text_structure.xml
19.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#RyszardKalisz">Otwieram posiedzenie Komisji Ustawodawczej. Dzisiejszy porządek obrad obejmuje dwa punkty. Zaczniemy od wysłuchania stanowiska dotyczącego sprawy o sygn. akt SK 30/03.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WojciechSzarama">Sprawa dotyczy skargi konstytucyjnej złożonej przez panią Helenę Sawalę, aby stwierdzić niezgodność art. 57 pkt 2, art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 r. z art. 2, 31 ust. 3 i 67 Konstytucji RP. Helena Sawala pracowała przez 3 lata, po czym zachorowała. Lekarz stwierdził niezdolność do pracy. Skarżąca zwróciła się o rentę, której organ rentowy nie przydzielił. Zgodnie z przepisami w okresie 10 lat, poprzedzającym złożenie wniosku rentowego, należy mieć okres składkowy wynoszący około 5 lat. Tu ten warunek nie został spełniony. W związku z tym organ rentowy i sąd apelacyjny oddaliły skargi i wnioski skarżącej. W tej sprawie złożono także kasację, która nie została przyjęta przez Sąd Najwyższy, ponieważ nie spełniała warunków formalnych. Biuro Legislacyjne KS proponuje uznanie, iż skarga ta jest niezasadna, a zaskarżone przepisy są zgodne z Konstytucją RP. Proponuję, aby Komisja takie stanowisko przyjęła. Państwa polskiego nie stać na przyznanie renty każdemu, kto przez krótki czas pracował, a następnie zachorował. Żądanie pani Heleny Sawali nie jest zgodne z zasadą sprawiedliwości społecznej, a na to powołuje się skarżąca. Należy przyjąć, że osobie, która znalazła się w tej sytuacji nie przysługuje renta. Może ona natomiast korzystać z pomocy społecznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#RyszardKalisz">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 30/03 przyjęła, że art. 57 pkt 2, art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są zgodne z art. 2, 31 ust. 3 i 67 Konstytucji RP. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 30/03 przyjęła, że art. 57 pkt 2, art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są zgodne z art. 2, 31 ust. 3 i 67 Konstytucji RP. Przystępujemy do głosowania nad wyborem posła sprawozdawcy w sprawie o sygn. akt SK 30/03. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja na posła sprawozdawcę wybrała posła Wojciecha Szaramę. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji został poseł Wojciech Szarama. Przystępujemy do wysłuchania stanowiska w sprawie o sygn. akt SK 33/03.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#AleksandraGramała">Skarga konstytucyjna została wniesiona przez Merloni Indesit Polska Spółka z o. o. Spółka ta wnosi o uznanie za niekonstytucyjny art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. z art. 21 ust. 1, art. 31 ust. 3, art. 64 ust. 1 i ust. 3 w zw. z art. 2 Konstytucji RP. Art. 19 ust. 3 stwierdza, że w przypadku niezłożenia przez podatnika deklaracji w terminie, traci on prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Traci więc wszelkie dobrodziejstwa wynikające z tej ustawy. Spółka ta uważa, że art. 19 ust. 3 jest niekonstytucyjny, argumentując, że przepis ten nadmiernie ingeruje w prawa majątkowe każdego podmiotu gospodarczego, który nie dopełnił powyższego obowiązku. Prawa te są zdaniem spółki konstytucyjnie chronione, a ingerencja w nie jest nieproporcjonalna do stopnia naruszenia prawa. Biuro Legislacyjne KS stwierdza, że art. 19 ust. 3b jest zgodny z Konstytucją RP. Prawa majątkowe zgodnie z Konstytucją RP oraz dotychczasowym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego mogą podlegać ograniczeniom, jeżeli jest to konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie podkreślał, że istotnym zagadnieniem i elementem, który wymaga ochrony jest zapewnienie wykonania budżetu państwa. Ustawodawca, gdy podatnik nie wywiąże się w terminie ze swego obowiązku złożenia deklaracji, wprowadza sankcję w postaci niemożności odliczenia podatku. Państwo musi czuwać, aby wszystkie obowiązki podatkowe były w terminie spełniane, ponieważ zapewnia to należyte wykonanie budżetu po stronie dochodowej. W ślad za tym można mówić, że wszyscy obywatele mają równe prawa i obowiązki. Wnoszę o uznanie przez Komisję, że art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. jest zgodny z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 1 i ust. 3 Konstytucji RP. W pozostałych przypadkach w ogóle nie można mówić o niekonstytucyjności, ponieważ pozostałe wzorce nie mogą stanowić samoistnej skargi konstytucyjnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#RyszardKalisz">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 33/03 przyjęła, że art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. jest zgodny z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 1 i ust. 3 Konstytucji RP. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 33/03 przyjęła, że art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. jest zgodny z art. 31 ust. 3 oraz art. 64 ust. 1 i ust. 3 Konstytucji RP. Przystępujemy do głosowania nad wyborem posła sprawozdawcy w sprawie o sygn. akt SK 33/03. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja na posła sprawozdawcę wybrała posłankę Aleksandrę Gramałę. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji została posłanka Aleksandra Gramała. Przystępujemy do wysłuchania stanowiska w sprawie o sygn. akt SK 38/03.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#AdamMarkiewicz">Skarga została złożona przez Irenę i Roberta Nuszczyńskich, którzy postawili zarzut niezgodności art. 101 par. 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia z art. 2, 45 i 78 Konstytucji RP. Skarżący w związku z postanowieniem Sądu Rejonowego Wydziału Grodzkiego w Choszcznie, który uchylił prawomocnie nałożony mandat na uczestnika wypadku drogowego, twierdzą, że sąd nie miał prawa podjąć takiej decyzji. Skarżą się również na oddalenie zażalenia wniesionego do Sądu Okręgowego. Art. 101 par. 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia stanowi, że „Sądem uprawnionym do uchylenia prawomocnego mandatu karnego jest sąd właściwy do rozpoznania sprawy, na którego obszarze działania grzywna została nałożona. W przedmiocie uchylenia mandatu karnego sąd orzeka na posiedzeniu. Przed wydaniem postanowienia sąd może zarządzić stosowne czynności w celu sprawdzenia podstaw do uchylenia mandatu”. Sąd, nie dopuszczając żadnej ze stron, rozpatrzył sprawę, dlatego zdaniem skarżących została naruszona Konstytucja RP. W tym przypadku stroną postępowania był funkcjonariusz policji lub inny funkcjonariusz uprawniony do nakładania mandatów i strona, która została tym mandatem ukarana. Nie są stroną osoby, które uczestniczyły w wypadku drogowym. Cała sprawa zaczęła się od tego, że zakład ubezpieczeń, który prowadził postępowanie odszkodowawcze w stosunku do jednego z uczestników zdarzenia, zakwestionował kto jest sprawcą. Najpierw policja ukarała sprawcę mandatem, a następnie zakład ubezpieczeń po powołaniu biegłych stwierdził, że sprawcą była inna osoba. Na tej podstawie pierwsza osoba złożyła do sądu wniosek o uchylenie nałożonego mandatu, co też sąd uczynił. Stwierdzam, że art. 101 par. 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia jest zgodny z art. 2, 45 i 78 Konstytucji RP. Należy jeszcze dodać, że sprawy o wykroczenia powinny być regulowane w drodze mandatów. Nie powinny trafiać do sądu.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#RyszardKalisz">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 38/03 przyjęła, że art. 101 par. 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia jest zgodny z art. 2, 45 i 78 Konstytucji RP. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja w sprawie o sygn. akt SK 38/03 przyjęła, że art. 101 par. 2 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia jest zgodny z art. 2, 45 i 78 Konstytucji RP. Przystępujemy do głosowania nad wyborem posła sprawozdawcy w sprawie o sygn. akt SK 38/03. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja na posła sprawozdawcę wybrała posła Adama Markiewicza. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji został poseł Adam Markiewicz. Przystępujemy do wysłuchania stanowiska w sprawie o sygn. akt K 16/03.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#WojciechSzarama">W tej sprawie Rzecznik Praw Obywatelskich wniósł o stwierdzenie niezgodności art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych w zakresie w jakim przepis ten nakazuje wliczanie dodatków pielęgnacyjnych do dochodu przy ubieganiu się o dodatek mieszkaniowy i art. 6 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP. Zasiłek pielęgnacyjny może nie być zaliczany do dochodu. Osoby, które pobierają zasiłek pielęgnacyjny, są w lepszej sytuacji niż osoby, które pobierają dodatek pielęgnacyjny. Obydwa instrumenty polityki socjalnej spełniają taką samą rolę. Można uznać, że rzeczywiście doszło do naruszenia zasady równości i art. 32 ust. 2 ustawy jest niezgodny z Konstytucją RP. Takie stanowisko również zajmuje Biuro Legislacyjne KS. Jeśli chodzi o kwestię art. 6 pkt 1 ustawy mam inne zdanie niż Biuro Legislacyjne KS. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca uwagę na ograniczenie mówiące, że obliczanie dodatku mieszkaniowego odbywa się tylko do granicy cen za czynsze ustalane przez gminę. Ktoś kto nie wynajmuje mieszkania w zasobie gminnym czy spółdzielczym, lecz prywatnie może otrzymać dodatek mieszkaniowy, ale w wysokości ustalanej przez ceny czynszów w gminie. Rzecznik Praw Obywatelskich uważa, że ci którzy wynajmują mieszkania poza zasobem mieszkaniowym gminnym i spółdzielczym, są pokrzywdzeni. Ja uważam, że tego typu zróżnicowanie spełnia ważne funkcje społeczne. W przypadku równego traktowania wszystkich zawartych umów najmu mieszkań, część osób uprawnionych do dodatku mieszkaniowego, mogłaby go nie otrzymać. Dużą część pieniędzy na dodatki mieszkaniowe, którymi dysponuje gmina, dostałyby osoby, które wynajmują mieszkania w zasobach prywatnych. Sądzę, że art. 6 pkt 1 ustawy można uznać za zgodny z Konstytucją RP, co leży w interesie społecznym. Oczywiście kwestia ta może budzić wątpliwości. Chętnie wysłucham uwag Biura Legislacyjnego KS.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Niestety nie ma osoby, która wypracowała stanowisko w tej sprawie, ale Biuro Legislacyjne KS dostosuje się do decyzji podjętej przez Komisję.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#EugeniuszKłopotek">Uważam, że wypowiedź przedstawiciela Biura Legislacyjnego KS jest niefortunna. Decyzja rzeczywiście należy do Komisji. Poseł Wojciech Szarama wskazał jednak na pewne sprzeczności i wątpliwości. Komisja powinna usłyszeć opinię Biura Legislacyjnego KS przed podjęciem decyzji. Nie może być odwrotnie.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#RyszardKalisz">Czy sprawa ta może zostać przełożona na następne posiedzenie Komisji?</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Tak, może.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WojciechSzarama">Ja również się na to zgadzam. Oczywiście na posiedzeniu wszystkich wątpliwości prawnych nie zdążymy wyjaśnić. Dlatego w ciągu tego czasu postaram się z Biurem Legislacyjnym KS znaleźć rozwiązanie i na następnym posiedzeniu przedstawię uzgodnione stanowisko. Biuro Legislacyjne KS wyraziło już swoją opinię, ja również. Myślałem jednak, że ktoś podejmie ze mną polemikę i wykaże, że w którymś momencie się mylę.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#RyszardKalisz">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła wniosek, aby sprawę o sygn. akt K 16/03 przełożyć na następne posiedzenie. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek, aby sprawę o sygn. akt K 16/03 przełożyć na następne posiedzenie. Przystępujemy do kolejnego punktu posiedzenia, czyli wyrażenia opinii Komisji w sprawie art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej. Została doręczona państwu opinia prof. Mirosława Granata z Biura Studiów i Ekspertyz KS oraz projekt uchwały Komisji zawierający opinię w tej sprawie. Opinia Komisji jest zgodna ze stanowiskiem prof. Mirosława Granata.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#BohdanKopczyński">W pełni popieram stanowisko wyrażone w projekcie uchwały zawierającej opinię Komisji. Chcę ją jednak uzupełnić. W sposób jednoznaczny powinno być wiadome, iż art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej jest zgodny z Konstytucją RP. Należy podkreślić, że obywatele mają nie tylko uprawnienia, lecz także obowiązki. Art. 85 ust. 1 Konstytucji RP stanowi, iż „Obowiązkiem obywatela polskiego jest obrona Ojczyzny”. Art. 85 ust. 3 stanowi natomiast, że „Obywatel, któremu przekonania religijne lub wyznawane zasady moralne nie pozwalają na odbywanie służby wojskowej, może być obowiązany do służby zastępczej na zasadach określonych w ustawie”. W projekcie uchwały nie zostało to wyrażone wprost.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#RyszardKalisz">Czy proponuje pan, aby w projekcie uchwały zawierającej opinię Komisji dodać zdanie, że art. 11 ust. 2 jest zgodny z Konstytucją RP?</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#BohdanKopczyński">Tak, a dokładnie, że jest zgodny z art. 85 ust. 1 i 3 Konstytucji RP.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#EugeniuszKłopotek">Dziwię się, że prof. Mirosław Granat okazał się aż tak nadgorliwy w swej opinii, posiadając tak kruche argumenty. Tak jak poseł Bohdan Kopczyński poparłbym stanowisko, że art. 11 ust. 2 jest dopuszczalny, ponieważ obywatel ma pewne obowiązki. Jeżeli nie chce ich spełniać, to ma prawo do służby zastępczej po uprzednim podaniu powodów. Większy nacisk położyłbym więc na art. 85 Konstytucji RP niż na wywody prof. Mirosława Granata. Jestem skłonny powiedzieć, że profesor naciągnął argumentację.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#RyszardKalisz">Proponuję, aby w ostatnim akapicie projektu uchwały zawierającej opinię w sprawie art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej skreślić słowa „po zapoznaniu się ze stanowiskiem eksperta i przeprowadzeniu dyskusji”. Akapit ten powinien brzmieć następująco: „Komisja ocenia, że projektowany przepis art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej nie jest niezgodny z Konstytucją RP”.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#EugeniuszKłopotek">Na pewno zapis ten jest bezpieczniejszy. Trzeba wyraźnie podkreślić, że obywatel ma prawo do służby zastępczej, ale musi wskazać z jakich powodów, np. religijnych, tego prawa się domaga.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#RyszardKalisz">Proponuję, aby akapit drugi projektu uchwały zawierającego opinię brzmiał następująco: „Komisja rozważyła dopuszczalność nałożenia na poborowego obowiązków związanych z przygotowaniem wniosku o przeznaczenie do służby zastępczej mając na uwadze art. 53 ust. 1 i 7 oraz art. 85 ust. 1 i 3 Konstytucji RP”.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#EugeniuszKłopotek">Jeżeli w drugim akapicie powołamy się na art. 85, to końcówka tego akapitu nie będzie współgrała z resztą. Nie będzie wspomniane, że jest to obowiązek.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#RyszardKalisz">Dlatego zaproponowałem wersję skróconą akapitu drugiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#AndrzejMarkowiak">W akapicie drugim używamy sformułowania „przeznaczenie do służby zastępczej”. Czy jest to sformułowanie pochodzące z ustawy? Czy nie powinno być użyte sformułowanie „przeznaczenie do odbycia służby zastępczej”?</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#RyszardKalisz">W ustawie zostało użyte sformułowanie „przeznaczenie do odbycia służby zastępczej”.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 10 ustawy mówi o przeznaczeniu do służby, a dopiero później o skierowaniu do odbycia służby. Dobrze więc zostało użyte to sformułowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#RyszardKalisz">Proszę jednak spojrzeć na art. 11, o którym mówimy, gdzie wyraźnie zostało użyte stwierdzenie „do odbycia zasadniczej służby wojskowej”.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Art. 10 ust. 1 mówi o przeznaczeniu do służby.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#RyszardKalisz">W takim razie pozostawimy sformułowanie „przeznaczenie do służby zastępczej”. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła uchwałę zawierającą opinię w sprawie art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej wraz ze zmianami. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła uchwałę zawierającą opinię w sprawie art. 11 ust. 2 rządowego projektu ustawy o służbie zastępczej wraz ze zmianami. Zamykam posiedzenie Komisji Ustawodawczej.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>