
          <u xml:id="u-281.7" who="#ZbigniewWrona">Ta ustawa nie ma nic wspólnego z legalizacją narkotyków. Posiadanie narkotyków jest nielegalne i ma takie pozostać. Natomiast nie możemy zgodzić się z sytuacją, w której skazujemy ludzi na karę pozbawienia wolności, nie pytając, nie badając, dlaczego te narkotyki zażywają. Chodzi nam więc właśnie o terapię i o indywidualne podejście.</u>
          <u xml:id="u-281.8" who="#komentarz">(Poseł Iwona Arent: Teraz też dostają wyroki w zawieszeniu i nie idą siedzieć.)</u>
          <u xml:id="u-281.9" who="#ZbigniewWrona">Wysoki Sejmie! Jeżeli chodzi o szczegółowe odpowiedzi, to było aż 15 wystąpień i wszystkie one sprowadzały się do pytania, czy to można zrobić. Uważam, że nie tylko możemy, ale musimy to zrobić, wcale nie legalizując narkotyków, tylko nadal utrzymując przepis zakazujący tego, penalizujący to, ale też obligujący organy państwowe do indywidualnego postępowania z każdym zatrzymanym. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-281.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-281.11" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Kategoria dealerów się skończyła.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję uprzejmie panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#EwaKierzkowska">Głos zabierze sprawozdawca komisji pan poseł Andrzej Czuma.</u>
          <u xml:id="u-282.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę.</u>
          <u xml:id="u-282.3" who="#EwaKierzkowska">Proszę pana ministra o odpowiedzi na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#AndrzejCzuma">Bardzo dziękuję, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-283.1" who="#AndrzejCzuma">Odniosę się tylko do niektórych kwestii. Przede wszystkim określenia „znaczna ilość” lub „nieznaczna ilość” występują we wszystkich systemach prawnych całego cywilizowanego świata. Jeżeli przyjmiemy, że środków odurzających lub substancji psychotropowych jest kilkaset rodzajów, ich ilość rośnie lawinowo, to wiadomo, że 3 g jednej z nich ścina z nóg człowieka, a 3 g innej już nie ścina z nóg. Już górale podhalańscy wiedzą, że jak się napiją gorzały, to ich szybciej zetnie, a jak piwa, to wolniej. Chcę podać jasny i wyraźny przykład, żeby trafiło to do naszych koleżanek i kolegów z PiS. Nie sposób określić dokładnie w gramach ilości środków odurzających i ilości substancji psychotropowych, za których posiadanie ścigamy.</u>
          <u xml:id="u-283.2" who="#AndrzejCzuma">Pani poseł Anna Sobecka powiedziała, że ustawa otwiera drogę dealerom. Przeciwnie, zwiększyliśmy - pani poseł nie chce mnie słuchać, poszła sobie - odpowiedzialność karną dealerów. Dotychczas było to do lat 10, a my zaproponowaliśmy od lat 2 do lat 12. Przecież to nie jest osłabienie odpowiedzialności, tylko jest to zaostrzenie.</u>
          <u xml:id="u-283.3" who="#AndrzejCzuma">Pan dr Marek Balicki zacytował Raymonda Kendalla, mówiąc: ściganie tysięcy podporządkowujących się prawu we wszystkich dziedzinach życia jest hipokryzją, gdy ściga się używanie narkotyków. Otóż chciałbym zapewnić pana doktora, że jeżeli ktoś przestrzega prawa w 90%, nie zabija, nie gwałci, to nie znaczy, że wolno mu w tej 1/10 robić to, co chce. Jeżeli pan doktor ma wątpliwości - chociaż nie sądzę - iż używanie narkotyków, zarażanie naszych dzieci narkotykami, tą białą śmiercią, to jest niewinna igraszka, to niech pan doktor - a na pewno pan widział więcej niż ja takich nieszczęśników, których dotknęło uzależnienie narkotyczne - o tym pamięta, zamiast cytować Raymonda Kendalla. Bardzo dziękuję, pani marszałek.</u>
          <u xml:id="u-283.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#EwaKierzkowska">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-284.1" who="#EwaKierzkowska">Sprostowanie, pan poseł Balicki.</u>
          <u xml:id="u-284.2" who="#EwaKierzkowska">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#MarekBalicki">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#MarekBalicki">Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie pośle, panie ministrze, chyba rzeczywiście muszę sprostować, bo powstało niezrozumienie. W wypowiedzi Raymonda Kendalla chodzi o to, że pewnych zachowań czy pewnych sytuacji nie należy kryminalizować albo penalizować. Cały sens tego cytatu polegał na tym, że wprowadziliśmy w 2000 r. penalizację posiadania niewielkich ilości na własny użytek i powstała sytuacja, która z punktu widzenia zdrowia publicznego, wymiaru sprawiedliwości, polityki społecznej jest niekorzystna, bo nie prawo karne jest tym narzędziem, które może poprawić sytuację czy ograniczyć negatywne skutki używania różnych substancji psychoaktywnych. Dlaczego nie mamy prohibicji alkoholowej? Właśnie z tego samego powodu, że byłoby to najgłupsze rozwiązanie, jakie można byłoby wprowadzić, chociaż w naszym kraju, w naszej szerokości geograficznej, to alkohol jest tym narkotykiem, tą substancją psychoaktywną, która powoduje najwięcej szkód.</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Czuma: I papierosy.)</u>
          <u xml:id="u-285.3" who="#MarekBalicki">Pan sobie zdaje sprawę, jakim absurdem byłoby penalizowanie posiadania alkoholu na własny użytek. Marihuana - bo większość przypadków dotyczy marihuany, zresztą pan minister o tym mówił - jest dużo mniej szkodliwa, w ogóle nie powoduje zgonów, a penalizujemy posiadanie. To miał na myśli Raymond Kendall, mówiąc, że to jest afront dla praw jednostki, człowieka i obywatela.</u>
          <u xml:id="u-285.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-285.5" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Marek Kuchciński)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-286.1" who="#MarekKuchciński">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-286.2" who="#MarekKuchciński">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy poprawkę, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-286.3" who="#MarekKuchciński">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-286.4" who="#MarekKuchciński">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#MarekKuchciński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 6. porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3961).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#MarekKuchciński">Proszę o zabranie głosu sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości pana Stanisława Chmielewskiego.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podstawowym i najbardziej pilnym zadaniem w dziedzinie prawa karnego wykonawczego jest jego radykalna zmiana w kierunku przyspieszenia i usprawnienia toku postępowania. Niewątpliwie cel ten musi zostać osiągnięty bez narażenia gwarancji procesowych stron i pozostałych uczestników tego postępowania. Zrealizowanie tego zamierzenia wymaga wprowadzenia w obecnie istniejących przepisach zasadniczych, bez wątpienia wręcz reformatorskich, zmian. Obowiązujące regulacje obarczone są licznymi istotnymi wadami prowadzącymi przede wszystkim do przewlekłości postępowania, jego nieefektywności oraz nieuzasadnionej kosztowności. Wszyscy mamy świadomość tego, że przesuwanie wykonania kary w czasie bez dostatecznie ważnych powodów jest sprzeczne z zasadą osądzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zawartą w art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, jak również z koniecznością rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie wynikającą z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Odwlekanie w czasie wykonania kary, wielokroć zgodne z doraźnym życzeniem skazanego, sprawia, że po latach staje się ona dolegliwością iluzoryczną, odczuwaną przez społeczeństwo, skazanego i jego bliskich bardziej jako krzywda niż jako ujemna konsekwencja wynikająca z faktu popełnienia przestępstwa.</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#StanisławChmielewski">Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie w dniu dzisiejszym projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw. Zasadniczym celem prezentowanej państwu reformy prawa w odniesieniu do Kodeksu karnego wykonawczego jest podniesienie efektywności i sprawności wykonania orzekanych kar. Zasadnicze zmiany zaproponowane w niniejszym projekcie w zakresie przepisów umieszczonych w części ogólnej oraz szczególnej Kodeksu karnego wykonawczego polegają na takim ukształtowaniu przebiegu postępowania wykonawczego, by okres między uprawomocnieniem się orzeczenia a jego wykonaniem był jak najkrótszy, a samo postępowanie wykonawcze stało się postępowaniem sprawnym, efektywnym, w efekcie nowoczesnym, odpowiadającym europejskim standardom.</u>
          <u xml:id="u-289.2" who="#StanisławChmielewski">Wysoka Izbo! Najistotniejsze kierunki zmian, które proponujemy w części ogólnej Kodeksu karnego wykonawczego, wiążą się między innymi z następującymi obszarami zagadnień. Po pierwsze, ze zniesieniem zasady zaskarżalności wszystkich postanowień w postępowaniu wykonawczym na rzecz możliwości zaskarżenia jedynie orzeczeń najbardziej istotnych dla skazanego. Po drugie, z reformatorskim podejściem do obowiązującej obecnie zasady udziału stron w posiedzeniach. Po trzecie, ze zmianami w zakresie wykonalności postanowień w postępowaniu wykonawczym.</u>
          <u xml:id="u-289.3" who="#StanisławChmielewski">Potrzeba ograniczenia uprawnienia skazanego i prokuratora do wnoszenia zażaleń na postanowienia wydane na etapie postępowania wykonawczego, zdaniem projektodawców, jest oczywista. Dotychczasowa praktyka potwierdza brak uzasadnienia do dalszego utrzymywania zasady zaskarżalności w odniesieniu do wszystkich postępowań incydentalnych dotyczących postępowania wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-289.4" who="#StanisławChmielewski">Proponowane zmiany w obrębie art. 6 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego oraz art. 21 tegoż kodeksu nie ograniczają prawa do obrony w żadnym z jego aspektów, a więc zarówno w ujęciu materialnym, jak i procesowym. Skazany ma bowiem zachowane prawo do przedstawienia swego stanowiska w konkretnej sprawie, składania wniosków i przedstawienia dowodów, jak również prawo do korzystania z pomocy obrońcy, w tym, w sytuacjach określonych ustawą, obrońcy wyznaczonego z urzędu.</u>
          <u xml:id="u-289.5" who="#StanisławChmielewski">Praktyka dowodzi, że konieczne jest ograniczenie istniejącej obecnie możliwości zaskarżania przez skazanego niemal każdej dotyczącej go decyzji zapadającej na etapie postępowania wykonawczego poprzez ograniczenie tego uprawnienia do kwestii najistotniejszych. Powyższe rozwiązanie niewątpliwie przyspieszy postępowanie wykonawcze, nie naruszając gwarancji procesowych skazanego, zawartych, jak już mówiłem, w konstytucji bądź w Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Ograniczenia w zaskarżalności pewnych decyzji procesowych znane są innym ustawom obowiązującym w polskim porządku prawnym. Tytułem przykładu można tu wskazać art. 254 § 2 Kodeksu postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-289.6" who="#StanisławChmielewski">Pragnę zaznaczyć, że decyzje sądu lub innego organu postępowania wykonawczego dotyczące kwestii najistotniejszych dla skazanego, na przykład związanych z pozbawieniem wolności, w dalszym ciągu będą podlegały kontroli odwoławczej. Konkretne przepisy części szczególnej Kodeksu karnego wykonawczego będą bowiem zawierały, zgodnie z projektem ustawy, stosowne regulacje, tak by nie było wątpliwości w tym zakresie. Projektodawca kierował się doniosłością danej sytuacji dla skazanego oraz jej znaczeniem w kontekście celów postępowania wykonawczego. Zniesienie zasady zaskarżalności wszystkich postanowień w postępowaniu wykonawczym i wprowadzenie możliwości zaskarżania orzeczeń tylko wtedy, gdy ustawa tak stanowi, ma na celu usprawnienie i przyspieszenie tegoż postępowania.</u>
          <u xml:id="u-289.7" who="#StanisławChmielewski">Tytułem przykładu należy wskazać, że orzeczenia, w odniesieniu do których w dalszym ciągu będzie istniała możliwość wniesienia środka odwoławczego, to między innymi postanowienia w przedmiocie umorzenia lub zawieszenia postępowania wykonawczego, zmiany kary grzywny na pracę społecznie użyteczną, zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-289.8" who="#StanisławChmielewski">W myśl projektu ustawy, który przedkładamy państwu w dniu dzisiejszym, nie będzie natomiast służyło prawo wniesienia środka odwoławczego od orzeczeń, które można podzielić na dwie kategorie. Pierwszą stanowią rozstrzygnięcia niemające zasadniczego wpływu na treść uprawnień i obowiązków skazanego w postępowaniu wykonawczym, jak na przykład postanowienie w przedmiocie właściwości sądu czy wstrzymania wykonania orzeczenia. Drugą kategorią są decyzje procesowe mające wprawdzie wpływ na treść uprawnień i obowiązków skazanego jako strony postępowania wykonawczego, lecz wydawane co do zasady na jego korzyść, jak na przykład postanowienie o zmniejszeniu liczby godzin wykonywanej pracy społecznie użytecznej lub wysokości miesięcznych potrąceń z wynagrodzenia za pracę.</u>
          <u xml:id="u-289.9" who="#StanisławChmielewski">Przechodząc do omówienia zmian w zakresie zasad dotyczących wykonalności orzeczeń w postępowaniu wykonawczym, chciałbym zauważyć, że obecnie, zgodnie z art. 9 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego, zasadą jest, iż orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. Zatem sytuacje, w których orzeczenie może zostać wykonane jeszcze zanim się uprawomocni, są obecnie wyjątkami od wskazanej zasady i muszą wynikać z jednoznacznych unormowań ustawowych. Na dzień dzisiejszy z chwilą wydania, a więc jeszcze przed uprawomocnieniem się, podlega wykonaniu jedynie wąska grupa postanowień, wśród których znajdują się m.in.: postanowienie o udzieleniu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności wydane na wniosek prokuratora lub w sytuacji, gdy prokurator oświadczył, że nie sprzeciwia się udzieleniu przerwy; o warunkowym zwolnieniu, jeżeli zostało wydane na wniosek prokuratora lub jeżeli prokurator oświadczył, że nie sprzeciwia się udzieleniu przerwy lub warunkowego zwolnienia, a także postanowienie, o którym mowa w art. 49 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, zgodnie z którym od chwili wydania pierwszego postanowienia, a nie od chwili jego uprawomocnienia się, liczy się okres, na jaki odroczono ściągnięcie grzywny lub rozłożono ją na raty. Również od wydania, a nie od uprawomocnienia się, pierwszego postanowienia biegnie okres odroczenia kary pozbawienia wolności. Na etapie postępowania wykonawczego nie ma zastosowania zasada wynikająca z art. 462 K.p.k., przewidująca, że postanowienie jest wykonalne z chwilą wydania, a jego wykonania nie wstrzymuje nawet zaskarżenie postanowienia, chyba że sąd postanowi inaczej.</u>
          <u xml:id="u-289.10" who="#StanisławChmielewski">W projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw proponujemy takie zmiany w treści art. 9 § 2, które będą skutkowały zawężeniem przypadków wykonalności orzeczeń z chwilą uprawomocnienia tylko do wyroków oraz orzeczeń wydanych w trybie art. 420 K.p.k. Jednocześnie zostanie wprowadzona zasada wykonalności postanowień z chwilą ich wydania, która nie będzie dotyczyła jedynie postanowień o największej doniosłości, a sytuacje wyjątkowe będą jasno wskazane w samej ustawie. Wyjątkiem od zasady wykonalności postanowienia z chwilą wydania będą natomiast w dalszym ciągu m.in. postanowienia o udzieleniu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności oraz o zarządzeniu wykonania kary warunkowo zawieszonej, kiedy jego podstawą jest rażące naruszenie porządku prawnego, określone w art. 75 § 2 i 4 Kodeksu karnego.</u>
          <u xml:id="u-289.11" who="#StanisławChmielewski">Pozostawiono uznaniu sądu, zarówno pierwszej, jak i drugiej instancji, wstrzymanie wykonania postanowienia wydanego w postępowaniu wykonawczym, jeżeli w ocenie sądu wystąpią ku temu wskazania. Wyrażam przekonanie, że proponowane w przedmiocie ustawy zmiany znacznie usprawnią postępowanie wykonawcze, tym bardziej że z danych Ministerstwa Sprawiedliwości wynika, że zaskarżalność postanowień innych niż wymienione powyżej jest stosunkowo niewielka, a wiec nie ma racjonalnych podstaw do wstrzymywania wykonania postanowień w postępowaniu wykonawczym do czasu ich uprawomocnienia.</u>
          <u xml:id="u-289.12" who="#StanisławChmielewski">Proponuje się również dodanie w art. 9 Kodeksu karnego wykonawczego § 4 stanowiącego wprost, że złożenie wniosku o wydanie postanowienia w postępowaniu wykonawczym nie wstrzymuje wykonania orzeczenia, którego wniosek dotyczy. Zmiana ta ma na celu usunięcie wątpliwości występujących w tym zakresie w praktyce poprzez jednoznaczne określenie, że składane wnioski nie wstrzymują wykonywania orzeczenia. Dotychczas takiego jasnego przepisu nie było, co skutkowało trudnościami interpretacyjnymi w orzecznictwie sądów, zaś wśród skazanych i ich obrońców panuje niemal powszechnie - co trzeba podkreślić - nieprawdziwe przekonanie, że złożenie wniosku np. o odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności automatycznie zwalnia osobę skazaną na karę pozbawienia wolności z obowiązku stawienia się w wyznaczonym terminie do zakładu karnego w celu odbycia kary. Proponowana zmiana jednoznacznie eliminuje możliwość nieprawidłowego odkodowania znaczenia normy prawnej zawartej w art. 9 § 4 Kodeksu karnego wykonawczego, nadania jej innego sensu niż wynikający z wykładni językowej. W ocenie wnioskodawców to znacząco ujednolici i usprawni postępowanie wykonawcze. Jednocześnie sądy otrzymają uprawnienie do odstępstwa od tej zasady w przypadkach szczególnie uzasadnionych, kiedy ze złożonego wniosku będzie wynikało, że wstrzymanie wykonania orzeczenia jest celowe i zasadne.</u>
          <u xml:id="u-289.13" who="#StanisławChmielewski">W projekcie, który mam zaszczyt przedkładać Wysokiej Izbie, proponuje się zmianę art. 19 Kodeksu karnego wykonawczego, która ma na celu przeniesienie ciężaru dowodu w zakresie wniosków składanych przed sądem na podmioty występujące z wnioskiem. Nowe przepisy obligują osobę wnioskującą do należytego wykazania zasadności zawartych we wniosku żądań oraz wskazania dowodów na ich poparcie, w szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów. W przypadku gdy składający wniosek nie zrealizuje powyższego obowiązku, sąd będzie mógł pozostawić go bez rozpoznania. Kolejnym krokiem mającym przyspieszyć postępowanie wykonawcze jest wprowadzenie 14-dniowego terminu instrukcyjnego do rozpoznania wniosku lub skargi, liczonego od daty wpływu do sądu, z wyjątkiem sytuacji, w których ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na posiedzeniu, w którym uprawnione osoby mogą wziąć udział. Proponujemy wprowadzenie tej zasady analogicznie również w postępowaniu odwoławczym przed sądem wyższej instancji. Z przyczyn techniczno-organizacyjnych wydaje się natomiast niecelowe określenie terminu instrukcyjnego dla rozpoznania spraw wymagających wyznaczenia posiedzenia, w którym miałyby prawo wziąć udział strony.</u>
          <u xml:id="u-289.14" who="#StanisławChmielewski">Istotną propozycją z punktu widzenia ekonomii procesowej jest zmiana zasady udziału stron i innych uczestników postępowania w posiedzeniu poprzez przyjęcie jako zasady rozpoznawania spraw bez udziału stron. Projekt w art. 22 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zakłada udział uprawnionych podmiotów w posiedzeniu tylko wówczas, gdy ustawa tak stanowi. Zaproponowane rozwiązanie zwalnia sąd z konieczności zawiadamiania skazanego o wszystkich posiedzeniach, co w ocenie projektodawców przyspieszy i usprawni postępowanie.</u>
          <u xml:id="u-289.15" who="#StanisławChmielewski">W części szczególnej Kodeksu karnego wykonawczego zawarte zostały stosowne przepisy wskazujące, że prawo do udziału w postępowaniu będzie dotyczyło tych posiedzeń, których przedmiotem będzie rozważenie kwestii związanych z pozbawieniem wolności. Przykładami takich posiedzeń są posiedzenia w przedmiocie zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności, warunkowego zawieszenia wykonania kary, odroczenia wykonania kary lub przerwy w wykonaniu kary.</u>
          <u xml:id="u-289.16" who="#StanisławChmielewski">Bez udziału stron będą natomiast odbywały się posiedzenia w kwestiach incydentalnych bądź posiedzenia, na których będą zapadały orzeczenia wydawane wyłącznie na korzyść skazanych. Nie będzie również konieczny udział w posiedzeniu obrońcy z urzędu w sytuacji, gdy sąd będzie orzekał na korzyść lub zgodnie z wnioskiem skazanego. Tytułem przykładu należy podać, że na posiedzeniu bez udziału stron będą mogły zapadać postanowienia w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości co do wykonania orzeczenia, przekazania sprawy według właściwości, wstrzymania wykonania orzeczenia, zamiany grzywny na pracę społecznie użyteczną, umorzenia grzywny.</u>
          <u xml:id="u-289.17" who="#StanisławChmielewski">Jednocześnie zwracam Wysokiej Izbie uwagę na fakt, że orzeczenia odnoszące się do istoty postępowania wykonawczego, a wydawane na posiedzeniu bez udziału stron, jak np. w przedmiocie zawieszenia bądź umorzenia postępowania wykonawczego oraz umorzenia grzywny, będą nadal zaskarżalne.</u>
          <u xml:id="u-289.18" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przechodząc do przedstawienia propozycji najistotniejszych zmian w niniejszym projekcie w zakresie przepisów umieszczonych w części szczególnej Kodeksu karnego wykonawczego, chciałbym skupić uwagę Wysokiej Izby przede wszystkim na kluczowych kwestiach w zakresie wykonania poszczególnych kar.</u>
          <u xml:id="u-289.19" who="#StanisławChmielewski">Wykonanie kary zasadniczej grzywny prowadzone na podstawie obecnych regulacji często jest długotrwałe, mało sprawne, przysparza sądom znacznych trudności, prowadząc w efekcie do wykonania tejże kary w formie zastępczej, jaką jest praca społecznie użyteczna.</u>
          <u xml:id="u-289.20" who="#StanisławChmielewski">Celem zwiększenia dynamiki postępowania wykonawczego w tym zakresie zdecydowano się w projekcie na zmianę w art. 45 Kodeksu karnego wykonawczego, w wyniku której wyeliminowano obligatoryjną w określonych ustawą okolicznościach inicjatywę sądu, zmierzającą do uzyskania zgody skazanego na zamianę grzywny na pracę społecznie użyteczną. Tym samym, jeżeli egzekucja grzywny nieprzekraczającej 120 stawek dziennych okaże się bezskuteczna, sąd może orzec o wykonaniu tej kary w formie zastępczej - pracy społecznie użytecznej, bez konieczności uprzedniego uzyskiwania zgody skazanego.</u>
          <u xml:id="u-289.21" who="#StanisławChmielewski">Istniejące obecnie w Kodeksie karnym wykonawczym instytucje w postaci odroczenia wykonania kary grzywny oraz rozłożenia grzywny na raty polegają na przesunięciu w czasie wykonania kary grzywny orzeczonej w wyroku. Oba wskazane przeze mnie rozwiązania stanowią niczym nieuzasadnione swoiste „dobrodziejstwo” wobec skazanych, komplikują i znacznie wydłużają w czasie wykonanie tejże kary grzywny, jednocześnie nie skutkując podniesieniem skuteczności jej wykonania.</u>
          <u xml:id="u-289.22" who="#StanisławChmielewski">Praktyka dowodzi, że mimo alternatywnego ujęcia możliwości korzystania z ww. instytucji skazani na karę grzywny zamiennie korzystają w pierwszym rzędzie z instytucji odroczenia wykonania kary grzywny, a następnie z rozłożenia jej na raty. Taki tok postępowania generuje niepożądane z perspektywy państwa prawa zjawisko polegające na tym, że kara grzywny, o ile zostanie w ogóle wykonana, pozostaje w znacznym odstępie czasowym od daty uprawomocnienia się wyroku.</u>
          <u xml:id="u-289.23" who="#StanisławChmielewski">Obie wskazane powyżej instytucje znacząco ograniczają sprawny tok postępowania, blokując ściągalność grzywien i należności sądowych oraz znacząco wydłużając postępowanie. Dlatego w projekcie, który przedstawiam Wysokiej Izbie w dniu dzisiejszym, zdecydowano się na uchylenie art. 49, art. 50 i art. 52 kodeksu, a więc tych przepisów, które regulowały obie te instytucje.</u>
          <u xml:id="u-289.24" who="#StanisławChmielewski">Truizmem jest powtarzanie powszechnie znanej, również w innych ustawodawstwach, prawdy, że o skuteczności kary stanowi nie tyle jej surowość, ile przede wszystkim jej szybkość i nieuchronność. Zmiany, które proponujemy w zakresie wykonania kary grzywny, mają za zadanie sprawić, że kara ta będzie możliwa do skutecznego wykonania w sposób sprawny, w rozsądnym terminie od uprawomocnienia się orzeczenia. Podkreślenia wymaga również fakt, że sprawne wykonanie orzeczonej kary leży w najlepiej rozumianym interesie skazanego, choćby z uwagi na kwestie związane z biegiem terminu to zatarcia skazania.</u>
          <u xml:id="u-289.25" who="#StanisławChmielewski">Kara grzywny w swej istocie stanowi realną ujemną konsekwencję wynikającą z faktu popełnienia przestępstwa. Zasady orzekania tej kary normuje art. 58 § 2 Kodeksu karnego, który stanowi, że nie orzeka się kary grzywny, jeżeli dochody sprawcy, jego stosunki majątkowe lub możliwości zarobkowe uzasadniają przekonanie, że sprawca grzywny nie uiści i nie będzie można jej ściągnąć w drodze egzekucji. Kara grzywny orzekana dotychczas na etapie postępowania wykonawczego jako kara zastępcza wobec skazanego uchylającego się od wykonania kary ograniczenia wolności w żadnym aspekcie nie realizuje funkcji kary w zakresie zarówno prewencji indywidualnej, jak i prewencji generalnej. Skazany na karę ograniczenia wolności, a więc karę surowszego rodzaju niż kara grzywny, na skutek uchylania się od wykonania kary orzeczonej w wyroku na etapie postępowania wykonawczego uzyskiwał nienależny mu profit w postaci złagodzenia rodzaju wykonywanej kary w stosunku do kary orzeczonej w wyroku. W projektowanym art. 65 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zrezygnowano zatem z dotychczasowego rozwiązania i zaproponowano regulację, zgodnie z którą w razie uchylania się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności lub nałożonych na niego obowiązków sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. Ideą, która legła u podstaw przedmiotowego unormowania było uznanie projektodawców, że kara łagodniejsza rodzajowo, a taką jest grzywna, nie powinna być karą zastępczą orzekaną za uchylanie się od wykonania kary ograniczenia wolności, czyli kary rodzajowo surowszej. W przypadku uchylania się skazanego od odbywania kary ograniczenia wolności sąd będzie zarządzał wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-289.26" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przechodząc do prezentacji kolejnych zmian zaproponowanych w przedkładanym projekcie nowelizacji Kodeksu karnego wykonawczego oraz niektórych innych ustaw, chciałbym prosić o zwrócenie szczególnej uwagi na liczne, bardzo obszerne i czasami wręcz radykalne, nowe rozwiązania, które proponujemy w zakresie wykonania kary najsurowszego rodzaju, jaką jest kara pozbawienia wolności. Zaproponowana zmiana treści art. 79 Kodeksu karnego wykonawczego polega na tym, że sądowi przyznane zostało uprawnienie do wydania polecenia doprowadzenia skazanego na karę pozbawienia wolności do aresztu śledczego bez uprzedniego wysłania skazanemu wezwania do stawiennictwa. Dotychczas taka możliwość również istniała po stronie sądu, ale była obwarowana zastrzeżeniem, że decyzja w tym przedmiocie może zostać podjęta wyłącznie „w uzasadnionych przypadkach”. To ustawowe sformułowanie z uwagi na mało precyzyjny charakter przysparzało trudności interpretacyjnych zarówno sędziom, jak i przedstawicielom doktryny. Nie było bowiem jednoznaczne, które spośród licznych sytuacji życiowych wyczerpują znamiona określenia ustawowego „w uzasadnionych wypadkach”. W projekcie zdecydowano się pozostawić ocenie sądu, które sytuacje będą uzasadniały rezygnację z procedury standardowej, polegającej na wezwaniu skazanego na karę pozbawienia wolności do stawienia się w wyznaczonym terminie w areszcie śledczym położonym najbliżej miejsca zamieszkania, na rzecz wydania polecenia doprowadzenia skazanego do aresztu śledczego bez wezwania.</u>
          <u xml:id="u-289.27" who="#StanisławChmielewski">Instytucja odroczenia kary pozbawienia wolności jest bardzo ważną instytucją na etapie postępowania wykonawczego, której stosowanie dotychczas wiązało się z koniecznością rozstrzygania przez sądy wielu trudności interpretacyjnych, w szczególności związanych z okresem trwania odroczenia. Aby uprościć i ujednolicić regulacje w tym zakresie, w art. 151 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego rezygnujemy z dotychczasowego zapisu „do 6 miesięcy”. Zabieg ten ma na celu wyeliminowanie kilkakrotnego orzekania w przedmiocie odroczenia wykonania kary w przypadkach, kiedy z ustaleń sądu wynika jednoznacznie, że konieczne jest orzeczenie o odroczeniu wykonania kary pozbawienia wolności na dłuższy okres niż 6 miesięcy. Proponujemy również zmiany w art. 151 § 2 K.k.w. wynikające z uznania celowości ograniczenia możliwości szerokiego stosowania odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności na podstawie ustawowej przesłanki w postaci przeludnienia zakładów karnych, tak by ograniczyć stosowanie tej instytucji tylko do przypadków drobniejszych przestępstw (sąd może odroczyć w oparciu o powyższą przesłankę wykonanie kary pozbawienia wolności w wymiarze do 2 lat) oraz wobec mniej zdemoralizowanych i niebezpiecznych skazanych (odroczenia na wskazanej podstawie nie można będzie orzec wobec skazanych, którzy dopuścili się przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia, skazanych w warunkach powrotu do przestępstwa oraz za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej określone w art. 197–203 Kodeksu karnego). Niemożność zapewnienia przez państwo odpowiedniej liczby miejsc w jednostkach penitencjarnych celem wykonania kary orzeczonej wobec skazanych na karę pozbawienia wolności przy rozważaniu zastosowania odroczenia wykonania kary nie może być - jak to ma miejsce w obecnej regulacji - przesłanką równorzędną z sytuacją osobistą i rodzinną skazanego, zwłaszcza w przypadku sprawców przestępstw o znacznym stopniu społecznej szkodliwości.</u>
          <u xml:id="u-289.28" who="#StanisławChmielewski">Zmiana treści przepisu art. 151 § 3 Kodeksu karnego wykonawczego pozwoli usunąć wciąż istniejące poważne wątpliwości odnośnie do kwestii, w jaki sposób należy liczyć okres odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności w przypadku, gdy z instytucji tej korzystano kilkakrotnie. Zasada wynikająca z dotychczasowego brzmienia art. 151 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego rodziła liczne niejasności w sytuacji, gdy kolejne postanowienia sądu były wydawane po upływie okresu odroczenia określonego w pierwszym postanowieniu bądź nawet przed jego upływem. Nawet Sąd Najwyższy w orzeczeniach dotyczących tego zagadnienia nie prezentuje jednolitej linii orzeczniczej. Dlatego uznaliśmy, że celowe jest nadanie takiego brzmienia przepisowi, z którego wyraźnie i jednoznacznie będzie wynikało, że odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności może być udzielone przez sąd kilkakrotnie, ale łączny okres odroczenia nie może przekroczyć okresów wskazanych w art. 151 § 1 K.k.w. (zasadniczo odroczenie wykonania kary może zostać udzielone na okres do 1 roku, ale wobec kobiety ciężarnej oraz skazanej samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem - do 3 lat po urodzeniu dziecka). Przepis w zmienionym brzmieniu jednoznacznie wskazuje, że okres odroczenia biegnie od dnia wydania pierwszego postanowienia w tym przedmiocie. Zdaniem projektodawców przedmiotowa zmiana wyeliminuje istniejące dotychczas wątpliwości, spowoduje, że zasady stosowania instytucji odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności będą proste, jasne i tym samym czytelne.</u>
          <u xml:id="u-289.29" who="#StanisławChmielewski">W nowym § 4 art. 151 K.k.w. proponujemy stworzenie możliwości analogicznej do obecnie obowiązującej przy udzielaniu przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, a mianowicie zobowiązania skazanego do utrzymywania w czasie odroczenia kontaktu z kuratorem zawodowym i nałożenia na niego wskazanych tam obowiązków, a także dodania do katalogu obowiązków poddania się leczeniu. Prezentuję stanowisko, że powyższa zmiana nie tylko zapewni lepszą kontrolę sądu nad skazanym w okresie odroczenia, ale też będzie motywować skazanych do właściwego zachowania. Konsekwencją zastosowania tego rozwiązania jest możliwość odwołania odroczenia w sytuacji niewykonywania przez skazanego nałożonych nań obowiązków przewidziana w art. 156 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-289.30" who="#StanisławChmielewski">Kolejne bardzo istotne zmiany, które proponujemy Wysokiej Izbie w przedstawianym projekcie zmiany ustawy, wiążą się z treścią art. 152 Kodeksu karnego wykonawczego, między innymi poprzez umieszczenie sądowego kuratora zawodowego w kręgu podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-289.31" who="#StanisławChmielewski">Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności jest jedną z najdalej idących form wstrzymania wykonania kary. Stanowi odstępstwo od zasady bezzwłocznego i ciągłego wykonywania kary, co skutkuje koniecznością uznania, że instytucja ta winna być udzielana tylko w oparciu o wąsko rozumiane, precyzyjnie określone przesłanki ustawowe.</u>
          <u xml:id="u-289.32" who="#StanisławChmielewski">Dla tej jakże ważnej instytucji proponujemy rozwiązanie polegające na tym, by w art. 153 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego z katalogu ustawowych przesłanek warunkujących skorzystanie z instytucji udzielenia przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności wykreślić obecnie istniejącą okoliczność w postaci „ważnych względów zdrowotnych” i pozostawić jedynie przesłankę w postaci „ważnych względów rodzinnych lub osobistych”.</u>
          <u xml:id="u-289.33" who="#StanisławChmielewski">W ocenie projektodawców obowiązująca obecnie przesłanka udzielenia przerwy w postaci „ważnych względów zdrowotnych” jest nieprecyzyjna, rodzi trudności interpretacyjne i daje asumpt do podejmowania przez skazanych niepożądanych działań w celu uzyskania przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności lub uchylenia tymczasowego aresztowania. Podkreślić należy, że usunięcie powyższej przesłanki z art. 153 nie eliminuje możliwości odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności lub udzielenia przerwy w wykonaniu tejże kary, a jedynie zawęża możliwość stosowania wskazanych instytucji - z uwagi na stan zdrowia skazanego - do sytuacji określonej w art. 150 Kodeksu karnego wykonawczego, chodzi o występowanie u skazanego ciężkiej choroby uniemożliwiającej mu wykonanie orzeczonej kary.</u>
          <u xml:id="u-289.34" who="#StanisławChmielewski">Kolejną istotną zmianą, którą proponujemy, jeśli chodzi o możliwość udzielenia przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jest przyznanie dyrektorowi zakładu karnego legitymacji do występowania z wnioskiem o udzielenie skazanemu przerwy w wykonywaniu kary. Proponowana zmiana podyktowana jest względami praktycznymi. Dyrektor zakładu karnego jako jeden z organów postępowania wykonawczego, a także jako osoba stojąca na czele organu administracji, jakim jest jednostka penitencjarna, jest szczególnie odpowiedzialny za zapewnienie skazanemu odpowiednich warunków odbywania kary pozbawienia wolności, w tym również odpowiedniej opieki zdrowotnej. Posiada on pełne i aktualne informacje o sytuacji skazanego, mogące stanowić podstawę do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie przerwy w karze. Instytucja warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary określona w art. 77–82 Kodeksu karnego oraz przewidziana w art. 155 Kodeksu karnego wykonawczego jest jednym ze środków służących realizacji zasady humanitarnego i zindywidualizowanego traktowania skazanych z poszanowaniem godności ludzkiej.</u>
          <u xml:id="u-289.35" who="#StanisławChmielewski">Proponujemy zmianę brzmienia art. 155 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego podyktowaną istniejącymi obecnie trudnościami w jego interpretacji. Było to również przedmiotem analizy Sądu Najwyższego. Aktualnie nie jest jednoznaczne, czy istnieje możliwość udzielenia skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary, w sytuacji gdy przerwa w wykonaniu tej kary trwała co najmniej rok, skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary, a orzeczono wobec niego kilka kar na okres przekraczający łącznie 3 lata. Zdaniem projektodawców dodanie precyzującego jednoznacznego sformułowania „lub suma kar” usunie wątpliwości i spowoduje stosowanie tej instytucji tylko wówczas, gdy kara lub suma kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec skazanego nie przekracza 3 lat.</u>
          <u xml:id="u-289.36" who="#StanisławChmielewski">Projekt ustawy przy stosowaniu tejże instytucji proponuje rozszerzenie katalogu obecnych uprawnień sądu o oddanie skazanego pod dozór czy nałożenie obowiązków wskazanych w ar. 72 § 1 Kodeksu karnego. Dodatkowo daje możliwość nałożenia na warunkowo zwolnionego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem, za które skazany odbywa karę, określonego w art. 72 § 2 Kodeksu karnego, o ile szkoda ta nie została wcześniej naprawiona. Propozycja ta ma na celu zaspokojenie słusznych roszczeń pokrzywdzonych, skoro bowiem skazany korzysta z dobrodziejstwa warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary w warunkach izolacyjnych, zasadne jest, aby korzyść z tego faktu odniosły również osoby pokrzywdzone popełnionym przez skazanego przestępstwem. Jednocześnie w zmienianym art. 159 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego przewidziano obowiązki skazanego warunkowo zwolnionego, który nie został oddany pod dozór kuratora sądowego.</u>
          <u xml:id="u-289.37" who="#StanisławChmielewski">Proponuje się również nowe brzmienie art. 160 Kodeksu karnego wykonawczego. Zmiana polega na jasnym i precyzyjnym określeniu obligatoryjnych przesłanek odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia. W art. 160 § 3 K.k.w. proponuje się nałożenie na sądowego kuratora zawodowego obowiązku bezzwłocznego skierowania do sądu wniosku o odwołanie warunkowego zwolnienia w przypadku zaistnienia określonych w ustawie przesłanek: gdy na przykład warunkowo zwolniony w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności zgodnie z art. 160 &amp; 1 pkt 1 projektu K.k.w., ewentualnie skazany po wydaniu wyroku, a przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, w szczególności popełnił przestępstwo. Jest to zgodne z art. 75 § 3 Kodeksu karnego. Projekt zakłada, że obowiązek ten będzie spoczywać również na osobie godnej zaufania, stowarzyszeniu, instytucji albo organizacji społecznej, o której mowa w art. 159 § 1 K.k.w., pod których dozór oddano skazanego, a także na osobie lub przedstawicielu wskazanych podmiotów.</u>
          <u xml:id="u-289.38" who="#StanisławChmielewski">Ważną modyfikacją obowiązujących regulacji jest wprowadzenie zmiany w treści art. 161 K.k.w. poprzez zmianę § 3 i dodanie nowego § 4. Nowe rozwiązania mają służyć wyeliminowaniu obecnie istniejących praktyk, które polegają na regularnym - co trzy miesiące - składaniu przez skazanych, którym wymierzono długoterminowe kary pozbawienia wolności, bezzasadnych wniosków o warunkowe przedterminowe zwolnienie, i na konieczności częstego rozpoznawania tych wniosków przez sąd penitencjarny. Zdaniem projektodawców, co 6 miesięcy dokonuje się oceny okresowych postępów skazanego w zakresie resocjalizacji, a więc okres 6 miesięcy pomiędzy jednym a drugim wnioskiem mógłby - i winien - być połączony z taką oceną.</u>
          <u xml:id="u-289.39" who="#StanisławChmielewski">W zakresie istniejących obecnie regulacji Kodeksu karnego wykonawczego dotyczących informowania o opuszczeniu przez skazanego zakładu karnego proponujemy uzupełnienie regulacji zawartej w art. 168a § 3 K.k.w. dotyczącej informowania właściwej jednostki Policji o opuszczeniu zakładu karnego przez skazanego z zaburzeniami preferencji seksualnych, odbywającego karę pozbawienia wolności za przestępstwa określone w art. 197–203 Kodeksu karnego. W dotychczasowym brzmieniu przepis ten przewidywał obowiązek informowania jednostki Policji właściwej dla miejsca pobytu skazanego tylko w przypadku zwolnienia takiego skazanego z zakładu karnego po odbyciu kary, w wypadku jego ucieczki lub wydania co do niego decyzji o udzieleniu przepustki określonej w odpowiednich przepisach lub czasowego zwolnienia, o których mowa w art. 138 § 1 pkt 7 lub 8 K.k.w. i w innych. Proponujemy rozszerzenie tego obowiązku na sytuację, gdy takiemu skazanemu udzielono przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności lub warunkowo zwolniono z odbycia reszty kary, a także gdy dano mu przepustkę na podstawie art. 234 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-289.40" who="#StanisławChmielewski">Nadto proponujemy dodanie do art. 168a K.k.w. nowego § 4, który rozszerza kategorię skazanych, w przypadku których należy informować właściwą jednostkę Policji o opuszczeniu przez nich zakładu karnego, o skazanych za przestępstwo popełnione w zorganizowanej grupie albo w związku mających na celu popełnienie przestępstwa oraz skazanych odbywających karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwo umyślne o wymiarze nie niższym niż 3 lata. Proponowana zmiana ma na celu wzmocnienie ochrony społeczeństwa przed sprawcami szczególnie niebezpiecznych przestępstw, jakimi są przestępstwa popełniane w zorganizowanej grupie, jak również te o znacznym stopniu społecznej szkodliwości, o czym świadczy wysokość kary wymierzonej skazanemu przez sąd.</u>
          <u xml:id="u-289.41" who="#StanisławChmielewski">Projekt, który mam zaszczyt prezentować Wysokiej Izbie, zakłada istotne zmiany również w zakresie przepisów dotyczących zakresu działania kuratora sądowego. Proponujemy zmianę przepisu art. 173 § 1 i 2 K.k.w. określającego zakres działania kuratora sądowego. Obowiązujący obecnie przepis stanowi, że do zakresu działania sądowego kuratora zawodowego należy kontrolowanie zachowania skazanego w okresie próby. Konsekwencją tak ogólnego ujęcia obowiązków kuratora wobec skazanego poddanego próbie jest przyjęcie, że kurator sądowy zobowiązany jest do kontrolowania go bez względu na to, czy orzeczono dozór oraz czy na skazanego nałożono obowiązki. Ratio legis obowiązującego przepisu nie znajduje uzasadnienia celowościowego. Utrzymywanie obowiązku kontrolowania zachowania każdego skazanego przez cały okres próby zdaniem projektodawców wydaje się być niecelowe. Dotyczy to zarówno sytuacji, gdy sąd nie nałożył na skazanego żadnych obowiązków, jak i tej, gdy osoby te wywiązywały się z nałożonych na nie obowiązków.</u>
          <u xml:id="u-289.42" who="#StanisławChmielewski">W ocenie projektodawców jeżeli sąd nie nałoży na skazanego żadnych obowiązków i nie odda go pod dozór kuratora, oznacza to, że prognoza kryminologiczna zakłada, iż wystarczający będzie upływ okresu próby, pod warunkiem nienaruszenia porządku prawnego, bez konieczności ingerowania kuratora. Jeżeli sąd w wyroku poza okresem próby nie określił żadnych obowiązków o charakterze probacyjnym lub gdy skazany bądź sprawca wywiązał się z obowiązków, brak jest uzasadnienia do kontrolowania jego zachowania przez kuratora bez decyzji sądu. Sąd na etapie postępowania wykonawczego może zarządzić zebranie informacji o osobie skazanego lub sprawcy w drodze wywiadu środowiskowego w oparciu o art. 14 § 1 K.k.w.</u>
          <u xml:id="u-289.43" who="#StanisławChmielewski">Projektowane zmiany w art. 173 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego mają na celu podkreślenie obligatoryjnego charakteru określonych czynności sądowego kuratora zawodowego w celu podkreślenia i wyeksponowania, że w sytuacji zaistnienia ustawowych przesłanek kurator zawodowy ma obowiązek, a nie jedynie uprawnienie do składania wniosków i podejmowania innych czynności określonych szczegółowymi przepisami zarówno w Kodeksie karnym, jak i w Kodeksie karnym wykonawczym.</u>
          <u xml:id="u-289.44" who="#StanisławChmielewski">Projektowane zmiany nie pozostawiają wątpliwości, że zasadą jest, iż sądowy kurator zawodowy ma obowiązek złożenia właściwego wniosku w każdym przypadku zaistnienia przesłanek ustawowych skutkujących obligatoryjnie, jak i fakultatywnie możliwością podjęcia warunkowo umorzonego postępowania, zarządzenia wykonywania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej przez sąd czy też odwołania warunkowego zwolnienia lub przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-289.45" who="#StanisławChmielewski">Projektodawcy przewidzieli w tym zakresie niewielkie wyjątki, tylko w razie zaistnienia chociażby jednej z okoliczności wymienionych odpowiednio w art. 68 § 2, art. 75 § 2 Kodeksu karnego, czy też art. 156 § 1 i 2 lub art. 160 § 1 pkt 2–4 K.k.w., skutkujących wydaniem przez sąd lub sąd penitencjarny określonego w tych przepisach orzeczenia o charakterze fakultatywnym. Musi być jednocześnie spełniona druga przesłanka, a mianowicie za odstąpieniem od złożenia wniosku musi przemawiać rodzaj i stopień naruszenia uzasadniający przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od złożenia wniosku, cele środka związanego z poddaniem skazanego próbie zostaną osiągnięte.</u>
          <u xml:id="u-289.46" who="#StanisławChmielewski">W przypadku odstąpienia od złożenia wniosku sądowy kurator zawodowy zobligowany jest, zgodnie z projektowanymi regulacjami, udzielić skazanemu lub sprawcy pisemnego upomnienia. Jest to istotne novum w polskim prawie dające sądowemu kuratorowi zawodowemu ważne narzędzie dyscyplinujące skazanego do przestrzegania obowiązującego porządku prawnego oraz poddania się, w okresie próby, nałożonym na niego obowiązkom. Dodatkowo stwarza skazanym szansę na poprawę zachowania bez konieczności podejmowania przez sąd odpowiednich czynności i decyzji.</u>
          <u xml:id="u-289.47" who="#StanisławChmielewski">Przekazanie kopii upomnienia sądowi lub sądowi penitencjarnemu umożliwia tym organom kontrolę decyzji sądowego kuratora zawodowego, wskazane organy procesowe sprawują bowiem nadzór nad prawidłowym wykonywaniem orzeczeń. W ramach tego nadzoru mogą na podstawie okoliczności zawartych w upomnieniu wydać z urzędu stosowne orzeczenie - na przykład o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej - nie podzielając stanowiska sądowego kuratora zawodowego.</u>
          <u xml:id="u-289.48" who="#StanisławChmielewski">Jeżeli po udzieleniu pisemnego upomnienia skazany dopuszcza się chociażby jednego z wymienionych w art. 173 § 5 Kodeksu karnego wykonawczego naruszeń, sądowy kurator zawodowy jest zobowiązany złożyć do właściwego sądu lub sądu penitencjarnego odpowiedni wniosek: o podjęcie postępowania warunkowo umorzonego; o zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono; o odwołanie odroczenia wykonania kary; o odwołanie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności; o odwołanie warunkowego zwolnienia.</u>
          <u xml:id="u-289.49" who="#StanisławChmielewski">W projekcie zawarta jest także propozycja dodania nowego przepisu art. 173a Kodeksu karnego wykonawczego, która da kuratorom sądowym narzędzie do rzeczywistej kontroli wykonywania przez skazanych obowiązków probacyjnych. Dotychczas kurator nie mógł w sposób niepozostawiający wątpliwości sprawdzić, czy skazany, wobec którego orzeczono obowiązek powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających, rzeczywiście go wykonuje. Kurator zmuszony był do rozważania, na podstawie objawów, czy skazany wykonuje obowiązek, czy też go narusza. Świadomość po stronie skazanych, że kurator w każdym czasie może sprawdzić za pomocą stosownego urządzenia, czy skazany jest pod wpływem alkoholu, środka odurzającego czy też substancji psychotropowych, z pewnością wpłynie na przestrzeganie przez nich orzeczonych przez sąd obowiązków, a dodatkowo umocni pozycję kuratora. Nałożenie na skazanego określonego obowiązku probacyjnego powinno łączyć się z koniecznością podporządkowania czynnościom służącym weryfikacji wykonania tego obowiązku. W konsekwencji fakt uchylania się od poddania się badaniu powinien być równoznaczny z ukrywaniem przez skazanego faktu naruszenia obowiązku, co wynika z projektowanego brzmienia art. 173a § 2 K.k.w. Projekt przewiduje delegację ustawową dla ministra sprawiedliwości do wydania rozporządzenia dotyczącego określenia warunków i sposobu badań na obecność alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych, w szczególności dokumentowania badania oraz sposobu weryfikacji wyników badania.</u>
          <u xml:id="u-289.50" who="#StanisławChmielewski">Z powyższymi zmianami wiąże się również proponowana zmiana delegacji ustawowej ministra sprawiedliwości zawarta w art. 176 Kodeksu karnego wykonawczego. Otrzyma on bowiem kompetencje do całościowego uregulowania w rozporządzeniu kwestii związanych z dozorem oraz wykonywaniem przez kuratorów obowiązków i uprawnień wynikających z przepisów Kodeksu karnego wykonawczego. Jednocześnie - co pragnę podkreślić - delegacja uwzględnia określenie sposobu wykonywania obowiązków i uprawnień przez stowarzyszenia, organizacje, instytucje i osoby, którym powierzono sprawowanie dozoru, tryb wyznaczania przedstawicieli przez wskazane wyżej podmioty. Projektowana zmiana w uprawnieniach i obowiązkach stowarzyszeń, organizacji i instytucji, których celem jest uczestnictwo w wykonywaniu kar, środków karnych, zabezpieczających i zapobiegawczych, związanych z pozbawieniem wolności, polegająca na ich rozszerzeniu do zakresu zadań kuratorów zawodowych w zakresie sprawowania dozoru, ma dwa podstawowe cele. Przede wszystkim chodzi o przeniesienie ciężaru odpowiedzialności za sprawowany dozór z kuratora zawodowego na podmiot, o którym przed chwilą mówiłem, a także ułatwienie sprawowania przez niego czynności w zakresie samego dozoru. W konsekwencji przewidziane w powołanych przepisach uprawnienia stowarzyszeń, organizacji i instytucji uczynią z nich realne wsparcie kuratorów sądowych.</u>
          <u xml:id="u-289.51" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Obszerny projekt, jaki przedkładamy, zawiera również konieczne zmiany zaproponowane w innych przepisach. Takimi zmianami są zmiany w Kodeksie karnym. Projekt obejmuje, można powiedzieć, zmiany w zakresie art. 80 § 3 Kodeksu karnego, dotyczące wymiaru okresu próby w razie udzielenia warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary. Wskazano, że w odniesieniu do sprawcy skazanego na karę 25 lat pozbawienia wolności lub dożywotniego pozbawienia wolności okres próby musi wynosić co najmniej 10 lat. Tym samym wprowadzono 10-letni okres próbny nie tylko wobec skazanych na karę dożywotniego pozbawienia wolności, ale również wobec skazanych na karę 25 lat pozbawienia wolności, korzystających z wyżej wskazanych instytucji.</u>
          <u xml:id="u-289.52" who="#StanisławChmielewski">W art. 82 § 2 Kodeksu karnego wprowadzono zasadę, że w razie objęcia łącznym wyrokiem kary, z odbycia której został warunkowo zwolniony, na poczet orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności zalicza się jedynie okres faktycznego odbywania kary.</u>
          <u xml:id="u-289.53" who="#StanisławChmielewski">Dokonano również zmiany art. 68 § 4 i art. 75 § 4 Kodeksu karnego, które wiążą się odpowiednio z wydłużeniem czasu na podjęcie warunkowo umorzonego postępowania oraz zarządzenia wykonania kary do jednego roku od zakończenia okresu próby, obecnie jest to okres 6 miesięcy. Tym samym termin zatarcia skazania związanego z upływem okresu próby uległ wydłużeniu do jednego roku.</u>
          <u xml:id="u-289.54" who="#StanisławChmielewski">Zmiany w art. 68 i 75 są zmianami dostosowawczymi, będącymi wynikiem wprowadzenia do Kodeksu karnego wykonawczego instytucji upomnienia pisemnego udzielanego przez sądowego kuratora zawodowego oraz jej znaczenia prawnego.</u>
          <u xml:id="u-289.55" who="#StanisławChmielewski">Zmiany zaproponowane w Kodeksie karnym skarbowym i w Kodeksie wykroczeń mają przede wszystkim na celu dostosowanie przepisów do zmian zaproponowanych w Kodeksie karnym wykonawczym w obrębie kary grzywny i kary ograniczenia wolności, tak aby istniała tożsamość przesłanek decyzji podejmowanych na podstawie przepisów znajdujących się w tych wszystkich aktach prawnych.</u>
          <u xml:id="u-289.56" who="#StanisławChmielewski">Projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw został poddany uzgodnieniom międzyresortowym w trybie przepisów regulaminu pracy Rady Ministrów. Ostatecznie Rada Ministrów przyjęła go w dniu 8 lutego 2011 r.</u>
          <u xml:id="u-289.57" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie i Panowie Posłowie! Zaprezentowany przeze mnie w dniu dzisiejszym projekt zakłada zasadniczą reformę postępowania wykonawczego. Twórcy tego projektu wierzą, że będą one skutkowały w realnej, niedalekiej perspektywie widocznym usprawnieniem pracy nie tylko sądów, ale wszystkich organów postępowania wykonawczego, podniosą one efektywność i sprawność wykonywania orzeczonych kar. Proszę o pozytywne rozpatrzenie tego projektu. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-289.58" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu ministrowi za tę blisko 50-minutową obszerną prezentację.</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#MarekKuchciński">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-290.2" who="#MarekKuchciński">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-290.3" who="#MarekKuchciński">Jako pierwszego proszę pana posła Witolda Pahla z klubu Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#WitoldPahl">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Rzeczywiście, porównanie czasu, tych 50 minut, które miało do dyspozycji Ministerstwo Sprawiedliwości, i 5 minut, które mają posłowie, wskazuje, że jest to bardzo niesprawiedliwy podział.</u>
          <u xml:id="u-291.1" who="#komentarz">(Poseł Józef Zych: Ale to jest zasługa Prezydium Sejmu i klubów.)</u>
          <u xml:id="u-291.2" who="#WitoldPahl">Rzeczywiście po tak wyczerpującym przedstawieniu materii możemy mówić tylko o pewnej filozofii funkcjonowania projektowanej ustawy w przyszłości, dlatego w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska pragnę przedstawić stanowisko w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw, druk sejmowy nr 3961.</u>
          <u xml:id="u-291.3" who="#WitoldPahl">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Propozycje rządowe wynikają przede wszystkim z bardzo dokładnej analizy funkcjonowania ustaw. Wydaje się, że to jest bardzo dobra praktyka. Powinniśmy wprowadzić, być może konstytucyjnie, zasadę przeprowadzania przeglądu funkcjonowania ustaw. Jeśli chodzi o niektóre przepisy, to jest to dorobek, rezultat kilkudziesięciu lat obserwacji skuteczności funkcjonowania przepisów Kodeksu wykroczeń, nie tylko tych wprowadzonych w 1997 r. To, co się nasuwa, to jest przede wszystkim konieczność znalezienia granicy pomiędzy konstytucyjnym prawem do sądu a szeroko pojętym poczuciem sprawiedliwości, przekonaniem obywateli o tym, iż kara jest skuteczna, że będzie orzekana szybko, że jej wymiar będzie zgodny także ze społecznym poczuciem praworządności. Tak jak wspomniał pan minister, konstytucja zezwala na to, aby odstąpić od zasady zaskarżalności, właściwie ta materia jest zagwarantowana konstytucyjnie tylko i wyłącznie w kwestii winy i kary, ale podstawowym celem jest przede wszystkim uniknięcie przewlekłości postępowań. Problemy dotyczące chociażby wykonania kar pozbawienia wolności, nagminności niestawiennictwa skazanych w zakładach karnych w sposób jednoznaczny pokazują, że brak doprecyzowania przepisów, ta niejasność, wątpliwości interpretacyjne były przez skazanych często wykorzystywane z rażącym naruszeniem poczucia sprawiedliwości społecznej.</u>
          <u xml:id="u-291.4" who="#WitoldPahl">Chciałbym omówić szereg elementów, a zostały mi tylko 2 minuty. Wydaje się, że to, co najistotniejsze, to przede wszystkim przyspieszenie postępowania wykonawczego. Rzeczywiście jest tak, że w sprawach, które nie dotyczą istoty postępowania wykonawczego, tam gdzie zapadają rozstrzygnięcia z korzyścią dla skazanego, wprowadzanie możliwości zaskarżenia czy udziału stron w postępowaniu jest niczym nieuzasadnione. Sprzeczne są z tym ekonomika procesowa i zasady nowoczesnego postępowania. Oczywiście pozostawione są wszędzie wentyle, a więc możliwość zaskarżenia w sprawach, które są istotne. Z pewnością w trakcie prac, jeśli chodzi o skazanego, zainteresowanych, prokuratora czy pokrzywdzonego, będziemy analizować poszczególne sytuacje, czy rzeczywiście możliwość zawieszenia wykonania kary grzywny czy zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności to są wystarczające instytucje w przypadku zachowania gwarancji wolności obywatelskich, właśnie tego poczucia szybkiego i skutecznego wykonania kary.</u>
          <u xml:id="u-291.5" who="#WitoldPahl">Ważne jest również wzmocnienie roli kuratora. Istnieją w związku z tym pewne wątpliwości, ale z pewnością o dużej odwadze świadczy wprowadzenie instytucji stowarzyszeń, które obok kuratorów mogą pełnić dozór. Z pewnością będzie to wymagało profesjonalizacji, ale w poszczególnych sytuacjach będzie się to sprawdzało. Bardzo poważnie należy podejść do sytuacji, kiedy mamy możliwość wprowadzenia dodatkowych uprawnień dla kuratorów, jeśli chodzi o ich bardziej aktywny udział w zakresie probacji, wnioskowania o wykonywanie bądź darowanie kar pozbawienia wolności lub odwołanie warunkowego zawieszenia ich wykonania.</u>
          <u xml:id="u-291.6" who="#WitoldPahl">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Filozofia ustawy mówi o skróceniu przewlekłości, o pozbawieniu biurokratycznego charakteru dotychczas funkcjonującej procedury, zatkaniu - tak to nazwijmy - wszystkich dziur, które do tej pory były wykorzystywane z takim rażącym naruszeniem poczucia sprawiedliwości. Wskazuje to w sposób jednoznaczny na to, że musimy zmodyfikować przepisy Kodeksu karnego wykonawczego i przepisy, które są konsekwencją zmian przepisów karnych wykonawczych, po to, aby w poczuciu praworządności jak najszybciej uregulować kwestie postępowania przed sądem, wykonywania kary pozbawienia wolności, skuteczności wykonywania kary, pewne elementy związane z naruszaniem konstytucyjności, tak jak w przypadku braku możliwości warunkowego zwolnienia osób, które odbywają karę krótszą niż 6 miesięcy, bo to był dosyć często zgłaszany postulat.</u>
          <u xml:id="u-291.7" who="#WitoldPahl">Dlatego klub Platformy Obywatelskiej, pozytywnie przyjmując przedłożony projekt, opowiada się za jego skierowaniem do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-291.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-292.1" who="#MarekKuchciński">Głos zabierze pan poseł Adam Rogacki w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#AdamRogacki">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Po uzasadnieniu przedstawionym przez pana ministra trudno cokolwiek dodać. Myślę, że bez szkody dla Wysokiej Izby, jak również dla mojego klubu parlamentarnego wykażę się tym, co jest zamiarem tej ustawy, jeśli chodzi o proces, czyli efektywnością. Sądzę, że efektywność powinna być większa również jeśli chodzi o prace Wysokiej Izby i żywię nadzieję, że nad tym projektem będziemy pracowali efektywnie z uwzględnieniem głosu specjalistów, a także praktyków, czyli prokuratorów, sędziów, adwokatów. Mam nadzieję, że jeśli chodzi zwiększenie efektywności Kodeksu karnego wykonawczego, to nastąpi ono z poszanowaniem podstawowych praw i godności człowieka.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#AdamRogacki">Ze strony mojego klubu, Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość, chciałbym zadeklarować chęć merytorycznej pracy w Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-293.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#MarekKuchciński">Głos ma pan poseł Stanisław Rydzoń, klub Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#StanisławRydzoń">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej przedstawiam stanowisko wobec rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-295.1" who="#StanisławRydzoń">Przedłożony projekt jest jednym z największych pod względem objętościowym, z jakim miałem do czynienia w ciągu moich dziesięciu lat stażu parlamentarnego. Zawiera on wiele istotnych zmian w Kodeksie karnym wykonawczym, a także w Kodeksie wykroczeń, w ustawie o opłatach w sprawach karnych, w Kodeksie karnym, w Kodeksie postępowania karnego, w Kodeksie karnym skarbowym oraz w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia. Zapoznając się z propozycją nowelizacji Kodeksu karnego wykonawczego, w szczególności z 97 poprawkami, można dojść do wniosku, że przy tak ogromnej zmianie nie od rzeczy byłoby uchwalenie zupełnie nowego kodeksu.</u>
          <u xml:id="u-295.2" who="#StanisławRydzoń">Kodeks ten, jak sama nazwa wskazuje, zajmuje się wykonaniem orzeczonej kary w sprawach karnych. Autorzy projektu założyli sobie realizację tego poprzez nowelizację podstawowego dla tego kodeksu celu - zwiększenie efektywności orzekanych kar. Pragną to osiągnąć poprzez działania w pięciu zasadniczych kierunkach i wydaje mi się, że nie od rzeczy byłoby je tutaj wskazać: zniesienie zasady zaskarżalności wszystkich postanowień w postępowaniu wykonawczym i wprowadzenie możliwości zaskarżenia tylko orzeczeń najbardziej istotnych dla skazanego; zniesienie zasady udziału stron we wszystkich posiedzeniach, z wyjątkiem dotyczących spraw najistotniejszych; wprowadzenie wykonalności postanowień z chwilą ich wydania, nie zaś uprawomocnienia; ograniczenie przesłanek materialnych udzielania warunkowego zwolnienia do zachowania się skazanego po popełnieniu przestępstwa, w tym w czasie odbywania kary; rezygnacja z odraczania wykonania kary grzywny lub rozłożenia na raty. Takie są kierunki tych celów.</u>
          <u xml:id="u-295.3" who="#StanisławRydzoń">Z uwagi na ograniczony czas przeznaczony w pierwszym czytaniu na debatę, w dalszej części wystąpienia ustosunkuję się pokrótce do przedstawionych kierunków zmian.</u>
          <u xml:id="u-295.4" who="#StanisławRydzoń">Pierwszy kierunek dotyczy zniesienia zasady zaskarżalności wszystkich postanowień w postępowaniu wykonawczym przy pozostawieniu wyjątków od tej zasady. Uzasadnienie projektu ustawy nie eliminuje wszystkich wątpliwości związanych z ochroną praw człowieka i obywatela, bo przecież skazany wciąż nim pozostaje. Z jednej strony należy podzielić poglądy autorów noweli, że możliwość zaskarżania przez skazanego wszystkich orzeczeń dotyczących wykonania kary nie ma uzasadnienia, z drugiej zaś strony należy się zastanowić, czy to ograniczenie nie jest nadmierne. W trakcie prac w komisji trzeba będzie przeanalizować propozycję rządu i zastanowić się, czy w niektórych przypadkach nie wprowadzić na przykład możliwości wniesienia przez skazanego odwołania poziomego do innego składu w tym samym sądzie, który wydał orzeczenie. To jest kwestia przeanalizowania tych kilkunastu czy kilkudziesięciu w tej chwili pozytywnych wyjątków, do których można się odwołać, i kwestia tego, czy czegoś jeszcze nie dopisać. Ostatnio w tej Izbie wprowadziliśmy do procedury karnej i cywilnej w przypadku postępowań tak zwanych incydentalnych, wpadkowych odwołania poziome, to jest do sądu, który wydał orzeczenie, lecz do innego składu. Także dzisiaj NKK, nasza Komisja Nadzwyczajna, zajmowała się takimi odwołaniami. Stwierdzenie rządu, że proponowane zmiany w żaden sposób nie naruszają konstytucji, nie do końca przekonuje i trzeba je dokładnie przeanalizować.</u>
          <u xml:id="u-295.5" who="#StanisławRydzoń">Drugi kierunek dotyczy zniesienia zasady udziału stron we wszystkich posiedzeniach z wyjątkiem spraw najistotniejszych. Kierunek co do zasady zasługuje na poparcie. Problem może pojawić się w ustaleniu, co jest sprawą istotną, najistotniejszą. Wydaje się, że przez te sprawy należy rozumieć podstawowe prawa człowieka i obywatela oraz podstawowe zasady wymiaru sprawiedliwości. Niezwykle ważna jest zmiana dotycząca dodania nowego art. 8b. Przypominam sobie narzekania poprzedniego rzecznika praw obywatelskich śp. Janusza Kochanowskiego, który występując z tej mównicy, stwierdził, że miał określone trudności z dotarciem do skazanych. Z jednej strony jako rzecznik miał prawo i obowiązek zajmować się sytuacją skazanych, a z drugiej strony każda wizyta w zakładzie karnym związana była z uprzednią zgodą jego dyrektora na taką wizytę. Podobnie wygląda sprawa z prokuratorami. Po wejściu w życie noweli K.k.w. takich problemów już nie będzie. To jest, uważam, bardzo cenna poprawka.</u>
          <u xml:id="u-295.6" who="#StanisławRydzoń">W art. 9 § 3 noweli autorzy proponują odwrócenie zasady wykonalności orzeczeń w postępowaniu wykonawczym. Zasadą byłoby wykonywanie orzeczeń z chwilą ich wydania, a nie, jak dotychczas, z chwilą uprawomocnienia. Skoro ma nie być co do zasady odwołań, to oczywistym jest, że orzeczenie będzie wykonalne z datą jego wydania. W tym momencie należy wrócić do uwag dotyczących zniesienia zasady zaskarżalności, ale jak to już powiedziałem, na posiedzeniu komisji. W przypadku uchwalenia omawianych zmian należy wyrazić nadzieję, że mądrość decydentów będzie przeważała nad rutyną i lekceważeniem zasad.</u>
          <u xml:id="u-295.7" who="#StanisławRydzoń">Kierunku czwarty i piąty wydają być się zasadne i racjonalne, stąd w tym momencie nie zgłaszamy uwag.</u>
          <u xml:id="u-295.8" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-295.9" who="#StanisławRydzoń">Gdyby spróbować dzisiaj wskazać beneficjentów noweli - panie marszałku, 30 sekund jeszcze, kolega z Prawa i Sprawiedliwości dał mi tutaj jak gdyby 3 minuty oszczędności - to niewątpliwie można do nich zaliczyć sędziów, którzy po jej wejściu w życie będą mieli znacząco mniej pracy. Oby ten nowy stan prawny wykorzystali na przyspieszenie rozpatrzenia innych spraw i tym sposobem zmniejszyli zjawisko przewlekłości występujące w sądach. Niewątpliwie do beneficjentów będzie też można zaliczyć administrację więzienną.</u>
          <u xml:id="u-295.10" who="#StanisławRydzoń">Jeśli chodzi o korzyści dla wymiaru sprawiedliwości, to będzie o tym można coś powiedzieć po upływie pewnego czasu od wejścia noweli w życie, w szczególności o znaczącym przyspieszeniu postępowania wykonawczego, co zresztą, jak już stwierdziłem na wstępie, jest istotną i najważniejszą, że tak powiem, przyczyną powstania tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-295.11" who="#StanisławRydzoń">Z uwagi na ogrom nowelizacji należy wyrazić nadzieję, że koledzy z koalicji rządzącej nie będą chcieli uchwalić projektu ustawy w stachanowskim tempie, że prace będą merytoryczne i sprawne, by ustawa została przyjęta przez Sejm jeszcze w bieżącej kadencji.</u>
          <u xml:id="u-295.12" who="#StanisławRydzoń">W imieniu Klubu Poselskiego Sojusz Lewicy Demokratycznej wnoszę o skierowanie projektu do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Dziękuję, panie marszałku, za dodatkowy czas.</u>
          <u xml:id="u-295.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo i dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-296.1" who="#MarekKuchciński">Teraz pan poseł Józef Zych, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
          <u xml:id="u-296.2" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Panie pośle, oświadczam jako uczestnik koalicji, że przynajmniej my nie będziemy dążyć do skracania i upraszczania.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#JózefZych">Klub parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego wnikliwie zapoznał się z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw. Już na wstępie należy podkreślić, że proponowane zmiany w Kodeksie karnym wykonawczym są daleko idące i - jak podkreśla się w uzasadnieniu - zmierzają do zwiększenia efektywności orzekanych kar. Skoro tak, wymagają bardzo wnikliwej analizy.</u>
          <u xml:id="u-297.2" who="#JózefZych">Zdaniem klubu parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego badanie pięciu zasadniczych kierunków proponowanych zmian powinno opierać się na następujących przesłankach: po pierwsze, czy proponowane zmiany zgodne są z gwarancjami konstytucyjnymi; po drugie, czy nie naruszają prawa skazanego, ograniczając zaskarżalność większości postanowień w postępowaniu wykonawczym i wreszcie, po trzecie, czy nie pogarszają sytuacji skazanego.</u>
          <u xml:id="u-297.3" who="#JózefZych">Wysoki Sejmie! W uzasadnieniu projektowanej ustawy na wstępie przywołuje się konstytucyjną zasadę, że każdy, przeciwko komu prowadzi się postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania, co jest oczywiście słuszne. Następnie stwierdza się, że konstytucja szczegółowo nie określa ewentualnej instancyjności lub jej braku w odniesieniu do postępowań incydentalnych. To twierdzenie budzi jednak zastrzeżenia tak z punktu widzenia orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, jak i doktryny. Wiemy doskonale, że w Konstytucji RP znajdują się zapisy o charakterze ogólnym, które wytyczają ramy stosowania konstytucji, jak i przepisy o charakterze szczegółowym, które można wprost odnieść do określonej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-297.4" who="#JózefZych">W ostatnim czasie po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego o konieczności zapewnienia postępowania dwuinstancyjnego w ustawie Kodeks postępowania cywilnego Sejm wprowadził odwołanie poziomie, rozszerzając równocześnie możliwość zaskarżania. Ten przykład i wiele innych wskazuje, że konstytucyjną zasadą, którą należy odnieść także do postępowania wykonawczego w sprawach karnych, jest dwuinstancyjność. Trudno wymagać, aby konstytucja zawierała przepisy tak szczegółowe jak instancyjność w postępowaniu incydentalnym, skoro wprowadza powszechną zasadę instancyjności.</u>
          <u xml:id="u-297.5" who="#JózefZych">Wysoki Sejmie! Najbardziej kontrowersyjną naszym zdaniem regulacją jest propozycja rezygnacji z odraczania wykonania kary grzywny lub rozłożenia jej na raty. Praktyka, na którą w innych przypadkach powołuje się rząd, wskazuje, że częste są przypadki skazania na karę grzywny w sytuacji, w której skazany nie może jednorazowo i natychmiast jej uiścić - chodzi mi o przypadki, kiedy taka sytuacja powstaje już po skazaniu - z wielu zresztą przyczyn, np. z przyczyn rodzinnych, gdyż odbiłoby się to na materialnym położeniu jego rodziny. A zatem jest to sprawa bardzo istotna i sąd ma możliwość oceny.</u>
          <u xml:id="u-297.6" who="#JózefZych">Gdy chodzi o propozycje ograniczenia przesłanek materialnych dla udzielania warunkowego zwolnienia, to wymienione w projekcie są słuszne. Nie wolno jednak zapominać, że oprócz wyżej wymienionych mogą zaistnieć okoliczności związane z rodziną, i to już w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, np. ciężka choroba współmałżonka wymagająca osobistej opieki, bo nie ma nikogo innego, pozostawione nieletnie dzieci w razie wypadku i śmierci współmałżonka - takie przypadki miały miejsce - istotne także z punktu widzenia społecznego i zupełnie ludzkiego.</u>
          <u xml:id="u-297.7" who="#JózefZych">Wreszcie, odwrócenie zasady dotyczącej wykonalności postanowień w postępowaniu wykonawczym. Wiemy, że zasadą w różnych dziedzinach prawa jest to, iż postanowienia czy decyzje albo wyroki podlegają wykonaniu po ich uprawomocnieniu się. Tak jest przecież również w Kodeksie postępowania cywilnego. Od tej zasady są oczywiście wyjątki, ale wyjątki nakazujące wykonanie orzeczeń, postanowień czy nakazów z chwilą ich wydania. Wydaje się więc, że w tym konkretnym przypadku propozycja stanowi zbyt daleko idące uproszczenie.</u>
          <u xml:id="u-297.8" who="#JózefZych">Wysoki Sejmie! W uzasadnieniu projektowanych zmian w Kodeksie karnym wykonawczym twierdzi się, że zmierzają one do usprawnienia procedur, zmniejszenia kosztów postępowania, skrócenia czasu ich trwania, a także w sprawach karnych - zwiększenia efektywności orzekanych kar. Wydaje się, że gdy chodzi o efektywność wykonanych kar, to jest szereg innych możliwości.</u>
          <u xml:id="u-297.9" who="#JózefZych">Panie ministrze, oczywiście zwracam na to uwagę, bo są to kwestie, które budziły, budzą i na pewno będą budzić wątpliwości. Naszym zadaniem jest, tak jak powiedział kolega Rydzoń, wnikliwe rozpatrzenie tych wszystkich okoliczności, szczególnie podczas prac sejmowych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-297.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#MarekKuchciński">Teraz wystąpi pan poseł Marian Filar reprezentujący Demokratyczne Koło Poselskie Stronnictwa Demokratycznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#MarianFilar">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oczywiście nie mam nawet w głowie odniesienia się do wszystkich szczegółowych rzeczy, o których pan minister mówił. To zadanie niewykonalne. Ale chciałbym tak najogólniej powiedzieć, że moje koło poprze ten projekt w dalszym głosowaniu i będzie głosowało za skierowaniem go do stosownych komisji, co mówię bez entuzjazmu, ponieważ jestem przewodniczącym podkomisji do spraw reform prawa karnego i w związku z tym mam robotę zapewnioną.</u>
          <u xml:id="u-299.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Dobra propaganda.)</u>
          <u xml:id="u-299.2" who="#MarianFilar">Tak, bardzo słuszna uwaga.</u>
          <u xml:id="u-299.3" who="#MarianFilar">Ale, proszę państwa, przejdźmy do rzeczy. Rzecz jest następująca. To przedstawienie posiada dwie bardzo ważne cechy. I tak naprawdę to chodzi tutaj o dwie ważne sprawy.</u>
          <u xml:id="u-299.4" who="#MarianFilar">Pierwsza sprawa sprowadza się do, jakby to powiedzieć, technologii, procedury wykonywania wszelkich kar i środków karnych, bo najważniejsze przy wykonywaniu kary nie jest to, czy kara jest długa, czy kara jest wykonywana z jakąś szczególną surowością, tylko ważne jest to, żeby wykonanie kary, i to obojętnie jakiej, było maksymalnie zagęszczone, żeby ze skazanym cały czas coś się działo. Nie może być tak, że ze skazanym nic się nie dzieje, wedle zasady, którą wyrażał jeden z bohaterów dramatu Słowackiego „Mazepa”, chyba, jeżeli dobrze pamiętam, starosta, który powiedział, żeby pana Mazepę zasadzić do wieży i trzymać aż do dalszego z nim rozporządzenia. Zasadzić i trzymać - i nic z nim się nie dzieje, Mazepa siedzi w wieży. Konkurencyjną wobec tej tezy starościca sentencją ze skarbnicy mądrości ludowej jest znane przysłowie: kto szybko daje, dwa razy daje. Widzę, że na sali jest powszechna aprobata w tym zakresie, a więc będę się tego trzymał. A ponieważ i pan minister postarał się tego trzymać, to brawo, oklaski. O to chodzi: szybko i wokół sprawcy zawsze coś musi się dziać, nie może być wokół sprawcy pustki.</u>
          <u xml:id="u-299.5" who="#MarianFilar">I druga ważna sprawa, którą trzeba podkreślić - i niech będzie chwała ministrowi i osobom, które przygotowały ten projekt, za takie podejście - demistyfikacja kary pozbawienia wolności. Szanowni państwo, nie chcę być złośliwy, słuchałem dyskusji w poprzednim punkcie i zrobiło mi się trochę smutno - nie dlatego, że państwo jesteście za tym czy za innym rozwiązaniem, tylko dlatego, że mówiąc o karze w Polsce, a tak jest na tej sali, ma się w tyle głowy, w podtekście karę pozbawienia wolności. Czyli kara to jest kara pozbawienia wolności - im dłuższa, tym lepsza. Natomiast nie o to chodzi, chodzi po prostu o to, żeby kara była wykonywana możliwie maksymalnie efektywnie - efektywnie w tym sensie, żeby, znów, z tym skazanym cały czas coś się działo w trakcie wykonywania kary, żeby system wymiaru sprawiedliwości, ta machina wymiaru sprawiedliwości cały czas z tym sprawcą pracowała. Kara pozbawienia wolności - ja wiem, to już może wzbudzi mniejszy entuzjazm u niektórych z państwa, ale zaryzykuję - nie jest królową kar, tylko jest najgorszą z możliwych istniejących w kodeksie. Jeden z wybitnych kryminologów amerykańskich powiedział, że kara pozbawienia wolności to jest coś, środek, za pomocą którego z ludzi złych robi się jeszcze gorszych, i to za ciężkie pieniądze. A więc, drodzy państwo, nie róbmy z ludzi złych ludzi jeszcze gorszych za ciężkie pieniądze, których nie mamy, tylko postarajmy się maksymalnie poprawić sposoby wykonywania kary, żeby nie było Mazepy, którego zasadzamy do wieży i czekamy, co się z Mazepą stanie - bo nic się nie stanie, wyjdzie tylko gorszy - tylko żeby to było efektywne działanie. W projekcie tej reformy tego typu cechy się przejawiają.</u>
          <u xml:id="u-299.6" who="#MarianFilar">Natomiast może ziarenko soli do tego idyllicznego obrazu...</u>
          <u xml:id="u-299.7" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-299.8" who="#MarianFilar">Jedno słowo jeszcze.</u>
          <u xml:id="u-299.9" who="#MarianFilar">...podobnie jak pan poseł Zych. Drodzy państwo, jeżeli z zasadą szybkości skojarzymy zasadę przestrzegania praw konstytucyjnych i damy zdecydowany priorytet jednej, zapominając o drugiej, to wchodzimy na cienki lód, a ten, kto wchodzi na cienki lód, musi mieć świadomość, że idzie się wykąpać. A więc uważajmy na to. Ufam, że w trakcie tych prac będziemy na to uważali. Dziękuję państwu bardzo za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-299.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi za te uwagi i przestrogi.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#MarekKuchciński">Do zadania pytania zgłosiło się ośmioro państwa posłów.</u>
          <u xml:id="u-300.2" who="#MarekKuchciński">Nie widzę dalszych zgłoszeń. Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-300.3" who="#MarekKuchciński">Czas - 1 minuta.</u>
          <u xml:id="u-300.4" who="#MarekKuchciński">Pan poseł Antoni Błądek, Prawo i Sprawiedliwość, jako pierwszy będzie zadawał pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#AntoniBłądek">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Bez wątpienia wymiar sprawiedliwości w Polsce wymaga głębokich zmian, uproszczeń procedur i zwiększenia efektywności. Szczególnie istotna jest tutaj dziedzina prawa karnego, tak ważna i dotkliwa dla obywateli. Wielu obywateli zgłaszających się po bezpłatne porady prawne do mojego biura poselskiego ma poczucie niesprawiedliwości i nieefektywności wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-301.1" who="#AntoniBłądek">Odnosząc się do projektu ustawy i proponowanych zmian, mam następujące wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-301.2" who="#AntoniBłądek">Proszę o informacje dotyczące przyjęcia nowych zasad zaskarżalności postanowień sądu. Czy brak w ustawie wyraźnego określenia, że na dane postanowienie sądu przysługuje zażalenie, nie jest sprzeczny z konstytucją?</u>
          <u xml:id="u-301.3" who="#AntoniBłądek">Proszę o uzasadnienie wykreślenia przepisu umożliwiającego wymierzenie zastępczej kary w postaci grzywny za niewykonaną karę ograniczenia wolności.</u>
          <u xml:id="u-301.4" who="#AntoniBłądek">Proszę również o uzasadnienie rezygnacji z minimalnego czasu trwania kary ograniczenia wolności jako przesłanki formalnej udzielenia warunkowego zwolnienia. Dziękuję...</u>
          <u xml:id="u-301.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-301.6" who="#AntoniBłądek">‍...za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-301.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zadaje poseł Jan Warzecha, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#JanWarzecha">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Art. 168a § 3 dotyczy obowiązku zawiadamiania Policji o zwolnieniu z zakładu karnego po odbyciu kary, otrzymaniu przepustki czy też udzieleniu przerwy w wykonaniu kary osoby skazanej za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#JanWarzecha">Panie ministrze, czy nie należałoby wprowadzić analogicznego przepisu dotyczącego osób opuszczających zakład karny, które zostały skazane za przestępstwa z art. 207 Kodeksu karnego, a więc za znęcanie się fizyczne lub psychiczne nad osobą najbliższą? Taka informacja, jaką otrzymałaby odpowiednia jednostka Policji, mogłaby zapobiec wielu tragediom rodzinnym, o których co pewien czas dowiadujemy się ze środków masowego przekazu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-303.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-304.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zadaje poseł Grzegorz Sztolcman, klub Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#GrzegorzSztolcman">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Ta ustawa ma przede wszystkim skrócić czas postępowania przed sądami i zwiększyć efektywność orzekanych kar. Na pewno jest ustawą oczekiwaną przez środowiska związane z wymiarem sprawiedliwości, jest bardzo obszernym projektem odnoszącym się do bardzo wielu spraw.</u>
          <u xml:id="u-305.1" who="#GrzegorzSztolcman">Chciałbym zadać pytanie w takiej może troszkę bardziej szczegółowej sprawie, mianowicie czy wprowadzenie zasady rozpoznania sprawy bez udziału stron w postępowaniu wykonawczym nie naruszy konstytucyjnego prawa do sądu. Dotyczy to sytuacji, kiedy orzeczenia odnoszą się do istoty postępowania wykonawczego, a postanowienia lub zarządzenia mogą nie być korzystne dla skazanych.</u>
          <u xml:id="u-305.2" who="#GrzegorzSztolcman">I jeszcze jedna ogólniejsza kwestia. Ta ustawa na pewno odciąży sędziów, o tym była mowa. Ale czy w jakiś sposób spowoduje, że będą orzekali sprawniej i w krótkim czasie? A myślę...</u>
          <u xml:id="u-305.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-305.4" who="#GrzegorzSztolcman">...że to przede wszystkim pozwoli skrócić postępowanie czy zlikwidować jego przewlekłość. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-305.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-306.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zadaje poseł Tadeusz Naguszewski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#TadeuszNaguszewski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-307.1" who="#TadeuszNaguszewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Prosiłbym o przybliżenie i wyjaśnienie trzech kwestii.</u>
          <u xml:id="u-307.2" who="#TadeuszNaguszewski">Po pierwsze, zważywszy na to, że projekt ustawy o zmianie Kodeksu karnego wykonawczego przewiduje znaczne rozszerzenie zakresu obowiązków kuratorów zawodowych, pojawia się pytanie: Czy projektodawca przewidział koszty związane z utworzeniem dodatkowych etatów kuratorskich? Jeśli tak, to jaka liczba nowych etatów ma powstać i z jakimi kosztami to się może wiązać?</u>
          <u xml:id="u-307.3" who="#TadeuszNaguszewski">Pytanie drugie. Czym kierował się projektodawca, przenosząc przepisy Kodeksu karnego do Kodeksu karnego wykonawczego, przepisy stanowiące materialną podstawę niektórych decyzji zapadających w postępowaniu wykonawczym? Chodzi w szczególności o przepisy dotyczące wykonywania kary warunkowo zawieszonej, zarządzania wykonania kary warunkowo zawieszonej, warunkowego przedterminowego zwolnienia.</u>
          <u xml:id="u-307.4" who="#TadeuszNaguszewski">I wreszcie trzecie pytanie. Jakie czynności w trybie nadzoru...</u>
          <u xml:id="u-307.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-307.6" who="#TadeuszNaguszewski">Czy mogę, panie marszałku?</u>
          <u xml:id="u-307.7" who="#TadeuszNaguszewski">Jakie czynności w trybie nadzoru nad urzędami skarbowymi prowadzącymi postępowania egzekucyjne będą wykonywać sądy powszechne? Czy sąd będzie mógł wezwać skazanego do dobrowolnego uiszczenia na przykład grzywny? Dziękuję i przepraszam za przedłużenie czasu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo, dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-308.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zadaje pan poseł Andrzej Jaworski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#AndrzejJaworski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Przy nowelizacji tak ważnych ustaw nie wypada nie zadać dwóch podstawowych pytań, które najczęściej pojawiają się w czasie dyskusji na posiedzeniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, o których wielokrotnie także rozmawialiśmy. Jeżeli chodzi o postępowanie, to cały czas mamy problemy z tym, że pojawiają się skargi na przedłużanie tymczasowego aresztowania, na to, że brakuje uzasadnień, że nie mają możliwości należytego wglądu w dokumenty prawnicy, adwokaci osób pokrzywdzonych. W związku z tym, czy przy tej nowelizacji te sprawy nie powinny zostać bardzo mocno zaznaczone, żeby te problemy raz na zawsze się skończyły, żeby nie było takiej sytuacji, że na naszych dyżurach i na posiedzeniu komisji ciągle pojawiają się te same dwie kwestie? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-309.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-310.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zadaje poseł Marek Ast, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#MarekAst">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Są dwie podstawowe bolączki naszego systemu wymiaru sprawiedliwości, tj. przedłużające się, przewlekłe procesy, w tym wypadku karne, na etapie wykonawczym z kolei z jednej strony przepełnione więzienia, a z drugiej strony długie kolejki oczekujących na wykonanie kary. W takiej sytuacji trudno jest mówić z jednej strony o prewencyjnym charakterze kary, z drugiej strony o resocjalizacji w warunkach przepełnionych więzień.</u>
          <u xml:id="u-311.1" who="#MarekAst">Moje pytanie jest takie: Czy państwo robiliście jakąś symulację oddziaływania tego projektu, jeżeli chodzi o ten problem, czy po prostu dzięki wprowadzeniu w życie przepisów...</u>
          <u xml:id="u-311.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-311.3" who="#MarekAst">‍...nowelizowanej ustawy nastąpi jakaś diametralna poprawa co do szybkości wykonania kary w przypadku oczekujących na karę pozbawienia wolności? Czy rzeczywiście doprowadzi to do tego, że będzie luźniej w zakładach penitencjarnych? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-311.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-312.1" who="#MarekKuchciński">Głos ma poseł Kazimierz Smoliński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#KazimierzSmoliński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-313.1" who="#KazimierzSmoliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zostało poruszonych tutaj przez pana wiele spraw, a właściwie wszystkie przewidziane tą nowelizacją. Mam tylko jedną wątpliwość związaną z przesłankami przedterminowego zwolnienia warunkowego, a mianowicie że nie bierze się pod uwagę okoliczności popełnienia przestępstwa oraz okoliczności związanych z zachowaniem skazanego przed popełnieniem przestępstwa. Jest takie założenie, że możemy tylko raz brać te przesłanki pod uwagę przy wymierzaniu kary. Uważa się, że wtedy automatycznie ma to wpływ na drugą kwestię, czyli przedterminowe zwolnienie. Uważam jednak, że należy brać to pod uwagę, bo przecież okoliczności popełnienia czynu są przeróżne, zachowanie skazanych przed popełnieniem...</u>
          <u xml:id="u-313.2" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-313.3" who="#KazimierzSmoliński">.‍..czynu też jest różne.</u>
          <u xml:id="u-313.4" who="#KazimierzSmoliński">Przepraszam, już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-313.5" who="#KazimierzSmoliński">Uważam, że zarówno jedna, jak i druga przesłanka powinna być brana pod uwagę przez sądy. To jest pewne rozwiązanie systemowe, ale wydaje mi się, że w interesie tych, którzy popełniają przestępstwa i są zresocjalizowani po odbyciu kary czy części tej kary, jednak obie te przesłanki powinny być brane pod uwagę. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-313.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-314.1" who="#MarekKuchciński">Teraz głos ma pani poseł Joanna Fabisiak, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#JoannaFabisiak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Ustawa, jak już wszyscy chyba podkreślali, jest bardzo potrzebna. Moje pytanie dotyczy jednej tylko kwestii, a mianowicie zamiany kary pieniężnej, grzywny, na prace społecznie użyteczne. To pomysł doskonały. Będzie on w dużej mierze chyba dotyczył młodych przestępców skazanych na karę grzywny, zatem ta kara będzie miała także charakter wychowawczy. Ale mam jedno pytanie o charakterze praktycznym. Czy samorządy, które będą musiały znaleźć miejsca pracy w ramach tych prac społecznie użytecznych, są do tego przygotowane? Czy nie spowoduje to tego, że w sumie ta kara też nie będzie mogła być wdrożona? Jaki jest stan przygotowań samorządów? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-316.1" who="#MarekKuchciński">Lista posłów zabierających głos w dyskusji została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-316.2" who="#MarekKuchciński">Proszę pana ministra Stanisława Chmielewskiego o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na wstępie dziękuję za tę dyskusję i jednocześnie przepraszam za moje może zbyt długie wystąpienie, ale właśnie chciałem uniknąć pewnych pytań, bo zdaję sobie sprawę, że nowelizacja, jak mówiłem, jest reformatorska. Jednocześnie ta dyskusja już pokazała, jakie problemy nas czekają. Dziękuję za te deklaracje wszystkich klubów co do dalszej pracy, i to efektywnej, jak rozumiem, co z całą pewnością cieszy mnie, ministra sprawiedliwości i wszystkich, którzy przyczynili się do powstania tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-317.1" who="#StanisławChmielewski">Teraz kilka słów w odniesieniu do dyskusji klubowej. Czasy są takie, że oczywiście musimy pamiętać o tym, iż są gwarancje konstytucyjne, a także gwarancje wynikające z tych wskazywanych przeze mnie konwencji europejskich, że mamy cały czas zmieniające się dynamicznie życie społeczne, które też powoduje inny sposób patrzenia na to, co było jeszcze 10 czy 15 lat temu. To zmieniające się życie powoduje - tu nawiązuję do tego, czy ma być nowy kodeks, czy nowelizacja - że właśnie mniej więcej okres 10 lat, bo tyle tak na dobre obowiązuje, można powiedzieć, jest wcielany w życie i wykonywany Kodeks karny wykonawczy z 1997 r., jest chyba dobrym okresem, jeśli chodzi o taką dość gruntowną ocenę i jednak dość obszerną nowelizację, ponieważ tych drobnych nowelizacji ten kodeks już kilka przeżył. Jednocześnie wszyscy w tej Izbie bardzo często mówimy - ja również to mówiłem jako poseł - że kodeksy ze swej istoty, co państwo również potwierdzacie, powołując specjalną Komisję Nadzwyczajną do spraw zmian w kodyfikacjach, są prawem, które powinno cechować się pewną stabilnością, pewną stałością, jeżeli chodzi o zasady.</u>
          <u xml:id="u-317.2" who="#StanisławChmielewski">W tej chwili to nasze przewartościowanie, jeżeli chodzi o zasadę postępowania wykonawczego, też nie jest taką całkowitą nowością. To jest już pewna konwencja, która w niektórych elementach była widoczna, a potem nastąpiło pewne poluzowanie. Na pewno dzisiaj orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego jest również istotnym elementem w ocenie, gdzie muszą być dwie instancje, a gdzie może to być w dość istotny sposób ograniczone. Myślę, że trzeba pamiętać o tym, że domniemanie niewinności mamy na etapie rozpatrywania tej sprawy podstawowej, a więc sprawy winy i potem kary. Kiedy wina jest już przesądzona prawomocnym wyrokiem, to tego domniemania niewinności już nie ma i ten skazany, osądzony obywatel, musi sobie zdawać sprawę z tego, że kara jest dla niego nieuchronna i musi być wykonana. Jeżeli w tym zakresie stosowalibyśmy jeszcze ciągle domniemanie niewinności, to przełamywalibyśmy w sposób niewłaściwy zasadę, która dotyka postępowania jurysdykcyjnego.</u>
          <u xml:id="u-317.3" who="#StanisławChmielewski">Myślę, że wszelkie elementy rodzinne, osobiste - jestem przekonany, że wynikało to z mojego wystąpienia - są nadal brane pod uwagę przy wykonywaniu kary. Jeżeli są one na tyle istotne i na tyle ważkie, zarówno dla samego skazanego, jak i dla jego rodziny - chociaż trzeba powiedzieć, że skazany czasami wcale nie chce utrzymywać z nią kontaktu, ale nie można generalizować - to każdy sąd penitencjarny, każdy kurator zawodowy, sądowy, jak też każdy funkcjonariusz Służby Więziennej będzie brał to pod uwagę, czyli ta możliwość istnieje.</u>
          <u xml:id="u-317.4" who="#StanisławChmielewski">W dyskusji pojawiało się pytanie, czy są beneficjenci tych postępowań. Tak, na pewno beneficjentem jest ogólnie sądownictwo. Zależało nam na tym, żeby odciążyć sądy. Mówię to z pełną świadomością. Nie chodzi o poszczególnych sędziów, ale o sądy, a dopiero w efekcie o sędziów, którzy nie będą musieli rozpatrywać tylu spraw i w ramach dobrej organizacji sądów mogą zostać skierowani do rozpatrywania spraw podstawowych, a więc tym samym zwiększyć efektywność sądów w zakresie rozpatrywania - jak to się mówi w żargonie prawniczym, sądowym - spraw K i spraw C, mówiąc najogólniej, bo to są te sprawy podstawowe, ale też spraw odwoławczych, bo to też jest ważne, żeby sprawy z odwołania w ramach K i C też były szybko rozpatrywane.</u>
          <u xml:id="u-317.5" who="#StanisławChmielewski">Natomiast takim podstawowym beneficjentem jest Służba Więzienna, która tutaj jako istotny organ postępowania wykonawczego w zakresie kary pozbawienia wolności też nabiera istotnych praw, które będzie można stosować do wykonywania tejże kary. I tu dziękuję za to podkreślenie. Tak, kuratorzy sądowi, zawodowi - bo w takim kierunku, uważam, powinna iść ta instytucja - są jak najbardziej istotnym, ważnym elementem w zakresie tych kar, które nie są karami pozbawienia wolności, a więc kara ograniczenia wolności, kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem, i na pewno ich rola rośnie, ale tutaj pozwolę sobie nie zgodzić się z tym, że potrzeba nam kolejnych etatów kuratorskich w tym zakresie. Z naszych ocen na dzisiaj - tutaj możemy się różnić - wynika stwierdzenie co do pozytywnych możliwości rozszerzenia obowiązków kuratorskich, oczywiście po dyskusji z przedstawicielami kuratorów na temat tego, jak to zrobić najlepiej oprócz samej zmiany przepisów. Tyle tytułem uwag ogólnych.</u>
          <u xml:id="u-317.6" who="#StanisławChmielewski">Odpowiadając na postawione pytania, pan poseł Antoni Błądek, informacja o zaskarżalności, grzywna i zamiana - jeżeli dobrze zrozumiałem - kwestia możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary i odpowiednich minimalnych okresów. Jeszcze raz podkreślę, że zamiana kary grzywny na karę surowszą ideowo musi mieć miejsce. W tym przypadku nawiązuje to również do pytania pani poseł Fabisiak. Cały czas minister sprawiedliwości - mam tu na myśli ostatnie dwa lata - prowadzi bardzo istotne działania przygotowujące zarówno sam element sądowy, czyli kuratorów, jak też element w ramach współpracy z samorządami terytorialnymi, mające na celu umożliwienie wykonywania tych kar, nazwijmy je pracą społecznie użyteczną. To jest bardzo ciekawa kara i bardzo - jak się okazuje - dokuczliwa dla skazanych; tylko w związku z tym, że ona była taka dokuczliwa, to nie wszyscy chcieli się przygotowywać do jej wykonywania. Mam tu na myśli zwłaszcza samorządy, ale nie tylko. Dzisiaj taka praca społecznie użyteczna może być wykonywana również przy pomocy czy we współpracy ze stowarzyszeniami i fundacjami. Ta praca może nawet dotyczyć osób chorych terminalnie. Zdarza się więc, że osoby, które są skazane na karę pozbawienia wolności, w ramach wolontariatu, a potem nawet odpłatnie pracują w hospicjach, w domach pomocy społecznej, oczywiście pod kontrolą określonych osób, bo to nie jest praca wykonywana bez kontroli. Ale, co najważniejsze, ta praca społecznie użyteczna musi mieć oczywiście cel podstawowy, ona musi być użyteczna, bo jeżeli to jest praca tylko dla pracy, to ona nie spełnia wymogu resocjalizacji i nigdy nie będzie dobrym sposobem wykonania kary. Coraz większą świadomość tego mają przedstawiciele samorządów i to wszystkich szczebli. Ważne jest też to, że chcą z tej możliwości korzystać, a więc chcą dokonać pewnych nakładów. My, jako ustawodawca, również wsparliśmy ich ostatnio poprzez przyjęcie na siebie np. obowiązku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej związanej z taką formą kary. Kwestia tego, czy musi być ta zamiana. Oczywiście, że musi być, chociaż jeszcze raz chciałbym podkreślił jedno: kara grzywny nie może być orzekana tylko dlatego, że jest w kodeksie i sąd uzna, że jest ona najlepszą karą. Sąd musi brać pod uwagę, wymierzając karę - była tutaj o tym mowa - warunki, które jeszcze wtedy oskarżonym zapewnia do wykonania tej kary. Jeżeli tych warunków nie ma, to wtedy trzeba wybrać trochę inną karę. I właśnie najczęściej jest możliwość wyboru kary związanej z tą pracą społecznie użyteczną. Kwestia okresów minimalnych. Muszą być te okresy minimalne, bo inaczej nie mielibyśmy możliwości oceny nawet tego stopnia resocjalizacji. Kara musi być wykonana. Bez pewnego okresu jej wykonania trudno w tym zakresie wypowiedzieć się zarówno organowi sądowego kuratora, jak też Służbie Więziennej.</u>
          <u xml:id="u-317.7" who="#StanisławChmielewski">Pan poseł Jan Warzecha pytał o zawiadomienie Policji w sprawach fizycznego lub psychicznego znęcania się. Tak, to jest ciekawy pomysł i jestem świadom pewnego problemu. Powiem w tym miejscu, że jako Ministerstwo Sprawiedliwości poszliśmy daleko w związku z osobami już skazanymi. Dzisiaj każdy, kto jest dotknięty taką przemocą stosowaną przez osobę skazaną, może praktycznie skorzystać z telefonu, który funkcjonuje, jest prowadzony przez PARPA. Pomysł tego telefonu - nazwijmy go niebieską linią - został rozszerzony. To jest jeden z przykładów, w jaki sposób chcemy podchodzić do osób, które tę przemoc stosują, a są już skazane, co jest równie ważne. Myślę, idąc tym tropem dalej, że ten telefon już skutecznie wyeliminował kilkunastu skazanych z życia, nazwijmy to, na wolności, a funkcjonuje dopiero od stycznia. A więc jest to jeden z pomysłów.</u>
          <u xml:id="u-317.8" who="#StanisławChmielewski">Oczywiście myślę, że tak jak Wysoka Izba i my pochyliliśmy się nad tym, żeby zintensyfikować możliwości kuratorów i sądów rodzinnych w zakresie przeciwdziałania przemocy, tak i ten pomysł jest godny rozważenia i pewnie znajdzie jakieś rozwiązanie. Może tak powiedziałbym na ten moment. Nie twierdzę, że koniecznie w tej ustawie, ale warto o tym pamiętać.</u>
          <u xml:id="u-317.9" who="#StanisławChmielewski">Pan Grzegorz Sztolcman pytał, czy zasada mówiąca, że strony nie będą brały udziału, nie jest w związku z prawem do sądu zbyt daleko idąca. Prawo do sądu, mówiąc najogólniej, musi mieć zastosowanie, patrząc przez pryzmat konstytucji, w bardzo ważki sposób na etapie jurysdykcyjnym, natomiast na etapie wykonawczym, co już raz mówiłem i jeszcze raz to podkreślę, prawo do sądu musi być zastosowane tam, gdzie może dojść do ograniczenia już tylko najistotniejszych elementów skazanego prawomocnym wyrokiem.</u>
          <u xml:id="u-317.10" who="#StanisławChmielewski">Pan Tomasz Górski - kwestia kuratorów, kwestia K.k.w. i tego, jakie czynności... Jeżeli chodzi o kuratorów, to już odpowiadałem, ale co do tych dwóch pozostałych elementów, to chyba nastąpiło pewne, nazwijmy to, niedopatrzenie, ale to przepraszam, ten projekt trochę się zmieniał i on w międzyczasie został pozbawiony elementów związanych z zamianą organów, które będą egzekwowały grzywny. Wynikało to z pracy nad tym projektem w ramach Rady Ministrów, w ramach uzgodnień między ministrami i na dzisiaj ten projekt tego nie obejmuje.</u>
          <u xml:id="u-317.11" who="#StanisławChmielewski">Jeżeli państwo posłowie uważacie, że jest to dobre rozwiązanie, a minister sprawiedliwości nadal tak ocenia to rozwiązanie, żeby jednak egzekucja, najogólniej mówiąc, spraw grzywien i kosztów była po stronie ministra finansów, to już pozostawiam to pracom w podkomisji czy w komisji.</u>
          <u xml:id="u-317.12" who="#StanisławChmielewski">Pan poseł Andrzej Jaworski - przedłużanie tymczasowego aresztowania, uzasadnienia, spóźniony wgląd do akt. Niestety, przepraszam, materia jest ważna, ale to nie jest materia tego kodeksu. Powiem tylko tyle, że trwają prace komisji kodyfikacyjnej przy ministrze sprawiedliwości w zakresie też takiej całościowej nowelizacji po ocenie Kodeksu postępowania karnego i w tym zakresie na pewno tam trzeba sięgać po wiedzę.</u>
          <u xml:id="u-317.13" who="#StanisławChmielewski">Pan poseł Marek Ast - przewlekłe sprawy karne, przepełnione więzienia, kolejka do więzienia. Tak jak już odpowiedziałem, to też procedura. Jeżeli z kolei chodzi o przepełnione więzienia, to powiem tak: dzisiaj w więzieniach nie ma przeludnienia, a ta kolejka polega na tym, że w zasadzie wielu z tych kolejkowiczów po prostu nie chce być w więzieniu, robi wszystko, żeby tam nie być, składając różnego rodzaju wnioski albo po prostu ukrywając się.</u>
          <u xml:id="u-317.14" who="#StanisławChmielewski">Oświadczam państwu, Wysokiej Izbie, że wszyscy, którzy są doprowadzani przez Policję do zakładów karnych, są do tych zakładów karnych przyjmowani, jeżeli ich stan zdrowia na to pozwala, nikt nie jest odsyłany. W związku z tym w tym zakresie moim zdaniem problemu nie ma i nie powinno być w najbliższej, przewidywalnej przyszłości. A jeśli chodzi o symulację co do oddziaływania na te problemy, to tutaj trudno nawet symulować. Jako państwo mamy taki obowiązek, aby wszyscy, którzy zostali prawomocnie skazani, odbywali kary i, moim zdaniem, dyskusja na tym musi się zakończyć. Jeżeli nie będziemy w stanie go wypełniać, to bardzo szybko będziemy musieli ten problem rozwiązywać na nowo.</u>
          <u xml:id="u-317.15" who="#StanisławChmielewski">Pan poseł Kazimierz Smoliński, przesłanki warunkowego przedterminowego zwolnienia, okoliczności popełnienia, życie przed przestępstwem. Pan poseł sam sobie odpowiedział. Tak, to są elementy, które sąd rozpoznający sprawę musi wziąć pod uwagę, ale w jakiejś części, zgadzam się, na pewno dają one jakiś obraz osoby skazanej, zwłaszcza odbywającej karę pozbawienia wolności, jakie są perspektywy dotyczące jej resocjalizacji. Natomiast chcę jeszcze raz podkreślić, że Służba Więzienna, która ma już pewne uprawnienia, teraz otrzymuje uprawnienia jeszcze szersze. Myślę, że komisje penitencjarne, dyrektorzy jednostek będą z tego korzystać, tym bardziej że skróciliśmy minimalny okres odbywania kary, jeśli chodzi o warunkowe przedterminowe zwolnienie, do połowy kary. Wierzę, że uda nam się wypracować w tym zakresie dobrą praktykę. Zresztą to już ma miejsce. Jesteśmy po takiej naradzie nadzorczej, która odbyła się przy udziale sędziów penitencjarnych i dyrektorów okręgowych zakładów karnych. Poza nielicznymi wyjątkami, bo zdarzają się sędziowie, którzy mówią, że kara pozbawienia wolności musi być odbyta w całości, tacy też są, mają do tego prawo, ale akurat ja osobiście z tym się nie zgadzam, praktyka, jeśli chodzi o udzielanie warunkowego przedterminowego zwolnienia na wnioski składane przez dyrektorów zakładów karnych, jest bardzo dobra, jest prawie stuprocentowa skuteczność. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-318.1" who="#MarekKuchciński">Zamykam dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#MirosławPawlak">1. W czasie, kiedy społeczeństwo polskie dowiaduje się o współudziale np. adwokatów w procederze mataczenia w sprawach, a nawet dostarczania sądowi nieprawdziwych dokumentów (vide: sprawa znanego producenta filmowego Lwa R.), czy nie wydaje się problematycznym zapis art. 8a § 2?</u>
          <u xml:id="u-319.1" who="#MirosławPawlak">2. Pytanie do projektowanego przepisu art. 9 § 3. Kiedy sąd wydający postanowienie będzie mógł wstrzymać jego wykonanie?</u>
          <u xml:id="u-319.2" who="#MirosławPawlak">3. Czy istotnie projektowany przepis art. 19 § 3 K.k.w. przeniesie ciężar dowodowy na wszystkie podmioty uprawnione do inicjowania tego postępowania?</u>
          <u xml:id="u-319.3" who="#MirosławPawlak">4. Czy zostały uwzględnione uwagi prezesa Sądu Apelacyjnego w Katowicach, który podnosił problem dotyczący tego, że projektodawca założył zbyt wąski zakres postępowań incydentalnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#MarekKuchciński">Marszałek Sejmu na podstawie art. 87 ust. 2 w związku z art. 90 ust. 1 regulaminu Sejmu kieruje rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw, zawarty w druku nr 3961, do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-320.1" who="#MarekKuchciński">Teraz jeszcze krótka informacja, która brzmi następująco.</u>
          <u xml:id="u-320.2" who="#MarekKuchciński">Powracamy do rozpatrzenia punktów 1. i 2. porządku dziennego: 1. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo atomowe oraz o zmianie niektórych innych ustaw. 2. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.</u>
          <u xml:id="u-320.3" who="#MarekKuchciński">Sejm wysłuchał uzasadnień projektów ustaw przedstawionych przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki panią Hannę Trojanowską oraz podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana Zdzisława Gawlika, a także przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-320.4" who="#MarekKuchciński">Zgłoszony w dyskusji wniosek o skierowanie obu projektów ustaw do Komisji Gospodarki oraz do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa został wycofany.</u>
          <u xml:id="u-320.5" who="#MarekKuchciński">W związku z tym marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował oba wymienione przeze mnie projekty do Komisji Nadzwyczajnej, która zostanie powołana w celu ich rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-320.6" who="#MarekKuchciński">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-320.7" who="#MarekKuchciński">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-320.8" who="#MarekKuchciński">Jednocześnie marszałek Sejmu na podstawie art. 95b regulaminu Sejmu zaleca, aby komisja przedstawiła sprawozdanie dotyczące projektu ustawy zawartego w druku nr 3939 do dnia 29 kwietnia 2011 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#MarekKuchciński">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Pierwsze czytanie komisyjnego projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego (druk nr 3942).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#MarekKuchciński">Proszę panią poseł Iwonę Arent o zabranie głosu w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#IwonaArent">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt być reprezentantem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w pracach nad projektem ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego. Jest to inicjatywa Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#IwonaArent">Na wstępie powiem, że projekt ustawy został przygotowany przez śp. pana Janusza Kochanowskiego, rzecznika praw obywatelskich, który zwrócił się z prośbą do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o inicjatywę ustawodawczą. W zakresie tego projektu, zgodnie z regulaminem Sejmu, komisja ma prawo przejąć ten tekst jako swoją inicjatywę ustawodawczą i na posiedzeniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka podjęliśmy decyzję, że przejmujemy ten projekt ustawy i przedstawiamy go Wysokiemu Sejmowi jako projekt komisyjny.</u>
          <u xml:id="u-323.2" who="#IwonaArent">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Projekt ustawy pod nazwą Przepisy ogólne prawa administracyjnego w podstawowym zamyśle ma posiadać znaczenie praktyczne. Ma to być podstawa, jeśli chodzi o porządkowanie zamierzeń prawodawcy przy tworzeniu kolejnych aktów prawnych dotyczących działania administracji publicznej. Ma on też służyć wzmocnieniu założeń jednolitości orzecznictwa administracyjnego i działań administracji publicznej, przyczyniać się do doskonalenia kryteriów kontroli podejmowanej przez sądy administracyjne w sprawach sądowo-administracyjnych, co razem wzięte powinno zapewnić dalsze kształtowanie podstaw działania państwa przyjaznego, gwarantującego w ramach prawa racjonalne wyważanie racji interesu publicznego oraz interesów, praw i obowiązków jednostki.</u>
          <u xml:id="u-323.3" who="#IwonaArent">Projektowane regulacje nie naruszają istniejących unormowań kwalifikowanych jako przynależne do prawa administracyjnego, choć zmierzają do rozszerzenia zakresu stosowania rozwiązań prawnych, które były już wypróbowane w odniesieniu do jednych form prawnych, na pozostałe formy lub na obszary działalności administracji publicznej unormowane fragmentarycznie, czasem tylko przepisami epizodycznymi.</u>
          <u xml:id="u-323.4" who="#IwonaArent">Prawo administracyjne jest najobszerniejszą gałęzią polskiego prawa zarówno pod względem liczby regulowanych w nim problemów, jak i rozmiarów regulacji prawnej, obejmuje bowiem kilkaset ustaw i wiele tysięcy rozporządzeń, których przepisy odnoszą się praktycznie do wszelkich sfer życia jednostki, do działalności państwa i innych podmiotów realizujących władzę publiczną. Wkraczają niemal w każdą dziedzinę działalności gospodarczej, kultury czy innych przejawów aktywności społeczeństwa. Mimo to nie ma ono swojej części ogólnej, która podobnie jak w innych gałęziach prawa określałaby zasady jego stosowania, ułatwiając ujednolicanie rozumienia tego prawa oraz usuwanie luk, jakie na tym obszarze występują bądź pojawią się w przyszłości. Sytuacja ta może uzasadniać kodyfikację tego prawa, co doprowadziłoby do zbudowania takiej części ogólnej. Kodyfikacja prawa administracyjnego nie może jednak wchodzić w grę chociażby ze względu na rozmiary takiego kodeksu i perspektywę częstych jego zmian. Zatem - już w założeniu - byłby to kodeks niestabilny. Przy tym tworzenie kodeksu nie zmniejszyłoby, lecz powiększyło trudności związane z wypracowaniem, a zwłaszcza uzyskaniem akceptacji, jeśli chodzi o zasady odnoszące się do wszystkich zagadnień unormowanych w takim kodeksie. Stąd wszelkie podejmowane na świecie próby stworzenia i wprowadzenia w życie kodeksu administracyjnego skończyły się niepowodzeniem. Nie udało się też jeszcze w żadnym kraju na świecie wydać ustawy zawierającej przepisy tworzące część ogólną prawa administracyjnego, chociaż prace nad podobnym projektem były podejmowane na przykład w Holandii.</u>
          <u xml:id="u-323.5" who="#IwonaArent">Nie sposób nie docenić wartości normatywnych zasad ogólnych prawa administracyjnego, które można wykorzystać w celu udoskonalenia go, a zatem i udoskonalenia działalności administracji publicznej. Mając to na uwadze, Rada Legislacyjna kadencji 1994–1997, wykorzystując dorobek doktryny tego prawa oraz orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego, postanowiła przygotować projekt odpowiedniej ustawy służącej temu celowi. Projekt, który prezentuję, stanowi uzupełnioną i uaktualnioną wersję materiału opracowanego ponad 10 lat temu. Możemy powiedzieć, że jest to rezultat mądrości zbiorowej całego środowiska doktryny prawa administracyjnego i osiągnięć sądownictwa zajmującego się wykładnią tej gałęzi prawa. Jego wartość polega przede wszystkim na wyborze ewolucyjnej drogi prowadzącej do obranego celu. Wyraża się to już w art. 1 ust. 1 projektu, gdzie czytamy: Przepisy ustawy stosuje się w sprawach z zakresu administracji publicznej w kwestiach nieunormowanych w odrębnych ustawach. Jest to pierwsze podstawowe założenie tego projektu. Zachowuje się wszystkie przepisy odrębne, jeżeli takowe są w jakichś działach prawa administracyjnego, i nie przewiduje ich zniesienia i zastąpienia przepisami zawartymi w projekcie. Co najwyżej regulacje te ulegają uzupełnieniu o instytucje prawne poprawiające standard ochrony praw jednostki w jej kontaktach z administracją publiczną oraz jakość administrowania.</u>
          <u xml:id="u-323.6" who="#IwonaArent">Drugim założeniem projektu jest unormowanie podstawowych, istotnych dla funkcjonowania administracji publicznej kwestii, które w tym prawie nie zostały w ogóle uregulowane albo zostały uregulowane tylko w niektórych działach tego prawa w sposób rozbieżny, chociaż są poważne argumenty przemawiające za ujednoliceniem tej regulacji. Dotyczy to zwłaszcza określonego w art. 5 ust. 1 słowniczka pojęć, zasad kształtowania się uprawnień i obowiązków stron w stosunkach administracyjnoprawnych, załatwiania spraw z zakresu administracji publicznej, porozumień i umów administracyjnych, tudzież sankcji administracyjnych. Zatem w głównej mierze projekt zapełnia luki w prawie administracyjnym oraz sprzyja ujednolicaniu regulacji rozbieżnej, jeżeli rozbieżność ta nie wynika ze swoistych cech uregulowanej problematyki.</u>
          <u xml:id="u-323.7" who="#IwonaArent">Projekt nie zawiera wszystkich oczekiwanych rozwiązań pojawiających się w praktyce problemów i luk w regulacji prawnej. Brakuje w nim uregulowania takich zagadnień jak skutki prawne bezczynności administracyjnej, zasady rozstrzygania sporów kompetencyjnych, reguły zlecania wykonywania zadań z zakresu administracji publicznej, zdefiniowanie pojęcia „publicznych praw podmiotowych”. Jest to efektem przyjęcia kolejnego założenia wstępnego, że w projektowanej ustawie zawarte będą jedynie takie rozwiązania, co do których uzyskano w doktrynie względną jednolitość poglądów, bądź też proponowane wypełnienia luk posiadać będą wystarczającą podbudowę w doktrynie prawa i orzecznictwie innych państw europejskich.</u>
          <u xml:id="u-323.8" who="#IwonaArent">Przepisy ogólne prawa administracyjnego stanowić mają zbiór reguł znajdujących zastosowanie we wszystkich obszarach regulacji szeroko pojmowanego prawa administracyjnego: w sferze ustrojowej materialnoprawnej i procesowej, nie wyłączając prawa finansowego i tych części prawa pracy, które łączą się ze stosowaniem administracyjnoprawnych instrumentów i form działania. Każda z nich znajduje swoje odzwierciedlenie w odpowiednich rozdziałach projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-323.9" who="#IwonaArent">Ustawa dzieli się na siedem rozdziałów:</u>
          <u xml:id="u-323.10" who="#IwonaArent">1. Przepisy ogólne;</u>
          <u xml:id="u-323.11" who="#IwonaArent">2. Organy administracji publicznej;</u>
          <u xml:id="u-323.12" who="#IwonaArent">3. Prawa i obowiązki administracyjnoprawne;</u>
          <u xml:id="u-323.13" who="#IwonaArent">4. Podstawowe zasady załatwiania spraw;</u>
          <u xml:id="u-323.14" who="#IwonaArent">5. Sankcje administracyjne;</u>
          <u xml:id="u-323.15" who="#IwonaArent">6. Porozumienia i umowy administracyjne;</u>
          <u xml:id="u-323.16" who="#IwonaArent">7. Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe.</u>
          <u xml:id="u-323.17" who="#IwonaArent">Cały akt liczy 51 artykułów.</u>
          <u xml:id="u-323.18" who="#IwonaArent">Zawarte w projekcie przepisy nie wchodzą w kolizję z przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. Jest on zgodny z zasadami prawa obowiązującego w Unii Europejskiej. Chciałabym zaznaczyć, że taka regulacja w ogóle nie jest objęta prawem Unii Europejskiej. Co więcej, twórczo rozwija te zasady, wyprzedzając na tej drodze prawo unijne. Uzasadnienie powyższej oceny wynika z porównania tego projektu z Kodeksem dobrej administracji uchwalonym przez Parlament Europejski w dniu 6 września 2001 r.</u>
          <u xml:id="u-323.19" who="#IwonaArent">Oceniając skutki ekonomiczne i społeczne projektowanej regulacji, należy dojść do wniosku, że wprowadzenie w życie takiej ustawy nie wymaga zaangażowania żadnych dodatkowych środków publicznych. Jest to bowiem regulacja, która ma być stosowana przez już istniejące jednostki organizacyjne i nie wywołuje potrzeby ustanawiania ani nowych stanowisk w administracji publicznej, ani zwiększenia obsady sądów administracyjnych. Wręcz przeciwnie, jako propozycja zmierzająca do uproszczenia i ułatwienia stosowania prawa administracyjnego, usuwająca istniejące luki w prawie pozytywnym, pobudzająca do szerszego wykorzystywania koncyliacyjnych i negocjacyjnych metod administrowania, może przyczynić się do zmniejszenia liczby sporów administracyjnych i spraw sądowo-administracyjnych, a tym samym do relatywnego zmniejszenia wydatków na administrację publiczną i sądownictwo administracyjne.</u>
          <u xml:id="u-323.20" who="#IwonaArent">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Prawo do dobrej administracji to jest podstawowe prawo każdego obywatela naszego kraju. Pomimo nowatorstwa projektu w sensie idei legislacyjnej jego wprowadzenie w życie nie spowoduje drastycznej zmiany stanu prawa, a co najważniejsze, wprowadzenie tego projektu w życie istotnie przyczyni się do skuteczniejszej ochrony praw obywateli i innych podmiotów prawa, a także do sprawniejszego działania administracji, na czym nam wszystkim zależy.</u>
          <u xml:id="u-323.21" who="#IwonaArent">Panie marszałku, w imieniu wnioskodawców, czyli Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, zwracam się z prośbą o skierowanie powyższego projektu ustawy do prac w tej komisji. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-323.22" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-324.1" who="#MarekKuchciński">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i kół.</u>
          <u xml:id="u-324.2" who="#MarekKuchciński">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-324.3" who="#MarekKuchciński">Jako pierwszego proszę pana posła Piotra Ołowskiego z klubu Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#PiotrOłowski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt i przyjemność w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska przedstawić opinię dotyczącą komisyjnego projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego, druk nr 3942.</u>
          <u xml:id="u-325.1" who="#PiotrOłowski">Komisyjny projekt ustawy jest próbą wprowadzenia do polskiego systemu prawnego rozwiązań usprawniających działanie administracji państwowej. Projektowane przepisy części ogólnej mają na celu wzmocnienie jednolitości orzecznictwa administracyjnego i działań administracji publicznej. Zmierzają do doskonalenia kontroli podejmowanej przez sądy administracyjne w sprawach sądowo-administracyjnych. Wprowadzane zasady ogólne mają przyczynić się do kształtowania podstaw działania państwa przyjaznego, gwarantującego w ramach prawa racjonalne wyważanie racji interesu publicznego oraz interesów praw i obowiązków jednostki.</u>
          <u xml:id="u-325.2" who="#PiotrOłowski">Wysoka Izbo! Podobnych opinii, zdań można byłoby przytoczyć wiele, zawarte są nie tylko w uzasadnieniu tego projektu, gdyż tak naprawdę materia ta jest już od wielu lat omawiana, brana pod uwagę przez wybitne osoby zajmujące się prawem administracyjnym. Projekt stanowi uzupełnioną wersję materiału opracowanego przed wielu laty, jest rezultatem dorobku doktryny prawa administracyjnego i osiągnięć sądownictwa administracyjnego. Tekst projektu uwzględnia też przepisy kodeksu dobrej administracji, uchwalonego przez Parlament Europejski w 2001 r., a także wskazania zawarte w rekomendacjach Rady Europy.</u>
          <u xml:id="u-325.3" who="#PiotrOłowski">Projekt ustawy zawiera m.in. przepisy dotyczące organów administracji publicznej, praw i obowiązków administracyjnoprawnych, porozumień i umów administracyjnych, wreszcie podstawowe zasady załatwiania spraw, sankcje administracyjne, i - co jest bardzo istotne - również wprowadza wyjaśnienie pojęć, które są najistotniejsze dla funkcjonowania prawa administracyjnego, chociażby: decyzja administracyjna, urząd, sankcja, kontrola, nadzór i temu podobne.</u>
          <u xml:id="u-325.4" who="#PiotrOłowski">Ktoś mógłby zadać pytanie, czy skoro prawo administracyjne w Polsce jest najobszerniejszą gałęzią i jest kilkaset ustaw, kilka tysięcy rozporządzeń, to potrzebna jest kolejna regulacja. Jeżeli jednak stwierdzimy, że projekt ten tak naprawdę uzupełnia pewną lukę istniejącą w prawie administracyjnym, poza tym według tej doktryny właśnie dlatego, że ta gałąź jest tak obszerna, brakuje ogólnych przepisów prawa administracyjnego, a także że projekt ten ma mieć bardzo praktyczne znaczenie dla prawodawcy, który będzie tworzył nowe przepisy w tym zakresie i nowelizował już istniejące, odpowiedź wydaje się jednoznaczna.</u>
          <u xml:id="u-325.5" who="#PiotrOłowski">W związku z powyższym mam zaszczyt poinformować, iż Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska opowiada się za podjęciem dalszych prac nad tym projektem i skierowaniem go do pracy w komisji. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-325.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-326.1" who="#MarekKuchciński">Teraz wystąpi pan poseł Kazimierz Smoliński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#KazimierzSmoliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam przyjemność w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość przedstawić opinię o projekcie ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego, druk nr 3942.</u>
          <u xml:id="u-327.1" who="#KazimierzSmoliński">Prawo do dobrej administracji to podstawowe prawo obywatela, jak powiedział śp. Janusz Kochanowski. Bez jasnego i mądrego prawa oraz bez rozsądnych, działających w oparciu o nie instytucji jakiekolwiek poważne mówienie o prawach obywatela jest co najwyżej katalogiem pobożnych życzeń. Stąd też istnieje potrzeba sformułowania czy też skodyfikowania ogólnych zasad prawa administracyjnego.</u>
          <u xml:id="u-327.2" who="#KazimierzSmoliński">Prawo administracyjne jest najobszerniejszą gałęzią prawa i wie o tym każdy obywatel, który kiedykolwiek próbował uzyskać pozwolenie na budowę albo zarejestrować samochód. Towarzyszy ono człowiekowi od urodzenia, kiedy jest wydawany akt urodzenia, aż do śmierci, kiedy jest wydawany akt zgonu. Obejmuje kilkaset ustaw i wiele tysięcy rozporządzeń. Brak jednak w tych przepisach części ogólnej. Jest on mocno odczuwalny, zwłaszcza że przepisów związanych z prawem administracyjnym jest coraz więcej.</u>
          <u xml:id="u-327.3" who="#KazimierzSmoliński">Należy rozpatrzyć najważniejsze grupy problemów, przed którymi stoi polskie prawo administracyjne. Stara się je rozwiązać przedstawiony projekt. Po pierwsze, trzeba ujednolicić terminologię, zlikwidować zamęt z tym związany. Jest on jednak tak wielki, że gdyby nie jego implikacje, byłby wręcz zabawny. Otóż pojęcia najbardziej podstawowe nie doczekały się dotąd oficjalnych definicji.</u>
          <u xml:id="u-327.4" who="#KazimierzSmoliński">Po drugie, prawo administracyjne musi radzić sobie z częstymi zmianami. Jasna reguła powinna więc wyraźnie stanowić, że jeżeli nie ma przepisów przejściowych, sprawy, w przypadku których postępowania zostały wszczęte przed wejściem w życie nowych przepisów, prowadzi się w oparciu o przepisy dotychczasowe, oczywiście z wyjątkiem przypadków, gdy nowe przepisy są korzystniejsze dla osób biorących udział w postępowaniu.</u>
          <u xml:id="u-327.5" who="#KazimierzSmoliński">Po trzecie, należy koniecznie uporządkować masę problemów, jakie towarzyszą organizacji i działaniu organów administracji. Trzeba bowiem znaleźć równowagę między ochroną obywateli a ochroną interesu publicznego. Czas też, aby prawo wyraźnie nałożyło na organy administracji publicznej obowiązek współdziałania zarówno z innymi organami państwowymi, jak i organizacjami samorządowymi i społecznymi.</u>
          <u xml:id="u-327.6" who="#KazimierzSmoliński">Czwarta grupa problemów polskiego prawa administracyjnego dotyczy pewności praw i obowiązków. Nierzadko w przeszłości zdarzało się, że o prawach i obowiązkach jednostek organy decydowały na podstawie niepublikowanych źródeł prawa wewnętrznego. Dopiero orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego ukróciło takie praktyki.</u>
          <u xml:id="u-327.7" who="#KazimierzSmoliński">Po piąte, w nowych przepisach ogólnych prawa administracyjnego powinny znaleźć się także podstawowe zasady załatwiania spraw administracyjnych. Pojęcie sprawy administracyjnej jest szerokie i nie ogranicza się do spraw indywidualnych.</u>
          <u xml:id="u-327.8" who="#KazimierzSmoliński">Szósta grupa problemów odnoszących się do prawa administracyjnego dotyczy sankcji administracyjnych. Komitet Ministrów Rady Europy zaobserwował zjawisko żywiołowego rozprzestrzeniania się sankcji administracyjnych, stąd w projektowanych przepisach ogólnych prawa administracyjnego nie może zabraknąć i nie braknie też miejsca dla przepisów o sankcjach administracyjnych, zespalających pochodzące z różnych okresów rozwiązania prawne. Podstawą nałożenia sankcji administracyjnej może być wyłącznie przepis ustawy. Niedopuszczalne jest też kilkakrotne karanie w trybie administracyjnym za to samo.</u>
          <u xml:id="u-327.9" who="#KazimierzSmoliński">Trzeba podkreślić, że projekt został przygotowany przez wybitnych ekspertów pod przewodnictwem prof. Dariusza Kijowskiego. Jak powiedział śp. Janusz Kochanowski, rzecznik praw obywatelskich, rezultat ich przeszło półtorarocznej pracy zasługuje na najwyższe uznanie, śmiem twierdzić, że jest unikalny w skali światowej.</u>
          <u xml:id="u-327.10" who="#KazimierzSmoliński">Jest to już trzecie podejście do problemów dotyczących rozpatrywanego projektu. Miejmy nadzieję, że tym razem będzie ono skuteczne. Klub Prawo i Sprawiedliwość będzie wspierał dalsze prace w parlamencie i liczy na pozytywne uchwalenie tej ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-327.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-328.1" who="#MarekKuchciński">Głos zabierze poseł Stanisław Olas, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#StanisławOlas">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z upoważnienia klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego chciałbym przedstawić stanowisko wobec projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#StanisławOlas">Projekt ustawy ma mieć znaczenie praktyczne jako podstawa porządkowania kolejnych aktów prawnych dotyczących działania administracji publicznej. Projektowane regulacje nie naruszają istniejących unormowań. Projekt nie zawiera wszystkich oczekiwanych przez praktykę rozwiązań. Dzieli się on na 7 rozdziałów i 51 artykułów.</u>
          <u xml:id="u-329.2" who="#StanisławOlas">Oceniając skutki ekonomiczne i społeczne projektowanej regulacji, stwierdzić należy, że wprowadzenie w życie tej ustawy nie wymaga zaangażowania dodatkowych środków publicznych i nie wywołuje potrzeby ustanawiania nowych stanowisk w administracji publicznej ani zwiększenia obsady sądów administracyjnych. Projekt ustawy poprzez zebranie zasad ogólnych prawa administracyjnego ma mieć znaczenie porządkujące i przyczynić się do jednolitości orzecznictwa administracyjnego i działań administracji publicznej. Projekt ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-329.3" who="#StanisławOlas">Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego popiera wnioski złożone przez panią poseł sprawozdawcę. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-329.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-330.1" who="#MarekKuchciński">Do głosu zapisało się kilkoro państwa posłów.</u>
          <u xml:id="u-330.2" who="#MarekKuchciński">Czy jest pani poseł Paluch?</u>
          <u xml:id="u-330.3" who="#MarekKuchciński">Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-330.4" who="#MarekKuchciński">Pan poseł Falfus?</u>
          <u xml:id="u-330.5" who="#MarekKuchciński">Nie ma.</u>
          <u xml:id="u-330.6" who="#MarekKuchciński">Pan poseł Zarzycki?</u>
          <u xml:id="u-330.7" who="#MarekKuchciński">Jest, proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-330.8" who="#MarekKuchciński">Pan poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-330.9" who="#MarekKuchciński">Czas - 1 minuta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#WojciechSzczęsnyZarzycki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Podzielam stanowisko zawarte w uzasadnieniu, że jest to ustawa bardzo potrzebna, która reguluje wiele spraw z zakresu działalności administracji. Mam jednak obawy, czy jest ona w pełni dopracowana i czy obejmuje wszystkie zagadnienia i regulacje prawne. Nasuwa się pytanie, dlaczego nie ma opinii prokuratora generalnego oraz opinii samorządów na temat tej ustawy. Czy komisja może, w myśl ustawy o organizacji prokuratury, wystąpić o opinię Prokuratury Generalnej, prokuratora generalnego? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-332.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zada pan poseł Grzegorz Sztolcman, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#GrzegorzSztolcman">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Prace nad projektem tej ustawy trwały ponad 10 lat. W tym czasie orzecznictwo i legislacja samoczynnie wypracowały określone zasady prawa administracyjnego, niemniej jednak prezentowany projekt ustawy stanowi ciekawą próbę wprowadzenia do polskiego systemu prawnego rozwiązań usprawniających działanie administracji publicznej. Na uwagę zasługuje również fakt, że dodatkowym walorem opiniowanego projektu jest uwzględnienie w jego treści wskazań Europejskiego Kodeksu Dobrej Administracji, uchwalonego przez Parlament Europejski, a także wskazań zawartych w rekomendacjach Rady Europy, a w szczególności rekomendacji z 13 lutego 1991 r. o sankcjach administracyjnych. Moje pytanie dotyczy następującej kwestii: Jakie są inne społeczno-prawne czy może zupełnie inne oprócz usprawnienia działania administracji publicznej i wskazań Parlamentu Europejskiego przesłanki wprowadzenia przedmiotowej ustawy? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-334.1" who="#MarekKuchciński">Pytanie zada poseł Wiesław Rygiel, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#WiesławRygiel">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Projekt ustawy wprowadza regulację w art. 2 ust. 2, na mocy której szeroki krąg podmiotów, takich jak samorządy, organizacje społeczne, samorządowe, osoby powołane ustawowo do realizacji zadań z zakresu administracji publicznej na mocy prawa lub porozumienia administracyjnego, może realizować zadania administracji publicznej. Czy w związku z obowiązującą zasadą zawartą w art. 417 § 2 Kodeksu cywilnego przewidującą solidarną odpowiedzialność wykonawcy oraz podmiotu publicznego, gdy zadania władzy publicznej zleca się na przykład jednostce samorządu terytorialnego lub osobie prawnej, nie dojdzie do nadmiernego zwiększenia odpowiedzialności władzy publicznej: szeroki zakres zadań administracji publicznej, szeroki katalog podmiotów, które mają przejąć te zadania zlecone, czy nie nazbyt szeroki zakres odpowiedzialności władzy publicznej? Czy nie zachodzi tym samym obawa, że znaczna skala solidarnej odpowiedzialności podmiotu zlecającego i wykonawcy może nadmiernie zwiększyć odpowiedzialność władzy publicznej, w tym również odpowiedzialność odszkodowawczą? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-336.1" who="#MarekKuchciński">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-336.2" who="#MarekKuchciński">Rząd reprezentuje podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji pan Piotr Stachańczyk.</u>
          <u xml:id="u-336.3" who="#MarekKuchciński">Czy pan minister chciałby zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-336.4" who="#MarekKuchciński">Nie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-336.5" who="#MarekKuchciński">Ostatnia głos w debacie zabierze pani poseł Iwona Arent, przedstawiciel wnioskodawców.</u>
          <u xml:id="u-336.6" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#IwonaArent">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Króciutko odniosę się do pytań. Dlaczego nie ma opinii pana prokuratora generalnego? W komisji, w której będziemy nad tym projektem ustawy pracować, wystąpimy do wszystkich możliwych instytucji, które jeszcze nie wyraziły opinii, o jej wydanie. Natomiast posiadamy wiele opinii innych instytucji, które opowiedziały się za tym projektem ustawy z wielkim aplauzem, może nie z wielkim, ale wydały opinie pozytywne na jego temat. Są to Naczelny Sąd Administracyjny, a także Prokuratoria Generalna, która zgłaszała wątpliwości co do pewnych rozwiązań, ale podczas prac w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, jeżeli zostanie ten projekt tam skierowany, będziemy zastanawiali się nad rozwiązaniami, nad ulepszeniem tych przepisów. Tak że wystąpimy na pewno do prokuratora generalnego o opinię w sprawie tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-337.1" who="#IwonaArent">Jakie są inne przesłanki wprowadzenia tego? Usprawnienie administracji to chyba jest przesłanka najważniejsza. Tu nie są potrzebne żadne inne przesłanki. Wiemy, jak dzisiaj działa administracja, wiemy, ile jest skarg. U nas w biurach poselskich zjawiają się ludzie, którzy się skarżą na działalność administracji. A więc samo usprawnienie administracji to jest przesłanka wystarczająca i nie potrzeba innych przesłanek do tego, żeby wprowadzić ten projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-337.2" who="#IwonaArent">Ostatnie pytanie dotyczyło uszczegółowienia, odpowiedzialności, urzędników - tak to zrozumiałam - instytucji administracyjnych. To jest projekt ustawy, która wprowadza przepisy ogólne dotyczące prawa administracyjnego, więc jeżeli chodzi o odpowiedzialność czy urzędników, czy innych instytucji, to pozostaje to w zakresie innych ustaw, szczegółowych, dotyczących administracji. Natomiast projekt ustawy, nad którym dzisiaj debatujemy, to są zasady ogólne, które będą respektowały zapisy w innych ustawach dotyczących materii administracji. Tak że to tyle. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-337.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-339">
          <u xml:id="u-339.0" who="#IwonaArent">Panie marszałku, jeszcze jedno zdanie. Chciałabym bardzo...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-340">
          <u xml:id="u-340.0" who="#MarekKuchciński">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-341">
          <u xml:id="u-341.0" who="#IwonaArent">...podziękować wszystkim klubom za zapewnienie poparcia temu projektowi. To jest projekt nowatorski w skali europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-341.1" who="#IwonaArent">I tu chciałabym wspomnieć o śp. panu Januszu Kochanowskim, któremu bardzo zależało na tym, aby udało się ten projekt ustawy wprowadzić, aby został on uchwalony i aby administracja publiczna, w ogóle administracja w Polsce zaczęła dobrze i sprawnie działać. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-341.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-342">
          <u xml:id="u-342.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-342.1" who="#MarekKuchciński">Zamykam dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-343">
          <u xml:id="u-343.0" who="#AndrzejBętkowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nawiązując do omawianego projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego, chcę odnieść się do zapisów projektowych zawartych w art. 6 projektu i zapytać: Co projektodawcy rozumieją przez użyty zwrot „utrwalony zwyczaj”?</u>
          <u xml:id="u-343.1" who="#AndrzejBętkowski">Mając na uwadze, że omawiany projekt dotyczy pewnych zasad ogólnych prawa administracyjnego, uważam jednak, że projektodawcy powinni uściślić to pojęcie, aby nie każdy „zwyczaj”, który nie będzie sprzeczny z prawem i nie spowoduje ograniczenia interesów lub praw jednostki ani nie obciąży jej obowiązkiem, posiadał moc prawną.</u>
          <u xml:id="u-343.2" who="#AndrzejBętkowski">Pomoże to uniknąć wprowadzania do praktyki administracyjnej lawiny precedensów i swobodnego uznawania określonej sytuacji za „utrwalony zwyczaj”.</u>
          <u xml:id="u-343.3" who="#AndrzejBętkowski">I jeszcze pytanie: Kto będzie uprawniony do powoływania się na „utrwalony zwyczaj”? Czy jedynie urzędnik w ramach pełnionych obowiązków, czy może uprawnienie takie będzie przysługiwać również petentowi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-344">
          <u xml:id="u-344.0" who="#AntoniBłądek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Idea stworzenia pomocniczego aktu prawnego względem poszczególnych ustaw dotyczących prawa administracyjnego jest bez wątpienia słuszna. Zwłaszcza że system prawa administracyjnego w Polsce jest bardzo obszerny i w bardzo wielu przypadkach jego stosowanie oparte jest na orzecznictwie sądów administracyjnych. Ustawodawca powinien podjąć kompleksową próbę uporządkowania i zracjonalizowania zasad stosowania przepisów prawa administracyjnego. Polacy, codziennie zmierzający się z gąszczem przepisów administracyjnych, niewątpliwie oczekują rozwiązań usprawniających funkcjonowanie administracji publicznej.</u>
          <u xml:id="u-344.1" who="#AntoniBłądek">W uzasadnieniu ustawy pojawia się informacja, że przedłożony projekt został już stworzony przed 10 laty, a obecnie został uaktualniony. Mam więc pytanie: Czy zasadne jest to, że w projekcie ustawy pojawiają się zasady generalne, które są już zawarte w naszej konstytucji?</u>
          <u xml:id="u-344.2" who="#AntoniBłądek">Zamysłem tej ustawy jest stworzenie efektywnego narzędzia pomocniczego dla prawa administracyjnego, chciałbym więc spytać: Czy zasadne jest kopiowanie istniejących już przepisów do tego projektu? Warto bowiem, ze względu na ideę efektywności, nie tworzyć nowych zbędnych przepisów, które następnie będzie trzeba wskazywać jako podstawę prawną w przypadku poszczególnych decyzji.</u>
          <u xml:id="u-344.3" who="#AntoniBłądek">Chciałbym również spytać o ciekawe novum tej regulacji, a mianowicie konstrukcję umowy administracyjnej zawieranej pomiędzy organem administracji publicznej a osobą prywatną jako formy równoważnej z decyzją administracyjną.</u>
          <u xml:id="u-344.4" who="#AntoniBłądek">Czy będzie ona mieć ograniczone zastosowanie, czy będzie mogła być zastosowana w każdym przypadku dotyczącym spraw indywidualnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-345">
          <u xml:id="u-345.0" who="#KazimierzGwiazdowski">Chciałbym zadać dwa pytania dotyczące omawianego projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego. Pierwsze z nich dotyczy art. 9, z którego wynika, że strukturę organizacyjną organu administracji publicznej i jego urzędu oraz zasady i tryb udzielania i cofania upoważnienia osobom do działania w imieniu organu określa statut.</u>
          <u xml:id="u-345.1" who="#KazimierzGwiazdowski">Czy oznacza to, że wszystkie organy administracji publicznej, a więc wyodrębnione państwowe lub samorządowe jednostki organizacyjne albo inne podmioty, którym na podstawie przepisów prawa powszechnie obowiązującego lub porozumienia administracyjnego powierzono wykonywanie, w formach władczych lub niewładczych, działań należących do administracji publicznej, oraz ich urzędy muszą posiadać statuty? Jaki będzie czas przewidziany na nadanie tych statutów organom i urzędom, które takich statutów nie mają, i kto będzie egzekwował wykonanie tego obowiązku? Czy również urzędy gmin będą musiały mieć nadane statuty i kto te statuty będzie im nadawał?</u>
          <u xml:id="u-345.2" who="#KazimierzGwiazdowski">Druga sprawa, którą chciałbym poruszyć, dotyczy art. 39 projektu ustawy, który mówi, że jeżeli porozumienie administracyjne zawiera postanowienia sprzeczne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, organ nadzoru nad uczestnikiem porozumienia wzywa do wypowiedzenia porozumienia w trybie natychmiastowym, a w razie zwłoki stosuje środki nadzoru w celu pozbawienia porozumienia skuteczności wobec organu nadzorowanego. Prosiłbym o wyjaśnienie, w jaki sposób organ nadzoru będzie dowiadywał się o takim porozumieniu i w jakim terminie będzie mógł podjąć działania opisane w tym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-346">
          <u xml:id="u-346.0" who="#MirosławPawlak">1. Jakie stanowisko wobec przedłożonego projektu zajęła Krajowa Rada Sądownictwa?</u>
          <u xml:id="u-346.1" who="#MirosławPawlak">2. Dlaczego następuje dwoistość używanych sformułowań i raz są „organy władzy publicznej”, a w dalszej części „organ administracji publicznej”?</u>
          <u xml:id="u-346.2" who="#MirosławPawlak">3. Czy zawarta w zapisie art. 5 ust. 2 pkt 3 projektu definicja nadzoru posiada jakiś walor, ponieważ utrwala niewłaściwą praktykę legislacyjną?</u>
          <u xml:id="u-346.3" who="#MirosławPawlak">4. Czy budowanie ogólnej definicji pojęcia „nadzoru” jest realnie możliwe, gdyż jedynie przepisy aktów normatywnych mogą regulować właściwy nadzór?</u>
          <u xml:id="u-346.4" who="#MirosławPawlak">5. Jeśli mamy generalnie regulować kwestie określone innymi przepisami, to czy nie byłoby stosowne odesłanie do zawartych w art. 45 przepisów prawa cywilnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-347">
          <u xml:id="u-347.0" who="#PiotrStanke">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W uzasadnieniu do przedłożenia czytamy, że niniejszy projekt stanowi uzupełnioną i uaktualnioną wersję materiału opracowanego przed ponad 10 laty. Natomiast w opinii przedstawionej przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa podnosi się zarzut, że znacząca część przepisów zawartych w projekcie jest zdezaktualizowana, ponieważ została uregulowana w konstytucji lub w wielu ustawach szczegółowych. Zgodnie z art. 8 ust. 2 konstytucji jej przepisy należy stosować bezpośrednio, chyba że konstytucja stanowi inaczej.</u>
          <u xml:id="u-347.1" who="#PiotrStanke">Chciałbym spytać: Jak autorzy projektu odniosą się do tego zarzutu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-348">
          <u xml:id="u-348.0" who="#AndrzejSzlachta">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W sprawie projektu ustawy Przepisy ogólne prawa administracyjnego wpłynęła opinia Krajowej Izby Doradców Podatkowych. W opinii tej pozytywnie oceniono przedmiotowy projekt ustawy, jednak wnosi się zastrzeżenia wobec art. 24, który ustanawia zasadę rozkładu ciężaru dowodu w sprawach administracyjnych w nawiązaniu do reguł dowodowych procesu cywilnego. Krajowa Rada Doradców Podatkowych odnosi te zapisy do płaszczyzny spraw podatkowych i uważa, że może to pociągnąć za sobą zniekształcenie systemowych zasad opodatkowania oraz naruszenie interesów podatników. Przyjęcie powyższego przepisu może prowadzić do przenoszenia na stronę postępowania podatkowego obowiązku podejmowania czynności dowodowych. W związku z tym kieruję pytanie do pana ministra: Czy rząd bierze pod uwagę możliwość rezygnacji z wymienionego przepisu zawartego w art. 24 przedmiotowego projektu ustawy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-349">
          <u xml:id="u-349.0" who="#MarekKuchciński">Marszałek Sejmu, po zasięgnięciu opinii Prezydium Sejmu, proponuje, aby Sejm skierował komisyjny projekt ustawy, nad którym debatowaliśmy, do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w celu rozpatrzenia, z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-349.1" who="#MarekKuchciński">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-349.2" who="#MarekKuchciński">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-349.3" who="#MarekKuchciński">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktów porządku dziennego zaplanowanych na dzień 30 marca bieżącego roku.</u>
          <u xml:id="u-349.4" who="#MarekKuchciński">Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygłoszenia oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-349.5" who="#MarekKuchciński">Czy ktoś z pań i panów posłów pragnie jeszcze wygłosić oświadczenie?</u>
          <u xml:id="u-349.6" who="#MarekKuchciński">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-349.7" who="#MarekKuchciński">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-349.8" who="#MarekKuchciński">Jest pięć osób na liście.</u>
          <u xml:id="u-349.9" who="#MarekKuchciński">Pierwszy głos zabierze pan poseł Szymon Stanisław Giżyński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-350">
          <u xml:id="u-350.0" who="#SzymonStanisławGiżyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! „Bunt” celebrytów. Najpierw wymsknęło się aktorowi Krzysztofowi Globiszowi już słynne: „Panie premierze, za idiotę robię tutaj ja”. Aktor Globisz prawie natychmiast premiera Donalda Tuska przeprosił za owo wymsknięcie, dołączając do przeprosin ekspiacyjną glosę. Wspomógł kolegę po fachu inny aktor Jerzy Fedorowicz, wyjaśniając, że Globisz został źle zrozumiany. Oczywiście, że został źle zrozumiany. Brawurowa deklaracja Globisza była przecież niczym innym, jak dramatycznym wyrazem najgłębszego oddania, ofiarności, miłości i poświęcenia, gotowości wzięcia na siebie pełnej odpowiedzialności za kolejne faux pas pana premiera Tuska. Równie prostego i bezpretensjonalnego chwytu użyto w sobotnie południe - 26 marca - zestawiając pana premiera z herosami telewizyjnego programu „Drugie śniadanie mistrzów”. To jest mniej więcej tak, jakby drużynie Franciszka Smudy, plasującej się gdzieś około 70. miejsca na świecie wśród piłkarskich narodowych reprezentacji, dla podniesienia morale i ogólnie: kontenansu zaaplikować serię sparringów z takimi potentatami, jak Izolator Boguchwała, Koszarawa Żywiec czy, w ostateczności, Grom Poczesna lub Płomień Czarny Las.</u>
          <u xml:id="u-350.1" who="#SzymonStanisławGiżyński">Ale, wracając do naszych herosów z „Drugiego śniadania mistrzów”; wiadomo: dumni i przejęci swą misją, wspólnie z premierem Tuskiem, naprawy, jak oni to mówią, „tego kraju” - celebryci, ale przede wszystkim prawdziwi artyści: wrażliwi, subtelni, pełni taktu i empatii - zachowali się wobec pana premiera Tuska tak samo, jak w „Krzyżakach” Danusia Jurandówna wobec księcia mazowieckiego Janusza. Bo Danusia: „(...) mając smutek w sercu, a łzy na pogotowiu, poczęła zaraz płakać, ale cichutko, by księcia nie urazić”. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-350.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-351">
          <u xml:id="u-351.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-351.1" who="#MarekKuchciński">Teraz oświadczenie poselskie wygłosi pan poseł Dariusz Lipiński, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-352">
          <u xml:id="u-352.0" who="#DariuszLipiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W bieżącym miesiącu minęła 217. rocznica śmierci Augusta Cieszkowskiego, wybitnego filozofa oraz działacza społecznego i politycznego. Urodzony w 1814 r. Cieszkowski był synem ziemianina, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Berlinie, w roku 1838 r. obronił doktorat z filozofii w Heidelbergu. Jako filozof Cieszkowski stworzył koncepcję tzw. filozofii narodowej, według której naród polski został powołany do przebudowy społeczno-moralnej rzeczywistości współczesnej. Cieszkowski podkreślał rolę Kościoła katolickiego, zapowiadał nadejście epoki Ducha Świętego.</u>
          <u xml:id="u-352.1" who="#DariuszLipiński">W roku 1843 przeniósł się na stałe do Wierzenicy koło Poznania. W zaborze pruskim prowadził aktywną działalność polityczną, współtworzył Ligę Narodową Polską, był posłem do pruskiego zgromadzenia narodowego i działaczem Koła Polskiego w sejmie pruskim. Jako jeden z współtwórców Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk aktywnie działał na rzecz powołania uniwersytetu w Poznaniu. Ponieważ jego działania zmierzające do utworzenia szkoły wyższej przez władze nie przynosiły rezultatu, zobowiązał się w roku 1861 na posiedzeniu Koła Polskiego do utworzenia uczelni we własnych dobrach. W następnych latach zwiedził tego rodzaju zakłady we Francji, Anglii i Belgii. Dzięki jego nieustępliwym staraniom i nakładom finansowym w 1870 r. w Żabikowie, majątku, który przekazał na rzecz Centralnego Towarzystwa Gospodarczego, powstała szkoła rolnicza. Była to jedyna wyższa uczelnia na ziemiach polskich pod zaborem pruskim. Szkoła powstała wbrew intencjom władz, wyłącznie z prywatnej inicjatywy. Mimo że formalnie nie miała praw akademickich, realizowano w niej szeroki, nowoczesny program nauczania.</u>
          <u xml:id="u-352.2" who="#DariuszLipiński">Cieszkowski był człowiekiem niezmiernie wszechstronnym. Oprócz filozofii, bliskiej jego sercu, przez całe życie interesował się problematyką rolną. Był kontynuatorem idei upowszechniania własności wśród chłopów. Propagował system udziału w zyskach i dopuszczenia pracowników do współwłasności. Widział w tym zachętę do wydajniejszej pracy i podstawę do wszechstronnego rozwoju. Swoje idee realizował w majątku w Wierzenicy. Wprowadzał tam liczne udoskonalenia agrotechniczne zgodne ze światowymi trendami.</u>
          <u xml:id="u-352.3" who="#DariuszLipiński">Cieszkowski starał się upowszechniać na ziemiach polskich nowe idee. O randze i zasięgu dworu w Wierzenicy świadczą goście, którzy często i licznie go odwiedzali: Hipolit Cegielski, Zygmunt Krasiński, Edward Raczyński, Tytus Działyński. We dworze w Wierzenicy odbywały się spotkania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Także w Wierzenicy powstało pierwsze w Wielkopolsce kółko rolnicze.</u>
          <u xml:id="u-352.4" who="#DariuszLipiński">August Cieszkowski zmarł w Wierzenicy w 1894 r. Przy wierzenickim kościele wznosi się kaplica grobowa Cieszkowskich, a we wnętrzu świątyni wystawiony został marmurowy pomnik nagrobny Cieszkowskiego, zaprojektowany w formie portalu. Zamykające go drzwi zdobią płaskorzeźby przedstawiające cnoty teologiczne i alegoryczne wyobrażenia odnoszące się do publikacji „Ojcze Nasz”, fundamentalnego dzieła Augusta Cieszkowskiego.</u>
          <u xml:id="u-352.5" who="#DariuszLipiński">Postać Augusta Cieszkowskiego nie jest niestety wystarczająco znana w Polsce, być może z wyjątkiem Wielkopolski, gdzie koncentrował swoją działalność przez większość życia. Tym bardziej powinniśmy upowszechniać pamięć o tym wielkim filozofie i społeczniku, którego osiągnięcia mają wielki format i zdecydowanie ogólnopolski wymiar.</u>
          <u xml:id="u-352.6" who="#DariuszLipiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Gdybyście państwo kiedyś przejeżdżali przez okolice Poznania, zapraszam do zwiedzenia Wierzenicy, miejsca, w którym żył i umarł August Cieszkowski. Zapraszam do zwiedzenia domu Cieszkowskiego i pięknego drewnianego kościoła pw. św. Mikołaja, zbudowanego w XVI w. na miejscu starszego kościoła. Zaręczam, że nie będziecie państwo żałowali, jeśli zwiedzicie te piękne okolice. Jako mieszkaniec wierzenickiej parafii wiem, co mówię. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-353">
          <u xml:id="u-353.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-353.1" who="#MarekKuchciński">Oświadczenie wygłosi poseł Krzysztof Maciejewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-354">
          <u xml:id="u-354.0" who="#KrzysztofMaciejewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje oświadczenie poświęcam pamięci nieżyjącego pierwszego dyrektora mojego biura poselskiego Józefa Lemparta. Kiedyś ksiądz Tischner pisał: „W momencie śmierci bliskiego uderza człowieka świadomość niczym niedającej się zapełnić pustki”. 19 marca cieszyli się wszyscy ci, którym na imię jest Józef. Imię dzisiaj trochę zapomniane, a szkoda, ponieważ ludzie nim ochrzczeni to osoby o zaraźliwym entuzjazmie, emanuje z nich ciepło i przyjaźń, potrafią rozgrzewać serca. Nie starają się zwracać na siebie uwagi, ale ich obecność jest czymś wyjątkowym. Takim był Józef Lempart, dyrektor mojego biura poselskiego w Radomsku. Mówię był, gdyż 5 stycznia 2011 r. minął rok od chwili, gdy Józef Lempart po ciężkiej chorobie odszedł od nas na zawsze, na wieczny odpoczynek. Ciężko jest mówić i pisać o kimś takim, jak Józef w czasie przeszłym. Był, zrobił, odszedł. Nie zobaczymy już znajomej twarzy, nie będziemy z nim rozmawiać i żartować, słuchać go. Teraz możemy tylko wspominać, wymieniać się myślami i przywoływać minione chwile wspólnie spędzone.</u>
          <u xml:id="u-354.1" who="#KrzysztofMaciejewski">Józef Lempart urodził się w Kluczborku, był najstarszym z pięciorga dzieci Augustyna i Teresy Lempart. Później zamieszkał w Krakowie, a w 1992 r. przeprowadził się na stałe do Radomska, rodzinnego miasta żony Marzanny, które stało się dla niego małą ojczyzną. Od samego początku mojej znajomości z nim wiedziałem, że to człowiek, któremu mogą zaufać, człowiek, z którym mogę rozmawiać na bardzo trudne tematy, bo zawsze podchodził do spraw i problemów w sposób bardzo kompetentny, przemyślany i rzeczowy. Sumiennie i z dużym zaangażowaniem realizował powierzone mu zadania, wypełniając funkcję radnego rady miasta Radomska i dyrektora mojego biura poselskiego. Był odpowiedzialny, pracowity i otwarty na drugiego człowieka. Miał wiele zainteresowań i pomysłów, których realizowanie było jego wielką radością. Dzielił się nią z najbliższymi i towarzyszącymi mu osobami. Każde zrobione przez niego zdjęcie czy nakręcony film utrwalały jego myśli i spojrzenie na otaczający go świat, utrwalały jego duszę, z pewnością z jednej strony tajemniczą, ale z drugiej strony bardzo wrażliwą na wszelkie przejawy niesprawiedliwości i krzywdy wyrządzanej drugiemu człowiekowi. Kochał ludzi i życie. Nie wstydził się być miłym i szanować problemy wszystkich, którzy przyszli do niego szukać pomocy. Każdy uśmiech i radość osoby, której udało mu się pomóc, przynosiły również i jemu wielkie zadowolenie.</u>
          <u xml:id="u-354.2" who="#KrzysztofMaciejewski">Niestety pewnego dnia jego świat się zawalił. Mimo wielkiej chęci kontynuowania życia zapewne do jego świadomości zaczęła docierać brutalna prawda, iż może od nas odejść na zawsze. Świadomość tego wolno zaczęła docierać również do najbliższych, dotarła i do mnie. Po raz kolejny doznawałem uczucia wielkiej bezradności i niemocy wobec nieszczęścia, jakie przeżywała bliska mi osoba. Widziałem, jak wolno umiera, mimo że w jego często załzawionych oczach lśniła wielka chęć życia. Odszedł od nas na zawsze 5 stycznia 2010 r. Wielu rzeczy z pewnością nie zdążył zrobić w życiu, bo czas dla niego nagle się zatrzymał. Mimo młodego wieku, Józefie, zdążyłeś utrwalić swoją osobę w naszej pamięci na zawsze.</u>
          <u xml:id="u-354.3" who="#KrzysztofMaciejewski">Mówi się, że nie ma ludzi niezastąpionych. Ty swoją osobą wykreowałeś taki model człowieka, z którego inni powinni brać przykład i trudno będzie Cię zastąpić. Byłeś dobrym, ciepłym i pogodnym człowiekiem. Takim na zawsze pozostaniesz w naszej pamięci i dla nas będziesz żył, ponieważ nikt nie umiera na ziemi, dopóki żyje w sercach i wspomnieniach tych, którzy zostają. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-354.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-355">
          <u xml:id="u-355.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-355.1" who="#MarekKuchciński">Oświadczenie wygłosi poseł Łukasz Zbonikowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-356">
          <u xml:id="u-356.0" who="#ŁukaszZbonikowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę wygłosić oświadczenie w sprawie sytuacji polskiej energetyki.</u>
          <u xml:id="u-356.1" who="#ŁukaszZbonikowski">Przed miesiącem pytałem o sytuację spółki ENERGA, ale problemów wokół polskiej energetyki jest mnóstwo. Kolejnym przykładem jest ENEA, przejęta przez państwową spółkę francuską EDF. Nie sposób uciec od skojarzenia z prywatyzacją Telekomunikacji Polskiej, kiedy to przejęła ją państwowa spółka z Francji.</u>
          <u xml:id="u-356.2" who="#ŁukaszZbonikowski">Nie rozumiem, dlaczego rząd lekceważy wszelkie zagrożenia, jakie płyną z takiej prywatyzacji. ENEA to największy dostawca energii na terenie północno-zachodniej Polski. Niemal 1/5 terenu naszego kraju oddajemy pod kontrolę innego państwa. Gdzie odnaleźć w tych działaniach troskę o bezpieczeństwo energetyczne kraju? Związkowcy informują, że w najbliższych trzech latach spółka EDF nie będzie realizowała inwestycji sieciowych, wymagających na zachodzie naszego kraju ponad 3,5 mld zł. Kwota ta jest jedynie wymaganym minimum, gdyż włączając w to inwestycje w tzw. inteligentne sieci oraz opomiarowanie, winna ona być kilkukrotnie wyższa. Sprzedaż ENEA SA zagrozi także realizacji bloku węglowego 1000 MW w Kozienicach, gdyż przedsięwzięcie to jest niezgodne z polityką francuskiej spółki. Jaki będzie los polskich kooperantów spółki? Czy znów nie okaże się, że zastąpią ich zagraniczni dostawcy? Przejęcie ENEA SA przez francuski EDF uniemożliwi również rozwijanie projektu ratowania zakładów Cegielskiego, biorących udział w produkcji małych elektrowni. Jakim rachunkiem ekonomicznym kieruje się polski rząd, jeżeli podejmuje decyzję o sprzedaży spółki ENEA jednemu z najbardziej zadłużonych przedsiębiorstw energetycznych, które bazuje na przestarzałych i wyeksploatowanych elektrowniach atomowych? Niebawem podobny scenariusz powtórzy się w przypadku spółki ENERGA.</u>
          <u xml:id="u-356.3" who="#ŁukaszZbonikowski">Stanowczo protestuję przeciwko decyzjom nierozsądnym i w efekcie szkodzącym naszemu państwu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-356.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-357">
          <u xml:id="u-357.0" who="#MarekKuchciński">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-357.1" who="#MarekKuchciński">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-358">
          <u xml:id="u-358.0" who="#JanKulas">Moje oświadczenie poselskie poświęcam pamięci Antoniego Wolszlegiera (1853–1922) - Pomorzanina, ziemianina spod Chojnic, wybitnego księdza, wieloletniego proboszcza w Pieniążkowie k. Gniewu, ofiarnego działacza społeczno-narodowego, posła do parlamentu niemieckiego, zasłużonego dla polskości Pomorza, Warmii i Mazur.</u>
          <u xml:id="u-358.1" who="#JanKulas">Antoni Wolszlegier urodził się w znanej rodzinie ziemiańskiej, dnia 14 marca 1853 r. w Szenfeldzie (Nieżychowice) na Pomorzu, na ziemi chojnickiej. Był synem Józefa Wolszlegiera i Patrycji z Deręgowskich. Z domu rodzinnego wyniósł porządne wychowanie patriotyczne. Antoni był młodszym (o 4 lata) bratem Władysława, późniejszego wielokrotnego parlamentarzysty.</u>
          <u xml:id="u-358.2" who="#JanKulas">A. Wolszlegier poznawał na początku najbliższy świat pod Chojnicami. Z natury rzeczy uczył się w pobliskim katolickim gimnazjum w Chojnicach. W czasie tej edukacji należał do współzałożycieli organizacji filomackiej pod nazwą „Mickiewicz”. Tutaj w roku 1874 zdał maturę.</u>
          <u xml:id="u-358.3" who="#JanKulas">Antoni Wolszlegier kończył średnią edukację w okresie kulturkampfu. Niezrażony tymi trudnościami, wybrał drogę powołania kapłańskiego. Za zgodą biskupa chełmińskiego Marwicza podjął studia na uniwersytecie we Wrocławiu. Studia kontynuował kolejno w Innsbrucku, Monachium i Würzburgu. Właśnie w Würzburgu w 1879 r. obronił pracę doktorską z teologii. W tym też mieście bawarskim w maju 1879 r. uzyskał święcenia kapłańskie.</u>
          <u xml:id="u-358.4" who="#JanKulas">Ksiądz Antoni Wolszlegier po solidnej porcji edukacji i święceniach kapłańskich powrócił na Pomorze. Pierwszą pracę rozpoczął w kancelarii biskupiej w Pelplinie. Następnie administrował parafią w Czersku. Z kolei w latach 1884–1892 był dyrektorem zakładu dla księży emerytów w Zamartem pod Chojnicami. Pełnił tutaj również obowiązki duszpasterskie.</u>
          <u xml:id="u-358.5" who="#JanKulas">Ksiądz Antoni Wolszlegier od początku łączył pracę duszpasterską z aktywnością patriotyczno-narodową. Już w latach 80. XIX w. angażował się w obronę uprawnień do udzielania prywatnych lekcji w języku polskim. W 1887 r. wystąpił publicznie na wiecu w Poznaniu, na zebraniu polskich organizacji, domagając się nauki języka polskiego w szkolnictwie. W podobnej kwestii zabrał głos w 1891 r. na wiecu katolickim w Toruniu. Dał się wówczas poznać jako świetny mówca. Na kolejnym wiecu w Poznaniu wygłosił referat, w którym domagał się respektowania polskich praw narodowych. Aktywność ta spowodowała interwencję władz niemieckich.</u>
          <u xml:id="u-358.6" who="#JanKulas">W 1892 r. ksiądz Antoni Wolszlegier został przeniesiony na Mazury, do małego miasteczka Dąbrówna k. Ostródy, gdzie został proboszczem. W latach 1896–1900 pełnił również funkcję dziekana pomezańskiego.</u>
          <u xml:id="u-358.7" who="#JanKulas">Praca na kresach katolicyzmu nie zniechęciła księdza Antoniego Wolszlegiera. Trudności rzeczywiście go mobilizowały. Coraz bardziej angażował się w akcję misyjną Kościoła katolickiego. Kontynuował pracę patriotyczną, stając w obronie polskości Warmii i Mazur. Wspierał polską akcję osadniczą na terenie powiatów: ostródzkiego i nidzickiego. Blisko współpracował z Bankiem Ludowym w Lubawie. Mobilizował środowiska polskie do obrony swoich praw.</u>
          <u xml:id="u-358.8" who="#JanKulas">Ksiądz Antoni Wolszlegier włączył się również w bezpośrednią akcję polityczną. Wielokrotnie był sekretarzem Prowincjonalnego Komitetu Wyborczego na Prusy Zachodnie, Warmię i Mazury. Z czasem został jego prezesem. Współpracował też z polskojęzyczną „Gazetą Olsztyńską”. W 1893 r. wybrano go (9045 głosami) z okręgu reszelsko-olsztyńskiego - w niezwykle trudnym obszarze politycznym - posłem do parlamentu niemieckiego. Był on pierwszym polskim posłem z Warmii i Mazur (1893–1898).</u>
          <u xml:id="u-358.9" who="#JanKulas">W 1900 r. ksiądz Antoni Wolszlegier został przeniesiony administracyjnie na Kociewie, co okazało się bardzo korzystne dla tej części Pomorza. Wpierw został proboszczem w Pieniążkowie w gminie Gniew, w ówczesnym powiecie kwidzyńskim. W 1904 r. był już dziekanem nowskim.</u>
          <u xml:id="u-358.10" who="#JanKulas">Ksiądz A. Wolszlegier był duszpasterzem w Pieniążkowie ponad 20 lat - aż do przejścia na emeryturę w 1921 r. Nie mając do pomocy wikarego, poświęcił się wielorakiej pracy duszpasterskiej. Znalazł czas i środki na odnowienie kościoła parafialnego i cmentarza. Założył też bractwo trzeźwości.</u>
          <u xml:id="u-358.11" who="#JanKulas">Ksiądz Antoni Wolszlegier kontynuował swoją działalność na niwie patriotyczno-narodowej. W krótkim czasie Pieniążkowo stało się żywym ośrodkiem polskości promieniującym na całe Prusy Zachodnie. Niepospolita aktywność księdza A. Wolszlegiera została dostrzeżona na Pomorzu i w Wielkopolsce. Został m.in. członkiem Rady Nadzorczej (1906–1919) Banku Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu. Dość wcześnie związał się też z ruchem endeckim - Związkiem Pracy Narodowej. W przededniu I wojny światowej włączył się w działalność tajnego Komitetu Międzypartyjnego w Poznaniu. W 1917 r. brał udział w obchodach 100. rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki. Na głównej uroczystości w Poznaniu reprezentował Pomorze. W latach 1918–1919 aktywnie uczestniczył w pracach Naczelnej Rady Ludowej, której był wiceprzewodniczącym. Niejako u siebie, w Gniewie, w 1918 r. został prezesem Rady Ludowej. Współpracował ze środowiskiem redakcji pisma „Pielgrzym” w Pelplinie. Przez wiele lat był prezesem Rady Nadzorczej spółki wydawniczej „Pielgrzyma”. Z inicjatywy księdza A. Wolszlegiera w sierpniu 1919 r. zostało utworzone Koło Międzypartyjne w Tczewie, opierające się na działaczach skupionych wokół „Pielgrzyma”. Z początkiem 1920 r. weszło ono w skład Związku Ludowo-Narodowego na Pomorzu.</u>
          <u xml:id="u-358.12" who="#JanKulas">Po odzyskaniu niepodległości ksiądz Antoni Wolszlegier, pomimo wieku i pogarszającego się stanu zdrowia, uczestniczył w tworzeniu państwowości polskiej, m.in. pełnił funkcję marszałka wojewódzkiego sejmiku pomorskiego w Toruniu. W 1920 r. brał aktywny udział w akcji plebiscytowej na Warmii i Mazurach i Powiślu.</u>
          <u xml:id="u-358.13" who="#JanKulas">W 1921 r. jako emeryt zamieszkał ponownie w Nieżychowicach. Odziedziczył po bracie Władysławie rodzinny majątek. Pomimo podeszłego wieku, „do ostatnich dni pracował dla dobra społeczeństwa”. Może być z niego dumna nie tylko ziemia chojnicka.</u>
          <u xml:id="u-358.14" who="#JanKulas">Ksiądz Antoni Wolszlegier zmarł 5 stycznia 1922 r. w Chojnicach. Tutaj też został pochowany. W sumie przeżył 69 lat. Prawie całe swoje dorosłe życie poświęcił działalności duszpasterskiej i patriotyczno-narodowej Pomorza, Warmii i Mazur. Dla sprawy narodowej i ojczyzny nie szczędził czasu i sił, zdrowia oraz własnych oszczędności. Szczególnie w latach zaboru pruskiego dofinansowywał polskojęzyczną prasę, tj. „Gazetę Toruńską”, „Gazetę Gdańską”, „Gazetę Olsztyńską” i „Gazetę Ludową” (w Ełku). Jako proboszcz w Pieniążkowie aż 20 lat służył małej i wielkiej ojczyźnie. Niewątpliwie ksiądz A. Wolszlegier należy do najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia Pomorzan okresu niewoli pruskiej. Dane mu było dożyć niepodległości Polski i Pomorza, pracować dla niej i cieszyć się nią w ostatnich latach życia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-359">
          <u xml:id="u-359.0" who="#KazimierzMoskal">Protest przeciwko likwidacji wydziałów pracy w sądach rejonowych.</u>
          <u xml:id="u-359.1" who="#KazimierzMoskal">Moje dzisiejsze wystąpienie jest apelem skierowanym do rządu Donalda Tuska o to, by wsłuchiwał się w głos społeczeństwa, jest apelem o równe traktowanie obywateli, a zarazem moim sprzeciwem wobec działań rządu, które wymierzone są w mieszkańców mniejszych miast i obszarów wiejskich.</u>
          <u xml:id="u-359.2" who="#KazimierzMoskal">Co prawda przedstawiciele rządu Donalda Tuska wielokrotnie informowali, że wsłuchują się w głos obywateli i działają na rzecz społeczeństwa obywatelskiego. Niestety słowa te nie pokrywają się z decyzjami podejmowanymi przez członków rządu Donalda Tuska. Jedną z takich antyobywatelskich decyzji jest rozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 10 marca 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie utworzenia sądów pracy i sądów ubezpieczeń społecznych. W wyniku tego rozporządzenia z dniem 1 kwietnia 2011 r. kilkadziesiąt wydziałów pracy w sądach ma ulec likwidacji.</u>
          <u xml:id="u-359.3" who="#KazimierzMoskal">Wydaje się, że decyzja o wybiórczej likwidacji w niektórych sądach rejonowych wydziałów pracy nie ma nic wspólnego z tzw. racjonalizacją struktury sądów. Jako poseł znam specyfikę mojego okręgu wyborczego, lokalne uwarunkowania, potrzeby mieszkańców. Jestem głęboko zaniepokojony tymi działaniami i wyrażam stanowczy protest przeciw nim, gdyż nie tylko nie usprawnią one pracy sądów, ale z pewnością przyczynią się do obniżenia poziomu obsługi obywateli.</u>
          <u xml:id="u-359.4" who="#KazimierzMoskal">Na obszarze działania sądów rejonowych, przykładowo w Dębicy, Ropczycach, Leżajsku, Łańcucie, Strzyżowie czy też w Jaśle znajduje się szereg zakładów pracy o różnej, często niepewnej kondycji ekonomicznej. Skutkuje to i zapewne w najbliższym czasie będzie to skutkowało znaczną liczbą spraw spornych podlegających właściwości wydziałów pracy sądów rejonowych. Likwidacja ww. wydziałów pracy, oddalenie siedziby sądu będą miały liczne, negatywne konsekwencje. Ograniczona zostanie realna możliwość dochodzenia praw pracowniczych przez mieszkańców. W przeważającej liczbie do wydziału pracy wpływają sprawy z powództw pracowników. Z uwagi na skomplikowaną materię oraz niską znajomość prawa niejednokrotnie jeszcze przed wniesieniem pozwów do sądu, a także w toku postępowania osobiście zasięgają oni w sekretariacie wydziału pracy informacji o przysługujących im prawach oraz obowiązującej procedurze. Muszą też stawiać się, często wielokrotnie, na rozprawy. Jeśli chodzi pracodawców, udział w postępowaniu toczącym się w znacznym oddaleniu od miejsca prowadzenia działalności będzie wiązał się dla nich z nieuchronnymi stratami, co będzie miało wpływ na osiągane dochody oraz status ewentualnych innych pracowników. Trzeba zaznaczyć, że większość pracodawców na terenie objętym właściwością Sądu Rejonowego w Ropczycach czy Sądu Rejonowego w Dębicy stanowią mali i średni przedsiębiorcy, w szczególności osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.</u>
          <u xml:id="u-359.5" who="#KazimierzMoskal">Kumulacja w jednym sądzie ważnych i zawiłych spraw pracowniczych z całego okręgu już przy obecnej liczbie wnoszonych pozwów niewątpliwie negatywnie wpłynie na sprawność ich rozpatrywania. Doprowadzi to do przewlekłości postępowań, a w konsekwencji do pokrzywdzenia stron, przede wszystkim pracowników, pozbawionych - często z naruszeniem przepisów prawa - zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-359.6" who="#KazimierzMoskal">Nowe rozporządzenie rodzić może skutki w postaci likwidacji etatów. Pracę mogą stracić wieloletni, doświadczeni pracownicy wydziałów pracy. Oddelegowanie pracowników tych wydziałów do pracy w innych miastach, mając na uwadze odległość i czas dojazdu, znajdzie odzwierciedlenie w wydajności ich pracy, a po stronie Skarbu Państwa spowoduje koszty związane z delegacją. Powyższe z pewnością nie doprowadzi do racjonalizacji w wykorzystaniu kadry sądownictwa, wręcz przeciwnie - jest działaniem na jej niekorzyść.</u>
          <u xml:id="u-359.7" who="#KazimierzMoskal">Zahamowany zostanie także rozwój społeczeństwa obywatelskiego świadomego swych praw. Godzić to będzie w wizerunek państwa zapewniającego równy dostęp do wymiaru sprawiedliwości. Nastąpi również naruszenie praw obywateli, zostanie pogłębiona nierówność w rozwoju poszczególnych regionów kraju.</u>
          <u xml:id="u-359.8" who="#KazimierzMoskal">W związku z powyższym stwierdzić wypada, że likwidacja kilkudziesięciu wydziałów pracy w sądach rejonowych, w tym w Dębicy i Ropczycach, w odniesieniu do potencjalnych stron postępowania spowoduje negatywne skutki społeczne i ekonomiczne. Trudno dostrzec jakiekolwiek korzyści dla mieszkańców powiatów, które nie będą miały sądów pracy.</u>
          <u xml:id="u-359.9" who="#KazimierzMoskal">Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 10 marca 2011 r. wpisuje się w koncepcję rozwoju polaryzacyjno-dyfuzyjnego, którą powoli wdraża rząd Donalda Tuska. Wyrażam stanowczy protest przeciwko takiej polityce, która ma na celu wspieranie rozwoju wielkich miast kosztem miast mniejszych i obszarów wiejskich. Dlatego też apeluję do ministra sprawiedliwości o wycofanie się z tego nieuczciwego rozporządzenia z 10 marca 2011 r. krzywdzącego obywateli niektórych powiatów, w tym dębickiego i ropczycko-sędziszowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-360">
          <u xml:id="u-360.0" who="#MarekRząsa">Narodowy Dom w Przemyślu.</u>
          <u xml:id="u-360.1" who="#MarekRząsa">W dniu 21 marca 2011 r., po kilkudziesięciu latach starań, Związek Ukraińców w Polsce odzyskał swoją prawowitą własność - Narodowy Dom. Na tę chwilę czekały trzy pokolenia naszych rodaków pochodzenia ukraińskiego. Można powiedzieć, że sprawiedliwości stało się zadość. Kiedy w 2006 r. wraz ze Sławomirem Cikujem i Jerzym Krużelem układaliśmy program wyborczy oraz listy samorządowe Platformy Obywatelskiej, uznaliśmy, że jednym z priorytetów będzie uregulowanie sprawy Narodowego Domu. Porywaliśmy się z motyką na słońce, biorąc pod uwagę, kto ówcześnie był przy władzy. Pierwsze światełko w tunelu pokazało się w 2007 r. po wygranych przez Platformę Obywatelską wyborach parlamentarnych. Zainteresowaliśmy sprawą Małgorzatę Chomycz, wicewojewodę podkarpackiego, a ona z kolei poruszyła czynniki rządowe. Wraz z Tomaszem Siemoniakiem, sekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, przez blisko trzy lata koordynowali działania i uzgodnienia pomiędzy tym resortem a Ministerstwem Skarbu Państwa, Ministerstwem Obrony Narodowej i samorządem Przemyśla. To oni doprowadzili sprawę do szczęśliwego finału. Można o nich mówić, że są matką i ojcem tego wiekopomnego wydarzenia. W dniu 3 września 2009 r. przysłowiową kropkę nad i postawiło 12 radnych. Uchwała przygotowana przez Klub Radnych PO (Aleksandra Cikuj, Jan Bartmiński, Jerzy Krużel i Józef Leja) została podjęta pomimo skandalicznego i agresywnego zachowania jednego radnego czynnie wspieranego przez radnych PiS-u. Trzeba również podkreślić wielką rolę Roberta Chomy - prezydenta Przemyśla - w poprzedniej i obecnej kadencji. Może jego działania wydawały się zbyt powolne, ale w końcu okazały się skuteczne. Co najistotniejsze, przez ten cały okres prezydent działał pod niezwykle dużą presją. Nie ugiął się pod naciskami, nie cofnął się ani o krok, nie uczynił nic, co mogłoby zagrozić sprawie. Wytrzymał próbę czasu i dziś przechodzi do annałów Przemyśla jako ten, który zwraca własność prawowitym właścicielom.</u>
          <u xml:id="u-360.2" who="#MarekRząsa">Gdzieś - wydawać by się mogło - w tle działali ludzie, którzy są dziś najskromniejsi i najcichsi, ale tak naprawdę są bohaterami tych minionych ponad trzech lat. Są to: Maria Tucka, Aleksandra Cikuj, Anna Drozd, Sławomir Cikuj i Piotr Tyma. Może zabrzmi to nieskromnie, ale ja również miałem mały udział w tym przedsięwzięciu. Czekam tylko teraz, by tuż za wschodnią granicą sprawiedliwości stało się zadość. Wierzę, że prędzej czy później władze ukraińskie dojrzeją do przekonania, że takie kroki służą społecznościom, łączą ludzi i wyzwalają to, co w nich najlepsze, wymazują z pamięci upiory przeszłości, gaszą płomienie ksenofobii i nacjonalizmu oraz pokazują, jak ważne są dobrosąsiedzkie relacje między naszymi narodami. Cały czas mam nadzieję, że mniejszość polska na Ukrainie, szczególnie mieszkająca we Lwowie, doczeka się tak podniosłych i wzruszających przeżyć, jakie stały się udziałem mniejszości ukraińskiej w Przemyślu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-361">
          <u xml:id="u-361.0" who="#AndrzejSzlachta">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! 13 lat temu zmarł Zdzisław Kozień, popularny aktor związany przez wiele lat z Teatrem im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie.</u>
          <u xml:id="u-361.1" who="#AndrzejSzlachta">Zdzisław Kozień urodził się 4 grudnia 1924 r. w Krakowie. Po wojnie pracował jako kreślarz w Polskich Kolejach Państwowych. W 1948 r. zaczął grać w Teatrze Kolejarza w Krakowie. W 1953 r. zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Wtedy też przeniósł się z Teatru Kolejarza do Teatru Dramatycznego w Rzeszowie. Przez trzy sezony występował w Estradzie Rzeszowskiej, skąd przeniósł się do Teatru im. W. Siemaszkowej, gdzie pracował do 1972 r. Od sezonu 1972–1973 występował w teatrach wrocławskich: Polskim i Współczesnym. W 1983 r. powrócił do Rzeszowa, gdzie występował na scenie rzeszowskiego teatru do przejścia na emeryturę w 1986 r. Często występował gościnnie w macierzystym teatrze już jako emeryt.</u>
          <u xml:id="u-361.2" who="#AndrzejSzlachta">Jego pierwszą znaczącą kreacją teatralną była rola Zbyszka w „Moralności Pani Dulskiej” G. Zapolskiej w 1953 r. Następne ważne role to: rola Cześnika w „Zemście” A. Fredry, hrabiego Bezuchowa w „Wojnie i pokoju” Tołstoja, Czepca w „Weselu” S. Wyspiańskiego, Horodniczego w „Rewizorze” M. Gogola i inne. Występował też w wielu filmach, m.in. w „Skazanym” w reżyserii A. Trzosa-Rastawieckiego, za którą to rolę otrzymał nagrodę aktorską na Międzynarodowym Festiwalu Filmów w San Sebastian w 1976 r. Wystąpił w „Królowej Bonie”, w „Człowieku z marmuru”, serialu „07 zgłoś się”. 3-krotnie - w 1977 r., 1978 r. i 1982 r. - został uhonorowany Złotą Iglicą. W 1980 r. otrzymał Złotą Podkowę. Za całokształt działalności artystycznej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.</u>
          <u xml:id="u-361.3" who="#AndrzejSzlachta">Zdzisław Kozień był człowiekiem lubianym, pogodnym i bezpośrednim, znaną postacią w środowisku rzeszowskim. Zmarł 25 marca 1998 r. w Rzeszowie. Jego imię nosi jedna z ulic Rzeszowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-362">
          <u xml:id="u-362.0" who="#JanWarzecha">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu l marca br. obchodziliśmy po raz pierwszy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. W dzisiejszym oświadczeniu, oddając hołd wszystkim bohaterom podziemia niepodległościowego, zarówno tzw. pierwszej, jak również „drugiej konspiracji”, pragnę przedstawić życiorys majora Adama Lazarowicza, oficera Armii Krajowej, działacza Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”, wielkiego patrioty, bohatera, a nade wszystko wielkiego Polaka, który niemal przez całe swoje życie niestrudzenie walczył o wolność naszej ojczyzny, składając na jej ołtarzu najcenniejszy dar - własne życie.</u>
          <u xml:id="u-362.1" who="#JanWarzecha">Adam Lazarowicz urodził się w Berezowicy Małej w powiecie zbarskim na Tarnopolszczyźnie 14 października 1902 r. Był synem Franciszka, galicyjskiego urzędnika skarbowego, oraz Wandy z domu Hojak, nauczycielki. W 1913 r. ukończył szkołę ludową. Następnie podjął naukę w zbarskim gimnazjum, którą kontynuował w czasie działań wojennych wielkiej wojny w Tarnopolu oraz we Lwowie, do którego przeniósł się z całą rodziną w 1919 r. Jako ochotnik po raz pierwszy zgłosił się do wojska w 1919 r. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r., w czasie której został ciężko ranny podczas krwawych zmagań w rejonie Ostrołęki w sierpniu 1920 r.</u>
          <u xml:id="u-362.2" who="#JanWarzecha">Po zakończeniu wojny zdał egzamin maturalny w 1921 r. w Gimnazjum Państwowym im. Króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle. Adam poszedł w ślady matki i po ukończeniu studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej oraz na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego został nauczycielem, wychowując młodzież w duchu patriotycznym. Początkowo, jeszcze na studiach, uczył w podkrakowskich szkołach w Gołuchowicach, Wielkiej Wsi, Minodze w powiecie olkuskim oraz w Kamieniu w powiecie krakowskim.</u>
          <u xml:id="u-362.3" who="#JanWarzecha">W Nowy Rok 1923 r. ożenił się z Jadwigą z domu Ojak, z którą miał dwóch synów, Zbigniewa i Ryszarda, oraz córkę Danutę. W 1931 r. ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty i w 1932 r. został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty, a w 1936 r. otrzymał awans na porucznika rezerwy piechoty. Od 1935 r. związał się z powiatem dębickim, gdzie został kierownikiem szkoły w miejscowości Gumniska-Fox (obecnie gmina Dębica). W ostatnich latach niepodległości bardzo zaangażował się w działalność społeczną, działał w Związku Nauczycielstwa Polskiego, organizował ochotniczą straż pożarną, koło młodzieży wiejskiej, koło oficerów rezerwy oraz oddział „Strzelca”.</u>
          <u xml:id="u-362.4" who="#JanWarzecha">W czasie wojny obronnej 1939 r. został ostatnim komendantem wojennym miasta Dębicy, a następnie walczył w rejonie Rawy Ruskiej. Po kapitulacji armii powrócił na ziemię dębicką, gdzie był jednym z założycieli i organizatorów Służby Zwycięstwu Polski oraz Związku Walki Zbrojnej, współtworząc szkielet tej organizacji w powiecie dębickim. Od listopada 1939 r. do lipca 1940 r. pełnił funkcję obwodowego referenta mobilizacyjnego, a następnie komendanta Placówki ZWZ Dębica. Od lipca 1940 r. do marca 1944 r. był komendantem Obwodu Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej Dębica kryptonim „Dziekania”, „Deser”. To dzięki jego osobistemu zaangażowaniu Obwód ZWZ - AK Dębica został oceniony jako najlepszy obwód w całym rzeszowskim inspektoracie Armii Krajowej pod względem organizacyjnym, wyszkolenia oraz gotowości bojowej. W dowód uznania inspektor rejonowy AK przekazał na ręce Adama Lazarowicza przechodni sztandar inspektoratu rzeszowskiego dla najlepszego obwodu, który dzisiaj jest własnością Muzeum AK w Krakowie i stanowi jedną z najcenniejszych tego rodzaju relikwii w skali ogólnopolskiej.</u>
          <u xml:id="u-362.5" who="#JanWarzecha">Przez cały okres okupacji niemieckiej Adam Lazarowicz był kierownikiem szkoły w Gumniskach, dokąd jeszcze w 1941 r. przeniósł siedzibę Komendy Obwodu Dębica. Była to dobra decyzja, bowiem pomimo dużej aktywności komendy działała ona bezpiecznie aż do rozpoczęcia akcji „Burza” w rzeszowskim podokręgu AK. Do najbardziej spektakularnych osiągnięć Obwodu ZWZ - AK kierowanego przez Adama Lazarowicza należy przekazanie aliantom materiałów o nieocenionej wartości, mających decydujący wpływ na przebieg wydarzeń międzynarodowych. Po raz pierwszy w marcu 1941 r. wywiad ZWZ zebrał niezbite dowody niemieckich przygotowań do ataku na ZSRR. Dowody te przesłano do inspektoratu rzeszowskiego, a stamtąd specjalnym kurierem do Londynu. Po raz drugi zaś Obwód AK Dębica dostarczył szereg bezcennych meldunków dotyczących niemieckich prób z bronią V-2 na poligonie w Bliźnie k. Dębicy, co dostrzegli we wzajemnej korespondencji m.in. Churchill i Stalin.</u>
          <u xml:id="u-362.6" who="#JanWarzecha">W lipcu 1943 r. Adam Lazarowicz został awansowany do stopnia kapitana, a w sierpniu 1944 r. do stopnia majora. Wiosną 1944 r. otrzymał propozycję objęcia funkcji inspektora mieleckiego AK, którą odrzucił, zostając zastępcą inspektora w rzeszowskim inspektoracie AK z zaznaczeniem, iż w czasie planowanego powstania lub akcji „Burza” będzie dowodził siłami Obwodu AK Dębica. Powrócił zatem do Gumnisk w lipcu 1944 r., obejmując dowództwo nad oddziałami 5. Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej w Obwodzie AK Dębica. Walczył przy II zgrupowaniu w rejonie miejscowości Braciejowa - Gumniska - Gołęczyna. Dowodził oddziałami II Zgrupowania Obwodu AK Dębica podczas jednej z największych bitew partyzanckich z niemieckimi oddziałami Wehrmachtu na leśnej polanie Kałużówka w dniach 23–24 sierpnia 1944 r.</u>
          <u xml:id="u-362.7" who="#JanWarzecha">O jego niezłomnej postawie oraz wielkim poszanowaniu dla podkomendnych mu żołnierzy świadczy wydarzenie, które rozegrało się tuż po stoczonej bitwie, kiedy całe II zgrupowanie znalazło się w niemiecko-sowieckim okrążeniu. Jedynym ratunkiem, jakby się mogło wydawać, było pozostawienie w lesie najciężej rannych i próba przebicia się przez linię frontu ze zdrowymi żołnierzami. Lazarowicz zdecydował, że pozostanie w lesie z rannymi i zaproponował pozostałym dowódcom, aby próbowali przebijać się na czele swoich oddziałów. Humanitarny zmysł obudził się także wśród pozostałych dowódców, którzy postanowili pozostać wraz z majorem Lazarowiczem oraz rannymi, zaś po trzech dniach całe zgrupowanie wydostało się w całości z niemiecko-sowieckiego okrążenia.</u>
          <u xml:id="u-362.8" who="#JanWarzecha">Po rozwiązaniu Armii Krajowej pozostał w konspiracji, nie godząc się z proponowanym przez Związek Radziecki ustrojem Rzeczypospolitej. Był inspektorem rzeszowskim AK w likwidacji i jednocześnie inspektorem Inspektoratu „NIE” - Delegatury Sił Zbrojnych w Rzeszowie. We wrześniu 1945 r. został kierownikiem Podokręgu Rzeszów Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. W grudniu 1946 r. został prezesem wrocławskiego okręgu WiN, a w styczniu 1947 r. prezesem Obszaru Zachodniego i wiceprezesem IV Zarządu Głównego WiN.</u>
          <u xml:id="u-362.9" who="#JanWarzecha">5 grudnia 1947 r. po przyjeździe do Żnina na Pomorzu, gdzie ukrywała się jego rodzina, Adam Lazarowicz został aresztowany podczas zasadzki. Po okrutnym kilkuletnim śledztwie 14 marca 1950 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie w procesie IV Zarządu Głównego WiN skazał go na czterokrotną karę śmierci. Wyreżyserowaną rozprawę relacjonowały partyjna prasa i radio. Po ogłoszeniu wyroku przebywał przez 137 dni w więziennej celi przy ulicy Rakowieckiej na Mokotowie, do końca zachowując spokój i godność oficera AK. W dniu 16 grudnia Naczelny Sąd Wojskowy utrzymał wyrok w mocy, a prezydent Bierut nie skorzystał z prawa łaski.</u>
          <u xml:id="u-362.10" who="#JanWarzecha">Adam Lazarowicz, dla którego dobro ojczyzny stanowiło większą wartość niż własne życie, został zabrany z celi w dniu l marca 1951 r. i około godziny 20.25 został zastrzelony strzałem w tył głowy przez sierżanta Aleksandra Dreja, który w tym samym czasie wykonywał wyroki na sześciu współskazanych z IV Zarządu Zrzeszenia WiN. Miejsce pochówku wszystkich wówczas zamordowanych członków WiN do dzisiaj pozostaje nieznane. We wrześniu 1992 r. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego postanowił stwierdzić nieważność wyroku byłego Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z dnia 14 października 1950 r.</u>
          <u xml:id="u-362.11" who="#JanWarzecha">Na ziemi dębickiej pamięć o Adamie Lazarowiczu i bohaterach podziemia niepodległościowego nadal jest żywa. Jego imię nosi Publiczne Gimnazjum w Gumniskach w gminie Dębica, zaś w samej Dębicy jedna z ulic została nazwana jego imieniem. Ponadto staraniem Światowego Związku Żołnierzy AK - Środowiska 5. Pułku Strzelców Konnych Armii Krajowej w Dębicy w 2003 r. na dębickim cmentarzu wojskowym został postawiony symboliczny grób majora Adama Lazarowicza.</u>
          <u xml:id="u-362.12" who="#JanWarzecha">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Rzeszowszczyzna, szczególnie zaś powiaty dębicki i rzeszowski, wydała wielu wybitnych członków podziemia niepodległościowego. Warto wspomnieć chociażby o rzeszowskim inspektorze rejonowym AK podpułkowniku Łukaszu Cieplińskim „Pługu” czy działających na ziemi dębickiej Ludwiku Marszałku „Zbroi”, Karolu Chmielu „Gromie” czy Stanisławie Dydzie „Steinercie”. To jedni z najwybitniejszych działaczy tzw. drugiej konspiracji, którym należy się nasz szczególny szacunek i hołd. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-363">
          <u xml:id="u-363.0" who="#ElżbietaZakrzewska">VAT a rehabilitacja osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-363.1" who="#ElżbietaZakrzewska">W lutym br. wystosowałam do ministra finansów interpelację w sprawie podniesienia stawki podatku VAT na rehabilitację osób niepełnosprawnych, uznając to za poważny błąd i pytając, kiedy zostanie on naprawiony i czy obejmie to też turnusy realizowane od 1 stycznia 2011 r. Z otrzymanej od ministra odpowiedzi wynika, co następuje:</u>
          <u xml:id="u-363.2" who="#ElżbietaZakrzewska">Oto ustawą z października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług został uchylony załącznik do ustawy z marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zawierający wykaz usług zwolnionych od VAT - uregulowania dotyczące tej tematyki zostały przeniesione do tej właśnie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-363.3" who="#ElżbietaZakrzewska">W wyniku wprowadzonych zmian, od 1 stycznia 2011 r. zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte są:</u>
          <u xml:id="u-363.4" who="#ElżbietaZakrzewska">- usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej,</u>
          <u xml:id="u-363.5" who="#ElżbietaZakrzewska">- usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez: lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w ustawie o zakładach opieki zdrowotnej, oraz przez psychologów.</u>
          <u xml:id="u-363.6" who="#ElżbietaZakrzewska">Usługi w zakresie opieki medycznej świadczone przez zakłady opieki zdrowotnej też są objęte zwolnieniem od podatku od towarów i usług, zaś te same świadczone przez inne podmioty niż ZOZ-y zostały od 1 stycznia 2011 r., co do zasady, objęte opodatkowaniem VAT (z wyjątkiem usług wykonywanych w ramach zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług). Biorąc powyższe pod uwagę, w podpisanym w dniu 28 lutego 2011 r. rozporządzeniu ministra finansów zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzono zwolnienie od VAT dla usług turnusów rehabilitacyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, świadczonych na zasadach określonych w tej ustawie, oraz dostawy towarów i świadczenia usług ściśle z tymi usługami związanych, wykonywanych przez podmioty inne niż wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług. W tym samym rozporządzeniu wprowadzono też zasadę, że czynności ściśle związane z usługami turnusów rehabilitacyjnych, wykonywane przez podmioty świadczące usługę podstawową, są zwolnione z VAT, jeżeli są one niezbędne do wykonania tej usługi podstawowej zwolnionej z VAT, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Powyższe rozporządzenie weszło w życie z dniem ogłoszenia, tj. 1 marca 2011 r., z tym że organizatorzy turnusów rehabilitacyjnych mogą stosować zwolnienie (na zasadzie prawa wyboru) już od 1 stycznia 2011 r. Kończąc, minister tłumaczy się, że w żadnym wypadku nie było jego intencją zlikwidowanie zwolnienia z VAT turnusów rehabilitacyjnych świadczonych przez inne podmioty niż zakłady opieki zdrowotnej. Podkreśla, że w trakcie prac nad projektem przedmiotowej ustawy nie zgłaszano uwag co do pominięcia w projektowanych zapisach zwolnienia dla tych usług, a był on poddany szerokim konsultacjom społecznym i opublikowany w BIP na stronie www Ministerstwa Finansów. Ba, uwag takich też nie zgłoszono podczas konsultacji projektu rozporządzenia ministra finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w którym wprowadzono przepisy doprecyzowujące zakres zwolnień z VAT w związku z wejściem w życie przedmiotowej ustawy. Sygnały o nieobjęciu tych usług zwolnieniem od VAT pojawiły się dopiero po wejściu w życie tych przepisów, co spowodowało pilne podjęcie przez resort finansów prac mających na celu wprowadzenie zwolnienia dla usług turnusów rehabilitacyjnych świadczonych przez inne podmioty niż zakłady opieki zdrowotnej, w drodze nowelizacji rozporządzenia ministra finansów. Tak więc może nieco za późno, ale skutecznie błąd naprawiono i wszystko wróciło do przysłowiowej normy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-364">
          <u xml:id="u-364.0" who="#MarekKuchciński">Zarządzam przerwę w posiedzeniu do jutra, tj. do 31 marca 2011 r., do godz. 9.</u>
          <u xml:id="u-364.1" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu o godz. 20 min 26)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>