PPC / ppc

text_structure.xml 602 KB
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986 987 988 989 990 991 992 993 994 995 996 997 998 999 1000 1001 1002 1003 1004 1005 1006 1007 1008 1009 1010 1011 1012 1013 1014 1015 1016 1017 1018 1019 1020 1021 1022 1023 1024 1025 1026 1027 1028 1029 1030 1031 1032 1033 1034 1035 1036 1037 1038 1039 1040 1041 1042 1043 1044 1045 1046 1047 1048 1049 1050 1051 1052 1053 1054 1055 1056 1057 1058 1059 1060 1061 1062 1063 1064 1065 1066 1067 1068 1069 1070 1071 1072 1073 1074 1075 1076 1077 1078 1079 1080 1081 1082 1083 1084 1085 1086 1087 1088 1089 1090 1091 1092 1093 1094 1095 1096 1097 1098 1099 1100 1101 1102 1103 1104 1105 1106 1107 1108 1109 1110 1111 1112 1113 1114 1115 1116 1117 1118 1119 1120 1121 1122 1123 1124 1125 1126 1127 1128 1129 1130 1131 1132 1133 1134 1135 1136 1137 1138 1139 1140 1141 1142 1143 1144 1145 1146 1147 1148 1149 1150 1151 1152 1153 1154 1155 1156 1157 1158 1159 1160 1161 1162 1163 1164 1165 1166 1167 1168 1169 1170 1171 1172 1173 1174 1175 1176 1177 1178 1179 1180 1181 1182 1183 1184 1185 1186 1187 1188 1189 1190 1191 1192 1193 1194 1195 1196 1197 1198 1199 1200 1201 1202 1203 1204 1205 1206 1207 1208 1209 1210 1211 1212 1213 1214 1215 1216 1217 1218 1219 1220 1221 1222 1223 1224 1225 1226 1227 1228 1229 1230 1231 1232 1233 1234 1235 1236 1237 1238 1239 1240 1241 1242 1243 1244 1245 1246 1247 1248 1249 1250 1251 1252 1253 1254 1255 1256 1257 1258 1259 1260 1261 1262 1263 1264 1265 1266 1267 1268 1269 1270 1271 1272 1273 1274 1275 1276 1277 1278 1279 1280 1281 1282 1283 1284 1285 1286 1287 1288 1289 1290 1291 1292 1293 1294 1295 1296 1297 1298 1299 1300 1301 1302 1303 1304 1305 1306 1307 1308 1309 1310 1311 1312 1313 1314 1315 1316 1317 1318 1319 1320 1321 1322 1323 1324 1325 1326 1327 1328 1329 1330 1331 1332 1333 1334 1335 1336 1337 1338 1339 1340 1341 1342 1343 1344 1345 1346 1347 1348 1349 1350 1351 1352 1353 1354 1355 1356 1357 1358 1359 1360 1361 1362 1363 1364 1365 1366 1367 1368 1369 1370 1371 1372 1373 1374 1375 1376 1377 1378 1379 1380 1381 1382 1383 1384 1385 1386 1387 1388 1389 1390 1391 1392 1393 1394 1395 1396 1397 1398 1399 1400 1401 1402 1403 1404 1405 1406 1407 1408 1409 1410 1411 1412 1413 1414 1415 1416 1417 1418 1419 1420 1421 1422 1423 1424 1425 1426 1427 1428 1429 1430 1431 1432 1433 1434 1435 1436 1437 1438 1439 1440 1441 1442 1443 1444 1445 1446 1447 1448 1449 1450 1451 1452 1453 1454 1455 1456 1457 1458 1459 1460 1461 1462 1463 1464 1465 1466 1467 1468 1469 1470 1471 1472 1473 1474 1475 1476 1477 1478 1479 1480 1481 1482 1483 1484 1485 1486 1487 1488 1489 1490 1491 1492 1493 1494 1495 1496 1497 1498 1499 1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548 1549 1550 1551 1552 1553 1554 1555 1556 1557 1558 1559 1560 1561 1562 1563 1564 1565 1566 1567 1568 1569 1570 1571 1572 1573 1574 1575 1576 1577 1578 1579 1580 1581 1582 1583 1584 1585 1586 1587 1588 1589 1590 1591 1592 1593 1594 1595 1596 1597 1598 1599 1600 1601 1602 1603 1604 1605 1606 1607 1608 1609 1610 1611 1612 1613 1614 1615 1616 1617 1618 1619 1620 1621 1622 1623 1624 1625 1626 1627 1628 1629 1630 1631 1632 1633 1634 1635 1636 1637 1638 1639 1640 1641 1642 1643 1644 1645 1646 1647 1648 1649 1650 1651 1652 1653 1654 1655 1656 1657 1658 1659 1660 1661 1662 1663 1664 1665 1666 1667 1668 1669 1670 1671 1672 1673 1674 1675 1676 1677 1678 1679 1680 1681 1682 1683 1684 1685 1686 1687 1688 1689 1690 1691 1692 1693 1694 1695 1696 1697 1698 1699 1700 1701 1702 1703 1704 1705 1706 1707 1708 1709 1710 1711 1712 1713 1714 1715 1716 1717 1718 1719 1720 1721 1722 1723 1724 1725 1726 1727 1728 1729 1730 1731 1732 1733 1734 1735 1736 1737 1738 1739 1740 1741 1742 1743 1744 1745 1746 1747 1748 1749 1750 1751 1752 1753 1754 1755 1756 1757 1758 1759 1760 1761 1762 1763 1764 1765 1766 1767 1768 1769 1770 1771 1772 1773 1774 1775 1776 1777 1778 1779 1780 1781 1782 1783 1784 1785 1786 1787 1788 1789 1790 1791 1792 1793 1794 1795 1796 1797 1798 1799 1800 1801 1802 1803 1804 1805 1806 1807 1808 1809 1810 1811 1812 1813 1814 1815 1816 1817 1818 1819 1820 1821 1822 1823 1824 1825 1826 1827 1828 1829 1830 1831 1832 1833 1834 1835 1836 1837 1838 1839 1840 1841 1842 1843 1844 1845 1846 1847 1848 1849 1850 1851 1852 1853 1854 1855 1856 1857 1858 1859 1860 1861 1862 1863 1864 1865 1866 1867 1868 1869 1870 1871 1872 1873 1874 1875 1876 1877 1878 1879 1880 1881 1882 1883 1884 1885 1886 1887 1888 1889 1890 1891 1892 1893 1894 1895 1896 1897 1898 1899 1900 1901 1902 1903 1904 1905 1906 1907 1908 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 2025 2026 2027 2028 2029 2030 2031 2032 2033 2034 2035 2036 2037 2038 2039 2040 2041 2042 2043 2044 2045 2046 2047 2048 2049 2050 2051 2052 2053 2054 2055 2056 2057 2058 2059 2060 2061 2062 2063 2064 2065 2066 2067 2068 2069 2070 2071 2072 2073 2074 2075 2076 2077 2078 2079 2080 2081 2082 2083 2084 2085 2086 2087 2088 2089 2090 2091 2092 2093 2094 2095 2096 2097 2098 2099 2100 2101 2102 2103 2104 2105 2106 2107 2108 2109 2110 2111 2112 2113 2114 2115 2116 2117 2118 2119 2120 2121 2122 2123 2124 2125 2126 2127 2128 2129 2130 2131 2132 2133 2134 2135 2136 2137 2138 2139 2140 2141 2142 2143 2144 2145 2146 2147 2148 2149 2150 2151 2152 2153 2154 2155 2156 2157 2158 2159 2160 2161 2162 2163 2164 2165 2166 2167 2168 2169 2170 2171 2172 2173 2174 2175 2176 2177 2178 2179 2180 2181 2182 2183 2184 2185 2186 2187 2188 2189 2190 2191 2192 2193 2194 2195 2196 2197 2198 2199 2200 2201 2202 2203 2204 2205 2206 2207 2208 2209 2210 2211 2212 2213 2214 2215 2216 2217 2218 2219 2220 2221 2222 2223 2224 2225 2226 2227 2228 2229 2230 2231 2232 2233 2234 2235 2236 2237 2238 2239 2240 
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">(Wznowienie posiedzenia o godz. 9 min 06)</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Marek Borowski oraz wicemarszałkowie Donald Tusk i Tomasz Nałęcz)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#DonaldTusk">Wznawiam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#DonaldTusk">Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję panów posłów Jana Orkisza i Bogusława Wontora.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#DonaldTusk">Protokół i listę mówców prowadzić będzie pan poseł Jan Orkisz.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#DonaldTusk">Proszę posła sekretarza o odczytanie komunikatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JanOrkisz">Informuję, że w dniu dzisiejszym odbędą się posiedzenia Komisji:</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#JanOrkisz">- Finansów Publicznych - o godz. 10,</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#JanOrkisz">- Europejskiej wspólnie z Komisją Administracji i Spraw Wewnętrznych - również o godz. 10, bezpośrednio po głosowaniach.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#JanOrkisz">Spotkanie Polsko-Brytyjskiej Grupy Parlamentarnej odbędzie się w dniu dzisiejszym o godz. 12.30 w sali nr 106. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#DonaldTusk">Wysoka Izbo! Informuję, że po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów marszałek Sejmu podjął decyzję o skreśleniu z porządku dziennego bieżącego posiedzenia Sejmu punktu: Sprawozdanie Komisji Europejskiej o poselskim projekcie uchwały w sprawie wezwania rządu RP do obrony pozycji Polski przeciwko zmianom zaproponowanym przez Konwent Europejski - głosowania.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#DonaldTusk">Prezydium Sejmu po uzgodnieniu...</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#komentarz">(Poseł Roman Giertych: Wniosek formalny.)</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#DonaldTusk">Z wnioskiem formalnym? W tej chwili?</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#DonaldTusk">Pan poseł Giertych z wnioskiem formalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#RomanGiertych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Składam wniosek formalny, aby pan marszałek przerwał obrady i poprosił pana marszałka Marka Borowskiego o przybycie na salę posiedzeń i wytłumaczenie, dlaczego podjął decyzję o zdjęciu z porządku obrad uchwały, co do której Wysoka Izba uzyskała konsensus; uchwały, która miała wzmocnić pozycję Polski przed negocjacjami z krajami Unii Europejskiej w sprawie obrony traktatu Nicejskiego. Kto podjął taką decyzję? Jakie są jej powody? Jakie są merytoryczne podstawy tego, iż pan marszałek jednoosobowo podjął decyzję o skreśleniu z porządku obrad uchwały, która była już wpisana, uzyskała pozytywną opinię całego Konwentu Seniorów i nie budziła kontrowersji w Wysokiej Izbie? Czy pan marszałek ma jakieś motywy? Chciałbym, żeby to przetłumaczył.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#RomanGiertych">Dlatego, panie marszałku, składam wniosek o przerwę, zwołanie Konwentu Seniorów i poproszenie pana marszałka Borowskiego, aby przybył na salę i wytłumaczył się ze swojego działania. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#komentarz">(Głosy z sali: Brawo!)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#DonaldTusk">Po pierwsze, panie pośle, chciałbym zwrócić pańską uwagę, że pan marszałek jest obecny na sali i nie musi przybywać.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#DonaldTusk">Zanim wyjaśnię okoliczności tej sprawy, proszę bardzo, pan poseł Dulias, zdaje się, że też z wnioskiem formalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#StanisławDulias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgodnie z art. 184 ust. 3 regulaminu Sejmu składam wniosek w imieniu Koła Poselskiego Polska Racja Stanu...</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo!)</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#StanisławDulias">...o odłożenie dzisiejszego głosowania nad wnioskiem o odrzucenie informacji rządu o aktualnej sytuacji w górnictwie węgla kamiennego. Jest to bardzo istotne. Powołanie podkomisji w tej sprawie, uzasadnienie, przedstawione przez resort gospodarki informacje zmierzają do likwidacji, a nie do uzdrowienia polskiego górnictwa, i wykorzystują sugestywne, lecz nieprawdziwe argumenty. Ponadto sposób przeprowadzenia na siłę programu restrukturyzacji świadczy o przyjęciu zasady: cel uświęca środki, bez realnego uzasadnienia.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#StanisławDulias">Uważamy jednocześnie, że przyjęcie informacji bez uzyskania informacji pełnej, zgodnej ze stanem faktycznym, może być szkodliwe dla przyszłości polskiej gospodarki, czyli może to być działanie na szkodę państwa. Stan górnictwa jest kolejnym przykładem...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#DonaldTusk">Panie pośle, dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#StanisławDulias">Jeszcze dwa zdania, panie marszałku. Jest przykładem, jak można ponosić koszty bez efektów. Zarówno informacja ministra Piechoty, jak i wczorajszy program telewizyjny są zakłamane i podają nieprawdziwe dane.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#StanisławDulias">Składam wniosek, żeby potraktować to poważnie. Panowie posłowie, zostaliśmy oskarżeni w programie telewizyjnym o pustą salę. Jako politycy śląscy zostaliśmy oskarżeni o niekompetencję, a jako związkowcy - o nieprawidłowe działanie. Nie może tak być.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#StanisławDulias">Proszę państwa, problem górnictwa jest jednym z przykładów, jak jest prowadzona w Polsce polityka gospodarcza. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#DonaldTusk">Z przykrością informuję zarówno pana posła Giertycha, jak i pana posła Duliasa, że oba wnioski oczywiście nie są regulaminowe. Pierwszy w ogóle nie jest wnioskiem formalnym. Zgodnie...</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#DonaldTusk">Nie udzielę panu głosu, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#komentarz">(Poseł Roman Giertych: Złożyłem wniosek formalny.)</u>
          <u xml:id="u-10.3" who="#DonaldTusk">Wniosek koła Polskiej Racji Stanu jest niezgodny z regulaminem, gdyż na tym etapie procedowania ta decyzja należy do marszałka.</u>
          <u xml:id="u-10.4" who="#DonaldTusk">Bardzo proszę o zajęcie miejsca. Powtarzam, bardzo proszę o zajęcie miejsca.</u>
          <u xml:id="u-10.5" who="#komentarz">(Poseł Roman Giertych: Powtórzę wniosek: prosiłem o przerwę.)</u>
          <u xml:id="u-10.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-10.7" who="#DonaldTusk">Proszę zająć miejsce, panie pośle. Panie pośle, będę musiał, niestety, zaraz zastosować procedury regulaminowe, jeśli nie umożliwi pan kontynuowania obrad. Proszę o zajęcie miejsca.</u>
          <u xml:id="u-10.8" who="#komentarz">(Gwar na sali, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-10.9" who="#DonaldTusk">Ja oczywiście nie znajdę sposobu, aby fizycznie posadzić panów posłów w ławach sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-10.10" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-10.11" who="#DonaldTusk"> Pozwolą jednak panowie posłowie, że będę kontynuował.</u>
          <u xml:id="u-10.12" who="#DonaldTusk">Zacznę od wyjaśnień, których domagał się pan poseł Giertych. Ja rozumiem, że gotowość pana posła Kotlinowskiego dotyczy przekazania panu posłowi Giertychowi informacji o tym, że sprawę, o której pan poseł Giertych mówił, Konwent niedawno, parę minut temu rozważał. Pan marszałek Borowski na posiedzeniu Konwentu w obecności pana przewodniczącego Kotlinowskiego informował o powodach, dla których ten punkt porządku obrad został zdjęty.</u>
          <u xml:id="u-10.13" who="#komentarz">(Poseł Wojciech Szczęsny Zarzycki: Ale my nie wiemy, nie znamy powodów.)</u>
          <u xml:id="u-10.14" who="#DonaldTusk">Ja te powody za chwilę przedstawię, tylko wolałbym, żeby panowie posłowie w tym czasie siedzieli w ławach.</u>
          <u xml:id="u-10.15" who="#komentarz">(Głos z sali: Ale niech stoją.)</u>
          <u xml:id="u-10.16" who="#DonaldTusk">Prośba pana posła o to, aby powody zostały wyjaśnione, zostanie za chwilę zrealizowana. Wyjaśnię powody i okoliczności, dla których...</u>
          <u xml:id="u-10.17" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
          <u xml:id="u-10.18" who="#DonaldTusk">Szanowni Państwo Posłowie! Na posiedzeniu Konwentu Seniorów marszałek Sejmu poinformował o okoliczności, która powoduje zdjęcie wymienionego punktu porządku obrad z tego względu, że pojawiły się kolejne dwa projekty uchwał, które trafiają także do komisji, projekty dotyczącego tego samego tematu. Gdybyśmy dzisiaj głosowali nad pierwszymi dwoma projektami, moglibyśmy uzyskać sytuację nierozstrzygającą, bardzo trudną pod każdym względem: i merytorycznym, i formalnym, że w tej samej sprawie Sejm w odrębnych głosowaniach przyjąłby dwie różnie brzmiące uchwały.</u>
          <u xml:id="u-10.19" who="#DonaldTusk">Argumentacja części przedstawicieli Konwentu, ponieważ opinia Konwentu w tej sprawie nie była jednomyślna, chociaż większość szefów klubów w czasie posiedzenia Konwentu podzieliła opinię marszałka Borowskiego w tej kwestii - to też dla wyjaśnienia - obawy wygłoszone przez mniejszość na posiedzeniu Konwentu, że rząd polski nie będzie zaopatrzony w taką uchwałę przed rozpoczęciem konferencji międzyrządowej, zostały uznane za bezzasadne, ponieważ głosowanie w tej sprawie przewidziane byłoby na kilka dni przed rozpoczęciem konferencji międzyrządowej.</u>
          <u xml:id="u-10.20" who="#DonaldTusk">Pański wniosek, panie pośle, o przerwę jest formalny, ale o przerwę w celu wystąpienia marszałka Borowskiego i wyjaśnienia - nie bardzo. Dlatego pozwoliłem sobie zastąpić marszałka Borowskiego w tym wyjaśnieniu.</u>
          <u xml:id="u-10.21" who="#DonaldTusk">Pan poseł Kotlinowski w jakiej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-10.22" who="#komentarz">(Poseł Marek Kotlinowski: Z wnioskiem formalnym.)</u>
          <u xml:id="u-10.23" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo, pan poseł Kotlinowski z wnioskiem formalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#MarekKotlinowski">Szanowny Panie Marszałku! W imieniu Klubu Parlamentarnego Liga Polskich Rodzin proszę o 15 minut przerwy i zwołanie Konwentu Seniorów. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#DonaldTusk">Jest dobry obyczaj, aby tego typu wnioski klubów honorować, chociaż muszę wyrazić w imieniu Prezydium zdziwienie, ponieważ pan poseł Kotlinowski przed chwilą uczestniczył w posiedzeniu Konwentu poświęconym m.in. tej sprawie. Jeśli istnieje jednak potrzeba wyjaśnienia, to ja to rozumiem. Porozumiewam się z marszałkiem Borowskim przy pomocy intuicji i domyślam się, że podziela moją opinię.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#DonaldTusk">Ogłaszam 10 minut przerwy i zebranie Konwentu Seniorów w saloniku przy mównicy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 9 min 15 do godz. 9 min 28)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#DonaldTusk">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#DonaldTusk">Na posiedzeniu Konwentu Seniorów doszło do ponownego wyjaśnienia regulaminowych i merytorycznych okoliczności zdjęcia z porządku obrad punktu, o którym dyskutowaliśmy przed tą krótką przerwą. Nie wszyscy uczestnicy Konwentu Seniorów są przekonani co do tego, ale procedujemy dalej. Nie jest to po raz pierwszy ani ostatni, kiedy to niektórzy z uczestników Konwentu Seniorów pozostaną przy swoich wątpliwościach regulaminowych lub merytorycznych.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#komentarz">(Głos z sali: Panie marszałku...)</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#DonaldTusk">Nie udzielę już panu głosu.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-14.5" who="#DonaldTusk"> Nie starcza mi wyobraźni, panie pośle, czemu mógłby służyć, jakiego typu wyjaśnieniu kolejny głos w tej sprawie. Dwa posiedzenia Konwentu Seniorów w tej kwestii wystarczają, żeby móc dalej procedować, nawet jeśli nie rozwiewają pańskiej wątpliwości, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-14.6" who="#DonaldTusk">Prezydium Sejmu, po uzgodnieniu z Konwentem Seniorów, przedłożyło projekt uchwały w sprawie upamiętnienia 500-lecia urodzin Andrzeja Frycza Modrzewskiego.</u>
          <u xml:id="u-14.7" who="#DonaldTusk">Projekt uchwały został paniom i panom posłom doręczony w druku nr 2002.</u>
          <u xml:id="u-14.8" who="#DonaldTusk">W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, marszałek Sejmu podjął decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-14.9" who="#DonaldTusk">Dodany punkt rozpatrzymy za chwilę.</u>
          <u xml:id="u-14.10" who="#DonaldTusk">Wysoka Izbo! Przypominam, że prezes Rady Ministrów zawiadomił Sejm o zamiarze przedłożenia prezydentowi do ratyfikacji:</u>
          <u xml:id="u-14.11" who="#DonaldTusk">- Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Turcji o współpracy w zwalczaniu terroryzmu, przestępczości zorganizowanej i innej przestępczości, sporządzonej w Ankarze dnia 7 kwietnia 2003 r.;</u>
          <u xml:id="u-14.12" who="#DonaldTusk">- Konwencji o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim, sporządzonej w Lizbonie dnia 11 kwietnia 1997 r.,</u>
          <u xml:id="u-14.13" who="#DonaldTusk">- Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Hiszpanii w sprawie zasad i warunków wzajemnego przepływu pracowników między obu państwami, podpisanej w Warszawie dnia 21 maja 2002 r.</u>
          <u xml:id="u-14.14" who="#DonaldTusk">Ich ratyfikacja, zdaniem rządu, nie wymaga uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-14.15" who="#DonaldTusk">Do Komisji Spraw Zagranicznych w ustalonym terminie nie zgłoszono zastrzeżeń do wybranego trybu ratyfikacji tych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-14.16" who="#DonaldTusk">Komisja przedłożyła sprawozdania, w których również nie zgłosiła zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-14.17" who="#DonaldTusk">Sprawozdania te zostały paniom i panom posłom doręczone odpowiednio w drukach nr 1993, 1994 i 1995.</u>
          <u xml:id="u-14.18" who="#DonaldTusk">Zgodnie z art. 120 ust. 4 regulaminu Sejmu informuję o braku zastrzeżeń co do wybranego przez Radę Ministrów trybu ratyfikacji tych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-14.19" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 31. porządku dziennego: Przedstawiony przez Prezydium Sejmu projekt uchwały w sprawie upamiętnienia 500-lecia urodzin Andrzeja Frycza Modrzewskiego (druk nr 2002).</u>
          <u xml:id="u-14.20" who="#DonaldTusk">Wysoka Izbo! Prezydium Sejmu w uzgodnieniu z Konwentem Seniorów przedstawia projekt uchwały w następującym brzmieniu: „W pięćsetną rocznicę urodzin Andrzeja Frycza-Modrzewskiego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z szacunkiem i czcią wspomina Jego historyczne zasługi dla Rzeczypospolitej.</u>
          <u xml:id="u-14.21" who="#DonaldTusk">Andrzej Frycz-Modrzewski zapisał się w pamięci Polaków jako gorący patriota, człowiek Odrodzenia, głęboko zaangażowany w sprawy państwa. Jego twórczość cechowała wielka troska o naród i państwo.</u>
          <u xml:id="u-14.22" who="#DonaldTusk">Dążył do uczynienia Rzeczypospolitej silną, sprawnie i sprawiedliwie rządzoną, zmierzającą do równości wszystkich obywateli.</u>
          <u xml:id="u-14.23" who="#DonaldTusk">Andrzej Frycz-Modrzewski tworzył podstawy nowoczesnej myśli społeczno-politycznej. Była to myśl wyprzedzająca współczesną epokę, kładąca podwaliny późniejszego dorobku Polski w dziedzinie demokracji i rządów prawa.</u>
          <u xml:id="u-14.24" who="#DonaldTusk">Postaci Andrzeja Frycza-Modrzewskiego i jego dziełom Rzeczpospolita winna jest wdzięczną pamięć”.</u>
          <u xml:id="u-14.25" who="#komentarz">(Zebrani wstają, oklaski)</u>
          <u xml:id="u-14.26" who="#DonaldTusk">Oklaski Wysokiej Izby rozumiem jako akceptację projektu uchwały bez zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-14.27" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w sprawie upamiętnienia 500-lecia urodzin Andrzeja Frycza-Modrzewskiego.</u>
          <u xml:id="u-14.28" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 30. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych.</u>
          <u xml:id="u-14.29" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Stanisława Steca oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.30" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-14.31" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-14.32" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.33" who="#DonaldTusk">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1996.</u>
          <u xml:id="u-14.34" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.35" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Finansów Publicznych oraz Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.36" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.37" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.38" who="#DonaldTusk">Głosowało 402 posłów. Głosów za - 399, przeciw - 1, wstrzymujących się - 2.</u>
          <u xml:id="u-14.39" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-14.40" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o dopłatach do oprocentowania niektórych kredytów bankowych.</u>
          <u xml:id="u-14.41" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 1. porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych.</u>
          <u xml:id="u-14.42" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej pana Krzysztofa Patera i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.43" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-14.44" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-14.45" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm, zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu, skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.46" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.47" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu rządowego projektu ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych, zawartego w druku nr 1942, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.48" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.49" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.50" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 5, przeciw - 369, wstrzymujących się - 25.</u>
          <u xml:id="u-14.51" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.52" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 2. porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych.</u>
          <u xml:id="u-14.53" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej pana Krzysztofa Patera i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.54" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-14.55" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-14.56" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm, zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu, skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.57" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.58" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu rządowego projektu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych, zawartego w druku nr 1953, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.59" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.60" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.61" who="#DonaldTusk">Głosowało 402 posłów. Głosów za - 2, przeciw - 397, wstrzymujących się - 3.</u>
          <u xml:id="u-14.62" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.63" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 3. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie niektórych ustaw (druk nr 855).</u>
          <u xml:id="u-14.64" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez pana posła Romana Jagielińskiego i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.65" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-14.66" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-14.67" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm, zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu, skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.68" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.69" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych programach emerytalnych oraz o zmianie niektórych ustaw, zawartego w druku nr 855, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.70" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.71" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.72" who="#DonaldTusk">Głosowało 400 posłów. Głosów za - 32, przeciw - 368, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-14.73" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt ustawy do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-14.74" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 5. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Polskiej Konfederacji Sportu.</u>
          <u xml:id="u-14.75" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Michała Kaczmarka oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.76" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-14.77" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-14.78" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.79" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1962.</u>
          <u xml:id="u-14.80" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.81" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o Polskiej Konfederacji Sportu, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Kultury Fizycznej i Sportu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.82" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.83" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.84" who="#DonaldTusk">Głosowało 401 posłów. Głosów za - 400, przeciwnych nie było, wstrzymujących się - 1.</u>
          <u xml:id="u-14.85" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o Polskiej Konfederacji Sportu.</u>
          <u xml:id="u-14.86" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 6. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., podpisanej w Warszawie dnia 2 czerwca 2003 r.</u>
          <u xml:id="u-14.87" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Bogusławę Towalewską oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.88" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-14.89" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-14.90" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.91" who="#DonaldTusk">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1909.</u>
          <u xml:id="u-14.92" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.93" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., podpisanej w Warszawie dnia 2 czerwca 2003 r., w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1909, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.94" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.95" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.96" who="#DonaldTusk">Głosowało 402 posłów. Głosów za - 394, przeciw - 8, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-14.97" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., podpisanej w Warszawie dnia 2 czerwca 2003 r.</u>
          <u xml:id="u-14.98" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 7. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Francuskiej o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.</u>
          <u xml:id="u-14.99" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Piotra Smolanę oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.100" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-14.101" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-14.102" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.103" who="#DonaldTusk">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1851.</u>
          <u xml:id="u-14.104" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-14.105" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ratyfikacji Umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Francuskiej o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r., w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1851, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-14.106" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-14.107" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-14.108" who="#DonaldTusk">Głosowało 403 posłów. Głosów za - 402, nikt nie był przeciw, 1 głos wstrzymujący.</u>
          <u xml:id="u-14.109" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ratyfikacji Umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Francuskiej o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.</u>
          <u xml:id="u-14.110" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 8. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy.</u>
          <u xml:id="u-14.111" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez przedstawiciela wnioskodawców pana posła Mariana Piłkę oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-14.112" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-14.113" who="#DonaldTusk">Pan poseł Marian Piłka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#MarianPiłka">Panie Marszałku! Mam pytanie do rządu.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#MarianPiłka">Projektowane wydatki na wydłużenie urlopów macierzyńskich w roku przyszłym wynosiłyby równowartość 1 promil wydatków budżetowych. Powtarzam: 1 promil, nie 1%, wydatków budżetowych. Jest to mniej więcej równowartość jednego z 6 projektowanych zakupów samolotów dla rządu.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#MarianPiłka">Mam pytanie do pana premiera: Czy pan premier jest w stanie poświęcić jeden z samolotów przeznaczonych dla rządu na rzecz polskich kobiet? Czy pan premier jest w stanie poświęcić jeden z samolotów na wydłużenie urlopów macierzyńskich?</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DonaldTusk">Pani minister Jolanta Banach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JolantaBanach">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu prezesa Rady Ministrów pragnę poinformować, iż premier zrezygnował z zakupu samolotów, a środki z tego tytułu zostaną przeznaczone na dofinansowanie rodzin najbiedniejszych, czyli nie tych, które są uprawnione do zasiłków macierzyńskich...</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#JolantaBanach">...na brakującą po poprzednich rządach kwotę 500 mln zł w budżecie pomocy społecznej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks pracy, zawartego w druku nr 1801, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-18.4" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-18.5" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-18.6" who="#DonaldTusk">Głosowało 396 posłów. Głosów za - 226, przeciw - 160, wstrzymujących się - 10.</u>
          <u xml:id="u-18.7" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-18.8" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 9. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks morski.</u>
          <u xml:id="u-18.9" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez przedstawiciela wnioskodawców panią poseł Joannę Sosnowską oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-18.10" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-18.11" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#AndrzejLiss">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#AndrzejLiss">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Premierze! Urząd Morski prowadzi rejestr nazw statków polskich w wymiarze międzynarodowym. Reprezentuje interesy armatorów i obywateli polskich. Rejestr zalicza się do najlepszych w świecie. Związek sportowy, czyli Polski Związek Żeglarski, który obejmuje swym zasięgiem terytorium państwa polskiego, pragnie odebrać kompetencje Urzędowi Morskiemu w prowadzeniu rejestru nazw i statków morskich do 24 m. Dlaczego? Ponieważ opłaty za rejestr płyną do skarbu państwa, a nie do Polskiego Związku Żeglarskiego.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#AndrzejLiss">Tutaj posłowie SLD pokazują, jak należy psuć dobrze funkcjonujące struktury państwa, jak wprowadzić partykularne interesy wąskiej grupy bogatych ludzi w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#AndrzejLiss">Projekt ustawy nosi znamiona ustawy lobbingowej. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#DonaldTusk">Panie Pośle! Proszę się nie gniewać, ale o co chodzi?</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#DonaldTusk"> To jest moment, w którym ewentualnie autor wniosku o odrzucenie może zadać pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejLiss">Jest wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu. Klub Prawo i Sprawiedliwość stawia taki wniosek, aby odrzucić to w pierwszym czytaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#DonaldTusk">Panie Pośle! My to wiemy, ale teraz jest moment nie na debatę i nie na stawianie wniosków, tylko na ewentualne wyjaśnienia, a temu służy pytanie, a nie stanowisko polityczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#AndrzejLiss">Postawiłem pytania i czekam na wyjaśnienia.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#komentarz">(Wesołość na sali, oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#DonaldTusk">Na przyszłość jest prośba, panie pośle, aby pytania były zakończone znakiem zapytania. To ułatwi nam wszystkim pracę.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#DonaldTusk">Rozumiem, że było to pytanie do przedstawicieli wnioskodawców, a nie do rządu.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#DonaldTusk">Czy przedstawiciel wnioskodawców pani poseł Sosnowska zechce odpowiedzieć na wątpliwości i pytania?</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie, nie.)</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#DonaldTusk">Pytam panią poseł Sosnowską, a nie salę.</u>
          <u xml:id="u-24.6" who="#DonaldTusk">Nie widzę takiej gotowości.</u>
          <u xml:id="u-24.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Idzie.)</u>
          <u xml:id="u-24.8" who="#DonaldTusk">Jest pani poseł gotowa do odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-24.9" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo, pani poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JoannaSosnowska">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wyjaśniałam podczas pierwszego czytania, że sprawy dotyczące kwestii, którą podnosi pan poseł, są uregulowane w trzech osobnych ustawach. Wynaleźliśmy swego rodzaju niespójność, którą zamierzamy usunąć.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#JoannaSosnowska">Wniosek pana posła oczywiście został uwzględniony i będzie brany pod uwagę w trakcie następnych czytań. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-25.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm, zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu, na podstawie art. 87 ust. 2 i art. 40 ust. 1 regulaminu Sejmu, skierował ten projekt ustawy do Komisji Infrastruktury oraz do Komisji Kultury Fizycznej i Sportu w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks morski, zawartego w druku nr 1866, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.5" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.6" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.7" who="#DonaldTusk">Głosowało 398 posłów. Głosów za - 76, przeciw - 316, wstrzymujących się - 6.</u>
          <u xml:id="u-26.8" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował projekt ustawy do Komisji Infrastruktury oraz Komisji Kultury Fizycznej i Sportu w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-26.9" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 10. porządku dziennego: Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003–2006 oraz o zmianie niektórych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-26.10" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej pana Jacka Piechotę oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.11" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wnioski o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu, a także o skierowanie projektu ustawy wyłącznie do Komisji Gospodarki, do Komisji Gospodarki oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.</u>
          <u xml:id="u-26.12" who="#DonaldTusk">Propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu jest skierowanie projektu ustawy do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”.</u>
          <u xml:id="u-26.13" who="#DonaldTusk">W pierwszej kolejności poddam pod głosowanie wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-26.14" who="#DonaldTusk">W przypadku jego odrzucenia pod głosowanie poddam zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu propozycję skierowania projektu ustawy do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”.</u>
          <u xml:id="u-26.15" who="#DonaldTusk">W przypadku odrzucenia propozycji zaopiniowanej przez Prezydium Sejmu poddam pod głosowanie wniosek o skierowanie projektu ustawy wyłącznie do Komisji Gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-26.16" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm skierował projekt ustawy do Komisji Gospodarki oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.</u>
          <u xml:id="u-26.17" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o odrzucenie projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-26.18" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu rządowego projektu ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003–2006 oraz o zmianie niektórych ustaw, zawartego w druku nr 1975, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.19" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.20" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.21" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 63, przeciw - 296, wstrzymujących się - 40.</u>
          <u xml:id="u-26.22" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-26.23" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania w sprawie skierowania projektu ustawy zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-26.24" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem propozycji skierowania rządowego projektu ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003–2006 oraz o zmianie niektórych ustaw, zawartego w druku nr 1975, do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca” w celu rozpatrzenia, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.25" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.26" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.27" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 221, przeciw - 178, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-26.28" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-26.29" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 11. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie uchwały w sprawie ogłoszenia roku 2004 Rokiem Władysława Grabskiego.</u>
          <u xml:id="u-26.30" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Zbigniewa Sosnowskiego i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.31" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-26.32" who="#DonaldTusk">Przechodzimy zatem do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.33" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.34" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu uchwały w sprawie ogłoszenia roku 2004 Rokiem Władysława Grabskiego, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Edukacji, Nauki i Młodzieży, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.35" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.36" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.37" who="#DonaldTusk">Głosowało 397 posłów. Głosów za - 395, nikt nie był przeciw, głosów wstrzymujących się - 2.</u>
          <u xml:id="u-26.38" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w sprawie ogłoszenia roku 2004 rokiem Władysława Grabskiego.</u>
          <u xml:id="u-26.39" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 12. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o poselskim projekcie ustawy o ustanowieniu Krzyża Zesłańców Sybiru.</u>
          <u xml:id="u-26.40" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Andrzeja Grzyba i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.41" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-26.42" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-26.43" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.44" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1903.</u>
          <u xml:id="u-26.45" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.46" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ustanowieniu Krzyża Zesłańców Sybiru, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Administracji i Spraw Wewnętrznych, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.47" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.48" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.49" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 398, 1 przeciwny, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-26.50" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu Krzyża Zesłańców Sybiru.</u>
          <u xml:id="u-26.51" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 14. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Europejskiej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny.</u>
          <u xml:id="u-26.52" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Grażynę Ciemniak oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.53" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-26.54" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-26.55" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.56" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1969.</u>
          <u xml:id="u-26.57" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.58" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Europejską, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.59" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.60" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.61" who="#DonaldTusk">Głosowało 396 posłów. Głosów za - 359, przeciw - 34, wstrzymujących się - 3.</u>
          <u xml:id="u-26.62" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny.</u>
          <u xml:id="u-26.63" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 16. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych.</u>
          <u xml:id="u-26.64" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Adama Markiewicza i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.65" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-26.66" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-26.67" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.68" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1777.</u>
          <u xml:id="u-26.69" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.70" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1777, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.71" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.72" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.73" who="#DonaldTusk">Głosowało 397 posłów. Głosów za - 396, przeciw - 1, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-26.74" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych.</u>
          <u xml:id="u-26.75" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 17. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa i o zmianie ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.</u>
          <u xml:id="u-26.76" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez pana posła Dariusza Grabowskiego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-26.77" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-26.78" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-26.79" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm, zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu, skierował ten projekt ustawy do Komisji Finansów Publicznych i Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-26.80" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-26.81" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa i o zmianie ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, zawartego w druku nr 1797, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-26.82" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-26.83" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-26.84" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 263, przeciw - 135, 1 głos wstrzymujący się.</u>
          <u xml:id="u-26.85" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-26.86" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 23. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Obrony Narodowej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druki nr 1167, 1167-A, 1813 i 1813-A) - trzecie czytanie.</u>
          <u xml:id="u-26.87" who="#DonaldTusk">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Andrzeja Różańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#AndrzejRóżański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę zaprezentować państwu sprawozdanie zawarte w druku nr 1813-A, przedłożone przez Komisję Obrony Narodowej, dotyczące ponownego opiniowania poprawek zgłoszonych w trakcie drugiego czytania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw, zawartego w drukach nr 1167 i 1167-A. Pragnę przypomnieć Wysokiej Izbie, iż podczas drugiego czytania zgłoszono do przedłożonego projektu ustawy 5 poprawek. W trakcie opiniowania na dodatkowym posiedzeniu Komisji Obrony Narodowej wnioskodawcy wycofali 2 poprawki, pozostawiając 3 poprawki. I tak:</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#AndrzejRóżański">Zgodnie z opisem zawartym w druku nr 1813-A wnioskodawcy sugerowali, aby w art. 1 nadać nowe brzmienie pkt. 8. Istotą tej poprawki jest w intencji wnioskodawców usprawnienie procesu dokonywania wyboru placówek medycznych, które mają dokonywać oceny i badań poborowych.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#AndrzejRóżański">Komisja Obrony postanowiła rekomendować Wysokiej Izbie odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#AndrzejRóżański">W poprawce 2. wnioskodawcy sugerują, aby art. 16 zmienianej ustawy nadać brzmienie, iż poborowi powołani do odbycia zasadniczej służby wojskowej przed dniem 1 stycznia 2004 r. odbywają zasadniczą służbę wojskową na dotychczasowych zasadach. Istotą tej poprawki jest przyspieszenie wejścia w życie zapisu o wprowadzeniu 9-miesięcznej służby zasadniczej. Zgodnie z wolą i intencją rządu, jak i opinią komisji ten proces ma być nieco opóźniony, wejście w życie zapisu czy decyzji o 9-miesięcznej służbie zasadniczej ma nastąpić po okresie przejściowym, od 1 lipca 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#AndrzejRóżański">Komisja rekomenduje Wysokiej Izbie odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#AndrzejRóżański">Poprawka 3. dotyczy momentu wejścia w życie tej ustawy. Wnioskodawcy sugerują, aby ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia. Konsekwencja przyjęcia tej poprawki jest tożsama z konsekwencją poprawki poprzedniej, czyli wejście w życie od 1 stycznia 2004 r. tej ustawy skutkować będzie przyspieszeniem momentu rozpoczęcia okresu służby 9-miesięcznej.</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#AndrzejRóżański">Wszystkie te poprawki były przedmiotem gorących debat i licznych dyskusji. Komisja rekomenduje Wysokiej Izbie odrzucenie wszystkich 3 poprawek, co w konsekwencji przyniesie pewien spójny i płynny okres przechodzenia Wojska Polskiego z okresu służby 12-miesięcznej, jak ma to miejsce obecnie, do okresu 9-miesięcznej służby wojskowej, która miałaby się rozpocząć od połowy roku 2005. Powody, dla których przewiduje się taki proces dochodzenia, są czysto ekonomiczne, gdyż wprowadzenie z dniem 1 stycznia 2004 r. zasadniczej służby wojskowej w wymiarze 9 miesięcy spowodowałoby nadzwyczaj duże wydatki, do których budżet państwa nie jest przystosowany.</u>
          <u xml:id="u-27.7" who="#AndrzejRóżański">Bardzo proszę więc w imieniu komisji Wysoką Izbę o przyjęcie wniosków zawartych w sprawozdaniu i o odrzucenie 3 poprawek. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1813.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#DonaldTusk">Komisja przedstawia również poprawki, nad którymi głosować będziemy w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#DonaldTusk">W poprawce 1. do zmiany 8. w art. 1 projektu ustawy nowelizującej wnioskodawca proponuje skreślić dodawane w art. 29 ustawy o powszechnym obowiązku obrony przepisy ust. 4 oraz pkt 2 w ust. 8, stanowiące m.in., że do zamówień na realizację badań diagnostycznych i konsultacji specjalistycznych dla potrzeb orzekania przez wojskowe komisje lekarskie nie stosuje się przepisów ustawy o zamówieniach publicznych.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki 1., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.8" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.9" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.10" who="#DonaldTusk">Głosowało 397 posłów. Głosów za - 161, przeciw - 236, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-28.11" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm poprawkę odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-28.12" who="#DonaldTusk">W poprawce 2. do art. 16 projektu ustawy nowelizującej wnioskodawca proponuje, aby poborowi powołani przed dniem 1 stycznia 2004 r. odbywali zasadniczą służbę wojskową na dotychczasowych zasadach.</u>
          <u xml:id="u-28.13" who="#DonaldTusk">W poprawce 3. do art. 20 projektu ustawy nowelizującej wnioskodawca proponuje, aby przepisy art. 1 pkt 37 lit. a, b i d, pkt 43 lit c, pkt 65 lit. a weszły w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., a nie, jak proponuje komisja, z dniem 1 lipca 2005 r.</u>
          <u xml:id="u-28.14" who="#DonaldTusk">Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.</u>
          <u xml:id="u-28.15" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o odrzucenie tych poprawek.</u>
          <u xml:id="u-28.16" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.17" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 2. i 3., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.18" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.19" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.20" who="#DonaldTusk">Głosowało 398 posłów. Głosów za - 151, przeciw - 236, wstrzymujących się - 11.</u>
          <u xml:id="u-28.21" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm poprawki odrzucił.</u>
          <u xml:id="u-28.22" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-28.23" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Obrony Narodowej, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.24" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.25" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.26" who="#DonaldTusk">Głosowało 400 posłów. Głosów za - 396, przeciw - 2, wstrzymujących się - 2.</u>
          <u xml:id="u-28.27" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-28.28" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 24. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie informacji rządu o aktualnej sytuacji w górnictwie węgla kamiennego (druk nr 1959).</u>
          <u xml:id="u-28.29" who="#DonaldTusk">Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał informacji przedstawianej przez wiceprezesa Rady Ministrów ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej pana Jerzego Hausnera.</u>
          <u xml:id="u-28.30" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie tej informacji.</u>
          <u xml:id="u-28.31" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-28.32" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-28.33" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.34" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie informacji rządu o aktualnej sytuacji w górnictwie węgla kamiennego, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.35" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.36" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.37" who="#DonaldTusk">Głosowało 398 posłów. Głosów za - 188, przeciw - 207, wstrzymujących się - 3.</u>
          <u xml:id="u-28.38" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-28.39" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 25. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie informacji rządu o aktualnej sytuacji Krajowej Spółki Cukrowej SA.</u>
          <u xml:id="u-28.40" who="#DonaldTusk">Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał informacji przedstawionej przez ministra skarbu państwa pana Piotra Czyżewskiego.</u>
          <u xml:id="u-28.41" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie tej informacji.</u>
          <u xml:id="u-28.42" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-28.43" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-28.44" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.45" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie informacji rządu o aktualnej sytuacji Krajowej Spółki Cukrowej SA, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.46" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.47" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.48" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 154, przeciw - 242, wstrzymujących się - 3.</u>
          <u xml:id="u-28.49" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-28.50" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 26. porządku dziennego: Głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o wyborze członków Parlamentu Europejskiego (druk nr 1968).</u>
          <u xml:id="u-28.51" who="#DonaldTusk">Przypominam, że na poprzednim posiedzeniu Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu ustawy przedstawionego przez pana posła Pawła Piskorskiego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-28.52" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu ustawy w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-28.53" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-28.54" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm - zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu - skierował projekt ustawy do Komisji Europejskiej oraz Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-28.55" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-28.56" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu ustawy o wyborze członków Parlamentu Europejskiego, zawartego w druku nr 1968, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-28.57" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-28.58" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-28.59" who="#DonaldTusk">Głosowało 399 posłów. Głosów za - 61, przeciw - 332, wstrzymujących się - 6.</u>
          <u xml:id="u-28.60" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt ustawy do Komisji Europejskiej oraz Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-28.61" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 4. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-28.62" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez pana posła Adama Szejnfelda i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-28.63" who="#DonaldTusk">W związku z tym, że w drugim czytaniu zgłoszono poprawki, Sejm podjął decyzję o ponownym skierowaniu tego projektu ustawy do komisji.</u>
          <u xml:id="u-28.64" who="#DonaldTusk">Dodatkowe sprawozdanie komisji zostało paniom i panom posłom doręczone w druku nr 1927-A.</u>
          <u xml:id="u-28.65" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-28.66" who="#DonaldTusk">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Adama Szejnfelda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#AdamStanisławSzejnfeld">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podczas drugiego czytania zgłoszono trzy poprawki, praktycznie cztery, które są poprawkami li tylko redakcyjnymi, legislacyjnymi. Wszystkie poprawki uzyskały pozytywną rekomendację Komisji Gospodarki i takową przekazuję Wysokiej Izbie w celu wzięcia pod uwagę podczas głosowania. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o uchwalenie projektu ustawy zawartego w sprawozdaniu w druku nr 1927.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#DonaldTusk">Komisja przedstawia jednocześnie poprawki, nad którymi będziemy głosować w pierwszej kolejności.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#DonaldTusk">Wszystkie poprawki zgłoszono do zmiany 3. w art. 1 projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#DonaldTusk">W 1. poprawce do art. 46a ust. 1 wnioskodawca proponuje zmianę redakcyjną.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.7" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.8" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.9" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.10" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.11" who="#DonaldTusk">Głosowało 400 posłów. Głosów za - 397, przeciw - 3, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-30.12" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.13" who="#DonaldTusk">Poprawki 2. i 3. do art. 46a ust. 1 i 3 mają charakter redakcyjno-legislacyjny.</u>
          <u xml:id="u-30.14" who="#DonaldTusk">Nad tymi poprawkami będziemy głosować łącznie.</u>
          <u xml:id="u-30.15" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o ich przyjęcie.</u>
          <u xml:id="u-30.16" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.17" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 2. i 3., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.18" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.19" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.20" who="#DonaldTusk">Głosowało 398 posłów. Głosów za - 397, przeciw - 1, nikt nie wstrzymał się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-30.21" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm poprawki przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.22" who="#DonaldTusk">W 4. poprawce do art. 46b ust. 3 wnioskodawca proponuje, aby przepis ten dotyczył projektu programu pomocowego.</u>
          <u xml:id="u-30.23" who="#DonaldTusk">Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.</u>
          <u xml:id="u-30.24" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-30.25" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 4. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.26" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.27" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.28" who="#DonaldTusk">Głosowało 398 posłów. Głosów za - 398.</u>
          <u xml:id="u-30.29" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął.</u>
          <u xml:id="u-30.30" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-30.31" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, w brzmieniu proponowanym przez Komisję Gospodarki, wraz z przyjętymi poprawkami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.32" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.33" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.34" who="#DonaldTusk">Głosowało 397 posłów. Głosów za - 366, przeciw - 28, wstrzymujących się - 3.</u>
          <u xml:id="u-30.35" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-30.36" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 18. porządku dziennego: Informacja rządu w sprawie przygotowań do konferencji międzyrządowej w sprawie traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy.</u>
          <u xml:id="u-30.37" who="#DonaldTusk">Informacja przedstawiciela Sejmu w Konwencie Europejskim.</u>
          <u xml:id="u-30.38" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał informacji przedstawionej przez ministra spraw zagranicznych pana Włodzimierza Cimoszewicza i pana posła Józefa Oleksego oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-30.39" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wnioski o odrzucenie tych informacji.</u>
          <u xml:id="u-30.40" who="#DonaldTusk">Poddam te wnioski kolejno pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-30.41" who="#DonaldTusk">Ich odrzucenie będzie oznaczało, że Sejm przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-30.42" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania w sprawie informacji rządu.</u>
          <u xml:id="u-30.43" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie informacji rządu w sprawie przygotowań do konferencji międzyrządowej w sprawie traktatu ustanawiającego konstytucję dla Europy, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-30.44" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-30.45" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-30.46" who="#DonaldTusk">Głosowało 400 posłów. Głosów za - 111, przeciw - 285, wstrzymujących się - 4.</u>
          <u xml:id="u-30.47" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym przyjął informację do wiadomości.</u>
          <u xml:id="u-30.48" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania w sprawie informacji przedstawiciela Sejmu w Konwencie Europejskim.</u>
          <u xml:id="u-30.49" who="#DonaldTusk">Pan poseł Kazimierz Ujazdowski w jakiej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-30.50" who="#komentarz">(Poseł Kazimierz Michał Ujazdowski: W tej.)</u>
          <u xml:id="u-30.51" who="#DonaldTusk">Proszę uprzejmie.</u>
          <u xml:id="u-30.52" who="#komentarz">(Gwar na sali)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Prosiłbym o chwilę uwagi, skupienia, dlatego że sprawa, którą podniosę, i wniosek, który postawię, związane są bardzo ściśle nie tylko z tą kwestią, ale z podstawowymi wartościami pracy politycznej, z szacunkiem dla prawdy, zgodności słów z czynami.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Otóż pan przewodniczący Józef Oleksy złożył wczoraj sprawozdanie z prac polskich przedstawicieli w Konwencie Europejskim, sprawozdanie, które było w swej treści zgodne z zasadniczą linią deklarowaną przez rząd i większość sił politycznych w Polsce, może wszystkie siły polityczne w Polsce. Sprawozdanie to popierało mechanizm nicejski jako mechanizm korzystny dla Polski, jak i mechanizm, którego należy bronić. To sprawozdanie nie było zgodne z prawdą.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-31.3" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Mam dokument podpisany przez kilkunastu posłów, członków Konwentu Europejskiego, z początku roku 2003, dokument, który jest dalej idącym odstępstwem od mechanizmu nicejskiego, niż ten przyjęty przez projekt konwencji konstytucji europejskiej. To jest dokument niestety podpisany przez jedynego przedstawiciela polskiego w Konwencie Europejskim, przez przewodniczącego Komisji Europejskiej pana Józefa Oleksego obok wielu wybitnych polityków francuskich i niemieckich. Mamy do czynienia zatem z sytuacją nadzwyczajną, z sytuacją, w której oficjalne sprawozdanie, oficjalna informacja nie odpowiada realnym czynom pana przewodniczącego. Czynom, które są całkowicie sprzeczne z zasadniczą linią polityki polskiej. W związku z tym bardzo proszę w imieniu Prawa i Sprawiedliwości i Ligi Polskich Rodzin o zwołanie Konwentu Seniorów i zapoznanie się z tym dokumentem i faktem jego sprzeczności z wczorajszym oświadczeniem przewodniczącego Komisji Europejskiej. Serdecznie proszę przewodniczącego Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, rzecznika obrony rozwiązań nicejskich, również o zainteresowanie się tą sprawą.</u>
          <u xml:id="u-31.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-31.5" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Bardzo proszę o odłożenie głosowania na czas zebrania się Konwentu.</u>
          <u xml:id="u-31.6" who="#komentarz">(Głos z sali: Jak można wchodzić na mównicę bez wywołania?!)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#DonaldTusk">Pan poseł dokończył swoją wypowiedź, umożliwiłem mu jej kontynuowanie.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#DonaldTusk">Rozumiem, panie pośle, że zanim podejmę decyzję, wskazane byłoby wysłuchanie wyjaśnienia pana posła Oleksego, jako że taką chęć zgłasza, bo być może - nie rozstrzygam tego - ono wystarczy.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo, pan poseł Józef Oleksy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#JózefOleksy">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiciel Prawa i Sprawiedliwości przekracza granice przyzwoitości.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#JózefOleksy"> Otóż chcę powiedzieć, że w licznych dyskusjach w trakcie posiedzeń Konwentu były w różny sposób formułowane wyjściowe myśli i propozycje różnych grup delegatów. O tym, że Nicea nie dotyczy tylko sprawy pakietu ważonych głosów, każdy wie, kto się na tym troszkę zna. Chodziło w tej deklaracji o ogólną zasadę przejrzenia kwestii nicejskich w pewnej fazie prac Konwentu. Byłem za tym, żeby dokładnie system nicejski, który zaproponowano do przejrzenia, przejrzeć. To była jedyna moja deklaracja w tej sprawie. We wszystkich innych zachowaniach, deklaracjach, i zgłaszanych kontrybucjach pilnowałem interesu Polski, kiedy już mieliśmy jasność, czego miałaby faktycznie dotyczyć tego typu rewizja. I protestuję przeciwko tego typu metodom - wyciągnięciu jednego z tysiąca kilkuset tekstów indywidualnych zupełnie wypowiedzi i stawianiu tego na forum Izby, zakwestionowaniu pracy, na dodatek, panie pośle, w konwencji podejrzenia o fałszerstwo.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#JózefOleksy">Praca w Konwencie była pracą delegatów o wolnym całkowicie mandacie i prezentujących własne poglądy, bo Wysoka Izba nie zechciała nadać kierunku pracom delegatów, mimo moich licznych wniosków, żeby Izba się wypowiedziała o ramach funkcjonowania delegatów. Dziś czynienie ze zmiennych poglądów w trakcie przebiegu prac Konwentu przedmiotu oskarżenia politycznego jest zwykłą niegodziwością. Protestuję przeciwko temu, panie marszałku, i proszę o odrzucenie tej prowokacji PiS.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#komentarz">(Poseł Kazimierz Michał Ujazdowski: Proszę o głos.)</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#komentarz">(Poseł Roman Giertych: Czy mógłbym...)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#DonaldTusk">Pozwolicie, panowie posłowie, że wpierw umożliwię Izbie skonsumowanie pierwszego wniosku formalnego.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#DonaldTusk">Zwołuję Konwent Seniorów.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#DonaldTusk">Zarządzam 10-minutową przerwę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 10 min 26 do godz. 10 min 37)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#DonaldTusk">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#DonaldTusk">Wysoka Izbo! Marszałek Sejmu, po zapoznaniu się z opinią Konwentu Seniorów, podjął decyzję o zdjęciu tego głosowania z dzisiejszego porządku obrad i przeniesieniu tego głosowania na następne posiedzenie Sejmu w celu zapoznania się z dokumentem przedstawionym przez wnioskodawców zwołania Konwentu.</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo, pan poseł Oleksy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#JózefOleksy">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Decyzję Konwentu uważam za oportunistyczną i tolerującą polityczne awanturnictwo. W tej Izbie łatwo przychodziło i przychodzi rzucać kalumnie na ludzi pracujących dla kraju. Dziś jest to samo, z tym samym mamy dziś do czynienia.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#JózefOleksy">Panie pośle Ujazdowski, proszę, ja dostarczę wszystkim tekst moich pozostałych przemówień - są dostarczone wszystkim posłom - gdzie przeczyta pan dużo późniejszy tekst, w którym mówię na Konwencie: nie wolno zmieniać Nicei! Do tego tekstu proszę sięgnąć, a nie do wcześniejszej, znacznie ogólniejszej deklaracji. Uważam, że to, co robi się dziś na tej sali, to przypomina wstrętne praktyki awanturnictwa politycznego.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#komentarz">(Długotrwałe oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#DonaldTusk">Szanowni Państwo! Nie rozumiem emocji związanych z tą decyzją.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#komentarz">(Głos z sali: To nie pierwszy raz).</u>
          <u xml:id="u-38.2" who="#DonaldTusk">Chciałbym poinformować Wysoką Izbę, że jest to decyzja podjęta nie przez posła, który wnosił o zwołanie Konwentu, ale przez marszałka Sejmu, z jednomyślnością Konwentu Seniorów. Więc nie bardzo rozumiem, co oznacza ta reakcja na decyzję o przeniesieniu głosowania.</u>
          <u xml:id="u-38.3" who="#DonaldTusk">W jakiej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-38.4" who="#komentarz">(Poseł Roman Giertych: W tej sprawie.)</u>
          <u xml:id="u-38.5" who="#DonaldTusk">Nie. Głosowanie jest przeniesione, sprawa będzie wyjaśniana, będziemy o tym dyskutowali być może za tydzień, mamy tydzień czasu.</u>
          <u xml:id="u-38.6" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-38.7" who="#komentarz">(Głosy z sali: Ooo...)</u>
          <u xml:id="u-38.8" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: W sprawie formalnej.)</u>
          <u xml:id="u-38.9" who="#DonaldTusk">Jeśli panowie posłowie, chociaż jest to obraz interesujący oczywiście, ale jeśli panowie posłowie nie zejdziecie równocześnie z mównicy...</u>
          <u xml:id="u-38.10" who="#DonaldTusk">O, dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-38.11" who="#DonaldTusk">Proszę także pana posła Janowskiego o zajęcie miejsca. Wniosek pana posła Ujazdowskiego został uhonorowany przez marszałka Sejmu i przez Konwent. Pan poseł Oleksy usiłował wyjaśnić także swoje stanowisko w krótkim wystąpieniu. Do sprawy wrócimy na następnym posiedzeniu, wtedy kiedy będziemy głosowali.</u>
          <u xml:id="u-38.12" who="#DonaldTusk">Pan poseł Giertych z wnioskiem formalnym, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#RomanGiertych">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Składam wniosek formalny o to, aby pan marszałek nie dopuszczał poza formalnymi względami regulaminowymi...</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#komentarz">(Okrzyki, poruszenie na sali).</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#RomanGiertych">…wypowiedzi przedstawicieli SLD. I uzasadnienie tego wniosku. Panie marszałku, w podpisanej przez pana przewodniczącego Oleksego kontrybucji jest również wniosek, aby Parlament Europejski wyrażał zgodę na każdą zmianę konstytucji państw członkowskich, bo to jest zupełne nieporozumienie, wydaje mi się.</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Wniosek formalny.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#DonaldTusk">Panie pośle, ale ja udzielam głosu, proszę się nie denerwować. Jest pan znany, panie pośle...</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Kalisz: Ja się nie denerwuję, tylko proszę o równorzędne traktowanie posłów.)</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#DonaldTusk">... ze spokoju, wyważonych opinii.</u>
          <u xml:id="u-40.3" who="#DonaldTusk">Prawdą jest, szanowni państwo posłowie, że pan poseł Józef Oleksy wziął mnie z zaskoczenia...</u>
          <u xml:id="u-40.4" who="#komentarz">(Oklaski, wesołość na sali)</u>
          <u xml:id="u-40.5" who="#DonaldTusk">‍...i udzieliłem mu głosu w trybie pozaregulaminowym.</u>
          <u xml:id="u-40.6" who="#DonaldTusk">Do pana posła Giertycha jest prośba, aby nie nadużywać trybu wniosków formalnych. One są bardzo precyzyjnie opisane w regulaminie Sejmu. Udzielę głosu w tej chwili wyłącznie posłom, którzy będą składali wniosek formalny, ale proszę przypomnieć sobie z regulaminem w ręku, co to jest wniosek formalny, ewentualnie tylko tym, którzy występowali na mównicy - w trybie sprostowania, bardzo krótkiego i precyzyjnego.</u>
          <u xml:id="u-40.7" who="#DonaldTusk">Pierwszy zgłosił się poseł Ujazdowski, następnie poseł Kalisz, później poseł Kaczyński i poseł Janowski.</u>
          <u xml:id="u-40.8" who="#DonaldTusk">Aha, poseł Kaczyński wycofuje swoje zgłoszenie.</u>
          <u xml:id="u-40.9" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rzeczą zajmie się Komisja Europejska i zajmie się parlament na nowo. Ja chcę powiedzieć, że pan przewodniczący Oleksy po raz kolejny minął się z prawdą. Podpisał dokument konkretny, składający się z 25 punktów i pkt 3...</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali)</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Ale spokojnie, to jest sprostowanie wypowiedzi obraźliwej.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#KazimierzMichałUjazdowski">Pkt 3 tego wniosku mówi: „Głosowanie większością kwalifikowaną powinno być określone jako większość państw członkowskich reprezentujących większość populacji Unii”. To jest rozwiązanie gorsze niż przedstawione przez projekt Konwentu Europejskiego. I proszę nie nazywać awanturnictwem obrony polskiego interesu narodowego.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#komentarz">(Głosy z sali: Brawo!)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#DonaldTusk">Pan poseł Kalisz z wnioskiem formalnym?</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#DonaldTusk">Proszę uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#RyszardKalisz">Szanowny Panie Marszałku! Ja bardzo krótko. Naprawdę znajdujemy się tutaj w bardzo specyficznym momencie tej obecnej kadencji Sejmu. Bardzo proszę pana marszałka, żeby pan marszałek wtedy, kiedy ta mównica jest nadużywana dla celów politycznych, żeby dzisiaj przez cały dzień była o tym mowa, bez głosowania, przerywał wtedy, kiedy nadużywane są wnioski formalne - posłom opozycji.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#komentarz">(Poruszenie na sali, oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#DonaldTusk">Panie pośle, nie pierwszy raz musiałbym w pierwszej kolejności przerwać pańską wypowiedź, ponieważ nie była wnioskiem formalnym...</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#DonaldTusk">...a jak pan poseł zauważył, nie przerwałem panu posłowi tego wystąpienia, podobnie jak posłowi Oleksemu. Emocje nie powinny zakłócać posłom obiektywnej oceny zachowań posłów na sali. Bardzo proszę o zachowanie spokoju i powściągliwości.</u>
          <u xml:id="u-44.3" who="#DonaldTusk">Pan poseł Gabriel Janowski, wyłącznie z wnioskiem formalnym, jeśli taki...</u>
          <u xml:id="u-44.4" who="#komentarz">(Poseł Gabriel Janowski: Sprostowanie...)</u>
          <u xml:id="u-44.5" who="#DonaldTusk">Nie, panie pośle, nie udzielam panu głosu. Nie może pan prostować swojej źle zrozumianej wypowiedzi, ponieważ nie występował pan do tej pory.</u>
          <u xml:id="u-44.6" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 19. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej deklarującej intencję ratyfikacji nowego traktatu regulującego zasady i ustrój Unii Europejskiej w formie ogólnokrajowego referendum.</u>
          <u xml:id="u-44.7" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Jarosława Kaczyńskiego i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-44.8" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie projektu uchwały w pierwszym czytaniu.</u>
          <u xml:id="u-44.9" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-44.10" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.11" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-44.12" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej deklarującej intencję ratyfikacji nowego traktatu regulującego zasady i ustrój Unii Europejskiej w formie ogólnokrajowego referendum, zawartego w druku nr 1944, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-44.13" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.14" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-44.15" who="#DonaldTusk">Głosowało 384 posłów. Głosów za - 200, przeciw - 179, wstrzymujących się 5.</u>
          <u xml:id="u-44.16" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-44.17" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 20. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie Traktatu Konstytucyjnego Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-44.18" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Jana Rokitę i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-44.19" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-44.20" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-44.21" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.22" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-44.23" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie Traktatu Konstytucyjnego Unii Europejskiej, zawartego w druku nr 1985, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-44.24" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.25" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-44.26" who="#DonaldTusk">Głosowało 393 posłów. Głosów za - 132, przeciw - 252, wstrzymujących się 9.</u>
          <u xml:id="u-44.27" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.28" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 21. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie rezultatu prac Konwentu Europejskiego oraz stanowiska rządu RP wobec Konferencji Międzyrządowej.</u>
          <u xml:id="u-44.29" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Jerzego Czepułkowskiego i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-44.30" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-44.31" who="#DonaldTusk">Poddam ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-44.32" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.33" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-44.34" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie rezultatu prac Konwentu Europejskiego oraz stanowiska rządu RP wobec Konferencji Międzyrządowej, zawartego w druku nr 1989, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-44.35" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.36" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-44.37" who="#DonaldTusk">Głosowało 394 posłów. Głosów za - 132, przeciw - 254, wstrzymujących się 8.</u>
          <u xml:id="u-44.38" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek odrzucił, a tym samym skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.39" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 22. porządku dziennego: Pierwsze czytanie poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie trybu wyrażenia zgody na ratyfikację Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy.</u>
          <u xml:id="u-44.40" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał uzasadnienia projektu uchwały przedstawionego przez pana posła Jerzego Czerwińskiego i przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-44.41" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wnioski o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały oraz o niezwłoczne przystąpienie do drugiego czytania projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-44.42" who="#DonaldTusk">W pierwszej kolejności poddam pod głosowanie wniosek o odrzucenie w pierwszym czytaniu projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-44.43" who="#DonaldTusk">W przypadku odrzucenia tego wniosku poddam pod głosowanie wniosek o niezwłoczne przystąpienie do drugiego czytania projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-44.44" who="#DonaldTusk">Odrzucenie tego wniosku będzie oznaczało, że Sejm zgodnie z propozycją zaopiniowaną przez Prezydium Sejmu skierował ten projekt uchwały do Komisji Europejskiej w celu rozpatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-44.45" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem o odrzucenie.</u>
          <u xml:id="u-44.46" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o odrzucenie w pierwszym czytaniu poselskiego projektu uchwały Sejmu RP w sprawie trybu wyrażenia zgody na ratyfikację Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy, zawartego w druku nr 1999, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-44.47" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.48" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-44.49" who="#DonaldTusk">Głosowało 395 posłów. Głosów za - 249, przeciw - 138, wstrzymujących się 8.</u>
          <u xml:id="u-44.50" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm wniosek przyjął.</u>
          <u xml:id="u-44.51" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania nad... Nie, przepraszam, to jest już nieaktualne po przyjęciu wniosku.</u>
          <u xml:id="u-44.52" who="#DonaldTusk">Powracamy do rozpatrzenia punktu 28. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Gospodarki oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Konwencji o udzielaniu patentów europejskich, sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z protokołami stanowiącymi jej integralną część.</u>
          <u xml:id="u-44.53" who="#DonaldTusk">Sejm wysłuchał sprawozdania komisji przedstawionego przez panią poseł Danutę Grabowską oraz przeprowadził dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-44.54" who="#DonaldTusk">W dyskusji nie zgłoszono poprawek.</u>
          <u xml:id="u-44.55" who="#DonaldTusk">Przystępujemy zatem do trzeciego czytania.</u>
          <u xml:id="u-44.56" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-44.57" who="#DonaldTusk">Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1836.</u>
          <u xml:id="u-44.58" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-44.59" who="#DonaldTusk">Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy o ratyfikacji Konwencji o udzielaniu patentów europejskich, sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r. wraz z protokołami stanowiącymi jej integralną część, w brzmieniu przedłożenia zawartego w druku nr 1836, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.</u>
          <u xml:id="u-44.60" who="#DonaldTusk">Kto jest przeciw?</u>
          <u xml:id="u-44.61" who="#DonaldTusk">Kto się wstrzymał?</u>
          <u xml:id="u-44.62" who="#DonaldTusk">Głosowało 395 posłów. Głosów za - 387, przeciw - 3, wstrzymujących się - 5.</u>
          <u xml:id="u-44.63" who="#DonaldTusk">Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o ratyfikacji Konwencji o udzielaniu patentów europejskich, sporządzonej w Monachium dnia 5 października 1973 r., zmienionej aktem zmieniającym art. 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r. wraz z protokołami stanowiącymi jej integralną część.</u>
          <u xml:id="u-44.64" who="#DonaldTusk">Zanim zarządzę przerwę, komunikat istotny dla wszystkich państwa posłów.</u>
          <u xml:id="u-44.65" who="#DonaldTusk">Uprzejmie informuję, że Prezydium Sejmu po zasięgnięciu opinii Konwentu Seniorów wyznaczyło dodatkowy dzień 58. posiedzenia Sejmu w dniu 30 września 2003 r., tj. we wtorek. Te obrady zaczną się o godz. 12. Tak że następne posiedzenie zacznie się we wtorek.</u>
          <u xml:id="u-44.66" who="#DonaldTusk">Zarządzam przerwę do godz. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#komentarz">(Przerwa w posiedzeniu od godz. 10 min 54 do godz. 11 min 02)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#MarekBorowski">Wznawiam obrady.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#MarekBorowski">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 32. porządku dziennego: Pytania w sprawach bieżących.</u>
          <u xml:id="u-46.2" who="#MarekBorowski">Przypominam, że punkt „Pytania w sprawach bieżących” obejmuje rozpatrzenie nie więcej niż 10 pytań. Rozpatrzenie pytania obejmuje przedstawienie treści pytania oraz udzielenie ustnej odpowiedzi przez osobę, do której pytanie zostało skierowane, albo osobę przez nią upoważnioną. Postawienie pytania nie może trwać dłużej niż 2 minuty, zaś udzielenie odpowiedzi nie może trwać dłużej niż 6 minut. Nad pytaniem i udzieloną odpowiedzią nie przeprowadza się dyskusji; prawo do postawienia pytania dodatkowego przysługuje wyłącznie zadającemu pytanie. Dodatkowe pytanie nie może trwać dłużej niż 1 minutę, a uzupełniająca odpowiedź nie może trwać dłużej niż 3 minuty; marszałek Sejmu może wyrazić zgodę na wydłużenie czasu odpowiedzi na pytanie dodatkowe.</u>
          <u xml:id="u-46.3" who="#MarekBorowski">Pierwsze pytanie powinien zadać pan poseł Kazimierz Zarzycki.</u>
          <u xml:id="u-46.4" who="#MarekBorowski">Czy jest pan poseł? Jest.</u>
          <u xml:id="u-46.5" who="#MarekBorowski">Może jeszcze poinformuję, jakie będą pytania. Pan poseł Kazimierz Zarzycki, SLD, w sprawie reorganizacji służb celnych na południowej granicy kraju. Pan poseł Stanisław Kalemba, PSL, w sprawie pomocy finansowej dla rolników w związku z suszą. Posłowie Andrzej Lepper i Stanisław Łyżwiński, Samoobrona, w sprawie uzasadnionego podejrzenia popełnia nieprawidłowości i nadużyć w postępowaniu prokuratury i policji w Warszawie wobec firmy Messenger Service Stolica SA. Poseł Przemysław Gosiewski, PiS, w sprawie wypowiedzi przedstawicieli hiszpańskiego rządu o rotacji kontroli nad strefą środkowo-południową w Iraku pomiędzy Polską a Hiszpanią. Poseł Stanisław Piosik, SLD, w sprawie realizacji programu „Bezpieczna Polska”. Posłowie Stanisław Gorczyca i Krystyna Szumilas, Platforma Obywatelska, w sprawie braku reakcji Prokuratury Rejonowej w Ostródzie na wniosek zgłoszony przez starostwo powiatowe o nieprawidłowościach w gospodarowaniu pieniędzmi w Centrum Kształcenia Ustawicznego. Poseł Zygmunt Wrzodak, Liga Polskich Rodzin, w sprawie zaniżanych względem innych województw funduszy z dotacji NFZ na leczenie pacjentów w woj. podkarpackim. Posłowie Mieczysław Jedoń, Marek Olewiński i Stanisław Stec, Sojusz Lewicy Demokratycznej, w sprawie zagrożeń w zakresie realizacji ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. Poseł Jan Orkisz, Unia Pracy, w sprawie Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego w Kozłowie. Poseł Ryszard Chodynicki, koło Partii Ludowo-Demokratycznej, w sprawie planowanej likwidacji szpitalnych oddziałów ratunkowych.</u>
          <u xml:id="u-46.6" who="#MarekBorowski">Zatem jako pierwszy pan poseł Kazimierz Zarzycki, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
          <u xml:id="u-46.7" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#KazimierzZarzycki">Panie Marszałku! Szanowni Posłowie! Panie Ministrze! Pytanie zostało w zarysach przytoczone przez pana marszałka, ale dotyczyć będzie pewnie nie tylko tego, co się ma stać na południu Polski, to znaczy w Cieszynie, Bielsku, Katowicach. Również inni posłowie sygnalizowali mi wczoraj wieczorem, że są zainteresowani poszerzeniem pana wypowiedzi na temat reorganizacji, zrozumiałej skądinąd, służb celnych w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-47.1" who="#KazimierzZarzycki">Z tym wiążą się nie tylko sprawy gospodarcze, ekonomiczne, polityczne. W tym konkretnym przypadku chodzi w szczególności o sprawy ludzkie. Z tym się wiążą obawy, niepewność. Cieszyn zatrudnia ok. 700 ludzi, ten teren łącznie ok. 2300. To jest osiadła i dobrze służąca Polsce inteligencja od pokoleń. To jest wpływowa i opiniotwórcza grupa ludzi. W ogóle jako ludzie mają oni prawo do obaw, lęków.</u>
          <u xml:id="u-47.2" who="#KazimierzZarzycki">Pierwszy raz sygnalizowaliśmy - tzn. posłowie z okręgu nr 27 - ten temat jeszcze z początkiem roku. Mamy wrażenie, że został całkowicie zlekceważony. Było kilka wystąpień, nie tylko moich, ale również kolegów posłów z okręgu nr 27, w tym siedzącego obok mnie posła Kobielusza, z prośbą, by wiceminister przyjechał, spotkał się, wyjaśnił. Po wielu nagabywaniach doszło wreszcie do ustalenia terminu na 11 lipca. Ten termin kolejny raz nie został dotrzymany. Mamy uzasadnione wrażenie, że ta grupa ludzi czuje się zlekceważona, poniżona i zestresowana.</u>
          <u xml:id="u-47.3" who="#KazimierzZarzycki">Wiemy o pana obecności i znamy przebieg pana rozmów w zeszłym tygodniu, co nastąpiło po wcześniejszym zgłoszeniu tego tematu na posiedzeniu prezydium klubu SLD. Resztę pozwolę sobie powiedzieć w drugiej części, w następnym pytaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów pan Robert Kwaśniak.</u>
          <u xml:id="u-48.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#RobertKwaśniak">Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Na wstępie bardzo dziękuję panu posłowi Zarzyckiemu za sugestię rozszerzenia pytania dotyczącego reorganizacji służb celnych, tak by uwzględnić całość kraju, nie tylko tę południową specyfikę, ponieważ faktycznie proces reorganizacji służb celnych związany z wejściem Polski do Unii Europejskiej obejmuje całe terytorium i całość struktury organizacyjnej służb celnych.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#RobertKwaśniak">W związku z planowanym zniesieniem granicy zachodniej i południowej oraz bezcłowym przepływem towarów w ramach krajów unijnych struktura organizacyjna administracji celnej będzie musiała ulec zmianie. Całokształt tych zmian oparty został o jednolite kryteria, które zostały poddane szerokiej konsultacji w okresie od lutego do kwietnia bieżącego roku. Konsultacja kryteriów obejmowała zarówno środowiska gospodarcze, jak i koła samorządowe, a także wojewodów - nie tylko zatem organy rządowe. W celu rozszerzenia konsultacji na wszystkie zainteresowane podmioty kryteria te zostały umieszczone na stronach internetowych Ministerstwa Finansów. Kryteria te zostały w pierwszej połowie roku uzgodnione w całości.</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#RobertKwaśniak">Jak podkreślił prezes Rady Ministrów w swoim czerwcowym wystąpieniu na forum Wysokiej Izby, wyznaczając kierunek zmian organizacyjnych w administracji celnej, zmiana jej struktury oznacza przede wszystkim dostosowanie właściwości miejscowych izb i urzędów celnych do obowiązującego podziału administracyjnego kraju. W konsekwencji w każdym województwie powinna funkcjonować tylko jedna izba celna. Szczególnego podkreślenia wymaga, iż kryteria dla tworzenia izb celnych, urzędów celnych i oddziałów są jednolite dla całego kraju. Podkreślam to.</u>
          <u xml:id="u-49.3" who="#RobertKwaśniak">W przypadku izb celnych oprócz podstawowego kryterium, jakim jest fakt, że na terenie jednego województwa powinna działać jedna izba celna, przy decyzji dotyczącej siedziby tejże izby pod uwagę brane były również takie wskaźniki, jak liczba podmiotów gospodarczych obsługiwanych przez poszczególne izby celne, liczba zgłoszeń celnych (zarówno przed wejściem, jak i po wejściu Polski do Unii Europejskiej), liczba składów celnych, magazynów celnych i agencji celnych.</u>
          <u xml:id="u-49.4" who="#RobertKwaśniak">W przypadku urzędów celnych, czyli tej pierwszej instancji w strukturze organizacyjnej administracji celnej, istotne są kwestie związane z obciążeniem pracą tychże urzędów, w tym wynikające z zadań związanych z podatkiem akcyzowym, czyli tym nowym obszarem zadań, które będzie realizowała Służba Celna. Istotnym elementem jest również korzystna infrastruktura dla urzędów celnych oraz kwestia kosztów ich utrzymania.</u>
          <u xml:id="u-49.5" who="#RobertKwaśniak">Celem przygotowania zmian w strukturze organizacyjnej administracji celnej został powołany specjalny Międzyresortowy Zespół do Spraw Alokacji Kadr Służby Celnej. Wynikiem prac tego zespołu jest raport z czerwca tego roku zawierający szczegółowy harmonogram działań oraz szczegółowy plan alokacji w poszczególnych izbach celnych. Raport ten został opracowany z uwzględnieniem nowych kompetencji Służby Celnej, to znaczy tych, które są związane z przeniesieniem na nią pewnych zadań; chodzi przede wszystkim o zadania związane z podatkiem akcyzowym i szczególnym nadzorem podatkowym oraz pewne kompetencje, które wynikają bezpośrednio z wejścia Polski do Unii Europejskiej - np. realizacja zadań wynikających z prowadzenia Wspólnej Polityki Rolnej, przejęcie obowiązku prowadzenia statystyki obrotu wewnątrzunijnego Intrastat.</u>
          <u xml:id="u-49.6" who="#RobertKwaśniak">Na podstawie propozycji dyrektorów izb celnych określona została wstępna planowana struktura na poziomie izb celnych. Obecnie - w tej chwili jesteśmy na tym etapie prac - dyrektorzy izb celnych opracowują plany wykonawcze do tego szczegółowego harmonogramu. W związku z tym kierownictwo Ministerstwa Finansów nie podjęło jeszcze ostatecznej decyzji dotyczącej siatki struktury organizacyjnej na poziomie podstawowym - czyli urząd celny, oddziały celne - gdyż decyzja zgodnie z harmonogramem zostanie podjęta... Plany wykonawcze mają być przedstawione do końca września. Na początku czy w pierwszej połowie października przewidujemy podjęcie ostatecznych decyzji w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-49.7" who="#RobertKwaśniak">Przy opracowywaniu zmian, i to szczególnie chciałbym podkreślić, został przyjęty następujący model działania: W pierwszej kolejności - sprecyzowanie obecnych i przyszłych zadań. W drugiej kolejności - określenie środków na realizację, w tym przede wszystkim kadrowych, sprzętowych, infrastrukturalnych. Na kolejnym etapie - określenie struktury na poziomie izb. Na ostatnim etapie na podstawie tych danych określona będzie ostateczna struktura wewnętrzna w izbie celnej, w tym rozmieszczenie urzędów celnych i izb celnych. Podkreślenia wymaga fakt, że we właściwym procesie racjonalizacji wykonywania zadań należy dopasowywać strukturę do zadań, a nie na odwrót. Struktura organizacyjna powinna służyć realizacji zadań i być jej pochodną, a nie na odwrót. W naszej ocenie tylko taki sposób postępowania pozwoli zapewnić skuteczne i efektywne wykonywanie przez Służbę Celną nałożonych na nią obowiązków.</u>
          <u xml:id="u-49.8" who="#RobertKwaśniak">W przedstawiony powyżej sposób prowadzone były prace nie tylko w woj. śląskim, ale i we wszystkich województwach objętych zmianami strukturalnymi. A faktycznie, tak jak słusznie zauważył na wstępie pan poseł Zarzycki, zmianami strukturalnymi wobec tak głębokich zmian w administracji celnej będzie z konieczności objęta całość obszaru celnego, faktycznie całość terytorium Polski. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#MarekBorowski">Pytanie dodatkowe?</u>
          <u xml:id="u-50.2" who="#MarekBorowski">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#KazimierzZarzycki">Tak, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-51.1" who="#KazimierzZarzycki">Otóż ta część odpowiedzi jest nie do podważenia, to jest oczywiste. Natomiast, panie ministrze, mamy określone zastrzeżenia co do sposobu przeprowadzenia tego cząstkowego rozwiązania, jakie nastąpiło. To nie może się odbywać w atmosferze takiej nerwowości i przy biciu kogoś na odlew w twarz. Osoba, która poinformowała posłów o tym, szef służb celnych w Cieszynie, którego pan usunął w ciągu 2-minutowej rozmowy jakby w odwecie za sprowokowanie tego pytania... No, nie może to tak być, żeby po 41 latach pracy, po 18 latach kierowania akurat w tym momencie, w ciągu krótkiej rozmowy, nastąpiło bicie na odlew. Ja myślę, że powinien się pan, panie ministrze, wstydzić tego. Trzeba się jednak chwilę zastanowić i człowiekowi oddać szacunek, bo to jest również sygnał, że inni mogą być podobnie potraktowani. Przepraszam za tę przyganę, ale w wielkich sprawach, w wielkiej polityce również ważne są imponderabilia, sposób załatwiania sprawy, entourage. I proponuję, żeby pan się zastanowił nad tą decyzją, którą pan podjął tak szybko wobec człowieka, który i tak ma uprawnienia emerytalne. Można było elegancko, z podaniem dłoni i z pożegnaniem się, z podsumowaniem jakiejś pracy tego urzędu celnego rzecz zakończyć. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#RobertKwaśniak">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W ślad za oceną przekształceń w poszczególnych izbach celnych czasami poszły decyzje kadrowe. Tam, gdzie ocenialiśmy proces przekształceń, proces związany ze współpracą ze środowiskami gospodarczymi, z organami rządowymi jako proces właściwy, dobry, racjonalnie i efektywnie przeprowadzany, tam oczywiście takich zmian kadrowych nie było. Tam, gdzie jako kierownictwo Ministerstwa Finansów oceniliśmy, że ten proces przebiega nie najlepiej, szczególnie tej informacji nie ma, informacja jest nieprecyzyjna bądź czasami informacja przekazywana środowiskom gospodarczym jest nieprawidłowa i niewłaściwa, tam, uważam, w konsekwencji powinny iść za tym określone decyzje kadrowe. Podkreślam, są to decyzje kadrowe ministra finansów, niedokonywane w sposób emocjonalny, ale wynikające z analizy całości przekształceń.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#RobertKwaśniak">Zgodzić się należy z panem posłem, że ten proces przekształceń, szczególnie jeśli to dotyczy izby cieszyńskiej, izby katowickiej - ale zwłaszcza izby cieszyńskiej - nie był zadowalający. Uważam, że sprawa jest takiej wagi, tak istotna i tak ważna, że powinniśmy zapewnić jak najwyższy poziom profesjonalny realizacji określonych działań. Te elementy obejmują również określone decyzje kadrowe.</u>
          <u xml:id="u-53.2" who="#RobertKwaśniak">Podkreślam, to nie emocje i to nie jakaś, nie wiem, emocjonalnie podjęta decyzja, ale wynik analizy kilku ostatnich miesięcy dokonywania zmian w tej izbie. Przykładem takiej informacji, która dała, uważam, bardzo dużo - dziękuję panu posłowi za tę informację - jest to, iż spotkałem się z przedstawicielami środowisk gospodarczych, z burmistrzem, z prezydentem miasta Bielska-Białej. Otóż pewnego rodzaju zaskoczeniem było to, jak niewiele informacji było przekazywanych, jak niewielka była współpraca pomiędzy dyrekcją izby a środowiskami. I to oceniam krytycznie. Uważam, że im więcej takiej współpracy - tę współpracę, tak jak powiedziałem, wręcz wymusiliśmy w Ministerstwie Finansów w określonej procedurze, niejako nakładając określone procedurę zmian - tym lepiej. Jeśli takiej współpracy nie ma, jeśli te informacje są nieprzekazywane, są przekazywane w sposób nieprecyzyjny, to niestety w ostateczności musimy podejmować decyzje kadrowe. Podkreślam - proces jest tak istotny. Te zadania, o których mówił pan poseł, zadania związane z przekształceniami, nie mają tylko charakteru strukturalnego, w wielu przypadkach mają charakter czysto ludzki. To są czasami ludzkie losy. Musimy zapewnić jak najlepszą obsługę dokonywanych przekształceń. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#MarekBorowski">Przechodzimy do drugiego pytania.</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Stanisław Kalemba, PSL, w sprawie pomocy finansowej dla gospodarstw rolnych dotkniętych tegoroczną klęską suszy.</u>
          <u xml:id="u-54.3" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#StanisławKalemba">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#StanisławKalemba">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W związku z wystąpieniem faktycznej klęski suszy na znacznym obszarze Polski, szczególnie w jej zachodniej części - Wielkopolska, woj. lubuskie, woj. zachodniopomorskie - gdzie bardzo wielkie straty już oszacowano czy stwierdzono (na przykładzie Wielkopolski, na dzisiaj, w zbożu, w rzepaku to jest ok. 770 mln zł i dojdzie to swobodnie do ok. 1 mld zł, tylko w jednym województwie), zadaję pytanie panu ministrowi, które często powraca na sali sejmowej. Jakiej pomocy finansowej udzielono, i planuje się udzielić, gospodarstwom rolnym i rodzinom rolniczym wobec wielomiliardowych strat w rolnictwie wynikających z klęski tegorocznej suszy: na konieczną pomoc społeczną, i w jakim trybie - bo tutaj nie ma zdolności kredytowej, jeżeli chodzi o kredyty; na pomoc w utrzymaniu posiadanego stanu zwierząt, szczególnie jeżeli chodzi o pasze; na niezbędny kwalifikowany materiał siewny, którego też brakuje w tych gospodarstwach; na dodatkowe dopłaty do kredytów klęskowych, ale i tych nawozowych, obrotowych; na poręczenia kredytów klęskowych; na rekompensaty gminom z tytułu zwolnień częściowych czy całkowitych z podatku rolnego - bo rząd tu podpowiada, że można zwolnić, tylko pytanie, kto pokryje konsekwencje dla samorządów, szczególnie w kontekście integracji z Unią i bardzo kiepskiego stanu tych finansów? Dalej, na jakim etapie są prace nad projektem ustawy o obowiązkowych ubezpieczeniach, obowiązkowych ubezpieczeniach upraw rolnych od klęsk żywiołowych, oczywiście z zaangażowaniem środków własnych? Jak rząd generalnie realizuje wcześniejsze zapowiedzi w tym zakresie, m.in. składane na tej sali?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-56.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada z upoważnienia prezesa Rady Ministrów minister rolnictwa i rozwoju wsi pan Wojciech Olejniczak.</u>
          <u xml:id="u-56.2" who="#MarekBorowski">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#WojciechOlejniczak">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Na podobne pytanie odpowiadałem już na poprzednim posiedzeniu Sejmu. Pytanie to zadał pan poseł Stec.</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#WojciechOlejniczak">Chcę poinformować, że poszkodowani przez tegoroczną suszę rolnicy mogą ubiegać się o preferencyjne kredyty na wznowienie produkcji rolniczej. Obniżyliśmy oprocentowanie, Rada Ministrów obniżyła oprocentowanie kredytów z 2% do 1,2%. Również podnieśliśmy oprocentowanie dla banków, aby banki były bardziej skore do udzielania kredytów rolnikom, i to podnieśliśmy z 1,25 do 1,30 stopy oprocentowania redyskonta weksli. Dotychczas wyraziłem zgodę na uruchomienie procedury w zakresie preferencyjnego kredytowania dla ponad 208 tys. gospodarstw rolnych na kwotę 1,5 mld zł w 15 województwach. Jedynie woj. podkarpackie nie wnosiło o otwarcie preferencyjnej linii kredytowej w związku z suszą. Inne działania to wydłużenie do 24 miesięcy okresu stosowania dopłat do oprocentowania kredytów udzielonych na zakup rzeczowych środków do produkcji rolnej poprzez zmianę ustawy z dnia 5 stycznia 1995 r. - ta ustawa dzisiaj została przyjęta przez Sejm - wydłużenie o rok spłaty kredytów na wznowienie produkcji rolniczej po klęskach m.in. powodzi, suszy, gradobicia, wymarznięcia, huraganu. Z tej formy pomocy rolnicy mogą już korzystać, gdyż odpowiednie rozwiązania po stronie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa zostały już przyjęte, umożliwiając wypłacanie dopłat do prolongowanych kredytów klęskowych. Wszystkie działania po naszej stronie były tak przeprowadzone, aby zagwarantować odpowiednie środki na ten cel.</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#WojciechOlejniczak">Jeśli chodzi o ulgi w opłatach czynszu dzierżawnego na rzecz Agencji Nieruchomości Rolnych, z informacji uzyskanych z tej agencji wynika, że dotychczas wpłynęło do niej ok. 1,5 tys. wniosków o obniżenie czynszu dzierżawnego dotyczących ponad 223 tys. hektarów. Przewiduje się, że liczba wniosków przekroczy 3,5 tys., a powierzchnia, której dotyczą - 388 tys. hektarów. Udzielanie ulg w opłatach czynszu dzierżawnego poszkodowanym przez suszę gospodarstwom rolnym obniży planowane z tego tytułu wpływy agencji o ponad 35%.</u>
          <u xml:id="u-57.3" who="#WojciechOlejniczak">Poręczenie spłaty kredytów klęskowych. Zmiany legislacyjne w tym zakresie zostały już podjęte przez Sejm, niezbędna jest jeszcze zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowych kierunków działań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz sposób ich realizacji. Projekt tego rozporządzenia został przekazany do uzgodnień międzyresortowych i w przyszłym tygodniu będzie przedmiotem obrad Komitetu Rady Ministrów. Poręczenia spłaty kredytów będą dostępne dla rolników na początku października.</u>
          <u xml:id="u-57.4" who="#WojciechOlejniczak">Zaproponowałem również, aby Rada Ministrów wyraziła zgodę na udzielenie poszkodowanym rolnikom pomocy socjalnej. Na ten cel proponuję przeznaczyć z budżetu będącego w mojej dyspozycji kwotę 50 mln zł. Propozycja udzielenia pomocy socjalnej poszkodowanym przez suszę gospodarstwom rolnym sprowadza się do przyznania rolnikom świadczenia w kwocie nie wyższej niż 35 zł na hektar i niż 700 zł na jedno gospodarstwo rolne. Jednakże są to dopiero propozycje, decyzje w tej sprawie rząd podejmie na najbliższym posiedzeniu.</u>
          <u xml:id="u-57.5" who="#WojciechOlejniczak">Niezależnie od tych działań ulegną zwiększeniu wydatki na dotacje do postępu biologicznego w produkcji roślinnej - pan poseł o to pytał - o kwotę 2,8 mln zł z przeznaczeniem na bonifikaty na sprzedawany poszkodowanym przez suszę gospodarstwom rolnym kwalifikowany materiał siewny. Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym gminy mogą zwalniać poszkodowanych w wyniku suszy częściowo lub nawet całkowicie z podatku rolnego. W tym przypadku koszty ponoszą oczywiście samorządy gminne, nie ma tu refundacji z budżetu państwa. Byłaby taka możliwość, gdyby został ogłoszony stan klęski żywiołowej - na ten temat wielokrotnie dyskutowaliśmy podczas posiedzeń Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-57.6" who="#WojciechOlejniczak">Chcę również poinformować, że w związku z powtarzającymi się w ostatnich latach klęskami, zwłaszcza suszy, powodzi i przymrozków, które powodują bardzo duże straty w gospodarstwach, podjęliśmy działania, aby przygotować projekt ustawy o ubezpieczeniach użytków rolnych i zwierząt gospodarskich. W tym celu został powołany w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi zespół ekspertów składający się z wybitnych profesorów, jak również praktyków, który ma przedstawić taki projekt w najbliższych tygodniach, o czym informowałem Wysoką Izbę.</u>
          <u xml:id="u-57.7" who="#WojciechOlejniczak">Niezależnie od tego chciałbym jeszcze nadmienić - pytał o to pan poseł - że w trakcie prac nad ustawą o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaproponowało uwzględnienie w wyżej wymienionym projekcie ustawy uregulowań stwarzających prawne możliwości uruchamiania pomocy ze środków budżetu państwa na dofinansowanie składki ubezpieczeń w rolnictwie w ramach tzw. systemu ubezpieczeń pakietowych. Sejm w ostatecznym głosowaniu nad senackimi poprawkami do tej ustawy, które miało miejsce w dniu 23 sierpnia 2001 r., opowiedział się za wykreśleniem przepisów w zakresie dotowania z budżetu państwa składek ubezpieczeń upraw rolnych od skutków klęsk żywiołowych. Gdyby zostało to wtedy przyjęte, nie mielibyśmy dzisiaj takiego problemu. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-58.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Stanisław Kalemba, pytanie dodatkowe.</u>
          <u xml:id="u-58.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#StanisławKalemba">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#StanisławKalemba">Panie ministrze, pierwszy raz pytałem o to chyba jeszcze 26 czerwca, kiedy już były znane warunki. Faktycznie, ten temat wraca. Mam pytanie, panie ministrze, ponieważ nie do przyjęcia są procedury dotyczące kredytów: protokoły w gminach, do wojewody, do ministra, zatwierdzanie, następnie agencja, ustalanie limitów itd... Przecież to można uprościć, skoro protokół w gminie jest wiarygodny, wiadomo, jaka jest sytuacja, limity. Można skrócić tę całą drogę i stąd takie pytanie.</u>
          <u xml:id="u-59.2" who="#StanisławKalemba">I teraz, panie ministrze, ta cała procedura jeśli chodzi o możliwość kredytów, poręczeń... Ale przecież większość z tych gospodarstw nie ma zdolności kredytowej, o czym banki doskonale wiedzą. Jakie tutaj są działania jeśli chodzi o pomoc? Bo od dwóch czy trzech miesięcy słyszymy, że się proponuje, a ta pomoc powinna być dzisiaj po prostu udzielana - pomoc społeczna dla rodzin, gospodarstw, które nie mają zdolności kredytowych i nie pójdą po ten kredyt.</u>
          <u xml:id="u-59.3" who="#StanisławKalemba">I może jeszcze jedna sprawa, jeśli pan marszałek pozwoli. Otóż były zapowiadane kredyty klęskowe, przesunięcie, kredyt 1%, a Bank Gospodarki Żywnościowej proponuje dzisiaj dzisiaj 2%, 2,7% prowizji, co daje około 4,7% w stosunku rocznym przy inflacji wynoszącej niecałe 1%. Więc coś tu jest nie tak z tymi zabezpieczeniami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#StanisławKalemba">Oczywiście są zmiany ustaw, ale bardzo bym prosił, żeby była to realna pomoc, a nie tylko pozorowana, bo jej w terenie nie widać. Dziękuję, panie marszałku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję:</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WojciechOlejniczak">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie pośle, chcę zaprotestować przeciwko stwierdzeniu, że jest to takie działanie, którego nie widać w terenie. Informowałem pana posła i Wysoką Izbę, że wyraziłem zgodę na uruchomienie procedury w zakresie preferencyjnego kredytowania dla ponad 208 tys. gospodarstw rolnych na kwotę 1,5 mld zł. To nie jest zwykłe działanie, to jest działanie nadzwyczajne, to są znaczne środki, które wpłyną do rolników w postaci kredytów preferencyjnych. Zainteresowanie rolników tymi kredytami jest bardzo duże. Oczywiście są problemy; największe dotyczą rolników, którzy prowadzą gospodarstwa na małym areale i nie mają zdolności kredytowych. Dla nich jest przewidziana inna pomoc. I nie dyskutujemy nad tym, tylko, jak powiedziałem, podjęta została decyzja o przekazaniu 50 mln zł. Pan poseł wie doskonale, że wygospodarować taką kwotę w budżecie pod koniec roku nie jest łatwo. 50 mln zł zostanie skierowane na pomoc socjalną.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#WojciechOlejniczak">Panie pośle, kredyty suszowe, kredyty preferencyjne są przyznawane od 8 lat. Procedury są cały czas, z roku na rok ułatwiane i pracujemy nad tym, żeby nie powodowały tego, iż dany rolnik poprzez procedurę nie może skorzystać z kredytu suszowego. Oczywiście na pytanie, czy można zrezygnować całkowicie z tych procedur, odpowiadam, że nie, gdyż są to pieniądze budżetowe, budżet państwa partycypuje w kosztach udzielania kredytów i konieczne są pewne procedury, które powinny być przestrzegane zarówno przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jak i przez poszczególne banki.</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#WojciechOlejniczak">Informowałem również, że na podstawie prawa bankowego każdy bank ma prawo ustanawiać prowizje. Apelowałem do przedstawicieli banków spółdzielczych, choćby banków rolniczych, aby ta prowizja dla rolników poszkodowanych w wyniku tegorocznej suszy była możliwie minimalna. Mam odzew, że wiele banków właśnie tak podchodzi do sprawy.</u>
          <u xml:id="u-63.3" who="#WojciechOlejniczak">Na zakończenie chcę powiedzieć, że nie pozostawiamy tego problemu tak sobie, lecz podchodzimy do niego bardzo poważnie. Wszystkie działania zapowiadane przez rząd zostały w pełni zrealizowane, łącznie ze zmianami legislacyjnymi, które prowadzimy w trybie bardzo, bardzo pilnym - uzgodnienia międzyresortowe trwają bardzo krótko, podobnie prace w parlamencie. Tu chcę podziękować wszystkim parlamentarzystom, niezależnie od tego, z których są klubów - od lewicy poprzez PSL do prawicy - za to, że procedowanie nad tymi ustawami jest naprawdę bardzo sprawne i pomoc dla rolników może być szybko udzielana. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#MarekBorowski">Przechodzimy do pytania trzeciego.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Stanisław Łyżwiński, Samoobrona, pytanie w sprawie uzasadnionego podejrzenia popełnienia nieprawidłowości i nadużyć w postępowaniu prokuratury i policji w Warszawie wobec firmy Messenger Service Stolica SA.</u>
          <u xml:id="u-64.3" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#StanisławŁyżwiński">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-65.1" who="#StanisławŁyżwiński">W dniu 25 czerwca 2003 r. prokuratura i Policja wtargnęły do siedziby firmy z zamiarem zatrzymania pracowników polskiej firmy i przeszukania biur finansów firmy Stolica. W działaniach operacyjnych policji uczestniczyli przedstawiciele prywatnej firmy amerykańskiej oraz pracownik prywatnej firmy ochroniarskiej posła RP pana Krzysztofa Rutkowskiego, były rzecznik prasowy Komendy Stołecznej Policji. Zatrzymano i wyprowadzono pracowników polskiej firmy, którzy zostali przewiezieni do siedziby prokuratury i przesłuchani w charakterze świadków. W przesłuchaniach, których przedmiotem były poufne informacje przedsiębiorstwa, obok prokuratora uczestniczył przedstawiciel prywatnej amerykańskiej firmy. Przesłuchiwanym pracownikom odmówiono skorzystania z pomocy prawnika.</u>
          <u xml:id="u-65.2" who="#StanisławŁyżwiński">W związku z tym mam pytania. Dlaczego polskie organa ścigania przestępstw, w tym Policja i prokuratura, są wykorzystywane do nieuczciwej walki, zmierzającej do wrogiego przejęcia polskiej firmy przez amerykański kapitał?</u>
          <u xml:id="u-65.3" who="#StanisławŁyżwiński">Kolejne pytania. Kto personalnie i na jakich podstawach podjął decyzję o wysłaniu do firmy Stolica funkcjonariuszy policji i prokuratury? Kto personalnie i dlaczego dopuścił do udziału w czynnościach procesowych przedstawicieli prywatnej spółki amerykańskiej, na dodatek działającej w celu wrogiego przejęcia firmy polskiej? Kto personalnie i dlaczego zadecydował o aresztowaniu i wywiezieniu pracowników polskiej spółki z firmy Stolica w obecności pracowników prywatnej spółki amerykańskiej celem dokonania przesłuchania w prokuraturze? Kto personalnie i dlaczego dopuścił do czynności procesowych policji i prokuratury przedstawiciela prywatnej spółki ochroniarskiej pana posła Krzysztofa Rutkowskiego i byłego rzecznika prasowego Komendy Stołecznej Policji? Kto personalnie i dlaczego dopuścił przedstawicieli amerykańskiej prywatnej firmy do udziału w przesłuchaniu przez prokuratora aresztowanych i wywiezionych polskich pracowników z firmy Stolica? Kto, dlaczego i na jakiej podstawie prawnej odmówił aresztowanym i wywiezionym polskim pracownikom z firmy Stolica prawa do skorzystania z doradztwa prawnego? Jak długo jeszcze w Polsce będzie możliwe bezkarne wykorzystywanie policji i prokuratury do załatwiania prywatnych interesów, głównie zagranicznego kapitału? Jakie konsekwencje służbowe i karne ponieśli przedstawiciele policji i prokuratury oraz odpowiednio ich zwierzchnicy za wykonywanie czynności procesowych w treści i formie prawdopodobnie na zamówienie prywatnej firmy amerykańskiej?</u>
          <u xml:id="u-65.4" who="#StanisławŁyżwiński">I ostatnie pytanie: jakie zadośćuczynienie ze strony prokuratora generalnego i komendanta głównego Policji spotkało lub spotka osoby aresztowane i wywiezione z firmy Stolica w obecności przedstawicieli firmy przygotowującej wrogie przejęcie współpracowników i klientów, a więc w sposób uwłaczający i poniżający ich godność osobistą oraz w sposób narażający na straty moralne i materialne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-66.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada zastępca prokuratora generalnego pan Ryszard Stefański.</u>
          <u xml:id="u-66.2" who="#MarekBorowski">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#RyszardStefański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgromadzony materiał dowodowy w śledztwie prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie z doniesienia spółki Enterprise Investors nie daje żadnych podstaw do stwierdzenia, że doniesienie złożone przez tę spółkę było elementem nieuczciwej walki i zmierzało do wrogiego przejęcia spółki Messenger Service Stolica SA przez amerykański kapitał. Zawiadomienie to stwarzało uzasadnione podejrzenie, że nastąpiło niekorzystne rozporządzenie mieniem przez spółkę Enterprise Investors w wysokości ponad 11 mln zł oraz poświadczenie nieprawdy co do rzeczywistej wysokości zysku spółki akcyjnej Messenger Service Stolica.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#RyszardStefański">Decyzję o zatrzymaniu dokumentacji księgowej spółki akcyjnej Messenger Service Stolica, zgromadzonej na komputerowych nośnikach informacji, poprzez jej skopiowanie oraz ksiąg rachunkowych dotyczących lat 1999–2002 podjął prowadzący śledztwo w tej sprawie prokurator. Przesłanką faktyczną dającą podstawę do dokonania tej czynności było uzasadnione podejrzenie, że w wyżej wymienionej dokumentacji znajdują się zapisy poświadczające nieprawdę co do rzeczywistego zysku spółki Stolica. Podejrzenie to było oparte, po pierwsze, na pisemnym doniesieniu spółki Enterprise Investors oraz po drugie, na treści zeznań kilku przesłuchanych świadków, w tym członków zarządu spółki Enterprise Investors.</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#RyszardStefański">W czynności zatrzymania dokumentacji księgowej spółki Messenger Service Stolica w dniu 25 czerwca 2003 r. brali udział tylko funkcjonariusze Komendy Stołecznej Policji w Warszawie oraz biegły z zakresu informatyki. W czynności tej nie uczestniczył prokurator. Chęć wzięcia udziału w tej czynności zgłosili przedstawiciele spółki Enterprise Investors. Z uwagi na to, że dowód ten był zawnioskowany przez pokrzywdzoną spółkę Enterprise Investors, zgodnie z art. 315 § 2 Kodeksu postępowania karnego stronie wnioskującej nie można odmówić udziału w tej czynności, wobec czego należało podjąć tylko taką decyzję, żeby przedstawiciela tej spółki do tej czynności dopuścić. Przedstawiciel tej spółki nie wziął udziału w tej czynności, a to z tego względu, że nie został wpuszczony na teren spółki Stolica przez pracowników ochrony.</u>
          <u xml:id="u-67.3" who="#RyszardStefański">W dniu 24 czerwca 2003 r. prokurator prowadzący to śledztwo wydał zarządzenie o zatrzymaniu kilku osób, gdyż zachodziło uzasadnione podejrzenie, że poświadczyli oni nieprawdę w ewidencji księgowej spółki, doprowadzając do zawyżenia zysku tej spółki za lata 2000–2001 na kwotę około 16 mln zł. Przesłanką faktyczną dającą podstawę do dokonania tej czynności były między innymi zeznania przesłuchanych do tej pory świadków.</u>
          <u xml:id="u-67.4" who="#RyszardStefański">Osoby zatrzymane w chwili zatrzymania świadczyły pracę w spółce Stolica i miały bezpośredni dostęp do dokumentacji księgowej. Zachodziła zatem obawa, że po uzyskaniu informacji o prowadzonym śledztwie mogą próbować zacierać ślady przestępstwa. W dniu 25 czerwca 2003 r. funkcjonariusze Komendy Stołecznej Policji dokonali zatrzymania tych osób i doprowadzili je do Prokuratury Okręgowej w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-67.5" who="#RyszardStefański">Od czynności przedstawienia zarzutów tym osobom odstąpiono z uwagi na to, że osoby te w złożonych oświadczeniach podały, iż ewentualne nieprawidłowości w ewidencji księgowej spółki mogły być spowodowane nie w pełni sprawnym komputerowym systemem finansowo-księgowym oraz dwojaką interpretacją przepisów prawa bilansowego, a w szczególności różnym rozumieniem zasady współmierności przychodów i kosztów. W takiej sytuacji przedstawienie zarzutów uznano za przedwczesne i podjęto decyzję o odroczeniu tej czynności do uzyskania opinii biegłego z zakresu rachunkowości i informatyki.</u>
          <u xml:id="u-67.6" who="#RyszardStefański">Czynność zatrzymania została zaskarżona przez pełnomocnika osób zatrzymanych i postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2003 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia nie uwzględnił zażalenia, stwierdzając tym samym, że zatrzymanie było zasadne, legalne i prawidłowo wykonane.</u>
          <u xml:id="u-67.7" who="#RyszardStefański">W czynnościach procesowych nie brał udziału przedstawiciel firmy detektywistycznej prowadzonej przez pana posła Rutkowskiego, były rzecznik Komendy Stołecznej Policji.</u>
          <u xml:id="u-67.8" who="#RyszardStefański">W przesłuchaniu między innymi Roberta T., Andrzeja W., Jolanty R. oraz Piotra S. brał udział pełnomocnik pokrzywdzonej spółki Enterprise Investors, gdyż te dowody zostały zawnioskowane przez pełnomocnika tej firmy. Ponownie odwołuję się do treści art. 315 § 2 Kodeksu postępowania karnego, który w takiej sytuacji nakazuje bezwzględnie dopuścić taką osobę do udziału w czynności. Realizując postanowienie tego przepisu, zaistniała konieczność dopuszczenia.</u>
          <u xml:id="u-67.9" who="#RyszardStefański">W dniu zatrzymania i po przesłuchaniu Andrzeja W. i Roberta T. do Prokuratury Okręgowej w Warszawie zgłosił się adwokat i przedłożył pełnomocnictwo w tej sprawie. Zgodnie z treścią art. 245 § 1 K.p.k. umożliwiono zatrzymanym bezpośredni kontakt z adwokatem. Jeżeli zaś chodzi o udział pełnomocnika w przesłuchaniach, osoby te nie zgłaszały takiego wniosku, wobec czego nie został on dopuszczony. Pokrzywdzone przesłuchane osoby złożyły zażalenie do prokuratora apelacyjnego, który go nie uwzględnił, uznając, że nie było takiego wniosku. Wobec tego, że w trakcie prowadzenia tego śledztwa nie naruszono przepisu prawa, nie sposób mówić w związku z tym o wyciągnięciu konsekwencji służbowych w stosunku do prokuratorów i policjantów, a także o zadośćuczynieniu ze strony prokuratora generalnego i komendanta głównego Policji. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, pytanie dodatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#StanisławŁyżwiński">Panie ministrze, proszę pana, wydaje mi się, że mija się pan z prawdą, natomiast w tej sytuacji zadam dodatkowe pytanie. Pan prokurator Karol Napierski w swoim piśmie stwierdził, że działania prokuratury i policji były przedwczesne i podjęte pochopnie. Aresztowani pracownicy złożyli zażalenie na czynności prokuratorskie. Ponieważ pan doskonale wie, że chodzi o brutalne, chamskie, bandyckie, mafijne działania niektórych przedstawicieli polskiego wymiaru sprawiedliwości na zlecenie międzynarodowego kapitału, to dodatkowo pytam - szkoda, że nie ma pana ministra Kurczuka: Co pan jako minister sprawiedliwości, panie ministrze Kurczuk, zamierza konkretnie zrobić w tej sprawie?</u>
          <u xml:id="u-69.1" who="#StanisławŁyżwiński">I mam jeszcze jedno dodatkowe pytanie: Ile pieniędzy wypłacono w ubiegłym roku firmom detektywistycznym za usługi? Dotyczy to Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Ministerstwa Sprawiedliwości. Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#RyszardStefański">Otóż, panie pośle, jeżeli chodzi o ocenę zatrzymania, to organem właściwym, zgodnie z procedurą obowiązującą w naszym państwie, jest sąd. I sąd rejonowy dokonał oceny oraz zajął takie stanowisko, jak tutaj przedstawiłem.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#RyszardStefański">Natomiast jeżeli chodzi o ostatnie pytanie, to trudno mi powiedzieć, ile w tym wypadku ministrowie wydali. W każdym razie Ministerstwo Sprawiedliwości niewątpliwie z firm ochroniarskich nie korzysta, mamy bowiem ochronę Służby Więziennej. Natomiast nie mogę absolutnie się zgodzić z tymi twierdzeniami, że to śledztwo jest prowadzone na jakiekolwiek zamówienie. Natomiast w jaki sposób się to śledztwo zakończy, to trudno mi jest w tej chwili powiedzieć z uwagi na to, że organem prowadzącym to śledztwo jest prokurator okręgowy w Warszawie - i to on podejmuje czynności, i on jedynie jest uprawniony do podjęcia decyzji merytorycznej w tej sprawie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#StanisławŁyżwiński">Odnośnie, odnośnie do...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#MarekBorowski">Przechodzimy, panie pośle już...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#StanisławŁyżwiński">...firm detektywistycznych skieruję dodatkowe zapytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#MarekBorowski">Ale już nie ma zapytania dodatkowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#StanisławŁyżwiński">Ale przedstawię na piśmie na następne posiedzenie Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#MarekBorowski">Jeśli na piśmie, to proszę bardzo.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#MarekBorowski">Poseł Przemysław Gosiewski, Prawo i Sprawiedliwość - w sprawie wypowiedzi przedstawicieli hiszpańskiego rządu o rotacji kontroli nad strefą środkowopołudniową w Iraku pomiędzy Polską a Hiszpanią, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PrzemysławGosiewski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#PrzemysławGosiewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przytoczone przez Polską Agencję Prasową wypowiedzi minister spraw zagranicznych Królestwa Hiszpanii pani Any Palacio w hiszpańskim parlamencie, jak też wielokrotne deklaracje hiszpańskiego ministra obrony sugerują istnienie pewnych faktów dotyczących kwestii przekazania przez Polskę Hiszpanii kontroli nad tzw. polską strefą w Iraku. Sądzę, że redukcja polskiego kontyngentu w Iraku zredukuje polityczne korzyści dla Polski na forum międzynarodowym, wynikające z prawa kontroli nad jedną ze stref w Iraku, natomiast nie obniży pewnych kosztów społecznych związanych z naszym udziałem w misji stabilizacyjnej. Proszę pana ministra o jasne i jednoznaczne odpowiedzi na następujące pytania, bo ten problem jest niezmiernie ważny dla polskich interesów:</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#PrzemysławGosiewski">Po pierwsze, jakie ustalenia w tej sprawie zostały dokonane z przedstawicielami rządu Królestwa Hiszpanii?</u>
          <u xml:id="u-79.3" who="#PrzemysławGosiewski">Po drugie, jakie powody legły u podstaw decyzji rządu polskiego?</u>
          <u xml:id="u-79.4" who="#PrzemysławGosiewski">Po trzecie, dlaczego rząd nie informował Wysokiej Izby o prowadzonych rozmowach?</u>
          <u xml:id="u-79.5" who="#PrzemysławGosiewski">Po czwarte, czy te ustalenia z Hiszpanami zostały skonsultowane z naszymi sojusznikami w Iraku, rządami Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii?</u>
          <u xml:id="u-79.6" who="#PrzemysławGosiewski">Po piąte, jakie konsekwencje dla pozycji międzynarodowej Polski mogła mieć decyzja dotycząca rotacji władzy w tzw. polskiej strefie w Iraku?</u>
          <u xml:id="u-79.7" who="#PrzemysławGosiewski">Po szóste, czy rząd nie obawia się, że działania te spowodują umniejszenie korzystnej pozycji międzynarodowej uzyskanej przez Polskę dzięki zaangażowaniu w Iraku?</u>
          <u xml:id="u-79.8" who="#PrzemysławGosiewski">Kończąc swoje pytania, chciałbym wyrazić w imieniu swoim i Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość uznanie i szacunek dla wszystkich polskich żołnierzy służących w Iraku, którzy przebywając z dala od domu i swoich rodzin, realizują ważną misję dla Polski, przyczyniając się do podniesienia naszej rangi na arenie międzynarodowej. Chciałbym jednocześnie zadeklarować, że mój klub będzie czynił wszelkie starania, by pozytywne skutki służby naszych żołnierzy nie zostały zaprzepaszczone przez być może nie do końca jasne decyzje podejmowane w tym zakresie przez rząd. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-80.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej pan Andrzej Towpik, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#AndrzejTowpik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przede wszystkim chciałem podziękować panu posłowi za wyrazy szacunku dla żołnierzy, którzy są w Iraku, a także w innych misjach; sądzę, że rzeczywiście zasługują na takie wyrazy.</u>
          <u xml:id="u-81.1" who="#AndrzejTowpik">Natomiast odpowiadając na pytania sformułowane przez pana posła, pozwolę sobie przestawić kilka uwag. Pierwsza uwaga ma charakter nieco ogólny, ale wydaje mi się, że jest potrzebna. Sformułowanie „kontrola Polski nad strefą środkowopołudniową w Iraku” jest oczywiście pewnym skrótem myślowym, często używanym. Kontrolę nad strefą środkowopołudniową sprawuje nie tyle Polska, ile wielonarodowa dywizja, dowodzona przez Polaka. Do składu tych dywizji wnoszą wkład o różnej wielkości 23 państwa; najpoważniejszą kontrybucję wnosi Polska - 2400 żołnierzy, Ukraina - około 1600, Hiszpania - około 1100 żołnierzy. Uwzględniając ten wkład, w ramach dywizji działają trzy brygady, dowodzone odpowiednio przez Polaka, Ukraińca i Hiszpana. Każda z tych brygad oprócz narodowego kontyngentu obejmuje również kontyngenty innych państw. I tak np. brygada polska obejmuje kontyngent bułgarski, brygada hiszpańska - kontyngenty z Hondurasu, Dominikany, Salwadoru i Nikaragui.</u>
          <u xml:id="u-81.2" who="#AndrzejTowpik">Wielonarodowy charakter dywizji odzwierciedlony jest również w dowództwie. Oprócz dowódcy Polaka jest trzech zastępców: Polak, Ukrainiec i Hiszpan. Przedstawiciele tych państw również oprócz innych są obecni na różnych stanowiskach w dowództwie dywizji.</u>
          <u xml:id="u-81.3" who="#AndrzejTowpik">Kwestia rotacji kontroli nad strefą środkowopołudniową w Iraku oznacza w istocie rotację na stanowisku dowódcy wielonarodowej dywizji sił stabilizacyjnych znajdujących się w tej strefie.</u>
          <u xml:id="u-81.4" who="#AndrzejTowpik">Druga uwaga uwaga dotyczy stanu rzeczy; pytał o to pan poseł. Polska przyjęła z zadowoleniem decyzję rządu Hiszpanii o włączeniu hiszpańskiego kontyngentu do wielonarodowej dywizji, która była organizowana i jest dowodzona przez Polskę. Decyzji tej towarzyszyły rozmowy polsko-hiszpańskie na szczeblu ministrów obrony i w rozmowach tych strona hiszpańska rzeczywiście wyraziła między innymi zainteresowanie przejęciem w przyszłości dowodzenia tą dywizją. Strona polska nie wykluczyła takiej możliwości, zastrzegając, że podjęliśmy się dowodzenia dywizją na okres roku i przez ten czas będziemy chcieli pełnić tę funkcję. Po tym okresie jesteśmy gotowi rozważyć propozycję hiszpańską, wymagać to będzie jednak stosownej zgody Stanów Zjednoczonych, kierujących operacją sił pokojowych, oraz uzgodnienia z innymi państwami uczestniczącymi w tej dywizji. Zakładamy też, że niezależnie od stosownych konsultacji objęcie dowództwa przez Hiszpanów powinno się wiązać ze zmianą wielkości składu czy wkładu narodowego do dywizji. Konkretnie powinno oznaczać, że w przypadku objęcia dowództwa przez Hiszpana wkład sił hiszpańskich powinien być najpoważniejszy, tak jak obecnie jest wkład Polski. Dawać to nam powinno możliwość ewentualnej redukcji obecnego naszego wkładu. Należy też zakładać, że zachowamy odpowiednio wysokie stanowiska w dowództwie dywizji.</u>
          <u xml:id="u-81.5" who="#AndrzejTowpik">Trzecia uwaga jest następująca: rotacja na stanowiskach dowódczych wielonarodowych operacji, w operacjach pokojowych nie jest czymś wyjątkowym i tak np. dowództwo sił międzynarodowych w Kosowie, tzw. KFOR, było sprawowane kolejno przez Amerykanina, Brytyjczyka, Niemca, Hiszpana, Włocha, Norwega, Francuza i ponownie Włocha. W przypadku operacji ISAF w Afganistanie - kolejno przez Brytyjczyka, Turka, Holendra i Niemca. Chociaż też są operacje, w odniesieniu do których nie ma rotacji na stanowisku dowódczym, tak jest w przypadku Bośni i Hercegowiny, gdzie siłami SFOR dowodzi przez cały czas Amerykanin.</u>
          <u xml:id="u-81.6" who="#AndrzejTowpik">Jeśli chodzi o czwartą moją uwagę, odpowiadając na dalsze pytania pana posła, to uważam, że ewentualna rotacja na stanowisku dowódcy wielonarodowej dywizji w strefie środkowopołudniowej powinna być przyjęta raczej jako normalna zmiana przy tego rodzaju operacjach. Nie sądzę też, aby ta rotacja wpłynęła na stanowisko co do pozycji międzynarodowej Polski, choć z pewnością zmniejszy tzw. widoczność Polski w tej operacji. Nie sądzę też, aby zasadniczo spowodowała umniejszenie korzystnej międzynarodowej pozycji uzyskanej przez Polskę, jak pan poseł to określił. Natomiast podzielam i z uznaniem odnotowuję troskę pana posła w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-81.7" who="#AndrzejTowpik">Na zakończenie podkreślę raz jeszcze, że przedstawione uwagi dotyczą pewnej możliwości dotychczas ogólnie rozważanej w rozmowach polsko-hiszpańskich, a nie sprecyzowanego konkretnego planu przyjęcia dowództwa. Takiego planu nie omawiano i takiego planu nie ma. Myślę, że sprawa ta przy utrzymaniu zainteresowania hiszpańskiego będzie przedmiotem dalszych rozmów polsko-hiszpańskich i wówczas również konsultacji zarówno ze Stanami Zjednoczonymi, jak i innymi państwami, które są obecne w dywizji, a o sprawach tych, jeżeli one będą się dalej rozwijać, oczywiście przekażemy stosowną informację. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-82.1" who="#MarekBorowski">Pytanie dodatkowe, proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PrzemysławGosiewski">Tak.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#PrzemysławGosiewski">Panie ministrze, jeśli mówimy o Iraku, to chciałem zapytać, jakie działania zamierza podjąć rząd polski, aby szkolenie dwudziestu paru tysięcy policjantów irackich było możliwe w polskich bazach wojskowych, nie tylko na Węgrzech. Myślę, że byłoby to z korzyścią dla polskich żołnierzy w Iraku, bo policjanci, którzy by służyli potem w tej strefie, poznawaliby Polskę, mieli by możliwość nawiązania lepszej współpracy, ale byłaby to też konkretna pomoc dla baz wojskowych, które dzisiaj są w dużym stopniu niewykorzystane. Takie szkolenie finansowane ze środków rządu amerykańskiego byłoby korzystne dla Polski. Chciałbym w związku z tym zapytać: jakie działania zamierza podjąć rząd, aby taką możliwość stworzyć?</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#PrzemysławGosiewski">Druga sprawa. Czy wydatki przeznaczone obecnie na polską misję w Iraku w kwocie 308 mln zł państwo chcecie liczyć w ramach wskaźnika 1,95 produktu krajowego brutto, który jest zapisany na obronność, czy też poza tym wskaźnikiem? Bo gdyby to było liczone w ramach tego wskaźnika, to realne wydatki na obronność, na przykład na zamówienia w polskich zakładach przemysłu obronnego, musiałyby ulec zmniejszeniu, a byłoby to rozwiązanie niekorzystne z punktu widzenia naszej obronności. Znaczy, ważne jest, aby te wydatki były liczone ponad wskaźnik 1,95 produktu krajowego brutto, który powinniśmy przeznaczać na obronność w Polsce. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#AndrzejTowpik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Druga sprawa. Wydatki są liczone w ramach budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej i na tym polega nasz dylemat, że sumy przeznaczone na operację w Iraku możemy tylko uzyskać z wielkości środków przeznaczonych na modernizację sił zbrojnych. Natomiast prowadzimy rozmowy ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie pewnego zrekompensowania tych wydatków w ramach pomocy dwustronnej Stanów Zjednoczonych, jaka jest udzielana innym państwom. Jednak wydatki te są w tej wielkości.</u>
          <u xml:id="u-85.1" who="#AndrzejTowpik">Jeżeli chodzi o szkolenie policjantów, jest to ważna sprawa, rzeczywiście bardzo mocno, że tak powiem, rozważana. Jednak nie jest to sprawa, którą prowadzi Ministerstwo Obrony Narodowej. Natomiast jesteśmy włączeni w sprawę odbudowy sił irackich i szkolenia sił irackich.</u>
          <u xml:id="u-85.2" who="#AndrzejTowpik">Jeśli chodzi o trzecią uwagę, rzeczywiście kwestia uruchomienia lokalnej policji irackiej jest sprawą ważną i tu muszę powiedzieć, z naszych ostatnich obserwacji, że widzimy znaczący wzrost znaczenia lokalnej policji irackiej, która już funkcjonuje. Dodam, że w czasie ostatniej wizyty, jaką mieliśmy w Iraku, gdzie miałem przyjemność towarzyszyć ministrowi Szmajdzińskiemu, eskorta w znacznym stopniu składała się z policji irackiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-86.1" who="#MarekBorowski">Przechodzimy do pytania piątego.</u>
          <u xml:id="u-86.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Stanisław Piosik, SLD, w sprawie realizacji programu „Bezpieczna Polska”, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#StanisławPiosik">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-87.1" who="#StanisławPiosik">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Szanowny Panie Ministrze! Moi wyborcy przyjęli z zadowoleniem przyjęty w ubiegłym roku przez rząd program „Bezpieczna Polska”. Jest to pierwszy program, który tak kompleksowo rozwiązuje zadania. Zadania te przypisano odpowiednim ministrom rządu, jak na przykład ministrowi sprawiedliwości, ministrowi spraw wewnętrznych i administracji, ministrowi edukacji narodowej i sportu. Minął rok od przyjęcia tego programu. W środkach masowego przekazu na ten temat nic nie było, jest cicho, wszyscy milczą. Każdy z nas chce żyć i mieszkać w bezpiecznym, uczciwym i sprawiedliwym kraju. Społeczeństwo jednak ciekawi, w jaki sposób i przez kogo realizowany jest ten program? Byłbym wdzięczny panu ministrowi za udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: Na jakim etapie obecnie jest realizacja tego programu? Jakie korzyści z niego płyną? Czy poszczególni ministrowie wywiązują się z nałożonych na nich zadań? Dziękuję uprzejmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada z upoważnienia prezesa Rady Ministrów minister spraw wewnętrznych i administracji pan Krzysztof Janik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#KrzysztofJanik">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#KrzysztofJanik">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Pośle! Rzeczywiście program poprawy bezpieczeństwa obywateli nazwany „Bezpieczną Polską” jest takim programem interresortowym, ale i także wieloletnim. W założeniach strategicznych przyjmowaliśmy, że jego realizacja potrwa co najmniej 10 lat, natomiast taką perspektywą krótkoterminową jest okres obecnej kadencji parlamentarnej. Pierwszy rok, ten który mamy za sobą, to przede wszystkim oprzyrządowanie prawne, to przede wszystkim prace koncepcyjne oraz niektóre rozwiązania organizacyjne dające w szybkim czasie efekt. Chcę podkreślić bardzo wyraźnie, że oprócz mojego resortu w realizację programu jest zaangażowany przede wszystkim resort sprawiedliwości, resort edukacji i sportu, a znaczący udział mają Ministerstwa: Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, Finansów, Infrastruktury, Zdrowia oraz Skarbu Państwa. To co nam się udało, co warto, myślę, zaznaczyć, to także to, że coraz więcej jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych włącza się w realizację celów programu. W ubiegłym roku do konkursu „Bezpieczna Gmina”, tj. właśnie jeden z takich punktów aktywizujących społeczności lokalne, zgłosiło się 150 gmin, w tym roku jesteśmy w fazie zgłoszeń, ale już przekroczyliśmy liczbę ubiegłoroczną.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#KrzysztofJanik">Po roku chciałbym wskazać na kilka konkretnych przykładów.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#KrzysztofJanik">Po pierwsze, znowelizowaliśmy ustawę o Policji, dzięki łaskawości Wysokiej Izby, co oznacza zracjonalizowanie systemu finansowania Policji. 900 etatów - 900 policjantów odeszło od biurek i poszło do służby prewencyjnej.</u>
          <u xml:id="u-89.4" who="#KrzysztofJanik">Po drugie, wprowadzono postulowaną od wielu lat instytucję trybu rejestrowego, to powoduje znaczne uproszczenie procedur i daje szansę zarazem na zwiększone zaangażowanie policjantów w rzeczywistą pracę wykrywczą. Oceniamy, że wprowadzenie tej procedury nie wprost, ale przyniesie nam kolejne kilkaset - tu są spory - około 600 etatów, czyli 600 policjantów zostanie skierowanych do prowadzenia pracy operacyjnej i pracy prewencyjnej.</u>
          <u xml:id="u-89.5" who="#KrzysztofJanik">Ta nowelizacja zawiera realizację postulatu wygłaszanego także w tej izbie, aby ofiara lub świadek mieli większe prawa niż przestępca, a więc wzmocniła ona ochronę obywatela będącego świadkiem, umożliwiła coraz powszechniejsze stosowanie instytucji świadka incognito.</u>
          <u xml:id="u-89.6" who="#KrzysztofJanik">Znowelizowaliśmy w Wysokiej Izbie ustawę o strażach gminnych. To jest właśnie ten nowy system bezpieczeństwa ze znaczniejszym niż dotychczas udziałem samorządów.</u>
          <u xml:id="u-89.7" who="#KrzysztofJanik">Uchwaliliśmy pakiet ustaw - tak go nazwijmy - antykorupcyjnych. Myślę, że w tej fazie legislacyjnej to są przykłady najlepsze.</u>
          <u xml:id="u-89.8" who="#KrzysztofJanik">Chcę wspomnieć o tym, że minione 12 miesięcy to także: zasady etyki służb porządku publicznego i funkcjonariuszy publicznych, kodeks etyki służby zdrowia, pracowników celnych, pracowników wymiaru sprawiedliwości. To są zmiany, które funkcjonują już dobrze.</u>
          <u xml:id="u-89.9" who="#KrzysztofJanik">W Ministerstwie Skarbu Państwa został przygotowany dokument pt. „Zasady nadzoru właścicielskiego nad spółkami z udziałem skarbu państwa”. Wysoka Izba pracuje nad nowelizacją stosownej ustawy, jeśli chodzi o wymagania wobec członków rad nadzorczych w spółkach mienia komunalnego. To pozwoli nam uszczelnić system nadzoru nad majątkiem publicznym. Mogę jeszcze przypomnieć, że zwiększyliśmy grupę młodych ludzi, którzy odbywają zasadniczą służbę wojskową w policji. Mamy oddziały prewencji w pięciu - oprócz Warszawy - największych miastach kraju. Działania zmierzające w tym kierunku będziemy kontynuować.</u>
          <u xml:id="u-89.10" who="#KrzysztofJanik">Do Sejmu skierowaliśmy obecnie ustawę o kontroli w administracji publicznej. Kończymy prace i przeprowadzanie uzgodnień międzyresortowych nad projektem ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych. Kończymy prace nad projektem ustawy o pozyskiwaniu agentury na podstawie materiałów obciążających i pracujemy nad uregulowaniami trudnymi, ale potrzebnymi, wprowadzającymi instytucję zakazu zbliżania się do świadka i ofiary przestępstwa.</u>
          <u xml:id="u-89.11" who="#KrzysztofJanik">Rząd przyjął krajowy program przeciwdziałania niedostosowaniu społecznemu i przestępczości wśród dzieci i młodzieży, krajowy program uniemożliwiający handel kobietami. Podejmujemy także działania o charakterze finansowym. Pragnę poinformować Wysoką Izbę, iż trwa przetarg w sprawie Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców. Jesteśmy w fazie rozstrzygania tego przetargu. To oznacza uruchomienie systemu, który znacznie ograniczy handel kradzionymi samochodami i częściami do samochodów. Jest realizowany program przezbrojenia policji i Straży Granicznej. W tym roku, w najbliższych kilku dniach, kupimy kolejną partię 5 tys. nowoczesnych pistoletów, w przyszłym roku - następne 10 tys.</u>
          <u xml:id="u-89.12" who="#KrzysztofJanik">Jeśli mogę powiedzieć, że coś się nam nie udało, to wspomnę o trzech sprawach. Pierwszym trudnym problemem jest konwojowanie zatrzymanych i tymczasowo aresztowanych. Nadal tysiące policjantów codziennie musi dowozić tych ludzi do prokuratury lub do sądu. Trwają jednak prace. Jest to problem w większym stopniu o charakterze finansowym niż merytorycznym. Drugą kwestią - co zostało zgłoszone w programie - jest wprowadzenie ułatwień w wydawaniu zezwoleń na posiadanie broni w domu w celach ochrony miru domowego. Trwają dyskusje nad mechanizmami zabezpieczającymi, nad koncepcją obrony koniecznej, bo to wszystko musi być powiązane. Trzecia kwestia wiąże się z koncepcją straży obywatelskich. Rozmawiamy z organizacjami pozarządowymi, mam nadzieję, że w tej sprawie wypracujemy jakieś wspólne stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-89.13" who="#KrzysztofJanik">Podsumowując, przypomnę, że w roku 2001 w Polsce bezpiecznie czuło się 18% badanych, w roku 2003–34% badanych. Przypomnę, że policja uzyskała 72-procentowy wskaźnik zaufania. Nigdy go nie miała, podobnie jak nigdy nie było tak wysokiego odsetka ludzi, którzy czują się bezpiecznie w Polsce. Natomiast 73% badanych - także nigdy nie było takiego wyniku - czuje się bezpiecznie we własnym otoczeniu. I o to nam głównie chodziło. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Piosik - dodatkowe pytanie.</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#StanisławPiosik">Dodatkowego pytania nie mam, natomiast chciałbym serdecznie podziękować panu ministrowi za udzielenie odpowiedzi. Wierzę w to, że zadania, które są zapisane w tym programie, jak i cele, zostaną zrealizowane. Zdaję sobie doskonale sprawę z tego, że w ciągu tak krótkiego czasu nikt nie jest w stanie zrealizować tego programu. Jeżeli jednak zakładamy, że chcemy żyć w tym kraju bezpiecznie, żyć w kraju uczciwym, i jeżeli jest tyle zwolenników tego programu, to wierzę, że przyniesie on pożądane rezultaty. Jeszcze raz dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#komentarz">(Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji Krzysztof Janik: Dziękuję bardzo, panie pośle.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#MarekBorowski">Pytanie szóste.</u>
          <u xml:id="u-92.2" who="#MarekBorowski">Posłowie Stanisław Gorczyca i Krystyna Szumilas, Platforma Obywatelska - w sprawie nieprawidłowości dotyczących Centrum Kształcenia Ustawicznego.</u>
          <u xml:id="u-92.3" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#StanisławGorczyca">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Prokuratorze! Najwyższa Izba Kontroli, na mój wniosek, przeprowadziła w bieżącym roku kontrolę w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Ostródzie. W trakcie kontroli stwierdzono, że dyrektor CKU, a zarazem przewodniczący państwowej komisji egzaminacyjnej w związku z przeprowadzonymi egzaminami eksternistycznymi oraz podróżami służbowymi wypłacił sobie niesłusznie ponad 700 tys. zł. Stwierdzono również nadużycia polegające na wypłaceniu inwestorowi zastępczemu oraz wykonawcy inwestycji znacznych kwot z naruszeniem ustawy o zamówieniach publicznych. Sygnał o nieprawidłowościach w Centrum Kształcenia Ustawicznego dotarł do Prokuratury Powiatowej w Ostródzie ponad rok temu, jeszcze przed rozpoczęciem kontroli przez NIK, dokładnie 7 czerwca 2002 r. Z zawiadomieniem o korupcji w CKU wystąpiło wówczas Starostwo Powiatowe w Ostródzie. Do Starostwa Powiatowego w Ostródzie nie dotarła żadna informacja o wynikach toczącego się śledztwa.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#StanisławGorczyca">W związku z powyższym prosimy o odpowiedź na pytania: Czy prokuratura powiatowa wszczęła postępowanie w tej sprawie i na jakim etapie jest proces sprawdzania? Jeżeli nie wszczęła postępowania, to dlaczego w tak ważnej sprawie nie toczy się postępowanie? Czy dowody nadużyć są zabezpieczone w dostateczny sposób przed ich likwidacją, zniszczeniem bądź zatarciem? Kto z ramienia władz samorządowych i rządowych zajmował się wyjaśnieniem tego wręcz bulwersującego procederu oraz otwartego łamania prawa, łącznie z fałszowaniem świadectw ukończenia szkoły? I ostatnie pytanie: Dlaczego potrzebna była aż kontrola NIK, żeby powtórnie zainteresować prokuraturę? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada zastępca prokuratora generalnego pan Ryszard Stefański.</u>
          <u xml:id="u-94.2" who="#MarekBorowski">Proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#RyszardStefański">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając ściśle na pytania pana posła, pragnę poinformować, że postępowanie przygotowawcze w tej sprawie zostało wszczęte niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia zarządu powiatu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez ówczesnego dyrektora Centrum Kształcenia Ustawicznego w Ostródzie. Zawiadomienie zostało złożone w dniu 10 czerwca 2000 r., a dochodzenie zostało wszczęte w dniu 17 czerwca. Prokurator musiał zapoznać się z dokumentami przez okres tygodnia i dochodzenie zostało wszczęte.</u>
          <u xml:id="u-95.1" who="#RyszardStefański">W toku śledztwa przedstawiono zarzuty przekroczenia uprawnień w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz nadużycia zaufania trzem osobom, tj. ówczesnemu dyrektorowi Centrum Kształcenia Ustawicznego, wicedyrektorowi tego centrum i głównej księgowej. W stosunku do byłego dyrektora zastosowano środek zapobiegawczy w postaci poręczenia majątkowego w wysokości 40 tys. zł oraz orzeczono zakaz opuszczania kraju połączony z zatrzymaniem paszportu.</u>
          <u xml:id="u-95.2" who="#RyszardStefański">Najwyższa Izba Kontroli podjęła kontrolę w lutym 2003 r. Przed rozpoczęciem kontroli jej zakres uzgodniono z prokuratorem. Objęto kontrolą również rok 2000, co nie było przedmiotem kontroli regionalnej izby obrachunkowej, w związku z tym uzasadnione było oczekiwanie przez prokuraturę na jej wyniki. Protokół z tej kontroli prokuratura otrzymała w lipcu br., co pozwoliło na rozszerzenie zakresu przedmiotowego śledztwa. Do protokołu Najwyższej Izby Kontroli dołączono kserokopię wszystkich dokumentów, które stanowią dowody przestępstwa, a ich oryginały zostały przekazane pełniącemu obowiązki dyrektora centrum w celu ich zabezpieczenia w sposób szczególny przed dostępem osób trzecich.</u>
          <u xml:id="u-95.3" who="#RyszardStefański">Pragnę zauważyć, że są to tysiące dokumentów. Kontrolę pierwszą przeprowadzał pracownik biura kontroli starostwa powiatowego, które jest komórką starosty. Jeżeli chodzi o termin śledztwa, w najbliższym czasie zostanie ono zakończone, prawdopodobnie jeszcze w tym miesiącu. W związku z tym trudno podzielić sugestię zawartą w tych pytaniach, ale oczywiście wynikała ona przede wszystkim z braku odpowiedniej informacji. Śledztwo to prowadziła prokuratura tak długo przede wszystkim z uwagi na oczekiwanie na materiały z kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli, a było to potrzebne, by całość zagadnienia została w tym jednym postępowaniu wyjaśniona. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, pytanie dodatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#KrystynaSzumilas">W Ostródzie oprócz nadużyć finansowych dopuszczono się również innego przestępstwa - wydawania świadectw ukończenia szkoły na podstawie sfałszowanych dokumentów. Najwyższa Izba Kontroli ujawniła, że w ciągu tylko jednej sesji egzaminacyjnej sfałszowano aż 226 protokołów egzaminacyjnych. Odręcznie dopisywano nazwiska, poprawiano oceny niedostateczne na pozytywne, a fizyk, który nie znał rosyjskiego, egzaminował z języka rosyjskiego. Ostatnio piętnowane jest, i słusznie, zjawisko matury w jeden rok, ale przykład Ostródy pokazuje, że taki proceder jest możliwy nie dlatego, że w Polsce działają szkoły niepubliczne, ale dlatego, że Państwowa Komisja Egzaminacyjna, powołana przez kuratora oświaty podległego ministrowi edukacji, działa niezgodnie z prawem i wydaje świadectwa na podstawie sfałszowanych dokumentów.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#KrystynaSzumilas">Stąd pytania dodatkowe: Czy tym wątkiem również zajmuje się prokuratura? Dlaczego wobec ucznia, który sfałszował legitymację szkolną, zastosowano areszt tymczasowy, a tutaj wobec człowieka, który fałszował świadectwa szkolne, zastosowano tylko karę dozoru i 40 tys. zabezpieczenia?</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#KrystynaSzumilas">Jeszcze jedno pytanie: Czy również prokuratura zajmowała się wątkiem nadużyć przy budowie Centrum Kształcenia Ustawicznego? Z protokołu NIK wynika, że nadużycia w tym zakresie są dość znaczne. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję, pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, pan prokurator.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#RyszardStefański">Jeżeli chodzi o ostatnie pytanie, prokuratura zajmowała się tą sprawą, tak jak tu przedstawiłem. Natomiast co do dwóch pozostałych wątków, nie mam dziś informacji. W związku z tym zainteresuję się tym i udzielę pani posłance odpowiedzi na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-99.1" who="#RyszardStefański">Jeżeli chodzi o zastosowanie poręczenia majątkowego, to w tej sytuacji nie było żadnych podstaw procesowych, żeby stosować tymczasowe aresztowanie. Wobec tego porównywanie tej sytuacji z sądu kieleckiego jest o tyle nieuzasadnione, że inne były podstawy stosowania tymczasowego aresztowania. Tam zastosował je sąd, biorąc pod uwagę to, że sprawca ukrywał się przed wymiarem sprawiedliwości, nie stawiał się na wezwania. Natomiast tu takich przesłanek nie mieliśmy.</u>
          <u xml:id="u-99.2" who="#RyszardStefański">Ja nie oceniam tamtej decyzji sądu, bo to już zostało ocenione przez sąd drugiej instancji, ale w każdym razie tu nie zachodziła naprawdę potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#MarekBorowski">Pytanie siódme.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Zygmunt Wrzodak, Liga Polskich Rodzin, pytanie w sprawie funduszu zdrowia w woj. podkarpackim, proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#ZygmuntWrzodak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#ZygmuntWrzodak">Mam pytanie do pana ministra Leszka Sikorskiego.</u>
          <u xml:id="u-101.2" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Ministrze! Narodowy Fundusz Zdrowia sporządził nowy plan finansowy, w którym przewidziano wielokrotnie mniejsze dotacje dla woj. podkarpackiego niż dla innych województw. W związku z tym zabraknie pieniędzy na leczenie pacjentów w szpitalach. Z wyliczeń dyrektorów szpitali wynika, że do końca roku otrzymają oni o ponad 20 mln zł mniej, niż przewidywały podpisywane kontrakty, ponieważ Narodowy Fundusz Zdrowia obniżył cenę tzw. punktu, czyli jednostki rozliczeniowej ze szpitalem. Zaniżenie dotacji prowadzi wprost do negatywnych skutków finansowych na przyszły rok.</u>
          <u xml:id="u-101.3" who="#ZygmuntWrzodak">Dyrektorzy szpitali woj. podkarpackiego prowadzili oszczędnościową politykę finansową, na tle innych województw byli najmniej zadłużeni, a zostali za taką politykę ukarani finansowo.</u>
          <u xml:id="u-101.4" who="#ZygmuntWrzodak">Narodowy Fundusz Zdrowia przygotował taki plan finansowy, aby pieniądze trafiały przede wszystkim do tych województw, które były najbardziej zadłużone. Działania takie Narodowego Funduszu Zdrowia są wyjątkowo niesprawiedliwe.</u>
          <u xml:id="u-101.5" who="#ZygmuntWrzodak">Po likwidacji kas chorych przestały obowiązywać rozliczenia tzw. promes pomiędzy województwami. Poszczególnym oddziałom wojewódzkim w Narodowym Funduszu Zdrowia przyznano lub odjęto kwoty wynikające z różnicy między tym, co dana kasa płaciła innym za leczenie swoich pacjentów, a tym, co z innych kas dostawali. Do tego dodano pieniądze po zlikwidowanej „kasie mundurowej”. Taki plan finansowy praktycznie likwiduje służbę zdrowia w woj. podkarpackim. Dla przykładu, co z tego wynika, podam, że woj. mazowieckie otrzyma ponad 481 mln zł, a woj. podkarpackie 211 tys. zł. Wzór planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia jest skandalicznie zły.</u>
          <u xml:id="u-101.6" who="#ZygmuntWrzodak">Czy minister zdrowia akceptuje taką wyjątkową niesprawiedliwość Narodowego Funduszu Zdrowia w podziale funduszy na leczenie? Czy kwota dotacji i jej wzór zostaną zmienione dla woj. podkarpackiego? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-102.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada, z upoważnienia ministra zdrowia, wiceprezes Narodowego Funduszu Zdrowia pan Marek Mazur.</u>
          <u xml:id="u-102.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#MarekMazur">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Pośle! Plan Narodowego Funduszu Zdrowia na rok 2003 uchwalał minister zdrowia. W planie tym 99,6% to są koszty świadczeń zdrowotnych. Środki, które wypłaca Narodowy Fundusz Zdrowia poszczególnym świadczeniodawcom, płyną ze składek ZUS oraz KRUS. Nie ma zatem mowy o dotacji, jaką przekazuje Narodowy Fundusz Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-103.1" who="#MarekMazur">Planowanie kosztów świadczeń zdrowotnych przez Narodowy Fundusz Zdrowia poprzedzone zostało procesem agregacji, która, tak jak pan poseł w swoim piśmie podał, odnosiła się do umów zawartych przez wszystkie kasy chorych, natomiast płatnikiem jest oddział, na którego terenie działa dany świadczeniodawca. Dodatkowo dodano tzw. promesy, czyli przyrzeczenia rozliczenia w przyszłym okresie, oraz tzw. rozliczenia międzykasowe z innego tytułu, które funkcjonowały pomiędzy kasami chorych.</u>
          <u xml:id="u-103.2" who="#MarekMazur">W tej chwili mamy strukturę scentralizowaną i w związku z tym nie ma już promes, natomiast pacjenci mają prawo swobodnego wyboru świadczeniodawcy, zarówno szpitala, jak też i innych świadczeniodawców.</u>
          <u xml:id="u-103.3" who="#MarekMazur">Prawdą jest to, co pan poseł mówił, że w wyniku agregacji woj. podkarpackie otrzymało o 200 tys. zł więcej, niż wynikało z pierwotnego planu na rok 2003, zatwierdzonego jeszcze przez Urząd Nadzoru Ubezpieczeń Zdrowotnych.</u>
          <u xml:id="u-103.4" who="#MarekMazur">Natomiast jeśli chodzi o odniesienie do roku 2002, to woj. podkarpackie otrzymało 99,22% w stosunku do roku 2002, zatem jedynie o niecałe 0,8% mniej niż w roku ubiegłym. To wynika z faktu, iż rok ubiegły był szczególny, plan był konstruowany na bazie tzw. trzynastej składki, która już w tym roku nie występuje.</u>
          <u xml:id="u-103.5" who="#MarekMazur">Jeśli chodzi o odniesienie do regionu mazowieckiego, w którym rzeczywiście przeznaczono o 481 mln zł więcej, wynika to właśnie z faktu agregacji umów. Na terenie Warszawy znajduje się blisko połowa szpitali klinicznych, instytutów i ci świadczeniodawcy dawniej mieli umowy podpisane ze wszystkimi kasami czy niemal ze wszystkimi kasami chorych, w związku z tym w wyniki agregacji umów te pieniądze płyną do Warszawy, choć nie tylko. Dotyczy to także innych województw, na których terenie znajdują się ośrodki ogólnopolskie lub, inaczej mówiąc, świadczeniodawcy, którzy świadczą usługi dla pacjentów z całego kraju. Tam środki są kierowane, ponieważ zgodnie z wolą parlamentu pieniądz powinien iść za pacjentem.</u>
          <u xml:id="u-103.6" who="#MarekMazur">Jeśli chodzi o plan finansowy dla regionu podkarpackiego, w stosunku do planu UNUZ, do pierwotnego planu, został on zwiększony o blisko 7 mln zł. Pierwotnie ta kwota wynosiła 1 073 mln zł, a obecnie jest to kwota nieco ponad 1 080 mln zł. To obejmuje zarówno podpisane kontrakty, jak również byłe promesy, procedury ratujące życie, przypadki nagłe, które będą finansowane ze środków tego oddziału, oraz dodatkowo jest w centrali rezerwa, którą oddział może uruchomić, ale tylko w uzasadnionych opisanych przypadkach. Nie można zatem mówić, że tych środków jest mniej.</u>
          <u xml:id="u-103.7" who="#MarekMazur">Jeśli chodzi o sytuację, którą pan opisuje, jest ona wynikiem tzw. nadwykonań, czyli ponadlimitowych, wyższych niż określone w umowie, wykonań w I kwartale. W związku z tym prawdopodobnie oddział na podstawie analiz obniżył wartość punktu. Nie oznacza to natomiast, że budżet dla poszczególnych szpitali został zmniejszony. Nie może on po prostu uwzględniać ponadlimitowych wykonań, z wyjątkiem procedur ratujących życie, o których wspomniałem przed chwilą.</u>
          <u xml:id="u-103.8" who="#MarekMazur">Kwestia niesłychanie ważna: Nie można mówić o likwidacji służby zdrowia w regionie podkarpackim w świetle tych liczb, które przytoczyłem. Istotne jest również otwarcie systemu, które oznacza, że pacjenci z Podkarpacia mogą wybierać świadczeniodawców na terenie całego kraju.</u>
          <u xml:id="u-103.9" who="#MarekMazur">Ostatni punkt, który pan poseł poruszył w swoim piśmie, mianowicie kwestia funduszu rezerwowego. Otóż w istocie oddział przekazał do centrali Narodowego Funduszu Zdrowia kwotę 27 mln. Natomiast pragnę przypomnieć, iż zgodnie z ustawą o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia, a konkretnie art. 43 ust. 5 pkt. 2 i 3, bieżące zarządzanie funduszami oraz prowadzenie gospodarki finansowej jest w gestii Zarządu Narodowego Funduszu Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-103.10" who="#MarekMazur">Jeśli mówimy o kwotach, które przekazał region podkarpacki, to pragnę również zwrócić uwagę, iż 14 z dotychczas funkcjonujących kas chorych, a obecnie oddziałów, przekazało fundusz rezerwowy, a obecnie fundusz zapasowy, do centrali Narodowego Funduszu Zdrowia. Region podkarpacki był jednym z siedmiu regionów, który przekazał całą kwotę zgodną z zapisami ustawowymi. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu prezesowi.</u>
          <u xml:id="u-104.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Wrzodak, pytanie dodatkowe, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#ZygmuntWrzodak">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Prezesie! To nie rozwiązuje problemu, ale chodzi o obniżenie wartości punktu. W innych województwach wartość tego punktu nie była obniżana, co wiem, a dla woj. podkarpackiego była obniżona. Czy pan nie widzi tutaj nielogiczności, kiedy ostatnie województwo, które najmniej dostało dodatkowych pieniędzy, jest bodajże kilkadziesiąt razy mniejsze od przedostatniego województwa, jakim jest opolskie? Przecież to jest wielka krzywda dla województwa. Każde pieniądze są niezbędne w służbie zdrowia. Ale tutaj krzywda spotkała ludzi, którzy prowadzili odpowiednią politykę finansową, oszczędnościową, dobrze tym groszem zarządzali i dzisiaj są ukarani. To jest niesprawiedliwe, panie prezesie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-106.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, panie prezesie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#MarekMazur">Panie Marszałku! Panie pośle, trudno mi jest odnieść się do sformułowania, czy jest to sprawiedliwe, czy nie, to jest wymowa liczb, czy jest budżet dla oddziału, dla regionu i my jako Narodowy Fundusz Zdrowia musimy prowadzić gospodarkę finansową, w której równoważymy przychody z wydatkami. Jeśli chodzi o odniesienie do tego, czy woj. podkarpackie jest inaczej traktowane, otóż chcę powiedzieć i podkreślić raz jeszcze, że w tej chwili mamy do czynienia z sytuacją, w której to nie liczba ubezpieczonych na terenie danego województwa decyduje o tym, ile środków tam jest przeznaczanych, lecz baza, czyli liczba i jakość świadczeniodawców, którzy świadczą usługi na danym terenie.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#MarekMazur">Co do obniżenia liczby punktów. Otóż dotychczas jeszcze mamy system, w którym istnieją różne metody rozliczania, ale to jest pokłosie systemu kas chorych. My ten system ujednolicamy. Od przyszłego roku będą inne warunki kontraktowania, jednolite dla wszystkich regionów. I wtedy będziemy mieli bardziej klarowną sytuację, która będzie łatwiejsza do różnego typu porównań. Natomiast dzisiaj, jak mówię, sytuacja jest taka, że musimy prowadzić gospodarkę zrównoważonego budżetu, czyli koszty powinny równać się przychodom, a na pewno ich nie przekraczać.</u>
          <u xml:id="u-107.2" who="#komentarz">(Poseł Zygmunt Wrzodak: Kosztem podkarpackiego województwa.)</u>
          <u xml:id="u-107.3" who="#MarekMazur">To nie jest kosztem podkarpackiego, panie pośle. Gdyby pan spojrzał na sytuację innych regionów, które mają znacznie gorszą sytuację, by przywołać tutaj dolnośląskie, pomorskie, częściowo zachodniopomorskie, tam ta sytuacja naprawdę jest tragiczna. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#MarekBorowski">Pytanie ósme.</u>
          <u xml:id="u-108.2" who="#MarekBorowski">Posłowie Mieczysław Jedoń, Marek Olewiński, Stanisław Stec, SLD, pytanie w sprawie zagrożeń w zakresie realizacji ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-108.3" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#StanisławStec">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! W ubiegłym roku Sejm przyjął ustawę o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. Ustawa ta umożliwiała umorzenie części zobowiązań wobec urzędów skarbowych, ZUS za opłatę restrukturyzacyjną i za bieżące regulowanie tych płatności oraz za uregulowanie do końca listopada wszystkich zobowiązań wobec Narodowego Funduszu Zdrowia oraz ZUS, które nie podlegają restrukturyzacji. Obecnie moi koledzy, to znaczy Mieczysław Jedoń i Marek Olewiński, oraz ja posiadamy informację, że ponad 30% przedsiębiorstw, które złożyły wnioski o restrukturyzację, nie wywiąże się z umów restrukturyzacyjnych, gdyż nieterminowo ureguluje zaległe zobowiązania, szczególnie wobec funduszu zdrowia, z tytułu składek zdrowotnych oraz wobec ZUS, tych, które nie podlegają restrukturyzacji, ponieważ to są duże sumy zobowiązań. I w związku z tym mamy pytanie. Czy rząd przewiduje przedłużenie realizacji tej ustawy np. o 2 czy 3 miesiące, żeby umożliwić uregulowanie tych zobowiązań i czy przewiduje, bo w przeciwnym wypadku... te zakłady, te firmy nie skorzystały z restrukturyzacji i nie uzyskamy założonego celu, jakim było utrzymanie miejsc pracy. A podkreślam, że celem tej ustawy o restrukturyzacji niektórych należności przedsiębiorstw państwowych i małych firm było, aby utrzymać miejsca pracy w firmach, które z różnych obiektywnych przyczyn mają określone trudności płatnicze. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów pan Wiesław Ciesielski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#WiesławCiesielski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panowie Posłowie! Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców uzależnia pozytywne zakończenie postępowania restrukturyzacyjnego poprzez umorzenie należności objętych restrukturyzacją od spełnienia określonych warunków przez przedsiębiorców objętych tym postępowaniem. Najważniejsze z tych warunków to, po pierwsze, uregulowanie opłaty restrukturyzacyjnej i, po drugie, brak zaległości z tytułu należności nieobjętych restrukturyzacją oraz z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne, pozostałych składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne. Warunek braku zaległości uważa się za spełniony również wtedy, gdy należności nieobjęte restrukturyzacją zostaną przed wydaniem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji rozłożone na raty lub zostaną odroczone terminy ich zapłaty. W Ministerstwie Finansów prowadzimy stały monitoring wykonania powołanej ustawy. Z posiadanych danych, według stanu na dzień 31 sierpnia br. wynika, że: łącznie do organów restrukturyzacyjnych wpłynęło 120 650 wniosków o restrukturyzację; organy restrukturyzacyjne wydały 102 513 decyzji o warunkach restrukturyzacji obejmujących łącznie zaległości publicznoprawne w kwocie 10 966 344,9 tys. zł; kwota ustalonej opłaty restrukturyzacyjnej wyniosła łącznie 664 910 tys., zaś wpływy obecne na termin, który przywołałem, stanowią kwotę blisko 300 mln zł; 1171 postępowań zostało zawieszonych z uwagi na istnienie należności spornych zgodnie z treścią ustawy; 575 postępowań zostało umorzonych z uwagi na niewykonanie warunków restrukturyzacji, a 712 postępowań umorzono z uwagi na postawienie przedsiębiorcy w stan upadłości lub likwidacji. Po zakończeniu wypowiedzi pozwolę sobie panom posłom przekazać zbiorcze dane ilustrujące przebieg restrukturyzacji we wszystkich obszarach.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#WiesławCiesielski">Biorąc pod uwagę określone w ustawie terminy na złożenie wniosków, wydanie decyzji o warunkach restrukturyzacji oraz na zakończenie tego procesu, większość decyzji o zakończeniu restrukturyzacji będzie wydana na początku 2004 r. Wówczas będzie można dokonać wstępnej oceny efektów oddłużenia na podstawie tej ustawy, zaś ostateczna ocena będzie możliwa po wydaniu ostatniej decyzji w sprawie zakończenia restrukturyzacji. Urzędy skarbowe i ZUS, będące największymi wierzycielami należności publicznoprawnych objętych procesem restrukturyzacji, dokonały wstępnej oceny szans przedsiębiorców na pozytywne zakończenie tego procesu, ze wskazaniem zagrożeń dla realizacji tego procesu. Pragnę wprost odpowiedzieć na pytanie panów posłów, że jesteśmy w tej chwili na etapie weryfikacji otrzymywanych informacji, również tych, które są w posiadaniu panów posłów. I po tej weryfikacji będziemy w stanie odpowiedzieć na pytanie, czy zachodzi potrzeba dodatkowych działań legislacyjnych, które by umożliwiały wyjście z sytuacji tym podmiotom uczestniczącym w restrukturyzacji, które nie mają szansy na pozytywne zakończenie tego procesu, jeśli odbywałby się on zgodnie z dotychczasowymi warunkami.</u>
          <u xml:id="u-111.2" who="#WiesławCiesielski">Z informacji uzyskanych z izb skarbowych wynika, iż łącznie urzędy skarbowe jako organy restrukturyzacyjne wydały 54 786 decyzji o warunkach restrukturyzacji. Największe zagrożenia sygnalizowane przez urzędy stanowią: nieuregulowanie opłaty restrukturyzacyjnej, mimo udzielania rat w ich spłacie przez organy restrukturyzacyjne; narastanie bieżących zaległości publicznoprawnych nieobjętych restrukturyzacją; obowiązek uregulowania zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne, pozostałych składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz na powszechne ubezpieczenie zdrowotne; niewykonywanie założeń przyjętych w programach restrukturyzacyjnych oraz uzyskanie opinii prezesa UOKiK do projektu decyzji o umorzeniu zaległości objętych restrukturyzacją.</u>
          <u xml:id="u-111.3" who="#WiesławCiesielski">Z kolei z informacji uzyskanych z ZUS wynika, że wydano 45 163 pozytywnych decyzji o warunkach restrukturyzacji, z czego zdaniem ZUS szanse na jej pozytywne zakończenie z tytułu składek pobieranych przez ZUS ma ok. 16 300 przedsiębiorstw, co stanowi 36% ubiegających się o restrukturyzację. W ocenie ZUS negatywny wpływ na przebieg procesu restrukturyzacji wywarły przede wszystkim: obowiązek terminowego regulowania składek bieżących, minimum w części finansowanej przez ubezpieczonych; naliczanie odsetek za zwłokę od składek nieobjętych restrukturyzacją, w przypadku gdy płatnik nie był w stanie uregulować ich w terminie; zbyt krótki okres restrukturyzacji; niewielka kwota możliwych redukcji zobowiązań za okres od stycznia 1999 r. w stosunku do należności, których płacenie warunkuje wydanie decyzji o umorzeniu należności i wreszcie zbyt wysoki poziom zobowiązań, które muszą być regulowane w celu spełnienia warunków restrukturyzacji. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo, pan poseł Olewiński, pytanie dodatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#MarekOlewiński">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#MarekOlewiński">Panie Ministrze! Z pańskich wypowiedzi i z naszego rozeznania wynika, że istnieje jednak pilna potrzeba nowelizacji tejże ustawy. Sądzę, że rząd powinien w trybie pilnym, z uwagi na terminy, jakie wynikają z tej ustawy, taką nowelizację złożyć, określić jej zakres przedmiotowy i rozstrzygnąć np. to, czy przedsiębiorstwa, szczególnie te o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, które już raz z tego korzystały, mogłyby jeszcze raz z tej ustawy skorzystać. Bo termin dotyczący zobowiązań był określony w tej ustawie, ale, jeżeli dobrze pamiętam, był to koniec listopada roku ubiegłego, a trochę czasu minęło. Czy pan minister potwierdza, że taka pilna nowelizacja byłaby konieczna? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#MarekBorowski">Proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#WiesławCiesielski">Panie pośle, pragnę zwrócić uwagę, że przytoczone liczby dotyczące szacunków zagrożeń są wstępne. Poinformowałem, że weryfikujemy te liczby. Poza tym wszystko to były szacunkowe dane dotyczące zagrożeń. Weryfikacja jest potrzebna, żeby określić rzeczywisty stan zagrożeń i na tej podstawie ewentualnie szukać środków zaradczych, jeśli taka potrzeba zostanie potwierdzona. Na dzisiaj mamy zbyt mało danych, żebym z tej trybuny mógł mówić w imieniu rządu, że na pewno tak zrobimy.</u>
          <u xml:id="u-115.1" who="#WiesławCiesielski">Gdyby jednak iść tą drogą, gdyby odpowiedź była po linii pańskiego rozumowania, należałoby zwrócić uwagę na to, że to nie będzie prosty akt. Pragnę przypomnieć bowiem, że dość precyzyjnie określaliśmy warunki dla przedsiębiorców w ustawie z 30 sierpnia. Tymczasem wielu przedsiębiorców przy tak określonych warunkach nie mogło do restrukturyzacji przystąpić. Mogliby dzisiaj mieć pretensje, że oto tych, którzy byli objęci restrukturyzacją, ale nie zmieścili się w jej ramach, traktuje się inaczej niż ich; gdyby wiedzieli wcześniej, że warunki ulegną zmianie, to być może też przystąpiliby do restrukturyzacji. To jest tylko jedno z zagrożeń realizacji tego toku rozumowania. Sądzę jednak, że należy poczekać najpierw na pełny, klarowny obraz sytuacji i na diagnozę stanu, a wtedy będziemy mogli mówić o tym, czy są potrzebne działania sugerowane przez panów posłów. Myślę, że potrzebujemy na to jeszcze tydzień, dwa, a więc też czas nie jest odległy, biorąc pod uwagę, że z końcem listopada mijają pierwsze terminy. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#MarekBorowski">Przechodzimy do pytania dziewiątego.</u>
          <u xml:id="u-116.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Jan Orkisz, Unia Pracy, pytanie w sprawie Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego Polskich Zakładów Zbożowych SA w Kozłowie. Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#JanOrkisz">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-117.1" who="#JanOrkisz">Szanowny Panie Ministrze! W styczniu br. na prośbę starosty powiatu miechowskiego złożyłem interpelację w sprawie spółki akcyjnej Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego w Kozłowie, w którym to przedsiębiorstwie skarb państwa posiadał 25% akcji. Na skutek niegospodarności wiodącego akcjonariusza, który posiadał 60% akcji przedsiębiorstwa, majątek spółki został zniszczony, budynki przedsiębiorstwa w Kozłowie zdewastowane, maszyny rozkradzione, a cały teren pozbawiony nadzoru. Spółka jest znacznie obciążona finansowo z tytułu niepłaconych kredytów. Nadające się do eksploatacji składniki majątku, takie jak spichlerze w Miechowie i w Kozłowie, zajęte są w trybie postępowania komorniczego.</u>
          <u xml:id="u-117.2" who="#JanOrkisz">Gmina Kozłów ma charakter typowo rolniczy. Sytuacja polskiej wsi i jej mieszkańców, zwłaszcza finansowa, jest wszystkim doskonale znana. Jedyny zakład w tej gminie, który miał znaczący udział w budżecie gminy poprzez płacone podatki, przy biernej postawie współwłaściciela, jakim jest skarb państwa, poważnie uszczuplił dochody gminy Kozłów i jej mieszkańców, którzy poszerzyli grono bezrobotnych. Ponadto rolnicy powiatu miechowskiego pozbawieni zostali możliwości sprzedaży zboża w Miechowie lub w Kozłowie.</u>
          <u xml:id="u-117.3" who="#JanOrkisz">Mając na uwadze interes społeczności lokalnej powiatu miechowskiego, uprzejmie proszę pana ministra o odpowiedź na następujące pytania: Jak przedstawia się na dzień dzisiejszy stan prawny tego przedsiębiorstwa? Czy przy zawieraniu transakcji kupna 60% akcji skarbu państwa prywatny właściciel był zobowiązany do kontynuowania działalności i zatrudnienia pracowników? Jeśli tak, to dlaczego to nie zostało wyegzekwowane?</u>
          <u xml:id="u-117.4" who="#JanOrkisz">Mając na uwadze powtarzające się w wielu regionach Polski przypadki nabycia państwowych firm celem ich późniejszej likwidacji, zasadne staje się pytanie: Czy skarb państwa jest bezsilny w sytuacji, gdy nowy właściciel nie wywiązuje się z nałożonych zobowiązań? Czy ten sposób prywatyzacji, który pozostawia w skutkach tylko obciążenia w wymiarze tak finansowym, jak i społecznym, nie powinien być prowadzony z należytą rozwagą, starannością i ostrożnością? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#MarekBorowski">Odpowiada sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pan Andrzej Szarawarski.</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając na pytanie pana posła Orkisza, chciałbym pokrótce wyjaśnić, jaki jest dzisiaj stan prawny i jakie działania podejmujemy w stosunku do zakładów zbożowo-młynarskich w Kozłowie. Otóż Przedsiębiorstwo Zbożowo-Młynarskie w Kozłowie jest spółką, która należała do narodowych funduszy inwestycyjnych. W 1995 r. wiodący pakiet akcji, 33%, objął XI Narodowy Fundusz Inwestycyjny, a 27% - pozostałe narodowe fundusze. Po udostępnieniu akcji pracownikom na zasadach określonych w ustawie o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji w posiadaniu skarbu państwa pozostało 25% akcji tej spółki. W listopadzie 1997 r. podpisana została umowa kupna-sprzedaży 60% akcji PZZ Kozłów pomiędzy spółkami International Business Poland i Unicorn Holding, należącymi do jednego właściciela, pana Piotra Gajdy, jako kupującym, i XI NFI i pozostałymi, jako sprzedającymi. Skarb państwa zachował swoje akcje w tej spółce.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#AndrzejSzarawarski">Pod koniec 1999 r. sytuacja spółki znacznie się pogorszyła, a w 2000 r. Przedsiębiorstwo Zbożowo-Młynarskie w Kozłowie zaprzestało swojej działalności. Jednocześnie przestały działać zarząd i rada nadzorcza. Posiedzenia rady nadzorczej nie odbywały się, mimo że przedstawiciel skarbu państwa dokładał wszelkich starań, aby posiedzenie rady nadzorczej się odbyło. Z uwagi na brak możliwości wypełniania swoich statutowych obowiązków większość członków rady nadzorczej zrezygnowała z zasiadania w radzie, w wyniku czego liczebność rady nadzorczej spadła poniżej minimum określonego w przepisach Kodeksu spółek handlowych, a rada stała się martwym ciałem, nieuprawnionym do podejmowania jakichkolwiek decyzji. Rezygnację z pełnienia obowiązków członka rady nadzorczej złożył również przedstawiciel skarbu państwa; jednakże, niezależnie od tego, brał czynny udział w próbach rozwiązania trudnej sytuacji spółki.</u>
          <u xml:id="u-119.2" who="#AndrzejSzarawarski">Biorąc pod uwagę doprowadzenie spółki do obecnej sytuacji, brak zainteresowania ze strony głównego akcjonariusza, pana Gajdy, Ministerstwo Skarbu Państwa w 2000 r. złożyło do Prokuratury Rejonowej w Miechowie zawiadomienie o popełnieniu przez zarząd Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego PZZ w Kozłowie przestępstwa z art. 483 i 490 § 1 pkt 3 Kodeksu handlowego. Prokuratura Rejonowa w Miechowie przekazała informację, iż w dniu 28 września 2001 r. do Sądu Rejonowego w Miechowie został przesłany akt oskarżenia przeciwko Piotrowi Gajdzie i innym oskarżonym o popełnienie przestępstwa z art. 218 § 1 Kodeksu karnego i innych paragrafów. Zgodnie z informacjami uzyskanymi z Sądu Rejonowego w Miechowie termin rozprawy, z uwagi na obszerność akt sprawy, zostanie wyznaczony w ciągu najbliższych trzech miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-119.3" who="#AndrzejSzarawarski">W celu ratowania majątku spółki, a tym samym umożliwienia rolnikom powiatu miechowskiego skupu zbóż w Miechowie, Ministerstwo Skarbu Państwa, na wniosek władz lokalnych, zwróciło się do Agencji Rynku Rolnego z prośbą o rozpatrzenie możliwości przejęcia i wykorzystania magazynów należących do Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego w Kozłowie. Niestety, z uwagi na znaczne obciążenia finansowe spółki oraz brak odpowiedniego zaplecza technicznego spichlerza Agencja Rynku Rolnego nie wyraziła zgody na przejęcie wyżej wymienionego majątku. Próba sprzedaży spichlerzy w Miechowie i Kozłowie, zajętych w trybie postępowania komorniczego przez Bank Gospodarki Żywnościowej, który jest głównym wierzycielem spółki, również okazała się bezskuteczna z powodu zawyżonej wyceny. Zgodnie z informacjami uzyskanymi przez bank, zamierza on ponownie uzyskać wycenę przedmiotowych nieruchomości celem ich sprzedaży. W chwili obecnej część przedsiębiorstwa znajdująca się w Kozłowie jest całkowicie zniszczona: budynki są zdewastowane, maszyny rozkradzione, teren jest pozbawiony nadzoru.</u>
          <u xml:id="u-119.4" who="#AndrzejSzarawarski">Na podstawie informacji uzyskanych od wierzycieli spółki wiadomo, iż w 2000 r. do sądu rejonowego złożono wniosek o ogłoszenie upadłości spółki, jednak z uwagi na brak możliwości pokrycia przez spółkę kosztów postępowania sąd odrzucił wniosek w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-119.5" who="#AndrzejSzarawarski">W czerwcu 2001 r. Ministerstwo Skarbu Państwa zwróciło się do Izby Skarbowej w Krakowie z prośbą o rozpatrzenie możliwości złożenia przez Izbę Skarbową do Sądu Rejonowego w Krakowie wniosku o ogłoszenie upadłości tej spółki. Izba Skarbowa w Miechowie poinformowała ministra skarbu państwa, że w dniu 10 lipca 2001 r. Urząd Skarbowy w Miechowie złożył wniosek do Sądu Rejonowego w Krakowie o ogłoszenie upadłości tej spółki. Z uwagi na fakt, iż 9 listopada 2001 r. powyższy wniosek został przez sąd oddalony, Ministerstwo Skarbu Państwa podjęło czynności w celu ustanowienia kuratora dla tego przedsiębiorstwa na podstawie art. 42 Kodeksu cywilnego w związku z art. 2 Kodeksu spółek handlowych.</u>
          <u xml:id="u-119.6" who="#AndrzejSzarawarski">W dniu 16 maja 2002 r. Sąd Rejonowy w Miechowie wydał postanowienie, na mocy którego został ustanowiony kurator dla tej spółki. Następnie minister skarbu państwa wyraził zgodę na pokrycie kosztów zwołania walnego zgromadzenia Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego w Kozłowie w celu podjęcia decyzji o rozwiązaniu spółki i ustanowieniu dla niej likwidatora. Kurator spółki, przy udziale władz powiatu miechowskiego, zobowiązał się do wyłonienia osoby na stanowisko likwidatora. Minister skarbu państwa przewidział środki zarówno na likwidację, jak i na koszty wynagrodzenia likwidatora. Jednak Sąd Rejonowy w Krakowie, oddalając wniosek o upadłość spółki, zaznaczył, że kurator nie ma prawa występowania o likwidację.</u>
          <u xml:id="u-119.7" who="#AndrzejSzarawarski">Na dzień dzisiejszy sytuacja jest taka, że złożyliśmy wniosek o poszerzenie uprawnień kuratora, o to, aby mógł wystąpić do sądu o powołanie likwidatora. 23 września Sąd Rejonowy w Miechowie ma wydać postanowienia w przedmiotowej sprawie. Jeśli będzie to decyzja rozszerzająca, wystąpimy ponownie o powołanie likwidatora i dokonanie likwidacji tej spółki. Likwidacja umożliwi rozwiązanie problemów tego przedsiębiorstwa i ewentualnie odtworzenie na jego majątku nowej spółki, która mogłaby przejąć w przyszłości funkcje, które kiedyś spełniały zakłady w Kozłowie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-120.1" who="#MarekBorowski">Pan poseł Jan Orkisz, pytanie dodatkowe, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#JanOrkisz">Panie Marszałku! Obecna sytuacja zakładów Przedsiębiorstwa Zbożowo-Młynarskiego w Kozłowie niezmiernie bulwersuje mieszkańców Kozłowa i powiatu miechowskiego. W przypadku tego przedsiębiorstwa, które zaprzestało działalności w 1998 r., zadłużenie w stosunku do gminy sięga już 1995 r. Tak więc przez 8 lat budżet gminy był regularnie uszczuplony. Jest to kwota około 2,5 mln zł, co stanowi prawie 50% obecnego budżetu gminy.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#JanOrkisz">Moje pytanie: Kto reprezentował skarb państwa w radzie nadzorczej tej spółki? Czy przedstawiciel skarbu państwa należycie sprawował nadzór nad majątkiem skarbu państwa? Jeżeli nie, czy zostały wyciągnięte wnioski w stosunku do tej osoby? Proszę podać imiennie, kto był tym przedstawicielem. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-122.1" who="#MarekBorowski">Proszę, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#AndrzejSzarawarski">Tak, oczywiście odpowiedź na to pytanie brzmi następująco. Z ramienia skarbu państwa zasiadał w tej radzie nadzorczej przedstawiciel delegatury Ministerstwa Skarbu Państwa w Krakowie, nazwiska w tej chwili nie jestem w stanie przytoczyć, ale przekażemy je panu posłowi. Natomiast był to jedyny członek tej rady, który aktywnie od początku do końca wywiązywał się ze swoich obowiązków i próbował organizować działalność rady. Jak powiedziałem wcześniej, wszyscy pozostali członkowie rady w momencie, kiedy zarząd zaprzestał działalności, przedsiębiorstwo zaprzestało działalności, również zaprzestali działalności. Stąd można powiedzieć, że organy spółki po prostu porzuciły tę spółkę, właściciel główny porzucił tę spółkę, i na placu boju został skarb państwa z 25% udziałów i jedyny przedstawiciel skarbu państwa w tej radzie.</u>
          <u xml:id="u-123.1" who="#AndrzejSzarawarski">Na dzień dzisiejszy jedyną drogą jest doprowadzenie, zgodnie z prawem, do likwidacji tego przedsiębiorstwa i w ramach tej likwidacji nastąpi, stosownie do możliwości, jakie likwidator będzie posiadał w zakresie likwidacji majątku tej spółki, rozliczenie także roszczeń wierzycieli, w tym także gminy, o czym pan poseł był łaskaw wspomnieć. Decyzja zapadnie 23 września. Jeśli zapadnie w sądzie rejonowym decyzja rozszerzająca uprawnienia, o których mówiłem, kuratora, który funkcjonuje w tej chwili, to zostanie powołany możliwie szybko likwidator i mam nadzieję, że problem Kozłowa stosunkowo szybko zostanie załatwiony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-124.1" who="#MarekBorowski">Przechodzimy do pytania ostatniego, dziesiątego.</u>
          <u xml:id="u-124.2" who="#MarekBorowski">Pan poseł Ryszard Chodynicki, koło Partii Ludowo-Demokratycznej, w sprawie planowanej likwidacji szpitalnych oddziałów ratunkowych.</u>
          <u xml:id="u-124.3" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#RyszardChodynicki">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#RyszardChodynicki">Dynamicznie rozwijający się przemysł powoduje z jednej strony poprawę warunków życia, a z drugiej rodzi, w przypadku nieprzestrzegania zasad technologicznych, liczne zagrożenia dla zdrowia i życia społeczeństwa. Podobnie rozwijająca się motoryzacja powoduje wzrost katastrof komunikacyjnych i coraz liczniejsze ofiary w ludziach. W sytuacjach kryzysowych udzielenie pierwszej pomocy ofiarom w tzw. złotej godzinie stwarza szansę na przeżycie oraz powrót do zdrowia. W związku z powyższym opracowano krajowy program zintegrowanego ratownictwa medycznego, który został wprowadzony w 1999 r. Jednym z najważniejszych elementów tego systemu są zespoły ratownictwa medycznego i szpitalne oddziały ratunkowe. Tym samym Polska rozpoczęła proces dostosowywania elementów ochrony zdrowia do rozwiązań obowiązujących w krajach Unii Europejskiej. Zatem uprzejmie proszę panią minister o udzielenie odpowiedzi na pytanie: Czy przewiduje się w najbliższej przyszłości gdziekolwiek w Polsce likwidację szpitalnych oddziałów ratunkowych i jak uzasadnia się decyzję o ich likwidacji? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#MarekBorowski">Widzę, że pani minister Wacława Wojtala, podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia, jest kobietą dobrze przygotowaną i uporządkowaną i już zajęła miejsce na podium.</u>
          <u xml:id="u-126.2" who="#MarekBorowski">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#WacławaWojtala">Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szanowny Panie Pośle! W odpowiedzi na pytanie pana posła dotyczące ewentualnych planów likwidacji szpitalnych oddziałów ratunkowych, chcę z całą determinacją podkreślić, że nie ma takich planów. Nie przewiduje się w najbliższej przyszłości gdziekolwiek w Polsce likwidowania szpitalnego oddziału ratunkowego, dlatego że system ratownictwa medycznego stanowi priorytet polityki zdrowotnej państwa i główne zadanie ministra zdrowia w zapewnieniu warunków szybkiego udzielenia pomocy w sytuacjach zagrożenia życia.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#WacławaWojtala">System ratownictwa medycznego, realizowany w ramach zintegrowanego programu ratownictwa medycznego, zawiera budowę wielu elementów i szpitalny oddział ratunkowy jest jego podstawą, najważniejszym elementem w leczeniu w trakcie udzielania świadczeń zdrowotnych, a przedtem, przed udzielaniem świadczeń, jest system szybkiej reakcji w ramach zespołów ratownictwa medycznego.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#WacławaWojtala">W tej chwili, od 1999 r. do 2003 r., do obecnego momentu, zainwestowano w około 250 szpitalnych oddziałów ratunkowych na 280, które są planowane docelowo. Minister zdrowia jest za tym, aby ten system utworzyć szybko, ale jednocześnie racjonalnie i w sposób optymalny, tak aby każdy z tych elementów mógł spełnić swoje zadanie. Dlatego też na początku, w pierwszym kwartale tego roku, minister zdrowia dokonał kontroli wszystkich szpitalnych oddziałów ratunkowych, które są w trakcie tworzenia. W wyniku tej kontroli okazało się, że zaledwie 68 oddziałów z tych, które są uruchomione, spełnia wszystkie wymagania. Wymagania te są określane w rozporządzeniu ministra zdrowia z 10 maja w sprawie szpitalnych oddziałów ratunkowych. Ustalono ponadto, że 56 kolejnych uruchomionych i funkcjonujących szpitalnych oddziałów ratunkowych nie spełnia jednak wszystkich wymagań. Nie oznacza to, że nie mogą one funkcjonować. Pamiętamy, że szpitalne oddziały ratunkowe budowane są na bazie izb przyjęć poprzez ich adaptację, modernizację. Nie we wszystkich szpitalach istnieje możliwość i konieczność stworzenia pełnoprofilowego szpitalnego oddziału ratunkowego, bo potrzeby zdrowotne w danym regionie nie muszą wymagać tak pełnego wyposażenia. Okazało się też, że 71 kolejnych szpitalnych oddziałów ratunkowych jest w trakcie budowy, a 52 już są przygotowywane do utworzenia i trwa proces wstępny ich budowy.</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#WacławaWojtala">Chcę jednak powiedzieć, że decyzje o lokalizacji szpitalnych oddziałów ratunkowych podejmowane są na szczeblu powiatu - starosta o tym decyduje - i na szczeblu wojewody. Powiatowy plan zapewnienia medycznych działań przedstawiany jest wojewodzie. Wojewoda na tej podstawie tworzy wojewódzki plan. Wojewódzki plan stanowi analizę. Obecnie opracowane są już przez wszystkich wojewodów plany i przekazane do ministra zdrowia. To stanowi bazę racjonalizacji systemu analizy.</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#WacławaWojtala">Niezależnie od tego minister zdrowia powołał zespół 29 lipca br., którego zadaniem jest opracowanie rozwiązań strategicznych w zakresie ratownictwa medycznego, a także dokonanie analizy założeń i efektów dotychczas realizowanego programu. Zespół kończy już pracę i w niedługim czasie będą znane jej wyniki, ale z całą pewnością będą to wyniki wskazujące nie na rozwiązania idące w kierunku likwidacji, lecz w kierunku tworzenia racjonalnego, optymalnego systemu ratownictwa medycznego w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#WacławaWojtala">Szanowny Panie Marszałku! Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo, pani minister.</u>
          <u xml:id="u-128.1" who="#MarekBorowski">Pytanie dodatkowe, proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#RyszardChodynicki">Szanowny Panie Marszałku! Pani Minister! Kiedy można oczekiwać nowelizacji ustawy z dnia 6 grudnia 2002 r. i rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 7 maja 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad finansowania świadczeń w ratownictwie medycznym, ponieważ jest to system krajowy, natomiast oddziały, o których tak szeroko mówimy, finansowane są głównie ze środków wchodzących w skład budżetu przeznaczonego na działalność szpitali? Nawet się dzieje w ten sposób, że Narodowy Fundusz Zdrowia gdziekolwiek, jeśli pacjent trafia tam przez oddział szpitalny, zwraca tylko w 25% koszty jego leczenia, natomiast jeśli trafia prosto na oddział specjalistyczny, np. chirurgię, zwraca w 100%. I często się dzieje tak, że choć włożyliśmy duże pieniądze w organizację krajowego systemu, oddział ratownictwa jest omijany, żeby koszty świadczeń były pokrywane w 100%. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#MarekBorowski">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#MarekBorowski">Proszę, pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#WacławaWojtala">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Pośle! System finansowania szpitalnych oddziałów ratunkowych od 2003 r., jak pan poseł był uprzejmy zauważyć, reguluje ustawa o świadczeniu usług zdrowotnych. Na podstawie tej ustawy zostało przygotowane rozporządzenie, które określa zasady finansowania szpitalnych oddziałów ratunkowych. Chcę powiedzieć, że na 2004 r. Narodowy Fundusz Zdrowia opracował zasady kontraktowania świadczeń zdrowotnych, w tym w zakresie ratownictwa medycznego, w szczególności szpitalnych oddziałów ratunkowych. Te zasady bazują na rozporządzeniu ministra zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-131.1" who="#WacławaWojtala">Będą finansowane w pełnej wysokości i w pełnym zakresie szpitalne oddziały ratunkowe spełniające wymogi ministra zdrowia, o których mówiłam wcześniej, oraz ujęte, zarejestrowane w systemie ratownictwa medycznego. Te zakłady będą miały wyższą stawkę. Jest to płacenie za gotowość, w ramach której uwzględnione są wszystkie elementy: koszty funkcjonowania, wyposażenia, opłacenia wysoko wykwalifikowanych kadr, które są potrzebne, i aparatury medycznej. Przy czym jeżeli szpitalny oddział ratunkowy będzie wykonywał wiele bardzo drogich zabiegów, np. będą to usługi z dziedziny kardiologii, leczenie zawałów, to będzie możliwość zwiększenia jeszcze tej stawki. Natomiast pozostałe szpitalne oddziały, o których mówiłam, że są uruchomione, a nie spełniają wszystkich wymogów, będą finansowane tak jak izby przyjęć. Nie można powiedzieć, że nie są one finansowane. Szpitalny oddział ratunkowy jest po prostu elementem szpitalnictwa. Jest to wydzielona jednostka, która ma specjalne zadania. Filozofia budowania systemu finansowania idzie w tym kierunku: ważniejsze zadania, wyższe koszty - większe środki.</u>
          <u xml:id="u-131.2" who="#WacławaWojtala">Natomiast nie powinno być takiej sytuacji, że szpital funkcjonuje, może świadczyć usługi, bo jest na nie zapotrzebowanie, a nie będzie finansowany. Chcę dodać, że od 2004 r. Narodowy Fundusz Zdrowia wprowadzi dodatkową statystykę, w której będzie co kwartał relacjonowana „aktywność” szpitalnych oddziałów ratunkowych. To będzie stanowiło bazę do wyższego finansowania w przyszłym roku. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-131.3" who="#komentarz">(Poseł Ryszard Chodynicki: Dziękuję bardzo.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Tomasz Nałęcz)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję pani minister.</u>
          <u xml:id="u-133.1" who="#TomaszNałęcz">Wszystkie zgłoszone pytania zostały rozpatrzone.</u>
          <u xml:id="u-133.2" who="#TomaszNałęcz">Kończymy więc rozpatrywanie tego punktu porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-133.3" who="#TomaszNałęcz">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 33. porządku dziennego: Informacja bieżąca.</u>
          <u xml:id="u-133.4" who="#TomaszNałęcz">Przypominam, że Prezydium Sejmu, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, ustaliło, że na bieżącym posiedzeniu Sejm rozpatrzy informację w sprawie realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych przedstawianą na wniosek Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
          <u xml:id="u-133.5" who="#TomaszNałęcz">Pozwalam sobie przypomnieć również, że przedstawienie uzasadnienia wniosku przez posła przedstawiciela wnioskodawców nie może trwać dłużej niż 5 minut, udzielenie odpowiedzi przez przedstawiciela Rady Ministrów nie może trwać dłużej niż 10 minut.</u>
          <u xml:id="u-133.6" who="#TomaszNałęcz">W sprawie przedstawionej informacji przeprowadza się dyskusję. Wystąpienia w dyskusji posłów nie mogą trwać dłużej niż 2 minuty. Kolejność wystąpień określa marszałek Sejmu, uwzględniając naprzemienne zabieranie głosu przez posłów z klubów, kół oraz przez posłów niezrzeszonych.</u>
          <u xml:id="u-133.7" who="#TomaszNałęcz">Na zakończenie dyskusji głos zabierają kolejno przedstawiciele wnioskodawców oraz przedstawiciel Rady Ministrów. Wystąpienie przedstawiciela wnioskodawców nie może trwać dłużej niż 5minut, a wystąpienie przedstawiciela Rady Ministrów nie może trwać dłużej niż 10 minut.</u>
          <u xml:id="u-133.8" who="#TomaszNałęcz">Marszałek Sejmu może wyrazić zgodę na wydłużenie wystąpienia przedstawiciela Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-133.9" who="#TomaszNałęcz">Czas przeznaczony na rozpatrzenie informacji bieżącej nie może być dłuższy niż 90 minut, chyba że marszałek Sejmu wyrazi zgodę na wydłużenie wystąpienia przedstawiciela Rady Ministrów.</u>
          <u xml:id="u-133.10" who="#TomaszNałęcz">I po tych informacjach wstępnych bardzo proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców pana posła Zbigniewa Kuźmiuka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Nie ukrywam, że tę kwestię klub Polskiego Stronnictwa Ludowego porusza w związku z wydarzeniem w spółce Wagon SA w Ostrowie Wielkopolskim. Spółka ta należała do narodowych funduszy inwestycyjnych. Ale tutaj także w jednym z pytań mieliśmy dzisiaj poruszoną tę kwestię. Spółka znajdująca się w upadłości także należała do jednego z funduszy inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-134.1" who="#ZbigniewKuźmiuk">Otóż program NFI przedstawiony był w warstwie propagandowej jako sposób realizacji idei powszechnego uwłaszczenia, idei bardzo nośnej na początku transformacji. W rzeczywistości miał na celu przyspieszenie prywatyzacji dużej części przedsiębiorstw państwowych dokonywanej niejako hurtem, bez prowadzenia żmudnych prac przygotowawczych i przetargów. Masowość miało zapewnić włączenie do NFI aż 600 przedsiębiorstw, w tym wielu o strategicznym znaczeniu. Przypomnę tylko dla porządku, że dzięki zdecydowanej postawie ówczesnego premiera rządu Waldemara Pawlaka udało się aż 88 przedsiębiorstw o kluczowym znaczeniu dla gospodarki, na szczęście, jak się okazuje, wyłączyć z tego programu. Ważnym zadaniem narodowych funduszy inwestycyjnych miało być podniesienie wartości firm uczestniczących w tym programie oraz ich dokapitalizowanie m.in. ze źródeł zagranicznych. Temu miało służyć uzależnienie części korzyści uzyskiwanych przez zarządy od wartości akcji NFI. Nad prawidłowością procesu miało czuwać państwo reprezentowane przez resort prywatyzacji, a później resort skarbu państwa, mając 25% udziału w spółkach parterowych, co zapewniało wpływ na najważniejsze decyzje.</u>
          <u xml:id="u-134.2" who="#ZbigniewKuźmiuk">Życie pokazało, że żaden praktycznie cel powołania NFI nie został osiągnięty. I tak, zamiast wzrostu wartości spółek oddanych do NFI nastąpiło ich radykalne zmniejszenie. Tylko w przeciągu czterech pierwszych lat funkcjonowania programu wartość aktywów netto zmniejszyła się z blisko 6 mld zł do niewiele ponad 3 mld zł, czyli aż o ponad 40%. Zarządy nie zapewniały spółkom parterowym dopływu kapitału z zewnątrz do ich modernizacji. Co więcej, wobec złych wyników finansowych NFI, ich zarządy sprzedawały i sprzedają w dalszym ciągu spółki znajdujące się w lepszej kondycji ekonomicznej, aby poprawić wynik finansowy, a wiele spółek parterowych stawianych jest w stan likwidacji albo upadłości. Mimo złych wyników finansowych zarządy, na podstawie korzystnych dla nich umów o wynagrodzeniach, otrzymywały nadal i otrzymują bardzo wysokie wynagrodzenia. Wielokrotne wystąpienia posłów, w tym także posłów mojego klubu, w tej sprawie nic nie zmieniały. Zamiast restrukturyzacji i dokapitalizowania ze środków zewnętrznych mieliśmy, jak jak mówiłem, likwidację i upadłości oraz masowe zwolnienia. Dość powiedzieć, że w pierwszych latach realizacji tego programu zwolniono ze spółek należących do NFI ponad 100 tys. pracowników.</u>
          <u xml:id="u-134.3" who="#ZbigniewKuźmiuk">Państwo początkowo zachowywało, o czym już mówiłem, 25% akcji spółek parterowych, co pozwalało - po wprowadzeniu NFI na giełdę - na kontrolowanie najważniejszych decyzji i wpływanie na zapewnienie zgodności działań NFI z celami programowymi. Tymczasem państwo reprezentowane przez skarb państwa było w tym względzie, i jak się wydaje ciągle jest, bardzo pasywne. To firmy zarządzające uzyskiwały i sprawowały pozycje właścicielskie i działały niezgodne z interesem spółek państwowych, lecz wyłącznie z subiektywnym, własnym. Minister skarbu państwa przestał się troszczyć o los mienia skarbu państwa. NFI przekształciły się z czasem w podmioty zarządzające kapitałem, a nie spółkami, do czego były powołane. Co więcej, państwo oddało pełną gestię dysponowania aktywami spółek parterowych firmom zarządzającym, co oznaczało na ogół sprzedaż tych spółek bez zwracania uwagi na interes tych spółek czy branży. Nierzadko kończyło się to fatalnie. Wspomniany już na początku przykład Wagonu SA jest tutaj dowodny. Powiem tylko, że na realizację tego programu państwo polskie zaciągnęło kredyty w Banku Światowym - blisko 100 mln dolarów, w EBOR - blisko 50 mln dolarów i przeznaczyło środki z programu PHARE w wysokości ponad 80 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-134.4" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie Ministrze! Pytanie. To w zasadzie diagnoza znana także i z raportu NIK, który został opublikowany w 2001 r.: Co dalej? Czy skarb państwa zamierza się zachowywać tak, jak do tej pory, bardzo pasywnie. W sytuacji, kiedy dysponuje 25% udziałami w spółkach parterowych, dlaczego pozwala się na takie sytuacje, jak w Wagonie czy opisywanych dzisiaj Zakładach Młynarskich w Kozłowie. Co dalej, panie ministrze? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#TomaszNałęcz">Bardzo dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-135.1" who="#TomaszNałęcz">Odpowiedzi udzieli sekretarz stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pan minister Andrzej Szarawarski.</u>
          <u xml:id="u-135.2" who="#TomaszNałęcz">Bardzo proszę pana ministra o zabranie głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Na te i na inne pytania, które padną mam nadzieję w trakcie dyskusji, odpowiem w słowie końcowym, natomiast dzisiaj chciałbym zapoznać Wysoką Izbę z aktualnym stanem realizacji programu i z wnioskami, jakie na tym etapie można w ramach oceny przebiegu tego programu wysnuwać.</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#AndrzejSzarawarski">Otóż przypomnę, że narodowe fundusze inwestycyjne powstały na mocy ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach inwestycyjnych i ich prywatyzacji jako spółki akcyjne, w których skarb państwa posiadał w chwili ich tworzenia 100% kapitału zakładowego. Faktycznie narodowe fundusze inwestycyjne zostały utworzone w grudniu 1994 r. i zarejestrowane w marcu 1995 r. W lipcu 1995 r. minister przekształceń własnościowych działając jako walne zgromadzenie narodowych funduszy inwestycyjnych zatwierdził umowy o zarządzanie majątkiem 14 narodowych funduszy inwestycyjnych, zawarte z firmami wyłonionymi w przetargu. Zawarł również inne umowy związane z realizacją programu narodowych funduszy inwestycyjnych, m.in. umowy o wynagradzanie za wyniki finansowe firm zarządzających funduszami. Po zakończeniu tych działań rozpoczęto proces doboru i wnoszenia akcji spółek do narodowych funduszy inwestycyjnych. Ostatecznie zakwalifikowano do tego programu 512 spółek.</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#AndrzejSzarawarski">Równoległe z wnoszeniem akcji spółek do narodowych funduszy inwestycyjnych rozpoczęto realizację drugiego etapu programu NFI. Zakładał on dystrybucję powszechnych świadectw udziałowych, dopuszczenie ich do obrotu giełdowego oraz rozpoczęcie notowań narodowych funduszy inwestycyjnych na Giełdzie Papierów Wartościowych. W czerwcu 1997 r. akcje wszystkich narodowych funduszy inwestycyjnych zadebiutowały na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Faza ta ostatecznie zakończyła się z końcem 1998 r., kiedy to zakończono proces wymiany powszechnych świadectw udziałowych na akcje narodowych funduszy inwestycyjnych. Przy dużym ich rozproszeniu najbardziej znaczącymi akcjonariuszami NFI, posiadającymi po kilkanaście procent w kapitale zakładowym, okazali się udziałowcy firm zarządzających majątkiem funduszy. Nie naruszało to jednak przepisów ustawy.</u>
          <u xml:id="u-136.3" who="#AndrzejSzarawarski">Aktualnie, po 8 latach funkcjonowania programu, skarb państwa posiada w tych funduszach od 4,71% akcji do 15% akcji w kapitale zakładowym funduszy. W przypadku Narodowego Funduszu Inwestycyjnego Hetman skarb państwa nie jest już akcjonariuszem. Zmniejszenie udziału następowało w wyniku wymiany powszechnych świadectw udziałowych na akcje narodowych funduszy inwestycyjnych oraz wypłaty wynagrodzeń za wyniki finansowe dla firm zarządzających. Proces zmniejszania zaangażowania skarbu państwa w narodowych funduszach inwestycyjnych postępuje, czego wyrazem jest realizacja transakcji zbywania akcji przez skarb państwa poszczególnym funduszom w ramach procesu skupu akcji własnych funduszy w celu ich umarzania. Przeprowadzona w grudniu 2002 r. operacja zbycia akcji w Narodowym Funduszu Inwestycyjnym Hetman zapewniła przychód do budżetu państwa w wysokości ponad 4 mln zł. Podobna operacja z sierpnia bieżącego roku w stosunku do akcji Narodowego Funduszu Inwestycyjnego Piast, w którym skarb państwa posiada jeszcze 7% akcji, przyniosła budżetowi ponad 5 mln zł. Oznacza to, że minister skarbu państwa stosując się do zasad zapisanych w ustawie o narodowych funduszach inwestycyjnych w znaczącym stopniu zmniejszył swoje zaangażowanie jako akcjonariusz, tym samym zredukował swój wpływ na zarządzanie tymi funduszami. Wpływ ten będzie ulegał dalszemu zmniejszaniu w związku z realizacją umów o wynagradzanie oraz sprzedażą akcji należących do skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-136.4" who="#AndrzejSzarawarski">Na przestrzeni ośmiu lat działalności narodowych funduszy inwestycyjnych stan ich portfeli zmieniał się z każdym rokiem i na koniec drugiego kwartału 2003 r. w portfelu funduszy zostało 58 podmiotów z ogólnej liczby 512, z którymi ten program się rozpoczynał. W ciągu I i II kwartału 2003 r. narodowe fundusze inwestycyjne sprzedały łącznie 21 spółek. Fundusze kontynuowały strategię gromadzenia środków pieniężnych i skupowania własnych akcji. Obecnie najbardziej istotnym składnikiem portfela inwestycyjnego funduszy są środki pieniężne gromadzone na rachunkach bankowych lub w płynnych instrumentach finansowych. Odnośnie do sytuacji finansowej funduszy w 2003 r. można zauważyć poprawę osiąganych wyników finansowych. Łączny zysk netto funduszu w II kwartale wyniósł ponad 8 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-136.5" who="#AndrzejSzarawarski">Jeśli idzie o spółki z programu NFI, to zgodnie z ustawą skarb państwa pozostaje mniejszościowym akcjonariuszem posiadającym do 25% akcji w ich kapitale zakładowym oraz po jednym przedstawicielu w radach nadzorczych tych spółek. Posiadane przez skarb państwa uprawnienia korporacyjne, jak widać z tego, nie dają możliwości istotnego wpływania na politykę właścicielską wiodącego akcjonariusza wobec spółek portfelowych. Swoje stanowisko skarb państwa wyraża poprzez głosowanie na walnych zgromadzeniach akcjonariuszy, stosownie do posiadanego pakietu akcji. Reprezentanci skarbu państwa w radach nadzorczych na bieżąco monitorują sytuację w spółkach. Bieżące kontakty Ministerstwa Skarbu Państwa z członkami rad nadzorczych umożliwiają reagowanie na ewentualne decyzje, które szkodzą interesom spółki. Ministerstwo Skarbu Państwa niejednokrotnie w przeszłości występowało na podstawie posiadanych dokumentów do odpowiednich organów kontroli z wnioskami o przeprowadzenie kontroli lub kierowało zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.</u>
          <u xml:id="u-136.6" who="#AndrzejSzarawarski">W tej chwili skarb państwa obecny jest jeszcze w różnym stopniu w 322 podmiotach, łącznie ze spółkami likwidowanymi oraz upadłymi, spośród 512 spółek wniesionych do programu NFI. Od początku realizacji programu skarb państwa zbył swoje udziały w 146 spółkach z ogólnej liczby 512.</u>
          <u xml:id="u-136.7" who="#AndrzejSzarawarski">Wobec 88 podmiotów prowadzone jest postępowanie upadłościowe. 20 zostało wykreślonych z rejestru gospodarczego, natomiast 5 znajduje się w likwidacji. W roku 2003 ogłoszono upadłość w stosunku do 11 spółek z programu narodowych funduszy inwestycyjnych.</u>
          <u xml:id="u-136.8" who="#AndrzejSzarawarski">W 2002 r. skarb państwa sprzedał 37 pakietów mniejszościowych spółek portfelowych za łączną sumę 68,1 mln zł. W 2003 r. sprzedaż objęła 24 pakiety o wartości 35 mln zł. Ponieważ skarb państwa nie posiada więcej niż 25% udziałów w kapitale zakładowym spółek portfelowych, sprzedaż posiadanych pakietów kierowana jest zwykle do inwestora, który wcześniej dokonał już transakcji z funduszami. Wiąże się to z tym, iż w przypadku zbycia przez fundusz kontrolnego pakietu akcji, zwykle przekraczającego 60% w kapitale zakładowym spółki, brak jest zainteresowania mniejszościowym pakietem ze strony innych inwestorów.</u>
          <u xml:id="u-136.9" who="#AndrzejSzarawarski">Od początku realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych wpływy do budżetu państwa z tytułu sprzedaży pakietu spółek portfelowych zamknęły się ogólną kwotą 870 236 260 zł. W 2002 r. z posiadanych jeszcze pakietów akcji skarb państwa uzyskał dywidendę w łącznej wysokości ok. 7 mln zł, zaś w 2003 r. dywidendę w wysokości ponad 10 mln zł. Łączna wartość dywidendy wypłaconej skarbowi państwa w ramach realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych w skali tych 8 lat przekroczyła 77 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-136.10" who="#AndrzejSzarawarski">W odniesieniu do przyszłości programu NFI należy uznać, iż w związku z prowadzoną od 1998 r. intensywną polityką dezinwestycyjną większości narodowych funduszy inwestycyjnych posiadamy obecnie od kilku do kilkunastu pakietów większościowych spółek wniesionych do programu przez skarb państwa. Obecna strategia większości narodowych funduszy inwestycyjnych skupowania własnych akcji w drodze wezwania na zasadach określonych w Prawie o publicznym obrocie papierami wartościowymi, a następnie ich umorzenia zmierza de facto do zakończenia działalności funduszy. W 2003 r. kilka funduszy zwróciło się już z wnioskami do Komisji Papierów Wartościowych i Giełd o udzielenie zgody na przekroczenie progu 33% przy nabywaniu akcji własnych. Akcjonariusze funduszy po umorzeniu swoich akcji wycofują się z inwestycji w narodowy fundusz inwestycyjny, a to oznacza w większości przypadków zakończenie funkcjonowania funduszy. Można się spodziewać, że jedynie kilka narodowych funduszy inwestycyjnych będzie kontynuować swoją działalność poza zakreślony ustawowo termin, czyli do końca 2004 r. Są to fundusze, które zgodnie z przyjętą strategią inwestycyjną w swoich portfelach posiadają pakiety akcji spółek także spoza programu NFI i prowadzą dalsze inwestycje w spółkach spoza programu. Jeśli chodzi o zaangażowanie skarbu państwa, to będzie ono do końca 2004 r. nadal sukcesywnie się zmniejszać.</u>
          <u xml:id="u-136.11" who="#AndrzejSzarawarski">Wysoka Izbo! Program narodowych funduszy inwestycyjnych można określić jako program zawiedzionych nadziei. W 2002 r. minister skarbu państwa przedstawił Radzie Ministrów raport z realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych w latach 1995–2001. Oceną realizacji programów wielokrotnie zajmowała się także Najwyższa Izba Kontroli. Uprawnione jest stwierdzenie, że program narodowych funduszy inwestycyjnych przyspieszył prywatyzację przedsiębiorstw państwowych. Na uwagę zasługuje tempo prywatyzacji spółek z programu NFI. W okresie 1996–2003 z ogółu 512 spółek portfelowych fundusze sprzedały akcje ponad 400 podmiotów, co oznacza, że prawie 80% spółek z programu znalazło inwestora, co z kolei nie oznacza, że w przypadkach zadowalających była to dobra jakość, co skutkowało także niejednokrotnie upadłością sprywatyzowanych spółek.</u>
          <u xml:id="u-136.12" who="#AndrzejSzarawarski">Panie marszałku, czy mógłbym dokończyć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#TomaszNałęcz">Panie ministrze, mam pewien kłopot, bo ja mogę przedłużyć pańską wypowiedź końcową, natomiast teraz to pan mówi kosztem posłów, bo to ma trwać 1,5 godziny, tak że proszę jednak o konkluzję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#AndrzejSzarawarski">Program wymusił na spółkach prowadzenie procesów także restrukturyzacji, zwłaszcza w początkowym okresie, stąd wiele przedsiębiorstw, które przeszły przez program narodowych funduszy inwestycyjnych i zostały sprywatyzowane, dzisiaj należy do przedsiębiorstw w pełni zrestrukturyzowanych, osiągających dobre wyniki produkcyjne. Jednak pełna ocena tego programu będzie możliwa dopiero po jego zakończeniu w 2004. O innych sprawach związanych z pewnymi mankamentami, jakie ujawniły się w trakcie realizacji tego programu, powiem na zakończenie w drugim wystąpieniu, jakie będzie dane wygłosić ministrowi skarbu państwa w tej debacie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#TomaszNałęcz">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#TomaszNałęcz">Wysoki Sejmie! Do tej pory do dyskusji zostali zapisani następujący posłowie: pani poseł Anna Górna-Kubacka, pan poseł Adam Szejnfeld, pan poseł Tomasz Markowski, pan poseł Józef Szczepańczyk, pani poseł Renata Beger, pan poseł Zygmunt Wrzodak, pan poseł Andrzej Aumiller, pan poseł Stanisław Dulias, pan poseł Stanisław Stec, pan poseł Bogdan Zdrojewski, pan poseł Krzysztof Jurgiel, pan poseł Ryszard Stanibuła, pan poseł Jan Łączny, pan poseł Marek Olewiński, pan poseł Tomasz Szczypiński, pan poseł Antoni Mężydło, pan poseł Mieczysław Jedoń i pan poseł Tadeusz Parchański.</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#TomaszNałęcz">Proszę posłów, którzy dotychczas się nie zgłosili, a chcieliby wziąć udział w dyskusji, o zgłoszenie się przez naciśnięcie białego przycisku na pulpicie urządzenia do głosowania. Ale proszę, żeby tego przycisku nie wciskali posłowie, których już wyczytałem, bo wykasują się z systemu.</u>
          <u xml:id="u-139.4" who="#TomaszNałęcz">Zaraz dopiszemy osoby, które w tej chwili zgłosiły się do dyskusji. O zasadach formowania listy już informowałem, zresztą kolejność, którą przeczytałem, odzwierciedla tę zasadę naprzemiennego zabierania głosu.</u>
          <u xml:id="u-139.5" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu panią poseł Annę Górną-Kubacką.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#AnnaGórnaKubacka">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#AnnaGórnaKubacka">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Fundusze inwestycyjne i firmy, które są w tych funduszach, wywołują wiele kontrowersji w społeczeństwie, które są pogłębiane takimi wydarzeniami, jakie miały miejsce w Ostrowie Wielkopolskim. W związku z tym chciałabym zadać ministrowi skarbu następujące pytania:</u>
          <u xml:id="u-140.2" who="#AnnaGórnaKubacka">Po pierwsze, czy można określić ogółem odsetek firm, które zostały sprywatyzowane, a które były w narodowych funduszach inwestycyjnych, i jaka jest ich kondycja finansowa?</u>
          <u xml:id="u-140.3" who="#AnnaGórnaKubacka">Po drugie, czy minister skarbu podjął jakąś regulację prawną, która uzależnia wysokość płac zarządu spółek od kondycji finansowej firm, którymi kierują?</u>
          <u xml:id="u-140.4" who="#AnnaGórnaKubacka">I wreszcie chciałabym zapytać, czy przykład „Wagonu” w Ostrowie spowodował, że minister skarbu przyjął jakiś program zwiększonej kontroli w stosunku do spółek znajdujących się w gestii ministra skarbu. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Adama Szejnfelda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#AdamStanisławSzejnfeld">Panie Ministrze! Ideą narodowych funduszy inwestycyjnych było wprowadzenie do ich portfeli nawet 1000 dobrych przedsiębiorstw, rokujących korzystną restrukturyzację, następnie prywatyzacja i wprowadzenie ich na giełdę. Do 10% akcji miały otrzymać załogi, a korzyści z dobrego procesu przypaść miały także właścicielom świadectw udziałowych. Niestety, rząd SLD-PSL zdecydował o wycofaniu z NFI najlepszych przedsiębiorstw, a ich miejsce zajęły firmy słabe, w sumie 512 przedsiębiorstw. Ponad 40% z nich było zagrożone bankructwem. Czy nie uważa pan minister, że ta decyzja właśnie była ciosem w ideę i przyszłość programu NFI?</u>
          <u xml:id="u-142.1" who="#AdamStanisławSzejnfeld">Po drugie, jednym z podstawowych zastrzeżeń do działalności NFI jest występowanie tzw. powiązań krzyżowych. Dlaczego mimo ostrzeżeń dopuszczono do tworzenia się powiązań kapitałowych między narodowymi funduszami inwestycyjnymi a firmami zarządzającymi?</u>
          <u xml:id="u-142.2" who="#AdamStanisławSzejnfeld">Kolejne pytanie: Dlaczego w rozporządzeniu ministra finansów z grudnia 1995 r. w sprawie szczegółowych warunków rachunkowości NFI nie dokonano zapisu regulującego zasadę tworzenia rezerw i odpisów, co spowodowało dowolność w kształtowaniu wartości aktywów funduszy i brak możliwości porównania efektywności działania tychże funduszy?</u>
          <u xml:id="u-142.3" who="#AdamStanisławSzejnfeld">I czwarte pytanie: Upolitycznienie części obsady rad nadzorczych w NFI jest faktem, który doprowadził m.in. do bardzo wielu konfliktów z firmami zarządzającymi i strat związanych z wypowiadanymi umowami. Jak pan ocenia wpływ tego zjawiska na realizację idei programu NFI?</u>
          <u xml:id="u-142.4" who="#AdamStanisławSzejnfeld">I ostatnie pytanie: W działalności NFI zaobserwowano powszechną praktykę skupowania własnych akcji w celu odsprzedaży, co jest ewidentnym omijaniem przepisów zakazujących skupu własnych akcji w celu umorzenia. Umorzenie natomiast jest sposobem na nieopodatkowany - w przeciwieństwie do dywidend - transfer pieniędzy z kasy funduszy do kasy akcjonariuszy. Akcjonariuszem oczywiście jest także skarb państwa. Jak pan minister skomentuje tę praktykę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-143.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Tomasza Markowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#TomaszMarkowski">Pamiętamy, jak dużym echem społecznym odbija się sytuacja w Fabryce Wagon SA. Może jednak główną przyczyną sytuacji w tym zakładzie - ale nie tylko w tym, o czym zaraz - jest sam sposób funkcjonowania NFI, które, jak niektórzy mówią, choć nie da się tego bezpośrednio udowodnić, są polem aktywności gospodarczej służb specjalnych. Kto był orędownikiem prywatyzacji poprzez NFI? Wszyscy dzisiaj wiemy, że ten zupełnie chybiony pomysł był realizowany przez ówczesną SdRP.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#TomaszMarkowski">Podam inny przykład, którym obecny rząd się nie interesuje, może dlatego, że chodzi o 200 osób, a nie o 2000. Mówię o Spomaszu w Żninie. Sytuacja tam jest identyczna jak w Ostrowie. NFI zakład wart wielokrotnie więcej sprzedaje za 130 tys. zł (ogromny teren, hotel, hale, maszyny - za cenę jednego samochodu) osobie fizycznej, która dzisiaj w sposób notoryczny narusza prawa pracowników firmy, nie wypłaca im m.in. należnych odpraw, obniża wynagrodzenia, zmienia bezpodstawnie warunki pracy i płacy. Niepokojący jest także fakt, iż prezes Leszek Fabisiak przenosi znaczną ilość majątku spółki do innych firm będących jego własnością. Istnieje duże podejrzenie, iż czyni to świadomie w celu osiągnięcia osobistej korzyści majątkowej. We wskazanej sprawie złożyłem zawiadomienie do prokuratury. A skarb państwa znajduje się w posiadaniu 25% akcji tejże spółki.</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#TomaszMarkowski">W związku z tym mam pytania: Czy pan minister podejmował jakiekolwiek kroki w celu wyjaśnienia nielegalnych działań i praktyk podejmowanych przez prezesa tej spółki wobec swych pracowników i wobec majątku spółki? Czy zamierza pan podjąć jakieś działania mające na celu wyjaśnienie legalności działań prezesa, a jeśli tak, to jakie? Na jaki rodzaj wsparcia z pana strony mogą liczyć pracownicy spółki Spomasz Żnin SA - bo przedstawiciel skarbu państwa nie robi kompletnie nic. Czy możliwa byłaby interwencja taka jak w przypadku Wagonu czy podobna - w odpowiednim czasie, bo jest to czas najwyższy? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-145.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Józefa Szczepańczyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#JózefSzczepańczyk">Panie Ministrze! Jednym z celów działania narodowych funduszy inwestycyjnych miało być pomnażanie majątku spółek uczestniczących w programie powszechnej prywatyzacji. Cel ten zamierzano osiągnąć m.in. poprzez pozyskiwanie kapitału, poprawę zarządzania spółkami, pozyskiwanie nowych technologii, wprowadzanie spółek w powiązania międzynarodowe. Krótko mówiąc, chciałoby się powiedzieć: spółki miały rosnąć w siłę, a pracownikom miało się żyć dostatnio. Okazuje się jednak, że realia daleko odbiegają od tego lukrowanego obrazka.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#JózefSzczepańczyk">W związku z tym bardzo proszę pana ministra o odpowiedź na następujące pytania: Czy może pan minister stwierdzić, że został spełniony ustawowy obowiązek pomnażania majątku spółek, które wchodziły w program powszechnej prywatyzacji? Czy zna pan minister przykłady pozyskiwania nowych technologii? W jakich obszarach te technologie są stosowane i których spółek to dotyczy? Ile pozyskano kapitału do zasilania spółek uczestniczących w programie NFI? Czy w tych transakcjach, które były realizowane w ramach prywatyzacji, we właściwy sposób zabezpieczano interesy pracownicze? Bardzo bym prosił również o podanie, w jakiej relacji pozostają koszty prywatyzacji w ramach programu narodowych funduszy inwestycyjnych do kosztów prywatyzacji kapitałowej, realizowanej innym sposobem aniżeli poprzez narodowe fundusze inwestycyjne.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#JózefSzczepańczyk">Z wypowiedzi pana ministra wynika, że rzeczywistym beneficjentem programu NFI okazały się firmy zarządzające. W związku z tym mam pytanie: Co robił w tych firmach przedstawiciel ministra skarbu państwa, aby do takich sytuacji nie dochodziło? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-147.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu panią poseł Renatę Beger.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#RenataBeger">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-148.1" who="#RenataBeger">Panie Ministrze! Prokurator Prokuratury Okręgowej w Warszawie pani Katarzyna Zielińska-Gawęda w piśmie z dnia 28 marca 2003 r., sygnatura akt 5DS70/03, stwierdziła, że w czasie sprawowania przez Janusza Lewandowskiego (w okresie od lipca 1992 r. do września 1993 r.) i Wiesława Kaczmarka (od września 1993 r. do października 1996 r.) funkcji ministra przekształceń własnościowych zarzucany im przez Klub Parlamentarny Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej czyn polegający na niedopełnieniu obowiązków w zakresie nadzoru nad mieniem skarbu państwa wyczerpywał znamiona określone w art. 246 § 1 Kodeksu karnego pod rządami ustawy karnej z 1969 r.; aktualnie wyczerpuje znamiona czynu określonego w art. 231 § 1 Kodeksu karnego. Stwierdzić należy, że część zarzutów dotycząca niedopełnienia obowiązków w zakresie nadzoru nad mieniem skarbu państwa przedawniła się, więc w sprawie tej nie można prowadzić postępowania.</u>
          <u xml:id="u-148.2" who="#RenataBeger">Dlatego też pytam pana ministra: Kto personalnie w Ministerstwie Skarbu Państwa doprowadził do przedawnienia się spraw karnych ministrów Janusza Lewandowskiego i Wiesława Kaczmarka oraz jaką podniósł odpowiedzialność? Kiedy pan minister wystąpi w imieniu skarbu państwa z powództwem cywilnym w stosunku do Janusza Lewandowskiego i Wiesława Kaczmarka o odszkodowanie? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Zygmunta Wrzodaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#ZygmuntWrzodak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#ZygmuntWrzodak">Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam kilka pytań. Proszę, żeby pan je precyzyjnie zapisał i precyzyjnie później odpowiedział.</u>
          <u xml:id="u-150.2" who="#ZygmuntWrzodak">O ile zmniejszyły się aktywa narodowych funduszy inwestycyjnych od czasu uruchomienia programu? Ile przedsiębiorstw, spółek wniesionych do narodowych funduszy inwestycyjnych zostało dotychczas zlikwidowanych bądź upadło? Ilu pracowników tych spółek straciło do dzisiaj pracę? Ile program narodowych funduszy inwestycyjnych kosztował do dnia dzisiejszego budżet państwa?</u>
          <u xml:id="u-150.3" who="#ZygmuntWrzodak">Ile postępowań prokuratorskich toczy się obecnie w związku z funkcjonowaniem narodowych funduszy inwestycyjnych? Kiedy rząd Rzeczypospolitej Polskiej wystąpi na drogę sądową, aby odzyskać środki bezprawnie wypłacone firmom zarządzającym narodowymi funduszami inwestycyjnymi, które nadal nie wykonują swych obowiązków nałożonych w ustawie o narodowych funduszach inwestycyjnych?</u>
          <u xml:id="u-150.4" who="#ZygmuntWrzodak">Dlaczego utrzymuje się wysoki poziom środków pieniężnych na rachunkach bankowych, zamiast te pieniądze inwestować w rozwój firmy czy tworzenie nowych miejsc pracy? Dlaczego jest tak wysoki wzrost kosztów operacyjnych funduszy? Dlaczego jest niedostateczny poziom inwestycji w restrukturyzację i rozwój spółek portfela wiodącego?</u>
          <u xml:id="u-150.5" who="#ZygmuntWrzodak">Dlaczego zarządy narodowych funduszy inwestycyjnych podejmowały próby zmian statutów w celu unikania kontroli i nadzoru właścicielskiego ze strony akcjonariuszy mniejszościowych?</u>
          <u xml:id="u-150.6" who="#ZygmuntWrzodak">To są podstawowe pytania, panie ministrze. Jest prośba, aby pan na nie precyzyjnie odpowiedział. I czy nie uważa pan, że program narodowych funduszy inwestycyjnych to była jedna wielka klęska, patologia, która spotkała w tym wieku państwo polskie i społeczeństwo, która skończyła się kompletną klapą, a państwo, budżet polski dokłada do tych zachcianek pana ministra Kaczmarka i pana Lewandowskiego co roku ogromne pieniądze? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-150.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Aumillera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#AndrzejAumiller">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Rolą narodowych funduszy inwestycyjnych jest między innymi wypełnianie funkcji aktywnego właściciela. Utworzenie NFI miało być sposobem na przeprowadzenie szybkiej i efektownej restrukturyzacji połączonej z udostępnieniem części majątku narodowego obywatelom. Czy ministerstwo jest w stanie ocenić, ile majątku narodowego przeszło w ręce polskich obywateli - pracowników? Ile według szacunków Ministerstwa Skarbu Państwa skarb państwa wypłacił firmom zarządzającym? Docierają do nas kontrowersyjne informacje o wynagrodzeniu. Wiem, że wynagrodzenie dla zarządzających jest o wiele wyższe niż zysk NFI. Oceniając z perspektywy lat NFI, można postawić tezę, że program NFI niewiele miał wspólnego z ekonomią, a więcej z polityką i z działalnością nawet przestępczą. Czy Ministerstwo Skarbu Państwa jest zorientowane, ile zawiadomień do prokuratury o podejrzeniu przestępstw skierowała Komisja Papierów Wartościowych i Giełd, co się stało z aresztowanymi prezesami spółek zarządzających i co z tego wynika? Prosiłbym o wyjaśnienie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#TomaszNałęcz">I proszę o zabranie głosu pana posła Wojciecha Mojzesowicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WojciechMojzesowicz">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Pan powiedział - bo pewne nieścisłości, złodziejstwo i różne inne sprawy w tych firmach nadzorujących będących członkami NFI wystąpiły i o tym nie mówmy - że w niektórych tych firmach są jeszcze przedstawiciele skarbu państwa w radach nadzorczych. Dobrze rozumiem, tak? To dlaczego tak się dzieje, że nadzór resortu skarbu jest taki mizerny, jeżeli chodzi o udziały, o czym pan tu mówił? To dlaczego posłowie, dlaczego osoby z zewnątrz muszą kierować sprawy do prokuratury? Dlaczego występuje taka duża bierność członków rad nadzorczych działających w imieniu skarbu państwa? Przykładem tego są na przykład Zakłady Mięsne w Bydgoszczy, gdzie doprowadzono do bankructwa, gdzie w sposób perfidny zarządzający doprowadzili do tego, że stracili rolnicy, wyrzuciło się pracowników, a panowie dzisiaj spokojnie prowadzą dalej tę firmę. I to nie kto inny, ale my, posłowie, musimy się tymi sprawami zajmować. Tak samo i w Żninie, jak w Bydgoszczy. Jaka jest rola ministra skarbu państwa? Bo pan powoływał się na dużą fachowość. Ja nie mówię, że to akurat w tej radzie nadzorczej; z tego, co się orientuję, to proweniencje polityczne to tak różnie - to są bardziej interesy niż przynależność polityczna. I myślę, że tutaj, panie ministrze, ja na pana miejscu nie brałbym odpowiedzialności. Albo nie ma pan na tyle wiedzy, żeby... bo pan jakby ufał ludziom, którzy to nadzorują. Myślę, że, panie ministrze, najwyższy czas, by pan przestał ufać i żeby pan rzeczywiście zapytał, co się w tych firmach dzieje, bo w majestacie bezprawia prawnie przejmuje się majątek. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-155.1" who="#TomaszNałęcz">I proszę o zabranie głosu pana posła Stanisława Duliasa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#StanisławDulias">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#StanisławDulias">Panie ministrze, bardzo trafnie dobrany temat daje szansę na uzmysłowienie obecnemu rządowi błędów, jakie popełnialiśmy podczas prowadzonej transformacji ustrojowej w Polsce. Jest to tak ważne, szczególnie kiedy niewiele pozostało w polskiej gospodarce. Dzisiaj można powiedzieć, że, tak jak wiele decyzji gospodarczych, narodowe fundusze inwestycyjne są nietrafione. Żadna z form do końca nie przyniosła pozytywnych efektów. Można to syntetycznie określić, że był to jeszcze jeden etap rozkładania polskiej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-156.2" who="#StanisławDulias">W związku z powyższym nasuwają się następujące pytania. Czy rząd, ten lub któryś z poprzednich, przeprowadził analizę i ocenę poniesionych nakładów na wprowadzenie narodowych funduszy inwestycyjnych, wszystkich 15? Jeżeli tak, to jakie straty poniosła według tej oceny polska gospodarka? Jaka część zakładów objętych akcją prywatyzacyjną narodowych funduszy inwestycyjnych dzisiaj funkcjonuje z pozytywnymi efektami produkcyjnymi? Czy nie jest to wystarczające ostrzeżenie dla ministerstw skarbu i gospodarki, że dalsza prywatyzacja powinna być ograniczona, szczególnie w zakresie zakładów, które zarządzają majątkiem ogólnonarodowym, to jest głównie kopalń, hut, kolejnictwa?</u>
          <u xml:id="u-156.3" who="#StanisławDulias">Kolejne pytanie. Kto lub ilu z polityków lub pseudopolityków, bo tak należy ich określić, odpowiedziało karnie lub chociaż dyscyplinarnie za poniesione straty na majątku państwa z winy nieprzemyślanych decyzji, za sprzeniewierzenie ogólnonarodowego majątku? Celem narodowych funduszy inwestycyjnych zapisanym w ustawie było pomnażanie majątku. W ilu przypadkach został ten zapis wypełniony, podobnie jak i drugi zapis, a mianowicie celem narodowych funduszy inwestycyjnych miało być stworzenie szansy na nowe rynki zbytu i na nowe źródła kapitału. Nie osiągnięto celu, o czym świadczy ilość spraw upadłościowych, chyba 100 czy prawie 100, i ogłoszonych likwidacji zakładów. I czy nie sądzi pan, że powołanie narodowych funduszy inwestycyjnych było największym z tych działań, które naraziły skarb państwa na kolosalne straty? Nikt za to nie odpowiedział, ani odpowiedzialny minister pełniący funkcję w tym czasie, ani też pan Balcerowicz, któremu wszystko jest darowane. Czy w ogóle ktoś będzie za to odpowiadał, będzie rozliczony za narodowe fundusze inwestycyjne? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#TomaszNałęcz">I proszę o zabranie głosu pana posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#StanisławStec">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#StanisławStec">Panie ministrze, jak pan ocenia, co było przyczyną upadłości aż 88 podmiotów gospodarczych zarządzanych przez narodowe fundusze inwestycyjne? Czy aktywny właściciel, jak tu już wspomniano, powinien do tego dopuścić? Czy to były przyczyny obiektywne, czy przyczyny wynikające z zarządzania?</u>
          <u xml:id="u-158.2" who="#StanisławStec">Drugie pytanie. Przy zasadach wynagradzania za zarządzanie funduszami brano pod uwagę efektywność działalności - mam na myśli powiększanie produkcji, zwiększanie zatrudnienia w podmiotach zarządzanych. I wspomniał pan w swojej wypowiedzi, że kilka, kilkanaście podmiotów dobrze prosperuje. Czy pan byłby uprzejmy odpowiedzieć na pytanie - jeżeli nie teraz, to na piśmie - w ilu podmiotach zarządzanych przez narodowe fundusze inwestycyjne zwiększono w ostatnim czasie zatrudnienie?</u>
          <u xml:id="u-158.3" who="#StanisławStec">Kolejne pytanie. Wspominał pan, że skarb państwa ma w narodowych funduszach inwestycyjnych od 4 do 15% akcji. Czy jest sens utrzymywania akcji właścicielskich, jeśli się nie ma nic do powiedzenia? Bo to jest właściciel zupełnie pasywny, absolutnie. Czy to jest w ogóle sensowne, by utrzymywać tyle akcji?</u>
          <u xml:id="u-158.4" who="#StanisławStec">I ostatnie pytanie. Czy ministerstwo skarbu zna więcej takich przykładów, jak przykład Wagonu z Ostrowa Wielkopolskiego, że fundusz zarządzający sprzedawał akcje po zaniżonej cenie niepewnemu właścicielowi pod osłoną nocy? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-159.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Bogdana Zdrojewskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#BogdanZdrojewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Po tych pytaniach mam wielką ochotę bronić idei - podkreślam, idei - narodowych funduszy inwestycyjnych stworzonych z ogromnym wysiłkiem przez Janusza Lewandowskiego i ogromną też ochotę na krytykę sposobu realizacji, która w tych pytaniach wielokrotnie została wyrażona. Chcę podkreślić dwie rzeczy, które z mojego punktu widzenia są istotne i zostały potwierdzone także w pytaniach, które padły. Ja do nich dołączę jeszcze kilka innych.</u>
          <u xml:id="u-160.1" who="#BogdanZdrojewski">Otóż, wydaje się, że to, co najistotniejsze, najważniejsze, zostało, krótko mówiąc, zepsute w procesie realizacji. Mam w związku z tym też pytanie, jaka jest kontrola w chwili obecnej tego, co się dzieje w narodowych funduszach inwestycyjnych? Jakie są szanse powrotu do zasadniczych założeń tego typu powszechnego uwłaszczenia? Jakie są możliwości porównania skutków realizacji przedsięwzięcia naszego, polskiego, z przedsięwzięciami na przykład w krajach sąsiedzkich, z najbardziej znaną czeską kuponówką? Chcę też powiedzieć o jednym ważnym zjawisku, jakie pojawiło się, o patologiach właściwie w realizacji całego tego przedsięwzięcia. Otóż wiele razy osoby funkcjonujące w ekipach rządowych zasiadały równocześnie w instytucjach związanych z narodowymi funduszami inwestycyjnymi. Mam też pytanie: Czy ta procedura tak naprawdę została ukrócona, zakończona, wyeliminowana?</u>
          <u xml:id="u-160.2" who="#BogdanZdrojewski">I ostatnie pytanie, związane z opóźnieniami w realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych. Z jednej strony podaje się jako rzecz pozytywną liczne korekty, zmiany, ograniczenia, ale tak naprawdę dosyć duże opóźnienie i instrumentalne traktowanie narodowych funduszy inwestycyjnych doprowadziło na pewnym etapie do zlikwidowania szans na pozyskanie naprawdę dobrych podmiotów zarządzających i w efekcie do pojawienia się wielu patologii. Czy pan minister jest w stanie oszacować, jakie rzeczywiście są straty, właśnie jeżeli chodzi o szanse pozyskania naprawdę dobrych podmiotów, które, krótko mówiąc, wycofały się z możliwości wspomagania polskiego kapitału także poprzez pożądany zastrzyk finansowy, dobre inwestycje? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-161.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Krzysztofa Jurgiela.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#KrzysztofJurgiel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Program narodowych funduszy inwestycyjnych miał z jednej strony zapewnić szybką i efektywną prywatyzację, a z drugiej zapewnić w niej udział jak największej ilości obywateli. Jak wszyscy tutaj stwierdzają, można powiedzieć, że program ten nie spełnił oczekiwań i małe są szanse, aby zostały one spełnione.</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#KrzysztofJurgiel">W woj. podlaskim w programie wzięło udział 12 przedsiębiorstw. Fundusze inwestycyjne, dokonując sprzedaży pakietów akcji, dopuściły się w części przypadków poważnych nadużyć; transakcje te nie gwarantowały ani utrzymania pakietu socjalnego, ani nawet dalszego funkcjonowania firm. Tak stało się w przypadku przedsiębiorstw Biaform i Biruna, które sprzedano podmiotom bardziej zainteresowanym trwałym majątkiem firm niż utrzymaniem ich działalności i losami załogi. Białostockie Fasty, które również były prywatyzowane w ramach programu NFI, w zeszłym roku wskutek przesunięć majątkowych pomiędzy wyodrębnionymi spółkami stanęły na krawędzi upadku. Przedsiębiorstwo Instal Białystok zostało sprzedane w atmosferze matactwa, gdyż do ostatniej chwili zwodzono konkurencyjnego inwestora obietnicą dalszych negocjacji, po to tylko, aby sprzedać je firmie konkurującej z nim dotychczas na rynku.</u>
          <u xml:id="u-162.2" who="#KrzysztofJurgiel">Mam dwa pytania do pana ministra. Jakie instrumenty stosuje skarb państwa, aby egzekwować interesy przedsiębiorstw prywatyzowanych w ramach programu narodowych funduszy inwestycyjnych i ich załóg? Pytanie drugie. Czy rząd zamierza dokonać kompleksowej oceny programu narodowych funduszy inwestycyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem nadzoru sprawowanego nad majątkiem skarbu państwa oraz zbywaniem tego majątku? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Ryszarda Stanibułę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#RyszardStanibuła">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-164.1" who="#RyszardStanibuła">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Narodowe fundusze inwestycyjne to, moim zdaniem, zły przykład prywatyzacji, który rzeczywiście nie przyczynił się do rozwoju wielu firm, tak jak zakładano, ani do wzrostu zatrudnienia, a jednocześnie efektywności. Chciałbym zapytać, czy może pan przedstawić konkretne wyniki finansowe spółek wchodzących w skład funduszy inwestycyjnych oraz wysokość wynagrodzeń pracowników spółek zarządzających. Jak to się ogólnie przedstawia? Gdyby pan mógł to pokazać, byłbym bardzo wdzięczny. Pytam także o liczbę zatrudnionych, czy ona się zwiększała, czy też zmniejszała. Wiemy, jaka jest ogólna sytuacja, i prosiłbym w tej chwili o dane.</u>
          <u xml:id="u-164.2" who="#RyszardStanibuła">Czy może pan podać pozytywne przykłady pomnażania majątku w tych firmach? Bo ja znam wiele przykładów utraty mienia skarbu państwa, choćby tylko w rejonie woj. lubelskiego: Zamojskie Zakłady Mięsne, zamojskie zakłady meblowe, tomaszowskie zakłady Tombud, Zakłady Tłuszczowe w Bodaczowie. Mógłbym podać jeszcze wiele, wiele innych przykładów upadłości i złego zarządzania. Kiedy i jaki konkretnie będzie nadzór nad narodowymi funduszami inwestycyjnymi i ich kontrola ze strony skarbu państwa? Ten proceder trwa od 1994 r. Czy nie należałoby tych spraw szybko ukrócić, a jednocześnie rozliczyć osoby za to odpowiedzialne? Bo jest wiele osób odpowiedzialnych w funduszach zarządzających i one nie zostały dotychczas rozliczone. Kto okazał się beneficjentem czy udziałowcem w tych firmach? Czy zyskali prywatni inwestorzy, czy też skarb państwa? Bo moim zdaniem, skarb państwa dużo stracił. Dlaczego ciągle zbywa swoje akcje właśnie w narodowych funduszach inwestycyjnych?</u>
          <u xml:id="u-164.3" who="#RyszardStanibuła">Chciałbym jeszcze skierować do państwa ostatnie pytanie. Czy ministerstwo podejmie decyzje, aby zmienić zarządzanie na podstawie nowelizacji, zmiany ustawy, aby generalnie zmienić przepisy w tej sprawie? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-165.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Łącznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#JanŁączny">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-166.1" who="#JanŁączny">Panie Ministrze! Z raportu Najwyższej Izby Kontroli opublikowanego w 2002 r. wynika, że wynagrodzenia w firmach zarządzających funduszami były zawyżone i należało je zmniejszyć. Najwyższa Izba Kontroli skierowała do prokuratury zawiadomienie o wyrządzeniu IX funduszowi szkody majątkowej na co najmniej 29,5 mln zł. Pytanie: Kto poniósł odpowiedzialność za powyższe straty?</u>
          <u xml:id="u-166.2" who="#JanŁączny">Druga sprawa. Zgodnie z informacjami Najwyższej Izby Kontroli, do roku 2000 nie dokonano renegocjacji umów zawartych z firmami zarządzającymi majątkiem narodowych funduszy inwestycyjnych w taki sposób, aby wysokość wynagrodzenia w wyżej wymienionych firmach była odpowiednio powiązana z wielkością zarządzanego przez nie majątku, zaś wypłata była poprzedzona merytoryczną oceną działalności tych firm. Pytanie do tego komentarza brzmi: Jak przedstawia się obecnie ta sprawa? Czy minister skarbu państwa doprowadził do renegocjacji umów o zarządzaniu narodowymi funduszami inwestycyjnymi?</u>
          <u xml:id="u-166.3" who="#JanŁączny">Przy okazji chcę dodać, że nie jest to odosobniony przykład grabienia majątku narodowego. Zapewne niebawem pojawi się bardzo ważny temat, niepowiązany z dzisiejszym, mianowicie kwestia funduszy emerytalnych. Będzie to chyba afera nowego stulecia. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Stanisława Gudzowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#StanisławGudzowski">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#StanisławGudzowski">Panie Ministrze! Czy używanie dzisiaj określenia „narodowe fundusze inwestycyjne” jest zasadne i uprawnione? Przecież w praktyce jest tak, że jest to raczej fundowanie ogólnonarodowego dobra, polskich firm i polskiego przemysłu różnym hochsztaplerom, którzy nabywają spółki skupione w poszczególnych funduszach w bardzo dziwnych okolicznościach. Jak to się dzieje, że tzw. inwestowanie w te spółki obraca się w zbyt wielu przypadkach przeciwko nim? Czy tak naprawdę skarb państwa kontroluje to, co tam się dzieje? Czy w ogóle jest prowadzona jakaś polityka kierunkowa, czy istnieje jakiś plan działania?</u>
          <u xml:id="u-168.2" who="#StanisławGudzowski">Podam przykład transakcji dokonanej przez VII Narodowy Fundusz Inwestycyjny, dotyczącej sprzedaży spółki Odratrans inwestorowi, który nie jest inwestorem branżowym, mianowicie firmie produkującej tworzywa sztuczne Izoerg. Była to sprzedaż firmie, która w dziwnych okolicznościach staje się właścicielem blisko 90% całej polskiej żeglugi śródlądowej, ważnego sektora naszej infrastruktury. Czy taka transakcja gwarantuje rozwój tego sektora? Raczej wszystko wskazuje na to, że jest to kierunek odwrotny, niszczenie naszej żeglugi śródlądowej. Panie ministrze, czy rząd rzeczywiście czuwa nad narodowymi funduszami inwestycyjnymi i ma orientację, co się w nich dzieje? Bo słowa, jakie pan minister raczył powiedzieć w Wysokiej Izbie, wskazujące, że rząd raczej rozkłada ręce, brzmią jak istna drwina czy też kpina. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Orkisza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#JanOrkisz">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-170.1" who="#JanOrkisz">Panie Ministrze! Efekty wprowadzenia programu powszechnej prywatyzacji przedstawię na przykładzie Olkuskiej Fabryki Naczyń Emaliowanych „Emalia” SA w Olkuszu. Ten zakład o prawie stuletniej tradycji, produkujący artykuły gospodarstwa domowego, w fazę przekształceń własnościowych na początku lat 90. wchodził jako przodujący w branży przetwórczej, posiadający stabilną sytuację finansową przynoszącą dodatni wynik ekonomiczny, wyróżniający się osiągnięciem znacznego zysku netto i zatrudniający ponad 4 tys. pracowników. Mając jednak na uwadze zmieniające się warunki gospodarcze, postanowiono dokonać przekształcenia firmy. Zakład stał się jednoosobową spółką skarbu państwa, która następnie weszła w skład VII Narodowego Funduszu Inwestycyjnego. W 2000 r. Emalia przekształciła się w strukturę holdingową. Obecny stan zakładu zilustruje fragment protokołu Najwyższej Izby Kontroli - występowałem o taką kontrolę we wrześniu ubiegłego roku. Cytuję za protokołem Najwyższej Izby Kontroli:</u>
          <u xml:id="u-170.2" who="#JanOrkisz">Spółki zależne utworzone na bazie majątku fabryki wygenerowały w latach 1999–2002 10 850 tys. zł strat, co doprowadziło do obniżenia ich kapitałów własnych w latach 2000–2002 o ok. 9 mln zł. Z posiadanych udziałów w podmiotach zależnych Emalia SA nie uzyskała w latach 1999–2002 żadnych dochodów. Skarb państwa w latach 1999–2002 nie uzyskał żadnych pożytków z tytułu posiadanych akcji Emalii SA i według ustaleń NIK nie istniał żaden realny plan, według którego spółka może w kolejnych latach wypracować zyski, które mogłyby być przeznaczone na wypłatę dywidendy.</u>
          <u xml:id="u-170.3" who="#JanOrkisz">Pragnę także dodać, że w tym okresie ok. 3 tys. pracowników przeszło na wcześniejsze emerytury, na świadczenia przedemerytalne i zasiłki dla bezrobotnych, co dodatkowo obciążyło budżet państwa. Przy podsumowaniu okresu działalności, w którym olkuska Emalia funkcjonowała w ramach programu narodowych funduszy inwestycyjnych, rodzi się wiele pytań. Jak to się stało, że skarb państwa przez swoich przedstawicieli w statutowych organach spółki, pomimo pogłębiających się złych tendencji funkcjonowania, nie wypracował planu pozwalającego na realną poprawę tego stanu rzeczy? Czy przytoczona jako przykład sytuacja olkuskiej Emalii SA jest zjawiskiem typowym dla spółek wchodzących w skład narodowych funduszy inwestycyjnych, czy stanowi jego marginalne zjawisko? Czy minister skarbu państwa ma wpływ na sytuację w tych zakładach i w jaki sposób skorzysta z tych uprawnień dla poprawy ich sytuacji? Czy sprzedaż olkuskiej Emalii prywatnemu przedsiębiorcy, która nastąpiła w 2003 r. za niezmiernie niską cenę, w sytuacji gdy spółka została doprowadzona do zapaści finansowej, nie była przez kogoś zaplanowana i konsekwentnie realizowana? Dziękuję i przepraszam za przedłużenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Marka Olewińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#MarekOlewiński">Dziękuję bardzo, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#MarekOlewiński">Wysoki Sejmie! Według mojej oceny program narodowych funduszy inwestycyjnych w swoich założeniach był niezły, można powiedzieć, był dobry, lecz jego realizacja dalece odbiegła od tych założeń. Mówię to odpowiedzialnie, jako członek komisji selekcyjnej, która w latach 1993–1994 wyłaniała czy brała udział w wyłanianiu firm zarządzających i kandydatów na członków rad nadzorczych.</u>
          <u xml:id="u-172.2" who="#MarekOlewiński">Pan minister dzisiaj stwierdził, że program NFI to program zawiedzionych nadziei. Bo jakże inaczej można określić fakt, iż z 512 przedsiębiorstw, które zostały do tego programu wniesione, 400 zostało sprzedanych, i to przedsiębiorstw, które zostały narodowym funduszom wniesione przez państwo do programu za darmo, a dochody ze sprzedaży tych akcji czy udziałów szły na konto tychże funduszy, i to jeszcze były to dochody nieopodatkowane?</u>
          <u xml:id="u-172.3" who="#MarekOlewiński">Ten program według mojej oceny rozsypał się w latach 1998–2001, a nie w latach 1994–1997, kiedy to ministrami byli panowie Lewandowski i Kaczmarek. Dlatego myślę - moja wypowiedź jest teraz adresowana do pani poseł Beger - że te wnioski, które państwo złożyliście, byłyby zasadne i nieprzeterminowane, ale w stosunku do ministra Wąsacza, Chronowskiego i pani minister Sowińskiej. I tak wygląda ta rzeczywistość.</u>
          <u xml:id="u-172.4" who="#MarekOlewiński">Mam pytanie do pana ministra: jakie łączne wynagrodzenia zostały wypłacone narodowym funduszom za zarządzanie i czy może pan nam podać przypadek, kiedy takie wynagrodzenie nie zostało zapłacone, ponieważ te firmy z tego ustawowego obowiązku się nie wywiązywały? Jeżeli nie ma pan takich informacji w tej chwili, to bardzo proszę o odpowiedź pisemną. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Tomasza Szczypińskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#TomaszSzczypiński">Panie Marszałku! Chciałbym kontynuować te pytania, które już były sygnalizowane przez mojego przedmówcę i innych posłów. Przede wszystkim chcę powiedzieć panu ministrowi, że kiedy koalicja SLD-PSL wdrażała, uruchamiała program narodowych funduszy inwestycyjnych, burzę wywołała selekcja przedsiębiorstw do tego programu. Chciałbym się zapytać, jak dzisiaj jest oceniana ta selekcja. Czy była ona zgodna z założeniami całego programu, jaki był procent firm w złej kondycji lub na progu upadłości, a jaki był zamysł całej koncepcji? Jak ta ocena wygląda ze strony pana ministra dzisiaj? To pierwsza sprawa.</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#TomaszSzczypiński">Druga: chciałbym zapytać, czy opóźnienie we wdrożeniu programu, które przecież jest też znane, koalicja SLD-PSL wówczas ewidentnie opóźniła wdrożenie programu, miało znaczenie dla rezygnacji dobrych firm zarządzających, które miałyby na przykład większe możliwości, zdolności uzyskiwania kredytów czy większe możliwości restrukturyzacyjne.</u>
          <u xml:id="u-174.2" who="#TomaszSzczypiński">Trzecia sprawa, o którą chciałbym zapytać, jest taka: co rząd planuje na przyszłość z narodowymi funduszami inwestycyjnymi i czy chce się ostatecznie wychodzić z tych funduszy? Teraz słyszeliśmy, że skarb państwa ma w spółkach po kilka procent, po 2%, 3%, 4%. Czemu to służy? Czy aby nie tylko temu, żeby móc wytypować przedstawiciela do rady nadzorczej danej spółki?</u>
          <u xml:id="u-174.3" who="#TomaszSzczypiński">W tym kontekście chciałbym się zapytać, jak to się stało, że doradcy prezesa Rady Ministrów Leszka Millera zasiadali w radach nadzorczych NFI, łamiąc tym samym przepisy antykorupcyjne.</u>
          <u xml:id="u-174.4" who="#TomaszSzczypiński">Kolejne pytanie, które chciałbym zadać, jest takie: jakimi negatywnymi skutkami zakończyło się zamieszanie wywołane czasowym wprowadzeniem przez rząd SLD i ministra Marka Belkę opodatkowania przychodów ze sprzedaży spółek parterowych?</u>
          <u xml:id="u-174.5" who="#TomaszSzczypiński">Chciałbym w końcu, na koniec zapytać, jak pan minister ocenia program NFI, jego efekty i jak one wypadają w kontekście innych programów prywatyzacyjnych, takich jak na przykład czeska kuponówka. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-175.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu panią poseł Marię Nowak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#MariaNowak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#MariaNowak">Program narodowych funduszy inwestycyjnych, rozdmuchany do granic możliwości, odwołujący się do uczuć Polaków, budzący ich nadzieje, spowodował, że wiele tysięcy inwestorów ugrzęzło w tym programie z pojedynczymi akcjami. Pojedyncze akcje kosztują dzisiaj kilka złotych i tym samym prowizja przewyższa wpływy z ich sprzedaży.</u>
          <u xml:id="u-176.2" who="#MariaNowak">Panie ministrze, czy zgodzi się pan z tym, że pojedynczy inwestorzy jedynie utrudniają funkcjonowanie systemu informatycznego? Wielu inwestorów dziś już nawet nie płaci za obsługę rachunków. Co dzisiaj rząd powie tym wszystkim pojedynczym, rozczarowanym inwestorom, którzy zostali nabici w butelkę?</u>
          <u xml:id="u-176.3" who="#MariaNowak">Pytanie drugie: czy zgodzi się pan z tym, panie ministrze, że nadzór nad udziałami i akcjami skarbu państwa NFI był niewłaściwy i właśnie to w dużej mierze doprowadziło do sytuacji, jaką mamy dzisiaj? Kiedy zostaną wyciągnięte konsekwencje w stosunku do winnych tych zaniedbań?</u>
          <u xml:id="u-176.4" who="#MariaNowak">I ostatnie pytanie. Otóż zdaję sobie sprawę, że dzisiaj pan minister nie odpowie na wszystkie szczegółowe pytania, toteż biorąc pod uwagę fakt, że szereg przedsiębiorstw z mojego województwa brało udział w programie narodowych funduszy inwestycyjnych, proszę o udzielenie odpowiedzi na to trzecie pytanie na piśmie. Otóż jak rząd ocenia skutki ekonomiczne programu NFI w woj. śląskim? Które z firm biorących udział w programie zdaniem rządu zyskały na tym, że znalazły się właśnie na liście zakładów do prywatyzacji? W których przedsiębiorstwach i komu sprzedano, zbyto majątek skarbu państwa i za jaką cenę? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-177.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Mieczysława Kasprzaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#MieczysławKasprzak">Panie Ministrze! NFI był programem rządowym, który miał wprowadzić poprawne zarządzanie i poprawną prywatyzację wielu zakładów. Dziś widać, że narodowe fundusze inwestycyjne to przykład wyprowadzania pieniędzy do prywatnych kieszeni. Od początku ten program był chory. W wielu przypadkach właścicielami majątku stawały się grupy przestępcze. Dziś w regionalnej prasie u mnie na Podkarpaciu ukazał się artykuł mówiący: NFI to był wielki przekręt, ze zdjęciem jednego z ministrów.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#MieczysławKasprzak">A że tak było, to mogę dzisiaj podać też kilka przykładów z Podkarpacia. Dobre zakłady, które istniały, jak Rzeszowskie Zakłady Drobiarskie „Resdrob”, Zakłady Mięsne „Resmięs”, Zakłady Mięsne Nisko - afera znana wszystkim, głośna na cały kraj, Rzeszowskie Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe, Zakłady Przemysłu Cukierniczego „Liwocz” - to wszystko już nie istnieje. Dzisiaj w bardzo złej sytuacji znajdują się też inne firmy na Podkarpaciu, takie jak Resbud, jak Instal-Rzeszów, jak Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Jarlan”, Fabryka Śrub w Łańcucie „Śrubex”, Conres z Rzeszowa, Fabryka Wagonów w Gniewczynie - podobny przykład jak w Ostrowie Wielkopolskim, załoga dziś zaczyna protestować, bo nie wie, co z nimi będzie. Kto jest ich właścicielem? Bo nikt im nie chce dać na to odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#MieczysławKasprzak">Dlatego chciałbym zapytać się, dlaczego rząd pozbył się od początku możliwości kontroli, nadzoru nad wieloma funduszami. Co będzie dalej z tymi zakładami, nawet między innymi z tymi, o których mówiłem wcześniej? Czy to prawda, że w wielu przypadkach, bo tak się mówi i to w linii prostej jest widoczne, chodzi między innymi o likwidację zakładów w celu zlikwidowania konkurencji? Gdzie tkwił błąd? Czy w braku nadzoru, czy może w ogóle w samych założeniach od początku funkcjonowania narodowych funduszy inwestycyjnych? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Grzesika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#AndrzejGrzesik">Panie Ministrze! Ja będę mówił tylko w kwestii jednego zakładu, mianowicie Zakładów „Lentex” SA w Lublińcu, których właścicielem większości akcji jest narodowy fundusz inwestycyjny.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#AndrzejGrzesik">Przed dwoma, trzema miesiącami posłowie zadawali w tej kwestii pytania. Panie ministrze, wówczas sam pan interweniował, przekonując przedstawicieli na walnym zgromadzeniu do tego, aby odrzucili propozycję podziału Zakładów „Lentex” na drobne spółki. Stało się jednak inaczej. I wiemy, że w czerwcu zmarł św. pamięci prezes, pan Koszarek, który do końca bronił ostatniego żywiciela lublińczan. Mam pytanie: Co zrobili przedstawiciele skarbu państwa, co zrobił minister, by nie dopuścić do upadku zakładów Lentex SA w Lublińcu, przedsiębiorstwa, które wygenerowało w ubiegłym roku 4 mln zł dochodu? I jeszcze krótkie pytanie, panie ministrze: Co ministerstwo zrobiło, by nie dopuścić do podziału przez nowego prezesa zakładów Lentex na drobne spółki i tym samym do likwidacji ostatniego żywiciela w Lublińcu? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-181.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Mieczysława Jedonia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#MieczysławJedoń">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#MieczysławJedoń">Panie Ministrze! Proszę o odpowiedź: Ile przedsiębiorstw państwowych brało udział w realizacji programu NFI z woj. Dolnego Śląska? Ile firm znajduje się na giełdzie, a ile zostało zlikwidowanych lub ogłosiło upadłość i jakie to są firmy? Które firmy mają szansę na pomoc ze strony państwa? Bardzo prosiłbym o odpowiedź na piśmie. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Zdzisława Podkańskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#ZdzisławPodkański">Narodowe fundusz inwestycyjne to była wielka nadzieja. Propagowano, że wraz z tą decyzją przyjdą ogromne środki z zewnątrz, nastąpi uwłaszczenie narodu, poprawa warunków bytu, pracy. Była tak duża propaganda, że trudno rozmawiało się z załogami, ze związkami zawodowymi, kiedy próbowano im poddawać pod rozwagę zasadność tej decyzji, zasadność przystąpienia do NFI. Dzisiaj ludzie czują się oszukani. Zamiast uwłaszczenia wyszło wywłaszczenie. Jak pan minister rzetelnie przedstawił, stan zakładów, przedsiębiorstw, które zostały przekazane, jest albo fatalny, albo są one w znacznej części zlikwidowane. Tylko niewiele uzyskało tę pomoc.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#ZdzisławPodkański">Moje pytania są bardzo proste. Po pierwsze, ile zakładów zostało dokapitalizowanych środkami pochodzenia zagranicznego? Po drugie, podnoszona była sprawa selekcji. Ta selekcja była trudna, dlatego że załogi miały rozbudzone ambicje i np. nie udało się nam, posłom PSL, przekonać załogi rady poniatowskiej - nie ma jej - tak samo Zakładów Mięsnych w Lublinie, Nisku czy w Zamościu. Natomiast udało nam się przekonać - dzięki mądremu dyrektorowi panu Malinowskiemu, związkom zawodowym i dużej życzliwości, osobistemu zaangażowaniu premiera Waldemara Pawlaka - Zakłady Azotowe w Puławach, które dzisiaj są w bardzo dobrej kondycji, a po wejściu melaminy mają ogromną przyszłość.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#ZdzisławPodkański">I kolejne pytanie: Ile zakładów z tych, które nie weszły do NFI, dzisiaj prosperuje? I trzecie pytanie. Z branżą rolno-spożywczą wiążą się ogromne nieszczęścia rolników. Tysiące rolników nie uzyskało należności za dostarczony żywiec. Co rząd ma zamiar z tym zrobić? Nie tylko bowiem padły zakłady, przekazane na NFI załogi, ale zbankrutowało bądź znajduje się w bardzo trudnej sytuacji wiele gospodarstw rolnych, wielu rolnikom do dzisiaj nie wypłacono należności. To dotyczy Bolmaru, zakładów mięsnych, uprawy rzepaku i wielu innych kwestii. Rolnicy pytają: Kto odda im pieniądze w przypadku tych zawiedzionych nadziei?</u>
          <u xml:id="u-184.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Grzyba.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#AndrzejGrzyb">Panie Ministrze! Do programów wprowadzono 512 firm. Jeżeli dobrze pamiętam, to było ponad 500 tys. osób zatrudnionych. Narodowe fundusze inwestycyjne ostatnio nazywane są narodowymi funduszami bezrobocia, ponad połowa osób zatrudnionych w tych zakładach, które weszły do funduszy, została bowiem pozbawiona pracy...</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Utraciła.)</u>
          <u xml:id="u-186.2" who="#AndrzejGrzyb">...czy utraciła tę pracę. Czy jest szacunek kosztów społecznych, związanych z wprowadzeniem zakładów do narodowych funduszy inwestycyjnych, i konsekwencji z tym związanych? Nie chcę przez to powiedzieć, że wszystkie zakłady w NFI po prostu przeszły taką drogę.</u>
          <u xml:id="u-186.3" who="#AndrzejGrzyb">Kolejna sprawa to kwestia powiązań kapitałowych pomiędzy narodowymi funduszami a firmami zarządzającymi. To jest wbrew przepisom, podkreślał to pan również. Wielokrotnie w trakcie doboru firm zarządzających okazywało się, jak później sprawdzaliśmy te listy, że były to spółki dopiero co założone z bardzo niskim kapitałem. Czy można obecnie powiedzieć, jak po latach realizacji programu przedstawia się kondycja finansowa firm zarządzających, jakim dysponują kapitałem, a jak to przedstawia się, jeżeli chodzi o firmy wprowadzone do narodowych funduszy inwestycyjnych?</u>
          <u xml:id="u-186.4" who="#AndrzejGrzyb">I trzecia kwestia to kwestia przekształceń branżowych. Podnoszono już tutaj, że część firm była sprzedawana konkurencji po to, by wygasić produkcję. Ale też było i tak, że dobre firmy były włączane, absorbowane przez firmy o gorszej kondycji. Przykładem jest między innymi sektor płyt wiórowych. Tym sposobem niejako eliminowano produkcję z pewnych obszarów Polski, jeżeli chodzi o płyty wiórowe. Nie mówię już o tym, że jeszcze udzielano zgody na powstawanie w specjalnych strefach ekonomicznych nowych firm, nowych producentów z kapitałem zagranicznym, producentów płyt wiórowych. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-186.5" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Bolesława Bujaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#BolesławBujak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#BolesławBujak">Mam kilka pytań do pana ministra. Do programu narodowych funduszy inwestycyjnych włączono 512 przedsiębiorstw państwowych przekształconych w spółki. Skarb państwa zachował w tych spółkach 25% udziałów, co pozwalało mu podejmować lub wpływać na strategiczne decyzje. Dlaczego skarb państwa nie wykorzystał tych władczych swoich możliwości w stosunku do wielu złych decyzji podejmowanych przez firmy zarządzające, czego przykładem jest prywatyzacja - już tu wspominana - firmy Wagon z Ostrowca czy też zakładów młynarskich w Kozłowie.</u>
          <u xml:id="u-188.2" who="#BolesławBujak">Pytanie drugie. Jednym z celów programów NFI było dokapitalizowanie zarządzanych spółek i ich modernizacja. Jaka jest wysokość kapitału zewnętrznego, który zasilił modernizację tych spółek w latach 1996–2002?</u>
          <u xml:id="u-188.3" who="#BolesławBujak">Kolejne pytanie: Ile skarb państwa wydał na realizację programu NFI z dotacji, z pożyczek zagranicznych czy też z międzynarodowej bezzwrotnej pomocy, jak np. fundusz Phare? Ilu pracowników zwolniono z 512 spółek funkcjonujących w ramach NFI w latach 1996–2002 albo jaki jest bilans zwolnionych i zatrudnionych pracowników?</u>
          <u xml:id="u-188.4" who="#BolesławBujak">Kolejne pytanie: Ile z tych 512 przedsiębiorstw ogłosiło upadłość czy likwidację z powodu złego, błędnego zarządzania przez firmy zarządzające?</u>
          <u xml:id="u-188.5" who="#BolesławBujak">I ostatnie pytanie. Panie ministrze, program powszechnej prywatyzacji realizowanej przez NFI był w społecznym odczuciu programem społecznego oszustwa. Czy rząd podziela ten powszechny w społeczeństwie pogląd, a jeżeli tak, to czy podjął wystarczające działania mające na celu pociągnięcie do odpowiedzialności - nie tylko do odpowiedzialności politycznej, ale i karnej - osób odpowiedzialnych za wdrożenie i realizację programu NFI?</u>
          <u xml:id="u-188.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu przedstawiciela wnioskodawców pana posła Zbigniewa Kuźmiuka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Przede wszystkim chciałbym wyrazić podziękowanie Prezydium Sejmu za to, że ta problematyka została wybrana do informacji bieżącej. Z pytań zadawanych przez przedstawicieli wszystkich klubów reprezentowanych w Sejmie wynika, że jest to temat niezwykle bolesny dla posłów zasiadających na tej sali, dla tysięcy ludzi, którzy odeszli z przedsiębiorstw należących do NFI, i ich rodzin, a także dla milionów Polaków, którzy uwierzyli w ten mit powszechnej prywatyzacji i wykupili świadectwa udziałowe. Wszyscy oni są dzisiaj niestety przegrani.</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie Ministrze! Najważniejsze kwestie, które tutaj były poruszane z takim niepokojem... bo rozumiem, że te informacje udzielane z różnych stron sali, a także przez pana ministra, świadczą o tym, że biegu wielu spraw odwrócić się nie da. Ale ten program, jak pan zauważył, będzie realizowany jeszcze przez cały rok 2004. Czy rzeczywiście resort skarbu jest gotowy do tego, by zapobiec patologiom, które stoją, jak się wydaje, za drzwiami? To, co się dzieje na naszych oczach z majątkiem przedsiębiorstw należących do narodowych funduszy inwestycyjnych, przypadkowy wybór inwestorów, którzy często funkcjonują na pograniczu obszaru bezprawia albo wręcz w obszarze bezprawia, jest na porządku dziennym.</u>
          <u xml:id="u-190.2" who="#ZbigniewKuźmiuk">Pan minister powiedział, że w kilkudziesięciu spółkach parterowych skarb państwa ma 25% udziałów, tak przynajmniej zanotowałem. Panie ministrze, posiadanie takiej ilości udziałów, mimo że są to udziały mniejszościowe, pozwala zapobiegać patologicznym sytuacjom w tych spółkach, pozwala blokować decyzje strategiczne, jeżeli oznaczają one niekorzystne rozporządzanie majątkiem. A bardzo często tak się niestety dzieje, że zarządy, rady nadzorcze, w których jest reprezentant skarbu państwa, podejmują tego rodzaju decyzje, wyrażają zgodę. Czy przez najbliższy rok, przez kilkanaście najbliższych miesięcy skarb państwa zamierza się przyglądać temu, co się dzieje, czy też będzie działał inaczej niż do tej pory? To jest, jak sądzę, jedno z fundamentalnych pytań, jeżeli chodzi o kilkanaście najbliższych miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-190.3" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie ministrze, jakie są dochody skarbu państwa z realizacji programu powszechnej prywatyzacji w zestawieniu z informacją o aktywach, które zostały przekazane narodowym funduszom? 6 mld zł i około 1 mld zł wpływów w postaci dochodów ze sprzedaży udziałów skarbu państwa i dochodów z dywidendy przy prawie bezwartościowych akcjach narodowych funduszy inwestycyjnych, które mają w swej dyspozycji Polacy. Co można powiedzieć o efektywności tego programu?</u>
          <u xml:id="u-190.4" who="#ZbigniewKuźmiuk">Pan minister całkiem otwarcie mówił o tym, że resort obserwuje, że na rachunkach narodowych funduszy inwestycyjnych są potężne pieniądze. Te pieniądze są kumulowane, a jednocześnie spółki parterowe, którymi się zarządza, nie mają kapitału na rozwój. A przecież jednym z zasadniczych celów programu narodowych funduszy inwestycyjnych było dostarczenie przez firmy zarządzające kapitału na rozwój. Skoro więc już nawet tego kapitału nie trzeba pożyczać, bo on jest na rachunkach tych firm, to dlaczego nie jest skierowany na rozwój do tych spółek, które jeszcze w funduszach pozostały, lecz jest lokowany w różnego rodzaju przedsięwzięciach? Czy skarb państwa nie ma wpływu na tę sytuację?</u>
          <u xml:id="u-190.5" who="#ZbigniewKuźmiuk">Kwestia zmiany zasad wynagradzania spółek zarządzających. Jeżeli skarb państwa obserwował przez te lata spadek wartości aktywów, to dlaczego nie było reakcji, jeśli chodzi o sposób wynagradzania firm zarządzających, i w dalszym ciągu nie ma reakcji?</u>
          <u xml:id="u-190.6" who="#ZbigniewKuźmiuk">To są pytania, na które powinna być udzielona odpowiedź. Jeżeli nie dzisiaj, to, jak sądzę, pan minister ustosunkuje się do tych kwestii na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-190.7" who="#ZbigniewKuźmiuk">Wreszcie poinformował nas pan o tym, że sprawozdanie z działalności narodowych funduszy inwestycyjnych zostanie przygotowane zapewne w 2005 r. Skoro program ma się zakończyć w 2004 r., to zapewne wtedy sprawozdanie zostanie przygotowane przez resort skarbu i nam dostarczone. I tu chciałbym przestrzec pana ministra i obecnie rządzących przed tym, żebyśmy za okres tego roku nie dowiedzieli się o kolejnych patologiach, które w realizacji tego programu miały miejsce.</u>
          <u xml:id="u-190.8" who="#ZbigniewKuźmiuk">Panie ministrze, jeszcze raz chciałbym się upomnieć w imieniu wszystkich tych, którzy zadawali pytania dotyczące konkretnych problemów, jakie są w ich okręgach wyborczych, o to, żebyśmy otrzymali wyjaśnienie na piśmie dotyczące sytuacji patologicznych. Kwestie bowiem, które były poruszane, to są ewidentne patologie w realizacji programu narodowych funduszy inwestycyjnych. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-190.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-191.1" who="#TomaszNałęcz">Przyłączam się do prośby o pisemną odpowiedź na temat konkretnych spraw dotyczących poszczególnych okręgów wyborczych.</u>
          <u xml:id="u-191.2" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu sekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa pana Andrzeja Szarawarskiego.</u>
          <u xml:id="u-191.3" who="#TomaszNałęcz">Panie ministrze, mamy do zakończenia czasu realizacji tego punktu porządku 15 minut i to jest pana 15 minut.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#AndrzejSzarawarski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Padło tu bardzo wiele pytań ogólnych, na które postaram się odpowiedzieć. Dotyczą one systemu funkcjonowania tego programu i efektów oraz ocen, jakie można w odniesieniu do tego programu na obecnym etapie wysnuwać. Oczywiście padło też wiele pytań szczegółowych, na które spróbujemy każdemu z zadających pytania posłów odpowiedzieć. Kieruję prośbę, aby byli państwo w kontakcie z naszym departamentem instytucji finansowych i doprecyzowali swoje pytania, wtedy na tyle, na ile to będzie możliwe, udzielimy precyzyjnych odpowiedzi na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#AndrzejSzarawarski">Chciałbym powiedzieć, że program realizowany jest już 8 lat i praktycznie zbliża się do końca. Z liczb, jakie przedstawiłem, wynika, że z 512 przedsiębiorstw w programie w tej chwili uczestniczy jeszcze 58, a więc punkt ciężkości, jeśli chodzi o restrukturyzację, prywatyzację zakładów, które brały udział w programie, i o skutki, jest już za nami. Jak powiedziałem, ponad 400 zakładów udało się sprywatyzować. Jednak ponad 100 zakładów uległo likwidacji bądź zostało poddanych procedurom upadłościowym.</u>
          <u xml:id="u-192.2" who="#AndrzejSzarawarski">Trzeba zacząć od tego, kto przystąpił do tego programu. Przystąpiły zakłady z własnej woli zarządów i załóg, wyrażonej w odpowiednim trybie przewidzianym ustawą. A więc nikt nikogo na siłę nie zmuszał do uczestnictwa w tym programie. Była dyskusja. Jako poseł pamiętam, że wtedy bardzo się spieraliśmy w gronie ówczesnej koalicji SLD-PSL o to, jaki ma być ten eksperymentalny program, jaką liczbę zakładów powinien obejmować, jaki majątek powinniśmy na ten cel przeznaczyć. Liczba 512 przedsiębiorstw została ustalona na zasadzie kompromisu.</u>
          <u xml:id="u-192.3" who="#komentarz">(Poseł Zdzisław Podkański: Najpierw był 1 tys.)</u>
          <u xml:id="u-192.4" who="#AndrzejSzarawarski">Zaczęło się od 1 tys. Pamiętam, że Unia Pracy chciała, by maksymalnie było 400.</u>
          <u xml:id="u-192.5" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Aumiller: 100.)</u>
          <u xml:id="u-192.6" who="#AndrzejSzarawarski">Przepraszam, 100. Przyjęta została liczba 512. W sumie był to jakiś kompromis. Oczywiście jak zwykle kompromisy nigdy nikogo do końca nie zadowalają. Przedstawiciele, szczególnie inspiratorów tego programu, Unii Wolności, SLD, uważali, że to jest za mała liczba, że dajemy za małą pulę majątku, by ten program mógł się w pełni powieść. Z kolei inni uważali, iż to jest za dużo, że jest za duże ryzyko, że możemy roztrwonić majątek państwowy. Zapewne prawda, jak zwykle, była pośrodku.</u>
          <u xml:id="u-192.7" who="#AndrzejSzarawarski">Wystartowaliśmy natomiast z taką liczbą zakładów, przy czym, jak pan poseł Szejnfeld powiedział, wśród tych, którzy się zgłosili, było znacznie więcej, niż się spodziewaliśmy, zakładów, firm, dla których wejście do programu NFI było ostatnią szansą. Nie potrafię powiedzieć, czy to było 40%, czy blisko 40%, ale to był ten rząd wielkości zakładów, które już wtedy stały praktycznie na krawędzi upadłości i w programie NFI widziały swoją szansę poprzez prywatyzację na utrzymanie się. Dlatego też ten program startował z pewną grupą zakładów o dużym ryzyku, co, mówiąc krótko, przysparzało od początku wielkich kłopotów, jeśli chodzi o ich restrukturyzację oraz utrzymanie produkcji i zatrudnienia w tych zakładach.</u>
          <u xml:id="u-192.8" who="#AndrzejSzarawarski">Z drugiej strony trzeba sobie zdawać sprawę z narzędzi, w jakie ustawodawca wyposażył ministra skarbu państwa, jeśli chodzi o kontrolę tego programu, możliwości wpływania na to, co się w ramach tego programu działo. Trzeba przypomnieć, że w narodowych funduszach inwestycyjnych jest tylko dwóch przedstawicieli skarbu państwa w radzie nadzorczej. Spółki parterowe to tylko jeden przedstawiciel skarbu państwa w radach nadzorczych reprezentujący początkowo te 25% udziałów.</u>
          <u xml:id="u-192.9" who="#AndrzejSzarawarski">Chcę powiedzieć w odniesieniu do tego, co tu zostało poddane krytyce, szczególnie jeśli chodzi o firmy zarządzające, umowy o zarządzanie, wynagrodzenia, że to nie skarb państwa bezpośrednio, lecz narodowy fundusz podpisywał umowy z firmami zarządzającymi, a więc wpływ skarbu państwa był wpływem pośrednim - poprzez członków rad nadzorczych nadzorujących fundusze, a nie bezpośrednio przez instytucję, jaką jest minister skarbu państwa, a wtedy minister przekształceń własnościowych.</u>
          <u xml:id="u-192.10" who="#AndrzejSzarawarski">Trzeba również powiedzieć, że dobór ludzi do rad nadzorczych, występujących w imieniu skarbu państwa, odbywał się według określonych procedur. W pierwszej fazie tworzenia narodowych funduszy i rad nadzorczych, o czym mówił pan poseł Olewiński, była specjalna komisja kwalifikacyjna, która dobierała składy rad nadzorczych narodowych funduszy. Stąd początek wydawał się obiecujący. Natomiast punkt startu i instrumenty prawne, jakie ustawodawca dał skarbowi państwa do kontroli, okazały się, w naszym odczuciu, z punktu widzenia tych 8-letnich doświadczeń, niestety niewystarczające, aby w pełni, obiektywnie można było przeciwdziałać wszelkim zjawiskom negatywnym czy wręcz patologiom, jakie się w trakcie realizacji tego programu tu czy w innym miejscu pokazywały.</u>
          <u xml:id="u-192.11" who="#AndrzejSzarawarski">Chcę jeszcze raz przypomnieć, że przepisy regulujące zasady realizacji programów NFI i sprawowanie sprawnego nadzoru nad przebiegiem prywatyzacji w ramach NFI, określone ustawą, istotnie ograniczyły ministrowi skarbu państwa możliwość wpływania na te procesy. Ustawa nie dała bowiem ministrowi skarbu państwa żadnych wyjątkowych, poza wynikającymi z Kodeksu spółek handlowych, kompetencji dających możliwość sprawowania efektywnego nadzoru właścicielskiego wobec funduszy, wobec firm zarządzających i spółek portfelowych. W sytuacji, kiedy skarb państwa przestał być praktycznie od 1998 r. znaczącym akcjonariuszem NFI i spółek, ta kontrola po prostu mogła być sprawowana wyłącznie na pułapie posiadanych wpływów, poprzez pulę akcji, jaką, bądź w funduszach, bądź w konkretnych spółkach parterowych, posiadał skarb państwa. Stąd oczywiście okazało się, że w stosunku do wielu zjawisk, które się tymczasem zaczęły pojawiać jako zjawiska wymagające interwencji, po prostu minister skarbu nie miał faktycznych prawnych narzędzi, aby dokonywać innych interwencji niż te, które wynikały z zapisów ustawy o narodowych funduszach inwestycyjnych i z przepisów wynikających z Kodeksu spółek handlowych, wcześniej Kodeksu handlowego.</u>
          <u xml:id="u-192.12" who="#AndrzejSzarawarski">To jest na pewno pewien wniosek, który nasuwa się jako jeden z pierwszych: Czy nie poszliśmy zbyt daleko, konstruując prawo, konstruując ten program i ograniczając rolę państwa, ograniczając ministra przekształceń własnościowych i później ministra skarbu państwa w zakresie narzędzi prawnych. Te narzędzia, które są, okazały się niewystarczające. To jest pierwszy generalny wniosek.</u>
          <u xml:id="u-192.13" who="#AndrzejSzarawarski">Sprawa druga, która jest kontestowana, dotyczy upolityczniania rad nadzorczych - chociaż ja nie przeceniałbym ich wpływu - konfliktów z firmami zarządzającymi, wielkości wynagrodzeń. Oczywiście to wszystko musi podlegać subiektywnej ocenie, ale dzisiaj trudno to oceniać jednoznacznie, ponieważ w tym czasie zmieniały się rządy, zmieniały się opcje polityczne, składy rad nadzorczych, zmieniały się także firmy zarządzające. Z jednymi rozwiązywano umowy, z drugimi je podpisywano. Stąd trudno byłoby o jakieś bardzo jednoznaczne wnioski, czy to upolitycznienie, czy, mówiąc szczerze, konflikty między radami nadzorczymi funduszy inwestycyjnych a firmami zarządzającymi wpłynęły na przebieg tego programu. To wymaga w każdym indywidualnym przypadku każdego funduszu przeanalizowania i wyciągnięcia wniosków.</u>
          <u xml:id="u-192.14" who="#AndrzejSzarawarski">Czy NFI były dobrym czy złym przykładem prywatyzacji? Czy na tle na przykład czeskiej kuponovki to był dobry czy zły program? Myślę, że okres transformacji w wielu krajach pokazał, że nie udało się nigdzie wypracować dobrego programu powszechnej prywatyzacji. Gdyby znowu przywołać przykład czeskiej kuponovki, to był to przykład renacjonalizacji majątku państwowego poprzez prywatyzację, ponieważ te czeskie kupony głównie skupiły instytucjonalne, państwowe organizacje bądź konsorcja, przede wszystkim banki, przede wszystkim duże grupy przemysłowe, i ten majątek, który przepłynął przez obywateli czeskich, został znowu skondensowany w wąskich grupach, które przejęły kontrolę nad tym majątkiem poprzez skup tych czeskich kuponów.</u>
          <u xml:id="u-192.15" who="#AndrzejSzarawarski">Wielu fachowców twierdzi, chociaż tego na pewno nigdy do końca się sprawdzić nie da, że polski program narodowych funduszy inwestycyjnych był w sumie jednak lepszy, przede wszystkim jeśli chodzi o restrukturyzację tych podmiotów uzależnionych od działalności NFI, firm zarządzających, niż w przypadku czeskiej kuponovki. Chociaż oczywiście zawsze wątpliwości pozostaną i myślę, że gdybyśmy to porównywali do prywatyzacji w innych krajach przechodzących transformację, to nigdzie w zasadzie nie udało się stworzyć jakiegoś modelu prywatyzacji powszechnej, która z jednej strony dałaby przede wszystkim przedsiębiorstwom prywatyzowanym duże możliwości restrukturyzacji i rozwoju, a z drugiej strony dałaby uwłaszczonym obywatelom ewidentne korzyści. Stąd polski przykład jest jakąś polską drogą, ale na pewno nie jest ani gorszy, ani lepszy od tego, co się stało w innych krajach.</u>
          <u xml:id="u-192.16" who="#AndrzejSzarawarski">Jeśli chodzi o zarządzanie funduszami, to oczywiście trzeba powiedzieć, że generalnie fundusze i spółki zarządzające są wynagradzane relatywnie do wzrostu wartości tych funduszy i to jest ich główna troska. Stąd może w subiektywnym odczuciu, gdy się patrzy na los poszczególnych zakładów, które wchodzą w skład NFI, ma się wrażenie, że firmy zarządzające mniej się troszczą o restrukturyzację tych firm, o zatrudnienie, a więcej o podwyższanie wartości akcji, bo z tego tytułu są wynagradzane. Pewnie to prawda, że takie wrażenie jest. Być może ta akurat metoda wynagradzania, jaka została skonstruowana w ustawie o narodowych funduszach inwestycyjnych, spowodowała, że znacznie większą wagę przywiązywano do tego, żeby się pozbywać tego, co przynosi straty, a inwestować w to, co przynosi zyski. To dla wielu zakładów okazało się bardzo trudnym kryterium. Fakt, że ponad 100 firm z tego programu zostało poddane procedurom upadłościowym bądź likwidacyjnym, wskazuje między innymi, że wtedy, kiedy konstruowaliśmy cały program i jego prawne oprzyrządowanie, chyba zabrakło nam trochę wyobraźni. Mówię o ustawodawcach, bo czuję się winny; byłem też jednym z posłów, którzy za tymi ustawami podnosili rękę. W związku z tym uważam, że trzeba z perspektywy czasu obiektywnie popatrzeć na to, co sami skonstruowaliśmy i dzięki czemu tak, a nie inaczej, przebiegał proces zarządzania portfelem.</u>
          <u xml:id="u-192.17" who="#komentarz">(Poseł Zygmunt Wrzodak: SLD z Unią Wolności.)</u>
          <u xml:id="u-192.18" who="#AndrzejSzarawarski">Nie chodzi o to, kto, SLD, Unia Wolności czy nie. Chodzi po prostu o to, że program ten jest realizowany przez wiele lat; jest to duża operacja na majątku skarbu państwa, dotycząca także dużej populacji, zatrudnienia. W tym kontekście trzeba na to popatrzeć jako na pewien program społeczno-ekonomiczny, który przyniósł efekty lub nie przyniósł zakładanych efektów, i z tego trzeba wyciągnąć wnioski na przyszłość.</u>
          <u xml:id="u-192.19" who="#AndrzejSzarawarski">Jeśli chodzi o pytania dotyczące tego, jak zapobiegać patologiom, szczególnie przy sprzedaży majątku, zwłaszcza że jeszcze jest mimo wszystko 58 firm w tym programie, to oczywiście możemy na tyle zapobiegać, na ile nam pozwala prawo i możliwości skarbu państwa wynikające z jego portfela akcji. Oczywiście wszędzie tam, gdzie nasi przedstawiciele stwierdzali w przeszłości - niezależnie od tego, jaki był rząd, jaka opcja rządziła - jakieś działania na szkodę tych spółek, jakieś ewidentne przekręty, tam były zgłaszane tego typu działania do instytucji kontrolnych, do prokuratur. Natomiast, rzecz jasna, nie wszystko można uznać za działanie na szkodę spółki, nawet jeżeli obserwatorom z boku to się nie podoba czy pracownikom się nie podoba, ponieważ zarządy tych firm, mając określony przez NFI program, miały prawo podejmować zgodnie z Kodeksem handlowym takie czy inne działania.</u>
          <u xml:id="u-192.20" who="#AndrzejSzarawarski">Oczywiście trudno mówić, że był to wielki sukces, jeśli chodzi o rozwój i zatrudnienie, no bo choćby to, że upadło 100 firm, wiadomo, że znaczna część zatrudnionych w tych spółkach zasiliła szeregi bezrobotnych, ale są też przykłady na to, że firmy się dobrze rozwinęły, zostały dokapitalizowane, zmieniły technologie, należą do grona bardzo konkurencyjnych spółek. Można podawać przykłady w jedną i w drugą stronę.</u>
          <u xml:id="u-192.21" who="#AndrzejSzarawarski">Moim zdaniem, gdyby nawet nie było programu narodowych funduszy inwestycyjnych, to znaczna część tych 40% firm, o których mówił pan poseł Szejnfeld, które weszły do NFI, i tak by miała wielkie trudności z przetrwaniem, ponieważ one, już wchodząc do programów, były - mówiąc krótko - na krawędzi upadłości. Trudno więc tak jednoznacznie ocenić, że to właśnie tylko program NFI spowodował, że one upadły, bo nie zawsze i nie do końca tak jest.</u>
          <u xml:id="u-192.22" who="#AndrzejSzarawarski">Oczywiście padło wiele pytań, na które z uwagi na brak czasu nie będę mógł odpowiedzieć z trybuny sejmowej, dlatego na wszystkie pytania szczegółowe postaramy się odpowiedzieć na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-192.23" who="#AndrzejSzarawarski">Chciałbym wyrazić nadzieję, że to nie jest ostatnia dyskusja na temat NFI i sądzę, że jeszcze wiele razy będzie okazja, by również na posiedzeniach komisji skarbu ten temat podnieść, ponieważ sądzę, że jednej rzeczy nie wolno nam nie zrobić. To znaczy był to jeden wielki program i społeczny, i gospodarczy i myślę, że powinniśmy go bardzo precyzyjnie, bardzo obiektywnie ocenić zarówno w kategoriach ekonomicznych, jak i społecznych, zwłaszcza że jego realizacja dobiega końca, bowiem rok 2004 jest właściwie ostatnim rokiem funkcjonowania tego programu. Początek roku 2005 to jest okres, kiedy nastąpią w zasadzie rozliczenia tego programu i większość funduszy przestanie istnieć. Część z tych, które nadal będą działać, przekształci się w normalne fundusze inwestycyjne działające już na bazie innej podstawy prawnej. Stąd wydaje się, że rok bieżący i rok 2004 to jest okres, w którym powinniśmy temu tematowi poświęcić więcej uwagi, a przede wszystkim zobiektywizować oceny tego programu, który trwał 8 lat i praktycznie potrwa jeszcze następny rok; jego skutki mogą być bardzo pouczające nie tylko dla działań w zakresie prywatyzacji, ale także jako ocena pewnego okresu transformacji polskiej gospodarki, która się w międzyczasie dokonała. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu ministrowi.</u>
          <u xml:id="u-193.1" who="#TomaszNałęcz">Aby tylko w tych dyskusjach było jak najmniej okazji do wygłaszania uwag krytycznych.</u>
          <u xml:id="u-193.2" who="#komentarz">(Poseł Zdzisław Podkański: Panie marszałku, w sprawie formalnej.)</u>
          <u xml:id="u-193.3" who="#TomaszNałęcz">W sprawie formalnej?</u>
          <u xml:id="u-193.4" who="#TomaszNałęcz">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#ZdzisławPodkański">Dziękujemy panu ministrowi za odpowiedź. Czasu niewiele, a więc odpowiedział tyle, na ile te ramy pozwalały.</u>
          <u xml:id="u-194.1" who="#ZdzisławPodkański">Panie Ministrze! Intencją pana posła Kuźmiuka i Klubu Parlamentarnego PSL było, żeby zabezpieczyć resztę majątku w tym ostatnim roku funkcjonowania programu. I bardzo prosimy pana ministra, żeby w podejmowaniu działań, jak również przy odpowiedzi na pytania zwrócił uwagę właśnie na cel dzisiejszego zapytania, na te części dotyczące gospodarowania majątkiem i zabezpieczenia jego przed wyprowadzeniem czy zniszczeniem. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-194.2" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-195.1" who="#TomaszNałęcz">Wszyscy, sądząc po oklaskach, przyłączamy się do tej prośby.</u>
          <u xml:id="u-195.2" who="#TomaszNałęcz">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-195.3" who="#TomaszNałęcz">Wypowiedzią pana ministra kończymy rozpatrywanie tego punktu porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-195.4" who="#TomaszNałęcz">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 34. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o poselskim projekcie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druki nr 1945 i 1973).</u>
          <u xml:id="u-195.5" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Marka Sawickiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu połączonych komisji, tym razem Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisji Nadzwyczajnej związanej z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”, przedstawić sprawozdanie dotyczące projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Jest to już trzecie podejście do tego problemu i dobrze byłoby, żeby można było powiedzieć: do trzech razy sztuka.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Połączone komisje wyjątkowo zgodnie procedowały nad tym projektem, nie było nawet potrzeby powoływania podkomisji, ponownej bardzo wnikliwej i głębokiej pracy nad tym projektem podkomisji z ekspertami i przedstawiając sprawozdanie, które oczywiście jest załączone w druku nr 1973. Natomiast do tego sprawozdania pojawiły się dwie istotne opinie i mam nadzieję, że to nie naruszy formuły sprawozdania z prac komisji, ale są to opinie Komitetu Integracji Europejskiej i Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego. I myślę, że w tym momencie warto, w związku z przebiegiem prac zarówno do wcześniejszych dwóch projektów, jak i do tego projektu, nad niektórymi sprawami zastanowić się i zwrócić na nie uwagę.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#MarekSawicki">Jeszcze raz podkreślam, projekt, który przyjęły połączone komisje, jest to praktycznie niewiele zmieniona wersja senacka, która w wyniku decyzji marszałka Borowskiego trafiła do kosza, i w tym nowym projekcie nieszczęsne przywrócenie słów „i inne rośliny” w art. 2 pkt 1 nie zostało uwzględnione, tych innych roślin nie ma.</u>
          <u xml:id="u-196.3" who="#MarekSawicki">Natomiast chcę powiedzieć, że także komisje połączone bardzo wnikliwie rozpatrywały kwestie wcześniej zgłaszanych innych poprawek senackich i dość jednomyślnie uznały, że kwestia oznakowania dystrybutorów z paliwami płynnymi z udziałem biokomponentów nie powinna mieć miejsca. Paliwa płynne, tak jak we wszystkich krajach Unii Europejskiej, także zgodnie z dyrektywą unijną, normatywne nie muszą być dodatkowo oznakowane, natomiast wszystkie biopaliwa sprzedawane jako paliwa ponadnormatywne wymagają szczególnego oznakowania i to w projekcie zostało uwzględnione.</u>
          <u xml:id="u-196.4" who="#MarekSawicki">Ale parę zdań odnośnie do opinii zarówno Komitetu Integracji Europejskiej, jak również Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego.</u>
          <u xml:id="u-196.5" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Tak naprawdę, jak przeglądam opinię Komitetu Integracji Europejskiej, to zastanawiam się, czy Komitet Integracji Europejskiej jest agendą rządową i występuje w imieniu rządu Rzeczypospolitej, czy jest to jakaś samodzielnie funkcjonująca komórka, która może wydawać opinie zupełnie sprzeczne i niezgodne z tym, co wcześniej chociażby do tych projektów wydawał rząd. I teraz wracając do tej opinii Komitetu Integracji Europejskiej, warto zwrócić uwagę na pkt 2, w którym Komitet Integracji Europejskiej ma zarzuty, że oto projekt poselski nie uwzględnia wszystkich biopaliw, jakie są ujęte w dyrektywie unijnej i że definicje tu zawarte nie są w pełni spójne z dyrektywą unijną. Otóż chcę zwrócić uwagę, że w tytule tej ustawy mamy: o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Więc jeśli Komitet Integracji Europejskiej sugeruje, żebyśmy ujęli całość biopaliw traktowanych w dyrektywie jako biomasa, to chcę zwrócić uwagę, że tylko wprowadzenie tych dwóch komponentów - alkoholu i oleju spowodowało tyle zamieszania na rynku paliw, tyle problemów i tyle publicznej dyskusji, że gdybyśmy chcieli uwzględnić jeszcze wszystkie formy gazowe i inne biopaliw, to okazałoby się, że ta dyskusja będzie trwała jeszcze kolejnych 10 lat i oczywiście będzie nie do przeprowadzenia. Ten projekt wyraźnie reguluje jeden czy dwa wąskie segmenty rynku biopaliw i dziwi mnie, że do wcześniejszych dwóch projektów rządowych Komitet Integracji Europejskiej nie miał tego typu zarzutów, natomiast do poselskiego ma.</u>
          <u xml:id="u-196.6" who="#MarekSawicki">Jest także problem w tym, że połączone komisje przyjęły rozwiązanie, iż udział biokomponentów będzie określany w ułamku objętościowym. Otóż chcę powiedzieć, że w Unii Europejskiej także dla celów praktycznych jest to oznaczane w ułamku objętościowym. Chcę także zwrócić uwagę Komitetowi Integracji Europejskiej, że nie ma problemu, żeby przejść na pełne rozliczenie w ujęciu energetycznym, to jest dobrowolna decyzja naszego państwa, ale w dyskusji nad technicznym kontrolowaniem tego wszystkiego i w dyskusji, jaka odbyła się w komisjach i wcześniej także nad poprzednimi projektami, przyjęto rozwiązanie ujęcia objętościowego.</u>
          <u xml:id="u-196.7" who="#MarekSawicki">Natomiast ciekawa jest opinia zawarta w pkt 4: Ze względu na fakt, iż paliwa zawierające biokomponenty nie powinny być wyłączone z systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, który jest uregulowany ustawą o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, jeśli chodzi o postanowienia dyrektywy itd. - projekt ustawy według Komitetu Integracji Europejskiej nie spełnia tego. Otóż nie wiem, czy Komitet Integracji Europejskiej wie, do czego wydawał opinie. W art. 21 tej ustawy wyraźnie zapisujemy pełne odniesienie w zakresie jakości do ustawy o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości rynku paliw.</u>
          <u xml:id="u-196.8" who="#MarekSawicki">Kolejna uwaga dotyczy ulgi akcyzowej. Komitet Integracji Europejskiej mówi nam, że to jest niezgodne z dyrektywami Unii Europejskiej, bo Polska musi najpierw wystąpić, bo jest rok przejściowy itd. Ale w innej opinii, wcześniej wydanej, dotyczącej tej samej ustawy, tylko że projektu rządowego, Komitet Integracji Europejskiej pisze, że planowane w ustawie rozwiązanie jest zgodne z założeniami projektu dyrektywy, wtedy jeszcze projektu, dziś już dyrektywy, jak i z założeniami polityki energetycznej Unii Europejskiej określonymi w Green Paper. Chcę zwrócić uwagę, że w ustawie nie proponujemy obligatoryjnego zwolnienia z akcyzy, ale zapisujemy, że minister może zastosować ulgę. Jeśli ze względu na Układ Europejski, na postanowienia międzynarodowe, minister nie będzie mógł tego zastosować, to tego nie zastosuje. Tak więc w którym miejscu jest tu niezgodność? Nie bardzo mogę zrozumieć?</u>
          <u xml:id="u-196.9" who="#MarekSawicki">Z kolei inna sprawa dotycząca tego, że biokomponenty mogą być produkowane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Otóż też pozwoliłem sobie wydobyć jedną z wcześniejszych opinii Komitetu Integracji Europejskiej, jeszcze z wcześniejszej dyskusji. W tej opinii z dnia 1 kwietnia 2003 r. dotyczącej rządowego projektu ustawy, gdzie ta sprawa nie była uwzględniana, Komitet Integracji Europejskiej wyraźnie pisze, że gdyby ograniczenie produkcji surowców do terytorium Rzeczypospolitej miało miejsce tylko i wyłącznie do czasu wejścia Polski do Unii Europejskiej, to byłoby wszystko w porządku, a jeśli to będzie 5 lat, to nie jest w porządku. W sprawozdaniu, które przyjęły połączone komisje, jest zapis - do 30 kwietnia 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-196.10" who="#MarekSawicki">Co wymyślił w tym momencie Komitet Integracji Europejskiej? Ano wymyślił to, że skoro wcześniej obowiązują nas 5-letnie umowy, to istnieje podejrzenie, że zawarcie tych umów na 5 lat naruszy interesy obywateli Unii Europejskiej. To pytam: Po co rząd daje nam opinię pozytywną, wyrażoną przez ministra rolnictwa? Dlaczego Komitet Integracji Europejskiej w innej opinii dotyczącej tej samej ustawy mówi, że gdybyście zapisali to: do czasu członkostwa, to byłoby dobrze, a jak zapisaliśmy: do czasu uzyskania członkostwa czy do czasu wejścia do Unii Europejskiej, to Komitet Integracji Europejskiej mówi: nie, naruszacie przepisy Unii Europejskiej?</u>
          <u xml:id="u-196.11" who="#MarekSawicki">I tak naprawdę, jeśli się temu wszystkiemu przyglądamy, to zachodzi istotne pytanie: czy Komitet Integracji Europejskiej jest rzeczywiście agendą rządową i wyraża interesy Rzeczypospolitej Polskiej, czy jest agendą zewnętrzną i szkodzi interesom gospodarczym Rzeczypospolitej Polskiej? Już pomijam inne drobne uchybienia, o których mówiłem tu z tej trybuny wielokrotnie, bo mieliśmy opinię Komitetu Integracji Europejskiej, że ta ustawa narusza zasady wspólnego rynku, którego od wielu lat już nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#TomaszNałęcz">Przepraszam, panie pośle, nie chciałbym ingerować w pańskie wystąpienie, ale czy pan referuje na pewno stanowisko całej komisji w tej sprawie, czy pan wyraża tutaj swój pogląd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#MarekSawicki">Wyrażam tu opinię komisji, dlatego że to było wielokrotnie podnoszone, panie marszałku. I szkoda, że po raz kolejny rządowa agenda w ten sposób podchodzi do ważnego problemu gospodarczego.</u>
          <u xml:id="u-198.1" who="#MarekSawicki">Natomiast nie będę odnosił się szczegółowo do opinii, którą dostaliśmy od Polskiej Organizacji Przemysłu i Handlu Naftowego podpisanej przez pana Jacka Wróblewskiego, który uczestniczył we wszystkich posiedzeniach komisji, z zespołem doradców, mógł wnieść na każdym etapie, i wnosił, swoje propozycje i opinie. I to, co teraz pisze w tej swojej opinii, to chcę powiedzieć, że jest tak naprawdę dowodem na to, że pan Wróblewski był, nie słyszał, nie widział i nie uczestniczył.</u>
          <u xml:id="u-198.2" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Bo jak można powiedzieć, że projekt ustawy nie reguluje problemu norm jakościowych, gdy art. 13 o tym mówi? Jak można mówić, że nie uwzględnia się problemu związanego z państwowymi rezerwami strategicznymi paliw ciekłych, kiedy w art. 1 ust. 2 rezerwy państwowe wyłączone są z tej ustawy?</u>
          <u xml:id="u-198.3" who="#komentarz">(Głos z sali: Nie czytał.)</u>
          <u xml:id="u-198.4" who="#MarekSawicki">Jest to wyraźnie zapisane. I gdybym przejrzał i omówił wszystkie punkty po kolei, to widać wyraźnie, że pan Wróblewski napisał je nie do tego projektu, z którym dzisiaj mamy tu do czynienia.</u>
          <u xml:id="u-198.5" who="#MarekSawicki">Tak że jeszcze raz chcę zwrócić uwagę, że do trzech razy sztuka.</u>
          <u xml:id="u-198.6" who="#MarekSawicki">Połączone Komisje: Rolnictwa i Rozwoju Wsi i Nadzwyczajna wydały dosyć jednoznaczną opinię w sprawie tego projektu. Był on przyjęty praktycznie jednomyślnie. W związku z tym wnoszę, aby Wysoka Izba rozpatrzyła to sprawozdanie i abyśmy nie zajmowali się tym, czego tak naprawdę w ustawie nie ma, a co podnosi zarówno Komitet Integracji Europejskiej, jak i producenci paliw płynnych w Polsce. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-198.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#TomaszNałęcz">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-199.2" who="#TomaszNałęcz">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-199.3" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Jana Chojnackiego występującego w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#JanChojnacki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawić stanowisko dotyczące sprawozdania Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”, zawartego w druku sejmowym nr 1973.</u>
          <u xml:id="u-200.1" who="#JanChojnacki">Po zawetowaniu przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej pierwszej ustawy, wycofaniu drugiego projektu ustawy przez marszałka Sejmu dzisiejsza dyskusja w drugim czytaniu jest trzecim podejściem do ustawy o biopaliwach, a mimo to nie brakuje rozbieżności w poglądach na zagadnienia, które obejmuje projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-200.2" who="#JanChojnacki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Polityka energetyczna państwa przewiduje stopniowy wzrost nośników energetycznych ze źródeł energii odnawialnej. Jednym z poważnych źródeł energii odnawialnej może i powinno być szeroko rozumiane rolnictwo, jego produkty, surowce. Mam tu na myśli nie tylko wytwarzanie biokomponentów, ale również wykorzystanie surowców, półproduktów rolniczych do produkcji energii elektrycznej i cieplnej. O tym, jak długa droga przed nami, niech świadczy opinia Urzędu Integracji Europejskiej, która zgodnie z dyrektywą Unii Europejskiej do biopaliw zalicza m.in. bioetanol, biometanol, biodiesel, biogaz, biodimetyloeter, biowodór itd. Łączenie surowców rolniczych z paliwami stałymi, jako paliwa bezdymne, to kolejny proces, na którym należy zwrócić uwagę.</u>
          <u xml:id="u-200.3" who="#JanChojnacki">Uważamy, że pomimo braku zapisów w obecnym projekcie ustawy o obowiązku przedkładania Radzie Ministrów informacji ministra właściwego do spraw nauki o wpływie biopaliw na silniki spalinowe, takie działania będą prowadzone w interesie całej gospodarki. W projekcie ustawy powrócono do zapisu z poprzedniej ustawy, przed przyjęciem poprawek Senatu, aby paliwa, które są zgodne z Polską Normą, nie musiały być sprzedawane ze specjalnie oznakowanych dystrybutorów. Dotyczyć to ma tych biopaliw ciekłych, w których zawartość biokomponentów jest wyższa od paliwa normatywnego.</u>
          <u xml:id="u-200.4" who="#JanChojnacki">Projekt ustawy stawia niezwykle surowe wymagania dla tych kandydatów, którzy starają się o zezwolenie na wytwarzanie lub magazynowanie biokomponentów. Niezależnie od dysponowania odpowiednimi urządzeniami technicznymi muszą spełniać również inne warunki. Nie może zalegać z płatnościami publicznoprawnymi, być karany za przestępstwa gospodarcze, skarbowe, przeciwko mieniu.</u>
          <u xml:id="u-200.5" who="#JanChojnacki">Tak wysoko stawiane wymagania oraz duże uprawnienia organów kontrolnych gwarantują dobrą jakość wytwarzania i przechowywania biokomponentów. Słabszym ogniwem może się okazać system transportu, mieszania oraz sprzedaży biopaliw. Dlatego też firmy, które funkcjonują na rynku paliw, powinny się do tego przygotowywać, nie czekając na wejście w życie ustawy. Tendencje europejskie, światowe pokazują, że od tego kierunku nie ma odwrotu. Kontrolę jakości paliw, w tym również paliw wytworzonych na bazie biokomponentów, ma prowadzić Inspekcja Handlowa w oparciu o ustawę z dnia 10 stycznia 2003 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, do której ten projekt ustawy wprowadza stosowne zmiany.</u>
          <u xml:id="u-200.6" who="#JanChojnacki">Urząd Komitetu Integracji Europejskiej w swojej opinii zwrócił również uwagę, że w projekcie ustawy udział biokomponentów jest określany w ułamku objętościowym, wyrażonym w procentach. Jednocześnie jednak podkreśla, że obecny zapis nie przekreśla możliwości osiągnięcia proporcji określonej w dyrektywie 2003/30/WE, ale utrudnia przeliczenie wartości wyrażonej w ułamku objętościowym na wartość opałową paliwa, jaką można uzyskać ze spalenia 1 kg paliwa ciekłego albo 1 m3 paliwa gazowego. Aby nie hamować procesu legalizacyjnego, proponujemy ujęcie tej propozycji Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w art. 12 projektu ustawy, który stwarza możliwości wydawania rozporządzenia przez Radę Ministrów, tam można byłoby zawrzeć wielkość, którą proponuje UKIE.</u>
          <u xml:id="u-200.7" who="#JanChojnacki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Surowce do wytwarzania biokomponentów mogą być uzyskane przez wytwórcę tylko na podstawie kontraktacji lub z określeniem źródła ich pochodzenia, muszą też spełniać minimalne wymagania jakości. Zawarte kontrakty mają mieć okres nie krótszy niż 5 lat. W zapisach projektu ustawy nie ma żadnych uwarunkowań, że te kontrakty mają być podpisywane wyłącznie z polskimi producentami. W związku z tym opinia, którą przedstawił Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, akurat nie powinna mieć miejsca. Jest zapis, który ma obowiązywać tylko do 30 kwietnia 2004 r., mówiący o wytwarzaniu biokomponentów wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium RP. Ale jeszcze raz podkreślam: tylko do 30 kwietnia 2004 r.</u>
          <u xml:id="u-200.8" who="#JanChojnacki">Powołanie komisji do spraw biokomponentów jako organu opiniodawczo-doradczego przy ministrze właściwym do spraw rynków rolnych, w skład której wchodzić będą przedstawiciele producentów rolnych, przetwórców i wytwórców, producentów pojazdów oraz użytkowników pojazdów, daje gwarancję wyważonego i rozsądnego stanowiska w sprawie biopaliw i wpływu na trwałość silników spalinowych, koszty wytwarzania i produkcji biokomponentów. W dużej mierze od tych opinii będzie zależeć kierunek rozwoju nowych gałęzi gospodarki, wykorzystujących ziemię i jej surowce odnawialne do zaspokajania potrzeb energetycznych naszego społeczeństwa w zgodzie z ochroną środowiska. Uważamy, że kwestie, które były postawione w wecie pana prezydenta, zostały rozwiązane w projekcie tej ustawy; również bulwersujący zapis: i inne rośliny, został usunięty.</u>
          <u xml:id="u-200.9" who="#JanChojnacki">Proponujemy więc, panie marszałku, Wysoki Sejmie, aby przyjąć i uchwalić ustawę o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, której poselski projekt został zawarty w druku nr 1945. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-201.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Aleksandra Grada występującego w imieniu Klubu Poselskiego Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#AleksanderGrad">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Platformy Obywatelskiej przedkładam stanowisko do sprawozdania połączonych komisji o projekcie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Moi przedmówcy wskazywali już, że mamy trzecią edycję, trzecie podejście do tej ustawy. I wydawałoby się, że w projekcie poselskim, do którego zostały wprowadzone poprawki zaproponowane przez Senat, wszystko powinno być w porządku.</u>
          <u xml:id="u-202.1" who="#AleksanderGrad">Pan poseł sprawozdawca odniósł się krytycznie do tego, co przedstawił UKIE, mówiąc o kwestiach, czy ta instytucja jest instytucją rządową, czy jakąś zewnętrzną, niezależną. Można by było taki pogląd wygłosić; ale, panie pośle, rząd w swojej opinii do ustawy wszystko to zacytował. To, co jest w opinii UKIE, którą dołączono do sprawozdania, jest zawarte w opinii rządu do pierwotnego projektu poselskiego. Chcę powiedzieć, że największe pretensje w tym momencie trzeba mieć do rządu. A dlaczego? Po pierwsze, pracowaliśmy nad tymi ustawami wielokrotnie, były różne wersje, projekty rządowe, poselskie, była na ten temat dyskusja. Jeżeli dzisiaj rząd w swoim oficjalnym stanowisku do tej ustawy wraca do takich spraw, które sam wcześniej przedkładał w projektach ustaw, i mówi, że np. to jest niezgodnie z prawem unijnym, a kiedyś było zgodne, to pytam, jaka jest w ogóle praca tego rządu, jaka jest koordynacja prac jego służb, żeby niespójne materiały co dwa tygodnie, co trzy miesiące przesyłać do Sejmu. Jest to naigrawanie się z Wysokiej Izby.</u>
          <u xml:id="u-202.2" who="#AleksanderGrad">Ale po kolei. Mówimy o braku definicji. Dzisiaj rząd w swojej opinii sugeruje, że powinniśmy od nowa napisać ustawę. Mam więc pytanie, czy rząd ma taką ustawę, która uwzględni całą dyrektywą unijną, która wyszła w maju tego roku; chodzi o cały obszar biomasy. Bo jeżeli tego nie ma, to niech w swoim stanowisku napisze, że drugą część rozwiązań wynikających z dyrektywy unijnej przedstawi w takim a takim okresie i będzie to regulowane.</u>
          <u xml:id="u-202.3" who="#AleksanderGrad">Rzecz następna; kwestia odniesienia się do akcyzy i umów kontraktacji. Nie tak dawno, na ostatnim posiedzeniu połączonych komisji pytałem przedstawiciela ministra finansów, jeśli chodzi o akcyzę, prosząc, żeby precyzyjnie to określił. Nie usłyszeliśmy ani jednego słowa, że to jest rozwiązanie niezgodne z prawem unijnym, że wymaga zmiany. Wręcz odwrotnie, odpowiedź była taka, że wszystko jest w porządku. Rząd, przedstawiając stanowisko, jest to podpisane przez premiera Pola, pisze w nim dokładnie odwrotnie. Nasuwa się pytanie: Kto się myli w tym momencie? Kogo mamy słuchać?</u>
          <u xml:id="u-202.4" who="#AleksanderGrad">Sprawa następna, która dotyczy umów kontraktacji i tych 5-letnich okresów. Na mój wniosek w komisji została wprowadzona poprawka, która usunęła art. 24, stanowiący, że przez 12 miesięcy można nie zawierać umów kontraktacji. Ale jeżeli zmieniliśmy art. 23 - chodzi o to, że tylko do 30 kwietnia stosuje się zapis, że biokomponenty mogą być produkowane z produktów polskich - to art. 24 nie mógł pozostać, dlatego że w tym momencie nie zawarto by w Polsce żadnych umów kontraktacji, ta ustawa pozostawałaby z boku polskiego rolnictwa. W związku z tym nasuwa się pytanie: Dlaczego nagle w tej sprawie rząd zmienia stanowisko? Już nie mówię o tej wartości objętościowej, energetycznej itd.</u>
          <u xml:id="u-202.5" who="#AleksanderGrad">Mam zasadnicze jeszcze zastrzeżenie; i tu chcę zacytować to, co jest w opinii rządu. Bo rząd napisał, że z zadowoleniem przyjął do wiadomości poselską inicjatywę o regulacji rynku biopaliw i że w toku dalszych prac powinny być wprowadzone zmiany dostosowujące poselski projekt ustawy do zawartych przez Polskę umów międzynarodowych itd. oraz prawa Unii Europejskiej. Mam pytanie: Czy rząd w tym momencie przez swoich posłów przygotował takie poprawki, żeby zmienić tę ustawę; czy posłowie wnioskodawcy takie poprawki przygotowują?</u>
          <u xml:id="u-202.6" who="#AleksanderGrad">Ostatni akapit, taki niepozorny, jest kluczowy w tej opinii. Bo, proszę państwa, piszecie, że trzeba zmienić art. 2 pkt 1, a o to się wywróciła druga ustawa. Mam pytanie do pana ministra, do pani minister: Czy rząd chce, żeby przywrócić zapis „lub inne rośliny”, bo w tym momencie rząd po prostu po raz kolejny zmienia zdanie. Tamtym razem mówił tak: jak była komisja, to się zgadzał na to, żeby wykreślić „lub inne rośliny”, w Senacie powiedział, że nie można, że nie powinno się wykreślić tych wyrazów „lub innych roślin”, teraz jest napisane, że trzeba art. 2 pkt 1 zmienić. Pytanie wprost: Chcecie „lub inne rośliny” i dlaczego? To jest po prostu mataczenie, nazywam to zwykłym mataczeniem rządu przy tej ustawie.</u>
          <u xml:id="u-202.7" who="#AleksanderGrad">Następnie, zmiana w art. 2, jeszcze pkt 7 i 8. Warto rzucić okiem, o co w tym chodzi. Chcecie zmienić w ogóle definicję paliwa ciekłego i biopaliwa ciekłego, czyli całkiem sprawę wywrócić.</u>
          <u xml:id="u-202.8" who="#AleksanderGrad">Trzeba zmienić również art. 9. W art. 9 jest mowa o tym, że do wytwarzania biokomponentów mogą być wykorzystywane wyłącznie surowce zakontraktowane. Jest pytanie, jeżeli wprowadzamy w tej ustawie, że do 30 kwietnia jest tylko polskie, później może być również unijne, to trzeba jeszcze coś dodatkowo pisać?</u>
          <u xml:id="u-202.9" who="#AleksanderGrad">Mówicie, że trzeba zmienić art. 12 ust. 6, że Rada Ministrów w terminie do 31 października określi, w drodze rozporządzenia, zawartość biokomponentów. To nikt inny, jak Platforma walczyła z tym, żeby nie startować, nie rzucać się na głęboką wodę, żeby nie wchodzić z 4%, 3,5%, tylko żeby stopniowo dozować ilość biokomponentów. Dzisiaj z tego wynika, że trzeba to zmienić, bo to jest niezgodne z prawem unijnym.</u>
          <u xml:id="u-202.10" who="#AleksanderGrad">Art. 14 zupełnie jest niezrozumiały, zapisano, że na oddzielnym dystrybutorze trzeba oznaczyć ilość biokomponentów. Rząd pisze, że trzeba ten artykuł doprecyzować, bo jest niezgodny z prawem unijnym. Oczywiście w tym przypadku, będąc przy art. 14, już składamy poprawkę, żeby tam, gdzie jest to zgodne z polską normą, z tolerancją 0,5%, również ten, który będzie kupował paliwo na stacji, wiedział, ile tam jest biokomponentów, czy jest 1%, czy jest 4%, bo właściciele stacji z taką tolerancją, spokojnie taką informację będą mogli przedstawić tym, którzy benzynę kupują. Bo ta ustawa, i to rząd też zapowiadał, ma również bronić interesów konsumenta. Platforma Obywatelska uważała i uważa, że musi być w tej ustawie równowaga pomiędzy interesem rolników i konsumentów, w związku z tym konsument musi wiedzieć, co kupuje, stąd ta poprawka.</u>
          <u xml:id="u-202.11" who="#AleksanderGrad">Reasumując, uważamy, że rząd w tej sprawie prowadzi z parlamentem jakąś swoistą grę. Mogę powtórzyć, że mataczy. Nie można zrozumieć, dlaczego są takie sprzeczne, różne informacje. Chcę powiedzieć, że Platforma Obywatelska nie będzie brała udziału w takim mataczeniu, będziemy przeciwni tej ustawie, dlatego że nie można uchwalić tej ustawy w takim kształcie i za chwilę spotkać się z drugim wetem prezydenta, gdyż - tak jak napisano w konkluzji, w opinii rządu - jest to niezgodne z prawem unijnym. W związku z tym, jeżeli to ma być zgodne, to niech rząd przez swoich posłów, ewentualnie niech zrobią to posłowie wnioskodawcy, poprawi tę ustawę. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-202.12" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-203.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Krzysztofa Jurgiela występującego w imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#KrzysztofJurgiel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#KrzysztofJurgiel">Od ponad roku biopaliwa budzą w Polsce wiele emocji. Mówi się o nich w kategoriach kolejnej wielkiej szansy dla polskiego rolnictwa i polskiej wsi. I coraz częściej, niestety, w kategoriach uciekającej szansy, albowiem wygląda na to, że w kolejnym roku rolnicy nie zasieją już takiej ilości rzepaku czy żyta, która zaspokajałaby potrzeby producentów biokomponentów do paliw.</u>
          <u xml:id="u-204.2" who="#KrzysztofJurgiel">Z uwagi na ochronę środowiska i bezpieczeństwo energetyczne, zarówno w skali globalnej, jak i w skali kraju, wprowadzenie biopaliw w obecnej sytuacji jest koniecznością. Natomiast ze względu na pozytywne skutki, jakie niosą biopaliwa dla rozwoju nieżywnościowej produkcji rolnej, rozwoju przedsiębiorczości w przemyśle biopaliwowym i związane z tym powstanie nowych miejsc pracy, uchwalenie tej ustawy jest jedną z wielu szans na przezwyciężenie najbardziej bolesnych problemów naszej rzeczywistości społeczno-gospodarczej ostatnich lat.</u>
          <u xml:id="u-204.3" who="#KrzysztofJurgiel">Produkcja biopaliw jest opłacalna i powinna być uruchomiona w Polsce jak najszybciej. Tymczasem sprawa zamiast nabierać tempa, wciąż napotyka kolejne bariery. W kwestii biopaliw nadal nie ma rzetelnej polityki ani stanowiska rządu. Produkcja biodiesla i bioetanolu czeka na decyzje ustawowe, przy naciskach różnych środowisk. Przewiduje się, że w roku 2010 w Unii Europejskiej co najmniej co dwudziesty litr będzie pochodzenia biologicznego. Swoją zależność od paliw mineralnych chcą zmniejszyć również Stany Zjednoczone, które mocno stawiają na potencjał energetyczny roślin oleistych. W Polsce produkcja biopaliw dotyczy przede wszystkim wykorzystania spirytusu jako dodatku do benzyn oraz wykorzystania oleju rzepakowego do produkcji substytutu oleju napędowego.</u>
          <u xml:id="u-204.4" who="#KrzysztofJurgiel">Klub Prawo i Sprawiedliwość od początku prac nad kolejnymi wersjami ustaw o biopaliwach opowiada się za jak najszybszym wprowadzeniem w życie takiej ustawy, która zabezpieczałaby interesy polskich rolników przy produkcji surowców wykorzystywanych w biopaliwach oraz która szanowałaby prawa konsumentów jako użytkowników pojazdów silnikowych. Wielokrotnie nasz klub parlamentarny apelował do rządu o właściwe propagowanie idei biopaliw w społeczeństwie oraz wyjaśnienie nieporozumień, jakie narosły wokół tej problematyki, szczególnie jeśli chodzi o wpływ biopaliw na silniki spalinowe.</u>
          <u xml:id="u-204.5" who="#KrzysztofJurgiel">Stosunek rządu do ustawy zmieniał się wraz ze zmianami kierownictwa resortu rolnictwa. Kiedy w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi panowała koalicja, rząd forsował w tej ustawie takie zapisy, które były korzystne dla producentów biopaliw, nie licząc się w ogóle z opinią użytkowników pojazdów. Nie zrobiono nic, aby wyjaśnić, przekonać konsumentów, zgodnie z prawdą, że paliwa ciekłe z biokomponentami, dodane w ilości zgodnej z polską normą, są tak samo bezpieczne dla ich silników, jak i bez tych dodatków. Nie sprzyjało to konstruktywnym pracom nad pierwszym projektem ustawy, gdyż opinia publiczna, a więc i konsumenci, była przekonana, że biopaliwa będą miały negatywny wpływ na silniki spalinowe. Przypomnę, że to właśnie było głównym powodem podawanym przez prezydenta. Podczas głosowania nad odrzuceniem weta prezydenta rząd, z innym już kierownictwem Ministerstwa Rolnictwa, deklarował, że przedstawi niezwłocznie nowy projekt ustawy o biopaliwach i będzie dążył do jak najszybszego jej uchwalenia. Rzeczywiście tak się stało. Wiele zapisów nowego projektu i uzasadnienie, które nie pozostawiało żadnych wątpliwości, że paliwa ciekłe z biokomponentami nie mają szkodliwego wpływu na silniki samochodowe, dobrze rokowały uchwaleniu ustawy o biopaliwach. Jednak w trakcie prac nad ustawą nastąpiła kolejna zmiana kierownictwa resortu rolnictwa. Kierownictwo tym razem objęła samodzielnie ekipa Sojuszu Lewicy Demokratycznej, której nie tylko zabrakło determinacji, ale sądząc po tym, co stało się z tą ustawą w Senacie, w pełni przecież kontrolowanym przez Sojusz Lewicy Demokratycznej, można przypuszczać, że rząd wyraźnie nie chce uchwalenia tej ustawy. Senat nie tylko nie poprawił błędu legislacyjnego, który powstał w Sejmie, ale przygotował takie poprawki, które mogłyby być pretekstem do ponownego zawetowania tej ustawy przez prezydenta.</u>
          <u xml:id="u-204.6" who="#KrzysztofJurgiel">Symptomy, bardzo wyraźne, niechęci Sojuszu Lewicy Demokratycznej do ustawy o biopaliwach, mimo publicznych deklaracji, że jest inaczej, widać również podczas procedowania nad obecnym poselskim projektem ustawy. Projekt ustawy, złożony jako trzecia wersja, jest faktycznie uchwaloną przez Sejm drugą wersją poprawioną przez wyeliminowanie słynnych słów „i inne rośliny” oraz uwzględnienie bezspornych poprawek Senatu do tej wersji ustawy. W pierwszym czytaniu w połączonych komisjach rolnictwa i nadzwyczajnej, dzięki uwagom Biura Legislacyjnego Sejmu, projekt ten został poprawiony pod względem legislacyjno-formalnoprawnym oraz usunięto niezgodności zapisów art. 23 z prawem Unii Europejskiej, pomimo że stanowisko Komitetu Integracji Europejskiej jest inne, co wiązało się też merytorycznie z usunięciem art. 24 w celu zabezpieczenia interesów polskich rolników przez umowy kontraktacyjne również w pierwszym roku obowiązywania tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-204.7" who="#KrzysztofJurgiel">Przy odrobinie dobrej woli ze strony rządu i Sojuszu Lewicy Demokratycznej projekt ten mógłby być właściwie przyjęty bez poprawek i skierowany niezwłocznie do trzeciego czytania. Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za takimi rozwiązaniami z uwagi na skutki społeczno-gospodarcze, jakie niesie za sobą ta ustawa. Wystarczy przypomnieć korzyści płynące dla polskiego rolnictwa z przyjęcia tej ustawy. Przede wszystkim są to możliwości zagospodarowania na cele energetyczne około 1,5 mln hektarów ziemi rolniczej leżącej teraz odłogiem - przypomnę, że w Polsce leży odłogiem około 2 mln hektarów ziemi - nowe miejsca pracy dla ponad 100 tys. osób mieszkających na wsi, rozwój przedsiębiorczości na obszarach wiejskich, poprawa bilansu handlowego, poprawa bezpieczeństwa energetycznego kraju, korzyści dla budżetu państwa, wykorzystanie nowych źródeł może nie najtańszej, ale za to ekologicznej i odnawialnej energii. Ponadto przy wprowadzaniu obowiązku dodawania etanolu do wszystkich produkowanych w Polsce benzyn silnikowych produkcję bioetanolu można by zwiększyć z około 60 mln litrów do około 300 mln litrów, mogłyby być wykorzystane wszystkie obecnie nieczynne, a nadal jeszcze sprawne gorzelnie. Zwiększenie przemysłowych upraw rzepaku na biopaliwa zapewni nie tylko dochód, a także prawidłową strukturę upraw. Oprócz biopaliwa z rzepaku i kukurydzy można otrzymać jeszcze wspaniałą wysokobiałkową paszę.</u>
          <u xml:id="u-204.8" who="#KrzysztofJurgiel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Szacuje się, że w wyniku podjęcia w Polsce produkcji biopaliw na odpowiednią do możliwości i potrzeb skalę do produkcji bioetanolu można by zużyć około 1,5 mln ton żyta lub równoważną ilość innych surowców rolniczych. Przyniesie to konkretny dochód z uprawy żyta, w którego produkcji dzierżymy przecież pierwsze miejsce na świecie.</u>
          <u xml:id="u-204.9" who="#komentarz">(Głos z sali: To było w pierwszym czytaniu...)</u>
          <u xml:id="u-204.10" who="#KrzysztofJurgiel">Było to w pierwszym czytaniu, ale, panie pośle, trzeba jeszcze przypomnieć, bo Sojusz Lewicy Demokratycznej nie pamięta i dlatego opóźnia wprowadzenie tej ustawy. Jakie są z tego korzyści? To trzeba przypominać, bo panowie szukacie różnych rozwiązań gospodarczych, a tam, gdzie trzeba, to tych rozwiązań nie wprowadzacie. To jest dla mnie dziwne, ale tak to już jest.</u>
          <u xml:id="u-204.11" who="#KrzysztofJurgiel">Rząd w stanowisku... Przepraszam, to był przedstawiciel Unii Pracy, ale to popiera was też, razem działacie i wspólnie to trzeba...</u>
          <u xml:id="u-204.12" who="#komentarz">(Głos z sali: On jest Bogu ducha winien.)</u>
          <u xml:id="u-204.13" who="#KrzysztofJurgiel">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rząd w stanowisku wobec poselskiego projektu ustawy z dnia 16 października podpisanym przez wiceprezesa Rady Ministrów Marka Pola znów piętrzy sztuczne problemy, pisząc o niezgodności tego projektu z prawem wspólnotowym, o której dotychczas przez dwa lata prac nad ustawą nawet nie wspominał. Taka opinia powtórzona w stanowisku Komitetu Integracji Europejskiej wobec sprawozdania połączonych komisji rolnictwa i nadzwyczajnej świadczy wyraźnie o destrukcyjnym charakterze działań rządu w sprawie uchwalenia tej ustawy. Widocznie rząd woli rozwiązywać najtrudniejsze problemy społeczne, związane z bezrobociem, i gospodarcze, związane ze słabym wzrostem przedsiębiorczości, na ulicy ze strajkującymi robotnikami upadających przedsiębiorstw niż w Sejmie, przyjmując ustawy korzystne, pobudzające produkcję nie tylko w mieście, ale i na wsi, oraz generujące nowe miejsca pracy.</u>
          <u xml:id="u-204.14" who="#KrzysztofJurgiel">Za opóźnienie i ewentualne niepowodzenie w uchwaleniu tej ustawy pełną odpowiedzialność ponosi Sojusz Lewicy Demokratycznej i rząd Leszka Millera.</u>
          <u xml:id="u-204.15" who="#KrzysztofJurgiel">Klub Prawo i Sprawiedliwość wnosi o przejście do trzeciego czytania i przyjęcie przedłożonego poselskiego projektu ustawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-204.16" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-204.17" who="#komentarz">(Głos z sali: Od razu to trzeba było powiedzieć.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Michała Figlusa występującego w imieniu Partii Ludowo-Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#MichałFiglus">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Koło Poselskie Partii Ludowo-Demokratycznej, odnosząc się do sprawozdania Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o poselskim projekcie ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, musi przypomnieć, że w tej sprawie nasi posłowie wykazali olbrzymią aktywność, zmierzając do uchwalenia jak najkorzystniejszej wersji projektu.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#MichałFiglus">Problemu biopaliw nie da się rozważać inaczej, jak tylko w kontekście ogólnej sytuacji w rolnictwie. Rolnicy polscy czują zagrożenie z wielu stron. Jednym ze specyficznych zagrożeń, jakie może pojawić się po akcesji Polski do Unii Europejskiej, obok względnie niskiego wsparcia ekonomicznego i bardzo słabego, bo spóźnionego, zorganizowania się producentów rolnych, dla rynku rolnego jest zjawisko tzw. nożyc cen. Inaczej mówiąc, ceny środków do produkcji rolnej mogą rosnąć w szybszym tempie niż ceny zbytu produktów rolnych. W ten sposób może być zabierana i tak względnie ograniczona w stosunku do obecnych państw Unii Europejskiej pomoc budżetu w postaci dopłat bezpośrednich przez handel oferujący środki do produkcji rolnej. Przykładem takiego zjawiska jest wzrost cen ciągników, dojarek i innego sprzętu rolniczego, a także nawozów i pasz.</u>
          <u xml:id="u-206.2" who="#MichałFiglus">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W świetle tej sytuacji projekt ustawy o biopaliwach w znacznym stopniu zrekompensuje niekorzystne obecnie relacje, jeśli chodzi o koszty ponoszone przez rolników na zakup środków do produkcji biopaliw. Ponadto, jak wiemy, wprowadzenie ustawy winno przynieść znaczące skutki społeczne polegające na zmniejszeniu zagrożeń dla środowiska, powstaniu nowych miejsc pracy, poprawie stanu bezpieczeństwa energetycznego, zniknięciu odłogów i przyspieszeniu rozwoju.</u>
          <u xml:id="u-206.3" who="#MichałFiglus">Mając na uwadze dobro polskiego rolnictwa, Koło Poselskie Partii Ludowo-Demokratycznej jest za przyjęciem sprawozdania komisji wraz z wnioskami w nim zawartymi. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-206.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-207.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Waldemara Borczyka występującego w imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#WaldemarBorczyk">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam już tutaj zaszczyt po raz trzeci przedstawiać stanowisko w sprawie projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych.</u>
          <u xml:id="u-208.1" who="#WaldemarBorczyk">Przygotowując się do dzisiejszego wystąpienia, zastanawiałem się, czy jeszcze z tej trybuny można powiedzieć coś, co mogłoby wesprzeć argumentację przemawiającą za koniecznością uchwalenia tej ustawy. Czy jeszcze są jakieś argumenty, które dotychczas nie zostały przedstawione z tej trybuny, za koniecznością uchwalenia tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-208.2" who="#WaldemarBorczyk">Powiedziano już chyba wszystko, to, że ustawa ta może przyczynić się do poprawy sytuacji polskiego rolnictwa, że setki tysięcy hektarów zacznie przynosić dochód, zamiast odłogować, że powstanie dziesiątki tysięcy nowych atrakcyjnych miejsc pracy, że do budżetu wpłyną dodatkowe nie miliony, ale nawet miliardy złotych.</u>
          <u xml:id="u-208.3" who="#WaldemarBorczyk">Zaledwie w kilka miesięcy wypowiedzieli się już w tej sprawie wszyscy eksperci, najbardziej nieprzychylni tej ustawie byli eksperci, którym sporządzenie opinii zlecił pan prezydent.</u>
          <u xml:id="u-208.4" who="#WaldemarBorczyk">Ustawa o biopaliwach, na którą z niecierpliwością oczekuje tysiące rolników i przedsiębiorców, ma niesamowitego pecha. Podchodzimy do niej już trzeci raz. Pierwsza ustawa, która szczęśliwie przeszła procedurę legislacyjną w Sejmie i Senacie, została brutalnie, bardzo brutalnie i skutecznie, zaatakowana i pogwałcona przez lobby paliwowe i importerów składników do produkcji paliw płynnych.</u>
          <u xml:id="u-208.5" who="#WaldemarBorczyk">Media bez żadnych merytorycznych powodów - dzisiaj nie widzę tu dziennikarzy - tak zaczęły straszyć społeczeństwo, posiadaczy samochodów utratą ich ulubionych pojazdów, że miały miejsce niemal protesty przeciwko tej ustawie. Ileż rolników obrażono, ileż obelg o zachłanności polskich rolników wypowiedziano wtedy w mediach elektronicznych i ileż znalazło się ich w gazetach. Bardzo szybko okazało się, że była to celowo stosowana propaganda, aby przeszkodzić wejściu w życie ustawy.</u>
          <u xml:id="u-208.6" who="#WaldemarBorczyk">Mimo tej propagandy i straszenia społeczeństwa bardzo szybko okazało się, że to nie biokomponenty pogorszą jakość paliw, lecz wręcz odwrotnie, biokomponenty będą skuteczną zaporą przeciwko wszystkim świństwom, jakie obecnie serwują posiadaczom pojazdów niektóre koncerny paliwowe. Okazało się, że na jednej trzeciej stacji benzynowych w Polsce sprzedawane jest paliwo nieodpowiadające podstawowym parametrom; sprzedawane jest paliwo, do którego dodaje się rozpuszczalniki i inne resztki z przemysłu chemicznego. Można powiedzieć, że jest to sukces wielkiej dyskusji na temat jakości paliw sprzedawanych w Polsce przy pierwszym podejściu do uchwalenia tej ustawy. Tak, to jest sukces. Całe społeczeństwo dowiedziało się, że jest mafia paliwowa - powtórzę jeszcze raz: jest mafia paliwowa - że nikt nie dba o to, aby sprzedawane paliwo nie niszczyło samochodów kupionych za ciężko zapracowane pieniądze. Można powiedzieć: dobrze, że ustawa biopaliwowa pomogła to ujawnić. Ale powstaje zasadnicze pytanie, dlaczego za to wszystko musiała zapłacić najsłabsza ekonomicznie grupa społeczna Polski? Dlaczego po raz kolejny wysoką cenę musieli zapłacić polscy rolnicy? Teraz, przy trzecim podejściu Sejmu do pracy nad projektem ustawy o biopaliwach dobitnie widać, jaki błąd popełnił - być może znowu pójdę do Komisji Etyki Poselskiej - jaśnie nam panujący szanowny pan prezydent Rzeczypospolitej wetując uchwaloną ustawę. Teraz widać, jaką krzywdę polskim rolnikom wyrządziła koalicja SLD i Unia Pracy, która dzisiaj przysłuchuje się tej debacie, no i Platforma Obywatelska, przyjmując w Wysokiej Izbie prezydenckie weto. Wszyscy polscy rolnicy i ludzie mieszkający na wsi pokładający nadzieję na własną przyszłość w uruchomieniu produkcji biokomponentów z polskich surowców muszą się dowiedzieć, że to dzięki szanownemu panu prezydentowi i sejmowej większości SLD-Unia Pracy i Platformy Obywatelskiej do tej pory nie mogą realizować swoich planów.</u>
          <u xml:id="u-208.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Dzięki wam już będą mogli.)</u>
          <u xml:id="u-208.8" who="#WaldemarBorczyk">Weto prezydenckie nie powinno mieć miejsca, a jeśli już szanowny pan prezydent pokazał narodowi - ale, panie pośle, ja nie będę przeszkadzał panu - czyje interesy są mu bliższe, to logicznie myślący i rozsądni posłowie takie weto powinni bardzo szybko odrzucić. Ale niestety, posłowie SLD-Unii Pracy i Platformy Obywatelskiej woleli wystąpić przeciwko interesom setek tysięcy zwykłych ludzi, których źródłem utrzymania jest ciężka praca, niż naruszać autorytet jaśnie nam panującego prezydenta. Ta decyzja kosztowała Polaków setki miliony zł, a może nawet kilka miliardów zł. Ta decyzja dziesiątki tysięcy zwykłych polskich rodzin kosztuje przedłużające się oczekiwanie na jakąś stabilizację, przedłużające się oczekiwanie na uzyskanie jakichkolwiek środków finansowych na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych własnych rodzin.</u>
          <u xml:id="u-208.9" who="#WaldemarBorczyk">Drugie podejście do uchwalenia tej ustawy zakończyło się wielką kompromitacją Sejmu, za którą odpowiedzialny jest nie kto inny, jak pan marszałek Marek Borowski. To on stoi na straży prawa. To on stoi na straży wszystkich uchwał, które trafiają do Sejmu. Wycofanie już uchwalonej ustawy i zrzucenie winy na legislatorkę, na urzędniczkę Kancelarii Sejmu, to jest unikanie odpowiedzialności niemające precedensu w dotychczasowym funkcjonowaniu Sejmu III Rzeczypospolitej. To nie legislatorka jest winna temu, że w ustawie pozostał zapis „lub innych roślin”, tej sytuacji jest winien - tak jak powiedziałem - marszałek i posłowie torpedujący pracę nad ustawą o biopaliwach. Nasz kolega, poseł Samoobrony, podczas prac w podkomisji składał wniosek, że tych słów nie powinno być w ustawie, a mimo to nie wykreślono ich i znalazły się w sprawozdaniu komisji, potem w ustawie uchwalonej przez Sejm. Dziwnym trafem Senat też tego faktu nie zauważył, pomimo że do niej wniósł dość dużo innych poprawek. To nie jest zwykły błąd urzędniczki, to jest zwykłe, świadome działanie i nieliczenie się z wnioskiem składanym przez posłów, jeśli są to posłowie niepokornej i niedającej się ugłaskać opozycji, jaką jest Samoobrona.</u>
          <u xml:id="u-208.10" who="#WaldemarBorczyk">Najlepiej wyjaśnił to lider Platformy Obywatelskiej, pan poseł Rokita, który publicznie stwierdził, że taki zapis został utrzymany, bo poseł Samoobrony nie wiedział, co mówi, jaki wniosek składa. Skoro poseł Samoobrony, według pana posła Rokity, nie wiedział, jaki wniosek składa, i nie został on uwzględniony, to dlaczego tak elokwentni posłowie Platformy Obywatelskiej nie wykreślili tych słów z własnej inicjatywy, jak nie mogli zrozumieć posła Samoobrony? Świadczy to o tym, że od tego momentu przynajmniej posłowie pracujący w podkomisji i później w komisji nad projektem ustawy wiedzieli, że słowa „lub inne rośliny” powinny zostać wykreślone, ale tego jednak nie zrobili i przemilczeli ten fakt aż do wycofania ustawy.</u>
          <u xml:id="u-208.11" who="#WaldemarBorczyk">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Teraz po raz trzeci podchodzimy do ustawy o biopaliwach. Tym razem może się udać, bo jak mówi znane powiedzenie: do trzech razy sztuka. Mam nadzieję, że tego nie przegapimy, tak potrzebnego polskiej gospodarce i użytkownikom samochodów aktu prawnego, bo po tych wszystkich ekspertyzach, dyskusjach i zapisach w tej sprawie w aktach prawnych Unii Europejskiej już chyba nikt nie powinien mieć nawet odrobinę wątpliwości, że biokomponenty poprawią jakość paliw i ochronią od dodawania do paliw niedozwolonych środków chemicznych.</u>
          <u xml:id="u-208.12" who="#WaldemarBorczyk">Miałem z tej trybuny zaapelować do pana marszałka Borowskiego, aby tym razem osobiście nadzorował prace nad tym projektem, ale takiego apelu nie mogę wystosować, no bo pana marszałka oczywiście nie ma - pana marszałka Borowskiego. Proszę tylko, aby tym razem nie dopuścić do udziału w pracach nad tym projektem lobbystów. Ludzi, którzy, nie wątpię, będą nadal poszukiwać możliwości doprowadzenia do tego, aby ta ustawa także nie weszła w życie.</u>
          <u xml:id="u-208.13" who="#WaldemarBorczyk">Natomiast my, posłowie z klubu Samoobrony, będziemy bardzo szczegółowo śledzić każdy etap prac nad tym projektem. Możemy tutaj zapewnić i obiecać wszystkim, szczególnie rolnikom, producentom biopaliw, że jeśli natrafimy na jakiekolwiek nieprawidłowości, mocno je będziemy nagłaśniać, po to, żeby ani poseł Rokita, ani żaden inny poseł, czy z lewej, czy z prawej strony sali, nie stosował alibi, że to poseł Samoobrony złożył niezrozumiały wniosek.</u>
          <u xml:id="u-208.14" who="#WaldemarBorczyk">Trzeci raz - panie i panowie z lewej strony, SLD-Unia Pracy, Platforma Obywatelska i jaśnie panujący pan prezydent - nie da wam się uwalić tej ustawy. W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej składam wniosek o skierowanie projektu do trzeciego czytania. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-208.15" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi. Przekażę panu marszałkowi Borowskiemu apel pana posła, chociaż tak naprawdę w pierwszej kolejności powinni tego dokonać posłowie zgłaszający poprawkę, członkowie podkomisji, komisji. Przecież marszałek Borowski nie może zastąpić całego Sejmu. W Sejmie jest 460 posłów - ale przekażę.</u>
          <u xml:id="u-209.1" who="#komentarz">(Głos z sali: Najpierw do komisji czy podkomisji.)</u>
          <u xml:id="u-209.2" who="#TomaszNałęcz">Przekażę te komplementy ze strony Samoobrony, która z taką ufnością patrzy na marszałka Borowskiego, ufając, że to, czego posłowie nie dopatrzą, marszałek Borowski zaasekuruje. Będzie mu na pewno bardzo miło. Dziękuję panu posłowi raz jeszcze.</u>
          <u xml:id="u-209.3" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Marka Sawickiego występującego w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Zabierając głos w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego, który od początku był gorącym promotorem i orędownikiem tej ustawy, przypomnę, że za każdym razem, kiedy pojawiały się projekty rządowe, były także projekty poselskie Polskiego Stronnictwa Ludowego. Cała ta inicjatywa poparta przez kluby parlamentarne Samoobrony, Ligi Polskich Rodzin, koła pana posła Mojzesowicza, Bloku Ludowego, znalazła uznanie i w tej chwili mam nadzieję, że - jak powiedziałem wtedy w połączonych podkomisjach: „do trzech razy sztuka” i „ciszej nad tą trumną” - ten projekt znajdzie swój finał już jako ustawa.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Założeniem wnioskodawców, założeniem rządu, wtedy kiedy składał swoje dwa projekty, było przede wszystkim tworzenie nowych miejsc pracy, poszukiwanie dodatkowych rynków zbytu na surowce rolnicze, ale także, o czym często zapominamy, ochrona środowiska. Myślę, że ta ustawa te wszystkie trzy elementy bardzo dobrze łączyła. Niestety, to, co się działo w przypadku i pierwszego projektu, i drugiego projektu, wskazuje wyraźnie, że są ogromne grupy interesów, są ogromne grupy biznesowe, które blokują wprowadzenie tego rozwiązania. Ja chcę przypomnieć, że Polskie Stronnictwo Ludowe od dłuższego czasu bardzo mocno zwracało uwagę na to, że jakość paliw płynnych w Polsce jest zła, a szara strefa na tym rynku jest przeogromna i że trzeba zacząć skutecznie z tym walczyć. Ja miałem osobiście okazję rozmawiać z kilkoma ministrami i muszę powiedzieć, że wszyscy ci ministrowie wcześniejsi, poza wiceministrem Kwaśniakiem, słuchali, ale nie słyszeli. Chcę z zadowoleniem poinformować Wysoką Izbę, że minister Kwaśniak przygotował - i w rozporządzeniu od 1 września już to obowiązuje - obłożenie akcyzą wszystkich produktów, jakie w rafineriach są wytwarzane, i to w znacznym stopniu ograniczy szarą strefę i uszczelni obrót surówkami, które były wprowadzane do sprzedaży bez akcyzy, ale mimo to, funkcjonując w szarej strefie, dawały zyski gdzieś tam w interesach nielegalnych. Chcę powiedzieć także, że zgodnie z ustawą o akcyzie, nad którą pracuje teraz Sejm, już od 1 stycznia przyszłego roku produkcja i obrót paliwami w Polsce będą objęte szczególnym nadzorem podatkowym, tak jak produkcja spirytusu. A więc mamy nadzieję, że od przyszłego roku ten rynek będzie w miarę uszczelniony i, jak mówi Polska Izba Paliw Płynnych, jest szansa, że cztery, a może i więcej miliardów złotych wpłynie do budżetu państwa z obszarów, które wcześniej były obszarami zwykłego przestępstwa.</u>
          <u xml:id="u-210.2" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mówiono tu wiele o opiniach - bardzo dokładnie z opinią rządu rozprawił się pan poseł Grad i ja bym praktycznie już tutaj niczego nie dodawał, ale chcę jeszcze raz zapytać rząd, co rzeczywiście rząd ma na myśli, zapisując w swej opinii, że art. 2 ust. 1 jest niezgodny z prawem Unii Europejskiej. Czy rzeczywiście to, co zrobił pan marszałek Borowski z legislatorką, która jak powszechnie komisja sejmowa, 3-osobowa, uznała, dopisała, przywróciła wersję rządową „i inne rośliny”... Czy to był tylko przypadek i błąd drukarski czy komputerowy? Czy to było świadome działanie? Pan marszałek przekazał sprawę do prokuratury. Czekamy na orzeczenie. Ale co miał na myśli rząd - bo chcę wyraźnie podkreślić, że wtedy kiedy nie było pisanych dowodów na to, że te wyrazy „inne rośliny” zostały skreślone z projektu ustawy w pracach podkomisji, to Senat za sprawą senatorów Polskiego Stronnictwa Ludowego miał okazję rozpatrywać i rozpatrywał tę poprawkę. I mimo że wcześniej rząd wydał pozytywną opinię co do skreślenia tych wyrazów, to później w Senacie zaopiniował pozytywnie utrzymanie zapisu „i inne rośliny”? Czy rząd nadal jest za tym, żebyśmy przywrócili w tej ustawie „i inne rośliny”? O co tak naprawdę chodzi?</u>
          <u xml:id="u-210.3" who="#MarekSawicki">Natomiast, panie marszałku, Wysoki Sejmie, jeśli 95% rynku paliw w Polsce mają takie koncerny, jak Orlen, Lotos, jak Polska Organizacja Przemysłu i Handlu Naftowego, i ich przedstawiciel pan Jacek Wróblewski, dyrektor generalny, daje opinię, która praktycznie w żadnym punkcie nie odnosi się do tego projektu, to rodzi się pytanie: Czy tak wielki rynek, na którym sprzedaje się paliwa rocznie za kwotę 50 mld zł, może być powierzony panu Jackowi Wróblewskiemu i panu Wróblowi, którzy podpisują się pod tego typu opinią? Bo, na litość boską, jeśli w tej opinii wymienia się jako zarzut to, że udział czy wprowadzenie komponentów ma charakter obligatoryjny, to przecież wyraźnie o tym mówi artykuł, w którym jest delegacja dla Rady Ministrów, i tak jak w dyrektywie unijnej określa się minimum, tak również w naszej ustawie zapisane jest, że Rada Ministrów określi minimalną ilość. Jeśli podnosi się, że ta ustawa nie uwzględnia tego problemu z rezerwami strategicznymi, to, już mówiłem to wcześniej, art. 1 ust. 2 wyjmuje rezerwy strategiczne. Ale jeśli na str. 2 pan Wróblewski pisze, że ustawa ogranicza na rynku produkcji biokomponentów mechanizmy rynkowe, obowiązek umów kontraktacji na minimum 5 lat, to pytam: Do czego pan Wróblewski dał opinię? Bo przecież mówimy, że do 30 kwietnia ogranicza się, później już nie, więc nie ma tych 5 lat. Pan Wróblewski podaje, że w związku z powyższym konieczne jest stopniowe wprowadzanie zawartości biokomponentów do paliw: w pierwszym okresie 2 lat - 2%, w okresie następnych lat - 3%, a przecież ta ustawa w ogóle już nie określa procentów. Ta ustawa daje delegację Radzie Ministrów i w tej ustawie praktycznie wszystko to, czego producenci paliw płynnych chcieli na etapie legislacji, a uczestniczyli w niej, zostało zawarte. Więc jeśli pan Wróblewski pisze opinie, które za chwilę będą cytować dziennikarze, a nie wie, do czego je pisze, i występuje w imieniu 95% rynku paliw w Polsce, to jeszcze raz pytam, czy tam powinien się znajdować.</u>
          <u xml:id="u-210.4" who="#MarekSawicki">Jeśli pan Wróblewski pisze, że obecnie żadna baza paliwowa nie jest przygotowana do profesjonalnego przechowywania i dystrybuowania paliw z zawartością biokomponentu, to pytam: A jak to się działo, że do tej pory połowa paliw Rafinerii Gdańskiej była sprzedawana ze spirytusem, że większość paliw chociażby PKN-u Orlen była sprzedawana z eterem? A import chociażby niedawno jeszcze czeskiego oleju napędowego z 31-procentową zawartością oleju rzepakowego, to gdzie był prowadzony? W innych bazach, nie w tych co w tej chwili?</u>
          <u xml:id="u-210.5" who="#MarekSawicki">Jeśli mamy opinię, że rozwiązania ustawowe należy rozpatrywać w szerszym kontekście legislacyjnym i w kontekście zmian w ustawie akcyzowej, to ten uczestnik wszystkich posiedzeń komisji powinien wiedzieć, że i w ustawie mamy zapisane odniesienie do ustawy akcyzowej i do akcyzy, ale także jest w tej chwili na etapie prac legislacyjnych ustawa akcyzowa w Sejmie.</u>
          <u xml:id="u-210.6" who="#MarekSawicki">I dalej, jeśli pan Wróblewski boi się, że nie będzie sposobu wprowadzenia do obrotu paliw z rezerw państwowych, które są wyjęte spod tej ustawy, to, jeśli Rada Ministrów określi to, nie wiem, na 2–3%, ile procent tego paliwa z rezerw rocznie może być wprowadzane na rynek. Bo rzekomo te rezerwy paliwowe nie mogą być komponowane z biokomponentami. A chcę powiedzieć, że akurat podstawą rezerw, jeśli chodzi o olej napędowy, w Niemczech jest przede wszystkim olej roślinny. Myślę więc, że jeśli tak niekompetentni ludzie zarządzają tak dużym sektorem, to widać wyraźnie w tej chwili, dlaczego w tym sektorze mamy tak dużą szarą strefę i dlaczego tak dużo ucieka pieniędzy z budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-210.7" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Ja jeszcze na koniec pozwolę sobie przedłużyć wystąpienie o jedną minutę, bo do tego projektu chcę wnieść 3 poprawki.</u>
          <u xml:id="u-210.8" who="#MarekSawicki">Otóż chciałbym, żeby ta ustawa w pełni była skorelowana z ustawą o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości rynku paliw. Ponieważ mamy nowelizację w Sejmie, ale przecież, jak legislatorzy podpowiadają, można to zrobić również w przypadku uchwalania tej ustawy, to pozwolę sobie zmienić art. 21 i nadać mu brzmienie: ustawa wchodzi w życie z dniem 1 grudnia - ta ustawa o monitorowaniu i kontrolowaniu jakości paliw.</u>
          <u xml:id="u-210.9" who="#MarekSawicki">W art. 22, kiedy ograniczyliśmy do 30 kwietnia wytwarzanie biokomponentów z surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej, zapomnieliśmy tak naprawdę o produktach ubocznych i odpadach - o to pytano, takie pytanie zostało zadane rządowi na posiedzeniu połączonych komisji, niestety odpowiedź nie była precyzyjna. W intencji wnioskodawców nie było wyłączanie produktów ubocznych i odpadów z produkcji biokomponentów i dlatego w tej poprawce o to wnoszę.</u>
          <u xml:id="u-210.10" who="#MarekSawicki">I poprawka trzecia: w art. 24 skreśla się wyrazy „z wyjątkiem art. 21, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.”, bo to cała ustawa, łącznie z ustawą o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw ciekłych, powinna wejść w życie z dniem 1 grudnia 2003 r. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-210.11" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję za poprawki.</u>
          <u xml:id="u-211.2" who="#TomaszNałęcz">Bardzo proszę o zabranie głosu panią poseł Halinę Murias występującą w imieniu Ligi Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#HalinaMurias">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-212.1" who="#HalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt wystąpić w imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin w sprawie projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druki nr 1945 i 1973).</u>
          <u xml:id="u-212.2" who="#HalinaMurias">Jest to już trzeci projekt ustawy, nad którym przychodzi nam debatować w Wysokiej Izbie. Można by postawić sobie pytanie, dlaczego tak trudno jest uchwalić tę ustawę, która, jak jest napisane w uzasadnieniu do każdego z kolejnych projektów, ma następujące cele: stworzenie ok. 100 tys. nowych miejsc pracy w obszarze rolnictwa i w jego otoczeniu, poprawę dochodów rolników oraz poszerzenie rynków zbytu na produkty rolnicze nieżywnościowe, ochronę środowiska naturalnego, zagospodarowanie ok. 2 mln ha odłogów, a także bezpieczeństwo energetyczne państwa.</u>
          <u xml:id="u-212.3" who="#HalinaMurias">Wnioskodawcy proponują, aby Rada Ministrów, do dnia 15 listopada danego roku, określała, w drodze rozporządzenia, na następny rok kalendarzowy, w ułamku objętościowym wyrażonym w procentach, minimalną ilość poszczególnych biokomponentów, jaką ma obowiązek wprowadzić do obrotu producent w paliwach ciekłych lub w biopaliwach ciekłych. Ilość biokomponentów wprowadzanych do obrotu w paliwach ciekłych lub w biopaliwach ciekłych będzie określana w ułamku objętościowym wyrażonym w procentach ogólnej ilości wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych. Do obrotu będzie można wprowadzać biopaliwa ciekłe sprzedawane z dystrybutorów oznakowanych w sposób odróżniający je od dystrybutorów przeznaczonych do obrotu paliwami ciekłymi oraz umożliwiający identyfikację procentowej ilości zawartego w nich biokomponentu.</u>
          <u xml:id="u-212.4" who="#HalinaMurias">W uzasadnieniu czytamy, że z przeprowadzonych stymulacji wynika, że opłacalność dla producentów rzepaku, oleju i estru rzepakowego będzie wówczas, gdy zapewni się zwolnienie biokomponentów z podatku akcyzowego w części odpowiadającej udziałowi estru w paliwie. Oprócz zwolnienia z podatku akcyzowego powinno się zapewnić preferencyjne warunki kredytowania inwestycji. Zwolnienie z podatku akcyzowego i preferencyjne kredytowanie spowoduje obciążenie dla budżetu państwa w pierwszym i drugim roku, ale jest to koszt poniesiony w celu osiągnięcia korzyści, które w skali ogólnogospodarczej oceniono znacznie wyżej. Są to korzyści z podatku dochodowego, korzyści z podatku VAT, korzyści ze zmniejszenia wydatków na zasiłki dla bezrobotnych, korzyści z tytułu zlikwidowania dopłat do eksportu, korzyści ze zwiększenia wpłat z tytułu podatków lokalnych. Dodatkowo oczekuje się korzyści w wyniku działania mnożnikowego w gospodarce. Nie będą wymieniać tych wszystkich liczb ze względu na ograniczony czas na wystąpienie.</u>
          <u xml:id="u-212.5" who="#HalinaMurias">Omawiany projekt poselski z druku nr 1945, złożony do marszałka Sejmu, zakładał, że w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy produkcja biokomponentów ma odbywać się wyłącznie z surowców zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym projekcie okres ochronny określono tylko na 5 lat, bo, jak pamiętamy, w ustawie zawetowanej przez prezydenta nie było określonego czasu ochronnego na surowce. Miały one stale pochodzić z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a jedynie w szczególnych przypadkach klęski żywiołowej lub zdarzeń losowych miały być sprowadzane z zagranicy. I ten zapis był bardzo dobry dla polskiej gospodarki i polskiego rolnictwa. Niestety pan prezydent zawetował, powołując się na to, że jest to niezgodne z prawem Unii Europejskiej. A więc teraz w tym projekcie, aby prezydent nie miał argumentu do zawetowania, przewidziano okres przejściowy 5 lat, aby polscy rolnicy i producenci biokomponentów mogli dostosować się do rynku.</u>
          <u xml:id="u-212.6" who="#HalinaMurias">Te korzyści, o których przed chwilą mówiłam, będą osiągnięte tylko pod warunkiem, że damy polskim podmiotom gospodarczym, to jest rolnikom i producentom, czas ochronny. W przeciwnym razie one się nie sprawdzą, będzie to na niekorzyść naszej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-212.7" who="#HalinaMurias">Z goryczą muszę powiedzieć, że po pierwszym czytaniu tego projektu na posiedzeniu połączonych: Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca” oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi ten okres przejściowy zmieniono, dano go tylko do chwili wejścia do Unii Europejskiej, to jest do 1 maja 2004 r., argumentując, że prezydent Aleksander Kwaśniewski nie podpisze ustawy. I tak jest w sprawozdaniu komisji.</u>
          <u xml:id="u-212.8" who="#HalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja pytam: W czyim interesie mamy uchwalać prawo? Czy my, posłowie, których wybrał naród, licząc na to, że będziemy dobrze mu służyć, mamy bać się prezydenta, że nie podpisze ustawy? Jeżeli prezydent działa nie w interesie polskim, to my też mamy działać nie w interesie polskim? Czy też mamy pójść na kompromisy, które są nie w polskim interesie? Te kompromisy nie w polskim interesie, które były zawierane przez naszych poprzedników, już teraz nam się odbijają wielką goryczą. Płaci za to społeczeństwo, które dziś wychodzi na ulice. Czy mamy kontynuować to zło? Naszym obowiązkiem i zadaniem jest bronić za wszelką cenę polskich interesów, a jeżeli teraz, przy zapisie o okresie ochronnym dla polskiego rolnika, prezydent nie podpisze ustawy, to niech ponownie pokaże się społeczeństwu od tej strony, że nie podpisał ustawy. A parlament nie może chronić prezydenta, bo jeżeli polscy rolnicy nie będą mieć okresu ochronnego, to i tak biopaliwa nie będą dla nich.</u>
          <u xml:id="u-212.9" who="#HalinaMurias">Mamy przykład polskich zakładów. Co się stało z Polskim Cukrem? Co się stało z cukrownią w Przeworsku? W tamtym roku Niemcy ją kupili, a już w tej chwili jest ona w likwidacji.</u>
          <u xml:id="u-212.10" who="#HalinaMurias">Dlaczego z tą ustawą o biopaliwach jest tyle problemu, mimo że dąży się do uchwalenia jej praktycznie od początku kadencji? Można przypuszczać, że niejednokrotnie stwarza się sztuczne problemy, by tylko się nie udało wprowadzić biopaliw lub by wprowadzić je zgodnie z czyimś interesem. Ile grup walczy z tą ustawą? Jedni o to, by biopaliw nie było, bo nie mają w tym interesu, a tracą, inni znowu - aby biopaliwa zostały wprowadzone, ale aby tylko oni zdobyli rynek. A gdzie polski rolnik? A gdzie polski wytwórca i przetwórca? Gdzie jego interes? Kto broni jego interesu, gdy nawet sejmowa komisja rolnictwa nie broni? Przecież to właśnie na posiedzeniu tej komisji praktycznie zniesiono okres ochronny, który został w projekcie założony na 5 lat, a pozostawiono go tylko do 1 maja 2004 r. Można powiedzieć, że w tym czasie polski rolnik nawet nie rozpocznie działalności w zakresie biopaliw. Jeżeli tutaj, w parlamencie polskim, nie broni się tego, co dobre dla narodu, tylko ciągle się podporządkowuje interesom obcych, to jak obecni parlamentarzyści, którzy pojadą do Parlamentu Europejskiego, będą bronić polskich interesów, gdy dopiero tam będą naciski?</u>
          <u xml:id="u-212.11" who="#HalinaMurias">Kiedy była dyskusja w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”, która zajmowała się też wcześniejszym projektem ustawy o biopaliwach, o tym, aby te surowce pochodziły z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, minister uczestniczący przekonywał, że kontraktacja zabezpiecza przed importem. A tymczasem jest to nieprawda. Kontraktacja nie zabezpiecza przed importem. Potwierdza to również ekspertyza Biura Studiów i Ekspertyz, o którą się zwróciłam i która dla każdego jest do wglądu.</u>
          <u xml:id="u-212.12" who="#HalinaMurias">Zapis w art. 23 projektu złożonego do marszałka zmierzał do tego, aby polscy rolnicy mieli okres ochronny, ponieważ ten czas początkowo będzie dla nich bardzo trudny. Zetkną się z o wiele prężniejszymi producentami, a przede wszystkim z tymi, którzy wytwarzają taniej. Może to być z różnych stron Polski. Nie musi też być tak, że surowiec będzie sprowadzany. Mogą być sprowadzane biokomponenty. Bo np. czy Niemcy nie mogą kupować tanich surowców np. w krajach wschodnich czy w Afryce, wytwarzać u siebie biokomponentów i przywozić ich do Polski? Jeżeli nie będzie tego zabezpieczenia z surowcami, wtedy wszystko może być możliwe. Jeżelibyśmy pozostawili te 5 lat okresu ochronnego, byłaby nadzieja, że polski producent choć trochę nauczyłby się funkcjonować na nowym dla siebie rynku, wymagającym rynku Unii Europejskiej. Jeżeli tego nie zrobimy, można się spodziewać wystąpienia wielu negatywnych zjawisk związanych ze spekulacją produktami importowanymi z zagranicy. W ten sposób powstanie kolejny rynek spekulacyjny, który pozbawi polskich rolników, wytwórców i przetwórców szansy wytwarzania na ziemiach polskich surowców i biokomponentów. Nie poprawi to sytuacji na obszarach wiejskich, a zwłaszcza na ścianie wschodniej, gdzie obszar bezrobocia strukturalnego ciągle rośnie. Myślę, że wprowadzenie zapisu, iż w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy biokomponenty mogą być wytwarzane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy równoczesnym zapisie, że w szczególnych sytuacjach, na przykład klęski żywiołowej, można importować, nie koliduje z zastrzeżeniami prezydenta, które podawał wetując ustawę, gdyż przewiduje się to jedynie chwilowo.</u>
          <u xml:id="u-212.13" who="#HalinaMurias">Ochrona i uczenie się rynku jest właściwością nowej sytuacji gospodarczej. Wiele krajów Unii Europejskiej i krajów kandydujących wprowadziło takie okresy ochronne. Jeśli chodzi o rynek rolny w Polsce, tym bardziej jest to potrzebne. Chcę zwrócić uwagę, że również kraje bogate, takie jak Niemcy, wprowadziły okres przejściowy chroniący ich rynek przed obywatelami polskimi chcącymi legalnie podjąć pracę, np. na niemieckim rynku. Można by podawać wiele przykładów.</u>
          <u xml:id="u-212.14" who="#HalinaMurias">Następny argument, który przemawia za polskimi surowcami. Otóż ostatni projekt ustawy poszedł do kosza, i tak też pisze prasa, dlatego że w ostatniej chwili przed głosowaniem nad poprawkami senackimi spostrzeżono, iż niewykreślone zostały z ustawy zgłoszone poprawką słowa „i inne rośliny”. Ten zapis w ustawie rzekomo skutkowałby importem oleju palmowego do produkcji biokomponentów. Otóż nie przeszkadzałby ten zapis przy założeniu, że surowce i odpady pochodziłyby z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Okazuje się, że też obecny projekt nie zabezpiecza przed sprowadzaniem oleju palmowego. Nie zabezpiecza, ponieważ można go zakwalifikować pod odpady, zgodnie z ustawą o odpadach, a projekt ustawy o biokomponentach dopuszcza wytwarzanie biokomponentów z produktów ubocznych i odpadów. Poprosiłam w tej sprawie o ekspertyzę Biuro Studiów i Ekspertyz. Oczywiście w przedstawianym projekcie ustawy zabrakło zaznaczenia o polskim pochodzeniu, ponieważ nikt na to wcześniej nie zwracał uwagi. Za chwilę zgłoszę stosowne poprawki. A więc znowu widzimy, jak wielkie znaczenie ma zapis o pochodzeniu surowców - o polskich surowcach - a w tym przypadku i odpadów.</u>
          <u xml:id="u-212.15" who="#HalinaMurias">Mam nadzieję, że po wczorajszej debacie nad projektem konstytucji europejskiej wielu posłów inaczej popatrzy na sprawy narodowe. Padły wczoraj słowa, że nie możemy sobie pozwolić, aby Polska przegrała. Dzisiaj jest konkretna sprawa, w konkretnej sytuacji gospodarczej, bardzo trudnej dla polskiego rolnictwa, polskiej wsi. Ustawa o biopaliwach nie załatwi oczywiście całości problemu, bo jest jedynie wycinkiem, jednak o każdy instrument, który pomógłby polskiemu rolnikowi, warto walczyć.</u>
          <u xml:id="u-212.16" who="#HalinaMurias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W przypadku niezabezpieczenia okresu ochronnego dla polskiego rolnika ustawa, która będzie uchwalona z tak wielkim trudem, przyczyni się do tworzenia nowych miejsc pracy za granicą, a nie w Polsce. Klub Parlamentarny Liga Polskich Rodzin poprze projekt ustawy wraz z przyjętymi poprawkami. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-213.1" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję jeszcze pani poseł za poprawki.</u>
          <u xml:id="u-213.2" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Andrzeja Aumillera występującego w imieniu Unii Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#AndrzejAumiller">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Parlamentarnego Klubu Unii Pracy przedstawić nasze stanowisko wobec poselskiego projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (druk nr 1945 - żeby nie mylić, bo już były dwa poprzednie).</u>
          <u xml:id="u-214.1" who="#AndrzejAumiller">Chciałbym się jeszcze odnieść do wystąpienia kolegi posła Borczyka z Samoobrony. Powiedział, co wiedział, przeczytał, co napisali, i propagandowym językiem bez przerwy robił zamęt w głowie, że to dzięki Sojuszowi Lewicy i Unii Pracy ta ustawa nie przeszła. Nie przechodzi ta ustawa dlatego, że za dużo nad nią krętactwa.</u>
          <u xml:id="u-214.2" who="#AndrzejAumiller">Chciałbym powiedzieć tak, Wysoka Izbo - czas najwyższy zakończyć chocholi taniec wokół ustawy o biopaliwach trwający prawie od 2 lat. Wydawać by się mogło, że emocje powinny już opaść, ponieważ ponad wszelką wątpliwość wyjaśniono, że bioetanol, estry nie szkodzą silnikom, że biokomponenty do paliw zmniejszają znacznie emisję CO2 i siarki, że mamy w Polsce ponad 2 mln ha odłogów, odłogowanej ziemi, i nie mamy specjalnego pomysłu na ukryte bezrobocie na wsi, mimo że Unia Europejska sugerowała, że właśnie produkcja roślinna ukierunkowana na biokomponenty jest dla państw, które wchodzą do Unii Europejskiej, poważnym rozwiązaniem kwestii bezrobocia i tej odłogowanej ziemi. Rodzi się pytanie, o co chodzi, skoro projekt poselski, ten sam, który został odrzucony z powodu „innych roślin”, teraz spotkał się z tak silną krytyką Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej oraz firm sektora przemysłu naftowego? O stanowisku UKIE powiedział już w swoim wystąpieniu poseł sprawozdawca.</u>
          <u xml:id="u-214.3" who="#AndrzejAumiller">Wysoka Izbo, a co robią lobbyści sektora rafinerii? Piszą do posłów listy, piszą do posłów opinie. I pragnę tutaj zacytować jedną z takich opinii, choć mówił też już o niej poseł Sawicki. „Pragniemy z całą stanowczością podkreślić, że polski sektor paliwowy nie jest przygotowany do spełnienia wymogów projektowanej ustawy w zaproponowanym terminie jej wejścia w życie. Firmy sektora paliwowego potrzebują 3 do 6 miesięcy na realizację niezbędnych inwestycji”. Panie dyrektorze Jacku Wróblewski - to pan się podpisał pod pismem skierowanym do klubów poselskich - chcę panu powiedzieć, iż w świecie już jest tak, że działacze gospodarczy zdobywają informacje o projektach ustaw, by być pierwszymi przed konkurencją w inwestycjach czy w danych rozwiązaniach. A co my robimy? Od niemal 2 lat zmagamy się z ustawą o biopaliwach. A wy, panowie, zamiast cokolwiek zainwestować, pragniecie lobbingiem, i to zmasowanym, w radiu, telewizji, prasie zniszczyć ustawę, a jednocześnie dodajecie eter tert-butylowy zamiast spirytusu bezwodnego, który produkujecie z izobutylenu, i pobieracie niesłusznie ulgę w akcyzie - bo to nie jest żaden bioetanol, żaden biokomponent.</u>
          <u xml:id="u-214.4" who="#AndrzejAumiller">Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Unii Pracy zgadza się ze stanowiskiem UKIE, że zapis art. 22 - biokomponenty mogą być produkowane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium Polski - powoduje niezgodność z prawem Unii Europejskiej, gdyż stawia barierę swobodnemu przepływowi towarów, a to jeden z filarów wspólnego rynku Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-214.5" who="#AndrzejAumiller">Wysoka Izbo! W tym miejscu chciałbym naszym sceptykom obawiającym się groźby importu surowców do produkcji biopaliw powiedzieć, że już teraz Unia Europejska sprowadza 30 mln ton oleju roślinnego rocznie. A o dyrektywie 203/30/EC już mówiłem nieraz z tej trybuny - została ona w tym roku uchwalona, 18 maja - UKIE o niej też wspomina. Osiągnięcie wyznaczników tej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady spowodowałoby, że co dziesiąty hektar w Unii Europejskiej musiałby być przeznaczony na produkcję surowców do biokomponentów w 2010 r. Dlatego produkcja surowców przeznaczonych do produkcji biopaliw to wielka szansa dla Polski. Polska może być eksporterem surowców do produkcji biokomponentów albo też stać się eksporterem biokomponentów. Czy chcemy być tylko eksporterem surowców? Chyba nie. Jeżeli chcemy korzystać z wartości dodanej wypracowanej na przerobie surowców rolniczych - żyto, ziemniaki, kukurydza, buraki cukrowe - na komponenty do biopaliw, to nie przeszkadzajmy polskim inwestorom chcącym produkować biokomponenty. Są to instalacje kosztowne, skomputeryzowane, pozwalające uzyskać produkt odpowiadający standardom Światowej Karty Paliw. Chcę tu przypomnieć, że Światowa Karta Paliw w tym roku ogłosiła, że 10-procentowy dodatek spirytusu bezwodnego, czyli bioetanolu, do paliw, nie szkodzi żadnemu silnikowi wyprodukowanemu w Azji, w Ameryce Południowej i Północnej i w Europie.</u>
          <u xml:id="u-214.6" who="#AndrzejAumiller">Ktoś, kto zainwestuje w instalacje, nie może być pozbawiony możliwości importu surowca, również w razie na przykład klęski suszy, powodzi, wymarznięcia. Nie można też krytykować zapisu o kontraktacji. Umowy wieloletnie to stabilizacja dla producenta rolnego i stabilizacja dla wytwórcy biokomponentów. Warto pamiętać, że jeśli producent estrów czy producent spirytusu bezwodnego upadłby na skutek niespłacenia kredytów, bo nie miałby surowca, to na przyszły rok nie miałby gdzie zbyć tego surowca rolnik.</u>
          <u xml:id="u-214.7" who="#AndrzejAumiller">Koleżanko Murias, nie roztaczajmy tutaj takiej czarnej wizji, bo ustawa ta jest przygotowywana dla rolników po to, żeby mogli zagospodarować ponad 2 mln hektarów i pracować, tak jak do tej pory, z dużym wysiłkiem. Natomiast produkcja estrów, produkcja spirytusu bezwodnego to jest już sprawa inwestorów krajowych, bo to jest „do łyknięcia” przez nasz sektor.</u>
          <u xml:id="u-214.8" who="#AndrzejAumiller">Warto dziś zastanowić się również nad biomasą. Mam tu na myśli kwestię produkcji roślin energetycznych, która mogłaby się znaleźć w ustawie, ale tytuł ustawy na to nie pozwala. Rośliny energetyczne, na przykład wierzba energetyczna, miskantus, słoma, mogą służyć do produkcji pelet, tj. granulatu do spalania w piecach, czy produkcji metanolu, np. wierzba, czyli paliwa dającego wodór dla ogniwa wodorowego. To jest przyszłość przemysłu motoryzacyjnego. To będzie wielka szansa, jeśli chodzi o działalność grup producenckich - produkcja pelet, czyli tego granulatu, to może być słoma, zrębki drewna, drewno odpadowe i suszone ścieki, czy produkcja w destylarniach spirytusu drzewnego, czyli metanolu.</u>
          <u xml:id="u-214.9" who="#AndrzejAumiller">Teraz jeszcze co do akcyzy trzeba sobie jedną rzecz powiedzieć, że Unia Europejska, wydając tę dyrektywę, którą wymieniłem, jednocześnie dała polecenie, by opracować ustawę o wyłączeniu z akcyzy właśnie tych paliw. To co pisze obecnie UKIE, to jest to co obowiązuje dzisiaj, o tych autobusach w mieście, o tych motorówkach, do których wolno będzie to dostosować. To jest zniesiona akcyza. Tak że nie trzeba będzie walczyć o jakiś okres przejściowy, bo właśnie tą dyrektywą Unia wyzwoliła produkcję biopaliw. Jak minie niecałe 10 lat, bo to za 8 lat, jak powiedziałem, co dziesiąty hektar w Unii Europejskiej będzie musiał być przeznaczony na produkcję roślinną, na biokomponenty. Tak że Unia doskonale wie, jak ograniczać emisję dwutlenku węgla, siarki i jak zagospodarować ziemię, która jest obecnie nieprzydatna, jeśli chodzi o produkcję żywności.</u>
          <u xml:id="u-214.10" who="#AndrzejAumiller">Klub Parlamentarny Unii Pracy wniósłby w tej chwili o przejście do trzeciego czytania, ale w związku ze zgłoszonymi poprawkami do ustawy opowiemy się za dalszą pracą nad tą ustawą, żeby ją jak najszybciej uchwalić na rzecz dobrego rolnictwa.</u>
          <u xml:id="u-214.11" who="#AndrzejAumiller">Jeszcze mam chwilę czasu, to chcę powiedzieć o naszych polskich inwestorach. Pochodzę z Wielkopolski, tam już w podskokach skupiono rzepak, już są silosy, już jest prawie zakład na ukończeniu do produkcji estrów używanych do wytwarzania paliwa biodiesla. Tak że ta ustawa nie tylko jest przeznaczona dla rolników, którzy na nią czekają, ale również czekają na nią ci, którzy chcą w to zainwestować.</u>
          <u xml:id="u-214.12" who="#AndrzejAumiller">A widzicie, drogie koleżanki i drodzy koledzy, co pisze w swoim piśmie lobby naftowe - że jest nieprzygotowane do zastosowania tej ustawy. Od dwóch lat słyszy się, że ustawa będzie uchwalona w parlamencie, a to lobby jest jeszcze nieprzygotowane. Widzimy więc, kto w uchwaleniu tej ustawy przeszkadza - nie posłowie na tej sali, nie rząd, tylko wielkie lobby przemysłowe. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-214.13" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#TomaszNałęcz">Dziękuję panu posłowi.</u>
          <u xml:id="u-215.1" who="#TomaszNałęcz">Proszę o zabranie głosu pana posła Wojciecha Mojzesowicza występującego w imieniu Polskiego Bloku Ludowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#WojciechMojzesowicz">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Na samym początku chciałbym podziękować panu posłowi Sawickiemu, że się tą sprawą tak usilnie zajmuje. I chciałbym zapytać o jedną rzecz: czy przy rozpatrywaniu każdej ustawy musimy podzielić się na zdrajców i patriotów? Czy omawiając projekt ustawy, nie możemy mówić o efektach gospodarczych, o skutkach? Nie ukrywam tego, że niektórzy do tego parlamentu weszli przez to, że kiedyś była bieda, nędza, a jak trzeba było przygotować ustawę o oddłużeniu tych z 1990 r., to nie przyszli nacisnąć guzika. Nie róbmy tego...</u>
          <u xml:id="u-216.1" who="#komentarz">(Poseł Aleksander Grad: Kto? Kto konkretnie?)</u>
          <u xml:id="u-216.2" who="#WojciechMojzesowicz">Pan poseł może sprawdzić.</u>
          <u xml:id="u-216.3" who="#WojciechMojzesowicz">Nie róbmy tego, dlatego że to do niczego nie prowadzi.</u>
          <u xml:id="u-216.4" who="#komentarz">(Poseł Andrzej Aumiller: Samoobrona.)</u>
          <u xml:id="u-216.5" who="#WojciechMojzesowicz">Ja uważam, że zdrajców na tej sali nie ma. Natomiast chcę powiedzieć jeszcze jedną rzecz. Jeżeli któryś z posłów składa poprawkę i mógł się pomylić albo ją zgłosił sformułowaną niewyraźnie, to nie wińmy całego Sejmu i jeszcze nie wiadomo kogo, np. niebios, przyznajmy się do tego, że popełniliśmy błąd.</u>
          <u xml:id="u-216.6" who="#WojciechMojzesowicz">To oczywiste, że to będzie klęska tego parlamentu, nas wszystkich, jeżeli za trzecim podejściem nie doprowadzimy tej ustawy do finału. Można powiedzieć, że tu już zadziałają jakieś siły nieczyste albo nasza, przepraszam, głupota, lenistwo, niekompetencja i brak precyzji. No bo trzeba będzie się do tego przyznać, a to będzie bardzo wstydliwe i dla Platformy, i dla tych małych kół z tyłu, i dla szanownego SLD, i pozostałych.</u>
          <u xml:id="u-216.7" who="#WojciechMojzesowicz">Chcę powiedzieć jedno, że ci, co się znają na rolnictwie, to wiedzą, że w tym roku z tymi biokomponentami, z rzepakiem, mielibyśmy problem, bo ich nie było. To nie jest usprawiedliwienie, żeby tego nie wprowadzać, bo przedsiębiorcy muszą przygotować to wszystko - i fabryki, i przetwórstwo, i skup. To wszystko razem. My rolnicy też przygotowujemy się do tego rynku. Bo zauważcie, co się dzieje. Pan poseł Sawicki mówił słusznie o tych różnych bzdurach, o których się pisze. No ale tak już jest, że nie wszyscy to rozumieją, panie pośle, i niektóre rzeczy idiotyczne biorą za mądre, i uważają, że jak się taki fachowiec z Orlenu pod czymś podpisuje, to jest bardzo mądry. No i jeśli przeciętny obywatel to czyta, to nie dziwcie się, że patrzy na nas, jak na tych, którzy chcieliby sprzedać nie wiadomo co, i przetworzyć, i zarobić. A z drugiej strony ten co ich broni, to stanął po tamtej stronie. Tego trzeba było się spodziewać.</u>
          <u xml:id="u-216.8" who="#WojciechMojzesowicz">Natomiast wszyscy zdecydowaliśmy się na integrację, mimo że mamy różne poglądy. Wiadomo, że kwoty produkcyjne w polskim rolnictwie są ograniczone, zatem bardzo ważne byłoby, żebyśmy mogli część produkcji rolnej, utrzymując kondycję gospodarstw, towarowość, rozwój, przeznaczyć na produkcję nieżywnościową, a tu akurat byłyby biopaliwa.</u>
          <u xml:id="u-216.9" who="#WojciechMojzesowicz">To prawda, szanowne panie i szanowni panowie posłowie, że niektórym z nas przypisano dziesiątki gorzelni. To z klubu pana posła jeden z panów mówił, że to jest taki wielki interes. Ja proponuję gumofilce, kufajki, gable i do gorzelni, machać, przesuwać ziemniaki, to naprawdę jest fajna robota, wielkie pieniądze.</u>
          <u xml:id="u-216.10" who="#WojciechMojzesowicz">Chcę jeszcze powiedzieć, że środowisko, które nas prawdopodobnie obserwuje, poza Polską, to nie jest środowisko, które tylko spiskuje przeciwko nam, tylko my musimy potrafić się bronić. Większość przedsiębiorstw, tzw. gorzelni, jest w stanie opłakanym. Jeżeli ta ustawa wejdzie zbyt późno, to nie będzie sygnału, żeby w to inwestować. Natomiast ja jako producent rolny i moi koledzy rolnicy w większości nie mamy kapitału, żeby inwestować w wytwarzanie biokomponentów. Będę jednak zadowolony, jeżeli będą powstawać firmy, które będą konkurować na rynku i będą kupować surowiec, który my będziemy produkować.</u>
          <u xml:id="u-216.11" who="#WojciechMojzesowicz">Myślę też, takie były doświadczenia przez dwa lata, i słusznie pan poseł Sawicki tu zauważył, że nie może być tak, żeby ten nasz Komitet Integracji Europejskiej nam nie dowalił raz na jakiś czas i aby nie stanął po stronie Unii Europejskiej, nie bacząc na nasz polski interes. Nie mówię tu o skrajnym łamaniu przepisów, ale o naszym normalnym polskim interesie. Dziwna to rzecz, że prawnicy nie wykorzystują swoich mocy, wiedzy, argumentów, żeby nas bronić, tylko żeby nam przyłożyć. To jest jeden z elementów. I żeby wykazać, że grupa, która chce działać w gospodarce, za wszelką cenę chce łamać przepisy Unii Europejskiej. Ale to przecież z doświadczenia wiemy, że państwa Unii Europejskiej, to jest normalne, muszą bronić swojego interesu, nie tylko poprzez środowiska gospodarcze czy rolników takich jak my, ale poprzez ludzi wykształconych, zatem prawnicy powinni wykorzystywać prawo w celu uzyskania korzyści dla polskiej gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-216.12" who="#WojciechMojzesowicz">W związku z tym nie podzielę polskiego Sejmu na patriotów i zdrajców. Zwrócę się po to, żeby tę ustawę uchwalić. Bardzo bym prosił, żebyśmy wszyscy nad nią bardzo dokładnie procedowali i jej pilnowali.</u>
          <u xml:id="u-216.13" who="#WojciechMojzesowicz">Przykro mi, muszę powiedzieć, pani poseł, że pani przypomniała moją komisję. Bardzo bym prosił, żeby pochylić się nad pracą komisji rolnictwa i zobaczyć, że może nie z hukiem, może nie z krzykiem, może nie rozdzieramy tu szat, ale bardzo wiele rzeczy w ostatnim czasie, z wolą wszystkich klubów parlamentarnych, udało nam się zrobić - przesunięcie spłaty kredytów, obniżenie oprocentowań. Jestem wdzięczny za zrozumienie tej trudnej sytuacji polskiej wsi. I nim ktoś coś tutaj powie złego na czyjś temat, czy jakiejś komisji, czy jej pracy, to bardzo bym prosił, żeby pochylić się nad materiałem. Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-216.14" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#komentarz">(Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Donald Tusk)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-218.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Stanisław Dulias, Polska Racja Stanu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#StanisławDulias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Działania zmierzające do ustawowego uregulowania produkcji, importu i eksportu biokomponentów mają już swoją kilkuletnią historię. Celem składanych wniosków i wystąpień miało być zwrócenie uwagi na produkcję estrów, która mogłaby spowodować zahamowanie spadku produkcji rzepaku oraz wzrostu odłogów i rosnącej nędzy na wsi.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#StanisławDulias">Pragnę przypomnieć Wysokiej Izbie i podkreślić, że ziemia polska dawała już w swojej historii plony powyżej 1600 tys. ton rzepaku, a prognozy tegoroczne, to jest na rok 2003, mówią o 700 tys. ton.</u>
          <u xml:id="u-219.2" who="#StanisławDulias">Warto zwrócić uwagę, że jakiekolwiek prace zmierzające do zwiększenia wykorzystania gruntów rolnych muszą być poprzedzone działaniami umożliwiającymi rozwój przedsiębiorstw przetwarzających produkty rolnicze w celach konsumpcyjnych i niekonsumpcyjnych, a tam, gdzie interes Polski będzie tego wymagać - dopłatami do produkcji rolniczej, tak jak to jest w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-219.3" who="#StanisławDulias">W tym czasie, gdy w Polsce tworzono kolejne nietrafione ustawy, kraje Unii Europejskiej rozwinęły na szeroką skalę przemysł produkcji estrów - ilość zakładów produkujących stale rośnie. Tymczasem w Polsce, wykorzystując tutaj wpływy grup lobbystycznych, także prezydenta, pomyłki w treści ustawy i Senat, tworzymy bariery, hamulce i nie dopuszczamy do uchwalenia tej regulacji. Jakich efektów w tej sytuacji może oczekiwać pan minister przy wprowadzaniu ustawy o biopaliwach?</u>
          <u xml:id="u-219.4" who="#StanisławDulias">Warte zastanowienia jest to, czy w ogóle wprowadzać tę ustawę w życie w proponowanej treści. Czy przyniesie ona spodziewane efekty? Gdzie są te wzniosłe cele, które przyświecały opracowywaniu wcześniejszych projektów?</u>
          <u xml:id="u-219.5" who="#StanisławDulias">Warto zwrócić uwagę, że w opiniach jest wiele gryzących się, eliminujących się nawzajem zapisów. Między innymi w opinii ministra rolnictwa i rozwoju wsi przedstawiony jest problem zwalniania z podatku akcyzowego oraz z tytułu preferencyjnych warunków kredytowania inwestycji, co rzekomo spowoduje obciążenie budżetu o 55 mln zł w pierwszym roku i o ponad 1 mld zł w roku osiągnięcia wysokości produkcji 800 tys. ton estrów, co jest odpowiednikiem około 1,5 mln ton rzepaku.</u>
          <u xml:id="u-219.6" who="#StanisławDulias">Szkoda, że pan minister nie mówi o korzyściach, jakie może przynieść ustawa o biopaliwach. Chcę zwrócić uwagę, że pańskie obawy są bezpodstawne, bo przy proponowanych zapisach wielkości, o których pan mówi, będą, ale niestety, tylko wirtualne. W warunkach, które są tworzone, są one nie do osiągnięcia.</u>
          <u xml:id="u-219.7" who="#StanisławDulias">Warto wspomnieć, że niewprowadzenie ustawy o biopaliwach dwa lata temu spowodowało, jak się podaje, straty dla polskiego rolnictwa i budżetu w wysokości 133 mln rocznie tylko z tytułu samego VAT. Oznacza to obniżenie dopłat do eksportu o 60 mln i wiele innych negatywnych efektów, jak chociażby zmniejszenie wydatków na zasiłki dla bezrobotnych, na likwidację bezrobocia, nie mówiąc o całym otoczeniu rolnictwa i przemysłu biopaliw.</u>
          <u xml:id="u-219.8" who="#StanisławDulias">Niezależnie od przedstawionych uwag i zastrzeżeń Koło Poselskie Polska Racja Stanu składa wniosek o skierowanie ustawy do trzeciego czytania, wcześniej jednak zaproponuje kilka stosownych poprawek. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-219.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Jerzy Czerwiński, Ruch Katolicko-Narodowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#JerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Ruchu Katolicko-Narodowego mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie projektu ustawy o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, zawartego w druku 1973.</u>
          <u xml:id="u-221.1" who="#JerzyCzerwiński">Na temat biopaliw w tej Izbie powiedziano już chyba wszystko. Wiemy, że ta ustawa jest potrzebna zarówno dla naszych rolników, jak i dla rynku pracy, jak również dla naszego środowiska. Nie trzeba już powtarzać tych argumentów.</u>
          <u xml:id="u-221.2" who="#JerzyCzerwiński">Niestety, przy okazji tej ustawy widać, jak bardzo brakuje w Polsce innej ustawy - o lobbingu, cywilizowanym lobbingu, takim, jaki jest w niektórych krajach Unii Europejskiej, do której tak pędzi część tej Izby. Szkoda, że te osoby nie naśladują Europejczyków we wszystkich aspektach.</u>
          <u xml:id="u-221.3" who="#JerzyCzerwiński">Ustawa o biopaliwach jest rekordzistką - już trzeci raz Sejm próbuje ją uchwalić. W poprzednich przypadkach coś stawało lub ktoś stawał na drodze wprowadzenia jej w życie. Można się tylko domyślać, jak duże pieniądze wchodzą tu w grę, jak silne są naciski różnej maści lobbystów. Przypomnijmy: przy okazji nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji wchodziła w grę kwota 17 mln dolarów, a tam jest dopiero drugie podejście do noweli. Tu jest już trzecia próba, i dalej są problemy. Odnosi się wrażenie, że trwa swoisty mecz pomiędzy grupą posłów będących zwolennikami uchwalenia ustawy a otoczeniem, czyli rządem wspieranym przez Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, a w ostateczności przez prezydenta Kwaśniewskiego. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że w swojej najnowszej opinii rząd zauważa braki ustawy, których wcześniej nie widział. Mało tego, jako błędne postrzega te zapisy, które wcześniej proponował w swoim projekcie. Myśl jest jasna: strona rządowa nie chce, aby ustawa powstała w takim kształcie, w jakim jest uchwalana, bo narusza interesy bliżej nieokreślonych grup kapitałowych. Należałoby powiedzieć raczej: nienazwanych, bo z opinii rządu można się domyśleć, komu zależy na kolejnym wywróceniu tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-221.4" who="#JerzyCzerwiński">Przyjrzyjmy się stanowisku rządu. Nosi ono datę 16 września 2003 r., czyli zostało wydane po sformułowaniu sprawozdania przez połączone Komisje Nadzwyczajną oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Rząd, wydając opinię do projektu poselskiego z dnia 29 sierpnia, zawartego w druku nr 1945, wiedział już, jaki jest kształt tego projektu po przejściu przez połączone komisje, ich sprawozdanie nosi bowiem datę 10 września. Co to oznacza? Rząd zorientował się, że po pracach komisji powstaje tekst, któremu trudno będzie coś zarzucić, i niemożliwe już będzie wytłumaczalne zatrzymanie procesu przekształcania tego projektu w ustawę. Wobec tego rząd w swojej opinii poszedł na całość, bo ma ona kuriozalny wręcz kształt. Pierwsza jej część to właściwie streszczenie projektu poselskiego, zaś druga to rozbudowane stanowisko Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Właściwej opinii rządu w tekście o nazwie „stanowisko rządu” praktycznie nie ma. Tak naprawdę nie jest to opinia oceniająca poszczególne przepisy ustawy, lecz próba wykazania, że akt ten jest niezgodny z przepisami unijnymi. Konkluzja: rząd wydaje stanowisko z punktu widzenia interesu europejskiego, a nie polskiego, i robi to po to, aby ustawa nie weszła w życie, bo zagrozi status quo szarej strefy czerpiącej zyski z branży paliwowej.</u>
          <u xml:id="u-221.5" who="#JerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! O samym projekcie ze sprawozdania połączonych komisji można powiedzieć tyle, że niewiele się on różni od projektu wyjściowego z druku nr 1945. Niestety, te różnice, które są, działają na niekorzyść polskiego rolnika. Być może komisje, usuwając zapisy preferujące polskie rolnictwo, dmuchali na zimne, nie chcąc się narazić na kolejne weto prezydenta. Szkoda, bo ustawa w obecnym kształcie jest właściwie bezzębna, nie daje żadnej pewności, że najbardziej nie skorzystają na niej pośrednicy i rolnicy spoza granic Polski. Same umowy kontraktacji na 5 lat nie zapewniają ochrony polskiego rolnika. Mimo tego Ruch Katolicko-Narodowy będzie głosował za jak najszybszym uchwaleniem tej ustawy, tak by weszła ona w życie przed rokiem 2004.</u>
          <u xml:id="u-221.6" who="#JerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Na koniec proszę o wyraźne stanowisko rządu w sprawie omawianej ustawy, bez nowomowy europejskiej, przedstawione jasnym, prostym językiem, tak by zrozumieli to słuchający nas rolnicy. Pytam jeszcze raz: Czyje interesy reprezentuje polski rząd?</u>
          <u xml:id="u-221.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#DonaldTusk">Przechodzimy do pytań.</u>
          <u xml:id="u-222.2" who="#DonaldTusk">Czy ktoś z państwa posłów chciałby się jeszcze zapisać? Na razie są zapisani posłowie: Antochowski, Dulias, Kasprzak, Stanibuła, Kuropatwiński.</u>
          <u xml:id="u-222.3" who="#komentarz">(Poseł Stanisław Dulias: Ja rezygnuję.)</u>
          <u xml:id="u-222.4" who="#DonaldTusk">Nie widzę dalszych zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-222.5" who="#DonaldTusk">Listę pytających uważam za zamkniętą.</u>
          <u xml:id="u-222.6" who="#DonaldTusk">Nie ma zgłoszeń, jest za to skreślenie. Pytania będą bez pana posła Stanisława Duliasa.</u>
          <u xml:id="u-222.7" who="#DonaldTusk">Listę posłów zapisanych do pytań uważam za zamkniętą.</u>
          <u xml:id="u-222.8" who="#DonaldTusk">Ograniczam czas zadawania pytania do dwóch minut.</u>
          <u xml:id="u-222.9" who="#DonaldTusk">Pan poseł Jan Antochowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#JanAntochowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Na wstępie chciałbym przede wszystkim powiedzieć panu posłowi Borczykowi, że SLD nie wystąpiło przeciwko rolnikom, lecz przyjmując weto pana prezydenta, byliśmy przeciwni źle przygotowanej ustawie - i tylko tak to można interpretować.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#JanAntochowski">Jednocześnie też wyrażam ubolewanie, że koledzy z Platformy Obywatelskiej, którzy do tej pory aktywnie pracowali przy tej naszej wspólnej ustawie, teraz twierdzą, że nie będą popierać tejże ustawy.</u>
          <u xml:id="u-223.2" who="#komentarz">(Poseł Aleksander Grad: Takiego tekstu i stanowiska rządu.)</u>
          <u xml:id="u-223.3" who="#JanAntochowski">Chciałbym powiedzieć, że my mamy bardzo mało czasu, jeśli chodzi o uchwalenie tej ustawy, bo 1 grudnia ona powinna wejść w życie, zaś te opinie, które zostały przedstawione przez UKIE, czytając je literalnie, absolutnie zamykają drogę do uchwalenia tej ustawy. Dlatego też pani minister będzie miała sporo pracy, żeby przede wszystkim dogadać czy uzgodnić projekt tej ustawy z ministrem finansów, bo przecież jest tutaj sprawa akcyzy. To jest również sprawa monitorowania, która jest akurat chyba najmniejszym problemem, bo pracujemy w tej chwili nad ustawą o monitorowaniu paliw i przygotowywana jest duża zmiana do tej ustawy. Chyba tym decydującym akcentem sprawy będzie akcyza, która w budżecie na 2004 r. musi być sprecyzowana, jeśli chodzi o biopaliwa i biokomponenty.</u>
          <u xml:id="u-223.4" who="#JanAntochowski">Ja chciałbym również zgłosić poprawkę, żeby już jedną przeszkodę czy barierę zapisaną przez UKIE ominąć czy zlikwidować, a mianowicie żeby oprócz zapisu mówiącego, że ilość biokomponentów wprowadzanych do obrotu w paliwach ciekłych lub w biopaliwach ciekłych jest określana w ułamku objętościowym, dopisać również zapis, że chodzi też o wartość opałową wprowadzanych do obrotu paliw ciekłych. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#DonaldTusk">Pan poseł Mieczysław Kasprzak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#MieczysławKasprzak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Po raz kolejny straciliśmy kilka godzin i po tej dzisiejszej debacie coraz bardziej dochodzimy do wniosku, że może być to kolejny czas zmarnowany i stracony, bo dwa projekty i dwa razy kompromitacja. Społeczność odebrała to jako nieudolność parlamentu, który nie potrafi przez dwa lata zrobić dobrej ustawy, ustawy nie tylko dla rolników, ale też służącej całej gospodarce narodowej, bo to i miejsca pracy, i ekologia, i zostające pieniądze, a przy okazji zagospodarowane nieużytki.</u>
          <u xml:id="u-225.1" who="#MieczysławKasprzak">Coś złego zaczyna się dzisiaj dalej dziać, bo przykład tych ekspertyz, o których wcześniej mówiono, według mnie dalej źle służy temu projektowi. A mówiliśmy wszyscy i deklarowaliśmy: na jednym posiedzeniu zrobimy trzy czytania, szybko, bo to już wszystko jest gotowe. Co się stało? Ja mam pytanie do posła sprawozdawcy, do posła Sawickiego: czy w międzyczasie, od lipca, kiedy uchwalaliśmy ostatnią ustawę, zmieniło się prawo europejskie? Bo dzisiaj możemy to odebrać tak, że prawo europejskie diametralnie się zmieniło.</u>
          <u xml:id="u-225.2" who="#MieczysławKasprzak">Dalej: mam pytanie do pana marszałka. Dwa lata mataczenia. Dzisiaj na tej sali jasno zostało to sformułowane. Czy Prezydium Sejmu nie zamierza się poważnie zająć tymi sprawami? Bo w podtekście wszyscy dzisiaj mówili, że coś tam się kryje: wielkie pieniądze. Było powiedziane, że jeszcze większe pieniądze niż przy Rywinie. Ja tutaj czegoś nie rozumiem.</u>
          <u xml:id="u-225.3" who="#MieczysławKasprzak">Mam też pytanie do posła sprawozdawcy, bo w tej opinii, pod którą się podpisał pan Jacek Wróblewski... Dla mnie jest niezrozumiałe takie pytanie. Myślę, że poseł sprawozdawca jest już dobrym specjalistą i może potrafi mi wyjaśnić: paliwo z alkoholem jest znacząco bardziej wrażliwe na obecność wody. Ja zawsze wiedziałem, z praktyki, że to właśnie dolewając alkohol, wypędzało się wodę, paliwo oczyszczało się z wody poprzez dolewanie denaturatu, co powszechnie stosował każdy kierowca. Prosiłbym bardzo o wyjaśnienie tej sprawy. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-225.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-226.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Ryszard Stanibuła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#RyszardStanibuła">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę skierować pytania do pana posła sprawozdawcy i do rządu. Czy zagospodarowanie dwóch milionów ton ziemniaków, 700 tys. hektarów zbóż, 1 mln hektarów rzepaku, utworzenie 100 tys. miejsc pracy, wzrost dochodów dla gospodarstw rodzinnych oraz rozwój przemysłu rolno-spożywczego to dobry kierunek, czy też to zły kierunek? Bo od dwóch lat zabiegamy o uchwalenie tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-227.1" who="#RyszardStanibuła">Chciałbym zapytać, dlaczego ta ustawa ma tak wielu przeciwników i kto jest właśnie tym przeciwnikiem. Proszę zinwentaryzować tych właśnie naszych przeciwników, bo tak trzeba. Dlaczego stawiano nam tyle barier i zahamowań w sprawie uchwalenia tej ustawy? Pytam też pana posła sprawozdawcę i rząd, bo dwa lata nie ma tej ustawy, jakie to są straty dla gospodarki kraju, dla sektora rolno-spożywczego, jakie straty ponieśli polscy rolnicy przez te dwa lata, jakie są negatywne skutki społeczne i gospodarcze z tym związane. Co z okresem przejściowym i kto rzeczywiście pokrętnie tłumaczy te opinie, które są - oczywiście różnie można mówić - zgodne czy niezgodne z obecnie obowiązującym prawem w Unii Europejskiej? Dlaczego ten okres przejściowy jest tylko do 1 maja 2004 r.? Czy w dalszym ciągu na rynku paliw będzie przyzwolenie na olbrzymią szarą strefę, na import, ale też i import różnorodnej, złej jakości paliw? Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#DonaldTusk">Pan poseł Lech Kuropatwiński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#LechKuropatwiński">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałoby się powiedzieć: jak długo projekt tej ustawy będzie jeszcze męczyć polską wieś i polskich rolników? Omawiana dziś ustawa ma swój okres, ponieważ o tej ustawie mówiono już w Wysokiej Izbie przed wyborami 2001 r. Zawsze przed jakimiś ważnymi wyborami wetuje się ją lub odkłada tak, aby ponownie trzymać polską wieś w stresie, aby można ponownie łudzić rolników, że jeżeli zagłosują za wami, to tę ustawę szybko wprowadzicie. I co? Dalej ustawy nie ma. Słowa dziś wypowiedziane, że do trzech razy sztuka, mogą być nierealne i ustawa zostanie ponownie odłożona do rozpatrzenia po dacie 1 maja 2004 r., już w Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-229.1" who="#LechKuropatwiński">Mam pytanie do rządu: czy i w jakim stopniu może być przyjęta ustawa o biopaliwach i biokomponentach, gdy zostanie podważona przez Unię Europejską w tym zakresie, w jakim ją omawiamy? To będzie znaczyło, że po 1 maja 2004 r. nie będzie można jej realizować i nie skorzystają z tego polscy rolnicy.</u>
          <u xml:id="u-229.2" who="#LechKuropatwiński">Jak zrozumieć art. 22, który mówi, że do 30 kwietnia 2004 r. biokomponenty mogą być wytwarzane wyłącznie z surowców rolniczych zebranych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej? Wiemy, że do 30 kwietnia niewiele może być produktów zebranych na naszym terenie. Czy to oznacza, że po 30 kwietnia będą dopuszczone komponenty z Unii Europejskiej, a nasze polskie zostaną przez rolników niezebrane ze względu na nieopłacalność lub pozostaną w magazynach, czekając na sprzedaż?</u>
          <u xml:id="u-229.3" who="#LechKuropatwiński">Chciałbym zapytać odnośnie do opinii nr 40 Komisji Europejskiej z dnia 9 września 2003 r., w której stwierdza się, że art. 2 ust. 7 i 8, art. 9, art. 12 ust. 6, art. 14 ust. 2 winny być doprecyzowane. To proszę powiedzieć, w jakim stopniu i co według rządu i Komisji Europejskiej zapisać, gdyż może się okazać, że po przygotowanej uchwale będzie kolejny chwyt, aby tej ustawy nie uchwalić. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-230.1" who="#DonaldTusk">Lista posłów zapisanych do głosu została wyczerpana.</u>
          <u xml:id="u-230.2" who="#DonaldTusk">Głos zabierze podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi pani Daria Oleszczuk. Proszę bardzo, pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#DariaOleszczuk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Chciałabym odpowiedzieć państwu na wszystkie pytania. Przede wszystkim chciałabym powiedzieć, że stanowisko, jakie rząd zajął w dniu 16 września 2003 r., odnosiło się do poselskiego projektu ustawy, a nie do stanowiska komisji. Był to po prostu inny druk. Wiodące jest tutaj stanowisko rządu w tej sprawie. Co do zadawanych pytań chciałabym odpowiedzieć, iż obecny poselski projekt ustawy - podobnie jak wcześniejsze rządowe i poselskie projekty ustawy - surowce, z których można produkować biokomponenty i biopaliwa, ogranicza do surowców rolnych uprawianych i zbieranych na użytkach rolnych. Ograniczenie to w obecnym projekcie ustawy jest tak znaczne, że wyklucza możliwość produkcji biokomponentów z surowców, których wytwarzanie było przewidziane w obecnie obowiązującym prawie.</u>
          <u xml:id="u-231.1" who="#DariaOleszczuk">Kolejne pytania dotyczące przeliczników. Wymagania jakościowe dla paliw ciekłych, takich jak benzyny, oleje napędowe - dopuszczalny udział poszczególnych składników określany jest w wartościach, czyli tzw. procentach objętościowych. W Polsce, podobnie jak w innych krajach europejskich, podstawowe obniżone stawki podatku akcyzowego dla paliw zawierających biokomponenty bądź o obniżonej zawartości siarki podawane są również w wartościach objętościowych. Podobnie sprzedaż paliw liczona jest w litrach, a nie w kilogramach czy też w wartościach objętościowych. Dlatego nie jest błędny zapis określający dla polskich regulacji wartości objętościowe z zastrzeżeniem stosowania przeliczeń przy sporządzaniu końcowych raportów na potrzeby unijne. Przede wszystkim w pracach nad stanowiskiem rządu... tutaj sądzę stanowiskiem Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej w przypadku poszczególnych projektów ustaw trzeba wziąć pod uwagę, że dyrektywa 2003/30/WE została uchwalona przez Parlament Europejski i Radę w dniu 8 maja i to dopiero mogło być wyrazem tego, co znalazło w tym stanowisku.</u>
          <u xml:id="u-231.2" who="#DariaOleszczuk">Odpowiadając na poszczególne pytania... Pan poseł Antochowski - oczywiście, że można dopisać wartość opałową. Pan poseł Kasprzak, PSL, pytał: Czy od lipca nie zmieniło się prawo europejskie? Powiedziałam, że została uchwalona dyrektywa i dlatego zostało to tak wyeksponowane. W kolejnych państwa wypowiedziach wyczuwało się obawę o pewne zagrożenie dla polskiego rynku. W Unii Europejskiej występuje brak surowców do produkcji estrów, lecz sądzę, że tego typu zagrożeń w naszym przypadku nie będzie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-231.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję pani minister.</u>
          <u xml:id="u-232.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze sprawozdawca komisji, pan poseł Marek Sawicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#MarekSawicki">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Chcę z przykrością skonstatować, że - z całym szacunkiem dla pani, pani minister - nie do końca pani zna projekt i historię jego uchwalania, bo tak naprawdę ta wersja poselska od wersji, nad którą dzisiaj dyskutujemy, różni się tylko tym zapisem w artykule dotyczącym ograniczenia produkcji do surowców występujących na terytorium Rzeczypospolitej. Z żalem też trzeba stwierdzić, że niestety rząd w swej opinii nie popisał się. Nie chcę tego rozkładać na czynniki pierwsze, ale wydaje mi się, że stanowisko i opinię Komitetu Integracji Europejskiej obnażyłem. To, co jest tam zawarte, jest po prostu, myślę, lekką kpiną z parlamentu. Wiemy bowiem naprawdę, nad czym pracujemy. Od kilku miesięcy rozpatrywaliśmy te zarzuty i staraliśmy się je maksymalnie wyeliminować, ale jeśli już się później tworzy kalambury prawne po to, by ograniczać polski parlament i polską gospodarkę... A w Unii Europejskiej akurat dzieje się odwrotnie. Mogę podać wiele przykładów prawa francuskiego, niemieckiego, wewnętrznie stanowionego, które bardzo umiejętnie wpisuje się w luki prawne dyrektyw i wykorzystuje też luki prawne w rozporządzeniach po to, by chronić własne interesy. Więc myślę, że warto byłoby, żeby polski rząd nad tymi sprawami się zastanowił.</u>
          <u xml:id="u-233.1" who="#MarekSawicki">Pan poseł Kasprzak zadał pytanie, na które odpowiadała pani minister: Czy zmieniło się prawo europejskie? Otóż od czasu, kiedy złożony był ten projekt, ale tak naprawdę od czasu legislacji czy drugiego podejścia do ustawy prawo europejskie się nie zmieniło. Wtedy kiedy nie tylko wnioskodawcy dyskutowali, ale także rząd dyskutował nad tym pierwszym projektem ustawy, wówczas powoływaliśmy się wszyscy, także rząd, na projekt dyrektywy, o której wszyscy wiedzieli, że stanie się niebawem w Unii aktem obowiązującym. Wcześniej zatem można się było na to powoływać, ale oczywiście usłużne temu projektowi media mówiły, że przecież nie możemy przyjmować tych rozporządzeń, powołując się na projekt dyrektywy, bo jej jeszcze nie ma. Dziś trochę miny zrzedły i ton agresji przeciwników biopaliw wyciszył się, bo dzisiaj jest dyrektywa i dziś wszyscy możemy się do tego odnosić. Okazuje się, że to, co było przez rząd proponowane jeszcze 1,5 roku temu, to było proponowane właśnie w odniesieniu do tej dyrektywy, choć było tak mocno krytykowane.</u>
          <u xml:id="u-233.2" who="#MarekSawicki">Pan poseł Kasprzak pytał, co jest z tym alkoholem i z wodą. Otóż kiedy w 1995 r. minister finansów wprowadzał rozporządzenie, to nie przypadkiem w tym rozporządzeniu zapisano, że ulga akcyzowa będzie dotyczyła tych paliw, w których zawartość spirytusu będzie co najmniej 4,5%, bo chemicy dobrze wiedzą, że jeśli da się mniej niż 4,5%, to zła jakość paliw, w tym także woda, która w paliwach znajduje się dosyć powszechnie, spowoduje, że się wytrąci... to się to rozwarstwi. Tak więc musiało być więcej tego rozpuszczalnika alkoholowego, żeby to całe badziewie, które jest w paliwie - a to udowodniły przecież kontrole państwowe - można było rozpuścić. Przecież tak naprawdę świetnym wyjściem dla producentów paliw stał się eter, który jest rozpuszczalnikiem praktycznie wszystkiego, co można do paliw wlać, i jakoś nad tym problemem niestety nasze niezależne i apolityczne media zbyt mocno się nie pochylały. Choć kiedy już później kontrole wykazały, że jakość jest zła, to się zastanawiano nad tym, czemu jest zła. Gdyby był dodawany spirytus, a nie eter, to nie dałoby się sprzedać złej benzyny, bo ona po prostu by się rozwarstwiła.</u>
          <u xml:id="u-233.3" who="#MarekSawicki">Pan poseł Stanibuła mówił tu o zagospodarowaniu i o hektarach. Panie pośle Stanibuła, nie doszacował pan. Nie doszacował pan, bo to jest milion hektarów rzepaku, bo to jest około 4 mln ha zbóż, bo to są jeszcze inne uprawy, o których mówiła pani minister. Jakie straty ponosi polska gospodarka? Jeśli byłoby przyjęte to, co planowaliśmy w pierwotnej wersji, i to, co rząd planował w pierwotnej wersji - 4,5% dodatków, biokomponentów, to... Jak mówiłem wcześniej, wartość sprzedawanych paliw płynnych w Polsce to ponad 50 mld. Jeśli 5% to 2,5 mld. Jeśli z 2,5 mld pobierzemy tylko VAT, to wiemy, jakie to są korzyści dla budżetu. Jeśli byłoby to nawet 2% - jak chcieli oponenci biopaliw - to mamy 1 mld, który zamiast trafiać do kieszeni szejków rosyjskich czy arabskich, jest wpompowywany w polską gospodarkę. Czy to jest korzyść? Czy dzisiaj polscy rolnicy, których parytet dochodowy spadł do 38%, nie oczekują właśnie na ten miliard, który mogliby przerobić i wykorzystać we własnych gospodarstwach, bez szkody - co podkreślam - dla silników? Mówił bowiem o tym pan poseł Aumiller. Nowa Światowa Karta Paliw dopuszcza 10%, a my dopuszczamy 5%. Myślę, że to są sprawy, nad którymi warto się zastanowić. Straty są zatem wymierne, panie pośle Stanibuła.</u>
          <u xml:id="u-233.4" who="#MarekSawicki">Pan poseł Kuropatwiński pytał, czy po 30 kwietnia będą dopuszczone biokomponenty z Unii Europejskiej. Tak, będą dopuszczone. Ale niech pan zwróci uwagę, że Komitet Integracji Europejskiej już w swojej pierwszej ekspertyzie do projektu rządowego, tego drugiego - chociaż tam nie było tego zapisu, więc nie wiem, dlaczego komitet to napisał - stwierdza, że gdybyśmy ograniczyli produkcję biokomponentów datą wejścia do Unii Europejskiej, to byłoby to zgodne z prawem Unii Europejskiej. Kiedyśmy to ograniczyli, to komitet stwierdził, że jest to niezgodne z prawem UE, bo umowy kontraktacyjne zawarte na 5 lat przed 30 kwietnia 2004 r. naruszają interes Unii Europejskiej i zasadę wolnej konkurencji. Zapominamy jednak, że w stanowisku rządu jest jasno napisane, iż jeśli chodzi o implementację dyrektywy majowej, tej z 8 maja, to państwa członkowskie, a także Polska, mają czas do końca 2004 r., a nie do 30 kwietnia. Pani Murias ma więc rację, zgłaszając pretensje o to, że to wykreśliliśmy. Chcę jednak jeszcze raz podkreślić: żeby nie dać miłościwie panującemu panu prezydentowi pretekstu do weta, trzeba było to po prostu tak ująć, bo za chwilę by się okazało... Zresztą, jak pani zauważyła, tamto zmieniliśmy, ale mimo żeśmy zmienili, to i tak jest to niezgodne z prawem Unii Europejskiej. To już rzeczywiście kuriozum.</u>
          <u xml:id="u-233.5" who="#MarekSawicki">I jeszcze sprawa generalnego stanowiska rządu wobec tego poselskiego projektu. Szkoda rzeczywiście, że rząd do własnego projektu - bo to nie jest żaden nowy projekt, to jest wcześniejszy projekt rządowy przepracowany w poprzednim podejściu przez Sejm i Senat - nie miał wcześniej uwag, nie krytykował tego, a w tej chwili, kiedy jest to projekt poselski, wnosi te uwagi.</u>
          <u xml:id="u-233.6" who="#MarekSawicki">Teraz odnośnie do uwagi dotyczącej słowniczka, że oto my nie uwzględniamy definicji dyrektywy i nie ujmujemy wszystkich elementów produkcji energii wielkiej biomasy: otóż nie ma takiego obowiązku, nie znam takiego prawa unijnego, które by kazało nam w całości i już teraz implementować całą dyrektywę. Ta ustawa wyraźnie mówi o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Jeśli rząd jest tak gorliwy w wykonywaniu dyrektyw unijnych, to czekamy, pani minister, aż pojawi się uzupełnienie tego projektu do pełnego zakresu wykorzystania biomasy, a zobaczy pani, jaka wtedy zacznie się awantura. Bo tu walczyliśmy tylko z lobby paliw płynnych, z nafciarzami, a za chwilę ruszą gazownicy i inni. Jeśli więc rząd ma odwagę, niech ruszy - zobaczymy, jak w tym kotle da się zamieszać.</u>
          <u xml:id="u-233.7" who="#MarekSawicki">Jeszcze raz w imieniu połączonych komisji bardzo dziękuję za tę dyskusję i myślę, że apel, który zgłaszał do Komitetu Integracji Europejskiej i pan poseł Antochowski, i pan poseł Aumiller, posłowie wspierający dzisiaj rząd Leszka Millera, przez ten komitet zostanie wysłuchany i że ta ostateczna opinia zostanie zmieniona, bo ona naprawdę ośmiesza nie parlament, ale rząd. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-233.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-234.1" who="#DonaldTusk">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-234.2" who="#DonaldTusk">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt ustawy do Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z programem rządowym „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca” oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-234.3" who="#DonaldTusk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-234.4" who="#DonaldTusk">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-234.5" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 35. porządku dziennego: Informacja rządu RP o prywatyzacji Polskich Hut Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-234.6" who="#DonaldTusk">Proszę o zabranie głosu pana Piotra Czyżewskiego, ministra skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-234.7" who="#DonaldTusk">Proszę uprzejmie, panie ministrze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Posłanki, Panowie Posłowie! Chciałbym przedstawić Wysokiej Izbie informację rządu o prywatyzacji Polskich Hut Stali. Zanim to zrobię, konieczne wydaje się na wstępie wyjaśnienie dwóch istotnych kwestii, aby w późniejszej dyskusji uniknąć nieporozumień. Po pierwsze, proces prywatyzacji Polskich Hut Stali nie został zakończony. Przedstawiciele Ministerstwa Skarbu Państwa parafowali projekt umowy z potencjalnym inwestorem. Trwa jego analiza formalnoprawna. Równolegle trwają rozmowy dotyczące wykupu wierzytelności oraz negocjacje między przedstawicielami załogi i potencjalnym inwestorem w sprawie pakietu socjalnego. Oznacza to, że rząd nie zapoznał się jeszcze z pełnym raportem ministra skarbu o przebiegu i wynikach negocjacji oraz z ostatecznym kształtem umowy prywatyzacyjnej, a tym samym nie podjął decyzji o wyborze inwestora Polskich Hut Stali, bo takiej decyzji podjąć w tym czasie nie mógł. Proszę więc, aby Wysoka Izba potraktowała moje wystąpienie jako informację ministra skarbu państwa, który odpowiada za przebieg procesu prywatyzacji Polskich Hut Stali. Po drugie, ośmielę się przypomnieć, że minister skarbu państwa jest stroną w negocjacjach prywatyzacyjnych. Oznacza to, że jest zobowiązany do zachowania warunków negocjacyjnej poufności, co nie zwalnia go oczywiście z obowiązku informowania Wysokiej Izby o realizacji przyjętych przez rząd założeń prywatyzacji Polskich Hut Stali.</u>
          <u xml:id="u-235.1" who="#PiotrCzyżewski">Wysoka Izbo! Mam przekonanie, że po raz pierwszy chyba od wielu lat stoimy przed realną szansą, możliwością prywatyzacji znaczącej części polskiego sektora hutnictwa żelaza i stali. Historia jego restrukturyzacji i prywatyzacji nie jest niestety budująca. To prawda, że u progu lat 90., na początku ustrojowej i gospodarczej transformacji, staliśmy się posiadaczami wielkiego i cennego, ale też trudnego spadku. Konsekwencją systemu panującego w polskim hutnictwie w poprzednim okresie jest przede wszystkim niekorzystna struktura asortymentowa jego produkcji. Charakteryzuje się ona w Polsce wysokim udziałem półwyrobów przy niskim udziale wyrobów o wysokim stopniu przetworzenia i tym samym większej wartości dodanej. Dziedzictwem „dawnego” w hutnictwie są też zbyt wysokie zdolności produkcyjne części asortymentu hutniczego, przewyższające znacznie poziom krajowego zapotrzebowania.</u>
          <u xml:id="u-235.2" who="#PiotrCzyżewski">Obok wadliwej struktury asortymentowej oraz zbyt wysokiego poziomu zdolności produkcyjnych Polskie Huty Stali charakteryzowały się również znacznym przerostem zatrudnienia, niskim poziomem jakości produkcji, wysoką energochłonnością, nadmiernym zużyciem materiałów. Większość podmiotów w branży hutniczej nie spełniała również podstawowych wymagań stawianych przez ochronę środowiska. Niedostosowanie hutnictwa do funkcjonowania w gospodarce rynkowej czyniło niezbędnym przeprowadzenie kompleksowego programu restrukturyzacji sektora, a także rozważenie opcji prywatyzacyjnej. Pierwszy, przyjęty przez rząd w grudniu 1992 r. Program restrukturyzacji przemysłu żelaza i stali określał podstawowe wskaźniki do osiągnięcia w perspektywie średnio- i długookresowej. Kolejne aktualizacje postawiły alternatywę pomiędzy kompleksową prywatyzacją sektora a konsolidacją produktową najważniejszych podmiotów. W związku z ciągłym pogarszaniem się wyników poszczególnych hut pojawiła się potrzeba kolejnego uaktualnienia programu uwzględniającego zwiększone potrzeby modernizacyjne i nakłady inwestycyjne.</u>
          <u xml:id="u-235.3" who="#PiotrCzyżewski">Trudności finansowe hut przy szybko liberalizującym się rynku i ograniczonych prawnie i finansowo możliwościach wsparcia procesów restrukturyzacyjnych środkami publicznymi, a także wycofanie się potencjalnych inwestorów z zaangażowania kapitałowego spowodowało konieczność urealnienia programów inwestycyjnych i modernizacyjnych Polskiego Hutnictwa. 30 czerwca 1998 r. Rada Ministrów przyjęła Program restrukturyzacji przemysłu hutnictwa żelaza i stali w Polsce. Był on opracowany w ścisłej współpracy z Komisją Europejską i został wysoko oceniony. Należy przy tym przypomnieć, że zmieniające się uwarunkowania rynkowe spowodowały konieczność ponownego przeanalizowania działań restrukturyzacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-235.4" who="#PiotrCzyżewski">W 2001 r. rząd przyjął dokument zatytułowany „Aktualizacja programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali”. Na podstawie zawartych w nim analiz rząd złożył projekt, a Sejm 24 sierpnia 2001 r. uchwalił ustawę o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, która stanowi obecnie podstawę prawną działań restrukturyzacyjnych. 5 listopada 2002 r. Rada Ministrów przyjęła dokument zatytułowany „Modyfikacja programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali w Polsce”.</u>
          <u xml:id="u-235.5" who="#PiotrCzyżewski">W listopadzie 2002 r. rządowy program restrukturyzacji został przekazany Komisji Europejskiej. Stał się on podstawą do opracowania skorygowanych programów restrukturyzacyjnych hut oraz biznesplanu Polskich Hut Stali SA, które w dniu 2 grudnia 2002 r. zostały przedstawione komisji do oceny. 19 i 20 grudnia 2002 r. przedstawiciele Komisji Europejskiej przedstawili stronie rządowej uwagi do programów restrukturyzacji hut i programu rządowego.</u>
          <u xml:id="u-235.6" who="#PiotrCzyżewski">Zgodnie z przyjętymi przez Polskę warunkami zaistniała konieczność sformułowania ostatecznego programu restrukturyzacji hutnictwa w Polsce. Dokument ten pod nazwą „Restrukturyzacja i rozwój hutnictwa żelaza i stali w Polsce do 2006 r.” został przyjęty przez Radę Ministrów 10 stycznia 2003 r.</u>
          <u xml:id="u-235.7" who="#PiotrCzyżewski">Wysoka Izbo! Przywołałem jakże trudną historię restrukturyzacji i prywatyzacji polskiego hutnictwa nie po to, aby szukać łatwych wytłumaczeń dla tych wszystkich, którzy odpowiadali i odpowiadają za jego stan wczoraj i dziś.</u>
          <u xml:id="u-235.8" who="#PiotrCzyżewski">Zgodzić się należy, niestety, z oceną Najwyższej Izby Kontroli zawartą w „Informacji o wynikach kontroli restrukturyzacji i przekształceń własnościowych w hutnictwie żelaza i stali” z lutego br., że, cytuję, żadne z przyjętych założeń prywatyzacyjnych nie zostało wykonane. Przekształcenie wszystkich hut w latach 1991–2000 w jednoosobowe spółki skarbu państwa nie zostało zakończone prywatyzacją kapitałową z udziałem inwestora strategicznego żadnej z hut. Przeprowadzona prywatyzacja 16 z 24 hut zdeterminowana była ich trudną sytuacją ekonomiczną i nie miała wpływu na rozwój sektora.</u>
          <u xml:id="u-235.9" who="#PiotrCzyżewski">Z historii choroby polskiego hutnictwa wynika też wyraźnie, że rządowi, który reprezentuję, nie zabrakło determinacji, aby podjąć to wyzwanie. Możemy się spierać, czy tempo tych prac było dostatecznie szybkie, ale przypomnę, że musieliśmy podjąć się uzgodnień programu z Unią Europejską. Możemy się spierać o to, czy wywalczyć mogliśmy więcej, ale dla każdego bezstronnego obserwatora faktem bezspornym pozostanie, że podjęliśmy działania konieczne dla ratowania i przyszłego rozwoju hutnictwa w Polsce.</u>
          <u xml:id="u-235.10" who="#PiotrCzyżewski">19 marca 2002 r. Rada Ministrów przyjęła wniosek ministra gospodarki o wyrażenie zgody na utworzenie spółki Polskie Huty Stali SA, która została zawiązana 6 maja jako jednoosobowa spółka skarbu państwa, a 31 grudnia 2002 r. nastąpiła rejestracja przejęcia przez Polskie Huty Stali SA całego majątku: Huty Cedler, Huty Florian, Huty Katowice oraz Huty im. Tadeusza Sendzimira, a tym samym nastąpiło wykreślenie tych podmiotów z rejestru przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-235.11" who="#PiotrCzyżewski">Utworzenie Polskich Hut Stali stanowiło podstawowy element programu przekształceń w hutnictwie. Głównym celem konsolidacji 4 hut i zawiązania Polskich Hut Stali SA było przyspieszenie działań związanych z prywatyzacją oraz finansową restrukturyzacją podmiotów wchodzących w skład nowego, skonsolidowanego podmiotu.</u>
          <u xml:id="u-235.12" who="#PiotrCzyżewski">Z dzisiejszej perspektywy, ponadrocznej od momentu powstania PHS, widać już wyraźnie, że bez podjęcia tej decyzji nie byłoby możliwe podjęcie i wdrożenie przez huty przedsięwzięć związanych m.in. z obniżeniem kosztów, restrukturyzacją majątkową, ochroną środowiska, określeniem strategii wobec spółek zależnych.</u>
          <u xml:id="u-235.13" who="#PiotrCzyżewski">Na koniec lipca 2003 r. z grupą Polskich Hut Stali powiązane były 134 podmioty, z czego 30 podmiotów stanowi 100-procentową własność Polskich Hut Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-235.14" who="#PiotrCzyżewski">Udział mocy wytwórczych hut tworzących Polskie Huty Stali w całkowitych mocach wytwórczych krajowego sektora stalowego jest znaczący. W produkcji stali surowej wynosi on ponad 60%. W grupie wyrobów płaskich PHS zajmuje dominującą pozycję. W przypadku blach powlekanych oraz blach walcowanych na zimno huty tworzące PHS są jedynym wytwórcą w kraju. Podobna sytuacja ma miejsce w innych grupach asortymentowych wyrobów płaskich, gdzie udział PHS w krajowych zdolnościach produkcyjnych przekracza 80%. W przypadku wyrobów długich wskaźnik ten osiąga 60%.</u>
          <u xml:id="u-235.15" who="#PiotrCzyżewski">Jednocześnie w chwili startu łączne zobowiązania nowej spółki wynosiły prawie 4800 mln zł. Nietrudno wyobrazić sobie skalę rosnących z miesiąca na miesiąc odsetek od tej kwoty. Nietrudno też wyobrazić sobie skalę konsekwencji tego stanu rzeczy dla całej gospodarki. Polskie Huty Stali są nie tylko poważnym dłużnikiem banków. Ich długi wobec PKP, Polskiego Górnictwa Naftowego, energetyki były i są poważnym obciążeniem dla tych podmiotów.</u>
          <u xml:id="u-235.16" who="#PiotrCzyżewski">Polskie Huty Stali zatrudniają obecnie około 15,5 tys. pracowników, a łącznie z podmiotami zależnymi ponad 30 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-235.17" who="#PiotrCzyżewski">Biznesplan spółki Polskie Huty Stali na lata 2003–2006 wykazuje niedobór środków finansowych w wysokości prawie 700 mln zł. W chwili obecnej przeterminowane zobowiązania PHS kształtują się na poziomie około 2600 mln zł, z czego około 1 mld zł stanowią zobowiązania publicznoprawne, a 1600 mln zł zobowiązania wobec wierzycieli handlowych.</u>
          <u xml:id="u-235.18" who="#PiotrCzyżewski">Oto liczby, oto wymiar problemów, jakie musimy rozwiązać. Ich skala może porażać, ale przede wszystkim nakazuje konsekwentne działanie na rzecz radykalnej zmiany tego stanu rzeczy.</u>
          <u xml:id="u-235.19" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! Szanowni Państwo! Proces restrukturyzacji polskiego hutnictwa winien zapewnić zdolność konkurowania hut w warunkach gospodarki rynkowej. Realizacja programu zakończy się najpóźniej do końca 2006 r. Wdrożenie jego podstawowych zamierzeń i osiągnięcie założonych celów będzie możliwe pod warunkiem uzyskania dla tego procesu społecznej i politycznej akceptacji przy współdziałaniu rządu, zarządów hut, banków i partnerów handlowych.</u>
          <u xml:id="u-235.20" who="#PiotrCzyżewski">Ważnym, a może lepiej powiedzieć: najważniejszym warunkiem jego powodzenia jest prywatyzacja Polskich Hut Stali, wyłonienie inwestora strategicznego, który zdolny będzie udźwignąć koszty ich restrukturyzacji i zapewnić rozwój.</u>
          <u xml:id="u-235.21" who="#PiotrCzyżewski">Jesteśmy, jak mówiłem, w trakcie jego wyboru. Przypomnę więc, że zasady prywatyzacji sektora hutnictwa żelaza i stali zostały określone w dokumencie „Restrukturyzacja i rozwój hutnictwa żelaza i stali w roku 2006”, przyjętym przez Radę Ministrów 10 stycznia 2003 r. Program ten zastąpił program restrukturyzacji przyjęty przez Radę Ministrów w 2001 r. W dokumencie tym Rada Ministrów postanowiła m.in.:</u>
          <u xml:id="u-235.22" who="#PiotrCzyżewski">1. Prywatyzacja Polskich Hut Stali nastąpi zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, z pominięciem trybu publicznego określonego w art. 33 ustawy.</u>
          <u xml:id="u-235.23" who="#PiotrCzyżewski">2. Prywatyzacji Polskich Hut Stali dokona, zgodnie z przepisem art. 27 ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, minister skarbu państwa, który będzie w tym zakresie współdziałał z ministrem gospodarki, pracy i polityki społecznej.</u>
          <u xml:id="u-235.24" who="#PiotrCzyżewski">3. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra skarbu państwa powoła zespół do przeprowadzenia prywatyzacji Polskich Hut Stali, w skład którego wejdą osoby wskazane przez ministra skarbu państwa, ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej, ministra finansów. Ustalenia tego zespołu będą każdorazowo przedstawiane ministrowi skarbu i ministrowi gospodarki, stanowiąc jednocześnie rekomendację tego zespołu do wydania przez te właśnie organy administracji państwowej stosownych opinii w zakresie procesu prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-235.25" who="#PiotrCzyżewski">4. Zaproszenia do wzięcia udziału w procesie prywatyzacji Polskich Hut Stali będą skierowane do ograniczonej liczby podmiotów i inwestorów branżowych, należących do dużych firm działających w branży stalowej. Założono bowiem, że celem prywatyzacji Polskich Hut Stali jest pozyskanie dla tej spółki silnego inwestora strategicznego (lub inwestorów strategicznych), który byłby w stanie wykorzystać w pełni potencjał Polskich Hut Stali i pozycję tej spółki na polskim rynku, zapewniając jej jednocześnie perspektywy rozwoju. Listę potencjalnych inwestorów minister skarbu ustali we współdziałaniu z ministrem gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-235.26" who="#PiotrCzyżewski">5. Minister skarbu państwa wystąpi do Rady Ministrów z wnioskiem o udzielenie zgody, o której mowa w art. 33 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, pozytywnie zaopiniowanym przez ministra gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-235.27" who="#PiotrCzyżewski">6. Po zakończonych negocjacjach, złożeniu przez potencjalnych inwestorów ofert ostatecznych i przeanalizowaniu tych ofert przez zespół do spraw prywatyzacji Polskich Hut Stali minister skarbu państwa wystąpi do Rady Ministrów z pozytywnie zaopiniowanym przez ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej wnioskiem o zaopiniowanie przez Radę Ministrów ostatecznego wyboru inwestora. Dodatkowo minister gospodarki przedstawi Radzie Ministrów informację o przeprowadzonych konsultacjach społecznych oraz ich efektach.</u>
          <u xml:id="u-235.28" who="#PiotrCzyżewski">Wraz z przyjętymi zasadami prowadzenia prywatyzacji Polskich Hut Stali określone zostały jej założenia oraz cel. Zakładają one:</u>
          <u xml:id="u-235.29" who="#PiotrCzyżewski">- wykupienie przez inwestora wierzytelności Polskich Hut Stali,</u>
          <u xml:id="u-235.30" who="#PiotrCzyżewski">- dokapitalizowanie spółki akcyjnej Polskie Huty Stali przez inwestora poprzez podwyższenie kapitału zakładowego spółki,</u>
          <u xml:id="u-235.31" who="#PiotrCzyżewski">- zakup przez inwestora akcji spółki akcyjnej Polskie Huty Stali należących do skarbu państwa,</u>
          <u xml:id="u-235.32" who="#PiotrCzyżewski">- osiągnięcie przez inwestora i pracowników spółki porozumienia w sprawach socjalnych,</u>
          <u xml:id="u-235.33" who="#PiotrCzyżewski">- pozyskanie przez spółkę środków finansowych umożliwiających kontynuację działalności,</u>
          <u xml:id="u-235.34" who="#PiotrCzyżewski">- oddłużenie spółki poprzez konwersję wierzytelności na akcje spółki i ich wykup przez inwestora oraz restrukturyzację pozostałych zobowiązań spółki akcyjnej Polskie Huty Stali,</u>
          <u xml:id="u-235.35" who="#PiotrCzyżewski">- szybkie wprowadzenie do spółki inwestora strategicznego wnoszącego know-how oraz wkład kapitałowy umożliwiający realizację przez spółkę Polskie Huty Stali uzgodnionego z Komisją Europejską biznesplanu (obejmującego między innymi dalsze udzielenie pomocy publicznej dla Polskich Hut Stali).</u>
          <u xml:id="u-235.36" who="#PiotrCzyżewski">Jednym z najważniejszych założeń procesu prywatyzacji Polskich Hut Stali jest pozyskanie przez spółkę środków finansowych umożliwiających kontynuację działalności. Według analiz przeprowadzonych przez doradcę w procesie prywatyzacji Polskie Huty Stali SA nie jest w stanie funkcjonować w średnim okresie, ocenianym na 1 rok do 3 lat, bez redukcji znacznej części zobowiązań finansowych spółki, szacowanych na łączną kwotę 4,7 mld zł, oraz bez pozyskania nowych środków finansowych w wysokości ok. 900 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-235.37" who="#PiotrCzyżewski">Restrukturyzacja i prywatyzacja Polskich Hut Stali mają zapewnić realizację biznesplanu spółki, który został uzgodniony z Komisją Europejską. Biznesplan przewiduje między innymi: dostarczenie PHS SA pomocy publicznej w wysokości ponad 3 mld zł, redukcję zdolności produkcyjnych w niektórych asortymentach, realizację nowych inwestycji prorozwojowych i osiągnięcie przez Polskie Huty Stali do końca 2006 r. zakładanych wskaźników efektywności.</u>
          <u xml:id="u-235.38" who="#PiotrCzyżewski">Zgodnie z protokołem nr 8 do traktatu akcesyjnego PHS może skorzystać z pomocy publicznej jednorazowo, a pomoc ta może być udzielona wyłącznie do końca 2003 r. Realizacja uzgodnionego z Komisją Europejską biznesplanu nie będzie możliwa bez pozyskania wspomnianych wyżej dodatkowych środków finansowych. Brak realizacji uzgodnień z Komisją Europejską mógłby skutkować koniecznością wstrzymania pomocy publicznej dla PHS, co według wszelkiego prawdopodobieństwa doprowadziłoby spółkę do upadłości.</u>
          <u xml:id="u-235.39" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pragnę poinformować, że proces prywatyzacji Polskich Hut Stali odbywa się zgodnie z ustalonymi przez Radę Ministrów, a wynikającymi z ustawy, zasadami i procedurami.</u>
          <u xml:id="u-235.40" who="#PiotrCzyżewski">Pozwolę sobie przedstawić jej dotychczasowy przebieg:</u>
          <u xml:id="u-235.41" who="#PiotrCzyżewski">5 listopada 2002 r. na wniosek ministra skarbu państwa, pozytywnie zaopiniowany przez ministra gospodarki, Rada Ministrów udzieliła zgody na prywatyzację Polskich Hut Stali z pominięciem trybu publicznego określonego w art. 33 ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji i zgodnie z założeniami programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
          <u xml:id="u-235.42" who="#PiotrCzyżewski">3 grudnia 2002 r. prezes Rady Ministrów wydał zarządzenie, w którym powołał międzyresortowy zespół do spraw przeprowadzenia prywatyzacji Polskich Hut Stali, który zarządzeniem nr 12 został przekształcony w zespół do spraw restrukturyzacji i prywatyzacji Polskich Hut Stali.</u>
          <u xml:id="u-235.43" who="#PiotrCzyżewski">21 grudnia 2002 r. minister skarbu państwa wystosował listy zapraszające do składania ofert wstępnych w procesie prywatyzacji Polskich Hut Stali do 12 inwestorów branżowych, dużych firm działających w branży stalowej.</u>
          <u xml:id="u-235.44" who="#PiotrCzyżewski">Do 10 lutego 2003 r. oferty wstępne złożyły następujące podmioty: US Steel Corporation, LNM Holdings i Arcelor. Czwarty podmiot, który pobrał memorandum informacyjne, Thyssen Krupp, poinformował, że nie będzie uczestniczył w prywatyzacji PHS.</u>
          <u xml:id="u-235.45" who="#PiotrCzyżewski">14 lutego 2003 r. minister skarbu państwa w uzgodnieniu z ministrem gospodarki, w wyniku przeprowadzonej analizy złożonych ofert wstępnych w ramach procesu prywatyzacji Polskich Hut Stali, podjął decyzję o dopuszczeniu do dalszego etapu procedury, obejmującego badanie spółki oraz złożenie ofert wiążących, następujące podmioty: US Steel Corporation, LNM Holdings i Arcelor.</u>
          <u xml:id="u-235.46" who="#PiotrCzyżewski">Jednocześnie minister skarbu państwa podjął decyzję o przyznaniu poszczególnym oferentom, począwszy od 24 lutego 2003 r., dwutygodniowych terminów badania spółki, które potencjalni oferenci przeprowadzili między 24 lutego i 5 kwietnia br.</u>
          <u xml:id="u-235.47" who="#PiotrCzyżewski">Do 22 kwietnia 2003 r. wiążące oferty złożyły następujące podmioty:US Steel Corporation i LNM Holdings.</u>
          <u xml:id="u-235.48" who="#PiotrCzyżewski">3 czerwca 2003 r. minister skarbu państwa poinformował potencjalnych inwestorów o podjęciu decyzji o prowadzeniu przez 2 tygodnie równoległych negocjacji z obydwoma oferentami.</u>
          <u xml:id="u-235.49" who="#PiotrCzyżewski">2 lipca 2003 r. podmioty biorące udział w procesie prywatyzacji przedłożyły pisemne wyjaśnienia i uzupełnienia do ofert wiążących złożonych 18 czerwca.</u>
          <u xml:id="u-235.50" who="#PiotrCzyżewski">14 lipca 2003 r. minister skarbu państwa w uzgodnieniu z ministrem gospodarki (na podstawie rekomendacji międzyresortowego zespołu do spraw restrukturyzacji hutnictwa i prywatyzacji Polskich Hut Stali) udzielił wyłączności negocjacyjnej spółce LNM Holdings na okres do 22 sierpnia 2003 r., zwracając się równocześnie do US Steel Corporation o przedłużenie terminu ważności umowy.</u>
          <u xml:id="u-235.51" who="#PiotrCzyżewski">22 sierpnia 2003 r. minister skarbu państwa podjął decyzję o przedłużeniu terminu wyłączności negocjacyjnej dla LNM Holdings do 29 sierpnia. W tym dniu przedstawiciele Ministerstwa Skarbu Państwa i LNM Holdings uzgodnili i parafowali projekt ostatecznych warunków umowy prywatyzacyjnej dotyczącej sprzedaży akcji spółki Polskie Huty Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-235.52" who="#PiotrCzyżewski">Co zawiera parafowany projekt warunków umowy prywatyzacyjnej, a mówiąc prościej, do czego zobowiązuje się potencjalny inwestor Polskich Hut Stali:</u>
          <u xml:id="u-235.53" who="#PiotrCzyżewski">- po pierwsze, do częściowego oddłużenia Polskich Hut Stali SA poprzez konwersję długu na akcje połączone ze zdjęciem zabezpieczeń z jej majątku produkcyjnego,</u>
          <u xml:id="u-235.54" who="#PiotrCzyżewski">- po drugie, do bezpośredniego gotówkowego zwiększenia kapitału spółki, z przeznaczeniem tych środków na kapitał obrotowy i inwestycje,</u>
          <u xml:id="u-235.55" who="#PiotrCzyżewski">- po trzecie, do szybkiego udostępnienia (bezpośrednio po podpisaniu umowy prywatyzacyjnej) środków umożliwiających realizację restrukturyzacji finansowej opartej na obowiązujących regulacjach prawnych,</u>
          <u xml:id="u-235.56" who="#PiotrCzyżewski">- po czwarte, do bezwarunkowej realizacji programu inwestycyjnego Polskich Hut Stali na łączną kwotę nie niższą niż 2,4 mld zł, uwzględniającego m.in. 4 główne inwestycje: modernizację walcowni blach w Hucie Sendzimira, budowę nowej maszyny do ciągłego odlewania stali w Hucie Katowice, budowę nowej instalacji powlekania w Hucie Florian i nowej walcowni w Hucie Cedler,</u>
          <u xml:id="u-235.57" who="#PiotrCzyżewski">- po piąte, realizację wszystkich innych elementów programu restrukturyzacji ujętych w biznesplanie PHS. Zgodnie z parafowanymi warunkami skarb państwa pozostanie właścicielem 25% akcji spółki przez najbliższych kilka lat. W tym czasie pakiet ten będzie zapewniał dodatkową, obok zapisów umowy prywatyzacyjnej, kontrolę realizacji zobowiązań inwestora. Jak już powiedziałem w Ministerstwie Skarbu Państwa trwa analiza wszystkich formalnoprawnych aspektów parafowanej umowy. Trwają również negocjacje pomiędzy przedstawicielami załogi, potencjalnym inwestorem w sprawie pakietu socjalnego. Ich pozytywne zakończenie zwieńczone porozumieniem otwierać będzie drogę do ostatecznego porozumienia się Ministerstwa Skarbu Państwa z inwestorem.</u>
          <u xml:id="u-235.58" who="#PiotrCzyżewski">Wysoka Izbo! Priorytetem ministra skarbu państwa w tej prywatyzacji nie jest uzyskanie przychodów dla skarbu państwa. Głównym celem jest zapewnienie warunków i środków do restrukturyzacji, wzmocnienie spółki Polskie Huty Stali, a w konsekwencji osiągnięcie jednego z najważniejszych celów - celu społecznego - zachowania miejsc pracy. Musimy mieć świadomość, że fiasko tej prywatyzacji spowoduje konieczność restrukturyzacji PHS bez udziału inwestora strategicznego i może wiązać się z poważnymi konsekwencjami finansowymi zarówno dla skarbu państwa, samych Polskich Hut Stali, jak i wierzycieli. Może to prowadzić do upadłości spółki, która przyniesie podobne konsekwencje. Z punktu widzenia skarbu państwa odsunięcie zagrożenia w postaci upadłości spółki wiązałoby się z koniecznością dokapitalizowania, podkreślam, natychmiastowego dokapitalizowania Polskich Hut Stali na kwotę ok. 680 mln zł. Ponadto bardzo prawdopodobny byłby brak zdolności finansowej PHS do spłaty w pełni swoich zobowiązań wobec Agencji Rozwoju Przemysłu do 2007 r., co mogłoby skutkować koniecznością zaangażowania kolejnych środków skarbu państwa po to, aby spłacić obligacje restrukturyzacyjne wyemitowane przez Agencję Rozwoju Przemysłu w kwocie 509 mln zł. Dodatkowo w celu realizacji biznesplanu byłoby prawdopodobnie niezbędne wsparcie Polskich Hut Stali w realizacji programu inwestycyjnego w postaci znaczących gwarancji skarbu państwa dla banków finansujących program inwestycyjny, przewidzianego w biznesplanie na poziomie 2400 mln zł. Dla wierzycieli handlowych niepowodzenie prywatyzacji oznaczać będzie brak możliwości przeprowadzenia konwersji na akcje zobowiązań handlowych na kwotę ok. 1300 mln zł i uzyskania znaczących środków finansowych za objęte akcje, co może mieć bardzo poważne skutki dla ich sytuacji finansowej i dalszej możliwości egzystowania.</u>
          <u xml:id="u-235.59" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Powiedziałem na początku, że stoimy po raz pierwszy od wielu lat przed realną możliwością prywatyzacji znaczącej części polskiego hutnictwa żelaza i stali. Jestem przekonany, że może ona rozpocząć proces sanacji tego ważnego sektora polskiego przemysłu w interesie samej branży, jej pracowników i, co raz jeszcze przypominam, dużej części polskiej gospodarki, podatników i finansów publicznych. Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-235.60" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-236.1" who="#DonaldTusk">Sejm podjął decyzję o wysłuchaniu w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowych oświadczeń w imieniu kół.</u>
          <u xml:id="u-236.2" who="#DonaldTusk">Otwieram dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-236.3" who="#DonaldTusk">Głos zabierze poseł Zdzisław Kałamaga, Sojusz Lewicy Demokratycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#ZdzisławKałamaga">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panowie Ministrowi! Panie Prezesie Polskich Hut Stali! Na początku pragnę podzielić się z państwem taką osobistą refleksją. W końcu 1994 r. jako prezydent Ostrowca Świętokrzyskiego, typowo hutniczego miasta, uczestniczyłem w spotkaniu w Hutniczej Izbie Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, poświęconemu przyszłości branży hutniczej. Wyraziłem tam wtedy pogląd, że należy jak najprędzej dokonać konsolidacji polskiego hutnictwa, powołać wielki stalowy holding, który będzie w stanie konkurować na światowych rynkach, inteligentnie dzieląc się tym rynkiem, planując inwestycje, prowadząc wspólną politykę cenową itd. Parę osób zgodziło się ze mną, ale większość, głównie ówczesnych prezesów hut, potraktowała to jako zamach na ich samodzielność, samorządność i samofinansowanie i wręcz utratę suwerenności swojej huty. Bo wtedy „3 razy S” czy „4 razy S” było jeszcze modne i wielu wierzyło, dziś wiemy, że naiwnie, iż sami dadzą sobie radę. W moim przekonaniu brakowało przez te ostatnie kilkanaście lat determinacji samego środowiska hutniczego i jednoznacznych decyzji i, jak to u nas bywa, wzięto sprawę na przeczekanie, a każda z hut walczyła o swoją przyszłość jak Zosia samosia. Część z tych hut już nie istnieje. I efektem jest dzisiaj to, że przez całą dekadę lat 90. kolejne rządy nie podejmowały decyzji zmierzających do opracowania i wdrożenia, głównie wdrożenia, strukturalnych procesów dostosowujących polskie hutnictwo do warunków światowej gospodarki rynkowej. Tym samym godzono się na wyniszczającą konkurencję wewnętrzną pomiędzy polskimi hutami, dublowanie miliardowych inwestycji finansowanych głównie z kredytów, a także utratę wewnętrznych i zagranicznych rynków zbytu. Doprowadziło to polskie hutnictwo do krawędzi bankructwa, a tylko 4 huty wchodzące dziś w skład Polskich Hut Stali przyniosły za 2001 r. stratę w wysokości aż 1200 mln zł. Napisano przy tym kilkanaście programów, a także tyleż modyfikacji i aktualizacji. I jakkolwiek na to patrzeć, jakkolwiek to oceniać, dopiero rząd Leszka Millera zrealizował tę oczywistą wizję konsolidacji i prywatyzacji także z udziałem środków publicznych zapisanych w ustawie o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali, uchwalonej, przypominam to gwoli faktów historycznych, w końcu ubiegłej kadencji Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-237.1" who="#ZdzisławKałamaga">Obecny rząd rozpoczął więc w sposób rzeczywisty, a nie deklaratywny, realizację tego programu, powołał Polskie Huty Stali, co już zaowocowało zdecydowaną poprawą wyników ekonomicznych całej spółki, co z kolei spowodowało znaczny wzrost zainteresowania potencjalnych inwestorów. Nie będę o tym mówił, bo poinformował o tym szczegółowo pan minister Czyżewski. Dzisiaj, Wysoka Izbo i panowie ministrowie, rzeczą najważniejszą jest to, żeby ten plan zrealizować jak najprędzej, zwłaszcza przy zatrważającym tempie utraty rynku. Koncern PHS należy sprzedać poważnemu, strategicznemu inwestorowi branżowemu, oczywiście po starannym wynegocjowaniu pakietu socjalnego i inwestycyjnego. Innego wyjścia nie ma, bo nie stać państwa polskiego na dokapitalizowanie tej firmy w sytuacji, gdy tego samego oczekują górnicy i inne grupy społeczne. Przypomnę, że biznesplan PHS na lata 2003–2006 wykazuje niedobór środków finansowych, jak to mówił pan minister, w wysokości 680 mln zł w sytuacji, gdy przeterminowane zobowiązania kształtują się na poziomie ok. 2600 mln zł, z czego 1 mld stanowią zobowiązania publicznoprawne, a 1600 mln - zobowiązania wobec wierzycieli handlowych.</u>
          <u xml:id="u-237.2" who="#ZdzisławKałamaga">Nie trzeba mieć wielkiej wyobraźni ani też specjalistycznej wiedzy ekonomicznej, żeby nie przewidzieć skutków utrzymywania się takiej sytuacji, pamiętając, że dzisiaj w koncernie PHS i firmach współpracujących pracuje ponad 30 tys. osób. Dlatego też radykalne i odważne decyzje są dzisiaj koniecznością, a ci, którzy mówią czy będą mówić o wyprzedawaniu rodowych sreber, niech pojadą do którejś z tych hut i zobaczą jak wygląda ta kupa złomu, dumnie nazywana dzisiaj koncernem Polskie Huty Stali, bo nie ma pieniędzy na konieczne remonty, nie mówiąc już o inwestycjach, a bez tego żadna huta funkcjonować nie będzie. I nawet nie chodzi dziś już o to, żeby PHS ktoś kupił dla samego kupienia, ale żeby wszedł i zainwestował, poważnie przy tym traktując swoją własność i zatrudnionych tam pracowników. A może, panie ministrze, trzeba będzie znaleźć sposób na uwikłanie inwestorów w polskie hutnictwo, może korzystnymi ulgami podatkowymi, warto o tym pomyśleć. W ocenie Klubu Parlamentarnego SLD inwestorzy są zainteresowani inwestowaniem w nasz przemysł stalowy, w koncern Polskie Huty Stali. To, że dzisiaj konsumujemy 7 mln ton na rok wyrobów gotowych, mając PKB na poziomie, powiedzmy, 3,5%, chociaż dane z wczoraj wskazują, że PKB jest na poziomie 3,8%, oznacza, że docelowo, jeśli będziemy się rozwijać w tempie 5–6% rocznie, jak jest zapisane w programie rządu, poziom zużycia osiągnie 9 mln ton. To więcej niż wynosi łącznie konsumpcja w Czechach, Słowacji i na Węgrzech. Dla inwestorów strategicznych Polska jest atrakcyjnym rynkiem, a jeśli jest dla nich, to musi być też i dla nas. Nasze dostawy na rynek unijny sięgają 55% produkcji, natomiast w wolumenie importu udział dostaw unijnych wynosi 50%. Jesteśmy zatem skazani na siebie i ten sposób restrukturyzacji PHS z udziałem partnera strategicznego jest jedynym sposobem wyjścia z obecnej niezwykle trudnej sytuacji i, co powtarzam po raz kolejny, należy zrobić to szybko, bo czasu mamy coraz mniej.</u>
          <u xml:id="u-237.3" who="#ZdzisławKałamaga">W sytuacji gdyby proces prywatyzacji został zahamowany lub zupełnie przerwany, jedyną alternatywą byłby powrót do pierwotnej koncepcji konsolidacji i prywatyzacji PHS, zakładający zamianę 1600 mln zł wierzytelności wobec największych spółek skarbu państwa (m.in PKP, energetyka, górnictwo) na akcje - czyli, inaczej mówiąc, robienie sobie porządku w papierach - dalej, dokapitalizowanie spółki kwotą 680 mln zł oraz udzielenie gwarancji kredytowych przez skarb państwa w kwocie 1500 mln zł. Koncepcja ta jest nierealna z powodu braku środków budżetowych na ten cel, o czym wszyscy doskonale wiemy. Dlatego też w obecnej sytuacji, jeśli nie chcemy dopuścić do upadku polskiego przemysłu stalowego, którego kluczową częścią są Polskie Huty Stali, nie ma innej drogi niż prywatyzacja Polskich Hut Stali SA z udziałem inwestora strategicznego. Koncepcję tę, co chcę szczególnie podkreślić, akceptują również działające w PHS liczne związki zawodowe.</u>
          <u xml:id="u-237.4" who="#ZdzisławKałamaga">Kończąc, pragnę oświadczyć, że Klub Parlamentarny SLD akceptuje działania rządu zmierzające do wprowadzenia do koncernu Polskie Huty Stali poważnego i sprawdzonego branżowego inwestora strategicznego, który utrzyma produkcję, unowocześni technologię, odbuduje rynki zbytu, dając tym samym pracę i utrzymanie kilkunastu tysiącom rodzin hutniczych. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Rafał Zagórny, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#RafałZagórny">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Wiemy wszyscy, że atmosfera wokół prywatyzacji jest zła, żeby nie powiedzieć: bardzo zła. I myślę, że zdajemy sobie sprawę z tego, że ci, którzy za prywatyzację odpowiadają i ją prowadzą, powinni dołożyć wszelkiej staranności, nawet ponad ogólnie przyjęte standardy, aby swoje decyzje prywatyzacyjne tłumaczyć, uzasadniać i do nich przekonywać.</u>
          <u xml:id="u-239.1" who="#RafałZagórny">Niestety, podczas ostatniego posiedzenia komisji skarbu, kiedy omawiany był projekt tejże właśnie prywatyzacji, mieliśmy do czynienia z czymś dokładnie odwrotnym. Pozwoliłem sobie nawet na stwierdzenie, po długiej wypowiedzi pana zastępcy, że wszyscy ci, którzy są przeciwnikami tej prywatyzacji, upewnili się w tym, iż jest ona niewłaściwa; ale było nawet gorzej, ponieważ ludzie, którzy są zwolennikami tej prywatyzacji i prywatyzacji w ogóle, zaczęli mieć wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-239.2" who="#RafałZagórny">Pozwolę sobie przytoczyć kilka cytatów z posiedzenia komisji. Pan poseł Zygmunt Wrzodak, który był posłem wnoszącym o dyskusję na temat tej prywatyzacji, postawił kilka zarzutów pod adresem tego projektu. Miał zarzuty co do wyceny, cytuję: „Skoro bowiem rząd zamierza sprzedać PHS za 3 mld zł, a same inwestycje w linię ciągłego odlewania stali w Hucie Katowice i Sendzimira wyniosły 4 mld, to coś tu jest nie w porządku”. Miał zarzuty, wątpliwości co do faktycznych długów, mówiąc: „Sztuczne zadłużenie PHS poprzez tzw. kreatywną księgowość w Ministerstwie Finansów, jak też kurs złotego ustalany przez prezesa NBP”. Miał wątpliwości co do wartości gruntów: „Nie wiemy też, czyją własność stanowi ziemia, na której stoją huty tej spółki, i jaka jest jej wartość”. Dopytywał się o program inwestycyjny i pakiet socjalny: „Nie ma programu inwestycyjnego i tak naprawdę nie ma obrazu przyszłości dla hut. Nic się też nie mówi o pakiecie socjalnym”. Miał w końcu zasadnicze wątpliwości co do wiarygodności firmy LNM, potencjalnego inwestora: „Jest to firma znana z różnego rodzaju afer korupcyjnych. Była ona powiązana z rządem brytyjskim przy prywatyzacji hut angielskich. Znana jest tzw. afera Stalgate w Rumunii. Znane są też aferalne sprawy związane z prywatyzacją przy udziale firmy LNM hut w Kazachstanie, kiedy to na konto firmy powiązanej z rządem Kazachstanu wpłynęło 100 mln zł łapówki”.</u>
          <u xml:id="u-239.3" who="#RafałZagórny">Trudno, panie ministrze, nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że były to zarzuty poważne, bardzo dużego kalibru, które wymagały jasnych i precyzyjnych odpowiedzi. Cóż usłyszeliśmy? Cytuję fragmenty odpowiedzi pańskiego zastępcy: „Co do uwag i pytań szczegółowych, jakie padły ze strony posła Zygmunta Wrzodaka, powiem, że trudno jest mi na nie odpowiedzieć. Postaram się skwitować je następująco. Podobnie jak w każdym procesie prywatyzacji, dokładając należytej staranności, badamy wszystkie okoliczności składające się na proces tej prywatyzacji. Odnosi się to do wszystkich warunków i okoliczności tego przedsięwzięcia, ale dotyczy także potencjalnych inwestorów. Uczyniliśmy wszystko, co w naszej mocy, wszystko, na co pozwalała możliwość pozyskiwania informacji dotyczących potencjalnych inwestorów. Suma naszych informacji upoważnia mnie do stwierdzenia, że firma LNM to inwestor wiarygodny”.</u>
          <u xml:id="u-239.4" who="#komentarz">(Głos z sali: Umie mówić o niczym.)</u>
          <u xml:id="u-239.5" who="#RafałZagórny">Panie Ministrze! To żart. Udzielenie takiej odpowiedzi, w tym tonie, przy tego typu prywatyzacji, na zarzuty tego kalibru, to żart. To jest kpina i z posłów, i z tego projektu, i z urzędu, jaki się zajmuje.</u>
          <u xml:id="u-239.6" who="#RafałZagórny">Panie Ministrze! Pan doskonale wie, lepiej ode mnie, że argumenty są i były; i można je było przytoczyć. Można było powiedzieć, o czym pan minister dzisiaj wspomniał, że spółka realizuje bardzo trudny program restrukturyzacji, że zakładana jest konwersja długów, że konieczne jest dokapitalizowanie kwotą blisko 700 mln zł, że cały program inwestycyjny to jest 2,4 mld zł i skądś te pieniądze trzeba wziąć; można je wziąć albo od inwestora, albo z budżetu państwa, bo znikąd indziej się nie weźmie. Można było mówić o tym, jakie są prawdziwe długi, jakie jest naprawdę zadłużenie PHS, czyli że jest to 5 mld zł, przy sprzedaży za zeszły rok 7 mld zł. Można było powiedzieć o tym, że majątek jest w znacznej części zastawiony na rzecz wierzycieli, że wierzyciele się niepokoją, niecierpliwią i w każdej chwili grozi wniosek o upadłość. To wszystko można było powiedzieć, bo to wszystko są fakty, o których należało mówić. Ale jeżeli się przedstawia ogólniki, jeżeli się nie przedstawia w praktyce żadnych odpowiedzi na pytania, to trudno się dziwić, że pojawiają się i rosną wątpliwości, nieufność, podejrzliwość. Tym bardziej, panie ministrze, że jeśli chodzi o uzasadnienie ekonomiczne do projektu, które przedstawiono komisji, to jakby się dobrze je złożyło, to liczyło 2,5 strony. 2,5 strony miało uzasadnienie ekonomiczne do tego projektu wartego kilka miliardów złotych.</u>
          <u xml:id="u-239.7" who="#RafałZagórny">Nie oczekiwałem, panie ministrze, że ministerstwo przekaże nam tajemnice handlowe, bo to jest oczywiste, że w trakcie negocjacji tego państwo robić nie możecie. Ale oczekiwałem, że przedstawicie państwo podstawowe informacje finansowe: o zadłużeniu, o sprzedaży, o wyniku finansowym i operacyjnym, który podobno teraz jest dodatni, ale można było pokazać, jak ten wynik operacyjny kształtował się w ostatnich 2–3 latach, i zarazem porównać go z wynikiem finansowym po naliczeniu kosztów obsługi finansowej. To wszystko można było zrobić. Natomiast powstał taki obraz, na tle tego materiału i posiedzenia tej komisji, że rząd nie ma wiedzy na ten temat, jaka jest sytuacja w PHS i że rząd nie ma pomysłu, co z tym PHS zrobić, w związku z tym najlepiej go sprzedać, najlepiej go sprywatyzować. To jest najgorsza forma myślenia i najgorsza forma prywatyzacji, na jaką możemy sobie dzisiaj pozwolić, bo wiemy doskonale, powtórzę, jaka jest opinia, jaka jest atmosfera wokół prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-239.8" who="#RafałZagórny">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Panie i Panowie Posłowie! Platforma Obywatelska jest za prywatyzacją i to jest tajemnicą poliszynela, że jesteśmy za prywatyzacją, ale jesteśmy za prywatyzacją mądrą i rozsądną. Dlatego, panie ministrze, zwracam się z prośbą do pana, abyśmy otrzymali, jeżeli pan minister zechce uwzględnić tę prośbę, na piśmie odpowiedzi na następujące pytania. Jakie są plany inwestora wobec PHS? Jakie są gwarancje, jakie gwarancje proponuje inwestor, że te plany zostaną zrealizowane? To jest jedno zagadnienie. Drugie zagadnienie dotyczy wiarygodności inwestora. Chcielibyśmy, aby ministerstwo, aby pan minister poinformował nas, czy Ministerstwo Skarbu Państwa albo jakieś inne organa państwowe podjęły próbę weryfikacji oskarżeń wobec inwestora, wobec LNM. Jeżeli tak, to jakie były odpowiedzi z zagranicy, bo mam nadzieję, że zapytaliśmy nasze placówki zagraniczne. Utrzymujemy kilkanaście, kilkadziesiąt tysięcy urzędników w naszych ambasadach, konsulatach i to nie jest problem, żeby stwierdzić, czy były jakieś afery w Kazachstanie, co się działo w Rumunii, jak się ocenia te prywatyzacje, czy prywatyzacje te przyniosły pozytywny czy negatywny skutek, to można wyczytać w gazetach tych krajów. To naprawdę nie jest szczególna filozofia.</u>
          <u xml:id="u-239.9" who="#RafałZagórny">Oczekujemy, panie ministrze, odpowiedzi na te pytania i jeszcze raz proszę o odpowiedź pisemną. Od tych odpowiedzi Platforma Obywatelska uzależnia swój stosunek do tego projektu. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Marek Suski, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#MarekSuski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam przyjemność przedstawić stanowisko Prawa i Sprawiedliwości do informacji rządu o prywatyzacji spółki Polskie Huty Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-241.1" who="#MarekSuski">Otóż, szanowni państwo, panie marszałku, Wysoka Izbo, mogę powiedzieć na wstępie tyle: mam tutaj informację, którą otrzymaliśmy w dniu 4 września. To są trzy kartki na temat prywatyzacji Polskich Hut Stali, w których czytamy właściwie tylko jedno - jak wyglądał przebieg dopuszczenia do otwarcia ofert, kto złożył oferty, kogo dopuszczono. Jest tutaj też taki ogólny tekst mówiący, jakie są intencje prywatyzacji, że nastąpi ona z pominięciem trybu publicznego, że prywatyzacji dokona minister skarbu we współdziałaniu z ministrem gospodarki i że prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra skarbu państwa, powołał zespół do przeprowadzenia prywatyzacji. Napisano też, kogo zaproszono, ale tutaj jest już pierwsza nielogiczność. Otóż zaproszono kilka firm, wśród których nie było koncernu Severstal, który później, już po terminie, złożył za pośrednictwem przedstawiciela handlowego Federacji Rosyjskiej list wyrażający zainteresowanie wzięciem udziału w prywatyzacji PHS. W związku z tym podjęto decyzję o wystosowaniu zaproszenia do Severstalu oraz wyznaczono termin składania oferty wstępnej na dzień 24 lutego 2003 r. Tu już pierwsze pytanie. Jeżeli nie wytypowano tego przedsiębiorstwa, to chyba z jakichś powodów, a jeżeli ono złożyło ofertę zainteresowania i dopuszczono ją, to pytanie, jak działała komisja, która wystosowała zaproszenie. Wydaje się, że jeśli jest to poważna firma i była zainteresowana, to należało ją zaprosić, a jeśli nie, to nie należało podejmować decyzji o zaproszeniu już później, kiedy nie była ona w tej pierwszej puli przedsiębiorstw. Tu kolejna nielogiczność. Wyznaczony termin oferty dla Severstalu to 24 lutego 2003 r., a już 14 lutego, czyli przed upływem terminu, minister skarbu uzgodnił z ministrem gospodarki, że dopuści do dalszego etapu trzy oferty. Tu rodzi się pytanie: Dlaczego, skoro już podjęto decyzję, że do tej firmy wysyła się zaproszenie, przed upływem terminu wybrano tylko trzy firmy? Nie podejrzewam, że SLD ma jakieś specjalnie negatywne nastawienie do firm rosyjskich, bo wielokrotnie tutaj deklarowano, że z Rosją chcemy współpracować, ale to wydaje się dość dziwne.</u>
          <u xml:id="u-241.2" who="#MarekSuski">Następna sprawa, kiedy ostatecznie wybrano już dwie firmy, prowadzono z nimi równolegle negocjacje. Tutaj pewna nieścisłość, sądzę, że przejęzyczenie, bo w raporcie podpisanym przez pana podsekretarza stanu Jaszczyka mamy datę 29 sierpnia, pan minister powiedział, że 23 sierpnia przedstawiciele uzgodnili, parafowali projekt umowy prywatyzacyjnej dotyczącej sprzedaży akcji spółki Polskie Huty Stali i na końcu było napisane, że harmonogram najbliższych prac obejmuje negocjacje pomiędzy LNM i pracownikami PHS dotyczące pakietu socjalnego. Z informacji złożonej 4 września dowiadujemy się, że w oparciu o rekomendacje międzyresortowego zespołu minister skarbu, w uzgodnieniu z ministrem gospodarki, podejmie decyzję odnośnie do podpisanej umowy prywatyzacyjnej oraz wystąpi do Rady Ministrów o zaopiniowanie ostatecznego wyboru inwestora. Czyli dane powyższe, które cytuję w oparciu o informację rządu, właściwie mówią o tym, że już 29 sierpnia MSP i LNM uzgodniły, parafowały projekt umowy prywatyzacyjnej, a tymczasem pan minister mówi, że jesteśmy w trakcie wyboru inwestora. Krótko mówiąc, to, że został podpisany i parafowany projekt umowy, oznacza, że to uzgodnienie, nie wiem, jest nieważne czy jest ważne, bo w moim odczuciu procedura wyboru inwestora została jednak zakończona, nie jest tylko podpisana przez prezesa Rady Ministrów umowa. Dziś się dowiedzieliśmy, że tam są jeszcze pewne elementy, choćby pakiet socjalny, który jest w umowie warunkiem ostatecznym podpisania tej umowy, ale to wszystko, co otrzymaliśmy na posiedzeniu komisji skarbu, nie zawierało tych informacji, które pan minister nam zechciał przedstawić, natomiast przedstawiciel Ministerstwa Skarbu Państwa przed odpowiedzią na nasze pytanie zasłonił się tajemnicą negocjacyjną. Nie powiedział nam nic więcej, niż jest zawarte w tym materiale, a dziś pan minister powiedział nam znacznie więcej. Tu kolejne pytanie. Czy to, co pan minister nam dzisiaj powiedział, jest objęte tajemnicą? A jeżeli nie jest, to dlaczego tych elementarnych informacji nie przekazano nam na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa, tylko powiedziano, że, wszystko zostało sprawdzone, wszystko jest dobrze i żadnych konkretnych informacji nie możemy otrzymać, bo to wszystko jest objęte tajemnicą handlową? Zastanawiam się, czy przedstawiciel Ministerstwa Skarbu Państwa nie powiedział nam, bo nie chciał, czy nie powiedział, bo po prostu nie wiedział, był niekompetentny i przyszedł na posiedzenie Komisji Skarbu Państwa kompletnie nieprzygotowany, co swoją drogą jest godne zastanowienia. Mam taką prośbę do pana ministra, żeby nie przysyłał na posiedzenie komisji nieprzygotowanych urzędników albo żeby sam przychodził, bo, jak widać dzisiaj, pan minister jest zorientowany w tym, co tam się dzieje, a pański podsekretarz stanu po prostu nie wiedział. Tak przypuszczam, bo nie przypuszczam, że chciał zataić przed komisją sejmową informacje, które były mu znane.</u>
          <u xml:id="u-241.3" who="#MarekSuski">Mam kolejne pytanie, o dobór firmy LNM. Otrzymaliśmy materiał od Ballantine'a, który wskazuje na bardzo wiele afer związanych z tą firmą. Już mój przedmówca mówił, że przedstawiciel ministerstwa powiedział: Wszystko sprawdziliśmy, dołożyliśmy wszelkich starań i według naszej wiedzy wszystko jest fajnie, tyle tylko z tej informacji - czy też nie jest to informacja, może, jak to określił pan podsekretarz stanu, jest to po prostu działanie lobbingowe - dowiadujemy się wiele o aferach, chociażby o skandalu noszącym wszelkie znamiona rewanżu, o tym, że grupa LNM przekazała dużą dotację na rzecz Partii Pracy w zamian za korzystną dla LNM interwencję premiera w sprawie jednego z przedsięwzięć prywatyzacyjnych w Rumunii. Otóż zastanawiam się, nawet jeżeli te informacje są nieprawdziwe, to czy je sprawdzono czy ich nie sprawdzono. A może je potwierdzono? Mój przedmówca również o tym mówił. Wydaje mi się, że posłów nie należy zbywać w ten sposób, mówiąc: My dołożyliśmy wszelkich starań, a to, co tutaj jest napisane, to jest tylko i wyłącznie działanie lobbystyczne przeciwników, którzy nie wygrali tego postępowania negocjacyjnego. Nie wiem, czy informacje dotyczące tego, że ta firma jest w stanie przekazać na przykład na rzecz Partii Pracy, która akurat rządzi, jakieś duże pieniądze, były wskazówką do wyboru tej firmy, czy były jakieś merytoryczne względy, które akurat wskazały, że jest to najlepsza firma. Na posiedzeniu komisji mieliśmy możliwość nabrać tylko większych podejrzeń, a nie je rozwiać. Tak jak mój przedmówca wspominał, prywatyzacja nie cieszy się dobrą sławą, a jej notowania spadają coraz wyraźniej pod rządami SLD. Być może dla SLD prywatyzacja polskiego przemysłu jest zbyt wielkim ciężarem. Choćby taka prywatyzacja, jak prywatyzacja STOEN-u, która była przeprowadzona w sposób skandaliczny, rodzi po prostu podejrzenia, że może być to kolejny przykład takiej skandalicznej prywatyzacji. Myślę, że przynajmniej posłowie, jeśli nie można tego podać do publicznej wiadomości - a posłowie mają dostęp do wiadomości poufnych - mogliby się dowiedzieć, jak sprawdzano wiarygodność firm i czy potwierdzono informacje zawarte w tym materiale. O tym niestety też nie mogliśmy się dowiedzieć. Prosilibyśmy o odpowiedź na piśmie, bo niestety w informacji udzielonej na posiedzeniu komisji niczego nie było. Być może nie doszłoby w ogóle do zgłoszenia wniosku o odrzucenie informacji, gdyby pan minister przyszedł i nam w sposób wyczerpujący udzielił wyjaśnień. A w tej sytuacji niestety nasze podejrzenia się wzmogły, a przekonanie o nieumiejętnościach nie tylko gospodarczych, ale i politycznych SLD się utwierdziło. Dziękuję bardzo za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Arkadiusz Bratkowski, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#ArkadiuszBratkowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie informacji rządu RP o prywatyzacji Polskich Hut Stali.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#ArkadiuszBratkowski">Minister skarbu państwa pan Piotr Czyżewski przedstawił przed chwilą informację o prywatyzacji tego największego polskiego koncernu w sektorze hutnictwa. To przedsiębiorstwo, będące liderem w branży, mające ponad 70% rynku, zatrudnia ponad 16 tys. osób. Ponadto w 100 spółkach powiązanych z koncernem pracuje niemal tyle samo pracowników. Oznacza to, że rząd, oddając PHS w ręce drugiego największego na świecie producenta stali, zdecyduje bezpośrednio o losie ponad 30 tys. pracowników, a pośrednio - o przyszłości całej branży zatrudniającej prawie 100 tys. osób.</u>
          <u xml:id="u-243.2" who="#ArkadiuszBratkowski">Mamy w pamięci ostatnie wystąpienia górników i nieudaną akcję rządu w zakresie nie tyle już samej likwidacji czterech kopalń, co poinformowania i przekonania tysięcy ludzi o tym, że nie stracą pracy. Musimy pamiętać o tym, że nieprzygotowana i nieuzasadniona decyzja rządu o prywatyzacji będzie oznaczać utratę pracy przez tysiące ludzi. Inną konsekwencją tej decyzji z pewnością będzie sprzedaż firmy w chwili, gdy dzięki restrukturyzacji i modernizacji przeprowadzonej własnymi siłami, zaczyna ona osiągać zyski. Warto zastanowić się nad tą sytuacją i jednocześnie pamiętać o wielu nieudanych prywatyzacjach przeprowadzonych w Polsce. Przykłady można mnożyć: STOEN, którego prywatyzacja wywołała w polskim społeczeństwie burzę, grupa G-8, ciągnąca się prywatyzacja Rafinerii Gdańskiej, „Ruchu” czy Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych. Można odnieść wrażenie, że w ostatnim czasie rząd za wszelką cenę pragnie zdobyć pieniądze na pokrycie coraz większego deficytu budżetowego. Realizacja planów prywatyzacyjnych resortu skarbu państwa znacząco przyspieszyła.</u>
          <u xml:id="u-243.3" who="#ArkadiuszBratkowski">Wysoka Izbo! Należy sobie postawić pytanie: Co tak naprawdę jest powodem tego pośpiechu w prywatyzacji państwowego majątku? Czy rządowi zależy na faktycznym rozwoju przedsiębiorstwa? Jeśli tak, to dlaczego w składzie komisji rządowych do spraw prywatyzacji nie było reprezentantów prywatyzowanej spółki? W ciągu pierwszych dwóch lat sprawowania władzy przez SLD i Unię Pracy, a także PSL prywatyzacja właściwie się zatrzymała. Niektórzy mogą wskazać tu, że i Polskie Stronnictwo Ludowe jest po części odpowiedzialne za taką sytuację, lecz przypomnieć trzeba, że ministrem skarbu państwa nie był przedstawiciel PSL. Polskie Stronnictwo Ludowe nie jest przeciwne prywatyzacji. Stoimy na stanowisku, że mądrze przeprowadzona prywatyzacja dobrze służy polskiej gospodarce, jednak przede wszystkim należy wspierać rodzimy kapitał i naszych przedsiębiorców. Dlaczego w przypadku prywatyzacji Polskich Hut Stali nie wzięto pod uwagę takiej opcji? Dlaczego negocjacje z US Steel i koncernem brytyjsko-hinduskim LNM budziły tyle kontrowersji? Dlaczego tyle było nieoczekiwanych zwrotów akcji? Czy prywatyzacja nie spowoduje redukcji zatrudnienia? Czy zapewniono pracę tysiącom pracowników? Czy sprzedaż polskiej spółki zapewni jej możliwości rozwoju technologicznego i rynkowego czy tylko sprowadzi ją do roli kolejnej blotki w talii wielkiego globalnego gracza na rynku stali?</u>
          <u xml:id="u-243.4" who="#ArkadiuszBratkowski">Wysoka Izbo! Pytań cisnących się na usta jest wiele. Przekonujących odpowiedzi usłyszeliśmy w naszej opinii zbyt mało. Sytuacja polskiego hutnictwa nie jest w chwili obecnej dobra. Wielu hutom ciążą stare długi, które szacowane są na kwotę ponad 3 mld zł. To zasadniczy problem hutnictwa, które dziś stoi przed szansą rozwoju. Blisko 40% zużycia jawnego stali stanowi import. To jest potencjalny rynek, który wraz z eksportem polskich wyrobów za granicę może jeszcze w większym stopniu przyczynić się do rozwoju tej branży. W chwili gdy gospodarka nabiera coraz większego przyspieszenia, jest tylko kwestią czasu to, że hutnictwo zacznie notować lepsze wyniki. Już teraz widzimy pierwsze tego oznaki. Jak wskazują informacje z Polskich Hut Stali, w II kwartale bieżącego roku koncern osiągnął zysk w kwocie 10 mln zł, a przychody spółki stanowiły prawie 3,5 mld zł. W porównaniu z latami poprzednimi jest to zdecydowany postęp. Produkcja w budownictwie i przemyśle zgodnie z ostatnimi danymi Głównego Urzędu Statystycznego wzrosła. Te dwie gałęzie gospodarki konsumują w Polsce najwięcej produktów polskiego hutnictwa. Motoryzacja, która w Polsce staje się bardzo ważnym ogniwem gospodarki, również notuje wzrost zamówień. Problem w tym, że nasze huty nie są w stanie produkować wyrobów o najwyższej jakości. Są niedoinwestowane i opóźnione technologicznie. Jednak wciąż niskie koszty pracy, duże doświadczenie i ożywienie gospodarki przemawiają za dalszym ich rozwojem.</u>
          <u xml:id="u-243.5" who="#ArkadiuszBratkowski">Wysoki Sejmie! Czy w momencie gdy huty wychodzą na prostą, nie ma naprawdę innego wyjścia, jak tylko sprzedawać je obcemu kapitałowi? Czy opracowano alternatywny plan powstania polskiej grupy kapitałowej opartej o PHS, banki i inne przedsiębiorstwa, które po dokonaniu niezbędnych inwestycji mogłyby liczyć na znaczące zyski?</u>
          <u xml:id="u-243.6" who="#ArkadiuszBratkowski">Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego nie jest przeciwko prywatyzacji Polskich Hut Stali, jednak wokół niej pojawiało się zbyt wiele wątpliwości. Pytania, które dziś stawiamy, w większości zapewne pozostaną bez odpowiedzi. Być może lepszym rozwiązaniem byłaby sprzedaż pakietu mniejszościowego akcji koncernu, z pozostawieniem większościowych udziałów skarbowi państwa. Warto w ten właśnie sposób sprawdzić zapewnienia i intencje inwestora, który zarejestrowany jest na Antylach Holenderskich, a jego wiarygodność już wiele razy budziła obawy. Istotne jest również zapewnienie, że pieniądze sektora będą przeznaczane na jego rozwój, w chwili gdy hutnictwo ma coraz lepsze prognozy na przyszłość. Zastanawiający jest fakt ograniczania zdolności produkcyjnych polskiego hutnictwa, gdy podkreśla się niewykorzystane możliwości rozwoju i eksportu. Zużycie stali w przeliczeniu na jednego mieszkańca w Polsce jest dwukrotnie niższe niż w krajach Unii Europejskiej. To jednak Unia Europejska narzuciła naszemu hutnictwu warunki, które będą ciężkie do zrealizowania. Musimy ograniczyć zatrudnienie oraz produkcję. Warunki te odpowiadały może, w co zresztą wątpię, sytuacji, gdy z polskim hutnictwem było źle, a na świecie trwała stagnacja. Dziś natomiast sytuacja znacznie różni się od odpowiadającej tamtym postanowieniom. Perspektywy na kilka czy nawet kilkanaście lat są dla branży bardzo optymistyczne. Polski rynek będzie niezwykle atrakcyjny dla inwestora zagranicznego. Naszym zdaniem, sprzedaż przedsiębiorstwa mającego duży potencjał rozwoju, doświadczoną załogę i osiągającego zyski - a de facto o co dokładnie chodzi inwestorowi ponad 70% krajowego rynku - powinna nastąpić za wyższą cenę. Przede wszystkim należy jednak zagwarantować dobry pakiet socjalny i nie dopuścić do grupowych zwolnień, pozostawiając ludzi na bruku, bez pracy i szkoleń. Rząd podpisując się pod zobowiązaniami zawartymi z Unią Europejską, dotyczącymi redukcji zatrudnienia w hutnictwie, powinien przygotować cały pakiet działań osłonowych dla zwalnianych hutników i ludzi tracących pracę w zakładach z hutami współpracującymi. Taki pakiet osłonowy powstał dopiero w ostatnich dniach. Lepiej późno niż wcale. Informacja przedstawiona jednak przed chwilą, naszym zdaniem, nie jest wyczerpująca i wiele jeszcze w tym zakresie należy zrobić.</u>
          <u xml:id="u-243.7" who="#ArkadiuszBratkowski">W związku z powyższym i wątpliwościami, o których mówiłem, Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego jest za odrzuceniem informacji rządu w sprawie prywatyzacji Polskich Hut Stali. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-244.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Włodzimierz Czechowski, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#WłodzimierzCzechowski">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej przedstawię stanowisko w sprawie informacji rządu o prywatyzacji Polskich Hut Stali SA.</u>
          <u xml:id="u-245.1" who="#WłodzimierzCzechowski">Polski przemysł hutniczy padł tak samo ofiarą tzw. transformacji gospodarczej, jak i inne gałęzie przemysłu, na które zachodnioeuropejskie i światowe koncerny wydały wyrok, a celem tego było przejęcie polskiego rynku. Raptem w Polsce przestała się opłacać produkcja stali, węgla, energii elektrycznej, wyrobów chemicznych i mnóstwa innych wyrobów niezbędnych gospodarce. Jestem posłem ze Śląska, ale wcześniej, na moich oczach i prawie moimi rękami, a także olbrzymim wysiłkiem całego społeczeństwa Śląska rozbudowywał się śląski przemysł przejęty w złym stanie od kapitalistów po II wojnie światowej. Śląsk jak gąbka chłonął ludzi do pracy z całego kraju po to, by po 50 latach za grosze oddać zmodernizowane zakłady zagranicznym kapitalistom. Dzisiaj ponad 360 tys. bezrobotnych błąka się po ulicach i pustych halach bez celu, bo już nie mają po co wracać w swoje rodzinne strony, bo tam też nie ma dla nich pracy.</u>
          <u xml:id="u-245.2" who="#WłodzimierzCzechowski">Kiedy dzisiaj rozmawiam z górnikami i hutnikami, oni zadają jedno podstawowe pytanie, na które nie otrzymują odpowiedzi od decydentów politycznych wspieranych przez liberalnych ekonomistów - jak to jest, że praca polskiego górnika, polskiego hutnika opłacana jest kilkakrotnie mniej niż taka sama praca w hutach Europy Zachodniej i USA, a mimo to nasze wyroby są zbyt drogie, a przedsiębiorstwa nierentowne? Jak to jest, że nasi reformatorzy tego przemysłu zawsze jako podstawowy argument podają nierentowność, nieefektywność polskich kopalń i hut? Przecież o opłacalności produkcji i rentowności fabryk nigdy nie decydują robotnicy, tylko bardzo wysoko opłacani menedżerowie. Jak się okazuje, największe premie brali i biorą ci menedżerowie, którzy niszczą polski przemysł - czy jest to ich jedyna umiejętność?</u>
          <u xml:id="u-245.3" who="#WłodzimierzCzechowski">Lekarstwem na wszystko miała być prywatyzacja. Po kilku latach okazuje się, że i ci podobno doskonali właściciele rozkradają i rozkładają swoje fabryki. Natomiast nawet te podobno najbardziej dla gospodarki uciążliwe huty, jeśli są w miarę dobrze zarządzane przez uczciwych menedżerów, to bez względu na formę własności osiągają zyski. Zakłady hutnicze należące do Holdingu Polskie Huty Stali nie generują już strat, rośnie sprzedaż ich wyrobów i osiągają one zyski. Za 6 miesięcy 2003 r. przychody ze sprzedaży wyrobów PHS wynosiły prawie 3,5 mld zł i dało to 10 mln zł zysku. W lipcu wyniki PHS oceniane były przez ekspertów drugiego co do wielkości największego producenta stali na świecie - LNM Holdings. Ocena wypadła bardzo pozytywnie. Prezes tej firmy po wstępnej ocenie wyników stwierdził, że Polski Koncern PHS zrobił duże postępy. Jak podała prasa, wsparcie całego hutnictwa w 2002 r. wyniosło ze strony rządu 5,3 mln zł z kasy państwa, co przy 2,3 mld zł dotacji do PKP dobrze świadczy o tej branży. Czemu więc ma służyć prywatyzacja PHS? Jeśli przedsiębiorstwo zaczyna osiągać pozytywne wyniki, a ludzie mają nadzieję na stabilną pracę, to co chcemy sprywatyzować, żeby zaprzestano produkcji, bo w innej części świata jakaś huta będzie zagrożona i zagraniczny właściciel będzie chciał ratować tamtą produkcję, a nie naszą. Tego już dotychczas doświadczyliśmy - mamy przecież liczne przykłady likwidacji dobrze prosperujących zakładów w Polsce, szczególnie z zakresu przetwórstwa czy to przemysłowego, czy rolno-spożywczego.</u>
          <u xml:id="u-245.4" who="#WłodzimierzCzechowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Tak jak górnicy, tak samo i hutnicy ponieśli wielkie ofiary. W 1990 r. zatrudnienie w polskim hutnictwie żelaza i stali kształtowało się na poziomie 147 tys. osób, dzisiaj ok. 30 tys. Przy tak dużych ofiarach społecznych okazuje się, że polskie hutnictwo jest dalej deficytowe, że produkujemy jeszcze za dużo stali i że ta stal jest za droga. W naszym kraju zniszczono już wiele hut, a najbardziej karygodne jest zniszczenie Huty Częstochowa, Huty Batory i Huty Jedność. Tutaj chcę zwrócić uwagę na następujący fakt. Od 7 miesięcy konsorcjum banków nie chce dać kilkudziesięciu milionów złotych dalszego kredytu na uruchomienie produkcji w najnowocześniejszym w Europie zakładzie ciągłej produkcji rur, gdzie ze starej huty miało przejść do pracy 850 pracowników, którzy czasami po pół roku nie dostają pensji. Czyżby ta blokada sterowana była na Zachodzie przez banki, które dbają o produkcję i zbyt dla hut działających w innych krajach? Bo gdyby uruchomili polską rurownię, to byłby to groźny konkurent dla Manesmana i Kruppa.</u>
          <u xml:id="u-245.5" who="#WłodzimierzCzechowski">Mam jeszcze takie pytanie do pana ministra: Czy przypadkiem nie chodzi o to, by za narastające odsetki od wcześniejszych kredytów ktoś miał ochotę na przejęcie najnowocześniejszej rurowni w Europie?</u>
          <u xml:id="u-245.6" who="#WłodzimierzCzechowski">Podam jeszcze inny przykład. Huta Beildon, najlepsza w Europie huta stali specjalistycznej, z nowoczesnym oddziałem ciągłego odlewania stali, stoi nieczynna od ponad 2 lat i niszczeje. Z dnia na dzień jej wartość spada. Jakie zobowiązania międzynarodowe zmusiły polskie rządy do zaprzestania nowoczesnej produkcji stali specjalnej? W jakim kraju została uratowana podobna huta kosztem naszych obywateli, mieszkańców Katowic? Do dziś nikt nie został rozliczony i ukarany za to przestępstwo gospodarcze.</u>
          <u xml:id="u-245.7" who="#komentarz">(Głos z sali: Zdrada.)</u>
          <u xml:id="u-245.8" who="#WłodzimierzCzechowski">W takiej sytuacji jeszcze nasi negocjatorzy Traktatu akcesyjnego do Unii po trudnych podobno negocjacjach z Komisją Europejską uzyskali korzystny dla Polski kompromis dla polskiego hutnictwa. Ten korzystny kompromis to obniżenie w Polsce do 2006 r. produkcji stali o 901 tys. ton, z czego aż 686 tys. ton ma obniżyć holding Polskich Hut Stali i zwolnić 7300 osób, a holding - 6400. Pomoc publiczna ma wynieść do 2006 r. 3,3 mld zł, a zakres i wielkość nakładów na inwestycje w hutnictwie do 2006 r. określono na poziomie 2,4 mld zł. To wszystko przez naszych negocjatorów uznane zostało za sukces. Okazuje się, że dla rządzących sukcesem jest ograniczanie wielkości produkcji i likwidacja miejsc pracy bez wyraźnego programu tworzenia nowych, zamiennych miejsc pracy. Okazuje się, że według rządzących, dla polskiej gospodarki największym problemem są ludzie, którzy chcą pracować i normalnie żyć, tylko że nie mają gdzie.</u>
          <u xml:id="u-245.9" who="#WłodzimierzCzechowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej nie jest ugrupowaniem, które doktrynalnie sprzeciwiałoby się prywatyzacji. My sprzeciwiamy się złodziejskiej prywatyzacji i żądamy jej rozliczenia. W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrony składam wniosek, aby Wysoka Izba zobowiązała rząd do poinformowania Sejmu, jak rząd zamierza rozliczyć prywatyzację, jakie zostały sprywatyzowane obiekty i ile uzyskano pieniędzy.</u>
          <u xml:id="u-245.10" who="#WłodzimierzCzechowski">Natomiast w strategicznych dziedzinach gospodarki prywatyzacja musi być sensowna, logiczna i opłacalna. W takiej dziedzinie jak hutnictwo czy górnictwo skarb państwa musi mieć na tyle istotny wpływ, żeby ewentualna likwidacja huty czy kopalni mogła być skorelowana nie tylko z bezdusznymi wynikami ekonomicznymi, ale także z ewentualnymi kosztami społecznymi i wpływem na koszty całego miasta i regionu. Decyzji o likwidacji takich przedsiębiorstw nie mogą podejmować księgowi, zawsze musi to być decyzja uwzględniająca koszty społeczne. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-246.1" who="#DonaldTusk">Proszę o zabranie głosu pana posła Zygmunta Wrzodaka, Liga Polskich Rodzin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przedstawiam w imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin stanowisko w sprawie informacji pana ministra, którą składał w imieniu rządu, o prywatyzacji Polskich Hut Stali.</u>
          <u xml:id="u-247.1" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Ministrze! Dzisiaj rzeczywiście powiedział pan troszkę więcej niż pan minister Jaszczyk na posiedzeniu sejmowej Komisji Skarbu Państwa, który tak naprawdę nic nie powiedział, bo nie był w stanie odpowiadać na pytania. I w związku z tym Liga Polskich Rodzin wystąpiła z inicjatywą, aby wprowadzić pod obrady Sejmu informację rządu w sprawie prywatyzacji Polskich Hut Stali.</u>
          <u xml:id="u-247.2" who="#ZygmuntWrzodak">Dobrze się stało, żeby Wysoka Izba przegłosowała ten wniosek, że przychyliła się do naszego wniosku. Myślę, że ta debata jest niezbędna, ponieważ zachodzi wiele podejrzeń ze względu na wręcz dziwne układy, że akurat w tym kierunku prowadzi prywatyzację rząd pana Leszka Millera.</u>
          <u xml:id="u-247.3" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Problemy polskiego hutnictwa nie zaczęły się dzisiaj, one trwają od kilkunastu lat. Tak jak każdy dziedzina gospodarki w tym i polskie stalownie wpadły w pułapkę zadłużeniową, do czego przyczyniły się przede wszystkim zła polityka ekonomiczna, podatkowa, ciągłe podwyżki różnych podatków pośrednich. Szczególnie przyczyniała się do zadłużenia polskiego hutnictwa energetyka. Wszystko to, jak również brak odpowiedniej kadry menedżerskiej w tych hutach, doprowadziło do tego, że polskie huty znalazły się na krawędzi bankructwa. Rząd wpadł na pomysł, aby stworzyć holding Polskie Huty Stali.</u>
          <u xml:id="u-247.4" who="#ZygmuntWrzodak">Dla Ligi Polskich Rodzin pomysł wydawał się zacny, należało go poprzeć. Tak zrobiliśmy, nie sądząc, że zamysł będzie taki, żeby zbudować holding, włączając wszystkie zadłużenia hut, które weszły do tego holdingu.</u>
          <u xml:id="u-247.5" who="#ZygmuntWrzodak">Pytanie pierwsze: Po co z długami tworzy się holding?</u>
          <u xml:id="u-247.6" who="#ZygmuntWrzodak">Drugie: Dlaczego 4 huty, a nie np. 8 czy 9?</u>
          <u xml:id="u-247.7" who="#ZygmuntWrzodak">To były takie dziwne rzeczy, dla nas niezrozumiałe. To miało pewien sens, z perspektywy czasu patrząc, że były takie zamiary, aby rzeczywiście część hut doprowadzić do bankructwa, część sprzedać, ograniczyć produkcję, zwolnić ludzi.</u>
          <u xml:id="u-247.8" who="#ZygmuntWrzodak">To jest obłędna polityka, zła polityka i z tą polityką się nie zgadzamy. Stan na dzień dzisiejszy jest taki, że powstał holding Polskie Huty Stali bez kapitału. W Polsce jest taka moda, że powołuje się spółki bez kapitału. Może jest jakiś majątek trwały, ale jak jest, to jest zadłużony, zastawiony, a tak naprawdę kapitału finansowego żadna spółka nie ma. I tak się stało też z holdingiem i efekt jest piorunujący, zaledwie po kilkunastu miesiącach cała Polska wie, że macie 5 mld długu i musicie albo zbankrutować albo trzeba was sprzedać bardzo szybko temu, to przyjdzie z kasą, czytelną czy nieczytelną. To jest mechanizm, który jest zaprogramowany od 14 lat. Myśleliśmy, że kolejne rządy będą to zmieniać. Rząd AWS doskonale realizował politykę poprzedniego rządu, państwo realizujecie politykę rządu AWS i tak to się wszystko odbywa i cierpią tylko na tym i państwo, i ludzie.</u>
          <u xml:id="u-247.9" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
          <u xml:id="u-247.10" who="#komentarz">(Głos z sali: Brawo!)</u>
          <u xml:id="u-247.11" who="#ZygmuntWrzodak">Co do samej procedury prywatyzacyjnej - oczywiście w informacji, którą przekazał pan minister Czyżewski, jest rozpisany harmonogram całego procesu. Ale przecież w polskiej prasie ukazywały się materiały i informacje, że trwa walka o przejęcia Polskich Hut Stali i, o dziwo, nie było żadnej reakcji właściciela, czyli ministra skarbu państwa, na te artykuły, od tego są posłowie, żeby na takie rzeczy reagować. Zwróciliśmy się do sejmowej Komisji Skarbu Państwa, gdzie odbyła się debata, i myśleliśmy, że dostaniemy jakiekolwiek informacje czy wyliczenia, że biznes dla Polski, dla ludzi jest taki i taki i wychodzi na końcu wynik korzystny w zasadzie dla państwa. Niestety, nic nie uzyskaliśmy. Zadaję kilkadziesiąt pytań panu ministrowi Kazimierzowi Jaszczykowi, a pan minister odpowiada mi tak: „Znajduję się w nieco kłopotliwej sytuacji, chcąc odpowiedzieć posłowi Zygmuntowi Wrzodakowi, ponieważ wydaje mi się, że na część problemów odpowiedzieć nie potrafię. Są to kwestie czy też informacje, do których nie umiem się ustosunkować ani urzędowo, ani osobiście”. Przecież to jest po prostu skandal. Jeżeli minister nie potrafi wyliczyć, że w całym biznesie prywatyzacyjnym jest interes dla państwa i ludzi, to po prostu nie należy brać się do takich spraw.</u>
          <u xml:id="u-247.12" who="#ZygmuntWrzodak">Ponieważ jest obecny pan minister skarbu państwa na dzisiejszej debacie, chciałbym postawić ponownie kilka pytań, które postawiłem na posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa, które są znane. Myślę, że nie odniósł się pan, panie ministrze, z tej trybuny do tych znanych zarzutów, które pojawiają się w niektórych mediach.</u>
          <u xml:id="u-247.13" who="#ZygmuntWrzodak">Po pierwsze, chcecie państwo oddłużyć Polskie Huty Stali na kwotę bodajże 3,2 mld zł, chcecie je oddłużyć, czyli zastawy będą już zwolnione i kiedy firma LNM przejmie PHS, to będzie miała wolny majątek i będzie mogła wziąć kredyt z banku EBOR. Ten hinduski holding LNM jest klientem lubianym przez EBOR i zresztą bardzo chętnie udziela się mu kredytów, bo właściciele, zarządzający, lobbiści na rzecz LNM-u są solidarni w braniu kredytów i są pewne dość ciekawe powiązania, które należałoby przeanalizować i w którymś momencie odpowiedzieć, czy rzeczywiście powiązanie EBOR -u z LNM-em jest czyste.</u>
          <u xml:id="u-247.14" who="#ZygmuntWrzodak">Jakie jest stanowisko rządu? Czy rząd sprawdzał, czy sprawdzała Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego czy Ambasada Wielkiej Brytanii, jaka była afera związana z prywatyzacją, z przejęciem hut w Rumunii, gdzie pan premier Tońcio Blair był dość mocno atakowany przez prasę, wręcz posądzany o korupcję. Nazywa się ta afera Steelgate. Myślę, że nie ma odpowiedzi do dzisiaj, czy doszło tam do korupcji, czy ktoś był ukarany czy nie? Nie wiemy.</u>
          <u xml:id="u-247.15" who="#ZygmuntWrzodak">Również prywatyzacja hut w Kazachstanie, spółka Patokh Chodiev Group powiązana z prezydentem Nazarbajewem - do tej spółki na pewno wpłynęło 100 mln dolarów od firmy LNM. Na co te pieniądze poszły? Czy zostały rozdzielone między elitę burżuazyjną, która zawładnęła Kazachstanem? Czy to jest prawdą?</u>
          <u xml:id="u-247.16" who="#ZygmuntWrzodak">Także sprawa zatrudnienia w tych hutach w Kazachstanie, w Rumunii, w Trynidadzie, w Algierii - od razu dochodziło do zwolnień ludzi: 50, 70, 80, 40% ludzi wyrzucono na bruk. Pakty socjalne były fatalne. Jakie były te pakty, jakie były gwarancje dla pracowników, kiedy LNM wchodziła do tych hut? Czy państwo sprawdzaliście to, czy nie?</u>
          <u xml:id="u-247.17" who="#ZygmuntWrzodak">Z naszych informacji wynika, że w Rumunii i Kazachstanie pracują imigranci z Indii za 80–120 dolarów miesięcznie kosztem robotników rumuńskich czy kazachskich. Czy to jest prawda, czy nie? Proszę o informację. Czy po prywatyzacji Polskich Hut Stali firma LNM będzie płacić podatki w Polsce, czy będzie nadal żyła na Antylach Holenderskich i będzie rozliczała się tam, po prostu będzie czerpała zyski z polskiego rynku, nie ponosząc żadnych konsekwencji finansowych, jeśli chodzi o budżet naszego państwa? To są takie podstawowe zarzuty.</u>
          <u xml:id="u-247.18" who="#ZygmuntWrzodak">Panie ministrze, jeżeli nie będziemy mieli tej informacji, jeżeli nadal będzie prywatyzacja czy próba sprzedaży akcji LNM, następnym naszym krokiem będzie skierowanie wniosku do sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych, aby posłowie przesłuchali Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, czy zostały podjęte kroki w celu sprawdzenia potencjalnego kontrahenta, który nabywa Polskie Huty Stali. Takie wnioski skierujemy również do Najwyższej Izby Kontroli i do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.</u>
          <u xml:id="u-247.19" who="#ZygmuntWrzodak">Jak pan mówił, cztery zasadnicze kwestie, które obligują czy zachęcają do sprzedaży Polskich Hut Stali, to przede wszystkim: podwyższenie kapitału spółki przez LNM - pan tak mówił - wykupienie wierzytelności, zakupienie akcji i podpisanie paktu socjalnego. Dlaczego pan nie operuje liczbami? Jeżeli odpadły inne oferty zakupu PHS-u, to zapewne pan wie, ile będzie kosztować plan inwestycyjny czy osłonowy dla pracowników, ile zakupi się tych akcji do końca, jakie to będą wierzytelności, za jaką kwotę. To się po prostu sumuje. A tego nie podajecie. Biorąc pod uwagę te wszystkie zarzuty, które przedstawiłem...</u>
          <u xml:id="u-247.20" who="#ZygmuntWrzodak">Panie marszałku, 1,5 minuty.</u>
          <u xml:id="u-247.21" who="#ZygmuntWrzodak">...i to, że wokół LNM dzieją się różne dziwne rzeczy, to każdy z posłów ma obowiązek podejrzewać, że ta gra jest nieczysta i sprzedaż Polskich Hut Stali jest szkodliwa dla Polski, dla pracowników i zachodzi podejrzenie, wprost, że mogłoby dojść, co nie daj Boże, nie posądzam o to, ale tak podejrzewam jako poseł, że mogło dojść do korupcji. Jeżeli tego nie sprawdzicie, to będę tak wierzył, po prostu będę to podejrzewał.</u>
          <u xml:id="u-247.22" who="#ZygmuntWrzodak">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Jeśli chodzi o samo wyłożenie pieniędzy przez LNM dla Polskich Hut Stali, to jak wynika z wyliczenia, państwo polskie dołoży do całej prywatyzacji, sprezentuje Polskie Huty Hindusom i po części Anglikom. Nie dość, że prywatyzacja, która miała i ma miejsce w Polsce, jest absolutnie szkodliwa, niekontrolowana społecznie, prawie 90% Polaków jest przeciwna takiej prywatyzacji, to państwo to powielacie. Było tak przy STOEN-ie, teraz jest tak przy Polskich Hutach Stali. My oczywiście nie jesteśmy też za tym, aby wiecznie polski majątek nie miał właściciela. Właściciel rząd, państwo jest nie do końca takim dobrym właścicielem, oczywiście poza strategicznymi gałęziami gospodarki, jak również zasobami majątkowymi. Ale przecież można sprywatyzować poprzez układ wierzycielski, poprzez samorządowy, poprzez państwo, jak również można innych do tego dopuścić, ale pod kontrolą państwa polskiego. Huty mogłyby przynosić ogromne korzyści dla budżetu państwa, a tak to korzyści te będą w Antylach Holenderskich. Mogłyby, dlatego że rynek na zbyt stali będzie w najbliższych latach się powiększał. Inwestowanie w infrastrukturę musi w którymś momencie ruszyć w Europie Wschodniej, od Estonii, poprzez kraje południowe, przez Polską. Tak że jest przyszłość dla Polskich Hut Stali i zbyt dla stali jest ogromny. Myślę, że trzeba zadbać o to, żeby państwo polskie miało interes w całym tym biznesie. Dziękuję bardzo. Tyle mojego wystąpienia.</u>
          <u xml:id="u-247.23" who="#ZygmuntWrzodak">W związku z tym, że informacja pana ministra była nie do końca pełna, wręcz „zaokrąglona”, nie przyjmujemy tej informacji.</u>
          <u xml:id="u-247.24" who="#ZygmuntWrzodak">Składam wniosek formalny w imieniu Klubu Parlamentarnego Ligi Polskich Rodzin o odrzucenie informacji rządowej w sprawie prywatyzacji Polskich Hut Stali. Dziękuję bardzo. Przepraszam za przedłużenie wystąpienia.</u>
          <u xml:id="u-247.25" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-248.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Stanisław Dulias, Polska Racja Stanu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#StanisławDulias">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Koła Poselskiego Polskiej Racji Stanu przedstawić stanowisko w sprawie prywatyzacji Polskich Hut Stali. Hutnictwo w polskiej gospodarce miało swoją bardzo silną pozycję, a pozostały jedynie fragmenty. Świadomie mówię o fragmentach, bo jak inaczej odnieść się do dzisiejszego stanu hut i zakładów hutniczych w Polsce?</u>
          <u xml:id="u-249.1" who="#StanisławDulias">W tej sytuacji pozostaje polskiemu rządowi wybór pomiędzy sprzedażą czy prywatyzacją, niezależnie jak to nazwiemy, a próbą ratowania i utrzymania chociaż tych resztek polskiego majątku. Sądząc po przedstawionej informacji, można przypuszczać, że żadnych alternatywnych rozwiązań pan minister nie dopuszcza.</u>
          <u xml:id="u-249.2" who="#StanisławDulias">Szkoda tylko, że Ministerstwo Gospodarki nie występuje w obronie hutnictwa. Szkoda, że we wszystkich rozważaniach od kilku, może kilkunastu lat rządy posłusznie oddają rodzimą produkcję na rzecz importu. Coraz bardziej rząd nie wykazuje żadnego zainteresowania naprawą tej sytuacji, nie wchodzi w grę rozwój polskiego hutnictwa. Rząd pragnie jedynie pozbyć się kłopotu. Rząd jedynie mówi, że stwarza odpowiednie warunki dla skutecznej naprawy hutnictwa, mówi o skutecznym również przeprowadzeniu restrukturyzacji i rozwoju hutnictwa, żelaza i stali do 2006 r. Tak można wyczytać w programach i w informacjach, również w dzisiejszej.</u>
          <u xml:id="u-249.3" who="#StanisławDulias">Szukanie strategicznego inwestora udziałowca jest tylko działaniem na rzecz likwidacji hutnictwa, a nie działaniem w interesie polskim. Bardzo szkoda, że decydenci prowadzący transformację w kraju i restrukturyzację przemysłu nie odpowiadają materialnie, prywatnie, ale karnie również nie, za swoje decyzje. Sądzę, że wtedy wiele decyzji byłoby trafniejszych, innych.</u>
          <u xml:id="u-249.4" who="#StanisławDulias">Potwierdzeniem słuszności mojego wywodu są aktualne wyniki i stan techniczny polskich hut. Przypomnę, że nie tak dawno byliśmy eksporterem żelaza i stali, a dziś wpuściliśmy prawie 50% importu na nasz rynek. Dlatego też próba sugerowania, że przyczyną obecnej sytuacji jest dekoniunktura, nie ma żadnego uzasadnienia. Szkoda tylko, że tego faktu nie dostrzega rząd.</u>
          <u xml:id="u-249.5" who="#StanisławDulias">A może jednak, panie ministrze, warto byłoby poszanować dobro ogólnokrajowe i powalczyć w jego obronie?</u>
          <u xml:id="u-249.6" who="#StanisławDulias">Ale to jest jedna strona medalu, mówiąc o hutnictwie żelaza i stali w Polsce. Drugą stroną jest świadome obniżanie poziomu produkcji stali, przez likwidowanie hut czy poszczególnych ich wydziałów, osiąganie tego celu poprzez system fiskalny, poufne decyzje banków, nakazy administracyjne i wiele innych działań. To w normalnym świecie ma charakter przestępczy, u nas rzekomo to jest normalne.</u>
          <u xml:id="u-249.7" who="#StanisławDulias">Łącząc te dwie strony, nietrudno powiązać to z sytuacją w całej naszej gospodarce, gdzie na zasadzie lisiej chytrości, tylko że w drugą stronę, zmniejszamy górnictwo, bo jest niższe zapotrzebowanie na węgiel, a zapotrzebowanie na węgiel jest niższe, bo likwidujemy huty, przemysł maszynowy, stoczniowy i zbrojeniowy. Zmniejsza się zapotrzebowanie na energię. Energię ograniczymy, bo przemysł jej nie potrzebuje. Również energetyka zmniejszy swoje potrzeby na węgiel. Można to odnieść do przemysłu lekkiego, rolnictwa oraz maszyn i sprzętu rolniczego, gdzie, zamykając drogę do aktywności zawodowej, do produkcji rolniczej, zmniejszamy zapotrzebowanie na stal, na węgiel. W efekcie, nie produkując żywności, stajemy się krajem niesamowystarczalnym żywnościowo i również niesamowystarczalnym energetycznie.</u>
          <u xml:id="u-249.8" who="#StanisławDulias">Mówiąc o hutnictwie, warto wspomnieć o historii polskiego przemysłu żelaza i stali. Pan minister Szarawarski zapewne doskonale pamięta, jak zaczęło się od Huty Zygmunt w Bytomiu - doskonały zakład, było to serce polskiego hutnictwa. Potem pomału zlikwidowaliśmy Hutę Baildon - to była produkcja do 150 krajów - i Hutę Ferrum, gdzie szkolono kadry. I tak po drodze kilka mniejszych czy większych zakładów zostało zniszczonych. A teraz, panie ministrze - głównie kieruję to do pana ministra Szarawarskiego - są informacje z Huty Jedność. Chodzi o potwierdzenie moich wywodów. Takie stanowisko i taka opinia jest w Siemianowicach, mieście, gdzie bezrobocie dochodzi do 30%...</u>
          <u xml:id="u-249.9" who="#StanisławDulias">Przepraszam najmocniej, bardzo proszę o sekundkę, zaraz skończę.</u>
          <u xml:id="u-249.10" who="#StanisławDulias">I niewiele potrzeba do tego, żeby skończyć inwestycję. W tę inwestycję budżet polski włożył 480 mln zł, a potrzeba ok. 80 mln na to, żeby ją skończyć.</u>
          <u xml:id="u-249.11" who="#StanisławDulias">Proszę teraz posłuchać: Przedłużający się okres budowy walcowni zmusza zarząd huty do przestrzegania Kodeksu spółek handlowych i do ogłoszenia upadłości huty, co spowoduje, że nie będzie możliwości zakończenia budowy Walcowni Rur Jedność. Na przeważającej części majątku huty ustanowione są hipoteki będące zabezpieczeniem dla gwarancji udzielonej przez ING Bank Śląski SA dla pożyczek z narodowego i wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz poręczenia spłaty kredytów udzielonych przez konsorcjum bankowe. Obecny zarząd Huty Jedność informował o sytuacji w hucie wszystkie ośrodki decyzyjne szczebla rządowego, wojewódzkiego i miasta oraz posłów woj. śląskiego. Warto przypomnieć też atmosferę wśród tej załogi, która, o czym mówił pan poseł Czechowski, nie dostaje wypłat. Tam wszystko aż grzmi. Proszę przejść się tylko koło zakładu...</u>
          <u xml:id="u-249.12" who="#komentarz">(Głos z sali: Będzie odpowiedź.)</u>
          <u xml:id="u-249.13" who="#StanisławDulias">...będzie odpowiedź na to pytanie. Dotychczasowe interpelacje poselskie, które w tej sprawie były w Sejmie, skutkowały tylko na dany moment, nie podjęto właściwej decyzji dotyczącej procesu restrukturyzacji zatrudnienia w hucie w kontekście przejścia części załogi do Walcowni Rur Jedność. Zarząd Huty Jedność SA informuje pana posła - bo to jest pismo do posłów - o braku właściwej decyzyjności związanej z zakończeniem budowy Walcowni Rur Jedność, której proces techniczno-technologiczny będzie najnowocześniejszy w Europie Środkowej i dzisiaj stanowi duże zagrożenie dla eksporterów rur na nasz rynek, w tym z Francji, Niemiec, Czech, Słowacji i Ukrainy.</u>
          <u xml:id="u-249.14" who="#StanisławDulias">Warto dodać, że to jest tylko przykład sytuacji w hutach. Niedaleko trzeba pojechać - w Hucie Częstochowa jest podobna sytuacja. Co będzie w Hucie Stalowa Wola - odrębna sprawa.</u>
          <u xml:id="u-249.15" who="#StanisławDulias">Kończąc, chciałbym powiedzieć, że tylko tych kilka argumentów wskazuje na to, że przy mówieniu o prywatyzacji hutnictwa żelaza i stali wskazywanie na PKB, mówienie o kupie złomu, jak to powiedział pan poseł Kałamaga, to tylko mataczenie i szukanie zastępczych tematów. Może przyszła pora zdrowego, polskiego myślenia przy podejmowaniu decyzji. A uważam, że pomoc dla Huty Jedność w tym momencie, panie ministrze, byłby to sukces i dla pana, i dla całego resortu skarbu, jak również dla resortu gospodarki. Byłoby to może odrzuceniem wszystkich posądzeń, że funkcjonujemy na szkodę państwa, przeciwnie, pokazywałoby, że zaczynamy myśleć o polskiej gospodarce, o polskim społeczeństwie. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#DonaldTusk">Poseł Jerzy Czerwiński, Ruch Katolicko-Narodowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#JerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Ruchu Katolicko-Narodowego mam zaszczyt przedstawić stanowisko wobec informacji rządu o prywatyzacji Polskich Hut Stali SA. Uwaga formalna: szkoda, że lekceważenie posłów w postaci nieprzedstawiania informacji odpowiednio wcześnie na piśmie staje się w Wysokiej Izbie powszechnie akceptowanym, również przez Prezydium Sejmu, zwyczajem.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#JerzyCzerwiński">Na początek chcę zaprotestować przeciw użytemu tu przez przedstawiciela SLD sformułowaniu, że polskie huty to, jak się wyraził, „kupa złomu”. To jest fałsz. Nasze hutnictwo, wbrew obiegowym opiniom, jest poważnym konkurentem dla hut europejskich. Polskie huty potrzebują tylko finansowego wsparcia ze strony państwa, takiego wsparcia, jakie otrzymało hutnictwo unijne. Niektóre huty, dzięki inwestycjom z lat 90., należą dzisiaj do najnowocześniejszych w Europie. Wyroby naszych hut, dzięki niskim kosztom pracy, są konkurencyjne cenowo.</u>
          <u xml:id="u-251.2" who="#JerzyCzerwiński">Faktem jest spadek produkcji wynikły z zastoju w gospodarce. Faktem jest też duże zadłużenie. Ale po części są to długi sztuczne, papierowe - odsetki od kredytów zaciągniętych na przedsięwzięcia modernizacyjne. Z drugiej strony banki, na ogół w rękach zagranicznych, nie chcą już obecnie kredytować bieżącej produkcji.</u>
          <u xml:id="u-251.3" who="#JerzyCzerwiński">Obraz przedstawiony w informacji rządu jawi się jako czarny. Ale pytanie: kto go tak zaciemnił? Czy winni są sami hutnicy? Oczywiście to bzdura. Mało tego, oni najbardziej tę sytuację odczuli - zatrudnienie w branży zmalało aż czterokrotnie w ciągu ostatnich 10 lat. Wina leży tam, gdzie podejmuje się decyzje. Czy ostatni pęd do prywatyzacji Polskich Hut Stali rzeczywiście spółce pomoże? To oczywiście zależy od wyboru kontrahenta. Niestety z informacji rządu nie dowiedzieliśmy się (jest zasłona tajemnicy handlowej), jakie były kryteria wyboru tego, a nie innego inwestora. Dlaczego LNM Holdings otrzymał wyłączność na negocjacje w sprawie przejęcia koncernu Polskie Huty Stali? Dlaczego minister skarbu państwa nie sprawdził pojawiających się informacji o nierzetelności kontrahenta i różnych aferach z nim związanych? Konkretnie, czy użyto - co jest normalne w takich przypadkach - wiadomości, które posiadają nasze służby specjalne? Dlaczego z taką łatwością zrezygnowano z oferty drugiego oferenta, US Steel, firmy z dobrą marką i, co najważniejsze, otwierającej wejście na duży i chłonny rynek amerykański? I pytanie najważniejsze: Czy rzeczywiście jedynie prywatyzacja może pomóc Polskim Hutom Stali? Czy to jest jedyne rozwiązanie? Pytania można by mnożyć, ale poprzestańmy tylko na tych postawionych. Oczekuję konkretnej odpowiedzi na nie.</u>
          <u xml:id="u-251.4" who="#JerzyCzerwiński">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mówimy o sytuacji w jednej, fakt, że największej, firmie hutniczej w Polsce. Ale na spółce Polskie Huty Stali polskie hutnictwo się nie kończy. Jest też na przykład Huta Baildon, a raczej masa upadłościowa, która po niej pozostała. Jej upadłość ogłoszono w maju 2001 r. Od tego czasu trwa prowizorka. Dopiero po dwóch latach rząd zainteresował się tym przedsiębiorstwem, gdy ostro zaprotestowali hutnicy. Jako kuriozalne należy traktować odpowiedzi kolejnych ministrów, którzy twierdzą, że nic nie mogą zrobić, bo teraz o firmie decyduje syndyk i sędzia komisarz. Czy rząd już zrzucił z siebie odpowiedzialność za los tamtejszej załogi? Ostatnio syndyk wystąpił z ofertą sprzedaży majątku huty. Zgłosiło się trzech oferentów, ale dwóch z nich nie ukrywa, że chce wygasić produkcję i wywieźć maszyny - nowoczesną walcownię wieloliniową. Czy rząd konieczne chce czekać na nowe protesty na Śląsku, gdy kupiony za 40 mln zł majątek, warty w rzeczywistości 220 mln zł - bo tyle kosztowała inwestycja - będzie demontowany i usuwany z zakładu? Czas na reakcję i pomoc dla hutników już teraz.</u>
          <u xml:id="u-251.5" who="#JerzyCzerwiński">Jeszcze gorsza jest sytuacja z tymi hutami, mniejszymi na ogół zakładami, które już obecnie upadły, położonymi poza obszarem Śląska. Często są to jedyne przedsiębiorstwa w okolicy, decydujące o życiu danej miejscowości. Ich upadek powoduje zapaść cywilizacyjną w promieniu kilkudziesięciu kilometrów. Dane miasteczko stacza się wręcz na skraj nędzy. Społeczności lokalne, wspierane przez władze samorządowe, walczą, jak mogą, monitują, ślą petycje, ale na ogół nie mają siły przebicia. Jako przykład podam dwie takie huty z woj. opolskiego - w Ozimku i w Zawadzkiem. Pytam przedstawicieli rządu: Jak, panowie, macie zamiar pomóc załogom tych dwóch hut? Jak długo muszą czekać na zainteresowanie ze strony rządu? Proszę o konkretne odpowiedzi; jeśli nie możecie ich panowie udzielić teraz, to na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-251.6" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-252.1" who="#DonaldTusk">Do pytań zapisała się pani poseł Maria Nowak, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
          <u xml:id="u-252.2" who="#DonaldTusk">Więcej zgłoszeń nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-252.3" who="#DonaldTusk">Zamykam listę.</u>
          <u xml:id="u-252.4" who="#komentarz">(Poseł Zygmunt Wrzodak: Jeszcze ja.)</u>
          <u xml:id="u-252.5" who="#DonaldTusk">Do pytań?</u>
          <u xml:id="u-252.6" who="#DonaldTusk">Jeszcze pan poseł Zygmunt Wrzodak.</u>
          <u xml:id="u-252.7" who="#DonaldTusk">Na tym zamykam listę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#MariaNowak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-253.1" who="#MariaNowak">Panie Ministrze! Najpierw pytanie związane z dzisiejszą wypowiedzią pana posła z klubu SLD, pana klubowego kolegi. Czy zgodzi się z tą opinią, która tutaj padła, że na przykład Huta Batory to nic tylko kupa złomu, albo że WRJ, który kosztował nas ok. 550 mln, to tylko i wyłącznie kupa złomu? Chciałabym znać pana zdanie na ten temat.</u>
          <u xml:id="u-253.2" who="#MariaNowak">A teraz jeszcze pytania. Postaram się przedstawić je krótko, bo prosiłabym, żeby odpowiedź też była bardzo krótka.</u>
          <u xml:id="u-253.3" who="#MariaNowak">Kiedy w polskim hutnictwie powstanie ten sektor jakościowy, na który bardzo liczą pracownicy hut, konkretnie sektor rurowy? I kiedy rozpocznie działalność WRJ w Siemianowicach? Tak jak powiedziałam, ponad 550 mln zainwestowanych, niewiele brakuje przy tej kwocie i jakiś taki bezwład. Kiedy można obiecać, że WRJ ruszy?</u>
          <u xml:id="u-253.4" who="#MariaNowak">I ostatnia sprawa. Co z Hutą Baildon? Przecież obiecywał pan byłym pracownikom Huty Baildon, że pieniądze się znajdą, że walcownia ruszy, nawet był już podany termin otwarcia tej walcowni. Co dzisiaj może pan tym ludziom powiedzieć? Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#DonaldTusk">Pan poseł Zygmunt Wrzodak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#ZygmuntWrzodak">Dziękuję, panie marszałku.</u>
          <u xml:id="u-255.1" who="#ZygmuntWrzodak">Brak czasu, 2 minuty; myślę, że jeszcze o kilka konkretnych rzeczy chciałbym zapytać.</u>
          <u xml:id="u-255.2" who="#ZygmuntWrzodak">Proszę powiedzieć, panie ministrze, czy majątek, który ma być sprzedany LNM, jest zinwentaryzowany, wyceniony? Ile kosztuje ziemia, na przykład w przypadku Huty Sendzimira? Czy wszystkie prawa własności są uregulowane? Jak będzie wyglądać sytuacja ośrodków wczasowych, domu kultury, budynków, które stanowią zabytek? Czy to wszystko też przejmą Hindusi? To samo dotyczy Huty Katowice i pozostałych hut. Ile to łącznie hektarów ziemi, jaka jest wartość tej ziemi? I jak jest z własnością tej ziemi, czy wszystko jest uregulowane? Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-255.3" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-256.1" who="#DonaldTusk">Pan minister skarbu państwa Piotr Czyżewski.</u>
          <u xml:id="u-256.2" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Spróbuję odnieść się do pytań, do wypowiedzi, które były tutaj przedłożone, w Wysokiej Izbie. Chciałbym podziękować państwu, panom posłom i pani poseł za te pytania. Odczytuję je, odbieram jako pytania płynące z największej i najgłębszej troski o to, co stanie się z polskim hutnictwem, z podmiotami, które w ramach tego hutnictwa pracują. Ale pozwólcie państwo, że kilka uwag natury ogólniejszej na początek.</u>
          <u xml:id="u-257.1" who="#PiotrCzyżewski">Otóż chciałbym powiedzieć, że to nie jest tak, iż polskie hutnictwo jest dzisiaj kwitnące. Niestety nie, ja bardzo bym chciał, żeby tak było - pewnie na innych warunkach moglibyśmy wtedy tę prywatyzację prowadzić. To jest bardzo nietypowa prywatyzacja, to jest bardzo skomplikowany projekt - chyba tak dużego projektu do tej pory w historii polskiej prywatyzacji nie było. To jest prywatyzacja połączona jednocześnie z restrukturyzacją, nie ma bowiem dzisiaj takiej możliwości - mówiłem o tym, wspominałem o tym wcześniej - żeby w średniookresowej perspektywie Polskie Huty Stali mogły istnieć i działać samodzielnie, bez bardzo poważnego doinwestowania. Chodzi więc o to, aby pojawiły się pieniądze, o których mówiłem, które mogłyby zdjąć z Polskich Hut Stali widmo upadłości, bo w takiej dzisiaj sytuacji jest spółka.</u>
          <u xml:id="u-257.2" who="#PiotrCzyżewski">To prawda, co mówił pan poseł Czechowski, tak, jest wynik operacyjny, tylko ten wynik operacyjny, proszę państwa, nie oznacza tego, że spółka może samodzielnie działać. Otóż on się pojawia w warunkach zamrożenia obsługi właściwie wszystkich długów, które są. Stąd też ta groźba, to widmo zgłoszenia wniosku o upadłość przez któregokolwiek z wierzycieli. Ono jest przecież wciąż bardzo realne.</u>
          <u xml:id="u-257.3" who="#PiotrCzyżewski">Polskie Huty Stali - jeden z posłów mówił o tym, że to się staje pewną zasadą, iż tworzymy spółki, buduje się spółki bez kapitału. Jest pytanie oczywiście, skąd ten kapitał wziąć. Ktoś z posłów mówił o tym, że mamy wciąż bardzo poważne problemy z deficytem budżetowym. Tak właśnie jest. Jest pytanie oczywiście, czy dzisiaj stać państwo na to, żeby zaangażować takie pieniądze, które byłyby potrzebne, aby pomóc, przyjść z pomocą finansową PHS-owi. Otóż odpowiadamy na to pytanie dzisiaj: nie, takich możliwości skarb państwa nie ma. Stąd też dokonujemy innego wyboru, poszukujemy inwestora, który zechciałby zainwestować w tę spółkę.</u>
          <u xml:id="u-257.4" who="#PiotrCzyżewski">Operacja - chciałbym do tego wrócić, ponieważ to wciąż powoduje pewne niejasności - w moim najgłębszym przekonaniu jest prowadzona bardzo ściśle, zgodnie z regułami zapisanymi w ustawie i w odpowiednich decyzjach rządu, a także w procedurach obowiązujących ministra skarbu w tej mierze. Otóż powstawało pytanie, na jakiej podstawie minister skarbu zdecydował o tym, iż spółka LNM Holdings uzyskała wyłączność w negocjacjach. Wspominałem o tym, o wcześniejszej procedurze, wspominałem o negocjacjach równoległych. Proszę państwa, spółka LNM na podstawie oceny oferty została wskazana jako ta, z którą będziemy prowadzić negocjacje na zasadach wyłączności. Te oferty porównaliśmy - dwie oferty zostały złożone: amerykańska i spółki LNM. I myślę, że mogę powiedzieć jasno, iż zarówno po stronie proponowanych rozwiązań technologicznych, po stronie proponowanej i akceptowanej restrukturyzacji, jak i po stronie wysokości nakładów, do których inwestor się zobowiązuje, oferta LNM była lepsza. Nie zdradzając tajemnicy handlowej, mogę powiedzieć, że na tym etapie, kiedy te oferty były złożone jako oferty wiążące po negocjacjach równoległych, ocenialiśmy wartość oferty LNM na 3, a wartość oferty US Steel na 2. Nie jest tajemnicą - pisała o tym prasa, więc mogę się powołać na prasę - że zaangażowanie, w całości, LNM Holdings w tę prywatyzację będzie sięgać kwoty 4–4,5 mld. To pokazuje skalę także tej różnicy, którą mieliśmy wcześniej. Lepsza była także ta oferta, jeśli chodzi o proponowane technologie, jeśli chodzi o kontynuację tych asortymentów, produkcji tych asortymentów, które są nam potrzebne. Lepsza była także w zakresie zobowiązań do przeprowadzenia inwestycji, o których także wspominałem, a które są zawarte w programie uzgodnionym z Komisją Europejską.</u>
          <u xml:id="u-257.5" who="#PiotrCzyżewski">Jakie są plany inwestora? Wydaje się, że one są dosyć jasne, również w zakresie tego pierwszego warunku, o którym także mówiłem - z tego warunku oczywiście w żadnej mierze strona polska nie mogła zrezygnować - to jest warunku bezwarunkowego wykonania planu uzgodnionego z Komisją Europejską. Takie zobowiązanie ta oferta przynosi. Jakie są gwarancje realizacji i jaka jest wiarygodność tego inwestora? Proszę państwa, to jest drugi producent stali na świecie. LNM współpracuje właściwie z czołówką, z trzydziestoma największymi bankami światowymi i jest przez nie uznawany za partnera wiarygodnego. Po swoje stronie... Oczywiście zgodnie ze sztuką prywatyzacji takie gwarancje w umowie muszą się znaleźć. LNM jest także spółką, która produkuje stal w Stanach Zjednoczonych mniej więcej w tak dużej skali, jak amerykański koncern US Steel. Trudno więc mówić o niewiarygodności tej spółki jako partnera, jako inwestora strategicznego, tak liczącego się na rynku producentów stali.</u>
          <u xml:id="u-257.6" who="#PiotrCzyżewski">Było pytanie, w jaki sposób doszło do tego, że akurat zwracaliśmy się do tych spółek, a do innych nie. Otóż wytypowaliśmy 12 największych, najistotniejszych producentów stali, którzy w opiniach naszych ekspertów, także samego PHS, najlepiej odpowiadaliby nam jako inwestorzy. Na te listy, jak mówiłem, w pierwszym terminie odpowiedziało trzech inwestorów, potem pozostało dwóch.</u>
          <u xml:id="u-257.7" who="#PiotrCzyżewski">Było pytanie o rosyjską spółkę Siewierstal. Gdy otrzymaliśmy informację, że może być ona tym zainteresowana, poprosiliśmy, aby złożyła ofertę. Stwierdziliśmy, że ta propozycja także będzie rozważona. W konsekwencji Siewierstal nie złożył jednak takiej oferty, zresztą drogą dyplomatyczną przesłano nam coś w rodzaju przeprosin za zamieszanie, jakie powstało. W każdym razie Siewierstal nie zdecydował się na złożenie oferty.</u>
          <u xml:id="u-257.8" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Zagórny mówił o przebiegu posiedzenia komisji. Jeszcze na koniec się do tego ustosunkuję. Pan poseł mówił o zarzutach pod adresem LNM, w wielu wypowiedziach państwa posłów takie sformułowania także się pojawiały. Chodziło o to, iż powinniśmy sprawdzić wiarygodność tej firmy. Dwukrotnie występowaliśmy o to za pośrednictwem naszych placówek: raz, kiedy procedura była jeszcze prowadzona przez ministra gospodarki, i drugi raz, kiedy było to już w Ministerstwie Skarbu Państwa. Zwracaliśmy się do polskich placówek z prośbą o wydanie opinii, o ocenę tego inwestora i z żadnej z nich nie otrzymaliśmy informacji, które wskazywałyby na elementy budzące istotne wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-257.9" who="#PiotrCzyżewski">Chcę także państwa poinformować, że pozostajemy w stałym kontakcie z naszymi służbami specjalnymi, otrzymujemy od nich informacje, które mogą być przydatne w tego typu procedurach. Informacje, jakie się pojawiały w zasięgu tych służb na temat LNM i US Steel oraz działań wokół tej procedury prywatyzacyjnej, nie prowadziły do wniosków, które mogłyby podważyć wiarygodność któregokolwiek z oferentów.</u>
          <u xml:id="u-257.10" who="#PiotrCzyżewski">Oczywiście zawsze kiedy się prywatyzuje, prowadzi się procedurę, lepiej jest, jeśli ma się za plecami jeszcze innego oferenta, z którego oferty można skorzystać. To poprawia pozycję negocjacyjną. I tak prowadziliśmy tę procedurę do momentu, kiedy nie wyekspirowała ważność oferty drugiego z oferentów, a stało się to z końcem sierpnia tego roku. Oferta firmy US Steel utraciła ważność i nie otrzymaliśmy sygnału, aby firma US Stell zechciała ją przedłużyć.</u>
          <u xml:id="u-257.11" who="#PiotrCzyżewski">Tak więc dzisiaj jesteśmy... Chciałbym w tym miejscu także wrócić na chwilę do procedury, bo pan poseł Suski o to pytał, były jakieś niejasności. Chcę wyjaśnić, że 29 sierpnia zostały parafowane warunki. To parafowanie ma taki charakter techniczny i nie powoduje w swojej istocie zaciągnięcia zobowiązań przez którąkolwiek ze stron, także przez ministra skarbu państwa. 29 sierpnia te warunki zostały parafowane i od tego czasu trwa analiza warunków tej oferty, jej zapisów prawnych, tak abym z całą odpowiedzialnością mógł przedstawić swoją opinię ministrowi gospodarki i wraz z nim podjąć decyzję o tym, czy zwrócimy się do Rady Ministrów o akceptację tych warunków.</u>
          <u xml:id="u-257.12" who="#PiotrCzyżewski">W tym czasie podjąłem także decyzję o tym, aby rozpoczęły się rozmowy z przedstawicielami załóg, ze związkami zawodowymi - te rozmowy trwają. Mam nadzieję, bo mamy takie sygnały, że te rozmowy doprowadzą do porozumienia między inwestorem a związkami zawodowymi i w tym porozumieniu zostaną sformułowane gwarancje dla pracowników, które będą do zaakceptowania dla obu stron.</u>
          <u xml:id="u-257.13" who="#PiotrCzyżewski">Tak więc nie jest tak, że nikt nie zastanawia się nad tym, co będzie z pracownikami tych hut. To właśnie teraz te rozmowy trwają i sądzę, że taka właśnie powinna być kolej rzeczy, że zostają parafowane zasadnicze elementy porozumienia, potem trwa dialog ze związkami zawodowymi, który - mam nadzieję - przyniesie porozumienie, i w końcu zostaje podjęta decyzja o tym, czy strona polska zaakceptuje tę ofertę.</u>
          <u xml:id="u-257.14" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Suski mówił także o tym, że pojawiła się opinia pewnej firmy. To jest firma prawnicza Dewey Ballantine. Chciałbym poinformować Wysoką Izbę, że jest to oficjalny doradca drugiego z oferentów, który startował w tym przetargu, a więc US Steel, i w związku z tym można mieć pewne uwagi i zastrzeżenia co do bezstronności tej opinii. Niemniej myśmy przeanalizowali te zarzuty, które tam były podnoszone. Dużej części z nich, większości z nich niestety nie można ocenić jako odpowiadających prawdzie. To są chyba nieuniknione działania poszczególnych oferentów.</u>
          <u xml:id="u-257.15" who="#PiotrCzyżewski">My też wolelibyśmy, żeby takich działań nie było, ponieważ one tylko komplikują procedurę, zaciemniają działania i powodują pewne nieporozumienia, a także pewne podejrzenia o to, iż dzieje się coś niewłaściwego i procedura jest prowadzona w sposób niejednoznaczny. Myślę, że w tej sytuacji, choć projekt jest niezwykle skomplikowany - chcę to jeszcze raz z całą mocą podkreślić - jest on też prowadzony pod pewnym pręgierzem czasu. Wielu z państwa posłów zwracało na to uwagę, że tego czasu wiele nie ma, że w istocie jest tak, iż PHS musi jak najszybciej stanąć na nogi, dostać pomoc finansową, tak aby mógł wykorzystać swoją szansę, która rzeczywiście się pojawia, co pokazuje ten wynik na działalności operacyjnej, ale jeszcze raz podkreślam, że dzieje się to w warunkach właściwie całkowitego zatrzymania obsługi zadłużenia. Chcę także powiedzieć, że po stronie innych firm, w tym bardzo ważnych firm, które wciąż są firmami skarbu państwa - myślę tu o Polskich Kolejach Państwowych, o polskim górnictwie naftowym, o zakładzie energetycznym Będzin - ta prywatyzacja i możliwość skonwertowania długów oraz sprzedaży części tych długów daje inwestorowi możliwość na wyjście z bardzo kłopotliwej sytuacji finansowej i ekonomicznej; w stosunku do niektórych z tych podmiotów ta sytuacja czy przedłużanie tej sytuacji może oznaczać także widmo upadłości.</u>
          <u xml:id="u-257.16" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Bratkowski z PSL-u mówił także o tym, by zwracać uwagę na to, iż w prywatyzacjach powinniśmy premiować, preferować rodzimy kapitał. Chciałbym także, aby tak było. Tylko niestety w każdej procedurze przyjmujemy oferty i tych, którzy reprezentują rodzimy kapitał, i tych, którzy reprezentują kapitał zagraniczny. W olbrzymiej większości tych właśnie bardzo dużych prywatyzacji niestety polski kapitał się nie pojawia, bo prawdopodobnie nie ma go w takim wymiarze. Chciałbym tu podkreślić także to, na co zwracał uwagę pan poseł Bratkowski, że istnieje program restrukturyzacyjny. Nie jest tak, że go nie ma, jest on sformułowany, jest on zapisany w uzgodnieniach z Unią Europejską, jest sformułowany biznesplan, który pokazuje konieczne do osiągnięcia wskaźniki przez Polskie Huty Stali, a także przepływy finansowe. Uzgodnione też zostały kwestie wielkości zatrudnienia, kwestie zmniejszenia mocy hutnictwa w przypadku niektórych asortymentów. Tak to wszystko zostało uzgodnione. Jeszcze raz podkreślam, że jednym z podstawowych warunków, wymagań postawionych inwestorowi jest bezwzględna realizacja tego programu, który w zgodnej naszej ocenie powinien przynieść sanację temu sektorowi.</u>
          <u xml:id="u-257.17" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Czechowski mówił o niechęci banków do udzielania kredytów. Tak w istocie jest. Dzisiaj Polskie Huty Stali potrzebują bardzo pilnie kredytu. Staramy się o pomoc w tym zakresie. Podjęliśmy rozmowy z bankiem PKO BP, aby uruchomić natychmiastowy kredyt, który mógłby pomóc w bieżącej działalności spółki, a także w przygotowaniach spółki do okresu zimowego.</u>
          <u xml:id="u-257.18" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Bratkowski zastanawiał się też nad tym, czy nie powinniśmy próbować sprzedawać mniejszościowego pakietu po to, by pozostawiać podmiot pod kontrolą skarbu państwa. To jest bardzo trudne zagadnienie, jeśli chodzi o to, by znaleźć inwestora, który zechciałby zainwestować tak kolosalne pieniądze i nie zechciałby mieć kontroli nad spółką, a w tej szczególnej sytuacji nie widzę najmniejszej możliwości, aby znaleźć inwestora, który zdecydowałby się na zakup mniejszościowego pakietu akcji przy tak olbrzymim zadłużeniu spółki. Podkreślam raz jeszcze, że ta prywatyzacja jest prywatyzacją nietypową, gdyż tutaj element sprzedaży i wartości tych akcji skarbu państwa, które są sprzedawane, jest elementem zupełnie marginalnym. Najistotniejsze dwa elementy to, po pierwsze, długi, a po drugie, realizacja programu inwestycyjnego na kwotę 2600 mln zł. To są najistotniejsze elementy. Jeśli tych wymogów się nie spełni, nie będzie możliwe uratowanie choćby w średniej perspektywie tego podmiotu gospodarczego. A co by to oznaczało dla polskiej gospodarki, to już tu wielokrotnie i z wypowiedzi państwa, i z mojej wynikało, to jest 16 tys. ludzi zatrudnionych, a bezpośrednio współpracuje drugie tyle.</u>
          <u xml:id="u-257.19" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Wrzodak mówił o tym, że maleją straty. Owszem, maleją, ale zadłużenie jest tak olbrzymie, że nie daje to żadnych nadziei, by można było to zadłużenie obsłużyć. Pan poseł mówił także o niejasnościach dotyczących działania w Kazachstanie, dotyczących pewnej aktywności premiera Blaira. Mówiłem o tym, zwracaliśmy się do naszych placówek, otrzymaliśmy informacje, jesteśmy w stałym kontakcie z naszymi służbami, które zawsze, jeśli tylko posiadają tego typu informacje, zawiadamiają nas o tym. Chcę także powiedzieć, że otrzymałem do wiadomości list premiera Rumunii, który przedstawiał swoje stanowisko w sprawie prywatyzacji rumuńskiego producenta stali Sidex i jasno stwierdzał, iż LNM okazał się bardzo dobrym inwestorem i nie występują takie elementy, które mogłyby wzbudzać naszą nieufność. Według mojej najlepszej informacji to, o czym mówił pan poseł Wrzodak - zatrudnianie na stanowiskach robotniczych pracowników z Indii - także tam nie występuje. Zresztą o ile wiem, dość wąski jest również pracujący tam zespół ze strony LNM, i jest to zespół związany raczej z kierowaniem zakładem, a więc kadra kierownicza, technologowie, specjaliści.</u>
          <u xml:id="u-257.20" who="#PiotrCzyżewski">W wielu wypowiedziach państwa posłów pojawiały się sprawy dotyczące związków zawodowych, przyszłości pracowników. Chcę powiedzieć, że nie mam sygnałów o tym, aby związki zawodowe protestowały w związku z prowadzoną procedurą prywatyzacji. Jestem w posiadaniu listu, który został do nas skierowany w imieniu 24 przedstawicieli rozmawiających z inwestorem. W tym liście apelują oni o kontynuację i pilnie sfinalizowanie procesu prywatyzacji, który są gotowi wspierać i domagać się ratunku dla PHS. Piszą, że załoga PHS gotowa jest przeciwstawić się czynnie wszelkim siłom negującym zasadność prywatyzacji zakładu. Ta reprezentacja związków zawodowych i pracowników apeluje także o pomoc w uzyskaniu doraźnej pomocy finansowej. Chodzi o kredyt, o którym mówiłem - jest to niebagatelna kwota, na poziomie 400 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-257.21" who="#PiotrCzyżewski">Chcę także powiedzieć, mówiąc o potrzebach finansowych, że inwestor, z którym trwają negocjacje, zobowiązał się do właściwie bezwarunkowego udzielenia kredytu w wysokości 150 mln, a w dalszej kolejności do 300 mln tzw. kredytu pomostowego, od momentu kiedy podpisana zostanie umowa, do momentu kiedy umowa wejdzie w życie. Przypomnę państwu bowiem, że kiedy Rada Ministrów wyrazi akceptację - jeśli tak będzie - dla warunków umowy i umowa zostanie podpisana, to będą w niej zapisane warunki zawieszające, polegające na konieczności uzyskania zgód ze strony Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, a także że strony Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Dopiero po uzyskaniu tych zgód umowa wejdzie w życie. To jest też czas, kiedy będą musiały być rozstrzygnięte wszystkie te dylematy, o których tu także była mowa, dotyczące własności terenów, na których te 4 huty się znajdują, i innych nieruchomości będących własnością PHS. To olbrzymia operacja, tych nieruchomości jest kilkadziesiąt tysięcy, więc czeka nas w tej mierze jeszcze bardzo długa praca.</u>
          <u xml:id="u-257.22" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Wrzodak zapytał także o to, czy podatki pozostaną w Polsce. To, że firma LNM Holdings - jeśli do tego dojdzie - stanie się właścicielem większościowego pakietu akcji, nie oznacza, że PHS przestanie być podmiotem polskim. Jest to podmiot prawa polskiego i takim pozostanie. Wszystkie zobowiązania finansowe, w tym związane z podatkami, będą naliczane i odprowadzane tutaj. Jeśli przyjmiemy, że będzie to obrót w wysokości około 8 mld zł, to choćby 22-procentowy VAT zostanie opłacony tutaj.</u>
          <u xml:id="u-257.23" who="#PiotrCzyżewski">Mówiono także o tym, że powinniśmy się zastanowić, czy istnieją inne drogi, aby uratować tę poważną część polskiego hutnictwa. Chcę powiedzieć, że w Europie nie ma państwowego sektora hutniczego. W świecie prawdopodobnie także nie ma. Jeśli istnieje, to w bardzo ograniczonym wymiarze. Wszystkie te firmy są prywatne. Państwo wycofało się we wszystkich krajach z pozycji właściciela w sektorze hutniczym.</u>
          <u xml:id="u-257.24" who="#PiotrCzyżewski">Chcę powiedzieć, że kończąc tę prywatyzację - a wierzę głęboko, że program uzgodniony z Unią Europejską zostanie zrealizowany - mam nadzieję, że część polskiego hutnictwa zostanie wprowadzona na stałe do organizmu hutniczego, który działa w Europie, czerpiąc przede wszystkim korzyści z tego faktu. Myślę, że największą wartością są specjaliści i pracownicy hut. Będą oni mogli być konkurencyjni w stosunku do innych.</u>
          <u xml:id="u-257.25" who="#PiotrCzyżewski">Tak, musimy potwierdzić, że dzisiaj jesteśmy w takiej sytuacji, że tracimy rynek. To prawda. I trzeba zrobić wszystko, żebyśmy odwrócili ten proces. Trzeba wzmocnić PHS. Trzeba dać mu szansę, abyśmy mogli właśnie w Polsce produkować taką ilość stali, która jest nam potrzebna, a to, co będzie ponad tę wielkość, abyśmy mogli wyeksportować.</u>
          <u xml:id="u-257.26" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Czerwiński powiedział, że hutnictwo potrzebuje wsparcia państwa. Panie pośle, to wsparcie jest dzisiaj niemożliwe. Tydzień temu - też o późnej porze - dyskutowaliśmy tu, na tej sali, o potrzebach spółki Polski Cukier. Potrzeby wielu innych spółek są olbrzymie. I jeśli jest możliwość, aby wprowadzić inwestora strategicznego do spółki Polskie Huty Stali, to myślę, że nie powinniśmy z tego rezygnować, dopilnowując wszystkiego, co jest możliwe, aby ta prywatyzacja okazała się wielkim sukcesem nie tylko naszym, ale także i inwestora. Jeśli bowiem ten sukces będzie obopólny, wtedy można będzie mieć przekonanie, że Polskie Huty Stali będą się miały dobrze w dłuższym czasie.</u>
          <u xml:id="u-257.27" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Czerwiński mówił też o kryteriach wyboru inwestora. Mówiłem o tym. Przeanalizowaliśmy to bardzo dokładnie. Zapoznał się z tym zespół międzyresortowy. Kryteria były absolutnie merytoryczne. Nie znalazłbym żadnego uzasadnienia do tego, aby wybrać gorszą ofertę, kiedy lepsza leżała na stole.</u>
          <u xml:id="u-257.28" who="#PiotrCzyżewski">Pan poseł Wrzodak w pytaniach zwracał się o to, czy majątek jest wyceniony. Tak, majątek jest wyceniony, doradca to zrobił. Chcę poinformować państwa, że to zaangażowanie, które proponuje inwestor, jest na takim poziomie, na jakim została wyceniona wartość PHS.</u>
          <u xml:id="u-257.29" who="#PiotrCzyżewski">O ziemi i o działkach mówiłem, o ośrodkach wczasowych, o wartości samej ziemi. To wszystko zostało w tej wycenie uwzględnione. Ten, kto staje się właścicielem akcji, jest dominującym właścicielem; poprzez fakt posiadania akcji staje się stroną decydującą o tym, co się w spółce dzieje, ale właścicielem wszystkiego pozostaje nadal spółka.</u>
          <u xml:id="u-257.30" who="#PiotrCzyżewski">Szanowni państwo, do dwóch kwestii jeszcze chciałbym się odnieść, ale właściwie do jednej, bo w drugiej kwestii zwróciłbym się do pana marszałka.</u>
          <u xml:id="u-257.31" who="#PiotrCzyżewski">Było tu wiele kwestii dotyczących samego LNM. Mogę powrócić do tego, jeśli chodzi o sprawozdania finansowe samego LNM. Są one badane przez renomowane firmy światowe. Wykazują bardzo dobre wskaźniki, notabene dużo lepsze niż ostatnie wskaźniki firmy US Steel. Firma ta operuje w bardzo wielu krajach, jest producentem 33 mln ton stali, zatrudnia 120 tys. pracowników w różnych częściach świata. Z informacji, które mamy, wynika, że jest rzeczywiście w dobrej kondycji finansowej.</u>
          <u xml:id="u-257.32" who="#PiotrCzyżewski">Na koniec odniosę się krótko do spraw Komisji Skarbu Państwa, o której tu było wiele w wypowiedziach państwa posłów. Otóż, szanowni państwo, pierwsze, co powiem, to tyle, że Komisja Skarbu Państwa przyjęła informację ministra skarbu. Po drugie, mam tu stenogram z posiedzenia tej komisji i rzeczywiście może niefortunnie się stało, że pan minister Kazimierz Jaszczyk mówił dość oględnie o warunkach prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-257.33" who="#PiotrCzyżewski">Mam tu jednak zapis wypowiedzi doradcy ministra skarbu państwa, pana Krzysztofa Filipowicza, który dość precyzyjnie informował, jak na tamten etap. Myślę, że chyba więcej nie mógł powiedzieć o tym, o jaką kwotę chodzi. Mówił, że nastąpi dokapitalizowanie w wysokości 680 mln, o programie inwestycyjnym na łączną kwotę nie mniejszą niż 2,4 mld zł, o olbrzymim zadłużeniu PHS na kwotę 5 mld zł, także o tym, że sprzedaż na ten rok jest szacowana na 7 mld. Chciałbym jeszcze sprostować, że wiele z tych informacji zostało podanych na tym posiedzeniu Komisji Skarbu Państwa. Mogę wyrazić ubolewanie, że być może część z posłów mniejszą uwagę zwróciła na to, co mówi doradca, i pewnie słusznie, a większą uwagę zwracali państwo na to, co mówi minister. Muszę jednak stwierdzić, że wiele tych informacji zostało podanych.</u>
          <u xml:id="u-257.34" who="#PiotrCzyżewski">Szanowni Państwo! Panie i Panowie Posłowie! Zwracaliście się także - i słusznie - z pewnymi apelami dotyczącymi także innych hut, które nie weszły do PHS, a które nadal, przynajmniej w pewnej części, działają na rynku hutniczym w Polsce. Nie jest to bezpośrednio temat dzisiejszej debaty. Chciałbym tylko powiedzieć, że bardzo dużo uwagi poświęcamy od wielu miesięcy sprawom dalszych losów i tego, co stanie się z inwestycją tzw. WRJ. Ja tę sprawę śledzę już bardzo wiele lat. Ma ona swoją historię. Kiedyś rozpoczynała się jako inwestycja, w której państwo było bardzo silnie zaangażowane. Potem był czas, kiedy właściwie to zaangażowanie państwa było dużo mniejsze, a dużo większe po stronie inwestorów prywatnych. Dzisiaj mamy znowu kolejną odsłonę. Podchodzimy do tej sprawy z olbrzymią uwagą i chcemy doprowadzić do tego, aby inwestycja została ukończona.</u>
          <u xml:id="u-257.35" who="#PiotrCzyżewski">Panie Marszałku! W sprawach dotyczących innych hut były także pytania o Hutę Baildon, o WRJ, o te rurownie...</u>
          <u xml:id="u-257.36" who="#komentarz">(Poseł Maria Nowak: Sektor jakościowy powstanie.)</u>
          <u xml:id="u-257.37" who="#PiotrCzyżewski">Jeżeli pan marszałek wyrazi zgodę, to ja bym poprosił pana ministra Szarawarskiego, który bezpośrednio się zajmuje tymi sprawami i może złożyć informację w tym obszarze. Jeśli pan marszałek zdecyduje inaczej, to odpowiemy na piśmie na te tematy. Dziękuję państwu.</u>
          <u xml:id="u-257.38" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-258.1" who="#DonaldTusk">Właściwie powinniśmy w tej sprawie zasięgnąć opinii posłów, czy są zainteresowani w tej chwili wystąpieniem ministra Szarawarskiego, czy raczej odpowiedziami na piśmie. Wiem, że przynajmniej jeden z posłów występujących już zwrócił się z prośbą o dodatkowe wyjaśnienia na piśmie. Być może zostaniemy przy tej formule.</u>
          <u xml:id="u-258.2" who="#DonaldTusk">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, rozumiem, że bylibyśmy bardziej zainteresowani dodatkowymi informacjami i odpowiedziami na piśmie. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-258.3" who="#komentarz">(Poseł Maria Nowak: Oby w miarę szybko.)</u>
          <u xml:id="u-258.4" who="#DonaldTusk">I jest prośba pani poseł, aby to było w miarę szybko, ale wierzę w to, że tak będzie.</u>
          <u xml:id="u-258.5" who="#DonaldTusk">Zamykam dyskusję.</u>
          <u xml:id="u-258.6" who="#DonaldTusk">W dyskusji zgłoszono wniosek o odrzucenie przedstawionej informacji.</u>
          <u xml:id="u-258.7" who="#DonaldTusk">Do głosowania nad tym wnioskiem przystąpimy na następnym posiedzeniu Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-258.8" who="#DonaldTusk">Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 36. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych (druki nr 1345 i 1972).</u>
          <u xml:id="u-258.9" who="#DonaldTusk">Proszę o zabranie głosu sprawozdawcę komisji pana posła Adama Markiewicza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#AdamMarkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka mam zaszczyt przedłożyć sprawozdanie z pracy komisji nad poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych (druk nr 1345).</u>
          <u xml:id="u-259.1" who="#AdamMarkiewicz">Celem proponowanych zmian jest urealnienie poziomu opłat w sprawach karnych, opłaty w obecnej wysokości obowiązują od 1 stycznia 1997 r., dostosowanie przepisów ustawy do zmienionego Kodeksu karnego oraz Kodeksu postępowania karnego, a także skreślenie art. 23 obowiązującej ustawy, upoważniającego Radę Ministrów do wprowadzania innych opłat oraz zmiany wysokości opłat ustalanych w ustawie, jako niezgodnego z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej w dotychczasowym brzmieniu. Wnioskodawcy równocześnie proponują określenie wysokości opłat według kryterium minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę, co pozwoliłoby na weryfikację wysokości opłat bez konieczności zmiany ustawy.</u>
          <u xml:id="u-259.2" who="#AdamMarkiewicz">Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka powołała podkomisję nadzwyczajną składającą się z pięciu posłów, której zadaniem było przygotowanie projektu ustawy o opłatach w sprawach karnych. Podkomisja nadzwyczajna odbyła dwa posiedzenia, na których przy udziale posła reprezentującego wnioskodawców, przedstawicieli rządu, a także Biura Legislacyjnego Sejmu, rozpatrzyła przedłożone stanowiska i opinie.</u>
          <u xml:id="u-259.3" who="#AdamMarkiewicz">W czasie pracy podkomisji wniesione zostały poprawki dotyczące odejścia od proponowanego w poselskim projekcie określenia wysokości opłat według kryterium minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę na korzyść kwotowego określenia opłat, a więc powrotu do zasad obecnie obowiązujących. Utrzymanie kwotowego systemu opłat w sprawach karnych jest bardziej czytelne dla stron postępowania. Przyjęto także niższy wskaźnik wzrostu opłat, niż proponowali wnioskodawcy, i jest on w odpowiedniej proporcji do wzrostu kosztów utrzymania, a także wzrostu najniższego wynagrodzenia.</u>
          <u xml:id="u-259.4" who="#AdamMarkiewicz">Należy podkreślić, że najniższe wynagrodzenie od 1997 r. wzrosło z kwoty 391 zł do 800 zł w roku 2003, a zatem o 105%, a najniższa emerytura wzrosła w tym czasie o 65%. Wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych, czyli wskaźnik bezpośrednio ilustrujący element inflacji, wzrósł o 83,7%. Wskaźniki te powinny stanowić pewną wytyczną przy podwyższaniu opłat w sprawach karnych, które powinny korespondować z pewnym ogólnym wzrostem kosztów. Przyjęty wskaźnik zakłada wzrost opłat w stosunku do obowiązujących od 1997 r. o około 100%. Uwzględniono autopoprawki dostosowujące przepisy ustawy do obecnie obowiązującego Kodeksu karnego. Ponadto w art. 19 ustawy proponuje się określenie wysokości opłat kancelaryjnych bez odsyłania do innych ustaw.</u>
          <u xml:id="u-259.5" who="#AdamMarkiewicz">Podkomisja nadzwyczajna, po zakończeniu pracy, przedłożyła sprawozdanie z dnia 8 lipca zawierające projekt ustawy o opłatach w sprawach karnych. Przedłożony projekt w dziewięciu punktach zawierał rozwiązania wariantowe.</u>
          <u xml:id="u-259.6" who="#AdamMarkiewicz">Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniu w dniu 10 września 2003 r. rozpatrzyła przedłożone sprawozdanie wraz z projektem ustawy. W wyniku dyskusji, a także głosowań Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka ustaliła ostateczną treść projektu ustawy, która zawarta jest w sprawozdaniu komisji o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych (druk nr 1972). Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty zakresem prawa unijnego i UKIE nie wniósł uwag także do wniesionych poprawek.</u>
          <u xml:id="u-259.7" who="#AdamMarkiewicz">Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka wnosi do Wysokiej Izby o uchwalenie projektu ustawy o opłatach w sprawach karnych zawartego w sprawozdaniu komisji. Dziękuję za uwagę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję bardzo, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-260.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Cezary Grabarczyk, Platforma Obywatelska...</u>
          <u xml:id="u-260.2" who="#DonaldTusk">Przepraszam bardzo. Pan poseł Markiewicz mówił jako poseł sprawozdawca, a teraz będzie mówił jako...</u>
          <u xml:id="u-260.3" who="#DonaldTusk">Oczywiście pan poseł Adam Markiewicz, Sojusz Lewicy Demokratycznej; przepraszam.</u>
          <u xml:id="u-260.4" who="#DonaldTusk">Przepraszam za zamieszanie także posła Grabarczyka.</u>
          <u xml:id="u-260.5" who="#komentarz">(Poseł Cezary Grabarczyk: Ale ja zaczekam.)</u>
          <u xml:id="u-260.6" who="#DonaldTusk">Proszę bardzo, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#AdamMarkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawić stanowisko do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych, zawartego w sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (druk nr 1972). Przedłożony przez komisję projekt ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych uwzględnia cel, jakiemu miał służyć projekt poselski zamieszczony w druku nr 1345. Celem tym jest urealnienie poziomu opłat w sprawach karnych, które nie były zmieniane od 1 stycznia 1997 r., dostosowanie przepisów ustawy o opłatach w sprawach karnych do zmienionych przepisów Kodeksu karnego i innych ustaw, dostosowanie do obowiązującej konstytucji w zakresie art. 23 ustawy.</u>
          <u xml:id="u-261.1" who="#AdamMarkiewicz">Należy podkreślić, że w przedłożonym projekcie w sprawozdaniu komisji odchodzi się od kryterium minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę, co było proponowane w projekcie poselskim, na rzecz kwotowego określenia opłat, a więc na zasadach obecnie obowiązujących. Czyni to ustawę bardziej czytelną dla stron postępowania. Ponadto wysokość poszczególnych opłat wyliczona na podstawie kryterium minimalnego wynagrodzenia z uwzględnieniem stawek procentowych proponowanych w projekcie poselskim byłaby zbyt wysoka, a w niektórych przypadkach stanowiłaby piętnastokrotność stawek obecnie obowiązujących. Tak wysokie określenie opłat mogłoby stanowić barierę finansową, która powstrzymywałaby strony przed wniesieniem środka odwoławczego, wniosku lub prośby w postępowaniu karnym wykonawczym, nawet w sytuacji przekonania wnioskodawcy o słuszności dochodzenia swoich racji. Wprawdzie opłaty określone w ustawie z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych są elementem kosztów sądowych, w tym kosztów procesu, jednak nie mają bezpośredniego przełożenia na koszt prowadzenia konkretnego postępowania karnego. Opłaty te są związane bowiem z rodzajem i rozmiarem orzeczonej kary lub określonym wnioskiem czy prośbą. Składnikiem kosztów procesu, który jest uzależniony od faktycznych nakładów finansowych w konkretnym postępowaniu, są wydatki poniesione przez skarb państwa od chwili wszczęcia postępowania i wydatki stron. Wydatki te, wchodzące obok opłat w skład kosztów procesu, również są zasądzane od skazanego bądź osoby, w stosunku do której warunkowo umorzono postępowanie, a w wypadkach określonych w art. 631 i 632 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego ponosi je oskarżyciel prywatny. Mając powyższe na uwadze, Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej stoi na stanowisku, że proponowany w sprawozdaniu komisji wzrost opłat o ok. 100% w poszczególnych kategoriach koresponduje z pewnym ogólnym wzrostem kosztów, w tym wynagrodzeń i emerytur.</u>
          <u xml:id="u-261.2" who="#AdamMarkiewicz">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pozytywnie należy odnieść się do regulacji zawartej w 9. poprawce do projektu ustawy, odnoszącej się do art. 19 ustawy, dotyczącej określania wysokości opłat kancelaryjnych. Dotychczas obowiązująca ustawa odsyłała do przepisów ogólnie obowiązujących. Skreślenie art. 23 ustawy upoważniającego Radę Ministrów do wydawania rozporządzenia, w którym by mogła wprowadzić inne opłaty w sprawach karnych oraz zmienić wysokość opłat ustalonych w ustawie, eliminuje sprzeczność tego przepisu z konstytucją.</u>
          <u xml:id="u-261.3" who="#AdamMarkiewicz">Klub Parlamentarny Sojuszu Lewicy Demokratycznej będzie głosował za przyjęciem projektu ustawy o opłatach w sprawach karnych zamieszczonego w sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (druk nr 1972). Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-261.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-262.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Cezary Grabarczyk, Platforma Obywatelska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#CezaryGrabarczyk">Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Poselskiego Platforma Obywatelska mam zaszczyt przedstawić Wysokiej Izbie opinię o sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych. Sprawozdanie zawarte jest w druku nr 1972.</u>
          <u xml:id="u-263.1" who="#CezaryGrabarczyk">Na wstępie chciałbym podzielić się pewną refleksją, bo czas, który upłynął od czasu pierwszego czytania, został w mojej opinii dobrze wykorzystany. Komisja wyłoniła podkomisję, doczekaliśmy się stanowiska rządu w związku z projektem przygotowanym przez posłów. Na to chciałbym położyć nacisk, bo debatujemy nad sprawozdaniem o poselskim projekcie ustawy. W pewnym sensie posłowie wyprzedzili rząd przy tych działaniach legislacyjnych, ale rząd wypracował stanowisko i brał czynny udział w pracach merytorycznych, zarówno podkomisji, jak i komisji. Efekt, jaki uzyskaliśmy, zasługuje w naszej opinii na poparcie Wysokiej Izby. Mamy dobrą ustawę, i to ustawę, na którą czekają przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-263.2" who="#CezaryGrabarczyk">O potrzebie określenia wysokości opłat w sprawach karnych w sposób, który będzie uwzględniał realne koszty postępowania w tych sprawach, wypowiadały się praktycznie wszystkie kluby i koła poselskie w czasie pierwszego czytania. Wszyscy zgadzali się wówczas, że koszty te w większym niż dotychczas stopniu powinni ponosić sprawcy przestępstw, bowiem ci, którzy łamią prawo, zmuszają państwo do pokrywania znacznej części wydatków związanych z funkcjonowaniem wymiaru sprawiedliwości. Podwyższenie tych opłat jest nie tylko społecznie uzasadnione, ale przede wszystkim jest sprawiedliwe.</u>
          <u xml:id="u-263.3" who="#CezaryGrabarczyk">W komisji toczył się spór. Ten zasadniczy spór został przedstawiony przez pana posła sprawozdawcę. Dokonaliśmy ostatecznie wyboru sposobu określania wysokości opłat. Wybraliśmy metodę kwotową i jest ona godna poparcia, bowiem jest prosta w stosowaniu przez sądy, a dzięki temu, że została zduszona inflacja, nie będzie istniała potrzeba częstej aktualizacji tych stawek. Prawo przede wszystkim musi być proste, zrozumiałe i musi nadawać się do zastosowania w sposób, który nie budzi wątpliwości, także tych, wobec których prawo to będzie stosowane. Dzięki temu, że inflacja została ograniczona w sposób radykalny wskutek reform pierwszych solidarnościowych rządów, wskutek reform Balcerowicza, uzyskujemy podstawy do takiego kwotowego określenia opłat także w sprawach karnych.</u>
          <u xml:id="u-263.4" who="#CezaryGrabarczyk">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W poprzedniej debacie zwróciłem uwagę, iż oczekujemy na stanowisko rządu w związku z propozycją wykreślenia delegacji dla rządu do określenia nowych, niezawartych w ustawie opłat, bądź też do zmiany wysokości tych opłat. Cieszy mnie stanowisko Rady Ministrów, iż przepis ten, jako niezgodny z konstytucją, powinien być usunięty z polskiego systemu prawnego. Chwała wnioskodawcom, że pierwsi zwrócili na to uwagę.</u>
          <u xml:id="u-263.5" who="#CezaryGrabarczyk">Chciałbym zwrócić uwagę Wysokiej Izby jeszcze na jedną kwestię. Zmiana 9. wprowadza nową stawkę opłaty kancelaryjnej za każdą stronę zaświadczenia lub innego dokumentu. Komisja proponuje stawkę 6 zł, ale wiemy, że rząd przygotował już inny projekt, który zmienia opłaty w postępowaniu administracyjnym. Według niego stawka opłaty kancelaryjnej ma wynosić 10 zł. W naszej opinii te stawki powinny być jednakowe. Niemniej jednak nie będę proponował poprawki, która spowodowałaby podwyższenie zaproponowanej przez komisję stawki do 10 zł, nie należy bowiem tej kwoty podwyższać w sposób nieuzasadniony. Natomiast przy pracy nad tą nową ustawą będziemy proponowali, aby rząd w drodze autopoprawki zredukował tę opłatę do stawki zgodnej z przyjętą w ustawie o opłatach w sprawach karnych, a jeżeli rząd tego nie uczyni, my to zrobimy. Chciałbym to uzasadnić, jeżeli pan marszałek jeszcze pozwoli, króciutko. W postępowaniu karnym uczestniczą nie tylko sprawcy przestępstw, w stosunku do których zostaje wydany wyrok skazujący, wydaje się w związku z tym, że podnoszenie tej stawki w odniesieniu do pozostałych osób byłoby nieuzasadnione. Przecież z pewnych praw korzystają także pokrzywdzeni, oskarżyciele posiłkowi.</u>
          <u xml:id="u-263.6" who="#CezaryGrabarczyk">Dziękując panu marszałkowi za wyrozumiałość, w imieniu Klubu Poselskiego Platforma Obywatelska deklaruję poparcie projektu ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych w brzmieniu zawartym w sprawozdaniu komisji. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-263.7" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-264.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Piotr Krzywicki, Prawo i Sprawiedliwość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#PiotrKrzywicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zajmujemy się dzisiaj jeszcze raz projektem ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych. Jest to projekt poselski. Jak mój kolega Cezary Grabarczyk podkreślił, jest to projekt grupy posłów z mojego klubu, z klubu Prawo i Sprawiedliwość. Posłowie wyręczyli rząd po raz kolejny. Ostatnia zmiana opłat w sprawach karnych miała miejsce w 1996 r., aż w 1996 r., przy czym weszła ona w życie z mocą obowiązującą od 1 stycznia 1997 r. Od tego czasu opłaty są na żenująco niskim poziomie. Administracja rządowa, bardzo rozbudowana, przez lata nie reagowała na ten problem. Celem zaproponowanych przez nas zmian jest urealnienie poziomu opłat w sprawach karnych. Funkcjonujące obecnie opłaty rzędu 15, 30, 40 zł z całą pewnością nie korespondują z poziomem kosztów postępowania, takich chociażby, jak wynagrodzenia sędziów, koszty konwoju osadzonych, koszty kancelaryjne. W efekcie koszty postępowania karnego w całości ponosi skarb państwa. Nie bez znaczenia jest to, że opłaty zbyt niskie naruszają po prostu powagę wymiaru sprawiedliwości. Nie kierujemy się w tym projekcie fiskalizmem, chęcią podniesienia opłat drastycznie we wszystkich przypadkach. I tak np. jeżeli chodzi o opłaty zasądzone w razie nieuwzględnienia środków odwoławczych - mówi o tym art. 11 i 13 ust. 2 - to możliwość poniesienia kosztów może wpływać na decyzję konkretnej osoby co do wniesienia środka odwoławczego. Należy jednak pamiętać, że decyzja taka jest podejmowana już po zakończeniu postępowania w pierwszej instancji, a więc wtedy gdy znane są okoliczności faktyczne i prawne oraz motywy, którymi kierował się sąd, wydając orzeczenie. Dlatego w takiej sytuacji proponujemy podniesienie tych opłat w znacznie mniejszym stopniu niż w innych przypadkach. Odrębną grupę stanowią opłaty określone w art. 15 ustawy, które są uiszczane przed złożeniem wniosku lub prośby. Tutaj też zbyt wysoki poziom opłat mógłby de facto ograniczać możliwość wnoszenia wniosków przez skazanych, np. o warunkowe przedterminowe zwolnienie, czy próśb o ułaskawienie. Dlatego też pomimo zmiany sposobu obliczania opłaty te są podwyższane, lecz nie w takim stopniu jak pozostałe.</u>
          <u xml:id="u-265.1" who="#PiotrKrzywicki">Określenie wysokości opłat według kryterium minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę - naszym zdaniem oczywiście, inaczej jest w sprawozdaniu w komisji - pozwoli na weryfikację stawek bez konieczności zmiany ustawy. Właśnie to pozwoli - i na to chciałbym zwrócić uwagę - na skreślenie art. 23, niezgodnego z konstytucją, jak już tutaj mówiono. Chodzi właśnie o odniesienie tego do minimalnego wynagrodzenia. Artykuł ten w swym obecnym brzmieniu zawiera delegację dla Rady Ministrów do dokonywania daleko idących zmian w ustawie. Rada Ministrów może nie tylko wprowadzać inne opłaty w sprawach karnych, ale również zmieniać wysokość opłat ustalonych w ustawie. Tego typu rozwiązania powinny być eliminowane z systemu prawa.</u>
          <u xml:id="u-265.2" who="#PiotrKrzywicki">Podwyższenie opłat w sprawach karnych spowoduje wzrost wpływów do budżetu. Co prawda środki te nie zasilają bezpośrednio budżetu Ministerstwa Sprawiedliwości, lecz można liczyć na to, że wzrost wpływu z tego tytułu zostanie uwzględniony przy tworzeniu budżetu wymiaru sprawiedliwości.</u>
          <u xml:id="u-265.3" who="#PiotrKrzywicki">I to, co najważniejsze, co legło u podstaw naszej decyzji, by przedstawić projekt zmiany ustawy o opłatach w sprawach karnych: zwiększenie tych opłat doprowadzi jedynie do tego, że większa część kosztów będzie ponoszona przez popełniających przestępstwa, a nie przez skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-265.4" who="#PiotrKrzywicki">Oto co się dzieje z projektem ustawy. Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka powołuje podkomisję do spraw rozpatrzenia tego projektu. Pominę nieprawidłowości, które towarzyszyły pracy podkomisji - informowałem o tym pana marszałka Sejmu. Na posiedzeniu podkomisji pojawiają się przedstawiciele rządu, zresztą - drobiazg - spóźnieni godzinę, którzy w czambuł potępiają projekt, zarzucając mu, że za bardzo chcemy podnieść opłaty, że przestępcy są biedni i nie mają pieniędzy. Jest to typowo liberalne podejście do prawa karnego reprezentowane w tym budynku i na tej sali wiele razy.</u>
          <u xml:id="u-265.5" who="#PiotrKrzywicki">Pojawiają się rządowe poprawki do projektu ustawy, które tenże projekt zupełnie rozbijają. Nie wiem, czy państwo wiedzą, ale projekt zawiera zmiany konieczne ze względu na to, że uległy zmianie przepisy Kodeksu karnego i Kodeksu postępowania karnego, a rząd jak do tej pory nie złożył propozycji dostosowania zapisów ustawy do nowych uregulowań - panie marszałku, już kończę - w związku z czym były to przepisy puste i praktyka była taka, że sędziowie w wielu sytuacjach nie naliczali po prostu żadnych opłat.</u>
          <u xml:id="u-265.6" who="#PiotrKrzywicki">Następnie oczywiście zbiera się Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka, która przegłosowuje tzw. warianty przedstawione przez rząd. Wszak rząd i SLD w tym Sejmie i w tej komisji mają większość i mogą przegłosować, co chcą.</u>
          <u xml:id="u-265.7" who="#PiotrKrzywicki">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Składam na pana ręce pakiet poprawek przywracających sens poselskiemu projektowi ustawy.</u>
          <u xml:id="u-265.8" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-266.1" who="#DonaldTusk">Pan poseł Zbigniew Sosnowski, Polskie Stronnictwo Ludowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#ZbigniewSosnowski">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przypadł mi w udziale zaszczyt zaprezentowania Wysokiej Izbie stanowiska Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego w przedmiocie sprawozdania Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych.</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#ZbigniewSosnowski">W dniu 23 czerwca 1973 r. Sejm uchwalił ustawę o opłatach w sprawach karnych. Opłaty określone w przedmiotowej ustawie są elementem kosztów sądowych, przeto i kosztów procesu, chociaż nie mają one bezpośredniego przełożenia na koszt prowadzenia konkretnego postępowania karnego. Niemniej opłaty te związane są z rodzajem i rozmiarem orzeczonej przez sąd kary lub określonym wnioskiem czy prośbą. Obecne stawki wysokości opłat obowiązują od dnia 1 stycznia 1997 r.</u>
          <u xml:id="u-267.2" who="#ZbigniewSosnowski">Składnikami kosztów procesu karnego są wydatki poniesione przez skarb państwa od chwili wszczęcia postępowania oraz wydatki stron. Owe wydatki jako wchodzące, obok opłat, w skład kosztów procesu karnego również są zasądzane od skazanego, a także osoby, w stosunku do której umorzono postępowanie, a w przypadkach określonych w art. 631 i 632 pkt 1 Kodeksu postępowania karnego ponosi je oskarżyciel prywatny.</u>
          <u xml:id="u-267.3" who="#ZbigniewSosnowski">Od chwili obowiązywania stawek do dnia dzisiejszego upłynęło 7 lat. W tym czasie, jak podaje przedłożenie rządowe, wysokość minimalnego wynagrodzenia wzrosła o około 105%, najniższa emerytura w stosunku do analogicznego okresu roku 1997 wzrosła o około 65%, a wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych wyniósł 83,7%. Te dane według szacunków rzeczonego przedłożenia rządowego mogłyby wskazywać na potrzebę podniesienia opłat w sprawach karnych, jednakże w stopniu korespondującym ze wzrostem przedmiotowych wskaźników.</u>
          <u xml:id="u-267.4" who="#ZbigniewSosnowski">W dniu 3 lutego 2003 r. grupa posłów podjęła inicjatywę ustawodawczą w kierunku zmiany obecnie obowiązującej regulacji. Jako koronny argument projektodawcy przytoczyli fakt, iż nie zmienił się od 6 lat poziom opłat w sprawach karnych oraz że nie bez znaczenia jest sytuacja, iż opłaty zbyt niskie w wielu przypadkach - cytuję za wnioskodawcami - „naruszają powagę wymiaru sprawiedliwości”. Zasadności temu argumentowi odmówić nie można.</u>
          <u xml:id="u-267.5" who="#ZbigniewSosnowski">Panie i Panowie Posłowie! Regulacja, a zatem i procedowana materia ma charakter bardzo poważny. Jednak obok wielu racji i szczytnych intencji istnieje jeszcze pragmatyzm. Zdaniem Rady Ministrów sposób zasądzania opłat powinien być jasny i czytelny zarówno dla sądu orzekającego, jak i dla stron postępowania. Mając na uwadze interes stron postępowania karnego, przejrzysta konstrukcja prawna opłaty ma ogromne znaczenie w przypadku oskarżyciela prywatnego, oskarżyciela posiłkowego, który to stał się niejednokrotnie wyłącznym oskarżycielem z oskarżenia publicznego. Taka osoba, inicjując postępowanie karne przed sądem bądź podtrzymując oskarżenie po odstąpieniu od oskarżenia przez oskarżyciela publicznego, będzie musiała w pełni ponosić opłaty w razie uniewinnienia oskarżonego. Podobnie strona składająca apelację ponosi opłatę w razie nieuwzględnienia tej apelacji. To są niebagatelne kwestie, albowiem jako swoistego rodzaju ryzyko finansowe utrudniają drogę do sądu.</u>
          <u xml:id="u-267.6" who="#ZbigniewSosnowski">Wysoka Izbo! Za winnego uważać należy skazanego prawomocnym wyrokiem, od którego nie wniesiono środka odwoławczego bądź nie przysługuje żaden środek odwoławczy. W sytuacji zaproponowanej w druku nr 1345 zwielokrotniona wysokość opłat mogłaby stanowić istotną barierę finansową, która skutecznie powstrzymywałaby strony przed wniesieniem środka odwoławczego albo wniosku lub prośby w postępowaniu karnym wykonawczym.</u>
          <u xml:id="u-267.7" who="#ZbigniewSosnowski">Iście problematyczną staje się propozycja wprowadzenia opłaty w razie skazania na karę dożywotniego pozbawienia wolności.</u>
          <u xml:id="u-267.8" who="#ZbigniewSosnowski">W głębokim poszanowaniu przestrzegania prawa i praworządności w kraju należy zauważyć słuszność propozycji uchylenia przepisu art. 23 nowelizowanej ustawy, który to przepis upoważnia Radę Ministrów do wprowadzenia aktem wykonawczym innych opłat oraz do zmiany opłat ustalonych w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-267.9" who="#ZbigniewSosnowski">Panie i Panowie Posłowie! Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego przychyla się do projektowanych rozwiązań zawartych w sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka (druk nr 1972) i deklaruje jego poparcie. Dziękuję za uwagę.</u>
          <u xml:id="u-267.10" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-268.1" who="#DonaldTusk">Pani poseł Renata Beger, Samoobrona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#RenataBeger">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie sprawozdania Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych.</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#RenataBeger">Mój klub szczegółowe stanowisko w tej sprawie przedstawił już podczas dyskusji nad projektem zawartym w druku nr 1345. Wtedy, nie broniąc oczywiście przestępców, zwracaliśmy uwagę, że zaproponowane przez grupę posłów z Prawa i Sprawiedliwości wysokości opłat w sprawach karnych są zbyt wysokie. Zwracaliśmy uwagę na to, że wśród osób skazanych wyrokami w pierwszej instancji na 3 miesiące są głównie osoby z takich środowisk, że nie będą w stanie zapłacić tak wysokich opłat. Wówczas zapisy tej ustawy stawałyby się albo niewykonalne albo sądy musiałyby ponownie skazywać te osoby na karę pozbawienia wolności za niewywiązywanie się skazanych z tych opłat.</u>
          <u xml:id="u-269.2" who="#RenataBeger">Z pewną satysfakcją chcę zauważyć, że Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka podzieliła nasze obawy, chyba w tym Sejmie stało się to po raz pierwszy. Sprawozdanie komisji jest zgodne z naszymi intencjami. Komisja, zamieniając procentowy współczynnik opłat w stosunku do najniższego wynagrodzenia na konkretne jednoznacznie określone realne kwoty, podjęła bardzo słuszną decyzję. Projekt ustawy zaprezentowany w sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka nie budzi już żadnych wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-269.3" who="#RenataBeger">W imieniu Klubu Parlamentarnego Samoobrona Rzeczypospolitej Polskiej składam wniosek o przyjęcie sprawozdania komisji i uchwalenie przedstawionego projektu ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję pani poseł.</u>
          <u xml:id="u-270.1" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan minister Tadeusz Wołek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#TadeuszWołek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pozwolę sobie na kilka uwag odnoszących się do propozycji zmiany ustawy o opłatach w sprawach karnych. Rzeczywiście, ustawa nie była nowelizowana wiele lat i ta zmiana była niezbędna. Podniesienia wymagają oczywiście stawki niektórych opłat pozostających na niezmienionym poziomie od 1 stycznia 1997 r. Projekt ustawy w kształcie przyjętym w sprawozdaniu Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka spełnia te wymogi. Podnosi stawki opłat w sposób zróżnicowany, jednak nie więcej niż o 100% w stosunku do stawek obecnie obowiązujących. Pozwoli to przywrócić realną wysokość opłat, które obniżyły się na skutek inflacji. W niektórych wypadkach wysokość opłat podniesiono w mniejszym stopniu - dotyczy to przede wszystkim części opłat uiszczanych wraz ze złożeniem wniosku, na przykład o przedterminowe zwolnienie, wniosku dotyczącego zastępczej kary pozbawienia wolności czy o wznowienie postępowania. Chodzi tu o to, aby zbyt wysoka opłata nie stanowiła bariery finansowej uniemożliwiającej skazanemu uzyskanie orzeczenia sądu w istotnych dla niego sprawach życiowych.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#TadeuszWołek">Z zasady nie przewiduje się podniesienia wysokości opłat w razie skazania na karę grzywny, projekt poprzestaje jedynie na podwyższeniu do 30 zł opłaty minimalnej. Jest ona określona procentowo w stosunku do wymienionej grzywny, zatem jej wysokość każdorazowo będzie uzależniona od wysokości orzeczonej kary.</u>
          <u xml:id="u-271.2" who="#TadeuszWołek">Panie i Panowie Posłowie! Propozycje zmian w ustawie o opłatach w sprawach karnych rekomendowane w sprawozdaniu komisji różnią się od przedstawionych w poselskim projekcie ustawy. Proponowany przez posłów wnioskodawców sposób określenia wysokości opłat z wykorzystaniem wskaźnika minimalnego wynagrodzenia za pracę nie znajduje uzasadnienia przy utrwalonej niskiej inflacji, a spowodowałby nieprzejrzystość zasad obliczania opłat, nie do przyjęcia jest również poselska propozycja wysokości poszczególnych opłat, niejednokrotnie 10-krotnie wyższej niż obecnie obowiązujące, dlatego też rząd w swoim stanowisku opowiedział się przeciwko takiej koncepcji.</u>
          <u xml:id="u-271.3" who="#TadeuszWołek">Na akceptację zasługują zmiany dostosowujące przepisy ustawy o opłatach w sprawach karnych do aktualnie obowiązującego Kodeksu karnego, Kodeksu postępowania karnego i Kodeksu karnego wykonawczego. W art. 5 ustawy powołany tam przepis art. 9 § 2 Kodeksu karnego z 1969 r. zastąpiono odpowiadającym mu przepisem art. 10 § 4 aktualnie obowiązującego aktu. Dotyczy to również treści art. 13 ust. 1 ustawy, gdzie art. 25 § 1 dawnego kodeksu zastąpiono aktualnie obowiązującym art. 31 § 1.</u>
          <u xml:id="u-271.4" who="#TadeuszWołek">Znowelizowany przepis art. 156 § 4 Kodeksu postępowania karnego upoważnia ministra sprawiedliwości do określenia w drodze rozporządzenia wysokości opłat za kserokopie dokumentów i uwierzytelnionych odpisów z akt. Taki akt wykonawczy został wydany w dniu 2 czerwca bieżącego roku i obowiązuje od 1 lipca, w tej sytuacji został zmieniony przepis art. 19 ustawy o opłatach w sprawach karnych, odsyłający do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, a regulacja tam zawarta została ograniczona do opłaty za zaświadczenia i inne dokumenty wydawane na wniosek na podstawie akt sprawy z wyłączeniem opłaty za odpisy.</u>
          <u xml:id="u-271.5" who="#TadeuszWołek">W przepisie art. 21 zmieniono określenia wymienionych tam postępowań dotyczących przestępstw skarbowych i wykroczeń skarbowych oraz wykroczeń na zgodne z nazewnictwem przyjętym w Kodeksie karnym skarbowym i Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia.</u>
          <u xml:id="u-271.6" who="#TadeuszWołek">Z uwagi na fakt, że zgodnie z art. 616 § 2 Kodeksu postępowania karnego opłaty stanowią jedynie element kosztów sądowych, zbędna stała się dotychczasowa regulacja art. 22 ustawy o opłatach w sprawach karnych, odsyłająca w zakresie wykonania orzeczenia w przypadku części opłat do przepisów Kodeksu karnego wykonawczego dotyczących kosztów sądowych. Dlatego też skreślenie z treści ustawy art. 22 jest zasadne. Zasadne jest również skreślenie art. 23, który zezwala Radzie Ministrów wprowadzać w drodze rozporządzenia inne opłaty w sprawach karnych oraz zmieniać wysokość opłat ustalonych w ustawie. Zezwolenie na tak daleko idącą ingerencję organu władzy wykonawczej w treść ustawy nie odpowiada obecnym standardom prawodawczym.</u>
          <u xml:id="u-271.7" who="#TadeuszWołek">Rzeczywiście rząd, podobnie jak poprzednie rządy, nie złożył inicjatywy ustawodawczej w kwestii zmiany wysokości opłat w sprawach karnych, jednakże niewątpliwie wiązało się to z pewną krytyką samej istoty opłat. Jeśli mogę sobie pozwolić na pewną refleksję historyczną, opłata w sprawach karnych to nie jest zwrot poniesionych wydatków, kosztów postępowania, lecz jest to swoisty quasi-podatek od tego, co wymierzono skazanemu oskarżonemu w sprawie. Do kary pozbawienia wolności, do wymierzonej grzywny dodatkowo dokłada się opłatę. Powtarzam, jest to specyficzny - mam nadzieję, że minister finansów nie obrazi się na mnie - quasi-podatek, więc jest to dosyć delikatna materia. Jest to dokładanie do tego, co sąd już orzekł w formie kary, jeszcze dodatkowej quasi-kary podwyższającej dolegliwość tamtej. Oczywiście nie sposób nie zgodzić się z tym, że sprawca powinien ponosić koszty postępowania, czyli tego, co się zdarzyło w sprawie - koszty opinii biegłych, stawiennictwa, doprowadzenia itd. Natomiast opłata to jest jakby troszeczkę inna filozofia wymierzania... Ale jest to, jak mówię, obok kary, która została wymierzona oskarżonemu i skazanemu. Dlatego też materia jest nader delikatna. Dobrze się stało, że rzeczywiście urealniono te opłaty i za to można podziękować. Państwo posłowie zwracali uwagę w toku prac komisyjnych, rząd przedstawiał swoje stanowiska i być może pomagał niejednokrotnie w pewnych rozwiązaniach. Dziękuję bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję bardzo, panie ministrze.</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#DonaldTusk">Zamykam dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#JózefKubica">Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Klub Parlamentarny Unii Pracy upoważnił mnie do zabrania głosu w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych - druk nr 1345.</u>
          <u xml:id="u-273.1" who="#JózefKubica">Faktem jest, iż obecnie kwestie opłat w sprawach karnych reguluje ustawa uchwalona w 1973 r., a więc 30 lat temu.</u>
          <u xml:id="u-273.2" who="#JózefKubica">Zgodnie z intencją wnioskodawców, celem proponowanych zmian jest więc obecnie urealnienie poziomu opłat. Obowiązujące bowiem opłaty nie korespondują z poziomem kosztów postępowania, takich jak chociażby wynagrodzenia sędziów, koszty konwoju osadzonych czy opłaty kancelaryjne. Opłaty te są zbyt niskie, chociaż w efekcie ponosi je skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-273.3" who="#JózefKubica">Proponowana w projekcie wysokość opłat w żaden sposób nie wpływa na zakres uprawnień procesowych osoby zobowiązanej do zapłaty, aczkolwiek należy pamiętać o tym, iż możliwość poniesienia kosztów może wpływać na decyzję konkretnej osoby co do wniesienia środka odwoławczego.</u>
          <u xml:id="u-273.4" who="#JózefKubica">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Intencją wnioskodawców, którą klub mój popiera, jest weryfikacja stawek bez konieczności zmiany ustawy. Zapobiec temu ma określenie wysokości opłat według kryterium minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę. Wyjątkiem są jednak opłaty uiszczane przed złożeniem wniosku lub prośby, takie jak na przykład od wniosku o warunkowe przedterminowe zwolnienie czy od prośby o ułaskawienie. Pomimo zmiany sposobu obliczania opłaty te będą podwyższane, lecz nie w takim stopniu jak pozostałe.</u>
          <u xml:id="u-273.5" who="#JózefKubica">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Przewidywane zmiany spowodują wzrost wpływów do budżetu państwa. Należy dodatkowo podkreślić, iż wzrost opłat w sprawach karnych doprowadzi do tego, że większa część kosztów będzie ponoszona przez popełniających przestępstwa, a nie jak dotychczas przez skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-273.6" who="#JózefKubica">W tej sytuacji Klub Parlamentarny Unii Pracy jest za przyjęciem ustawy o zmianie ustawy o opłatach w sprawach karnych i przesłaniem projektu ustawy do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz Komisji Ustawodawczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#DonaldTusk">W związku z tym, że w czasie drugiego czytania zgłoszono poprawki do przedłożonego projektu ustawy, proponuję, aby Sejm ponownie skierował ten projekt do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka w celu przedstawienia sprawozdania.</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#DonaldTusk">Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę uważał, że Sejm propozycję przyjął.</u>
          <u xml:id="u-274.2" who="#DonaldTusk">Sprzeciwu nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-274.3" who="#DonaldTusk">Na tym wyczerpaliśmy porządek dzienny 57. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-274.4" who="#DonaldTusk">Informuję, że zgłosił się poseł w celu wygłoszenia oświadczenia poselskiego.</u>
          <u xml:id="u-274.5" who="#DonaldTusk">Czy kto z państwa posłów jeszcze się zgłasza oprócz pana posła Klimka?</u>
          <u xml:id="u-274.6" who="#DonaldTusk">Listę posłów zgłoszonych do oświadczeń uważam za zamkniętą.</u>
          <u xml:id="u-274.7" who="#DonaldTusk">Głos zabierze pan poseł Jan Klimek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#JanKlimek">Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z uwagi na to, że nie mogłem wziąć udziału w debacie nad drukiem nr 1833, czyli projektem zmiany ustawy Prawo działalności gospodarczej, nie mogłem również wyrazić swojej opinii podczas dyskusji. Jestem jednak zobowiązany przez bliskie mi środowisko przedsiębiorców oraz Związek Rzemiosła Polskiego do przekazania oceny nowej regulacji. Pozwolę sobie złożyć następujące oświadczenie:</u>
          <u xml:id="u-275.1" who="#JanKlimek">Związek Rzemiosła Polskiego z zadowoleniem przyjmuje nowelizację ustawy Prawo działalności gospodarczej, której zasadniczym celem jest dalsze uproszczenie procedur rejestracji nowych podmiotów gospodarczych. Związek Rzemiosła Polskiego oraz zrzeszone w nim izby i cechy rzemiosła oraz małej i średniej przedsiębiorczości co roku kształcą w systemie edukacji praktyczno-zawodowej kilkaset tysięcy młodych ludzi, którzy pragną jak najszybciej podjąć samodzielną działalność gospodarczą. Jak dotąd procedury rejestracji nowych przedsiębiorców - choć i tak znacznie uproszczone - sprawiały, że mijały tygodnie, a nawet miesiące od momentu składania w kilku urzędach stosownych zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-275.2" who="#JanKlimek">W uzasadnieniu czytamy, że projekt zmian w pakiecie ustaw związanych z rejestracją podmiotów gospodarczych zakłada, że przedsiębiorca podejmujący działalność gospodarczą po raz pierwszy może dokonać trzech zgłoszeń rejestracyjnych jednocześnie. Założono również pozostawienie w całości rejestracji osób fizycznych podejmujących działalność gospodarczą w gestii organów gminy jako zlecone im zadanie z zakresu administracji rządowej. Równocześnie zmiany przepisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym decydują o istotnym przyspieszeniu postępowania rejestrowego. Dwa lata funkcjonowania rejestracji w powyższym zakresie udowodniły, że system ten jest wystarczający. Mali, lokalni przedsiębiorcy trafiają w celu rejestracji do urzędów gmin, łatwo dostępnych i znanych, nie muszą udawać się do sądów rejestrowych, których jest 26 w kraju, często położonych w znacznej odległości od miejsca ich zamieszkania. Decydując się na działalność gospodarczą, niejako z góry zakładają jej niewielką skalę i najczęściej lokalny zasięg. Jednocześnie oczekują łatwej i szybkiej procedury rejestracyjnej.</u>
          <u xml:id="u-275.3" who="#JanKlimek">Proponowane zmiany w systemie rejestracji nowych podmiotów, znacznie skracające i upraszczające formalne procedury, uznajemy za dobry krok w kierunku wyzwolenia potencjału przedsiębiorczości, w pełni odpowiadający istocie rządowego pakietu w ramach strategii gospodarczej „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”. Projekt ten również pozytywnie ocenia poselski zespół do spraw rzemiosła. Dziękuję bardzo.</u>
          <u xml:id="u-275.4" who="#komentarz">(Oklaski)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#DonaldTusk">Dziękuję, panie pośle.</u>
          <u xml:id="u-276.1" who="#DonaldTusk">Na tym zakończyliśmy oświadczenia poselskie.</u>
          <u xml:id="u-276.2" who="#DonaldTusk">Informacja o wpływie interpelacji, zapytań oraz odpowiedzi na nie znajduje się w doręczonym paniom i panom posłom druku nr 1943.</u>
          <u xml:id="u-276.3" who="#DonaldTusk">Na tym kończymy 57. posiedzenie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.</u>
          <u xml:id="u-276.4" who="#DonaldTusk">Protokół posiedzenia będzie wyłożony do przejrzenia w Sekretariacie Posiedzeń Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-276.5" who="#DonaldTusk">Porządek dzienny 58. posiedzenia Sejmu, zwołanego na dni 30 września, 1, 2, 3 października 2003 r., został paniom i panom posłom doręczony.</u>
          <u xml:id="u-276.6" who="#DonaldTusk">Zamykam posiedzenie.</u>
          <u xml:id="u-276.7" who="#DonaldTusk">Dziękuję.</u>
          <u xml:id="u-276.8" who="#komentarz">(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)</u>
          <u xml:id="u-276.9" who="#komentarz">(Koniec posiedzenia o godz. 19 min 51)</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>