text_structure.xml 22.7 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PoselRyszardMaraszek">Podkomisja od 12 czerwca do 11 grudnia 2003 r. pracowała nad poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Kodeks karny skarbowy, ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego. W tym czasie odbyło się 6 posiedzeń podkomisji z udziałem przedstawicieli wnioskodawców oraz rządu reprezentowanego przez ówczesnego sekretarza stanu Wiesława Ciesielskiego. Nasze sprawozdanie jest datowane 11 grudnia 2003. W imieniu podkomisji zgłaszam wniosek o odrzucenie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Kodeks karny skarbowy, ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego. A oto uzasadnienie takiego wniosku podkomisji. Ten projekt miał wprowadzić zmiany w czterech ustawach. Jednak zawarte w nim propozycje zostały w znacznym stopniu uwzględnione w nowelizacjach ustaw, uchwalonych w międzyczasie przez Sejm, lub też są obecnie przedmiotem obrad Komisji nadzwyczajnej do zmian w kodyfikacjach. Jeśli chodzi o ustawę o kontroli skarbowej, to propozycje zawarte w poselskim projekcie zostały w dużym stopniu uwzględnione w przyjętej przez Sejm ustawie o wojewódzkich kolegiach skarbowych. Natomiast w przypadku ustawy zwanej popularnie ustawą o przeciwdziałaniu praniu brudnych pieniędzy, czyli ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł, stosowne zmiany Sejm wprowadził w marcu 2004 r. Dlatego podkomisja w swoim sprawozdaniu zgłasza wniosek o odrzucenie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Kodeks karny skarbowy, ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PoselRyszardMaraszek">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Otwieram dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PoselJanuszLisak">Chciałem posiedzieć kilka słów w imieniu wnioskodawców, ponieważ jestem przedstawicielem grupy posłów, która ten projekt przygotowała. Złożyliśmy ten projekt do laski marszałkowskiej w końcu 2002 r. Jak widać, od momentu złożenia projektu do zakończenia pierwszego czytania, które ma się w tej chwili odbyć na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych, upłynęło dwa i pół roku. To bardzo źle świadczy o woli organów Sejmu, o woli Komisji rozwiązania niezwykle ważnych spraw, których dotyczy projekt. Miał on na celu wyeliminowanie, czy to na zasadzie decyzji podatkowych lub w inny sposób, możliwości korzystania przez ludzi nieuczciwych, przestępców z pieniędzy i innych dóbr materialnych uzyskanych w nielegalny sposób. Ten projekt miał uszczelnić nasz system podatkowy i my, jako wnioskodawcy, jesteśmy oburzeni ślamazarnym tempem prac na tym projektem. Jesteśmy oburzeni tym, że chociaż podkomisja zakończyła pracę w grudniu 2003 r. Komisja Finansów Publicznych dopiero po półtora roku znalazła czas, żeby się zająć sprawozdaniem. A zajmie to kwadrans, może nieco dłużej.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PoselJanuszLisak">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Gwoli sprawiedliwości i porządku chciałem przypomnieć, że nie tylko Komisja Finansów Publicznych rozpatruje ten projekt, ponieważ jest o wspólne posiedzenie z Komisją Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Więc niech pan nie obraża tylko Komisji Finansów.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#PoselJanuszLisak">Oczywiście chodzi o wolę obu Komisji. Jest nam niezwykle przykro, że dwie bardzo ważne Komisje, można powiedzieć - kluczowe dla Sejmu i jego obrazu, tak bardzo zlekceważyły tę ważną kwestię. Tyle oświadczenia. Gwoli meritum, prawdą jest, co powiedział przed chwilą przewodniczący podkomisji pan poseł Ryszard Maraszek, że szereg proponowanych w projekcie rozwiązań na szczęście zostało już implementowanych do polskiego prawa w rezultacie innych prac legislacyjnych, które w międzyczasie były prowadzone w Sejmie. To bardzo dobrze, bo w ten sposób nasza propozycja została częściowo skonsumowana i pewne elementy uszczelniania systemu już mogą w polskim prawie funkcjonować. Natomiast, niestety, nie wszystkie proponowane przez nas rozwiązania znalazły się w innych aktach ustawodawczych. Jednak biorąc pod uwagę to, jak dotychczas wyglądała praca nad naszym projektem, zdajemy sobie sprawę, że w tym parlamencie nie ma woli przyjęcia bardziej skutecznych, bardziej rygorystycznych rozwiązań, służących uniemożliwieniu korzystania przez złodziei z tego, co nakradli. Jest nam z tego powodu bardzo przykro, ale to już przekracza nasze możliwości działania.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#PoselJanuszLisak">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Oświadczenie przyjmujemy, ale, panie pośle, to jest wniosek podkomisji, która pracowała nad tym projektem ustawy. Jeśli doszła ona do wniosku, że należy ten projekt odrzucić, to trudno podejmować polemikę z tą decyzją i kwestionować rezultaty pracy podkomisji. Czy ktoś z państwa chce jeszcze zabrać głos? Jeśli nie ma chętnych, będziemy głosować nad przyjęciem sprawozdania podkomisji. Przyjęcie sprawozdania będzie oznaczać przyjęcie wniosku i tym samym rekomendację odrzucenia poselskiego projektu ustawy w pierwszym czytaniu. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem sprawozdania podkomisji? Stwierdzam, że 34 głosami za, przy 1 przeciwnym i 4 wstrzymujących się, Komisje przyjęły sprawozdanie podkomisji nadzwyczajnej, zawierające wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej, ustawy - Kodeks karny skarbowy, ustawy o przeciwdziałaniu wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz ustawy - Kodeks postępowania karnego. Przechodzimy do drugiego punktu porządku obrad, którym jest pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych /druk nr 3859/. Rząd upoważnił do przedstawienia uzasadnienia ministra sprawiedliwości, którego reprezentuje prokurator krajowy pan Karol Napierski. W czasie, kiedy pan prokurator będzie omawiał projekt ustawy, proszę się zastanowić nad propozycją powołania pięcioosobowej podkomisji nadzwyczajnej, ponieważ nie sądzę, żebyśmy dzisiaj mogli dokładnie rozpatrzyć ten projekt, choćby ze względu na jego konsekwencje finansowe. A teraz proszę o zabranie głosu pana prokuratora Karola Napierskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Projekt ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych, pragnę to mocno podkreślić - niektórych przestępstw umyślnych, który mam zaszczyt przedstawiać w imieniu rządu, jest implementacją dyrektywy Unii Europejskiej nr 80/2004 w sprawie odszkodowań dla ofiar przestępstw. Powyższa dyrektywa nakłada na każde państwo członkowskie UE obowiązek wprowadzenia systemu kompensacyjnego do 1 lipca br., a zatem pozostało już niewiele czasu. Natomiast dostosowanie prawa wewnętrznego do dyrektywy musi nastąpić do 1 stycznia 2006 r. Projekt ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych określa zasady i tryb przyznawania kompensaty oraz warunki współpracy organów pomocniczych i orzekających Rzeczypospolitej Polskiej z organami pomocniczymi i orzekającymi innych państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie postępowania w sprawach o kompensaty. W myśl projektu kompensata jest świadczeniem pieniężnym przyznawanym ofiarom niektórych przestępstw umyślnych lub ich osobom najbliższym. Świadczenie to jest wypłacane z budżetu państwa. Kompensatę przyznaje się, jeżeli przestępstwo zostało popełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na szkodę osoby mającej obywatelstwo polskie bądź innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W tym miejscu pragnę podkreślić, że tego rodzaju wyodrębnienie osób pokrzywdzonych zawiera wymieniona przeze mnie wcześniej dyrektywa. W projekcie proponuje się, żeby za ofiarę uznać osobę fizyczną, która na skutek przestępstwa umyślnego, popełnionego z użyciem przemocy, co również istotnie ogranicza zakres spraw podlegających kompensacie, poniosła śmierć albo doznała naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia określonych w art. 156 i 157 Kodeksu karnego. Jest to ciężkie uszkodzenie ciała lub uszkodzenie ciała powodujące rozstrój zdrowia powyżej 7 dni. Należy również zauważyć, że w projekcie zdefiniowano na potrzeby proponowanej regulacji pojęcie osoby najbliższej. W rozumieniu projektu, osobami takimi są małżonek lub osoba pozostające we wspólnym pożyciu z ofiarą, dzieci, wnuki, prawnuki, itd., czyli tzw. zstępni oraz ojcowie, dziadkowie, pradziadkowie, czyli - wstępni, a także osoby przysposobione, jeżeli w czasie dokonania przestępstwa pozostawały na utrzymaniu ofiary, która poniosła śmierć na skutek przestępstwa. Projekt opiera się na zasadzie subsydialności kompensaty, czyli kompensata wchodzi w grę dopiero wówczas, kiedy osoba uprawniona nie może jej uzyskać z żadnego innego źródła, a zatem: od sprawcy przestępstwa, z ubezpieczenia lub z pomocy społecznej. W świetle ustawy państwowa kompensata nie może w żadnym razie wyręczać sprawców przestępstw, ani przejmować obowiązków spoczywających na instytucjach ubezpieczeniowych, bądź pomocy społecznej. Przyznanie kompensaty państwowej nie zwalnia sprawcy przestępstwa z obowiązku naprawienia szkody, ani też nie ogranicza prawa do dochodzenia przez osoby uprawnione w postępowaniu sądowym odszkodowania od sprawcy przestępstwa. W projekcie przyjmuje się, że kompensata będzie przyznawana niezależnie od tego, czy sprawca lub sprawcy przestępstwa zostali wykryci, oskarżeni lub skazani.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Projekt ustawy przewiduje również, że w razie przyznania kompensaty osobie uprawnionej, Skarb Państwa ma roszczenie zwrotne do sprawcy lub do sprawców przestępstwa umyślnego popełnionego z użyciem przemocy, na skutek którego ofiara poniosła śmierć albo doznała naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia określonych w dwóch przytoczonych już wcześniej przeze mnie artykułach Kodeksu karnego. Projekt zawiera ściśle określony katalog kosztów podlegających kompensacji. Mogą to być wyłącznie: utracone zarobki lub inne środki utrzymania, koszty leczenia i koszty pogrzebu. Określono również maksymalną kwotę, jaką może osiągnąć kompensata. Jest to 12 tys. zł. Oczywistą przyczyną tej regulacji są bardzo ograniczone obecnie możliwości budżetowe. Bowiem w zależności od charakteru przestępstwa i jego skutków, zjawiskiem stosunkowo częstym może być sytuacja, w której rzeczywista rekompensata powinna znacznie przekraczać kwotę 12 tys. zł. Przyjęto jednak takie rozwiązania, mając na uwadze trudności natury budżetowej. Jednym z warunków wszczęcia postępowania w sprawie kompensaty jest wszczęcie postępowania karnego w stosunku do czynu, który staje się podstawą wystąpienia o kompensatę. Wyjątek stanowią sytuacje, kiedy wprawdzie nie wszczęto postępowania karnego, ale nastąpiło to z powodu istnienia tzw. ujemnej przesłanki procesowej przewidzianej w przepisach Kodeksu postępowania karnego, np. kiedy sprawca przestępstwa zmarł. Pomimo, że w takim przypadku nie toczy się postępowanie karne, kompensata może być przyznana. Szczegółowe regulacje projektu określają również sytuacje, w których kompensata nie przysługuje, mimo że zostało wszczęte postępowanie karne. W projekcie ustawy są także przepisy dotyczące obowiązku zwrotu kompensaty w przypadku, kiedy z określonych przyczyn doszło do umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia oskarżonego o popełnienie danego przestępstwa. Organem orzekającym o przyznaniu kompensaty będzie sąd rejonowy, natomiast samo postępowanie będzie się toczyć w trybie postępowania nieprocesowego, określonym w Kodeksie postępowania cywilnego. Wniosek o kompensatę musi być złożony w ciągu 2 lat od popełnienia przestępstwa, pod rygorem wygaśnięcia uprawnienia do żądania kompensaty. Projekt ustawy przewiduje, że oprócz organu orzekającego będzie ustanowiony tak zwany organ pomocniczy w sprawach o kompensatę. W Polsce takim organem ma być prokuratura okręgowa właściwa ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej. Organ pomocniczy będzie m.in. udostępniać osobom zainteresowanym odpowiednie formularze wniosków, będzie prowadzić działalność informacyjną w zakresie ich wypełniania i warunków, które musi spełnić osoba uprawniona, żeby mogła skutecznie ubiegać się o kompensatę. Organ pomocniczy będzie także pośredniczyć w przekazywaniu wniosków o kompensatę do organów orzekających w innych krajach, ponieważ jest możliwa działalność dotycząca zdarzeń zaistniałych na terenie innego kraju Unii Europejskiej. Regulacje dotyczące współpracy organów pomocniczych i organów orzekających Rzeczypospolitej Polskiej z ich odpowiednikami w innych krajach członkowskich UE zostały zamieszczone w osobnym rozdziale projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Przedstawiłem najbardziej istotne z proponowanych rozwiązań. W razie potrzeby mogą być one omówione bardziej szczegółowo. Towarzyszą mi specjaliści, którzy będą wówczas służyć niezbędnymi wyjaśnieniami. Chciałem jeszcze wspomnieć, że istniejące do tej pory w Polsce instytucje, jak np. instytucja ubezpieczenia pomocy społecznej, pomimo iż podejmowały pewne kroki w dziedzinie świadczenia na rzecz ofiar przestępstw, to jednak sytuacja pod tym względem była wysoce niezadowalająca. I taka jest nadal. Również działalność w tym zakresie podejmowana przez organizacje pozarządowe jedynie w niewielkim stopniu łagodzi skutki wynikające z przestępstw dla ich ofiar. Dlatego tego rodzaju akt prawny, abstrahując od unijnej dyrektywy, jest ze wszech miar pożądany. Jego stosunkowo mocno ograniczony zasięg stosowania, ponieważ są to wyłącznie przestępstwa umyślne popełnione z użyciem przemocy, a także zakres stosowania kompensaty, bo dotyczy ona tylko utraconych zarobków, kosztów leczenia i kosztów pogrzebu, są spowodowane aktualnymi możliwościami budżetu.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Za moment otworzę dyskusję. Po dyskusji zadecydujemy, czy będziemy dzisiaj rozpatrywać projekt ustawy artykuł po artykule, czy też Komisje powołają pięcioosobową podkomisję nadzwyczajną. Za tą ostatnią propozycją optują prezydia obu Komisji i taki wniosek zgłoszę. A teraz otwieram dyskusję. Kto z pań i panów posłów pragnie zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Pan prokurator Karol Napierski powiedział, że kompensata i jej zakres określony w art. 3 projektu ustawy obejmuje tylko utracone zarobki lub inne środki utrzymania, koszty leczenia i koszty pogrzebu i że zakres kompensaty i jej wielkość są uwarunkowane brakiem środków budżetowych. Niewątpliwie, biorąc pod uwagę zasady sprawiedliwości społecznej, możemy powiedzieć, że ta kompensata nie będzie w pełni pokrywać potrzeb i występujących z tego tytułu roszczeń. Do jakich innych zagadnień, niewymienionych w art. 3, ograniczono tę regulację?</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#PoslankaKrystynaSkowronska">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Kto z pań i panów posłów chce jeszcze zabrać głos? Nikt się nie zgłasza. Pana posła Aleksandra Czuża prosiłbym o to, żeby przed wyjściem skontaktował się ze mną. Ponieważ nikt nie zgłasza się do dyskusji, oddaję głos panu prokuratorowi Karolowi Napierskiemu. Proszę odpowiedzieć na pytanie pani poseł Krystyny Skowrońskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Niezależnie od ograniczeń budżetowych, o których wspomniałem, pragnę zwrócić uwagę na to, że Europejska konwencja o kompensacji przestępstw popełnionych z użyciem przemocy z dnia 24 listopada 1983 r. zawiera przepis upoważniający Polskę do sformułowania tego rodzaju propozycji, jaka jest zawarta w projekcie ustawy. Art. 4 tej konwencji brzmi dosłownie tak: "Kompensacja pokrywa, stosownie do rozpatrywanego przypadku, przynajmniej następujące pozycje: utratę zarobków, wydatki medyczne i hospitalizacyjne oraz wydatki pogrzebowe, a w odniesieniu do osób pozostających na utrzymaniu - utratę środków utrzymania.". A zatem to nie jest nasz autorski pomysł, żeby ograniczyć kompensatę do tego rodzaju wydatków, ponieważ przewiduje to również konwencja, aczkolwiek również określa, jak to odczytałem, że kompensata powinna obejmować przynajmniej te wydatki. Zatem konwencja nie wyklucza, że ustawodawstwa krajowe mogą przekroczyć zakres zawarty w konwencji. Jak wynika z projektu ustawy kompensacyjnej, strona polska nie proponuje przekroczenia minimalnego zakresu wskazanego przez przepisy konwencji. Uzasadnieniem takiego rozstrzygnięcia jest budżet, którego stan nie pozwala na bardziej szczodre dysponowanie tego rodzaju środkami. Można także dyskutować, dlaczego kompensata ma przysługiwać tylko ofiarom przestępstw umyślnych i to popełnionych z użyciem przemocy. Przy takim uregulowaniu poza sferą kompensaty państwowej pozostaje ogromna liczba przypadków. Mam tu na myśli np. ofiary przestępstw komunikacyjnych. Przestępstwa drogowe są w polskim systemie karnym wyłącznie przestępstwami nieumyślnymi. A zatem, pomimo że na polskich drogach ginie rocznie kilka tysięcy osób, a liczba rannych oscyluje między kilkudziesięcioma a ponad stu tysiącami przypadków rocznie, osoby w nich pokrzywdzone nie będą objęte kompensatą państwową. W celu zbadania skutków finansowych ustawy kompensacyjnej dla budżetu przeprowadzono odpowiednie symulacje. Oczywiście w bardzo niedoskonały sposób, bo nie da się dokładnie przewidzieć, jakie te wydatki będą w rzeczywistości. Jednak można oczywiście - i to uczyniono - określić, ile mniej więcej przestępstw tego rodzaju, kwalifikujących się do ustawy kompensacyjnej, popełnia się w Polsce, a także zakładać, ile osób wystąpi o kompensatę. A więc przy takich bardzo ostrożnych szacunkach obliczono, że rocznie z budżetu państwa należałoby wydatkować na te cele co najmniej 70 mln zł. Jeśli projekt ustawy ulegnie zmianie, to oczywiście te szacunki byłyby nieaktualne. Zakłada się również, że nałożenie dodatkowych obowiązków na sądy i prokuratury spowoduje konieczność zatrudnienia sędziów, prokuratorów oraz osób z obsługi, co także będzie miało swoje skutki finansowe. Tak wyglądają w skrócie kwestie, które poruszyła pani poseł Krystyna Skowrońska.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#ProkuratorkrajowyKarolNapierski">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Czy są jeszcze chętni do zabrania głosu w dyskusji? Nikt się nie zgłasza. W takim razie zamykam dyskusję. Przystępujemy do rozpatrywania rządowego projektu ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych. Czy jest zgoda na powołanie pięcioosobowej podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia tego projektu ustawy? Być może nie jest to ustawa bardzo obszerna, ale jest bardzo ważna i trzeba nad nią popracować w spokoju, ponieważ rodzi ona określone skutki finansowe dla budżetu państwa, o czym mówiła pani poseł Krystyna Skowrońska. Panie prokuratorze, my, jako Komisja Finansów Publicznych, oczywiście liczymy każdą złotówkę, każdy grosz, ale nie bądźmy zbyt oszczędni w niektórych sprawach, bo za bardzo oszczędzając, tracimy z pola widzenia wiele istotnych spraw i ludzkich tragedii. Czy jest sprzeciw wobec wniosku, który zgłaszam w imieniu prezydiów obu Komisji o powołaniu pięcioosobowej podkomisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia tego projektu ustawy? Nie ma. Stwierdzam, że Komisje przyjęły wniosek o powołaniu pięcioosobowej podkomisji nadzwyczajnej do rządowego projektu ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych. Przystępujemy do jej powołania. Do prezydium zostały już zgłoszone kandydatury członków podkomisji. Przypominam, że w podkomisjach nie obowiązują parytety polityczne, bo są to zespoły do pracy merytorycznej, a ostatecznie i tak wszystkie kwestie będą rozstrzygać Komisje na wspólnym posiedzeniu. Przeczytam teraz nazwiska zgłoszonych posłanek i posłów. Pani poseł Magdalena Banaś. Wyraża zgodę. Pani poseł Krystyna Skowrońska. Zgadza się. Pan poseł Piotr Krzywicki. Też wyraża zgodę. Czy mogę zgłosić panią poseł Gabrielę Masłowską?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PoslankaGabrielaMaslowska">Dziękuję, ale nie. Natomiast zgłaszam kandydaturę pana posła Witolda Hatki.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#PoslankaGabrielaMaslowska">Poseł Mieczysław Czerniawski /niez./  : Pan poseł Witold Hatka wyraża zgodę. Pan poseł Andrzej Skrzyński również. Czy są inne propozycje? Nie ma. Przypominam, że do składu podkomisji są proponowani panie i panowie posłowie: Magdalena Banaś /SLD/, Krystyna Skowrońska /PO/, Piotr Krzywicki /PiS/, Witold Hatka /LPR/ i Andrzej Skrzyński /SLD/. Przystępujemy do głosowania. Kto z pań i panów posłów jest za takim składem podkomisji nadzwyczajnej? Stwierdzam, Komisje jednomyślnie powołały podkomisję nadzwyczajną do rządowego projektu ustawy o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych w proponowanym przeze mnie składzie. Zamykam wspólne posiedzenie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>