text_structure.xml
66.3 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#JacekKasprzyk">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. W dniu dzisiejszym rozpatrzymy dwa punkty porządku dziennego, który państwo otrzymali. Czy są uwagi? Nie widzę, w związku z tym uznaję, że porządek dzienny został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrywania pierwszego punktu, a jest nim rozpatrzenie poprawek zgłoszonych w drugim czytaniu. W trakcie drugiego czytania zgłoszono trzy poprawki. Czy na sali obecni są posłowie wnioskodawcy? Widzę, że tak. Przechodzimy do rozpatrywania poprawki nr 1.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EugeniuszWycisło">Zgłoszona przeze mnie poprawka zmierza do dodania w art. 1 zapisu: „Zarząd przedsiębiorstwa odpowiedzialny za sytuację i możliwości finansowe przedsiębiorstwa podlega na równi z pozostałymi pracownikami rygorom niniejszej ustawy”. Uważam, że zarząd przedsiębiorstwa powinien na równi z pracownikami odpowiadać za negocjacyjny system kształtowania wynagrodzeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JacekKasprzyk">Rozumiem, że pański wniosek zmierza do tego, iż jeżeli nie ma ekonomicznego wyjaśnienia wzrostu wynagrodzeń, to analogicznie obejmuje to członków kierownictwa i zarządy przedsiębiorstw. Proszę o opinię pana posła sprawozdawcę.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#MarianStępień">Proponuję przyjęcie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanCzekaj">Proponujemy odrzucenie tej poprawki, ze względów merytorycznych. Poprawka ta wprowadza pewną niejasność, ponieważ rygory tej ustawy obejmują już kierownictwo zapisami art. 8. Wielokrotnie tłumaczyliśmy, że kierownictwa przedsiębiorstw podlegają ustawie „kominowej”, która reguluje wzrost wynagrodzeń osób znajdujących się na kierowniczych stanowiskach w zakładach państwowych. W bieżącym roku ustawa ta zamroziła wynagrodzenia. W związku z tym, poddanie wynagrodzeń kierownictwa rygorom tej ustawy doprowadziłoby do podwyższenia wynagrodzeń, tak jak i pozostałych pracowników.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Poprawka ta została sformułowana nieprawidłowo, ponieważ jej zapisy nie są normami prawnymi. Dla przykładu powiem, że niepoprawne legislacyjnie jest sformułowanie „na równi”. Ponadto rozciągnięcie tej ustawy na zarząd przedsiębiorstwa oznaczałoby, że wyłącza się stosowanie ustawy „kominowej”. Proponowałabym odrzucenie tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JacekKasprzyk">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 1? Stwierdzam, że Komisja, przy 9 głosach za, 11 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, odrzuciła poprawkę nr 1. Przechodzimy do poprawki nr 2.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#TadeuszCymański">Na wstępie mojej wypowiedzi chciałbym zgłosić sprzeciw. Oczywiście, zrozumiałe są dla mnie wszelkie zgłoszone zastrzeżenia do poprawki nr 1, lecz należy także zwrócić uwagę na jej intencję. Intencja była następująca: chodziło o uniemożliwienie sytuacji, w których zarządy w dobie istnienia ustawy „kominowej” otrzymają podwyżki. Sądzę, że strona rządowa mogłaby rozwiązać ten problem. Nie jest sztuką obalenie poprawki. Jeden głos mniej lub więcej. Wydaje mi się, że w ten sposób obaliliśmy dobrą ideę i w przyszłym roku, kiedy nie będzie działało zamrożenie stawek, może dojść do takiej sytuacji, że zarząd otrzyma podwyżkę 6%, a załoga jej nie otrzyma, ponieważ istnieje minimalna strata. W taki to sposób tworzymy prawo. W zgłoszonej przeze mnie poprawce chcę zwrócić uwagę, że zapisy ustawy będą miały rację bytu wtedy, gdy będzie można wykazać, iż istnieje różnica pomiędzy efektywnością, gospodarnym działaniem i restrukturyzacją a osiąganiem zysku. Uważam, że obiektywne warunki funkcjonowania niektórych przedsiębiorstw uniemożliwiają wejście w strefę zysków. Przykładem są spółki wydzielone z Polskich Kolei Państwowych. Podczas debaty parlamentarnej chciałem wzmocnić argumentację i zadałem pytanie: „Czy przewozy regionalne, przy obecnym poziomie dofinansowania i stanie majątku, mogą osiągać zyski?”. Jeżeli ustawa miałaby pozbawiać wzrostu wynagrodzeń kolejarzy pracujących nawet 24 godziny na dobę, to powinniśmy zadać pytanie, czy firmy te są w stanie osiągać jakiekolwiek zyski. Uważam, że jest to nieludzkie, a także podejrzane legislacyjnie i ekonomicznie. Ostatnio stało się modne nie tylko kierowanie ustaw do Trybunału Konstytucyjnego, lecz także ich odrzucanie przez tę instytucję. Proszę, aby Komisja miała to na uwadze.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JacekKasprzyk">Poprawka zgłoszona w drugim czytaniu powinna być dopracowana. Nie modyfikujemy jej. Na tym etapie możemy ją przyjąć lub odrzucić. Komisja w żaden sposób nie zabrania nikomu podejmowania decyzji.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#JanCzekaj">Proponujemy odrzucenie tej poprawki. Ekonomiczne uwarunkowania przedsiębiorstw są nam znane. Wzrost wynagrodzeń, kiedy firma ponosi straty, pogłębia sytuację. Bardzo trudne jest doprowadzenie do personalnej odpowiedzialności za wyniki finansowe przedsiębiorstw. Pracownicy ponoszą konsekwencje sytuacji, w jakiej znajduje się ich przedsiębiorstwo. W warunkach działania prawa handlowego wzrost wynagrodzeń, w sytuacji złej kondycji finansowej przedsiębiorcy, pogłębia tylko problem i może doprowadzić do upadłości przedsiębiorstwa, a tym samym do utraty pracy. Przyjęcie poprawki nr 2 oznaczałoby, że wyłączamy jeden pomiot z ogólnie obowiązującego prawa. W tej sytuacji możemy mieć wątpliwości, czy byłoby zasadne wyłamanie jednej grupy przedsiębiorstw.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#TadeuszCymański">Jestem zdumiony tą argumentacją. Nie chcę się licytować. Oczywiście jest to wyłom, lecz zarzut ten jest lżejszy aniżeli zarzuty zgłaszane do całości ustawy. Z uwagą przeczytałem uzasadnienie. Pan minister Jan Czekaj nie wyraził nowej opinii. Rzeczywiście, w przypadku złej sytuacji firmy takie rozwiązanie jest zasadne. Jest to odmienny sposób widzenia, ponieważ wprowadzamy kryterium do ustawy. Czasem bywa tak, że firma ponosi stratę, a mimo to załodze należy się premia. W tym momencie mówimy o generalnej zasadzie ekonomii, jeżeli nie ma pieniędzy na podwyżki, to nie są one wypłacane. My, próbujemy zablokować siłą ustawy to prymitywne kryterium. Jest to ważny problem. Chcę jeszcze raz zapytać, czy istnieje możliwość, by niektóre spółki Polskich Kolei Państwowych osiągnęły zysk? Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden element. Nie mówię o podwyżkach. Ja mówię o waloryzacji. W rozumieniu społecznym podwyżka występuje w sytuacji wzrostu pracy ponad inflację, natomiast proponowany zapis uniemożliwia zmianę nominalnego poziomu, co oznacza, że zostaną zmniejszone płace realne. Zamrożenie oznacza spadek poziomu płacy realnej, który i tak jest niski.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#MarianStępień">Proponuję odrzucenie tej poprawki, ponieważ nie została ona doprecyzowana merytorycznie.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#AnnaSobecka">Wygląda na to, że obciążamy finansowymi skutkami szeregowego pracownika, który nie ma wpływu na dochody przedsiębiorstwa, a o tym wszystkim ma decydować mała grupa osób stojących na czele firmy. Opowiadam się za przyjęciem tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#JanCzekaj">W omawianym artykule mówimy o umarzaniu zobowiązań Polskich Kolei Państwowych w stosunku do budżetu państwa. Na ten cel wydajemy publiczne pieniądze i jednocześnie podwyższamy wynagrodzenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#JacekKasprzyk">Przystępujemy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 2? Stwierdzam, że Komisja, przy 9 głosach za, 12 przeciwnych i braku wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę nr 2. Przechodzimy do poprawki nr 3.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#JerzyMüller">Zgłoszona przeze mnie poprawka dotyczy przesunięcia terminu wejścia w życie ustawy do dnia 1 stycznia 2004 r. Nie kwestionuję zasadności całości ustawy oraz jej logiczności w odniesieniu do praktyk takich jak, roszczenia załóg pracowniczych do podwyżek płac bez uwzględniania kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Elementy te są niepodważalne. Natomiast teraz jest już połowa listopada. Ustawa miałaby wejść w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Posiadamy także znajomość stanowisk organizacji społecznych w stosunku do projektu ustawy. Organizacje te uważają, że wprowadzana ustawa jest zamachem na prawa pracownicze. Uważam, że wprowadzenie tej ustawy w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. doprowadzi do dużego oddźwięku społecznego. Intencje ustawodawcy oraz słuszność zapisów tej ustawy mogą zostać źle zrozumiane i może dojść do napięć społecznych. Sądzę, że dłuższego czasu wymaga przygotowanie do praktycznego zastosowania tej ustawy, ponieważ nierozważne wprowadzenie takiej ustawy może być potraktowane jako prowokacja. Uważam, że potrzebna jest edukacja w tym zakresie, zarówno ze strony pracowników, pracodawców, jak i partnerów społecznych. Wielokrotnie mamy do czynienia z wieloma akcjami protestacyjnymi w przedsiębiorstwach lub pod Sejmem. Często jest tak, że akcje te są oparte na nieracjonalnych i nieuzasadnionych podstawach, a także kierowane pod niewłaściwy adres. Autorami tych akcji są często inne instytucje lub osoby aniżeli sami zainteresowani. Uważam, że w tym przypadku pośpiech może nie sprostać nastrojom społecznym.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#JanCzekaj">Rząd opowiada się za odrzuceniem tej poprawki. Oczywiście rozumiemy wszelkie uwarunkowania, lecz w szczególności mamy na uwadze czynniki ekonomiczne. Chciałbym przypomnieć, że ustawa ta umożliwia wzrost wynagrodzeń w przyszłym roku, nawet jeżeli będą ujemne wyniki finansowe. Jeżeli w połowie roku okaże się, że nastąpił wzrost finansowy, to także wzrosną płace w tych przedsiębiorstwach. Debatujemy dzisiaj także nad radykalnym programem restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego. Oprócz umorzeń na kwotę 10 mld zł należności publicznych, również trzeba będzie dołożyć kwotę kilku miliardów złotych. Jeżeli przedsiębiorstwa te nadal będą ponosiły straty, to wzrost wynagrodzeń będziemy musieli sfinansować dotacją budżetową.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#EwaTomaszewska">Chciałabym przypomnieć stanowisko prezentowane przez mój związek na samym początku prac nad tą ustawą. Zakończyliśmy uzgodnieniowy tryb dotyczący podwyżek płac na przyszły rok. Ustalono już odpowiednie wielkości do ustawy budżetowej. W związku z tym, wprowadzenie tej ustawy z dniem 1 stycznia 2003 r. neguje wszystko to, co zostało uzgodnione w tym czasie. Uważam, że poprawka ta jest słuszna.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#TadeuszCymański">Chciałbym ostrzec wszystkich posłów, że ustawa ta ma jeszcze jeden zasadniczy aspekt. Dotychczas było tak, iż wszystkie rządy ustępowały naciskom potężnym i silnym grupom zawodowym, a podwyżki płac były wysokie. Żaden rząd nigdy nie wpadł na pomysł schowania się za plecami parlamentu, co uczyniono teraz. Jeżeli wejdzie w życie ta ustawa, to rząd zawsze będzie mógł powiedzieć, że porozumienie byłoby możliwe, lecz niestety jest ustawa, która tego zabrania. Tak to będzie wyglądało w praktyce. Popieram poprawkę zgłoszoną przez pana posła Jerzego Müllera. Nie możemy nie widzieć ogromnych napięć i problemów społecznych. Zbyt szybkie wprowadzenie tej ustawy będzie miało charakter prowokacyjny. Zachęcam do przyjęcia tej poprawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#MarianStępień">W pełni popieram uzasadnienie przedstawione przez pana posła Jerzego Müllera, który sugerując przesunięcie wejścia w życie ustawy daje szansę na nawiązanie dialogu społecznego pomiędzy pracodawcą a związkami zawodowymi. Popieram poprawkę nr 3 i sugeruję jej przyjęcie.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#JacekKasprzyk">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem poprawki nr 3? Stwierdzam, że Komisja, przy 21 głosach za, braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, przyjęła poprawkę nr 3. Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy. Zgłaszam kandydaturę posła Mariana Stępnia. Czy ktoś chciałby zgłosić inne kandydatury? Nie widzę. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem kandydatury posła Mariana Stępnia na posła sprawozdawcę? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie wybrała pana posła Mariana Stępnia na posła sprawozdawcę. Proszę o opinię przedstawiciela Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#AnnaPawłowska">Przedmiot przegłosowanych poprawek nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#JacekKasprzyk">Zakończyliśmy punkt pierwszy porządku dziennego. Oddaję prowadzenie posiedzenia posłance Annie Bańkowskiej.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do drugiego punktu, a jest nim rozpatrzenie sprawozdania podkomisji. Przypominam państwu, że na poprzednim posiedzeniu zakończyliśmy rozpatrywanie art. 1, w trakcie omawiania problemu dotyczącego opodatkowania dopłat do wynagrodzeń. Wywiązała się polemika. Pracodawcy stwierdzili, że poniosą straty w sytuacji opodatkowania dopłat do wynagrodzeń. Otrzymaliśmy dwa warianty wniosków. Pierwszy został przygotowany przez Ministerstwo Finansów. Dotyczy on zwolnienia od opodatkowania tylko tej części dopłaty, która stanowi nadwyżkę nad wydatkami spożytkowanymi w formie wynagrodzeń. Drugi wniosek został zgłoszony przez pracodawców; proponują oni w nim zwolnienie od podatku dochodowego miesięcznych dopłat do wynagrodzeń. Proponuję, abyśmy na początku rozpatrzyli oba wnioski. Przechodzimy do rozpatrywania art. 2. Czy są uwagi do zmiany 1? Nie widzę, w związku z tym przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 1 w art. 2? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie przyjęła zmianę 1 w art. 2. Przechodzimy do zmiany 1a w art. 2. Teraz powinnyśmy rozważyć proponowane rozwiązania, o których mówiłam przed chwilą. Mamy tutaj do czynienia z kilkoma propozycjami. Pracodawcy proponują, aby miesięczne dofinansowanie było wolne od podatku i zostało to zapisane w przekazanym państwu zestawieniu poprawek jako wariant II. Jest to zmiana najdalej idąca. Wariant I został przedstawiony przez Ministerstwo Finansów. Problem jest tutaj rozwiązany połowicznie. Dochodzi tutaj potrzeba wypośrodkowania pewnych zmian. Jeżeli propozycja pracodawców zostanie odrzucona, to i tak będziemy musieli wprowadzić zapisy dotyczące zrekompensowania tego, co wynikało z ich propozycji. Przygotowywaliśmy się do dzisiejszego posiedzenia. Dokonaliśmy szeregu obliczeń i doszliśmy do przekonania, że należy przyjąć rozwiązania, które nie dyskryminowałyby pracodawców, były zgodne z obowiązującym prawem oraz dawały stosowne gratyfikacje umożliwiające zatrudnienie i wzrost zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Jeżeli odrzucimy wniosek zgłoszony przez pracodawców, to proponowałabym powrót do art. 26 i skorygowanie dopłat na poszczególne osoby niepełnosprawne. W moim przekonaniu wniosek pracodawców zabiega tylko o interesy zakładów pracy chronionej, natomiast nie dotyczy otwartego rynku pracy zatrudniającego osoby niepełnosprawne. Według mnie, pomysł ten nie jest dobry, ponieważ celem ustawy była możliwość przekazywania dopłat na otwarty rynek pracy. Jeżeli przyjmiemy propozycję Ministerstwa Finansów dającą zwolnienia od opodatkowania tej części dopłat, która nie została wykorzystana na wynagrodzenia dla osób niepełnosprawnych i podnoszącą o 5% kwotę dofinansowań, to zakłady pracy otrzymają dodatkowo 94 mln zł. Uważam, że zapis ten rozwiązuje nam cały problem w bardzo logiczny sposób. Sądzę, że nie powinniśmy zbyt długo dyskutować na ten temat, ponieważ problem ten omawialiśmy na poprzednim posiedzeniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#WłodzimierzSobczak">Chciałem powiedzieć, że strona społeczna czuje się oszukana, ponieważ została wymanewrowana z niepisanej umowy zawartej z pełnomocnikiem rządu do spraw osób niepełnosprawnych w kwestii kwot przeznaczonych na zamianę zwrotu podatku VAT na dofinansowanie wynagrodzeń. Rozumiem, że rząd nie wiedział, co czyni przyjmując projekt ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#AnnaBańkowska">Bardzo proszę, aby dyskusja zmierzała w kierunku merytorycznym. Nie chciałabym, aby dyskusja zmierzała w nieodpowiednim kierunku i obrażała stronę rządową. Od czterech tygodni dyskutujemy nad tym problemem i jesteśmy życzliwie przyjmowani przez stronę rządową oraz spotykamy się ze zrozumieniem istoty problemu.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#WłodzimierzSobczak">Uprzejmie dziękuję za zwrócenie mi uwagi, lecz pozwolę sobie dokończyć zdanie. Otóż rząd nie wiedział, co czyni, ponieważ później dowiedzieliśmy się od pani minister Jolanty Banach, że zamiana ta nie jest prosta i może pozostać kwestia opodatkowania tych kwot dofinansowań. To był podstawowy warunek prowadzenia dalszych konsultacji społecznych. Moje pytanie kieruję do strony rządowej. W jaki sposób powstały te wyliczenia? Wiadomo nam, że te 5% będzie stanowiło kwotę 94 mln zł. Jednak nie wiemy, jaką przyjdzie nam zapłacić kwotę podatku dochodowego. Czy ktoś to policzył? Czy zdajemy sobie sprawę, że poprzez ubruttowienie premiujemy nierentowne firmy. Należy pamiętać, że takie firmy będą płacić mniejsze podatki od dofinansowania wynagrodzeń. Mechanizm jest prosty. Większa część dofinansowania przejdzie na obniżenie kosztów do granicy zero zysku brutto i wtedy nie będzie to podlegało opodatkowaniu. Firmy skrajnie słabe ekonomicznie są w stanie wchłonąć całe dofinansowanie do wynagrodzeń bez żadnych konsekwencji podatkowych. Firmy, które są bardzo rentowne, będą musiały w całości poddać opodatkowaniu całą kwotę. Jest teraz pytanie, czy w przededniu wejścia do Unii Europejskiej, gdzie powinno nam zależeć na utrzymaniu najsilniejszych polskich firm, słuszne są takie rozwiązania. Proszę zwrócić uwagę, że takie działanie jest nieodpowiednie z punktu widzenia makroekonomii.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#AnnaBańkowska">Na poprzednim posiedzeniu Komisji mówiliśmy, o tym, że trudno jest dokładnie obliczyć, jaki podatek płaciłyby zakłady pracy chronionej. Nie ma takiej możliwości. Powiedzieliśmy sobie, że nikt nigdy nie jest w stanie udowodnić, że druga strona popełnia błąd logiczny. Trudno byłoby także obliczyć, jak wysokie będą wpływy podatkowe z zakładów pracy chronionej, gdyby nie obowiązujące rozwiązania podatku VAT. Nie ma także możliwości ustalenia, jakie będą wpływy podatkowe z zakładów, które otrzymają dofinansowanie, jeżeli zastosujemy drugą propozycję. W tym przypadku możemy stosować tylko wskaźniki ogólne. Zasada ta działa w obie strony. Pan nie zgadza się z propozycją rządową, ponieważ twierdzi pan, że jest to prawie pełna rekompensata. Natomiast ja nie zgadzam się z pana propozycją, gdyż uważam, iż nie zabezpiecza ona w pełni wszystkich zakładów zatrudniających osoby niepełnosprawne. Kwestia ta jest nie do rozstrzygnięcia matematycznego. Cały czas znajdujemy się w tym samym miejscu. Nawet jeżeli przyjmiemy propozycję pracodawców, to wtedy należy pamiętać, że na tym rozwiązaniu zyskają pracodawcy osiągający bardzo dobre wyniki finansowe. To jest antyteza do pańskiej wypowiedzi. Jeżeli wprowadzimy waszą propozycję, to zakład mający doskonałą sytuację finansową uzyska zwolnienie z podatku w maksymalnej kwocie. W takiej sytuacji powinniśmy wprowadzić inne rozwiązania podatkowe ujednolicające ten problem. Chciałam powiedzieć, że pan prezes Włodzimierz Sobczak w obraźliwy sposób odnosi się do pani minister Jolanty Banach. Przypominam, że problem opodatkowania wyniknął pod koniec lub dopiero po ukończeniu prac podkomisji. Zaznaczam, że zaistniały problem możemy rozwiązać tylko taktownym działaniem.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#JolantaBanach">Wypowiedź pana prezesa Włodzimierza Sobczaka bardzo mnie dotknęła, ponieważ bardzo poważny jest zarzut dotyczący niedotrzymywania umów. Zapytano, czy rząd wie, jak wysoki będzie podatek od zakładów pracy chronionej z tytułu pośredniego wpływu dofinansowania na wielkość dochodu do opodatkowania. Pani posłanka Anna Bańkowska udzieliła wyczerpującej odpowiedzi, lecz chciałabym ustosunkować się do jednej sprawy. Rząd mógł korzystać ze wskaźników ogólnych, czyli wziąć pod uwagę kwotę, która powinna wskazywać wysokość dofinansowania jednostkowego do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, jednak kwotą wyjściową była kwota zwrotu podatku VAT. W tym sensie została dotrzymana umowa społeczna. Posiadam pismo z dnia 24 września 2002 r., w którym pan prezes Włodzimierz Sobczak stwierdza, że po analizie nowej formy dofinansowania zostanie zwiększony dochód do opodatkowania. To nie rząd, tylko partnerzy społeczni i podkomisja podjęły to wyzwanie. Zaproponowany system jest logiczny. Nie może być inny. Napisał o tym prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odpowiadając na pytanie, czy zgłoszona przez pracodawców poprawka jest zgodna z ustawą o nadzorowaniu i dopuszczalności pomocy publicznej. Chciałabym zacytować panią minister Irenę Ożóg, która na poprzednim posiedzeniu zgłaszała wątpliwości co do podwójnej preferencji oraz tego, że kwota pozostająca w zakładzie pracy chronionej mogłaby być dowolnie rozdysponowana. Propozycje takie rodzą pewne niejasności w świetle ustawy o nadzorowaniu i dopuszczalności pomocy publicznej. Proszę nie mówić, że umowa nie została dotrzymana, ponieważ posiadamy państwa pismo, co obala daną teorię. Sądzę, że ubruttowiona kwota wynika z prognozy wpływów podatkowych i umożliwia, wzrost dofinansowania w 2004 r. Pan prezes Włodzimierz Sobczak zapytał, dlaczego zaproponowano taką kwotę i w jaki sposób została ona wyliczona. Wyjaśniam, że kwota ta została wyliczona z prognozy kształtowania się wpływów finansowych, pozwalającej na przekazanie środków, które dopiero w późniejszym terminie wpłyną do systemu. Jeszcze raz chciałabym powiedzieć, że różnorodnie kształtowała się struktura zwrotu podatku VAT ze względu na zróżnicowanie typów zakładów pracy chronionej. Nie może tu być mowy o ekwiwalentności, ponieważ zakład pracy chronionej, który otrzymywał maksymalne kwoty zwroty podatku VAT, być może straci, gdy wprowadzimy te rozwiązania. Pracodawcy, którzy nie płacili podatku VAT lub byli w złej kondycji finansowej, otrzymają więcej. Nie ma takiej możliwości, by równomiernie rozłożyć ekwiwalentność - jedni zyskają, a inni - stracą. Wydaje mi się, że nie rozumiemy, na czym polega idea pomocy publicznej. Zgadzam się z panem prezesem Włodzimierzem Sobczakiem, że dobrze byłoby wspierać zakłady rentowne, jednak idea pomocy publicznej jest bezwzględna. Państwo nie wspiera rentowności, tylko zwiększone koszty. Nie można w takiej sytuacji dawać zysku netto. Nie taka jest rola pomocy publicznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#NarcyzJanas">Chciałem zgłosić pewną wątpliwość. Rozumiem, że większość posłów popiera propozycję rządową. Warto zastanowić się, czy rozwiązanie zwalniające z opodatkowania tylko tę część dofinansowania, które przekracza najniższe wynagrodzenie, nie doprowadzi do sytuacji, w której pracodawcy będą wypłacać najniższe wynagrodzenie osobom niepełnosprawnym, natomiast całe dofinansowanie skierują na inne cele. Uważam, że należałoby rozważyć ten problem. Całkiem niedawno odkryliśmy negatywne skutki pewnych zapisów projektu. Strona rządowa z pełnym zrozumieniem podeszła do całego problemu. Dopiero na ostatnim posiedzeniu usztywniła swoje stanowisko. Sądziliśmy, że obie strony spróbują znaleźć rozwiązanie zgodne ze społeczną umową.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#JacekKasprzyk">Ustawa ta była przygotowywana w pewnym napięciu. Przyznam, że zbyt mało dyskutowaliśmy o osobie niepełnosprawnej, a dużo o podmiocie gospodarczym. Rozumiem jednak pracodawców, gdyż to oni zatrudniają osoby niepełnosprawne. Chciałbym zwrócić uwagę na to, że zmienił się kierunek tej ustawy, ponieważ my, jako Komisja, większą uwagę przywiązujemy do zatrudnienia osoby niepełnosprawnej, aniżeli do kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Każdy zakład zatrudniający osoby niepełnosprawne działa na otwartym rynku pracy. Lepiej by było, aby działalność tych zakładów była kreowana przez Ministerstwo Gospodarki lub Ministerstwo Finansów aniżeli Komisję Polityki Społecznej i Rodziny, której zadaniem jest pomoc w zatrudnieniu osoby niepełnosprawnej. Nie zgadzam się z filozofią, że dojdzie do wypłacania najniższego wynagrodzenia. Obecnie średnie wynagrodzenie wynosi około 1100 zł. Nie popieram także opinii, że wspieramy nierentowne zakłady pracy, ponieważ przysłuchując się całości naszych dyskusji, można stwierdzić, iż kładliśmy odpowiedni nacisk na rentowność lub utratę płynności. Wydaje mi się, że propozycja posłanki Anny Bańkowskiej rekompensuje wspólną pomyłkę negocjatorów. Uważam, że próba minimalizowania strat przez Komisję, jest ukłonem i warto się nad tym zastanowić. Należałoby się także zastanowić, gdzie szukać konkurencyjności, lecz powinno odbywać się to na innym poziomie aniżeli Komisja Polityki Społecznej i Rodziny. Pani minister Jolanta Banach wspomniała o tym, że skomplikowana jest idea pomocy publicznej, ponieważ kierowana jest ona do konkretnej osoby, a nie do wyniku ekonomicznego danego podmiotu. Jest to pewnego rodzaju trudność. Dyskusja makroekonomiczna nie ukazuje wszystkich uczestniczących podmiotów. Rozwiązania mogą się różnorodnie kształtować w zależności od wielu czynników, takich jak kondycja finansowa, liczba osób zatrudnionych. Rozumiejąc te sprawy o wiele łatwiej byłoby nam dyskutować.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#WłodzimierzSobczak">Chciałbym zgłosić poprawkę do stanowiska pracodawców. Jednym z poważniejszych zarzutów było to, że brak opodatkowania dotyczy tylko zakładów pracy chronionej, naruszając konkurencyjność zakładów działających na otwartym rynku. Proponuję rozważenie takiej możliwości, gdzie zwolnienie z opodatkowania będzie dotyczyło wszystkich adresatów tej formy pomocy. Propozycja ta będzie odpowiadała bilansowi w wysokości 1162 mln zł. Strona rządowa przyjęła taką szacunkową kwotę środków, które powinny wpłynąć z tytułu zwrotu podatku VAT oraz zostać skierowane na dofinansowanie wynagrodzeń. Jeżeli dofinansowanie będzie opodatkowane u każdego pracodawcy, to w sumie otrzymamy kwotę 1162 mln zł. Według mnie, jest to wystarczające uzasadnienie do przyjęcia tej poprawki. W innym przypadku przyjęte poprawki możemy traktować jako zamiar fiskalny. Cała ta sytuacja i tak zakończy się zmniejszeniem puli środków dla wszystkich pracodawców.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#AnnaBańkowska">Bardzo żałuję, że na nasze posiedzenie nie zaprosiliśmy Komisji Finansów Publicznych. Rozwiązałoby to cały problem. My jako Komisja Polityki Społecznej i Rodziny mieliśmy mówić o idei zatrudniania osób niepełnosprawnych, natomiast nasi goście nie poruszyli ani razu tego problemu, tylko mówili stale o dochodach zakładów pracy chronionej. Chciałabym omówić jeszcze jeden problem. Niewielki jest udział pracujących osób z najcięższym upośledzeniem, którym należy dofinansowywać tworzenie miejsca pracy, w stosunku do pracujących osób z najlżejszym stopniem niepełnosprawności Często jest tak, że osoby o bardzo niskim stopniu niepełnosprawności pracują jak każdy zdrowy człowiek, czasem nawet 15 godzin dziennie i w złych warunkach. Dzieje się tak dlatego, że jako niezamożny kraj nie jesteśmy w stanie przeprowadzać systematycznych kontroli. Oczekiwałabym od naszych gości reprezentujących to środowisko, ażeby więcej mówili o tym, co zrobić, aby zatrudnić większą liczbę osób niepełnosprawnych, lub w jaki sposób zwiększyć pomoc dla osób najbardziej poszkodowanych przez los. Nigdy nie usłyszałam propozycji dotyczącej rezygnacji z dofinansowania osób z lekkim stopniem niepełnosprawności, by w zamian za to zwiększyć środki dla osób z dużym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zwrócił nam uwagę, że proponowane mechanizmy nie będą rekompensowały kosztów tworzenia nowych miejsc pracy, tylko będą stanowiły premię za zatrudnienie osoby niepełnosprawnej. Przeciętne wynagrodzenie w spółdzielczych zakładach pracy chronionej wynosi 1100 zł, natomiast w innych zakładach niespółdzielczych, jest ono niższe. Jakiekolwiek przyjmiemy rozwiązanie, to i tak nie będziemy mieli wpływu na politykę wynagrodzeń w zakładach pracy chronionej. Wiemy, że rynek pracy nie jest dostateczny. Najczęściej do pracy przyjmowane są osoby otrzymujące najniższe wynagrodzenie. Jestem posłem od wielu lat. Nie pojawiłam się znikąd. Wiele osób przychodzi z dokumentami do mojego biura. Obiecuję państwu, że jeżeli uda nam się znaleźć lepsze wyjście z tej sytuacji, to osobiście spowoduję, abyśmy podjęli takie prace wspólnie z Komisją Finansów Publicznych. Przypominam państwu, że zakończyliśmy poprzednie posiedzenie dwoma wnioskami, które jeszcze nie zostały przyjęte przez posłów, ponieważ poprosiliśmy członków podkomisji do przygotowania wariantowych rozwiązań. Kończąc poprzednie posiedzenie mieliśmy dwie alternatywy. Pierwsza dotyczyła zwolnienia z podatków, a druga dotyczyła zwolnienia z opodatkowania nadwyżki wynagrodzeń. W dniu dzisiejszym mówimy o kolejnej propozycji i problem ponownie się komplikuje. Chciałam powiedzieć, że przejmuję oba wnioski i w ten sposób będę mogła poddać je pod głosowanie. Najdalej idącym wnioskiem jest propozycja pracodawców i ten wniosek przegłosujemy w pierwszej kolejności.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#AnnaFilek">Nie bardzo wiem, nad czym będziemy głosować. W którym wariancie zawarto wzrost o 5%?</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#AnnaBańkowska">Moja propozycja jest następująca. W pierwszej kolejności przegłosujemy propozycję pracodawców, czyli wariant II, a w drugiej kolejności - propozycję zgłoszoną przez Ministerstwo Finansów, czyli wariant I. Później przegłosujemy moją propozycję dotyczącą 5% procentowego wzrostu w art. 26a.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#AnnaFilek">Czy nie można tego połączyć? Może dojść do takiej sytuacji, że przyjmiemy propozycję rządową, a odrzucimy propozycję posłanki Anny Bańkowskiej. Co wtedy? Proponuję połączyć te wnioski i przegłosować łącznie.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#JolantaBanach">Chciałabym rozwiać wątpliwości zgłoszone przez posłankę Annę Filek. Propozycja zgłoszona przez posłankę Annę Bańkowską została opracowana wspólnie z przedstawicielami rządu. Mało jest prawdopodobne, by posłowie przyjmując naszą poprawkę, odrzucili tę propozycję.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#AnnaBańkowska">Oczywiście moglibyśmy to połączyć, lecz wtedy musielibyśmy dokonać zmiany zapisu w art. 26a. Chciałabym powiedzieć o jeszcze jednej sprawie, a mianowicie o uzysku dla pracodawców. W momencie, gdy obowiązywało najniższe wynagrodzenie, powstawała nowelizowana ustawa. Wtedy najniższe wynagrodzenie wynosiło 760 zł. Wtedy też uznaliśmy, że w 2003 r. wynagrodzenie to będzie wynosiło 775 zł. Takie informacje przekazaliśmy Komisji Trójstronnej. Trzy tygodnie temu zadecydowaliśmy, że w przyszłym roku najniższe wynagrodzenie będzie wynosiło 800 zł. Wszystkie ulgi zawarte w ustawie odnoszą się do najniższego wynagrodzenia. Nie wiem, czy przedstawiciele środowiska chcieliby, abyśmy policzyli te skutki. Powrócę do propozycji zgłoszonej przez posłankę Annę Filek. Proponuję, w art. 26a ust. 1 pkt 1–3, zmienić liczby ze 125 na 130, 105 na 110, 44 na 49. Przechodzimy do głosowania. Przypomnę w całości treść zapisów wariantu II. „W art. 26a 26c wyrazy „miesięczne dofinansowanie” zastępuje się wyrazami „miesięczna dopłata. W art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodaje się wyrazy „z wyjątkiem miesięcznej dopłaty, o której mowa w art. 26a 26c ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych”, alternatywnie „z wyjątkiem miesięcznych dopłat do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych dokonywanych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych”. W art. 23 w ust. 1 w pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodaje się wyrazy „z wyjątkiem miesięcznej dopłaty, o której mowa w art. 26a 26c ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych”, alternatywnie „z wyjątkiem miesięcznych dopłat do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych dokonywanych za środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych”.”. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem wariantu II zgłoszonego przez pracodawców? Stwierdzam, że Komisja, przy 5 głosach za, 14 przeciwnych i braku wstrzymujących się, postanowiła odrzucić wariant II zgłoszony przez pracodawców. Teraz przejdziemy do wariantu I zgłoszonego przez rząd, łącznie z moim wnioskiem. Przytoczę treść wariantu I. „W art. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: w art. 21 w ust. 1 w pkt 48 na końcu zdania dodaje się wyrazy „z wyjątkiem otrzymanego dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, w tej części, w jakiej to dofinansowanie nie jest przekazane na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych”. Po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu: w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 17 w ust. 1 w pkt 25 na końcu zdania dodaje się wyrazy „z wyjątkiem otrzymanego dofinansowania do wynagrodzeń osób niepełnosprawnych, w tej części, w jakiej to dofinansowanie nie jest przekazane na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych”.”. Oczywiście dodajemy tutaj także zmieniony art. 26a. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem wariantu I? Stwierdzam, że Komisja, 18 głosami za, przy braku przeciwnych i 2 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć wariant I.</u>
<u xml:id="u-38.1" who="#AnnaBańkowska">Proszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego KS o zaproponowanie odpowiedniej numeracji.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Przyjęta propozycja będzie oznaczona jako art. 2a. Przygotuję odpowiednią numerację.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do zmiany 2. Czy są uwagi? Nie widzę, w związku z tym przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 2? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem zmiany 2. Przechodzimy do zmiany 3. Zmiana ta jest niezwykle ważna, ponieważ dotyczy zakładów, które utracą status zakładów pracy chronionej. Zakłady te, przez okres 5 lat będą miały prawo do innego sposobu rozliczeń i preferencji. Chodzi tutaj o zaliczki z tytułu podatku od przychodów. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem zmiany 3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem zmiany 3. Przechodzimy do art. 3. Artykuł ten jest konsekwencją przyjętych przez nas zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#JanuszKrasoń">Chciałbym zwrócić uwagę na to, że ustawa ta dotyczy dużego obszaru gospodarczego, a mianowicie zakładów pracy chronionej, zatrudniających 350 tys. osób. W samym górnictwie i hutnictwie nie ma zatrudnionych tylu osób. Konsekwencje tej ustawy, mimo iż zawierają elementy polityki społecznej, mogą wywoływać reperkusje gospodarcze. Znam to środowisko i w wyniku tej ustawy może dojść do zachwiania sektora zatrudnienia w zakładach pracy chronionej. Chciałbym rozważyć pewien sposób myślenia. Ustawa przewiduje, iż w ciągu jednego roku pracodawca, czyli zakład pracy chronionej, będzie musiał dokonać rekonstrukcji i restrukturyzacji swojego zakładu, ponieważ w tym okresie otrzyma o 60% mniejszą pomoc aniżeli w ubiegłych latach. Może należałoby wydłużyć okresy przejściowe. W ten sposób udałoby się łagodnie przejść proces restrukturyzacji, czy przebudowę istoty pracy zakładów pracy chronionej. Należałoby także wydłużyć w czasie subsydiowanie wynagrodzeń osób niepełnosprawnych. Posiadam konkretny projekt. Jest on dość skomplikowany, szczególnie że dodatkowo dojdą konsekwencje w art. 13. Chciałbym dowiedzieć się, czy Komisja podziela taki sposób myślenia i czy warto zająć się tą sprawą.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#AnnaBańkowska">Wydaje mi się, że pan poseł brnie w jakiejś nieświadomości. Chciałam powiedzieć, że był pan nieobecny w momencie, gdy opracowywaliśmy istotne kwestie merytoryczne. Jest to pewien mankament. Dopiero później będziemy opracowywali przepisy przejściowe i nie ma sensu zajmować się tą sprawą podczas rozpatrywania art. 3. Istota ustawy powoduje konieczność przyjęcia art. 3. Problem ten powinien zostać omówiony przy rozpatrywaniu przepisów przejściowych, a nie w tym momencie, ponieważ odrzucenie art. 3 oznaczałoby zakwestionowanie idei całej ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#JanuszKrasoń">Moja nieobecność na tym posiedzeniu była spowodowana chorobą, a nie lekceważeniem prac Komisji. Przekażę na piśmie moją propozycję, a posłanka Anna Bańkowska raczy ocenić, czy jest to brnięcie w nieświadomość.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#AnnaBańkowska">W art. 3 nie ma okresu przejściowego i w związku z tym nie możemy teraz rozpatrzyć tej propozycji. Za chwilę będziemy omawiać przepisy przejściowe i wtedy proszę zgłosić swoją propozycję. Pan poseł Janusz Krasoń mówił o przesunięciu terminu dostosowania zakładów pracy chronionej do nowych warunków, natomiast przekazał nam pan zapisy dotyczące innego wskaźnika korygującego wielokrotność najniższego wynagrodzenia. Proponuje nam pan merytoryczną zmianę. Czy propozycja została rozpatrzona przez podkomisję?</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#JacekKasprzyk">Wydaje mi się, że propozycja ta powstała po ostatnich naszych pracach. Chciałem państwu przypomnieć, że podkomisja rozpatrywała różnorodne warianty dotyczące wydłużenia tego okresu. Polskie prawo musi być dostosowane do prawa Unii Europejskiej oraz do idei pomocy publicznej. Przyjęliśmy wstępne założenie, że najbardziej odpowiedni jest termin - 2004 r. Propozycje zgłoszone przez pana posła Janusza Krasonia są powrotem do początku prac i rozpatrywania różnych koncepcji.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#AnnaBańkowska">Rozpatrzenie tej propozycji wymagałoby przerwania posiedzenia i rozpoczęcia nowej dyskusji. Mam następującą propozycję. Podczas drugiego czytania można zgłosić to w formie poprawek. Wtedy też odbędziemy specjalne posiedzenie i zadecydujemy o przyjęciu lub odrzuceniu tej propozycji. Pańskie propozycje kłócą się z zapisami ust. 2 i 3. Możemy przyjąć zmiany dotyczące art. 13 ust. 2 i 3, ponieważ chodzi tutaj o termin. Ust. 4 dotyczy zmiany wysokości kwot dofinansowania, czyli wszystko to, co zostało wypracowane przez podkomisję, musiałoby ulec zmianie. Proszę o ustosunkowanie się do mojej propozycji.</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#JanuszKrasoń">Nie mam zamiaru burzyć wypracowanych już propozycji, dlatego nie przedstawiłem od razu zapisów moich propozycji. Wywołałem tylko ten problem. Podkreślam, że ustawa ta nie dotyczy tylko spraw związanych z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, lecz także potężnego obszaru gospodarczego. Powinniśmy na to spojrzeć pod takim kątem. Moja nieobecność na posiedzeniu spowodowała, że nie zgłosiłem wcześniej tego problemu. Przyjmuję propozycję posłanki Anny Bańkowskiej i zgłoszę to podczas drugiego czytania. Moje propozycje nie są oficjalne. Nie chodzi mi o destrukcję tej ustawy, lecz o uświadomienie, że jest to także ustawa gospodarcza.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#AnnaBańkowska">Mamy tę świadomość, dlatego tak skrupulatnie rozpatrujemy tę ustawę. Oddaje panu te propozycje. Proszę przygotować się na obliczenie skutków finansowych tych propozycji, gdyż w zasadniczy sposób zmieniają one ideę tej ustawy. Powracamy do art. 3. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 3? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 3. Przechodzimy do art. 4. Artykuł ten reguluje kwestie związane z ustawą o ruchu drogowym. Proponuję w zmianie 1b wyraz „oraz” zastąpić wyrazem „lub”. W zmianie 1c zamienić wyraz „pozarentowe” na „rentowe”. Czy ktoś chciałby zgłosić uwagi? Nie widzę, w związku z tym przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 4? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 4. Chciałabym państwu zaproponować wprowadzenie nowych art. 5 i 6. Art. 5 dotyczy ustawy o pomocy społecznej, ustawy o planowaniu rodziny, ochrony płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, gdzie proponuję, by art. 6 nadać następujące brzmienie: „Do zasiłku stałego przyznanego do dnia wejścia w życie ustawy stosuje się dotychczasowe kryterium dochodowe, a aktualne zaświadczenia lekarskie o stanie zdrowia dziecka dla ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego obowiązują przez okres, na jaki zostały wydane, nie dłużej jednak aniżeli do dnia 31 maja 2003 r.”. To samo dotyczyłoby art. 6, zakresu ustawy o Funduszu Alimentacyjnym, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych, ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, gdzie chodzi mi o to, by art. 4 otrzymał następujące brzmienie: „Osobom uprawnionym do zasiłku pielęgnacyjnego, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zasiłek przysługuje na zasadach dotychczasowych, do czasu utraty ważności dokumentu, na podstawie którego zasiłek pielęgnacyjny był przyznany i wypłacany, nie dłużej jednak niż do dnia 30 maja 2003 r.”. Chodzi mi o to, by dotychczasowe dokumenty, którymi posługują się osoby niepełnosprawne, nie straciły ważności.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#LilianaPindor">Takie zapisy znajdują się w aktualnie obowiązujących ustawach, z tym że termin jest zawity na dzień 31 grudnia 2002 r. Uważam, że takie rozwiązanie jest zasadne, ze względu na trudności, jakie mają zespoły orzekające w orzeczeniu niepełnosprawności dzieci. Najważniejszą kwestią jest przedłużenie ważności zaświadczeń lekarskich uprawniających do wypłaty zasiłków.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#AnnaBańkowska">Chodziło mi o zmniejszenie trudności poprzez wydłużenie terminu. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem nowej treści zapisów art. 5 i 6? Stwierdzam, że Komisja, 17 głosach za, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła przyjąć nową treść art. 5 i 6. Przechodzimy do rozpatrywania art. 5, który, po przyjęciu mojej propozycji, zmienia numer na art. 7.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#JolantaBanach">Na wniosek organizacji pozarządowych strona rządowa proponuje skorygowanie wielkości maksymalnego dofinansowania warsztatów terapii zajęciowej ze względu na zwiększoną liczbę uczestników oraz bieżącej działalności zakładów aktywności zawodowej. Proponujemy kolejny wzrost o 5%. Tak więc w 2005 r. dofinansowanie będzie stanowiło 90% kosztów, w 2006 r. - 85%, w 2007 r. - 75%, natomiast w latach następnych - 70%. Podobnie jeżeli chodzi o zakłady aktywności zawodowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#AnnaBańkowska">Rozumiem, że bez zmian pozostaje dofinansowanie tworzenia warsztatów terapii zajęciowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#KrystynaMrugalska">Chciałabym powiedzieć, że będę mówić o osobach niepełnosprawnych, ponieważ charakter naszej placówki polega na dbaniu o interesy tych osób. Najbardziej udaną propozycją obowiązującej ustawy było utworzenie warsztatów terapii zajęciowej. Zakłady aktywności zawodowej są wyjątkowe, ponieważ nie tylko dają możliwość przygotowania do pracy, lecz również dają pracę. 85% osób korzystających z warsztatów to osoby mentalnie niepełnosprawne, czyli upośledzone umysłowo lub chore psychicznie. Osoby te nie mogą pracować nawet w zakładach pracy chronionej. Muszą mieć odpowiednio stworzone warunki. Jeżeli upadnie filozofia tych zakładów, to w momencie wejścia do Unii Europejskiej rozpoczynamy wszystko od nowa, ponieważ taka jest dyrektywa. Mój wniosek. Uważamy, że do momentu powstania ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie żadnych gwarancji, że jednostki te przejmą daną działalność, co spowoduje ogromne zagrożenie istnienia tych warsztatów.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#AnnaBańkowska">Rozumiem, że nie popiera pani propozycji zwiększenia dofinansowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#KrystynaMrugalska">Tak, nie popieram tej propozycji do momentu pełnych gwarancji, że środki te trafią do samorządów. Posiadamy doświadczenie dotyczące tego, co się dzieje z częścią oświatową subwencji. Są to znaczące środki.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#JolantaBanach">Obie wiemy, że nastawienie samorządów i ich priorytety to skomplikowana sprawa. Ustawa o dochodach jednostek samorządowych nie przyniosłaby żadnej zmiany. Chciałabym powiedzieć o ważniejszej sprawie. Dzisiejsze brzmienie zapisu jest takie, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych dofinansowuje zakłady aktywności zawodowej i warsztaty terapii zajęciowej. Natomiast częściowe dofinansowanie mogłoby spowodować odwrotny skutek. W momencie gdy samorządy otrzymają środki wyliczone algorytmem do własnej dyspozycji, to dofinansowanie fakultatywne może dotyczyć zmniejszania kwot na warsztaty terapii zajęciowej. W proponowanym przez nas zapisie gwarantujemy maksymalne sztywne kwoty dofinansowania przekazywane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Stworzyliśmy ten zapis z myślą o istnieniu zakładów aktywności zawodowej i warsztatów terapii zajęciowej. W 2005 r. usztywniamy te kwoty, natomiast we wcześniejszych latach powinna zostać przygotowana ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Nie będziemy wtedy musieli zmieniać ustawy, ponieważ pozostanie zapis mówiący, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych może dofinansować takie zakłady. Jest to wygodne w przypadku, gdy samorządy będą zaniżać wysokość wkładu własnego. Uważam, że zapis ten jest korzystny.</u>
</div>
<div xml:id="div-57">
<u xml:id="u-57.0" who="#EugeniuszWycisło">Chciałbym się podzielić moim doświadczeniem. Przez kilka lat byłem starostą. Omawiane zadania przypisano samorządom powiatowym. W kierowanym przeze mnie powiecie taką działalność dofinansowywaliśmy nawet kosztem subwencji drogowej. Dopóki nie ma obligatoryjnych dochodów w powiatach, to nie można ich zmuszać do pobierania środków przeznaczonych na inne cele, po to by utrzymywać takie zakłady. Uważam, że słuszne są obawy zgłoszone przez panią prezes Krystynę Mrugalską.</u>
</div>
<div xml:id="div-58">
<u xml:id="u-58.0" who="#AlicjaMurynowicz">Rozumiem, że moi przedmówcy wyrażają pewne wątpliwości, lecz czy ma to oznaczać, że powinniśmy wstrzymać prace nad tą ustawą do momentu powstania ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego? Każdy z nas ma wątpliwości podczas tworzenia prawa, lecz czy powinny one wpływać na tworzenie tej ustawy? W ten właśnie sposób odebrałam zgłoszone wcześniej zastrzeżenia. Rozumiem, że mają państwo uwagi do funkcjonowania samorządów, lecz na tym etapie obydwie sprawy nie mają ze sobą nic wspólnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-59">
<u xml:id="u-59.0" who="#JacekKasprzyk">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 7 po zmianach zgłoszonych przez panią minister Jolantę Banach? Stwierdzam, że Komisja, 15 głosami za, przy braku przeciwnych i 3 wstrzymujących się, postanowiła przyjąć art. 7. Przechodzimy do art. 8, czyli dawnego art. 6. Art. 8 jest związany z wcześniejszą zmianą dotyczącą zaliczek, w której zgłoszono dwa wnioski. Pierwszy został zgłoszony przez Komisję, a dotyczy on miesięcznych rozliczeń zaliczek. Drugi wniosek to wniosek mniejszości zgłoszony przez posłankę Annę Bańkowską dotyczący tego, by zaliczki były rozliczane, co drugi miesiąc. Jeżeli przyjmiemy drugi wariant, to art. 8 stanie się bezprzedmiotowy, ponieważ zniknie formuła zaliczkowania. Chcę powiedzieć, że jestem autorem propozycji miesięcznych rozliczeń. Zgłosiłem taką propozycję, mając na uwadze kondycję finansową przedsiębiorstw. Wstępne ustalenia z Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pozwoliły mi na złożenie takiego wniosku, jednak wnikliwa analiza potwierdziła fakt, iż mogą występować przestoje informatyczne. W tej mierze posiadamy pewne doświadczenia, na przykład system informatyczny Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub wybory samorządowe. Mogłoby się okazać, że mimo dobrych chęci, tutaj będzie podobnie. Sadzę, że lepszy jest wniosek zgłoszony przez posłankę Annę Bańkowską. Konsekwencją tego wniosku jest wykreślenie art. 8. Kto z państwa opowiada się za wykreśleniem art. 8? Stwierdzam, że Komisja 17 głosami za, przy braku przeciwnych i 1 wstrzymującym się, postanowiła wykreślić art. 8, czyli dawny art. 6. Przechodzimy do art. 8, dawnego art. 7. Jest to teraz art. 8, ponieważ w poprzednim głosowaniu wykreśliliśmy art. 8 i zgodnie z numeracją to będzie teraz art. 8. Art. 8 dotyczy pracodawców, którzy uzyskali status zakładu pracy chronionej przed wejściem w życie niniejszej ustawy. W zapisie tym zobowiązujemy pracodawców do zwiększenia zatrudnienia do, co najmniej 25 pracowników, w terminie 12 miesięcy. Przypomnę, że strona rządowa proponowała 6 miesięcy. Po negocjacjach przyjęliśmy wariant 12 miesięcy. Chciałem zgłosić błąd techniczny. Należy zamienić wyraz „nieprzeznaczonych” na wyraz „nieprzeznaczanych”. Rozumiem, że Biuro Legislacyjne KS dokona tej zmiany. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 8? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 8. Przechodzimy do art. 9 dawnego art. 8. Artykuł ten dotyczy powoływanych rad w powiatach i województwach. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 9? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 9. Przechodzimy do art. 10, dawnego art. 9. Artykuł ten jest kontynuacją rozwiązań ustawowych i ich czasu realizacji. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 10? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 10. Przechodzimy do art. 11, dawnego art. 10. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 11? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 11. Przechodzimy do art. 12, dawnego art. 11. Artykuł ten jest ukłonem w stronę pracodawców. Strona rządowa proponowała nie udzielać zwolnień z tytułu współpracy z zakładami pracy chronionej.</u>
</div>
<div xml:id="div-60">
<u xml:id="u-60.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Sądzę, że odwołanie do art. 21 należałoby zastąpić odwołaniem do art. 22. Podczas prac podkomisji wprowadzono nowe brzmienie tego artykułu Wcześniej znajdował się on w rozporządzeniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-61">
<u xml:id="u-61.0" who="#JacekKasprzyk">Propozycja ta jest słuszna.</u>
</div>
<div xml:id="div-62">
<u xml:id="u-62.0" who="#AnnaFilek">Zastanawiam się, czy zapis „z dniem 31 grudnia 2003 r.” nie powinien zostać zastąpiony zapisem „z dniem wejścia do Unii Europejskiej”. Taki zapis jest wprowadzany w wielu ustawach dostosowywanych do prawa unijnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-63">
<u xml:id="u-63.0" who="#JolantaBanach">Podczas dyskusji na posiedzeniu Rady Ministrów analizowaliśmy kwestie dotyczące terminów wprowadzenia nowych rozwiązań. Zastanawialiśmy się, czy użyć sformułowania dotyczącego akcesji, czy też pozostawić zapis określający dzień kalendarzowy. Uznaliśmy, że w tej ustawie mamy do czynienia ze specyficznym dostosowaniem, które zamienia formułę rozwiązań podatkowych na formułę dofinansowań, a kwestie związane z logiką roku podatkowego powinny obowiązywać przez cały rok kalendarzowy. Oczywiście podatek VAT jest rozliczany miesięcznie, lecz wniosek za refundację jest składany w następnym miesiącu, czyli wtedy, gdy zostaje uruchomione dofinansowanie do wynagrodzeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-64">
<u xml:id="u-64.0" who="#AnnaFilek">Proponuję przyjąć zapis bez wprowadzania zmian. Ewentualnie zgłoszę tę poprawkę w drugim czytaniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-65">
<u xml:id="u-65.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 12? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 12. Przechodzimy do art. 13. Jest to dawny art. 12.</u>
</div>
<div xml:id="div-66">
<u xml:id="u-66.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponuję przekształcić ust. 2 na art. 13a. W ten sposób podkreślimy, że jest to zupełnie odrębna problematyka aniżeli w ust. 1. To samo należy uczynić z ust. 4 i przekształcić go w art. 13b. Należałoby także tutaj dopisać, że „Przepis art. 2 pkt 1a oraz art. 2a”. Ust. 3 należy wykreślić jako konsekwencję wcześniej wprowadzonych zmian.</u>
</div>
<div xml:id="div-67">
<u xml:id="u-67.0" who="#JolantaBanach">Popieram tę propozycję.</u>
</div>
<div xml:id="div-68">
<u xml:id="u-68.0" who="#AnnaBańkowska">Uważam, że propozycje te są zasadne. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 13 po przeprowadzeniu zmian? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 13. Upoważniamy Biuro Legislacyjne do wprowadzenia zmian. Przechodzimy do art. 14, czyli dawnego art. 13. Proszę zauważyć, że niektóre przepisy wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2003 r., a inne - z dniem 1 stycznia 2004 r. W ust. 1 chodziło o elektroniczny przekaz informacji, natomiast ust. 2 wymaga uzupełnienia.</u>
</div>
<div xml:id="div-69">
<u xml:id="u-69.0" who="#LilianaPindor">Proponujemy uzupełnienie ust. 2 poprzez włączenie zapisu: „art. 1 pkt 8, pkt 14, pkt 17, pkt 23”. Pkt 8 dotyczy art. 10b ust. 3 w zakresie warsztatów terapii zajęciowej. Zapis ust. 3 jest następujący: „Ze środków funduszu nie mogą być dofinansowywane koszty uczestnictwa w warsztacie osób niepełnosprawnych będących stałymi podopiecznymi jednostek organizacyjnych prowadzących terapię zajęciową na podstawie odrębnych przepisów”. W domach pomocy społecznej także funkcjonują warsztaty terapii zajęciowej. Chcemy wydłużyć im okres dostosowania. Teraz omówię pkt 14. W przedłożeniu rządowym proponowaliśmy wykreślenie art. 22 z ustawy o rehabilitacji. W trakcie prac parlamentarnych ustalono nowe brzmienie art. 22. W związku z tym artykuł ten w nowym brzmieniu wejdzie w życie wraz z nowym systemem, czyli 1 stycznia 2004 r. Pkt 17 dotyczy regulacji zawartych w art. 26a 26c. W pkt. 23 chodzi o nową wersje zapisu dotyczącego dofinansowania wynagrodzeń osób psychicznie chorych i upośledzonych umysłowo.</u>
</div>
<div xml:id="div-70">
<u xml:id="u-70.0" who="#JolantaBanach">Nie tyle jest to nowa wersja, co możliwość dofinansowywania zwiększonych kosztów z tytułu zatrudnienia określonych osób z różnym rodzajem niepełnosprawności. Jest to dodatkowe dofinansowanie dla zakładów pracy chronionej, które zostało przez nas wprowadzone.</u>
</div>
<div xml:id="div-71">
<u xml:id="u-71.0" who="#LilianaPindor">Dokończę objaśnianie pkt. 23. Punkt ten dotyczy art. 25, gdzie mówimy o dofinansowaniu składek na ubezpieczenia społeczne. Zapisem ten obejmuje pracodawców, którzy po raz pierwszy podejmują działalność gospodarczą oraz dofinansowanie wynagrodzeń u pracodawców zatrudniających mniej niż 25 osób.</u>
</div>
<div xml:id="div-72">
<u xml:id="u-72.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Należałoby także tutaj dopisać „art. 2”, ponieważ dotyczy on osób prawnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-73">
<u xml:id="u-73.0" who="#AnnaBańkowska">Uwaga ta jest słuszna. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 14? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie opowiedziała się za przyjęciem art. 14. Pani dyrektor Liliana Pindor proponowała doprecyzowania art. 26a.</u>
</div>
<div xml:id="div-74">
<u xml:id="u-74.0" who="#LilianaPindor">Uznałam, że jest to konieczne, ponieważ nie powinno być żadnych niedomówień, jeżeli chodzi o pracodawców, którym dofinansujemy wynagrodzenia osób niepełnosprawnych. Dokonaliśmy pewnego podziału i oznaczyliśmy, że dofinansowanie otrzymają zakłady pracy chronionej oraz pracodawcy zatrudniający do 25 pracowników, jeżeli wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych przekroczy 6%. Nie chcemy obejmować tym dofinansowaniem pracodawców zobowiązanych do wpłat. W związku z tym proponujemy dopisanie po wyrazach „w art. 26b ust. 1” wyrazów „z wyłączeniem pracodawców zobowiązanych do wpłat na fundusz na podstawie art. 21”.</u>
</div>
<div xml:id="div-75">
<u xml:id="u-75.0" who="#AnnaBańkowska">Cała ustawa zmierza do tego, by dopłaty docierały do zakładów pracy chronionej, podmiotów zatrudniających do 25 osób, a wśród nich 6% osób niepełnosprawnych oraz do otwartego rynku pracy, czyli do podmiotów zatrudniający powyżej 25 osób i zwolnionych z wpłat na rzecz funduszu. To są trzy grupy podmiotów, które będą otrzymywać wsparcie. Warto zapisać w art. 26a, że pracodawca zatrudniający 1000 osób i niespełniający wymogu 6% zatrudnienia osób niepełnosprawnych, nie otrzyma wsparcia finansowego. Podam treść art. 26a w uzupełnionym brzmieniu: „Pracodawcy zatrudniającemu osoby niepełnosprawne, ujęte w ewidencji prowadzonej przez fundusz, o której mowa w art. 26b ust. 1, z wyłączeniem pracodawców zobowiązanych do wpłat na fundusz na podstawie art. 2, przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2–4 i ust. 8, ze środków funduszu miesięczne dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, wypłacane kwartalnie, zwane dalej „miesięcznym dofinansowaniem” w kwocie...”.</u>
</div>
<div xml:id="div-76">
<u xml:id="u-76.0" who="#NarcyzJanas">Czy wprowadzenie tej zmiany nie doprowadzi do sytuacji, że pracodawcy zobowiązani do zatrudniania 1% osób niepełnosprawnych, nie będą mogli ubiegać się o takie dofinansowanie? Istnieje pewna kategoria zakładów, które są zobowiązane do zatrudniania tylko 1% lub 2% osób niepełnosprawnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-77">
<u xml:id="u-77.0" who="#LilianaPindor">Uważamy, że zapis ten jest odpowiedni, ponieważ przywołaliśmy zapis art. 21.</u>
</div>
<div xml:id="div-78">
<u xml:id="u-78.0" who="#AnnaBańkowska">Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem art. 26a w nowym brzmieniu? Stwierdzam, że Komisja 12 głosami za, przy braku sprzeciwów i 1 wstrzymującym się, postanowiła przyjąć art. 26a w nowym brzmieniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-79">
<u xml:id="u-79.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proszę o sprostowanie błędu w zmianie 21 w art. 30 ust. 2a pkt 2. Zapisano tam, że wojewoda może zwolnić pracodawcę z obowiązku prowadzenia działalności gospodarczej, który przekazał zakład w drodze darowizny. Wyraz „przekazał” nie jest właściwy, powinno być „przejął”. To jest błąd techniczny.</u>
</div>
<div xml:id="div-80">
<u xml:id="u-80.0" who="#AnnaBańkowska">Rozumiem, że Komisja akceptuje tę propozycję. Przechodzimy do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem całości ustawy? Stwierdzam, że Komisja 11 głosami za, przy 1 przeciwnym i 1 wstrzymującym się, postanowiła przyjąć całość ustawy. Proszę, aby Urząd Komitet Integracji Europejskiej przedstawił nam opinię do 25 listopada br. Pozostał nam wybór posła sprawozdawcy. Proponuję, aby był to pan poseł Jacek Kasprzyk. Czy ktoś chciałby zgłosić inne kandydatury? Nie widzę, w związku z tym przechodzę do głosowania. Kto z państwa opowiada się za przyjęciem kandydatury posła Jacka Kasprzyka na posła sprawozdawcę? Stwierdzam, że Komisja jednogłośnie wybrała posła Jacka Kasprzyka na posła sprawozdawcę. Zakończyliśmy ważną ustawę, która modyfikuje wsparcie zakładów pracy chronionej oraz pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Nowością jest rozszerzenie możliwości zatrudniania tych osób na otwartym rynku pracy. Uważam, że w rozsądny sposób dokonaliśmy podziału środków na osoby, które na dzień dzisiejszy zatrudniają osoby niepełnosprawne, oraz na tych, którzy dopiero po wejściu w życie tej ustawy to uczynią. Rozumiem intencje zakładów pracy chronionej, a szczególnie tych, którzy stracą pewne przywileje. Niestety, nie jesteśmy w stanie każdemu z osobna zrekompensować utratę dochodów z tytułu zamiany podatku VAT na dofinansowanie. Oczywiście niektóre podmioty zyskają na tej zmianie. Sądzę, że nie zagubiliśmy problemów osób niepełnosprawnych. Wychodząc z sali usłyszałam, że jest problem z dofinansowaniem badań naukowych. Może uda nam się rozwiązać ten problem w zakresie rozdysponowania środków przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jedna rzecz jest ważna. Nie jest prawdą, że dwie osoby, posiadające tę samą grupę inwalidzką, lecz inną dysfunkcję, wymagają takiego samego dofinansowania na utworzenie miejsca pracy. Nie udało nam się rozwiązać tego problemu. Niestety uznajemy tę samą filozofię co w poprzednich latach. Są trzy grupy inwalidzkie i nieważne, czy mamy do czynienia z osobą z dużymi urazami wewnętrznymi, czy z osobą po amputacjach lub z padaczką. W moim przekonaniu ustawa ta jest ogromnym krokiem na przód, ponieważ daje potrzebę utrzymania idei wspomagania tworzenia miejsc dla osób niepełnosprawnych. Chciałabym, by ten sposób myślenia przyjęli również prezesi izb gospodarczych, przedstawiciele związków pracodawców i zakładów pracy chronionej. Mam nadzieję, że w ten sposób uchronimy zakłady pracy chronionej przed atakami liberałów, że dochodzi w nich do nieprawidłowości w rozliczeniach podatku VAT oraz współdziałania z innymi podmiotami. Chciałabym, aby ta ustawa przyczyniła się do wzrostu zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Zamykam posiedzenie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>