text_structure.xml 84.2 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#AdamSzejnfeld">Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki. W porządku obrad zostało przewidziane rozpatrzenie sprawozdania podkomisji o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw. Informuję, że dysponujemy dwoma opiniami o tym projekcie Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, wykonanymi na prośbę przewodniczącego podkomisji. Ponadto swoje opinie przysłała Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług oraz Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych. Podkomisja przekazała nam pisma ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej oraz prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, zawierające wyjaśnienia odnoszące się do kilku istotnych kwestii, o które pytał przewodniczącego podkomisji. Czy są uwagi do porządku obrad? Nikt się nie zgłosił. Uznaję, że Komisja zaakceptowała porządek obrad. Przystępujemy do jego realizacji. Pracom podkomisji przewodniczył pan poseł Władysław Stępień, którego proszę o krótkie wprowadzenie do sprawozdania. Mam także drugą prośbę. Za każdym razem, gdy Komisja będzie rozpatrywała projektowany przepis różniący się od jego wersji w przedłożeniu rządowym, proszę poinformować Komisję na czym polega różnica. Udzielam głosu panu posłowi Władysławowi Stępniowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#WładysławStępień">Przypomnę, że pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw odbyło się na forum Komisji Gospodarki 9 września br. Wówczas Komisja powołała podkomisję, do której skierowała ten projekt. Podkomisja odbyła dwa posiedzenia, pracując na nim intensywnie, bowiem mieliśmy świadomość tego, że na nowelizacje tej ustawy czeka ponad 140 przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#AdamSzejnfeld">Dotychczas byliśmy informowani przez stronę rządową, że 42 przedsiębiorstwa skorzystają z pomocy publicznej na mocy obowiązującej ustawy z 30 października 2002 r. i ta liczba nie zmieni się także po jej nowelizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#WładysławStępień">Agencja Rozwoju Przemysłu SA wszczęła postępowania restrukturyzacyjne wobec 42 przedsiębiorstw, natomiast ponad 140 przedsiębiorstw złożyło wnioski o wszczęcie postępowania. Nowelizacja ustawy z 30 października 2002 r. została podyktowana dotychczasowymi doświadczeniami z przebiegu restrukturyzacji należności publicznoprawnych. Celem nowelizacji jest wprowadzenie rozwiązań usprawniających ten proces, aby był on bardziej efektywny oraz umożliwienie przedsiębiorstwom osiągnięcie parametrów ekonomicznych pozwalających na prowadzenie działalności gospodarczej na zasadach rynkowych. Podkomisja korzystała z opinii, o których wspomniał pan przewodniczący, ale także z ekspertyz dotyczących niektórych proponowanych regulacji. W posiedzeniach uczestniczyli m. in. przedstawiciele: Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, organizacji pracodawców oraz Huty Stalowa Wola SA. To przedsiębiorstwo jest jednym z beneficjantów ustawy z 30 października 2002 r., ponieważ proces restrukturyzacji należności publicznoprawnych jest prowadzony w 3 spółkach wchodzących w jego skład. Na ich przykładzie mogliśmy oceniać, jak funkcjonuje ustawa i jakie mogą być prawdopodobne skutki wprowadzenia w życie regulacji zaproponowanych w projekcie jej nowelizacji. Omówię najważniejsze z tych regulacji. Podkomisja przywiązywała dużą wagę do przepisów ujętych w nowym rozdziale 5a z dwóch powodów. W tym rozdziale zostały określone publicznoprawne tytuły należności podlegające restrukturyzacji na szczególnych zasadach oraz wyszczególnione zostały tytuły zaległych zobowiązań przedsiębiorstw niepodlegające restrukturyzacji. Drugim powodem jest propozycja ustanowienia operatora - nowej instytucji, która będzie uczestniczyła w procesach restrukturyzacji należności publicznoprawnych. Podkomisja, po przeprowadzeniu szerokiej dyskusji i wysłuchaniu wielu opinii, postanowiła zaproponować Komisji przedłużenie czasu trwania postępowania restrukturyzacyjnego z 24 miesięcy, liczonych od dnia wydania decyzji o restrukturyzacji, do 48 miesięcy. Wątpliwości budził także drugi termin - nazwę go terminem wyjściowym. W przedłożeniu rządowym została wyznaczona na dzień 30 czerwca 2003 r. graniczna data dla podlegających restrukturyzacji zaległych należności publicznoprawnych. Zapowiadam, że zaproponuję, jako członek Komisji, przesunięcie tego terminu na dzień 31 sierpnia 2003 r., ponieważ upłynęło już dość dużo czasu od daty skierowania tego projektu ustawy do Sejmu i nie sądzę, aby cały proces legislacyjny zakończył się w ciągu miesiąca. Na forum podkomisji została zgłoszona propozycja, aby operator mógł przejąć część zobowiązań przedsiębiorcy wobec instytucji ubezpieczeniowych, ale nie uzyskała ona akceptacji większości członków podkomisji. Chcę poddać pod rozwagę Komisji jeszcze inne rozwiązanie. Czy nie należałoby ustanowić, że jeśli operator będzie uzyskiwał dochody w wyniku gospodarowania i zbycia majątku przejętego od przedsiębiorcy, to będzie realizował część zaległych należności wobec pracowników?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do rozpatrzenia sprawozdania podkomisji. Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja zaakceptowała tytuł w brzmieniu: „Ustawa z dnia... o zmianie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy oraz o zmianie niektórych ustaw”. Zmiana nr 1 dotyczy art. 3 ust. 2 pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WładysławStępień">Zmiana jest konsekwencją dodania nowego rozdziału 5a. Zatem według nowego brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 2, restrukturyzacja może obejmować zobowiązania publicznoprawne na zasadach określonych w rozdziale 5 lub 5a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są uwagi do tej zmiany? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmianę nr 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 1. Zmiana nr 2 dotyczy art. 10 ust. 1 i polega na dodaniu pkt. 8a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WładysławStępień">Brzmienie tego przepisu wynika z zawartej w projekcie ustawy propozycji powołania operatora. W związku z tym zadania Prezesa Agencji Rozwoju Przemysłu SA ulegną rozszerzeniu o wydawanie decyzji zatwierdzających plan spłaty przejętych zobowiązań przez operatora, a także zakres ich umorzeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AdamSzejnfeld">Zauważyłem, że ten projektowany przepis różni się od jego wersji w przedłożeniu rządowym. Proszę powiedzieć dlaczego podkomisja postanowiła go zmodyfikować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#WładysławStępień">Przepis w poprzedniej wersji określał także niektóre wymogi, jakie powinna spełniać spółka kapitałowa, aby mogła pełnić funkcję operatora. W poprawionej jego wersji jest odesłanie do art. 32e, bowiem w tym przepisie został zamieszczony kompletny katalog takich wymogów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są uwagi? Nie ma. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmianę nr 2. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 2. Zmiana nr 3 składa się z dwóch części. Oznaczona lit. a) odnosi się do art. 19 ust. 1 i polega na dodaniu pkt 7, 8 i 9.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#WładysławStępień">Także w tym przypadku chodzi o dostosowanie obowiązujących przepisów do projektowanych przepisów rozdziału 5a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#IrenaHerbst">Podkomisja wprowadziła poprawkę redakcyjną polegającą na zmianie kolejności punktów - pkt 8 otrzymał oznaczenie pkt 9 oraz zmodyfikowała treść tego punktu pod względem legislacyjnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#ArturZawisza">Moim zdaniem, druga poprawka ma istotne znaczenie, gdyż według przedłożenia rządowego, decyzja o restrukturyzacji powinna zawierać m. in., cytuję „wskazanie operatora z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b”. W sprawozdaniu podkomisji stosowny punkt otrzymuje brzmienie „wskazanie Operatora, o którym mowa w art. 32e”. W związku z tym nie została przeniesiona z przedłożenia rządowego treść ust. 1a i 1b. W pierwszym z tych projektowanych przepisów jest mowa o tym, że spółka przewidziana do pełnienia funkcji operatora nie może posiadać zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz zalegać z płaceniem składek na ubezpieczenia społeczne. Natomiast przepis ust. 1b nakazuje, aby prezes Agencji Rozwoju Przemysłu jeszcze przed wydaniem decyzji o restrukturyzacji uzyskał zgodę spółki na pełnienie funkcji operatora oraz opinię prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o tej spółce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Dokonaliśmy zabiegu legislacyjnego, polegającego na tym, że wszystkie wymogi, które powinna spełnić spółka kapitałowa, aby mogła zostać operatorem, zostały określone w art. 33e. Dlatego omawiany pkt 8 otrzymał brzmienie „wskazanie Operatora, o którym mowa w art. 32e”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są inne uwagi do zmiany nr 3 lit. a)? Nie ma uwag. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmianę nr 3 lit. a). Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 3 lit. a). Przechodzimy do zmiany nr 3 lit. b).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WładysławStępień">Jest to istotna zmiana, której inicjatorem jest podkomisja. Proponujemy przedłużenie o 24 miesiące postępowania restrukturyzacyjnego, aby przedsiębiorstwa miały większą szansę na uzdrowienie swojej sytuacji ekonomicznej. Gdyby został utrzymany przepis stanowiący, że postępowanie restrukturyzacyjne nie może trwać dłużej niż 24 miesiące, licząc od daty jego wszczęcia i w praktyce okazałoby się, że dla niektórych przedsiębiorstw jest to termin za krótki na efektywną sanację, to konsekwencją tego byłaby ich upadłość. A wówczas swoich należności nie odzyska ani budżet państwa, ani fundusze celowe, ani też inni wierzyciele.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AdamSzejnfeld">Jakie jest stanowisko rządu wobec tej propozycji podkomisji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#IrenaHerbst">Jest ona symetryczna do poprawki, którą podkomisja wprowadziła do art. 32b. Ten przepis w wersji przedłożenia rządowego zawiera propozycję rozłożenia na raty zobowiązań przedsiębiorstw, które nie powinny zostać umorzone. Chodzi o zaległości we wpłatach tej części składek na ubezpieczenie emerytalne oraz ubezpieczenie zdrowotne, która jest finansowana przez pracowników. Według obecnego stanu prawnego, proces restrukturyzacji powinien zostać zakończony po upływie 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego. Wobec tego istnieje konieczność zakończenia w tym samym czasie spłacania zobowiązań niepodlegających umorzeniu. Dlatego w art. 32b jest mowa o terminie 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o restrukturyzacji. Na forum podkomisji został przyjęty większością głosów wniosek o wydłużenie do 48 miesięcy terminu spłaty rozłożonych na raty zobowiązań niepodlegających umorzeniu. W związku z tym podkomisja odpowiednio przedłużyła okres trwania postępowania restrukturyzacyjnego. Rząd opowiada się za utrzymaniem 24-miesięcznego terminu w art. 19 ust. 2 ustawy nowelizowanej i takiego samego terminu w projektowanym przepisie art. 32b.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#WładysławStępień">Chcę poinformować, że prezes Agencji Rozwoju Przemysłu uznał propozycję podkomisji za racjonalną ze względu na stan ekonomiczny w jakim znajdują się przedsiębiorstwa, wobec których Agencja wszczęła postępowanie restrukturyzacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AdamSzejnfeld">Chciałbym się dowiedzieć, dlaczego podkomisja uznała, że należy przedłużyć postępowanie restrukturyzacyjne o 12 miesięcy, a nie np. o 10 miesięcy lub o 3 lata. Czy ta decyzja podkomisji była oparta na jakimś rachunku symulacyjnym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#WładysławStępień">Nie dysponowaliśmy taką analizą, natomiast otrzymaliśmy od Biura Studiów i Ekspertyz KS opinię, której autor wyraził pogląd, że w ogóle nie należy określać, kiedy ma nastąpić zakończenie postępowania restrukturyzacyjnego, natomiast powinny być zawarte porozumienia między przedsiębiorstwem i wierzycielem - instytucją państwową w sprawie terminu spłaty zaległych zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JarosławCzyż">Żałuje, że pan przewodniczący nie uzyskał wyczerpującej odpowiedzi, gdyż miałem zamiar zadać takie samo pytanie. Uważam bowiem, że regulacjom prawnym, umożliwiającym przedsiębiorstwom skorzystanie z pomocy publicznej, powinny towarzyszyć przepisy dające gwarancję, że ta pomoc nie zostanie zmarnotrawiona. Znam wiele sytuacji, w których środki publiczne były wydatkowane „lekką ręką”. W tym przypadku pomoc publiczna powinna być udzielona przedsiębiorstwom, których biznesplan rokuje na poprawę ich sytuacji ekonomicznej. Moim zdaniem, nadzór nad tą kwestią jest bardzo słaby, a wynika to z niewłaściwego podejścia do restrukturyzacji. Nie zakłada się, że powinna ona być przeprowadzona w każdym przypadku skutecznie, lecz dopuszcza się rozwiązania alternatywne: albo restrukturyzacja przyniesie pozytywne efekty, albo przedsiębiorstwo upadnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#AdamSzejnfeld">Prawda jest taka, że jeśli nie wszystkie, to przynajmniej większość z przedsiębiorstw, wobec których wszczęto postępowanie restrukturyzacyjne, nie po raz pierwszy korzystają z pomocy publicznej w celu ich oddłużenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#ArturZawisza">Pani minister wyjaśniła jaka zachodzi zależność między dwoma projektowanymi przepisami, podtrzymała ich brzmienie takie, jakie jest w przedłożeniu rządowym, ale nie broniła stanowiska rządu w tym względzie. Dlatego proszę panią minister o argumenty na rzecz tego stanowiska. Moim zdaniem, wydłużanie czasu trwania postępowania restrukturyzacyjnego o kolejne dwa lata być może oznacza tworzenie na rynku kategorii przedsiębiorstw będących w stanie permanentnej restrukturyzacji. Byłoby to pogłębianie stanu chorobowego, a nie jego uzdrawianie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AdamSzejnfeld">Dość obszerne uzasadnienie znajduje się we wspomnianym przeze mnie piśmie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#IrenaHerbst">Opracowując projekt nowelizacji tej ustawy długo zastanawialiśmy się nad terminem zakończenia procesu restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych. Bardzo trudno jest określić jak długo powinien trwać ten proces, czy 24 miesiące, czy dłużej, zwłaszcza że ten sam limit czasowy dotyczy wszystkich przedsiębiorstw poddanych temu procesowi. Oczywiście, ustanowienie takiego limitu nie oznacza, że w każdym przypadku postępowanie restrukturyzacyjne powinno być zakończone w terminie 24 lub - jak proponuje podkomisja - 48 miesięcy od dnia wydania decyzji przez Agencję Rozwoju Przemysłu. Uznaliśmy za racjonalne utrzymanie 24-miesięcznego terminu. Nie będę ukrywała, że dużą rolę odegrała argumentacja Ministerstwa Finansów, iż wraz z przedłużeniem okresu postępowania restrukturyzacyjnego nastąpić musi przedłużenie ustawowego okresu spłaty w ratach tej części należności z tytułu składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenie społeczne, którą przedsiębiorstwa już pobrały od pracowników oraz z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne. Trudno jest znaleźć odpowiedź na pytanie, czy wydłużając o 24 miesiące okres postępowania restrukturyzacyjnego stwarzamy tym samym wszystkim 42 przedsiębiorstwom warunki do uzdrowienia ich sytuacji ekonomicznej. Uznaliśmy, że jeżeli w ciągu 24 miesięcy nie zaistnieje możliwość przeprowadzenia skutecznego procesu restrukturyzacji, to widocznie nie ma szansy na racjonalną sanację przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#ZygmuntRatman">Zastanawiałem się nad zasadnością propozycji podkomisji i doszedłem do wniosku, że powinniśmy utrzymać dotychczasowy termin zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego. Jest dla mnie oczywiste, że zmiana tego terminu niesie za sobą określone skutki dla budżetu państwa w postaci wyższych dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i Narodowego Funduszu Zdrowia. Jeżeli restrukturyzacji na mocy tej ustawy zostanie poddanych ponad 140 przedsiębiorstw, a każde z nich zatrudnia co najmniej 1000 pracowników, to dla stanu finansów tych dwu funduszy nie będzie obojętne, czy zaległe składki zostaną spłacone w ciągu 24 miesięcy, czy w ciągu 48 miesięcy. Można przypuszczać, że część tych przedsiębiorstw już korzystała z pomocy publicznej polegającej na umorzeniu należności publicznoprawnych. Dostały one ponownie taką możliwość lecz ograniczoną w czasie do 24 miesięcy. Rację ma pan poseł Artur Zawisza, że jeżeli ten termin przedłużymy o następne 24 miesiące, to w gospodarce będzie grupa przedsiębiorstw pozostająca w stanie permanentnej restrukturyzacji. Rozumiem, że pan poseł Władysław Stępień, przewodniczący podkomisji chce pomóc przedsiębiorstwom odzyskać zdolność do normalnego funkcjonowania, ale może dla niektórych z nich lepszą drogą do tego celu jest upadłość, a następnie rewitalizacja. Mamy na to dowody, że te dwa procesy przyniosły lepszy efekt, niż „kroplówka” w postaci umorzenia niektórych zobowiązań publicznoprawnych. Ten zabieg nie daje żadnej gwarancji, że po trwającym 24 miesiące postępowaniu restrukturyzacyjnym, a nawet po 48 miesiącach przedsiębiorstwo odzyska płynność finansową i będzie w stanie funkcjonować na zasadach rynkowych. Musimy pamiętać o tym, że opowiadając się za 48-miesięcznym terminem, jednocześnie decydujemy się na większe obciążenie wydatkami budżetu państwa już w najbliższym czasie. Niedługo rozpoczniemy pracę nad projektem ustawy budżetowej na rok 2004 i będziemy narzekać, iż nie dość że w ogóle za mało pieniędzy przeznacza się na realizacje tego czy innego zadania, to jeszcze proponuje się obniżyć wydatki. Abstrahujemy od tego, gdy przychodzi nam rozpatrywać inne projekty ustaw i gromko dopominamy się, aby dać kosztem budżetu przedsiębiorcom, górnictwu itd. Dlatego uważam, że powinniśmy utrzymać przepis stanowiący, że postępowanie restrukturyzacyjne powinno być zakończone w terminie 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o restrukturyzacji. Spróbujmy za rok lub półtora zanalizować wyniki przeprowadzonej do tego czasu restrukturyzacji, a jeśli okazałoby się, że niezbędne jest przedłużenie tego terminu, to można będzie to zrobić nowelizując odpowiednio ustawę. Jeżeli od razu stworzymy przedsiębiorstwom możliwość restrukturyzacji zadłużeń wobec budżetu państwa i państwowych funduszy celowych przez 48 miesięcy, to wykorzystają ją w pełni, nie zawsze dlatego, że będą tego potrzebowały, lecz dlatego, że tak można. Pomagając przedsiębiorstwom musimy równocześnie dyscyplinować je, aby z tej pomocy korzystały racjonalnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#AdamSzejnfeld">Poddaję pod głosowanie propozycję podkomisji wydłużenia z 24 do 48 miesięcy terminu zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego. Kto jest za przyjęciem zmiany nr 3b, polegającej na zastąpieniu w art. 19 ust. 2 terminu 24 miesięcy terminem 48 miesięcy. Stwierdzam, że Komisja, przy 3 głosach za, 6 przeciwnych i braku wstrzymujących się, odrzuciła tę zmianę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WładysławStępień">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#AdamSzejnfeld">Proszę przedstawiciela Biura Legislacyjnego o wyjaśnienie, jaka jest konsekwencja nieprzyjęcia tej zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Rozumiem, że pan przewodniczący chce przejść do art. 32b, gdyż pani minister powiedziała, że termin, o którym mowa w tym przepisie musi być zbieżny z terminem wyznaczonym przez art. 19 ust. 2. Naszym zdaniem, ta zbieżność nie jest konieczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#AdamSzejnfeld">Na razie ustalamy, jakie jest brzmienie przepisu art. 19 ust. 2. Zdecydowaliśmy, iż wykreślamy ze sprawozdania podkomisji zmianę nr 3b. Tym samym Komisja utrzymała przepis stanowiący, iż postępowanie restrukturyzacyjne nie będzie trwało dłużej niż 24 miesiące liczone od dnia wydania decyzji o restrukturyzacji. Proszę mi przypomnieć czy taki przepis zawiera przedłożenie rządowe, czy ustawa nowelizowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Termin 24 miesięcy wprowadziła obowiązująca ustawa o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy. Wydłużenie terminu postępowania restrukturyzacyjnego nie było przedmiotem projektu nowelizacji tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#AdamSzejnfeld">Reasumując, skreślamy zmianę 3b i utrzymujemy przepis art. 19 ust. 2 ustawy nowelizowanej. Przechodzimy do zmiany nr 4 dotyczącej art. 27.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WładysławStępień">Nowe brzmienie tego przepisu zostało zaproponowane przez rząd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są uwagi lub pytania w związku z treścią art. 27? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmianę nr 5. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 4. Zmiana nr 5 polega na dodaniu nowego rozdziału pt. Restrukturyzacja niektórych należności publicznoprawnych. Składa się on z 12 artykułów i każdy z nich rozpatrzymy oddzielnie. Czy są uwagi do art. 32a ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#WładysławStępień">Zgłaszam wniosek o zastąpienie daty 30 czerwca 2003 r. datą 31 sierpnia 2003 r. Tym samym należności podlegające restrukturyzacji byłyby ustalane według ich stanu na dzień 31 sierpnia br., czyli o dwa miesiące później w stosunku do propozycji rządu, ponieważ prace nad projektem ustawy nie zakończą się w ciągu najbliższego miesiąca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#AdamSzejnfeld">Jaki jest stosunek strony rządowej do tego wniosku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#IrenaHerbst">Niechętny, dlatego że przyjęcie tego wniosku będzie oznaczało, iż skutki restrukturyzacji należności publicznoprawnych dla budżetu państwa będą wyższe od oszacowanych według przedłożenia rządowego na kwotę 90 mln zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#AdamSzejnfeld">Moim zdaniem - mówię, jako członek Komisji - byłoby sensowne dostosowanie daty stanu należności publicznoprawnych podlegających restrukturyzacji do daty, w której przedsiębiorstwo podjęło działania restrukturyzacyjne, ale ponieważ w każdym z 42 przypadków zachodziłyby różne relacje pomiędzy tymi dwoma datami, więc tej kwestii nie można uregulować ustawą. Natomiast przesunięcie w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw któregokolwiek z terminów w procesie restrukturyzacji, np. o 2 miesiące daty stanu należności, będzie oznaczało przyzwolenie na ich bierność w okresie oczekiwania na wejście w życie tej ustawy - zamiast same podejmować działania, aby się uratować przed upadkiem, będą oczekiwały na pomoc publiczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WładysławStępień">Chcę zauważyć, że we wszystkich przedsiębiorstwach, wobec których Agencja Rozwoju Przemysłu wszczęła postępowania restrukturyzacyjne, podejmowane są działania mające na celu obniżenie kosztów, między innymi poprzez redukcję zatrudnienia. Zatem niesprawiedliwy jest osąd, że te przedsiębiorstwa nic nie robią, aby poprawić swoją sytuację. W uzasadnieniu dołączonym do projektu ustawy czytamy, że skutki finansowe proponowanych regulacji, cytuję: „wobec budżetu państwa” wyniosą około 90 mln zł. Z tego zacytowanego sformułowania nie wynika czy tę kwotę należy traktować jako ubytek w dochodach budżetu państwa, czy może chodzi o to, że zobowiązania w tej kwocie zostaną spłacone z pewnym opóźnieniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#AdamSzejnfeld">Wróćmy do początku. Rozumiem, że treść art. 32a ust. 1 została przeniesiona do sprawozdania podkomisji z przedłożenia rządowego, natomiast pan poseł zgłosił wniosek o zastąpienie wyrazów „30 czerwca 2003 r.” wyrazami „31 sierpnia 2003 r.”. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem tego wniosku? Stwierdzam, że Komisja, przy 4 głosach za, 6 przeciwnych i braku wstrzymujących się, odrzuciła wniosek o zmianę terminu, o którym mowa w art. 32a ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WładysławStępień">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#ZygmuntRatman">Zacytowany przez posła Władysława Stępnia fragment uzasadnienia projektu ustawy rozumiem w ten sposób, że budżet państwa zostanie obciążony kwotą 90 mln zł. W związku z tym chcę zapytać panią minister, czy w budżecie będzie pokrycie dla tej kwoty?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#AdamSzejnfeld">Takie pytanie należałoby zadać w każdym przypadku, gdy będziemy chcieli zmienić projektowaną regulację prawną ze skutkiem finansowym dla budżetu państwa. Jeżeli np. w skutek umorzenia części zobowiązań przedsiębiorstw wobec państwowych funduszy celowych nastąpi ubytek w ich dochodach, to budżet państwa będzie musiał uzupełnić go wyższymi dotacjami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#IrenaHerbst">Mówiąc o skutkach finansowych mamy na myśli umorzone kwoty zaległych zobowiązań restrukturyzowanych przedsiębiorstw. Według przedłożenia rządowego, kwota zobowiązań powinna być ustalona na dzień 30 czerwca 2003 r., a wówczas skutki finansowe dla budżetu państwa wyniosą 90 mln zł, ale nie potrafię powiedzieć, jak te zaległe zobowiązania zostały potraktowane przy konstruowaniu budżetu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#AdamSzejnfeld">Natomiast my nie mamy wątpliwości, że minister finansów oczekuje od Sejmu, iż podczas prac nad projektem ustawy budżetowej na rok 2004 będzie zmniejszał, a nie zwiększał wydatki. Chcę się upewnić u pani minister, że treść pkt 1–7 w art. 32a ust. 1 nie została zmieniona w stosunku do przedłożenia rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#IrenaHerbst">Podkomisja wprowadziła poprawki redakcyjne. Polegają one na skreśleniu w pkt 1–3 sformułowania zaczynającego się od wyrazów „niepodlegające restrukturyzacji albo w stosunku do których...” i zamieszczeniu tego sformułowania pod tymi punktami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są uwagi do art. 32a ust. 2 i 3? Nie ma uwag. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32a. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32a w brzmieniu zaproponowanym przez podkomisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WładysławStępień">W art. 32b podkomisja przesunęła z 24 na 48 miesięcy termin spłaty w ratach należności publicznoprawnych niepodlegających restrukturyzacji. O tym przepisie już rozmawialiśmy w związku z art. 19 ust. 2. Jeszcze raz podkreślam, że nie zachodzi konieczność, aby oba te przepisy wyznaczały ten sam termin. Komisja postanowiła, iż postępowanie restrukturyzacyjne powinno być zakończone w terminie 24 miesięcy. Nie przeszkadza to w przyjęciu propozycji podkomisji, aby spłata zaległych zobowiązań niepodlegających restrukturyzacji została zakończona w terminie 48 miesięcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#AdamSzejnfeld">Jakie jest stanowisko strony rządowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#IrenaHerbst">Podtrzymujemy wersję rządową tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#AdamSzejnfeld">Przytoczę fragment pisma Ministerstwa Gospodarki, który dotyczy terminu zaproponowanego przez podkomisję. „W efekcie oznacza to zakończenie restrukturyzacji bez oddłużenia przedsiębiorcy”. Dalej jest mowa o dodatkowych skutkach dla budżetu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#IrenaHerbst">Naszym zdaniem musi być pełna synchronizacja tych przepisów. Jeżeli przedsiębiorstwo, wobec którego zakończone zostało postępowanie restrukturyzacyjne, będzie musiało spłacać przez następne dwa lata zaległe zobowiązania, które nie podlegają restrukturyzacji, to będzie mu bardzo trudno znaleźć inwestora strategicznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#WładysławStępień">Nie mogę zgodzić się z tym, co powiedziała pani minister. Zapytałem prezesa Agencji Rozwoju Przemysłu czy 24 miesięczny termin zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego koliduje z 48 miesięcznym terminem spłaty zaległych, ale niepodlegających restrukturyzacji, składek na ubezpieczenia zdrowotne, emerytalne i społeczne. Uzyskałem odpowiedź, że mogą być dwa różne terminy, bowiem spłata tych zobowiązań następować będzie na podstawie umów zawartych przez przedsiębiorstwo z wierzycielami, przy czym termin spłaty może być dłuższy od terminu zakończenia procesu restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chcemy zwrócić uwagę państwa na fragment opinii Biura Studiów i Ekspertyz, cytuję: „Zamieszczenie w art. 32b terminu dla spłaty wymienionych w nim należności, a co za tym idzie również jego zmiana na 48 miesięcy, są bezprzedmiotowe wobec braku w projekcie sankcji”. Otóż ten projektowany przepis kreuje normę prawną, która zawiera określone zobowiązania, ale jest ona niepełna, gdyż nie została zaproponowana jakakolwiek sankcja za niedotrzymanie tych zobowiązań. W praktyce może powstać sytuacja, iż przedsiębiorstwa, do których jest adresowany ten przepis, nie zrealizują zobowiązań, czyli nie wykonają dyspozycji ustawy. W naszym przekonaniu takie prawo jest złe, gdyż nie powoduje ono pozytywnego odniesienia się do normy prawnej jej adresatów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#RyszardPojda">Nie zgadam się z opinią Biura Legislacyjnego, bo jeśli przedsiębiorca nie dochowa terminu, o którym mowa w art. 32b, to zostanie przerwane postępowanie restrukturyzacyjne i będzie to dla niego dotkliwa sankcja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Tak mogłoby się stać, gdyby przepis art. 32b miał bezpośredni związek z postępowaniem restrukturyzacyjnym. Proszę zauważyć, że art. 43 ustawy nowelizowanej stanowi, iż prezes Agencji Rozwoju Przemysłu wydaje decyzję o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli został wykonany plan restrukturyzacji oraz ugoda restrukturyzacyjna. Natomiast obowiązek wykonania ugody restrukturyzacyjnej nie dotyczy płatności odroczonych i rozłożonych na raty, przypadających po terminie wykonania planu restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#ZygmuntRatman">Skoro uznaliśmy, że nie powinien zostać przedłużony z 24 do 48 miesięcy termin zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego, to również w art. 32b należałoby zachować termin 24 miesięcy. Podzielam opinię strony rządowej, że trudno będzie zbyć przedsiębiorstwo, które już wyczerpało możliwości skorzystania z pomocy publicznej przy restrukturyzacji zadłużenia, ale jeszcze przez 2 lata musi spłacać pewne zaległe zobowiązania wobec instytucji państwowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#IrenaHerbst">Nie powiedziałam, że zamieszczenie w art. 19 ust. 2 i art. 32b różnych terminów jest niepoprawne ze względów prawnych, natomiast starałam się uzasadnić, że ich różnicowanie jest ekonomicznie nieracjonalne. Gdyby nawet znalazł się inwestor gotów kupić przedsiębiorstwo z nieuregulowanymi zobowiązaniami, to zapłaci niższą cenę. Odniosę się do uwagi Biura Legislacyjnego, iż art. 32b jest niepełną normą prawną. Muszą powiedzieć, że mamy do czynienia z pewną filozoficzną różnicę. Sposób przedstawiania przez Biuro Legislacyjnego tego problemu - moim zdaniem - jest związany z filozofią prawa precedensowego, a nie kodeksowego. Istnieje kodeks cywilny i handlowy i wszystkie zobowiązania są pod ich rządami i dlatego nie ma potrzeby ustanawiania w tej ustawie specjalnych regulacji prawnych na wypadek, gdyby przedsiębiorstwa nie dotrzymały zobowiązań. W takiej sytuacji będą miały zastosowanie przepisy kodeksowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#WładysławStępień">Podkomisja opowiedziała się za 48-miesięcznym terminem chcąc „podać rękę” przedsiębiorstwom. Chcę jeszcze raz podkreślić, że obowiązujący i niebędący przedmiotem nowelizacji przepis art. 43 umożliwia realizowanie określonych w art. 32b zobowiązań publicznoprawnych również po zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego. Zatem to postępowanie może być prowadzone przez 24 miesiące, a spłata zobowiązań niepodlegających restrukturyzacji - przez 48 miesięcy, bo jest ona realizowana na podstawie terminów określonych w umowach zawartych przez przedsiębiorstwa z wierzycielami. Istnienie takiej umowy nie będzie utrudniało sprzedaży przedsiębiorstwa będącego stroną umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#ArturZawisza">Wrócę do sprawy spornej pomiędzy Ministerstwem, a Biurem Legislacyjnym. Jest tak, jak powiedziała pani minister, iż są zwykłe przepisy prawne regulujące różne kwestie wynikające z posiadania przez przedsiębiorstwo zobowiązań wobec wierzycieli. Powstaje jednak następujące pytanie. Po co projektodawca wyznaczył 24-miesięczny termin spłaty zobowiązań, jeżeli tylko przepisy zwykłe mają zastosowanie w sytuacji, gdy nie zostanie on dotrzymany? Co stanie się, jeśli nie wykona on tej dyspozycji? Brzmi ona raczej jak swego rodzaju zachęta, a nawet propozycja wywiązania się z zaległych zobowiązań w określonym terminie, niż jako norma prawna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#ZygmuntRatman">Oczekuję od pani minister jednoznacznej deklaracji, za jaką wersją art. 32b opowiada się rząd. Chcę poprzeć stanowisko rządu, spełniając w tym względzie swój obowiązek, jako posła koalicji SLD-UP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#IrenaHerbst">Od samego początku mówiłam, że podtrzymujemy 24-miesięczny termin spłaty zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie możemy się zgodzić, że u podłoża sporu, czy w tej ustawie powinny być określone sankcje za niedotrzymanie terminu spłaty zobowiązań, jest pewna filozofia. Prawo musi być tak tworzone, aby przepis kreował normę prawną. W naszym przekonaniu norma prawna musi być w pełni zamknięta, a w tym przypadku mamy do czynienia z klasyczną normą otwartą. Jeszcze raz chcemy zwrócić państwa uwagę na fakt, że z przepisu art. 32b nie wynikają żadne sankcje, co w praktyce może doprowadzić do takiej sytuacji, w której nikt nie spłaci zobowiązań. Przepisy kodeksu cywilnego i handlowego nie będą miały zastosowania, gdyż stosunki, które wynikają z art. 32b, nie są oparte na umowach. Ich podstawą prawną jest ten przepis, natomiast w dalszej części projektu ustawy nie ma żadnych sankcji za naruszenie jego postanowień.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#AdamSzejnfeld">Muszę powiedzieć, że argumentacja Biura Legislacyjnego jest przekonująca. W związku z tym proponuję, abyśmy po rozpatrzeniu całego projektu ustawy zastanowili się, czy jest ona kompletnym aktem prawnym, skoro nie zawiera sankcji. Teraz zdecydujemy, który z dwóch proponowanych terminów spłaty zobowiązań zamieścimy w art. 32b. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem art. 32b w wersji sprawozdania podkomisji? Za wyznaczeniem 48-miesięcznego terminu spłaty zobowiązań opowiedziało się 3 posłów. Kto jest za zastąpieniem tego terminu, terminem 24-miesięcy? Za 24 miesięcznym terminem opowiedziało się 7 posłów. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32b w wersji przedłożenia rządowego, w której jest mowa o 24-miesięcznym terminie spłaty zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#WładysławStępień">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#AdamSzejnfeld">Przechodzimy do art. 32c. Czy są uwagi do ust. 1 i 2? Nie ma uwag. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32c. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32c. Przechodzimy do art. 32d. Czy są uwagi do tego artykułu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#JanOrkisz">Proponuję obniżyć wskaźnik 25 proc. do 15 proc. Pozwolę sobie uzasadnić tę poprawkę. Projektowane przepisy, wprowadzające instytucję operatora, oparte są na prostej metodzie ustalania wartości majątku, który zostanie przekazany operatorowi. Otóż przejmie on od przedsiębiorstwa majątek, którego wartość jest tożsama z wartością księgową. Ta metoda dyskryminuje przedsiębiorców, których majątek został całkowicie lub w znacznej części zamortyzowany. Jego wartość księgowa jest odpowiednio niska, ale ten sam majątek ma dużo wyższą wartość rynkową. Dostrzegam, że wycena majątku metodą księgową jest odpowiednia dla potrzeb tej ustawy, lecz aby także z jej dobrodziejstwa mogły skorzystać przedsiębiorstwa posiadające stary majątek, proponuję obniżyć limit minimalnej wartości księgowej majątku przeznaczonego dla operatora. Moja propozycja nie zagraża restrukturyzacji należności publicznoprawnych na szczególnych zasadach. W projektowanym przepisie art. 32d została określona dolna granica wartości majątku, a wobec tego organ prowadzący restrukturyzację będzie mógł podnieść tę granicę, mając na uwadze ochronę interesu publicznego. Praktyka dowiodła, że bardzo często wartość rynkowa majątku przewyższa jego wartość księgową. Dobitnym tego przykładem są budynki biurowe w dużych miastach. Wartość księgowa takiego budynku może być zerowa, natomiast rynkowa wartość 1 m2 powierzchni kształtuje się w granicach 1000–2000 zł. Jeśli więc weźmiemy pod uwagę to, że operator będzie zbywał przejęty od przedsiębiorstwa majątek po jego cenie rynkowej, to obniżenie z 25 proc. do 15 proc. dolnej granicy wartości księgowej tego majątku nie może prowadzić do zmniejszenia zaspokojenia wierzycieli. Za zaproponowanym rozwiązaniem przemawia także to, że wiele przedsiębiorstw, do których adresowana jest ta ustawa, zakończyło restrukturyzację majątkową. Mówiąc wprost sprzedały one zbędny majątek, przede wszystkim nieprodukcyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#AdamSzejnfeld">Muszę powiedzieć panu posłowi, że im dłużej będzie pan uzasadniał swoją propozycję, tym mniej będziemy ją rozumieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#JanOrkisz">Chodzi o to, że niektórzy przedsiębiorcy nie będą dysponowali majątkiem o takiej wartości, jaka będzie wymagana na podstawie art. 32b. Wobec tego obniżając limit, o którym mowa w tym przepisie, o 10 punktów procentowych stworzymy tym przedsiębiorcom szansę na restrukturyzację zobowiązań publicznoprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#AdamSzejnfeld">Proszę powiedzieć, na czym polega proponowana przez pana posła poprawka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#JanOrkisz">Na obniżeniu z 25 do 15 proc. wskaźnika, o którym mowa w art. 32d.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#AdamSzejnfeld">Nie trzeba nas przekonywać o tym, że w interesie przedsiębiorstw jest obniżenie tego wskaźnika, najlepiej do 0. Proszę pamiętać o tym, że projektodawca zaproponował, aby operator przejął majątek o wartości stanowiącej zaledwie 1/4 kwoty zobowiązań publicznoprawnych. Można powiedzieć, że jest to skandaliczny przepis. Wierzytelności publicznoprawne powinny być zabezpieczone w 100 proc., natomiast ustanawiając niższe zabezpieczenie ex ante zgadzamy się na spłacenie tylko część należności od przedsiębiorstw. Im będzie niższe zabezpieczenie, tym większa pewność, że nigdy nie zostaną one spłacone w całości. Jest to moje zdanie o zgłoszonej poprawce. Pytam przedstawiciela rządu, jaka jest jego opinia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#IrenaHerbst">Podtrzymujemy art. 32b w wersji przedłożenia rządowego. Uważamy, że dolna granica wartości majątku na poziomie 25 proc. kwoty należności zgłoszonych do restrukturyzacji, jest minimum niezbędnego zabezpieczenia wierzytelności publicznoprawnych. Część tych wierzytelności zostanie umorzona, a wobec tego nie zaproponowaliśmy, aby 100 proc. kwoty wierzytelności zostało zabezpieczone majątkiem o wartości stanowiącej 25 proc. tej kwoty. Sądzimy, że dochody pozyskane z gospodarowania i sprzedaży tego majątku wystarczą na spłacenie tej części należności, które nie ulegną umorzeniu. Wycena majątku innymi metodami, niż na podstawie jego wartości księgowej, jest czasochłonna i kosztowna. Decydując się na wycenę zbliżoną do wartości rynkowej przy założeniu, że postępowanie restrukturyzacyjne nie może trwać dłużej niż 2 lata, spowodowalibyśmy, skrócenie realnego czasu realizacji tego procesu oraz obciążylibyśmy przedsiębiorstwa wysokimi kosztami wyceny majątku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#AdamSzejnfeld">Za chwile poddam pod głosowanie poprawkę zaproponowana przez pana posła Jana Orkisza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Pan poseł nie jest członkiem Komisji Gospodarki, a wobec tego jedynie zaproponował Komisji określoną zmianę w art. 32d. Ta propozycja może być poddana pod głosowanie tylko wówczas, jeśli przejmie ją członek Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#RyszardPojda">Zgłaszam wniosek o zastąpienie w art. 32d liczby „25” liczbą „15”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#DariuszBachalski">Zgłaszam wniosek dalej idący, który jest swego rodzaju komentarzem do wypowiedzi pana przewodniczącego na temat omawianego przepisu. Wnoszę o skreślenie art. 32d.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#AdamSzejnfeld">Muszę zapytać przedstawiciela Biura Legislacyjnego, jakie byłyby skutki przyjęcia tego wniosku dla ustawy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Straci sens przygotowana nowelizacja ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#ArturZawisza">Rozumiem, że pan poseł Dariusz Bachalski tym wnioskiem zareagował na wypowiedź pana przewodniczącego, iż przepis art. 32d jest, cytuję: skandaliczny. Moim zdaniem, ta wypowiedź skłania do podwyższenia wskaźnika do 100 proc, ale może się mylę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#AdamSzejnfeld">Projektodawca a priori założył, iż należności publicznoprawne od przedsiębiorców nie będą spłacone w 100 proc. Nie może być inaczej, skoro proponuje się regulację prawną, iż wierzyciele będą zaspokojeni proporcjonalnie do uzyskiwanych przez operatora przychodów ze zbycia majątku. Moja krytyka projektowanego przepisu art. 32b była przejaskrawiona, bowiem chciałem, abyśmy wszyscy byli świadomi tego, że im jest niższa wartość przejętego przez operatora majątku w relacji do kwoty zobowiązań, tym jest większe prawdopodobieństwo, że wierzyciele nic nie dostaną lub co najwyżej odzyskają niewielką część wierzytelności. A contrario, im mniejsza różnica między kwotą należności a wartością majątku, tym większe prawdopodobieństwo, że zostanie uregulowana ta ich część, która nie zostanie umorzona. Zatem jeśli chcemy zmienić zaproponowany w art. 32d wskaźnik, to raczej należałoby go podwyższyć, bo jego obniżenie prowadzi do niezaspokojenia wierzycieli. Osiągnęlibyśmy taki sam skutek uchwalając ustawę składającą się z jednego przepisu: umarza się wszystkie zobowiązania publicznoprawne przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#DariuszBachalski">Wycofuje wniosek o skreślenie art. 32d i zgłaszam nowy wniosek o podwyższenie wskaźnika do 50 proc. Przekonała mnie argumentacja pana przewodniczącego. Poza tym uważam, iż nadmierna hojność państwa wobec niektórych przedsiębiorstw stawia je w uprzywilejowanej sytuacji wobec przedsiębiorstw konkurujących z nimi na rynku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#AdamSzejnfeld">Proszę stronę rządową o krótki komentarz do tego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#IrenaHerbst">Zwiększenie wskaźnika do 50 proc. spowoduje zmniejszenie liczby przedsiębiorstw objętych restrukturyzacją na szczególnych zasadach. Wskaźnik 25 proc. wynika z analizy danych o majątku przedsiębiorców, których ta ustawa może dotyczyć oraz z ustaleń międzyresortowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#AdamSzejnfeld">W pierwszej kolejności poddam pod głosowanie tę wersję wskaźnika, która jest w przedłożeniu rządowym i zarazem w sprawozdaniu podkomisji. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem normy prawnej, iż majątek przejęty przez operatora stanowi równowartość 25 proc. kwoty należności zgłoszonych do restrukturyzacji? Stwierdzam, że Komisja 5 głosami za, przy 4 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, zaakceptowała wskaźnik 25 proc. Czy są inne uwagi lub poprawki do art. 32d? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32d. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32d. Przechodzimy do art. 32e. Czym różni się ten przepis od jego wersji w przedłożeniu rządowym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jest to przepis wprowadzony przez podkomisję. Zostały w nim zgrupowane wszystkie przepisy dotyczące operatora, które są w przedłożeniu rządowym. Czy są uwagi do art. 32e? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32e. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32e. Czy są uwagi do art. 32f?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#RyszardPojda">Zgłaszam poprawkę do ust. 2. Przepis ten stanowi, że przejecie przez operatora zobowiązań przedsiębiorcy następuje z mocy prawa z dniem przeniesienia na niego własności składników majątku według ich wartości księgowej. Proponuję skreślić wyrazy „wartości księgowej” i w to miejsce napisać „wartości rynkowej przedstawionej przez przedsiębiorcę”. Uzasadnienie tej poprawki jest takie samo, jakie przedstawił pan poseł Jan Orkisz, tzn. chodzi o to, aby z dobrodziejstwa ustawy mogli skorzystać przedsiębiorcy posiadający stary majątek o niskiej wartości księgowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#AdamSzejnfeld">Proszę stronę rządową o komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#ElżbietaParadowska">Powtórzę za panią minister, że wycena majątku jest czasochłonna i kosztowna, natomiast o wiele szybciej można ustalić jego wartość księgową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#AdamSzejnfeld">Musimy pamiętać o tym, że wartość rynkową majątku określa rynek i wyraża się ona w cenie, jaką jest gotów zapłacić potencjalny nabywca tego majątku. Natomiast efektem wyceny przy pomocy różnych metod jest tylko szacunkowa wartość majątku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#RyszardPojda">Także wartość księgowa jest tylko szacunkową wartością majątku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem wniosku o zastąpienie w art. 32f wyrazów „wartości księgowej” wyrazami „wartości rynkowej przedstawionej przez przedsiębiorcę”? Stwierdzam, że Komisja, przy 1 głosie za, 6 przeciwnych i 3 wstrzymujących się, odrzuciła ten wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#RyszardPojda">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy ktoś jeszcze chciałby zgłosić poprawkę do art. 32f? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32f. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32f. Czy są uwagi, pytania lub wnioski do art. 32g, 32h, 32i? Komisja przyjęła art. 32g 32i bez zmian. Przechodzimy do art. 32j.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Ten przepis różni się od odpowiedniego przepisu w przedłożeniu rządowym tym, że nie ma w nim ust. 3 w brzmieniu: „Operator, po zaspokojeniu Wierzycieli, przeznacza uzyskane w wyniku gospodarowania i zbycia majątku dochody, po opodatkowaniu, na działalność związaną z tworzeniem nowych miejsc pracy”. Przyczyną skreślenia tego przepisu jest - mówiąc oględnie - jego nieostrość.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#AleksandraPaczkowska">Ten przepis został zamieszczony w projekcie ustawy na wniosek Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Wyjaśnię, dlaczego uważamy, iż nie powinien on zostać skreślony. Operatorowi zostanie przekazany majątek wraz z zadaniami. Jeśli po zakończeniu ich realizacji pozostanie mu jakiś majątek, na którym nie ciążą zobowiązania, to ta sytuacja będzie interpretowana przez Urząd jako pomoc publiczna w przysporzeniu operatorowi majątku. Proszę zauważyć, że uzyska on tę korzyść majątkową po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, a więc można założyć z dużym prawdopodobieństwem, że będzie on musiał zwrócić majątek. Powstaje pytanie, komu i w jaki sposób? Zaproponowaliśmy, aby operator wykorzystał pozyskany majątek na tworzenie nowych miejsc pracy. Takie rozwiązanie wykluczy zarzut, że operator uzyskał pomoc publiczną, gdyż nadal będzie on miał do wykonania zadanie, aczkolwiek inne niż poprzednio, bo będzie ono polegało na zagospodarowaniu majątku w celu utworzenia nowych miejsc pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#WładysławStępień">Podkomisja skreśliła ust. 3 przede wszystkim dlatego, że ten przepis jest nieprecyzyjny. Poza tym, uzyskaliśmy informację, że jeśli operatorowi zostanie jakiś majątek po zaspokojeniu wierzycieli, to Agencja Rozwoju Przemysłu wyda dyspozycję, co należy z nim zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#AdamSzejnfeld">Mamy problem, ponieważ musimy założyć, że operator będzie podmiotem działającym racjonalnie, a więc w wielu przypadkach po zaspokojeniu wierzycieli pozostanie majątek, z którym coś trzeba będzie zrobić. Ta kwestia powinna być uregulowana w ustawie. Rozumiem, że taki był cel przepisu skreślonego przez podkomisję, ponieważ został on oceniony jako nieprecyzyjny. Nie podważam zasadności tego argumentu, natomiast uważam, że skreślenie regulacji jest zbyt prostą reakcją na ten argument. Zwykle jest on powodem modyfikacji przepisu. Przypomnę treść ust. 3. „Operator, po zaspokojeniu Wierzycieli, przeznacza uzyskane w wyniku gospodarowania i zbycia majątku dochody, po opodatkowaniu, na działalność związaną z tworzeniem nowych miejsc pracy”. Wprawdzie zostało określone przeznaczenie nadwyżki dochodów operatora, którą uzyskał po zaspokojeniu wierzycieli, ale w sposób nieprecyzyjny. Można by zapytać, czy w ramach tego przepisu mieści się np. darowizna dla jakiejś zaprzyjaźnionej firmy, z przeznaczeniem jej na utworzenie nowych miejsc pracy? Zwracam się z pytaniem do przedstawiciela rządu, w osobie pani minister Ireny Herbst, jak odnosi się do skreślenia ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#IrenaHerbst">Podtrzymujemy ten przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#DariuszBachalski">Przez to, że jest on nieprecyzyjny, stwarza operatorowi wiele różnych możliwości wydatkowania dochodów. Nie znajdujemy w nim odpowiedzi na pytanie, gdzie będą tworzone miejsca pracy i czy operator ma angażować się w ich tworzenie, czy może za pośrednictwem innych firm?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#AdamSzejnfeld">Chcę zapytać przedstawicieli Biura Legislacyjnego, czy podkomisja próbowała zmodyfikować ten przepis, aby usunąć tego rodzaju wątpliwości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie wzbudził on takiej dyskusji. Korzystając z tego, że jestem przy głosie, zwrócę uwagę Komisji na opinię Biura Studiów i Ekspertyz. Autor tej opinii wskazuje, że ust. 3 jest sprzeczny z ust. 1, z którego wynika jednoznacznie, że operator przekazuje wierzycielowi środki pieniężne uzyskane z gospodarowania przejętym majątkiem i z jego zbycia. Jakim więc sposobem może powstać nadwyżka tych środków, będąca w jego dyspozycji. Także w tym przypadku uważamy, że norma prawna, wynikająca z ust. 3, jest niejasna, gdyż nie zawiera żadnych procedur alokacji środków pieniężnych. Nie wiadomo kto je otrzyma i na jakich zasadach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#ArkadiuszKrężel">Operatorem zostanie de facto agent Skarbu Państwa, którego celem będzie optymalizacja zagospodarowania przejętego majątku. Dlatego przepisy dotyczące identyfikacji operatora określają strukturę własności, tzn. operatorem może zostać podmiot, w którym Skarb Państwa, lub Agencja Rozwoju Przemysłu posiada 100 proc. udziałów (akcji), lub 100 proc. udziałów (akcji) posiada Agencja i Skarb Państwa. Nie ma żadnego pola manewru dla sposobu zagospodarowania majątku poza tym, który jest zgodny z programem restrukturyzacyjnym, zatwierdzonym przez organ administracyjny i działaniami operatora prowadzącymi do ekonomicznie i finansowo efektywnego zbycia majątku. Może zdarzyć się, iż operator uzyska superatę w wyniku jego wyjątkowo efektywnej działalności. Superata może być w postaci pieniężnej i majątku trwałego, ale w obu przypadkach stanowi ona własność Skarbu Państwa. Może on np. sprywatyzować majątek, przekazać go samorządowi terytorialnemu, lub skierować działalność operatora na utworzenie parku przemysłowego. Jest wiele różnych możliwości, ale zawsze o ich wykorzystaniu decydować będzie Agencja Rozwoju Przemysłu, jako organ administracyjny prowadzący postępowanie restrukturyzacyjne. Proszę pamiętać o tym, że z pomocy publicznej na mocy tej ustawy skorzystają 42 przedsiębiorstwa, o znanej nam wartości majątku. Moim zdaniem, ze względu na charakter działania operatora i jego specjalizacji, jako agenta Skarbu Państwa, nie ma znaczenia to, czy ust. 3 zostanie utrzymany, czy skreślony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#ZygmuntRatman">Pan prezes powiedział, że adresatami omawianego projektu ustawy są 42 przedsiębiorstwa, natomiast przewodniczący podkomisji poinformował nas, że na nowelizację ustawy czeka ponad 140 przedsiębiorstw. Proszę powiedzieć, ilu przedsiębiorstw dotyczyć będzie znowelizowana ustawa o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#ArkadiuszKrężel">Postępowania restrukturyzacyjne są prowadzone wobec 42 podmiotów. Do Agencji zostało złożonych 46 wniosków, ale 4 podmioty wycofały swoje wnioski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jeśli dobrze zrozumiałem wypowiedź pana prezesa, to będzie funkcjonował jeden operator. Jeżeli tak ma być, to chcemy zwrócić uwagę państwa na to, że z treści projektowanego przepisu 32j wynika norma prawna abstrakcyjna. W naszym przekonaniu, ustawa powinna uprzedmiotowić jednego, dwu czy trzech operatorów i wówczas będzie oczywiste, że konkretne normy prawne są adresowane do wymienionego z nazwy operatora.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#ArkadiuszKrężel">Nie jest możliwe określenie na etapie prac legislacyjnych liczby operatorów. Może ich być tyle samo, ile jest wszczętych postępowań restrukturyzacyjnych, mniej niż 42, ale też nie można wykluczyć, iż funkcję operatora będzie pełnić Agencja Rozwoju Przemysłu. Operatorem może zostać podmiot ustanowiony wspólnie ze Skarbem Państwa na bazie wyodrębnionego majątku i np. w przypadku Huty Częstochowa SA zakładamy, że operatorem będzie Częstochowski Park Przemysłowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#AdamSzejnfeld">Zastanawiam się czy nie można rozwiązać tego problemu wprowadzając do projektu ustawy przepis upoważniający Radę Ministrów do wydania rozporządzenia, w którym określi, na co ma być przeznaczony majątek pozostający w rękach operatora po zaspokojeniu wierzycieli. Musimy mieć jakąś normę prawną, która będzie rozstrzygała o stanie po zaspokojeniu wierzycieli. Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zaproponował, aby nadwyżka dochodów operatora nad kwotą zrealizowanych przez niego zobowiązań została przeznaczona na, cytuję: „działalność związaną z tworzeniem miejsc pracy”. Z tego sformułowania nie wynika, kto będzie je tworzył, na jakich zasadach, komu operator może przekazać majątek itd. Nie dziwię się, że podkomisja uznała, iż przepis zawiera nieostrą normę prawną, która może być wykorzystywana do przysporzenia komuś majątku kosztem Skarbu Państwa. Jeśli nawet jest możliwe skonstruowanie bardzo precyzyjnej normy prawnej, to nie jestem przekonany, że powinna ona zostać ustanowiona aktem prawnym rangi ustawy. Można się bowiem spodziewać tylko nielicznych przypadków, iż po zamknięciu postępowania restrukturyzacyjnego operatorowi pozostanie jakaś część majątku przejętego wcześniej od przedsiębiorcy. Ale też nie można wykluczyć, iż takie przypadki się nie zdarzą. Dlatego sądzę, że właściwym dla takich sytuacji będzie przepis zawierający delegację dla Rady Ministrów, która w stosownym rozporządzeniu ureguluje takie indywidualne przypadki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#IrenaHerbst">Zastanawiam się czy koniecznie musi być to rozporządzenie Rady Ministrów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#AdamSzejnfeld">Chodzi o majątek będący własnością Skarbu Państwa, którym zarządza Rada Ministrów poprzez ministra skarbu państwa i Agencję Rozwoju Przemysłu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#ZygmuntRatman">Propozycja pana przewodniczącego budzi wątpliwości z następujących powodów. Przedłużony zostanie proces zagospodarowania majątku, ponieważ operator będzie musiał czekać na stosowne rozporządzenie Rady Ministrów. Załóżmy, że cel i sposób zagospodarowania majątku powinien być określony w rozporządzeniu, ale czy nie sięgamy do zbyt wysokiego szczebla decyzyjnego. Jeżeli u dwóch lub trzech operatorów zostanie resztka tego majątku, który został im przekazany przez przedsiębiorców, to wystarczy, aby sposób jego zagospodarowania określił minister skarbu państwa. Rada Ministrów zajmuje się sprawami o istotnym znaczeniu dla gospodarki, natomiast w tym przypadku chodzić będzie o pojedyncze sytuacje, w gruncie rzeczy nie mające dużego znaczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#AdamSzejnfeld">Najpierw ustalmy czy upoważnienie ustawowe do wydania rozporządzenia jest dobrym sposobem na rozwiązanie problemu, a jeśli ta propozycja uzyska akceptację, to wówczas zastanowimy się, kto powinien otrzymać to upoważnienie. Nie wnikajmy w szczegóły pomysłu dopóty, dopóki nie mamy pewności, że pomysł jest dobry. Dlatego pytam przedstawicieli Biura Legislacyjnego, jakie mają zdanie na ten temat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Opowiadamy się za odstąpieniem od tego pomysłu. Przepis delegacyjny musi zawierać wytyczne dla właściwego ministra lub Rady Ministrów, co powinna określić w rozporządzeniu. Trudno sobie wyobrazić, jak w tym przypadku mógłby zostać spełniony ten wymóg konstytucyjny. Natomiast proponujemy określić w projekcie ustawy, który podmiot ma prawo do podejmowania decyzji o sposobie wykorzystania reszty majątku operatora.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#AdamSzejnfeld">Ustalmy komu podlega operator.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Operatorem będzie spółka kapitałowa. Proszę zauważyć, iż tylko jej zarząd będzie uprawniony do podjęcia decyzji o sposobie zagospodarowania majątku, który pozostanie po zaspokojeniu wierzycieli. Skarb Państwa i Agencja Rozwoju Przemysłu będą miały tylko pośredni wpływ na decyzję w tej sprawie, jako walne zgromadzenie akcjonariuszy lub jako zgromadzenie wspólników. Tej sytuacji nie zmieni przepis zaproponowany przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Wydaje się, że jest proste rozwiązanie, a polega ono na zamieszczeniu w projekcie ustawy następującego przepisu: „Środki pozostałe po spłaceniu wierzycieli przekazuje się Agencji Rozwoju Przemysłu na cele związane...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#ArkadiuszKrężel">Zgodnie z obowiązującym prawem, te środki będą własnością spółki prawa handlowego (operatora) i nie jest możliwe nakazanie jej, nawet ustawą, co ma zrobić ze swoim majątkiem. Myślę, że podkomisja ze względu na ten argument skreśliła ust. 3. Nie zapominajmy o tym, że 100 proc. udziałów w spółce, która będzie pełniła funkcję operatora, posiada Skarb Państwa lub Agencja, bądź oba te podmioty. Odpowiadają one za cały proces restrukturyzacyjny i wobec tego podejmą działania mające na celu uzdatnienie pewnej nadwyżki środków do dalszej działalności gospodarczej. Jeszcze raz posłużę się przykładem Huty Częstochowa SA. Operatorem będzie regionalny park przemysłowy. Załóżmy, iż w wyniku sprzedaży składników majątku uzyska jakąś nadwyżkę środków, które będzie mógł ulokować w inwestycje infrastrukturalne. Działalność operatora będzie podobna do działalności Agencji Rozwoju Przemysłu w specjalnych strefach ekonomicznych. Środki, które uzyskujemy zarządzając infrastrukturą, przeznaczamy na jej rozwój. Zarząd spółki (operatora), będąc uzależnionym od jej właściciela, czyli od Skarbu Państwa, zrealizuje jego strategię co do wykorzystania środków, które zostaną po zaspokojeniu wierzycieli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#AdamSzejnfeld">Po tych wyjaśnieniach zadaję pytanie: czy są uwagi lub propozycje poprawek do art. 32j?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Chcemy zwrócić uwagę na ust. 1. W tym przepisie jest użyte pojęcie „uzasadnione koszty”, które nie zostało zdefiniowane na użytek tej ustawy. Wobec tego należy domniemywać, że operator będzie ustalał, które z poniesionych przez niego kosztów są kosztami uzasadnionymi. Proponujemy rozważyć, czy nie należałoby upoważnić jakąś instytucję do zatwierdzania tych kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#AdamSzejnfeld">Gdyby ten przepis zawierał dyspozycję, że operator przekazuje wierzycielom tę część dochodów, która została pomniejszona o koszty, to nie powstałyby wątpliwości, że według własnego uznania będzie kwalifikował poniesione wydatki do kosztów uzasadnionych. Wobec tego musimy zastanowić się, czy można w tym przepisie skreślić wyraz „uzasadnione”. Mam zastrzeżenia do innego fragmentu ust. 1. Otóż sformułowanie „Operator przekazuje Wierzycielowi środki pieniężne uzyskane w wyniku gospodarowania przejętym majątkiem i jego zbycia...” można interpretować w taki sposób, że musi on przekazać wierzycielom cały uzyskany z tych tytułów dochód, nawet powyżej należności. Czy nie należałoby napisać, że operator przekazuje wierzycielom środki do wysokości przejętych przez niego zobowiązań?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#ElżbietaParadowska">W poprzednim artykule jest mowa o tym, że operator jest zobowiązany przedłożyć w terminie 9 miesięcy prezesowi Agencji Rozwoju Przemysłu plan spłaty przejętych zobowiązań publicznoprawnych, uzgodniony z wierzycielami, wraz ze wskazaniem zobowiązań przewidzianych do umorzenia. Operator będzie realizował zobowiązania według tego planu, ale po jego zatwierdzeniu przez prezesa Agencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#AdamSzejnfeld">Wobec tego należałoby w art. 32j ust. 1 odwołać się do art. 32i ust. 1 lub napisać, że operator przekazuje wierzycielom środki zgodnie z planem spłaty przejętych zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#ArkadiuszKrężel">Koszty, o których mowa w art. 31j ust. 1, poniesie operator z tytułu zarządzania przejętym majątkiem i w związku z trybem zbycia jego składników. Zadania operatora można porównać do zadań syndyka, a w prawie upadłościowym też użyte zostało pojęcie kosztów uzasadnionych - w tym przypadku ponoszonych przez syndyka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#AdamSzejnfeld">Chciałbym abyśmy ustalili, czy wprowadzamy do art. 32j ust. 1 poprawki po to, aby usunąć wątpliwości, które powoduje użycie pojęcia kosztów uzasadnionych oraz brak wskazania na to, że operator przekazuje wierzycielowi tyle środków pieniężnych, ile wynika z planu spłaty zobowiązań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#IrenaHerbst">Przed chwilą pan prezes Arkadiusz Krężel powołał się na prawo upadłościowe. Dodam, że także w innych ustawach występuje pojęcie kosztów uzasadnionych. Nie będziemy jednak oponować, jeśli Komisja uzna, że w art. 32j należy skreślić wyraz „uzasadnione”. Jeśli chodzi o uzupełnienie tego przepisu, to mnie się wydaje, że nie jest ono potrzebne, ponieważ z poprzedniego artykułu wynika, że spłata zobowiązań przez operatora będzie przebiegała według określonego planu. Powtórzę, że pod nazwą „operator” zawsze występuje spółka Skarbu Państwa bezpośrednio, albo za pośrednictwem Agencji Rozwoju Przemysłu. Spółka ma swoje władze, które kontrolują, czy poniesione koszty są uzasadnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#ZygmuntRatman">Wnoszę o nadanie art. 32j ust. 1 następujące brzmienie: „Operator przekazuje Wierzycielom środki pieniężne określone w art. 32i, uzyskane w wyniku gospodarowania przejętym majątkiem i jego zbycia, pomniejszone o koszty poniesione z tych tytułów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AdamSzejnfeld">W art. 32i ust. 1 jest mowa o planie, jako o pewnej propozycji operatora uzgodnionej z wierzycielami, natomiast podstawą do spłaty zobowiązań jest plan w formie decyzji. Czy wobec tego nie należałoby napisać wprost, że operator przekazuje wierzycielom środki pieniężne zgodnie z decyzją prezesa Agencji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#ZygmuntRatman">Decyzja prezesa Agencji dotyczy planu spłaty zobowiązań, a nie ilości środków pieniężnych przekazywanych wierzycielom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#AdamSzejnfeld">W planie będzie wyszczególniona kwota zobowiązań podlegających umorzeniu i kwota zobowiązań do spłacenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#ZygmuntRatman">Zgłosiłem wniosek i proszę poddać go pod głosowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#IrenaHerbst">Wydaje mi się, że niepotrzebnie „dzielimy włos na czworo”. Mamy do czynienia z podmiotami prawa handlowego, które działają według zasad określonych w tym prawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#AdamSzejnfeld">Zostały zgłoszone wątpliwości, które wywołały dyskusję, a ta zaowocowała propozycją zmodyfikowania art. 32j ust. 1. Chciałbym, aby przed głosowaniem pan poseł Zygmunt Ratman podał proponowane brzmienie tego przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#ZygmuntRatman">„Operator przekazuje Wierzycielom środki pieniężne określone w art. 32i, uzyskane w wyniku gospodarowania przejętym majątkiem i jego zbycia, pomniejszone o koszty poniesione z tych tytułów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#AdamSzejnfeld">Jaka jest opinia Biura Legislacyjnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie zgłaszamy zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#AdamSzejnfeld">Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32j ust. 1 w proponowanym brzmieniu? Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32j ust. 1 w brzmieniu zgodnym z wnioskiem pana posła Zygmunta Ratmana. Czy są uwagi lub wnioski do ust 2 i 3? Nie ma uwag.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#JarosławCzyż">Uważam, że powinien być dodany ust. 4, w którym zostanie określone, co operator powinien zrobić z resztą majątku po zaspokojeniu wierzycieli. Jeśli nie będzie takiego przepisu, to powstaną różne sytuacje korupcjogenne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#AdamSzejnfeld">Podzielam pana zdanie, ale dyskusja na ten temat nie została spuentowana konkretnym wnioskiem. Zapytam więc, czy do art. 32j jest jakaś poprawka? Nikt się nie zgłosił. Przystępujemy do głosowania. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 32j. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 32j. Proponuję, aby posłowie, którzy nie są przekonani, że zbędny jest przepis dotyczący zagospodarowania resztek majątku nieobciążonego zobowiązaniami, skorzystali z możliwości zgłoszenia stosownej poprawki podczas drugiego czytania tego projektu ustawy. Przechodzimy do art. 32k. Czy są uwagi do tego przepisu? Nikt się nie zgłosił. Komisja przyjęła art. 32k i 32l w ramach zmiany nr 5 oraz art. 2–6 ustawy nowelizującej. Zgodnie z wcześniejszym postanowieniem, wracamy do art. 32b. Przypomnę, że Biuro Legislacyjne zwróciło uwagę na brak sankcji za niewykonanie normy zawartej w tym przepisie. Czy są jakieś propozycje uzupełnienia przepisu art. 32b? Z tym pytaniem zwracam się przede wszystkim do Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zgodnie z art. 70 regulaminu Sejmu Biuro Legislacyjne jest upoważnione do wnoszenia uwag lub wniosków, natomiast nie jest upoważnione do wnoszenia projektów przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#AdamSzejnfeld">Poza regulaminem jest praktyka życiowa i idea racjonalnego działania, która podpowiada, że powinniśmy współpracować na rzecz stworzenia dobrego prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Możliwe są dwa rozwiązania. Pierwsze polega na skreśleniu wyrazów „w terminie 24 miesięcy od dnia wydania decyzji o restrukturyzacji”. W ten sposób przepis stanie się normą prawną intencyjną, nieobwarowaną jakimkolwiek terminem jej realizacji. W związku z tym jej adresat zostanie zobligowany do zrealizowania dyspozycji ustawy w takim czasie, w jakim będzie mógł to zrobić najszybciej. Drugie rozwiązanie mogłoby polegać na przyjęciu sekwencji przepisów wzorując się np. na przepisach art. 24–27 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W tych przepisach jest powiedziane, co spotyka płatnika, gdy nie opłaca składek. Można wprost odnieść się do tych przepisów. Wówczas obecna treść art. 32b otrzymałaby oznaczenie ust. 1, natomiast w nowym ust. 2 zamieścilibyśmy odniesienie do art. 24–27 łącznie z art. 98, który zawiera przepisy dotyczące wykroczenia, czyli kary.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#AdamSzejnfeld">Moim zdaniem, wykreślenie terminu nie wchodzi w grę, bo wówczas przedsiębiorcy odłożyliby ad calendas Graecas spłatę zaległych składek. Lepsze jest drugie rozwiązanie. Czy nie można byłoby napisać, że te artykuły stosuje się odpowiednio?</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#AdamSzejnfeld">Pan mecenas „straszył” regulaminem Sejmu także członków podkomisji, więc zaproponowałem współpracę pozaregulaminową. Muszę powiedzieć, że przedstawiciele Biura Legislacyjnego pomogli nam znaleźć wyjście z wielu niejasnych sytuacji, za co chcę im podziękować. Dyskutowaliśmy także nad sprawą sankcji za niedotrzymanie terminu, o którym mowa w art. 32b, ale nie została zgłoszona jakakolwiek propozycja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#ZygmuntRatman">Uważam, że przedstawicielom Biura Legislacyjnego nie należą się podziękowania. Uczestniczyli oni w pracach podkomisji, więc pytam, dlaczego dopiero podczas prac nad sprawozdaniem podkomisji jesteśmy informowani o wariantowych rozwiązaniach pewnego problemu. Trzeba było je zaproponować podkomisji. Po to jest Biuro Legislacyjne, aby czuwało nad prawidłowym przebiegiem procesu legislacyjnego na każdym jego etapie, a zwłaszcza na etapie prac podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Biuro Legislacyjne nie ma siły sprawczej. Na forum podkomisji zgłosiliśmy, iż art. 3b zawiera niepełną normę prawną ze względu na brak sankcji, ale nie jesteśmy uprawnieni do kreowania treści ustawy. Oczywiście, jesteśmy do dyspozycji posłów, staramy się z państwem współpracować i pomagać proponując konkretne przepisy, ale to są działania pozaregulaminowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#ArkadiuszKrężel">Omawiany przepis umożliwia Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych rozłożenie na raty spłaty zaległych składek. Są to jedyne zobowiązania, które nie ulegają umorzeniu w postępowaniu restrukturyzacyjnym. Także w tym miejscu powtórzę, że tymi postępowaniami są objęte 42 przedsiębiorstwa. Uważamy, że nie będą one w stanie spłacić w pełni zaległych składek w terminie 24 miesięcy. W związku z tym podkomisja przedłużyła ten termin o 24 miesiące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#AdamSzejnfeld">Pan prezes wypowiedział się na zupełnie inny temat. Komisja zaakceptowała termin krótszy - 24-miesięczny i już do tego nie będziemy wracać. Niemniej wypowiedź pana prezesa utwierdziła mnie w przekonaniu, że konieczne jest ustanowienie sankcji za niedotrzymanie tego terminu. Skoro z góry zakłada się, że restrukturyzowane przedsiębiorstwa nie spłacą zaległych składek w tym terminie, to tak się stanie, jeśli będą wiedziały, że nie spotka ich za to żadna kara.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#ArkadiuszKrężel">Karą będzie postawienie przedsiębiorstwa w stan upadłości. Jeśli nie zamknę postępowania restrukturyzacyjnego ze względu na niezakończoną spłatę zobowiązań, to muszę to postępowanie umorzyć, a konsekwencją tego będzie powrót do procesu upadłościowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#ZygmuntRatman">Proszę poddać pod głosowanie art. 32b.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#AdamSzejnfeld">Komisja już przyjęła art. 32b w takiej wersji, jaka jest w przedłożeniu rządowym, natomiast teraz zastanawiamy się nad uzupełnieniem tego przepisu o sankcje za niedotrzymanie zawartej w nim normy prawnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#ZygmuntRatman">Stosowną poprawkę można będzie zgłosić w trakcie drugiego czytania projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy dobrze rozumiem, że pan poseł wnosi o zakończenie pracy nad sprawozdaniem Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#ZygmuntRatman">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#ElżbietaParadowska">Uzupełnię wypowiedź prezesa Agencji Rozwoju Przemysłu. Otóż dopiero decyzja o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego jest sygnałem dla wierzycieli, że mogą umorzyć uzgodniony zakres zobowiązań publicznoprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#AdamSzejnfeld">Rozumiem, że jeśli zaległe składki nie zostaną spłacone w ciągu 24 miesięcy, to prezes Agencji nie wydaje decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego i wtedy przedsiębiorstwo jest postawione w stan upadłości. Rzeczywiście, jest to silna sankcja. Poddaję pod głosowanie wniosek pana posła Zygmunta Ratmana. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła wniosek o zakończenie prac nad sprawozdaniem podkomisji. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ten wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#WładysławStępień">Informuję, że wycofuję wniosek mniejszości w odniesieniu do art. 19 ust. 2. Proszę zgłaszać kandydatów na posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#ZygmuntRatman">Zgłaszam kandydaturę pana posła Władysława Stępnia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy są inne kandydatury? Nikt się nie zgłosił. Czy pan poseł zgadza się pełnić funkcję sprawozdawcy Komisji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#WładysławStępień">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#AdamSzejnfeld">Czy ktoś sprzeciwia się powierzeniu panu posłowi Władysławowi Stępniowi funkcji posła sprawozdawcy? Nikt nie zgłosił sprzeciwu. Proponuję wyznaczyć Urzędowi Komitetu Integracji Europejskiej termin przedstawienia opinii do 23 bm. Czy są inne propozycje? Nie ma. Dziękuję. Zamykam posiedzenie Komisji Gospodarki.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>