text_structure.xml
41.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#KatarzynaPiekarska">Otwieram posiedzenie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Porządek dzienny obejmuje dwa punkty. Rozpoczniemy od rozpatrzenia uchwały Senatu, ponieważ zestawienie poprawek zgłoszonych w drugim czytaniu jest właśnie powielane. Senat zgłosił jedną poprawkę, aby w art. 11 wyrazy „dwóch miesięcy” zastąpić wyrazem „miesiąca”. Niestety, nie ma reprezentanta Senatu na dzisiejszym posiedzeniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#TadeuszWołek">Poprawka ta dotyczy skrócenia terminu do rozpatrzenia przez sąd wyższej instancji skargi na przewlekłość postępowania. W przedłożeniu rządowym czas trwania tego postępowania określony został na dwa miesiące od dnia złożenia skargi, natomiast Senat proponuje skrócenie tego terminu do miesiąca. Senat uznał, że można przyspieszyć to postępowanie. Oponuję przeciwko tej poprawce. W roku ubiegłym rzeczywiście udało się przyspieszyć działanie sądów powszechnych. Proszę wziąć pod uwagę, że postępowanie to absorbuje trzech sędziów zawodowych, którzy muszą rozpatrzyć tę skargę, czyli zapoznać się z obszernym materiałem. Często te skargi dotyczą spraw, do których jest dużo tomów akt. Sędziowie będą musieli je przeczytać, żeby nie spotkać się z zarzutem pobieżnego rozpoznania sprawy. Termin dwóch miesięcy jest rozsądny, ponieważ i tak przy przewlekłości, która będzie zarzucana w skardze na przewlekłość postępowania nie jest to termin, który trzeba wykorzystać. Ma on charakter instrukcyjny. Sądy będą te sprawy rozpoznawać w takim czasie, w jakim zapoznają się z aktami postępowania. Skrócenie tego terminu, jak proponuje to Senat, nic nie da w sprawie, która trwa już kilka czy kilkanaście lat. Może to natomiast utrudnić życie sądowi, który rozpatrzy sprawę pobieżnie. Dane statystyczne są nieznane. Nie wiemy więc, ile będzie tych postępowań. Jest to nieprzewidywalna sprawa. Każda sprawa będzie musiała być indywidualnie oceniona. Obiektywne określenie przewlekłości postępowania nie zostało zdefiniowane. Termin dwóch miesięcy jest i tak krótki, gdy chodzi o poważną sprawę. Proszę nie skracać tego terminu do jednego miesiąca.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przypuszczam, że do tej poprawki nie ma opinii Krajowej Rady Sądowniczej.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#TadeuszWołek">Myślę, że jej stanowisko jest takie samo.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem senackiej poprawki? Stwierdzam, że Komisja, przy 5 głosach za, 8 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie senackiej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#AnnaSiwek">W imieniu przewodniczącego UKIE stwierdzam, że zgłoszona w uchwale Senatu poprawka nie jest objęta zakresem prawa Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#KatarzynaPiekarska">Proszę, aby przedstawiciel UKIE wypowiedział się od razu na temat poprawek zgłoszonych do projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#AnnaSiwek">W imieniu przewodniczącego UKIE stwierdzam, że poprawki zgłoszone w trakcie drugiego czytania do projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego nie są objęte zakresem prawa Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do wyboru posła sprawozdawcy. Nie ma, niestety, posła Józefa Kubicy. Proponuję, żeby sprawozdawcą został poseł Stanisław Rydzoń. Nie słyszę innych propozycji. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja wybrała na sprawozdawcę posła Stanisława Rydzonia. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji został poseł Stanisław Rydzoń. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawek zgłoszonych w drugim czytaniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#IrenaNowacka">Podczas drugiego czytania zostało zgłoszonych 15 poprawek, z czego większość dotyczy tej samej sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 1, aby dodać nową zmianę w brzmieniu: „(...) w art. 2 w ust. 5 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: „W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się informacje, o których mowa w niniejszym ustępie udzielone są nieodpłatnie””. Została ona zgłoszona przez posłankę Krystynę Grabicką z grupą 15 posłów oraz przez posła Stanisława Rydzonia z grupą 16 posłów.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#KrystynaGrabicka">Powinien tu zostać użyty wyraz „udzielane”, a nie „udzielone”. Wydaje mi się, że tak poprawka ta została zgłoszona.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Na pewno jest to poprawne. Nawet jeżeli wcześniej było użyte słowo „udzielone”, ma pani prawo to poprawić.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#StanisławRydzoń">W mojej poprawce jest wyraz „udzielane”.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#KrystynaGrabicka">Wydawało mi się, że w mojej też tak było. Być może jest to zwykły błąd przy przepisywaniu. Poprawka dotyczy tego, żeby organy takie jak Zakład Ubezpieczeń Społecznych, banki, czy urzędy skarbowe w przypadku świadczeń powtarzających się, czyli takich jak alimenty i renty o charakterze alimentów, udzielały informacji komornikom, nie pobierając za to żadnych opłat, które obecnie pobierają. Większa aktywność komorników w pozyskiwaniu informacji ma duże znaczenie. Wpłynie to na lepsze egzekwowanie roszczeń wierzycieli.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#TadeuszWołek">Ministerstwo Sprawiedliwości akceptuje tę poprawkę z zastrzeżeniem, żeby obowiązek nieodpłatnego udzielania informacji zawęzić wyłącznie do świadczeń alimentacyjnych. Takie unormowanie zapewni spójności z art. 111 ust. 1 pkt 2 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi, iż nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Mam pytanie do przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości. Czy mówimy o świadczeniach powtarzających się czy okresowych? Jest to wyłącznie sprawa terminologii.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#TadeuszWołek">My proponujemy, żeby wymienić świadczenia alimentacyjne. Art. 1081 ust. 1 kpc mówi o alimentach lub rentach mających charakter alimentów.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#JanBołonkowski">Ustawa o komornikach sądowych, np. w art. 47, używa wyrażenia „świadczenia powtarzające się”.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 1? Stwierdzam, że Komisja 15 głosami, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 1.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Czy przyjęta została poprawka w brzmieniu zaproponowanym przez rząd?</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#TadeuszWołek">Proponowaliśmy, aby w tym artykule zostały wymienione świadczenia alimentacyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#KrystynaGrabicka">Możemy głosować nad poprawką. Nie możemy głosować czegoś innego. Strona rządowa proponuje zupełnie inne brzmienie tego artykułu.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#KatarzynaPiekarska">Odniosłam wrażenie, że przedstawicielka Biura Legislacyjnego KS miała wątpliwość co do przyjętego sformułowania. Jeżeli dla posłów jasne jest, że przyjęliśmy poprawkę z użyciem sformułowania „świadczeń powtarzających się”, to nie będziemy jej głosować powtórnie. Przyjęliśmy więc następujące brzmienie: „W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się informacje, o których mowa w niniejszym ustępie udzielane są nieodpłatnie”.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#AdamMarkiewicz">Nie jest to do końca oczywiste. Pojęcie „świadczenia powtarzające się” jest pojęciem dużo szerszym niż „świadczenia alimentacyjne”. Jeżeli świadomie Komisja głosowała za szerszym pojęciem niż świadczenia alimentacyjne, w które mogą wchodzić jeszcze inne świadczenia, to nie mam zastrzeżeń. Jeżeli natomiast posłowie nie byli do końca przekonani za czym głosują, to należy powtórzyć głosowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#IrenaNowacka">Byłam jedną z osób, które podpisywały się pod tą poprawką. Naszą intencją było, żeby artykuł ten dotyczył alimentów i rent mających charakter alimentów. Czy jeżeli zapiszemy „świadczeń powtarzających się”, będą w ten zakres wchodziły inne świadczenia niż alimenty i renty o charakterze alimentów?</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#JanBołonkowski">Oczywiście, że będą wchodziły jeszcze innego rodzaju świadczenia. Świadczenia alimentacyjne mają na celu dostarczenie wierzycielowi środków niezbędnych do życia. Pojęcie „świadczeń powtarzających się” jest szersze i obejmuje także inne świadczenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#KatarzynaPiekarska">Odniosłam wrażenie, że intencja posłów wnioskodawców była taka, żeby zawęzić tę kwestię. Określenie „świadczeń powtarzających się” pojawia się w ustawie o komornikach. Być może stąd się pojawił ten zapis. Intencją jest jednak, żeby ten przepis odnosił się do przypadków oczywistych, aby można było szybko i sprawnie pozyskać informacje w sprawach o charakterze alimentacyjnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#StanisławRydzoń">Czynsz jest świadczeniem powtarzającym się. W związku z tym powinniśmy zawęzić ten artykuł do alimentów i rent o charakterze alimentów.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#KatarzynaPiekarska">Rozumiem, że ta autopoprawka idąca od obojga wnioskodawców jest możliwa na tym etapie legislacyjnym. Byłoby to doprecyzowanie intencji wnioskodawców. Proponuję, aby przeprowadzić głosowanie jeszcze raz.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#StanisławRydzoń">Przypominam sobie, że posłanka Krystyna Grabicka oraz ja w trakcie wystąpień klubowych mówiliśmy o alimentach.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#KazimierzOrłowski">Zwracam uwagę, że świadczenia powtarzające się często dotyczą dość dużych wartości. Jaki jest więc sens takiego uregulowania?</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#KatarzynaPiekarska">To jest poza sporem. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja wyraziła zgodę na ponowne przegłosowanie poprawki nr 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja wyraziła zgodę na ponowne przegłosowanie poprawki nr 1. Czy jest zgoda posłów wnioskodawców, aby wprowadzić zmianę do tej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#StanisławRydzoń">Tak.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#KatarzynaPiekarska">W takim razie poprawka nr 1 brzmiałaby następująco: „(...) w art. 2 w ust. 5 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: „W sprawach o egzekucję świadczeń alimentacyjnych i rent mających charakter alimentów informacje, o których mowa w niniejszym ustępie udzielane są nieodpłatnie””. Uznajemy, że intencja tej zmiany jest jasna. Przedstawicielka Biura Legislacyjnego KS doprecyzuje ten przepis, aby był zgodny z Kodeksem postępowania cywilnego. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 1 wraz ze zmianami? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 1 wraz ze zmianami. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 2, aby w zmianie nr 1 dotyczącej art. 7 po ust. 2 dodać nowy ustęp w brzmieniu: „(...) Na obszarze jednego rewiru prezes sądu apelacyjnego może wyznaczyć kilka siedzib kancelarii komorniczych”. Poprawka ta została zgłoszona przez posła Pawła Grasia z grupą 21 posłów. W imieniu posłów wnioskodawców wystąpi posłanka Krystyna Skowrońska.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#KrystynaSkowrońska">Uzasadnię poprawki nr 2, 4, 5, 6, 7, 9, 14 i 15, które w zestawieniu poprawek przygotowane są do głosowania łącznego.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Z rozpędu została umieszczona w tym bloku poprawka nr 9. Nie dotyczy ona zagadnienia siedzib kancelarii komorniczych, lecz opłaty stosunkowej. Należy wyłączyć więc z tego bloku poprawkę nr 9.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#KrystynaSkowrońska">Grupa posłów wnioskodawców chce, aby w ustawie o komornikach została dokonana pewna reforma organizacyjno-strukturalna. W celu zwiększenia konkurencyjności w zawodzie, należy powołać większą liczbę kancelarii komorniczych niż ma to miejsce dzisiaj. Obecnie jest 585 kancelarii komorniczych. Kancelarii radców prawnych jest 20.850, adwokackich 14.000, a notarialnych 1585. Chcemy także doprowadzić do tego, żeby zlikwidować duże zatory płatnicze. Niewątpliwie efektem większej liczby kancelarii komorniczych byłoby zwiększenie ściągalności zobowiązań. Pojawia się sprawa zbiegu egzekucji. W obecnym stanie prawnym, zgodnie z art. 8 ustawy, wierzyciel ma prawo wyboru komornika. Nie ma zagrożenia, iż nastąpi zbieg egzekucji. W tym zakresie posiłkowaliśmy się opinią eksperta pana Aleksandra Bentkowskiego. Wydaje się, że w sytuacji, gdy tak trudno jest egzekwować wierzytelności, to rozwiązanie idzie w dobrym kierunku.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#TadeuszWołek">Nie negujemy celowości tego rozwiązania. Konkurencja jest dobrą miarą skuteczności, z pożytkiem dla wierzycieli. Proporcja ta ma bardzo głębokie konsekwencje w postaci zmian systemowych. Nie jest to tylko zmiana redakcyjna. Ta nowelizacja jest ograniczoną nowelizacją ustawy o komornikach. Przyjęcie takiego rozwiązania rodziłoby potrzebę przyjęcia zmian wielu przepisów, w tym w Kodeksie postępowania cywilnego. Podkreślam, że jest to zmiana całego systemu. Nie negujemy jednak potrzeby konkurencyjności, przez którą należy upatrywać skuteczności egzekucyjnej. Dobrym kierunkiem jest zabieganie o otworzenie nowych kancelarii.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#AleksanderBentkowski">Wypowiedź pana ministra dowodzi, że Ministerstwo Sprawiedliwości nie znajduje przeszkód natury prawnej do dokonania systemowych zmian. Zwracam uwagę, że w 1997 r. dokonywano zasadniczych zmian, które wykonywano bardzo powoli, łamiąc pewne stereotypy. Ta poprawka stanowi złamanie kolejnego stereotypu, że w rewirze może być tylko jeden komornik i tylko jedna kancelaria. Intencją każdej zmiany jest zwiększenie konkurencyjności, która jest potrzebna. Takie same zarzuty podnoszono, gdy wprowadzono zmianę w art. 7. Podnoszono wówczas zarzut zbiegu egzekucji. Mówiono, że muszą zostać wprowadzone zmiany systemowe w innych przepisach. Nie trzeba było jednak tego robić. Obecnie w stosunku do jednego dłużnika może być prowadzona egzekucja przez kilku komorników. Nic temu nie stoi na przeszkodzie. Komornicy bardzo dobrze ze sobą współpracują. Kodeks postępowania cywilnego określa kolejność zaspokojenia i przewiduje taką możliwość. Apeluję za przyjęciem tej zmiany, ponieważ jest to szansa na otworzenie wielu kancelarii. Wprowadzane są teraz pewne zmiany, które rzekomo mają ułatwić tworzenie rewirów. De facto wydłużają one ten proces. Mimo, że możliwość tworzenia rewirów istnieje od kilku lat, tych rewirów nie przybywa. Tworzenie rewirów w Warszawie i dzielenie ulicy na kilka części jest bardzo skomplikowane. W Stalowej Woli działa jeden komornik. Od półtora roku próbuje się utworzyć tam drugi rewir, czego nie można zrobić, bo jest mnóstwo zastrzeżeń. Powołanie kancelarii odbyłoby się w ciągu dwóch miesięcy. Co stoi na przeszkodzie, żeby w jednym rewirze było kilku komorników? Nie ma przecież zbiegu egzekucji. Art. 8 dowodzi, że w danym rewirze trzech komorników może prowadzić egzekucję przeciwko temu samemu dłużnikowi. Trzeba wykazać się trochę większą odwagą i determinacją. Ten przepis może uzdrowić sytuację. Prezesowi sądu apelacyjnego będzie o wiele łatwiej powołać kancelarię i wskazać nowemu komornikowi konkretny rewir, gdzie może wykonywać zawód, niż tworzyć nowy rewir. Dla wierzycieli będzie łatwiej trafić ze swoją egzekucją do danego rewiru, ponieważ będą wiedzieli, że w tym rewirze działa kilku komorników. Powinno być co najmniej dwa razy więcej komorników niż obecnie. W ciągu kilku ostatnich lat powołano zaledwie kilka rewirów. Przy takim postępowaniu nie rozwiążemy problemów przez następne 10 lat. Dziwię się, że minister nie popiera tej zmiany w większym stopniu. Nie można mówić, że będą kłopoty w funkcjonowaniu tego systemu. Obecnie ich nie ma, a art. 8 obowiązuje już kilka lat. Trzeba odważyć się i zrobić kolejny krok.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#KatarzynaPiekarska">Dyskusja na ten temat odbywała się już na posiedzeniu podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#AleksanderBentkowski">Nie mogłem być na pierwszym czytaniu projektu ustawy, ponieważ nie zostałem o nim zawiadomiony. Projekt tych zmian dopiero opracowano na podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#KatarzynaPiekarska">Nie został pan powiadomiony o pierwszym czytaniu projektu ustawy, ponieważ ekspertem został pan już w trakcie prac podkomisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#AleksanderBentkowski">Zostałem powołany już w trakcie pierwszego czytania. Nie byłem na przyjęciu poprawek po pierwszym czytaniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#StanisławŁasocha">Nowelizacja ustawy z 2001 r. miała na celu usunięcie podstawowych problemów w egzekucji. Miała być ograniczona do najważniejszych problemów, m.in. możliwości szybkiego tworzenia rewirów i uporządkowania obsady tych rewirów, żeby mogło się to odbyć w najkrótszym czasie. Niestety, problem dotyczący rewirów i kancelarii leży w złym zredagowaniu przepisu, który zobowiązuje ministra sprawiedliwości do zasięgnięcia opinii walnego zgromadzenia izby komorniczej, a nie rady. Izba komornicza zbiera się raz do roku. Stąd wynika przeszkoda do szybkiego tworzenia rewirów. Dlatego zakładamy w nowelizacji, że to stanowisko będzie zajmowała rada. Powołanie kancelarii komorniczej będzie tą samą sprawnościowo czynnością, jeśli nie nastąpi zmiana przepisów. Od ponad roku jest gotowy projekt. Przyczyny przewlekłości jego uchwalenia są państwu znane. Jednym z podstawowych warunków poprawy egzekucji jest szybkie tworzenie tej części rynku. Nie jest przeszkodą podzielenie ulic. Widzimy rację takiej poprawki, ale oznacza ona przedłużanie zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#KatarzynaPiekarska">Powtarzam, że na ten temat odbyła się już długa dyskusja.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#KrystynaSkowrońska">Apelując o przyjęcie tych poprawek, chciałabym powiedzieć w imieniu posłów wnioskodawców, iż uważamy, że zwiększy się skuteczność egzekucji. Pan minister powiedział, że kierunek ten jest zasadny, co jest dodatkowym argumentem za przyjęciem tych poprawek. Powiedział pan także, że potrzebna jest zmiana przepisów m.in. Kodeksu postępowania cywilnego. Proszę o przekazanie na ten temat odpowiedzi na piśmie.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Łącznie powinny być głosowane poprawki nr: 2, 4, 5, 6, 7, 14 i 15.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem Sejmowi poprawek nr 2, 4, 5, 6, 7, 14 i 15? Stwierdzam, że Komisja, przy 4 głosach za, 8 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie poprawek nr 2, 4, 5, 6, 7, 14 i 15. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 3, aby w zmianie nr 2 dotyczącej art. 8 w ust. 4 wyraz „egzekucją” zastąpić wyrazem „egzekucję”.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#KrystynaGrabicka">Jest to poprawka redakcyjna.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 3. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 8, aby dodać nową zmianę w brzmieniu: „(...) w art. 39 w ust. 2 w pkt 6 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) koszty uzyskiwania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego””.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#StanisławRydzoń">Jest to wspólna poprawka z posłanką Krystyną Grabicką. Do żądania informacji, o których tu mowa, uprawnia komornika sądowego art. 2 ust. 5 wprowadzony przez ustawę z dnia 18 września 2001 r. Ponieważ koszty uzyskania informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji są wydatkami stosunkowymi ponoszonymi w toku egzekucji, proponuje się dodanie pkt 7. W tej chwili wydatkami, o których mowa w art. 39 ust. 1 są wydatki wymienione w punktach 1–6. Zapis taki będzie miał pozytywny wpływ na sprawność egzekucji, ponieważ komornicy, mając odpowiednie środki, będą zainteresowani ustalaniem stanu majątkowego dłużników.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#TadeuszWołek">Akceptujemy tę poprawkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 8? Stwierdzam, że Komisja 13 głosami, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 8. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 9, aby skreślić zmianę nr 13 dotyczącą art. 45.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#KrystynaSkowrońska">W imieniu posłów wnioskodawców mam zaszczyt przedstawić poprawkę dotyczącą zaliczek. Argumentów przemawiających za zlikwidowaniem zaliczek jest bardzo wiele. Zacznę od wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 grudnia 2003 r., w którym stwierdzono, że art. 45 dotyczący możliwości pobierania zaliczki od wierzyciela jest niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, zasadą demokratycznego państwa prawa i sprawiedliwości społecznej. Jest on także sprzeczny z konstytucyjną zasadą prawa do sądu. Jest to zasadniczy argument przemawiający za zlikwidowaniem zapisu o pobieraniu zaliczek. Ponadto pojawia się bardzo dużo argumentów przemawiających za przyjęciem tej poprawki. Po pierwsze zmiana ta w bardzo wielu przypadkach oznacza przerzucenie ciężaru finansowania egzekucji na wierzycieli. Powoduje też poważne ryzyko. Przypuszczamy, że wielu komorników zadowoli się samą zaliczką, która wynosi minimum 54,87 zł. Istnieje też poważna obawa, że komornik zadowoli się samą zaliczką i nie podejmie żadnych czynności, a jeżeli będą to czynności komornicze, będą one miały charakter pozorny, np. wysyłanie listów. W tym zakresie, gdy przyjmiemy, że najniższa zaliczka wynosi 54,87 zł, a komornicy obsługują 2000 spraw rocznie, daje to kwotę około 100.000 zł. Mamy więc pewne wątpliwości. Uważamy, że ma to bardzo negatywny wpływ na egzekucję tzw. należności sądowych. Może to wystąpić w przypadku kosztów sądowych zasądzonych przez wydziały rodzinne, cywilne, grodzkie i ksiąg wieczystych oraz kosztów grzywien w sprawach karnych, gdzie wysokość ich nie przekracza 1000 zł. Naszym zdaniem podwyższy to koszty rozpoczynania egzekucji. W tym przypadku, jeżeli pomnożymy to przez liczbę kancelarii daje to niebagatelną liczbę spraw, które staną się sprawami zaległymi. Wydaje mi się, że wszystkie te argumenty są zasadne.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#KatarzynaPiekarska">Z tego co pamiętam, wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie odnosił się do całego art. 45.</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#MariaIwaszkiewicz">To orzeczenie dotyczyło ust. 5 i 7 art. 45, które utraciły moc. Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2003 r. Nr 41 poz. 361.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#KrystynaGrabicka">Byłam członkiem tej podkomisji. W sprawie dotyczącej komorników jest także drugie orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, z którego w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że nie można całości ryzyka egzekucji przerzucać na komorników, ponieważ byłoby to sprzeczne z Konstytucją. Wiem, że jest to artykuł najbardziej kontrowersyjny. Jeśli go skreślimy, to wyłącznie komornicy będą ponosić ryzyko egzekucji. Wówczas dojdzie do tego, że małe kancelarie nie będą miały pieniędzy na wypłaty dla swoich pracowników. Może dojść także do tego, że nie będą mogły same się utrzymać. Duże kancelarie zawsze sobie poradzą, lecz na prowincji małe kancelarie mogą ucierpieć. Opłata na wstępie jest stosowana u radców prawnych i adwokatów, a nawet wpis stosowany jest w sądzie. Obciążanie tylko i wyłącznie komorników tym ryzykiem, wydaje się być nieuzasadnione i sprzeczne z konstytucją.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#BarbaraCiruk">Zgadzam się posłanką Krystyną Grabicką. Odniosę się jednak do tego, co powiedziała posłanka Krystyna Skowrońska w imieniu wnioskodawców. Jako posłowie nie możemy zakładać złej woli komorników i twierdzić, że będą „brać pieniądze za nic”. Tak powiedziała pani w swojej argumentacji. Według mnie jest to założenie z gruntu błędne i nieetyczne. Zakładamy bowiem, że komornicy będą pobierać opłaty nie wiadomo czy w formie darowizny, czy łapówki. W ten sposób nie powinno się argumentować.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#KatarzynaPiekarska">Myślę, że ta opłata powinna istnieć, są to bowiem tylko 54 zł. Jeżeli jej nie będzie, to tym bardziej może się okazać, że komornik nie zrobi nic dopóki mu się nie zapłaci. Lepiej jest więc przyjąć ten 1%, niż zlikwidować to w ogóle. Za coś tę kancelarię trzeba utrzymać.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#IrenaNowacka">Na posiedzeniach podkomisji i Komisji mówiliśmy o tym, że są osoby zwolnione z opłat za egzekucję komorniczą na mocy decyzji sądu. Są to osoby najbiedniejsze, o których mówiła posłanka Krystyna Skowrońska. Jeżeli są to bardzo bogate osoby, dlaczego kancelaria komornicza ma odpowiadać za przedsięwzięcia gospodarcze, które prowadzą ci przedsiębiorcy.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#KatarzynaPiekarska">Ciekawe, jaki procent pobierają firmy windykacyjne?</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#AleksanderBentkowski">Zwracam uwagę na treść orzeczenia, w którym Trybunał Konstytucyjny jednoznacznie stwierdza, że „Komornik jako funkcjonariusz publiczny na własny rachunek prowadzi działalność w zakresie określonym w art. 2. Komornik bowiem pobiera należną przy egzekucji świadczeń pieniężnych stosunkową opłatę egzekucyjną od dłużnika za dokonaną egzekucję. Trybunał podziela to stanowisko, przyjmując to jako zasadę prawa”. Trybunał dalej stwierdza, że zasadą jest, iż komornik prowadzi egzekucję na własny koszt oraz że żądanie uiszczenia opłaty egzekucyjnej w związku z rygorem w postaci zwrotu wniosku, a więc domaganie się przez komornika opłaty pod rygorem zwrotu wniosku, może powodować bezskuteczność w zakresie realizacji prawa do sądu w sprawie, w której zapadł wyrok sądowy podlegający wykonaniu. Prawo do sądu należy rozpatrywać nie tylko w perspektywie możliwości wydania konkretnego rozstrzygnięcia, ale także możliwości jego egzekucji. Trzy razy Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że komornik prowadzi egzekucję na własne ryzyko i na własny koszt. Nie jest to przypadek. Trybunał uchylił ust. 5 i 7 w art. 45, ponieważ pozostawały one w sprzeczności z ust. 2, który stanowi, że komornik ściąga wierzytelność tylko i wyłącznie od dłużnika. Ust. 5 i 7 zostały dodane w ostatniej chwili, ponieważ inaczej nie zostałaby w ogóle uchwalona ustawa. Od razu wiedziałem, że są one błędne. Zwracam uwagę na to, że w czterech innych artykułach są przewidziane duże ulgi w stosunku do komorników, dające im duże możliwości zarobków. Zwiększają państwo kwoty, które komornicy mogą pobierać tytułem zaliczek. Maksymalna kwota została zwiększona z około 30 tys. do 70 tys. zł. We wszystkich przepisach idą państwo komornikom na rękę. Powtarzam, że to rozstrzygnięcie jest sprzeczne z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#KrystynaGrabicka">Ekspert Komisji jest z zawodu adwokatem i prowadzi działalność gospodarczą na własny koszt. Pobiera więc zaliczki na poczet sprawy. Były czasy, gdy komornicy pobierali zaliczki w wysokości 20%, obecnie jest to tylko 1%.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#JarosławŚwieczkowski">Pozwolę sobie zacytować jedno zdanie z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, mianowicie: „przyznanie wierzycielowi prawa domagania się od komornika podejmowania różnego rodzaju działań bez żadnej odpowiedzialności finansowej, wydaje się w istocie nieproporcjonalnym wzmocnieniem pozycji wierzyciela w porównaniu z komornikiem”.</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#KatarzynaPiekarska">Ten przepis był już szeroko omawiany.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#KrystynaSkowrońska">Nie zostały przyjęte poprawki dotyczące zwiększenia liczby kancelarii komorniczych. W związku z tym pozostają duże kancelarie komornicze. Jest to pierwszy argument przemawiający za tym, żeby zlikwidować zaliczki. Przypomnę informację, która została przedstawiona na IV krajowym zjeździe komorników sądowych w dniu 16 kwietnia 2004 r., podaję informacje opublikowane w „Rzeczpospolitej” z dnia 17 kwietnia 2004 r. Stwierdzono tam, iż „Jednocześnie komornicy załatwiają coraz więcej egzekucji. W 2003 r. przekazali wierzycielom ponad 4.000.000.000 zł odzyskanych należności, o ponad połowę więcej niż w roku poprzednim”. Przy przyjęciu, że jest 585 kancelarii, a kwota pobrana wynosi 600.000.000 zł, średnio na jedną kancelarię komorniczą przypada rocznie 1.000.000 zł. Komisja nie podzieliła propozycji dotyczących zwiększenia liczby kancelarii komorniczych. Argumenty dotyczące zaliczek wydają się zasadne. Proszę o przyjęcie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 9? Stwierdzam, że Komisja, przy 4 głosach za, 9 przeciwnych i 2 wstrzymujących się, postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie poprawki nr 9. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 10, aby w zmianie 17 w art. 49 dotychczasową treść oznaczyć jako ust. 1 i dodać ust. 2 w brzmieniu: „Opłaty stosunkowej, o której mowa w ust. 1 nie pobiera się, jeżeli dłużnik zaspokoi roszczenia wierzyciela poza tokiem egzekucji komorniczej, a wierzyciel złoży wniosek o umorzenie postępowania”.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#KrystynaSkowrońska">Poprawki nr 10 i 11 stanowią dwa warianty dotyczące tego samego zapisu. W sytuacji, gdy dłużnik zaspokoi swój dług wierzycielowi i gdy zostało rozpoczęte postępowanie egzekucyjne, komornik, pomimo że nie wykonuje faktycznych czynności, pobiera opłatę od zapłaconej wierzycielowi przez dłużnika kwoty. Jest to sytuacja, w której nie nastąpiły żadne czynności powodujące koszty. Chcemy, aby w sytuacji, gdy dłużnik sam reguluje wierzytelność, koszty ograniczały się do faktycznie poniesionych przez komornika kosztów. Naszym zdaniem pozwoli to większości dłużników, którzy wykazują dobrą wolę, zmniejszyć koszty zaspokojenia wierzyciela. W sytuacji, gdy wierzycielem jest bank, a dłużnik sam zaspokaja określoną kwotę wierzycielowi, komornik pobiera opłatę stosunkową. W poprawce proponujemy, żeby pobierał opłatę tylko za faktycznie poniesione koszty postępowania. Mając na uwadze zmniejszenie kosztów postępowania egzekucyjnego wydaje się zasadne przyjęcie któregoś z zaproponowanych poprawek przez posłów wnioskodawców. Posłowie wnioskodawcy byliby bardziej zadowoleni, gdyby została przyjęta poprawka nr 11, która jest czytelniejsza. Dotyczy ona tego samego zagadnienia. Sugeruję więc przegłosowanie najpierw poprawki nr 11, a później poprawki nr 10.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#MariaIwaszkiewicz">Przyjęcie poprawki nr 10 wykluczałoby przyjęcie poprawki nr 11. Są to dwa warianty zapisu ust. 2 w art. 49. Można zacząć głosować od poprawki nr 11, ponieważ te poprawki są równorzędne.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#KazimierzOrłowski">Poprawki nr 10 i 11 nie są propozycjami alternatywnymi. Poprawka nr 11 jest uzupełnieniem propozycji unormowania z poprawki nr 10.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#KatarzynaPiekarska">W poprawce nr 11 zostało użyte sformułowanie „po wszczęciu egzekucji”, a w poprawce nr 10 użyto sformułowania „poza tokiem egzekucji”.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#TadeuszWołek">Są to pojęcia bardzo nieostre, które mogą budzić wątpliwości. Jesteśmy przeciwko tym propozycjom. Są w nich użyte sformułowania niezdefiniowane.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#KatarzynaPiekarska">Poprawka nr 11 jest bardziej doprecyzowana niż poprawka nr 10.</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#KrystynaSkowrońska">Poprawka nr 11 jest bardziej czytelna, pokazuje bowiem, że komornikowi przysługuje prawo do zwrotu udokumentowanych, poniesionych przez niego kosztów związanych z postępowaniem. Uznając zasadność tego, o czym mówi pani przewodnicząca, wycofuję poprawkę nr 10 i proszę o przyjęcie poprawki nr 11.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#KatarzynaPiekarska">Stwierdzam, że poprawka nr 10 została wycofana.</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#TadeuszWołek">Pojęcie „udokumentowanych, poniesionych przez niego kosztów związanych z tym postępowaniem egzekucyjnym” jest nieostre. Czy jest ono tożsame z pojęciem kosztów działalności egzekucyjnej, o których mowa w ustawie, czy są to zakresy niepokrywające się? W jaki sposób mają być obliczone koszty, o których mowa w proponowanym rozwiązaniu? Jak należy określić wysokość kwoty, która ma być pobrana w danej sprawie, np. na pokrycie kosztów osobowych i rzeczowych prowadzenia danej kancelarii?</u>
</div>
<div xml:id="div-78">
<u xml:id="u-78.0" who="#KatarzynaPiekarska">Posłanka Krystyna Skowrońska uznała, że poprawka nr 11 jest bardziej czytelna. Komisja nie przesądziła jeszcze o jej przyjęciu lub nie. Stanowisko rządu jest negatywne do poprawek nr 10 i 11.</u>
</div>
<div xml:id="div-79">
<u xml:id="u-79.0" who="#KrystynaSkowrońska">Pozwalam sobie zauważyć, że w tym przypadku są jasno sprecyzowane koszty. Nie zgadzam się więc ze stanowiskiem ministra w tym zakresie.</u>
</div>
<div xml:id="div-80">
<u xml:id="u-80.0" who="#KazimierzOrłowski">Pojęcie „udokumentowanych, poniesionych przez niego kosztów związanych z tym postępowaniem egzekucyjnym” nie jest związane z pojęciami, które obecnie funkcjonują w ustawie. W praktyce zrodzi to ogromne problemy w działalności sądów, które będą rozpoznawały skargi na czynności komorników.</u>
</div>
<div xml:id="div-81">
<u xml:id="u-81.0" who="#AleksanderBentkowski">W tym przypadku jestem zdania, że należy chronić interesy komorników. Bardzo często dochodzi bowiem do zmowy między wierzycielem a dłużnikiem, aby uniknąć kosztów komorniczych. Gdyby nie było groźby egzekucji komorniczej, na pewno dłużnik nie wykonałby tej należności. Przyjęcie poprawki do art. 49 daje większe możliwości. Dotychczas było możliwe wycofanie egzekucji, gdy przez rok komornik był bezczynny. Teraz może nie podjąć żadnych działań przez 3 lata, a i tak będą należeć mu się koszty.</u>
</div>
<div xml:id="div-82">
<u xml:id="u-82.0" who="#KatarzynaPiekarska">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 11? Stwierdzam, że Komisja, przy 5 głosach za, 6 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie poprawki nr 11. Przystępujemy do rozpatrzenia poprawki nr 12, aby w zmianie 17 dotyczącej art. 49 na końcu dodać zdanie w brzmieniu: „Podstawą ustalenia wysokości opłaty, o której mowa, są wszystkie egzekwowane należności według stanu na dzień wyegzekwowania lub umorzenia postępowania egzekucyjnego”.</u>
</div>
<div xml:id="div-83">
<u xml:id="u-83.0" who="#StanisławRydzoń">Wycofuję swoją poprawkę. Jest ona analogiczna do poprawki nr 13, aby w zmianie nr 17 dotyczącej art. 49 na końcu dodać zdanie w brzmieniu: „Podstawą ustalenia wysokości opłaty są wszystkie egzekwowane należności według stanu na dzień wyegzekwowania lub umorzenia postępowania egzekucyjnego”. Takiego uregulowania wcześniej nie było. Jest to doprecyzowanie tej kwestii.</u>
</div>
<div xml:id="div-84">
<u xml:id="u-84.0" who="#TadeuszWołek">Sprzeciwiamy się tej poprawce. Znowu zostało użyte nieostre pojęcie „wszystkie egzekwowane należności”. Wskutek dodania tego zdania w art. 49 będą dwie podstawy naliczenia opłat egzekucyjnych, po pierwsze określonych przez wartość egzekwowanego roszczenia, a po drugie przez wszystkie egzekwowane roszczenia. Nie ma takiej potrzeby, ponieważ jest to zdefiniowane w art. 46 ust. 1 i 2 ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-85">
<u xml:id="u-85.0" who="#KatarzynaPiekarska">Stwierdzam, że poprawka nr 12 została wycofana. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za rekomendowaniem poprawki nr 13? Stwierdzam, że Komisja 7 głosami, przy 4 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła rekomendować Sejmowi przyjęcie poprawki nr 13. Przystępujemy do wyboru sprawozdawcy. Proponuję, aby została nim posłanka Irena Maria Nowacka. Nie słyszę innych propozycji. Przystępujemy do głosowania. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła wniosek, aby sprawozdawcą została posłanka Irena Nowacka. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek, aby sprawozdawcą została posłanka Irena Nowacka. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>