text_structure.xml 355 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JacekMęcina">W imieniu Ministerstwa Gospodarki i Pracy większość zmian będzie przedstawiała i uzasadniała pani dyrektor Beata Czajka. Projekt będący przedmiotem naszych dzisiejszych obrad jest mi znany z wcześniejszych prac, w których mogłem brać udział z ramienia partnerów społecznych. Jednak, ze względu na niedawną moją nominację na stanowisko podsekretarzu stanu nie znam jeszcze wszystkich jego szczegółów. Mam jednak nadzieje, iż w trakcie omawiania niektórych rozwiązań będę aktywnie mógł się włączać w toczącą się pracę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#BeataCzajka">Zmiana dotyczy przyjęcia nowej definicji szkół wyższych. W dotychczasowym rozwiązaniu było przyjęte, iż przepis dotyczy szkół wyższych, z wyjątkiem szkół dla dorosłych lub szkół wyższych w systemie wieczorowym lub zaocznym. Zmiana ta umożliwi osobom bezrobotnym posiadanie statusu absolwenta, mimo że uczy się ona w szkole, która naucza w systemie eksternistycznym. Uogólniając, zmiana ma charakter porządkowy, gdyż dotychczas cel ten był osiągany za pomocą odpowiedniej wykładni przepisów przez urzędy pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak widzę, zmiana nr 1 rozpisuje definicję „bezrobotnego” na kilka kategorii. Jaka jest różnica pomiędzy tymi nowymi kategoriami „bezrobotnego”, w stosunku do obecnego uregulowania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#BeataCzajka">Tak jak wspomniałam, zasadnicza różnica pomiędzy dotychczasowym rozwiązaniem a proponowanym polega na wprowadzeniu do przepisu nowego podziału szkół wyższych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Chyba czytamy nie tę samą zmianę?</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Omówiłam zmianę nr 1, która dotyczy art. 2 lit. a pkt 2. Jak rozumiem, pan przewodniczący chce, abym powiedziała teraz, jakie zmiany zostały dokonane w pkt 3–6. Zmiana w pkt 3 polega na tym, iż zwiększa się liczbę osób młodych, które będą mogły zostać zakwalifikowane, zgodnie z zastosowaną w przepisie definicją, do kategorii osób bezrobotnych. To zwiększenie dokona się dzięki zamianie w przepisie dotychczas użytych wyrazów: „który w roku kalendarzowym zastosowania wobec niego usług lub instrumentów rynku pracy,” na wyrazy: „który, do dnia zastosowania wobec niego usług lub instrumentów rynku pracy,”. Analogiczna zmiana jest dokonywana w pkt 4. Te zmiany znajdują swoje uzasadnienie w przepisach związanych z Europejskim Funduszem Społecznym, co zapisane jest w SPO RZL, czyli Sektorowym Programie Operacyjnym Rozwój Zasobów Ludzkich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są zastrzeżenia do tych propozycji? Nie widzę zastrzeżeń Stwierdzam, że zmiana nr 1, która dotyczy art. 2 lit. a pkt 2–4, uzyskała akceptację Komisji.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana w pkt 5 ma charakter porządkowy. Do dotychczasowej definicji długotrwale bezrobotnego, na którą składa się określenie pewnego okresu pozostawania bezrobotnego bez pracy, dodane zostały pewne okresy niewliczane do tej pory do tego czasu. Jest to okres odbywania stażu i przygotowania zawodowego. Zmiana polega na dodaniu w przepisie wyrazów „z wyłączeniem okresów odbywania stażu i przygotowania zawodowego w miejscu pracy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są zastrzeżenia do tych propozycji? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 1, która dotyczy art. 2 lit. a pkt 5, uzyskała akceptację Komisji.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Dotychczasowa definicja „bezrobotnego bez kwalifikacji zawodowych” odwoływała się do określonych poziomów nauczania. Propozycja zawarta w projekcie zmienia ją na bardziej uniwersalną. Do przepisu dodane zostały wyrazy: „nieposiadającego kwalifikacji do wykonywania jakiegokolwiek zawodu poświadczonych dyplomem, świadectwem, zaświadczeniem instytucji szkoleniowej lub innym dokumentem uprawniającym do wykonywania zawodu”. Poprzednio zamiast tej ogólnej przesłanki był zapis: „o wykształceniu gimnazjalnym lub niższym oraz nieposiadającym kwalifikacji”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są zastrzeżenia do tych propozycji? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 1, która dotyczy art. 2 lit. a pkt, 6 uzyskała akceptację Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AnnaFilek">Proponowałabym nie omawiać po kolei każdego z przepisów, ale całe zmiany. Posłowie wcześniej zapoznali się z nowelizowanymi przepisami i jeżeli będą mieli jakieś propozycje poprawek, to na pewno je zgłoszą. Wobec tego byłoby najlepiej, aby najpierw zmianę omawiała ogólnie pani dyrektor, a jeżeli nie będzie zastrzeżeń, to żeby Komisja przyjmowała ją i przechodziła do rozpatrywania następnego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Zgadzam się na taką formułę procedowania. Zmiana nr 1 dotyczy ogólnie zmian w słowniczku do ustawy. Zwracam się zatem do przedstawiciela rządu o ogólne omówienie całej zmiany, ze zwróceniem uwagi na najistotniejsze nowe przepisy, zwłaszcza te, które w zasadniczy sposób zmieniają istniejący stan prawny bądź wprowadzają nowe pojęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#BeataCzajka">Wszystkie zmiany definicji w zmianie nr 1 mają charakter porządkowy, albo są konsekwencją wprowadzenia w dalszych częściach projektu nowych instytucji prawnych. Nowymi instytucjami są m.in.: prace społecznie użyteczne, indywidualny plan działania. Proponowane zmiany mają ułatwiać interpretacje przepisów ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są zastrzeżenia do innych, niż omówione wcześniej, propozycji w zmianie nr 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JerzyBartnicki">W ocenie urzędów pracy dotychczasowa definicja „pracodawcy” jest lepsza, ponieważ umożliwia ona korzystanie z naszej pomocy przez pracodawców jednoosobowych. Proponowane rozwiązanie nakazuje pracodawcy, który chce kogoś nowego zatrudnić, aby najpierw sam to zrobił, a dopiero potem mógł przyjść po pomoc do nas. Przyjęcie tego rozwiązania uniemożliwi nam pomoc najbardziej potrzebującym małym firmom. Aktualnie funkcjonujące rozwiązanie jest dużo bardziej praktyczne od proponowanego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak rozumiem, uwaga dotyczy pkt 25, w którym proponuje się następującą definicję pracodawcy: „25) pracodawcy - oznacza to jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika;”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#BogdanCichy">Biuro ma także zastrzeżenia do tego rozwiązania. Definicja „pracodawcy” została określona w art. 3 Kodeksu pracy. W tym świetle powstaje pytanie: czy istnieje potrzeba, aby w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadzać samodzielną definicję pracodawcy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#BeataCzajka">W ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy funkcjonowała dotychczas odrębna definicja „pracodawcy”. Takie odrębne uregulowanie służyło przede wszystkim temu, aby inne specyficzne instytucje rynku pracy, zawarte w tej ustawie mogły się do niego bezpośrednio odnosić. Zmiana, jaką proponujemy ma na celu umożliwić agencjom pracy tymczasowej kierowanie i zatrudnianie do pracy pracowników, których można byłoby zatrudnić, nie tylko na podstawie umowy o pracę, ale także na podstawie umów cywilnoprawnych. W dalszych przepisach ustawy, tak samo jak dotychczas, znajdują się bezpośrednio odnoszące się do tej definicji specyficzne instytucje rynku pracy. Jedną z takich instytucji będzie m.in. traktowanie pewnych podmiotów jako pracodawców, aczkolwiek niebędących nimi, z tego względu, iż nikogo nie zatrudniają.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#TadeuszOlejarz">Omawiając ten przepis warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną różnicę pomiędzy rozwiązaniem funkcjonującym a projektowanym. Obecnie obowiązująca definicja odnosiła się do osób prowadzących działalność gospodarczą, ale w proponowanym rozwiązaniu tego już nie ma. Na rynku pracy i gospodarczym istnieją pewne podmioty, które nie prowadzą działalności gospodarczej, ale podlegają ubezpieczeniom społecznym z tytułu innej działalności niż gospodarcza. Osoby takie są płatnikami składek społecznych za swoich pracowników. To nie zmieniało faktu, iż jeżeli taki pracodawca np. bankrutował i rozwiązywał umowy ze swoimi pracownikami, to mimo płaconych składek nie otrzymywał on, ani osoby przez niego zatrudnione żadnych świadczeń z tytułu ustawy o promocji zatrudnienia itd. Na to niedopatrzenie zwracał nam uwagę już Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wskazując, że poprzednią nowelizacją wyłączyliśmy spod osłon socjalnych pewne grupy osób, które pracowały u osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Ta nowelizacja ma zmienić ten stan rzeczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AnnaFilek">W mojej ocenie proponowana definicja pracodawcy jest prawidłowa. Nie może być przecież pracodawcą osoba, która nie zatrudnia ani jednego pracownika. Niemniej jednak problem, o którym mówił pan Jerzy Bartnicki, jest poważny. Czy w innych częściach tej ustawy lub w innej ustawie znajduje się jakiś przepis, w którym wyraźnie byłoby powiedziane, iż bezrobotnych, czyli potencjalnych pracowników, można kierować tylko do pracodawców, czyli osób zatrudniających co najmniej jedną osobę? Jeżeli nie ma takiego przepisu, to nie widzę przeszkód, aby urzędy pracy mogły kierować bezrobotnych do osób będących przedsiębiorcami, ale niezatrudniających jeszcze nikogo. Uważam, iż problem polega na tym, aby przepis nie zabraniał urzędom pracy kierowania bezrobotnych do podmiotów niezatrudniających nikogo, a mających stać się pracodawcami w rozumieniu tej definicji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#RolandBudnik">Dotychczasowy stan prawny umożliwia uznanie za pracodawcę osoby bezrobotnej, która podjęła działalność gospodarczą, niezatrudniającej żadnego pracownika, ale zamierzającej to zrobić. Dlatego uważamy, iż najbardziej trzeba pomóc właśnie takim podmiotom, które podjęły działalność gospodarczą jednoosobowo, a następnie pragną zatrudnić kogokolwiek z własnych funduszy. Pracodawcy najtrudniej jest zatrudnić pierwszego pracownika, natomiast z każdym następnym jest już o wiele łatwiej. Obecnie takie podmioty zaczynające działalność mogą korzystać z instrumentów rynku pracy. Natomiast proponowana w przedłożeniu definicja „pracodawcy” uniemożliwi urzędom pracy pomoc pracodawcom, którzy chcą kogoś zatrudnić, ale nie mają jeszcze żadnych pracowników. Pewnego rodzaju rozwiązaniem tej sytuacji byłoby uznanie takich jednoosobowych podmiotów prowadzących działalność gospodarczych jako jednostki organizacyjne. Wtedy nie będą one musiały spełniać kryterium zatrudniania co najmniej jednej osoby.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#WiesławKaczmarekniez">W mojej ocenie ten problem jest dość istotny. Powinniśmy więc jasno określić wszystkie podmioty, które będą mogły korzystać z ustawy o promocji zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#BeataCzajka">W dalszej części ustawy nowelizującej jest przepis, który wyraźnie rozstrzyga tę sprawę. Stwierdza się w nim, iż: „dla podmiotów niemających przymiotu pracodawcy instrumenty wynikające z ustawy o promocji zatrudnienia mogą być stosowane”. W tej chwili nie mogę znaleźć tego przepisu, ale w trakcie dalszych prac nad przedłożeniem na pewno do niego dojdziemy. Nie rozstrzygajmy w tej chwili problemu definicji „pracodawcy”, ale zróbmy to dopiero w momencie, gdy dojdziemy do tego przepisu ogólnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Zgadzam się na tymczasowe rozwiązanie, aby rozstrzygnąć kwestię definicji „pracodawcy”, w momencie gdy dojdziemy do ogólnego przepisu umożliwiającemu innym podmiotom korzystanie z dobrodziejstw ustawy o promocji zatrudnienia. Czy są jakieś inne zastrzeżenia do pozostałych punktów w zmianie nr 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#BogdanGrzybowski">Mam uwagę do zmiany art. 8 ust. 1 pkt 8 lit. b, dotyczącej definicji „członka rodziny, zstępnego obywatela polskiego lub cudzoziemca”. W naszej ocenie nie ma uzasadnienia dla wprowadzenia tej zmiany. Uważamy, iż dotychczas funkcjonujące rozwiązanie jest dobre i nie ma potrzeby go zmieniać. Druga nasza uwaga dotyczy definicji „szkolenia”, zawartej w art. 2 ust 1 pkt 37. W projektowanym przepisie usunięto wyraz „edukacyjne” po słowie „zajęcia”. Jest to zmiana nieuzasadniona, powodująca dowolność w interpretacji przepisu. Proponujemy pozostawienie dotychczasowej definicji, w której wyraźnie byłoby zapisane: „szkolenie - oznacza to pozaszkolne zajęcia edukacyjne”. Trzecia nasza uwaga dotyczy art. 2 ust 3, w którym definiuje się, kto i na czyj koszt przeprowadza badania bezrobotnego w celu stwierdzenia jego zdolności do pracy. W projekcie nowelizacji proponuje się rozszerzyć badania lekarskie mające na celu stwierdzenie zdolności bezrobotnego do wykonywania pracy - na osoby odbywające staż i przygotowanie zawodowe. Jeżeli resort pracy proponuje wprowadzenie w ustawie instytucji prac społecznie użytecznych, to zwracamy uwagę, że konwencja MOP nr 29 w art. 11 ust 1 lit. a) stanowi, że przed skierowaniem do tych prac, we wszystkich przypadkach, gdy to będzie możliwe, należy uprzednio stwierdzić przez lekarza brak jakiejkolwiek choroby zakaźnej oraz zdatność fizyczną zainteresowanych do wytrzymania nakazanej pracy i warunków, w jakich będzie wykonywana. W związku z tym zwracamy uwagę, że w zaproponowanym przepisie brak jest zapisu o badaniach lekarskich w celu wykonywania prac społecznie użytecznych. Według OPZZ proponowany przepis powinien brzmieć: „3. Badania lekarskie mające na celu stwierdzenie zdolności bezrobotnego do wykonywania prac, odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac społecznie użytecznych…”, dalej tak jak w proponowanym przepisie. Istota tej poprawki ma polegać na nakazie przebadania bezrobotnego, zanim skierujemy go do prac społecznie użytecznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#BeataCzajka">Zacznę odpowiadać na zadane pytania od ostatniego z nich. Jeśli chodzi o obowiązkowe badania lekarskie, którym mają podlegać bezrobotni, zanim przystąpią do prac społecznie użytecznych, to uważamy, iż propozycja jest do zaakceptowania. Zgadzamy się na dopisanie w przepisie wyrazów: „prac społecznie użytecznych”. W kwestii definicji „członka rodziny” chciałabym stwierdzić, iż ustawa definiuje osobę bezrobotną oraz członków jego rodziny tylko i wyłącznie na użytek przepisów ustawy o promocji zatrudnienia. Chodziło nam o sformułowanie takiej definicji, która będzie użyteczna w zakresie dostępu do instrumentów rynku pracy. Podobnego rodzaju rozwiązanie zostało przyjęte w stosunku do proponowanej w tym samym przepisie definicji: „obywatela polskiego lub cudzoziemca”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak należy interpretować zmianę polegającą na wykreśleniu wyrazu „edukacyjne”?</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Aktualnie toczą się pracę nad przepisami ustawy o systemie oświaty, które w sposób jednoznacznie będą definiować, co to są zajęcia edukacyjne. Obecnie jedynie zdefiniowanymi ustawowo zajęciami edukacyjnymi są te prowadzone w przedszkolach. Z tego też względu postanowiliśmy dodać definicję szkoleń dla osób bezrobotnych po to, aby po zakończeniu prac nad nowymi przepisami o systemie oświaty nasze przepisy były przystosowane do tamtych rozwiązań. Tym samym te przepisy będą pasowały do siebie. To dopasowanie dokonywane jest jeszcze z jednego względu. Prawidłowym gwarantem działania systemu akredytacji szkoleń jest poprawne zdefiniowanie pojęcia „szkoleń”, które mogą być organizowane przez firmy podlegające akredytacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś uwagi do wyjaśnień przedstawiciela resortu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#JerzyBartnicki">W imieniu urzędów pracy chcielibyśmy poprzeć stanowisko Ministerstwa. Urząd Pracy nie powinien być jednostką edukacyjną. My nie mamy uczyć ludzi przedmiotów ogólnorozwojowych, ale przygotowywać ludzi do wykonywania pracy. To nie jest edukacja, ale proste szkolenie. Proponowana w przedłożeniu rządowym definicja jest dla nas bardziej praktyczna i jasna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Reasumując, poprawka zgłoszona do zmiany nr 1 polega na tym, że w lit. b) ust. 3, dotyczącym badań lekarskich osób bezrobotnych kierowanych do prac społecznie użytecznych, dopisane zostają wyrazy: „wykonywania prac społecznie użytecznych”. W przypadku pkt 25 lit. a) definiującego pojęcie „pracodawcy” decyzję w sprawie tego rozwiązania zawieszamy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#UrszulaSęk">Bardzo proszę o dokładne podyktowanie treści przepisu po to, abym wiedziała, w którym miejscu dodawane są wyrazy „wykonywania prac społecznie użytecznych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WiesławKaczmarekniez">„3. Badania lekarskie mające na celu stwierdzenie zdolności bezrobotnego do wykonywania pracy, odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac społecznie użytecznych lub wykonywania pracy na podstawie umowy aktywizacyjnej, o której mowa w art. 61c ust. 1, przeprowadzają, na wniosek powiatowego urzędu pracy, lekarze ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Koszty tych badań są finansowane z Funduszu Pracy”. Czy są inne uwagi do zmiany nr 1? Nie widzę uwag. Stwierdzam, że zmiana nr 1 uzyskała akceptację Komisji Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 2, w której proponuje się: „2) w art. 4:</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 1 uchyla się pkt 3,</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego realizuje zadania z zakresu koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, w zakresie świadczeń dla bezrobotnych, w szczególności przez pełnienie funkcji instytucji łącznikowej.,</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c ) po ust. 2 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Minister właściwy do spraw pracy może przetwarzać dane osobowe przekazywane przez publiczne służby zatrudnienia.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 2 polega na przeniesieniu kompetencji związanych z wykonywaniem zadań dotyczących koordynacji systemu zabezpieczenia społecznego. Obecnie kompetencje te posiada minister właściwy do spraw pracy, natomiast ustawa nowelizująca przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. Dokonując tej zmiany doprowadzimy do stanu prawnego zgodnego z ustawą o działach administracji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są zastrzeżenia do zmiany nr 2? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 2 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 3, której proponuje się : „3) art. 5 otrzymuje brzmienie: „Art. 5. Minister właściwy do spraw pracy pełni funkcję koordynatora publicznych służb zatrudnienia.”.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Wprowadzenie zmiany nr 5 spowoduje zniesienie obowiązku utworzenia Biura Koordynacji Publicznych Służb Zatrudnienia. Jest to wykreślenie ustawowej delegacji do utworzenia tego Biura. W poprzednich założeniach takie Biuro miało powstać, ale do tej pory nie udało się tego zrealizować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#BogdanGrzybowski">Pewnego rodzaju błędem było zdecentralizowanie urzędów pracy, przez co zerwana została koordynacja działań pomiędzy powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy a Ministerstwem. Uważamy, iż jeżeli resort przygotowywał nowy kształt ustawy o promocji zatrudnienia, to powinien przynajmniej zdawać sobie sprawę z tego, że niezbędne będą środki na utworzenia Biura Koordynacji Publicznych Służb Zatrudnienia. Obecnie, znosząc obowiązek utworzenia takiego Biura, Ministerstwo przyznaje, że nie ma możliwości sfinansowania przez ministra właściwego do spraw pracy kosztów jego powołania i funkcjonowania. Taki sposób tworzenia prawa jest nie do przyjęcia przez OPZZ. Uważamy, że nadal istnieje możliwość utworzenia takiego Biura, w ramach reorganizacji departamentu rynku pracy. Na brak koordynacji prac publicznych służb zatrudnienia zwracaliśmy niejednokrotnie uwagę. Również dyrektorzy wojewódzkich urzędów pracy są tym zaniepokojeni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy przedstawiciel OPZZ ma jakąś alternatywną propozycję unormowania tego problemu?</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#RolandBudnik">Powiatowe urzędy pracy popierają w pełni propozycję rządu. Uważamy, iż powołanie Biura Koordynacji Publicznych Służb Zatrudnienia byłoby tylko utworzeniem jeszcze jednego niepotrzebnego organu administracji. Obecnie Departament Rynku Pracy z zadań koordynatora wywiązuje się bardzo dobrze, a Minister ma obowiązek nadzoru na tymi służbami i koordynacji ich pracy, niezależnie od tego, czy Biuro istnieje, czy też nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 3? Nie widzę zastrzeżeń Stwierdzam, że zmiana nr 3 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 4, w której proponuje się: „4) uchyla się art. 7”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#BeataCzajka">Uchylany przepis jest regulacją zawierającą delegacje do wydania rozporządzenia, dzięki któremu instytucje rynku pracy oraz jednostki naukowe mogą otrzymać wsparcie z nieokreślonych środków. W związku z przyjęciem ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, która zawiera delegację na wydania rozporządzeń dotyczących wsparcia ze środków europejskiego funduszu społecznego, ta delegacja w ustawie o promocji zatrudnienia staje się bezprzedmiotowa. Należy jeszcze dodać, iż konsekwencją przyjęcia zmiany nr 4 jest akceptacja zmiany nr 67 lit. b).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#BogdanGrzybowski">Chciałbym przypomnieć, iż na poprzednim posiedzeniu Komisji minister Piotr Kulpa zapewniał nas o nadmiarze środków na koncie Funduszu Pracy. Propozycja uchylenia art. 7 zmierza do ograniczenia kolejnego instrumentu wspierania ze środków budżetu państwa i środków Funduszu Pracy instytucji rynku pracy, tj. publicznej służby zatrudnienia, OHP, agencji zatrudnienia, instytucji szkoleniowych, instytucji dialogu społecznego, instytucji partnerstwa lokalnego. OPZZ jest przeciwny skreśleniu art. 7, tym bardziej że można powiedzieć, iż dyspozycja art. 7 jest niejako obok, a nie zamiast Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich, jak próbuje się sugerować w uzasadnieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są inne propozycje uregulowania tej kwestii? Nie słyszę propozycji. Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 4? Nie widzę. Stwierdzam, że zmiana nr 4 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 5, w której proponuje się: „5) w art. 8: a) w ust. 1: - pkt 11 otrzymuje brzmienie: „11) organizowanie i koordynowanie oraz świadczenie usług poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, a także ich rozwijanie na terenie województwa;”, - pkt 15 otrzymuje brzmienie: „15) określanie, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiej rady zatrudnienia, na podstawie klasyfikacji zawodów i specjalności, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 7 lit. b, wykazu zawodów, w których za przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników może być dokonywana refundacja, o której mowa w art. 12 ust. 6; wykaz zawodów podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym;”, - po pkt 16 dodaje się pkt 17 w brzmieniu: „17) prowadzenie rejestru agencji zatrudnienia oraz wydawanie certyfikatów wstępnych i certyfikatów o dokonaniu wpisu do rejestru agencji zatrudnienia.”,</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. b i c, organem wyższego stopnia jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.”,</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#WiesławKaczmarekniez">c) uchyla się ust. 4,</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#WiesławKaczmarekniez">d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Marszałek województwa powołuje dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy wyłonionego w drodze konkursu spośród osób posiadających wykształcenie wyższe oraz co najmniej 3-letni staż pracy w publicznych służbach zatrudnienia lub co najmniej 5-letni staż pracy w innych instytucjach rynku pracy. Marszałek województwa odwołuje dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy po uzyskaniu zgody wojewódzkiej rady zatrudnienia wyrażonej większością co najmniej 2/3 składu rady. Zgoda wojewódzkiej rady zatrudnienia nie jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 52 i 53 Kodeksu pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#WiesławKaczmarekniez">e) ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. W ramach wojewódzkiego urzędu pracy funkcjonują centra informacji i planowania kariery zawodowej będące wyspecjalizowanymi komórkami organizacyjnymi, które w szczególności:</u>
          <u xml:id="u-39.5" who="#WiesławKaczmarekniez">1) wspomagają powiatowe urzędy pracy w prowadzeniu poradnictwa zawodowego przez świadczenie wyspecjalizowanych usług w zakresie planowania kariery zawodowej na rzecz bezrobotnych i poszukujących pracy;</u>
          <u xml:id="u-39.6" who="#WiesławKaczmarekniez">2) opracowują, aktualizują i upowszechniają informacje zawodowe na terenie województwa;</u>
          <u xml:id="u-39.7" who="#WiesławKaczmarekniez">3) prowadzą zajęcia aktywizacyjne na rzecz bezrobotnych i poszukujących pracy;</u>
          <u xml:id="u-39.8" who="#WiesławKaczmarekniez">4) współpracują przy świadczeniu usług EURES;</u>
          <u xml:id="u-39.9" who="#WiesławKaczmarekniez">5) współdziałają z powiatowymi urzędami pracy w opracowywaniu i realizowaniu indywidualnych planów działania;</u>
          <u xml:id="u-39.10" who="#WiesławKaczmarekniez">6) współdziałają z powiatowymi urzędami pracy w opracowywaniu informacji o rynku pracy dla potrzeb klubów pracy.”, f)</u>
          <u xml:id="u-39.11" who="#WiesławKaczmarekniez">po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu: „8a. Utworzenie i likwidacja centrum informacji i planowania kariery zawodowej wymaga zgody ministra właściwego do spraw pracy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 5 wprowadza nowe regulacje do art. 8 dotyczące kompetencji samorządu województwa. Większość z nich ma charakter porządkowy. Taki charakter ma m.in. zmiana w pkt 11, gdzie do dotychczasowych kompetencji samorządu wojewódzkiego dopisany został obowiązek: „świadczeń usług poradnictwa zawodowego”. Nałożenie tego obowiązku nie jest jakimś nowym zadaniem, a jedynie ustawowym uregulowaniem faktycznie pełnionych świadczeń. Taki sam charakter ma zmiana pkt 15, gdzie poprawione zostaje dotychczas źle sformułowane odesłanie. Zmiana pkt 17 jest konsekwencją zmian wprowadzanych w dalszych częściach projektu nowelizacji. Związane jest to z wprowadzeniem do ustawy nowego rozdziału dotyczącego agencji zatrudnienia. Ta zmiana jest z kolei konsekwencją dostosowania omawianej ustawy, do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wśród proponowanych zmian znajdują się także przepisy dotyczące procedury powoływania wojewódzkiego urzędu pracy. Proszę je omówić.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zgadza się. Bardzo przepraszam, ale zaproponowany tryb pracy jest dla mnie nowością i dlatego nie potrafię w zwięzły sposób omówić wszystkich zmian w tak wielu artykułach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Ta zmiana dotyczy tylko jednego artykułu.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#WiesławKaczmarekniez">W lit. b) dotyczącej ust. 2 wprowadza się zmianę o charakterze porządkowym. Jest ona konsekwencją wcześniej przyjętych zmian dotyczących kompetencji ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego i ministra do spraw pracy. W lit. c), uchyla się ust. 4. To uchylenie jest konsekwencją dalszych zmian, dotyczących wykonywania zadań z zakresu EURES. Zmiana w lit. d), jest zmianą zasadniczą dotyczącą wprowadzenia nowych zasad powoływania i odwoływania dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy. Regulacja wprowadza też rezygnację z warunku posiadania 5-letniego stażu pracy u innego pracodawcy na stanowisku związanym z zarządzaniem zasobami ludzkim. Ponadto, wprowadza się zasadę uzyskania zgody wojewódzkiej rady zatrudnienia, na odwołanie dyrektora. Zmiany w lit. e) dotyczące ust. 8 są także zmianami porządkującymi. Wprowadza się w nich pojęcie indywidualnych planów działań. W zmianie tej dodany zostaje pkt 6, w którym określa się obowiązek współdziałania centrów informacji i planowania kariery z powiatowymi urzędami pracy w opracowywaniu informacji o rynku pracy na potrzeby klubów pracy. Na końcu zmiany nr 5 znajduje się propozycja dodania nowego ust. 8a, w którym nakłada się obowiązek uzyskania zgody ministra właściwego do spraw pracy na utworzenie i likwidację centrum informacji i planowania kariery zawodowej. Minister, będący dysponentem środków funduszu pracy, finansuje w dużym stopniu koszty utworzenia i funkcjonowania tych placówek. Właśnie z tego powodu wydaje się właściwe, aby resort miał wpływ na powoływanie i likwidację tych placówek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 5? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 5 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 6, w której proponuje się : 6) w art. 9:</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 1: - w pkt 14: - lit. b otrzymuje brzmienie: „b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium i innych finansowanych z Funduszu Pracy świadczeń niewynikających z zawartych umów,”, - lit. d otrzymuje brzmienie: „d) odroczeniu terminu spłaty, rozłożeniu na raty lub umorzeniu części albo całości nienależnie pobranego świadczenia udzielonego z Funduszu Pracy oraz refundacji lub przyznanych jednorazowo środków, o których mowa w art. 46;”, - po pkt 18 dodaje się pkt 19 w brzmieniu: „19) opracowywanie i realizowanie indywidualnych planów działania.”,</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a 2c w brzmieniu: „2a. Minister właściwy do spraw pracy przekaże samorządom powiatowym w 2006 r. oraz w 2007 r. z Funduszu Pracy kwotę w wysokości 7% kwoty środków (limitu) Funduszu Pracy ustalonej na rok poprzedni na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, o której mowa w art. 109 ust. 2, z wyłączeniem kwot przyznanych ze środków będących w dyspozycji samorządu województwa oraz z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy, z przeznaczeniem na finansowanie kosztów zatrudnienia pracowników powiatowego urzędu pracy. 2b. Kwota środków, o której mowa w ust. 2a, jest przekazywana samorządom powiatowym w okresach miesięcznych w wysokości 1/12 kwoty ustalonej na dany rok. 2c. Przekazane samorządom powiatowym kwoty środków, o których mowa w ust. 2a, stanowią dochód powiatu, o którym mowa w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966).”,</u>
          <u xml:id="u-43.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) uchyla się ust. 4,</u>
          <u xml:id="u-43.4" who="#WiesławKaczmarekniez">d) ust. 5 otrzymuje brzmienie: "5. Starosta powołuje dyrektora powiatowego urzędu pracy, wyłonionego w drodze konkursu, spośród osób posiadających wykształcenie wyższe oraz co najmniej 3-letni staż pracy w publicznych służbach zatrudnienia lub co najmniej 5-letni staż pracy w innych instytucjach rynku pracy. Starosta odwołuje dyrektora powiatowego urzędu pracy po uzyskaniu zgody powiatowej rady zatrudnienia wyrażonej większością co najmniej 2/3 składu rady. Zgoda powiatowej rady zatrudnienia nie jest wymagana w przypadkach, o których mowa w art. 52 i 53 Kodeksu pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-43.5" who="#WiesławKaczmarekniez">e ) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Dyrektora powiatowego urzędu pracy, o którym mowa w art. 9a, wyłonionego w drodze konkursu, spośród osób spełniających warunki określone w ust. 5, powołują i odwołują w porozumieniu właściwi starostowie i prezydenci miast na prawach powiatu. Organ właściwy do dokonywania czynności z zakresu prawa pracy ustalają w porozumieniu właściwi starostowie i prezydenci miast na prawach powiatu”.</u>
          <u xml:id="u-43.6" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana art. 9 dotyczy zadań samorządu powiatu. W lit. a) wprowadza się zmiany o charakterze porządkowym. W lit. b) wprowadza się nową instytucję do ustawy o promocji zatrudnienia. Z końcem 2005 r. wygasa możliwość organizowania przez samorządy powiatowe robót publicznych i w związku z tym przestanie istnieć możliwość zatrudniania w urzędach pracy pracowników - bezrobotnych, którzy stanowią ponad 30% ogółu zatrudnionych w tych placówkach. W celu dalszego umożliwienia samorządom realizacji tych zadań, a także, w celu stworzenia mechanizmu kompensującego samorządom brak środków na finansowanie w pełnym zakresie wszystkich zadań wynikających z ustawy o promocji zatrudnienia, została wprowadzona możliwość przekazywania 7% odpisu ze środków Funduszu Pracy na finansowanie kosztów funkcjonowania Powiatowych Urzędów Pracy. Ten 7% poziom dofinansowania jest wyliczony na podstawie dotychczas wykorzystywanych przez urzędy pracy środków Funduszu Pracy na roboty publiczne. W skali kraju te 7% stanowi wyższą kwotę, niż dotychczas była wykorzystywana przez urzędy pracy. Zmiana w lit. c) ma charakter porządkowy. Zmiana w lit. d) jest podobnej natury jak zmiana wprowadzona w ust. 6 art. 8. Tak samo jak przy powoływaniu przez marszałka województwa dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy wprowadza się podobne zasady powoływania przez starostę dyrektora powiatowego urzędu pracy. Wprowadza się też zasadę rezygnacji z posiadania 5-letniego stażu pracy u innego pracodawcy na stanowisku związanym z zarządzaniem zasobami ludzkimi. Także w tym przypadku przy odwołaniu dyrektora trzeba uzyskać zgodę powiatowej rady zatrudnienia. Zmiana w lit. e) ma charakter porządkowy, wprowadza się w niej tryb powoływania powiatowego urzędu pracy w sytuacji, gdy urząd pracy działa w obrębie dwóch powiatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#JerzyMüllerniez">Po pierwsze, czy w art. 9 w ust. 1 lit. a) dotyczącym pkt 14b można byłoby rozszerzyć zawarty w tym przepisie katalog, o: „zmianę wysokości zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium i … „. Po drugie, czy w art. 9 w ust. 1 lit. a) dotyczącym pkt 14d, gdzie mowa jest o odroczeniu terminu spłaty itd., należy przez to rozumieć, iż mieści się w zakresie tej decyzji także decyzja o odmowie odroczenia? Czy nie należy dopisać w tym punkcie wyrazów: „decyzji o odmowie odroczenia terminu spłaty”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#BogdanGrzybowski">Naszym zdaniem błędem jest zatrudnianie w urzędach pracy pracowników w ramach prac interwencyjnych i robót publicznych. Takie działania nie pozwalają prowadzić prawidłowej polityki kadrowej w tych instytucjach. OPZZ wielokrotnie zwracało na ten problem uwagę rządu i parlamentu. Rząd, po pewnym czasie, doszedł do takiego samego wniosku. Jednak do tego momentu wydano znaczną kwotę na wyszkolenie pracowników administracji urzędów pracy, których następnie zwolniono z powodu braku środków, a na ich miejsce przyjęto bezrobotnych w ramach prac interwencyjnych i robót publicznych. W projekcie proponuje się, aby część środków z Funduszu Pracy przeznaczyć na wynagrodzenia (w tym składki na ubezpieczenia społeczne, składki Funduszu Pracy oraz składki na ZFŚS) pracowników powiatowych urzędów pracy. OPZZ zdecydowanie sprzeciwia się finansowania wynagrodzeń pracowników urzędów pracy ze składek pochodzących od pracodawców. Zwracamy uwagę, że na 2005 rok planuje się dochody ze składek pochodzących od pracodawców w wysokości 6.260.000 tys. zł, a na wydatki związane z wypłatą zasiłków dla bezrobotnych, ich składek na ubezpieczenie i na aktywne formy - łącznie 5.680.000 tys. zł (3.610.000 tys. zł zasiłki + 2.070.000 tys. zł aktywne formy). Uważamy, że ze środków pochodzących ze składek od pracodawców powinny być finansowane jedynie zasiłki i aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu. Jeżeli weźmiemy pod uwagę, iż Fundusz jest zadłużony na kwotę około 4 mld. zł, to reszta środków wolnych powinna pójść na spłatę tego zadłużenia. Warto rozważyć te dane przez pryzmat tego, kto płaci za zatrudnienie urzędników w urzędach pracy. 2/3 kosztów ponosi budżet państwa, a 1/3 ma być pokrywana ze środków Funduszu Pracy poprzez finansowanie prac interwencyjnych i robót publicznych. Uważamy, iż jest to zły pomysł. 1/3 kosztów nie powinno się finansować z Funduszu Pracy. Całość kosztów powinien ponosić budżet. Fundusz Pracy powinien być odrębnie rozliczany przez pracodawców. W okresach, gdy na koncie Funduszu są jakieś nadwyżki, składka powinna być zmniejszana po to, aby ograniczyć koszty pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#JerzyBartnicki">Bez przyjęcia tego rozwiązania od 1 stycznia 2006 z urzędów pracy będzie musiało odejść około 30% pracowników, bo aż tylu jest zatrudnionych w każdym urzędzie pracy w formie robót publicznych. Taka jest średnia krajowa, ale w niektórych biednych samorządach, ten procent jest znacznie wyższy. W moim urzędzie pracy można znaleźć osoby, które od 8 lat pracują w nim w ramach robót publicznych. Zgadzam się z przedstawicielem OPZZ Bogdanem Grzybowskim, iż jest to pewnego rodzaju patologia, ale pamiętajmy, że jednym z obowiązków państwa, tak samo samorządu, jest zwalczanie bezrobocia. Dofinansowanie tej sfery przez państwo nie jest u nas czymś szczególnym. Takie zjawisko jest spotykane w całej Europie. Pamiętajmy także, iż im większe jest bezrobocie w powiecie, tym mniejszy jest dochód samorządu, a zatem bez pomocy państwa taka jednostka nie da sobie rady. W Polsce istnieją dwa rodzaje powiatów: ziemskie i grodzkie. Te drugie dają sobie radę, natomiast finanse powiatów ziemskich są bardzo często w opłakanym stanie. W związku z taką sytuacją od przyjęcia tego rozwiązania zależy nasze być, albo nie być. W naszej ocenie to jest jeden z najważniejszych przepisów w tej nowelizacji. Być może nie jest to rozwiązanie doskonałe, ale w dużej mierze zależy od niego nasza przyszłość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#TadeuszOlejarz">W trakcie prac nad projektem zmian w ustawie o promocji zatrudnienia zmiana nr 6 wzbudzała najwięcej kontrowersji. Komisja Wspólna Rządu i Samorządu, po długich debatach, jednoznacznie stwierdziła, iż w czasach, gdy mamy w Polsce duże bezrobocie, zwolnienie z urzędów pracy 1/3 pracowników, byłoby katastrofą dla tych urzędów. Doszłoby do tego, że te instytucje przestałyby pełnić swoją podstawową rolę, do której są powołane. Zmiana proponowana przez rząd ma skierować pieniądze na zatrudnianie pracowników bezpośrednio do budżetów samorządów. Tym samym skończymy z fikcją, jaka obowiązywała przez ostatnie kilka lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Dziękuję za te wyjaśnienia. Jednak rząd nie przedstawił swojego stanowiska wobec propozycji posła Jerzy Müllera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#BeataCzajka">Czy poseł Jerzy Müller może powtórzyć swoją propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#JerzyMüllerniez">Po pierwsze - czy w art. 9 w ust. 1 lit. a) dotyczącym pkt 14b, można rozszerzyć zawarty w tym przepisie katalog, o: „zmianę wysokości zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium i…”? Po drugie - czy w art. 9 w ust. 1 lit. a) dotyczącym pkt 14d, gdzie mowa jest o odroczeniu terminu spłaty itd., należy przez to rozumieć, iż mieści się w zakresie tej decyzji także decyzja o odmowie odroczenia? Czy nie należy dopisać w tym punkcie wyrazów: „decyzji o odmowie odroczenia terminu spłaty”?</u>
          <u xml:id="u-50.1" who="#JerzyMüllerniez">Odpowiadając na pierwsze pytanie posła Jerzego Müllera, muszę stwierdzić, iż stanowisko rządu jest negatywne w stosunku do tej propozycji. Odpowiadając na drugie pytanie, pragnę wyjaśnić, iż - niestety - wszystkich rodzajów decyzji, jakie są wydawane w urzędach pracy, nie da się zawrzeć w katalogu zawartym w tym przepisie. Istnieje ogólna norma formalna wynikająca z kpa, stanowiąca, iż wszystkie sprawy, jakie mogą być załatwione w formie decyzji administracyjnej, muszą być rozpatrzone tylko w tej formie. Tę zasadę normuje art. 104 kpa. Natomiast podstawą materialną do wydawania decyzji dotyczących m.in.: przyznawania zasiłków, stwierdzenia nienależności świadczenia itd. stanowią przepisy ustawy szczególnej. Katalog zawarty w art. 9 pkt 1 ppkt 14 powstał na podstawie czynności, dotyczących windykacji świadczeń, tzn. umorzenia, odroczenia i rozłożenia na raty. Reasumując, uważamy, iż tego katalogu nie da się w sposób nieskończony poszerzać, tym samym uważamy, iż byłoby to niecelowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#JerzyMüllerniez">Słysząc odpowiedź przedstawiciela Ministerstwa, aż ciśnie się na usta pytanie: dlaczego opinia wobec moich propozycji jest negatywna? Te propozycje wynikają z wątpliwości, jakie zgłosili szefowie powiatowych urzędów pracy. Biorą się one z oceny dotychczasowego funkcjonowania obowiązujących rozwiązań. Nie upieram się, aby przyjąć moje poprawki, ale sygnalizuję niejasności w projekcie, na które wskazali mi praktycy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#RolandBudnik">Powiatowe urzędy pracy popierają rozwiązanie przedstawione przez rząd. W trakcie prac nad projektem ustawy próbowaliśmy uporządkować katalog decyzji, jakie są wydawane przez urzędy pracy. Okazało się, iż jest on niezwykle szeroki i nie da się enumeratywnie wymienić wszystkich wydawanych decyzji. Potwierdzam także, iż codziennie wydając decyzje o odroczeniu, wydajemy także odmowy odroczenia. Jednak większość urzędów pracy ma świadomość, jakie rodzaje decyzji można wydawać na podstawie kpa i ustaw szczególnych. Czasami zdarzają się wyjątki, ale wynikają one tylko i wyłącznie z niedoinformowania organów nadzoru, które same nie wiedzą, jakie jest stanowisko resortu w tej sprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 6? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 6 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 7, w której proponuje się: „7) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu: „Art. 9a. 1. Powiatowy urząd pracy realizujący zadania, o których mowa w art. 9 ust. 1, obejmujący obszarem swojego działania kilka powiatów, jest współfinansowany z budżetów tych powiatów. 2. Powiat, którego jednostką organizacyjną jest powiatowy urząd pracy, o którym mowa w ust. 1, zwany dalej „powiatem prowadzącym”, otrzymuje dotacje celowe na wydatki bieżące z budżetów innych powiatów, których zadania realizuje, zwanych dalej „powiatami dotującymi”. 3. Powiaty dotujące oraz powiaty prowadzące zawierają dwustronne porozumienia, określające wysokość dotacji celowej, terminy i zasady jej przekazywania na współfinansowanie kosztów funkcjonowania powiatowego urzędu pracy. 4. W przypadku niezawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 3, wysokość roszczenia przysługującego powiatowi prowadzącemu jest ustalana jako udział w całości poniesionych kosztów, w tym inwestycji i zakupów inwestycyjnych, równy ilorazowi liczby mieszkańców z terenu powiatu dotującego do łącznej liczby mieszkańców z całego obszaru działania powiatowego urzędu pracy według stanu na koniec roku poprzedzającego rok budżetowy, w którym koszty zostały poniesione”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 7 jest wprowadza całkowicie nowy przepis do ustawy. Dotyczy on uregulowania kwestii kosztów funkcjonowania powiatowych urzędów pracy działających na obszarze co najmniej dwóch powiatów. Dotychczas ta sytuacja, w ogóle nie była unormowana. Ani z ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, ani z innych przepisów szczególnych nie wynikała konieczność współuczestnictwa finansowego powiatów, w kosztach ponoszonych przez powiat, w którym siedzibę ma urząd pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 7? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 7 uzyskała akceptację Komisji. Zanim przejdziemy do omawiania zmiany nr 8, chciałbym na jakiś czas przekazać przewodnictwo obrad wiceprzewodniczącemu, posłowi Jerzemu Nowickiemu. Muszę na chwilę wyjść, gdyż zostałem poproszony do szefa Kancelarii Sejmu, pana Józefa Mikosy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#JózefNowicki">Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 8, w której proponuje się : „8) w art. 12 ust. 8 otrzymuje brzmienie: „8. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb refundowania pracodawcom ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń, w szczególności elementy wniosku o zawarcie umowy o refundację, terminy składania i kryteria rozpatrywania wniosku, podmioty uprawnione do zawarcia umowy o refundację, elementy umowy o refundację i wniosku o zwrot poniesionych kosztów przez pracodawcę, mając na względzie zapewnienie młodocianym pracownikom właściwych warunków odbywania przygotowania zawodowego oraz konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami dopuszczalności pomocy na szkolenia”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#BeataCzajka">Zmiana polega na rezygnacji z rozporządzenia unijnego, które reguluje zasady udzielania pomocy publicznej. Analogiczne poprawki będą także wprowadzone w trzech innych zmianach w ustawie nowelizujących. Ich celem jest uproszczenie zasad, które powodowały konieczność każdorazowego nowelizowania ustaw i rozporządzeń, które mają krótki okres funkcjonowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 8? Nie widzę. Stwierdzam, że zmiana nr 8 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 9, w której proponuje się : „9) uchyla się art. 15”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#BeataCzajka">Zmiana uchyla delegację do wydania rozporządzenia dotyczącego programów dla młodzieży, które są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej, ponieważ po przyjęciu ustawy o Narodowym Planie Rozwoju jest to niepotrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#BogdanGrzybowski">To, co powiedziała pani dyrektor Beata Czajka, jest tylko częścią prawdy. Nie chodzi tylko o projekty finansowane ze środków Unii Europejskiej, ale o projekty na rzecz młodzieży wspófinansowane ze środków budżetu państwa. W naszej ocenie, wykreśla się kolejny instrument z katalogu form aktywnych. To postępowanie jest tym bardziej dziwne, iż minister może, ale nie musi wydawać w tej sprawie odpowiedniego rozporządzenia. OPZZ jest zdecydowanie przeciwne tej zmianie, dlatego zwraca się z apelem do posłów o utrzymanie dotychczasowego brzmienia art. 15.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#BeataCzajka">Jak widać, delegacja do wydania rozporządzenia, oprócz tego, iż jest fakultatywna, to sama w sobie nie stanowi prawa. Wobec powyższego, merytoryczne podstawy do wydatkowania środków finansowych znajdują się w innych przepisach. One wynikają m.in. z Sektorowego Programu Operacyjnego Rozwój Zasobów Ludzkich, który oprócz przepisów o charakterze proceduralnym zawiera przepisy materialne, co powoduje, iż wymieniona delegacja jest kompletnie niepotrzebna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#JózefNowicki">Czy któryś z posłów popiera propozycję OPZZ?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#JerzyMüllerniez">Tak, popieram propozycję OPZZ.</u>
          <u xml:id="u-63.1" who="#JerzyMüllerniez">Kto z członków Komisji jest za przyjęciem propozycji OPZZ? Za przyjęciem wniosku opowiedział się 1 poseł, 4 posłów było przeciwnych, nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż propozycja OPZZ nie uzyskała akceptacji Komisji. Czy są jeszcze jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 9? Nie widzę. Stwierdzam, że zmiana nr 9 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 10, w której proponuje się: 10) rozdział 6 otrzymuje brzmienie: „Rozdział 6 Agencje zatrudnienia Art. 18. 1. Działalność gospodarcza polegająca na świadczeniu usług w zakresie:</u>
          <u xml:id="u-63.2" who="#JerzyMüllerniez">1) pośrednictwa pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,</u>
          <u xml:id="u-63.3" who="#JerzyMüllerniez">2) pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych obywateli polskich,</u>
          <u xml:id="u-63.4" who="#JerzyMüllerniez">3) doradztwa personalnego,</u>
          <u xml:id="u-63.5" who="#JerzyMüllerniez">4) poradnictwa zawodowego,</u>
          <u xml:id="u-63.6" who="#JerzyMüllerniez">5) pracy tymczasowej - jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 i Nr 281, poz. 2777), zwanej dalej „ustawą o swobodzie działalności gospodarczej”, i wymaga wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia, zwanego dalej „rejestrem”. 2. Działalność, o której mowa w ust. 1 pkt 1–4, może być wykonywana także przez jednostki samorządu terytorialnego, szkoły wyższe, stowarzyszenia, fundacje, organizacje społeczne i zawodowe oraz inne organizacje, których statutowym celem jest świadczenie tych usług, pod warunkiem uzyskania wpisu do rejestru. 3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, posiadających uprawnienia do prowadzenia działalności w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zgodnie z prawem tego państwa, tworzących oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dla wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie. 4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1) działalności organów, o których mowa w art. 35 ust. 2a;</u>
          <u xml:id="u-63.7" who="#JerzyMüllerniez">2) organów określonych w przepisach o systemie oświaty kierujących nauczycieli do pracy za granicą w środowiskach polonijnych w zakresie działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 2;</u>
          <u xml:id="u-63.8" who="#JerzyMüllerniez">3) przedsiębiorców zagranicznych posiadających uprawnienia i prowadzących działalność w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym zgodnie z prawem tego państwa i zamierzających tymczasowo - o łącznym okresie do 3 miesięcy w roku kalendarzowym - świadczyć te usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 5. Przedsiębiorcy, o których mowa w ust. 4 pkt 3, są obowiązani przed rozpoczęciem świadczenia usług złożyć marszałkowi województwa, właściwemu dla miejsca świadczenia usług: 1) informację zawierającą następujące dane: a) nazwę państwa pochodzenia, oznaczenie przedsiębiorcy oraz jego siedzibę,</u>
          <u xml:id="u-63.9" who="#JerzyMüllerniez">b) miejsce, termin rozpoczęcia i zakończenia świadczenia usług oraz rodzaj świadczonych usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;</u>
          <u xml:id="u-63.10" who="#JerzyMüllerniez">2) oświadczenie, że świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi w zakresie pośrednictwa pracy, doradztwa personalnego, poradnictwa zawodowego lub pracy tymczasowej są zgodne z: a) posiadanymi uprawnieniami,</u>
          <u xml:id="u-63.11" who="#JerzyMüllerniez">b) wykonywaną działalnością w państwie swojej siedziby,</u>
          <u xml:id="u-63.12" who="#JerzyMüllerniez">c) przepisami prawa państwa pochodzenia;</u>
          <u xml:id="u-63.13" who="#JerzyMüllerniez">3) oświadczenie zawierające informacje, o których mowa w art. 19 ust. 4;</u>
          <u xml:id="u-63.14" who="#JerzyMüllerniez">4) kopię dokumentu uprawniającego do prowadzenia działalności w zakresie świadczenia usług, o których mowa ust. 1, na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz jego tłumaczenie na język polski przez tłumacza przysięgłego wraz z podaniem pełnej nazwy i adresu organu wydającego ten dokument.</u>
          <u xml:id="u-63.15" who="#JerzyMüllerniez">6. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, prowadzą agencje pośrednictwa pracy. 7. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 3, prowadzą agencje doradztwa personalnego. 8. Doradztwo personalne polega w szczególności na:</u>
          <u xml:id="u-63.16" who="#JerzyMüllerniez">1) prowadzeniu analizy zatrudnienia u pracodawców, określaniu kwalifikacji pracowników i ich predyspozycji oraz innych cech niezbędnych do wykonywania określonej pracy;</u>
          <u xml:id="u-63.17" who="#JerzyMüllerniez">2) wskazywaniu źródeł i metod pozyskania kandydatów na określone stanowiska pracy;</u>
          <u xml:id="u-63.18" who="#JerzyMüllerniez">3) weryfikacji kandydatów pod względem oczekiwanych kwalifikacji i predyspozycji, z zastosowaniem narzędzi i metod psychologicznych. 9. Usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 4, prowadzą agencje poradnictwa zawodowego. 10. Poradnictwo zawodowe polega w szczególności na:</u>
          <u xml:id="u-63.19" who="#JerzyMüllerniez">1) udzielaniu pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-63.20" who="#JerzyMüllerniez">2) udzielaniu informacji zawodowych;</u>
          <u xml:id="u-63.21" who="#JerzyMüllerniez">3) udzielaniu pracodawcom pomocy w doborze kandydatów do pracy na stanowiska wymagające szczególnych predyspozycji psychofizycznych. 11. Agencje pracy tymczasowej prowadzące usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 5, kierują pracowników do pracodawcy użytkownika, którym może być pracodawca lub podmiot niebędący pracodawcą, w rozumieniu Kodeksu pracy. Pracodawca użytkownik wyznacza pracownikowi skierowanemu z agencji pracy tymczasowej zadania i kontroluje ich wykonywanie. Usługi w zakresie zatrudnienia pracowników wykonują wyłącznie agencje pracy tymczasowej, będące przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. 12. Agencje pośrednictwa pracy, agencje doradztwa personalnego, agencje pracy tymczasowej oraz agencje poradnictwa zawodowego są zwane dalej „agencjami zatrudnienia”. Art. 18a. 1. Podmiot zamierzający wykonywać usługi lub świadczący usługi, o których mowa w art. 18 ust. 1, powinien spełniać następujące warunki:</u>
          <u xml:id="u-63.22" who="#JerzyMüllerniez">1) nie posiadać zaległości z tytułu podatków, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o ile był obowiązany do ich opłacania;</u>
          <u xml:id="u-63.23" who="#JerzyMüllerniez">2) być niekaranym za przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w art. 121 ustawy;</u>
          <u xml:id="u-63.24" who="#JerzyMüllerniez">3) być podmiotem, w stosunku do którego nie została otwarta likwidacja lub nie ogłoszono jego upadłości. 2. Agencja zatrudnienia powinna:</u>
          <u xml:id="u-63.25" who="#JerzyMüllerniez">1) posiadać lokal przeznaczony na biuro agencji zatrudnienia zapewniający poufność prowadzonych rozmów;</u>
          <u xml:id="u-63.26" who="#JerzyMüllerniez">2) posiadać wyposażenie techniczne umożliwiające prowadzenie działalności agencji zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-63.27" who="#JerzyMüllerniez">3) dla obsługi osób korzystających z usług w zakresie: a) poradnictwa zawodowego oraz doradztwa personalnego - zapewnić osoby z wykształceniem wyższym magisterskim lub innym równoważnym, których program studiów obejmował przygotowanie w zakresie poradnictwa zawodowego albo doradztwa personalnego, lub które posiadają co najmniej roczne doświadczenie zawodowe w pracy na stanowisku doradcy zawodowego lub doradcy personalnego w publicznych służbach zatrudnienia lub agencjach zatrudnienia,</u>
          <u xml:id="u-63.28" who="#JerzyMüllerniez">b) pośrednictwa pracy oraz pracy tymczasowej - zapewnić osoby z wykształceniem minimum średnim. 3. Przetwarzanie danych przez agencję zatrudnienia odbywa się zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych. 4. Agencja zatrudnienia nie może dyskryminować ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne ani ze względu na przynależność związkową osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. 5. Agencja zatrudnienia od osób, dla których poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub którym udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, nie może pobierać kwot innych niż określone w art. 85 ust. 2 pkt 7. 6. Agencja zatrudnienia ma obowiązek współpracować z organami zatrudnienia w zakresie realizacji polityki rynku pracy. 7. Nie wymaga wpisu do rejestru gromadzenie w postaci elektronicznej i udostępnianie informacji o wolnych i poszukiwanych miejscach pracy za pośrednictwem Internetu i innych sieci telekomunikacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-63.29" who="#JerzyMüllerniez">8. W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach agencja zatrudnienia podaje numer wpisu do rejestru, a agencja pracy tymczasowej podaje ponadto określenie „agencja pracy tymczasowej”. Oferty pracy ogłaszane przez agencję pracy tymczasowej są oznaczane jako oferty pracy tymczasowej. Art. 19.1. Marszałek województwa właściwy dla siedziby agencji zatrudnienia prowadzi rejestr. Rejestr jest jawny oraz może być prowadzony w formie elektronicznej. 2. Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na podstawie pisemnego wniosku podmiotu zamierzającego prowadzić działalność określoną w art. 18 ust. 1–3 zawierającego następujące dane:</u>
          <u xml:id="u-63.30" who="#JerzyMüllerniez">1) oznaczenie podmiotu prowadzącego agencję zatrudnienia, adres zamieszkania lub siedziby oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność, wraz z nazwą gminy i województwa;</u>
          <u xml:id="u-63.31" who="#JerzyMüllerniez">2) określenie rodzaju agencji zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-63.32" who="#JerzyMüllerniez">3) oznaczenie formy prawnej prowadzonej działalności;</u>
          <u xml:id="u-63.33" who="#JerzyMüllerniez">4) numer identyfikacji podatkowej NIP, jeżeli został nadany;</u>
          <u xml:id="u-63.34" who="#JerzyMüllerniez">5) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym albo numer w ewidencji działalności gospodarczej, jeżeli zostały nadane, oraz nazwę i adres organu ewidencyjnego. 3. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, podmiot składa: 1) oświadczenie następującej treści: „Oświadczam, że:</u>
          <u xml:id="u-63.35" who="#JerzyMüllerniez">1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru są kompletne i zgodne z prawdą;</u>
          <u xml:id="u-63.36" who="#JerzyMüllerniez">2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności agencji zatrudnienia odpowiednio w zakresie;</u>
          <u xml:id="u-63.37" who="#JerzyMüllerniez">a) pośrednictwa pracy na terenie Rzeczypospolitej Polskiej,</u>
          <u xml:id="u-63.38" who="#JerzyMüllerniez">b) pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych obywateli polskich,</u>
          <u xml:id="u-63.39" who="#JerzyMüllerniez">c) doradztwa personalnego,</u>
          <u xml:id="u-63.40" who="#JerzyMüllerniez">d) poradnictwa zawodowego,</u>
          <u xml:id="u-63.41" who="#JerzyMüllerniez">e) pracy tymczasowej - określone w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.”;</u>
          <u xml:id="u-63.42" who="#JerzyMüllerniez">2) kopię potwierdzenia dokonania opłaty, o której mowa w ust. 6. 4. Oświadczenie powinno również zawierać:</u>
          <u xml:id="u-63.43" who="#JerzyMüllerniez">1) oznaczenie podmiotu prowadzącego agencję zatrudnienia oraz adres zamieszkania lub siedziby;</u>
          <u xml:id="u-63.44" who="#JerzyMüllerniez">2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;</u>
          <u xml:id="u-63.45" who="#JerzyMüllerniez">3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji. 5. Wpisowi do rejestru podlegają dane, o których mowa w ust. 2, oraz data dokonania wpisu, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby podmiotu. 6. Wpis do rejestru podlega jednorazowej opłacie na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 103 ust. 2, w wysokości 100 zł. 7. Marszałek województwa, dla podmiotu ubiegającego się po raz pierwszy o wpis do rejestru, wydaje na okres roku certyfikat wstępny o dokonaniu wpisu do rejestru, zwany dalej „certyfikatem wstępnym”. 8. Marszałek województwa wydaje certyfikat o dokonaniu wpisu do rejestru, zwany dalej „certyfikatem”, podmiotowi posiadającemu certyfikat wstępny pod warunkiem:</u>
          <u xml:id="u-63.46" who="#JerzyMüllerniez">1) wystąpienia podmiotu z wnioskiem o wydanie certyfikatu w terminie nie późniejszym niż 7 dni przed dniem upływu ważności certyfikatu wstępnego;</u>
          <u xml:id="u-63.47" who="#JerzyMüllerniez">2) złożenia oświadczenia o prowadzeniu działalności agencji zatrudnienia w okresie posiadania certyfikatu wstępnego;</u>
          <u xml:id="u-63.48" who="#JerzyMüllerniez">3) złożenia oświadczenia o prowadzeniu działalności zgodnie z warunkami prowadzenia agencji zatrudnienia określonymi w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-63.49" who="#JerzyMüllerniez">9. W przypadku otrzymania informacji o zmianie danych, o której mowa w ust. 15, marszałek województwa wydaje uwzględniający te zmiany certyfikat wstępny lub certyfikat. 10. Certyfikat wstępny oraz certyfikat powinny zawierać następujące dane:</u>
          <u xml:id="u-63.50" who="#JerzyMüllerniez">1) nazwę podmiotu;</u>
          <u xml:id="u-63.51" who="#JerzyMüllerniez">2) adres siedziby podmiotu;</u>
          <u xml:id="u-63.52" who="#JerzyMüllerniez">3) adresy, pod którymi jest wykonywana działalność, wraz z nazwą gminy i województwa;</u>
          <u xml:id="u-63.53" who="#JerzyMüllerniez">4) określenie rodzaju agencji zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-63.54" who="#JerzyMüllerniez">5) numer w rejestrze;</u>
          <u xml:id="u-63.55" who="#JerzyMüllerniez">6) datę dokonania wpisu do rejestru. 11. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wpisu podmiotu do rejestru, w przypadku gdy w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku:</u>
          <u xml:id="u-63.56" who="#JerzyMüllerniez">1) zaszły przypadki, o których mowa w art. 68 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;</u>
          <u xml:id="u-63.57" who="#JerzyMüllerniez">2) podmiot wykreślono z rejestru z przyczyn, o których mowa w ust. 13 pkt 3–6. 12. Marszałek województwa odmawia, w drodze decyzji, wydania certyfikatu, w przypadku gdy w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku:</u>
          <u xml:id="u-63.58" who="#JerzyMüllerniez">1) podmiot posiadający certyfikat wstępny nie dopełnił warunku, o którym mowa w ust. 8 pkt 2;</u>
          <u xml:id="u-63.59" who="#JerzyMüllerniez">2) podmiot posiadający certyfikat wstępny naruszył warunki prowadzenia działalności agencji zatrudnienia określone w ustawie. 13. Marszałek województwa wykreśla, w drodze decyzji, podmiot wpisany w rejestrze w przypadku:</u>
          <u xml:id="u-63.60" who="#JerzyMüllerniez">1) pisemnego wniosku podmiotu;</u>
          <u xml:id="u-63.61" who="#JerzyMüllerniez">2) postawienia przedsiębiorcy w stan likwidacji lub upadłości;</u>
          <u xml:id="u-63.62" who="#JerzyMüllerniez">3) wydania decyzji, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej;</u>
          <u xml:id="u-63.63" who="#JerzyMüllerniez">4) niewykazania działalności w informacji o działalności agencji zatrudnienia, o której mowa w ust. 16;</u>
          <u xml:id="u-63.64" who="#JerzyMüllerniez">5) naruszenia przez podmiot posiadający certyfikat wstępny warunków prowadzenia działalności agencji zatrudnienia określonych w ustawie;</u>
          <u xml:id="u-63.65" who="#JerzyMüllerniez">6) złożenia przez podmiot oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i ust. 4, lub przekazania informacji, o których mowa w ust. 15 i 16, niezgodnych ze stanem faktycznym. 14. Podmiot wykreślony z rejestru jest obowiązany do zwrotu certyfikatu wstępnego lub certyfikatu w okresie miesiąca po dniu otrzymania decyzji o wykreśleniu z rejestru. 15. Agencja zatrudnienia ma obowiązek informowania marszałka województwa o każdej zmianie danych objętych wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, a także o zaprzestaniu działalności. 16. Agencja zatrudnienia ma obowiązek przedstawiania marszałkowi województwa informacji o działalności agencji zatrudnienia w okresach rocznych, w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego za rok poprzedni. 17. Informacja o działalności, o której mowa w ust. 16, powinna zawierać w szczególności:</u>
          <u xml:id="u-63.66" who="#JerzyMüllerniez">1) liczbę osób, które podjęły pracę za pośrednictwem agencji zatrudnienia według grup elementarnych zawodów zgodnie z obowiązującą klasyfikacją zawodów i specjalności dla potrzeb rynku pracy, z podaniem państw zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-63.67" who="#JerzyMüllerniez">2) liczbę pracodawców korzystających z usług doradztwa personalnego;</u>
          <u xml:id="u-63.68" who="#JerzyMüllerniez">3) liczbę osób korzystających z usług poradnictwa zawodowego;</u>
          <u xml:id="u-63.69" who="#JerzyMüllerniez">4) liczbę pracodawców korzystających z pomocy poradnictwa zawodowego;</u>
          <u xml:id="u-63.70" who="#JerzyMüllerniez">5) liczbę osób skierowanych do wykonywania pracy tymczasowej. 18. Marszałek województwa przekazuje w formie elektronicznej ministrowi właściwemu do spraw pracy zbiorczą informację z województwa dotyczącą informacji, o których mowa w ust. 16, w terminie do dnia 31 marca. 19. Minister właściwy do spraw pracy gromadzi informacje o agencjach zatrudnienia przekazane w formie elektronicznej przez marszałków województw.</u>
          <u xml:id="u-63.71" who="#JerzyMüllerniez">20. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. 21. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wpis do rejestru, wzór certyfikatu wstępnego i certyfikatu oraz zakres składanych informacji o działalności agencji zatrudnienia, a także wzory formularzy składanych informacji, mając na względzie tworzenie warunków do rozwoju agencji zatrudnienia.”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#BeataCzajka">Jak widać, zmiana nr 10 jest obszerna. Polega ona na wprowadzeniu do ustawy nowego jakościowo rozdziału dotyczącego agencji zatrudnienia. Te zmiany, jak już to wcześniej sygnalizowałam, są konsekwencją wprowadzenia do systemu prawa ustawy o wolności gospodarczej. Ta ustawa normuje zasady prowadzenia działalności regulowanej. Wynika z nich m.in. obowiązek prowadzenia rejestru działalności regulowanej, wpisu i wykreślenia do rejestru działalności regulowanej. Właśnie do tych wymogów są dostosowane przepisy w ustawie o promocji zatrudnienia. W pozostałym zakresie projekt nie przewiduje większych zmian w stosunku do obowiązującego stanu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#BogdanGrzybowski">Zastrzeżenie, jakie mamy, dotyczy zasad techniki legislacyjnej, dlatego jest kierowane do odpowiednich służb legislacyjnych. Po przeanalizowaniu projektu tego rozdziału dotyczącego agencji zatrudnienia, nasz niepokój wzbudziła zawartość przepisów. Uważamy, iż ustawa powinna zawierać normy, które mają charakter generalny. Wykonanie normy generalnej powinno znaleźć się w rozporządzeniu. Takie elementy jak: co składa się na wniosek, co powinno zawierać oświadczenie, jakie elementy powinien zawierać certyfikat - powinny znaleźć się w rozporządzeniu, a nie w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#BogdanCichy">Biuro Legislacyjne nie zgłasza żadnych zastrzeżeń do propozycji rządowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#BeataCzajka">Ze względu na zastrzeżenie OPZZ u, chciałabym dodać, iż z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jednoznacznie wynika, że większość z wymienionych unormowań zawartych w zmianie nr 10 musi mieć określoną treść na poziomie ustawowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 10? Nie widzę. Stwierdzam, że zmiana nr 10 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 11, w której proponuje się: „11) w art. 20 w ust. 6 po pkt 3 dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4) w przypadku niepowiadomienia wojewódzkiego urzędu pracy o kontynuowaniu działalności szkoleniowej w kolejnym roku kalendarzowym”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 11 dotyczy wykreślenia instytucji szkoleń z rejestru. Ma ona w zasadzie charakter porządkowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#AnnaFilek">Co to znaczy: „w zasadzie porządkowy”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#BeataCzajka">Moje wahanie wynika z tego, iż wykreślenie z rejestru nigdy nie ma charakteru czysto porządkowego, ponieważ z istnieniem firmy w rejestrze łączą się określone uprawnienia. Tym samym stwierdzenie, że taka zamiana ma charakter czysto porządkowy, nie do końca odpowiadałoby prawdzie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#AnnaFilek">Jaki był cel dokonania tej zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#BeataCzajka">Obecnie firmy, które ubiegają się o wpis do rejestru instytucji szkoleniowych, muszą przekazywać informację o kontynuowaniu swojej działalności. Taki obowiązek wynika z ustawy oraz rozporządzenia. Z drugiej strony, nie istnieją żadne przepisy umożliwiające wykreślenie takiej firmy z rejestru, jeśli nie dopełnia ona nałożonych na nią obowiązków informowania o dalszym kontynuowaniu swojej działalności. Takiego przepisu nie da się zawrzeć na poziomie rozporządzenia, dlatego trzeba stworzyć taką regulację na poziomie ustawowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#JózefNowicki">Czy są jeszcze jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 11?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#JerzyMüllerniez">Moje pytanie nie dotyczy przedstawionych do tej pory wyjaśnień rządu. Jest ono raczej związane z procedowaniem nad całym projektem. Jakiś czas temu członkowie Komisji otrzymali z resortu kilka niepodpisanych dokumentów, w których wnosi się o dokonanie jakiś poprawek w treści ustawy. W dyskusji, jaką przeprowadziłem z kolegami i koleżankami posłami, stwierdziliśmy, iż były to propozycje zgłoszone przez ministra Piotra Kulpę. Jedna z tych zmian zawarta w tym materiale dotyczy zmiany nr 10. Dlaczego pani dyrektor Beata Czajka nic o niej nie wspomniała? Jak mamy traktować te pisma ministra Piotra Kulpy? Uważam, iż nie możemy pracować na podstawie jakichś kartek. Dodatkowo, jeżeli na te wszystkie propozycje nakładają się propozycje OPZZ, to porównywanie tych wszystkich materiałów ze sobą zabiera nam dużo czasu, a taka praca nie służy ustawie o promocji zatrudnienia. To wszystko skłania mnie do zadania pytania: czy nie można tak zrobić, aby na posiedzenie Komisji docierały dokumenty będące ostatecznymi propozycjami resortu oraz innych organizacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AnnaFilek">Nie podzielam stanowiska posła Jerzego Müllera. Dostarczenie nam tekstu jednolitego projektu ustawy byłoby dobrym rozwiązaniem, gdyby był on opracowany na podstawie oficjalnego stanowiska rządu. W tej chwili te wszystkie posiadane przez nas „kawałki papieru” nie stanowią oficjalnych propozycji rządu. To są propozycje, zgłoszone przez różne organizacje i różne środowiska społeczne. Właśnie dlatego obradujemy dziś w tak szerokim gronie, aby każdy z zainteresowanych mógł przedstawić swoje racje i propozycje. Tryb, w jakim pracujemy, umożliwia każdemu zgłaszanie poprawek do przedłożenia rządowego, a jeśli propozycja jest dobra i zostanie poparta przez większość posłów, to znajdzie się w sprawozdaniu. Jednak zgadzam się z przedmówcą co do tego, iż jeżeli obradujemy nad projektem rządowym i zostają do niego zgłoszone propozycje poprawek przez ministra Piotra Kulpę, to byłoby bardzo dobrze, aby rząd odnosił się jakoś do nich. Dlatego ponawiam apel przedmówcy, aby wyjaśniono nam, jak mamy traktować te propozycje byłego ministra. Czy mamy je popierać, rozważać, czy może automatycznie odrzucać? Pierwsza propozycja ministra Piotra Kulpy dotyczyła zmiany art. 18, natomiast w tej chwili rozpatrujemy zmianę art. 20, ale nikt z rządu nie wspomniał o tych poprawkach. Ja z dużą przyjemnością pozbędę się jakiś niepotrzebnych dokumentów, ale bardzo chciałabym wiedzieć, których.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#JerzyMüllerniez">Nawiązując do wypowiedzi posłanki Anny Filek, chciałbym stwierdzić, iż nie domagałem się sporządzenia tekstu jednolitego projektu. Moja propozycja zmierzała jedynie do tego, abyśmy mieli przed sobą jakiś czytelny tekst, w którym zawarte byłyby propozycje wszystkich zmian w stosunku do aktualnie obowiązującego stanu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#JózefNowicki">Podzielam opinię posłanki Anny Filek, że wszystkie propozycje pozarządowe mogą być zgłaszane do rozpatrzenia przez Komisję tylko w trybie regulaminowym. Do przedstawicieli rządu mam prośbę, aby przy rozpatrywaniu kolejnych propozycji, odnosili się do tych wcześniejszych, po to, abyśmy wiedzieli, na ile są one dla nas wiążące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#BeataCzajka">Bardzo przepraszam za zaistniałą sytuację, nie wiedziałam, iż otrzymali państwo propozycje ministra Piotra Kulpy. Rząd nie wycofuje się z nich. Jeśli możemy powrócić do omawiania zmian art. 18, to chętnie omówię propozycje zgłoszone przez ministra Piotra Kulpę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#JózefNowicki">Wyrażam zgodę na powrót do rozpatrzenia zmiany art. 18.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#BeataCzajka">Propozycja zmiany art. 18 przygotowana przez ministra Piotra Kulpę brzmi: „W pkt 10 (dotyczącym art. 18) po ust 4 dodaje się ust 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku świadczenia przez agencję pośrednictwa pracy usług, o których mowa w art. 36 ust. 1, przez poszukującego pracy rozumie się osobę poszukującą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w tym również nie zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy”. Jak pamiętamy, zmiana nr 10 dotyczy dodania rozdziału poświęconego agencjom zatrudnienia. Proponowany przepis umożliwia im świadczenie usług osobom bezrobotnym, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia. Ustawą ustrojową dla agencji zatrudnienia jest ustawa o promocji zatrudnienia, która definiuje, iż osobą bezrobotną lub osobą poszukującą pracy jest osoba, o której mowa w przepisach tej ustawy. Stosowanie tej „lokalnej” definicji dla ustawy szczególnej uniemożliwiałoby stosowanie jej wobec agencji zatrudnienia, które nie miałyby prawa prowadzenia pośrednictwa pracy dla osób, które nie są zarejestrowane w urzędzie pracy. Ta poprawka ma zmieniać ten stan rzeczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany dotyczącej art. 18 polegającej na dodaniu ustępu 4a? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż w zmiana art. 18 ust. 4a uzyskała akceptację Komisji. W poprawkach przesłanych przez ministra Piotra Kulpy znajdują się jeszcze dwie propozycje dotyczące zmiany nr 10. Proszę o omówienie tych zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#BeataCzajka">Propozycja zmiany art. 19 ministra Piotra Kulpy brzmi: „W pkt 10 (dotyczącym art. 19) ust. 10 otrzymuje brzmienie: „Certyfikat wstępny oraz certyfikat powinny zawierać następujące dane:</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#BeataCzajka">1) nazwę podmiotu;</u>
          <u xml:id="u-83.2" who="#BeataCzajka">2) adres siedziby podmiotu;</u>
          <u xml:id="u-83.3" who="#BeataCzajka">3) określenie rodzaju agencji zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-83.4" who="#BeataCzajka">4) numer w rejestrze;</u>
          <u xml:id="u-83.5" who="#BeataCzajka">5) datę dokonania wpisu do rejestru”.”. Zmiana polega na tym, iż z obowiązującego do tej pory enumeratywnego wyliczenia danych zawartych w certyfikacie zostały wykreślone zostały wyrazy „3) adresy, pod którymi jest wykonywana działalność, wraz z nazwą gminy i województwa”. Inne punkty w tej regulacji nie uległy zmianie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany dotyczącej art. 19 ust. 10? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana art. 19 ust. 10 uzyskała akceptację Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#BeataCzajka">Kolejna propozycja do art. 19 przekazana przez ministra Piotra Kulpę brzmi: „W pkt 10 (dotyczącym art. 19) w ust. 13 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) naruszenie praw podmiotowych warunków prowadzenia działalności agencji zatrudnienia określonych w ustawie;”. Zmiana polega na wykreślenia z dotychczasowego przepisu wyrazów: „posiadający certyfikat wstępny”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#AnnaFilek">Czym kierował się resort wprowadzając najpierw wymóg posiadania certyfikatu wstępnego, a następnie rezygnując z tego wymogu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#BeataCzajka">Ministerstwo określając wymogi początkowo zakładało, iż dla podmiotów funkcjonujących jeden rok na rynku będą obowiązywały podwyższone standardy. To miały być firmy posiadające certyfikat wstępny, które na tej podstawie prowadzą działalność jako agencje zatrudnienia. Po głębszej analizie zagadnienia doszliśmy jednak do wniosku, iż nic nie usprawiedliwia różnicowania sytuacji agencji działających jeden rok i tych, które działają dłużej. Z tego względu warunki posiadania certyfikatu powinny być dla wszystkich takie same.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany dotyczącej art. 19 ust. 13 pkt 5? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana art. 19 w ust.13 pkt 5 uzyskała akceptację Komisji. Powracamy do rozpatrywania zmiany nr 11. Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 11? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż w zmiana nr 11 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 12, w której proponuje się: „12) w art. 22 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) opiniowanie projektów ustaw dotyczących promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej;”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#BeataCzajka">Przepis dotyczy zmiany kompetencji Naczelnej Rady Zatrudnienia, gdzie dotychczasowe sformułowanie „aktów prawnych” jest zastąpione sformułowaniem „ustaw”. Zmiana ta zmniejszy liczbę aktów prawnych obligatoryjnie opiniowanych przez Naczelną Radę Zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 12? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 12 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 13, w której proponuje się: „13) w art. 23:</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#JózefNowicki">a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wszystkich organizacji związkowych i organizacji pracodawców reprezentatywnych w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.3)”,</u>
          <u xml:id="u-90.2" who="#JózefNowicki">b) w ust. 2 uchyla się pkt 4,</u>
          <u xml:id="u-90.3" who="#JózefNowicki">c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu: „4a. W przypadku gdy powiatowy urząd pracy realizuje zadania z zakresu promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej na obszarze przekraczającym granice powiatu tworzy się jedną powiatową radę zatrudnienia, która jest powoływana przez prezydenta miasta na prawach powiatu lub starostę sprawującego zwierzchnictwo nad powiatowym urzędem pracy, w porozumieniu z prezydentem miasta na prawach powiatu lub starostą powiatu dotującego”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#BeataCzajka">W lit. a) wprowadza się nowe rozwiązanie, które dotyczy zmian w składzie Naczelnej Rady Zatrudnienia. W regulacji dodano wyraz „wszystkich”, przez co usunięte zostają wszelkie problemy interpretacyjne. Nie zastała jednak zmieniona istota funkcjonowania tego rozwiązania. W lit. b) można powiedzieć doregulowujemy zasady działania powiatowych rad zatrudnienia, rezygnując z obligatoryjnego udziału przedstawicieli rad zatrudnienia niższego szczebla w radach wyższego szczebla. Dzięki tej zmianie w wojewódzkich radach nie będą musieli zasiadać przedstawiciele powiatowych rad zatrudnienia. Lit. c) jest nowym rozwiązaniem dotyczącym zasad powoływania powiatowych rad zatrudnienia, w przypadku gdy jeden powiatowy urząd pracy obsługuje co najmniej dwa powiaty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 13? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 13 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 14, w której proponuje się: „14) art. 24 i 25 otrzymują brzmienie: „Art. 24. 1. Marszałek województwa lub starosta w ramach środków określonych w budżecie danego samorządu mogą zlecać realizację usług rynku pracy, o których mowa w art. 35 ust. 1: 1) jednostkom samorządu terytorialnego;</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#JózefNowicki">2) organizacjom pozarządowym statutowo zajmującym się problematyką rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-92.2" who="#JózefNowicki">3) związkom zawodowym;</u>
          <u xml:id="u-92.3" who="#JózefNowicki">4) organizacjom pracodawców;</u>
          <u xml:id="u-92.4" who="#JózefNowicki">5) instytucjom szkoleniowym;</u>
          <u xml:id="u-92.5" who="#JózefNowicki">6) agencjom zatrudnienia. 2. Zlecanie wykonywania usług rynku pracy odbywa się po przeprowadzeniu otwartego konkursu ofert lub przez zakup tych usług na zasadach i w trybie określonych w przepisach o zamówieniach publicznych. 3. Zlecanie realizacji usług rynku pracy nie może dotyczyć:</u>
          <u xml:id="u-92.6" who="#JózefNowicki">1) spraw podlegających rozstrzygnięciu w drodze decyzji administracyjnej;</u>
          <u xml:id="u-92.7" who="#JózefNowicki">2) wydatkowania i gospodarowania środkami Funduszu Pracy. 4. Wolontariusze mogą wykonywać świadczenia w zakresie realizacji usług rynku pracy na rzecz podmiotów określonych w ust. 1 pkt 1–4 na zasadach określonych w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Art. 25. Otwarty konkurs ofert realizacji usług rynku pracy odbywa się przy uwzględnieniu zasady pomocniczości, efektywności, uczciwej konkurencji i jawności”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#BeataCzajka">Przepis dotyczy zmian w systemie zlecania zadań wynikających z ustawy o promocji zatrudnienia oraz ustawy o Narodowym Planie Rozwoju. Nie ma konieczności, aby zadania wynikające z tych ustaw mogły być zlecane w jakiś szczególny sposób na zewnątrz. Ograniczenie dotyczy możliwości zlecania zadań w sferze zlecania usług rynku pracy. Usługi rynku pracy definiowane są w tej ustawie. Procedura dotycząca możliwości zlecania tych usług została zachowana taka sama, ale jakościowo zakres zlecanych zadań został zmieniony. Dokonane zmiany są skutkiem funkcjonowania zasady, iż środki funduszu pracy nie mogą być przeznaczone na finansowanie funkcjonowania innych podmiotów, aczkolwiek mogą być wykorzystywane do sfinansowania zakupu poszczególnych usług, co jest już praktykowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 14? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 14 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 15, w której proponuje się: „15) uchyla się art. 26”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#BeataCzajka">Przepis uchyla przepis, w którym inicjatywa zlecania zadań wychodziła od podmiotu, który chciał je realizować. Starosta był zobowiązany uruchomić całą procedurę w celu ewentualnej odmowy przyjęcia oferty. Po wprowadzeniu tej zmiany ta procedura będzie uruchamiana tylko z inicjatywy starosty, w sytuacji gdy będzie on zainteresowany zlecaniem takich usług.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 15? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 15 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 16, w której proponuje się: „16) art. 27–32 otrzymują brzmienie: „Art. 27. 1. Marszałek województwa lub starosta zamierzający zlecić realizację usług rynku pracy ogłasza otwarty konkurs ofert z terminem składania ofert nie krótszym niż 30 dni. 2. Ogłoszenie otwartego konkursu ofert powinno zawierać informacje o:</u>
          <u xml:id="u-96.1" who="#JózefNowicki">1) rodzaju usług rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.2" who="#JózefNowicki">2) wysokości środków finansowych na realizację usług rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.3" who="#JózefNowicki">3) warunkach przekazywania środków finansowych na realizację usług rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.4" who="#JózefNowicki">4) terminie i warunkach realizacji usług rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.5" who="#JózefNowicki">5) terminie składania ofert;</u>
          <u xml:id="u-96.6" who="#JózefNowicki">6) terminie i trybie wyboru oferty oraz kryteriach stosowanych przy wyborze oferty. 3. Ogłoszenie otwartego konkursu ofert zamieszcza się, w zależności od rodzaju usług rynku pracy, w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim lub lokalnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, jak również na tablicy ogłoszeń w siedzibie organu zlecającego realizację usług rynku pracy w miejscu przeznaczonym na ogłoszenia. Ogłoszenie może być ponadto rozpowszechniane w inny sposób zapewniający dostęp do informacji potencjalnym oferentom, w tym, w miarę możliwości, z użyciem powszechnie dostępnych sieci teleinformatycznych. Art. 28. 1. Oferta podmiotu, o którym mowa w art. 24 ust. 1, powinna zawierać:</u>
          <u xml:id="u-96.7" who="#JózefNowicki">1) szczegółowy zakres rzeczowy proponowanej do realizacji usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.8" who="#JózefNowicki">2) termin i miejsce realizacji usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.9" who="#JózefNowicki">3) kalkulację przewidywanych kosztów realizacji usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.10" who="#JózefNowicki">4) informacje o posiadanych zasobach rzeczowych i kadrowych zapewniających realizację usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.11" who="#JózefNowicki">5) informacje o wysokości środków finansowych własnych albo pozyskanych z innych źródeł na realizację danej usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.12" who="#JózefNowicki">6) informację o wcześniejszej działalności podmiotu składającego ofertę w zakresie, którego dotyczy usługa rynku pracy. 2. Marszałek województwa lub starosta ogłaszający otwarty konkurs ofert może uzależnić rozpatrzenie oferty od złożenia, w wyznaczonym terminie, dodatkowych informacji lub dokumentów, dostępnych uprawnionemu podmiotowi składającemu ofertę. Art. 29. 1. Warunkiem rozpatrzenia oferty jest:</u>
          <u xml:id="u-96.13" who="#JózefNowicki">1) zamieszczenie w ofercie szczegółowego opisu planowanego działania;</u>
          <u xml:id="u-96.14" who="#JózefNowicki">2) dołączenie aktualnego odpisu potwierdzającego wpis do właściwej ewidencji lub rejestru, dotyczącego statusu prawnego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności;</u>
          <u xml:id="u-96.15" who="#JózefNowicki">3) przedstawienie sprawozdania finansowego i merytorycznego z działalności podmiotu za ubiegły rok lub w przypadku dotychczasowej krótszej działalności - za okres tej działalności. 2. Przepisów ust. 1 pkt 2 i 3 nie stosuje się do jednostek samorządu terytorialnego. Art. 30. 1. Marszałek województwa lub starosta przy rozpatrywaniu ofert bierze pod uwagę:</u>
          <u xml:id="u-96.16" who="#JózefNowicki">1) zgłoszone możliwości realizacji usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.17" who="#JózefNowicki">2) przedstawioną we wniosku kalkulację kosztów realizacji usługi rynku pracy, uwzględniając relację przedstawionych kosztów do zakresu rzeczowego usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.18" who="#JózefNowicki">3) zadeklarowany udział środków finansowych własnych albo pozyskanych z innych źródeł na realizację usługi rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-96.19" who="#JózefNowicki">4) analizę i ocenę realizacji usług rynku pracy zleconych w okresie poprzednim, z uwzględnieniem rzetelności i terminowości ich realizacji oraz sposobu rozliczenia otrzymanych na ten cel środków;</u>
          <u xml:id="u-96.20" who="#JózefNowicki">5) wysokość środków finansowych niezbędnych do realizacji usługi rynku pracy. 2. Marszałek województwa lub starosta ogłaszający otwarty konkurs ofert jest obowiązany w uzasadnieniu wyboru oferty ustosunkować się do spełniania przez oferenta warunków określonych w ogłoszeniu, o którym mowa w art. 27 ust. 2. Art. 31. 1. Oferty sporządzone wadliwie albo niekompletne pozostają bez rozpatrzenia. 2. Wyniki otwartego konkursu ofert oraz warunki zlecenia realizacji usług rynku pracy podaje się do wiadomości publicznej. 3. Wyłoniony w drodze otwartego konkursu ofert podmiot zawiera umowę o realizację usług rynku pracy. Art. 32. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 24 ust. 1, przyjmujący zlecenie realizacji usługi rynku pracy zobowiązuje się do wykonania zadania w zakresie i na warunkach określonych w umowie o realizację usługi rynku pracy, a marszałek województwa lub starosta zlecający realizację usługi rynku pracy - do przekazania, w trybie określonym odrębnymi przepisami, środków własnych samorządu terytorialnego. 2. Umowa o realizację usługi rynku pracy jest sporządzana w formie pisemnej pod rygorem nieważności i powinna określać w szczególności: 1) szczegółowy opis usługi rynku pracy i termin jej realizacji; 2) wysokość środków finansowych, tryb i terminy ich przekazywania; 3) tryb sprawdzania sposobu realizacji usługi rynku pracy; 4) sposób rozliczenia przyznanych środków finansowych i warunki ich zwrotu; 5) konsekwencje niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków finansowych lub niedotrzymania innych warunków umowy. 3. Umowę o realizację usługi rynku pracy zawiera się na czas określony, uzależniony od rodzaju zleconej usługi, nie dłuższy jednak niż 3 lata. 4. Podmiot przyjmujący zlecenie jest obowiązany do wyodrębnienia w ewidencji księgowej środków finansowych otrzymanych na realizację umowy. 5. Wysokość środków finansowych, o których mowa w ust. 1, nie może przewyższać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów poniesionych na realizację usług rynku pracy, o których mowa w art. 24 ust. 1. 6. Starosta może także zlecić ze środków Funduszu Pracy w ramach kwoty (limitu) ustalonego dla samorządu powiatu podmiotowi, któremu przyznano środki na realizację usług rynku pracy, realizację zadań, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 30, 31, 33, 35–37, na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#BeataCzajka">W dużej części wyjaśniłam charakter tej zmiany, omawiając zmianę art. 24. Przepis jest konsekwencją przyjęcia tamtej zmiany, gdzie zamiast zlecania zadań wprowadza się zlecanie usług rynku pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#JózefNowicki">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 16? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 16 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 17, w której proponuje się: „17) w art. 33 w ust. 4: a) pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2) otrzymał pożyczkę z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub instytucji z udziałem środków publicznych na podjęcie działalności pozarolniczej lub rolniczej albo otrzymał jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2;</u>
          <u xml:id="u-98.1" who="#JózefNowicki">3) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wykonywania prac, o których mowa w art. 73a, prac interwencyjnych lub robót publicznych albo udziału w szkoleniu, stażu, przygotowaniu zawodowym w miejscu pracy; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 90 dni;”,</u>
          <u xml:id="u-98.2" who="#JózefNowicki">b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) nie stawił się w powiatowym urzędzie pracy w terminie, o którym mowa w art. 73 ust. 2a;”,</u>
          <u xml:id="u-98.3" who="#JózefNowicki">c) po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) z własnej winy przerwał odbywanie stażu lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy; pozbawienie statusu bezrobotnego następuje na okres 90 dni”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#BeataCzajka">Zmiana dotyczy katalogu przyczyn, na podstawie których starosta pozbawia statusu osoby bezrobotnej z powodu otrzymania przez nie jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 46 ust 1 pkt 2. Zmiana dotyczy również sytuacji, gdy pozbawiana jest statusu bezrobotnego osoba, która odmówiła wykonywania prac społecznie użytecznych. W lit. b) dodaje się nowy przepis, pozostający w związku z art. 73 ust 2a, który reguluje postępowanie osób bezrobotnych przed urzędami pracy, w związku ze zmianą miejsca zamieszkania. Do tej pory tego rodzaju przypadki nie były ustawowo regulowane. Zmiana w lit. c) pozostaje w związku z art. 53. Ma ona spowodować zdyscyplinowanie bezrobotnych korzystających ze stażu lub przygotowania zawodowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JerzyMüllerniez">Proponuję, aby w ust 4, gdzie zmianie ulegają kolejne punkty tego ustępu, zmienić także 5-dniowy termin zawarty w pkt 4 na termin 7-dniowy. Tym sposobem w ustawie będziemy mieli podobne terminy dla dokonywania różnych czynności.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#JerzyMüllerniez">Technicznie zawsze można zmieniać terminy zawarte w ustawie po to, aby były one jednakowe. Natomiast zmiana terminu 5 dni, o którym mowa jest w art. 33 ust. 4 pkt 4, będzie miała konkretne skutki finansowe. Przepis dotyczy sytuacji, gdy starosta pozbawia statusu osobę bezrobotną, która nie stawiła się w wyznaczonym przez urząd pracy terminie i nie powiadomiła w okresie 5 dni o przyczynie tego niestawiennictwa. Jest tak dlatego, że im dłużej urząd pracy nie musi podejmować działań pozbawiających statusu bezrobotnego, a tym samym prawa do zasiłku osób bezrobotnych, tym większe kwoty nienależnych świadczeń zostaną takiej osobie wypłacone. Z tego względu stanowisko rządu wobec zgłoszonej propozycji jest negatywne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#RolandBudnik">Rada także na początku przychylała się do propozycji ujednolicenia terminów zawartych w ustawie. Jednak, po pewnej analizie tego zagadnienia, stwierdziliśmy, iż chociażby w przypadku art. 73 ust 2a, gdzie mamy do czynienia z terminem 14 dni, w przypadku gdy bezrobotny przeprowadza się z jednego powiatu do drugiego, skrócenie tego terminu do 7 dni byłoby bardzo niekorzystne dla tych osób. Okazuje się, iż nie w każdym przypadku terminy muszą być ujednolicone, ponieważ dotyczą one różnych sytuacji. W związku z tym, że dotychczasowa praktyka przyjęła się i stosowana jest już od wielu lat, niecelowe byłoby dokonywanie zmian w tej mierze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#JózefNowicki">Jak powiedział przedstawiciel rządu, przyjęcie tej poprawki miałoby konkretny wymiar ekonomiczny. Czy ze względu na te zastrzeżenia pan poseł wycofa zgłoszoną poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#JerzyMüllerniez">Nie. Podtrzymuję swój wniosek. Nie robię tego ze względu na nieprzekonywującą argumentację rządu, ale z innego powodu. Uważam, iż istnieje szereg takich sytuacji, w których bezrobotni nie mogą zgodzić się z decyzją urzędu pracy pozbawiającą ich statusu bezrobotnego w ciągu 5 dni. Ten termin warto przedłużyć, gdyż konsekwencje pozbawienia statusu bezrobotnego są bardzo dotkliwe, a przyczyny takiej decyzji mogą być bardzo sporne. Problem finansowy jest, w moim odczuciu, problemem drugoplanowym, a na tym tle warto przypomnieć, iż istnieje zawsze możliwość zwrotu niesłusznie wypłaconych świadczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#RolandBudnik">Z naszej praktyki wynika niezbicie, iż ponad 90% bezrobotnych nie ma prawa do zasiłku. Omawiany przepis dotyczy przede wszystkim tych osób, które nie mają prawa do zasiłku. Jeżeli na tym tle rozpatrzymy frekwencję zgłaszania się do urzędów pracy osób bezrobotnych mających prawo do zasiłku, to jest ona prawie 100%. Bezrobotny, który nie stawi się do urzędu pracy, w celu potwierdzenia gotowości do pracy, ma 5 dni na usprawiedliwienie tego niestawiennictwa. To jest dość długi okres, prawie tygodniowy, a urzędy pracy zwyczajowo czekają jeszcze 2 dni ze względu np. na niesprawne działanie poczty. Pamiętajmy jeszcze, iż po wydaniu decyzji o pozbawieniu statusu, bezrobotny ma jeszcze 14 dni na złożenie odwołania, a wtedy najczęściej dostarczane są z nim zaświadczenia lekarskie usprawiedliwiające niestawiennictwo. Takie zaświadczenia są najczęściej honorowane, a my musimy wydać wtedy decyzję o przywróceniu statusu bezrobotnego. W naszej ocenie, czy termin będzie wynosił 3, czy 5 dni, nie powinno to skutkować jakimiś większymi obciążeniami finansowymi ani nie ograniczy naszej pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#AnnaFilek">Czy te 5 dni, to są kolejne dni, czy tylko robocze?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JózefNowicki">Czy po tych dodatkowych wyjaśnieniach, pan poseł Jerzy Müller podtrzymuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#JerzyMüllerniez">Tak.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#JerzyMüllerniez">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki zgłoszonej przez posła Jerzego Müllera? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 5 posłów, żaden poseł nie był przeciwny, 2 wstrzymało się od głosu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę posła Jerzego Müllera. Czy są jeszcze jakieś inne uwagi do zmiany nr 17?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#JerzyBartnicki">Mamy propozycję do lit. c pkt 7. Postulujemy, aby przepis ten przyjął brzmienie: „7) z własnej winy przerwał odbywanie stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego.”. Dość częstym zjawiskiem jest, iż bezrobotni niefrasobliwie podejmują szkolenia, a my nie możemy takim osobom prawie nic zrobić. Oni zajmują miejsca innym i marnują publiczne pieniądze. W konsekwencja wykreślenia ich z listy na 90 dni będzie dla nich dokuczliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#BeataCzajka">Zgadzamy się na przyjęcie takiego rozwiązania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#JózefNowicki">Czy któryś z posłów popiera tę propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#JerzyMüllerniez">Tak, zgłaszam tę poprawkę jako własną.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#JerzyMüllerniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany dotyczącej nr 17? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 17 uzyskała akceptację Komisji. Widzę, iż już powrócił przewodniczący Wiesław Kaczmarek, dlatego przekazuję mu przewodnictwo obrad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 18, w której proponuje się: „18) w art. 35:</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Usługi rynku pracy wykonywane na podstawie przepisów ustawy przez publiczne służby zatrudnienia są realizowane zgodnie ze standardami usług rynku pracy.",</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu: „2a. Pośrednictwo pracy, poradnictwo zawodowe, doradztwo personalne i organizację szkoleń dla żołnierzy zawodowych zwalnianych i zwolnionych z zawodowej służby wojskowej wykonują również wyspecjalizowane organy wojskowe, o których mowa w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.”,</u>
          <u xml:id="u-112.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie: „3. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, standardy usług rynku pracy realizowanych przez publiczne służby zatrudnienia, a także terminy dostosowania tych służb do wymaganych standardów, uwzględniając zakres usług, miejsce i sposób ich realizacji oraz konieczność zapewnienia respektowania praw osób korzystających z usług. 4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki prowadzenia przez publiczne służby zatrudnienia usług pośrednictwa pracy, usług EURES, poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej, organizowania szkoleń oraz pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy, mając na uwadze ujednolicenie procedur usług rynku pracy realizowanych przez publiczne służby zatrudnienia oraz konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami jej dopuszczalności”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#BogdanGrzybowski">Panie przewodniczący, zgłaszałem się jeszcze z uwagami do zmiany nr 17, ale nie udzielono mi głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wobec tego powracamy do rozpatrzenia zmiany nr 17.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Mamy uwagę do art. 33 ust. 4 pkt 3. W tym punkcie proponuje się pozbawienie statusu bezrobotnego w przypadku odmowy bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, ale także w przypadku odmowy podjęcia pracy społecznie użytecznej (poprzez dodanie słów: „o, których mowa w art. 73a”). Co to jest praca „społecznie użyteczna”? To jest praca, która nie jest określona, a więc uregulowana w Kodeksie pracy. Jeżeli dana osoba odmówi wykonywania tego rodzaju pracy, to zgodnie z proponowanym przepisem zostanie pozbawiona statusu bezrobotnego, a więc szeregu przywilejów. Przypomnę, iż praca, o której teraz mówimy, jest wykonywana bez jakichkolwiek badań lekarskich, co sprzeczne jest z konwencją MOP nr 29. W naszej ocenie jest to niczym nieuzasadnione nadużycie. OPZZ może się zgodzić jedynie na pozbawienie statusu bezrobotnego w przypadku odmowy przez niego, bez uzasadnionej przyczyny, przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, ponieważ proponuje mu się zwykle zatrudnienie na pełnym etacie, na podstawie umowy o pracę zgodnie z zasadami określonymi w Kodeksie pracy, za co najmniej najniższe wynagrodzenie i po badaniach lekarskich mających na celu stwierdzenie ogólnej zdolności do wykonywania pracy. OPZZ wnosi o utrzymanie dotychczasowego brzmienia pkt. 3 czyli wykreślenie w projekcie słów: „o których mowa w art. 73a”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#JacekMęcina">Prace „społecznie użyteczne”, zostały w projekcie wcześniej zdefiniowane i nie mają charakteru robót przymusowych. Rząd przygotowując się do dzisiejszego spotkania i mając na uwadze wnioski OPZZ u, szczegółowo zapoznał się z treścią konwencji MOP nr 29. W art. 2 ust 1 lit. e) tego dokumentu jest wyraźnie napisane, iż dopuszczalne są drobne roboty wiejskie tzn. wykonywane w bezpośrednim interesie ogółu przez członków tego ogółu. Roboty takie mogą być uznane za normalne obowiązki obywatelskie. Taki właśnie charakter ma aktywizowanie naszych bezrobotnych, poprzez wprowadzanie nowego instrumentu, jakim mają być prace społecznie użyteczne. Z tego względu nie widzę powodu, aby traktować pracę na rzecz wspólnoty gminnej, inaczej niż „inne formy aktywizacji” tj. roboty publiczne lub roboty interwencyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#BogdanGrzybowski">Pan wiceminister Jacek Męcina odpowiedział na pytanie, którego wcale nie zadałem. W swym wystąpieniu nie porównywałem prac społecznie użytecznych z robotami przymusowymi. Prace społecznie użyteczne są incydentalne, ich wykonanie zajmuje ok. 10 godzin tygodniowo, po 1,5 godzinny dziennie. To nie jest pełnoetatowa praca, a jednak konsekwencje odmowy jej wykonywania są takie same jak odmowy podjęcia zwykłej pracy. Nie można karać bezrobotnego za to, że nie podjął tego rodzaju pracy, pozbawieniem go wszelkich środków do życia, w tym także środków z opieki społecznej, i odebraniem statusu bezrobotnego, czyli tak naprawdę możliwości korzystania z instytucji, jaką jest urząd pracy. Ta kara jest nieproporcjonalna do przewinienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#JacekMęcina">Nie zgadzam się z argumentacją, że ktoś, kto jest osobą bezrobotną i korzysta ze środków zabezpieczenia społecznego w formie licznych uprawnień, może być zwolniony z ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji w przypadku odmowy pracy niepełnoetatowej. To nie powinno zależeć od woli tej osoby i uznania przez nią, czy chce się aktywizować, czy też nie. Uważamy, iż jeżeli ktoś odmawia pracy społecznie użytecznej, która jest wynagradzana z funduszy publicznych, to tym samym jest możliwe zweryfikowanie jego chęci zaktywizowania się na rynku pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#BogdanGrzybowski">Proszę zwrócić uwagę, iż w przypadku odmowy pracy, która nie jest objęta przepisami Kodeksu pracy, bezrobotny jest podwójnie karany. Po pierwsze, pozbawia się go statutu bezrobotnego, a po drugie pozbawia się korzystania z prawa do korzystania z pomocy społecznej. Natomiast w przypadku odmowy pracy pełnoetatowej osobę bezrobotną pozbawia się tylko statusu bezrobotnego, ale może ona nadal korzystać ze środków opieki społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Po pierwsze, argument o podwójnej karze, przedstawiony przez przewodniczącego Bogdana Grzybowskiego, przemawia przeciwko postulowanemu w nowelizacji rozwiązaniu. Po drugie, czy ktoś z posłów chce przejąć poprawkę proponowaną przez OPZZ?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#BeataCzajka">Instytucja prac społecznie użytecznych jest usytuowana na poziomie gminy. To ona udziela pomocy socjalnej i społecznej i poprzez jej ośrodki jest udzielana pomoc, na podstawie przepisów o pomocy społecznej. Ta sama gmina, udzielając pomocy ludziom m.in. z tytułu bezrobocia uzależniając swoją decyzję, od tego, czy ktoś spełni określone kryteria, m.in. chce podjąć pracę. Gmina nie ma instrumentu do weryfikowania, czy osoba bezrobotna, która z tego powodu znajduje się w nędzy, ma chęć do podjęcia pracy. W sytuacji braku środków w samorządach gminnych, tym bardziej muszą one zwracać uwagę na to, czy środki pomocowe są kierowane do osób, które rzeczywiście ich potrzebują. Jeżeliby wystarczałoby pieniędzy, to naturalnie tych dodatkowych kryteriów przyznawania pomocy nie trzeba byłoby wprowadzać. Tym samym dochodzi do takiej sytuacji, iż ten sam organ ma możliwość kompleksowej pomocy dla jednej osoby, po rozpoznaniu jej statusu: rodzinnego, majątkowego, a także jej aktywności na rynku pracy. Ta pomoc, polegająca na stworzeniu możliwości zarobienia na siebie jest, w naszej ocenie, dużo ważniejsza niż pomoc polegająca na przekazaniu jakiś środków pieniężnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#JacekMęcina">Uzupełniając wypowiedź pani dyrektor, proponowałbym wyobrazić sobie konkretną sytuację osoby znajdującej się w rejestrze bezrobotnych. Jeżeli ta osoba odmawia teraz aktywizacji, przez co traci status osoby bezrobotnej, to nie traci możliwości ubiegania się o środki z pomocy społecznej, jeśli spełnia jakieś kryterium jej przyznawania. Jednym z celów urzędów pracy jest aktywizowanie osób, które są u nich zarejestrowane i są gotowe do podjęcia jakiejkolwiek zatrudnienia. Należy jeszcze dodać, iż w warunkach polskiego bezrobocia, gdy mamy duży problem z jego długotrwałą formą, aktywizowanie, nawet za wszelką cenę, jest bardzo potrzebne. Wspomniana instytucja jest także bardzo dobrym pomostem pomiędzy powiatami, które nie mają takich instrumentów do aktywizowania bezrobotnych, a gminami, które je posiadają. Wobec tego nie mogę się zgodzić z argumentem, iż jest to karanie bezrobotnych, ale że mamy raczej do czynienia z podejmowaniem nowych działań na rzecz osób bezrobotnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy ktoś z członków Komisji zgłasza jakąś poprawkę do zmiany nr 17? Nie widzę zgłoszeń. Powracamy do rozpatrywania zmiany nr 18.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#BeataCzajka">W lit. a) zmiana polega na skreśleniu wyrazów „oraz agencje zatrudnienia”, co tym samym wprowadza zgodne ze standardami ograniczenie usług, ale tylko dla publicznych służb zatrudnienia. Zmiana w lit. b) jest konsekwencją zmiany dokonanej w art. 18 ust 4 pkt 1 wprowadzającego wyjątek dla prowadzenia pośrednictwa pracy w ramach agencji zatrudnienia przez organy wojskowe. W tej chwili, tylko ten podmiot może prowadzić pośrednictwo pracy, który posiada wpis do rejestru agencji zatrudnienia. Jednak w ustawie znalazły się trzy wyjątki od tej ogólnej reguły, m.in. jednym z nich jest dotyczy wyspecjalizowanych organów wojskowych, o których mowa w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy, które prowadzą pośrednictwo i poradnictwo w ramach rekonwersji dla zwalnianych zawodowych wojskowych. Zmiana w lit. c) jest konsekwencją zmiany w ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#EugeniuszWycisło">Czy nie byłoby celowe, aby w zmianie nr 18 lit. c) minister właściwy określił jeszcze źródła finansowania wymienionych standardów? W przepisie jest mowa o tym, iż minister określi w drodze rozporządzenia standardy usług pracy, ale nie mówi się nic na temat źródeł finansowania tego zadania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#BeataCzajka">Sprawa finansowania standardów usług pracy to odrębne zagadnienie, które nie jest związane z ich określeniem. Standardy pracy są pewnego rodzaju modelem, który ma być spełniany przy realizacji pewnych zadań. Rolą ministra jest określenie minimów dla wykonywania tego rodzaju usług. Zasady finansowania działalności, w tym konkretnym przypadku powiatowych urzędów pracy, wynikają z innych ustaw. Na początku trzeba określić, do kogo adresowane są te standardy. Przez publiczne służby zatrudnienia będziemy rozumieć w tym konkretnym przypadku: wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy, bo to one będą w głównej mierze realizowały zadania wynikające z ustawy. Finansowanie samorządów szczebla powiatowego lub wojewódzkiego wynika m.in. z ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego i innych ustaw. To nie są ustawy odpowiednie, aby wskazywać w nich źródła finansowania standardów pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#EugeniuszWycisło">W swojej wypowiedzi nie postulowałem, aby źródła finansowania były wskazywane w ustawie, ale że byłoby dobrze, aby one mogły zostać określone w rozporządzeniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#JerzyBartnicki">Konsekwencją niewprowadzenia standardów są kary, które wojewoda może nałożyć na samorządy. W związku z tym obawiamy się, iż może okazać się, że starostów nie będzie stać na sfinansowanie wprowadzenia standardów. To właśnie jest główny powód zadania pytania o źródła finansowania tych standardów. Oczywiście nie będzie żadnego problemu, gdy tymi standardami będą niewielkie zobowiązania, ale zacznie być on poważny, gdy będą to jakieś poważne obciążenia. Weźmy także pod uwagę, iż finansowanie standardów przez np. samorząd wojewódzki może skończyć się tym, iż radni nie uchwalą na ten cel środków, a skutkiem tego będą kary, które my jako urzędnicy będziemy musieli ponieść. Reasumując, minister wydając rozporządzenie powinien określić źródła finansowania standardów pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#BeataCzajka">Standardy pracy dotyczą ustaleniu podstawowych kanonów wykonywania usług przez urzędy pracy, przede wszystkim szczebla powiatowego, ale także, w pewnym zakresie szczebla wojewódzkiego. Standardy nie mogą być związane w sposób bezpośredni ze wskazaniem źródłem pokrycia wydatków związanych z ich realizacją, bo nie byłoby to nic innego, jak tylko wskazanie źródeł finansowania kosztów przez wszystkie wspomniane samorządy. W delegacji dla ministra jest określona konieczność dostosowania się służb do wymaganych standardów. Właśnie z tego względu rozporządzanie nie będzie zbudowane w ten sposób, że określając standardy będzie zmuszało automatycznie do realizacji wszystkich zapisanych w nich zadań. Rozporządzenie będzie określało tylko terminy dostosowania, co umożliwi samorządom zorganizowanie pracy w taki sposób, aby spełnić te standardy. Ustawa nie może wskazywać źródeł pokrycia tych zadań, tym bardziej iż nie jest to przepis merytoryczny, ale jedynie delegacja do wydania rozporządzenia proceduralnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 18? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 18 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 19, w której proponuje się: „19) w art. 37:</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) informowaniu o warunkach życia i pracy oraz sytuacji na rynkach pracy, z uwzględnieniem występujących tam zawodów deficytowych i nadwyżkowych;”,</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) uchyla się ust. 2, c</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#WiesławKaczmarekniez">) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Procedury i warunki finansowania kosztów ponoszonych na realizację krajowej działalności sieci EURES określają odrębne procedury finansowe obowiązujące państwa członkowskie Unii Europejskiej.”.”.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana polega miedzy innymi na uchyleniu delegacji do wydania rozporządzenia, które reguluje warunki prowadzenia usług EURES. Wspomniana delegacja i szczegółowe określenie zasad realizacji usług EURES będzie włączone do delegacji do wydania rozporządzenia o usługach rynku pracy. Zmiana w lit. c) dotyczy procedur i kosztów ponoszonych na realizację krajowej działalności EURES i jest konsekwencją zmiany w ust. 2. Działania sieci EURES są finansowane na dwa sposoby. Po pierwsze, jako finansowanie działalności powiatowego urzędu pracy ze środków własnych samorządu. Po drugie, z kwot przekazywanych z Funduszu Pracy, które to wydatki w dużej części będą refinansowane ze środków UE. To właśnie z powodu trzeba było nadać nowe brzmienie ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#JerzyBartnicki">Dotychczas, w trakcie wykonywania swoich licznych obowiązków w pracy w urzędzie pracy, musiałem także informować bezrobotnego o warunkach pracy w krajach członkowskich UE. Po przyjęciu tej zmiany będę musiał informować bezrobotnego dodatkowo o warunkach życia w krajach UE. Osobiście obawiam się, iż nie będę mógł spełnić nałożonego na mnie obowiązku. Obecnie nie byłbym w stanie odpowiedzieć na pytanie bezrobotnego jakie są warunki życia np. w Estonii. Co więcej, generalnie nie wiem, jak należy rozumieć sformułowanie „warunki życia” i dlatego prosiłbym o wyjaśnienie, co to ma znaczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#BarbaraPolańskaSiła">Proponowana zmiana uszczegóławia dotychczas funkcjonujący przepis, w którym brakowało obowiązku: „udzielania informacji o warunkach życia i pracy w krajach UE”. Jednak w przypadku powiatowych urzędów pracy ten obowiązek będzie ograniczał się do odesłania do portalu Komisji Europejskiej, na którym wszystkie te informacje są zawarte, a dodatkowo do polskiej strony internetowej poświęconej EURES.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Proponowany przepis jest ładnie zapisany, ale przy jego literalnej analizie można dojść do zatrważających wniosków? Czy to nie jest przerost formy nad treścią?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#BarbaraPolańskaSiła">Udzielanie informacji o pośrednictwie pracy oraz o warunkach życia w krajach UE należy do zakresu usług EURES.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#JerzyMüllerniez">Czy jednocześnie taki bezrobotny uzyskujący w urzędzie pracy odesłanie do portalu internetowego, będzie dostawał pieniądze na skorzystanie z Internetu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#BarbaraPolańskaSiła">Wiemy, iż kwestia dostępu do internetu przez bezrobotnych jest dość trudnym zagadnieniem i dlatego w każdym powiatowym urzędzie pracy będą znajdowały się odpowiednie materiały informacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 19? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 19 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 20, w której proponuje się: „20) art. 38 otrzymuje brzmienie: „Art. 38.1. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa polega na udzielaniu:</u>
          <u xml:id="u-136.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) bezrobotnym i poszukującym pracy pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, w szczególności na:</u>
          <u xml:id="u-136.2" who="#WiesławKaczmarekniez">a) udzielaniu informacji o zawodach, rynku pracy oraz możliwościach szkolenia i kształcenia,</u>
          <u xml:id="u-136.3" who="#WiesławKaczmarekniez">b) udzielaniu porad z wykorzystaniem standaryzowanych metod ułatwiających wybór zawodu, zmianę kwalifikacji, podjęcie lub zmianę zatrudnienia, w tym badaniu zainteresowań i uzdolnień zawodowych,</u>
          <u xml:id="u-136.4" who="#WiesławKaczmarekniez">c) kierowaniu na specjalistyczne badania psychologiczne i lekarskie umożliwiające wydawanie opinii o przydatności zawodowej do pracy i zawodu albo kierunku szkolenia,</u>
          <u xml:id="u-136.5" who="#WiesławKaczmarekniez">d) inicjowaniu, organizowaniu i prowadzeniu grupowych porad zawodowych dla bezrobotnych i poszukujących pracy;</u>
          <u xml:id="u-136.6" who="#WiesławKaczmarekniez">2) pracodawcom pomocy w doborze kandydatów do pracy, w szczególności na udzielaniu informacji i doradztwie w tym zakresie. 2. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa są realizowane zgodnie z zasadami:</u>
          <u xml:id="u-136.7" who="#WiesławKaczmarekniez">1) dostępności usług poradnictwa zawodowego dla bezrobotnych i poszukujących pracy oraz dla pracodawców;</u>
          <u xml:id="u-136.8" who="#WiesławKaczmarekniez">2) dobrowolności;</u>
          <u xml:id="u-136.9" who="#WiesławKaczmarekniez">3) równości bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, orientację seksualną, przekonania polityczne i wyznanie religijne lub przynależność związkową;</u>
          <u xml:id="u-136.10" who="#WiesławKaczmarekniez">4) swobody wyboru zawodu i miejsca zatrudnienia;</u>
          <u xml:id="u-136.11" who="#WiesławKaczmarekniez">5) bezpłatności; 6</u>
          <u xml:id="u-136.12" who="#WiesławKaczmarekniez">) poufności i ochrony danych. 3. Poradnictwo zawodowe i informacja zawodowa są świadczone w formie grupowej lub w formie porady indywidualnej. 4. Porada indywidualna w uzasadnionych przypadkach może być za zgodą bezrobotnego lub poszukującego pracy poprzedzona specjalistycznymi badaniami lekarskimi lub psychologicznymi. Koszty tych badań są finansowane z Funduszu Pracy do wysokości 15% przeciętnego wynagrodzenia”.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#BeataCzajka">Zmiana w ust 1 polega na rozszerzeniu pomocy, która jest świadczona pracodawcom przy doborze kandydatów do pracy. Zmiana polega na skreśleniu w dotychczasowym przepisie wyrazów „na stanowisku wymagającym szczególnych predyspozycji psychofizycznych”. Zmiany w ust. 2 i 3 mają charakter porządkowy. W ust. 4 zostało wprowadzone ograniczenie kosztów badań lekarskich do wysokości 15% przeciętnego wynagrodzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 20? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 20 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 21, w której proponuje się: „21) w art. 39 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Starosta może zawrzeć ze szkołą wyższą lub organizacją studencką umowę przewidującą sfinansowanie z Funduszu Pracy części kosztów wyposażenia nowo otwartego akademickiego biura karier w wysokości nieprzekraczającej piętnastokrotności przeciętnego wynagrodzenia. Do sfinansowania kosztów wyposażenia akademickiego biura karier prowadzącego działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001, s. 30).”;”.</u>
          <u xml:id="u-138.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 21 polega na wprowadzeniu nowego przepisu do ustawy pozostającego w związku z art. 108 ust 1 pkt 37. Po likwidacji środka specjalnego, z którego były finansowane granty udzielane na tworzenie i rozwój akademickich biur karier, okazało się, iż brakuje środków na funkcjonowanie tego typu instytucji. Alternatywą jest finansowanie biur ze środków Funduszu Pracy. W Polsce funkcjonuje w tej chwili ponad 200 akademickich biur karier, które w znaczącej liczbie były tworzone ze środków Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 21? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 21 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 22, w której proponuje się: „22) w art. 40:</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) uchyla się ust. 2, b</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#WiesławKaczmarekniez">) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może sfinansować ze środków Funduszu Pracy, do wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia, koszty egzaminów umożliwiających uzyskanie świadectw, dyplomów, zaświadczeń, określonych uprawnień zawodowych lub tytułów zawodowych oraz koszty uzyskania licencji niezbędnych do wykonywania danego zawodu. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio.”;”.</u>
          <u xml:id="u-139.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Uchylenie ust 2 dotyczy przepisu o zawieraniu tzw. trójstronnych umów szkoleniowych pomiędzy starostą, pracodawcą i instytucją szkoleniową. Uchylenie jest konsekwencją decyzji Urzędu Ochrony Konsumentów, który dopatrzył się w tej regulacji elementów pomocy publicznej. Ust. 3a jest przepisem porządkowym, za pomocą którego będzie można finansować egzaminy. Zmiana polega na dodaniu do treści dotychczasowego przepisu wyrazów: „koszty egzaminów umożliwiających uzyskanie: świadectw, dyplomów, zaświadczeń.”. Ten przepis został wprowadzony ze względu na konieczność ujednolicenia dotychczas funkcjonującej praktyki. Tym samym będzie wiadomo, iż jeżeli urząd może finansować koszty szkoleń, to tym bardziej może finansować koszty samych egzaminów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#EugeniuszWycisło">Chciałbym zaproponować zmianę do ust. 3. Aktualnie ten przepis brzmi: „3. Starosta kieruje bezrobotnego, osobę pobierającą rentę szkoleniową i żołnierza rezerwy na wskazane przez niego szkolenie, jeżeli uprawdopodobni, że szkolenie to zapewni uzyskanie odpowiedniej pracy, koszt tego szkolenia nie przekroczy 200% przeciętnego wynagrodzenia, a także jest spełniony przynajmniej jeden z warunków, o których mowa w ust. 1”. Moja propozycja polega na dodaniu po wyrazach „uzyskanie odpowiedniej pracy” wyrazu „samozatrudnienia”. Dzięki tej propozycji, osoby chcące prowadzić działalność gospodarczą będą mogły zostać wysłane na szkolenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#RolandBudnik">Jestem bardzo wdzięczny posłowi Eugeniuszowi Wycisło za zgłoszenie poprawki dotyczącej samozatrudnienia. Często w praktyce w urzędach pracy mamy do czynienia z taką sytuacją, iż bezrobotny, który ma zamiar podjąć działalność gospodarczą, chciałby się najpierw przeszkolić, a nie może skorzystać ze środków, o których mowa w art. 40 ust. 3. Dzięki przyjęciu tej poprawki takie osoby będą traktowane jak bezrobotni, którzy podejmują pracę najemną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#JacekMęcina">Popieramy przyjęcie poprawki posła Eugeniusza Wycisło, jednak mamy do niej pewną wątpliwość natury formalnej. Uważamy, iż użycie wyrażenia „samozatrudnienie” może budzić zastrzeżenia. „Samozatrudnienie” nie jest nigdzie uregulowaną formą pracy. Nie ma czegoś takiego ani w Kodeksie pracy, ani w ustawach szczególnych. Wobec powyższego proponujemy zastąpić wyraz „samozatrudnienie” wyrazami: „prowadzenia działalności gospodarczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jaka jest opinia Biura Legislacyjnego w sprawie tej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#BogdanCichy">Uważamy, iż jeżeli w żadnym akcie prawnym nie ma zdefiniowanego pojęcia samozatrudnienia, to takiego wyrazu, pod żadnym pozorem, nie możemy wprowadzić do art. 40 ust. 3. Takie działanie byłoby możliwe tylko po uzupełnieniu słowniczka ustawy o to pojęcie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#EugeniuszWycisło">Na temat tego pojęcia rozmawialiśmy już kilka razy. W mojej ocenie byłoby dobrze, gdybyśmy nareszcie nadali odpowiednią rangę tego typu zatrudnieniu. Jest to wyzwanie, ale podjąłbym się jego realizacji, przygotowując odpowiednią poprawkę z pracownikami Biura Legislacyjnego KS.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#JerzyBartnicki">Rozwiązaniem dużo prostszym byłoby wpisanie zamiast wyrazu „samozatrudnienie” wyrazów „podjęcie działalności gospodarczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#BogdanGrzybowski">Propozycja pana Jerzego Bartnickiego jest dobrym rozwiązaniem, popieramy ją i zwracamy się z apelem o jej przyjęcie. Jeżeli przyjęlibyśmy rozwiązanie dotyczące samozatrudnienia, to tym samym przyjęlibyśmy poprawki do Kodeksu pracy. Jesteśmy przeciwni, aby tą drogą wprowadzać do systemu prawa pracy tak ważne rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#EugeniuszWycisło">Jestem odmiennego zdania niż mój przedmówca. Ranga instytucji samozatrudnienia w krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych jest tak duża, iż taka formuła pracy powinna w końcu być zauważona także i przez nasz system. Z tego względu uważam, iż najprostszą metodą implementacji tej instytucji jest wprowadzenie jej za pomocą rozpatrywanej obecnie ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wysłuchałem argumentów za i przeciw, ale bardziej przekonuje mnie sposób rozumowania przedstawiciela OPZZ Bogdana Grzybowskiego, ponieważ jeżeli mówimy o definiowaniu jakiejś sfery aktywności zawodowej, to tego typu regulacja powinna znaleźć się w ustawie matce, dla tej sfery prawa, czyli w Kodeksie pracy. Z punktu widzenia tworzenia prawa takie rozwiązanie wydaje mi się logiczniejsze. Jednak sama idea tego rozwiązania jest dobra i potrzebna. Z tego względu wybrałbym teraz propozycję zgłoszoną przez pana Jerzego Bartnickiego i wpisał w omawianym przepisie wyrazy „lub podjęcie działalności gospodarczej”.</u>
          <u xml:id="u-149.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Przekonują mnie argumenty przedstawione przez przewodniczącego Komisji. Zgadzam się i popieram rozwiązanie polegające na wpisaniu do przepisu wyrazów „lub podjęcie działalności gospodarczej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy ktoś z posłów jest przeciwny wpisaniu do art. 40 ust. 3 wyrazów „lub podjęcie działalności gospodarczej”? Nie widzę sprzeciwu. Stwierdzam, iż Komisja opowiedziała się za przyjęciem poprawki posła Eugeniusza Wycisło. Czy są jeszcze jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 22? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 22 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 23, w której proponuje się: „23) w art. 41 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. W przypadku skierowania bezrobotnego, osoby pobierającej rentę szkoleniową lub żołnierza rezerwy na szkolenie, koszty tego szkolenia są finansowane z Funduszu Pracy.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#BeataCzajka">Zmiana umożliwi finansowanie szkoleń osobom pobierającym rentę szkoleniową, przepis jest związany z nowelizacją art. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 23? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 23 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 24, w której proponuje się: „24) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu: „Art. 42a. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może sfinansować z Funduszu Pracy koszty studiów podyplomowych do wysokości 75%, jeżeli bezrobotny uprawdopodobni, że ukończenie danych studiów zapewni uzyskanie odpowiedniej pracy. W trakcie odbywania studiów dodatek szkoleniowy i stypendium, o których mowa odpowiednio w art. 41 ust. 1 oraz art. 52, nie przysługuje.”;”.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Ta zmiana jest nowym rozwiązaniem. Polega ona na tym, iż starosta będzie mógł sfinansować bezrobotnemu koszty studiów podyplomowych. Rozwiązanie pozostaje w związku z art. 108 ust. 1 pkt 48. Celem tego rozwiązania jest umożliwić osobom bezrobotnym nabywania umiejętności w szerszym zakresie, niż tylko w systemie szkoleniowo kursowym. Dodatkowo należy pamiętać, iż środki UE są przeznaczone na taką formę aktywizacji zawodowej i refundowane Funduszowi Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 24? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 24 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 25, w której proponuje się: „25) w art. 45 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) mieszka w hotelu lub wynajętym mieszkaniu w miejscowości lub w pobliżu miejscowości, w której jest zatrudniona, wykonuje inną pracę zarobkową, odbywa staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy;”;”.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Jest to zmiana o charakterze redakcyjnym. Przepis został zmodyfikowany poprzez dodanie wyrazów „lub w pobliżu miejscowości”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 25? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 25 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 26, w której proponuje się: 26) art. 46 otrzymuje brzmienie: „Art. 46. 1. Starosta ze środków Funduszu Pracy może:</u>
          <u xml:id="u-154.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 3-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia; przedsiębiorcy zatrudniającemu do 20 pracowników może zostać dokonana refundacja koszów wyposażenia i doposażenia dla nie więcej niż 2 stanowisk pracy, a zatrudniającym powyżej 20 pracowników - nie więcej niż dla liczby stanowisk pracy odpowiadającej 10% liczby zatrudnionych pracowników;</u>
          <u xml:id="u-154.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 5-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych w rozumieniu przepisów prawa spółdzielczego, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni. 2. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który otrzymał refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jest obowiązany dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy skierowanego lub skierowanych bezrobotnych w pełnym wymiarze czasu pracy łącznie przez okres krótszy niż 3 lata, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców, w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001, s. 33) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. (Dz.Urz. WE L 63 z 28.02.2004, s. 22) - 2 lata, albo naruszył inne warunki umowy o refundację. 3. Osoba, która otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, jest obowiązana dokonać zwrotu otrzymanych środków wraz z odsetkami, jeżeli prowadziła działalność gospodarczą lub była członkiem spółdzielni socjalnej przez okres krótszy niż 2 lata albo naruszone zostały inne warunki umowy dotyczące przyznania tych środków. 4. W przypadku niewywiązania się z obowiązku, o którym mowa w ust. 2 i 3, dochodzenie roszczeń z tytułu zawartej umowy następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. 5. Wysokość przeciętnego wynagrodzenia oraz liczba zatrudnianych pracowników, o których mowa w ust. 1, jest przyjmowana na dzień zawarcia umowy z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą lub bezrobotnym. 6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:</u>
          <u xml:id="u-154.3" who="#WiesławKaczmarekniez">1) szczegółowe warunki i tryb dokonywania refundacji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 2) szczegółowe warunki i tryb przyznawania bezrobotnemu jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3) sposób ustalania liczby pracowników, o której mowa w ust. 1 pkt 1, 4) formy zabezpieczenia zwrotu otrzymanej refundacji lub środków na podjęcie działalności gospodarczej, w przypadku niedotrzymania warunków umowy dotyczącej ich przyznania - mając na względzie zwiększenie mobilności bezrobotnych i poszukujących pracy oraz racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z warunkami dopuszczalności pomocy na zatrudnienie w przypadku refundacji kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego i zasadami udzielania pomocy de minimis w przypadku pomocy przyznawanej bezrobotnemu w postaci jednorazowej wypłaty środków na rozpoczęcie działalności gospodarczej lub refundacji kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa dotyczących podjęcia takiej działalności.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#TadeuszOlejarz">Jest to propozycja dość istotna, aczkolwiek sam przepis nie jest tak bardzo zmieniony w stosunku do obecnie funkcjonującego rozwiązania. Zmiana, po pierwsze, odpowiada na pytanie: kto może otrzymać refundacje kosztów wyposażenia stanowiska pracy? Obecnie odpowiedzią na to pytanie jest: pracodawca, czyli każdy. Takimi podmiotami mogą być osoby fizyczne, jak i osoby prawne czyli: fundacje, stowarzyszenia, jednostki budżetowe finansowane ze środków publicznych itd. Zmiana koryguje ten zbyt szeroki zakres podmiotów, na korzyść tych, które prowadzą działalność gospodarczą. To muszą być tylko podmioty prowadzące swoją działalność w celach osiągnięcia zysku. Tym samym wszelakie jednostki budżetowe finansowane ze środków publicznych znajdą się poza działaniem tego rozwiązania. Po drugie, zmiana wprowadza nowe określenie, kogo ma dotyczyć. Tą osobą jest podmiot, a nie - jak dotychczas - pracodawca. W trakcie rozmów na temat tej zmiany z przedstawicielami urzędów pracy, padło pytanie: czy będzie można dać bezrobotnemu środki na utworzenie miejsca pracy, który otrzymał wcześniej środki na podjęcie działalności gospodarczej? Odpowiedź brzmi: tak, jeżeli podmiot wcześniej podjął działalność gospodarczą. To właśnie dzięki zmianie przepisu będzie można dać pieniądze osobom zaczynającym działalność gospodarczą, ale nikogo jeszcze niezatrudniającym. Zasadniczymi korektami zostały objęte także okresy przewidziane w regulacji. Te zmiany wynikają z obowiązku dostosowania naszych norm do przepisów zawartych w rozporządzeniach UE. Taką zmianą jest np. wydłużenie z 12 miesięcy, do co najmniej 2 lat obowiązku utrzymania stworzonego i dofinansowanego miejsca pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 26?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#BogdanGrzybowski">Mamy uwagę do art. 46 ust. 1 pkt 1. Zastrzeżenie to już wcześniej było sygnalizowane, m.in. na inauguracyjnym posiedzeniu Komisji i zgłaszają je także pracodawcy. Po pierwsze, nie do końca zgadzamy się z tym, iż najlepszym rozwiązaniem jest, aby zwrot kosztów otrzymywali ci, którzy podejmują inicjatywę gospodarczą, a nie ci, którzy zatrudniają innych. Ważniejsze w naszej ocenie jest, aby ludzie znajdowali pracę i były tworzone nowe miejsca pracy, niż aby stowarzyszenia nie otrzymywały pieniędzy. Po drugie, dotychczasowy art. 46 ust. 2 pozwala zrefundować przedsiębiorcy koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego do niego bezrobotnego, pod warunkiem jego zatrudnienia przez okres co najmniej jednego roku. W projekcie proponuje się podział pracodawców na zatrudniających do 20 osób, gdzie doposażenie może dotyczyć nie więcej niż 2 stanowisk pracy, oraz na pracodawców zatrudniających powyżej 20 pracowników, gdzie doposażenie może objąć liczbę stanowisk pracy odpowiadającą 10% liczby ogółu zatrudnionych pracowników, przy czym refundacja może dotyczyć tych przedsiębiorców, którzy zatrudniają osoby na co najmniej trzy lata. Przepis ten w znaczny sposób ograniczy możliwość organizowania miejsc pracy, gdyż w całej Polsce ok. 70–80% działających przedsiębiorstw, to te zatrudniające do 20 pracowników. OPZZ wnosi o utrzymanie dotychczasowego brzmienia przepisu stanowiącego, iż starosta może ze środków Funduszu Pracy refundować koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie. Sądzimy, że nie jest to definicja zawężającą i pozwala ona w maksymalnym stopniu zatrudniać osoby pozbawione pracy. W naszej ocenie proponowana zmiana jest nieuzasadnionym ograniczeniem w zatrudnianiu bezrobotnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#EugeniuszWycisło">Zgadzam się z kolegami z OPZZ i popieram ich wniosek. W mojej ocenie jesteśmy w takiej sytuacji na rynku pracy, że nie warto limitować zwrotu kosztu wyposażenia stanowisk pracy. Jeżeli Polska znajdzie się kiedyś wśród państw o znacznie mniejszej skali bezrobocia, to wtedy będziemy mogli sobie o takich instrumentach ograniczających wydatki pomyśleć. Obecnie powinno nam wszystkim jak najbardziej zależeć, aby jak najszerzej zaktywizować cały rynek pracy. Uważam, iż dzięki utrzymaniu dotychczasowego brzmienia przepisu nie osiągniemy w stu procentach zakładanego celu, ale na pewno zbliżymy się do niego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#JerzyBartnicki">Mam uwagę do proponowanego pkt 3. Do tej pory osoba bezrobotna, które otrzymała z Funduszu Pracy jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej, musiała zwrócić te pieniądze jeżeli prowadziła wspomnianą działalność lub była członkiem spółdzielni przez okres krótszy niż 1 rok. Dziś wydłuża się ten okres do 2 lat. Z doświadczeń europejskich wynika, iż około 70% firm, które podejmują działalność nie wytrzymuje na rynku jednego roku. Podniesienie poprzeczki do dwóch lat spowoduje, że albo tylko ludzie zamożni będą korzystali z tych środków, albo szaleńcy. Przyjęcie tej zmiany spowoduje, iż całe rozwiązanie przestanie być atrakcyjne. Proponujemy pozostawienie dotychczasowego ograniczenia po to, abyśmy dać ludziom szansę na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Dwa lata to jest zbyt długi okres, tym bardziej iż pomoc na rozpoczęcie działalności wynosi około 11 tys. złotych, a to nie jest zbyt wiele.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#RolandBudnik">Generalnie stanowisk powiatowych urzędów pracy pokrywa się z stanowiskiem zaprezentowanym przez posła Eugeniusza Wycisło oraz przedstawiciela OPZZ Bogdana Grzybowskiego. Generalnie jesteśmy przeciwni jakiemukolwiek limitowaniu liczby miejsc pracy, które mogą być tworzone przez pracodawców z Funduszu Pracy. Jesteśmy za pozostawieniem w dotychczasowym kształcie obowiązujących rozwiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#JacekMęcina">Strona rządowa generalnie zgadza się z zastrzeżeniami, w kwestii zróżnicowania pomocy dla większych i mniejszych pracodawców. Uważamy, iż znaczenie średnich i małych pracodawców na rynku pracy jest równie istotne jak tych dużych. Jeśli chodzi o uwagę dotyczącą zróżnicowania przyznawanego zwrotu środków pod kątem charakteru prowadzonej działalności gospodarczej, to nadal podtrzymujemy swoje stanowisko, aby taki podział był zachowany. Jesteśmy za udzielaniem zwrotu tylko podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Po pierwsze, te podmioty są w sytuacji gorszej od tych nie prowadzących działalności gospodarczej, bo poza środkami z Funduszu nie mogą one korzystać z szeregu europejskich programów pomocowych, które są przeznaczone dla podmiotów nieprowadzących takiej działalności. Po drugie, efektywne aktywizowanie bezrobotnych powinno się ograniczyć tylko do takich podmiotów, bo jest ono najbardziej efektywne i skuteczne. Z tych względów, zgadzamy się na rezygnację z podziału pracodawców na dużych i małych, ale za utrzymaniem ich podziału na prowadzących działalność gospodarczą i pozostałych. W stosunku do uwagi przedstawicieli urzędów pracy dotyczącej skrócenia okresu prowadzenia działalności lub uczestnictwa w spółdzielni socjalnej z dwóch lat do roku, chciałbym wyjaśnić, iż to rozwiązanie należy do zakresu prawa europejskiego. Przypominam, iż od momentu przystąpienia do Unii takie rozwiązania wchodzą w życie niezależnie od naszej woli, dlatego nawet jeżeli rząd wycofa się z tej propozycji, to będzie ono i tak funkcjonować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Osobiście, intencje pana posła Eugeniusza Wycisło zrozumiałem w ten sposób, iż opowiada się on za pozostawieniem w dotychczasowym brzmieniu ust. 1 pkt 1, czyli, aby: „refundować koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, w wysokości określonej w umowie”. Będzie to formuła dość szeroka i otwarta. Rozumiem, iż stanowisko rządu w tej mierze jest takie, aby przyjąć rozwiązanie w brzmieniu: „refundować koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, a zatrudnionego w podmiocie prowadzącym działalność gospodarczym.”. Czy tak mam rozumieć te obie propozycje?</u>
          <u xml:id="u-162.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Apeluję, aby przyjmując jakieś zmiany, mieć na uwadze całą redakcję przepisów zaproponowanych przez rząd. Pamiętajmy o tym, iż legislatorzy pisali całe rozwiązania, przewidując różne konsekwencje przyjmowanych regulacji w różnych częściach przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#AnnaFilek">W mojej ocenie na zbyt niskim poziomie jest wyznaczona w ust. 1 pkt 1 wartość przyznawanych środków przeznaczonych na zwrot kosztów wyposażenia miejsca pracy. Z drugiej strony nieokreślanie tej kwoty w ogóle byłoby dość ryzykownym posunięciem, które mogłoby skończyć się licznymi nadużyciami. Czym kierował się rząd określając wartość tych środków na 3-krotne przeciętne wynagrodzenie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#BogdanGrzybowski">Dotychczasowe rozwiązanie umożliwiało refundowanie każdemu kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego każdego bezrobotnego, pod warunkiem jego zatrudnienia przez okres, co najmniej 1 roku. Zwracam uwagę, iż jeszcze nie tak dawno opinia wiceministra Jacka Męciny, reprezentującego do wczoraj pracodawców, była zbieżna z naszą. Dziś pan minister, po zmianie pracodawcy mówi już co innego. Uzupełniając swoją wcześniejszą wypowiedź, chciałbym przypomnieć, iż w Polsce 70–80% funkcjonujących przedsiębiorstw to są podmioty zatrudniające do 20 osób. Z tego względu wprowadzenie omawianej zmiany spowoduje, iż przepis stanie się martwy. Chciałbym bardzo podziękować posłowi Eugeniuszowi Wycisło za poparcie naszej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#JerzyBartnicki">Pomoc dla przedsiębiorców jest limitowana przez Unię Europejską, natomiast pomoc dla osób bezrobotnych nie jest pomocą dla przedsiębiorców. Udzielając takiej pomocy, nie zawsze automatycznie udzielamy pomocy firmie. Urzędy pracy podpisując umowy pomocy z osobami bezrobotnymi, udzielają ją w takiej formach, których Unia nie limituje. Dlatego takie ograniczenie do dwóch lat jest w przepisie zbędne. Dopiero jak taka osoba otrzyma pieniądze, zarejestruje swoją działalność, to wtedy staje się przedsiębiorcą i zaczynają go obowiązywać pewne ograniczenia. W tym miejscu warto powrócić do dyskusji prowadzonej przed chwilą. Uważamy, iż bardzo ryzykownym jest limitowanie liczby zatrudnionych osób do 2 lub 10%. Praktyka wskazuje, że do tej pory duże firmy nie zgłaszają się do nas o pomoc, gdyż procedury są tak dla nich zawiłe, a więc im się to po prostu nie opłaca. Naszymi klientami są małe firmy i dlatego wprowadzanie limitów zatrudnienia u pracodawców jest szkodliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#JacekMęcina">Jak już wcześniej stwierdziłem, rząd zgadza się na przyjęcie rozwiązania, które nie będzie różnicowało podmiotów ze względu na ich wielkości. Jednak, cały czas podtrzymujemy swoje stanowisko w kwestii zróżnicowania podmiotów pod względem działalności, jakie one prowadzą. Uważamy, iż inni pracodawcy nie prowadzący działalności gospodarczej np. fundacje lub stowarzyszenia mają bardzo dużo możliwości pozyskiwania środków z innych źródeł, np. Europejskiego Funduszu Społecznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepraszam, że wchodzę w słowo, ale wolałbym, abyśmy na początku rozstrzygnęli brzmienie ust. 1 pkt 1 i dopiero później zajęli się następnymi rozwiązaniami. Rozumiem, iż według resortu ten przepis powinien brzmieć: „zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie”?</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#WiesławKaczmarekniez">To brzmienie nie do końca jest zgodne z oczekiwaniami resortu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy moglibyśmy zatem usłyszeć skorygowaną wersję resortu, a dopiero, na jej podstawie rozważyć propozycje posła Eugeniusza Wycisło?</u>
          <u xml:id="u-168.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak. Ministerstwo proponuje ustępowi pierwszemu nadać brzmienie: „Zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie nie wyższej jednak niż 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#AnnaFilek">Przy tak sformułowanej propozycji resortu, chciałabym zgłosić poprawkę, której brzmienie będzie tożsame z tym, co odczytał poseł Wiesław Kaczmarek. Proponuję zatem, aby ust. 1 nadać brzmienie: „Zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#JerzyMüllerniez">Rozważając te propozycje warto jeszcze raz zwrócić uwagę na zawarte w przepisie sformułowanie: „skierowanemu do pracy”. Czy to będzie oznaczać, iż jeżeli urząd pracy skieruje bezrobotnego do pracy w jakimś stowarzyszeniu, to jednocześnie nie będzie mógł pomóc takiemu stowarzyszeniu? W mojej ocenie mamy tu do czynienia z jakąś sprzecznością. W tej propozycji brak jest logiki. Najbardziej powinno nam zależeć na powstawaniu nowych miejsc pracy niezależnie od tego, kto będzie je tworzył. Uważam, iż wszystkie podmioty dające nowe miejsca pracy powinny być jednakowo traktowane. Uważam, iż ograniczenie pomocy tylko do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jest pewnego rodzaju dyskryminacją innych pracodawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#BogdanGrzybowski">Popieramy wypowiedź posła Jerzego Müllera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#JacekMęcina">Na początku odpowiem pani poseł Annie Filek na pytanie, dlaczego przyjęliśmy zwrot za wyposażenie miejsca pracy w wysokości 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia? Przyjęcie tej, a nie wyższej kwoty, wynika jedynie z ograniczonych środków jakie znajdujących się na koncie Funduszu Pracy. Sama pani poseł mówiła, jak niebezpieczne byłoby pozostawanie tej wartości kwoty bez żadnych ograniczeń. Jednak starając się uwzględnić zgłoszone propozycje, proponujemy podwyższenie tej kwoty. W tej mierze proponuję skorzystać z doświadczeń praktyków obecnych na posiedzeniu Komisji. Odpowiadając posłowi Jerzemu Müllerowi, chcę powiedzieć, iż nie podzielam przedstawionej argumentacji. Organizacje, które nie prowadzą działalności gospodarczej nie są generalnie dyskryminowane ponieważ mogą skorzystać z takich instrumentów rynku pracy jak skierowanie na staż i skierowanie do prac interwencyjnych. Tym samym mogą one otrzymać pomoc w postaci różnych środków przeznaczonych na aktywizację. Natomiast omawiany instrument jest skierowany wyłącznie do pracodawców aktywnie kreujących wzrost gospodarczy państwa. Jeżeli spojrzymy na ustrój Europejskiego Funduszu Społecznego, to zobaczymy, że możliwości korzystania ze środków unijnych przez fundacje czy stowarzyszenia, czyli podmioty nie prowadzące działalności gospodarczej, jest bardzo duża. Z tego względu, proponowałbym skoncentrować się bardziej na zastosowaniu wsparciu rozwoju osób prowadzących działalność gospodarczą. Nie zapominajmy, że reszta podmiotów może korzystać z pozostałych instrumentów aktywizacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Uważam, iż stanowiska stron są już dość wyraźnie zarysowane, dlatego możemy przejść do podejmowania decyzji. Jedyna sprawa, jaka pozostała do wyjaśnienia, to wysokość tej pomocy. Ministerstwo zgodziło się ją podwyższyć, ale do jakiej kwoty?</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Rząd przychyla się do propozycji podwyższenia granicy pomocy, ale jesteśmy przeciwni zniesieniu jej całkowicie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jeżeli zdaniem rządu ta granica ma być ustalona, to na jakim poziomie?</u>
          <u xml:id="u-174.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Uważamy, iż dobrym rozwiązaniem byłaby 5-krotność przeciętnego wynagrodzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#AnnaFilek">Zgadzam się poprzeć w ten sposób sformułowaną propozycję rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#JerzyMüllerniez">W odpowiedzi na opinię wiceministra, chciałbym zwrócić uwagę, iż wszelkiego rodzaju stowarzyszenia lub organizacje pozarządowe mogą korzystać ze środków unijnych, ale nie wiąże się to z tworzeniem nowych miejsc pracy, ale tylko z zatrudnianiem ludzi i realizowaniem określonych programów. Na tym właśnie polega, moim zdaniem, dyskryminacja tych podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Rozumiem, iż dalej idącym wnioskiem jest propozycja utrzymania dotychczasowego brzmienia ust.1 pkt 1. Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za utrzymaniem dotychczasowego brzmienia przepisu? Za przyjęciem tego wniosku opowiedziało się 2 posłów. Kto z członków Komisji jest za propozycją resortu ograniczającą pomoc do 5-krotności przeciętnego wynagrodzenia? Za przyjęciem tego wniosku opowiedziało się 5 posłów. Stwierdzam, iż akceptację Komisji uzyskała propozycja rządowa. Czy są jakieś inne uwagi do zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#BogdanCichy">Czy można jeszcze raz odczytać przegłosowaną propozycję po to, abyśmy mieli całkowitą pewność, jakie jest ostateczne brzmienie tego rozwiązania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak. Ust. 1 pkt 1 nadaliśmy brzmienie: „Zrefundować podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 5-krotności przeciętnego wynagrodzenia”. O ile dobrze pamiętam, do zmiany nr 26 ust. 1 pkt 3 została zgłoszona jeszcze poprawka zmierzająca do tego, aby skrócić okres obowiązkowego zatrudnienia do roku. Czy któryś z posłów popiera tę propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#JerzyMüllerniez">Tak, jestem za pozostawieniem przepisu w dotychczasowym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy resort nadal popiera propozycję z przedłożenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#JacekMęcina">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posła Jerzego Müllera polegającej na pozostawieniem przepisu bez zmian? Za przyjęciem poprawki opowiedzieli się wszyscy posłowie. Stwierdzam, iż poprawka uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 26? Nie widzę uwag. Stwierdzam, że zmiana nr 26 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 27, w której proponuje się: „27) w art. 48 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Dodatek aktywizacyjny nie przysługuje w przypadku:</u>
          <u xml:id="u-183.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) skierowania bezrobotnego przez powiatowy urząd pracy do prac interwencyjnych, robót publicznych lub na stanowisko pracy, którego koszty wyposażenia lub doposażenia zostały zrefundowane zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1;</u>
          <u xml:id="u-183.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej u pracodawcy, u którego był zatrudniony lub dla którego wykonywał inną pracę zarobkową bezpośrednio przed zarejestrowaniem jako bezrobotny;</u>
          <u xml:id="u-183.3" who="#WiesławKaczmarekniez">3) podjęcia przez bezrobotnego z własnej inicjatywy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej za granicą Rzeczypospolitej Polskiej u pracodawcy zagranicznego.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 27 jest nowym rozwiązaniem, który racjonalizuje wydatki z Funduszu Pracy. Dotyczy ono ograniczenia możliwości korzystania z dodatku aktywizacyjnego, w przypadku gdy osoba bezrobotna podejmie zatrudnienie u poprzedniego pracodawcy lub z własnej inicjatywy podejmie zatrudnienie za granicą, u pracodawcy zagranicznego lub podejmie zatrudnienie w ramach subsydiowanych przez Fundusz Pracy form pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 27? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 27 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 28, w której proponuje się: 28) w art. 53:</u>
          <u xml:id="u-185.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 1–3 otrzymują brzmienie: „1. Bezrobotnego, o którym mowa w art. 49 pkt 1, starosta może skierować do odbycia u pracodawcy stażu przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy. 2. Do bezrobotnego, w okresie 12 miesięcy od dnia określonego w dyplomie, świadectwie lub innym dokumencie poświadczającym ukończenie szkoły wyższej, który nie ukończył 27 roku życia, ust. 1 stosuje się odpowiednio. 3. Starosta może skierować na okres do 6 miesięcy bezrobotnych, o których mowa w art. 49 pkt 2–6, do odbycia przygotowania zawodowego w miejscu pracy, bez nawiązywania stosunku pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-185.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Nadzór nad odbywaniem stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przez bezrobotnego sprawuje starosta. Pracodawca po zakończeniu realizacji programu, o którym mowa w ust. 4, wydaje opinię zawierającą informacje o zadaniach realizowanych przez bezrobotnego i umiejętnościach praktycznych pozyskanych w trakcie stażu oraz o zadaniach realizowanych przez bezrobotnego, kwalifikacjach lub umiejętnościach zawodowych pozyskanych w trakcie przygotowania zawodowego. Starosta wydaje bezrobotnemu zaświadczenie o odbyciu stażu lub przygotowania zawodowego.”, c</u>
          <u xml:id="u-185.3" who="#WiesławKaczmarekniez">) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Na wniosek bezrobotnego odbywającego staż lub przygotowanie zawodowe w miejscu pracy, pracodawca jest obowiązany do udzielenia dni wolnych w wymiarze 2 dni za każde 30 dni kalendarzowych odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy. Za dni wolne przysługuje stypendium.”;”.</u>
          <u xml:id="u-185.4" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 28 dotyczy w całości sprecyzowania zasad kierowania i odbywania dwóch różnych form aktywizacji tj. stażu i przygotowania zawodowego w miejscu pracy. Do tej chwili prawa i obowiązki podmiotów kierowanych na te dwie formy przygotowania zawodowego dość płynnie przenikały się i były czasami nie do odróżnienia. W celu zróżnicowania tych dwóch form, wprowadzamy do systemu rozwiązanie zawarte w zmianie nr 28.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 28?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#BogdanGrzybowski">Mamy zastrzeżenia do proponowanego art. 53 ust. 1. Na podstawie dotychczasowego brzmienia ust. 1, starosta na wniosek bezrobotnego, lub za zgodą bezrobotnego mógł skierować daną osobę do odbycia u pracodawcy stażu zawodowego. W projektowanym przepisie rezygnuje się z sytuacji, kiedy z propozycją odbycia stażu wychodzi sam bezrobotny. To uniemożliwi bezrobotnym aktywne poszukiwanie pracodawcy, który przyjmie go na staż. Uważamy, że takie ograniczenie jest nieuzasadnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy ktoś z posłów popiera poprawkę OPZZ?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#AnnaFilek">Tak, popieram tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak należy rozumieć poparcie dla tej poprawki? Czy to ma być propozycja skreślenia całej zmiany nr 28?</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Nie. Moja propozycja sprowadza się do utrzymania dotychczasowego brzmienia art. 53 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Po przyjęciu poprawki posłanki Anny Filek przepis będzie nadal brzmiał: „Bezrobotnego, o którym mowa w art. 49 pkt 1, starosta na wniosek lub za zgodą tego bezrobotnego może skierować do odbycia u pracodawcy stażu przez okres nie przekraczający 12 miesięcy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 28 oprócz zróżnicowania form zatrudnienia, jest związana z przepisami dotyczącymi pozbawienia statusu bezrobotnego. Kiedy bezrobotny sam występuje z inicjatywą skierowania go do jakiejś formy aktywizacji, powstaje problem, czy w przypadku przerwania lub nienawiązania przez niego stosunku stażu lub przygotowania zawodowego można taką osobę pozbawić statusu bezrobotnego? Generalna zasada w tym zakresie jest taka, iż starosta kieruje osobę bezrobotną do jakiejkolwiek formy aktywizacji zawodowej i w przypadku gdy osoba ta nie podejmie jej albo ją przerwie, jest automatycznie pozbawiana statusu bezrobotnego. Przyjęcie poprawki Anny Filek, zgodnie z którą bezrobotny będzie sam szukał pracodawcy, bardzo utrudni podejmowanie decyzji w sprawie pozbawienia statusu bezrobotnego. Z dotychczasowej praktyki wynika, iż bezrobotni często składają skargi na tego typu decyzje do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a orzecznictwo w tych sprawach nie jest jednoznaczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#AnnaFilek">Czy zamiast domniemywać, jakie skutki ma rodzić skierowanie bezrobotnego do pracy na jego wniosek, nie byłoby lepiej gdyby rząd zaproponował jakiś dodatkowy ustęp w tym przepisie, który wyjaśniałby sprawę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#BeataCzajka">Uważamy, iż najlepszym rozwiązaniem byłoby wyraźne zróżnicowanie form zatrudnienia, a także sprecyzowanie, kto może występować z inicjatywą aktywizacji bezrobotnych. W urzędach pracy jest stosowana w praktyce taka zasada, że jeżeli osoba bezrobotna, które rzeczywiście chcą skorzystać z jakiejś formy aktywizacji, zgłasza się z prośbą o skierowanie jej w tym celu w określone miejsce, to jeżeli rzeczywiście taka możliwość istnieje, starosta zgadza się na taką propozycję. W przypadku gdy starosta nie widzi potrzeby skierowania na daną formę aktywizacji, nie kieruje takiej osoby na nią, ponieważ ustawa nie nakłada na niego takiego obowiązku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#AnnaFilek">Przyjmowanie tego typu rozwiązań jest sprzeczne z nawoływaniem ludzi do aktywnego poszukiwania pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Pani poseł, jaki wniosek płynie z tego stanowiska?</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Podtrzymuję wcześniej zgłoszoną poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#RolandBudnik">Popieramy propozycję rządu. W naszej ocenie jest ona dobra i nie szkodzi nikomu. Jeżeli jakiś stażysta chce wystąpić z wnioskiem o zatrudnienie u danego pracodawcy, to może to zrobić. Przepis nie zabrania podejmowaniu tego typu inicjatyw. Natomiast jeżeli starosta ma możliwość skierowania takiej osoby do proponowanej pracy, to robi to niezależnie od zgłoszonej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Reasumując dyskusję na temat zmiany dotyczącej art. 51, przypomnę, że został zgłoszony przez posłankę Annę Filek wniosek, aby ust 1 przepisu pozostawić w dotychczasowym brzmieniu. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posłanki Anny Filek? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 3 posłów, 2 posłów było przeciwnych, nikt nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posłanki Anny Filek uzyskała akceptację Komisji. Zapowiadam zgłoszenie wniosku mniejszości, w którym zapisana będzie propozycja rządowa, zawarta w przedłożeniu. Czy są jeszcze jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 28? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 28 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 29, w której proponuje się: „29) w art. 55 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Bezrobotnemu, o którym mowa w art. 49 pkt 1, będącemu jednocześnie bezrobotnym, o którym mowa w art. 49 pkt 4, który w okresie 6 miesięcy od dnia zarejestrowania w powiatowym urzędzie pracy podjął dalszą naukę w szkole ponadpodstawowej lub ponadgimnazjalnej dla dorosłych albo w szkole wyższej w systemie studiów wieczorowych lub zaocznych, starosta może, na jego wniosek, przyznać stypendium w wysokości 50% kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1, wypłacane przez okres 12 miesięcy.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#BeataCzajka">Zmiana ma charakter porządkowy. Ma ona na celu ułatwienie interpretacji przepisów ustawy przez urzędy pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#EugeniuszWycisło">Uważam, iż przedstawicielka resortu nie do końca oddała charakter wprowadzanej zmiany. W mojej ocenie zasadnicza zmiana w tym przepisie dotyczy kwestii przyznawania stypendium. Przyznanie stypendium było w dotychczasowym stanie prawnym obligatoryjne, a teraz jest fakultatywne. Uważam, iż ta zmiana jest złym pomysłem, dlatego proponuję wykreślić z tego przepisu wyraz „może”. Druga poprawka, jaką chcę zgłosić, polega na dodaniu po wyrazach: „okres 12 miesięcy” wyrazów „od dnia rozpoczęcia nauki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#BeataCzajka">Zgadzam się z opinią posła Eugeniusza Wycisło, iż w momencie omawiania zmiany, powinnam zwrócić uwagę na kwestię wprowadzenia nowych zasad przyznawania stypendiów. Urzędy pracy wypłacając stypendia osobom bezrobotnym, które podejmują dalszą naukę, powinny mieć możliwość w jakiś sposób oddziaływać na to, w jakim kierunku te osoby chcą się kształcić. Pozostawiając dotychczasowy, obligatoryjny sposób przyznawania stypendiów, godzimy się na sytuację, iż będą one nadal wypłacane bezrobotnemu niezależnie od okoliczności. Wyposażenie starosty w możliwości przyznawania stypendiów spowoduje powiązanie kierunku kształcenia się bezrobotnego z potrzebami rynku pracy, a tym samym uzyskania zatrudnienia po zakończeniu nauki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Rozumiem, iż poprawka posła Eugeniusza Wycisło polega na skreśleniu w przepisie wyrazu „może”, oraz na dodaniu po wyrazach: „okres 12 miesięcy” wyrazów „od dnia rozpoczęcia nauki”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#EugeniuszWycisło">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posła Eugeniusza Wycisło? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 5 posłów, 1 poseł był przeciwny, 1 wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posła Eugeniusza Wycisło uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 30, w której proponuje się: „30) w art. 57 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Bezrobotni, o których mowa w art. 49 pkt 1 i 2, mogą zostać skierowani przez starostę, na zasadach dotyczących robót publicznych, do wykonywania przez okres do 6 miesięcy pracy niezwiązanej z wyuczonym zawodem, w wymiarze nieprzekraczającym połowy wymiaru czasu pracy, w instytucjach użyteczności publicznej oraz organizacjach zajmujących się problematyką kultury, oświaty, sportu i turystyki, opieki zdrowotnej lub pomocy społecznej.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#BeataCzajka">Celem zmiany nr 30 jest dyscyplinowanie osób bezrobotnych. W nowym brzmieniu tego przepisu: „inicjatywa skierowania do pracy subsydiowanej należy do starosty”, a do tej pory było zapisane, że odbywa się to „na wniosek bezrobotnego lub za jego zgodą”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#BogdanGrzybowski">Mamy zastrzeżenia do proponowanego brzmienia art. 57 ust. 4. Są one podobne do zastrzeżeń, jakie mieliśmy w stosunku do zmiany nr 28. Na podstawie dotychczasowego przepisu bezrobotni, na swój wniosek lub za ich zgodą, mogli zostać skierowani do robót publicznych. W projektowanym przepisie pomija się słowa „na swój wniosek lub za ich zgodą”, co spowoduje, że roboty publiczne staną się rodzajem pracy przymusowej lub obowiązkowej, co jest niezgodne z konwencją MOP nr 29.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy ktoś z posłów popiera poprawkę OPZZ?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#JerzyMüllerniez">Jestem za pozostawieniem przepisu w dotychczasowym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Reasumując, zgłoszona poprawka polega na skreśleniu zmiany nr 30. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posła Jerzy Müllera? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 2 posłów, 4 posłów było przeciwnych, żaden poseł nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posła Jerzy Müllera nie uzyskała akceptacji Komisji. Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 30? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 30 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 31, w której proponuje się: „31) art. 59 ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Starosta, kierując bezrobotnych do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych, o których mowa w ust. 1 i 2, może na zasadach określonych w art. 46 ust. 1 pkt 1 zrefundować przedsiębiorcy koszty wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanych do tych prac bezrobotnych.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#BeataCzajka">Zmiana polega na wprowadzeniu odesłania do zasad regulacji kosztów wyposażenia stanowiska pracy. Przyjęcie tej zmiany ma duże znaczenie dla udzielania pomocy publicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 31? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 31 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 32, w której proponuje się: „32) po art. 59 dodaje się art. 59a i 59b w brzmieniu: „Art. 59a. Prace interwencyjne, o których mowa w art. 51, 56 i 59, nie mogą być organizowane w powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy. Art. 59b. 1. Wykazy pracodawców i osób, z którymi zawarto umowy w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1, art. 47 ust. 1, art. 51 ust. 1–4, art. 53 ust. 1 i 3, art. 56, art. 57 ust. 1, 2 i 4 i art. 59 ust. 1–3, są podawane do wiadomości publicznej przez powiatowy urząd pracy w sposób zwyczajowo przyjęty w danym urzędzie pracy oraz umieszczane na stronie internetowej urzędu. 2. Powiatowy urząd pracy po zakończeniu każdego roku kalendarzowego w terminie do dnia 31 stycznia przekazuje właściwej powiatowej radzie zatrudnienia zbiorczy wykaz pracodawców i osób, o których mowa w ust. 1.”;”.</u>
          <u xml:id="u-211.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 32 jest przepisem powiązanym ze zmianą art. 9 ust 2a, dotyczącą możliwości finansowania ze środków Funduszu Pracy (z 7% odpisu) kosztów funkcjonowania urzędów pracy. W ślad za tym rozwiązaniem wprowadza się zakaz organizowania prac interwencyjnych w powiatowych i wojewódzkich urzędach pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#EugeniuszWycisło">Niedawno temu rozmawiałem z kilkoma dyrektorami urzędów pracy na temat tej zmiany. Generalnie uważają oni, iż pozbawienie ich możliwości zatrudniania ludzi przy pracach interwencyjnych spowoduje utratę ok. 30% pracowników zatrudnionych w urzędach pracy. Co resort proponuje zamiast tego rozwiązania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#JerzyBartnicki">Urzędy pracy w znacznej mierze zatrudniają ludzi w ramach robót publicznych, a nie prac interwencyjnych. Z tego względu uważam, iż przyjęcie rozwiązania proponowanego przez rząd nie powinno wywołać jakiejś katastrofy. Przepisem, który bardziej nas niepokoi, jest art. 59. Chcielibyśmy, aby resort określił wzory, jak mamy ogłaszać informację publiczną dotyczącą osób, które otrzymały pomoc. Na ten obowiązek nakładają się przepisy o ochronie danych osobowych. Dlatego byłoby dobrze określić, co my mamy ogłaszać i w jakiej formie. Na tle tego rozwiązania rodzi się także pytanie: czy ten przepis jest faktycznie potrzebny? Członkowie powiatowych rad zatrudnienia mają te wszystkie dane i dlatego drukowanie całych list i przekazywanie ich wydaje się zbędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#BeataCzajka">Często w społeczeństwie pojawiają się zarzuty dotyczące nieczystych rąk pracowników organów wydatkujących środki funduszu pracy, jak i podmiotów, korzystających z tych środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepraszam, że wchodzę w zdanie, ale nikt nie kwestionuje zasad etyki postępowania pracowników urzędów pracy. Na uwagę zasługuje bardziej wypowiedź pana Jerzego Bartnickiego dotycząca sposobu ogłaszania tych danych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#BogdanCichy">Wydawanie rozporządzenia w tym zakresie wydaję się niepotrzebne. Sądzę, iż na roboczo urzędy pracy otrzymają wytyczne dotyczące sposobu ogłaszania danych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Będąc osobą publiczną wiem, iż często dochodzi do nadużywania podawania danych osobowych. Z tego względu uważam, iż sposób upubliczniania tych danych powinien być standaryzowany. Jaką opinię na ten temat ma Biuro Legislacyjne KS?</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Podzielamy pogląd przewodniczącego Komisji. Proponowana norma prawna - w naszym odczuciu - jest dalece niedoskonała. Przepis niewątpliwie dotyczy danych osobowych, a w tej sferze obowiązują ustawowe standardy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#WiesławKaczmarekniez">W mojej ocenie ten przepis powinien zostać bardziej sprecyzowany. Zwracam się prośbą do przedstawicieli resortu i Biura Legislacyjnego, o dopracowanie tej normy. Czy jest sprzeciw w tej sprawie? Nie widzę sprzeciwu. Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 32? Nie widzę uwag i sprzeciwu. Stwierdzam, że zmiana nr 32 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 33, w której proponuje się: „33) art. 60 otrzymuje brzmienie: „Art. 60. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych, jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne poniesionych w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego, treść wniosku o organizowanie robót publicznych, prac interwencyjnych oraz tryb i warunki zawieranych umów z uprawnionymi pracodawcami, mając na uwadze prawidłowość wydatkowania środków z Funduszu Pracy, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej dla przedsiębiorców z warunkami dopuszczalności pomocy na zatrudnienie.”;”</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 33 polega na rezygnacji z przywołania rozporządzenia Komisji Europejskiej dotyczącego zasad udzielania pomocy publicznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 33? Nie widzę uwag i zastrzeżeń Stwierdzam, że zmiana nr 33 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 34, w której proponuje się: „34) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu: „Art. 61a. Bezrobotny może być skierowany do odbywania stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy oraz do prac interwencyjnych do przedsiębiorcy niezatrudniającego pracownika na zasadach przewidzianych dla pracodawców.”;</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#WiesławKaczmarekniez">To jest właśnie przepis, którego nie mogliśmy znaleźć na początku posiedzenia. Umożliwia on aktywizację osób bezrobotnych, nie tylko u pracodawców w rozumieniu ustawy, ale również u tych przedsiębiorców, którzy nie zatrudniają żadnego pracownika, na zasadach przewidzianych dla pracodawców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne uwagi do zmiany nr 34? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 34 uzyskała akceptację Komisji. Pracujemy już 3 godziny, dlatego zarządzam 15 - minutową przerwę w obradach Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wznawiam obrady. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 35, w której proponuje się: 35) po rozdziale 11 dodaje się rozdział 11a w brzmieniu: „Rozdział 11a Wspieranie pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym Art. 61b. 1. Osoba prowadząca gospodarstwo domowe informuje powiatowy urząd pracy, właściwy ze względu na miejsce położenia tego gospodarstwa, o możliwości podjęcia przez bezrobotnego pracy zarobkowej w jej gospodarstwie domowym oraz o swoich wymaganiach warunkujących powierzenie takiej osobie pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym. Przepis art. 36 ust. 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. 2. Powiatowy urząd pracy może skierować bezrobotnego do wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, jeżeli w wyniku propozycji powiatowego urzędu pracy lub z własnej inicjatywy uprzednio wyraził gotowość podjęcia pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, składając oświadczenie w tej sprawie. 3. Pracą zarobkową w gospodarstwie domowym jest wykonywanie, na rzecz osób wspólnie zamieszkujących i gospodarujących w takim gospodarstwie, czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego lub pełnienie opieki nad osobą zamieszkującą w gospodarstwie domowym; nie jest dopuszczalne powierzanie w ramach pracy w gospodarstwie domowym czynności służących potrzebom działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę zamieszkującą w gospodarstwie domowym, także wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana w lokalu położonym w takim gospodarstwie. 4. Osobą prowadzącą gospodarstwo domowe jest osoba:</u>
          <u xml:id="u-222.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) spośród osób wspólnie zamieszkujących i gospodarujących w takim gospodarstwie,</u>
          <u xml:id="u-222.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) jednoosobowo prowadząca gospodarstwo domowe - która podjęła czynności określone w ust. 1, w celu powierzenia bezrobotnemu pracy zarobkowej w swoim gospodarstwie domowym, lub jest stroną umowy, którą zawarła w tym celu z bezrobotnym. Art. 61c. 1. Podstawą wykonywania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym przez bezrobotnego jest umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.4)) stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwana dalej „umową aktywizacyjną”. Umowę aktywizacyjną zawiera się w formie pisemnej. 2. Nie jest dopuszczalne:</u>
          <u xml:id="u-222.3" who="#WiesławKaczmarekniez">1) pozostawanie bezrobotnego stroną więcej niż jednej umowy aktywizacyjnej;</u>
          <u xml:id="u-222.4" who="#WiesławKaczmarekniez">2) zawarcie umowy aktywizacyjnej między osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do drugiego stopnia lub powinowactwa do drugiego stopnia. 3. Zawarcie umowy aktywizacyjnej podlega zgłoszeniu do powiatowego urzędu pracy, właściwego dla miejsca zamieszkania lub pobytu bezrobotnego; do zgłoszenia dołącza się kopię zawartej umowy. 4. Zgłoszenia, o którym mowa w ust. 3, dokonuje osoba prowadząca gospodarstwo domowe, która zawarła umowę aktywizacyjną. 5. Powiatowy urząd pracy prowadzi rejestr umów aktywizacyjnych zawartych z bezrobotnymi. 6. Powiatowy urząd pracy wydaje osobie prowadzącej gospodarstwo domowe, która zawarła umowę aktywizacyjną, zaświadczenie potwierdzające zarejestrowanie tej umowy w celu udokumentowania uprawnień do odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w:</u>
          <u xml:id="u-222.5" who="#WiesławKaczmarekniez">1) art. 27e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.5)) o podatku dochodowym od osób fizycznych;</u>
          <u xml:id="u-222.6" who="#WiesławKaczmarekniez">2) art. 14b ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.6)). 7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, niezbędne elementy umowy aktywizacyjnej, uwzględniając szczególne warunki wykonywania pracy w gospodarstwie domowym. Art. 61d. Powiatowy urząd pracy udziela osobom prowadzącym gospodarstwo domowe oraz bezrobotnym, którzy wyrazili gotowość podjęcia pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, niezbędnej pomocy do prawidłowego zawarcia umowy aktywizacyjnej oraz wykonywania obowiązków wynikających z takiej umowy, w szczególności w zakresie dotyczącym:</u>
          <u xml:id="u-222.7" who="#WiesławKaczmarekniez">1) zawarcia umowy aktywizacyjnej;</u>
          <u xml:id="u-222.8" who="#WiesławKaczmarekniez">2) udostępnienia aktów prawnych mających zastosowanie przy zawieraniu umowy aktywizacyjnej i wykonywaniu obowiązków wynikających z takiej umowy; 3</u>
          <u xml:id="u-222.9" who="#WiesławKaczmarekniez">) ustalania wysokości i przekazywania składek na ubezpieczenia społeczne oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne, a także prowadzenia dokumentacji wymaganej od płatników takich składek.”;”. To jest zmiana zawierająca szereg nowych rozwiązań legislacyjnych związany z wspieraniem pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym.</u>
          <u xml:id="u-222.10" who="#WiesławKaczmarekniez">Dodanie całego nowego rozdziału dotyczącego wspierania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym ma swoją genezę w próbach poszukiwania rozwiązań służących załatwieniu kilku problemów nurtujących rynek pracy. Pierwszym jej celem jest ułatwienie bezrobotnym wychodzenia z szarej strefy. Z naszych danych wynika, iż istnieje duża grupa ludzi zajmujących się tego typu zajęciami. Drugim celem jest próba sformalizowania stosunków łączących osoby bezrobotne z osobami zatrudniającymi je w gospodarstwie domowym. Proponowana regulacja nie wykracza swoim zakresem poza grupę osób bezrobotnych, które miałyby tę pracę wykonywać. Dlatego w pozostałych przypadkach można zatrudniać takich bezrobotnych na dotychczasowych zasadach, czyli na podstawie Kodeksu pracy lub umów cywilnoprawnych. Po przyjęciu przepisów proponowanych w zmianie nr 35 osoby bezrobotne będą miały możliwość legalnej pracy, natomiast osoby przyjmujące do pracy takich bezrobotnych będą mogły skorzystać z pewnych ulg. Oczywiście wysokość tych ulg jest dyskusyjna, ale z oczywistych względów nie mogą one być zbyt wysoka. Budżet nie może ponosić zbyt wysokich kosztów z tego tytułu. Generalnie zmiana wprowadza zupełnie nowy instrument na rynku pracy. Uważamy, iż dzięki przyjęciu rozwiązania proponowanego w przedłożeniu uda się nam zaktywizować pewną grupę bezrobotnych, w zakresie porównywalnym jak w przypadku prac interwencyjnych i robót publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Chciałbym usłyszeć coś na temat doświadczeń innych państw, w których funkcjonują podobne rozwiązania.</u>
          <u xml:id="u-223.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Rozwiązania podobne do zaproponowanego funkcjonują od paru lat w Niemczech i na Węgrzech. Jednak generalnie trudno porównywać te rozwiązania, gdyż o ich funkcjonalności decydują szczegóły. Liczba dokumentów związanych z podatkami, ze świadczeniami dotyczącymi ubezpieczeń społecznych oraz z całym systemem korespondowania z osobą, która zatrudnia takiego bezrobotnego, jest w poszczególnych państwach różna. Wśród funkcjonujących w Europie rozwiązań dominuje system, gdzie obowiązki pracodawcy przejmuje organ administracji państwowej, który kieruje bezrobotnego do wykonywania pracy w gospodarstwie domowym. Nie jest to jedyne rozwiązanie, ale z naszego punktu najlepsze, dlatego właśnie w przedłożeniu opowiadamy się za jego wdrożeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Ze względu na charakter zmiany, uważam, iż na początku powinna odbyć się ogólna dyskusja nad nią, a potem powinniśmy przedyskutować każdy z zaproponowanych przepisów. Czy są uwagi do zmiany nr 35?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Mam pytanie do art. 61b pkt 3. W tym rozwiązaniu jest proponowane, iż nie jest dopuszczalne powierzanie w ramach pracy w gospodarstwie domowym czynności służących potrzebom działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę zamieszkującą w gospodarstwie domowym? Jak wyegzekwować przestrzeganie tego obowiązku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#EugeniuszWycisło">Po pierwsze, bardzo chciałbym usłyszeć uwagi ekspertów i praktyków na temat proponowanych zmian. Po drugie, chciałbym porównać efekty wprowadzenia tej instytucji przewidywane przez resort i przez osoby, które będą wprowadzać te zmiany w życie. Kolejnym zagadnieniem, na które pragnąłbym zwrócić uwagę Komisji, są adresaci tego rozwiązania. Mam wrażenie, iż wprowadzenie tej instytucji ma szansę powodzenia w dużych aglomeracjach miejskich, natomiast w małych miastach zapotrzebowanie na tego typu usługi jest bardzo małe. Czy nakłady na wprowadzenie tego instrumentu na rynek pracy nie będą znacznie większe od oczekiwanych korzyści? Głównym powodem wprowadzenia tych zmian była chęć walki z szarą strefą. Jednak czy ta strefa w przypadku zatrudnianych w gospodarstwach domowych nie jest tylko jakąś małą częścią tej całej szarej strefy? Czy nie byłoby lepiej, abyśmy walczyli z tym nieujawnionym bezrobociem na innych płaszczyznach? W projekcie mówi się, iż proponowana praca ma dotyczyć gospodyń domowych, czy w tym pojęciu zawiera się także praca opiekunek do dzieci? Z doświadczeń z mojego powiatu wynika, iż największe zapotrzebowanie jest na opiekunki, a nie na gospodynie. Mam także zastrzeżenia do proponowanego warunku zatrudniania na rok? Czy to nie jest zbyt długi okres? Uważam, iż niepotrzebne ograniczenia w stosowaniu tego instrumentu będą jedynie ludzi zniechęcać do stosowania go.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#JerzyBartnicki">Pani dyrektor Beata Czajka mówiąc o funkcjonowaniu podobnych rozwiązań w innych krajach, zapomniała wspomnieć, iż służby zatrudnienia bezrobotnych są w nich służbami rządowymi. Tam rząd mając nową ideę aktywizacji ludzi, wykonuje ją, finansuje oraz odpowiada za skutki. W Polsce funkcjonuje inna zasada. Rząd mając jakiś pomysł, przerzuca finansowanie jego realizacji na samorządy. Zmiany zaproponowane w zmianie nr 35 rodzą tak wiele naszych pytań i wątpliwości, że wydaje się, że realizacja tych rozwiązań przyniesie jeszcze większy bałagan, niż rzeczywista pomoc bezrobotnym zatrudnianym w szarej strefie. Niezrozumiałe są dla nas także liczne ograniczenia proponowane w przedłożeniu, np. że bezrobotny może pracować tylko u jednego pracodawcy. Czytając ten przepis, rodzi się pytanie, dlaczego ludzie nie mogą pracować w większej liczbie miejsc? Kolejną sprawą jest zaproponowany w projekcie pomysł, iż tworzy się z urzędów pracy quasi pracodawców. W ramach tych obowiązków nakłada się na nie obowiązek ustalania i płacenia składek ZUS za stron tego stosunku pracy. Na tym tle mam kolejne pytanie: jaka będzie nasza odpowiedzialność, jeżeli się pomylimy przy pełnieniu tych obowiązków? Generalnie uważamy, iż idea jest ciekawa, ale nie powinna być realizowana w tej ustawie. Sądzimy, iż trzeba ją jeszcze dopracować. Na poprzednim posiedzeniu Komisji, pan minister wspomniał, iż za pomocą tego rozwiązania resort chce niejako obejść urzędy pracy, ale nas niepokoi takie postępowania, w którym chce się wykorzystywać te urzędy do omijania przepisów. My musimy działać w sposób jasny i klarowny, ponieważ ciąży na nas bardzo duża odpowiedzialność, m.in. za bardzo duże środki publiczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#JacekMęcina">Uważamy, iż nie powinniśmy się bać nowych idei, które jak widzimy, w innych krajach są przyszłością dla rynków pracy. Im wcześniej podejmiemy próbę wprowadzenia tej nowej instytucji do prawa pracy, tym wcześniej będzie się ona mogła wpisać w świadomość ludzi jako potrzebna i przydatna. W wypowiedzi pana Jerzego Bartnickiego nie mogę się zgodzić z zarzutem niejako obchodzenia przepisów Kodeksu pracy. To, że na europejskim rynku pracy rozwijają się nowe, bardziej elastyczne, ale mniej wartościowe formy zatrudnienia, jest faktem, a nie próbą przełamania klasycznego stosunku pracy. Z tego względu uregulowanie tych nowych instrumentów pracy w ustawie będzie nadawało im znaczenia, które uniemożliwi dowolność interpretacyjną przy ich stosowaniu. Być może, pomimo długich prac koncepcyjnych i studialnych nad tymi rozwiązaniami, może się okazać, iż nie są one doskonałe, ale osobiście nie obawiałbym się tego. Jeżeli ten cały nakład pracy włożony w przygotowanie nowych przepisów zostanie zrekompensowany wzrostem aktywności, to będziemy mogli mówić o sukcesie. W czasach kiedy tradycyjny model pracy słabnie, takie nowe rozwiązania mogą być przyszłością dla całego rynku pracy. Dlatego bardzo namawiam wszystkich obecnych, aby szczegółowo przyglądając się proponowanym rozwiązaniom, poparli je. Zgadzam się z natomiast z tezą, że przede wszystkim w większych miastach jest zapotrzebowanie na usługi związane z wykonywaniem pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym. Jednak, wraz z bogaceniem się społeczeństwa, zapotrzebowanie na tego typu pracę będzie rosło. Nie mogę się jednak zgodzić z poglądem, iż praca w charakterze pomocy domowej stanowi tylko mały ułamek pracy wykonywanej przez bezrobotnych w szarej strefie. Oczywiście bardzo trudno konkretnie zdefiniować szarą strefę, jednak jeśli uda się nam uporządkować rynek pracy związany z usługami osobistymi, to łatwiej przyjdzie nam walczyć z patologiami w obszarze zatrudnienia. Jak pokazują statystyki, praca związana z pomocą domową oraz usługami osobistymi jest przyszłością dla polskiego rynku pracy. To będzie rynek pracy, który w najbliższych latach będzie się bardzo rozwijał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Zanim przejdziemy do dyskusji, chciałbym zadać pytanie, które bardzo ułatwi nam pracę merytoryczną nad tymi rozwiązaniami. Czy któryś posłów jest już teraz przeciwny przyjmowaniu zmiany nr 35? Nie widzę zgłoszeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Chciałbym usłyszeć bardziej szczegółowe odpowiedzi na zadane pytania. Wypowiedź pana ministra Jacka Męciny była bardzo ogólnikowa. Podobnie ogólnikowa była krytyka zaproponowanych rozwiązań zaprezentowana przez dyrektora Jerzego Bartnickiego. Proszę powiedzieć, które z tych rozwiązań nie nadaje się do stosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#JerzyBartnicki">W naszej ocenie nakłada się na nas obowiązki, do których jesteśmy kompletnie nieprzygotowani. Generalnie będzie się od nas wymagać, abyśmy zaczęli służyć radą, jak kogoś zatrudniać i jednocześnie nadzorować samo zatrudniania. My do tej pory nie robiliśmy tego. Trzeba będzie na to przeznaczyć odpowiednie środki, aby przygotować naszych pracowników do pełnienia tego typu obowiązków. Po drugie, nakłada się na nas obowiązek nadzoru nad przebiegiem tego typu pracy. Na tym tle powstaje pytanie: jak mamy przeprowadzać takie kontrole w prywatnych domach? Taką kontrolę mogę przeprowadzić jedynie gdy posiadam do tego specjalne uprawnienia. Urzędy pracy nie mają odpowiednich narzędzi do takich kontroli. Zgadzam się z opinią, iż sama idea proponowanych rozwiązań jest ciekawa, ale być może w przyszłości, ponieważ w dniu dzisiejszym są to zadania niewykonalne. Nad koncepcją trzeba nadal pracować, ale nie można przyjmować pewnych rozwiązań bez odpowiedniego przygotowania, niejako z marszu. Nie możemy dopuścić do tego, aby urzędy pracy zawarły szereg umów i były za nie odpowiedzialne, będąc całkowicie ubezwłasnowolnione w egzekwowaniu pewnych praw. Dodam, że urząd pracy może kontrolować pracodawców, ale w tym przypadku sam jest pracodawcą, a prywatne mieszkanie jest tylko miejscem wykonywania pracy przez bezrobotnego. My, jako urzędnicy dysponujący i odpowiadający za środki publiczne, musimy mieć jasno określone, jakie prawa i obowiązki nam przysługują. Musimy wiedzieć także, z jakiego rodzaju pracą mamy do czynienia. Tymczasem proponowana forma pracy nie kwalifikuje się do żadnej znanej wcześniej kategorii zatrudnienia - nie są to roboty publiczne ani prace interwencyjne. Chciałbym także wiedzieć, jakimi kryteriami mielibyśmy się kierować przy rekomendowaniu ludzi do tego typu pracy. Jak mam się tłumaczyć w sytuacji, gdy ktoś zapyta: dlaczego Kowalski dostał pracownika, a Iksiński nie? Co mamy robić, gdy w takim mieście jak Warszawa do tego typu pracy stawi się w urzędach pracy 10 tysięcy ludzi? W projektowanych przepisach nie znajdujemy jasnej odpowiedzi na tego typu pytania. Apelujemy o precyzyjne określenie naszych praw i obowiązków związanych z tą formą pracy. Urzędy pracy nie mogą być, mówiąc potocznie, puszczone na głęboką wodę i same tworzyć praktykę w tej mierze. Urzędy mają co robić, tym bardziej iż wokół nich dzieje się bardzo dużo różnych spraw związanych z wstąpieniem Polski do UE. Co więcej, w uzasadnieniu do projektu ustawy nie ma w ogóle oszacowanego zapotrzebowania na tego typu pracę. Być może, aby odpowiedzieć na te wszystkie pytania, trzeba dokonać szeregu zmian w innych ustawach np. Kodeks pracy. Nie rozumiem, dlaczego mamy traktować Kodeks pracy jako ustawę, której pod żadnym pozorem nie można zmienić, a tymczasem, w innych ustawach, mamy kreować rozwiązania ustanawiające nowe stosunki pracy. Właśnie takie działanie jest w naszym odczuciu pewnego rodzaju obchodzeniem Kodeksu pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#EugeniuszWycisło">Mam pytanie do przedstawicieli rządu. Czy przy pracy w gospodarstwach domowych nie można wykorzystać funkcjonujących już instytucji, takich jak spółdzielnie pracy, biura studenckie, które mają doświadczenie w takiej działalności. Na jakiej podstawie będzie się zatrudniało w tym przypadku bezrobotnych? Czy resort dokonywał badań na temat stosunków pracy panujących przy wykonywaniu prac w gospodarstwach domowych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#JacekMęcina">Odpowiadając na kolejne zarzuty chciałbym stwierdzić, iż nie podzielam zaprezentowanego tutaj czarnowidztwa. Uważam, że dziś możemy kreować rozwiązania dostosowane do potrzeb przyszłości. Oczywiście, nie spodziewamy się, iż wprowadzenie tego instrumentu spowoduje jakieś znaczne ożywienie na rynku pracy, ale będzie sprzyjać szerszej aktywizacji bezrobotnych. W proponowanych rozwiązaniach nie nakłada się na urzędy pracy obowiązku nadzoru nad przebiegiem pracy, a jedynie obowiązek udzielenia niezbędnej pomocy. O takim samym zakresie odpowiedzialności między pracodawcą a pracownikiem możemy mówić w przypadku kierowaniu bezrobotnych do prac interwencyjnych, na staż itd. Ministerstwo oraz urzędy pracy nie mogą zapobiec wszystkim patologiom wynikających ze złej interpretacji przepisów oraz nadużyć. Być może uspokoi urzędy pracy dodatkowa propozycja wydania przez ministra odpowiedniego rozporządzenia, w którym zawarty będzie wzór umowy, oraz dodatkowe regulacje, które powinny rozproszyć zgłaszane wątpliwości i zastrzeżenia. Ministerstwo nie dokonało żadnych wyliczeń dotyczących zapotrzebowania na usługi wspierania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym. Jest prawdą, iż obecnie zleca się te usługi w sposób legalny najczęściej na podstawie umów cywilnoprawnych, jest także prawdą, iż istnieje w tej obszarze pewna szara strefa. Z tych względów uważamy, iż pewna zachęta, związana z ulgą podatkową, jaką ma otrzymywać osoba zatrudniająca osobę bezrobotną, przy występowaniu potencjalnego pobytu i podaży na tego typu usługi będzie pozytywnie wpływała na legalizację tej formy zatrudnienia tzn. na podstawie stosunku pracy podobnego, do tego, jaki jest opisany w Kodeksie pracy. Nasz skomplikowany system podatkowy, oraz inne czynniki związane z sposobem poboru danin publicznych stwarzają jednak pewne biurokratyczne bariery przy stosowaniu tych rozwiązań na szerszą skalę, ale nie są one na tyle duże, abyśmy mieli rezygnować z tego instrumentu. Te rozwiązania są warte zaaprobowania przez parlament ponieważ sprzyjają dodatkowej aktywizacji osób bezrobotnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#LechKuropatwiński">Mam pytanie do rządu. W jakim stopniu pomoc domowa będzie finansowana przez urząd pracy? Jakie będą dalsze losy osoby zatrudnionej jako pomoc domowa, po zakończeniu dofinansowania takiego rodzaju usług? Czy pracodawca korzystający z usług pomocy domowej będzie zobowiązany do przestrzegania jakiś okresów zatrudnienia tych osób? Czy istnieją jakieś zabezpieczenia w tym zakresie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#TadeuszOlejarz">Przepis dotyczy zatrudniania bezrobotnych, którzy są zarejestrowani w urzędach pracy, nie otrzymują nic i podejmują pracę legalną w gospodarstwie. Osoba zatrudniająca taką osobę płaci wynagrodzenie za wykonywaną pracę, od którego opłacane są składki na ubezpieczenia społeczne i podatki. Ten okres jest wliczany do stażu ubezpieczenia emerytalnego. Pracodawca dzięki zatrudnieniu bezrobotnego ma ulgę w podatku dochodowym w wysokości opłaconych składek zatrudnionego bezrobotnego. W naszej ocenie, z punktu zatrudnionego korzyści z wykonywania takiej pracy są liczne. Po pierwsze, wykonuje on pracę legalną. Po drugie, ma wynagrodzenie, a po trzecie, ma opłacone składki ubezpieczenia społecznego. Jak widać, oprócz ulg podatkowych, urząd pracy nie daje żadnych innych profitów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#LechKuropatwiński">Celem mojego pytania, było zorientowanie się, czy istnieją jakieś gwarancje czasowe dla bezrobotnego zatrudnionego przy pracach domowych? Ministerstwo rekomendując nam te rozwiązania, twierdzi, iż przy tej formie zatrudniania urzędy pracy nie ponoszą żadnych kosztów, jednak budżet ponosi pewne straty, ponieważ pracodawca korzysta z ulgi podatkowej. Czy takie rozwiązanie opłaca się? Czy jest ono lepsze dla zatrudniających, czy też dla zatrudnianych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Panie pośle, zagadnienie, dla której ze stron to rozwiązanie jest lepsze, jest to wynik tzw. rachunku ciągnionego. Z jednej strony osoba zatrudniająca dostanie ulgę w podatku z tytułu ponoszenia kosztów ubezpieczeń społecznych zatrudnionej osoby, a z drugiej strony osoba, która przestała być osobą bezrobotną, nie pobierze zasiłku z kasy dla bezrobotnych, która jest opłacana z naszych podatków. Z tego względu na problem należy patrzeć szerzej, z różnych stron. Dodatkowo, wydaje mi się, iż intencją pytania pana posła było wyjaśnienie kwestii, czy osoba prowadząca gospodarstwo domowe może czerpać inne środki znajdujące się w instrumentach finansowych wspierających pracę. Odpowiedź jak padła, że nie. Z tego wynika, iż zatrudniający nie może wystąpić jako gospodarstwo domowe, o środki na stworzenie lub wyposażenia miejsca pracy. Proponowane przepisy zabraniają tego typu działań. Reasumując, czy któryś z posłów, na podstawie przeprowadzonej dyskusji, zgłasza jakiś wniosek w sprawie zmiany nr 35? Nie widzę zgłoszeń. Wobec powyższego, proponuję omówić zmianę artykuł po artykule. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 60b. Czy przepis budzi jakieś zastrzeżenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Ponawiam pytanie, na które nie uzyskałem odpowiedzi. W jaki sposób mamy weryfikować, czy osoba zatrudniona do pomocy domowej nie przyczynia się do prowadzenia działalności gospodarczej prowadzonej przez właściciela gospodarstwa domowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#TadeuszOlejarz">Art. 61b ust. 1 pkt 3 ma chronić nas przed tym, aby osoba będąca właścicielem gospodarstwa domowego, a prowadząca w tym gospodarstwie działalność gospodarczą nie zatrudniała przy tej działalności osób kierowanych do pomocy domowej, w tym gospodarstwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wszyscy mniej więcej rozumiemy treść omawianego przepisu, natomiast poseł Grzegorz Tuderek pyta się: w jaki sposób mamy weryfikować taką sytuację?</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#WiesławKaczmarekniez">W naszej ocenie weryfikacja takich sytuacji jest bardzo prosta. Pierwszym jej elementem będzie ustalenie, czy osoba zatrudniająca bezrobotnego do pomocy domowej prowadzi na terenie swojego domu jakąś działalność gospodarczą. Drugim elementem weryfikacji będzie kontrola dokonywana przez odpowiednie, powołane do tego służby.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#BeataCzajka">Kontrolując działalność gospodarczą wykonywaną przez podmiot sprawdzana jest także liczba osób, które ją wykonują. Jeśli wśród zatrudnionych osób znajdziemy takie, które nie mają zawartej umowy o pracę, a jednocześnie pozostają w rejestrach urzędu pracy jako osoby oddelegowane do pomocy domowej, to organ kontrolujący będzie mógł stwierdzić naruszenie prawa. Tym niemniej główna funkcja art. 61b ust. 1 pkt 3 jest informacyjno edukacyjna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Wyjaśnienia udzielone przez resort nie przekonują mnie. Jestem za wykreśleniem w art. 61b ust. 1 pkt 3 wyrazów: „nie jest dopuszczalne powierzanie w ramach pracy w gospodarstwie domowym czynności służących potrzebom działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę zamieszkującą w gospodarstwie domowym, także wtedy, gdy działalność ta jest wykonywana w lokalu położonym w takim gospodarstwie”. Tym samym w przepisie pozostanie definicja, czym jest praca zarobkowa w gospodarstwie domowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Obawiam się, iż przyjmując wniosek posła Grzegorza Tuderka będziemy mieć efekt wręcz odwrotny do tego, jaki chcielibyśmy uzyskać. Tym efektem może być swoistego rodzaju fikcyjne zatrudnianie w gospodarstwie domowym bezrobotnych do prac domowych, a w rzeczywistości wykorzystywanie ich do działalności gospodarczej. W mojej ocenie, intencje posła Grzegorza Tuderka polegają na tym, iż martwi się on, że wprowadzamy jakąś normę prawną, która w rzeczywistości nie będzie możliwa do wyegzekwowania. Czy dobrze zrozumiałem konsekwencje tej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Pan przewodniczący mniej więcej dobrze zrozumiał moje intencje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jeżeli tak, to chciałbym wiedzieć, czy przyjęcie pańskiej poprawki ma oznaczać, że godzimy się na zatrudnianie osoby bezrobotnej do pomocy domowej, a jednocześnie tolerować będziemy sytuację, iż taka osoba będzie pisała programy komputerowe, bo pracodawca prowadzi firmę komputerową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jakie stanowisko wobec zgłoszonej poprawki reprezentuje rząd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#JacekMęcina">Rząd obawia się, iż przyjmując poprawkę posła Grzegorza Tuderka możemy doprowadzić do sytuacji takiej, o której mówił pan przewodniczący. Wykreślenie tej części przepisu nie będzie zapobiegać sytuacjom, w których będzie się zatrudniać bezrobotnych fikcyjnie, jako pomoc domową, natomiast tak naprawdę będzie się ich wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej. Jest prawdą, iż wyegzekwowanie tej normy prawnej jest sprawą trudną, ale pozostawienie tego zagadnienia bez unormowania jest niebezpieczne. Taki przepis będzie sprzyjał wszelkiego rodzaju nadużyciom. Rozwiązanie w kształcie zaproponowanym przez resort będzie niejako stało na przeszkodzie tego typu działaniom. Drugą zaletą tego rozwiązania może być wysłanie czytelnej informacji do osób zatrudnionych przy pracach domowych, iż są oni angażowanie wyłącznie do tego typu czynności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Po wyjaśnieniach resortu wycofuję zaproponowaną przez siebie poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 61b? Nie widzę uwag i zastrzeżeń Stwierdzam, iż art. 61b uzyskał akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia art. 61c.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#BeataCzajka">Przepis precyzuje, w jaki sposób zawierana jest umowa między osobą prowadzącą gospodarstwo domowe, a osobą bezrobotną. Umowa zawierana przez strony będzie umową nazwaną, o szczególnym charakterze. Zostaje tutaj określony krąg osób, które mogą zawrzeć taką umowę. Osobami niemogącymi podpisać ze sobą takiej umowy będą takie, które pozostają ze sobą w stosunku pokrewieństwa i powinowactwa. Ograniczeniu w podpisywaniu tego typu umów aktywizacyjnych będą podlegać także bezrobotni, którzy mają podpisane kilka umów, a tym samym są zatrudnieni w kilkunastu gospodarstwach. Przepis określa także tryb zgłaszania do urzędu zawartej umowy aktywizacyjnej, a także prowadzenia rejestru tych umów przez powiatowe urzędy pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 61c?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#JerzyMüllerniez">Zawsze w trakcie omawiania jakiś przepisów najwięcej emocji wzbudzają zakazy. Dlaczego zakazuje się bezrobotnemu zawierania więcej niż jednej umowy aktywizacyjnej? Jeżeli jakiś bezrobotny zawarł jakąś umowę w wymiarze pół etatu i np. przed południem sprząta u Kowalskiego, to dlaczego nie może zawrzeć drugiej umowy, na drugie pół etatu, z Iksińskim? Czy takie ograniczenie jest sensowne? Dlaczego nie można zawierać umów aktywizacyjnych do wysokości całego etatu? Ten drugi zakaz zatrudniania osób z bliskiej rodziny jest dla mnie także dyskusyjny. Dla lepszego zrozumienia, o co mi chodzi, podam następujący przykład: dlaczego starsza matka będąca inwalidką, wymagająca opieki, nie może dać zarobić bezrobotnej córce? Czy taka sytuacja nie przekonuje nas do umożliwienia tym osobom zawarcia stosunku pracy? Ta ustawa tymczasem wyklucza zalegalizowanie takich działań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#JolantaBanach">W nawiązaniu do wypowiedzi posła Jerzego Müllera chciałabym zapytać, czy powodem wprowadzenia tych ograniczeń nie jest możliwość uzyskania ulgi podatkowej przez wielu ewentualnych pracodawców zatrudniających tego samego pracownika? Jeżeli tak, to może na dalszym etapie prac udałoby się nam wprowadzić określone zasady uzyskiwania tych ulg, przy zniesieniu ograniczenia, iż nie można zatrudnić bezrobotnego na podstawie więcej niż jednej umowy aktywizacyjnej. Takie analogiczne rozwiązania już gdzieś funkcjonują w naszym prawie. Polegają one chyba na ulgach limitowanych etatem albo ulgach limitowanych kolejnością podejmowania zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#RolandBudnik">Być może na pierwszy rzut oka przyjęte zakazy są zbyt kategoryczne, ale z drugiej strony te przepisy chronią nas przed ogromnymi nadużyciami. Z praktyki wiem, że gdyby tych zakazów tu nie było, ludzie między sobą zawieraliby fikcyjne umowy: dzieci z rodzicami, siostry z braćmi itd. Obawiam się, iż takie zjawiska zachodziłyby na ogromną skalę. Mnie osobiście interesuje podejście do tematu z innej strony, co ma począć urząd pracy, jeżeli bezrobotny podpisze dwie umowy aktywizacyjne? Ustawa nic nie mówi, co mamy robić w takim przypadku, jakie mają być konsekwencje takiego postępowania. Wiemy, iż zawieranie umów będzie ustawowo niedopuszczalne, ale co ma się dziać jak do takiego zjawiska dojdzie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#JerzyBartnicki">Osoba prowadząca gospodarstwo domowe nie jest w świetle prawa pracodawcą. Służby wojewody będą mogły na podstawie ustawy kontrolować legalność zatrudnienia tylko u pracodawców. Na tym tle rodzi się pytanie, czy wyżej wskazane służby mogłyby dokonywać takich kontroli? Dodatkowo należy pamiętać, iż wszystkie umowy aktywizacyjne są zarejestrowane w urzędach pracy, dlatego służby wojewody, aby mieć wiedzę na temat tych umów muszą odwiedzić te urzędy. Dopiero po takim zasięgnięciu informacji na ten temat, można próbować kogoś skontrolować. Tu pojawia się problem, jak skontrolować kogoś, kto prowadzi działalność w swoim mieszkaniu? Jeżeli nawet założymy, iż ktoś nas wpuści do mieszkania, to jak wykazać, iż ktoś zajmuje się inną pracą niż prace domowe? W takiej sytuacji służby wojewody będą bezsilne, a cała kontrola niczego nie wykaże. Drugi problem, na jaki pragnąłbym zwrócić uwagę, dotyczy wydawanych przez urząd pracy zaświadczeń. Wydaje je powiatowy urząd pracy osobie prowadzącej gospodarstwo domowe, które zawarło umowę, a potwierdza się w nim zarejestrowanie tej umowy, w celu udokumentowania uprawnień do odliczeń podatkowych. Czy takie zaświadczenia mają być wydawane w dniu zarejestrowania umowy, czy może dopiero po roku jej realizowania, bo wtedy de facto osoba zatrudniająca poniesie wydatki i może ubiegać się o odliczenie? Kolejnym pytaniem powstającym na tym tle jest: co robić w sytuacji, gdy taka umowa trwa kilka lat? Czy rejestracja umów ma być dokonywana co roku, i co roku mają być wydawane zaświadczenia, czy też takie zaświadczenie mają obowiązywać przez lata?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś uwagi do art. 61c? Nie widzę zgłoszeń. Proszę przedstawicieli resortu o ustosunkowanie się do tych zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#BeataCzajka">W dyskusji zgłoszono wiele zastrzeżeń do art. 61c. Na wszystkie postaram się odpowiedzieć, aczkolwiek moja odpowiedź nie będzie w zgodzie z chronologią zadawania pytań. Wprowadzenie ograniczeń w zakresie dopuszczalności zawierania umów, o którym mowa w ust 1, było związane z chęcią przeciwdziałania wszelkim nadużyciom, a nie konsekwencją możliwości budżetu państwa. Uważamy, iż konieczne jest wprowadzenie przynajmniej takich barier, które w znaczącym stopniu spowodują spadek chęci zawierania umów aktywizacyjnych, w celu jakiegokolwiek obejścia prawa. Niewątpliwie będzie trudne przeprowadzenie postępowania, w celach dowodowych, mającego wykazać nadużycia, jednak zakaz zawierania kilku umów, a także umów z członkami rodziny powinien zostać utrzymany. Konsekwencje zawarcia przez osobę bezrobotną kilku umów aktywizacyjnych wynikają z dwóch ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także ustawy o podatku zryczałtowanym. Skutkiem jest m.in. brak możliwości odliczenia wyższych kosztów zatrudnienia pracownika, niż te które wynikają z jednego stosunku pracy. To, co powiedziałam, jest częściowo prawdą, bo ten skutek występuje tylko po stronie pracodawcy, a nie ma żadnych konsekwencji w stosunku do bezrobotnego. Można się zgodzić z opinią, że w tym miejscu brakuje jakiegoś przepisu, który mówiłby o postępowaniu w przypadku wykrycia nadużycia popełnionego przez bezrobotnego. W dyskusji przedstawiciele urzędów pracy mieli także wątpliwości co do sposobu realizowania procedury wydawania zaświadczenia oraz zasad prowadzenia kontroli legalności zatrudnienia przez służby wojewody. Uważamy, iż w jednym i drugim przypadku nie powinno być problemów, ponieważ wojewoda ma prawo kontrolować zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia. Według urzędów pracy taka kontrola będzie sprowadzała się do tego, iż służby wojewody, chcąc skontrolować wykonywanie pracy w gospodarstwach domowych, będą bezpośrednio odwiedzać miejsca wykonywania tej pracy. W moim przekonaniu, nie taka jest intencja prowadzenia kontroli legalności zatrudnienia. Nie chodzi tu o kontrolę w prywatnych domach, ale zapobieganie nadużyciom, które dotyczą przede wszystkim wykonywania pracy u podmiotów będących pracodawcami poza gospodarstwami domowymi. Jeśli chodzi o kwestię okresu ważności zaświadczeń, to po upływie 12 miesięcy wykonywania umowy aktywizacyjnej, urząd pracy będzie mógł wystawiać zaświadczenia potwierdzające fakt zrealizowania umowy. To, co dziś jest podnoszone przez urzędy pracy i przedstawiane jako niewiadome w realizowaniu zadań dotyczących wspierania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym, jest w naszej ocenie problemem pozornym. Uważamy, że cała procedura związana z tym nowym instrumentem prawa pracy nie nakłada na urzędy pracy jakichś wielkich obowiązków. Jedynym obowiązek sprowadza się do udzielanie niezbędnej pomocy w zakresie zawierania umów aktywizacyjnych. To rzeczywiście jest nowe zadanie i resort zapewnia, że pomoże urzędom pracy w realizowaniu go, choć, w naszej ocenie, nie powinno być z tym proceduralnych kłopotów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Słuchając pytań i odpowiedzi, nabieram przekonania, że generalnie nikt nie jest pewien, jak będą funkcjonowały te rozwiązania w praktyce. Idąc na posiedzenie Komisji miałem ambitny plan, abyśmy rozpatrzyli całą ustawę na dzisiejszym posiedzeniu. Niestety, po tempie prac widzę, iż tego celu nie uda się nam osiągnąć. Dlatego uważam, że pracę nad zmianą dotyczącą wspierania pracy zarobkowej w gospodarstwie domowym powinniśmy dokończyć na następnym posiedzeniu, po przemyśleniu jeszcze raz wszystkich rozwiązań. Te rozwiązania tworzą pewien zintegrowany blok w ustawie nowelizacyjnej i w związku z tym będzie dość łatwo usunąć lub wprowadzić pewne rozwiązania na kolejnych etapach procesu legislacyjnego. W mojej ocenie resort jeszcze raz powinien przejrzeć wszystkie propozycje, chociażby pod kątem dziś zgłoszonych zastrzeżeń. Uważam, że odpowiedzi udzielane przez przedstawicieli Ministerstwa nie są do końca przekonujące. Proponuję, aby do rozpatrzeniu zmiany nr 35 powrócić po rozpatrzeniu wszystkich innych przepisów ustawy. Czy są zastrzeżenia do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#EugeniuszWycisło">Propozycja pana przewodniczącego jest dobra. Jeśli chodzi o dalsze losy tych rozwiązań, proponowałbym, aby jeszcze raz je przeanalizować i zastanowić się nad regulacjami, które mobilizowałyby pracowników urzędów pracy do dodatkowej pracę, jaką będą mieli oni w związku z realizacją omawianych programów. Mówiąc o dodatkowych formach mobilizacji, mam na myśli rozwiązania przewidujące jakąś dodatkową gratyfikacje dla urzędników. Realizacja zadań nie powinna powodować większych problemów w małych urzędach pracy, ale inaczej może być w dużych ośrodkach miejskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy inne przepisy w projekcie ustawy nowelizującej są powiązane ze zmianą nr 35?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#BeataCzajka">Tak, takie przepisy znajdują się w dalszych częściach projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Prosiłbym, aby w trakcie omawiania kolejnych zmian sygnalizować takie powiązania przepisów z zmianą nr 35. Ze względów czysto formalnych zapytam jeszcze, czy są zastrzeżenia do art. 61d?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#RolandBudnik">Tak. W naszej ocenie, to właśnie ta zmiana wzbudza najwięcej zastrzeżeń. Przepis nakłada na nas obowiązek udzielania niezbędnej pomocy w zakresie zawierania umów aktywizacyjnych. Jednak w żadnej z innych zmian nie ma wytłumaczenia co oznacza ta: „niezbędna pomoc”? W rzeczywistości obawiamy się, iż będziemy musieli robić wszystko, tzn. przygotować oraz zawierać umowę aktywizacyjną, udostępnić odpowiednie akty prawne oraz ustalać wysokość ulgi, którą zatrudniający będzie mógł sobie odpisać. Wypowiadając te uwagi znajduję się w bardzo trudnym położeniu. Generalnie podzielam koncepcję rządu, ale z drugiej strony muszę pamiętać o interesie pracowników urzędów pracy. Zmiana nakłada na nas kolejne zadanie do wykonania, które fizycznie będzie wymagało sporo wysiłku. Chcąc zrealizować nałożone zadania będziemy musieli zadbać o rzetelne wykonanie wszystkich opisanych czynności. To będzie niezwykle trudne przy obecnym obłożeniu pracą urzędników urzędów pracy. Pamiętajmy także, że za wprowadzanymi rozwiązaniami nie idą żadne przepisy wykonawcze. Obecnie nie istnieją żadne programy komputerowe pomagające w pracy, nie ma wzorów umów aktywizacyjnych, nie istnieją żadne procedury zgłaszania ofert pracy przez potencjalnych pracodawców. Jeżeli spojrzymy na artykuł pierwszy, to przeczytamy w nim, że: „osoba informuje powiatowy urząd pracy, że chce zatrudnić kogoś w gospodarstwie domowym”. Już przy interpretacji tylko tego jednego przepisu rodzą się pytania: w jakiej formie urząd pracy jest informowany o takiej potrzebie, czy to jest forma pisemna, czy ustna? Czy urząd musi obligatoryjnie podjąć jakieś działania po uzyskaniu tej informacji, czy też nie? Reasumując, pytań jest dużo, wyjaśnień mało, a pracy przewidujemy jeszcze więcej. Tylko czy osiągniemy oczekiwany efekt? Bardzo trudno udzielić mi pozytywnej odpowiedź na to ostatnie pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jeszcze raz stwierdzam, iż gdybyśmy chcieli w tym momencie podejmować decyzję w sprawie zmiany nr 35, to takie działanie byłoby nadużyciem. Uważam, że mamy teraz trochę przerwy między posiedzeniami Sejmu, dlatego strony będą miały czas na powtórne przemyślenie swoich stanowisk.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#JolantaBanach">Na tle prac nad zmianą nr 35, znajduje pewne analogie rozwiązań, jakie zostały zastosowane w przepisach ustawy o dłużnikach alimentacyjnych. Tam obowiązki nałożone na gminy i na służby społeczne związane z kontrolą, skutecznością i egzekucją alimentów zostały można powiedzieć wysoce zrekompensowane. Klucz do rozwiązania różnicy zdań pomiędzy przedstawicielami urzędów pracy a resortem leży, w moim pojęciu, w tym, aby urzędy pracy, które przejmują obowiązki quasi agencji zatrudnienia, miały z tego określony pożytek. Jednym z pomysłów jest na pewno zrealizowanie sugestii posła Eugeniusza Wycisło, o dodatkowym wynagradzaniu urzędników. Jeżeli tak się stanie i ten problem zostanie rozwiązany, to zmiana nr 35 będzie warta poparcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Dziękuję za wszystkie zgłoszone uwagi. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, pozostawimy zmianę nr 35 do późniejszego rozpatrzenia, a teraz zajmiemy się zmianą nr 36? Sprzeciwu nie słyszę. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 36, w której proponuje się: „36) w art. 66:</u>
          <u xml:id="u-267.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) uchyla się ust. 4,</u>
          <u xml:id="u-267.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 5 uchyla się pkt 2;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#BeataCzajka">Przepis jest konsekwencją dokonania zmiany w art. 24 ust. 1. Jego celem jest sprecyzowanie zasady zlecania usług rynku pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 36? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 36 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 37, w której proponuje się: 37) w art. 69 ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki refundacji kosztów szkoleń oraz wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ust. 1 i 2, mając na uwadze prawidłowość wydatkowania środków, a także konieczność zapewnienia zgodności udzielania pomocy publicznej z warunkami dopuszczalności pomocy na szkolenia w przypadku refundacji kosztów szkoleń, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 1, i zasadami udzielania pomocy de minimis w przypadku refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w ust. 2 pkt 2.”;”.</u>
          <u xml:id="u-269.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana polega na rezygnacji z przywołania konkretnego przepisu Komisji Europejskiej i zastąpienia ogólnym odesłaniem do pomocy publicznej. W przepisie dodatkowo wprowadza się zwrot „de minimis” przy refundacji wynagrodzeń bezrobotnych skierowanych na zastępstwo pracownika, który bierze udział w szkoleniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jakie znaczenie ma wyrażenie „de minimis”?</u>
          <u xml:id="u-270.1" who="#WiesławKaczmarekniez">W delegacji do wydania rozporządzenia w art. 69 ust 4 zostało przywołane konkretne rozporządzenie nr 68 z dnia 12 stycznia 2001 Komisji Europejskiej w sprawie stosowania art. 87 i 88 do pomocy publicznej udzielanej na szkolenia. Wskazane rozporządzenie dotyczy zasad udzielania tylko i wyłącznie pomocy, w ramach tzw. wyłączeń blokowych na szkolenie. Natomiast pomoc publiczna na zasadach „de minimis” jest innym rodzajem udzielania pomocy. Tym samym pomoc „de minimis” polega na wyłączeniu z zasad ogólnych udzielania pomocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 37? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 37 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 38, w której proponuje się: „38) w art. 70 ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. W okresie korzystania ze świadczenia szkoleniowego zwolnionemu pracownikowi przysługuje pomoc w zakresie poradnictwa zawodowego udzielana przez właściwy dla zwolnionego pracownika powiatowy urząd pracy. Pracownik ten może być skierowany na jednorazowe szkolenie organizowane i finansowane przez powiatowy urząd pracy, na zasadach określonych w ustawie.”;”.</u>
          <u xml:id="u-271.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana ma charakter porządkowy. Generalnie precyzuje się w niej właściwość urzędów pracy w okresie korzystania ze świadczenia szkoleniowego przez zwolnionego pracownika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 38? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 38 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 39, w której proponuje się: „39) w art. 71: a) w ust. 1 w pkt 2: - lit. a otrzymuje brzmienie: „a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z zastrzeżeniem art. 105; w okresie tym nie uwzględnia się okresów urlopów bezpłatnych trwających łącznie dłużej niż 30 dni,”, - lit. i otrzymuje brzmienie: „i) był zatrudniony, pełnił służbę lub wykonywał inną pracę zarobkową i osiągał wynagrodzenie lub dochód, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-272.1" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 2: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) zasadniczej służby wojskowej, nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego absolwentów szkół wyższych, służby wojskowej pełnionej w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, Nr 121, poz. 1264 i Nr 191, poz. 1954);”, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w pkt 1, renty szkoleniowej oraz przypadające po ustaniu zatrudnienia, wykonywania innej pracy zarobkowej albo zaprzestania prowadzenia pozarolniczej działalności, okresy pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli podstawę wymiaru tych zasiłków i świadczenia stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, po odliczeniu kwoty składek na ubezpieczenia społeczne należne od pracownika;”;</u>
          <u xml:id="u-272.2" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana w lit. a), usuwa błędne odesłanie do przepisu, polega ona na zastąpieniu art. 104, art. 105. W ust. 1 w pkt 2 lit i) wprowadza się możliwość nabycia prawa do zasiłku przez osoby należące do tzw. grupy służb mundurowych. Rzecznik Praw Obywatelskich konsekwentnie wskazywał, iż osoby, które w tej chwili były w obrębie działania systemu emerytalno rentowego dla służb mundurowych, nie miały możliwości nabycia praw do zasiłku, w przypadku zwolnienia z pracy przed czasem, który umożliwiałby skorzystanie z świadczeń płynących z ubezpieczeń społecznych. Po przyjęciu zmiany ten krąg osób będzie mógł nabywać świadczenia z tytułu bezrobocia, na zasadach ogólnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#EugeniuszWycisło">Mam pytanie do rządu. W druku macierzystym ustawy nowelizacyjnej przed zmianą, dotyczącą tego błędnego odesłania, znajdował się przepis dotyczący opłacania składek za niepełnosprawnych. Dlaczego gdzieś się on zgubił? Czy to jest działanie celowe?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak dokładnie brzmi ta część przepisu, która zaginęła?</u>
          <u xml:id="u-274.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Ten przepis w druku macierzystym brzmiał: „a) był zatrudniony i osiągał wynagrodzenie w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę, od którego istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy, z wyjątkiem płacenia składek na niepełnosprawnych, o których mowa w art. 104…”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#AnnaFilek">Mam wrażenie, iż ta zmiana jest konsekwencją rozwiązań proponowanych w odrzuconej przez Komisję zmianie w ustawie dotyczącej osób niepełnosprawnych. Tamta zmiana polega generalnie na odejściu przez rząd od dofinansowania składek ZUS u dla osób niepełnosprawnych. Tak naprawdę teraz nie wiadomo, jakie będą w Sejmie losy tamtej ustawy i dlatego rozpatrywana zmiana w tej ustawie staje pod znakiem zapytania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jeżeli interpretacja dokonana przez posłankę Annę Filek jest prawidłowa, to należy utrzymać dotychczasowy stan prawny, a zmienić tylko przywołanie z art. 104 na art. 105. Zwracam się do przedstawicieli Biura Legislacyjnego KS o wyjaśnienie tej kwestii. W tej chwili nic więcej nie możemy zrobić i dlatego całą sprawę trzeba jak najszybciej wyjaśnić. Przechodzimy do rozpatrzenia dalszych ustępów w zmianie nr 39.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#BeataCzajka">Zmiana w lit b) częściowo została wyjaśniona przy omawianiu zmiany w lit a) Jest ona kontynuacją poprzedniej zmiany i sprowadza się do uszczegółowienia możliwości nabywania zasiłku przez służby mundurowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy pkt 3 tej zmiany tak samo jest konsekwencją zmian w poprzednich przepisach?</u>
          <u xml:id="u-278.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 39? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 39 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 40, w której proponuje się: „40) w art. 72:</u>
          <u xml:id="u-279.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu: „5a. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również okresy zatrudnienia i innej pracy zarobkowej przed dniem 1 stycznia 1997 r., jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów. Okres prowadzenia działalności pozarolniczej przed dniem 1 stycznia 1997 r. podlega zaliczeniu, pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy z tego tytułu, o ile podstawę wymiaru tych składek stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę.”,</u>
          <u xml:id="u-279.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Zasiłki podlegają waloryzacji z dniem 1 czerwca o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku. Zasiłki nie podlegają waloryzacji w przypadku, gdy średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem nie uległ zmianie lub był ujemny.”,</u>
          <u xml:id="u-279.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, o którym mowa w ust. 6, ustala się na podstawie komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.”;”.</u>
          <u xml:id="u-279.4" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 40 wprowadza rozwiązanie analogiczne do tego, jakie było zastosowane w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu. Generalnie umożliwia on zaliczanie do tzw. okresu zasiłkowego pewnych okresów zatrudnienia. W tej chwili sytuacja wyglądała tak, że do czasu obowiązywania ustawy o zatrudnieniu, przepis wprowadzany w noweli obowiązywał w tamtej ustawie, w grupie przepisów przejściowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#BogdanCichy">Ten przepis jest także umieszczony w rozwiązaniach zaproponowanych przez Ministerstwo w dodatkowym piśmie. Które rozwiązanie ma być ostateczne, czy to z druku nr 3881, czy z tego dodatkowego pisma?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#BeataCzajka">Brzmienie ust 5a w zgłoszonym przez Ministerstwo wniosku zostało tak zmienione, iż do przepisu został dodany jeszcze okres zatrudnienia. Chodzi o zatrudnienie za granicą, przed dniem 1 maja 2004, u pracodawcy zagranicznego. W momencie gdy przyjęliśmy ustawę o promocji zatrudnienia, powstała sytuacja, że jeżeli jakaś osoba pracowała u pracodawcy zagranicznego i opłacała składki, mogła nabywać z tego tytułu uprawnienie do zasiłku przeznaczonego dla osoby bezrobotnej. W tej chwili ten przepis nie obowiązuje. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie prawa do zasiłku jest teraz formularz określony z rozporządzeniu UE nr 1408, które włącza nas do koordynacji zabezpieczenia systemu społecznego. Zmiana zaproponowana w dodatkowym wniosku resortu umożliwi uproszczenie procedury. Chodzi o to, aby nie posługiwać się wspomnianym formularzem, ale korzystać bezpośrednio z procedury związanej z opłaceniem składki na Fundusz Pracy. Tym samym art. 72 ust 5a przyjąłby brzmienie: „5a. Do okresu uprawniającego do zasiłku, od którego zależy wysokość i okres pobierania zasiłku, zalicza się również okresy zatrudnienia i innej pracy zarobkowej przed dniem 1 stycznia 1997 r., jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów. Okres prowadzenia działalności pozarolniczej przed dniem 1 stycznia 1997 r. podlega zaliczeniu, pod warunkiem opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy z tego tytułu, o ile podstawę wymiaru tych składek stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę oraz okresy zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przebyte przed dniem 1 maja 2004 r. za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwie wymienionym w art. 1 ust. 3 pkt 3 lit. a i b, za które były opłacane składki na fundusz pracy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany w pkt a)?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#EugeniuszWycisło">Na poprzednim posiedzeniu otrzymaliśmy propozycję zgłoszone przez ministra Piotra Kulpę. Wśród tych zmian jest przepis podobny do tego, który pani dyrektor odczytała, ale dotyczy to zmian do ustawy o promocji (z druku nr 3557). Czy to jest pomyłka?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak, to jest pomyła. Ktoś błędnie podał inny numer druku. Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany w pkt a)? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż pkt a) uzyskał akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia pkt b) i c).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#BeataCzajka">Zmiana w pkt b) doprecyzowuje nazewnictwo wskaźników do terminologii, która jest przyjęta w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Konsekwencją zmiany w lit. b jest zmiana w lit. c.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany w pkt b) i c)?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#JolantaBanach">Mam pytanie do zmiany w lit. b? Odnoszę wrażenie, iż w ustawie o emeryturach i rentach jest trochę inny zapis dotyczący zmiany wskaźników. W naszej ustawie jest sformułowanie „o ile wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem nie uległ zmianie”. Taki zapis oznacza, iż jeżeli w jednym roku wskaźnik inflacyjny wynosił 3%, a w następnym roku wynosił kolejne 3%, a kolejny rok znów przyniósł wskaźnik 3%, to waloryzacji nie będzie, choć inflacja idzie w górę. To jest źle sformułowana wytyczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#AnnaFilek">Zamiast sformułowania „wskaźnik”, w ustawie powinno znajdować się sformułowanie „wzrost”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Osobiście uważam, iż w proponowanym rozwiązaniu trzeba zrezygnować z formuły „wskaźnik nie uległ zmianie lub był ujemny”. Czy rząd mógłby wypracować na następne nasze spotkanie jakieś jednoznaczne rozwiązanie w tej mierze, tak aby przepis nie powodował w przyszłości jakichś niepotrzebnych sporów interpretacyjnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#BeataCzajka">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany pkt b) i c)? Nie widzę. Stwierdzam, iż zmiany pkt b) i c) uzyskały akceptację Komisji, poza tym dyskusyjnym sformułowaniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#AnnaFilek">Mam jeszcze drugą uwagę, polegającą na tym, iż w przepisie mówi się o waloryzacji przeprowadzonej na podstawie ustawy o emeryturach i rentach, dokonywanej z dniem 1 czerwca. Mam wrażenie, iż w tamtej ustawie został zmieniony dzień waloryzacji na 1 marca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#TadeuszOlejarz">W ustawie o emeryturach i rentach operuje się pojęciem „średniorocznego wskaźnika”, a nie terminem, w jakim dokonuje się waloryzacji. Sejm jakiś czas temu jednoznacznie to rozstrzygnął, iż dokonuje się waloryzacji raz w roku na podstawie średniorocznego wskaźnika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Zgadzam się, potwierdzam słowa pana dyrektora Tadeusza Olejarza. Jeżeli nie ma innych uwag, przechodzimy do rozpatrzenia zamiany nr 41, w której proponuje się: 41) w art. 73:</u>
          <u xml:id="u-294.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu: „2a. W przypadku zmiany przez bezrobotnego pobierającego zasiłek miejsca zamieszkania skutkującej zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy bezrobotny jest obowiązany powiadomić o tym fakcie urząd pracy, w którym jest zarejestrowany, oraz stawić się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla nowego miejsca zamieszkania w terminie 14 dni od dnia zmiany miejsca zameldowania. 2b. W przypadku gdy wskutek zmiany miejsca zamieszkania bezrobotny z prawem do zasiłku na okres 6 miesięcy zostaje objęty właściwością powiatowego urzędu pracy, w którym okres pobierania zasiłku wynosi 12 miesięcy, bezrobotnemu nie przysługuje prawo do wydłużenia okresu pobierania zasiłku do 12 miesięcy.”,</u>
          <u xml:id="u-294.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie: „4. Okres pobierania zasiłku, o którym mowa w ust. 1 i 3, ulega skróceniu o okres zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych, robót publicznych oraz o okres odbywania stażu lub przygotowania zawodowego w miejscu pracy przypadających na okres, w którym przysługiwałby zasiłek, oraz o okresy nieprzysługiwania zasiłku, o których mowa w art. 75 ust. 1 i 3. 5. Bezrobotny, który utracił status bezrobotnego na okres krótszy niż 365 dni z powodu podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności lub uzyskiwania przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie i zarejestrował się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny w okresie 7 dni od dnia ustania zatrudnienia, zaprzestania wykonywania innej pracy zarobkowej, prowadzenia pozarolniczej działalności lub osiągania przychodu przekraczającego połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie, posiada prawo do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu bezrobotnego oraz o okresy, o których mowa w ust. 4.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 41 jest nowym przepisem, w którym uregulowane zostało postępowanie osób bezrobotnych w urzędzie pracy, w związku ze zmianą miejsca zamieszkania. Zmiana ta jest powiązana ze zmianami dokonanymi w art. 33 ust 4 pkt 4a. W lit. b) racjonalizuje się wydatki z funduszu pracy. Przepis wprowadza także regulację zapobiegająca nadużyciom polegające na tym, że osoby nie będą mogły przedłużyć okresu otrzymywanego zasiłku przemieszczając się z rejonów, w których długość pobierania zasiłków jest krótsza, do rejonów, gdzie ten okres jest dłuższy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#BogdanCichy">Zwracam uwagę, iż do tej propozycji zostały także zgłoszone alternatywne rozwiązania podpisane przez ministra Piotra Kulpę. Różnica między tymi przepisami jest taka, iż w ust. 4 w projekcie z druku nr 3881 znajdują się wyrazy: „o których mowa w art. 75 ust. 1 i 3”, natomiast w propozycjach pana ministra jest napisane: „o których mowa w art. 75 ust. 1-3”. Tym samym propozycja pana ministra zawiera także odwołanie się do ust 2. Który przepis mamy uważać, za ostateczną propozycję rządową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy poza zastrzeżeniem Biura Legislacyjnego ktoś ma jakieś inne uwagi do zmiany nr 41?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#JerzyBartnicki">Mamy uwagę do pkt 5, w którym wyznacza się 7-dniowy termin dla bezrobotnych na zgłoszenie do powiatowego urzędu pracy informacji o zaprzestaniu wykonywania pracy. Proponujemy przedłużyć ten termin do 14 dni. W praktyce mieliśmy przypadki, w których osoby wykonujące legalnie pracę w Hiszpanii, w ciągu 7 dni nie zdążyły wrócić do kraju i zameldować o fakcie zaprzestaniu wykonywania pracy do urzędu. Ten przepis był dobry, dopóki nie byliśmy w Unii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#BeataCzajka">Rząd nie zgłasza sprzeciwu wobec propozycji przedłużenia tego terminu do 14 dni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Wobec tego, przedłużmy w ust. 5 termin z 7 dni do 14. Czy jest sprzeciw wobec takiej korekty? Nie widzę. Stwierdzam, iż poprawka uzyskała akceptację Komisji. Czy są jeszcze jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 41? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż w zmiana nr 41 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 42, w której proponuje się: „42) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu: „Art. 73a. 1. Na wniosek gminy starosta może skierować bezrobotnego bez prawa do zasiłku korzystającego ze świadczeń z pomocy społecznej do wykonywania prac społecznie użytecznych w miejscu zamieszkania lub pobytu w wymiarze do 10 godzin w tygodniu. 2. Wykonywanie prac społecznie użytecznych odbywa się na podstawie porozumienia zawartego między starostą a gminą, na rzecz której prace społecznie użyteczne będą wykonywane. 3. Bezrobotnemu nieposiadającemu prawa do zasiłku przysługuje świadczenie w wysokości nie niższej niż 6 zł za każdą godzinę wykonywania prac społecznie użytecznych. Świadczenie podlega waloryzacji na zasadach określonych w art. 72 ust. 6. 4. Świadczenie nie przysługuje za okres niewykonywania pracy, w tym za okres udokumentowanej niezdolności do pracy. 5. Starosta refunduje gminie ze środków Funduszu Pracy do 60% minimalnej kwoty świadczenia przysługującego bezrobotnemu. 6. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb organizowania prac społecznie użytecznych, w tym warunki ustalania świadczenia, o którym mowa w ust. 3, uwzględniając dobro społeczności lokalnej, potrzeby aktywizacji osób bezrobotnych oraz konieczność zapewnienia pomocy finansowej bezrobotnym bez prawa do zasiłku.”;”.</u>
          <u xml:id="u-300.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy instytucji prac społecznie użytecznych. Przepis precyzuje, na czym polegać ma wykonywanie tych prac. Przepis reguluje również procedurę zawierania umowy między starostą i gminą, iż bezrobotnemu, bez prawa do zasiłku, będzie przysługiwać wynagrodzenie w wysokości nie niższej niż 6 złotych. Oznacza to, iż organ, w którym jest zatrudniona osoba bezrobotna, może wypłacić wyższe wynagrodzenie, jednakże refundacji z Funduszu Pracy podlega tylko 60% tej kwoty, do wysokości 3 złotych. Przepis określa także zasady postępowania, co robić w przypadku niewykonywania pracy ze względu na niezdolność do niej. Przepis zawiera delegację do wydania rozporządzenia, którego projekt był dołączony do tekstu zmiany nr 42.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#BogdanGrzybowski">Mamy uwagę do art. 73a. W projekcie dodaje się nowy przepis regulujący kwestie skierowania bezrobotnego do wykonywania prac społecznie użytecznych. OPZZ nie sprzeciwia się samej koncepcji wprowadzeniu tych prac, lecz domaga się, aby nie były one przymusowe lub obowiązkowe. Zmiana przewiduje możliwość skierowania bezrobotnego do prac społecznie użytecznych tylko na wniosek gminy. Bezrobotny nie może więc sam wystąpić z własną inicjatywą w tym zakresie. W związku z powyższym wnosimy po słowach „prac społecznie użytecznych” o dodanie słów „na wniosek lub za zgodą bezrobotnego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#RolandBudnik">Możliwość skierowania bezrobotnego do prac społecznie użytecznych jest uzależniona tylko i wyłącznie od gminy, ponieważ to od niej zależy zorganizowanie takich prac. Ponadto, to gmina wypłaca świadczenia z opieki społecznej i dlatego najlepiej jest zorientowana, którym osobom należy te prace społecznie użyteczne zaproponować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 42? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż zmiana nr 42 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 43, w której proponuje się: „43) w art. 75 w ust. 1 uchyla się pkt 6;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 43 uchyla zbędny przepis, bowiem prawo do zasiłku nie przysługuje osobie, która pobiera świadczenie szkoleniowe, po ustaniu zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#EugeniuszWycisło">Mam pewne materiały pochodzące z mojego lokalnego urzędu pracy, dotyczące zmiany, której rząd nie zawarł w przedłożeniu rządowym. Proponuje się mianowicie, aby dokonać zmiany w art. 75 ust. 1 pkt 1. Przepis ten w dniu dzisiejszym brzmi: „1) odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych. My proponujemy, aby po wyrazach „lub robót publicznych” dodać wyrazy „lub przerwał z własnej winy odbywanie szkolenia stażu lub przygotowanie w miejscu pracy”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#BeataCzajka">Teraz w chwili przerwania stażu lub szkolenia zawodowego na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 1 może spowodować odmowy kontynuacji prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych. Zakres wyrażenia „odmówił bez uzasadnienia przyczyny przyjęcia propozycji pracy” mieści w sobie również przerwanie wykonywania tych form aktywizacji. Uważamy, iż jeżeli mielibyśmy dyskutować o rozszerzeniu tego punktu, to powinniśmy go inaczej zredagować, bo dotyczy on wszystkich form, które nie są związane z wykonywaniem stosunku pracy, czyli z formami aktywizacyjnymi poza stosunkiem pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#RolandBudnik">Skutki przyjęcia tego przepisu są bardzo ważne dla powiatowych urzędów pracy, ponieważ czym innym jest odmowa przyjęcia skierowania na szkolenie lub staż, a czym innym przerwanie takich zajęć z własnej winy. Z tego względu warto byłoby się zastanowić, czy nie dopisać pkt 1a, w którym zawarta byłaby poprawka posła Eugeniusza Wycisło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#EugeniuszWycisło">Zgadzam się na takie wyodrębnienie przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#BeataCzajka">Problem z tym przepisem polega na tym, iż osoba bezrobotna, w trakcie odbywania stażu, nie ma prawa do zasiłku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#RolandBudnik">Pani dyrektor Beata Czajka ma tylko częściowo rację. Ten przepis nie ma zastosowania w przypadku szkoleń, na które może być skierowana osoba z prawem do zasiłku. Nie dotyczy to osób na stażu, bo pobierają one stypendium. W przypadku przygotowania zawodowego, prawo do zasiłku już przysługuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#BeataCzajka">Uważamy, iż zmiana może być potrzebna, ale trzeba jej dokonać rozważnie poprzez przeredagowanie przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#HalinaIżycka">Zanim zaczniemy zmieniać ten przepis, chciałbym zwrócić uwagę Komisji na pewien fakt. Kwestia przerwania szkolenia przez osobę bezrobotną jest uregulowana w art. 41 ust 6, w którym jest zapisane, że osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia jest obowiązana do zwrotu kosztów szkolenia, chyba że powodem nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Może w tym właśnie przepisie należy dopisać, iż osoba, która pobiera zasiłek po rezygnacji szkolenia, z własnej winy będzie miała odebrane prawo do wypłaty zasiłku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Rozumiem, że artykuł zostanie jeszcze raz przeredagowany i będzie rozpatrzony na następnym posiedzeniu. Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 43?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#RolandBudnik">Mamy jeszcze drobne uwagi do art. 75 pkt 6. Tej propozycji nie ma w przedłożeniu, ale uważam, że dobrze byłoby dodać przepis, który zobowiązywałby osobę bezrobotną do pisemnego przekazywania oświadczenia o uzyskanych dochodach w terminie 7 dni, od daty ich uzyskania. Obecnie jest tak, że wszyscy bezrobotni mający prawo do zasiłku, bez względu na to, czy osiągnęli jakiś dochód, czy też nie, muszą składać oświadczenia pisemne o tym fakcie. Urzędy pracy muszą takie oświadczenia czytać, odnotowywać fakt ich złożenia w komputerach i wkładać je do poszczególnych teczek. Rozpatrzmy funkcjonowanie tego przepisu na podstawie działania Urzędu Pracy w Gdańsku. Jeżeli uprawnionych do pobierania zasiłku jest 4 tys., a wśród tych osób są 4 osoby uzyskujące w miesiącu jakiś dochód, to i tak musimy zarejestrować 4 tys. oświadczeń. To jest gigantyczna, nikomu niepotrzebna praca. Jeżeli zmienilibyśmy ten przepis w ten sposób, iż zobligowany do złożenia oświadczenia byłby tylko ten, kto coś zarobił, to zamiast 4 tys. oświadczeń rozpatrywalibyśmy przykładowo tylko 4. Tym samym zyskalibyśmy dodatkowy czas na pomoc ludziom w znalezieniu pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#BeataCzajka">Jest bardzo trudno ocenić jakieś szczegółowe rozwiązania znając tylko fragmentarycznie sytuację. Nie wiemy, co by było, gdyby osoba bezrobotna nie składała co miesiąc wspomnianego oświadczenia. Osoby bezrobotne rejestrując się, podpisują kartę rejestracyjną, w której nakłada się na nią liczne obowiązki. Obowiązek składania informacji o dochodach przymusza je do pamiętania o tym, że z chwilą osiągnięcia jakiś dochodów tracą pewne uprawnienia. Oczywiście można rozważać, czy dalsze utrzymanie tego obowiązku przeważa nad kosztami, jakie co miesiąc ponosi urząd, ale tak naprawdę nie wiadomo co, tak naprawdę, zyskamy? Jednak obowiązek składania oświadczeń jest jedną z form dyscyplinowania osób bezrobotnych i przypominania im o konsekwencjach, jakie płyną z posiadanego statusu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#AnnaFilek">Uważam, że rząd ma rację. Podobny obowiązek istnieje również w odniesieniu do emerytów, którzy są jeszcze mniej sprawni fizycznie i psychicznie niż bezrobotni. Jeżeli zatem możemy egzekwować takie zobowiązanie od emerytów, to tym bardziej możemy egzekwować je od bezrobotnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#JerzyMüllerniez">Jestem przeciwnego zdania niż posłanka Anna Filek. Uważam, iż propozycja urzędów pracy jest słuszna. To do urzędów skarbowych należy kontrolowanie przychodów, a nie do urzędów pracy. Obowiązek dotyczący emerytów, o którym mówiła posłanka Anna Filek, jest prowadzony przez ZUS. Jeżeli jakiś bezrobotny uzyskał dochód, to poprzez zeznanie podatkowe można rozliczyć go z uzyskanego dochodu, a tym samym można rozliczyć go z ewentualnie nienależnie pobranych świadczeń wynikających ze statusu bezrobotnego. Ze zbędną biurokracją musimy walczyć, zwłaszcza w naszym kraju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#JerzyBartnicki">Teraz ok. 3 milionów bezrobotnych przychodzi co miesiąc do urzędów pracy i oświadcza, że są gotowi podjąć pracę i nie osiągają żadnych dochodów. Proszę teraz policzyć, ile dokumentów powstaje w związku z wizytami tych 3 milionów bezrobotnych. Przez mój urząd pracy przewija się co rocznie około 100 tysięcy osób, które przynoszą zaświadczenia, że nie uzyskały żadnych dochodów. Mnie bardziej cieszyłoby uzyskanie choć jednego kwitu, iż bezrobotny coś zarobił. Jeżeli mówimy o emerytach, to oni składają oświadczenie, iż coś zarobili, a nie zaświadczenia o zerowych dochodach. My chcemy mieć tylko podobne rozwiązanie, takie jak przewidziane jest dla emerytów. Rozwiązania tego typu funkcjonują w większości krajów europejskich. Niestety, w Polsce tak nie jest, u nas teczki puchną od nikomu niepotrzebnych dokumentów. Z takich działań nic pożytecznego nie wynika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś zgłoszenia w tej sprawie? Nie widzę. Uważam, iż rozwiązanie tego problemu nie jest łatwe. Z jednej strony mamy do czynienia z biurokracją, ale z drugiej strony, o czym mówiła pani dyrektor Beata Czajka, z dyscyplinowaniem bezrobotnych. Propozycja jednak została zgłoszona, czy ktoś z członków Komisji popiera dokonanie dodatkowej zmiany w art. 75 ust. 6? Pan poseł Jerzy Müller zgłosił pewną deklarację, ale czy przekłada się ona na jakiś konkretny wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#JerzyMüllerniez">Panie przewodniczący, rozumiem, iż art. 75 będzie rozpatrywany ponownie na następnym posiedzeniu Komisji, z tego względu proszę o rozpatrzeniu tej sprawy także w tym terminie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Zgadzam się. Czy są jeszcze jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 43? Nie widzę. Zmiana nr 43 będzie ponownie rozpatrywana na następnym posiedzeniu Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 44, w której proponuje się: „44) w art. 76:</u>
          <u xml:id="u-321.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium lub inne świadczenie pieniężne finansowane z Funduszu Pracy wypłacone osobie za okres, za który nabyła prawo do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli organ rentowy, który przyznał świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 78;”,</u>
          <u xml:id="u-321.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego.”,</u>
          <u xml:id="u-321.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 7 otrzymuje brzmienie: „7. Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie pobrane świadczenie, refundację oraz jednorazowo przyznane środki, o których mowa w art. 46 ust. 1, albo po zasięgnięciu opinii powiatowej rady zatrudnienia umorzyć te należności w całości albo w części, jeżeli wystąpiła jedna z przesłanek:</u>
          <u xml:id="u-321.4" who="#WiesławKaczmarekniez">1) w postępowaniu egzekucyjnym lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że osoba lub inny podmiot, określone w art. 46 ust. 1, które pobrały nienależne świadczenie, refundację lub otrzymały jedno razowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1, nie posiadają majątku, z którego można dochodzić należności;</u>
          <u xml:id="u-321.5" who="#WiesławKaczmarekniez">2) dochodzenie należności mogłoby pozbawić osobę, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, albo osobę pozostającą na jej utrzymaniu niezbędnych środków utrzymania;</u>
          <u xml:id="u-321.6" who="#WiesławKaczmarekniez">3) osoba, która pobrała nienależne świadczenie lub otrzymała jednorazowo środki, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2, zmarła, nie pozostawiając majątku, z którego można dochodzić należności;</u>
          <u xml:id="u-321.7" who="#WiesławKaczmarekniez">4) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty nienależnie pobranego świadczenia, refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w art. 46 ust. 1, przewyższającej wydatki egzekucyjne.”,</u>
          <u xml:id="u-321.8" who="#WiesławKaczmarekniez">d) po ust. 7 dodaje się ust. 8–10 w brzmieniu: „8. Starosta lub wojewoda przekazuje kopię decyzji o umorzeniu nienależnie pobranego świadczenia lub decyzji o umorzeniu użytych niezgodnie z umową refundacji lub jednorazowo przyznanych środków, o których mowa w ust. 7, ministrowi właściwemu do spraw pracy. 9. Od należności, której termin zapłaty odroczono lub którą rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę, jeżeli odsetki takie wynikają z przepisów ustawy lub wydanych na jej podstawie przepisów, za okres od wydania decyzji do dnia upływu terminu zapłaty określonego w decyzji. Jeżeli jednak w terminie określonym w decyzji nie zostanie dokonana zapłata odroczonej należności lub należności rozłożonej na raty, od kwot pozostałych do spłaty nalicza się odsetki za zwłokę od terminu płatności, o którym mowa w ust. 1. 10. Umorzone przez starostę kwoty podlegają zaliczeniu do kwot środków wydatkowanych w ramach limitu Funduszu Pracy ustalonego przez ministra właściwego do spraw pracy na realizację programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, o którym mowa w art. 109 ust. 2.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#BeataCzajka">Zmiana polega na poszerzeniu katalogu świadczeń nienależnie pobranych o te, które są pobrane za okres, za który zostało przyznane świadczenie przedemerytalne. Przyjęcie tego przepisu umożliwi zwrot nienależnie pobranych świadczeń, które zostały wypłacone w kwocie zaliczkowej osobom, które zostały zarejestrowane w powiatowych urzędach pracy do 31 lipca 2004, czyli do dnia przejęcia wypłaty świadczeń przez ZUS. Zmiana w lit. c) określa, zamiast odesłania do odrębnych przepisów, zasady umarzania należności. Dotychczas w tym zakresie posiłkowo były stosowane przepisy zawarte w rozporządzeniu. Jednak budziły one wątpliwości, kto jest ich adresatem i z tego względu przeniesiono je do ustawy. Zmiana w lit. d) prowadzi do zwiększenia przejrzystości w wydatkowaniu środków z Funduszu Pracy przez wprowadzenie nakazu przekazywania kopii decyzji o umorzeniu nienależnie pobranych świadczeń ministrowi właściwemu do spraw pracy. W zmianie wprowadza się także przepisy, stanowiące mechanizmy zapobiegające umarzaniu zbyt wysokich kwot przez starostów, poprzez zaliczeniu do kwot wydatkowanych w ramach limitu, środków Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#WiesławKaczmarekniez">W mojej ocenie, tak naprawdę, w zmianie nr 44 najważniejszym nowym rozwiązaniem jest zredagowanie na nowo przepisów dotyczące ust. 7. Dotyczą one odroczenia i rozłożenia na raty nienależnie pobranego świadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Z wielką uwagą przeczytałem uwagi zgłoszone przez Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych, gdzie trochę inaczej ocenia się proponowane zmiany. Czy mogę poznać stanowisko rządu na ten temat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#BogdanGrzybowski">Mamy uwagi do zmiany nr 20 dotyczącej art. 76. Artykuł ten definiuje nienależnie pobrane świadczenia. Nowy, projektowany w pkt 7, mówi o tym, że za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się świadczenie przedemerytalne wypłacone w kwocie zaliczkowej, jeżeli organ rentowy odmówił wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego. Nowy pkt 7 byłby zasadny, gdyby świadczenia przedemerytalne nadal pozostawały w gestii urzędów pracy, które wypłacają je zaliczkowo, do czasu wydania decyzji ustalającej wysokość emerytury, w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego. W przypadku kiedy świadczenia przedemerytalne przeniesiono do ZUS i kiedy są one ustalane kwotowo, ten przepis staje się zbędny i bezprzedmiotowy. Podkreślić chcemy, że o prawie do świadczenia przedemerytalnego decyzję wydaje organ rentowy. Organ ten nie ustala już wysokości emerytury, w celu ustalenia wysokości świadczenia przedemerytalnego. Ponadto zwracamy uwagę na to, że ustawa o promocji zatrudnienia reguluje różnego rodzaju świadczenia dla bezrobotnych, ale nie reguluje świadczeń przedemerytalnych. Świadczenia te uregulowane są w innej ustawie, nie można więc w ten sposób tworzyć prawa. Jeżeli już chce się coś zmienić, to należy w przepisach przejściowych zamieścić stosowany artykuł dotyczący zmiany innej ustaw, w tym przypadku ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#BeataCzajka">Zmiany dotyczące wprowadzenia przepisów dotyczących świadczeń przedemerytalnych są konsekwencją tego, że do 31 lipca 2004 świadczenia były przyznawane przez urząd pracy i wypłacane z środków Funduszu Pracy. Z tego też względu, na podstawie ustawy o zatrudnieniu wypracowany został mechanizm kompensujący, który można było uruchomić w kilku różnych przypadkach. Był on stosowany w momencie gdy został przyznany zasiłek dla osób bezrobotnych, a następnie, po jakimś czasie było przyznane świadczenie przedemerytalne. W takiej sytuacji zostały wprowadzone mechanizmy służące rozliczeniu wzajemnych należności pomiędzy organami, w związku z tym, iż jeden i drugi organ wypłacały świadczenia z różnych źródeł finansowania. Od tych świadczeń były także odprowadzane składki. Było to robione w celu ułatwienia życia osobie bezrobotnej, która otrzymuje świadczenia z dwóch różnych organów w tej samej wysokości oraz dla kompensacji i wyrównania wzajemnych rozliczeń między organami. Dzięki takim rozwiązaniom nie angażowało się osoby bezrobotnej w rozliczenia między organami. Niemniej jednak, w tak działającym mechanizmie pojawił się problem. Kiedy weszła ustawa o promocji zatrudnienia, nie było przepisów, które mówiłyby o sytuacji, gdy został przyznany zasiłek osobie bezrobotnej i nowe przedemerytalne świadczenie, wypłacane na podstawie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. W tej sytuacji urzędy pracy i ZUS mają problem z dublowaniem się wypacanych świadczeń. Z tego też względu powstał przepis mówiący o tym, iż za któryś z konkretnych okresów wypłacone świadczenie może uznać za nienależne. W tym przypadku ZUS wystawiał decyzję wsteczną wyrównującą wypłatę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#AnnaFilek">Nie do końca zrozumiałam wyjaśnienia udzielone przez przedstawicielkę Ministerstwa. Na czym mają polegać te rozliczenia z ZUS? W aktualnego stanie prawnym ZUS, przyznając świadczenie przedemerytalne, robi to, nie dając nikomu z tego tytułu żadnej zaliczki. Jeżeli jednak cała ta sytuacja dotyczy jakiegoś starego systemu przyznawania świadczeń, to czy proponowany przepisu nie powinien być napisany bardziej przystępnie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#BeataCzajka">Dotychczasowa zasada była taka, iż zasiłek przedemerytalny i świadczenie przedemerytalne było ustalane przez urząd pracy na podstawie wydania decyzji o przyznaniu świadczenia w kwocie zaliczkowej, która była w takiej samej wysokości jak zasiłek dla bezrobotnych, który mógł tej osobie przysługiwać z racji posiadanego wieku i stażu pracy. Na podstawie dokumentów zgromadzonych przez osobę bezrobotną urząd pracy wysyłał te dokumenty do ZUS, w celu ustalenia przyszłej emerytury, i na bazie decyzji organu rentowego była wydawana przez urząd pracy decyzja o przyznaniu świadczenia przedemerytalnego w pełnej wysokości. W przypadku kiedy okazało się, że świadczenie przedemerytalne w tej kwocie zaliczkowej zostało przyznane i wypłacone, a organ rentowy nie wydał decyzji o przyznaniu prawa do emerytury, urząd pracy musiał przyznane świadczenie emerytalne przekwalifikować na inne świadczenie. Decyzja o nieprzyznaniu prawa do emerytury skutkowała tym, iż nie można było wypłacać świadczenia przedemerytalnego. Warunkiem przyznania świadczenia było spełnienie pewnych wymogów. Takie świadczenie nie mogło być także wypłacone w kwocie 80% wysokości emerytury, wyliczonej przez organ rentowy. W ustawie o promocji jest art. 78, natomiast w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu był art. 25 mówiący o regulowaniu sytuacji, kiedy za ten okres, o którym teraz mówimy, została przyznana emerytura, renta lub inne świadczenie przez organ rentowy. Żeby uniknąć sytuacji, kiedy osoba bezrobotna musiałaby coś zwracać, za okres, kiedy się nałożyły świadczenia organów, został wprowadzony mechanizm rekompensujący. Jednak jest grupa takich przypadków, kiedy trzeba uznać, iż przyznane świadczenie jest nienależne. Takie sytuacje trzeba jasno zdefiniować, aby organ mógł żądać zwrotu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Z pewnym niedowierzaniem słucham tej wypowiedzi, ale proszę kontynuować dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#AnnaFilek">Wszystko w tym wyjaśnieniu było jasne, dopóki pani dyrektor nie zaczęła mówić czegoś o ZUS. Rozumiem, iż te świadczenia, które według starej zasady były wypłacane przez urzędy pracy, nie były wypłacane przez ZUS. Znaczenie w tym całym układzie miało to, iż ZUS w pewnym momencie stwierdzał, iż wypłacane świadczenie jest nienależne, niemniej jednak całość wypłat ciągle należała do urzędu. Teraz sytuacja się zmieniła, dlatego całość wypłat należy do ZUS. Jeżeli dobrze rozumiem całą sytuację, to te wszystkie przypadki, które są - można powiedzieć - na pograniczu tej zmiany, powinny się znajdować w przepisach przejściowych, a nie w omawianej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy Biuro Legislacyjne ma jakieś pomysły w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#BogdanCichy">Biuro Legislacyjne nie ma zastrzeżeń do zgłoszonych rozwiązań. Oczywiście, cała ta materia jest rzeczywiście bardzo skomplikowana, ale generalnie zgadzamy się z wyjaśnieniami pani dyrektor Beaty Czajki. Przepis jest sformułowany prawidłowo, znajduje się w prawidłowym miejscu, dlatego pod względem legislacyjnym nie zgłaszamy żadnych zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy ktoś z posłów ma jakieś propozycje do zaproponowanej zmiany? Nie widzę propozycji. Mam pytanie do przedstawiciela OPZZ. Dlaczego OPZZ tak radykalnie ocenił zmianę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#BogdanGrzybowski">W naszej ocenie jeżeli świadczenia nadal pozostałyby w gestii urzędów pracy, które wypłacały je zaliczkowo, do czasu wydania decyzji ustalającej wysokość świadczenia emerytalnego, to w tym przypadku proponowana zmian byłaby zasadna. Po drugie, podajemy w wątpliwość, czy w tej ustawie dotyczącej tylko i wyłącznie świadczeń dla bezrobotnych można regulować rozwiązania w innych ustawach. To była tylko wątpliwość. Przedstawiciel Biura Legislacyjnego wyjaśnił, iż można tak robić, i w jednej ustawie, w jej środku, można dokonywać zmian w innych ustawach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#WiesławKaczmarekniez">OPZZ ma prawo do własnych ocen sytuacji. Jednak jeżeli taka sytuacja będzie się powtarzać, że pomimo opinii wielu osób znających się na prawie, OPZZ nadal będzie kwestionowało proponowane rozwiązania, to sadzę, że ranga instytucji, która prezentuje takie propozycje, niewątpliwie będzie niższa. Bardzo zależy mi na tym, aby Komisja nie zajmowała się wnioskami, które nie mają dostatecznego umotywowania prawnego. To jest mój apel, ale zawiera on pewną ocenę zgłoszonych zastrzeżeń. Uważam, iż ta dyskusja, której byliśmy świadkami, była niejako poza rzeczywistością. To był jakiś wirtualny świat. Tym bardziej nie mogę zrozumieć tak odmiennych ocen przepisów, przez osoby, które na co dzień z tego żyją. Na przyszłość w takich sytuacjach, i tu zwracam się do przedstawiciela Biura Legislacyjnego, aby mówić głośno, dlaczego Biuro ocenia sprawę jednoznacznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#BogdanCichy">Przedstawiciele OPZZ twierdzą, iż omawiane zmiany regulują jakieś przepisy w innych ustawach. W naszej ocenie tak nie jest. Proszę zwrócić uwagę, iż w art. 76 ust 2 znajduje się tzw. zdanie wstępne, które decyduje, do czego się odnosi przepis. Przepis ten jednoznacznie stanowi, że :”za nienależnie pobrane świadczenie pieniężne uważa się:”. W związku z tym, norma prawna wyprowadzona z art. 76 ust 2 odnosi się do katalogu sytuacji, które uznaje się za nienależnie pobrane świadczenie. Do tego katalogu wpisuje się tylko świadczenie przedemerytalne wypłacone itd. Tym samym, od strony merytorycznej nasza ustawa nie reguluje nic, w zakresie spraw związanych ze świadczeniem przedemerytalnym. Gdyby było inaczej, Biuro Legislacyjne na pewno zgłaszałoby zastrzeżenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 44? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 44 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 45, w której proponuje się: „45) w art. 78 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. W przypadku przyznania bezrobotnemu lub innej uprawnionej osobie prawa do emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę za okres, za który pobierała zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne zalicza się na poczet przyznanego przez organ rentowy świadczenia. Kwoty te traktuje się jak świadczenia wypłacane w kwocie zaliczkowej w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Kwota zaliczona na poczet przyznanego świadczenia nie może być wyższa niż ustalona za poszczególne miesiące okresu, o którym mowa w ust. 1, kwota emerytury, świadczenia przedemerytalnego, renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt 1, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#BeataCzajka">Również ta zmiana umożliwia zaliczenie na poczet świadczenia przedemerytalnego, przyznanego za ten sam okres świadczenia z Funduszu Pracy, bez konieczności dochodzenia zwrotu nienależnie pobranego świadczenia bezpośrednio od osoby, której zostało one przyznane. Przepis opisuje drugą stronę sytuacji, o której rozmawialiśmy w związku z poprzednią zmiany, z tą różnicą, że dotyczy organu rentowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-339">
          <u xml:id="u-339.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 45? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 45 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 46, w której proponuje się: „46) art. 80 otrzymuje brzmienie: „Art. 80. Bezrobotny zachowuje prawo do zasiłku, stypendium lub dodatku szkoleniowego za okres udokumentowanej niezdolności do pracy, za który na podstawie odrębnych przepisów pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia lub przysługują im zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa.”;”.</u>
          <u xml:id="u-339.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana polega na dodaniu do przepisu wyrazów „lub dodatku szkoleniowego”. Tym samym bezrobotny zachowuje prawo do zasiłku za okres udokumentowanej niezdolności do pracy. Zmiana ma charakter porządkowy, bowiem w praktyce osoby bezrobotne w przypadku choroby, w trakcie odbywania szkolenia, nadal otrzymują dodatek szkoleniowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-340">
          <u xml:id="u-340.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 46? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 46 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 47, w której proponuje się: „47) w art. 85 w ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie: „7) opłaty należne agencji pośrednictwa pracy z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, w szczególności koszty:</u>
          <u xml:id="u-340.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) dojazdu i powrotu osoby skierowanej,</u>
          <u xml:id="u-340.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) otrzymania wizy,</u>
          <u xml:id="u-340.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) badań lekarskich,</u>
          <u xml:id="u-340.4" who="#WiesławKaczmarekniez">d) tłumaczenia dokumentów.”;”.</u>
          <u xml:id="u-340.5" who="#WiesławKaczmarekniez">Celem tej zmiany jest dalsze sprecyzowanie kwot, które agencja ma prawo pobierać od osób, kierowanych do pracy za granicę. Regulacje w tej mierze są bardzo potrzebne, jednak trudno im nadać taki kształt, aby nie budziło to czyichś wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-341">
          <u xml:id="u-341.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 47? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 47 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 48, w której proponuje się: „48) w art. 86:</u>
          <u xml:id="u-341.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Udokumentowane okresy zatrudnienia obywateli polskich i obywateli państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, za granicą u pracodawców zagranicznych są zaliczane do okresów pracy w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych.”,</u>
          <u xml:id="u-341.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) uchyla się ust. 3-5;”.</u>
          <u xml:id="u-341.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana w art. 86 ust 1 nakłada na pracodawcę obowiązek zaliczania okresów zatrudnienia obywateli polskich za granicą i obywateli państw UE i Europejskiego Obszaru Gospodarczego w Polsce, w zakresie uprawnień pracowniczych. Dotychczas ten przepis mówiący o możliwości zaliczenia tego okresu tylko obywatelom polskim, pod warunkiem zadeklarowanych wpłat na Fundusz Pracy, budził bardzo duże wątpliwości. Właśnie z tego powodu nastąpiła modyfikacji brzmienia ust. 1, jak i uchylenie ust. 3–5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-342">
          <u xml:id="u-342.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak rozumiem, w dotychczasowym przepisie zaliczenie tego okresu było uwarunkowane dokonywaniem wpłat składek na Fundusz Pracy?</u>
          <u xml:id="u-342.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-343">
          <u xml:id="u-343.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 48? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 48 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 49, w której proponuje się: „49) w art. 87:</u>
          <u xml:id="u-343.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) członkowie rodziny obywatela polskiego będący obywatelami państw, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b;”,</u>
          <u xml:id="u-343.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu: „5a) małżonek obywatela polskiego niebędący obywatelem państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, jeżeli posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego; 5b) zstępny obywatela polskiego lub cudzoziemca - małżonka obywatela polskiego, o którym mowa w pkt 5a, nie będacy obywatelem państwa, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a i b, jeżeli posiada zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”,</u>
          <u xml:id="u-343.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) członkowie rodziny cudzoziemca, o którym mowa w pkt 1–4: a) będący małżonkiem tego cudzoziemca posiadającym zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone w związku z zawarciem związku małżeńskiego, b) posiadający zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej udzielone na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 128, poz. 1175, z późn. zm.7)) lub będący zstępnymi cudzoziemca posiadającego zgodę na pobyt tolerowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskali zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub będący zstępnymi cudzoziemca korzystającego z ochrony czasowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli uzyskali zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”;”.</u>
          <u xml:id="u-343.4" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepisy zawarte w zmianie nr 49 prowadzą do sprecyzowania pojęć: „członek rodziny”, „obywatel polski” i „cudzoziemiec” w zakresie dostępu do rynku pracy dla cudzoziemców, którzy są zstępnymi małżonka obywatela polskiego. Brzmi to bardzo skomplikowanie, ale zmiana jest konsekwencją poszerzenia rynku pracy dla tej grupy osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-344">
          <u xml:id="u-344.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 49? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 49 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 50, w której proponuje się: „50) w art. 88 ust. 9 otrzymuje brzmienie: „9. Na wniosek naczelnika właściwego urzędu skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub konsula wojewoda przekazuje kopie wydanych decyzji.”;”.</u>
          <u xml:id="u-344.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 50 ma charakter porządkowy. W stosunku do dotychczasowego rozwiązania dodaje się w ust. 9 wyraz „naczelnika”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-345">
          <u xml:id="u-345.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 50? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 50 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 51, w której proponuje się: „51) w art. 90:</u>
          <u xml:id="u-345.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2) tryb i warunki odmowy wydania lub przedłużenia zezwoleń na pracę cudzoziemców,”,</u>
          <u xml:id="u-345.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) tryb i warunki wydawania lub przedłużania przyrzeczeń lub zezwoleń, a także odmowy wydawania lub przedłużania zezwoleń na pracę cudzoziemców zatrudnionych przy realizacji usług eksportowych świadczonych przez pracodawców zagranicznych w Rzeczypospolitej Polskiej,”;”.</u>
          <u xml:id="u-345.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiany w całym art. 90 mają charakter porządkowy. Zostały w nich w inny sposób ukształtowane zakresy delegacji, tak aby wygodniej mogły być kształtować wydawane rozporządzenia. Taka konieczność się pojawiła przy okazji prac nad aktami wykonawczymi do ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-346">
          <u xml:id="u-346.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 51? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 51 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 52, w której proponuje się: „52) w art. 91 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) doradcy EURES i asystenci EURES.”;”.</u>
          <u xml:id="u-346.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepis uzupełnia definicję pracowników publicznych służb zatrudnienia. Zamiast dotychczasowych wyrazów „krajowa kadra sieci EURES” będziemy stosować wyrazy: „doradcy EURES i asystenci EURES”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-347">
          <u xml:id="u-347.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Dlaczego Ministerstwo rezygnuje z warunku ukończenia szkoleń dla pracowników sieci EURES?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-348">
          <u xml:id="u-348.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Panie pośle, niestety pomylił pan zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-349">
          <u xml:id="u-349.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Tak, zgadza się. Przepraszam bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-350">
          <u xml:id="u-350.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 52? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 52 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 53, w której proponuje się: „53) w art. 92 :</u>
          <u xml:id="u-350.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wykonywała zadania w zakresie pośrednictwa pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia;",</u>
          <u xml:id="u-350.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Osoba niespełniająca warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, może wykonywać czynności na stanowisku pośrednika pracy - stażysty pod nadzorem pośrednika pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-350.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) w ust. 4 uchyla się pkt 2,</u>
          <u xml:id="u-350.4" who="#WiesławKaczmarekniez">d) w ust. 5: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) ukończyła studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa pracy.”,</u>
          <u xml:id="u-350.5" who="#WiesławKaczmarekniez">e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Pośrednik pracy, o którym mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2–4, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;”.</u>
          <u xml:id="u-350.6" who="#WiesławKaczmarekniez">W zmianie nr 53 w lit. a) dotyczącej ust 2 pkt 4, rezygnuje się z wymogu ukończenia określonych szkoleń, jako warunku nabycia licencji pośrednika pracy. Zmiana ta pozostaje w związku ze zmianą art. 102, w którym uchyla się delegację do wydania rozporządzenia, w którym minister określa, które rodzaje szkoleń mogą być rekomendowane przez niego. Zmiany te są wprowadzone dlatego, iż nie został jeszcze stworzony system związany z podnoszeniem kwalifikacji kadry pracowników urzędów pracy. W tej chwili trwają jeszcze prace nad określeniem szkoleń modułowych i systemu podnoszenia kwalifikacji, z tego względu nie można rekomendować żadnego konkretnego kursu ani szkolenia. Dlatego została zaproponowana w przepisie rezygnacja z warunku ukończenia szkolenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-351">
          <u xml:id="u-351.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 53? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 53 uzyskała akceptację Komisji. Kolejne zmiany od 54 do 59 są przepisami bardzo podobnymi do siebie. Uważam, iż powinniśmy przyjąć te zmiany łącznie. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie widzę sprzeciwu. Przechodzimy do łącznego rozpatrzenia zmian nr 54–59, w których proponuje się: „54) art. 93 otrzymuje brzmienie: „Art. 93. 1. Wojewoda, na wniosek zainteresowanej osoby, w drodze decyzji administracyjnej, nadaje licencję zawodową pośrednika pracy określonego stopnia osobie spełniającej warunki, o których mowa w art. 92 ust. 2, 4 i 5. 2. Określa się następujące stopnie licencji zawodowej pośrednika pracy:</u>
          <u xml:id="u-351.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) licencja zawodowa pośrednika pracy;</u>
          <u xml:id="u-351.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) licencja zawodowa pośrednika pracy I stopnia;</u>
          <u xml:id="u-351.3" who="#WiesławKaczmarekniez">3) licencja zawodowa pośrednika pracy II stopnia."; 55) w art. 94:</u>
          <u xml:id="u-351.4" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: „Zadania w zakresie poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej realizują:”,</u>
          <u xml:id="u-351.5" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wykonywała zadania w zakresie poradnictwa zawodowego przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia;”,</u>
          <u xml:id="u-351.6" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Osoba niespełniająca warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, może wykonywać czynności na stanowisku doradcy zawodowego - stażysty pod nadzorem doradcy zawodowego.”,</u>
          <u xml:id="u-351.7" who="#WiesławKaczmarekniez">d) w ust. 4 uchyla pkt 2,</u>
          <u xml:id="u-351.8" who="#WiesławKaczmarekniez">e) po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu: „6. Doradca zawodowy, o którym mowa w art. 94 ust. 1 pkt 2–4, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”; 56) art. 95 otrzymuje brzmienie: „Art. 95. 1. Wojewoda, na wniosek zainteresowanej osoby, w drodze decyzji administracyjnej, nadaje licencję zawodową doradcy zawodowego określonego stopnia osobie spełniającej warunki, o których mowa w art. 94 ust. 2, 4 i 5. 2. Określa się następujące stopnie licencji zawodowej doradcy zawodowego:</u>
          <u xml:id="u-351.9" who="#WiesławKaczmarekniez">1) licencja zawodowa doradcy zawodowego;</u>
          <u xml:id="u-351.10" who="#WiesławKaczmarekniez">2) licencja zawodowa doradcy zawodowego I stopnia;</u>
          <u xml:id="u-351.11" who="#WiesławKaczmarekniez">3) licencja zawodowa doradcy zawodowego II stopnia.”; 57) w art. 96:</u>
          <u xml:id="u-351.12" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 2: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”, - uchyla się pkt 5,</u>
          <u xml:id="u-351.13" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 3: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) ukończyła studia podyplomowe z zakresu rozwoju zasobów ludzkich potwierdzone odpowiednimi dokumentami.”,</u>
          <u xml:id="u-351.14" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Specjalista do spraw rozwoju zawodowego, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”; 58) w art. 97: a) w ust. 2: - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”, - uchyla się pkt 5,</u>
          <u xml:id="u-351.15" who="#WiesławKaczmarekniez">b) w ust. 3: - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) posiada tytuł zawodowy magistra lub inny równorzędny;”, - pkt 3 otrzymuje brzmienie: „3) ukończyła studia podyplomowe z zakresu programów i projektów rynku pracy potwierdzone odpowiednimi dokumentami.”,</u>
          <u xml:id="u-351.16" who="#WiesławKaczmarekniez">c) ust. 4 otrzymuje brzmienie: „4. Specjalista, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”; 59) w art. 98 :</u>
          <u xml:id="u-351.17" who="#WiesławKaczmarekniez">a) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) wykonywała zadania w zakresie aktywnego poszukiwania pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia oraz w Ochotniczych Hufcach Pracy;”,</u>
          <u xml:id="u-351.18" who="#WiesławKaczmarekniez">b) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Lider klubu pracy jest obowiązany doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;”. Czy można ogólnie scharakteryzować najistotniejsze zmiany, jakie zachodzą w tych przepisach? Pamiętam pracę nad projektem tej ustawy, jakie prowadziliśmy w Komisji, oraz długie dyskusje na temat tych rozwiązań. Co spowodowało, że w ciągu roku od zakończenia prac nad ustawą trzeba zmienić te wszystkie przepisy? Intencją prac Komisji było dbanie o wysoki poziom merytoryczny i kompetencyjny pracowników służb, o których mowa w zmianach nr 54–59. Z pobieżnych studiów nad tymi przepisami dostrzegam przyjęcie innej polityki w tym zakresie i odejście od tych surowych zasad. Proszę o przedstawienie w kilku zdaniach, jakie najważniejsze zmiany zaszły w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-351.19" who="#WiesławKaczmarekniez">Po pierwsze, dla pracowników posiadających najniższą licencję rezygnuję się z warunku ukończenia szkolenia, które przygotowywałoby, do wykonywania zadań na tym konkretnym stanowisku pracy. Jest to związane z uchyleniem art. 102 mówiącym, że minister będzie wyrażał zgodę na prowadzenie szkoleń przez konkretne instytucje szkoleniowe. Ten system nie został stworzony, w związku z tym także systemu rekomendowania przez ministra szkoleń nie będzie jeszcze w najbliższym czasie. Po drugie, dla pracowników posiadających następny poziom licencji zawodowej zostały wprowadzone dodatkowy wymóg posiadania wyższego wykształcenia, aczkolwiek nie jest to warunek konieczny dla wszystkich rodzajów licencji. Generalnie można powiedzieć, iż istnieją dwie grupy licencjonowanych zawodów w tym obszarze. Pierwsza z nich jest związana z pośrednictwem i poradnictwem zawodowym, gdzie są najwyższe wymogi. Druga to tzw. zawody kluczowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-352">
          <u xml:id="u-352.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Dla formalności, omówmy po kolei przepisy. Czy są jakieś uwagi do zmiany nr 53?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-353">
          <u xml:id="u-353.0" who="#BogdanGrzybowski">Bardzo przepraszam, że odniosę się do innego zagadnienia, ale poprzednio nie miałem możliwości ustosunkować się do zarzutów pod moim adresem. Chciałbym wyjaśnić, iż zastrzeżenia prezentowane przeze mnie nie są moimi osobistymi ocenami, ale stanowią plon ogólnopolskiej konsultacji przeprowadzonej przez OPZZ, i zostały przyjęte przez organy statutowe. Ja nie jestem od ocen, czy prezentowane zastrzeżenia obniżają lub podwyższają rangę instytucji przeze mnie reprezentowanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-354">
          <u xml:id="u-354.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jako przewodniczący Komisji mogę pozwolić sobie na ocenę materiału przygotowanego przez OPZZ. Jest on kiepski merytorycznie. Jeżeli wszyscy pozwalają sobie oceniać Sejm, to uważam, iż my, jako posłowie, możemy pozwolić sobie na ocenę materiału nadesłanego do Sejmu. Czy możemy przejść do merytorycznych zastrzeżeń do zmian?</u>
          <u xml:id="u-354.1" who="#WiesławKaczmarekniez">W projekcie uchyla się przepis, mówiący o tym, że pośrednikiem I stopnia może zostać osoba, która ukończyła szkolenie w zakresie pośrednictwa pracy potwierdzone odpowiednimi dokumentami. OPZZ zwraca uwagę na wszystkie proponowane przepisy, które uchylają wymóg ukończenia odpowiedniego szkolenia. Przecież zadania z zakresu pośrednictwa pracy realizują nie tylko publiczne służby zatrudnienia i nie może być ustanowione, że osoba starająca się o licencję zawodową na świadczenie usług pośrednictwa pracy, aby ją zdobyć, musi odbyć staż 12, 24 lub 36 miesięczny w publicznych służbach zatrudnienia. Uważamy, że licencję powinna otrzymać także osoba po odpowiednim szkoleniu i wszelkie decyzje uchylające ten warunek uważamy za dyskryminujące i bezzasadne. To są rozwiązania niekonstytucyjne, dlatego będziemy je skarżyć w Trybunale Konstytucyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-355">
          <u xml:id="u-355.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Której dokładnie zmiany dotyczy przedstawiona uwaga?</u>
          <u xml:id="u-355.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Uwaga dotyczy art. 92 ust 4 pkt 2, i dalej dotyczy każdej z tych zmian, w której chodzi o pośrednika, doradcy zawodowego do spraw rozwoju zawodowego itd. Te osoby nie pracują wyłącznie w publicznych zatrudnienia, ale żeby zdobyć licencję, muszą odbyć staż w tych służbach. Takie działanie jest dyskryminujące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-356">
          <u xml:id="u-356.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Rozumiem, iż do tej pory była możliwość wyboru miejsca odbycia stażu, ale po przyjęciu proponowanej zmiany, takiej możliwości już nie będzie.</u>
          <u xml:id="u-356.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-357">
          <u xml:id="u-357.0" who="#JerzyBartnicki">Licencja, o której była mowa, upoważnia w urzędzie pracy do wypłacania dodatku zawodowego, które daje Ministerstwo. Jeżeli mamy do czynienia z prywatną firmą, to resort takiego dodatku nie płaci. Uważam, iż jeżeli ministerstwo zmienia kryteria dla podmiotów, którym daje pieniądze, to jest to jego wewnętrzna sprawa. Z mojego punktu widzenia, nie dochodzi w tych przepisach do żadnej dyskryminacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-358">
          <u xml:id="u-358.0" who="#BogdanGrzybowski">Ubiegając się o pracę u prywatnego pośrednika, na stanowisku licencjonowanego pośrednika pracy, aby uzyskać licencję, muszę odbyć staż w publicznych służbach zatrudnienia. To jest dyskryminacja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-359">
          <u xml:id="u-359.0" who="#JerzyBartnicki">Licencje nadaje wojewoda, na wniosek pracownika urzędu pracy, a po uzyskaniu tej licencji ma on prawo do dodatku. Natomiast wszystkich zainteresowanych uzyskaniem licencji doradcy zawodowego, zapraszam do odbycia odpowiednich studiów w tej mierze np. w Wyższej Szkole Zarządzania w Kwidzyniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-360">
          <u xml:id="u-360.0" who="#BeataCzajka">Licencje nadawane są tylko pracownikom publicznych służb zatrudnienia. Nie nadaje się licencji innym osobom wykonującym zadania z zakresu pośrednictwa. Wykonywanie zadań określonych w ustawie z zakresu doradztwa zawodowego może odbywać się w formie agencji zatrudnienia, ale nie przez licencjonowanych pracowników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-361">
          <u xml:id="u-361.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jeszcze jakieś inne uwagi dotyczące zmiany nr 54? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 54 uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś uwagi dotyczące zmiany nr 55? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 55 uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś uwagi dotyczące zmiany nr 56? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 56 uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś uwagi dotyczące zmiany nr 57? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 57 uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś uwagi dotyczące zmiany nr 58? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 58 uzyskała akceptację Komisji. Czy są jakieś uwagi dotyczące zmiany nr 59? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 59 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 60, w której proponuje się: „60) art. 99 otrzymuje brzmienie: „Art. 99. 1. Zadania w zakresie świadczenia usług EURES realizują doradca EURES i asystent EURES zatrudnieni w powiatowym i wojewódzkim urzędzie pracy. 2. Doradcą EURES może zostać osoba, która:</u>
          <u xml:id="u-361.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) spełnia wymagania określone w odrębnych procedurach obowiązujących państwa członkowskie Unii Europejskiej;</u>
          <u xml:id="u-361.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;</u>
          <u xml:id="u-361.3" who="#WiesławKaczmarekniez">3) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej;</u>
          <u xml:id="u-361.4" who="#WiesławKaczmarekniez">4) posiada wyższe wykształcenie;</u>
          <u xml:id="u-361.5" who="#WiesławKaczmarekniez">5) posiada znajomość języka angielskiego, francuskiego lub niemieckiego wystarczającą do wykony6wania zadań;</u>
          <u xml:id="u-361.6" who="#WiesławKaczmarekniez">6) była zatrudniona przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia i wykonywała zadania w zakresie usług rynku pracy;</u>
          <u xml:id="u-361.7" who="#WiesławKaczmarekniez">7) posiada obywatelstwo polskie lub wykaże się znajomością języka polskiego wystarczającą do wykonywania zadań. 3. Asystentem EURES może zostać osoba, która:</u>
          <u xml:id="u-361.8" who="#WiesławKaczmarekniez">1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;</u>
          <u xml:id="u-361.9" who="#WiesławKaczmarekniez">2) nie była karana za przestępstwo popełnione z winy umyślnej; 3) ma co najmniej średnie wy</u>
          <u xml:id="u-361.10" who="#WiesławKaczmarekniez">kształcenie;</u>
          <u xml:id="u-361.11" who="#WiesławKaczmarekniez">4) była zatrudniona przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia i wykonywała zadania w zakresie usług rynku pracy; 5</u>
          <u xml:id="u-361.12" who="#WiesławKaczmarekniez">) posiada obywatelstwo polskie lub wykaże się znajomością języka polskiego wystarczającą do wykonywania zadań. 4. Doradca EURES i asystent EURES są obowiązani doskonalić kwalifikacje zawodowe.”;”</u>
          <u xml:id="u-361.13" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana polega na wprowadzeniu podobnych wymogów w odniesieniu do doradców EURES, jakie zostały wprowadzone dla pozostałych pracowników zawodów kluczowych, ale na zasadzie analogicznej, a nie identycznej. Zmiana jest konsekwencją wymogu, aby w urzędach pracy jednakowo była regulowana sytuacja tej grupy zawodowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-362">
          <u xml:id="u-362.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 60? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 60 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 61, w której proponuje się: „61) w art. 100:</u>
          <u xml:id="u-362.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Pracownikom wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 91 pkt 1 i 2, przysługuje dodatek do wynagrodzenia uzależniony od stopnia posiadanej licencji i doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz jakości wykonywanej pracy. 2. Pracownikom wojewódzkich i powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 91 pkt 3–6, przysługuje dodatek do wynagrodzenia uzależniony od posiadanego przygotowania zawodowego, doskonalenia kwalifikacji zawodowych oraz jakości wykonywanej pracy.”, b</u>
          <u xml:id="u-362.2" who="#WiesławKaczmarekniez">) ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, tryb oraz warunki przyznawania i wypłacania dodatku do wynagrodzenia pracownikom, o których mowa w art. 91 pkt 1–6, mając na uwadze osiągnięcie zwiększonej efektywności oraz rozwoju zawodowego pracowników publicznych służb zatrudnienia.”;”.</u>
          <u xml:id="u-362.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana ma charakter porządkowy, wyrazy: „dodatków do wynagrodzeń” zostały zastąpione wyrazami w liczbie pojedynczej: „dodatku do wynagrodzenia”. Takie zamiany zostały dokonane w całym art. 100.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-363">
          <u xml:id="u-363.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 61? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 61 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 62, w której proponuje się: „62) uchyla się art. 102;”.</u>
          <u xml:id="u-363.1" who="#WiesławKaczmarekniez">O tej zmianie mówiłam już przy omawianiu zmian dotyczących zawodów kluczowych. Zmiana uchyla przepis, którego obecnie nie ma możliwości wykonania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-364">
          <u xml:id="u-364.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 62? Nie widzę uwag i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 62 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 63, w której proponuje się: „63) dodaje się art. 102a w brzmieniu: „Art. 102a. 1. Minister właściwy do spraw pracy może przyznać dyrektorowi wojewódzkiego oraz powiatowego urzędu pracy nagrodę specjalną za szczególne osiągnięcia i skuteczność w zakresie łagodzenia skutków bezrobocia. 2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i warunki przyznania nagrody specjalnej, podmioty uprawnione do zgłaszania wniosków o przyznanie nagrody oraz tryb postępowania w sprawie przyznania tej nagrody, uwzględniając w szczególności efektywność i skuteczność w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych. 3. Nagroda, o której mowa w ust. 1, oraz opłacone od niej składki są refundowane ze środków Funduszu Pracy.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-365">
          <u xml:id="u-365.0" who="#BogdanGrzybowski">Powtórzę to, co powiedziałem już na pierwszym posiedzeniu Komisji. Przepis jest typowym przykładem rozdawnictwa środków z konta zadłużonego Funduszu Pracy. OPZZ nie występuje przeciwko odpowiedniemu wynagradzaniu pracy najlepszych dyrektorów. Jednak efekt propozycji rządowej będzie taki, że w zależności od tego, z jakiego układu politycznego będzie minister, to będzie on dawał premie tylko „swoim” dyrektorom, pomijając pozostałych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-366">
          <u xml:id="u-366.0" who="#JacekMęcina">Słuchając zastrzeżeń OPZZ, warto przypomnieć, iż to z ust przewodniczącego Bogdana Grzybowskiego padały krytyczne słowa o słabej koordynacji urzędów pracy, m.in. ze względu na ich strukturę i kadry. Wiadomo jednak powszechnie, iż jedną z metod motywowania i nowoczesnego zarządzania zasobami ludzkimi jest stworzenie możliwość odpowiedniego wynagradzania tych, którzy najlepiej wykonują swoje zadania i osiągają najlepsze efekty. Warto więc zwrócić uwagę przede wszystkim na ust 2, który zawiera wyraźną dyspozycję, że przy nagradzaniu urzędników uwzględniać należy szczególnie ich efektywność i skuteczność w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych. Z tego względu uważamy, iż zasadą przy przyznawania nagród pieniężnych będzie promowanie najlepszych urzędów i ich kierowników. Liczba i jakość aktywizowanych osób będzie najważniejszym kryterium przyznawania tych nagród. Uważam, iż w przypadku powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy powinien być jakiś instrument lepszego wynagradzania ich dorobku, zwłaszcza że płace, w stosunku do zakresu pełnionych obowiązków, są niewielkie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-367">
          <u xml:id="u-367.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy rozpatrując ten przepis wiemy jakiego typu nagrody wartościowe będą przyznawane? Uważam, iż ten element przepisu może budzić największe emocje w społeczeństwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-368">
          <u xml:id="u-368.0" who="#GrzegorzTuderekniez">Najważniejszym kryterium przyznawania nagród powinny być „kryteria ich przyznawania”, a nie proponowane w przepisie „szczególne osiągnięcia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-369">
          <u xml:id="u-369.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy rząd może zdradzić nam jakiej wartości będą te nagrody?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-370">
          <u xml:id="u-370.0" who="#BeataCzajka">Uważamy, iż przyznawane nagrody powinny być na poziomie przeciętnego wynagrodzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-371">
          <u xml:id="u-371.0" who="#WiesławKaczmarekniez">W wymiarze rocznym czy kwartalnym?</u>
          <u xml:id="u-371.1" who="#WiesławKaczmarekniez">To są nagrody okresowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-372">
          <u xml:id="u-372.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 63?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-373">
          <u xml:id="u-373.0" who="#JerzyMüllerniez">Chciałbym zwrócić uwagę resortu na pewną nieścisłość pomiędzy art. 100 i 102a. W art. 102a jest napisane, że: „nagroda, o której mowa w ust. 1, oraz opłacone od niej składki są refundowane ze środków Funduszu Pracy.”. Natomiast w art. 100 mówi się o dodatkach, odwołując się do tzw. „ustawy matki”: „dodatki, o których mówi się w ust. 1 i 2 finansowane są z środków Funduszu Pracy”. To oznacza, iż w przypadku dodatków pominięte zostanie refundowanie opłacanych składek, z tytułu tych dodatków. Czy takie działanie jest zamierzone, czy może jest to przeoczenie?</u>
          <u xml:id="u-373.1" who="#JerzyMüllerniez">To pominięcie nie jest przypadkiem. Całość nagrody, którą przyznaje minister, wraz z pochodnymi będzie finansowana ze środków Funduszu Pracy, natomiast w przypadku dodatków do wynagrodzeń ustawodawca założył, iż istnieje mechanizm powiązania między wysokością dodatków przyznawanych przez samorządy pracownikom zawodów kluczowych, w części finansowanych z Funduszu Pracy, a w części finansowanych ze środków własnych samorządu. Reasumując, dodatek będzie finansowany z Funduszu Pracy, pozostałe części wynagrodzenia są natomiast finansowane ze środków samorządu.</u>
          <u xml:id="u-373.2" who="#JerzyMüllerniez">Poseł Jerzy Müller /niez./ : To wyjaśnienie przedstawicielki resortu nie przekonuje mnie, ale przyjmuję je jako informację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-374">
          <u xml:id="u-374.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy do zmiany nr 63 są jakieś wnioski? Nie widzę wniosków i zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 63 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 64, w której proponuje się: „64) w art. 104 w ust. 1 w pkt 1 po lit. a dodaje się lit. aa i ab w brzmieniu: „aa) za żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy niespełniających warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej, za których odprowadzono, po zwolnieniu ze służby lub rozwiązaniu stosunku pracy, składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od uposażenia lub wynagrodzenia wypłaconego w okresie służby lub stosunku pracy na podstawie przepisów odrębnych, ab) za funkcjonariuszy, którzy w chwili zwolnienia ze służby spełniają jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej, w przypadku przekazania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe,”;”.</u>
          <u xml:id="u-374.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Ta zmiana była już omawiana, w związku ze zmianą w art. 71 ust. 1 pkt 1. Tamten przepis dotyczył przyznawania prawa do zasiłków w służbach mundurowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-375">
          <u xml:id="u-375.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 64? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 64 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 65, w której proponuje się: „65) w art. 106 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Przychodami Funduszu Pracy są również opłaty, kary pieniężne i grzywny, o których mowa w art. 115 i art. 119–124, które są przeznaczane na wspieranie rządowych programów promocji zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, mające na celu aktywizację zawodową bezrobotnych.”;”.</u>
          <u xml:id="u-375.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Do zmiany nr 65, chcielibyśmy zgłosić jeszcze jedną poprawkę. Konsekwencją zmiany w ustawie o finansach publicznych jest potrzeba dokonania także zmiany w art. 106 ust. 2. Proponujemy wykreślenie z przepisu art. 88 ust 14 dotyczącego wpłat pracodawców za wydawanie zezwoleń na zatrudnienie cudzoziemca, które stanowią dochód budżetu państwa, a nie dochód Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-376">
          <u xml:id="u-376.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Poprawkę proszę przekazać przedstawicielom Biura Legislacyjnego. Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 65? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, iż zmiana nr 65 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 66, w której proponuje się: „66) po art. 106 dodaje się art. 106a w brzmieniu: „Art. 106a. Środki Funduszu Pracy mogą być przeznaczane na prefinansowanie, w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn. zm.8), działań z zakresu udziału publicznych służb zatrudnienia w sieci EURES.”;”.</u>
          <u xml:id="u-376.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana jest konsekwencją przyjęcia zmian w art. 37, dotyczących innego sposobu finansowania kosztów działalności sieci EURES. Ma ona także konsekwencje w art. 108 ust. 7 pkt 7, dotyczącym wydatków z Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-377">
          <u xml:id="u-377.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 66? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 66 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 67, w której proponuje się: „67) w art. 108 w ust. 1:</u>
          <u xml:id="u-377.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) uchyla się pkt 3,</u>
          <u xml:id="u-377.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) pkt 4 otrzymuje brzmienie: „4) refundacji kosztów wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne, składek na Fundusz Pracy oraz odpisów na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych pracowników wojewódzkich urzędów pracy wykonujących zadania wynikające z realizacji programów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, w zakresie określonym w umowie, o której mowa w art. 109 ust. 7;",</u>
          <u xml:id="u-377.3" who="#WiesławKaczmarekniez">c) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu: „4a) kosztów zatrudnienia pracowników powiatowych urzędów pracy, o których mowa w art. 9 ust. 2a;”,</u>
          <u xml:id="u-377.4" who="#WiesławKaczmarekniez">d) uchyla się pkt 7,</u>
          <u xml:id="u-377.5" who="#WiesławKaczmarekniez">e) pkt 13 otrzymuje brzmienie: „13) refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej, kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa, o których mowa w art. 46;”,</u>
          <u xml:id="u-377.6" who="#WiesławKaczmarekniez">f) pkt 20 otrzymuje brzmienie: „20) refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, o których mowa w art. 59 ust. 3;”,</u>
          <u xml:id="u-377.7" who="#WiesławKaczmarekniez">g) po pkt 24 dodaje się pkt 24a w brzmieniu: „24a) świadczeń, o których mowa w art. 73a ust. 3;”,</u>
          <u xml:id="u-377.8" who="#WiesławKaczmarekniez">h) pkt 27 otrzymuje brzmienie: „27) refundacji dodatków do wynagrodzeń, o których mowa w art. 100;”,</u>
          <u xml:id="u-377.9" who="#WiesławKaczmarekniez">i) po pkt 27 dodaje się pkt 27a w brzmieniu: „27a) refundacji nagród i składek, o których mowa w art. 102a ust. 3;”,</u>
          <u xml:id="u-377.10" who="#WiesławKaczmarekniez">j) pkt 30 otrzymuje brzmienie: „30) opracowywania i rozpowszechniania informacji zawodowych oraz wyposażenia dla prowadzenia poradnictwa zawodowego przez publiczne służby zatrudnienia i Ochotnicze Hufce Pracy;”,</u>
          <u xml:id="u-377.11" who="#WiesławKaczmarekniez">k) pkt 36 otrzymuje brzmienie: „36) kosztów opracowywania i rozpowszechniania materiałów informacyjnych i szkoleniowych dotyczących nabywania umiejętności poszukiwania i uzyskiwania zatrudnienia przez publiczne służby zatrudnienia i Ochotnicze Hufce Pracy;”,</u>
          <u xml:id="u-377.12" who="#WiesławKaczmarekniez">l) po pkt 36 dodaje się pkt 36a w brzmieniu: „36a) kosztów przeprowadzenia audytu zewnętrznego projektów realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego współfinansowanych ze środków Funduszu Pracy;”,</u>
          <u xml:id="u-377.13" who="#WiesławKaczmarekniez">m) pkt 37 otrzymuje brzmienie: „37) kosztów wyposażenia klubów pracy oraz prowadzenia w nich zajęć przez osoby niebędące pracownikami urzędów pracy, o których mowa w art. 39 ust. 4, oraz kosztów wyposażenia akademickich biur karier, o których mowa w art. 39 ust. 6;”,</u>
          <u xml:id="u-377.14" who="#WiesławKaczmarekniez">n) uchyla się pkt 39,</u>
          <u xml:id="u-377.15" who="#WiesławKaczmarekniez">o) pkt 44 otrzymuje brzmienie: „44) odsetek za nieterminowe regulowanie zobowiązań pokrywanych z Funduszu Pracy oraz kosztów obsługi prowadzenia rachunku bankowego Funduszu Pracy;”,</u>
          <u xml:id="u-377.16" who="#WiesławKaczmarekniez">p) uchyla się pkt 47,</u>
          <u xml:id="u-377.17" who="#WiesławKaczmarekniez">q) dodaje się pkt 48 w brzmieniu: „48) kosztów, o których mowa w art. 42a.”;”.</u>
          <u xml:id="u-377.18" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana w lit. a) jest konsekwencją zmiany w art. 7 ustawy, a w noweli art. 1 pkt 4. Dotyczy ona wspierania środkami Funduszu Pracy instytucji rynku pracy. Poprzez uchylenie art. 7, uchyla się także pkt 3. Zmiana w lit. b). Czy mam omawiać te wszystkie zmiany w poszczególnych punktach po kolei? Generalnie są to konsekwencje zmian wcześniej przyjętych, z wyjątkiem…</u>
        </div>
        <div xml:id="div-378">
          <u xml:id="u-378.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Uważam, iż powinniśmy wskazać tylko nowe rozwiązania, niewiążące się z poprzednimi nowelizacjami.</u>
          <u xml:id="u-378.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Dotychczas w praktyce pojawiały się wątpliwości, czy wydatki z Funduszu Środków Pracy są ponoszone w formie refundacji? Chcąc rozstrzygnąć ten problem, postanowiliśmy w kilku przepisach, dotyczących konkretnych katalogów wydatków dodać wyraz „refundacji”. Dotyczy to punktów: 4, 13, 20, 27. W pkt 30 pojawiła się zmiana o charakterze porządkowym polegająca na uściśleniu, że również w Ochotniczych Hufcach Pracy oraz w publicznych służbach zatrudnienia można finansować wydatki dotyczące rozpowszechniania informacji zawodowej. W pkt 37 został poszerzony katalog wydatków, o wcześniej już przyjętą możliwość finansowania z Funduszu Pracy kosztów wyposażenia akademickich biur karier. W pkt 44 wprowadziliśmy nowe rozwiązanie dotyczące kosztów obsługi prowadzenia rachunku bankowego, co w rzeczywistości i tak było finansowane z Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-379">
          <u xml:id="u-379.0" who="#EugeniuszWycisło">Mam zastrzeżenia do zmiany nr 68 pkt b). Przepis mówi o refundacji kosztów wynagrodzeń i składek pracowników wojewódzkich urzędów pracy wykonujących określone zadania. Natomiast pkt c) mówi o kosztach zatrudnienia również pracowników powiatowych urzędów, ale wyłącznie w art. 9 ust 2a. To chyba nie jest to samo, o co chodziło w pkt b). Wobec powyższego proponuję, aby w pkt b), po wyrazach: „pracowników wojewódzkich urzędów pracy” dodać wyrazy: „oraz powiatowych urzędów pracy wykonujących zadania wynikające z realizacji programów współfinansowania…”. Dalej przepis bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-380">
          <u xml:id="u-380.0" who="#AnnaFilek">W porozumieniu z Ochotniczymi Hufcami Pracy wnoszę poprawkę, dzięki której będzie można refundować z Funduszu Pracy koszty: korespondencji, komunikowania, przekazywania środków pieniężnych oraz innych dokumentów, niezbędnych do refundacji kosztów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenie społeczne pracowników młodocianych. Uważam, iż przepis ten powinien się znaleźć po pkt 5 jako pkt 5a. Ochotnicze Hufce Pracy motywując swój wniosek, wskazując, iż w zeszłym roku przejęły obsługę ponad 40 tysięcy podmiotów gospodarczych w zakresie realizacji przygotowania zawodowego młodocianych. Koszty korespondencji z tymi wszystkimi podmiotami są bardzo duże, dlatego proponujemy, aby podlegały one refundacji. Dokładną treść poprawki przekazałam przedstawicielom Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-381">
          <u xml:id="u-381.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy to są wszystkie wnioski dotyczące zmiany nr 67? Nie widzę zgłoszeń. Jaką opinie wobec zgłoszonych propozycji ma rząd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-382">
          <u xml:id="u-382.0" who="#BeataCzajka">Zanim wypowiemy się na temat poprawki posłanki Anny Filek, chcielibyśmy ją najpierw zobaczyć na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-383">
          <u xml:id="u-383.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Poprawka zaraz zostanie przekazana rządowi na piśmie. Prosiłbym jednak, aby w tym czasie wypowiedzieć się on na temat poprawki posła Eugeniusza Wycisło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-384">
          <u xml:id="u-384.0" who="#TadeuszOlejarz">Jest prawdą, iż w obecnym brzmieniu art. 108 jest mowa, iż z Funduszu Pracy mogą być finansowane wynagrodzenia składki na ubezpieczenia społeczne pracowników wojewódzkich urzędów pracy, wykonujących zadania wynikające z realizacji programów finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego. W zeszłym roku, gdy był wprowadzany sektorowy program operacyjny, samorządy wojewódzkie były koordynatorem tych projektów na swoim terenie. Program ten miał być realizowany przez jednostki podległe tym samorządom, w tym przez powiatowe urzędy pracy. Jednak okazało się, iż te urzędy przy obecnej obsadzie pracowników nie mają możliwości tego zadania zrealizować. Tym samym projekt zaczął być realizowany wyłącznie przez wojewódzkie urzędy pracy. Na ten cel zostało przewidziane w planie Funduszu Pracy ok. 30 milionów złotych. W rzeczywistości kwota ta przekłada się na jakieś 15–20 etatów na każdy wojewódzki urząd pracy. Propozycja posła Eugeniusza Wycisło prowadzi do przeniesienia realizacji tego projektu na poziom powiatowy, tzn. 338 powiatowych urzędów pracy. To być może jest dobra propozycja, ale z finansowego punktu widzenia, nie wiadomo, czyim kosztem miałby być realizowany ten projekt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-385">
          <u xml:id="u-385.0" who="#EugeniuszWycisło">Jeśli się mylę, proszę mnie sprostować, ale większość zadań realizowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego jest wykonywana przez powiaty, a województwa tylko koordynują te projekty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-386">
          <u xml:id="u-386.0" who="#JerzyBartnicki">Cały ten problem ma jeszcze inne oblicze. W programy europejskie mogę wrzucić koszty zatrudnienia u siebie pracowników, ale ze środków europejskich nie mogę płacić pochodnych. Gdybym miał możliwość płacenia pochodnych z Funduszu Pracy, mógłbym wykorzystać środki unijne. Procedura zmiany budżetu w powiecie jest na tyle długa, że nie mogę go zmienić w ten sposób, aby starosta dołożył mi na pochodne. Po drugie, już w tym roku składałem ostateczne rozliczenia EFS za rok ubiegły i 7 tych rozliczeń było przyjętych jako dobre, ale po jakimś czasie okazywało się, iż trzeba je zmieniać. Urzędy pracy ponoszą ogromne koszty z tego tytułu, u mnie jest to ok. 10% budżetu. My nie żądamy, aby resort dał nam od razu tak dużą liczbę etatów, jaką mają województwa. Jednak gdybyśmy do każdego programu dostali po jednej, dwie osoby, to znacząco odciążyłoby to nas. Sądzę, iż takie osoby powinny tak długo pracować przy każdym z tych programów, dopóki każdy z nich nie będzie rozliczany. To jest poważny problem. Gdyby takie dodatkowe osoby mogły być sfinansowane z środków Funduszu Pracy, to byłyby one tak długo zatrudnione, dopóki jakiś program nie byłby ostatecznie rozliczony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-387">
          <u xml:id="u-387.0" who="#JacekMęcina">Rozumiem dylematy związane z wielkością zatrudnienia w urzędach pracy, ale nie zapominajmy o bezrobotnych, którzy czekają na aktywizację. Jeżeli urzędy będą większość środków Funduszu Pracy przeznaczać na zatrudnienie u siebie, to po pewnym czasie okaże się, iż niejako przejadamy własne środki. Zmiana, dotycząca 7%, którą przyjęliśmy, jest oparta na pewnym rzetelnym wyliczeniu. Na pewno nie jest to wyliczenie sprawiedliwe, bo w różnych miejscach kraju jest różna sytuacja, ale generalnie jest to jakiś zdrowy kompromis. Naszym celem działania ma być jednak zwiększanie aktywnych form walki z bezrobociem. Na takie skuteczne działanie, dają nam ogromną szansę programy europejskie. Nie możemy jednak dopuszczać do dodatkowego obciążania Funduszu Pracy. Reasumując, stanowczo namawiam do przyjęcia rozwiązań rządowych, które opierają się na zdrowym kompromisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-388">
          <u xml:id="u-388.0" who="#EugeniuszWycisło">Nie wiem, jak daleko pan minister Jacek Męcina sięga pamięcią wstecz, ale już w 2000 roku sygnalizowałem o ogromnych dysproporcjach w kosztach utrzymania aparatu zatrudnienia w poszczególnych województwach. Po likwidacji Krajowego Urzędu Pracy został zachowany historyczny podział kwot na województwa. Tym samym to zróżnicowanie w poszczególnych województwach zostało utrzymane. Z tego względu, 7% zupełnie co innego znaczy w Warszawie, a co innego w Szczecinie. Z tego względu proszę nie mówić nam, iż te 7% to jest dla wszystkich dużo. W wielu województwach nie jest to kwota wystarczająca nawet na pokrycie połowy wydatków ponoszonych z racji prowadzenia robót publicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-389">
          <u xml:id="u-389.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Jak ostatecznie brzmi pana poprawka?</u>
          <u xml:id="u-389.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Wnoszę, aby w art. 67 lit b) pkt 4, po wyrazach „pracownikach wojewódzkich...” dopisać wyrazy „oraz powiatowych urzędów pracy...”. Dodatkowo chciałbym przypomnieć, że gdy rozpoczynaliśmy naszą pracę, przedstawiciel rządu zobowiązał się, iż spróbuje zlikwidować różnicę pomiędzy województwami. Sądzę, że do dnia dzisiejszego, ta obietnica nie została zrealizowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-390">
          <u xml:id="u-390.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posła Eugeniusza Wycisło? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 2 posłów, 5 było przeciwnych, żaden poseł nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posła Eugeniusza Wycisło nie uzyskała akceptacji Komisji. Druga poprawka była zgłoszona przez posłankę Annę Filek. Jak tę poprawkę ocenia resort?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-391">
          <u xml:id="u-391.0" who="#JacekMęcina">Nas wiąże w tej sprawie przedłożenie rządowe, ale kilka uwag na temat tej poprawki chciał przedstawić przedstawiciel Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-392">
          <u xml:id="u-392.0" who="#IwonaKulikowska">Ochotnicze Hufce Pracy jako państwowa jednostka budżetowa w roku 2005 na realizację swoich zadań otrzymały 7 milionów złotych. Jeżeli teraz przyjmiemy poprawkę, w ramach której będziemy finansować te same zadania, ale ze środków Funduszu Pracy, to tym samym będziemy dwa razy płacić za to samo. Po drugie, przekazując te dodatkowe pieniądze nie będziemy mogli zidentyfikować, które środki pochodzą z pozostałych wydatków bieżących zaplanowanych w rozdziale „Ochotnicze Hufce Pracy” w budżecie, a które są z Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-393">
          <u xml:id="u-393.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy pani poseł może jeszcze raz przeczytać treść proponowanej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-394">
          <u xml:id="u-394.0" who="#AnnaFilek">Proponuję, aby dodać pkt 5a w brzmieniu: „Kosztów korespondencji, komunikowania się, przekazywania środków pieniężnych oraz innych dokumentów niezbędnych do realizacji refundacji kosztów wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenie społeczne pracowników młodocianych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-395">
          <u xml:id="u-395.0" who="#WojciechSzewczyk">Jest prawdą, iż OHP otrzymały dodatkowe środki z budżetu, ale nie były to pieniądze przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację nowych zadań. Zakres zadań realizowanych przez OHP stale rośnie, wśród nowych warto wymienić: młodzieżowe centra kariery, mobilne centra informacji zawodowej, działalność klubów pracy itd. Jak widać, są to zadania z obszaru całego rynku pracy. Refundacja kosztów wynagrodzeń pracowników młodocianych jest także zadaniem nowym, które od ubiegłego roku przejmujemy od powiatowych urzędów pracy. Ten proces ma się zakończyć w czerwcu tego roku. Według naszego szacunku dotyczy to ok. 40 tys. podmiotów gospodarczych, z którymi najrzadziej raz na miesiąc utrzymujemy kontakt. Te kontakty to są: dokumenty, umowy, wnioski, korespondencja, przekazanie środków pieniężnych itd. To są ogromne środki, nasz budżet tego nie wytrzymuje. Przed chwilą rozmawiałem z jedną z komendantek OHP, która poinformowała mnie, iż na dzień dzisiejszy wykonała już 87% swojego budżetu. Sami sobie nie poradzimy. Dodatkowo chciałbym stwierdzić, iż na refundację wspomnianych kosztów nie otrzymaliśmy ani jednej złotówki, wykonujemy te zadania przy pomocy dotychczasowej kadry. Nasza prośba dotyczy tylko dofinansowania korespondencji, jaką utrzymujemy z tymi podmiotami. Z moich szacunków wynika, iż cała ta kwota zamknęłaby się w granicach miliona złotych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-396">
          <u xml:id="u-396.0" who="#AnnaFilek">Referowałam budżet Ochotniczych Hufców Pracy przed Komisją Finansów Publicznych. W swoim wystąpieniu jednoznacznie stwierdziłam wtedy, iż środki, które dajemy OHP są zbyt małe. Z tego względu dziś, gdy mogę jakoś pomóc tej instytucji, z chęcią podejmuję taką inicjatywę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-397">
          <u xml:id="u-397.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posłanki Anny Filek? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 6 posłów, 2 było przeciwnych, 1 wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posłanki Anny Filek uzyskała akceptację Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-398">
          <u xml:id="u-398.0" who="#EugeniuszWycisło">Chciałbym poinformować, iż złożę wniosek mniejszości dotyczący mojej poprawki do zmiany nr 67.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-399">
          <u xml:id="u-399.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś inne zastrzeżenia do zmiany nr 67? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 67 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 68, w której proponuje się: „68) w art. 109 po ust. 11 dodaje się ust. 12 w brzmieniu: „12. Środki trwałe lub wyposażenie zakupione ze środków Funduszu Pracy przez:</u>
          <u xml:id="u-399.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) organy zatrudnienia albo Ochotnicze Hufce Pracy na potrzeby związane z realizacją zadań określonych w ustawie stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwego samorządu terytorialnego do wyłącznej dyspozycji odpowiednio: urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw pracy, wojewódzkiego urzędu pracy, powiatowego urzędu pracy, a także wydzielonej komórki organizacyjnej urzędu obsługującego właściwego wojewodę realizującej zadania określone w ustawie;</u>
          <u xml:id="u-399.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) podmioty prowadzące działalność gospodarczą oraz przez bezrobotnych, o których mowa w art. 46, stają się ich własnością.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-400">
          <u xml:id="u-400.0" who="#BeataCzajka">Przepis ten porządkuje stan prawny w jednostkach kupujących i użytkujących rzeczy z Funduszu Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-401">
          <u xml:id="u-401.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 68? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 68 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 69, w której proponuje się: „69) po art. 109 dodaje się art. 109a w brzmieniu: „Art. 109a. 1. Koszty szkoleń, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 9 i pkt 38, nie mogą przekroczyć dziesięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę na jedną osobę w okresie kolejnych trzech lat. 2. Koszty szkoleń, o których mowa w art. 108 ust. 1 pkt 6, nie mogą przekroczyć pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę na jedną osobę w okresie kolejnych trzech lat.”;”.</u>
          <u xml:id="u-401.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 69 wprowadza limit wydatków na szkolenia dla osób bezrobotnych, jak i dla kadry urzędów pracy. Limit ten dotyczy nie pojedynczego kosztu szkolenia, ale sumy szkoleń, liczonych w okresie kolejnych trzech lat na jedną osobę. W związku z naszym wejściem do Unii pojawiły się możliwości kierowania pracowników lub bezrobotnych na szkolenia, które odbywają się daleko poza granicami polski. Ze względu na duże koszty takich szkoleń uważamy, iż powinny one być limitowane. Tym samym nie zamykamy starostom możliwości kierowania podmiotów na takie szkolenia, ale je limitujemy, w okresie 3 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-402">
          <u xml:id="u-402.0" who="#EugeniuszWycisło">Jestem zdecydowanie przeciwny limitowaniu kosztów refundacji szkoleń. Moim zdaniem nadużycia w materii szkoleń na Wyspach Bahama możemy zwalczać w innym przepisem. Dotychczasowa praktyka całkowitej refundacji koszty szkoleń sprawdziły się i przyniosły dobre efekty. Uważam, iż jesteśmy na takim etapie rozwoju, że psucie tych przepisów negatywnie odbije się na pracy urzędów pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-403">
          <u xml:id="u-403.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Panie pośle, czy za pana uwagą podąża jakiś wniosek?</u>
          <u xml:id="u-403.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Tak. Jestem za skreśleniem zmiany nr 69.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-404">
          <u xml:id="u-404.0" who="#JerzyBartnicki">Dzięki niezwykłej pracowitości parlamentu i ministerstw pracownicy urzędów pracy muszą się ciągle szkolić, aby nadążyć za ciągle wprowadzanymi zmianami. Limitowanie wydatków na szkolenia może skończyć się tym, iż w drugim czy trzecim roku może zabraknąć nam pieniędzy na odpowiednie dokształcenie się. Warunkiem wysłania mnie na szkolenie w bardzo egzotycznym kraju jest zgoda na takie szkolenie wyrażona przez starostę. Z pewnością starosta wystawiając delegację nie wyśle mnie na Wyspy Bahama. Jak widać, jestem dobrze kontrolowany i nie pojadę tam, gdzie nie muszę. Dodatkowo kontroluje mnie Rada Zatrudnienia i wojewoda. Z tego względu, tylko samobójca jeździłby na takie szkolenia do egzotycznych krajów. Dodatkowo należy wspomnieć, iż resort odstępując od wskazywania, które firmy szkolące są dobre, a które złe pośrednio wymusza na nas testowanie, które z tych firm są solidne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-405">
          <u xml:id="u-405.0" who="#BeataCzajka">Dla informacji Komisji powiem, iż oferty szkoleń realizowanych poza granicami kraju już były. Dotyczy to zarówno pracowników urzędów pracy, jak i bezrobotnych. To, że w jednostkowych urzędach poziom świadomości i odpowiedzialności za wydatki z Funduszu Pracy jest wysoki, nie oznacza, że jest to norma ogólnokrajowa. Powiem także, iż trwają prace nad projektami umów międzynarodowych, których elementem jest szkolenie pracowników u pracodawców zagranicznych. Duża liczba wniosków o szkolenia zagraniczne ciągle napływa do urzędów pracy. Obawiamy się, iż niedługo takie szkolenia zaczną być normą. Oczywiście, nad progiem wydatków na takie szkolenia możemy dyskutować, jednak uważamy, iż jest on potrzebny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-406">
          <u xml:id="u-406.0" who="#EugeniuszWycisło">Akurat w zakresie szkoleń państwo ma kontrole nad samorządami, dlatego uważam, iż jeżeli w jakiś urzędach dochodzi do nadużyć, to kategorycznie należy takie naganne zachowania piętnować. Z tego względu, uważam, że wszelkie nadużycia w tej mierze wynikają z nieudolnego nadzoru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-407">
          <u xml:id="u-407.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Argumenty za i przeciw zostały przedstawione, przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem poprawki posła Eugeniusza Wycisło, polegającej na skreśleniu zmiany nr. 69? Za przyjęciem poprawki opowiedziało się 4 posłów, 2 było przeciwnych, żaden poseł nie wstrzymał się od głosu. Stwierdzam, iż poprawka posła Eugeniusza Wycisło uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 70, w której proponuje się: „70) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu: „Art. 114a. Wojewoda przekazuje ministrowi właściwemu do spraw pracy w terminie do dnia 31 stycznia informację o realizacji w roku poprzednim nadzoru, o którym mowa w art. 10 ust. 1, wraz z jego wynikami i ich oceną.”;”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-408">
          <u xml:id="u-408.0" who="#BeataCzajka">Zmiana nr 70 wprowadza obowiązek informowania ministra o wynikach kontroli i nadzoru PUP. Do tej pory wojewodowie nie mieli konieczności przekazywania ministrowi informacji o wynikach prowadzonych przez siebie kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-409">
          <u xml:id="u-409.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 70? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 70 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 71, w której proponuje się: „71) w art. 116:</u>
          <u xml:id="u-409.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Kontrolą mogą być objęci pracodawcy, przedsiębiorcy niezatrudniający pracownika i inne instytucje oraz osoby fizyczne.”,</u>
          <u xml:id="u-409.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu: „3a. Wojewoda w celu przeprowadzenia kontroli wykonuje czynności wstępne polegające na ustaleniu nazwy firmy pracodawcy, okresu kontroli oraz faktu przeprowadzania kontroli u pracodawcy przez inny organ kontrolny. Wykonujący czynności wstępne są obowiązani do okazania pracodawcy legitymacji służbowej. 3b. Wojewoda po zakończeniu czynności wstępnych przeprowadza kontrolę, o której mowa w ust. 1.”;”.</u>
          <u xml:id="u-409.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepis jest konsekwencją wcześniej wprowadzonych zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-410">
          <u xml:id="u-410.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 71? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 71 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 72, w której proponuje się: „72) w art. 118 ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Wojewoda niezwłocznie powiadamia właściwego marszałka województwa o przypadkach naruszenia warunków prowadzenia agencji zatrudnienia określonych w ustawie.”;”. Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 72? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 72 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 73, w której proponuje się: „73) po art. 118 dodaje się art. 118a w brzmieniu: „Art. 118a. 1. Dysponent Funduszu Pracy może przeprowadzać w publicznych służbach zatrudnienia oraz w innych organach, organizacjach i jednostkach organizacyjnych, które otrzymały środki Funduszu Pracy, kontrole w zakresie:</u>
          <u xml:id="u-410.1" who="#WiesławKaczmarekniez">1) wydatkowania środków Funduszu Pracy zgodnie z przeznaczeniem;</u>
          <u xml:id="u-410.2" who="#WiesławKaczmarekniez">2) przestrzegania zasad i trybu wydatkowania środków Funduszu Pracy;</u>
          <u xml:id="u-410.3" who="#WiesławKaczmarekniez">3) właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych i wydatkowanych środków Funduszu Pracy;</u>
          <u xml:id="u-410.4" who="#WiesławKaczmarekniez">4) nieprzekroczenia ustalonych przez ministra właściwego do spraw pracy kwot środków (limitów) Funduszu Pracy, o których mowa w art. 109 ust. 2–4, na finansowanie zadań realizowanych w roku budżetowym. 2. Kontrolowani są obowiązani udostępnić wszelkie dokumenty i udzielać wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli.”;”.</u>
          <u xml:id="u-410.5" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepis umożliwia dysponentowi środków Funduszu Pracy przeprowadzenie kontroli prawidłowości ich wydatkowania. Przepis jest nowym rozwiązaniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-411">
          <u xml:id="u-411.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 73? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 73 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 74, w której proponuje się: „74) w art. 121:</u>
          <u xml:id="u-411.1" who="#WiesławKaczmarekniez">a) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Kto, prowadząc agencję zatrudnienia, pobiera od osoby, dla której poszukuje zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub której udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia, dodatkowe opłaty inne niż wymienione w art. 85 ust. 2 pkt 7, podlega karze grzywny nie niższej niż 3 000 zł.”,</u>
          <u xml:id="u-411.2" who="#WiesławKaczmarekniez">b) po ust. 3 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu: „4. Kto nie dokonał zwrotu certyfikatu wstępnego lub certyfikatu w terminie określonym w art. 19 ust. 14, podlega karze grzywny nie niższej niż 2 000 zł. 5. Kto nie wykonał obowiązków, o których mowa w art. 18 ust. 5, podlega karze grzywny nie niższej niż 3 000 zł.”;”.</u>
          <u xml:id="u-411.3" who="#WiesławKaczmarekniez">Przepis poszerza katalog czynów karalnych. W ust. 2 dodana zostaje regulacja, w której wprowadza się karalność w sytuacji, gdy ktoś udziela pomocy w wyborze odpowiedniego zawodu i miejsca zatrudnienia pobierając od tej osoby opłaty. Ustępy 2 i 4 są konsekwencją zmian przyjętych w art. 19. Przed uruchomieniem działalności w formie agencji zatrudnienia należy złożyć odpowiednią informację i oświadczenie. Niedopełnienie tych obowiązków będzie karalne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-412">
          <u xml:id="u-412.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 74? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 74 uzyskała akceptację Komisji. Przechodzimy do rozpatrzenia zmiany nr 75, w której proponuje się: „75) w art. 149 w ust. 1 skreśla się wyrazy „i 10”.”.</u>
          <u xml:id="u-412.1" who="#WiesławKaczmarekniez">Zmiana nr 75 ma charakter porządkowy. Polega ona na skreśleniu odesłania do delegacji do wydania rozporządzenia w sprawie refundacji kosztów utraconego wynagrodzenia za czas udziału w posiedzeniach rady zatrudnienia. Przepis dotyczy także kosztów przejazdów członkom rad zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-413">
          <u xml:id="u-413.0" who="#WiesławKaczmarekniez">Czy są jakieś zastrzeżenia do zmiany nr 75? Nie widzę zastrzeżeń. Stwierdzam, że zmiana nr 75 uzyskała akceptację Komisji. Tym samym rozpatrzyliśmy art. 1 projektu ustawy nowelizującej. Ze względu na to, iż Komisja pracuje już 6. godzinę, uważam, iż jeżeli zajmiemy się kolejnymi przepisami tej ustawy, to ze względu na czynnik zmęczenia będziemy tylko udawać zainteresowanie pracą. Kolejne przepisy ustawy będziemy rozpatrywać na następnym posiedzeniu Komisji. Dziękuje za przybycie. Zamykam posiedzenie Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z rządowym „Programem uporządkowania i ograniczenia wydatków publicznych”.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>