text_structure.xml
46.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Witam posłów i przybyłych gości. Proponowany porządek dzisiejszego posiedzenia został państwu dostarczony na piśmie. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawek zgłoszonych w II czytaniu poselskich projektów ustaw oraz przedstawionego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego /druki nr: 3728, 3728 -A, 3729, 3784 i 3990/. Przypominam, że zostały zgłoszone przez Klub PO dwie poprawki. Proszę przedstawiciela wnioskodawców o ich omówienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoselSlawomirRybicki">W pierwszej poprawce do art. 1 proponujemy w zmianie a/ dotyczącej par. 2 w art. 890 po wyrazach: "zasądzonych tytułem odszkodowania" dodać wyrazy: "przez okres 6 miesięcy". W ten sposób ograniczone zostaną do 6 miesięcy wypłaty na wynagrodzenia za pracę z zajętych rachunków dłużników. Podyktowane jest to ochroną praw wierzycieli, którzy, naszym zdaniem, po przyjęciu proponowanej nowelizacji kpc, staliby się stroną pokrzywdzoną. Przecież trzeba mieć na uwadze, że wierzyciele też mają przedsiębiorstwa, w których zatrudniają pracowników i w związku z proponowanym rozwiązaniem mogą mieć również problemy z wypłatami wynagrodzeń. Musimy pamiętać, że istotą postępowania egzekucyjnego jest zaspokojenie wierzycieli, a nie ochrona uposażeń pracowników dłużnika. Nie można doprowadzić do takiej sytuacji, że pracownicy będą traktowani w sposób uprzywilejowany w stosunku do pozostałych wierzycieli w odniesieniu do podziału sum odzyskanych w egzekucji /patrz art. 1025 kpc/.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Jakie jest stanowisko rządu wobec tej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ZastepcadyrektoraDepartamentuLegislacyjnoPrawnegoMinisterstwaSprawiedliwosciJanBolonkowski">Rząd nie popiera tej poprawki, konsekwentnie opowiadając się za tym, żeby nie były wprowadzane ograniczenia czasowe w zmienianym art. 890 par. 2 kpc.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzedstawicielZwiazkuBankowPolskichJerzyBanka">Naszym zdaniem poprawka jest racjonalna i dlatego powinna być gruntownie rozważona przez Komisję. Muszę stwierdzić, że jestem nawet zaskoczony stanowiskiem przedstawiciela Ministerstwa Sprawiedliwości, który wypowiedział się przeciwko poprawce, a tym samym poparł anachroniczne rozwiązanie, pochodzące z lat 60 - tych, które wyłączało wynagrodzenia pracownicze spod postępowania egzekucyjnego i zapewniało im szczególną ochronę. Takie stanowisko jest niezrozumiałe w kontekście ostatnich zmian w art. 1025 kpc, które zracjonalizowały uprzywilejowanie płac pracowników, poprzez wyłączenie spod egzekucji tylko trzymiesięcznego wynagrodzenia i to na poziomie płacy minimalnej. Nie rozumiem, dlaczego rząd popiera konstrukcję, która nie mieści się w ramach ogólnie przyjętego systemu egzekucji, ponieważ narusza elementarne prawa wierzycieli. Nie można dopuścić do tego, żeby były zaspokajane roszczenia wszystkich, z wyjątkiem wierzycieli. W ten sposób główny cel egzekucji nie będzie wcale realizowany. Ta sprawa była już wielokrotnie dyskutowana na forum Komisji i wydawało się, że powszechną akceptację, także ekspertów, uzyskała propozycja ograniczenia wypłat wynagrodzeń do sześciu miesięcy do wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a więc na znacznie wyższym poziomie niż jest to zapisane we wspomnianym art. 1025 kpc.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielBiuraPrawaiUstrojuKancelariiPrezydentaRPMariuszMaciuk">W imieniu Kancelarii Prezydenta RP chciałbym opowiedzieć się za rozwiązaniem zawartym w sprawozdaniu Komisji, czyli za nie wprowadzaniem ograniczeń czasowych wypłat wynagrodzeń pracowniczych z zajętego rachunku bankowego. Przypominam, że tego rodzaju rozwiązanie było także przyjęte w przedłożeniu prezydenckim. Dodam, że ograniczenie, o którym mowa w art. 1025, obowiązywało od 2001 r., równolegle z regulacjami, które także obowiązywały do momentu wejścia w życie z dniem 4 lutego 2004 r. nowelizacji kpc. Pragnę wyjaśnić, że motywem przygotowania prezydenckiego projektu nowelizacji kpc było zapewnienie przestrzegania konstytucyjnej zasady ochrony pracy zapisanej w art. 24 ustawy zasadniczej. Jest to zasada ustrojowa i dlatego, patrząc przez pryzmat swobody regulacyjnej ustawodawcy, można uznać, że dozwolone było przyjęcie takiego rozwiązania, jakie jest zawarte w sprawozdaniu Komisji. Nie można więc mieć wątpliwości co do jego konstytucyjności.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">To bardzo ciekawy, ale chyba kontrowersyjny pogląd. Twierdzenie, że przepis jest zgodny z konstytucją, z punktu widzenia wyrażonej w niej zasady ochrony pracy, narzuca zawsze pytanie, o czyjej pracy w tym momencie myślimy. Czy chodzi tu wyłącznie o ochronę pracy pracowników zadłużonych firm? Czy mieści się w nim także ochrona pracy zatrudnionych u wierzycieli? Przecież, jeżeli tysiące małych i średnich firm nie odzyska pieniędzy za dostarczone towary i usługi, to stanie w obliczu upadłości, co zagrozi pracy ich pracowników. Nie wydaje mi się możliwe wspieranie proponowanego przez Komisję rozwiązania za pomocą tak kontrowersyjnego argumentu. Oszczędzanie jednych kosztem innych jest trudne do zaakceptowania i dlatego Komisja podejmując decyzję w sprawie omawianej poprawki, musi brać to pod uwagę.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PrzedstawicielZwiazkuBankowPolskichJerzyBanka">Także chciałbym wskazać, że proponowany w sprawozdaniu przepis stoi wyraźnie w sprzeczności z ochroną praw pracowników. Przecież można sobie wyobrazić, że pracownicy są wierzycielami egzekwującymi należności. Przeważnie chodzi tu o byłych pracowników. W tej sytuacji ich pozycja w postępowaniu egzekucyjnym będzie znacznie gorsza od zatrudnionych. Dostaną oni, o ile uda się odzyskać jakieś pieniądze, jedynie wynagrodzenie za trzy miesiące i to na poziomie płacy minimalnej. Tymczasem, ci pracownicy, którzy nie ponoszą żadnego wysiłku związanego z wszczęciem egzekucji, mogą dostać całe zaległe uposażenie, w wysokości średniej płacy.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Zamykam dyskusję. Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem pierwszej poprawki? Stwierdzam, że Komisja 4 głosami za, przy braku przeciwnych, 2 wstrzymujących się, rekomenduje Sejmowi przyjęcie poprawki pierwszej. Przechodzimy do rozpatrzenia drugiej poprawki, w której wnioskodawcy proponują w art. 1 dodać zmianę c/ w brzmieniu: c/ po art. 893 z oznaczeniem 3 dodaje się art. 893 z oznaczeniem 4 w brzmieniu: "Art. 893 z oznaczeniem 4. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio również do egzekucji z rachunku w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.". Proszę przedstawiciela wnioskodawców o omówienie poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselSlawomirRybicki">Celem tej poprawki jest zapobieżenie mogącym się pojawić wątpliwościom, czy przepisy kpc dotyczące egzekucji z rachunków bankowych odnoszą się także do rachunków w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Dzięki poprawce nie dojdzie do powstania luki prawnej i nie trzeba będzie ponownie nowelizować kpc.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Jakie jest stanowisko rządu wobec tej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PrzedstawicieldepartamentuMSJanBolonkowski">Rząd nie sprzeciwia się tej poprawce. Proponujemy jedynie zmianę redakcji tego przepisu po to, aby był on tak samo sformułowany jak analogiczny przepis materialno prawny dotyczący odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego o umowie rachunku bankowego do rachunków prowadzonych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo kredytowe. Czyli uważamy, że przepisowi powinno się nadać brzmienie: "Art. 893 z oznaczeniem 4. Przepisy niniejszego działu stosuje się odpowiednio również do egzekucji z rachunków prowadzonych przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe.". Decyzję o wprowadzaniu tej zmiany pozostawiam do uznania Biura Legislacyjnego KS i Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmuElzbietaWitczakBielecka">Biuro Legislacyjne KS nie ma zastrzeżeń, ponieważ propozycja rządu nie zmienia sensu poprawki, ale wprowadza jednolitość systemową. Jeżeli wnioskodawcy wyrażą zgodę, to nie powinno być przeszkód w przyjęciu poprawki w nowej redakcji.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#PoselSlawomirRybicki">Wnioskodawcy zgadzają się na wprowadzenie w poprawce zaproponowanej zmiany redakcyjnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzedstawicielKrajowejRadyKomorniczejAndrzejKulongowski">Krajowa Rada także popiera propozycję rządu. W przepisie powinna być zastosowana liczba mnoga, ponieważ mamy do czynienia z różnymi rachunkami prowadzonymi przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Trzeba także pamiętać, że ostatnio SKOK prowadzą różnorodną działalność na rynku bankowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#PrzedstawicielZwiazkuBankowPolskichJerzyBanka">Przypominam, że ta sprawa była przedmiotem dyskusji na posiedzeniach podkomisji i Komisji. Wyrażano wtedy poparcie dla propozycji uzupełnienia projektu nowelizacji o przepis dotyczący spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. Uznano, że uniknie się dzięki temu powstania luki prawnej, o poważnych konsekwencjach dla prowadzenia egzekucji z rachunków bankowych. Związek zwraca się z prośbą do członków Komisji o zaakceptowanie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrzedstawicielKrajowejKasySpoldzielczychKasOszczednosciowoKredytowychPawelGrzesik">Poprawka ma jedynie charakter porządkujący ponieważ, gdy formułowano przepisy kpc nie było jeszcze spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Zamykam dyskusję. Przechodzimy do głosowania. Kto jest za przyjęciem drugiej poprawki? Stwierdzam, że Komisja 6 głosami, przy braku przeciwnych i braku wstrzymujących się, rekomenduje Sejmowi przyjęcie drugiej poprawki. Zakończyliśmy rozpatrywanie poprawek zgłoszonych w II czytaniu poselskich projektów ustaw oraz przedstawionego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego /druki nr: 3728, 3728 -A, 3729, 3784 i 3990/. Funkcję posła sprawozdawcy proponuję powierzyć posłowi Stanisławowi Rydzoniowi /SLD/. Czy są inne propozycje? Nie słyszę zgłoszeń. Czy któryś z posłów jest przeciwny zgłoszonej kandydaturze? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja powierzyła funkcję sprawozdawcy posłowi Stanisławowi Rydzoniowi. Informuję, że Komisja dysponuje pismem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej potwierdzającym, że poprawki nie są objęte zakresem prawa Unii Europejskiej. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawek zgłoszonych w II czytaniu rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Kodeks cywilny oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego /druki nr: 3213, 3283, 3991/. Przypominam, że zostały zgłoszone dwie poprawki, w tym jedna przez stronę rządową, którą możemy potraktować jako autopoprawkę. Proszę przedstawiciela strony rządowej o omówienie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#SekretarzstanuwMinisterstwieSkarbuPanstwaStanislawSpeczik">5 maja br. Komisja przyjęła poselską poprawkę do rządowego projektu, której celem było wskazanie źródła zaspokojenia świadczeń odszkodowawczych zasądzonych od Skarbu Państwa z tytułu szkód wyrządzonych w wyniku tzw. bezprawia legislacyjnego. Rząd, zgadzając się z koniecznością wskazania w ustawie źródła zaspokojenia wspomnianych świadczeń, proponuje jednak nieco inny tryb zaspokajania roszczeń. Posłowie opowiedzieli się za wskazaniem ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, jako organu administracji rządowej zobowiązanego do spełnienia świadczeń pod rygorem egzekucji wyłącznie z rachunku bankowego tego dysponenta części budżetowej. Tymczasem środki gromadzone na rachunkach bankowych dysponentów części budżetowych służą finansowaniu bieżącej działalności jednostek budżetowych i w żadnym przypadku nie wystarczą na zaspokojenie omawianych roszczeń odszkodowawczych w formule zaproponowanej w poselskiej poprawce. Dlatego rząd proponuje, żeby w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej przez wydanie ustawy niezgodnej z konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą, a także w sprawie o naprawienie szkody wyrządzonej przez nie wydanie takiego aktu normatywnego, którego obowiązek wydania przewiduje przepis prawa, właściwym do spełnienia świadczenia był ten dysponent części budżetu państwa, który jest właściwy ze względu na przedmiot regulacji w rozumieniu przepisów o działach administracji rządowej, a źródłem zaspokojenia tych roszczeń była utworzona w tym celu, w ramach budżetu państwa, rezerwa celowa. Rezerwą będzie, zgodnie z kompetencjami, dysponował minister finansów. Będzie on dokonywał jej podziału na wniosek właściwych ministrów będących dysponentami części budżetowych. Inaczej mówiąc, ten kto odpowiada za tzw. bezprawie legislacyjne, będzie musiał ponieść za nie odpowiedzialność poprzez wypłatę środków z rezerwy celowej, stosownie z ujawnionymi potrzebami. Dodam, że proponowane rozwiązanie mieści się w obowiązującym systemie prawnym i systemie finansów publicznych. Rząd przedkłada autopoprawkę do projektu ustawy, proponując wprowadzenie dwóch zmian w art. 1060 kpc.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Poprawka w podobnym brzmieniu była rozpatrywana na posiedzeniu Komisji, ale nie mogliśmy zadecydować o jej przyjęciu ponieważ nie została ona rekomendowana przez podmioty uprawnione. Warto zauważyć, że poprawka ma pewien walor wychowawczy, gdyż ten, kto przyczynił się do powstania szkody, będzie zobowiązany do zaspokojenia roszczeń, biorąc na siebie ciężar wypłaty należnych świadczeń. Ponadto proponowane przez rząd rozwiązanie gwarantuje zabezpieczenie w budżecie państwa odpowiednich środków na pokrycie roszczeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKSElzbietaWitczakBielecka">Mamy pewne zastrzeżenia natury legislacyjnej do proponowanego rozwiązania. Sądzę, że przedstawiciel Biura Prawnego i Spraw Prawniczych KS będzie mógł także powiedzieć o pewnych problemach praktycznych, które może zrodzić poprawka. Nasze wątpliwości budzi spójność proponowanego rozwiązania z tym, co zostało przyjęte w art. 67 par. 3. Chodzi o to, że zakresy tych dwóch przepisów są różne. Rodzi się pytanie, czy jest to celowe, czy też jest to jedynie pewna usterka prawna? Naszym zdaniem poprawka zgłoszona przez rząd nadal będzie utrzymywała niespójność w systemie prawa. Jej przyjęcie oznacza, że zgodnie z orzekanymi wyrokami dłużnikiem nadal będzie Sejm. Czy w tej sytuacji możliwa będzie egzekucja roszczenia i od kogo? Czy proponowane zmiany art. 1060 kpc w tej sytuacji wystarczą?</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraPrawnegoiSprawPracowniczychKancelariiSejmuIrminaBakuniak">Analizowałam poprawkę, porównując ją z przepisami obecnie funkcjonującymi w kpc. Wynika z tego, że obecnie już na etapie przygotowania pisma procesowego na powodzie ciąży obowiązek wskazania dłużnika i nie wystarczy napisanie w nim, że chodzi o Skarb Państwa. W tej sytuacji, kiedy mówimy o delikcie legislacyjnym, to zgodnie z art. 67 par. 3 powód mógłby wskazać ministra skarbu państwa. Również w wyroku sąd wskaże, że zobowiązanym jest minister skarbu państwa. W dzisiaj obowiązujących przepisach o egzekucji wyraźnie jest zapisane, że klauzulę wykonalności nadaje się wobec tego dłużnika, który jest wymieniony w orzeczeniu sądu. Tylko w wyjątkowych przypadkach kpc dopuszcza, iż taka klauzula może być nadana wobec współmałżonka lub innego podmiotu w sytuacji następstwa prawnego. Tymczasem proponowana poprawka wprowadza do tej procedury pewien chaos, ponieważ wierzyciel będzie musiał wezwać do świadczenia dysponenta części budżetu właściwego ze względu na przedmiot regulacji. Trudno jednak stwierdzić, czy chodzi o dysponenta w momencie zdarzenia, czy też w momencie wezwania. Wygląda na to, że sam wierzyciel będzie musiał tę kwestię ustalić, chyba że zrobi to sąd w wyroku. Zastanawiam się także, czy wyroki, które zapadną w najbliższym czasie, będą mogły być natychmiast realizowane poprzez niezwłoczne spełnienie świadczeń z utworzonej w tym celu w ramach budżetu państwa rezerwy celowej. Trudno bowiem przewidzieć kiedy taka rezerwa zostanie utworzona. Może lepiej byłoby zaproponować, aby taka rezerwa pozostawała w dyspozycji resortu, który będzie prowadził wszystkie sprawy związane z odszkodowaniami za delikty legislacyjne. W par. 2 jest zapisane, że jeżeli wezwany nie spełni dobrowolnie świadczenia w wyznaczonym czasie, to w praktyce sąd będzie musiał nadać klauzule wykonalności wobec jeszcze innego dłużnika, który obsługuje centralny rachunek bieżący budżetu państwa. Chodzi tu prawdopodobnie o ministra finansów. Moim zdaniem, powstanie poważne zamieszanie. Nikt nie będzie wiedział, czy jednostka, która uczestniczy w procesie tzn. Ministerstwo Skarbu Państwa, będzie szybko reagowała i składała wnioski o utworzenie rezerwy. Może się także zdarzyć, że instytucja, która będzie właściwa ze względu na przedmiot regulacji, będzie świadoma, że są do niej zgłaszane roszczenia. Moim zdaniem, propozycja rządowa nie wprowadza jasnego rozwiązania systemowego i z tego względu uważam, że proponowane przepisy w kpc nie są możliwe do zaakceptowania. Byłyby one w praktyce nieczytelne dla obywateli, tym bardziej tych, którzy nie będą mogli skorzystać z obsługi prawnej. Nie będą oni w stanie ustalić, kto jest dysponentem części budżetu.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#SekretarzstanuwMSPStanislawSpeczik">Nie jestem prawnikiem, ale twardo stąpam po ziemi i dlatego uważam, że poprzednio zaproponowany przepis, w którym zapisano, iż egzekucję prowadzi się z rachunku bankowego ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, był nie do przyjęcia. Przecież wiadomo, że na tym rachunku nie ma żadnych pieniędzy, które mogłyby posłużyć na zaspokajanie roszczeń. Obecna propozycja stworzenia rezerwy celowej jest znacznie bardziej realna i stwarza możliwość poradzenia sobie z problemem. Nie sądzę, żeby sądy zagubiły się i nie wiedziały, jak postępować na podstawie proponowanych przez rząd przepisów. Wyraźnie jest zresztą w nich wskazane, że odpowiedzialnością jest obarczony autor deliktu legislacyjnego. Proszę, aby dodatkowych wyjaśnień udzielił dyrektor Departamentu Prawnego MSP Ryszard Tupin.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#DyrektorDepartamentuPrawnegoMinisterstwaSkarbuPanstwaRyszardTupin">Chciałbym zwrócić uwagę na kwestię harmonizacji aktów prawnych. Chodzi o korelację przepisów kc i kpc, a także projektowanej ustawy o Prokuratorii Generalnej oraz ustawy o finansach publicznych i ustaw regulujących działalność Ministra Skarbu Państwa, a więc materialno-prawnych, finansowych i proceduralnych. Problem polega na tym, że art. 77 konstytucji wprowadził odpowiedzialność państwa za delikt legislacyjny. Czyli jeżeli popełniono błąd w tym zakresie, który powoduje skutki finansowe i rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą, to roszczenie powinno być zaspokojone przez państwo polskie. Oznacza to, że odszkodowanie powinno być wypłacone z budżetu centralnego państwa, ponieważ to on odpowiada za zobowiązania państwa. Jeżeli więc sąd zasądzi na podstawie przepisów materialno-prawnych, które precyzują tą odpowiedzialność /art. 77 konstytucji i art. 417 z oznaczeniem 1 kc/, to w budżecie muszą zostać zabezpieczone środki na spełnienie świadczeń. Odpowiedzialność za zabezpieczenie tych środków spoczywa na organie państwowym, który jest odpowiedzialny za delikt legislacyjny. Musi on zaplanować w budżecie na dany rok środki, wydzielone w ramach funduszu celowego, które zaspakajałyby roszczenia. Naturalnie w tej sytuacji odpowiednie pieniądze muszą się znaleźć, ale nie może dochodzić do sytuacji, w której jeden minister będzie przerzucał odpowiedzialność na drugiego. Moim zdaniem, odszkodowania powinny być wypłacane bezpośrednio po wydaniu prawomocnego wyroku, a nie dopiero po wydaniu klauzuli wykonalności. Nie można dopuszczać do sytuacji, żeby komornicy ściągali od państwa odszkodowania wraz z kosztami egzekucji. Zgadzam się z opinią przewodniczącego Komisji, że obowiązek zapłacenia odszkodowania musi być skorelowany z odpowiedzialnością za delikt legislacyjny. Tak była właśnie intencja rządu przy formułowaniu omawianej poprawki. Jednocześnie odpowiedzialność deliktowa polega na tym, że ten, kto poniósł szkodę, musi to przed sądem udowodnić, musi także wykazać wysokość tej szkody i związek przyczynowy pomiędzy wyrządzoną szkodą a zaskarżonym aktem prawnym. Minister skarbu państwa, do czasu uchwalenia ustawy o Prokuratorii Generalnej, pełni rolę reprezentanta Skarbu Państwa, czyli realizuje zastępstwo procesowe w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej w związku z deliktem prawnym. Jednak musi on współdziałać z właściwym organem odpowiedzialnym za ten delikt przy ustalaniu stanowiska procesowego. Inaczej mówiąc, minister skarbu państwa wciela się w rolę adwokata, od którego jednak nikt nie może się domagać odpowiedzialności odszkodowawczej i zasądzać odszkodowania. Sąd musi więc określić, który organ zawinił i na czym jego wina polegała. Po wyroku ten organ zobowiązany jest zaplanować w budżecie środki na wypłatę świadczeń. Tylko takie rozwiązanie zapewni autorytet państwa. Propozycja rządowa spełnia te wszystkie przesłanki. Muszę jednak stwierdzić, że w dostarczonej posłom propozycji zmian w art. 1060 kpc w pkt. b/, na co zwrócił mi uwagę przedstawiciel resortu sprawiedliwości, została pominięta część przepisu.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#DyrektorDepartamentuPrawnegoMinisterstwaSkarbuPanstwaRyszardTupin">Powinien on brzmieć: b/ w par. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Jeżeli okaże się niemożliwe ustalenie właściwego dysponenta części budżetowej, o którym mowa w par. 1 z oznaczeniem 1, lub jeżeli świadczenie pieniężne objęte tytułem egzekucyjnym, o którym mowa w par. 1 z oznaczeniem 1, nie zostanie spełnione w ciągu dwóch tygodni, wierzyciel może wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności w celu przeprowadzenia egzekucji z rachunków bankowych służących do obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa.". Prosimy o uwzględnienie tej wersji przepisu.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Proszę, żeby Biuro Legislacyjne KS wyjaśniło tę kwestię. Dlaczego w piśmie przesłanym przez premiera Marka Belkę do marszałka Sejmu jest inna wersja przepisu niż w materiale dostarczonym posłom?</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielKrajowejRadyKomorniczejAndrzejKulongowski">Moim zdaniem, poruszamy się w tej chwili nie w tym obszarze, którego dotyczą przepisy. Obecnie obowiązujący art. 1060 kpc w jednoznaczny sposób określa strony procesowe. Po stronie dłużnika mamy do czynienia z jednostką organizacyjną, z której działalnością wiąże się świadczenie. Natomiast w części przepisu dotyczącej postępowania klauzulowego mowa jest o innym podmiocie: właściwej państwowej jednostce organizacyjnej dłużnika. Jak widać, ta pierwsza jednostka nie jest tożsama z tą drugą. Jeżeli na podstawie tych przepisów zaczniemy oceniać proponowany dodawany w art. 1060 par. 1 z oznaczeniem 1 i zmieniany par 2, to widać, że trzeba w nim poprawić dwie rzeczy, ponieważ nie będzie możliwa egzekucja. Po pierwsze, musi być utworzona w ramach budżetu państwa rezerwa celowa. Jeżeli tak się nie stanie, to w praktyce nikt nie będzie mógł spełnić świadczenia z innych środków. Wtedy nic innego nie pozostaje jak poprzez sąd uzyskać nadanie klauzuli wykonalności i skierować komornika w celu przeprowadzenia egzekucji. Po drugie, w dodawanym zdaniu w par. 2 nie został wskazany precyzyjnie właściciel rachunku. Przypominam, że tylko z określonego rachunku można dokonać egzekucji przeciwko Skarbowi Państwa. W przeciwnym przypadku zajęcie rachunku będzie niewykonalne. Jakikolwiek bank musi mieć podany podmiot, który jest właścicielem rachunku i musi mu się to zgadzać z tym, co jest zapisane w klauzuli wykonalności. Chciałbym się także zapytać, czy w ogóle istnieje rachunek o nazwie: centralny rachunek bieżący budżetu państwa? Jeżeli jego nie ma, to o żadnej egzekucji z niego nie może być mowy.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#DyrektordepartamentuMSPRyszardTupin">Zadane przed chwilą pytania wymagają natychmiastowych wyjaśnień. Dłużnikiem jest Skarb Państwa, który płaci zobowiązania z centralnego budżetu państwa. Nie trzeba chyba nikomu dodatkowo tłumaczyć, że istnieje tylko jedno państwo i jego budżet. Jak już powiedziałem, zgodnie z poprawką, środki na wypłaty odszkodowań muszą być przez organ odpowiedzialny za delikt odpowiednio zaplanowane, w ramach rezerwy celowej w budżecie państwa. Jeżeli środków tych nie wystarczy na zaspokojenie roszczeń lub w niewystarczającej wysokości zostały one zaplanowane to zostaną one wypłacone z centralnego rachunku bankowego służącego do obsługi budżetu centralnego. Moim zdaniem, nie będzie problemu, jeżeli zostaną w ramach budżetu państwa wydzielone środki na spełnienie świadczeń. Innej drogi nie ma. Do tej pory wskazywało się winnego, ale nie było zabezpieczonych środków w budżecie.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKSElzbietaWitczakBielecka">Z tych wyjaśnień wynika niezbicie, że najlepszym rozwiązaniem byłoby, żeby Minister Skarbu Państwa prowadził całą sprawę od początku do końca, poczynając od reprezentacji w trakcie procesu do zagwarantowania środków na zasądzone odszkodowania. Proszę zauważyć, iż zastępstwo procesowe jest powierzane pracownikom resortu Skarbu Państwa, a jednocześnie obciąża się dysponentów części budżetu państwa właściwych ze względu na przedmiot regulacji do odpowiedzialności finansowej i zaplanowania środków na zaspokojenie roszczeń. Przecież ci ostatni, nie prowadząc spraw, nie są świadomi, o jakie kwoty chodzi. W jaki sposób mogą oni określać, ile trzeba będzie zabezpieczyć w rezerwie celowej? Powracam jednak do zasadniczego pytania o zakres proponowanego przepisu i jak się on ma do art. 67 par. 3. Pragnę poinformować, że poprawkę przekazaną posłom otrzymałam od marszałka Sejmu, nie w takim brzmieniu, jakie przedstawił dzisiaj przedstawiciel resortu Skarbu Państwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Może nastąpił błąd w jej przepisywaniu?</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKSElzbietaWitczakBielecka">Wiąże mnie tekst, który otrzymałam oficjalną drogą, opatrzony stosownymi podpisami. Dysponuję oryginałem poprawki, a więc nie ma mowy o błędzie w trakcie przepisywania. Jeszcze raz odczytam tekst tej poprawki: W par. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: "Jeżeli świadczenie pieniężne objęte tytułem egzekucyjnym, o którym mowa w par. 1 z oznaczeniem 1, nie zostanie spełnione w ciągu dwóch tygodni, wierzyciel może wystąpić do sądu o nadanie klauzuli wykonalności w celu egzekucji z rachunków bankowych służących do obsługi centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa.".</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#SekretarzstanuwMSPStanislawSpeczik">Istotnie, po posiedzeniu Sejmu podpisałem dokument dostarczony mi przez sekretariat, ale z całą pewnością nie jest to oryginał poprawki przygotowanej przez resort.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Dysponujemy także pismem premiera Marka Belki do marszałka Sejmu Włodzimierza Cimoszewicza, w którym zawarta jest poprawka w wersji rozszerzonej. Można więc rozwiązać ten problem poprzez zgłoszenie przez wiceministra Stanisława Speczika autopoprawki. Problemem znacznie poważniejszym jest brzmienie par. 1 z oznaczeniem 1. Podczas posiedzenia Komisji zastanawialiśmy się, czy utworzenie rezerwy celowej w budżecie państwa jest możliwe poprzez nowelizację kpc, a nie stosowną zmianę w ustawie o finansach publicznych. Osobiście mam co do tego bardzo poważne wątpliwości. Niestety nie ma na dzisiejszym posiedzeniu przedstawiciela Ministerstwa Finansów i nie możemy zasięgnąć jego opinii na ten temat.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#PoselJerzyMlynarczyk">Mam nadzieję, że mające mniejsze znaczenie sprawy nie przesłonią nam całości problemu i nie utrudnią szybkiego wprowadzenia niezbędnych rozwiązań prawnych, choć mam nadzieję tylko przejściowych, obowiązujących do momentu wejścia w życie ustawy o Prokuratorii Generalnej. Problem ma charakter cywilno-prawny i powinien być rozpatrywany pod kątem odpowiedzialności majątkowej. Trzeba sobie przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, kto może popełnić delikt legislacyjny? Proszę zauważyć, że może go popełnić także Minister Skarbu Państwa i wtedy nie będzie już występował jako adwokat tego Skarbu, ale jako pozwany w procesie i w konsekwencji jako dłużnik. Konieczne jest także rozstrzygnięcie, czy za taki delikt odpowiedzialność może ponosić Sejm i Senat. Sejm i Senat nie mają przecież zdolności sądowej, ponieważ są to zgrupowania określonej liczby posłów i senatorów. Czy w tej sytuacji nie powinniśmy mówić o odpowiedzialności parlamentarzystów, którzy głosowali za uchwaleniem ustawy niezgodnej z konstytucją, co w konsekwencji spowodowało szkodę. W tej sytuacji możemy jedynie wskazać Skarb Państwa jako osobę prawną, od której można się domagać odszkodowania. Uznając, że wprowadzamy do kpc jedynie przepis przejściowy, powinniśmy chyba wrócić do naszych początkowych propozycji, które były zgłaszane jeszcze w trakcie prac podkomisji. Należałoby je jednak uzupełnić o kwestię utworzenia w budżecie państwa rezerwy celowej, z której spełniane byłyby świadczenia. Podzielam jednak obawę przewodniczącego Komisji, iż poprzez nowelizację kpc nie można narzucić na struktury państwa obowiązku utworzenia takiej rezerwy. Może dobrym rozwiązaniem byłoby wyznaczenie ministrowi skarbu państwa roli kasjera, który dokonywałby wypłat odszkodowań, ale nie z budżetu resortu, tylko ze środków pochodzących ze wspomnianej rezerwy budżetowej. Naturalnie, odpowiedzialność za delikt ponosiłby Skarb Państwa, jako osoba prawna.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#SekretarzstanuwMSPStanislawSpeczik">Muszę w tym miejscu wyjaśnić, że stanowisko rządu zostało przyjęte po konsultacjach międzyresortowych i akceptacji przez Komitet Rady Ministrów. Propozycja utworzenia w ramach budżetu państwa wspomnianej rezerwy celowej, która pozostawałaby w dyspozycji ministra właściwego dla finansów publicznych, została zgłoszona przez resort finansów. Dodam, że w obszarze rezerw w budżecie państwa, które są tworzone i znoszone na wniosek rządu, minister właściwy dla finansów publicznych ma możliwość dokonywania pewnych przesunięć. Dzięki temu nie powinno zabraknąć pieniędzy na zaspokojenie roszczeń i mogą one być właściwie wykorzystane na wszelkie tego typu potrzeby. Ponadto, środki w ramach rezerw budżetowych mogą być po czerwcu każdego roku przenoszone i wykorzystywane do innych celów. Dlatego wszystkimi rezerwami celowymi w budżecie zarządza minister właściwy dla finansów publicznych. Gdyby przyznać uprawnienia do dysponowania rezerwą celową ministrowi skarbu państwa, to zostałby rozregulowany cały system.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Zgadzam się z przedmówcą w kwestii funkcjonowania mechanizmu dysponowania rezerwami w budżecie państwa. Nie mamy jednak nadal odpowiedzi na pytanie, czy Kodeks postępowania cywilnego może być źródłem obligującym rząd i ministra odpowiedzialnego za finanse państwa do utworzenia rezerwy celowej. Mam świadomość, że to właśnie rząd zaproponował takie, a nie inne rozwiązanie. Jednak jako Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach musimy dbać o to, żeby niejako "nie zanieczyszczać" przepisów procedury cywilnej. One nie mogą być źródłem przepisów prawa o charakterze materialnym. Znamy stanowisko rządu, ale nie usłyszeliśmy, jaka jest opinia na ten temat resortu sprawiedliwości.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#PrzedstawicieldepartamentuMSJanBolonkowski">Ministra sprawiedliwości wiąże stanowisko przyjęte przez Radę Ministrów. W tej sytuacji minister nie może kwestionować tej decyzji.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraPrawnegoiSprawPracowniczychKSIrminaBakuniak">Podzielam stanowisko wyrażone przez przedstawiciela Krajowej Rady Komorniczej. Przecież w przepisach o egzekucji nie jest określone, z czego ma dłużnik spłacać zobowiązanie. Po prostu, obowiązuje formuła, że musi on spłacić dług. Dlatego, także w tym przypadku nie jest istotne dla wierzyciela, z jakiej rezerwy budżetowej mają być zaspokojone jego roszczenia. Moim zdaniem, proponowana regulacja nie powinna być umieszczana w kpc. Muszę także oświadczyć, że minister skarbu państwa obecnie często nie składa środków odwoławczych. Wygląda na to, że nie jest specjalnie zainteresowany wynikami procesów odszkodowawczych, godząc się z wyrokami. Czyli nic nie motywuje go do skuteczniejszego działania w obronie interesów Skarbu Państwa. Warto byłoby ten stan rzeczy zmienić i doprowadzić do ściślejszej współpracy strony pozwanej w związku z deliktem z jednostką, która realizuje zastępstwo procesowe. Uważam, że minister skarbu państwa powinien posiadać pełną wiedzę o wszystkich roszczeniach kierowanych pod adresem różnych instytucji państwowych, co pozwoli mu właściwie zaplanować środki w rezerwie celowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#DyrektordepartamentuMSPRyszardTupin">Moim zdaniem, przepis o utworzeniu rezerwy celowej powinien zostać umieszczony w kpc, ponieważ ustawa o finansach publicznych jest bardzo hermetyczna i ogranicza możliwość w tym zakresie, chyba że rozstrzyga o tym przepis szczególny zawarty w innej ustawie. Czyli, jeżeli w kpc nie zostanie zawarty przepis o utworzeniu rezerwy celowej w budżecie państwa, to poprzez zmiany w ustawie o finansach publicznych nie będzie to mogło być zrealizowane, a tym samym nie będzie zabezpieczonych środków na zaspokojenie roszczeń z tytułu deliktu legislacyjnego W nawiązaniu do wypowiedzi posła Jerzego Młynarczyka pragnę wskazać, że odpowiedzialność odszkodowawcza spoczywa na organie, który dopuścił się deliktu legislacyjnego, a nie na abstrakcyjnej osobie prawnej w postaci Skarbu Państwa. Ponadto przestrzegam przed przyjmowaniem tymczasowych rozwiązań prawnych, które za kilka miesięcy znowu trzeba będzie zmieniać. Pragnę poinformować, że na półmetku są prowadzone w Sejmie przez Komisję Ustawodawczą i Komisję Skarbu Państwa prace nad projektem ustawy o Prokuratorii Generalnej. W części rozpatrzonej, która znajdzie się w sprawozdaniu, znajduje się art. 8, w którym zostało zapisane, że w sprawach o naprawienie szkody wyrządzonej przez wydanie ustawy niezgodnej z konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą, a także w sprawie o naprawienie szkody wyrządzonej przez nie wydanie takiego aktu normatywnego Rady Ministrów, którego obowiązek wydania przewiduje przepis prawa, zastępstwo procesowe wykonuje Prokuratoria Generalna. W związku z tym, w tego rodzaju sprawach będzie zaangażowany organ, który dopuścił się szkody i adwokata w postaci Prokuratorii Generalnej. Ten system jest czytelny i nie ma powodu tworzyć jakieś inne rozwiązania. W tym systemie obie instytucje będą współdziałać w trakcie procesu. Jednocześnie Prokuratoria musi współdziałać z prokuratorem, dostarczając mu wszystkie dokumenty i ustalając stanowisko procesowe służące obronie interesów państwa. Mogą się przecież zdarzyć bezzasadne roszczenia i próby naciągania Skarbu Państwa na wypłatę nienależnych odszkodowań. W państwie prawa musi istnieć sprawny system zaspokajania roszczeń zasądzonych od Skarbu Państwa. Nie można dopuścić do przerzucania odpowiedzialności z jednego organu państwa na drugi. Nie można także doprowadzać do sytuacji, że wierzyciel nie może uzyskać odszkodowania, które zostało zasądzone prawomocnym wyrokiem.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Sądzę, że dążymy do harmonizowania systemu prawa w tym zakresie. Dowodem na to są prace prowadzone nad projektem ustawy o Prokuratorii Generalnej. Jednak do chwili wejścia tej ustawy w życie mamy poważne problemy, które wymagają reakcji. Proszę jednak zauważyć, że dopiero proponowana przez posłów zmiana w kpc zainspirowała rząd do działania. Wcześniej rząd jak gdyby nie dostrzegał sytuacji, w jakiej znalazł się Sejm. Chciałbym, aby mecenas Irmina Bakuniak poinformowała o stanie prowadzonych spraw.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraPrawnegoiSprawPracowniczychKSIrminaBakuniak">Obecnie prowadzonych jest ok. 240 spraw sądowych przeciwko Sejmowi. Muszę poinformować, że w niektórych przypadkach, o czym prasa nie informuje, roszczenia są oddalane. Świadczy to o tym, że nie mamy do czynienia z bezspornym zaniechaniem legislacyjnym ani też bezprawiem legislacyjnym, co zresztą stwierdził Trybunał Konstytucyjny. Tym niemniej panuje pewien chaos i sądy często zawieszają ogłoszenie wyroków. Czyli czekają one na pewien sygnał świadczący o tym, że problem będzie w jakiś sposób rozstrzygnięty. Może minister sprawiedliwości, jako Prokurator Generalny, wystąpi do Sądu Najwyższego, aby ten, w pełnym składzie, rozstrzygnął, kto może być pozwanym w tego typu sprawach. Pismo o to skierował marszałek Sejmu Włodzimierz Cimoszewicz do ministra sprawiedliwości Andrzeja Kalwasa. Było to w końcu maja lub na początku czerwca br. Niestety niedawno wpłynęła do Sejmu odpowiedź od ministra, że jego zdaniem, w związku z treścią art. 67 par. 3 problemu już nie ma. Jednak, jak wykazaliśmy, problem nadal istnieje i wymaga pilnego rozwiązania. Wykazujemy w tej sprawie bardzo aktywne działania. Jednak media w sposób jednostronny i nieprawdziwy informują o toczących się sprawach. Przykładowo, na temat prawomocności wyroku sądu w Bydgoszczy napisano, że posłowie rozważają wniesienie kasacji. Przecież posłowie nie mogą tego zrobić, a od prawomocnego wyroku kasacja nie przysługuje. Natomiast złożona została skarga o wznowienie sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Niestety, ja z kolei nie otrzymałem od marszałka odpowiedzi na moje wystąpienie w imieniu Komisji, zawierające prośbę o uzgodnienie sprawy pomiędzy trzema resortami.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#SekretarzstanuwMSPStanislawSpeczik">Muszę przyznać, że rząd przeoczył sprawę i dopiero w reakcji na poselską propozycję przygotował własną propozycję nowelizacji art. 1060 kpc. Jak już powiedziałem, jesteśmy wdzięczni posłom za ich inicjatywę, ale pragniemy problem uregulować w inny, dostosowany do realiów, sposób. Dzięki temu będą zabezpieczone w budżecie pieniądze na odszkodowania, a jednocześnie w procesach będą uczestniczyli fachowcy. Trudno bowiem domagać się od ministra skarbu państwa by był kompetentny w zawiłościach prawnych odnoszących się np. do funkcjonowania służby zdrowia czy dóbr kultury. Pragnę jeszcze raz stwierdzić, że cała sprawa była bardzo gruntownie analizowana przez rząd i propozycja rządowa była na posiedzeniu Komitetu RM referowana przez ministra skarbu państwa w obecności ministrów finansów i ministra sprawiedliwości. Nie było żadnych zastrzeżeń wobec projektowanego rozwiązania. Uznano, że nie będzie żadnych problemów z utworzeniem rezerwy celowej w ramach budżetu państwa. Minister finansów zaproponował, że będzie zarządzał tą rezerwą, tak jak zarządza pozostałymi rezerwami w budżecie. Zwracam się do członków Komisji o zaakceptowanie propozycji rządowej wraz z autopoprawką. Mam nadzieję, że jak najszybciej zostanie uchwalona ustawa o Prokuratorii Generalnej i w niej zostaną zawarte docelowe rozwiązania w zakresie odpowiedzialności za delikt legislacyjny.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#PoselBogdanLewandowski">Wobec zgłoszonych zastrzeżeń w stosunku do propozycji rządu sądzę, że najrozsądniejszym rozwiązaniem byłoby zwrócenie się do Biura Studiów i Ekspertyz KS o przygotowanie odpowiedniej ekspertyzy w tej materii. Ponadto proponuję, aby zwrócić się także do ministra finansów i ministra sprawiedliwości, aby określili swoje stanowiska wobec tej propozycji. Chodzi o to, żeby posłowie mieli świadomość, że przedłożona poprawka nie jest zgodna jedynie z punktem widzenia ministra skarbu państwa, ale jest także akceptowana przez szefów pozostałych zainteresowanych sprawą resortów.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Wydaje mi się, że ministrowie finansów i sprawiedliwości raczej nie sformułują innego stanowiska od tego jakie przyjął rząd. Można jednak, z ostrożności, z tego, rodzaju pytaniami zwrócić się do tych ministrów. Proponuję dodatkowo skierować do nich pytanie, czy w ich ocenie, usytuowanie w kpc rozstrzygnięcia dotyczącego utworzenia rezerwy celowej w budżecie państwa jest poprawne. Może lepiej byłoby wprowadzić takie rozwiązanie w ustawie o finansach publicznych. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja wyraża zgodę na to, żeby decyzja w sprawie poprawki zgłoszonej przez rząd została podjęta dopiero po uzyskaniu opinii prawnej na jej temat przygotowanej przez Biuro Studiów i Ekspertyz KS oraz odpowiedzi z resortów: sprawiedliwości i finansów. Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że propozycja uzyskała akceptację Komisji. Pozostała jeszcze do rozpatrzenia poprawka nr 2 zgłoszona przez Klub Parlamentarny SLD, w której proponuje się art. 5 nadać brzmienie: "Art. 5. Ustawa wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia ogłoszenia.". Proszę przedstawiciela wnioskodawców o uzasadnienie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#PoselStanislawRydzon">Nie jestem autorem tej poprawki, ale w tym gronie reprezentuję Klub SLD i dlatego ją popieram. W poprawce proponuje się wydłużyć vacatio legis z 1 lipca 2005 r. do trzech miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Chodzi o to, aby zapewnić dłuższy czas na przygotowanie się do wejścia ustawy w życie. Zresztą, do 1 lipca zostały nam już tylko dwa tygodnie i w tym czasie ustawa na pewno nie wejdzie w życie.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Czy jest sprzeciw wobec tej poprawki. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że poprawka nr 2 została zaakceptowana przez Komisję. W sprawie poprawki nr 1, tak jak zostało ustalone, zostaną skierowane do Biura Studiów i Ekspertyz KS oraz ministra finansów i ministra sprawiedliwości prośby o opinie. Sekretariat Komisji przygotuje projekty odpowiednich pism. Zwracam się także z prośbą do mecenas Irminy Bakuniak, aby na piśmie przedstawiła argumentację, którą usłyszeliśmy na dzisiejszym posiedzeniu Komisji. Chcielibyśmy, w gronie wszystkich członków Komisji dokładnie ją przeanalizować, w trosce o wypracowanie najlepszych rozwiązań. Mam nadzieję, że prace nad zmianą art. 1060 nie potrwają już zbyt długo. Dziękuję ekspertom za przybycie i przepraszam, że będą musieli się jeszcze raz pofatygować na posiedzenie Komisji. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>