text_structure.xml
44.9 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#KarolKarski">Otwieram posiedzenie Komisji do Spraw Unii Europejskiej. Stwierdzam kworum. Witam wszystkich posłów członków tej Komisji, posłów do Parlamentu Europejskiego, ministrów i towarzyszące im osoby. Serdecznie witam Ambasadora Republiki Finlandii pana Jana Store’a oraz delegację Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty, czyli przewodniczącego Komisji pana Jari Viléna oraz członków delegacji: pana Johannesa Koskinena, pana Kimmo Tiilikainena, pana Kari Uotlię, pana Petera Saramo oraz panią Mari Neuvonen.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#KarolKarski">Czy są uwagi do porządku obrad? Jeśli nie, przechodzimy do jego realizacji. Dziękuję serdecznie panu przewodniczącemu Jari Vilénowi za przyjęcie zaproszenia na posiedzenie Komisji do Spraw Unii Europejskiej Sejmu RP.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#KarolKarski">Mamy szczególną okazję spotkać się z przedstawicielami Komisji, która zajmuje się problematyką europejską w parlamencie Finlandii. Ta okazja jest tym bardziej istotna, że Finlandia wkrótce przejmuje przewodnictwo w pracach UE.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#KarolKarski">Na początku chcę krótko przedstawić naszą Komisję, powiedzieć, czym się zajmujemy i w jaki sposób, ponieważ w różnych państwach są różne modele pracy komisji wyspecjalizowanych w sprawach UE. Nasza Komisja działa na podstawie ustawy przyjętej przez Sejm i Senat. Jest to jedyna komisja, może poza komisjami śledczymi, ale to nie są stałe komisje, której status jest regulowany nie na podstawie regulaminu Sejmu, a wprost na podstawie ustawy. Komisja ta zajmuje się głównie problematyką legislacyjną. Ustawa zobowiązuje rząd do przedstawiania wszystkich projektów aktów legislacyjnych UE wraz z projektami stanowisk rządu Komisji zarówno na etapie inicjowania danego aktu prawnego, jak i na etapie podejmowania ostatecznych decyzji. Rząd może z własnej inicjatywy, ale też Komisja może sama poprosić rząd o przedstawienie jego stanowiska na każdym etapie prac nad projektem aktu prawnego. Komisja może się przychylić do stanowiska rządu lub wyrazić swoją opinię, która zgodnie z ustawą staje się podstawą stanowiska rządu.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#KarolKarski">W tej kadencji zbieramy się dosyć często, podobnie zresztą jak w poprzedniej. Zazwyczaj nasze posiedzenia skorelowane są z harmonogramem prac Rady UE, a także Komisji Europejskiej i polskiego rządu.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#KarolKarski">Myślę, że nasza współpraca z parlamentarzystami fińskimi i wymiana poglądów przyniesie nam nowe spojrzenie na wiele kwestii, a jednocześnie, jak powiedziałem, cieszę się z państwa obecności tutaj, biorąc pod uwagę, że wkrótce Finlandia będzie najważniejszym państwem UE.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#KarolKarski">Nie chcę wyczerpywać wszystkich wątków. Rozumiem, że wywiąże się jakaś dyskusja. Udzielę więc teraz głosu panu przewodniczącemu.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#KarolKarski">Przewodniczący Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty Jari Vilén:</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#KarolKarski">Będę mówił po angielsku, bo po polsku nie jestem jeszcze w stanie. Naszymi językami oficjalnymi są oczywiście fiński i szwedzki, ale posłużę się angielskim. Bardzo dziękuję za zaproszenie na spotkanie, ponieważ jest to doskonała okazja do wymiany opinii. Jesteśmy sojusznikami w UE, spotykamy się w ramach Rady Państw Bałtyckich.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#KarolKarski">Chcemy zagwarantować kontynuację polityki UE. Interesuje nas to, co Polska ma do powiedzenia na temat przyszłości UE. Bardzo się cieszę, że możemy prowadzić dialog, szczególnie dzisiaj, w czasie naszego spotkania, które potrwa jeszcze około półtorej godziny. Chciałbym najpierw poruszyć kwestię priorytetów, jakie stoją przed nami, a potem dowiedzieć się, jakie są państwa priorytety i porozmawiać o tym, jak będziemy działać w czasie prezydencji fińskiej. Będzie również kolejne spotkanie, które będzie okazją do wymiany opinii.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#KarolKarski">Bardzo ważnym elementem prezydencji fińskiej będzie kontynuacja i przewidywalność. Jest to również element polityki narodowej. W ten sposób chcemy poprowadzić prezydencję w UE.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#KarolKarski">W UE mamy do czynienia z kryzysami, ważne więc jest, aby wykonać plan, który został założony i kontynuować istniejącą politykę. Z Austrią bardzo dobrze nam się współpracuje.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o Traktat konstytucyjny, to będzie on ratyfikowany przez parlament fiński albo w lecie, albo na początku jesieni. Widzimy, że musimy zapewnić kontynuację i rozwiązywanie problemów w UE tak, by stworzyć możliwość rozwiązania trudnych kwestii stojących przed różnymi państwami UE. Jeśli chodzi o rok 2007, to będzie to trudny rok zarówno dla Niemiec, jak i dla Francji ze względu na wybory.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#KarolKarski">Patrząc na mapę UE, możemy zauważyć, że dla Finów bardzo ważne jest zachowanie dobrych stosunków z Rosją, jak również kwestia energetyczna. Współpraca w tym zakresie jest dla nas szalenie ważna.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o wymiar północny, to jest to kolejna kwestia, którą chcielibyśmy się zająć. Jest to doskonała platforma do współpracy z Rosją, szczególnie jeśli chodzi o energię, współpracę w zakresie ochrony środowiska i inne elementy.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#KarolKarski">Kolejnym naszym priorytetem jest program Tampere. To obszar wolności i sprawiedliwości. Chcielibyśmy się zająć przeglądem tego, co zostało dokonane w tym obszarze. W 1991 r., za czasów naszej ostatniej prezydencji, ten program został wprowadzony i wtedy zajęliśmy się wyzwaniami stojącymi zarówno przed imigracją legalną, jak i nielegalną. Szalenie istotne jest to, że udało nam się zapewnić konsensus w parlamencie fińskim i od 1 maja będzie wolny przepływ osób z nowych państw członkowskich. To jest bardzo duży wkład w rozwój dobrych stosunków wewnątrz UE.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#KarolKarski">Kolejna kwestia to Agenda Lizbońska, czyli rozwój badań i innowacji. Jest wielce prawdopodobne, że w czasie prezydencji fińskiej dojdzie do nieformalnego spotkania poświęconego właśnie tym kwestiom, jak również kwestiom energetycznym. Podobnie, jak miało to miejsce za czasów prezydencji brytyjskiej. Wielkie wyzwania stojące przed nami również w zakresie spełnienia warunków Agendy Lizbońskiej są naszym priorytetem.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#KarolKarski">Mamy nadzieję, że w grudniu uda nam się stworzyć dobre rozwiązanie dla Kosowa. Oczywiście zależy to od działań naszego premiera na Bałkanach.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#KarolKarski">Chcielibyśmy zwrócić uwagę na problem konkurencji w ramach UE. Jest to jedna z kwestii, którą zajmuje się prezydencja austriacka. Chcemy, aby nam się udało również to pole rozwinąć. Mam nadzieję, że w czasie naszej prezydencji zostaną podjęte decyzje, które będą dobre dla przyszłości UE. Oczywiście mogą państwo mieć różne opinie dotyczące tego, jakie są możliwości podejmowania decyzji w UE, ale może uda nam się jeszcze na ten temat porozmawiać.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#KarolKarski">Tak w dużym skrócie przedstawiają się wyzwania i priorytety, które stoją przed prezydencją fińską. Mam nadzieję, że jeśli będą państwo mieli jakieś pytania, to będziemy mogli na nie odpowiedzieć i również czekamy z państwa strony na pytania dotyczące założeń polityki polskiej. Uważam, że kwestie związane z funduszami europejskimi są bardzo istotne dla Polski i dla życia politycznego w Polsce, ale proszę pytać również o inne sprawy, które państwa interesują.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#KarolKarski">Dziękuję za przedstawienie bardzo ambitnego programu fińskiej prezydencji. Rzeczywiście Europa stoi teraz przed wielkimi wyzwaniami, związanymi również z sytuacją, która wytworzyła się po odrzuceniu przez Francję i Holandię Traktatu konstytucyjnego. Stoimy przed pytaniem: co dalej? Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że UE nie jest ciałem statycznym, rozwija się poprzez przyjmowanie nowych dokumentów, które pogłębiają integrację i dają większe możliwości do dalszego rozwoju zarówno UE jako całości, jak i poszczególnym państwom członkowskim.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#KarolKarski">Bardzo ważny jest też problem właściwych relacji UE z Rosją. Można powiedzieć, że zarówno Polska, jak i Finlandia mają bardzo bogate doświadczenia historyczne w tym zakresie i jest to dla nas szczególnie ważne.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#KarolKarski">Chciałbym otworzyć dyskusję i dać możliwość zabrania głosu członkom naszej Komisji, ewentualnie również członkom fińskiej Komisji, jeśli tylko będzie taka wola. Czy ktoś z państwa chce zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JolantaHibner">Wczoraj mieliśmy spotkanie z przedstawicielami Komisji Europejskiej dotyczące spraw związanych z konkurencją i z problemami, jakie się z nią wiążą w obszarze Europy, ale również całego świata. Mieliśmy przedstawione propozycje odnośnie do tego, jak chcemy, jako UE, dawać sobie radę z rynkami, z możliwością ekspansji na rynki chiński czy indyjski, które są trudnymi rynkami, ponieważ stosują zaporowe cła. Jak państwo przewidują działanie w innym obszarze, czyli eksportu do krajów UE, kiedy oczekiwaniem naszych mieszkańców są niskie ceny dla towarów, które są na rynku, a jednocześnie musimy stworzyć jakąś ochronę dla swoich producentów krajowych i walczyć z ekspansją na rynek europejski towarów z Chin i z Indii, wiedząc przy tym, że konkurencja przede wszystkim wynika z warunków, w jakich pracują pracownicy w tych krajach i zapłaty za pracę, jaką dostają, a wiadomo, że nigdy nie będziemy konkurencyjni w tym względzie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#KarolKarski">Myślę, że będzie praktycznie, jeśli pytania zostaną zadane w bloku.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#AndrzejGałażewski">Mam pytanie do pana przewodniczącego Komisji fińskiej. Szczególnie w okresie prezydencji luksemburskiej, a także w czasie prezydencji austriackiej mówiono w ramach realizacji Strategii lizbońskiej o dwóch, według mnie przeciwstawnych, celach UE. Z jednej strony podniesieniu konkurencyjności UE w skali światowej, a z drugiej zachowaniu socjalnego modelu UE. Uważam, że ten model socjalny w rozszerzonej UE nie jest jedyny, który może być przyjęty przez całą UE. Jak do tego problemu przeciwstawnych dążeń UE odnosi się strona fińska?</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#AndrzejGałażewski">Drugi problem jest może łatwiejszy, mianowicie kryzys w dostawach gazu spowodował odrodzenie się i zwiększenie natężenia dyskusji na temat powrotu do energetyki nuklearnej. Jakie Finlandia ma stanowisko w tej dziedzinie?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanLibicki">Pan przewodniczący Komisji fińskiej mówił z jednej strony o tym, że od 1 maja będzie możliwość podejmowania pracy przez obywateli polskich w Finlandii, a z drugiej strony mówił o konkurencyjności, na rzecz której będzie działała Prezydencja fińska. W związku z tym chcę zapytać, czy zarówno w kwestii usług, jak i zatrudnienia obywateli UE, wolności w tych dwóch obszarach, Prezydencja fińska będzie działała i jakich narzędzi będzie używała, aby te wolności w tych dwóch obszarach rozszerzać i konsolidować?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#AndrzejMarkowiak">Chciałbym poruszyć kwestię, którą zasygnalizował pan przewodniczący Karol Karski, a mianowicie przyszłości Traktatu Konstytucyjnego i doprecyzować tę kwestię pytaniem, jak Prezydencja fińska zamierza ją traktować? Czy zamierza kontynuować czas refleksji, czy podejmie działania, które miałyby zmierzać do zakończenia procesu ratyfikacji albo w stronę pełnej ratyfikacji, albo rezygnacji z tej wersji Traktatu i podjęcia działań w celu napisania innej wersji?</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#EdwardSiarka">Pan przewodniczący w swoim wystąpieniu zwrócił uwagę, że strona fińska bardzo dużą wagę przywiązuje do stosunków z Federacją Rosyjską. W tym kontekście chcę zapytać, jaka jest wizja strony fińskiej, jeśli chodzi o kwestie bezpieczeństwa energetycznego dla Europy?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MichałJach">Rozszerzając pytanie zadane przed chwilą przez posła Edwarda Siarkę, czy podczas prezydencji fińskiej rząd fiński przewiduje zaproponowanie czy wprowadzenie jakiejś własnej polityki wobec Rosji? Ostatnie wydarzenia pokazują bowiem, że Rosja, wykorzystując swoje możliwości jako eksportera surowców energetycznych, usiłuje wpływać nie tylko na europejską, ale i na globalną politykę.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#KarolKarski">Myślę, że to jest wyzwanie, które stoi przed UE, chociaż problem sam się rozwiąże za jakieś 20–25 lat, kiedy w Rosji skończą się złoża ropy i gazu.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#AndrzejGrzyb">Zainteresowanie Strategią lizbońską i postępami w tym zakresie jest jak najbardziej naturalne dla Finlandii, ponieważ społeczeństwo oparte o wiedzę, nowoczesne technologie informacyjne i telekomunikacyjne to jest coś, z czym bardzo łączymy Finlandię. Firma Nokia jest tu sztandarowym przykładem.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#AndrzejGrzyb">Chcę podnieść jednak inny aspekt tej sprawy. Jak państwo sądzicie, czy ta zrewidowana Strategia lizbońska po raporcie Koka ma w państwa ocenie szansę na realizację, w szczególności po ostatniej ocenie przedłożonych Krajowych Programów Reform, które mają być narodowymi strategiami wdrażania Strategii lizbońskiej?</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#AndrzejGrzyb">I druga sprawa, która nas w Polsce interesuje. Od momentu, gdy staliśmy się krajem członkowskim UE, została zadeklarowana z naszej strony pewna determinacja w zakresie budowania wymiaru wschodniego w UE. To zostało wyrażone w polskim non-paper, który został rozesłany do wszystkich krajów członkowskich UE. Oczywiście łączy się to nie tylko z deklaracjami politycznymi, ale przede wszystkim również z pewnym wymiernym zakresem działań, które muszą mieć podstawy natury finansowej.</u>
<u xml:id="u-10.3" who="#AndrzejGrzyb">Ponieważ państwa doświadczenia koncentrują się bardziej na wymiarze północnym, ale też mają związek ze wschodem Europy, chcę zapytać, w kontekście ostatnich wydarzeń, wyborów na Ukrainie, wyborów na Białorusi, potrzeb, które są związane ze zmianami w Mołdawii czy w Gruzji, czy i na ile w trakcie prezydencji fińskiej sprawa wymiaru wschodniego, a w szczególności poparcia procesu zmian demokratycznych w krajach Europy Wschodniej, będzie w państwa zainteresowaniu?</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#KarolKarski">Lasu rąk nie widzę, oddaję więc głos stronie fińskiej.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#KarolKarski">Przewodniczący Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty Jari Vilén:</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#KarolKarski">Dziękuję za ciekawe, ale również bardzo trudne pytania. Postaram się odpowiedzieć na tyle, na ile będę w stanie, a potem dam szansę swoim współpracownikom, aby dodali pozostałe odpowiedzi. Wydaje mi się, że merytoryczna strona tych pytań pokazuje, jak trudna jest w tej chwili agenda UE. Stajemy przed wyzwaniem, jakim jest globalizacja i wydaje mi się, że powinno być jasne dla wszystkich krajów UE, że nie tylko największe kraje UE mogą przetrwać, czy znaleźć rozwiązania związane z globalizacją, czy to będzie konkurencja z Chin, czy z Indii, czy USA. Jedyny sposób, żeby przetrwać i znaleźć zrównoważone rozwiązanie jest taki, by UE działała wspólnie.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#KarolKarski">Wydaje mi się, że kluczowym elementem będzie to, że za kilka tygodni zobaczymy, co się stanie, jeśli chodzi o negocjacje. Niestety możliwości pozytywnego wyniku są dosyć małe, jeśli chodzi o kwestię negocjacji handlowych z USA, kolejną rundę Światowej Organizacji Handlu. Myślę, że są to bardzo ważne sprawy, ale UE powinna mieć bardzo koherentne i spójne podejście w tych sprawach.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o konkurencję ze strony Chin, to było to coś oczekiwanego, z czym powinniśmy się liczyć w momencie, gdy Chiny stały się członkiem WTO. Finlandia jest małym narodem o bardzo otwartym rynku. 43 proc. naszego produktu krajowego brutto pochodzi z eksportu. Nasza polityka polega na tym, że chcemy mieć jak najbardziej otwarty rynek i szeroko się koncentrować na tych obszarach, w których można konkurować. W sposób zrównoważony można obronić wszystko – można coś przedłużyć, coś opóźnić, ale kraje UE muszą się skoncentrować na tych obszarach, w których można konkurować. Wytyczne Finlandii są takie, przynajmniej ta część administracji tak uważa, że trzeba umieć przetrwać jeśli chodzi o konkurencję, umieć koncentrować się na obszarach, w których możemy być najlepsi. Taka jest polityka rządu fińskiego, jeśli chodzi o eksport z Chin obuwia czy odzieży. Jest to polityka pragmatyczna, jeśli chodzi o ten aspekt działań.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o Strategię lizbońską, są to również kolejne wyzwania w Europie, ale brak jest zaangażowania wszystkich krajów członkowskich. Dotyczy to również Finlandii. Zobowiązaliśmy się do tego, że do 2010 r. UE stanie się koherentnym obszarem, ale powstaje pytanie, czy mamy polityczną wolę, by realizować tę Strategię. Komisja pod przewodnictwem José Manuela Barroso, która rozpoczęła swoją pracę, jest bardziej polityczną Komisją, w tym sensie, że ma większą wrażliwość na rzeczywistość polityczną. Komisja pod rządami José Manuela Barroso stara się skoncentrować na Strategii lizbońskiej, na tych obszarach, które są najważniejsze w tej Strategii. Nie jest to jakaś choinka z dekoracjami, tylko najważniejsze sprawy. Żeby sprostać wyzwaniom, sugestie Komisji powinny być przyjęte przez wszystkie kraje członkowskie. Jeśli nam się to nie uda, to sam muszę zadać to pytanie, a jestem zwolennikiem Europy, co nam zostanie w roku 2010? Co z nami będzie, jeśli nie zrealizujemy tej Strategii? Będziemy mieć kolejną strategię na rok 2015 czy 2020?</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#KarolKarski">Wydaje mi się, że jesteśmy na takim etapie, że każda Prezydencja, niezależnie od kraju, musi się koncentrować na Strategii lizbońskiej. Niemcy na wiosnę przyszłego roku na pewno będą się koncentrowali bardziej na sprawach energii, ale my, Finowie, będziemy się koncentrowali na Strategii lizbońskiej, zwłaszcza na innowacyjności, rozwoju i badaniach. Sądzimy, że Komisja powinna mieć prawo nie interweniować, ale informować. Uważamy, że Komisja powinna mieć prawo do inicjatywy i do informowania wszystkich krajów członkowskich, co zostało wykonane dobrze, a jeśli coś nie zostało wykonane dobrze, to co należy zrobić. Udzielamy zatem pełnego wsparcia Komisji, jeśli chodzi o analizę programów narodowych w kontekście realizowania celów Strategii lizbońskiej.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#KarolKarski">Podczas prezydencji brytyjskiej rozpatrywany był europejski model socjalny. Sądzimy, że istnieje możliwość, aby wykorzystać model skandynawski, w którym mamy bardzo wysoki poziom opodatkowania, ale jednocześnie bardzo wysoki poziom bezpieczeństwa i socjalnej opieki, a również dużą konkurencyjność. Dotyczy to Finlandii i innych krajów nordyckich. Jaki jest prawdziwy model europejski? Nie sądzę, żeby istniał jakiś jeden model. To zależy od kultury i historii kraju. My mamy pewien system, który oparty jest na państwie. W innych krajach oparty jest na rodzinach. Nie chcę powiedzieć, że jeden jest lepszy a drugi gorszy. Wydaje mi się, że oba wiążą się z kulturowymi uwarunkowaniami w danym kraju. Osobiście uważam, że Finlandia powinna mieć bardziej rodzinne podejście w wielu sprawach, nie w przeciwieństwie do systemu, który mamy teraz, ale uważam, że fiński model jest zbyt zinstytucjonalizowany. Rodzina powinna się znaleźć bardziej w centrum zainteresowań.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o kwestię Rosji, jest to jednocześnie wyzwanie i szansa dla krajów UE. Polityka naszego rządu jest jasna. Nie chcemy być rzecznikiem czy mediatorem między Rosją a UE. Staramy się osiągnąć to, żeby UE miała jak najbardziej spójne i konsekwentne podejście do Rosji, bo jest to bardzo ważny partner, zwłaszcza w kontekście sektora energetycznego. Znaczenie Rosji dla UE stało się jeszcze bardziej widoczne. Jesteśmy przekonani, że UE powinna przemawiać wspólnym głosem w sprawach, w których powinniśmy mieć wspólnotowe podejście. Wydaje mi się, że kwestia energetyki, to jedna z takich spraw. W pełni rozumiemy niepokój, który został tu wyrażony, dotyczący bilateralnych porozumień i układów, jak np. między Rosją i Niemcami. Ale wydaje mi się, że ważne jest to, żebyśmy do jak największej liczby kwestii mieli wspólne podejście. Taka jest polityka Finlandii i będziemy się starali to robić podczas prezydencji fińskiej. Będziemy szukali wspólnego stanowiska w UE, będziemy się starali wspomóc ten dialog i tę dyskusję.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#KarolKarski">Mamy nadzieję, że podczas prezydencji fińskiej będziemy mogli również kontynuować negocjacje dotyczące przyszłych układów między Rosją a UE. Rozmawialiśmy z przedstawicielami rosyjskiej Dumy i wydaje mi się, że ich stosunek jest bardzo pozytywny. Mówią nie tylko o porozumieniu, ale również o układzie stowarzyszeniowym z UE, o znalezieniu jakichś wspólnych obszarów zainteresowań. W pełni popieram te pomysły. Podczas prezydencji fińskiej będziemy mogli podjąć konkretne kroki w tym kierunku.</u>
<u xml:id="u-11.10" who="#KarolKarski">Jak już powiedziałem, kwestie energetyki pozostaną najważniejszymi w programie europejskim. Jak skuteczni możemy być w tym sektorze, wszystko zależy od naszych intencji i pilności spraw. Oczywiście jasne jest, że kraje członkowskie będą miały swoje krajowe polityki w tych sprawach, np. Finlandia, zgodnie z decyzją parlamentu, koncentruje się na energii nuklearnej. Budujemy piąty reaktor nuklearny. To jest jedyna nowa konstrukcja w Europie. Zaczęliśmy już rozmowy na temat szóstego reaktora. Minister sprawiedliwości powiedział, że Finlandia powinna się zastanowić nad budową szóstego reaktora, żeby ceny energii były stałe i żeby zapewnić dostawy energii. Czyli stanowisko Finlandii jest takie, że powinniśmy się starać reagować na zagrożenia, które są związane z polityką energetyczną w kontekście eksportu czy importu energii. Nowa administracja Niemiec na pewno podczas spotkań też będzie musiała przedstawić swoje stanowisko.</u>
<u xml:id="u-11.11" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o politykę sąsiedzką, w Finlandii uważamy, że wymiar północny przyniesie korzyści całej UE, a zwłaszcza zbliży w sposób praktyczny Rosję do UE. Wspieramy również wymiar śródziemnomorski i uważamy, że jest bardzo ważne, by odpowiedzieć na wyzwania, które występują w południowej części basenu Morza Śródziemnego. Jeśli chodzi o wschodni wymiar, o kraje sąsiadujące z UE, mamy jakieś specjalne relacje z USA i powinniśmy też mieć specjalne relacje we wszystkich kierunkach, ze wszystkimi sąsiadami UE. To oznacza, że na jakimś etapie trzeba będzie przedyskutować kwestie przyszłości UE w kontekście tego, które kraje będą mogły stać się członkami UE, które zostaną zaproszone do członkostwa, które zgłoszą się same i które będą spełniały kryteria kopenhaskie.</u>
<u xml:id="u-11.12" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o opinię parlamentu Finlandii, jest ona bardzo pozytywna w kwestii rozszerzania UE. Powinniśmy dać szansę wszystkim krajom, które spełnią warunki kopenhaskie, by mogły się stać członkami UE. Na tym etapie zależy to od konkretnych negocjacji. Jako pierwsze muszą być podjęte decyzje dotyczące wejścia Bułgarii i Rumunii do UE. Będzie to w roku 2007 lub w 2008. Wkrótce odbędą się dyskusje dotyczące Chorwacji, Albanii i innych zachodnich krajów bałkańskich.</u>
<u xml:id="u-11.13" who="#KarolKarski">Popieram rozszerzenie UE. To jest nasza historyczna i polityczna odpowiedzialność. Jasne jest również, że może się to stać jedynie, jeśli te kraje będą spełniały kryteria kopenhaskie.</u>
<u xml:id="u-11.14" who="#KarolKarski">Starałem się szybko to wszystko powiedzieć i jednocześnie odpowiedzieć na wszystkie pytania, ale jeśli pan przewodniczący pozwoli, moi współpracownicy będą kontynuować odpowiedzi i może przekażą perspektywę dotyczącą kwestii afiliacji. Ja reprezentuję w tej chwili opozycję, ale jeśli chodzi o politykę europejską, nie ma między nami specjalnych różnic w Finlandii. Jest to podejście oparte na konsensusie.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#JohannesKoskinen">Kilka uwag. Jeśli chodzi o kontrowersje dotyczące konkurencji i lepszego modelu socjalnego w Europie, jest jedna rzecz, którą chciałbym dodać do tego, co powiedział pan przewodniczący Jari Vilén, mianowicie rynek pracy. W UE staramy się znaleźć takie zabezpieczenie dla pracujących, aby w momencie straty jakiejś pracy można było łatwo znaleźć jakieś inne zajęcie. Chcemy zachęcić ludzi do tego, aby się kształcili, szkolili, bo wtedy łatwiej im będzie po kilku tygodniach czy miesiącach znaleźć nową pracę po utracie poprzedniego miejsca pracy. To jest elastyczne podejście, jest to model, który obejmuje obydwa czynniki, czyli zarówno bardziej konkurencyjną gospodarkę, jak i bezpieczeństwo dla ludzi poprzez większe możliwości zatrudnienia. Staramy się rozwijać tę politykę właśnie poprzez zachęcanie ludzi do bycia aktywnymi w poszukiwaniu pracy, do nabywania nowych sprawności i umiejętności, które przydadzą się na rynku pracy.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#JohannesKoskinen">Kolejna sprawa to kwestie polityki w sektorze energetycznym w UE. Mamy dosyć wąskie możliwości prawne, jeśli chodzi o politykę energetyczną. Wszystko jest bardzo ograniczone. Ograniczone są również dostawy paliw czy gazu. Musimy zacząć od tego, aby instytucje europejskie miały więcej do powiedzenia w tej sprawie. Ale jednocześnie musimy koordynować naszą współpracę dotyczącą polityki energetycznej krajów UE. Dobrze byłoby mieć takie podejście, by zacząć od bezpieczeństwa energetycznego i potem od tego punktu iść dalej i wypracowywać wspólną politykę energetyczną.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#JohannesKoskinen">Jeśli chodzi o źródła energii, sytuacja wygląda różnie w różnych krajach członkowskich UE, ale ogólnie rzecz biorąc, wspólnym czynnikiem dla wszystkich krajów jest rosnąca zależność od zagranicznych źródeł energii pochodzących z Rosji. I ten czynnik łączący nas wszystkich sprawia, że musimy szybko rozpocząć jakieś koordynowane działań dotyczących wspólnej polityki energetycznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Już niewiele mam do dodania, ale chciałbym powiedzieć kilka słów również na temat polityki energetycznej. Może będzie to trochę inne podejście. Studiowałem ekonomikę źródeł naturalnych, więc jeśli chodzi o politykę energetyczną, mogę powiedzieć, że nie powinniśmy zapominać o podstawowych zasadach. Przede wszystkim bezpieczeństwo. Chodzi o to, abyśmy nie byli tak zależni od importu energii czy źródeł energii. Powinniśmy unikać takiej sytuacji. Rozwiązania są dwa: albo będziemy mniej zużywać, albo będziemy więcej produkować. Nasze własne zasoby są ograniczone, ale możemy produkować więcej energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i więcej energii nuklearnej pod pewnymi warunkami.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Powinniśmy się również starać ograniczać zużycie energii. Jeżeli zużycie energii będzie ciągle wzrastać w takim tempie, w jakim dzieje się to w tej chwili, to żadne działania nie wystarczą, żeby zapewnić ciągłość dostaw źródeł energii.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Pan przewodniczący Jari Vilén mówił w sposób bardzo pozytywny o energii nuklearnej i rzeczywiście to może być pewna pomoc na tę chwilę, ale nie jest to stałe rozwiązanie. Jest to również ograniczony zasób.</u>
<u xml:id="u-13.3" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Ale zostawię już kwestię sektora energetycznego i powiem, że w pełni zgadzam się z panem Johannesem Koskinenem, że lepsza konkurencja i kwestie zamożności, dobrobytu obywateli nie powinny być wcale celami przeciwstawnymi. Powinniśmy osiągnąć obydwa cele jednocześnie. Jest to kwestia produktywności, wydajności. Dobrą wydajność można osiągnąć poprzez właściwe zarządzanie, warunki pracy i organizację produkcji.</u>
<u xml:id="u-13.4" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Przewodniczący Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty Jari Vilén:</u>
<u xml:id="u-13.5" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Jeszcze kilka uwag dotyczących Traktatu konstytucyjnego. Było pytanie, co się stanie z tym Traktatem. Nasza decyzja będzie taka, że ratyfikujemy Traktat w takiej formie, w jakiej on jest. Decyzja ta zostanie podjęta wkrótce. Ten proces zajmie trochę czasu. Skończy się pod koniec lata albo na początku jesieni. Dlaczego tak zrobimy? Większość członków parlamentu uważa, że niezależnie od tego, jaki będzie ostateczny wynik, czy będą nowe negocjacje, czy jakiś nowy proces, wynik tych nowych negocjacji nie może się bardzo różnić od zawartości tego, co mamy w swoich rękach w tej chwili. Uważamy, że Traktat, który w tej chwili mam, jest najlepszym, jaki został uzgodniony między krajami. Zostały tam sformułowane wszystkie procedury i mamy to w tej chwili w ręku.</u>
<u xml:id="u-13.6" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Można toczyć akademicką dyskusję, dlaczego takie kraje, jak Francja czy Holandia odrzuciły Traktat. Wydaje mi się, że miały różne powody. Jednym z takich powodów było to, że było to głosowanie jakby przeciwko rządowi w tych krajach. Ale my, jak również prezydencja austriacka, podejmiemy konkretne kroki, stworzymy mapę drogową, pewien harmonogram czasowy. Mamy nadzieję, że prezydencja fińska będzie kontynuowała tę mapę drogową i zostanie ona zaakceptowana przez kraje członkowskie w czerwcu. Jeśli ja mógłbym podjąć decyzję, i to jest moje osobiste życzenie, chciałbym, abyśmy poważnie przedyskutowali i zastanowili się, jakie nowe orientacje, jakie alternatywy możemy mieć w stosunku do Traktatu, co należy zrobić. Już podczas prezydencji niemieckiej w czerwcu, po wyborach we Francji i Holandii, decyzja będzie musiała być podjęta. Albo dodamy coś, albo wyrzucimy, albo pozbędziemy się tych najbardziej kontrowersyjnych elementów, w każdym razie zaczniemy jakieś działania i skończymy je może podczas prezydencji portugalskiej, i podczas następnej prezydencji powinno już dojść do procesu ratyfikacji w pozostałych krajach członkowskich. Czy będzie to możliwe, czy będzie to nowy Traktat, który otrzymamy, zobaczymy to na początku 2009 r. Będzie to data, kiedy pewnie Chorwacja będzie przystępowała do UE. Wtedy tak czy inaczej będziemy musieli zreformować istniejące traktaty, ponieważ nastąpi już przystąpienie Bułgarii i Rumunii do UE, po którym będziemy musieli to zrobić. Czyli w 2009 r. będziemy mieli nowy Traktat.</u>
<u xml:id="u-13.7" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Są różne opinie. Pani kanclerz Angela Merkel powiedziała, że czas skończyć rozmowy dotyczące wymiaru socjalnego. Inne kraje mówią, że pewne rzeczy trzeba wyrzucić albo trochę zrewidować. Może jest to kwestia nazwy. To nie jest traktat konstytucyjny, to jest podstawowy traktat UE. W zasadzie nie różni się on niczym od tego, co mamy w tej chwili. Kwestia flag czy hymnów. Powinniśmy czuć się tożsami z tym, powinniśmy się koncentrować na najważniejszych sprawach. To jest międzynarodowy traktat, najlepszy, jaki możemy mieć. Moim zdaniem takie powinno być rozwiązanie, niezależnie od tego, czy jest ono możliwe.</u>
<u xml:id="u-13.8" who="#WielkiejfińskiejEduskuntyKimmoTiilikainen">Interesujące dla mnie by było wysłuchanie państwa opinii w tej sprawie, ale z tego, co zrozumiałem, polski rząd zdecydował się stworzyć specjalną grupę, która przedstawi stanowisko Polski na spotkaniu, które odbędzie się w czerwcu. Musimy mieć jakieś rozwiązanie w sprawie tego Traktatu. Oczywiście możemy istnieć bez niego, ale w efekcie końcowym w roku 2009 musimy coś z tym zrobić, a wydaje mi się, że ten Traktat jest lepszy niż sytuacja, jaką mamy w tej chwili. Możemy mieć Traktat, który ma 400 stron, zamiast siedmiu traktatów, które mamy w tej chwili. Możemy oczywiście zmienić trochę jego treść i skrócić go. Zobaczymy, jak to będzie.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#KarolKarski">Rzeczywiście znajdujemy się w tej chwili w okresie refleksji, więc mamy różne przemyślenia dotyczące Traktatu konstytucyjnego i ten problem faktycznie przed nami stanie już wkrótce, ponieważ możliwości funkcjonowania Traktatu nicejskiego odnośnie do dalszego rozszerzenia wyczerpują się zaraz po przyjęciu Rumunii i Bułgarii. Dla nas, dla Polski, jest szczególnie istotne, żeby te rozszerzenia nie były rozszerzeniami ostatnimi. Mam tu na myśli zwłaszcza Ukrainę. Traktat konstytucyjny w tej formie, w jakiej jest w tej chwili, jest kompilacją dotychczas istniejących dokumentów, z pewnymi, bardzo niewielkimi, choć momentami bardzo znaczącymi naniesieniami. Ten dokument wydaje się, że umarł śmiercią naturalną, ale taki jest urok UE, że co kilka lat mamy do czynienia z kolejnymi dokumentami, które reformują akty założycielskie, jak to do tej pory miało miejsce czy to z jednolitym aktem europejskim, czy z Traktatem z Maastricht, nicejskim, amsterdamskim itd.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#KarolKarski">Oczywiście byłoby idealnie, gdyby mógł zostać opracowany nowy dokument, który będzie dokumentem prostszym, nie będzie przenosił pewnych złych rozwiązań tylko dlatego, że kiedyś się znalazły w dotychczas istniejących dokumentach, a które może nawet zapomniano wyrzucić tylko dlatego, że kładziono nacisk na raczej szybką kompilację i naniesienie pewnych elementów, na których twórcom szczególnie zależało.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#KarolKarski">Kwestia samego nazewnictwa – każdy wie, że nie jest to konstytucja w rozumieniu państwowym. UE jest strukturą, która ma ewoluować w kierunku federacji, przynajmniej taki jest ogólny zamysł. Ale jeszcze jesteśmy daleko, nie wiadomo, czy kiedyś to nastąpi. W tej chwili UE, umownie nazywając, jest czymś więcej niż organizacją międzynarodową, ale państwem jeszcze nie jest.</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#KarolKarski">Ja też się przychylam do stwierdzenia wypowiedzianego przez wiele osób, że być może problemem tego dokumentu było to, że ktoś zbyt szybko chciał wprowadzić nazwę „konstytucja”, chociaż nie ma ona żadnego przełożenia normatywnego. Ten dokument stanie przed nami. Generalnie rzecz ujmując, jest to problem nie nasz, w tym sensie, że teraz Francja i Holandia muszą zaproponować pewne rozwiązania, tym bardziej że powody, dla których Traktat konstytucyjny kontestowano w różnych państwach, są różne. W Polsce szczególne rozbawienie wywołuje strach przed polskimi hydraulikami ze strony Francuzów. Swego czasu też, jako członek Komitetu Regionów UE, słyszałem takie stwierdzenie ze strony przedstawiciela Holandii, że w Holandii podnoszono to, że Traktat konstytucyjny spowoduje klerykalizację tego kraju. Z kolei w Polsce podnoszono coś zupełnie innego, że w preambule nie ma odwołania się do wartości chrześcijańskich, czyli do tego, co jest faktem historycznym, pewną konstatacją, która nie powinna budzić wątpliwości, a która również nie będzie miała żadnego charakteru normatywnego, bo jak by wiele nie mówić o celowościowej wykładni aktów wspólnotowych, to jednak do tej pory Europejski Trybunał Sprawiedliwości w kontekście preambuły dokumentu jeszcze żadnego orzeczenia nie wydawał. Z pewnością stoimy więc przed tym problemem, że wkrótce będziemy się zajmować kolejnym dokumentem ze świadomością, że taki dokument jest konieczny.</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#KarolKarski">Jeszcze pani przewodnicząca Grażyna Ciemniak chce zabrać głos.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#GrażynaCiemniak">Na temat Traktatu nie będę się już wypowiadać, bo pan przewodniczący obszernie wyraził stanowisko, natomiast na pewno Traktat powinien być przyjęty. Co do wersji, musi być konsensus. Jest on potrzebny dla dobrego funkcjonowania UE, dla jej rozszerzenia.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#GrażynaCiemniak">Ale chcę powiedzieć o innej sprawie, bardzo ważnej dla wszystkich krajów członkowskich i dla Polski. Okres prezydencji fińskiej przypadnie na czas przygotowania do wdrożenia Nowej Perspektywy Finansowej na lata 2007–2013. Chcę zapytać pana ambasadora i naszych gości, czy sądzą, że ten konsensus powstały w wyniku dyskusji, przyjęty podczas Prezydencji brytyjskiej, będzie utrzymany i jakie oczekiwania będzie miała prezydencja wobec krajów członkowskich w związku z wdrażaniem NPF, tak żeby od 1 stycznia wszyscy mogli korzystać z tych funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#KarolKarski">Trzeba dodać, że tym bardziej już po przyjęciu NPF nowa prezydencja stanie przed koniecznością zaproponowania dokumentów już wykonawczych, na podstawie których będą te środki wykorzystywane.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#KarolKarski">Czy jeszcze ktoś ze strony polskiej chce zabrać głos? Jeśli nie, oddaję głos stronie fińskiej.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#KarolKarski">Przewodniczący Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty Jari Vilén:</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#KarolKarski">Jeśli chodzi o NPF, to jest to bardzo dobre pytanie. Pokazuje to, co pamięta się z prezydencji danego kraju. Jeśli chodzi o negocjacje, zarówno austriacką, jak i fińską, to chcemy zapewnić, że programy regionalne zostaną wdrożone według założeń programowych i czasowych. Bardzo nam wszystkim zależy, a szczególnie nowym państwom członkowskim, na tym, by było widać dobre efekty. Napływają pieniądze, realizowane są projekty, bo to pokazuje korzyści płynące z wejścia do UE.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#KarolKarski">Jest to kwestia bardzo ważna dla całego PE, dla poszczególnych państw UE. Chodzi nam o to, aby te pieniądze, 4,5 mld euro, zostały odpowiednio wykorzystane. Chcemy zapewnić, że dołożymy wszelkich starań, by tak się stało.</u>
<u xml:id="u-16.5" who="#KarolKarski">Było też pytanie dotyczące dyrektywy o usługach. Odbyło się już pierwsze głosowanie w PE. Mamy też stanowisko Rady dotyczące tej dyrektywy. W chwili obecnej stanowisko, które pokazuje nam PE, jest najlepsze, jakie udało nam się osiągnąć. Wielu z nas miało nadzieję, że uda się więcej osiągnąć w kwestii dyrektywy dotyczącej usług. Istnieją kwestie sporne, które być może będą musiały być rozwiązywane przez ETS.</u>
<u xml:id="u-16.6" who="#KarolKarski">Będą nowe dyrektywy, bo ta, która istnieje, nie spełnia naszych oczekiwań. Negocjacje pokazały jednak, że rzeczywistość w państwach UE jest taka, a nie inna. Nowe wysiłki zostaną podjęte już przez naszą prezydencję. Ważne jest to, że angażujemy się w negocjacje, które prowadzą do istotnych dla nas decyzji. Mam nadzieję, że najważniejsza kwestia to kontynuacja już istniejącej polityki, wykonywanie założeń, skoncentrowanie się na naszych priorytetach, szczególnie jednym z nowych priorytetów, czyli bezpieczeństwie energetycznym.</u>
<u xml:id="u-16.7" who="#KarolKarski">Mam też nadzieję, że uda nam się zrobić jeszcze jedno, mianowicie przejrzystość i dobre zarządzanie – good governments. To jest bardzo istotna kwestia. Naszym zadaniem było zwiększenie przejrzystości podejmowania decyzji, tak aby UE stała się bliższa obywatelom, żeby było jasne, jak te decyzje są podejmowane.</u>
<u xml:id="u-16.8" who="#KarolKarski">Austria zdecydowała się na prezydencję, którą można by określić mianem ekologicznej, ukierunkowanej na ochronę środowiska. Natomiast prezydencja fińska nie tylko będzie kontynuować tę kwestię, ale skupi się również na przejrzystości i dobrym zarządzaniu, czyli good governments, co jeszcze nie ma dobrego tłumaczenia w języku polskim.</u>
<u xml:id="u-16.9" who="#KarolKarski">Będzie to, mam nadzieję, element poszczególnych, kolejnych prezydencji, tak by udało się nam te kwestie przedłużyć, by trwały. Nie wiem, ilu z nas jeszcze będzie w polityce w roku 2020, ale może nam się uda to wszystko zrobić.</u>
<u xml:id="u-16.10" who="#KarolKarski">Cieszymy się bardzo z tego spotkania. Tego typu spotkania zawsze nas zbliżają, pozwalają wymienić się poglądami, obawami i nadziejami. Cieszymy się także, że mogliśmy się zapoznać z bardzo ambitnym programem prezydencji fińskiej, przypadającej zresztą w bardzo ciekawym momencie funkcjonowania UE. Przypomnę raz jeszcze: leżąca na łopatkach konstytucja europejska i próg NPF.</u>
<u xml:id="u-16.11" who="#KarolKarski">Myślę, że jeszcze nie raz będziemy mieli możliwość się spotkać. Chciałbym bardzo serdecznie wszystkim państwu podziękować, szczególnie naszym gościom. No i cóż, strona fińska bierze się do pracy przy swoim przewodnictwie, my za chwilę bierzemy się do naszej pracy, ponieważ o godzinie 12.30, o czym informuję członków naszej Komisji, mamy kolejne posiedzenie, merytoryczne, dotyczące zaopiniowania konkretnych aktów legislacyjnych.</u>
<u xml:id="u-16.12" who="#KarolKarski">Przewodniczący Komisji Wielkiej fińskiej Eduskunty Jari Vilén:</u>
<u xml:id="u-16.13" who="#KarolKarski">Bardzo dziękuję za możliwość wystąpienia. Chciałbym zaprosić państwa do Finlandii, tak by państwo mogli zobaczyć, jak pracujemy w parlamencie fińskim. Mam nadzieję, że będą państwo mogli przyjechać do Finlandii, byśmy mogli porozmawiać o kwestiach, które są bardzo interesujące.</u>
<u xml:id="u-16.14" who="#KarolKarski">Chcę też poinformować, że będziemy mieli obchody 100-lecia istnienia parlamentu. Będzie w Sejmie wystawa fotograficzna z tej okazji. Zostanie ona otwarta 20 września. Być może pozwoli ona państwu lepiej zobaczyć, jak pracujemy i jakie są przed nami wyzwania.</u>
<u xml:id="u-16.15" who="#KarolKarski">Bardzo dziękuję i życzę powodzenia we wspólnej pracy.</u>
<u xml:id="u-16.16" who="#KarolKarski">Dziękuję panu przewodniczącemu, panu ambasadorowi i wszystkim członkom delegacji fińskiej. Chcę przy tym zaznaczyć, że spotkanie z całą Komisją jest wydarzeniem rzadkim i to, że spotykamy się tutaj na forum plenarnym Komisji jest szczególnym podkreśleniem naszego przekonania o bardzo dobrych stosunkach polsko-fińskich i przekonania co do tego, że bardzo wiele możemy wspólnie zrobić w ramach UE.</u>
<u xml:id="u-16.17" who="#KarolKarski">Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>