text_structure.xml 592 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Wznowienie posiedzenia o godz. 9 min 03)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Marek Borowski oraz wicemarszałkowie Janusz Wojciechowski i Tomasz Nałęcz)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#Marszałek">Wznawiam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#Marszałek">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panią poseł Bożenę Kozłowską i pana posła Jakuba Derech-Krzyckiego.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#Marszałek">Protokół i listę mówców prowadzić będzie pani poseł Bożena Kozłowska.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#Marszałek">Proszę wyznaczonych posłów sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#Marszałek">Proszę posła sekretarza o odczytanie komunikatu.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#Marszałek">Jest jeden komunikat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#SekretarzPosełJakubDerechKrzycki">Informuję, że posiedzenie Komisji Infrastruktury odbędzie się o godz. 15 w sali nr 22 w budynku G.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 2. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez pana posła Ludwika Dorna i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o skierowanie tego projektu do Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz do Komisji Ustawodawczej.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#Marszałek">Przypominam, że propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu jest skierowanie tego projektu do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#Marszałek">Pod głosowanie poddam propozycję zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#Marszałek">Jej odrzucenie będzie oznaczało, że Sejm skierował ten projekt zgodnie ze zgłoszonym w dyskusji wnioskiem.</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#Marszałek">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o skierowanie poselskiego projektu ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne do Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#Marszałek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#Marszałek">Wynik jest lekko zaskakujący. Głosowało 421 posłów. Za opowiedziało się 420, przeciw nie było głosów, wstrzymał się 1 poseł.</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-4.12" who="#Marszałek">Chwila relaksu w związku z tym, że trzeba wyrobić kartę jednemu z posłów, ale to nie z winy posła.</u>
          <u xml:id="u-4.13" who="#Marszałek">W tym czasie proszę o odczytanie komunikatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#SekretarzPosełBożenaKozłowska">Posiedzenie Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej odbędzie się o godz. 11 w sali nr 14 w budynku G.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#Marszałek">Możemy kontynuować.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Pierwsze czytanie obywatelskiego projektu ustawy o zakazie promowania przemocy w środkach masowego przekazu.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez przedstawiciela Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej panią Lucynę Podhalicz oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o skierowanie tego projektu do Komisji Kultury i Środków Przekazu, do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#Marszałek">Przypominam, że propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu jest skierowanie tego projektu do Komisji Kultury i Środków Przekazu z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#Marszałek">Pod głosowanie poddam propozycję zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#Marszałek">Jej odrzucenie będzie oznaczało, że Sejm skierował ten projekt zgodnie ze zgłoszonym w dyskusji wnioskiem.</u>
          <u xml:id="u-6.7" who="#Marszałek">Pan poseł Marek Jurek, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełMarekJurek">Panie Marszałku! Wniosek o skierowanie do trzech komisji jest wnioskiem naszego klubu. Ustawa o zakazie propagowania przemocy w środkach masowego przekazu ma swój aspekt karny. Jest sformułowana przede wszystkim w trosce o rodzinę i nawiązuje do prac prowadzonych w poprzedniej kadencji przez Komisję do Spraw Rodziny, dlatego prosimy o przegłosowanie najpierw wniosku dalej idącego o skierowanie do wspólnego rozpatrzenia przez te trzy komisje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#Marszałek">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#Marszałek">To są wnioski alternatywne. Jeżeli propozycja Prezydium Sejmu nie przejdzie, to przejdzie propozycja zgłoszona przez...</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#komentarz">(Poseł Marek Jurek: Ale nasz wniosek jest dalej idący.)</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#Marszałek">Nie, nie, to jest trwały obyczaj, panie pośle. Propozycje Prezydium Sejmu zawsze są poddawane pod głosowanie jako pierwsze.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#Marszałek">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o skierowanie obywatelskiego projektu ustawy o zakazie promowania przemocy w środkach masowego przekazu do Komisji Kultury i Środków Przekazu z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#Marszałek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#Marszałek">Głosowało 433 posłów. Za opowiedziało się 176, przeciw - 254, wstrzymało się 3 posłów.</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt do Komisji Kultury i Środków Przekazu, do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
          <u xml:id="u-8.10" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Informacja Rady Ministrów o realizacji w 2001 r. „Programu przebudowy i modernizacji technicznej sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001–2006” wraz ze stanowiskiem Komisji Obrony Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-8.11" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał informacji przedstawionej przez ministra obrony narodowej pana Jerzego Szmajdzińskiego oraz stanowiska komisji przedstawionego przez pana posła Stanisława Janasa i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-8.12" who="#Marszałek">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie przedstawionej informacji.</u>
          <u xml:id="u-8.13" who="#Marszałek">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-8.14" who="#Marszałek">Odrzucenie wniosku oznaczać będzie, że Sejm informację przyjął do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-8.15" who="#Marszałek">Przypominam, że komisja wnosi o przyjęcie tej informacji.</u>
          <u xml:id="u-8.16" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-8.17" who="#Marszałek">Kto z pań posłanek i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie informacji Rady Ministrów o realizacji w 2001 r. „Programu przebudowy i modernizacji technicznej sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w latach 2001–2006”, zawartej w druku nr 100, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-8.18" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-8.19" who="#Marszałek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-8.20" who="#Marszałek">Głosowało 436 posłów. Za wnioskiem o odrzucenie opowiedziało się 85, przeciw - 344, wstrzymało się 7 posłów.</u>
          <u xml:id="u-8.21" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-8.22" who="#Marszałek">Powracamy do rozpatrzenia punktu 1. porządku dziennego: Wniosek o wyrażenie wotum nieufności ministrowi skarbu państwa Wiesławowi Kaczmarkowi.</u>
          <u xml:id="u-8.23" who="#Marszałek">Pan poseł Piłka, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełMarianPiłka">Panie Marszałku! Mam pytanie do ministra Kaczmarka: Kiedy zamierza powołać koncern Polski Cukier, do czego jest zobligowany odpowiednią ustawą?</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Co to ma wspólnego?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#Marszałek">Dziękuję bardzo, panie pośle, ale pan być może nie zwrócił uwagi na porządek dzienny. Teraz jest głosowanie nad wnioskiem o wotum nieufności, a dyskusja na temat Polskiego Cukru jest dzisiaj, ale trochę później.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#Marszałek">Sejm wysłuchał uzasadnienia wniosku przedstawionego przez pana posła Jana Rokitę oraz sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Małgorzatę Ostrowską oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#Marszałek">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#Marszałek">Przypominam, że zgodnie z art. 159 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej Sejm wyraża wotum nieufności większością głosów ustawowej liczby posłów.</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#Marszałek">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-10.6" who="#Marszałek">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o wyrażenie wotum nieufności ministrowi skarbu państwa panu Wiesławowi Kaczmarkowi, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-10.7" who="#Marszałek">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-10.8" who="#Marszałek">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-10.9" who="#Marszałek">Głosowało 433 posłów. Większość ustawowa wynosi 231. Za odwołaniem opowiedziało się 169 posłów, przeciw - 251, wstrzymało się 13 posłów.</u>
          <u xml:id="u-10.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-10.11" who="#Marszałek">Stwierdzam, że Sejm wobec nieuzyskania wymaganej większości głosów odrzucił wniosek o wyrażenie wotum nieufności ministrowi skarbu państwa panu Wiesławowi Kaczmarkowi.</u>
          <u xml:id="u-10.12" who="#Marszałek">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Rozpatrzenie poselskiego wniosku o przeprowadzenie referendum ogólnokrajowego, w którym obywatele Polski odpowiedzą na pytanie: „Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej?” (druk nr 114).</u>
          <u xml:id="u-10.13" who="#Marszałek">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Łopuszańskiego w celu przedstawienia uzasadnienia wniosku o przeprowadzenie referendum.</u>
          <u xml:id="u-10.14" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt reprezentować wniosek grupy 43 posłów z kilku klubów parlamentarnych, mianowicie z Prawa i Sprawiedliwości, Polskiego Stronnictwa Ludowego, Samoobrony oraz Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin, którego jestem członkiem.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#PosełJanŁopuszański">Na podstawie art. 125 konstytucji...</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#Marszałek">Proszę państwa, proszę o zajęcie miejsc i umożliwienie panu posłowi wystąpienia. Panów posłów z PSL, tam w górnej części, proszę o szybsze podejmowanie decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełJanŁopuszański">Na podstawie art. 125 Konstytucji Rzeczypospolitej i art. 54 ust. 3 Regulaminu Sejmu RP wnosimy o pilne zarządzenie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej referendum, w którym obywatele Polski odpowiedzą na pytanie: Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej? Podkreślam tu zwłaszcza słowa: „pilne zarządzenie referendum” wraz z ostatnim zdaniem uzasadnienia zawartego w druku sejmowym nr 114: „postulujemy niezwłoczne powstrzymanie procesów przystosowania Polski do wymagań Unii Europejskiej do czasu rozstrzygnięcia dokonanego przez naród w referendum”.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Składamy wniosek o referendum w sprawie akcesji Polski do Unii Europejskiej w czasie, w którym sprawa referendum bynajmniej nie jest przesądzona. Art. 90 Konstytucji Rzeczypospolitej stanowi o możliwości przeprowadzenia referendum w sprawie ratyfikacji traktatu międzynarodowego, w którym Rzeczpospolita miałaby przekazywać kompetencje organów państwa w ręce organów bądź organizacji międzynarodowych. (Oby nigdy Rzeczpospolita takich traktatów nie zawierała.) Stanowi ten artykuł o możliwości, to nie znaczy, że czyni referendum obowiązkowym. Są wśród polityków w Polsce i tacy, którzy pomysł referendum określili jako szatański. Być może zdaniem niektórych wypada przeprowadzić referendum ze względu na opinię krajów członkowskich Unii. Wśród krajów członkowskich są jednak i takie, które referendum w sprawie Unii nie przeprowadzały. Sprawa nie jest do końca jasna na gruncie prawa i praktyki Unii.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#Marszałek">Przepraszam bardzo, panie pośle, chwileczkę.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#Marszałek">Proszę państwa, proszę o zajęcie miejsc.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosełJanŁopuszański">Czcigodni koledzy posłowie, naprawdę staram się nie przeszkadzać kolegom, kiedy mówicie. Czy mógłbym prosić o ułatwienie mi wygłoszenia tego wystąpienia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#Marszałek">Panie pośle Samborski, bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosełJanŁopuszański">Oczywiście wiadomo nam, że urzędujący rząd złożył obietnicę referendum, jak rozumiem właśnie w trybie art. 90 konstytucji. Obietnice obietnicami, a jak będzie naprawdę i czy to będzie za tego rządu? Poprzedni rząd, przypominam, też składał w tej sprawie obietnice. Zresztą to nie rząd jest w tej sprawie kompetentny - referendum ratyfikacyjne rozpisuje większość sejmowa na podstawie art. 90 ust. 4 konstytucji. Nam idzie o coś więcej.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Albo prezydent.)</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#PosełJanŁopuszański">Ale za prezydenta składać obietnic nie możemy.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#PosełJanŁopuszański">Nam idzie o coś więcej. Ponieważ trwają za plecami narodu kosztowne i szkodliwe dla Polski podporządkowania wobec Unii Europejskiej, dlatego chcemy ich niezwłocznego powstrzymania.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#PosełJanŁopuszański">Przystosowania Polski do Unii wywierają wielorakie skutki dla funkcjonowania państwa polskiego i w istotny sposób rzutują na warunki życia i perspektywy rozwoju narodu. Już dziś skutkują wyprzedażą za bezcen majątku polskiego w ręce obce, drastycznym rozwojem bezrobocia, zamieraniem wielu tradycyjnych dziedzin polskiej gospodarki. Prowadzą do likwidacji suwerenności Rzeczypospolitej i do uzależnienia dróg i perspektyw polskiego rozwoju, lub braku tego rozwoju, od decyzji obcych stolic. Tworzone na tej drodze fakty zmierzają do ograniczenia swobody polskiego wyboru w momencie podejmowania ostatecznej decyzji o ewentualnej akcesji Polski do Unii. Wygląda na to, że kolejne ekipy sterników wprowadzają polski statek na mieliznę, a potem być może będą pytać obywateli, czy wołać holownik, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#PosełJanŁopuszański">Naród dotychczas nie był pytany o zgodę na poddanie Polski rządom Brukseli. Natomiast wielokrotnie manipulowano w tej sprawie w celach propagandowych tzw. sondażami opinii publicznej. Pragniemy poznać zdanie narodu legalnie wyrażone, a nie jakieś sondaże. Nie chcemy czekać na chwilę zawarcia traktatu akcesyjnego, przecież nie tyle od nas, Polaków, zależną, ile od łaskawości Brukseli i innych stolic Europy, i proponujemy referendum w trybie art. 125 konstytucji. Nie referendum ratyfikacyjne, lecz uprzedzające. Czas zapytać naród.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#PosełJanŁopuszański">Jednocześnie kierujemy też pytanie do tych wszystkich, którzy, manipulując narodem i jego sprawami, per fas et nefas przepychają podporządkowania wobec Unii - czy rozważyli, w jakiej sytuacji znajdzie się Polska, jeżeli ich kosztownych zabaw naród w referendum nie potwierdzi. Czy w ogóle rozważają możliwość, że naród pragnący zachować realny wpływ na swoją przyszłość i bronić swych dóbr i praw mógłby ich propozycję odrzucić? A może nie interesuje niektórych, co naród chce czy mógłby chcieć?</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#PosełJanŁopuszański">A jeżeli Unia, korzystając ze współpracy polskich kolaborantów, wyciśnie Polskę jak cytrynę, a potem odrzuci? Kto da gwarancję, że tak nie będzie? Przecież pretekstów, jeżeli zechce, nigdy jej nie zabraknie, gdy to uzna za stosowne, sama je stworzy. Naród ma prawo zdanie swoje wypowiedzieć zanim zostanie dopełniona miara szkód nieodwracalnych.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#PosełJanŁopuszański">Przy okazji - to jest także miara naszej uczciwości wobec partnerów z Europy - wiedzcie, że komunikaty składane przez kolejne ekipy rządowe mogą okazać się gołosłowne, mogą nie znaleźć potwierdzenia przez naród. I to jest też nasze oczekiwanie uczciwości europejskich partnerów wobec narodu polskiego - chcielibyśmy mieć nadzieję, że za manipulacje na Polsce w toku przystosowań do Unii nie ponoszą istotnej współodpowiedzialności wysocy przedstawiciele Unii i jej narodów. Chcielibyśmy mieć taką nadzieję. A jaka jest prawda?</u>
          <u xml:id="u-17.9" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Słowo „manipulacje” używam z całym rozmysłem i mówię tutaj o wielu ich postaciach. O manipulacjach publikacjami sondaży już wspomniałem. O działaniach środków społecznego przekazu, które wykorzystywane są w ogromnej przewadze przypadków jako narzędzie jednostronnej propagandy prounijnej, a nie rzetelnego informowania obywateli o sprawie, można by mówić wiele. Tytułem przykładu, pamiętam takie sejmowe debaty poprzedniej kadencji i odbywające się raptem kilka godzin później telewizyjne czy radiowe powtórzenia tych debat. W medialnych debatach uczestniczyli, bo ich tam zapraszano, przedstawiciele wszystkich grup zabierających głos w Sejmie, z wyjątkiem posłów Porozumienia Polskiego, czyli tych, którzy jako jedyni w debacie sejmowej formułowali argumenty przeciw akcesji. Publiczna telewizja nie dopuściła do zaprezentowania telewidzom argumentów przeciw. Czego się bano? Polityków, którzy te argumenty wypowiadali? Telewidzów? Argumentów? Dziś telewizja podpisuje umowy, że promocja akcesji Polski do Unii dokonywana będzie m.in. w ramach seriali przez nią emitowanych. Przecież to jest nachalność propagandowa, porównywalna z nachalnością propagandową propagandy bolszewickiej.</u>
          <u xml:id="u-17.10" who="#PosełJanŁopuszański">Wiele mógłbym mówić o historii rozmów i korespondencji z poprzednim rządem w sprawie wykorzystania środków przeznaczonych na informowanie społeczeństwa polskiego o Unii w toku przygotowań do akcesji. Czyż nie powinny te środki być w równej mierze wykorzystywane na rzecz opcji „za”, jak i opcji „przeciw”? Czy tak nie byłoby zgodnie z regułą państwa prawa, z zasadami demokracji i wreszcie z elementarnymi zasadami uczciwości? O co idzie? O to, by przy użyciu tych środków rozeznać prawdę i w tej sprawie prowadzić uczciwą debatę publiczną? Czy też może o to, by przy użyciu środków publicznych coś komuś wmówić? Jakiś urzędnik odpisał wtedy w imieniu premiera, że to są środki przeznaczone na promowanie linii rządu, a ta, jaka jest, to każdy wie.</u>
          <u xml:id="u-17.11" who="#PosełJanŁopuszański">Rozmawialiśmy o tym z politykami Unii Europejskiej przywiązanymi do reguł demokracji i to nie tylko z eurosceptycznymi. Kiedy usłyszeli naszą relację, zdumiewali się. Jak w ogóle może zdarzyć się taka arogancja władzy w państwie demokratycznym - pytali.</u>
          <u xml:id="u-17.12" who="#PosełJanŁopuszański">Rządy się zmieniły. Nowa ekipa skrytykowała poprzednią za arogancję władzy. A w tej sprawie - w sprawie wykorzystania funduszy publicznych na informacje o Unii - jak było, tak jest. Rzecz w tym, że nowy rząd niespecjalnie różni się w celach i metodach swej działalności od rządu poprzedniego, przynajmniej w obszarze, który dzisiaj omawiamy.</u>
          <u xml:id="u-17.13" who="#PosełJanŁopuszański">Manipulacją jest też tajny tryb negocjacji. Powinniśmy, jak rozumiem, wierzyć, że przedstawiający nasze stanowisko urzędnicy polscy dokładają w Brukseli najlepszych starań itd., itd. O treści kolejnych ustępstw dowiadujemy się najczęściej z zachodniej prasy. Czyżby to miał być przede wszystkim tryb tajny przed narodem?</u>
          <u xml:id="u-17.14" who="#PosełJanŁopuszański">Etapem poprzedzającym właściwe negocjacje był tzw. screening. Czy naród został poinformowany, jakie są jego reguły? Badano w nim zgodność polskich przepisów z przepisami Unii Europejskiej. Na zakończenie przeglądu kolejnych pakietów przepisów dotyczących różnych dziedzin życia Polska mogła wydać jeden z trzech komunikatów.</u>
          <u xml:id="u-17.15" who="#PosełJanŁopuszański">Po pierwsze, że rozwiązania unijne są już w Polsce wdrożone.</u>
          <u xml:id="u-17.16" who="#PosełJanŁopuszański">Po drugie, że nie są wdrożone, ale zobowiązujemy się do ich wdrożenia do momentu akcesji.</u>
          <u xml:id="u-17.17" who="#PosełJanŁopuszański">I wreszcie po trzecie, że nie jesteśmy w stanie ich wdrożyć do momentu akcesji i prosimy o okres przejściowy - rok, pięć, osiemnaście lat - w zależności od przedmiotu sprawy.</u>
          <u xml:id="u-17.18" who="#PosełJanŁopuszański">Polska nie mogła wydać czwartego komunikatu - że takie i takie rozwiązania stosowane w Unii Europejskiej nie są dla nas niekorzystne i dlatego nie zamierzamy ich wdrożyć. Jeżeli mamy być członkiem Unii to mamy obowiązek przyjąć całość rozwiązań prawnych Unii, czyli tzw. acquis communautaire. Taka jest istota umowy akcesyjnej, czyli o przystąpieniu.</u>
          <u xml:id="u-17.19" who="#PosełJanŁopuszański">W tej sytuacji pytaliśmy, czy ktoś, ktokolwiek, prowadził screening, czyli przegląd przepisów Unii pod kątem ich zgodności z dobrem Polski i dobrem jej obywateli. Pytaliśmy też, czy w czasie, w którym toczą się rozmowy o przystosowaniu Polski do członkostwa Unii, prowadzone są też rozmowy jakiekolwiek o przystosowaniu Unii do potrzeb Polski. Nie, nie są takie rozmowy prowadzone. Przecież okresy przejściowe to tylko terminy odroczenia egzekucji z Polski wymagań prawa unijnego - te nie mogą być uznane, ze względu na ich przejściowość, za przystosowania Unii do oczekiwań Polski. W zamian za to mamy coraz silniejsze, choć w białe rękawiczki opakowane naciski Brukseli, że może byśmy tak w celu przyspieszenia negocjacji uelastycznili nasze stanowisko negocjacyjne, czytaj: zrezygnowali z kolejnych okresów przejściowych.</u>
          <u xml:id="u-17.20" who="#PosełJanŁopuszański">Warunkiem wstępnym rozmów z Polską ze strony wtedy jeszcze Wspólnot Europejskich była za czasów rządów pana Tadeusza Mazowieckiego m.in. sprawa cen nośników energii. Polska miała ponoć za niskie ceny nośników energii. Jeżeli chce współpracować ze Wspólnotami, to powinna je podnieść - mówili przedstawiciele Wspólnot. Dziwili się Polacy, skąd ta drożyzna w Polsce. Ano właśnie stąd.</u>
          <u xml:id="u-17.21" who="#PosełJanŁopuszański">W 1993 r. przebywający w Polsce filozof Karl Popper, dziś już nieżyjący, publicznie podał ten fakt w wywiadzie, dodając komentarz, że jeżeli w tym trybie wejdziemy do Unii, to po wejściu okaże się, że jesteśmy już niekonkurencyjni.</u>
          <u xml:id="u-17.22" who="#PosełJanŁopuszański">Dlaczego Polacy nie byli o tym fakcie poinformowani przez rząd trzy lata wcześniej, gdy został on wobec tego pytania postawiony? Czy dlatego, że mogliby nie podzielić zdania rządu, iż sprawę cen nośników energii wraz ze wszystkimi tego skutkami można złożyć na ołtarzu negocjacji z Brukselą?</u>
          <u xml:id="u-17.23" who="#PosełJanŁopuszański">Warunkiem współpracy z Unią jest prywatyzacja majątku państwowego. Ponieważ jest to przede wszystkim prywatyzacja kapitałowa, a Polacy nie mają po okresie socjalizmu dużych zapasów kapitału, to prywatyzacja staje się procesem wyprzedaży polskiego majątku w obce ręce. W kolejnych raportach Brukseli „doceniane” są wysiłki polskie w tej wyprzedaży i umieszczane zachęty do przyspieszenia jej tempa. Tymczasem szczególnie szkodliwa dla Polski jest wyprzedaż nieruchomości oraz banków i instytucji finansowych.</u>
          <u xml:id="u-17.24" who="#PosełJanŁopuszański">W warunkach otwarcia polskiego rynku na tzw. zimny wiatr konkurencji - to jest termin wprowadzony przez byłego komisarza Unii Hansa Van den Broecka, podobno ten wiatr ma skutki uzdrawiające - nastąpiło wystawienie polskich podmiotów gospodarczych na nieuczciwe, nierówne warunki konkurencji. Powoduje to zwłaszcza załamywanie polskiego handlu i gigantyczny import bezrobocia. Biedna, pogrążona w ponad 3-milionowym bezrobociu Polska utrzymuje w bogatej Unii Europejskiej ok. 1,5 mln miejsc pracy. Rynek polski został otwarty na dotowane unijne towary żywnościowe, przy jednoczesnych barierach, zazwyczaj pozataryfowych, na eksport żywności polskiej do Unii.</u>
          <u xml:id="u-17.25" who="#PosełJanŁopuszański">„Przyjaźnie” nastawieni do Polski eksperci unijni zakładają, że z ok. 2 mln polskich gospodarstw rolnych ma pozostać tylko 700 tys. Ci mniej „przyjaźnie” nastawieni, a bywało, że mający swoich rzeczników wśród polskich ministrów, twierdzą, że 200 tys. gospodarstw nam wystarczy. Z czego ma się zatem utrzymać pozostałe 1800 tys. lub 1300 tys. rodzin rolniczych, dla których nie ma perspektyw w Unii? Czy autorów tych pomysłów nie niepokoi też perspektywa załamania samowystarczalności żywnościowej Polski?</u>
          <u xml:id="u-17.26" who="#PosełJanŁopuszański">Łudzi się rolników polskich dopłatami bezpośrednimi i funduszami pomocowymi. To czysta fikcja. Już od kilku lat fundusze SAPARD wpisywane są do kolejnych budżetów państwa - i nie wpływają. A przecież idzie o sumy relatywnie mikroskopijnej wielkości.</u>
          <u xml:id="u-17.27" who="#PosełJanŁopuszański">A w Unii tymczasem rozważa się wykorzystanie ewentualnego faktu poszerzenia o nowych członków - do wycofania się Unii z dopłat do rolnictwa. Wydatki na rolnictwo stanowią około połowy unijnych wydatków i Unia traci możliwości ich udźwignięcia. Czy powiedziano o tym polskim rolnikom?</u>
          <u xml:id="u-17.28" who="#komentarz">(Głos z sali: Wczoraj premier powiedział...)</u>
          <u xml:id="u-17.29" who="#PosełJanŁopuszański">Rozważa się m.in. możliwość przerzucenia ciężaru ekonomicznego dopłat bezpośrednich na kraje członkowskie. Gdyby to zostało wdrożone, to oznaczałoby, że rolnicy poszczególnych krajów dostaną tyle, ile ich własne rządy gotowe będą im wypłacić. Jak wyszliby na tym rolnicy tych krajów, które mają mniej pieniędzy na udźwignięcie ciężaru dopłat bezpośrednich? Jak wyszliby na tym polscy rolnicy? Czy powiedziano im też, że w Unii trwają pod naciskiem wielkich grup kapitałowych procesy zmierzające do drastycznego ograniczenia indywidualnej własności rolnej w ramach gospodarstw rodzinnych i do zastąpienia jej własnością ziemską wielkich korporacji finansowych? Producenci rolni mieliby być głównie dzierżawcami w prowadzonych przez siebie gospodarstwach.</u>
          <u xml:id="u-17.30" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Czy informuje się obywateli Polski, że to właśnie na ołtarzu przystosowań do Unii składane są: polskie górnictwo, hutnictwo, przemysł okrętowy, rybołówstwo, energetyka i wiele innych dziedzin? Ciekawie przedstawia się stopień wykorzystania środków z Europejskiego Banku Inwestycyjnego, któremu w poprzedniej kadencji Sejmu nadano w Polsce status państwa w państwie. Czy muszę też przypominać, że przy naszych sprzeciwach? Są one wykorzystywane na finansowanie inwestycji infrastrukturalnych i ekologicznych. W latach 1990–1999 Polska miała najniższy wskaźnik wykorzystania kredytów z Europejskiego Banku Inwestycyjnego: 4,5 razy mniejszy niż średnia krajów Piętnastki, 11,5 razy mniejszy niż Dania, choć dochód narodowy Danii na głowę mieszkańca jest 8,5 razy większy niż w Polsce. Czy powiedziano o tym polskim rolnikom? Środki Europejskiego Banku Inwestycyjnego zamiast służyć wyrównywaniu dystansu dzielącego Polskę od krajów Unii, służą powiększaniu tego dystansu. Z informacji zawartej w odpowiedzi ministra gospodarki na interpelację pana posła Zygmunta Wrzodaka dowiadujemy się, iż łączna wysokość sald ujemnych w obrotach Polski z Unią w latach 1992–2001 r. wyniosła 63 mld dolarów, czyli blisko dwukrotną wysokość rocznego budżetu Polski. Przypomina mi się, Wysoka Izbo, pewien Hindus, który przerażony polityką krajów rozwiniętych wobec „trzeciego świata”, gdzieś na początku lat 60., na forum Światowej Organizacji Żywnościowej wykrzyknął: Na litość boską, przestańcie nam pomagać!</u>
          <u xml:id="u-17.31" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-17.32" who="#PosełJanŁopuszański">Jako polskie osiągnięcie na drodze do Unii wymienia się zazwyczaj swobodny ruch ludności. Bardzo dobrze, tak powinno być. Okupione to zostało jednak grubym zaprzeczeniem narodowej solidarności. Oto poza granicą „sezamu” z Schengen pozostawiono wielką część narodu, która żyje poza wschodnią granicą Polski. Dziś Niemiec ma łatwiejszy wstęp do Polski niż nasz rodak zza Bugu.</u>
          <u xml:id="u-17.33" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Kiedy rozważamy zakres decyzji, którą będziemy podejmowali w referendum, wypada też zapytać: Czego jeszcze nie wiemy o Unii Europejskiej? Nie dlatego, by źródła informacji o faktach były istotnie zakryte, ale dlatego, że sami przywódcy Unii jeszcze nie do końca potrafią odpowiedzieć na pytania o jej przyszłość. Nie mówiąc o narodach Unii, w których z dnia na dzień narasta opozycja przeciw utopijnym eksperymentom jej przywódców, sprzecznym z tradycją narodów Europy i z porządkiem wynikającym z ludzkiej natury. Unia Europejska jest utopią polityczną w stadium kształtowania. A czym będzie? Przywódcom Unii już nie wystarcza swobodny przepływ ludzi, towarów, usług i kapitału. A przecież wiemy, że ten ma rzeczywisty sens w warunkach równomiernego poziomu rozwoju krajów uczestniczących w dziedzinach objętych swobodnym przepływem; w przeciwnym razie stanie się ten swobodny przepływ formą wyzysku krajów słabiej rozwiniętych przez kraje rozwinięte bardziej. Unia kreuje dziś wspólną politykę gospodarczą na poziomie własnej waluty. Dziś nie ma już możliwości przystąpienia do Unii bez jednoczesnej likwidacji złotówki i przyjęcia w jej miejsce euro. Powołanie wspólnej waluty musi z konieczności oznaczać powołanie władzy suwerennej stojącej na jej straży. To zaś oznacza likwidację suwerenności państw członkowskich Unii. I działania zmierzające do ustanowienia suwerennej władzy Unia podejmuje nie od dziś. Ustanowiona została wspólna polityka zagraniczna, bezpieczeństwa i obrony. Ważność decyzjom w tym obszarze nadawana jest przeważnie w trybie większości. Postanowiono o powołaniu 60-tysięcznych sił szybkiego reagowania w oparciu o część państw Unii. Mają one być zdolne do działania w promieniu 2,5 tys. mil, czyli około 4 tys. km, od Brukseli. Powołano unijną policję - Europol, która ma prawo samodzielnego działania na terytorium państw członkowskich; ustanowiono porozumienie w sprawie współdziałania sądów i prokuratur - Eurojust. Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu orzekającego na podstawie acquis communautaire od dawna mogą być podstawą uchylania wyroków sądów krajów członkowskich oraz środkiem wymuszania zmian prawodawczych w tych krajach, zapisów konstytucyjnych nie wyłączając. Jednolity Akt Europejski z 1986 r. ograniczał zakres spraw, w których państwom członkowskim przysługuje prawo weta. Istotnym krokiem na tej drodze był traktat z Maastricht z 1992 r. powołujący Unię Europejską. Potem ograniczono prawa weta w traktacie amsterdamskim. W tej sprawie podejmowano decyzje w Nicei, mówiono o tym w grudniu ubiegłego roku w Laeken. Z powodu werdyktu austriackiej demokracji z października 1999 r., który nie spodobał się w Brukseli, nałożono na Austrię sankcje. Uczyniono to jednak bez podstawy prawnej w prawie Unii, czyli nielegalnie. W trosce o legalność takich ekspedycji karnych w Nicei przyjęto tryb nakładania sankcji na państwa członkowskie. Mogą one zostać nałożone nie tylko wtedy, gdy państwo członkowskie złamie unijne prawo, ale także wtedy, gdy stosowna większość uzna, że zaistniało - jedynie niebezpieczeństwo jego złamania. To tzw. lex Austria ustanowione zostało w sytuacji, w której perspektywa opuszczenia Unii przez jej członka w zasadzie nie istnieje. Odpowiadając na pytanie pana posła Romana Giertycha, z upoważnienia prezesa Rady Ministrów, pani minister Danuta Hübner przedstawiła poważną analizę tego zagadnienia. Jest ono prawniczo złożone, możliwe są w tym zakresie różne niuanse interpretacyjne; oczywiście zależy od tego, kto będzie tej interpretacji dokonywał. Konkludując te rozważania, pani minister stwierdza, że czasowa nieokreśloność obowiązywania traktatów stanowiących o Unii i Wspólnotach Europejskich jak również szersza wykładnia celów organizacji powoływanych na mocy traktatów wydają się sugerować, iż ich charakter w zasadzie nie pozwala na jednostronne wycofanie się państwa członkowskiego z Unii. Krótko mówiąc, jeżeli tam wejdziemy, to klamka zapadła. Unia zaś, wyposażona w możliwość stosowania przeróżnych sankcji, a na dodatek w mechanizmy takie jak lex Austria i siły szybkiego reagowania, będzie mogła skutecznie i legalnie przymusić nas do pozostania pod jej władzą. Tekst deklaracji z Laeken jest faktycznie dokumentem studialnym. Powołuje konwent w sprawie przyszłości Europy, dla którego prac punktem wyjścia będzie dokonane w deklaracji wyliczenie problemów. Jak problemy te rozstrzygać będzie konwent, a później inne ważniejsze instytucje Unii, tego dziś dokładnie nie wiadomo. Jednak główne kierunki są zaznaczone. Autorzy deklaracji mówią, iż Unia znajduje się na rozdrożu - w definiującym momencie swojego istnienia. Wezwania, przed którymi stoi, to zbliżyć Unię do obywateli i orzec o sposobie udziału Unii w procesach globalizacji. Nasuwa się pytanie: Czy Unia nie jest powołana do odegrania roli mocarstwa? Rozważania nad instytucjami i prawodawstwem unijnym prowadzone są w kierunku powołania konstytucji dla obywateli europejskich.</u>
          <u xml:id="u-17.34" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jaka miałaby być relacja pomiędzy unijną konstytucją a prawami państw członkowskich? Czy prawa w państwach członkowskich ustanawiane byłyby na podstawie europejskiej konstytucji? Zwróciłem uwagę na rozważania polityka (de nomine - polskiego), który mówił jako o śmiałej myśli - o możliwości ustanowienia w europejskiej konstytucji domniemania kompetencji państw członkowskich w przypadku spraw przez tę konstytucję nierozstrzygniętych. „Śmiałość” jego myślenia miała polegać, jak rozumiem, na tym, że jako polski polityk postulował wejście Polski do Unii i jednoczesne ustanowienie Unii jako federalnego państwa. Zatem Stany Zjednoczone Europy, w których na skutek aktywności legislacyjnej Unii zakres swobodnej kompetencji państw członkowskich stopniowo będzie zanikał? A gdyby tak została zrealizowana myśl „nieśmiała” - domniemanie kompetencji Unii? Zatem pod nazwą Unii faktycznie państwo unitarne? Niezłe perspektywy byłyby dla niepodległości i suwerenności Polski. W Nicei postanowiono też, że kwalifikowana większość państw Unii ma prawo powołać węższy krąg państw, które w określonych zakresach mogą pogłębić swoją współpracę. Mówiło się o tym już wcześniej w kontekście zepchnięcia na margines tych państw Unii, które powstrzymują tempo integracji narzucane głównie przez Niemcy, Francję i ich najbliższych współpracowników. Gdyby to nastąpiło, zgadnijmy: W której grupie przydzielono by miejsce Polsce i czy zależałoby to od nas? Czy promotorzy akcesji Polski do Unii są pewni, że któraś z tych perspektyw nie zostanie zrealizowana, i nadal pchają suwerenną Polskę w objęcia Unii bez względu na okoliczności, kupując kota w worku? W połowie kwietnia 1999 r. pan Romano Prodi, określając program nowo powołanej Komisji Europejskiej, powiedział: „Budowanie federalnej Europy ma być celem samym w sobie, a nie tylko przygotowaniem Unii do poszerzenia”. I dodał: „Po zawiązaniu unii walutowej w procesie integracji europejskiej rozpoczął się nowy rozdział, w którym dotychczasowy kształt państwa narodowego nie ma już racji bytu”. Podkreślam to zdanie: „dotychczasowy kształt państwa narodowego nie ma już racji bytu”, bo to jest zdanie dotyczące Polski, jeżeli miałaby znaleźć się w Unii Europejskiej. Czy ci, którzy promują akcesję Polski do Unii, wyraźnie o tym powiedzieli narodowi?</u>
          <u xml:id="u-17.35" who="#PosełJanŁopuszański">I aby nikt nie miał wątpliwości, że nie idzie tu o jakieś zewnętrzne i w istocie mało ważne prawnomiędzynarodowe przystosowania, dokonywane bez naruszenia istotnej treści spraw Polski, to w tej samej wypowiedzi pan Prodi zamieścił istotny i symboliczny program na przyszłość: „po wprowadzeniu jednolitego paszportu europejskiego dzieci urodzone po 1 stycznia 2000 r. miałyby wpisywaną narodowość „europejską”, a nie poszczególnych narodów Europy”. Cytuję tu tekst jego wypowiedzi za „Rzeczpospolitą” z 15 kwietnia 1999 r. W końcu 2001 r., w deklaracji z Laeken, mówi się już o „konstytucji dla europejskich obywateli”, a nie o traktacie regulującym stosunki pomiędzy wolnymi narodami.</u>
          <u xml:id="u-17.36" who="#PosełJanŁopuszański">Te informacje - zaczerpnięte przecież z polskiej prasy - dedykuję tym wszystkim, którzy dziś w Polsce uprawiają bełkot o gwarancjach zachowania polskiej tożsamości w ramach Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-17.37" who="#PosełJanŁopuszański">Oczywiście Polska potrafiła zachować tożsamość i w czasach rozbiorów, i w noc niemieckiej okupacji, i podczas rządów bolszewii. Nie życzę mojemu narodowi kolejnych takich czasów. Zapewne gdybyśmy, nie daj Boże, znaleźli się w Unii, będziemy w stanie naszej tożsamości jakoś tam bronić, nawet gdyby współcześni targowiczanie zaangażowali się w realizację planów pana Prodiego.</u>
          <u xml:id="u-17.38" who="#PosełJanŁopuszański">Dziś w polskim Sejmie, w związku z projektem referendum, dyskutujemy nie o sprawie narodowej tożsamości, lecz o sprawie niepodległości i suwerenności naszego państwa. Kto by jednak marzył o zachowaniu w Unii naszej tożsamości, niech wie, że i ona przywódcom Unii przeszkadza.</u>
          <u xml:id="u-17.39" who="#PosełJanŁopuszański">Powiedzmy wreszcie dwa słowa o niepodległości i suwerenności, bo te pojęcia dziś nazbyt często używane są bez istotnego rozumienia ich treści. A przecież o tym właśnie będziemy rozstrzygać w referendum.</u>
          <u xml:id="u-17.40" who="#PosełJanŁopuszański">O niepodległości mówimy, gdy opisujemy relację pomiędzy państwem a zewnętrznymi wobec niego bytami politycznymi - niepodległe jest państwo, które nie podlega bytom zewnętrznym. Cechą państwa niepodległego jest pierwszeństwo celów własnych wobec tych, które wynikają ze współpracy z innymi państwami. Cechą państwa uzależnionego jest pierwszeństwo celów międzynarodowych, narzucanych przez zewnętrzne byty polityczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#Marszałek">Przepraszam bardzo, panie pośle, momencik. Ponieważ pańskie wystąpienie się nieco przedłuża, muszę odczytać króciutki komunikacik.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#Marszałek">Posiedzenie Komisji Europejskiej zaplanowane na godz. 10 w sali konferencyjnej rozpocznie się bezpośrednio po zakończeniu rozpatrywania wniosku o ogólnokrajowe referendum, czyli tego punktu debaty.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#Marszałek">Przepraszam bardzo.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#Marszałek">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#PosełJanŁopuszański">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#PosełJanŁopuszański">Przy okazji zapytajmy: W jakim stopniu Polska jest dziś państwem niepodległym? W jakim stopniu niepodległe jest państwo, którego organy naczelne nie tylko dopuszczają, lecz wręcz współorganizują rabunkową wyprzedaż majątku narodowego oraz cały szereg innych szkodliwych dla narodu działań, oczekiwanych przez zagraniczne podmioty? W jakim stopniu niepodległe jest państwo, którego przywódcy zdają się nie mieć poczucia granicy dopuszczalnych ofiar, które Polska może złożyć dla zaspokojenia oczekiwań obcych stolic? W jakim stopniu jest niepodległe państwo, którego rząd nie waha się strzelać do własnych obywateli - póki co gumowymi kulami - domagających się interwencji na rzecz upadającego przemysłu, ale waha się udzielić pomocy własnemu przemysłowi, bo to mogłoby spotkać się z ujemną oceną innych stolic czy międzynarodowych banków i koncernów?</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#PosełJanŁopuszański">O suwerenności mówimy, gdy opisujemy relację pomiędzy państwem a sprawującym w nim władzę - władzę umocowaną w tym państwie, a nie poza nim. Suwerenne jest państwo, w którym jest suweren - sprawujący władzę zwierzchnią. W Polsce suwerenem, czyli sprawującym władzę zwierzchnią, jest naród, mówi o tym art. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. To naród miałby zostać pozbawiony atrybutów swojej władzy zwierzchniej na rzecz Unii, gdyby Polska miała stać się jej członkiem. To właśnie proponują propagatorzy włączenia Polski do Unii. Czynią to w czasie, w którym przywódcy Unii marzą o tym, by zostać mocarstwem na gruzach suwerennych państw narodowych i na gruzach narodów.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#PosełJanŁopuszański">Pojęcia suwerenności i niepodległości należą do języka prawa i polityki. Nie twierdzę, że jest to język łatwy, chociaż ci, którzy chcą decydować o losach Polski, powinni go rozumieć. Na użytek tych, którzy nie rozumieją, posłużmy się obrazem. Zdarzy się czasem takie nieszczęście, że gdy w gospodarstwie umrze gospodarz, to jego dziedzictwem zaczynają zarządzać różni sąsiedzi. Po krótkim czasie dziedzice nie są w stanie rozpoznać własnego dziedzictwa, które zostaje rozdrapane przez obcych. Państwo bez suwerena to gospodarstwo bez gospodarza. Nieprzypadkowo używam tego właśnie obrazu. Zbyt często ostatnio słyszę wśród rodaków tę opinię, że Polska wydaje się być dziś państwem bez gospodarza.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#PosełJanŁopuszański">Pani minister Danuta Hübner w telewizyjnej debacie wynalazła nowe pojęcie: suwerenność partycypacyjna. Jeżeli to pojęcie miałoby mieć w ogóle jakikolwiek sens, musiałbym uznać, że my będziemy partycypować w jakiejś innej suwerenności. Krótko mówiąc, będzie to suwerenność Unii, a Polacy (czy też może Europejczycy, którzy byli kiedyś Polakami - trzymam się tu interpretacji pana Romano Prodiego) będą częścią ludu europejskiego i będą partycypować w tej suwerenności. Tak, tylko suwerenności Polski już nie będzie. Złożona zostanie z niej ofiara na ołtarzu suwerenności Unii.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#PosełJanŁopuszański">Gdyby poprzednie pokolenia Polaków myślały w ten sposób, to nie marzyłyby o odbudowaniu Niepodległej, nie walczyły w powstaniach, lecz prześcigały się w wysługiwaniu się zaborcom, aby partycypować w ich imperiach i płynących stąd korzyściach.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#PosełJanŁopuszański">Wracając do obrazu gospodarstwa grabionego przez sąsiadów, to tak jakby uczyniono je - rzecz jasna dla dobra rolników - częścią kołchozu (w Polsce to się nazywało spółdzielnią produkcyjną). Krótko mówiąc, gospodarzem gospodarstwa będzie już nie ten, do którego ono dotąd należało, lecz kołchoz i jego zarząd. O kołchozach myślę to, co ogromna większość polskich rolników.</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#PosełJanŁopuszański">Polecam zainteresowanym błyskotliwe zestawienie cech istotnych Unii Europejskiej oraz Związku Radzieckiego, dokonane przez Władimira Bukowskiego, znanego dysydenta jeszcze z czasów Związku Radzieckiego i obrońcy praw człowieka.</u>
          <u xml:id="u-19.8" who="#PosełJanŁopuszański">Prawo Unii ponad prawem narodów, nadrzędność sądów Unii ponad sądami krajowymi, prymat banku centralnego imperium, jedna moneta, jedna granica, polityka zagraniczna i obronna i zniesienie granic narodowych. W granicach takiego tworu swobodny obrót kapitałem, rzeczami, walutą i jedna polityka ekonomiczna z centralnym planowaniem. Czy ktoś jeszcze pamięta, że to wszystko oparte było na deklaracji o prawie narodów do niepodległości, autorstwa niejakiego Lenina?</u>
          <u xml:id="u-19.9" who="#PosełJanŁopuszański">Polsce potrzebna jest polityka, która wyrazi polską suwerenność i zabezpieczy dobro Polski i Polaków, a nie interesy obcych stolic w Polsce. Dramat polega na tym, że dziś trudno rozeznać, kto jest kim, bowiem haseł o służbie Polsce słyszymy wiele z różnych stron. Coraz częściej Polacy rozumieją, iż między tzw. lewicami a tzw. prawicami nie ma istotnej różnicy w tym najważniejszym punkcie - stosunku do niepodległości i suwerenności Polski, stosunku do polskiego dziedzictwa, którego tak naprawdę ani jedni, ani drudzy nie zamierzają bronić. Tzw. lewice i tzw. prawice potrafią okładać się wzajemnie najcięższymi kalumniami, a gdy przychodzi do rezygnacji z atrybutów suwerenności Polski, to podają sobie ręce.</u>
          <u xml:id="u-19.10" who="#PosełJanŁopuszański">Nie podzielając takich postaw, wielokrotnie usiłowaliśmy zrozumieć argumenty, którymi rzeczywiście kierują się ci, którzy chcą obecności Polski w Unii Europejskiej. Zostawiam na marginesie te argumenty, niepoważne, np. że w Unii będzie nam lepiej. A skąd to wiadomo? Skoro jeszcze na nas ręki nie położyli, skoro zatem choć trochę powinno im na naszej opinii zależeć, a już nas łupią: z własności ziemi, z miejsc pracy, niszczą polski handel, zawłaszczają banki, kredyt itd., itd. - to co będzie potem, jak będą już nas mieli?</u>
          <u xml:id="u-19.11" who="#PosełJanŁopuszański">Te opowieści, że w Unii będzie lepiej, przypominają mi nieco propagandę lektorów Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. „Wiecie, rozumiecie, towarzysze, nie jest jeszcze dobrze, bo nie mamy rozwiniętego socjalizmu, a jak zbudujemy rozwinięty socjalizm, to będzie tak, jak jeszcze nigdy nie było”.</u>
          <u xml:id="u-19.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-19.13" who="#PosełJanŁopuszański">Kwestii prywaty, ordynarnej chęci wzbogacenia się na wyprzedaży najbardziej podstawowych interesów narodowych rozwijał tu nie będę. Czuję się niekompetentny. Zostawiam ją do rozważenia, w co głęboko wierzę, przyszłym trybunałom stanu. Przypominam art. 120 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej: Prezydent stoi na straży suwerenności państwa. Przypominam rotę ślubowania poselskiego z art. 2 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, naszego ślubowania: ślubuję... strzec suwerenności ojczyzny.</u>
          <u xml:id="u-19.14" who="#PosełJanŁopuszański">Polemizowałem ostatnio publicznie z panem Markiem Belką. Pytałem go, jak to jest możliwe, że wiceprezes Rady Ministrów najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej nie widzi alternatywy dla polskiego poddaństwa wobec Unii w suwerenności państwa, które wyniosło go na tak wysoki urząd, dlaczego uparcie i niezgodnie z prawdą twierdzi, że alternatywą dla związku z Unią jest sojusz z panem Łukaszenką. Odpowiedział mi, że aby go zrozumieć, wystarczy spojrzeć do atlasu. Podobne argumenty głosili niedawno członkowie PZPR. Atlas był ten sam, tylko o inną stolicę wtedy chodziło. O ile dobrze zrozumiałem istotę tego rozumowania, to opiera się ono na założeniu, że nie ma realnej szansy istnienia niepodległego i suwerennego państwa polskiego, w którym naród polski byłby suwerenny. Nie ma jej rzekomo dlatego, że w najbliższej przyszłości ustabilizują swoje istnienie i wpływy dwa wielkie imperia: europejskie i rosyjskie, które nie zechcą tolerować niepodległego bytu Polski. Na marginesie - czy ten fakt nastąpi, czy się spełni ta prognoza, czy nie, to się dopiero okaże, i obyśmy się sami własną nieroztropnością do tego nie przyczynili. Polsce, według tego poglądu, pozostaje wybrać, do którego imperium miałaby należeć. Wybór powinien zostać dokonany przez Polskę, zanim ktoś podejmie tę decyzję za nas. Zwolennicy tego poglądu skłonni są interpretować sprzeciw wobec Unii jako opcję prorosyjską. Zapominają, że Rosja nigdy w historii nie podbiła Polski sama, choć próbowała. Ilekroć była skuteczna, czyniła to na spółkę z jakimś partnerem z tzw. Zachodu. Rosji nie wierzą, a w Unię wierzą.</u>
          <u xml:id="u-19.15" who="#PosełJanŁopuszański">Dla niektórych - cytuję tutaj telewizyjną wypowiedź polityka - „miarą wiedzy i wiary w Unię jest to, iż nie przewidujemy drogi wyjścia z niej”. Unia jako przedmiot wiary? W ustach trzeźwego polityka?</u>
          <u xml:id="u-19.16" who="#PosełJanŁopuszański">Jeżeli prawdą jest, że rodzące się imperium europejskie, ewentualnie na spółkę z Rosją gotowe byłoby nas zmusić do podporządkowania się jemu - to nie jest moje twierdzenie, to twierdzenie implicite zawarte w argumencie związanym z zaglądaniem do atlasu - to mamy do czynienia z wrogiem. Jeżeli zaś tak, to czy na współpracy z wrogiem można budować perspektywę rozwoju?</u>
          <u xml:id="u-19.17" who="#PosełJanŁopuszański">Dla innego polityka - to także z telewizyjnej wypowiedzi - „Unia to schronienie przed wyzwaniami globalizacji”. A co to jest globalizacja? Czy nie polega ona właśnie na niszczeniu narodowych państw w imię budowy ponadnarodowych imperiów? Czyż dążąca do mocarstwowej pozycji Unia nie jest właśnie takim imperium budowanym na gruzach narodowych państw Europy? Przecież w deklaracji z Laeken sama mówi o swoim udziale w globalizacji. Zatem uczestnictwo w globalizacji jako schronienie przed globalizacją? Gdzie tu jest logika?</u>
          <u xml:id="u-19.18" who="#PosełJanŁopuszański">Dlaczego promotorzy przyjęcia przez Polskę poddaństwa w Unii nie powiedzą wyraźnie, że są likwidatorami suwerennej państwowości polskiej działającymi w porozumieniu z obcymi stolicami, bo nie wierzą w możliwość suwerennej Polski i nie chcą ponosić kosztów obrony jej niepodległości...</u>
          <u xml:id="u-19.19" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-19.20" who="#PosełJanŁopuszański">...innymi słowy, że albo z braku miłości do Polski, albo z lęku przed konsekwencjami obrony jej wolności podejmują się współuczestnictwa w łamaniu praw narodu? Czy nie jest podstawowym zadaniem Polski - w naszym własnym interesie, ale i w interesie innych narodów - wskazać wyraźnie, że to łamanie praw narodów jest podstawowym nieszczęściem współczesnego świata, że potrzebna jest stała współpraca narodów, ale że nie może się ona odbywać za cenę niszczenia ich wolności i dóbr, bo prowadzi to do niesprawiedliwości, naruszania praw osób ludzkich, do naruszeń pokoju, do rozlicznych ludzkich nieszczęść, że globalizacja, jeżeli jest rozumiana jako możliwość użycia nowoczesnych sposobów transportu, komunikacji oraz gromadzenia i przetwarzania danych, niesie wiele wspaniałych perspektyw okazania ludzkiej solidarności i pobudzenia rozwoju narodów, ale że z faktu istnienia tych możliwości nie wolno wyprowadzać wniosku o utracie racji bytu wolnych narodów i ich państw? To tak jak z faktu istnienia samolotu nie wynika, że wolno go nadużyć do zamachów terrorystycznych. To tak jak z faktu zaistnienia technologicznych możliwości zorganizowania globalnego obozu koncentracyjnego nie wynika, że wolno wszystkich ludzi pozbawić wolności. Jeżeli ktoś dąży do pozbawienia narodów wolności, to jest wrogiem prawdziwego rozwoju, prawdziwej ludzkiej solidarności, wrogiem narodów - i należy się przed nim bronić.</u>
          <u xml:id="u-19.21" who="#PosełJanŁopuszański">Czy nie jest polskim zadaniem przestrzegać polskich fanatyków współczesnych utopii, m.in. takich jak utopia Unii Europejskiej, oraz przestrzegać potencjalne ich ofiary, że takie utopijne twory budowane są wbrew prawom ludzkiej natury i że wcześniej lub później siły ludzkiej natury zmiatają takie utopie z powierzchni ziemi? Tylko ile po drodze jest nieszczęść! Czy to nie jest tak, że Polska, poddając się prądom skierowanym przeciw wolności narodów i wzmacniając je, w sposób zasadniczy przyczynia się do ich zwycięstwa, bierze na siebie współwinę za zło, właśnie za zło pomagania w stabilizowaniu imperiów, które będą łamać prawa narodów, m.in. polskiego? I czy to nie jest tak, że opierając się prądom niszczycielskim, Polska stwarza szansę otrzeźwienia choćby narodom Europy, mówiąc im, że dzieło jest złe, i tym samym stwarza szansę dla siebie? Dlaczego nie postawić na realizację praw narodu polskiego, w tym prawa do wolnego, niepodległego, suwerennego bytu, i nie szukać rozwiązań problemów polskich na tej drodze, wykorzystując te atuty, które z naszego miejsca w czasie i przestrzeni wynikają - a jakże ich wiele - wbrew temu, co głoszą ludzie mali i strachliwi lub kłamliwi, że Polska jest bez szans na niepodległy byt?</u>
          <u xml:id="u-19.22" who="#PosełJanŁopuszański">Panie i Panowie Posłowie! Polska to naród zamieszkujący znaczące terytorium, którego nie może zlekceważyć żaden z sąsiadów, bylebyśmy tylko nie wyprzedawali w obce ręce polskiej ziemi i innych dóbr, bo wtedy słusznie będą nas lekceważyć jako tych, którzy nie chcą dbać o swoje elementarne interesy.</u>
          <u xml:id="u-19.23" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to kraj położony na skrzyżowaniu głównych szlaków handlowych wschód-zachód i północ-południe Europy. W czasach pokoju to miejsce błogosławione i naród powołany do tego, by stać się jednym z głównych współorganizatorów współpracy gospodarczej, bylebyśmy tylko nie niszczyli instrumentów, czyli sieci rodzimego handlu, i nie wydawali polskich banków i innych instytucji finansowych w ręce konkurencji oraz przede wszystkim unikali nadmiernej jednokierunkowości powiązań gospodarczych - kiedyś tylko z ZSRR, a dzisiaj z Unią Europejską.</u>
          <u xml:id="u-19.24" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to kraj z dostępem do morza, a w konsekwencji z perspektywą współpracy z całym światem, bylebyśmy tylko nie niszczyli polskiej gospodarki morskiej, floty, portów, rybołówstwa, przemysłu okrętowego - co jest ponurym owocem ostatnich kilkunastu lat.</u>
          <u xml:id="u-19.25" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to blisko 40 mln ludzi, ogromny rynek, dający wielkie możliwości rozwoju, byleby tylko nie dusić jego popytu monetarystycznymi ekscesami.</u>
          <u xml:id="u-19.26" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to ogromne bogactwo naturalne, prawda, że nie wszystkie, ale podstawowe z nich. Źródła energii mamy własne. Nawet gdybyśmy wykorzystywali tylko te, które wykorzystujemy dotąd, to mamy ich na wiele pokoleń do przodu, a są przecież jeszcze odnawialne ekologiczne paliwa przyszłości.</u>
          <u xml:id="u-19.27" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to rolnictwo i gospodarka żywnościowa, które jeżeli tylko nie będą niszczone, zdolne byłyby wyżywić populację kilka razy większą niż mieszkająca w dorzeczu Wisły i Odry, i to w ramach produkcji zdrowej żywności, a nie schemizowanej papki i genetycznych mutantów.</u>
          <u xml:id="u-19.28" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to relatywnie dobrze wykształcona ludność w porównaniu ze średnią krajów europejskich, bylebyśmy tylko nie dopuścili do obniżenia poziomu wykształcenia w kolejnych pokoleniach.</u>
          <u xml:id="u-19.29" who="#PosełJanŁopuszański">Polska to, choć dziś osłabiona, ciągle jeszcze silna rodzina, zwłaszcza w porównaniu z rodzinami Europy, naturalna podstawa pełnego rozwoju społecznego, bylebyśmy tylko nie naruszali jej praw i nie niszczyli jej autorytetu i funkcji wychowawczych i byleby tylko pod auspicjami różnych międzynarodówek nie importowano do Polski patologii życia rodzinnego.</u>
          <u xml:id="u-19.30" who="#PosełJanŁopuszański">Oczywiście, może ktoś powiedzieć, że w Polsce są i wielkie braki - i to prawda:</u>
          <u xml:id="u-19.31" who="#PosełJanŁopuszański">- zarysowująca się na skutek wielu lat polityki depopulacyjnej katastrofa ludnościowa, starzenie się społeczeństwa, połączone ostatnio z narastającą katastrofą zdrowotną, ze wszystkimi tego skutkami politycznymi i gospodarczymi, ale w tym punkcie kraje, narody Unii Europejskiej znajdują się w o wiele gorszej od nas sytuacji;</u>
          <u xml:id="u-19.32" who="#PosełJanŁopuszański">- brak doświadczonych warstw przywódczych narodu - smutny skutek ludobójstwa wymierzonego w najbardziej świadome grupy Polaków i procesów wielorakiej degradacji realizowanego przez dwa socjalizmy - brunatny i czerwony;</u>
          <u xml:id="u-19.33" who="#PosełJanŁopuszański">- wciąż jeszcze ciążące nad nauką polską ślady marksistowskich ograniczeń intelektualnych, widoczne zwłaszcza w humanistyce, w tym w prawie i ekonomii, oraz braki polskiego etosu pracy;</u>
          <u xml:id="u-19.34" who="#PosełJanŁopuszański">- wciąż jeszcze obciążające naszą gospodarkę ślady socjalistycznej gigantomanii oraz braki będące skutkiem wielu lat uczestnictwa w socjalistycznym podziale pracy w ramach dawnego imperium.</u>
          <u xml:id="u-19.35" who="#PosełJanŁopuszański">Dziś jednak bardziej ciążą Polsce i Polakom szkody wyrządzone procesami przystosowań do Unii, o których mówiliśmy wcześniej. Oczywiście wolimy nowoczesne, małe, kilkusetosobowe huty, zatrudniające 1/3 załogi w laboratoriach, produkujące w zautomatyzowanym i komputerowo sterowanym cyklu, konfekcjonujące niewielkie serie produktów dobierane do zamówień konkretnych klientów niż stare, socjalistyczne molochy. Trzeba jednak najpierw budować nowe, by zastąpić stare - zamiast prowadzić politykę stawiania starego w stan zawału, bez składania konkretnych propozycji co do własnego zaopatrzenia np. w stal oraz co do tego, co z miejscami pracy. I to w sytuacji, w której jest jeszcze w Polsce dość dobrych inżynierów, by przygotować projekty na światowym poziomie. Jeszcze ich jest dość.</u>
          <u xml:id="u-19.36" who="#PosełJanŁopuszański">Nie rozumiem, dlaczego zamiast rozbudowywać przetwórstwo węgla kamiennego, usprawniać efektywność kopalni i inwestować w zmniejszenie energochłonności gospodarki restrukturyzacja górnictwa polega głównie na jego stopniowej likwidacji, na zamykaniu dobrych jeszcze kopalń i wysyłaniu ludzi na bruk. I to w czasie, kiedy Unia Europejska przestawia w 20-letnim cyklu swoją energetykę z paliw płynnych na węgiel. Unia oczywiście wie, że energetyka węglowa jest droższa od energetyki paliw płynnych, ale, po pierwsze, daje więcej miejsc pracy, a po drugie, daje większe bezpieczeństwo strategiczne. Węgiel jest w dostatecznej ilości w Unii, a paliwa płynne w większości trzeba sprowadzać.</u>
          <u xml:id="u-19.37" who="#komentarz">(Głos z sali: O, właśnie!)</u>
          <u xml:id="u-19.38" who="#PosełJanŁopuszański">Nie rozumiem, dlaczego zamiast rozwijać handel wielkopowierzchniowy w oparciu o działalność handlową polskich kupców i polskich dostawców, dbając oczywiście o zabezpieczenie tego wrażliwego rynku przed praktykami monopolistycznymi i udzielając mu wsparcia ustawowego państwa i finansowego polskich banków promuje się w warunkach nieuczciwej konkurencji zagraniczne monopole zmierzające do likwidacji polskiego handlu. Od czasów Hilarego Minca walka z handlem polskim nie była chyba tak skuteczna jak jest dzisiaj.</u>
          <u xml:id="u-19.39" who="#PosełJanŁopuszański">Nie rozumiem, dlaczego zamiast kawałkować i sprzedawać najcenniejsze składniki Polskich Kolei Państwowych - mówię tu zwłaszcza o perspektywie wyprzedaży tzw. cargo, czyli przewozów towarowych - i zamiast nieustannie dopłacać do dróg niszczonych kołami TIR-ów, nie można by przerzucić tranzytu TIR-ów przez Polskę na lawety kolejowe, uczynić opłacalnym transport kolejowy i znaleźć środki na rozwój i utrzymanie polskiej infrastruktury.</u>
          <u xml:id="u-19.40" who="#PosełJanŁopuszański">Nie rozumiem, dlaczego zamiast wyprzedawać cementownie polskie na progu wielkich programów budowy autostrad na naszym terytorium nie mielibyśmy zarabiać sami na produkcji cementu niezbędnego do budowy. I tak dalej, i tak dalej.</u>
          <u xml:id="u-19.41" who="#PosełJanŁopuszański">Ani wisząca na horyzoncie katastrofa finansów publicznych, ani perspektywa załamania systemu ubezpieczeń społecznych nie byłyby tak dojmujące, gdyby nie wydanie Polski przez rządzących na łup konkurencyjnych sił gospodarczych w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Są to problemy, które tak czy inaczej - czy w niepodległej Polsce, czy w unijnym poddaństwie - sami musimy rozwiązać, jeżeli w ogóle mają być rozwiązane. Obcy nie zechcą płacić za ich rozwiązanie, raczej mogą te polskie słabości wykorzystać do własnych celów.</u>
          <u xml:id="u-19.42" who="#PosełJanŁopuszański">Oczywiście, Polsce potrzebna jest współpraca z innymi narodami, także z tymi unijnymi, ale nie tylko z nimi. Suwerenne państwo polskie powinno dążyć do zrównoważenia swych międzynarodowych zaangażowań politycznych i gospodarczych i nie dopuszczać tylko do jednostronnych uzależnień...</u>
          <u xml:id="u-19.43" who="#komentarz">(Głos z sali: O to chodzi.)</u>
          <u xml:id="u-19.44" who="#PosełJanŁopuszański">...a podejmując wszelkie współprace, powinno przede wszystkim preferować te programy, które wynikają z polskich, narodowych celów, i odrzucać te, które te cele przekreślają. Polsce potrzebne są:</u>
          <u xml:id="u-19.45" who="#PosełJanŁopuszański">– po pierwsze, radykalna zmiana stosunku państwa do gospodarki - roztropny interwencjonizm, zwłaszcza w ochronie polskiego rynku przed nieuczciwą konkurencją, i kontrola procesów przekształceń własnościowych z punktu widzenia sprawiedliwości i bezpieczeństwa narodowego,</u>
          <u xml:id="u-19.46" who="#PosełJanŁopuszański">– po drugie, odejście od instrumentów monetarystycznych w kierunku keynsowskich - użycie dobrze pomyślanego systemu zamówień i gwarancji publicznych dla tworzenia popytu, aktywizacja budżetu przez objęcie nim całości funduszy publicznych, których połowa pozostaje dzisiaj poza budżetem,</u>
          <u xml:id="u-19.47" who="#PosełJanŁopuszański">– po trzecie, powstrzymanie narastania monopoli, zwłaszcza tych zagranicznych działających na rynku polskim, przywrócenie zasad uczciwej konkurencji oraz przywrócenie warunków zdrowej akumulacji, zwłaszcza dla największej liczby małych i średnich przedsiębiorstw,</u>
          <u xml:id="u-19.48" who="#PosełJanŁopuszański">– po czwarte, wskazanie kół zamachowych polskiej gospodarki, takich jak gospodarka morska, uczestnictwo w organizacji handlu, zwłaszcza na szlaku wschód-zachód, kompleks rolniczo-przemysłowy, kompleks paliw odnawialnych czy budownictwo.</u>
          <u xml:id="u-19.49" who="#PosełJanŁopuszański">Ja tu dokonuję tylko przykładowego wyliczenia. Osobne w tym wyliczeniu miejsce musi zajmować oczywiście rozwój nauki i oświaty.</u>
          <u xml:id="u-19.50" who="#PosełJanŁopuszański">Wszystkie te działania wymagają jako warunku wstępnego powstrzymania wdrażania żądań Unii i wypowiedzenia traktatu stowarzyszeniowego ze Wspólnotami Europejskimi. W warunkach realizacji przystosowań do Unii nie ma możliwości rozwiązania głównych problemów Polski, w tym gospodarczych i społecznych, których większość dziś właśnie z tych przystosowań wynika.</u>
          <u xml:id="u-19.51" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! O programie dla niepodległej Polski mówię w ogromnym skrócie, ze względu na rozmiar debaty ograniczając go do minimum, choć można by mówić bardzo długo i obszernie. Ale mówię o tym dlatego, aby nikt nie powiedział, że takiego programu nie ma.</u>
          <u xml:id="u-19.52" who="#PosełJanŁopuszański">Niepodległość i suwerenność Polski jest alternatywą poddaństwa - obojętne czy to miałoby być poddaństwo moskiewskie czy brukselskie. Niepodległy byt Polski jest możliwy. Nie przekreśla on też perspektywy współpracy z innymi narodami - także z Unią - wręcz przeciwnie, otwiera dla niej zupełnie nowe perspektywy. Działanie przeciw niepodległości i suwerenności Polski, a w konsekwencji przeciw najbardziej podstawowym interesom Polaków, to zwyczajna zdrada narodowa, niezależnie od tego w jak piękne słówka ubrana. Raz jeszcze przypominam, że każdy z nas na tej sali zasiadających złożył ślubowanie, że będzie strzegł suwerenności ojczyzny.</u>
          <u xml:id="u-19.53" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! W długim jak na warunki naszych sejmowych debat wystąpieniu zdołałem zaznaczyć raptem niektóre, najważniejsze problemy, które pozostają do rozstrzygnięcia w związku z propozycją włączenia Polski do Unii Europejskiej. Raz jeszcze w imieniu wnioskodawców w sprawie referendum podkreślam, że sprawy są zbyt ważne, zaszły zbyt daleko, by można było nadal omijać legalnie wyrażone zdanie narodu. To przecież naród jest władzą zwierzchnią Rzeczypospolitej i to jego atrybutów dotyczy sformułowane przez nas pytanie. Odpowiedzialność każdego z nas, pań i panów posłów, w tej sprawie jest dziś odpowiedzialnością polityczną, ale też jak najbardziej osobistą. Życzę państwu, aby naród, będący świadkiem naszego głosowania w tej sprawie, w stosunku do nikogo z nas aktu tego głosowania nie musiał dopisywać do katalogu zarzutów.</u>
          <u xml:id="u-19.54" who="#PosełJanŁopuszański">Wnoszę raz jeszcze w imieniu grupy posłów o zarządzenie referendum, w którym obywatele Rzeczypospolitej odpowiedzą na pytanie: Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-19.55" who="#PosełJanŁopuszański">Wnoszę też o zarządzenie go w terminie zbliżających się wyborów samorządowych. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-19.56" who="#komentarz">(Długotrwałe oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Janusz Wojciechowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi Łopuszańskiemu za uzasadnienie wniosku w imieniu wnioskodawców.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów oraz 5-minutowego oświadczenia w imienia koła.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pierwszy głos zabierze pan poseł Jerzy Czepułkowski w celu wygłoszenia oświadczenia w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W dniu 30 listopada 2001 r., powołując się na art. 125 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz na art. 54 ust. 3 regulaminu Sejmu, grupa posłów złożyła na ręce marszałka Sejmu wniosek o pilne zarządzenie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej referendum, w którym obywatele Polski mieliby odpowiedzieć na pytanie: Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej? Do wniosku zostało dołączone uzasadnienie, w którym wnioskodawcy poddali krytyce prawne i faktyczne procesy przygotowywania się Polski do wstąpienia do Unii Europejskiej oraz zawarli postulat niezwłocznego powstrzymania procesu przystosowywania Polski do wymagań Unii Europejskiej do czasu rozstrzygnięcia dokonanego przez naród w referendum.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Art. 125 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum. Kolejne ustępy tegoż artykułu stanowią o trybie zarządzania referendum oraz o jego ważności, ust. 5 stanowi jednakże, że zasady i tryb przeprowadzenia referendum określa ustawa. Przypomnę, że jest to ustawa o referendum z dnia 29 czerwca 1995 r.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Nikt nie kwestionuje, że sprawą o szczególnym znaczeniu dla państwa jest decyzja o zamiarze wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, jednakże nie może być ona przedmiotem referendum. By nikt nie miał wątpliwości, co to są sprawy istotne dla państwa, które mogą być rozstrzygane w referendum, w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej odnajdujemy rozstrzygnięcie szczególne. Takie rozstrzygnięcie znajduje się w art. 90 ust. 3 w związku z ust. 1 tegoż artykułu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że wyrażenie zgody na ratyfikację umowy międzynarodowej może być uchwalone w drodze referendum ogólnokrajowego. Z brzmienia tego przepisu wynika jasno, że przedmiotem wyrażonej referendalnie zgody jest ratyfikacja umowy międzynarodowej. Ewidentnie traktat akcesyjny, którego sporządzenie i podpisanie nastąpi po zakończeniu negocjacji członkowskich, jest umową międzynarodową, która zgodnie z konstytucją może i powinna być poprzedzona zgodą na ratyfikację wyrażoną w referendum. Droga referendalna zatem w przypadku przystąpienia do Unii nie może służyć wyrażeniu zgody na zawarcie umowy i warunki negocjacji, czy wręcz ich przerwanie.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Biorąc pod uwagę powyższe, w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej stwierdzam, że wniosek poselski zawarty w druku sejmowym nr 114 nie powinien i nie może zostać uwzględniony z przyczyn formalnych. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej nie może podjąć uchwały w sprawie jego przyjęcia w związku z brakiem przedmiotu referendum. O tym podstawowym fakcie wnioskodawcy zdają się nie pamiętać. Ale czy na pewno? Czy wnioskodawcom rzeczywiście zależy na referendum w trakcie negocjacji, kiedy nie został przecież sporządzony i podpisany traktat akcesyjny, kiedy nie są znane jeszcze wszystkie warunki naszego przyszłego członkostwa, kiedy nie można jeszcze dokonać pełnego bilansu korzyści i kosztów akcesji, kiedy jeszcze nie może odbyć się pełna, wszechstronna i merytoryczna debata ogólnonarodowa nad konkretnymi zapisami traktatu? Na pewno nie.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Wydarzenia polityczne ostatnich tygodni oraz treść i forma uzasadnienia wniosku dokonanego przez pana posła Jana Łopuszańskiego, uzasadnienia będącego mieszaniną zwykłej konfabulacji i wytworów chorej wyobraźni...</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Jak tak można...)</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#PosełJerzyCzepułkowski">...noszącego znamiona...</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#PosełJerzyCzepułkowski">...wizji apokalipsy po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej, wskazują wyraźnie, że wnioskodawcom nie chodzi o jak najkorzystniejsze warunki akcesji i nie chodzi o referendum. Złożenie wniosku i debata nad nim jest, zgodnie z intencją wnioskodawców, trzecim odcinkiem serialu pt. „Nie dla Unii Europejskiej”. Pierwszym z trzech odcinków była wywołana przed kilkoma tygodniami przez Ligę Polskich Rodzin debata nad informacją rządu o stanie negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej i polskim stanowisku negocjacyjnym. Drugim - wniosek o wyrażenie wotum nieufności ministrowi spraw zagranicznych panu Włodzimierzowi Cimoszewiczowi. Trzecim, i zapewne nie ostatnim, jest dzisiejsza debata nad wnioskiem zgłoszonym przez posłów, głównie z Ligi Polskich Rodzin, o wirtualne referendum, a głównie o przerwanie negocjacji członkowskich. Wszystkie, chociaż pod innym tytułem, są monotematyczne i z tą samą obsadą aktorską.</u>
          <u xml:id="u-22.9" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przed Polską stoi historyczna szansa wstąpienia do Unii Europejskiej, szansa dołączenia do wielkiej europejskiej rodziny demokratycznych, o wysokim poziomie cywilizacyjnego i ekonomicznego rozwoju, państw. Rodziny państw, do której obok Polski pragną dołączyć inne państwa Europy Środkowej i Wschodniej, które od upadku muru berlińskiego poszukują nowego miejsca w Europie, poszukują politycznej i ekonomicznej stabilizacji, poszukują bezpieczeństwa. Te oczekiwania spełnia Unia Europejska. Unia Europejska, uznając konieczność rozszerzenia, nazywa ten akt aktem pokoju, świadectwem stabilności, świadectwem solidarności i aktem europejskiego bezpieczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-22.10" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Rozszerzenie Unii Europejskiej będzie aktem kosztownym dla samej Unii Europejskiej. Jeden z prominentnych przedstawicieli prezydencji belgijskiej, dyskutując w lipcu minionego roku na temat kosztu rozszerzenia Unii Europejskiej, nazwał przyszły wysiłek finansowy Unii swoistym drugim planem Marshalla dla Europy. Tej szansy danej nam tym razem nie wolno zaprzepaścić.</u>
          <u xml:id="u-22.11" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: No, co to, to nie...)</u>
          <u xml:id="u-22.12" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Trwają intensywne negocjacje, które winny zostać zakończone w 2002 r. Rząd wykazuje niezwykłą aktywność dyplomatyczną w tworzeniu korzystnego dla naszej akcesji klimatu w stolicach państw piętnastki, które w końcu negocjacji współdecydować przecież będą o ostatecznej treści traktatu akcesyjnego i jego ratyfikacji przez ich narodowe parlamenty. Podczas prezydencji hiszpańskiej nasz rząd zamierza doprowadzić do zamknięcia sześciu z dziewięciu pozostałych do negocjacji obszarów. Trzy z nich, wydaje się, najtrudniejsze, de facto decydujące o wartości dla Polski i jej obywateli traktatu akcesyjnego, negocjowane będą prawdopodobnie w drugiej połowie roku już za prezydencji duńskiej. Są to: rolnictwo, budżet i finanse oraz polityka regionalna. Dopiero po zakończeniu negocjacji w tych obszarach, po sporządzeniu projektu traktatu akcesyjnego i jego podpisaniu, po dokonaniu pełnego bilansu korzyści i kosztów akcesji nie tylko w wymiarze finansowym, po przeprowadzeniu debaty ogólnonarodowej nad zawartością traktatu, a nie jedynie zamierzeniami i intencjami, możliwe będzie, ba - będzie konieczne - wyrażenie zgody na ratyfikację traktatu akcesyjnego w ogólnokrajowym referendum, w którym społeczeństwo w pełni świadomie dokona wyboru. Referendum w sprawie wyrażenia zgody na ratyfikację traktatu akcesyjnego po jego podpisaniu odbędzie się. Zapowiedział je prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, premier rządu polskiego w swoim exposé, zapowiedział je Sojusz Lewicy Demokratycznej wraz z koalicjantami.</u>
          <u xml:id="u-22.13" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Wniosek zgłoszony przez grupę posłów reprezentowanych przez pana posła Jana Łopuszańskiego zmierza do rozbicia naszych przygotowań do członkostwa w Unii Europejskiej. Zmierza do zawieszenia jakże trudnego procesu negocjacji o członkostwo, negocjacji prowadzonych przez kolejne rządy. Kwestionuje jeden z głównych celów polityki zagranicznej naszego państwa, uznawany przez przytłaczającą większość w Sejmie, posłów koalicyjnych i opozycyjnych. Wniosek ten wreszcie jest aktem instrumentalnego traktowania i lekceważenia polskiego społeczeństwa przez wnioskodawców.</u>
          <u xml:id="u-22.14" who="#komentarz">(Głosy z sali: E tam, panie, za daleko...)</u>
          <u xml:id="u-22.15" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: Deklarowaliście milionom obywateli... jak tak można.)</u>
          <u xml:id="u-22.16" who="#PosełJerzyCzepułkowski">W wyniku jego uchwalenia polskie społeczeństwo pozbawione byłoby możliwości monitorowania i oceny kontynuowanych negocjacji i ich wyników. Pozbawione by zostało możliwości oceny traktatu akcesyjnego. Pozbawione zostałoby możliwości wypowiedzenia się ostatecznie, czy chce wstąpienia Polski do Unii Europejskiej na konkretnych warunkach ustanowionych traktatem - z bardzo prostej przyczyny. Zgodnie z przywołaną na wstępie ustawą o referendum referendum ogólnokrajowe w tej samej sprawie może się odbyć nie wcześniej niż po 4 latach.</u>
          <u xml:id="u-22.17" who="#PosełJerzyCzepułkowski">To pan, panie pośle Łopuszański, w imieniu wnioskodawców proponując referendum dziś, proponuje polskiemu społeczeństwu przysłowiowe kupowanie kota w worku, jak pan był uprzejmy się również wyrazić.</u>
          <u xml:id="u-22.18" who="#PosełJerzyCzepułkowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Reasumując, Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej wnosi o odrzucenie wniosku grupy posłów zawartego w druku nr 114 w pierwszym czytaniu. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W imieniu Klubu Poselskiego Platformy Obywatelskiej oświadczenie przedstawi pan poseł Janusz Lewandowski. Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PosełJanuszLewandowski">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Polacy wypowiedzą swoje zdanie o Unii Europejskiej w drodze referendum. Taką możliwość otwiera konstytucja z 1997 r., z taką intencją poprzedni rząd rozpoczynał negocjacje z Unią Europejską i taką intencję potwierdza rząd obecny, któremu należy życzyć, niezależnie od miejsca siedzenia, aby zgrabniej kończył, niż rozpoczyna, i żeby uwieńczył sukcesem owe negocjacje, przedstawiając następnie pod osąd opinii publicznej pełny obraz korzyści i kosztów polskiego uczestnictwa w Unii Europejskiej, czyli traktat akcesyjny. Wtedy przyjdzie czas na referendum.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#PosełJanuszLewandowski">Dla mojego środowiska, czyli środowiska Platformy Obywatelskiej, jest zupełnie oczywiste, że rozstrzygnięcie tego kalibru, historyczne, wielopokoleniowe - będzie to nasza decyzja podejmowana w imię przyszłych pokoleń, czyli zwrócona ku przyszłości - musi zapadać w drodze narodowego referendum i czas na to przyjdzie wtedy, kiedy będziemy mieli pełny obraz, a nie jego wycinek, tak jak obecnie; bo pełna wiedza jest przesłanką racjonalnego wyboru.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#PosełJanuszLewandowski">I żeby nie pozostawić żadnego cienia wątpliwości - ufamy, że będzie to głos na tak, że Polacy zechcą czerpać korzyści z uczestnictwa w tej Wspólnocie Europejskiej, która nie jest żadną utopią, ale całkiem realnym, dobrowolnym dziełem wolnych ludzi. W sposobie organizacji wyrasta z najgorszych doświadczeń naszego kontynentu i buduje enklawę i dostatku materialnego, i bezpieczeństwa, i poszanowania praw obywateli, i poszanowania tożsamości narodowej i dumy narodowej, bez najmniejszego uszczerbku dla tego poczucia tożsamości narodowej czy też dla bogactwa kultur w Europie.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#PosełJanuszLewandowski">Chciałbym zwrócić uwagę państwa na to, że sam akt wyboru jest wyborem innym niż te, na które skazywała nas dotychczas historia. Bo historia skazywała nas na ogół na wybór mniejszego zła - bić się czy nie bić, emigrować czy znosić upokorzenie braku suwerenności. Ten wybór, który zapadnie prawdopodobnie w roku 2003, jest sam w sobie niezwykle optymistycznym aktem samostanowienia narodu, który wyzwolił się poprzez wysiłek całego społeczeństwa, poprzez biografie zapisane również po stronie dzisiejszych przeciwników Unii Europejskiej, z przekleństwa geopolityki Jałty, z wyroków historycznych, które nas więziły w złych wyborach.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#PosełJanuszLewandowski">Skoro perspektywa referendum jest oczywista i pewna, to skąd pośpiech inicjatorów owej inicjatywy dotyczącej referendum przeprowadzonego teraz, pilnego, i to ze strony ugrupowań, które idei europejskiej i idei uczestnictwa Polski we Wspólnocie Europejskiej chcą zaszkodzić, a nie pomóc? Odpowiedź jest prosta. Te ugrupowania i środowiska zwietrzyły szansę; a szansa ta wynika z tego, że zwrot negocjacyjny w kwestii bardzo wrażliwej, dotyczącej zakupu nieruchomości, został dokonany przez obecny rząd tak niefortunnie, niezręcznie i bez wyobraźni, że zwiększył stopień nieufności polskiego społeczeństwa akurat w tym zakresie. A jest to pole, w którym najłatwiej o emocje, trudniej o rozumne stawianie kwestii; pole, w którym bardzo łatwo przywołać takie nauczki historii, aby wzniecić histerię. A to potrafią nasi politycy; dali temu dowód, pamiętamy to bardzo dobrze, np. w okresie debat konstytucyjnych, kiedy porównywano całkiem niezłą konstytucję z bolszewicką nawałnicą. I podobną wartość ma dzisiejsze porównanie, nakreślona dzisiaj przez pana posła Łopuszańskiego wizja Unii Europejskiej jako jakiegoś diabolicznego wynalazku, który czyha na zgubę Francuzów i Holendrów, Polaków i Słoweńców, Irlandczyków i Portugalczyków. Ma to podobną wartość w ocenie perspektywy historycznej z porównaniem polskiej niezłej konstytucji do bolszewickiej nawałnicy.</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#komentarz">(Głosy z sali: Przesada.)</u>
          <u xml:id="u-24.6" who="#PosełJanuszLewandowski">Jeżeli już to się stało, jeżeli zauważamy obecnie, że procent ludzi, którzy cenią sobie możliwość uczestnictwa w Unii Europejskiej, rośnie, ale lęki wokół tego wrażliwego zagadnienia dotyczącego nieruchomości nie maleją, to znaczy, że trzeba wdać się w bardzo cierpliwą i rozsądną rozmowę również o tych wrażliwych zagadnieniach. I trzeba wziąć pod uwagę, panie pośle Janowski, również doświadczenia obecnych lat, dlatego że nie jesteśmy krajem, w którym obrót ziemią, również zakupy przez obcokrajowców, nie są dozwolone; w niektórych wypadkach nie są reglamentowane, w innych są. Ale żeby zdobyć jakąś wiedzę na ten temat, czyli zgromadzić doświadczenia, które przecież już mamy, trzeba pytać pośredników, a nie polityków, dlatego że mają oni wyczucie swojej klienteli i mogą nam wiele powiedzieć na temat stopnia zagranicznego zainteresowania polską ziemią orną czy porównywalnej atrakcyjności naszych działek rekreacyjnych z działkami rekreacyjnymi położonymi na obrzeżach Morza Śródziemnego. Trzeba wziąć pod uwagę doświadczenia obce, czyli, na szczęście, kronikę uśmierzonych niepokojów skandynawskich czy austriackich, bo w każdym z tych krajów były niepokoje wokół nieruchomości, wokół pozyskiwania ziemi i zostały po iluś latach członkostwa uśmierzone.</u>
          <u xml:id="u-24.7" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: Zostało to zagwarantowane przed członkostwem).</u>
          <u xml:id="u-24.8" who="#PosełJanuszLewandowski">Trzeba brać pod uwagę taniość. Tylko jeden kraj zrobił tego typu wyłom, w pozostałych zaś takie niepokoje zostały poprzez własne doświadczenie uśmierzone.</u>
          <u xml:id="u-24.9" who="#PosełJanuszLewandowski">Jeżeli realnym argumentem jest taniość polskiej ziemi, a rzeczywiście jest ona siedmiokrotnie tańsza niż średnia cena ziemi w Unii Europejskiej, to warto spojrzeć na przyszłość tej ziemi również przez okulary potencjalnego inwestora, bo oprócz względów sentymentalnych, które być może będą odgrywały jakąś marginalną rolę, przede wszystkim trzeba brać pod uwagę to, jak patrzy inwestor; a patrzy on pod kątem dochodowości tego, co kupuje, a nie taniości. I w związku z tym może być zauważony bardzo łatwo paradoks o dzisiejszym obrocie nieruchomościami, mianowicie że handel, transakcje i obrót, jest nie tam, gdzie tanio, ale tam, gdzie drogo, gdzie jest dochodowość. To są bardzo ważne względy racjonalnej rozmowy o przyszłości obrotu nieruchomościami Polski jako członka Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-24.10" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: Ale nie w przypadku ziem zachodnich.)</u>
          <u xml:id="u-24.11" who="#PosełJanuszLewandowski">Naszym historycznym zadaniem jest bowiem dbałość nie tylko o to, żeby ziemia była w polskich rękach, ale żeby była produktywna, żeby rosła jej wartość, żeby dawała szansę ludziom, którzy chcą tworzyć pozarolnicze funkcje na wsi; a to jest bardzo pilna potrzeba polskiej wsi, aby również poprzez sprzedaż ziemi w obronie między między krajowcami, Polakami, pozyskiwali oni kapitał na rozpoczęcie na wsi owej pozarolniczej działalności, co nie będzie możliwe, jeżeli ziemia będzie kilkakrotnie tańsza lub przez ograniczenia obrotu duszona w ten sposób w dół, że będzie po prostu bezwartościowa.</u>
          <u xml:id="u-24.12" who="#PosełJanuszLewandowski">Jest to próbka rozmowy rozsądnej o tych wrażliwych zagadnieniach, która jest konieczna właśnie teraz, kiedy jesteśmy w tej bardzo nieromantycznej i prozaicznej fazie rozmów z Unią Europejską, kiedy rozmawiamy o konfliktach interesów, o sprzecznościach, a zagubiona została idea europejska, idea współpracy, bo została przygnieciona fazą negocjacji. I właśnie teraz Unia Europejska jawi się jako ruchomy cel, bo oto Polska nareszcie uzyskuje walutę, która jest nie tylko wymienialna, ale traci na wartości mniej niż 5% rocznie, to cel spełniony po iluś latach, lecz Unia ucieka we wspólną walutę, gdyż dla niej pewnym punktem odniesienia, tak jak dla nas są pewne standardy modernizacyjne Brukseli, jest rywalizacja z uciekającą Ameryką. Będziemy demaskowali wszystko to, co jest demagogią w rozmowie o Unii Europejskiej, ponieważ niewiedza i lęki zbudowane na niewiedzy, a nie sens alternatywy są siłą przeciwników Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-24.13" who="#PosełJanuszLewandowski">A zatem jeśli chodzi o referendum, to oczywiście tak, kiedy będzie pełny obraz, a nie wycinek obrazu naszych korzyści i niewygód uczestnictwa w Unii Europejskiej. Bo oceniać to dzisiaj to jakby oceniać np. wartość Małysza na podstawie jednego nieudanego czy niezbyt fortunnego skoku. Dzisiaj nie potrafimy ocenić nawet wartości owych negocjacji wokół ziemi, bo przecież wiedza o wartości polskiej ziemi będzie wtedy pełniejsza, kiedy będziemy wiedzieli coś o dopłatach bezpośrednich, o kwotach produkcyjnych, o poprawie stanu infrastruktury.</u>
          <u xml:id="u-24.14" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: Przecież dopłat nie ma, panie pośle.)</u>
          <u xml:id="u-24.15" who="#PosełJanuszLewandowski">Wtedy będzie też możliwy rozsądniejszy język rozmowy o owych tematach, w których Polacy wykazują największy stopień uwrażliwienia. Nie wiem, czy zdają sobie sprawę dzisiejsi zwolennicy referendum, że jeżeliby doszło do niego dzisiaj, gdyby dzisiaj padł głos społeczeństwa, to później, kiedy będzie, odsłoni się traktat akcesyjny, to zostanie jedynie droga parlamentarna, to znaczy później ten głos będzie należał do większości sejmowej i senackiej, a ratyfikacja do prezydenta. My zaś wolimy, żeby dokonało się to na zasadzie poinformowanego głosu społeczeństwa, a nie falstartu w postaci referendum. Liczę również osobiście, że ten czas, jaki upłynie między dzisiejszą debatą a referendum w roku 2003, to będzie czas dany przeciwnikom idei europejskiej, bo być może dostrzegą, że jeżeliby skazali Polskę na bycie poza Unią Europejską, to pozostawią Polskę w tym samym miejscu geograficznym, skazaną na tych samych partnerów handlowych, poddaną tym samym ciśnieniom globalizacyjnym, ale bez możliwości czerpania korzyści uczestnictwa w klubie najbardziej rozwiniętych krajów świata. Czyli ciągle obok, ciągle dostosowującą się do czyichś reguł, podczas gdy my mamy nareszcie historyczną szansę, szansę współokreślania tych reguł z siłą głosu porównywalną z siłą głosu Hiszpanii. Bo tylko 4 kraje: Niemcy, Wielka Brytania, Francja i Włochy będą miały większą siłę głosu w Unii Europejskiej. 21 krajów, wliczając w to potencjalnie Bułgarię, Rumunię, będzie miało mniejszą siłę głosu niż Polska w określaniu reguł współpracy europejskiej. I to jest zbyt dobra wizja, by mogła być zaprzepaszczona. Dlatego moje środowisko będzie przeciwne temu falstartowi w postaci dzisiaj proponowanego referendum. Dziękuję bardzo za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-24.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">O przedstawienie oświadczenia w imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrony proszony jest pan poseł Andrzej Lepper, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PosełAndrzejLepper">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym zacząć od tego, że Bruksela leży tak samo daleko od Warszawy jak Moskwa. I ci sami ludzie, potomkowie tych ludzi, którzy uwierzyli w Jałtę, w podział po wojnie, ci sami ludzie dzisiaj próbują nas ciągnąć do Brukseli. Przez 45 lat mówili nam, jak to dobrze jest, jak to ładnie, wszystko będzie załatwione. Dlaczego dzisiaj idziecie w innym kierunku? Nie widzicie szansy dla Polski, szansy rozwojowej, szansy takiej, żeby Polska była krajem samodzielnym, suwerennym, niepodległym? Mówicie, że nie utracimy suwerenności, że absolutnie nie. Unia nam pozwoli na wszystko. Nie łudźcie się nawet, że Unia nam pozwoli na wszystko. Już przez 12 lat zabiegamy jako Polska o to, żeby być członkiem Unii, zabiegamy w osobach tych, którzy nie widzą innej drogi dla Polski, którzy nie mają żadnej alternatywy, którzy już wyczerpali swoje pomysły na Polskę. Szczęście, że w parlamencie jest też grupa posłów, są kluby, które patrzą bardzo rozsądnie i realnie na przystąpienie Polski do Unii, bo gdyby był taki parlament, jaki był do tej pory, to pewnie nawet tej dyskusji nie byłoby, bo to jest dyskusja dzisiaj. My wiemy, że Unia nic nam nie da. 12 lat pokazało to, że Unia miała jeden cel - zrobić z Polski rynek zbytu dla swoich nadwyżek produkcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#PosełAndrzejLepper">Panie i panowie, posłowie zgromadzeni w tej Izbie, Wysokiej Izbie, zastanówcie się, czy straciliście wzrok i słuch, nie widzicie, co Unia zrobiła? Wszystkie swoje starocie, wszystkie złomy do tej pory sprzedała nam. Zrobiła sobie śmietnisko z Polski. Jeżeli tego nie widzicie, to niech to usłyszą przynajmniej wyborcy, bo chyba wyborcy od niektórych zgromadzonych tu, ubliżać nikomu nie chcę, są bardziej rozsądni i oczy mają otwarte. Zabrała miejsca pracy. 3 miliony ludzi dzisiaj nie ma pracy w Polsce, oficjalnie 3 miliony, a nieoficjalnie prawie drugie tyle. Kto weźmie, kto weźmie Polskę, kto pomoże rozwiązać ten problem, jeżeli my za bezcen oddaliśmy nasze zakłady pracy, dopłaciliśmy do nich jeszcze. Dopłaciliśmy, nie zapominajcie o tym, bo zwalniając firmy zachodnie z podatków - na 3, 5 i 8 lat nawet były zwolnione z podatków - my dopłaciliśmy do nich. Do dzisiaj firmy zachodnie podatków nie płacą, bo tu stworzyły sobie filie swoich zakładów, a firmy główne są w Niemczech, we Francji, w Austrii, w Stanach Zjednoczonych i oni podatków u nas nie płacą. Szukamy pieniędzy w kieszeniach najbiedniejszych, właśnie emerytów, rencistów, młodzieży polskiej. Obcinamy dopłaty do biletów, a takie duże miliardy wypływają z kraju w postaci niepłaconych podatków, nie płacą duże sieci sklepów, nikt podatków nie płaci. My powinniśmy powiedzieć w końcu prawdę naszemu społeczeństwu. Aby naród polski usłyszał prawdę, należałoby przeprowadzić debatę przed referendum, debatę bardzo poważną. Dobrze, że taki wniosek został złożony.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#PosełAndrzejLepper"> Debatę nie tylko tu, nie tylko w tym miejscu, ale w telewizji polskiej, debatę zwolenników i przeciwników Unii, debatę na argumenty, nie kłócić się, absolutnie nie pyskówki, tylko społeczeństwu powiedzieć prawdę. Dla zwolenników 50% czasu, bo mniej więcej taki jest podział społeczeństwa, choć sondaże oczywiście za chwilę będą wskazywały wzrost, zaraz będzie 70% zwolenników. Nie tak dawno było 48%. Zaraz to zrobicie, będziecie oszukiwać społeczeństwo, że już 70% chce do Unii. Tak nie będzie, na pewno nie. Zrobimy wszystko, jeżeli nie będzie partnerstwa, żeby tak nie było. Przeprowadzimy debatę zwolenników i przeciwników, by odpowiedzieć sobie na kilka pytań. W jednym z tych pytań chodzi o to, skąd się w Unii biorą pieniądze? No bo przecież Sojusz Lewicy i Platforma mówią zdecydowanie - Unia nam da.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Chlebek.)</u>
          <u xml:id="u-26.5" who="#PosełAndrzejLepper">Unia nam da, da nam pieniądze na wszystko, załatwi bezrobocie, emerytom, rencistom pomoże, młodzieży da miejsca pracy, rolnicy to już dostaną tyle, że nie będą wiedzieć, co robić z tymi pieniędzmi.</u>
          <u xml:id="u-26.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Więcej będą mieli.)</u>
          <u xml:id="u-26.7" who="#PosełAndrzejLepper">A pieniądze w Unii biorą się skąd? Z podatku VAT, cła, akcyzy. I te pieniądze, które są u nas w Polsce w budżecie, pochodzące z tych trzech źródeł pójdą do Brukseli. Dopiero Bruksela będzie je dzielić. Jeżeli ktoś jeszcze nie rozumie, to pomyślcie o SAPARD-zie. 3 lata już idą środki do Polski, panowie z Platformy i Sojuszu Lewicy, i nie mogą dojść. Co to się dzieje? Czy jakaś blokada została zrobiona? Samoobrona blokady nie robiła. SAPARD powinien być. A może właśnie były zaspy, może śnieg zasypał?</u>
          <u xml:id="u-26.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.9" who="#PosełAndrzejLepper"> Nic nam nie dadzą, nawet się nie łudźmy.</u>
          <u xml:id="u-26.10" who="#PosełAndrzejLepper">Drodzy państwo, główne sprawy to właśnie są te pieniądze. Nie znam kogoś, kto by za darmo komuś dał 1 markę czy dolara, czy euro teraz. Nic nam nie da Unia. Deficyt w handlu z Unią to jest ponad 10 mld dolarów rocznie, 10 mld dolarów! I co, uważamy, że Unia teraz postawi na odbudowę polskiego przemysłu, polskiego rolnictwa, żebyśmy mogli eksportować do nich i wyrównać przynajmniej te nasze dochody, żeby była równowaga. Nie zgodzą się na to. Nie łudźmy się nawet. Oni mają nadwyżkę produkcji wszystkiego. Oni chcą mieć u siebie spokój społeczny, chcą utrzymać miejsca pracy, a pozwalając nam na rozwój naszego przemysłu, naszego rolnictwa tego spokoju społecznego mieć nie będą.</u>
          <u xml:id="u-26.11" who="#PosełAndrzejLepper">Sprawa następna to sprawa związana z bezrobociem, łudzenie bezrobotnych, że dostaną wszystko. Jeżeli tacy jesteście wspaniali i tacy mądrzy, to wprowadźcie to, co jest w krajach Unii: zasiłki stałe dla bezrobotnych, którzy nie z własnej winy nie mają pracy. W Niemczech to jest dzisiaj 1000 marek. Proszę bardzo, niech wam Unia da te pieniądze już teraz. Wtedy możemy uwierzyć w to, że to jest realne. Emeryt, rencista dzisiaj u nas w Polsce wiemy jak żyje. W Unii żyją tak, że 3 razy w roku jeżdżą na wczasy i nikt tam nie pyta, skąd brać pieniądze. Jest ustalone minimum socjalne, które ma gwarantować godne życie. Niech młodzież polska nie łudzi się nadzieją, że znajdzie miejsca pracy na Zachodzie. Unia sama ma problemy, bardzo poważne, z bezrobociem. I o tym, panie i panowie, nie zapominajcie. Nie zapominajcie o tym, że mają poważne problemy. Bezrobocie na przykład we Francji 20 lat wstecz było rzędu około pół miliona; dzisiaj około 6 mln ludzi nie ma pracy. W Anglii było 5 mln, a obecnie około 14 mln ludzi.</u>
          <u xml:id="u-26.12" who="#PosełAndrzejLepper">Tak, panie pośle Lewandowski, tak, to są cyfry prawdziwe, a nie to, czym wy łudzicie ludzi tutaj, obiecankami jakimiś. Tak że młodzież polska oczywiście może wyjechać do Włoch, do Niemiec, pielęgnować starców z tamtych państw, tak jakby u nas w Polsce nie potrzebowali starsi ludzie opieki.</u>
          <u xml:id="u-26.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.14" who="#PosełAndrzejLepper"> Pojadą tam, zarobią, oczywiście.</u>
          <u xml:id="u-26.15" who="#PosełAndrzejLepper">Sprawa następna jest to sprawa rolnictwa - najważniejszy problem. W tym roku ma być zamknięty ten rozdział.</u>
          <u xml:id="u-26.16" who="#PosełAndrzejLepper">Rolnictwo polskie nie ma się czego wstydzić, chyba że panowie i panie nie jeździcie na wieś polską i w 1990 r. też nie byliście na polskiej wsi. Mieszkacie w miastach, jest wam fajnie, wierzycie w te zasady liberałów, że po co produkować żywność, przecież żywność można kupić, po co ją produkować.</u>
          <u xml:id="u-26.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.18" who="#PosełAndrzejLepper">Drodzy Państwo! W 1990 r. polscy rolnicy byli w czołówce w Europie całej, nie tylko w Unii, w produkcji głównych płodów rolnych. Zajmowaliśmy - rolnicy polscy - miejsca od 1 do 5, i to we wszystkim, w produkcji roślinnej, zwierzęcej, w przetwórstwie również. Wspaniałe polskie zakłady przetwórcze - co zostało z nich dzisiaj? Sprzedaliście, liberałowie, je, sprzedaliście przez te 12 lat. I co Zachód robi w nich? Ano, magazyny swoje. Swoje nadwyżki żywności sprowadza tutaj, wykorzystuje znaki jakości Hortexu czy Animexu, wspaniałej szynki Krakus.</u>
          <u xml:id="u-26.19" who="#PosełAndrzejLepper">Dzisiaj nie mówicie już, ale, przypomnijcie sobie, z tej trybuny padały słowa: polskie mleko za brudne, polskie świnie za tłuste itd. Nic w Polsce nie jest dobre. Jak to? Jak to? Wstręt do własnego? Wstręt do własnej produkcji? Do ciężkiej pracy polskich rolników? Opamiętajmy się. Opamiętajcie się. Bo naprawdę Polska ginie. To nie jest dramatyzowanie, tylko wierzenie w to, że filantropi tu przyjdą i pomogą, jest złudne.</u>
          <u xml:id="u-26.20" who="#PosełAndrzejLepper">Sprawa ziemi polskiej.</u>
          <u xml:id="u-26.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.22" who="#PosełAndrzejLepper">Ja tylko podam fakty, bo ukrywa się, ukrywa się.</u>
          <u xml:id="u-26.23" who="#PosełAndrzejLepper">W rejonie, gdzie mieszkam, rejon Szczecina, dzierżawa oficjalna, Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa to podała oficjalnie: spółki z kapitałem zachodnim dzierżawią 8358 ha, a na własność kupiły 6774 - tysiące hektarów.</u>
          <u xml:id="u-26.24" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: I to najlepsze.)</u>
          <u xml:id="u-26.25" who="#PosełAndrzejLepper">I mówi się, że ziemi nie sprzedajemy, tak?</u>
          <u xml:id="u-26.26" who="#PosełAndrzejLepper">W samym powiecie w Pyrzycach 43% ziemi jest w rękach kapitału zachodniego. Najlepsze ziemie, pierwsza klasa oczywiście. I to dobrze, uśmiechają się wszyscy, fajnie, tak jest, liberałowie, fajnie. Każdy ar sprzedanej ziemi to ar sprzedanej Polski.</u>
          <u xml:id="u-26.27" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.28" who="#PosełAndrzejLepper"> I nie pozwolimy na to. Będziemy uświadamiać społeczeństwo, żeby nie wierzyło w te wasze obiecanki, w tę sielankę.</u>
          <u xml:id="u-26.29" who="#PosełAndrzejLepper">My, jako polscy rolnicy, powtarzam, wstydzić się nie musimy. To my możemy uczyć rolników Zachodu jak produkować tanią i zdrową żywność. My potrafimy to, oni potrafią tylko chemię stosować.</u>
          <u xml:id="u-26.30" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.31" who="#PosełAndrzejLepper">I z czego się cieszycie, jak wam tłumaczą, że tam plony zboża są 100 q z hektara? W Pyrzycach możemy zbierać 120 q z hektara, tylko związane z tym jest to: chemia, chemia, chemia i dziesięć razy jeszcze chemia. I będą piękne plony.</u>
          <u xml:id="u-26.32" who="#PosełAndrzejLepper">Ziemniaków Holendrzy zbierają na terenach polskich, gdzie oni przejęli PGR-y, 700 q z hektara. Tak, a polski rolnik zbiera 200 q. Niedouczony ten polski rolnik. Co ten chłop? On się nie zna na tym - tak twierdzicie, liberałowie. Wy się nauczcie i dokształćcie, a nie mówcie o polskim chłopie. Chcecie tę chemię jeść? To jedzcie. My nie pozwolimy na to na pewno, bo to jest tylko i wyłącznie chemia.</u>
          <u xml:id="u-26.33" who="#PosełAndrzejLepper">Drodzy państwo, następna sprawa to jest sprawa prawa. Poprzedni Sejm przyjął bardzo dużo ustaw, bo tych ustaw w sumie przyjął ponad 200, dostosowujących polskie prawo do prawa Unii. My mamy teraz przyjąć około 70 ustaw dostosowujących polskie prawo do prawa Unii.</u>
          <u xml:id="u-26.34" who="#PosełAndrzejLepper">I mówi się w tym samym czasie: Polska suwerenna, Polska niepodległa, Polska jest nasza. Tak nie jest. Dlatego też nasz klub jest z tego zadowolony i chciałby, aby referendum odbyło się, przed tym głównym referendum, żebyśmy nie ponosili dalszych kosztów, bo my ponosimy koszta dzisiaj. Nikt nam tego nie zwróci, musimy wiedzieć, kosztów dostosowania się do wymogów Unii. To są potężne kwoty pieniędzy, a póki co efekty są takie, jak wspomniałem na początku. Żadnych nie ma, żadnych efektów, coraz gorzej jest w Polsce i nad tym się zastanówmy.</u>
          <u xml:id="u-26.35" who="#PosełAndrzejLepper">Zdecydowanie opowiadamy się za referendum i za Polską, która będzie służyła nam i przyszłym pokoleniom.</u>
          <u xml:id="u-26.36" who="#PosełAndrzejLepper">Chcemy współpracować z każdym, ale na partnerskich zasadach. Widzimy nasz rynek zbytu, polski, dla naszych nadwyżek produkcyjnych, jeżeli takowe będą, na pewno nie na Zachodzie, tylko na Wschodzie.</u>
          <u xml:id="u-26.37" who="#PosełAndrzejLepper">Zniszczyliście ten rynek wschodni przez tyle lat. Zniszczyliście go wy, liberałowie, twierdząc, że tam nie ma pieniędzy, a dzisiaj na przekór wszystkiemu to wy twierdzicie: Rosja przeżywa rozkwit, wzrost gospodarczy, produkt krajowy brutto wzrósł o 5%, Rosja może być eksporterem zboża. No, czy wam się coś nie miesza w głowie? Raz ta Rosja jest dziadowska, a drugim razem ta Rosja ma służyć jako przykład. Zachód handluje z Rosją i co, daje im za darmo? Filantropi tam jeżdżą?</u>
          <u xml:id="u-26.38" who="#PosełAndrzejLepper">Te tiry jeżdżące, niszczące nasze drogi, zatruwające środowisko. Nie potrafimy nawet pobrać tak zwanego myta, żeby płacili za to.</u>
          <u xml:id="u-26.39" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-26.40" who="#PosełAndrzejLepper">A szukamy znowu pieniędzy w kieszeniach emerytów, rencistów i bezrobotnych. Zapomogi dajecie ludziom po 20–30 zł miesięcznie.</u>
          <u xml:id="u-26.41" who="#PosełAndrzejLepper">Czy to nie wstyd, kiedy polski rolnik nie może produkować? 2 mln ha ziemi leży ugorem, a Rosja kupiłaby od nas żywność. Oczywiście że w ubiegłym roku ma nadwyżki zboża, ale nadwyżek innych płodów rolnych nie ma.</u>
          <u xml:id="u-26.42" who="#PosełAndrzejLepper">Dlatego też: opamiętania trochę z tą Unią. Oczywiście współpraca na partnerskich zasadach - tak, ale takiej do tej pory nie widzimy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-26.43" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi za wystąpienie w imieniu Samoobrony.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">O przedstawienie oświadczenia w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość proszę pana posła Kazimierza Michała Ujazdowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chcę powiedzieć, że pan poseł Jan Łopuszański, reprezentant wnioskodawców, dokonał pewnego nadużycia, mówiąc, że jego wniosek jest popierany przez posłów Prawa i Sprawiedliwości. Dobrze jest mówić w imieniu własnym.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Rozmawiamy dzisiaj o referendum, referendum o charakterze abstrakcyjnym. Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość uważa, iż w kwestii polityki europejskiej potrzebne są referenda konkretne. Z pewnością takim referendum będzie referendum ratyfikacyjne, wtedy, kiedy poznamy warunki polskiego członkostwa w Unii Europejskiej. Referendum konkretnym, które można rozważyć, jest referendum zobowiązujące rząd do przedstawienia informacji o pełnych, konkretnych skutkach wejścia do Unii Europejskiej. Wreszcie referendum konkretnym może być takie referendum, które dotyczy pewnego aspektu członkostwa, na przykład obrotu ziemią, bardzo ważnego z punktu widzenia opinii publicznej aspektu polskiego członkostwa w Unii. Natomiast referendum abstrakcyjne tak naprawdę odbiera społeczeństwu prawo decyzji. Referendum w oderwaniu od kształtu polskiego członkostwa jest w istocie konfrontacją projektów ideologicznych, a nie konfrontacją racji państwowych.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">W projekcie referendum zgłoszonym przez pana posła Jana Łopuszańskiego, jak rozumiem, dochodzi do konfrontacji bezwzględnych przeciwników Unii Europejskiej i jej zagorzałych zwolenników. Odpowiedzmy sobie na pytanie: jakie byłyby skutki takiego referendum. Odpowiedź na tak, to jest carte blanche dla miękkiej polityki wobec Unii Europejskiej, to jest, jak rozumiem, wystawienie kredytu i zgoda na to, by bez względu na jakość warunków wejść do Unii Europejskiej. Odpowiedź na nie, to rozstrzygnięcie polityki wobec Unii Europejskiej również bez względu na okoliczności traktatu akcesyjnego. Pan poseł Jan Łopuszański mówił o manipulacji opinią publiczną, w związku z tym należy chyba zadać pytanie o konkretne skutki stanowiska, które chce przesądzić na nie kwestię naszego członkostwa w Unii Europejskiej. Właściwie pytanie powinno brzmieć następująco: Czy bez względu na to, jakie warunki członkostwa polski rząd wynegocjuje w Unii Europejskiej, chcesz, by Polska znalazła się w strefie poza polityczną organizacją Europy, w strefie zależnej od Rosji? Tak powinno brzmieć pytanie. I na to pytanie pan przewodniczący Andrzej Lepper odpowiada konsekwentnie: tak. Błędem III Rzeczypospolitej jest odejście od Wschodu. Błędem III Rzeczypospolitej jest stawka na polityczny związek ze strukturami zachodnimi. Niemniej jednak ta orientacja wyrażona przed chwilą zwraca się przeciwko właśnie aspiracjom niepodległościowym i wolnościowym polskiego narodu w II połowie XX wieku.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Nie ma większego grzechu w polityce zagranicznej, chyba najsilniej pisał i mówił o tym Roman Dmowski, jak doktrynerstwo, które na ołtarzu ideologicznych przesądów poświęca realne interesy państwa. Takie doktrynerstwo zawarte jest w stanowisku euroentuzjastów i zagorzałych przeciwników Unii Europejskiej. Ich stanowiska nie odpowiadają realnym pytaniom polskiej polityki, realnym, praktycznym interesom państwa polskiego. Rzeczywiście w pierwszej połowie lat 90., trzeba to przyznać, debata o Unii Europejskiej została ukształtowana w sposób niedobry przez stanowisko euroentuzjastów, którzy widzieli w Unii Europejskiej nie tyle okazję do promocji polskich interesów, co okazję do rozprawienia się z tradycyjnym ładem społecznym, do naruszenia tych wartości, które legły u podstaw, które wyrastają z kultury chrześcijańskiej. Wtedy euroentuzjaści powiadali nawet, że nauka religii w szkołach publicznych, ochrona życia jest wykluczona ze względu na wymogi Unii Europejskiej. Mówili oczywistą nieprawdę. W planie politycznym owocem tej miękkości było wynegocjowanie niedobrego, niedostatecznie reprezentującego polskie interesy traktatu stowarzyszeniowego. Niemniej jednak ideologiczne okowy nie wyjaśniają istoty Unii Europejskiej, istoty problemów, przed którymi stoi Polska polityka. Unia Europejska jest rzeczywistością polityczną i ekonomiczną. Jest szczególnym związkiem państw narodowych. Wiele wskazuje na to, a właściwie wszystko wskazuje na to, że nie spełnią się ani marzenia federalistów, ani obawy zagorzałych przeciwników Unii. Unia nie będzie nowym państwem federalnym, pozostanie związkiem państw o strukturze narodowej.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Najważniejsze jest to, iż w polityce polskiej wobec Unii Europejskiej powinniśmy się kierować realizmem, a nie doktrynerstwem. Przed jakimi pytaniami, przed jakimi okolicznościami stoimy? Unia Europejska jest dodatkowym czynnikiem polskiego bezpieczeństwa, dodatkowym w stosunku do Paktu Północnoatlantyckiego. Wybór trwałej egzystencji poza politycznymi strukturami Europy to jest wybór miejsca zależnego od Rosji. Przedstawiono tutaj pomysł, ideę Polski jako pomostu między Zachodem a Wschodem. Każdy, kto realnie ocenia geopolityczne położenie Polski, wie, że idea pomostu jest ideą fikcyjną, że znajdziemy się raczej pod mostem Unii Europejskiej i Rosji, a nie będziemy pomostem między Wschodem a Zachodem.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Są też możliwości cywilizacyjne i gospodarcze. Mówię wyraźnie: możliwości, a nie gwarancje. Te możliwości zależą od postawy polskiej polityki, od determinacji, od stopnia twardości w negocjacjach z Unią Europejską. Unia Europejska ma wady. Ma wady, o których każdy realistyczny polityk, każda realistyczna siła polityczna powinna dyskutować i powinna je ocenić. To jest na pewno biurokracja unijna, to są socjaldemokratyczne tendencje do osłabiania państwa narodowego, to jest wreszcie obecna w polityce europejskiej tendencja do używania Unii do celów destrukcji tradycyjnego ładu społecznego. Te kwestie powinny być ocenione w referendum ratyfikacyjnym. Właściwym jednak przedmiotem naszej debaty powinna być polityka polska wobec Unii.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość sądzi, że państwo polskie stać na ambitną politykę, która da nam miejsce wysokie w Unii Europejskiej, da nam miejsce godne aspiracjom naszego narodu. To jednak zależy od postawy, determinacji i jakości polityki rządowej. I właśnie z tej perspektywy politykę rządu Leszka Millera należy ocenić surowo. Sojusz Lewicy Demokratycznej traktuje Unię Europejską raczej jako przedmiot polityki partyjnej, a nie przedmiot polityki państwowej. Dlaczego tak się dzieje? Wydaje mi się, że można mówić tutaj o dwóch względach. Przede wszystkim o względzie historycznym. SLD dokonało wyboru proeuropejskiego w czasie, gdy stało się już jasne, że Polska odchodzi ze Wschodu. Na początku polskiej niepodległości obecny na tej sali czołowy polityk Sojuszu Lewicy Demokratycznej mówił w czasie debaty zagranicznej słowa następujące: „Stosunki Polski ze Związkiem Radzieckim uważamy za co najmniej tak samo priorytetowe, jak dążenie do zacieśnienia więzów z Europą Zachodnią. Stosunki z ZSRR są dla Polski ważne niezależnie od rozwoju sytuacji wewnętrznej w tym wielkim kraju, choć w pełni opowiadamy się i życzymy największych sukcesów umocnienia owoców gorbaczowowskiej pierestrojki”. I dalej ów polityk przestrzegał: „Jawne są rachuby niektórych środowisk i polityków na dezintegrację Związku Radzieckiego i utratę jego pozycji. Nie zawsze spotykają się one z odpowiednią reakcją rządu”.</u>
          <u xml:id="u-28.8" who="#komentarz">(Głos z sali: Kto to powiedział?)</u>
          <u xml:id="u-28.9" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Powiedział to pan poseł Józef Oleksy, dzisiaj przewodniczący Komisji Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-28.10" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-28.11" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Dzisiaj tę myśl polityczną w zupełnie innych warunkach, w zupełnie innych okolicznościach państwowych, jak rozumiem, ożywia lider Samoobrony. Ale to nie jest najważniejszy aspekt sprawy. Decydujące znaczenie ma ustawienie rządu Sojuszu Lewicy Demokratycznej, ustawienie rządu Leszka Millera. Mam takie wrażenie, że nie jest on zdolny, tak jak w latach 1993–1997, do przekroczenia wąsko pojmowanych interesów partyjnych. W dalszym ciągu punktem odniesienia polityki SLD jest w większym stopniu współdziałanie z partiami socjaldemokratycznymi Europy Zachodniej, umieszczenie SLD w europejskiej przestrzeni karier i obsługa ekonomicznego zaplecza Sojuszu Lewicy Demokratycznej, niż to, co jest obowiązkiem polityki polskiej - ostra batalia o pozycję Polski w Unii Europejskiej. Myślę, że wczoraj mieliśmy do czynienia z bardzo wymownym przykładem zależności polityki rządu w zakresie bezpieczeństwa energetycznego od jednego prywatnego interesu. Mamy obawy, że operacja ta, model zależności zostanie powtórzony w stosunkach z Unią Europejską. Tu upatrywałbym przyczyn miękkiego stanowiska rządu względem poważnych, najważniejszych elementów polskiego członkostwa w sprawie ziemi. Tu upatrywałbym przyczyn całkowitej bezczynności rządu w dyskusji o kształcie Unii Europejskiej. Zdolność wiązania interesu narodowego z głosem, z koncepcją urządzenia Unii jest częstokroć miarą skuteczności polityk narodowych. Rząd Sojuszu Lewicy Demokratycznej obawia się wypowiedzenia stanowiska polskiego w tej kwestii.</u>
          <u xml:id="u-28.12" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Co zatem należy czynić? Chcemy mówić o pięciu kwestiach. Po pierwsze, trzeba prowadzić twarde negocjacje i rolą opozycji politycznej jest wymuszanie twardych negocjacji. Po drugie, stanowisko rządu musi być jawne i konkretne. Chciałbym panu przewodniczącemu Andrzejowi Lepperowi zwrócić uwagę, że za negocjacje z Unią Europejską nie odpowiada opozycja prawicowa, tylko odpowiada rząd pana Leszka Millera. I to od rządu pana Leszka Millera musimy oczekiwać rewizji i twardej polityki wobec Unii Europejskiej. Nie może być tak, że rząd nie dysponuje programem dotyczącym funduszy strukturalnych. W opublikowanym raporcie o stanie państwa powiada się, że fundusze strukturalne, również te, które mają być przeznaczone na cele wsparcia dla polskiej wsi, są rezerwą ustrojową. To jest dokument rządu, to nie jest dokument opozycji politycznej. Chcemy jednak odpowiedzi na pytanie dotyczące programu rządu, wykorzystania funduszy strukturalnych. W jaki sposób centrum, województwa mają przygotować się do wykorzystania tych funduszy? Rodzi się obawa, że będą one raczej elementem kampanii wyborczej Sojuszu Lewicy Demokratycznej niż przedmiotem polityki polskiej, realnym wsparciem dla ubogich regionów Polski.</u>
          <u xml:id="u-28.13" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Wreszcie chodzi o atuty cywilizacyjne w polityce wewnętrznej. Tak, Unia Europejska, polityka zagraniczna to przestrzeń rywalizacji, przestrzeń konkurencji między narodami. W konkurencji tej atuty cywilizacyjne, edukacja, nauka i kultura odgrywają rolę fundamentalną. Jednak w polityce rządu nie ma konsekwencji. Niespełna rok temu przywódca opozycji Leszek Miller powiedział w debacie nad sprawami zagranicznymi: Z poczuciem bezwzględnej konieczności, a nie wyboru, rozwiązywać też musimy nasze problemy dotyczące edukacji i nauki, włączając Polskę w zachodzące na świecie przemiany cywilizacyjne. Korzystać z cywilizacyjnego dorobku innych będziemy tylko wtedy, gdy sami się do tego dobrze przygotujemy. Edukacja dla Europy to nie hasło futurologów, to szansa dla tych, którzy dziś nie lękają się przyszłości, a nakłady na naukę w przyzwoitej wysokości to nie danina dla inteligencji, to inwestycja, która powiększy dochód narodowy oraz wzmocni pozycję Polski w stosunkach z innymi narodami.</u>
          <u xml:id="u-28.14" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Nasuwa się zatem pytanie: Dlaczego w budżecie państwa na rok 2002 największe cięcia, znacznie przekraczające cięcia wynikające z kłopotów finansowych państwa, dotyczą nauki (cięcie 20-procentowe) i kultury (cięcie 28-procentowe)? Czy może być tak, że w Polsce brakuje 80–100 mln zł na wsparcie budżetu kultury, a utrzymuje się 1,5-miliardowy środek specjalny na wynagrodzenia dla pracowników aparatu skarbowego? Czy to jest polityka rządu, który chce rywalizować z narodami Europy Zachodniej? Czy to jest polityka rządu, który chce inwestować w przyszłość?</u>
          <u xml:id="u-28.15" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Kwestia czwarta. Ideologizacja polityki wobec Unii Europejskiej. Unia Europejska nie była projektem socjalistycznym w swej genezie. Chcę przypomnieć, że to polska prawica w II Rzeczypospolitej była tym obozem politycznym, który zwracał kierunek polskiej polityki zagranicznej ku Zachodowi. Chcę też powiedzieć - to w odniesieniu do wypowiedzi pana posła Jana Łopuszańskiego - że to polska prawica w czasie II wojny światowej planowała na przykład idee federacyjne w Europie Środkowej, które z natury rzeczy przenoszą część polskiej suwerenności na struktury szersze. Czyniła tak dlatego, że uważała, iż silne narody nie boją się szerszych struktur międzynarodowych. Niemniej jednak w polityce lewicy euroszantaż był praktyką w I połowie lat 90., kiedy używano argumentu unijnego do konfliktu z cywilizacją chrześcijańską, do walki z tradycyjnym ładem społecznym. Wznowienie tego typu praktyk będzie operacją antypaństwową, będzie operacją zwróconą przeciwko interesowi polskiemu. Mamy nadzieję, że do tego nie dojdzie.</u>
          <u xml:id="u-28.16" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Wreszcie kwestia udziału narodu w debacie europejskiej. My jesteśmy przeciwnikami pozornych konsultacji, powoływaniu kolejnych ciał konsultacyjnych przy rządzie. Debata nad Unią Europejską powinna mieć dwa wymiary: parlamentarny, jest Komisja Europejska, są debaty plenarne, i przy użyciu referendum. Będzie referendum ratyfikacyjne. Trzeba rozważyć przed referendum ratyfikacyjnym referendum zobowiązujące rząd do przedstawienia pełnych informacji o skutkach członkostwa i być może referendum w sprawie istotnego aspektu członkostwa, jakim jest obrót ziemią. Inne referendum nie jest potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-28.17" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Panie marszałku, Wysoka Izbo...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, przepraszam bardzo...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Dosłownie jeszcze minuta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę jednak konkludować, ponieważ znaczne został przekroczony czas.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosełKazimierzMichałUjazdowski">Szef Komisji Europejskiej powiedział przed 10 laty: Źle by czynili ci, którzy niepomni historycznych doświadczeń, politycznym celom własnego tylko obozu podporządkowaliby interes całego narodu. Właśnie, domagamy się zerwania z takim postępowaniem. Polska jest krajem, który dzięki własnym aspiracjom wolnościowym obalił nazizm i komunizm. Jest największym krajem Europy Środkowej, krajem, któremu należy się wysoka pozycja w Unii Europejskiej. Taką politykę będziemy wymuszać i taką politykę będziemy oceniać. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W imieniu Klubu Parlamentarnego...</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#komentarz">(Poseł Józef Oleksy: Jeżeli można, panie marszałku, sprostowanie.)</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Są sprostowania.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Przepraszam, panie pośle, ale mam wątpliwości, czy uda się panu coś sprostować, bo pan nie zabierał głosu.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#komentarz">(Poseł Antoni Macierewicz: Regulamin nie pozwala.)</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Wczoraj marszałek nie pozwolił.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PosełJózefOleksy">Nie, panie marszałku, moje słowa były przytaczane i muszę na to...</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#PosełJózefOleksy">Proszę państwa, po co się awanturujecie w niesłusznej sprawie? Pan poseł Ujazdowski powołał się na moją osobę w złym, według niego, kontekście. W związku z tym zabieram głos, żeby wyrazić nadzieję...</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#PosełJózefOleksy">Proszę państwa, krzykactwo musicie opanować, bo w Europie kulturalnie się rozmawia. Chcę tylko powiedzieć, iż mam nadzieję, że pan poseł Ujazdowski przedstawi mi konkretny tekst wypowiedzi, bo inaczej musiałbym go uznać za kłamcę i konfabulanta. A na dodatek, jeżeli pan nie rozumie, że życzenie gorbaczowskiej pieriestrojki...</u>
          <u xml:id="u-34.5" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-34.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Do oświadczeń.)</u>
          <u xml:id="u-34.7" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-34.8" who="#komentarz">(Głos z sali: Panie marszałku...)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Chwileczkę.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, proszę na chwilę o przerwanie pańskiej wypowiedzi. Rozstrzygniemy tę kwestię regulaminowo.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Zamyka się usta posłowi.)</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosełJózefOleksy">Jeżeli pan nie rozumie...</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#PosełJózefOleksy">Panie marszałku...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, chwileczkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosełJózefOleksy">Wielokrotnie posłowie prawicy wchodzą, kiedy chcą, na tę mównicę.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Chwileczkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosełJózefOleksy">Proszę, żeby pan mi pozwolił wypowiedzieć dwa zdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Chcę panu właśnie w tym pomóc, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę państwa, Wysoka Izbo...</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PosełJózefOleksy">Panie marszałku...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, proszę o przerwanie wypowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Art. 109 pozwala na sprostowanie błędnie zrozumianego lub nieściśle przytoczonego stwierdzenia mówcy. Nie odwołuje się ściśle akurat do stwierdzenia, które padło w debacie. Słowa pana posła Oleksego rzeczywiście były cytowane bardzo precyzyjnie.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Oczywiście.)</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W związku z tym pozwalam panu posłowi odnieść się, ale ściśle do tego cytatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PosełJózefOleksy">Proszę bardzo, nie chcę się bronić, chcę tylko...</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#PosełJózefOleksy"> Kończę już, nie martwcie się, nie będę do was długo przemawiał. Kończę i chcę powiedzieć tak. Nie uda się państwu zohydzić idei europejskiej cytatami ogólnymi, sięganiem 10 lat wstecz. Życzę panu, żeby pan czytał także teksty sprzed 20 lat, albowiem to jest marna metoda ataku i obrony.</u>
          <u xml:id="u-44.3" who="#komentarz">(Poseł Kazimierz Ujazdowski: Zaraz panu to dam.)</u>
          <u xml:id="u-44.4" who="#PosełJózefOleksy">Po drugie, chcę powiedzieć, że jeżeli pan nie rozumie życzeń...</u>
          <u xml:id="u-44.5" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, przepraszam. Teraz pan już wykracza poza sprostowanie, wchodzi pan w polemikę.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Wczoraj marszałek Borowski odmówił.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PosełJózefOleksy">Odnoszę się w tej chwili...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę o zakończenie wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#PosełJózefOleksy">Odnoszę się w tej chwili do wypowiedzi o pieriestrojce. Chcę powiedzieć, że jeżeli pan poseł nie rozumie, że życzenie powodzenia pieriestrojce gorbaczowowskiej było w polskim interesie, to nie powinien być w polityce.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#komentarz">(Poseł Marcin Libicki: Panie marszałku, przepraszam bardzo, w kwestii formalnej.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PosełMarcinLibicki">Wczoraj w debacie popołudniowej, kiedy pan minister Kaczmarek cytował słowa pana Mariusza Kamińskiego i pan Mariusz Kamiński chciał sprostować, marszałek mu nie udzielił głosu, ponieważ powiedział, że to nie dotyczy wypowiedzi pana Mariusza Kamińskiego w tej debacie. A zatem niestety, panie marszałku, tu nastąpiła...</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Do mikrofonu.)</u>
          <u xml:id="u-50.3" who="#PosełMarcinLibicki">Powtórzę zatem. Wczoraj w czasie debaty, kiedy pan minister Kaczmarek cytował słowa pana posła Mariusza Kamińskiego, nie udzielono głosu panu Mariuszowi Kamińskiemu. Protestuję zatem - jak sądzę, w imieniu wielu moich kolegów - przeciwko nierównemu traktowaniu posłów z różnych ugrupowań, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-50.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-50.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Żeby to było ostatni raz.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, na posiedzeniu Prezydium Sejmu ustalimy jednolitą praktykę w tej kwestii. Nie wiem, na ile podobna była sytuacja, którą rozstrzygał pan marszałek Borowski, do sytuacji, którą ja tu rozstrzygałem.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Identyczna.)</u>
          <u xml:id="u-51.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Moja decyzja była zgodna z art. 109, tzn. poseł miał prawo zabrać głos celem sprostowania nieściśle przytoczonej jego wypowiedzi. Z drugiej strony jednak pan poseł Oleksy nieco nadużył tego prawa wejścia na mównicę, bo wszedł również w polemikę.</u>
          <u xml:id="u-51.3" who="#komentarz">(Poseł Józef Oleksy: Nie nadużyłem.)</u>
          <u xml:id="u-51.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W związku z tym zamykam tą uwagą ten spór proceduralny.</u>
          <u xml:id="u-51.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Przeszkadzano panu posłowi.)</u>
          <u xml:id="u-51.6" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">To też jest prawda. Nie tylko panu posłowi Oleksemu przeszkadzano. To jednak jest pewien zwyczaj panujący w tej Izbie, niedobry, ale jest.</u>
          <u xml:id="u-51.7" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Wysoka Izbo! Proszę teraz o zabranie głosu pana posła Andrzeja Grzyba celem przedstawienia oświadczenia w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-51.8" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Lepper: W ramach sprostowania.)</u>
          <u xml:id="u-51.9" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Zanim zabierze głos pan poseł Grzyb, pan poseł Lepper chce, jak rozumiem, coś sprostować.</u>
          <u xml:id="u-51.10" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Lepper: Oczywiście.)</u>
          <u xml:id="u-51.11" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#PosełAndrzejLepper">Panie Marszałku! Mówiłem dosyć głośno i wyraźnie, i, jak myślę, po polsku, że chemia szkodzi: zabiera słuch i wzrok.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-52.2" who="#PosełAndrzejLepper">Panu posłowi Ujazdowskiemu jedzenie zachodniej żywności szkodzi, bo pan skłamał; szkodzi panu jedzenie zachodniej żywności.</u>
          <u xml:id="u-52.3" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-52.4" who="#PosełAndrzejLepper"> Nie powiedziałem nigdy, że jedyną drogą dla Polski - pan marszałek słyszał, wszyscy słyszeli - jest Rosja, jest Wschód. Powiedziałem, że główny kierunek dla nadwyżek produkcyjnych naszej produkcji przemysłowej i rolniczej to jest Wschód, a nie Zachód. Podkreśliłem też, że należy współpracować ze wszystkimi sąsiadami, a wy zawsze wybieracie jednego i przez prawie 60 lat nie trafiliście na dobrego sąsiada.</u>
          <u xml:id="u-52.5" who="#PosełAndrzejLepper">Chciałbym również sprostować rzecz następującą. Mówi pan, że ten rząd odpowiada. Tak, dzisiaj ten rząd...</u>
          <u xml:id="u-52.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Pan go popiera.)</u>
          <u xml:id="u-52.7" who="#PosełAndrzejLepper">...tylko to wy, panie pośle, zamknęliście 18 rozdziałów, nie ten rząd. Ten rząd chce...</u>
          <u xml:id="u-52.8" who="#komentarz">(Głos z sali: Panie marszałku, co to jest?)</u>
          <u xml:id="u-52.9" who="#PosełAndrzejLepper">... zamknąć.</u>
          <u xml:id="u-52.10" who="#PosełAndrzejLepper">Sprostowanie, bo powiedział pan... nie powiedziałem tego.</u>
          <u xml:id="u-52.11" who="#komentarz">(Głos z sali: Cicho bądź!)</u>
          <u xml:id="u-52.12" who="#PosełAndrzejLepper">Jedną sprawę chciałbym...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, rzeczywiście wykracza pan poza formułę sprostowania i budzi to słuszne protesty, więc bardzo proszę...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#PosełAndrzejLepper">Sprostowanie, panie marszałku. To dotyczyło mnie, trzy razy pan poseł użył mojego nazwiska, więc te trzy pytania chciałbym sprostować. Chciałbym powiedzieć, że jest...</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Cicho!)</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#PosełAndrzejLepper">...takie bardzo dobre powiedzenie: cudze chwalicie, swego nie znacie. Im częściej jeździcie do Brukseli, tym głupsi stamtąd wracacie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-54.3" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-54.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Rozumiecie?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Grzyba.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#komentarz">(Poseł Marek Jurek: Sprostowanie.)</u>
          <u xml:id="u-55.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Jakie sprostowanie?)</u>
          <u xml:id="u-55.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie wpuszczać!)</u>
          <u xml:id="u-55.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie zabieraj głosu!)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#PosełMarekJurek">Zabiorę głos. Zabiorę głos, żeby złożyć...</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie zabierał głosu.)</u>
          <u xml:id="u-56.2" who="#komentarz">(Głos z sali: W jakiej sprawie?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł w jakiej kwestii?</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#komentarz">(Poseł Marek Jurek: W kwestii formalnej.)</u>
          <u xml:id="u-57.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł w kwestii formalnej chce zabrać głos.</u>
          <u xml:id="u-57.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PosełMarekJurek">Tak, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#PosełMarekJurek">Chcę złożyć protest przeciwko wykorzystywaniu prawa do sprostowań poselskich do wygłaszania komentarzy i polemik. Oba te głosy nie miały z tym nic wspólnego. Jedyna próba zakwestionowania prawdziwości wypowiedzi naszego kolegi była oparta na gołosłownym zarzucie kłamstwa, który nadaje się do Komisji Etyki Poselskiej.</u>
          <u xml:id="u-58.2" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-58.3" who="#PosełMarekJurek"> Natomiast jeżeli chodzi o samo nadużywanie tego trybu do wygłaszania autointerpretacji, komentarzy lub polemik z przedstawionymi głosami, to jest to niezgodne z regulaminem sejmowym i będziemy domagali się w tej sprawie postępowania.</u>
          <u xml:id="u-58.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie nudźcie, bo robicie to nagminnie.)</u>
          <u xml:id="u-58.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie wchodźcie więcej na mównicę.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Przyjąłem do wiadomości pana zastrzeżenia co do nadużywania tej formuły. Rola marszałka jest tutaj o tyle trudna, że marszałek, dopuszczając mówcę do wygłoszenia sprostowania, nie jest w stanie przewidzieć, co ten mówca powie. Zwracałem na to uwagę, że były w wypowiedziach obu panów, i pana posła Oleksego, i pana posła Leppera, elementy sprostowania, ale były również elementy polemiki, które nie powinny mieć miejsca w trybie art. 109.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Z takimi panami, oczywiście.)</u>
          <u xml:id="u-59.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę, żeby tego trybu nie nadużywać do polemik. Zwracam się z takim apelem do Wysokiej Izby, żeby to nie miało miejsca, do wszystkich występujących w debacie.</u>
          <u xml:id="u-59.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę pana posła Andrzeja Grzyba, tym razem już nieodwołalnie.</u>
          <u xml:id="u-59.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle, oświadczenie w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PosełAndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Temperatura tej dyskusji świadczy o tym, że postawiony dzisiaj wniosek z druku nr 114 jest istotnie ważny. To sprawia, że wystąpienia są emocjonalne, czemu się osobiście nie dziwię. Wniosek o przeprowadzenie referendum, który został zawarty w druku nr 114, też powstał w bardzo emocjonalnej atmosferze związanej z krytyczną oceną przedstawionej w Brukseli przez ministra spraw zagranicznych informacji o stanowisku polskiego rządu o zasadach nabywania nieruchomości przez cudzoziemców. To się przeniosło również na impuls złożenia akurat wtedy, czy w tej atmosferze, wniosku o referendum.</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#PosełAndrzejGrzyb">Klub Polskiego Stronnictwa Ludowego, zgodnie ze stanowiskiem stronnictwa ogłaszanym publicznie, i to wielokrotnie, popiera i będzie popierał przeprowadzenie ogólnonarodowego referendum, ale referendum zatwierdzającego warunki członkostwa Polski w Unii Europejskiej, które są ustalane w trakcie prowadzonych negocjacji. Negocjacji, które są niezakończone, które trwają i pozostało jeszcze do zakończenia wiele aspektów. Uważamy, że polskie społeczeństwo ma prawo w tak fundamentalnej sprawie wypowiedzieć się w referendum i tym samym dać polskiemu parlamentowi mandat do ratyfikacji traktatu o członkostwie.</u>
          <u xml:id="u-60.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Lub odwrotnie.)</u>
          <u xml:id="u-60.3" who="#PosełAndrzejGrzyb">Na jakie pytanie wnioskodawcy projektu chcieliby uzyskać odpowiedź? Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej? Jakiej odpowiedzi oczekujemy od zapytanych obywateli? Myślę, że rzetelnej, opartej na wiedzy i osobistym przekonaniu co do słuszności udzielonej odpowiedzi. Czy znamy warunki, które należałoby wziąć pod uwagę, odpowiadając na to pytanie? Czy możemy mówić przynajmniej o formie projektu traktatu, ustalonych warunkach członkostwa, którego jeszcze nie ma? Negocjacje nie zostały zakończone, ciągle trwają, przewidywany termin zakończenia to koniec roku 2002. Można powiedzieć zatem, że to pytanie mogłoby dotyczyć w gruncie rzeczy intencji, czy w ogóle jesteśmy za prowadzeniem dalszych negocjacji i gdyby była taka konstrukcja, to w istocie można byłoby powiedzieć, że tak, to pytanie jest wtedy słuszne, zresztą takie jest w gruncie rzeczy uzasadnienie do tego wniosku. Załóżmy hipotetycznie, że referendum się odbędzie przy udziale co najmniej 50% uprawnionych do głosowania i rozstrzygnięcie...</u>
          <u xml:id="u-60.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Jakie?)</u>
          <u xml:id="u-60.5" who="#PosełAndrzejGrzyb">...w tej sytuacji będzie rozstrzygnięciem wiążącym, co dalej z procesem negocjacji. Przy negatywnym wyniku referendum, jak wnoszę, należałoby zawiesić prowadzone negocjacje, co byłoby, jak sądzę, zgodne z intencją wnioskodawców tego projektu. Przy pozytywnej odpowiedzi w referendum będziemy w paradoksalnej sytuacji - zgoda na integrację wyrażona w referendum przy trwających negocjacjach, nierozstrzygniętych rozstrzygnięciach. Czy można w takiej sytuacji uzyskać dobry efekt negocjacji?</u>
          <u xml:id="u-60.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie można.)</u>
          <u xml:id="u-60.7" who="#PosełAndrzejGrzyb">Nie można. Czy można uzyskać dobre rozstrzygnięcia w najtrudniejszych obszarach, które są przed nami, a te trzy najważniejszej obszary z kilku pozostałych do rozstrzygnięć to m.in. rolnictwo, polityka regionalna, budżet i finanse, a więc te kwestie, które były podnoszone tutaj przez zgłaszającego w imieniu wnioskodawców projekt o referendum. Można również, jak sądzę, przewidywać taki scenariusz, skoro została wyrażona zgoda w referendum... Ze strony tych, którzy są naszymi partnerami w negocjacjach, można powiedzieć, właściwie wszystko jest przesądzone. Po co dalej dawać koncesje na rzecz tych, którzy starają się o członkostwo, po co ewentualnie wyrażać zgodę na warunki, które są niezbędne, dlatego żeby warunki tego członkostwa były akceptowane również przez polskie społeczeństwo, nawet to, które jest sceptyczne wobec procesu integracji.</u>
          <u xml:id="u-60.8" who="#PosełAndrzejGrzyb">Można przewidywać również, i sądzę, że tak byłoby, demobilizację tych, na których nałożono obowiązek wynegocjowania tych warunków ze strony polskiego rządu. Tego również należy się spodziewać. Dopuśćmy jednak, że referendum się odbędzie, a następnie zakończymy negocjacje, poznamy warunki członkostwa. Co wtedy? Jak wypełnić oczekiwania oraz złożoną deklarację, że warunki członkostwa będą zatwierdzane w referendum, skoro zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o referendum sprawa, która była przedmiotem referendum, nie może być poddana pod referendum przed upływem 4 lat od dnia jego przeprowadzenia? Sądzę, że nawet przy najlepszej woli zamykamy sobie drogę do zapytania społeczeństwa, kiedy będą rozstrzygnięte wszelkie sprawy w tej materii, kiedy będą znane warunki członkostwa. Musimy się przecież liczyć - i to stwierdzamy chyba wszyscy zgodnie - że rozstrzygnięcia w referendum mogą być dwa: albo pozytywne, albo negatywne. Każde z tych rozstrzygnięć ma swoje konsekwencje w przyszłości dla tego, co chcielibyśmy uzyskać, jaką odpowiedź chcielibyśmy uzyskać od polskiego społeczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-60.9" who="#PosełAndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W obecnej chwili stawianie pytania w brzmieniu z druku nr 114 wydaje mi się pochopne. Jakiej bowiem odpowiedzi mają udzielić pytani w referendum Polacy, nie znając podstawowych decyzji? Popatrzmy również na zmienne wyniki sondaży opinii publicznej. Możemy im wierzyć, możemy nie wierzyć, w zależności od ośrodków one są w różny sposób przedstawiane, ale jednak co impuls, to inny wynik badania opinii publicznej. To znaczy, że tak naprawdę polskie społeczeństwo potrzebuje przede wszystkim informacji. Dlaczego w krótkich odstępach czasu wypowiadają się respondenci w różny sposób? Zdaję sobie sprawę z tego, że są to różni respondenci, że są to różne środowiska, że być może nie wszystkie pytania są zadawane proporcjonalnie do tego, co należałoby uczynić. Przyznają wielokrotnie respondenci, przyznają Polacy, przyznają to również ci, z którymi rozmawiamy jako posłowie, że chcą dostępu do gruntownej, choć czasami rzeczywiście podstawowej wiedzy. Wydaje mi się, że obecnie powinniśmy zwrócić uwagę na to, że najwyższy czas jest na rzetelną informację o tym wszystkim, co jest związane z tym procesem, o trybie podejmowania decyzji, o korzyściach, o koniecznych dostosowaniach, ale również i o zagrożeniach, o których mówiliśmy tutaj z tej trybuny. Przecież my się z Europy nie wyprowadzimy. My jesteśmy w jej określonym miejscu, pomiędzy Wschodem a Zachodem. Również i w określonym miejscu, gdzie zderzają się określone systemy wartości. Przynależeliśmy przez wieki przecież do zachodniego systemu wartości. Powinniśmy mieć to na względzie.</u>
          <u xml:id="u-60.10" who="#PosełAndrzejGrzyb">Czas upływa i - kieruję to do rządu - jest bardzo późno na przekazanie rzetelnej informacji społeczeństwu. Należy zejść z piedestału stolicy, rozmawiać z każdym środowiskiem. Jedną rzeczą jest debata parlamentarna z tej trybuny, a drugą rzeczą jest rozmowa z tymi środowiskami, które oczekują takiej rozmowy. Często bowiem mieliśmy do czynienia, nazwę to w sposób brutalny, z reklamą Unii Europejskiej, tak jak z reklamą każdego produktu. I to zrobiło wiele zła. Uważam, że ten kierunek reklamowania jest kierunkiem bez perspektyw. To bardzo niedobra praktyka, która nie buduje oczekiwanej wiedzy, a buduje wręcz przede wszystkim podejrzliwość, częstokroć również i fałszywe argumenty są tam przytaczane. Zwróćmy uwagę na to, że w wyniku ustawy o stowarzyszeniu jesteśmy w roku 2002 w takiej oto sytuacji, że mamy de facto stawki zerowe na wszystkie towary przemysłowe. Produkty rolne oraz produkty przetworzone pochodzące z produktów rolnych są wyłączone akurat z tej części. A więc de facto jesteśmy w obrębie pewnego układu, który pokazuje, że jesteśmy w strefie wolnej wymiany handlowej, bez ograniczeń. To też musimy brać pod uwagę, że nie tylko wkroczyliśmy na rynek zbytu, ale również na rynek konkurencji. I jednocześnie trzeba zwrócić uwagę na to, że integracja z Unią Europejską to nie tylko to, o czym decyduje się w negocjacjach. To jest również to, co faktycznie funkcjonuje. I że te konsekwencje, tak jak wspomniałem, wynikają również z ustawy o stowarzyszeniu. Przekażmy zatem, na czym polega istota wspólnego rynku, istota wymiany towarowej, tych swobód, o których mówił tutaj również i pan poseł Łopuszański, na czym polega istota wspólnotowej polityki rolnej, która jest kształtowana przez 40 lat. Jak polscy rolnicy - gdyby się okazało, że będzie pozytywne rozstrzygnięcie w tej sprawie - mają konkurować z tą wiedzą, którą mają ich przyszli partnerzy, a może konkurenci de facto do rynku konsumentów, którzy praktykują to przez ponad 40 lat.</u>
          <u xml:id="u-60.11" who="#PosełAndrzejGrzyb">Oczywiście chcielibyśmy, żeby instrumenty, które mają towarzyszyć tej polityce rolnej, dla polskiego rolnictwa były tożsame, identyczne, żeby nie podlegały wyłączeniu, żeby nie były obarczone tym, w związku z czym się mówi, że obecnie brakuje pieniędzy, a na przyszłość to jeszcze w jakiejś perspektywie musimy to odroczyć. Zwróćmy uwagę raczej na to i myślę, że na tym powinniśmy się koncentrować, że prowadząc negocjacje nie powinniśmy obniżać na przykład wolumenu produkcji czy stwarzać warunków do obniżania wolumenu produkcji, bo one są podstawą do kształtowania kwot produkcyjnych na poszczególne produkty, chociażby na rynkach rolnych. Takie kwoty dopiero będą negocjowane w obrębie części: Rolnictwo w najbliższych miesiącach.</u>
          <u xml:id="u-60.12" who="#PosełAndrzejGrzyb">Obroty towarowe Polski z Unią Europejską to 65% polskich obrotów. Czy zmienimy gwałtownie akurat te relacje ekonomiczne? Sądzę, że ich gwałtownie nie zmienimy. Popełnione zostały błędy, zaniedbania związane z rynkiem wschodnim, to fakt. I wielu, jak sądzę, jest tych, którzy są odpowiedzialni za ten stan rzeczy, że nie dowartościowano tego, że oto mamy sąsiadów, którzy mają duże rynki zbytu, że tych sąsiadów się nie wybiera, ich się po prostu ma i z nimi trzeba umieć koegzystować.</u>
          <u xml:id="u-60.13" who="#PosełAndrzejGrzyb">Jednocześnie popatrzmy, że obecnie w polskim koszyku walutowym 65% stanowi euro, 45% dolar amerykański. I niezależnie od tego, co powiemy, czy zgodzimy się na integrację, czy nie, to ten fakt jest faktem istniejącym realnie w chwili obecnej. I niezależnie od tego, czy powiemy, że euro jest słabe, czy mocne, to ono w 65% będzie ważyło o polskim koszyku walutowym i że to rodzi konsekwencje dla polskich przedsiębiorstw, dla polskich przedsiębiorców. Jak pytamy przedsiębiorców, czy oni wiedzą coś na ten temat, czy mają realną wiedzę, za co również są odpowiedzialne instytucje państwa, to oni mówią, że się nie przygotowali do tego procesu, bo zbyt mało na ten temat wiedzą. Jakie to przyniesie im konsekwencje? Myślę, że należałoby bardziej skoncentrować uwagę na tym elemencie, że oto trzeba im pomóc, szczególnie tym małym i średnim przedsiębiorstwom, które w przeciwieństwie do przedsiębiorstw małych i średnich Unii Europejskiej, są, powiedziałbym, w sytuacji pewnego regresu w ostatnim okresie, szczególnie w ostatnim roku.</u>
          <u xml:id="u-60.14" who="#PosełAndrzejGrzyb">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Można powiedzieć, że konsekwencje istnieją już obecnie niezależnie od negocjacji. Również mówił o tym wnioskodawca tego projektu. Starajmy się jednak znaleźć w obrębie tego, co teraz realnie istnieje, starajmy się o takie rozstrzygnięcia, które pomogą naszej gospodarce, które pomogą naszym producentom, które pomogą również w tym, żebyśmy byli rzeczywistym partnerem w tym procesie.</u>
          <u xml:id="u-60.15" who="#PosełAndrzejGrzyb">Sejm ma prawo, panie marszałku, Wysoka Izbo, zarządzić referendum. Prawem obywateli Polski jest rozstrzygnięcie o zatwierdzeniu warunków członkostwa, które jednak będą znane za rok. Klub Polskiego Stronnictwa Ludowego jest za takim referendum, ale poprzedzonym rzetelną informacją, publiczną debatą prezentującą wszystkie postawy wobec integracji - od akceptacji do sprzeciwu. Z naszej inicjatywy, Polskiego Stronnictwa Ludowego od czterech lat prowadzimy cyklicznie spotkania Narodowego Forum Integracji Europejskiej, gdzie prezentowane były wszystkie postawy wobec integracji z Unią Europejską, od negacji aż do, powiedziałbym, skrajnego euroentuzjazmu. To jest sposób na rzeczywistą rozmowę.</u>
          <u xml:id="u-60.16" who="#PosełAndrzejGrzyb">Również i partie polityczne, te obecne i nieobecne w Sejmie, w tej publicznej debacie muszą mieć szansę zabrania głosu. Każdy powinien wyrazić swoją postawę wobec toczącego się procesu, wobec prowadzonych negocjacji. Będzie to, jak sądzę, najważniejsza debata polityczna najbliższego czasu. I za taką debatą jesteśmy. Uważamy, że każdy ma do niej prawo. Jednak takie pytanie będzie można zadać w przyszłym roku. Obecny wniosek nie może dotyczyć ostatecznego rozstrzygnięcia. Stąd nie chcąc zablokować referendum zatwierdzającego, nie możemy niestety poprzeć wniosku, który został złożony w druku nr 114, bowiem zgodnie z ustawą o referendum, następne referendum w tej samej sprawie mogłoby się odbyć dopiero za cztery lata. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-60.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-61.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Oświadczenie w imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin przedstawi pan poseł Roman Giertych.</u>
          <u xml:id="u-61.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#PosełRomanGiertych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Liga Polskich Rodzin opowiada się za wnioskiem, złożonym przez grupę posłów reprezentowanych przez pana posła Jana Łopuszańskiego, o przeprowadzenie referendum w trybie pilnym. Pan poseł Łopuszański przedstawił argumenty, ja zaś zwrócę uwagę tylko na jeden fakt. Zwolennicy integracji europejskiej już dzisiaj powołują się na to, że polska poniosła pewne koszty związane z integracją europejską. Skro więc zostały już pewne pieniądze zainwestowane, to nie możemy przecież tej integracji zmarnować. Otóż uważamy, że koszty, które Polska obecnie ponosi, są nieuzasadnione i że należy natychmiast przerwać wydawanie pieniędzy na zbędne cele. Podkreślamy ten fakt dlatego, że w przypadku - o czym świadczą głosy w dyskusji przeciwników tego wniosku - gdyby referendum nie odbyło się na wiosnę tego roku, lecz dopiero w przyszłym roku, to argumenty wysuwane w przyszłym roku podczas referendum, że musimy się zgodzić na integrację, bo już ponieśliśmy koszty, byłyby obłudne, ponieważ w tej chwili mamy szansę przerwać wydawanie tych pieniędzy.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#PosełRomanGiertych">Skorzystam jednak z okazji i podsumuję argumenty stron, które były wysuwane w dyskusjach na temat Unii Europejskiej, prowadzonych na sali sejmowej w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Przeciwnicy akcesu Polski do Unii Europejskiej... Właściwie to nie są przeciwnicy, gdyż nie jesteśmy przeciwnikami wejścia Polski do Europy, bo Polska w Europie jest, nie jesteśmy przeciwnikami Europy Zachodniej, bo zawsze nasze formacje polityczne współpracowały z Europą Zachodnią, w przeciwieństwie np. do SLD, nie jesteśmy przeciwnikami współpracy gospodarczej z krajami Unii Europejskiej. Uważamy, że w obecnej sytuacji gospodarczej i politycznej wchodzenie Polski do Unii Europejskiej po prostu nam się nie opłaca; nie opłaca nam się z powodów ekonomicznych i politycznych. Spośród tych politycznych powodów najważniejszym argumentem jest kwestia suwerenności. Kilka dni temu otrzymałem odpowiedź udzieloną, z upoważnienia prezesa Rady Ministrów, przez panią minister Hübner na zapytanie dotyczące tego, czy można wystąpić z Unii Europejskiej, gdy się już do niej przystąpi. Odpowiedź jest jasna. W przypadku przystąpienia Polski do Unii Europejskiej wystąpienie z Unii musiałoby się odbyć na zasadzie zgody wszystkich państw członkowskich Unii na nasze wystąpienie. Inna możliwość jest przewidziana wyłącznie w przypadku istotnej zmiany okoliczności zewnętrznych, które niekiedy w prawie międzynarodowym mają miejsce; np. Amerykanie powołują się na te istotne zmiany okoliczności w odniesieniu do traktatu o ABM, dotyczącego kwestii rozmieszczania rakiet strategicznych. Podkreślają, że jest to zmiana wynikająca z faktu, iż nie ma już zimnej wojny, która trwała jeszcze 10 lat temu. Są to rzeczywiście istotne zmiany okoliczności. Twierdzenie jednak pani minister Hübner - było to kilka dni temu na konferencji prasowej - że taką istotną zmianą okoliczności mogłoby być nowe referendum w Polsce, w którym naród wypowiedziałby się przeciwko dalszemu trwaniu Polski w Unii Europejskiej, jest świadectwem tego, że nie zna ona umów międzynarodowych ani prawa międzynarodowego. Traktat wiedeński, dotyczący wypowiadania traktatów międzynarodowych, wyraźnie bowiem mówi o tym, że ta zmiana okoliczności zewnętrznych musi wynikać z zewnątrz, a nie z wewnętrznej woli jednej ze stron traktatu. Suwerenność państwa ma charakter nie tylko polityczny, ale również gospodarczy. Jeżeli nie ma suwerenności, to państwo nie ma np. możliwości wprowadzenia ceł, nie ma możliwości bezpośredniego handlu z Rosją bez zgody Unii Europejskiej, nie ma możliwości handlu ze Stanami Zjednoczonymi bez zgody Unii Europejskiej. Nie ma możliwości utrwalania w Polsce polskiego kapitału. Będziemy wyłącznie utrwalali polską biedę. Wejście do Unii Europejskiej oznacza, że nasz biedny kraj będzie nadal biedny. Wiemy przecież już dzisiaj - co wynika z warunków negocjacyjnych, które zostały Polsce zaproponowane - że nie będzie żadnych poważnych funduszy, która miałyby być w Polsce inwestowane przez Unię Europejską. Kolejny argument przeciwników integracji Polski z Unią Europejską. Ostatnie 9 lat to przykład tego, jak nam się układa współpraca z Unią Europejską. Proszę państwa, jeżeli w narzeczeństwie źle się dzieje, to nie powinno dojść do małżeństwa. Układ stowarzyszeniowy, który zawarliśmy 9 lat temu, spowodował, że w ciągu tych 9 lat nasz deficyt w handlu z krajami Unii Europejskiej wyniósł 63 mld dolarów. Jest to oficjalna kwota podana w odpowiedzi na interpelację pana posła Zygmunta Wrzodaka przez ministra gospodarki pana Jacka Piechotę. 63 mld dolarów w ciągu 9 lat to jest różnica pomiędzy tym, co zaimportowaliśmy do Polski, a tym, co wyeksportowaliśmy do krajów Unii Europejskiej. 63 mld dolarów to prawie dwa budżety, to prawie dwa razy tyle, ile każdy, kto utrzymuje się z budżetu, ile każdy nauczyciel, każda pielęgniarka, każdy żołnierz, każdy policjant mógłby otrzymywać przez 2 lata pensji, dodatków. Byłoby dwa razy tyle na wojsko, dwa razy tyle na drogi, dwa razy tyle dostawaliby emeryci - przez 2 lata. To są koszty w ciągu ostatnich 9 lat. Obecnie rocznie deficyt handlowy wynosi 10 mld dolarów, w związku z czym stanowi to około 1/5 budżetu państwa. Czyli to oznacza, że rocznie każdy Polak, który pracuje w sferze budżetowej, każdy emeryt, nauczyciel, pielęgniarka, wojskowy itd. dopłaca 1/5 swojej pensji do tego okresu narzeczeństwa z Unią Europejską. Takie są fakty, takie są liczby i nie negujcie, panowie, tych liczb.</u>
          <u xml:id="u-62.2" who="#PosełRomanGiertych">Kolejny argument przeciwników integracji - ziemia. Już dzisiaj mówi się o tym, że po 3 latach od wejścia Polski do Unii Europejskiej obywatele Unii Europejskiej będą mogli nabywać na własność ziemię. Wiemy, że do takiego wykupu szykują się już obywatele niemieccy; w Niemczech ziemia jest kilkadziesiąt razy droższa niż w Polsce, w związku z czym wielu chętnych znajdzie się na ziemię rolniczą i leśną. Wiemy również - co wynika z ostatnich badań, na które tak często zwolennicy integracji europejskiej się powołują - że 81% Polaków jest przeciwko wykupowi polskiej ziemi.</u>
          <u xml:id="u-62.3" who="#PosełRomanGiertych">Kolejny argument - kwestia handlu. Obserwujemy dzisiaj ekspansję supermarketów i hipermarketów na polski rynek. Widzimy, jak stopniowo nasze rodzime niewielkie sklepy są wypierane przez duży, wielkonakładowy handel, który powoduje, że coraz więcej jest bankructw w rodzinnych przedsiębiorstwach, coraz mniej Polacy kupują w niewielkich sklepach, gdyż możliwości dużego koncernu, dużej sieci sklepów są o wiele większe niż niewielkich polskich rodzinnych sklepików. Tak przedstawia się handel, a sytuacja będzie coraz gorsza. To, co w okresie tego narzeczeństwa z Unią Europejską, w okresie układu stowarzyszeniowego było już złe, będzie jeszcze gorsze. Po prostu to oznacza, że handel, polskie sklepy znikną z polskim miast, a będą tylko supermarkety lub coraz większe sieci niewielkich sklepów, ale zagranicznych, które są powiązane z wielkim kapitałem.</u>
          <u xml:id="u-62.4" who="#PosełRomanGiertych">Kolejny argument - przedsiębiorstwa. To, co w ciągu ostatnich 9 lat zrobili politycy z Unii Wolności, których dzisiaj tutaj nie ma, ale są reprezentowani w Platformie Obywatelskiej oraz w Prawie i Sprawiedliwości...</u>
          <u xml:id="u-62.5" who="#komentarz">(Głos z sali: To nie my.)</u>
          <u xml:id="u-62.6" who="#PosełRomanGiertych">...ci politycy, którzy byli w AWS, których też tutaj nie ma, a są reprezentowani w Prawie i Sprawiedliwości...</u>
          <u xml:id="u-62.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie widzę.)</u>
          <u xml:id="u-62.8" who="#PosełRomanGiertych">...ci politycy z SLD i PSL, którzy rządzili 4 lata temu - wyprzedaż polskich przedsiębiorstw, wyprzedaż fabryk, wyprzedaż niewielkich przedsiębiorstw, wyprzedaż przedsiębiorstw produkujących dla rolnictwa - wszystko to będzie się pogłębiało i się utrwali. Bo to, co w tej chwili zostało zrobione przez złodziejską prywatyzację, będzie utrwalone na zawsze, jeżeli wejdziemy do Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-62.9" who="#PosełRomanGiertych">A jakie są argumenty zwolenników Unii Europejskiej? Przyjrzyjmy się im.</u>
          <u xml:id="u-62.10" who="#PosełRomanGiertych">Mówicie państwo, że będą dotacje do rolnictwa. Ale już dzisiaj wiemy, jak się wejdzie w szczegóły, że te dotacje będą obejmowały ok. 200 tys. rolników na kilka milionów i że będą to dotacje na poziomie 10–15% tych dotacji, które otrzymują rolnicy z Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-62.11" who="#PosełRomanGiertych">Mówicie, że będzie wolne, swobodne podróżowanie. Ale przecież już dzisiaj mamy swobodę podróżowania i również obywatele krajów, które nie są w Unii Europejskiej, takich jak Norwegia, Szwajcaria, mają swobodę podróżowania bez względu na to, czy kraje te są w Unii Europejskiej, czy nie są.</u>
          <u xml:id="u-62.12" who="#PosełRomanGiertych">Mówicie o przepływie technologii. Ale przecież żeby zakupić technologie, trzeba mieć kapitał, a my kapitału mieć nie będziemy, bo cały kapitał będzie na zachodzie Europy, a w Polsce utrwali się taki stan, że nie będzie polskiego kapitału. A poza tym jeżeli wejdziemy do Unii Europejskiej, to zamkniemy się na technologie amerykańskie, japońskie i dalekowschodnie.</u>
          <u xml:id="u-62.13" who="#PosełRomanGiertych">Najpoważniejszym waszym argumentem, który ostatnio podnosicie, jest kwestia geopolityczna. Mówicie: w jakiej sytuacji Polska się znajdzie, gdy Czechy, Słowacja i inne kraje wejdą do Unii Europejskiej, a my zostaniemy sami, biedni, poza Unią? Otóż dokładnie takie same argumenty są używane w parlamencie czeskim, w parlamencie słowackim, w parlamencie węgierskim, gdzie mówią: jak my nie wejdziemy do Unii Europejskiej, a Polska, duża Polska, wielka Polska wejdzie, no to gdzie my się znajdziemy? To są argumenty fałszywe i rząd powinien współpracować z tymi krajami Europy Środkowej gospodarczo, politycznie, aby te wszystkie głosy, które już dzisiaj się pojawiają... Np. marszałek sejmu czeskiego (Liga Polskich Rodzin nie ma marszałka Sejmu, nie ma nawet przedstawiciela w Prezydium Sejmu - tam, jak widać, przeciwnicy Unii Europejskiej mają marszałka sejmu czeskiego) wypowiedział się nie tak dawno, 2 miesiące temu, w Radzie Europy, że jest przeciwko przystąpieniu Czech do Unii Europejskiej. Ostatnie wybory samorządowe na Słowacji wygrali przeciwnicy wstąpienia Słowacji do Unii Europejskiej. To są fakty świadczące o tym, że społeczeństwa w tych krajach czują również to zagrożenie, które my tutaj widzimy.</u>
          <u xml:id="u-62.14" who="#PosełRomanGiertych">Podstawowym argumentem, którego państwo nie poruszacie, a który jest bardzo ważnym argumentem, myślę, dla polityków opcji prounijnej, jest kwestia kilkunastu tysięcy stanowisk, dobrze opłacanych stanowisk, które są w Unii Europejskiej i czekają na polskich urzędników i polskich polityków - stanowisk dobrze opłacanych, po kilkanaście tysięcy dolarów miesięcznie. Już takie stanowiska niektórzy mają, np. pani Hanna Gronkiewicz-Waltz, która jako były prezes Narodowego Banku Polskiego przeszła jako wiceprezes do europejskiego banku rozbudowy i ma kilka razy więcej, niż miała tutaj, w Polsce. Tego typu stanowiska czekają na tych, którzy wprowadzą Polskę do Unii Europejskiej. I jest to argument. Ale nie jest argument dla społeczeństwa, nie jest to argument dla wyborców i nie jest to argument dla Ligi Polskich Rodzin.</u>
          <u xml:id="u-62.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-62.16" who="#PosełRomanGiertych">Nie łudźmy się, że Unia Europejska da nam pieniądze. Niemcy zniszczyli nasz kraj 50 lat temu i wylicza się, że należne nam reparacje wojenne wynoszą 300 mld dolarów. Czy coś nam Niemcy z tego wypłaciły? Nic nie wypłaciły. Bo liczy się w polityce ten, kto jest silny i kto może wymusić na kimś określone działania. I nie łudźmy się, że teraz Niemcy czy Francuzi, czy Włosi cokolwiek nam dopłacą do rolnictwa, cokolwiek nam dopłacą do naszych dróg, cokolwiek nam dadzą za darmo. Dadzą nam pieniądze w zamian za ziemię, dadzą nam pieniądze w zamian za naszą niepodległość, w zamian za naszą wolność. Gdyby jeszcze była sytuacja, że istnieje Europejska Wspólnota Gospodarcza, która zniknęła kilka lat temu, to kwestia naszego akcesu do Unii Europejskiej przedstawiałaby się inaczej, gdyż te państwa, które dzisiaj już są w Unii Europejskiej, to są w większości państwa, które przystępowały do EWG, i wówczas była na to zgoda ich społeczeństw, ich narodów. A później przekształcenie EWG w Unię Europejską i doprowadzenie do tego, że Unia Europejska zmierza w kierunku jednego państwa, stało się przyczyną tego, iż mamy zupełnie nową sytuację polityczną. Austria wstąpiła do Unii Europejskiej - rok później w Austrii wygrała Partia Wolności, która jest przeciwko integracji Austrii z Unią Europejską, i to o to podniósł się tak wielki krzyk w Europie. Obecnie Unia Europejska to jest państwo zbiurokratyzowane, a widzimy również w tej chwili takie pomysły, jak np. ostatnio przedstawiony w Komisji Europejskiej - szkoda, że pana przewodniczącego Józefa Oleksego tutaj już nie ma - pomysł konwentu. W konwencie tym mieliby zasiadać różni przedstawiciele, nas również zaprosili, ale bez prawa głosu. Premier Belgii nawet powiedział, kto ma zasiadać w tym konwencie, stwierdził, że najlepiej gdyby reprezentantem Polski był Bronisław Geremek, który wprawdzie nie zasiada w rządzie ani w parlamencie, bo jego partia nie zdołała przekroczyć 5%, ale zdaniem premiera Belgii byłby najlepszym reprezentantem interesów Polski w tym konwencie. I ten konwent miałby dookreślić nową konstytucję Unii Europejskiej, zasady funkcjonowania nowego państwa, państwa europejskiego, ze wspólnym wojskiem, ze wspólnym sztandarem, ze wspólnym hymnem, już nie tylko i wyłącznie ze wspólną monetą, tak jak to jest obecnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Panie pośle, przepraszam, zmuszony jestem prosić pana o konkludowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#PosełRomanGiertych">60 sekund.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PosełRomanGiertych">Czy niepodległość mamy oddać za miraż niepewnych zysków? Czy teraz, gdy ponosimy wielkie straty związane z tym, że jesteśmy narzeczonymi Unii Europejskiej, mamy się łudzić, że w trakcie małżeństwa będzie lepiej? Pomyślności nie zbudujemy w oparciu o zagranicę, to jest podstawowa prawda historyczna. Najpierw zbudujmy gospodarkę. Dajmy pracę ludziom. Odsuńmy ludzi w rodzaju Balcerowicza czy Belki, liberałów i socjalistów, a później myślmy o przyszłości naszego kraju i o jego relacjach z krajami Unii Europejskiej. Niepodległości nie sprzedaje się za grosze, panowie. Dziękuję uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi za oświadczenie w imieniu klubu Ligi Polskich Rodzin.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Pracy oświadczenie przedstawi pan poseł Jan Sztwiertnia.</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#PosełJanSztwiertnia">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przypadł mi zaszczyt przedstawienia w imieniu klubu Unii Pracy stanowiska wobec złożonego przez grupę posłów projektu zarządzenia przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej referendum, w którym obywatele Polski mieliby odpowiedzieć na pytanie: Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#PosełJanSztwiertnia">Żeby ustosunkować się do tego złożonego wniosku, należy zadać sobie pytanie, co wnioskodawcy chcieli osiągnąć. Jeżeli chcieli zaistnieć w telewizji i jeszcze raz powiedzieć „nie” Unii Europejskiej, nie dając nic w zamian, to można to zrozumieć i to w części się udało. Chociaż wystąpienia nie zawsze były na temat. Dyskutowano o Unii Europejskiej, a nie merytorycznie o złożonym wniosku o referendum. Wydaje się, że zasadne byłoby przeprowadzenie debaty w Wysokiej Izbie na tematy związane z Unią Europejską. Wtedy mogliby się wypowiedzieć wszyscy - za i przeciw. Jeżeli natomiast wnioskodawcy poważnie myślą o przeprowadzeniu referendum teraz, w tym czasie, to śmiem twierdzić, że lekceważą obywateli naszego państwa, bo jaka i na co ma być odpowiedź, kiedy trwają negocjacje z Unią?</u>
          <u xml:id="u-68.2" who="#PosełJanSztwiertnia">Nie przeprowadzono referendum w 1992 r., tj. przed podpisaniem umowy stowarzyszeniowej. Wtedy dla wielu tych, którzy dzisiaj podpisali wniosek o referendum, było jasne, że należy czynić staranie o jak najszybsze wejście do Unii. Dlaczego wtedy nie wnoszono o referendum? Nie oponowano, że umowa stowarzyszeniowa praktycznie daje wszystko Unii, a nasze wstąpienie i korzyści z tego tytułu są bardzo odległe. Dzisiaj proponuje się przeprowadzenie referendum, kiedy w negocjacjach z Unią jesteśmy prawie w końcówce, bo zamkniętych zostało 20 rozdziałów na 29. Dwa najprawdopodobniej, tj. swobodny przepływ kapitału i podatki, zostaną zamknięte do końca lutego br., a cztery, politykę transportową, rybołówstwo, wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne oraz politykę konkurencji, planuje się zamknąć do końca czerwca br.</u>
          <u xml:id="u-68.3" who="#PosełJanSztwiertnia">Do negocjacji w drugim półroczu br. pozostają trzy rozdziały, to jest: rolnictwo, finanse i budżet oraz polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych. Dlaczego więc przeprowadzać referendum teraz, a nie po zakończeniu negocjacji? Wszyscy wiemy, że planuje się referendum w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej w 2003 r., to jest po zakończeniu negocjacji, po określeniu warunków w traktacie akcesyjnym, na jakich mielibyśmy przystąpić do Unii jako pełnoprawny członek.</u>
          <u xml:id="u-68.4" who="#PosełJanSztwiertnia">Deklarację o przeprowadzeniu referendum zatwierdzającym złożył rząd i prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Myślę, że dla większości jest jasne, że aby w tak ważnej sprawie mogli się wypowiedzieć obywatele naszego państwa, muszą wiedzieć, za czym głosują, czyli muszą być spełnione dwa podstawowe warunki. Jak już powiedziałem, jednym jest zakończenie negocjacji, a drugim szerokie wszechstronne poinformowanie społeczeństwa, na jakich warunkach wynegocjowano członkostwo z piętnastką z Unii i co znalazło się w podpisanym traktacie akcesyjnym, ale również jakie będą w przyszłości tego efekty.</u>
          <u xml:id="u-68.5" who="#PosełJanSztwiertnia">Chciałbym wnioskodawców również zapytać, jak wyobrażają sobie przeprowadzenie dalszych negocjacji, jeżeli społeczeństwo w przeprowadzonym przez nich referendum wypowiedziałoby się za przystąpieniem do Unii bez jakichkolwiek warunków, bo tak zostało sformułowane pytanie. Co wtedy z okresami przejściowymi w wielu dziedzinach? Co z dopłatami do rolnictwa? Co z funduszami strukturalnymi? Wstępujemy do Unii na warunkach określonych przez Unię, bo taki jest wynik referendum?</u>
          <u xml:id="u-68.6" who="#PosełJanSztwiertnia">Mógłbym dalej wykazywać bezsens tego wniosku, ale myślę, że podane argumenty są wystarczające.</u>
          <u xml:id="u-68.7" who="#PosełJanSztwiertnia">Wysoki Sejmie! Pozwólcie, że wniosek o przeprowadzenie referendum teraz porównam do dyscypliny sportowej, jaką jest bieg maratoński, gdzie biegacza po przebiegnięciu 40 km pyta się, czy biegnie do mety czy z powrotem. Nasuwa się więc pytanie: Czy wszystkie siły skierować na negocjacje? Czy je wstrzymać? Czy zająć się referendum? Nie wiem, o co tu chodzi.</u>
          <u xml:id="u-68.8" who="#PosełJanSztwiertnia">Klub Unii Pracy jest za przeprowadzeniem referendum zatwierdzającego naszą akcesję, to jest po zakończeniu negocjacji i wszechstronnym poinformowaniu o tym obywateli, tak żeby mogli świadomie podjąć decyzję o przyszłości naszego kraju. Natomiast jesteśmy za odrzuceniem w pierwszym czytaniu przez Wysoką Izbę wniosku o przeprowadzeniu obecnie referendum. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję bardzo panu posłowi za wystąpienie.</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">To były wystąpienia w imieniu klubów.</u>
          <u xml:id="u-69.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Teraz 5-minutowe oświadczenie przedstawi pan poseł Ireneusz Niewiarowski w imieniu koła Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-69.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Art. 125 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum ogólnokrajowe. Jest właśnie tak, że decyzja o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej jest sprawą o szczególnym znaczeniu dla państwa. Nie ma zatem wątpliwości, że przeprowadzenie referendum jest konieczne.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">W samym pytaniu sformułowanym przez autorów koło SKL nie znajduje żadnych ukrytych intencji. Odrębny jest problem, czy przeprowadzenie takiego referendum jest tak pilne, jak wnioskują autorzy wystąpienia o nie. Otóż w uzasadnieniu przedstawionego wniosku odczytujemy oczekiwanie na negatywny wynik referendum. Autorzy wniosku o pilne przeprowadzenie referendum wyrażają opinię, że „Przystosowania Polski do Unii Europejskiej w szczególności prowadzą do stopniowej likwidacji suwerenności Rzeczypospolitej Polskiej i do uzależnienia dróg i perspektyw polskiego rozwoju od decyzji obcych stolic”. W swej konkluzji uzasadnienie to, jakkolwiek krótkie, zawiera jasno wyrażone stanowisko autorów, którzy stwierdzają: „postulujemy niezwłoczne powstrzymanie procesu przystosowania Polski do wymagań Unii Europejskiej do czasu rozstrzygnięcia dokonanego przez naród w referendum”.</u>
          <u xml:id="u-70.2" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Nie można podejmować tak ważnej decyzji, decyzji o referendum w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, bez dogłębnej dyskusji w sprawie panujących stereotypów i wszystkich mitów, na których opiera się uzasadnienie przedkładanego wniosku. Wobec takiej propozycji istnieje zatem pilna potrzeba odpowiedzenia kolejno na każdą wątpliwość zawartą w tym uzasadnieniu. Notujemy co najmniej trzy zarzuty wobec naszych działań związanych z członkostwem Polski w Unii Europejskiej: utrata suwerenności, wyprzedaż majątku narodowego, uzależnienie rozwoju Polski od innych stolic.</u>
          <u xml:id="u-70.3" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! Przede wszystkim należy prowadzić tu, na tej sali, dyskusję wskazującą na fakt, iż wbrew temu, co sugerują autorzy wniosku, nasze przystąpienie do Unii Europejskiej umacnia naszą suwerenność, a nie osłabia. W naszej historii wnioskodawcy nie odróżniają stanu braku suwerenności, utraty suwerenności od stanu ograniczenia suwerenności. Przede wszystkim nie da się udowodnić tezy, że kraje, które tworzyły Wspólnoty Europejskie - najpierw 6, następnie 12 i obecnie 15 - utraciły swą suwerenność. Ani Niemcy, ani Francja, ani Wielka Brytania, ani Włochy, ani Grecja, ani Hiszpania, ani Irlandia czy Portugalia nie utraciły swojej suwerenności, wchodząc do Wspólnot Europejskich. Każdy z tych krajów podejmuje suwerenne decyzje w sprawach swojej polityki wewnętrznej i zagranicznej, wojskowej i gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-70.4" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! Jeżeli jest tak, że powołanie Wspólnot Europejskich miało na celu u swojego początku zagwarantowanie pokoju na kontynencie europejskim, zagwarantowanie dobrobytu i bezpieczeństwa obywateli należących do nich krajów, to ten cel został osiągnięty. Istnieją liczne dowody na to, takie jak przykład Hiszpanii, Irlandii, że przynależność do Wspólnot Europejskich wzmacnia suwerenność każdego kraju członka Unii Europejskiej. Nie istnieje żaden materialny dowód na to, że którekolwiek państwo wchodzące do Unii Europejskiej utraciło swą suwerenność. Nie ma też żadnych przesłanek świadczących o tym, że przystąpienie Polski do Unii Europejskiej będzie oznaczało utratę suwerenności.</u>
          <u xml:id="u-70.5" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! Autorzy wniosku powiadają, że następuje wyprzedaż majątku narodowego. Każda gospodarka rynkowa opiera się na własności prywatnej. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej chroni własność prywatną. Prywatyzacja to jest sprzedaż państwowych zakładów pracy prywatnym przedsiębiorcom. W procesie prywatyzacji uczestniczą przedsiębiorcy krajowi i zagraniczni. Inwestorzy zagraniczni zainwestowali w 1999 r. 10 mld dolarów, co stanowi około 19% kapitałów własnych przedsiębiorstw sektora prywatnego. Takie proporcje udziału kapitału zagranicznego i rodzimego wyraźnie świadczą o tym, że nie można zasadnie twierdzić o wyprzedaży majątku narodowego. Należy zwrócić uwagę, że 67% kapitału zagranicznego zaangażowanego w polskich przedsiębiorstwach to kapitał z krajów Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-70.6" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Wystarczy spojrzeć do rocznika statystycznego, żeby przekonać się o wyższości prywatnej gospodarki nad gospodarką państwową. To przedsiębiorstwa sektora prywatnego charakteryzuje niższy udział poziomu kosztów, wyższy wskaźnik rentowności. W obrotach handlu zagranicznego udział sektora prywatnego wynosi 81% w eksporcie i 87% w imporcie. To sektor prywatny inwestuje w polską gospodarkę. Inwestycje sektora prywatnego to 62% wszystkich inwestycji w kraju, w tym 27% to kapitał zagraniczny.</u>
          <u xml:id="u-70.7" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Panie Posłanki! Panowie Posłowie! Prawie ośmiokrotna różnica w poziomie gospodarczym między Polską a krajami Zachodniej Europy wskazuje, że dla przyspieszonego wzrostu gospodarczego potrzeba Polsce trzech rzeczy: kapitału, nowoczesnej technologii i nowoczesnego zarządzania. Te trzy niezbędne czynniki rozwoju możemy uzyskać szybciej i taniej, będąc członkiem Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-70.8" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Wysoka Izbo! „Zależność Polski od innych stolic”. Niestety pokutuje niesławne przeświadczenie, w połowie nieprawdziwe, że do 1989 r. byliśmy zależni od Moskwy, a teraz jesteśmy od Brukseli. To daje złe świadectwo autorowi tych słów i tym wszystkim, którzy w tej czy w innej formie prezentują ten pogląd. Nie jest prawdą, że wchodząc do struktur Unii Europejskiej, utracimy naszą podmiotowość gospodarczą, polityczną i społeczną. To obecnie bywa tak, że nie będąc w Unii Europejskiej, jesteśmy przedmiotem decyzji i działań Komisji Unii Europejskiej z Brukseli. Utrzymujemy trwałe kontakty z krajami członkami Unii Europejskiej. Podlegamy tym wszystkim rygorom i przepisom, które Unia nakłada na kraje trzecie. Nie korzystamy natomiast z tych wszystkich udogodnień i przywilejów, którymi objęte są gospodarki państw członków Unii Europejskiej. Natomiast po wejściu do Unii Europejskiej, będąc równoprawnym członkiem Wspólnot Europejskich, będziemy dysponować taką samą siłą głosów jak obecnie Hiszpania, która, będąc w Unii Europejskiej, nie utraciła swej suwerenności. Będziemy zatem podmiotem kształtującym na równi z innymi przyszłość nie tylko własnego kraju, Polski, ale też będziemy współdecydować o przyszłości Europy.</u>
          <u xml:id="u-70.9" who="#PosełIreneuszNiewiarowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Koło Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, mając świadomość konieczności i potrzeby przeprowadzenia referendum, w którym obywatele Polski odpowiedzą na pytanie: Czy jesteś za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, konstatuje, żeby referendum przeprowadzić po przedłożeniu przez rząd RP wyników zakończonych negocjacji, po przedstawieniu rzetelnej i uczciwej informacji, z wyraźnym wskazaniem kosztów i korzyści wynikających z naszego udziału we Wspólnotach Europejskich. Obecnie nie nadszedł jeszcze czas, żeby kierować to pytanie do społeczeństwa. Bezzasadne jest żądanie wstrzymania działań przystosowania Polski do wymogów Unii do czasu poznania wyników referendów. W pełni zasadne jest przygotowanie kraju do uczestnictwa Polski w procesie budowy nowej Europy. Potrzebne oczywiście są też mądre, twarde negocjacje, a nie strategia uległości, szczególnie w kwestii ziemi. Gdy rozum śpi, budzą się upiory. Odrzućmy upiory mitów i stereotypów tworzonych w XIX i XX w. Teraz mamy wiek XXI. Posłuchajmy papieża Jana Pawła II. Sprostajmy zadaniu współtworzenia nowej Europy. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-70.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi za wygłoszenie oświadczenia w imieniu Koła Parlamentarnego SKL.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Na tym wyczerpana została lista posłów, którzy mieli wygłosić oświadczenia.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Są natomiast posłowie chętni do zadania pytań wnioskodawcom. W tej chwili lista obejmuje 14, już w tej chwili 15 nazwisk posłów zgłoszonych do zadania pytań: pani poseł Szumska, pan poseł Piłka, pan poseł Krasoń, pani poseł Urszula Krupa, pan poseł Stanibuła, pan poseł Tomczak, pan poseł Polański, pani poseł Nowina Konopka, pani poseł Pusz, panowie posłowie Stryjewski, Zaborowski, Łączny, Klukowski, Fedorowicz i Podkański.</u>
          <u xml:id="u-71.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Czy są jeszcze zgłoszenia do zadania pytań? Nie ma dalszych zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-71.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W takim razie zamykam listę posłów zgłoszonych i uprawnionych do zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-71.5" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę o zadanie pytania panią poseł Gertrudę Szumską z Ligi Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#PosełGertrudaSzumska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jestem posłanką z okręgu pomorskiego, konkretnie z Gdańska. Każdemu Polakowi leży na sercu polski Gdański i ziemie odzyskane. Po przemianach ustrojowych w Polsce, tj. po 1990 r., na polskich ziemiach odzyskanych ma miejsce bardzo niepokojące zjawisko nabywania rolniczej ziemi przez cudzoziemców z krajów Unii Europejskiej, głównie Niemców. Robią to, łamiąc lub omijając polskie prawo. Najgorsza sytuacja pod tym względem jest w woj. zachodniopomorskim. Według dyrektora szczecińskiej agencji rolnej już ok. 35% gruntów rolnych w tym województwie znajduje się pod kontrolą kapitału zagranicznego. Powstają tu m.in. gospodarstwa o kilku tysiącach hektarów, latyfundia. Można powiedzieć, że jest to już ekspansja gospodarcza, głównie niemiecka, na tereny rolnicze w tym rejonie Polski. Proceder wyzbywania się ziemi polskiej odbywa się przy biernej postawie rządu. Stan powszechnej niemożności i obojętności trwa. W związku z tym mam następujące pytania:</u>
          <u xml:id="u-72.1" who="#PosełGertrudaSzumska">Kiedy rząd przedstawi nowelizację ustawy o nabywaniu gruntów rolnych i leśnych, tak by proceder ten nie miał miejsca w Polsce, szczególnie na terenach północnych i zachodnich Polski.</u>
          <u xml:id="u-72.2" who="#PosełGertrudaSzumska">I drugie pytanie: Kiedy nastąpi wreszcie uwłaszczenie rolników i mieszkańców na ziemiach odzyskanych gruntem będącym w wieczystej dzierżawie jednym aktem prawnym? Czy rząd chce uwłaszczenia tych Polaków? Czy rząd polski chce, aby powrócili byli tymczasowi właściciele, którzy przed wojną nabyli księgi wieczyste? Pytam, który obywatel jest ważniejszy: Polak czy nie Niemiec dla polskiego rządu? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-72.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-73.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę o zadanie pytania pana posła Mariana Piłkę z Prawa i Sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-73.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#PosełMarianPiłka">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Wszyscy jesteśmy zaniepokojeni kapitulancką strategią negocjacyjną rządu Leszka Millera. Dziś ta kapitulacyjna strategia jest ograniczana poprzez sprzeciw ugrupowań opozycyjnych i zaniepokojenie opinii publicznej. Mam pytanie do pana posła wnioskodawcy: Czy w obecnej sytuacji, gdy badania wskazują na zdecydowaną przewagę zwolenników integracji, przeprowadzenie referendum, w którym społeczeństwo zaakceptowałoby negocjacje akcesyjne, jak na to wskazują badania, nie stwarza zagrożenia, że rząd Millera dokona zupełnej kapitulacji i rezygnacji z jakiejkolwiek obrony polskich interesów, a Unia Europejska w sposób zasadniczy usztywni własne stanowisko?</u>
          <u xml:id="u-74.1" who="#PosełMarianPiłka">I drugie pytanie: Na czym opiera pan przekonanie, że sprawa, której broni, tj. pozostanie Polski poza Unią Europejską, odniesie sukces w referendum? Chodzi mi tutaj o konkretne dane socjologiczne, badania opinii publicznej, tego typu dane. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-74.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł Janusz Krasoń, bardzo proszę o zadanie pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PosełJanuszKrasoń">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytania do posła wnioskodawcy. Szanowny panie pośle Łopuszański, koronnym argumentem, który podnoszą przeciwnicy wstąpienia do Unii, do których pan niewątpliwie należy, jest argument, że państwo polskie ponosi koszty związane z wstąpieniem do Unii, zanim obywatele wypowiedzieli się w tej sprawie w referendum. Unia natomiast jest faktem. Pytanie brzmi tak: Czy sądzi pan, że kosztów tych nie poniesiemy, rezygnując z członkostwa w Unii, że będziemy w stanie podjąć jakikolwiek eksport do państw Unii, nie posiadając certyfikatów tam obowiązujących, że nie dostosowując norm technologicznych, ekologicznych, sanitarnych i wielu, wielu innych będziemy partnerem do współpracy, w handlu, w nauce czy nawet w kulturze? Czy nie powinien pan zatem, panie pośle, powiedzieć prawdy, że te wydatki, które trzeba ponieść w przypadku niewstąpienia do Unii, będą tylko kosztami prób utrzymania się na rynku, i to z miernym skutkiem?</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#PosełJanuszKrasoń">I drugie pytanie. Twierdzi pan, panie pośle, w uzasadnieniu, że naród był wielokrotnie manipulowany w celach propagandowych. Pytam, przez kogo i w jakich przypadkach, bo to w końcu bardzo poważny zarzut. Jeśli natomiast są to tylko niewłaściwie użyte słowa, to wstyd, panie pośle Łopuszański, bo od członka formacji, do której pan należy, powołującej się na tradycje narodowe i patriotyzm, znajomości języka ojczystego należy szczególnie wymagać. Czy to przypadkiem nie pan, panie pośle, manipuluje teraz społeczeństwem, wywołując poczucie strachu przed Unią Europejską? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pytanie zada teraz pani poseł Urszula Krupa, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PosełUrszulaKrupa">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja mam jedno pytanie do pana posła. Czy wiemy już, ile straciliśmy pieniędzy na dostosowaniu do Unii Europejskiej, globalnie, we wszystkich sektorach? Ciągle powiada nam się, że musimy być albo z ZSRR, albo teraz w Unii. Jako lekarz znów chciałabym powiedzieć, że jednym z objawów patologii zarówno w odniesieniu do człowieka, do jego zdrowia, jak i do innych organizmów jest uzależnienie. Jakiekolwiek uzależnienie świadczy o zaburzeniu, zahamowaniu rozwoju psychicznego. Ludzie, którzy są uzależnieni - wszystko jedno, czy od narkotyków, czy od alkoholu, od chemii, ludzi czy organizacji - to po prostu ludzie chorzy. Niemożność stanowienia o sobie jest wynikiem choroby, u podłoża której leży lęk albo jakiś brak - to już jest stwierdzone. Ten brak może być oczywiście uświadomiony albo nieuświadomiony. Człowiek mający świadomość stworzenia przez Boga wie, że gdy będzie z Nim współpracował, zachowa siłę i moc i będzie sobie czynił ziemię poddaną. W dokumentach Unii Europejskiej nie ma odniesienia do Pana Boga. Czy rzeczywiście Polacy, katolicy, których królową jest Matka Boża, muszą być uzależnieni najpierw od ZSRR, a teraz od Unii Europejskiej? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł Ryszard Stanibuła.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PosełRyszardStanibuła">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę skierować pytania do wnioskodawców i do przedstawiciela rządu.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#PosełRyszardStanibuła">Czy wnioskodawcy w sprawie referendum brali pod uwagę obecne kryteria odnośnie do naszego członkostwa, uwzględniając złożony obecnie stan społeczno-gospodarczy naszego kraju? Zapóźnienia gospodarcze, dochodowe ludności, w tym w rolnictwie, sięgają dziesięcioleci, budząc nasz poważny niepokój. Jak w krótkim czasie mamy sprostać oczekiwaniom i wymaganiom naszych obywateli? Czy w tej sytuacji nie należałoby pilnie - podkreślam: pilnie - podjąć konkretnego wsparcia restrukturyzacyjnego w wielu dziedzinach, szczególnie w rolnictwie, w przemyśle rolno-spożywczym, transporcie i ochronie środowiska? Wymieniłem zaledwie niektóre dziedziny, oczywiście są większe potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-80.2" who="#PosełRyszardStanibuła">I następne pytanie. Czy przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowoduje korzystne dla nas przesunięcie, jeśli chodzi o mobilność siły roboczej, a tym samym czy spowoduje zwiększenie popytu i podaży na poziomie ponadnarodowym, na poziomie europejskim? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi Stanibule.</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Zada pytanie pan poseł Witold Tomczak.</u>
          <u xml:id="u-81.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PosełWitoldTomczak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#PosełWitoldTomczak">Mam 9 pytań do przedstawiciela wnioskodawców pana posła Jana Łopuszańskiego.</u>
          <u xml:id="u-82.2" who="#PosełWitoldTomczak">Pierwsze pytanie. Czy dostosowanie Polski do Unii Europejskiej to w rzeczywistości niszczenie polskiej gospodarki, a przede wszystkim dobijanie zdrowego polskiego rolnictwa, które jest konkurencyjne wobec unijnego?</u>
          <u xml:id="u-82.3" who="#PosełWitoldTomczak">Drugie pytanie. Czy poprzez pilne rozpisanie referendum możemy zatrzymać antypolską politykę zmierzającą przede wszystkim do uzależnienia żywnościowego narodu polskiego?</u>
          <u xml:id="u-82.4" who="#PosełWitoldTomczak">Pytanie trzecie. Czy i w jakiej wysokości Polska będzie zobowiązana wpłacać regularne składki do kasy Unii Europejskiej, oczywiście z kieszeni polskiego podatnika?</u>
          <u xml:id="u-82.5" who="#PosełWitoldTomczak">Czwarte pytanie. Czy prawdą jest, że corocznie z budżetu państwa polskiego przeznacza się kilka miliardów nowych złotych na tzw. procesy akcesyjne związane z Unią Europejską?</u>
          <u xml:id="u-82.6" who="#PosełWitoldTomczak">Piąte pytanie. Jakie negatywne konsekwencje może sprowadzić na Polskę tzw. dostosowanie prawa do wymogów Unii Europejskiej, szczególnie w przypadku nieuzyskania formalnej akcesji?</u>
          <u xml:id="u-82.7" who="#PosełWitoldTomczak">Pytanie szóste. W niektórych państwach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Portugalii, nie odbyły się ogólnonarodowe referenda. Czy dostrzega pan poseł możliwość, że rządzące Polską elity prounijne pozbawią naród polski szansy wypowiedzenia się w tej ważnej sprawie, zwłaszcza gdy rośnie w społeczeństwie świadomość zagrożeń ze strony Unii Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-82.8" who="#PosełWitoldTomczak">Kolejne pytanie. Czy środowiska przeciwne wejściu Polski do Unii Europejskiej będą mogły równoprawnie korzystać z dostępu do mediów i środków budżetowych przeznaczonych na propagowanie integracji, aby przekazywać narodowi niezbędną i rzetelną informację o zagrożeniach związanych z procesem unifikacji brukselsko-berlińskiej?</u>
          <u xml:id="u-82.9" who="#PosełWitoldTomczak">Pytanie ósme. Czy zna pan poseł państwa, których narody wypowiedziały się przeciwko integracji z Unią Europejską, i czy pozostając poza Unią Europejską państwa te straciły na tym, czy zyskały?</u>
          <u xml:id="u-82.10" who="#PosełWitoldTomczak">I pytanie ostatnie. Czy prawdą jest, że w państwach członkowskich Unii Europejskiej rosną krytyczne nastroje społeczne wobec nowego totalitaryzmu liberalnego, jakim jest Unia Europejska? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Tomasz Nałęcz)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-84.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Tadeusza Polańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosełTadeuszPolański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bardzo pragnę, aby moi rodacy w referendum w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej kierowali się własnym rozumem i mieli świadomość, że niczego bezinteresownie nie otrzymamy, a szansą na zachowanie naszej suwerenności i niezależności jest wynegocjowanie równych, partnerskich warunków członkostwa.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#PosełTadeuszPolański">Pierwsze pytanie. Czy zanim Polska stanie się równoprawnym członkiem Unii Europejskiej, rząd polski zamierza dokonać bilansu zysków i strat?</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#PosełTadeuszPolański">Pytanie drugie. Czy rząd opracował narodowy program rozwoju i jakie kierunki rozwoju gospodarczego uznał za najważniejsze? Czy będziemy w stanie wypromować nasze produkty narodowe, które bardzo często są znane i poszukiwane na rynkach całego świata? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią posłankę Halinę Nowinę Konopkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosełHalinaNowinaKonopka">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pytanie zadaję zarówno przedstawicielowi rządu, jak i wnioskodawcy.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#PosełHalinaNowinaKonopka">W związku z wczorajszym anonsami prasowymi o zgłoszeniu pretensji przez stronę austriacką do rządu czeskiego w kwestii anulowania ustaw Benesza pytam: Jak widzicie państwo perspektywy polskich ziem zachodnich i północnych w tej kwestii? To jest sprawa pretensji obywateli niemieckich, byłych mieszkańców tych terenów, do nieruchomości przez nich poprzednio użytkowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią posłankę Sylwię Pusz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PosełSylwiaPusz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Pośle Wnioskodawco! Chciałabym zapytać, w jaki sposób chce pan zapewnić polskim obywatelom ocenę i monitorowanie podpisanego traktatu akcesyjnego? Bo przecież tak naprawdę pełny osąd i pełne spektrum korzyści i kosztów mogą się ujawnić dopiero po zakończonych negocjacjach i po podpisaniu tegoż traktatu akcesyjnego. Czy w takim razie pan zmierza w ogóle do zawieszenia procesu negocjacyjnego, do jego zamknięcia, i to w trakcie jego trwania?</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#PosełSylwiaPusz">Pan w swoim wystąpieniu mówił też, że trzeba budować nowe. Jak chce pan poseł budować nowe, skoro pan cały czas mówi o starym: socjalistyczna gigantomania, elementy marksistowskiej nauki? A z drugiej strony mówi pan poseł, że trzeba wzmocnić pozycję międzynarodową i nie dopuszczać do jednostronnych uzależnień. A więc jeżeli faktycznie mamy dbać wszyscy o autorytet Polski na scenie międzynarodowej, nie dopuszczać do jednostronnych uzależnień, to czy w takim razie przysporzy nam autorytetu zawieszanie procesu negocjacyjnego, niedoprowadzenie go do końca i wypowiedzenie się wszystkich Polaków na temat tegoż traktatu? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Antoniego Stanisława Stryjewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Panie Marszałku! Panie Pośle Wnioskodawco! Chciałbym przedstawić kilka pytań. Odpowiedź na nie może zadecydować o sposobie naszego głosowania.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Pierwsze pytanie. Dlaczego nie mówi się, że struktura Unii Europejskiej jest narzędziem realizacji długofalowej strategii rozwoju Niemiec? Dlaczego nie mówi się, że Niemcy mają realne pretensje terytorialne wobec naszego państwa, o których to pretensjach mówi ich obecna konstytucja? Dlaczego się nie mówi, że Niemcy mają również realne narzędzia prawne w ramach Unii Europejskiej do dochodzenia tych roszczeń? Czy analiza regionalnych konfliktów w poszczególnych krajach Unii Europejskiej nie upoważnia nas do zapytania, czy nie celowo generuje się konflikty między poszczególnymi regionami danego państwa, najczęściej współzamieszkanymi przez różne grupy etniczne lub narodowe, a nawet gwarowe, by dokonać podziału tego państwa na tzw. euroregiony, chętnie uciekające się pod kuratelę rzekomo jedynie sprawiedliwego rządu centralnego w Brukseli?</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Dalej. Czy dotychczasowa polityka polskich rządów zabezpieczyła prawa obywatelskie Polaków w krajach sąsiadujących, w tym w Niemczech? W związku z tym jakiej należy oczekiwać polityki obrony naszych interesów w jednolitej Unii Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Dlaczego nie przedstawia się rzeczywistej prawdy, że struktura Unii Europejskiej jest narzędziem ideologicznym masonerii i innych wrogów Kościoła oraz cywilizacji łacińskiej do niszczenia tegoż Kościoła i tejże cywilizacji? Czy stanowienie przez Unię Europejską praw areligijnych czy wręcz nawet antyreligijnych oraz zamykanie i wyprzedaż kościołów nie jest narzędziem cywilizacji śmierci religii i Kościoła? Czy stanowienie przez Unię Europejską praw legalizujących czy wręcz nawet nakazujących aborcję, eutanazję, prostytucję, pornografię, zboczenia seksualne nie jest narzędziem cywilizacji śmierci poszczególnych ludzi i całych narodów Europy?</u>
          <u xml:id="u-91.4" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">I ostatnia kwestia: Jakie są przyczyny ideowe, osobiste i organizacyjne tego faktu, że cała klasa polityczna, która ułożyła się w Magdalence i przy „okrągłym stole”, nie chce wziąć odpowiedzialności za los suwerennej, niepodległej Polski i polskiego narodu? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-91.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zanim poproszę pana posła Zaborowskiego, proszę panią poseł sekretarz o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#SekretarzPosełBożenaKozłowska">Mam dwa komunikaty.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#SekretarzPosełBożenaKozłowska">Posiedzenie Zespołu do spraw informowania społeczeństwa i mediów rozpocznie się o godz. 12.30 w sali konferencyjnej nowego Domu Poselskiego.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#SekretarzPosełBożenaKozłowska">I drugi komunikat: Posiedzenie Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej odbędzie się dzisiaj, 10 stycznia, 10 minut po zakończeniu obrad Sejmu. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Zbyszka Zaborowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosełZbyszekZaborowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam dwa pytania do pana posła wnioskodawcy. Czy zna pan przykłady przeprowadzenia referendum w krajach Unii Europejskiej przed wynegocjowaniem traktatu akcesyjnego, a więc przed przekazaniem opinii publicznej danego kraju całego bilansu kosztów i zysków wynikających z integracji europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#PosełZbyszekZaborowski">I drugie pytanie. Ponieważ z pańskiego wystąpienia wynika, że jest pan przeciwnikiem integracji europejskiej, chciałbym, aby pan jeszcze raz, jeżeli to możliwe, sprecyzował alternatywę. W dzisiejszym świecie postępuje integracja nie tylko w Europie, ale również w Ameryce i na innych kontynentach, jeżeli chodzi o integrację gospodarczą. Co pan proponuje dla Polski w zamian za przystąpienie do Unii Europejskiej? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Jana Łącznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PosełJanŁączny">Panie Marszałku! Dwa pytania do przedstawiciela rządu.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#PosełJanŁączny">Pierwsze: Czy prawdą jest, że po wejściu Polski do Unii Europejskiej polscy rolnicy nie będą objęci dopłatami w takiej wysokości jak dopłaty dla rolników w Unii Europejskiej? Zadaję to pytanie, ponieważ jako rolnik i przedstawiciel sektora rolnego mam świadomość, że jeżeli tak się nie stanie, to jesteśmy na samym starcie skazani na zaprzestanie uprawiania tego zawodu. Wszyscy bowiem doskonale zdajemy sobie sprawę, że rolnicy w Unii Europejskiej w tej chwili pochłaniają ok. 50% całego budżetu Unii i jeżeli stanie się tak, że my, rolnicy w Polsce, nie będziemy mieli dopłat równych dopłatom dla rolników Unii Europejskiej, to znaczy, że jesteśmy skazani, jak powiedziałem, na zaprzestanie uprawiania tego zawodu, a to wiązałoby się z poddaństwem polskich konsumentów i skazaniem ich wyłącznie na import żywności z państw Unii Europejskiej, i nie tylko.</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#PosełJanŁączny">Drugie pytanie, które chcę zadać, wcześniej zadawałem już panu ministrowi Cimoszewiczowi; odpowiedział, że sprawdzi, jak wygląda sytuacja, i da odpowiedź. Mianowicie wiem dokładnie po pobycie w ubiegłym roku w Brukseli, że państwa, które już są w Unii Europejskiej, mianowicie Austria i Szwecja, w trakcie negocjacji przed wejściem do Unii były reprezentowane przez przedstawicieli związków rolniczych. Obecnie i Czechy, i Węgry, i Słowenia mają tam swoich przedstawicieli. Również ze strony polskiej były działania, została już zorganizowana siedziba i nie wiem, dlaczego do dzisiaj my, rolnicy, a także przedstawiciele związków zawodowych z innych sektorów, np. górniczo-hutniczego, służby zdrowia, nie jesteśmy tam reprezentowani. Uważam bowiem, biorąc pod uwagę ewidentny brak pełnych i rzetelnych informacji ze strony przedstawicieli naszego rządu, że gdybyśmy mieli tam naszych reprezentantów, mielibyśmy bezpośrednią informację od przedstawicieli związków zawodowych. Sądzę, że ta informacja byłaby rzetelna. Oczywiście występujący tam związkowcy byliby w roli obserwatorów i niejednokrotnie mieliby może nieduży wpływ, ale byłby to wpływ znaczący na przebieg negocjacji. Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zanim poproszę pana posła Klukowskiego, proszę panią poseł sekretarz o odczytanie jeszcze jednego komunikatu. Obrady Sejmu się przedłużają i to...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#SekretarzPosełBożenaKozłowska">W związku z przedłużającym się czasem rozpatrywania bieżącego punktu posiedzenie Komisji Europejskiej zostało przeniesione na wtorek, 15 stycznia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wacława Klukowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosełWacławKlukowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam kilka pytań, na które odpowiedź jest prosta - tak albo nie.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#PosełWacławKlukowski">Wobec tego zadaję pytanie skierowane do władz: Czy władze wiedzą, iż tylko w jednym województwie, zachodniopomorskim, 102 534 ha są dzierżawione przez spółki z kapitałem obcym, a w strategicznym powiecie tego województwa, pyrzyckim, gdzie gleby są najlepsze, sprzedano już dla tegoż kapitału 6774 ha gruntów rolnych, natomiast w dzierżawie jest 8358 ha, co stanowi 20% tegoż powiatu?</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: W gminach 60 i więcej.)</u>
          <u xml:id="u-101.3" who="#PosełWacławKlukowski">Czy władze wiedzą, iż w niektórych powiatach wskaźnik ten jest dużo wyższy? Czy władze wiedzą, i co zrobią, że istnieje przepis o podpisach dwóch ministrów, jeśli chodzi o sprzedaż ziemi, co jest bardzo często pomijane? Biorąc pod uwagę pytanie poprzednie: Co rząd zrobi w odniesieniu do ziemi przejętej nielegalnie przez obcy kapitał w okresie przedakcesyjnym, aby egzekwować prawo? Bo w tej chwili jeszcze nic nie robi.</u>
          <u xml:id="u-101.4" who="#PosełWacławKlukowski">I teraz sprawa pomocnicza. My...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, nie chciałbym panu przeszkadzać, ale debatujemy nad sprawą referendum i terminu referendum.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PosełWacławKlukowski">Już kończę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Osobiście nie widzę związku między tymi pytaniami a przedmiotem debaty. Oczywiście nie chciałbym ograniczać swobody wypowiedzi posła, ale moim obowiązkiem jest pilnowanie regulaminu, tak by debatować w związku z punktem porządku dziennego. Będę bardzo zobowiązany, jeśli pytania będą dotyczyły tematu naszej debaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełWacławKlukowski">Panie marszałku, ale kwestia ta jest istotna, gdyż 3 i 4 grudnia odbyło się posiedzenie Parlamentarnej Komisji Wspólnej Rzeczypospolitej Polskiej i Unii Europejskiej w Brukseli, w którym miałem zaszczyt uczestniczyć, był także pan sekretarz stanu, i komisarz Verheugen na podobne pytanie odpowiedział, że powinny się tym zająć polskie sądy i prokuratura i prawo egzekwować. Wobec tego czekamy na decyzje polskiego rządu. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Andrzeja Fedorowicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Wysoki Sejmie! Godzi się zadać na wstępie pytanie, kto tak naprawdę chce do Unii Europejskiej; kto chce zaprowadzić polski naród dzisiaj w drugą stronę. Na tej sali po dyskusji wyraźnie widać, że w zasadzie władza. Każda, która była sprawowana po 1989 r., tak naprawdę chce oszukać naród i wprowadzić w struktury Unii Europejskiej. Dołączyła do tego jeszcze elita propagandzistów...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale, panie pośle, proszę o zadanie pytania, bo pan poseł rozpoczął normalne klubowe wystąpienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Nie, panie marszałku, nie zacząłem żadnego wystąpienia klubowego...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">To proszę o zadanie pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">To tylko spostrzeżenia posła, który ma taki sam mandat, jeden z...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale, panie pośle, jesteśmy w punkcie pytania...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">I zadam pytania. Każde pytanie skończy się znakiem zapytania i tak je postawię.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Do tego chóru dołączyli propagandziści z różnych ośrodków, zwłaszcza ze środków masowego przekazu. Myślę, że właściwsze określenie dla tych ośrodków byłoby: ośrodki masowego rażenia. To właściwsze określenie. Media stały się tubą Unii Europejskiej i nie tolerują przeciwników, a dziennikarze zamiast prowadzić programy, kreują swoje poglądy i brutalnie ingerują w wypowiedzi niezwolenników Unii Europejskiej, już nie mówię o przeciwnikach.</u>
          <u xml:id="u-113.2" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Jest również i drugi sposób, czego doświadczam ja jako poseł i w tym miejscu...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, ale naprawdę bardzo proszę o przystąpienie do zadania pytania, bo nie wiem, czy pan sobie zdaje sprawę, że pan w ten sposób narusza prawa kolegów, którzy mają regulaminowe prawo do zadania pytania skierowanego do rządu. Spychamy ten punkt porządku dziennego na bardzo nieatrakcyjny czas transmisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Panie marszałku, bez wyłożenia...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Pan nie tylko narusza regulamin, ale właśnie godzi w interes tych posłów, którzy zgodnie z regulaminem będą chcieli za moment realizować swoje obowiązki poselskie. Będę zmuszony zastosować dalsze elementy, jeśli pan będzie konsekwentnie naruszał regulamin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Nie będę naruszał.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Jest również i drugi sposób, czego doświadczyłem jako poseł. Dziennikarz jednego z ośrodków poinformował mojego asystenta, że otrzymał zakaz obsługi spotkań, w których uczestniczę.</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Otóż pytania są takie. Propaganda obejmuje cały obszar życia, zadaję pytanie, kilka pytań, ponieważ uczestniczyłem w spotkaniach w szkołach.</u>
          <u xml:id="u-117.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Pytanie miało być na temat.)</u>
          <u xml:id="u-117.5" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Kto zezwala na indoktrynację w szkołach, i to kosztem lekcji. Byłem na spotkaniu, powoływane są kluby integracji europejskiej i tam młodzież jest indoktrynowana. Byłem tam w czasie lekcji, od godz. 10 do godz. 14. Cała młodzież, pod przywództwem nauczycieli, zaangażowana jest w sprawy Unii Europejskiej. Pamiętam takie czasy, to jest inny rodzaj TPPR. Nie powołujcie dzisiaj tych klubów, skreślcie TPPR, naklejcie UE i statuty przywróćcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania, bo naprawdę będę musiał pana poprosić o przerwanie tej wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Już jedno zadałem, zadaję drugie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale nie rozumiem, jaki to pytanie ma związek z przedmiotem dzisiejszej debaty?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosełAndrzejFedorowicz">Kto finansuje kluby Unii Europejskiej? Kto finansuje spotkania dla tej młodzieży i dzieci w gimnazjach, które to spotkania odbywają się w drogich hotelach? W Białymstoku odbyło się w najdroższym hotelu w centrum miasta. Czy szkoła ma być miejscem indoktrynacji, czy nauki, panowie ministrowie oświaty? Czym takie metody różnią się od metod z lat pięćdziesiątych, stalinizmu, bolszewizmu, trockizmu i wszystkich opcji marksistowskich? Jest to czysty marksizm.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#komentarz">(Głos z sali: I fundamentalizm.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zadanie pytania pana posła Zdzisława Podkańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosełZdzisławPodkański">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Kiedy po 123 latach zaborów, niewoli, zastanawiano się, jak to było możliwe, że Polska potrafiła odzyskać wolność, Witos powiedział: To dzięki chłopom, bo chłopi zachowali ziemię, religię i narodowość. Na te wartości jako podstawowe dla trwania narodu i państwa zwracali uwagę wszyscy liczący się Polacy, i nie tylko, wszyscy ci, którzy rozumieją ich znaczenie dla każdego narodu. Dzisiaj, kiedy słyszę z tej mównicy powoływanie się na hierarchów kościelnych, to chcę polecić myśli kard. Wyszyńskiego o ziemi, a papieża, bo ktoś się powoływał, o polskiej kulturze, chociażby ten zapis z wystąpienia w 1979 r. na wzgórzu Lecha, kiedy mówił o polskiej kulturze jako o tradycji. Zwrócił się wówczas do młodzieży ze słowami: Chrońcie to dziedzictwo, pomnażajcie to dziedzictwo, przekażcie następnym pokoleniom.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#PosełZdzisławPodkański">Moje pytanie dotyczy tego, która z tych trzech podstawowych wartości, istotnych, kluczowych, fundamentalnych dla narodu, jest zabezpieczona dziś, kiedy mówimy o integracji z Unią Europejską?</u>
          <u xml:id="u-123.2" who="#PosełZdzisławPodkański">I drugie pytanie. Coraz częściej mówimy, że najsilniejszą władzą, decydującą o losach narodów i państw, są pieniądz i media, które nazywamy czwartą władzą. To media kiedyś mówiły: socjalizm tak, wypaczenia nie, innej drogi nie ma. To dzisiaj media mówią: Unia Europejska tak, innej drogi nie ma. Ja mam pytanie natury podstawowej. Która z tych władz, pieniądz, kiedy oddaliśmy około 80% akcji w bankach, jest naszą władzą, czy media, kiedy znacznie więcej jest tam obcego kapitału jak w bankach? A więc którą władzą my dzisiaj dysponujemy, żeby chronić interes narodowy?</u>
          <u xml:id="u-123.3" who="#PosełZdzisławPodkański">I trzecie pytanie, bo kończy się mój czas. Mówimy o konkurencyjności na rynku, a ponad 50% Polaków żyje poniżej minimum socjalnego, a kilkanaście, w tym przeszło 24% na wsi, przekroczyło granicę bezpieczeństwa biologicznego. Kiedy już się otworzy granice, wszystko, jedni będą mieli pieniądz, media, a my będziemy mieli dużo biedy. I mam konkretne pytanie, czy bieda dodana do biedy będzie tym polskim kapitałem, który będzie konkurował z kapitałem Unii Europejskiej? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-123.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Wyczerpaliśmy listę posłów zapisanych do zadania pytania.</u>
          <u xml:id="u-124.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu podsekretarza Stanu w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej pana ministra Jarosława Pietrasa, z tym że byłbym wdzięczny, panie ministrze, gdyby pan odpowiadał na te pytania, które dotyczyły rzeczywiście tego punktu, nad którym debatujemy, a nie na te, które były zadane z naruszeniem regulaminu i były oświadczeniem poselskim złożonym nie wtedy, kiedy trzeba.</u>
          <u xml:id="u-124.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rozumiem, że część pytań skierowana była do posła wnioskodawcy i...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Za chwilę zabierze głos pan poseł Jan Łopuszański.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jemu zostawię odpowiedzi na pytania do posła wnioskodawcy. Również część pytań wykraczała bezpośrednio poza przedmiot dzisiejszej debaty i żeby być precyzyjnym, sądzę, że byłoby lepiej, gdyby odpowiedź została udzielona w trybie późniejszym, np. pisemnym.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Pani poseł Górna zadała pytanie, kiedy rząd przedstawi nowelizację ustawy dotyczącą nabywania nieruchomości rolnych w ogóle i przez cudzoziemców. Nad taką ustawą rząd obecnie pracuje. Pierwsze założenia tej ustawy rząd rozpatrywał na początku grudnia. Obecnie trwają prace nad jej tekstem. W ciągu najbliższych tygodni taki projekt powinien powstać, ale prace trwają, rząd przedłoży Izbie projekt po zakończeniu prac zarówno uzgodnieniowych wewnątrz rządu, jak i po przyjęciu przez rząd pełnego tekstu tej propozycji.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Następne pytanie, na które chciałbym odpowiedzieć, jest pytaniem pana posła Stanibuły, który dopytywał się, czy przystąpienie spowoduje m.in. wpływ na przemieszczenie siły roboczej, tak żeby było to korzystne. Otóż po pierwsze, jest to jeden z elementów całości rozwiązań, przy którym strona polska w negocjacjach upierała się w sposób wyjątkowo zdecydowany, aby można było uzyskać mobilność nie tylko ograniczoną do niektórych państw, nie całej Unii Europejskiej, tak aby polscy pracownicy mogli podejmować pracę tam, gdzie znajdą ją satysfakcjonującą. Sądzę, że te rozwiązania, które w tej chwili powoli rysują się w wyniku negocjacji, spełnią oczekiwanie, które sformułował w swoim pytaniu pan poseł.</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o pytanie pana posła Tomczaka, czy Polska będzie opłacała składki do UE, to każdy kraj członkowski opłaca składki do Unii Europejskiej. Polska również będzie opłacać składki. Natomiast z analizy przypływów finansowych wynika, że wyższa będzie skala napływu środków z budżetu unijnego, ponieważ budżet unijny wspiera w sposób silniejszy państwa mniej zamożne i słabsze, w związku z tym per saldo transfery finansowe na rzecz Polski będą pozytywne.</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o negatywne konsekwencje dostosowań prawa, to chciałbym zwrócić uwagę - pytanie o to zresztą przewijało się także w innych przypadkach - na fakt, że przy dostosowaniach prawa stosowana jest bardzo często procedura pozwalająca na oddzielenie kwestii, które są niezbędne w momencie uzyskania członkostwa, i one zazwyczaj są zapisane w ustawie z klauzulą, że wejdą w życie w dniu uzyskania członkostwa. A zatem jeśli na przykład uzyskanie członkostwa się oddala, oddala się również wejście w życie takiego postanowienia danej ustawy dostosowawczej.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Znakomita część ustaw dostosowawczych zawiera przepisy modernizujące daną dziedzinę - tak czy inaczej potrzebne - a jedynie te fragmenty, które dotyczą na przykład przyznania identycznego prawa obywatelom czy podmiotom Wspólnoty, bardzo często są zostawione właśnie do momentu uzyskania członkostwa. Państwo w pracach legislacyjnych nad ustawami przedkładanymi przez rząd nieraz będą się spotykać z zapisem, że poszczególne artykuły - przynajmniej tak rząd proponuje - będą wchodzić w życie z opóźnieniem: albo tuż przed uzyskaniem członkostwa, albo z momentem uzyskania członkostwa, albo też, w zależności od wynegocjowanego okresu przejściowego, po pewnym czasie po uzyskaniu członkostwa.</u>
          <u xml:id="u-127.6" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o pytanie pana posła Polańskiego, czy rząd zamierza dokonać bilansu wyników negocjacji i wiążących się z tym uzyskanych korzyści oraz niezbędnych do poniesienia kosztów, chciałbym odpowiedzieć pozytywnie. Tak, dokonanie takiego bilansu jest przewidywane. Zresztą już poprzedni rząd przedłożył Wysokiej Izbie ocenę konsekwencji, w postaci zestawienia korzyści i kosztów przystępowania do Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-127.7" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o priorytetowe kierunki narodowego planu rozwoju, taki wstępny narodowy program rozwoju był dyskutowany w tym tygodniu przez Komitet Integracji Europejskiej. Służy on między innymi do tego, aby zaprogramować kierunki wykorzystania funduszy unijnych, by mogły w lepszy sposób przyczynić się do rozwoju naszej gospodarki. Wśród priorytetowych kierunków jest przede wszystkim wspieranie polskiej konkurencyjności, w tym małych i średnich przedsiębiorstw, wspieranie infrastruktury transportowej, wspieranie rozwoju wsi i obszarów wiejskich, jak również działania na rzecz ochrony środowiska.</u>
          <u xml:id="u-127.8" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o pytanie pana posła Łącznego, dotyczące dopłat bezpośrednich, trzeba powiedzieć, że w tej sprawie negocjacje się jeszcze tak naprawdę nie rozpoczęły. Oczywiście każda ze stron prezentuje swoje stanowiska, które są stanowiskami zdecydowanymi, aczkolwiek widać, że po stronie unijnej powoli następuje pewna ewolucja stanowiska wyjściowego. Polska stoi na stanowisku, że powinna być objęta Wspólną Polityką Rolną w całej rozciągłości, a zatem wszystkimi instrumentami. Oczywiście w tym obszarze sami domagamy się pewnych wyłączeń, pewnego okresu przejściowego. Strona unijna mówi, że niektóre elementy również z ich strony mogą uzyskać jakiś okres przejściowy. Niemniej jednak, jeśli chodzi o samą zasadę, polscy rolnicy, naszym zdaniem, powinni uzyskiwać dopłaty. Pytanie jest także o ich wysokość, ale jest to właściwie przedmiotem negocjacji, które rozpoczną się w drugiej połowie bieżącego roku. Nie można zatem w tej chwili przesądzić, czy się...</u>
          <u xml:id="u-127.9" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: Ale budżet jest do 2006 r. w Unii, panie ministrze. No, tak nie można.)</u>
          <u xml:id="u-127.10" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Można oczywiście pokazać dokumenty unijne, które uwidoczniają, w jaki sposób chcą finansować. Agenda 2000 z roku 1999 zakładała, że, po pierwsze, przystąpienie pierwszych krajów członkowskich nastąpi w roku 2002 i wtedy nastąpi bez udzielenia dopłat bezpośrednich. Chciałbym jednak podkreślić, że jeśli chodzi o politykę rolną, instrumenty polityki rolnej, wspieranie rolnictwa, to dopłaty bezpośrednie są jedynie jednym ze stosowanych instrumentów, i to jednym z instrumentów, który być może nie dotyczy rolników w równym stopniu, podczas gdy jest wiele innych instrumentów, które strona polska może także uzyskać, a które polskich rolników mogą wesprzeć w ich procesach restrukturyzacji swojej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-127.11" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o pytanie dotyczące przedstawicieli związków rolniczych i reprezentowania w Brukseli w procesie dyskutowania z Unią Europejską zarówno rozwiązań dostosowawczych, jak i negocjacyjnych, to szereg związków, organizacji, nie tylko rolniczych, ale także innych grup, ma swoje przedstawicielstwa w Brukseli, ale nie są to przedstawicielstwa rządowe. Uzyskują one pewne wsparcie od rządu, ale ponieważ muszą być przedstawicielstwa organizacji pozarządowych, muszą również w Brukseli funkcjonować w podobny sposób.</u>
          <u xml:id="u-127.12" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Rząd polski zatem, po pierwsze, stara się wesprzeć tego typu przedstawicielstwa. Co prawda na razie udaje się poszczególnym regionom ulokować przedstawicieli lub swoje biura w Brukseli, gdyż utrzymanie takiego biura jest kosztowne. Inną natomiast sprawą jest udział w tzw. Komitecie Ekonomiczno-Społecznym, w którego dyskusjach mają prawo uczestniczyć przedstawiciele zarówno pracodawców, związków zawodowych, jak i tzw. grupy interesów różnych, czyli różnych innych, na przykład organizacji konsumenckich czy przedstawicieli rzemieślników. Polska utworzyła przy Komitecie Ekonomiczno-Społecznym Unii Europejskiej komitet łącznikowy, wspólny komitet, w którym zasiadają przedstawiciele zarówno tamtej, jak i naszej strony - tam przedstawiciele polskich organizacji mogą się w tej sprawie wypowiadać, formułować opinie i przedstawiać je także w sposób formalny.</u>
          <u xml:id="u-127.13" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli chodzi o negocjacje i przygotowanie stanowiska polskiego, to również jest proces konsultacji, w Polsce, zarówno w fazie wypracowywania stanowiska, kiedy dany resort przygotowuje projekt stanowiska, powinien przeprowadzić konsultacje z zainteresowanymi organizacjami, jak i na forum Rady Integracji Europejskiej czy innych utworzonych ciał konsultacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-127.14" who="#PodsekretarzStanuwUrzędzieKomitetuIntegracjiEuropejskiejJarosławPietras">Jeśli któreś z pytań zostało pominięte, to postaram się udzielić odpowiedzi w innym trybie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców pana posła Jana Łopuszańskiego.</u>
          <u xml:id="u-128.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PosełJanŁopuszański">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#PosełJanŁopuszański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pozwolę sobie w pierwszym słowie zwrócić się przede wszystkim do pana marszałka z pewnym elementem polemicznym. Otóż zwracał pan uwagę nam tutaj dyskutującym, że zakres naszej rozmowy jest niezwykle szeroki, bogaty w argumenty, które nie dotyczą wprost - tak to pan marszałek ocenił - odpowiedzi na pytanie, czy referendum ma być i czy ma być dzisiaj czy jutro, i jakie ma mieć pytania.</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#PosełJanŁopuszański">W moim najgłębszym przekonaniu jesteśmy w sytuacji, kiedy w związku z rozważaniem, czy referendum ma być czy nie, rozważamy zakres problemów, na które będziemy w nim odpowiadać. W bardzo długim, jak na warunki sejmowej debaty, a jednak strasznie skromnym co do objętości, materiale przedstawiłem pewien zakres tych problemów. Państwo posłowie zadający tutaj pytania ten zakres jeszcze rozszerzyli. Co więcej, jako wnioskodawca sam sprowokowałem kolegów posłów do takiej debaty. Proszę w razie czego winić grupę wnioskodawców i mnie jako reprezentanta, a nie kolegów, którzy usiłowali się w tę debatę włączyć, w moim najlepszym rozumieniu, zgodnie z regulaminem Sejmu i bez nadużyć.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#PosełJanŁopuszański">Druga sprawa, o której chciałbym powiedzieć, jest do pana ministra Jarosława Pietrasa podsekretarza stanu w Komitecie Integracji Europejskiej. Z radością po raz kolejny zanotowałem informację, że wpływy z Unii Europejskiej będą większe niż polskie świadczenia, w tym składkowe na rzecz Unii Europejskiej. Rozumiem, że może nie dzisiaj, ale gorąco proszę w imieniu posłów wnioskodawców, żeby Komitet Integracji Europejskiej Wysokiej Izbie przedstawił dokładne wyliczenie pańskiej tezy. Przecież pan doskonale wie, jak wyliczano, także na tej sali, że korzystny jest obrót handlowy z Unią Europejską, dzisiaj nawet elementy tego wyliczenia usiłowano jeszcze podtrzymywać, pomimo odpowiedzi, jaką otrzymaliśmy od ministra gospodarki w sprawie salda ujemnego bilansu handlowego pomiędzy Polską a Unią Europejską w wysokości 63 mld dolarów, czyli blisko dwurocznego polskiego budżetu. Chciałbym więc mieć takie samo dokładne wyliczenie o cenie tych wpływów, które będziemy mieli, na jakiej podstawie to jest oparte, rzetelnie, i jakie składki będą płacone.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#PosełJanŁopuszański">Jeśli chodzi o pytania, to pozwólcie państwo, że generalnie będę szedł zgodnie z kolejnością tych wszystkich stanowisk i pytań, które zostały wyrażone, aczkolwiek niektóre sprawy będę starał się porządkować, na tyle, na ile w takim pospiesznym trybie jest to możliwe.</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#PosełJanŁopuszański">Po pierwsze, muszę powiedzieć, że zostałem zaskoczony - ale jak rozmawiałem z kolegami wnioskodawcami, to nie tylko ja - pewnym sposobem dyskutowania tutaj. Państwo słyszeli wystąpienie, które prezentowałem. Było ono bardzo jednoznaczne, bogate w argumenty, państwo możecie ich nie podzielać, możecie przedstawiać kontrargumenty, ale w sytuacji, kiedy każdy z tych argumentów jestem gotów dowodzić materiałami źródłowymi, użycie słów: zwykła konfabulacja, wytwory chorej wyobraźni... Wie pan, panie pośle Czepułkowski, nad czym się strasznie zastanawiałem zanim przystąpiłem do tego wystąpienia? - żeby tak je skonstruować, ażeby nie umniejszając wagi żadnego argumentu dotykającego kluczowej dla bytu polskiego debaty, nie formułować argumentów w taki sposób, żeby np. lewa strona sali, do której nie należę, mogła sobie pomyśleć, że to jest próba ataku prawicowca na lewicowców. Tymczasem państwo musieli użyć w stosunku do mojego wystąpienia, jako reprezentanta wnioskodawców, takich słów: zwykła konfabulacja i wytwory chorej wyobraźni. Dziękuję za naukę grzeczności.</u>
          <u xml:id="u-129.6" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Czepułkowski: Ale to było po targowiczanach.)</u>
          <u xml:id="u-129.7" who="#PosełJanŁopuszański">Jak pan zauważył, o targowiczanach mówiłem w kontekście nie pańskiego czcigodnego klubu, w którym pan zasiada, czy jakiejkolwiek innej formacji, tylko różnych przedstawicieli tzw. lewicy i tzw. prawicy zasiadającej na tej sali. Z punktu widzenia tez, które wygłaszałem, odnosiłem się do merytorycznej treści i działań, a nie do kwestii przynależności.</u>
          <u xml:id="u-129.8" who="#komentarz">(Głos z sali: Ma rację, wyraźnie mówił o AWS.)</u>
          <u xml:id="u-129.9" who="#PosełJanŁopuszański">Po drugie, chcę odnieść się do sprawy, którą zaczął, która była w wystąpieniu przedstawiciela SLD, ale później została podniesiona w dyskusjach przez kilku innych panów posłów. Mianowicie, po pierwsze, chodzi o tezę, że nie możemy dzisiaj przeprowadzić referendum na podstawie art. 125 konstytucji, bo tu jest przewidziany tryb art. 90. Bardzo przepraszam, ale jest tu radykalny błąd interpretacyjny Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Rzecz jasna, nie przeprowadzamy referendum o charakterze ratyfikacyjnym, ale w którym miejscu konstytucji jest powiedziane, że grupa posłów określona odpowiednio ustawą, czy grupa obywateli, nie może zażyczyć sobie referendum w jakieś sprawie wcześniej? Gdzie to jest powiedziane? W jakim trybie intelektualnego rozumowania mielibyśmy dochodzić, że art. 125 w swoim stosowaniu jest ograniczony przez art. 90 w określonych sytuacjach. Nieprawda. Jeśli chodzi o art. 90, to tam jest zupełnie inny tryb i inna sytuacja, a w każdej innej sytuacji jest art. 125. Inne rozumowanie to byłaby próba ograniczenia praw obywatelskich wynikających z konstytucji.</u>
          <u xml:id="u-129.10" who="#PosełJanŁopuszański">Był cały szereg argumentacji dotyczących tego - może najdobitniej były one przedstawione w wystąpieniach przedstawiciela Prawa i Sprawiedliwości oraz Polskiego Stronnictwa Ludowego - jak wyobrażamy sobie teoretyczne rozwoje naszej dyskusji w przypadku, kiedy referendum będzie rozstrzygające i większość będzie na tak lub większość będzie na nie. Padła argumentacja, że jeżeli większość będzie na tak, to w zasadzie skończą się negocjacje, bo sprawa będzie rozstrzygnięta i Unia będzie nam mogła podyktować inne warunki. Nieprawda. Przecież gdyby nawet naród zadecydował na tak, to potem będą dalsze negocjacje, potem będzie ratyfikacja, obojętnie, czy w trybie: przez parlament czy w trybie: przez referendum ogólnokrajowe. Ostatecznie ona odniesie się do tego, tak czy inaczej. Dalsze negocjacje będą możliwe. Natomiast, jeżeli większość powie: nie, to nastąpi zawieszenie negocjacji. Nie, nie nastąpi zawieszenie, nastąpi przekreślenie negocjacji w ich obecnym kształcie. Tak jest, tego chcemy. I, proszę państwa, to nie oznacza, że przestaniemy rozmawiać z Unią. Tylko wtedy właśnie trzeba będzie rozpocząć zupełnie innego rodzaju negocjacje. Negocjacje suwerennego państwa polskiego o zasadach współpracy z grupą państw, które stanowią Unię lub wspólnoty europejskie, lub samą Unią, jeżeli ona będzie istniała. I nikt nie mówi, że nie mamy z nimi współpracować.</u>
          <u xml:id="u-129.11" who="#PosełJanŁopuszański">Przy okazji, bardzo ważna kwestia ustrojowa, która się przemykała w niektórych wypowiedziach, a która wynika prawdopodobnie z niezrozumienia rzeczywistości, tego, czym jest proces integracji i struktury integracyjnej, traktatowej współczesnej Europy. Otóż one narastały w historii i mamy jakby dwa porządki regulacji. Jeden to jest porządek wspólnot europejskich, które zaczęły się traktatami rzymskimi, jest Europejska Wspólnota Węgla i Stali, która niedługo ma wygasnąć, bo Unia przejmie jej funkcje, to był Europejski Wspólny Rynek, Euratom, tzw. Wspólnoty Europejskie. Jeżeli mówimy o tym, że to są pewne zespoły państw członkowskich narodowych, to w odniesieniu do wspólnot, które nadal jeszcze istnieją, ale równolegle z tym od traktatu w Maastricht, od 1992 r., i ratyfikacji, które nastąpiły w 1993 r., zaczęło narastać nowe zjawisko - Unia Europejska, która stopniowo przejmuje funkcje wspólnot. Unia Europejska jest sui generis, a nie zespołem państw narodowych. Co więcej, proponuje rozwiązania, które mają być, tak jak to, co tu państwu przed chwilą, cytowałem, konstrukcją konstytucji dla europejskich obywateli, paszportem, w którym nie będzie wykazana narodowość, tylko europejskość, obywatelstwo europejskie, konstruuje rozwiązania, które będą przekreślały perspektywę istnienia niepodległych, suwerennych państw. Nie rozumiem w tym kontekście tego, już to słyszałem kilka razy, dzisiaj po raz kolejny z tej trybuny, że jeżeli wejdziemy do obszaru, który likwiduje suwerenność, to umocnimy swoją suwerenność. To jest po prostu nierozumne. Nie rozumiem, jak rzecz może być zaprzeczeniem samej siebie.</u>
          <u xml:id="u-129.12" who="#PosełJanŁopuszański">Następna sprawa, do której chciałbym się jeszcze odnieść, to kwestia tej złej analogii, którą tutaj przedstawił poseł z Unii Pracy: jesteśmy biegaczem, który biegnie w biegu maratońskim, przebiegł 40 km i na kilka chwil przed metą pyta się go, czy biec dalej do tego maratonu, czy nie. Dlaczego ta analogia jest zła? Bo ona nie opisuje polskiego biegacza. Polski biegacz przebiegł ostatnio kilka tragicznych maratonów. Przebiegał pod batogiem, pod lufą karabinu, pod pałką, a właśnie w tej chwili mamy zadecydować, czy decydujemy się na kolejną ścieżką zdrowia, czy może usiłować będziemy szanować zdrowie u siebie w domu.</u>
          <u xml:id="u-129.13" who="#PosełJanŁopuszański">Do niektórych elementów wystąpień jeszcze wrócę, natomiast teraz chciałem przejść do pytań, które zadali koledzy posłowie.</u>
          <u xml:id="u-129.14" who="#PosełJanŁopuszański">Pani posłanka Gertruda Szumska zwróciła uwagę, nie tylko zresztą ona, na zagadnienie nabywania polskiej ziemi przez cudzoziemców, w szczególności na zachodzie kraju, przedstawiała sytuację w województwie zachodnio-pomorskim, podobnie jak przedstawiciel Samoobrony. No cóż, podane tutaj liczby mówią same za siebie. W związku z tym tematem chciałem rozwinąć tylko jeden jego element, mianowicie zagadnienie ksiąg wieczystych, wywołane przez panią poseł Szumską. W tej chwili w Niemczech, na zasadzie działania prywatnych organizacji, trwa identyfikacja indywidualnych roszczeń dawnych niemieckich właścicieli na byłych terenach Rzeszy Niemieckiej w granicach z 1937 roku. Gros kierowanych roszczeń dotyczy terenu Polski. Niemieccy prawnicy uważają, że oni już dzisiaj mogliby na podstawie zapisów w niemieckich księgach wieczystych podnosić sprawę windykacji ziem z rąk polskich, ale nie chcą tego robić dzisiaj dlatego, żeby nie zrażać Polaków w momencie, kiedy my, Polacy, jesteśmy wciągani do Unii Europejskiej. Jak tam już wejdziemy, to się wtedy okaże, że ewentualnie pod auspicjami trybunałów europejskich te sprawy będą rozstrzygane na podstawie ksiąg wieczystych sprzed 1939 r. Wtedy nikt nie będzie mówił, że nasza obecność na ziemiach północnych i zachodnich to jest skromna reparacja, za to, co Polsce zrobiono, za ten wielomilionowy mord na Polakach, tylko będą mówili: tak, dawać, dawać czym prędzej.</u>
          <u xml:id="u-129.15" who="#PosełJanŁopuszański">Pan poseł Marian Piłka pyta, czy dziś, kiedy badania opinii publicznej wskazują przewagę zwolenników integracji, nasze referendum nie spowoduje np. uszczuplenia naszej suwerenności, bo a nóż sprawy potoczą się w nieoczekiwanym przez nas kierunku. Panie pośle, państwo posłowie, chcę powiedzieć, że wolałbym, żeby naród w tej sprawie nie musiał się wypowiadać, tylko żeby ci, którzy się sami uprzejmie chcą nazywać elitą państwa polskiego, bronili twardo jego interesów, ale nie bronią. Tak zwane korzystne albo mniej korzystne warunki - o czym wspomniałem w swoim pierwotnym wystąpieniu - ze strony Unii Europejskiej oznaczają wyłącznie odroczenie egzekucji, bo to są tylko okresy przejściowe, a rozwiązania unijne musimy przyjąć, tak jak w przypadku tych niemieckich roszczeń. W związku z tym, że jeżeli naród się nie wypowie, to Polska na pewno zostanie sprzedana, my prosimy naród o odpowiedź.</u>
          <u xml:id="u-129.16" who="#PosełJanŁopuszański">Dlaczego robimy to dzisiaj? Właśnie dlatego, że trwają nie tylko negocjacje, ale także przystosowania, realnie Polskę kosztujące. Dzisiaj po podsumowaniu okazuje się - nie wiem, proszę mnie sprostować, zwłaszcza proszę o to kolegów z komisji budżetowej, którzy sumowali te liczby - że około 14 mld zł da się ocalić w związku z różnymi ustawami okołobudżetowymi, by załatać tzw. dziurę budżetową, podczas gdy chyba nieco więcej złotych w tym roku jest przeznaczanych na realizację ustaw dostosowawczych do Unii Europejskiej. Może byśmy zatem zawiesili prace nad ustawami dostosowawczymi, a wówczas nie będzie dziury budżetowej. Już nie wspomnę po raz kolejny o ujemnym saldzie w obrocie handlowym z Unią Europejską na przestrzeni ostatnich 9 lat, które wynosi prawie tyle, ile wynoszą dwa roczne budżety Rzeczypospolitej.</u>
          <u xml:id="u-129.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-129.18" who="#PosełJanŁopuszański">Pan poseł Janusz Krasoń z SLD powiedział, że Polska już ponosi koszty, zanim przystąpiła, i zapytał, czy nie będzie ponosiła analogicznych kosztów, jeżeli nie wejdzie do Unii. Czy dostosowując się do norm, ponosimy koszty? Tak. Jednak, proszę państwa, rozumiem, że mogę czekać, jak na zbawienie, na człowieka, który przyjdzie, otworzy wszystkie kieszenie, ozłoci nas nawet za cenę głodzenia swoich własnych dzieci, które są też bezrobotne. Nie wiem, czy państwo wiecie, że na przykład w Unii Europejskiej największe bezrobocie dotyka wykształconą młodzież, a młodzieży polskiej się mówi, że kiedy wejdziemy do Unii Europejskiej, zostanie ona kierownikami wielkich przedsięwzięć europejskich. A komu, proszę państwa, dadzą najpierw pracę w Brukseli: polskiej młodzieży czy swojej młodzieży? Rozmawiamy zatem o tego typu sprawach, o kwestii możliwości podejmowania decyzji. To jest ten problem państwa bez gospodarza. Są to całe serie decyzji podejmowanych na przestrzeni lat. Niektóre tutaj wymieniłem, dyskutujemy o nich bodaj czwartą kadencję w tym parlamencie.</u>
          <u xml:id="u-129.19" who="#PosełJanŁopuszański">Dlaczego podejmowane są w Polsce decyzje, które ogół Polaków ocenia jako głupie, a kolejne rządy czy kolejne większości sejmowe uznają, iż ich podjęcie jest konieczne? Właśnie dlatego, że chodzi o przystosowania. Dlaczego następuje szereg degradacji? Dlatego, że są przystosowania.</u>
          <u xml:id="u-129.20" who="#PosełJanŁopuszański">Padło pytanie o to, czy nie mamy do czynienia z manipulacjami, w szczególności czy ja nie manipuluję, wywołując na przykład lęk. Wiecie państwo, lęków osobistych nie przeżywam. Natomiast jestem odpowiedzialny jako polski polityk za wskazanie narodowi „za” i „przeciw”. I wskazuję to wszystko, co stanowi realne zagrożenie, co wynika z faktów, a nie ze stanów psychologicznych. Jeżeli natomiast coś byłoby manipulacją, to fakt, że w swoim wystąpieniu przedstawiam szereg argumentów, odwołując się do konkretnych źródeł, konkretnych liczb, a odpowiedzi są na poziomie ogólników: wstecznictwo, konfabulacje itd. W jakiej zatem relacji pozostają te argumenty?</u>
          <u xml:id="u-129.21" who="#PosełJanŁopuszański">Następne pytanie. Pan poseł Janowski powiedział, że jaka władza, taka argumentacja. Może i tak jest, choć chcę powiedzieć, że to nie tylko przedstawiciele SLD używali takich argumentów. Na przykład przedstawiciel Platformy Obywatelskiej mówił w sposób niezwykle ogólnikowy, także oceniając negatywnie.</u>
          <u xml:id="u-129.22" who="#PosełJanŁopuszański">Ile wydaliśmy już pieniędzy na dostosowanie do Unii Europejskiej? Nie umiem tego zliczyć. Może to jest kolejne pytanie, które w tym momencie kierujemy do pana ministra Jarosława Pietrasa: Ile już Polska wydała pieniędzy na dostosowanie? Z tym że problem jest o wiele szerszy. Proszę państwa, to nie jest tylko kwestia środków budżetowych wypłaconych przez Polskę. To nie jest tylko kwestia wydatków ponoszonych przez przeróżne agencje, fundusze, które obejmują połowę polskich funduszy publicznych. To jest także kwestia tego, co utraciliśmy, na przykład w formie zawieranych niekorzystnych kontraktów, na przykład w związku z prywatyzacją. To jest kwestia tzw. lucrum cesans, tego, czego nie zarobiliśmy w związku z tym, że pozwoliliśmy działać na polskim rynku na przykład zachodnim monopolom handlowym, kasując przy tej okazji polski handel.</u>
          <u xml:id="u-129.23" who="#PosełJanŁopuszański">Wreszcie pytanie pana posła Ryszarda Stanibuły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przepraszam, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie chciałbym pana w najmniejszym stopniu ograniczać, jeśli chodzi o pana wypowiedź. Chciałbym się natomiast zorientować, na którą godzinę mogę zaprosić przedstawicieli rządu w związku z punktem porządku dziennego: zapytania poselskie. Na jak długo jeszcze pan poseł zaplanował swoją wypowiedź?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PosełJanŁopuszański">Przypuszczam, że w połowie udzieliłem odpowiedzi, biorąc pod uwagę liczbę pytań, które zostały postawione, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Rozumiem, że będzie to jeszcze trwało około 20 minut?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PosełJanŁopuszański">Tak jest.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PosełJanŁopuszański">Czy braliśmy pod uwagę obecne kryteria członkowskie, kiedy podejmowaliśmy decyzję o zaproponowaniu tego referendum w tym momencie? Tak, braliśmy i właśnie dlatego proponowaliśmy to referendum.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#PosełJanŁopuszański">Drugie pytanie dotyczyło mobilności siły roboczej. Uczestniczyłem bodaj dwa lata temu, w związku z wypowiedziami rządu austriackiego, w takich debatach zwłaszcza z ówczesnymi przedstawicielami SLD na temat tego, że największym osiągnięciem Polski - tak mówił obecny pan minister Iwiński - w związku z przystąpieniem do Unii Europejskiej będzie możliwość pracy Polaków na rynkach europejskich. W odniesieniu do tego powiadam, że dla mnie największym osiągnięciem w ogóle gospodarczym, jakimkolwiek, jest możliwość pracy Polaków na rynku polskim. Być gastarbeiterem u Niemców? Ładna mi perspektywa. Tu widocznie się różnimy w bardzo istotnych kwestiach.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#PosełJanŁopuszański">Pan poseł Witold Tomczak zadał chyba 9 pytań. Czy dostosowanie Polski do Unii Europejskiej rzeczywiście wiąże się ze zniszczeniem polskiej gospodarki? Starałem się to argumentować, nie używając tak daleko idących ogólników, tylko podając konkrety. Jeśli chodzi o dobijanie zdrowego polskiego rolnictwa, to o tym także mówiłem, posługując się konkretami.</u>
          <u xml:id="u-135.3" who="#PosełJanŁopuszański">Czy poprzez pilne rozpisanie referendum możemy zatrzymać antypolską politykę zmierzającą przede wszystkim do uzależnienia żywnościowego narodu polskiego? Zatrzymanie tej polityki uzależnień to za mało. Trzeba uruchomić kompleks rolno-przemysłowy. Zresztą jeżeli pojmiemy go jako całość, to ma szansę być jednym z kół zamachowych polskiej gospodarki i wtedy będziemy rozmawiali bardzo konkretnie. Przy okazji chcę przypomnieć, że dzisiejsze technologie stwarzają rolnictwu zupełnie nowe perspektywy nie tylko w zakresie wyżywienia narodu, ale także w zakresie dostarczania paliw, materiałów budowlanych, chemii. Proszę do tego zajrzeć, to jest ogromna możliwość rozwoju kompleksu rolno-przemysłowego.</u>
          <u xml:id="u-135.4" who="#PosełJanŁopuszański">W jakiej wysokości Polska będzie zobowiązana wpłacać regularne składki? Skierowałem to pytanie do pana ministra Pietrasa. Corocznie przeznacza się kilka miliardów na procesy akcesyjne. Według mojej oceny, według tych informacji to jest około 15–16 mld. Proszę o sprostowanie pana ministra. Chodzi tylko o ostatni rok.</u>
          <u xml:id="u-135.5" who="#PosełJanŁopuszański">Jakie negatywne konsekwencje może sprowadzić na Polskę tzw. dostosowanie prawa do wymogów, szczególnie w przypadku nieuzyskania formalnej akcesji? To zależy, proszę państwa. Jeżeli są bowiem takie rozwiązania, które same w sobie są dla nas korzystne, to możemy je przyjąć nawet bez dostosowywania się do Unii Europejskiej. Może natomiast się okazać, że będą one nad nami wisiały jako warunek przystosowawczy, a później się okaże, że są kulą u nogi w przypadku rozwijania zdrowej gospodarki, na przykład w obszarze prawa budżetowego, w obszarze postulatu, by rząd wziął większą odpowiedzialność za kierowanie gospodarką, za pobudzanie rozwoju gospodarczego, czemu na przeszkodzie stoją zapisy traktatu z Maastricht, bo politykę interwencyjną prowadzić może albo Bruksela, albo euroregiony pod warunkiem, że będą miały pieniądze, głównie z Brukseli, albo rządy państw narodowych w określonych warunkach, w bardzo wąskim zakresie, z zastrzeżeniami, ratunkowo, dzisiaj. Jak będzie jutro, nie wiem.</u>
          <u xml:id="u-135.6" who="#PosełJanŁopuszański">Jak wygląda sprawa referendów w innych krajach? Chcę powiedzieć, że Norwegia trzykrotnie odrzuciła w referendum przystąpienie do Unii. Na Malcie referendów nie przeprowadzano, ale Malta w zależności od tego, jaki jest rząd, zmienia swoją opcję na proeuropejską lub antyeuropejską. W tej chwili jest to akurat opcja proeuropejska. Być może za chwilę przegrają wybory i w związku z tym będzie to opcja antyeuropejska. Jedynym krajem, który w referendum rozstrzygnął swoje odejście z obszaru Unii, Wspólnot Europejskich, ale pozostaje na zasadach stowarzyszenia krajem o statusie szczególnym, bo położonym w pobliżu granic Stanów Zjednoczonych, jest Grenlandia.</u>
          <u xml:id="u-135.7" who="#PosełJanŁopuszański">Czy prawdą jest, że w państwach członkowskich rosną krytyczne nastroje społeczne wobec nowego totalitaryzmu liberalnego, jakim jest Unia Europejska? Miałem ostatnio okazję uczestniczyć w debatach środowisk eurosceptycznych w Brukseli. Te argumenty, które wypowiadamy w tej debacie jako polskie, tam były wypowiadane przez Anglików jako angielskie, przez Włochów - jako włoskie, przez Portugalczyków - jako portugalskie i przez Szwedów - jako szwedzkie. Mamy więc świadomość, że nie jesteśmy samotną wyspą i ten ruch będzie narastał. Proszę zobaczyć, co się dzieje w obszarze Ministerstwa Spraw Zagranicznych rządu Republiki Włoskiej.</u>
          <u xml:id="u-135.8" who="#PosełJanŁopuszański">Pan poseł Tadeusz Polański poruszył kwestię tego, czy istnieje szansa wynegocjowania nowych warunków członkostwa. Czy rząd, już co do rządu nie zamierzam się wypowiadać. Jeśli chodzi o warunki, umowa z Unią Europejską jest umową o charakterze tzw. adhezyjnym, czyli o przystąpieniu. Jeśli wsiadamy do tramwaju, to kupujemy bilet i jedziemy na określonych warunkach albo nie wsiadamy do tramwaju. Jedyne warunki, które są negocjowane, to że za ten bilet możemy zapłacić później albo w przejściowym okresie będziemy płacili 50%, a nie cały bilet. To jest tylko tyle.</u>
          <u xml:id="u-135.9" who="#PosełJanŁopuszański">Pani poseł Konopczyna podniosła sprawę stanowiska Austrii w kwestii tzw. dekretów Benesza. Przypominam, że to były dekrety, na mocy których przejmowano po II wojnie światowej własność niemiecką na terenie Czech jako reparację wojenną za to, co Niemcy m.in. Czechom robili we wrześniu. Nie tylko Austriacy, zabrał w tej sprawie głos premier Bawarii, obecnie możliwy kandydat na kanclerza Niemiec, który twierdził, że Czechy powinny zostać zmuszone do zniesienia dekretów Benesza. Stanowisko popierające rewizję tych dekretów we wrześniu zajął również Parlament Europejski w swoim oficjalnym adresie do Czech. To wyjaśnia, w jakich warunkach rzeczy się odbywają. Przypominam raz jeszcze lex Austria i ustanowienie prawa legalnej interwencji Unii Europejskiej przeciwko krajom, które nie tylko coś robią, faktycznie łamią prawo unijne, ale stwarzają wrażenie, że mogłyby je złamać w przyszłości.</u>
          <u xml:id="u-135.10" who="#PosełJanŁopuszański">Pani posłanka Sylwia Pusz pyta, jak zapewnić ocenę podpisanego traktatu europejskiego. Nie dokonujemy oceny traktatu europejskiego, rozumiem, z Unią Europejską, bo nie mówię tu o traktacie stowarzyszeniowym ze Wspólnotami Europejskim, bo go jeszcze nie ma. Oceniamy stan obecny rzeczywistości państwa polskiego, co już wcześniej wyjaśniałem.</u>
          <u xml:id="u-135.11" who="#PosełJanŁopuszański">Pan poseł Antoni Stryjewski pyta, czy Unia długo jeszcze będzie realizowała długofalową politykę Niemiec. Jest ogromna dokumentacja w tej sprawie. Nie ulega wątpliwości, że Niemcy są główną siłą ciągnącą Unię Europejską. Co to oznacza na przykład dla realizacji roszczeń niemieckich na terytorium polskim, gdybyśmy się znaleźli w obszarze Unii Europejskiej, tłumaczyć nie muszę. Pan poseł podniósł też kwestię dotyczącą elementów polityki regionalnej. Dyskutowaliśmy o tym obszernie na początku poprzedniej kadencji w związku z reformą administracyjną. Przestrzegaliśmy, że obecne województwa, te wielkie, kształtuje się w taki sposób, żeby były one swoistymi euroregionami w przyszłości, a euroregiony w myśli europejskiej od Jeana Monneta służą rozmontowaniu państw narodowych. Prodi, mówiąc o tym, że państwa narodowe są już przeżytkiem, nie mają racji bytu, nawiązuje do bardzo głębokiej myśli unijnej, tkwiącej u samych pierwocin Unii Europejskiej i jeszcze wcześniej do Coudenhove-Kalergi.</u>
          <u xml:id="u-135.12" who="#PosełJanŁopuszański">O prawach Polaków w Niemczech, że są one asymetrycznie mniejsze niż prawa Niemców w Polsce i czy to nie świadczy o tym, jakie będą prawa Polaków w Unii Europejskiej, kiedy będziemy tam mniejszością. To pytanie, jego treść, zawiera już odpowiedź.</u>
          <u xml:id="u-135.13" who="#PosełJanŁopuszański">O antykościele. Chciałem państwu powiedzieć w jakimś sensie na zakończenie, chciałem przypomnieć, że półtora roku temu, więcej niż półtora roku temu, w kwietniu w Gnieźnie na zaproszenie polskiego prezydenta i polskich biskupów zjawili się przedstawiciele wielu państw europejskich, w tym prezydenci, między innymi prezydent największego państwa europejskiego - Niemiec, pan Johannes Rau, który mówił o fundamentalnym programie dla Europy na poziomie znacznie głębszym niż poziom polityczny czy ekonomiczny. Nawiązując do tradycji reprezentowanej w Gnieźnie w tysiąclecie zjazdu gnieźnieńskiego, przy grobie św. Wojciecha, jednego z wielkich patronów Europy, powiedział, że dzisiaj Europie nie potrzeba już parasola kościelnego, Europa musi wypracować nowe wartości. Zrozumieliśmy, że wartości Ewangelii, na których fundowana była jedność europejska, z której wyrastały korzenie Europy, to już nie są te wartości, w których obszarze chciałaby żyć Europa. To nas bardzo istotnie różni i to powoduje dylematy. Tego poziomu notabene nie prezentowałem państwu w swoim wystąpieniu w imieniu wnioskodawców, mając świadomość, że indywidualne poglądy mogą być w tej kwestii zróżnicowane. Jednak problem jest ogromny. Zgadzam się z poglądem, który wyrażał pan poseł Stryjewski, że jeżeli nie będziemy szanowali porządku naturalnego, jeżeli pominiemy tak elementarny składnik rzeczywistości, jakim jest stwórca tej rzeczywistości, to wszystkie inne akty, które będziemy podejmowali w jakiejkolwiek dziedzinie, będą głupimi aktami. Jestem dziedzicem tej tradycji, która powiada, że jeżeli Pan Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na pierwszym miejscu. Przyłączenia się do tej tradycji wszystkim czcigodnym państwu posłom życzę. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-135.14" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Wystąpienie wnioskodawców było ostatnim elementem dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-136.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zgodnie z artykułem...</u>
          <u xml:id="u-136.4" who="#komentarz">(Poseł Anna Sobecka: W sprawie odpowiedzi.)</u>
          <u xml:id="u-136.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zamknąłem dyskusję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-136.6" who="#komentarz">(Poseł Anna Sobecka: Pozostały jeszcze odpowiedzi na pytania.)</u>
          <u xml:id="u-136.7" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zgodnie z art. 54a ust. 2 i 3 regulaminu Sejmu po rozpatrzeniu wniosku o przeprowadzenie referendum Sejm bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów podejmuje uchwałę w sprawie jego przyjęcia.</u>
          <u xml:id="u-136.8" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">W razie przyjęcia wniosku Sejm kieruje go do Komisji Ustawodawczej w celu przygotowania i przedstawienia projektu uchwały o przeprowadzeniu referendum.</u>
          <u xml:id="u-136.9" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Do głosowania nad wnioskiem o przeprowadzenie referendum przystąpimy na następnym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-136.10" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Pani poseł - zwracam się do pani poseł Haliny Nowiny Konopki - pan minister Pietras obiecał, że na wszystkie pytania, które uznał za rozszerzające krąg tej debaty, rząd odpowie w innym trybie i na pewno pani poseł doczeka się odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-136.11" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 8. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały w sprawie powołania do końca stycznia 2002 roku Krajowej Spółki Cukrowej (druk nr 176).</u>
          <u xml:id="u-136.12" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Gabriela Janowskiego w celu przedstawienia projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-136.13" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PosełGabrielJanowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chcę wyrazić radość, zadowolenie i jednocześnie podziękować, że moje wystąpienie i dyskusja, którą będą tutaj toczyli moi koledzy, poprzedzona została bardzo interesującą debatą na temat spraw zasadniczych, a więc praktycznie stanu naszego państwa i przyszłości naszej ojczyzny. Myślę, że dostarczę niezbitych dowodów na niektóre podnoszone tutaj obawy i argumenty. Właśnie tak chciałbym traktować tę naszą sesję, jako pewną całość.</u>
          <u xml:id="u-137.1" who="#PosełGabrielJanowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża głębokie zaniepokojenie obecną sytuacją w branży cukrowniczej i przebiegiem prywatyzacji krajowego przemysłu cukrowniczego, przeprowadzonej pośpiesznie, w najgorszym okresie kryzysu. Tak przeprowadzona prywatyzacja spowoduje zmniejszenie przychodów budżetu państwa i pozbawi plantatorów buraka cukrowego możliwości udziału w rzeczywistej prywatyzacji. W związku z tym Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wzywa rząd do podjęcia pilnych działań organizacyjnych i prawnych w celu powołania spółki Polski Cukier.</u>
          <u xml:id="u-137.2" who="#PosełGabrielJanowski">Przytoczyłem fragment uchwały podjętej przez Sejm 22 grudnia 1992 r. A teraz treść uchwały, która jest przedmiotem dzisiejszej naszej debaty: „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wzywa Radę Ministrów do powołania do końca stycznia 2002 r. Krajowej Spółki Cukrowej na podstawie art. 20 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru”.</u>
          <u xml:id="u-137.3" who="#PosełGabrielJanowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Co łączy te dwie uchwały? Chciałbym, byśmy wspólnie się zastanowili. Otóż myślę, że łączy je przede wszystkim ponad dwa lata zmagań, walki o to, by zachować w polskich rękach cząstkę naszego narodowego majątku. Panie i panowie posłowie, możecie zapytać: z kim tę walkę toczymy? Otóż toczymy ją z polskimi politykami, którzy wybrali służbę u obcych i dla obcych.</u>
          <u xml:id="u-137.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-137.5" who="#PosełGabrielJanowski"> W ubiegłym roku podczas debaty cukrowej mówiłem, że w każdym klubie jest legat firm zagranicznych wspomagany przez media, prasę, telewizję. Oni wszystko czynią, by umożliwić strategicznym inwestorom przejmowanie majątku. Oczywiście to jest nadal aktualne. Nie muszę udowadniać interesowności bądź głupoty tych polityków, jak to czynił niedawno jeden z posłów. Wystarczy wejrzeć, jak kto głosuje, jakie poprawki zgłasza bądź jak prowadzi obrady Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-137.6" who="#PosełGabrielJanowski">To jeszcze pana nie dotyczy, mówię o poprzedniku, panu Płażyńskim.</u>
          <u xml:id="u-137.7" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoka Izbo! Przemysł cukrowniczy, nad którego losem debatujemy, jest gorzką ilustracją tzw. prywatyzacji czy też, jak kto woli, restrukturyzacji polskiej gospodarki. Grunt dla rozbicia siły cukrownictwa, do jego rozbiorów, przygotował premier Mazowiecki, likwidując w 1990 r. za poradą doradców angielskich strukturę organizacyjną przemysłu cukrowniczego, ówczesną strukturę organizacyjną, ustanawiając 78 samodzielnych cukrowni, samodzielnych firm. Postąpiono tak, jak rozgania się stado, by rzucić je na żer wilków.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Podobnie było w Anglii.)</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#PosełGabrielJanowski">Co ciekawe... Ma pan poseł rację, Anglicy mocą ustawy z 1936 r. utworzyli z 18 bankrutujących i konkurujących między sobą cukrowni jedną firmę - British Sugar. Co ciekawe, nawet za rządów pani Margaret Thatcher, która słynęła z tego, że wydała walkę monopolom, monopol cukrowniczy British Sugar został zachowany.</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#PosełGabrielJanowski">Natomiast u nas pan Balcerowicz I, poprzez horrendalne stopy procentowe, skutecznie pozbawił cukrownie i tak wtedy niewielkich środków własnych w obrocie. Więcej, rujnujące otwarcie dla importu cukru sprowadzanego z zagranicy po cenach dumpingowych niejako rozpoczęło trwałą destrukcję polskiego przemysłu cukrowniczego i pogłębianie jego kryzysu. Otóż proszę państwa, mając tak przygotowany przez pana Balcerowicza grunt i pierwsze tzw. pilotażowe sprzedaże cukrowni Brytyjczykom, w 1994 r. ówczesna koalicja pod przywództwem SLD przystąpiła do pierwszego rozbioru przemysłu cukrowniczego. Uchwalono ustawę w sierpniu tego roku o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych. Ustanowiono wtedy cztery holdingi, prezesów w tych holdingach z pensjami ok. 20 tys. zł, z samochodami, sekretarkami i innymi jeszcze apanażami. Ustawa wprowadzała pewne unijne instrumenty regulacji rynku cukru, jak kwoty, ceny minimalne, jednak zmodyfikowane w sposób zupełnie wypaczający ich istotę, a ponadto nie zapewniała mechanizmów kontrolnych. Była to po prostu niedobra ustawa. I co się dzieje? Ano, następują przekształcenia, bo tak było to zachowane w tej ustawie, własnościowe polegające na tym, że przy współudziale ówczesnych ministrów rolnictwa: pana Śmietanki, pana Pilarczyka, pana Smolarka i ministra skarbu pana Kaczmarka...</u>
          <u xml:id="u-139.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Pana Pietrewicza.)</u>
          <u xml:id="u-139.5" who="#PosełGabrielJanowski">Pietrewicz, dzięki Bogu, zachował się tu porządnie i nie sprywatyzował - tak dla porządku. W każdym razie mnie nic na ten temat nie wiadomo, jeżeli pan poseł wie, to proszę do mnie się zgłosić, a uruchomimy procedurę.</u>
          <u xml:id="u-139.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Coś pan chowa?)</u>
          <u xml:id="u-139.7" who="#PosełGabrielJanowski">Otóż rzetelny koalicjant... Nic nie chowam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, żeby panowie posłowie nie przeszkadzali posłowi wnioskodawcy w wystąpieniu. Następnym razem będę informował Izbę po imieniu, którzy to z panów posłów dopowiadają te wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PosełGabrielJanowski">Ale, panie marszałku, mnie to nie przeszkadza, to właśnie jest prawdziwa debata, posłowie ujawniają, ja potwierdzam i idziemy do przodu.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.2" who="#PosełGabrielJanowski">Otóż, proszę państwa, w tym czasie zostały głównie przez firmy niemieckie Südzucker i Nordzucker oraz Pfeifer und Langen przejęte cukrownie: Ropczyce, Łubna, Garbów, Środa, Gostyń, Miejska Górka, Świecie, Góra, Wschowa. Do dzisiaj jeszcze trwa postępowanie wyjaśniające m.in. kontraktu dotyczącego przejęcia leszczyńskich cukrowni, gdzie zupełnie nie wyceniono ziemi pod tymi cukrowniami - o wartości 5,5 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-141.3" who="#PosełGabrielJanowski">Drugi rozbiór nastąpił, proszę państwa, w wyniku decyzji rządu premiera Jerzego Buzka. Pomogły mu w tym m.in. wcześniejsze decyzje pana wicepremiera Jagielińskiego, który m.in. zarządził podwyższenie kwot produkcyjnych. Chodziło o to, że przed wyborami coś trzeba dać, dał więc podwyższone kwoty. To oczywiście później zaowocowało zwiększoną produkcją i związanymi z tym kłopotami w zbyciu cukru. Zresztą późniejsza bezczynność ministra Janiszewskiego, ministra rolnictwa, prezesów agencji, samego premiera, którego monitowaliśmy, prosiliśmy o zdecydowane działanie, które by rozładowało napięcia, jakie wystąpiły na rynku cukru na przełomie roku 1998/1999, praktycznie niewiele skutkowały, choć rzeczywiście ten rynek trochę ustabilizowały. Niemniej wcześniejszy import i rozmaite inne działania, takie jak sprzedaż poniżej ceny minimalnej, jak w niektórych przypadkach ponad miarę podjęte inwestycje, głównie polegające na tym, że się sprowadzało tzw. szmelc, czyli niby-urządzenia z firm niemieckich, bardzo często ten szmelc, te urządzenia nie były instalowane, ale wliczane w koszta obciążały bardzo koszty prowadzenia działalności gospodarczej tych cukrowni. Niektórzy zresztą posłowie, patrzę, czy są tu na sali, mieli w tym swój szczególny udział, głównie w pośrednictwie.</u>
          <u xml:id="u-141.4" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Otóż temu drugiemu rozbiorowi, który rozpoczął rząd Buzka, kategorycznie przeciwstawiła się wąska grupa posłów. Chciałbym powiedzieć, że z inicjatywy Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 1998 r. rozpoczęliśmy opracowywanie nowej ustawy regulującej rynek cukru. W tym miejscu chciałbym podziękować tym wszystkim, którzy mnie wspierali, również kolegom z PSL. Niestety te nasze działania napotkały, powiedziałbym, wielki opór, zupełnie niewyobrażalny. Niezrażeni jednak prowadziliśmy tę pracę i m.in. w 1999 r. podjęliśmy uchwałę, cytowaną przeze mnie na samym początku, która miała skłonić rząd do powołania Krajowej Spółki Cukrowej. Wystąpiliśmy też z wnioskiem o usunięcie z urzędu pana ministra Wąsacza, który był przeciwny m.in. powołaniu tej spółki, ale to był oczywiście tylko drobny element jego przestępczej działalności. To oczywiście spotkało się ze strony grup kapitałowych i politycznych, których interesy naruszyliśmy, tzn. ja i moi koledzy, z kontrreakcją. Sam tego w sposób bardzo bolesny doświadczyłem. Po prostu usiłowano mnie fizycznie unicestwić, a kiedy się to nie udało, to próbowano mnie również politycznie ośmieszyć. Zresztą do dzisiaj tego typu działalność, powiedziałbym, jest prowadzona przez niektóre media i stacje telewizyjne, co po prostu świadczy o etyce i postawie tych dziennikarzy. Ale jako chrześcijanin... Ach!</u>
          <u xml:id="u-141.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.6" who="#PosełGabrielJanowski"> Przebaczam im, bo ostatnio chrześcijańska, podobno z nazwy, telewizja Puls, używała sobie na mnie, ile...</u>
          <u xml:id="u-141.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Się dało.)</u>
          <u xml:id="u-141.8" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę? Tak, powiadam.</u>
          <u xml:id="u-141.9" who="#PosełGabrielJanowski">Otóż, szanowni państwo, naprawdę była to dramatyczna walka. Kiedy nie było postępu w pracach nad tworzeniem tego Polskiego Cukru, grupa posłów zwróciła się do pana marszałka w lipcu 2000 r. z prośbą o debatę na ten temat. Nasz wniosek przetrzymywany był ponad miarę i w październiku z tej trybuny zażądałem od marszałka, by zajął się tą kwestią, bo w tym czasie sprzedawano kolejne cukrownie. Otóż marszałek w momencie, kiedy cytowałem przygotowane kontrakty sprzedaży i doszedłem do kontraktu sprzedaży Saint Louis Sucre, francuskiej firmie, dolnośląskich cukrowni, wyłączył mi mikrofon. To była jego, powiedziałbym, reakcja. Tak jest, proszę państwa. Prasa nie podała, o czym tu była mowa, tylko później pokazano, jak Janowski trzyma się trybuny, a w ogóle to ściemniali obraz tak, żeby znowu przedstawić moje wystąpienie i działania jako nierozważne, ośmieszające mnie i wnioskodawców. Takie jest widocznie życie polityka, więc po prostu zniosę i to.</u>
          <u xml:id="u-141.10" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Wysoki Sejmie! Mimo naszych protestów 15 listopada rząd podpisał umowę o sprzedaży Śląskiej Spółki Cukrowej. Wcześniej jeszcze, chcę powiedzieć, zawiązał się komitet obrony tych cukrowni w Łosiowie, na czele z panią Janiną Piekarz i obecnym tutaj dzisiaj posłem Górniakiem. To oni walczyli o to, wspomagani przez innych, by te cukrownie nie dostały się w ręce firmy francuskiej, a faktycznie niemieckiej, bo francuska była tylko zasłoną. Zresztą firma Saint Louis Sucre została niedawno w całości kupiona przez niemiecki koncern Südzucker, czyli faktycznie dzisiaj starania o Śląską Spółkę Cukrową prowadzą już Niemcy. Nie było to wygodne z punktu widzenia opinii publicznej, by oni na ziemi opolskiej stanęli w pierwszym szeregu jako kupujący, więc posłużono się francuską firmą. Ciekawe jest jednak to, że na zakup tych cukrowni pieniądze dał bank niemiecki - Deutshe Bank, a nie jakiś francuski. Zresztą Niemcy dawali pieniądze, a Polacy, polscy plantatorzy, pracownicy i konsumenci spłacaliby tę pożyczkę.</u>
          <u xml:id="u-141.11" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! W kolejnym 2001 r. nadal trwa ta walka. 15 lutego grupa rolników rozpoczyna okupację Ministerstwa Skarbu Państwa. Zostali brutalnie wyrzuceni. Byłem wśród nich i pozostałem w ministerstwie jeszcze przez kolejne dwa tygodnie. Po dwóch tygodniach również wobec mnie zastosowano przemoc i wyrzucono mnie, naruszając w ten sposób immunitet i prawo posła do prowadzenia skutecznej działalności poselskiej, bo tak ją wtedy pojmowałem i dzisiaj pojmuję.</u>
          <u xml:id="u-141.12" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Mówię o tym, by ukazać wymiar tej sprawy, bo nie chodzi tutaj tylko o cukier, ale chodzi o coś więcej. Chodzi o kolejne zawłaszczanie polskiej własności, a ten cukier, jak powiadam, jest dobrym przykładem tej drapieżczej, kolonialnej polityki koncernów zachodnich.</u>
          <u xml:id="u-141.13" who="#komentarz">(Głos z sali: Jaki minister wyrzucił?)</u>
          <u xml:id="u-141.14" who="#PosełGabrielJanowski">Pani Kamela...</u>
          <u xml:id="u-141.15" who="#komentarz">(Głos z sali: Kamela-Sowińska.)</u>
          <u xml:id="u-141.16" who="#PosełGabrielJanowski">Tak, to było wtedy, kiedy ministrem była pani Kamela-Sowińska.</u>
          <u xml:id="u-141.17" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni państwo, nie zrażeni jednak tymi trudnościami, walczyliśmy, tzn. posłowie i rolnicy, o to, by nie doszło do sprzedaży kolejnej wielkiej grupy kalisko-konińskiej. W czerwcu spowodowaliśmy protest w Poznaniu, to znaczy doszło do niego przy poparciu posłów: pana Dembińskiego, pani Barys i jeszcze kilku. Pod osłoną nocy, jak mówiono, podpisano układ z firmą niemiecką Pfeifer und Langen o sprzedaży tych cukrowni. Wcześniej jednak chcieliśmy, tzn. poseł Dembiński, posłanka Barys, ja i inne osoby z komitetu, złożyć panu premierowi Buzkowi stosowną petycję. Nie doczekaliśmy się na premiera w Radzie Ministrów, ale doczekaliśmy się na ministra sprawiedliwości, z którego polecenia zostaliśmy stamtąd usunięci.</u>
          <u xml:id="u-141.18" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoki Sejmie! Posłów oczekujących na spotkanie z premierem brutalnie się usuwa. Jest to kolejny przykład gwałcenia immunitetu, nieliczenia się z posłem, z jego racjami; i o tym opinia publiczna musi wiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-141.19" who="#komentarz">(Głos z sali: A jaki to był minister?)</u>
          <u xml:id="u-141.20" who="#PosełGabrielJanowski">To był pan minister Kaczyński. Szkoda, że go nie ma, bo myślę, że dzisiaj moglibyśmy tutaj usłyszeć od niego choćby słowo: przepraszam albo wyjaśnienia na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-141.21" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.22" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Otóż przechodzę teraz do samej ustawy. Mimo tych wszystkich dramatycznych wydarzeń, rozmaitych obstrukcji Sejm uchwala dobrą ustawę. Oczywiście temu uchwalaniu towarzyszą też dramatyczne momenty. Otóż w drugim czytaniu na tej sali posłowie SLD, a ściślej mówiąc, posłanka Ostrowska zgłasza ponad 50 poprawek, mimo że jej koledzy uczestniczyli w posiedzeniach, składali stosowne poprawki, czyli mieli nieograniczony wpływ na kształt ustawy. Nie, w czasie czytania zgłasza się ponad 50 poprawek, których przyjęcie bądź... Po prostu demoluje się nam tę ustawę. Ciekawe jest jednak to, że za bardzo ważną poprawką, w której przypisujemy rolnikom produkcyjny limit buraków, głosują nie tylko w olbrzymiej większości posłowie SLD, ale również częściowo posłowie PSL i oczywiście kręgi liberalne dawnego AWS. Pytam: Co powodowało panią poseł Ostrowską i jej klubem, że właśnie w taki zdecydowany sposób wtedy wystąpiono? Oczywiście chęć przedłużenia procesu legislacyjnego, który zamykał definitywnie proceder sprzedaży. Z pewnością rozmaite były tutaj jeszcze gry. Jedną z gier było to, że pan marszałek Płażyński nie wydał zezwolenia na odbycie wyjazdowego posiedzenia komisji w Zbiersku, a więc w tej cukrowni, która była wtedy sprzedawana. Coś niewyobrażalnego. Mimo że spełnialiśmy wszystkie warunki, to jednak nie wydał pozwolenia. Bo posiedzenie komisji w Zbiersku, tam, gdzie te cukrownie były sprzedawane, automatycznie po prostu ma inną rangę niż posiedzenie tylko zespołu poselskiego, ponieważ w końcu w takim charakterze tam występowaliśmy.</u>
          <u xml:id="u-141.23" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Chcę w tym miejscu przywołać te przepisy, tak znaczące, które ostatecznie po wielkich bojach, zarówno tu, w Sejmie, jak i w Senacie, Wysoka Izba przyjęła. W tym momencie zwracam się do tych wszystkich, którzy nas słuchają czy oglądają, a szczególnie do rolników, by przysłuchiwali się tym wywodom, bo to jest do was kierowane, bo nikt was rzetelnie nie informował o tych możliwościach, o tych przepisach. Proszę też, panie marszałku, niejako o usprawiedliwienie tego charakteru wystąpienia, ponieważ niestety media boksują się, gadają o różnych sprawach, ale nie uświadamiają, nie uczą, nie wychodzą naprzeciw tym oczekiwaniom edukacyjnym, nie prowadzą działań, które powinny być szeroko prowadzone przez polską telewizję.</u>
          <u xml:id="u-141.24" who="#PosełGabrielJanowski">Dlatego teraz chcę przywołać bardzo ważny przepis art. 20 ustawy, na podstawie którego właśnie powstaje Krajowa Spółka Cukrowa. Art. 20 zobowiązuje ministra skarbu do połączenia spółek cukrowych oraz cukrowni, w których skarb państwa i spółka cukrowa posiadają łącznie 100% akcji, i utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej oraz wniesienia na podniesienie kapitału wszystkich będących w posiadaniu skarbu państwa akcji spółek cukrowych i spółek, które nie podlegają połączeniu na podstawie ust. 1 art. 20 tejże ustawy. To jest trochę język prawniczy, ale jeżeli pozwolicie, to dalej, posługując się już bardziej ludzkim językiem, przywołam kolejny zapis. Otóż Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, program prywatyzacji Krajowej Spółki Cukrowej oraz tryb zbywania akcji wyłącznie dla plantatorów buraków cukrowych związanych umowami kontraktacji buraków cukrowych z Krajową Spółką Cukrową i pracowników Krajowej Spółki Cukrowej, w drodze zaproszeń do rokowań skierowanych do nich lub do ich pełnomocników. Zapłata za akcje może być dokonywana w ratach. Plantatorzy buraków cukrowych - jak stanowi kolejny ustęp - i pracownicy przemysłu cukrowniczego w miejsce uprawnień do nieodpłatnego nabycia akcji nabywają odpowiednio prawo do nieodpłatnego nabycia akcji Krajowej Spółki Cukrowej. To jest ważny zapis. Akcje nabyte w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 lub nabyte z nowych emisji akcje bez wyłączonego prawa głosu mogą być zbywane - proszę o uwagę - wyłącznie innym plantatorom buraków cukrowych związanych umowami kontraktacji buraków cukrowych z Krajową Spółką Cukrową i pracownikom Krajowej Spółki Cukrowej albo mogą być nabyte przez Krajową Spółkę Cukrową w celu umorzenia. Akcje nowych emisji Krajowej Spółki Cukrowej mogą obejmować wyłącznie plantatorzy buraków cukrowych związani umowami kontraktacji z Krajową Spółką Cukrową lub pracownicy Krajowej Spółki Cukrowej, lub mogą być nabyte przez inne osoby wyłącznie w formie akcji z wyłączonym prawem głosu.</u>
          <u xml:id="u-141.25" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę państwa, po raz pierwszy w ponad dziesięcioletnim okresie tzw. transformacji została uchwalona ustawa o charakterze ustrojowym. Otóż my nie dajemy, nie rozrzucamy, nie marnujemy majątku, ale go konsolidujemy i z mocy ustawy współwłaścicielami tego majątku czynimy plantatorów i pracowników. Więcej, te zabezpieczenia, które tutaj przywołałem, dają 100% pewności, że nie stanie się tak, jak było z akcjami przemysłu tytoniowego, spirytusowego...</u>
          <u xml:id="u-141.26" who="#komentarz">(Głosy z sali: NFI.)</u>
          <u xml:id="u-141.27" who="#PosełGabrielJanowski">...NFI itd., gdzie się to wszystko rozpłynęło. Więcej, nie popełnimy błędu węgierskiego, gdzie, praktycznie rzecz biorąc, całe skonsolidowane grupy cukrownicze zostały przejęte przez niemieckie koncerny, bo nie było tych zabezpieczeń, o których tutaj mówimy. Teraz widzicie państwo, dlaczego ta ustawa i ta inicjatywa spotkała się z takim sprzeciwem. Ano bo stworzyliśmy precedens, że można w ten sposób konsolidować, łączyć i po prostu tworzyć prawdziwie polskie narodowe grupy gospodarcze.</u>
          <u xml:id="u-141.28" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.29" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoki Sejmie! Można by podsumować, że tak powiem, tę ustawę w ten sposób, że oto ustawa cukrowa w obecnym kształcie daje jedyną i niepowtarzalną możliwość stworzenia podmiotu gospodarczego z kapitałem polskim o zasięgu międzynarodowym w polskim rolnictwie. Wszyscy narzekają, że mamy małe firmy, niezdolne do konkurencji. Otóż taka firma powstaje. Taka firma powstaje. Ustawa cukrowa w obecnym kształcie jako jedyna zabezpiecza interesy producentów rolnych - plantatorów buraka cukrowego, przede wszystkim poprzez zapewnienie przekazywania kwoty produkcji plantatorowi, o czym mówiłem, i zabezpiecza pozostanie własności Krajowej Spółki Cukrowej w rękach producentów rolnych, w rękach plantatorów. I co jest ważne, zapewnia odpowiedni limit, odpowiednią kwotę produkcyjną, to jest ok. 1 mln ton. Oczywiście wszyscy przeciwnicy mówią: proszę bardzo, twórzcie sobie spółkę, ale z niewielu cukrowni, o limicie cukru 200–300 tys. To oznacza, że powstałby potworek faktycznie niezdolny do samodzielnego życia, do konkurencji międzynarodowej.</u>
          <u xml:id="u-141.30" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoka Izbo! Mówiłem o drugim rozbiorze przemysłu cukrowniczego. On trwał. I tak - o czym mówiłem wcześniej - pod osłoną nocy zostały sprzedane cukrownie grupy kalisko-konińskiej. Za rządów pana Buzka, podaję to dla historycznej ścisłości, zostały sprzedane: Cukrownia Szamotuły i państwowe akcje Cukrowni Opalenica. Sprzedano grupę chełmżyńską (cukrownie: Chełmża, Mełno, Krasiniec - zresztą bardzo dobrą Cukrownię Krasiniec), grupę glinojecką (cukrownie: Glinojeck, Michałów, Ciechanów) i wspomnianą już grupę kalisko-konińską (cukrownie: Gniezno, Gosławice, Witaszyce, Zduny, Zbiersk) oraz cukrownie: Włostów, Pelplin i Strzyżów. Wielokrotnie byłem w Gnieźnie, spotykałem się z plantatorami, z dyrektorami, prosiłem i błagałem: brońcie tej cukrowni! Nie do pomyślenia jest, żeby tu, przed waszą cukrownią, położoną praktycznie w środku miasta, niedługo trzepotała flaga niemiecka i unijna. Niestety, stało się inaczej. Myślę, że jest naszym zadaniem, by te cukrownie odzyskać. Tak jest, ponieważ NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych wystąpił z pozwem wobec kupującego. Zostały naruszone przepisy, zresztą będę mówił o tym za chwilę.</u>
          <u xml:id="u-141.31" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoki Sejmie! Trzeci rozbiór polskiego cukrownictwa następuje teraz, w chwili obecnej. Pomimo uchwalonej, jak mówiłem, wielkim wysiłkiem parlamentu ustawy cukrowej, kiedy zagraniczne koncerny cukrowe, nie mogąc poradzić sobie z odrzuceniem czy zawetowaniem tej ustawy, postanowiły doprowadzić do jej nowelizacji, tak aby dokończyć przejmowanie najbardziej efektywnych regionów plantacyjnych grupy cukrowni. Dla wywarcia nacisku na rząd oraz dla odwleczenia momentu włączenia wszystkich niesprywatyzowanych cukrowni oraz akcji skarbu państwa w cukrowniach do Krajowej Spółki Cukrowej nie cofają się przed niczym. Między innymi składają pozwy o zabezpieczenie akcji cukrowni, o które starają się, przed włączeniem do Krajowej Spółki Cukrowej pomimo braku prawnych przesłanek, licząc na to, że zanim zakończy się proces sądowy, albo zdążą znowelizować - proszę o uwagę - przez przekupionych posłów ustawę cukrową, albo namówią ministra skarbu państwa, aby im je sprzedał wbrew prawu na zasadzie ugody. Następnie poprzez tworzenie atmosfery prasowej starają się wywołać wśród opinii publicznej i decydentów wrażenie, że mają rację i że Polska ich krzywdzi, nie chcąc oddać im za psi pieniądz cukrowni, które im się należą. Jakim prawem, to każdy z państwa może dopowiedzieć sobie sam.</u>
          <u xml:id="u-141.32" who="#PosełGabrielJanowski">Chciałbym się odnieść do sprawy roszczeń, bo to jest ważna kwestia. Sądy w drodze postanowień zabezpieczyły zgodnie z żądaniem firm ich ewentualne roszczenia. W postępowaniu zabezpieczającym wystarczy uprawdopodobnić roszczenie, aby sąd dokonał zabezpieczenia przyszłego powództwa o odszkodowanie, nie ma jednak obowiązku udowodnienia faktycznego istnienia roszczenia odszkodowawczego. Brak aktywności skarbu państwa w postępowaniu sądowym, a w szczególności nieprzedłożenie sądowi dowodów z regulaminów przetargów i zrealizowania obowiązków ustawowych spowodowały, iż sądy zabezpieczyły w sposób, o którym mówiłem przed chwilę, nieuzasadnione roszczenia odszkodowawcze firm zagranicznych. Bezsporne jest to, że żaden proces o odszkodowanie nie został zakończony, zatem próba zmiany ustawy o regulacji rynku cukru nie znajduje uzasadnienia. Zresztą do tej sprawy się odniosę. Dzisiaj panie i panowie posłowie otrzymali stanowisko rządu w tej sprawie. Proponuję je uważnie przestudiować.</u>
          <u xml:id="u-141.33" who="#PosełGabrielJanowski">Wejście w życie ustawy spowodowało, że niezakończone procesy prywatyzacyjne zostały przerwane, na co pozwalały ministrowi skarbu państwa postanowienia regulaminów przetargów stanowiących jednoznacznie: „Minister skarbu państwa może w każdym czasie odstąpić od przetargu bez prawa żądania odszkodowania”. Tak więc, Wysoki Sejmie, należy stwierdzić, że procesy te z tego właśnie względu rokują pozytywne rozstrzygnięcia dla skarbu państwa przy jego choćby minimalnym zaangażowaniu w obronę majątku skarbu państwa przejawiającą się chociażby czynnościami objętymi procedurą cywilną, to jest złożeniem, panie ministrze, zażaleń na postanowienia i przynajmniej rzetelnym uzupełnieniem dowodów z dokumentów potwierdzających nieistnienie po stronie firm zagranicznych prawa do roszczeń odszkodowawczych.</u>
          <u xml:id="u-141.34" who="#PosełGabrielJanowski">Sytuacja odmienna, na co zwracam uwagę, od przedstawionej tu przed chwilą dotyczy procesu prywatyzacyjnego Śląskiej Spółki Cukrowej. Umowa sprzedaży akcji tej spółki z mocy jej postanowień w art. 1 ust. 3 uległa samoistnemu rozwiązaniu bez prawa żądania odszkodowania przez żadną ze stron w lipcu 2001 r. W tej sprawie wygłosiłem obszerne oświadczenie 21 grudnia ub.r., kiedy się dowiedziałem od ministra Kaczmarka, że zamierza mimo tego sprzedać Śląską Spółkę Cukrową. Odsyłam pana ministra do mojego ówczesnego wywodu, tam są podane wszystkie argumenty prawne, i nie tylko. Tak więc, panie ministrze, co należało uczynić? Należało, po pierwsze, wystąpić z prośbą do prezesa właściwego sądu o szybkie wyznaczenie rozprawy odszkodowawczej, co mieści się w prawach strony; po drugie, rzetelnie bronić na podstawie posiadanych dowodów interesu skarbu państwa poprzez dobór właściwych pełnomocników i terminowe składanie stosownych pism odwoławczych. Panie ministrze, ponieważ pan tego nie uczynił, więc zwracam się teraz, żeby pan podjął szybkie i stanowcze działania. I nie tylko te działania. Powinien pan sprawdzić w terminie natychmiastowym realizację umowy sprzedaży akcji spółek cukrowni grupy kalisko-konińskiej i rozważyć kwestię zerwania umowy z firmą Pfeifer und Langen. Na posiedzeniu komisji rolnictwa minister Czyżewski powiedział, że jego prawnicy nie widzą takich możliwości. Oświadczyłem wtedy, i dzisiaj to powtarzam: trzeba zmienić prawników, wziąć takich, którzy procesy wygrają i będą szybko i zdecydowanie działać. Potrzebne adresy? Dam je.</u>
          <u xml:id="u-141.35" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.36" who="#komentarz">(Głos z sali: Za wynagrodzeniem?)</u>
          <u xml:id="u-141.37" who="#PosełGabrielJanowski">Jeżeli chodzi o moje wynagrodzenie za porady, to mieści się ono już w wynagrodzeniu poselskim.</u>
          <u xml:id="u-141.38" who="#PosełGabrielJanowski">Pobijcie brawo, to ja się napiję.</u>
          <u xml:id="u-141.39" who="#komentarz">(Głos z sali: Sprawdzić tę wodę.)</u>
          <u xml:id="u-141.40" who="#PosełGabrielJanowski">Woda, jak mniemam, jest czysta - nałęczowianka - a czy coś dosypali, to się okaże.</u>
          <u xml:id="u-141.41" who="#komentarz">(Głos z sali: Bez wąglika.)</u>
          <u xml:id="u-141.42" who="#PosełGabrielJanowski">Bez wąglika też.</u>
          <u xml:id="u-141.43" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Chciałbym się w tej chwili odnieść do sprawy ostatniej, mianowicie do sprzedaży grupy kalisko-konińskiej. Jest to ważna grupa cukrowni. W dniu 13 lipca 2001 r. Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa sprzedała firmie Pfeifer und Langen 5 cukrowni: Witaszyce, Zduny, Zbiersk, Gniezno i Gosławice. Jeśli chodzi o cel sprzedaży, to zgodnie z publiczną wypowiedzią minister skarbu pani Aldony Kameli-Sowińskiej - to było wydrukowane 16 lipca w „Rzeczpospolitej”, tam pani minister to stwierdziła - ta prywatyzacja musiała się odbyć, uratowała bowiem 5 dużych cukrowni przed likwidacją. Uratowano wiele miejsc pracy. Nadto niemiecki kontrahent Pfeifer und Langen spłacił długi tych zakładów, łącznie 235 mln zł. Ciekawe jest to, jak te długi powstawały. To jest oddzielny rozdział. Być może jeszcze do tego wrócę. Należy jednoznacznie stwierdzić, że oświadczenie pani minister było fałszywe i świadomie wprowadzało w błąd wierzycieli cukrowni objętych transakcją sprzedaży, ponieważ z postanowień umowy nie wynikał obowiązek spłaty długu przez kupującego. W tym miejscu chcę poinformować, że podejmujemy inicjatywę postawienia przed Trybunałem Stanu pani minister Kameli Sowińskiej...</u>
          <u xml:id="u-141.44" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-141.45" who="#PosełGabrielJanowski">...za całokształt procesu prywatyzacyjnego.</u>
          <u xml:id="u-141.46" who="#PosełGabrielJanowski">Firma Pfeifer und Langen długu nie przejęła, pozostawiła go poszczególnym cukrowniom i skarbowi państwa, który jest nadal właścicielem 49% akcji w każdej z cukrowni. Zobowiązanie inwestora do podniesienia kapitałów cukrowni w dwóch terminach nie zostało zrealizowane zgodnie z postanowieniami umowy. Pierwsze podniesienie kapitału o kwotę 20 mln zł nastąpiło tylko w cukrowni Gosławice, co pozbawiło pozostałe cukrownie płynnych środków finansowych na bieżącą kampanię i spłatę długu. Cukrownia Gniezno ma około 200 wierzycieli, małych i średnich przedsiębiorstw, wśród nich także spółki skarbu państwa i firmy samorządowe. W związku z tym jest zmuszona do prowadzenia w dalszym ciągu postępowania układowego wszczętego na długo przed transakcją sprzedaży. Takie działania inwestora wskazują, iż nie ma on zamiaru spłacać długów, a cukrownie nie mają pieniędzy, żeby je spłacać, ponieważ w bieżącej kampanii limity produkcji zadłużonych cukrowni inwestor przeniósł do Cukrowni Środa Wielkopolska (cukrowni z prawie 100-procentowym udziałem firmy Pfeifer und Langen) i do Cukrowni Gosławice.</u>
          <u xml:id="u-141.47" who="#PosełGabrielJanowski">Pozostałym czterem cukrowniom zlecono usługę produkcyjną, co pozbawia ich środków finansowych z handlu cukrem, a nadto jest działaniem na szkodę wierzycieli zgodnie z przepisami art. 65 pkt 1 i 2 rozporządzenia z 1934 r. Prawo o postępowaniu układowym. W ten sposób wbrew postanowieniom umowy ograniczono również działalność statutową cukrowni w zakresie możliwości osiągania zysku z handlu cukrem, melasem i produktami ubocznymi przerobu cukru.</u>
          <u xml:id="u-141.48" who="#PosełGabrielJanowski">W tym miejscu chcę paniom i panom posłom polecić bardzo interesujący, jeden z nielicznych niestety, artykuł, który ukazał się kilka dni temu w „Rzeczpospolitej”, sygnowany imieniem pana Edmunda Szota, pt. „Niemiec kupił, Polak spłaca”. Jest to znakomity przykład wywiązywania się z umów kontrahentów, w tym przypadku niemieckich. Gratuluję, panie redaktorze...</u>
          <u xml:id="u-141.49" who="#komentarz">(Głos z sali: Jest drugi artykuł w...)</u>
          <u xml:id="u-141.50" who="#PosełGabrielJanowski">Czyli początek jakby...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panowie posłowie, żeby to nie było uznane za reklamowanie określonych pism...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę pana, trzeba chwalić to, co dobre. Do tej pory „Rzeczpospolita” była taka nijaka w tych sprawach, ponieważ przełamała się, to trzeba to po prostu docenić. Mam nadzieję, że inne media pójdą w jej ślady.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.2" who="#PosełGabrielJanowski">Chcę dalej stwierdzić, że inwestor zobowiązał się do następnego podniesienia kapitału o 20 mln zł w terminie do 31 grudnia 2001 r. Jak nieoficjalnie donosił „Agrobiznes” z 13 grudnia, Pfeifer und Langen zabiega w ministerstwie skarbu o zwolnienie z tego obowiązku i przeznaczenie tej kwoty na spłatę długów wybranym wierzycielom (z kapitałem, co ciekawe, zewnętrznym) poza postępowaniem układowym, a nasze firmy będą musiały zgodzić się na niekorzystny, w świetle oficjalnych zapowiedzi, dla nich układ: redukcja długu do 60% wierzytelności bez odsetek, płatne w 12 półrocznych ratach. Oznacza to, że firmy te nie odzyskają swoich wierzytelności, gdyż cukrownie te, pozbawione środków finansowych, upadną wcześniej, niż zrealizuje się postępowanie układowe. W wyniku przeniesienia limitów tracą także na wartości akcje skarbu państwa w tych cukrowniach.</u>
          <u xml:id="u-143.3" who="#PosełGabrielJanowski">I oto, proszę państwa, kilka dni temu czytamy znowu - już teraz nie będę reklamował - w jednej z gazet, że minister skarbu przedkłada wezwanie do odbioru akcji w tych cukrowniach. Co to oznacza? Że ci, którzy je odbiorą, biorą po prostu - co? - tapetę, którą będą mogli sobie wytapetować swoje pokoje. Bo te akcje będą już po prostu nic niewarte. Te akcje cukrowni upadających są nic nie warte. Dopiero ich skumulowanie w dużym przedsiębiorstwie czyni je wartościowymi. No ale gra tu jest prowadzona, jak to się mówi, do końca.</u>
          <u xml:id="u-143.4" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Skandaliczny stosunek zagranicznych koncernów cukrowych do plantatorów i pracowników polskich cukrowni już przez nie przejętych oraz całkowite ignorowanie, niewykonywanie, a wręcz łamanie podpisanych już umów prywatyzacyjnych - są na to dowody, panie ministrze, w pańskim ministerstwie - są wystarczającym dowodem na to, jak te koncerny będą się zachowywać, gdy uzyskają jeszcze większy wpływ na polską politykę gospodarczą.</u>
          <u xml:id="u-143.5" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni Państwo! Niektóre z nich - przywołam tutaj wydawnictwo firmy Saint Louis Sucre - bez żadnych osłonek mówią: atuty polskiego przemysłu cukrowniczego: liczący się producent cukru z buraka, piąte miejsce na świecie, trzecie miejsce w Unii Europejskiej (po Francji i Niemczech), duży rynek zbytu, czwarty w Europie potencjał eksportowy, dalej - same pochwały - kraj tradycji cukrowniczych, uznawane know-how rolnicze i przemysłowe, sprzyjające gleby i klimat. Know-how to, proszę państwa...</u>
          <u xml:id="u-143.6" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Aumiller: Wiedzą, jak robić.)</u>
          <u xml:id="u-143.7" who="#PosełGabrielJanowski">Tak jest, wiedzą, jak robić. Jest po prostu wysoki poziom tej dziedziny, zarówno pod względem naukowym, jak i wytwórczym.</u>
          <u xml:id="u-143.8" who="#PosełGabrielJanowski">Przy okazji chcę powiedzieć, że przemysł cukrowniczy to nie tylko cukier, zresztą o wielkich perspektywach na przyszłość. Mówili tutaj koledzy wcześniej w debacie, że rolnictwo zmienia swoje oblicze, nie jest i nie będzie tylko źródłem żywności, ale będzie źródłem rozmaitych nowych produktów, głównie o pochodzeniu organicznym. To będzie rolnictwo ekologiczne, przemysł ekologiczny. Zresztą niedługo będą robione masy samochodowe z cukru, takie słodkie samochody. Więcej, przemysł cukrowniczy to, proszę państwa, nasiona. I tutaj chcę powiedzieć, że mieliśmy w tym względzie bardzo wysoki poziom tego know-how. Dzisiaj nasz przemysł nasienny jest niszczony, przejmowany przez firmy zachodnie, szczególnie właśnie na ziemiach północno-zachodnich, rolnicy są zmuszani do kupowania nasion firm zachodnich. Okazuje się, że wcale nie są lepsze od polskich. Być może we wstępnej fazie wzrostu - to tak dla rolników i państwa interesujących się tym - one są troszkę gorsze, ale później przeganiają tamte i buraki są równie wydajne. To jest również przemysł nawozowy. Firmy zachodnie już zobowiązują do kupowania nawozów firm zachodnich, zresztą dają to na zasadach rozmaitych. To jest, proszę państwa, przemysł maszynowy. I my, Polacy, jesteśmy tego na własne życzenie pozbawiani.</u>
          <u xml:id="u-143.9" who="#PosełGabrielJanowski">Ale kontynuuję jeszcze wywody tej firmy. Po trzecie, powiadają Francuzi, kraj zwrócony w kierunku Unii Europejski. I tutaj już oszczędzę państwu słuchania o tych naszych pochwalnych opiniach na temat Unii. W każdym razie na koniec firma ta powiada, jakie ma ambicje w Polsce. Po pierwsze, nawiązać partnerskie stosunki z cukrownictwem polskim - bardzo pięknie - poprzez inwestycje w jedną lub kilka spójnych struktur, holding, zagłębie rolnicze i przemysłowe. I następnie - i tu już mówią z pełną otwartością - przejąć część rynku cukru i kwoty, co pozwoliłoby grupie Saint Louis Sucre odegrać istotną rolę w polskim cukrownictwie - w polskim już tylko z nazwy. Otóż macie państwo przykład działań tych koncernów zachodnich.</u>
          <u xml:id="u-143.10" who="#PosełGabrielJanowski">Wysoki Sejmie! Te koncerny, jak powiadam, nie zrezygnowały z walki o polski przemysł cukrowniczy. W tej chwili chcą przejąć - o tym mówiłem - Śląską Spółkę Cukrową, to jest 16 cukrowni, grupę gdańską: cukrownie Malbork - to do pana, panie kolego, pan jest z tego regionu, pan nie chce przejąć, żeby była jasność - Nowy Staw, Pruszcz, grupę szczecińską: cukrownie Kluczewo, Gryfice, Szczecin oraz grupę zamojską: cukrownie Werbkowice, Wożuczyn, Klemensów. A więc rozbiór trwa. I pytam się teraz Wysokiej Izby i po kolei klubów: Czy temu rozbiorowi się przeciwstawimy i nie dopuścimy do niego? Nie dopuścimy! Liga głośno, niech naród wie!</u>
          <u xml:id="u-143.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Liga z cukrem!)</u>
          <u xml:id="u-143.13" who="#PosełGabrielJanowski">Tak jest, to było dobre sformułowanie, proszę pana.</u>
          <u xml:id="u-143.14" who="#PosełGabrielJanowski">To pytam teraz PiS. Pomożecie? No? Jakoś cienko.</u>
          <u xml:id="u-143.15" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Słabo było słychać.)</u>
          <u xml:id="u-143.16" who="#komentarz">(Głos z sali: A to egzamin teraz?)</u>
          <u xml:id="u-143.17" who="#PosełGabrielJanowski">Tak jest, to jest forma egzaminu, niech naród wie, kto postawi tamę rozbiorowi. Oczywiście Platforma - cicho? Nijaka? PSL?</u>
          <u xml:id="u-143.18" who="#komentarz">(Głos z sali: Krajowa spółka!)</u>
          <u xml:id="u-143.19" who="#PosełGabrielJanowski">Ale generalnie tamę rozbiorowi... Trzeba na was wymuszać, chłopy, to niedobrze.</u>
          <u xml:id="u-143.20" who="#PosełGabrielJanowski">Samoobrona?</u>
          <u xml:id="u-143.21" who="#komentarz">(Głosy z sali: Niech żyje polska spółka!)</u>
          <u xml:id="u-143.22" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-143.23" who="#PosełGabrielJanowski">Dobrze, uczycie się od Ligi. Kogo tu jeszcze mamy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale, panie pośle, to chyba się nie mieści w ramach regulaminu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PosełGabrielJanowski">Mamy większość!</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, to chyba nie w ramach regulaminu - prowadzenie głosowania. Bardzo proszę o kontynuowanie uzasadnienia wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PosełGabrielJanowski">Panie marszałku, ja się przygotowuję do funkcji.</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-147.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Jakiej, można wiedzieć?)</u>
          <u xml:id="u-147.3" who="#komentarz">(Głos z sali: SLD.)</u>
          <u xml:id="u-147.4" who="#PosełGabrielJanowski">SLD.</u>
          <u xml:id="u-147.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Unia Pracy.)</u>
          <u xml:id="u-147.6" who="#PosełGabrielJanowski">Unia Pracy to coś...</u>
          <u xml:id="u-147.7" who="#komentarz">(Poseł Wiktor Osik: Cukru nie dostaliśmy.)</u>
          <u xml:id="u-147.8" who="#PosełGabrielJanowski">Przepraszam, więcej...</u>
          <u xml:id="u-147.9" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: W poprzedniej kadencji poseł rozdawał wszystkim cukier, a nam nie dał.)</u>
          <u xml:id="u-147.10" who="#PosełGabrielJanowski">Nieprawda. Millerowi dałem dwa i głosował. Panu posłowi Stecowi za jego rzeczywiście bardzo dobrą pracę w komisji, z jajeczkiem wielkanocnym - tak jest - czekoladowym.</u>
          <u xml:id="u-147.11" who="#komentarz">(Głos z sali: A ja nie dostałem.)</u>
          <u xml:id="u-147.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie ma już ani cukru, ani jajeczka.)</u>
          <u xml:id="u-147.13" who="#komentarz">(Głos z sali: Cukier puder jest.)</u>
          <u xml:id="u-147.14" who="#PosełGabrielJanowski">Dobrze. Panowie, czyli umowa stoi: z chwilą utworzenia krajowej spółki złożonej z 49 cukrowni - a więc musimy odzyskać również grupę kalisko-konińską - stawiam wszystkim posłom...</u>
          <u xml:id="u-147.15" who="#komentarz">(Głosy z sali: Cukier, cukier, po worku cukru.)</u>
          <u xml:id="u-147.16" who="#PosełGabrielJanowski">Chcecie cukier? Może być cukier, dobrze.</u>
          <u xml:id="u-147.17" who="#PosełGabrielJanowski">Ale, panie marszałku, zakończymy jednak ten egzamin. Co z Unią?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, przepraszam bardzo. Pan już mówi 55 minutę, ma pan prawo mówić nawet 3 dni jako wnioskodawca...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PosełGabrielJanowski">Witos mówił 3 dni, żeby nie dopuścić do pewnego punktu w galicyjskim...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie chcę się panu narazić, ale jako historyk zajmowałem się Witosem i nie przypominam sobie tego przypadku. Natomiast, ponieważ zbierają się ministrowie, chciałbym ustalić, o której mniej więcej godzinie mamy szansę zacząć zapytania poselskie. Wszystko wskazuje teraz na to, że będzie to mniej więcej między godz. 16 a 17.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PosełGabrielJanowski">Panie marszałku, zmierzam ku końcowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PosełGabrielJanowski">I w związku z tym chciałbym bardzo serdecznie podziękować tym wszystkim, którzy mnie, którzy nas wspierali na drodze walki właśnie o Polski Cukier. Dziękuję rolnikom z Łosiowa, tym, którzy nas właśnie wspierali. Dziękuję również tym mediom, które przyczyniły się do tego, że ten problem został nagłośniony. Szczególne podziękowanie kieruję pod adresem Radia Maryja. To była jedyna rozgłośnia, która rzetelnie informowała o tych zagrożeniach.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#komentarz">(Głos z sali: A Urban?)</u>
          <u xml:id="u-153.2" who="#PosełGabrielJanowski">Dziękuję „Naszemu Dziennikowi”, który pisał o tych sprawach w sposób rzetelny i wyczerpujący. I tym wszystkim innym, którzy specjalnie nie przeszkadzali, a nieraz troszeczkę pomogli.</u>
          <u xml:id="u-153.3" who="#komentarz">(Głos z sali: A „Wyborcza”?)</u>
          <u xml:id="u-153.4" who="#PosełGabrielJanowski">Muszę powiedzieć, że „Wyborcza” niejako nawraca się już trochę.</u>
          <u xml:id="u-153.5" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-153.6" who="#PosełGabrielJanowski"> I kilka dni temu jedna pani redaktor bardzo dobry artykuł na temat rolnictwa napisała, po prostu tak, jak ja ten artykuł napisałbym. Tak że oni też powrócą na właściwą drogę.</u>
          <u xml:id="u-153.7" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę państwa, chciałbym w tym miejscu wezwać rolników, byście, drodzy bracia rolnicy, tę własność, którą tu z mocy ustawy otrzymujecie, która z was czyni współwłaścicieli, uszanowali, byście o tę własność jeszcze walczyli, bo sprawa nie jest, jak widzicie, do końca rozstrzygnięta. Własność oczywiście przynosi pożytki, ale własność również wymaga starań, dbałości, mądrego zarządzania. I dlatego chcę, byście teraz ten okres zimy jeszcze wykorzystali do zorganizowania się, do wyboru przedstawicieli, którzy będą rokować z ministerstwem skarbu o kolejne przynależne wam akcje. I kiedy przyjdzie taki moment, że będziemy musieli się do was odwołać i prosić was o pomoc, byście tu, przed Sejmem, stawili się w całej masie. A jest was 150 tys. plantatorów. Niech tylko co trzeci tu przyjedzie, niech przyjadą tu pracownicy, a ustawa, mam nadzieję, i koncern powstanie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-153.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Sejm postanowił o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 5-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i koła poselskiego.</u>
          <u xml:id="u-154.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-154.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">W trybie art. 111 o zabranie głosu poprosił sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pan minister Marek Dyduch.</u>
          <u xml:id="u-154.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oświadczam, że rząd Rzeczypospolitej Polskiej, rząd koalicji SLD, Unii Pracy i PSL, deklaruje stanowczy zamiar utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej z udziałem plantatorów i pracowników cukrowni, w skład której wchodziłyby krajowe cukrownie i spółki cukrowe.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#komentarz">(Głosy z sali: Kiedy, kiedy?)</u>
          <u xml:id="u-155.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">W zależności od sytuacji Krajowa Spółka Cukrowa może mieć od 35 do 42% udziału w polskim rynku cukru, a w optymalnych warunkach, gdyby wszystkie spółki cukrowe i cukrownie z większościowym udziałem skarbu państwa weszły do Polskiego Cukru, udział w rynku cukru wynosiłby ok. 60%. Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru nakłada faktycznie - mówił o tym pan poseł Janowski - na ministra skarbu państwa obowiązek niezwłocznego połączenia spółek cukrowych oraz cukrowni tzw. spółek parterowych, gdzie skarb państwa i spółki cukrowe łącznie posiadają 100% akcji, w jedną Krajową Spółkę Cukrową, utworzenia jej jako spółki prawa handlowego w trybie art. 492 ust. 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych. Ten punkt o tworzeniu w ramach prawa handlowego ma tutaj ogromne znaczenie odnośnie do czasu powołania tej spółki.</u>
          <u xml:id="u-155.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Dlaczego więc do dnia dzisiejszego nie powstała Krajowa Spółka Cukrowa, mimo że ustawa w tej sprawie działa od 21 czerwca, i kiedy ma szansę powstać? Odpowiadając na te pytania, musimy sięgnąć pamięcią nieco wstecz, jak i omówić kilka zjawisk prawnych, ekonomicznych, a nawet politycznych, które spowodowały stan zawieszenia w tej sprawie. Oczywiście nie będę tak długo mówił, jak pan poseł Janowski, ale jednak parę kwestii trzeba podkreślić.</u>
          <u xml:id="u-155.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">W drugiej połowie 1999 r. grupa posłów oraz część związków zawodowych wystąpiła z postulatem wstrzymania dotychczasowych działań restrukturyzacyjnych i prywatyzacyjnych w celu wdrożenia koncepcji utworzenia podmiotu Polski Cukier. Koncepcja znalazła swój wyraz w uchwale Sejmu z 22 grudnia 1999 r., w której Sejm Rzeczypospolitej wezwał rząd m.in. do podjęcia pilnych działań organizacyjnych i prawnych w celu powołania spółki Polski Cukier SA. Rząd Rzeczypospolitej w swoim stanowisku dotyczącym uchwały Sejmu w kwietniu 2000 r. stwierdził, że wstrzymanie toczących się procesów restrukturyzacji i prywatyzacji w przemyśle cukrowniczym nie jest wskazane z uwagi na sytuację ekonomiczną, finansową i prawną tych cukrowni. Pod uwagę można było wziąć jedynie utworzenie spółki Polski Cukier na bazie 16 cukrowni - przypomnę, że to jest postulat ówczesnego rządu - skupionych w trzech spółkach cukrowych, które to cukrownie nie były wtedy prywatyzowane, gdyż miały być prywatyzowane wraz ze spółkami cukrowymi do końca 2001 r. W ciągu roku 2000 i do połowy 2001 r. prowadzone były prace nad określeniem możliwego kształtu oraz metod utworzenia spółki Polski Cukier. W tym celu Ministerstwo Skarbu Państwa powołało doradcę, który opracował koncepcję powołania spółki Polski Cukier oraz dokonał analizy jej konkurencyjności na rynku cukru. Warto o tym powiedzieć dwa słowa; za chwilę o tym powiem. Ostatecznie rząd Rzeczypospolitej zaakceptował w dniu 13 czerwca 2001 r. koncepcję powołania spółki Polski Cukier na bazie 28 cukrowni, bez Śląskiej Spółki Cukrowej, dysponującej udziałem w rynku na poziomie ok. 42% (mówię tu polskiej spółce cukrowej). Specjalnie przytaczam te daty, żebyście państwo wiedzieli, jaki był proces podejmowania decyzji przez parlament i przez rząd. W tej sytuacji niezakończone procesy restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego zostały wstrzymane.</u>
          <u xml:id="u-155.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Jakie były przesłanki ekonomiczne, które towarzyszyły tamtej koncepcji sprzed roku? Opracowanie sporządzone przez doradcę zakładało powołanie Krajowej Spółki Cukrowej Polski Cukier jako podmiotu efektywnego, zdolnego do konkurowania na rynku krajowym i zagranicznym z innymi producentami. W związku z tymi założeniami do Krajowej Spółki Cukrowej powinny trafić według doradcy cukrownie w dobrej i ustabilizowanej sytuacji ekonomicznej. Z tych przesłanek wynikało nieuwzględnienie w koncepcji powołania tego podmiotu cukrowni Śląskiej Spółki Cukrowej oraz grupy kalisko-konińskiej.</u>
          <u xml:id="u-155.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Nawiasem mówiąc, chcę wyjaśnić, że ze względu na postulat pana posła Janowskiego obecnie Ministerstwo Skarbu Państwa bada realizację umowy związanej z kalisko-konińską grupą cukrową i w niedługim czasie będziemy gotowi do odpowiedzi co do zarzutów, które tam powstawały.</u>
          <u xml:id="u-155.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Według przeprowadzonych przez doradcę analiz i prognoz koszt restrukturyzacji tych spółek w sposób niebezpieczny obciążałby finanse Krajowej Spółki Cukrowej. Poziom zadłużenia natomiast już na starcie spowodowałby znaczne obniżenie płynności finansowej.</u>
          <u xml:id="u-155.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">W efekcie prac przyjęto koncepcję zakładającą powołanie spółki Polski Cukier z 25–28 cukrowniami, dysponującej od 35% do 42% udziału w krajowym rynku cukru. Spółka tych rozmiarów zdaniem doradcy spełniałaby założenie dotyczące sprawnego ekonomicznego poziomu działalności na polskim rynku.</u>
          <u xml:id="u-155.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">W dalszej części - co się wydarzyło po lipcu 2001 r., jeśli chodzi o powołanie Krajowej Spółki Cukrowej. W celu realizacji zapisów ustawy z inicjatywy ministra skarbu państwa w 39 spółkach przemysłu cukrowniczego - 34 cukrownie, 4 spółki cukrowe i spółka handlowa Cukrownie Toruńskie SA, które na dzień wejścia w życie ustawy spełniały przesłanki określone w art. 20 - odbyły się nadzwyczajne walne zgromadzenia, które podjęły uchwałę w sprawie działań na rzecz utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej. Uchwały te zobowiązują zarządy spółek do podjęcia bez zwłoki wszelkich działań przewidzianych w przepisach prawa, a szczególnie Kodeksu spółek handlowych, celem połączenia tych spółek w Krajową Spółkę Cukrową. Podkreślamy tu więc, że pewne działania zostały już podjęte.</u>
          <u xml:id="u-155.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Wysoka Izbo! Powtarzam zatem wyjaśnienie kwestii, co powoduje, że do dnia dzisiejszego nie powstała Krajowa Spółka Cukrowa.</u>
          <u xml:id="u-155.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pierwszy spór, który się toczy, wynikał z przesłanek politycznych - mówił o tym pan poseł Janowski - grupy posłów, która domagała się, aby Śląska Spółka Cukrowa, mimo już zaawansowanego procesu prywatyzacyjnego, weszła w skład Polskiego Cukru. W Śląskiej Spółce Cukrowej jest w tej chwili 16 cukrowni. Są to najstarsze cukrownie w Polsce, znacznie zdekapitalizowane, według ekspertów co najmniej połowa z nich w perspektywie 2 lat może ulec likwidacji lub restrukturyzacji. Podkreślam to, żeby państwo mieli świadomość, iż nie wszystkie cukrownie w Polsce są w świetnej kondycji finansowej i produkcyjnej. Co spowodował ten spór? W tym tkwi niejako sedno sprawy. Otóż umowa o sprzedaż Śląskiej Spółki Cukrowej z francuskim kontrahentem została zawarta 15 listopada 2000 r. Ale wpisano tam w sumie trzy warunki, które powinny być spełnione w ciągu 6 miesięcy, a jeżeliby nie zostały spełnione w tym terminie, to w ciągu kolejnych 60 dni, lub powinny zostać przedłużone w ciągu następnych dni, ale już na pisemną zgodę obu stron.</u>
          <u xml:id="u-155.12" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Jednym z warunków było uzyskanie zgody ministra spraw wewnętrznych i administracji na to, żeby kontrahent francuski mógł zakupić akcje Śląskiej Spółki Cukrowej. Minister spraw wewnętrznych i administracji dwukrotnie odmówił zgody na zakup akcji tej spółki, twierdząc, że powinny one być zakupione w poszczególnych spółkach, w granicach 51% akcji poszczególnych spółek, bo tam jest wartość, tam jest ziemia, tam są nieruchomości. Ta sprawa się toczyła aż do listopada ubiegłego roku, ponieważ strona francuska zaskarżyła decyzję ministra spraw wewnętrznych i administracji do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd w składzie najpierw 7, a później 3 sędziów orzekł, że ten warunek nie musiał być zawarty w umowie. Czyli tu niejako Francuzi byli w prawie, dopiero, powtarzam, w listopadzie ubiegłego roku. Czyli jeden z warunków, który opóźnił realizację umowy, nie musiał być wpisany. To oczywiście komplikuje prawnie całą sytuację.</u>
          <u xml:id="u-155.13" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Co zdarzyło się dalej? W tych zawirowaniach politycznych, bo przypomnę, że 21 czerwca nastąpiła zmiana ustawy cukrowej, gdzie zobowiązywano, żeby wszystkie akcje, które są w dyspozycji skarbu państwa, trafiły do Polskiego Cukru, w tym czasie mieliśmy spór w Śląskiej Spółce Cukrowej. To spowodowało, że Francuzi z bezpieczeństwa procesowego zaskarżyli umowę do sądu cywilnego, wnosząc o wyrażenie woli ministra skarbu, czy umowa ma być zrealizowana, o wydanie akcji i zabezpieczenie tych akcji sądownie, przekazanie do dyspozycji sądu do momentu wyjaśnienia sprawy. Sąd zabezpieczył te akcje, tak jest do dzisiaj, czyli akcje nie są we władaniu ministra skarbu państwa, lecz sądu.</u>
          <u xml:id="u-155.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Co jeszcze się wydarzyło? Otóż jeśli chodzi o ten termin 6 miesięcy, 60 dni i 5 dni, bo tak była przedłużona umowa, czyli do 20 lipca, miał być spełniony jeszcze jeden warunek związany z cukrowniami Śląskiej Spółki Cukrowej i zakończeniem transakcji na piśmie. Ten warunek również nie został spełniony przez ministra skarbu; do dzisiaj nie wiemy, z jakich przyczyn. Co to powoduje? Jeden z zapisów klauzuli w umowie faktycznie mówi, że jeżeli warunki nie zostaną spełnione, to umowa samoistnie się rozwiązuje. Ale strona francuska, wnosząc pozew, udowadniała, że wykonała wszystkie swoje czynności, które powinna wykonać, natomiast nie wykonała tych czynności prawnych strona polska, czyli rząd polski. I z jednej strony zgoda, że umowę można traktować tak, że jest samoistnie rozwiązana, natomiast z drugiej strony tę kwestię trzeba wyjaśnić sądownie. Dzisiaj mamy sytuację zawieszającą. Minister skarbu państwa, nawet przy dobrej woli, nawet biorąc pod uwagę całą batalię, którą stoczył pan poseł Janowski, nie może działać wbrew prawu. W związku z powyższym po wyjaśnieniu tych wszystkich okoliczności, został złożony przez ministra skarbu państwa pozew do odpowiedniego sądu cywilnego o rozstrzygnięcie przez sąd, czy umowa jest ważna, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-155.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">I teraz tu oświadczam, że jeżeli sąd cywilny uzna, że umowa jest ważna, minister ją wykona. Jeżeli zaś uzna, że umowa jest nieważna, kwestia włączenia Śląskiej Spółki Cukrowej do Polskiego Cukru jest otwarta. O tym zadecyduje sąd i minister skarbu nie może w tej sprawie postąpić inaczej, bo będziemy niewiarygodni w stosunku do jakiegokolwiek kontrahenta zagranicznego. Bez względu na to, jakie mamy emocje, jeśli chodzi o cukier, w Polsce są potrzebne inwestycje. Jeżeli w Polsce nie będzie inwestycji, nie będzie nowych miejsc pracy i proszę sobie z tego zdawać sprawę. Polska wiarygodność musi być oparta na umowach wiarygodnych. Nie jest winą naszą, tego rządu, że ta umowa została nieco źle zapisana. Ale musimy to wyjaśnić tylko i wyłącznie sądownie. Proszę to zrozumieć w całej rozciągłości, biorąc pod uwagę złożoność tego problemu.</u>
          <u xml:id="u-155.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Po drugie, ta sytuacja w Śląskiej Spółce Cukrowej powoduje wielkie perturbacje w stosunku do kilku cukrowni. Jedni twierdzą, że 5 z nich, drudzy zaś, że 8, czyli połowa, jest w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. Cokolwiek by powiedzieć, strona francuska - i tu nie ma zgody z panem ministrem Janowskim - dała dobre warunki jako kontrahent, bo cały kontrakt to 230–250 mln dla skarbu państwa, 155 mln nowych złotych inwestycyjnych i 250 mln na podwyższenie akcji, czyli ratowanie tych spółek. Kontrakt jest więc dobrze skonstruowany finansowo i nie wolno tego podważać, bo to jest akurat dobra strona tej umowy. I to daje szansę na restrukturyzację tych spółek. Mało tego, został wynegocjowany pakiet socjalny, zgodnie z którym w ciągu 40 miesięcy, gdyby te spółki, poszczególne cukrownie, były zamykane, pracownicy mieliby wypłacane świadczenia w tym czasie. Tego też nie można lekceważyć, bo fakt nieznalezienia się Śląskiej Spółki Cukrowej w Polskim Cukrze powoduje pytanie: Kto zapłaci za tę restrukturyzację? Te spółki są faktycznie w ciężkiej sytuacji ekonomicznej. I proszę też zwrócić na to uwagę nie emocjonalnie; trzeba pamiętać, że tam są konkretne załogi, konkretni ludzie, którzy mają miejsca pracy lub ich nie będą mieć.</u>
          <u xml:id="u-155.17" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Mało tego, proces restrukturyzacji, czyli przekształcenia części tych spółek cukrowych czy samych cukrowni mógłby się odbyć przy udziale środków, o których mówiłem. To ważny argument w całym tym toku myślenia.</u>
          <u xml:id="u-155.18" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">I teraz kwestia druga, która utrudnia powołanie Polskiego Cukru, również prawna, pan poseł mówił o tym. W przypadku trzech cukrowni, których 51% akcji posiada Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa, to jest Cukrowni Gryfice, Cukrowni Kluczewo i Cukrowni Pruszcz, spółka Nordzucker złożyła do sądu pozew o zabezpieczenie akcji tych spółek i to samo dotyczy akcji spółek cukrowni Malbork i cukrowni Nowy Staw...</u>
          <u xml:id="u-155.19" who="#komentarz">(Głos z sali: Pruszcz Gdański.)</u>
          <u xml:id="u-155.20" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Przepraszam, cukrowni Pruszcz Gdański w Mazowiecko-Kujawskiej Spółce Cukrowej. Tylko że tu jest jedno wyjaśnienie, panie pośle. W tych spółkach skarb państwa ma 49% udziałów i zabezpieczenie jest nie na akcjach skarbu państwa, tylko na 51% akcji tych spółek. I te spółki nieprawda, że są pasywne, one wystąpiły z oddaleniem pozwu i z przywróceniem akcji na rzecz tych spółek. Regulaminy tych spółek zostały złożone do sądu. Te spółki są aktywne. Natomiast my nie jesteśmy jako skarb państwa stroną, jedynie występujemy w roli świadka, tak bowiem został powołany skarb państwa w tych procesach. Czyli tu nie jesteśmy pasywni jako spółki i ta sprawa się toczy. Mamy nadzieję, że akcje wrócą do dyspozycji tych spółek, to podkreślam. Natomiast dzisiaj też nie możemy dysponować tymi akcjami, bo zabezpieczył je sąd do wyjaśnienia. 21 stycznia prawdopodobnie sąd orzeknie w tej sprawie. To gwoli wyjaśnienia, bo to jest bardzo ważne.</u>
          <u xml:id="u-155.21" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Wysoka Izbo! Jakie ryzyko prawne, to też trzeba sobie wyjaśnić, niosłaby sytuacja, gdyby Polski Cukier był powołany według obecnie obowiązującego art. 20 ustawy o regulacji rynku cukru, czyli co by się najprawdopodobniej wydarzyło, gdybyśmy mimo zabezpieczeń sądowych utworzyli Krajową Spółkę Cukrową wyłącznie z akcjami zabezpieczonych spółek i poszczególnych cukrowni. Po pierwsze, byłoby ryzyko odmowy rejestracji Krajowej Spółki Cukrowej przez sąd. Przypomnę - jako spółki prawa handlowego. Po drugie, utrudniony byłby proces uchwałodawczy i decyzyjny w tych podmiotach, czyli byłaby niepewność sytuacji, niepewność prawna. Można sobie wyobrazić, że tam gdzie można byłoby podjąć te uchwały, dzisiaj byłyby z tego tytułu problemy. I wreszcie byłoby zamieszanie wśród załóg cukrowni, wśród plantatorów, w jakim kierunku to wszystko ma iść, bo sytuacja prawna po prostu jest tutaj zupełnie inna. Możemy sobie też wyobrazić taką sytuację, że strona francuska w stosunku do Śląskiej Spółki Cukrowej, a strona niemiecka do pozostałych cukrowni podtrzymują swoje stanowisko w sądzie i bez względu na to, jak się zachowa skarb państwa, jak się zachowają te podmioty, te akcje będą zabezpieczone. Czyli nie mamy praktycznie możliwości dysponowania tymi akcjami. Tamta strona również prawnie może być aktywna i myślę, że byłaby aktywna, uniemożliwiając po prostu włączenie tych akcji do Polskiego Cukru.</u>
          <u xml:id="u-155.22" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Kiedy zatem najwcześniej i w jakich okolicznościach, według ministra skarbu, może powstać Polski Cukier jako podmiot prawa handlowego? Państwo postulujecie, żeby to było do końca stycznia, co jest niemożliwe ze względu na zabezpieczenie tych akcji, niemożliwe jest wykonanie tego zapisu art. 20, ponieważ częścią akcji nie dysponuje minister skarbu państwa, bo po prostu dysponuje nimi sąd, więc wykonanie tego jest niemożliwe. Ale gdyby było możliwe, to procedura związana z Kodeksem handlowym powołania tej spółki to jest minimum 31 tygodni...</u>
          <u xml:id="u-155.23" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Bez sądów?)</u>
          <u xml:id="u-155.24" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Z sądami, ale przy minimalnych okresach, gdy sąd może podjąć decyzję. Przy maksymalnych sięga to 40 i więcej tygodni. Więc to jest kwestia też dobrej woli związanej z wyliczeniami, z powołaniem biegłego, z etapem sądowym i postanowieniem o rejestracji spółki.</u>
          <u xml:id="u-155.25" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Tu etap sądowy jest pusty.)</u>
          <u xml:id="u-155.26" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Bo nie możemy tego obliczyć.</u>
          <u xml:id="u-155.27" who="#komentarz">(Głos z sali: 31 tygodni.)</u>
          <u xml:id="u-155.28" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Tam wyliczamy, że przy dobrej woli można byłoby to skończyć, ale to jest to minimum. Proszę też to zrozumieć, bo przecież nie utworzymy spółki niezgodnie z prawem handlowym, musimy to po prostu zrobić zgodnie z prawem.</u>
          <u xml:id="u-155.29" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">I teraz co my proponujemy? Po pierwsze, nie proponujemy żadnej zdrady, jak mówi pan poseł Janowski. Chcielibyśmy znowelizować tę ustawę cukrową, ten art. 20, ale w taki sposób, żeby można było już po nowelizacji powołać Polski Cukier w kształcie takim, jaki jest dzisiaj możliwy, czyli dysponując wszystkimi akcjami, które są w dyspozycji skarbu państwa i cukrowni, i dopiero po wyjaśnieniu spraw sądowych, jeżeli sąd by uznał, bo może już uznać w styczniu, że akcje pozostają w spółkach, o których mówiłem, w tych pięciu, to można byłoby w procesie prawnym je dołączyć i tak samo byłoby, jeżeli byłoby rozstrzygnięcie w stosunku do Śląskiej Spółki Cukrowej, że akcje zostają w skarbie państwa. Więc my proponujemy, żeby rozpocząć to i zmienić tę ustawę, ale tylko w tej części, żeby można było rozpocząć tworzenie Polskiego Cukru, a resztę decyzji możliwych prawnie podjąć wtedy, jak się rozstrzygną kwestie związane z zabezpieczeniem akcji. Uważamy po prostu, że to jest logiczne. Mało tego, oczywiście zabezpieczamy w tej nowelizacji prawa plantatorów i załóg do nieodpłatnych akcji w tej części, która się im należy, jeżeli jeszcze ich nie mają, i możliwość zakupienia tych akcji tak, żeby plantatorzy i pracownicy mieli pakiet większościowy, czyli faktycznie żeby to był Polski Cukier. Ta nowelizacja do tego zmierza, nie ma tu żadnej nieścisłości w tym, co proponujemy i co chcemy zrobić.</u>
          <u xml:id="u-155.30" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Na zakończenie chcę tylko prosić Wysoką Izbę, żeby urealniła tę uchwałę. Macie przecież, każde z ugrupowań ma prawników, można to sprawdzić, są zapisy w art. 20, że według Kodeksu handlowego musimy powoływać tę spółkę. Tam jest to zapisane, więc proszę, niech oni to wyliczą, jest cała procedura, możemy nawet ją udostępnić, wszystkie czynności, które trzeba wykonać i nie ma możliwości przeskoczenia tego przedsięwzięcia w inny sposób jak ten. W związku z powyższym zwracam się do Wysokiej Izby o zrozumienie tej sytuacji i o zrozumienie też dobrej woli. Po drugie, chodzi o to, żeby szybko przyjąć tę nowelizację, bo tu nie ma żadnych negatywnych podtekstów, jest tylko możliwość utworzenia szybko Polskiego Cukru, a później rozszerzania go, jeżeli będziemy dysponować akcjami. I po trzecie, proszę o dobrą wolę przy tworzeniu Polskiego Cukru, bo przecież to są całe dnie negocjacji z plantatorami, to są czynności prawne i wynikające z tego przedsięwzięcia, które muszą nastąpić, żeby powstał realny podmiot gospodarczy na polskim rynku cukru. Z taką prośbą zwracam się do Wysokiej Izby i dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zanim będziemy kontynuowali dyskusję, chciałem udzielić kilku informacji na temat dalszego sposobu obradowania.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">O godz. 15 zarządzę półgodzinną przerwę i w celach bezpieczeństwa i higieny pracy, i w związku z tym, że marszałek Sejmu na godz. 15 zarządził półgodzinne posiedzenie Konwentu Seniorów.</u>
          <u xml:id="u-156.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">O godz. 15.30 będziemy kontynuowali debatę. Chociaż wystąpienia ministrów i posła wnioskodawcy są nielimitowane czasowo, liczę, może optymistycznie, że będziemy mogli debatę nad tym punktem porządku dziennego, ósmym, zakończyć mniej więcej o godz. 16.30. Nie sądzę, żeby to było szybciej, dlatego, przepraszając panie posłanki i panów posłów czekających na punkt: Zapytania poselskie, i państwa ministrów, chciałbym wyrazić przekonanie, że ten punkt będzie mógł być rozpoczęty o godz. 16.30, ale nie sądzę, żeby to było wcześniej, raczej później niż wcześniej. I w tej nadziei pozostając, dedykując tę prognozę harmonogramu wszystkim zabierającym głos, chciałem prosić o zabranie głosu pana posła Wiktora Osika z Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-156.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PosełWiktorOsik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie i Panowie Posłowie! Sprawy Polskiego Cukru, polskich spółek cukrowych, w tym utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej były wielokrotnie przedmiotem obrad polskiego parlamentu. Poseł Janowski wspomniał, że już 10 lat temu, bo w 1992 r. była podjęta w Sejmie pierwsza uchwała w sprawie utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: W 1992 r.)</u>
          <u xml:id="u-157.2" who="#PosełWiktorOsik">W 1992 r., zanotowałem, a w 1999 roku...</u>
          <u xml:id="u-157.3" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Nie, nie, pan poseł źle zanotował, w 1992 r. jako minister zacząłem organizować Polski Cukier, ale o tym nie mówiłem...)</u>
          <u xml:id="u-157.4" who="#PosełWiktorOsik">To przepraszam, ano właśnie. Te obrady Sejmu były często burzliwe, wprost czasami teatralne, ale niestety efekty były, poza efektami medialnymi, często bardzo mierne albo i żadne. Poseł Janowski wymieniał tu wiele osób, które winne są temu stanowi rzeczy, ale dobrze, że przypomniał, że był też swego czasu ministrem rolnictwa, który przez całą ubiegłą kadencję pełnił ważną funkcję, bo przewodniczącego sejmowej Komisji Rolnictwa. Nie wiem, czy też nie ponosi w związku z tym jakiejś winy, bo gdy się pełni tak ważne funkcje, to działania powinny być naprawdę bardziej skuteczne.</u>
          <u xml:id="u-157.5" who="#PosełWiktorOsik">Przez całą ubiegłą 4-letnią kadencję pracowaliśmy nad ustawą o regulacji rynku cukru, a uchwalono ją dopiero ostatnim rzutem na taśmę. Weszła w życie dopiero 25 sierpnia ubiegłego roku. Za tą ustawą głosował mój klub, to jest Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Głosowaliśmy za tą ustawą, chociaż mieliśmy świadomość, że nie jest ona w pełni doskonała, bo prace nad nią były prowadzone wyjątkowo chaotycznie, więcej czasami było tam demagogii, niekompetencji niż rzetelnej pracy legislacyjnej. Więcej też było często demagogii niż spokojnych, skutecznych działań w sprawie utworzenia z pozostałych niesprywatyzowanych polskich cukrowni Krajowej Spółki Cukrowej.</u>
          <u xml:id="u-157.6" who="#PosełWiktorOsik">Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w którego imieniu mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie projektu tej uchwały, jest za utworzeniem Krajowej Spółki Cukrowej. Takie stanowisko zajmowaliśmy podczas uchwalania ustawy o regulacji rynku cukru i takie stanowisko zajmujemy dzisiaj. Jesteśmy także skłonni poprzeć projekt uchwały przedstawiony w imieniu wnioskodawców przez posła Janowskiego.</u>
          <u xml:id="u-157.7" who="#PosełWiktorOsik">Konieczna jest jednak zmiana tego projektu. Przyjęcie go w obecnej wersji źle świadczyłoby o Sejmie, bo przecież termin w nim zakreślony jest zupełnie nierealny.</u>
          <u xml:id="u-157.8" who="#PosełWiktorOsik">Można by zadać pytanie posłowi wnioskodawcy: Czym się kierowano, ustalając datę końca stycznia br.? Czy ta data jest realna? Czy jest możliwa przy naprawdę dobrej woli i maksymalnym zaangażowaniu rządu w tej sprawie, czy też ta data została wzięta z sufitu? Według mojego rozeznania ta data nie została przemyślana. Przecież sama procedura rejestracji spółki trwa, jak powiedział minister Dyduch, kilkadziesiąt tygodni. Ale nawet gdyby to było kilkanaście tygodni, to rządowi się pozostawia tylko kilkanaście dni.</u>
          <u xml:id="u-157.9" who="#PosełWiktorOsik">Ponadto budzi wątpliwości zawarte w uzasadnieniu stwierdzenie, że nie ma przeszkód formalnoprawnych, stwierdzenie, że brak ostatecznych wyroków sądowych w sprawie obrotu akcjami Śląskiej Spółki Cukrowej i niektórych cukrowni z grup gdańskiej i szczecińskiej nie jest przeszkodą przy powołaniu przez ministra skarbu Krajowej Spółki Cukrowej ze wszystkich niesprywatyzowanych cukrowni. Tak stanowi art. 20 ustawy o regulacji rynku cukru.</u>
          <u xml:id="u-157.10" who="#PosełWiktorOsik">Wnioskodawcy takich wątpliwości nie mają. Mój klub takie wątpliwości ma; stąd też zleciłem w Biurze Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu opracowanie ekspertyzy. Jeśli ekspertyza wykaże, że są przeszkody prawne, to czy nie lepiej przeprowadzić szybko nowelizację tej ustawy i powołać Krajową Spółkę Cukrową z tych cukrowni, w wypadku których takich formalnych, prawnych przeszkód nie ma? A przecież pozostałych cukrowni jest dość dużo i są tam dobre cukrownie, chociażby cukrownie lubelskie.</u>
          <u xml:id="u-157.11" who="#PosełWiktorOsik">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej wnoszę o skierowanie projektu uchwały do komisji. Wydaje mi się, że byłoby najlepiej, gdyby to była komisja skarbu. Tam wyjaśnimy te wszystkie wątpliwości i ustalimy treść uchwały do drugiego czytania. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-157.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Markowiaka z Klubu Poselskiego Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Debata na temat przekształceń w polskim sektorze cukrowniczym jest kolejną z wielu, które na ten temat toczyły się tutaj. Chcąc wyrobić sobie pogląd na temat tego projektu uchwały, nie sposób nie pokusić się o ocenę w kilku zdaniach stanu polskiej branży cukrowniczej. A stan jest taki:</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Przez 10 lat nie podjęto działań kompleksowych, które miałyby w jakiś uporządkowany sposób przekształcić ten sektor. Nadal funkcjonuje 76 przestarzałych małych cukrowni. Limit cukru został rozdrobniony do tego stopnia, że ostatnia kampania cukrownicza trwała średnio 49 dni, a kto zna się na cukrownictwie, ten wie, że pierwsze 80 dni kampanii jest na pokrycie kosztów, a dopiero następne dni przynoszą zysk. Proszę więc zdać sobie sprawę z tego, że nasze cukrownie poniosły po raz kolejny straty.</u>
          <u xml:id="u-159.2" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Transport buraków odbywa się z zachodu na wschód, z północy na południe. Transport buraków to nie transport cukru, lecz wody, bo burak zawiera ponad 80% wody. Z Opolszczyzny wozi się na Rzeszowszczyznę, z Żuław na Białostocczyznę. Taki jest obecny stan rzeczy. W tej sytuacji tym bardziej każdy projekt, każdy pomysł dotyczący restrukturyzacji polskiego sektora cukrowniczego zasługuje na szczególną uwagę. Pomysł przedstawiony w tej uchwale - także. Musimy jednak zdać sobie sprawę z tego, jakie są aktualne możliwości, nie tylko sektora cukrowniczego, ale przede wszystkim skarbu państwa i samego państwa, jeśli chodzi o podjęcie działań restrukturyzacyjnych. Pilna jest potrzeba restrukturyzacji tego sektora.</u>
          <u xml:id="u-159.3" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Pomysł Polskiego Cukru szczególnie zasługuje na uwagę. My jako Platforma Obywatelska nie oceniamy tej potrzeby. Została ona wyrażona w ustawie z 21 czerwca 2001 r. i nie podlega dyskusji. My również w tej dyskusji nie uczestniczymy, bo to rozstrzygnięcie uważam za wiążące.</u>
          <u xml:id="u-159.4" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Są natomiast dwie kwestie w zapisie samego projektu uchwały, które należałoby tutaj w pewien sposób ocenić. Te dwa zapisy powodują, że Platforma Obywatelska ma do tego stosunek negatywny.</u>
          <u xml:id="u-159.5" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Po pierwsze, termin zaproponowany przez kolegów wnioskodawców, autorów tej uchwały, styczeń, koniec stycznia tego roku. Przecież to jest termin nierealny. Nie chciałbym tej kwestii rozwijać, ponieważ pan minister Dyduch dokładnie to opisał. Nie da się do końca stycznia powołać tak bardzo potrzebnego koncernu, jak Polski Cukier.</u>
          <u xml:id="u-159.6" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Na pewno? Zmieniliście zdanie?)</u>
          <u xml:id="u-159.7" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Panie pośle, może pan wysłucha do końca, a potem będziemy dyskutować.</u>
          <u xml:id="u-159.8" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Ale w trakcie trzeba uzupełniać.)</u>
          <u xml:id="u-159.9" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Nie da się, panie pośle, w myśl tego zapisu zrealizować tej uchwały. Nie da się po prostu.</u>
          <u xml:id="u-159.10" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Drugi zapis to jest tekst, który państwo przywołujecie, art. 20 ustawy z 21 czerwca 2001 r. Tak się złożyło, że ustawę tę przyjęto w 1994 r.; od tego czasu upłynęło już ponad 7 lat i zmieniło się nieco w sektorze cukrowniczym. Zmieniły się struktury formalnoprawne niektórych spółek cukrowych, zmieniła się sytuacja własnościowa. Jeżeli chodzi o Śląską Spółkę Cukrową, przywoływaną tutaj kilkakrotnie, to została podpisana umowa z koncernem Saint Louis Sucre i nie jest tak do końca, panie pośle Gabrielu Janowski, którego szalenie szanuję, że ta umowa jest nieważna. To jest zdanie jednej opcji prawniczej. Dziwię się tylko, że pan minister Dyduch nie powiedział dokładnie, iż minister jest w posiadaniu przynajmniej dwóch ekspertyz - chyba że się mylę - opracowanych przez specjalistyczne ośrodki prawnicze, między innymi przez Biuro Ekspertyz Ministerstwa Skarbu - tam jest jednoznacznie powiedziane, że ta umowa jest nadal ważna.</u>
          <u xml:id="u-159.11" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Bardzo bym chciał i my byśmy bardzo chcieli, żeby Polski Cukier powstał. Obawiam się jednak, i my się obawiamy, że nie da się do niego włączyć 16 cukrowni Śląskiej Spółki Cukrowej. A to powoduje, że minister skarbu, będąc bardzo ostrożny, występuje o kolejną ekspertyzę, i jeżeli ona byłaby ostatnia, to daj Boże. Obawiam się jednak, że w tej atmosferze to nie będzie ostatnia ekspertyza, bez względu na to, o czym będzie ona decydować. Stan rzeczy jest dzisiaj taki, że 5 cukrowni śląskiej spółki powinno ogłosić stan upadłości.</u>
          <u xml:id="u-159.12" who="#PosełAndrzejMarkowiak">Często są to jedyne fabryki, poza zakładami komunalnymi w miastach, w których one funkcjonują, i to są jedyne miejsca pracy lub jedne z niewielu miejsc pracy, przy 30-procentowym bezrobociu na Opolszczyźnie i na Dolnym Śląsku. Nie możemy tego faktu pominąć, ponieważ my tutaj możemy eksperymentować, możemy zlecać kolejne ekspertyzy, natomiast tam żyją normalni ludzie, których byt jest zagrożony. Dlatego wzywam pana ministra: proszę realizować tę linię, którą pan przyjął, bo nie mamy prawa eksperymentować na żywym organizmie naszego społeczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-159.13" who="#PosełAndrzejMarkowiak">W związku z tymi dwoma kwestiami spornymi klub Platformy nie może zaakceptować tekstu tej uchwały. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Franciszka Franczaka z Klubu Parlamentarnego Samoobrona RP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PosełFranciszekFranczak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić opinię dotyczącą powołania Krajowej Spółki Cukrowej. Stanowisko naszego klubu jest następujące:</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#PosełFranciszekFranczak">Po pierwsze, powołanie polskiej spółki cukrowej ma wielki sens, gdyż to polscy rolnicy i pracownicy będą właścicielami polskiego koncernu, zgodnie z ustawą o regulacji rynku cukru z dnia 25 lipca 2001 r. Analizując zyski osiągnięte przez polskie cukrownie za rok ubiegły, w kwocie 205 mln zł, należy stwierdzić, że nie ma bezpośredniego zagrożenia upadłości cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-161.2" who="#PosełFranciszekFranczak">Po drugie, biorąc jako przykład cukrownie Witaszyce i Gniezno, gdzie inwestor strategiczny nie wywiązuje się z umów, nie wypłacając zaległych zobowiązań, mimo że było to podstawowym warunkiem sprzedaży akcji, należy stwierdzić, że metoda prywatyzacji cukrowni przy pomocy obecnego kapitału zaczyna bankrutować. Prowadzi się politykę postępowań układowych, polegającą na zredukowaniu zadłużeń i rozłożeniu pozostałych zobowiązań na 6 lat bez odsetek. Stwierdzam, że jest to prywatyzacja nietrafna. Należy w tym miejscu podkreślić, że wśród wierzycieli ww. cukrowni są również spółki skarbu państwa, takie jak Polskie Koleje Państwowe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych czy też samorządowe firmy komunalne.</u>
          <u xml:id="u-161.3" who="#PosełFranciszekFranczak">Po trzecie, według opinii biegłych nie ma problemu włączenia Śląskiej Spółki Cukrowej, w skład której wchodzi 16 cukrowni, do Krajowej Spółki Cukrowej, jako że umowa zawarta w dniu 15 listopada 2000 r. pomiędzy Ministerstwem Skarbu Państwa a firmą francuską Saint Louis Sucre uległa samoistnemu rozwiązaniu z powodu niespełnienia warunków zawartych w transakcji, takich jak - poprzedni mówca, pan minister już to podkreślał - uzyskanie zgody Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Chciałbym tu również podkreślić, że nie wynegocjowano pakietu plantatorskiego, mimo że był taki wymóg. Odbyliśmy 20 spotkań, byłem zastępcą przewodniczącego komisji negocjacyjnej w Łosiowie, 20 spotkań odbyło się z przedstawicielami firmy Saint Louis Sucre. Niestety, warunki, jakie nam proponowano, nie były do przyjęcia przez plantatorów. Również chcę stwierdzić, że wycena Śląskiej Spółki Cukrowej - nie zgodzę się do końca z panem ministrem - 250 mln zł - jest dla nas nie do przyjęcia, jako że same grunty pod cukrownię Wrocław, to jest 54 ha uzbrojonego terenu, według wyceny firm zajmujących się handlem nieruchomościami to kwota ok. 100 mln zł. A przecież to tylko grunty pod jedną cukrownię, co prawda atrakcyjne.</u>
          <u xml:id="u-161.4" who="#PosełFranciszekFranczak">Po czwarte, kiedy Ministerstwo Skarbu Państwa zajmie się wyciąganiem wniosków dotyczących niezrealizowania zobowiązań przez firmę Pfeifer und Langen z umowy, którą zawarła w lipcu 2001 r. Kiedy resort skarbu państwa należycie będzie reprezentował interesy państwa i wywiąże się z obowiązków utworzenia i powołania Krajowej Spółki Cukrowej?</u>
          <u xml:id="u-161.5" who="#PosełFranciszekFranczak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej uważa, że najlepszym, jedynym rozwiązaniem jest powołanie Krajowej Spółki Cukrowej z dotychczas niesprywatyzowanych cukrowni, włącznie ze Śląską Spółką Cukrową. Zapewni to produkcję cukru z polskich buraków cukrowych, wyhodowanych przez polskich rolników, oczywiście przetworzonych przez polskich cukrowników w polskich cukrowniach.</u>
          <u xml:id="u-161.6" who="#PosełFranciszekFranczak">Uwzględniając powyższe, Klub Parlamentarny Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej poprze projekt uchwały Sejmu wzywający rząd do powołania do końca stycznia br. Krajowej Spółki Cukrowej. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-161.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zarządzam przerwę w obradach do godz. 15.30.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 14 min 56 do godz. 15 min 32)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Wznawiam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Kontynuujemy rozpatrywanie punktu 8. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały w sprawie powołania do końca stycznia 2002 r. Krajowej Spółki Cukrowej.</u>
          <u xml:id="u-164.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">O zabranie głosu proszę pana posła Szymona Giżyńskiego z Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PosełSzymonGiżyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pragnę przedstawić oświadczenie Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie uchwały wzywającej rząd do powołania do końca stycznia 2002 r. Krajowej Spółki Cukrowej. Nasze ugrupowanie polityczne Prawo i Sprawiedliwość z oczywistych, przede wszystkim moralnych, względów konsekwentnie przypomina długi i dramatyczny rejestr spraw dotyczących reform ustrojowych, decyzji politycznych, gospodarczych, które po 1989 r. albo zostały zaniechane, albo podjęte i załatwione połowicznie, albo po prostu załatwione źle. Losy polskiej branży cukrowniczej również, niestety, wpisują się w ten nieszczęsny katalog. Polskie cukrownictwo też nie doczekało się protekcji państwa, zwłaszcza wtedy, kiedy dysponowano jeszcze całym majątkiem tego sektora i kiedy był czas na podejmowanie strategicznych decyzji. Gorzej, bo także i przypadek cukrownictwa obarcza piętno prywatyzacji, nie wolnej od rozmaitych podejrzeń, na przykład o brak respektu dla polskich interesów i o występowanie innych patologii.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#PosełSzymonGiżyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Dzisiejsze realia branży cukrowniczej każą domagać się podjęcia stanowczych i bezzwłocznych decyzji, a te pozostają przecież w rękach obecnego rządu. Chodzi o kilka najzupełniej priorytetowych kierunków działania: o wygrywanie konkurencji dla polskiego cukru, o to, by tzw. kwota cukrowa, czyli wielkość produkowanego cukru, była oparta na danych dotyczących buraków uprawianych w Polsce, by całość tej kwoty docelowo i ostatecznie została przypisana plantatorom i wreszcie by system regulacji cen cukru w perspektywie przystąpienia do Unii Europejskiej uwzględniał wszystkich funkcjonujących producentów w kraju. Jak rząd ma realizować te zadania, skoro jeszcze nie określił i nie wybrał instrumentu działania, a przynajmniej nie do końca? Jak inaczej rozumieć bowiem niejasny i unikowy stosunek do ustawy o regulacji rynku cukru z dnia 21 czerwca 2001 r., która przecież obowiązuje i która nakłada m.in. na ministra skarbu państwa obowiązek niezwłocznego utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej.</u>
          <u xml:id="u-165.2" who="#PosełSzymonGiżyński">Zwolennicy takiego rozwiązania stanowczo twierdzą, iż ubiegłoroczna ustawa cukrowa daje niepowtarzalną, bo pewnie już jedną z ostatnich, możliwość stworzenia w polskim rolnictwie podmiotu gospodarczego z kapitałem polskim, ale o zasięgu międzynarodowym, że wspomniana ustawa należycie zabezpiecza krajowych producentów plantatorów, przekazując w ich ręce odpowiedniej wielkości kwotę produkcji cukru i akcje współwłasności w Krajowej Spółce Cukrowej. Zwolennicy Krajowej Spółki Cukrowej twierdzą także, iż te trzy spełnione, najważniejsze warunki, a także włączenie w przedsięwzięcie Śląskiej Spółki Cukrowej dają bezpieczną pewność konkurowania na rynkach krajowych i zagranicznych. Rząd zna przecież tę argumentację, i to bardzo dobrze, ale przynajmniej do dzisiaj nie było na ten temat żadnej publicznie ogłoszonej reakcji. To zła, najgorsza metoda działania, za to najlepsza do rozpalania kolejnej fali podejrzeń i emocji. Dzisiejsza debata też w jakimś sensie była tego dowodem i skutkiem. Rząd jest w tej sprawie w ewidentnym niedoczasie, bo, przypominam, ustawa z 21 czerwca nakłada nań obowiązek niezwłocznego postępowania w tej sprawie. Tak się do tej pory nie działo, dzieje się w stopniu niedostatecznym, co wynika choćby z dzisiejszych informacji.</u>
          <u xml:id="u-165.3" who="#PosełSzymonGiżyński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z tych formalnych przyczyn, z powodu niewykonania ustawy, Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość popiera projekt uchwały i zawartą w niej intencję, by Krajowa Spółka Cukrowa powstała, w myśl obowiązującej rząd ustawy, bezzwłocznie. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-165.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Stanisława Kalembę z Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PosełStanisławKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego do projektu uchwały w sprawie powołania Krajowej Spółki Cukrowej. Pragnę podkreślić, że Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego w poprzedniej kadencji konsekwentnie opowiadał się i głosował w Sejmie za powołaniem krajowego podmiotu produkującego cukier, silnie powiązanego z plantatorami buraka cukrowego i pracownikami, podmiotu obejmującego znaczną część produkcji cukru na polskim rynku i z polskiego surowca, w którym docelowo właścicielami będą pracownicy i plantatorzy buraka cukrowego.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#PosełStanisławKalemba">Po okresie dezorganizacji branży cukrowniczej, braku nadzoru ze strony skarbu państwa, łamania obowiązującej ustawy i rozporządzenia Rady Ministrów, z czym wiązały się straty, w wyniku pracy parlamentu, szczególnie komisji rolnictwa, nad zmianą tego stanu rzeczy obecnie sytuacja przedstawia się następująco. W roku 2001 przemysł cukrowniczy osiągnął około 12-procentową rentowność, a 4 spółki cukrownicze uzyskały zysk w wysokości ponad 200 mln zł. Wielokrotnie było to powtarzane. Zwracam uwagę na to, że Śląska Spółka Cukrowa uzyskała zysk netto w wysokości 57,5 mln zł w roku 2001, a w porównaniu z rokiem 1999 wynik poprawił się prawie o 200 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#PosełStanisławKalemba">Jakie są w tym przypadku możliwości? Czy to nie jest argument przemawiający za pilnym powołaniem Krajowej Spółki Cukrowej, zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 21 czerwca o regulacji rynku cukru? Zdaniem naszego klubu w dniu wejścia w życie wymienionej ustawy 34 cukrownie, 4 spółki cukrowe oraz spółka handlowa Cukrownie Toruńskie spełniały warunki wymagane do utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej. Podkreślamy również, że zdaniem naszego klubu do dnia wejścia w życie ustawy nie zostały sprywatyzowane cukrownie Śląskiej Spółki Cukrowej, a także grupy gdańskiej i szczecińskiej.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#PosełStanisławKalemba">Według naszej wiedzy umowa sprzedaży Śląskiej Spółki Cukrowej z dnia 15 listopada 2000 r. uległa rozwiązaniu w dniu 15 lipca 2001 r. z powodu niespełnienia warunków co do zamknięcia transakcji. Umowa, zgodnie z naszą oceną, uległa samoistnemu rozwiązaniu, bez prawa do odszkodowania. Umowa ta jest po prostu nieważna. Wniosek z tego, z poprawy rentowności, że decyzja ministra skarbu państwa o prywatyzacji, podpisanie w tej formie umowy, była sprzeczna z polskimi interesami. Nawet gdyby okazało się, że są pewne zaszłości w realizacji umowy, naszym zdaniem należałoby podjąć rozmowy w sprawie zawarcia ugody, a Krajowa Spółka Cukrowa ma sens wtedy, kiedy będą w niej cukrownie Śląskiej Spółki Cukrowej.</u>
          <u xml:id="u-167.4" who="#PosełStanisławKalemba">Wysoki Sejmie! Nie do przyjęcia dla naszego klubu jest też opóźnianie sprawy, opieszałość w sprawie utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej. Ile minęło od daty wejścia w życie tej ustawy? Za powołaniem tej spółki przemawiają zarówno racje ekonomiczne, jak i interesy plantatorów, pracowników, racje finansowe naszego budżetu, na co wskazują wyniki. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę debatę prowadzoną do południa, dotyczącą integracji europejskiej, gdzie dla rolników są największe zagrożenia, a zysk, dochód rolników w coraz większym stopniu będzie osiągany na rynku przetwórczym, zróbmy, panie ministrze, wszystko, żeby w oparciu o tę ustawę powstał silny podmiot, w którym polscy rolnicy i pracownicy będą mieli swój udział. Jednocześnie uważam, że nie należałoby czekać aż do rozstrzygnięć sądowych. Jest duży potencjał kadrowy, organizacyjny w poszczególnych spółkach cukrowych i należałoby ten proces rozpocząć inaczej.</u>
          <u xml:id="u-167.5" who="#PosełStanisławKalemba">Nasz klub popiera uchwalenie uchwały, przy czym, powiedzmy sobie otwarcie, żeby uchwała podjęta przez Sejm była realna i żebyśmy mogli domagać się jej realizacji, należałoby skierować to do komisji rolnictwa i do komisji skarbu państwa i tam, na miarę tego konsensusu, dopracować, a szczególnie ustalić realny termin, który moglibyśmy egzekwować od Rady Ministrów. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Grzegorza Górniaka z Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PosełGrzegorzGórniak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie stanowisko mojego klubu dotyczące projektu uchwały Sejmu RP w sprawie powołania Krajowej Spółki Cukrowej, zawartego w druku nr 176. Liga Polskich Rodzin jako opozycja parlamentarna zobowiązana jest do publicznego wyrażenia sprzeciwu wobec łamania przez ministra skarbu państwa konstytucyjnego obowiązku wykonywania ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru w zakresie powołania Krajowej Spółki Cukrowej. Argumenty ministra skarbu państwa Wiesława Kaczmarka i członków kierownictwa resortu stwierdzające, że przeszkodą w zrealizowaniu ustawowego obowiązku są dokonane w postępowaniu zabezpieczającym postanowienia sądu zakazujące rozporządzania skarbowi państwa akcjami spółek objętych niezakończonymi procesami prywatyzacyjnymi nie wytrzymują żadnej krytyki. W świetle faktów szeroko komentowanych w mediach i posiadanych przez Ministerstwo Skarbu Państwa dowodów z dokumentów nie istnieją żadne roszczenia odszkodowawcze firm zagranicznych wobec skarbu państwa. Jeżeli pan minister ich nie zna, to klub Ligi Polskich Rodzin panu je wskaże. Polecamy w szczególności lekturę postanowień regulaminów przetargów i postanowień umowy sprzedaży Śląskiej Spółki Cukrowej, o której już mówił poseł sprawozdawca, i zwrócenie uwagi na to, jakie zawiera kompromitujące polski rząd treści. Trudno się jednak dziwić, iż sądy dokonały zabezpieczeń ewentualnych roszczeń firm zagranicznych, skoro sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pan Marek Dyduch nie wie, w jakim sądzie toczy się proces i kto ze strony ministerstwa reprezentuje skarb państwa w tym procesie, co bez żenady przyznał w mojej obecności na spotkaniu w dniu 27 grudnia 2001 r. Nadto pełnomocnik nie dopełnia w terminie obowiązku złożenia odwołania.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#PosełGrzegorzGórniak">Przedwczoraj rząd zajął stanowisko wobec poselskiego projektu rezolucji, która jest przedmiotem dzisiejszej debaty. Stanowisko to potwierdza dalsze odwlekanie ad calendas Graecas powołania Krajowej Spółki Cukrowej i zakłada konieczność nowelizacji ustawy.</u>
          <u xml:id="u-169.2" who="#PosełGrzegorzGórniak">Projekt nowelizacji ustawy proponowany przez rząd jest znany klubowi Ligi Polskich Rodzin. Obejmuje on wyłącznie zmianę art. 20 obowiązującej ustawy w sposób, który utrzymuje rozproszenie majątku, zmniejsza ilość cukrowni przeznaczonych do połączenia, a w konsekwencji przygotowuje przemysł do wyprzedaży kapitałowi zagranicznemu. Taka nowelizacja jest nie do zaakceptowania, dlatego wnosimy o niezwłoczne przystąpienie do realizacji obowiązującej ustawy, bez zbędnych wybiegów.</u>
          <u xml:id="u-169.3" who="#PosełGrzegorzGórniak">Jakie skutki dla majątku skarbu państwa i gospodarki miała „profesjonalnie” przygotowana przez panią minister Aldonę Kamelę-Sowińską prywatyzacja, jeśli chodzi o sprzedaż grupy cukrowni kalisko-konińskich niemieckiej firmie Pfeifer &amp; Langen, dowiadujemy się z mediów, a nie od ministra skarbu państwa, który ma ustawowy obowiązek kontrolować realizację postanowień umowy przez inwestora. Celem tej prywatyzacji według publicznych doświadczeń pani minister była spłata długów wierzycielom. Osiągnięty rezultat jest odwrotny: długi pozostały, cukrownie nie mają środków finansowych, akcje skarbu państwa tracą na wartości, a limity produkcji zostały wyprowadzone z cukrowni. Rozpoczęto wydawanie akcji plantatorom i pracownikom, kpiąc z nich, gdyż wartość tych akcji jest równa wartości śmieci. Przy okazji chciałbym zapytać liderów związków plantatorów i pracowników, czy mogą spać spokojnie. To wy popieraliście sprzedaż tych cukrowni Niemcom. Oszukaliście tych ludzi. 360 wierzycieli małych i średnich przedsiębiorstw, w tym także spółek skarbu państwa, nie ma żadnych gwarancji, że odzyska swoje wierzytelności. To chyba nowa polityka SLD wspierania małych i średnich firm.</u>
          <u xml:id="u-169.4" who="#PosełGrzegorzGórniak">Klub Ligi Polskich Rodzin w pełni popiera poselski projekt uchwały i będzie głosował za jego przyjęciem. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Aumillera z Klubu Parlamentarnego Unii Pracy.</u>
          <u xml:id="u-170.2" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: No, Andrzej, przypieczętuj.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PosełAndrzejAumiller">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zabierając głos w imieniu Klubu Parlamentarnego Unii Pracy, przestawię nasze stanowisko wypracowane po długiej i wnikliwej dyskusji nad sytuacją w cukrownictwie i projektem uchwały w sprawie powołania do końca stycznia 2002 r. Krajowej Spółki Cukrowej. Zastanawialiśmy się nad problemami do rozwiązania, zagrożeniami i sposobami wyjścia z patowej sytuacji. Prawdą jest niezaprzeczalną, że art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru nakłada na ministra skarbu obowiązek niezwłocznego połączenia spółek cukrowych oraz cukrowni i spółek parterowych, gdzie skarb państwa i spółki cukrowe posiadają łącznie 100% akcji. Połączenie ma nastąpić w trybie art. 492 ust. 1 pkt 2 Kodeksu spółek handlowych poprzez zawiązanie nowej spółki - Krajowej Spółki Cukrowej SA. Natomiast art. 20 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy nakazuje ministrowi skarbu państwa wniesienie na podwyższenie kapitału Krajowej Spółki Cukrowej wszystkich akcji posiadanych w spółkach przemysłu cukrowniczego. Jak wynika z wyjaśnień resortu, zasadniczym problemem, który utrudnia, a nawet uniemożliwia rozpoczęcie procesu utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej, są postanowienia sądu wobec Śląskiej Spółki Cukrowej oraz cukrowni grupy gdańskiej, takich jak Nowy Staw SA, Malbork SA, Pruszcz SA, czy grupy szczecińskiej, jak Gryfice SA czy Kluczewo SA, o zabezpieczenie powództwa inwestora zagranicznego, czytaj: Nordzucker, przez zakaz jakiegokolwiek rozporządzania akcjami przez ich dotychczasowych właścicieli.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#PosełAndrzejAumiller">Wysoka Izbo! Zdaniem Klubu Parlamentarnego Unii Pracy zasadniczym problemem jest możliwie szybkie utworzenie tej struktury, czyli Krajowej Spółki Cukrowej albo w formie modelu docelowego, albo utworzenie form pośrednich, pozwalających na zatrzymanie negatywnych zjawisk pojawiających się w obrębie podmiotów mających ją tworzyć. Wyżej wymieniona sytuacja, o której mówiłem, tj. wiążąca się z postanowieniami sądów, powoduje przedłużanie się stanu tymczasowości, co uniemożliwia dokonanie działań sanacyjnych w cukrowniach znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej.</u>
          <u xml:id="u-171.2" who="#PosełAndrzejAumiller">Uważamy, panie i panowie posłowie, że przedłużanie stanu nieokreślenia podmiotów mających wchodzić w skład Krajowej Spółki Cukrowej powoduje sytuację, że silne podmioty mogą przetrwać czas do jej powołania, a słabe będą używały wszystkich sposobów dla przedłużenia swojej egzystencji, atakując ideę powstania Krajowej Spółki Cukrowej i widząc swoje wybawienie w oddaniu się w ręce obecnego kapitału. A sprowadza się to do transakcji - pakiet socjalny dla załogi za limit produkcji cukru.</u>
          <u xml:id="u-171.3" who="#PosełAndrzejAumiller">Zachowania te są naturalne przy dzisiejszym szalejącym bezrobociu. Jest więc możliwość, a tu są jak zwykle podzielone zdania, są różne opinie prawników, by Ministerstwo Skarbu Państwa wykonało decyzję ustawową dotyczącą utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej i wniosło do niej 43 niesprywatyzowane cukrownie. A ewentualne roszczenia finansowe - o których tutaj była mowa - inwestorów zagranicznych z tytułu poniesionych kosztów należy kierować do Krajowej Spółki Cukrowej i ona sobie, myślę, z nimi poradzi.</u>
          <u xml:id="u-171.4" who="#PosełAndrzejAumiller">Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Unii Pracy zastanawiał się na swoim posiedzeniu nad sposobami wyjścia z powyższej sytuacji. Uważamy, że należy możliwie w krótkim czasie dokonać konsolidacji istniejących holdingów, tak aby mocniejszy połączyć ze słabszym, np. poznański ze śląskim albo lubelski z mazowieckim, co pozwoli uruchomić działania sanacyjne w odniesieniu do cukrowni zagrożonych.</u>
          <u xml:id="u-171.5" who="#PosełAndrzejAumiller">Rodzi się pytanie, co da sanacja słabych cukrowni. A co da? Ano przede wszystkim uchroni przed wyprzedażą cukru po obniżonych cenach dla ratowania na krótko płynności. Po drugie, uchroni przed brakiem zapłaty za buraki cukrowe, energię elektryczną, węgiel i inne środki produkcji. Uchroni przed bezczynnością w przygotowaniu procesu restrukturyzacji. Uchroni z kolei zaś również przed tym, że skończy się niepewność wierzycieli, a co najważniejsze, wprowadzi się system osłony dla pracowników i pewność zbytu dla plantatorów.</u>
          <u xml:id="u-171.6" who="#PosełAndrzejAumiller">Zadanie to leży w gestii ministra skarbu państwa, który jako jednoosobowy właściciel holdingu może dokonać połączenia spółek. Tu proponujemy zastosowanie art. 516 i dalszych Kodeksu spółek handlowych. Tak skonsolidowana spółka byłaby poddana procedurze włączenia do Krajowej Spółki Cukrowej po jej utworzeniu według art. 462 Kodeksu spółek handlowych, procedurze przewidzianej w nowej ustawie cukrowej uchwalonej w 2002 r.</u>
          <u xml:id="u-171.7" who="#PosełAndrzejAumiller">Wysoka Izbo! To zaprezentowane działanie przyspiesza powstanie Krajowej Spółki Cukrowej, umożliwia działania sanacyjne w obrębie podmiotów ją tworzących. Nie stoi również w sprzeczności z objęciem akcji w nowym podmiocie - w Krajowej Spółkce Cukrowej przez rolników i plantatorów buraków cukrowych, ponieważ wydanie akcji nastąpi dopiero po jej utworzeniu w ilości ściśle określonej dla każdej z konsolidowanych cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-171.8" who="#PosełAndrzejAumiller">Szanowni Rolnicy! Efektem tego będzie wydanie wam akcji o realnej wartości, o wzrastającej wartości, ponieważ zostaną wdrożone działania sanacyjne i restrukturyzacyjne. Tu dopowiem, że też będzie musiała Krajowa Spółka Cukrowa zamknąć, tak jak Niemcy, 8–10 cukrowni, ale zachowa dla siebie limit. Jeśli chce się za cukrownie, które są do zamknięcia, zapłacić 240 mln zł, to postawmy się na tej sali dzisiaj w sytuacji właściciela tych cukrowni, nie skarbu państwa. Jeśli mamy zapłacić karę w wysokości 30 mln zł, a kwoty są warte 240 mln zł, to chyba warto te cukrownie kupić i mieć te kwoty cukrownicze.</u>
          <u xml:id="u-171.9" who="#PosełAndrzejAumiller">Wysoka Izbo! W związku z tym co proponujemy, a co uważamy za godne rozpatrzenia i ze względu na to, że uchwała proponuje nierealny termin - koniec stycznia - utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej, właściwie ten termin, można powiedzieć, służy celom medialnym, ale to dobrze, bo to wywołuje działania, Klub Parlamentarny Unii Pracy wnosi o skierowanie projektu uchwały do Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi i Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w celu szybkiego zajęcia stanowiska i zaproponowania realnego terminu powstania Krajowej Spółki Cukrowej. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Uprzejmie informuję, że do zadania pytań zgłosili się następujący posłowie: pan poseł Zdzisław Podkański, pani posłanka Gabriela Masłowska, pan poseł Grzegorz Górniak, pan poseł Ryszard Stanibuła, pan poseł Józef Żywiec, pan poseł Lech Kuropatwiński, pani poseł Halina Szustak, pan poseł Tadeusz Wojtkowiak, pan poseł Jerzy Czerwiński, pan poseł Robert Luśnia, pan poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki i pan poseł Tadeusz Cymański.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Czy ktoś z pań posłanek i panów posłów chciałby jeszcze zadać pytanie?</u>
          <u xml:id="u-172.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-172.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zamykam listę posłów zapisanych do zadania pytań.</u>
          <u xml:id="u-172.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Zdzisława Podkańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PosełZdzisławPodkański">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pierwsze pytanie. Płyną lata, zmieniają się koalicje, rządy, a system pracy, funkcjonowania jest taki sam. Rozpoczyna się od krytyki poprzedników, później przeprowadza się nowelizacje i reorganizacje, następnie harmonogram prac i oddaje się władzę następnej koalicji. W związku z tym moje pytanie brzmi: Czy rząd pana premiera Leszka Millera ma zamiar zerwać z tą praktyką, czy nie?</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#PosełZdzisławPodkański">Drugie pytanie. A skoro rząd ma zamiar zerwać z tą praktyką...</u>
          <u xml:id="u-173.2" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Już odpowiedział na to pytanie.)</u>
          <u xml:id="u-173.3" who="#PosełZdzisławPodkański">Zakładam, że taka odpowiedź padnie.</u>
          <u xml:id="u-173.4" who="#PosełZdzisławPodkański">Tak więc pytanie drugie: 31 tygodni, tzn. dochodzimy do końca 2002 r., a przecież wszystkie rządy do tej pory nad tym pracowały, 15 tygodni na okres przygotowawczy, to co, po tamtych rządach nic nie ma? Jeśli musimy rozpocząć od wyceny spółek, sprzedajemy, a wyceny nie ma, no to jak do tej pory sprzedawaliśmy? Tak że bardzo bym prosił o odpowiedź na pytanie, dlaczego jest taki długi okres dochodzenia do decyzji? Bo dla mnie jest to niewytłumaczalne, nie mam czasu, przeanalizowałbym wszystkie punkty.</u>
          <u xml:id="u-173.5" who="#PosełZdzisławPodkański">Trzecie pytanie. Cały czas trwa walka o przedmiot. Słyszę, jacy to dobroczyńcy ci Niemcy i Francuzi, oni chcą wyratować nasz przemysł, który bankrutuje, chcą stracić na tym.</u>
          <u xml:id="u-173.6" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-173.7" who="#PosełZdzisławPodkański"> Ja nie wiem, czy oni zatracili umiejętność liczenia, przez te komputery to już nawet dodawać nie umieją? A my się bronimy, żeby nas nie zbawili. W związku z tym rodzi się pytanie, z jakich powodów oni chcą nam ten ciężar zabrać? Żeby stracić? Czy są jakieś inne powody? Czy tak kochają nas, Polaków? I cały czas o co idzie walka? Ano idzie o przedmiot. A ja pytam: a podmiot? A tysiące chłopskich rodzin, które nie mają zagwarantowanego dzisiaj bytu, jakiejkolwiek wizji dla siebie, dla swoich dzieci i wnuków? Czy oni mają czekać kolejny rok, bodajże już dziesiąty, na kolejną koalicję, na kolejny rząd?</u>
          <u xml:id="u-173.8" who="#PosełZdzisławPodkański">Kończąc, chciałbym bardzo prosić pana ministra, który był bardzo aktywny w poprzedniej kadencji, jeśli chodzi o interpelacje i zapytania, żeby ten dynamizm z opozycji wniósł do koalicji, a wtedy będzie jakaś większa szansa. Dziękuję serdecznie.</u>
          <u xml:id="u-173.9" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Mojzesowicz: Ale, panie pośle, ma pan prawo rządzić.)</u>
          <u xml:id="u-173.10" who="#komentarz">(U nas na wsi uczono nas kultury).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią poseł Gabrielę Masłowską.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, pani poseł, panowie posłowie już kończą dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PosełGabrielaMasłowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Pośle! Pytanie do pana posła wnioskodawcy: Czy prawdą jest, panie pośle, że zachodnie koncerny cukrowe stosują ceny dumpingowe? Jeśli tak, to jaka jest skala tego zjawiska? Wszyscy wiemy, czym są ceny dumpingowe. Jak się to jednak przekłada na sytuację cukrowni czy innych zakładów, a także dostawców surowców - rolników?</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#PosełGabrielaMasłowska">Drugie pytanie do pana ministra: Czy inwestor Pfeifer und Langen spłaci dług w pełnej kwocie - dotyczy to cukrowni w Gnieźnie i Witaszycach - zgodnie z publicznym oświadczeniem ówczesnej pani minister skarbu? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Grzegorza Górniaka.</u>
          <u xml:id="u-176.2" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Będzie mówił jeszcze raz?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#PosełGrzegorzGórniak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W jakim sądzie, panie ministrze, toczy się proces o wydanie akcji Śląskiej Spółki Cukrowej Saint Louis Sucre i kto reprezentuje skarb państwa w tym procesie? Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-177.1" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Już o tym mówił. Po co mówi o tym kolejny raz?)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Ryszarda Stanibułę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#PosełRyszardStanibuła">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę skierować kilka pytań do pana ministra Marka Dyducha oraz do pana posła sprawozdawcy Gabriela Janowskiego. Przejmowanie kolejnych cukrowni polskich przez obcy kapitał doprowadza niektóre z nich do upadku. Na przykład tzw. inwestor strategiczny nie wywiązał się, a także prawdopodobnie nie zamierza wywiązać się z zobowiązań zawartych w pakiecie socjalnym - dotyczy to grupy kalisko-końskiej - nie dbając o przyszłość cukrowni ani o jej pracowników. Czy w tej sytuacji pan minister skarbu państwa zamierza skutecznie przeciwstawić się podobnym praktykom, które mają miejsce również gdzie indziej? Czy toczące się obecnie przed NSA procesy w sprawie przekazania akcji cukrowni nie staną się istotną przeszkodą w pilnym powołaniu spółki Polski Cukier, dlatego że te procesy będą jakiś czas trwały? Czy nie będzie to wyraźną przeszkodą? Jak pan minister widzi rozwiązanie tego problemu? Czy w świetle obowiązującego prawa konieczna jest, zdaniem rządu, nowelizacja art. 20 ustawy o regulacji rynku cukru? Proszę o krótkie uzasadnienie. Chciałbym jeszcze zapytać, panie ministrze, o coś, czego pan nie powiedział: Kiedy rząd zamierza przeprowadzić tę nowelizację? Jeżeli zamierza ją przeprowadzić, to kiedy i w jakim kształcie? Ile czasu, panie ministrze, potrzeba, jeśli chodzi o pańską propozycję, aby rzetelnie przygotować się do utworzenia spółki Polski Cukier? Ile czasu, zdaniem rządu, potrzeba, aby ta spółka powstała? Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Józefa Żywca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#PosełJózefŻywiec">Panie Marszałku! Mam dwa krótkie pytania - do pana ministra i do posła wnioskodawcy. Czy jest prawdą, że limit cukru nie będzie przypisany do gospodarstwa, tzn. do producenta? Czy jest prawdą, że inwestorzy nie kupują cukrowni tylko limity cukru przydzielone danym cukrowniom? Jeszcze mam pytanie do pana ministra: Czy w ogóle będą oddłużone cukrownie, bo, jak wiemy, zostały zadłużone nie z winy rolników ani cukrowni? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Lecha Kuropatwińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#PosełLechKuropatwiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałbym zadać 5 pytań. Pierwsze pytanie: Co stoi na przeszkodzie powołaniu Polskiego Cukru w styczniu lub w lutym? Żadne inne rozwiązanie nie pozwoli bowiem na to, aby rozpocząć działalność w kampanii 2002 r., zachowując - co sugeruje rząd - 31 tygodni negocjacji. Pytanie drugie: Czy powołana spółka będzie miała przypisany kontyngent krajowy w wysokości około 60% zapotrzebowania krajowego, czyli ok. 1 mln ton? Jak będzie się przedstawiać cena cukru w stosunku do cen unijnych? Czy będzie brany pod uwagę taki przelicznik, jaki jest obecnie, tzn. 5,5 kg cukru do ceny 1 kwintala surowca? Jaką będziemy mieli gwarancję, że nasi rolnicy wyprodukują surowiec, a zachodnie koncerny dadzą wyższą cenę? Wykupią ten surowiec przez jeden tylko sezon po to, by zniszczyć utworzony przez nas Polski Cukier. Czy będzie w tym wypadku zabezpieczenie i gwarancja rządowa? Co rząd ma w zamian, jeżeli koncern Polski Cukier nie powstanie w tym roku? Co się stanie z naszymi cukrowniami? A może rząd ma inne lepsze rozwiązanie? Chcielibyśmy usłyszeć, żeby wiedzieć, co mówić ludziom w terenie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią posłankę Halinę Szustak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PosełHalinaSzustak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Kilka pytań kieruję do rządu. Kiedy rząd przestanie naigrywać się z uprawnień pracowników i plantatorów, wynikających z ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji, w zakresie prawa do akcji, oferując im akcje pozbawione wartości? 8 stycznia 2001 r. w „Gazecie Wyborczej” ukazało się ogłoszenie o wydawaniu akcji pracownikom i plantatorom cukrowni w Zbiersku, z grupy kalisko-konińskiej, sprzedanej firmie Pfeifer und Langen.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Jak to?)</u>
          <u xml:id="u-185.2" who="#PosełHalinaSzustak">Długi niespłacone, wyprowadzony limit produkcji cukru, brak wypłat za usługi produkcyjne, niepodniesiony kapitał przez inwestora. To powoduje, że akcje dzisiaj jeszcze w posiadaniu skarbu państwa nie mają żadnej wartości. Nic zatem prostszego, niż wydać akcje pracownikom i plantatorom, którzy zmuszeni będą z kolei oddać je inwestorowi, a ten zamknie cukrownię.</u>
          <u xml:id="u-185.3" who="#PosełHalinaSzustak">Kolejne pytanie: W jaki sposób zamierza minister skarbu państwa zwrócić sprzedane nieruchomości firmie Pfeifer und Langen, stanowiące własność tartaków wielkopolskich? Przypomnę Wysokiej Izbie, że w dniu 13 lipca 2001 r. na mocy umowy sprzedaży grupy kalisko-konińskiej sprzedano także cudzą własność, tj. nieruchomości należące do przedsiębiorstwa Państwowe Tartaki Wielkopolskie.</u>
          <u xml:id="u-185.4" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Skandal.)</u>
          <u xml:id="u-185.5" who="#PosełHalinaSzustak">Tak. Dlatego moje pytanie brzmi: Kiedy wreszcie będzie położony kres temu bałaganowi przy sprzedaży nieruchomości cudzoziemcom? Kolejne pytanie: Czy zaniżanie kondycji finansowej małych i średnich przedsiębiorstw przez niewywiązywanie się inwestora z postanowień umowy stanowi nową jakość w polityce wspierania małych i średnich przedsiębiorstw? I ostatnie pytanie: Czy istnieją jakieś niepisane umowy z kapitałem zagranicznym, które pozwalają mu bezkarnie działać na szkodę polskich przedsiębiorstw? Dotyczy to, jak pan minister wie, około 360 firm polskich. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Tadeusza Wojtkowiaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#PosełTadeuszWojtkowiak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W pierwszej kolejności, jak tu słyszeliśmy, zostały sprzedane cukrownie leszczyńskie. Zostały sprzedane tak fatalnie, że bez terenów, na których są ulokowane. Chciałbym spytać: Czy jest możliwe odzyskanie pieniędzy za te tereny i kto za to odpowiada? Czy są odpowiedzialni za to ludzie? Kolejne pytanie. Słyszymy, że kampania w 2001 r. trwała bardzo krótko, a już dochodzą słuchy, że w tym roku będzie brakować cukru. Czy są już jakieś plany, jeśli chodzi o sprowadzenie cukru na polski rynek i to chyba bezpośrednio przed kampanią buraczaną? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Może pokryją się terminy.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Jerzego Czerwińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#PosełJerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Jakie konkretnie kroki, czynności prawne podjął rząd, w szczególności minister skarbu państwa, w ciągu pół roku, jakie minęło od uchwalenia ustawy o regulacji rynku cukru, w celu utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej? Nie chodzi mi o czynności w poszczególnych spółkach, ale o pracę rządu i jego ministra. W szczególności co pan minister uczynił, aby odzyskać akcje objęte sądowym postanowieniem o zabezpieczeniu powództwa?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Roberta Luśnię.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#komentarz">(Poseł Jerzy Czerwiński: Później.)</u>
          <u xml:id="u-190.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Na razie nie ma pana posła. Ja też nie widzę całego klubu. Przepraszam najmocniej.</u>
          <u xml:id="u-190.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wojciecha Szczęsnego Zarzyckiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Zła sytuacja ekonomiczna w Śląskiej Spółce Cukrowej jest pochodną działalności zarządu, który działał na szkodę cukrowni, obniżając wartość tych cukrowni, i na szkodę plantatorów, który dopuścił się łamania ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych, m.in. zezwalając na sprzedaż cukru w minionym okresie, w latach 1998–1999, poniżej ceny minimalnej - na to są dowody w postaci protokołów Najwyższej Izby Kontroli czy też kar, które wymierzył urząd kontroli skarbowej poszczególnym cukrowniom - i doprowadzając do takiej sytuacji, w której jedynym rozwiązaniem ma być sprzedaż koncernowi francuskiemu.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Chcę zapytać pana ministra: Czy prześledził pan działalność tego zarządu Śląskiej Spółki Cukrowej, newralgicznej dla powołania koncernu Polski Cukier? Jakie konsekwencje i kiedy pan minister wyciągnie w stosunku do obecnego zarządu, kiedy pan minister odwoła ten zarząd? Chodzi też o konsekwencje finansowe, zgodnie z Kodeksem handlowym, który wyraźnie mówi, że kto działa na szkodę spółki, tę szkodę musi naprawić. Niech będzie to przykładny proces, który będzie przestrzegał wszystkich innych, tych, którzy działają na szkodę skarbu państwa. Chcę dodać, że Dolnośląska Izba Rolnicza skierowała pismo do pana ministra, zwracając się o natychmiastowe odwołanie obecnego zarządu.</u>
          <u xml:id="u-191.2" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Panie ministrze, kiedy należy spodziewać się wykładni sądu w sprawie ważności umowy z koncernem Saint Louis Sucre? Za tydzień czy może później?</u>
          <u xml:id="u-191.3" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Czy będzie przeprowadzona ponowna wycena Śląskiej Spółki Cukrowej, gdyby doszło do katastrofy, czyli sfinalizowania umowy z koncernem francuskim? Trzeba wyraźnie powiedzieć, pamiętam to z dyskusji w czasie prac nad ustawą o regulacji rynku cukru, że podkreślano, iż wartość tej spółki została wyceniona na 250 mln zł, czyli równowartość ziemi pod Cukrownią Wrocław.</u>
          <u xml:id="u-191.4" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Jakie rozwiązania minister skarbu chciałby wprowadzić do umów z inwestorami zagranicznymi - jeżeli będą takowe - żeby ta restrukturyzacja, czyli czytaj: likwidacja, dała jakieś zastępstwo, możliwości alternatywne dla rolników, jeśli chodzi o produkcję, i dla załóg pracę nie przez okres 30 miesięcy, gwarantowany w pakietach socjalnych, ale w przyszłości? Czy te załogi mają iść na garnuszek nas wszystkich, wszystkich obywateli? Kto będzie pokrywał koszty zasiłków dla tych ludzi, którzy tę pracę utracą? 30 miesięcy szybko mija. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Tadeusza Cymańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#PosełTadeuszCymański">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam trzy pytania.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#PosełTadeuszCymański">Pytanie pierwsze skierowane jest do rządu. Chciałbym spytać: Kiedy rząd przedłoży parlamentowi projekt noweli ustawy? Ostatnie zdanie tego uzasadnienia opinii jest bardzo lakoniczne, powiedziałbym, nadzwyczaj lakoniczne: że przedłoży w czasie bliżej nieokreślonym. To jest jednak poważny brak. Tu się zgadzam z głosami, że minęło wiele czasu i rzeczywiście jednak nie tylko brak determinacji, ale brak chyba jakiegokolwiek wysiłku czy pracy, aby tę ustawę wdrożyć w życie.</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: I pan to mówi, panie pośle?)</u>
          <u xml:id="u-193.3" who="#PosełTadeuszCymański">No nie, jak mówię, jeszcze kilka miesięcy i przestaniemy mówić o rządzie Buzka, a będziemy mówili o rządzie Millera. Już minęły, Bogu dziękować - nie wiem, czy dziękować - trzy miesiące, panie pośle. Pański śmiech jest nie na miejscu, bo ja nie wiem, co przez ten czas zrobił ten rząd w tej sprawie. Obawiam się, że nic. Zaraz to udowodnię.</u>
          <u xml:id="u-193.4" who="#PosełTadeuszCymański">Terminy sprawy. Chciałbym o to spytać, bo jednym z mankamentów tego materiału są puste miejsca w tej tabeli. Zwracałem tutaj uwagę podczas wystąpienia ministra Dyducha, że nie ma szacunku czasu, jaki zakłada rząd, na etap sądowy i etap przedsądowy. Oczywiście nie mówię o wpływaniu na sądy, jeżeli chodzi o meritum sprawy czy orzecznictwo. Natomiast jeżeli chodzi o czas rozpatrywania, to nie może być tak, że sprawy wagi państwowej czekają rok i więcej, na równi z drobnicą, że tak powiem, z drobnymi sprawami. To jest sprawa zasadnicza, ponieważ aparat sądowniczy jest jednak dla obywateli, dla państwa, a nie odwrotnie.</u>
          <u xml:id="u-193.5" who="#PosełTadeuszCymański">Trzecie pytanie. Chciałbym je zadać odnośnie do grupy cukrowni z mojego terenu. Mianowicie mam tu na myśli cukrownie: Malbork, Nowy Staw i Pruszcz Gdański....</u>
          <u xml:id="u-193.6" who="#PosełTadeuszCymański">Może jest podzielność uwagi w rządzie, więc będę mówił wolniej, ale pan minister śledzi to chyba.</u>
          <u xml:id="u-193.7" who="#PosełTadeuszCymański">Jeśli pan marszałek pozwoli, to jednak chwilę poczekam, żeby chociaż jedna głowa się podniosła, bo wtedy też mówiłem i nie doczekałem się odpowiedzi, dlatego...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo przepraszam...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#PosełTadeuszCymański">Panie ministrze, mogę kontynuować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#PosełTadeuszCymański">Zwracałem się z tą sprawą do pana ministra Kaczmarka. Chodzi mi mianowicie o to, aby otrzymać informację, jakie były okoliczności, a zwłaszcza czas podjęcia decyzji, bo tutaj słyszeliśmy, że jeśli chodzi o śląskie spółki, to był 15 listopad, natomiast te decyzje, które w tej chwili blokują, wyłączają z możliwości wprowadzenia do koncernu tych cukrowni, były podejmowane już w tym gorącym okresie przedwyborczym, a więc po podjęciu tutaj decyzji w sprawie ustawy. Chciałbym o to spytać. Nie chodzi mi o porę dnia, nocy, bo, jak tu mówił poseł Janowski, noc, wiadomo, jest przyjaciółką kochanków i złodziei. Ja pytam o daty w tym sensie, kto podejmował, w oparciu o co. I o to prosiłem ministra Kaczmarka. Otrzymałem odpowiedź, dziękuję, dość wyczerpującą, ale niestety ona tych najważniejszych kwestii nie podnosiła. Ta odpowiedź trochę przypominała spódniczkę mini - pokazywała dużo, ale najistotniejszej rzeczy nie.</u>
          <u xml:id="u-197.1" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Tylko bez pornografii, panie pośle.)</u>
          <u xml:id="u-197.2" who="#PosełTadeuszCymański">A więc personalnie, kto podejmował te decyzje, dlaczego podejmował te decyzje, czy były one podejmowane za wiedzą ministerstwa skarbu, czy była opinia czy zgoda ministerstwa skarbu - ówczesnego ministerstwa, panie pośle, naszego, tak. Ale chciałbym o to spytać, ponieważ w tej chwili te trzy cukrownie są wyłączone i ten proces jest zablokowany.</u>
          <u xml:id="u-197.3" who="#PosełTadeuszCymański">Jeszcze raz podkreślam, chodzi o cukrownie: Malbork, Nowy Staw i Pruszcz Gdański. Nordzucker, prawda, przyrzeczono i w tej chwili Niemcy skarżą, my się odwołujemy. Ale było to podejmowane w czasie, kiedy władze spółki już wiedziały, jakie są rozstrzygnięcia. Później się nie dziwmy, że są podejrzenia, że to było celowe działanie, które miało na celu uniemożliwić włączenie tych cukrowni właśnie do koncernu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-197.4" who="#PosełTadeuszCymański">Dziękuję, panie marszałku, za cierpliwość, bo ostatnim razem zostałem zganiony, no ale tym razem....</u>
          <u xml:id="u-197.5" who="#komentarz">(Głos z sali: Pan marszałek się poprawił.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wojciecha Mojzesowicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#PosełWojciechMojzesowicz">Panie marszałku, mam pytanie. Chodzi mi o Śląską Spółkę Cukrową i firmę Saint Louis Sucre. Chcę zapytać, jak to się dzieje, że przed polskim sądem trudno rozstrzygnąć polski interes, oczywiście zgodnie z prawem. Mam pytanie: czy pan minister skarbu - może zabrzmi to śmiesznie - i pani minister sprawiedliwości są w innych rządach czy w tym samym rządzie?</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#PosełWojciechMojzesowicz">Mam pytanie: Czy pan minister skarbu zwrócił się do pani minister sprawiedliwości o wyjaśnienie, dlaczego tak długo - nie będę dopowiadał czegokolwiek złego - ciągnie się ta sprawa, tak to jest mozolne? Komu na tym zależy? Przecież to się toczy przed sądem Rzeczypospolitej, a nie przed sądem niemieckim czy francuskim. Oczywiście nasze sądy są niezawisłe, ale nie mogą działać na szkodę państwa. Pytanie: Czy pan minister skarbu zwrócił się do pani minister sprawiedliwości ze skargą na to, że ta sprawa jest tak opieszale prowadzona? Następne pytanie, może skierowane nie do pana, ale pan reprezentuje tu rząd: Czy pan zdaje sobie z tego sprawę, że dalsze zawirowania powodują, że chłopi, rolnicy polscy już nie wiedzą, co zrobić, nie wiedzą, czy będą siali czy nie będą siali. Załogi nie wiedzą, czy będą pracować czy nie będą pracować. Na czyją rzecz i w jakim interesie działamy, nie kończąc tej sprawy? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-199.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zanim poproszę o zabranie głosu pana ministra i pana posła wnioskodawcę, chciałbym poprosić, żeby obydwaj panowie odpowiedzieli na pytania, które się wiążą z przedmiotem dzisiejszej debaty, bo pytania zadawane w jej ramach zamieniły się w pytania dotyczące ogólnej sytuacji cukrownictwa. Proponuję, żeby - aby o kolejne godziny nie przekładać debaty na temat zapytań poselskich - na szczegółowe pytania dotyczące nie projektu uchwały, tylko sytuacji polskiego cukrownictwa udzielić szczegółowej, wyczerpującej odpowiedzi na piśmie, tak żeby nic, o co posłowie pytają, nie umknęło uwagi rządu. Chodzi o to, żeby jednak te wypowiedzi nie były zbyt długie.</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przypomnę, że wstępnie zobowiązaliśmy się rozpocząć następny punkt porządku za 10 minut.</u>
          <u xml:id="u-200.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zabranie głosu sekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana ministra Marka Dyducha.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pytań było bardzo dużo. Umówmy się, że jeżeli pytanie było skierowane do rządu, ale wykraczało poza kompetencje ministra skarbu, to skieruję wniosek o odpowiedź na nie do odpowiedniego ministra. Obiecuję to. Chodzi chociażby o sprawy związane z polskim rynkiem cukru. Ta kwestia pozostaje w gestii ministra rolnictwa i Agencji Rynku Rolnego, a więc tam będziemy kierować te zapytania.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Jeżeli chodzi o kilka odniesień do debaty i pytań, to pan poseł Andrzej Markowiak z Platformy Obywatelskiej pytał, co to da, jeśli minister jeszcze raz wystąpi o jeszcze jedną ekspertyzę. Otóż tym razem minister skarbu nie występuje o ekspertyzę, tylko występuje do odpowiedniego sądu cywilnego o stwierdzenie ważności umowy. Uprzedzam już pytanie bodajże pana posła Zarzyckiego, informując, że minister wystąpił już z takim wnioskiem. Tak że nie będziemy czekać ani tydzień, ani dwa, ani miesiąc, bo taki wniosek został już złożony.</u>
          <u xml:id="u-201.2" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pan poseł Franczak Franciszek z Samoobrony mówił, że nie ma pakietu plantatorskiego do umowy Śląskiej Spółki Cukrowej, że ta kwestia nie została wynegocjowana, ale nie jest to żadną przyczyną blokady tej umowę i że cena jest dyskusyjna. Jeżeli będziemy później o tym mówić, to powiem dwa zdania o restrukturyzacji cukrowni w poszczególnych spółkach cukrowych. Przeanalizujmy, czy cena jest taka niska. Jest to 250 mln zł dla skarbu państwa, 250 mln na oddłużenie i 115 mln na inwestycje. W sumie śląskiej spółce pozostaje 365 mln, więc to nie jest taki mały pakiet inwestycyjny, jak można byłoby sobie wyobrazić. Nie lekceważyłbym tego pakietu, bo jestem przekonany, że mało która spółka, która będzie wchodzić do Polskiego Cukru, będzie mogła wejść do niego z takim pakietem. Proszę mieć to też na uwadze.</u>
          <u xml:id="u-201.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pan poseł Giżyński z Prawa i Sprawiedliwości - tak jakby nie słyszał mojej wypowiedzi - twierdzi, że powołanie Polskiego Cukru ma nastąpić do końca stycznia i koniec. No to życzę panu posłowi, żeby kiedy złoży taki wniosek do sądu, sąd w drodze rejestracji dokonał tego w ciągu 3 tygodni. Uważam, że jest to niemożliwe. Pan poseł powinien wiedzieć, bo tłumaczyłem to dokładnie, że tworzymy Polski Cukier jako spółkę cukrową w ramach prawa handlowego, więc ta procedura musi odbyć się zgodnie z Kodeksem handlowym i nie ma innej drogi. A to trwa.</u>
          <u xml:id="u-201.4" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pan poseł Stanisław Kalemba pyta, czy możliwe byłoby włączenie mimo wszystko Śląskiej Spółki Cukrowej do Polskiego Cukru, nawet kosztem odszkodowania. Poseł Ał... Aumiller - przepraszam, panie pośle - też mówił o tym. To nie jest takie proste z kilku przyczyn. Po pierwsze, jest nowa ustawa bodajże z grudnia ubiegłego roku, jeszcze z tamtej kadencji, która generalnie mówi o zaostrzeniu przepisów dotyczących roszczeń w stosunku do skarbu państwa w różnym aspekcie, również związanym z obrotem gospodarczym. Narażamy się w tym wypadku z pewnością na procesy w tej sprawie, jeżeli strona francuska nie zechce ugody. Jeżeli zechce ugody, to jest inna sprawa, ale jeżeli nie zechce, to jest tutaj w prawie i może żądać dużych odszkodowań. To po pierwsze. Po drugie...</u>
          <u xml:id="u-201.5" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Nie ma podstaw.)</u>
          <u xml:id="u-201.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Ma podstawy, zawsze ma. To pan tak twierdzi, a musi to potwierdzić prawo.</u>
          <u xml:id="u-201.7" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Proszę mi to zlecić. Przeprowadzę sprawę.)</u>
          <u xml:id="u-201.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">No dobrze, jest pan niewątpliwie wielkim ekspertem w dziedzinie prawa, ale w Polsce są też jeszcze inni, więc... Potrafię i chcę korzystać z usług innych, jeżeli pan pozwoli. Natomiast jest tutaj pewien istotny element, mówiłem już o tym. Jest 16 spółek w Śląskiej Spółce Cukrowej. Od 5 do 8 z tych spółek- i to nie jest wymysł, nie jest to wzięte z sufitu - musi być zlikwidowanych, bo są po prostu nierentowne, stare itd. To kosztuje. Na dzisiaj strona francuska daje na to środki, tyle ile mówiłem. Tak więc jeżeli my byśmy chcieli utrzymać te spółki albo je zrestrukturyzować - mówię o cukrowniach - to wydalibyśmy mniej tych środków czy więcej? Czy nie będziemy musieli zapłacić za pakiet socjalny dla pracowników czy będziemy musieli zapłacić? Jeżeli będziemy musieli zapłacić za pakiet socjalny, to potrzebujemy około, 250 i 115, 360 mln. To wnieśmy to dobrodziejstwo do Polskiego Cukru. Możemy sobie wyobrazić, kto za to zapłaci. Nawet jeśli weźmiemy całą sumę zysku netto za ubiegły rok w spółkach cukrowych, która wynosi ok. 170–200 mln, to, jak widzimy, zabraknie środków na restrukturyzację tylko Śląskiej Spółki Cukrowej. A przecież w innych spółkach też poszczególne cukrownie mają kłopoty i też mogą wymagać restrukturyzacji lub likwidacji, a jeśli będą wymagać restrukturyzacji, to też trzeba będzie za to zapłacić. Trzeba więc powiedzieć uczciwie, że jeżeli to weszłoby do Polskiego Cukru, to byłyby tylko trzy źródła zapłaty za to. Pierwsze źródło to jest cena cukru i konsument. Mamy 60% rynku w takiej sytuacji. Drugie źródło to jest ewentualna dywidenda z zysku dla plantatorów i dla posiadaczy akcji, czyli pracowników cukrowni, którzy nie skorzystają z dywidendy, bo z tych środków musieliby zrestrukturyzować spółkę cukrową, czyli sami by za to zapłacili. I trzecie źródło to być może skarb państwa, jeżeli w jakiejś części mógłby on to dofinansować. Tylko proszę mieć na uwadze dzisiejszy budżet państwa i jego możliwości. Ale załóżmy, że byłyby takie możliwości. Proszę zrobić bilans. To nie jest tylko kwestia 60-procentowego udziału w rynku, który nam gwarantuje przy Śląskiej Spółce Cukrowej wszystko. To teoretycznie jest wielki podmiot gospodarczy, tylko w praktyce trzeba wydać kilkaset milionów złotych na restrukturyzację tej spółki z tych środków, nie z innych, bo one z księżyca nie spadną. Tak więc proszę o trochę wyobraźni w tej sprawie. To nie jest takie proste, jak państwo mówicie.</u>
          <u xml:id="u-201.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">I jest jeszcze jeden element, który dzisiaj skrzętnie ominęliśmy. To jest polski rynek cukru. Kto zagwarantuje, że on zawsze będzie zyskowny i zawsze będzie świetny dla cukrowni? Tej gwarancji nikt nie da. Pierwszy rok obrachunkowy za ubiegły rok był zyskowny, poprzednie nie. Ktoś, kto ma wyobraźnię, musi wiedzieć, że w gospodarce rynkowej nie zawsze mogą być zyski, a jeśli nie będzie zysków, to trzeba będzie kredytować nie tylko działalność bieżącą, ale być może i restrukturyzację. Ja dlatego to mówię, żeby się nie kłócić, czy spółka śląska ma wejść do Polskiego Cukru czy nie, tylko że za rok albo dwa, jakby się pojawiły takie kłopoty, to na pewno byśmy wrócili na tej sali do tej rozmowy i na pewno byłyby pytania o to, kto to sfinansuje - a może rząd da, a może parlament przeznaczy. Lepiej dzisiaj wiedzieć, że takie kłopoty mogą zaistnieć. Skoro podejmujemy świadomą decyzję jako rząd i parlament, to musimy wiedzieć, że takie kłopoty mogą zaistnieć. I dlatego dzisiaj o tym mówię, bo jakbyśmy wrócili kiedyś do tego bezpieczeństwa procesowego, to porozmawiamy o tym.</u>
          <u xml:id="u-201.10" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">I teraz, dla zobrazowania pewnej sytuacji: w Polsce mamy 76 cukrowni...</u>
          <u xml:id="u-201.11" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: To tragedia?)</u>
          <u xml:id="u-201.12" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Nie jest to tragedia, nie. Ja mówię tylko o rzeczywistości, przepraszam.</u>
          <u xml:id="u-201.13" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Mówię o innych sprawach....)</u>
          <u xml:id="u-201.14" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">W Polsce jest 76 cukrowni, we wszystkich krajach Unii Europejskiej jest 148 cukrowni. Kto mi udowodni, że tych 76 cukrowni ma zostać? Bo z debaty, której tutaj przysłuchiwaliśmy się, wynikało, że będzie tak dobrze w Polskim Cukrze, że cukrownie na pewno będą funkcjonować, że pracownicy tylko stracą na kontrakcie z Francuzami, a na Polskim Cukrze to nie stracą. Trzeba więc uczciwie im wszystkim powiedzieć, że jak w ciągu najbliższych kilku lat zostanie połowa, to góra. I za to trzeba oczywiście zapłacić z Polskiego Cukru. Dzisiaj ja przyjmuję to za dobrą monetę, uznaję, że państwo macie rację. Tylko że jeszcze trzeba to wyliczyć, żeby ten rynek w Polsce faktycznie racjonalnie funkcjonował. I taki jest obowiązek rządu, bo za to rząd zostanie rozliczony, za nic innego, nie za słowa, tylko za to, czy fachowo ocenił sytuację.</u>
          <u xml:id="u-201.15" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pan Grzegorz Górniak domaga się bezwzględnie powołania Polskiego Cukru bez względu na prawo. Panie pośle, jest to niemożliwe. Póki funkcjonujemy, to prawo w Polsce musi dominować i chcę panu przypomnieć, że pan również zgodnie z prawem został wybrany do parlamentu. Jest ordynacja wyborcza, jest konstytucja, która to zapewnia, i jest orzeczenie sądu, który zatwierdza wybory. Jeżeli więc pan zgodnie z prawem jest wybrany, jak każdy z nas tutaj, to trzeba szanować również prawo w stosunku do tego, co się dzieje w obrocie gospodarczym, i tego, co się dzieje w Polsce. Nie ma takiej możliwości, żeby rząd, nawet za namową niektórych posłów, którzy mają umocowanie wyborcze, łamał prawo - po prostu jest to niemożliwe.</u>
          <u xml:id="u-201.16" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Teraz kwestia odwołania i zabezpieczenia akcji. Dlaczego ten rząd akurat tego nie podjął? Po pierwsze, jeżeli chodzi o Śląską Spółkę Cukrową, to my zaczęliśmy badać sprawę od momentu, gdy Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że ten warunek w umowie między skarbem państwa a podmiotem francuskim nie musiał w niej zaistnieć - tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Czyli warunek, że musi być zgoda ministra spraw wewnętrznych i administracji, nie musiał być zawarty w tej umowie. Zaczęliśmy to badać, bo oczywiście jak nie ma warunku, to znaczy, że umowa może być prawomocna. I co się okazało? - że Francuzi około 14, 15 lipca wnieśli pozew do sądu o oświadczenie woli, o wydanie akcji i zabezpieczenie tych akcji, a 9 września minister skarbu, jeszcze z poprzedniego rządu, wniósł do sądu o zawieszenie postępowania w tej sprawie. Tak więc w tej sprawie nie odbyło się żadne postępowanie. Co mógł więc zrobić ten rząd? Minister skarbu wystąpił do tego samego sądu z wnioskiem o stwierdzenie ważności umowy, i to już jest fakt. Zwrócimy się też z prośbą do tego sądu, a nie do ministra sprawiedliwości - zaraz wyjaśnię, dlaczego nie do ministra sprawiedliwości, bo było takie pytanie pana posła Mojzesowicza - dlatego że sytuacja w Śląskiej Spółce Cukrowej jest poważna i trzeba jak najszybciej wyjaśnić, czy ona wejdzie do Polskiego Cukru, czy umowa będzie ważna. To trzeba wyjaśnić. Zwrócimy się z tą prośbą, bo sąd jest niezawisły. Panu posłowi Mojzesowiczowi odpowiadam, że nie minister sprawiedliwości ani minister skarbu decyduje o skargach na sąd, bo sąd jest niezawisły.</u>
          <u xml:id="u-201.17" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Chodzi o terminy...)</u>
          <u xml:id="u-201.18" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Dobrze, ale pan poseł się domagał, żeby minister sprawiedliwości wymógł na sądzie pewne działania. Nie może tego wymóc. Może też prosić...</u>
          <u xml:id="u-201.19" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Jak to nie może?)</u>
          <u xml:id="u-201.20" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Nie może, po prostu nie może, bo jest taki system prawny w Polsce. Nie może.</u>
          <u xml:id="u-201.21" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Może prosić o przyspieszenie...)</u>
          <u xml:id="u-201.22" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Niech pan mi wierzy, że nie może. Możemy odbyć w tej sprawie niepubliczną debatę i wtedy panu to udowodnię. W związku z tym może też prosić i nic więcej.</u>
          <u xml:id="u-201.23" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Jest podział władzy.)</u>
          <u xml:id="u-201.24" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Konstytucyjnie władza sądowa jest niezawisła i proszę nie ruszać tego problemu, bo naprawdę...</u>
          <u xml:id="u-201.25" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Prośba rządu jest jak rozkaz.)</u>
          <u xml:id="u-201.26" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Tak jest, prośba rządu będzie.</u>
          <u xml:id="u-201.27" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Kiedyś tak było, w poprzedniej kadencji.)</u>
          <u xml:id="u-201.28" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Proszę mnie też zrozumieć, jest pytanie, więc odpowiadam. Jeżeli chcemy sobie dzisiaj wytłumaczyć tę zawiłość, jaka jest w tej chwili, to trzeba to sobie wytłumaczyć bez emocji, bo nie ma potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-201.29" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Tu też wyjaśnienie dla pana posła Górniaka. Na spotkaniu, które odbyłem chyba 22 albo 21 grudnia z grupą osób, która była w ministerstwie, faktycznie padło pytanie, przed jakim sądem toczy się sprawa i kto reprezentuje skarb państwa. Ponieważ do spotkania doszło ad hoc, nie potrafiłem odpowiedzieć, ale powiedziałem, że tę kwestię wyjaśnię, i wyjaśniłem. Jeszcze raz więc mówię: nie było żadnej rozprawy w tej sprawie, skarb państwa nie mógł być reprezentowany z tego tytułu, ale przeważnie w takiej sprawie reprezentuje go Departament Zastępstwa Procesowego. Natomiast jeśli chodzi o to, przed jakim sądem się to toczy, to musi być zgoda drugiej strony, żeby publicznie o tym mówić, nie myśmy bowiem wnosili pozew do sądu, tylko strona francuska. Proszę więc nas zrozumieć w tej kwestii.</u>
          <u xml:id="u-201.30" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Pan poseł Podkański pyta, co zamierza zrobić rząd Leszka Millera, jeżeli chodzi o praktykę zwalania winy na inny rząd, na późne zmiany ustawy, a później zostaje to samo. Panie pośle, po pierwsze dzisiaj wydaje mi się, że my nie zwalamy niczego na poprzedni rząd, tylko mówimy o zawiłości sytuacji, która wyniknęła po części z pewnych postulatów politycznych i która ma swój finał w wątpliwie zrealizowanej umowie lub braku realizacji tej umowy, i wreszcie próbujemy z tego wybrnąć. I to jest cała nasza filozofia. Nie było tutaj żadnego słowa obciążającego, jakichś epitetów czy innych rzeczy. Po prostu chcemy z tego wyjść i nie ma o czym mówić.</u>
          <u xml:id="u-201.31" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Dlaczego tak długo zwleka się z ustawą i czy będziemy jeszcze czekać? Ustawa jest już przygotowana przez ministerstwo skarbu, przeszła w dniu dzisiejszym, bo nie było możliwości wcześniej, do konsultacji do komitetu Rady Ministrów i do rządu i myślę, że w styczniu będzie już tutaj w parlamencie. Ministerstwo skarbu wypełniło więc ten postulat komisji skarbu, który też był zgłaszany na spotkaniu.</u>
          <u xml:id="u-201.32" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Czy - tu takie pytanie filozoficzne, też posła Podkańskiego - Francuzi, Niemcy są dobroczyńcami, czy mają interes w tym, żeby być na polskim rynku cukru. Oczywiście, że mają interes, nie ma dobroczyńców. Tylko chodzi o to, że oni inwestują tutaj konkretne pieniądze. Jest pytanie, czy te pieniądze będą zainwestowane tak, żeby się rozwijał polski przemysł cukrowy czy tylko w celu wykorzystania go. W naszym interesie, skarbu państwa i Polski, jest, żeby te pieniądze, które już są - dwie niemieckie spółki cukrowe bardzo dobrze wywiązują się z tych umów - dały efekt korzystny dla Polski. Jeszcze raz mówię - dzisiaj jest dobry rok. Polski Cukier - oby tak było - niech przez lata zarabia i niech się restrukturyzuje. Życzę tego polskiej spółce cukrowej. Tylko że nie zawsze tak jest, bo wiemy, jaki jest dzisiaj rynek, i dlatego inni inwestorzy są też potrzebni. Niech nie będzie monopolu na tym rynku. Ale to nie znaczy, że nie mają być zachowane proporcje, i tylko tyle.</u>
          <u xml:id="u-201.33" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Natomiast chcę jeszcze raz odnieść się na tym tle w ogóle do sytuacji polskiej gospodarki. Jeżeli Polska nie będzie wiarygodna dla innych podmiotów gospodarczych i finansowych, które chcą zainwestować w Polsce - a przecież rynek cukru nie jest jedyny w Polsce, mamy bowiem problem z restrukturyzacją przemysłu hutniczego, górniczego, zbrojeniowego i innych, jakie tylko możemy sobie jeszcze wyobrazić, tam też są nam potrzebni inwestorzy - jeżeli zrazimy ich w jednej dziedzinie, to nie będą inwestować w drugiej i ja się pytam, kto te miejsca pracy stworzy. Wszyscy wiemy, jaki jest polski kapitał i co może zrobić. To jest nam potrzebne, oczywiście też w jakiejś proporcji. Polska musi więc w tych sprawach być wiarygodna jako państwo i instytucje państwa, które zawierają umowy w imieniu Rzeczypospolitej - czy to będzie minister skarbu państwa, czy jakikolwiek inny minister. I tu też proszę o zrozumienie, to jest interes Polski, inaczej bowiem nigdy z tą biedą sobie nie poradzimy.</u>
          <u xml:id="u-201.34" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Było też pytanie o małe i średnie firmy, czy to jest forma wspierania małych i średnich firm. Nie można tak upraszczać sytuacji. Dzisiaj nie ma takiego ugrupowania w parlamencie i poza parlamentem, które by nie postulowało wspierania małych i średnich firm. Nie ma takiego, wszystkie wspierają. W każdym programie wyborczym to było, tylko przez ostatnich kilka lat nikt tego de facto nie czynił. Jeżeli więc pan mnie pyta, co rząd Leszka Millera zrobi w tej sprawie, to mówię, że w tym roku powstanie fundusz poręczeń kredytowych. Środki, częściowo też z prywatyzacji, trafią na ten fundusz i z tych środków będziemy wspierać małe i średnie firmy, które mają np. przejściowe kłopoty i trzeba im pomóc, mają pomysł i możliwości produkcyjne, ale nie mają zdolności kredytowej i trzeba im pomóc albo chcą przeprofilować produkcję, a nie mają zdolności kredytowej, i też trzeba im pomóc. I w ten sposób im pomożemy. Bo tylko my mamy świadomość, że jedynie w małych i średnich firmach, a jest ich masa, będzie można uruchomić miejsca pracy. I proszę nie myśleć, że każdy rząd, który przychodzi - prawica czy lewica - ma interes, żeby niszczyć miejsca pracy. Nie ma takiego interesu, bo przecież ludzie muszą w Polsce jakoś żyć. Przyjmijmy więc za dobrą monetę to, że w tym roku powstaną konkretne mechanizmy, które będą funkcjonować w tej sferze.</u>
          <u xml:id="u-201.35" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Powtarzają się pytania o rozstrzygnięcie w sądach. Jeszcze raz powtarzam, zwrócimy się z prośbą - tylko w takiej formie możemy to uczynić - i sądy się wypowiedzą w tych kwestiach.</u>
          <u xml:id="u-201.36" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Limit cukru. Tu proszę mi wybaczyć, naprawdę nie chcę unikać odpowiedzi na to pytanie, ale wiem, że minister rolnictwa przygotowuje koncepcję w tej sprawie. Jest ustawa, która funkcjonuje. Nie potrafię dzisiaj ocenić zmian, które mogłyby nastąpić w tej sprawie na rynku polskim, nie potrafię też ocenić, jak może się ukształtować polski rynek cukru w kontekście wejścia do Unii Europejskiej. Natomiast minister skarbu w tym tygodniu wystąpił do ministra rolnictwa z prośbą o przygotowanie informacji w tej sprawie. Mamy świadomość, że powoływanie Polskiego Cukru bez określenia kształtu rynku cukru jest trochę ułomne i rząd powinien to zsynchronizować. Takie wystąpienie ministra skarbu do ministra rolnictwa nastąpiło.</u>
          <u xml:id="u-201.37" who="#komentarz">(Głos z sali: Żeby na poważnie doszło do skutku.)</u>
          <u xml:id="u-201.38" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Też chcielibyśmy, to jest też postulat, który już zaistniał, chcielibyśmy poważnie zrealizować ten postulat. To już zaistniało.</u>
          <u xml:id="u-201.39" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Projekt ustawy, już mówiłem, jest. To wystarczy.</u>
          <u xml:id="u-201.40" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Natomiast chciałbym państwu powiedzieć, że te wszystkie pytania są zanotowane. Co do pytań szczegółowych, po prostu odpowiemy na piśmie. W przyszłym tygodniu będą odpowiedzi na piśmie, musimy zbadać te sprawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-201.41" who="#komentarz">(Głos z sali: A odwołanie prezesa...)</u>
          <u xml:id="u-201.42" who="#komentarz">(Poseł Marian Piłka: Potem ja...)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców pana posła Gabriela Janowskiego.</u>
          <u xml:id="u-202.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Chciałbym zapytać, panie pośle, jak pan ocenia swoją wypowiedź - czas - bo chciałbym zaprosić posłów chcących zadać pytanie i sprawnie uruchomić następny punkt porządku dziennego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#PosełGabrielJanowski">Posłowie mogą przyjść, ministrowie mogą przyjść, niech się wsłuchają.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale, panie pośle, myślę, że wszystkim zależy na tym, żeby posłowie trafili też na odpowiedniego mówcę. Nie ma co na siłę mówić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#PosełGabrielJanowski">Panie marszałku, będę naprawdę zwięźle mówił.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ile tak mniej więcej, panie pośle?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#PosełGabrielJanowski">Kwadrans akademicki plus trochę.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Kwadrans. Panie pośle, odmierzamy 15 minut.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#PosełGabrielJanowski">I dlatego rozpoczynam od doniesienia, które składam na ręce pana ministra Kaczmarka, szefa ministra Dyducha, że pan minister Dyduch nie ma kwalifikacji do pełnienia tej funkcji.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#PosełGabrielJanowski">Panie ministrze, pan tu siedział tyle lat, brał pan pieniądze i pan nie poznał idei i sprawy, którą dzisiaj pan reprezentuje? Otóż, szanowny panie ministrze, poprzednia koalicja, do której pan również należał, podjęła próbę przygotowania ustawy o regulacji rynku cukru. W swoim wystąpieniu powiedziałem, że była to ustawa niedobra - nie chcę wnikać w to dalej. Myśmy stworzyli ustawę o regulacji rynku cukru, bo rynek cukru - i wiele innych rynków, jeżeli chodzi o Unię - jest regulowany.</u>
          <u xml:id="u-209.2" who="#PosełGabrielJanowski">Co to oznacza? Pan w ogóle, wie pan, no.... przepraszam, zdenerwował mnie pan swoim wystąpieniem teraz.</u>
          <u xml:id="u-209.3" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Trzeba jednak nad sobą panować, panie pośle.)</u>
          <u xml:id="u-209.4" who="#PosełGabrielJanowski">Nie, drogi panie, panie pośle Lewandowski, bo jeżeli ktoś się za to bierze, jeżeli ktoś ma powierzoną tak ważną funkcję i nie rozumie istoty rzeczy... A pan minister dzisiaj powiedział: Kto mi da gwarancję na zbyt, przecież jest to wolny rynek, a on jest chimeryczny, nie zawsze przynosi zysk. Otóż, szanowny panie, w przypadku rynku cukru jest to rynek uregulowany. Ma pan takie pojęcia, jak cena minimalna zbytu, cena minimalna albo interwencyjna zakupu cukru, ma pan również określone w ustawie, że tak powiem, momenty wchodzenia z importem itd. To oznacza, że ten, kto produkuje cukier, ma gwarancję zysku. I dlatego firmy cukrowe na świecie są bardzo bogate, również w Polsce ostatnio osiągają rentowność, jak mówiliśmy, 12%. Proszę mi wskazać inny przemysł rolno-spożywczy o tak wysokiej rentowności.</u>
          <u xml:id="u-209.5" who="#komentarz">(Poseł Marian Piłka: Spirytusowy.)</u>
          <u xml:id="u-209.6" who="#PosełGabrielJanowski">Spirytusowy plajtuje, bo nie jest uregulowany, a jest przemyt ze Wschodu, z Zachodu, jeszcze za Balcerowicza pierwszego i parę innych przykładów. Pamiętacie to.</u>
          <u xml:id="u-209.7" who="#PosełGabrielJanowski">Otóż w przypadku rynku cukru, jeżeli jest kontrola, jeżeli ustawa jest ściśle przestrzegana, jest to po prostu złoty interes. I właśnie w Unii Europejskiej de facto nie ma konkurencji między producentami, jest tylko wewnętrzna pomiędzy poszczególnymi zakładami. I kto niżej produkuje, ten ma większe zyski. Ale generalny zysk dla branży jest zagwarantowany. Czy panowie po 4 latach obecności tutaj nie zrozumieliście tego? Pan nie rozumie istoty rzeczy. Właśnie dlatego przyglądali się ci z Zachodu, czy w Polsce będzie regulacja, czy nie, czy będzie wolna amerykanka, czy ruletka rosyjska, czy też co innego. I skoro został wprowadzony właśnie jasno określony system regulacji, to oni tu wchodzą drzwiami, oknami i jeszcze innymi dziurami, by posiąść... co? Nie polskie cukrownie, bo one istotnie jako budynki z urządzeniami są niewiele warte w niektórych przypadkach, tylko posiąść limit, limit, limit i jeszcze raz limit. A co to oznacza? To oznacza w perspektywie zmian unijnych - bo dzisiaj limity są przypisane generalnie państwom, a mają być przypisane producentom - że, proszę państwa, jeżeli uzyskuję limit jako producent, to naprawdę żyję sobie znakomicie. I pan też wie, powinien pan wiedzieć, że koncerny cukrowe stanowią element wielkich firm działających na giełdzie. Pan również wie, że choćby Südzucker nie jest niczym innym, tylko wielkim konglomeratem, a Scheller, firma lodziarska, jest - albo była, ściślej mówiąc - jego elementem. Nie chcę tu prowadzić elementarnego wykładu z zakresu, że tak powiem, polityki cukrowej czy rolnej w Unii Europejskiej, do której pan nas tak ciągnie. Przecież tam są inne rynki uregulowane, stąd takie dochody są przewidywane itd.</u>
          <u xml:id="u-209.8" who="#PosełGabrielJanowski">I, szanowny panie ministrze, naprawdę popełnia pan tutaj zasadnicze błędy, i będzie je pan popełniał, bo po prostu pan, przepraszam za szczerość, na to stanowisko się nie nadaje.</u>
          <u xml:id="u-209.9" who="#PosełGabrielJanowski">Chcę też zwrócić uwagę na pewne rzeczy, o których pan tu powiedział, mianowicie, że rozszerzać będziemy tę spółkę krajową w miarę tego, jak będziemy dysponowali akcjami. I tu pan się odwołuje do projektowanej nowelizacji. Proszę państwa, mam przed sobą dwa dokumenty, to jest właśnie stanowisko rządu, to ostatnie, rządu Millera, podpisane zresztą przez pana Millera, i stanowisko rządu Buzka podpisane przez Emila Wąsacza. I jeżeli odczytam teraz te stanowiska, to wypisz, wymaluj, ta sama idea przewodnia, te same prawie zapisy. Mianowicie pan Miller - przepraszam, że użyję tutaj skrótu, bo on to podpisał - pan premier Miller powiada: „W celu skutecznej kontynuacji procesu tworzenia Krajowej Spółki Cukrowej konieczne jest zdaniem rządu niezwłoczne przedłożenie pod obrady parlamentu projektu nowelizacji ustawy z 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru”.</u>
          <u xml:id="u-209.10" who="#PosełGabrielJanowski">A co pisze pan Wąsacz? „Rząd wszechstronnie przeanalizował koncepcję powołania takiej spółki i stwierdza m.in., że do jej utworzenia niezbędna jest zmiana przepisów dotychczas obowiązującej ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym”. Tej waszej ustawy, panowie, z 1994 r.</u>
          <u xml:id="u-209.11" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki: Gdyby była przestrzegana, toby było zupełnie inaczej.)</u>
          <u xml:id="u-209.12" who="#PosełGabrielJanowski">No, tak. Co to oznacza? Tamtemu rządowi nie odpowiadała tamta ustawa, temu rządowi nie odpowiada ustawa obecnie znowelizowana, poprawiona, naprawdę dobra. Drogie panie, nie ze mną te numery.</u>
          <u xml:id="u-209.13" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-209.14" who="#PosełGabrielJanowski">Otóż, panie ministrze, jest to nic innego, jak wyrafinowana metoda czy gra na zwłokę. Tamci grali. Pan podejmuje tę piłeczkę, tylko ja pana i rząd Millera przestrzegam: Proszę panów, my mieliśmy cierpliwość przez 2 lata; ta cierpliwość, nie u mnie, ale u zwykłych ludzi, się kończy. Musicie to wziąć pod uwagę. My takiego stanu rzeczy, tego ping-ponga nie będziemy tolerować.</u>
          <u xml:id="u-209.15" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie igrajcie.)</u>
          <u xml:id="u-209.16" who="#PosełGabrielJanowski">Nie igrajcie; tak jest. Ja nie straszę, mówię to, co naród myśli i mówi. Otrzymuję dziesiątki listów i nie cytuję ich tutaj, by oszczędzić wam przykrości.</u>
          <u xml:id="u-209.17" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-209.18" who="#PosełGabrielJanowski"> Otóż, szanowny panie ministrze, jak mówię, gra idzie w istocie o limity, nie o polskie cukrownie. I my, chcąc zabezpieczyć interes Polski, ten limit - tu odpowiadam koledze z Samoobrony - przypisaliśmy rolnikom. I to, proszę panów, tak wzburzyło panią Ostrowską, która wtedy zgłosiła ponad 50 poprawek...</u>
          <u xml:id="u-209.19" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki: Dokładnie 29.)</u>
          <u xml:id="u-209.20" who="#PosełGabrielJanowski">...m.in. tę poprawkę, w której odbieraliśmy rolnikom te limity. Mieliście większość, przegłosowaliście. Ale przy nowelizacji ustawy na okoliczność...</u>
          <u xml:id="u-209.21" who="#komentarz">(Poseł Małgorzata Ostrowska: To nie były moje poprawki. Panował nad ustawą...)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Pani poseł...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę pani...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, niech pan nie prowadzi dialogu z panią poseł Ostrowską.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#PosełGabrielJanowski">Wprost przeciwnie, muszę ją też uczyć.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-213.2" who="#PosełGabrielJanowski"> Ja też. Otóż, pani minister, przecież waszym zamysłem...</u>
          <u xml:id="u-213.3" who="#komentarz">(Poseł Małgorzata Ostrowska: Ja nie jestem ministrem.)</u>
          <u xml:id="u-213.4" who="#PosełGabrielJanowski">A może pani zostanie.</u>
          <u xml:id="u-213.5" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-213.6" who="#PosełGabrielJanowski">Byłaby lepsza niż Dyduch, mówiąc między nami.</u>
          <u xml:id="u-213.7" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-213.8" who="#PosełGabrielJanowski">Przepraszam, panie ministrze, za te wycieczki, ale naprawdę coś jest na rzeczy. Jeżeli taką ekipę skomponował pan Leszek Miller, to mu współczuję.</u>
          <u xml:id="u-213.9" who="#komentarz">(Poseł Tadeusz Cymański: Nie jemu współczuj, tylko nam.)</u>
          <u xml:id="u-213.10" who="#komentarz">(Głos z sali: Polsce trzeba współczuć.)</u>
          <u xml:id="u-213.11" who="#PosełGabrielJanowski">Rację ma kolega Cymański; poprawiam się.</u>
          <u xml:id="u-213.12" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Przez 4 lata też miał rację.)</u>
          <u xml:id="u-213.13" who="#PosełGabrielJanowski">Nie, Cymański wśród tych liberałów czy SKL-owców zachowywał się najlepiej; porządnie, naprawdę.</u>
          <u xml:id="u-213.14" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-213.15" who="#PosełGabrielJanowski">Ale pan marszałek zaraz mnie przywoła... Przepraszam.</u>
          <u xml:id="u-213.16" who="#PosełGabrielJanowski">Wracam jednak do rzeczy. Otóż, szanowni państwo, zamysł jest jeden: spowodować zmarginalizowanie polskiego przemysłu cukrowniczego, o nim dzisiaj mówimy; ale nie tylko - zmarginalizować Polskę jako znaczącego wytwórcę dóbr w środku Europy. I to dotyczy wszystkich dziedzin. Zlikwidowaliśmy przemysł elektroniczny, zlikwidowaliśmy przemysł cementowy, papiernie itd. Proszę państwa, przecież gra idzie o to, kto będzie przez kogo rządzony. I tutaj w dyskusji wcześniejszej to padło. Otóż to nie jest przecież tajemnica poliszynela, wszyscy o tym wiedzą, że Niemcy chcą narzucić nowy ordnung w Europie i wszystko czynią, by sobie inne kraje podporządkować. Dzisiaj już się Szwedzi łapią na tym, że mają coraz mniej swoich banków, coraz mniej swojego przemysłu. Francuzi jeszcze przy winie robią dobrą minę, ale faktycznie też już czują pismo nosem. I być może to Francuzi, albo przez innych, spowodują zawetowanie wejścia Polski do Unii - tak jest - żeby nie zwiększać możliwości ekspansji niemieckiej na jakiś czas. Ale to jest moje myślenie... Kiedyś będziemy mieli sposobność o tym szerzej powiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-213.17" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę Państwa! Zostało prawie że zapisane, i tu panu mówię dokładnie, bo nie jestem gołosłowny... Otóż już w 1992 r. otrzymałem jako minister dosyć poufny raport, w którym m.in. było powiedziane, jakie się przygotowuje limity produkcyjne dla tej przyszłej, niby we wspólnocie jakiejś tam, bo wtedy jeszcze nie wiadomo, jakiej, Europy. I wtedy już dyrektor z komisji rolnej EWG, pan Meller... A propos, przyjaciel pana Balazsa, tak jest, nie jestem gołosłowny; ci panowie pewne rzeczy robili i jeszcze robią, tzn. ten już na emeryturze, a ten coś jeszcze tutaj usiłuje kombinować. Otóż już wtedy powiedziano, że będzie ograniczona produkcja cukru w Polsce. Na pytanie nasze, dlaczego... Ano, krótko: ograniczają produkcję cukru w Polsce, gdzie koszty są o połowę niższe niż w EWG. My pytamy: Dlaczego się ogranicza? Ano, w EWG jest za silne lobby plantatorów, związków zawodowych i przemysłu cukrowniczego, aby można było u nich zmniejszyć produkcję cukru, natomiast w obecnej sytuacji jest to możliwe w Polsce, gdyż zanim się ktokolwiek zorientuje, nastąpi bankructwo połowy cukrowni. I nam przypisują limit, proszę państwa, 1300 tys. ton; tzn. swoim de facto firmom, które to przejmą, bo Niemcy, Francuzi chcieliby jednak mieć jak największe limity.</u>
          <u xml:id="u-213.18" who="#PosełGabrielJanowski">Panie ministrze, pan mówi o tym ryzyku. Tam jest choćby kwota B, która zabezpiecza na wypadek nieurodzaju. To właśnie po to myśmy zabiegali, żeby było to 30%. A co proponowało SLD, panie Zarzycki? No, co proponowało?</u>
          <u xml:id="u-213.19" who="#komentarz">(Głosy z sali: Mniejszą.)</u>
          <u xml:id="u-213.20" who="#PosełGabrielJanowski">Mniejszą, dużo mniejszą, inaczej liczoną. Chodzi o to, żeby to ryzyko zwiększyć. Nie chcę w to wnikać tutaj, ale muszę powiedzieć, że praca nad ustawą cukrową dała mnie, moim kolegom i wszystkim znakomity wgląd we wszelkie matactwa, które się odbywają na okoliczność tej ustawy i innych regulacji, proszę państwa. I dlatego z tej trybuny będziemy mówić od dzisiaj, zresztą już wcześniej to rozpoczęliśmy, o faktach, o osobach. Mam tu całą listę osób ze spółek, prezesów holdingów, którzy są zamieszani w rozmaite afery, poczynając od pana Sebzdy, Dolnośląskiej Spółki Cukrowej, poprzez innych, którzy dzisiaj są zatrudnieni w tych firmach już niemieckich czy innych, bo się po prostu dobrze zasłużyli.</u>
          <u xml:id="u-213.21" who="#komentarz">(Głos z sali: Okradają Niemców...)</u>
          <u xml:id="u-213.22" who="#PosełGabrielJanowski">Nie wiem, czy okradają. Faktem jest, i wracam tu do przedmiotu, że zostało już Polsce wyznaczone tylko najwyżej 16 cukrowni. Tak jest. I wszystko robicie... Jeśli chodzi o tę nowelizację, o której pan mówi, zmierza ona po prostu do tego, że się zmniejsza liczbę cukrowni, które fizycznie wejdą do Krajowej Spółki Cukrowej. A ja pana pytam, co będzie, jeżeli ta Wysoka Izba po takich dyskusjach jak dzisiejsza i innych nie przyjmie tej nowelizacji. Z czym pan zostanie, proszę pana? Jesteście pewni, że będziecie mieli większość. Nie, nie będziecie mieli większości. Bo Unia Pracy może zagłosuje tak, jak Bóg przykazał, PSL też nie do końca się skorumpuje; i tak dalej.</u>
          <u xml:id="u-213.23" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-213.24" who="#PosełGabrielJanowski">A więc jest szansa, że nareszcie zaczniemy tu uprawiać prawdziwą politykę polską, a nie partyjną, o której była wcześniej mowa.</u>
          <u xml:id="u-213.25" who="#komentarz">(Głos z sali: Poseł Janowski do teatru.)</u>
          <u xml:id="u-213.26" who="#PosełGabrielJanowski">Drogi panie, ja wiem, że chcielibyście, tak jest, i usiłujecie z tego zrobić... Ale, proszę panów, naród jest mądrzejszy, niż się wam wydaje. Gdybym tutaj tak gadał, to pousypialibyście, i radiosłuchacze też. Trzeba mówić i do umysłu, i od serca; i ja to czynię, proszę pana.</u>
          <u xml:id="u-213.27" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Pani posłanka powiedziała: drugi Lepper.)</u>
          <u xml:id="u-213.28" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-213.29" who="#PosełGabrielJanowski">A propos Leppera...</u>
          <u xml:id="u-213.30" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Pani posłanka mówi, nie ja.)</u>
          <u xml:id="u-213.31" who="#PosełGabrielJanowski">Dobrze, ale a propos Leppera też. Otóż, proszę państwa, gra idzie właśnie o te polskie cukrownie. I m.in. pan Balazs, pan Barnaś i niestety pan Andrzej Lepper mieli koncepcję tworzenia własnego koncernu: BB Leppiej Lepper; tak jest. Bo niestety tak było. I pomorskie cukrownie chcieli zawłaszczyć, że tak powiem, w nowej formule...</u>
          <u xml:id="u-213.32" who="#komentarz">(Poseł Renata Beger: Ale chyba nie chcieli zawłaszczyć...)</u>
          <u xml:id="u-213.33" who="#PosełGabrielJanowski">Nie, z Lepperem nie. Natomiast...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle Janowski, proszę o nieprowadzenie dialogu z salą, zwłaszcza, że pan wymienia partie, nazwiska...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#PosełGabrielJanowski">Natomiast pan Balazs wykorzystał Samoobronę albo pana Leppera, ale o tym później, po prostu do tworzenia tego miniholdingu, tak jest. Holdingu, który miał się zajmować tylko handlem cukrem, a nie produkcją. Nie rozwijam tego wątku, było takie niebezpieczeństwo. Ale żeby już kropkę nad „i” postawić - otóż wcześniej, kilka lat temu, pan Balazs przez jedną ze spółek giełdowych usiłował odkupić już wtedy od wojewody cukrownie, żeby je po prostu później, taka była umowa, sprzedać firmie Nordzucker. Między innymi osoba, która w tym procederze uczestniczyła, dzisiaj siedzi za kratkami, dzięki Bogu, ale na inną okoliczność. Ta jeszcze będzie jej, że tak powiem, wliczona. I dlatego, panie ministrze, to Polska właśnie ma zatrzymać tych 16 cukrowni, a reszta ma przejść do innych koncernów. Tych 16 cukrowni o limicie 250–300 tys. jest to po prostu, jak mówiłem wcześniej, organizm niezdolny do rzeczywistej konkurencji, a naszym zamysłem jest, żeby koncern, który tworzymy, był rzeczywiście w pełni konkurencyjny, jeżeli chodzi o tę branżę, więcej, by mógł się rozwijać, mógł kooperować z Ukrainą itd. To my, Polacy, możemy w przyszłości tworzyć związki gospodarcze z Ukrainą, z innymi i tworzyć organizmy gospodarcze prawdziwie konkurencyjne.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#PosełGabrielJanowski">Proszę państwa, Polska tak dba o swoje interesy, że nie należy do jedynej organizacji, to znaczy do międzynarodowej organizacji cukrowniczej z siedzibą w Londynie. Jest to po prostu klub znaczących producentów cukru. Polska, zajmująca trzecie miejsce w produkcji, jest tam nieobecna. A co tam się wyznacza? Tam się wyznacza politykę, tam się dzieli łupami, tam się ustawia, że tak powiem, pewną dalekowzroczną działalność. Czy to jest przypadkowe? Nie. Chodzi o to, żeby Polskę wyeliminować, żeby nie miała wpływów. Poprzedni rząd prosiliśmy o to, jako szef komisji i inni, by właśnie był członkiem tej organizacji, by mieć wgląd, by uczestniczyć w tym życiu, ale nie, Polska nie uczestniczy w tym, a więc traci, traci dlatego, że nie jest członkiem tego klubu cukrowego.</u>
          <u xml:id="u-215.2" who="#PosełGabrielJanowski">Odniosę się teraz jeszcze do innej sprawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, jeśli można przypomnieć, pan wielokrotnie apelował o dotrzymywanie słowa i umów, a zawarliśmy umowę na mniej więcej kwadrans. Już nawet to mniej więcej...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#PosełGabrielJanowski">Nie, powiedziałem kwadrans i trochę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Ale mogę prosić o konkluzję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#PosełGabrielJanowski">Teraz zależy, ile to jest to trochę, ale już będę zmierzał ku końcowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Będę wdzięczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#PosełGabrielJanowski">Odniosę się jeszcze do wypowiedzi pana ministra. Pan mówił tutaj, załóżmy, o dobrej transakcji z Saint Louis Sucre. Otóż te 360 mln, jeżeli wliczymy to wszystko, co oni tam oferują itd., to jest nic wobec wartości tego limitu, jaki ma ta spółka. Chcę powiedzieć, że takie mało znane specjalistyczne pismo „Sugar Technology” oceniło, że wartość Śląskiej Spółki Cukrowej to jest blisko 3 mld zł. To wynika z pewnych wskaźników mocy przerobowych itd. Oczywiście jest to, powiedziałbym, górna cena. Jest też jeszcze i cena księgowa. Ale gdybyśmy tak to choćby pośrodku ustawili, to zupełnie inaczej wygląda wartość tej spółki. My sprzedajemy te nasze dobra za przysłowiowy psi pieniądz, jak to się ostatnio coraz częściej mówi, i dlatego bym się tu nie epatował, jakie to wielkie są z tego tytułu korzyści.</u>
          <u xml:id="u-221.1" who="#PosełGabrielJanowski">Wracam jeszcze do pytań, które tutaj padły.</u>
          <u xml:id="u-221.2" who="#PosełGabrielJanowski">Pani poseł Masłowska pyta o ceny dumpingowe, czy jest to jakiś szeroki preceder, jaka jest skala? Otóż tak, proszę pani, jest to jeden z elementów m.in. doprowadzania polskich cukrowni do bankructwa. Chcę powiedzieć, że m.in. firmy niemieckie wykupują i z Polski, ale głównie obracają cukrem produkowanym już w swoich cukrowniach i sprzedają ten cukier po cenach dumpingowych. Przykład. W Realu w Markach można było kupić jeszcze rok temu cukier za 1,95 zł, kiedy cena minimalna, ustanowiona niejako przez rząd, wynosi 1,92 zł., z tym że to był już cukier paczkowany, a oni sprzedawali w 50-kilogramowych workach, co oznacza, że gdybyśmy doliczyli do tego VAT, to jest 2,08, a oni sprzedają za 1,95 zł. Czyli co, po prostu prezent nam tutaj dają? Nie, było to świadome działanie, chodziło o zakłócenie ceny, by doprowadzić do bankructwa nasze cukrownie czy do pogorszenia ich sytuacji. Więcej, jest taka piękna nazwa, cukier królewski. Każdy myśli, że to królewski polski, w żadnym wypadku. Otóż dystrybucją tego cukru zajmuje się firma niemiecka, to jest, proszę państwa, konsorcjum Cukier Królewski, powstała ona w 1998 r. Jest to konsorcjum, jak mówię, którego właścicielem jest firma Südzucker z siedzibą w Mannheim. Ma 100% udziału w tej spółce. Ta firma wykupuje cukier produkowany w 10 cukrowniach, dla porządku: Ropczyce, Łubna, Przeworsk, Wrocław, Świdnica, Wróblin, Cerekiew, Chybie, Włostów, Racibórz. Tym cukrem ta firma obraca. Więcej, z tego ma oczywiście jako pośrednik pożytki. Ale w przypływie szczerości w swojej reklamówce - to jest oficjalny, że tak powiem, dokument tej firmy, który na Targach Poznańskich sobie przejrzałem - ta firma powiada, że zaopatruje w coraz szerszym zakresie sieć handlową w Polsce, tak, i dalej, że cukier ten produkowany jest przez cukrownie, w których firma Südzucker ma, proszę uważać, ma lub będzie miała w najbliższej przyszłości udziały. Tak jest, czyli już myślą perspektywicznie: dzisiaj mam, a jutro będę miał jeszcze więcej.</u>
          <u xml:id="u-221.3" who="#PosełGabrielJanowski">Jeżeli wy, Polacy ministrowie, bo do was teraz mówię, panowie, nie widzicie tych oczywistych działań, które zmierzają po prostu do zawładnięcia nie tylko produkcją, ale również i handlem itd., to powiadam jeszcze raz - nie spełniacie elementarnego wymogu, jaki przed posłem i ministrem jest stawiany, to jest rzetelność w swoim działaniu i obrona polskiego interesu.</u>
          <u xml:id="u-221.4" who="#PosełGabrielJanowski">Szanowni państwo, ponieważ pan marszałek już mi przypomniał, że jednak umowy zobowiązują, więc kończę. Nie wyczerpaliśmy tutaj naturalnie jeszcze wszystkich spraw, ale powiadam, jeżeli panowie będziecie nadal taką politykę Buzkową prowadzić, to skończycie dużo, dużo gorzej niż on, dlatego że jego nie ma w Sejmie, a wy rozpoczynacie początek końca waszej formacji, jeżeli będziecie tak postępować.</u>
          <u xml:id="u-221.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">W trybie art. 111 prosi o zabranie głosu sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pan minister Marek Dyduch.</u>
          <u xml:id="u-222.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Oczywiście nie będę tu nadmiernie polemizował z panem posłem co do kompetencji.</u>
          <u xml:id="u-223.2" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: I słusznie.)</u>
          <u xml:id="u-223.3" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Chcę tylko pana zapewnić, że starannie się przygotowywałem do dzisiejszego wystąpienia.</u>
          <u xml:id="u-223.4" who="#komentarz">(Poseł Marian Piłka: Nie wyszło.)</u>
          <u xml:id="u-223.5" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Zaraz udowodnię, że wyszło i oczywiście że mam rację, jeżeli chodzi o rynek cukru w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-223.6" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Po pierwsze, mówiłem o cukrowniach, których jest 76, i że rynek cukru w Polsce ma wpływ na ich rentowność, bo wiele z nich jest w bardzo trudnej sytuacji. Jakby rynek był w porządku, to by wszystkie cukrownie były zyskowne, a nie są. I chcę panu powiedzieć, że bardzo wiele cukrowni w Polsce produkuje drożej niż wynosi cena minimalna cukru na rynku, a to świadczy, że przy wahnięciu się tego rynku, a zaraz powiem, dlaczego się może wahnąć, ich sytuacja ekonomiczna się pogorszy.</u>
          <u xml:id="u-223.7" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Po drugie, jak pan wie, jest pan przecież świetnym znawcą, cenę minimalną na rynku na wniosek ministra rolnictwa ustanawia co roku w rozporządzeniu Rada Ministrów. Jeżeli tak ustanawia i w danym roku ustanowi nieco niższą cenę niż by się spodziewali plantatorzy, to się wahnie rynek cukru i pogorszy się status ekonomiczny tych cukrowni, oczywiście tak może być. W związku z powyższym proszę zastanowić się nad tym, co pan robi.</u>
          <u xml:id="u-223.8" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Ale jeszcze panu coś powiem. Doskonale pan wie, że w 1999 r. cena cukru w sklepie wynosiła 1,10 zł, a w cukrowniach 1,70 zł. To gdzie tu jest rynek? Omijano ten rynek, właśnie dlatego w tych cukrowniach było aż tak dużo kontroli urzędów skarbowych. To też powinien pan wiedzieć, bo jak pan nie wie, to wybiórczo pan na to patrzy, więc wszystko może się na tym rynku wydarzyć.</u>
          <u xml:id="u-223.9" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">A teraz panu powiem nie jako minister, tylko jako poseł. Trzecią kadencję już tutaj jestem. Bywam bardzo często na spotkaniach, jeżdżę na te spotkania. Jakby pan chciał wiedzieć, miałem 33 tys. głosów ostatnio, więc to nie jest z kapelusza wzięte. Pytano mnie, jak ty możesz wytrzymać z takim nawiedzonym Gabrielem Janowskim? Mógłbym to zostawić, ale zawsze odpowiadam, ten pan został wybrany do parlamentu i ja go szanuję jako poseł, nawet jak się nie zgadzam z jego poglądami. Więc od pana już niczego nie wymagam, ale chociaż trochę szacunku, jeżeli chodzi o to, co pan myśli. Pan może mieć rację, ale pan nie musi mieć racji. Jakby wszyscy mieli rację w tym parlamencie, to byśmy się nigdy nie mylili. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-223.10" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Ale ja mam rację.)</u>
          <u xml:id="u-223.11" who="#SekretarzStanuwMinisterstwieSkarbuPaństwaMarekDyduch">Zobaczymy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-224.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Wyczerpaliśmy listę mówców zapisanych do zabrania głosu.</u>
          <u xml:id="u-224.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-224.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Najdalej idącym wnioskiem zgłoszonym w dyskusji jest wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-224.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy na następnym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-224.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 9. porządku dziennego: Pytania w sprawach bieżących.</u>
          <u xml:id="u-224.6" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przypominam, że czas przeznaczony na pytania nie może być dłuższy niż 2 godziny.</u>
          <u xml:id="u-224.7" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Postawienie pytania może trwać nie dłużej niż 1 minutę, udzielenie zaś odpowiedzi nie dłużej niż 5 minut.</u>
          <u xml:id="u-224.8" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nad pytaniem i udzieloną odpowiedzią nie przeprowadza się dyskusji. Marszałek Sejmu dopuszcza jednak do postawienia pytań dodatkowych. Uprawnienie to w pierwszej kolejności przysługuje składającemu pytanie.</u>
          <u xml:id="u-224.9" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Poszczególne dodatkowe pytania nie mogą trwać dłużej niż 30 sekund, a łączna uzupełniająca odpowiedź nie może trwać dłużej niż 5 minut.</u>
          <u xml:id="u-224.10" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Marszałek Sejmu może wyrazić zgodę na wydłużenie czasu łącznej odpowiedzi na pytania dodatkowe.</u>
          <u xml:id="u-224.11" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Informuję, że drugie ze zgłoszonych pytań zostało wycofane, a pan poseł Jacek Protasiewicz, mający zadać pytanie jako pierwszy, niestety nie mógł być od początku tego punktu porządku dziennego obecny na sali i prosił o powrócenie do jego pytania wraz z jego powrotem na salę.</u>
          <u xml:id="u-224.12" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przystępujemy zatem do zadania pytania umieszczonego początkowo jako trzecie.</u>
          <u xml:id="u-224.13" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o przedstawienie pytania panów posłów Krzysztofa Jurgiela i Przemysława Gosiewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#PosełPrzemysławGosiewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wspólnie z panem posłem Krzysztofem Jurgielem chcielibyśmy zadać następujące pytania. Wiążą się one z bardzo istotną sprawą, z działaniami, które możemy obserwować od dwóch ostatnich miesięcy. Można powiedzieć, że jest to swoista nawałnica, która przetacza się dzisiaj przez rządową administrację wojewódzką w całej Polsce. Nawałnica, która ma na celu opóźnienie w sprawowaniu różnego rodzaju funkcji kierowniczych w różnych segmentach tej administracji. Nawałnica ta jest spowodowana przez wojewodów SLD-owskich, którzy odwołują z funkcji kierowniczych urzędników państwowych, których światopogląd jest odmienny od światopoglądu SLD-owskiego, bądź też, którzy w opinii regionalnych ośrodków dyspozycyjnych SLD nie gwarantują odpowiedniego poziomu dyspozycyjności politycznej.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#PosełPrzemysławGosiewski">Podstawą tych odwołań są bardzo często jedynie kryteria czysto polityczne. Tracą swoje funkcje osoby, które przez wiele lat pracowały w administracji rządowej, bardzo często przez 10 lat, i wykonywały polecenia, współpracowały z przedstawicielami różnych rządów, rządów tworzonych przez partie zarówno wywodzące się z nurtu solidarnościowego, jak i partie, które wywodzą się z nurtu PRL-owskiego. Bardzo często dzisiaj na miejsce tych osób powoływane są osoby z czystej klienteli politycznej SLD, osoby, w przypadku których jedynym tytułem do sprawowania funkcji jest chęć ich udziału w realizacji zwycięstwa SLD w ostatnich wyborach. Bardzo często, jak wynika z jednego z dokumentów, uzasadnieniem odwołania, takim uzasadnieniem, które kierowane jest np. do jednostek samorządu terytorialnego, którego dani urzędnicy byli członkami, jest stwierdzenie, że dana osoba nie daje należytej gwarancji, iż polityka państwa będzie realizowana w sposób prawidłowy, iż będzie uwzględniała oczekiwania lokalnych społeczności. Nasuwa się pytanie, czy chodzi o oczekiwania lokalnych społeczności, czy lokalnych przedstawicieli partii rządzących.</u>
          <u xml:id="u-225.2" who="#PosełPrzemysławGosiewski">W związku z tym zwróciliśmy się do pana premiera z następującymi pytaniami. Jakie są powody odwołania świętokrzyskiego i podlaskiego kuratorów oświaty? Właśnie w tym segmencie administracji oświatowej dziś te zmiany są największe. Ilu kuratorów oświaty zostało już odwołanych? Kiedy zostanie zakończony ten proces? Dlaczego są zmieniane statuty wszystkich urzędów wojewódzkich? Czy jest to konieczne do zmiany na kierowniczych stanowiskach osób niewygodnych dla pana premiera? Dlaczego pan premier, mając demokratyczne prawo do rządzenia państwem, nie uzasadnia zmian kadrowych w podległych urzędach koniecznością polityczną zwolnienia miejsc na stanowiskach kierowniczych dla działaczy SLD? Ile procent pracowników wojewódzkiej administracji rządowej zostanie zwolnionych? Ilu zmian dokonano w administracji niezespolonej na poziomie województw? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">W imieniu prezesa Rady Ministrów odpowiedzi udzieli minister spraw wewnętrznych i administracji pan Krzysztof Janik.</u>
          <u xml:id="u-226.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panowie Posłowie! Chciałbym jak najprecyzyjniej odnieść się do pytań panów posłów i odpowiedzi na te pytania brzmią w sposób następujący. Mają one różny poziom ogólności, więc zachowam kolejność, pomimo że logika nakazywałaby być może zacząć odpowiadać na kwestie ogólne, ale będę odpowiadał w kolejności zadawanych pytań.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Po pierwsze, jeśli chodzi o dwóch kuratorów: świętokrzyskiego i podlaskiego, to z wyjaśnień złożonych przez wojewodę świętokrzyskiego wynika, że przesłankami decyzji o odwołaniu świętokrzyskiego kuratora oświaty była nieumiejętność współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego oraz przekroczenie kompetencji. Natomiast wojewoda podlaski podnosi, że powodem odwołania podlaskiego kuratora oświaty był brak gwarancji, iż polityka oświatowa państwa w woj. podlaskim będzie realizowana w sposób prawidłowy, a reforma oświaty zostanie przeprowadzona właściwie. Przypomnę, już poza zakresem odpowiedzi na to pytanie, że kuratorem oświaty w Podlaskiem był znany działacz polityczny, niejednokrotnie kandydat do parlamentu, a uzasadnione przesłanki to jest to, iż jego poglądy polityczne są zasadniczo rozbieżne z poglądami obecnie rządzącej koalicji.</u>
          <u xml:id="u-227.2" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Jeżeli chodzi o drugą sprawę, pytanie o wojewódzkich kuratorów oświaty, to chcę powiedzieć, że do dnia dzisiejszego odwołano 13 kuratorów oświaty w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, łódzkim, mazowieckim, podkarpackim, podlaskim, pomorskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. W większości przypadków obowiązki kuratorów oświaty pełnią dziś zastępcy odwołanych osób, czyli dotychczasowi wicekuratorzy oświaty. We wszystkich województwach ogłoszono konkurs na obsadzenie tego stanowiska. Ustawa, która precyzuje tryb przeprowadzenia tego konkursu, skład komisji konkursowej, daje gwarancje, iż domniemanie, że nowo powołane osoby będą kompetentne, będzie przestrzegane.</u>
          <u xml:id="u-227.3" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pytanie trzecie dotyczy nowych statutów. Chciałbym wyjaśnić panom posłom, że dotychczas była praktyka, która dawała wojewodom dość dużą swobodę w kształtowaniu struktur organizacyjnych. Efekt tego był taki, że mieliśmy w województwach zjawisko, iż w niektórych z urzędów wojewódzkich było 20 bądź 23 jednostki organizacyjne, a były województwa, gdzie ich liczba przekraczała 40 jednostek. Bardzo często zresztą było to powodowane potrzebami kadrowymi. Za każdą jednostką organizacyjną idą stanowiska kierownicze, idą frukta przejmowane przez rozmaite osoby zbliżone do wojewody. Minister spraw wewnętrznych i administracji uznał, że jest to praktyka niedopuszczalna i w ramach polityki rządu koalicji SLD-UP-PSL postanowiłem, iż wprowadzę do urzędu wojewódzkiego wzorcowy statut. Ten statut zmniejsza liczbę jednostek organizacyjnych do 9 wydziałów i 3 biur. W ślad za tym wojewodowie wystąpili, w drodze przewidzianej ustawą, do pana premiera z projektami statutów. Nowe statuty czynią strukturę urzędu wojewódzkiego bardziej przejrzystą, bardziej czytelną dla obywatela i - co nie bez znaczenia - w każdym województwie obywatel będzie miał do czynienia z jednolitymi rozwiązaniami organizacyjnymi. To zarazem oznacza, że w województwach z dotychczas istniejących 850 stanowisk kierowniczych w urzędach wojewódzkich, a więc ponad 50 statystycznie na jeden urząd wojewódzki... Będziemy mieli do czynienia ze zmniejszeniem tej liczby mniej więcej o połowę. Jest, jak powiadam, 9 wydziałów: gabinet wojewody, prawny i nadzoru, finansów i budżetu, rozwoju regionalnego, polityki społecznej, środowiska i rolnictwa, skarbu państwa i przekształceń własnościowych, spraw obywatelskich, zarządzania kryzysowego. Będą 3 biura: integracji europejskiej, dyrektora generalnego i ds. ochrony informacji niejawnych. To będzie podstawowa struktura urzędu wojewódzkiego. Konsekwencją tego będą oczywiście pewne zmiany organizacyjne, ale także kadrowe. Nie da się wszystkich dotychczasowych dyrektorów i ich zastępców, naczelników wydziałów, zastępców naczelników wydziałów, dyrektorów biur, zastępców dyrektorów biur, naczelników wydziałów w biurach utrzymać na dotychczas zajmowanych stanowiskach. Natomiast jeśli chcecie panowie sformułować opinię, że oto jest dokonywana zbyt wielka czystka kadrowa, to chciałem poinformować Wysoką Izbę, że od momentu powołania wojewodów, czyli od 21 października, na 850 stanowisk kierowniczych odwołano 92 osoby, czyli to jest ok. 10,5%, powołano natomiast tylko 60 osób, ponieważ w perspektywie, jak mówię, niektóre stanowiska będą likwidowane. W tych 92 zmianach nie ma kierowników delegatur wojewódzkich, natomiast masowo zmienianą funkcją jest funkcja dyrektora gabinetu wojewody bądź jego zastępcy. To jest najbliższy współpracownik wojewody i powinniśmy szanować jego prawo do dokonywania zmian w tym zakresie. Część z tych 92 zmian, mam je wszystkie wypisane, to są odejścia na emeryturę, to też chciałem podkreślić.</u>
          <u xml:id="u-227.4" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pewne zmiany dotyczą także kierowników służb zespolonych bądź inspekcji i straży wojewódzkich, w tym kuratorów - o co panowie szczegółowo pytali. Łącznie z 13 odwołanymi kuratorami dotychczas zmieniono obsadę 49 stanowisk w województwach, co przy zestawie tych funkcji kierowniczych w województwach... W tych 49 stanowiskach są kuratorzy, są dwaj komendanci Policji, dwaj ich zastępcy, to 2 czy 3 komendantów, przepraszam, 4 komendantów Państwowej Straży Pożarnej, 5 wojewódzkich konserwatorów zabytków, 4 wojewódzkich inspektorów sanitarnych, 2 wojewódzkich lekarzy weterynarii, z czego obydwaj przeszli na etat zastępcy. Są to więc zmiany, które obejmują poniżej 10% kadry zatrudnionej na tych stanowiskach.</u>
          <u xml:id="u-227.5" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Jeśli chodzi o ostatnie pytanie, dotyczące zmian kadrowych w organach niezespolonej administracji rządowej, to informuję, że liczba etatów kierowniczych w tych organach wynosi w skali kraju 131, a ogółem z pełnienia funkcji w wymienionych organach odwołano osiem osób, co stanowi 5,5%. Jedna osoba złożyła rezygnację ze stanowiska w związku z przejściem na emeryturę, jedną osobę zawieszono w pełnieniu obowiązków. Organem, na którego wniosek to zawieszenie nastąpiło, był prokurator okręgowy. Powołano w tym przypadku siedem osób. W pięciu przypadkach rząd w odniesieniu do osób powołanych przez rząd Jerzego Buzka zamienił pełniącego obowiązki na pełnowartościowego dyrektora. W dziewięciu administracjach zespolonych w ogóle nie wystąpiły zmiany.</u>
          <u xml:id="u-227.6" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Spośród tych zmian, o których teraz mówię, czyli dotyczących organów niezespolonych i administracji rządowej, nie było zmian w okręgowych urzędach górniczych, w okręgowych urzędach miar, w okręgowych urzędach probierczych, w okręgowych urzędach celnych, w urzędach statystycznych, w Straży Granicznej, jeśli chodzi o komendantów oddziałów, w regionalnych inspektoratach celnych i w okręgowych inspektoratach rybołówstwa morskiego.</u>
          <u xml:id="u-227.7" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Zmiany w innych jednostkach administracji dotyczyły: w izbach skarbowych - w jednej z nich prokurator okręgowy wystąpił z wnioskiem o zawieszenie, w drugiej zmiana jest spowodowana tym, iż dyrektor otrzymał, wywalczył, zdobył, uzyskał mandat poselski i nie może on łączyć tych dwóch funkcji. W regionalnych zarządach gospodarki wodnej odwołano dyrektorów w Gliwicach, Poznaniu i Gdańsku, reszta bez zmian. W urzędach morskich odwołano dyrektora urzędu w Szczecinie. W urzędach żeglugi śródlądowej powołano, ustabilizowano pięć osób, którym poprzedni rząd powierzył pełnienie obowiązków, natomiast my zdecydowaliśmy, że ich profesjonalizm wymaga stabilizacji kadrowej. W czterech województwach dokonano zmian wojewódzkich inspektorów sanitarnych - w dolnośląskim, lubelskim, mazowieckim i śląskim.</u>
          <u xml:id="u-227.8" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pragnę przedstawić jeszcze jedną uwagę, mianowicie wspominałem o tych odwołanych dyrektorach, zastępcach dyrektorów i naczelników, o tych 92 zmianach, i chcę wyraźnie powiedzieć, że powołano znacznie mniej osób, ponieważ w dalszym ciągu jest intencją rządu, aby redukować ilość jednostek organizacyjnych, ilość urzędów, wydziałów, departamentów, biur i redukować zatrudnienie. Zakładamy, że w tym roku zmniejszymy zatrudnienie w urzędach administracji rządowej wojewódzkiej o około 10%.</u>
          <u xml:id="u-227.9" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pragnę przy tym podkreślić, że zarządziłem jak gdyby zestawienie tego zatrudnienia. Cały czas w dokumentach statystycznych podawano, że w urzędach wojewódzkich zespolonych pracuje 9033 osoby. Jak dokonaliśmy spisu z natury, to okazało się, że pracuje ponad 10 400 osób, z czego znaczna część, bo kilkanaście procent, została przyjęta do pracy w drugiej połowie 2001 r. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-227.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-228.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Chęć zadania pytania dodatkowego wyrazili następujący posłowie: pan poseł Jurgiel, pan poseł Gosiewski, pan poseł Libicki, pan poseł Kuchciński, pan poseł Lewandowski, pan poseł Stryjewski i pan poseł Woda.</u>
          <u xml:id="u-228.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Chciałem zapytać: czy ktoś z pań posłanek i panów posłów chciałby jeszcze zadać pytanie?</u>
          <u xml:id="u-228.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Pan poseł Stec.</u>
          <u xml:id="u-228.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dopisujemy jeszcze pana posła Steca do tej listy.</u>
          <u xml:id="u-228.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie widzę innych zgłoszeń, zamykam więc listę posłów zapisanych do zadania pytania dodatkowego.</u>
          <u xml:id="u-228.6" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zadanie pytania pana posła Krzysztofa Jurgiela.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Myślę, że w kontekście wypowiedzi pana ministra na temat zmian dotyczących ustaw okołobudżetowych i reformy centrum - powiedział pan wtedy, że rząd chce podejmować decyzje jedynie w swoim gronie, bo one dotyczą tylko aparatu SLD i wyborców SLD - zmiana kuratora w woj. podlaskim jest z tego punktu widzenia uzasadniona. Tylko po co obrażać człowieka? Po prostu trzeba mówić, że zmienia się dlatego, że chcemy, żeby rządził działacz czy też kandydat z SLD, bo - jak pan minister powiedział - kandydat z innej organizacji startujący w wyborach tej funkcji pełnić nie może. Przypomnę tylko, że w uzasadnieniu pan wojewoda podaje, że pan kurator oświaty nie daje należytej gwarancji, iż polityka oświatowa państwa w woj. podlaskim będzie realizowana w sposób prawidłowy, uwzględniający oczekiwania lokalnej społeczności. Jak zatem należy rozumieć stanowisko konwentu powiatu woj. podlaskiego - tam są różne opcje, a w większości chyba też z SLD - na którym stwierdzono, że decyzja wojewody nie ma uzasadnienia merytorycznego ani etycznego, ponieważ pan Jarosław Zieliński prawidłowo wypełnia obowiązki kuratora oświaty, a jego postawa nie budzi zastrzeżeń? Współpraca z kuratorium we wdrażaniu reformy oświaty wskazuje, że polityka państwa jest realizowana. Jeśli więc dobrze zrozumiałem, pan minister potwierdza to, że jest to czystka z powodów politycznych, bo tak to należy rozumieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, przedłużyłem już panu czas o 200%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Ale jeszcze krótkie pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zadanie pytania pana posła Przemysława Gosiewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Panie marszałku, jeszcze tylko zadam bardzo ważne pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, przeczytałem zasady...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Ale nie do wszystkich pan to stosuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przedłużyłem panu czas o 200%, kolejny raz to powtarzam.</u>
          <u xml:id="u-236.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Jeszcze jedno pytanie...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Przemysława Gosiewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#PosełPrzemysławGosiewski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#PosełPrzemysławGosiewski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! W dzisiejszej prasie w Kielcach, bo reprezentuję ten okręg wyborczy, związanej z SLD, ukazał się artykuł zatytułowany „Skandal wokół kandydata na kuratora oświaty”. Chciałbym, żeby pan się odniósł do postępowania przedstawiciela Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu oraz przedstawicieli wojewody w trakcie postępowania konkursowego przy powoływaniu pana Karola Fijałkowskiego na stanowisko kuratora, którzy po tym, jak przedstawiciele Związku Nauczycielstwa Polskiego i „Solidarności” przedstawili dowody, że ten pan nie spełnia wymogów formalnych i że pewne dokumenty przedłożone przez kandydata budzą poważne zastrzeżenia, nadal prowadzili postępowanie konkursowe. Następnie pan wojewoda Wójcik wystąpił z wnioskiem o opinię do pani minister edukacji narodowej. Kiedy zaś doniesienia przedstawicieli związków zostały potwierdzone i powstał wielki szum medialny, to oczywiście pan Fijałkowski zrezygnował z kandydowania.</u>
          <u xml:id="u-239.2" who="#PosełPrzemysławGosiewski">Kolejna kwestia dotyczy powodów odwołania pana Andrzeja Syguta ze stanowiska świętokrzyskiego kuratora oświaty; kuratora, który pełnił tę funkcję przez 10 lat, m.in. współpracował z rządem SLD-PSL w latach 1994–1997. Pan minister podał jedną z przyczyn. Chciałbym przedstawić dwie inne przyczyny, które podał pan wojewoda Wójcik, prosząc o komentarz do tej wypowiedzi. Po pierwsze, pan wojewoda Wójcik powiedział, że pan kurator za długo pełnił funkcję i nastąpiło „zmęczenie materiału”, a po drugie, że był zwolennikiem reformy oświaty. Można zatem powiedzieć, że realizował to, co powinien realizować każdy urzędnik państwowy. Skoro decyzja o reformie oświaty została podjęta przez parlament i rząd, to powinien tę reformę wprowadzać. Pan kurator to robił, a teraz stanowi to zarzut, że był zwolennikiem reformy oświaty. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Marcina Libickiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#PosełMarcinLibicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Kiedy w 1991 r. powstał pierwszy rząd dzięki demokratycznym wyborom, to wówczas w debacie publicznej kwestionowano w ogóle słuszność zasady zmiany wojewodów. Tymczasem w związku z wszystkimi kolejnymi wyborami zmiany personalne były coraz bardziej radykalne. Już dzisiaj nikt nie kwestionuje zmiany wojewodów, wicewojewodów, ale dzisiaj ta radykalność zmian jest rzeczywiście niepokojąca. Pan minister wspomniał, że to jest podyktowane w jakimś stopniu chęcią redukowania liczebności personelu, tak zrozumiałem wypowiedź pana ministra. Wydaje się, że ten argument co do zmniejszania liczebności kadry mógłby być przekonujący, gdyby to się łączyło z redukcją stanowisk, a przecież nikt tych stanowisk likwidować nie chce. Chciałbym się odnieść tylko do wspomnianego przez pana zwolnienia 5 wojewódzkich konserwatorów zabytków, w tym w Poznaniu. Zwolniono tam panią Marię Strzałko, która była konserwatorem zabytków blisko 11 lat, była za wszystkich możliwych rządów. Przeprowadziła w małym woj. poznańskim powołanie Państwowej Służby Ochrony Zabytków w latach 1991–1992, przeprowadziła scalenie województw i w 1999 r., po reformie administracyjnej, została powołana na stanowisko wojewódzkiego konserwatora zabytków już tego dużego woj. wielkopolskiego. Cieszyła się powszechnym uznaniem. Z uznaniem o niej wyrażali się wszyscy. Ostatnio odwołanie jej wzburzyło opinię publiczną Poznania i Wielkopolski. Z uznaniem o niej wyrażali się wszyscy kolejni wojewodowie łącznie z obecnym wojewodą. Nikt nie podał przyczyny jej odwołania. Panie ministrze, po pierwsze, chciałbym spytać: Czy to odwołanie było konieczne? Jak sądzę, nie. A po drugie, gdyby pan minister zechciał powiedzieć, że widzi pan możliwość przywrócenia jej na to stanowisko - domaga się tego opinia publiczna Poznania i podkreślam, że dotyczy to wielu działaczy, znanych działaczy, również z SLD, w tym senator z SLD, były wojewoda poznański Łęcki wyrażał się o niej ostatnio z najwyższym uznaniem. Apeluję do pana ministra, pytając jednocześnie o możliwość przywrócenia jej na to stanowisko. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Marka Kuchcińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#PosełMarekKuchciński">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#PosełMarekKuchciński">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Jakie są przyczyny tego, że dokonuje się zmiany w woj. podkarpackim na stanowisku generalnego dyrektora Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego, skoro obecny spełnił kryterium, o które rząd pana ministra bardzo starał się, a więc pozytywnie przeszedł przez konkurs ogłoszony przez szefa służby cywilnej?</u>
          <u xml:id="u-243.2" who="#PosełMarekKuchciński">Jakie są przyczyny tego, że pod koniec ubiegłego roku został odwołany komendant wojewódzki państwowej Policji pan inspektor Kazimierz Kędzierski, skoro za jego rządów w ciągu ostatnich 3 lat woj. podkarpackie stało się najbezpieczniejszym województwem w naszym kraju? Pod względem ogólnej wykrywalności ma pierwsze miejsce, pod względem wykrywalności kryminalnej, czyli napady i rozboje, ma trzecie miejsce. Dodatkowo za urzędowania pana Kędzierskiego dokonano zmian w strukturach garnizonu podkarpackiego i powstał jedyny w Polsce, cieszący się bardzo dobrą opinią, komisariat konno-motorowy w Myczkowie nad Jeziorem Solińskim i jedna z najlepszych brygad antyterrorystycznych, operująca na terenie 4 województw.</u>
          <u xml:id="u-243.3" who="#PosełMarekKuchciński">Jakie są, panie ministrze, przyczyny tego, że został odwołany młodszy brygadier Witold Skomra, komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej, który kierował osobiście akcją ratunkową, dzięki czemu nie doszło do sytuacji zagrożenia życia i znacznie zostały zmniejszone możliwe skutki powodzi w ostatnich 2 latach, gdy występowała na terenie województwa powódź?</u>
          <u xml:id="u-243.4" who="#PosełMarekKuchciński">Jakie są przyczyny tego, że został odwołany podkarpacki kurator oświaty Władysław Rusin?</u>
          <u xml:id="u-243.5" who="#PosełMarekKuchciński">Czy nie chodzi tu przypadkiem - dotyczy to tych trzech ostatnich: komendanta wojewódzkiego Policji, straży pożarnej, a szczególnie pana Rusina - o względy polityczne? Żaden z tych panów, szczególnie wojewódzki kurator oświaty, nie jest działaczem politycznym. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Bogdana Lewandowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#PosełBogdanLewandowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#PosełBogdanLewandowski">Panie Ministrze! Z pańskiej informacji wynika, że zakres zmian personalnych dokonanych pod rządami SLD-UP-PSL jest bardzo niewielki. A pamiętamy przecież, że w roku 1997, kiedy doszła do władzy koalicja AWS-Unia Wolności, to Marian Krzaklewski wprost mówił o kilkudziesięciu tysiącach posad dla działaczy zwycięskiego ugrupowania. Czym podyktowana jest, panie ministrze, taka ostrożność, wstrzemięźliwość przy obecnych zmianach kadrowych? Czy wynika to ze względów natury prawnej, czy też stan finansów publicznych stoi na przeszkodzie, czy też jest to wyraz troski o stabilność państwa, żeby mimo wszystko starać się zachować dotychczasowy stan kadry w administracji rządowej? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Antoniego Stryjewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Panie Marszałku! Panie Ministrze! W urzędzie woj. dolnośląskiego nastąpiła - podobnie jak w całym kraju - czystka kadrowa. W pierwszym rzędzie usunięto kuratora oświaty pana Paszko. O jego kompetencji niech świadczą fakty. Po pierwsze, stał się kuratorem w wyniku konkursu i jego kadencja jeszcze trwa. Również mimo krytycznych uwag byłego kuratora względem reformy oświaty wprowadzonej przez rząd Jerzego Buzka lojalnie i fachowo wywiązywał się ze swoich obowiązków, czyli wprowadzał tę reformę. Do jego pracy nie miał zastrzeżeń były wojewoda pan Witold Krochmal.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Co spowodowała fala czystek personalnych SLD po wyborach parlamentarnych? Przyszedłem do obecnie pełniącego obowiązki kuratora z projektem rządowym rozporządzenia o standardach nauczania z prośbą, by tenże zastępca pomógł posłowi zorganizować konsultacje ze środowiskiem samorządowym i nauczycielskim województwa dolnośląskiego zgodnie z intencją pani minister Łybackiej oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. I co? I nic. Strach w oczach i odmowa. I tak jest we wszystkich wydziałach urzędu i, jak słyszę, w całej Polsce.</u>
          <u xml:id="u-247.2" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">W uzasadnieniu jest określenie „niedawanie rękojmi”. Czy to uzasadnienie wojewody reprezentującego rząd nie jest brutalnym naruszeniem Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej gwarantującej wolność poglądów i rozdzielenie poglądów od wykonywanych obowiązków? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-248.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wiesława Wodę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#PosełWiesławWoda">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Podał pan minister, że w administracji wojewódzkiej było około 800 wyższych stanowisk kierowniczych. Chciałbym zapytać: Ile z tych stanowisk było obsadzonych bez konkursów przez nieprzygotowanych do tego pracowników służby cywilnej, w sytuacji kiedy urzędników służby cywilnej przygotowanych do tego przeniesiono w stan nieczynny? Innymi słowy, państwo płaciło, a urzędy sprawowały osoby nieprzygotowane.</u>
          <u xml:id="u-249.1" who="#PosełWiesławWoda">Drugie pytanie: Czy znane są panu ministrowi przykłady, że kończący swoją kadencję kierownicy urzędów centralnych bądź wojewódzkich przyjmowali pracowników, po czym udzielano im urlopu bezpłatnego, a pracę mieli podjąć od 2 stycznia?</u>
          <u xml:id="u-249.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Tego roku.)</u>
          <u xml:id="u-249.3" who="#PosełWiesławWoda">Tego roku oczywiście. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-250.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#PosełStanisławStec">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#PosełStanisławStec">Panie ministrze, czy utrzymywałby pan na stanowisku szefa państwowej osoby prawnej osobę, która finansowała kampanię wyborczą swoją i kolegów ze środków podatników? Część ulotek zostało jeszcze na stanie, w tym dużo w języku niemieckim.</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#PosełStanisławStec">Drugie pytanie. Czy utrzymywałby pan bez zmian stan osobowy oddziału wojewódzkiego tej osoby prawnej, gdzie w 2000 r. na 10 osób 8 zatrudnionych było z jednej rządzącej partii? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Ryszarda Maraszka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#PosełRyszardMaraszek">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Chciałbym, żeby pan minister powiedział, ile osób odwołano i jak w 1997 r.? Byłem wówczas wojewodą, pamiętam, jak zapraszano w nocy, w jaki sposób przebiegał proces odwoływania wojewodów, i nie tylko wojewodów. Jeśli pan minister Janik byłby uprzejmy odpowiedzieć, to bardzo proszę. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-254.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Lecha Kuropatwińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#PosełLechKuropatwiński">Panie ministrze, chciałbym zadać pytanie. W województwie kujawsko-pomorskim, a dokładnie w mieście Włocławek, od 1 lutego miały być przekazane budynki po byłym wojewodzie na wyższą uczelnię. Wojewoda kujawsko-pomorski wycofał się z tego, nie wiem dlaczego, i ta uczelnia praktycznie od 1 lutego nie będzie mogła rozpocząć swojej działalności. Jeżeli chodzi tylko o to, kto jest tam w obecnych władzach, które już zostały powołane, to chcielibyśmy to wiedzieć jako posłowie, żeby tę sprawę uregulować. Co jest przyczyną tego? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-256.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu i udzielenie odpowiedzi pana ministra spraw wewnętrznych i administracji Krzysztofa Janika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Tak - jeśli chodzi o uwagę ogólną - ja czasem nie mam należytej zręczności i ostrożności w formułowaniu swoich myśli, spróbuję nie popełnić tego błędu. Ale chcę powiedzieć, że dla mnie istotą demokratycznych wyborów jest także oczekiwanie na pewne zmiany kadrowe, bo inaczej nie byłoby sensu ich robić. I nie ma co w tej mierze się spierać. Natomiast problem dotyczy - jak rozumiem, chciał o tym powiedzieć pan poseł Jurgiel, wspominał o nim pan poseł Libicki, pan poseł Maraszek - tego, jak głębokie mają być te zmiany kadrowe, gdzie się to kończy. Co do wojewodów i wicewojewodów - rozstrzygnęła to ustawa. Ustawa wyraźnie mówi, że z dniem złożenia rezygnacji przez prezesa Rady Ministrów automatycznie traktuje się, że rezygnację złożyli ministrowie, sekretarze i podsekretarze stanu, wojewodowie i wicewojewodowie. Ale ta ustawa obowiązuje od niedawna, poprzednio tak nie było. Poprzednio była różna praktyka. Otóż pewnie panowie tego nie pamiętacie - mówię tutaj do młodszych, bo pan poseł Libicki na pewno pamięta - rząd SLD-PSL, który został utworzony w 1993 r., zostawił 14 wojewodów powołanych przez rząd Tadeusza Mazowieckiego. Tych wojewodów odwołał dopiero rząd pana premiera Buzka w stylu, o którym wspominał pan poseł Maraszek: druga w nocy, oficer BOR-u wręczający prawie że wypowiedzenia. Tu jest więc rzecz taka, iż trudno nam tylko zarzucać jakąś bezwzględną politykę i nadużywać słowa „czystka”. Ja bym przestrzegał przed takim słowem, bowiem tu doświadczenia polskie są rozmaite. Chcę powiedzieć za siebie, a odniosę się też do szczegółów, że każdy z wojewodów dotychczasowych - mimo że musieli odejść, to nie była kwestia woli, bo po prostu z mocy ustawy przyjmuje się ich rezygnację - został zaproszony na skromną kawę z ciastkiem i czymś innym, każdy otrzymał uścisk dłoni i premiera, i ministra, i rozstawaliśmy się z nimi wszystkimi. Myślę, że koledzy się tego nie wyprą, być może niektórzy, ale większość się nie wyprze, że rozstania były cywilizowane, kulturalne i w duchu zrozumienia istoty demokratycznej przemiany, która m.in. dotyczy też kadr.</u>
          <u xml:id="u-257.1" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Oczywiście te kadry dzisiaj w państwie są różne, to też panowie przyjmijcie - to nie jest tak, że dotychczasowe kadry są świetne. To nie jest tak. Ale też nie jest tak - i my odcinamy się od tej polityki - że to ma oznaczać zmianę na wszystkich stanowiskach kierowniczych. Myśmy nigdy nie mówili o 4 tys. stanowisk i, jak widać z tych liczb, nie mamy zamiaru dokonywać takich zmian. Tylko mówię o tym i proszę, żeby jeśli zostaną wdrożone nowe statuty, bardzo spokojnie na to patrzeć. Przepraszam, ale jak będziemy likwidować stanowiska, to także ucierpią dotychczasowi beneficjenci tych stanowisk czy posiadacze. A będziemy likwidować, bo w urzędzie wojewódzkim, czyli w administracji bezpośrednio podległej wojewodzie, nie nadzorowanej, tylko podległej, mamy przeciętnie około pięćdziesięciu kilka stanowisk kierowniczych, a chcemy zostawić 30. Prosiłbym więc, żeby o tym pamiętać.</u>
          <u xml:id="u-257.2" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Co do Białegostoku i pana kuratora Zielińskiego - i pan poseł Gosiewski, i pan poseł Jurgiel pewnie pamiętają - jest on ich kolegą partyjnym z partii, która nazywała się kiedyś Porozumienie Centrum - że był on aktywny politycznie, nigdy tego nie ukrywał. Ja myślę, panowie, że mimo wszystko powinien się liczyć z tym, że nie da się uprawiać, że tak powiem, czynnie polityki i być na stanowisku, które wymaga jednak niedemonstrowania swojej działalności politycznej, nieobnoszenia się z nią. Możemy się oczywiście spierać, pewnie nas to będzie różnić, ale akurat tutaj, bez względu na to, jak głęboko będzie nas to różnić, jednak przedkładałbym panom taką interpretację z prośbą o jej przyjęcie, co nie znaczy akceptację. Z jedną uwagą, panie pośle Jurgiel - bo mogę do pana mówić jako do człowieka, który jest także działaczem samorządowym, wyrazistym politykiem prawicowym - niech pan nie wprowadza w błąd Wysokiej Izby i nie mówi, że w konwencie powiatów na Podlasiu jest jakaś równowaga polityczna. Wszędzie panowie zrobiliście wszystko, żeby wziąć całą władzę dla siebie. Przypomnę, że w sejmiku nawet komisji nie oddaliście na początku opozycji. A więc miejmy jasność w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-257.3" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Chcę powiedzieć, że co do pytań, które niektórzy panowie tutaj zadali, nie znam spraw szczegółowo, nie zamierzam, szczerze powiedziawszy, ingerować w politykę kadrową, jeśli jest ona zastrzeżona dla innych organów administracji publicznej. Część pytań dotyczy tych stanowisk, tych funkcji, za które odpowiadam, więc z przyjemnością spróbuję udzielić szczegółowej odpowiedzi. Natomiast co do sprawy kuratora świętokrzyskiego, jak mówię, nie znam tej sprawy, zwrócę się więc do pani minister Łybackiej i do pana wojewody Wójcika z prośbą o jej wyjaśnienie. I kwestia tej pańskiej kąśliwej uwagi co do tego, że ktoś za długo był kuratorem. Otóż wrócę do tego przy okazji omawiania spraw mojego resortu, ale chcę powiedzieć, że wydaje mi się, iż jednak zbyt długie urzędowanie w administracji rządowej - z całym szacunkiem dla pana Syguta, być może był świetnym kuratorem - nie zawsze, że tak powiem, rozwija i funkcję, i człowieka, i nie zawsze go podnosi.</u>
          <u xml:id="u-257.4" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Co do wojewodów i wicewojewodów, przypomnę, adresując to do pana posła Libickiego, że do tej pory mieliśmy 16 wojewodów i 32 wicewojewodów (etaty). Zmniejszyliśmy liczbę etatów o 10 i jest 16 wojewodów i 22 wicewojewodów. Nie ukrywam, że chcemy nadal likwidować stanowiska. Zmniejszamy liczbę zastępców dyrektorów wydziałów w urzędach wojewódzkich, zmniejszamy liczbę podsekretarzy stanu - już zmniejszyliśmy. Będziemy także likwidować tzw. erkę w urzędach centralnych - nie w tym sensie, żeby, że tak powiem, łączyć to z polityką kadrową, tylko z pewną polityką strukturalną. Są urzędy, gdzie oprócz prezesa urzędu naprawdę nie jest potrzebnych 4 wiceprezesów w randze podsekretarzy stanu. Tutaj są naprawdę obszary nie tylko oszczędności - chodzi także o pewną logikę zorganizowania tych urzędów. Pan poseł Libicki, człowiek, którego doświadczenie parlamentarne jest olbrzymie, na pewno się ze mną zgodzi, że często liczba wiceministrów, wiceprezesów świetnie rozmywa tak naprawdę zasadę odpowiedzialności i kompetencji.</u>
          <u xml:id="u-257.5" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Natomiast, panie pośle, nie potrafię nic powiedzieć o konserwatorze zabytków w Poznaniu. Myślę, że tutaj zapytanie do pana ministra Celińskiego i do pana wojewody Nowakowskiego byłoby uzasadnione. I sądzę, że odpowiedzą panu rzetelnie na to pytanie.</u>
          <u xml:id="u-257.6" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pan poseł Kuchciński pytał o sytuację na Podlasiu. Panie pośle, w urzędzie wojewódzkim na Podlasiu...</u>
          <u xml:id="u-257.7" who="#komentarz">(Poseł Marek Kuchciński: Na Podkarpaciu.)</u>
          <u xml:id="u-257.8" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">...na Podkarpaciu, przepraszam, bardzo pana przepraszam. Myślałem o Rzeszowie, a powiedziało mi się o Białymstoku.</u>
          <u xml:id="u-257.9" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">W urzędzie wojewódzkim na Podkarpaciu dokonano tylko jednej zmiany kadrowej - odwołano dyrektora gabinetu wojewody. To nie jest miejsce przeznaczone dla służby cywilnej, chociaż oczywiście byłoby optymalne, żeby tam także byli urzędnicy tej służby. Dokonano tej jednej zmiany, przy czym polegała ona na tym, że zamiast utrzymywać dotychczasowy wakat, powołano na pełniącego obowiązki pana Dariusza Fijałkowskiego. Natomiast rzeczywiście odwołano kuratora oświaty - nie wiem, jakie są przyczyny, powiadam uczciwie - i ogłoszono konkurs. Ja odwołałem komendanta wojewódzkiego Policji i komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. Informuję Wysoką Izbę i pana posła, iż odwołałem do tej pory 3 wojewódzkich komendantów Policji, o ile dobrze pamiętam, i 4 komendantów straży pożarnej. Na odprawie komendantów wojewódzkich i komendantów powiatowych Policji i na odprawie kadry kierowniczej straży pożarnej, czyli komendantów wojewódzkich, przedstawicieli konwentu komendantów powiatowych, zapowiedziałem, że do końca, mam nadzieję, tej kadencji dokonam zmian we wszystkich województwach. Uważam bowiem, że w tych służbach powinna być rotacja, tak jak na całym świecie. Jest pytanie, czy postawimy na kadencyjność, czy na inną zasadę rotacyjną, ale rotacja być powinna. Mało tego, jak pan pewnie wie, w przypadku Policji podjąłem decyzję, że nie ma powołań z obszaru danego województwa. I podobnie w powiatach nie będzie powołań z obszaru danego powiatu; chyba że będą jakieś wyjątki. Jest np. świetny policjant i ma niepełnosprawną żonę; przystosował mieszkanie, ulicę, sąsiadka - sklep, aby żona mogła się poruszać. To absolutnie przesłanka humanitarna, którą należy uwzględnić. Natomiast tak to się robi w policjach. Nie potrafię panu szczegółowo odpowiedzieć i nie chciałbym robić tego publicznie, czy były tam jeszcze jakieś dodatkowe przesłanki, czy nie. Robię to na wniosek komendanta głównego Policji i komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej i mam w tej sprawie do nich pełne zaufanie. Nie wtrącam się, akceptuję ich wnioski i akceptuję także ich wnioski kadrowe dotyczące powołania. Natomiast myślę, że chętnie w indywidualnych kwestiach możemy z udziałem gen. Kowalczyka czy gen. Meresa prowadzić w tej sprawie dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-257.10" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pan poseł Lewandowski pyta, dlaczego tak mało. Rzeczywiście w porównaniu z 1997 r., przypomnę, że w tej chwili zakres naszych zmian kadrowych nie przekracza 10%; pomijam tu stanowiska polityczne, czyli ministerialne oraz wojewodów i ich zastępców. Mogę odpowiedzieć tyle, że jeśli nie ma to być czystka - a nie ma to być czystka, i to chciałem oświadczyć w imieniu rządu - tylko rozsądna polityka kadrowa, to wymaga ona i poznania kadry, i przyjęcia jakichś zasad oceny tej kadry i dokonania tej oceny; wymaga także pewnych decyzji strategicznych co do sposobu prowadzenia polityki kadrowej. Tu jeszcze sporo, jeśli chodzi o obyczaj, jest do zrobienia; zwrócił zresztą na to uwagę pan poseł Woda. Chodzi o to, że myśmy mieli poprzednio taką sytuację, że administracja była, jak mówił pan premier, królestwem pełniących obowiązki dyrektorów i pełniących obowiązki zastępców pełniących obowiązki dyrektorów, bo doszliśmy do takiej paranoi, że człowiek na pieczątce miał dwa razy p.o. Nie dosyć, że był pełniącym obowiązki zastępcy dyrektora, to jeszcze jego dyrektor był pełniącym obowiązki dyrektora. A w tym czasie ponad 100 osób, urzędników służby cywilnej, po zdanych egzaminach i po postępowaniu kwalifikacyjnym, było zatrudnionych na stanowiskach radców generalnych i było przedmiotem zainteresowania wydziałów kadr, z których dzwoniono codziennie o godzinie 8 i sprawdzano, czy człowiek przyszedł do roboty, i o godzinie 16, czy przypadkiem za wcześnie nie wyszedł; nie realizując żadnych zadań. Tak naprawdę problem ze służbą cywilną polega także i na tym, że tę służbę co kadencję próbowano budować. I przepraszam panów, proszę porównać nowelizację ustawy o służbie cywilnej dokonaną w roku 1998 z innymi nowelizacjami. Więc tu apeluję o rzetelność, spokój, uczciwe ocenianie także, że tak powiem, proporcji, bo w tej mierze, jak na razie, żadnych zdecydowanych ruchów nie robiliśmy. Mieliśmy taki przypadek, ja o tym powiedziałem w pierwszej części.</u>
          <u xml:id="u-257.11" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pan poseł Woda pyta, czy znam przypadki, że przyjmowano ludzi, podpisywano z nimi umowę w lipcu, w sierpniu z obowiązkiem stawienia się do pracy z dniem 2 stycznia. Znam takie przypadki i takie, panie pośle, kiedy 19 października, po zaprzysiężeniu nowego rządu, przepraszam, przed zaprzysiężeniem nowego rządu udzielano ludziom urlopów bezpłatnych rocznych, dwuletnich, ale często też właśnie do 2 stycznia i 2 stycznia pracownik zgłasza się do pracy i już, mimo że na przykład nigdy nie pracował w tym resorcie. Został przyjęty, od razu mu udzielono urlopu. I znamy takie przypadki, jak np. w Olsztynie, kiedy i wojewoda, i jego dyrektor - zresztą już było to opisywane - poszli na zwolnienie lekarskie i, formalnie rzecz biorąc, do dzisiaj nie można z nimi nic zrobić i boję się, że ta metoda obniża po prostu rangę służby państwowej, obniża rangę urzędnika państwowego.</u>
          <u xml:id="u-257.12" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Były rozmaite przypadki, powiadam. W urzędach wojewódzkich stan na 1 stycznia 2001 r. wynosił 9000 etatów, stan na 1 stycznia 2002 r. wynosi, realnie obsadzonych, 10 400 etatów. 1,5 tys. ludzi, pomijam już normalny ruch kadrowy, emerytury itd., ale ponad to 1,5 tys. ludzi zostało przyjętych w wakacje do pracy, w sytuacji kiedy już wiadomo było, czym się skończą mniej więcej wybory. Więc zwracam na to uwagę, bowiem też, jak głosi dowcip opozycyjny, trzeba dostrzegać źdźbło w oku własnym, a nie tylko belkę w oku cudzym.</u>
          <u xml:id="u-257.13" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Myślę, że także odpowiedziałem panu posłowi Stryjewskiemu. Po prostu nie wiem, panie pośle. Myślę, że spór pomiędzy nami nie powinien dotyczyć jednostkowej sytuacji, tylko po prostu rozmowy o zasadzie. Być może trzeba by przyjąć, że kurator jest urzędnikiem rządowym i rząd ma jednak prawo formułować pewne opinie i ja, tak jak w przypadku pana Zielińskiego, nie znam tej sprawy, ale zawsze mogę po prostu powołać się i powiedzieć, iż wojewoda pewnie miał swoje powody, których nie znam na tyle, żeby powiedzieć, czy one były zasadne, moim zdaniem, czy nie. Ale chcę, panie pośle, powiedzieć, że w tej chwili w woj. dolnośląskim dokonano zmian na 10 stanowiskach kierowniczych na ponad 111 stanowisk kierowniczych w tym województwie.</u>
          <u xml:id="u-257.14" who="#komentarz">(Poseł Marek Wikiński: Mało!)</u>
          <u xml:id="u-257.15" who="#komentarz">(Głosy z sali: To za mało.)</u>
          <u xml:id="u-257.16" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Jest pytanie po prostu, czy to jest czystka? Mało tego, powiem państwu, że naturalna rotacja roczna na stanowiskach kierowniczych w administracji państwowej sięga gdzieś 7–8%, więc 10%... my jeszcze, że tak powiem, wskaźników naturalnej rotacji nie osiągnęliśmy i myślę, że formułowanie zbyt radykalnych opinii jest trudne.</u>
          <u xml:id="u-257.17" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pan poseł Stec zadał pytania retoryczne, na które boję się, że mógłbym odpowiedzieć nadmiernie uczciwie. Otóż to prawda, że sporo polityków, kandydatów do parlamentu nadużywało w moim przekonaniu i funkcji administracyjnej, i urzędu, którym kierowali. Natomiast to jest sprawa Państwowej Komisji Wyborczej. Z pełnym szacunkiem, respektem i nadzieją trzeba oczekiwać na rzetelne rozstrzygnięcie tejże komisji i w tej sprawie nie mam nic do powiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-257.18" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Pan poseł Maraszek pytał, ile osób odwołano i jak to się odbywało w 1997 r. Z tą jakością było rozmaicie, wspomniałem o wojewodach, którzy byli odwołani chyłkiem, czy o ministrach, których nie wpuszczano następnego dnia do budynku. Trzeba też powiedzieć, że wielu ludzi, którzy przejęli kierownicze obowiązki w administracji publicznej po 1997 r., zachowało się przyzwoicie, z godnością, dlatego nie chcę generalizować, są ludzie i ludziska i rozmaicie bywało.</u>
          <u xml:id="u-257.19" who="#MinisterSprawWewnętrznychiAdministracjiKrzysztofJanik">Panu posłowi Kuropatwińskiemu, który pytał o sprawę budynków byłego urzędu wojewódzkiego i wyższą uczelnię, chcę powiedzieć, że z tego, co wiem, wstępny wniosek, który został w tej sprawie skierowany, miał liczne wady formalne. Otóż to jest bardzo poważna decyzja, albo o przewłaszczeniu, albo użytkowaniu majątku skarbu państwa. Wskutek tych wad formalnych już wniosek złożony przez pana wojewodę Rogackiego nie został zaakceptowany w resorcie, nawet na poziomie sprawdzania aspektów formalnych. Zwróciliśmy się do pana wojewody Kosiniaka z prośbą o ponowne przygotowanie tego wniosku. Obojętnie, kto jest rektorem, kanclerzem, właścicielem tej szkoły, jest to szkoła, która we Włocławku jest potrzebna i w której będą się uczyć nasze dzieci. Polityka nie ma tu nic do rzeczy. Dziękuję bardzo. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-258.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Proszę o głos.)</u>
          <u xml:id="u-258.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panowie, jesteście zbyt wytrawnymi parlamentarzystami, żebyście nie wiedzieli, że nie ma trybu, w którym moglibyście w tej chwili....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Sprostowanie, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie, nie, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Pan minister po prostu skłamał.</u>
          <u xml:id="u-261.1" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Oooo! Panie marszałku, tak nie można.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, bardzo proszę nie używać....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Pan minister był nieświadomy, dlatego że pan minister powiedział...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, doradzę panu tryb, w którym pan nie złamie regulaminu i nie narazi i siebie, i mnie na kłopotliwą sytuację. Za godzinę są oświadczenia poselskie i wtedy wszystko można powiedzieć....</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Ale, panie marszałku, kłamstwo nie może być tutaj przez pana popierane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Nie udzielam teraz panu głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">...chyba że pan popiera kłamstwo, no to trudno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Panie pośle, gratuluję dobrego samopoczucia. Jestem tutaj od pilnowania regulaminu...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Przepraszam, panie marszałku, ale to nie jest kwestia dobrego samopoczucia. Chcę po prostu sprostować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Gorąco polecam panu obszerną wypowiedź dotyczącą pana ministra Janika, mnie, w oświadczeniach poselskich. Będę wtedy prowadził obrady, będę pana z przyjemnością słuchał, zgodnie z regulaminem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#PosełKrzysztofJurgiel">Jeszcze raz proszę o sprostowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przechodzimy do drugiego pytania.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Drugie pytanie dotyczy sprawy nośników energetycznych z surowców odnawialnych. Zostało skierowane do prezesa Rady Ministrów, a skierował je pan poseł Józef Gruszka z PSL. Odpowiadał będzie z upoważnienia prezesa Rady Ministrów podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki pan minister Maciej Leśny.</u>
          <u xml:id="u-272.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę bardzo pana posła o zadanie pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#PosełJózefGruszka">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#PosełJózefGruszka">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Jakie starania podejmie rząd Rzeczypospolitej Polskiej, aby nośniki energetyczne z surowców odnawialnych, pochodzące ze źródeł krajowych, z jednej strony dawały dodatkowe środki budżetowi państwa, a z drugiej strony dawały nowe miejsca pracy i dochody obywatelom?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki pana ministra Macieja Leśnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na skierowane do prezesa Rady Ministrów pana Leszka Millera pytanie w sprawach bieżących pana posła Gruszki z 12 grudnia została już udzielona pisemna odpowiedź w dniu 17 grudnia ub.r., ale z prawdziwą przyjemnością chciałbym jeszcze dodać szereg dodatkowych informacji, które być może bardziej przybliżą temat.</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Chciałem z całą mocą podkreślić, że rząd Rzeczpospolitej Polskiej, podobnie jak inne kraje, zwłaszcza kraje Unii Europejskiej, z należytą uwagą, jako jedno z priorytetowych zadań, traktuje problematykę tworzenia warunków dla rozwoju źródeł energii odnawialnej oraz wzrostu udziału energii pochodzącej z tych źródeł w bilansach energetycznych kraju. Programowym dokumentem rządowym dotyczącym tej materii jest przygotowana przez ministra środowiska strategia rozwoju energetyki odnawialnej w Polsce, który to dokument został także zaakceptowany przez Wysoką Izbę w dniu 23 sierpnia ub.r. Problematyka energii odnawialnej znalazła także należyte miejsce w innym dokumencie rządowym, a mianowicie w „Założeniach polityki energetycznej Polski do 2020 r.”, przygotowanych przez ministra gospodarki i przyjętych przez Radę Ministrów w lutym 2000 r. Obecnie w Ministerstwie Gospodarki trwają prace nad oceną realizacji założeń zawartych w tym dokumencie po ponad 2-letnim okresie jego obowiązywania.</u>
          <u xml:id="u-275.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Duże znaczenie ma dla rozwoju źródeł energii odnawialnej regulacja prawna, która jest zawarta w wydanym przez ministra gospodarki (na podstawie znowelizowanej przez Wysoką Izbę w maju 2000 r. ustawy Prawo energetyczne) rozporządzeniu z dnia 15 grudnia 2000 r. Przepisy tego rozporządzenia m.in. nakładają na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązek zakupu sieciowych nośników energetycznych, tj. energii elektrycznej i ciepła, wytwarzanych w krajowych źródłach odnawialnych, i określają warunki tego zakupu. Szczególnie korzystne rozwiązania dotyczą odnawialnej energii elektrycznej, albowiem prawny obowiązek zakupu zakłada uzyskanie efektu progresywnego wzrostu działania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w bilansie energetycznym naszego kraju z 2,4% w roku 2001 do 7,5% w roku 2010.</u>
          <u xml:id="u-275.3" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Rozwiązania prawne zawarte w tym rozporządzeniu zostały pozytywnie odebrane przez przedsiębiorców już wytwarzających bądź też zamierzających inwestować w źródła odnawialne i wytwarzać energię elektryczną albo ciepło przy wykorzystaniu wiatru, wody, biomasy i biogazu z wysypisk komunalnych lub przemysłowych, a także energii geotermalnej. Inne formy energii pierwotnej odnawialnej mają mniejsze znaczenie.</u>
          <u xml:id="u-275.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Pod rządami tego rozporządzenia obserwuje się dynamiczny rozwój budowy źródeł energetycznych, zwłaszcza elektrowni wiatrowych. Przykładem jest gmina Darłowo, gdzie powstaje obecnie farma wiatrowa z największymi w Europie wiatrakami o mocy jednostkowej 2 MW. Powstają zamierzenia i projekty przewidujące powstanie potrzebnych przedsięwzięć na terenie innych gmin, położonych zwłaszcza w pasie nadmorskim, gdzie występują, jak wiadomo, najlepsze warunki wiatrowe. Interesujące jest także to, że tak dynamiczny wzrost aktywności przedsiębiorstw w zakresie rozwoju źródeł odnawialnych następuje mimo to, że przepisy rozporządzenia nie przewidują żadnego nowego zaangażowania środków budżetu państwa na rzecz promocji rozwoju.</u>
          <u xml:id="u-275.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Problematyka energii odnawialnej uwzględniona jest także w dokumentach programowych kształtujących politykę rolną, takich jak „Spójna polityka strukturalna rozwoju obszarów wiejskich i rolnictwa”, który to dokument został przyjęty przez Radę Ministrów 13 lipca 1999 r., a także „Pakt dla rolnictwa i obszarów wiejskich”, który to dokument został przyjęty przez Radę Ministrów w sierpniu 2000 r.</u>
          <u xml:id="u-275.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Należy zaznaczyć, że problematyka energii odnawialnej, zwłaszcza w zakresie rozwoju programu biopaliw silnikowych, została wyraźnie uwzględniona w programie wyborczym obecnej koalicji rządowej w dokumencie programowym pt. „Porozumienie programowe pomiędzy koalicją wyborczą SLD i Unią Pracy a PSL w sprawie wspólnego rządu koalicyjnego”.</u>
          <u xml:id="u-275.7" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Znaczącą rolę wśród odnawialnych źródeł energii powinna odegrać biomasa. Zwiększenie jej zużycia stanowić będzie impuls dla rozwoju terenów wiejskich, które są, jak wiadomo, w znacznej mierze dotknięte bezrobociem, jako terenów produkcji paliw. Impuls taki powinien pobudzić tworzenie nowych miejsc pracy i infrastruktury. W dokumentach programowych, zwłaszcza w strategii wykorzystania energii odnawialnej, przewidziano wspieranie przedsięwzięć z tego zakresu środkami pochodzącymi z funduszy celowych, funduszy przedakcesyjnych i strukturalnych Unii Europejskiej oraz innych środków pomocy zagranicznej, zgodnie oczywiście z obowiązującymi warunkami udzielania tej pomocy.</u>
          <u xml:id="u-275.8" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Między innymi przewiduje się wykorzystanie środków dla gmin w ramach programu SAPARD, który obejmuje priorytetowym działaniem poprawę warunków prowadzenia działalności gospodarczej i tworzenie miejsc pracy, a także poprawę zaopatrzenia w energię na obszarach wiejskich.</u>
          <u xml:id="u-275.9" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Zwiększenie jakości i efektywności dostaw energii uwzględnia wykorzystanie lokalnych nośników energii odnawialnej. Inwestorzy mogą się także ubiegać o korzystne kredyty i pożyczki pochodzące ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i innych funduszy ochrony środowiska, także z Banku Ochrony Środowiska.</u>
          <u xml:id="u-275.10" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Obowiązujące obecnie przepisy przewidują wsparcie rozwoju energii odnawialnej w następujących formach:</u>
          <u xml:id="u-275.11" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">- ulgi inwestycyjne w podatku rolnym z tytułu wydatków poniesionych m.in. na zakup i instalację urządzeń wykorzystujących do celów produkcyjnych naturalne źródła energii, a więc źródła wiatru, biogazu, biomasy, spadku wód, słońca,</u>
          <u xml:id="u-275.12" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">- ulgi w podatku akcyzowym dla paliw ekologicznych z tytułu stosowania do benzynowych silników paliwowych dodatku etanolu oraz spirytusu bezwodnego przeznaczonego do wytwarzania etylin i benzyn bezołowiowych.</u>
          <u xml:id="u-275.13" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Podjęte zostały prace zmierzające do wprowadzenia trwałych uregulowań prawnych gwarantujących systematyczny wzrost udziału biopaliw na bazie bioetanolu i biodiesla, estru metylowego z oleju rzepakowego w krajowym rynku paliw płynnych. Jak powiedziałem wcześniej, rząd przywiązuje dużą wagę do rozwoju energii odnawialnej, mając na względzie zarówno przesłanki dotyczące ochrony środowiska w Polsce, jak i wzrost aktywności gospodarczej i przedsiębiorczości głównie na terenach wiejskich, bo tam właśnie będzie się rozwijać ta proekologiczna gałąź gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-275.14" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Wzrost udziału zarówno sieciowych, jak i niesieciowych nośników energii odnawialnej w bilansach energetycznych kraju winien zaktywizować obszary wiejskie i korzystnie stymulować rozwój lokalny i regionalny w gminach i związkach gminnych, poprawiać zaopatrzenie w energię i paliwa, a także korzystnie wpływać na ochronę środowiska.</u>
          <u xml:id="u-275.15" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Administracja rządowa będzie uważnie śledzić rozwiązania prawne i ekologiczne stosowane w krajach Unii Europejskiej i wprowadzać dorobek prawny Unii do systemu prawnego w tym zakresie, do prawa podatkowego. Należy jednak mieć na uwadze również to, że ze względu na obecne problemy związane z równowagą budżetu państwa nie można w najbliższym czasie przewidzieć dalszego znacznego wzrostu wsparcia środkami budżetowymi rozwoju szczególnie biopaliw silnikowych.</u>
          <u xml:id="u-275.16" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Mam nadzieję, że te dodatkowe informacje i odpowiedź z 17 grudnia wyczerpały sprawę. Dziękuję, panie marszałku, i przepraszam, że przekroczyłem czas.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Uprzejmie informuję, że do zadania pytań dodatkowych zapisali się następujący posłowie: pan poseł Józef Gruszka, pan poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki, pan poseł Ryszard Stanibuła, pan poseł Stanisław Kalemba, pan poseł Wiesław Woda, pan poseł Romuald Ajchler, pan poseł Stec, pan poseł Lewandowski, pani poseł Grzebisz-Nowicka, pan poseł Grzyb, pani poseł Krasicka-Domka i pan poseł Papież.</u>
          <u xml:id="u-276.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Już uzupełniamy listę.</u>
          <u xml:id="u-276.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Jako pierwszego proszę o zadanie pytania pana posła Józefa Gruszkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#PosełJózefGruszka">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-277.1" who="#PosełJózefGruszka">Panie Ministrze! Bardzo dziękuję za odpowiedź uzupełniającą, szczególnie w temacie zielonej energii, bo tak by można powiedzieć o prądzie, który pochodzi ze źródeł odnawialnych. Chciałbym jednak, żeby pan się odniósł do jednej bardzo ważnej kwestii, jaką niewątpliwie jest akcyza na spirytus odwodniony i na olej rzepakowy, który byłby biodieslem.</u>
          <u xml:id="u-277.2" who="#PosełJózefGruszka">Czy rząd zamierza, mówiąc bardzo prosto i szybko, w najbliższym czasie obniżyć akcyzę na te dwa nośniki, które pochodzą ze źródeł krajowych? Moim zdaniem to bardzo przyspieszyłoby rozwój, o który nam chodzi. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wojciecha Zarzyckiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">W kampanii wyborczej jako kandydat Polskiego Stronnictwa Ludowego i organizacji i kółek rolniczych podkreślałem potrzebę szybkiego rozwoju biopaliw, produkcji biopaliw jako elementu walki z plagą dzisiejszej rzeczywistości, jaką jest bezrobociem, i poprawy tak dramatycznie niskich dochodów rolników.</u>
          <u xml:id="u-279.2" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Panie ministrze, mam następujące pytania. Na ile rząd szacuje dodatkową produkcję rolną zbóż, kukurydzy, ziemniaków, którą można by było przeznaczyć na spirytus odwodniony, czyli bioetanol? Ile hektarów rzepaku można by wyprodukować na potrzeby biopaliw? Ile osób mogłoby być zatrudnionych w produkcji źródeł odnawialnych?</u>
          <u xml:id="u-279.3" who="#PosełWojciechSzczęsnyZarzycki">Panie Ministrze! Kiedy rząd przygotuje całościowy program, który byłby zgodny z zainteresowaniem rolników tą formą alternatywnej produkcji, a także firm, które pokryłyby mapę Polski przedsiębiorstwami przetwarzającymi m.in. rzepak na paliwo? Już jest wielkie zainteresowanie i boję się, bo będą one powstawać jak grzyby po deszczu, tylko czy rząd pozytywnie odpowie, dając szansę polegającą na zmniejszeniu akcyzy na taką produkcję. Wzorce bardzo dobrze rozwijającej się produkcji biopaliw mamy np. we Francji. Chciałbym, żeby polscy rolnicy też mieli taką szansę. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-280.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Ryszarda Stanibułę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#PosełRyszardStanibuła">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-281.1" who="#PosełRyszardStanibuła">Chciałbym zapytać pana ministra, czy rząd będzie wspierał, i może bardziej konkretnie, bo pan przedstawił przed chwilą pewien program, zarys działania, w jakim zakresie będzie wspierał różne podmioty gospodarcze, bo wiem, że wiele z tych podmiotów gospodarczych w kraju jest bezpośrednio bardzo zainteresowanych wykorzystywaniem odnawialnych źródeł energii, jak biopaliwa, biomasa. Mamy dobre doświadczenia we współpracy z Duńczykami. Czy będzie to w formie odpowiednich kredytów preferencyjnych, dotacji, czy też będą to pomoce krajowe lub zagraniczne i konkretnie jakie? Dlatego że w tej sytuacji, w jakiej obecnie jesteśmy, bez względu na te trudności, powinniśmy wygenerować właśnie i w budżecie, i nie tylko w budżecie, ale i ze środków pozabudżetowych, konkretne formy wspierania tych małych przedsiębiorstw, a także średnich i dużych. I powinny też być programy, tak jak np. robią to obecnie Duńczycy czy inne kraje zachodnie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-282.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Stanisława Kalembę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#PosełStanisławKalemba">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-283.1" who="#PosełStanisławKalemba">Panie Ministrze! Nie docenia się polskich rolników, potrafią oni wyprodukować znakomite surowce w wystarczającej ilości, gdy chodzi o rzepak czy o surowce do produkcji spirytusu. Trudno nie zgodzić się z tym programem. Tylko, panie ministrze, kiedy ten program zostanie wdrożony w praktyce? Pytanie: ile setek, tysięcy hektarów rzepaku będą mogli polscy rolnicy zasiać na jesieni po to, żeby w przyszłym roku można było już podjąć produkcję? Tym bardziej że w wielu państwach europejskich, już nie będę szukał w Unii Europejskiej, ale np. w Czechach, na Węgrzęch produkuje się biopaliwo już od paru lat. Dlaczego my jesteśmy z tym opóźnieni? I, panie ministrze, nie wolno przyjmować takich argumentów, że znowu może w budżecie środków zabrakło, bo opóźnienia będą na następne wiele lat. Czyli kiedy skończymy z programami, a zajmiemy się praktyką rolniczą? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-284.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wiesława Wodę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#PosełWiesławWoda">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Przytoczył pan minister kilka dokumentów, programów, aktów prawnych mających wywołać produkcję paliw odnawialnych. Chciałem zapytać: kiedy mogę się spodziewać, że pierwszy litr polskiego oleju rzepakowego będę mógł nalać do mojego traktora albo samochodu?</u>
          <u xml:id="u-285.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Ale nie masz traktora.)</u>
          <u xml:id="u-285.2" who="#PosełWiesławWoda">Mam. I drugie pytanie. Czy udało się już sporządzić jakąś kalkulację, jeśli idzie o cenę? To jest bowiem jedna z barier, która powoduje ograniczenia w tej produkcji. Czy wobec tego to będzie oznaczać automatyczny wzrost cen paliw z dodatkiem oleju rzepakowego? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-286.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Romualda Ajchlera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#PosełRomualdAjchler">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-287.1" who="#PosełRomualdAjchler">Panie Ministrze! Chciałem zapytać, czy w pana resorcie jest jakaś komórka zatrudniająca fachowców, którzy zajmowaliby się tylko i wyłącznie energią odnawialną? Jeżeli nie ma takowych, to czy zamierza pan ich powołać, gdyż to jest temat, który właściwie wprowadza się w Polsce? A uważam, że nie powinien ktoś z przypadku tego robić przy okazji jakichś zmian reorganizacyjnych. Uważam, że powinni to być fachowcy. Czy ma pan taki zamiar?</u>
          <u xml:id="u-287.2" who="#PosełRomualdAjchler">I druga kwestia. Mówił pan tutaj o biomasie i pozyskiwaniu energii z biomasy. Dwaj profesorowie poznańscy mają opracowaną całą dokumentację, pomysł, w ogóle wszelkiego rodzaju wyliczenia i na dobrą sprawę nie mają się do kogo z tym zwrócić po to, aby zostali przede wszystkim wysłuchani. I chciałbym zapytać pana ministra: czy byłby pan gotów na to, abym skontaktował tych naukowców z panem właśnie w sprawach energii odnawialnej?</u>
          <u xml:id="u-287.3" who="#PosełRomualdAjchler">I ostatnie sprawa, panie ministrze. Mówił pan o sprawach zakupu przez zakłady energetyczne energii odnawialnej wytwarzanej w elektrowniach wiatrowych i innych. Przygotowuję interpelację do pana z prośbą o interwencję w związku z tym, iż zakład energetyczny odmawia zakupu energii, nad którą dzisiaj debatujemy. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-288.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#PosełStanisławStec">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-289.1" who="#PosełStanisławStec">Panie Ministrze! Gorzelnie rolnicze, które wykorzystywały w poprzednim okresie gorsze gatunki produktów roślinnych, są wykorzystane obecnie w 30%. Czy jest szansa na zwiększenie zużycia spirytusu do produkcji paliw? Kolejne pytanie wiąże się z biopaliwem. Kto opracowuje - Ministerstwo Gospodarki czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi - projekt ustawy o produkcji biopaliw? Musi to być ustawa, która będzie zawierać zwolnienie z akcyzy; w przeciwnym bowiem razie nie będzie efektów. I ostatnie pytanie. Na spotkaniu poselskim rolnicy wystąpili z propozycją - mając doświadczenia po wizycie w Niemczech - produkcji „energii zielonej” z kukurydzy. Z kim mogliby oni w naszym kraju nawiązać kontakt w tym zakresie? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-290.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią poseł Zofię Grzebisz-Nowicką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-291.1" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">Panie Ministrze! W jakim stopniu zaangażowano dotychczas środki przedakcesyjne w rozwój energii ze źródeł odnawialnych? Jakie są możliwości w tym zakresie, jeśli chodzi o uzyskanie wsparcia ze środków przedakcesyjnych w bieżącym roku?</u>
          <u xml:id="u-291.2" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">Kolejne pytanie: Jakie są szanse uruchomienia w większym zakresie w bieżącym roku produkcji biopaliw i co stoi temu na przeszkodzie? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-292.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Bogdana Lewandowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#PosełBogdanLewandowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-293.1" who="#PosełBogdanLewandowski">Panie Ministrze! Proszę odpowiedzieć szczerze: W jakiej sytuacji obecnie się znajdujemy, jeżeli chodzi o możliwość realizacji programu dotyczącego wykorzystania energii odnawialnej? Czy mamy jakiś punkt wyjścia, czy też musimy cały program budować od nowa?</u>
          <u xml:id="u-293.2" who="#PosełBogdanLewandowski">I kolejna kwestia, o której wspominał już pan poseł Ajchler. W jaki sposób pański resort zamierza wykorzystać wyniki badań naukowych? Mam tu na myśli również osiągnięcia pracowników naukowych z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Są one bowiem już wdrażane w poszczególnych gminach. Jest na przykład taka gmina w woj. kujawsko-pomorskim - gmina Dębowa Łąka - w której wójt Polcyn podejmuje odpowiednie działania w tym zakresie. Rząd jednak musi w tym wypadku przyjść z pomocą. Czy na przykład rząd ma jakieś pomysły w związku z tym, żeby wykorzystać ziemię leżącą odłogiem w celu uprawy wierzby opałowej? W Szwecji jest to coraz częściej stosowane. Chodzi o to, żebyśmy nie tyle mówili, ile zaczynali powoli przechodzić do praktyki, bo czas ucieka. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Andrzeja Grzyba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#PosełAndrzejGrzyb">Panie Ministrze! Projektem dotyczącym produkcji energii ze źródeł odnawialnych ogromnie interesują się nasi wyborcy, którzy chcieliby wiedzieć, jakie instrumenty finansowe będą stosowane, poza instrumentami prawnymi i deklaracjami w formie programów przedłożonych przez rząd. Które z tych instrumentów będą możliwe do zaabsorbowania przez tych, którzy podejmą się tej produkcji? Jakie będą również możliwości wsparcia finansowego, poza oczywiście programami, o których był pan uprzejmy wspomnieć, dotyczącymi wsparcia dla rolnictwa ze środków SAPARD?</u>
          <u xml:id="u-295.1" who="#PosełAndrzejGrzyb">I kolejna sprawa. Jest to niezmiernie ważne, choć trudne - jak sądzę - ze względu na sytuację budżetową: Czy jest możliwe zmniejszenie akcyzy na paliwa pochodzące ze źródeł odnawialnych? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-296.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią posłankę Zofię Krasicką-Domkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-297.1" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">Panie Ministrze! Jak pan ocenia szanse racjonalnego zagospodarowania energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych, oprócz tego, o czym pana minister mówił, czyli energii wiatrowej, energii słonecznej, biomasy, z wód płynących, biopaliw, gazów wysypiskowych? Proszę odnieść się do energii geotermalnej, która stanowi przecież niezwykle bogate zasoby w naszym kraju. Jak wynika z dokumentacji geofizyków polskich, 80% powierzchni Polski jest położone nad, można powiedzieć, gorącym morzem. Niektórzy nazywają to polskim Kuwejtem. Czy pan minister mógłby przybliżyć kwestię tego, czy rząd zamierza zająć się zagospodarowaniem tych bardzo bogatych i udokumentowanych zasobów geotermalnych? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-298.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Wyczerpaliśmy listę posłów zapisanych do zadania pytania.</u>
          <u xml:id="u-298.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki pana ministra Macieja Leśnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałem przekazać państwu trochę więcej informacji, ale pan marszałek był uprzejmy zacząć zapalać mi światełko i bałem się, że wyłączy mikrofon. Dlatego być może odpowiedź na szereg pytań mielibyśmy okazję poznać, zanim zostały one zadane. Chcę powiedzieć, że dokładnie w tej chwili odbywa się posiedzenie sejmowej Komisji Gospodarki, gdzie minister rolnictwa, minister finansów i moi koledzy z Ministerstwa Gospodarki przedstawią pełny program wykorzystania biomasy. Oczywiście ja nie jestem w stanie odpowiedzieć na te pytania, które są kierowane tak naprawdę do ministra rolnictwa i ministra finansów. Akurat w tej chwili koledzy są na posiedzeniu Komisji Gospodarki. Dość nieszczęśliwie się zdarzyło tak, że pokryły się - przepraszam za sformułowanie - terminy pytań i odpowiedzi oraz posiedzenia Komisji Gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-299.1" who="#komentarz">(Poseł Bogdan Lewandowski: Co się z tego krycia urodzi?)</u>
          <u xml:id="u-299.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Spróbuję państwu odpowiedzieć na te pytania, na które jestem w stanie w tej chwili odpowiedzieć, natomiast jeżeli chodzi o pytania, na które teraz nie odpowiem, odpowiemy szanownym państwu posłom pisemnie lub zapraszamy do siebie do resortu.</u>
          <u xml:id="u-299.3" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Może nie będę się trzymał specjalnie kolejności, w jakiej zostały zadane pytania, dlatego że one i tak się powtarzały.</u>
          <u xml:id="u-299.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Jest w resorcie, w tym zakresie, którym ja od niedawna mam zaszczyt się zajmować, grupa fachowców, którzy zajmują się energią odnawialną. Mogę powiedzieć, że nie ma żadnych problemów technicznych z wykorzystaniem bioetanolu i biodiesla. Problem jest jeden - cena. Państwo wiedzą, ile kosztuje litr oleju napędowego na stacjach. Cena najtańszego z tych, które są nam znane, z instalacji, które działają, sięga kwoty ok. 4–6 zł, więc kosztuje on prawie półtora razu drożej niż olej naturalny. Oczywiste jest, że te sytuacje będą się zmieniały. Problem jest też taki, że w Polsce rzepak, który jest podstawowym źródłem powstawania biodiesla, jest rośliną, która jest niesłychanie wrażliwa na warunki pogodowe, np. na niskie temperatury, stąd wielkość zbiorów rzepaka ozimego, który jest o wiele lepszym źródłem niż jary, nie może być przyjmowana jako stała. W związku z tym budowanie instalacji z uwzględnieniem maksymalnej wydajności może spowodować konieczność importu rzepaku.</u>
          <u xml:id="u-299.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Moglibyśmy wyciągnąć następujące wnioski. To, że cena biopaliwa jest ściśle związana z ceną rzepaku, to nie ulega wątpliwości. W warunkach krajowych, polskich, praktycznie jedynym surowcem do produkcji biopaliw może być wyłącznie rzepak, co oznacza oczywiście zagrożenie niestabilnością dostaw surowca po stałych cenach. Nie ma barier technologicznych, jeśli chodzi o budowę instalacji. Jedyną istotną barierą może być koszt produkcji biopaliwa, które powstaje z rzepaku lub oleju rzepakowego. Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na niesłychanie istotną w tym momencie sprawę, mianowicie koszt utylizacji odpadów, które powstają przy produkcji takiego biopaliwa. Cena oleju napędowego - jak państwo posłowie byli uprzejmi tutaj powiedzieć - jest wynikiem kosztów wytwarzania i stosownych stawek podatkowych, akcyzy i VAT, które stanowią naprawdę główny dochód budżetu. Tak naprawdę trzeba byłoby podjąć działania, które by pozwoliły na zmniejszenie nakładów na produkcję i przetwarzanie nasion rzepaku na biopaliwo estrowe. Instrumenty, które, jak sobie wyobrażam, można byłoby zastosować, to są zmiany w sposobie organizacji produkcji surowca, uwzględnienie kosztów ochrony środowiska, doskonalenie rozwiązań technologicznych oraz stabilne, długoterminowe regulacje prawno-finansowe. Uważamy w Ministerstwie Gospodarki, że tak naprawdę podstawową kwestią, którą trzeba rozstrzygnąć, jest opłacalność produkcji i wydobycia surowca na skalę przemysłową. Warunki tej produkcji, przede wszystkim zaś preferencje finansowe musi określić Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi w porozumieniu z Ministerstwem Finansów. Myśmy mieli ostatnio spotkanie z panem premierem Kalinowskim - był minister Piechota - na którym mówiliśmy również na temat biogazu i wspólnego wystąpienia obu ministrów do ministra finansów o obniżenie lub zniesienie akcyzy na biopaliwo. Jest cały szereg programów, o których mówiliśmy. Nie jestem w stanie w tej chwili odpowiedzieć, jakiej wielkości obszary mogą być przeznaczone na produkcję. Wiem, że istnieją technologie produkcji bardzo dobrego bezwodnego alkoholu z żyta. Produkcja czystego bezwodnego alkoholu z wykorzystaniem instalacji na 200 mln l. pochłania około 800 ton żyta dziennie. To jest rodzaj technologii, która jest bezodpadowa. Wiem, że taką technologię próbuje się zainstalować w woj. wielkopolskim i Stocznia Szczecińska, która próbuje zdywersyfikować swoją działalność, również buduje taką instalację. To są instalacje wykorzystywane niestety jeszcze na skalę nieprzemysłową, bo akcyza nie pozwalała na to, żeby alkohol mógł być dodawany do paliwa, tak jak przewidują to unijne warunki.</u>
          <u xml:id="u-299.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Chciałbym zwrócić uwagę, że jak gdyby tym światłem w tunelu jest konieczność zastosowania się do dyrektyw Unii Europejskiej, które kolejno podają wielkości dodatków do paliw w postaci zwiększającej się ilości alkoholu w benzynie i biodiesla. Dość powiedzieć, że w ubiegłym roku sprowadzono do Polski ok. 800 tys. ton paliwa dieslowego, które powstało z rzepaku dotowanego przez Unię Europejską przerobionego w Czechach i przywiezionego do Polski, zdaje się, bez specjalnych kłopotów, bo było to sprowadzone jako paliwo, nie olej napędowy. Nie wiem dokładnie, sprawa jest mi znana dopiero od dzisiaj rana.</u>
          <u xml:id="u-299.7" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Oczywiście jest tak, że te wszystkie programy, o których mówiłem, wymagają współdziałania ze strony państwa. Jak państwo wiedzą, programy unijne zwykle są tak skonstruowane, że możemy dostać 100 tys. dolarów pod warunkiem, że włożymy również swoje 100 tys. Problemem może być to, że nie ma u nas pieniędzy, które chcielibyśmy wnieść. Znacznie lepszy byłby w tych odpowiedziach pan minister z Komitetu Integracji Europejskiej. Spróbuję przejrzeć te pytania, z których większość się sprowadza praktycznie do technologii i do spraw finansowych. Nie mogę się zobowiązać za ministra finansów, że zostaną uruchomione takie mechanizmy, które uczynią opłacalną produkcję biopaliw. Natomiast wiem, że takie starania zostały podjęte, i myślę, że w niedługim czasie państwo posłanki i posłowie zostaną poinformowani o ich wynikach.</u>
          <u xml:id="u-299.8" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Jeśli chodzi o sprawę energii geotermalnej, to wiem, że jest grupa fachowców w ministerstwie - jestem w tym ministerstwie dopiero od 5 grudnia i przyznam, że nie do końca rozeznałem się we wszystkich departamentach - która się zajmuje energią odnawialną. Udzielę państwu informacji na temat możliwości wykorzystania energii geotermalnej, która jest tak naprawdę najczystsza i niestety nie najtańsza.</u>
          <u xml:id="u-299.9" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieGospodarkiMaciejLeśny">Jeżeli pan marszałek i państwo by pozwolili, tobym na tym zakończył. Na wszystkie inne pytania, które padły na tej sali, posłowie uzyskają stosowną odpowiedź na piśmie, jeżeli można prosić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Stwarza nam to możliwość rozpatrzenia jeszcze jednego pytania.</u>
          <u xml:id="u-300.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Powracamy do pytania 1., złożonego przez pana posła Jacka Protasiewicza, w sprawie działań podjętych przez rząd w celu utrzymania przejezdności dróg o znaczeniu międzynarodowym. Będzie w tej sprawie odpowiadał w imieniu rządu podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury pan minister Mieczysław Muszyński.</u>
          <u xml:id="u-300.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo proszę pana posła Jacka Protasiewicza o zadanie pytania.</u>
          <u xml:id="u-300.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Przepraszam, tylko wyjaśnię panu posłowi Janowskiemu z należnym mu szacunkiem, że jego pytanie było zaklasyfikowane jako piąte. Pani poseł Marta Zbyrowska, która była druga w kolejności, wycofała pytanie. Pan Jacek Protasiewicz, który zaciągnął inne zobowiązania, licząc się z tym, że ten punkt porządku będzie omawiany między godziną 12.30 a 14.30, wywiązał się ze swoich zobowiązań - prosił o ewentualne przesunięcie swego pytania - zdążył powrócić. Tak więc teraz niestety, panie pośle, jest jego kolej, co stawia kwestię pańskiego pytania pod dużym, bardzo dużym znakiem zapytania, bo niestety posłowie nadużywają nieraz mikrofonu, wypowiadając się w Sejmie. Może pan poseł to pytanie zadać powtórnie w przyszłym tygodniu, bo regulaminowej możliwości przełożenia nie ma żadnej.</u>
          <u xml:id="u-300.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Powracamy do pytania, które zostało zakwalifikowane przez Konwent Seniorów jako pierwsze, czyli pytania pana posła Jacka Protasiewicza.</u>
          <u xml:id="u-300.6" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę pana posła o zadanie tego pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#PosełJacekProtasiewicz">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-301.1" who="#PosełJacekProtasiewicz">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Moje pytanie związane jest z tym, że tuż po Nowym Roku miałem okazję wracać z zagranicy do Polski i widziałem, że choć ta sama pogoda i te same opady śniegu były zarówno w Republice Federalnej Niemiec, Austrii, Włoszech, jak i u nas, wszystkie drogi, autostrady na zachód od Polski były przejezdne, natomiast po wjechaniu do Polski okazało się, że nasza autostrada, jeden z dwóch odcinków tej samej autostrady (bo to są jedyne odcinki w Polsce) przypominał bardziej zmarznięte zaorane pole. Szczerze mówiąc, to, co tam, stojąc w korkach, słyszałem zarówno od wściekłych kierowców polskich, jak i od niemieckich, było przykre z jednej strony dla służb administracyjnych, a z drugiej strony dla mnie, bo reprezentuję też po części władzę państwową, i w ogóle nawet dla Polski i dla Polaków, bo słowa polnische Wirtschaft, które się słyszało w tym kontekście, naprawdę były przykre i ciężko było z tym polemizować.</u>
          <u xml:id="u-301.2" who="#PosełJacekProtasiewicz">I w związku z tym moje pytanie jest takie: Jakie działania zostały przez rząd podjęte w celu utrzymania przejezdności dróg o znaczeniu międzynarodowym, a w szczególności odcinka autostrady A-4 pomiędzy przejściem granicznym w Olszynie a Wrocławiem? I jakie są powody, dla których odcinek ten, bardzo ważny ze względów tranzytowych, w dniach od 2 do 4 stycznia br. nie odpowiadał w żadnym z aspektów kryteriom odnoszącym się do drogi międzynarodowej, a tym bardziej kryteriów, jakie wyznaczone są w prawie międzynarodowym dla autostrad? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Bardzo dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-302.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury pana ministra Mieczysława Muszyńskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! To był rzeczywiście wyjątkowy okres na drogach krajowych, a szczególnie na drogach międzynarodowych i, jak pan poseł słusznie zauważył, ciągi międzynarodowe rzeczywiście zostały bez osłony. Ja sobie pozwolę powiedzieć kilka słów na temat organizacji, w ogóle przygotowania do zimy. Otóż nowy rząd zastał organizację zarządzania drogami w okresie zimy w sytuacji jakby rozsypania, od momentu bowiem zmian w zakresie zarządzania drogami, od 1 stycznia 1999 r., jak państwo wiecie, administracja drogowa podzieliła się na kilka zarządów dróg. Głównie opierano całą operację przygotowania do zimy na zawieraniu umów zlecenia z firmami, które powinny wypełniać zadania zakontraktowane w umowach z wykonawcami.</u>
          <u xml:id="u-303.1" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Otóż 31 grudnia sprawdzaliśmy mobilność tych służb wykonawców. Na 10 wykonanych telefonów tylko w dwóch przypadkach uzyskaliśmy pozytywną odpowiedź o prawidłowym przygotowaniu. To była tylko odpowiedź. Niestety ostatnie reformy drogownictwa spowodowały, że pozbyliśmy się własnych sił, tzw. sił szybkiego reagowania, które umożliwiały do tej pory szybkie wejście w momentach wyjątkowego zagrożenia ze sprzętem ciężkim. To trudny moment tych przemian strukturalnych w zarządzaniu drogami i stąd niestety osłona dróg międzynarodowych, a szczególnie dróg krajowych o wyjątkowym znaczeniu, o dużym natężeniu ruchu, była wyjątkowo słaba. Przygotowania do okresu zimy powinny trwać w drogownictwie co najmniej 4 miesiące. Zastaliśmy to w takim stanie, że w ciągu dwóch miesięcy nie mogliśmy po prostu inaczej się zorganizować.</u>
          <u xml:id="u-303.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Autostrada A-4 to jest szczególny przypadek. Pozwolę sobie na wymienienie chronologicznie kilku zdarzeń, które na tym odcinku autostrady wystąpiły 1 stycznia. W nocy, o godz. 1, rozpoczęła się gwałtowna nawałnica śnieżna i na odcinku między Złotoryją a Chojnowem pracowały wtedy - właśnie na tym szlaku do Legnicy - 24 jednostki ciężkie, z tym że przejezdność utrzymywaliśmy do godz. 10 w dniu 2 stycznia. O godz. 10 nastąpiło zablokowanie pasa południowego autostrady przez samochód ciężarowy, który praktycznie uniemożliwił przejazd na odcinku około 15 km. Nie można było dojechać sprzętem ciężkim, w związku z tym trzeba było poprowadzić objazdy, dokonać zamknięcia tego odcinka autostrady. Do następnego dnia, do godz. 5 rano, walczyliśmy z tym zatorem śnieżno-samochodowym. Pracowało dodatkowo jeszcze 12 jednostek ciężkich. Trzeba było poprowadzić objazdy i to jest szczególny przypadek, rzeczywiście bardzo trudna sytuacja na tej drodze. To nie jest tak, panie pośle; taka sama sytuacja była 1 i 2 stycznia na autostradzie A-6 po stronie niemieckiej. Na odcinku od Bautzen do Zwickau 6 odcinków autostrady było nieprzejezdnych.</u>
          <u xml:id="u-303.3" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Wyjątkowo gwałtowne uderzenie zimy, a szczególnie zawieja z wiatrem o prędkości ponad 100 km/godz. załamuje wszelkie nasze działania. Przekonaliśmy się również o tym w woj. świętokrzyskim, gdzie trzeba było użyć, chyba po raz pierwszy w ciągu ostatnich 2 lat, ciągników gąsienicowych z ratunkowych pociągów kolejowych. Ciężki sprzęt drogowy, którym dysponujemy aktualnie, po prostu nie jest w stanie - i chyba trzeba się przyzwyczaić do tego, że w okresach zimowych tak będzie - szybko uporządkować jezdni, tak żeby można było uzyskać normalną przejezdność.</u>
          <u xml:id="u-303.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Jest kilka aspektów tej sprawy, oprócz organizacyjnych. Chcemy jednak pilnie w tym roku, po raz pierwszy, wprowadzić ograniczenia przejazdów samochodów ciężarowych powyżej 12 ton w okresach szczególnie trudnych oraz obowiązek stosowania opon zimowych. Nasze kontrole samochodów ciężarowych wykazały, że właściwie większość pojazdów ciężarowych nie była przygotowana do jazdy w ciężkich warunkach zimowych. Myślimy również o tym, ażeby w tym roku wprowadzić jednak własne siły. W wielu krajach Unii Europejskiej wraca się do własnych sił szybkiego reagowania, do własnego sprzętu, który jest najbardziej mobilny w tych sytuacjach.</u>
          <u xml:id="u-303.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Łącznie na drogach międzynarodowych, właściwie na głównych ciągach, na drogach nr 2 i 4 pracowało w okresie od 1 do 7 stycznia ponad tysiąc ciężkich jednostek sprzętowych. Utrzymywaliśmy właściwie prawidłową przejezdność na drogach już od 3 stycznia. Oczywiście warunki jazdy nie były łatwe. To jest kolejny problem - wprowadzanie na drogach o wyjątkowym natężeniu ruchu znaków z wymienną funkcją. Trzeba po prostu ograniczać prędkość samochodów. Niestety nie wszyscy kierowcy rozumieli te trudne warunki.</u>
          <u xml:id="u-303.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Tak że przyjmujemy z ubolewaniem to, iż nie udało nam się w krótkim okresie pełnienia tych obowiązków doprowadzić do pełnej sprawności funkcjonowania administracji. W tych kilku zarządach dróg, 4 właściwie, trzeba jednak wprowadzić sztaby koordynujące, które koncentrują sprzęt, dysponują tym sprzętem, które mogą szybko ten sprzęt wprowadzać. Tyle mogę powiedzieć na ten temat. Jeszcze raz przyznam, że nie zawsze ta organizacja, która była przygotowana na tę zimę, funkcjonowała prawidłowo. Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-304.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Do zadania pytania dodatkowego zapisali się posłowie: pani posłanka Zofia Grzebisz-Nowicka, pan poseł Ryszard Stanibuła, pan poseł Bogdan Lewandowski, pan poseł Wiesław Woda, pan poseł Romuald Ajchler i pan poseł Piotr Krzywicki.</u>
          <u xml:id="u-304.2" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">I pan poseł Stanisław Stec, już go dopisujemy.</u>
          <u xml:id="u-304.3" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Czy ktoś z pań posłanek i panów posłów...?</u>
          <u xml:id="u-304.4" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">I pan poseł Oksiuta.</u>
          <u xml:id="u-304.5" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Zamykam listę posłów zapisanych do zadania pytania.</u>
          <u xml:id="u-304.6" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania panią posłankę Zofię Grzebisz-Nowicką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-305.1" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">Panie Ministrze! Tegoroczna zima i nadmierne opady śniegu są wyjątkowo dokuczliwe dla województw, które latem ubiegłego roku zostały dotknięte klęską powodzi. Do takich województw należy moje woj. świętokrzyskie. Te dolegliwości niewątpliwie byłyby dużo większe, gdyby nie operatywne działanie wojewody, podległych mu służb, strażaków, samorządu gminnego, powiatowego, a także ludzi, którzy udzielili pomocy 1500 osobom uwięzionym w śniegu na głównych ciągach komunikacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-305.2" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">W tym kontekście dwa pytania. Jakie działania podejmie rząd w sprawie lepszego doposażenia w sprzęt specjalistyczny do walki ze śniegiem jednostek, które w tym okresie powinny pracować na drogach? Myślę tu o Oddziale Wojewódzkim Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w Kielcach, o Świętokrzyskim Zarządzie Dróg Wojewódzkich, o Komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej i o innych jednostkach.</u>
          <u xml:id="u-305.3" who="#PosełZofiaGrzebiszNowicka">I drugie pytanie. Jeśli chodzi o skutki, o to, co spowodowała tegoroczna zima, to są także duże koszty. Skromne dotychczasowe szacunki wskazują, że jest to ok. 9 mln, w jednym tylko województwie. Tego ciężaru kosztów nie jest w stanie udźwignąć województwo, które zostało dotknięte także klęską powodzi. W jakim zakresie i kiedy koszty te będą zrekompensowane ze środków, które, mam nadzieję, na ten cel będą uruchomione z rezerw celowych bądź innych z budżetu państwa? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję bardzo, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-306.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Ryszarda Stanibułę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#PosełRyszardStanibuła">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-307.1" who="#PosełRyszardStanibuła">Chciałbym zapytać pana ministra, czy rząd posiada już obecnie wstępne chociażby symulacje strat spowodowanych tym, że były nieprzejezdne drogi o znaczeniu międzynarodowym. Jakie są to straty ogólnie w kraju? Czy samorządy, strażacy, drogowcy, zarządy dróg mogą liczyć na jakieś wsparcie, bo ponieśli oni wielkie koszty i straty są bardzo duże? Czy są rezerwy państwowe? Czy i jak rząd widzi pomoc dla tych, którzy z atakiem zimy w ostatnim okresie bardzo intensywnie walczyli? A szczególnie chodzi mi o to, żeby pan minister był uprzejmy powiedzieć, jak ocenia sytuację woj. lubelskiego, które także poniosło olbrzymie straty, dlatego że atak zimy w woj. lubelskim i na ścianie wschodniej był wyjątkowo dokuczliwy; nawet obecnie jeszcze wiele dróg jest nieprzejezdnych. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-308.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Bogdana Lewandowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#PosełBogdanLewandowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-309.1" who="#PosełBogdanLewandowski">Panie Ministrze! W dawnej, minionej epoce, nazywanej Polską Ludową, komuną, chroniły przed nawiewem śniegu z pól płoty. Obecnie okazało się, że tych płotów po prostu nie ma. Czy rząd zdołał ustalić, co się stało z tymi płotami; czy sprywatyzowano, czy rozkradziono, czy jakieś inne czynniki spowodowały, że ten szczegół, ale wszak istotny, chroniący drogi przed śniegiem, zniknął? Przecież musiały być ku temu jakieś istotne przyczyny. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-310.1" who="#WicemarszałekTomaszNałęcz">Proszę o zadanie pytania pana posła Wiesława Wodę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#PosełWiesławWoda">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Nawiązując do pytania mojego przedmówcy, chcę je nieco rozwinąć. Mianowicie pan minister wspomniał, że nowe kierownictwo zastało fatalne przygotowanie do okresu zimowego. Nie było w ogóle widać płotów, składy materiałów szorstkich puste, sól dopiero transportowano w trakcie. Tak więc widziało się pospolite ruszenie, ale wtedy, kiedy już były skutki. Natomiast nie zadbano o zabezpieczenie. Wobec tego pytam: Czy jest szansa, jeśli chodzi o te zaniedbania, żeby te płotki i inne materiały zgromadzić? Bo może przecież jeszcze przyjść kolejna fala śniegów.</u>
          <u xml:id="u-311.1" who="#PosełWiesławWoda">I drugie pytanie. Między Krakowem a Wrocławiem fragmentami jest autostrada. Od Krakowa do Katowic pobierane są opłaty. Ta autostrada jest eksploatowana nieco inaczej, zwłaszcza inaczej finansowana. Czy ocenia pan, panie ministrze, że prawidłowo tam eksploatowano tę drogę w okresie tych trudnych dni? Moim zdaniem wcale te opłaty nie spowodowały lepszego utrzymania tej autostrady. Jaka jest pana ocena? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Janusz Wojciechowski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-313.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dodatkowe pytanie zada pan poseł Romuald Ajchler, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#PosełRomualdAjchler">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-314.1" who="#PosełRomualdAjchler">Panie ministrze, Wielkopolanie właściwie sobie poradzili z zimą, nie było takich przypadków, może z wyjątkiem kilku dróg powiatowych, aby były problemy. Niemniej nie chciałem tutaj chwalić Wielkopolski, ale chciałem zapytać, panie ministrze, bo nie ma wątpliwości, że mamy dopiero połowę stycznia, że zima może wrócić z większym nasileniem, czy z dotychczasowych działań wyciągnęliście państwo wnioski? Bo wspominał pan, odpowiadając na zapytanie, iż trzeba będzie zakupić sprzęt i zorganizować grupy, własne grupy. Czy jeszcze tej zimy państwo takie grupy macie zamiar zorganizować i jakie środki obecnie jeszcze zamierzacie państwo wydać na zakup wydajnego ciężkiego sprzętu? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-315.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł Piotr Krzywicki, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#PosełPiotrKrzywicki">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-316.1" who="#PosełPiotrKrzywicki">Mam pytanie do pana ministra. Ta kwestia się już pojawiała wcześniej. Mówił pan, że teraz służby drogowe były źle przygotowane do tej akcji. Moje pytanie brzmi: Czy jeżeli taka pogoda i takie trudności klimatyczne pojawiłyby się ponownie, to w tej chwili te służby drogowe są przygotowane lepiej i czy już zaczęto przygotowania do przyszłorocznej zimy, bo skoro trzeba tyle czasu, to już chyba trzeba myśleć o następnej zimie?</u>
          <u xml:id="u-316.2" who="#PosełPiotrKrzywicki">I poza tym jeszcze pytanie. Czy w tej chwili panu ministrowi wiadomo o tym, czy osoby fizyczne bądź podmioty gospodarcze polskie lub zagraniczne występują z wnioskami o odszkodowania z tytułu nieprzejezdności polskich dróg w czasie ataku zimy? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-317.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Kolejne pytanie zada pan poseł Stanisław Stec.</u>
          <u xml:id="u-317.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#PosełStanisławStec">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-318.1" who="#PosełStanisławStec">Panie ministrze, wspomniał pan, że firmy, z którymi zawarto umowy na utrzymanie dróg, w tym trudnym okresie nie były do tego przygotowane, że na 10 były 2 przygotowane. Jak to jest możliwe? Jak można zlecić firmie, która jest nieprzygotowana do tego, wykonanie określonych prac?</u>
          <u xml:id="u-318.2" who="#PosełStanisławStec">Drugie pytanie. Czy minister infrastruktury ma zamiar podwyższyć opłaty za transport drogowy tranzytowy przez nasz kraj?</u>
          <u xml:id="u-318.3" who="#PosełStanisławStec">I trzecie pytanie. Czy rząd wystąpi z autopoprawką do budżetu na 2002 r., bo z informacji pana ministra Janika wynika, że środki na odśnieżanie zostały już wykorzystane. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-319.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Pan poseł Krzysztof Oksiuta, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#PosełKrzysztofOksiuta">Panie ministrze, chciałem się zapytać, dlaczego wojsko dopiero dzień później zostało włączone w akcję pomagania przy odśnieżaniu? Był komunikat z posiedzenia Rady Ministrów, z którego wynikało, że poruszano na tym posiedzeniu inne istotne kwestie, natomiast tej kwestii akurat w sytuacji, kiedy były zasypane wszystkie drogi, tego dnia nie omawiano, dopiero dzień później.</u>
          <u xml:id="u-320.1" who="#PosełKrzysztofOksiuta">Druga kwestia. Nawiązując trochę do pytania wcześniejszego, czy rząd widzi potrzebę ubezpieczenia właścicieli dróg, a w zasadzie obowiązek ubezpieczenia właścicieli dróg od konieczności wypłaty odszkodowań osobom, które wskutek zaniechania czynności ponoszą straty. Tu nie chodzi nawet o firmy, także o osoby cywilne, które tracą często przez to pracę, które nie mogą w danym dniu czy w czasie kilku dni wykonać należących do nich obowiązków itd. Już nie mówię o przypadkach związanych z dowożeniem do szpitali i tego typu działaniach.</u>
          <u xml:id="u-320.2" who="#PosełKrzysztofOksiuta">I ostatnia rzecz. Co z władztwem nad drogami w Polsce? Czy w końcu to się zmieni, że w jednym miejscu właściciel drogi niekoniecznie jest tym, który odpowiada za jej odśnieżenie, że zleca się to miastu. Powiedzmy, jest droga powiatowa, a odśnieża to gmina czy odwrotnie. Zawierane są nieczytelne porozumienia i nie wiadomo, do kogo obywatel ma się zwrócić z pretensją, gdy ma problem związany z nieodśnieżeniem drogi. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-321.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">To już wszystkie dodatkowe pytania.</u>
          <u xml:id="u-321.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę w takim razie pana ministra Mieczysława Muszyńskiego o udzielenie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Panie Marszałku! Pierwsze pytanie pani poseł. Rzeczywiście klęska w woj. świętokrzyskim nałożyła się jedna na drugą - popowodziowa, drogowa. Nieodbudowane są jeszcze wszystkie drogi. Chcemy z rezerwy ministra infrastruktury wspólnie z komisją wspólną rządowo-samorządową przeznaczyć większe środki na odbudowę zniszczeń popowodziowych i drogowych, które wystąpiły tej zimy. Niestety, nie mamy innych środków, rozmawiamy obecnie z ministrem finansów, żeby zmienić jeszcze strukturę podziału subwencji drogowej, tak aby można było przeznaczyć dodatkowe środki. Jeżeli chodzi o akcję zimową, to straty dotyczące tylko sprzętu przy tym stanie dróg, który jest w tej chwili, a jest zły po okresie zimowym, są znaczne. Oceniamy je na ok. 150 mln zł. Czy rząd posiada wstępne symulacje strat? Przygotowujemy takie oceny i poszukujemy rezerw, m.in. dotyczy to subwencji drogowej, możliwości wsparcia tych obszarów, szczególnie południowych, woj. świętokrzyskiego, woj. lubelskiego. W woj. lubelskim, oceniamy, ta akcja była prowadzona zupełnie dobrze, może pomogła w tym rzeczywiście lepsza koordynacja prac ze strony urzędu marszałkowskiego, bo takie mamy oceny.</u>
          <u xml:id="u-322.1" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Sprawa płotków. Oczywiście, były kiedyś płotki, rozebrano je, spalono, były drewniane zastawy przeciwśniegowe. Obecnie produkuje się je, próbuje się uruchomić produkcję płotków z tworzyw sztucznych. Ustawiliśmy w tym roku płotki długości tysiąca kilometrów w miejscach, które uważano za niebezpieczne w okresie zimy. Okazało się jednak, że nie wszędzie ustawianie płotków było trafne. Są miejsca szczególne ze względu na zmiany w zagospodarowaniu przestrzennym, pojawiły się nowe przestrzenie otwarte, które trudno było przewidzieć, że akurat w tych miejscach powstaną. Powiem wprost: ustawianie płotków jest ryzykowne i bardzo kosztowne. Dyrekcja generalna zrobiła bilans, ile płotków z tych tysiąca kilometrów zostało, a zostało ok. 700 km, pozostałe zostały rozebrane albo gdzieś przeniesione, nie wiemy, ktoś po prostu to zabrał. Wydaje mi się, że trzeba wrócić jednak do metody osłaniania żywopłotami, tak jak to kiedyś planowano.</u>
          <u xml:id="u-322.2" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Następna sprawa - składy materiałów są puste. Nie zawsze i nie wszędzie. Rzeczywiście z materiałami były problemy, z tego co wiemy, w okresie przygotowań były problemy z dostawą soli z Kłodawy, materiałów uszorstniających. Tam gdzie o to zadbano, nie było problemu, a trzeba pamiętać, że zamówienia na materiały do akcji zimowej składały przede wszystkim samorządy. Na drogach krajowych nie było takich problemów. Mieliśmy zapasy materiałów właściwie na cały okres zimowy, a więc na tę zimę i zimę 2002–2003, i te zapasy są w tej chwili. Gorzej jest z nośnikami, to jest to, o czym wspomniałem, i z czym wiąże się pytanie, dlaczego wybieramy firmy, co do których nie mamy przekonania i pewności czy wykonają prace właściwie. Trudno jest to przewidzieć. Najczęściej zarządy dróg wybierają w postępowaniach o zamówienia publiczne firmę, która oferuje najniższą cenę. Dzisiaj koszt 1 km płużenia i posypywania wynosi około 180–200 zł. Jest to olbrzymi koszt. Z tym wiąże się konieczność oszczędzania pieniędzy. Prawdopodobnie wiele zarządów dróg nie przewidywało tej trudnej zimy i wybierało najtańszych kontrahentów. Trudno jest przewidzieć, co partner w zimie zrobi. Firma, która ma to zadanie do wykonania, najczęściej jest niemobilna ze względu na niesprawność sprzętu, i okazuje się to w ostatniej chwili, albo ze względu na brak kierowców. Takie przypadki najczęściej się zdarzały.</u>
          <u xml:id="u-322.3" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">W kontekście tego pytania powiem, że mamy zamiar wprowadzić model - i już w tym roku w części wprowadzone zostały takie modele w zarządzie dróg krajowych - poszukiwania własnego sprzętu, własnych ekip. Nie wszędzie jest to możliwe. Rejony drogowe zatrudniają dzisiaj na drogach krajowych zaledwie 12–15 osób, w tym zaledwie 3 drogomistrzów. Trudno, żebyśmy własnymi siłami to uruchomili. Poszukujemy, angażując w trybie robót publicznych, umów zlecenia, osób, które mogłyby wzmocnić rejony i wykorzystać własny sprzęt do szybszego reagowania. Taka jest sytuacja. Jeżeli w ciągu 1,5 godziny od gwałtownego uderzenia zimy nie zareagujemy i dopuścimy do pewnej stagnacji w ruchu na drodze, to skutek jest dramatyczny i przerwa w ruchu jest prawie pewna.</u>
          <u xml:id="u-322.4" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Czy służby drogowe będą lepiej przygotowane? Myślę, że tak. Wspomniałem, że chcemy wprowadzić pewien model koordynacji, tak jak to jest w wielu krajach zachodnich, i to bez względu na to, czy zarządcą drogi jest samorząd, czy minister infrastruktury, czy Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych. Muszą powstać wokół rejonów centra koordynacji, w których znajdzie się również policja. Muszę powiedzieć z całą odpowiedzialnością, że współpraca z policją była wyjątkowo dobra. Ważne jest szybkie reagowanie policji w kwestiach dotyczących organizowania objazdu czy usunięcia naturalnych przeszkód z drogi, przeszkód w postaci pojazdów. Jest to bardzo istotne. Myślimy o tym.</u>
          <u xml:id="u-322.5" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">W Ministerstwie Infrastruktury tworzymy departament dróg publicznych, który będzie się zajmował współpracą z samorządami. To nie spowoduje wzrostu zatrudnienia w administracji. Wykorzystując siły własne generalnej dyrekcji, chcemy stworzyć departament dróg publicznych, który będzie w sytuacjach kryzysowych na drogach, awaryjnych, wyjątkowych, koordynował prace między samorządami a zarządem dróg krajowych tak, aby można było wzajemnie udzielać sobie pomocy. Część takich działań już podjęto, a więc na wypadek kolejnego uderzenia zimy jesteśmy już trochę lepiej przygotowani.</u>
          <u xml:id="u-322.6" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Dlaczego wojsko zostało włączone tak późno do odśnieżania? Wydaje mi się, że nie nastąpiło to późno. To jest problem dyslokacji jednostek, których można użyć. Podam przykład. Jeżeli chcielibyśmy użyć w woj. świętokrzyskim ciągników gąsienicowych z danej jednostki, to najbliższa jednostka znajduje się w Brzegu, w odległości 400 km, i musiałoby to potrwać co najmniej 2–3 dni, zanim ciągniki gąsienicowe dotarłyby do woj. świętokrzyskiego. W ramach resortu przechodzimy na metodę wspomagania własnych sił poprzez wykorzystanie innych służb, m.in. służb kolejowych. Służby te miały mniejsze problemy w tym roku. Kolej posiada 23 ciągniki gąsienicowe i będziemy ich stale używać. Jeden z ciągników do dzisiejszego dnia pracuje w rejonie Jędrzejowa, na drogach powiatowych. Przejmujemy więc inicjatywę polegającą na wspomaganiu powiatów i gmin ciężkim sprzętem.</u>
          <u xml:id="u-322.7" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Czy rząd widzi możliwość wypłacenia odszkodowania i jakie to są straty, jeżeli chodzi o osoby fizyczne i prawne, które poniosły straty z tytułu ataku zimy? Trudno nam w tej chwili powiedzieć, nie mamy wniosków o odszkodowania. Jest to oczywiście problem tam, gdzie pojazd uległ awarii czy uszkodzeniu ze względu na zły stan nawierzchni. Bez wątpienia tak, jak to się dzieje w ciągu całego roku, w normalnych warunkach, te odszkodowania będą wypłacane.</u>
          <u xml:id="u-322.8" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Jakie środki zostaną podjęte, jeżeli zima rzeczywiście wróci? To dzisiaj tylko organizacyjne działania, ale oczywiście nie mogę zapewnić, że nie powtórzy się kłopot na drogach. Jednym z ważniejszych problemów jest to, żebyśmy mogli szybko poinformować kierowców, ostrzec o bardzo trudnych warunkach i zmienić oznakowanie na drogach. To jest to, o czym wspomniałem wcześniej, że musimy instalować znaki o zmiennej funkcji. To jest bardzo istotne, żeby w ciągu krótkiego okresu zasygnalizować kierowcy bardzo trudne warunki. Bardzo dużo zależy od kierowców, od stanu technicznego pojazdów. Takich przeszkód, które były spowodowane niemożnością przejazdu pojazdem ciężarowym, mieliśmy na drogach krajowych ponad 100. To są najczęściej sytuacje, kiedy samochód ciężarowy po prostu blokuje drogę na jej szerokości.</u>
          <u xml:id="u-322.9" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Wydaje mi się, że to były wszystkie pytania. Jest jedno ważne pytanie i należy się paniom posłankom i panom posłom odpowiedź, co dalej z modelem zarządzania drogami. Otóż wydaje się, że ten model się nie sprawdził, przynajmniej w sytuacjach kryzysowych. Będziemy postulowali, będziemy rozmawiali z samorządami, żeby przynajmniej jeden szczebel zarządzania w sytuacjach kryzysowych był podporządkowany układowi regionalnemu. Model unijny, jak państwo wiecie, sprowadza zarządzanie drogami do szczebla regionu, bo regionalnie najlepiej się wie o sytuacji zagrożenia i czuje ją. Taka potrzeba jest chyba w tej chwili również w Polsce. Otóż nie wykorzystujemy jeszcze do końca narzędzi technicznych, które posiadamy. Ostrzeżenia ze stacji radarowych i ze stacji meteo kończą się dzisiaj w rejonach drogowych w postaci komunikatu. One nie są przetwarzane, nie są transmitowane dalej, aby w odpowiednim momencie to przygotowywać. Zastanawiamy się w tej chwili bardzo pilnie, jak te komunikaty ze stacji radarowych lepiej wykorzystać. One są dosyć dokładne, np. jeżeli chodzi o autostradę A4, to praktycznie wiedzieliśmy godzinę wcześniej, że w tym rejonie nastąpi takie uderzenie zimy. A więc można to lepiej wykorzystać i to już jest nasz wewnętrzny problem, jak do tego doprowadzić.</u>
          <u xml:id="u-322.10" who="#PodsekretarzStanuwMinisterstwieInfrastrukturyMieczysławMuszyński">Jeżeli miałbym podsumować ten okres i przejść do działań, które w tej chwili podejmujemy, to wydaje mi się, że służby drogowe i administracja różnych szczebli zrozumiały ten trochę trudny okres organizacyjny. Jesteśmy znacznie lepiej przygotowani do następnego uderzenia, chociaż nigdy nie można wykluczyć, że te problemy się powtórzą. Kraje sąsiednie przeżywały takie same dramaty. Nie mówię tutaj o kolei, ale wewnętrzna sprawa organizacyjna kolei również daje dużo do myślenia. Odwoływanie bez większych powodów pociągów na odcinku Łódź - Warszawa to też jest kwestia organizacyjna, nad którą musimy pracować. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-322.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu ministrowi za odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-323.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Wyczerpaliśmy, Wysoka Izbo, czas przeznaczony na pytania w sprawach bieżących.</u>
          <u xml:id="u-323.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Kończymy zatem rozpatrywanie tego punktu porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-323.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Na tym wyczerpany został porządek dzienny 10. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-323.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Informuję, że zgłosili się posłowie w celu wygłoszenia oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-323.5" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Zgłosiło się początkowo sześciu posłów, jeden z posłów zrezygnował, mamy więc pięć zgłoszeń do oświadczeń: pan poseł Mańka, pan poseł Stryjewski, pan poseł Lewandowski, pan poseł Papież i pani poseł Zofia Krasicka-Domka.</u>
          <u xml:id="u-323.6" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Bardzo proszę.</u>
          <u xml:id="u-323.7" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Czy jest pan poseł Andrzej Mańka?</u>
          <u xml:id="u-323.8" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Nie ma pana posła Mańki.</u>
          <u xml:id="u-323.9" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">W takim razie pierwsze oświadczenie wygłosi pan poseł Antoni Stanisław Stryjewski, proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-323.10" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Też nie ma.</u>
          <u xml:id="u-323.11" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">To w takim razie pan poseł Bogdan Lewandowski, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#PosełBogdanLewandowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu dzisiejszym Sejm oddalił wniosek posłów Platformy Obywatelskiej oraz Prawa i Sprawiedliwości o wyrażenie wotum nieufności ministrowi skarbu państwa Wiesławowi Kaczmarkowi. Nie minęły jeszcze trzy miesiące od powołania rządu Leszka Millera, a opozycja zgłosiła już dwa wnioski o wyrażenie wotum nieufności. Opozycja, mądra opozycja powinna korzystać ze swoich kontrolnych uprawnień wobec rządu roztropnie i w miarę potrzeby, a już szczególnie powściągliwość powinna cechować tę część opozycji, która wywodzi swój polityczny rodowód z Akcji Wyborczej Solidarność i Unii Wolności. Bo oni przecież wnieśli istotny wkład w to dzieło destrukcji, które dokonało się w ciągu czterech lat rządów Jerzego Buzka. To oni przecież pracowitymi rączkami kopali dziurę budżetową.</u>
          <u xml:id="u-324.1" who="#PosełBogdanLewandowski">Niepomny tej szczególnej odpowiedzialności, występujący w imieniu wnioskodawców poseł Jan Maria Rokita utkał sieć zarzutów sprowadzających się do insynuacji i pomówień. Ten nurt kontynuował jego kolega klubowy z Platformy Obywatelskiej pan poseł Protasiewicz, który z kolei swoją konstrukcję zarzutów oparł na tytułach prasowych. Jeżeli dodamy do tego niemające precedensu w dziejach Sejmu skierowanie przez posła Jarosława Kaczyńskiego inwokacji, który zwrócił się o pomoc do diabła, to wniosek o wyrażenie nieufności nabrał cech szopki noworocznej. Wniosek nie dał się obronić w kategoriach merytorycznych. Sfrustrowany i rozżalony wynikiem debaty poseł Rokita dał się ponieść emocjom i w III programie Polskiego Radia ponownie skierował ostrze agresji przeciw ministrowi Kaczmarkowi. Nie zawahał się użyć w tym celu prostego kłamstwa. Oświadczył mianowicie, że minister Kaczmarek nazwał go szmondakiem.</u>
          <u xml:id="u-324.2" who="#PosełBogdanLewandowski">W stenogramie sejmowym można sprawdzić, że minister Kaczmarek nie użył takiego epitetu wobec posła Rokity. Jeszcze raz okazało się, że kłamstwo ma krótkie nogi. Dobrze byłoby, żeby pan poseł Rokita zadośćuczynił dobrym obyczajom i przeprosił ministra. Dobrze byłoby, żeby opozycja zaprzestała bezproduktywnych harców i sprawowała swoją konstytucyjną rolę w duchu odpowiedzialności za państwo. Sytuacja kraju jest bardzo trudna, a politycznymi awanturami nie rozwiąże się problemów finansów publicznych i bezrobocia. Nie przyspieszy się tempa wzrostu produktu krajowego brutto, nie przybliży się wejścia Polski do Unii Europejskiej. Początek nowego roku jest dobrym momentem do refleksji nad przebytą drogą, zweryfikowania i odrzucenia złych praktyk. I tego bardzo serdecznie życzę wszystkim paniom posłankom i posłom opozycji, szczególnie zaś parlamentarzystom Platformy Obywatelskiej. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-325.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Zgłosił się pan poseł Stryjewski zapisany również do oświadczenia.</u>
          <u xml:id="u-325.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W dniu 17 stycznia 2002 r. ma gościć w Warszawie w Sejmie Najjaśniejszej Rzeczypospolitej prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin. Dla nas Polaków dzień 17 stycznia jest dniem szczególnym, bowiem 17 stycznia 1945 r. nastąpiło wkroczenie wojsk sowieckich do Warszawy. W powojennej historiografii sowieckiej i PRL-owskiej nazwano to wkroczenie „wyzwoleniem”.</u>
          <u xml:id="u-326.1" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Przed tym „wyzwoleniem” był 23 sierpnia 1939 r. i podpisanie paktu Ribbentrop-Mołotow, który umożliwił obu układającym się stronom - Niemcom nazistowskim i Rosji sowieckiej - napaść na Polskę, odpowiednio 1 i 17 września tegoż 1939 r. Przed tym „wyzwoleniem” było internowanie, a następnie wymordowanie wiosną 1940 r. kilkudziesięciu tysięcy polskich oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego, KOP-u, policjantów i urzędników państwowych. Przed tym „wyzwoleniem”, Wysoki Sejmie, było kilka aktów deportacji ludności polskiej z terenów przedwojennej Polski na „nieludzką ziemię” Syberii, Kazachstanu, Kołymy, nad Morze Białe. Tym aktom deportacji towarzyszył terror, gwałty, mordy i grabieże. A celem tych deportacji było oczyszczenie połowy obszaru Polski z ludności polskiej i starcie z powierzchni ziemi śladów tysiącletniej historii naszej obecności na tych ziemiach. Przed tym „wyzwoleniem” było zerwanie stosunków dyplomatycznych z legalnym rządem polskim na emigracji, kierowanym przez gen. Władysława Sikorskiego, przy próbie wyjaśniania mordu katyńskiego. Przed tym „wyzwoleniem” była śmierć premiera polskiego rządu gen. Sikorskiego, do dziś w niewyjaśnionych okolicznościach katastrofy gibraltarskiej. Przed tym „wyzwoleniem” było prawie półroczne przyglądanie się Armii Czerwonej i kierownictwa sowieckiego procederowi niszczenia przez Niemców miasta Warszawy i mordowania jej mieszkańców podczas zbrojnego powstania i po jego upadku.</u>
          <u xml:id="u-326.2" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">A co było potem? Po tym „wyzwoleniu” przez Armię Czerwoną Warszawy i całej Polski? Po tym pamiętnym 17 stycznia 1945 r.?</u>
          <u xml:id="u-326.3" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">45 lat komunistycznej okupacji, której towarzyszył z różnym natężeniem terror, grabież, mordy polityczne i podporządkowanie interesom imperium sowieckiej Rosji struktur politycznych, gospodarczych, kulturalnych i edukacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-326.4" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Po 1989 r. rozpoczęliśmy nowy etap w stosunkach polsko-rosyjskich. Witamy pana prezydenta Rosji w wolnej, suwerennej Polsce. Ale, panie prezydencie, naród polski oczekuje od pana, od władz Federacji i narodów ją budujących przede wszystkim wyjaśnienia losu setek tysięcy Polaków będących ofiarami terroru komunistycznego Związku Sowieckiego. Po drugie - zwrotu dóbr kultury i archiwaliów polskich zarówno z okresu rozbiorów, co było uregulowane traktatem ryskim, jak i z okresu II wojny światowej oraz okresu powojennej okupacji ziem polskich. Po trzecie - rekompensat i odszkodowań dla ofiar oraz ich potomków za prześladowania, mordy, pracę niewolniczą, uwięzienia i grabież majątków. Po czwarte - uregulowania statusu rejonu Królewca, który historycznie, geograficznie i geopolitycznie jest częścią polskiego dziedzictwa. W ramach tej regulacji domagamy się wprost natychmiastowej likwidacji baz wojskowych, których obecność, w tym stacjonowanie broni atomowej, zagraża bezpieczeństwu Polski.</u>
          <u xml:id="u-326.5" who="#PosełAntoniStanisławStryjewski">Bez załatwienia tych spraw nie sposób budować przyjaźni pomiędzy Polską a Federacją Rosyjską, pomiędzy narodem polskim a narodami Federacji Rosyjskiej, w tym przede wszystkim narodem rosyjskim. A bez przyjaźni - jak budować pokój? Pięknie dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-327.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę pana posła Stanisława Papieża.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#PosełStanisławPapież">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 13 stycznia już po raz dziesiąty Jerzy Owsiak organizuje publiczną zbiórkę pieniężną na terenie całej Polski. Jako kwestujących zobaczymy w dużej mierze niepełnoletnią młodzież z czerwonymi serduszkami z napisem: Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy. Serduszka te jak lawina znowu rozleją się po tramwajach, w sklepach, w szkołach i innych miejscach publicznych. Jakże wiele osób będzie je nosić, błędnie sądząc, że w ten sposób angażuje się w szczytne dzieło charytatywne. Tymczasem trzeba zdać sobie sprawę z tego, komu i czemu ma służyć to przedsięwzięcie. Jerzy Owsiak zabłysnął jako reżyser programu o nazwie „Róbta co chceta”. Tworzył go - jak to sam obwieszcza w swojej książce - będąc pod wpływem upojenia alkoholowego. Jak podała w zeszłym roku jedna z agencji prasowych, z zebranej podczas finału sumy fundacja ma prawo określoną kwotę wydać na realizację swoich celów strategicznych, za które uznano, jako formę gratyfikacji dla młodzieży, doroczny koncert rockowy pod nazwą „Przystanek Woodstock”. A impreza ta znana jest jako zakrojona na szeroką skalę deprawacja młodego pokolenia poprzez lansowanie libertyńskich antywzorców wychowawczych.</u>
          <u xml:id="u-328.1" who="#PosełStanisławPapież">Wydaje się więc, że pierwszorzędnym celem organizatorów „orkiestry” jest nie tyle akcja dobroczynna, ile - poprzez propagowanie wolności bez granic i muzycznego łomotu - socjotechniczna praca nad zmianą oblicza polskiego społeczeństwa, przywiązanego do Kościoła i tradycji, na liberalne, antyreligijne i konsumpcyjne. Brak świadomości rzeczywistych mechanizmów, wzmacniany przez lokalne liberalne media, dotyczy szczególnie młodych. Anarchiczna ideologia streszczająca się w haśle „Róbta co chceta” niszczy strukturę osobową młodego człowieka, nawet wówczas gdy działa pod pozorami dobra.</u>
          <u xml:id="u-328.2" who="#PosełStanisławPapież">Profesor Feliks Koneczny powiedział kiedyś: „Bezsilne jest zło w życiu publicznym, dopóki nie uczyni z siebie imitacji dobra, żeby móc wyłudzić współpracę ludzi pragnących dobra”. Niech te słowa profesora Feliksa Konecznego będą przestrogą, szczególnie dla polskiej młodzieży. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-329.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Proszę bardzo panią poseł Zofię Krasicką-Domkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W dniu wczorajszym moje oświadczenie zostało przerwane przez marszałka Donalda Tuska, więc dziś pozwolę sobie dokończyć swą wypowiedź, która dotyczy zagrożeń bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków. Chodzi o raport głównego inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych z ubiegłego roku, raport pokontrolny dotyczący przedsiębiorstw, hurtowni, super- i hipermarketów w aspekcie przestrzegania prawa odnośnie do zawartości składników GMO w środkach spożywczych. Najogólniej mówiąc, stwierdzono omijanie zapisów ustawowych. Śmiało można rzec, że Zachód stara się, aby Polska była rynkiem zbytu zarówno schemizowanej żywności, jak i tej z dodatkiem GMO.</u>
          <u xml:id="u-330.1" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">A teraz pozwolę sobie przedstawić dalszy ciąg wczorajszej wypowiedzi. Sieć super- i hipermarketów w Polsce rośnie. Nowe powstają jak przysłowiowe grzyby po deszczu. Na ten problem zwraca uwagę sir Julian Rose, dyrektor Międzynarodowej Koalicji na Rzecz Ochrony Polskiej Wsi, i podkreśla, że następstwem polityki rolnej Unii Europejskiej jest zniszczenie wsi brytyjskiej, a w państwach wspólnotowych w wyścigu o ilość produkcji doprowadzono do zdegradowania większości ziem ornych poprzez nadmierne stosowanie nawozów sztucznych i środków chemicznych. Uzyskane schemizowane płody rolne stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia konsumentów. Do tego dochodzi przemycanie składników GMO. Wspomniany przeze mnie brytyjski doradca księcia Karola do spraw rolnictwa ekologicznego sir Julian Rose twierdzi, że wspomniana schemizowana żywność jest głównie sprzedawana w supermarketach jako żywność tania i pięknie opakowana. W kontekście postulatu minister Künast z RFN nasuwa się pytanie: Gdzie Niemcy będą sprzedawać żywność wyprodukowaną na zdegradowanych glebach, skoro zamierzają zadbać o swego konsumenta? Wszystko wskazuje na to, że polski rynek żywnościowy, głównie super- i hipermarkety, stanie się śmietnikiem schemizowanej i genetycznie zmienionej żywności, przeciwko czemu składam stanowczy sprzeciw jako poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, będąc z zawodu lekarzem. Równocześnie apeluję do posłanek i posłów o pilne zajęcie się problemem i z całą mocą podkreślam, że stoimy wobec zagrożenia bezpieczeństwa zdrowotnego polskiego narodu.</u>
          <u xml:id="u-330.2" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Na zakończenie pragnę zwrócić uwagę na problem, który już wielokrotnie podnosiłam z trybuny sejmowej podczas ubiegłej kadencji Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Otóż winniśmy mieć świadomość tego, że polski rolnik produkuje zdrową ekologiczną żywność. Z całą mocą chcę podkreślić, że jeśliby promocja naszej żywności była rzetelna, to polska żywność byłaby konkurencyjna względem wyprodukowanej na Zachodzie. Pytam: Czyżby Unia Europejska obawiała się polskiej żywności?</u>
          <u xml:id="u-330.3" who="#PosełZofiaKrasickaDomka">Wracając do raportu przedstawionego przez inspektora skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, chciałabym powiedzieć, że optymistycznym elementem w tymże raporcie jest to, iż wynikiem kontroli, którą objęto także polskie przedsiębiorstwa pszczelarskie, jest znakomita ocena jakości polskiego miodu. Kolejny kierunek inspekcji odnosił się do rodzimych ekologicznych produktów rolnych. Stwierdzono, że sprzedaje się je głównie w specjalistycznych sklepach, do których dostarczane są bezpośrednio przez gospodarstwa posiadające stosowne certyfikaty. Jest to kolejny pozytywny sygnał o rzetelności polskiego rolnika. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-330.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-331.1" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Nikt się już poza posłami, którzy wygłosili oświadczenia, nie zgłasza, jak widzę, do oświadczeń poselskich.</u>
          <u xml:id="u-331.2" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-331.3" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Informacja o wpływie interpelacji i zapytań oraz odpowiedzi na nie znajduje się w doręczonym paniom i panom posłom druku nr 177.</u>
          <u xml:id="u-331.4" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Na tym kończymy 10. posiedzenie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-331.5" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Protokół posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Sekretariacie Posiedzeń Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-331.6" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Porządek dzienny 11. posiedzenia Sejmu, zwołanego na dni 16 i 17 stycznia bieżącego roku, został paniom i panom posłom doręczony.</u>
          <u xml:id="u-331.7" who="#WicemarszałekJanuszWojciechowski">Zamykam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-331.8" who="#komentarz">(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-331.9" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 19 min 33)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>