text_structure.xml
31.5 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#JózefZych">Otwieram posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach. Witam posłów i przybyłych gości oraz pracowników Kancelarii Sejmu. Stwierdzam kworum oraz informuję, że protokół z poprzedniego posiedzenia Komisji został przyjęty wobec niewniesienia do niego zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#JózefZych">Proponowany porządek posiedzenia został państwu doręczony na piśmie. Składa on się z dwóch punktów. Ze względu na fakt, że senator Ewa Tomaszewska ma ograniczoną ilość czasu proponuję rozpatrzyć jako pierwszy punkt dotyczący uchwały Senatu o stanowisku w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy (druk nr 1997). W drugim punkcie zajmiemy się rządowym oraz senackim projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (druki nr 1691 i 1783). Czy do proponowanego porządku dziennego są jakieś zastrzeżenia? Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że został on przyjęty. Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że porządek posiedzenia został zaakceptowany.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia punktu pierwszego porządku dziennego. Głos przekazuję senator Ewie Tomaszewskiej, którą proszę o przedstawienie uchwały Senatu.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EwaTomaszewska">Senat podziela stanowisko Sejmu, że zakaz pracy w najważniejsze święta państwowe i kościelne wymaga odpowiedniego uregulowania. Poprawka zaproponowana przez Senat jest rozwiązaniem, które doprecyzowuje przepis uchwalony przez Sejm. Przepis uchwalony przez Sejm w ocenie Senatu jest niejednoznacznie zrozumiały w przypadku, gdy zakaz pracy ma obowiązywać, a święto wypada w niedzielę. To jest rozwiązanie budzące wątpliwości. Rodzi się mianowicie pytanie, czy praca w handlu wielkopowierzchniowym w takie dni jest dozwolona, czy też nie? Wszystkich świąt, gdy zakaz pracy ma obowiązywać jest w roku 12. Niewątpliwie istnieje duże prawdopodobieństwo, że prędzej czy później takie święto będzie się pokrywało z niedzielą. Senat nie chce, aby jednoznaczna intencja ustawodawcy poprzez wadliwy zapis przepisu była interpretowana opacznie, dlatego Senat przyjął poprawkę, która wskazuje wprost, że praca w święta w placówkach handlu jest niedozwolona. W imieniu Senatu zwracam się do Komisji o pozytywne zaopiniowanie naszej propozycji.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JózefZych">Otwieram dyskusje. Czy ktoś chciałby się wypowiedzieć na temat poprawki Senatu?</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#StanisławSzwed">Nad rozwiązaniem, nad którym dziś pracujemy, dyskutowaliśmy przez wiele miesięcy. Długa dyskusja została przeprowadzona zarówno na forum podkomisji, która pracowała nad tą propozycją, ale także na forum Komisji. Także Sejm na swoim plenarnym posiedzeniu przeprowadził dość długą debatę. Pierwotnie przepis art. 151 z oznaczeniem 9a zaproponowany przez wnioskodawcę miał kształt podobny do tego, który dziś widzimy zaproponowany przez Senat. Następnie rozwiązanie to zostało zmienione, aby znów dziś powrócić poprzez propozycję senacką do rozwiązania pierwotnego. W mojej ocenie rozwiązanie senackie rzeczywiście jest precyzyjniejsze niż rozwiązania uchwalone przez Sejm. Także przychylam się do prośby senator Ewy Tomaszewskiej, aby rozwiązanie nam dziś przedłożone zostało przyjęte.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#ArkadiuszLitwiński">Mam pytanie do senator Ewy Tomaszewskiej. W trakcie przedstawiania uzasadnienia zostało powiedziane coś, czego nie mogę znaleźć w uzasadnieniu do druku nr 1997. Dokładniej chodzi mi o sformułowanie, że zakaz ma obowiązywać wobec handlu wielkopowierzchniowego. Czy użycie tego wyrazu ma znaczenie dla stosowania tego przepisu? Czy zakaz ma inaczej funkcjonować wobec sklepów dużych, a inaczej wobec małych?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#EwaTomaszewska">Poseł Arkadiusz Litwiński słusznie zwrócił mi uwagę. Przedstawiając uzasadnienie niepotrzebnie użyłam tego sformułowania. Zakaz ma obowiązywać generalnie wobec wszystkich jednostek handlowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JózefZych">Czy ktoś jeszcze chciałby się wypowiedzieć na temat propozycji Senatu? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#JózefZych">Kto z członków Komisji jest za rekomendowaniem Sejmowi przyjęcia poprawki do art. 1.</u>
<u xml:id="u-7.2" who="#JózefZych">Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki senackiej.</u>
<u xml:id="u-7.3" who="#JózefZych">Przechodzimy do wyboru posła sprawozdawcy. Proponuję, aby zgodnie ze zwyczajem sprawozdawcą Komisji pozostała osoba dotychczas pełniąca tę funkcję w pracach nad tą ustawą. Takim posłem w tym przypadku był poseł Stanisław Szwed.</u>
<u xml:id="u-7.4" who="#JózefZych">Czy poseł nadal zgadza się pełnić funkcję sprawozdawcy Komisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#StanisławSzwed">Zgadzam się.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JózefZych">Czy jest sprzeciw wobec kandydatury posła Stanisława Szweda na funkcję sprawozdawcy Komisji? Nie widzę sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#JózefZych">Stwierdzam, iż Komisja opowiedziała się za wyborem posła Stanisława Szweda na funkcję sprawozdawcy Komisji.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#JózefZych">Komisja jest w posiadaniu pisma Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej na temat zgodności ustawy z prawem Unii Europejskiej. Cytuję: „Opinia Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej o zgodności z prawem Unii Europejskiej uchwały Senatu o stanowisku w sprawie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy (druk nr 1997). Uchwała Senatu jest zgodna z prawem Unii Europejskiej”.</u>
<u xml:id="u-9.3" who="#JózefZych">Zakończyliśmy rozpatrywanie punktu pierwszego porządku dziennego.</u>
<u xml:id="u-9.4" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia punktu drugiego porządku dziennego, w którym zajmiemy się rozpatrzeniem rządowego oraz senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (druki nr 1691 i 1783). Przypominam, że w momencie, gdy do Sejmu wpłynął poselski projekt zmiany Kodeksu postępowania cywilnego, rząd zapowiedział, że również złoży swój projekt dotyczący tej samej materii. Komisja w związku z zapowiedzią rządu zdecydowała, że projekty dotyczące tych samych przepisów należy rozpatrywać łącznie i należy poczekać z rozpatrywaniem projektu senackiego na projekt rządowy. Tym samym obecnie mamy do rozpatrzenia dwa projekty. Zwracam jednak uwagę, że projekt rządowy jest bardziej rozbudowany od senackiego. Projekt senacki dotyczy jedynie zmiany art. 416, natomiast projekt rządowy poza zmianą art. 416 zmienia także art. 61 § 5 oraz art. 753 z oznaczeniem 1. § 1 pkt 1.</u>
<u xml:id="u-9.5" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia szczegółowej treści projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-9.6" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia tytułu ustawy.</u>
<u xml:id="u-9.7" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do tytułu ustawy? Nie widzę zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-9.8" who="#JózefZych">Stwierdzam, iż Komisja udzieliła akceptacji treści tytułu ustawy.</u>
<u xml:id="u-9.9" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia art. 1, zdanie wstępne.</u>
<u xml:id="u-9.10" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do treści zdania wstępnego art. 1? Nie słyszę zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-9.11" who="#JózefZych">Stwierdzam, iż Komisja udzieliła akceptacji treści zdania wstępnego art. 1.</u>
<u xml:id="u-9.12" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia treści zmiany nr 1.</u>
<u xml:id="u-9.13" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do treści zmiany nr 1?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#BeataKempa">Pierwsza z proponowanych zmian dotyczy poszerzenia katalogu organizacji społecznych, które mogą wytaczać powództwa na rzecz obywateli i wstępować za ich zgodą do już toczących się postępowań (art. 61 K.p.c.). Taka inicjatywa legislacyjna wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym (wszak wydaje się, że poszkodowani deliktami stanowiącymi przestępstwo zasługują na niemniejszą ochronę niż konsumenci) oraz uwzględnia postulat wyrażony w tej sprawie przez Rzecznika Praw Obywatelskich. Przedstawiona propozycja może mieć znaczenie praktyczne szczególnie w tych wypadkach, gdy istnieją trudności w realizacji uprawnień procesowych przez samego poszkodowanego (np. przedłużająca się rekonwalescencja). Dlatego też cenne byłoby wykorzystanie w tych przypadkach potencjału organizacji społecznych, do których zadań statutowych należy pomoc ofiarom przestępstw.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#JózefZych">Czy ktoś jeszcze chciał się wypowiedzieć na temat zmiany nr 1? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do zmiany nr 1? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#JózefZych">Stwierdzam, że zmiana nr 1 uzyskała akceptację Komisji.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 2. Zmianę nr 2 należy rozpatrywać w dwóch wariantach.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#JózefZych">Pierwszy wariant będzie dotyczył rozwiązania zaproponowanego przez Senat.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#JózefZych">Drugi wariant będzie dotyczył rozwiązania zaproponowanego przez rząd.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#JózefZych">Obydwie propozycje dotyczą tego samego przepisu i merytorycznie są równoważne.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do treści zmiany nr 2? Jeśli nie będzie zgłoszeń do dyskusji poddam obydwie propozycje pod głosowanie i zostanie wybrana propozycja, która uzyska większość głosów.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#BeataKempa">Zanim posłowie podejmą decyzję, chcę powiedzieć kilka zdań na temat propozycji rządowej. Obydwie propozycje realizują ten sam cel. Różnica między tymi rozwiązaniami polega jedynie na odmiennym sposobie zapisu regulacji. Uważamy jednak, że propozycja rządowa jest lepiej sformułowana i w czytelniejszy sposób realizuje postawiony przed nią cel. Pomijam fakt, że wskazuje ona jednoznacznie, że dla zastosowania zasady wyłączenia o niedopuszczalności dalszego wznowienia postępowania konieczne jest, aby skarga o wznowienie została oparta na wyroku Trybunału Konstytucyjnego orzekającym o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją na podstawie którego zostało wydane orzeczenie.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#BeataKempa">Wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 listopada 2006 r. (sygn. akt. SK 19/05) przepis art. 416 K.p.c. w zakresie, w jakim wyłącza dopuszczalność wznowienia postępowania w sytuacji, gdy podstawą skargi o wznowienie jest art. 4011 K.p.c., uznany został za niezgodny z art. 190 ust. 4, a przez to z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#BeataKempa">Wobec powyższego konieczna stała się taka zmiana art. 416 k.p.c., aby przepis ten nie wyłączał dopuszczalności wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie, w przypadku gdy podstawą skargi o wznowienie jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności aktu normatywnego, na podstawie którego wydane zostało zaskarżone orzeczenie, z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą (art. 4011 K.p.c.).</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#BeataKempa">Stosownie do tego proponuje się dodanie w art. 416 K.p.c. § 2, zgodnie z którym zakazu wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie nie stosuje się, w przypadku gdy wznowienie nastąpiło na podstawie wznowienia określonej w art. 4011 K.p.c.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#BeataKempa">Rząd opowiada się za przyjęciem rozwiązania, którego jest autorem.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WojciechSzwajdler">Między rozwiązaniem zaproponowanym przez rząd, a rozwiązaniem Senatu nie ma żadnej różnicy merytorycznej. Jednakże z punktu widzenia przejrzystości prawa oraz zasad techniki legislacyjnej, to niewątpliwie rację ma pani minister Beata Kempa. Podzielam stanowisko rządu. Byłoby dobrze rozbić dotychczasowy art. 416 na dwa paragrafy. Drugi paragraf byłby do przepisu dodany za pomocą właśnie rozpatrywanej zmiany. Dzięki tej zmianie przepis stanie się bardziej czytelny.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#JózefZych">Czy ktoś jeszcze chciał się wypowiedzieć na temat zmiany nr 2? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#JózefZych">Najpierw będziemy głosować nad propozycją rządową.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#JózefZych">Kto z członków Komisji za udzieleniem poparcia zmianie nr 2?</u>
<u xml:id="u-14.3" who="#JózefZych">Za poparciem zmiany nr 2 opowiedzieli się wszyscy członkowie Komisji jednogłośnie.</u>
<u xml:id="u-14.4" who="#JózefZych">W tej sytuacji głosowanie nad propozycją senacką jest bezprzedmiotowe.</u>
<u xml:id="u-14.5" who="#JózefZych">Stwierdzam, że zmiana nr 2 uzyskała akceptację Komisji w wersji zaproponowanej przez rząd.</u>
<u xml:id="u-14.6" who="#JózefZych">Przechodzimy do rozpatrzenia treści zmiany nr 3.</u>
<u xml:id="u-14.7" who="#JózefZych">Czy przedstawiciel rządu mógłby nam wyjaśnić na czym polega zmiana zaproponowana przez rząd w zmianie nr 3?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#BeataKempa">Tak. Zmiana zmierza do polepszenia sytuacji osoby uprawnionej do wystąpienia z roszczeniem o rentę z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub utratę życia żywiciela albo rozstrój zdrowia. Osoba taka będzie mogła się domagać stosowanego zabezpieczenia polegającego na nałożeniu na zobowiązanego obowiązku zapłaty albo jednorazowo albo okresowo pewnej sumy pieniężnej.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#BeataKempa">Jest faktem powszechnie znanym, że zakłady ubezpieczeń wstrzymują się z wypłatą świadczenia do chwili prawomocnego zakończenia postępowania karnego przeciwko sprawcy. W tym stanie rzeczy celowe jest poszerzenie możliwości, które dają poszkodowanym przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o zabezpieczeniu. Chodzi tu o zabezpieczenie nowacyjne, które polega na stworzeniu na czas trwania procesu nowej prowizorycznej sytuacji, w której na zobowiązanego byłby nałożony obowiązek zapłaty, jednorazowo albo okresowo, pewnej sumy pieniężnej. Celem zabezpieczenia w tym przypadku nie jest zapewnienie egzekucyjnego wykonania przyszłego wyroku, lecz natychmiastowe dostarczenie uprawnionemu środków utrzymania. W tym zakresie zabezpieczenie prowadzi do prowizorycznego zaspokojenia uprawnionego, a zakaz z art. 731 K.p.c. nie ma zastosowania.</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#BeataKempa">Ten szczególny sposób zabezpieczenia jest określony w art. 753 § 1 K.p.c.:</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#BeataKempa">„W sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia.”</u>
<u xml:id="u-15.4" who="#BeataKempa">Art. 7531 § 1 K.p.c. stanowi, że przepis art. 753 K.p.c. stosuje się odpowiednio m.in. do zabezpieczenia roszczeń o rentę z tytułu odpowiedzialności za uszkodzenie ciała lub utratę życia żywiciela albo rozstrój zdrowia.</u>
<u xml:id="u-15.5" who="#BeataKempa">Nie można pominąć, że te możliwości szybkiej reakcji w drodze zabezpieczenia przewidzianego w art. 753 § 1 K.p.c. nie obejmują żądania, o którym mowa w art. 444 § 1 zd. 2 K.c. (żądanie wyłożenia z góry sumy potrzebnej na koszty leczenia). Przed nowelizacją przepisów o zabezpieczeniu takie stanowisko zajął na gruncie ówczesnej normy art. 753 § 2 K.p.c. – zbliżonej do obecnie obowiązującej – Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 4 czerwca 1970 r.</u>
<u xml:id="u-15.6" who="#BeataKempa">Ponieważ nie powinna budzić wątpliwości zasadność wprowadzenia możliwości nowacyjnego zabezpieczenia także w zakresie tego roszczenia, proponuje się stosowną nowelizację art. 7531 § 1 K.p.c.</u>
<u xml:id="u-15.7" who="#BeataKempa">Rząd opowiada się za przyjęciem zmiany.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#MariuszIlnicki">Informuję, że w dniu dzisiejszym pozwoliliśmy sobie przekazać na ręce pana przewodniczącego pismo zawierające propozycję poprawki do zmiany nr 3.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#MariuszIlnicki">Muszę z przykrością stwierdzić, że Polska Izba Ubezpieczeń została pominięta w procesie uzgodnień społecznych. To jest nie pierwszy taki przypadek. Takie działanie ewidentnie narusza art. 220 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#MariuszIlnicki">Polska Izba Ubezpieczeń nie zgadza się z tezą zaprezentowaną Komisji przez minister Beatę Kempę, że zakłady ubezpieczeń notorycznie wstrzymują się z wypłatą odszkodowań i świadczeń na rzecz osób poszkodowanych. Zgodnie z ustawą o działalności ubezpieczeniowej zakłady ubezpieczeniowe są zobowiązane, aby bezsporną część świadczenia wypłacić bezzwłocznie. Gdyby w działalności zakładów ubezpieczeniowych występowała odmienna praktyka, to natychmiast takie praktyki wykazałby swoich raportach i praktyce organ nadzoru, jakim jest Komisja Nadzoru Finansowego. Złe praktyki byłyby piętnowane i karane. Wobec powyższego twierdzenie minister Beaty Kempy jest nieprawdziwe, a zarazem stanowi pewnego rodzaju nadużycie godzące w reputację zakładów ubezpieczeń.</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#MariuszIlnicki">Wiele osób poszkodowanych w wypadkach po przyjęciu propozycji zawartej w zmianie nr 3 będzie otrzymywało zwrot kosztów leczenia w dość dziwnych warunkach. Równocześnie z wejściem w życie zmiany nr 3 wchodzi do życia istotna nowelizacja przepisów dotycząca finansowania publicznej służby zdrowia. Nowelizacja ta wprowadza tzw. podatek Religi. Jego celem jest sfinansowanie kosztów leczenia ofiar wypadków, a to przecież jest podstawowa grupa ludzi, którego działaniem objęte będzie funkcjonowanie zmiany nr 3. Ta wskazywana grupa poszkodowanych będzie otrzymywała zatem środki na pokrycie leczenia zarówno od świadczeniodawców, czyli NFZ, a także od zakładów ubezpieczeń. Przypominam, że wbrew temu, co twierdzi resort sprawiedliwości w większości przypadków zabezpieczenie pochodzące od zakładów ubezpieczeń będzie miało charakter definitywny. Zakłady ubezpieczeń po wypłacie świadczenia służącego pokryciu kosztów leczenia w przypadku innych ustaleń sądowych nie będą miały od kogo dochodzić zwrotu tych należności. Wystąpienie z roszczeniem regresyjnym wobec osób w stosunku do których nie ustalona została odpowiedzialność na etapie postępowania zabezpieczającego będzie bardzo ciężkie. Taka procedura będzie możliwa jedynie na podstawie niezwykle skomplikowanego procesowo roszczenia o bezpodstawne wzbogacenie. Nie mówię już o egzekucji tych wierzytelności. Warto także wspomnieć, że na tym etapie postępowania dochodzi także do zjawiska rozejścia się ustalenia odpowiedzialności z treścią stosunków umownych wiążących ubezpieczyciela z jego klientem. Nie jest tak, że tego rodzaju praktyka pozostanie bez wpływu na sytuację uczciwych klientów. Wszystkie te proponowane rozwiązania nie są doskonałe i tworzą płaszczyznę do nowych oszustw ubezpieczeniowych, co będzie podnosiło koszty świadczenia i zawierania umów ubezpieczenia.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#MariuszIlnicki">Na końcu swojego wystąpienia pragnę także wskazać, że w piśmie przekazanym przewodniczącemu Józefowi Zychowi stwierdza się także, że zmiana nr 3 może okazać się niezgodna z Konstytucją.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#JózefZych">Informuję, że pismo od Polskiej Izby Ubezpieczeń rzeczywiście otrzymałem, ale doręczono mi je dziś, gdy wchodziłem na salę tuż przed posiedzeniem. Z tego względu nie miałem nawet czasu na zapoznanie się z jego treścią. Nie znając treści pisma nie mogłem o jego zawartości poinformować innych członków Komisji.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#JózefZych">Problem uzyskania odszkodowań dla osób pokrzywdzonych był ostatnimi czasy kilkakrotnie poruszany przy dużej nowelizacji Kodeksu cywilnego dotyczącego umowy ubezpieczenia. W trakcie prac nad tzw. podatkiem Religii w wymianie zdań m.in. z ministrem Bolesławem Piechą przestrzegałem przed niebezpieczeństwem idącym za tymi rozwiązaniami. Wobec powyższego zgadzam się z minister Beatą Kempą, która twierdzi, że zmiana nr 3 zmierza do polepszenia sytuacji poszkodowanego. Rozumiem także zakłady ubezpieczeń, które obawiają się wykładania z góry pieniędzy, które po wyrokach sądów będą czasami musiały odzyskiwać. Sytuacja jest jasna, gdy wiadomo, kto jest sprawcą szkody i kto będzie za nią obciążony. Jednakże w przypadku, gdy sprawy nie będą proste i będzie kilku współodpowiedzialnych, to automatycznie obciążanie finansowe kogokolwiek może być uważane za działanie nazbyt pochopne. Ten drugi przypadek stawia zakłady ubezpieczeń w trudniejszej sytuacji, ale musimy się zdecydować, co jest ważniejsze? Interes poszkodowanych, czy problemy z późniejszym dochodzeniem roszczeń za bezpodstawnie wypłacone odszkodowanie. Mam świadomość tego wyboru, gdyż wielokrotnie w swojej praktyce radcy prawnego spotkałem się z tego rodzaju przypadkami.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#WojciechSzwajdler">Po wystąpieniu przedstawiciela ubezpieczycieli wyłoniło się kilka problemów nad którymi musimy się zastanowić zanim podejmiemy wybór.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#WojciechSzwajdler">Po pierwsze, wskazano na pewnego rodzaju sprzeczność z ponoszeniem kosztów przez zakłady ubezpieczeniowe na podstawie rozwiązania zawartego w zmianie nr 3 z tzw. podatkiem Religii. Na marginesie warto wyrazić zdziwienie, że rozwiązania dotyczące zwyżki kwot ubezpieczeniowych nie zostały skonsultowane z podkomisją naszej Komisji, pracującą nad zmianą konstrukcji umowy ubezpieczeniowej. Warto także przypomnieć, że któryś z klubów parlamentarnych zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego przepisy dotyczące tzw. podatku Religi. Oczywiście nie można przesądzać o wyroku Trybunału, ale w tej skardze są oczywiste podstawy do złożenia takiej skargi i wygrania sprawy.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#WojciechSzwajdler">Po drugie, nie można rozważać o skutkach działania przepisów zawartych w zmianie nr 3 w oderwaniu od art. 730 z oznaczeniem 1 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi: „Udzielenie zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania jeżeli uprawdopodobni roszczenie”. Tym samym sąd nie będzie orzekał o udzielonym zabezpieczeniu w sposób automatyczny. W omawianym postępowaniu zabezpieczającym musi nastąpić uprawdopodobnienie roszczenia, aby zostało wydane postanowienie. Dodatkowo zwracam uwagę, że najważniejsze w procesie leczenia są pierwsze 2–3 miesiące. To osoby najuboższe mają problemy po wypadku na zapłacenie za opiekę lekarską. Osoby bogate stać na wyłożenie pieniędzy na leczenie, a w późniejszym czasie na uzyskanie rekompensaty za wyłożone kwoty w postaci odszkodowania. Nie jest tak, jak mówił przedstawiciel Polskiej Izby Ubezpieczeniowej, że ubezpieczyciele są nastawieni życzliwie wobec roszczeń poszkodowanych. Argument o trudnościach zakładów ubezpieczeniowych w odzyskaniu nienależnie wypłaconych odszkodowań w trybie jako bezpodstawnego wzbogacenia jest na wyrost. Zwracam także uwagę, że tak jak mówi cytowany art. 730 z oznaczeniem 1 K.p.c., gdy nie będzie uzasadnionych podstaw roszczenia, to sąd nie zabezpieczy go. Ponadto zawsze zakład ubezpieczeń może zawsze złożyć zażalenie do sądu wyższej instancji jeśli nie zgadza się z ustanowionym zabezpieczeniem.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#WojciechSzwajdler">Wszystkich zdarzeń dotyczących ubezpieczeń nie można rozpatrywać podobnie. Jednakże wiem, że różne zakłady ubezpieczeń postępują różnie. Jednakże większość zakładów działa tak, aby jak najbardziej wypłatę ubezpieczenia odroczyć w czasie. Uważam, że rozwiązanie zaproponowane w zmianie nr 3 powinno zostać przyjęte w trosce o najbiedniejszych.</u>
<u xml:id="u-18.4" who="#WojciechSzwajdler">Przedstawiciel Polskiej Izby Ubezpieczeń powiedział także, że w trakcie prac nad rozwiązaniem został naruszony art. 220 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Jednakże zanim zgodzę się z tym stwierdzeniem, chciałbym poznać stanowisko Rzecznika Ubezpieczeniowych. Bardzo często, gdy pracowaliśmy nad zmianami w Kodeksie cywilnym dotyczącym umowy ubezpieczenia stanowisko Rzecznika Ubezpieczonych pozwalało nam zupełnie inaczej spojrzeć na problem, który był przedstawiany przez zakłady ubezpieczeniowe. Bardzo często interes ubezpieczonych stoi w jawnej sprzeczności z interesami zakładów ubezpieczeniowych.</u>
<u xml:id="u-18.5" who="#WojciechSzwajdler">Na końcu przypominam, że skomplikowane sprawy o szkody drogowe, w których występuje kilka opinii biegłych są najczęściej rozstrzygane na podstawie opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych z Krakowa, gdzie na taką ekspertyzę trzeba czekać miesiącami. Czas na rozstrzygnięcie sprawy biegnie, ale także biegnie czas, który jest potrzebny na szybkie działanie lekarzy wobec poszkodowanych. Uważam, że z punktu widzenia społecznego zmiana nr 3 powinna zostać przyjęta.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#JózefZych">Zgadzam się z prof. Wojciechem Szwajdlerem. Ostatnimi czasy nastąpiło bardzo dużo nieporozumień, gdyż komisje niewłaściwe do rozpatrywania danych projektów zajmowały się problemami zupełnie im obcymi. Skutkiem takich działań jest przyjęcie rozwiązań zawierających szereg pomyłek, które będzie trzeba rozpatrywać powtórnie. Przypominam, że Kodeks cywilny oraz Kodeks postępowania cywilnego ma zastosowanie do wszelkich roszczeń z czynu niedozwolonego. Na tym tle warto pamiętać, że roszczenia z wypadków zawsze są w jakiś sposób powiązane z obowiązkowymi i dobrowolnymi ubezpieczeniami o odpowiedzialności cywilnej. W tych przypadkach najpierw stosuje się przepisy kodeksów, a dopiero później przepisy ustawy o ubezpieczeniach. Niemniej jednak podzielam także stanowisko Polskiej Izby Ubezpieczeń, że stosowanie na przemian i ciągłe nowelizowanie różnych przepisów ubezpieczeniowych stwarza bałagan.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#JózefZych">Czy ktoś jeszcze chciał się wypowiedzieć na temat zmiany nr 3? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#JózefZych">Kto z członków Komisji za udzieleniem poparcia zmianie nr 3?</u>
<u xml:id="u-19.3" who="#JózefZych">Za poparciem zmiany nr 3 opowiedzieli się wszyscy członkowie Komisji jednogłośnie.</u>
<u xml:id="u-19.4" who="#JózefZych">Stwierdzam, że zmiana nr 3 uzyskała akceptację Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#MonikaBiesOlak">Chcę zapytać, czy brak przepisu intertemporalnego jest wyrazem intencji rządu, aby te rozwiązania były stosowane już w momencie wejścia ich w życie?</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#RobertZegadło">Intencją rządu jest, ażeby nowe przepisy znalazły zastosowanie do już toczących się procesów. Takie rozwiązanie nie narusza żadnych norm materialnych. Na marginesie pragnę dodać, że omawiane roszczenie jest opisane w art. 442 Kodeksu cywilnego. Dotychczas absurdalnym było, że wyłożenie kosztów leczenia mogło zostać dopiero orzeczone w kończącym sprawę, prawomocnym wyroku, co było już prawie bezprzedmiotowe, gdyż pacjent albo zdążył się wyleczyć, albo nie przeżył.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#JózefZych">Do rozpatrzenia pozostał nam jeszcze art. 2.</u>
<u xml:id="u-22.1" who="#JózefZych">Czy są uwagi lub zastrzeżenia do art. 2? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-22.2" who="#JózefZych">Stwierdzam, że art. 2 uzyskał akceptację Komisji.</u>
<u xml:id="u-22.3" who="#JózefZych">Przechodzimy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-22.4" who="#JózefZych">Kto z członków Komisji jest za przyjęciem projektu ustawy?</u>
<u xml:id="u-22.5" who="#JózefZych">Stwierdzam, że wszyscy członkowie Komisji opowiedzieli się jednogłośnie za przyjęciem projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-22.6" who="#JózefZych">Wyznaczam jednodniowy termin Urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej na stwierdzenie zgodności projektu z prawem UE.</u>
<u xml:id="u-22.7" who="#JózefZych">Przechodzimy do wyboru posła sprawozdawcy. Proszę o zgłaszanie kandydatur na tę funkcję.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#CezaryGrabarczyk">Zgłaszam kandydaturę posła Jerzego Kozdronia.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#JózefZych">Czy poseł Jerzy Kozdroń zgadza się pełnić funkcje sprawozdawcy Komisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#JerzyKozdroń">Zgadzam się.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#JózefZych">Czy są inne kandydatury? Nie widzę zgłoszeń.</u>
<u xml:id="u-26.1" who="#JózefZych">Czy jest sprzeciw wobec kandydatury posła Jerzego Kozdronia na sprawozdawcę Komisji? Nie widzę sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-26.2" who="#JózefZych">Stwierdzam, że Komisja na sprawozdawcę wybrała posła Jerzego Kozdronia.</u>
<u xml:id="u-26.3" who="#JózefZych">Wyczerpaliśmy porządek dzienny dzisiejszych obrad. Jednocześnie informuję, że protokół dzisiejszego posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Sekretariacie Komisji. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>