text_structure.xml
53.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Dzisiejszy porządek obrad obejmuje rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia /druk nr 1049/. Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę podkomisji nadzwyczajnej posła Józefa Kubicę.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#PoselJozefKubica">Chcę bardzo podziękować ekspertom Komisji dzięki, którym tak szybko udało nam się opracować to sprawozdanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 1, aby w art. 2 po par. l dodać par. la w brzmieniu: "la. Orzekanie w postępowaniu zwyczajnym następuje wówczas, gdy brak jest podstaw do rozpoznania sprawy w postępowaniu przyspieszonym albo nakazowym." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 1 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 1. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 2, aby w art. 17 par. 5 otrzymał brzmienie: "5. Udział w sprawie organu, który złożył wniosek o ukaranie, wyłącza Policję od udziału w sprawie." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 2. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 3, aby w art. 26: a/ par. l otrzymał brzmienie: "l. O przesłaniu wniosku o ukaranie oskarżyciel publiczny zawiadamia ujawnionego pokrzywdzonego, wskazując sąd, do którego wniosek skierowano i pouczając go o uprawnieniach, o których mowa w par. 3.", b/ uchylić par. 2, c/ par. 3 otrzymał brzmienie: "3. Pokrzywdzony może w terminie 7 dni od zawiadomienia, o którym mowa w par. l, oświadczyć, że będzie działać obok oskarżyciela publicznego jako oskarżyciel posiłkowy; po upływie tego terminu uprawnienie wygasa.", d/ uchylić par. 4. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 3. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 4, aby w art. 37 w par. 5 wyrazy "art. 144-146, 148," zastąpić wyrazami "art. 144-146, 147 par. 3, art. 148,". Zmiana ta jest konsekwencją zmian przyjętych w Kodeksie postępowania karnego. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 4. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 5, aby art. 38 otrzymał brzmienie: "l. Do czynności procesowych prowadzonych w postępowaniu w sprawach o wykroczenia stosuje się odpowiednio także przepisy art. 95, 100 par. l i 6 zdanie pierwsze, art. 105, 107, 108, 116-121, 122-127, 128-134, 136-142, 156 par. 1-4, art. 157, 158 i 160-166 oraz art. 476 par. 2 Kodeksu postępowania karnego, a gdy sąd nie orzeka jednoosobowo, również art. 109-114 i 115 par. l, par. 2 zdanie pierwsze oraz par. 3 Kodeksu postępowania karnego. 2. Przy pierwszym wysłuchaniu oraz w wypadku, o którym mowa w art. 54 par. 7, osoba podejrzana o popełnienie wykroczenia ma obowiązek wskazać adres dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego, pismo wysłane pod ostatnio znanym adresem w kraju albo jeżeli adresu tego nie ma, załączone do akt sprawy, uważa się za doręczone, o czym należy ją pouczyć." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 5 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 5. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 6, aby w art. 42 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. W razie uzasadnionych wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego, sąd lub prokurator działający na podstawie art. 56 par. l powołuje biegłego psychiatrę. Przepis art. 202 par. 4 Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 6 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 6. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 7, aby art. 53 otrzymał brzmienie: "Jeżeli miejsce pobytu osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia nie jest znane, sąd może zarządzić ustalenie miejsca jej pobytu przez Policję. Policja ustala też miejsce pobytu z własnej inicjatywy albo może je ustalić na wniosek organu dokonującego czynności wyjaśniających.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PoselJanuszWojciechowski">Sąd może zarządzić przymusowe doprowadzenie obwinionego."</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Wyraz "sprawcy" zastąpiono tu wyrazami "osoby podejrzanej". Ten termin jest szerszy.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 7 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 7. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 8, aby art. 54 otrzymał brzmienie: "l. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ukaranie oraz zebrania danych niezbędnych do sporządzenia wniosku o ukaranie, Policja przeprowadza czynności wyjaśniające. Czynności te w miarę możności należy podjąć w miejscu popełnienia czynu bezpośrednio po jego ujawnieniu i zakończyć w ciągu miesiąca. 2. Jeżeli czynności wyjaśniające nie dostarczyły podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie, zawiadamia się o tym ujawnionych pokrzywdzonych oraz osobę, o której mowa w art. 56a, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie. 3. Jeżeli okoliczności czynu nie budzą wątpliwości, utrwalenie czynności wyjaśniających można ograniczyć do sporządzenia notatki urzędowej, zawierającej ustalenia niezbędne do sporządzenia wniosku o ukaranie. Notatka powinna zawierać wskazanie rodzaju czynności, jej czasu i miejsca oraz osób uczestniczących, a także krótki opis przebiegu czynności i podpis osoby, która ją sporządziła. 4. Jeżeli okoliczności czynu budzą wątpliwości dla realizacji celu, określonego w par. l można przeprowadzić odpowiedni dowód. Utrwalenie takiej czynności następuje w formie protokołu ograniczonego do zapisu najbardziej istotnych oświadczeń osób biorących udział w czynności. 5. W stosunku do osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 74 par. 3 i art. 308 par. l Kodeksu postępowania karnego. 6. Należy niezwłocznie przesłuchać osobę, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie. Osoba taka ma prawo odmówić złożenia wyjaśnień oraz zgłosić wnioski dowodowe, o czym należy ją pouczyć. Przesłuchanie tej osoby zaczyna się od powiadomienia jej o treści zarzutu wpisanego do protokołu przesłuchania; przepis par. 4 zdanie drugie stosuje się. 7. Od przesłuchania osoby, o której mowa w par. 6, można odstąpić, jeżeli byłoby ono połączone ze znacznymi trudnościami; osoba ta może nadesłać wyjaśnienia do właściwego organu w terminie 7 dni od odstąpienia od przesłuchania, o czym należy ją pouczyć. Odstąpienie od przesłuchania oraz pouczenie dokumentuje się notatką urzędową."</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Jest to zupełnie nowy przepis. Wprowadziliśmy przymus przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Przyjęte zostały następujące reguły. Po pierwsze, gdy jest potrzebne postępowanie wyjaśniające, wówczas trzeba je przeprowadzić. Po drugie, jeżeli nie ma żadnych wątpliwości, nie trzeba przeprowadzać formalnych dowodów procesowych. Wystarczą notatki. Po trzecie, jeżeli nie ma żadnych wątpliwości, nie trzeba przeprowadzać postępowania wyjaśniającego. Jest to zdecydowane uproszczenie. W par. 4 po słowach "Jeżeli okoliczności czynu budzą wątpliwości" powinniśmy dodać przecinek.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMinisterstwieSprawiedliwosciBeataMik">W takim razie po słowach "dla realizacji celu" powinniśmy ten przecinek wykreślić.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 8 przyjęła wraz z poprawkami redakcyjnymi. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 8 wraz z poprawkami redakcyjnymi. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 9, aby w art. 55 par. l otrzymał brzmienie: "l. Czynności wyjaśniające przeprowadza się także w celu uzupełnienia lub sprawdzenia faktów podanych we wniosku o ukaranie w wypadku wskazanym w art. 60 par. 1 pkt 6." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 9 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 9. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 10, aby w art. 56 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Przepisy art. 54 i 55 stosuje się odpowiednio do organów wskazanych w art. 17 par. 2 i 3, w granicach ich właściwości, a także do innych organów, gdy ustawa tak stanowi." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 10 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 10. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 11, aby po art. 56 dodać art. 56a w brzmieniu: "Jeżeli nie zachodzą okoliczności określone w art. 27, osobie która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, przysługuje zażalenie do organu nadrzędnego na niewniesienie wniosku o ukaranie."</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Ten artykuł trzeba wprowadzić. Osobie zawiadamiającej o popełnieniu wykroczenia musi przysługiwać zażalenie na niewniesienie wniosku o ukaranie. Jest to reakcja przeciwko praktykom niereagowania na zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 11 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 11. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 12, aby w art. 57: a/ w par. 3 pkt 2 i 7 otrzymały brzmienie: "2/ miejsca zatrudnienia obwinionego oraz w miarę możności danych o jego warunkach materialnych, rodzinnych i osobistych, 7/ danych dotyczących uprzedniego skazania obwinionego za podobne przestępstwo lub wykroczenie, jeżeli oskarżyciel powołuje się na tę okoliczność", b/ par. 4 otrzymał brzmienie: "4. Do wniosku o ukaranie oskarżyciel publiczny dołącza materiały czynności wyjaśniających lub postępowania przygotowawczego, a także, do wiadomości sądu, adresy świadków i pokrzywdzonych oraz po jednym odpisie wniosku dla każdego z obwinionych."</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMinisterstwieSprawiedliwosciWojciechDziuban">Dotychczas istniał zapis zobowiązujący do ustalenia sytuacji materialnej sprawcy wykroczenia, co było zbyt dużym obciążeniem dla Policji. Nie zawsze trzeba ustalać warunki materialne sprawcy, a należy to robić w ramach możliwości. Jeśli chodzi o pkt 7, to dotychczasowy art. 57 mówi, że trzeba zebrać dane dotyczące uprzedniego skazania sprawcy za podobne przestępstwo lub wykroczenie. Konsekwencją tego jest konieczność zwracania się do Krajowego Rejestru Karnego, co powoduje paraliż tej instytucji.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Chcę zwrócić uwagę, że w par. 4 przed wyrazami "oraz po jednym wniosku dla każdego z obwinionych", powinno się dodać przecinek. Jego brak powoduje, iż to wyrażenie odnosi się do tej części zdania, która dotyczy informacji przekazywanych sądowi.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 12 wraz z poprawką redakcyjną przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 12 wraz z poprawką redakcyjną. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 13, aby w art. 59 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Jeżeli wniosek o ukaranie odpowiada warunkom formalnym, prezes sądu, wszczynając postępowanie zarządzeniem, kieruje sprawę do rozpoznania na rozprawie lub na posiedzeniu albo - w razie zaistnienia okoliczności wyłączających postępowanie lub wskazanych w art. 61 par. l orzekając jednoosobowo, odmawia wszczęcia postępowania. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania służy zażalenie osobie, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, ujawnionemu pokrzywdzonemu oraz organowi, który wniósł wniosek o ukaranie."</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Proponuję, aby wyraz "zaistnienia" zastąpić wyrazem "ujawnienia".</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Słowa te nie oznaczają tego samego. Występują pewne różnice semantyczne. Słowo "ujawnienia" oznacza stwierdzenie tego co już nastąpiło, w wypadku słowa "zaistnienia" jeszcze o czymś się nie wie. Uważam, że słowo "zaistnienia" jest szersze i powinno zostać zachowane.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#EkspertKomisjiStanislawZablocki">Uważam, że lepszym rozwiązaniem jest użycie słowa "stwierdzenia".</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PodsekretarzstanuwMinisterstwieSprawiedliwosciMarekSadowski">Ponieważ art. 59 par. 2 odnosi się do czynności kontrolnych, uważam, że słowo "stwierdzenia" jest najlepsze.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Ja również uważam, że ta propozycja jest najlepsza. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 13 wraz z poprawką przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 13 wraz z poprawką. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 14, aby art. 60 otrzymał brzmienie: "l. Prezes sądu, po wszczęciu postępowania, kieruje sprawę na posiedzenie, jeżeli: l/ oskarżyciel publiczny wystąpił z wnioskiem o skazanie obwinionego bez przeprowadzania rozprawy, 2/ obwiniony po wezwaniu go na rozprawę lub zawiadomieniu o jej terminie wystąpił z wnioskiem o skazanie bez przeprowadzania rozprawy, 3/ ujawniły się przed rozprawą okoliczności wyłączające postępowanie, 4/ zachodzi potrzeba wydania postanowienia o niewłaściwości sądu, 5/ zachodzi potrzeba umorzenia postępowania z powodu oczywistego braku podstaw oskarżenia, 6/ w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel posiłkowy, niezbędne jest polecenie Policji lub innemu organowi dokonania określonych czynności dowodowych, 7/ zachodzi możliwość wydania wyroku nakazowego, 8/ zachodzi potrzeba wydania innego rozstrzygnięcia przekraczającego uprawnienia prezesa. 2. O terminie posiedzenia, w wypadkach wskazanych w par. 1 pkt l, 2, 3 i 5 powiadamia się strony i ich przedstawicieli procesowych. Niestawiennictwo prawidłowo powiadomionych osób nie tamuje toku postępowania. Udział obrońcy, o którym mowa w art. 21 par. l, jest jednak obowiązkowy w posiedzeniu określonym w par. l pkt l i 2. 3. W wypadku wskazanym w par. l pkt 2 prezes sądu może zarządzić rozpoznanie wniosku obwinionego na rozprawie, jeżeli przyspieszy to bieg postępowania. Wniosek ten rozpoznaje się wówczas przed rozpoczęciem przewodu sądowego. 4. W dalszym postępowaniu sąd nie jest związany oceną faktyczną ani prawną przyjętą za podstawę rozstrzygnięć wydanych w trybie określonym w par. 1-3."</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Proponuję, aby w art. 60 par. 1 pkt 2 słowa "po wezwaniu go na rozprawę lub zawiadomieniu o jej terminie" wyodrębnić przecinkami. Proponuję również, aby art. 60 par. 1 pkt 3 brzmiał "zostały stwierdzone przed rozprawą okoliczności wyłączające postępowanie".</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#EkspertKomisjiStanislawZablocki">Mam pewne wątpliwości, co do użycia w pkt 5 słowa "oskarżenia". Nie jest to bowiem oskarżenie, a bardziej obwinienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Uważam, że powyższe uwagi są słuszne. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 14 wraz z poprawkami przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 14 wraz z poprawkami. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 15, aby art. 61 otrzymał brzmienie: "l. Można odmówić wszczęcia postępowania, a wszczęte umorzyć także wtedy, jeżeli: 1/ w sprawie o ten sam czyn, jako mający jednocześnie znamiona przestępstwa i wykroczenia, postępowanie karne zostało już prawomocnie zakończone orzeczeniem skazującym lub toczy się postępowanie karne z oskarżenia publicznego, 2/ wobec sprawcy zastosowano środek oddziaływania w postaci pouczenia, zwrócenia uwagi lub ostrzeżenia albo środek przewidziany w przepisach o odpowiedzialności dyscyplinarnej lub porządkowej, a środek ten jest wystarczającą reakcją na wykroczenie. 2. Na postanowienie o umorzeniu postępowania z przyczyn wskazanych w par. l przysługuje zażalenie. 3. W sprawie o wykroczenie, w której odmówiono wszczęcia postępowania lub je umorzono, można podjąć postępowanie w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia w sprawie o przestępstwo, jeżeli orzeczeniem tym uniewinniono oskarżonego lub umorzono postępowanie, a nie ustała jeszcze karalność wykroczenia."</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Ta zmiana jest związana z art. 10 Kodeksu wykroczeń dotyczącym tzw. jednoczynowego popełnienia wykroczenia. Zaproponowane brzmienie art. 61 par. 1 jest wyjątkiem od zasady legalizmu, ponieważ to sąd będzie decydował, co w danej sprawie dalej robić.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Ta zmiana zbiega się z uregulowaniem zawartym w Kodeksie karnym skarbowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 15 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 15. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 16, aby w art. 67 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Zawiadomienie obwinionego o terminie pierwszej rozprawy powinno zawierać pouczenie o tym, że może on sprowadzić na rozprawę świadków i przedstawić inne dowody na swoją obronę lub wskazać je sądowi w takim czasie, aby dowody te mogły być przeprowadzone na rozprawie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od doręczenia zawiadomienia, a także o przysługującym mu prawie do odmowy złożenia wyjaśnień lub udzielenia odpowiedzi na pytanie i do korzystania z pomocy obrońcy oraz o prawie przeglądania akt sprawy, jak również o obowiązku powiadomienia sądu o każdej zmianie miejsca pobytu lub zamieszkania na okres dłuższy niż 7 dni, a w razie pobytu za granicą - o konieczności wskazania w kraju adresu dla doręczeń i o konsekwencjach uchybienia tym obowiązkom. W zawiadomieniu należy pouczyć obwinionego o przysługującym mu prawie wystąpienia z wnioskiem, o którym mowa w art. 58 par. 3. Zawiadomienie lub wezwanie powinno także zawierać pouczenie, iż rozprawa może być prowadzona pod nieobecność obwinionego jako zaoczna oraz pouczenie o możliwości przymusowego doprowadzenia obwinionego na rozprawę."</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Ważnym elementem jest wprowadzenie terminu 7 dni na składanie wniosków dowodowych. Wcześniej nie było takiego ograniczenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 16 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 16. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 17, aby art. 68 otrzymał brzmienie: "l. Jeżeli obwiniony lub świadek mieszka poza miejscowością, w której ma siedzibę właściwy sąd, prezes sądu lub sąd może zwrócić się do sądu, na którego terenie działania mieszkają te osoby, o przesłuchanie ich co do wskazanych okoliczności. 2. Przepis par. l stosuje się odpowiednio do obwinionego lub świadka pozbawionego wolności." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 17 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 17. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 18, aby w art. 74 par. l otrzymał brzmienie: "l. Jeżeli obwiniony odmawia złożenia wyjaśnień albo wyjaśnia odmiennie niż poprzednio lub oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta, wolno odczytywać w odpowiednim zakresie jego wyjaśnienia złożone poprzednio w trybie art. 54 par. 6 lub 7, a także jego wyjaśnienia złożone w charakterze obwinionego albo oskarżonego przed sądem w tej lub innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę. Po odczytaniu protokołu sąd wzywa obecnego obwinionego do wypowiedzenia się co do treści protokołu i do wyjaśnienia zachodzących sprzeczności."</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Przepis ten jest konsekwencją zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego oraz uwzględnienia postępowania wyjaśniającego i jego wyników, które muszą być uwzględniane w toku przewodu sądowego.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 18 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 18. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 19, aby w art. 76 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Przepis par. l stosuje się także do notatek urzędowych, o których mowa w art. 54 par. 3, z tym że na żądanie strony sąd przeprowadza na rozprawie czynności dowodowe, których dotyczy notatka, chyba że stwierdza ona okoliczności, którym obwiniony w wyjaśnieniach swych nie zaprzeczał." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 19 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 19. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 20, aby w art. 82: a/ w par. l wyrazy ", art. 418 par. l i 3," zastąpić wyrazami ", art. 418 par. l i 3, art. 418a", b/ w par. 5 pkt 1-3 otrzymały brzmienie: "l/ wobec osoby czasowo przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarządza zatrzymanie jej paszportu lub innego dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy, na czas do stawienia się do wykonania kary, 2/ wobec osoby niemającej stałego miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, skazanej na karę aresztu, zarządza natychmiastowe osadzenie jej w zakładzie karnym, 3/ wobec osoby, o której mowa w pkt 2, skazanej na karę grzywny, orzeka zastępczą karę aresztu, przyjmując l dzień aresztu za równoważny grzywnie od 20 do 150 zł, przy czym kara zastępcza nie może przekroczyć 30 dni aresztu; zarządza ponadto na wypadek nieuiszczenia grzywny w terminie 3 dni, natychmiastowe wykonanie kary zastępczej."</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Zmiana ta dotyczy cudzoziemców oraz osób niemających stałego miejsca zamieszkania.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">W związku z art. 82 par. 5 należało przeprowadzić odpowiednie zmiany w zakresie odszkodowania. W związku z tym w zmianie nr 31 w art. 114 par. 2, przyznano prawo do zadośćuczynienia osobie, która została umieszczona w zakładzie karnym na podstawie art. 82 par. 5 pkt 2 albo pkt 3. W art. 82 par. 5 pkt 3 przecinek powinien być po wyrazach "zarządza ponadto", a nie po wyrazach "na wypadek".</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 20 wraz z poprawką redakcyjną przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 20 wraz z poprawką redakcyjną. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 21, aby w art. 93 par. 1-3 otrzymały brzmienie: "l. Sąd na posiedzeniu może wydać wyrok nakazowy w sprawach o wykroczenia, w których wystarczające jest wymierzenie nagany, grzywny albo kary ograniczenia wolności. Sąd orzeka bez udziału stron. 2. Orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić, jeżeli okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości. Wydając wyrok nakazowy, sąd uznaje za ujawnione dowody dołączone do wniosku o ukaranie. 3. Wyrokiem nakazowym można orzec również środek karny."</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Trzeba było poszukać możliwości przyspieszenia procedury w sprawach o wykroczenia. Dlatego wprowadzono postępowanie nakazowe, które do tej pory było bardzo ograniczone, np. co do możliwości wymierzenia kary, czy środków karnych. Oczywiście pewne ograniczenia pozostały, np. niemożliwość wymierzenia kary aresztu. Przyjęliśmy, że wyrok nakazowy jest pewną propozycją, ofertą w stosunku do obwinionego. Jeżeli zostanie zgłoszony sprzeciw, procedowanie będzie toczyło się dalej. Inaczej nie dalibyśmy sobie rady z tak ogromną ilością spraw. Równocześnie pozostały zagwarantowane prawa człowieka.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 21 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 21. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 22, aby art. 94 otrzymał brzmienie: "l. Do wyroku nakazowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 504 i 505 z wyłączeniem zdania drugiego, a także art. 506 par. 1-3, par. 5 i 6 Kodeksu postępowania karnego. 2. Na zarządzenie odmawiające przyjęcia sprzeciwu przysługuje zażalenie. 3. Wyrok nakazowy, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, staje się prawomocny." Zmiana ta jest konsekwencją zmian w Kodeksie postępowania karnego. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 22 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 22. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 23, aby w art. 95: a/ uchylić par. 2, b/ par. 4 otrzymał brzmienie: "4. Jeżeli uprawnienie dla funkcjonariuszy określonego organu do nakładania grzywien wynika z innej ustawy, a ustawa ta nie określa wykroczeń, do których stosuje się postępowanie mandatowe, zakres wykroczeń, za które można nałożyć grzywnę w drodze mandatu karnego, określi, w drodze rozporządzenia, właściwy minister w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, mając na względzie konieczność zapewnienia szybkiej reakcji na fakt popełnienia wykroczenia, a także potrzebę należytej ochrony dóbr szczególnie narażonych na naruszenia ze strony sprawców wykroczeń. Rozporządzenie to określa jednocześnie warunki i sposób wydawania upoważnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego.", c/ uchylić par. 6.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSWojciechDziuban">Pierwszą konsekwencją tej zmiany jest skreślenie w art. 95 par. 2, mówiącego, że "Wykaz wykroczeń, za które policjanci oraz żołnierze Żandarmerii Wojskowej uprawnieni są do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego, określą w drodze rozporządzeń odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, mając na względzie konieczność zapewnienia szybkiej reakcji na fakt popełnienia wykroczenia, a także potrzebę należytej ochrony dóbr szczególnie narażonych na naruszenia ze strony sprawców wykroczeń." Nie będzie więc już listy wykroczeń i mandat będzie mógł zostać przyznany każdemu.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Każde inne rozwiązanie byłoby niekonstytucyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Dlaczego proponuje się uchylenie w art. 95 par. 6?</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#PrzedstawicielMinisterstwaSprawiedliwosciGrazynaStanek">Art. 95 par. 6 mówi, że "Rozporządzenia, o których mowa w par. 2, 4 i 5, mogą także określić zróżnicowaną wysokość mandatów karnych za poszczególne rodzaje wykroczeń w zależności od stopnia społecznej szkodliwości czynu i rodzaju naruszonego dobra - w granicach grzywny określonej w art. 96 par. 1; przy czym rozporządzenia nie mogą całkowicie wyłączyć stosowania mandatów karnych w wysokości równej dolnej granicy grzywny przewidzianej w ustawie za wykroczenie, za które grzywna może zostać nałożona w drodze mandatu karnego." Rozporządzenie określające grzywny możliwe do nałożenia mandatem karnym, wskazywało ich górne granice. Nie są one tak wysokie, aby istniała konieczność regulowania tego taryfikatorem. Można pozostawić to do decyzji wymierzającego grzywnę.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Po kontroli NIK dotyczącej funkcjonowania policji drogowej, w ramach postulowanych rozwiązań antykorupcyjnych, sugerowano zniesienie możliwości dowolnego działania policjantów. Przeciwko temu był wytaczany argument, że policjant musi miarkować karę. Uważam, że im mniej będzie możliwości targowania się między policjantem a sprawcą, tym mniejsza będzie pokusa korupcji. Uważam, że właśnie taryfikator jest krokiem do ograniczenia korupcji. Chętnie bym usztywnił wysokość mandatów, również jeśli chodzi o granicę dolną.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Nie widzę sprzeczności z Konstytucją RP w zawężeniu uprawnień policjantów, przez ograniczenie ich swobody w wymiarze wysokości mandatu. Pozostawienie absolutnej swobody, oznacza pozostawienie otwartej furtki do korupcji. Chodzi tu również o jawną niesprawiedliwość. Często wysokość mandatu zależy od humoru policjanta. Uważam, że samym policjantom jest wygodniej, gdy mają taryfikator. To nie są sędziowie, którzy muszą miarkować kary uwzględniając swoje doświadczenie zawodowe i życiowe.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#EkspertKomisjiStanislawZablocki">W prawie anglosaskim wprowadzono ograniczenia, jeśli chodzi o wymiar kary. Dla sędziego stworzono szczególnego rodzaju wykazy wskazujące, jaką karę powinien wymierzyć.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Wprowadzono to w Stanach Zjednoczonych, gdzie była wcześniej nieprawdopodobna dowolność w wymierzaniu kar.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#PrzedstawicielKomendyGlownejPolicjiMarekEnerlich">Policja jest za tym, aby taryfikator pozostał, ponieważ łagodzi on negatywne opinie. Z teoretycznego punktu widzenia jestem jednak jego przeciwnikiem. Taryfikator nie daje możliwości łagodniejszego potraktowania sprawcy, niż by na to zasługiwał. Nie zgadzam się z ostrymi stwierdzeniami raportu NIK. Z punktu widzenia wygody organów postępowania mandatowego oczywiście taryfikator ułatwia sprawę.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Po sporządzeniu raportu NIK, m.in. został wprowadzony taryfikator oraz zostały zniesione mandaty gotówkowe. Nie powinniśmy robić kroku wstecz od tej zmiany. Uważam także, że możliwość targowania się o niższe mandaty, stwarza możliwość korupcji. Sugeruję, aby w art. 95 par. 6 dokonać zmiany polegającej na wykreśleniu zdania po średniku.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Można poprawić art. 95 par. 6, aby brzmiał on następująco: "Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, złożony w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, może określić, w drodze rozporządzenia, zróżnicowaną wysokość mandatów." Taka delegacja byłaby bardzo szczegółowa i spełniałaby warunki art. 92 Konstytucji RP. Uważam, że tak sformułowane wytyczne są wystarczające.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Wytyczne powinny być tak określone, aby wskazywały organowi delegowanemu, czyli ministrowi sprawiedliwości, czym ma się kierować wprowadzając określone kary w taryfikatorze. Uważam, że teraz nie ma takich wytycznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Art. 95 par. 6 stanowi, że "Rozporządzenia, o których mowa w par. 2, 4 i 5, mogą także określić zróżnicowaną wysokość mandatów karnych za poszczególne rodzaje wykroczeń w zależności od stopnia społecznej szkodliwości czynu i rodzaju naruszonego dobra - w granicach grzywny określonej w art. 96 par. 1; przy czym rozporządzenia nie mogą całkowicie wyłączyć stosowania mandatów karnych w wysokości równej dolnej granicy grzywny przewidzianej w ustawie za wykroczenie, za które grzywna może zostać nałożona w drodze mandatu karnego." Czego trzeba więcej?</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Uważam, że powyższe sformułowanie wyczerpuje warunki wytycznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Jeżeli ktoś się czuje krzywdząco ukarany mandatem, to może go nie przyjąć i iść do sądu.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSWojciechDziuban">Sądy wymierzają dość niskie kary za wykroczenia. W ciągu roku orzekły 250 tys. grzywien. Powyżej 500 zł było 29 tys. orzeczeń, natomiast 48 tys. dotyczyło grzywien do 50 zł. Jeżeli te dane dojdą do wiadomości ogólnej, a nie są przecież tajne, to okaże się, że nie opłaca się brać tak wysokiego mandatu, bo można się odwołać do sądu. Może to spowodować zalew spraw w sądach zajmujących się wykroczeniami.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Lepiej zapłacić 200 zł jako mandat, niż 50 zł po procedurze sądowej. Problematyce przeciwdziałania korupcji poświęcam wiele uwagi. Omawiana przez nas sytuacja jest niezwykle korupcjogenna. Sugeruję, żeby w art. 95 par. 6 średnik zastąpić kropką i zrezygnować z dalszej części tego zdania.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Uważam, że par. 6 należy jednak przeredagować. Odsyła on bowiem do par. 2, który jest skreślony. Może powinien on brzmieć następująco "Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, złożony w porozumieniu z ministrem sprawiedliwości, może w drodze rozporządzenia określić zróżnicowaną wysokość mandatów karnych." Dalej par. 6 pozostałby bez zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Lepiej by było "określi w drodze rozporządzenia".</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Trzeba pamiętać, że wykroczenia są określone w różnych przepisach. Nie sposób będzie umieścić ich wszystkich w jednym taryfikatorze. Minister sprawiedliwości powinien wymienić te najbardziej groźne i najczęściej spotykane.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Art. 95 par. 6 będzie mniej więcej brzmiał następująco: "Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, złożony w porozumieniu z ministrem sprawiedliwości, określi w drodze rozporządzenia zróżnicowaną wysokość mandatów karnych za poszczególne rodzaje wykroczeń w zależności od stopnia społecznej szkodliwości czynu i rodzaju naruszonego dobra - w granicach grzywny określonej w art. 96 par. 1." Proponuję, aby zaufać przewodniczącemu podkomisji i ekspertom Komisji, że zredagują w odpowiedni sposób ten paragraf. Prezes Rady Ministrów wybierze te wykroczenia w stosunku, do których ustali sztywną stawkę, a w innych pozostawi wartości graniczne. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 23 z zastrzeżeniem jej doprecyzowania przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 23 z zastrzeżeniem jej doprecyzowania. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 24, aby w art. 97 par. l otrzymał brzmienie: "l. W postępowaniu mandatowym, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, funkcjonariusz uprawniony do nakładania grzywny w drodze mandatu karnego może ją nałożyć jedynie, gdy: 1/ schwytano sprawcę wykroczenia na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu wykroczenia, 2/ stwierdzi popełnienie wykroczenia naocznie pod nieobecność sprawcy albo za pomocą urządzenia pomiarowego lub kontrolnego, a nie zachodzi wątpliwość co do osoby sprawcy czynu - w tym także, w razie potrzeby, po przeprowadzeniu w niezbędnym zakresie czynności wyjaśniających, podjętych niezwłocznie po ujawnieniu wykroczenia. Nałożenie grzywny w drodze mandatu karnego nie może nastąpić po upływie 14 dni od daty ujawnienia czynu w wypadku, o którym mowa w pkt l, i 30 dni w wypadku, o którym mowa w pkt 2."</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSWojciechDziuban">Chodzi tu przede wszystkim o zmianę terminów na nałożenie grzywny.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 24 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 24. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 25, aby w art. 98 par. 2 i 3 otrzymały brzmienie: "2. Mandatem karnym, o którym mowa w par. l pkt l, może być nałożona grzywna jedynie wobec osoby czasowo przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub niemająca stałego miejsca zamieszkania albo pobytu. Mandat taki staje się prawomocny z chwilą uiszczenia grzywny funkcjonariuszowi, który ją nałożył. 3. Mandatem karnym, o którym mowa w par. l pkt 2, może być nałożona grzywna jedynie wobec osoby innej niż wymieniona w par. 2. Mandat powinien zawierać pouczenie o obowiązku uiszczenia grzywny w terminie 7 dni od daty przyjęcia mandatu oraz o skutkach nieuiszczenia grzywny w terminie. Staje się on prawomocny z chwilą pokwitowania jego odbioru przez ukaranego."</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">W tej zmianie powiększamy możliwość wystawiania mandatów gotówkowych również osobom nie mającym miejsca zamieszkania.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 25 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 25.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Powstała konieczność utworzenia zmiany nr 25a, aby w art. 103 par. 2 dodać na końcu zdania wyrazy "chyba, że ustawa stanowi inaczej." Wyrok nakazowy jest wyrokiem, a od wyroków przysługuje apelacja i zażalenie. Chodzi o to, żeby te dwa środki nie były możliwe przy postępowaniu nakazowym, gdzie jest możliwy tylko sprzeciw. Art. 103 par. 2 brzmiałby następująco "Od wyroku sądu pierwszej instancji służy stronom apelacja, chyba że ustawa stanowi inaczej."</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 25a przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 25a. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 26, aby w art. 104: a/ w par. l po pkt 3 dodać pkt 3a w brzmieniu: ,,3a/ sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu,", b/ po par. l dodać par. la w brzmieniu: "la. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w par. l pkt 6 oraz w art. 5 par. l pkt 4 i 5 może nastąpić tylko na korzyść obwinionego."</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">W obecnym stanie rzeczy nie uwzględniono, jako bezwzględnej przyczyny odwoławczej sytuacji, w której sąd niższego rzędu orzeka w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego. Problem taki może zaistnieć w przypadku wznowienia postępowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 26 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 26. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 27, aby po art. 106 dodać art. 106a w brzmieniu: "Sąd odwoławczy może, uznając potrzebę uzupełnienia przewodu sądowego, przeprowadzić dowód na rozprawie, jeżeli przyczyni się to do przyśpieszenia postępowania, a nie jest konieczne przeprowadzenie na nowo przewodu w całości lub w znacznej części. Dowód można dopuścić również przed rozprawą."</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#EkspertKomisjiStanislawWaltos">Poprawka ta pozwala na przyspieszenie postępowania dowodowego. W art. 452 par. 1 i 2 k.p.k. jest zastrzeżenie, że sąd odwoławczy nie może co do istoty sprawy przeprowadzać postępowania dowodowego. Po drugie dowód można przeprowadzić tylko w wyjątkowych wypadkach.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Chcę zauważyć, że zmiana ta nie narusza zasady dwuinstancyjności.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 27 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 27. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 28, aby w art. 109 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Przy rozpoznawaniu środka odwoławczego stosuje się odpowiednio także przepisy art. 425 par. 3 i 4, art. 426, 427, 429-438, 440-443, 447, 449, 453, 454 par. 1, art. 455, 456, 462, 463 par. 1, art. 465 par. l i 2, art. 466 i 467 Kodeksu postępowania karnego." Zmiana ta jest związana ze zmianami wprowadzonymi do Kodeksu postępowania karnego. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 28 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 28. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 29, aby tytuł działu XII otrzymał brzmienie: "Dział XII. Postępowanie po uprawomocnieniu się orzeczenia". Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 29 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 29. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 30, aby w dziale XII po tytule działu dodać wyrazy: "Rozdział 20. Odszkodowanie za niesłuszne ukaranie lub zatrzymanie". Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 30 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 30. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 31, aby w art. 114 par. 2 otrzymał brzmienie: "2. Odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje także osobie niewątpliwie niesłusznie zatrzymanej oraz osobie osadzonej w zakładzie karnym na podstawie art. 82 par. 5 pkt 2 albo pkt 3, która następnie została prawomocnie uniewinniona, albo wobec której prawomocnie umorzono postępowanie." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 31 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 31. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 32, aby po rozdziale 20 dodać rozdział 21 w brzmieniu: "Rozdział 21. Ułaskawienie Art. 116a. W postępowaniu o ułaskawienie stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 55 Kodeksu postępowania karnego z wyłączeniem art. 562 par. 2"</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#EkspertKomisjiStanislawZablocki">Mam poważne wątpliwości czy w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, powinna być możliwość ułaskawienia. W Kancelarii Prezydenta RP trzeba by wówczas dwukrotnie powiększyć komórkę do spraw ułaskawień. Uważam, że jest to bardzo dyskusyjna kwestia.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSWojciechDziuban">Przedstawię inny argument. Może się zdarzyć, że ktoś otrzyma środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za przestępstwo drogowe. Prezydent może go ułaskawić. W sytuacji, gdy otrzyma ten sam środek karny za wykroczenie, wówczas takiej możliwości nie ma. Może to budzić bardzo poważne wątpliwości. Do Ministerstwa Sprawiedliwości przychodzi szereg takich skarg.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#EkspertKomisjiStanislawZablocki">W procedurze dotyczącej ułaskawień Prezydent RP nie zajmuje się drobiazgami. Czy to nie naruszy majestatu Prezydenta, który ewentualnie będzie musiał zajmować się ułaskawieniem w tak drobnych sprawach?</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#PoslankaEwaJanik">Trzeba również zwrócić uwagę na koszty wprowadzenia tej zmiany.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#PoselRyszardKalisz">W Kancelarii Prezydenta RP ułaskawieniami zajmują się tylko trzy osoby. Nie będą one w stanie rozpatrzyć wszystkich wniosków. Pamiętajmy również, że ułaskawienie nie jest środkiem odwoławczym. Jest to konstytucyjna prerogatywa Prezydenta RP, a nie prawo obywatelskie. Zwracam jeszcze uwagę, że około 70% wniosków o ułaskawienie najpierw trafia do Kancelarii Prezydenta RP bez wyczerpania całej procedury. Trzeba je więc przesyłać do sądu pierwszej instancji. Uważam, że nie należy wprowadzać tej zmiany.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#ZastepcadyrektoradepartamentuwMSBeataMik">Zgadzam się ze wszystkimi argumentami przedmówców, uważam jednak, że należy zbadać, jak sytuacja wygląda, jeśli chodzi o wykroczenia skarbowe.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Przy wykroczeniach skarbowych są większe grzywny.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#PoselRyszardKalisz">Oczywiście trzeba to sprawdzić. O ile jednak pamiętam wnioski o ułaskawienie w sprawach skarbowych były dopuszczalne. Uważam, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby to ujednolicić w kierunku, w jakim my to robimy, tzn. zlikwidować możliwość ułaskawienia, również jeśli chodzi o wykroczenia skarbowe.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Jeżeli dojdzie do rozbieżności, zostaną one usunięte w drodze nowelizacji Kodeksu karnego skarbowego. Uważam, że zmiana nr 32 powinna zostać skreślona. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja wniosek, aby skreślić zmianę nr 32 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek o skreślenie zmiany nr 32. Przystępujemy do rozpatrzenia zmiany nr 33, aby art. 119 otrzymał brzmienie: "Do kosztów postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 616, 617, 618 par. 1 i 3, art. 623, 624 par. 1, art. 625-627, 630, 633-635, 636 par. l i 2, art. 637-639 i 641 Kodeksu postępowania karnego, przy czym wydatkami Skarbu Państwa są także wydatki ponoszone w toku czynności wyjaśniających." Są to konsekwencje zmian w Kodeksie postępowania karnego. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja zmianę nr 33 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 33. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 2 projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, który brzmi: "Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie niniejszej ustawy są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem przepisów dotychczasowych." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 2 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 3 projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, który brzmi: "Do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy zachowują moc przepisy wydane przed jej wejściem w życie, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tej ustawy." Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 3 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 3. Przystępujemy do rozpatrzenia art. 4 ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, który brzmi: "Ustawa wchodzi w życie z dniem l lipca 2003 r.". Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja art. 4 przyjęła. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4. Należy teraz przegłosować całe sprawozdanie dotyczące projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej z zaproponowanymi we wcześniejszych głosowaniach poprawkami? Stwierdzam, że Komisja 7 głosami, przy braku przeciwnych i braku wstrzymujących się sprawozdanie przyjęła. Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy. Proponuję, aby został nim poseł Józef Kubica. Czy zgadza się pan?</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#PoselJozefKubica">Proponuję jednak, żeby poseł Janusz Wojciechowski został posłem sprawozdawcą.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#PoselJanuszWojciechowski">Zgadzam się. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła wniosek, aby posłem sprawozdawcą został poseł Janusz Wojciechowski. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek, aby posłem sprawozdawcą został poseł Janusz Wojciechowski. Proponuję siedmiodniowy termin dla Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej na przedstawienie opinii. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>