text_structure.xml 135 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Witam posłów i zaproszonych gości. Proponowany porządek dzisiejszego posiedzenia został doręczony posłom na piśmie. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#CezaryGrabarczyk">Dzisiejsze posiedzenie Komisji jest poświęcone zagadnieniu, jakie co roku, mniej więcej o tej samej porze, jest rozpatrywane przez Komisję. Punkt porządku jest jeden, ale obszerny i niezwykle ważny dla prawidłowego funkcjonowania instytucji wymiaru sprawiedliwości oraz stojących na straży przestrzegania zasad praworządności w naszym kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do rozpatrzenia projekt ustawy budżetowej na rok 2007 (druk nr 1000) w zakresie kompetencji Komisji.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do rozpatrzenia poszczególnych części projektu ustawy budżetowej. Jako pierwsza będzie rozpatrywana część budżetowa 04 dotycząca Sądu Najwyższego. Referentem tej części będzie pierwszy prezes Sądu Najwyższego prof. Lech Gardocki, a koreferentem poseł Cezary Grabarczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#LechGardocki">Swoje wystąpienie rozpocznę od omówienia części projektu ustawy budżetowej dotyczącego dochodów Sądu Najwyższego. Nie muszę chyba uzasadniać, że nie jest to najbardziej istotny fragment naszego budżetu. Ze względu na specyfikę działania instytucji to są małe pieniądze. W przyszłym roku przewidujemy dochody na poziomie 438 tysięcy złotych, co jest kwotą zbliżoną do uzyskanej w tym roku. Na marginesie warto wspomnieć, że w tym roku zostało dokonane pewne przekroczenie planowanych dochodów. Główną pozycję stanowią wpływy pochodzące ze spłat oprocentowanych pożyczek udzielonych sędziom na zaspokojenie ich potrzeb mieszkaniowych na podstawie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych. Sędziowie mają prawo zwracać te pożyczki wcześniej i dlatego bardzo trudno nam ustalić, jakie pieniądze faktycznie wpłyną do budżetu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#LechGardocki">Jeśli chodzi o plan wydatków na rok 2006, to określiliśmy je na poziomie 72 milionów 427 tysięcy złotych. Plan ten zawiera ciągle część dotyczącą istniejącej jeszcze, a planowanej do likwidacji, instytucji Rzecznika Interesu Publicznego. Planowane wydatki, w porównaniu z bieżącym rokiem, mają być wyższe o 4 miliony 750 tysięcy złotych, czyli o 7,3%. Ten wzrost wymaga kilku zdań komentarza. Zacznę od ogólnego stwierdzenia, że ubiegłoroczny plan wydatków był mniej więcej taki sam jak tegoroczny. Jednak rok temu, w trakcie prac w Sejmie, nastąpiły cięcia wydatków, które zmniejszyły planowaną kwotę o 4,5 miliona zł. Tym samym zaplanowane rok temu wydatki zostały przełożone na później. Pewne remonty i wydatki – niestety – nie mogą czekać. Dlatego teraz spróbujemy zrealizować to, czego nie udało się wykonać z powodu cięć. Wzrost wynika także z konieczności poniesienia innych wydatków, w tym tzw. sztywnych, wynikających z przepisów prawa. W przyszłym roku chcemy zwiększyć o dwa etaty zatrudnienie w Biurze Studiów i Analiz, w związku z rozszerzeniem jego zadań o charakterze studyjnym i analitycznym dotyczącym prawa UE. Pragniemy przyjąć do pracy dwóch specjalistów w tym zakresie. Wzrost jest także spowodowany zwiększonymi wydatkami na uposażenia sędziów przechodzących w stan spoczynku. Według naszych kalkulacji takich sędziów będzie więcej niż dotychczas. Sędziowie ci mieli większą stawkę awansową i dlatego przysługuje im wyższe uposażenie.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#LechGardocki">Mówiąc o innych wydatkach bieżących należy zwrócić uwagę na to, że w ciągu tego roku nastąpił znaczny wzrost kosztów energii, wyższy od szacowanego. Jednocześnie pragnę zapewnić, że ten wzrost jest rekompensowany zmniejszeniem innych wydatków. W przyszłym roku chcielibyśmy jednak uniknąć tego rodzaju przesunięć, a tym samym wnosimy o zwiększenie środków na ten cel. Oczywiście mam świadomość, że ocena tych wydatków jest orientacyjna, ponieważ zależą one m.in. od warunków klimatycznych w zimie i w lecie. Gmach Sądu Najwyższego jest w pełni klimatyzowany i dlatego wydatki na ten cel mogą być większe w przypadku długiego i upalnego lata.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#LechGardocki">Na stronach 18 i 19 uzasadnienia części budżetu dotyczącego Sądu Najwyższego wskazujemy na konieczność przeprowadzenia w przyszłym roku licznych remontów. Chodzi m.in.: o naprawę nawierzchni dojazdu do parkingu, wymianę szyb ściany kurtynowej budynku, remont największej sali rozpraw (z uwagi na jej zużycie), renowację okładzin z blachy nierdzewnej w windach i wymianę uszkodzonych luster, remont toalet publicznych (uzupełnienie popękanej glazury i terakoty, wymianę armatury) itd. Pomimo że nasz gmach jest stosunkowo nowy, nie jest już objęty żadnymi gwarancjami i dlatego wszystkie remonty musimy przeprowadzać na własny koszt. Dodatkowo, poza kwotami przeznaczanymi na utrzymanie budynku, musimy także przeznaczyć pewne środki na utrzymanie sprzętu potrzebnego do bieżącej pracy administracji, m.in. na: konserwację sieci i sprzętu informatycznego, konserwację kopiarek oraz maszyn liczących oraz utrzymanie i wymianę samochodów służbowych.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#LechGardocki">Wzrost kosztów wynika także z zainteresowania sędziów pożyczkami na cele mieszkaniowe. Mają do nich zagwarantowane ustawowo prawo. Z naszych wyliczeń wynika, że środki na ten cel powinny wzrosnąć o 500 tysięcy złotych.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#LechGardocki">Zwiększeniu ulegną także koszty związane z działalnością Trybunału Stanu. Instytucja ta, choć z pewnymi problemami, działa i sędziowie dość regularnie zbierają się na posiedzeniach. Dlatego, w porównaniu z poprzednimi latami, kwoty przeznaczane na ten cel będą wyższe.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#LechGardocki">Zwiększenie wydatków przewidujemy także w odniesieniu do podróży służbowych, krajowych i zagranicznych. Jeśli chodzi o podróże służbowe krajowe, to ich koszty stanowią pewną niewiadomą, ponieważ nie wiemy, czy Polskie Koleje Państwowe zawrą z nami umowę dotyczącą zniżek dla sędziów. Ostatecznie negocjacje mogą zakończyć się fiaskiem, co spowoduje, że będziemy zmuszeni płacić pełne stawki za bilety. Koszty podróży zagranicznych mogą wzrosną ze względu na to, że planujemy rozwój kontaktów międzynarodowych. Warto także wspomnieć o planowanych w przyszłym roku obchodach 90-lecia Sądu Najwyższego. Z ich organizacją wiążą się różnego rodzaju wydatki rzeczowe, tj. wynagrodzenie tłumaczy, przygotowanie odpowiedniej liczby dokumentów itp. Kosztować będzie także zorganizowanie z tej okazji specjalnej sesji naukowej. Przewidujemy również przygotowanie i wydanie kilku opracowań dotyczących historii Sądu Najwyższego oraz wybicie pamiątkowego medalu.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#LechGardocki">W ubiegłym roku zostały bardzo radykalnie obcięte wydatki na zakup mieszkań służbowych. W związku z tym w przyszłym roku planujemy zakup 2 takich mieszkań. Przewidywaliśmy także, ale nie dostaliśmy na to środków, zakup i modernizację sprzętu komputerowego. Na ten cel zamierzamy teraz przeznaczyć 800 tysięcy złotych. Taki sam los spotkał pieniądze, jakie były planowane na modernizację kancelarii tajnej. Ten wydatek jest konieczny ze względu na zalecenia pokontrolne przekazane nam przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Wynik tej kontroli był pozytywny, ale wskazano na konieczność unowocześnienia zabezpieczeń.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#LechGardocki">Jeśli chodzi o wydatki związane z tzw. liczbą etatów mnożnikowych, planujemy je na poziomie określonym w przepisach prawa. W listopadzie bieżącego roku mają być obsadzane ostatnie planowane etaty. Jak wspominałem już wcześniej, w Biurze Studiów i Analiz liczba etatów zostanie zwiększona o 2. Reasumując, wszystkich etatów będzie 110, plus 2 etaty w Izbie Wojskowej i 3 etaty w Biurze Rzecznika Interesu Publicznego. Ogółem będziemy dysponowali 115 etatami.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#LechGardocki">Jestem gotowy do odpowiedzi na ewentualne pytania członków Komisji dotyczące projektowanego budżetu Sądu Najwyższego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#CezaryGrabarczyk">Dziękuję za zwięzłe przedstawienie Komisji projektu budżetu Sądu Najwyższego. Jako koreferent pozwolę sobie na przedstawienie propozycji oceny budżetu Sądu Najwyższego. Zwracam się do Komisji z prośbą o przyjęcie przedstawionego przez prezesa Lecha Gardockiego projektu budżetu bez uwag.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#CezaryGrabarczyk">Mam jednak jedno pytanie dotyczące zmian, jakie są spodziewane w strukturze Sądu Najwyższego. Ciągle czekamy na decyzję Prezydenta RP w sprawie podpisania ustawy lustracyjnej. Jak wszyscy dobrze wiemy ta, ustawa przewiduje likwidację instytucji Rzecznika Interesu Publicznego. Jeżeli ustawa wejdzie w życie, to wtedy budżet Sądu Najwyższego, w części dotyczącej Rzecznika Interesu Publicznego, może stać się nieaktualny. Czy przeprowadzane są w związku z tym jakieś symulacje dotyczące korekty budżetu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#LechGardocki">O ile dobrze pamiętam, to zgodnie z ustawą kwoty przeznaczone w budżecie Sądu Najwyższego na działalność Rzecznika Interesu Publicznego mają zostać przekazane Instytutowi Pamięci Narodowej. Oczywiście likwidacja tej instytucji będzie związana z kosztami i dlatego będziemy potrzebowali pewnych pieniędzy na ten cel. W związku z tym z kwot przekazywanych Instytutowi będziemy musieli wydzielić jakieś środki. W tej chwili nie wiem, jak w praktyce będzie dokonywany ten podział. Podejrzewam jednak, że najpierw dojdzie do likwidacji urzędu, a dopiero potem reszta pieniędzy zostanie przekazana IPN.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#CezaryGrabarczyk">Prawdopodobnie odpowiedź na to pytanie poznamy w trakcie dalszych prac w Sejmie nad projektem budżetu. Sądzę, że odpowiednie korekty tych części budżetu, które są związane z wejściem w życie nowej ustawy lustracyjnej, zostaną dokonane na bieżąco. Przypominam jednak, że dokonując takich korekt będziemy potrzebowali pomocy przedstawicieli Sądu Najwyższego.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję, czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Sądu Najwyższego? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżet w części – Sąd Najwyższy. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę. Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udziela rekomendacji projektowi budżetu państwa na 2007 r. w części 04 – Sąd Najwyższy.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#CezaryGrabarczyk">Jako druga w kolejności będzie rozpatrywana przez Komisję część budżetowa 05 dotycząca Naczelnego Sądu Administracyjnego. Referentem tej części będzie wiceprezes NSA sędzia Włodzimierz Ryms, a koreferentem poseł Arkadiusz Mularczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WłodzimierzRyms">W zastępstwie prezesa Janusza Trzcińskiego, który nie mógł przybyć na dzisiejsze posiedzenie, mam zaszczyt przedstawić projekt budżetu Naczelnego Sądu Administracyjnego na następny rok. Na początku pozwolę sobie stwierdzić, że budżet zawarty w części 05 obejmujący sądownictwo administracyjne, a więc dochody i wydatki Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych, pozostaje w ścisłym związku z realizowaną od 2004 roku reformą sądownictwa administracyjnego, polegającą na stworzeniu dwuinstancyjnego sądownictwa administracyjnego. W kolejnych budżetach na lata: 2003, 2004, 2005 i 2006 systematycznie otrzymywaliśmy pieniądze na realizację tej reformy. Obecnie można powiedzieć, że reforma sądownictwa administracyjnego w zasadzie została zakończona. Pozostało nam jedynie dokończenie kilku niewielkich zadań.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#WłodzimierzRyms">Po stronie dochodów proponujemy ich zwiększenie do 24 milionów złotych. Przypomnę, że dochody w przypadku Naczelnego Sądu Administracyjnego to przede wszystkim wpływy z opłat od spraw wnoszonych do sądu, czyli skarg. Oceniając realnie wykonanie dochodów budżetu w 2006 możemy z pełnym przekonaniem powiedzieć, że w przyszłym roku zostaną one zrealizowane na proponowanym poziomie.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#WłodzimierzRyms">Jeżeli chodzi o wydatki, to w projekcie budżetu została uwzględniona autopoprawka polegająca na ich zmniejszeniu o 7,8 miliona złotych, z powodu przesunięcia terminu wejścia w życie przepisów dotyczących podwyższenie wynagrodzeń sędziów i asesorów sądów administracyjnych. Obecnie, w stosunku do tegorocznego budżetu, projekt zakłada wzrost wydatków o 39 milionów złotych. Jest to podyktowane tym, że w toku realizacji jest budowa nowej siedziby Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie przy ul. Jasnej. Z tego tytułu wzrost wydatków inwestycyjnych, które mają być poniesione jednorazowo w roku 2007, jest planowany na poziomie 54 milionów 588 tysięcy złotych. To właśnie ta kwota generuje wzrost wydatków inwestycyjnych w stosunku do ubiegłego roku. Na marginesie przypominam, że ta inwestycja została rozpoczęta w 2003 roku, kiedy pozyskano grunt pod nową siedzibę NSA. Następnie trwały prace projektowe, przetargi i zasadnicze prace budowlane, związane z realizacją inwestycji, której koszt całościowy został oszacowany na 95 milionów złotych. Obecny poziom zaawansowania robót budowlanych pozwala stwierdzić, że w tym roku, zgodnie z umową, zostaną wykonane prace za ok. 25 milionów złotych. Inwestycja jest rozłożona w czasie i w ubiegłym roku zostały wykonane roboty budowlane za kwotę ok. 54 miliona złotych. Pozostałe wydatki muszą być sfinansowane z budżetu sądownictwa administracyjnego w latach następnych. Drugim ważnym czynnikiem wpływającym na wzrost wydatków majątkowych jest uruchomienie od 1 stycznia 2007 roku wydziału zamiejscowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wydział ten zostanie utworzony w Radomiu. Celem tego przedsięwzięcia jest zbliżenie sądu administracyjnego do stron, które występują do NSA na tamtym terenie. Województwo mazowieckie jest wyjątkowo rozległe. Na realizację tego zadania wpłynęła konkretna inicjatywa miejscowych władz. Dzięki temu otrzymaliśmy od miasta, w drodze darowizny, nieruchomość z budynkiem, który obecnie jest remontowany, w ramach środków z budżetu na rok 2006. Dokończenie tych robót nastąpi w roku przyszłym. Związane będą z tym wydatki związane z renowacją elewacji, zagospodarowaniem terenu i wyposażeniem budynku.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#WłodzimierzRyms">Jednak wzrost wydatków jest związany przede wszystkim z pewnymi obligatoryjnymi zadaniami. Do takich możemy zaliczyć m.in. zwiększenie zatrudnienia w 2006 r. dotyczącego obsady stanowisk pracowników administracyjnych i obsługi sądu. Te koszty przechodzą na przyszły rok budżetowy, powodując wzrost środków na wynagrodzenia i pochodne. Są one uwzględniane w wydatkach na rok bieżący.</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#WłodzimierzRyms">Reasumując, poza Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, dla którego konieczne jest uruchomienie wydziału zamiejscowego (ponieważ budynek nie może pełnić już swoich funkcji ze względu na zbyt dużą liczbę rozpatrywanych spraw i zatrudnionych w nim osób), sądownictwo administracyjne zrealizowało reformę. Utworzone dzięki niej wojewódzkie sądy administracyjne w pełni wykonują swoje zadania. Wyrazem tego jest zmniejszenie zaległości w rozpatrywaniu spraw. W roku 2003 takich spraw było 93 tysiące, a średni okres ich rozpatrywania wynosił ponad 1,5 roku. Obecnie zaległych spraw nie ma i są one rozpoznawane na bieżąco. Jedynym niechlubnym wyjątkiem może być jeszcze tylko Kraków. Zwracam się zatem do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o pozytywną rekomendację budżetu w części budżetowej 05 dotyczącej Naczelnego Sądu Administracyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#CezaryGrabarczyk">O zabranie głosu proszę koreferenta – posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#ArkadiuszMularczyk">Po szczegółowym przeanalizowaniu projektu budżetu sądownictwa administracyjnego pragnę zwrócić uwagę na znaczny wzrost wydatków, w wysokości 12,4%. Wynika on ze znacznego zwiększenia liczby etatów, a także inwestycji. Osobiście uważam, że wydatki te są uzasadnione i nie budzą moich zastrzeżeń. Mam także nadzieję, że proponowane zwiększenie wydatków wpłynie na przyspieszenie i wzrost efektywności postępowań prowadzonych przez NSA. Z doświadczenia – jak wiemy – dotychczasowa efektywność działania sądownictwa administracyjnego budziła zastrzeżenia.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#ArkadiuszMularczyk">Składam wniosek o pozytywne zaopiniowanie projektu budżetu na rok 2007 w części dotyczącej Naczelnego Sądu Administracyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję, czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Naczelnego Sądu Administracyjnego? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, żeby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżetu Naczelnego Sądu Administracyjnego. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#CezaryGrabarczyk">Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 05 – Naczelny Sąd Administracyjny. Jako trzecia w kolejności będzie rozpatrywana część budżetowa 06 dotycząca Trybunału Konstytucyjnego. Referentem tej części budżetu będzie wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego sędzia Andrzej Mączyński, koreferentem – poseł Stanisław Rydzoń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AndrzejMączyński">W zastępstwie prezesa Trybunału Konstytucyjnego prof. Maraka Safjana mam zaszczyt przedstawić Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka projekt budżetu Trybunału Konstytucyjnego na 2007 r. Projekt ten został dostarczony Komisji wraz ze szczegółowym opisem. Został on sporządzony zgodnie ze wskaźnikami ustalonymi przez Ministra Finansów. Postaram się w sposób syntetyczny przedstawić główne założenia, które wpłynęły na kształt i wysokość naszego budżetu. Po pierwsze, budżet musi zapewnić właściwe funkcjonowanie Trybunału, zarówno w sferze merytorycznej, jak i utrzymania infrastruktury technicznej oraz informatycznej. Po drugie, budżet musi zapewniać godne warunki pracy i działalność Trybunału Konstytucyjnego, w sytuacji, w której systematycznie zwiększa się liczba rozpoznawanych przez niego spraw. Na marginesie dodam, że dynamika przyrostu skarg konstytucyjnych kształtuje się na poziome 30%. Obecnie przed Trybunałem mamy ok. 180 takich spraw. Do dnia wczorajszego Trybunał wydał wyroki w 84 sprawach, można więc przewidywać, że do końca roku będzie ich powyżej 100. Warto przypomnieć, że w 2005 roku wydano ogółem 92 wyroki. Liczba ich zwiększa się z każdym rokiem. Nie mówię o postanowieniach wydawanych w ramach wstępnego rozpoznania skarg i wniosków wpływających np. od jednostek samorządu terytorialnego, których liczba ulega także znacznemu zwiększeniu.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#AndrzejMączyński">Po trzecie, następuje zwiększenie liczby sędziów przechodzących w stan spoczynku, co jest konsekwencją przyjęcia zasady kadencyjności. Ich uposażenia są wypłacane z budżetu Trybunału. Na końcu należy powiedzieć o wejściu w skład Trybunału 6 nowych sędziów, co skłania nas do zwiększenia liczby etatów w biurze, ze względu na wymogi dotyczące pomocy asystenckiej. W tym przypadku chodzi jedynie o 2 etaty, ale na każdą dodatkowo wydawaną złotówkę powinno się zwracać uwagę. Proszę jednak pamiętać o tym, że w porównaniu z sądami konstytucyjnymi w innych państwach europejskich aparat pomocniczy, jakim dysponuje sędzia polskiego Trybunału, jest znacznie mniejszy.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#AndrzejMączyński">Na 2007 rok nie przewidujemy żadnych znaczących przedsięwzięć inwestycyjnych i remontów. Obecny stan w tym zakresie, po pracach, które były przeprowadzone w latach poprzednich, jest optymalny. Planuje się, że projekt budżet na rok 2007 wykazuje, po stronie dochodów, kwotę 95 tysięcy złotych, natomiast po stronie wydatków zamyka się kwotą 19 milionów 110 tysięcy złotych, co stanowi wzrost na poziomie 1,4%, w stosunku do ubiegłego roku. W złotówkach ten wzrost jest szacowany na 255 tysięcy złotych. Dochody Trybunału zostały utrzymane na poziomie roku 2006 roku, dlatego że wśród zadań TK nie ma działalności dochodowej. Wpływy pochodzą przede wszystkim ze sprzedaży zbiorów orzecznictwa Trybunału. Przywiązujemy ogromne znaczenie do popularyzacji wiedzy dotyczącej tego orzecznictwa. Dynamika wzrostu dochodów z tej sprzedaży nie jest obecnie zbyt duża, ponieważ dbając o dostępność i promocję naszych orzeczeń, umieszczamy je w Internecie. Dzięki temu zainteresowani tymi materiałami mogą szybko skorzystać z pełnego zasobu informacji na temat działalności Trybunału.</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#AndrzejMączyński">Wydatki planowane przez Trybunał, łącznie z funduszem wynagrodzeń, będą niższe niż w 2006 roku o blisko 200 tysięcy złotych. Jak mówiłem wcześniej, pewien wzrost wydatków wynika z wypłat uposażeń sędziów przechodzących w stan spoczynku. Dlatego budżet zwiększy się ogółem o 1,4%. Wydatki planowane na przyszły rok zostały skalkulowane bardzo oszczędnie. Jeżeli w niektórych pozycjach występuje niewielki ich wzrost, to równoważy go zmniejszenie wydatków w innych pozycjach np. dotyczących remontów czy usług telekomunikacyjnych. W tym miejscu muszę poinformować, że planujemy zakup nowej cyfrowej centrali telefonicznej, wraz z osprzętem, co pozwoli uzyskać dalsze oszczędności w rozliczeniach z operatorami. W związku z tym prowadzone są odpowiednie procedury przetargowe. Wśród wydatków inwestycyjnych należy wyróżnić zakupy sprzętu oraz oprogramowania. Jak już mówiłem, planowany jest wzrost etatów o dwa i dlatego w Biurze Trybunału Konstytucyjnego będzie łącznie 109 etatów.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#AndrzejMączyński">Informacja, jaką przedstawiłem, została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Trybunału Konstytucyjnego w dniu 13 września. W imieniu sędziów Trybunału Konstytucyjnego proszę o życzliwe zaakceptowanie naszych propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#CezaryGrabarczyk">O zabranie głosu proszę koreferenta posła Stanisława Rydzonia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#StanisławRydzoń">Swoją wypowiedź postaram się ograniczyć do kilku uwag. Na początku warto wskazać na pewne istotne dane. W 2007 roku po stronie dochodów przewiduje się 95 tysięcy złotych, czyli będą one na poziomie 2006 roku. Po stronie wydatków przewiduje się 19 milionów 110 tysięcy złotych, co stanowi 101,4% wydatków zapisanych w ustawie budżetowej na 2006 rok. Jeśli do tych informacji dodamy, że liczba skarg konstytucyjnych zwiększyła się w tym roku o 30%, podczas gdy planuje się zwiększenie etatów jedynie o 2 stanowiska pracownicze, ale nie sędziowskie, to można uznać, że Trybunał Konstytucyjny bardzo oszczędnie gospodaruje każdą złotówką. Tym samym do wystąpienia sędziego Andrzeja Mączyńskiego żadne dodatkowe uwagi nie są potrzebne. W ubiegłym roku także byłem koreferentem projektu budżetu Trybunału Konstytucyjnego i przypominam sobie, że struktura wydatków i wpływów tej instytucji wyglądała podobnie.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#StanisławRydzoń">Wobec powyższego składam wniosek o pozytywne zaopiniowanie projektu budżetu na rok 2006 w części dotyczącej Trybunału Konstytucyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Trybunału Konstytucyjnego? Nie widzę zgłoszeń do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżetu Trybunału Konstytucyjnego. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie widzę. Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 06 – Trybunał Konstytucyjny.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#CezaryGrabarczyk">Kolejno będzie rozpatrywana część budżetowa 08 – dotycząca Rzecznika Praw Obywatelskich. Referentem tej części będzie rzecznik praw obywatelskich prof. Andrzej Zoll, a koreferentem poseł Zbigniew Sosnowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JanuszKochanowski">Projektowany budżet Rzecznika Praw Obywatelskich na rok 2007 zapewnia realizację zapisanych w konstytucji powinności Rzecznika polegających na podejmowaniu spraw indywidualnych obywateli oraz sygnalizowaniu o podstawowych błędach i naruszeniach praw obywatelskich, w praktyce i legislacji. Dane statystyczne wskazują, że wpływ spraw do Rzecznika w 2006 roku będzie porównywalny z ubiegłym rokiem. Ogólny wpływ listów jest na poziomie 52 tysięcy, a nowych spraw mamy 28 tysięcy. Można zasadnie szacować, że podobne obciążenie sprawami indywidualnymi wystąpi także w przyszłym roku. Znacząco natomiast wzrosła w tym roku, i zamierzam utrzymać ten trend w roku 2007, liczba wystąpień o charakterze generalnym. Do końca września było ich 233, czyli tyle, ile w całym 2005 roku. Do Trybunału Konstytucyjnego zaskarżyłem 16 aktów prawnych. Coraz częściej widzę potrzebę przyłączania się do postępowania ze skarg konstytucyjnych oraz do postępowań sądowych. Coraz większa jest też liczba spraw indywidualnych i systemowych, podejmowanych z inicjatywy własnej Rzecznika. Od 15 lutego, czyli od początku mojej kadencji, podjąłem 244 takich spraw z inspiracji mediów oraz na podstawie własnej oceny problemów społecznych wymagających rozwiązania. W planie działalności na 2007 rok przyjąłem jako priorytetowy program migracji zarobkowej Polaków w Unii Europejskiej i ochronę ich warunków pracy. Temat ten jest prowadzony razem z Ministerstwem Spraw Zagranicznych oraz Senatem. Kolejne realizowane programy to: ochrony praw ofiar przestępstw, ochrony i wzmacniania rodziny, pomocy prawnej dla ubogich, integracji środowisk na rzecz reformy wymiaru sprawiedliwości, odpowiedzialności zawodowej zawodów prawniczych, wspomagania reformy procesu tworzenia prawa, wspomagania reformy systemu ochrony zdrowia, zmian w systemie stosowania środków probacji i kurateli, program wspierania ruchu przeciwko bezradności społecznej, program na rzecz opracowania przepisów ogólnych prawa administracyjnego, realizacji prawa do dobrej administracji w terenie. Większość tych tematów podejmują zespoły eksperckie działające przy biurze Rzecznika. Mam nadzieję, że dobór ekspertów i podejścia do problemów zaowocuje planami przeprowadzenia reform, a w niektórych przypadkach projektami konkretnych ustaw. W dokumencie przekazanym Komisji zawarłem informacje o przedsięwzięciach koniecznych dla realizacji zadań wyznaczonych na przyszły rok. Do nich należy przede wszystkim przebudowa struktury organizacyjnej Biura RPO, której założenia przygotowują profesjonalni audytorzy. Inne zadania to: zbiorowe wyjazdy w teren w celu przyjmowania skarg, konferencje naukowe i warsztaty naukowo-instruktażowe, wydanie publikacji dla 18-latków oraz szkolenia zawodowe pracowników, podnoszące jakość pracy i poziom kontaktów z interesantami.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#JanuszKochanowski">Wracając do wydatków budżetowych, chciałbym podkreślić, że wzrost wydatków wynosi tylko 1,9%, czyli 547 tysięcy złotych, z czego 156 tysięcy zł przypada na 2 dodatkowe etaty w nowo utworzonym zespole komunikacji społecznej. Pozostałe dodatkowe wydatki w kwocie 241 tysięcy zł dotyczą m.in. ekspertyz i opinii prawnych, o 32 tysiące złotych wzrosną opłaty za centralne ogrzewanie i prąd o 80 tysięcy złotych za usługi pozostałe, o 64 tysięcy złotych na organizację 2 konferencji międzynarodowych, szkolenia i wydawnictwa pokonferencyjne. Uwzględniono też składki do ZUS wyższe o 150 tysięcy złotych, od wykonania z 2006 roku. Były one w bieżącym roku zaniżonego przez zasiłki chorobowe, urlopy macierzyńskie i mniejszy zakres prac zleconych.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#JanuszKochanowski">Do oceny Komisji pozostawiam projekt powołania trzeciego pełnomocnika terenowego dla województwa śląskiego, małopolskiego i podkarpackiego, z siedzibą prawdopodobnie w Katowicach. Skutki finansowe utworzenia od 1 kwietnia 2007 nowej jednostki terenowej, z zatrudnieniem średniorocznym na poziomie 8 etatów, zostały oszacowane w wysokości 1 miliona 300 tysięcy złotych, w tym 473 tysięcy złotych stanowiłyby wynagrodzenia osobowe i pochodne. Specyfikacja tych wydatków została przedstawiona w części szczegółowej projektu. Dodam, że utrzymanie jednostki terenowej w drugim roku jej działania wynosi już tylko ok. 900 tysięcy złotych, w tym 795 tysięcy złotych stanowią wydatki na płace i pochodne dla 10 etatów. Instytucja pełnomocników terenowych RPO sprawdziła się w praktyce. Miesięcznie zespół terenowy ma kontakt z 200 sprawami zgłaszanymi osobiście i listownie. Skargi dotyczące pracy administracji urzędów lokalnych są przez to załatwiane nieporównanie szybciej i skuteczniej niż za pośrednictwem Biura w Warszawie. O ile skuteczność, w sensie pozytywnego efektu dla obywatela, wynosi dla całego Biura ok. 25%, to w zespole terenowym osiąga 40%. Ostatnio zwiększyłem uprawnienia pełnomocników terenowych o samodzielne przygotowanie projektów kasacji i innych nadzwyczajnych środków zaskarżenia, oraz przystępowania do postępowań sądowych. W mojej ocenie powołanie trzeciego pełnomocnika byłoby ze wszech miar uzasadnione i zgodne z oczekiwaniami społecznymi. Nie bacząc na ogromny wysiłek organizacyjny i logistyczny jesteśmy w stanie to zamierzenie zrealizować za zgodą Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#CezaryGrabarczyk">O zabranie głosu proszę koreferenta części projektu budżetu dotyczącej Rzecznika Praw Obywatelskich, posła Zbigniewa Sosnowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#ZbigniewSosnowski">Mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Komisji koreferat na temat projektu budżetu państwa na rok 2007 w części 08 – Rzecznik Praw Obywatelskich. Od 15 lutego 2005 roku urząd Rzecznika Praw Obywatelskich V kadencji sprawuje obecny na sali dr Janusz Kochanowski. Zadania Rzecznika Praw Obywatelskich są bardzo rozległe i złożone. Do podstawowych zadań Rzecznika należą: wystąpienia problemowe w charakterze generalnym, wystąpienia ze szczególnymi środkami zaskarżania oraz badanie spraw indywidualnych. Te ostatnie odbywają się na miejscu, w Biurze Rzecznika, oraz w terenie, w formie wizytacji. W Biurze Rzecznika działa obecnie 15 zespołów merytorycznych oraz jednostek wspomagająco-usługowych. Działa także dwóch pełnomocników terenowych, w Gdańsku i Wrocławiu. Według założeń przedłożonych Komisji rok 2007 będzie charakteryzował się przebudową struktury organizacyjnej Biura z ukierunkowaniem na działanie silnego zespołu komunikacji społecznej. Taki kierunek działań stanowi, w mojej ocenie, bardzo dobry sygnał i zapowiedź zmian na lepsze. Uważam także, że plany rozwojowe wychodzą naprzeciw oczekiwaniom społecznym, gdyż napływające do RPO wnioski, listy czy podejmowane przez Rzecznika interwencje odzwierciedlają złożone problemy zwykłych obywateli, a także ukazują nieudolności, opieszałości, czy wręcz zaniechania urzędów. Po pobieżnej lekturze rocznego sprawozdania z działalności Rzecznika Praw Obywatelskich można wnioskować, że nie ma żadnej dziedziny życia na styku urząd – obywatel, której problemów Rzecznik Praw Obywatelskich nie podejmowałby. Rzecznik chcąc należycie sprostać stawianym wymaganiom, zadaniom i oczekiwaniom, musi prowadzić mądrą i racjonalną gospodarkę finansową. Nowym zadaniem wytyczonym przez obecnego Rzecznika jest współudział w pracach doskonalących proces tworzenia prawa, a także inicjowanie wspólnych działań na rzecz całościowej reformy wymiaru sprawiedliwości. W Biurze Rzecznika ma zostać powołany, jako pilotażowy, specjalistyczny zespół pomocy prawnej oraz mają być organizowane dni takiej pomocy w gminach, co spotyka się z moim uznaniem.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#ZbigniewSosnowski">Od dnia 1 kwietnia 2007 roku zacznie funkcjonować nowa jednostka terenowa, która ma zatrudnić średnio ok. 8 pracowników. Realizacja tego zadania została oszacowana na kwotę 1 milion 300 tysięcy złotych, w tym 473 tysięcy złotych będą stanowiły wynagrodzenia osobowe i pochodne.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#ZbigniewSosnowski">Rzecznik Praw Obywatelskich planuje utrzymanie na poziomie roku 2006 liczby podróży służbowych. W roku 2007 nie przewiduje się zbycia składników majątkowych, a jedynie sprzedaż wydawnictw, dzięki czemu osiągnięty zostanie dochód w wysokości 7 tysięcy złotych. Przeciętne zatrudnienie kształtuje na poziomie 258 etatów, z czego w Biurze w Warszawie będzie 230 etatów. Wraz z nową jednostką terenową liczba etatów będzie wynosiła 261 etaty. Wraz ze wzrostem zatrudnienia wzrosną także o 40 tysięcy złotych wynagrodzenia bezosobowe, z przeznaczeniem na udział ekspertów w pracach zespołów i przy redagowaniu publikacji. Pozostałe wydatki nie budzą moich zastrzeżeń. Z tego względu postuluję, aby Komisja rekomendowała projekt budżetu państwa w części przeznaczonej na działalność Rzecznika Praw Obywatelskich na rok 2006.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Rzecznika Praw Obywatelskich? Nie widzę zgłoszeń do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżetu Rzecznika Praw Obywatelskich. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę. Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 08 – Rzecznik Praw Obywatelskich.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#CezaryGrabarczyk">Kolejno będzie rozpatrzona część budżetowa 10 – dotycząca Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Referentem tej części będzie generalny inspektor ochrony danych osobowych Michał Serzycki, a koreferentem poseł Cezary Grabarczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#MichałSerzycki">Projekt budżetu Generalnego Inspektora Danych Osobowych został opracowany zgodnie ze wskaźnikami określonych przez Ministerstwo Finansów. Po stronie wydatków planujemy kwotę 12 milionów 391 tysięcy złotych. Chciałbym podkreślić, że w takich pozycjach jak wydatki na cele inwestycyjne i zakup materiałów i wyposażenia – w stosunku do roku 2006 ma nastąpić znaczne zmniejszenie planowanych zakupów. Jedyny wzrost, jaki odnotowujemy w projekcie budżetu, stanowi zwiększenie o 5 liczby etatów. Pragniemy przyjąć do pracy 5 nowych inspektorów. Według naszych analiz rok 2007 będzie charakteryzował się znacznym wzrostem liczby kontroli dokonywanych przez urząd Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Wzrost ten wiąże się z obowiązkami, które wynikają z członkostwa Polski w Unii Europejskiej. Kontrole będą zatem obejmować m.in. realizację programu przystąpienia do układu z Schengen. Kontrole, w ramach tego programu, zostaną przeprowadzone w: Policji, Straży Granicznej, Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz szeregu placówek dyplomatycznych. W przyszłym roku musimy dokonać dodatkowo licznych kontroli sektorowych, m.in.: samorządu terytorialnego, służby zdrowia, instytucji finansowych. Przy obecnym stanie zatrudnienia tak duża liczba kontroli nie mogłaby zostać przeprowadzona. Dlatego zgłaszamy wniosek o dodatkowe fundusze na zwiększenie naszego stanu osobowego o dodatkowe 5 etatów. W tym miejscu pragnę powiedzieć, że występując o dodatkowe środki, jednocześnie dbamy o to, aby były one oszczędniej i racjonalniej wydawane. Podjęliśmy szereg decyzji organizacyjnych, dzięki którym wzrośnie liczba kontroli. Do tej pory przeprowadzaliśmy miesięcznie od 6 do 9 kontroli, ale dzięki wprowadzanym zmianom, w październiku dokonaliśmy 14 kontroli, a na listopad planujemy przeprowadzenie 20 kontroli.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#MichałSerzycki">Zwracam się do Komisji o udzielenie rekomendacji projektowi budżetu w części dotyczącej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#MichałSerzycki">Jako poseł koreferent omawianej teraz części budżetowej pragnę poinformować, że nie wnoszę uwag do przedstawionego projektu budżetu Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Jednocześnie pragnę podkreślić, że niewielki, zaledwie 3% wzrost budżetu, w stosunku do roku ubiegłego, znajduje uzasadnienie w argumentacji przedstawiciela urzędu i zasadniczo wiąże się z potrzebą zwiększenia liczby kontroli w przyszłym roku. Przypominam, że do 2008 roku Polska będzie musiała spełnić wszelkie kryteria związane z realizacją układu z Schengen. Dlatego zwracam się do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka z prośbą o przyjęcie bez uwag projektu budżetu Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#MichałSerzycki">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Nie widzę zgłoszeń do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-18.4" who="#MichałSerzycki">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżetu Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę. Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 10 – Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.</u>
          <u xml:id="u-18.5" who="#MichałSerzycki">Kolejno będzie rozpatrywana część budżetowa 13 – dotycząca Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Referentem tej części będzie prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Janusz Kurtyka, koreferentem – poseł Arkadiusz Mularczyk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#JanuszKurtyka">Instytut Pamięci Narodowej funkcjonuje od 2000 roku. Od tego czasu można wyróżnić trzy sfery naszych działań: pion śledczy zajmujący się ściganiem przestępstw popełnionych na obywatelach polskich lub innych narodowości, pion archiwizacji i udostępniania danych oraz pion działalności edukacyjnej. Obecnie Instytut Pamięci Narodowej zatrudnia ponad 1400 osób. Struktura Instytutu składa się z centrali w Warszawie oraz 11 oddziałów terenowych położonych w tych miastach, które są siedzibami sądów apelacyjnych. Instytut posiada również kilka delegatur w wybranych większych ośrodkach, w których nie ma sądów apelacyjnych. Siedzibami oddziałów Instytutu są: Białystok, Gdańsk, Katowice, Kraków, Lublin, Łódź, Poznań, Rzeszów, Szczecin, Warszawa i Wrocław.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#JanuszKurtyka">Założenia do projektu budżetu Instytutu na rok 2007 muszą uwzględniać fakt, że zadania Instytutu znacząco wzrosną, niezależnie od tego, w jakim kierunku potoczy się dyskusja na temat losów i kształtu ustawy o ujawniania dokumentów byłych komunistycznych służb specjalnych. Jeżeli ustawa nie wejdzie w życie, to Instytut Pamięci Narodowej musi liczyć się z wyrokami Trybunału Konstytucyjnego, które nakazują prowadzenie pełnych postępowań administracyjnych. Tym samym będziemy zobowiązani do znaczącego zwiększenia zatrudnienia w swoich służbach prawnych. Tylko takie zaplecze zapewni nam odpowiednią jakość prowadzenia wspomnianych postępowań. Te postępowania dotyczą przede wszystkim procedury przyznawania statusu pokrzywdzonego. Jeżeli jednak ustawa o ujawnianiu dokumentów byłych komunistycznych służb specjalnych wejdzie w życie – jak wiemy, jest ona na ostatnim etapie procesu legislacyjnego i oczekuje na podpis prezydenta – to Instytut będzie musiał zmierzyć się z lawinowym przyrostem zadań związanych z koniecznością wydawania zaświadczeń. Szacujemy, że będzie to kilkadziesiąt tysięcy zaświadczeń rocznie. Ten obowiązek będzie musiał być połączony ze znaczącą reorganizacją pionu archiwalnego oraz z przyjmowaniem nowych jego pracowników. Przy obecnym stanie zatrudnienia nie poradzimy sobie z nowymi zadaniami. Projekt nowej ustawy zakłada także konstruowanie przez Instytut Pamięci Narodowej spisów funkcjonariuszy bezpieki oraz rozmaitych jej odmian z okresu istnienia PRL-u, oraz list osobowych źródeł informacji. Dokładnie obowiązek ten zostanie nałożony na pion edukacji publicznej Instytutu Pamięci Narodowej. Dlatego znaczący wzrost zatrudnienia byłyby przewidywany również w tym pionie. Wszystko to przekłada się na projekt budżetu Instytutu.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#JanuszKurtyka">W związku z tym projekt budżetu IPN zakłada zwiększenie zatrudnienia w dwóch podstawowych grupach. W grupie osób objętej mnożnikowym systemem wynagradzania – wzrost o 21 etatów prokuratorskich, zaś w grupie nieobjętej tym systemem – aż o 205 etatów. Są to łącznie nowe etaty w pionach archiwalnym i edukacji publicznej, ale większość z nich będzie przypadała na pion archiwalny. Następnie Instytut musi uwzględnić dodatkowe wydatki na inwestycje, zwłaszcza na sprzęt komputerowy oraz konieczność zapewnienia miejsc pracy nowym pracownikom. Bardzo ważną sprawą przy szacowaniu naszych wydatków na przyszły rok jest także określenie kosztów rozszerzenia działalności naukowo-edukacyjnej. Jest to związane z włączeniem się rozmaitych instytucji państwowych do realizacji różnych projektów, które przez wiele lat odkładane były na później. Do takich zadań można zaliczyć projekt liczenia strat osobowych narodu polskiego w czasie II wojny światowej, projekt inwentaryzacji miejsc, w których ginęli żydzi oraz opracowania liczby Polaków, którzy zginęli ratując żydów. Do tego dochodzą innego rodzaju działania edukacyjno-badawcze. Nowych przedsięwzięć jest bardzo dużo, ale dodatkowe zadania nałożone na pion edukacji publicznej przez uchwaloną przez Sejm ustawę, jeśli wejdzie ona w życie, wymuszają konsolidację organizacji pracy Instytut Pamięci Narodowej. Pragnę oświadczyć, że w 2006 roku, dzięki życzliwości parlamentu, IPN znalazł się po raz pierwszy w sytuacji, że możliwe stało się zrealizowanie większości zaplanowanych i zaległych inwestycji. W latach 2000–2005 dotkliwe i permanentne niedoinwestowanie Instytutu powodowało, że realizowano tylko te zadania, które umożliwiały podtrzymanie podstawowych jego funkcji. Dopiero w roku 2006 można było rozpocząć kończenie tych inwestycji, na które ciągle brakowało pieniędzy. Ten proces będzie kontynuowany również w 2007 roku.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#JanuszKurtyka">Szczegółowe dane na temat przewidywanego wykonania wydatków budżetowych na rok 2006 zostało doręczone członkom Komisji. Dlatego w swojej wypowiedzi ograniczę się jedynie do zaprezentowania najważniejszych danych na ten temat. Budżet Instytutu na rok 2006 wynosił nieco ponad 130 milionów i według naszych szacunków zostanie on wykonany w całości. Wynika to z czynników, o których mówiłem kilka minut temu. Planowane wydatki w 2007 r. wynoszą nieco ponad 172 miliony złotych. W tej kwocie mieści się również oszacowana przez nas na około 20 milionów kwota, która warunkuje wykonanie ustawy o ujawnieniu dokumentów byłych organów bezpieczeństwa.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#JanuszKurtyka">W naszej ocenie jedną z najbardziej istotnych pozycji w planowanym budżecie stanowi dotacja celowa. Przewidywane wykonanie w 2006 r. tej dotacji wyniosło nieco ponad 700 tysięcy złotych, natomiast na roku 2007 zaplanowana została kwota ok. 1 miliona 200 tysięcy złotych. Jest ona przeznaczona na realizację wspomnianych wielkich projektów badawczych, które Instytut będzie prowadził bądź wspierał. Trzeba także z tych pieniędzy kontynuować badania rozpoczęte w tym roku: indeks represjonowanych, weryfikacja udostępnienia danych o obywatelach polskich represjonowanych przez organa sowieckie w latach 1939–1959. Chodzi o zestawienie obejmujące wszystkich Polaków, którzy byli represjonowani przez sowietów. Na ten projekt przewidujemy wydanie w przyszłym roku 300 tysięcy złotych. Jest on realizowany wraz z Fundacją „Karta”. Na inne projekty realizowane wspólnie z instytucjami zewnętrznymi przewidujemy, w ramach dotacji celowych, wydać 200 tysięcy zł. W ten sposób zostanie opracowany indeks Polaków represjonowanych i zabitych za pomaganie żydom. Projekt ten jest realizowany wspólnie z Instytutem Studiów Strategicznych z Krakowa oraz Naczelną Dyrekcją Archiwów Państwowych. Mamy także nadzieję, że do projektu dołączy się Instytut Jad Washem z Jerozolimy. 200 tysięcy zł zamierzamy przeznaczyć na sfinalizowanie projektu oszacowania strat osobowych i ofiar represji pod okupacją niemiecką. Kolejne 400 tysięcy zł chcemy wydać na dość rozległy projekt polegający na opracowaniu „Encyklopedii Solidarności”. Zostanie ona przygotowana wspólnie ze Związkiem Zawodowym „Solidarność”, przy współudziale wielu środowisk naukowych z całej Polski. Chcemy ten projekt realizować przez kilka lat. Rok 2007 ma być przeznaczony na różnego rodzaju prace dokumentacyjne i kwerendę. Kolejne 150 tysięcy złotych będzie przeznaczone na kontynuację badań naukowych na temat niezależnego ruchu harcerskiego i innych ruchów młodzieżowych.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#JanuszKurtyka">Mówiąc o kosztach wzrostu zatrudnienia w Instytucie trzeba wyjaśnić, że przewidujemy 21 nowych etatów prokuratorskich, które będą kosztowały 2,5 miliona złotych. W tym roku wzrost zatrudnienia wyniósł ok. 150 etatów i kosztował 2,89 miliona złotych. Natomiast w roku 2007 wzrost liczby etatów objętych niemnożnikowym systemem będzie kosztował ok. 7 milionów 700 tysięcy złotych. Jak wspominałem, chodzi o ok. 205 nowych etatów.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#JanuszKurtyka">Na zakończenie swojej wypowiedzi pragnę wskazać na jeszcze jedną pozycję, która dotyczy kosztów realizacji programu informatyzacji Instytutu Pamięci Narodowej. Chodzi o wydatek ok. 13 milionów złotych, który dotyczy wszystkich aspektów informatyzacji Instytutu. Aby sprostać zadaniom nałożonym przez nową ustawę, będziemy musieli wdrożyć program częściowej digitalizacji swoich zbiorów, zwłaszcza materiałów ewidencyjnych, oraz uruchomić programy wspomagające obieg informacji. Celem tych działań będzie uzyskanie łatwego i szybkiego dostępu do informacji gromadzonych przez Instytut. Realizacja tego celu wymaga różnego rodzaju ulepszeń w funkcjonowaniu sieci. Wspomniana suma 13 milionów zł obejmuje fazę projektowania sieci oraz zakupu sprzętu. Z całą pewnością zatrudnienie nowych pracowników i modernizacja Instytutu będzie wymagała zakupów związanych z zapewnieniem miejsc i stanowisk pracy. Również te wydatki zostały ujęte w dokumencie przedłożonym Komisji. Inne propozycje wydatków umieszczone w projekcie budżetu wynikają z bieżącej działalności Instytutu i nie wiążą się z nowymi jego zadaniami.</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#JanuszKurtyka">Reasumując, w przypadku, gdyby ustawa znajdująca się na biurku prezydenta nie weszła w życie, wtedy suma 20 milionów złotych, o której mówiłem, może być z projektu budżetu wycofana. Na taki wariant także jesteśmy przygotowani.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#CezaryGrabarczyk">O zabranie głosu proszę koreferenta części projektu budżetu dotyczącej Instytutu Pamięci Narodowej, posła Arkadiusza Mularczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#ArkadiuszMularczyk">Rzeczywiście, Instytut Pamięci Narodowej znalazł się w trudnej sytuacji, ponieważ musiał skonstruować projekt budżetu w momencie, gdy proces legislacyjny związany z nową ustawą nie został jeszcze zakończony. Wydaje się, że projektowany dodatkowy wydatek rzędu 20 milionów złotych, gdyby ustawa weszła w życie, nie jest zbyt duży. Przypominam, że jeżeli ustawa nie zostanie podpisana przez prezydenta, to te pieniądze zostaną zwrócone do Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#ArkadiuszMularczyk">Mówiąc o części projektu budżetu IPN związanej z pracami badawczymi oraz wzmocnieniem etatów prokuratorskich i archiwistów, warto zwrócić uwagę, że po raz pierwszy nie zostaną obcięte fundusze na realizację tych zadań. Dzięki temu będziemy mieli niepowtarzalną okazję gruntownego zapoznania się z najnowszą historią Polski. Realizacja projektów badawczych, które zostały nam przedstawione, pozwoli odsłonić kulisy polskiej historii ostatnich lat.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#ArkadiuszMularczyk">Analizując część projektu budżetu dotyczącą dochodów i wydatków, łatwo zauważyć, że są one znacznie wyższe niż w ostatnich latach. Dotychczas wydatki Instytutu Pamięci Narodowej były corocznie obcinane. Osobiście do tej części projektu nie zgłaszam żadnych zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#ArkadiuszMularczyk">Zwracam się do Komisji o udzielenie rekomendacji projektowi budżetu w części dotyczącej Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Nie widzę zgłoszeń do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#CezaryGrabarczyk">Wobec tego, że żaden członek Komisji nie chce zabrać głosu w dyskusji, pozwolę sobie na zadanie jednego pytania prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#CezaryGrabarczyk">Zanim jednak zadam to pytanie, pozwolę sobie na pewną refleksję. Już w ubiegłym roku na posiedzeniu Komisji poświęconym omówieniu budżetów instytucji wymiaru sprawiedliwości mówiliśmy, że nadeszły dobre czasy dla Instytutu Pamięci Narodowej. Dziś te słowa znajdują potwierdzenie, choćby w wypowiedzi prezesa Janusza Kurtyki, który stwierdził, że dzięki budżetowi, który został w zeszłym roku skonstruowany i przyjęty, Instytut Pamięci Narodowej mógł wyjść na prostą. W zeszłym roku nikt z nas nie przewidywał, że Instytut stanie się instytucją ogniskującą prawie całą debatę publiczną. Skutkiem tego jest pewien dyskomfort Komisji, która musi debatować nad kwotami, które nie wiadomo, czy będą musiały być uruchomione. Dziś nie wiemy, które zadania Instytut będzie musiał wykonywać w nowej rzeczywistości prawnej, jeżeli prezydent podpisze ustawę lustracyjną. Stwierdzam, że taki stan rzeczy budzi nasze szczególne zaniepokojenie i jest przedmiotem naszej troski. Zanim prezes Janusz Kurtyka dotarł na nasze dzisiejsze posiedzenie, sformułowałem pytanie do prezesa Lecha Gardockiego, czy Sąd Najwyższy jest przygotowany na dokonanie pewnych korekt w budżecie. W odpowiedzi usłyszałem, że Sąd Najwyższy jest przygotowany na to i będzie współdziałał z Instytutem, jeżeli będzie taka potrzeba. Mam nadzieję, że w przyszłym roku nie będziemy mieli takich problemów. Praca w takich warunkach jest trudna, bo dyskutujemy nad wirtualnymi danymi. Nie można tworzyć budżetów, które bazują na nieprecyzyjnych danych. Osobiście wolę, a chyba podziela ten pogląd większość członków Komisji, żeby budżet Instytutu Pamięci Narodowej był precyzyjny i zapewniający tej instytucji komfort działania. Na te kilka słów refleksji nie oczekuję odpowiedzi, ale na tym tle mam pytanie, dlaczego Łódź w wydatkach inwestycyjnych została potraktowana po macoszemu. Czy niska wysokość nakładów inwestycyjnych świadczy o tym, że w łódzkim oddziale Instytutu Pamięci Narodowej jest tak dobrze, że większe środki nie są tam potrzebne? Czy może jednak jest tak źle, ponieważ dyrektor oddziału nie sformułował wystarczająco dobrych propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JanuszKurtyka">Łódzkim oddziałem Instytutu Pamięci Narodowej zarządza bardzo dobry dyrektor. Co do składu kierownictwa oddziału nie można mieć żadnych zastrzeżeń, ale problemem jest brak fizycznej przestrzeni dla rozbudowy budynku. Działka, na której stoi oddział, znajduje się pomiędzy innymi nieruchomościami. W okresie rządów poprzedniego wojewody Instytut otrzymał działkę, na której obecnie stoi oddział, ale nie ma żadnej możliwości rozbudowy nieruchomości. Planujemy nadbudować w latach 2007–2009 obecnie istniejący budynek, ale inwestycja ta wymaga czasu. Jednak jeśli w przyszłym roku będziemy potrzebowali zwiększyć powierzchnię biurową, ze względu na wejście w życie ustawy lustracyjnej, to będziemy wynajmować na mieście jakieś dodatkowe lokale. W 2007 r. zamierzmy zgromadzić odpowiednią dokumentację. Myślę, że w latach następnych oddział w Łodzi będzie liderem w zakresie wydatków. Na tym tle rodzi się pewna refleksja. Od lat symbolem Instytutu jest budynek w Warszawie przy ulicy Towarowej, pochodzący z czasów Gomułki. Budynek ten charakteryzował się tym, że odpadały w nim tynki i dlatego wygląda na całkiem zdewastowany Wielokrotnie Państwowa Inspekcja Pracy zwracała nam uwagę na ten fakt. Dopiero w 2006 roku znalazły się środki na otynkowanie wieżowca i jego modernizację, zgodnie z zaleceniami PIP. Wcześniejsze inwestycje w tym obiekcie traktowaliśmy jako uzupełniające i ludzie pracowali w pomieszczeniach bez wentylacji, ponieważ ważniejsze było wzniesienie budynków na archiwa. Reasumując, budynek przy ul. Towarowej stał się symbolem Instytutu Pamięci Narodowej w bieżącym 6-leciu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jestem posłem ziemi łódzkiej i zadając pytanie kierowałem się troską i niepokojem o to, czy może oddział Instytutu nie przygotował propozycji, które znalazłby akceptację.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji chciałby się jeszcze wypowiedzieć na temat projektu budżetu Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu? Nie widzę zgłoszeń do dyskusji.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć bez uwag projekt budżetu Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#CezaryGrabarczyk">Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 13 – Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#CezaryGrabarczyk">Przechodzimy do rozpatrzenia części budżetowych: 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5. Referentem tych części będzie wiceminister sprawiedliwości Beata Kempa, natomiast ja będę koreferentem.</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#CezaryGrabarczyk">Czy wszystkie te części będziemy omawiać łącznie? Pytanie to kieruję do wiceminister Beaty Kempy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#BeataKempa">Opowiadam się za łącznym omawianiem tych części budżetu, za których realizację jest odpowiedzialny Minister Sprawiedliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#CezaryGrabarczyk">Zgadzam się. Wobec powyższego przekazuję głos przedstawicielowi Ministerstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#BeataKempa">Zakładamy, że część budżetowa dotycząca sądów powszechnych została opracowana zgodnie z założeniami budżetu państwa przedstawionymi przez Ministra Finansów z uwzględnieniem ustawy o finansach publicznych i szczegółowego trybu wynikającego z postanowień art. 178 par. 1 do 3 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 czerwca 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej i działalności finansowej sądów powszechnych. Projekty planów finansowych sądów z terenów poszczególnych apelacji zostały opracowane przez dyrektorów tych sądów na podstawie propozycji przygotowanych przez dyrektorów sądów okręgowych oraz prezesów i kierowników finansowych sądów rejonowych. Następnie projekty te zostały przedłożone Ministrowi Sprawiedliwości i Krajowej Radzie Sądownictwa i Rada, uchwałą nr 64 z 18 lipca 2006 roku, złożyła do Ministra Sprawiedliwości wniosek o opracowanie planów dochodów i wydatków w sądach powszechnych wraz z uwagami i zastrzeżeniami.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#BeataKempa">Przystępując do szczegółowego analizowania projektu budżetu, pragnę Komisję poinformować, że przewiduje się, że w 2007 r. dochody sądów powszechnych wyniosą 1 miliard 912 milionów 817 tysięcy złotych, co oznacza, że wzrosną o 2,3%, w stosunku do przewidywanego wykonania w 2006 roku. Planowany wzrost wpływów będzie możliwy dzięki skuteczniejszej egzekucji należności sądowych. W tym miejscu pragnę poinformować, że kilka miesięcy temu wdrożone zostały szczególne działania nadzorcze w tym zakresie po to, aby uzyskać jak najlepszy efekt, pomimo wielu trudności. Zwiększenie planowanych dochodów jest warte podkreślenia, zwłaszcza na tle spadku o ok. 16% ogólnej sumy dochodów jednostek budżetowych zapisanych w projekcie budżetu państwa na 2007 rok, w stosunku do przewidywanego wykonania z 2006 roku. Przyjęty poziom wpływów oznacza, że dochody jednostek sądownictwa powszechnego w 2007 roku stanowić będą 38,5% wydatków określonych w części budżetowej 15.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#BeataKempa">Wydatki ukształtują się na poziomie 4 miliardów 975 milionów 895 tysięcy złotych, co stanowi 107,27% przewidywanego wykonania w roku bieżącym, a tym samym kwoty zaplanowanej na 2006 rok w ustawie budżetowej. Zaplanowane zostały wydatki bieżące w wysokości 4 miliardów 608 milionów 347 tysięcy złotych, co stanowi wzrost o 5,85% w stosunku do przewidywanego wykonania w roku 2006 oraz wydatki majątkowe w wysokości 367 milionów 548 tysięcy złotych, co stanowi wzrost o 28,96%. W ramach wydatków bieżących ujęto w szczególności środki na wynagrodzenia wraz z pochodnymi, w łącznej kwocie 2 miliardy 899 milionów 36 tysięcy złotych oraz świadczenia na rzecz osób fizycznych w kwocie 351 milionów 171 tysięcy złotych. Mówiąc o wzroście wydatków na wynagrodzenia o 5,56%, w porównaniu z przewidywanym wykonaniem w roku 2006, należy zaznaczyć, że jego przyczyną nie są podwyżki uposażeń (te są planowane, zgodnie z założeniami projektu na 2007 roku, na poziomie roku bieżącego, dla całej sfery budżetowej), ale ogólny przyrost wynagrodzeń z tytułu zaplanowanych na rok 2007 dodatkowych 815 etatów: sędziów, kuratorów, asystentów sędziego, referendarzy i urzędników sądowych oraz pedagogów. Projektowany wzrost poziomu zatrudnienia wynika z wnikliwej analizy wykorzystania istniejących etatów, na obszarze poszczególnych apelacji, oraz struktury wpływu i trybu załatwienia spraw. Został on przyjęty po analizie niezbędnych potrzeb w tym zakresie oraz efektywnego wykorzystania kadr. Zakładamy, że wyznaczony poziom zatrudnienia odzwierciedlać będzie potrzeby związane ze zmianami organizacyjnymi oraz legislacyjnymi wynikającymi z rządowej reformy wymiaru sprawiedliwości, o czym jeszcze za chwilę będę mówiła. Pragnę podkreślić, że potrzeby etatowe oraz finansowe sądownictwa w 2007 roku odpowiadają założeniu, że źródeł efektywnego funkcjonowania sądownictwa powszechnego należy upatrywać nie w stałym zwiększaniu liczby etatów, ale w systematycznym upraszczaniu procedur, komputeryzacji sądów oraz efektywniejszym wykorzystaniu dotychczasowych zasobów kadrowych. Dlatego proponujemy znaczący wzrost wydatków majątkowych, który jest w szczególności pochodną zwiększania środków przeznaczonych na rozwój infrastruktury informatycznej w sądownictwie. Relatywne wysokie koszty informatyzacji sądownictwa są zasadne z uwagi na znaczne opóźnienia i zaległości sądownictwa w tej dziedzinie. Pragnę podkreślić również, że informatyzacja sądów pozwoli w kolejnych latach budżetowych na efektywniejsze wykorzystywanie etatów orzeczniczych, usprawnianie ich działania, czego rezultatem ma być wygenerowanie wymiernych oszczędności budżetowych.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#BeataKempa">Pozostałe wydatki majątkowe na 2007 rok zostały zaplanowane w oparciu o rachunek ekonomiczny, a także zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów, co w przypadku zakupów inwestycyjnych oznacza ich ograniczenie do najpilniejszych potrzeb. Natomiast w odniesieniu do wydatków na realizację inwestycyjnego zachowaliśmy priorytet dla zadań kontynuowanych, w szczególności tych z terminem ich zakończenia w 2007 roku. Wysokość pozapłacowych wydatków bieżących stanowi gwarancje niezakłóconego działania sądownictwa w ciągu całego roku budżetowego, zarówno w zakresie prowadzonych postępowań, jak i bieżącego funkcjonowania jednostek. Uwzględnione zostały także potrzeby w zakresie środków przeznaczonych na zadania związane z realizacją reformy sprawiedliwości. Wzrost wydatków sądów, w stosunku do przewidywanego wykonania z roku bieżącego, o 7,27% jest pochodną szerokiego katalogu dodatkowych zadań, jakie sądownictwu powszechnemu wyznaczają nowe regulacje wynikające z przyjętej przez rząd reformy wymiaru sprawiedliwości. Zadania powyższe zapisane zostały zarówno z uchwalonych już przez Sejm ustaw i wydanych przez rząd rozporządzeniach, a także z różnych aktów prawnych znajdujących się na różnych etapach procesu legislacyjnego. Do najważniejszych regulacji prawnych mających na celu naprawę polskiego wymiaru sprawiedliwości, opracowanych w ramach reformy, należą: projekt ustawy o postępowaniu dyscyplinarnym wobec osób wykonujących niektóre zawody prawnicze, projekt ustawy o lekarzu sądowym, projekt ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego, projekt o wykonywaniu kary pozbawienia wolności w systemie tygodniowym, projekt ustawy o zmianie ustawy o Prokuraturze oraz innych ustaw, a zwłaszcza projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wprowadzający tzw: sądy 24-godzinne, a także projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz zmianie niektórych innych ustaw, projekt ustawy o zmianie ustawy o pracownikach sądów i prokuratury, projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw, projekt ustawy o zmianie ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, projekt ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz projekt ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#BeataKempa">Podkreślenia wymaga fakt, że przeprowadzana reforma sądownictwa powszechnego jest odpowiedzią rządu na społeczne oczekiwania związane z potrzebą poprawy bezpieczeństwa obywateli i zdecydowanej walki z korupcją i przestępnością, w szczególności zorganizowaną, oraz niekwestionowaną koniecznością poprawy sprawności przebiegu postępowań sądowych zarówno cywilnych, jak i karnych. Wdrożenie tych aktów prawnych, o których mówiłam stanowi, w naszej ocenie, podstawowy warunek powodzenia reformy, co w konsekwencji będzie skutkować urzeczywistnianiu idei silnego, bezpiecznego i sprawnie działającego państwa.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#BeataKempa">W przypadku pkt 7b dotyczącego gospodarstw pomocniczych sądów powszechnych pragnę podkreślić, że gospodarstwo w Sarbinowie Morskim przy Sądzie Okręgowym w Koszalinie, powołane 28 lutego 2001 roku, prowadzi działalność wypoczynkową, ale jej koszty pokrywane są z przychodów własnych i dlatego nie otrzymuje ono dotacji z budżetu państwa. W tym miejscu w planie przychodów jest zapisane 223 tysiące złotych i jest to kwota tożsama wydatkami. Gospodarstwo pomocnicze w Muszynie przy Sądzie Okręgowym w Nowym Sączu, powołane w styczniu 2003 roku, prowadzi również działalność wypoczynkową i szkoleniową. Także w tym przypadku koszty tej działalności są pokrywane z przychodów własnych, bez żadnych dotacji. Plan przychodów w tym przypadku wynosi 407 tysięcy złotych, a plan wydatków opiewa na tę samą kwotę.</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#BeataKempa">Przystępując do omówienia pkt 8 a) i c) tj. części 37, czyli Sprawiedliwość, pragnę powiedzieć, że dochody zostały zaprojektowane w kwocie 41 milionów 907 tysięcy, co stanowi 104,2% przewidywanego wykonania planu na 2006 rok. Jeśli chodzi o wydatki to planujemy wzrost o 12,68%, w stosunku do kwoty zaplanowanej w ustawie budżetowej na rok 2006, w tym wzrost wydatków majątkowych o 119,65%. W konsekwencji limit wydatków na 2007 rok określony został na poziomie 4 miliardów 571 milionów 707 tysięcy złotych. W powyższej kwocie zaplanowane zostały wydatki bieżące w wysokości 4 miliardów 108 milionów 238 tysięcy złotych oraz wydatki majątkowe w kwocie 463 milionów 469 tysięcy złotych. W ramach wydatków bieżących ujęte zostały w szczególności środki na wynagrodzenia wraz z pochodnymi, w wysokości 2 miliardów 116 milionów 832 tysięcy złotych. Planowany poziom wydatków bieżących i majątkowych zapewni efektywną i niezakłóconą pracę jednostek organizacyjnych wymiaru sprawiedliwości i realizację ich ustawowych funkcji w ciągu całego roku budżetowego oraz nowych zadań związanych z przyjętą przez rząd reformą wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-27.7" who="#BeataKempa">Mówiąc o środkach na wynagrodzenia, których łączna wartość w 2006 r. wzrosła o 8,38%, bez uwzględnienia obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne, należy zaznaczyć, że źródłem wzrostu wydatków w tej kategorii jest potrzeba wzmocnienia kadrowego jednostek wymiaru sprawiedliwości. Zaplanowane środki na wynagrodzenie uwzględniają utworzenia ok. 2524 etatów, w tym 170 etatów prokuratorskich, 170 etatów asystentów prokuratorów, 600 etatów urzędników prokuratury, 1344 etatów funkcjonariuszy służby więziennej, 220 pracowników cywilnych więziennictwa oraz 20 członków korpusu służby cywilnej. Zakładany wzrost zatrudnienia ograniczony został do poziomu zapewniającego skuteczne przeprowadzenie zmian organizacyjnych, a także realizację zadań wynikających z reformy wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-27.8" who="#BeataKempa">Analizując znaczący wzrost wydatków majątkowych w części 37 należy wyraźnie podkreślić, że wynika on, z jednej strony, z zatwierdzonego przez rząd programu pozyskania 17 tysięcy miejsc w jednostkach organizacyjnych więziennictwa w latach 2006–2009, z drugiej zaś strony – z szerokiego zakresu zadań realizowanych w ramach reformy wymiaru sprawiedliwości. Na skuteczność działania wymiaru sprawiedliwości niebagatelny wpływ ma rozwój infrastruktury informatycznej w jej jednostkach organizacyjnych. Projektowany poziom wydatków majątkowych, zakładający zwiększenie ich o 134% w więziennictwie, do poziomu 319 milionów 552 tysięcy złotych a także o ponad 57% w prokuraturach, do poziomu 68 milionów 510 tysięcy złotych, oraz o niemal 217% w centrali Ministerstwa Sprawiedliwości, do poziomu 60 milionów 587 tysięcy złotych, pozwoli w na pełną realizację wspomnianego programu pozyskania 17 miejsc w jednostkach organizacyjnych więziennictwa. Środki te zapewnią także kontynuowanie procesu informatyzacji wymiaru sprawiedliwości, w szczególności pozwolą na uruchomienie nowej formy odbywania kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Łączny wzrost wydatków w powszechnych jednostkach prokuratury o 9,04%, które w efekcie osiągną poziom 1 miliarda 267 milionów 862 tysięcy, zostanie przeznaczony na usprawnienie procesu funkcjonowania prokuratury, w tym przede wszystkim na zmianę jej systemu organizacyjnego polegającą na wyodrębnieniu w Prokuraturze Krajowej scentralizowanego pionu do spraw zwalczania przestępczości zorganizowanej, przeznaczonego do skutecznego ścigania i prowadzenia postępowań w sprawach o przestępstwa przeciwko pokojowi, ludzkości oraz przestępstwa wojenne przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, łapownictwa w organach władzy ustawodawczej, organach administracji rządowej, samorządowej, wymiaru sprawiedliwości, ścigania i kontroli przestępczości o charakterze terrorystycznym popełnianej przez grupy przestępcze. Do właściwości tego pionu będą należały m.in. sprawy z zakresu: nielegalnej produkcji, obrotu znacznymi ilościami środków odurzających i psychotropowych, fałszowania i puszczania w obieg środków płatniczych, przemytu towarów o wysokiej akumulacji zysku, w tym tzw. pranie pieniędzy, a także wyłudzenia o znacznej wartości na szkodę Skarbu Państwa, w ramach sektora bankowego, funduszy unijnych, a także handlu ludźmi, nielegalnego handlu bronią i materiałami wybuchowymi. Tak rozbudowany katalog zadań prokuratury przekłada się na zwiększenie obowiązków, z uwagi na stopień skomplikowania prowadzonych postępowań i konieczność korzystania z usług specjalistów najwyższej klasy. Znaczący wzrost środków w więziennictwie o 15,66%, zwiększający limit wydatków do kwoty 2 miliardów 58 milionów 901 tysięcy, zostanie przeznaczony przede wszystkim na przyspieszenie realizacji programu pozyskania miejsc w jednostkach organizacyjnych więziennictwa, w tym na budowę nowych pawilonów, utworzenie miejsc zakwaterowania, poprzez modernizację eksploatowanych obiektów oraz adaptacje budynków pozyskanych od wojska, a także od innych podmiotów. Zwiększone środki i etaty zapewniają również możliwość wdrożenia systemu odbywania kary pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 6 miesięcy przez 2 dni w tygodniu, zgodnie z projektem ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności w systemie tygodniowym. Celem projektowanego systemu jest przede wszystkim zmniejszenie negatywnych skutków stosowania nieprzerwanej izolacji więziennej, takich jak utrata zatrudnienia i mieszkania oraz dezintegracja społeczna. Dodatkowo celem będzie reedukacja populacji więziennej przy założeniu, że sądy częściej będą orzekać krótkoterminowe bezwzględne kary pozbawienia wolności, w miejsce kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, przewidując udzielenie zezwoleń na odbywanie tych kar w systemie tygodniowym już na etapie postępowania wykonawczego. Ujęte w projekcie budżetu wydatki zapewniają również wprowadzenie nowego systemu odbywania kary pozbawienia wolności nieprzekraczającej 6 miesięcy zgodnie z projektem ustawy o wykonywaniu kary pozbawienia wolności, poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego. Projektowany system spowoduje w pierwszej fazie wzrost wydatków budżetowych, które są niezbędne na przygotowywanie i utworzenie systemu, jednak w kolejnych latach funkcjonowania przyniesie on oszczędności wynikające z ograniczenia nowych miejsc w zakładach i budowy jednostek penitencjarnych oraz pawilonów mieszkalnych, w których musieliby przebywać skazani, gdyby obowiązywał ich obecny system izolacji więziennej. Ujęte w projekcie budżetu wymiaru sprawiedliwości wydatki pozwolą także na realizację zadań związanych z prowadzeniem aplikacji sądowej i prokuratorskiej przez nowo powstałe w tym roku od 1 września Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, w tym projektowane zmiany organizacyjne, łącznie z utworzeniem filii zgodnie z projektem ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw. Zmiany stanowią dopełnienie kompleksowej reformy; system szkolenia polskich sędziów, prokuratorów, asesorów sądowych i referendarzy, asystentów sędziów, zawodowych kuratorów sądowych oraz urzędników sądów powszechnych i prokuratury dostosowuje się do standardów obowiązujących w tym zakresie w krajach unii europejskiej. Wdrożenie tej ustawy w roku 2007 pozwoli na zapewnienie sprawnego systemu szkolenia wstępnego przyszłych kadr sędziowskich i prokuratorskich, które ma zagwarantować jednolity wysoki poziom ich kształcenia, a także formę obecnego, w naszej ocenie mało wydolnego systemu szkolenia poprzez powoływanie krajowego scentralizowanego ośrodka kształcenia przyszłych kadr sądów powszechnych i prokuratury z własnymi wysokimi standardami szkolenia. W tym punkcie należy także podać, że prowadzenie aplikacji sądowej i prokuratorskiej w nowej formule przewidywanej przez projekt ustawy, o której mówiłam, w pierwszych dwóch latach wiązać się będzie ze zwiększonymi nakładami finansowymi, ze względu na fakt, że przez dwa lata równocześnie z nowym trybem prowadzenia aplikacji będą kontynuowane aplikacje odbywane na dotychczasowych zasadach. Jednakże wydatki na prowadzenie kolejnych aplikacji, w cyklu trzyletnim według nowych zasad będą niższe od ponoszonych obecnie.</u>
          <u xml:id="u-27.9" who="#BeataKempa">W resorcie sprawiedliwości funkcjonuje 9 zakładów budżetowych funkcjonujących w większości jako ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe. Tylko jeden z nich świadczy usługi w zakresie szkoleń i działalności wydawniczej. Głównym źródłem przychodów w tych zakładach są opłaty za organizację szkoleń oraz opłaty za korzystanie z wczasów, kolonii, obozów oraz dochody z innej działalności gospodarczej. Natomiast źródłem dochodu oficyny wydawniczej są dochody z działalności wydawniczej oraz świadczone usługi w zakresie szkoleń. Plan przychodów tych jednostek wynosi 12 milionów 438 tysięcy złotych i pokrywają one koszty swojej działalności z przychodów własnych. Plan wydatków w zasadzie jest tożsamy z planem przychodów. Z budżetu państwa zakłady budżetowe otrzymują dotacje celowe na dofinansowanie zadań inwestycyjnych, czyli w 2007 roku dotacja taka została zaplanowana dla zakładu budżetowego ministerstwa sprawiedliwości w Jastrzębiej Górze na dofinansowanie kosztów zadania inwestycyjnego związanej z utworzeniem filii Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, w wysokości 2 milionów złotych. Natomiast gospodarstwo pomocnicze w wysokości 2 miliony złotych. W 2007 roku będą funkcjonować 24 gospodarstwa pomocnicze przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich oraz 26 gospodarstw przy jednostkach organizacyjnych więziennictwa. Gospodarstwa pomocnicze funkcjonujące przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich działają w formie warsztatów szkolnych, a w ramach funkcjonowania gospodarstw pomocniczych wychowankowie zdobywają zawód poprzez praktyczną naukę. Funkcjonowanie tych podmiotów ma głównie na celu pomoc resocjalizacyjną i pozytywne oddziaływanie na postawy osób tamże przebywających. Gospodarstwa pomocnicze przy jednostkach służby więziennej są powoływane w celu tworzenia warunków do zatrudniania osób pozbawionych wolności oraz prowadzenia działalności gospodarczej. Zatrudnianie osób pozbawionych wolności winno mieć na celu przede wszystkim pozytywne oddziaływanie na ich postawy, osiąganie zysku jest podporządkowane resocjalizacji osób pozbawionych wolności. Takie działanie stanowi jedną z podstawowych metod resocjalizacyjnych, zgodną z rezolucją Komitetu Ministrów Rady Europy z 1975 roku w sprawie pracy więziennej, która nakłada na państwa członkowskie obowiązek przyznania pracy więźniów określonego statusu nadania i pierwszeństwa udostępnienia stosownych środków dla wspierania programów pracy zgodnie z zapotrzebowaniem instytucji. Natomiast europejskie reguły więzienne z 1977 roku zalecają, aby więźniom zapewnić wystarczającą ilość pracy pożytecznej lub innych zajęć celowych. Rozwiązania takie funkcjonują w wielu krajach rozwiniętych, w Polsce odpłatne zatrudnienie skazanych odbywa się przede wszystkim w formie prac porządkowych i pomocniczych na rzecz własnych jednostek, w drugiej kolejności w przywięziennych zakładach, przedsiębiorstwach państwowych i gospodarstwach pomocniczych. Przychody gospodarstw pomocniczych pochodzą przede wszystkim z dochodu wypracowanych przez wychowanków domów poprawczych i schronisk. Plan przychodów na 2007 rok to 307 milionów 147 tysięcy złotych. Wydatki gospodarstw pomocniczych są związane przede wszystkim z ich utrzymaniem, m.in.: wydatki na wynagrodzenia, podatki, ubezpieczenia, usługi remontowe. Plan wydatków na 2007 rok wynosi 302 miliony 197 tysięcy złotych. Natomiast dla gospodarstw budżetowych funkcjonujących przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich została zaplanowana dotacja przedmiotowa w wysokości 678 tysięcy. Dotacja ta zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie stawek oraz szczegółowego sposobu i trybu udzielania rozliczania dotacji przedmiotowych dla państwowych zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych dla resortu sprawiedliwości została ustalona w wysokości 400 złotych rocznie na jednego nieletniego wdrażanego do pracy społecznie użytecznej i objętego praktyczną nauką zawodu w warsztatach szkolnych prowadzonych w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich.</u>
          <u xml:id="u-27.10" who="#BeataKempa">W przypadku pkt 10 dotyczącego budżetu przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5, to projekt budżetu w części 37 – Sprawiedliwość obejmuje dwa fundusze celowe. Tymi funduszami są: Fundusz Pomocy Postpenitencjarnej, którego przychodami są środki pieniężne pochodzące z potrąceń w wysokości 20% wynagrodzenia przysługującego za pracę skazanych zatrudnionych na podstawie skierowania do pracy, umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o pracę nakładczą lub na innej podstawie prawnej oraz z wykonania kar dyscyplinarnych poprzez obniżanie przypadającej skazanemu części wynagrodzenia za pracę, nie więcej niż o 25% na okres do 3 miesięcy oraz ze spadków, zapisów, darowizn, zbiórek z innych źródeł. Plan przychodu na 2007 rok wynosi 14 milionów 500 tysięcy złotych. Wydatki z Funduszu przeznacza się na udzielenie pomocy osobom pozbawionym wolności, zwalnianym z zakładów karnych, aresztów śledczych, rodzinom tych osób oraz pokrzywdzonych przestępstwem i ich rodzinom. Środki z tegoż funduszu otrzymują zakłady karne, areszty śledcze, sądy, stowarzyszenia, fundacje, organizacje i instytucje, których celem jest świadczenie pomocy skazanym, ich rodzinom albo koordynowanie współdziałania społeczeństwa z zakładami karnymi i aresztami śledczymi. Plan wydatków Funduszu pomocy postpenitencjarnej kształtuje się na poziomie 14 milionów 500 tysięcy złotych. Przychodami Funduszu Przywięziennych Zakładów Pracy są wpłaty przywięziennych zakładów pracy w wysokości 25% środków uzyskanych z tytułu zwolnień z podatku dochodowego od osób prawnych, nieopodatkowanych należności budżetowych, wpłat na PFRON, opłat z użytkowania lub użytkowania wieczystego gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa. Przychody z tego tytułu w roku 2007 zostały zaplanowane na poziomie 1 miliona 805 tysięcy złotych. Natomiast plan wydatków rozwoju Funduszu Przywięziennych Zakładów Pracy na 2007 rok kształtuje się na poziomie 1 miliona 851 tysięcy, w tym dotacje na realizację badań bieżących 600 tysięcy. Wydatki bieżące oraz wydatki inwestycyjne szacujemy na poziomie 1 miliona 250 tysięcy złotych. Informacja, jaką przedstawiam, jest dość obszerna, ale jak widać z doręczonego dokumentu, mimo moich starań nadal jest to wycinek wszystkich informacji. Kończąc pragnę stwierdzić, że chociaż reforma wymiaru sprawiedliwości wpływa w 2007 roku w sposób znaczący na poziom wydatków budżetowych, to jednak w perspektywie następnych lat osiągnięcie założonych celów przełoży się wymiernie na oszczędności budżetowe oraz poprawę poziomu bezpieczeństwa państwa oraz osobistego bezpieczeństwa obywateli.</u>
          <u xml:id="u-27.11" who="#BeataKempa">Zwracam się do Komisji o zaakceptowanie budżetu z części budżetowej 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#CezaryGrabarczyk">Jako koreferent tych części budżetu pragnę powiedzieć, że wciąż mamy nadzieję, że kolejny rok znaczącego wzrostu wydatków na części: 15 i 37 zaowocuje korzyściami, które realnie odczuje społeczeństwo. Niewątpliwie należy wyrazić zadowolenie, że coraz większe pieniądze trafiają do struktur szeroko rozumianego wymiaru sprawiedliwości, ale trzeba także wyrazić żal, że daleko nam jeszcze do przyrostu z roku 2003 na poziomie 31%.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#CezaryGrabarczyk">Zanim jednak przystąpię do oceny projektu budżetu resortu sprawiedliwości, chciałbym zadać kilka pytań dotyczących przewidzianej struktury wydatków. Na początku mam pytanie dotyczące części 15, czy wśród niezbędnych kwot na wzrost wynagrodzeń przewidziano w budżecie tylko i wyłącznie te, które wynikają ze stosowanych stawek awansowych? Na tym tle pragnę także wyrazić zadowolenie, że jest znaczący przyrost etatów, w szczególności tam, gdzie w toku debat parlamentarnych Sejm zwraca uwagę, że należy wzmacniać wymiar sprawiedliwości. Dokładniej następuje wzrost liczby etatów: asystenckich – aż o 850, etatów urzędniczych – aż o 1520. Wzrasta także liczba etatów referendarskich, ale w tym przypadku ten przyrost nie jest, aż tak imponujący, bo zaledwie o 130 etatów. W tym świetle budzi się także pewna wątpliwość: dlaczego tak mała jest liczba etatów kuratorskich? Wzrost liczby kuratorów na rok 2007 jest szacowany na 150 etatów, co jest liczbą znacząco małą. Wskazane wątpliwości pogłębiają się dodatkowo, jeżeli rozważymy w tym świetle, jak ważną rolę pełni kurator w procesie przywracania społeczeństwu tych, którzy zbłądzili, czyli w procesie resocjalizacji. Zapowiedzi rządu, które wiążą się z zaostrzeniem Kodeksu karnego prawdopodobnie, będą skutkowały zwiększoną liczbą skazanych, przede wszystkim na karę pozbawienia wolności. Kara pozbawienia wolności być może zostanie zastąpiona w szerszym zakresie poprzez instytucję probacji. Jeśli tak się stanie, to interesują mnie zmiany, jakie będą zachodziły w strukturze finansów w części 38. Natomiast w części 37 przewidujemy przyrost liczby nowych miejsc w zakładach karnych, 17 tysięcy w ciągu 3 lat. Jeśli więc przewiduje się tak znaczny wzrost liczby skazanych, a tak niewielką liczbę etatów osób zajmujących się resocjalizacją, to kto będzie prowadził pracę z tymi osadzonymi, którzy będą opuszczali te zakłady karne? Czy twórcom reformy nie zabrakło przypadkiem konsekwencji przy projektowaniu budżetu? Cieszą wydatki inwestycyjne, ale znów rodzi się pytanie: czy wydatki, zwłaszcza te dotyczące informatyzacji, są realizowane w sposób racjonalny? Pewne wątpliwości zasiała niewątpliwie dzisiejsza publikacja prasowa, która dotyczy nieprawidłowości w zakupie superkomputera, obsługującego Centralny Ośrodek Przetwarzania Danych. Sądzę, że tą sprawą jako Komisja będziemy się jeszcze zajmować na innym posiedzeniu. Sprawę znam jednak tylko z doniesień prasowych i nie chcę, aby zdominowała ona naszą dzisiejszą debatę na temat budżetu resortu sprawiedliwości. Wydaje się jednak, że koszty związane z zakupem oprogramowania dla tego właśnie komputera są przewidziane na niezwykle wysokim poziomie, bo jest to kwota łącznie z licencją przekraczająca 7,5 miliona złotych. Wobec powyższego powstaje pytanie, czy racjonalny był ten pierwotny zakup oraz, czy przewidywano wówczas tak wielkie koszty związane z eksploatacją tego sprzętu. Zakup był dokonywany w 2001 roku. Czy racjonalne jest, zatem inwestowanie ciągłe w ten sprzęt?</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#CezaryGrabarczyk">Kolejne moje pytanie dotyczy planu związanego z budową systemu do rejestracji, już tylko – jak czytam – w przedłożeniu systemu audio? Jeszcze niedawno w zapowiedziach ministerstwa była mowa o rejestracji audiowizualnej. Takie urządzenia w szczególności potrzebne są w sytuacji, gdy przesłuchuje się małoletnich. Na jaki stopień zaawansowania tych inwestycji liczy resor sprawiedliwości po realizacji przyszłorocznego budżetu? Na zakup sprzętu w związku z tym zadaniem przewidziano 17 milionów 600 tysięcy złotych. W jakim procencie zostanie zabezpieczony plan? Czy będzie to 100%, czy może będzie to tylko część inwestycji albo zaledwie program pilotażowy?</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#CezaryGrabarczyk">W przypadku innych inwestycji, ze zdumieniem stwierdziłem po przeczytaniu dostarczonego nam dokumentu, że wzrost wydatków inwestycyjnych dla Ministerstwa Sprawiedliwości przewiduje się, aż o 118,8%. To wartość, której w swojej praktyce parlamentarnej do tej pory sobie nie przypominam. Bardzo prosiłbym o wyjaśnienie tego zagadnienia.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#CezaryGrabarczyk">W przypadku części 37, jak wcześniej stwierdziłem, z uznaniem odnoszę się do ambitnego programu zwiększenia aż o 17 tysięcy miejsc w jednostkach organizacyjnych więziennictwa. Tak naprawdę mijający rok był pierwszym rokiem realizacji tego planu. W części znamy wyniki jego realizacji, znamy także plany na rok przyszły. Cieszy nas, że ministerstwo przewidziało wzrost, który musi nastąpić, jeżeli mamy pozyskiwać nowe miejsca w zakładach karnych. Musi ulec także zwiększeniu kadra Służby Więziennej, również o pracowników cywilnych. Takich etatów przewidziano, że przybędzie 220. Szczególnie jednak cieszy, że przyrasta liczba funkcjonariuszy. Proces ten został podzielony na dwa etapy: w pierwszej fazie zatrudni się 1344 funkcjonariuszy. Sądzę, że to zwiększenie już na stałe wyeliminuje zjawisko nadgodzin. Problem ten wciąż jest jednym z najbardziej doskwierających wśród pracowników Służby Więziennej. Komisja ma dość dobre rozeznanie w tym temacie, gdyż jesteśmy dość świeżo po analizie problemów Służby Więziennej. Utrzymujemy także kontakt ze związkiem zawodowym funkcjonariuszy, dlatego doskonale wiemy, jakie są problemy tej grupy zawodowej. Niestety, nie wszystkie problemy więziennictwa, w związku z tym nowym budżetem zostaną rozwiązane. Poza tym jest jeszcze wiele problemów, które nawarstwiły się. Jednym z nich jest problem nadgodzin w pracy funkcjonariuszy, a także wstrzymywanie wypłat nagród. Wiele innych rozwiązań i problemów zostało przyjętych kosztem funkcjonariuszy. Czy w propozycji dodatkowych etatów ministerstwo widzi jakąś szansę rozwiązania tych starych problemów? W tych sprawach chciałbym bardzo poznać stanowisko ministerstwa.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#CezaryGrabarczyk">W zaplanowanym budżecie widzę sporą kwotę pochodzącą ze środków unijnych Niewątpliwie środki te będą się lały bardzo szerokim strumieniem. Jest to jeden z najszerszych strumieni, jaki udało się mi zauważyć w całym planie budżetowym na przyszły rok. Mam tylko nadzieję, że ministerstwo będzie umiało zagospodarować pozyskane środki. Moja obawa jest uzasadniona, gdyż wszyscy wiemy, jakie rygory wiążą się z wykorzystywaniem tych środków. Dzieląc się tymi wszystkimi wątpliwościami, na tle których sformułowałem tych kilka pytań, poproszę przedstawiciela ministerstwa, o udzielenie na nie odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#BeataKempa">Odpowiadając, pragnę zapewnić, że postaram się odpowiedzieć najdokładniej jak umiem na zadane pytania. W sytuacji, gdy odpowiedź będzie wymagała bardziej szczegółowej wiedzy poprosimy o podpowiedź dyrektora Departamentu Budżetu i Majątku Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#BeataKempa">Co do problemu etatów, to – istotnie – w przyszłorocznym projekcie budżetu następuje znaczny wzrost etatów. W przypadku etatów kuratorów sądowych, rzeczywiście proponowany wzrost jest niedostateczny. Liczba 150 etatów w tej mierze nie jest wystarczająca w stosunku do potrzeb oraz aby skutecznie wykonywać wszystkie środki probacji orzekane przez polskie sądy. Planowany wzrost etatów jest wykonywany wzorem planu przyjętego w zeszłym roku przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Na dowód tej tezy proszę spojrzeć np. na wzrost liczby etatów referendarskich. Reformę przeprowadzamy w kolejnych wydziałach sądowych. W zeszłych latach doposażyliśmy wydziały ksiąg wieczystych i hipoteki, przeznaczaliśmy znaczne środki na te cele, ze względu na istniejącą potrzebę społeczną. Kolejno podnosiliśmy wydatki związane ze zwiększeniem liczby etatów orzeczniczych, a także referendarskich. Natomiast w tym roku priorytetowe stały się dla nas wydziały gospodarcze. Jak widać, reforma następuje etapami. Już w tym roku po bardzo dokładnym sprawdzeniu danych w zakresie potrzeb na referendarzy sądowych przeznaczamy na ten cel taką ilość pieniędzy, aby zaspokoić wszystkie potrzeby w tej mierze. Liczba potrzebnych etatów została ustalona na podstawie potrzeb zgłoszonych poprzez poszczególnych prezesów sądów.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#BeataKempa">Co do problemu etatów w Służbie Więziennej, to w przyszłym roku przewidujemy znaczący wzrost ich liczby. Generalnie w całym więziennictwie jest przewidziany w następnym roku niezwykle znaczący przyrost środków. Osobiście nie pamiętam, abyśmy wcześniej przeznaczali tak duże pieniądze na polskie więzienia. Działanie to jest konieczne ze względu na potrzeby oraz cele, jakie chcemy zrealizować. Większa liczba etatów w Służbie Więziennej to nie tylko zabezpieczenie dla nowo osadzonych. Rządowy program przewiduje pozyskanie nowych 17 tysięcy miejsc w więzieniach, ale w latach 2005–2009. W tej sytuacji pragnę stwierdzić, że w tym roku na 31 grudnia przewidujemy przyrost na poziomie 4025 miejsc dodatkowych. Wobec powyższego dodatkowe zabezpieczenie etatowe strażników ma służyć w zabezpieczeniu nowych miejsc dla osadzonych, ale także ma służyć dalszemu rozwiązywaniu problemów związanych z nadgodzinami oraz z radzeniem sobie z problemem przeludnienia w więzieniach. Na marginesie pragnę stwierdzić, że niebawem będzie okazja do bardziej szczegółowej debaty nad polskim więziennictwem, przy okazji prac legislacyjnych nad krótką nowelizacją ustawy o Służbie Więziennej. Większa nowelizacja tej ustawy jest także przewidziana, ale pracę nad jej przygotowaniem i realizacją ciągle trwają. Niemniej jednak już dziś warto mówić, że większe nakłady na polskie więziennictwo, oprócz nakładów inwestycyjnych będą także nakierunkowanie na wynagrodzenia. Służba Więzienna nie została ujęta w planie modernizacji innych służb mundurowych, dlatego nie podlegała wzrostowi wynagrodzenia o 0,15%. Tym samym w inny sposób musimy zapewnić wzrost pensji strażników więziennych. Funkcjonariusze z pionu ochrony oraz z pionu penitencjarnego pracujący bezpośrednio z osadzonymi, w warunkach 120% przeludnienia muszą otrzymywać godziwe płace. Mówiąc o przeludnieniu muszę powiedzieć, że na 30 września br. odnotowujemy przeludnienie nawet do 150%. Bardzo często wizytuję polskie więzienia i rozmawiam ze strażnikami. Z tych rozmów wynika, że średnia płaca strażnika wynosi 1200 złotych. Taka niska płaca nakazuje nam w szybkim tempie zmienić coś w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#BeataKempa">Kolejny poruszony problem dotyczył zagadnienia wydatków majątkowych na polskie więziennictwo. Na początku trzeba stwierdzić, że większe finansowe nakłady na więziennictwo nie wynikają jedynie z przeludnienia, jakie jest w zakładach karnych. Nakłady na więzienia muszą być większe, gdyż zakłady karne zaczęły się po prostu rozpadać. Większość z nich jest sprzed pierwszej wojny światowej. W liczbach bezwzględnych ta liczba wynosi 74%. Nakłady na naprawę i remonty więzień w poprzednich latach były znikome. Remonty nie są potrzebne dla poprawy komfortu więźniów, aczkolwiek ten aspekt także jest ważny, ale więzienia muszą spełniać swoje funkcje. Takie funkcje nie są spełniane, jeśli zaczynają się nam walić mury. Dodatkowo remonty więzień poprawią komfort pracy Służby Więziennej. Nie można trzymać ludzi w takich więzieniach, w których warunki przetrzymywania skazanych urągają godności człowieka. Oczywiście dodatkowe pieniądze nie uzdrowią sytuacji, ale w znaczący sposób ją poprawią.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#BeataKempa">Problem obniżania nadgodzin pracy funkcjonariuszy Służby Więziennej jest obecnie rozwiązywany poprzez wewnętrznych oddziaływań organizacyjnych. Spadek liczby nadgodzin w tym roku jest znaczący, liczba ta z 1,5 miliona spada do 600 tysięcy. Mam nadzieję, że dalsze rozwiązania organizacyjne rozwiążą ten problem całkowicie. Dodatkowo w tym miejscu pragnę jeszcze zaznaczyć, że koszt uzyskania jednego miejsca dla osadzonego w ubiegłych latach wynosił 150 tysięcy złotych, w tej chwili, w ramach programu pozyskania dodatkowych 17 tysięcy miejsc dla osadzonych, ta liczba spadła do 40 tysięcy. Jak widać, nastąpiła szalona różnica i osiągamy duży poziom oszczędności w skali budżetu, ale także znaczący przyrost w ramach rządowego programu. Mam nadzieję, że realizacja tego programu będzie kontynuowana. Obecnie liczba osadzonych (stan w zeszłym tygodniu) wynosiła ok. 88 tysięcy osób, 42 tysiące osób czeka na wykonanie kary pozbawienia wolności. W związku z powyższym istnieje wielka potrzeba doinwestowania więzień. Uzasadnienie proponowanego projektu budżetu możemy, zatem znaleźć w realnych potrzebach. W przyszłym roku zamierzmy zmienić charakter kar za przestępstwa drobne z długoterminowych na krótkoterminowe, dlatego statystyki w przyszłych latach powinny się zacząć zmieniać.</u>
          <u xml:id="u-29.5" who="#BeataKempa">Co do problemu wydatków inwestycyjnych przeznaczonych na komputeryzację, to bardzo szczegółowo omawiamy każde z takich zagadnień. To samo dotyczy, zagadnienia wchłonięcia środków unijnych przez nasz resort. Każda czynność w tej procedurze jest bardzo dokładnie monitorowana. Dokładniejsze informacje na ten temat przekaże Komisji dyrektor Departamentu Budżetu i Majątku Skarbu Państwa. Prosiłabym jednak, aby w przekazywanej informacji podkreślić dokładnie, na które cele pieniądze unijne są przekazywane. Jeśli jeszcze pojawią się jakieś bardziej szczegółowe problemy na temat więziennictwa, na sali jest obecny zastępca Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, który z chęcią odpowie na wszelkie pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JanPaziewski">Odnosząc się do wzrostu wydatków na wynagrodzenia, chcę powiedzieć, że jedyną grupą zawodową w Ministerstwie Sprawiedliwości, dla której przewiduje się wzrost wynagrodzeń, są funkcjonariusze Służby Więziennej. Projektowany jest wzrost mnożnika o 0,15% od 1 kwietnia 2007 roku. Wszyscy pozostali mają wynagrodzenie na poziomie roku 2006. Wzrost nakładów na wynagrodzenia związany jest wyłącznie ze wzrostem zatrudnienia, co w przypadku sędziów i prokuratorów będzie charakteryzowało się wzrostem stawek awansowych. Wzrost rzeczonych stawek awansowych w przyszłym roku jest niewielki, a nawet niektóre maleją.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#JanPaziewski">Co do pytania dotyczącego budowy nowego Centralnego Ośrodka Przetwarzania Danych, to pragnę stwierdzić, że projekt rejestru w resorcie sprawiedliwości od początku przewidywał takie rozwiązanie, a wiązało się to z jego rozbudową. Na początku, projekt obejmował łącznie rejestr zastawów, Krajowy Rejestr Sądowy, a później dołączono Krajowy Rejestr Karny. Na tamtym etapie rozwoju obecnie funkcjonujący serwer był zupełnie wystarczający. Jednocześnie z góry zakładano, że w przyszłości będzie niezbędna budowa nowego ośrodka z uwagi na dodatkowe zadania, szczególnie jeśli chodzi o elektroniczny zapis ksiąg wieczystych oraz szczególne zasady bezpieczeństwa. Obecnie jest tak, że gdyby nastąpiła awaria działającego serwera, to nie mogłaby następować rejestracja podmiotów gospodarczych, a także zatrzymane byłyby wypisy i poszerzenie z rejestru ksiąg wieczystych. Ten stan rzeczy nakazuje nam w budżecie na rok 2007 zarezerwować kwotę 13 milionów 221 tysięcy złotych na budowę nowego Centralnego Ośrodka Przetwarzania Danych, który docelowo ma zabezpieczyć wszystkie potrzeby związane z pełną informatyzacją resortu sprawiedliwości oraz z zabezpieczeniem potrzeb wszystkich rejestrów. Ze wskazanym celem wiąże się bezpośrednio wzrost wydatków majątkowych w centrali ministerstwa, na które pan przewodniczący zwrócił uwagę.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#JanPaziewski">Drugą zasadniczą inwestycją, jaką prowadzić będzie Ministerstwo Sprawiedliwości w przyszłym roku, a zadanie wykonane będzie na rzecz jednostek nam podległych, jest budowa monitoringu elektronicznego. Budowa ta będzie kosztować nas kwotę 25 milionów złotych.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#JanPaziewski">Jeśli łączny budżet centrali ministerstwa zaprojektowany został na poziomie 18 milionów, to wskazany przez przewodniczącego Komisji przyrost jest trzykrotny. Dodatkowo wzrost naszych kosztów w przyszłym roku generować będzie niezbędna wymiana sprzętu komputerowego. Ten sprzęt co jakiś czas trzeba wymieniać, a nasze komputery naprawdę wymagają już takiej wymiany. Oczywiście sukcesywnie, co roku przeznacza się na ten cel określone środki. Niemniej jednak dawne systemy: Krajowego Rejestru Sądowego, Krajowego Rejestru Karnego, Krajowy Rejestr Zastawów, a także już pierwsze elektroniczne wydziały ksiąg wieczystych wymagają wymiany sprzętu komputerowego.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#JanPaziewski">Co do pytania dotyczącego rejestracji audio procesów sądowych, to kwota 17 milionów zapisana w budżecie na rok przyszły pozwoli na to, że każda sala sądowa w Polsce będzie miała taki zapis. Dodatkowo projektuje się, że we wszystkich sądach okręgowych jedna sala będzie miała możliwość nagrywania procesów zarówno audio, jak wideo. Taki zapis ma pomóc m.in. przy przesłuchaniu na odległość. Ten ostatni cel będzie realizowany przy wsparciu środków unijnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#CezaryGrabarczyk">Wnoszę, o pozytywne zaopiniowanie przez Komisję budżetu z część budżetowej 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu resortu sprawiedliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JerzyKozdroń">W swojej wypowiedzi nie będę kwestionował poszczególnych liczb ani celowości ich wydatkowania na poszczególne inwestycje. Mam jednak zamiar wyrazić pewną refleksję na temat wysłuchanego referatu przedstawionego przez resort sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#JerzyKozdroń">Tylko dwa przedstawione budżety: Sądu Najwyższego oraz Trybunału Konstytucyjnego zachowały wydatki na poziomie zeszłorocznym. Natomiast pozostałe instytucje potrzebują i planują w przyszłym roku znaczny wzrost potrzeb pieniężnych. Obecnie wysłuchaliśmy budżetu resortu sprawiedliwości, w którym także przewiduje się znaczny wzrost potrzeb. W mojej ocenie taki ciągły wzrost kosztów utrzymania całego aparatu sprawiedliwości jest porażający. Uważam, w przeciwieństwie do przewodniczącego Cezarego Grabarczyka, który wyraża zadowolenie ze znacznego wzrostu kosztów, że takie ciągłe łożenie dodatkowych pieniędzy jest przerażające. Moje przerażenie wynika z oceny, jakiej dokonuje przeciętny obywatel tego kraju, ponieważ wiem, jak ciężko zarabia się każdą złotówkę. Jeżeli o 7% zwiększa się wydatki na sądy powszechne, przy dochodach budżetowych na poziomie 5%, to każdy musi mieć świadomość, że te 2% to są gigantyczne pieniądze. Dodam jeszcze, że moje negatywne odczucia dotyczące wydatkowanych funduszy nie zostały zmienione przez uzasadnienie, jakie przedstawiła minister Beata Kempa. Słysząc uzasadnienie, w którym stwierdza się, że reforma prawa sądowego przewiduje zmiany w: Kodeksie postępowania karnego, Kodeksie postępowania cywilnego, ustawach pozakodeksowych dotyczących wymiaru sprawiedliwości, a reformy te zwiększają wydatki sądów, to ja się pytam, po co te zmiany? W każdej z tych zmian ustawowych znajdujemy uzasadnienie dotyczące przyspieszenia postępowania oraz obniżenia kosztów procesu, a dziś dowiadujemy się, że wszystkie te zmiany przyniosą dodatkowe koszty. Dla przykładu, ostatnio zmienialiśmy procedurę cywilną, przepisy te dotyczyły postępowań gospodarczych, a wszystkie te zmiany dążyły do maksymalnej koncentracji postępowania w tej mierze, łącznie z zasadniczymi odstępstwami, np. na rzecz odejścia od zasady prawdy materialnej na rzecz prawdy formalnej, to jakim sposobem minimalizując te działania dochodzimy w ostatecznym rozrachunku do zwiększenia kosztów działania sądów? To samo dotyczy rozwiązań dotyczących tzw. sądów 24-godzinnych. Gdzie tu są zwiększone wydatki? Rozwiązania likwidują całe fazy procesów tj. postępowanie przygotowawcze, a tu koszty znów rosną? W sądach 24-godzinnych działamy już jak sądy inkwizycyjne, przyprowadzając człowieka z ulicy, osądzając go i skazując na jednym posiedzeniu. Gdzie tutaj są większe koszty? Kolejne propozycje resortu sprawiedliwości zawarte choćby w druku nr 510 likwidują praktycznie całkowicie udział obywateli w postępowaniu cywilnym. Już niedługo nie będzie żadnych ławników, będą sami sędziowie zawodowi, a tu po zreasumowaniu znów dowiadujemy się o wzroście całkowitych kosztów. Nie dość tego, w każdym z tych nowych projektów wyraźnie mówi się o oszczędnościach. Projekt likwidacji ławników ze względu na nazbyt duże koszty ostatecznie okazuje się niepotrzebny. Reasumując: cały ten proces zmian budzi we mnie wątpliwości. Proszę mi wybaczyć krytykę, ale z natury jestem człowiekiem bardzo oszczędnym i jeśli wiedzę wydatki na tak wielkie kwoty, to ogarnia mnie przerażenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#BeataKempa">Dziś piastuję funkcję wiceministra sprawiedliwości i uzasadniam budżet, ale przez 15 pracowałam w strukturach wymiaru sprawiedliwości, a dokładniej na samym jego dole, w jednym z sądów rejonowych. To doświadczenie jak żadne inne nauczyło mnie oszczędności. Dodam, że praca, którą wykonywałam, odbywała się w Wielkopolsce, gdzie o oszczędnościach mówiło się od rana do wieczora. W poprzednich latach nakłady na wymiar sprawiedliwości były tak nikłe, że przypominam sobie takie momenty, kiedy sami kupowaliśmy sobie długopisy i papier, aby móc pracować. Jeszcze półtora roku temu w spadku otrzymałam po raz pierwszy stary komputer na swoje biurko. Takie były realia w sądach rejonowych. Wzrost, jaki proponuje resort sprawiedliwości, nie jest szastaniem pieniędzmi, ale to są fundusze, które powinny trafić do struktur wymiaru sprawiedliwości już lata temu. Wzrost ma wyrównywać zapóźnienia, jego celem jest także inwestowanie w nowe rozwiązania. Nakłady i zmiany, które proponujemy, naprawdę są uzasadnione i jeśli dziś nie widać realnych oszczędności, to one będą w przyszłych latach, ponieważ gros z przyjmowanych propozycji będzie przynosiło efekty w dalszych latach. Na tym tle warto przypomnieć, że oprócz walki z zapóźnieniami wymiar sprawiedliwości zmaga się z olbrzymimi obciążeniami wynikającymi z bieżących potrzeb. W samych sądach rejonowych obciążenie w tym roku wyniosło 4,6 miliona spraw. W tej sytuacji, zdajemy sobie sprawę, że Sejm w przyszłym roku przekaże wymiarowi sprawiedliwości dość wysokie środki, ale w potrzebach realnych można znaleźć uzasadnienie dla tych działań. Na tym tle pragnę podkreślić, że jako osoba nadzorująca i nakazująca pewne działania kontrolne, a zarazem mająca doświadczenia z najniższych struktur, z przeogromną starannością zadbam o oszczędne i uzasadnione wydawanie każdej złotówki. Poza wydatkowaniem pragnę zapewnić, że będę dbała o zwiększenie wpływów do naszego budżetu. Ten zakres działań jest także bardzo istotny dla naszych prac. Wzrost wpływów jest odnotowywany i będzie się zwiększać.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#BeataKempa">Mam nadzieję, iż te kilka moich uwag w jakiś sposób rozproszy obawy posła Jerzego Kozdronia. Powtarzam, że jeśli otrzymamy pieniądze, o które występujemy, to naszym celem będzie szczególna dbałość w kontroli wydatkowania każdej złotówki. Mam nadzieję, że sytuacja będzie się poprawiać, a dowodem na moje słowa są statystyki, którymi dysponujemy. Reasumując: ogrom prac reformatorskich, których dokonujemy w ostatecznym rozrachunku powinien przynieść oszczędności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#CezaryGrabarczyk">Nie jest rolą przewodniczącego Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka bronić budżetu rządu, ale biorąc udział w debacie pragnę zwrócić uwagę, że statystki pokazują poprawę. Wpływ spraw do sądów został już opanowany. Więcej spraw się rozstrzyga, niż wpływa do sądów. To jest powód do pochwał, co czynimy od dwóch lat. To jest dobra tendencja i tak ma być. Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka oczekuje, że dobra tendencja będzie podtrzymywana.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#CezaryGrabarczyk">Ciągle jednak pojawia się jednak pytanie, czy Polska jest krajem bezpiecznym, jeżeli 42 tysiące skazanych na karę pozbawienia wolności, a więc „licencjonowanych” przestępców chodzi między obywatelami. Dla tych ludzi ciągle nie ma miejsc w zakładach karnych. Zakłady karne są przeludnione. Pytań tego typu jest jeszcze wiele, ale nie warto ich mnożyć, jeśli tendencja jest dobra. Z drugiej strony głos posła Jerzego Kozdronia jest niezwykle cenny. Cenne są wszelkie uwagi dotyczące dbałości o wydawane pieniądze. Na tym tle pragnę stwierdzić, że Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka nie tylko opiniuje projekt budżetu, ale także opiniuje jego wykonanie. Wobec powyższego, jeżeli za 6 miesięcy otrzymamy sprawozdanie z wykonania budżetu za rok 2006, to w tym momencie będziemy mogli dokładnie przyjrzeć się, czy wydawane pieniądze są pożytkowane zasadnie. Będziemy wiedzieli, jak każda złotówka przeznaczona dla resortu sprawiedliwości została wydana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JerzyKozdroń">Z zawodu nie jestem ekonomistą i nie znam się na przedstawianych nam liczbach, ale wsłuchuję się uważnie w to, co mówią urzędnicy ministerstwa. Jeżeli wiec pan minister Andrzej Kryże na posiedzeniu w Sejmie powiedział, że jesteśmy krajem, który w Europie ma drugą, co do liczebności, po Niemczech armię sędziów, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby ta ogromna liczba sędziów mogła załatwiać na bieżąco sprawy napływające do sądów. Jeżeli natomiast dziś w uzasadnieniu do budżetu słyszę słowa przedstawiane przez drugiego ministra, że trzeba zwiększyć liczbę etatów sędziowskich, to zaczynam się gubić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#BeataKempa">Ocena ministra Andrzeja Kryże jest słuszna. W porównaniu z innymi krajami europejskimi mamy taką samą liczbę sędziów. Niemniej jednak nie możemy zapominać, że w porównaniu z tymi krajami mamy także dwa razy mniej urzędników obsługujących tych sędziów. Ponadto, jeśli chodzi o przyrost liczby etatów orzeczniczych w projekcie budżetu na 2007 rok, to takich nowych etatów przewidujemy zaledwie 150. Oczywiście można tę liczbę różnie ocenić, ale nie można zapominać, ile jednostek sądów jest w Polsce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji lub zaproszonych gości chciałby się jeszcze wypowiedzieć na temat projektu budżetu wymiaru sprawiedliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#AndrzejMartuszewicz">Na początku pragnę podziękować całej Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka za zainteresowanie naszymi problemami. Chcę powiedzieć, że 13 lipca wręczyliśmy członkom Komisji raport o stanie kurateli sądowej w Polsce oparty na danych statystycznych zarówno wydziału kurateli Departamentu Wykonania Orzeczeń i Probacji Ministerstwa Sprawiedliwości oraz analiz wykonywanych przez monitoring Krajowej Rady Kuratorów. Na tym tle pragnę stwierdzić, że kuratorzy sądowi wykonują 1 milion 360 tysięcy 553 sprawy. To jest informacja statystyczna z ostatniego dnia poprzedniego roku. W zeszłym roku kuratorzy złożyli także prawie 200 tysięcy wniosków powodując postępowania incydentalne. Średnio na kuratora wykonującego orzeczenia wypada 248 spraw karnych oraz 113 spraw rodzinnych. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, zwłaszcza po głosie posła Jerzego Kozdronia, o złożoności podejścia do problemów budżetowych. Być może niestosownie w tym momencie będzie mówić o naszych potrzebach, ale pragnę stwierdzić, że te 150 nowych etatów kuratorskich Ministerstwo Sprawiedliwości przeznacza na wzrost obowiązków kuratorów. Dokładniej chodzi o programy wprowadzenia: systemu monitoringu elektronicznego oraz kar krótkoterminowych. W związku z tym nie zastępuje żaden wzrost poprawy funkcjonowania kurateli w Polsce. Tym samym nowe etaty nie odciążą kuratorów. Kuratorzy nadal nie będą mogli indywidualizować metod postępowania wobec osób, nad którymi sprawują pieczę. W tym świetle pokuszę się o sformułowanie dość poważnej tezy, że kuratorzy znajdują się w sytuacji krytycznej. Z badań wynika, że trafiamy do ok. 2 milionów ludzi w Polsce, wykonując jeszcze wywiady środowiskowe w liczbie 600 tysięcy. Oprócz Policji, Służby Więziennej oraz innych służb, to właśnie kuratorzy kontrolują przestępczość w naszym kraju. Jeśli tak jest, to sytuacja kuratorów nie powinna być bagatelizowana. Przeciąganie dalej takiego stanu, w którym kurator, ze względu na nadmiar obciążeń, nie może w sposób autentyczny pełnić swojej roli, skończy się bardzo źle. Nie mówię już o tym, że taka praca, jaką wykonujemy, ze względu na ciężkie warunki nie podnosi prestiżu wymiaru sprawiedliwości. Wobec powyższego, zdając sobie sprawę ze złożoności problemów całego wymiaru sprawiedliwości składamy wniosek, aby w dalszych pracach nad budżetem zastanowić się nad dodatkowym podniesieniem liczby zawodowych etatów kuratorskich. Według obliczeń naukowców, przez najbliższe 4 lata corocznie powinno się podnosić liczbę etatów kuratorskich o ok. 300 etatów, jeśli nasza służba ma być skuteczna. Jeśli Sejm znalazłby jakieś dodatkowe pieniądze na dodatkowe 150 etatów kuratorskich, to byłaby to sytuacja, która przybliżałaby możliwość oddziaływania skutecznego kuratorów na środowisko osób opuszczających zakłady karne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#CezaryGrabarczyk">Korzystając z dobrej współpracy z Ministerstwem Sprawiedliwości sądzę, że w dalszych etapach prac nad budżetem będziemy szukać jakiegoś rozwiązania w tej mierze.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji lub zaproszonych gości chciałby się jeszcze wypowiedzieć na temat projektu budżetu wymiaru sprawiedliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#BronisławOgonekObieżyński">Niestety, nie mogę podzielić optymizmu resortu sprawiedliwości, jaki został zaprezentowany wobec programu rozwoju i dofinansowania więziennictwa, zarówno optymizmu dotyczącego nowych etatów w Służbie Więziennej, jak i optymizmu dotyczącego wzrostu wynagrodzenia funkcjonariuszy. Jeśli chodzi o etaty, to prawda jest taka, że obecnie otrzymywane etaty oraz te, które są planowane w ustawie budżetowej na przyszły rok trafiają i trafią prawie w 100% do obsługi nowo powstałych miejsc dla osadzonych. Dowód: Służba Więzienna złożyła na przysłuży rok zapotrzebowanie na 3244 etaty, które miały służyć do zabezpieczenia nowych miejsc zakwaterowania oraz zabezpieczenia walki z nadgodzinami i prawidłowego toku służby. Dziś słyszymy, że liczba etatów ma wzrosnąć 1344, czyli nadal brakuje 2000 etatów, a liczba osadzonych rośnie. Tych nowych etatów nie można wykorzystać, więc do walki z nadgodzinami, tym bardziej, że wszystkich nowo przyjętych funkcjonariuszy należy przeszkolić. Oni z dnia na dzień nie mogą pełnić służby ze skazanymi. Na dzień dzisiejszy walka z nadgodzinami polega głównie na tym, że dyrektorzy jednostek podejmują ryzyko. Ryzyko, jeśli chodzi o bezpieczeństwo swojej jednostki penitencjarnej, a także bezpieczeństwo zdrowia i życia funkcjonariuszy. Przebiega to w ten sposób, że oddziałowy, który jeszcze kilka lat temu pracował z grupą 30–50 skazanych, przez ostatnie parę lat pracuje z grupą ok. 150 skazanych, a zdarza się także, że w porze nocnej, gdy zdejmowane są niektóre posterunki, praca przebiega z 300–400 skazanymi. Tak samo dla oszczędności godzin zdejmuje się posterunki zewnętrzne. Nie zdradzę żadnej tajemnicy, jeśli powiem, że w dużej jednostce, w której przebywa kilkaset osadzonych, w tym bardzo niebezpieczni, zmiana pilnująca tej grupy liczy 5 funkcjonariuszy. Tyle jeśli chodzi o liczbę etatów.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#BronisławOgonekObieżyński">W przypadku podwyżki uposażeń pragnę stwierdzić, że informacje dotyczące tego problemu zostały przekazane posłom na piśmie. W naszym odczuciu realnej podwyżki uposażenia dla funkcjonariuszy Służby Więziennej nie będzie. Planowana podwyżka jest iluzoryczna. Sprowadza się ona do tego, że pieniądze dodatkowe zostają nam odebrane za pomocą obcięcia przywilejów. Wszelkie podwyżki płac nie tylko w służbach mundurowych polegają na tym, że ustawa budżetowa na następny rok przewiduje konkretną kwotę środków finansowych na zabezpieczenie podwyżki. W naszym przypadku, podwyżka ma polegać na tym, że wczoraj resort sprawiedliwości przedstawił nam do zaopiniowania projekt nowelizacji ustawy o Służbie Więziennej zawierający jedną propozycję – likwidacji naszych dotychczasowych uprawnień mieszkaniowych. Oczywiście Służba Więzienna miała liczne uprawnienia, ale nie różnią się one od uprawnień innych służb mundurowych. Z mojej wiedzy wynika, że innym służbom nie proponuje się likwidacji żadnych uprawnień. Z uzasadnienia do zmiany ustawy o Służbie Więziennej możemy wyczytać, że dzięki zmianie podwyżka realna dla funkcjonariuszy wyniesie ok. 219 złotych. Nie zgadzamy się z tym wyliczeniem. Taka prawdziwa realna podwyżka dla funkcjonariusza pionu podstawowego jest planowana na przyszły rok na poziomie 100–150 złotych. Tu powstaje pytanie, jak wytłumaczyć takiemu człowiekowi, że ma do czynienia z podwyżką jeśli jednocześnie zabiera mu się kwotę 250 złotych, którą otrzymywał z tytułu równoważnika za brak mieszkania. Matematyka w tym zakresie jest bardzo rygorystyczna. Po zsumowaniu powstają w wyniku tej podwyżki kwoty ujemne. Nie wiem jak można nazywać tę podwyżkę podwyżką znaczną. To już nie pierwszy raz, kiedy funkcjonariusze Służby Więziennej są traktowani inaczej niż funkcjonariusze innych służb mundurowych. Mimo, że kolejny raz zdarza się takie traktowanie naszej służby, to nie oznacza to, że się do takiego traktowania przyzwyczailiśmy. Dziesięć lat temu była identyczna sytuacja, gdy ówczesny minister sprawiedliwości zapomniał, że dowodzi służbą mundurową i nie zabezpieczył w ustawie budżetowej na 1996 rok żadnych środków finansowych na podwyżki uposażeń funkcjonariuszy Służby Więziennej. Wszystkie inne służby mundurowe od 1996 roku miały te środki zabezpieczone. Podwyżki w 1996 roku dokonaliśmy swoim własnym kosztem. Taka sytuacja powtarza się od kilku ładnych lat. Nie będę o tym dłużej mówić, bo reszta informacji znajduje się w dokumencie dostarczonym posłom. Prosimy Komisję, abyśmy w 2007 roku mogli otrzymać podwyżkę na takich samych zasadach jak inne służby mundurowe. Ustawa o modernizacji służb mundurowych przewiduje podwyżkę dla Policji, Straży Pożarnej itd. W ciągu trzech lat. Jeżeli będziemy chcieli utrzymać podwyżkę na takiej zasadzie, jak obecnie się nam proponuje, to w przyszłym roku nie będziemy mieli co likwidować, bo nie będziemy mieli żadnych uprawnień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#BeataKempa">Bardzo doceniam wielką troskę przewodniczącego Bronisława Ogonka-Obieżyńskiego o funkcjonariuszy Służby Więziennej. Sprawuje on pieczę nad funkcjonariuszami dużo dłużej niż ja jako osoba odpowiedzialna w ministerstwie za więziennictwo. W poprzednich budżetach rzeczywiście nie była przewidziana podwyżka dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. W obecnym budżecie zaprojektowanym od początku do końca przez nowe władze Ministerstwa Sprawiedliwości, w tym również przy moim współudziale i podległych mi służb, nowa podwyżka jest mile widziana i pragnę zapewnić wysoką Komisję, że ta podwyżka zostanie skierowana do funkcjonariuszy, którzy mają bezpośrednią styczność z osobami osadzonymi. Uważam zatem, że dopiero po przekazaniu tej podwyżki będzie można dokonać rozliczenia resortu sprawiedliwości i mnie jako osoby nadzorującej – ze składanych obietnic. Jeśli zaś idzie o projekt nowelizacji ustawy o Służbie Więziennej, który został przekazany związkowi do zaopiniowania, to proponowany przepis nie niweluje proponowanych podwyższeń, czyli kolokwialnie mówiąc – nie przekłada z prawej kieszeni marynarki do lewej. Ta nowelizacja w pewien sposób zmienia zasady udzielania pomocy, więc nie jest tak, że pomoc jest likwidowana. O ile sobie dobrze przypominam, to również z przedstawicielami związków zawodowych jestem umówiona na konsultacje 7 listopada. Do tej pory poszczególni przedstawiciele związków zawodowych, którzy do mnie trafiali, robili to ze względu na swoje sprawy osobiste, umawiając się jako przedstawiciele związków. Reasumując: przedstawiony projekt budżetu dla jednostek więziennictwa w ogólności jest najlepszym budżetem od wielu, wielu lat. Wobec powyższego jeszcze raz zwracam się z prośbą do Komisji o pozytywne zaopiniowanie budżetu w częściach budżetowych 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#CezaryGrabarczyk">Czy ktoś z członków Komisji lub zaproszonych gości chciałby się jeszcze wypowiedzieć na temat projektu budżetu wymiaru sprawiedliwości? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć projekt budżetu w częściach budżetowych 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5 – bez uwag. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#CezaryGrabarczyk">Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w częściach budżetowych 15 – Sądy powszechne, 37 – Sprawiedliwość, oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5.</u>
          <u xml:id="u-42.3" who="#CezaryGrabarczyk">Kolejno, po raz pierwszy w swojej historii, będzie rozpatrywana część budżetowa 52 – Krajowa Rada Sądownictwa. Referentem tej części będzie przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa sędzia Stanisław Dąbrowski, a koreferentem będzie poseł Krzysztof Mikuła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#StanisławDąbrowski">Proponowane przez nas wydatki Krajowej Rady Sądownictwa w ujęciu globalnym mają wynieść 18 milionów 114 tysięcy złotych. Trudno tę kwotę wydatków porównywać z rokiem bieżącym, ponieważ, jak już zauważył przewodniczący, jesteśmy debiutantami. Krajowa Rada Sądownictwa ma uzyskać samodzielność finansową od 1 stycznia 2007 roku. Obecnie obsługę finansową i organizacyjną sprawuje Kancelaria Prezydenta RP. Nie da się ukryć, że proponowana kwota wydatków jest znacznie wyższa od tej kwoty, która jest deklarowana przez Kancelarię Prezydenta RP jako wydatki Krajowej Rady Sądownictwa. W tym miejscu kilka słów wyjaśnienia, dlaczego tak jest. Po części proponowany wzrost jest pozorny, przykładowo: musimy przewidzieć koszty najmu, to jest najem, który będzie płacony Kancelarii Prezydenta RP za lokal, który obecnie jest jej własnością. Dodatkowo dochodzą koszty obsługi technicznej i transportowej, których Kancelaria Prezydenta RP nie rozbijała na obsługę Rady, a liczyła globalne koszty. Podobnie było z kosztami: informatycznymi, telekomunikacyjnymi itp. Dodatkowo cześć przewidywanych kosztów jest przeznaczona na składniki majątku trwałego mające charakter jednorazowy, a które są niezbędne przy powstaniu nowej jednostki organizacyjnej. To samo dotyczy części wydatków koniecznych, która wynika z tego, że dotychczasowa obsługa Kancelarii Prezydenta RP nie pozwala na należyte wykonywanie konstytucyjnych i ustawowych obowiązków Krajowej Rady Sądownictwa. Do Komisji trafił prezydencki projekt zmiany ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, a w uzasadnieniu do tego projektu czytamy, że Krajowa Rada Sądownictwa zbyt dużo czasu poświęca sprawom personalnym kosztem spraw merytorycznych. Z postawioną tezą się nie zgadzam, ale tkwi w nim pewne ziarno prawdy. Prawda jest taka, że obsługa Kancelarii Prezydenta RP nie pozwala na właściwe funkcjonowanie naszemu organowi zarówno w zakresie personalnym, jak i merytorycznym. W poprzedniej kadencji Sejmu mieliśmy przyjemność mieć w naszym składzie posła Cezarego Grabarczyka, dlatego pan poseł doskonale wie, jak wygląda nasza praca. To po prostu jest chałupnictwo. 25 członków działających społecznie, a właściwie 24, bo jeden członek Rady bojkotuje nasze posiedzenia, spisuje na podstawie dyskusji projekty ustaw i stanowisk. To mniej więcej wygląda tak, jakby członkowie Komisji w trakcie swojego posiedzenia próbowali pisać ustawy. Całe ubóstwo Krajowej Rady Sądownictwa obnaża się w trakcie konferencji międzynarodowych, kiedy inne rady są reprezentowane przez członka rady w towarzystwie jednego lub dwóch pracowników administracyjnych, natomiast z naszej strony możemy wystawić tylko członka rady bez żadnego wsparcia. Nie mamy żadnych pracowników służących nam pomocą. Kilkanaście dni temu organizująca się rumuńska rada sądownictwa przysłała maila, prosząc o podanie struktury departamentu stosunków międzynarodowych naszej Rady, bo chcą mieć dobre wzorce. Nie odpowiedziałem na tego maila, mając nadzieję, że wprawdzie o strukturze trudno mówić, ale od 1 stycznia przyszłego roku będę miał do dyspozycji 2 pracowników merytorycznych zajmujących się sprawami międzynarodowymi. Mówię te słowa w czasie przyszłym, bo oto dzisiaj z wielkim zdumieniem dowiaduję się, że grupa posłów w dniu wczorajszym wniosła do laski marszałkowskiej projekt ustawy odraczającej samodzielność Krajowej Rady Sądownictwa do roku 2010. Wczoraj, tzn. 69 dni przed końcem roku kalendarzowego i 69 dni przed uzyskaniem samodzielności finansowej. Dla mnie jest to fakt zdumiewający i kojarzę go sobie jedynie z innymi faktami, które zaszły w czasach ostatnich w zakresie obsługi Rady przez Kancelarię Prezydenta RP. Dotychczas przyznaję, że ukrywałem te fakty i nie chciałem zadrażniać stosunków, ale zupełnie niedawno zdarzyła się taka sytuacja, że Kancelaria Prezydenta odmówiła sfinansowania ekspertyzy konstytucyjnej prof. Winczorka. Nie wiem, dlaczego odmówiła, ale domyślam się, że Kancelarii nie podobała się osoba eksperta i treść ekspertyzy. Uważam jednak, że jest to bezprzykładny sposób wpływania i ingerowania na merytoryczną działalność Rady poprzez instrumenty finansowe. Dzisiaj bez żadnej konsultacji z Krajową Radą Sądownictwa rozwiązano umowę zlecenie z jedynym pracownikiem merytorycznym obsługującym Radę, który zajmował się sprawami sądowymi Rady. Chociaż Rada nie ma żadnej samodzielności finansowej, to przez sądy jest uznawana, że ma zdolność sądową, nie pozywa, ale jest często pozywana do sądów. Stąd nasze sprawy związane z sądami. Nie wspomnę już o takim drobiazgu, że możliwość korzystania z samochodu w Warszawie mamy do godz. 16, dlatego z tego posiedzenia także wrócimy swoimi środkami transportu lub taksówkami. To jest drobiazg, jeśli chodzi o poruszanie się po Warszawie, ale jeśli wyjeżdżamy poza miasto stołeczne, to musimy prosić prezesów sądów o transport i korzystać z funduszów Ministerstwa Sprawiedliwości, które powinny iść na sądy. Niemniej jednak te wszystkie zdarzenia wiążą się w pewien ciąg logiczny i nasuwa mi się podejrzenie, że chodzi o to, aby nie dając nam samodzielności finansowej, przy pomocy środków finansowych wpływać na merytoryczną działalność Rady. Po drugie, mam podejrzenie, że chodzi o odwet na Krajowej Radzie Sądownictwa za brak pokory, jeśli chodzi o podejście do propozycji rządowych i pana prezydenta. Za nowelizacją ustawy odkładającą samodzielność Krajowej Rady Sądownictwa stoją posłowie największego klubu parlamentarnego w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#StanisławDąbrowski">Zgodnie z ustawą o Krajowej Radzie Sądownictwa mamy prawo do opiniowania projektu ustawy. Oczekuje, że Wysoka Izba pozwoli nam zrealizować uprawnienia ustawowe i nie dojdzie do pierwszego czytania projektu ustawy przed wydaniem przez nas opinii, a wydać opinię możemy dopiero na pierwszym posiedzeniu Rady, czyli w dniach 14–16 listopada. Przepraszam za tę dygresję, ale wskazywane zdarzenie bardzo mnie poruszyło, także emocjonalnie.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#StanisławDąbrowski">Jeśli chodzi o projekt budżetu Krajowej Rady Sądownictwa, to proszę Komisję o udzielenie mu rekomendacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#CezaryGrabarczyk">Dziękuje sędziemu Stanisławowi Dąbrowskiemu za przedstawienie budżetu Krajowej Rady Sądownictwa. Wskazane fakty, dotyczące współpracy Rady z Kancelarią Prezydenta RP są bulwersujące. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej stanowi, że Krajowa Rada stoi na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Wydaje się więc, że tego typu ingerencja w działalność Krajowej Rady Sądownictwa, o jakiej mówił pan przewodniczący Stanisław Dąbrowski, w demokratycznym państwie prawnym nie powinna się zdarzyć. Sądzę, że Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka podejmie interwencję w tej bulwersującej sprawie. Miałem nadzieję, że ten dzisiejszy debiut Krajowej Rady Sądownictwa na posiedzeniu Komisji, która rozpatruje projektu budżetu, będzie swoistym świętem. Okoliczności, o których była jednak mowa, wskazują na zupełnie inny kontekst dzisiejszego posiedzenia. Nie wyobrażam sobie, aby było można przejść nad tymi faktami do porządku dziennego. Niemniej jednak porządek dzienny posiedzenia musi zostać wyczerpany. O zabranie głosu proszę zatem, koreferenta posła Krzysztofę Mikułę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#KrzysztofMikuła">W swojej pracy skupiłem się na zadaniu wyznaczonym przez przewodniczącego Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, czyli ocenie budżetu Krajowej Rady Sądownictwa pod względem finansowym. Jest oczywiste, że utworzenie nowej jednostki administracyjnej wiąże się z tym, że wydatki w roku 2007 będą dużo wyższe niż w latach następnych. Wynika to m.in. z inwestycji, które zostały zawarte jako załącznik w materiale, który dostaliśmy od Krajowej Rady Sądownictwa. W mojej ocenie przedstawiony plan wydatków i przychodów wydaje się dość racjonalny. Planowany wzrost zatrudnienia do ok. 70 etatów wydaje się także racjonalny, przy założeniu, że Krajowa Rada ma się obsługiwać sama. Wnoszę o rekomendację planu budżetu przedstawionego przez Krajową Radę Sądownictwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#CezaryGrabarczyk">Otwieram dyskusję. Czy ktoś z członków Komisji, chciałby się wypowiedzieć na temat projektu budżetu Krajowej Rady Sądownictwa? Nie widzę zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#CezaryGrabarczyk">Proponuję, aby, jeżeli nie będzie głosów przeciwnych, przyjąć projekt budżetu Krajowej Rady Sądownictwa bez uwag. Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny tej propozycji? Nie widzę. Stwierdzam, iż Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka udzieliła rekomendacji projektowi budżetu w części 52 – Krajowa Rada Sądownictwa.</u>
          <u xml:id="u-46.2" who="#CezaryGrabarczyk">To był ostatni z projektów budżetu, jaki mieliśmy zaopiniować. Do zakończenia rozpatrywania projektów budżetu pozostała nam do przyjęcia opinia Komisji. W imieniu prezydium pragnę zaproponować, aby przyjąć opinię Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka dla Komisji Finansów Publicznych o treści: „Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniu w dniu 24 października 2006 roku rozpatrzyła projekt ustawy budżetowej na rok 2007 w zakresie: części budżetowej 04 – Sąd Najwyższy, części budżetowej 05 – Naczelny Sąd Administracyjny, części budżetowej 06 – Trybunał Konstytucyjny, części budżetowej 08 – Rzecznik Praw Obywatelskich, części budżetowej 10 – Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, części budżetowej 13 – Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, części budżetowej 15 – Sądy powszechne, części budżetowej 37 – Sprawiedliwość, części budżetowej 52 – Krajowa Rada Sądownictwa oraz przychodów i wydatków państwowych funduszy celowych z zał. nr 5. Komisja po zapoznaniu się z przedstawionymi materiałami oraz przeprowadzeniu dyskusji opiniuje pozytywnie wyżej wymienione projekty części budżetowych na rok 2007.</u>
          <u xml:id="u-46.3" who="#CezaryGrabarczyk">Kto z członów Komisji jest za przyjęciem odczytanej opinii?</u>
          <u xml:id="u-46.4" who="#CezaryGrabarczyk">Za przyjęciem opinii opowiedzieli się wszyscy członkowie Komisji jednomyślnie.</u>
          <u xml:id="u-46.5" who="#CezaryGrabarczyk">Stwierdzam, że Komisja przyjęła opinię dotyczącą projektu ustawy budżetowej na rok 2007 (druk nr 1000) w omówionym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-46.6" who="#CezaryGrabarczyk">Pozostał nam jeszcze wybór posła sprawozdawcy. Czy są kandydatury na tę funkcję? Nie widzę propozycji. Na sprawozdawcę pragnę, zatem zaproponować posła Krzysztofa Mikułę. Czy poseł Krzysztof Mikuła wyraża zgodę na pełnienie funkcji sprawozdawcy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#KrzysztofMikuła">Zgadzam się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#CezaryGrabarczyk">Stwierdzam, że na reprezentanta Komisji, który przedstawi przyjętą przez nas opinię Komisji Finansów Publicznych, został wybrany poseł Krzysztof Mikuła.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#CezaryGrabarczyk">Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie punktu pierwszego porządku dziennego. Przechodzimy do rozpatrzenia punktu dotyczącego spraw różnych. Czy są jakieś zgłoszenia? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#CezaryGrabarczyk">Wyczerpaliśmy porządek dzienny dzisiejszych obrad. Zamykam posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>