text_structure.xml
27 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#WiesławCiesielski">Otwieram posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. Tematem dzisiejszego posiedzenia jest rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa. Proszę przewodniczącego podkomisji o krótką informację na temat przygotowanego sprawozdania, które wszystkim państwu zostało doręczone.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JanKubik">Po przekazaniu przez marszałka Sejmu do Komisji Finansów Publicznych projektu ustawy - Ordynacja podatkowa sekretariat Komisji skierował ten projekt do kilku ekspertów w zakresie prawa podatkowego i praktyków w tym zakresie. Powołana podkomisja miała więc pomoc w postaci ekspertyz oraz pomoc ze strony Biura Legislacyjnego. Przy okazji chciałbym podziękować również sekretariatowi Komisji oraz doradcom prawa podatkowego, którzy w pracach podkomisji brali czynny udział. Podczas ośmiu posiedzeń podkomisji staraliśmy się znaleźć jak najlepsze rozwiązania. Zmiana ordynacji podatkowej dotyczy przede wszystkim wykładni w zakresie interpretacji przepisów - art. 14c jest tu bardzo istotny, choć oczywiście różne są opinie na ten temat. Druga rzecz niezwykle istotna dotyczy porozumień pomiędzy organami podatkowymi a grupą podmiotów gospodarczych, w zakresie cen transakcyjnych. W podkomisji ustalono, że jedynie odpowiedzialnym za organy podatkowe będzie Minister Finansów. Wprowadzono też odpłatność za porozumienie. W projekcie zminimalizowano obowiązek osobistych kontaktów pomiędzy podatnikami a organami podatkowymi. Rozszerzono również formy elektroniczne w kontaktach z podatnikami. Inna zmiana dotyczy zabezpieczenia i terminu zobowiązań podatkowych, wynikających z art. 33. Jeśli chodzi o art. 85, podkomisja przedstawiła rządowi stanowisko w sprawie dokonywania zmiany i korekty w deklaracjach podatkowych. Rząd w dalszym ciągu stoi na stanowisku, że przy zmianach i korektach deklaracji sprawa jest związana z Kodeksem karnym skarbowym. Z inicjatywy posła Artura Zawiszy została złożona poprawka do Kodeksu karnego skarbowego. Przypominam, że obecnie w pracach Sejmu jest nowelizacja tego kodeksu. Kiedy ostatnio przysłuchiwałem się dyskusji w tej sprawie na posiedzeniu plenarnym, z przykrością stwierdziłem, iż większość dyskutantów traktuje Kodeks karny skarbowy na równi z Kodeksem karnym, co jest pewnym nieporozumieniem. Sam, w pierwszym czytaniu projektu Kodeksu karnego skarbowego, składałem wniosek, żeby prokurator mógł otrzymać ostateczną decyzję. Jeśli bowiem nie ma ostatecznej decyzji proces może trwać 3–4 lata. Zdarzają się też przypadki, że wcześniej zapada wyrok w sądzie niż załatwienie odwołania w II instancji. Dlatego koniecznie należy tę sprawę uprościć. W dwóch przypadkach podkomisja przedkłada dwa warianty zapisu, do rozstrzygnięcia przez Komisję. Dotyczy to art. 33c i art. 260. W pierwszym przypadku chodzi poręczenia i gwarancje, a w drugim o odszkodowanie na skutek wydania błędnej decyzji. Mam trzy uwagi, jeśli chodzi o całość problemu. Na posiedzeniach podkomisji podniesiono kwestię, by w ordynacji podatkowej dokonać zmiany w zakresie kompensaty należności podatkowych. Otóż podatnik, który eksportuje towary poza Unię Europejską, ma możliwość zwrotu podatku VAT. Czeka się jednak na to albo 60 albo 180 dni. Ten sam podatnik, jeśli importuje towar spoza Unii Europejskiej, też płaci podatek VAT lub akcyzę. Problem polega na tym, że tu ma zaległość, a tu nadpłatę. Dlatego ważne byłoby, aby była możliwość kompensaty. Trzeba tu znaleźć jakieś rozwiązanie, niekoniecznie nawet w ordynacji podatkowej. Druga sprawa, to odpowiedzialność za upadłość podmiotów gospodarczych. Oczywiście nie dyskutowaliśmy tej sprawy na posiedzeniach podkomisji, ale najwyższy czas, żeby się nią zająć i zastanowić się nad stosownymi rozwiązaniami. Trzecia sprawa - wprowadzenie obowiązku składania oświadczeń majątkowych. W tej kadencji Sejmu, w 2002 r., w ramach programu „Przedsiębiorczość - Rozwój - Praca”, próbowaliśmy coś zrobić - również przy zmianie ordynacji podatkowej - w tym względzie.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#JanKubik">Niestety, opór materii był tak silny, że Trybunał postanowił tak, jak postanowił. Pytam - dlaczego nie możemy wprowadzić powszechności składania oświadczeń majątkowych? Przecież choćby obserwując działania komisji śledczych, widać, jak bardzo jest to potrzebne.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#WiesławCiesielski">Dziękujemy panu przewodniczącemu za informację o pracach podkomisji. Pragnę też podziękować panu za sprawne poprowadzenie tych prac, co skutkuje dzisiaj produktem w postaci praktycznie uzgodnionego tekstu. Przystępujemy do procedowania. Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie słyszę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Przechodzimy do art. 1. Czy są pytania lub uwagi do zmian nr 1–17? Nie słyszę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmiany nr 1–17 w art. 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmiany nr 1–17 w art. 1. Przechodzimy do zmiany nr 18, w której mamy dwa warianty, dotyczące art. 117a i art. 33e. Bardzo proszę przedstawić istotę rozbieżności proponowanych zapisów.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#JanKubik">W zasadzie rozbieżności nie ma. Chcieliśmy tylko zaprezentować to, co rząd zaproponował i to, co wypracowała w tym względzie podkomisja. Dlatego proszę, aby w tej sprawie wypowiedziała się strona rządowa.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#WłodzimierzGurba">Opowiadamy się, podobnie jak podczas prac podkomisji, za wariantem I. Przypomnę, że pewne wątpliwości - choć nie ma tu wielkiego sporu merytorycznego - dotyczyły kwestii odpowiedzialności gwaranta lub poręczyciela, który podejmie się gwarantować wykonalność decyzji podatkowej i zobowiązanie stanie się wymagalne. Wątpliwości dotyczyły tego czy tryb administracyjnoprawny, czyli egzekucja administracyjna, nie będzie trybem zbyt drogim, przez co zwiększy koszty uzyskiwania tych dwóch sposobów zabezpieczeń i tym samym zmniejszy ich dostępność dla klientów, czyli podatników. Naturalnie przedstawiliśmy stanowisko argumentujące wariant I, ale w międzyczasie, żeby upewnić się co do prawidłowości tego stanowiska, minister finansów zwrócił się o opinię do przewodniczącego Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych oraz prezesa Związku Banków Polskich o konsultacje, czy rzeczywiście ten wariant I spowoduje wzrost kosztów uzyskiwania poręczeń i gwarancji, za którym ewentualni poręczyciele lub gwaranci się opowiadają. Obie te instytucje uznały za prawidłowy wariant I, wskazując, iż nie wpłynie to na koszty udzielania poręczeń lub gwarancji, a wręcz przeciwnie - może nawet sprzyjać, by te koszty byłyby mniejsze, niż gdyby egzekucja była prowadzona w trybie cywilno-prawnym. Wiadomo bowiem, że koszty egzekucyjne, pobierane przez komornika sadowego, są zwykle większe. Ta egzekucja jest bardziej długotrwała, a przez to droższa. Miedzy innymi również z punktu widzenia systemowego banki i instytucje ubezpieczeniowe poparły wariant I, ponieważ zobowiązania podatkowe powinny być zaspokajane w trybie administracyjnym, a nie cywilnoprawnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JanKubik">Podkomisja również jest za wariantem I.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#ArturZawisza">Przedstawiciel resortu podał w tej chwili nową, ważną informację, która nie była znana podczas prac podkomisji, dotyczącą przeprowadzonych konsultacji. Przypomnę tym, którzy wyrażali sceptycyzm, iż w art. 117a chodziło, rzecz jasna, nie tyle o dobro banków czy firm ubezpieczeniowych, ale właśnie podatników, którzy korzystaliby z tych gwarancji. Chodziło o to, aby podatnik, który nie podlega natychmiastowej egzekucji kary skarbowej, mógł mieć stosunkowo łatwo dostępną i stosunkowo tanią gwarancję. Nasza troska wynikała z tego, czy zapis w tym brzmieniu - a więc nadający egzekucję prawno-administracyjną - nie podwyższy kosztów uzyskiwania gwarancji. Tej wiedzy, jaką przedstawił przed chwilą przedstawiciel resortu, nie mieliśmy w trakcie posiedzeń podkomisji, stąd pytanie - czy dysponujemy pisemną opinią KNUiFE i Związku Banków Polskich?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#WłodzimierzGurba">Oczywiście dysponujemy pisemnymi opiniami. Mamy je skserowane, więc jeśli jest taka wola, chętnie je udostępnimy.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#WiesławCiesielski">Prosimy zatem dostarczyć je do sekretariatu Komisji, abyśmy mogli je przekazać zainteresowanym posłom. Zwracam się do posła Artura Zawiszy. Zdaje się, iż wariant II jest pana autorstwa. Czy możemy uznać, że w tej sytuacji wycofuje się pan z wariantu II?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ArturZawisza">Brzmienie wariantu II jest autorstwa Biura Legislacyjnego, które odpowiedziało na sceptycyzm wyrażony przez jednego z ekspertów, podzielany także przeze mnie. Oczywiście w tej sytuacji wycofuję się z popierania wariantu II.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#WiesławCiesielski">Zatem mamy rozstrzygniętą kwestię zmiany nr 18. Przyjmujemy wariant I. Czy są pytania lub uwagi do zmian nr 19–82? Nie słyszę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmiany nr 19–82 w art. 1. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmiany nr 19–82 w art. 1. Zmianę nr 83 i 84 mamy w dwóch wariantach. Proszę o wyjaśnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#JanKubik">Chodzi tu o skutki odszkodowań za niewłaściwą decyzję wydaną przez organy podatkowe. Te dwa warianty zapisu są zbieżne. Prosiłbym, aby w tej sprawie najpierw wypowiedziała się strona rządowa.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#WłodzimierzGurba">Rząd opowiada się za wariantem I. Chciałbym zwrócić uwagę na istotę różnicy między wariantem I a wariantem II, bo nie są to różnice li tylko legislacyjne. Otóż w zeszłym roku Senat zgłosił projekt zmiany w ustawie - Ordynacja podatkowa z zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej. Zatem w tym momencie rozstrzyga się też pośrednio los projektu senackiego. Różnica między wariantem I a wariantem II dotyczy zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej organu podatkowego w sytuacji, gdy decyzję uchylono po wznowieniu postępowania. Jeżeli chodzi o unieważnienie decyzji, o stwierdzenie nieważności decyzji, zarówno wariant I jak i wariant II przewiduje odpowiedzialność pełną, a zatem odpowiedzialność zarówno za rzeczywistą stratę jak i utracone korzyści, bowiem - jak stwierdził już Trybunał Konstytucyjny - organy podatkowe ponoszą odpowiedzialność za niezgodne z prawem swoje działanie. Tryb stwierdzenia nieważności polega na niczym innym niż tylko stwierdzeniu niezgodności z prawem wydanej decyzji. A zatem w tym zakresie nie ma żadnej wątpliwości, że podatnikom przysługuje pełne odszkodowanie - również za utracone korzyści. Trybunał Konstytucyjny nie rozstrzygnął natomiast na tyle precyzyjnie kwestii uchylenia decyzji w trybie wznowienia postępowania i związanego z tym zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej, żeby można było się bezpośrednio na ten wyrok powoływać. Tryb wznowienia w postępowaniu nie polega - w przeciwieństwie do trybu stwierdzenia nieważności - na stwierdzaniu, że działanie organu podatkowego było niezgodne z prawem. Ordynacja podatkowa zna obecnie 8 różnych przesłanek do wznowienia postępowania. Mieszczą się tutaj przesłanki, które polegają m.in. na działaniu niezgodnym z prawem. Jeśli np. organ podatkowy bezzasadnie pominął stronę w toku postępowania, pozbawił jej prawa do czynnego udziału - w takim przypadku będzie pełny zakres odszkodowawczy. Jednak w trybie wznowienia postępowania są przesłanki, które mogą powstać w wyniku działania lub zaniechania innych podmiotów - nawet niekoniecznie strony postępowania - np. dowody, w których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe, doszło do popełnienia przestępstwa, czy też nastąpiło ujawnienie nowych dowodów już po wydaniu decyzji, nieznanych wcześniej organowi, ale mających wpływ na wydanie decyzji. Otóż w takich przesłankach nie można postawić znaku równości między istnieniem tych przesłanek a nielegalnością działania organu podatkowego, ponieważ zwykle te przesłanki powstają w wyniku świadomego czy nieświadomego fałszerstwa, składania fałszywych zeznań, składania nieprawdziwych opinii przez biegłych czy też zatajania w trakcie postępowania podatkowego pewnych dowodów, które potem wychodzą na jaw. Dlatego też projekt rządowy - ujęty w wariancie I realizuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie, w którym ewidentnie taka potrzeba nowelizacji wynika, czyli przyznaje prawo pełnego odszkodowania w trybie stwierdzenia nieważności decyzji oraz w trybie wznowienia postępowania, wtedy - jak mówi art. 260a par. 1 pkt 1 jeżeli organ przyczynił się do powstania okoliczności stanowiącej przesłankę wznowienia postępowania. Natomiast jeśli organ się nie przyczynił - o czym mowa w pkt 2 wówczas odszkodowanie będzie obejmowało tylko poniesioną rzeczywistą stratę, a nie będzie obejmowało utraconych korzyści. Dodam, że poseł Artur Zawisza słusznie określił, na posiedzeniach podkomisji, że projekt rządowy jest takim minimum, wynikającym z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#WłodzimierzGurba">Oczywiście uzasadnienie wyroku też może być przedmiotem egzegezy, wykładni, dyskusji. Być może pojawią się poglądy, które będą wywodzić szerszy zakres odpowiedzialności odszkodowawczej z uzasadnienia wyroku, natomiast sentencja brzmi jasno - wtedy, kiedy działanie organu było niezgodne z prawem. A zatem działanie innych osób, które nie są organem podatkowym, z sentencji wyroku Trybunału Konstytucyjnego, nie może prowadzić do roszczeń o pełne odszkodowanie, w tym o utracone korzyści. Naturalnie i Komisja, i Sejm mogą podjąć inną decyzję i mogą rozszerzyć zakres odpowiedzialności odszkodowawczej, poza to minimum, które wyznaczył wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Jeszcze raz podkreślam - wariant I jest jedynie minimalną realizacją wyroku Trybunału Konstytucyjnego, natomiast wariant II przyznaje w obu tych trybach - i w przypadku unieważnienia decyzji, i wznowienia postępowania, bez względu na to, z jakich przesłanek to wznowienie nastąpi - pełne odszkodowanie. Tu tkwi istota tych dwóch wariantów. Wariant I jest z projektu rządowego, wariant II można powiedzieć, iż jest z projektu senackiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#ArturZawisza">Dochodzimy do bardzo newralgicznego momentu nowelizowanej ordynacji podatkowej. Nawiasem mówiąc, to nie był jedyny sporny przepis w tej ordynacji - bo mogłoby się tak wydawać po tym, kiedy bez dyskusji przyjęliśmy 82 zmiany. Świadczy to o dobrej pracy podkomisji, która odbyła aż 8 posiedzeń między grudniem a marcem i wszystkie inne sporne kwestie zdołała w sposób jednolity ustalić, a zapewniam, że było ich niemało. Ta jedna jedyna została. Tyle, że ma ona ogromne znaczenie dla obywateli - bo dotyczy konstytucyjnych wolności obywatelskich - a dla podatników w szczególności, ponieważ w sposób oczywisty dotyczy ich swobód podatniczych. Musimy sobie uświadomić, iż jesteśmy zmuszeni wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego jakąś zmianę wprowadzić. Dzisiaj bowiem w ordynacji podatkowej utrzymuje się stan niekonstytucyjny, w którym podatnicy w przypadku uchylonych decyzji i wznowionych postępowań otrzymują odszkodowanie za poniesioną szkodę, a nie za utraconą korzyść. Ten stan rzeczy, po wyroku Trybunału Konstytucyjnego, trzeba naprawić. Rząd proponuje minimalistyczne ujęcie. Ja nie przeczę, że stanowisko rządu nie wykonuje wyroku Trybunału. Nie twierdzę, że rządowa wersja jest nadal niekonstytucyjna. Owszem, wyrok Trybunału w rządowej wersji jest skonsumowany, ale uwzględniając swobody podatnicze w sposób wyłącznie najwęższy, tzn. pełne odszkodowanie możliwe jest tylko w przypadku dowiedzionej winy organu skarbowego. Otóż gdybyśmy przyjęli taką wersję, to znaczyłoby, że zdarzałyby się liczne sytuacje, w których uchylano by decyzje podatkowe i wznawiano by postępowania bez winy podatnika, a mimo wszystko nie otrzymywałby on pełnego odszkodowania. Dlaczego? Ano dlatego, że nie wystarczy warunek braku winy podatnika. Jest niezbędny warunek stwierdzonej winy organu podatkowego. I na tym polega owa „wąskość” ujęcia rządowego. Co więcej, z tym wiążą się dalsze praktyczne dolegliwości, bo stwierdzanie winy organu podatkowego wcale nie jest takie proste. Ta wina musi być dowiedziona i prawomocnie stwierdzona. A więc stawiamy niezwykle wysoką barierę dla uzyskania pełnego odszkodowania przez obywateli. W związku z tak wąskim i niekorzystnym dla obywatela ujęciem zaproponowałem wariant II, który - jak już przypominano - w istocie jest prawie dosłownym powieleniem wcześniejszej propozycji Senatu, zawartej w druku sejmowym nr 3019 datowanym 3 czerwca 2004 r., która była przedmiotem prac parlamentarnych. Według tej propozycji pełne odszkodowanie - a więc i za poniesioną szkodę, i za utraconą korzyść - należy się w każdej sytuacji, kiedy podatnik nie jest winien. Takie rozwiązanie, moim zdaniem, jest jedynym sprawiedliwym, w stosunku do wszystkich podatników. Rzeczą niesprawiedliwą i niedopuszczalną byłoby, gdyby podatnicy - bez których winy są uchylane decyzje i są wznawiane postępowania - nie mogli otrzymać pełnego odszkodowania. Decyzje w tej sprawie musimy podjąć. Zwracam uwagę, że jest to decyzja, która ma ogromny wymiar praktyczny, ludzki i finansowy. Dotyczy ona milionów podatników w Polsce.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#WiesławCiesielski">Dziękuję państwu za precyzyjne pokazanie różnicy między dwoma wariantami. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem wariantu I, dotyczącego zmiany nr 83 i 84? Stwierdzam, że Komisja, 15 głosami, przy 8 przeciwnych i braku wstrzymujących się, przyjęła wariant I w zmianie nr 83 i 84. Czy są pytania lub uwagi do zmian nr 85–112? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła zmiany nr 85–112. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmiany nr 85–112.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#ArturZawisza">Zgłaszam wniosek mniejszości.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#WiesławCiesielski">Zakończyliśmy rozpatrywanie zmian do art. 1. Czy są pytania lub uwagi do art. 2–3? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 2–3. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2–3. Przechodzimy do art. 4. Czy są pytania lub uwagi do art. 4?</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#JanKubik">Zgłaszam poprawkę, którą za chwilę wszyscy państwo otrzymacie na piśmie.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#WiesławCiesielski">Zatem na chwilę zawieszamy rozpatrywanie art. 4 do czasu doręczenia wszystkim członkom Komisji poprawki na piśmie. Czy są pytania lub uwagi do art. 5–7? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 5–7. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5–7. Czy są pytania lub uwagi do art. 8?</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#ArturZawisza">Nie zgłaszam żadnej poprawki, ale chcę uświadomić wszystkim, że to jest o tyle ważna zmiana, którą przyjmujemy w art. 8, iż ona konsumuje projekt zmiany ustawy - Ordynacja podatkowa, będący autorstwem Komisji Finansów Publicznych. Przypominam, że w grudniu 2002 r. Komisja Finansów Publicznych złożyła swój komisyjny projekt, w którym postulowała niekaralność korekt deklaracji podatkowych. W późniejszej fazie prac parlamentarnych Komisja wycofała się z tego projektu, ale nie dlatego, że przestaliśmy być przekonani co do koncepcji niekaralności korekt deklaracji podatkowych, ale dlatego, iż umiejscowienie takiego przepisu w samej ordynacji podatkowej byłoby niezgodne z logiką systemu prawnego i słusznie wtedy wywodzono, że taka zmiana powinna być zawarta w Kodeksie karnym skarbowym. I właśnie w trakcie prac podkomisji nad tą nowelizacją udało nam się, ponad wcześniejszymi propozycjami rządu, dopisać art. 8 nowelizujący Kodeks karny skarbowy, wprowadzający niekaralność korekt deklaracji podatkowych, więc każdy z nas w swoim okręgu wyborczym będzie mógł powiedzieć, że właśnie 14 kwietnia dał wolność podatnikom korygującym swe deklaracje.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#WiesławCiesielski">Dziękuję panu posłowi za niezwykle ważną informację. Czy są pytania lub uwagi do art. 8–11? Nie słyszę. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 8–11. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8–11. Czy są pytania lub uwagi do art. 12?</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#WłodzimierzGurba">Mamy drobną uwagę legislacyjną. Chodzi o zbyt wąski zakres odesłania. W art. 12 mamy przepis przejściowy nakazujący stosowanie starych przepisów, dotyczących zabezpieczeń do starych zobowiązań. Niestety, odesłanie jest zbyt wąskie, nie ujmuje jeszcze jednego przepisu w zabezpieczeniach, który w tej ustawie się zmienia - chodzi o art. 33b pkt 2. Tak więc odesłanie powinno się uzupełnić o art. 33b pkt 2. Wstępnie uzgadnialiśmy tę sprawę z Biurem Legislacyjnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#WiesławCiesielski">Czy Biuro Legislacyjne to potwierdza?</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#KrzysztofKarkowski">Tak. Uzgadnialiśmy to.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#WiesławCiesielski">Czy ktoś z posłów chce wnieść uwagę do tej propozycji? Nie słyszę. Zatem jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 12 z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12 z poprawką. Czy są pytania lub uwagi do art. 13–20? Nie słyszę. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 13–20. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13–20. Wracamy do art. 4. Wszyscy otrzymali poprawkę posła Jana Kubika. Proszę o wyjaśnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#JanKubik">Skoro wprowadzamy zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to warto byłoby, aby podatnicy tak krajowi, jak zagraniczni mieli tę samą możliwość przekazywania informacji dla organów podatkowych - w jedną i w drugą stronę.</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#WiesławCiesielski">Jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie?</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#JarosławNeneman">Rząd popiera poprawkę.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#WiesławCiesielski">Czy ktoś z posłów chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie słyszę. Zatem jeśli nie usłyszę sprzeciwu, to uznam, że Komisja przyjęła art. 4 z poprawką. Sprzeciwu nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 4 z poprawką. Na tym zakończyliśmy rozpatrywanie sprawozdania podkomisji. Proszę wybaczyć, że na tym posiedzeniu nie poddam pod głosowanie całości ustawy, ale w drodze do Komisji jest autopoprawka rządu. Proponuję zatem, aby tej autopoprawki nie zostawiać do drugiego czytania, tylko żebyśmy rozstrzygnęli jej losy na etapie prac po pierwszym czytaniu w Komisji. Jeśli poprawka dotrze do nas jutro przegłosujemy całość ustawy na jutrzejszym posiedzeniu, jeśli nie - pojutrze.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#ArturZawisza">Chciałbym dowiedzieć się czego dotyczy autopoprawka rządu.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#KrystynaSkowrońska">Proponuję, abyśmy przegłosowali całość ustawy na wtorkowym posiedzeniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#WiesławCiesielski">Zatem ustalamy, że głosujemy we wtorek. Proszę o odpowiedź na pytanie posła Artura Zawiszy.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#WłodzimierzGurba">Autopoprawka dotyczy kwestii, których potrzeba zmiany była sygnalizowana podczas prac podkomisji. Chodzi o składanie deklaracji w formie elektronicznej, w zakresie podatków samorządowych. Zwracam uwagę, że art. 3c niniejszego projektu odsyła jak gdyby do odrębnych ustaw, w zakresie składania deklaracji na podatki samorządowe. Nie można tutaj wprowadzić takiego samego trybu, jak w zakresie podatków rządowych. Ze względu na specyfikę organów podatkowych, różny zakres ulg trudno te kwestie ujednolicić. Nie można też samorządom narzucać systemu, który będzie stosowany w urzędach skarbowych. Autopoprawka dotyczy właśnie tej materii.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#WiesławCiesielski">Rozumiem, że wyjaśniliśmy wszystkie wątpliwości. Chciałbym, z upoważnienia - jak sądzę - wszystkich członków Komisji, przychylić się do opinii, którą wygłosił poseł Artur Zawisza, i na ręce pana przewodniczącego Jana Kubika złożyć podziękowania dla podkomisji za profesjonalną pracę. Dziękuję wszystkim za udział w dzisiejszym posiedzeniu. Zamykam posiedzenie Komisji Finansów Publicznych.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>