text_structure.xml 665 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 9 min 02)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Bronisław Komorowski oraz wicemarszałkowie Stefan Niesiołowski i Jarosław Kalinowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#BronisławKomorowski">Wysoka Izbo! Otwieram posiedzenie Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#komentarz">(Marszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#BronisławKomorowski">Bardzo proszę o zajęcie miejsc w ławach poselskich.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panią poseł Joannę Muchę oraz panów posłów Tomasza Górskiego, Dariusza Kaczanowskiego i Michała Marcinkiewicza.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#BronisławKomorowski">W pierwszej części obrad sekretarzami będą pani poseł Joanna Mucha i pan poseł Tomasz Górski.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#BronisławKomorowski">Protokół i listę mówców prowadzić będą pani poseł Joanna Mucha i pan poseł Dariusz Kaczanowski.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#BronisławKomorowski">Proszę wyznaczonych posłów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#BronisławKomorowski">Są państwo, siedzą za stołem, bardzo serdecznie dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#BronisławKomorowski">Protokół 9. posiedzenia Sejmu uważam za przyjęty wobec niewniesienia zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#BronisławKomorowski">Wysoka Izbo! Na poprzednim posiedzeniu Sejmu Sejm nie przeprowadził głosowań:</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#BronisławKomorowski">- nad wnioskiem Komisji Infrastruktury oraz Komisji Skarbu Państwa o odrzucenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej „Poczta Polska”,</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#BronisławKomorowski">- oraz nad wnioskiem o ponowne skierowanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw do komisji w związku ze zgłoszonymi poprawkami.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące te głosowania.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#BronisławKomorowski">Na poprzednim posiedzeniu Sejm nie przeprowadził głosowań nad poprawkami Senatu.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#BronisławKomorowski">- Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (druki nr 210 i 233);</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#BronisławKomorowski">- Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych (druki nr 212 i 271);</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#BronisławKomorowski">- Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (druki nr 214 i 237);</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#BronisławKomorowski">- Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (druki nr 209 i 238);</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#BronisławKomorowski">- Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości (druki nr 213 i 255).</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#BronisławKomorowski">Przypominam również, że na poprzednim posiedzeniu Sejm nie przeprowadził trzeciego czytania projektu ustawy o ratyfikacji Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tadżykistanu, z drugiej strony, sporządzonej w Luksemburgu dnia 11 października 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący trzecie czytanie tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, proszę o wyciszenie rozmów.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#BronisławKomorowski">Właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#BronisławKomorowski">- o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek,</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#BronisławKomorowski">- oraz o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#BronisławKomorowski">Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 269 i 295.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#BronisławKomorowski">Na podstawie art. 95e regulaminu Sejmu podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpatrzenie tych sprawozdań.</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#BronisławKomorowski">Ponadto właściwe komisje przedłożyły sprawozdania o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin;</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#BronisławKomorowski">- o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu;</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#BronisławKomorowski">Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 254, 257 i 277.</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpatrzenie tych sprawozdań.</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#BronisławKomorowski">Proponuję, aby w przypadku sprawozdania zawartego w druku nr 277 Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 44 ust. 3 regulaminu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#BronisławKomorowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#BronisławKomorowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#BronisławKomorowski">Grupy posłów przedłożyły projekty ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń;</u>
          <u xml:id="u-2.40" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw;</u>
          <u xml:id="u-2.41" who="#BronisławKomorowski">- o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta oraz o rzeczniku praw pacjenta;</u>
          <u xml:id="u-2.42" who="#BronisławKomorowski">- o zakładach opieki zdrowotnej;</u>
          <u xml:id="u-2.43" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw;</u>
          <u xml:id="u-2.44" who="#BronisławKomorowski">- o szczególnych uprawnieniach pracowników zakładów opieki zdrowotnej;</u>
          <u xml:id="u-2.45" who="#BronisławKomorowski">- o konsultantach krajowych i wojewódzkich w ochronie zdrowia;</u>
          <u xml:id="u-2.46" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw;</u>
          <u xml:id="u-2.47" who="#BronisławKomorowski">- o dobrowolnych dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych,</u>
          <u xml:id="u-2.48" who="#BronisławKomorowski">- praz przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.49" who="#BronisławKomorowski">Projekty te zostały paniom i panom doręczone odpowiednio w drukach nr 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 292, 293 i 294.</u>
          <u xml:id="u-2.50" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące pierwsze czytania tych projektów.</u>
          <u xml:id="u-2.51" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu, w uzgodnieniu z Konwentem Seniorów, przedłożyło projekt uchwały w 40. rocznicę Marca 1968 r.</u>
          <u xml:id="u-2.52" who="#BronisławKomorowski">Projekt ten został paniom i panom posłom doręczony w druku nr 299.</u>
          <u xml:id="u-2.53" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-2.54" who="#BronisławKomorowski">Proponuję, aby w tym przypadku Sejm wyraził zgodę na zastosowanie art. 51 pkt 1 regulaminu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.55" who="#BronisławKomorowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.56" who="#BronisławKomorowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.57" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu na podstawie art. 143 ust. 1 w związku z art. 143 ust. 15 oraz art. 20 ust. 1 regulaminu Sejmu, po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów, przedłożyło wniosek w sprawie zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-2.58" who="#BronisławKomorowski">Wiosek ten został paniom i panom posłom doręczony w druku nr 278.</u>
          <u xml:id="u-2.59" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący jego rozpatrzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.60" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu, po wysłuchaniu opinii Konwentu Seniorów, proponuje, aby Sejm przeprowadził debatę długą w łącznej dyskusji w pierwszym czytaniu projektów ustaw dotyczących systemu ochrony zdrowia oraz debatę średnią w pierwszym czytaniu projektu ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.</u>
          <u xml:id="u-2.61" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów w dyskusjach nad sprawozdaniem komisji o projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz w pierwszych czytaniach projektów ustaw: o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych, o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i o dobrowolnych dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych, a także 3-minutowych oświadczeń w imieniu klubów w dyskusjach nad sprawozdaniami komisji: o projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie założenia polsko-niemieckiej Szkoły Spotkań i Dialogu im. Willy'ego Brandta w Warszawie oraz o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Służbie Celnej.</u>
          <u xml:id="u-2.62" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu proponuje również, aby Sejm wysłuchał 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów w dyskusjach nad pozostałymi punktami porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-2.63" who="#BronisławKomorowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-2.64" who="#BronisławKomorowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-2.65" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, za chwilę rozpatrzymy projekt uchwały w 40. rocznicę Marca 1968 r.</u>
          <u xml:id="u-2.66" who="#BronisławKomorowski">Następnie przeprowadzimy głosowania.</u>
          <u xml:id="u-2.67" who="#BronisławKomorowski">W bloku głosowań przeprowadzimy:</u>
          <u xml:id="u-2.68" who="#BronisławKomorowski">- głosowanie nad wnioskiem o ponowne skierowanie projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw do komisji w związku ze zgłoszonymi poprawkami,</u>
          <u xml:id="u-2.69" who="#BronisławKomorowski">- głosowanie nad wnioskiem komisji o odrzucenie projektu ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej „Poczta Polska”,</u>
          <u xml:id="u-2.70" who="#BronisławKomorowski">- trzecie czytanie projektu ustawy o ratyfikacji Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tadżykistanu, z drugiej strony,</u>
          <u xml:id="u-2.71" who="#BronisławKomorowski">- głosowania nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty,</u>
          <u xml:id="u-2.72" who="#BronisławKomorowski">- głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych,</u>
          <u xml:id="u-2.73" who="#BronisławKomorowski">- oraz dokonamy zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-2.74" who="#BronisławKomorowski">Po głosowaniach rozpatrzymy kolejno sprawozdania komisji o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.75" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych,</u>
          <u xml:id="u-2.76" who="#BronisławKomorowski">- o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek,</u>
          <u xml:id="u-2.77" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin,</u>
          <u xml:id="u-2.78" who="#BronisławKomorowski">- a także o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-2.79" who="#BronisławKomorowski">Kolejnym punktem będzie pierwsze czytanie projektu ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską.</u>
          <u xml:id="u-2.80" who="#BronisławKomorowski">Jutro rano rozpatrzymy pytania w sprawach bieżących oraz informację bieżącą.</u>
          <u xml:id="u-2.81" who="#BronisławKomorowski">Informuję, że Konwent Seniorów przyjął propozycję Prezydium Sejmu rozpatrzenia na bieżącym posiedzeniu informacji w sprawie społecznych i gospodarczych skutków znaczącego wzrostu kosztów utrzymania gospodarstw rodzinnych w Polsce, w tym kosztu wzrostu cen energii elektrycznej, benzyny i żywności, o której przedstawienie wnosił klub Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-2.82" who="#BronisławKomorowski">Po rozpatrzeniu informacji bieżącej rozpatrzymy sprawozdania komisji o projektach ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.83" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych,</u>
          <u xml:id="u-2.84" who="#BronisławKomorowski">- o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,</u>
          <u xml:id="u-2.85" who="#BronisławKomorowski">- oraz o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie założenia polsko-niemieckiej Szkoły Spotkań i Dialogu im. Willy'ego Brandta w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-2.86" who="#BronisławKomorowski">W dalszej kolejności wysłuchamy raportu z działalności Agencji Nieruchomości Rolnych na Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa w 2006 r. wraz ze stanowiskiem komisji.</u>
          <u xml:id="u-2.87" who="#BronisławKomorowski">Następnie przeprowadzimy pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustaw w celu ujednolicenia terminologii informatycznej.</u>
          <u xml:id="u-2.88" who="#BronisławKomorowski">Kolejnym planowanym punktem porządku dziennego będzie sprawozdanie komisji o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Służbie Celnej.</u>
          <u xml:id="u-2.89" who="#BronisławKomorowski">W piątek rano przeprowadzimy głosowania.</u>
          <u xml:id="u-2.90" who="#BronisławKomorowski">W bloku głosowań przeprowadzimy głosowania nad poprawkami Senatu do ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.91" who="#BronisławKomorowski">- o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej,</u>
          <u xml:id="u-2.92" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw,</u>
          <u xml:id="u-2.93" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o rachunkowości.</u>
          <u xml:id="u-2.94" who="#BronisławKomorowski">W bloku głosowań planowane jest również przeprowadzenie trzeciego czytania projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-2.95" who="#BronisławKomorowski">Po głosowaniach przeprowadzimy pierwsze czytania projektów ustaw: o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych.</u>
          <u xml:id="u-2.96" who="#BronisławKomorowski">Tu, proszę państwa, chciałbym od razu zapowiedzieć - mam nadzieję, że nie będzie to konieczne - możliwe, że wzorem poprzedniej kadencji Sejmu, w przypadku gdyby ostatniego dnia posiedzenia Sejmu były składane wnioski o odrzucenie, uniemożliwiające skierowanie ustaw do komisji w celu dalszej pracy, będę zarządzał dodatkowe głosowania w ostatnim dniu posiedzenia Sejmu, a więc w piątek, proszę się z tym liczyć. Mam nadzieję, że do takiej sytuacji ponownie nie dojdzie i że będzie to przestrzegane jako zasada przyjmowana przez kluby.</u>
          <u xml:id="u-2.97" who="#BronisławKomorowski">We wtorek 18 marca 2008 r. rano przeprowadzimy pierwsze czytania projektów ustaw dotyczących systemu ochrony zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.98" who="#BronisławKomorowski">Następnie przeprowadzimy pierwsze czytania projektów ustaw:</u>
          <u xml:id="u-2.99" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,</u>
          <u xml:id="u-2.100" who="#BronisławKomorowski">- o dobrowolnych dodatkowych ubezpieczeniach zdrowotnych,</u>
          <u xml:id="u-2.101" who="#BronisławKomorowski">- oraz o zmianie ustawy o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcom na wzrost wynagrodzeń.</u>
          <u xml:id="u-2.102" who="#BronisławKomorowski">Informuję, że Senat przyjął bez poprawek ustawy:</u>
          <u xml:id="u-2.103" who="#BronisławKomorowski">- o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Chile o współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach celnych, podpisanej w Brukseli dnia 28 czerwca 2007 r.,</u>
          <u xml:id="u-2.104" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego „Narodowy program zwalczania chorób nowotworowych”,</u>
          <u xml:id="u-2.105" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o transporcie kolejowym,</u>
          <u xml:id="u-2.106" who="#BronisławKomorowski">- o nadaniu nowych nazw niektórym akademiom rolniczym,</u>
          <u xml:id="u-2.107" who="#BronisławKomorowski">- o ratyfikacji Umowy o udziale Republiki Bułgarii i Rumunii w Europejskim Obszarze Gospodarczym, podpisanej w Brukseli dnia 25 lipca 2007 r.,</u>
          <u xml:id="u-2.108" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o lekarzu sądowym,</u>
          <u xml:id="u-2.109" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej oraz ustawy o opłacie skarbowej,</u>
          <u xml:id="u-2.110" who="#BronisławKomorowski">- o zmianie ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawy o organizacji rynku owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego,</u>
          <u xml:id="u-2.111" who="#BronisławKomorowski">- oraz o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.</u>
          <u xml:id="u-2.112" who="#BronisławKomorowski">Proszę panią poseł sekretarz o odczytanie komunikatów.</u>
          <u xml:id="u-2.113" who="#BronisławKomorowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JoannaMucha">Panie i Panowie Posłowie! Informuję, że w dniu dzisiejszym odbędą się posiedzenia Komisji:</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#JoannaMucha">- Kultury Fizycznej i Sportu - godz. 9.30;</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#JoannaMucha">- Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji - godz. 10.30;</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#JoannaMucha">- Etyki Poselskiej - godz. 11;</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#JoannaMucha">- Finansów Publicznych wspólnie z Komisją Administracji i Spraw Wewnętrznych - godz. 11;</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#JoannaMucha">- Łączności z Polakami za Granicą - godz. 11;</u>
          <u xml:id="u-3.6" who="#JoannaMucha">- Finansów Publicznych - godz. 11.30;</u>
          <u xml:id="u-3.7" who="#JoannaMucha">- Skarbu Państwa - godz. 12;</u>
          <u xml:id="u-3.8" who="#JoannaMucha">- Zdrowia - godz. 12;</u>
          <u xml:id="u-3.9" who="#JoannaMucha">- Kultury i Środków Przekazu - godz. 12;</u>
          <u xml:id="u-3.10" who="#JoannaMucha">- Gospodarki - godz. 12;</u>
          <u xml:id="u-3.11" who="#JoannaMucha">- Gospodarki wspólnie z Komisją Spraw Zagranicznych - godz. 13;</u>
          <u xml:id="u-3.12" who="#JoannaMucha">- do Spraw Kontroli Państwowej - godz. 13;</u>
          <u xml:id="u-3.13" who="#JoannaMucha">- Infrastruktury - godz. 13;</u>
          <u xml:id="u-3.14" who="#JoannaMucha">- Kultury i Środków Przekazu wspólnie z Komisją Infrastruktury - godz. 13.30;</u>
          <u xml:id="u-3.15" who="#JoannaMucha">- Regulaminowej i Spraw Poselskich - godz. 13.30;</u>
          <u xml:id="u-3.16" who="#JoannaMucha">- Rolnictwa i Rozwoju Wsi - godz. 14;</u>
          <u xml:id="u-3.17" who="#JoannaMucha">- Polityki Społecznej i Rodziny - godz. 15;</u>
          <u xml:id="u-3.18" who="#JoannaMucha">- Obrony Narodowej - godz. 15;</u>
          <u xml:id="u-3.19" who="#JoannaMucha">- Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji - godz. 15.30;</u>
          <u xml:id="u-3.20" who="#JoannaMucha">- Ustawodawczej - godz. 16;</u>
          <u xml:id="u-3.21" who="#JoannaMucha">- Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach - godz. 16;</u>
          <u xml:id="u-3.22" who="#JoannaMucha">- Kultury Fizycznej i Sportu - godz. 16;</u>
          <u xml:id="u-3.23" who="#JoannaMucha">- Spraw Zagranicznych - godz. 16;</u>
          <u xml:id="u-3.24" who="#JoannaMucha">- Administracji i Spraw Wewnętrznych - godz. 17;</u>
          <u xml:id="u-3.25" who="#JoannaMucha">- Polityki Społecznej i Rodziny wspólnie z Komisją Spraw Zagranicznych - godz. 18.</u>
          <u xml:id="u-3.26" who="#JoannaMucha">Marszałek Sejmu pan Bronisław Komorowski oraz marszałek Senatu pan Bogdan Borusewicz zapraszają na konferencję „Traktat z Lizbony. Ratyfikacja i jej konsekwencje”, która rozpocznie się dzisiaj, tj. 12 marca, w sali kolumnowej o godz. 10.</u>
          <u xml:id="u-3.27" who="#JoannaMucha">Duszpasterstwo Parlamentarzystów Rzeczypospolitej Polskiej organizuje rekolekcje dla posłów i senatorów.</u>
          <u xml:id="u-3.28" who="#JoannaMucha">Spotkania rekolekcyjne będą się odbywać w dniach 12 i 13 marca br. w kościele św. Aleksandra przy placu Trzech Krzyży o godz. 20.</u>
          <u xml:id="u-3.29" who="#JoannaMucha">Posiedzenie Parlamentarnego Zespołu do Spraw Energetyki odbędzie się w dniu dzisiejszym o godz. 13.30.</u>
          <u xml:id="u-3.30" who="#JoannaMucha">Wyjazd spod nowego domu poselskiego do Gazsystemu - godz. 16.</u>
          <u xml:id="u-3.31" who="#JoannaMucha">Posiedzenie zespołu z udziałem ministra gospodarki odbędzie się w sali nr 22, budynek G.</u>
          <u xml:id="u-3.32" who="#JoannaMucha">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, ja również serdecznie zachęcam do wzięcia udziału w konferencji związanej z ratyfikacją traktatu lizbońskiego - o godz. 10 w sali kolumnowej. Zapraszam wszystkich posłów. Zaproszeni są także senatorowie i goście spoza parlamentu. To wkład polskiego parlamentu w debatę publiczną nad skutkami wejścia w życie traktatu lizbońskiego reformującego Unię Europejską. Zapraszam serdecznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 1. porządku dziennego: Przedstawiony przez Prezydium Sejmu projekt uchwały w 40. rocznicę Marca 1968 r. (druk nr 299).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#BronisławKomorowski">Proszę o powstanie.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#komentarz">(Zebrani wstają)</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#BronisławKomorowski">Wysoki Sejmie! Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w 40. rocznicę Marca 1968 r.:</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#BronisławKomorowski">„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie i głęboki szacunek wszystkim, zwłaszcza studentom, którzy w Marcu 1968 r. zaprotestowali przeciwko komunistycznej dyktaturze. Ich zaangażowanie było czytelnym znakiem i potwierdzeniem tego, iż Polacy nie pogodzili się z narzuconym im przemocą systemem.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#BronisławKomorowski">Represyjna odpowiedź władz PRL na postulaty ograniczonej liberalizacji systemu, zgłaszane w sposób wyłącznie pokojowy, po raz kolejny unaoczniła jego niereformowalność.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#BronisławKomorowski">Sejm Rzeczypospolitej Polskiej potępia antyinteligencką i antysemicką kampanię rozpętaną przez komunistyczne władze w następstwie studenckich protestów, podkreślając zarazem, iż jej źródłem i przyczyną były walki frakcyjne w łonie PZPR. Tragicznym skutkiem tej kampanii była emigracja z kraju tysięcy obywateli polskich żydowskiego pochodzenia, w tym wielu ludzi nauki, kultury i sztuki.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#BronisławKomorowski">Sejm wyraża przekonanie o konieczności naprawienia krzywdy wyrządzonej tym, którzy wbrew swojej woli zostali pozbawieni polskiego obywatelstwa.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#BronisławKomorowski">Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ma głębokie przekonanie, iż Marzec 1968, wpisując się, obok Października 1956, Grudnia 1970, Czerwca 1976 i Sierpnia 1980, w ciąg niepodległościowych dążeń Narodu Polskiego, na trwałe wszedł do polskiej historii”.</u>
          <u xml:id="u-6.8" who="#BronisławKomorowski">Proponuję, aby Sejm podjął uchwałę w 40. rocznicę Marca 1968 r.</u>
          <u xml:id="u-6.9" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w 40. rocznicę Marca 1968 r.</u>
          <u xml:id="u-6.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-6.11" who="#BronisławKomorowski"> Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 2. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem o ponowne skierowanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw (druki nr 151 i 239) do Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Infrastruktury w związku ze zgłoszonymi poprawkami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#BronisławKomorowski">Sejm na poprzednim posiedzeniu wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Iwonę Śledzińską-Katarasińską oraz przeprowadził dyskusję, w trakcie której zgłoszono poprawki.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#BronisławKomorowski">Wobec propozycji skierowania projektu ustawy ponownie do komisji w celu rozpatrzenia poprawek zgłoszono sprzeciw.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#BronisławKomorowski">Pod głosowanie poddam propozycję skierowania projektu ustawy ponownie do Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Infrastruktury w celu rozpatrzenia poprawek.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem propozycji skierowania poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji i innych ustaw do Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Infrastruktury w celu rozpatrzenia poprawek, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 429 posłów. Za oddano 429 głosów, nikt nie był przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm propozycję przyjął.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem Komisji Infrastruktury oraz Komisji Skarbu Państwa o odrzucenie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej „Poczta Polska” (druki nr 168 i 205).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BronisławKomorowski">Na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Renatę Zarembę oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#BronisławKomorowski">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#BronisławKomorowski">Komisje wnoszą o odrzucenie projektu ustawy zawartego w druku nr 168.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#BronisławKomorowski">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm skierował projekt ustawy do Komisji Infrastruktury oraz Komisji Skarbu Państwa w celu ponownego rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem komisji o odrzucenie projektu ustawy w całości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku komisji o odrzucenie w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej „Poczta Polska”, zawartego w druku nr 168, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 429 posłów. Za oddano 208 głosów, przeciw było 221 posłów, nikt się nie wstrzymał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm wniosek o odrzucenie odrzucił, a tym samym zgodnie z art. 46 ust. 2 regulaminu Sejmu skierował projekt ustawy do Komisji Infrastruktury oraz Komisji Skarbu Państwa w celu ponownego rozpatrzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 4. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tadżykistanu, z drugiej strony, sporządzonej w Luksemburgu dnia 11 października 2004 r. (druki nr 180 i 204) - trzecie czytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#BronisławKomorowski">Na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Andrzeja Gałażewskiego oraz przeprowadził dyskusję, w trakcie której nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#BronisławKomorowski">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy w brzemieniu przedłożenia zawartego w druku nr 180.</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ratyfikacji Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tadżykistanu, z drugiej strony, sporządzonej w Luksemburgu dnia 11 października 2004 r., w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 180, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 429 posłów. Za oddano 429 głosów, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ratyfikacji Umowy o partnerstwie i współpracy ustanawiającej partnerstwo między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tadżykistanu, z drugiej strony, sporządzonej w Luksemburgu dnia 11 października 2004 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Głosowania nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (druki nr 210 i 233).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#BronisławKomorowski">Na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Macieja Orzechowskiego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#BronisławKomorowski">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#BronisławKomorowski">Przypominam, że Sejm odrzuca poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#BronisławKomorowski">Jeżeli Sejm nie odrzuci poprawki Senatu bezwzględną większością głosów, uważa się ją za przyjętą.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#BronisławKomorowski">Głosować będziemy nad wnioskami o odrzucenie poprawek Senatu.</u>
          <u xml:id="u-26.5" who="#BronisławKomorowski">Wszystkie poprawki Senat zgłosił do art. 1 ustawy nowelizującej zawierającego zmiany do ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.</u>
          <u xml:id="u-26.6" who="#BronisławKomorowski">W poprawce 1. do art. 7 ust. 6a Senat proponuje skreślić przepis stanowiący o obligatoryjnym powoływaniu w skład komisji egzaminacyjnej potwierdzającej znajomość języka polskiego przez cudzoziemców co najmniej jednej osoby posiadającej wykształcenie wyższe na kierunku filologia polska.</u>
          <u xml:id="u-26.7" who="#BronisławKomorowski">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-26.8" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem 1. poprawki Senatu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 425 posłów. Większość bezwzględna wynosi 213 głosów. Za oddano 424 głosy, przeciw była 1 osoba, nikt się nie wstrzymał od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm odrzucił poprawkę Senatu bezwzględną większością głosów.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#BronisławKomorowski">W 2. poprawce do art. 16 ust. 1l Senat proponuje, aby przewodniczącego i członków Państwowej Komisji Egzaminacyjnej powoływał i odwoływał dyrektor Centrum Egzaminów Medycznych.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#BronisławKomorowski">W 3. poprawce do art. 16 w dodawanym punkcie 5a Senat proponuje, aby minister właściwy do spraw zdrowia określał, w drodze rozporządzenia, m.in. sposób powoływania i odwoływania przewodniczącego i członków Państwowej Komisji Egzaminacyjnej oraz wysokość ich wynagrodzenia.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#BronisławKomorowski">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#BronisławKomorowski">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu 2. i 3., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 424 posłów. Większość bezwzględna wynosi 213 głosów. Za oddano 4 głosy, przeciw - 419, 1 osoba wstrzymała się od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów poprawki Senatu przyjął.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#BronisławKomorowski">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zwodach lekarza i lekarza dentysty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 6. porządku dziennego: Głosowanie nad poprawkami Senatu do ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych (druki nr 212 i 271).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#BronisławKomorowski">Na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez posła Stanisława Żmijana oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#BronisławKomorowski">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#BronisławKomorowski">Głosować będziemy zgodnie z zasadami stosowanymi w poprzednim punkcie porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-36.3" who="#BronisławKomorowski">W poprawkach od 1. do 6. Senat proponuje zmiany o charakterze redakcyjno-legislacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-36.4" who="#BronisławKomorowski">Nad tymi poprawkami będziemy głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-36.5" who="#BronisławKomorowski">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-36.6" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za odrzuceniem poprawek Senatu od 1. do 6., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 424 posłów. Większość bezwzględna wynosi 213 głosów. Za nie oddano ani jednego głosu, przeciw było 424 posłów, nikt się nie wstrzymał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm wobec nieuzyskania bezwzględnej większości głosów poprawki Senatu przyjął.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#BronisławKomorowski">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek Senatu do ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Zmiany w składach osobowych komisji sejmowych (druk nr 278).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#BronisławKomorowski">Prezydium Sejmu na podstawie art. 143 ust. 1 w związku z art. 143 ust. 15 oraz art. 20 ust. 1 regulaminu Sejmu, po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów, przedłożyło wniosek w sprawie zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#BronisławKomorowski">Czy ktoś z pań i panów posłów pragnie zabrać głos w sprawie przedstawionych propozycji?</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#BronisławKomorowski">Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-42.3" who="#BronisławKomorowski">W związku z tym przystępujemy do głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#BronisławKomorowski">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem zmian w składach osobowych komisji sejmowych, w brzmieniu proponowanym w druku nr 278, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#BronisławKomorowski">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#BronisławKomorowski">Kto się wstrzymał?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#BronisławKomorowski">W głosowaniu wzięło udział 425 posłów. Za oddano 420 głosów, przeciw była 1 osoba, 4 osoby wstrzymały się od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#BronisławKomorowski">Stwierdzam, że Sejm dokonał zmian w składach osobowych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#BronisławKomorowski">To już wszystkie głosowania przewidziane na dzisiaj.</u>
          <u xml:id="u-46.2" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 8. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych (druki nr 68 i 232).</u>
          <u xml:id="u-46.3" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-46.4" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa o wyjaśnienie sytuacji, kto jest na sali, a kto z niej wychodzi.</u>
          <u xml:id="u-46.5" who="#BronisławKomorowski">Panie i panowie posłowie, bardzo proszę o zwolnienie przejść pomiędzy ławami i o przeniesienie rozmów w kuluary. Pana posła Palikota, pana posła Nitrasa też uprzejmie o to proszę. Panowie, bardzo proszę o zajęcie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-46.6" who="#BronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Jerzego Kozdronia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#JerzyKozdroń">Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych, druk sejmowy nr 68.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#JerzyKozdroń">Projektowana regulacja zawarta w sprawozdaniu Komisji Nadzwyczajnej jest w istocie implementacją dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady z 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych. Podstawowym celem dyrektywy jest ułatwienie transgranicznego łączenia różnego typu spółek kapitałowych podlegających prawu różnych państw członkowskich Unii Europejskiej, na podstawie i w graniach przepisów prawa krajowego. Innymi słowy chodzi o wymuszenie wprowadzenia do krajowych systemów prawa spółek regulacji umożliwiających transgraniczne łączenie się spółek w ramach rynku Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#JerzyKozdroń">W świetle dziesiątej dyrektywy przepisy krajowe państw członkowskich powinny dopuszczać transgraniczne połączenia krajowej spółki kapitałowej ze spółką kapitałową innego państwa członkowskiego. Żadne przepisy prawa krajowego w świetle tej dyrektywy nie mogą wprowadzać ograniczeń swobody przedsiębiorczości i przepływu kapitału, transgraniczne łączenie spółek jest bowiem jednym ze sposobów korzystania ze swobody przedsiębiorczości.</u>
          <u xml:id="u-47.3" who="#JerzyKozdroń">W niniejszym projekcie zmiany ustawy Kodeks spółek handlowych projektodawcy proponują wprowadzić w tytule IV w dziale I po rozdziale 2 nowy rozdział 2.</u>
          <u xml:id="u-47.4" who="#JerzyKozdroń">Transgraniczne łączenie się spółek kapitałowych jest regulowane przez polskie prawo, przede wszystkim ogólne zasady zawarte w rozdziale 1 i 2, tytuł IV, dział I Kodeksu spółek handlowych. Przepisy tych rozdziałów winny być stosowane odpowiednio, o ile przepisy projektowanego rozdziału 2.</u>
          <u xml:id="u-47.5" who="#JerzyKozdroń">Obecnie, odmiennie od dotychczas obowiązujących przepisów, wnioskuje się o regulacje zawierające formalne wymogi transgranicznego łączenia spółek. I tak plan transgranicznego połączenia dodatkowo powinien zawierać: informacje o skutkach fuzji spółek dla stanu zatrudnienia; wskazanie dnia, od którego czynności łączących się będą uważane za czynności dokonywane na rachunek spółki powstałej w wyniku takiego połączenia; procedury, według których określone zostaną zasady udziału pracowników w ustaleniu praw uczestnictwa w organach spółki przejmującej lub nowo zawiązanej; informacje na temat wyceny aktywów i pasywów przenoszonych na spółkę powstającą w wyniku połączenia; wskazanie dnia zamknięcia bilansów spółek uczestniczących w połączeniu.</u>
          <u xml:id="u-47.6" who="#JerzyKozdroń">Plan połączenia spółka powinna ogłosić nie później niż na miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników, na którym ma być podjęta uchwała o połączeniu. Poza różnicami - przewidywanymi w planie połączenia transgranicznego spółek i jego ogłoszenia - przewiduje się też różnice w sprawozdaniu organu zarządzającego wyjaśniającym i uzasadniającym połączenie. W szczególności chodzi o obowiązek poinformowania pracowników o planowanym połączeniu.</u>
          <u xml:id="u-47.7" who="#JerzyKozdroń">Plan połączenia, zgodnie z projektowaną ustawą, wymaga badania przez biegłych powołanych dla każdej z łączących się spółek. Łączące się spółki mogą wystąpić do sądu rejestrowego lub innego organu właściwego dla spółki zagranicznej o wyznaczenie jednego, tego samego, biegłego lub biegłych. Odstąpienie od badania planu połączenia możliwe jest w sytuacji, gdy wszyscy wspólnicy każdej z łączących się spółek wyrażą na to zgodę. Opracowany, ogłoszony i zbadany przez biegłego plan połączenia podlega zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników. Zgromadzenie może uzależnić skuteczność połączenia od zatwierdzenia przez wspólników warunków uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku połączenia transgranicznego.</u>
          <u xml:id="u-47.8" who="#JerzyKozdroń">Kluczowym zagadnieniem regulowanym odmiennie w stosunku do przepisów dotyczących krajowych łączeń spółek kapitałowych jest kwestia ochrony wierzycieli i wspólników polskich spółek uczestniczących w fuzji transgranicznej w sytuacji, gdy spółką przejmującą lub nowo zawiązaną jest spółka zagraniczna. W razie transgranicznego połączenia spółek wierzyciel byłej spółki krajowej zmuszony byłby bowiem dochodzić swoich roszczeń przed sądem właściwym dla spółki zagranicznej. W celu uniknięcia tych komplikacji projektodawcy przewidują możliwość dochodzenia przez wierzyciela zabezpieczenia ich roszczeń, jeżeli wykażą, że w wyniku połączenia zabezpieczenie jest zagrożone. Dochodzenie zabezpieczenia nie wstrzymuje jednak procesu ukończenia połączenia transgranicznego.</u>
          <u xml:id="u-47.9" who="#JerzyKozdroń">Z kolei ochrona wspólników mniejszościowych polega na uprawnieniu do żądania wykupienia jego akcji lub udziałów przez zagraniczną spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną w sytuacji, gdy wspólnik głosował przeciwko uchwale o połączeniu i sprzeciw ten został na jego żądanie zaprotokołowany. Projektodawca gwarantuje jednocześnie, że cena odkupu nie może być niższa niż cena ustalona dla celów połączenia.</u>
          <u xml:id="u-47.10" who="#JerzyKozdroń">O tym, czy spółki wypełniają formalne wymogi połączenia, stwierdza dwuetapowa kontrola jego legalności. Pierwszy etap kontroli połączenia spółek podlega prawu polskiemu. Przeprowadza go właściwy ze względu na siedzibę spółki sąd rejestrowy, który bada pod kątem prawidłowości łączenia przedłożone dokumenty odzwierciedlające etapy łączenia. Ukoronowaniem procedury kontrolnej jest wydanie przez sąd zaświadczenia o zgodności połączenia transgranicznego z prawem polskim w zakresie procedury podlegającej prawu polskiemu. Drugiemu etapowi kontroli podlega legalność ukończenia procedury połączenia transgranicznego, która podlega prawu państwa członkowskiego właściwego dla spółki powstałej w wyniku połączenia. W Polsce organem kontrolującym ukończenie etapu procedury łączenia jest sąd rejestrowy właściwy dla siedziby spółki przejmującej lub nowo zawiązanej, który bada w szczególności, czy łączące się spółki zatwierdziły plan połączenia na tych samych warunkach.</u>
          <u xml:id="u-47.11" who="#JerzyKozdroń">Ostatnią istotną różnicą w stosunku do krajowego łączenia spółek kapitałowych jest zakaz unieważniania połączenia transgranicznego, które stało się skuteczne. Proponowane rozwiązanie ma na celu ochronę wspólników i kontrahentów łączących się spółek przed komplikacjami spowodowanymi ewentualnym anulowaniem operacji transgranicznego łączenia. Niemożność uchylenia bezprawnej uchwały połączeniowej i przywrócenia stanu poprzedniego nie pozbawia skarżącego ochrony prawnej. Może on wystąpić z powództwem odszkodowawczym przeciwko spółce. W razie gdyby skarżący zaskarżył uchwałę o transgranicznym połączeniu jeszcze przed końcowym połączeniem, spółka może wystąpić do sądu, przed którym toczy się sprawa o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwały, o wydanie postanowienia zezwalającego na rejestrację połączenia. Sąd wyda takie postanowienie, jeżeli stwierdzi, że powództwo jest niedopuszczalne lub oczywiście bezzasadne, bądź uzna - po rozpoznaniu wniosku - że interes spółki wymaga połączenia bez zbędnej zwłoki.</u>
          <u xml:id="u-47.12" who="#JerzyKozdroń">Reasumując, stwierdzam, że Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach uważa, iż rządowy projekt o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych, który umożliwia i ułatwia transgraniczne łączenie się spółek kapitałowych i spółki komandytowo-akcyjnej, zasługuje na uchwalenie przez Wysoką Izbę, ponieważ realizuje założoną w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską zasadę swobody przedsiębiorczości i przepływu kapitału. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-47.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-47.14" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Stefan Niesiołowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#StefanNiesiołowski">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#StefanNiesiołowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-48.3" who="#StefanNiesiołowski">W imieniu klubu Platformy Obywatelskiej głos zabierze pan poseł Stanisław Chmielewski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej zabrać głos w sprawie rządowego projektu zmiany ustawy Kodeks spółek handlowych. Jak wiemy, druk pierwotny nosił numer 68, obecny, już po zakończeniu prac Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach, który obejmuje sprawozdanie, to druk nr 232.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#StanisławChmielewski">Sprawozdawca komisji pan poseł Kozdroń przedstawił syntetycznie istotę proponowanej zmiany, w związku z tym w imieniu klubu powiem, że popieramy tę zmianę, gdyż każda implementacja prawa europejskiego w tej sytuacji prawnej, w jakiej się znaleźliśmy jako członek Unii Europejskiej, jest dla nas konieczna. Zresztą trzeba stwierdzić, że działamy w pewnym niedoczasie, który oczywiście wynika z tego, iż nasi poprzednicy nie zawsze pamiętali o potrzebie takiej implementacji. Mam tu na myśli poprzednią koalicję rządzącą.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#StanisławChmielewski">Oczywiście ta implementacja nie narusza w żaden sposób naszych minimalnych standardów jeżeli chodzi o łączenie spółek handlowych i innych, które są opisane w Kodeksie spółek handlowych w zakresie, jaki obejmuje dyrektywa, o której mówił sprawozdawca i która jest wymieniona w projekcie zmiany ustawy Kodeks spółek handlowych, czyli dyrektywa 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#StanisławChmielewski">Nie chciałbym omawiać tego projektu, bo on został bardzo dokładnie przeanalizowany w trakcie prac podkomisji, a następnie komisji oraz, jak już mówiłem, zaprezentował go dzisiaj szczegółowo jej przedstawiciel. Pragnę zwrócić uwagę na to, że celem tej dyrektywy jest oczywiście ułatwienie łączenia spółek, o których mówiliśmy, czyli generalnie spółek prawa handlowego i komandytowych, i tym samym rozwój naszego kraju. Moim zdaniem ta implementacja spełnia ten cel. Założenia dyrektywy co do granic implementacji sprowadzają się do podstawowych elementów, takich jak wymieniony w tym cytacie: wymaga podkreślenia, że ten cel stanowi, by przepisy państw członkowskich Unii Europejskiej musiały w ogóle dopuszczać takie łączenie spółek. To w naszym Kodeksie spółek handlowych jest i było do tej pory, w związku z tym nie ma żadnej przeszkody, by implementować tę dyrektywę.</u>
          <u xml:id="u-49.4" who="#StanisławChmielewski">Przeprowadzona analiza uzasadnia wniosek, że ingerencja dyrektywy w przepisy krajowe o łączeniu spółek ogranicza się jedynie, jak już mówiłem, do transgranicznego łączenia spółek w zakresie niezbędnym do ustanowienia wspólnotowego minimalnego standardu procedury łączenia i wynikających stąd konsekwencji. Przyjęcie takiego rozwiązania znacznie ułatwiła wcześniejsza harmonizacja prawa materialnego państw członkowskich, dokonana na podstawie już trzeciej dyrektywy Rady z 9 października 1978 r. dotyczącej łączenia się spółek akcyjnych. Swoboda państw członkowskich, w tym Polski, w regulacji transgranicznego łączenia spółek jest jednak w pewnym sensie ograniczona. Wynika to z prawa Unii Europejskiej w zakresie przedsiębiorczości i swobodnego przepływu kapitału, gdyż żadne przepisy i formalności prawa krajowego, do których odwołuje się niniejsza dyrektywa, nie powinny wprowadzać ograniczeń swobody w tym zakresie, chyba że mogą być one uzasadnione zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, w szczególności wymogami dobra ogólnego, i są jednocześnie niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia wymogów nadrzędnych.</u>
          <u xml:id="u-49.5" who="#StanisławChmielewski">Zakres przedmiotowy dyrektywy, który realizujemy poprzez jej pełną implementację do Kodeksu spółek handlowych, moim zdaniem nie wprowadza żadnej dyskryminacji spółek podlegających prawu innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz naszemu prawu krajowego. Po prostu pozwala na to, że krajowe spółki kapitałowe i spółka komandytowo-akcyjna mogą się łączyć z zagranicznymi spółkami kapitałowymi w rozumieniu dyrektywy. I to jest podstawowy cel, który chcieliśmy osiągnąć poprzez tę implementację.</u>
          <u xml:id="u-49.6" who="#StanisławChmielewski">Chcę zwrócić uwagę również na to, że w związku z tym projektem nie ma żadnych niebezpieczeństw co do zakresu zgodności transgranicznego łączenia z prawem wewnętrznym każdej z łączących się spółek, a więc zarówno tej, która jest dla nas spółką z innego kraju Unii Europejskiej, jak i naszej krajowej, gdyż warunkiem dopuszczalności takiego łączenia spółek jest spełnianie przez spółkę uczestniczącą prawa właściwego ze względu na jej statut personalny, czyli statut prawa państwa członkowskiego, któremu podlega ta spółka, w zakresie: procesu podejmowania decyzji w odniesieniu do połączenia ze spółką z innego państwa członkowskiego; ochrony jej wierzycieli, obligatariuszy i osób uprawnionych z papierów wartościowych, udziałowców lub akcjonariuszy, uwzględniającej transgraniczny charakter łączenia, przy czym standard takiej ochrony nie może być niższy niż w łączeniu krajowym; i - co jest ważne - ochrony pracowników każdej ze spółek w zakresie innym niż ich uczestnictwo w spółce powstającej w wyniku połączenia transgranicznego, o jakim mowa w art. 16 dyrektywy.</u>
          <u xml:id="u-49.7" who="#StanisławChmielewski">Tu również jesteśmy, można powiedzieć, w bardzo dobrej sytuacji, ponieważ w trakcie prac komisji sprawdzaliśmy, czy jednocześnie prowadzona jest zmiana prawa, która to zabezpiecza. Chcę powiedzieć Wysokiej Izbie i wszystkim państwu, że zostały zakończone prace Komisji Polityki Społecznej i Rodziny nad rządowym i poselskim projektami ustawy o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek. Sprawozdanie z tych prac znajduje się w druku nr 269. W związku z tym, że w ocenie naszej komisji te prace powinny toczyć się równolegle, mamy do czynienia z takim stanem i wypada podziękować komisji i przedstawicielom rządu, że tak się stało. Mam nadzieję, że te dwie nowelizacje wejdą w życie w tym samym czasie, bo tak powinno być.</u>
          <u xml:id="u-49.8" who="#StanisławChmielewski">Zakładamy, że zarówno zmiana Kodeksu spółek handlowych, jak i ta nowa ustawa, która jest konieczna do dobrego wprowadzenia nowelizacji, o której dzisiaj mówimy, wejdą w życie po 30 dniach od ich ogłoszenia. Dobrze by było - to jest apel do rządu - czuwać nad tym, by to ogłoszenie nastąpiło w tym samym czasie. Myślę, że najlepiej by było, gdyby to był ten sam Dziennik Ustaw.</u>
          <u xml:id="u-49.9" who="#StanisławChmielewski">To tyle z mojej strony jeśli chodzi o generalne uwagi. Jak już mówiłem, klub Platformy Obywatelskiej poprze tę zmianę. Myślę, że ona będzie służyła dalszemu rozwojowi naszego kraju, jak i całej Europy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-49.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pani posłanka Małgorzata Sadurska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#MałgorzataSadurska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość odnośnie do sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach o projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#MałgorzataSadurska">Na początku przypomnę panu posłowi Chmielewskiemu, że omawiany projekt ustawy został skierowany do Wysokiej Izby właśnie przez rząd Jarosława Kaczyńskiego.</u>
          <u xml:id="u-51.2" who="#komentarz">(Poseł Stanisław Chmielewski: Ale był spóźniony.)</u>
          <u xml:id="u-51.3" who="#MałgorzataSadurska">Nie brakowało działań rządu Jarosława Kaczyńskiego ani dobrej woli, a pod projektem ustawy widnieje nawet podpis premiera Kaczyńskiego. Panie pośle, minął się więc pan, delikatnie mówiąc, z prawdą.</u>
          <u xml:id="u-51.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-51.5" who="#MałgorzataSadurska">Przejdę do rzeczy. Projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych dotyczy implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z 2005 r. w sprawie łączenia transgranicznych spółek kapitałowych. Istotną informacją jest to, że ta dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie Unii Europejskiej w zakresie celu, jaki ma ona osiągnąć, natomiast pozostawia państwu wolną wolę w doborze metod i form osiągnięcia tego celu. Jaki jest natomiast cel nadrzędny tej dyrektywy? Jest nim wprowadzenie do naszego porządku prawnego mechanizmów sprzyjających zasadzie konkurencyjności i pełnemu wykorzystaniu swobody gospodarczej w zakresie przedsiębiorczości, a w konsekwencji doprowadzenie do zakończenia tworzenia i umożliwienia funkcjonowania jednolitego i wspólnego rynku.</u>
          <u xml:id="u-51.6" who="#MałgorzataSadurska">Istotą nowelizacji jest ułatwienie transgranicznego łączenia różnych typów spółek kapitałowych podlegających różnym systemom prawnym państw Unii Europejskiej. Przekłada się to na stworzenie takich zapisów prawnych w Kodeksie spółek handlowych, które nie będą ograniczać, a wręcz będą umożliwiać stosowanie swobód unijnych, szczególnie - tak jak mówiłam wcześniej - swobody przedsiębiorczości i swobody przepływu kapitału.</u>
          <u xml:id="u-51.7" who="#MałgorzataSadurska">Projekt ustawy polega w szczególności na określeniu zdolności podmiotowej do transgranicznego łączenia spółek. W przypadku Polski - jak było to mówione wcześniej - dotyczy to trzech rodzajów spółek prawa handlowego, czyli: spółki akcyjnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki komandytowej, która niejako stanowi wyjątek od zasady łączenia transgranicznego spółek kapitałowych.</u>
          <u xml:id="u-51.8" who="#MałgorzataSadurska">Warto podkreślić, że implementacja dyrektywy niesie ze sobą obowiązek spełnienia wymogów formalnych, jakim powinny sprostać spółki podlegające łączeniu, m.in. ochrony wierzycieli i pracowników. Standard tej ochrony nie może być niższy niż w przypadku łączenia spółek krajowych.</u>
          <u xml:id="u-51.9" who="#MałgorzataSadurska">Potrzeba nowelizacji Kodeksu spółek handlowych w tym zakresie nie wynika jedynie z konieczności dostosowania przepisów krajowych do prawa Unii Europejskiej, ale - jak wspominałam wcześniej - wymaga tego coraz szybciej i prężniej rozwijająca się współpraca polskich spółek, w szczególności spółek kapitałowych, z tożsamymi podmiotami w krajach Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-51.10" who="#MałgorzataSadurska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość popiera przedkładany projekt ustawy. Będziemy głosować za jego przyjęciem. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-51.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Marian Filar, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#MarianFilar">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Istotą każdej polityki, zwłaszcza polityki wewnętrznej, jest to, żeby wypracować uczciwe i sprawiedliwe reguły podziału wśród narodu tego, co ten naród wypracował. Oczywiście, wybaczcie państwo banał, pamiętać trzeba przy tym, że podzielić można tylko to, co zostało wypracowane. Odpowiedzialny polityk i odpowiedzialna partia - taką jest LiD - musi więc starać się o to, żeby nie tylko wypracować reguły podziału, ale również usunąć wszelkie hamulce, które powodują, że naród wytworzy mniej niż mógłby. Dlatego też Klub Poselski LiD będzie głosował za przyjęciem tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#MarianFilar">Szanowni państwo, szczegółowe sprawozdanie pana posła Kozdronia oraz wystąpienia klubowe moich kolegów parlamentarzystów, moich poprzedników, zwalniają mnie od szczegółowego omawiania poszczególnych rozwiązań zawartych w tej nowelizacji. Boję się więc, czy wyczerpię limit - 10 minut. Sądzę jednak, że zarówno pan marszałek, jak i państwo darujecie mi to.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#MarianFilar">Szanowni państwo, nowelizacja składa się z trzech głównych elementów. Pierwszy z nich to ułatwienie transgranicznego łączenia się spółek. Jeżeli chce się intensyfikować pulę dóbr, które w naszym kraju będą wytworzone do podziału, trudno być przeciwko takiemu rozwiązaniu.</u>
          <u xml:id="u-53.3" who="#MarianFilar">Drugi element to zabezpieczenie polskich wewnętrznych interesów i polskiego interesu prawnego. Tutaj nie grozi nam żadne rzekome niebezpieczeństwo ze strony Unii. Nowelizacja w pełni realizuje ten wymóg.</u>
          <u xml:id="u-53.4" who="#MarianFilar">W końcu, po trzecie, nowelizacja gwarantuje uproszczenie określonych procedur, likwidowanie tych, które są zbędne, oraz wprowadza rozwiązania, jeśli chodzi o nadmierne przeciąganie tych procedur w czasie. Jeśli masz coś zrobić, a jest to pożyteczne, to zrób to szybko. Nowelizacja Kodeksu spółek handlowych spełnia także ten postulat.</u>
          <u xml:id="u-53.5" who="#MarianFilar">Skoro więc występują tu wszystkie trzy postulaty tej dobrej legislacji w kontekście naszej pełnej integracji z Unią Europejską po to, żeby w Polsce i w Unii po prostu żyło się lepiej, to klub Lewica i Demokraci będzie oczywiście głosował za przyjęciem tego typu ustawy, poprze ten projekt.</u>
          <u xml:id="u-53.6" who="#MarianFilar">Daleko mi do wykorzystania 10 minut, ale odbiję sobie to następnym razem. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-53.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-53.8" who="#komentarz">(Poseł Stanisław Chmielewski: Tak się nie da, panie pośle, żeby następnym razem mówić dłużej.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Józef Zych, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! W ciągu ostatnich czterech lat nowelizacja przepisów, umownie mówiąc, dotycząca prawa gospodarczego, a odnosząca się w szczególności do Kodeksu spółek handlowych oraz Kodeksu cywilnego, była podyktowana koniecznością dostosowania przepisów do prawa Unii Europejskiej. Jest tak także w przypadku omawianego projektu zmiany ustawy Kodeks spółek handlowych, druk nr 68, który z kolei dostosowuje nasze przepisy wewnętrzne do przepisów Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#JózefZych">Swoje wystąpienie w imieniu Klubu Poselskiego PSL rozpoczynam od tego stwierdzenia nie tylko dlatego, że niemal całe uzasadnienie projektu zmiany Kodeksu spółek handlowych oparte jest na przywołaniu regulacji zawartej w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady Europy, ale przede wszystkim dlatego, aby zwrócić uwagę, że z Parlamentu Europejskiego i Rady płyną często pod adresem Polski uwagi dotyczące zbyt opieszałego wprowadzania w życie ich dyrektyw. Często kierowane są one ze zbyt dużym wyprzedzeniem i pomijają fakt, że niektóre państwa tzw. twardego trzonu Unii też nie wykonały dyrektywy. Często jednak są one zasadne.</u>
          <u xml:id="u-55.2" who="#JózefZych">Proszę pozwolić, że odwołam się w tym momencie do wystąpienia pani poseł Sadurskiej. Otóż pani poseł ma rację, że projekt został przygotowany przez rząd pana premiera Kaczyńskiego, i to został przygotowany dobrze, o czym świadczy sprawozdanie. Pan poseł Chmielewski ma jednak rację. Trzeba zauważyć, że dyrektywa, która nas zobowiązuje do nowelizacji i na której opiera się ten projekt, pochodzi z 26 października 2005 r. Dziś, czy jutro, czyli na tym samym posiedzeniu, będziemy jeszcze omawiać drugi projekt zmiany w Kodeksie spółek handlowych dostosowujący prawo do dyrektywy z 6 września 2006 r. A zatem zachodzi pytanie: Czy ten okres - wymuszony oczywiście, bo tam są daty, do których musimy się zastosować - nie był okresem wystarczającym, aby wcześniej dokonać omawianej w dniu dzisiejszym nowelizacji? I nie chodzi już o to, jaki był rząd w tym czasie, jaki był układ, tylko generalnie chodzi o pewne zasady dostosowawcze, abyśmy mieli to na uwadze.</u>
          <u xml:id="u-55.3" who="#JózefZych">Na obecnym posiedzeniu Sejmu debatujemy, o czym już wspomniałem, nad dwoma zmianami Kodeksu spółek handlowych. A więc mamy i pierwsze, i drugie czytanie; obecnie drugie. Obie nowelizacje związane są z wykonaniem dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady. W dalszej perspektywie czasowej niemożliwe jest przyjęcie zasady, że dostosowywanie do prawa Unii Europejskiej w jednym kodeksie dokonywane będzie co kilka tygodni, i to w zależności od tego, czy taka potrzeba uznana zostanie za konieczną np. przez rząd. Już tylko z dzisiejszego doświadczenia wynika potrzeba przeprowadzenia, głównie gdy idzie o kodeksy, analizy zgodności ich zasadniczych rozwiązań z prawem europejskim w części, w której Polska ma obowiązek implementacji, i to niezależnie od założenia, które przyjęliśmy w Sejmie, że inna komisja bada przepisy, które należy utrzymać, uchylić itd. Sprawa kodeksów jest sprawą oddzielną i szczególną.</u>
          <u xml:id="u-55.4" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Nie ulega wątpliwości, że obecna nowelizacja Kodeksu spółek handlowych zawarta w druku nr 68 jest w pełni uzasadniona. Wykazał to sprawozdawca komisji pan poseł Kozdroń, który, jak już podkreślano, szczegółowo przedstawił te wszystkie regulacje. Rzecz jasna są to regulacje przede wszystkim o charakterze proceduralnym, ale jest to zagadnienie ważne.</u>
          <u xml:id="u-55.5" who="#JózefZych">Ten projekt zmiany Kodeksu spółek handlowych w części dotyczącej możliwości łączenia spółek transgranicznych ma istotne znaczenie dla mojego okręgu wyborczego, ziemi lubuskiej, bo okazuje się, że na ziemi lubuskiej działają niektóre spółki niemieckie, np. MOW, i dotychczas w szerszym zakresie taka działalność polskich spółek czy innych podmiotów gospodarczych z niemieckimi nie była podejmowana. A wymusza to obecna sytuacja np. dotycząca zaopatrzenia tegoż województwa lubuskiego w gaz, bo mimo że są tam bardzo bogate złoża, są one niewykorzystane. I to jest bardzo poważny sygnał, jeżeli chodzi o PGNiG, żeby zastanowić się, w jaki sposób szczególnie część północną województwa zaopatrywać w gaz. Ale to nie tylko to. Województwo lubuskie od wielu lat bez ustawy współpracowało z Niemcami, z przedsiębiorstwami, z samorządami, i ma tu odpowiednie doświadczenia. Jednakże ta zmiana stwarza nową sytuację, a mianowicie taką, w której nikt nie będzie się już zastanawiał, czy prawo polskie, czy prawo Unii Europejskiej dopuszcza taką możliwość, czy nie dopuszcza jej. Natomiast obowiązek spoczywać będzie przede wszystkim na sądach, przy badaniu tych różnych sytuacji w dwu etapach, a z drugiej strony to będzie stwarzać możliwość realnego zabezpieczenia interesów i polskich, i innych państw Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-55.6" who="#JózefZych">Rzeczą bardzo istotną, o czym również mówił pan poseł Chmielewski, jest to, że jednocześnie w tych obydwu nowelizacjach - i w projekcie ustawy, który potem będzie rozpatrywany, a który dotyczy zatrudniania pracowników - zwraca się uwagę na sytuację pracowników. To ma różne odniesienia, a mianowicie chodzi o obowiązek informowania o połączeniu, ale także o zabezpieczenie ich zgodnie z polskimi przepisami, gdyby taka spółka była spółką transgraniczną.</u>
          <u xml:id="u-55.7" who="#JózefZych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego uważa, że nowelizacja jest istotna, ważna, konieczna, w pełni popiera sprawozdanie komisji i tak będzie głosować. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-55.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-56.2" who="#StefanNiesiołowski">Dwóch posłów się zgłosiło.</u>
          <u xml:id="u-56.3" who="#StefanNiesiołowski">Czy są inne zgłoszenia?</u>
          <u xml:id="u-56.4" who="#StefanNiesiołowski">Jeżeli nie, to zamykam listę pytających i ustalam czas zadania jednego pytania na 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-56.5" who="#StefanNiesiołowski">Jako pierwszy pytanie zadaje pan poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#JerzyGosiewski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowny Panie Ministrze! Z powodu konieczności implementacji dyrektywy w omawianej ustawie spółka komandytowo-akcyjna w przeciwieństwie do spółki kapitałowej będzie skazana na unicestwienie, ponieważ w świetle prawa polskiego może być, pomimo niektórych rozwiązań, spółką przejmowaną. Będzie to prowadziło do dyskryminacji spółki komandytowo-akcyjnej wobec innych spółek kapitałowych, przede wszystkim spółek z innych krajów, biorących udział w transgranicznym łączeniu. Dla rozstrzygnięcia tego problemu przewiduje się zmianę polegającą na kwalifikacji spółki komandytowo-akcyjnej jako spółki kapitałowej, co miałoby otworzyć drogę do uchylenia zakazu występowania przez nią w roli spółki przejmowanej.</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#JerzyGosiewski">Panie Ministrze! Czy nie lepszym rozwiązaniem byłoby wystąpienie do Unii Europejskiej z wnioskiem o wyłączenie spółki komandytowo-akcyjnej z wymogu implementacji dyrektywy dotyczącej transgranicznego łączenia spółek kapitałowych? Przyjmując jednak brak skuteczności działania w tym kierunku, chciałbym zapytać: Kiedy wówczas rząd przygotuje kolejny projekt ustawy rozwiązujący problem nierównego traktowania polskich spółek komandytowo-akcyjnych w stosunku do właściwych spółek kapitałowych? Bardzo dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#StefanNiesiołowski">Pytanie zadaje pan poseł Stanisław Chmielewski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#StanisławChmielewski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#StanisławChmielewski">Panie Marszałku! Moje pytanie jest skierowane do pana ministra, a wywołane wypowiedzią pani poseł Sadurskiej w imieniu klubu. Co prawda nie ma w tej chwili pani poseł, ale pytanie jest natury ogólnej.</u>
          <u xml:id="u-59.2" who="#StanisławChmielewski">Najpierw potwierdzę i dziękuję za głos pana marszałka posła Józefa Zycha, który potwierdził jednak moje rozumowanie: Otóż termin implementacji, o ile dobrze pamiętam, to był 15 grudnia 2007 r. Sama dyrektywa została uchwalona, jak już tu powiedziano, 26 października 2005 r., a ogłoszona 25 listopada 2005 r. A więc do 15 grudnia 2007 r. mieliśmy ponad 2 lata. Rząd pod kierownictwem pana premiera Jarosława Kaczyńskiego, i to potwierdzam, w sposób dobry przygotował ten projekt, ale skierował go do Wysokiej Izby w taki sposób, że druk nr 68 ma datę 8 listopada 2007 r. A zatem techniczną niemożliwością było uchwalenie tej zmiany przed dniem 15 grudnia 2007 r. I to jest to, co chciałem powiedzieć w odniesieniu do tego spóźnienia. Tylko o tych faktach mówię, ale proszę pana ministra o potwierdzenie, czy moje rozumowanie jest prawidłowe.</u>
          <u xml:id="u-59.3" who="#StanisławChmielewski">Natomiast chcę podkreślić jedną rzecz: W tym projekcie została przyjęta bardzo dobra zasada implementacji. I to jest mój apel również do ministerstwa, aby dalej tak się działo, aby materia, która jest istotna dla obywateli i którą łatwo znaleźć poprzez kodeks...</u>
          <u xml:id="u-59.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-59.5" who="#StanisławChmielewski">...była zamieszczona w kodeksie, aby - co jest również możliwe - nie przygotowano po prostu nowej, innej ustawy dla tej implementacji. Myślę, że to jest jak najbardziej właściwy kierunek. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości pan Zbigniew Wrona.</u>
          <u xml:id="u-60.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#ZbigniewWrona">Panie marszałku, dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#ZbigniewWrona">Wysoka Izbo! Na początek parę informacji oczywistych, ale to nie było może podnoszone. Ta ustawa jest rzeczywiście całkowitym przełomem i jest konieczna, dlatego że dyrektywa, która jest realizowana przez tę ustawę, jest realizacją traktatu unijnego - po prostu zasady swobody przepływu kapitału. Bez tej ustawy jest zablokowane chyba co najmniej 30% możliwości przepływu kapitału, co jest fundamentem Unii. A więc ta ustawa jest absolutnie konieczna z tego punktu widzenia.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#ZbigniewWrona">Przygotowała ten projekt Komisja Kodyfikacyjna Prawa Cywilnego, która działa w ramach Ministerstwa Sprawiedliwości. Nie potrafię powiedzieć, dlaczego tak późno, bo dopiero 8 listopada ówczesny premier skierował ten projekt do Sejmu, i jest oczywiste, że następny rząd mógł tylko powiedzieć, że tak, że potwierdza, i to zrobił zaraz w listopadzie. Dnia 15 grudnia upłynął termin, kiedy powinniśmy tę dyrektywę implementować. Tak się nie stało. Ale na szczęście - muszę o tym powiedzieć - nie toczy się jeszcze postępowanie w Komisji Europejskiej przeciwko Polsce z powodu braku tej implementacji. Tak że sprawa jest rzeczywiście pilna. Chodzi o to, żebyśmy zdążyli, zanim zostaną podjęte przez Komisję Europejską ewentualne kroki.</u>
          <u xml:id="u-61.3" who="#ZbigniewWrona">Odpowiadając na pytania dotyczące kwestii spółki komandytowo-akcyjnej, chcę podkreślić, że zasada, że spółka komandytowo-akcyjna może być biernym podmiotem, czyli może być przejmowana, ale nie może być podmiotem przejmującym, jest zasadą prawa krajowego. Niczego tutaj nie zmieniamy i nie nie dyskryminujemy. W żadnym wypadku nie dyskryminujemy łączenia transgranicznego w stosunku do łączenia krajowego. Ta zasada obowiązuje. Ona taka była i jest nadal. Ze względu na osobowy charakter spółki komandytowo-akcyjnej dla bezpieczeństwa obrotu wprowadzono to, tak aby nie mogła być ona spółką aktywną, spółką przejmującą, ale ma ona bierną zdolność, zdolność do bycia spółką przejmowaną. Tak że tutaj nie ma żadnej dyskryminacji. Łączenie transgraniczne jest zgodne z zasadami, które obowiązują w prawie krajowym. Myślę, że odpowiedziałem na to pytanie. Jeżeli będą jeszcze jakieś inne kwestie, to jestem gotów je wyjaśnić. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-61.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze sprawozdawca komisji pan poseł Jerzy Kozdroń.</u>
          <u xml:id="u-62.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#JerzyKozdroń">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Nie miałbym wiele do dodania do tego, co powiedział pan minister. Rzeczywiście w zadanych pytaniach przewija się troska o to, że będziemy stosowali jakieś represyjne, krzywdzące prawo. Artykuł 491 Kodeksu spółek handlowych wyraźnie stanowi, że spółki osobowe nie mogą być spółkami przejmującymi ani spółkami nowo zawiązywanymi w sytuacji, kiedy dochodzi do fuzji spółek kapitałowych ze spółkami osobowymi. I tyle miałbym do powiedzenia w tej sprawie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#StefanNiesiołowski">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy w bloku głosowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 9. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek (druki nr 72, 144 i 269).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#StefanNiesiołowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią poseł Izabelę Katarzynę Mrzygłocką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Mam zaszczyt przedstawić sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia spółek. Projekty są zawarte w drukach sejmowych nr 72 i 144, natomiast sprawozdanie komisji w druku nr 269.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Celem projektowanej ustawy jest implementacja przez Rzeczpospolitą Polską przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/56/WE z 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych dotyczących uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego łączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Istotną zasadą wprowadzoną przez art. 16 dyrektywy jest to, że kwestie dotyczące uczestnictwa pracowników regulowane są przepisami prawa państwa członkowskiego, w którym będzie znajdować się siedziba spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia, o ile takie regulacje istnieją.</u>
          <u xml:id="u-67.3" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Ideą omawianego projektu ustawy jest stworzenie możliwości powołania przez pracowników członków rady nadzorczej lub rekomendowania przez nich kandydatów na jej członków w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia lub sprzeciwiania się wyznaczaniu niektórych czy wszystkich członków organu. W tym celu niezbędne jest określenie zasad uczestnictwa pracowników w tym procesie.</u>
          <u xml:id="u-67.4" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Kluczową rolę odgrywa tu specjalny zespół negocjacyjny powołany w sposób określony w rozdziale 2 projektu ustawy. W rozdziale tym ustalono zadania specjalnego zespołu negocjacyjnego oraz sposób jego utworzenia. Podkreślenia wymaga to, że zespół nie jest powoływany w sytuacji, gdy właściwe organy spółek uczestniczących podejmą uchwałę w sprawie bezpośredniego podlegania zasadom standardowym, o czym mówi art. 4 projektu. Zadaniem specjalnego zespołu negocjacyjnego jest zawarcie ze spółkami uczestniczącymi odpowiedniego porozumienia. W ustawie jest również mowa o zespole przedstawicielskim, którego zadaniem jest między innymi dokonanie podziału miejsc w radzie nadzorczej. Członków zarówno specjalnego zespołu negocjacyjnego, jak i zespołu przedstawicielskiego wybiera się na tych samych zasadach.</u>
          <u xml:id="u-67.5" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Omawiany projekt ustawy opisuje poszczególne etapy wyboru przedstawicieli załogi do rady nadzorczej. Przepisy art. 10 przewidują, że jeżeli pracownicy spółki uczestniczącej, zainteresowanej spółki zależnej lub zakładu są zatrudnieni w Polsce u jednego pracodawcy, to wyznaczania członków do specjalnego zespołu negocjacyjnego dokonują reprezentatywne zakładowe organizacje związkowe, a gdy takich organizacji nie ma, to wyboru dokonuje załoga. Jeżeli u jednego pracodawcy działa więcej reprezentatywnych organizacji związkowych, to wyznaczają one wspólnie członków zespołu. W przypadku gdy reprezentatywne organizacje związkowe nie wyznaczą członków zespołu ani nawet nie zgłoszą kandydatów na członków, to prawo wyboru członków zespołu przechodzi na zebranie załogi. Natomiast w przypadku gdy pracownicy spółek i zakładów są zatrudnieni u więcej niż jednego pracodawcy, spółki uczestniczące zarejestrowane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej dokonują podziału przypadających pracownikom miejsc w specjalnym zespole negocjacyjnym między poszczególnych pracodawców, u których wyboru członków specjalnego zespołu negocjacyjnego dokonuje się zgodnie z omówionymi zasadami.</u>
          <u xml:id="u-67.6" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">W projekcie szczegółowo opisane są sposoby wyboru przedstawicieli załogi, finansowania ich działań, a także odpowiedzialność pracodawcy, który utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie przewidzianych prawem procedur.</u>
          <u xml:id="u-67.7" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Wysoka Izbo! Pierwsze czytanie projektów odbyło się na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w styczniu br. W wyniku głosowania zostały one skierowane do podkomisji stałej do spraw rynku pracy. Z uwagi na fakt, że projekt rządowy jest niemal identyczny jak projekt poselski, oba te dokumenty były rozpatrywane razem, przy czym dokumentem bazowym był projekt rządowy.</u>
          <u xml:id="u-67.8" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">W wyniku prac podkomisji wprowadzono 14 poprawek o charakterze legislacyjno-redakcyjnym, które nie wpłynęły na sens poszczególnych zapisów. Zmiany merytoryczne dotyczyły natomiast art. 49 i 50 - są to artykuły związane z ochroną przedstawicieli pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia spółek - oraz art. 58 odnoszącego się do dnia wprowadzenia przepisów w życie. Pierwotnie była tam bowiem wskazana data 15 grudnia 2007 r.</u>
          <u xml:id="u-67.9" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Wysoka Izbo! Podczas pracy nad omawianą ustawą największą dyskusję wywołały zapisy o ochronie przed zwolnieniem lub jednostronną zmianą warunków pracy lub płacy pracownika będącego członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego lub przedstawicielem pracowników. Zarówno projekt rządowy, jak i poselski stanowiły, że taka ochrona będzie obowiązywała podczas trwania mandatu, a także rok po jego wygaśnięciu. Mogło to doprowadzić do sytuacji, kiedy ochrona przed zwolnieniem lub jednostronną zmianą warunków zatrudnienia trwałaby dłużej niż okres wykonywania zadań przez członka specjalnego zespołu negocjacyjnego, z przepisów ustawy wynika bowiem, że negocjacje powinny trwać do 6 miesięcy. Dlatego podkomisja zdecydowała o wprowadzeniu poprawek w art. 49 i 50 omawianej ustawy, wykreślając zapisy o rocznej ochronie pracowników po zakończeniu kadencji, przy czym art. 49 mówi o ochronie przed zwolnieniem, natomiast art. 50 o ochronie przed jednostronną zmianą warunków pracy i płacy. Podobne rozwiązanie znajduje się w art. 17 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji. Powołujemy się na te przepisy, ponieważ ta ustawa pod względem zakresem regulacji jest najbardziej zbliżona do omawianego projektu.</u>
          <u xml:id="u-67.10" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Reasumując, podkomisja zadecydowała, że pracownik będący członkiem specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego albo będący przedstawicielem pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego łączenia się spółek zyska specjalną ochronę na czas sprawowania swojej funkcji. Te poprawki przyjęła również w głosowaniu Komisja Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
          <u xml:id="u-67.11" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Przeciwna takiemu rozwiązaniu była grupa posłów, która podczas posiedzenia Komisji Polityki Społecznej i Rodziny złożyła wniosek o przywrócenie zapisów o rocznej ochronie. Propozycja ta została jednak odrzucona większością głosów i po ponownym zgłoszeniu przez tę grupę posłów została zapisana w sprawozdaniu jako wniosek mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-67.12" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Panie i Panowie Posłowie! Podsumowując, w imieniu Komisji Polityki Społecznej i Rodziny wnoszę o uchwalenie zgłoszonego projektu ustawy o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia spółek w brzmieniu zapisanym w druku sejmowym nr 269. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-67.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#StefanNiesiołowski">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-68.2" who="#StefanNiesiołowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-68.3" who="#StefanNiesiołowski">Jako pierwsza głos zabierze pani posłanka Teresa Piotrowska w imieniu Platformy Obywatelskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#TeresaPiotrowska">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#TeresaPiotrowska">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Przedłożone przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny sprawozdanie dotyczy rządowego i poselskiego projektu ustawy o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek. Celem przedłożonych projektów jest implementacja przez Polskę przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego z 26 października 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-69.2" who="#TeresaPiotrowska">Ustawa określa uprawnienia pracowników do uczestnictwa w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia i formy tego uczestnictwa: prawo wyboru lub wyznaczenia określonej liczby członków do rady nadzorczej albo prawo rekomendowania kandydatów na członków do rady nadzorczej, lub prawo sprzeciwiania się wyznaczaniu niektórych albo wszystkich członków rady nadzorczej.</u>
          <u xml:id="u-69.3" who="#TeresaPiotrowska">Ustawa określa zadania specjalnego zespołu negocjacyjnego, którego zadaniem głównym jest zawarcie z właściwymi organami spółek uczestniczących porozumienia w sprawie uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku połączenia transgranicznego tych spółek.</u>
          <u xml:id="u-69.4" who="#TeresaPiotrowska">W porozumieniu określa się m.in. zasady uczestnictwa, liczbę członków rady nadzorczej, których pracownicy będą mieli prawo wybierać, wyznaczać lub rekomendować, również dzień jego wejścia w życie, czas jego trwania, przypadki, kiedy porozumienie może być negocjowane ponownie, a także procedury negocjacji.</u>
          <u xml:id="u-69.5" who="#TeresaPiotrowska">Proponowana ustawa w rozdziale 3 zawiera standardowe zasady uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku wspomnianego wcześniej połączenia, a rozdział 5 zawiera przepisy związane z ochroną przedstawicieli pracowników.</u>
          <u xml:id="u-69.6" who="#TeresaPiotrowska">Przedłożony projekt ustawy implementuje we właściwy sposób art. 16 dyrektywy z 2005 r. Na mocy odniesienia zawartego w tym artykule dyrektywy podstawą dla części przepisów omawianej ustawy, w szczególności tych dotyczących specjalnego zespołu negocjacyjnego, standardowych zasad uczestnictwa oraz ochrony przedstawicieli pracowników są postanowienia dyrektywy 2001/86. Również w tym zakresie proponowana ustawa dokonuje implementacji w sposób właściwy. Dlatego Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej będzie głosował za przyjęciem przedłożonego przez Komisję Polityki Społecznej i Rodziny sprawozdania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-69.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Stanisław Szwed, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#StanisławSzwed">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość przedstawiam stanowisko wobec sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#StanisławSzwed">Projektowana ustawa o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek stanowi implementację przepisów art. 16 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 2005 r. z 26 października w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych. Spółka powstała w wyniku transgranicznego połączenia się spółek kapitałowych oraz spółek komandytowo-akcyjnych to spółka utworzona zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych. Projekt tej ustawy i te zmiany omawialiśmy w poprzednim punkcie naszego posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#StanisławSzwed">Generalną zasadą wprowadzoną przez art. 16 dyrektywy jest zasada, w myśl której kwestie dotyczące uczestnictwa pracowników regulowane są przepisami prawa państwa członkowskiego, w którym znajdować się będzie siedziba spółki powstałej w wyniku połączenia, o ile takie przepisy w prawie tego państwa istnieją. Z uwagi na to, że w polskim prawie brak jest powszechnego systemu uczestnictwa pracowników w organach spółek kapitałowych, konieczne jest stworzenie systemu uczestnictwa pracowników na potrzeby transgranicznego łączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-71.3" who="#StanisławSzwed">Projekt ustawy określa uprawnienia pracowników do uczestnictwa w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek w postaci prawa do wyboru lub wyznaczenia określonej liczby członków do rady nadzorczej albo prawa do rekomendowania kandydatów na członków, lub prawa sprzeciwiania się wyznaczeniu niektórych albo wszystkich członków tego organu. Stosownie do przepisów implementowanej dyrektywy uprawnienia te wzorują się na przepisach polskiej ustawy o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej, jak również o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji, czyli o radach pracowników.</u>
          <u xml:id="u-71.4" who="#StanisławSzwed">Kluczową rolę w ustaleniu zasad uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek odgrywa specjalny zespół negocjacyjny reprezentujący pracowników zatrudnionych w spółkach uczestniczących w połączeniu oraz zainteresowanych spółkach zależnych i zakładach. Jego zadaniem jest zawarcie ze spółkami uczestniczącymi porozumienia określającego zasady uczestnictwa pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-71.5" who="#StanisławSzwed">W projekcie ustawy określone zostały również standardowe zasady uczestnictwa pracowników. Zasady te mają zastosowanie, gdy strony negocjacji same tak zdecydują albo gdy nie są one w stanie osiągnąć porozumienia w przewidzianym w ustawie terminie oraz w przypadku, gdy decyzję o ich bezpośrednim stosowaniu podejmą właściwe organy spółek uczestniczących w transgranicznym łączeniu się spółek.</u>
          <u xml:id="u-71.6" who="#StanisławSzwed">Przysługujące pracownikom prawo do uczestnictwa może być wyłączone zgodnie z zasadami standardowymi tylko w jednym przypadku - mianowicie wtedy gdy przed rejestracją spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek w żadnej z uczestniczących spółek nie stosowano rozwiązań dotyczących uczestnictwa.</u>
          <u xml:id="u-71.7" who="#StanisławSzwed">Poza tym przewidziano zasadę, że prawo wyboru lub wyznaczenia członków do rady nadzorczej spółki powstałej w wyniku połączenia się spółek przysługuje według najwyższego wskaźnika stosowanego w spółkach uczestniczących przed dniem rejestracji spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia.</u>
          <u xml:id="u-71.8" who="#StanisławSzwed">Ponadto w projekcie ustawy uregulowano następujące kwestie:</u>
          <u xml:id="u-71.9" who="#StanisławSzwed">- zakaz ujawniania określonych informacji, prawo odmowy w określonych przypadkach udzielenia takiej informacji przez właściwy organ spółki uczestniczącej lub organ zarządzający spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek oraz środki zaskarżenia poufności informacji lub odmowy ich udostępnienia,</u>
          <u xml:id="u-71.10" who="#StanisławSzwed">- ochrona stosunku pracy pracowników będących członkami specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego oraz rady nadzorczej.</u>
          <u xml:id="u-71.11" who="#StanisławSzwed">Wprowadziliśmy również przepisy karne, które mówią, że za utrudnianie utworzenia specjalnego zespołu negocjacyjnego albo zespołu przedstawicielskiego oraz utrudnianie działań tych ciał podlega się karze grzywny lub pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-71.12" who="#StanisławSzwed">W projekcie sprawozdania jest załączony jeden wniosek mniejszości, który złożyliśmy w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. Sprawa dotyczy dodatkowej ochrony dla członków specjalnego zespołu negocjacyjnego. W polskich przepisach do dzisiaj obowiązuje, najczęściej jest stosowana zasada, że taki zespół negocjacyjny czy inne przedstawicielstwo ma ochronę w czasie trwania kadencji, jak również rok po kadencji.</u>
          <u xml:id="u-71.13" who="#StanisławSzwed">We wniosku mniejszości przywracamy propozycję rządową, która była zawarta projekcie. Uważamy, że krótki, półroczny czas działalności zespołu negocjacyjnego bez tej dodatkowej ochrony może być przyczyną tego, że nie będzie chętnych do uczestnictwa w pracach tego zespołu, i dlatego proponujemy, żeby przywrócić przepis z przedłożenia rządowe i poselskiego, mówiący o tym, żeby w czasie trwania mandatu oraz w rok po jego wygaśnięciu bez zgody reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej nie można było takiej osoby zwolnić lub pogorszyć jej warunków pracy.</u>
          <u xml:id="u-71.14" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-71.15" who="#StanisławSzwed">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Prawo i Sprawiedliwość będzie głosować za przyjęciem sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek wraz z wnioskiem mniejszości. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Tadeusz Motowidło, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#TadeuszMotowidło">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Lewicy i Demokratów mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu dotyczące sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#TadeuszMotowidło">Projekt ustawy ustala uprawnienia pracowników do uczestnictwa w organach spółki powstałej w wyniku połączenia transgranicznego. Zgodnie z art. 16 dyrektywy zasady uczestnictwa pracowników określane są przez prawodawstwo tego kraju, w którym ta transgraniczna spółka powstała i w wyniku połączenia będzie miała swoją siedzibę. Projekt był przedmiotem konsultacji społecznych, niektóre ze zgłoszonych uwag zostały uwzględnione. Tutaj chciałbym bardzo serdecznie podziękować stronie społecznej, przede wszystkim OPZZ, za stanowisko, za uczestnictwo w pracach podkomisji i komisji. Tam dokładnie te sprawy omawialiśmy, niektóre z nich zostały ujęte w tym projekcie.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#TadeuszMotowidło">Projektowana ustawa nie powoduje skutków finansowych dla budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego oraz nie wpływa negatywnie na rozwój regionów.</u>
          <u xml:id="u-73.3" who="#TadeuszMotowidło">Przyjęcie rozwiązań ustawowych mających na celu dostosowanie prawodawstwa kraju członkowskiego do prawa wspólnotowego w tym przypadku nie budzi wątpliwości mojego klubu. Zatem Klub Poselski Lewicy i Demokratów opowiada się za uchwaleniem przedłożonego projektu oraz wniosku mniejszości zgłoszonego do art. 40 i 50.</u>
          <u xml:id="u-73.4" who="#TadeuszMotowidło">I tu parę zdań chciałbym powiedzieć na temat właśnie wniosku mniejszości, ponieważ to m.in. też było mocno podkreślane przez stronę społeczną, jeśli chodzi o te propozycje. Wniosek mniejszości zmierza do zwiększenia ochrony przed zwolnieniem pracowników będących członkami zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego oraz przedstawicielami pracowników w radzie spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek - nie tylko w trakcie trwania ich mandatów, ale również w okresie roku po ich wygaśnięciu. Ochrona ta dotyczy również warunków pracy i płacy. Jest to rozwiązanie propracownicze, bardzo ważne. Było ono zgłaszane i mam nadzieję, że Wysoka Izba to uchwali.</u>
          <u xml:id="u-73.5" who="#TadeuszMotowidło">Mój klub będzie głosował za przyjęciem tej ustawy, jak również wniosku mniejszości. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pani posłanka Ewa Kierzkowska, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#EwaKierzkowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawię opinię dotyczącą sprawozdania Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o rządowym i poselskim projektach ustaw o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#EwaKierzkowska">Celem projektowanej ustawy jest zagwarantowanie polskim pracownikom udziału we władzach tworzonych spółek transgranicznych przez implementację przez Polskę przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady. Projekt ten określa uprawnienia pracowników do uczestnictwa w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek, zawiera regulacje dotyczące specjalnego zespołu negocjacyjnego, określa też jego zadania, wprowadza przepisy standardowe dotyczące zasad uczestnictwa pracowników oraz, co istotne, przepisy chroniące pracowników - członków specjalnego zespołu negocjacyjnego, zespołu przedstawicielskiego lub przedstawicieli pracowników w radzie nadzorczej czy też radzie administracyjnej spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek przed wypowiedzeniem, rozwiązaniem stosunku pracy, jednostronną zmianą warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika. Projekt ten zawiera również regulacje w zakresie zakazu ujawniania informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstw. Określa też sankcje karne dla członków organów zarządzających spółki powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek i spółek uczestniczących w połączeniu za utrudnianie bądź uniemożliwianie powstania czy też działania zespołu negocjacyjnego. W zapisach projektu określony jest termin trwania negocjacji w celu zawarcia stosownego porozumienia.</u>
          <u xml:id="u-75.2" who="#EwaKierzkowska">Te proponowane regulacje zgodne są z prawem Unii Europejskiej i dlatego klub Polskiego Stronnictwa Ludowego będzie głosował za przyjęciem propozycji Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-75.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#StefanNiesiołowski">Bardzo dziękuję pani posłance.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#StefanNiesiołowski">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-76.2" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-76.3" who="#StefanNiesiołowski">Zgłosił się pan poseł Siedlaczek.</u>
          <u xml:id="u-76.4" who="#StefanNiesiołowski">Czy są jeszcze zgłoszenia? Nie.</u>
          <u xml:id="u-76.5" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-76.6" who="#StefanNiesiołowski">Ustalam czas zadawania pytania - 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-76.7" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#HenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Jako były starosta raciborski z racji geograficznego usytuowania powiatu przy granicy polsko-czeskiej miałem częste kontakty z przedsiębiorcami działającymi transgranicznie. Ustawa o uczestnictwie pracowników w spółce powstałej w wyniku transgranicznego połączenia się spółek z pewnością wzmacnia wpływ pracowników na decyzje ich dotyczące. Chciałbym jednak zauważyć, że nie powinna ona utrudniać funkcjonowania takich spółek. Stąd też chciałbym zwrócić uwagę na przepis mówiący, iż negocjacje prowadzone przez specjalny zespół negocjacyjny ze spółkami uczestniczącymi w celu zawarcia porozumienia mogą trwać przez okres do 6 miesięcy od dnia zwołania pierwszego zebrania zespołu. Co więcej, strony negocjacji mogą wspólnie zdecydować o przedłużeniu ich trwania do roku. Chciałbym w związku z powyższym zadać pytanie, czy to nie jest za długi termin prowadzenia negocjacji. Wydaje się racjonalne skrócenie okresu ich trwania do chociażby 3 miesięcy, z przedłużeniem do pół roku, gdyż przeciągające się negocjacje nie będą raczej sprzyjać prawidłowemu funkcjonowaniu spółki. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#StefanNiesiołowski">To było pytanie do pana ministra.</u>
          <u xml:id="u-78.2" who="#StefanNiesiołowski">W takim razie, jeśli można, chciałbym poprosić podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej pana Radosława Mleczkę.</u>
          <u xml:id="u-78.3" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#RadosławMleczko">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Bardzo dziękuję za wyrażone przez państwa stanowiska, ponieważ wątek dyrektywy Unii Europejskiej, jak również implementacji prawa europejskiego był wielokrotnie tutaj przez państwa podnoszony. Chciałbym tylko dodać, że obydwa rozwiązania, które zostały przedłożone, są zgodne z prawem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#RadosławMleczko">W odpowiedzi na uwagi pana posła chcę powiedzieć przede wszystkim, że ten okres 6 miesięcy wynika z dyrektywy Unii Europejskiej. I nie sądzę, żeby to był okres - to już dodaję w komentarzu - zbyt długi na prowadzenie tych negocjacji. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-80.2" who="#StefanNiesiołowski">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-80.3" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 10. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o: 1) poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu, 2) przedstawionym przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (druki nr 127, 192 i 254).</u>
          <u xml:id="u-80.4" who="#StefanNiesiołowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Grzegorza Dolniaka.</u>
          <u xml:id="u-80.5" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#GrzegorzDolniak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych chciałbym przedstawić sprawozdanie tejże komisji o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu (druk nr 127) oraz przedstawionym przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (druk nr 192).</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#GrzegorzDolniak">Powodem, dla którego pojawiły się oba projekty ustaw dotyczących w sumie tej samej kwestii, jak wszyscy państwo wiecie, było tragiczne zdarzenie w Iraku w październiku 2007 r. W wyniku ataku terrorystycznego na konwój ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Iraku pana gen. Pietrzyka zginął funkcjonariusz Biura Ochrony Rządu, wtedy plutonowy, Bartosz Orzechowski. Chociaż polski rząd i pan prezydent zrobili w tej sprawie wszystko, co było w ich mocy, aby odznaczyć, awansować poległego funkcjonariusza, w wymiarze moralnym zadośćuczynić jego rodzinie, to jednak szybko okazało się, że w polskim prawodawstwie istnieje ewidentna luka, która nie pozwala szefowi Biura Ochrony Rządu ubezpieczyć funkcjonariuszy BOR, pełniących swoje misje w strefie działań wojennych poza granicami kraju lub zagrożonych takimi działaniami, od następstw nieszczęśliwych wypadków.</u>
          <u xml:id="u-81.2" who="#GrzegorzDolniak">Jeszcze w Sejmie V kadencji - byłem wówczas szefem Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych - wspólnie z ówczesnym marszałkiem Sejmu podjęliśmy taką inicjatywę legislacyjną. Niemniej jednak skrócenie kadencji uniemożliwiło przeprowadzenie zmian, które miały dać szefowi BOR takie uprawnienia. Podjęliśmy jednak wspólne zobowiązanie, że w obecnej kadencji będzie to jeden z pierwszych projektów, którym zajmie się Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. Stąd pojawiły się dwa równoległe projekty: poselski, o którym już wcześniej mówiłem, z druku nr 127, a także prezydencki, złożony trochę później, ale dotyczący tej samej sprawy, z druku nr 192, które rozpatrzono w trybie pierwszego czytania 7 lutego br. W konsekwencji została powołana podkomisja do rozpatrzenia obu projektów. Podkomisja przyjęła sprawozdanie w dniu 21 lutego 2008 r. na jedynym, aczkolwiek skutecznym posiedzeniu. 27 lutego 2008 r. przedstawiła to sprawozdanie na posiedzeniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, która przyjęła projekt ze stosownymi poprawkami.</u>
          <u xml:id="u-81.3" who="#GrzegorzDolniak">Teraz chciałbym przejść do krótkiego omówienia projektu, którego dotyczy sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych. Jeżeli chodzi o tytuł ustawy, to przyjęliśmy szerszą formę, sięgającą zarówno do samej ustawy o Biurze Ochrony Rządu, jak też do ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji etc., a więc wszystkich pozostałych służb, tak aby uwzględnić najpełniej wszystkie sugestie, które znajdowały się zarówno w projekcie poselskim, jak i prezydenckim, znacznie poprawiające status funkcjonariuszy BOR i członków ich rodzin w wymiarze ubezpieczenia na wypadek śmierci lub trwałego kalectwa.</u>
          <u xml:id="u-81.4" who="#GrzegorzDolniak">Ze szczególnym zadowoleniem chciałbym podkreślić, że w tej ważnej sprawie nie było sporu między przedstawicielami zarówno jednych, jak i drugich wnioskodawców. Na samym wstępie przyjęliśmy zasadę, że naszym celem będzie przygotowanie jak najlepszego projektu, bez trwania w sporze o to, który z projektów ma być wiodący. Stąd w zmianie 1. art. 1 pojawiła się propozycja zaczerpnięta z projektu poselskiego, która mówi o obligatoryjnym umocowaniu szefa Biura Ochrony Rządu do każdorazowego zawierania umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, wskutek których może nastąpić uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć funkcjonariusza wykonującego obowiązki służbowe poza granicami Rzeczypospolitej. Oczywiście w państwach, których terytorium w całości lub w części zostało uznane za strefę działań wojennych na podstawie odrębnych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-81.5" who="#GrzegorzDolniak">Natomiast był dosyć duży kłopot z określeniem pozostałych przypadków, których nie możemy przewidzieć w samej ustawie. Chcieliśmy koniecznie dać ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych legitymację, by określił w drodze rozporządzenia inne niż wskazane w ust. 1 terytoria państw lub ich części - oczywiście poza granicami Rzeczypospolitej - na obszarze których wykonywanie obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy BOR wymaga zawarcia umowy ubezpieczenia, uwzględniając występujące na tych terytoriach zagrożenia związane z atakami terrorystycznymi, niepokojami społecznymi, przestępczością kryminalną lub katastrofami naturalnymi. Taki zapis znalazł się w ust. 2 zmiany 1. art. 1 tejże ustawy. Właściwe było też dopisanie art. 60b, w którym chcieliśmy, aby minister właściwy do spraw wewnętrznych określił w drodze rozporządzenia sumę ubezpieczenia, o której mowa w art. 60a, uwzględniając fakt, że nie może być ona niższa niż świadczenie, o którym mowa w art. 61 ustawy w Biurze Ochrony Rządu.</u>
          <u xml:id="u-81.6" who="#GrzegorzDolniak">W propozycji prezydenckiej kolejnym elementem była zmiana przepisu określającego przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu. Chodziło o naliczenie uposażenia wraz z miesięczną równowartością nagrody rocznej, jak to ma miejsce w przypadku Policji i Straży Granicznej. Wysłuchaliśmy uważnie argumentów strony rządowej, przedstawicieli resortu i uwzględniliśmy ich racje, gdyż obecnie skutkowałoby to zmianami w budżecie w granicach ok. 2,5 mln zł. W tym momencie resort nie jest przygotowany na takie zmiany, natomiast pracuje nad kompleksową regulacją prawną, która swoim zasięgiem oddziaływać będzie na wszystkie służby, o których dzisiaj mówimy. Obecnie komisja odrzuciła tę propozycję jako jeszcze nieuzgodnioną, która w konsekwencji może przeszkodzić w sprawnym zarządzaniu już określonym budżetem tego resortu na rok 2008.</u>
          <u xml:id="u-81.7" who="#GrzegorzDolniak">Kolejna, 2. zmiana, która znalazła się w sprawozdaniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, już nie budziła wątpliwości. Właściwie miała ona na celu doprecyzowanie - raczej w wymiarze nomenklaturowym - świadczeń, jakie przysługują rodzinie funkcjonariusza BOR w przypadku jego śmierci.</u>
          <u xml:id="u-81.8" who="#GrzegorzDolniak">Również zmiana 3. mówi o ważnej regulacji, a więc o możliwości skorzystania ze świadczeń przez dzieci funkcjonariusza poległego w trakcie wykonywania swoich obowiązków poza granicami kraju. Jest tu mowa o pomocy finansowej, która będzie przysługiwać uczniom ponadgimnazjalnych szkół publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych dla młodzieży i dorosłych oraz studentom szkół wyższych do czasu ukończenia kształcenia, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia.</u>
          <u xml:id="u-81.9" who="#GrzegorzDolniak">Pragnę w tym miejscu podkreślić, że podobna regulacja dotyczy chociażby rodzin poległych policjantów, a więc była to regulacja, która absolutnie nie budziła żadnych wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-81.10" who="#GrzegorzDolniak">Wreszcie przechodzimy do art. 2. Art. 2 w całości zawdzięczamy propozycji przedstawionej przez kancelarię pana prezydenta, gdzie dostrzeżono potrzebę uwzględnienia, a właściwie wypełnienia pewnej luki, która funkcjonowała w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego etc., etc., etc., a dotyczyła przede wszystkim komisji lekarskich właściwych do orzekania w sprawach dotyczących funkcjonariuszy tych służb, gdzie Biuro Ochrony Rządu nie było dotychczas wymienione.</u>
          <u xml:id="u-81.11" who="#GrzegorzDolniak">I wreszcie zmiana 2. Jej celem jest zagwarantowanie małżonkom zmarłych lub zaginionych funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu realizujących zadania w działaniach określonych wcześniej w art. 60a ust. 1 i 2, a więc w działaniach objętych wojną lub zagrożonych wojną, prawa do renty rodzinnej bez względu na wiek i stan zdrowia. Celowe jest bowiem, aby małżonkowie funkcjonariuszy, którzy pełnili służbę w warunkach najwyższego zagrożenia dla życia i zdrowia, mogli korzystać z takiego uprawnienia na zasadach tożsamych, analogicznych z tymi, które obowiązują w innych służbach podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-81.12" who="#GrzegorzDolniak">Art. 3 stanowi o tym, że ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.</u>
          <u xml:id="u-81.13" who="#GrzegorzDolniak">To tyle, jeżeli chodzi o przedstawienie merytorycznych treści przedmiotowego sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-81.14" who="#GrzegorzDolniak">Chcę jeszcze raz z wielką satysfakcją podkreślić, że prace nad obu projektami przebiegały w wymiarze dużej koncyliacji.</u>
          <u xml:id="u-81.15" who="#GrzegorzDolniak">Wobec powyższego w imieniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych wnoszę, by Wysoki Sejm raczył uchwalić załączony projekt ustawy, ważny dla tych wszystkich, którzy z narażeniem zdrowia i życia pełnią ważną służbę w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej poza jej granicami, wszędzie tam, gdzie toczy się wojna lub istnieje istotne zagrożenie terroryzmem. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-81.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo panu posłowi sprawozdawcy.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#StefanNiesiołowski">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-82.2" who="#StefanNiesiołowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-82.3" who="#StefanNiesiołowski">Pierwszy zabierze głos pan poseł Wojciech Wilk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#WojciechWilk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska chciałbym przedstawić stanowisko dotyczące sprawozdania Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu, to jest druk nr 127, oraz o przedstawionym przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, to jest druk nr 192. Sprawozdanie, o którym mówimy, zawarte jest w druku nr 254.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#WojciechWilk">Na wstępie chciałbym powiedzieć, że klub Platformy Obywatelskiej, zresztą zgodnie z wnioskiem Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych zawartym w sprawozdaniu, o którym mówimy, będzie głosował za uchwaleniem projektu ustawy będącego przedmiotem naszych dzisiejszych obrad. Projekt ten zmierza bowiem do zapewnienia większej ochrony materialnej dla funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu, którzy podczas służby na rzecz ojczyzny poza jej granicami ulegli wypadkom bądź też zginęli. Projekt dotyczy również wsparcia finansowego dla ich najbliższych, wsparcia, jakie mają chociażby żołnierze wyjeżdżający na zagraniczne misje.</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#WojciechWilk">Funkcjonariusze BOR często pełnią służbę poza granicami naszego kraju, także na terenach, gdzie prowadzone są działania wojenne. Jak trudna i niebezpieczna jest to służba, mogliśmy przekonać się w październiku ubiegłego roku, kiedy to terroryści dokonali w Bagdadzie zamachu na ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Iraku. W zamachu tym, jak pamiętamy, ranni zostali ambasador i czterej funkcjonariusze BOR. Jeden z nich na skutek odniesionych ran zmarł.</u>
          <u xml:id="u-83.3" who="#WojciechWilk">Naszym zdaniem do chwili obecnej brak było przepisów, które dostatecznie regulowałyby złożoną specyfikę służby Biura Ochrony Rządu w tym zakresie, szczególnie że coraz częściej oficerowie Biura Ochrony Rządu muszą działać poza terytorium naszego państwa w warunkach bojowych.</u>
          <u xml:id="u-83.4" who="#WojciechWilk">Tak jak powiedziałem na wstępie, klub Platformy Obywatelskiej jest za przyjęciem projektu ustawy z druku nr 254. Za niezwykle potrzebne i właściwe uznajemy rozwiązanie dające szefowi BOR uprawnienie dotyczące zawierania umowy ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, wskutek których może nastąpić uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć funkcjonariusza wykonującego obowiązki służbowe poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w państwach uznanych za strefę działań wojennych. Jak pokazuje życie, niezbędne jest również przyznanie rodzinie zmarłego funkcjonariusza, niezależnie od zasiłku pogrzebowego, pośmiertnej odprawy.</u>
          <u xml:id="u-83.5" who="#WojciechWilk">Konieczne są również zapisy stwarzające system finansowej pomocy w nauce dzieciom poległych na służbie funkcjonariuszy, jak również gwarantujące małżonkom zmarłych lub zaginionych funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu prawo do renty rodzinnej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-83.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Jarosław Zieliński, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#JarosławZieliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ze służbą funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu związane są zagrożenia, które stały się punktem wyjścia dla projektów ustaw mających na celu przyznanie funkcjonariuszom BOR oraz członkom ich rodzin uprawnień podobnych do świadczeń przewidzianych w obowiązujących przepisach dla innych służb mundurowych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#JarosławZieliński">Dążenie to jest istotą zmian w ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu zaproponowanych przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pana Lecha Kaczyńskiego - druk nr 292 - oraz grupę posłów - druk nr 127. Oba te projekty stanowią podstawę projektu ustawy przedłożonej Wysokiej Izbie w sprawozdaniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych z druku nr 254, który jest dzisiaj przedmiotem debaty.</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#JarosławZieliński">Należy podkreślić, że projekt ten, o czym mówił już pan poseł sprawozdawca - też chciałbym to podkreślić i potwierdzić - został wypracowany przez specjalnie powołaną podkomisję, a następnie przez Komisję Administracji i Spraw Wewnętrznych jako wynik kompromisu uwzględniającego optymalne merytoryczne rozwiązania wynikające z obu propozycji zmian. Pole sporu, choć ujawniło się podczas prac komisyjnych, nie było rozległe. Między innymi to też przesądza, oczywiście oprócz wartości samych zapisów, o pozytywnym stosunku Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość do nowelizacji.</u>
          <u xml:id="u-85.3" who="#JarosławZieliński">Najważniejsza zmiana polega na wprowadzeniu ustawowego obowiązku zawierania przez szefa BOR umów ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, które mogą zaistnieć w czasie pełnienia przez funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu służby poza granicami Polski w państwach, których terytorium w całości lub w części zostało uznane, na podstawie odrębnych przepisów, za strefę działań wojennych.</u>
          <u xml:id="u-85.4" who="#JarosławZieliński">Projekt ustawy zawiera również delegację dla ministra właściwego do spraw wewnętrznych do określenia, w drodze rozporządzenia, innych sytuacji poza granicami Rzeczypospolitej, w których wykonywanie obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy BOR wymaga zawarcia umowy ubezpieczenia - są to zagrożenia związane z atakami terrorystycznymi, niepokojami społecznymi, przestępczością kryminalną lub katastrofami naturalnymi - a także delegację do określenia sumy ubezpieczenia, z ograniczeniem zapisanym w art. 61 ustawy z 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu.</u>
          <u xml:id="u-85.5" who="#JarosławZieliński">Za racjonalne i prawidłowe uznać należy proponowane przepisy dotyczące odprawy pośmiertnej i innych należności przysługujących rodzinie w przypadku śmierci lub zaginięcia funkcjonariusza oraz pomocy finansowej, z budżetu Biura Ochrony Rządu, na kształcenie dzieci pozostających na jego utrzymaniu do czasu ukończenia kształcenia lub do ukończenia 25 roku życia. Rozwiązania te są analogicznie do rozwiązań zawartych w przepisach o Policji i Straży Granicznej.</u>
          <u xml:id="u-85.6" who="#JarosławZieliński">Zmiana zaproponowana w art. 2 pkt 1 projektu ustawy, wywodząca się z projektu ustawy przedłożonego przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zmierza do skorelowania przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy w zakresie właściwości komisji lekarskich podległych ministrowi spraw wewnętrznych poprzez włączenie Biura Ochrony Rządu do katalogu służb, wobec których te komisje orzekają m.in. w przedmiocie inwalidztwa i niezdolności do pracy funkcjonariuszy czy zdolności do służby emerytów i rencistów.</u>
          <u xml:id="u-85.7" who="#JarosławZieliński">Celem zmiany, którą wprowadza art. 2 pkt 2, jest zagwarantowanie małżonkom zmarłych lub zaginionych funkcjonariuszy BOR wykonujących zadania służbowe poza granicami państwa w najbardziej niebezpiecznych warunkach prawa do renty rodzinnej bez względu na wiek i stan zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-85.8" who="#JarosławZieliński">Wysoka Izbo! Państwo powinno stwarzać właściwe warunki do wykonywania służby przez funkcjonariuszy stojących na straży prawa, porządku publicznego i bezpieczeństwa, ale jego zadaniem jest również objęcie ochroną w takim zakresie, w jakim jest to możliwe, funkcjonariuszy i ich rodzin w sytuacjach mogących powodować zagrożenie lub utratę życia bądź zdrowia w związku z realizacją obowiązków służbowych. Temu właśnie służą przepisy projektu ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-85.9" who="#JarosławZieliński">Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość, w trosce o funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu i ich rodziny, poprze rozwiązania zaproponowane w projekcie ustawy. Jednocześnie w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość pragnę przedstawić dwie poprawki do tego projektu. To są poprawki, o których wspominał pan poseł sprawozdawca, nad którymi wstępnie dyskutowano podczas prac komisyjnych.</u>
          <u xml:id="u-85.10" who="#JarosławZieliński">Pierwsza poprawka dotyczy art. 1 i polega na dodaniu po ust. 3 w art. 90 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu ust. 3a w brzmieniu: „Przez przeciętne uposażenie, o którym mowa w ust. 3, należy rozumieć uposażenie wraz z miesięczną równowartością nagrody rocznej”. Brzmienie to jest tożsame z propozycją przedłożoną w projekcie zaproponowanym przez prezydenta Rzeczypospolitej.</u>
          <u xml:id="u-85.11" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-85.12" who="#JarosławZieliński">Panie Marszałku! Jeszcze chwila, chciałbym dokończyć.</u>
          <u xml:id="u-85.13" who="#JarosławZieliński">Przepis ten precyzuje definicję przeciętnego uposażenia i jest oparty na rozwiązaniach przyjętych w odniesieniu do pozostałych służb mundurowych podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji. Konsekwencją tej poprawki jest zmiana numeracji kolejnych punktów w projekcie.</u>
          <u xml:id="u-85.14" who="#JarosławZieliński">Druga merytoryczna poprawka polega na dodaniu w art. 3 projektu ustawy zastrzeżenia, że pkt 2proponowany w art. 1 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r. Uzasadnieniem dla takiego rozwiązania jest to, iż przewidywane skutki finansowe - niewielkie wprawdzie, ale jednak - nie zostały uwzględnione w ustawie budżetowej na 2008 r., a byłby czas na zaplanowanie tych wydatków - przy takiej konstrukcji art. 3 - na rok 2009 i na kolejne lata. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-85.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pani posłanka Stanisława Prządka, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#StanisławaPrządka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Lewica i Demokraci mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec sprawozdania Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych zawartego w druku nr 254.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#StanisławaPrządka">Potrzeba dokonania zmian wynika z konieczności zapewnienia funkcjonariuszom Biura Ochrony Rządu oraz członkom ich rodzin uprawnień do odpowiednich świadczeń przewidzianych dla innych służb mundurowych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu realizują służbę w trudnych i często niebezpiecznych dla zdrowia i życia warunkach poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Dlatego proponowane zmiany zmierzają do zapewnienia ochrony prawnej osób pełniących służbę.</u>
          <u xml:id="u-87.2" who="#StanisławaPrządka">Dodawany art. 60a określa precyzyjnie przypadki, w których szef Biura Ochrony Rządu zawiera - a więc jest to wymóg obligatoryjny - umowę ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, wskutek których może nastąpić uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć funkcjonariusza wykonującego obowiązki służbowe poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej w państwach, których terytorium w całości albo w części zostało uznane za strefę działań wojennych na podstawie odrębnych przepisów.</u>
          <u xml:id="u-87.3" who="#StanisławaPrządka">Dodawany przepis art. 60b ustanawia delegację dla ministra właściwego do spraw wewnętrznych do określenia, w drodze rozporządzenia, innych terytoriów państw lub ich części poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, na których obszarze wykonywanie obowiązków służbowych przez funkcjonariusza Biura Ochrony Rządu wymaga zawarcia umowy ubezpieczenia, uwzględniając występujące na tych terytoriach zagrożenia związane z atakami terrorystycznymi, niepokojami społecznymi, przestępczością kryminalną lub katastrofami naturalnymi. Sumę ubezpieczenia określi minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia.</u>
          <u xml:id="u-87.4" who="#StanisławaPrządka">Proponowane przepisy są zasadne, są bowiem zbliżone do regulacji w zakresie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków dotyczących funkcjonariuszy innych służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, a także żołnierzy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-87.5" who="#StanisławaPrządka">Omawiany dziś projekt zawiera także regulacje dotyczące pomocy finansowej na kształcenie dzieci będących na utrzymaniu funkcjonariusza, którego śmierć nastąpiła w związku ze służbą.</u>
          <u xml:id="u-87.6" who="#StanisławaPrządka">Zaproponowana w art. 2 pkt 2 zmiana wprowadza uprawnienia dla małżonków zmarłych lub zaginionych funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu, którzy zginęli, pełniąc służbę w warunkach największego zagrożenia dla zdrowia i życia, do renty rodzinnej bez względu na wiek i stan zdrowia. Omawiane przepisy art. 2 pkt 1 projektu mają na celu zachowanie spójności przepisów prawa w zakresie właściwości komisji lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-87.7" who="#StanisławaPrządka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Fakt wystąpienia w nowelizowanych przepisach aż trzech delegacji dla ministra właściwego do spraw wewnętrznych do wydania stosownych rozporządzeń nakazuje, aby w procesie legislacyjnym stosowana była zasada ograniczenia korzystania z tej instytucji do niezbędnego, wymaganego minimum, tworzenie bowiem dobrego prawa to także tworzenie prawa bardzo przejrzystego, czytelnego, w którym większość kwestii zasadniczych regulowana jest w akcie podstawowym, jakim jest ustawa jako akt prawny.</u>
          <u xml:id="u-87.8" who="#StanisławaPrządka">Omawiany projekt zawiera ważne dla funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu przepisy. Jest przez nich oczekiwany. Zdaniem mojego klubu jest niewątpliwie potrzebny. Dlatego klub Lewica i Demokraci będzie głosował za przyjęciem przedłożonej w projekcie ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-87.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Mirosław Pawlak, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#MirosławPawlak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt zaprezentować stanowisko klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego dotyczące projektów ustawy z druków nr 127 i 192 i również odnieść się do projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych z druku nr 254.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#MirosławPawlak">Procedowana dzisiaj materia ma bardzo istotne znaczenie. Regulacja problematyki, którą rozpatrujemy, jest od dawna oczekiwana przez szeroko rozumiany krąg tzw. służb mundurowych. Niemniej odnosimy się w szczególności do funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu, o czym najdobitniej traktuje treść sprawozdania. Istotę sprawy należy sprowadzić do ubezpieczeń funkcjonariuszy od następstw nieszczęśliwych wypadków, wskutek których może nastąpić uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć funkcjonariusza wykonującego obowiązki służbowe poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Projekt reguluje i uszczegółowia tryb i sytuacje, w których minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić w drodze rozporządzenia terytoria państw lub ich części poza granicami naszego państwa, o czym mowa w dodanym art. 60a ust 1.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#MirosławPawlak">W dodanym art. 107a ust. 1 określa się zasady przyznawania prawa do renty rodzinnej w przypadku śmierci funkcjonariusza BOR, związanej z wykonywaniem czynności służbowych. Przepis ten normuje sytuację pomocy finansowej dzieciom zmarłego funkcjonariusza, pobierającym naukę aż do ukończenia 25 roku życia.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#MirosławPawlak">Panie i Panowie Posłowie! W art. 2 Sejm wprowadza zmiany dotyczące zadań komisji lekarskich podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji, które odtąd będą orzekać w sprawach śmierci funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu wykonujących zadania poza granicami państwa.</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#MirosławPawlak">Uznając w pełni przymiot zasadności wymienionych w sprawozdaniu komisji rozwiązań, mój klub opowie się podczas głosowania za uchwaleniem projektu ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#StefanNiesiołowski">Dwóch posłów się zgłosiło do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-90.3" who="#StefanNiesiołowski">Chciałbym zapytać, czy są jeszcze inne osoby?</u>
          <u xml:id="u-90.4" who="#StefanNiesiołowski">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-90.5" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-90.6" who="#StefanNiesiołowski">Ustalam czas jednego pytania na półtorej minuty.</u>
          <u xml:id="u-90.7" who="#StefanNiesiołowski">Jako pierwszy pytanie zadaje pan poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#HenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Biuro Ochrony Rządu to bardzo ważna instytucja ze względu na bezpieczeństwo narodowe. Zadania przez nią wykonywane, to znaczy ochrona dostojników państwowych oraz przedstawicieli delegacji zagranicznych, są wręcz podstawowymi funkcjami sprawnie działającego państwa.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#HenrykSiedlaczek">W projekcie ustawy o zmianie ustawy o Biurze Ochrony Rządu uwzględnia się kwestię między innymi odprawy oraz innych należności ze strony państwa w wypadku śmierci funkcjonariusza owej służby. Chciałbym zatem zapytać pana ministra, czy - oprócz renty rodzinnej i innych świadczeń - jest szansa na rozszerzenie pomocy finansowej w formie stałego stypendium w określonej wielkości w razie śmierci funkcjonariusza - wszystkich służb podległych ministrowi spraw wewnętrznych - między innymi na kształcenie dzieci w szkołach podstawowych, w szkołach ponadgimnazjalnych, w wyższych uczelniach? Czy nie moglibyśmy wziąć przykładu chociażby ze Stanów Zjednoczonych, gdzie dzieci zabitych funkcjonariuszy mogą liczyć właśnie na takie stypendia w znacznie większej wysokości? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#StefanNiesiołowski">Pytanie zadaje pan poseł Sławomir Kopyciński, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#SławomirKopyciński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W projekcie ustawy proponujemy, aby przyznać szefowi BOR-u uprawnienie do zawierania umów ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków na rzecz funkcjonariuszy, którzy pełnią określone obowiązki służbowe poza granicami kraju. To jest zapis jak najbardziej słuszny, pożądany, ale w związku z tym nasuwa się pytanie: Ile było nieszczęśliwych wypadków wśród funkcjonariuszy BOR-u w ostatnich latach i czy poszkodowani funkcjonariusze uzyskali ze strony państwa należytą pomoc? Po przecież wiemy, co jest skandaliczne, że ubezpieczeni dotychczas nie byli. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji pan Antoni Podolski.</u>
          <u xml:id="u-94.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#AntoniPodolski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając na pytanie pana posła Siedlaczka, chciałbym podkreślić, że właśnie proponowana ustawa jest elementem normowania tej sytuacji, gdyż uwzględnia potrzeby, o których pan poseł wspominał. Projekt ustawy w art. 1 w zmianie 3 dotyczącej art. 107a zawiera stwierdzenie, iż szef BOR-u będzie przyznawał pomoc finansową na kształcenie dzieciom poległych funkcjonariuszy, natomiast zasady, szczegółowe warunki i tryb przyznawania tej pomocy określi minister właściwy do spraw wewnętrznych. Takie regulacje istnieją już w Policji i Straży Granicznej, nie ma ich jeszcze straż pożarna. Kwestia rozstrzygnięcia szczegółów przez ministra w drodze rozporządzenia jest oczywiście sprawą do dyskusji, jak zostaną ustalone parametry przyznawania pomocy finansowej. Sądzę, nie wchodząc w tym momencie w szczegóły rozwiązań, że cel jest wspólny, chodzi o to, aby została zapewniona pomoc na kształcenie dzieciom poległych funkcjonariuszy.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#AntoniPodolski">Odpowiadając panu posłowi Kopycińskiemu, chcę powiedzieć, że w tej chwili niestety nie dysponuję szczegółowymi danych dotyczącymi ilości funkcjonariuszy, którzy ulegli tego typu wypadkom w ostatnich latach. Pomoc była udzielana w ramach możliwości służby, w ramach możliwości finansowych resortu. Natomiast to rozwiązanie nie będzie niestety działać wstecz, bo to jest niemożliwe. Jeżeli pan poseł jest zainteresowany informacją o szczegółach, o konkretnych przypadkach, to proponuję zwrócić się do nas na piśmie, do ministra Rapackiego, który nadzoruje Biuro Ochrony Rządu, i na pewno taka odpowiedź szczegółowa zostanie udzielona, jak wygląda sytuacja, jeśli chodzi o zaszłości, tak to określę. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#StefanNiesiołowski">Czy pan poseł sprawozdawca zechce zabrać głos?</u>
          <u xml:id="u-96.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, pan poseł sprawozdawca Grzegorz Dolniak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#GrzegorzDolniak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Uzupełniając te informacje, które pan minister przekazał panu posłowi, mogę jedynie powiedzieć, że roczny koszt takiego ubezpieczenia to chyba będzie kwota nieprzekraczająca 100 tys. zł. Rozumiem, że w jakimś wymiarze ta kwota, ta suma jest pochodną pewnych symulacji co do potrzeby ubezpieczenia, wysokości tego ubezpieczenia wyliczonej na bazie podobnych przypadków, które miały miejsce w ostatnich latach. Oczywiście szczegółami teraz nie dysponuję i w tym przypadku informacja przekazana przez pana ministra o gotowości do udzielenia pełnej odpowiedzi, uzupełnienia tej odpowiedzi o szczegóły, jest jak najbardziej zasadna.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#GrzegorzDolniak">W trakcie dzisiejszej dyskusji zostały zgłoszone trzy poprawki, jedna jest dokładnie tej samej treści, co zaproponowana w projekcie prezydenckim, a więc definiująca na nowo pojęcie przeciętnego uposażenia. Pojawiła się co prawda pewna modyfikacja tego pomysłu, gdyż mówimy o okresie dopiero od 1 stycznia 2009 r., a więc nie będzie to dotyczyć 2008 r. Myślę, że posiedzenie komisji, która pochyli się nad złożonymi w trakcie dzisiejszej dyskusji poprawkami, będzie też doskonałą okazją, aby wysłuchać stanowiska rządu w tej sprawie - czy wobec przełożenia terminu obowiązywania wejścia w życie tego przepisu na rok 2009 będzie to akceptowalne, czy będzie miało szansę zyskać uznanie ze strony rządu. O tym przesądzimy w trakcie głosowania na posiedzeniu komisji, która musi rozpatrzyć poprawki złożone w drugim czytaniu. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-98.2" who="#StefanNiesiołowski">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy poprawki, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-98.3" who="#StefanNiesiołowski">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będą uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-98.4" who="#StefanNiesiołowski">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#StefanNiesiołowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 11. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu (druki nr 215 i 257).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#StefanNiesiołowski">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji panią poseł Ewę Wolak.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, pani przewodnicząca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#EwaWolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży po przeprowadzeniu pierwszego czytania oraz rozpatrzeniu projektu ustawy - druk nr 215 - na posiedzeniu w dniu 27 lutego 2008 r. wnosi, aby Wysoki Sejm uchwalił załączony w druku nr 257 projekt ustawy, w którym zostały zapisane zmiany pierwotnego projektu ustawy. Chodzi o nazwę Akademii Ekonomicznej - w projekcie ustawy zmieniono nazwę na „Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego we Wrocławiu”. Zarówno w art. 1, jak również w tytule dopisano właśnie „Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego”.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#EwaWolak">Szanowni Państwo! Wysoki Sejmie! Chciałabym podkreślić, że w uchwale z 26 stycznia 2007 r. Senat Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu wyraził opinię w sprawie zmiany nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Zaopiniował pozytywnie zmianę nazwy Akademii Ekonomicznej na „Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu”, jak też upoważnił pana rektora do podjęcia działań zmierzających do zmiany nazwy uczelni.</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#EwaWolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałabym przedstawić uzasadnienie do projektu ustawy oraz osiągnięcia Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-101.3" who="#EwaWolak">Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu ubiega się o zmianę nazwy uczelni na „Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu”. Akademia spełnia wszystkie kryteria ustawowe związane z liczbą sześciu uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora oraz zajmuje obecnie wśród uczelni ekonomicznych w Polsce jedno z czołowych miejsc. Art. 3 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym jako warunek niezbędny dla otrzymania statusu uniwersytetu, w tym przypadku z określeniem „ekonomiczny”, podaje posiadanie przez jednostki organizacyjne danej uczelni co najmniej sześciu uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora, w tym co najmniej czterech w zakresie nauk objętych profilem uczelni. Wszystkie cztery wydziały Akademii Ekonomicznej posiadają uprawnienia do nadawania stopnia doktora, natomiast trzy dodatkowo mają uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego. Obecnie wydziały uczelni posiadają siedem uprawnień do nadawania stopnia doktora, wszystkie w zakresie nauk objętych profilem uczelni. Dlatego też w świetle obowiązującego prawa Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu literalnie spełnia ustawowe warunki uprawniające ją do posługiwania się nazwą „Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu”.</u>
          <u xml:id="u-101.4" who="#EwaWolak">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu jest uczelnią z bogatą tradycją badań naukowych w dziedzinie nauk ekonomicznych i nauk o zarządzaniu. Na podkreślenie zasługuje fakt, że w wyniku wyborów, które odbyły się w maju i czerwcu 2007 r. do komitetów naukowych Polskiej Akademii Nauk wybrano 25 profesorów pracowników Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu i stanowią oni najliczniejszą prezentację spośród wszystkich uczelni ekonomicznych w kraju.</u>
          <u xml:id="u-101.5" who="#EwaWolak">Ukazujące się co roku rankingi publikowane w ogólnopolskich gazetach i czasopismach sytuują uczelnię w czołówce, a biorąc pod uwagę kilkanaście rankingów z roku 2007, można stwierdzić, że uczelnia znalazła się w jednej z ogólnopolskich gazet na 9 pozycji wśród wszystkich publicznych uczelni wyższych w Polsce. Uczelnia podpisała wiele umów o współpracy naukowej i o wymianie studentów z krajami Europy i innymi krajami, proponuje także podpisanie kolejnych umów o współpracy.</u>
          <u xml:id="u-101.6" who="#EwaWolak">W strukturze uczelni działa wydział zamiejscowy z siedzibą w Jeleniej Górze pod nazwą Wydział Gospodarki Regionalnej i Turystyki. Biorąc pod uwagę uczelnie ekonomiczne, jest to jedyny wydział zamiejscowy posiadający pełnię praw akademickich, uprawnienia do nadawania stopnia doktora i doktora habilitowanego. Prowadzi również (w Bolesławcu) tzw. uniwersytet trzeciego wieku, a w uczelni we Wrocławiu podjęto działania zmierzające do powołania uniwersytetu wiedzy dla seniorów.</u>
          <u xml:id="u-101.7" who="#EwaWolak">Wysoka Izbo! Na uczelni trwają przygotowania do powołania dwóch nowych kierunków studiów: gospodarka przestrzenna oraz polityka społeczna. Na uwagę zasługuje fakt, że w roku 2007 rozpoczęto prace związane z budową Dolnośląskiego Centrum Informacji Naukowej i Ekonomicznej. W ramach tego centrum powstanie Ośrodek Gromadzenia, Przetwarzania i Udostępniania Informacji Ekonomicznych w odniesieniu do świata biznesu oraz jednostek administracji rządowej i samorządowej.</u>
          <u xml:id="u-101.8" who="#EwaWolak">Na uczelni podejmuje się wiele działań mających tworzyć przyjazną atmosferę studiowania. Studenci mają możliwość poszerzania swoich horyzontów i zdobywania praktycznych umiejętności poprzez aktywne uczestnictwo w działalności organizacji studenckich i kół naukowych. Akademia Ekonomiczna jest uczelnią aktywną w wielu sferach działalności nie tylko naukowej i edukacyjnej, ale także społeczno-politycznej i międzynarodowej. Pracownicy i studenci angażują się w inicjatywy środowiskowe, takie jak np. Dolnośląski Festiwal Nauki, Europejski Klub Pracy i Biznesu Aglomeracji Wrocławskiej, Olimpiada Przedsiębiorczości, Konkurs wiedzy ekonomicznej oraz działają w prestiżowych organizacjach naukowych, gospodarczych i biznesowych.</u>
          <u xml:id="u-101.9" who="#EwaWolak">Szanowni Państwo! Chciałam państwa poinformować, że na dzisiejszym posiedzeniu Sejmu miał zagościć rektor Akademii Ekonomicznej pan Bogusław Fiedor. Nie wiem, czy pan profesor jest już z nami na sali, bo obrady Sejmu zostały przyspieszone, ale jak tylko się pojawi, to poproszę pana marszałka o przywitanie go. Dziękuję bardzo za wysłuchanie.</u>
          <u xml:id="u-101.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#StefanNiesiołowski">Oczywiście przywitam pana rektora, ale zdaje się, że jeszcze nie dotarł, sprawdzaliśmy w Biurze Przepustek.</u>
          <u xml:id="u-102.2" who="#StefanNiesiołowski">Sejm ustalił, że w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłucha 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-102.3" who="#StefanNiesiołowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-102.4" who="#StefanNiesiołowski">Jako pierwszy głos zabierze pan poseł Michał Jaros, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-102.5" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#MichałJaros">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam przyjemność w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej opiniować poselski projekt ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-103.1" who="#MichałJaros">Na początku zaznaczę, że jestem absolwentem tej uczelni. Wrócę do historii. Jest to wspaniała uczelnia z blisko 61-letnią tradycją i historią. W 1947 r. powstała Wyższa Szkoła Handlowa, w 1950 r. - Wyższa Szkoła Ekonomiczna, a w 1974 r. powstała Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego. Obecnie Akademia Ekonomiczna to 4 wydziały: wydział nauk ekonomicznych, wydział zarządzania, finansów i informatyki, wydział inżynieryjno-ekonomiczny, a także wydział gospodarki regionalnej i turystyki w Jeleniej Górze. Wszystkie 4 wydziały mają uprawnienia do nadawania tytułu, stopnia doktora, a 3 z tych wydziałów mają uprawnienia do nadawania stopnia doktora nauk, doktora habilitowanego.</u>
          <u xml:id="u-103.2" who="#MichałJaros">Szanowni Państwo! Za zmianą nazwy uczelni, Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego na Uniwersytet Ekonomiczny, przemawiają, po pierwsze, intensywny rozwój Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu we wszystkich obszarach jej działalności, szczególnie w ostatnich 10 latach, po drugie, bardzo szeroki wachlarz dyscyplin badawczych, takich jak makro- i mikroekonomia, finanse, zarządzanie, marketing, polityka i ekonomika społeczna, statystyka, logika, informatyka ekonomiczna, rachunkowość i controlling, ekonomika i organizacja gospodarki żywnościowej, gospodarka regionalna, zarządzanie turystyką, biotechnologia żywności, chemia - w większości należących do dziedziny nauk ekonomicznych.</u>
          <u xml:id="u-103.3" who="#MichałJaros">Szanowni Państwo! Oferta dydaktyczna obejmuje wszystkie podstawowe kierunki kształcenia na studiach ekonomicznych: ekonomia, finanse i rachunkowość, zarządzanie i informatyka, ekonometria, stosunki międzynarodowe, zarządzanie i inżynieria produkcji. Warto też dodać, że zmiana nazwy uczelni spotkała się z aprobatą całej społeczności uczelni, zarówno pracowników, jak i studentów. Tę ustawę poparły Konferencja Rektorów Uczelni Ekonomicznych, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego, Państwowa Komisja Akredytacyjna, a także Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Na pewno ważne jest to, że kadra naukowo-dydaktyczna akademii jest bardzo silną podstawą, żeby nadać tej uczelni status Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, a o jej sile stanowi 60 profesorów, 80 doktorów habilitowanych i 251 doktorów.</u>
          <u xml:id="u-103.4" who="#MichałJaros">Szanowni Państwo! Warto dodać na koniec, że projekt nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Co więcej, wszelkie koszty administracyjne poniesie Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-103.5" who="#MichałJaros">Na koniec chciałbym wrócić do patrona uczelni. Patron, Oskar Lange, budzi wiele kontrowersji. Nowa uczelnia nie będzie miała patrona, a jest to związane z jego przeszłością dotyczącą działalności w okresie międzywojennym.</u>
          <u xml:id="u-103.6" who="#MichałJaros">Szanowni Państwo! W imieniu klubu Platformy Obywatelskiej pozytywnie opiniuję projekt zmiany. Naprawdę bardzo się cieszę, że miałem możliwość występować w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej i mówić o nadaniu statusu uniwersytetu ekonomicznego mojej uczelni. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-103.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pani posłanka Aleksandra Natalii-Świat, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie zmiany nazwy uczelni - zmiany nazwy Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wrocławiu na Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Cieszę się ogromnie, że mam zaszczyt prezentować stanowisko mojego klubu w tej sprawie, ponieważ jestem absolwentką tej uczelni i wiem, że starania o zmianę nazwy rozpoczęły się wcześniej, trwały jakiś czas i mam nadzieję, że dziś ten proces już nabrał tempa i niebawem zostanie zakończony.</u>
          <u xml:id="u-105.2" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Historia wrocławskiej akademii rozpoczęła się w 1946 r. Jednak tak naprawdę jej początki są wcześniejsze, ponieważ jej kadrę stanowili wykładowcy Uniwersytetu Jana Kazimierza i Akademii Handlu Zagranicznego ze Lwowa oraz Uniwersytetu Stefana Batorego z Wilna i to oni przywieźli do Wrocławia doświadczenie i wiedzę, które pozwoliły na powstanie tej szkoły w naszym mieście. W 1950 r. uczelnia została przekształcona w Państwową Wyższą Szkołę Ekonomiczną. Później uzyskiwała określone kompetencje, czyli w 1958 r. - prawo do nadawania stopnia doktora, w 1970 r. - do habilitowania. W 1974 r. została ona przekształcona, przemianowana na akademię ekonomiczną. To też był wyraz uznania dorobku i rozwoju tej uczelni.</u>
          <u xml:id="u-105.3" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Jak już wspomniałam, jestem absolwentką tej uczelni, pozwolę sobie więc na wspomnienie jeszcze jednej daty, która może nie ma formalnego znaczenia dla rozwoju uczelni, ale moim zdaniem zapoczątkowała proces jej przekształcania w nowoczesną uczelnię, jaką dziś stanowi. Chodzi mi o rok 1980, czas przemian tak ważny dla całego naszego kraju, był to też czas moich studiów. Pamiętam rozmowy z pracownikami uczelni. Byłam członkiem komisji, w której studenci i pracownicy wspólnie zastanawiali się nad tym, jak powinno wyglądać kształcenie, czym powinniśmy się w uczelni zajmować. Moim zdaniem to był początek procesu transformacji, początek procesu, w wyniku którego dziś akademia stanowi nowoczesną uczelnię, jedną z ważniejszych uczelni ekonomicznych w Polsce. Jest bardzo ważnym i cenionym ośrodkiem badań w dziedzinie nauk ekonomicznych. Potwierdzają to uzyskiwane nagrody i miejsca w rankingach różnych mediów. W takim syntetycznym rankingu, łączącym kilkanaście różnych rankingów, akademia zajęła 9 miejsce wśród wszystkich publicznych szkół wyższych w kraju.</u>
          <u xml:id="u-105.4" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Obecnie uczelnia kształci ponad 16 tys. studentów, a o jakości kształcenia świadczą liczne nagrody studentów i absolwentów w różnego rodzaju konkursach krajowych i zagranicznych, a także przyznawane stypendia ministra nauki i szkolnictwa wyższego. Akademia Ekonomiczna zatrudnia blisko 1500 osób, w tym 751 nauczycieli akademickich. Prowadzi wszystkie podstawowe kierunki kształcenia na studiach ekonomicznych, czyli ekonomię, finanse, rachunkowość, zarządzanie, informatykę, ekonometrię czy kierunek szczególnie mi bliski, ponieważ ten kierunek ukończyłam - stosunki międzynarodowe, zarządzanie i inżynierię produkcji. Uczelnia prowadzi wysoko cenione badania naukowe, a także współpracuje z wieloma firmami i instytucjami.</u>
          <u xml:id="u-105.5" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Chciałabym podkreślić jeszcze jedną kwestię. Jestem przekonana, że niewątpliwe jest znaczenie Akademii Ekonomicznej dla rozwoju całego naszego regionu. Dolny Śląsk, można powiedzieć, osiągnął dziś sukces. Jest to region bardzo szybko rozwijający się gospodarczo i z pewnością uczelnia ma w tym swój udział. Dzięki kadrom wykształconym w Akademii Ekonomicznej dziś wiele przedsiębiorstw i firm dobrze prosperuje, a inwestorzy lokują kolejne inwestycje, doceniając możliwość pozyskiwania fachowych pracowników. Nie byłoby też na Dolnym Śląsku wielu prywatnych uczelni ekonomicznych, gdyby nie kadry przygotowane i wykształcone w akademii.</u>
          <u xml:id="u-105.6" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Na koniec pragnę podkreślić, że Akademia Ekonomiczna spełnia wszystkie kryteria ustawowe potrzebne do tego, aby uczelnia stała się uniwersytetem. Spełnia ona wymogi określone w prawie o szkolnictwie wyższym, gdzie jako warunek niezbędny do otrzymania statusu uniwersytetu z przymiotnikiem, w tym przypadku uniwersytetu ekonomicznego, wskazuje się posiadanie przez jednostki organizacyjne danej uczelni co najmniej 6 uprawnień do nadawania stopnia doktora, w tym co najmniej 4 w zakresie nauk objętych profilem uczelni. Wszystkie 4 wydziały Akademii Ekonomicznej mają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora, natomiast 3 mają także uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego. Obecnie wydziały uczelni mają 7 uprawnień do nadawania stopnia doktora, wszystkie w zakresie nauk objętych profilem uczelni. Dlatego też w świetle obowiązującego prawa Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu spełnia ustawowe warunki uprawniające do przyznania jej nazwy Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Za zmianą nazwy uczelni przemawia także intensywny rozwój Akademii Ekonomicznej, rola, jaką odgrywa ona w swoim regionie.</u>
          <u xml:id="u-105.7" who="#AleksandraNatalliŚwiat">Posłowie Prawa i Sprawiedliwości poprą wniosek o zmianę nazwy Akademii Ekonomicznej na Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-105.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Janusz Krasoń, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#JanuszKrasoń">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#JanuszKrasoń">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Z satysfakcją, osobistą przyjemnością uczestniczę w debacie dotyczącej zmiany nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu na Uniwersytet Ekonomiczny.</u>
          <u xml:id="u-107.2" who="#JanuszKrasoń">Od lat Akademia Ekonomiczna umacnia swoją pozycję i prestiż i bez wątpienia swój sukces zawdzięcza pewnej dewizie wyartykułowanej bardzo głośno w trakcie debaty o zmianie nazwy przez magnificencję rektora Bogusława Fiedora. Ta zasada polega na tym, że rozwój swój uzależnia ona od konsekwentnej kontynuacji wszystkiego, co pozytywne, do dobre, co się sprawdziło, i od permanentnych zmian w obszarach, które tego wymagają ze względu na zmieniającą się rzeczywistość otaczającą uczelnię. Przecież do dzisiaj powszechnie cytowanym i rozpoznawanym nazwiskiem na świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, jest wybitny ekonomista Oskar Lange. I obecnie Akademia Ekonomiczna wśród polskich uczelni także zaczyna brylować na arenie europejskiej i światowej.</u>
          <u xml:id="u-107.3" who="#JanuszKrasoń">Jedną ze szczególnych cech Akademii Ekonomicznej, jako absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego zazdroszczę tego Akademii Ekonomicznej od lat, jest to, że posiada wspaniały kampus zlokalizowany w przepięknej dzielnicy Wrocławia, na wrocławskich Krzykach, który rozbudowuje się z roku na rok, jest coraz ładniejszy i jest niewątpliwie ewenementem w skali polskich uczelni publicznych. Nie wiem, czy w Polsce jest jeszcze drugi, podobny do tego, którym dysponuje Akademia Ekonomiczna. Ale uczelnia ta cały czas się rozwija, potrafi pozyskiwać środki nie tylko z budżetu państwa, nie tylko swoje własne, ale szuka także środków zewnętrznych. Przykładem jest pozyskiwanie środków europejskich i potężna inwestycja pn. Dolnośląskie Centrum Informacji Naukowej i Ekonomicznej, które ma powstać do końca 2011 r. Będzie to nie tylko nowa biblioteka Akademii Ekonomicznej, ale także wspaniałe centrum służące całemu regionowi. Ciekawostką, o której jeszcze nie mówiliśmy w tej debacie, jest to, że Akademia Ekonomiczna realizuje bardzo wszechstronny program umiędzynarodowienia uczelni i pogłębienia procesu internacjonalistycznego kształcenia studentów. Wspomnę o ogromnej dynamice w zakresie wymiany studentów w ramach programu Erasmus - Socrates. Tylko przez ostatnie trzy lata uczelnia nawiązała kolejnych 15 kontaktów naukowych z uczelniami zagranicznymi. Wspomnę, że rozwijają się bardzo dynamicznie studia angielskojęzyczne, w tym nowe doktoranckie w ramach European Doctoral Studies in Economics, Finance and Management. Kolejną, dość istotną specyfiką Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu i przesłanką, która przesądza, że uczelni należy się dzisiaj bez wątpienia zmiana nazwy, jest to, że uczelnia we właściwy sposób realizuje proporcje między kształceniem o charakterze akademickim a kształceniem o charakterze zawodowym. Kształcenie zawodowe jest niezwykle potrzebne gospodarce. W tym obszarze kształcenia akademia ma ogromne zasługi. Chodzi tu chociażby o kwestię działalności Biura Karier i Promocji Zawodowej oraz Akademickiego Inkubatora Przedsiębiorczości. To dwa przykłady, gdzie bardzo aktywnie uczelnia włącza się w proces staży i praktyk studenckich.</u>
          <u xml:id="u-107.4" who="#JanuszKrasoń">Akademia Ekonomiczna, panie i panowie posłowie, utrzymuje wszystkie standardy, które określa Państwowa Komisja Akredytacyjna. Co więcej, przewyższa te standardy. Powiem tylko o jednym: 140 profesorów tytularnych i doktorów habilitowanych na 16,5 tys. studentów to wskaźnik niezwykle wysoki, który pokazuje potencjał tej uczelni. Pani poseł Natalli-Świat, absolwentka uczelni, wspomniała o dużej działalności na rzecz regionu. Tak, to prawda. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu cieszy się dobrą opinią. Nie tylko wśród swoich absolwentów, co jest w jakiejś mierze zrozumiałe, aktywnie działa przecież stowarzyszenie absolwentów akademii, ale i w środowisku, wśród samorządowców, wśród mieszkańców Wrocławia i Dolnego Śląska, dzięki chociażby takim inicjatywom, jak Uniwersytet Trzeciego Wieku, który będzie niebawem, a może już się staje jednostką organizacyjną Akademii Ekonomicznej.</u>
          <u xml:id="u-107.5" who="#JanuszKrasoń">Jak powiedziałem na wstępie, klub Lewicy i Demokratów z przekonaniem poprze projekt ustawy zmieniającej nazwę Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu na Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu. Akademia Ekonomiczna - Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu to nowoczesna uczelnia z klasą, z której Rzeczpospolita może być dumna. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-107.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Tadeusz Sławecki, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#TadeuszSławecki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypadł mi w udziale zaszczyt zaprezentowania stanowiska Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego wobec poselskiego projektu ustawy o nadaniu nowej nazwy Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-109.1" who="#TadeuszSławecki">Sprawą tą zajmowała się Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży, która w dniu 7 lutego br. przygotowała sprawozdanie, w którym w pełni popiera pierwotne założenia zawarte w projekcie poselskim. Nie będę powtarzał kwestii, o których mówili moi przedmówcy, tego, że uczelnia spełnia wszystkie kryteria przewidziane w Prawie o szkolnictwie wyższym, że posiada nie 6, a nawet 7 wydziałów, które mogą nadawać stopnie doktora, w tym 4 wydziały - stopień doktora habilitowanego.</u>
          <u xml:id="u-109.2" who="#TadeuszSławecki">Chciałbym jednak odnieść się do pewnych innych aspektów działalności tej uczelni, ale również do kwestii dotyczącej imienia patrona. Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego nie zdecydowała się, zresztą to nie pierwsza taka uczelnia, o pozostawieniu w swojej nazwie nazwiska patrona. Z tej mównicy ubolewałem z powodu pozbawienia Akademii Medycznej, obecnie Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, imienia wybitnego chirurga prof. Skubiszewskiego. Mamy tu do czynienia z wyeliminowaniem wielkiego ekonomisty światowego Oskara Langego. Przecież Oskar Lange, jak wskazywał również poseł Krasoń, należy do grona najwybitniejszych ekonomistów XX w. Czego się wstydzimy? Przecież to jest nasz wkład w światową naukę, a co do imienia, nie chodzi przecież o proces beatyfikacji, kiedy szuka się wszystkich stron życia danego człowieka. Myślę, że człowiek, w którego dorobku jest ponad 330 pozycji i we wszystkich podręcznikach ekonomicznych na całym świecie jest wymieniany, może godnie reprezentować tę szanowaną przez wszystkich uczelnię.</u>
          <u xml:id="u-109.3" who="#TadeuszSławecki">Jeśli chodzi natomiast o dzień dzisiejszy, oczywiście należy powiedzieć o szerokiej współpracy Akademii Ekonomicznej z innymi uczelniami. Uczelnia ma kontakty z zagranicznymi instytucjami i środowiskami naukowymi. Jako jedna z pierwszych uczelni w Polsce wrocławska Akademia Ekonomiczna rozpoczęła studia w programie MBA. Obecnie są one realizowane w ramach magisterskich studiów menedżerskich w dwóch wersjach językowych, polskiej i angielskiej, we współpracy z aż trzema uniwersytetami europejskimi, z Belgii, Francji i Irlandii. Ważne jest również i to, że uczelnia włączyła się do programów europejskich, do sieci międzynarodowych struktur naukowych i dydaktycznych. Akademia realizowała zadania programu Tempus, obecnie uczestniczy w międzynarodowych projektach edukacyjnych i naukowych programów Socrates, Erasmus, Lingua. Komisja Europejska po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez uczelnię zdecydowała o nadaniu Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu Karty Erasmusa uprawniającej do uczestnictwa w programie Socrates.</u>
          <u xml:id="u-109.4" who="#TadeuszSławecki">Z roku na rok coraz więcej studentów uczelni odbywa semestralne lub roczne praktyki w uczelniach zagranicznych. Również w akademii są możliwe zajęcia dydaktyczne dla studentów obcokrajowców. Uczelnia bowiem, włączając się do budowania wspólnej europejskiej przestrzeni szkolnictwa wyższego, wprowadziła europejski system punktów kredytowych. Sprzyja on międzynarodowej wymianie studentów, a jednocześnie przyczynia się do większej indywidualizacji i zróżnicowania procesu kształcenia. Akademia Ekonomiczna jest uczelnią z bogatą tradycją badań naukowych. Mówię to w kontekście ostatnich publikacji, które pojawiają się na temat polskiej nauki. W jednym z tygodników ukazał się artykuł pt. „Beton na polskich uczelniach”. Wczoraj w debacie w jednej z telewizji komercyjnych na temat szkolnictwa i nauki mówiono nawet, że uczelnie nie prowadzą badań itd. Myślę, że są to opinie bardzo krzywdzące. Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu oprócz działalności dydaktycznej prowadzi ożywioną współpracę i wymianę międzynarodową oraz badania naukowe. Wyniki badań naukowych osiągnięte przez kadrę naukowo-dydaktyczną w ostatnich latach przyczyniły się do uzyskania w ocenie parametrycznej w grupie nauk społecznych, ekonomicznych i prawnych najwyższej, pierwszej kategorii przez wydziały zarządzania, informatyki i finansów oraz gospodarki regionalnej i turystyki.</u>
          <u xml:id="u-109.5" who="#TadeuszSławecki">Biorąc powyższe pod uwagę, Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego deklaruje poparcie dla tego projektu ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-109.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#StefanNiesiołowski">Nie ma osób zapisanych do zadawania pytań.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#StefanNiesiołowski">Na wszelki wypadek chciałbym jeszcze zapytać, czy ktoś z osób obecnych na sali chce zadać pytanie.</u>
          <u xml:id="u-110.3" who="#StefanNiesiołowski">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-110.4" who="#StefanNiesiołowski">Pani minister także nie prosiła o głos.</u>
          <u xml:id="u-110.5" who="#StefanNiesiołowski">Wobec tego chciałbym poprosić poseł sprawozdawcę panią Ewę Wolak o zabranie głosu.</u>
          <u xml:id="u-110.6" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#EwaWolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży i własnym chciałabym podziękować wszystkim klubom parlamentarnym za jednomyślność i wsparcie naszych działań zmierzających do zmiany nazwy Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego na Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#EwaWolak">Chciałabym także podziękować w imieniu rektora pana Bogusława Fiedora wszystkim posłom, którzy wspierali tę inicjatywę. Pragnę nadmienić, że wśród posłów i senatorów są absolwenci tej uczelni. Są nimi: pan poseł Jerzy Szmajdziński z LiD, senator Platformy Obywatelskiej pan Tomasz Misiak, posłanka Platformy Obywatelskiej pani Monika Wielichowska, pan poseł Michał Jaros, również ja miałam przyjemność w 1979 r. przez rok studiować cybernetykę ekonomiczną na wydziale informatyki Akademii Ekonomicznej. Dziękuję serdecznie za wsparcie i możliwość wystąpienia.</u>
          <u xml:id="u-111.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#StefanNiesiołowski">Bardzo dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#StefanNiesiołowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#StefanNiesiołowski">Do trzeciego czytania projektu ustawy przystąpimy w bloku głosowań.</u>
          <u xml:id="u-112.3" who="#StefanNiesiołowski">Proszę państwa, mamy dość znaczne przyspieszenie, jeśli chodzi o pracę, ale ze względów organizacyjnych w tej chwili nie będziemy kontynuować obrad.</u>
          <u xml:id="u-112.4" who="#StefanNiesiołowski">Ogłaszam przerwę do godz. 14, kiedy to zgodnie z porządkiem przystąpimy do prac nad traktatem ratyfikacyjnym. Bardzo państwu dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-112.5" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 12 min 02 do godz. 14 min 07)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, wznawiamy obrady.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#BronisławKomorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji Traktatu z Lizbony zmieniającego Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, sporządzonego w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r. (druk nr 280).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#BronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu ministra spraw zagranicznych pana Radosława Sikorskiego w celu przedstawienia uzasadnienia projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#RadosławSikorski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską. W imieniu Rady Ministrów wnoszę o wyrażenie zgody przez Wysoki Sejm na ratyfikację powyższego traktatu przez pana prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#RadosławSikorski">Prezentowany dzisiaj przeze mnie traktat z Lizbony jest próbą wspólnej odpowiedzi państw członkowskich Unii Europejskiej na wyzwania współczesności. Nowy traktat koncentruje się na usprawnieniu instytucji europejskich i zwiększeniu ich efektywności, przy równoczesnym wzmocnieniu demokratycznego charakteru Unii, ochrony praw podstawowych obywateli oraz roli parlamentów narodowych. Traktat z Lizbony zmierza do realizacji takiej wizji Unii Europejskiej, która odpowiada naszym polskim potrzebom i oczekiwaniom, a więc Unii opierającej się na sprawnych i skutecznych instytucjach, Unii przejrzystej i otwartej dla swoich obywateli, nade wszystko zaś Unii solidarnej. Solidarna Unia oznacza nie tylko solidarność gospodarczo-społeczną, służącą wyrównywaniu poziomu rozwoju gospodarczego w ramach Unii, lecz również solidarność polityczną, czyli poczucie współuczestnictwa i współdecydowania wszystkich państw członkowskich o wspólnej europejskiej przyszłości.</u>
          <u xml:id="u-116.2" who="#RadosławSikorski">Wysoka Izbo! Uroczyste podpisanie traktatu z Lizbony w dniu 13 grudnia 2007 r. przez przedstawicieli 27 państw członkowskich Unii Europejskiej stanowiło zwieńczenie długotrwałych wysiłków zmierzających do dostosowania Unii Europejskiej do nowych wyzwań o wymiarze zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Proces ten był odpowiedzią na wyzwanie, jakim było rozszerzenie Unii Europejskiej najpierw o 10, a następnie o kolejnych 2 nowych członków, czyli największe powiększenie Unii w historii integracji europejskiej. Ten kluczowy moment przezwyciężenia podziału Europy był niezmiernie ważnym momentem również w dziejach Polski. Z tego powodu został on poprzedzony odwołaniem się do woli narodu wyrażonym w referendum. Był to wyraz zdecydowanej woli obywateli, aby Polska w pełni włączyła się w proces integracji europejskiej. Potwierdził to także wynik wyborów z października zeszłego roku, jak również postępowanie Polaków, którzy chętnie korzystają ze swobód będących podstawą Wspólnoty Europejskiej, w tym swobody przemieszczania się.</u>
          <u xml:id="u-116.3" who="#RadosławSikorski">Proces reform instytucjonalnych Unii Europejskiej zainicjowano w 2000 r. przyjęciem traktatu z Nicei, następnie kontynuowano przez opracowanie i podpisanie traktatu konstytucyjnego. Ten akt prawny okazał się jednak zbyt daleko idący i nie został zaakceptowany przez Europejczyków. Znamienne, że to właśnie w krajach założycielskich Wspólnoty Europejskiej obywatele odrzucili ideę konstytucji dla Europy. Następujący potem okres refleksji pokazał, że państwa członkowskie i obywatele oczekują reformy Unii Europejskiej, ale reforma ta nie może być zbyt gwałtowna, nie może burzyć tożsamości narodów, powinna lepiej odpowiadać na potrzeby obywateli.</u>
          <u xml:id="u-116.4" who="#RadosławSikorski">Traktat z Lizbony, o którym dzisiaj mówimy, powstał w atmosferze kryzysu idei leżących u podstaw Unii Europejskiej. Dość przypomnieć, że po odrzuceniu traktatu konstytucyjnego w referendach we Francji i w Niderlandach w 2005 r. kasandryczne głosy wieszczące kres integracji europejskiej słychać było niemal w całej Europie. Te bolesne doświadczenia były Unii Europejskiej potrzebne. Przypomniały wizjonerom i zwolennikom koncepcji federalistycznej, że wspólna Europa nie powstaje w próżni, że jej podstawą są państwa narodowe z własną tożsamością historyczno-kulturową oraz silnymi tradycjami konstytucyjnymi.</u>
          <u xml:id="u-116.5" who="#RadosławSikorski">Przezwyciężenie kryzysu w pracach nad reformą traktatową nastąpiło w ubiegłym roku za sprawą determinacji przywódców państw członkowskich dążących do osiągnięcia kompromisu, który łączy potrzebę usprawnienia funkcjonowania Unii Europejskiej z poszanowaniem interesów suwerennych państw narodowych.</u>
          <u xml:id="u-116.6" who="#RadosławSikorski">W tym miejscu pragnę podkreślić aktywną rolę prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pana Lecha Kaczyńskiego w doprowadzeniu do uzgodnienia kompromisu podczas przełomowego szczytu Rady Europejskiej w dniach 21–23 czerwca ubiegłego roku. Chciałbym przypomnieć, że ostateczny kształt traktatu z Lizbony, który dzisiaj mogę Wysokiej Izbie zaprezentować, to wynik prac poprzedniego rządu z premierem Jarosławem Kaczyńskim na czele.</u>
          <u xml:id="u-116.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-116.8" who="#RadosławSikorski"> Docenić należy stanowcze zabieganie o uwzględnienie polskich postulatów przez naszych europejskich partnerów.</u>
          <u xml:id="u-116.9" who="#RadosławSikorski">Nie wolno też zapomnieć, że traktat z Lizbony zawiera wiele korzystnych z punktu widzenia Polski zapisów. Obecny rząd przedstawia do ratyfikacji wynik pracy swoich poprzedników, wyrażając szacunek i uznanie dla skutecznych zabiegów o interes Polski oraz dla poczucia europejskiej współodpowiedzialności za dobro wspólne, jakim jest dla wszystkich państw członkowskich Unia Europejska. Platforma Obywatelska wspierała krytycznie ten proces, pozostając przez cały ten okres w opozycji, zaś Polskie Stronnictwo Ludowe współkształtowało go zarówno jako członek koalicji rządowej, jak i partia opozycyjna.</u>
          <u xml:id="u-116.10" who="#RadosławSikorski">Traktat z Lizbony jest pierwszym traktatem europejskim, w opracowaniu którego Polska brała udział jako pełnoprawny członek Unii Europejskiej. Wyłoniony po październikowych wyborach parlamentarnych rząd Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego zaakceptował uzyskany wynik negocjacji i wyraził zgodę na złożenie przez prezesa Rady Ministrów oraz ministra spraw zagranicznych podpisów pod traktatem podczas ceremonii w Lizbonie w dniu 13 grudnia ubiegłego roku.</u>
          <u xml:id="u-116.11" who="#RadosławSikorski">Pomyślne zakończenie procesu ratyfikacyjnego i wejście w życie traktatu z Lizbony niesie ze sobą nadzieję na trwałe przezwyciężenie kryzysu politycznego w Unii Europejskiej. W toku wieloletnich debat nad reformą zdefiniowano wiele poważnych wyzwań odnoszących się do kształtu ustrojowego Unii, ekonomicznego kierunku rozwoju integracji, przyszłego znaczenia i roli Unii na arenie międzynarodowej w dobie globalizacji polityki, a także do kontynuacji procesu rozszerzenia, do reformy systemu podejmowania decyzji oraz podziału kompetencji między instytucjami unijnymi i państwami członkowskimi.</u>
          <u xml:id="u-116.12" who="#RadosławSikorski">Zdiagnozowanie tych problemów w połączeniu z kryzysem zaufania społecznego w wielu państwach starej Unii przypadło na okres następujący bezpośrednio po przystąpieniu Polski i innych państw regionu do Unii Europejskiej w 2004 r. Wypracowanie wyważonych, uwzględniających stanowisko Polski odpowiedzi na te wyzwania stanowiło w ostatnich latach priorytet polskiej polityki zagranicznej.</u>
          <u xml:id="u-116.13" who="#RadosławSikorski">W imieniu rządu wyrażam przekonanie, że postanowienia traktatu z Lizbony w znacznej mierze wychodzą naprzeciw naszym oczekiwaniom, co uzasadnia tezę o zgodności nowych rozwiązań traktatowych z polskim interesem narodowym.</u>
          <u xml:id="u-116.14" who="#RadosławSikorski">Należy wyraźnie podkreślić, że traktat z Lizbony nie jest, wbrew niektórym twierdzeniom, kopią traktatu konstytucyjnego. Nie jest także traktatem rewolucyjnym, brak w nim innowacji na miarę ustanowienia jednolitego rynku czy wprowadzenia wspólnej waluty euro. To były istotne decyzje, które przestawiały proces integracji na inne tory. Podobnych fundamentalnych innowacji w traktacie z Lizbony nie ma. Jest on klasycznym traktatem rewizyjnym, w odróżnieniu od odrzuconego w referendach w 2005 r. przez społeczeństwa Francji i Niderlandów traktatu konstytucyjnego. Ta odmienność od traktatu konstytucyjnego to nie tylko rezygnacja z symboli państwowych Unii Europejskiej, nie tylko zmiana nazw niektórych instytucji, ale przede wszystkim jasne określenie, że Unia Europejska jest nadal organizacją międzynarodową ze swoją osobowością prawną zakorzenioną w woli państw członkowskich i w traktatach przez nie ratyfikowanych. Pragnę podkreślić, że w ten sposób traktat z Lizbony to krok przeciwko nadaniu Unii cech państwa lub superpaństwa, co zaprzecza tezom o utracie suwerenności przez kraje członkowskie.</u>
          <u xml:id="u-116.15" who="#RadosławSikorski">Wartości nowego traktatu należy doszukiwać się przede wszystkim w zmianach o charakterze ewolucyjnym. Sam fakt osiągnięcia kompromisu w sprawie reformy traktatowej po wieloletniej, obfitującej w spory debacie ukazał wolę zgodnego działania poszerzonej Unii Europejskiej i gotowość zmierzenia się z globalnymi wyzwaniami stojącymi przed Europą. Unia Europejska wzmocniona rozwiązaniami traktatu z Lizbony będzie w stanie skuteczniej podejmować wyzwania o charakterze międzynarodowym. W mojej ocenie zdolność do zacieśniania partnerskiego dialogu z głównymi partnerami zewnętrznymi czy zaangażowanie na rzecz kształtowania perspektywy akcesyjnej dla państw Bałkanów Zachodnich i Europy Wschodniej staną się jednymi z istotniejszych mierników skuteczności działania zreformowanej Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-116.16" who="#RadosławSikorski">Wysoka Izbo! Traktat z Lizbony wprowadza wiele istotnych zmian ustrojowych w Unii: przekształca ją w jednolitą organizację międzynarodową, zastępując system filarowy jednolitym systemem prawnym, precyzuje i wyjaśnia zakres kompetencji powierzonych Unii Europejskiej oraz lepiej rozgranicza kompetencje Unii i jej państw członkowskich, wychodzi tym samym naprzeciw obawom o niekontrolowany proces przejmowania przez europejskie instytucje kolejnych kompetencji państw członkowskich. W szczególności w odniesieniu do kompetencji dzielonych stwierdza, że: „w sytuacji, gdy Unia prowadzi działania w pewnej dziedzinie, zakres wykonywania tych kompetencji obejmuje wyłącznie elementy regulowane przedmiotowym aktem Unii, w związku z czym nie obejmuje całej dziedziny”. Zapisano również, że „kompetencje nieprzyznane Unii w traktatach należą do państw członkowskich”. Co nie mniej ważne, kwestia bezpieczeństwa narodowego została wyraźnie zastrzeżona do zakresu wyłącznej odpowiedzialności państw.</u>
          <u xml:id="u-116.17" who="#RadosławSikorski">Na podkreślenie zasługuje reforma systemu podejmowania decyzji w Radzie, której kształt jest w znacznej mierze wynikiem realizacji polskich postulatów. Docelowo system podejmowania decyzji ma opierać się na zasadzie podwójnej większości wraz z mechanizmem z Joaniny, a zatem faktycznie do 31 marca 2017 r. w mocy pozostaje system głosowania przewidziany w traktacie z Nicei. Daje to Polsce lepszą pozycję instytucjonalną w ramach Unii Europejskiej niż system docelowy. Traktat przewiduje również zwiększenie liczby obszarów objętych w Radzie procedurą podejmowania decyzji większością kwalifikowaną kosztem jednomyślności, którą zastrzeżono dla spraw najważniejszych.</u>
          <u xml:id="u-116.18" who="#RadosławSikorski">Należy podkreślić, że zmiany wprowadzone w traktacie z Lizbony nie są jednokierunkowe. Prowadzą one także do wzmocnienia roli państw w ramach Unii. Szczególnym tego wyrazem - w imię umocnienia legitymacji demokratycznej Unii Europejskiej - jest zwiększenie roli parlamentów narodowych, zwłaszcza przy monitorowaniu respektowania zasady pomocniczości. Przyznane parlamentom narodowym na mocy nowego traktatu uprawnienie do tzw. żółtej kartki wzmacnia ich rolę w procesie podejmowania decyzji, nadaje im nowe znaczenie, pozwalając w większym stopniu wpływać na podejmowanie decyzji w Radzie i w Parlamencie Europejskim.</u>
          <u xml:id="u-116.19" who="#RadosławSikorski">Wśród istotnych zmian wprowadzonych w tekście nowego traktatu należy wymienić wzmocnienie roli Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych, o czym już była mowa. Dzięki temu zwiększy się kontrola demokratyczna w Unii. Traktat lizboński zwiększy także liczbę obszarów polityki, w których Parlament Europejski, wybierany w wyborach bezpośrednich przez obywateli, będzie zatwierdzał akty prawne wspólnie z Radą składającą z ministrów państw członkowskich. Mówię tu o procedurze tzw. współdecyzji.</u>
          <u xml:id="u-116.20" who="#RadosławSikorski">Po raz pierwszy parlamenty narodowe uznano za integralną część demokratycznej struktury Unii Europejskiej. Postanowienia traktatu pozwolą im w większym stopniu uczestniczyć w pracach Unii, w szczególności będą one mogły odgrywać rolę strażników zasady pomocniczości, o czym już wspomniałem. Wzmocnienie roli parlamentów to pośrednio wzmocnienie roli obywateli. Warto dodać, że po raz pierwszy w historii obywatele Europy zaproszeni zostali do bezpośredniego zwracania się ze swoimi sprawami do instytucji unijnych. Milion osób, będących obywatelami znacznej liczby państw członkowskich, będzie mogło zwrócić się z własnej inicjatywy bezpośrednio do Komisji o zgłoszenie projektu aktu prawnego w sprawach podlegających kompetencjom Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-116.21" who="#RadosławSikorski">Za istotne zmiany instytucjonalne należy uznać ustanowienie dwóch nowych funkcji: stałego przewodniczącego Rady Europejskiej oraz wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Traktat przewiduje również powołanie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, czyli rodzaju służby dyplomatycznej Unii, która będzie wspomagać działania wysokiego przedstawiciela. Służba ta ma składać się z delegowanych urzędników Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji Europejskiej oraz dyplomatów delegowanych przez państwa członkowskie, w tym Polskę. Mogę Wysoką Izbę zapewnić, że już rozpoczęliśmy przygotowania do przedstawienia naszych polskich kandydatów do tej służby.</u>
          <u xml:id="u-116.22" who="#RadosławSikorski">Wprowadzane przez traktat z Lizbony reformy, tworzące podstawę dla dalszego rozwoju wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony, nie podważają szczególnego, międzyrządowego charakteru współpracy w tym zakresie, zapewniając utrzymanie zasadniczych kompetencji przez państwa członkowskie. Polityka zagraniczna Unii Europejskiej będzie taka, jaką ustalą państwa członkowskie. Na dodatek to ustalenie ma być jednomyślne, a więc nie może być pominięty interes żadnego z członków.</u>
          <u xml:id="u-116.23" who="#RadosławSikorski">Zgodnie z polskim postulatem do traktatu wpisano klauzulę solidarności energetycznej, stwierdzając, że wspólna polityka energetyczna Unii Europejskiej powinna być realizowana w duchu solidarności między państwami członkowskimi. Wśród celów tej polityki wymieniono m.in. zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii, wspieranie rozwoju nowych i odnawialnych form energii oraz wzajemnych połączeń między sieciami energetycznymi. To bardzo ważne postanowienia, które wypełnione treścią pozwolą nam w przyszłości lepiej zadbać o nasze polskie i wspólne unijne interesy, chociażby w zakresie bezpieczeństwa energetycznego, dostaw gazu i ropy naftowej. Solidarność jako zasada polityki została również wymieniona w odniesieniu do obszaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych.</u>
          <u xml:id="u-116.24" who="#RadosławSikorski">Naprzeciw polskim oczekiwaniom, formułowanym m.in. przez Episkopat Polski, wychodzi traktatowe podkreślenie poszanowania statusu prawnego kościołów i związków wyznaniowych oraz obowiązek prowadzenia z nimi regularnego dialogu. W imię postulowanego przez Polskę odwołania do wartości leżących u podstaw procesu integracji europejskiej do preambuły traktatu o Unii Europejskiej przeniesiono z traktatu konstytucyjnego motyw jego preambuły nawiązujący do dziedzictwa religijnego Europy: „Inspirowani kulturowym, religijnym i humanistycznym dziedzictwem Europy, z którego wynikają powszechne wartości, stanowiące nienaruszalne i niezbywalne prawa człowieka, jak również wolność, demokracja, równość oraz państwo prawa”.</u>
          <u xml:id="u-116.25" who="#RadosławSikorski">Wysoka Izbo! Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej jest dokumentem doniosłej wagi z zakresu ochrony praw człowieka, będącej podstawowym elementem nowoczesnego państwa prawa. Jej stworzenie było wyrazem woli państw członkowskich, aby także Unia dysponowała mechanizmem ochrony praw człowieka i obywatela. Taką decyzję podjęto już w 1999 r. Karta Praw Podstawowych została po raz pierwszy proklamowana w dniu 7 grudnia 2000 r. w Nicei, przez trzy instytucje Unii Europejskiej: Parlament, Radę oraz Komisję Europejską, w związku z przyjęciem traktatu z Nicei. Do tej pory w Unii Europejskiej funkcjonuje ona jako deklaracja polityczna. Karta Praw Podstawowych, zgodnie ze zmodyfikowanym art. 6 traktatu o Unii Europejskiej, będzie miała dla wszystkich państw członkowskich, w tym także dla Polski, obowiązującą moc prawną. Zasady, prawa i wolności w niej zapisane w zdecydowanej większości nie są nowe, ponieważ od dawna są obecne zarówno w prawie międzynarodowym, jak i w porządkach prawnych państw członkowskich. Większość jej zapisów znajduje swoje odbicie także w polskiej konstytucji i postanowieniach ratyfikowanych umów międzynarodowych, których jesteśmy stroną.</u>
          <u xml:id="u-116.26" who="#RadosławSikorski">Postanowienia Karty Praw Podstawowych mają zastosowanie w odniesieniu do instytucji i organów Unii oraz do państw członkowskich, ale wyłącznie w takim zakresie, w jakim stosują one prawo wspólnotowe. Karta nie ustanawia żadnej nowej kompetencji ani zadań dla Wspólnoty lub Unii, określonych w traktatach. Duża część uregulowań zawartych w Karcie Praw Podstawowych jest zbieżna z postanowieniami europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Nowość stanowią prawa wynikające z rozwoju nauki, z postępu technicznego i związanych z nimi zagrożeń, na przykład zakaz klonowania reprodukcyjnego istot ludzkich, czy też ochrona środowiska naturalnego. Karta przyznaje także szeroki zakres praw różnym grupom społecznym, na przykład osobom starszym, pracownikom, przedsiębiorcom, konsumentom, petentom administracji unijnej i krajowej. Zawiera również katalog praw związanych bezpośrednio z funkcjonowaniem Unii Europejskiej, na przykład prawo do uczestniczenia w wyborach lokalnych czy prawo petycji do Parlamentu Europejskiego.</u>
          <u xml:id="u-116.27" who="#RadosławSikorski">Objęcie Polski protokołem w sprawie stosowania Karty Praw Podstawowych wobec Polski i Zjednoczonego Królestwa ma na celu zabezpieczenie przed ewentualną rozszerzającą interpretacją karty i nie ma wpływu na jej moc wiążącą. Protokół nie zawiera żadnych stwierdzeń dotyczących nieważności karty, lecz jedynie ogranicza dopuszczalność orzekania przez sądy unijne i krajowe na podstawie karty o naruszeniu niektórych praw w niej zawartych, potwierdzając tym samym konieczność szanowania krajowego standardu ochrony praw podstawowych. Analizy nie dają podstaw do przypuszczeń, że protokół mógłby prowadzić do ograniczania praw związkowych lub pracowniczych. Niemniej w celu rozwiania wątpliwości, które mogłyby wynikać z faktu objęcia Polski postanowieniami protokołu, Polska złożyła jednostronną deklarację o charakterze pozytywnym. Podkreślono w niej wypełnianie przez nasz kraj wszystkich standardów zawartych w porządku prawnym Unii Europejskiej w zakresie praw socjalnych.</u>
          <u xml:id="u-116.28" who="#RadosławSikorski">Pragnę podkreślić, że rząd nie zamierza wycofywać się z przyjętych zobowiązań międzynarodowych, w tym wynikających z omawianego protokołu. Może to być przedmiotem przyszłych reform traktatowych, które będą także podlegały procedurom ratyfikacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-116.29" who="#RadosławSikorski">Wzorem znacznej liczby państw członkowskich rząd polski w ramach procedury ratyfikacji traktatu z Lizbony przesłał do wiadomości parlamentu Kartę Praw Podstawowych. Takie podejście pozwoli wystarczająco dobitnie wyrazić wolę Polski uczestniczenia w ciągłym rozwijaniu europejskiego systemu ochrony praw człowieka, jak również uniknąć problemów związanych z charakterem prawnym karty, które wystąpiłyby w przypadku jej ratyfikacji.</u>
          <u xml:id="u-116.30" who="#RadosławSikorski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jak słusznie wskazał jeden z architektów polskiej polityki zagranicznej po odzyskaniu niepodległości w 1989 r. prof. Krzysztof Skubiszewski, mój poprzednik: „Ze względu na swe bezpieczeństwo i budowanie swej mocnej pozycji w Europie Polska ma interes w istnieniu i działaniu silnej oraz dobrze funkcjonującej Unii Europejskiej”.</u>
          <u xml:id="u-116.31" who="#RadosławSikorski">Obecny rząd wyraża przekonanie, że w długofalowym interesie Polski jest przynależność do takiej Unii Europejskiej, która dysponuje skutecznymi instrumentami dla podejmowania działań na arenie międzynarodowej odnoszących się do sfery stosunków zewnętrznych Unii.</u>
          <u xml:id="u-116.32" who="#RadosławSikorski">Nowe rozwiązania traktatowe tworzą dogodne ramy do umacniania roli Unii Europejskiej jako globalnego aktora w stosunkach międzynarodowych. Dotychczas Unia nie była w stanie samodzielnie opanować groźnych kryzysów, nawet w swoim bezpośrednim sąsiedztwie, czego dowiódł kryzys bałkański w latach 90. Bogatsi o te doświadczenia chcemy zacieśniać współpracę w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, zwiększać europejskie zdolności obronne i zdolności do reagowania kryzysowego. Zależy nam na umacnianiu tożsamości politycznej Unii. Tylko w ten sposób możemy przyczynić się do pogłębienia partnerstwa Europy z innymi regionami i z innymi mocarstwami. Silna i świadoma swojego potencjału Unia Europejska będzie w stanie prowadzić równorzędny, uwzględniający interesy swoich członków dialog ze wszystkimi, nawet najpotężniejszymi partnerami międzynarodowymi.</u>
          <u xml:id="u-116.33" who="#RadosławSikorski">Kompromis wokół traktatu z Lizbony stawia w nowym świetle dyskusję na temat przyszłości procesu rozszerzania Unii. Nieaktualnym staje się argument przeciwników o potrzebie wyhamowania lub nawet zakończenia procesu poszerzania Unii Europejskiej z uwagi na jej kryzys instytucjonalny. Wbrew katastroficznym wizjom, jakie roztaczano na początku lat dziewięćdziesiątych, akcesja państw naszego regionu nie doprowadziła do paraliżu Unii. Proces jej rozszerzania należy w dalszym ciągu postrzegać jako proces polityczny, skutecznie wspierający procesy transformacji ustrojowej i społeczno-ekonomicznej w państwach sąsiedzkich. W obliczu niechętnych rozszerzeniu nastrojów społecznych w wielu państwach Europy utrzymanie perspektyw akcesyjnych dla państw Europy Wschodniej oraz Południowo-Wschodniej uważać należy za nasz dziejowy obowiązek i jednocześnie wyzwanie. Wielokrotnie Polska podkreślała, że należy stworzyć jasną europejską perspektywę w szczególności dla Ukrainy, która ma prawo oczekiwać - nawet jeżeli to się nie stanie w najbliższej przyszłości - stowarzyszenia, a następnie członkostwa w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-116.34" who="#RadosławSikorski">W obliczu nowych rozwiązań traktatowych, takich jak poszerzenie zakresu podejmowania decyzji większością kwalifikowaną czy wzmocnienie kompetencji Unii Europejskiej w polityce zagranicznej, przed Polską stanie wyzwanie umiejętnego poszukiwania sojuszy wśród pozostałych państw członkowskich dla uzyskania zgodnych z naszymi interesami decyzji. W kategoriach wyzwania należy też postrzegać konieczność ukształtowania dobrej współpracy z nowymi instytucjami, ze stałym przewodniczącym Rady Europejskiej oraz z nowym wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-116.35" who="#RadosławSikorski">Wejście w życie traktatu z Lizbony wpłynie na model sprawowania prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Traktat utrwala system sprawowania prezydencji przez trzy państwa członkowskie, w ramach którego państwa te są zobowiązane ściśle współpracować ze sobą celem wytyczania priorytetów i realizacji uzgodnionego programu działań. Polska będzie sprawować prezydencję w drugim półroczu 2011 r. jako pierwsza w ramach trójki z Danią i z Cyprem. Pełne implikacje tej zmiany będą widoczne dopiero po doświadczeniach Republiki Czeskiej i Szwecji, które będą sprawować przewodnictwo w 2009 r.</u>
          <u xml:id="u-116.36" who="#RadosławSikorski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Niezmiennie od czasu odzyskania przez Polskę suwerenności w 1989 r. podstawą polityki zagranicznej naszego państwa pozostaje interes narodowy i racja stanu. Rozumiemy to również jako nakaz dobrego i przyjaznego współdziałania z partnerami w celu realizacji wspólnych celów i w duchu wzajemnego poszanowania. Oparcie polityki na założeniach, które nie podlegają koniunkturalnym zmianom, sprzyja ciągłości polskiej polityki zagranicznej. Jesienią 1989 r. rząd pana premiera Tadeusza Mazowieckiego wystąpił z inicjatywą stowarzyszenia Polski ze Wspólnotami Europejskimi, dostrzegając konieczność trwałego zakotwiczenia wolnej i demokratycznej Polski w Europie. Tak jak wtedy, tak i dzisiaj racja stanu Polski nakazuje, by decyzje z zakresu polityki zagranicznej utrwalały bezpieczeństwo państwa, wspierały gospodarczy i cywilizacyjny rozwój społeczeństwa oraz umacniały pozycję naszego kraju na arenie międzynarodowej. W moim głębokim przekonaniu przyjęcie traktatu z Lizbony wpisze się w ten nurt myślenia i będzie konsekwencją wyborów podejmowanych przez Polaków i władze Rzeczypospolitej w ostatnich kilkunastu latach.</u>
          <u xml:id="u-116.37" who="#RadosławSikorski">Kończąc, pragnę podkreślić, że rząd Donalda Tuska z zadowoleniem odnotowuje utrzymywanie się wysokiego stopnia poparcia społecznego dla członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Rozumiemy to jako zachętę dla sił politycznych w Sejmie, dla wszystkich sił politycznych w Sejmie, do poparcia ratyfikacji traktatu z Lizbony. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-116.38" who="#komentarz">(Długotrwałe oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#BronisławKomorowski">Bardzo dziękuję, panie ministrze. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#BronisławKomorowski">Sejm ustalił w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego podział czasu pomiędzy kluby, w zależności od ich wielkości, w granicach od 107 do 19 minut, to jest debatę średnią.</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#BronisławKomorowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#BronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu pana posła Zbigniewa Chlebowskiego, który wystąpi w imieniu klubu Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#ZbigniewChlebowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Spotykamy się dzisiaj w historycznym dniu. Sejm rozpoczyna procedurę ratyfikacyjną w stosunku do traktatu, który w sposób istotny zmieni sposób funkcjonowania Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#ZbigniewChlebowski">Wstąpienie Polski do Unii Europejskiej 1 maja 2004 r. na mocy ówczesnego traktatu akcesyjnego było realizacją marzeń Polaków o wspólnej Europie, gwarantującej bezpieczeństwo i stabilność naszego kraju, a także całego regionu. Podstawą solidarności i wspólnoty europejskiej jest nie tylko wspólna historia oraz dziedzictwo chrześcijaństwa, antyku, oświecenia, lecz także konieczność uniknięcia zagrożeń niesionych przez nowoczesność i globalizację. W epoce ponadnarodowych zagrożeń, rosnącego znaczenia współpracy gospodarczej i konieczności podjęcia wspólnych wysiłków na rzecz ochrony środowiska naturalnego oraz wspólnych badań naukowych nie ma alternatywy dla wspólnej Europy. Żadne z europejskich państw narodowych, których zasięg oddziaływania jest ograniczony wąskimi granicami ich terytoriów, a siły wyznaczane przez malejącą liczbę obywateli, skąpe zasoby naturalne i wymianę handlową, nie jest w stanie sprostać wyzwaniom nowoczesnego świata, globalnej gospodarce, zagrożeniom ze strony terroryzmu, zorganizowanej przestępczości, zatruciu środowiska naturalnego, efektowi cieplarnianemu, kurczeniu się zasobów energii. Najnowsze badania dowodzą, że Polacy doskonale zdają sobie z tego faktu sprawę. Ponad 70% naszych rodaków uważa członkostwo w Unii Europejskiej za dobrą rzecz, a poparcie tak naprawdę jest niezależne od przynależności partyjnej. Niemal wszyscy jesteśmy euroentuzjastami i jest to najsilniejsze poparcie dla Unii w Europie.</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#ZbigniewChlebowski">Polacy oczekują od Unii pomocy w skutecznej walce z przestępczością, współpracy na polu energetyki i rozwiązywania problemów społecznych, okazywania solidarności z biedniejszymi regionami i prowadzenia wspólnej europejskiej polityki zagranicznej. Dla wielu z nas, dla wielu Polaków, ludzi młodych oznacza ona większe szanse na znalezienie pracy, kształcenie się i nawiązanie kontaktów z europejskimi rówieśnikami. Musimy jednak pamiętać o słowach Roberta Schumana, który w swojej deklaracji zastrzegł, że Europa nie powstanie od razu ani też w całości - będzie powstawała przez konkretne realizacje. Europa to nie tylko obietnica korzyści i droga rozwoju, lecz także zadanie, wyzwanie dla przyszłości. Wstąpienie do Unii było realizacją marzeń Polaków o wspólnej Europie i jestem przekonany, że Polacy, świadomi ogromnej wartości tego daru, są gotowi wziąć na siebie odpowiedzialność i zobowiązania, które on ze sobą niesie.</u>
          <u xml:id="u-118.3" who="#ZbigniewChlebowski">Unia Europejska potrzebuje dziś modernizacji i reform, aby w pełni wykorzystać swój potencjał, zwiększony w efekcie procesu rozszerzenia. Równocześnie przed Unią Europejską pojawiły się nowe wyzwania. Sprostanie im możliwe będzie tylko w drodze wspólnego, efektywnego działania. Podstawy do lepszej współpracy w tym zakresie przewiduje traktat z Lizbony, o którego ratyfikacji przez Polskę dziś mówimy. Traktat podpisany 13 grudnia 2007 r. przez przywódców państw Unii Europejskiej zakończył kilkuletnie dyskusje na temat reformy instytucjonalnej. Z punktu widzenia Polski poparcie dla traktatu stanowi logiczne zwieńczenie i naturalne następstwo uzyskania w 2004 r. członkostwa w Unii Europejskiej, jest też przejawem naszego świadomego i pełnoprawnego uczestnictwa w procesie integracji kontynentu.</u>
          <u xml:id="u-118.4" who="#ZbigniewChlebowski">W trakcie burzliwej dyskusji w ostatnich latach idea konstytucji europejskiej nie znalazła akceptacji we wszystkich państwach członkowskich. Próba przyjęcia konstytucji w referendum zakończyła się fiaskiem. Ostatecznie wypracowany dokument to kompromis odzwierciedlający pewien wspólny sposób myślenia Unii Europejskiej, wszystkich 27 państw członkowskich. Dla Polski jest niezwykle ważne, aby Unia Europejska, zreformowana poprzez traktat z Lizbony, pozostała organizacją spójną i solidarną. W polskim interesie narodowym leży, aby organizacja, której jesteśmy członkiem, działała sprawnie i umożliwiała nam realizację naszych dążeń i celów.</u>
          <u xml:id="u-118.5" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat z Lizbony nie wprowadza radykalnych zmian w funkcjonowaniu Unii Europejskiej. To właśnie ewolucyjny charakter integracji europejskiej jest jednym z czynników, które przyczyniły się do jej sukcesu. Poszczególne instytucje zachowają swoje dotychczasowe funkcje. Utrzymane zostaną podstawowe zasady regulujące stosunki między państwami członkowskimi a Unią oraz poszczególnymi instytucjami, zasady tworzenia, obowiązywania i stosowania unijnego prawa. Jednocześnie w traktacie zaproponowano wiele ważnych i potrzebnych rozwiązań, które w założeniu mają przyczynić się do lepszego wywiązywania się Unii ze swoich zadań i spełniania oczekiwań obywateli.</u>
          <u xml:id="u-118.6" who="#ZbigniewChlebowski">Najważniejsze cele, jakie realizuje traktat, to przede wszystkim stworzenie podstaw do efektywniejszego działania instytucji europejskich, zwiększenie demokracji poprzez wzmocnienie roli Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych oraz bez wątpienia wzmocnienie pozycji międzynarodowej Unii Europejskiej. Równolegle podjęto wiele szczegółowych inicjatyw mających lepiej wyposażyć Unię po to, aby sprostała wyzwaniom, jakie stoją przed naszym kontynentem także w wymiarze globalnym. Ich realizacja pomoże Unii Europejskiej lepiej chronić interesy swoich obywateli w codziennym działaniu.</u>
          <u xml:id="u-118.7" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat z Lizbony mówi o tym, że Unia jest odzwierciedleniem woli państw członkowskich i ich obywateli, od których czerpie swoje kompetencje. Warto podkreślić, że w traktacie przeprowadzony został wyraźny podział kompetencji pomiędzy Unię Europejską a państwa członkowskie, co pozwoli obywatelom lepiej zrozumieć, kto się czym zajmuje.</u>
          <u xml:id="u-118.8" who="#ZbigniewChlebowski">Unia musi szanować równość państw członkowskich, którą gwarantuje traktat. Powinna również szanować tożsamość narodową swoich państw, w tym związaną z samorządem lokalnym i regionalnym. Musi także szanować podstawowe funkcje państwa, w tym mające na celu zapewnienie integralności terytorialnej państwa, utrzymanie porządku publicznego oraz ochronę bezpieczeństwa narodowego.</u>
          <u xml:id="u-118.9" who="#ZbigniewChlebowski">Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy Unia i państwa członkowskie, przy pełnym wzajemnym poszanowaniu, udzielają sobie wsparcia przy wykonywaniu zadań wynikających z traktatu. Państwa z kolei ułatwiają wypełnianie zadań Unii. W tym kontekście warto wymienić i przywołać klauzulę solidarności zawartą w traktacie, która stanowi, że Unia i jej państwa członkowskie działają wspólnie w duchu solidarności, jeżeli którekolwiek państwo członkowskie stanie się obiektem ataku terrorystycznego, ofiarą klęski żywiołowej bądź katastrofy spowodowanej przez człowieka. Cieszę się, że z inicjatywy Platformy Obywatelskiej ówczesny rząd przedstawił postulat rozszerzenia klauzuli solidarności na bezpieczeństwo energetyczne i w trakcie negocjacji udało się ten postulat wpisać do traktatu.</u>
          <u xml:id="u-118.10" who="#ZbigniewChlebowski">W odniesieniu do stosunków między Unią Europejską a państwami członkowskimi traktat potwierdza i umacnia zasadę równości państw członkowskich, zasadę poszanowania tożsamości narodowej, zasadę lojalnej współpracy oraz zasadę poszanowania różnorodności kulturowej i językowej Europy.</u>
          <u xml:id="u-118.11" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym jeszcze raz podkreślić, że traktat nie zmienia podstawowej natury Unii Europejskiej, lecz wprowadza zmiany systemowe, instytucjonalne, odnoszące się do procesu decyzyjnego i poszczególnych polityk, dzięki którym Unia będzie silniejsza i bardziej efektywna. Nie przyniosą one szkody państwom członkowskim, a wręcz przeciwnie. Unia Europejska będzie uzupełniać działania państw członkowskich wówczas, gdy one same nie będą w stanie podołać realizacji swoich celów. Warte wyeksponowania jest to, że traktat zapewnia, jak się wydaje, równowagę pomiędzy elementami ponadnarodowymi a międzyrządowymi Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-118.12" who="#ZbigniewChlebowski">Usprawnienia traktatowe pozwolą Unii lepiej wdrażać swoją politykę mającą na celu zapewnienie wzrostu gospodarczego i konkurencyjności, poprawę zatrudnienia i warunków socjalnych, zwiększenie bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego, zapewnienie ochrony środowiska naturalnego i polepszenie warunków zdrowotnych, rozwój solidarności i spójności państw członkowskich, postęp naukowy i techniczny oraz poprawę zdolności Unii do działań na arenie międzynarodowej.</u>
          <u xml:id="u-118.13" who="#ZbigniewChlebowski">Wśród celów Unii wymienia się wysoce konkurencyjną społeczną gospodarkę rynkową, pełne zatrudnienie i postęp społeczny. Koordynacja polityki gospodarczej oraz zatrudnienia państw członkowskich leży w zakresie kompetencji Unii, co pozwala na ewentualną koordynację polityki socjalnej państw członkowskich. Trzeba podkreślić, że traktat lizboński pozwoli Unii utrzymać dotychczasowe osiągnięcia socjalne i robić dalsze postępy w tej dziedzinie, w pełni respektując prerogatywy krajowe.</u>
          <u xml:id="u-118.14" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat lizboński zawiera również klauzulę socjalną, zgodnie z którą należy uwzględniać kwestie socjalne takie jak wspieranie wysokiego poziomu zatrudnienia, odpowiednia ochrona socjalna czy walka z wykluczeniem społecznym. Znaczenie traktatu polega także na ułatwieniu lepszego funkcjonowania systemu zarządzania gospodarką. Traktat umacnia możliwości realizacji strategii lizbońskiej poprzez uznanie narzędzi służących otwartej metodzie koordynacji, w szczególności wytycznych, wskaźników, wymiany dobrych praktyk, dokonywania przeglądów i oceny.</u>
          <u xml:id="u-118.15" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat po raz pierwszy konkretyzuje turystykę jako politykę Unii Europejskiej. Nie ulega wątpliwości, że promowanie rozwoju przedsiębiorczości w turystyce może mieć również korzystny wpływ na polski sektor turystyczny, który wobec notowanego obecnie wyraźnego zwiększenia zainteresowania Polską i napływu turystów przeżywa dynamiczny rozwój.</u>
          <u xml:id="u-118.16" who="#ZbigniewChlebowski">W traktacie rozszerzono zakres polityki w dziedzinie badań i rozwoju technologicznego o przestrzeń kosmiczną, tworząc europejską przestrzeń badawczą. W obszarze sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa traktat lizboński ułatwi działania na szczeblu europejskim, umożliwiając zastosowanie prawie w każdej sytuacji tzw. metody wspólnotowej, to jest podejmowania decyzji na podstawie większości kwalifikowanej w następstwie przedstawienia przez Komisję wniosku. Będzie to wiązać się również ze wzmocnieniem roli Parlamentu Europejskiego, zwiększeniem kontroli demokratycznej ze strony parlamentów narodowych oraz nadzoru ze strony Trybunału Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-118.17" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat lizboński określa wspólne zasady i cele działań zewnętrznych Unii Europejskiej, którymi są demokracja, praworządność, powszechność i niepodzielność praw człowieka i podstawowych wolności, poszanowanie godności ludzkiej oraz zasady równości i solidarności. Większość przepisów dotyczących stosunków zewnętrznych zawartych w obowiązujących traktatach zostanie zebrana w jedną całość i włączona do traktatu lizbońskiego. Traktat z Lizbony powinien więc przyczynić się do umocnienia spójności i wyrazistości działań Unii Europejskiej na arenie międzynarodowej.</u>
          <u xml:id="u-118.18" who="#ZbigniewChlebowski">Z punktu widzenia Polski szczególnie istotne jest to, aby traktat umożliwił skuteczniejsze kształtowanie polityki sąsiedztwa Unii Europejskiej, a zwłaszcza polityki w stosunku do naszych wschodnich sąsiadów, w tym w sposób szczególny wobec Ukrainy i Białorusi.</u>
          <u xml:id="u-118.19" who="#ZbigniewChlebowski">Na mocy traktatu Unia zyskuje osobowość prawną, co powinno wzmocnić jej pozycję i lepiej realizować misję polegającą na utrwalaniu i wspieraniu europejskich wartości interesów na arenie międzynarodowej.</u>
          <u xml:id="u-118.20" who="#ZbigniewChlebowski">Unia będzie działać na arenie międzynarodowej skuteczniej i spójniej dzięki ustanowieniu urzędu wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który będzie jednocześnie pełnić funkcję wiceprzewodniczącego Komisji.</u>
          <u xml:id="u-118.21" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat wprowadza także szczególną podstawę prawną dla pomocy humanitarnej. Nacisk położony jest na stosowanie zasad prawa międzynarodowego oraz bezstronność, neutralność i brak dyskryminacji. Traktat przewiduje także utworzenie Europejskiego Ochotniczego Korpusu Pomocy Humanitarnej.</u>
          <u xml:id="u-118.22" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat również ustanawia stabilny system instytucjonalny: decyzje będą podejmowane szybciej i w bardziej przejrzysty sposób, wzmocniona zostanie kontrola demokratyczna, zwiększy się nacisk kładziony na podejmowanie decyzji na odpowiednim szczeblu. Obywatelom będzie łatwiej rozeznać się, kto za co odpowiada, oraz zrozumieć powody działania na szczeblu Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-118.23" who="#ZbigniewChlebowski">Wraz ze wzmocnieniem roli Parlamentu Europejskiego i parlamentów krajowych zwiększy się kontrola demokratyczna w Unii. Traktat zwiększy liczbę obszarów polityki, w których Parlament Europejski, wybierany w wyborach bezpośrednich przez obywateli, będzie zatwierdzał akty prawne wspólnie z Radą, składającą się z ministrów państw członkowskich.</u>
          <u xml:id="u-118.24" who="#ZbigniewChlebowski">Po raz pierwszy parlamenty narodowe, w tym i nasz Sejm, i nasz Senat, uznano za integralną część demokratycznej struktury Unii Europejskiej. Specjalne postanowienia traktatu pozwolą im, tzn. nam, posłom i senatorom, w większym stopniu uczestniczyć w pracach Unii Europejskiej. W szczególności będą one mogły odgrywać rolę „strażników” zasady pomocniczości. Parlamenty krajowe będą mogły interweniować na bardzo wczesnym etapie, zanim jeszcze dany wniosek legislacyjny zostanie szczegółowo przeanalizowany przez Parlament Europejski i Radę Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-118.25" who="#ZbigniewChlebowski">Także po raz pierwszy w historii Unii obywatele zaproszeni zostali do bezpośredniego zwracania się do Unii Europejskiej ze sprawami będącymi przedmiotem ich zainteresowania. Milion obywateli, będących obywatelami znacznej liczby państw członkowskich, będzie mógł zwrócić się z własnej inicjatywy bezpośrednio do Komisji w sprawie zgłoszenia projektu aktu prawnego w sprawach podlegających kompetencjom Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-118.26" who="#ZbigniewChlebowski">Traktat sankcjonuje okresowe uzgadnianie wieloletnich ram finansowych oraz wprowadza zmiany do unijnej procedury budżetowej. To jednak nadal państwa członkowskie pozostaną kluczowym decydentem w sprawach finansowych Unii. Nie wystarczy ustanowić traktatowych celów i wyznaczyć kierunków rozwoju poszczególnych polityk. Wypełnienie ich treścią zależy od gotowości państw członkowskich do wyposażenia Unii w niezbędne środki finansowe. Taką postawę Polska powinna reprezentować podczas trwającego obecnie przeglądu budżetu Unii Europejskiej: najpierw ustalenie celów i priorytetów na najbliższe lata, a następnie określenie środków niezbędnych do ich osiągnięcia.</u>
          <u xml:id="u-118.27" who="#ZbigniewChlebowski">Na mocy traktatu, co jest szalenie ważne, nadal stosowane będzie jednomyślne podejmowanie decyzji w Radzie w sprawach najistotniejszych: dotyczących polityki podatkowej, społecznej, zagranicznej i bezpieczeństwa, obronnej, systemu środków własnych, wieloletnich ram finansowych, negocjacji akcesyjnych, klauzuli elastyczności, rewizji traktatu, współpracy operacyjnej policji, celów strategicznych w stosunkach zewnętrznych. Jednomyślność Rady wymagana będzie także przy negocjowaniu i zawieraniu umów handlowych w dziedzinie kultury, własności intelektualnej, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, opieki społecznej, edukacji i zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-118.28" who="#ZbigniewChlebowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Traktat będzie podstawą do bardziej zdecentralizowanego i przejrzystego podejścia przy wdrażaniu polityki Unii Europejskiej, co zagwarantuje, że decyzje będą podejmowane jak najbliżej obywateli. Traktat wprowadza do ram prawnych Unii Europejskiej wymiar lokalny i regionalny oraz stanowi, że Unia musi szanować tożsamość krajową państw członkowskich, właściwą ich podstawowej strukturze, w tym samorządy lokalne i regionalne. Traktat po prostu uporządkuje podział władzy między Unią i państwami członkowskimi, stanowiąc, kto co robi. Zmniejszy się liczba „szarych obszarów”, co pozwoli ograniczyć chaos i niepewność przyszłości. Krótko mówiąc, pod rządami nowego traktatu Unia ma szansę na większą skuteczność i większą sprawność.</u>
          <u xml:id="u-118.29" who="#ZbigniewChlebowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na zakończenie chciałbym wyrazić mój niepokój wynikający z faktu, że politycy Prawa i Sprawiedliwości...</u>
          <u xml:id="u-118.30" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-118.31" who="#ZbigniewChlebowski">...próbują na nowo otworzyć dyskusję na temat traktatu, którego wynegocjowanie kilka miesięcy temu uznali za niewątpliwy sukces. Chciałbym bardzo wyraźne podkreślić, że podstawową zasadą prawa międzynarodowego jest zasada pacta sunt servanda. Traktat lizboński został wynegocjowany i podpisany przez prawomocnych przedstawicieli państwa polskiego. Na polskich władzach spoczywa obowiązek przeprowadzenia postępowania ratyfikacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-118.32" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym odwołać się do wypowiedzi twórcy, w dużej mierze, tego traktatu, pana prezydenta Lecha Kaczyńskiego.</u>
          <u xml:id="u-118.33" who="#komentarz">(Głos z sali: Przesada.)</u>
          <u xml:id="u-118.34" who="#ZbigniewChlebowski">To on stwierdził, że Polska w sprawie nowego traktatu wywalczyła wszystko, o co zabiegała. Cała reforma Unii Europejskiej zakończyła się sukcesem. Chciałbym również przypomnieć wypowiedź byłego premiera, pana Jarosława Kaczyńskiego, który w lipcu 2007 r. powiedział: Ja zagrożeń dla ratyfikacji traktatu nie widzę. Wynik osiągnięty przez nas jest bardzo, bardzo dobry. Chciałbym również zwrócić uwagę na to, że jeszcze w lutym br. były premier mówił: Możliwie jak najszybszą ratyfikację traktatu przez parlament trzeba przeprowadzić natychmiast.</u>
          <u xml:id="u-118.35" who="#ZbigniewChlebowski">Zwracam się zatem do wszystkich polityków siedzących na tej sali, żebyśmy potraktowali ratyfikację traktatu tak, że rzeczywiście jest to w interesie naszego narodu. Polska racja stanu dzisiaj nakazuje upoważnienie pana prezydenta do ratyfikacji traktatu zmieniającego. Stąd nasza gotowość - gotowość mojego klubu, klubu Platformy Obywatelskiej, do głosowania za przyjęciem rządowego projektu ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony. I również apel, z którym zwracam się do wszystkich pozostałych klubów parlamentarnych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-118.36" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#BronisławKomorowski">W imieniu klubu PiS głos zabierze pan poseł Jarosław Kaczyński.</u>
          <u xml:id="u-119.2" who="#komentarz">(Głosy z sali: Prawo i Sprawiedliwość.)</u>
          <u xml:id="u-119.3" who="#BronisławKomorowski">Tak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-119.4" who="#BronisławKomorowski">Głos zabierze pan premier poseł Jarosław Kaczyński.</u>
          <u xml:id="u-119.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JarosławKaczyński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Unia Europejska jest częścią europejskiej rzeczywistości, bardzo ważną częścią. Jest dzisiaj Europą polityczną. Nie dlatego, żeby wszystkie państwa europejskie do niej należały. Ale wszystkie państwa europejskie leżące w sferze, którą można zaliczyć do owej politycznej Europy, jeśli nawet nie należą do tej organizacji, zawierają z nią umowy, które nakazują im przestrzeganie bardzo wielu przepisów Unii Europejskiej, wnoszenie także pewnych opłat, stąd i my korzystamy z tzw. sum szwajcarskich czy norweskich. Te zobowiązania są traktowane i egzekwowane - mogłem to sprawdzić, kiedy pełniłem funkcję premiera - bardzo, ale to bardzo poważnie i bardzo skrupulatnie. To jest jeden fakt, do którego trzeba się odwołać.</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#JarosławKaczyński">Jest także fakt drugi. Otrzymanie statusu członkowskiego w Unii Europejskiej było przez kilkanaście lat celem polskiej polityki i był to cel szeroko popierany, ale chcę podkreślić, że to szerokie poparcie było wynikiem pewnego wysiłku, pewnej pracy, różnego rodzaju przedsięwzięć. Choć było także i spontaniczne poparcie społeczne. Był to cel akceptowany przez różne siły, przez polski Kościół katolicki. Był to cel zalecany do realizacji w tej sali, choć nie z tego miejsca, przez Ojca Świętego Jana Pawła II.</u>
          <u xml:id="u-120.2" who="#JarosławKaczyński">Kiedy otrzymaliśmy szansę wejścia do Unii, zostało przeprowadzone referendum. Wejście do Unii otrzymało także legitymację demokratyczną, mocną legitymację demokratyczną. Wszystkie badania społeczne, jakie dziś są przeprowadzane w naszym kraju, wskazują na bardzo wysoki poziom poparcia dla członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Każdy, kto dziś zastanawia się nad sprawą ostatecznej decyzji o ratyfikacji, musi to wziąć pod uwagę. My to bierzemy pod uwagę. Jednak są także i inne fakty, które w naszym przekonaniu też muszą być wzięte pod uwagę. Otóż istnieje w Polsce także wiele zjawisk, które składają się na nurt może nie tyle sprzeciwu, co pewnego sceptycyzmu i wątpliwości kiedyś wobec członkostwa w Unii Europejskiej, a dziś wobec tych wszystkich procesów, które wspólnie nazywamy pogłębieniem integracji. Wydaje mi się - i jest to przeświadczenie także mojej partii - że byłoby rzeczą nieroztropną niebranie tego pod uwagę. Byłoby to rzeczą nieroztropną, byłby to błąd, i to błąd podwójny. Z jednej strony byłby to błąd polityczny. Demokracja funkcjonuje na zasadzie decyzji większości, ale demokracja przyjmuje także zasadę przestrzegania praw mniejszości.</u>
          <u xml:id="u-120.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.4" who="#JarosławKaczyński"> Oczywiście nie w każdej sprawie, nie zawsze jest to możliwe. Ale jeśli chodzi o sprawy najbardziej podstawowe, najbardziej elementarne, to także zdanie grup, które są liczne - chodzi o miliony ludzi - ale nie są większościowe, powinno być jakoś uwzględniane. Posłużę się tutaj wyrażeniem, kiedyś używanym w polszczyźnie, dzisiaj już rzadko - powinny być obserwowane. Ale nie w tym znaczeniu, w którym tego wyrażenia używa się dzisiaj. I to jest kwestia polityczna.</u>
          <u xml:id="u-120.5" who="#JarosławKaczyński">Jest jednak także kwestia innego rodzaju, kwestia moralna. Byłby to bowiem także błąd moralny. Dlaczego? Otóż ci, którzy zgłaszają sprzeciw, a częściej deklarują wątpliwości, pewien stan niepewności, kierują się w ogromnej większości przypadków motywami wysokimi, motywami odnoszącymi się do naszej wspólnoty, motywami patriotycznymi i nie ma powodów sądzić, że przynajmniej w miażdżącej większości przypadków nie są to motywy szczere. Z jednej strony nigdy nie należy nad tego rodzaju motywami wielkich grup społecznych przechodzić do porządku dziennego, bo to jest właśnie godzenie w podstawy moralne funkcjonowania porządku społecznego, ale z drugiej strony warto też zauważyć, że w dzisiejszej Polsce patriotyzm jest towarem deficytowym. Na to też wskazują różne badania, w szczególności te odnoszące się do najmłodszych pokoleń. Dlatego należy się nad tymi wątpliwościami bardzo, ale to bardzo poważnie zastanowić. Należy także wziąć pod uwagę, że choć niekiedy biorą się one z błędu, z niewłaściwej interpretacji różnego rodzaju funkcjonowania unijnych instytucji czy jakichś antycypacji co do ich przyszłego funkcjonowania, to jednak są także w Unii Europejskiej zjawiska niepokojące. Pojawia się zjawisko powrotu do polityki hegemonistycznej. Pojawia się próba - niejedną taką próbę obserwowaliśmy - realizacji interesów partykularnych wielkich państw przez odwoływanie się do europejskości. Bo te państwa rzeczywiście jedną sztukę opanowały wspaniale: nie mówią o swoich interesach i bardzo często potępiają mniejszych, kiedy ci mówią o swoich interesach - mówią zawsze o Europie. Tylko że ta Europa to jest w gruncie rzeczy ich państwo, ich interes. Nie wolno tego nie brać pod uwagę.</u>
          <u xml:id="u-120.6" who="#JarosławKaczyński">Pojawia się także inna tendencja, nad którą trzeba się pochylić, zastanowić. Otóż różne mniejszościowe lobby forsują przemiany kulturowe, które służą tylko tym mniejszościom, które niekiedy w sposób radykalny podważają porządek społeczny, i to porządek społeczny w komórkach podstawowych - tych, na których oparte jest całe społeczeństwo, całe życie społeczne, socjalizacja przyszłych pokoleń. Mówię tutaj przede wszystkim o rodzinie. Grupy te mają tendencje - na razie nie jest to skuteczne - do wykorzystywania instytucji europejskich, w szczególności Parlamentu Europejskiego, właśnie do realizacji swoich celów.</u>
          <u xml:id="u-120.7" who="#JarosławKaczyński">Krótko mówiąc, są sprawy, o których warto mówić, ale są też przepisy, które, gdyby je zinterpretować w sposób daleko idący i pełen złej woli, mogłyby być wykorzystywane na przykład do ingerencji w te sprawy, które stanowią bardzo istotną część struktury życia publicznego i, można powiedzieć, tej elementarnej narodowej zgody w Polsce, a które dotyczą regulacji statusu Kościoła katolickiego, konkordatu, itd. Do takich przepisów można by się, powtarzam, działając ze złą wolą, a taka zła wola zdarza się w instytucjach międzynarodowych, odwołać. Dlatego jesteśmy głęboko przekonani, że dobre przeprowadzenie procesu ratyfikacji, bo chcemy tej ratyfikacji, zgodnie z tymi deklaracjami, które były tutaj wspominane, to takie, by uzyskać możliwie szerokie społeczne poparcie, możliwie zredukować spór, by doprowadzić do tego, że tylko grupy o rzeczywiście bardzo skrajnych poglądach, zdeklarowani anty-Europejczycy, są tacy w Polsce i nie ma w tym nic dziwnego, mogli mówić nie. To byłaby, szanowni państwo, kontynuacja przedsięwzięć, które prowadzono, o których już wspominałem. Ten pierwszy konsensus, ta pierwsza zgoda została wypracowana. Jesteśmy przekonani, że teraz bardzo szybko i bardzo łatwo, bo odwołując się do tego, co już było, do różnych działań, które podejmował Sejm poprzez swoje deklaracje, rząd poprzez swoje deklaracje, Trybunał Konstytucyjny poprzez swoją interpretację aktu akcesyjnego i sytuacji polskiego prawa, w szczególności ustawy zasadniczej, odwołując się do tego wszystkiego, można stworzyć sytuację, w której poziom sporu zostanie bardzo radykalnie obniżony, z ogromną korzyścią dla Polski i z ogromną korzyścią dla skuteczności naszego funkcjonowania w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-120.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.9" who="#JarosławKaczyński"> Zmiany w ustawie, które w stosownym momencie procedury legislacyjnej chcemy przedłożyć Wysokiej Izbie, zmierzają właśnie ku temu. Tam, panie marszałku, Wysoka Izbo, nie ma nic nowego, nic, czego by dotąd nie było.</u>
          <u xml:id="u-120.10" who="#komentarz">(Poseł Stefan Niesiołowski: To po co te zmiany?)</u>
          <u xml:id="u-120.11" who="#JarosławKaczyński">Tam jest odwołanie się do konstytucji, odwołanie się do orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, odwołanie się do dwóch deklaracji rządu. Tam jest odwołanie się do tych wszystkich zabiegów, które uznaliśmy, kiedyś wspólnie, za właściwe po to, by naszemu wejściu do Unii Europejskiej nadać właściwy kształt.</u>
          <u xml:id="u-120.12" who="#JarosławKaczyński">Są tam także inne elementy, też odwołujące się do faktów. Stwierdzenie, że nie została przyjęta konstytucja dla Europy jest stwierdzeniem faktu, ale taki fakt w ustawie ratyfikacyjnej oznacza bardzo mocną przesłankę dla wykładni tego wszystkiego, co wiąże się z traktatami. Tutaj dochodzimy do sprawy niezmiernie istotnej. Pan przewodniczący Chlebowski mówił o demokratyzacji Unii Europejskiej, odwołując się do nowych uprawnień parlamentu. Można by się spierać, czy tego rodzaju instytucja, jak Parlament Europejski, ma de facto charakter demokratyczny, bardzo wielu teoretyków demokracji powiedziałoby, że nie, bo brakuje tzw. współczynnika kulturowego, to jest elementarz. Ale można oczywiście mieć inne zdanie. Jednak chciałbym przypomnieć wobec tego Wysokiej Izbie fakty, które mają nieco inny charakter. Otóż przypomnę, a znowu mogę się tu odwołać do własnych doświadczeń, że jeśli się czegoś bano w trakcie rokowań nad traktatem, to bano się właśnie demokracji. Panicznie bano się referendum. Trzeba by więc wziąć pod uwagę także i drugą stronę medalu i powiedzieć: To nie jest konstytucja europejska, bo powinna ona uzyskać zgodę w referendach w krajach, w których takie referendum przeprowadzone po raz pierwszy przyniosło wynik negatywny. Bo inaczej musielibyśmy się pogodzić z tym, że mamy do czynienia z ogromnym nadużyciem, ze swego rodzaju oszustwem, jakiego klasa polityczna Europy dopuszcza się wobec własnych społeczeństw. Nigdy nie ośmieliłbym się sądzić, że tak jest, ale skoro tak nie jest, to o tym, że nie jest to konstytucja europejska, warto wspomnieć.</u>
          <u xml:id="u-120.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.14" who="#JarosławKaczyński">Warto też odwołać się do interpretacji, a nawet przepisów paktu, które mówią, że traktat nie naraża suwerenności państw narodowych, a jedynie w sposób bardziej precyzyjny, niż to było dotychczas, i niewątpliwie jest to jego zaleta, oddziela uprawnienia państwa od uprawnień Unii.</u>
          <u xml:id="u-120.15" who="#JarosławKaczyński">Wreszcie jest także jeszcze jedna sprawa, do której też nawiązywano. Bardzo dziękuję za wysoką ocenę prezydenta Rzeczypospolitej. Był kandydatem naszej partii, więc w jakimś sensie odnosimy to także do nas.</u>
          <u xml:id="u-120.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.17" who="#JarosławKaczyński"> Słyszałem, że obecny tutaj pan minister wspomniał i moją skromną osobę, też jestem z tego powodu bardzo wdzięczny. Ale, Wysoka Izbo, nasze osiągnięcia, przede wszystkim prezydenta, bo moja rola była naprawdę zupełnie minimalna...</u>
          <u xml:id="u-120.18" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ależ skąd.)</u>
          <u xml:id="u-120.19" who="#komentarz">(Głosy z sali: Nie, wcale nie...)</u>
          <u xml:id="u-120.20" who="#JarosławKaczyński">Serdecznie dziękuję, naprawdę jestem wdzięczny.</u>
          <u xml:id="u-120.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.22" who="#JarosławKaczyński">Moja rola była skromna, ale osiągnięcia dotyczyły pewnych bardzo konkretnych spraw - karty europejskiej, która, gdybyśmy ją w pełni przyjęli, byłaby rzeczywiście potencjalnych zagrożeniem dla naszych podstawowych interesów i w sferze odnoszącej się do porządku moralnego w Polsce, i w sferze odnoszącej się do porządku własnościowego. W istocie, Wysoka Izbo, chodzi tutaj tak naprawdę o sprawy bezpieczeństwa państwa. Jeśli ktoś mówi, że te zagrożenia są mało prawdopodobne, to można się z nim zgodzić, tylko trzeba pamiętać, że w polityce dotyczącej bezpieczeństwa państwa z natury rzeczy bierze się pod uwagę najczarniejsze scenariusze, taki jest charakter tej polityki. Gdyby ich nie brano pod uwagę, to polityka ta w ogóle nie miałaby żadnego sensu.</u>
          <u xml:id="u-120.23" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.24" who="#JarosławKaczyński"> Chodzi nam o to, żeby odstąpienie od tego, co zostało wynegocjowane - a nie możemy pominąć uchwały, którą był łaskaw podjąć Wysoki Sejm - mogło nastąpić tylko w formie właściwej dla ratyfikacji, czyli 2/3 w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-120.25" who="#JarosławKaczyński">Chodzi też o inne osiągnięcia. Joanina, sytuacja przejściowa w latach 2014–2017, to osiągnięcia bardzo istotne. Sądzę, jeżeli chodzi o Joaninę, że ciągle jeszcze niedocenione pozostaje to, jak bardzo wzmacnia to naszą pozycję. Ale w przepisach traktatu jest zawarta możliwość rezygnacji. Chodzi nam o to, żeby taka rezygnacja nie mogła być pochopna, nie mogła być decyzją, którą podejmuje jakiś zespół ludzi, bo wiadomo, że w każdej Radzie Ministrów jest jakiś zespół, który tak naprawdę decyduje, z jakichś doraźnych powodów. Chodzi o to, żeby to była decyzja rządu, Sejmu, Senatu i prezydenta.</u>
          <u xml:id="u-120.26" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.27" who="#JarosławKaczyński"> Krótko mówiąc, chodzi właśnie o te osiągnięcia. Osiągnięcia, panie przewodniczący Chlebowski, które pozwalały mi formułować sądy, do których był pan łaskaw się odwoływać. O to nam, Wysoka Izbo, chodzi. I uważamy, że działamy tu na korzyść interesów naszego kraju, że gwarantujemy podstawowe interesy naszego kraju, to po pierwsze. Po drugie, działamy w interesie kraju, spokoju społecznego i zgody, która w sprawach polityki zagranicznej, statusu Polski jest czymś niezwykle cennym. </u>
          <u xml:id="u-120.28" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.29" who="#JarosławKaczyński">Jeżeli nasze propozycje - oczywiście jesteśmy gotowi nad nimi dyskutować zgodnie z normalną procedurą parlamentarną - będą uwzględnione, to uznamy, że ratyfikacja jest zwykłą pragmatyczną decyzją w ramach praktycznej polityki, która ma określić, czy też ciągle na nowo określa naszą pozycję w świecie i co za tym idzie, w wielkiej mierze w Unii Europejskiej. Będzie to wtedy praktyczna decyzja.</u>
          <u xml:id="u-120.30" who="#komentarz">(Poseł Stefan Niesiołowski: Nie podzielamy tych poglądów.)</u>
          <u xml:id="u-120.31" who="#JarosławKaczyński">Gdyby do tego nie doszło, to trzeba by było się zastanowić, o co chodzi. Odwołam się do zupełnie drobnego wydarzenia, które jednak wywarło na mnie spore wrażenie. Otóż mogłem obserwować tzw. fokus, badanie socjologiczne, podczas którego rozmawiali ze sobą zwolennicy partii jak zwykle bardzo aktywnego, także na parlamentarnym krześle, pana marszałka Niesiołowskiego. W trakcie tej rozmowy, bo fokus to nic innego, jak regulowana nieco rozmowa, jeden z bardzo zdecydowanych zwolenników państwa partii - byli tam bardziej i mniej zdecydowani zwolennicy - powiedział, że teraz Polska jest już tylko województwem w Unii Europejskiej, czyli krótko mówiąc, odrębność państwowa narodu polskiego ma przestać istnieć. Jeśli ktoś nie chce zamieścić w ustawie ratyfikacyjnej przepisów konstytucji, które o tym mówią - w gruncie rzeczy chodzi przecież o odwołanie się do przepisów i wszystkich dodatkowych regulacji - to powstaje podejrzenie, że chodzi właśnie o to województwo. Chciałbym jasno powiedzieć, że na województwo polskie w Unii Europejskiej się nie zgadzamy, nawet gdyby miało być samorządowe.</u>
          <u xml:id="u-120.32" who="#komentarz">(Burzliwe oklaski)</u>
          <u xml:id="u-120.33" who="#JarosławKaczyński">Jeśli miałoby o to chodzić, to wtedy względy pragmatyczne, różnego rodzaju obliczenia, sondaże, kto kogo popiera, co będzie w przyszłych wyborach, nie mają żadnego znaczenia. Znaczenie ma już tylko i wyłącznie wszystko to, co stanowi zasady. Nie chcemy, żeby ktoś nam kiedyś powiedział, że też za tym głosowaliśmy, podnieśliśmy rękę. Mam jednak nadzieję, że tak nie będzie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-120.34" who="#komentarz">(Długotrwałe oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, zgodnie z regulaminem w każdej fazie debaty premier bądź przedstawiciel rządu może zabrać głos.</u>
          <u xml:id="u-121.2" who="#BronisławKomorowski">Pan premier Donald Tusk.</u>
          <u xml:id="u-121.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#DonaldTusk">Wysoka Izbo! Panie Marszałku! Pozwolicie państwo, że będę zwracał się do pana prezesa Jarosława Kaczyńskiego, mimo że opuścił salę.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Taki ma zwyczaj.)</u>
          <u xml:id="u-122.2" who="#DonaldTusk">Jestem przekonany, że kilka moich próśb i słów do pana prezesa Kaczyńskiego dotrze.</u>
          <u xml:id="u-122.3" who="#DonaldTusk">Z dużym zainteresowaniem i nadzieją słuchaliśmy wystąpienia pana Jarosława Kaczyńskiego. Przez 90% czasu tej wypowiedzi widzieliśmy i słyszeliśmy polityka o naturze owieczki.</u>
          <u xml:id="u-122.4" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-122.5" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Co to ma do rzeczy?)</u>
          <u xml:id="u-122.6" who="#komentarz">(Poseł Tomasz Kulesza: Cicho tam.)</u>
          <u xml:id="u-122.7" who="#DonaldTusk">To były słowa sprawiające wrażenie, że pozytywny obraz, optymizm, który powinien być właściwy dla tej chwili, że dobre emocje, jakie ogarniają Polaków także w związku z traktatem lizbońskim, wpłynęły również na postawę bardziej sceptycznych, niechętnych czy pesymistycznych polityków, ale cóż, zacytuję klasyka: Spod owczej maski w finale wyszły wilcze zęby.</u>
          <u xml:id="u-122.8" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-122.9" who="#DonaldTusk"> A dlaczego wystąpienie, a szczególnie puenta wystąpienia pana prezesa Kaczyńskiego domaga się riposty oraz bardzo jasnego i stanowczego oświadczenia z mojej strony? Ponieważ w tej puencie prezes Kaczyński zawarł niepokój czy aluzję, że w związku z tak a nie inaczej wynegocjowanym przez prezydenta Kaczyńskiego i premiera Kaczyńskiego traktatem lizbońskim Polska stanie się województwem.</u>
          <u xml:id="u-122.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-122.11" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Bez akcentów osobistych.)</u>
          <u xml:id="u-122.12" who="#DonaldTusk">Otóż chciałbym państwu powiedzieć, że mimo iż moja formacja polityczna w trakcie negocjacji...</u>
          <u xml:id="u-122.13" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-122.14" who="#DonaldTusk">...traktatu lizbońskiego była sceptycznie nastawiona do entuzjastycznych okrzyków ze strony wówczas rządzących, że ten traktat w 100% satysfakcjonuje Polskę, byliśmy bowiem zdania, że istniała jeszcze możliwość wynegocjowania być może lepszych warunków dla Polski, w życiu by nam jednak nie przyszło do głowy, aby efekty wysiłku, jaki włożył prezydent Lech Kaczyński z pomocą premiera Jarosława Kaczyńskiego na rzecz takiego a nie innego traktatu, wzbudzały takie lęki u samych jego autorów.</u>
          <u xml:id="u-122.15" who="#komentarz">(Poseł Zbigniew Girzyński: Trzeba słuchać, co mówił.)</u>
          <u xml:id="u-122.16" who="#komentarz">(Gwar na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-122.17" who="#komentarz">(Głos z sali: Przestań się wydzierać.)</u>
          <u xml:id="u-122.18" who="#DonaldTusk">Chciałbym państwu przypomnieć, i mówię to w jak najlepszej wierze, te chwile, kiedy wspólnie z prezydentem Lechem Kaczyńskim i ministrem Radosławem Sikorskim w Lizbonie podpisywaliśmy traktat. Kiedy zapadała decyzja o składzie polskiej delegacji, rozmawiałem z prezydentem Lechem Kaczyńskim i prezydent - a było to świeżo po wyborach w Polsce, emocje nie sprzyjały jakiejś szczególnej koncyliacji czy serdeczności w rozmowie - Lech Kaczyński powiedział: Panie premierze, chciałbym wspólnie z panem podpisywać traktat w Lizbonie, ponieważ to także mój sukces.</u>
          <u xml:id="u-122.19" who="#DonaldTusk">Nie miałem żadnej wątpliwości, że pan prezydent Lech Kaczyński, mówiąc te słowa, ma rację, że jego obecność w czasie podpisywania traktatu jest jak najbardziej uzasadniona, tym bardziej że pamiętam opinię obu przywódców Prawa i Sprawiedliwości na temat samego traktatu, nie na temat jakiejś przyszłej preambuły, tylko traktatu lizbońskiego. To będą dwa bardzo krótkie, jednozdaniowe cytaty i nie przypominam ich po to, żeby dokuczać politykom PiS-u. Jarosław Kaczyński 25 czerwca, tuż po zakończeniu negocjacji, w dłuższej wypowiedzi dla „Dziennika” powiedział jedno zdanie: Wiem, że uzyskaliśmy wszystko, co zamierzaliśmy uzyskać. Dwa dni później powiedział: Traktat jest pewnym faktem, został przez Polskę podpisany, w związku z tym trzeba tę sprawę po prostu załatwić, a nie robić kolejne społeczne starcie. Mówił także wiele razy, mam tutaj także te cytaty, żeby razem przeprowadzić ratyfikację traktatu przez parlament i prezydenta jak najszybciej, bez zbędnej zwłoki i dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-122.20" who="#komentarz">(Poseł Marek Suski: To plagiat.)</u>
          <u xml:id="u-122.21" who="#DonaldTusk">Jeśli dzisiaj zastanawiamy się, w jaki sposób, jak szybko, w jakim trybie ratyfikować traktat z Lizbony i nagle słyszymy słowa poddające w wątpliwość kształt traktatu bez domniemanej preambuły, to zastanawiamy się, co takiego się zmieniło.</u>
          <u xml:id="u-122.22" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Tylko ustawy. W którym miejscu to zostało powiedziane?)</u>
          <u xml:id="u-122.23" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#BronisławKomorowski">Pana posła Cymańskiego proszę o powściągnięcie emocji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#DonaldTusk">Słucham, panie marszałku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#BronisławKomorowski">Zwróciłem się do pana Cymańskiego.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#BronisławKomorowski">Panie pośle, proszę o stonowanie swoich reakcji, dobrze?</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: To reakcje na nieprawdę.)</u>
          <u xml:id="u-125.3" who="#BronisławKomorowski">Proszę bardzo, panie premierze.</u>
          <u xml:id="u-125.4" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#DonaldTusk">Chciałbym, panie marszałku, powrócić do swojej myśli.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#DonaldTusk">Mam pytanie: Co takiego się stało? Gdzie się coś zmieniło od czasu, kiedy premier Jarosław Kaczyński i prezydent Lech Kaczyński z takim niekłamanym entuzjazmem bronili zapisów traktatu lizbońskiego, przyjechali do Polski i wbrew opinii niektórych polityków, także obecnych na tej sali, mówili: ugraliśmy maksimum, co Polska mogła ugrać? Co takiego się zmieniło? Pytam chyba niebezpodstawnie. Czy zmieniły się jakieś przepisy w traktacie lizbońskim? Nie. Czy zmieniła się sytuacja w samej Unii Europejskiej? Nie.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#komentarz">(Poseł Marek Suski: Zmienił się premier na mięczaka.)</u>
          <u xml:id="u-126.3" who="#DonaldTusk">Co się zmieniło od tamtego czasu?</u>
          <u xml:id="u-126.4" who="#komentarz">(Gwar na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.5" who="#komentarz">(Poseł Jacek Kurski: Mieliście uchwałę w grudniu.)</u>
          <u xml:id="u-126.6" who="#DonaldTusk">Pan prezes Jarosław Kaczyński mówi: Musimy dodać dokument, preambułę do traktatu lizbońskiego, żeby uniknąć groźby konfliktu społecznego.</u>
          <u xml:id="u-126.7" who="#DonaldTusk">Panie prezesie Kaczyński, 5% Polaków - nie lekceważę ich opinii, ale powtarzam, to jest 5% - jest niechętnych i sceptycznych wobec naszej obecności w Unii Europejskiej, ponad 70% nasze wejście do Unii uważa za jednoznacznie korzystne zdarzenie, 20% równoważy swoją opinię. Nie ma takiego problemu politycznego, nie ma takiej formacji politycznej w Polsce, która mogłaby myśleć o takim poziomie akceptacji. Jeśli dzisiaj słyszę, że trzeba uzupełnić traktat lizboński...</u>
          <u xml:id="u-126.8" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-126.9" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie traktat, a ustawę.)</u>
          <u xml:id="u-126.10" who="#DonaldTusk">...lub ustawę ratyfikującą o preambułę, żeby uniknąć domniemanego konfliktu, to chcę państwu powiedzieć - bo nie będziemy zamazywać prawdy - że jest to próba uniknięcia konfliktu wewnątrz jednego konkretnego klubu parlamentarnego.</u>
          <u xml:id="u-126.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Tak jest.)</u>
          <u xml:id="u-126.13" who="#DonaldTusk">To jest problem. Nie pierwszy raz na tej sali...</u>
          <u xml:id="u-126.14" who="#komentarz">(Głos z sali: I nie ostatni.)</u>
          <u xml:id="u-126.15" who="#DonaldTusk">...jesteśmy świadkami próby, by wewnętrzne problemy partii politycznej leczyć metodami, które mogą szkodzić naszej ojczyźnie.</u>
          <u xml:id="u-126.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.17" who="#DonaldTusk"> To jest niedopuszczalne. </u>
          <u xml:id="u-126.18" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.19" who="#DonaldTusk">Chciałbym zwrócić państwa uwagę na jedną rzecz. Pan prezes Kaczyński powiedział, że w tej propozycji Prawa i Sprawiedliwości nie ma niczego, czego by nie było w konstytucji lub w samym traktacie. Nasuwa się w związku z tym najbardziej elementarne i logiczne pytanie.</u>
          <u xml:id="u-126.20" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Olejniczak: To po co?)</u>
          <u xml:id="u-126.21" who="#DonaldTusk">To po co ta demonstracja, skoro wszystko, co jest tu zapisane, jest także w traktacie?</u>
          <u xml:id="u-126.22" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.23" who="#DonaldTusk">Jeśli ktoś z tej mównicy pozwala sobie na uwagę, która sprowokowała mnie do wystąpienia, że są w Polsce rodacy, bo ta sprytna figura retoryczna zrzucała odpowiedzialność na anonimowego uczestnika jakiegoś fokusowego badania... Otóż pan prezes Kaczyński wnioskował z tego, że istnieje jakaś istotna grupa Polaków, być może w parlamencie czy poza nim, którzy chcą zlikwidować suwerenność Polski. Wywiódł tę myśl z informacji o badaniu kilku- czy kilkunastoosobowej grupy fokusowej. Ja nie muszę posługiwać się taką nieprzyzwoitą figurą retoryczną, ale zrozumcie państwo, jak niebezpieczny jest to sposób myślenia. Przeczytam jedno zdanie. W stosunkowo niewielkim projekcie... Zakładałem, że będę musiał wystąpić...</u>
          <u xml:id="u-126.24" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.25" who="#DonaldTusk">...i staram się być zawsze przygotowany. Jak wspomniałem, w trzydziestej minucie wystąpienia prezesa zakładałem, że ta wypowiedź nie będzie potrzebna.</u>
          <u xml:id="u-126.26" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: To była spontaniczna wypowiedź.)</u>
          <u xml:id="u-126.27" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Nie przeszkadzajcie, premier mówi.)</u>
          <u xml:id="u-126.28" who="#DonaldTusk">Gdybym posłużył się metodą prezesa Jarosława Kaczyńskiego, tobym powiedział - a mam o wiele silniejsze argumenty - że państwo proponujecie preambułę do naszego dokumentu parlamentarnego po to, aby znalazło się tam zdanie, cytuję: Dotyczy to w szczególności decyzji o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej - jak wiemy, tę decyzję mamy dawno za sobą - i kształtu jej członkostwa...</u>
          <u xml:id="u-126.29" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Na szczęście.)</u>
          <u xml:id="u-126.30" who="#DonaldTusk">...w tej organizacji międzynarodowej - tę decyzję dzięki braciom Kaczyńskim mamy za sobą. I ostatnia część tego zdania: a także ewentualnego wystąpienia z niej.</u>
          <u xml:id="u-126.31" who="#DonaldTusk">Może to jest klucz do sprawy. Może przestańmy opowiadać o grupie fokusowej, którą ujawnił pan prezes Kaczyński, i zastanówmy się, dlaczego dzisiaj, kiedy chcemy podjąć decyzję, która umożliwi prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu ratyfikację traktatu, który sam wynegocjował, w dokumencie ma się znaleźć zdanie, które podkreśla możliwość wystąpienia Polski z Unii Europejskiej. Nie jestem tak dobrym mówcą, jak mój poprzednik, ale...</u>
          <u xml:id="u-126.32" who="#komentarz">(Poseł Krystyna Skowrońska: Lepszym.)</u>
          <u xml:id="u-126.33" who="#DonaldTusk">...chcę tutaj podkreślić z całą mocą: Polska nie jest i nigdy nie będzie województwem w Unii Europejskiej...</u>
          <u xml:id="u-126.34" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.35" who="#DonaldTusk">...i nikomu nie pozwolimy wyprowadzić Polski z Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-126.36" who="#komentarz">(Burzliwe oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.37" who="#DonaldTusk">Uważam, szanowni państwo, że dzisiaj jest absolutnie potrzebna uczciwa debata o przyszłości Polski w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-126.38" who="#komentarz">(Poseł Tomasz Kulesza: Brawo.)</u>
          <u xml:id="u-126.39" who="#DonaldTusk">Nie powinniście państwo, jako członkowie partii, która może być dumna z tego, że osiągnęła - względny, bo względny - sukces w negocjacjach, jeśli chodzi o kształt traktatu lizbońskiego, obrażać się dzisiaj tylko dlatego, że coś się u was zmieniło. Nie zmienił się bowiem wymiar waszego sukcesu, a właściwie sukcesu wszystkich głównych sił politycznych, od lewicy do prawicy, zasiadających w tej sali parlamentarnej. Wszyscy, jak tutaj siedzimy, byliśmy bowiem - mniej lub bardziej entuzjastyczni, mniej lub bardziej sceptyczni - właśnie za tym.</u>
          <u xml:id="u-126.40" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.41" who="#DonaldTusk"> To jest sukces PiS, Platformy, PSL i LiD. </u>
          <u xml:id="u-126.42" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-126.43" who="#DonaldTusk"> Dlaczego chcecie to zepsuć w dniu, w którym możemy pokazać, że Polska odniosła sukces? Chcę wam powiedzieć, tak naprawdę, po ludzku: Kiedy byliśmy wtedy w Lizbonie i stałem obok prezydenta Lecha Kaczyńskiego, dokładnie wiedziałem, że nie jestem tam z Platformy, a prezydent Lech Kaczyński nie jest z PiS, ale że obaj jesteśmy z Polski. Z wielką dumą sygnowaliśmy ten dokument. Wiedzieliśmy też, że tego dnia lewica również trzyma za nas kciuki.</u>
          <u xml:id="u-126.44" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Tak jest.)</u>
          <u xml:id="u-126.45" who="#DonaldTusk">Nie psujcie tego, bo to jest jeden z tych nielicznych dni, kiedy naprawdę mogą się cieszyć wszyscy Polacy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-126.46" who="#komentarz">(Długotrwałe oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję bardzo premierowi Donaldowi Tuskowi za zabranie głosu.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#BronisławKomorowski">Proszę o zabranie głosu w imieniu klubu Lewica i Demokraci pana posła Wojciecha Olejniczaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#WojciechOlejniczak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#WojciechOlejniczak">Panie Marszałku! Panie Premierze! Panie i Panowie Posłowie! Tak, to jest - jak powiedział pan poseł Fedorowicz - dzień historyczny. Na naszych oczach dokonuje się historia. Polska ma szansę przyjąć traktat reformujący. Jestem przekonany, że Sejm i Senat opowiedzą się za, a następnie pan prezydent podpisze ustawę, która wprowadzi w Polsce traktat reformujący. To będzie dzień, z którego będą dumne przyszłe pokolenia.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#WojciechOlejniczak">Wspominamy dzisiaj okres, kiedy Polska wchodziła do Unii Europejskiej. Toczyliśmy bardzo wiele poważnych debat, spieraliśmy się często o szczegóły, ale kierunek europejski był wyznaczony. 1 maja 2004 r. Polska wstąpiła do Unii Europejskiej. Było bardzo wielu przeciwników wstąpienia, ale zdecydowana większość Polaków w referendum opowiedziała się: Tak, jestem za tym, żeby Polska była w zjednoczonej Europie. Dzisiaj możemy powiedzieć, że jesteśmy dumni z tego, iż do tej wówczas zdecydowanej większości Polaków dołączyło bardzo wielu sceptyków. Jak wspomniał pan premier, tylko 5% Polaków jest dzisiaj negatywnie nastawionych do członkostwa Polski w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-128.3" who="#WojciechOlejniczak">Chciałbym zadać prezesowi Kaczyńskiemu pytanie, czy i co powinniśmy zrobić, żeby również tę niewielką grupę polskiego społeczeństwa przekonać do jednoczącej się Europy. Na pewno jesteśmy w stanie wspólnie tego dokonać. Również dzisiejszy dzień mógłby być takim dniem, w którym zrobilibyśmy kolejny krok. Kolejny krok dla Polski i dla Europy, dla rozwoju. Unia Europejska bowiem - wbrew temu, co mówili wówczas sceptycy - przyniosła, po pierwsze, fundusze strukturalne, dzięki którym rozwija się dzisiaj bardzo wiele właśnie tych wspominanych przez pana prezesa Kaczyńskiego województw, rozwija się bardzo wiele miejsc, instytucji, firm, bardzo wielu polskich rolników zmieniło na trwałe swoje gospodarstwa. Członkostwo Polski w Unii Europejskiej - myślę, że tu się wszyscy zgodzimy - przyniosło fundusze unijne, ale też standardy i pewne wzorce, które coraz częściej są obecne w całej Polsce.</u>
          <u xml:id="u-128.4" who="#WojciechOlejniczak">Można by rzec: Nie psujmy tego, idźmy krok dalej, przyjmijmy traktat reformujący, ale oczywiście razem - i tego się domagaliśmy - z Kartą Praw Podstawowych. Staraliśmy się zrozumieć wówczas...</u>
          <u xml:id="u-128.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-128.6" who="#WojciechOlejniczak">...słowa pana premiera Donalda Tuska, nawet tak w duszy przyjmowaliśmy to za dobrą monetę, że być może pan premier Donald Tusk nie miał wyjścia, trzeba było się cofnąć, bo taka była deklaracja Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość, byłego premiera Jarosława Kaczyńskiego. Pytanie jest zasadnicze: Kiedy Jarosław Kaczyński był autentyczny? Wtedy czy dzisiaj? Myślę, że to dzisiejsze wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego pokazało, że serce PiS-u bije w Toruniu, a głową PiS-u nie jest już Jarosław Kaczyński, lecz ojciec dyrektor Rydzyk. To jest smutne niestety, ale najprawdopodobniej prawdziwe. Dla mnie, szanowni państwo, panie i panowie posłowie, jest to też swoistego rodzaju nauczka, że po prostu, panie premierze, z niektórymi umawiać się nie warto. Nie warto, bo nie dotrzymują słowa.</u>
          <u xml:id="u-128.7" who="#WojciechOlejniczak">Dzisiaj więc chcę w imieniu Klubu Poselskiego Lewicy i Demokratów złożyć jednoznaczną deklarację: Popieramy ustawę przygotowaną przez rząd Donalda Tuska. Popieramy tę ustawę w całości. Ona jest bardzo krótka, czytelna i wystarczająca.</u>
          <u xml:id="u-128.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-128.9" who="#WojciechOlejniczak"> Składam wniosek do pana marszałka, aby niezwłocznie przejść do drugiego czytania i jak najszybciej ten projekt ustawy przyjąć.</u>
          <u xml:id="u-128.10" who="#WojciechOlejniczak">Integracja z Unią Europejską i w ogóle nasz rozwój nie powinny podlegać żadnym tajnym, poufnym negocjacjom gdzieś w zaciszach gabinetów. O istocie rozwoju Polski w ramach Unii Europejskiej powinniśmy rozmawiać tu i teraz, przy otwartej kurtynie, rozmawiać ze społeczeństwem. To przykre, że nie wszyscy chcą to zrozumieć. Ja dzisiaj nie wierzę w słowa Jarosława Kaczyńskiego, który mówi z rzekomą troską, jak to pan premier nazwał, jak ta owieczka, tak spokojnie mówi, troszcząc się nagle o polską konstytucję, w sytuacji kiedy właśnie ta polska konstytucja przez Prawo i Sprawiedliwość przez ostatnie dwa lata wielokrotnie była łamana.</u>
          <u xml:id="u-128.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-128.12" who="#WojciechOlejniczak">Dzisiaj, szanowni państwo, kiedy mówimy o istocie traktatu reformującego, trzeba też jasno i wyraźnie powiedzieć, że przecież ten traktat reformujący na tle przepisów dzisiaj obowiązujących w Unii Europejskiej daje więcej do powiedzenia obywatelom, parlamentom krajowym i wreszcie Parlamentowi Europejskiemu. A więc ja się pytam: O co tak naprawdę chodzi? Czy to państwa boli, że o naszych losach będą mogli decydować Polacy Europejczycy? To jest na pewno dla mnie zupełnie niezrozumiałe. Nie do zaakceptowania jest tego typu postawa. Jeszcze raz, panie marszałku, wnoszę o jak najszybsze przejście do drugiego czytania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-128.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#BronisławKomorowski">Panie pośle przewodniczący, wniosek jest złożony prawidłowo, formalnie i oczywiście poddam go pod głosowanie, pewnie jutro rano, o czym chcę poinformować Wysoką Izbę. Niemniej warto wywołać wszędzie pewną refleksję a być może w różnych środowiskach trzeba trochę czasu na dojrzenie do dobrej decyzji.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Głosujmy!)</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#BronisławKomorowski">Tak więc może nie spieszmy się tak bardzo. Oczywiście, poddam wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Zdolność do refleksji jest cechą ludzi myślących, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#BronisławKomorowski">Zgadzam się w 100%.</u>
          <u xml:id="u-129.6" who="#BronisławKomorowski">Bardzo proszę, pan poseł Andrzej Grzyb przedstawi stanowisko klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-129.7" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Bez ministra będziemy obradować?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#AndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To, co pozornie proste, okazuje się bardzo skomplikowane, a dla mnie dodatkowo jest to trudne, ponieważ i premier, i minister spraw zagranicznych wyszli, zanim ostatni...</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#komentarz">(Poseł Krystyna Skowrońska: Da sobie radę.)</u>
          <u xml:id="u-130.2" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-130.3" who="#AndrzejGrzyb">...klub parlamentarny wypowiedział swoją opinię. Ale myślę, że...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#BronisławKomorowski">Przepraszam, panie pośle, jeżeli można.</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, bardzo proszę o powściągnięcie emocji. Pan poseł występuje w imieniu klubu, to nie jest bagatelne przecież wystąpienie. Proszę po prostu wysłuchać tego.</u>
          <u xml:id="u-131.2" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Premier nie słucha.)</u>
          <u xml:id="u-131.3" who="#komentarz">(Głos z sali: O, jest pan minister.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#AndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym powiedzieć w imieniu Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego, że poprzemy ustawę ratyfikującą traktat, przy czym mamy ku temu powody i te powody wymienię.</u>
          <u xml:id="u-132.1" who="#AndrzejGrzyb">Po pierwsze, Polska od tysiąca lat jest w Europie, co często podkreślamy, i to w Europie chrześcijańskiej. Początek naszej obecności w Europie to obchodzony już, mający miejsce wiele lat temu historyczny ważny dla nas akt przyjęcia chrześcijaństwa, które przyszło do nas z Czech. Zaznaczyliśmy naszą obecności w Europie również przez fakt, że staliśmy się krajem, w którym odbył się pierwszy, wydaje się, wówczas i na przestrzeni tysiącletniej historii taki zjazd, jak zjazd gnieźnieński, zjazd, w którym wzięli udział zarówno przywódca ówczesnej młodej monarchii polskiej Bolesław Chrobry, jak i nasz sąsiad Otton III. Z jakimże przejęciem obchodziliśmy w 1966 r. millenium chrztu. Z jakimże przejęciem patrzyliśmy na powtórny zjazd gnieźnieński w 2000 r. To są fakty, które są związane z naszą historią. Kiedy Polskę oderwano w wyniku postanowień Jałty od Europy łacińskiej, to chcieliśmy do niej wrócić. I to były marzenia tych pokoleń, które zamykano, które pozbawiano wolności, którym mówiono, że sprzeniewierzają się jedynej słusznej partii, jednej idei, że chcą rewizji. Chcieliśmy zawsze wrócić po to, żeby być w Europie, która kieruje się standardami demokratycznymi, która wie, że podmiotem i istotą działań są obywatele i demokratyczne procedury.</u>
          <u xml:id="u-132.2" who="#AndrzejGrzyb">Jeszcze wielu z nas pamięta, jak na tej sali brzmiały słowa pierwszego premiera niekomunistycznego rządu, który powiedział: Polska chce wejść do struktur Wspólnot Europejskich, najpierw przez stowarzyszenie. I to warto przypomnieć, kiedy rozmawiamy o traktacie z Lizbony.</u>
          <u xml:id="u-132.3" who="#AndrzejGrzyb">Warto o tym mówić, a przy okazji przypomnieć też - to jest drugi powód - że na tej sali największy spośród nas, Ojciec Święty, powiedział, że wspiera nasze dążenia do integracji europejskiej. Powiedział tyle i aż tyle. Mówił: Europa składa się z dwóch płuc, musi oddychać obydwoma. Rozumieliśmy przez to, że my to część tego drugiego płuca, którym powinna Europa w pełni oddychać. W wielu wypowiedziach jak gdyby nas w tym utwierdzał, a często zachęcał słowem, które również brzmi jak dzwon. Kiedy było trudno, mówił: „Nie lękajcie się”. Więc może nie lękajmy się.</u>
          <u xml:id="u-132.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-132.5" who="#AndrzejGrzyb">Jesteśmy przecież wielkim narodem, który ma swoje doświadczenia, który ma swej historii piękną kartę związaną z wielkim ruchem „Solidarności”, który też budował właśnie ten etos Polski włączonej do wspólnej Europy.</u>
          <u xml:id="u-132.6" who="#AndrzejGrzyb">Powód trzeci to już wielokrotnie wspominany fakt, że ponad 70% polskich obywateli według badań Eurobarometru, ale również według badań polskich ośrodków badania opinii publicznej, mówi: „Tak, jesteśmy za tym, żeby Polska w tej Europie była. Widzimy tego korzystne efekty, to umacnia nasze poczucie dumy”. To było widać w szczególności w kontaktach z Polonią. Zanim weszliśmy do Unii Europejskiej, miała ona inne zdanie, wręcz nawet, powiedziałbym, było takie oczekiwanie: co ta Polska dla nas zrobi? A kiedy wchodziliśmy do Unii, jakże diametralnie zmieniała się postawa tych ludzi. Mieli poczucie pewnego dowartościowania, bo kraj ich pochodzenia też staje się członkiem rodziny narodów europejskich.</u>
          <u xml:id="u-132.7" who="#AndrzejGrzyb">Nic nie jest za darmo - myślę, że to też warto podkreślić - i każdego dnia musimy swoją pozycję polityczną i gospodarczą w Unii Europejskiej umacniać, negocjować, potwierdzać, wypracowywać, bo Unia Europejska jest taką organizacją międzynarodową, w której ciągle się negocjuje i uzgadnia różne sprawy. Tam nie ma takiej przestrzeni, w której nie toczyłyby się rozmowy. Jest pytanie, czy umiemy z tego instrumentu negocjacji i utwierdzania naszej obecności w Unii korzystać. Musimy to doskonalić, bo pewnie nie jesteśmy po tych czterech prawie latach obecności w tym doskonali. Widzimy przy różnych okazjach, że pewne rzeczy zaniedbaliśmy, a może o niektórych nie wiedzieliśmy czy zapomnieliśmy.</u>
          <u xml:id="u-132.8" who="#AndrzejGrzyb">I czwarty powód: Traktat nie jest konstytucją, nie jest to traktat konstytucyjny. Czym zatem jest traktat z Lizbony? On jest, jak to widzieliśmy na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat, kolejnym, piątym traktatem reformującym Wspólnoty, a obecnie Unię Europejską. Przede wszystkim jest to wielostronna umowa międzynarodowa - podkreślam to: wielostronna umowa międzynarodowa, której treść uzgodniły i podpisały państwa członkowskie w drodze negocjacji. Zgodnie z art. 1 naszej konstytucji, która była wielokrotnie wspominana tutaj na tej sali w dniu dzisiejszym, traktat z Lizbony po jego ratyfikacji i wejściu w życie stanie się źródłem obowiązującego prawa. A z drugiej strony ten traktat z Lizbony przekształca Unię Europejską z dosyć skomplikowanej i czasami trudnej do zrozumienia struktury w jednolitą organizację międzynarodową, oczywiście z pewnymi aspektami, które można by tutaj było wywieść, organizacji ponadpaństwowej.</u>
          <u xml:id="u-132.9" who="#AndrzejGrzyb">Po piąte, przyjęcie traktatu z Lizbony według oceny Klubu Poselskiego Polskiego Stronnictwa Ludowego otwiera możliwość dalszego rozszerzenia Unii Europejskiej. Panie i panowie posłowie, przecież wielokrotnie na tej sali mówiliśmy, że my, wchodząc do Unii wraz z dziewięcioma innymi państwami członkowskimi, nie chcemy zatrzasnąć za sobą drzwi. Mówiliśmy, że Europa wymaga dalszego rozszerzenia. Przecież są w tej Europie narody, państwa, które powinny się znaleźć w Unii Europejskiej - czy to mówimy o naszych najbliższych sąsiadach, wymieniając Ukrainę na pierwszym miejscu, czy o Słowianach południowych, czy o innych państwach bałkańskich. Być może w jakimś niedającym się w tej chwili przewidzieć czasie może to dotyczyć na przykład również naszych najbliższych sąsiadów, o których mówimy, że nie spełniają w chwili obecnej standardów demokracji. Ale przecież mówimy, że cuda się też zdarzają, i te narody też mogą osiągnąć standardy demokratyczne i mogą wejść na tę drogę demokracji w pełni i wtedy stwarzamy tym traktatem tę możliwość, umożliwiamy im to.</u>
          <u xml:id="u-132.10" who="#AndrzejGrzyb">Po szóste, traktat z Lizbony został wynegocjowany w poprzedniej kadencji Sejmu i Senatu. To było wielokrotnie podkreślane. A więc poprzednia kadencja - traktat miał wtedy wsparcie zarówno koalicji, jak i opozycji. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński wziął na siebie ciężar tych negocjacji. Potwierdzały to wielokrotnie również wypowiedzi ówczesnej minister spraw zagranicznych Anny Fotygi, która mówiła, że w sprawie negocjacji traktatu reformującego wiodącym ośrodkiem jest ośrodek prezydencki. Słyszeliśmy to i w tej Izbie, i w Komisji do Spraw Unii Europejskiej, i w Komisji Spraw Zagranicznych. Mamy w pamięci udział pana prezydenta Lecha Kaczyńskiego w przyjęciu deklaracji berlińskiej, która de facto nadawała tempo przyjmowaniu tego traktatu z okazji 50-lecia traktatów rzymskich, jak i w procesie uzyskiwania ostatecznych wyników negocjacji i treści traktatu z Lizbony. Ten traktat bowiem, jeszcze raz to podkreślam, zgodnie z efektem tych negocjacji jest traktatem reformującym, rewizyjnym, ale nie jest konstytucją. Utrzymuje system głosowania z Nicei prawie do roku 2017 (jeżeli skorzystamy z pewnych procedur), wprowadza mechanizm kompromisu z Joaniny. Potwierdza to również fakt, że Polska przystąpiła do protokołu brytyjskiego po to, aby sprawdzić, jak będą funkcjonowały niektóre instytucje, a może bardziej orzeczenia trybunałów europejskich w sprawach, które być może będą trudne do przyjęcia ze względu na określone rozstrzygnięcia. Nie wiemy, co przyniesie przyszłość. I myślę, że to jest rozstrzygnięcie roztropne, bo przecież można sprawdzić, jak te instytucje będą funkcjonowały. Jeżeli nie będzie tutaj jakichkolwiek zagrożeń w sprawach, które są ważne z punktu widzenia moralności publicznej, na przykład trwałości rodziny i innych, o które nam chodzi jako Polsce i Polakom, to być może wtedy te nasze zastrzeżenia nie będą miały miejsca.</u>
          <u xml:id="u-132.11" who="#AndrzejGrzyb">Prezydent Rzeczypospolitej Lech Kaczyński wynegocjował ostateczny kształt traktatu przy wsparciu ówczesnego rządu Jarosława Kaczyńskiego, przy wsparciu Sejmu, który wyraził to m.in. w uchwale - chodzi o okres tuż przed negocjacjami w sprawie systemu głosowania - zaś obecny premier Donald Tusk wraz z ministrem spraw zagranicznych właśnie w obecności prezydenta Kaczyńskiego - co też było wielokrotnie podkreślane, ale to uznajemy za ważny fakt - podpisał ten traktat w Lizbonie.</u>
          <u xml:id="u-132.12" who="#AndrzejGrzyb">Po siódme, traktat miał poparcie poprzedniej koalicji i ma poparcie obecnej większości rządowej, ale również wszystkich klubów funkcjonujących w tej Izbie. To jest ważny fakt, który pozwala nam mówić o tym, że jest to traktat, który spełnia nasze oczekiwania.</u>
          <u xml:id="u-132.13" who="#AndrzejGrzyb">Po ósme, traktat z Lizbony, po raz pierwszy w historii integracji europejskiej, odnosi się również do spraw etycznych w życiu publicznym. I chciałbym to z całą mocą podkreślić, bo wiele mówimy o sprawach instytucjonalnych, o politycznej sile głosu poszczególnych krajów, o podwójnej większości, o roli parlamentu i innych instytucji, ale warto też powiedzieć, że wprowadza się m.in. ochronę praw człowieka i jego godności i wolności, co prawda w Karcie Praw Podstawowych, w jej pierwszym zapisie, ale z drugiej strony odniesienia do tej karty znajdują się przecież w protokołach dodatkowych, które są integralną częścią traktatu z Lizbony. Zatem to oznacza pierwszeństwo osoby ludzkiej przed wszelkimi działaniami władzy i instytucji, w wymiarze indywidualnym i wspólnotowym. Co prawda nie oznacza to, że gwarancje są tutaj kompletne z punktu widzenia chociażby tego, czego oczekuje np. Kościół katolicki, ale jednak to, co przywołuję, jest podkreślane m.in. przez przedstawicieli Kościoła katolickiego. Przykładem tego była chociażby nasza rozmowa w Komisji do Spraw Unii Europejskiej z jednym z polskich biskupów.</u>
          <u xml:id="u-132.14" who="#AndrzejGrzyb">Dalej, traktat uznaje również tożsamość kościołów i związków wyznaniowych i ich rolę jako partnera „otwartego, przejrzystego i regularnego dialogu”, co mocno podkreślał również pan minister spraw zagranicznych w swoim wystąpieniu. Wprawdzie nie jest to zapis oczekiwany przez Polskę, która przecież jeszcze na etapie negocjowania treści traktatu konstytucyjnego, również obecnego, chciała, aby te zapisy znalazły się w preambule. W szczególności zapis o dziedzictwie kulturowym i chrześcijańskich korzeniach Europy. Jednak zapis, o którym mowa, przyczyni się do postrzegania integracji europejskiej przede wszystkim w kontekście etycznym, podkreślenia praw podstawowych człowieka. W wyniku tego zapisu zyskujemy prawo oparte o wartości, które określamy jako ludzkie.</u>
          <u xml:id="u-132.15" who="#AndrzejGrzyb">Po dziewiąte, traktat z Lizbony wzmacnia przestrzeganie zasady solidarności. Dodano nowy tytuł siódmy, w którym mówimy o klauzuli solidarności, i art. 188 stanowiący, że Unia i jej państwa członkowskie są zobligowane do wspólnych działań w duchu solidarności. O cóż innego chodziło w wielu wystąpieniach? Chodziło o to, żeby Europa była solidarna w tym, co robi. Jest to także zawarte w traktacie. Unia Europejska deklaruje poprzez ten traktat, że będzie działała w duchu solidarności. Pytanie brzmi: Czy będziemy umieli określić, jakie działania tejże Unii powinny być utrzymane w tym duchu? Jest to również nasze zadanie. Niewątpliwie stanie się tak, gdy jeden z krajów członkowskich będzie obiektem ataku terrorystycznego, klęski żywiołowej czy katastrofy, natomiast w sprawach rynku wewnętrznego solidarność dotyczy działań na rynku energii. Przecież to właśnie z Polski popłynął sygnał solidarności w sprawach energetycznych, nazywanej solidarnością trzech muszkieterów.</u>
          <u xml:id="u-132.16" who="#AndrzejGrzyb">Po dziesiąte, traktat z Lizbony zwiększa rolę parlamentów narodowych w sprawach Unii Europejskiej. Szczególnie istotne są dwa protokoły: w sprawie roli parlamentów narodowych i w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Parlamenty narodowe przyczyniają się do poszanowania zasady pomocniczości. Właściwie można powiedzieć, że parlamenty narodowe stają się strażnikami zasady pomocniczości. Uzyskują prawo do kontroli tego, czy kompetencje są należycie określone, zarówno pomiędzy Unią a państwami członkowskimi, jak i wewnątrz państw członkowskich, jeżeli ma to dotyczyć np. kompetencji samorządów poszczególnych szczebli.</u>
          <u xml:id="u-132.17" who="#AndrzejGrzyb">Będziemy mogli także stosować zasadę wczesnego ostrzegania, jest to ważna kompetencja. Istotne jest też to, czy polski parlament będzie umiał z tego instrumentu skorzystać. Czy zbudujemy odpowiednie procedury, aby w ciągu 8 tygodni można było szybko wyrazić opinię, czy dany projekt i inicjatywa Komisji Europejskiej spełniają standardy subsydiarności, mówiąc w języku polskim, pomocniczości? W zależności od tego, ile krajów powie, że jest przeciw, efektem może być wstrzymanie inicjatywy.</u>
          <u xml:id="u-132.18" who="#AndrzejGrzyb">Z drugiej strony słyszymy z parlamentów narodowych, które w sposób podobny do naszego badają, jak ten zapis będzie można wykorzystać w praktyce, że ocena zasady subsydiarności stwarza de facto możliwość zbudowania mniejszości blokującej, gdyby jakiekolwiek decyzje były nieprzyjazne dla poszczególnych państw członkowskich lub ich grupy albo naruszały zasadę pomocniczości. Istnieje także kompetencja, która mówi o tym, że parlament narodowy może prosić o wysłuchanie Unii Europejskiej w sprawach, które są istotne dla państwa członkowskiego, oraz możliwość oczekiwania, że we wszystkich sprawach, które dotyczą pomocniczości, Komisja Europejska przedstawi uzasadnienie, że istotnie ten projekt nie narusza zasady pomocniczości. Ponadto parlamenty narodowe uzyskają dodatkowo możliwość wyrażenia swojej opinii, która będzie miała charakter wiążący. Została nam przyznana odpowiednia liczba głosów. Są to dwa głosy: jeden dla Sejmu, drugi dla Senatu.</u>
          <u xml:id="u-132.19" who="#AndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jeśli chodzi o kompetencje parlamentów narodowych, to należy zaznaczyć, że w określonych przypadkach będziemy mogli złożyć skargę do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, poddać kontroli sądowej, czy określone rozstrzygnięcia nie naruszyły zasady pomocniczości, o której już tutaj mówiłem.</u>
          <u xml:id="u-132.20" who="#AndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To jest dziesięć powodów, dla których to Klub Poselski Polskiego Stronnictwa Ludowego uznaje, że powinien poprzeć ustawę o ratyfikacji traktatu i wyrażeniu zgody na ratyfikację tego traktatu przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Uznajemy, że te powody nie wyczerpują całego katalogu różnych powodów, o których można byłoby mówić, ale my je uznajemy za jedne z najistotniejszych. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-132.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#BronisławKomorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#BronisławKomorowski">Proszę państwa, na tym wyczerpaliśmy wystąpienia w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#BronisławKomorowski">Debata będzie trwała.</u>
          <u xml:id="u-133.3" who="#BronisławKomorowski">Prowadzenie przejmie pan marszałek Niesiołowski.</u>
          <u xml:id="u-133.4" who="#BronisławKomorowski">Ja w związku z tym, że wpłynęła prośba klubu LiD o przegłosowanie kwestii natychmiastowego przejścia do drugiego czytania, co oznacza dla nas konieczność podjęcia przez Wysoką Izbę decyzji, czy skierujemy projekt do komisji, czy też rozstrzygamy wszystkie wątpliwości w głosowaniach na tym posiedzeniu Sejmu, chciałbym poinformować Wysoką Izbę, że zamierzam ogłosić jutro głosowanie, jedno jedyne w dniu jutrzejszym, o godz. 9 rano, właśnie w tej sprawie, czy spieszyć się, czy też dać tej sprawie dojrzewać.</u>
          <u xml:id="u-133.5" who="#BronisławKomorowski">Oczywiście odpowiednie komunikaty pójdą do wszystkich klubów, ale już w tej chwili chciałbym, żeby państwo mogli sobie jakoś zagospodarowywać kalendarze. O godz. 9 rano spotykamy się i głosujemy. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-133.6" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Stefan Niesiołowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#StefanNiesiołowski">Kontynuujemy debatę.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Robert Tyszkiewicz, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-134.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#RobertTyszkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie i Panowie Posłowie! Teraz, po wysłuchaniu uzasadnienia przedstawionego przez ministra spraw zagranicznych, po wystąpieniu premiera rządu, czas na przedstawienie bardziej szczegółowych argumentów dotyczących traktatu z Lizbony, nad trybem ratyfikacji którego debatujemy.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#RobertTyszkiewicz">Na wstępie jednak chciałbym zwrócić się, bo nie mogę tego nie uczynić, do przedstawicieli klubu Prawa i Sprawiedliwości. Jeżeli jest prawdą to, co mówił przewodniczący, prezes Kaczyński, że intencją zgłaszanych przez państwa poprawek do ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony jest przekonanie sceptycznych, nieprzekonanych przedstawicieli naszego społeczeństwa, to ja chciałbym państwu dedykować jednak inny tryb postępowania. Otóż w moim przekonaniu najlepszym lekarstwem na sceptycyzm jest dobry przykład, który zresztą dawaliście państwo przez cały czas naszych prac najpierw nad wynegocjowaniem, a później podpisaniem traktatu z Lizbony. Więcej wiary i dobry przykład - to jest moim zdaniem najlepsza droga do przekonania tych, którzy dziś nie są jeszcze do naszej pogłębionej obecności w Unii Europejskiej przekonani.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#RobertTyszkiewicz">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kiedy w ogólnonarodowym referendum 2003 r. Polacy decydowali o naszym przystąpieniu do Unii Europejskiej, w gorącej, powszechnej debacie padało bardzo wiele argumentów za i przeciw. Warto dziś wrócić do tych historycznych chwil i zadać sobie pytanie, co ostatecznie przesądziło o pozytywnym wyborze społeczeństwa, jakie wartości i racje okazały się rozstrzygające dla zdecydowanej większości naszych rodaków.</u>
          <u xml:id="u-135.3" who="#RobertTyszkiewicz">Otóż dziś nie podlega kwestii, że Polacy zagłosowali za Unią Europejską z dwóch zasadniczych powodów: po pierwsze, aby przywrócić Rzeczypospolitej należną jej pozycję w Europie, po drugie, by zapewnić bezpieczeństwo państwa i jego obywateli. Te dwa podstawowe motywy - pozycja Polski w rodzinie narodów europejskich i bezpieczeństwo państwa - stanowią więc dziś dla nas podstawę, stanowią mandat do ratyfikacji traktatu z Lizbony na drodze parlamentarnej.</u>
          <u xml:id="u-135.4" who="#RobertTyszkiewicz">Po wysłuchaniu uzasadnienia pana ministra spraw zagranicznych, po wysłuchaniu dodatkowych argumentów, które przedstawił premier rządu, z satysfakcją mogę stwierdzić, że postanowienia traktatu lizbońskiego są w pełni - w pełni - zgodne z duchem referendum unijnego z 2003 r. Traktat zwiększa poczucie bezpieczeństwa Polski i tworzy znacznie lepsze, korzystniejsze warunki do budowy silnej pozycji Polski w Europie. Dlatego z pełnym przekonaniem Platforma Obywatelska opowiada się za wyrażeniem przez Sejm zgody na ratyfikację traktatu przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z projektem ustawy przedstawionym przez rząd.</u>
          <u xml:id="u-135.5" who="#RobertTyszkiewicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Chciałbym kilka zdań poświęcić jednemu z aspektów, dla którego pozycja Polski oraz poczucie bezpieczeństwa Polski, wyrażone w postanowieniach traktatu czy wynikające z postanowień traktatu z Lizbony, są dla nas korzystne. Instrumentem realizacji obydwu strategicznych celów jest wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa Unii Europejskiej oraz stanowiąca jej integralną część wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony. Traktat z Lizbony przynosi w jej obrębie wiele instytucjonalnych i merytorycznych reform, korzystnych z punktu widzenia większego udziału Polski w kształtowaniu polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-135.6" who="#RobertTyszkiewicz">Kilka zdań na temat zasadniczych elementów reformy instytucjonalnej, jako uzupełnienie informacji przedstawionych przez poprzednich występujących. Do elementów tych należy:</u>
          <u xml:id="u-135.7" who="#RobertTyszkiewicz">- ustanowienie wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który jednocześnie ma pełnić funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej i przewodniczyć Radzie ds. Zagranicznych; można mieć uzasadnione nadzieje, że funkcja ta pozwoli na lepszą koordynację i realizację strategicznych celów i strategicznych wymiarów europejskiej polityki zagranicznej, w tym najważniejszych dla Polski,</u>
          <u xml:id="u-135.8" who="#RobertTyszkiewicz">- utworzenie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, która będzie wspomagać wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa,</u>
          <u xml:id="u-135.9" who="#RobertTyszkiewicz">- traktatowe umocowanie ustanowienia Europejskiej Agencji Obrony, która zajmować się ma m.in. rozwojem zdolności obronnych, zakupem uzbrojenia, badaniami w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-135.10" who="#RobertTyszkiewicz">Sprawniejsza i bardziej elastyczna będzie procedura podejmowania decyzji w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a Rada Europejska będzie mogła jednogłośnie zadecydować o tym, aby w obszarach, gdzie decyzja ma być podejmowana jednomyślnie, było możliwe decydowanie większością kwalifikowaną. Obok państw członkowskich również wysoki przedstawiciel będzie miał w tym obszarze inicjatywę ustawodawczą.</u>
          <u xml:id="u-135.11" who="#RobertTyszkiewicz">Traktat lizboński rozwinął w istotny sposób postanowienia dotyczące wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Polityka ta ma zapewnić Unii zdolność operacyjną poprzez wykorzystanie środków cywilno-wojskowych, prowadzenie misji poza obszarem Unii, zapobieganie konfliktom i wzmacnianie międzynarodowego bezpieczeństwa. Zdolność do wysyłania prewencyjnych misji będzie widocznym przejawem nowej skuteczności w dziedzinie polityki obronnej państw europejskich. Unia będzie stopniowo zmierzać do określenia wspólnej polityki obronnej oraz stworzenia wspólnej obrony. Państwa członkowskie stworzą wspólne siły wielonarodowe dla realizacji wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony.</u>
          <u xml:id="u-135.12" who="#RobertTyszkiewicz">W zakresie europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony najważniejsze jest włączenie do prawa wspólnotowego klauzuli solidarności sojuszniczej. W myśl traktatu lizbońskiego kraje Unii Europejskiej są zobowiązane do udzielania pomocy, jeżeli którekolwiek z państw członkowskich zostanie ofiarą zbrojnej agresji na własnym terytorium. To istotna zmiana w porównaniu z propozycjami traktatu konstytucyjnego.</u>
          <u xml:id="u-135.13" who="#RobertTyszkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Traktat lizboński daje państwom członkowskim nowe narzędzia działania w przestrzeni polityki zagranicznej Unii. Jednak zakres ich wykorzystania zależeć będzie od aktywności i determinacji poszczególnych krajów. Warto zatem w tym miejscu przywołać jeden szczególnie ważny dla Polski aspekt, dotyczący bezpośrednio fundamentów naszej pozycji w Unii Europejskiej, mianowicie wymiar wschodni europejskiej polityki zagranicznej, tak bardzo bliski wielu politykom Prawa i Sprawiedliwości. W konsekwencji chodzi także oczywiście o dalsze rozszerzenie Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-135.14" who="#RobertTyszkiewicz">Polska od początku swojego członkostwa w Unii dążyła do rozwinięcia stosunków ze wschodnimi sąsiadami. Polska pragnie być adwokatem interesów ukraińskich w Europie, dążąc do zaoferowania temu państwu członkostwa w NATO i Unii. Władze polskie stoją na stanowisku, że przyjęcie Ukrainy, Mołdowy, Gruzji do obu organizacji przyczyni się do wzmocnienia bezpieczeństwa i stabilizacji w Europie. Polska pozostaje zaangażowana w procesy demokratyzacji na Białorusi, próbując jednocześnie rozwijać w sposób zgodny ze standardami europejskimi nasze wzajemne stosunki. Do wymiaru wschodniego wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa powinna też zostać włączona Rosja, gdyż tylko w ten sposób może Unia wypracować zwartą i przejrzystą koncepcję stosunków z tym wielkim państwem.</u>
          <u xml:id="u-135.15" who="#RobertTyszkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wymiar wschodni, czyli spójna polityka wschodnia Unii Europejskiej musi stać się jednym z filarów wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. W jej ramach należy wypracować przyszłościową strategię dla Europy Wschodniej, otwierającą państwom naszego regionu europejską perspektywę oraz reagującą na pojawiające się zagrożenia.</u>
          <u xml:id="u-135.16" who="#RobertTyszkiewicz">Wymiar wschodni to wielkie zadanie dla polskiej dyplomacji, polskiego parlamentu, naszych przedstawicieli w Parlamencie Europejskim i innych instytucjach Unii Europejskiej. To także nasz wielki narodowy interes i szansa, aby oprócz wymiaru północnego czy śródziemnomorskiego Unia Europejska rozpoznała wagę i rangę kierunku wschodniego. Polska dysponuje potencjałem i doświadczeniem, potrzebnym, aby odegrać w tej dziedzinie rolę europejskiego eksperta i przewodnika. Dzięki wymiarowi wschodniemu pozycja Polski w Europie będzie znacznie silniejsza. Jednak osiągnięcie tego celu możliwe będzie jedynie w warunkach Unii bardziej zintegrowanej i sprawniejszej, Unii, której polityka zagraniczna ma swego gospodarza i koordynatora, czyli Unii traktatu lizbońskiego.</u>
          <u xml:id="u-135.17" who="#RobertTyszkiewicz">Wierzę, że tę szansę wykorzystamy. Wierzę, że we własnym narodowym interesie jak najszybciej i w atmosferze dotychczasowego porozumienia ratyfikujemy traktat z Lizbony. O taką postawę klub Platformy Obywatelskiej apeluje do wszystkich stronnictw parlamentarnych. I takiej postawy zamierzamy bronić. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-135.18" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Karol Karski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#KarolKarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałem dzisiaj mówić o traktacie, przedstawić jego zalety, rozwiązania, które zostały przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#KarolKarski">Powiem szczerze, że jestem wyjątkowo zaskoczony zachowaniem premiera Donalda Tuska w tej Izbie.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#komentarz">(Poseł Krystyna Skowrońska: A dlaczego?)</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#KarolKarski">Wytłumaczę pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-137.4" who="#komentarz">(Poseł Krystyna Skowrońska: Nie było pana Kaczyńskiego...)</u>
          <u xml:id="u-137.5" who="#komentarz">(Poseł Marzena Dorota Wróbel: Panie marszałku, dlaczego pan nie zwraca uwagi swojej koleżance?)</u>
          <u xml:id="u-137.6" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Pogarsza demokrację.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#StefanNiesiołowski">Bardzo przepraszam państwa, ale ja nie będę jednak na każde odezwanie się z sali reagował. To jest moja decyzja.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-138.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę kontynuować, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#KarolKarski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#KarolKarski">Szanowni Państwo! Ze zdumieniem zauważyłem, iż prezes Rady Ministrów może pozwolić sobie na manipulacje w Wysokiej Izbie. Premier Donald Tusk, rzekomo cytując wypowiedzi posła na tej sali, zmienia ich treść.</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Wszystko nagrane.)</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#KarolKarski">Stwierdza, iż z ust prezesa Jarosława Kaczyńskiego padły słowa, iż traktat uczyni z Polski województwo Unii Europejskiej, w sytuacji gdy były to słowa, iż chodzi o to, że zdaniem niektórych tak ma być, i chodzi o to, aby dalsze zmiany w obrębie Unii Europejskiej, w tym także zmiany, które mogą wyjść z tego rządu, nie doprowadziły do takiej sytuacji. Pan premier Tusk niestety pozwolił sobie na manipulację, tak ad hoc wyciągnął kartki papieru...</u>
          <u xml:id="u-139.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-139.5" who="#KarolKarski">...które miał przygotowane chyba na jakąś niespodziewaną okazję, bo mówił, że jest zaskoczony...</u>
          <u xml:id="u-139.6" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-139.7" who="#KarolKarski">...ale od razu był wyposażony w kilkustronicowy referat przygotowany zapewne przez departament PR w kancelarii premiera, a wszystko to na koszt podatnika.</u>
          <u xml:id="u-139.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-139.9" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Zaplanowana improwizacja.)</u>
          <u xml:id="u-139.10" who="#komentarz">(Głos z sali: Żenujące.)</u>
          <u xml:id="u-139.11" who="#komentarz">(Poseł Grzegorz Dolniak: Nie ma takiego, panie pośle.)</u>
          <u xml:id="u-139.12" who="#KarolKarski">Niestety. Wstyd mi, że taka osoba, która jest prezesem Rady Ministrów, może pozwolić sobie na mówienie nieprawdy na tej sali.</u>
          <u xml:id="u-139.13" who="#komentarz">(Poseł Krystyna Skowrońska: Wstydzić się trzeba samemu...)</u>
          <u xml:id="u-139.14" who="#KarolKarski">Szanowni Państwo! Traktat z Lizbony jest dokumentem reformującym Unię Europejską, dokumentem, który został wynegocjowany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego i z jego upoważnienia, jak widać to właśnie w treści tego dokumentu, został podpisany przez premiera Tuska oraz ministra Radosława Sikorskiego.</u>
          <u xml:id="u-139.15" who="#KarolKarski">Jak już mówił prezes Jarosław Kaczyński, w sytuacji, w której klub Prawa i Sprawiedliwości zamierza zgłosić poprawki do ustawy o ratyfikacji tego traktatu, gdy w tych poprawkach są zawarte rozwiązania powtarzające istniejące rozwiązania prawne wskazujące na istniejący stan faktyczny, gdyby miało nie dojść do przyjęcia tych poprawek, pada pytanie: dlaczego? Pan premier był w posiadaniu tego dokumentu. Konferencja prasowa PiS-u nie była w całości transmitowana. Rozumiem, że ktoś na zlecenie pana premiera nagrywał, ale nie mamy o to żalu, ponieważ była to konferencja publiczna.</u>
          <u xml:id="u-139.16" who="#KarolKarski">Mam pytanie: Czy ktoś na tej sali jest przeciwny stwierdzeniu, iż Rzeczpospolita Polska jest i pozostanie suwerennym państwem, w którym podejmowanie decyzji ma źródło w woli narodu? Czy ktoś zamierza zaprzeczyć treści Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej...</u>
          <u xml:id="u-139.17" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Dla świętej zgody, tak?)</u>
          <u xml:id="u-139.18" who="#KarolKarski">Czy wątpliwości budzi stwierdzenie, które było tutaj przywoływane ad hoc, rozumiem, z wydrukowanego i znajdującego się w kieszeni pana premiera dokumentu, iż dotyczy to w szczególności decyzji o przystąpieniu Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej i kształcie jej członkostwa w tej organizacji międzynarodowej, a także o ewentualnym wystąpieniu z niej?</u>
          <u xml:id="u-139.19" who="#KarolKarski">Czy pan premier Donald Tusk zaprzecza treści art. 89 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który mówi, iż do zawarcia umowy międzynarodowej powodującej przystąpienie Polski do organizacji międzynarodowej bądź jej wystąpienie potrzebna jest zgoda wyrażona w formie ustawy?</u>
          <u xml:id="u-139.20" who="#KarolKarski">Czy pan premier Donald Tusk kwestionuje, iż podpisał traktat?</u>
          <u xml:id="u-139.21" who="#KarolKarski">Padło tutaj z ust ministra Borkowskiego stwierdzenie, że nie czytał go przed podpisaniem. Jednak jeśli istnieje problem, to na stronie 265 druku sejmowego nr 280 zawierającego przedłożenie, którym się zajmujemy, widnieją słowa: Donald Tusk. Tak, pan Donald Tusk podpisał traktat, który wprowadza nowy art. 49a traktatu o Unii Europejskiej, który stanowi, że każde państwo członkowskie może zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi podjąć decyzję o wystąpieniu z Unii, a następnie przedstawia tryb, w jakim się to dokonuje. Nikt nie zamierza występować w tej chwili z Unii Europejskiej...</u>
          <u xml:id="u-139.22" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie chce.)</u>
          <u xml:id="u-139.23" who="#KarolKarski">Natomiast w prawie międzynarodowym istnieje prosty test na to, czy dana struktura międzynarodowa jest już państwem federacyjnym, czy też jest jeszcze organizacją międzynarodową. I właśnie to, czy można z danej struktury wystąpić na skutek własnej decyzji, przesądza o tym, że i w tym przypadku ów przepis decyduje o tym, że jest to jeszcze organizacja międzynarodowa. W tej sytuacji jest oczywiste, że nie można kwestionować treści konstytucji, nie można kwestionować też treści dokumentu podpisanego przez pana premiera.</u>
          <u xml:id="u-139.24" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-139.25" who="#komentarz">(Poseł Grzegorz Dolniak: Idąc tokiem pańskiego myślenia, panie pośle, należałoby przyjąć, że zagwarantowanie miejsca Polski w Europie miałoby stanowić poprawkę.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#StefanNiesiołowski">Proszę nie przeszkadzać panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#StefanNiesiołowski">Proszę kontynuować.</u>
          <u xml:id="u-140.2" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Ta prawda jest bolesna, ale kontynuuj.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#KarolKarski">Szanowni Państwo! Mam pytanie: Czy pan premier Tusk zamierza zakwestionować wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 stycznia 2005 r. w sprawie o sygnaturze K 24/2004, w którym to trybunał, badając zgodność traktatu akcesyjnego z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, po pierwsze uczynił to, czyli postawił konstytucję ponad prawem pierwotnym Unii, i stwierdził, że przepisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, która jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej z racji jej nadrzędnej mocy prawnej, korzystają z pierwszeństwa obowiązywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i stosowania przez wszystkie jej władze publiczne przed postanowieniami umów międzynarodowych oraz aktów wydawanych na podstawie tych umów przez organizacje międzynarodowe? Czy w związku z tym pan premier Tusk chce zaprzeczyć, iż również przepisy Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stoją przed traktatem z Lizbony, traktatem o Unii Europejskiej, traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej oraz przepisami wydanymi na podstawie tych traktatów? Czy pan premier Tusk chce zaprzeczyć, że Trybunał Konstytucyjny orzekał już w sprawie niezgodności aktów prawa Unii Europejskiej z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej i stwierdził, iż decyzja ramowa w sprawie europejskiego nakazu aresztowania nie może być wykonywana ze względu na jej sprzeczność z art. 55. konstytucji? Na tej sali zmienialiśmy konstytucję i decydowaliśmy, tutaj właśnie, czy umożliwimy stosowanie tej decyzji ramowej, czy też nie. Uznaliśmy, że jest to rozwiązanie słuszne i dlatego zdecydowaliśmy się na zmianę konstytucji, a nie dlatego, że istnieje przepis niskiej rangi, który stoi ponad konstytucją naszego państwa.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#KarolKarski">Czy pan premier Donald Tusk zamierza zakwestionować, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w swojej preambule zawiera odwołanie do chrześcijańskiego dziedzictwa narodu i to odwołanie ma istotne znaczenie w okresie członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej? Pan premier Tusk tak łatwo powiedział: 5% nie zgadza się z przynależnością Polski do Unii Europejskiej, 20% ma wątpliwości, to znaczy wszyscy się cieszą, że jesteśmy w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Tak jest, to jest piękne, super.)</u>
          <u xml:id="u-141.4" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Nerwy leczymy.)</u>
          <u xml:id="u-141.5" who="#KarolKarski">Panie marszałku, pan poseł użył nieprzyzwoitych słów w stosunku do pana premiera.</u>
          <u xml:id="u-141.6" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Nie do pana premiera.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#StefanNiesiołowski">Panie pośle, niech pan kontynuuje, bo pan sam prowokuje salę. Proszę mówić, nie przerywać sobie, proszę mówić.</u>
          <u xml:id="u-142.1" who="#komentarz">(Poseł Grzegorz Dolniak: Zdecydowanie pan marszałek ma rację.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#KarolKarski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#KarolKarski">Czy pan premier kwestionuje orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające, iż traktaty unijne, a więc w konsekwencji traktat z Lizbony, nie dają podstaw do wykładni, która dopuszczałaby, aby w ramach instytucji Unii Europejskiej były podejmowane jakiekolwiek działania uszczuplające suwerenność państw członkowskich, godzące w ich narodową tożsamość lub szkodzące im słusznym interesom narodowym? Jeśli pan premier to kwestionuje, to mam poważne obawy, gdzie jesteśmy i czy... Nie chce zresztą kontynuować, bo to byłyby straszne słowa, niestety takie wątpliwości powstają. Pan premier kwestionuje w ogóle zasadność wszystkich sformułowań zawartych w poprawce, którą zamierza złożyć klub Prawa i Sprawiedliwości, notabene nie została ona jeszcze złożona, ale pan premier ma już za pazuchą dokument, w którym poprawka jest zapisana.</u>
          <u xml:id="u-143.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.3" who="#komentarz">(Poseł Czesław Hoc: Niech pan poseł nie znęca się nad premierem, przecież pan premier tego nie czytał.)</u>
          <u xml:id="u-143.4" who="#KarolKarski">Fragment czytał, widzieliśmy.</u>
          <u xml:id="u-143.5" who="#KarolKarski">Czy pan premier kwestionuje treść deklaracji nr 62 złożonej przez rząd Rzeczypospolitej Polskiej, podpisanej przez pana premiera, w której stwierdza się, iż Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej w żaden sposób nie narusza prawa Rzeczypospolitej Polskiej do stanowienia prawa w zakresie moralności publicznej, prawa rodzinnego, a także ochrony godności ludzkiej oraz poszanowania fizycznej i moralnej integralności człowieka? Czy pan premier kwestionuje podpisaną przez niego deklarację nr 62, złożoną przez rząd Rzeczypospolitej Polskiej do traktatu, w którym Rzeczypospolita Polska oświadcza, że ze względu na tradycje ruchu społecznego „Solidarność” i jego znaczny wkład w walkę o prawa społeczne i pracownicze w pełni szanuje prawa społeczne i pracownicze ustanowione prawem Unii Europejskiej, w szczególności prawa potwierdzone w tytule 4. Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej? Mam obawę, i to uzasadnioną obawę. W druku sejmowym nr 280 otrzymaliśmy do ratyfikacji treść traktatu, która jest niezgodna z treścią traktatu opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr C 306 z 17 grudnia 2007 r. W dokumencie przedstawionym nam do ratyfikacji opuszczono, stanowiący kontekst traktatu w rozumieniu konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów i opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej łącznie z traktatem, akt końcowy przedstawicieli państw członkowskich wraz ze wszystkimi załączonymi do tegoż traktatu deklaracjami, zarówno wielostronnymi, jak i jednostronnymi. To nadużycie.</u>
          <u xml:id="u-143.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.7" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Co wy na to?)</u>
          <u xml:id="u-143.8" who="#KarolKarski">W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawarty jest pełny tekst traktatu wraz z jego kontekstem, z dokumentami z nim powiązanymi. Natomiast nam do ratyfikacji przedstawia się dokument niezawierający m.in. dwóch deklaracji złożonych do tegoż traktatu przez rząd Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-143.9" who="#KarolKarski">Szanowni Państwo! Czy pan premier kwestionuje to, iż istotne ustalenia co do zakresu związania Rzeczypospolitej Polskiej Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej, zawiera protokół w sprawie stosowania Karty Praw Podstawowych UE do Polski i Zjednoczonego Królestwa, który jest dołączony i stanowi integralną część traktatu lizbońskiego, a jakiekolwiek ewentualne poszerzenie owego zakresu w przyszłości wymagałoby zachowania trybu, jakiego Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wymaga w przypadku przekazania organizacji międzynarodowej kompetencji organów władzy państwowej w niektórych sprawach? Czy pan premier kwestionuje słowa własnego ministra spraw zagranicznych, który uznał, że dla zmiany protokołu brytyjskiego konieczne jest zachowanie drogi traktatowej?</u>
          <u xml:id="u-143.10" who="#komentarz">(Poseł Anna Sikora: O co tu chodzi?)</u>
          <u xml:id="u-143.11" who="#KarolKarski">Czy z kolei pan premier kwestionuje sprawę oczywistą, iż na podstawie protokołu nr 7, czyli tzw. protokołu brytyjskiego, nie jest możliwe składanie skarg na Rzeczpospolitą Polską do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz wnoszenie pozwów przed sądy państw członkowskich Unii Europejskiej wobec Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu spraw znajdujących oparcie w przepisach Karty Praw Podstawowych, w tym również w sprawach majątkowych dotyczących nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej? Przecież to oczywista kwestia wynikająca z treści protokołu nr 7.</u>
          <u xml:id="u-143.12" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: To oczywistość, logika jest nieubłagana.)</u>
          <u xml:id="u-143.13" who="#KarolKarski">Jak widać, proponowany tekst preambuły nie zawiera żadnej propozycji, żadnego rozwiązania, które mogłoby być zanegowane bez powstania wątpliwości o dbałość o polską rację stanu tego, kto wypowiadałby się przeciwko tym rozwiązaniom. Nie ma tu treści, które byłyby treściami nieposiadającymi oparcia w stanie faktycznym. Nie ma tu treści, które nie miałyby oparcia w treści konstytucji, które nie miałyby oparcia w treści wyroków Trybunału Konstytucyjnego czy też w treści traktatu i dokumentów do niego dołączonych, podpisanych przez premiera Donalda Tuska.</u>
          <u xml:id="u-143.14" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie ma żadnych ingerencji w traktat.)</u>
          <u xml:id="u-143.15" who="#KarolKarski">Preambuła jest istotną częścią każdego aktu prawnego. Preambuła z jednej strony wyjaśnia, jakie są cele, które kierują tym, kto przyjmuje dany akt prawny, z drugiej zaś strony wyjaśnia, jakie ten prawodawca miał przeświadczenie co do przyszłego kształtu danego aktu, wreszcie wyznacza kierunki, w jakim ten akt powinien być wykonywany. Preambuła ma także znaczenie normatywne, o ile z jej treści można wyinterpretować konkretne rozwiązania w zakresie prawnym.</u>
          <u xml:id="u-143.16" who="#KarolKarski">Dlatego, proszę państwa, zdumienie musi budzić to, że w tej sali, w rządzie polskim jest ktoś, kto jest w stanie zanegować słowa, które nie powinny budzić żadnej wątpliwości. Jeśli słowa te budzą czyjąś wątpliwość, jeśli mają one powodować, że oskarża się innych o brak dbałości o los Polski w ramach Unii Europejskiej, to wówczas pada pytanie, gdzie ta osoba zmierza: Czy w kierunku przeciwnym niż te słowa? Bo jeśli się z nimi zgadza, jeśli się zgadza z polską konstytucją, to nie powinno być żadnych wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-143.17" who="#KarolKarski">Wreszcie poprawka, którą zamierzamy złożyć, zawiera rozwiązanie istotne z punktu widzenia obowiązywania mechanizmu z Joaniny. Traktat pozwala na odstąpienie od tego mechanizmu na podstawie jednomyślnej decyzji Rady Unii Europejskiej po uzyskaniu jednomyślnej pozytywnej opinii Rady Europejskiej. To są decyzje jednomyślne, więc nie można ich podjąć bez zgody przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej. Ta decyzja ma charakter tak fundamentalny, że nie powinna być pozostawiona dyskrecjonalnej kompetencji jednej osoby. W Radzie Unii Europejskiej może to być minister, sekretarz bądź podsekretarz stanu. Rada Unii niekoniecznie musi obradować w wymiarze właściwym dla ministrów spraw zagranicznych, może to być rada ds. rolnictwa. W posiedzeniach Rady Europejskiej uczestniczy bądź prezydent, bądź premier. Padło tu pytanie: Co się zmieniło? Wynegocjował to odpowiedzialny rząd, a o tym, czego możemy się spodziewać po obecnym rządzie, musimy się dopiero przekonać. W tej sytuacji proponujemy proste rozwiązanie, aby decyzja o zasadniczej zmianie systemu głosowania w Unii Europejskiej mogła być podjęta tylko po uzyskaniu uprzedniej zgody głównych konstytucyjnych organów państwa polskiego, czyli władzy wykonawczej: prezydenta i Rady Ministrów, i władzy ustawodawczej: Sejmu i Senatu, a zatem wszystkich organów, które uczestniczą w procesie ratyfikacyjnym, aczkolwiek zgoda będzie wyrażana w nieco innej formie, nie w formie właściwej dla ratyfikacji.</u>
          <u xml:id="u-143.18" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: W 2014 r., trzeba dodać.)</u>
          <u xml:id="u-143.19" who="#KarolKarski">Przed nami jeszcze wiele lat, jeśli o to chodzi.</u>
          <u xml:id="u-143.20" who="#KarolKarski">Szanowni państwo, jest jeszcze jedna kwestia, może bardzo drobna, ale pokazująca słabość służb legislacyjnych tego rządu. Jeśli ktoś nie potrafi prawidłowo nazwać aktu prawnego, którego dotyczy ustawa ratyfikacyjna, to można zastanawiać się, czy potrafi prawidłowo przeanalizować jego treść. W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej traktat z Lizbony został ogłoszony pod nazwą: Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, podpisany w Lizbonie dnia 13 grudnia 2007 r., natomiast w treści ustawy ratyfikacyjnej proponowanej przez rząd zmieniono słowo „podpisany” na „sporządzony”. Ktoś zasugerował się treścią aktu ratyfikacyjnego, tym, że akt się sporządza, ale nie dotyczy to tej umowy. Wydawało się, że to zbyt krótka i prosta ustawa, aby ktoś ją dokładnie przeczytał. To jest kolejny przyczynek do tego, że ważne dokumenty, które się podpisuje, przyjmuje jako członek Rady Ministrów, a następnie kieruje do Sejmu jako premier, powinno się po prostu czytać, jak pan poseł mówi, uważnie czytać.</u>
          <u xml:id="u-143.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.22" who="#KarolKarski">Szanowni Państwo! Jak powiedziałem, w proponowanej przez nas poprawce nie ma niczego, co mogłoby budzić jakiekolwiek wątpliwości. Może je natomiast budzić jej nieprzyjęcie, jeśli wziąć pod uwagę jej treść. Tak więc, jeśli ktoś nie zgadza się z treścią konstytucji czy orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, zagłosuje przeciw, i w tej sytuacji trudno postawić inną diagnozę.</u>
          <u xml:id="u-143.23" who="#KarolKarski">Panie marszałku, chciałbym przekazać na pana ręce treść poprawki. Jak rozumiem, pan marszałek nada jej właściwy bieg zgodnie regulaminem Sejmu. Dziękuję serdecznie za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-143.24" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Tadeusz Iwiński, Lewica i Demokraci, tu będzie pewna zmiana, ponieważ pan poseł wyjeżdża.</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#StefanNiesiołowski">Następnie pani posłanka Jolanta Szymanek-Deresz.</u>
          <u xml:id="u-144.3" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#TadeuszIwiński">Bardzo chciałem podziękować panu marszałkowi, a także pani poseł Szymanek-Deresz za te zmiany, bo nie sądziliśmy, że w klubie PiS-u, a także w innych jest taka grupa Demostenesów.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#TadeuszIwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! To jest szalenie ważna debata i, jak już mówiliśmy w dyskusji dotyczącej trybu ratyfikacji, chodzi o to, że traktat lizboński - jeżeli będzie ratyfikowany przez 27 państw - może gwarantować większą efektywność Unii Europejskiej, a także bardziej demokratyczne i przejrzyste funkcjonowanie jej struktur. W globalnym procesie może także zapewnić jej większą konkurencyjność w stosunku do innych głównych centrów cywilizacyjnych, tj.: Stanów Zjednoczonych, Chin, Rosji czy Indii. Wydawałoby się, biorąc pod uwagę wiele innych spraw, że kwestia jest czysta.</u>
          <u xml:id="u-145.2" who="#TadeuszIwiński">Pan przewodniczący Jarosław Kaczyński mówił, że w Polsce jest deficyt patriotyzmu. Otóż uważam, że to jest niesprawiedliwa ocena polskiego społeczeństwa. W Polsce nie ma deficytu patriotyzmu, tylko każde pokolenie na nowo definiuje, interpretuje, czym jest patriotyzm. Otóż dzisiaj patriotyzm, miłość ojczyzny to jest sprawienie, żeby Polska jak najszybciej zmniejszyła lukę cywilizacyjną dzielącą nasz kraj od państw najwyżej rozwiniętych, żeby przeciętny Polak następnego pokolenia żył tak jak Francuz, Niemiec, Szwed, a nie tylko jak Portugalczyk czy Grek. I temu również ma służyć traktat lizboński. Prawdą jest, że w niektórych społeczeństwach obawiano się referendów, ponieważ było ryzyko, że z wewnętrznych powodów referenda w tak historycznej kwestii mogły zostać przegrane.</u>
          <u xml:id="u-145.3" who="#TadeuszIwiński">I dwie ostatnie uwagi, które chciałbym poczynić, są następujące. Otóż mamy do czynienia z kuriozalnym rozwiązaniem prawnym, które zakłada przedstawiona przed chwilą poprawka PiS-u. Otóż traktat międzynarodowy albo się ratyfikuje, albo się go nie ratyfikuje, tak jak wczoraj uczyniła to Izba Gmin, przedtem parlament francuski, itd. Inne sformułowania nie mają znaczenia. Jest to próba zastosowania podwójnego szantażu. Pierwszy szantaż wobec rządu - dziwię się, że Platforma Obywatelska mu uległa - w sprawie Karty Praw Podstawowych. Jak rozumiem, Platforma, PSL uległy po to, żeby zagwarantować tę ratyfikację. Teraz mamy do czynienia z szantażem nr 2. Otóż, panowie z Prawa i Sprawiedliwości, chciałbym was poinformować, że gdybyście nawet doprowadzili - w co nie wierzę, bo to prawdopodobnie byłby koniec waszej kariery politycznej - do obalenia procesu ratyfikacji, ten traktat zostanie przyjęty w referendum wraz z postulatem Lewicy i Demokratów, żeby Karta Praw Podstawowych weszła w życie w całości.</u>
          <u xml:id="u-145.4" who="#TadeuszIwiński">Chciałbym w finale przypomnieć słynne zdanie Antoniego Czechowa, że rozum powinien błyszczeć bardziej niż łysina. Otóż, nawiązując do poprawki złożonej przez PiS, obawiam się, że ta klasyczna zasada została naruszona. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-145.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#StefanNiesiołowski">Jeszcze sekundę, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#StefanNiesiołowski">Uwaga do pana posła Karskiego - niestety w tej chwili nie mogę przyjąć poprawek, mogą one być zgłaszane dopiero w drugim czytaniu, o czym informuję pana posła i Wysoką Izbę.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo, pani poseł Jolanta Szymanek-Deresz, Lewica i Demokraci.</u>
          <u xml:id="u-146.4" who="#StefanNiesiołowski">Następnie, za co przepraszam, pan poseł Kazimierz Michał Ujazdowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#JolantaSzymanekDeresz">Dziękuję, panie marszałku, za tę zmianę.</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#JolantaSzymanekDeresz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 20 lutego bieżącego roku w Parlamencie Europejskim odbyło się głosowanie w sprawie traktatu z Lizbony. Przytłaczającą większością głosów opowiedziano się tam za, bowiem 525 posłów aprobowało traktat, a tylko 115 było przeciwnego zdania. Ale po tym właśnie głosowaniu zadawano sobie w Parlamencie pytanie, jaki właściwie jest stosunek Polski do tego traktatu. I odpowiedzi były dwie: dobra i zła. Ta dobra mówiła o tym, że Polska zapewne traktat ratyfikuje, bowiem znacząca większość naszego społeczeństwa opowiada się za członkostwem w Unii i za traktatem. Ale była też druga odpowiedź, ta zła, bowiem Polska przez przystąpienie do protokołu brytyjskiego tak naprawdę wyeliminowała funkcjonowanie Karty Praw Podstawowych z naszego życia. Uznanie karty w ograniczonym zakresie oznacza, że polskie społeczeństwo nie będzie mogło w pełni korzystać z zapisanych w niej praw, że staniemy się poniekąd obywatelami drugiej kategorii w Unii Europejskiej. Nabiera to tym większego znaczenia, że z chwilą ratyfikowania traktatu z Lizbony Karta Praw Podstawowych uzyska traktatową moc prawną.</u>
          <u xml:id="u-147.2" who="#JolantaSzymanekDeresz">Rząd pana premiera - była już o tym mowa, ale przypomnę to i podkreślę - popełnił błąd w sprawie karty, dał wyraz pewnemu koniunkturalizmowi, który tak naprawdę niczego nie gwarantował. Dzisiaj się okazuje - ta debata tego dowodzi, podobnie jak stanowisko prezentowane przez ugrupowanie Prawo i Sprawiedliwość - że pan premier popełnił błąd co do zasady, nie tylko nie godząc się z kartą, ale i w swoim koniunkturalizmie politycznym. Dlatego też w imieniu Klubu Parlamentarnego Lewica i Demokraci apeluję do pana premiera o to, aby Polska jak najszybciej odstąpiła od protokołu brytyjskiego i aby w krótkim czasie podjąć starania w kierunku pełnego zaakceptowania Karty Praw Podstawowych. Nasze społeczeństwo musi mieć możliwość korzystania z przysługujących praw w takim samym stopniu, jak obywatele Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-147.3" who="#JolantaSzymanekDeresz">Argumenty o rzekomym wkraczaniu karty w sfery zastrzeżone dla praw krajowych są całkowicie bezpodstawne. Polacy zostali pozbawieni możliwości bezpośredniego i pełnego powoływania się na treść karty oraz dochodzenia swoich praw przed sądami unijnymi i krajowymi.</u>
          <u xml:id="u-147.4" who="#JolantaSzymanekDeresz">Wysoka Izbo! Debatujemy dziś o dokumencie bardzo ważnym dla Europy, a więc także dla Polski. Dzięki niemu nowe wyzwania, które stoją przed starym kontynentem w XXI w. - myślę tu choćby o walce przeciwko terroryzmowi, o rozwoju demograficznym, o globalizacji gospodarki, ekologii, zmianach klimatycznych, o bezpieczeństwie energetycznym czy zdrowiu - będą o wiele łatwiejsze do podjęcia, bowiem Europa otrzyma dokument określający nowe zasady współpracy, unowocześniający działanie instytucji europejskich i ich sposób funkcjonowania. Podpisany w Lizbonie traktat pozwoli w pełni wykorzystać potencjał Unii Europejskiej, optymalnie spożytkować środki, którymi Europa dysponuje, oraz wzmocni jej zdolność do działania.</u>
          <u xml:id="u-147.5" who="#JolantaSzymanekDeresz">Najwyższy czas, aby proces decyzyjny w Unii był skuteczniejszy. Jest to, obok zwiększenia demokracji w wyniku - co już było podkreślane - wzmocnienia roli Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych oraz spotęgowania działań zewnętrznych Unii, jedno z podstawowych założeń traktatu. Powtarzam, skuteczniejszy proces decyzyjny. Traktat zwiększy liczbę obszarów polityki, w których Parlament Europejski będzie zatwierdzał akty wspólnie z Radą, oraz umocni rolę parlamentów narodowych poprzez uznanie ich za strukturalną część Unii. Nie chcę powtarzać wszystkiego, co było przywoływane w każdym wystąpieniu, o zwiększeniu legitymacji demokratycznej Unii Europejskiej, ale podkreślę jeszcze raz, że najważniejszym unormowaniem traktatu w tej sferze jest przyznanie prawa do korzystania z tzw. żółtej kartki, czyli zaoponowania przeciwko projektowi aktu przez parlament narodowy. Czyli tam, gdzie na szczeblu krajowym, regionalnym czy lokalnym dany akt się nie sprawdza, mamy prawo pokazać żółtą kartkę.</u>
          <u xml:id="u-147.6" who="#JolantaSzymanekDeresz">Wysoka Izbo! Dziś Unii Europejskiej przewodniczy Słowenia, pierwszy z nowo przyjętych krajów, który jako drugi w Europie uznał traktat i swoją działalnością dowodzi, że zamierza swój mandat prezydencki wypełniać bardzo aktywnie i skrupulatnie. Wydaje mi się, że to jest właściwe miejsce, z którego należy przekazać wyrazy uznania dla Słowenii, dla sposobu sprawowania prezydencji przez ten kraj.</u>
          <u xml:id="u-147.7" who="#JolantaSzymanekDeresz">Za traktatem opowiedziało się już wiele państw, a pan prezydent - co też już podkreślał każdy klub - poczytywał sobie za wielki sukces wynegocjowanie jego ostatecznego kształtu. Nie wiem, czy przeciwników traktatu po prostu zawodzi pamięć, bo jeszcze niedawno pan prezes Jarosław Kaczyński również mówił o nim jako o wielkim osiągnięciu. Dziś pojawiają się natomiast pomysły o preambule, o zapisach mających zabezpieczyć protokół brytyjski.</u>
          <u xml:id="u-147.8" who="#JolantaSzymanekDeresz">Klub Poselski Lewica i Demokraci jest zdecydowanie przeciwny takim rozwiązaniom. Zgoda na ratyfikację wyrażona przez parlament w ustawie nie może być niczym obwarowana. Parlament przecież nie może niczego narzucać prezydentowi ostatecznie ratyfikującemu umowę międzynarodową.</u>
          <u xml:id="u-147.9" who="#JolantaSzymanekDeresz">Wysoka Izbo! Dobrze się stało, że wszystkie kraje Unii Europejskiej deklarują szybką ratyfikację traktatu. Francja w tym celu zmieniła nawet ostatnio swoją konstytucję. Wyjątek stanowi Irlandia, oczywiście jest to zrozumiałe, z uwagi na wymóg referendum. Te okoliczności dowodzą, że w Unii zaczyna panować jedność w odniesieniu do najważniejszych dla Europy spraw.</u>
          <u xml:id="u-147.10" who="#JolantaSzymanekDeresz">I znów w imieniu klubu Lewica i Demokraci apeluję do tych pań posłanek i panów posłów, którzy opatrznie interpretują traktat i którzy mają wątpliwości co do prawdziwych intencji jego twórców, o głosowanie za tym dokumentem, który jest praktycznie dziełem nie pana prezydenta Lecha Kaczyńskiego, nie pana premiera Jarosława Kaczyńskiego, ale wszystkich sił politycznych reprezentowanych w kolejnych kadencjach parlamentu, i tak naprawdę wynika z naszego przystąpienia do Unii Europejskiej. Trzeba też pamiętać, że nasze społeczeństwo w różnego rodzaju badaniach daje wyraz zdecydowanego poparcia dla naszego członkostwa w Unii Europejskiej, a tym samym dla dokumentu uchwalonego w Lizbonie.</u>
          <u xml:id="u-147.11" who="#JolantaSzymanekDeresz">Jeszcze niedawno słychać było głosy, że decyzja w sprawie ratyfikowania traktatu powinna zapaść w wyniku referendum. Jednak przez nasze aktywnie popierające go społeczeństwo - jak wcześniej powiedziałam - byłoby to odebrane jako zbędna zwłoka, jako brak odpowiedzialności polityków, a tym samym naszego parlamentu, za podejmowane decyzje, ale również jako narażenie budżetu państwa na wysokie wydatki. Tak naprawdę to referendum w sprawie traktatu już się przecież odbyło wtedy, kiedy Polacy wypowiadali się w sprawie naszej akcesji do Unii Europejskiej. To wtedy zadecydowali oni również o tym, że będą akceptować umowy międzynarodowe, które powstaną w łonie Unii Europejskiej. Traktat jest więc konsekwencją procesu rozwoju instytucjonalnego Unii Europejskiej. Odstąpienie od Karty Praw Podstawowych to jedyny przykład uwstecznienia tego procesu.</u>
          <u xml:id="u-147.12" who="#JolantaSzymanekDeresz">Traktat odpowiada nie tylko na dzisiejsze potrzeby, ale także rozwiewa wątpliwości co do przyszłości. Tworzy bezpieczną Europę, kontynent solidarności, kontynent o wielkich szansach wzrostu gospodarczego, poprawy warunków zatrudnienia i warunków socjalnych, na którym łatwiej będzie zapewnić nie tylko bezpieczeństwo zbiorowe, ale i indywidualne, podobnie jak polepszyć warunki zdrowotne, ochronę środowiska naturalnego, zapewnić postęp naukowo-techniczny oraz, co jest także bardzo ważne, zwiększyć zdolność Unii Europejskiej do działań na arenie międzynarodowej, m.in. poprzez utworzenie urzędu wysokiego przedstawiciela do spraw zagranicznych i spraw bezpieczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-147.13" who="#JolantaSzymanekDeresz">W tym miejscu można zadać pytanie, czy traktat nie osłabi niezależności polityki zagranicznej poszczególnych państw Unii. Przypomnę więc i podkreślę, że Unia Europejska zostaje włączona do działania dopiero wówczas, gdy zaistnieje potrzeba przedstawienia wspólnego stanowiska na arenie międzynarodowej, a wysoki przedstawiciel podejmuje swoje działania tylko i wyłącznie na podstawie jednomyślnej decyzji 27 państw. Mówił o tym pan minister Sikorski, ale uważam, że jeśli chodzi o tak ważną sprawę, nigdy za wiele powtarzania.</u>
          <u xml:id="u-147.14" who="#JolantaSzymanekDeresz">Jest jeszcze kwestia, o której mówił komisarz Unii Europejskiej do spraw reformy instytucjonalnej pan Michel Barnier, że oczywiście sam traktat nie oznacza, że automatycznie i Unia Europejska, i Polska zaczną przodować w świecie. Traktat ten - są to słowa Michela Barniera - jest tak naprawdę narzędziem w rękach polityków. I to, jak on będzie wdrażany w życie, w jakim stopniu się sprawdzi, będzie zależało od tych osób, które będą pełniły te najważniejsze funkcje w ramach struktur europejskich.</u>
          <u xml:id="u-147.15" who="#JolantaSzymanekDeresz">Pan minister Sikorski mówił o tym, że Polska już się przygotowuje do budowania służby zewnętrznej, do uczestniczenia w jej budowaniu, a tym samym do typowania swoich przedstawicieli. A ja w tym miejscu wspomnę, że jeśli chodzi o przewodniczącego Rady Europejskiej, to pan premier Wielkiej Brytanii Gordon Brown przedstawił już kandydaturę byłego premiera Tony'ego Blaira, pan prezydent Nicolas Sarkozy przedstawił kandydaturę byłego premiera Luksemburga Jean-Claude'a Junckera, a prasa niemiecka przytacza kandydaturę pana Aleksandra Kwaśniewskiego.</u>
          <u xml:id="u-147.16" who="#JolantaSzymanekDeresz">Wysoka Izbo! Zwiększenie efektywności Unii, a takie jest przecież podstawowe założenie traktatu, jest dla Polski bardzo korzystne. Znajdujemy się bowiem na etapie doganiania najbardziej rozwiniętych państw Unii Europejskiej i zdajemy sobie sprawę z naszych słabości, z naszych potrzeb, ale także z naszych możliwości. Jednak w globalnej polityce międzynarodowej sami niewiele zdziałamy. Konkurentami Stanów Zjednoczonych, Rosji, Chin czy Indii nie są Niemcy, nie jest Hiszpania, nie jest też Polska - konkurentem może być tylko właśnie Unia Europejska. Unia Europejska jest więc nam bardzo potrzebna, ale i my jesteśmy potrzebni Unii. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-147.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Kazimierz Michał Ujazdowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Myślę, że rozmawiamy o takiej dziedzinie polityki państwowej, w której potrzebny jest dobrze pojęty realizm. Co to w praktyce oznacza? Przede wszystkim porzucenie obyczaju niepotrzebnego szczerzenia zębów. Tu miał miejsce teatr dwóch aktorów. I mówię to nawet nie z perspektywy osoby, która tego nie rozumie czy wyobraża sobie, że polityka może być sferą bez konfliktu. Polityka jest sferą różnic zdań i jest sferą konfliktu. Ale ten konflikt, który tutaj się ujawnił między Prawem i Sprawiedliwością a Platformą Obywatelską, nie dotyka realnych problemów państwowych. Za trzy miesiące nikt o tym nie będzie pamiętał, natomiast będziemy realnie odczuwać słabość instytucjonalną Polski w Unii Europejskiej. To jest realny problem państwowy. A więc namawiam do tego, żeby zbyt długo w fazie szczerzenia zębów nie trwać i żeby rozmawiać o traktacie lizbońskim w kategoriach realistycznych, to znaczy odrzucając wyobrażenie, że Unia jest aniołem bez wad, jak zdaje się myśleć LiD - który skądinąd chyba w byty całkowicie duchowe nie wierzy z uwagi na silną obecność światopoglądu materialistycznego - a także wyobrażenie, że Unia jest diabłem, jak sądzą jej przeciwnicy.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Warto powiedzieć, czym jest ten traktat. Trochę o tym mówił minister spraw zagranicznych, ale zabrakło mi w jego przemówieniu jednej zasadniczej wypowiedzi - tej, która ma odpowiedzieć na pytanie, jakiej Unii Europejskiej chce rząd polski, jak chce poruszać się w świecie instytucji unijnych, jakich relacji międzynarodowych Unii Europejskiej chce rząd polski, jakich relacji ze Stanami Zjednoczonymi, co ma oznaczać zasada solidarności w praktyce unijnej. Wystąpienie ministra spraw zagranicznych było takie, jakbyśmy dopiero docierali do Unii Europejskiej i cieszyli się samą partycypacją.</u>
          <u xml:id="u-149.2" who="#KazimierzMichałUjazdowski">My akceptujemy ten traktat nie dlatego, że on jest wspaniały, że on jest bezbłędny - bo rzeczywiście jest traktatem rewizyjnym, a nie przełomowym - tylko dlatego, że sądzimy, iż on daje instrumenty promocji polskich interesów i daje Polsce instrumenty kształtowania polityki Unii Europejskiej. Nie rozwiązuje on wielu problemów kryzysowych Unii Europejskiej. O tym trzeba powiedzieć bardzo wyraźnie. Na przykład brak wyraźnego odwołania do chrześcijaństwa nie jest polskim problemem. Jest problemem Europy. Jeśli prezydent kraju laickiego, takiego jak Francja, powiada: To był błąd Francji i błąd Europy, to warto się nad tym zastanowić, bo chrześcijaństwo nie jest roszczeniem katolików wobec Unii Europejskiej, jest czynnikiem, który dynamizuje Europę, jest jedynym wspólnym kodem kulturowym. Słaba relacja, czy też odrzucenie relacji z tym kręgiem kulturowym, z tymi wartościami pozbawia Unię Europejską czegoś bardzo cennego.</u>
          <u xml:id="u-149.3" who="#KazimierzMichałUjazdowski">I jest też problem pokusy czy niebezpieczeństwa centralizmu. Chcę państwa namówić do przeczytania tekstu sędziego niemieckiego sądu konstytucyjnego Hansa Papiera, który opublikował polski „Przegląd Legislacyjny”, człowieka bez wątpienia opowiadającego się za integracją europejską. Tam jest bardzo wnikliwa analiza nowych propozycji z traktatu z Lizbony związana z obawą przed centralizmem, związana z obawą przed przenoszeniem coraz większej ilości kompetencji na poziom unijny. Powiada to, mówi to, pisze to człowiek opowiadający się za integracją europejską. Zresztą Niemcy są promotorami integracji europejskiej. Jego odpowiedź jest następująca: Im państwa będą lepiej przygotowane do obecności w Unii Europejskiej, w tym większym stopniu ona będzie realizowała zasadę pomocniczości, tym będzie bardziej elastycznym i dynamicznym tworem. Wielu mówców chwaliło dwa mechanizmy, dwa uprawnienia, które dostaje parlament narodowy, w tym Sejm i Senat w Polsce - to jest mechanizm wczesnego ostrzegania, czyli owa żółta kartka, o której mówiła pani posłanka Szymanek-Deresz, a także prawo skargi do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, które ma parlament narodowy. Otóż chcę powiedzieć, że w polskim prawie nie ma urzeczywistnienia tych instytucji, że polski parlament nie jest przygotowany do ich urzeczywistnienia, dlatego że w ustawie o współpracy między rządem a Sejmem tego mechanizmu nie przewidziano. I nie ma racji pan marszałek Komorowski, który dwa tygodnie temu na pytanie w tej sprawie odpowiedział, że nie ma potrzeby nowelizacji tej ustawy. Chciałbym więc ponownie zapytać o to pana marszałka i wyrazić nadzieję, że Prezydium podejmie prace nad nowelizacją ustawy określającej pozycję parlamentu narodowego, polskiego Sejmu i Senatu, w dziedzinie polityki europejskiej, zanim traktat zostanie przyjęty przez inne państwa, przed końcem tego roku, bo w przeciwnym razie zostaniemy bez realnego instrumentarium. Dotyczy to także stopnia przygotowania rządu. Wciąż nie pojmuję, dlaczego polityka europejska jest realizowana poza Ministerstwem Spraw Zagranicznych...</u>
          <u xml:id="u-149.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-149.5" who="#KazimierzMichałUjazdowski">...skoro zgodnie z deklaracjami ministra spraw zagranicznych stanowi 2/3 czy prawie 3/4 polskiej polityki zagranicznej. O takich sprawach warto mówić.</u>
          <u xml:id="u-149.6" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-149.7" who="#KazimierzMichałUjazdowski"> I na końcu jeszcze jedna kwestia. Ani rząd, ani Sejm nie mają oficjalnego materiału, który stanowi jednolitą edycję prawa europejskiego po zmianach w Lizbonie. Kancelaria Sejmu odsyła do parlamentów brytyjskiego i francuskiego, a UKIE nawet tego nie podaje.</u>
          <u xml:id="u-149.8" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: To jest coś nieprawdopodobnego.)</u>
          <u xml:id="u-149.9" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Oczywiście my nie musimy mieć tego ze względów formalnych, bo głosujemy nad traktatem lizbońskim, ale dzisiaj ukazało się w prywatnym wydawnictwie skonsolidowane wydanie traktatu europejskiego. Może byśmy zaczęli od małych rzeczy, po to, żeby mieć taki malutki instrument...</u>
          <u xml:id="u-149.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-149.11" who="#KazimierzMichałUjazdowski">...a potem używali wielkich słów? Może byśmy od takiej małej rzeczy zaczęli? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-149.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Andrzej Halicki, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#AndrzejHalicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym skupić państwa uwagę króciutko na kilku aspektach gospodarczych, na korzyściach gospodarczych wynikających z traktatu z Lizbony, ale żeby prowadzić tę debatę, lubię, kiedy są adwersarze, jest dyskusja na jakiś temat, poznać, zrozumieć argumenty strony przeciwnej. I żeby nie być posądzonym o manipulację, tak jak poseł Karski próbował to insynuować, bardzo dokładnie przeczytałem aktualny dokument programowy Prawa i Sprawiedliwości, i poświęciłem trochę czasu, włożyłem trochę wysiłku intelektualnego...</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#komentarz">(Poseł Karol Karski: Niektórym przychodzi to bez wysiłku.)</u>
          <u xml:id="u-151.2" who="#AndrzejHalicki">...ale znalazłem parę kwestii, które chyba powinniśmy sobie również dzisiaj przytoczyć i...</u>
          <u xml:id="u-151.3" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: My też was czytamy.)</u>
          <u xml:id="u-151.4" who="#AndrzejHalicki">Bardzo dobrze, bo znając swoje poglądy, możemy dyskutować merytorycznie o tym, o co tak naprawdę jest dzisiejszy spór.</u>
          <u xml:id="u-151.5" who="#AndrzejHalicki">I zaraz zacytuję - ale nie są to wcale jakieś kontrowersyjne, bardzo bulwersujące fragmenty, proszę się nie obawiać, to naprawdę nie jest takie straszne. Polityka zagraniczna, bo o tym dzisiaj rozmawiamy - rzeczywiście ten rozdział jest mocno wyeksponowany, zawiera kilka deklaracji, kilka bardzo wyraźnych i mocno spuentowanych tez, spośród których sami państwo akcentujecie jeden podstawowy aspekt: mianowicie dla obywateli ważne jest, w jaki sposób żyją, w jaki sposób przekładane są efekty polityki zagranicznej na stabilność życia, na poziom życia - żeby zacytować: dla obywateli największe znaczenie mają: stabilność, rozwój, konkurencyjność, miejsca pracy - miejsca pracy też są ważnym elementem tych działań w polityce zagranicznej. W związku z tym, zacytuję najpierw pierwsze zdanie drugiego akapitu tego rozdziału: „Postrzegamy Unię Europejską jako wspólnotę działającą w oparciu o czytelne i sprawiedliwe zasady oraz wartości” i zdanie poniżej: „Działania polskiej dyplomacji będą skierowane między innymi na kontynuację wdrażania koncepcji bezpieczeństwa energetycznego w ramach procesu traktatowego Unii Europejskiej”. No, niekontrowersyjne. My też pod tym się podpisujemy jako Platforma Obywatelska. Jeżeli chodzi o szczyt w Brukseli - czerwiec, bardzo mocny akcent w toku negocjacji, postulat polski, postulat polsko-litewski w zasadzie, przypominam, zrealizowany i rzeczywiście dla obywateli jest pewne poczucie bezpieczeństwa wynikające z tych zapisów, które świadczą o tym, że traktat przewiduje, iż Rada na wniosek komisji może podjąć wynikającą z tego solidaryzmu decyzję w przypadku ograniczeń czy trudności w dostawie energii. Bezpieczeństwo bez wątpienia, również bardzo istotny aspekt z punktu widzenia całej gospodarki narodowej. To jeden z kilku takich aspektów, więc skoro bardzo mocno wyeksponowana jest szansa, jaką tworzy Unia Europejska, i sukcesy negocjacyjne, zastanawiam się, skąd ta dzisiejsza polemika i skąd te dzisiejsze obawy, bo w zasadzie nie rozumiem, czy państwo chcą zaproponować głosowanie przeciwko traktatowi. Skąd w ogóle te kontrowersje, budowanie klimatu nieufności wobec tego procesu...</u>
          <u xml:id="u-151.6" who="#komentarz">(Poseł Anna Sikora: To nie my budujemy.)</u>
          <u xml:id="u-151.7" who="#AndrzejHalicki">...w którym sami państwo uczestniczyli i sami państwo doprowadzili do tego w tym wypadku dobrego finału.</u>
          <u xml:id="u-151.8" who="#AndrzejHalicki">Są również inne efekty modyfikacyjne, jeżeli chodzi o kwestię traktatu z Lizbony, ale ja bym jeszcze raz podkreślił rosnące zaufanie społeczeństwa, między innymi wynikające z tych drobnych osiągnięć negocjacyjnych, ale bardzo czytelnych dla obywateli. Dzisiaj większość z nas, 80% - chyba takie są statystyki - popiera członkostwo w Unii między innymi dlatego, że mamy ogromną absorpcję środków unijnych. Te 60 mld w ciągu 6 lat, 2007–2013, ta ilość projektów, które są przygotowane, ilość wdrażanych projektów, ilość składanych wniosków - wszystko to daje poczucie takiego skoku cywilizacyjnego, w ten sposób możemy to określić. Społeczeństwo na to czeka. Akcentowaliście to również wy, akcentujemy my i to się dzieje. Skoro się dzieje, to dobrze. Skąd wątpliwości? Ciągle nie rozumiem tej naszej polemiki. Inne modyfikacje...</u>
          <u xml:id="u-151.9" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: 20%...)</u>
          <u xml:id="u-151.10" who="#AndrzejHalicki">20%, trzeba przekonywać, ale skoro akcentujemy to wspólne w tym momencie poczucie słusznego celu i szansy, jaką daje Unia Europejska, przekonujmy razem.</u>
          <u xml:id="u-151.11" who="#AndrzejHalicki">Modyfikacje kolejne, które chciałbym podkreślić, też na polu gospodarczym, to na pewno rynek wewnętrzny i handel, nowe regulacje dotyczące sektora rolnego, bardzo ważny obszar. To wszystko jest zbieżne z celami i z kierunkiem rozwoju polskiej wsi czy obszarów wiejskich - zresztą cele określone we wspólnej polityce rolnej, łącznie z rybołówstwem, to też są zbieżne z polskimi oczekiwaniami regulacje.</u>
          <u xml:id="u-151.12" who="#AndrzejHalicki">Ważny jest też aspekt, który dotyczy złagodzenia warunków przyjęcia wspólnej waluty. Możliwości członkostwa w Unii Gospodarczej i Walutowej określane są w tej chwili przede wszystkim na podstawie stabilności kursu walutowego, ERM. To jest jeden z warunków, oczywiście nie jest tak, że jest to automatyzm; ominięcie innych kryteriów, takich jak inflacja czy deficyt budżetowy, wymaga przede wszystkim decyzji innych państw członkowskich grupy euro. I oczywiście ta większość kwalifikowana i cała ta procedura nie jest sprawą prostą, ale jednak mimo wszystko daje to szansę również szybszego przyjęcia waluty europejskiej. W związku z tym jest to bez wątpienia korzyść; możemy się tylko spierać, kiedy i w jakim terminie powinno być to zrealizowane przez nas.</u>
          <u xml:id="u-151.13" who="#AndrzejHalicki">Padło już bardzo wiele innych argumentów dotyczących innych korzyści, ale wracam do punktu wyjścia. Mianowicie w tym dokumencie dotyczącym polityki zagranicznej nie akcentowali państwo w żaden sposób problemów wynikających z jakichś obaw w kwestiach instytucjonalnych, prawa, procedur, tego, co miałoby Polakom zagrażać w sensie politycznym. Wręcz odwrotnie, jest zdanie o tym, iż Unia wychodzi z kryzysu instytucjonalnego, więc znowu jest dobrze. I żeby spuentować tę wypowiedzieć, chciałbym powrócić do państwa dokumentu, który kończy się trzema wyraźnymi wskazaniami: dzięki negocjacjom w ramach traktatu Polska uzyskała, po pierwsze, szeroki pakiet elementów silnie zabezpieczających naszą pozycję we Wspólnocie Europejskiej, po drugie, zapewniono wieloletnie finansowe wsparcie dla modernizacji polskiej gospodarki, unowocześnienia nauki (mówiliśmy o tym) i, po trzecie, utrzymana została waga polskiego głosu w procesie decyzyjnym.</u>
          <u xml:id="u-151.14" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie blokujcie tego.)</u>
          <u xml:id="u-151.15" who="#AndrzejHalicki">Przyjmujemy nadal, że jest to prawda, bo jest to aktualny dokument programowy. W związku z tym pytanie podstawowe do państwa, koledzy i koleżanki z Prawa i Sprawiedliwości: Czy możecie swoim słowom zaprzeczyć, skoro chcecie głosować inaczej, niż popierając ustawę o ratyfikacji?</u>
          <u xml:id="u-151.16" who="#komentarz">(Poseł Karol Karski: My chcemy głosować za tym.)</u>
          <u xml:id="u-151.17" who="#AndrzejHalicki">Bo bez wątpienia klub Platformy Obywatelskiej za tą ratyfikacją jest i popierać ją będzie w 100%. To pytanie pozostawiam państwu.</u>
          <u xml:id="u-151.18" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-151.19" who="#komentarz">(Głos z sali: Poprawka jest ważna.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pan poseł Paweł Kowal, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PawełKowal">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze nowo mianowany, witamy serdecznie w Wysokiej Izbie! Tak się składa, że podobnie jak poseł Halicki wróciłem do różnych wypowiedzi i tekstów...</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.2" who="#PawełKowal">...i, zobowiązany cytatami, będę sypał innymi. Myślę, że będzie to też przyczyną pewnej refleksji pana posła Halickiego, a może również ułatwi odpowiedź na pytanie, dlaczego dzisiaj odbywa się ta debata. Ona przecież i tak by się odbyła, bo taki jest formalny wymóg, ale są przecież jakieś powody, dla których ta debata ma dzisiaj taką temperaturę.</u>
          <u xml:id="u-153.3" who="#PawełKowal">Łatwo powiedzieć, że te powody to wewnętrzne problemy jakiejś partii, ale tego się nie mówi szczerze, bo wszyscy czujemy, że są jakieś powody prawdziwe tej dzisiejszej debaty. Jest taki powód, panie pośle, jest taki powód. Tym powodem jest to, że polityka zagraniczna gdzieś od maja ubiegłego roku stała się zakładnikiem badań opinii publicznej. I nie mogę się wyzbyć wrażenia - i w sprawach polityki wschodniej, i w sprawach polityki europejskiej, i w sprawach polityki amerykańskiej, i w sprawach polityki bezpieczeństwa - że wszędzie obowiązuje jedna reguła, reguła porannej lektury wyników badań opinii publicznej. Dzisiaj jako argument w debatach najważniejszych dla państwa, w debatach dotyczących bezpieczeństwa podaje się wyniki takich lub innych sondaży. To jest, panie pośle, prawdziwy powód...</u>
          <u xml:id="u-153.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.5" who="#PawełKowal">...to jest prawdziwy powód. Proszę sobie przypomnieć, ale to będzie bardzo trudne, bo ta debata opiera się na tym, że pamiętamy to, co było dwa dni temu, a zatem ja panu posłowi i Wysokiej Izbie pomogę w duchu dobrej woli, w duchu poszukiwania zrozumienia i w duchu nawoływania, by wrócić do tego właśnie - aby sprawy najważniejsze dla kraju były jednak objęte jakimś kompromisem i zgodą.</u>
          <u xml:id="u-153.6" who="#PawełKowal">Otóż jest pewna historia, historia tego, jak Platforma Obywatelska, kiedyś w opozycji, dzisiaj w rządzie, opisywała to, co się działo wokół traktatu. Ta historia nie jest jednoznaczna. Płynie z niej nauka, że Prawo i Sprawiedliwość cały czas mówiło - dzisiaj także do tego wrócę - że wynegocjowany traktat, biorąc pod uwagę warunki, w jakich negocjowali pan prezydent i minister spraw zagranicznych, i naszą pozycję w Europie, był sukcesem i dzisiaj nikt w to nie wątpi. Zgłaszamy wątpliwości i apelujemy, żeby słuchać tych, którzy je mają. Ci ludzie wątpią nie dlatego, że nie kochają naszego kraju, tylko dlatego że się o niego troszczą.</u>
          <u xml:id="u-153.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.8" who="#PawełKowal"> Miała być dyskusja na ten temat, a jest pusta sala.</u>
          <u xml:id="u-153.9" who="#PawełKowal">Pani poseł, pani minister Szymanek-Deresz mówi, że są jacyś przeciwnicy traktatu, bycia w Unii.</u>
          <u xml:id="u-153.10" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: Tak to wygląda.)</u>
          <u xml:id="u-153.11" who="#PawełKowal">Gdzie są ci przeciwnicy? Można dzisiaj pogłębiać ten podział. Można z nas zrobić osoby niepoważne, które rozgrywają jakieś swoje wewnętrzne sprawy na sali sejmowej. Można też, panie pośle, pomyśleć o Polsce i podjąć poważną rozmowę. Nie można się uchylać. Do pani poseł Szymanek-Deresz, do pani Izabelli Sierakowskiej - jak rozumiem, jedynej osoby z klubu, która siedzi dzisiaj na tej sali gotowa do debaty - mówię: Nie idźcie tą drogą, nie kopcie tych rowów, zacznijcie rozmowę, nie bójcie się argumentów.</u>
          <u xml:id="u-153.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.13" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: A gdzie ten cytat?)</u>
          <u xml:id="u-153.14" who="#PawełKowal">Wracam do cytatów, panie pośle. Pan Donald Tusk, który dziś jest premierem, po tym, jak prezydent Lech Kaczyński wynegocjował zasadnicze elementy traktatu w Brukseli, powiedział: Na szczycie nasz kraj zachował silną pozycję w Unii - to była pierwsza gorąca reakcja. Druga gorąca reakcja - pan Dariusz Rosati: Dokonano przełomu. Zaraz potem zaczęło się coś dziwnego - proszę mocno usiąść na krześle - w tej sali odbyła się taka oto debata. U mojego boku, jako jeden z moich współpracowników, może pamięta, siedział pan Kremer, obecny minister - już go witałem - i trwała bardzo ostra dyskusja. Co mówił wtedy przedstawiciel Platformy Obywatelskiej, obecny pan marszałek Sejmu Bronisław Komorowski? Otóż 7 lipca mówił: Rząd polski poniósł sromotną porażkę w Brukseli. Polska nie osiągnęła żadnego z zasadniczych celów, które były głoszone przez ten rząd. Unia Europejska odniosła sukces itd. Powiem tak: Ta część polskiej opinii publicznej, która chciała i chce pogłębienia integracji europejskiej, ma powód, żeby się cieszyć, cały naród ma powód itd. Gdzie indziej mówił: Nie przekuwajcie tych nonsensów na sukces, bo to po prostu obraża Polaków.</u>
          <u xml:id="u-153.15" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nagrane, zapisane.)</u>
          <u xml:id="u-153.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.17" who="#PawełKowal">Jednak nie jest to koniec tej historii. Przyszły wybory i czas, kiedy każda partia, która zdobywa władzę, powinna poczuć większą odpowiedzialność. Znowu wszystko w teatralnej atmosferze, słowa to jedno, a czyny - drugie. Co słyszeliśmy z tej mównicy w trakcie bardzo długo trwającego exposé? Było trochę o traktacie. Pan poseł Iwiński pytał premiera o referendum ogólnonarodowe, a przyszły premier odpowiadał: Chciałbym z pełną otwartością powiedzieć państwu, że zarówno Platforma, jak i Polskie Stronnictwo Ludowe nie podzielają większości obaw tych, którzy takowe wobec Karty Praw Podstawowych artykułują. Szanujemy jednak odrębny pogląd. Nie lekceważę głosów, które płyną zarówno ze strony poprzedników, jak i istotnych środowisk społecznych i politycznych kraju, bo jesteśmy w Polsce po to, żeby uwzględniać i szanować różne opinie.</u>
          <u xml:id="u-153.18" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.19" who="#PawełKowal"> W opinii Platformy i PSL Karta Praw Podstawowych byłaby aktem pożytecznym, ale rzeczą najważniejszą jest bezpieczne doprowadzenie do finału ratyfikacji traktatu. Chcę państwa zapewnić, że konsultacje w tej sprawie z przywódcami europejskimi przeprowadzone przeze mnie osobiście, a także przez członków mojego gabinetu, przez eurodeputowanych potwierdzają, że nasi partnerzy europejscy rozumieją nasze stanowisko. Chciałbym, abyście państwo potraktowali tę decyzję jako wyraz odpowiedzialności za strategię europejską, jako wyraz gotowości do współpracy ze wszystkimi głównym aktorami.</u>
          <u xml:id="u-153.20" who="#PawełKowal">Co się zmieniło do grudnia? Oto w grudniu z strony Platformy Obywatelskiej słyszeliśmy...</u>
          <u xml:id="u-153.21" who="#komentarz">(Głos z sali: W połowie grudnia.)</u>
          <u xml:id="u-153.22" who="#PawełKowal">Nie, nie, to był 4 grudnia, wizyta nowego pana premiera i spotkanie z panem José Manuelem Barroso. Wtedy pan premier tłumaczył, że z czasem karta być może zostanie przyjęta w Polsce, że być może wycofamy się z protokołu brytyjskiego. Dla każdego coś dobrego. 7 grudnia, Watykan, rozmowa z Benedyktem XVI. Tutaj pan premier chwalił się takim rozwiązaniem, jakie Polska przyjęła.</u>
          <u xml:id="u-153.23" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.24" who="#PawełKowal"> 20 grudnia...</u>
          <u xml:id="u-153.25" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: Gdzie ten problem?)</u>
          <u xml:id="u-153.26" who="#PawełKowal">20 grudnia, projekt Platformy Obywatelskiej. W jego treści Sejm większością głosów, nie naszymi, wyraził nadzieję, że możliwe będzie odstąpienie przez Rzeczpospolitą Polską od protokołu brytyjskiego. Pan minister Sikorski dzisiaj mówił tak, jakby go wtedy nie było. Jego wtedy faktycznie nie było na sali, kiedy myśmy o tym dyskutowali. Może powinien był być?</u>
          <u xml:id="u-153.27" who="#PawełKowal">Jaki z tego wszystkiego morał i po co ja przygotowałem, przeczuwając, o czym pan poseł będzie mówił, tę historię meandrów? Po to, żeby pokazać, że naprawdę nie myśmy zaczęli, że czas wrócić do rozmowy. Kiedy my mówimy: rozmawiajmy, dajemy projekt, to czas stanąć do poważnej rozmowy, czas wrócić i potraktować na poważnie to, co własny premier powiedział w exposé, nie uchylać się od rozmowy, nie zarzucać tym, którzy mają krytyczne stanowisko lub stawiają znaki zapytania, że są przeciw Europie, przeciw traktatowi, chcą wyjścia z Unii, nie kopać dalej tego rowu...</u>
          <u xml:id="u-153.28" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.29" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: To wy wykopaliście, wy macie wątpliwości.)</u>
          <u xml:id="u-153.30" who="#PawełKowal">...stanąć do dyskusji, przyjść na tę salę, rozmawiać tutaj, w innych miejscach. Jest jeszcze czas, panie pośle, jest jeszcze czas.</u>
          <u xml:id="u-153.31" who="#PawełKowal">Nie można też zmieniać najważniejszych dyskusji o polityce zagranicznej w Polsce w biegu, na czas, kto dalej, kto szybciej. Nie jest najważniejsze, czy jutro, czy pojutrze, najważniejsze jest to, żebyśmy rozumieli się i żebyśmy rozumieli, po co to robimy. Nie tylko dla jednej partii, nie tylko dla dwóch partii. Dla Polski.</u>
          <u xml:id="u-153.32" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.33" who="#PawełKowal"> Nie warto przekuwać dyskusji o traktacie w konkurs na pochlebstwa, kto szybciej, kto jest większym Europejczykiem. Dzisiaj przychodzą czasy, kiedy niektórzy chcą dowodzić swojej europejskości właśnie w tym biegu, na czas, kto szybciej, kto bardziej, kto bez jednego znaku zapytania, kto bez żadnych zastrzeżeń. Zbyt wiele, szanowni państwo, Polacy złożyli ofiar nie tylko dla siebie, ale też dla Europy, żeby dzisiaj tak podchodzić do tej dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-153.34" who="#PawełKowal">I właśnie odpowiedzi na pytanie, co z ratyfikacją, panie pośle, tu, stąd chcieliśmy usłyszeć. Czy nie będzie żadnej rozmowy? Czy pan poseł nie widzi ludzi, którzy stoją wokół Sejmu, ludzi, którzy pytają, przychodzą, dzwonią? Czy oni nie zasługują na rozmowę o tych sprawach, o których mówimy?</u>
          <u xml:id="u-153.35" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-153.36" who="#PawełKowal"> Trzeba było być konsekwentnym, trzeba było pójść tą drogą, która została zapowiedziana w exposé. Trzeba było nie proponować, nie siać wiatru. Kto sieje wiatr, zbiera burzę. Proszę się dzisiaj nie dziwić, że są te pytania. My dziś zgłaszamy wątpliwości nie przeciw Europie, nie przeciw integracji europejskiej, choć to też nie jest tak, że pewna droga, filozofia integracji europejskiej, pewien jedyny słuszny sposób instytucjonalny tego, jak ma wyglądać Europa, zapisany jest w tym traktacie. Są też inne i jak jest się w Europie, można o nich dyskutować i my będziemy to robić, bo czujemy się u siebie, w Europie.</u>
          <u xml:id="u-153.37" who="#PawełKowal">Dzisiaj część wątpliwości odnośnie do tego traktatu wypływa właśnie z tego, że one pojawiają się nie w stosunku tylko do dokumentu, pojawiają się w stosunku do pewnej filozofii podejścia do Europy, roli państwa, roli narodu, tożsamości. To są poważne sprawy.</u>
          <u xml:id="u-153.38" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: Konkretnie co z traktatem, co z ratyfikacją?)</u>
          <u xml:id="u-153.39" who="#PawełKowal">Panie pośle, czasami myślę, że traktat, szanowni państwo, panie i panowie posłowie, żeby tak odciążyć pana posła Halickiego...</u>
          <u xml:id="u-153.40" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-153.41" who="#PawełKowal">...ale moja wypowiedź była przygotowana dla niego...</u>
          <u xml:id="u-153.42" who="#komentarz">(Głos z sali: Bogu ducha winny.)</u>
          <u xml:id="u-153.43" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Halicki: Chciałem coś zanotować, a mam tylko jedno zdanie.)</u>
          <u xml:id="u-153.44" who="#PawełKowal">Panie pośle, traktat to jest taka partytura dla dobrej orkiestry.</u>
          <u xml:id="u-153.45" who="#komentarz">(Głos z sali: W końcu się zgadzamy, tak?)</u>
          <u xml:id="u-153.46" who="#PawełKowal">To jest partytura dla orkiestry, która równo gra, dobrze gra, trzyma się w rytmie. Nie wiem, co tam jeszcze się mówi, bo nie jestem dyrygentem. Orkiestra, która codziennie mówi co innego, nie zagra dobrej partytury...</u>
          <u xml:id="u-153.47" who="#komentarz">(Głos z sali: Dlaczego mamy źle grać?)</u>
          <u xml:id="u-153.48" who="#PawełKowal">...nie zagra dobrego traktatu. O tym też niech pan poseł pomyśli. Traktat ma bardzo dużo dobrych stron, został dobrze wynegocjowany. Dzisiaj trzeba, żeby Platforma powiedziała jasno, czy umie grać w tej orkiestrze, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-153.49" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: W zgodzie ze wszystkimi.)</u>
          <u xml:id="u-153.50" who="#komentarz">(Głos z sali: Absolutnie.)</u>
          <u xml:id="u-153.51" who="#PawełKowal">Czy jest gotowa dopuścić innych muzyków, czy chce grać sama?</u>
          <u xml:id="u-153.52" who="#komentarz">(Głos z sali: Zobaczycie.)</u>
          <u xml:id="u-153.53" who="#PawełKowal">Czy jest gotowa wyłączyć skrzypce czy kontrabas tylko dlatego, że przeczytała, że 51% jest przeciwko skrzypcom, czy nie? Dzisiaj to są podstawowe pytania. Nie anulują one tego, co mówiliśmy o traktacie. Trzeba to wyraźnie, spokojnie powiedzieć. Nie ma sensu ciągnąć dyskusji w ten sposób, że nam się coś pomieszało. Lepiej odpowiedzieć na pytanie, czy nie zmarnujemy szansy polegającej na tym, że nie ma już traktatu konstytucyjnego, jest normalny traktat, który rewiduje wcześniejsze, nicejski system liczenia głosów, co jeszcze rok temu wydawało się nie do pomyślenia.</u>
          <u xml:id="u-153.54" who="#PawełKowal">Mówiono, że Polacy marzą. Polak marzy - mówili. Mówili, że Polacy marzą i te marzenia się spełniły. I system z Joaniny, i wreszcie możliwość konkurowania Unii na świecie, i to, że jest ona organizacją, a nie jednym państwem, i że można z niej wystąpić. I te wstępne, słabe jeszcze - ale to był jakiś kroczek - deklaracje co do bezpieczeństwa energetycznego, i zapis, że kościoły mają swoją osobowość prawną, najważniejszy postulat państwa, z którym Polskę łączą szczególne relacje - Stolicy Apostolskiej. I nasza deklaracja o sprawach pracowniczych.</u>
          <u xml:id="u-153.55" who="#PawełKowal">Nie wszystko można mieć. W Brukseli było wiele państw. My uzyskaliśmy ze swoich postulatów naprawdę dużo. Nie sposób tego w krótkim przemówieniu wymienić. Dziś sprawą ważną jest to, czy te wątpliwości będą zagłuszane żartami, sprowadzaniem tego do absurdu, wyszydzaniem, czy będzie się toczyła dyskusja. Dzisiaj sprawą ważną jest to, czy zostanie podjęta dyskusja, czy warto to, co jeszcze rok temu było faktem, co się zburzyło tylko z tego pędu do władzy, który przecież się ziścił w wyborach...</u>
          <u xml:id="u-153.56" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-153.57" who="#PawełKowal"> Więc może to by trochę powstrzymało. </u>
          <u xml:id="u-153.58" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-153.59" who="#PawełKowal"> Mówię o tym...</u>
          <u xml:id="u-153.60" who="#komentarz">(Głos z sali: Czego pianę bijesz?)</u>
          <u xml:id="u-153.61" who="#PawełKowal">Mówię o kompromisie wokół polityki zagranicznej. Czy do tego jednak nie warto wrócić? O to do pana posła Wałęsy też apeluję. I czekamy na pianę pana posła Wałęsy. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-153.62" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#komentarz">(Poseł Jolanta Szymanek-Deresz: Sprostowanie, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-154.2" who="#StefanNiesiołowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#JolantaSzymanekDeresz">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#JolantaSzymanekDeresz">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Sprzeciwiam się przeinaczaniu słów, które padają z tej trybuny. Pan minister, pan poseł Kowal był łaskaw przypisać mi słowa mówiące o tym, że doszukuję się przeciwników Unii Europejskiej po prawej stronie. Panie pośle, mam możliwość powtórzenia wiernie tego, co zaprezentowałam w swoim głównym wystąpieniu. Otóż apelowałam do tych pań posłanek i panów posłów, którzy ulegają z kolei tym, którzy opatrznie interpretują traktat, przypisując mu takie zapisy, które powodują utratę naszej tożsamości, powodują, że Polska stanie się województwem, i inne.</u>
          <u xml:id="u-155.2" who="#komentarz">(Poseł Anna Sikora: 25% Polaków.)</u>
          <u xml:id="u-155.3" who="#JolantaSzymanekDeresz">Wydaje mi się, że dość eufemistycznie oceniłam sytuację, jaka panuje u państwa w klubie, i to, kto nadaje ton w dyskusji na temat ratyfikacji traktatu. A więc po raz drugi apeluję do tych, którzy ulegają z kolei tym, którzy opatrznie interpretują traktat: nie ulegajcie państwo, rozsądnie oceńcie sami znaczenie tego traktatu i podpiszcie się pod ustawą zezwalającą na jego ratyfikację. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#StefanNiesiołowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#StefanNiesiołowski">Głos zabierze pani posłanka Beata Bublewicz, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#BeataBublewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przyjęcie traktatu z Lizbony potwierdza ciągłą potrzebę zmian mających na celu uniknięcie atomizacji Europy i zahamowania procesu integracji europejskiej. Traktat reformujący zapewnia narodom europejskim nowy pomysł na Europę, z którym mogliby się utożsamiać, projekt gwarantujący im wolność, bezpieczeństwo i postęp ekonomiczny. Traktat z Lizbony jest również dowodem na podjęcie kolejnej próby poszukiwania odpowiedzi na pytanie o przyszłość integracji, a tym samym o kompromis między jednością a różnorodnością. Co najważniejsze, traktat z Lizbony usprawnia system integracji tak, aby skutecznie odpowiadać na aktualne wyzwania polityczne i gospodarcze, europejskie i globalne.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#BeataBublewicz">Traktat z Lizbony bez wątpienia porządkuje system zarządzania Unią Europejską. Doszło w nim do ujednolicenia strukturalnego Unii, wzmocnienia aksjologii integracji europejskiej, sprecyzowania zasad stosunków między państwami członkowskimi a Unią, wzmocnienia legitymizacji demokratycznej reformy instytucji i mechanizmów decyzyjnych oraz wzmocnienia i rozwoju uprawnień obywatela Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#BeataBublewicz">Traktat z Lizbony powtarza i precyzuje znane już zasady systemu instytucjonalnego Unii Europejskiej, takie jak: zasada jednolitych ram instytucjonalnych, zasada równowagi instytucjonalnej, zasada lojalnej współpracy między instytucjami.</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#BeataBublewicz">Pierwsza i najważniejsza zmiana z punktu widzenia Sejmu RP zawarta w traktacie dotyczy procesu zaangażowania parlamentów narodowych w proces integracji, a przez to inkorporacji parlamentów narodowych do systemu instytucjonalnego Unii Europejskiej. Warto tu podkreślić, że po raz pierwszy parlamenty narodowe uznano za integralną część demokratycznej struktury Unii Europejskiej. Do roli parlamentów krajowych w procesie integracji nawiązuje szereg postanowień traktatu z Lizbony, które potwierdzają, że parlamenty narodowe aktywnie przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania Unii. Zgodnie z tymi zapisami po wejściu traktatu lizbońskiego w życie parlamenty narodowe uzyskają uprawnienia w zakresie: po pierwsze, otrzymywania od instytucji Unii informacji oraz projektów aktów prawodawczych Unii zgodnie z protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej; po drugie, czuwania nad poszanowaniem zasady pomocniczości zgodnie z procedurami przewidzianymi w protokole w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności; po trzecie, uczestnictwa w ramach obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w mechanizmach oceniających wykonanie polityki Unii w tej dziedzinie; po czwarte, uczestnictwa w procedurach zmiany traktatów; po piąte, otrzymywania informacji na temat wniosków o przystąpienie do Unii, i po szóste, uczestnictwa we współpracy międzyparlamentarnej między parlamentami narodowymi i Parlamentem Europejskim zgodnie z protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-157.4" who="#BeataBublewicz">O bardzo ważnej roli parlamentu narodowego przesądzają wspomniane już dwa protokoły dołączone do traktatu: protokół nr 1 w sprawie roli parlamentów krajowych w Unii Europejskiej oraz protokół nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.</u>
          <u xml:id="u-157.5" who="#BeataBublewicz">Jeżeli chodzi o protokół w sprawie roli parlamentów krajowych w Unii Europejskiej, to najważniejsze kompetencje parlamentu narodowego opierać się tu będą na dwóch uprawnieniach. Pierwsze polega na obowiązku przekazywania parlamentowi narodowemu dokumentów konsultacyjnych Komisji Europejskiej, rocznych programów prac legislacyjnych oraz wszelkich innych dokumentów Komisji dotyczących planowania legislacyjnego lub strategii politycznej. Parlamentowi narodowemu przekazywane będą także projekty aktów prawodawczych kierowane do Parlamentu Europejskiego i do Rady Unii Europejskiej. W myśl tego protokołu parlamenty narodowe mogą przesyłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię na temat zgodności projektu aktu prawodawczego z zasadą pomocniczości zgodnie z procedurą zapisaną w protokole w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Drugie uprawnienie zawarte w tym protokole oparte jest na włączeniu parlamentów narodowych we współpracę międzyparlamentarną, kiedy to Parlament Europejski i parlamenty narodowe wspólnie określają sposób organizacji i wspierania skutecznej i systematycznej współpracy międzyparlamentarnej w ramach Unii.</u>
          <u xml:id="u-157.6" who="#BeataBublewicz">Protokół w sprawie zastosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności załączony do traktatu z Lizbony istotnie wzmacnia mechanizm monitorowania zasady pomocniczości, zwanej też zasadą subsydiarności, przez parlamenty narodowe. Mechanizm ten jest umownie nazywany mechanizmem wczesnego ostrzegania.</u>
          <u xml:id="u-157.7" who="#BeataBublewicz">Przyjęte tu regulacje umożliwiają parlamentom narodowym - po raz pierwszy w historii procesu integracyjnego - wywieranie bezpośredniego wpływu na kształt prawodawstwa Unii. Przypisana parlamentom narodowym procedura kontroli zastosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności obejmuje głownie wymóg przekazywania przez Komisję projektów aktów prawodawczych i ewentualnych zmian do nich parlamentom narodowym równocześnie z przekazywaniem ich Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej. Obowiązek taki dotyczy odpowiednio: Parlamentu Europejskiego, Rady Ministrów, grupy państw członkowskich podejmujących inicjatywę prawodawczą, Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Banku Centralnego oraz Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Protokół w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności w art. 5 określa zasadnicze elementy uzasadnienia tak przekazanych propozycji aktów prawodawczych. Wchodzi tu w grę ocena skutków finansowych, ocena w świetle wskaźników jakościowych i w miarę możliwości ilościowych, minimalizowanie obciążeń finansowych lub administracyjnych nakładanych na Unię, rządy krajowe, władze regionalne lub lokalne, podmioty gospodarcze i obywateli. Najważniejsze jednak w tym protokole jest to, że każdy parlament narodowy lub każda Izba parlamentu narodowego może w terminie ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu prawodawczego w językach urzędowych Unii przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji lub też pozostałym podmiotom uprawnionym uzasadnioną opinię zawierającą powody, dla których uznaje, że dany projekt prawodawczy Unii nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. Co ważne, stosownie do sytuacji Parlament Europejski, Rada i Komisja czy też grupa państw członkowskich, Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Bank Centralny lub Europejski Bank Inwestycyjny, jeżeli projekty aktu prawodawczego pochodzą od nich, są zobowiązane do uwzględnienia uzasadnionych opinii wydanych przez parlamenty narodowe.</u>
          <u xml:id="u-157.8" who="#BeataBublewicz">Parlament narodowy, wydając swą uzasadnioną opinię, korzysta z tzw. prawa głosu. Każdemu parlamentowi narodowemu mechanizm przyznaje po dwa głosy, które rozkładają się w przypadku parlamentów dwuizbowych na obie Izby lub też dzielone są w zależności od narodowego systemu parlamentarnego. W procesie wydawania czy też stanowienia uzasadnionych opinii, jeżeli liczba tychże opinii o niezgodności projektu aktu prawodawczego z zasadą pomocniczości wynosi co najmniej 1/3 liczby głosów przyznanych parlamentom, a 1/4 - w odniesieniu do projektów dotyczących obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, to projekt zostaje poddany przez podmioty, które je do parlamentu narodowego skierowały, ponownej analizie. Następnie może być podtrzymany, zmieniony lub wycofany. We wszystkich tych przypadkach niezbędne jest uzasadnienie podjętej w tym zakresie decyzji. Ponadto jeżeli w ramach zwykłej procedury prawodawczej uzasadnione opinie o niezgodności wniosku dotyczącego aktu prawodawczego z zasadą pomocniczości stanowią co najmniej zwykłą większość głosów przyznanych parlamentom narodowym, wniosek zostaje poddany ponownej analizie, po której to Komisja może postanowić o podtrzymaniu, zmianie lub wycofaniu wniosku.</u>
          <u xml:id="u-157.9" who="#BeataBublewicz">Prezentując traktat z Lizbony, nie można zapomnieć o Parlamencie Europejskim. Traktat znacząco wzmacnia jego rolę jako jedynej europejskiej instytucji, która podlega bezpośredniemu wyborowi przez obywateli. W traktacie w pełni uznano rolę Parlamentu jako współlegislatora dzięki szerokiemu stosowaniu istniejącej procedury współdecydowania, której zostaje nadana ranga zwykłej procedury legislacyjnej, ale także dzięki zwiększeniu uczestnictwa parlamentów w specjalnych procedurach legislacyjnych. Parlament Europejski uzyskuje równoległe prawo inicjatywy w kwestii zmiany traktatów i uczestniczy w tej procedurze poprzez swój udział w konwencie przygotowującym projekt zmian. Do podjęcia przez Radę decyzji o niezwoływaniu konwentu wymagana jest zgoda Parlamentu. Uprawnienia budżetowe, które dzieli z Radą na równych zasadach, obejmują teraz wszelkie wydatki Unii. Wzmocnione zostają jego uprawnienia z zakresu kontroli politycznej, zwłaszcza poprzez wybór przewodniczącego Komisji. Różnorodne decyzje o dużym znaczeniu dla Unii, które dotąd pozostawały w wyłącznej gestii Rady, teraz także podlegają zatwierdzeniu przez Parlament, takie jak np.: decyzja o rozpoczęciu wzmocnionej współpracy, wykorzystaniu klauzuli elastyczności pozwalającej Unii na podejmowanie kroków nieprzewidzianych w traktatach w celu realizacji celów w nich ujętych, decyzje dotyczące zastosowania ogólnych klauzul pomostowych, tzw. procedura kładki, wykorzystujących kwalifikowaną większość głosów w miejsce jednomyślnego głosowania lub zastępujących specjalną procedurę ustawodawczą zwyczajną procedurą ustawodawczą.</u>
          <u xml:id="u-157.10" who="#BeataBublewicz">Po traktacie z Lizbony liczba członków Parlamentu Europejskiego nie przekroczy 751. Zmieniony traktat o Unii Europejskiej nie określa sposobu podziału tych miejsc między państwa członkowskie, jednak z inicjatywy Parlamentu Europejskiego i za jego zgodą udziela Radzie Europejskiej instrukcji, aby przed wyborami parlamentarnymi w roku 2009 zdecydowała, jaki powinien być jego skład, przy zastosowaniu zasady reprezentacji degresywnie proporcjonalnej, przy czym na każde państwo członkowskie przypada co najmniej 6, ale nie więcej niż 96 miejsc.</u>
          <u xml:id="u-157.11" who="#BeataBublewicz">Wysoka Izbo! Jeżeli chodzi o Komisję Europejską, to w traktacie z Lizbony powiązano nominację przewodniczącego Komisji Europejskiej przez Radę Europejską z wynikiem wyborów do Parlamentu Europejskiego. Stanowi to kolejny krok w procesie nadawania komisji legitymacji politycznej.</u>
          <u xml:id="u-157.12" who="#BeataBublewicz">Kolejną zmianą jest powierzenie wyboru przewodniczącego Komisji Parlamentowi Europejskiemu. Jest to bardzo ważna zmiana, gdyż obecnie Parlament Europejski zatwierdza nominację Rady zebranej w składzie szefów państw lub rządów. Należy także podkreślić wzmocnienie roli przewodniczącego komisji, zwłaszcza w strukturze wewnętrznej organizacji Komisji, i jego uprawnień do wystąpienia o rezygnację komisarza w celu poprawy skuteczności działania Komisji.</u>
          <u xml:id="u-157.13" who="#BeataBublewicz">Kolejna modyfikacja traktatowa wynika ze specyficznego statusu wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który staje się jednym z wiceprzewodniczących Komisji Europejskiej. Odpowiada on w ramach Komisji za jej obowiązki w dziedzinie stosunków zewnętrznych i koordynacji innych aspektów działań zewnętrznych Unii.</u>
          <u xml:id="u-157.14" who="#BeataBublewicz">Traktat z Lizbony stanowi też, że do 2014 r. liczba komisarzy będzie odpowiadać liczbie państw członkowskich, wliczając przewodniczącego Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Począwszy od 1 listopada 2014 r. liczba członków kolegium Komisji zostanie zredukowana i będzie odpowiadać 2/3 liczby państw członkowskich, chyba że Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, podejmie decyzję o zmianie tej liczby. Członkowie komisji będą wybierani na podstawie systemu równej rotacji między państwami członkowskimi. Jej zasady ustanowi jednomyślnie Rada Europejska.</u>
          <u xml:id="u-157.15" who="#BeataBublewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podsumowując, należy stwierdzić, że przyjęcie traktatu z Lizbony wzmacnia Unię Europejską i państwa członkowskie. Dokonuje się tu wielu zmian mających na celu poprawę, uproszczenie i usprawnienie funkcjonowania tego tak rozbudowanego i skomplikowanego systemu, jakim jest Unia Europejska.</u>
          <u xml:id="u-157.16" who="#BeataBublewicz">Nowy traktat prowadzi do pełnego scalenia wschodniej i zachodniej części Unii Europejskiej tak, aby rozszerzenie Unii przynosiło wszystkim korzyści. Przedstawione przeze mnie zmiany są dowodem na to, że traktat lizboński ustanawia stabilny system instytucjonalny. Decyzje będą podejmowane szybciej i w bardziej przejrzysty sposób. Wzmocniona zostanie kontrola demokratyczna, zwiększy się też nacisk na podejmowanie decyzji na odpowiednim szczeblu. Obywatelom będzie łatwiej rozeznać się, kto za co odpowiada oraz zrozumieć powody działania na szczeblu Unii, a to przecież w procesie integracji europejskiej jest najważniejsze. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-157.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-157.18" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Jarosław Kalinowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#JarosławKalinowski">Głos zabierze pani poseł Lena Dąbkowska-Cichocka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-158.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-158.3" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Szanowny Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Sejm Rzeczypospolitej Polskiej stoi przed decyzją o ratyfikacji traktatu lizbońskiego. Traktat lizboński jest dokumentem, który powstał w wyniku żmudnych i trudnych negocjacji związanych z traktatem konstytucyjnym oraz niemożnością jego przyjęcia w wyniku negatywnego rozstrzygnięcia referendum we Francji i Holandii. Kompromis, który przyniósł traktat lizboński, nie jest rozwiązaniem idealnym, ale bez wątpienia pozwala na usprawnienie funkcjonowania poszerzonej Unii Europejskiej. Dlatego jest ważnym dokumentem dla Polski i decyduje o warunkach jej pozycji politycznej w Unii. Jest też bez wątpienia ważnym krokiem w procesie integracji europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Jednym z najtrudniejszych elementów tego kompromisu w przypadku Polski, szczególnie w aspekcie polityki wewnętrznej, jest Karta Praw Podstawowych. Należy przypomnieć, że karta jako katalog najważniejszych praw i wartości Unii powstał w wyniku prac tzw. małego konwentu w 1999 r. pod przewodnictwem prezydenta Niemiec Romana Herzoga. Tym samym Polska, jako kraj kandydujący wówczas do Unii Europejskiej, nie miała możliwości realnego wpływu na treść karty. Także podczas negocjacji nad traktatem konstytucyjnym, a później nad traktatem lizbońskim substancja i treść karty nie były przedmiotem negocjacji między państwami członkowskimi.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#LenaDąbkowskaCichocka"> Z tego względu problem karty i jej miejsca w porządku prawnym Unii Europejskiej stał się dla Polski tak istotną kwestią.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Chcę podkreślić, że niektóre aspekty Karty Praw Podstawowych nie tylko budzą poważne wątpliwości dużej części polskiej opinii publicznej, ale są kontrowersyjne z czysto obiektywnych powodów. Chodzi tu przede wszystkim o respektowanie przez porządek prawny Unii szacunku dla instytucji małżeństwa i rodziny.</u>
          <u xml:id="u-159.5" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Proszę pozwolić mi w tym miejscu zacytować sugestie zawarte w ekspertyzie dotyczącej Karty Praw Podstawowych, przygotowanej przez ks. prof. Piotra Mazurkiewicza z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, który wskazuje na istotne obniżenie standardów ochrony rodziny i praw człowieka w Karcie Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-159.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-159.7" who="#LenaDąbkowskaCichocka"> Sugeruje on m.in. konieczność przywrócenia w karcie przynajmniej dwóch artykułów europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności - tego nie ma w karcie - art. 2 ust. 1: Prawo każdego człowieka do życia jest chronione przez ustawę; oraz art. 12: Mężczyźni i kobiety w wieku małżeńskim mają prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawa. Odsyłam do Karty Praw Podstawowych, do tego, jaki jest zapis - czy jest tak konkretny?</u>
          <u xml:id="u-159.8" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Karta Praw Podstawowych nie spełnia więc w niektórych aspektach, takich jak ochrona życia czy definicja małżeństwa, oczekiwanych powszechnie w Polsce gwarancji prawnych. Było to główną przyczyną, dla której rząd polski, uwzględniając wynik społecznych konsultacji, w tym z rzecznikiem praw obywatelskich i przedstawicielami Episkopatu, wynegocjował dla Polski specjalne odstępstwa od niektórych zapisów karty, szczególnie dotyczących kwestii moralnych i obyczajowych.</u>
          <u xml:id="u-159.9" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Dlatego deklaracja premiera Donalda Tuska o respektowaniu przez rząd wynegocjowanych przez rząd Jarosława Kaczyńskiego warunków odnośnie do Karty Praw Podstawowych został przyjęty z satysfakcją przez klub Prawa i Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-159.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-159.11" who="#LenaDąbkowskaCichocka">Niestety wypowiadane coraz częściej przez polityków Platformy Obywatelskiej opinie, sugerujące możliwość późniejszej zmiany stanowiska w sprawie karty, wywołują poważną wątpliwość co do szczerości intencji rządu. Istnieje bowiem groźba, iż proces ratyfikacji traktatu lizbońskiego traktuje czysto instrumentalnie, a nie jako wyraz poszanowania społecznego konsensusu i wynegocjowanych przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego warunków, na jakich Polska zgodziła się zaakceptować nowy traktat. Taka postawa byłaby wyrazem lekceważenia obywateli oraz samego parlamentu, gdyż podważałaby i wypaczała w istocie prawdziwy sens decyzji o ratyfikowaniu traktatu lizbońskiego.</u>
          <u xml:id="u-159.12" who="#LenaDąbkowskaCichocka">W związku z tym z tego miejsca chciałabym zadać pytanie: Jakie są rzeczywiste intencje rządu Donalda Tuska w sprawie Karty Praw Podstawowych? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-159.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#JarosławKalinowski">Głos zabierze pani poseł Izabella Sierakowska, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#IzabellaSierakowska">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Dla mnie jest oczywiste, że traktat został opracowany po to, aby w XXI w. Unia Europejska mogła lepiej odpowiadać na postawione przed nią wyzwania. Moim zdaniem zmiany wprowadzone dzięki traktatowi sprawią, że Unia stanie się bardziej demokratyczna, przejrzysta i skuteczna w działaniu. Duże znaczenie ma dla mnie fakt, że traktat wzmacnia nie tylko rolę Parlamentu Europejskiego, ale także, dzięki Holandii, parlamentów krajowych, gwarantując obywatelom poszczególnych państw wpływ na unijne prawo. Nie bez znaczenia jest także uproszczenie i usprawnienie metod pracy i zasad podejmowania decyzji w Unii Europejskiej. W istotny sposób zostaną także zreformowane instytucje europejskie, zwiększą się możliwości działania w takich dziedzinach, jak bezpieczeństwo energetyczne - dzięki propozycji Polski i Litwy, niestety są to bardzo ogólnikowe zapisy - oraz walka z terroryzmem.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#IzabellaSierakowska">Zupełnie nie satysfakcjonuje jednak ani mnie, ani mojego klubu postawa wobec Karty Praw Podstawowych. Polska ma ją podpisać jedynie w ograniczonym zakresie. Według mnie zawstydzające jest to, że nie podpisujemy się pod całością wolności Europejczyka. Karta ta nie tylko gwarantuje prawo do strajku, równości kobiety i mężczyzny, także w kwestiach płacowych, powszechnej opieki zdrowotnej i dostępu do mieszkań socjalnych, ale zawiera również zapisy przeciwko dyskryminacji z powodu orientacji seksualnej, a także zapewnia całkowitą wolność działalności artystycznej i badań naukowych.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#IzabellaSierakowska">Proszę państwa, pani poseł mówiła o zastrzeżeniach do karty. Osławiony z powodu fobii części polskich polityków art. 9 karty, mówiący o prawie do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny, w sposób jednoznaczny i niemogący budzić żadnej wątpliwości odsyła do prawa krajowego, stwierdzając, iż prawo do zawarcia małżeństwa i prawo do założenia rodziny są gwarantowane zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tych praw. Czytajcie państwo, bo potem dochodzi do takiej sytuacji, że ludzie protestują, ale nie wiedzą, przeciwko czemu protestują. Niemożliwe zatem z prawnego punktu widzenia byłoby w tym przypadku odgórne narzucenie państwom członkowskim Unii Europejskiej przyjęcia jakichkolwiek rozwiązań prawnych.</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#IzabellaSierakowska">Ponadto w art. 51 karty mówiącym o zakresie jej stosowania wyraźnie stwierdza się, że Karta Praw Podstawowych nie nadaje żadnych nowych kompetencji Unii Europejskiej ani Wspólnotom Europejskim i nie zmienia obecnie istniejących. Kwestie związane z rodziną, ochroną życia poczętego czy moralnością nigdy nie należały i nie należą do kompetencji Unii Europejskiej. Czytajcie państwo to wszystko! To jest napisane prostym językiem, bo karta jest wyjątkowo dobrym dokumentem. Cały traktat jest trudny, skomplikowany, zawiera rzeczywiście mnóstwo informacji, ale karta jest napisana bardzo przystępnym językiem, tak że nie oszukujcie ludzi i samych siebie.</u>
          <u xml:id="u-161.4" who="#IzabellaSierakowska">Proszę państwa, oprócz tego jest jeszcze kilka kontrowersyjnych spraw, które dla mnie nie są kontrowersyjne, ale je przypomnę. Traktat lizboński krytykowany jest także za to, że w preambule nie zawiera odwołania do Boga i chrześcijaństwa, a zrezygnowano z niego dzięki Francji i Holandii. Wadą traktatu - mówią - ma być także brak określenia docelowego kształtu geograficznego Unii Europejskiej, czyli kwestii przyjęcia Turcji i Izraela. Strach potęguje tygodnik „Najwyższy Czas”, powtarzając, że traktat wprowadza uprzywilejowanie Niemiec. Kolejny zarzut jest jeszcze taki, że nie różni się on specjalnie od eurokonstytucji. Być może rację ma Valéry Giscard d'Estaing, który powiedział, że traktat zawiera tylko kosmetyczne zmiany, reformuje założenia eurokonstytucji w sposób „łatwiej sprawny” po to, aby zapobiec zablokowaniu konstytucji w referendach narodowych.</u>
          <u xml:id="u-161.5" who="#IzabellaSierakowska">Proszę państwa, po szczycie lizbońskim prezydent Kaczyński zapewniał, że Polska, cytuję: wywalczyła wszystko, co chciała, i uzyskała mnóstwo rzeczy. Zapewniał też, że sukcesów było dużo. To nie była prawda i tylko prawda, ale przyjmowaliśmy, że szczyt był, tak jak powiedział pan Donald Tusk, początkiem odbudowy wzajemnego zaufania w Europie. Dzień, w którym Polska stała się współkonstruktorem Unii Europejskiej - pan poseł Paweł Zalewski - i uczyniła ważny krok w kierunku ściślejszej integracji europejskiej - to z kolei Marek Borowski. Późniejsze fakty rzuciły inne światło na rolę Polski, ale to już jest temat na inny dzień.</u>
          <u xml:id="u-161.6" who="#IzabellaSierakowska">Dzisiaj najważniejszy jest poziom merytoryczny i emocjonalny, i - należałoby chyba powiedzieć - pozaparlamentarny dyskusji nad traktatem z Lizbony. Szczerze przyznaję, że z autentyczną przykrością obserwuję dzisiejszy teatr pozorów właśnie w wykonaniu państwa z Prawa i Sprawiedliwości, Wiadomo, że głosami około 50, a może i więcej osób z tego klubu parlamentarnego rządzi niestety ks. Rydzyk.</u>
          <u xml:id="u-161.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Niech pani nie opowiada.)</u>
          <u xml:id="u-161.8" who="#IzabellaSierakowska">Niestety, posłuchajcie państwo, wypisz, wymaluj, chociaż nie chciałabym tego mówić. Cytowałam wam i czytałam Kartę Praw Podstawowych i gdyby pani poseł Sobecka wzięła kartę i przeczytała ludziom z anteny...</u>
          <u xml:id="u-161.9" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-161.10" who="#komentarz">(Poseł Anna Sobecka: Czy ma pani tam definicje małżeństwa i rodziny?)</u>
          <u xml:id="u-161.11" who="#IzabellaSierakowska">Jeszcze raz pani i państwu mówię: to jest nasze prawo, prawo Rzeczypospolitej Polskiej, Unia Europejska nic nie ma do tworzenia naszego prawa, my to robimy i Unia nie będzie się do tego wtrącać.</u>
          <u xml:id="u-161.12" who="#IzabellaSierakowska">Proszę państwa, ważniejsza jest wizja Polski jako współkonstruktora integracji i sukcesu Unii Europejskiej niż to, że polityczną odpowiedzialność za traktat lizboński wzięli na siebie panowie Lech i Jarosław Kaczyńscy. Wyobrażam sobie, że Polska w Unii będzie rozumną, a nawet natchnioną kreatorką ważnych dla Europy inicjatyw i że będzie krajem, dzięki któremu europejski rydwan mknie to przodu.</u>
          <u xml:id="u-161.13" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-161.14" who="#IzabellaSierakowska"> Już kończę.</u>
          <u xml:id="u-161.15" who="#IzabellaSierakowska">Niestety, widzę, że znowu chcemy odgrywać rolę blokującego marudera, a na to się nie zgadzam, zwłaszcza po tylu latach ekonomicznych wyrzeczeń polskiego społeczeństwa. Dziękuję państwu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Andrzej Gałażewski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#AndrzejGałażewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Traktat z Lizbony jest efektem kompromisu i, jak każdy kompromis, coś komuś daje, a komuś zabiera, i z reguły...</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#komentarz">(Dzwonek telefonu)</u>
          <u xml:id="u-163.2" who="#AndrzejGałażewski"> Oj, przepraszam bardzo, że go nie wyłączyłem, muszę go wyłączyć.</u>
          <u xml:id="u-163.3" who="#AndrzejGałażewski">Są ludzie niezadowoleni z każdego kompromisu, bo każdy musi coś oddać. Państwo, reprezentowani przez premiera Jarosława Kaczyńskiego, i my wszyscy, reprezentowani przez prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego, też braliśmy udział w wypracowaniu kompromisu. Nie udało się uzyskać wszystkiego, co chciała rządząca wtedy ekipa, i poprzestańmy na tym. Nie możemy kwestionować tego w nieskończoność, dlatego że niedługo Francuzi będą kwestionować, że przepisy są za mało liberalne itd. Nie da się bez przerwy mieszać w tym garnku.</u>
          <u xml:id="u-163.4" who="#AndrzejGałażewski">Jednym z kwestionowanych dokumentów, zresztą dzisiaj była o tym mowa, jest Karta Praw Podstawowych. Zastrzeżenia do karty zgłosiły dwa państwa: Zjednoczone Królestwo i Polska. Zastrzeżenia te zostały uwzględnione w odpowiednim protokole, nazwanym protokołem brytyjskim, chociaż w rzeczywistości tak się nie nazywa, i obejmują dwa zagadnienia: jedno dotyczy problemu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, czyli prymatu orzecznictwa Trybunału nad orzecznictwem sądów krajowych, a drugie dotyczy IV rozdziału karty o znamiennej nazwie: Solidarność. To dedykacja dla byłych i aktualnych działaczy „Solidarności”. Właśnie ten rozdział został zakwestionowany. Niestety, do tej pory nikt z polskich decydentów poprzedniej ekipy rządzącej ani żaden z przedstawicieli prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie przedstawił precyzyjnego i przekonującego wyjaśnienia przyczyn dołączenia się Polski do brytyjskich zastrzeżeń do Karty Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-163.5" who="#AndrzejGałażewski">Pan poseł Paweł Kowal mówił, że chodzi o to, byśmy się lepiej rozumieli. My też tak uważamy, ale żeby się lepiej rozumieć, to trzeba wyjaśniać. Bezpośrednio po konferencji w Brukseli był czas, gdy trzeba było wytłumaczyć społeczeństwu i wszystkim dookoła, dlaczego przedstawiciele Polski zgłosili wątpliwości i nie zaakceptowali Karty Praw Podstawowych. Od miesięcy, czyli od momentu uzgodnienia kompromisu obejmującego także protokół w sprawie stosowania Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej do Polski i Zjednoczonego Królestwa panuje w tej sprawie szum medialny i polityczny, a karta pełni funkcję czarnego luda, którym się straszy nieświadome dzieci. Już pod kościołami, pod Sejmem otumaniony lud zbiera podpisy pod protestem przeciwko ratyfikacji traktatu, który rzekomo ma ograniczyć prawo do wiary i religii.</u>
          <u xml:id="u-163.6" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-163.7" who="#AndrzejGałażewski"> A jest akurat na odwrót. Art. 10 ust. 1 Karty Praw Podstawowych głosi: Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i religii. Prawo to obejmuje zmianę religii lub światopoglądu oraz uzewnętrznianie indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie swojej religii lub światopoglądu poprzez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach. Warto więc poświęcić trochę czasu i wyjaśnić, że Karta Praw Podstawowych nie ogranicza praktyk religijnych, tylko - wręcz przeciwnie - je umożliwia.</u>
          <u xml:id="u-163.8" who="#AndrzejGałażewski">W preambule do Karty Praw Podstawowych napisano m.in., że w obliczu zmian w społeczeństwie, postępu społecznego oraz rozwoju naukowego i technologicznego niezbędne jest wzmocnienie ochrony praw podstawowych poprzez wyszczególnienie ich w karcie i przez to uczynienie ich bardziej widocznymi. Jakie to są prawa? Posłużę się kilkoma tytułami poszczególnych artykułów. A więc są to m.in.: prawo do życia, zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania, zakaz niewolnictwa i pracy przymusowej, poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego, prawo do zawarcia małżeństwa i do założenia rodziny, wolność wypowiedzi i informacji, wolność sztuki i nauk, prawo do nauki, wolność wyboru zawodu, prawo do podejmowania pracy itd. Dlaczego ta karta jest kontrowersyjna, tego doprawdy nie wiem.</u>
          <u xml:id="u-163.9" who="#AndrzejGałażewski">25 państw członkowskich uznało Kartę Praw Podstawowych bez zastrzeżeń, nawet eurosceptycy z Czech. Wątpliwości zgłosili Brytyjczycy, a do nich dołączyli Polacy. Eurosceptycyzm polityków brytyjskich jest powszechnie znany i wydaje się metodą na zajmowanie nadzwyczajnej pozycji w Unii Europejskiej, np. przez utrzymanie rabatu brytyjskiego. Jednocześnie rezerwa do inicjatyw unijnych dobrze wpisuje się w postawy wyspiarzy nacechowane dystansem do kontynentu. Ale my, Polacy jesteśmy jak najbardziej kontynentalni, nie musimy pozować na wyspiarzy.</u>
          <u xml:id="u-163.10" who="#AndrzejGałażewski">Jak już wspomniałem, zastrzeżenia zgłoszone przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego dotyczyły głównie rozdziału IV karty, który obejmuje następujące artykuły: prawo pracowników do informacji i konsultacji w ramach przedsiębiorstwa, prawo do rokowań i działań zbiorowych, prawo dostępu do usług wyszukiwania miejsc pracy, ochrona w przypadku nieuzasadnionego zwolnienia z pracy, należyte i sprawiedliwe warunki pracy, zakaz pracy dzieci i ochrona młodocianych w pracy, życie rodzinne i zawodowe, zabezpieczenie społeczne i pomoc społeczna, ochrona zdrowia, dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, ochrona środowiska, ochrona konsumentów.</u>
          <u xml:id="u-163.11" who="#AndrzejGałażewski">Przypuszczam, że prezydent Kaczyński ocenił zapisy tego rozdziału jako zbyt socjalne, dające za duże przywileje pracownikom. Prawdopodobnie doszedł do wniosku, że tak sformułowane przepisy nie będą sprzyjały dynamicznemu rozwojowi polskiej gospodarki. Podobnie myślał także premier brytyjski Tony Blair, który chroniąc liberalną gospodarkę Wielkiej Brytanii, zgłosił zastrzeżenia, iż te sprawy muszą być regulowane przez prawo brytyjskie, a nie europejskie. Ostatecznie Polska uzyskała takie samo odstępstwo. Mogę to zrozumieć, bo jestem liberałem. Czy nie widać jednak teraz jak na dłoni fałszu, jeśli chodzi o podział na Polskę liberalną i socjalną, którym to hasłem posługiwał się Lech Kaczyński podczas kampanii wyborczej, strojąc się w piórka socjalisty? Na szczęście, kiedy został już prezydentem, dostrzegł zalety gospodarki liberalnej.</u>
          <u xml:id="u-163.12" who="#AndrzejGałażewski">Zastrzeżeniem protokolarnym objęto także nadrzędność orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nad orzecznictwem sądów krajowych w zakresie praw obywatelskich ujętych w Karcie Praw Podstawowych, a szczególnie w jej IV rozdziale. Jednym słowem obywatel polski i brytyjski, w przeciwieństwie do wszystkich innych obywateli Unii Europejskiej, nie będzie mógł odwoływać się od orzeczeń sądów krajowych, powołując się na zapisy karty. Obawy, że takie odwołania mogłyby być kłopotliwe dla administracji rządowej, nie są nieuzasadnione, gdyż często podejście Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie uwzględnia specyfiki i tradycji krajowego sądownictwa. Z drugiej strony opieszałość polskiego wymiaru sprawiedliwości i dość słaba znajomość prawa Unii Europejskiej są udręką dla obywateli i często narażają Skarb Państwa na odszkodowania.</u>
          <u xml:id="u-163.13" who="#AndrzejGałażewski">Wszystkie uwzględnione zastrzeżenia nie zwalniają Polski od przestrzegania przepisów zawartych w Karcie Praw Podstawowych i powinno być to realizowane przez przyjęcie odpowiedniego prawa krajowego mieszczącego w sobie zapisy karty. Mówił o tym dzisiaj bardzo wyraźnie pan minister Sikorski.</u>
          <u xml:id="u-163.14" who="#AndrzejGałażewski">Traktat został podpisany przez głowy państw członkowskich w Lizbonie 13 grudnia 2007 r. Polskiej delegacji przewodniczył premier Donald Tusk. Nowe władze Polski zaakceptowały traktat w formie wynegocjowanej przez poprzednią ekipę i przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, czyli łącznie z zastrzeżeniami dotyczącymi Karty Praw Podstawowych. Taka postawa w związku z konkretną sytuacją polityczną w Polsce była pragmatyczna i stworzyła szansę na pomyślne przeprowadzenie procesu ratyfikacyjnego w Sejmie, Senacie i ostatecznie złożenie podpisu pod traktatem przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-163.15" who="#AndrzejGałażewski">Rząd Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego postanowił przyglądać się efektom funkcjonowania Karty Praw Podstawowych wraz z protokołem uwzględniającym zastrzeżenia polskie i brytyjskie. Kilkuletnie obserwacje, zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym, oraz analiza postępowań sądów krajowych i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w części dotyczącej Karty Praw Podstawowych pozwoli w przyszłości podjąć decyzję o wycofaniu zastrzeżeń Polski lub, co nie jest wykluczone, o ich utrzymaniu. Dopiero analiza może spowodować ponowne poddanie tego pod dyskusję. Nie można w tej chwili wymagać od rządu, żeby mówił, że nie jest wielbłądem, skoro wielokrotnie twierdził, że nie ma zamiaru w najbliższym czasie odstępować od zastrzeżeń, jeśli chodzi o Kartę Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-163.16" who="#AndrzejGałażewski">Karta Praw Podstawowych jest ważnym dokumentem politycznym Unii Europejskiej, znacznie mniejsza jest jej waga prawna. Polska bez obaw mogła przyjąć ten dokument bez zastrzeżeń, jednak ich zgłoszenie nie umniejsza wagi, jaką będzie się przykładać do prawodawstwa krajowego, obejmującego cały kompleks praw pracowników i pracodawców. Zastrzeżenia dotyczące Karty Praw Podstawowych nie są i nie będą polem bitwy politycznej z obecną opozycją parlamentarną. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-163.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Beata Szydło, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#BeataSzydło">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dzisiejsza debata ma dla Polski znaczenie fundamentalne i można stwierdzić, że jest to moment historyczny. Dlatego niezrozumiałe jest to, że odbiera się prawo do zadawania pytań polskim obywatelom, którzy chcą, żeby wyjaśniać wątpliwości. Nikt na tej sali nie kwestionował zasadności traktatu lizbońskiego i tych zapisów, które tam w tej chwili funkcjonują. Mówimy tylko i wyłącznie o tym, że chcemy wzmocnienia gwarancji suwerenności i tożsamości narodowej naszego kraju. Obywatele naszego kraju mają prawo zadawać pytania, mają oni również prawo słuchać różnych rozgłośni radiowych. I tak samo jak ci z państwa, którzy nie mają wątpliwości, mają na myśli i na sercu dobro naszej ojczyzny, tak samo ci, którzy te wątpliwości mają, wyrażają je dlatego, że leży im na sercu dobro Polski.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#BeataSzydło">Debata, która się toczy w Polsce, nie jest niczym odosobnionym, ponieważ tego typu wątpliwości i pytania pojawiają się w 27 krajach, które mają ratyfikować traktat. I pytanie jest takie: Czy mamy to podpisać bezkrytycznie? Czy mamy rozmawiać o tym bezkrytycznie? Czy też może mamy starać się rozwiewać obawy i wyjaśniać wątpliwości tych, którzy mają do nich prawo? Jeżeli minister do spraw europejskich Wielkiej Brytanii twierdzi, że Unii nie będą tworzyły instytucje, tylko politycy, to trzeba pamiętać o tym, że ci politycy mają służyć swoim obywatelom i że to od polityków zależy, jaki będzie kształt Unii Europejskiej. Ale żeby to wszystko dobrze mogło funkcjonować, trzeba odpowiadać również na te najtrudniejsze pytania. Nie można budować dzisiaj stereotypów i twierdzić, że ktoś, kto ma prawo do zadania pytania, jest otumanionym ludem, który pod Sejmem manifestuje. Dlaczego? Dlatego że chce usłyszeć wyjaśnienie dotyczące swoich obaw. I tylko tyle.</u>
          <u xml:id="u-165.2" who="#BeataSzydło">Pytanie o jedność w różnorodności czy też różnorodność w jedności stawiane jest w dziejach Europy nie po raz pierwszy. Dzisiaj pojawia się też pytanie inne: Czy proces globalizacji, unifikacji, przenikania kultury globalnej do kultur regionalnych można powstrzymać? Czy w dobie globalnej komunikacji można uniknąć unifikacji życia społecznego, gospodarczego i kulturalnego? Tego procesu powstrzymać się nie da. Natomiast można zrobić wszystko, ażeby to budowanie jedności w różnorodności było oparte na zachowaniu praw różnorodności i praw tożsamych z prawami narodowymi.</u>
          <u xml:id="u-165.3" who="#BeataSzydło">Gwarancje, jakie znalazły się w traktacie wynegocjowanym przez pana prezydenta Lecha Kaczyńskiego, zapewniają Polsce zachowanie suwerenności i dają wyższość Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nad przepisami unijnymi. Poprawki, które zgłasza dzisiaj klub Prawa i Sprawiedliwości, mają za zadanie te gwarancje wzmocnić.</u>
          <u xml:id="u-165.4" who="#BeataSzydło">Jesteśmy w określonym momencie procesu historycznego i wiadomo, że Polska, będąc członkiem Unii Europejskiej suwerennym i pełnoprawnym, ma prawo do wyrażania swoich opinii, również na temat funkcjonowania instytucji europejskich. Nie możemy tym obywatelom naszego kraju, którzy wyrażają swoje obawy, odmawiać prawa do uzyskania odpowiedzi. Naszą rolą jest przeprowadzanie takich dyskusji i takich debat, ażeby te obawy rozwiewać. Polska nie jest złożona tylko i wyłącznie z euroentuzjastów i nie jest krajem, w którym tylko poglądy liberalne mają prawo do tego, ażeby być słuchane. Musimy słuchać różnych grup i różnych ludzi, bo każdy obywatel tego kraju ma prawo do wyrażania własnej opinii. Pytania, które pojawiają się w związku z ratyfikacją traktatu podpisanego w Lizbonie, nie powinny zawisnąć w próżni. Nawet jeżeli są trudne, wymagają szacunku. Stawiający je kierują się troską o Polskę, tak jak zapewne ci, którzy tych wątpliwości nie mają.</u>
          <u xml:id="u-165.5" who="#BeataSzydło">Przynależność Polski do Unii Europejskiej musi być oparta na zasadniczym fundamencie - polskiej konstytucji, poszanowaniu naszych tradycji i kultury narodowej, akceptowaniu wartości, które wypływają z nauki chrześcijańskiej. Wątpliwości się pojawiają, nawet jeżeli twierdzimy, czy niektórzy z państwa twierdzili na tej sali, że na przykład Karta Praw Podstawowych jest prostym dokumentem, który prosto się czyta. Dla wielu obywateli naszego kraju nie jest to prosty dokument i naszą rolą jest przeprowadzenie takiej debaty, ażeby te ich obawy i wątpliwości zostały rozwiane, a interes, suwerenność i tożsamość narodowa Polski były postawione ponad wszystko. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-165.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#JarosławKalinowski">Głos zabierze poseł Danuta Jazłowiecka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#DanutaJazłowiecka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozpoczęliśmy w kraju niezwykle ważną debatę publiczną nad naszą europejską przyszłością wyznaczoną przez traktat lizboński. Tu, na sali sejmowej, obok sali kolumnowej, i w całym kraju dyskutujemy nad dokumentem, który do końca bieżącego roku najprawdopodobniej zostanie ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej i wejdzie w życie już w 2009 r.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#DanutaJazłowiecka">Traktat lizboński potwierdza zasadę równości demokratycznej, czyli równego traktowania obywateli przez instytucje, wzmacnia demokrację pośrednią, zwiększając rolę Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych, wspiera demokrację uczestniczącą, proponując mechanizmy współdziałania obywatel czy reprezentujących ich instytucji poprzez inicjatywy obywatelskie.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#DanutaJazłowiecka">Zmiany modyfikujące system instytucjonalny, usprawniające procesy decyzyjne wzmocnią demokratyczną odpowiedzialność Unii Europejskiej, poprawią skuteczność funkcjonowania instytucji unijnych, umocnią Unię na arenie światowej.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#DanutaJazłowiecka">Wedle traktatu lizbońskiego instytucjami Unii Europejskiej są między innymi Parlament Europejski, Rada Europejska, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Bank Centralny i Trybunał Obrachunkowy. Organami doradczymi pozostają Komitet Regionów i Komitet Ekonomiczno-Społeczny.</u>
          <u xml:id="u-167.4" who="#DanutaJazłowiecka">Parlament Europejski, którego dotychczasowe kompetencje to stanowienie we współpracy z Radą prawa unijnego, udział w przyjmowaniu budżetu Unii, sprawowanie kontroli demokratycznej nad działalnością instytucji unijnych, w tym Komisji Europejskiej, gdzie ma za zadanie powoływanie i udzielanie wotum nieufności, wzmocniony zostaje w procesie legislacyjnym poprzez rozszerzenie zakresu stosowania procedury współdecydowania Rady i Parlamentu Europejskiego o ponad 50 nowych obszarów. Wprowadza się tzw. podstawową procedurę decyzyjną. Oznacza to, że Parlament Europejski uzyskał rzeczywiste uprawnienia prawodawcze na równi z Radą.</u>
          <u xml:id="u-167.5" who="#DanutaJazłowiecka">Parlament Europejski wyrażać będzie także zgodę na podpisywanie wszelkich umów międzynarodowych. Traktatem wprowadzone zostały zmiany w procedurze budżetowej. Zrezygnowano z podziału wydatków na obowiązkowe - w tym przypadku to były bezpośrednie dopłaty rolne - i nieobowiązkowe. Wprowadzono wieloletnie ramy finansowe przyjmowane również przez Parlament. Tym samym przywrócono równowagę między obu instytucjami w procedurze zatwierdzania budżetu.</u>
          <u xml:id="u-167.6" who="#DanutaJazłowiecka">Traktat lizboński wyznacza nową liczbę deputowanych do Parlamentu Europejskiego. Przez 750 eurodeputowanych - plus przewodniczący parlamentu - reprezentowane w parlamencie będą państwa proporcjonalnie do ich wielkości. Najmniejsze będą miały 6 przedstawicieli, największe - 96.</u>
          <u xml:id="u-167.7" who="#DanutaJazłowiecka">Rada Europejska staje się instytucją Unii Europejskiej i zgodnie z traktatem lizbońskim nie posiada uprawnień legislacyjnych. Mimo że pozbawiona została charakteru ustawodawczego, będzie mogła podejmować decyzje nadające impulsy do rozwoju przede wszystkim w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii.</u>
          <u xml:id="u-167.8" who="#DanutaJazłowiecka">W Radzie Europejskiej mocą traktatu ustanowiony został urząd stałego przewodniczącego Rady Europejskiej powoływanego przez Radę spoza grona jej członków na okres 2,5 roku. Przewodniczący będzie przygotowywał prace Rady Europejskiej, organizował je i kierował nimi. Będzie reprezentował Unię Europejską na arenie międzynarodowej w sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz koordynacji polityki gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-167.9" who="#DanutaJazłowiecka">W Radzie Unii Europejskiej, która nadal będzie pełnić funkcję prawodawczą i budżetową wraz z Parlamentem Europejskim, liczba i rodzaje formacji określone zostaną większością kwalifikowaną. Utworzone będą Rada ds. Ogólnych i Rada ds. Zagranicznych, które w sposób jawny rozpatrywać będą projekty aktów legislacyjnych i głosować nad nimi. Rada decyzję podejmować będzie zgodnie z zasadą większości kwalifikowanej na znacznie rozszerzonym obszarze działania, do listopada 2004 r. zgodnie z definicją traktatu nicejskiego. W okresie 2014–2017 obowiązywać będzie podwójna większość, z zachowaniem możliwości stosowania systemu nicejskiego. Dopiero od kwietnia 2017 r. stosowany będzie w każdym przypadku system podwójnej większości, który przewiduje, że decyzja podjęta jest, jeżeli opowie się za nią co najmniej 55% członków Rady, jednakże nie mniej niż 15 członków reprezentujących państwa członkowskie, których liczba ludności stanowi co najmniej 62% ludności Unii. W sprawach zagranicznych i polityki bezpieczeństwa większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 72% członków Rady reprezentujących państwa członkowskie.</u>
          <u xml:id="u-167.10" who="#DanutaJazłowiecka">Do stworzenia mniejszości blokującej niezbędny będzie udział co najmniej czterech członków Rady. Ta nowa metoda obliczeniowa zostanie uzupełniona mechanizmem przypominającym kompromis z Joaniny, umożliwiającym korzystanie z prawa sprzeciwu wobec podjętej przez Radę decyzji. Wszelkie obrady i dyskusje na tematy prawodawcze w Radzie będą odbywały się publicznie. Zaproponowane zmiany zwiększą skuteczność procesu decyzyjnego, wzrośnie także przejrzystość tego procesu.</u>
          <u xml:id="u-167.11" who="#DanutaJazłowiecka">Komisja Europejska nie straci swoich kompetencji. Z czasem nastąpi ograniczenie składu Komisji. Wprawdzie w pierwszej kadencji Komisji mianowanej na mocy traktatu lizbońskiego w 27-osobowej Komisji reprezentowane będzie każde państwo, jednakże od następnej liczba przedstawicieli w Komisji ograniczona będzie do 2/3 liczby państw członkowskich. W przypadku 27 państw będzie to 18 członków. Liczba członków Komisji będzie mogła być zmieniona w drodze jednogłośnej decyzji Rady Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-167.12" who="#DanutaJazłowiecka">Rada Europejska będzie mogła ustanawiać system rotacji komisarzy uwzględniający określone w traktacie zasady równej rotacji oraz równowagi geograficznej i demograficznej. Mocą traktatu umacnia się pozycja przewodniczącego Komisji, który będzie mógł nakazać członkowi kolegium rezygnację ze sprawowanej funkcji. W Komisji ustanowiony zostanie urząd wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa łączący stanowisko obecnego komisarza do spraw stosunków zewnętrznych oraz wysokiego przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, który odpowiedzialny będzie za implementację decyzji europejskich Rady Europejskiej i Rady Unii Europejskiej. Prowadził będzie dialog z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, prezentując stanowisko Unii Europejskiej na forum międzynarodowym. Przedstawiciel będzie mianowany przez Radę Europejską większością kwalifikowaną w porozumieniu z przewodniczącym Komisji, zatwierdzanym przez Parlament Europejski. Wspierany będzie przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych złożoną z urzędników departamentów Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji oraz oddelegowanych członków korpusu dyplomatycznego państw członkowskich.</u>
          <u xml:id="u-167.13" who="#DanutaJazłowiecka">W traktacie lizbońskim wprowadzone zostały zmiany zasad dotyczących trybu sprawowania prezydencji w Unii, polegające na wprowadzeniu prezydencji grupowej trzech państw członkowskich przez 18 miesięcy. Grupa trzech państw zostanie ustalona decyzją Rady Europejskiej przy uwzględnieniu różnorodności i równowagi geograficznej. Każde z państw grupy będzie kolejno przewodniczyło przez okres 6 miesięcy formacjom Rady, z wyjątkiem Rady Spraw Zagranicznych. Pozostali członkowie grupy będą wspierać przewodniczącego we wszystkich obowiązkach na podstawie wspólnego programu, który określi zadania dla każdego z nich. Z systemu rotacji wyłączona będzie Rada Europejska, której przewodniczyć będzie stały przewodniczący.</u>
          <u xml:id="u-167.14" who="#DanutaJazłowiecka">Traktatem lizbońskim wprowadzony zostanie zupełnie nowy instrument wspierający demokrację uczestniczącą w postaci inicjatywy obywatelskiej. W ramach inicjatywy obywatelskiej milion obywateli z kilku państw członkowskich będzie mogło wezwać Komisję do przedstawienia projektu aktu prawnego w sprawach objętych kompetencjami.</u>
          <u xml:id="u-167.15" who="#DanutaJazłowiecka">Drodzy Koledzy! Nawiązując do ostatniej prezentowanej zmiany, chciałabym powtórzyć słowa wiceprzewodniczącej Komisji Europejskiej pani Margot Wallström, która kilka dni temu w Dublinie przytoczyła 12 powodów, dla których warto przyjąć traktat lizboński. Ja powtórzę tylko jeden, pierwszy: „Traktat lizboński sprawi, że Unia Europejska będzie bardziej demokratyczna. Jak? Otóż na pierwszym miejscu stawia władzę ludzi. Po raz pierwszy społeczeństwo Unii Europejskiej będzie miało oficjalne prawo złożyć petycję do Komisji w sprawie ustanowienia nowych inicjatyw. To daje realną władzę w rękach każdego z obywateli”.</u>
          <u xml:id="u-167.16" who="#DanutaJazłowiecka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zaproponowane w traktacie lizbońskim rozwiązania wzmocnią zdolność instytucji do skuteczniejszego wypełniania swych zadań, zwiększą aktywność Unii i spójność działań na arenie międzynarodowej. Z myślą o naszych obywatelach zachęcam zatem wszystkie koleżanki i wszystkich kolegów posłów do głosowania nad przyjęciem traktatu lizbońskiego. Szczególnie zwracam się do posłów PiS i powtórzę słowa pana premiera: „Nie psujcie tego”. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-167.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#JarosławKalinowski">O zabranie głosu proszę panią poseł Marzenę Dorotę Wróbel, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#MarzenaDorotaWróbel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Najwięcej emocji wśród posłów PO, PSL i LiD budzi protokół 7 w sprawie stosowania Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej wobec Polski i Zjednoczonego Królestwa.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#MarzenaDorotaWróbel">Art. 1 pkt 1 tego protokołu stanowi, że karta nie rozszerza zdolności Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ani żadnego sądu lub trybunału Polski lub Zjednoczonego Królestwa do uznania, że przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, praktyki lub działania administracyjne Polski lub Zjednoczonego Królestwa są niezgodne z podstawowymi prawami, wolnościami i zasadami, które są w niej potwierdzone.</u>
          <u xml:id="u-169.2" who="#MarzenaDorotaWróbel">Skąd się wziął ten protokół brytyjski? Dlaczego uważamy, że jest tak ważny dla Polski? Tu już wiele osób wspominało, że po wejściu w życie traktatu z Lizbony Karta Praw Podstawowych stanie się częścią prawa pierwotnego Unii Europejskiej i będzie miała dla organów Unii Europejskiej oraz państw członkowskich taką samą moc wiążącą, jak traktaty. Powstaje pytanie, dlaczego Polska przyłącza się do protokołu brytyjskiego, który wyłącza jurysdykcję Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Karty Praw Podstawowych. Otóż niezwykle istotną sprawą może być interpretacja Karty Praw Podstawowych. Kto da nam gwarancję, że z chwalebnych zapisów dotyczących godności ludzkiej, prawa do wolności, równości wobec prawa, niedyskryminacji nie zostaną wyprowadzone roszczenia Niemców do zachodnich i północnych ziem Polski, tzw. ziem odzyskanych? Jest wielce zastanawiające, że w Dniu Stron Ojczystych, który był organizowany przez niemieckich wypędzonych, brał udział w ubiegłym roku Hans-Gert Pöttering, przewodniczący Parlamentu Europejskiego. Czy to państwa nie niepokoi? Bo nas niepokoi.</u>
          <u xml:id="u-169.3" who="#MarzenaDorotaWróbel">Po raz kolejny tutaj będę przytaczała słowa pana posła Karskiego, który wielokrotnie się na ten temat wypowiadał. Wypada przypomnieć entuzjastom Karty Praw Podstawowych, że Polska jest jedynym państwem, którego ponad 1/3 terytorium leży na terenach, które wcześniej należały do innego państwa. Polska jest jednym z niewielu państw, w stosunku do których państwo niemieckie nie przejęło odpowiedzialności za działania aliantów wobec swoich obywateli. Na podstawie porozumień z państwami Europy Zachodniej państwo niemieckie przejęło wszelkie potencjalne roszczenia za działania wobec swoich obywateli. W stosunku do Polski tego nie uczyniło. Powstaje również pytanie, jak zapisy Karty Praw Podstawowych, w szczególności zapis dotyczący równego traktowania obywateli państw członkowskich, będą się odnosiły do ewentualnej reprywatyzacji, o której w Polsce się bardzo dużo mówi.</u>
          <u xml:id="u-169.4" who="#MarzenaDorotaWróbel">Posłowie PiS wielokrotnie zwracali uwagę na to, że międzynarodowe organy sądowe są bardzo autonomiczne i stosują koncepcję rozszerzającą. ETS w jednym ze swoich orzeczeń stwierdził wprost, że jednym z jego zadań jest rozszerzenie zakresu działania Unii Europejskiej. Chciałabym tutaj przytoczyć przykład, który na posiedzeniu Komisji do Spraw Unii Europejskiej przedstawił pan poseł Karski. Czy państwo wiedzą, że Europejski Trybunał Praw Człowieka z siedzibą w Strasburgu z prawa do życia rodzinnego wyinterpretował prawo spółki handlowej do zachowaniu miru domowego i nieprzeszukiwania siedziby tej spółki bez spełnienia odpowiednich kryteriów, właściwych do stosowania wobec osób fizycznych? Dziwi mnie to, że posłowie PO, PSL i SLD tych zagrożeń nie dostrzegają... przepraszam - i LiD.</u>
          <u xml:id="u-169.5" who="#MarzenaDorotaWróbel">Należy również podkreślić, że wyłączenie jurysdykcji ETS w stosunku do karty nie spowoduje obniżenia standardów ochrony życia społecznego w Polsce. Należy w tym miejscu przypomnieć, że Polska złożyła jednostronną deklarację nr 62 odnoszącą się do art. 1 ust. 2 protokołu, w której stwierdzono, że Polska ze względu na tradycję ruchu społecznego „Solidarność”, jego znaczący wkład w walkę o prawa społeczne i pracownicze w pełni szanuje prawa społeczne i pracownicze ustanowione prawem Unii Europejskiej, w szczególności prawa potwierdzone w tytule IV Karty Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-169.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-169.7" who="#MarzenaDorotaWróbel">Przyjmując protokół brytyjski i składając deklarację nr 62, w sposób możliwie maksymalny rząd pana Jarosława Kaczyńskiego i pan prezydent Lech Kaczyński zabezpieczyli interesy Polski i Polaków w odniesieniu do ewentualnych niemieckich roszczeń majątkowych z jednej strony i potwierdzili ochronę praw pracowniczych z drugiej strony.</u>
          <u xml:id="u-169.8" who="#MarzenaDorotaWróbel">Jak odnieśli się do tych zdobyczy rząd pana Donalda Tuska i większość parlamentarna, składająca się z Platformy Obywatelskiej i PSL? Delikatnie mówiąc, było to zachowanie co najmniej dziwne. W exposé pan premier Tusk zapowiedział, że on i jego ugrupowanie poprą protokół brytyjski wyłączający jurysdykcję Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Karty Praw Podstawowych. Po czym PO, PSL oraz SLD, które nigdy nie miało wątpliwości w tej sprawie, przegłosowały uchwałę w sprawie Traktatu reformującego Unię Europejską, podpisanego w Lizbonie 13 grudnia 2007 r., w której to uchwale czytamy: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu pozytywnego i ważnego znaczenia Karty Praw Podstawowych dla obywateli, wyraża nadzieję, że możliwe będzie odstąpienie przez Rzeczpospolitą Polską od protokołu brytyjskiego. Mam więc pytanie do rządu i klubów tworzących większość parlamentarną: W jaki sposób zabezpieczycie państwo Polaków mieszkających na zachodzie i północy Polski przed ewentualnymi roszczeniami majątkowymi ze strony Niemców w przypadku odstąpienia od protokołu brytyjskiego?</u>
          <u xml:id="u-169.9" who="#MarzenaDorotaWróbel">Są też w Parlamencie Europejskim osoby, które marzą o stworzeniu mechanizmu ułatwionego powrotu, który pozwoli Polsce w przyszłości dołączyć do państw, które przyjęły Kartę Praw Podstawowych. Mam więc kolejne pytanie: Jak państwo wyobrażacie sobie ułatwiony powrót do zapisów Karty Praw Podstawowych? Czy posłowie Prawa i Sprawiedliwości, w sytuacji gdy koalicja rządząca jest za, a nawet przeciw, mogli się czuć zaniepokojeni? Tak, mogli i poczuli się zaniepokojeni. Dlatego złożyliśmy dzisiaj własny projekt ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony zmieniającego traktat o Unii Europejskiej. Co się w tym projekcie ustawy znajduje? Znajduje się tam odwołanie do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzenie o dążeniu do umacniania niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i zapewnienia jej należytego miejsca we wspólnocie wolnych i równoprawnych narodów. Co złego jest w stwierdzeniu, że Rzeczpospolita Polska jest i pozostanie suwerennym państwem? Co złego jest w tym, że chcemy przypomnienia w ustawie, że Konstytucja RP zawiera odwołanie do chrześcijańskiego dziedzictwa narodu? Co złego jest w stwierdzeniu, że traktat z Lizbony nie daje podstaw do wykładni, która dopuszczałaby, aby w ramach instytucji Unii Europejskiej były podejmowane jakiekolwiek działania uszczuplające suwerenność państw członkowskich, godzące w ich narodową tożsamość lub szkodzące ich słusznym interesom?</u>
          <u xml:id="u-169.10" who="#MarzenaDorotaWróbel">Bardzo proszę, by posłowie Platformy Obywatelskiej, PSL i LiD odpowiedzieli na te pytania. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-169.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Anna Zielińska-Głębocka, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-170.2" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozpoczynamy dzisiaj, a raczej kontynuujemy debatę na temat określonego traktatu, a nie na temat tego, co by było, gdyby. Chciałabym powiedzieć mojej przedmówczyni, że świat będzie się zmieniał i różne rzeczy mogą się wydarzyć, ale w tej chwili dyskutujemy, debatujemy na temat określonego traktatu. Został on podpisany, zaakceptowany przez poprzedniego premiera pana Jarosława Kaczyńskiego, zaakceptowany przez obecnego premiera, przez prezydenta. W związku z tym debata musi się toczyć wokół tych zagadnień, które są wpisane do traktatu.</u>
          <u xml:id="u-171.2" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Zacznę jednak od pewnej politycznej uwagi. To, co dzisiaj padło z tej trybuny, co powiedział pan poseł Karski, teraz powtórzyła pani Wróbel, dotyczy dziwnej formuły, która nie była i nie jest stosowana przy ratyfikacji, czyli formuły warunkowej ratyfikacji. Jest to dziwna formuła, którą państwo zaproponowali. Posłużę się informacjami, jakie przekazał mi pan poseł Karski, jeszcze nie tak dawno, bo w trakcie przedpołudniowej debaty publicznej organizowanej przez pana marszałka i przez UKIE, że generalnie on jest za tym, żeby ten traktat przyjąć, za ratyfikacją, nic takiego złego nie widzi, ale mamy przyjąć jakąś preambułę, która warunkuje, czy Klub Parlamentarny PiS zagłosuje, czy nie, bo będzie prawdopodobnie dyscyplina klubowa. To jest pewien rodzaj nacisku, pewien rodzaj warunku, jaki stawia się przy ratyfikacji.</u>
          <u xml:id="u-171.3" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Proszę państwa, mamy określony traktat. Albo go ratyfikujemy, albo go nie ratyfikujemy, oczywiście po debacie. A więc ja bym rozdzielała dwie sprawy: debatę od stawiania warunków, które są w przygotowanej preambule czy poprawce do ustawy. Dlatego ja apeluję, żebyście państwo, podejmując tego typu działania, zastanowili się nad formułą, bo być może warto byłoby... Jeśli państwo uważacie, że potrzebny jest jakiś apel, że potrzebna jest jakaś uchwała dotycząca generalnie traktatu z Lizbony, to proszę to oddzielić od ratyfikacji i przygotować jakąś formułę uchwały, ale taką uczciwą, z zaznaczeniem, że jeśli Polska miałaby wystąpić z Unii, bo jest taki zapis, że Polska ma prawo występować z organizacji międzynarodowych, to z konsekwencjami: Polska nie jest w Schengen, Polska nie otrzymuje środków z funduszy strukturalnych - pełna informacja dla społeczeństwa. Wtedy to jest uczciwe. Jeśli Polska występuje z Unii Europejskiej, to bardzo proszę, z wszystkimi konsekwencjami dla społeczeństwa. Taki przekaz powinien pójść, ale nie powinno się łączyć tych dwóch rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-171.4" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Jeśli zaś chodzi o traktat lizboński, odbyła się tu już długa debata na ten temat, wiele informacji padło. To, co chciałabym przypomnieć, to jest fakt, że jest to traktat, który zmienia obowiązujące traktaty, co oznacza, że mieliśmy trzy traktaty i nadal będziemy mieli trzy traktaty: poprawiony traktat o Unii Europejskiej, traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który zastąpi Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, i traktat o Euratomie, czyli wprowadzane są dosyć głębokie poprawki, które mają poprawić funkcjonowanie Unii Europejskiej, tego największego projektu cywilizacyjnego naszego wieku, który gwarantuje nam bezpieczeństwo, solidarność, pomoc finansową, swobodę przemieszczania się i bardzo wiele innych wartości, które tak docenili Polacy, popierając nasze członkostwo w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-171.5" who="#AnnaZielińskaGłębocka">To, na co ja chciałabym poza tymi elementami, które już tutaj były podnoszone, zwrócić uwagę, to jest przede wszystkim to, że bardzo wyraźnie określone zostały kompetencje różnych poziomów podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, czyli coś, co nazywa się wyłącznymi kompetencjami Unii Europejskiej, które są bardzo ograniczone. To jest unia celna, czyli cała polityka celna wobec krajów trzecich, to jest polityka pieniężna, ale ograniczona tylko do strefy euro, to jest wspólna polityka handlowa i to jest pewien zakres polityki w zakresie ochrony zasobów wód morskich. Reszta to są kompetencje, które są kompetencjami dzielonymi albo w przypadku których Unia Europejska będzie miała wręcz tylko działania koordynujące czy wspierające. Jest to ogromna wartość, która została przyjęta w traktacie lizbońskim i która usprawnia działanie Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-171.6" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Druga sprawa, na którą też chciałabym zwrócić uwagę, to jest to, że pojawiają się nowe sfery działalności europejskiej, zwłaszcza te dotyczące obecnych drugiego filaru i trzeciego filaru Unii Europejskiej, czyli polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, współpracy policji i wymiaru sprawiedliwości. Tam te rozwiązania są daleko idące.</u>
          <u xml:id="u-171.7" who="#AnnaZielińskaGłębocka">W sferze gospodarczej zmian jest niewiele, ale są one ważne. Ja chciałabym właśnie na kilka tych zmian gospodarczych zwrócić państwa uwagę. Otóż, po pierwsze, traktat z Lizbony bardzo mocno akcentuje problemy zatrudnienia, wspierania zatrudnienia, wspierania kształcenia zawodowego, wspierania dostępu do edukacji, walki z wykluczeniem społecznym. To są elementy niezwykle ważne dla Europy. Europa się starzeje, ma problemy demograficzne. W niektórych krajach jest bardzo niska stopa zatrudnienia. U nas ten problem występuje na co dzień. Pracuje tylko 28% Polaków w wieku od 55 do 64 lat, podczas gdy średnia unijna wynosi prawie 50%. Te wszystkie programy, które staną się w tej chwili programami europejskimi, pozwolą nam poprawić stanu zatrudnienia. To jest podstawowy, bardzo ważny element.</u>
          <u xml:id="u-171.8" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Zostało to wyraźnie zapisane w nowym artykule traktatu o Unii Europejskiej, art. 5a, który brzmi: Przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia bierze pod uwagę wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnieniem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wykluczenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego, co jest ogromnym wyzwaniem dla polityki europejskiej, a jednocześnie przekłada się na wielkie programy, które poprawią naszą sytuację rynku pracy.</u>
          <u xml:id="u-171.9" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Drugi element, który jest również bardzo ważny, dotyczy polityki ochrony środowiska. Związane są z tym polityka w zakresie zmian klimatycznych i pakiet energetyczny. To jest nowa dziedzina, która ma ogromne znaczenie w sferze gospodarczej, dlatego że cały sektor ochrony środowiska ma wpływ na poprawę warunków zrównoważonego wzrostu, zapewnia przyszłym pokoleniom taki sam dobrobyt, jaki mamy albo jeszcze lepszy. To jest polityka, która opiera się na poszanowaniu równowagi między rozwojem gospodarczym, społecznym i środowiskowym.</u>
          <u xml:id="u-171.10" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Wreszcie wpisany został do traktatu cały duży pakiet energetyczny, który jest bardzo ważny i wiąże się z zapewnieniem bezpieczeństwa energetycznego, solidarności energetycznej. Zawarte są w nim przepisy, które regulują funkcjonowanie europejskiego rynku energii, a więc wartość tego nowego pakietu jest ogromna.</u>
          <u xml:id="u-171.11" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Jeśli chodzi o nowe elementy, o których tu już mówiono, to pojawia się nowy rozdział dotyczący turystyki, młodzieży i sportu, ochrony dobrostanu zwierząt. Te elementy są ważne dla rozwoju cywilizacyjnego, dla naszej kondycji przyszłościowej i mają wzmocnić potencjał Europy, bo i turystyka, i sport, i sprawy młodzieży są niezwykle ważne dla naszego życia.</u>
          <u xml:id="u-171.12" who="#AnnaZielińskaGłębocka">Proszę państwa, na koniec wymienię jeszcze jeden bardzo ważny element. Bardzo mocno podkreśla się również potrzebę wzmocnienia funkcjonowania rynku jednolitego, czyli rynku wewnętrznego, który jest wartością samą w sobie, ponieważ gwarantuje cztery swobody. Program rynku wewnętrznego umożliwia funkcjonowanie przedsiębiorczości, a więc zakładanie przedsiębiorstw, ich rozwój, kooperację, ale również swobodę przepływu i świadczenia usług. A więc te nowe elementy, które zostały włączone do pakietu gospodarczego, są warte poparcia, poza całym wielkim projektem poprawy ram instytucjonalnych, o czym już była mowa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-171.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Karski pragnie zabrać głos w trybie sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, udzielę panu głosu, jednakże udzielam go, bardzo rozszerzając interpretację sprostowania. Owszem, pani poseł Zielińska-Głębocka przywołała pańskie nazwisko, ale nie dotyczyło ono pańskiej wypowiedzi z trybuny sejmowej. Udzielam panu głosu, ale proszę, żeby pan nie rozszerzał formuły sprostowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#KarolKarski">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#KarolKarski">Chciałbym jednak zauważyć, że pani poseł odniosła się częściowo i do mojego wystąpienia z mównicy, i do mojego wystąpienia poza mównicą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#JarosławKalinowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#KarolKarski">W związku z tym odniosę się do tego króciutko, sygnalnie, bo nie chodzi o dodatkową wypowiedź, lecz o rzeczywiste sprostowanie. Chciałbym, żebyście państwo mieli świadomość, także pani profesor, że czuję dla pani profesor ogromny szacunek. Nie sądzę, że to wynikało z jakiejkolwiek złej woli, tylko po prostu może z pewnego złego zrozumienia, ale niewynikającego absolutnie z niczego złego. To pierwsza rzecz. Absolutnie nie można mi przypisać tego, iż mówiłem o ratyfikacji warunkowej i nie chciałbym, żeby to było tak rozumiane. Ratyfikacja ma mieć charakter ostateczny, ratyfikować umowy międzynarodowej pod warunkiem nie można, natomiast można oczywiście ustawę ratyfikacyjną, która jest nie tylko aktem incydentalnym, ale aktem transformującym na stałe i poprzez swoje istnienie stwarzającym możliwość powoływania się na akt prawa międzynarodowego w prawie krajowym - po prostu jest to akt ostateczny - kształtować w dowolny sposób i tworzyć z niej kontekst umowy międzynarodowej w rozumieniu konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#KarolKarski">Druga kwestia to właśnie ta dotycząca naszej rozmowy poza tą salą. Potwierdzam w całości naszą rozmowę z jednym wyjątkiem - nie mówiłem o dyscyplinie, ponieważ jeszcze nie podjęliśmy decyzji, natomiast nie mam wątpliwości co do tego, jak zagłosowaliby moi koledzy, gdyby próbowano im przedstawić do ratyfikacji inny dokument niż ten wynegocjowany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, a podpisany przez Donalda Tuska i Radosława Sikorskiego. Proszę się na nas nie obrażać, ale my po prostu nie mamy zaufania do pana Donalda Tuska, bo to jest osoba, która co chwila zmienia swoje poglądy. Nawet na tej sali potrafił zacytować wypowiedź drugiej osoby całkowicie inaczej niż miało to miejsce w rzeczywistości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, jak rozumiem, skończył pan?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#KarolKarski">Dziękuję bardzo panu marszałkowi. Zostałem potraktowany lepiej niż poseł Olejniczak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#JarosławKalinowski">Przekroczył pan nieco formułę sprostowania. Z naciskiem na „nieco”.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Anna Zalewska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#AnnaZalewska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja jestem europragmatykiem, tylko czasami euroentuzjastą, i zagłosowałam za tym, żebyśmy przyjmowali traktat poprzez ustawę, sądząc, że będziemy debatować. Zresztą nie zapłaciłam kary finansowej, tak jak to u państwa w klubie bardzo często bywa. Mogłam głosować zgodnie ze swoim sumieniem. W związku również z tym, że mam swoisty sposób rozumienia tolerancji, zgodny z definicją w „Słowniku języka polskiego”, szanuję panią profesor, panią poseł, pana posła, szanuję bezrobotnego, szanuję sympatycznego pana Jana Kulasa, szanuję profesora, szanuję geja, szanuję słuchaczy Radia Maryja, szanuję dzwoniących do „Szkła kontaktowego”. Na tym polega tolerancja i dyskusja między nami też powinna polegać na tym, że państwo nie uprawiają demagogii, ewentualnie odczytują skalkowane wypowiedzi. My nie debatujemy, my odczytujemy referaty. Nie wiem, czy państwo to zauważyli.</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#AnnaZalewska">Dlatego też ze zdziwieniem przyjmuję takie histeryczne wypowiedzi, jak np. pana przewodniczącego Olejniczaka, który chce szybciutko zagłosować. On dzisiaj nie ma czasu, generalnie LiD nie ma czasu - odrabia zadanie domowe i znika. To już jest taka ich formuła i takie ich przyzwyczajenie. Smuci mnie również to, że państwo nie rozumieją podstawowej rzeczy. Skoro zdecydowaliśmy się, że przyjmujemy ten traktat poprzez ustawę, to debatujmy nad ustawą, a nie debatujmy w tej chwili nad traktatem w kontekście tego, że jesteśmy przeciwko niemu i że jest to powtarzane za każdym razem, w każdej wypowiedzi członka Prawa i Sprawiedliwości, bo to jest ewidentna bzdura.</u>
          <u xml:id="u-179.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-179.3" who="#AnnaZalewska"> Tak więc debatujemy nad ustawą, nad konkretnymi zapisami. Państwo nawet nie znają tych zapisów i nie odwołują się do nich, mimo że kilka osób już cytuje ten projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-179.4" who="#AnnaZalewska">Oprócz tego myślę, że najbardziej wrażliwym punktem w tym naszym zapisie jest to, że jesteśmy narodem funkcjonującym w kulturze europejskiej mającej swoje źródło w chrześcijaństwie. Państwo wszyscy mają chyba wyższe wykształcenie, a na pewno średnie. W pierwszej klasie szkoły średniej na lekcjach języka polskiego pracę zaczyna się w ten sposób: Biblia i mitologia źródłem europejskiej kultury. To historia i fakty, więc nie bójcie się tego, proszę państwa...</u>
          <u xml:id="u-179.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-179.6" who="#AnnaZalewska">...to jest autentyczne, zgodne z prawdą historyczną. Teraz, proszę państwa, dlaczego chcemy z państwem dyskutować, dlaczego taki projekt złożyliśmy, też do dyskusji, ale państwo nie chcą z nami na ten temat dyskutować z dwóch powodów. Po pierwsze, państwo nas już raz ograli. Tutaj widzę koleżanki i kolegów z Komisji do Spraw Unii Europejskiej, którzy raz zagłosowali, przed wyjazdem pana prezydenta i pana premiera, przed podpisywaniem traktatu, razem PO, PSL, PiS, za protokołem brytyjskim, po czym zmiksowali szybciutko uchwałkę, w której mówią, że od protokołu brytyjskiego można w każdej chwili odstąpić, więc jest to zabezpieczenie nie tylko całego parlamentu, który będzie za to odpowiadał, ale również obywateli, również tych 5%, 25% itd.</u>
          <u xml:id="u-179.7" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-179.8" who="#AnnaZalewska">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-179.9" who="#AnnaZalewska">Drugi powód - jedyna osoba ze strony LiD-u, która próbowała dyskutować i cytowała fragmenty karty praw, nie zauważyła (tu siedzi moja sympatyczna koleżanka polonistka, to potwierdzi), że karta jest bezwzględnie interpretowalna, w związku z tym tak ważny jest protokół brytyjski, bo pozwala nam interpretować zapisy tejże karty. Proszę państwa, chciałabym, żebyśmy nie mieszali poparcia i debaty na temat zadowolenia z bycia w Unii Europejskiej, bo to jest rzeczywiście oczywista oczywistość, ale żebyśmy pokazali Polakom, że bycie w Unii Europejskiej i dyskusja o traktacie to są dwie różne kwestie. Ostatnia puenta. Proszę państwa, oby nie było tak, że wy sobie, a my sobie, każdy sobie rzepkę skrobie, bo to zawsze się kończy chocholim tańcem.</u>
          <u xml:id="u-179.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jarosław Wałęsa, Platforma Obywatelska, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#JarosławWałęsa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Europa XXI w. musi zmierzyć się z problemami związanymi z takimi kwestiami, jak globalizacja gospodarki, rozwój demograficzny, zmiany klimatu, dostawy energii czy też niespotykane dotychczas zagrożenia bezpieczeństwa. Trzeba zatem zreformować zasadę współżycia w ramach naszej wspólnoty, to właśnie ma na celu traktat podpisany 13 grudnia 2007 r. w Lizbonie. Uwzględniając zmiany polityczne, gospodarcze i społeczne, a także mając na uwadze oczekiwania Europejczyków, szefowie państw i rządów osiągnęli porozumienie w sprawie nowych zasad decydujących o zakresie działalności Unii w przyszłości oraz formach, jakie ta działalność może przybrać. Traktat lizboński umożliwi unowocześnienie instytucji europejskich i ich sposobu funkcjonowania, wzmocnienie legitymacji demokratycznej Unii Europejskiej oraz utwardzenie fundamentu, jakim są wartości podstawowe.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#JarosławWałęsa">Nowy traktat ma wejść w życie na początku 2009 r., kończąc trwające od wielu lat dyskusje na temat reformy instytucjonalnej rozszerzonej Unii Europejskiej. Starano się więc stworzyć listę wartości, na której opiera się Unia, a także jej cele i kompetencje. Nie zapomniano przy tym ani o poszanowaniu tożsamości narodowej, ani o solidarności. Powstrzymując się od sprecyzowania, o jakie religie chodzi, nawiązano w przepisanej z eurokonstytucji preambule do kulturalnego, religijnego i humanistycznego dziedzictwa Europy.</u>
          <u xml:id="u-181.2" who="#JarosławWałęsa">Powszechnie więc uznajemy w Europie wolność słowa, trójpodział władzy, pluralizm polityczny, rozdział religii od państwa, równość obywateli wobec prawa, poszanowanie praw jednostki, solidarność czy zasadę niedyskryminacji ze względu na płeć. Jest to bagaż wartości akumulowanych przez społeczeństwa obywatelskie na przestrzeni wieków, sięgający także do dorobku cywilizacji chrześcijańskiej, niezależnie od tego, czy taki zapis w tym dokumencie się pojawia, czy też nie. Tym samym, aby Unia Europejska mogła funkcjonować, wartości te muszą być uznane przez obywateli krajów członkowskich, w równym stopniu starych, jak i aspirujących do członkostwa. Oczywiste jest przecież, że różnorodność kulturowa wzbogaca społeczeństwa, ale do tej różnorodności należy się dobrze przygotować. Z zadowoleniem należy więc przyjąć podpisanie traktatu lizbońskiego, w mniejszym stopniu jako suchego aktu prawnego, ale jako nowego impulsu do zdynamizowania dyskusji o przyszłości Unii Europejskiej. Wspólna Europa bowiem nie jest jedynie wartością samoistną, a czymś więcej - jest ideą.</u>
          <u xml:id="u-181.3" who="#JarosławWałęsa">Po 1990 r. ta przesłanka dyskursu przygasła. Zniknął obóz socjalistyczny, Europejczycy mogli to zobaczyć na własne oczy i przekonać się o moralnym bankructwie socjalizmu. Co stało się w efekcie? Obywatel coraz bardziej zaczął ustępować miejsca konsumentowi. Zrodziło się więc pytanie, na jakich wartościach i zasadach powinna się opierać Unia Europejska.</u>
          <u xml:id="u-181.4" who="#JarosławWałęsa">Deklaracja berlińska z 25 marca 2007 r. stwierdza: „Centralnym punktem odniesienia dla naszych wartości jest człowiek. Jego godność jest nienaruszalna, jego prawa są niezbywalne. Prawa kobiet i mężczyzn są równe”. Jest tam też zdanie odnoszące się wspólnych wartości: „Pragniemy pokoju i wolności, demokracji i praworządności, wzajemnego szacunku i wzajemnej odpowiedzialności, dobrobytu i bezpieczeństwa, tolerancji i zaangażowania, sprawiedliwości i solidarności”. Piękne słowa.</u>
          <u xml:id="u-181.5" who="#JarosławWałęsa">Każdy chce pokoju, wolności, dobrobytu, bezpieczeństwa i zdrowia. Możemy być gotowi ich bronić czy dążyć do ich osiągnięcia, ale nie zawsze będziemy je mieli. To zależy nie tylko od nas, ale też od aktywności innych czy nawet od zdarzeń losowych. Wzajemny szacunek, tolerancja, solidarność, współodpowiedzialność i zaangażowanie zależą nie tylko od nas, ale i od innych. Od tych, których szanujemy i od których spodziewamy się szacunku; od tych, których tolerujemy i spodziewamy się wzajemności; od tych, których popieramy i od których spodziewamy się poparcia; od tych, z którymi chcemy wspólnie ponosić odpowiedzialność, pod warunkiem że oni też tego chcą; od tych, z którymi chcemy wspólnie się zaangażować, pod warunkiem że oni tego zaangażowania też pragną.</u>
          <u xml:id="u-181.6" who="#JarosławWałęsa">Rzeczywiście możemy wyznawać demokrację, niezależnie od tego, co inni o niej myślą. To samo dotyczy sprawiedliwości. Możemy być pozbawieni obu, ale nadal trwać sami przy tych wartościach. Możemy sami działać demokratycznie, sami być sprawiedliwi. Tak więc wartości, które wyznajemy, mają sens tylko wtedy, gdy stosujemy je do siebie, gdy one ograniczają nas samych, gdy okazujemy gotowość podporządkowania się pewnym zasadom działania.</u>
          <u xml:id="u-181.7" who="#JarosławWałęsa">Traktat jest niejako instrukcją obsługi bardzo skomplikowanej machiny, czyli Unii po wielkim rozszerzeniu. Nie ma co się czarować: Unia jest projektem elit politycznych, narzuconym obywatelom państw członkowskich, ale przecież nie siłą. Były dyskusje, referenda, ratyfikacje; lud się wypowiedział. Co prawda, na co dzień obywatel Unii Europejskiej może czuć się dość wyobcowany, jeśli chodzi o instytucje europejskie, ale to jeszcze nie koniec świata, bo przecież może odczuć, jak Unia zmienia jego życie, kiedy inkasuje unijną pomoc dla rolnictwa lub korzysta z innych, różnorodnych dobrych skutków integracji - od szos po otwarte granice. Przeciętny Kowalski nie zajmuje się marnowaniem czasu i energii na ideologiczne abstrakcje. Demokracja nie jest abstrakcją. Nie jest też abstrakcją strefa euro ani traktat reformujący. Unia Europejska, jakiej nam dziś potrzeba, to Unia wciąż się reformująca, ale i zdolna do powiększenia swoich granic, zarówno terytorialnych, jak i instytucjonalnych.</u>
          <u xml:id="u-181.8" who="#JarosławWałęsa">Kluczowe w historii Polski ostatnich dziesięcioleci jest nasze wejście do Unii Europejskiej. Podpisanie traktatu w Lizbonie to także sukces tego poglądu - poglądu na rzecz Unii Europejskiej możliwie mocno zintegrowanej, która staje się coraz bardziej organizacją nacechowaną wzajemnym zaufaniem, ale także organizacją, która poprzez instytucjonalne rozwiązania będzie coraz bardziej jednolitym organizmem politycznym.</u>
          <u xml:id="u-181.9" who="#JarosławWałęsa">Jestem przekonany, że debata o przyszłości Unii Europejskiej w kontekście traktatu lizbońskiego musi mieć w centrum uwagi wartości, które artykułowała Polska, gdy wstępowaliśmy do Unii Europejskiej, a więc przede wszystkim powinny one służyć wolności, godności i odpowiedzialności człowieka. Chcielibyśmy pracować na rzecz takich zmian w Unii Europejskiej, które będą wzmacniać te wartości, które będą wzmacniać ten organizm, tę instytucję polityczną w wymiarze globalnym.</u>
          <u xml:id="u-181.10" who="#JarosławWałęsa">Projekt traktatu reformującego przewiduje istotny postęp dla Europy, która kieruje się wartościami, Europy sprawiedliwej w dziedzinie społecznej, zapewniającej więcej praw obywatelskich, umacniającej współpracę w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, określającej lepsze rozgraniczenie kompetencji między Unią a państwami członkowskimi, zapewniającej większy udział parlamentów narodowych oraz bardziej zdecydowaną politykę zagraniczną i w zakresie bezpieczeństwa. Traktat reformujący czyni Unię Europejską bardziej demokratyczną, zdolniejszą do działania, efektywniejszą i bardziej transparentną, ale nie jest końcem samym w sobie, a jedynie kolejnym etapem integracji europejskiej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-181.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jan Kuriata, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-182.2" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#JanKuriata">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Trudno mi się powstrzymać od ogólnej uwagi, mimo że jest nas tak niewiele na tej sali. Kiedy pod koniec lat 40. i w latach 50. ojcowie założyciele Unii Europejskiej Robert Schuman, Jean Monnet i wiele innych osób wymyślali Unię Europejską, robili to w duchu tolerancji i zjednoczenia pokaleczonej, pokiereszowanej po drugiej wojnie światowej Europy. Właśnie to przyświecało tym ludziom, którzy próbowali ponad podziałami i urazami stworzyć Unię Europejską. Schuman, człowiek pogranicza, mieszkający na styku dwóch, a nawet trzech kultur, potrafił łagodzić wszystkie bóle i pokonywać trudności napotykane wtedy przez Europejczyków.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#JanKuriata">Nad Polską zatrzasnął się wtedy na 45 lat system totalitarny, jakkolwiekbyśmy go nazwali. Zostaliśmy oddzieleni żelaznym, stalowym murem od tego, co się działo w Europie. Może dlatego po historycznych wydarzeniach, jakimi były przystąpienie do Unii Europejskiej i integracja europejska, tak trudno nam zrozumieć Europejczyków, przyjąć to, że powinnyśmy dyskutować. Podzielam opinię osób, które mówią, że należy rozmawiać o wszystkim: musimy nauczyć się rozmawiać, nazywać rzeczy po imieniu, opisywać swoje stany i umieć wymieniać poglądy. To jest bardzo trudne, bo nawet jeżeli nazwiemy rzeczy po imieniu, to nie oznacza, że się zgodzimy, przyjmiemy punkt widzenia drugiej strony. Istotą demokracji jest bowiem to, że w końcu poprzez głosowanie, podniesienie ręki podejmiemy decyzję.</u>
          <u xml:id="u-183.2" who="#JanKuriata">Chciałbym zwrócić uwagę na jedną rzecz, jeśli chodzi o traktat z Lizbony. Przez długi czas w Radzie Europy, we Wspólnocie Europejskiej nazywano to w jednym z jej języków oficjalnych: joyau de la couronne, czyli perłą w koronie. Chodzi o Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w skrócie nazywaną konwencją praw człowieka. Może przypomnę, bo nie zawsze pamiętamy, nie zawsze potrafimy rozmawiać merytorycznie: konwencja, przekazana do podpisu w roku 1950, musiała uzyskać aż 10 ratyfikacji, aby mogła wejść w życie w roku 1953.</u>
          <u xml:id="u-183.3" who="#JanKuriata">W traktacie o Unii Europejskiej w 6 art. ust. 2 stwierdza się, że Unia Europejska przystępuje do europejskiej konwencji praw człowieka, a przystąpienie to zostało sprecyzowane na płaszczyźnie proceduralnej i przedmiotowej.</u>
          <u xml:id="u-183.4" who="#JanKuriata">Przystąpienie Unii Europejskiej do europejskiej konwencji praw człowieka musi się odbyć na podstawie umowy międzynarodowej zawartej przez Unię z państwami stronami europejskiej konwencji praw człowieka. Sygnatariuszem po stronie Unii będzie Rada. Można by się troszeczkę powyzłośliwiać i powiedzieć, że są aż trzy rady: Rada Europy, Rada Europejska i Rada Unii Europejskiej. Gdybyśmy przeprowadzili mały sprawdzian, to przekonalibyśmy się, czy wszyscy dokładnie wiedzą, o czym mówimy. Sygnatariuszem, jak powiedziałem, będzie Rada działająca jednomyślnie, za uprzednią zgodą Parlamentu Europejskiego. Co to oznacza? To, że przystąpienie Unii Europejskiej do europejskiej konwencji praw człowieka nie może również naruszać kompetencji Unii. Odrębny protokół będzie gwarantował, że umowa o przystąpieniu do europejskiej konwencji praw człowieka będzie odzwierciedlać konieczność zachowania szczególnych cech Unii i prawa Unii.</u>
          <u xml:id="u-183.5" who="#JanKuriata">Przystąpienie do europejskiej konwencji praw człowieka stanie się gwarancją umocnienia spójności europejskiego systemu praw człowieka. Prawa człowieka były bowiem zaczynem ruchów wolnościowych w Polsce w latach systemu totalitarnego. To do nich odwoływali się ci, którzy marzyli o wolności. Mało kto w tamtych czasach wierzył, że doczekamy wolnej, demokratycznej Polski. Mimo to najdzielniejsi spośród nas nie ustawali w wysiłkach. Nie mogliśmy osiągnąć pełni wolności, ale stawaliśmy do walki o prawa związkowe, o prawa człowieka i podstawowe wolności. Wiedzieliśmy przecież, że od 1950 r. wolny świat, czyli Europa Zachodnia, korzysta z konwencji praw człowieka.</u>
          <u xml:id="u-183.6" who="#JanKuriata">Tam była mowa o wolnych wyborach, o swobodzie poruszania się. To są tylko małe przykłady, ale wtedy żyliśmy marzeniami. Może nie wszyscy to pamiętają, ale chciałbym przypomnieć, że jeden z nielegalnych ruchów za czasu PRL nazwał się właśnie Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Musieliśmy czekać, my Polacy, do roku 1991, a tak naprawdę 1993, kiedy Rzeczpospolita Polska dokonała ratyfikacji konwencji praw człowieka. Dopiero te zdarzenia sprzed 15 lat umożliwiły nam korzystanie w pełni, w majestacie prawa, ze wszystkich praw człowieka i obywatela, jakie konwencja nam gwarantowała. Przypomnę, że 15 lat to długi czas, ówczesne 3-, 4-letnie dzieci są dzisiaj dorosłymi osobami, a 7-, 8-latkowie z tamtego czasu niejednokrotnie zasiadają w ławach Wysokiej Izby. Dla wielu z nas są to jednak wydarzenia z wczoraj, z bardzo nieodległej przeszłości.</u>
          <u xml:id="u-183.7" who="#JanKuriata">Dobrze więc się stało, że Unia zawrze umowy z państwami stronami Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Stanie się to dla nas gwarancją nieodwracalności stanu na dziś, gwarancją naszej wolności. Jeszcze pamiętamy czasy, kiedy nie byliśmy wolni. Na przykład w wymiarze praktycznym to właśnie dzięki tej konwencji nasi obywatele mogą odwoływać się do Trybunału Europejskiego we francuskim mieście Strasbourg, które w Polsce wymawiamy częściej z niemiecka jako „Sztrasburg”. To stało się symbolem sprawiedliwego wyroku w zawiłych procesach sądowych.</u>
          <u xml:id="u-183.8" who="#JanKuriata">Zauważmy na koniec, że nie wszędzie w Europie prawa człowieka i podstawowe wolności są dzisiaj przestrzegane, nawet w krajach będących członkami Rady Europy. Dobrze więc, że Unia swoim autorytetem i powagą będzie zabiegać o to, by na naszym kontynencie nie było miejsc, w których łamano by godność człowieka i ograniczano jego prawa jako obywatela. Walka o godność człowieka nie jest zakończona i dobrze, po raz kolejny, że staniemy w jednym szeregu wraz z innymi, czyniąc wysiłki na rzecz zapewnienia ludziom ich praw. A więc może słuchajmy, rozmawiajmy, ale nie dzielmy włosa na czworo, nie dopatrujmy się w traktacie lizbońskim i w konstrukcji Unii Europejskiej zagrożeń: suwerenności, naszego prawa do inności, tradycji, niezgodnych z naszymi regulacjami prawnymi. W chwili obecnej realizujemy marzenia pokoleń Polaków o wolnej, suwerennej i dostatniej Polsce, w której godność człowieka jest prawnie zagwarantowana. Dana nam jest Polska wolna, suwerenna i dostatnia. Pamiętamy jeszcze, jak mówił to do nas właśnie Jan Paweł II, który jest tu przywoływany tak często. Należy o taką Polskę, wpisaną w struktury Unii Europejskiej, nieustannie zabiegać i dbać. To bardzo dobrze, że historia dała właśnie naszemu pokoleniu taką szansę. Nie zmarnujmy jej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-183.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Maciej Orzechowski, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#JarosławKalinowski">Klubowi zostało jeszcze 9 minut.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#MaciejOrzechowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Debatując dzisiaj o traktacie lizbońskim i jego ratyfikacji, musimy zastanowić się, co stało u podstaw tego traktatu. Na pewno było to zaufanie i uczciwość wszystkich, którzy zasiedli do stołu negocjacyjnego. Reprezentując różne wartości, wywodząc się z różnych korzeni, chcieli ustalić wspólny traktat, który odpowiadałby wszystkim narodowościom i wszelkim światopoglądom. Było to trudne, ale mogło odbywać się tylko i wyłącznie w atmosferze wzajemnego zaufania, ponieważ traktat ten nie dotyczy instytucji, ale ludzi, Europejczyków.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#MaciejOrzechowski">Traktat ma pomóc Europejczykom oraz spójności ich działań zewnętrznych, poszerzyć gamę pomysłów i inicjatyw wewnętrznych. Dzięki temu w dobie globalizacji będziemy jako Europa skuteczniej osiągać cele i kształtować politykę, z myślą o Europejczykach, o obywatelach. Dlatego też - cytując Fiodora Dostojewskiego: uczciwy człowiek nie powinien się niczego obawiać - nie powinniśmy obawiać się tego traktatu, nie powinniśmy dopisywać kolejnych klauzul warunkujących. Dzięki traktatowi obywatele Unii Europejskiej, również eurosceptycy, będą lepiej traktowani, będą grupą lepiej zorganizowaną, będą mieli ochronę dyplomatyczną i konsularną. Traktat odpowiada na obawy obywateli związane ze zmianami klimatycznymi i z polityką energetyczną, z bezpieczeństwem dostaw energii, wspieraniem efektywności energetycznej i oszczędzaniem energii, jak również wykorzystaniem jej alternatywnych, odnawialnych źródeł.</u>
          <u xml:id="u-185.2" who="#MaciejOrzechowski">Zawiera również przepisy o aspektach transgranicznego zdrowia publicznego i ochrony ludności, o zwalczaniu zjawiska przemytu osób, o którym często czytamy i słyszymy w mediach, a także o zapobieganiu przestępczości i zwalczaniu terroryzmu, który może nas również bezpośrednio dotyczyć, a już dotyka wielu obywateli Unii Europejskiej, dzięki klauzuli solidarności, która stanowi, że Unia i jej państwa członkowskie, kiedy staną się przedmiotem ataku terrorystycznego lub ofiarą klęski żywiołowej bądź katastrofy spowodowanej przez człowieka, działają wspólnie. To są usprawnienia, które mają służyć nam, obywatelom Unii Europejskiej, a wynikają z tego traktatu.</u>
          <u xml:id="u-185.3" who="#MaciejOrzechowski">Dzięki stabilnemu systemowi instytucjonalnemu będzie nam łatwiej rozeznać się w decyzjach, będą też one szybciej i precyzyjniej podejmowane. Obywatele Unii Europejskiej będą wiedzieli, kto za co odpowiada, będą mogli również zrozumieć powody działania na szczeblu unijnym. Po raz pierwszy milion obywateli z różnych państw członkowskich będzie mogło zwrócić się bezpośrednio do Komisji o zgłoszenie projektu aktu prawnego w sprawach podlegającym kompetencjom Unii Europejskiej. Ale w tym traktacie myśli się nie tylko o obywatelach Unii Europejskiej, wychodzi się poza jej granice i uwzględnia obywateli naszego globu. W traktacie zawarte są podstawy prawne pomocy humanitarnej, zasad międzynarodowego prawa humanitarnego i bezstronności oraz zakazu dyskryminacji. Poruszane są również problemy zwalczania i eliminowania ubóstwa. W przypadku gdy pomoc finansowa jest pilnie potrzebna, Rada decyduje większością kwalifikowaną w następstwie przedłożenia wniosku przez Komisję. Oznacza to, że w przyszłości pomoc finansowa dla potrzebujących będzie udzielana szybciej. Dlatego dzisiaj jesteśmy zdziwieni próbą dopisania do ustawy dodatkowych warunków. To świadczyłoby o tym, że nie do końca ufamy naszym partnerom.</u>
          <u xml:id="u-185.4" who="#komentarz">(Poseł Karol Karski: Wam nie ufamy.)</u>
          <u xml:id="u-185.5" who="#MaciejOrzechowski">A przecież zaufanie to jeden z elementów uczciwości.</u>
          <u xml:id="u-185.6" who="#MaciejOrzechowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Spinając słowa Dostojewskiego, że człowiek uczciwy nie powinien się niczego obawiać, chciałbym na koniec mojego wystąpienia sparafrazować Władysława Piekarskiego: jedni są uczciwi, inni szukają alibi na każdy uczynek. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-185.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Marek Zieliński Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#MarekZieliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Debata nad ratyfikowaniem traktatu z Lizbony toczy się w atmosferze bardzo dużego poparcia społecznego naszego członkostwa w Unii Europejskiej. To dobry klimat na jego ratyfikację, ale też okazja do spokojnej rozmowy o najważniejszych problemach Unii i miejscu Polski w jej strukturze. Unia, która liczy dzisiaj 27 państw i blisko pół miliarda obywateli, musi się reformować, nie tylko z uwagi na swoją wielkość, ale przede wszystkim na konieczność umocnienia spójności i podniesienia efektywności tak, aby jej państwa mogły sprostać wyzwaniom społecznym, ekonomicznym i cywilizacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#MarekZieliński">Dotychczasowy proces integracji europejskiej skupiał się na problemach ekonomicznych, ale kryzys bałkański chyba najdobitniej pokazał słabość polityczną Unii. Stąd potrzeba tożsamości politycznej, czyli takich zmian, by Unia mogła być skuteczna na arenie międzynarodowej. Reforma ma też ułatwić wprowadzanie trudnych rozwiązań, łączących często przeciwstawne procesy: podniesienie efektywności gospodarki z niskim bezrobociem i stabilną sytuacją na rynku pracy. Konieczne też staje się wzmocnienie mechanizmów unijnych, które gwarantowałyby solidarność między państwami członkowskimi i ich adekwatny udział w podejmowaniu decyzji.</u>
          <u xml:id="u-187.2" who="#MarekZieliński">Wydaje się, że niezależnie od różnych interesów członków Unii Europejskiej zasada solidaryzmu jest jedną z głównych wartości Wspólnoty. Bez solidaryzmu państw członkowskich nie ma Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-187.3" who="#MarekZieliński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Traktat z Lizbony wprowadza wiele istotnych zmian systemowych. Ponieważ wcześniej w debacie wskazano już wiele z nich, zwrócę uwagę na kilka. Unia szanuje tożsamość narodową, równość państw wobec traktatów, podstawowe funkcje państwa, w tym jego integralność terytorialną, utrzymywanie porządku publicznego oraz ochronę bezpieczeństwa narodowego.</u>
          <u xml:id="u-187.4" who="#MarekZieliński">Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwo podlegają szczególnym zasadom. Decyzje w tej sprawie zasadniczo podejmowane są jednomyślnie. Wyjątki są zapisane w traktacie. Możliwość podejmowania w Unii decyzji bez wyraźnej podstawy prawnej, gdy jest to niezbędne do realizacji celów Unii Europejskiej, została uzupełniona dodatkowym mechanizmem kontrolnym. O planowanej decyzji muszą być powiadamiane parlamenty krajowe. Sprzeciw jednego sprawia, że decyzji nie ma.</u>
          <u xml:id="u-187.5" who="#MarekZieliński">Zapisy dotyczące wzmocnienia parlamentów narodowych, przyjęte w traktacie z Lizbony, są jednymi z ważniejszych w traktacie. Obok protokołu w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej szczególnie istotny jest mechanizm kontrolowania zasady pomocniczości. Projekty aktów prawnych muszą zawierać szczegółowe uzasadnienie odnośnie do przestrzegania tej zasady. Zapis ten ułatwia bardzo prace parlamentom krajowym, jeśli chodzi o ocenę zgodności aktów prawnych z tą zasadą.</u>
          <u xml:id="u-187.6" who="#MarekZieliński">Traktat z Lizbony jest kompromisem. Czas pokaże, które zapisy przetrwają, a które będą zmieniane, zapewne w drodze żmudnych negocjacji. Zmiany będą, bo zmienia się rzeczywistość, choć niektórzy na tej sali nie chcą zauważyć, że takie zmiany są i że pojawiają się nowe wyzwania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-187.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, pan poseł Jan Rzymełka, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#JarosławKalinowski">Czas - 53 sekundy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#JanRzymełka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#JanRzymełka">Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Te 50 sekund chciałbym poświęcić pewnej refleksji nad następnym traktatem ogólnounijnym. Chodzi mi o brak pewnego mechanizmu dotyczącego aneksowania lub, może nie renegocjacji, ale zmiany pewnych unijnych dyrektyw. Wiele dyrektyw odnoszących się np. do gospodarki czy handlu sprawdziło się w ostatnio przyjętych krajach. Okazuje się jednak, że inaczej jest, jeśli chodzi o niektóre tzw. dyrektywy ekologiczne, np. ptasią czy siedliskową. Przyjęto je w czasie, kiedy Polski, Rumunii, Bułgarii nie było jeszcze w Unii, przez kraje w znacznym stopniu zabetonowane autostradami, Belgię, Holandię, gdzie, gdy pojawił się jeden wilk lub jeden bocian, robiono dla nich tysiące metrów kwadratowych stref ochronnych. Te dyrektywy nie pasują zarówno do polskich siedlisk, jak i do naszego klimatu. Potrzebny byłby pewien mechanizm uzupełniania starych dyrektyw ekologicznych o realia, które są w krajach ostatnio wstępujących. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-189.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#JarosławKalinowski">Wysoka Izbo, przechodzimy do pytań. W tej chwili mam ponad 40 zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#JarosławKalinowski">Czy ktoś z pań i panów posłów chciałby dopisać się jeszcze do listy? Nie widzę. W takim razie zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-190.3" who="#JarosławKalinowski">Czas na zadanie pytania - dwie minuty.</u>
          <u xml:id="u-190.4" who="#JarosławKalinowski">Jako pierwsza głos zabierze pani poseł Krystyna Grabicka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-190.5" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#KrystynaGrabicka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 5 listopada ubiegłego roku wszyscy na tej sali składaliśmy ślubowanie wynikające z art. 104 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ślubowaliśmy, że będziemy strzec suwerenności i interesów państwa. Niektórzy z nas dodawali: Tak mi dopomóż Bóg.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#KrystynaGrabicka">Chciałabym zapytać, jak ma wyglądać ta suwerenność, jeżeli Sejm wyrazi zgodę na ratyfikację traktatu? Czy posłowie głosujący za ratyfikacją nie powinni odpowiadać przed Trybunałem Stanu za naruszenie konstytucji?</u>
          <u xml:id="u-191.2" who="#KrystynaGrabicka">Pytanie drugie. Art. 8 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mówi, że konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Ratyfikując traktat lizboński, który przyznaje Unii osobowość prawną, przyczyniamy się do tego, że powstanie nowe państwo pod nazwą: Unia Europejska, którego Polska stanie się częścią składową. Żadna część składowa żadnego państwa nie jest niepodległa. Traktat pozbawiający Polskę niepodległości jest zatem sprzeczny z art. 8 konstytucji i przyjęcie go bez zmiany konstytucji jest niekonstytucyjne. Czy rząd ma świadomość, że kiedyś poniesie odpowiedzialność za takie działania?</u>
          <u xml:id="u-191.3" who="#komentarz">(Głosy z sali: A co z prezydentem?)</u>
          <u xml:id="u-191.4" who="#KrystynaGrabicka">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-191.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Anna Sobecka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#AnnaSobecka">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#AnnaSobecka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pierwsze moje pytanie. Chciałabym spytać rząd: Dlaczego rząd i większość rządowa w Sejmie uparcie odmawiają szerokiej publicznej debaty i poddania traktatu z Lizbony pod osąd narodu? Czy opinie przywódców innych państw członkowskich, manipulujących swoimi narodami, mają dla członków rządu Rzeczypospolitej Polskiej większe znaczenie niż opinia własnego narodu?</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#AnnaSobecka">Czy wiadomo państwu, że wprawdzie Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej dopuszcza przekazanie kompetencji organów państwa w niektórych sprawach na rzecz organizacji lub organu międzynarodowego, ale nie dopuszcza przekazania tych kompetencji na rzecz innego państwa? Dlaczego zatem rząd Rzeczypospolitej Polskiej łamie konstytucję i chce poddać Polskę pod panowanie nowo powstającego unijnego państwa?</u>
          <u xml:id="u-193.3" who="#AnnaSobecka">I trzecie pytanie. Czy wiedzą państwo rządzący, ile listów napływa od Polaków z Polski i Polonii zagranicznej w sprawie odwołania się do głosu narodu w referendum w kluczowej dla przyszłości Polski kwestii? Ominięcie oceny przez obywateli jest niestety manipulacją i zaprzeczeniem służebnej roli władzy państwowej. Imputowanie społeczeństwu, że 70% Polaków wyraża satysfakcję z przystąpienia do Unii Europejskiej, jest ponowną manipulacją, bo...</u>
          <u xml:id="u-193.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-193.5" who="#AnnaSobecka">...traktat lizboński zgarnia 41 kompetencji państwa narodowego i w związku z tym podważa fundamenty państwa. Za takie decyzje będą zapewne boleśnie płacić nasze dzieci i nasze wnuki. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-193.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-194.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Grzegorz Tobiszowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#GrzegorzTobiszowski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Premier Donald Tusk, podpisując 13 grudnia 2007 r. traktat lizboński, jednocześnie przystąpił do protokołu nr 7 zwanego umownie protokołem brytyjskim, który powoduje, że Polska nie musi stosować postanowień Karty Praw Podstawowych, co jest, jeśli chodzi o wartości, tradycje, obyczaje i przyjęte kodeksy wartości w Polsce, rozwiązaniem korzystnym. Ale już 7 dni później parlament polski głosami koalicji Platformy Obywatelskiej i PSL-u, wspierany przez posłów Lewicy i Demokratów, przyjął uchwałę, która stwierdza, że te ugrupowania będą dążyć do tego, żeby jednak Polska odstąpiła od protokołu brytyjskiego, a w związku z tym przyjęła postanowienia Karty Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-195.1" who="#GrzegorzTobiszowski">W związku z tym pojawia się pytanie do pana premiera, przedstawicieli rządu: Kiedy i w jakich okolicznościach chce pan premier to realizować i wyjść naprzeciw tej uchwale Sejmu? Jakie są plany rządu, aby Polska przyjęła Kartę Praw Podstawowych? Czy pan premier i przedstawiciele rządu nie uważają, biorąc pod uwagę i tradycje, i wartości przyjmowane powszechnie w Polsce, że odstąpienie od przyjęcia Karty Praw Podstawowych jest korzystniejsze i należałoby uszanować i uhonorować porozumienie wynegocjowane przez poprzedników, które powoduje, że Polska tego dokumentu przyjmować nie musi? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-195.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Renata Butryn, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#JarosławKalinowski">A, przepraszam, to za chwilę pan poseł.</u>
          <u xml:id="u-196.3" who="#komentarz">(Poseł Bartosz Arłukowicz: Nie szkodzi.)</u>
          <u xml:id="u-196.4" who="#JarosławKalinowski">Nie, już panią poseł poprosiłem, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#RenataButryn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Dyskusja nad omawianym traktatem trwa co najmniej już kilka lat, więc dzisiaj powinno być bardzo merytorycznie, a jest bardzo agresywnie. Szkoda, dlatego że jest to bardzo ważny moment i powinniśmy dyskutować na jakimś poziomie. Ja tego poziomu nie widzę, ale niestety ze strony kolegów z PiS-u. Z przykrością stwierdzam ten fakt.</u>
          <u xml:id="u-197.1" who="#komentarz">(Poseł Anna Sikora: Coś podobnego!)</u>
          <u xml:id="u-197.2" who="#RenataButryn">Natomiast chciałabym zwrócić uwagę na jedną rzecz - ten traktat ma wzmocnić przede wszystkim przejrzystość i demokratyczność podejmowanych decyzji w Parlamencie Europejskim. Demokratyczność ma chronić interes narodowy każdego z państw członkowskich. W związku z tym pytanie: Czy traktat gwarantuje możliwość przedłożenia instytucjom europejskim inicjatyw prawodawczych podejmowanych przez obywateli państw członkowskich i czy zostały określone szczegółowe warunki tego typu inicjatyw, bo jeśli tak, to interes narodowy może być chroniony? I drugie pytanie: Czy traktat zwiększa możliwości udziału parlamentów narodowych w pracach Unii Europejskiej i jak będzie realizowana tzw. zasada pomocniczości?</u>
          <u xml:id="u-197.3" who="#RenataButryn">To są dwa zasadnicze pytania, na które odpowiedzi pokazują, że ten traktat jest bardzo dobry. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-197.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Bartosz Arłukowicz, bardzo proszę, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#BartoszArłukowicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 20 lutego jeszcze pan prezes Kaczyński dla jednej z codziennych gazet wypowiedział się, że traktat lizboński to wielki sukces pana prezydenta.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#komentarz">(Poseł Anna Zalewska: Nie było pana przez całą debatę, więc niech pan nic nie mówi.)</u>
          <u xml:id="u-199.2" who="#BartoszArłukowicz">Jeśli pani pozwoli, skończę.</u>
          <u xml:id="u-199.3" who="#BartoszArłukowicz">Zastanawiam się, co stało się w ciągu tych kilku dni, że pan prezes Kaczyński jako szef partii zmienił całkowicie zdanie i zaczął znowu straszyć Polaków i ich dzielić - straszyć tym, co dzisiaj cała Europa już wie, że jest dobre, czyli że w jedności jest siła i bezpieczeństwo. Zastanawiam się, jakie siły zmusiły pana prezesa Kaczyńskiego do tego, żeby znowu straszyć Polaków. I zastanawiam się, czy wcześniejsze wypowiedzi pań posłanek z Prawa i Sprawiedliwości chcących stawiać przed Trybunałem Stanu tych, którzy są za ratyfikacją, to wynik decyzji klubu czy są to indywidualne wypowiedzi tych pań posłanek, bo zdaje się, że chcą one postawić przed Trybunałem Stanu pana prezydenta. Taki jest rezultat logicznego rozumowania. Będziemy dochodzili tego, kiedy to się stanie, kiedy posłowie PiS-u będą stawiali przed Trybunałem Stanu pana prezydenta Kaczyńskiego.</u>
          <u xml:id="u-199.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Sikora: Chyba musimy odpowiedzieć, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-199.5" who="#BartoszArłukowicz">I pytanie: Czy dzisiejsza debata na temat ratyfikacji przybliża nas i w jaki sposób przybliża do podpisania Karty Praw Podstawowych? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-199.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jan Kulas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Szanowni Przedstawiciele Rządu! Państwo Ministrowie! Tak się zastanawiałem, czy ta debata nie mogłaby być debatą zgody, pojednania i współpracy.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#komentarz">(Poseł Anna Zalewska: Naturalnie, powinna być.)</u>
          <u xml:id="u-201.2" who="#JanKulas">Pan prezydent Lech Kaczyński ma duże zasługi, jest współarchitektem traktatu europejskiego, nasz premier podpisał go w Lizbonie 13 grudnia 2007 r. i inni politycy mieli też w tym duży udział. Czy naprawdę nie można emocji, obaw, lęków związanych z tymi kilkoma procentami przełamać? Z każdym trzeba rozmawiać, ale decydujemy o tym w parlamencie, na to się zgodziliśmy. Tak że to jest pierwsze kluczowe pytanie: Czy zgoda, współpraca jeszcze są możliwe? Pamiętajmy, że chodzi o 2/3 głosów, ale ważny jest klimat debaty obywatelskiej. Oby nam się to udało. Jeszcze nie jest za późno, jeszcze jesteśmy przed drugim, trzecim czytaniem ustawy, jeszcze wiele dobrego się może wydarzyć.</u>
          <u xml:id="u-201.3" who="#JanKulas">Jeżeli chodzi o drugie pytanie, szanowni państwo, to tak się zastanawiam nad debatą obywatelską. Parlament podejmuje ważne decyzje, ale co można byłoby jeszcze zrobić - dziś była piękna konferencja w sali kolumnowej, ale myślę o takich debatach na poziomach regionalnych - żeby informacje o traktacie europejskim, o ustawie o trybie ratyfikacji dotarły do każdego regionu, chciałoby się powiedzieć, każdego powiatu, gminy, a szczególnie do naszej młodzieży do szkół, bo dla młodego pokolenia w dużej mierze ten traktat stanowimy? Jak to zrobić, jak to sprawić, panowie ministrowie? Jak użyć narzędzi, także rządowych, informacyjnych, promocyjnych? Jak to zrobić? To wielkie, ważne pytanie. Chodzi o to, żeby te informacje dotarły. W jakimś sensie możemy przekonać, pozyskać środki masowego przekazu, żeby to była debata ogólnonarodowa, a my jako przedstawiciele tego społeczeństwa jedynie głosowalibyśmy po dyskusji, po przedstawieniu argumentów, racji. Informacje powinny dotrzeć do każdego Polaka, do każdej polskiej rodziny.</u>
          <u xml:id="u-201.4" who="#JanKulas">Panie i Panowie! Mówimy tu o Europie pokoju, Europie wartości, Europie dobrobytu. Jest pytanie: Jakie Polska zajmie w tym miejsce? W jakim sensie traktat europejski umacnia naszą pozycję? Warto te najważniejsze argumenty jeszcze chyba przywołać.</u>
          <u xml:id="u-201.5" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-201.6" who="#JanKulas">I ostatnie pytanie o rolę tutaj Kościoła, religii.</u>
          <u xml:id="u-201.7" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-201.8" who="#JanKulas"> Czytałem, że taka debata o chrześcijańskich korzeniach Europy powinna się toczyć, powinna mieć swoje miejsce. Ja również jestem tego zwolennikiem.</u>
          <u xml:id="u-201.9" who="#komentarz">(Poseł Marzena Dorota Wróbel: A uchwałę kto przyjął?)</u>
          <u xml:id="u-201.10" who="#JanKulas">Jest to zawarte w preambule przy wartościach religijnych, ale myślę, że taki dobry dialog także z Episkopatem Polski czy z innymi kościołami i związkami wyznaniowymi byłby bardzo ważny. Nie zapominajmy, że Kościół katolicki w Polsce ma duże zasługi, w swoim czasie na czele z Janem Pawłem II, w tym, że Polska jest w Unii Europejskiej. Dlatego pytanie o ten dialog z kościołami jest bardzo ważny. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-201.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#JarosławKalinowski">Panie i Panowie Posłowie! Jesteśmy na etapie pytań, ja bardzo proszę, żeby zadawać pytania. Oczywiście krótkie uzasadnienie jak najbardziej, natomiast proszę nie powielać tego, co zrobił przed chwilą pan poseł Kulas, że najpierw dwie minuty debaty, a po dwóch minutach dopiero zabrał się do zadawania pytań. Bardzo proszę, żeby przestrzegać limitu czasowego.</u>
          <u xml:id="u-202.2" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: Panie marszałku, pytanie było.)</u>
          <u xml:id="u-202.3" who="#JarosławKalinowski">Ale już po czasie.</u>
          <u xml:id="u-202.4" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, pan poseł Artur Górski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#ArturGórski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Jako poseł prawicowy, konserwatysta i tradycjonalista wpisuję się w ten nurt wątpliwości, o którym mówił premier Jarosław Kaczyński. Mam kilka konkretnych pytań, na które oczekuję konkretnych odpowiedzi od strony rządowej.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#ArturGórski">Art. 2 mówi o przestrzeni wolności, a nie o samej wolności. Jakie są granice tej przestrzeni? Kto będzie je określał? Czy nie będzie to swoiste koncesjonowanie wolności?</u>
          <u xml:id="u-203.2" who="#ArturGórski">W tym samym artykule mowa o stabilności cen. Kto będzie czuwał nad stabilnością cen i czy jest to zapowiedź interwencjonizmu organów Unii w politykę cenową i w samą gospodarkę?</u>
          <u xml:id="u-203.3" who="#ArturGórski">Zostanie ustanowiony wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który będzie odpowiedzialny za politykę zagraniczną Unii. Czy już wiadomo, czy nasz minister spraw zagranicznych już wie, jakie prerogatywy zostaną mu odebrane? Sam jestem ciekaw, czy będzie w stanie odpowiedzieć na to pytanie.</u>
          <u xml:id="u-203.4" who="#ArturGórski">Trybunał Sprawiedliwości Unii będzie interpretował prawo Unii i stwierdzał o ważności aktów przyjętych przez instytucje. Od werdyktów Trybunału nie będzie odwołania. Czy zatem nie grozi nam oświecona dyktatura unijnych prawników?</u>
          <u xml:id="u-203.5" who="#ArturGórski">Zgodnie z art. 48 Unia będzie mogła rozszerzać swoje kompetencje kosztem państw narodowych. Czy nie wiąże się z tym ryzyko dalszego pogłębiania centralizmu Unii kosztem pomniejszania suwerenności poszczególnych państw?</u>
          <u xml:id="u-203.6" who="#ArturGórski">Czy po przyjęciu traktatu z Lizbony nie trzeba będzie zmienić naszej konstytucji, by albo niektóre jej zapisy, albo niektóre zapisy traktatu nie zostały martwą literą?</u>
          <u xml:id="u-203.7" who="#ArturGórski">I na koniec pozwolę sobie przytoczyć opinię brytyjskiego deputowanego Partii Konserwatywnej Billa Casha, który tak motywował swój sprzeciw wobec traktatu z Lizbony: „To nie my odwracamy się od Europy, to Unia Europejska jest coraz bardziej żarłoczna na suwerenność państw narodowych”. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-203.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Witold Namyślak, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#WitoldNamyślak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Do najbardziej znaczących reform wprowadzanych traktatem z Lizbony należy wzmocnienie roli parlamentów narodowych w sprawach Unii Europejskiej. Jest to oczywiście istotny element umacniania demokratycznych procedur w Unii. Do parlamentów narodowych odnosi się szereg postanowień traktatu oraz dwa dołączone do niego protokoły: protokół w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej oraz protokół w sprawie dostosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Czy i w jaki sposób przyjęte regulacje umożliwią parlamentom narodowym wywieranie bezpośredniego wpływu na przebieg procedury prawodawczej w Unii Europejskiej? Czy zmieni się charakter prac komisji sejmowych, np. Komisji do Spraw Unii Europejskiej? Jakie to będą zmiany? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jerzy Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#JerzyGosiewski">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo Ministrowie! Przed podpisaniem traktatu w Lizbonie w wyniku trudnych negocjacji Polska uzyskała zadowalające zabezpieczenie swych narodowych interesów. Jednym z podstawowych osiągnięć jest protokół brytyjski. Niestety, już tydzień po podpisaniu traktatu w Lizbonie, czyli 20 grudnia 2007 r., głosami obecnej koalicji przyjęto uchwałę, w które m.in. czytamy: Sejm wyraża nadzieję, że możliwe będzie odstąpienie Rzeczypospolitej Polskiej od protokołu brytyjskiego. Tego typu oświadczenia są niebezpiecznym precedensem i sygnałem o możliwościach kolejnego zmniejszania znaczenia Polski w Europie i w świecie.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#JerzyGosiewski">Panie ministrze, co autorzy tej uchwały chcieli osiągnąć, wprowadzając powyższe sformułowania? Czy rząd zamierza autentycznie dbać o interesy Rzeczypospolitej Polskiej, czy jednak, zgodnie z tym sygnałem, będzie rezygnował z naszych osiągnięć uzyskanych w okresie poprzedzającym podpisanie traktatu w Lizbonie? Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-207.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Gabriela Masłowska, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#GabrielaMasłowska">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#GabrielaMasłowska">Wysoka Izbo! Art. 7 traktatu z Lizbony wylicza języki autentyczne traktatu. Są to 23 języki, w tym język polski. Dlaczego zatem w druku sejmowym nr 280 z 25 lutego 2008 r. składającym się z 797 stron znajdują się także teksty w języku francuskim?</u>
          <u xml:id="u-209.2" who="#GabrielaMasłowska">Panie marszałku, rzecz nie tylko w tym, że Polacy nie gęsi. Sprawa jest o wiele poważniejsza. Otóż jest w tej wersji polsko-francuskiej tekst Karty Praw Podstawowych, który w języku francuskim różni się od wersji polskiej w odniesieniu do preambuły. Polska preambuła Karty Praw Podstawowych, tak samo jak niemiecka, mówi: „Świadoma swego duchowo-religijnego i moralnego dziedzictwa...” itd., a francuska, jak i pozostałe: „Świadoma swego duchowego i moralnego dziedzictwa...”, już bez „religijnego”. I co będzie wobec tego, panie marszałku, jeśli ktoś zechce użyć wykładni w języku francuskim? Czy nie moglibyśmy popracować nad wersją jednolitą traktatu w języku polskim, która już się ukazała? Dlaczego przedkłada się nam właśnie wersję francuską, różniącą się od wersji polskiej? A może chodzi o to, że Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, panie marszałku, zaczyna pracować po francusku, staje się taki wielki, międzynarodowy?</u>
          <u xml:id="u-209.3" who="#GabrielaMasłowska">I pytanie do przedstawicieli rządu. W książce pana ministra Sikorskiego „Strefa kontrolowana” jest napisane, że możliwe jest wyjście z Unii Europejskiej po przeprowadzeniu referendum na podstawie konwencji wiedeńskiej. Proszę powiedzieć, na czym polega różnica między sposobem wychodzenia danego kraju z Unii obecnie a sposobem wychodzenia z tego państwa - bo to organizacja państwa mającego osobowość prawną - w przypadku wejścia w życie traktatu z Lizbony?</u>
          <u xml:id="u-209.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-209.5" who="#GabrielaMasłowska">Jeden z zapisów traktatu mówi, że państwa członkowskie powstrzymują się od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrażać urzeczywistnieniu celów Unii. Pytam: Po co ten zapis został wprowadzony? Czy nie obawiacie się państwo, że zapis ten będzie wykorzystywany pod byle pretekstem przez Komisję Europejską do takiego ograniczania naszej suwerenności, że faktycznie będziemy już nie państwem, ale po prostu regionem? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-209.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Antoni Macierewicz, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-210.2" who="#JarosławKalinowski">Nieobecny.</u>
          <u xml:id="u-210.3" who="#JarosławKalinowski">W takim razie pani poseł Marzena Machałek, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-210.4" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#MarzenaMachałek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Istotnie, zgadzam się tutaj z posłami, z Platformy też, którzy twierdzili, że ta debata powinna być debatą merytoryczną, zwłaszcza że jest to debata historyczna, ma ona historyczne znaczenie dla naszego kraju. A więc tym bardziej dziwi mnie wystąpienie premiera rządu mojego kraju, które świadczyło o tym, że albo nie zrozumiał wystąpienia swojego poprzednika pana prezesa Jarosława Kaczyńskiego, albo nie był łaskaw go słuchać, albo jedno i drugie, ponieważ wcześniej miał przygotowane wystąpienie z zupełnie innymi tezami, do zupełnie innego wystąpienia swojego poprzednika.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-211.2" who="#MarzenaMachałek"> To rzeczywiście przykre i mało merytoryczne.</u>
          <u xml:id="u-211.3" who="#MarzenaMachałek">Ale przejdę do pytania, które się dzisiaj pojawiało - jeszcze je wzmocnię i podkreślę. Dlaczego nie chcemy rozwiać wątpliwości, obaw, a może nawet lęków części naszych wyborców, Polaków, którzy obawiają się, że w Unii pewne sprawy, pewne problemy ważne dla naszego kraju będą ponad ich głowami rozwiązywane, a może wbrew interesom Polski? Dlaczego Platforma w zasadzie a priori chce odrzucić preambułę do ustawy przyjmującej traktat reformujący, preambułę, która podkreśla suwerenność naszego kraju - suwerenność naszego kraju, a tym samym może rozwiać te wątpliwości i obawy mieszkańców naszego kraju, Polaków? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-211.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-212.1" who="#JarosławKalinowski">Pojawił się pan poseł Macierewicz.</u>
          <u xml:id="u-212.2" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: Panie marszałku, jeśli można, przepraszając...)</u>
          <u xml:id="u-212.3" who="#JarosławKalinowski">Proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-212.4" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: Jestem bardzo wdzięczny.)</u>
          <u xml:id="u-212.5" who="#JarosławKalinowski">Czas - 2 minuty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#AntoniMacierewicz">Bardzo dziękuję, panie marszałku. Jeszcze raz przepraszam za spóźnienie.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#AntoniMacierewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam dwa pytania, jeśli można. Pierwsze pytanie jest związane z dzisiejszym wystąpieniem pana premiera i w związku z tym kieruję je do Rady Ministrów. Pan premier pytał, co takiego się zmieniło, że Prawo i Sprawiedliwość formułuje propozycję ustawy, w której zawiera zastrzeżenia czy też warunki, szczególnie uwzględniając sprawę nadrzędności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a także kwestie związane z protokołem brytyjskim. Otóż zmieniła się rzecz podstawowa. Pytanie brzmi: Czy naprawdę pan premier Tusk nie zdaje sobie z tego sprawy? Rząd interesu narodowego, który walczył o to, żeby wszelkie elementy wątpliwe w relacjach łączących nas z Unią przekształcić z korzyścią dla Polski, rząd walczący o polski interes narodowy wszystkimi dostępnymi środkami zastąpiony został przez rząd...</u>
          <u xml:id="u-213.2" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Nowakowski: Wybrany przez naród.)</u>
          <u xml:id="u-213.3" who="#AntoniMacierewicz">...który dąży do tego, żeby mimo podpisanego układu zlikwidować np. protokół brytyjski, czemu dał wyraz w uchwale Sejmu, którą przeforsował trzy miesiące temu. Mówiąc krótko, rząd polskiego interesu narodowego został zastąpiony przez rząd interesu.</u>
          <u xml:id="u-213.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-213.5" who="#AntoniMacierewicz"> To jest podstawowa różnica, o której trzeba pamiętać, która powoduje, że sformułowaliśmy tę ustawę, dążąc do zabezpieczenia polskiego interesu narodowego.</u>
          <u xml:id="u-213.6" who="#AntoniMacierewicz">Drugie pytanie: Dlaczego do traktatu, który nam przedstawiono, dołączono wersję francuską?</u>
          <u xml:id="u-213.7" who="#komentarz">(Poseł Anna Zielińska-Głębocka: Jest po polsku.)</u>
          <u xml:id="u-213.8" who="#AntoniMacierewicz">Jest to piękny język wielu polskich domów, w którym wielu z nas się przecież wychowało, zwłaszcza naszych przodków.</u>
          <u xml:id="u-213.9" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-213.10" who="#AntoniMacierewicz"> Chcę podkreślić mój szacunek dla tego języka. Jednak rzecz w tym, że w Karcie Praw Podstawowych w tej wersji językowej, tak się złożyło, w preambule nie ma wartości religijnych, a w wersji polskiej są. Podobnie w wersji niemieckiej, zresztą w innych też. W wersji francuskiej wartości religijnych z jakiegoś powodu nie ma. Czy dołączenie tej wersji do traktatu nie daje czasami asumptu do tego, że obecny rząd tak właśnie chciałby interpretować Kartę Praw Podstawowych i traktat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#AntoniMacierewicz">Jest to silna przesłanka. Oczywiście może to być przypadek, możliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#AntoniMacierewicz">Chciałbym się tego dowiedzieć. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Marek Krząkała, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#MarekKrząkała">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Wszelka debata odnośnie do zmiany tekstu traktatu z Lizbony i dodatkowej preambuły jest w chwili obecnej bezzasadna i nieodpowiedzialna, gdyż etap uzgadniania treści został już dawno zakończony. Decyzje zapadły na spotkaniu Rady Europejskiej w październiku 2007 r. Dzisiaj możemy jedynie rozważać sposób przyjęcia traktatu. Nasze społeczeństwo dokonało już wyboru, odsuwając od władzy przeciwników integracji z Unią Europejską. Przyjęcie traktatu nie jest bowiem czymś oderwanym od rzeczywistości, lecz konsekwencją kilkunastoletniej polityki zagranicznej nakierowanej na umacnianie więzi z Unią Europejską.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#MarekKrząkała">Słysząc jednakże moich przedmówców z PiS, stwierdzam, że strach i obawa rodzą się tam, gdzie brakuje wiedzy i poznania. Do głosu dochodzą wówczas demagogia i uprzedzenie. Dlatego zwracam się do pana ministra z zapytaniem: Czy rząd przewiduje przeprowadzenie akcji edukacyjnej w zakresie zaznajomienia z treścią traktatu i korzyściami wypływającymi z jego ratyfikacji, np. poprzez wykorzystanie telewizji publicznej? Czy nie byłoby zasadne objęcie akcją nie tylko młodzieży szkolnej, studentów, klubów europejskich, ale również organizacji pozarządowych, które mogłyby pomóc w akcji informacyjnej skierowanej do środowisk lokalnych, jak to uczyniły przed przystąpieniem Polski do Unii w maju 2004 r.? Czy wreszcie nie należałoby zobowiązać samorządy do podjęcia działań, które w sposób bezsprzeczny wskazywałyby, że nie taki traktat straszny, jak go przeciwnicy malują? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-219.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Danuta Jazłowiecka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#DanutaJazłowiecka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-221.1" who="#DanutaJazłowiecka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pamiętam, jak sporo lat temu Polska przygotowywała się do integracji z Unią Europejską. Wówczas jak grzyby po deszczu powstawały europejskie kluby szkolne, młodzież organizowała festyny, spotkania, na których informowała nas o korzyściach przystąpienia do Unii Europejskiej. Pamiętam, jak samorządowcy przygotowywali się do swojej roli pełnionej w Komitecie Regionów, jak ci sami samorządowcy poznawali procedury wykorzystywania funduszy pomocowych z Unii Europejskiej. Te przygotowania spowodowały, że dzisiaj jesteśmy aktywnym krajem w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-221.2" who="#DanutaJazłowiecka">Ratyfikowany obecnie przez kraje członkowskie traktat lizboński wprowadza nowy instrument, dzięki któremu obywatele Unii Europejskiej będą mieli rzeczywisty wpływ na sprawy europejskie, będą mogli skierować do Komisji Europejskiej petycje o podjęcie inicjatywy legislacyjnej. By zapewnić faktyczną aktywność tych obywateli i korzystanie z nadanego im inicjatywą prawa, warto znać procedurę składania takiej inicjatywy i procedurę podejmowania przez Komisję Europejską decyzji.</u>
          <u xml:id="u-221.3" who="#DanutaJazłowiecka">Panie ministrze, chciałabym zapytać, jakie procedury zostaną przyjęte przez Komisję Europejską w przypadku, gdy inicjatywa będzie sprzeczna z kompetencjami Komisji, i chciałabym zapytać, jakiej procedurze w Komisji Europejskiej zostaną poddane złożone inicjatywy obywatelskie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-221.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Teresa Wargocka, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#TeresaWargocka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W trakcie przyspieszonej lektury traktatu z Lizbony można doszukać się wielu przykładów na to, iż zapisy w nim zawarte są mało precyzyjne i niespójne. Ciągle trzeba było stawiać znak zapytania. Posłużę się jednym przykładem, po którym zadam konkretne pytanie.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#TeresaWargocka">Deklaracje nr 13 i 14 gwarantują państwom członkowskim swobodę w zakresie prowadzenia własnej polityki zagranicznej, posiadania krajowej służby dyplomatycznej, kreowania stosunków międzynarodowych, a z drugiej strony traktat ustanawia wysokiego przedstawiciela do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który ma zapewnić spójne postrzeganie Unii w stosunkach międzynarodowych. Przedstawiciel ten będzie miał do dyspozycji europejskie służby zewnętrzne jako rodzaj służby dyplomatycznej.</u>
          <u xml:id="u-223.2" who="#TeresaWargocka">Umocowanie de facto ministra do spraw zagranicznych Unii Europejskiej w Radzie Europy i w Komisji Europejskiej może być krokiem w kierunku tworzenia rządu Unii Europejskiej i może być początkiem przejmowania kompetencji poszczególnych państw członkowskich w zakresie polityki zagranicznej.</u>
          <u xml:id="u-223.3" who="#TeresaWargocka">Dodatkowo poważny i niepokojący jest również fakt, że w traktacie z Lizbony pozbawia się parlamenty narodowe możliwości monitorowania działań podejmowanych w ramach wspólnotowej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, czyli brak kontroli parlamentu narodowego nad tą polityką.</u>
          <u xml:id="u-223.4" who="#TeresaWargocka">Pytanie: Jaka w świetle tej wiedzy będzie pozycja ministra spraw zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej oraz jaką rolę będzie pełnił polski parlament w zakresie prowadzenia polityki zagranicznej państwa?</u>
          <u xml:id="u-223.5" who="#TeresaWargocka">Chciałabym również zadać drugie pytanie odnośnie do tego ogromnego pośpiechu, w jakim mamy procedować nad przyjęciem ustawy o ratyfikacji traktatu. Jest ogromne oczekiwanie społeczne na publiczną debatę. Czy w Wysokim Sejmie przedstawiciele wnioskodawcy mogliby odpowiedzieć nam na pytanie, skąd ten pośpiech? Czy nie warto przełożyć tego aktu głosowania o kilka miesięcy, przeprowadzić debatę i zadośćuczynić narodowi, który czeka na odrobinę wiedzy?</u>
          <u xml:id="u-223.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-224.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Maria Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#MariaNowak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje dwa pytania dotyczą Karty Praw Podstawowych, jako że wygłaszano z tej mównicy tezy, iż nie ma w niej nic kontrowersyjnego i nie stanowi ona zagrożeń dla ładu moralnego w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#MariaNowak">Pytanie pierwsze dotyczy art. 23. Otóż w art. 23 mamy zapis, że należy zapewnić równość między kobietą i mężczyzną we wszystkich dziedzinach. Jest to zmiana daleko idąca w stosunku do traktatów założycielskich Unii Europejskiej. Dlatego mam pytanie i proszę o konkretną odpowiedź. Czy ten zapis: we wszystkich dziedzinach, będzie dotyczył także sfery kościelnej?</u>
          <u xml:id="u-225.2" who="#MariaNowak">I następna sprawa, która może wyglądać na kpinę, ale zadaję to pytanie po to, by pokazać absurdalność zapisu. Skoro ten zapis podkreśla równość kobiety i mężczyzny we wszystkich dziedzinach, to pragnę zapytać, czy będzie to skutkowało tym, że mężczyźni także będą rodzić dzieci?</u>
          <u xml:id="u-225.3" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-225.4" who="#MariaNowak">Kolejne pytanie dotyczy art. 14. Art. 14 gwarantuje prawo do edukacji i prawo rodziców do zapewnienia dzieciom kształcenia i nauczania zgodnie z ich przekonaniami, jednakże ta prerogatywa zostaje ograniczona przez stwierdzenie, że nauczanie musi zachować neutralność. W tej sytuacji pragnę zapytać, czy nie zostanie ograniczone prawo do zakładania szkół katolickich, ponieważ te szkoły nie proponują nauczania neutralnego religijnie z samej swej zasady.</u>
          <u xml:id="u-225.5" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-225.6" who="#MariaNowak"> Czy w wyniku tego nie będzie nacisków, aby wyeliminować religię ze szkoły? Czy nie będzie nacisków, aby nauka religii odbywała się wyłącznie w kościele albo w rodzinie? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-225.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jarosław Pięta, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#JarosławPięta">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Ostatnie dwa tygodnie w życiu wielu posłów charakteryzowały się zwiększoną liczbą e-maili, listów i telefonów. Taka korespondencja docierała również do mnie. Często pojawiały się takie stwierdzenia, jak: renegat, zdrajca czy osoba frymarcząca Rzeczpospolitą. Zdaję sobie doskonale sprawę, że żyjemy w kraju, w którym mamy możliwość wypowiadania się i mamy zróżnicowane poglądy, ale zdolność czytania nie zawsze oznacza, że umiemy zrozumieć tekst. Dlatego, panie ministrze, stawiam pytania, które, mam nadzieję, spowodują, iż zmieni się ton wypowiedzi osób, które używają słów, które często padały dzisiaj w tej sali.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#JarosławPięta">Czy dzięki traktatowi Unia stanie się bardziej demokratyczna i przejrzysta? Czy będzie działać skuteczniej? Czy można mówić o Europie praw i wolności, solidarności i bezpieczeństwa? Czy zwiększy się znaczenie Unii na arenie międzynarodowej? I ostatnie pytanie, które, wydaje się, jest istotne: Czy problemy, a może inaczej, na ile mogą zaszkodzić ratyfikacji traktatu problemy występujące dzisiaj w klubie PiS? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-227.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-228.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jarosław Wałęsa, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#JarosławWałęsa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wsłuchując się w wypowiedzi w dzisiejszej debacie, a zwłaszcza wypowiedzi posłów z tej strony sali, można odnieść wrażenie, że Polska utraciła swoją suwerenność, wstępując do Unii Europejskiej i lada dzień utracimy niepodległość. Zostawię to bez komentarza.</u>
          <u xml:id="u-229.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-229.2" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Od kiedy pan jest naszym rzecznikiem?)</u>
          <u xml:id="u-229.3" who="#JarosławWałęsa">Wydaje się również, że jest tu jakiś konflikt i że przedstawiciele Prawa i Sprawiedliwości wezmą na swoje barki fakt, że Polska nie ratyfikuje traktatu reformującego. Ja w to nie wierzę.</u>
          <u xml:id="u-229.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Proszę nie mówić za nas.)</u>
          <u xml:id="u-229.5" who="#JarosławWałęsa">Oczywiście, to jest sztucznie pompowany konflikt. Na pewno Wysoka Izba podejmie odpowiednią decyzję.</u>
          <u xml:id="u-229.6" who="#JarosławWałęsa">Mam pytanie do przedstawicieli rządu. Państwa członkowskie przymierzają się, każde z osobna, do ratyfikacji do początku roku 2009, żeby ratyfikacja nastąpiła przed nowymi wyborami do Parlamentu Europejskiego. Chciałbym zapytać o postępy w ratyfikacji w krajach członkowskich. Na jakim to jest etapie i jak przebiega ratyfikacja u naszych partnerów w Unii Europejskiej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-229.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-230.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Stanisław Kalemba, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#StanisławKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do pana ministra. W związku z tym, że deklaracja nr 61 w sprawie Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowi, że karta w żaden sposób nie narusza prawa państw członkowskich do stanowienia prawa w zakresie moralności publicznej, prawa rodzinnego, a także ochrony godności ludzkiej oraz poszanowania fizycznej i moralnej integralności człowieka, mam pytanie, panie ministrze. Czy ten zapis jest gwarantem, że sprawy ochrony życia, ochrony rodziny, homoseksualnych związków małżeńskich, adopcji dzieci przez te małżeństwa, eutanazji zostaną uregulowane wyłącznie przez prawo krajowe? Czy na podstawie tej 61. deklaracji możemy mieć gwarancję, że tak się stanie? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Izabela Leszczyna, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#IzabelaLeszczyna">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na początek chciałabym wyrazić swoje zdziwienie z tego powodu, że pan poseł Karski, chociaż prawnik, nie wie, że zapisów konstytucji, zatem ustawy zasadniczej, nie powielamy w innych ustawach. Skoro w konstytucji jest już zapisane - na co pan poseł się powoływał - że możemy przystępować do organizacji międzynarodowych i występować z nich, to po co mamy to jeszcze gdzieś zapisywać? Boję się, że po prostu chorobliwy poziom nieufności w PiS naprawdę odbiera zdolność racjonalnego myślenia nawet wykształconym posłom z państwa formacji.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-233.2" who="#komentarz">(Poseł Jarosław Wałęsa: Brawo.)</u>
          <u xml:id="u-233.3" who="#IzabelaLeszczyna">A teraz moje pytanie. Proszę państwa, Polska od trzech lat głosem eurodeputowanych, środowisk akademickich, władz Wrocławia, a od kilku miesięcy także głosem rządu premiera Donalda Tuska zabiega o lokalizację we Wrocławiu Rady Zarządzającej Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii. Myślę, że nikogo nie trzeba przekonywać do tego, jak ważny jest dla Polski ten projekt, dla polskiej nauki, dla szkolnictwa wyższego, a także dla gospodarki. Tylko wtedy nasza gospodarka ma szansę stać się innowacyjna, nowoczesna, oparta na wiedzy. Tymczasem z Polski do Unii Europejskiej płynie eurosceptyczny, bardzo wyraźny sygnał z Prawa i Sprawiedliwości. Słyszymy, że nie ma po co się spieszyć, poczekajmy z głową w piasku jak struś, zobaczymy, co zrobią inni, a może referendum; słyszymy nawet głosy zupełnie kontestujące ratyfikację traktatu. Zastanawiam się, czy taki sygnał, przecież słyszalny w Unii Europejskiej, nie zaszkodzi Polsce w staraniu o lokalizację instytutu właśnie we Wrocławiu. Stąd moje pytanie do rządu.</u>
          <u xml:id="u-233.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-233.5" who="#IzabelaLeszczyna"> Czy Prawo i Sprawiedliwość nie działa wbrew interesom Polski? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-233.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-233.7" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: To jakieś kuriozum.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-234.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Ryszard Zawadzki, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#RyszardZawadzki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jeżeli ratyfikacja traktatu zostanie przeprowadzona zgodnie z przyjętą procedurą przez parlament, to wydaje się wskazane, aby wszyscy obywatele byli przekonani, iż jest to słuszna decyzja, a zarazem również oszczędna, bo nie wymaga poniesienia kosztów referendum. Należy zrobić wszystko, aby wiedza na temat silnych stron traktatu i wątpliwości odnośnie do niego dotarła do wszystkich. Należałoby zdecydowanie odpowiedzieć na pytania, czy Europa stanie się bardziej demokratyczna, czy zwiększy się znaczenie Europy na arenie międzynarodowej, czy w sytuacjach problemowych, trudnych, które mogą wystąpić, Polska posiada instrumenty obrony swoich interesów. Czy w związku z tym rząd planuje szeroką kampanię informującą o traktacie lizbońskim zarówno w zakresie jego silnych stron, jak i odnoszących się do niego wątpliwości?</u>
          <u xml:id="u-235.1" who="#RyszardZawadzki">I drugie pytanie. Jakie konsekwencje dla Polski mogą nastąpić w przypadku czarnego scenariusza - jeżeli nie zostanie uwzględniona sygnalizowana przez PiS propozycja zmiany zapisów w ustawie o ratyfikacji i nie będzie większości podczas głosowania? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-235.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-236.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Bożena Kotkowska, Lewica i Demokraci.</u>
          <u xml:id="u-236.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie ma.)</u>
          <u xml:id="u-236.3" who="#JarosławKalinowski">Poseł Urszula Augustyn, Platforma Obywatelska, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#UrszulaAugustyn">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#UrszulaAugustyn">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W traktacie lizbońskim zostały zmienione zasady dotyczące trybu sprawowania prezydencji w Unii Europejskiej. Są to zasady, które polegają na wprowadzeniu prezydencji grupowej trzech państw członkowskich przez 18 miesięcy. Grupa trzech państw zostanie ustalona decyzją Rady Europy i przy uwzględnieniu różnorodności równowagi geograficznej każde z tych państw będzie kolejno przewodniczyło przez okres 6 miesięcy. Pozostali członkowie tej grupy będą wspierać przewodniczącego we wszystkich obowiązkach na podstawie wspólnego programu, który określi zadania dla każdego z nich. Stąd moje pytanie. Po pierwsze, w jaki sposób polski rząd przygotowuje się do swojej prezydencji w 2011 r.? Czy w związku z tym zostały podjęte jakieś rozmowy z partnerami, którzy będą należeli do grupy tych trzech państw, na temat wspólnego przygotowania się do prezydencji? Czy przypadkiem wprowadzenie takiego rozwiązania nie może spowodować wcześniejszego udziału Polski w prezydencji? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-237.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Izabela Katarzyna Mrzygłocka, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#IzabelaKatarzynaMrzygłocka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Traktatem lizbońskim został wprowadzony zupełnie nowy instrument, wspierający demokrację uczestniczącą, w postaci inicjatywy obywatelskiej. W ramach inicjatywy obywatelskiej milion obywateli z kilku państw członkowskich będzie mógł wezwać Komisję do przedstawienia projektu aktu prawnego w sprawach objętych kompetencjami Unii. W jaki sposób będzie funkcjonował ten instrument? Czy zostaną uprawnione i przygotowane merytorycznie jakieś organizacje wspierające aktywność obywateli w tej mierze? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Ewa Wolak, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#EwaWolak">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Dyskutujemy teraz o ważnej sprawie, o roli Polski w Europie, o roli Polaków we współczesnym świecie, o przyszłości młodych pokoleń. Panie ministrze, czy mógłby pan jeszcze raz przedstawić argumenty, które wielu posłom, szczególnie z Prawa i Sprawiedliwości, pozwolą podjąć słuszną decyzję, oczekiwaną przez wielu Polaków zainteresowanych szybkim ratyfikowaniem traktatu z Lizbony, jego pomyślnym zakończeniem? Panie ministrze, jak nowy traktat reformujący wpłynie na demokratyzację Unii Europejskiej i wzmocnienie roli parlamentów narodowych? Czy traktat nie osłabi zdolności państw członkowskich do prowadzenia niezależnej polityki zagranicznej? Czy obywatele będą mieli możliwość zaproponowania instytucjom europejskim swoich inicjatyw? W jaki sposób Karta Praw Podstawowych zwiększy prawa europejskich obywateli? Jako wrocławianka mam nadzieję, że eurosceptycyzm Prawa i Sprawiedliwości nie spowoduje, że Europejski Instytut Technologiczny we Wrocławiu nie powstanie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Łukasz Zbonikowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#ŁukaszZbonikowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Chciałbym zapytać, jakie są prawdziwe intencje i powody tego, że pan i pana rząd, a także pana zaplecze parlamentarne, Platforma Obywatelska, nie chcecie poprzeć poprawki Prawa i Sprawiedliwości nie do traktatu lizbońskiego, tylko do ustawy ratyfikującej traktat lizboński...</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Gdzie to jest napisane?)</u>
          <u xml:id="u-243.2" who="#ŁukaszZbonikowski">Wypowiadacie się na ten temat w każdym przemówieniu, po przemówieniu przekażę to.</u>
          <u xml:id="u-243.3" who="#ŁukaszZbonikowski">...który składa się praktycznie z dwóch części. Po pierwsze, dołączona jest preambuła, o którą zresztą eurodeputowani walczyli w Parlamencie Europejskim, żeby każde państwo miało prawo do tego zamieszczenia. Wymienia ona tylko największe osiągnięcia traktatu lizbońskiego, którym chwali się premier, wszystkie partie, łącznie z panem prezydentem. Dlaczego jesteście przeciwni, żeby wymienić te osiągnięcia w preambule do ustawy ratyfikującej? I drugi element - to również mnie dziwi. Jakie są powody, że premier nie może poprzeć poprawki wprowadzającej pewne zabezpieczenia, aby te osiągnięcia nie były w sposób pochopny, nieodpowiedzialny zmieniane? Dlaczego?</u>
          <u xml:id="u-243.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Zielińska-Głębocka: Ale jak ratyfikowany traktat może być zmieniany? Jak?)</u>
          <u xml:id="u-243.5" who="#ŁukaszZbonikowski">Poprzez zgodę wszystkich najważniejszych organów państwowych.</u>
          <u xml:id="u-243.6" who="#komentarz">(Poseł Anna Zielińska-Głębocka: Nie, ratyfikacja jest ratyfikacją.)</u>
          <u xml:id="u-243.7" who="#ŁukaszZbonikowski">Przekażę na ręce pani poseł Leszczyny dla wszystkich innych posłów Platformy Obywatelskiej treść naszej poprawki, bo wypowiadałem się na jej rzecz, nie znając treści. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-243.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jacek Falfus, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-244.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Zapraszamy.)</u>
          <u xml:id="u-244.3" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#JacekFalfus">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Bardzo dużo mówi się dzisiaj o Karcie Praw Podstawowych jako tej, która nie budzi żadnych zastrzeżeń, również prawnych.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-245.2" who="#JacekFalfus">Chciałbym powiedzieć, że sukces negocjacji, które prowadził pan prezydent, oprócz ustalenia zapisów traktatu reformującego w Lizbonie, to przede wszystkim protokół brytyjski, który przecież określa, że Karta Praw Podstawowych w sytuacji przyjęcia traktatu nie będzie obowiązywać. Dlaczego? Bo jest tam wiele zapisów bardzo trudnych do przyjęcia przez poszczególne państwa. Dlatego moje pytanie dotyczy Karty Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-245.3" who="#JacekFalfus">Art. 9 karty określa prawo do zakładania rodziny, jednak w przeciwieństwie do wcześniejszych zapisów europejskiej konwencji rozdzielono dwa do tej pory spójne elementy, prawo do zakładania rodziny i prawo do zawierania związku małżeńskiego. W tym stanie rzeczy Karta Praw Podstawowych eliminuje małżeństwo jako jedyny zgodny z prawem naturalnym fundament tworzenia rodziny, dopuszczając inne niż małżeństwo drogi do założenia rodziny, np. związki poligamiczne, homoseksualne itd.</u>
          <u xml:id="u-245.4" who="#JacekFalfus">Reasumując, rodzina to związek partnerski. Ale z drugiej strony naturalnym elementem rodziny są przecież dzieci. Dlatego pytam: Jak daleko Unia Europejska będzie ingerować w nasze prawo, skoro dopuszcza do wyeliminowania małżeństwa kobiety i mężczyzny jako jedynego fundamentu powstania i rozwoju każdej rodziny? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-245.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Ewa Malik, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#EwaMalik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Czy fakt, że pełna treść traktatu konstytucyjnego wraz ze wszystkimi dołączonymi do niego dokumentami nie została dotąd opublikowana...</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#komentarz">(Poseł Anna Zielińska-Głębocka: Pani poseł, przecież jest druk nr 280.)</u>
          <u xml:id="u-247.2" who="#EwaMalik">...nie jest dostatecznym dowodem na to, jak rząd pana premiera Tuska niepoważnie traktuje część Polaków, którzy chcą mieć pełną wiedzę o zasadach, na których przystępujemy do Unii Europejskiej, a także wszystkich, którzy wpisują się w nurt wątpliwości w tej tak istotnej decyzji dla narodu polskiego?</u>
          <u xml:id="u-247.3" who="#EwaMalik">Klub Lewica i Demokraci zgłosił wniosek o niezwłoczne przejście do drugiego czytania projektu ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony. Pana Donalda Tuska zaś, jest to wniosek po jego dzisiejszej wypowiedzi w Sejmie...</u>
          <u xml:id="u-247.4" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Nowakowski: Pana premiera.)</u>
          <u xml:id="u-247.5" who="#EwaMalik">Pana premiera, rzeczywiście.</u>
          <u xml:id="u-247.6" who="#EwaMalik">...nie interesuje spokojna, merytoryczna debata...</u>
          <u xml:id="u-247.7" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Nowakowski: Jest bardzo spokojna.)</u>
          <u xml:id="u-247.8" who="#EwaMalik">...nad wszystkimi bardzo często budzącymi wątpliwości sprawami dotyczącymi traktatu, choćby kwestiami moralnymi związanymi z Kartą Praw Podstawowych.</u>
          <u xml:id="u-247.9" who="#EwaMalik">Nie interesuje państwa z Platformy Obywatelskiej wiele spraw, wiele pytań, które budzą szeroką dyskusję w kręgach społecznych poza parlamentem.</u>
          <u xml:id="u-247.10" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Nowakowski: Jesteśmy tutaj.)</u>
          <u xml:id="u-247.11" who="#EwaMalik">Te pytania dotyczą najważniejszych kwestii. Czy Polska zachowa pełną suwerenność jako państwo członkowskie? Co z praktycznym respektowaniem przez Unię Europejską zasad pomocniczości, proporcjonalności i solidarności, wzmacniających prawa obywateli i państw członkowskich?</u>
          <u xml:id="u-247.12" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: To jest podkreślone w tym traktacie. Trzeba czytać dokument.)</u>
          <u xml:id="u-247.13" who="#EwaMalik">Dlaczego głos sporej części Polaków domagających się umieszczenia w traktacie zapisów o chrześcijańskich korzeniach Europy jest wciąż bardzo lekceważony?</u>
          <u xml:id="u-247.14" who="#EwaMalik">Pytania i wątpliwości padają na grunt obojętności i lekceważenia, a dotyczy to sporej części społeczeństwa polskiego, i to zatroskanego o los Polski w przededniu tak ważnej decyzji. Ukłon w stronę tych wszystkich słusznych obaw wykonał jedynie dziś klub Prawa i Sprawiedliwości. Jest to bardzo smutna konstatacja po dzisiejszej debacie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-247.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-247.16" who="#komentarz">(Poseł Renata Butryn: Poważnej, czyli jakiej? My jesteśmy niepoważni?)</u>
          <u xml:id="u-247.17" who="#komentarz">(Poseł Anna Paluch: Poważnej, to znaczy dużej grupy polskiego społeczeństwa.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Anna Paluch, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#AnnaPaluch">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#JarosławKalinowski">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#AnnaPaluch">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Skoro rząd nie zamierza, co stwierdził z tej mównicy minister Sikorski, wycofywać się z ustaleń protokołu brytyjskiego, to jakimi intencjami kierowała się większość sejmowa, aby w uchwale Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przyjętej 20 grudnia ubiegłego roku forsować, z uporem godnym lepszej sprawy, następujące słowa - pozwolę sobie zacytować: w uznaniu pozytywnego i ważnego znaczenia Karty Praw Podstawowych dla obywateli wyraża nadzieję, że możliwe będzie odstąpienie przez Rzeczpospolitą Polską od protokołu brytyjskiego.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#AnnaPaluch">Zgodnie z art. 6 traktatu Karta Praw Podstawowych, chociaż jest dokumentem wewnętrznym Unii, niejako wspólną proklamacją Parlamentu, Rady i Komisji Europejskiej, musi być przestrzegana nie tylko przez wewnętrzne instytucje Unii Europejskiej, ale i państwa członkowskie. Czyżby rząd nie miał świadomości, że sposób interpretacji przepisów Karty Praw Podstawowych opracowało Prezydium Konwentu we wczesnej fazie prac nad tym dokumentem? Zatem wyjaśnienia bardzo wąskiego, można powiedzieć: zideologizowanego grona osób są istotnym elementem wykładni przepisów karty. Ochronę przed jej stosowaniem, tzn. gwarancję stosowania takiego, które nie będzie burzyło naszej tradycji ustrojowej, poczucia wartości, prawa rodzinnego i moralności, określa właśnie protokół brytyjski. Dlaczego zatem koalicja PO-PSL lekceważy szerokie kręgi opinii publicznej, które słusznie obawiają się odejścia od ustaleń protokołu brytyjskiego, tzn. dokumentu sprawiającego, że stosowanie karty w naszym kraju staje się możliwe do przyjęcia?</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#AnnaPaluch">Pozwolę sobie jeszcze przypomnieć państwu o roli Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który dzięki własnemu orzecznictwu poszerza sferę swojego oddziaływania. Sytuacja jest dynamiczna, jak państwo wiecie. Dlaczego zatem koalicja tak zawzięcie broni się przed przyjęciem poprawki Prawa i Sprawiedliwości, która służy umocnieniu naszej suwerenności?</u>
          <u xml:id="u-251.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-251.4" who="#AnnaPaluch">Już kończę, panie marszałku, ostatnie zdanie.</u>
          <u xml:id="u-251.5" who="#AnnaPaluch">Poprawka podkreśla też nadrzędność polskiej konstytucji, odwołuje się do naszej tożsamości narodowej i, co także jest bardzo ważne, uśmierza obawy poważnej części polskiego społeczeństwa. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-251.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-251.7" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: Trochę skromności.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Zbigniew Dolata, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#ZbigniewDolata">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W obliczu dzisiejszej debaty rodzi się jedno zasadnicze pytanie: Co by było, gdyby nie sformułowano traktatu lizbońskiego? Co by było, gdyby traktat lizboński nie został ratyfikowany? Po wypowiedziach koleżanek i kolegów z Platformy Obywatelskiej powstać może obawa, że upadłaby Unia Europejska, Polska straciłaby - cytuję wypowiedzi dwóch, bardzo sympatycznych skądinąd, posłanek - możliwości posadowienia we Wrocławiu parku technologicznego. Spadłyby na nas plagi egipskie.</u>
          <u xml:id="u-253.1" who="#ZbigniewDolata">Szanowni państwo, nieraz entuzjazm zabija zmysł krytyczny, rozum, zdrowy rozsądek, umiejętność krytycznego myślenia, a to powinny być elementarne cechy każdego człowieka, nie mówię już, że polityków, ludzi, którzy decydują o przyszłości naszej ojczyzny. Pytanie jest właśnie takie: Dlaczego wyłączyliście w tej debacie rozum? Bo ewidentnie musieliście to zrobić.</u>
          <u xml:id="u-253.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-253.3" who="#ZbigniewDolata"> Jeśli twierdzicie, że traktat lizboński przyznaje parlamentom narodowym uprawnienia do tzw. żółtej kartki czy w ogóle jakiekolwiek uprawnienia, to są to tak kolosalne, piramidalne nadużycia, żeby nie powiedzieć: bzdury, że aż nie chce się tego słuchać. Jeśli ktoś, nie daj Boże, nawet zwolennik Unii Europejskiej słuchał tej debaty, to może czuć zdecydowany przesyt.</u>
          <u xml:id="u-253.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Zielińska-Głębocka: Proszę przeczytać dokumenty.)</u>
          <u xml:id="u-253.5" who="#ZbigniewDolata">Jeśli pan premier Tusk zadaje pytanie, co się zmieniło w naszym stosunku do Unii Europejskiej i do traktatu lizbońskiego, to mogę powiedzieć, że nic się nie zmieniło.</u>
          <u xml:id="u-253.6" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-253.7" who="#ZbigniewDolata"> Zmienił się rząd.</u>
          <u xml:id="u-253.8" who="#komentarz">(Poseł Renata Butryn: I o to chodzi, zmienił się rząd.)</u>
          <u xml:id="u-253.9" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-253.10" who="#ZbigniewDolata">W debacie o trybie ratyfikacji powiedziałem, że można porównać traktat do noża, to jest instrument. Nóż może służyć do krojenia chleba, ale może też służyć do zabijania. Traktat może służyć do obrony polskich interesów, jeśli polski rząd chce tych interesów bronić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#ZbigniewDolata">Może też służyć do tego, żeby te interesy...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#ZbigniewDolata">...wyprzedawać. I zakończę...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#JarosławKalinowski">Czas minął.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#ZbigniewDolata">...cytatem z wystąpienia pana posła Grzyba, który...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#ZbigniewDolata">...zacytował Jana Pawła II, który powiedział: Nie lękajcie się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle!</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#ZbigniewDolata">Platformo, nie lękaj się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle Dolata!</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#ZbigniewDolata">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-265.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, naprawdę 2 minuty to jest wystarczająca ilość czasu, żeby zadać pytania. Proszę nie przekraczać czasu, bo jest to, z całym szacunkiem, lekceważenie wszystkich, którzy biorą udział w debacie. Mamy regulamin, ustalone reguły i naprawdę proszę tych reguł przestrzegać. Nie może być tak, że ktoś jest bardziej uprzywilejowany albo próbuje uzyskać takie uprzywilejowanie, zajmując mównicę. Nie wolno tak czynić, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-266.2" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-266.3" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Andrzej Nowakowski, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#AndrzejNowakowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Nie będę mówił w imieniu całej Platformy, ale zakładam, że każdy z posłów może powiedzieć to samo. Po pierwsze, nikt z nas się nie boi. Po drugie...</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#komentarz">(Głos z sali: A Boga?)</u>
          <u xml:id="u-267.2" who="#AndrzejNowakowski">Boga tak, ale nie posłów Prawa i Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-267.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Tego nie wymagamy.)</u>
          <u xml:id="u-267.4" who="#AndrzejNowakowski">Natomiast druga ważna rzecz, to chyba posłowie Prawa i Sprawiedliwości zapomnieli, że to nie rząd się zmienił. To Polacy, to naród zmienił rząd i o tym też trzeba, i warto, pamiętać.</u>
          <u xml:id="u-267.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-267.6" who="#AndrzejNowakowski">Chciałbym jednoznacznie oświadczyć, że nie zgadzam się i nigdy się nie zgodzę na powstanie woj. polskiego i jestem przekonany, że na tej sali nie ma nikogo...</u>
          <u xml:id="u-267.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-267.8" who="#AndrzejNowakowski">...kto na to by się zgodził. Ale w związku z wypowiedziami moich przedmówców z klubu PiS, którzy, cytując klasyka, są też za, a nawet przeciw, chcieliby mieć ciastko i chcieliby je zjeść, chciałbym zapytać pana ministra, pana premiera, czy na jakiejkolwiek płaszczyźnie i w jakimkolwiek punkcie traktat z Lizbony niesie negatywne konsekwencje dla Polski, zwłaszcza dla jej suwerenności i niepodległości.</u>
          <u xml:id="u-267.9" who="#komentarz">(Poseł Renata Butryn: I interesu narodowego.)</u>
          <u xml:id="u-267.10" who="#AndrzejNowakowski">I interesu narodowego.</u>
          <u xml:id="u-267.11" who="#AndrzejNowakowski">Na zakończenie chciałbym dodać, że jedyne województwo, którego powstanie jestem gotów na tej sali poprzeć, to reaktywacja zlikwidowanego w efekcie reformy samorządowej woj. płockiego, ze stolicą w pięknym książęcym grodzie Płocku. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-267.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-268.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie ma.)</u>
          <u xml:id="u-268.3" who="#JarosławKalinowski">W takim razie poseł Piotr Polak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#PiotrPolak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozpoczęliśmy dzisiaj ogólnokrajową dyskusję dotyczącą traktatu z Lizbony konferencją na temat jego ratyfikacji i jej konsekwencji, a po jej zakończeniu debatą w Sejmie. Otwierając wspomnianą konferencję, pan marszałek Bronisław Komorowski zaznaczył, że przewiduje około dwóch tygodni na społeczne konsultacje i omówienie tego jakże istotnego, w moim przekonaniu, dokumentu, o olbrzymiej wadze i ogromnym znaczeniu perspektywicznym. Czyżby pan marszałek tego znaczenia nie dostrzegał? Dlaczego pan marszałek próbuje spłycać tak ważną dyskusję, czy wręcz ją ograniczać? Czym jest tych kilkanaście dni nibydebaty w stosunku do wagi tematu? Czy z czystym sumieniem może pan powiedzieć, że jedna konferencja na temat traktatu wystarczy? Jak przekazać temat całemu społeczeństwu w tak krótkim czasie, bo szybko to nie znaczy dobrze?</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#PiotrPolak">Wysoka Izbo! W ramach debaty usłyszeliśmy z ust pana ministra Sikorskiego słowa uznania skierowane do pana prezydenta i do pana premiera Kaczyńskiego za treść wynegocjowanych zapisów traktatu. Pan minister stwierdził, że rząd pana premiera Tuska zaakceptował omawiane zapisy. Jednak, kiedy słuchałem dalszej debaty, takie właśnie stwierdzenia wydały mi się zagrożone. Pan marszałek Sejmu na początku wspomnianej konferencji jednoznacznie stwierdził: Polska powinna twardo i zdecydowanie powiedzieć „tak” dla traktatu.</u>
          <u xml:id="u-269.2" who="#PiotrPolak">Szanowni państwo, kto uważnie wysłuchał wystąpienia pana premiera Kaczyńskiego - a myślę, że nie wszyscy tak postąpili - usłyszał zdecydowane stwierdzenie, twarde, dla niektórych może aż do bólu „tak” dla ratyfikacji traktatu; „tak”, bo jesteśmy w Unii Europejskiej i nikt nie neguje tej niekwestionowanej, zatwierdzonej w referendum akcesyjnym rzeczywistości; „tak”, bo taka jest polska racja stanu. Ale „tak” to również troska, powiem więcej, troska wynikająca z dalekowzroczności, o miejsce naszej ojczyzny w zjednoczonej Europie. My, Polacy, polscy posłowie mamy obowiązek odpowiedzialnie myśleć o naszej ojczyźnie, mamy obowiązek tak zabezpieczać nasze narodowe interesy, aby nikt ich nie podważał i nie próbował kiedykolwiek kwestionować.</u>
          <u xml:id="u-269.3" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-269.4" who="#PiotrPolak"> Dlatego przez dodanie słów, którymi proponujemy w preambule ratyfikacyjnej je opisać, realizujemy ten obowiązek. Proszę więc w ramach ogólnokrajowej debaty o takie postawy i odpowiedzialną decyzję parlamentu.</u>
          <u xml:id="u-269.5" who="#PiotrPolak">Kończąc, Wysoka Izbo, chcę powiedzieć, że byliśmy dziś świadkami czegoś ważnego, wszyscy słyszeliśmy i - mając szeroko otwarte oczy - widzieliśmy różne postawy i zachowania polskich decyzyjnych polityków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#PiotrPolak">Już kończę.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#PiotrPolak">I nie będę wskazywał palcem, kto jest mężem stanu polskiej polityki, osobą mającą odpowiedzialną, dalekowzroczną i wielokierunkową wizję zabezpieczenia naszych polskich interesów, a kto jest politykiem pozbawionym takich cech, kto pokazał dziś, obojętnie, owcze czy wilcze zęby. Konkluzja jest jedna: czasami warto słuchać z uwagą, co inni mówią, a nie twierdzić czegoś, co nie zostało powiedziane, bo jest się wtedy osobą niewiarygodną. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-271.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, nie będę powtarzał tego, co mówiłem chyba 4 minuty temu do pańskiego kolegi klubowego, ale nie można dopuszczać do takiej sytuacji. Wiem, że każdy chce się wypowiedzieć, ale są reguły. Gdyby każdy wychodził i mówił, ile chce... Wiem, że powiedzieć, co się chce, to jest prawo i przywilej, ale nie może być świadomego ewidentnego łamania zasad, które wspólnie przyjęliśmy.</u>
          <u xml:id="u-272.2" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, pan poseł Sławomir Kopyciński, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#SławomirKopyciński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Postęp społeczny, gospodarczy i cywilizacyjny oczywiście wymaga reform. Reformy tak naprawdę są symbolem postępu. Właśnie poprzez traktat z Lizbony reformują się Polska i Unia Europejska, z czego niezmiernie się cieszę. Tak się składa, że tylko wy, państwo z PiS, jesteście niereformowalni. Ratyfikacja traktatu wydawała się formalnością, ale zamiast spokojnej, merytorycznej dyskusji zafundowaliście nam dzisiaj kłótnię.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#SławomirKopyciński">Panie ministrze, czy nie ma pan wrażenia, że wbrew deklaracji parlamentarzystów PiS w dzisiejszej debacie wcale nie chodziło o rozwianie obaw, wątpliwości - tu cytuję - lęków eurosceptyków, ale właśnie o ich podsycenie? Czy nie uważa pan, że posłowie PiS, składając dzisiejszą poprawkę, nie walczą o sprawę Polski, lecz o elektorat? Walczycie o elektorat wrogów i przeciwników Europy.</u>
          <u xml:id="u-273.2" who="#SławomirKopyciński">Na zakończenie powiem tak: wstydźcie się, bo jeszcze nie tak dawno dzieliliście i rozdawaliście unijne środki, budowaliście na tym społeczne poparcie, poparcie dla waszej partii. Po prostu przyznajcie się, że jesteście cynicznymi populistami. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jacek Kozaczyński, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#JacekKozaczyński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z uwagą wysłuchałem toczącej się debaty dotyczącej przyjęcia przez Sejm Rzeczypospolitej traktatu lizbońskiego. Przed jej rozpoczęciem byłem przekonany, że będzie ona merytoryczna, a jej głównym przesłaniem będzie przekonanie niewielkiej części naszego społeczeństwa o słuszności przyjętej polityki zagranicznej oraz realizacji deklaracji złożonych zarówno przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, jak i premiera rządu Donalda Tuska. Stąd też moje ogromne zdziwienie i zaniepokojenie wywołały stwierdzenia padające z ust posłów z Prawa i Sprawiedliwości, ze strony których najmniej spodziewałem się takich argumentów. Wszak to przecież rząd PiS odpowiadał za negocjacje z Unią Europejską i w konsekwencji za podpisanie traktatu 13 grudnia 2007 r. Dlatego też zwracam się z pytaniem i proszę o odpowiedź, która, mam nadzieję, rozwieje wszelkie wątpliwości. Czy przyjęcie traktatu lizbońskiego narusza przepisy ustawy zasadniczej zapisane w rozdziale III art. 87 ust. 1, z których wyraźnie - przynajmniej zdaniem konstytucjonalistów - wynika wyższość konstytucji nad prawem wspólnotowym?</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#JacekKozaczyński">Proszę również o wskazanie jakiegokolwiek artykułu traktatu lizbońskiego, który sprowadzałby Polskę do rangi województwa w Unii Europejskiej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-275.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#HenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Na początku trochę historii. Unia Europejska otrzymała nowy traktat reformujący. W rzeczywistości są to dwa dokumenty: pierwszy to Karta Praw Podstawowych podpisana w Parlamencie Europejskim 12 grudnia 2007 r., drugi to traktat lizboński, traktat reformujący podpisany 13 grudnia 2007 r. w Lizbonie.</u>
          <u xml:id="u-277.1" who="#HenrykSiedlaczek">Szanowny panie ministrze, czy wiarygodna jest teza, iż podpisany traktat reformujący powinien pozwolić Europie na zachowanie dynamizmu i dać możliwość dalszego rozwoju? Czy ratyfikacja traktatu lizbońskiego nie jest kolejnym krokiem Polski na drodze do sprawniejszej Unii, która będzie wraz z Polską skuteczniejsza, silniejsza i bardziej demokratyczna?</u>
          <u xml:id="u-277.2" who="#HenrykSiedlaczek">Ponadto czy powinniśmy obawiać się mechanizmów wprowadzonych przez traktat lizboński: zmiany systemu głosowania, wzmocnienia roli Parlamentu Europejskiego, wprowadzenia stanowisk przewodniczącego Rady Unii Europejskiej i wysokiego komisarza do spraw zagranicznych? A może rzeczywiście te mechanizmy pozwolą Europie skutecznie konkurować i współpracować z nowymi potęgami świata?</u>
          <u xml:id="u-277.3" who="#HenrykSiedlaczek">Na koniec, Wysoka Izbo, powiem, że jestem przekonany, iż ratyfikacja traktatu będzie dowodem na to, że możemy porozumieć się w najważniejszych sprawach, w szczególności tych, które dotyczą nas Polaków i naszej przyszłości. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-277.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Jerzy Fedorowicz, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#JerzyFeliksFedorowicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie ministrze, zwracam się do pana, bo już nie chce mi się opowiadać tego wszystkiego, co dawno wiadomo. Zadam parę pytań, na które znam już odpowiedź, ale chciałbym, żeby usłyszeli je ludzie wątpiący.</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#JerzyFeliksFedorowicz">Po pierwsze, czy traktat europejski gwarantuje nam, że nie będzie żadnego superpaństwa? Po drugie, czy wzmocni on współpracę międzynarodową? Po trzecie, czy wzmocni się pierwiastek narodowy? Po czwarte, czy obywatele będą mieli większy udział w tworzeniu prawa? Po piąte, czy będzie tak nawet do tego stopnia, że 1 mln obywateli będzie miał inicjatywę ustawodawczą? Po szóste, czy traktat gwarantuje nam bezpieczeństwo poprzez klauzulę solidarności w sytuacji zagrożenia?</u>
          <u xml:id="u-279.2" who="#JerzyFeliksFedorowicz">Proszę łaskawie odpowiedzieć na te pytania, żeby może rozwiać wątpliwości osób, które wątpią w skuteczność naszych działań. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-279.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Kazimierz Moskal, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#KazimierzMoskal">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Polska od zarania dziejów była, jest i będzie w Europie. Jeśli chodzi o traktat lizboński, powstaje natomiast pytanie, na ile i jaka ma być integracja Europy. Jeżeli się tutaj pojawiają wątpliwości, to nie odbierajmy nikomu prawa, żeby je miał, bo one z czegoś się rodzą.</u>
          <u xml:id="u-281.1" who="#KazimierzMoskal">Jest to jednak również moment historyczny, ta debata i w ogóle cała sytuacja dotycząca ratyfikacji traktatu. Wywołuje to wiele emocji. Było tak również w moim przypadku, kiedy słyszałem pewne słowa, które krzywdziły tych, którzy mieli czelność mieć inny pogląd niż nakazuje poprawność, jeśli chodzi o bycie wielkim Europejczykiem. Nie róbmy tego. Każdy ma prawo do tych poglądów. Nie znam np. pana Gałażewskiego, miał chyba wiele, wiele lat, jeżeli mówił o otumanionym ludzie, i myślę, że jest to bardzo, ale to bardzo nieeleganckie.</u>
          <u xml:id="u-281.2" who="#KazimierzMoskal">Szanowni państwo, mam pytanie w związku z tym, że możliwe, iż ta wątpliwość rodzi się z braku pewnej wiedzy, o czym zresztą była tutaj mowa. Mam pytanie do pana premiera czy do ministrów: Czy wiedza obywateli jest na tyle wystarczająca, żeby oni mogli w sumie powiedzieć, że wiedzą, co to jest traktat lizboński?</u>
          <u xml:id="u-281.3" who="#KazimierzMoskal">Mam też pytanie, bo słyszałem, że podobno rząd cały czas żyje sondażami: Czy w związku z tym są sondaże dotyczące tego, jaka jest wiedza, jaki jest procent obywateli, którzy znają traktat lizboński? Z tym jest związane pytanie drugie. Skoro pozbawiliśmy obywateli możliwości zadecydowania o tym w drodze referendum, to jest pytanie do pana premiera, czy przewiduje...</u>
          <u xml:id="u-281.4" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-281.5" who="#KazimierzMoskal">...</u>
          <u xml:id="u-281.6" who="#komentarz">(Poseł Jan Rzymełka: Czas minął.)</u>
          <u xml:id="u-281.7" who="#KazimierzMoskal">...szeroką publiczną debatę, inną niż dzisiejsza. Bo dzisiejsza debata była dobra, ale ona dotyczyła tylko i wyłącznie zwolenników.</u>
          <u xml:id="u-281.8" who="#KazimierzMoskal">I jeszcze jedno pytanie, które mnie bardzo niepokoi. Mianowicie chodzi o to, czy...</u>
          <u xml:id="u-281.9" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-281.10" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Czekajcie, bo chłopakowi nerwy wysiądą. Dajcie mu skończyć.)</u>
          <u xml:id="u-281.11" who="#KazimierzMoskal">Nie, ja się nie denerwuję, z tym że na pewno czasem pytanie...</u>
          <u xml:id="u-281.12" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-281.13" who="#KazimierzMoskal"> Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-281.14" who="#komentarz">(Głos z sali: Przepraszamy, panie marszałku.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#JarosławKalinowski">Państwa posłów tutaj na wprost proszę, żeby nie dyskutować z posłem mówiącym, a posłów zadających pytania po raz kolejny proszę o pytanie w granicach limitu czasowego.</u>
          <u xml:id="u-282.2" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jan Rzymełka, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-282.3" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: No właśnie. Fedorowicz ile? 40 sekund. Pytanie to jest zdanie i znak zapytania.)</u>
          <u xml:id="u-282.4" who="#JarosławKalinowski">Dobrze. Już proszę o spokój.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#JanRzymełka">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-283.1" who="#JanRzymełka">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Powracając do poprzedniego wywodu, na który miałem 50 sekund, chciałbym trochę go rozszerzyć. Ja rozumiem, że to chodzi o prawo pierwotne. My mówimy tutaj o czymś innym. Natomiast chodzi mi o pewien mechanizm przyszłościowy, pokazujący, że elementy niektórych dyrektyw, szczególnie dyrektyw przyrodniczych, po głębszej analizie w wielu nowych krajach członkowskich okazują się z jednej strony stymulatorami rozwoju gospodarczego, np. poprzez Naturę 2000, a z drugiej strony gdy nasze podmioty przyrodnicze, np. parki narodowe, chcą wystąpić o pieniądze rozwojowe czy o dotacje z różnych funduszy unijnych, to okazuje się, że do tych dyrektyw - dyrektywy ptasiej, siedliskowej - są listy, które mówią, co jest wartością w Unii, tej starej Unii, czyli co jest wartością w Anglii, Holandii, Belgii, Hiszpanii, i na te wartości można by dostać pieniądze. Nasze parki narodowe mają całkiem inne, zdecydowanie lepsze wartości, ale nieuwzględnione na listach w załącznikach do tamtych dyrektyw. I tu jest nierówność prawa.</u>
          <u xml:id="u-283.2" who="#JanRzymełka">Jest więc pytanie o pewien metamechanizm, który by aneksował niektóre z przyrodniczych dyrektyw, bo one dotyczą innych stref klimatycznych, innych stref borealnych, czy takich, czy innych. W związku z tym czy przy kolejnych traktatach moglibyśmy, czy mogłyby kraje unijne zagwarantować sobie pewien mechanizm nie zmiany prawa pierwotnego, dyrektyw, ale aneksowania dotychczas istniejących, tak aby wyrównać nierówności pomiędzy starymi i nowymi członkami? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-283.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-284.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Edward Czesak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#EdwardCzesak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Przystąpiliśmy dzisiaj do pierwszego czytania rządowego projektu ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony, zmieniającego traktat o Unii Europejskiej i traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską. Jakiś czas temu nie udała się próba wprowadzenia w życie Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, podpisanego w Rzymie, a później odrzuconego w dwóch państwach Unii w drodze referendum. Obecny traktat w wielu punktach niewiele różni się od poprzedniego, a mimo to próbuje się go w wielu krajach szybko ratyfikować nie w drodze referendum, lecz poprzez głosowanie w parlamencie. W związku z tym, że traktat ma dużą objętość, część posłów nie zapoznała się dokładnie z jego treścią, nie mówiąc już o pozostałych obywatelach Rzeczypospolitej Polskiej. Jednak w trakcie dyskusji tu, na sejmowej sali, wyraźnie było widać, że również wiele posłanek i wielu posłów zabierających głos w dyskusji wykazało się znajomością traktatu oraz dużą troską o dobro narodu polskiego. Zwracali oni uwagę na istotne dla naszego kraju zapisy, wskazywali na zagrożenia. Takimi też obawami dzielili się w korespondencji kierowanej do nas obywatele naszej ojczyzny.</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#EdwardCzesak">Panie Ministrze! Czym podyktowany jest pośpiech w ratyfikacji traktatu? Dlaczego, jeśli już mamy ratyfikować go poprzez parlament, nie prowadzi się szerokich akcji informacyjnych? Dlaczego w takim tempie mamy decydować o czymś, o czym przeciętny obywatel ma niewielkie pojęcie? Chcę rozwiać obawy jednej z posłanek Platformy Obywatelskiej, która zadała pytanie, czy prowadząc dyskusję, nie działamy wbrew interesom Polski. Myślę, że dyskutując nad istotnymi zapisami traktatu, działamy właśnie w interesie Polski. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-286.1" who="#JarosławKalinowski">Pani poseł Bożena Szydłowska, Prawo... przepraszam, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-286.2" who="#JarosławKalinowski">To tak a propos zmiany przy nazwisku pana posła Stanisława Pięty.</u>
          <u xml:id="u-286.3" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#BożenaSzydłowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przysłuchując się dzisiejszej debacie i obserwując emocje, których mamy okazję być świadkiem, zastanawiam się, co się zmieniło od 13 grudnia 2007 r., kiedy to w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, prezydent wszystkich Polaków, nasz premier, premier tego rządu, podpisali traktat, podali do publicznej wiadomości, że się z nim w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej zapoznali, i oświadczyli, że został on uznany za słuszny, zarówno w całości jak i w każdym z postanowień w nim zawartych, przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony oraz że będzie niezmiennie zachowany. Zastanawiam się, skąd ta nerwowość, skąd tyle emocji i czemu to ma służyć. Ale ja wierzę w mądrość parlamentarzystów, wierzę w mądrość posłów zasiadających w tej Izbie i wierzę, że rozstrzygnięcie będzie dobre dla Polski.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#BożenaSzydłowska">Mam takie pytanie: Traktat lizboński ma wzmocnić i usprawnić działalność Unii Europejskiej. W jakim stopniu traktat ten wpłynie na stan szeroko rozumianego bezpieczeństwa Wspólnoty Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-287.2" who="#BożenaSzydłowska">I drugie pytanie: W jaki sposób traktat lizboński wpłynie na pozycję Polski w organach kierowniczych Unii Europejskiej? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-287.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Stanisław Pięta, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#StanisławPięta">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jakie działania podejmuje rząd pana premiera Donalda Tuska w celu umocnienia naszej pozycji w Unii Europejskiej? Co jest celem działania rządu pana premiera Donalda Tuska - czy uzyskanie pochwał polityków europejskich, czy skuteczne działanie na rzecz naszego interesu narodowego i uwzględnienia naszych racji państwowych?</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#StanisławPięta">Wiem, że dla pana premiera Donalda Tuska uśmiech pani kanclerz Angeli Merkel ma wartość bezcenną...</u>
          <u xml:id="u-289.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Każdy uśmiech.)</u>
          <u xml:id="u-289.3" who="#StanisławPięta">...ale chciałbym uzyskać konkretną odpowiedź na temat odniesionych przez rząd pana Donalda Tuska sukcesów w dziedzinie polityki europejskiej. Nie tak dawno, bo dzisiaj, pięknie tutaj mówił pan minister Sikorski na temat solidarnej polityki energetycznej Unii Europejskiej. Ile są warte te słówka? Jak to się dzieje, że troska Brukseli o ekologię nie pozwala wybudować obwodnicy wokół Augustowa...</u>
          <u xml:id="u-289.4" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Panie pośle, ale na temat mówmy, a nie przedstawiajmy oświadczenia.)</u>
          <u xml:id="u-289.5" who="#StanisławPięta">...ale umożliwia układanie gazociągu na dnie Bałtyku, chociaż zagrożenie ekologiczne jest tutaj o wiele większe?</u>
          <u xml:id="u-289.6" who="#StanisławPięta">Daję tę sprawę pod rozwagę Rady Ministrów. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-289.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-289.8" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Feliks Fedorowicz: Świetny czas.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#JarosławKalinowski">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-290.2" who="#JarosławKalinowski">O zabranie głosu proszę podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych pana Andrzeja Kremera.</u>
          <u xml:id="u-290.3" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#AndrzejKremer">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo Posłowie! Chciałbym uprzejmie odnieść się do zgłoszonych postulatów, pytań, wniosków i głosów w następujący sposób. Przede wszystkim chciałbym gorąco podziękować za długą, obszerną i wyczerpującą debatę, która wykraczała swoim merytorycznym zasięgiem daleko poza samą ustawę wyrażającą zgodę na ratyfikowanie przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej traktatu z Lizbony i w wielu aspektach miała charakter debaty o przyszłości Unii Europejskiej, o podstawowych problemach czy wyzwaniach, które w Unii Europejskiej istnieją, czy też o polityce europejskiej polskiego rządu. Wydaje się, że te niektóre wątki nadają się do odrębnej dyskusji i na pewno Wysoka Izba, komisja spraw europejskich niejednokrotnie będzie jeszcze powracać do wielu poruszonych tutaj tematów. Dlatego, jeżeli pan marszałek pozwoli, skoncentrowałbym się na kilku grupach pytań, które padły, i na kilku zagadnieniach szczegółowych, tak aby odnieść się do pytań i wniosków państwa posłów, ale proszę równocześnie o wybaczenie, że nie odpowiem na wszystkie stawiane pytania, zwłaszcza o charakterze politycznym, które wykraczają znacznie poza materię traktatową.</u>
          <u xml:id="u-291.1" who="#AndrzejKremer">Poruszanym często wątkiem była kwestia suwerenności oraz kształtu prawnego Unii Europejskiej. Chciałbym przypomnieć, że we wprowadzeniu pana ministra spraw zagranicznych wyraźnie zostało podkreślone, iż traktat z Lizbony stanowi dokładnie ten element przekształcenia czy umocnienia Unii Europejskiej jako organizacji międzynarodowej, czyli właśnie kontradyktoryjny do postaci państwa czy typów państwowych, czy super państw, które w debacie europejskiej w ostatnich latach występowały, zwłaszcza w postaci tzw. teorii federalistycznych. Ta decyzja powoduje, iż Unia Europejska nie może stać się państwem, ponieważ właśnie cechą państw jest posiadanie podmiotowości prawnomiędzynarodowej, ale nie osobowości prawnej w sensie prawa publicznego. Państwa posiadają pewną, jak mówił pan prezydent Kaczyński, ułomną osobowość prawną w stosunkach prawa krajowego, zawierają umowy z podmiotami gospodarczymi etc., ale w stosunkach prawa międzynarodowego publicznego właśnie są suwerenami i nie operuje się w odniesieniu do państw pojęciem osobowości prawnej.</u>
          <u xml:id="u-291.2" who="#AndrzejKremer">Ten istotny krok warto zauważyć w traktacie z Lizbony, ponieważ on przesądza na ileś lat, że Unia Europejska nie może rozwijać się, przynajmniej w sensie prawnym, jako podmiot typu państwowego. Tym samym stanowi to odpowiedź na szereg pytań i wątpliwości pań i panów posłów dotyczących tego, czy Polska będzie częścią Unii Europejskiej, czy utraci suwerenność. Stanowczo chciałbym powiedzieć, że Polska w wyniku przyjęcia traktatu z Lizbony nie traci suwerenności, nie traci jej w żaden sposób. Pewne kompetencje zostały przekazane w traktacie akcesyjnym za zgodą wyrażoną w referendum. Tutaj następuje pewne doprecyzowanie i modyfikacja kompetencji instytucji Unii Europejskiej, stąd też Wysoka Izba wybrała tryb ratyfikacji opierający się na art. 90 ust. 2 konstytucji.</u>
          <u xml:id="u-291.3" who="#AndrzejKremer">Prosiłbym uprzejmie o zwolnienie mnie też z obowiązku odniesienia się do kwestii, które wynikają z prac wewnętrznych Wysokiej Izby. Kwestia wyboru trybu ratyfikacji dokonana przez Wysoką Izbę na poprzednim posiedzeniu i motywy klubów poselskich zgłaszających uchwały Sejmu nie były przedmiotem prac rządu. To są suwerenne decyzje Wysokiej Izby, wobec których rząd nie śmiałby nawet zajmować stanowiska. Myślę, że nie wymaga to dalszych wyjaśnień ze strony rządu.</u>
          <u xml:id="u-291.4" who="#AndrzejKremer">Wiele pytań dotyczyło tego, co się stanie, jeżeli nie będzie ratyfikacji albo czy grozi coś Polsce, jeżeli traktat z Lizbony nie wejdzie w życie, albo jakie będą skutki wejścia w życie traktatu z Lizbony. Może warto się więc zastanowić, co się stanie, jak nie będzie nowego traktatu. Taką sytuację przeżywaliśmy niedawno, w 2005 r., kiedy projekt traktatu konstytucyjnego nie zyskał akceptacji społecznej w państwach założycielskich Unii Europejskiej. Stało się to powodem opracowania właśnie traktatu z Lizbony, który uwzględnia te obawy społeczne, które w debacie i w referendum w Holandii, w Republice Francuskiej zostały przejawione. Oczywiście istnieje baza traktatowa Unii Europejskiej, która funkcjonuje i sprawia, że Unia Europejska może działać. Warto jednak pamiętać, że obowiązujący traktat z Nicei jest traktatem zamkniętym, dostosowanym do 27 członków, a więc brak np. rozwoju instytucjonalnego, brak reform instytucjonalnych, rozwoju bazy traktatowej zamknie szanse na rozszerzenie Unii, na podnoszenie też tak ważnych priorytetów polskiej polityki zagranicznej, jak perspektywa członkostwa np. dla Ukrainy. Jeżeli dojdzie do rozszerzenia, to oczywiście będzie się ono odbywało w atmosferze konkretnych dla danego państwa negocjacji całego pakietu instytucjonalnego. A więc te wszystkie obawy, które państwo dzisiaj zgłaszacie, staną się aktualne każdorazowo przy próbie rozszerzenia Unii Europejskiej. Warto więc może rozważyć tę okoliczność, że skoro zbudowano kompromis wokół poważnego pakietu reform instytucjonalnych Unii Europejskiej, to zasługuje on także na akceptację, tak aby pozwolić Unii Europejskiej na realizację tego, o co wielu z państwa pytało, aby Unia działała efektywniej, aby decyzje mogły zapadać szybciej poprzez zastosowanie procedury kwalifikowanej większości głosów, poprzez poszerzenie i pogłębienie współpracy w dotychczasowym tzw. III filarze, czyli głównie współpracy w zakresie wymiaru sprawiedliwości i w sprawach wewnętrznych, w zakresie współpracy policyjnej. To są ważne elementy, biorąc pod uwagę fakt, że Polska stała się pełnoprawnym członkiem obszaru Schengen i zagrożenia, które z tego tytułu się pojawiają w wolnym obszarze, w przestrzeni wolności i sprawiedliwości, ale też w obszarze poruszania się, wymagają też odpowiedniej reakcji państw członkowskich i posiadania odpowiednich mechanizmów.</u>
          <u xml:id="u-291.5" who="#AndrzejKremer">To wiąże się z zadanym pytaniem o art. 2, o to, jakie są granice owego obszaru wolności. Odpowiedź jest bardzo prosta: są one takie, jakie są granice Unii Europejskiej. Unia Europejska reguluje to w ramach swoich kompetencji na takim obszarze, na jakim posiada jurysdykcję - na terenie państw członkowskich, za zgodą państw członkowskich w takim zakresie, w jakim państwa członkowskie do tego w traktacie z Lizbony i prawie wspólnotowym dopuszczają.</u>
          <u xml:id="u-291.6" who="#AndrzejKremer">Te wszystkie zagadnienia powodują, że wielu z państwa podniosło słusznie pytanie o debatę obywatelską i o edukację europejską. To pytanie wykracza znacząco poza obszar samego traktatu. To jest przecież pytanie nie tylko o treść samego traktatu, ale także pytanie o to, jak w ogóle kształtuje się Europa, jakie są możliwości dla obywateli. Tutaj warto dwie rzeczy wskazać. Po pierwsze, debata o kształcie rozwiązań europejskich trwa w Polsce. Ona trwała w okresie kształtowania tekstu traktatu konstytucyjnego, trwała w okresie negocjacji traktatu reformującego, dzisiaj będącego traktatem z Lizbony. Nie można oddzielać tych procesów, nie można powiedzieć, że nikt w prasie, w mediach nie informował o poszczególnych rozwiązaniach. Ale oczywiście postulaty państwa posłów są jak najbardziej słuszne. Urząd Komitetu Integracji Europejskiej przygotował wydawnictwa. Chcę zwrócić uwagę - słusznie mówiono tu o organizacjach pozarządowych - że np. środowiska uniwersyteckie bardzo intensywnie włączyły się w tę debatę, kilka uczelni już zorganizowało specjalne seminaria czy dyskusje naukowe na różne tematy związane z traktatem z Lizbony, w szczególności z Kartą Praw Podstawowych. Pojawiają się już wydawnictwa zarówno w postaci książkowej, jak i w formie broszur informacyjnych. Rzeczywiście poważną rolę mogą odegrać tu inne środowiska, system szkolnictwa czy też organizacje pozarządowe, które już częściowo się włączają. Rząd może te działania wspierać i zapewniam, że Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, poprzez przydzielane granty i pracę merytoryczną, stara się takie działania wspierać.</u>
          <u xml:id="u-291.7" who="#AndrzejKremer">W tym kontekście pojawia się pytanie o tekst skonsolidowany czy tekst jednolity, który mógłby pomóc w zrozumieniu traktatu, w lepszej edukacji. Chciałbym spróbować przedstawić państwu sytuację prawną w bardzo jasny sposób. Otóż traktaty funkcjonują w językach autentycznych. Od czasu wejścia Polski do Unii Europejskiej takim językiem autentycznym jest także język polski. Stąd też rząd przedłożył Wysokiej Izbie traktat wraz z aktem końcowym i Kartą Praw Podstawowych, z tym że akt końcowy, jako dokument bezpośrednio związany z traktatem, jest częścią dokumentów ratyfikacyjnych. Natomiast tekst Karty Praw Podstawowych został przedstawiony Wysokiej Izbie jako dokument związany ze względu na treść art. 6 traktatu o Unii Europejskiej w języku polskim, ponieważ to język taki sam, jak każdy inny, w którym traktat z Lizbony sporządzono. Powód przedstawienia Wysokiej Izbie także tekstu w języku francuskim spowodowany jest brzmieniem ustawy o umowach międzynarodowych z 2000 r., która stawia proceduralny wymóg przedłożenia Radzie Ministrów umowy międzynarodowej także w jednym języku obcym. Rada Ministrów musiała ten wymóg ustawowy spełnić, inaczej narażałaby się na słuszny skądinąd zarzut nieprzestrzegania przepisów rangi ustawowej. Być może jest to zachęta do tego, aby podjąć przemyślenia i prace legislacyjne, które oprócz ustawy o umowach międzynarodowych powinny objąć także ustawę o współpracy parlamentu i rządu w sprawach europejskich.</u>
          <u xml:id="u-291.8" who="#AndrzejKremer">Natomiast tekst jednolity czy tekst skonsolidowany nie mógł być przedłożony Wysokiej Izbie z dwóch powodów. Po pierwsze, powstające teksty skonsolidowane traktatów mają zawsze charakter informacyjny, nawet jeżeli zostaną sporządzone przez służby prawne sekretariatu Rady. Stanie się to wiosną 2009 r., po zakończeniu procesu ratyfikacji, ponieważ nie można sporządzać tekstu skonsolidowanego, jeśli nie stanie się on tekstem prawnym, a będzie to miało miejsce dopiero w momencie zakończenia procesu ratyfikacyjnego. W innym wypadku moglibyśmy mieć dzisiaj tekst skonsolidowany z tekstem traktatu konstytucyjnego i w gruncie rzeczy mieć mieszaninę przepisów obowiązujących i norm projektowanych, która w równym stopniu przyczyniłaby się do zrozumienia traktatu, jak też do zaburzenia procesu percepcji i jasnego zrozumienia tekstu traktatowego. Stąd też rządy nie posiadają legitymacji do przedkładania tekstów skonsolidowanych. Taki tekst rzeczywiście powstał w środowiskach uniwersyteckich, został wydany w ostatnich dniach. Posiada on, jak każdy inny tekst tego typu, li tylko walor informacyjny ułatwiający orientację, nie może natomiast stanowić obowiązującego tekstu prawnego.</u>
          <u xml:id="u-291.9" who="#AndrzejKremer">Państwo posłowie podnosili kwestię tempa prac ratyfikacyjnych. Pozwolę sobie zwrócić uwagę, że w tym zakresie rząd jest podmiotem zarządzającym tylko częścią procesu ratyfikacyjnego. Mianowicie tą, którą rząd wykonał w postaci przedłożenia Wysokiej Izbie traktatu wraz ze stosownym uzasadnieniem. Dalsze tempo prac zależy od decyzji najpierw Wysokiej Izby, a po zakończeniu etapu parlamentarnego i uchwaleniu, mam nadzieję, ustawy wyrażającej zgodę parlamentu na ratyfikację od organu dokonującego ratyfikacji, którym, zgodnie z odpowiednim art. 133 Konstytucji RP, jest prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako niezależny organ, który w tym zakresie nie jest związany i nie może być związany żadnymi warunkami, nawet zawartymi w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-291.10" who="#AndrzejKremer">W ten sposób, proszę państwa, mogę odnieść się też do kwestii Karty Praw Podstawowych oraz preambuły do niej. Państwo poruszyli szereg ciekawych zagadnień. Chcę w związku z tym zwrócić uwagę tylko na kilka z nich. Jeżeli chodzi o preambułę do Karty Praw Podstawowych, to rzeczywiście zachodzi pewna różnica pomiędzy tekstem w języku polskim i niemieckim a tekstem nie tylko w wersji francuskiej, jak państwo posłowie podnosili, ale także we wszystkich innych wersjach językowych. I tu trzeba powiedzieć, iż to jest sukces Polski, że właśnie w polskiej autentycznej wersji ta zmiana, wywalczona już w 2004 r., wywalczona wspólnie z Episkopatem i Kościołem, została zachowana, ponieważ przynajmniej w tych dwóch wersjach Europa może przeczytać o tym, że są też wartości religijne i że przynajmniej część państw europejskich się do nich przyznaje.</u>
          <u xml:id="u-291.11" who="#AndrzejKremer">Nie jest to więc żadna próba wprowadzenia Wysokiej Izby w błąd czy jakakolwiek manipulacja, tylko właśnie utrzymanie tego, co rząd polski przed 4 laty uzyskał, a kolejny rząd w zeszłym roku, chociaż wywodzący się z zupełnie innej opcji politycznej, podtrzymał i utrzymał, ponieważ jak przy każdej dyskusji zakusy na zmiany w tym zakresie bywały.</u>
          <u xml:id="u-291.12" who="#AndrzejKremer">Szereg pytań dotyczyło pozytywnych walorów traktatu z Lizbony. Nie chciałbym powtarzać całości wystąpienia wstępnego ministra spraw zagranicznych. Rzeczywiście traktat z Lizbony przyczyni się do wzrostu legitymacji demokratycznej w Unii Europejskiej, do sprawności procedowania, do lepszej pozycji Unii Europejskiej na arenie międzynarodowej. Te argumenty były już podawane.</u>
          <u xml:id="u-291.13" who="#AndrzejKremer">W kwestiach szczegółowych chciałbym, jeżeli pan marszałek pozwoli, odnieść się krótko do kilku punktów. Inicjatywa obywatelska to jest zagadnienie, które budziło szereg słusznych i uzasadnionych pytań. Inicjatywa obywatelska jest ważnym, nowym elementem uregulowanym w art. 8b traktatu o Unii Europejskiej. Jeżeli co najmniej milion obywateli Unii Europejskiej ze znaczącej liczby krajów - zwracam uwagę na to, że w przeciwieństwie do innych reguł proceduralnych traktat nie definiuje tutaj w sposób szczegółowy tej liczby - zgłosi inicjatywę, Komisja jest zmuszona do wszczęcia postępowania legislacyjnego w konkretnej sprawie. Jakie procedury obowiązują? Takie, jakie w danym rodzaju postępowania prawodawczego obowiązują w Unii Europejskiej. W jakim zakresie? W takim, w jakim Komisja posiada legitymację, tzn. musi się to odbywać w ramach kompetencji Unii przekazanych wcześniej instytucjom Unii Europejskiej w traktatach przez państwa członkowskie. To w skrócie wyjaśnienie w sprawie stawianych pytań.</u>
          <u xml:id="u-291.14" who="#AndrzejKremer">Wszystkie pytania dotyczące Karty Praw Podstawowych koncentrowały się wokół dwóch elementów: kwestii deklaracji i protokołów złożonych do Karty Praw Podstawowych. Chcemy zwrócić uwagę, że protokół dla Zjednoczonego Królestwa i Polski złożony do Karty Praw Podstawowych sam w sobie podkreśla, iż karta jest aktem prawnym obowiązującym. Jego wykładnia, jego interpretacja ma się natomiast odbywać w tych dwóch państwach w ramach zakreślonych w dwóch artykułach tego protokołu. Nie można więc powiedzieć, że Karta Praw Podstawowych nie obowiązuje w Polsce. Ona obowiązuje czy będzie obowiązywać po ratyfikacji przez wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej traktatu z Lizbony i będzie stosowana z poszanowaniem reguł, standardów prawa krajowego odpowiednio Polski i Wielkiej Brytanii w tym zakresie, w jakim jest on wymieniony w tymże dokumencie.</u>
          <u xml:id="u-291.15" who="#AndrzejKremer">Inne pytania szczegółowe pozwolą mi odnieść się krótko do zagadnienia równości między kobietą i mężczyzną we wszystkich dziedzinach. Warto zwrócić uwagę, że art. 33 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej także stanowi, że kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym. Czy to są wszystkie dziedziny? Zapewne nie, można to wyliczenie kontynuować, ale warto pamiętać, że takie sformułowanie karty nie wykracza w sposób znaczący, być może z winy...</u>
          <u xml:id="u-291.16" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-291.17" who="#AndrzejKremer">Proszę?</u>
          <u xml:id="u-291.18" who="#komentarz">(Poseł Renata Butryn: Ale nie będzie dyskryminacji?)</u>
          <u xml:id="u-291.19" who="#AndrzejKremer">Mam taką nadzieję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#JarosławKalinowski">Panowie rodzić nie będą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#AndrzejKremer">Mam taką nadzieję, panowie rodzić nie będą.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#AndrzejKremer">Bardzo specyficznie można się odnieść do tego, czy będzie to dotyczyło również sfery kościelnej. Tylko w pewnym zakresie jestem specjalistą z prawa kanonicznego i jeżeli chodzi o kodeks kanoniczny wprowadzony przez Ojca Świętego Jana Pawła II, to pozostaje on w stosunkach wewnętrznych Kościoła aktem prawnym obowiązującym, a ponieważ ani Stolica Apostolska, ani Kościół katolicki nie są stronami ani traktatu z Lizbony, ani Karty Praw Podstawowych, to taka obawa nie istnieje.</u>
          <u xml:id="u-293.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Prawo kanoniczne.)</u>
          <u xml:id="u-293.3" who="#AndrzejKremer">Prawo kanoniczne obowiązuje.</u>
          <u xml:id="u-293.4" who="#AndrzejKremer">To samo dotyczy neutralności nauczania. Takie normy już w tej chwili istnieją. To nie może oznaczać zakazu tworzenia szkół katolickich czy zmiany w programach szkolnych czy nauczania. To pozostaje. Tak samo jest, jeżeli chodzi o kwestie rodziny. Karta Praw Podstawowych wyraźnie odsyła tu do ustawodawstwa krajowego.</u>
          <u xml:id="u-293.5" who="#AndrzejKremer">Nie chciałbym zbyt szczegółowo omawiać pozostałych pytań. Niektóre są dosyć szczegółowe, więc jeżeli ktoś z pań posłanek i panów posłów nie czuje się usatysfakcjonowany, to jestem gotów uzupełnić odpowiedzi na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-293.6" who="#AndrzejKremer">Może dwa zdania na temat prezydencji. Wprawdzie to wykracza poza materię ustawy ratyfikacyjnej, ale warto o dwóch sprawach powiedzieć. Po pierwsze, rząd się przygotowuje do objęcia prezydencji. Po drugie, prezydencja zbiorowa, którą Polska będzie sprawować z Danią i Cyprem, nie oznacza ograniczenia uprawnień państwa sprawującego prezydencję w sferze politycznej. Nadal państwa sprawujące przewodnictwo w Unii Europejskiej są odpowiedzialne za wyznaczanie priorytetów polityki, ukształtowanie tej polityki na okres 18 miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-293.7" who="#AndrzejKremer">Realizacja tego będzie się natomiast częściowo odbywać poprzez urzędników Unii, którzy zostaną wybrani, mianowani przez państwa członkowskie, czyli wysokiego przedstawiciela do spraw stosunków zewnętrznych i wspomnianą już tutaj Europejską Służbę Działań Zewnętrznych. Niemniej jednak wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa jest polityką międzyrządową. Tylko jednomyślnie państwa członkowskie mogą określić warunki brzegowe tej polityki, a więc nie może ona być wbrew interesom jednego czy innego państwa. W tym zakresie nie może się też odbywać wbrew interesom Rzeczypospolitej Polskiej. Myślę, że można to spokojnie zagwarantować.</u>
          <u xml:id="u-293.8" who="#AndrzejKremer">Wreszcie, jestem winny krótką odpowiedź panu posłowi Rzymełce. Chodzi o zagadnienie zmiany dyrektyw czy w ogóle prawa wspólnotowego. Po pierwsze, dyrektywy obowiązują i mogą być zmieniane w normalnej procedurze ustawodawczej czy prawodawczej. Może to dotyczyć również spraw ekologicznych, przy czym Polska w części poprze wyznaczenie obszarów Natury 2000. Panu posłowi, jak rozumiem, chodziło o bardziej szczegółowe wymogi, listy gatunków ptaków, warunki w danych obszarach. To może się odbywać na wniosek państwa członkowskiego, złożony do Komisji. Tutaj oczywiście potrzebne jest też pewne przygotowanie merytoryczne i to jest dokładnie to, o co część z państwa pytała, czyli budowanie pozycji w Unii Europejskiej. Odbywa się ono poprzez kształtowanie m.in. aktów prawnych.</u>
          <u xml:id="u-293.9" who="#AndrzejKremer">Padło także pytanie o zrezygnowanie z członkostwa Unii Europejskiej, więc krótko odpowiem. Odejście od umowy międzynarodowej przewiduje oczywiście konwencja wiedeńska o prawie traktatów z 1969 r. Art. 49 traktatu z Lizbony doprecyzowuje tylko ten mechanizm, ponieważ wychodzi on z prostego założenia, że członkostwo w Unii Europejskiej jest dobrowolne, a jeżeli któreś państwo już nie chce być jej członkiem, to przecież wobec niego nie może być zastosowany żaden przymus. To jest też odpowiedź na pytanie, czy traci się suwerenność. Nie traci się jej, ponieważ ma się możliwość podjęcia decyzji o wstąpieniu i o opuszczeniu danej organizacji międzynarodowej. Te przepisy doprecyzowują, co się dzieje, jeżeli dane państwo zdecyduje się nie uczestniczyć dalej we Wspólnocie Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-293.10" who="#AndrzejKremer">I wreszcie już na koniec - obecny stan ratyfikacji traktatu z Lizbony wygląda następująco. Węgry, Rumunia, Malta, Słowenia i Francja zakończyły procedury ratyfikacyjne. Oprócz procedur parlamentarnych w Polsce toczą się takie także w Bułgarii, Portugalii i Wielkiej Brytanii. Akurat wczoraj Izba Gmin przyjęła uchwałę popierającą ratyfikację traktatu z Lizbony, w najbliższym czasie zajmie się tym Izba Lordów. Inne kraje rozpoczęły procedury lub zamierzają je rozpocząć. To też powinno wyjaśnić, że Polska nie prowadzi jakiejś nadmiernie pospiesznej procedury ratyfikacyjnej, mieści się w grupie państw, które ją wszczęły i prowadzą z należytym spokojem. Oczywiście z poszanowaniem woli Wysokiej Izby jak również należycie umożliwiając uzyskanie przez społeczeństwo informacji.</u>
          <u xml:id="u-293.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#JarosławKalinowski">Panie ministrze, bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#JarosławKalinowski">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-294.2" who="#JarosławKalinowski">W dyskusji zgłoszono wniosek o niezwłoczne przystąpienie do drugiego czytania projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-294.3" who="#JarosławKalinowski">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy jutro rano.</u>
          <u xml:id="u-294.4" who="#JarosławKalinowski">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktów porządku dziennego zaplanowanych na dzień 12 marca br.</u>
          <u xml:id="u-294.5" who="#JarosławKalinowski">Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygłoszenia oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-294.6" who="#JarosławKalinowski">Czy ktoś z pań i panów posłów chciałby dopisać się do listy?</u>
          <u xml:id="u-294.7" who="#JarosławKalinowski">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-294.8" who="#JarosławKalinowski">W takim razie zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-294.9" who="#JarosławKalinowski">Jako pierwszy głos zabierze poseł Arkady Fiedler, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-294.10" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#ArkadyFiedler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Już dość dawno temu miałem okazję obejrzeć biograficzny film poświęcony Tomaszowi Mannowi i jego bratu, którzy podczas drugiej wojny światowej przebywali w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. W tym filmie była taka scena, w której jeden z braci, nie pamiętam który, poważnie zachorował i trzeba było go zawieźć do nowojorskiego szpitala. Niewiele z filmu pamiętam, lecz tej sceny nie zapomnę. Samochód z ciężko chorym człowiekiem jeździł od szpitala do szpitala, ale żadna lecznica nie chciała go przyjąć z powodu jakichś proceduralnych przeszkód. Z jednej więc strony - obolały człowiek potrzebujący pilnej pomocy szpitalnej, a z drugiej - bezduszna obojętność ludzi w białych kitlach solidarnie tworzących mur nie do przebicia, od którego beznadziejnie odbija się dramat jednostki pozostawionej samej sobie i całkowicie bezradnej.</u>
          <u xml:id="u-295.1" who="#ArkadyFiedler">Pamiętam moje oburzenie spowodowane funkcjonowaniem tego amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej, który gotów był traktować człowieka w tak bezlitosny i nieludzki sposób tylko dlatego, że ten wcześniej nie dopełnił odpowiednich formalności widocznie będących dla systemu czymś dużo ważniejszym niż realne cierpienie człowieka. Dla systemu człowiek niespełniający określonych wymogów biurokratyczno-prawnych był jak error w komputerze. Był błędem, pomyłką, swoistą niedoróbką, jaką należy bezwzględnie odrzucić. Owa scena w oglądanym przeze mnie filmie o braciach Mann obnażała pozbawiony humanizmu system, który uzbroiwszy się w immunologiczną barierę nieufności i niechęci, nie dopuszcza do siebie żadnego innego przypadku, jak tylko ten, który jest wpisany w sferę jego procedur, regulaminów i zarządzeń.</u>
          <u xml:id="u-295.2" who="#ArkadyFiedler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Tragedia, jaka niedawno wydarzyła się w Kartuzach, dowodzi, że okrutna bezduszność pewnych systemów, w które zaplątują się losy niewinnych ludzi, może być zjawiskiem ponadczasowym i ponadkontynentalnym. Gdyby nie śmierć półrocznego dziecka, ofiary wadliwego systemu zdrowotnego, pozwoliłbym sobie na ponury żart, że jest świetnie, że wszystko jest OK, bo choć jeszcze nie staliśmy się Japonią czy Irlandią, to już na swój sposób jesteśmy Ameryką. W tym jednak przypadku zupełnie mi nie do śmiechu, bo kiedy umiera chore dziecko, niezbadane przez lekkomyślną lekarkę i nieprzyjęte do szpitala przez wyzbytą uczuć pielęgniarkę na dyżurze, znaczy to, że ludzie działający w systemie opieki zdrowotnej, w każdym razie niektórzy z nich, zostali wykolejeni przez ów zły system, który hoduje potwory. Rozpacz matki próbującej ratować półroczne dziecko i płacz niemowlęcia, które tylko w ten sposób potrafiło wołać o pomoc, nie poruszyły sumienia. W konsekwencji umarł kilkumiesięczny człowiek, umarł mały Polak, któremu nie dano najmniejszej szansy; w przyszłości, gdyby żył, kto wie, mógłby zostać na przykład nauczycielem, artystą, lotnikiem, a może nawet lekarzem lub politykiem, ale nie zostanie. Zamiast przedszkola za trzy, cztery lata, potem ławki szkolnej, później możliwości studiów i pracy, zamiast darów przyjaźni i miłości, zakładania rodziny i cieszenia się z własnych dzieci - zimne miejsce na cmentarzu, bo zobojętniała lekarka nie chciała zbadać, bo głucha na prośby matki pielęgniarka nie chciała przyjąć. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zapewne obu tym kobietom do głowy nie przyszła możliwość zabójczych skutków ich zaniechania. Pozbawione wszelkich wątpliwości po prostu nie bały się swych odmownych decyzji wobec chorego dziecka i w efekcie nie zdobyły się na najmniejszy nawet odruch współczucia i pomocy.</u>
          <u xml:id="u-295.3" who="#ArkadyFiedler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podobno nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Czy zatem jest możliwe, ażeby zło, które się stało w Kartuzach, i wstrząs, jakie ono wywołało, mogło w jakiś sposób obrócić się na korzyść? Wszyscy do bólu potrzebujemy pogłębionej refleksji i konkretnych działań o mocy sprawczej, niosących nadzieję, że podobna bezsensowna tragedia więcej się nie powtórzy. Nowe ustawy ratujące służbę zdrowia, determinacja rządu i posłów, społeczne przyzwolenie na konieczne zmiany prawne - bez tego ofiara bezbronnego, półrocznego maluszka z jego płaczem, wołającego o pomoc, która nie nadeszła, pójdzie na marne. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-295.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-296.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Marek Polak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#MarekPolak">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#MarekPolak">Szanowny Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! W moim oświadczeniu poselskim pragnę zapoznać Wysoką Izbę z niespodziewaną postawą niektórych lokalnych samorządów po decyzji byłego ministra Jerzego Polaczka o budowie Beskidzkiej Drogi Integracyjnej, która stanowi alternatywę dla drogi krajowej nr 52. Jest ona oczekiwanym dwujezdniowym szlakiem komunikacyjnym, dającym ekspresowe połączenie Krakowa z Bielsko-Białą i dalej ze Śląskiem, Słowacją i Czechami, tworzy jednocześnie nowoczesne obwodnice poszczególnych miast ulokowanych na tej trasie. Miała ona pełne poparcie zdecydowanej większości lokalnych samorządów, które w swoich planach zagospodarowania przestrzennego zapewniły nawet teren pod jej realizację. Niespodziewanie po podjęciu powyższej decyzji samorządy, na szczęście nieliczne, poczuły się oszukane, oczekując wybudowania w pierwszej kolejności wokół ich miast okołomiejskich obwodnic, wzorem dotychczasowych rozwiązań stosowanych dla usprawnienia płynności ruchu na tej drodze. W istocie w celu poprawy płynności ruchu na drodze krajowej nr 52 pierwotnym założeniem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w Krakowie było wyprowadzenie ruchu tranzytowego z centrum miast, poprzez budowę pojedynczych, lokalnych obwodnic. Takie rozwiązanie na miarę minionych lat rzeczywiście wydawało się wystarczające. Dynamiczny rozwój gospodarczy zarówno naszego państwa, jak i regionu spowodował jednak, że natężenie ruchu na tej drodze od Głogoczowa do Bielska-Białej wzrosło równomiernie na całej długości do granic przepustowości.</u>
          <u xml:id="u-297.2" who="#MarekPolak">Wskazują na to od dawna prowadzone prace studialne i analizy oraz częste kolizje i wypadki na tej trasie, które dodatkowo wstrzymują przejezdność i płynność ruchu. Niezwykle uciążliwy jest też brak alternatywy objazdu, uniemożliwiający wykonanie koniecznych remontów, wymagających czasowo całkowitego wyłączenia części trasy. Specyfiką tej drogi są małe odległości między miastami, dlatego wykonanie obwodnicy punktowej, np. jednego miasta, nie spowoduje widocznej poprawy warunków ruchu na omawianym odcinku drogi. Namacalnym dowodem na powyższe stwierdzenie jest m.in. oddana w 2006 r. obwodnica Wadowic, która już dziś nierzadko jest zakorkowana.</u>
          <u xml:id="u-297.3" who="#MarekPolak">Dlatego decyzja byłego ministra Jerzego Polaczka o realizacji zadania pn. „Budowa Beskidzkiej Drogi Integracyjnej” wydaje się słuszna, na miarę współczesnych wymogów i oczekiwań społecznych. Należy podkreślić, że budowa obwodnic poszczególnych miast jest jednym z elementów tego przedsięwzięcia i ma się rozpocząć w miejscach o największym natężeniu ruchu, gwarantując tym samym wyprowadzenie ruchu tranzytowego poza granice wspomnianych miast, znacznie przed rokiem 2014.</u>
          <u xml:id="u-297.4" who="#MarekPolak">W przedmiotową inwestycję mają zostać zaangażowane środki o wielkości ok. 2 mld zł, a jej całkowitego zakończenia można spodziewać już w 2014 r. Konieczna jest jednak współpraca władz samorządowych, polegająca na podpisaniu opracowanego przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad projektu porozumienia. Rozłożenie na lata realizacji całej inwestycji, udziału w kosztach, do 2 mln zł, przez gminy, na których terenie planowana jest budowa obwodnic, wydaje się zapewnieniem stabilności budżetów tych gmin. Należy jednak mieć pełną świadomość, że bez porozumienia inwestycja być może nie zostanie rozpoczęta, a dalszy upór przy rozwiązaniach doraźnych najprawdopodobniej spowoduje uchylenie decyzji ministra i przesunięcie środków na inne inwestycje. Wspominali o tym przedstawiciele obecnego rządu i władz wojewódzkich na lutowym spotkaniu w Krakowie. To z kolei odłoży w bliżej nieokreślonym czasie realizację tej wspaniałej i bezwarunkowo koniecznej inwestycji, nad którą najprawdopodobniej nikt nie zechce się pochylić na przestrzeni kilku najbliższych lub kilkunastu lat. Bez odpowiedniej infrastruktury nasza mała ojczyzna stanie się zaściankiem Europy, omijanym zarówno przez inwestorów, jak i turystów.</u>
          <u xml:id="u-297.5" who="#MarekPolak">Dlatego mając na uwadze troskę nie tylko o zapewnienie płynności ruchu w naszym regionie, ale i o jego dynamiczny rozwój, zwracam się do wszystkich zainteresowanych pań i panów posłów o włączenie się w kampanię mającą na celu przekonanie sceptycznych samorządów do podjęcia współpracy na rzecz budowy Beskidzkiej Drogi Integracyjnej. Dziękuję państwu za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-297.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jan Kulas, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#JanKulas">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Swoje oświadczenie poselskie poświęcam Władysławowi Grabskiemu, dwukrotnemu premierowi i autorowi reformy walutowej, w związku z 70. rocznicą jego śmierci.</u>
          <u xml:id="u-299.1" who="#JanKulas">Szanowni Państwo! Władysław Grabski wyjątkowo godnie i zaszczytnie zapisał się w najnowszej historii Polski. Ten polityk i mąż stanu może być pięknym wzorem do naśladowania dla współczesnych elit politycznych.</u>
          <u xml:id="u-299.2" who="#JanKulas">Władysław Grabski urodził się 7 lipca 1874 r. pod zaborem rosyjskim, w Borowie nad Bzurą, w rodzinie ziemiańskiej. Otrzymał staranne i solidne wychowanie oraz wykształcenie. To zaważyło praktycznie na całym jego pięknym życiu. Wpierw ukończył V gimnazjum w Warszawie, następnie studiował historię i nauki polityczne w Paryżu, a później nauki rolnicze w Halle. W młodości był związany z ruchem socjalistycznym. W wieku dojrzałym stał się konsekwentnym zwolennikiem solidaryzmu społecznego. Politycznie na dłuższy czas związał się Narodową Demokracją. W ostatnich kilkunastu latach życia stał się orędownikiem idei państwowej, dla którego Polska była najważniejsza. Jego poglądom i bogatym doświadczeniom życiowym najbliższy stał się model państwa chrześcijańsko-demokratycznego.</u>
          <u xml:id="u-299.3" who="#JanKulas">Władysław Grabski legitymuje się bogatym dorobkiem naukowym i politycznym. Zaufanie publiczne pozyskał pracą naukową i społeczną. Dał się poznać jako znakomity organizator. W latach 1906–1912 był trzykrotnie wybierany do rosyjskiej Dumy Państwowej. W 1913 r. został prezesem Centralnego Towarzystwa Rolniczego. W pierwszym okresie I wojny światowej był przewodniczącym Centralnego Komitetu Obywatelskiego. Po wyjeździe do Rosji aktywnie działał w Radzie Towarzystwa Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. W 1919 r. Władysław Grabski został trzecim delegatem Polski jako ekspert ds. ekonomiczno-finansowych na konferencję pokojową w Paryżu. Jednak mandat swój, wykonywany bardzo profesjonalnie i pracowicie, traktował skromnie jako pomocniczy w stosunku do roli Ignacego Paderewskiego i Romana Dmowskiego.</u>
          <u xml:id="u-299.4" who="#JanKulas">W niepodległej Polsce, w II Rzeczypospolitej Władysław Grabski kilkakrotnie sprawował najwyższe stanowiska rządowe. Kilkakrotnie był ministrem skarbu w różnych rządach. W dramatycznych dniach czerwca i lipca 1920 r., podczas ofensywy radzieckiej na Warszawę był po raz pierwszy premierem. Nie miał wtedy większego wpływu na niekorzystne dla Polski decyzje wielkich mocarstw, podjęte na konferencji w Spa. Wobec najwyższego zagrożenia ojczyzny, wskutek postępującego najazdu bolszewickiego, Władysław Grabski z miejsca ustąpił z funkcji premiera na rzecz rządu zgody narodowej premiera Wincentego Witosa, był bowiem patriotą najwyższego rzędu.</u>
          <u xml:id="u-299.5" who="#JanKulas">Do wielkiej historii Polski przeszedł Władysław Grabski jako premier dwuletniego rządu, funkcjonującego od 19 grudnia 1923 r. do 14 listopada 1925 r. Nade wszystko doprowadził on do głębokiej reformy walutowej i bankowej. Opanował wielką inflację i zrównoważył budżet państwa. Wprowadził nową walutę: złoty polski, którą oparł na nowej instytucji finansowej, prywatnej i niezależnej od państwa - Banku Polskim. W konsekwencji złoty polski stał się stabilną walutą, a przy tym jedną z mocniejszych w ówczesnej Europie. Reformy Władysława Grabskiego stały się fundamentem zdrowej gospodarki w całej II Rzeczypospolitej.</u>
          <u xml:id="u-299.6" who="#JanKulas">Wysoki Sejmie! Po odejściu z rządu i po przewrocie majowym 1926 r. Władysław Grabski poświęcił się całkowicie pracy naukowej. Założył m.in. Instytut Socjologii Wsi. Opublikował wiele prac z zakresu ekonomii, socjologii wsi i historii gospodarczej. Profesor Władysław Grabski cieszył się dużym szacunkiem i zaufaniem społecznym. W latach 1926–1928 był rektorem w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, a w latach 1928–1934 prezesem Towarzystwa Ekonomistów i Statystyków Polskich.</u>
          <u xml:id="u-299.7" who="#JanKulas">W życiu rodzinnym Władysław Grabski był szczęśliwym człowiekiem. Z ukochaną żoną Katarzyną z Lewandowskich miał czterech synów: Wacława, Władysława Jana, Zdzisława i Andrzeja. Jego starszy o trzy lata brat Stanisław zaliczał się do czołowych polityków tamtego czasu.</u>
          <u xml:id="u-299.8" who="#JanKulas">Władysław Grabski zmarł 70 lat temu, dokładnie 1 marca 1938 r., w Warszawie. Podczas uroczystego pogrzebu żegnał go m.in. wicepremier i minister skarbu Eugeniusz Kwiatkowski, kontynuator jego idei i myśli. Władysław Grabski został pochowany na warszawskich Powązkach.</u>
          <u xml:id="u-299.9" who="#JanKulas">Wielkie reformy Władysława Grabskiego zostały starannie udokumentowane w jego wspomnieniach pt. „Dwa lata pracy u podstaw państwowości naszej”. Jego wybitne zdolności, pracowitość i patriotyzm wyrażały się najpełniej w ofiarnej i konsekwentnej służbie publicznej dla Polski. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-299.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Artur Górski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#ArturGórski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dziś odbyło się w Sejmie RP pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony, którego integralną częścią jest Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Kto jest autorem traktatu i karty? Przy tworzeniu tych dokumentów zgodnie ręce podali sobie socjaliści i liberałowie, biurokraci i ideolodzy. Dla pierwszych najważniejszy jest traktat, który wprowadza reformę instytucji, a przez nie zwiększy obszar władzy politycznej eurokratów. Dla drugich fundamentalne znaczenie ma Karta Praw Podstawowych, która przez dyktat wartości socliberalnych pogłębi dechrystianizację i laicyzację Europy. Pierwsi niszczą suwerenność państwową, drudzy prowadzą wojnę przeciw Bogu i chrześcijaństwu, nie otwartą, lecz podjazdową, ale równie niebezpieczną.</u>
          <u xml:id="u-301.1" who="#ArturGórski">Nie bez powodu prezydent Lech Kaczyński za swój największy sukces w negocjacjach uznał przyjęcie, podobnie jak rząd Zjednoczonego Królestwa, protokołu w sprawie stosowania Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. W protokole tym stwierdzono, że Trybunał Sprawiedliwości UE nie może orzekać, iż przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, a także praktyki lub działania administracyjne Polski są niezgodne z podstawowymi prawami, wolnościami i zasadami określonymi w Karcie Praw Podstawowych. Tylko takie zapisy karty będą miały zastosowanie do Polski, szczególnie odnoszące się do sfery rodzinnej i moralności, które są przewidziane w prawie krajowym. Prezydent w trakcie negocjacji miał doskonałą świadomość pułapek zawartych w karcie. Dokładnie taką samą świadomość pułapek mieli posłowie lewicy, a myślę, że także wielu posłów Platformy Obywatelskiej i PSL, gdy przegłosowywali w grudniu uchwałę, w której Sejm uznaje pozytywne i ważne znaczenie Karty Praw Podstawowych dla obywateli i wyraża nadzieję, że możliwe będzie odstąpienie przez Rzeczpospolitą Polską od protokołu brytyjskiego.</u>
          <u xml:id="u-301.2" who="#ArturGórski">Jakie pułapki są ukryte w Karcie Praw Podstawowych? W karcie jest zapisane, że każdy ma prawo do życia, ale nie ma słowa o ochronie życia ludzkiego w fazie prenatalnej. Uznano przy tym, na co zwrócono uwagę w wyjaśnieniach do karty, że godność człowieka, którą umieszczono przed prawem do życia, jest prawem podstawowym, które nie może zostać naruszone nawet wtedy, gdy oznaczałoby to ograniczenie innego prawa. Zatem prawo do ochrony płodu ludzkiego może zostać ograniczone ze względu na godność kobiety. Jak widzimy, jest to pozorna ochrona życia, a w rzeczywistości ciche przyzwolenie na aborcję. W karcie jest jasny zakaz reprodukcyjnego klonowania istot ludzkich, ale brakuje zakazu klonowania terapeutycznego, co stanowi dogodną furtę i de facto legalizuje klonowanie w celach medycznych. Potwierdzają to wyjaśnienia do karty, w których stwierdzono, że karta nie stanowi przyzwolenia na inne formy klonowania, ani ich nie zakazuje, a więc nie uniemożliwia ustawodawcy wprowadzenia zakazu innych form klonowania.</u>
          <u xml:id="u-301.3" who="#ArturGórski">W karcie są wymienione dwa odrębne prawa: prawo do zawarcia małżeństwa i prawo do założenia rodziny. Taki rozłączny zapis eliminuje małżeństwo jako fundament rodziny i daje możliwość uznania małżeństw bez rodziny, jakimi są związki homoseksualne. Taką wykładnię zawierają wyjaśnienia do karty, gdzie napisano, że brzmienie odpowiedniego artykułu wynika z potrzeby uwzględnienia przypadków, w których ustawodawstwo krajowe uznaje inne możliwości utworzenia rodziny niż zawarcie małżeństwa.</u>
          <u xml:id="u-301.4" who="#ArturGórski">Jest zapewnienie o równości kobiet i mężczyzn we wszystkich dziedzinach. Taki zapis stwarza poważne niebezpieczeństwo oskarżenia Kościoła katolickiego o rzekomą dyskryminację kobiet, skoro nie są one dopuszczane do święceń kapłańskich.</u>
          <u xml:id="u-301.5" who="#ArturGórski">Wszelkie ograniczenia w korzystaniu z praw i wolności uznanych w karcie mogą być wprowadzone wyłącznie wtedy, gdy są konieczne i rzeczywiście odpowiadają celom interesu ogólnego uznanym przez Unię. Kto będzie autorytatywnie stwierdzał, czy jakieś ograniczenie jest konieczne i co odpowiada celom interesu ogólnego Unii? Czy grozi nam oświecona dyktatura, której najwyższą i bezapelacyjną instancją będzie Trybunał Sprawiedliwości UE? W karcie jest enigmatyczne stwierdzenie o duchowo-religijnym i moralnym dziedzictwie Europy, natomiast nie wspomina się o Bogu, chrześcijaństwie i cywilizacji łacińskiej. Jednocześnie pisze się o równouprawnieniu kultur i religii. Tym samym otwiera się drogę do wielokulturowości, a zatem do dezintegracji i osłabienia tych tożsamości religijnych i kulturowych, które powinny być chronione jako faktyczny duchowy i moralny fundament Europy. Jak pisał Roberto de Mattei w artykule pt. „Instrument dyktatury relatywizmu”, opublikowanym w pierwszym numerze pisma „Polonia Christiana”, regulacje Karty Praw Podstawowych powodują, że matki mają prawo unicestwić swoje dzieci, ale dzieci nie mają prawa przyjść na świat. Ludzie w podeszłym wieku mają prawo zakończyć swoje życie, ale nie mają prawa żyć aż do naturalnej śmierci. Homoseksualiści mają prawo legalizować swoje związki, ale nikt nie ma prawa uznawać tych związków za sprzeczne z naturą. Gdy taka wykładania karty jest całkiem prawdopodobna, nie dziwmy się, że wielu Polaków nie chce żyć w superpaństwie opartym na takich prawach i zarazem na takim bezprawiu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-301.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Roman Kaczor.</u>
          <u xml:id="u-302.2" who="#JarosławKalinowski">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-302.3" who="#JarosławKalinowski">W takim razie poseł Witold Namyślak, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#WitoldNamyślak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W swoim oświadczeniu chciałbym zwrócić uwagę pracowników Ministerstwa Infrastruktury na konieczność rozwoju budownictwa mieszkaniowego. Wiem, że mieszkanie to dla rodziny i jej rozwoju kwestia kluczowa, a budownictwo mieszkaniowe jest motorem rozwoju gospodarki i państwa. Chciałbym w szczególności zwrócić uwagę na rozwój budownictwa w ramach towarzystw budownictwa społecznego. Uważam, że należy jak najszybciej ułatwić TBS-om możliwość budowy większej liczby mieszkań, jak również ułatwić dostęp do uzyskania mieszkania w ramach towarzystwa budownictwa społecznego. TBS, czyli towarzystwo budownictwa społecznego, to firma działająca w oparciu o ustawę z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego, której przedmiotem działania jest budowanie domów mieszkalnych, ich eksploatacja na zasadach najmu, świadczenie usług zarządzania, administrowania oraz prowadzenia działalności związanej z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#WitoldNamyślak">Pierwsze TBS-y powstały w połowie 1996 r., mogły je zakładać w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, spółek akcyjnych, spółdzielni, osób prawnych zarówno gminy, spółdzielnie, zakłady pracy jak też osoby prywatne. Obecnie ponad 380 towarzystw budownictwa społecznego legitymuje się zatwierdzonym przez były Urząd Mieszkalnictwa, a obecnie Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast statutem lub umową spółki. Towarzystwa budownictwa społecznego miały stworzyć w Polsce rynek najmu mieszkań z przystępnym czynszem, uzasadnionym ekonomicznie, czyli takim, który pokrywa koszt utrzymania lokalu i zapewnia spłatę kredytu, który w 70% pokrywał koszt budowy mieszkania. W rzeczywistości powstała rzesza lokatorów ze statusem najemców, którzy wpłacili 30% wartości mieszkania, kaucję i spłacają obciążenia kredytowe lokalu. Faktem jest, że zaletą mieszkań budowanych przez TBS za kredyt z dotowanego przez państwo Krajowego Funduszu Mieszkaniowego są umiarkowane czynsze. Jednakże jest zagrożenie, że TBS może podnieść czynsz do poziomu wolnorynkowego, jeśli dochód najemcy przekroczy poziom określony w ustawie. Niektóre TBS wymagają tzw. minimum progu zarobków. Chodzi o to, żeby lokator był w stanie płacić czynsz i miał jeszcze możliwość utrzymania. Opłaty za mieszkanie nie mogą przekroczyć od 20 do 30% domowego budżetu.</u>
          <u xml:id="u-303.2" who="#WitoldNamyślak">Od początku działania programu w całym kraju powstało ponad 80 tys. mieszkań czynszowych, czyli w statystycznej gminie niespełna 30. Problem w tym, że program wymaga stałego zasilania z budżetu państwa, a z tym jest coraz trudniej. Bank Gospodarstwa Krajowego, który zarządza Krajowym Funduszem Mieszkaniowym, zdobywał pieniądze na rynku finansowym, pożyczał je od Europejskiego Banku Inwestycyjnego, ale i tak nie był w stanie zapewnić kredytu wszystkim chętnym. Z analiz wykonanych w I półroczu 2007 r. w gminach wynika, że już dziś jest zapotrzebowanie na budowę ok. 160 tys. mieszkań czynszowych, jednak połowa potencjalnych najemców nie byłaby w stanie wpłacić tak wysokiej partycypacji w kosztach budowy. Chodzi o to, że kredyt z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego pokrywa maksymalnie 70% kosztów inwestycji. TBS może zażądać od chętnych na mieszkanie finansowania nawet 30% kosztów jego budowy. Ponadto TBS uzależnia wynajęcie mieszkania od wpłacenia kaucji w wysokości nieprzekraczającej 12-krotności miesięcznego czynszu, czyli ok. 4% kosztów budowy.</u>
          <u xml:id="u-303.3" who="#WitoldNamyślak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Aby większa liczba rodzin mogła uzyskać mieszkanie, należy zmienić warunki, uprościć procedury przyznawania kredytów dotowanych z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego w ten sposób, aby więcej towarzystw budownictwa społecznego mogło z nich skorzystać, a tym samym budować. Trzeba zabezpieczyć w budżecie wyższe środki na finansowanie kredytów dotowanych z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego. W moim przekonaniu należy również zmienić warunki partycypacji w kosztach finansowania budowy lokalu poprzez zmniejszenie procentowego udziału środków osób fizycznych lub prawnych. Obecnie wynosi on 30%. Kwotę kaucji wnoszonej przez przyszłego najemcę można uzależnić od jego dochodów, można też wprowadzić ujednoliconą formę zapłaty czynszu, uwolni to najemców od strachu przed wprowadzeniem czynszu wolnorynkowego. Należy również rozpatrzyć możliwość nabycia lokalu na własność przez najemcę po całkowitej spłacie kredytu uzyskanego na jego budowę. Wszystkie przedstawione problemy wymagają pilnego rozwiązania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-303.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-304.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Henryk Siedlaczek, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-304.2" who="#komentarz">(Poseł Jan Kulas: Jest pan zmęczony, panie marszałku.)</u>
          <u xml:id="u-304.3" who="#JarosławKalinowski">Troszkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#HenrykSiedlaczek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W ten przedwielkanocny czas oświadczenia w formie tryptyku poświęcam Ojcu Świętemu. Pierwsze nosi tytuł: Ojciec Święty przykładem dzieci i młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-305.1" who="#HenrykSiedlaczek">Przedmiotem szczególnej troski papieża Jana Pawła II było wychowanie dzieci i młodzieży. Papież, mówiąc do młodzieży o powołaniu życiowym, zwracał uwagę na hierarchię wartości i pytanie o przyszłość.</u>
          <u xml:id="u-305.2" who="#HenrykSiedlaczek">Współczesna młodzież jest zagubiona wśród rozlicznych propozycji osiągnięcia szczęścia na tej ziemi. Owo bolesne doświadczenie budzi pragnienie trwałego, wiecznego szczęścia, czyli tęsknotę za zjednoczeniem z Bogiem. Młodzi są też przekonani, że to, co wieczne, stanowi niezbędny warunek życia duchowego. Pragną nawiązać dialog z Bogiem, aby wypowiedzieć swe udręki i niepokoje oraz zapytać Go o sens życia. W pytaniu o sens życia skierowanym do Boga młody człowiek wyraża swoją nadzieję, która go nieskończenie przekracza. Takie pytanie jest już modlitwą.</u>
          <u xml:id="u-305.3" who="#HenrykSiedlaczek">Istotnym wydarzeniem w posłudze Ojca Świętego w wychowaniu młodzieży były Światowe Dni Młodzieży, które zrodziły się z inicjatywy samych młodych. Papież pragnął, aby stały się one dla nich ważnymi chwilami postoju, modlitwy, rozmowy z Chrystusem w nieustannej pielgrzymce wiary. Zasadniczym celem tych dni jest skupienie wiary i życia każdego młodego człowieka wokół osoby Jezusa tak, aby stał się On trwałym punktem odniesienia oraz prawdziwym światłem każdej inicjatywy i wszelkich działań wychowawczych wśród nowych pokoleń.</u>
          <u xml:id="u-305.4" who="#HenrykSiedlaczek">Przygotowując katechezę misyjną na Światowe Dni Młodzieży Jan Paweł II napisał: „Tak, to jest godzina misji. W waszych diecezjach i w waszych parafiach, w waszych ruchach, stowarzyszeniach i wspólnotach Chrystus was wzywa, Kościół was przyjmuje jako dom i szkoła wspólnoty i modlitwy. Pogłębiajcie refleksję nad Słowem Bożym i pozwólcie, aby ono rozjaśniało wasz umysł i wasze serce. Czerpcie siłę z sakramentalnej łaski Pojednania i Eucharystii. Nawiedzajcie Pana w tym sercu serc, jakim jest adoracja eucharystyczna. Dzień po dniu będziecie otrzymywać nowy zapał, który pozwoli wam pocieszać tych, którzy cierpią, i nieść pokój światu.</u>
          <u xml:id="u-305.5" who="#HenrykSiedlaczek">Jest tyle osób zranionych przez życie, pozbawionych możliwości rozwoju ekonomicznego, bez domu, rodziny bądź pracy. Wielu gubi się pod wpływem kłamliwych iluzji lub straciło wszelką nadzieję. Kontemplując światło jaśniejące na obliczu Chrystusa zmartwychwstałego, uczcie się żyć jako synowie światłości i synowie dnia, ukazując wszystkim, że owocem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda”.</u>
          <u xml:id="u-305.6" who="#HenrykSiedlaczek">Powracając do słów końcowych, w trakcie XII Światowych Dni Młodzieży w Paryżu Jan Paweł II wyraził swoją odpowiedzialność za młodych. Mówił o czasie po spotkaniu, ażeby nie zatrzymywać się tylko na tym mocnym przeżyciu: „Młodzi przyjaciele, wasza droga nie kończy się tutaj, czas nie zatrzymuje się dzisiaj. Idźcie na drogi świata, na drogi ludzkości, pozostając zjednoczeni w Kościele Chrystusa. Kontemplujcie nieustannie chwałę i miłość Boga, a otrzymacie światło, byście mogli budować cywilizację miłości i pomagać ludziom dostrzegać świat przemieniony przez odwieczną mądrość i miłość”.</u>
          <u xml:id="u-305.7" who="#HenrykSiedlaczek">Ojciec Święty w oczach młodych ludzi jawił się jako jeden z nich, ale byli oni świadomi subtelnej różnicy. Oni poszukiwali Boga, a on był tym, który im Go niósł. Młodzi dostrzegali tę rzeczywistość i dlatego słuchali Jana Pawła II w ciszy modlitwy, gdy mówił do nich i powierzał im zadania, które były ogromne, ale porywające.</u>
          <u xml:id="u-305.8" who="#HenrykSiedlaczek">Wychowanie młodego pokolenia nierozerwalnie łączy się z poszukiwaniem, odkrywaniem i przyswajaniem wartości. Jest wychowaniem ku wartościom, wśród których są trwałe i sprawdzone, jak również takie, które zmieniają się w zależności od sytuacji społecznej, ekonomicznej czy kulturowej społeczeństwa. Oparcie wychowania na wartościach, takich jak wiara, dobro, prawda, miłość bliźniego oraz miłosierdzie, jest podstawą współczesnego wychowania dzieci i młodzieży. Wprowadzenie w świat wartości rozpoczyna się w rodzinie, a następnie realizowane jest w ramach edukacji szkolnej, na którą składają się nauczanie, kształcenie i wychowanie.</u>
          <u xml:id="u-305.9" who="#HenrykSiedlaczek">Szczególnie wychowanie fizyczne oferuje wartości, które sprawdzają się nie tylko na boisku szkolnym, ale są przydatne także w życiu codziennym. Ojciec Święty Jan Paweł II jawił się w oczach dzieci i młodzieży jako ten, który wychowuje przez sport. Podkreślając ważność wychowania fizycznego i sportu w integralnym rozwoju osoby, można powiedzieć, opierając się na słowach Jana Pawła II, że sport zawsze znajduje się w służbie rozwoju człowieka integralnego.</u>
          <u xml:id="u-305.10" who="#HenrykSiedlaczek">Współczesna teoria wychowania fizycznego podąża za papieskim nauczaniem, szczególnie akcentuje potrzebę uwrażliwiania dzieci i młodzieży na wartości ciała i te realizowane w trakcie ćwiczeń. To właśnie sport, rekreacja i turystyka ujawniają nie tylko bogate możliwości fizyczne młodych ludzi, ale także ich zdolności intelektualne i duchowe. Rodzą się one podczas pokonywania słabości, przełamywania lęku, podejmowania ryzyka, są związane z odkrywaniem swoich możliwości, z odczuwaniem piękna natury, piękna ruchu, urody swojego ciała, z poznaniem smaku zwycięstwa i porażki.</u>
          <u xml:id="u-305.11" who="#HenrykSiedlaczek">Dość liczne niestety, i być może coraz bardziej widoczne, mówił Ojciec Święty, są oznaki kryzysu, który zagraża czasem fundamentalnym wartościom etycznym sportu. Obok sportu, który pomaga człowiekowi, istnieje bowiem inny sport, który mu szkodzi.</u>
          <u xml:id="u-305.12" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-305.13" who="#HenrykSiedlaczek">Skończę zdanie, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-305.14" who="#HenrykSiedlaczek">Obok sportu, który uszlachetnia ciało, istnieje sport, który je poniża i zdradza. Obok sportu, który służy wzniosłym ideałom, jest też sport, który zabiega wyłącznie o zysk. Obok sportu, który jednoczy, jest też taki, który dzieli. Poczucie braterstwa, wielkoduszność, uczciwość i szacunek do ciała przyczyniają się do budowy społeczeństwa, w którym wyżej ceni się spotkanie niż konflikt, uczciwe współzawodnictwo niż zawziętą konfrontację. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-305.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-306.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Artur Dunin, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#ArturDunin">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje dzisiejsze wystąpienie spowodowane jest niepokojącymi informacjami i artykułem prasowym dotyczącym sytuacji w Policji. Ten stan rzeczy jest konsekwencją niesprawiedliwych, według większej części środowiska policyjnego, podwyżek płac. Jak podają media, wynagrodzenie funkcjonariuszy wzrosło średnio o 522 zł, jednakże faktyczna sytuacja wygląda inaczej. Wynagrodzenie policjantów z oddziałów prewencji zwiększyło się nieznacznie w stosunku do podwyżek, jakie otrzymali ich przełożeni. Rozbieżności te stały się przyczyną niezadowolenia wśród szeregowych funkcjonariuszy Policji, którzy zdecydowali się na akcję protestacyjną. Wielu z nich nie stawiło się w pracy. Brali oni kilkunastodniowe zwolnienia lekarskie lub poszli grupowo oddawać krew.</u>
          <u xml:id="u-307.1" who="#ArturDunin">Sytuacja ta jest alarmująca, ponieważ to od pracy tych policjantów zależy bezpieczeństwo ludzi. Funkcjonariusze np. oddziałów prewencji zabezpieczają imprezy masowe, mecze, przejazdy, uczestniczą w poszukiwaniach osób zaginionych, a co najważniejsze, dbają o porządek na ulicach. Jeżeli akcja protestacyjna będzie się przeciągać w czasie, to bezpieczeństwo obywateli naszego kraju będzie zagrożone. Dlatego apeluję o głębsze zainteresowanie się tą problematyką. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-307.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-308.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Romuald Ajchler, Lewica i Demokraci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#RomualdAjchler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Co najmniej od dwóch lat w rolnictwie obserwujemy bardzo trudną sytuację ekonomiczną, ogromne straty w produkcji trzody chlewnej, produkcji drobiu, powodowane pozorną nadprodukcją. To wszyscy wiemy, względnie do większości z nas taka informacja dotarła. Ale przyznam szczerze, że nie docierały do mnie informacje, że do grona rolników zajmujących się produkcją trzody chlewnej i drobiu niebawem dołączą rybacy, szczególnie zajmujący się produkcją karpia i pstrąga stawowego. Było to dla mnie rzeczywistym zaskoczeniem. Dopiero apel Związku Producentów Ryb spowodował, że przeanalizowałem sytuację rybaków śródlądowych, całkowicie podzielam ich pogląd i przyłączam się do ich apelu o pomoc.</u>
          <u xml:id="u-309.1" who="#RomualdAjchler">Wysoka Izbo! Jak brzmi apel związku zawodowego producentów ryb? Przytoczę najważniejsze jego fragmenty:</u>
          <u xml:id="u-309.2" who="#RomualdAjchler">Zarząd Związku Producentów Ryb, działając na podstawie przepisów ustawy z 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników oraz ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych i statutu związku, nawiązując do wniosków z krajowej konferencji Związku Producentów Ryb z września 2007 r. dotyczących najważniejszych problemów rybactwa śródlądowego, odbytych w bieżącym roku spotkań z sekretarzem stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi panem Kazimierzem Plocke i prezesem Agencji Nieruchomości Rolnych panem Wojciechem Kuźmińskim, zwraca się z apelem o pilne wsparcie działań mających na celu:</u>
          <u xml:id="u-309.3" who="#RomualdAjchler">Po pierwsze, obniżenie za rok 2007 czynszu dzierżawnego od gospodarstw rybackich za dzierżawione od Agencji Nieruchomości Rolnych stawy ze względu na nienotowane od lat bardzo wysokie ceny pszenicy.</u>
          <u xml:id="u-309.4" who="#RomualdAjchler">Po drugie, zmianę miernika stanowiącego podstawę wymiaru czynszu dzierżawnego za dzierżawione od Agencji Nieruchomości Rolnych stawy rybne. Wymaga to dokonania zmian w ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-309.5" who="#RomualdAjchler">Po trzecie, stworzenie ustawowych możliwości sprzedaży dzierżawionych gospodarstw rybackich na warunkach finansowych możliwych do spełnienia przez dzierżawców.</u>
          <u xml:id="u-309.6" who="#RomualdAjchler">Związek Producentów Ryb odnotowuje bardzo złą kondycję finansową gospodarstw rybackich dzierżawionych od Agencji Nieruchomości Rolnych. Z chwilą wejścia Polski do Unii Europejskiej gospodarstwa rybackie zostały pozbawione subwencji krajowych, dopłat do wapna nawozowego, dopłat do preferencyjnych kredytów na zakup środków do produkcji rolnej. Z Unii Europejskiej gospodarstwa rybackie nie otrzymują żadnych dopłat bezpośrednich. W 2007 r. wiele gospodarstw rybackich utraciło płynność finansową z przyczyn od nich niezależnych, którymi były i są bardzo wysokie ceny pszenicy i innych zbóż paszowych. Za 2006 r. średnia cena pszenicy według GUS wynosiła 43 zł 87 gr, natomiast w drugim półroczu 2007 r. wynosiła 84 zł za kwintal, z dalszą tendencją wzrostową w roku bieżącym.</u>
          <u xml:id="u-309.7" who="#RomualdAjchler">Wysoka Izbo! Przeanalizowałem trzy punkty i trzy postulaty, które wnosi do rządu związek rybaków, i zastanawiałem się, czy na fali tych ostatnich żądań płacowych, które mamy, obserwujemy, w moim przekonaniu, nie doszła następna grupa, która przy okazji chciałaby coś skorzystać. Ale, Wysoka Izbo, jeżeli w ciągu jednego roku o 100% wzrasta czynsz dzierżawny dla producentów, do których nijak się ma wysokość cen zbóż paszowych, a przy tym jednocześnie cena na artykuły, które produkują, nie zmienia się, to jest to zwykłe nieporozumienie. A najgorsze z tego wszystkiego jest to, że największą korzyść odnoszą tutaj agendy państwowe. Innymi słowy, są dwie instytucje w państwie, które korzystają z nieurodzaju, jaki ewentualnie może wystąpić na wsi w wyniku suszy, w wyniku innych zdarzeń losowych. To są instytucje państwowe, to są urzędy gmin, które otrzymują środki w formie podatku, a im mniej zboża na rynku, tym wyższa cena, i rośnie natychmiast podatek rolny - chociaż tu rady gmin różnie się zachowują - i oddziały Agencji Nieruchomości Rolnych, kiedy z uwagi na niskie plony, podnoszenie ceny zbóż, rośnie czynsz dzierżawny. To dotknęło dzisiaj rybaków i wystosowali ten apel.</u>
          <u xml:id="u-309.8" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-309.9" who="#RomualdAjchler">Już kończę, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-309.10" who="#RomualdAjchler">A za chwilę również ci, którzy od Agencji Nieruchomości Rolnych dzierżawią grunty rolne, będą występować o ulgi w tej kwestii. Nie może być tak, iż rolnik dotknięty klęską w wyniku na przykład suszy czy innych zdarzeń losowych ponosi dodatkową karę w postaci zwiększonego czynszu dzierżawnego, o czym napisali rybacy, w ślad za oświadczeniami GUS, o 100% w ciągu jednego roku, a beneficjentem tej sytuacji jest państwo, które stara się w konsekwencji niekiedy mu pomóc.</u>
          <u xml:id="u-309.11" who="#RomualdAjchler">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Tym oświadczeniem przyłączam się do tego apelu i informuję, że podzielam poglądy i obawy rybaków śródlądowych, Związku Rybaków Śródlądowych. Trzeba będzie przyjrzeć się ustawie o zmianie ustawy o nieruchomościach rolnych, o Agencji Nieruchomości Rolnych, aby takie absurdy nie miały miejsca. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-309.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-310.1" who="#JarosławKalinowski">Gdybym mógł się dopisać do pańskiego oświadczenia, tobym to uczynił.</u>
          <u xml:id="u-310.2" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-310.3" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Dariusz Bąk, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-310.4" who="#JarosławKalinowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#DariuszBąk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Sejm w dniu 7 lutego 2008 r. podjął uchwałę o ustanowieniu roku 2008 Rokiem Niepodległości. Jednym z ważnych wydarzeń, które o tym przesądziły, jest 220. rocznica rozpoczęcia obrad Sejmu Czteroletniego. Główny owoc obrad Sejmu Czteroletniego to wiekopomne dzieło, jakim jest Konstytucja 3 maja. Zakładała ona nowoczesne reformowanie kraju. Konstytucja 3 maja nigdy nie weszła w życie, gdyż po roku od jej uchwalenia była już targowica, a następnie drugi i trzeci rozbiór Polski, 123 lata niewoli i kolejne tragiczne lata naszej historii. Ci, którzy zawiązywali targowicę w celu obalenia Konstytucji 3 maja, ułożyli akt konfederacji. Akt ten zawierał oskarżenie Stronnictwa Patriotycznego o obalenie praw kardynalnych, takich jak: wolna elekcja, liberum veto, prawo wypowiadania posłuszeństwa królowi i innych szkodzących krajowi.</u>
          <u xml:id="u-311.1" who="#DariuszBąk">Pragnę w tym miejscu zacytować komentarz, który znajduje się w encyklopedii powszechnej: „W trakcie obrad Sejmu Czteroletniego nastąpił ogromny rozwój myśli reformatorskiej; obrady przyczyniły się do rozbudzenia patriotyzmu i poczucia obywatelskiego”.</u>
          <u xml:id="u-311.2" who="#DariuszBąk">W dniu ogłaszania przez Sejm roku 2008 Rokiem Niepodległości decyzją posłów PO, PSL i LiD wyłoniono skład kolejnej komisji śledczej pod nazwą „Komisja Śledcza do zbadania sprawy zarzutu nielegalnego wywierania wpływu przez członków Rady Ministrów, komendanta głównego Policji, szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na funkcjonariuszy Policji, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, prokuratorów i osoby pełniące funkcje w organach wymiaru sprawiedliwości w celu wymuszenia przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków w związku z postępowaniami karnymi oraz czynnościami operacyjno-rozpoznawczymi w sprawach z udziałem lub przeciwko członkom Rady Ministrów, posłom na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i dziennikarzom w okresie od 31 października 2005 r. do 16 listopada 2007 r.”.</u>
          <u xml:id="u-311.3" who="#DariuszBąk">Taka jest nazwa komisji śledczej. Oczywiście dotyczy to czasu, w którym władzę w głównej mierze sprawowało Prawo i Sprawiedliwość. A partia ta przecież nowocześnie zaczęła reformować kraj. Zainicjowała ideę solidarnego państwa, rzuciła myśl budowy IV Rzeczypospolitej oraz skutecznie rozbudziła patriotyzm i poczucie obywatelskie. Tym wszystkim działaczom PO, PSL i LiD, którzy karmią i elektryzują naród coraz to nowymi inicjatywami komisji śledczych, napompowanymi tytułami tych komisji, przytoczę słowa, które wieszcz narodowy Zygmunt Krasiński wypowiedział w „Psalmie miłości”: „Niczym Sybir - niczym knuty I cielesnych tortur król! Lecz narodu duch otruty - To dopiero bólów ból”.</u>
          <u xml:id="u-311.4" who="#DariuszBąk">Nasz wieszcz narodowy oceniał m.in. zdławienie Konstytucji 3 maja z perspektywy czasu, kiedy był rozproszony naród, a Polski nie było na mapie Europy - czyżby nie miał racji? Z tym pytaniem pozostawiam wszystkich pomysłodawców i realizatorów takich komisji śledczych Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-311.5" who="#DariuszBąk">Do wygłoszenia tego oświadczenia w dniu dzisiejszym akurat skłoniła mnie wypowiedź w trakcie debaty na temat ustawy o ratyfikacji traktatu z Lizbony pana posła Wojciecha Olejniczaka, który w tej wypowiedzi zawarł stwierdzenie, jakoby w ostatnich dwóch latach wielokrotnie była łamana polska konstytucja przez PiS. Myślę, że potrzeba opamiętania, aby w tej Izbie nie padały bezpodstawne zarzuty, żeby wyciągać wnioski z przeszłości. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-311.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-312.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Andrzej Bętkowski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#AndrzejBętkowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W ubiegłym miesiącu w Powiatowo-Miejskiej Bibliotece Publicznej w Skarżysku-Kamiennej odbyła się sesja popularno-naukowa upamiętniająca postać księdza profesora Włodzimierza Sedlaka w 15. rocznicę jego śmierci.</u>
          <u xml:id="u-313.1" who="#AndrzejBętkowski">Ksiądz profesor Sedlak, dla przyjaciół Waldek, urodził się 31 października 1911 r. w Sosnowcu w wielodzietnej rodzinie górniczej. Ojciec Paweł, matka Elżbieta z domu Janszek. Za chlebem w 1919 r. wyjechali z Sosnowca i osiedlili się najpierw w Suchedniowie, skąd po około dwuletnim pobycie przenieśli się w roku 1921 do Skarżyska-Kamiennej. Tutaj bowiem w odlewni Witwickiego ojciec znalazł zatrudnienie. W Skarżysku-Kamiennej w gimnazjum, którego założycielem był bł. ksiądz Kazimierz Sykulski, poseł na Sejm Ustawodawczy, zdał maturę. Stąd udał się do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, które ukończył w roku 1935 i został wyświęcony. Pracował najpierw w Ćmielowie, a następnie w Siennie, gdzie przeżył koszmar II wojny światowej.</u>
          <u xml:id="u-313.2" who="#AndrzejBętkowski">Po wojnie organizował oświatę w Siennie, założył istniejące do dzisiaj Liceum Ogólnokształcące oraz Szkołę Rzemiosł. Stąd wreszcie dojeżdża od 1946 r. do Lublina na studia. W roku 1949 zostaje magistrem antropologii, w roku 1950 - magistrem pedagogiki, zaś w roku 1951 uzyskuje tytuł doktora nauk matematyczno-przyrodniczych. W roku 1953 zostaje przeniesiony do Radomia, w którym mieszka do końca życia.</u>
          <u xml:id="u-313.3" who="#AndrzejBętkowski">Z Radomia podejmuje coroczne wakacyjne wyjazdy na Święty Krzyż w Łysogórach. Wyjazdy te oraz penetracja Puszczy Jodłowej, gołoborzy i otoczenia Świętokrzyskiego Parku Narodowego zaowocują wieloma odkryciami. Obserwacja i analiza faktów, stawianie pytań i szukanie na nie odpowiedzi to zaczyn, którego owocem będą istotne osiągnięcia naukowe.</u>
          <u xml:id="u-313.4" who="#AndrzejBętkowski">Pisał: „Zawsze Góry Świętokrzyskie miałem za poligon naukowy i pilnie się uczyłem, nie tylko geologii i paleontologii, ale również innych kierunków pracy. Góry te nauczyły mnie entuzjazmu pracy”.</u>
          <u xml:id="u-313.5" who="#AndrzejBętkowski">Ksiądz profesor Włodzimierz Sedlak przez całe swoje naukowe życie był głosicielem sentencji: „Nie bać się własnych myśli”. Pozostał jej wierny do końca. Powodowało to również, że w pracy naukowej wkraczał na grunt dotąd niepoznany przez naukę. Poruszał się, jak sam mówił, „po gruncie niczyim” - „penetrowanie obrzeży nauki to moja specjalność”.</u>
          <u xml:id="u-313.6" who="#AndrzejBętkowski">W swojej 40-letniej pracy naukowej zajmował się wieloma zagadnieniami, wytyczał nowe kierunki. Najwcześniejsze prace poświęcone były geologii, świętokrzyskiemu hutnictwu dymarkowemu (wraz z odkryciem nieznanego dotąd żelaza z dymarkowego wytopu) i opracowaniu teorii jednostopniowego wytopu oraz paleontologii. Dokonane odkrycia, zarówno w geologii (piryt), jak i paleontologii (koralicjaty, glony megaskopowe, meduzowate) przewartościowują wiedzę o łysogórskich kwarcytach. Opracował hipotezę o krzemowych początkach życia oraz nową teorię powstania łysogórskich gołoborzy. Zapoczątkował nową naukę - paleobiochemię.</u>
          <u xml:id="u-313.7" who="#AndrzejBętkowski">Najważniejszym dokonaniem jego życia naukowego było stworzenie od podstaw bioelektroniki, nauki zmieniającej podejście do zjawiska, jakim jest życie. Tę gałąź wiedzy zbudował, posiłkując się jedynie tym, co dotychczasowa nauka stwierdziła, lecz nie potrafiła stwierdzonych faktów wykorzystać. Żadna z dotychczasowych teorii nie była na tyle pojemna, by zrobić z nich użytek. Dopiero bioelektronika Sedlaka problem ten rozwiązała. Wszystko zaczęło do siebie pasować, uzupełniać się. Bioelektronika nie została przez oficjalną naukę zaakceptowana do końca, jednak coraz więcej opracowań i badań cząstkowych postawioną hipotezę bioelektroniki potwierdza. Zresztą sam ksiądz profesor Sedlak mówił: „Skoro nie ma teorii życia w ogóle, ale jest 'fałszywa' teoria Sedlaka, to ta teoria jest i tak nieskończenie razy większa od zera, dopóki nie będzie nowej, lepszej”.</u>
          <u xml:id="u-313.8" who="#AndrzejBętkowski">Podkreślając ogromny wkład do nauki polskiej i światowej oraz bardzo ścisłe związki ze Skarżyskiem-Kamienną, rada miasta uchwałą nr 16/91 z dnia 24 maja 1991 r. nadała księdzu profesorowi Włodzimierzowi Sedlakowi godność honorowego obywatela miasta Skarżyska-Kamiennej.</u>
          <u xml:id="u-313.9" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-313.10" who="#AndrzejBętkowski">Już kończę, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#AndrzejBętkowski">Potwierdzeniem tych wyjątkowych związków z miastem niech będą słowa samego profesora, jakie zawarł w wielu publikacjach książkowych: „Dolina rzeki Kamiennej, gdzie ręka Pańska stała się nad Waldkiem”, pisał, lub „Widziałem Jordan, lecz pokochałem Kamienną” oraz „Ilekroć przejeżdżam pociągiem przez Skarżysko, przez szacunek zawsze wstaję”. Przybywając gościnnie do Skarżyska-Kamiennej, zawsze odwiedzał bibliotekę noszącą obecnie jego imię, stwierdzając krótko: „Znów u siebie”. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-315.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-316.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Kazimierz Gwiazdowski, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#KazimierzGwiazdowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Amatorska twórczość na ziemi grajewskiej ma już bogatą przeszłość i spore osiągnięcia w dziedzinie sztuk pięknych i użytkowych. Otóż we wrześniu 1988 r. powołano do życia Grajewskie Towarzystwo Muzyczne, które skupiło wokół siebie ludzi muzyki i jej miłośników. Powstało ono głównie na bazie Państwowej Szkoły Muzycznej i przy sporym zainteresowaniu ówczesnych władz. Duży wkład w powstanie zespołu wniósł pan Antoni Czajkowski. Jednym z głównych punktów programu było powołanie zespołu ludowego, grającego i tańczącego utwory z naszego regionu i ziem sąsiednich. Dużym problemem było przełamanie u wielu osób oporów przed występami na scenie. Wreszcie trzeba przyznać, że w obecnych czasach jakoś mało uwagi poświęcamy sztuce ludowej, często wstydząc się jej uprawiania. Ale i to zostało pokonane i w styczniu 1989 r. Zespół Pieśni i Tańca „Grajewianie” rozpoczął próby. Na inauguracyjne zajęcia zgłosiło się osiem par tanecznych. Ludzie ci reprezentowali różne zawody. Połączyła ich wspólna pasja pracy. Przy zespole utworzono kapelę ludową, w której grali nauczyciele Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Grajewie. Kierownikiem zespołu i kierownikiem muzycznym został Edward Szabat, który jest solistą instrumentalistą. Choreografią od początku zajmuje się Joanna Kochańska-Szabat, która również jest solistką i gra w kapeli na skrzypcach. Pierwszy program powstał w oparciu o folklor Mazowsza. W 1991 r. patronat nad grupą objął Miejski Dom Kultury w Grajewie.</u>
          <u xml:id="u-317.1" who="#KazimierzGwiazdowski">„Grajewianie” tańczą i śpiewają 20 lat. W zespole doskonaliło umiejętności taneczne około tysiąc osób. Obecnie w zespole tańczą dwie grupy. W swym repertuarze mają przede wszystkim tańce wschodnich regionów ziem polskich (podlaskie, mazurskie, lubelskie, rzeszowskie, kurpiowskie), tańce narodowe (polonez, krakowiak, mazur, kujawiak z oberkiem) oraz tańce historycznych ziem polskich (Podole, Lwów). W ciągu 20 lat istnienia zespołu pracowało z nim wielu choreografów. Zespół Pieśni i Tańca „Grajewianie” zdobył wiele nagród i wyróżnień.</u>
          <u xml:id="u-317.2" who="#KazimierzGwiazdowski">W 1998 r. zdobyli tytuł laureata na 5. Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Tanecznych w Gorzowie Wlkp. W 1999 r. zdobyli wyróżnienie na 8. Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym w Krakowie. W latach 2000–2003 trzykrotnie zdobyli tytuł laureata na Ogólnopolskim Festiwalu Zespołów Tanecznych w Gorzowie Wielkopolskim. Byli gościem specjalnym Międzynarodowego Festiwalu Zespołów Artystycznych Mniejszości Narodowych w Rezekne na Łotwie. Zajęli 3. miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Folklorystycznych Szydłowiec 2005.</u>
          <u xml:id="u-317.3" who="#KazimierzGwiazdowski">Zespół należy do CIOFF - Polskiej Sekcji Międzynarodowej Rady Stowarzyszeń Folklorystycznych, Festiwali i Sztuki Ludowej, utrzymuje stałe kontakty z Polonią na Wschodzie. „Grajewianie” występowali w Świnoujściu, Warszawie, Częstochowie, Nowogrodzie, Rzeżcy, Solecznikach, Lidzie, Iwiu oraz w wielu innych miejscowościach. Grupa koncertowa wraz z kapelą liczy 40 osób.</u>
          <u xml:id="u-317.4" who="#KazimierzGwiazdowski">Zespół „Grajewianie” uświetnia wiele imprez organizowanych w mieście Grajewie i powiecie grajewskim. Zespół jest dobrym ambasadorem miasta w kraju i za granicą. Jubileusz 20-lecia zespół będzie obchodził 29 marca w Miejskim Domu Kultury w Grajewie na koncercie galowym. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-317.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-318.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Jan Rzymełka, Platforma Obywatelska.</u>
          <u xml:id="u-318.2" who="#JarosławKalinowski">Powoli zbliżamy się do finału.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#JanRzymełka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-319.1" who="#JanRzymełka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Moje oświadczenie poselskie chciałbym poświęcić Jerzemu Kukuczce, słynnemu alpiniście i himalaiście, który za kilka dni obchodziłby 60. rocznicę urodzin. Na jednym z ostatnich posiedzeń Sejm nadał jego imię Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, której wychowankowie osiągają wielkie sukcesy w sportach zimowych.</u>
          <u xml:id="u-319.2" who="#JanRzymełka">Chciałbym powiedzieć o Jurku Kukuczce nie tylko dlatego, że był wielkim alpinistą, ale też dlatego, że spędziłem z nim sporo czasu na wyprawach górskich, wspólnie wspinaliśmy się w niejednych górach Europy i świata.</u>
          <u xml:id="u-319.3" who="#JanRzymełka">24 marca obchodzilibyśmy 60. rocznicę jego urodzin. Był katowiczaninem, Górnoślązakiem i alpinistą, który jako pierwszy z Polaków na Igrzyskach Olimpijskich w Calgary w 1988 r. otrzymał wspólnie z Reinholdem Messnerem medal olimpijski za osiągnięcia w wysokich górach. Warto wspomnieć, że Kukuczka przyjął ten medal, ponieważ widział w wyczynowym wspinaniu sportowe wartości. Reinhold Messner odmówił przyjęcia medalu, uzasadniając gest tym, że alpinizm uważa za twórczość, a nie za rywalizację.</u>
          <u xml:id="u-319.4" who="#JanRzymełka">Warto dodać, że Kukuczka swoją sławę zawdzięcza zdobyciu Korony Himalajów i Karakorum, czyli wszystkich 14 szczytów o wysokości ponad 8 tys. m. Mimo że Messner zdobył je wcześniej, to zajęło mu to aż 16 lat, Kukuczce - zaledwie 8. Natomiast Kukuczka wyznaczył nowe horyzonty w zdobywaniu wysokich gór w stylu alpejskim, bez kolejnych baz, za pomocą jednego ataku szczytowego, który często wymagał maksymalnego wysiłku fizycznego i ogromnej odporności psychicznej.</u>
          <u xml:id="u-319.5" who="#JanRzymełka">Sam pamiętam pierwsze wyprawy w górach Riła, podczas których dobrze wyszkoleni ludzie drogę powrotną z Rilskiego Monastyru do bazy pod Maljowicą przebywali pieszo z plecakami w ciągu 6–7 godzin, a Kukuczka potrafił przebiec ten kawałek w ciągu kilku godzin bez odpoczynku. Miał ogromną wytrzymałość fizyczną i psychiczną. Warto dodać, że najwyższe szczyty zdobył bez użycia butli z tlenem. Wszyscy himalaiści przed nim zdobywali szczyty, przechodząc z obozu do obozu, poprzez aklimatyzację, wykorzystując butle tlenowe i zaopatrzenie niesione przez inne osoby. On wyznaczył kierunek zdobywania bez tego obciążenia, z marszu, kilkunastogodzinnym marszem często na wysokościach powyżej 8 tys. m. Warto też zauważyć, że Messner często zdobywał te 8-tysięczniki drogami, można powiedzieć, turystycznymi, czyli często najłatwiejszymi, zaś Kukuczka wyznaczał sobie trudne technicznie przejścia i zdobywał szczyty w zimie w stylu alpejskim, bez tlenu. Były to pierwsze przejścia bardzo trudnych ścian.</u>
          <u xml:id="u-319.6" who="#JanRzymełka">Warto dodać, że w rocznicę jego śmierci, a będzie to za kilka dni, odbywają się słynne msze za alpinistów i himalaistów, taterników, którzy zginęli w polskich górach. Jedna z tych mszy odbywa się w zabytkowym kościółku na przełęczy Kubalonka niedaleko miejsca, skąd pochodził, czyli w Istebnej, a druga odbywa się w kościele Świętego Michała w Katowicach w Parku Kościuszki.</u>
          <u xml:id="u-319.7" who="#JanRzymełka">Warto również dodać, że rozpoczął swoje zdobywanie gór od Harcerskiego Klubu Taternickiego w Katowicach, wspaniałej szkoły życia i charakterów, z której wywodziło się wielu znanych alpinistów i himalaistów. Do dzisiaj mamy muzeum Jerzego Kukuczki znajdujące się właśnie w Istebnej, które gorąco państwu polecam.</u>
          <u xml:id="u-319.8" who="#JanRzymełka">Tym krótkim komunikatem chciałbym oddać cześć koledze, z którym spędziłem wiele czasu i zdobyłem wiele szczytów w wysokich górach.</u>
          <u xml:id="u-319.9" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-319.10" who="#JanRzymełka"> Podziękowanie wyraził mu też Sejm poprzez nadanie nazwy akademii wychowania fizycznego.</u>
          <u xml:id="u-319.11" who="#JanRzymełka">Na końcu chciałbym poddać pod rozwagę Wysokiej Izby jedno zdanie refleksyjne. W przypadku gdy ginie w górach wielki himalaista, wielki Polak, wielki człowiek, a tak było te kilkanaście lat temu, żona z małymi dziećmi zostaje samotna. Państwo polskie nie wykreowało sposobu pomocy rodzinie, gdy w wypadku górskim...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#JanRzymełka">Tak, już kończę, ostatnie zdanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#JarosławKalinowski">Oczywiście z całym szacunkiem, ale musimy kończyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#JanRzymełka">I tu jest prośba do Wysokiej Izby, aby w pracach komisji sportu zastanowić się nad metodą pomocy rodzinie, którą zostawił wielki człowiek: czy w wypadku samochodowym rajdowiec, czy w wypadku w górach himalaista. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-324.1" who="#JarosławKalinowski">Pan poseł Czesław Hoc, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#CzesławHoc">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu 25 lutego 2008 r. z mocą prawną od 1 stycznia weszło w życie rozporządzenie Komisji WE nr 169/2008 wyłączające podobszary ICES 27 i 28.2 z niektórych ograniczeń połowowych, zezwalające na połowy dorsza na tych akwenach Bałtyku Wschodniego bez ograniczeń, a nawet w okresie tarła dorsza, dla 4 państw: Szwecji, Łotwy, Estonii i Litwy.</u>
          <u xml:id="u-325.1" who="#CzesławHoc">To rozporządzenie obnaża dotychczasową fikcyjną politykę Komisji Europejskiej w zakresie ochrony zasobów dorsza i jego odnawiania na Bałtyku. Ukazuje zaplanowaną od dawna przez Komisję Europejską najpierw marginalizację, a następnie likwidację polskiego rybołówstwa. Owo rozporządzenie to oficjalne potwierdzenie klęski spolegliwej, wręcz poddańczej polityki wobec Komisji Europejskiej dotyczącej polskiego rybołówstwa, prowadzonej przez aktualny rząd Platformy Obywatelskiej.</u>
          <u xml:id="u-325.2" who="#CzesławHoc">Rozporządzenie w sposób jaskrawy dyskryminuje polskie rybołówstwo, lekceważy i poniża polskiego rybaka. Komisja Europejska w praktyce ukazuje proces formacji elit rybołówstwa a la Orwell: wszyscy są równi wobec prawa, a niektórzy są równiejsi. Mało tego, owo rozporządzenie zaprzecza jakiejkolwiek racjonalnej ochronie zasobów dorsza na Bałtyku i jego odnowieniu. Narusza nawet dotychczasową świętą zasadę w rybołówstwie - ochrony dorsza w okresie tarła.</u>
          <u xml:id="u-325.3" who="#CzesławHoc">Jest to bardzo przykra konstatacja, że polityka tego rządu przyzwala Komisji Europejskiej na takie beztroskie, wybitnie lekceważące działania w stosunku do ekosystemu Bałtyku i polskiego rybaka. Tłumaczenie i usprawiedliwianie owego rozporządzenia nr 169/08 rzekomych autorytetów naukowych i administracji rządowej należy wpisać w słynne rosyjskie powiedzenie „i śmieszno, i strasznie”.</u>
          <u xml:id="u-325.4" who="#CzesławHoc">Na przykład, po pierwsze, Komisja Europejska chroni główną populację dorsza, a nie jest obowiązana chronić marginalnych linii dorsza. Jeśli według Komisji Europejskiej, Morskiego Instytutu Rybackiego, administracji rządowej i niektórych „oświeconych” rybaków dorsz jest gatunkiem zagrożonym, wymierającym na Bałtyku, to dlaczego wysłano na niego nowoczesną flotę rybacką czterech państw? By go dobić? Zaiste pokrętna i zastanawiająca filozofia działania.</u>
          <u xml:id="u-325.5" who="#CzesławHoc">A ponadto jakim sposobem w poprzednim roku w ciągu kilku miesięcy polska mało zmodernizowana flota rybacka przełowiła 300% normy dorsza, a w tym roku, w roku 2008, w ciągu dwóch miesięcy odłowiła już prawie 50% limitu? Skąd też aktualne relacje rybaków wchodzących do portu o zaciągach tzw. korali, czyli w każdym oczku dorsz?</u>
          <u xml:id="u-325.6" who="#CzesławHoc">A zatem jest dorsz na Bałtyku czy go nie ma? Jak można wytłumaczyć pochopną i dziwną decyzję sekretarza stanu Kazimierza Plocke - w mojej ocenie podjętą z naruszeniem prawa - dotyczącą ukarania polskich rybaków rozporządzeniem ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącym pomocy finansowej za czasowe zawieszenie połowów dorsza w sytuacji, gdy za kilkanaście dni Komisja Europejska wydaje następne kuriozalne i niesprawiedliwe rozporządzenie nr 169/2008, zezwalające na połowy dorsza, z mocą wsteczną od 1 stycznia 2008 r., bez ograniczeń i w okresie tarła dorsza, na Bałtyku Wschodnim.</u>
          <u xml:id="u-325.7" who="#CzesławHoc">Były podpowiedzi, że teoretycznie polscy rybacy mogliby popłynąć na owe podobszary Bałtyku Wschodniego. Wiadomo, że nie mogą - koszty takiej wyprawy, karygodnie niskie limity połowowe i słynne polskie specjalne zezwolenia połowowe.</u>
          <u xml:id="u-325.8" who="#CzesławHoc">Podobne uzgodnienia mogłyby przecież dotyczyć naszej strefy Morza Bałtyckiego (bez wpisu do dziennika połowowego, bez procedury zgłaszania po wybraniu dorsza na 1 h przed wejściem do portu stanu burty itd.), wszak w naszej części Bałtyku są podobne uwarunkowania jak w wyznaczonych akwenach w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 169/2008. Ale do tego trzeba wiedzy, wiary, stanowczości i dobrej woli polskiej administracji.</u>
          <u xml:id="u-325.9" who="#CzesławHoc">Wobec powyższego pytania są, jak się wydaje, retoryczne: Czy aby na pewno owe rozporządzenie nr 169/2008 nie jest ucieczką do przodu, by zalegalizować ponadlimitowe połowy tych krajów i całkowicie je zwolnić od kontroli unijnych inspektorów?</u>
          <u xml:id="u-325.10" who="#CzesławHoc">Czy obecnie miotający się pan komisarz Joe Borg w obliczu zbliżających się wyborów do europarlamentu i zdecydowanej postawy poprzedniego rządu Prawa i Sprawiedliwości, domagającego się kontroli według zasady: wszystkie ręce na pokład, powoli wycofuje się i zaczyna gmatwać jeszcze bardziej? Wszak doskonale musi zdawać sobie sprawę, że czas fikcji i pokrętnej sprawozdawczości zbliża się ku końcowi. A ktoś będzie musiał za to odpowiedzieć. Także w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-325.11" who="#CzesławHoc">Na pewno nie napawa optymizmem pana komisarza i naszych „dzielnych podpowiadaczy i naukowców” perspektywa unijnych rządów Francji, która poprzez prezydenta Sarkozy'ego zdecydowanie zapowiada koniec aktualnej fikcyjnej strategii połowowej dorsza i kwot połowowych.</u>
          <u xml:id="u-325.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-325.13" who="#CzesławHoc">Poprzedni rząd Prawa i Sprawiedliwości zaskarżył do ETS w Luksemburgu krzywdzące i niesprawiedliwe rozporządzenie Komisji (WE) nr 804/2007, wprowadzające całkowity zakaz połowu dorsza od 16 września do 31 grudnia 2007 r. Ten rząd Platformy Obywatelskiej nieodpowiedzialnie i pospiesznie wycofuje tę skargę (sprawa T-379/07 - Rzeczpospolita Polska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich o stwierdzenie ważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 804/2007). Pospiesznie też odstępuje od prac nad projektem rozporządzenia ministra gospodarki morskiej zmieniającego rozporządzenie ministra rolnictwa w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenie przepisów o rybołówstwie. Chodziło o roztropny taryfikator kar, który wprowadzałby proporcjonalny do wykroczenia wymiar kary, tak jak jest w wielu krajach sąsiednich. Tymczasem aktualny rząd z uporem lansuje taryfikator kar tylko w wymiarze odstraszającym.</u>
          <u xml:id="u-325.14" who="#CzesławHoc">Aktualna administracja rybołówstwa przystaje na wielce niekorzystne rozwiązania podyktowane przez Komisję Europejską w zakresie zmniejszenia kwot połowowych na dorsza w latach następnych o 30%, to jest o 2,4 tys. ton, w sytuacji, gdy są one w chwili obecnej rozpaczliwie niskie. Jeśli dodamy do tego przymusowe dni zakazu odłowu dorsza i okres jego tarła, to widmo krachu polskiego rybołówstwa jest jak najbardziej realne. Jednocześnie polski rząd nie potrafi wyegzekwować od Komisji Europejskiej metodologii obliczeń przełowienia dorsza przez polskich rybaków.</u>
          <u xml:id="u-325.15" who="#komentarz">(Dzwonek)</u>
          <u xml:id="u-325.16" who="#CzesławHoc">Przepraszam, jeszcze pół minutki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, proszę konkludować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#CzesławHoc">Nie potrafi powołać specjalnej i niezależnej komisji do spraw oszacowania zasobów dorsza i opracowania jednolitej i jasnej strategii rybołówstwa bałtyckiego dla wszystkich krajów. Komisja Europejska skutecznie i sprytnie złomuje polską flotę rybacką, przydzielając hojnie duże pieniądze, natomiast nie wykazuje żadnej skuteczności w budowie nowych polskich jednostek rybackich czy też w modernizacji starych. Na ten cel pieniędzy nie ma. UE, niestety, przy udziale nadgorliwej i ściśle ukierunkowanej polskiej administracji, skutecznie wprowadza na Bałtyk tzw. paszowce...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#JarosławKalinowski">Pół minuty minęło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#CzesławHoc">...nazywane przeze mnie „pływającą fabryką śmierci wszelkich zasobów żywych”. I w tym wypadku ani polscy naukowcy, ani administracja rybołówstwa łącznie z inspektorami nie kwapią się, by wyeliminować ten typ rzezi ryb na Bałtyku przez sąsiednie kraje. Tłumaczenie się selektywnością połowów w sytuacji stosunkowo płytkiego Bałtyku jest argumentacją co najmniej śmieszną.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#JarosławKalinowski">Panie pośle, sam pan powiedział, że pół minuty, a teraz, po minucie, pan mówi, że jeszcze pół.</u>
          <u xml:id="u-330.1" who="#komentarz">(Poseł Czesław Hoc: 20 sekund.)</u>
          <u xml:id="u-330.2" who="#JarosławKalinowski">Proszę wybaczyć, ale nie pozwalam.</u>
          <u xml:id="u-330.3" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-330.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Panie marszałku, protestuję.)</u>
          <u xml:id="u-330.5" who="#JarosławKalinowski">Nie. Finał.</u>
          <u xml:id="u-330.6" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-330.7" who="#JarosławKalinowski"> Proszę powiedzieć: dziękuję, i ja też panu podziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#CzesławHoc">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-331.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-332.1" who="#JarosławKalinowski">Poseł Waldemar Andzel, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#WaldemarAndzel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 14 marca będziemy obchodzić 214. rocznicę urodzin Józefa Bema. Znany jest on głównie jako polski generał, który zasłynął jako doskonały dowódca oraz wielki patriota oddany służbie ojczyźnie. Był wspaniałym bojownikiem o wolność, który zapisał się w historii wielu narodów, walcząc również poza granicami kraju.</u>
          <u xml:id="u-333.1" who="#WaldemarAndzel">Józef Bem urodził się w 1794 r. w Tarnowie. W wieku 15 lat wstąpił do Elementarnej Szkoły Artylerii i Inżynierii Księstwa Warszawskiego. Wiedzę zaczerpniętą podczas nauki Bem wykorzystał podczas kampanii napoleońskiej, a także podczas oblężenia Gdańska przez wojska koalicji antynapoleońskiej, za co został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej. Po kapitulacji twierdzy gdańskiej i pobycie w niewoli powrócił do służby wojskowej w armii Królestwa Polskiego. Robiąc karierę wojskową, objął stanowisko adiutanta polowego gen. Piotra Bontempsa oraz pełnił służbę w półkompanii rakietników pieszych. Jego dalsze losy związane były ze Lwowem, gdzie zajmował się architekturą budowlaną. To właśnie według jego projektu dokonano modernizacji Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.</u>
          <u xml:id="u-333.2" who="#WaldemarAndzel">Kolejny etap jego życia związany był z powstaniem listopadowym. W 1831 r. po przybyciu do Warszawy objął dowództwo baterii lekkiej konnej w armii powstańczej. Bitwy pod Iganiami oraz Ostrołęką, podczas której oddziały Bema wsławiły się brawurową szarżą na rosyjskie oddziały, przyniosły mu kolejne awanse do stopnia podpułkownika i pułkownika. Pułkownik Bem zasiadał również jako stały członek w Radzie Obrony Warszawy. W uznaniu zasług Bem otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari, nominację na generała brygady oraz miano „krwawej gwiazdy Ostrołęki”.</u>
          <u xml:id="u-333.3" who="#WaldemarAndzel">Bem uczestniczył w obronie Warszawy, obejmując dowództwo pierwszej linii, która to obrona zakończyła się niepowodzeniem i wycofaniem wojska polskiego na prawy brzeg Wisły. W trakcie marszu na Płock armia polska stacjonowała w twierdzy w Modlinie, gdzie odbyła się Rada Wojenna, na której zaproponowano generałowi Bemowi stanowisko naczelnego wodza, jednak odmówił przyjęcia tego stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-333.4" who="#WaldemarAndzel">Po upadku powstania generał Bem przeniósł się do Francji, gdzie wspólnymi siłami z księciem Adamem Czartoryskim podejmowali liczne próby odtworzenia polskich oddziałów wojskowych w Belgii, Egipcie oraz w Portugalii. Wszystkie zakończyły się niepowodzeniem.</u>
          <u xml:id="u-333.5" who="#WaldemarAndzel">Generał Bem walczył w okresie Wiosny Ludów w 1848 r. w rewolucji wiedeńskiej, a także w armii węgierskiej. Pod jego dowództwem wojsko węgierskie wyzwoliło Siedmiogród, zapewniając mu dozgonną wdzięczność i uwielbienie Węgrów. Po upadku powstania węgierskiego gen. Bem udał się do Turcji, w której widział sprzymierzeńca Polski. W wojsku tureckim Bem próbował utworzyć Legion Polski, co zakończyło się niepowodzeniem. Turcja została zmuszona przez Austrię i Rosję do rozproszenia emigrantów, wskutek czego Bem został przeniesiony do Aleppo na terenie Syrii, gdzie zmarł na malarię 10 grudnia 1850 r. Jego szczątki w 1929 r. zostały przeniesione z Aleppo do mauzoleum w Tarnowie.</u>
          <u xml:id="u-333.6" who="#WaldemarAndzel">Generał Bem był nietuzinkową postacią. Zapisał się na kartach historii jako niezrównany orędownik niepodległości i suwerenności narodu polskiego. Jego starania zostały docenione nie tylko na terytorium Polski, ale również całej Europy, a jego niezrównane poświęcenie dla wolności ojczyzny zasługuje na najwyższy szacunek i uznanie wśród rodaków. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-333.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#JarosławKalinowski">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-334.1" who="#JarosławKalinowski">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-334.2" who="#JarosławKalinowski">Zarządzam przerwę w posiedzeniu do jutra, tj. 13 marca 2008 r., do godz. 9. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-334.3" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu o godz. 22 min 17)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>