text_structure.xml
29 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Szanowni państwo, otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Stwierdzam, iż jest kworum wymagane do prowadzenia obrad. Witam przedstawicieli rządu oraz przedstawicieli organizacji społecznych reprezentowanych przez Radę przy Urzędzie do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Porządek posiedzenia został państwu doręczony na piśmie.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Informuję, że Prezydium Komisji rekomenduje powołanie podkomisji nadzwyczajnej, która przeprowadzi szczegółowe rozpatrzenie obu projektów ustaw.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Czy ktoś z państwa zgłasza uwagi do takiej propozycji porządku? Nie słyszę. Przyjmuję zatem, że Komisja zaakceptowała zaproponowany porządek obrad.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Przystępujemy do jego realizacji. Proszę pana posła Eugeniusza Czykwina o przedstawienie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Projekt zawarty jest w druku 813. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoselEugeniuszCzykwin">Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, szanowni goście. Poczynając od 1989 roku Sejmu RP uchwalił wiele aktów prawnych stwarzających możliwość przyznawania osobom represjonowanym odszkodowań. Akty te, najogólniej mówiąc, stwarzały możliwość naprawiania – o ile, oczywiście, to możliwe – krzywd. Miały też na celu przywracanie poczucia sprawiedliwości. Poselski projekt, który w imieniu wnioskodawców mam zaszczyt reprezentować, jest właśnie taką próbą. Przewiduje on stworzenie sądom i Ministrowi Sprawiedliwości podstaw prawnych do rozpatrywania wniosków i przyznawania zadośćuczynienia osobom, które – jeśli Wysoka Komisja alias Sejm, uchwaliłby tę ustawę – uzyskałyby uprawnienia kombatanckie. Dotyczyłoby to osób, które w wyniku działań formacji lub organizacji, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, straciły zdrowie lub doznały uszczerbku na zdrowiu. W uzasadnieniu znajduje się – bo to też jest istotne – szacunkowy koszt ewentualnie realizacji takiej ustawy. Jest on niewielki – my szacujemy, że na przestrzeni może, no nie wiem, ale może i nawet 10 lat wyniósłby on ok. 5 mln zł. Prosząc posłów i Wysoką Komisję o pozytywny stosunek do tej propozycji, chciałbym podkreślić, że uchwalenie tej ustawy usunęłoby stan bezprawności, który, w naszej ocenie, w tej sprawie, w tej sferze istnieje, przywróciłoby poczucie sprawiedliwości społecznej i, powiedziałbym, dziejowej. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję. Proszę o przedstawienie drugiego projektu poselskiego, ustawy o uprawnieniach kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914-1945, działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych, druk nr 818. Pan poseł Waldemar Andzel. Bardzo proszę, panie pośle.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#PoselWaldemarAndzel">Dziękuję bardzo. Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, panie ministrze, szanowni goście. Projekt ustawy o uprawnieniach kombatantów, uczestników walki cywilnej lat 1914-1945, działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej oraz niektórych ofiar represji systemów totalitarnych został opracowany na bazie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Liczne zmiany dokonane w obecnie funkcjonujących przepisach nie pozwalają ograniczyć się jedynie do nowelizacji obowiązującej ustawy – zmienia się jej tytuł, preambuła oraz wprowadzane są istotne zmiany w zakresie podmiotowym i przedmiotowym.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#PoselWaldemarAndzel">Przedkładany projekt zmierza do osiągnięcia kilku celów. Przede wszystkim zakłada poszerzenie kręgu beneficjentów w stosunku do obecnie obowiązującej ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego poprzez objęcie przepisami nowej ustawy osób walczących o niepodległość i suwerenność Polski oraz represjonowanych z powodów politycznych w latach 1939-1989. Projekt wprowadza jednoznaczne pojęcie kombatantów, uczestników walki cywilnej z lat 1914-1945, ofiar represji systemów totalitarnych oraz działaczy opozycji wobec dyktatury komunistycznej. Istniejącą obecnie w obowiązującej ustawie grupę kombatantów proponuje się poszerzyć o tych, którzy z bronią w ręku walczyli z komunistami w Poznaniu 1956 roku i w związku z tym zostali zatrzymani, aresztowani przez organy bezpieczeństwa, o osoby przebywające w więzieniach i innych miejscach odosobnienia w latach 1957-1989 – przy czym za represje w rozumieniu ustawy nie byłoby uznane zatrzymanie na czas do 48 godzin, osoby internowane w stanie wojennym, osoby, które na skutek udziału w wystąpieniach wolnościowych lat 1957-1989 poniosły śmierć lub doznały rozstroju zdrowia na czas powyżej 7 dni, tzw. żołnierzy-górników – osoby pracujące przymusowo w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywających rudy uranowe, przymusowo pracujących żołnierzy batalionów budowlanych i osoby wcielone do ponadkontyngentowych brygad Służby Polsce. Ofiary represji systemów totalitarnych korzystałyby z tych samych przywilejów, z których korzystają dzisiaj. Głównie z takich przywilejów korzystaliby nowi beneficjenci, w ustawie zaliczani do tej kategorii, z wyłączeniem osób zwolnionych z pracy za udział w zbiorowych wystąpieniach wolnościowych na rzecz odzyskania przez Polskę suwerenności i niepodległości, respektowania praw człowieka. Osoby te zaliczone zostałyby do ofiar represji systemów totalitarnych, jednak miałyby mniejsze uprawnienia niż inne osoby z tej grupy. Ich uprawnienia byłyby analogiczne jak działaczy opozycji. Nową kategorią beneficjentów projektowanej ustawy są działacze opozycji wobec dyktatury komunistycznej. Za takich uznani zostaliby działacze nielegalnych organizacji z lat 1956-1989, które zmierzały do odzyskania niepodległości, suwerenności, respektowania praw człowieka, osoby, które w latach 1944-1989 prowadziły w sposób zorganizowany systematyczną, inną niż kombatancka, zagrożoną odpowiedzialnością karną, działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości, suwerenności i respektowania praw człowieka. Fakt prowadzenia takiej działalności, a także fakt braku współpracy takich osób z organami bezpieczeństwa stwierdzałby Prezes IPN, co stanowiłoby podstawę do wydania stosownej decyzji przez Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Okres takiej działalności powinien wynosić co najmniej 12 miesięcy.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#PoselWaldemarAndzel">Działacze opozycji wobec dyktatury komunistycznej korzystaliby z uprawnień niepieniężnych w takim zakresie, jaki dzisiaj przysługuje innym beneficjentom ustawy kombatanckiej. Do nich, a także do ofiar represji w postaci zwolnienia z pracy, kierowane jest tzw. świadczenie specjalne, jednak z tego świadczenia osoby te będą mogły korzystać tylko wówczas, kiedy ich dochody będą niższe niż 526,50 zł na osobę w rodzinie i 715,50 zł w przypadku osób samotnie gospodarujących. Wartości te stanowią 150% odpowiednich kryteriów z pomocy społecznej. Nowa ustawa w stosunku do obowiązującej ustawy wprowadza również zmianę do przepisów o uprawnieniach pracowniczych, emerytalno-rentowych, dotyczących ochrony zdrowia, pomocy socjalnej i innych uprawnień, m.in. proponuje się zmniejszenie dodatkowego wymiaru urlopu wypoczynkowego dla osób uprawnionych – z dziesięciu dni do pięciu. Przepis ten w odniesieniu do obecnych beneficjentów ustawy kombatanckiej jest w dużej mierze martwy. Pozostawienie go w dotychczasowym kształcie wobec rozszerzenia katalogu adresatów ustawy o nowe kategorie beneficjentów jeszcze aktywnych zawodowo mogłoby być zbyt dużym obciążeniem dla pracodawców, jednak osoby wciąż aktywne zawodowo, które nabyłyby prawo do zwiększenia urlopu o dziesięć dni na mocy obecnych przepisów, zachowują to prawo.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#PoselWaldemarAndzel">Nowe rozwiązania umożliwią uzyskanie uprawnień przysługujących inwalidom wojennym przez osoby, które w wyniku pobytu z powodów politycznych w więzieniach i w innych miejscach odosobnienia w latach 1957-1989 zostały inwalidami. Takie prawo mają obecnie tylko osoby więzione z powodów politycznych do 1956 roku. Nowe rozwiązania usuwają luką prawną pozwalającą pobierać zarówno dodatek kombatancki, jak i dodatek za pracę przymusową w czasie II wojny światowej przyznawany na podstawie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Tymczasem w innych aktach prawnych, przyznających ofiarom represji wojennych lub powojennych, a także cywilnym niewidomym ofiarom wojny specjalne dodatki, jest zasadą, że nie można ich łączyć z dodatkiem przyznawanym na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wprowadza się nowe świadczenie, które umożliwi działaczom opozycji i ofiarom represji w postaci zwolnienia z pracy z przyczyn politycznych, których dochody są poniżej 150% kryterium dochodowego określonego ustawą z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej, uzyskanie specjalnego świadczenia pieniężnego. Przepis ten jest bezpośrednią realizacją uchwały Sejmu z dnia 6 kwietnia 2006 roku. Świadczenie to będzie przyznawane na jeden rok przez organ gminy w wysokości 400 zł miesięcznie. Przy przyznawaniu świadczenia zastosowanie będą miały przepisy ustawy o pomocy społecznej. Proponuje się podwyższenie kombatantom zniżki na przejazdy publicznym zbiorowym transportem kolejowym i autobusowym z 37% do 49%, natomiast bez zmiany pozostaje wysokość ulg dla inwalidów wojennych i wojskowych. Zgodnie z ustawą z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych i ich rodzin, przysługuje ulga w komunikacji krajowej przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego w wysokości 37%. Projektowane rozwiązanie nie będzie kolidowało jednakże ze wskazanymi przepisami ustawy o zaopatrzenie inwalidów wojennych, ponieważ każdy inwalida wojenny jest kombatantem, a tym samym będzie mógł korzystać ze zniżki dla kombatantów w wysokości 49%. Jednocześnie należy podkreślić, że kombatanci uprawnieni byli do 50-procentowej ulgi do 2002 roku.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#PoselWaldemarAndzel">Projekt zakłada, że osoby, które w ramach służby wojskowej lub służby w formacjach bezpieczeństwa zwalczały organizacje oraz osoby działające na rzecz suwerenności i niepodległości RP, nie będą posiadały uprawnień przewidzianych w ustawie. Uprawnień tych nie będą mogły posiadać również osoby, które dopuściły się zbrodni komunistycznej przewidzianej w ustawie o Instytucie Pamięci Narodowej oraz tajni współpracownicy aparatu bezpieczeństwa. Te przepisy nie miałyby jednak zastosowania do osób, które przeszły już proces weryfikacji w latach 1991-2006 ochrona praw nabytych. Dodatkowo, kierownikowi Urzędu przyznaje się prawo pozbawienia uprawnień kombatanckich osób, w przypadku których pojawią się nowe dowody świadczące o zbrodniczej działalności danej osoby, np. w komunistycznym aparacie bezpieczeństwa, w sytuacji, gdy upłynął już pięcioletni okres od wydania decyzji w kwestii uprawnień. Dotychczas upływ tego terminu uniemożliwiał pozbawienie takich osób uprawnień.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#PoselWaldemarAndzel">Proponowane w projekcie ustawy rozwiązania będą miały pozytywny efekt społeczny, przyczynią się do wzrostu poczucia sprawiedliwości społecznej. Proponuje się, aby projektowana ustawa weszła w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. Jednocześnie proponuje się, aby akty wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 roku o kombatantach oraz niektórych osobach będącymi ofiarami represji wojennych i okresu powojennego, niesprzeczne z projektowanymi przepisami, zachowały swoją ważność do dnia wydania nowych, ale nie dłużej niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy. Bardzo proszę Wysoką Komisję o pochylenie się nad przedstawionym projektem ustawy złożonym przez klub Prawa i Sprawiedliwości. Jesteśmy także otwarci na opinie środowisk kombatanckich, mając na względzie, że, oczywiście, projekt ustawy może być niedoskonały i należy jeszcze pewne rzeczy dopracować. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję bardzo. Otwieram dyskusję. Kto z pań i panów posłów chciałby zabrać głos w dyskusji? Nie słyszę. Stanowisko rządu. Bardzo proszę, pan minister Marek Bucior.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpolecznejMarekBucior">Panie przewodniczący, panie i panowie posłowie, zgromadzeni goście. Mamy do czynienia z dwoma projektami – z jednej strony, projekt 818, projekt zgłoszony przez Klub Parlamentarny PiS, projekt, który ma na celu w miejsce dotychczasowych rozwiązań, dotychczasowej ustawy, wprowadzenie nowych rozwiązań, nowej ustawy. W dużym stopniu te rozwiązania już funkcjonują. Właściwie chodzi tu nam o poszerzenie kręgu podmiotowego i właściwie do tych kwestii się projekt sprowadza. W następstwie będzie pociągał też szereg skutków finansowych. Z drugiej strony, mamy projekt 813, który dotyczy całkowicie innych elementów, o których zaraz będę mówił, w związku z tym na razie omówię projekt 818.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpolecznejMarekBucior">Projekt z druku 818, właściwie zbieżny jest z projektem rządowym, a właściwie jeszcze ministerialnym, który był na tym etapie mniej więcej w lutym 2008 roku. Od tego czasu projekt ministerialny przeszedł pewną ewolucję i tu w szczególności chciałbym podkreślić zmianę o charakterze legislacyjnym, doprecyzowującym różnego rodzaju rozwiązania. W związku z tym wydaje się właściwe wskazanie, aby przy dalszych pracach odczekać jeszcze chwilę – tę chwilę, która jest potrzebna rządowi do przyjęcia projektu rządowego, który jest stosunkowo podobny. Niewątpliwie, rozwiązania rządowe pozostają pod wpływem i tej sytuacji, z którą mamy do czynienia – tej sytuacji gospodarczej, która teraz występuje w ogóle w świecie nas otaczającym. W związku z tym pewne rozwiązania będą zaproponowane ciut taniej. Ale różnimy się nie aż tak znacznie, żeby nie można było rozpatrywać wspólnie tych dwóch projektów. Tak więc, przy tym projekcie ze względów w dużym stopniu legislacyjnych, doprecyzowujących różne rozwiązania, jak również ze względu na to, że jeszcze chwilę czasu potrzebujemy, ponieważ pojawiają się nowe projekty – mamy projekt chociażby z 4 listopada 2008 roku, projekt prezydencki. Pan prezydent zgłosił projekt ustawy o korpusie weteranów walk o niepodległość RP. W związku z tym mamy kolejne rozwiązanie, które też powinniśmy przeanalizować, bo niewątpliwie jest rozwiązaniem wkraczającym w sferę rozwiązań z zakresu tych regulacji dotyczących kombatantów. Mamy kolejny projekt rządowy dotyczący zadośćuczynienia rodzinom ofiar wystąpień wolnościowych w latach 1956-1983. Jest on prowadzony w tej chwili przez MSWiA. I ten projekt już też jest na końcowym etapie procedowania, uzgodnień międzyresortowych. W związku z tym właściwe wydaje się spojrzenie na te wszystkie rozwiązania w sposób całościowy, tak, żebyśmy mogli przyjąć jakieś spójne rozwiązanie, żeby te rozwiązania po prostu nastąpiły. Tak więc, tu, odnośnie do tego projektu 818, taka prośba ze strony rządu.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpolecznejMarekBucior">Odnośnie do projektu 813 mamy troszeczkę inne spojrzenie na wskazane w tym projekcie sprawy. Po pierwsze, projekt poselski dotyczy ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. Więc, po pierwsze, dotyczy osób, które powinny być ... Właściwie te wszystkie elementy powinny się mieścić w rozwiązaniach przyjmowanych dla kombatantów i osób represjonowanych, represji wojennych. I jakie to mają być te osoby, to nawet jeżeli nie patrzymy na te projekty nowe zgłaszane, czy to klubu PiS, czy to rządowy projekt, który nastąpi, to już w preambule dotychczasowych rozwiązań z 1971 roku wiemy, że Sejm RP uznaje szczególne zasługi dla Polski tych wszystkich obywateli polskich, którzy walczyli o suwerenność i niepodległość Ojczyzny, i to należy pokreślić jako pierwsze. To mają być rozwiązania, które podkreślają cześć dla osoby, która walczyła o niepodległą Polskę. To jest w ogóle bezdyskusyjne i to jest pierwsze.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpolecznejMarekBucior">Jeśli chodzi o te rozwiązania, to, jeżeli spojrzymy na rozdz. 5, czyli zasady orzekania o uprawnieniach, w dotychczasowych rozwiązaniach, to nie możemy tylko patrzeć na art. 1 ust. 1 pkt 5, w którym są wskazane osoby, które pełniły służbę w polskich podziemnych formacjach wojskowych lub organizacjach niepodległościowych na terytorium państwa polskiego w granicach sprzed 1 września 1939 roku, ale musimy łączyć to również z art. 21, ust. 2 i w szczególności z punktem 7, gdzie wprost wskazuje się, że z wielu rozwiązań dotyczących uprawnień kombatanckich, o których mowa w tej ustawie, nie mogą korzystać osoby, które dopuściły się zabójstwa lub innej zbrodni wobec osób cywilnych w okresie do 31 grudnia 1956 roku. W związku z tym ustawa o kombatantach wyklucza ze swojego zakresu te osoby, które dopuściły się takich działań. Jeżeli tak, to rzeczą w naszym odczuciu niewłaściwą jest rozpatrywanie rozwiązań, które są rozwiązaniami dość specyficznymi.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwiePracyiPolitykiSpolecznejMarekBucior">Po pierwsze, wprowadzają szereg nierówności. Te nierówności dotyczą chociażby tego, że osoby, którym powinny przysługiwać odszkodowania, winny być osobami, które były represjonowane przede wszystkim przez państwo. Nie przez organizacje walczące, nie – jak się wskazuje – w imieniu państwa, co podkreśla projekt Lewicy, ale, tak naprawdę, na rzecz tego państwa. To są niuanse, ale prosiłbym o wychwytywanie takich delikatności. Bo jeżeli na to spojrzymy, to musimy spojrzeć również na całą historię okresu powojennego, która była okresem bardzo ciężkim, okresem walk bratobójczych – mam na myśli walki bratobójcze, czyli te między Polakami – ale również właściwie wojny domowej. Wojny domowej związanej z wprowadzaniem nowego reżimu. I w ramach tego, oczywiście, dochodziło do różnych działań. Ale jeżeli chcemy dokonywać jakichś działań odszkodowawczych, to musielibyśmy pamiętać o tych, którzy podlegali również represjom ze strony państwa, i jeżeli chcemy patrzeć na tych obywateli, którzy byli represjonowani nie tylko po stronie polskiej, ale również po stronie czy to ukraińskiej, czy białoruskiej, to pamiętajmy również i o akcji „Wisła”, i o innych akcjach, i to oznacza, że ten projekt też wprowadza duże nierówności w podejściu do tych obywateli. Z tych też przyczyn wydaje się, że nie można poprzeć tego projektu. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję. Czy pan minister Twardowski bądź pan minister Krupski – czy panowie też chcielibyście zająć stanowisko? Nie słyszę. Tak? A jest. Pan minister Twardowski.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PodsekretarzstanuwMZMarekTwardowski">Dziękuję bardzo, panie przewodniczący. Oczywiście, nasze stanowisko jest tożsame ze stanowiskiem przedstawionym przez pana ministra. Uzasadnienie, jeżeli chodzi tutaj o ten projekt z druku 813, naszej strony, rządowej, jest nawet bardzo obszerne, bo, wnikając w to głęboko i analizując, jest to rzeczywiście niewykonalne. Rodziłoby różnego rodzaju zadrażnienia, rozdrapywanie ran itd. Tak więc, jest to proces bardzo skomplikowany i w takim kształcie, w jakim został przygotowany – popieram tutaj zdanie pana ministra, mojego przedmówcy. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję. Pan prezes Krupski, bardzo proszę.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#KierownikUrzedudoSprawKombatantowiOsobRepresjonowanychJanuszKrupski">Panie przewodniczący, szanowni państwo. Ja właściwie popieram wniosek moich przedmówców. Myślę, że nawet nie ma potrzeby wchodzenie w debatę, czy w Polsce po wojnie toczyła się wojna domowa, czy nie. Raczej jestem zdania, że to nie była wojna domowa, ale to w tym przypadku akurat nie ma znaczenia. Ja również opowiedziałbym się za odrzuceniem tego projektu, to budzi ogromną ilość wątpliwości.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję bardzo. Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos w dyskusji? Bardzo proszę, pan ... W takim razie proszę o odniesienie się wnioskodawców do uwag przedstawionych w dyskusji. Pan poseł Czykwin.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PoselEugeniuszCzykwin">Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo. Jestem zdumiony argumentacją pana ministra, przede wszystkim do części pierwszej. Mówię tu tylko i wyłącznie o projekcie z druku nr 813. Bo pan podkreślał bardzo mocno, że ustawa, której nowelizację proponujemy, w sposób niejako oczywisty dotyczy osób represjonowanych, ale działających na rzecz niepodległości państwa polskiego. Ale przecież, panie ministrze, ustawa obejmuje – już w skrócie mówię – dzieci Zamojszczyzny. Dzieci – jak sama nazwa wskazuje, i fakty, jak znam historię – były represjonowane tylko i wyłącznie dlatego, że były dziećmi polskimi. Więc nie uczestniczyły w walce o niepodległość państwa. Natomiast – teraz zwracam się do wszystkich pozostałych państwa – ja rozumiem delikatność i złożoność problemów i całą złożoność tego okresu powojennego. Reprezentujecie jednak państwo, odpowiadacie w imieniu państwa polskiego, które stworzyło ramy prawne, procedury, osobom, które dokonały zbrodni ludobójstwa – bo tak krąg osób, co do których wnosimy, żeby uzyskały prawo do zadośćuczynienia, określił IPN w prawomocnie zakończonym dochodzeniu prokuratorskim – osoby te zostały nie tylko zrehabilitowane – jest to kwestia sumienia sędziów, którzy tę rehabilitację przeprowadzali – ale ich rodzinom zostały wypłacone odszkodowania. A ofiarom tej zbrodni ... Ja uważam, że jeśli państwo odmawiacie prawa stworzenia sądom możliwości rozpatrzenia takich spraw i ewentualnie przyznania odszkodowań, stawiacie ofiary tych zbrodni w poczuciu ... – nie znajduję słowa adekwatnego, w jakim poczuciu niesprawiedliwości one pozostają. My nie proponujemy rewidowania postanowień sądów i rehabilitacji, bo przecież mówimy o sprawach ... Czyny dokonane konkretnie przez bardzo niewielką część zbrojnego podziemia, no były niegodziwe, ale w każdej społeczności zdarzają się postawy czy czyny, które w jakiś sposób nie licują z etosem czy z chwalebną kartą wszystkich tych ugrupowań. Ale jeśli już się tak stało, jeśli stała się taka rzecz, to odmawianie prawa ofiarom przy jednoczesnej gloryfikacji i wypłacaniu odszkodowań rodzinom sprawców tych czynów, wymaga, w moim głębokim przekonaniu, naprawienia.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#PoselEugeniuszCzykwin">Ja wnoszę, panie przewodniczący, jeśli mogę, taki formalny wniosek, by tego projektu ustawy – bo dotyczy on bardzo niewielkiego zakresu osób, bardzo niewielkich skutków finansowych i praktycznie wymaga decyzji na „tak” lub „nie” – ewentualnie nie kierować do podkomisji, bo ten drugi projekt i jeszcze kolejne, o których mówił pan minister, są jednak tak dużej wagi, obejmują tak dużo spraw, że, oczywiście, będą wymagały długotrwałych prac. Proponuję więc, żeby Wysoka Komisja co do projektu z druku 813 rozstrzygnęła ewentualnie na „tak” lub na „nie” i przedłożyła marszałkowi sprawozdanie. Dziękuję.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję. Panie pośle, w związku z różnymi projektami, które już są formalnie i które mogą za chwilę się pojawić, decyzje, rozstrzygnięcia – również wobec argumentów, które pan przedstawia – wymagają, w naszym przekonaniu, spokojnej, rzeczowej analizy, a nie jakichś pośpiesznych decyzji, byśmy potem nie zaplątali się w wewnętrzne rozbieżności. Dlatego w imieniu Prezydium będę jednak rekomendował, żeby ten projekt został spokojnie przeanalizowany w podkomisji. Bardzo proszę, pan poseł Waldemar Andzel.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PoselWaldemarAndzel">Dziękuję bardzo. Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, szanowni państwo. Cieszę się z opinii rządu, że projekty przygotowane przez rząd w większości są zbieżne. Oczywiście, proponowany projekt czeka już bardzo długo, środowiska kombatanckie czekają od bardzo długiego czasu, jest także kwestia czasu, bo projekt nasz został złożony w lutym. Tak więc, ja mówiłem pod tym kątem, że jesteśmy otwarci, że trzeba jeszcze wysłuchać i wsłuchać się w opinie środowisk kombatanckich, czy obecne świadczenia, przewidywane w projekcie ustawy, są wystarczające. Myślę, że, oczywiście, praca w podkomisji będzie służyła temu, aby przyjrzeć się szczegółowo propozycjom składanym przez środowiska kombatanckie i wsłuchać się mocno w ich głos. Cieszę się bardzo, że jest wola pracy, byle, oczywiście, posuwało się to w miarę szybko, ponieważ te środowiska bardzo oczekują na pozytywne i dobre zmiany. Dziękuję bardzo.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Dziękuję bardzo. Szanowni państwo, stwierdzam zakończenie pierwszego czytania obu projektów ustaw. Informuję, iż nie zgłoszono wniosku o wysłuchanie publiczne w odniesieniu do żadnego z projektów tych ustaw. Proponuję skierowanie obu projektów ustaw do podkomisji nadzwyczajnej.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Chciałbym spytać pana posła Czykwina, czy wobec tych argumentów podtrzymuje wniosek o rozpatrywanie bezzwłoczne, czy jednak możemy projekt skierować do podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PoselEugeniuszCzykwin">Panie przewodniczący, wycofuję swój wniosek.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrzewodniczacyposelSlawomirPiechota">Bardzo dziękuję. Zatem informuję, iż w imieniu poszczególnych klubów zgłoszono następujące kandydatury do podkomisji: w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej – pani poseł Teresa Piotrowska, pani poseł Magdalena Kochan i pan poseł Janusz Dzięcioł; w imieniu klubu Prawa i Sprawiedliwości – pan poseł Waldemar Andzel i pan poseł Jan Filip Libicki; w imieniu klubu Lewicy – pan poseł Tadeusz Tomaszewski; w imieniu klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego – pani poseł Ewa Kierzkowska. Czy są uwagi do takiej propozycji składu podkomisji? Czy jest sprzeciw wobec takiego składu podkomisji? Nie słyszę. Zatem przyjmuję, że komisja zaakceptowała powołanie podkomisji w zaproponowanym składzie. Na tym wyczerpaliśmy porządek setnego posiedzenia naszej komisji w tej kadencji. Proszę, zobaczcie państwo, jaki mamy jubileusz. To już setne posiedzenie Komisji. Dziękuję państwu. Zamykam posiedzenie. Proszę członków podkomisji do stołu prezydialnego, byśmy mogli ukonstytuować podkomisję.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>