text_structure.xml
69.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Początek posiedzenia o godz. 16 min. 10.)</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Przewodniczy na posiedzeniu Marszałek Sejmu Czesław Wycech.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#CzesławWycech">Wysoki Sejmie! W dniu 19 października br. Rada Państwa podjęła uchwałę w sprawie zwołania sesji Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#CzesławWycech">Uchwała ta brzmi:</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#CzesławWycech">„Na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2) Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Rada Państwa postanawia zwołać drugą sesję Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na dzień 30 października 1957 r.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#CzesławWycech">− Przewodniczący Rady Państwa — Aleksander Zawadzki</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#CzesławWycech">− Sekretarz Rady Państwa — Julian Horodecki”.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#CzesławWycech">Stosownie do powyższej uchwały Prezydium Sejmu — zgodnie z art. 42 regulaminu Sejmu PRL — ustaliło termin posiedzenia Sejmu na dzień dzisiejszy.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#CzesławWycech">Otwieram posiedzenie.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#CzesławWycech">Powołuję na sekretarzy posłów Józefa Boreckiego i Stanisława Hasiaka.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#CzesławWycech">Protokół i listę mówców prowadzi poseł Józef Borecki.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#CzesławWycech">Proszę Posłów Sekretarzy o zajęcie miejsc przy stole prezydialnym.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#CzesławWycech">Protokół 8 posiedzenia Sejmu uważam za przyjęty, gdyż nie wniesiono sprzeciw niemu zarzutów.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#CzesławWycech">Prezydium Sejmu zawiadamia, że udzieliło urlopów następującym obywatelom posłom, względnie usprawiedliwia ich nieobecność na dzisiejszym posiedzeniu: Bukowski Jerzy, Dąbrowski Kazimierz, Małecki Leonard, Obolewicz Wiktor, Osmańczyk Edmund, Szewczyk Wilhelm, Wasilewski Stanisław, Włudarski Antoni, Wojtysiak Antoni, Ziętek Jerzy.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#CzesławWycech">Prezydium Sejmu ustaliło porządek dzienny 9 posiedzenia Sejmu, który został Obywatelom Posłom doręczony.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#CzesławWycech">Ponieważ zamieszczone w punkcie 1 porządku dziennego sprawozdanie Komisji Spraw Wewnętrznych o projekcie ustawy — Ordynacja wyborcza do rad narodowych mogło być doręczone Obywatelom Posłom dopiero w dniu dzisiejszym, proponuję, aby Wysoki Sejm zgodził się na postępowanie skrócone, przewidziane w art. 55 regulaminu Sejmu, tzn. aby przystąpić do sprawozdania Komisji już w dniu dzisiejszym.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#CzesławWycech">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że propozycja moja w tej sprawie została przyjęta.</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#CzesławWycech">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#CzesławWycech">Czy kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w sprawie porządku dziennego dzisiejszego posiedzenia?</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#CzesławWycech">Wobec tego uważam, że Sejm porządek dzienny przedstawiony przez Prezydium Sejmu zatwierdził.</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 1 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Wewnętrznych o poselskim projekcie ustawy — Ordynacja wyborcza do rad narodowych (druki nr 74 i 79).</u>
<u xml:id="u-2.20" who="#CzesławWycech">Głos ma sprawozdawca poseł Stanisław Tomaszewski.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#StanisławTomaszewski">Wysoki Sejmie! Od posiedzenia, na którym Sejm poprzedniej kadencji uchwalił ustawę wyborczą do rad narodowych, minęło trzy lata. W ciągu tego okresu czasu w życiu naszego kraju i narodu zaszły ogromne zmiany. Kraj nasz bogatszy jest setkami nowych zakładów produkcyjnych, milionami ton węgla, stali i zboża, setkami tysięcy izb mieszkalnych, cennymi pozycjami literatury i sztuki i wszystkimi wartościami, jakie w tym czasie stworzyła ręka człowieka.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#StanisławTomaszewski">Zdobycze minionych lat zostały poważnie zaciemnione licznymi wypaczeniami i błędami, które uwarunkowały konieczny i jedynie słuszny, wytyczony przez naszą Partię uchwałami VIII Plenum Komitetu Centralnego kierunek odnowy.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#StanisławTomaszewski">Realizując program październikowej odnowy, program bliski masom pracującym, usuwamy błędy i wady naszego systemu rządzenia, powoli ale konsekwentnie kształtujemy nowy model gospodarczy naszego kraju, codziennymi wysiłkami pracowitych dni walczymy o wzrost produkcji, o poprawę warunków bytowych mas pracujących, a jednocześnie rozwijamy dalej naszą gospodarkę, by zabezpieczyć lepsze jutro kraju, lepsze jutro naszego narodu. Dziś, po roku, można powiedzieć śmiało, że na wszystkich tych odcinkach wbrew czarnowidzom i sceptykom, wbrew niektórym ujemnym zjawiskom występującym w naszym życiu, mamy duże osiągnięcia, można śmiało powiedzieć, że linia VIII Plenum, linia Polskiego Października jest jedynie słusznym i realnym programem działania, zapewniającym u nas budownictwo socjalizmu.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#StanisławTomaszewski">Głównym aktywem dodatniego bilansu październikowej odnowy, główną siłą naszych sukcesów, są poważne postępy w socjalistycznej demokratyzacji. Znajduje ona u nas wyraz w klimacie swobody, pewności siebie i rosnącego zaufania obywateli do władzy ludowej, znajduje wyraz w podniesieniu roli i znaczenia Sejmu PRL, w rozwoju rad robotniczych i samorządów chłopskich oraz w rosnących uprawnieniach rad narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#StanisławTomaszewski">Nie czas tu i nie pora na analizę wielostronnych procesów demokratyzacji, chciałbym natomiast, Wysoki Sejmie, zatrzymać się nad zagadnieniem rad narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#StanisławTomaszewski">O radach narodowych słyszy się w terenie i często w aparacie centralnym bardzo dużo krytycznych uwag — ujemnych opinii i ocen. Na pewno znaczna część tej krytyki jest słuszna i uzasadniona poważnymi słabościami i brakami w pracy rad narodowych i ich prezydiów. Niemniej jednak nie można zapominać o niewątpliwie poważnym dorobku rad narodowych i ich organów wykonawczych.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#StanisławTomaszewski">Niesłuszne jest zapominanie szczególnie o tym, w jakich warunkach rady narodowe pracowały, z jakimi spotykały się trudnościami i jakie miały praktyczne możliwości ich rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#StanisławTomaszewski">Niesłuszne jest nie widzieć dużych osiągnięć rad narodowych we wszystkich dziedzinach, a szczególnie w załatwianiu milionowych, drobnych na pozór, ale jakże trudnych i ważnych w codziennym życiu obywateli spraw.</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#StanisławTomaszewski">Powinniśmy również widzieć wielką bezinteresowną pracę dziesiątków tysięcy radnych społeczników, działaczy, których poważna część może kandydować w zbliżających się wyborach do rad narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.9" who="#StanisławTomaszewski">Powinniśmy widzieć dwie strony tej nasilonej w ostatnim czasie krytyki działalności rad narodowych. Pozytywną, zmierzającą przez odsłanianie wad, błędów i schorzeń do usprawnienia i ulepszenia działalności rad jako terenowych organów władzy ludowej, oraz stronę drugą — negatywną, zmierzającą do oczerniania i podrywania autorytetu i znaczenia rad narodowych jako socjalistycznych terenowych organów władzy ludowej.</u>
<u xml:id="u-3.10" who="#StanisławTomaszewski">Odcinając się od krytyki wyłącznie negatywnej, krytyki negującej wszelkie osiągnięcia i zdobycze rad narodowych, należy dokonać maksimum wysiłku, by w oparciu o rozszerzone uprawnienia terenowych organów władzy — rad narodowych, przekształcać je w prawdziwe, demokratyczne organy socjalistycznej władzy terenowej.</u>
<u xml:id="u-3.11" who="#StanisławTomaszewski">Jest rzeczą zrozumiałą, że lepsze warunki pracy rad są zależne od wielu czynników:</u>
<u xml:id="u-3.12" who="#StanisławTomaszewski">— od dalszego rozszerzania kompetencji rad,</u>
<u xml:id="u-3.13" who="#StanisławTomaszewski">— od umacniania ich samodzielności gospodarczej i finansowej,</u>
<u xml:id="u-3.14" who="#StanisławTomaszewski">— od umocnienia kadrowego rad, ich aparatu, i od szeregu innych.</u>
<u xml:id="u-3.15" who="#StanisławTomaszewski">Poważną jednak rolę w tym zakresie może odegrać nowa ustawa o radach narodowych. Wiele też zależy od samej ustawy wyborczej.</u>
<u xml:id="u-3.16" who="#StanisławTomaszewski">Powstaje więc pytanie, czy przedłożony Wysokiemu Sejmowi projekt ustawy wyborczej do rad narodowych uwzględnia stawiane mu wymogi stworzenia możliwie najlepszych gwarancji, że wybrani na podstawie tej ordynacji ludzie będą mogli wypełnić trudne, odpowiedzialne zadania radnych.</u>
<u xml:id="u-3.17" who="#StanisławTomaszewski">Jestem głęboko przekonany, że projekt ustawy wyborczej daje w tej dziedzinie takie gwarancje prawne, jakie może dawać tego typu ustawa.</u>
<u xml:id="u-3.18" who="#StanisławTomaszewski">Troska o zabezpieczenie możliwie dobrego wyboru czerwoną nicią przeplata się przez całą ustawę, a przede wszystkim znajduje wyraz:</u>
<u xml:id="u-3.19" who="#StanisławTomaszewski">— w dalszej demokratyzacji systemu wyborczego,</u>
<u xml:id="u-3.20" who="#StanisławTomaszewski">— w stworzeniu nowo wybranym radom lepszych warunków działania,</u>
<u xml:id="u-3.21" who="#StanisławTomaszewski">— w usprawnieniu postępowania wyborczego, oraz — w uzupełnieniu i ściślejszym sprecyzowaniu niektórych przepisów prawa wyborczego.</u>
<u xml:id="u-3.22" who="#StanisławTomaszewski">Przedłożony Wysokiemu Sejmowi projekt Ordynacji wyborczej do rad narodowych w pełni zabezpiecza dotychczasowe zdobycze demokratyczne w wyborach do terytorialnych organów władzy, a ponadto rozszerza i pogłębia demokratyczny system wyborczy w stopniu, który pozwoli nam wybrać lepsze rady narodowe.</u>
<u xml:id="u-3.23" who="#StanisławTomaszewski">Projekt ordynacji wyborczej w pełni zachowuje, utrzymuje czteroprzymiotnikowość wyborów; stanowi on, że wybory są powszechne, równe, bezpośrednie i odbywają się w tajnym głosowaniu.</u>
<u xml:id="u-3.24" who="#StanisławTomaszewski">Dalsza demokratyzacja prawa wyborczego znajduje wyraz w przepisach o zgłaszaniu kandydatów, a szczególnie w art. 40 ust. 3 projektu niniejszej ustawy, który stanowi:</u>
<u xml:id="u-3.25" who="#StanisławTomaszewski">Liczba kandydatów na liście powinna przewyższać liczbę mandatów przypadającą na dany okręg wyborczy, nie więcej jednak niż o połowę. Jeżeli w okręgu wyborczym ma być wybrany jeden radny, lista kandydatów powinna, obejmować dwie osoby”. Postanowienia te przewidują zgłoszenie większej liczby kandydatów, co w sposób zasadniczy zmienia charakter aktu wyborczego, dając prawo i faktyczną możliwość wyboru między kandydatami.</u>
<u xml:id="u-3.26" who="#StanisławTomaszewski">Przyjmując, że liczba kandydatów nie powinna przewyższać więcej niż o połowę liczby mandatów, projekt ustawy zabezpiecza listę przed nadmiernym rozszerzeniem, a co za tym idzie, nie mającym nic wspólnego z demokratyzacją nadmiernym rozstrzeleniem głosów.</u>
<u xml:id="u-3.27" who="#StanisławTomaszewski">Projekt przyznaje prawo zgłaszania kandydatów organizacjom politycznym, zawodowym i spółdzielczym, jak również innym masowym organizacjom społecznym ludu pracującego.</u>
<u xml:id="u-3.28" who="#StanisławTomaszewski">Projekt uzupełnia dotychczasowy przepis o zgłaszaniu wspólnych list kandydatów, stanowiąc, że jeżeli naczelne władze organizacji uprawnionych do zgłaszania kandydatów postanowią, że ich ogniwa terenowe zgłoszą wspólną listę kandydatów, zgłoszenie listy wbrew temu postanowieniu jest nieważne.</u>
<u xml:id="u-3.29" who="#StanisławTomaszewski">Demokratyzacja systemu wyborczego znajduje wyraz w całym szeregu innych artykułów projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-3.30" who="#StanisławTomaszewski">Art. 36 ust. 5 zabezpieczając czynne prawo wyborcze obywatela stanowi, że od decyzji prezydium rady narodowej, wydanej wskutek reklamacji, przysługuje zainteresowanemu skarga do sądu powiatowego, który rozpatruje ją w ciągu 3 dni w trybie postępowania niespornego, wydaje orzeczenie i powiadamia zainteresowanego i właściwe prezydium rady narodowej.</u>
<u xml:id="u-3.31" who="#StanisławTomaszewski">Art. 51 ust. 2 dopuszcza do lokalów wyborczych mężów zaufania organizacji, które zgłosiły listy kandydatów.</u>
<u xml:id="u-3.32" who="#StanisławTomaszewski">Art. 27 prawo i obowiązek powoływania terytorialnych komisji wyborczych przesuwa z prezydiów rad narodowych na rady narodowe, a odpowiednie przepisy art. 22 — czuwanie nad przestrzeganiem przepisów ordynacji wyborczej i kontrolę pracy wojewódzkich komisji wyborczych powierzają Centralnej Komisji Wyborczej, powołanej na podstawie art. 21.</u>
<u xml:id="u-3.33" who="#StanisławTomaszewski">Na szczególną uwagę w projekcie ustawy zasługują przepisy o odwoływaniu radnych przez wyborców i o wyborach uzupełniających.</u>
<u xml:id="u-3.34" who="#StanisławTomaszewski">Myśl o odwoływaniu radnych przez wyborców nie jest rzeczą nową. Zapowiedź odwoływania radnych przez wyborców znajdujemy w ustawie o radach narodowych z 1950 r. i w Konstytucji PRL z 1952 r. Rzecz leży nie w zapowiedzi, a w przepisach, stanowiących kiedy i w jaki sposób wyborcy mają prawo odwołać radnego i jak praktycznie to przeprowadzić. Na odpowiedź na to pytanie czekaliśmy 7 lat. Dają ją dopiero przepisy przedłożonego Wysokiemu Sejmowi projektu ordynacji i postanowienia zawarte w art. 75, 76, 78, 79, które mówią, że:</u>
<u xml:id="u-3.35" who="#StanisławTomaszewski">Po pierwsze — wyborcy mogą odwołać radnego, który zawiódł ich zaufanie, przy czym z wnioskiem o odwołanie radnego może występować organizacja, która zgłosiła jego kandydaturę. Organizacja może to zrobić z inicjatywy wyborców, bądź też z własnej inicjatywy.</u>
<u xml:id="u-3.36" who="#StanisławTomaszewski">Po drugie — wniosek o odwołanie radnego musi być uzasadniony okolicznościami wskazującymi, że radny rzeczywiście zawiódł zaufanie wyborców.</u>
<u xml:id="u-3.37" who="#StanisławTomaszewski">Po trzecie — wniosek powinien być złożony do rady narodowej, której radny jest członkiem, i rozpatrywany przez specjalną komisję rady. Komisja ze swej pracy składa sprawozdanie radzie narodowej, a ta uchwałą własną, podjętą większością co najmniej 2/3 głosów w obecności co najmniej 1/2 ogólnej liczby radnych, zwraca się do wyborców o odwołanie. Decyzja rady narodowej w tej sprawie wymaga zatwierdzenia rady wyższego stopnia, bądź też rada narodowa może wniosek oddalić, jako nieuzasadniony. Wtedy od decyzji tej przysługuje organizacji prawo odwołania do rady wyższego stopnia.</u>
<u xml:id="u-3.38" who="#StanisławTomaszewski">W ten sposób wypełniona zostaje luka prawna, która konstytucyjne prawo wyborców do odwołania wybranego przez nich radnego czyniła faktycznie fikcją. Należy sądzić, że przepis ten wpłynie dodatnio również na więź radnego z wyborcami i na pracę całej rady.</u>
<u xml:id="u-3.39" who="#StanisławTomaszewski">W wypadku odwołania radnego przez wyborców rada bądź to podejmuje decyzję w sprawie obsadzenia mandatu przez kandydata, który uzyskał kolejno największą liczbę głosów, bądź też prezydium wojewódzkiej rady narodowej zarządza wybory uzupełniające, a jeśli wniosek dotyczy radnego stopnia wojewódzkiego, wybory uzupełniające zarządza Rada Państwa. Zarządzenie wyborów przez radę jest obligatoryjne w wypadku, gdy co najmniej połowa mandatów w okręgu jest nie obsadzona.</u>
<u xml:id="u-3.40" who="#StanisławTomaszewski">Projekt ordynacji nie przewiduje istniejącej obecnie możliwości kooptacji radnych przez rady w przypadku wybrania do prezydium osoby nie będącej radnym.</u>
<u xml:id="u-3.41" who="#StanisławTomaszewski">Uchylenie przepisu o kooptacji równoznaczne będzie z przywróceniem istniejącej do 1954 r. możliwości wyboru do prezydium tych rad narodowych również osób nie będących radnymi, bez konieczności stosowania dość sztucznego środka kooptowania ich do składu rady jako radnych.</u>
<u xml:id="u-3.42" who="#StanisławTomaszewski">W przedłożonym Wysokiemu Sejmowi projekcie ustawy wyborczej do rad narodowych znajduje się zupełnie nowa, nieznana w dotychczasowych ustawach wyborczych, koncepcja przemysłowych okręgów wyborczych.</u>
<u xml:id="u-3.43" who="#StanisławTomaszewski">Śmiała idea przemysłowych okręgów wyborczych zrodziła się w sytuacji przemian, jakie zachodzą w naszym życiu politycznym.</u>
<u xml:id="u-3.44" who="#StanisławTomaszewski">Siłą przewodnią tych socjalistycznych przemian jest klasa robotnicza.</u>
<u xml:id="u-3.45" who="#StanisławTomaszewski">Postawa i siła klasy robotniczej, a w szczególności klasy robotniczej kluczowych zakładów pracy, była decydującym czynnikiem, który poruszył polityczną zwrotnicę przemian, była czynnikiem, który nadał tym przemianom socjalistyczny charakter.</u>
<u xml:id="u-3.46" who="#StanisławTomaszewski">Doświadczenie trzynastu lat budownictwa socjalizmu w naszym kraju dowiodło bezspornie, że klasa robotnicza decyduje nie tylko o przyroście dochodu narodowego, ale i o sytuacji politycznej, o trwałości naszego socjalistycznego dorobku i o dalszym jego rozwoju.</u>
<u xml:id="u-3.47" who="#StanisławTomaszewski">Tej wielkiej politycznej i ekonomicznej roli klasy robotniczej w życiu naszego kraju i w życiu poszczególnych jego rejonów, miast i miasteczek nie odpowiada ta reprezentacja i ta forma reprezentacji, jaką dotychczas mają robotnicy w radach narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.48" who="#StanisławTomaszewski">Brak dostatecznej reprezentacji klasy robotniczej w radach narodowych był jednym z czynników osłabiających ich pracę i autorytet, był czynnikiem ujemnie wpływającym na więź rad narodowych z zakładami pracy.</u>
<u xml:id="u-3.49" who="#StanisławTomaszewski">Koncepcja przemysłowych okręgów wyborczych umożliwi usunięcie tych zaniedbań, zapewni robotnikom należną im reprezentację w radach narodowych, zwiąże mocniej załogi zakładów pracy z radami narodowymi, wzmocni autorytet terenowych organów władzy autorytetem załóg robotniczych, a jednocześnie stanowić będzie pierwszy krok dla zapewnienia radom narodowym określonego wpływu na znajdujące się na ich terenie, lecz im nie podporządkowane, przedsiębiorstwa przemysłowe, komunikacyjne i budowlane. Więź ta powinna być w przyszłości wzmocniona przez finansowe uczestnictwo rad narodowych w rezultatach działalności tych zakładów.</u>
<u xml:id="u-3.50" who="#StanisławTomaszewski">Wzmocnienie rad narodowych dzięki wyborom robotników w przemysłowych okręgach wyborczych leży niewątpliwie nie tylko w interesie klasy robotniczej, leży ono w interesie całego naszego społeczeństwa.</u>
<u xml:id="u-3.51" who="#StanisławTomaszewski">Wychodząc z tych właśnie założeń projekt ordynacji wyborczej w art. 15 ust. 3 stanowi możliwość tworzenia okręgów wyborczych „dla wyboru rad narodowych: miejskich, dzielnicowych, powiatowych i osiedli”, obejmujących „pracowników większych zakładów przemysłowych, budowlanych i komunikacyjnych, niezależnie od miejsca zamieszkania tych pracowników”.</u>
<u xml:id="u-3.52" who="#StanisławTomaszewski">Decyzje o powołaniu okręgów wyborczych, ich liczbie i ilości przyznanych im mandatów, podejmują te same władze, które decydują w sprawie powołania okręgów wyborczych terytorialnych.</u>
<u xml:id="u-3.53" who="#StanisławTomaszewski">Projekt nie przewiduje powoływania okręgów wyborczych dla wojewódzkich rad narodowych, jednakże ze względu na wygodę wyborców w obwodach głosowania utworzonych w okręgach przemysłowych (tj. w zakładach pracy) wyborcy głosować będą na radnych do rad narodowych wszystkich stopni, a więc również na radnych do rad wojewódzkich. W ten sposób zostaje zabezpieczona konstytucyjna zasada równości — każdy wyborca oddaje tylko jeden głos.</u>
<u xml:id="u-3.54" who="#StanisławTomaszewski">Przewiduje się również zmniejszenie terytorialnych okręgów wyborczych, w ten sposób, by utrzymując wielomandatowość tworzyć okręgi 4–6 mandatowe dla wyborów do wojewódzkich, miejskich i dzielnicowych rad narodowych i 5–8 mandatowe dla gromadzkich rad narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.55" who="#StanisławTomaszewski">Za zmniejszeniem okręgów wyborczych przemawia szereg względów, a w szczególności lepsza znajomość kandydatów ze strony wyborców, możliwość ściślejszego związania radnego z wyborcami oraz możliwość angażowania mniejszej liczby wyborców przy odwoływaniu radnego i wyborach uzupełniających.</u>
<u xml:id="u-3.56" who="#StanisławTomaszewski">Przedłożony Wysokiemu Sejmowi projekt ordynacji wyborczej zawiera szereg przepisów, które przyczynią się do stworzenia nowo wybranym radom narodowym korzystniejszych warunków ich działania.</u>
<u xml:id="u-3.57" who="#StanisławTomaszewski">Należy tu niewątpliwie postanowienie o liczebności radnych poszczególnych stopni rad. Praktyka pracy rad narodowych wskazuje, że dotychczasowa zbyt wielka liczebność rad nie tylko nie sprzyja rozwinięciu ich działalności, ale często ją hamuje.</u>
<u xml:id="u-3.58" who="#StanisławTomaszewski">Przy nadmiernej liczbie członków radnych obrady przybierają często charakter ogólnikowy i tracą niezbędną cechę kolektywnej decyzji w konkretnych sprawach terenu.</u>
<u xml:id="u-3.59" who="#StanisławTomaszewski">Uwzględniając te przy czyny, oraz możliwość szerokiego udziału społeczeństwa w pracach licznych komisji rad narodowych, projekt przewiduje:</u>
<u xml:id="u-3.60" who="#StanisławTomaszewski">1) zmniejszenie liczby członków rad wojewódzkich i miejskich, pozostających na prawach województw, z 250 w Warszawie, 200 200 w Łodzi i 100 do 150 w województwach — do granic od 80 do 120 radnych,</u>
<u xml:id="u-3.61" who="#StanisławTomaszewski">— zmniejszenie liczby członków powiatowych rad z 50 do 75 — do granic od 50 do 60,</u>
<u xml:id="u-3.62" who="#StanisławTomaszewski">— zmniejszenie liczby członków miejskich rad narodowych miast stanowiących powiaty z 75 do 150 — do granic od 50 do 80;</u>
<u xml:id="u-3.63" who="#StanisławTomaszewski">2) projekt przewiduje utrzymanie liczebności rad w miastach nie stanowiących powiatów miejskich w granicach dotychczasowych;</u>
<u xml:id="u-3.64" who="#StanisławTomaszewski">3) projekt przewiduje również zwiększenie liczebności gromadzkich rad narodowych z 9 do 27 — na 15 do 27, co jest uzasadnione koniecznością zabezpieczenia szerszego kolektywu dla podejmowanych przez radę uchwał (dotychczas często wystarczało 5 głosów).</u>
<u xml:id="u-3.65" who="#StanisławTomaszewski">Projekt znosi również instytucję zastępców radnych, która w praktyce nie zdała egzaminu i stwarzała dwuznaczną sytuację — radnych drugiej kategorii.</u>
<u xml:id="u-3.66" who="#StanisławTomaszewski">W trosce o zapewnienie radom autorytetu i warunków lepszej jak dotychczas pracy projekt przewiduje możliwość pozbawienia radnego mandatu przez radę, której jest członkiem.</u>
<u xml:id="u-3.67" who="#StanisławTomaszewski">„Rada pozbawia radnego mandatu — stanowi artykuł 74 — jeżeli:</u>
<u xml:id="u-3.68" who="#StanisławTomaszewski">— został prawomocnym wyrokiem sądu skazany za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek,</u>
<u xml:id="u-3.69" who="#StanisławTomaszewski">— sprzeniewierzył się złożonemu ślubowaniu radnego,</u>
<u xml:id="u-3.70" who="#StanisławTomaszewski">— postępowaniem swoim jaskrawo narusza godność radnego”.</u>
<u xml:id="u-3.71" who="#StanisławTomaszewski">Uchwała o pozbawieniu mandatu zapada większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy członków radnych i wymaga zatwierdzenia przez radę narodową wyższego stopnia. Od uchwały zatwierdzającej przysługuje radnemu prawo odwołania.</u>
<u xml:id="u-3.72" who="#StanisławTomaszewski">Postanowienia te zabezpieczą przyszłe rady przed nienormalną sytuacją, jaka w wielu wypadkach dziś istnieje, i przyczynią się do szybkiego usuwania z rad ludzi niegodnych, bez konieczności angażowania w to tysięcy a czasem dziesiątków tysięcy wyborców i stosowania długoterminowej procedury odwołania.</u>
<u xml:id="u-3.73" who="#StanisławTomaszewski">Z tych to względów uznać należy, że prawo rady do pozbawienia mandatu radnego w przypadkach określonych niniejszym projektem ustawy będzie odpowiadało społecznemu poczuciu słuszności i praworządności.</u>
<u xml:id="u-3.74" who="#StanisławTomaszewski">Wniesiony pod obrady Wysokiego Sejmu projekt ustawy wyborczej zawiera również szereg przepisów mających na celu uzupełnienie, ściślejsze sprecyzowanie i uproszczenie niektórych przepisów prawa wyborczego. Należą tu między innymi przepisy o powołaniu Centralnej Komisji Wyborczej, o rozszerzeniu kompetencji terytorialnych komisji wyborczych, o czasokresie wyłożenia spisów wyborców, o możliwości wprowadzenia na wniosek organizacji zgłaszającej listę zmian do zarejestrowanej listy, o głosowaniu w okręgach przemysłowych w ciągu dwóch dni poprzedzających datę wyborów i o ustalaniu składu i wyborów do rad narodowych w toku kadencji w związku ze zmianami w podziale administracyjnym państwa.</u>
<u xml:id="u-3.75" who="#StanisławTomaszewski">Przedłożony Wysokiemu Sejmowi projekt ordynacji wyborczej wnosi również poważne zmiany w przepisach o zasadach ustalania wyników głosowania i frekwencji wyborczej.</u>
<u xml:id="u-3.76" who="#StanisławTomaszewski">Według ordynacji wyborczej z 1954 r. za wybranych uważa się kandydatów, na których w okręgu wyborczym oddano najwięcej ważnych głosów, jeżeli każdy z nich otrzymał więcej niż połowę ważnych głosów. Wymóg bezwzględniej większości ważnych głosów potrzebnych dla wyboru kandydata miał swoje uzasadnienie przede wszystkim w tym, że liczba kandydatów na liście nie mogła przewyższać liczby mandatów.</u>
<u xml:id="u-3.77" who="#StanisławTomaszewski">W tych warunkach ograniczonego wyboru uzyskanie przez kandydata więcej niż połowy głosów musiało być uważane za niezbędny wymóg, wskazujący, że wyborcy obdarzają go zaufaniem.</u>
<u xml:id="u-3.78" who="#StanisławTomaszewski">Projekt nowej ordynacji wyborczej rezygnuje z wymogu uzyskania przez każdego kandydata więcej niż połowy ważnych głosów i stanowi, że za wybranych uważa się kandydatów, którzy otrzymali w okręgu wyborczym najwięcej ważnych głosów (względna większość), gdyż obligatoryjna nadwyżka kandydatów na liście, w stosunku do liczby mandatów, sama w sobie mieści już założenie rozłożenia i głosów pomiędzy większą liczbę kandydatów. Utrzymywanie w tych warunkach wymogu bezwzględnej większości głosów dla wyboru kandydata nie znajduje żadnego uzasadnienia.</u>
<u xml:id="u-3.79" who="#StanisławTomaszewski">Dlatego też projekt nie zawiera wymogu bezwzględnej większości głosów i art. 67 projektu stanowi, że:</u>
<u xml:id="u-3.80" who="#StanisławTomaszewski">„Za wybranych uważa się kandydatów, którzy otrzymali w okręgu wyborczym najwięcej ważnych głosów. W przypadku otrzymania równej liczby głosów przez kandydatów z tej samej listy, o wyborze decyduje kolejność zamieszczenia kandydatów na karcie do głosowania. Jeśli równą liczbę głosów otrzymali kandydaci z różnych list, za wybranego uważa się kandydata z tej listy, której kandydaci otrzymali największą ilość głosów”.</u>
<u xml:id="u-3.81" who="#StanisławTomaszewski">Podobnie projekt ordynacji znosi istniejący dotychczas wymóg 50% frekwencji wyborców dla ważności wyborów w okręgu, wychodząc z założenia, że wysoka frekwencja powinna być uzyskiwana przy pomocy środków politycznego oddziaływania przez organizacje wysuwające kandydatów, a nie przy pomocy przepisów prawnych i wynikających z nich konsekwencji w razie jej braku.</u>
<u xml:id="u-3.82" who="#StanisławTomaszewski">Wysoki Sejmie! Komisja Spraw Wewnętrznych, rozważając przedłożony przez przedstawicielstwa klubów poselskich projekt ustawy wyborczej, wniosła szereg poprawek redakcyjnych i merytorycznych.</u>
<u xml:id="u-3.83" who="#StanisławTomaszewski">Do ważniejszych z nich zaliczam:</u>
<u xml:id="u-3.84" who="#StanisławTomaszewski">— wniosek Komisji zmieniający ust. 2 art. 67, zmierzający do ściślejszego sprecyzowania kogo uważać należy za wybranego w wypadku, gdy dwóch lub więcej kandydatów otrzyma równą ilość głosów;</u>
<u xml:id="u-3.85" who="#StanisławTomaszewski">— wniosek Komisji zmieniający ust. 2 art. 66 w ten sposób, by mężowie zaufania organizacji zgłaszających kandydatów mieli prawo wnoszenia do protokołów z przebiegu wyborów uwag i zarzutów;</u>
<u xml:id="u-3.86" who="#StanisławTomaszewski">— wniosek Komisji znoszący dotychczasowe brzmienie art. 78 z uwagi na istnienie dostatecznych podstaw do pozbawienia mandatu radnego, zawartych w przepisach art. 74, 75 i 76.</u>
<u xml:id="u-3.87" who="#StanisławTomaszewski">Proponowane przez Komisję zmiany znajdą Obywatele Posłowie w przedłożonym na dzisiejszym posiedzeniu dodatkowym druku sejmowym nr 79.</u>
<u xml:id="u-3.88" who="#StanisławTomaszewski">Wysoki Sejmie! Biorąc pod uwagę, że przedłożony Wysokiemu Sejmowi projekt ustawy w sprawie Ordynacji wyborczej do rad narodowych jest niewątpliwie wyrazem dalszej demokratyzacji systemu wyborczego, że odpowiada nowej sytuacji politycznej, jaka istnieje u nas po VIII Plenum KC PZPR, oraz że projekt ten sprzyja wyborowi rad narodowych zdolnych do realizacji nowych poważnych zadań stojących przed nimi — w imieniu Komisji Spraw Wewnętrznych wnoszę o uchwalenie Ordynacji wyborczej do rad narodowych według druku nr 74, z poprawkami Komisji Spraw Wewnętrznych zawartymi w druku nr 79.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#CzesławWycech">Konwent Seniorów proponuje, aby dyskusję nad projektem ustawy — Ordynacja wyborcza do rad narodowych przeprowadzić w dniu jutrzejszym, a obecnie przystąpić do następnych punktów porządku dziennego.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#CzesławWycech">Czy są jakieś uwagi co do tej propozycji?</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#CzesławWycech">Nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#CzesławWycech">Wobec tego przystępujemy do punktu 2 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie właściwości w zakresie niektórych spraw z dziedziny gospodarki komunalnej (druki nr 70 i 73).</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#CzesławWycech">Głos ma sprawozdawca poseł Jan Gałązka.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanGałązka">Wysoki Sejmie! Komisja Budownictwa i Gospodarki Komunalnej rozważyła na posiedzeniu w dniu 17 października br. rządowy projekt ustawy o zmianie właściwości w zakresie niektórych spraw z dziedziny gospodarki komunalnej, mając na uwadze fakt, że problematyka rad narodowych, sprawa należytego funkcjonowania i dalszych perspektyw rozwojowych terenowych organów jednolitej władzy państwowej zajmują poczesne miejsce w ogólnonarodowej dyskusji nad odnową naszego życia.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#JanGałązka">Przeprowadzana obecnie reorganizacja pracy oraz nieustający proces pogłębiania i rozszerzania uprawnień rad narodowych mogą przynieść owoce tylko wówczas, jeśli systematycznie, konsekwentnie i do końca likwidowane będą wszystkie ekonomiczne, polityczne i prawne przyczyny dotychczasowych trudności w pracy rad.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#JanGałązka">Jest oczywiste, że rady narodowe dysponujące tylko nieznacznymi dochodami własnymi, rady o ograniczonych i wąskich kompetencjach nie mogły wypełniać prawidłowo swoich podstawowych obowiązków wobec społeczeństwa, tzn. obowiązków w zakresie zaspokajania potrzeb mas pracujących.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#JanGałązka">Odbiło się to szczególnie ujemnie w zakresie gospodarki komunalnej.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#JanGałązka">Nie ulega wątpliwości, że obecnie zaistniały dla rad narodowych o wiele korzystniejsze warunki działania aniżeli w ubiegłych latach. Dlatego też uchwały VIII i IX Plenum Komitetu Centralnego naszej Partii i postanowienia Rządu w zakresie decentralizacji uprawnień administracji państwowej społeczeństwo przyjęło życzliwie, wiążąc z nimi wielkie nadzieje szybszego i pełniejszego załatwiania swoich spraw w terenie.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#JanGałązka">W dziedzinie niektórych spraw w zakresie gospodarki komunalnej obowiązują obecnie i takie przepisy prawne, które przeszkadzają radom narodowym poczuć się faktycznymi gospodarzami terenu i spełniać rzeczywiście rolę organu jednolitej władzy terenowej. Do tego rodzaju aktów prawnych należałoby zaliczyć dekret z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny oraz dekret z dnia 10 grudnia 1952 r. o wykańczaniu budowy i nadbudowie niektórych budynków mieszkalnych.</u>
<u xml:id="u-5.6" who="#JanGałązka">Zgodnie z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 28 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny prezydia powiatowych i miejskich rad narodowych przeprowadzały całe postępowania wyjaśniające, badały stopień zniszczenia budynków, zdatność do naprawy i przygotowywały wnioski dla prezydium wojewódzkiej rady narodowej, które decydowało o przekazaniu budynków do naprawy osobom prawnym nie wymienionym w ust. 1 tego artykułu, jak również osobom fizycznym, względnie udzielało zezwoleń na rozbiórkę.</u>
<u xml:id="u-5.7" who="#JanGałązka">Podobny podział obowiązków i uprawnień określają również przepisy dekretu z dnia 10 grudnia 1952 r. o wykańczaniu budowy i nadbudowie niektórych budynków mieszkalnych.</u>
<u xml:id="u-5.8" who="#JanGałązka">Zgodnie z art. 3 prezydia powiatowych i miejskich rad narodowych, po dokonaniu oględzin i uznaniu potrzeby wykończenia lub nadbudowy budynków mieszkalnych stanowiących własność prywatną, wyznaczały właścicielom odpowiedni, technicznie uzasadniony termin wykończenia lub nadbudowy.</u>
<u xml:id="u-5.9" who="#JanGałązka">W przypadku natomiast ustalenia, zgodnie z art. 4 ust. 2, że budynek nie został w terminie wykończony lub nadbudowany przez właściciela, prezydia wojewódzkich rad narodowych orzekały o jego wykończeniu lub nadbudowie w trybie art. 5, tzn. decydowały w sprawie wykończenia lub nadbudowy budynku przez prezydia gromadzkich i miejskich rad narodowych lub przez inne organy administracji państwowej oraz jednostki gospodarki uspołecznionej.</u>
<u xml:id="u-5.10" who="#JanGałązka">W myśl art. 9 budynek z gruntem, którego stanowi część składową, przechodzi na własność państwa względnie na własność instytucji, której kosztem budynek wykończono lub nadbudowano, jeżeli koszty wykończenia lub nadbudowy budynku przekroczyły 50% jego wartości. Przejście własności następuje na podstawie orzeczenia prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi).</u>
<u xml:id="u-5.11" who="#JanGałązka">Ostateczne orzeczenie stanowi podstawę do przepisania tytułu własności w księdze wieczystej.</u>
<u xml:id="u-5.12" who="#JanGałązka">O uzyskaniu prawa użytkowania i o terminie jego trwania orzeka — zgodnie z art. 12 ust. 2 — prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi) — z wyłączeniem drogi sądowej.</u>
<u xml:id="u-5.13" who="#JanGałązka">Ponieważ wszystkie zasadnicze czynności w wymienionych przypadkach wykonują prezydia powiatowych i miejskich rad narodowych, oddanie do decyzji prezydiów tych rad również i spraw obecnie rozstrzyganych przez prezydia wojewódzkich rad narodowych jest w pełni uzasadnione, jak i zgodne z zasadami decentralizacji kompetencji w dół oraz upraszczania systemu zarządzania gospodarką narodową.</u>
<u xml:id="u-5.14" who="#JanGałązka">W imieniu Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej wnoszę, aby Wysoki Sejm uchwalić raczył bez poprawek rządowy projekt ustawy o zmianie właściwości w zakresie niektórych spraw z dziedziny gospodarki komunalnej według druku nr 70.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#CzesławWycech">Czy ktoś z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do głosowania.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#CzesławWycech">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie właściwości w zakresie niektórych spraw' z dziedziny gospodarki komunalnej, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Budownictwa i Gospodarki Komunalnej — zechce podnieść rękę.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#CzesławWycech">Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#CzesławWycech">Kto jest przeciw? Nikt.</u>
<u xml:id="u-6.6" who="#CzesławWycech">Kto się wstrzymał? Nikt.</u>
<u xml:id="u-6.7" who="#CzesławWycech">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie właściwości w zakresie niektórych spraw z dziedziny gospodarki komunalnej.</u>
<u xml:id="u-6.8" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 3 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów o rządowym projekcie ustawy o kredytach dodatkowych na 1957 r. (druki nr 72 i 75).</u>
<u xml:id="u-6.9" who="#CzesławWycech">Głos ma sprawozdawca poseł Eugeniusz Ajnenkiel.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#EugeniuszAjnenkiel">Wysoka Izbo! Minister Finansów, jako szafarz pieniędzy państwowych, wykonuje budżet w granicach sum zatwierdzonych ustawą. Gdyby zmniejszyły się wpływy z poszczególnych źródeł dochodowych, tzn. gdyby pieniądze wpływały do kas państwowych w mniejszych kwotach, niż przewidywano w budżecie, wówczas Minister Finansów winien spowodować zmniejszenie wydatków poszczególnych władz poniżej granicy zakreślonej budżetem, aby utrzymać równowagę budżetową, która jest podstawowym warunkiem normalnego rozwoju państwa.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#EugeniuszAjnenkiel">Z istoty więc budżetu wynika, że zawiera on upoważnienie dla władzy wykonawczej do czynienia wydatków na oznaczone w nim cele i w określonej dla tych celów wysokości. Jak Rząd ma obowiązek obniżania wydatków w zależności od realizowania przewidzianych wpływów — tak Rząd nie ma prawa czynić wydatków na cele nie przewidziane w budżecie; nie może również na cel przewidziany wydatkować więcej, aniżeli wynosi kwota preliminowana na ten cel w budżecie. Innymi słowy, Rząd nie może uskuteczniać wydatków nowych, ani też przekraczać wydatków preliminowanych.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#EugeniuszAjnenkiel">Z historii wiemy, że w okresie międzywojennym każdorazowa ustawa skarbowa zawierała zazwyczaj, już z góry, upoważnienie dla Ministra Skarbu do zwiększania pewnych, w tym upoważnieniu określonych wydatków, ponad kwoty preliminowane w budżecie — oczywiście w miarę uzyskiwania nadwyżek w dochodach. Ustawa skarbowa na rok 1936/1937 szła jeszcze dalej, przewidując możność użycia nadwyżek budżetowych na pokrycie zobowiązań, zaciągniętych w toku wykonywania budżetów okresów ubiegłych.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#EugeniuszAjnenkiel">I nasza ustawa budżetowa z dnia 28 kwietnia 1957 r. w art. 5 upoważnia Radę Ministrów do przyznawania dodatkowych kredytów na sfinansowanie strat i ujemnych różnic budżetowych, w przypadku przekroczenia przez przedsiębiorstwa planowo deficytowe planów produkcji i obrotu towarowego.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#EugeniuszAjnenkiel">Kredyty dodatkowe zawarte w referowanej przeze mnie ustawie mają w części taki właśnie charakter. Chociaż Rząd, jak wspomniałem, upoważniony jest do zmian w budżecie — zmian wynikających z przekraczania planów gospodarczych, to jednak zwrócenie się do Sejmu o zgodę na dodatkowe kredyty realizuje w pełni zasadę kontroli gospodarki państwa przez Sejm. Podkreślił to na posiedzeniu sejmowej Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów jej przewodniczący, dodając, że jest to objaw nowej praktyki i stosunku do Sejmu. Z przyjemnością to akcentuję.</u>
<u xml:id="u-7.5" who="#EugeniuszAjnenkiel">Realizacja budżetu na rok bieżący, w oparciu o jego wyniki za trzy kwartały, przewiduje poważny wzrost dochodów budżetowych wynikający i z przekraczania planów. Rośnie produkcja. Gospodarka Polski rozwija się, jak podkreślił to na Komisji Minister Finansów. Wzrastają jednak i wydatki, spowodowane wzrostem zadań. Taki właśnie charakter mają proponowane kredyty dodatkowe na wydatki w dziale 1, rozdział 0, paragraf 28 budżetu, a których sumy uwidocznione zostały w druku nr 72, doręczonym obywatelom posłom przed paru dniami.</u>
<u xml:id="u-7.6" who="#EugeniuszAjnenkiel">W części 13 budżetu — Ministerstwo Handlu Wewnętrznego, przewidziano na sfinansowanie różnic budżetowych kwotę 550 mln zł. W oparciu o dotychczasowe wykonanie budżetu przewiduje się wzrost obrotu tekstyliami sprzedawanymi do produkcji konfekcjonowanej spółdzielczości i przemysłowi terenowemu z 10% rabatem, którego refundacja następuje z ujemnych różnic budżetowych. Ten fakt, jak i inne, działające na przekraczanie ujemnych różnic 'budżetowych, przewidują wykonanie ich w wysokości 705.889 tys. zł, co wobec sumy budżetowej wspomnianej przeze mnie 550 min zł powoduje automatyczną konieczność pokrycia różnicy w wysokości 155.889 tys. zł.</u>
<u xml:id="u-7.7" who="#EugeniuszAjnenkiel">Jeżeli chodzi o następną, 14 część budżetu — Ministerstwo Handlu Zagranicznego, to plan finansowy handlu zagranicznego na 1957 rok, po uwzględnieniu zmian cen krajowych oraz zmian w Narodowym Planie Gospodarczym, zamykał się w zakresie różnic budżetowych ujemnych kwotą 16.473 mln zł. Przekroczenie zadań ilościowych w zakresie eksportu artykułów o wysokim kursie wynikowym oraz eksport pozaplanowy, wynikający z nowych umów handlowych, spowodują wzrost różnicy ujemnej do kwoty 17.106 mln zł, z czego wynika, jako znów automatyczna konieczność, kwota kredytu dodatkowego w wysokości 632.926 tys. zł.</u>
<u xml:id="u-7.8" who="#EugeniuszAjnenkiel">Trzecia z kolei automatyczna pozycja to podwyższenie kredytu w części 16 — Ministerstwo Komunikacji. Chodzi tutaj o sumę 396.247 tys, zł, konieczną dla podwyższenia kwoty przewidzianej w § 28 na sfinansowanie ujemnych różnic budżetowych. Podwyżka ta spowodowana została wzrostem przewozu taborem kolejowym w tranzycie, za który nam płacą w walutach obcych.</u>
<u xml:id="u-7.9" who="#EugeniuszAjnenkiel">Zaplanowano na rok 1957 przewóz 7 mln ton na średnią odległość 625 km, a na podstawie zawartych w tym roku umów wynika, że planowane przewozy wzrosną do 12 mln ton przy średniej odległości 670 km. W oparciu o te założenia wzrosną wpływy, ale i wydatki. Kredyt dodatkowy ma te wydatki pokryć.</u>
<u xml:id="u-7.10" who="#EugeniuszAjnenkiel">Inny charakter mają następne kwoty kredytu dodatkowego. W tejże samej części — obejmującej Ministerstwo Komunikacji figuruje kwota 27.358 tys. zł na renty. Już na ręce moje jako referenta ustawy w Komisji wniesiono prośbę o poprawienie tej sumy, która była wynikiem mylnej kalkulacji. Chodzi obecnie o sumę 44.001 tys. zł. Ministerstwo w roku ubiegłym przewidywało rocznie średnią 24.510 rencistów o średniej rencie 414 zł. W roku bieżącym dokonana została podwyżka płac, regulacja zasiłków rodzinnych, nastąpiło zwalnianie ze służby pracowników PKP mających prawo do świadczeń emerytalnych w wieku ponad 60 lat oraz nastąpiło występowanie o rentę inwalidzką tych pracowników, którzy po zwolnieniu ze służby w PKP, nie mając praw do renty starczej, posiadają warunki do uzyskania renty inwalidzkiej.</u>
<u xml:id="u-7.11" who="#EugeniuszAjnenkiel">To wszystko, te przytoczone przeze mnie przyczyny spowodowały wzrost ilości rencistów do średniej rocznej 25.278 oraz wzrost średniej renty do 675 zł. W ten sposób kwota potrzebna na renty wzrosła do 204.731.600 zł, przewidziana zaś w budżecie wynosi 160.730.697 zł, co powoduje niedobór 44.001 tys. zł. O pokrycie tęgo niedoboru wystąpiło Ministerstwo, a Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów uznała prośbę za uzasadnioną.</u>
<u xml:id="u-7.12" who="#EugeniuszAjnenkiel">Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej w części 24 rozdział 232 — Renty — wniosło o kredyt dodatkowy w wysokości 45.942 tys. zł. Składa się na to przede wszystkim kwota 15,5 mln zł, konieczna na zasiłki rodzinne dla rencistów w związku z podwyżką zasiłków rodzinnych na drugie i dalsze dziecko, następnie z 30,4 mln zł, które są niezbędne Ministerstwu na wydatki spowodowane rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 maja 1957 r. przyznającym renty powracającym do kraju repatriantom.</u>
<u xml:id="u-7.13" who="#EugeniuszAjnenkiel">Ostatnia suma kredytu dodatkowego to 650 mln zł dla Centralnego Zarządu Ubezpieczeń Społecznych. Chodzi tutaj w pierwszym rzędzie o zasiłki spowodowane absencją chorobową. W rozdziale 233, część 64 preliminowano na zasiłki chorobowe kwotę 9.437 tys. zł. Podwyżka płac automatycznie oddziałuje na podwyżkę zasiłków. Podwyżka płac nie zawsze spowodowała wzrost produkcji, tym bardziej nie spowodowało jej wzrastanie absencji chorobowej. Zwiększanie się absencji chorobowej oddziaływało na przekroczenie wskaźnika dni zasiłkowych. W sumie spowodowany tym niedobór wyniesie 571 mln zł. Resztę z tych 650 mln zł — 79 mln zł obejmuje niedobór w zasiłkach szpitalnych, połogowych i pogrzebowych.</u>
<u xml:id="u-7.14" who="#EugeniuszAjnenkiel">Ministerstwo Finansów z projektu wycofało kredyt w wysokości 137.900 tys. zł w dziale Gospodarka Narodowa, część 72, Ogólny Zarząd Finansów. Zmniejszenie to spowodowało jednocześnie wycofanie i zmniejszenie kwoty wpływów przewidzianych z dodatkowych wpłat gospodarki uspołecznionej w części 9 — Ministerstwo Finansów z 1.250.762 tys. zł do kwoty 1.129.505 tys. zł.</u>
<u xml:id="u-7.15" who="#EugeniuszAjnenkiel">Ostatecznie więc suma wydatków wyniesie 1.925.005 tys. zł. Do tej też kwoty doprowadzone zostały dodatkowe wpływy, powstałe z przekroczenia wpłat gospodarki uspołecznionej z tytułu przekroczenia akumulacji w wysokości 1.129.505 tys. zł, oraz ze wzrostu składek ubezpieczeniowych z gospodarki uspołecznionej i nieuspołecznionej w wysokości 795.500 tys. zł.</u>
<u xml:id="u-7.16" who="#EugeniuszAjnenkiel">W oparciu o to, co zreferowałem, Komisja Planu Gospodarczego Budżetu i Finansów po rozważeniu rządowego projektu ustawy o kredytach dodatkowych na rok 1957 (druk nr 72) wnosi:</u>
<u xml:id="u-7.17" who="#EugeniuszAjnenkiel">Wysoki Sejm uchwalić raczy projekt ustawy o kredytach dodatkowych na rok 1957, wraz z załącznikami, z następującymi poprawkami:</u>
<u xml:id="u-7.18" who="#EugeniuszAjnenkiel">1. W art.1 kwotę „2.046.262” zastępuje się kwotą „1.925.005”;</u>
<u xml:id="u-7.19" who="#EugeniuszAjnenkiel">2. W art. 2 kwotę „2.046.262” zastępuje się kwotą „1.925.005”;</u>
<u xml:id="u-7.20" who="#EugeniuszAjnenkiel">3. W załączniku nr 1:</u>
<u xml:id="u-7.21" who="#EugeniuszAjnenkiel">a) w dziale 7 „Ubezpieczenia społeczne” kwotę „27.350” zastępuję się kwotą „44.001”;</u>
<u xml:id="u-7.22" who="#EugeniuszAjnenkiel">b) w rozdziale 232 „Renty” kwotę „27.350” zastępuje się kwotą „44.001”;</u>
<u xml:id="u-7.23" who="#EugeniuszAjnenkiel">c) skreśla się dział 1, część 72 „Ogólny Zarząd Finansowy” — Gospodarka Narodowa — 137.900;</u>
<u xml:id="u-7.24" who="#EugeniuszAjnenkiel">4. W załączniku nr 2:</u>
<u xml:id="u-7.25" who="#EugeniuszAjnenkiel">a) w dziale 1, część 9 Ministerstwo Finansów „Dochody z gospodarki uspołecznionej” — kwotę „1.250.762” zastępuje się kwotą „1.129.505”;</u>
<u xml:id="u-7.26" who="#EugeniuszAjnenkiel">b) w następnej pozycji pod tytułem „Przekroczenie wpłat gospodarki uspołecznionej z tytułu przekroczenia planu akumulacji” kwotę „1.250.782” zastępuje się kwotą „1.129.505”.</u>
<u xml:id="u-7.27" who="#EugeniuszAjnenkiel">Poprawki te zawiera w sobie druk sejmowy nr 75, dostarczony Obywatelom Posłom.</u>
<u xml:id="u-7.28" who="#EugeniuszAjnenkiel">O uchwalenie tej ustawy, łącznie z tymi poprawkami, proszę w imieniu Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#CzesławWycech">Czy kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#CzesławWycech">Proponowane przez Komisję Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów poprawki do projektu ustawy o kredytach dodatkowych na 1957 r. wraz z załącznikami do tej ustawy są zamieszczone w doręczonym Obywatelom Posłom druku sejmowym nr 75.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do głosowania.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#CzesławWycech">Kto z Obywateli Posłów jest za przyjęciem projektu ustawy o kredytach dodatkowych na rok 1957 z załącznikami, w całości, wraz z poprawkami Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów — zechce podnieść rękę.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#CzesławWycech">Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#CzesławWycech">Kto jest przeciw? Nikt.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#CzesławWycech">Kto się wstrzymał od głosowania? Nikt.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#CzesławWycech">Stwierdzam, że Sejm ustawę o kredytach dodatkowych na rok 1957 z załącznikami, w całości, wraz z poprawkami Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów — uchwalił.</u>
<u xml:id="u-8.9" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 4 porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego o dekrecie z dnia 23 sierpnia 1957 r. o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach mleka (Dz. U. Nr 46, poz, 213) — (druk nr 78).</u>
<u xml:id="u-8.10" who="#CzesławWycech">Głos ma sprawozdawca poseł Antoni Laskowski.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#AntoniLaskowski">Wysoki Sejmie! W końcowym okresie prac wiosennej sesji Sejmu padło między innymi zalecenie Wysokiej Izby, aby wzmocnić dyscyplinę realizowania zobowiązań wsi wobec państwa. Rada Państwa, kierując się tym zaleceniem, wydała dekret z dnia 23 sierpnia 1957 r. „o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach mleka”, ogłoszony w Dzienniku Ustaw Nr 46, poz. 213.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#AntoniLaskowski">Prezydium Sejmu, zgodnie z art. 56 ust. 1 regulaminu Sejmu, przekazało Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w dniu 21 września 1957 r. powyższy dekret do rozpatrzenia. Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, w imieniu której mam zaszczyt składać sprawozdanie, rozpatrywała niniejszy dekret na swym posiedzeniu w dniu 24 października 1957 r.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#AntoniLaskowski">Krótki ten dekret., zawierający wszystkiego 4 artykuły, daje możliwość wywiązania się z zaległości mleka tym gospodarstwom rolnym, które do dnia 1 września 1957 r. nie wykonały zaległych obowiązków z roku 1956 i lat ubiegłych, w przeliczeniu na równoważnik pieniężny.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#AntoniLaskowski">W myśl art. 1 ust. 2 wysokość równoważnika pieniężnego stanowić ma różnicę między ceną dostaw obowiązkowych a ceną skupu mleka płaconą przez uspołeczniony aparat skupu w roku 1957, powiększoną o 10% tej różnicy. Biorąc pod uwagę, że cena mleka obecnie płacona w strefie I wynosi 2,35 zł za litr, a w strefie II — 2,20 zł, różnica ta w myśl dekretu wynosi dla zalegających gospodarstw w strefie I — 1,60 zł, dla zalegających w strefie II — 1,43 zł.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#AntoniLaskowski">Pragnę poinformować, że w strefie I skupuje się ok. 20% masy, a w strefie II — 80%, zatem średnia różnica w cenie litra kształtuje się w wysokości 1,48 zł.</u>
<u xml:id="u-9.5" who="#AntoniLaskowski">Jak przedstawiają się zaległości?</u>
<u xml:id="u-9.6" who="#AntoniLaskowski">Otóż na 1 stycznia 1957 r. w skali krajowej było 215 mln litrów zaległości. Od stycznia do sierpnia za okres 8 miesięcy wpłynęło od zalegających 7 min litrów mleka oraz udzielono ulg na 93 mln litrów, co stanowi razem 100 mln litrów. Od 1 września pozostaje do realizacji 115 mln litrów o wartości 170 mln zł.</u>
<u xml:id="u-9.7" who="#AntoniLaskowski">Powyższe zaległości rozkładają się na 310 tysiącach gospodarstw, większość z tego stanowią gospodarstwa niższych grup, gdyż z ogólnej sumy 215 mln zaległości, jakie były na 1 stycznia 1957 r., 122 miliony, czyli 57% przypadało na gospodarstwa pierwszych dwóch grup do 5 ha przeliczeniowych. Reszta zaś rozkłada się na pozostałe grupy, z tym, że na II grupę przypada 20%, na IV — 11%, na V, VI i byłe spółdzielnie produkcyjne — 12%.</u>
<u xml:id="u-9.8" who="#AntoniLaskowski">89 mln litrów, czyli 78% od liczby 115 min litrów wynoszą zaległości woj. warszawskiego i lubelskiego, 22% przypada na pozostałe województwa, z tym, że wchodzą tu w grę województwa: kieleckie z 6 mln zaległości, białostockie — 5,5 min, bydgoskie — 4 mln, łódzkie — 3 mln. W wymienionych sześciu województwach koncentruje się 107 mln litrów zaległości, czyli 93%.</u>
<u xml:id="u-9.9" who="#AntoniLaskowski">Stosunkowo małe zaległości w porównaniu z wymienionymi województwami mają takie województwa jak: szczecińskie — 177 tys. litrów, koszalińskie — 226 tys., poznańskie — 283 tys. Zaległości roku 1956 stanowią 64%, a z lat ubiegłych 36% i chociaż dostawy mleka w okresie ostatnich 8 miesięcy poważnie wzrosły, bo o prawie 400 mln 1, to wspomniane 7 mln 1, które wpłynęły w tym czasie na poczet zaległości, stanowią zaledwie 3,5% ogólnej sumy zaległości.</u>
<u xml:id="u-9.10" who="#AntoniLaskowski">Stąd zachodzi konieczność bardziej konsekwentnego działania ze strony organów władzy.</u>
<u xml:id="u-9.11" who="#AntoniLaskowski">Art. 2 pkt 2) referowanego dekretu daje te możliwości, mówiąc, że nie uiszczony w terminie równoważnik pieniężny podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej świadczeń pieniężnych. W tym celu, zgodnie z art. 3 Minister Przemysłu Spożywczego i Skupu oraz Minister Finansów wydali rozporządzenie wykonawcze i instrukcje określające tryb i technikę ustalania i pobierania równoważnika pieniężnego. Rolnik otrzymujący nakaz z gromadzkiej rady narodowej ma prawo w przeciągu 14 dni, gdy ma jakieś powody, wnieść reklamację do prezydium powiatowej rady narodowej za pośrednictwem prezydium gromadzkiej rady narodowej. Prezydium powiatowej rady narodowej rozpatruje i decyduje, z tym, że decyzja ta jest ostateczna. Rolnicy, którzy nie odwołują się, obowiązani są wpłacić należność z tytułu zaległości w przeciągu 14 dni od chwili otrzymania nakazów. W wypadku opieszałości prezydium gromadzkiej rady narodowej obowiązane jest wysłać upomnienie z 7-dniowym terminem realizacji zaległości. Praktycznie biorąc rolnik otrzymuje czas 3 tygodni na wpłacenie należności. Potem zgodnie z przepisami niniejszego dekretu następuje postępowanie egzekucyjne.</u>
<u xml:id="u-9.12" who="#AntoniLaskowski">Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w toku dyskusji nad omawianym dekretem doszła do następujących wniosków:</u>
<u xml:id="u-9.13" who="#AntoniLaskowski">1. Dekret niniejszy winien wpłynąć na wzmocnienie ogólnej dyscypliny dostaw obowiązkowych, które jak wiadomo zostały zachowane na okres przejściowy, wprowadzając poczucie sprawiedliwości w stosunku do tych rolników, którzy rzetelnie wykonywali i wykonują swoje obowiązki względem państwa.</u>
<u xml:id="u-9.14" who="#AntoniLaskowski">2. Dekret idzie wyraźnie z pomocą tym gospodarstwom, które natrafiają na trudności w wywiązaniu się z zaległości w dostawach mleka, wprowadzając równoważnik gotówkowy.</u>
<u xml:id="u-9.15" who="#AntoniLaskowski">3. Suma 170 mln zł, która wpłynie z tego tytułu, w części wykorzystana będzie przez gromadzkie rady narodowe na miejscowe potrzeby terenu.</u>
<u xml:id="u-9.16" who="#AntoniLaskowski">Wysoki Sejmie! Komisja Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego w toku dyskusji wyraziła również niepokój z powodu faktu powstających bieżących zaległości w dostawach zboża, żywca, ziemniaków, podatków i innych należności, mimo istniejących korzystniejszych warunków ekonomicznych i politycznych. Na niepokój ten wpływa fakt osłabienia pracy i aktywności terenowych rad narodowych, aparatu skupu, jak również osłabienia pracy propagandowej.</u>
<u xml:id="u-9.17" who="#AntoniLaskowski">Oceniając to zjawisko jako wysoce niekorzystne dla obecnej, niełatwej sytuacji gospodarczej państwa, Komisja zwraca się z apelem do naszych rolników, których patriotyczna postawa jest nam znana, aby wzmogli dyscyplinę realizacji swoich obowiązków na rzecz państwa, zwraca się do prezydiów terenowych rad narodowych i wszystkich pracowników skupu o wzmożenie obowiązkowości i aktywności w pracy nad realizacją zobowiązań wsi wobec państwa. Szczególnie zwraca się do członków Partii i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, działających na wsi, aby jako rolnicy sami dawali dobry przykład i mówili swoim sąsiadom o patriotycznym, obywatelskim obowiązku.</u>
<u xml:id="u-9.18" who="#AntoniLaskowski">Biorąc to wszystko pod uwagę, Komisja wnosi:</u>
<u xml:id="u-9.19" who="#AntoniLaskowski">Wysoki Sejm raczy powziąć następującą uchwałę:</u>
<u xml:id="u-9.20" who="#AntoniLaskowski">„Sejm zatwierdza dekret z dnia 23 sierpnia 1957 r. o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach mleka (Dz, U. Nr 46, poz. 213)”.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#CzesławWycech">Kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do głosowania.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#CzesławWycech">Kto z Obywateli Posłów jest za zatwierdzeniem dekretu z dnia 23 sierpnia 1957 r. o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach mleka — zechce podnieść rękę.</u>
<u xml:id="u-10.4" who="#CzesławWycech">Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-10.5" who="#CzesławWycech">Kto jest przeciw? Nikt.</u>
<u xml:id="u-10.6" who="#CzesławWycech">Kto się wstrzymał od głosowania? Nikt.</u>
<u xml:id="u-10.7" who="#CzesławWycech">Stwierdzam, że Sejm zatwierdził dekret z dnia 23 sierpnia 1957 r. o realizacji zaległości w obowiązkowych dostawach mleka.</u>
<u xml:id="u-10.8" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 5 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o podatku wyrównawczym (druk nr 76).</u>
<u xml:id="u-10.9" who="#CzesławWycech">Czy kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-10.10" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-10.11" who="#CzesławWycech">Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm odesłał powyższy projekt ustawy do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
<u xml:id="u-10.12" who="#CzesławWycech">Czy są inne propozycje?</u>
<u xml:id="u-10.13" who="#CzesławWycech">Nie ma.</u>
<u xml:id="u-10.14" who="#CzesławWycech">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że propozycja moja została przyjęta.</u>
<u xml:id="u-10.15" who="#CzesławWycech">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-10.16" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 6 porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o opłacie skarbowej (druk nr 77).</u>
<u xml:id="u-10.17" who="#CzesławWycech">Czy kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-10.18" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-10.19" who="#CzesławWycech">Prezydium Sejmu proponuje, aby Sejm odesłał powyższy projekt ustawy do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
<u xml:id="u-10.20" who="#CzesławWycech">Czy są inne propozycje?</u>
<u xml:id="u-10.21" who="#CzesławWycech">Nie ma.</u>
<u xml:id="u-10.22" who="#CzesławWycech">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że propozycja moja została przyjęta.</u>
<u xml:id="u-10.23" who="#CzesławWycech">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-10.24" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do punktu 7 porządku dziennego: Zatwierdzenie uchwały Rady Państwa w sprawie zmiany w składzie Rady Ministrów podjętej w okresie między I a II sesją Sejmu PRL.</u>
<u xml:id="u-10.25" who="#CzesławWycech">Na podstawie art. 29 ust. 2 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Rada Państwa przedstawia Sejmowi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, z wnioskiem o zatwierdzenie, podjętą na wniosek Prezesa Rady Ministrów uchwałę Rady Państwa z dnia 17 sierpnia 1957 r. w sprawie zmiany w składzie Rady Ministrów, a mianowicie:</u>
<u xml:id="u-10.26" who="#CzesławWycech">Rada Państwa postanowiła powołać Obywatela Mieczysława Lesza na stanowisko Ministra Handlu Wewnętrznego, odwołując z tego stanowiska Obywatela Mariana Minora.</u>
<u xml:id="u-10.27" who="#CzesławWycech">Czy kto z Obywateli Posłów pragnie zabrać głos w tej sprawie?</u>
<u xml:id="u-10.28" who="#CzesławWycech">Nikt się nie zgłasza.</u>
<u xml:id="u-10.29" who="#CzesławWycech">Przystępujemy do głosowania.</u>
<u xml:id="u-10.30" who="#CzesławWycech">Kto z Obywateli Posłów jest za zatwierdzeniem przedstawionej uchwały Rady Państwa — zechce podnieść rękę.</u>
<u xml:id="u-10.31" who="#CzesławWycech">Dziękuję.</u>
<u xml:id="u-10.32" who="#CzesławWycech">Kto jest przeciw? Nikt.</u>
<u xml:id="u-10.33" who="#CzesławWycech">Kto się wstrzymał od głosowania? Nikt.</u>
<u xml:id="u-10.34" who="#CzesławWycech">Stwierdzam, że Sejm zatwierdził uchwałę Rady Państwa z dnia 17 sierpnia 1957 r. w sprawie zmiany w składzie Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-10.35" who="#CzesławWycech">Porządek dzienny został wyczerpany.</u>
<u xml:id="u-10.36" who="#CzesławWycech">Proszę Obywatela Sekretarza Stanisława Hasiaka o odczytanie komunikatu o złożonych do Prezydium Sejmu interpelacjach i odpowiedziach na interpelacje.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#StanisławHasiak">Do Prezydium Sejmu wpłynęły następujące interpelacje:</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#StanisławHasiak">1. Interpelacja Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz Komisji Ziem Zachodnich do Ministra Kontroli Państwowej i Ministra Rolnictwa w sprawie prowadzonej melioracji w dolinie rzeki Łeby.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#StanisławHasiak">2. Interpelacja posła Stanisława Nędzy-Kubińca do Ministra Komunikacji w sprawie dróg węzła zakopiańskiego.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#StanisławHasiak">3. Interpelacja posła Władysława Szatkowskiego do Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu w sprawie zwolnienia z pracy niektórych pracowników lanckorońskie j Wytwórni Win w Kalwarii w woj. krakowskim.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#StanisławHasiak">4. Interpelacja posła Bronisława Ostapczuka do Ministra Rolnictwa w sprawie wyciągnięcia wniosków w stosunku do pracowników Ministerstwa Rolnictwa, winnych bezprawnego przekazania gospodarstwa PGR osobom prywatnym.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#StanisławHasiak">5. Interpelacja posła Bolesława Drobnera do Prezesa Rady Ministrów w sprawie trybu załatwiania zażaleń przez Ministra Zdrowia.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#StanisławHasiak">Do Prezydium Sejmu wpłynęły następujące odpowiedzi na interpelacje:</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#StanisławHasiak">1. Ministra Oświaty na interpelację posła Jana Frankowskiego w sprawie działalności władz oświatowych na terenie woj. kieleckiego.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#StanisławHasiak">2. Ministra Oświaty na interpelację posła Antoniego Gładysza w sprawie zezwolenia na otwarcie szkół gospodarczych w Tarnowie.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#StanisławHasiak">3. Ministra Finansów na interpelację posła Józefa Wanata w sprawie zasad i trybu wydawania przez banki państwowym przedsiębiorstwom środków pieniężnych na fundusz płac.</u>
<u xml:id="u-11.10" who="#StanisławHasiak">4. Ministra Rolnictwa oraz Ministra Gospodarki Komunalnej na interpelację posła Stefana Brzezińskiego w sprawie uregulowania praw własności obywatelom, którzy w czasie okupacji przyjęli niemiecką listę narodowościową.</u>
<u xml:id="u-11.11" who="#StanisławHasiak">5. Ministra Spraw Wewnętrznych na interpelację posła Józefa Kędzierskiego w sprawie wyjaśnienia wypadków zaginięcia dzieci i osób dorosłych.</u>
<u xml:id="u-11.12" who="#StanisławHasiak">6. Zastępcy Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na interpelację posła Stefana Orczykowskiego w sprawie długofalowego planu zaopatrzenia wsi w odgromniki.</u>
<u xml:id="u-11.13" who="#StanisławHasiak">7. Wiceprezesa Rady Ministrów Piotra Jaroszewicza na interpelację posłów Stefana Orczykowskiego i Antoniego Laskowskiego w sprawie budowy gazowni w Białymstoku.</u>
<u xml:id="u-11.14" who="#StanisławHasiak">8. Ministra Rolnictwa na interpelację posła Adama Palczaka w sprawie zwiększenia pomocy dla budownictwa w powiatach woj. białostockiego, dotkniętych zniszczeniami wojennymi.</u>
<u xml:id="u-11.15" who="#StanisławHasiak">9. Ministra Handlu Zagranicznego na interpelację posła Tadeusza Meissnera w sprawie pracowników służby celnej.</u>
<u xml:id="u-11.16" who="#StanisławHasiak">10. Ministra Rolnictwa oraz kierownika Ministerstwa Kontroli Państwowej na interpelację Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi oraz Komisji Ziem Zachodnich w sprawie prowadzonej melioracji w dolinie rzeki Łeby.</u>
<u xml:id="u-11.17" who="#StanisławHasiak">11. Ministra Komunikacji na interpelację posła Stanisława Nędzy-Kubińca w sprawie dróg węzła zakopiańskiego.</u>
<u xml:id="u-11.18" who="#StanisławHasiak">12. Prezesa Rady Ministrów na interpelację posła Stefana Kisielewskiego w sprawie „Tygodnika Powszechnego”.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#CzesławWycech">Złożone do Prezydium Sejmu interpelacje, zgodnie z art. 73 ust. 1 regulaminu Sejmu, przesłałem interpelowanym.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#CzesławWycech">Na tym kończymy dzisiejsze obrady Sejmu.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#CzesławWycech">Protokół dzisiejszego posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Biurze Sejmu.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#CzesławWycech">Prezydium Sejmu zwołuje następne posiedzenie Sejmu na jutro, tj. 31 października, na godzinę 9.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#CzesławWycech">Zamykam posiedzenie.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 17 min. 35.)</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>