text_structure.xml 159 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#StanisławStec">Rozpoczynamy posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. Jest to jej trzechsetne posiedzenie w tej kadencji. Panie i panowie posłowie porządek obrad otrzymali. Czy są do niego uwagi? Uwag nie ma, więc przystępujemy do realizacji pierwszego punktu porządku obrad, a jest nim pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych. Stronę rządową reprezentuje pan minister Ryszard Michalski, którego proszę o przedstawienie projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#RyszardMichalski">Mam przyjemność przedstawić w imieniu rządu Rzeczypospolitej projekt ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych. Przenosi on do polskiego systemu prawa postanowienia dyrektywy Rady i Parlamentu Europejskiego nr 2002/47/WE z 6 czerwca 2002 r. w sprawie ustanawiania zabezpieczeń finansowych. Ta dyrektywa ma bardzo szeroki zakres regulacji. Szereg z nich już funkcjonuje w polskim porządku prawnym, jednak znajdują się one w różnych ustawach. Teraz chodzi o to, żeby je umieścić w uporządkowany sposób w jednym akcie prawnym. Omawiany projekt ustawy wprowadza regulacje, które zapewnią bezpieczeństwo wielkokwotowego obrotu finansowego. Taki jest główny rys proponowanych regulacji. Istotą nowych przepisów jest stworzenie mechanizmu umożliwiającego powszechne zabezpieczanie wielkich transakcji finansowych, zwłaszcza kredytów, operacji dokonywanych na rynku międzybankowym, kapitałowym i pieniężnym oraz w ramach operacji otwartego rynku banku centralnego. Omawiane regulacje spowodują wzrost wolumenu transakcji wielkokwotowych, a równolegle zapewnią też ich większe bezpieczeństwo. Przyczynią się w ten sposób do pogłębienia rynku finansowego i mogą się również przełożyć na szybszy rozwój naszej gospodarki. Zakres przedmiotowy projektu odzwierciedla fakt, że ma ona mieć zastosowanie tylko do części zabezpieczeń finansowych, które zostały określone w art. 5 projektu ustawy. Ma również walor w odniesieniu do ściśle określonych podmiotów wymienionych w art. 2. Projektowane regulacje wskazują, że jednym z elementów umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego jest możliwość dokonywania rozliczeń poprzez zamieszczenie tzw. klauzuli kompensacyjnej. Wprowadza się więc tutaj instytucję kompensaty, która jest zbliżona do potrącenia, stosowanego w polskim prawie finansowym. W zakresie określenia rodzajów zabezpieczeń normowanych niniejszą ustawą, w ślad za postanowieniami przywołanej przeze mnie dyrektywy dokonano podziału zabezpieczeń podstawowego dla przepisów ustawy, po pierwsze - na polegające na przeniesieniu przez ustanawiającego zabezpieczenie prawa do środków pieniężnych lub instrumentów finansowych na przyjmującego zabezpieczenie. Jest w to włączone także takie przeniesienie, które łączy się z zastrzeżeniem odkupu, czyli mamy tutaj do czynienia z umowami „repo”. Po drugie -zostało ustanowienie przez przyjmującego zabezpieczenie zastawu na prawach do środków pieniężnych lub na instrumentach finansowych. A więc mamy do czynienia z instytucją zastawu finansowego. Po trzecie - w projekcie są zawarte regulacje dotyczące ustanowienia blokady na rachunku papierów wartościowych, zgodnie z odrębnymi przepisami. Za kluczową innowację przyjętą w omawianym projekcie należy uznać zapewnienie możliwości zaspokojenia się z przedmiotu zastawu finansowego bez konieczności uruchamiania postępowania sądowego, w tym egzekucyjnego. Omawiany projekt ustawy zmienia także postanowienia innych ustaw, o których jest w nim mowa. Bardzo ważne jest to, że projekt nie zawiera upoważnień do wydania przepisów wykonawczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#StanisławStec">Otwieram dyskusję nad przedstawionym projektem ustawy w ramach pierwszego czytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałabym, żeby pan minister powiedział coś o tej innowacji dotyczącej zaspokajania się z przedmiotu zastawu bez procedury sądowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#RyszardMichalski">Chodzi o zwiększenie bezpieczeństwa obrotu finansowego. Dokonujemy zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego poprzez dodanie art. 902 z oznaczeniem 1, gdzie jest zawarta próba unormowania praw i obowiązków stron umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego. Chodzi o to, że z postępowania wyłącza się niektóre tytuły. Dokonano również niezbędnych uzupełnień prawa upadłościowego i naprawczego, co przyśpieszy dochodzenie praw. W tym postępowaniu naprawczym zawiesza się spłatę zobowiązań przedsiębiorcy, np. naliczanie odsetek, lub ogranicza się możliwość potrącenia wierzytelności i stosowania środków zabezpieczających. Tutaj chcemy wyłączyć właśnie te ograniczenia, czyli projektowana ustawa będzie wyłączała stosowanie tych ograniczeń, o których mówiłem przez chwilą, w odniesieniu do uprawnień zabezpieczenia finansowego, regulowanych przez ustawę. Czyli w tym przypadku kluczową innowacją przyjętą w projekcie ustawy jest zapewnienie możliwości zaspokojenia się z przedmiotu zastawu finansowego bez uruchamiania postępowania sądowego, w tym egzekucyjnego. To przyśpieszy dochodzenie roszczeń i zwiększy płynność naszego rynku finansowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#StanisławStec">Panie ministrze, niech pan się przygotuje do udzielenia bardziej szczegółowej odpowiedzi, kiedy będziemy rozpatrywać poszczególne przepisy, bo to, co pan powiedział o art. 902 z oznaczeniem 1, nie jest wyczerpującą odpowiedzią na pytanie pani poseł Krystyny Skowrońskiej. Dlatego proszę o bardziej szczegółową odpowiedź na pytanie, czy nie idziemy w kierunku zaspokojenia instytucji finansowych, umożliwiając im egzekwowanie należności bez tytułu sądowego wobec zainteresowanych przedsiębiorców? Zwracam uwagę na debatę, która niedawno odbyła się w Sejmie na ten temat, zwłaszcza jeśli chodzi o egzekucje bankowe. Padło tam wiele stwierdzeń dotyczących tego, żeby te warunki po prostu poprawić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JózefGruszka">Dobrze się stało, że przepisy dotyczące zabezpieczeń finansowych znajdą się w jednej ustawie. Natomiast trochę mnie martwi tryb naszej pracy, bo ustawa ma wejść w życie 1 maja 2004 r., czyli w dniu uzyskania przez nasz kraj członkostwa w Unii Europejskiej. A my robimy to szybko, „na kolanie”, nie powiem, że byle jak, bo dawałbym w ten sposób fałszywe świadectwo naszej pracy, a przecież tak nie jest - chcemy zrobić to porządnie. Natomiast tryb pracy, jaki nam się proponuje, jest naprawdę bardzo przyspieszony i oceniam to bardzo krytycznie. Druga sprawa - w uzasadnieniu pana ministra padło stwierdzenie, że projektowana ustawa nie zawiera upoważnień do wydawania aktów wykonawczych. W takim razie pytam się: czy te akty nie będą potrzebne, czy też po prostu nie są jeszcze gotowe? Uważam, że taki akt prawny o randze ustawy powinien dawać wskazania, a do niego powinny być dołączone akty wykonawcze. Rozporządzenia wykonawcze niejednokrotnie są ważniejsze niż przepisy ustawowe, bo te ostatnie wyznaczają kierunek, natomiast jak to ma być realizowane - pokazują rozporządzenia. Nieprzedstawienie ich razem z ustawą nie jest dobrym rozwiązaniem. A więc powtarzam, będziemy się starać wykonać naszą pracę jak najlepiej, ale martwię się tym, że nie mamy również wskazań eksperckich dotyczących tego projektu. Bo ja, oprócz opinii rządu, chciałbym znać uwagi ekspertów na temat tych rozwiązań. A one też by nam pomogły w tym, żeby te przepisy dotyczące zabezpieczeń były odpowiednio sformułowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#WojciechJasiński">Ja również chciałem nawiązać do tego, co mówili panowie posłowie Stanisław Stec i Józef Gruszka. Mamy kolejną ustawę, która jest czymś specjalnym w stosunku do ogólnie obowiązujących zasad prawa cywilnego. I też czuję ten niedosyt. Bo z polskich doświadczeniach najczęściej wynika jedno, że stworzenie specjalnych praw dla poszczególnych grup „odbijało się fatalną czkawką” w naszym życiu społecznym i gospodarczym. Prosiłbym więc o jakieś pogłębione opinie ekspertów, bo jest za mało czasu nawet na przeprowadzenie konsultacji we własnym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#StanisławStec">Nie widzę innych zgłoszeń do dyskusji, proszę więc o zabranie głosu pana ministra Ryszarda Michalskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#RyszardMichalski">Wspominałem o tym, że w art. 2 mamy ściśle określone kategorie podmiotów, których dotyczą przepisy projektowanej ustawy. A więc mamy tutaj wielkie podmioty naszego rynku finansowego i w tym też znaczeniu można powiedzieć, że niejako ułatwiamy im życie, pozwalając na regulowanie ważnych aspektów obrotu finansowego w drodze umownej. Czyli jest to przeniesienie akcentu z regulacji odgórnych na stosunki umowne między samymi zainteresowanymi. W tym sensie same te podmioty same muszą bronić swoich interesów. Pan poseł Józef Gruszka pytał, czy rzeczywiście nie są potrzebne akty wykonawcze? Właśnie z charakteru tego projektu wynika, że akty wykonawcze nie będą potrzebne, bowiem ciężar regulowania ważnych spraw związany z poszczególnymi umowami finansowymi spada właśnie na bezpośrednio zainteresowane uprawnione podmioty. A więc można powiedzieć, że ustawodawca rzeczywiście zezwala na ustanowienie zabezpieczeń finansowych w drodze stosunków umownych między bezpośrednio zainteresowanymi. Dlatego myślę, że pan poseł Wojciech Jasiński niepotrzebnie martwi się, że znowu wyłączamy prawo cywilne. Ja bym to widział inaczej - próbujemy usprawnić obrót finansowy właśnie poprzez stworzenie zainteresowanym podmiotom możliwości bezpośredniego „dogadywania się”, bez uciekania się do drogi postępowania sądowego, które - niestety - niejednokrotnie jest długotrwałe i kosztowne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#BartoszDrabikowski">Chciałem jeszcze odnieść się do pytań i wątpliwości panów posłów. Ustawa była przygotowywana w trybie szybkich prac. Dotyczy ona naprawdę niesłychanie skomplikowanej materii, zawiera bardzo skomplikowane cywilistycznie konstrukcje i oznaczała konieczność przeniesienia bardzo złożonych norm dyrektywy na poprawny język polskiego systemu prawa. Tę pracę w największej części wykonał Narodowy Bank Polski, przygotowując pierwszy projekt ustawy, za co chciałbym serdecznie podziękować. Rzeczywiście była to olbrzymia praca, którą trzeba docenić. Doceniła to Rada Legislacyjna. Pierwszy raz spotkałem się z jej tak pozytywną opinią, po prostu laurką. Chciałem zwrócić uwagę, że państwa członkowskie Unii Europejskiej miały termin wdrożenia tej dyrektywy wyznaczony na grudzień 2003 r. Wywiązało się z tego tylko kilka krajów, bodajże dwa czy trzy. Taka to jest trudna materia. My naprawdę jesteśmy w tej chwili w czołówce krajów UE z tak dobrym projektem i tak dobrze przyjmowanym zarówno przez instytucje rynku finansowego, jak przez organy odpowiedzialne za poprawność legislacyjną. Chciałem również zwrócić uwagę na to, że podobne konstrukcje zostały już zastosowane w polskim systemie prawa, chociażby przy okazji ustawy o ostateczności rozrachunku. Tam też, w celu zapewnienia bezpieczeństwa rozliczeń, np. wyeliminowania ryzyka wystąpienia upadłości podmiotu zaangażowanego w rozliczenie transakcji, które to ryzyko przekłada się na inne podmioty, też uczestniczące jako klienci bądź partnerzy podmiotu, który wygenerował tzw. ryzyko systemowe, czyli np. stracił płynność finansową, przez co jego partner również nie otrzyma środków, z tego powodu następny podmiot również nie otrzyma tych środków i mamy w ten sposób cały łańcuch podmiotów. W skrajnym przypadku może to doprowadzić nawet do kryzysu finansowego, a w każdym razie do poważnych zakłóceń. W celu wyeliminowania takiego ryzyka stosuje się konstrukcje pozwalające niejako wyjąć część aktywów, które służą zabezpieczeniu, i to zarówno zabezpieczeniu przeprowadzenia rozliczeń, jak w przypadku ustawy o ostateczności rozrachunku uchwalonej już przez Sejm i funkcjonującej, jak i tej ustawy, którą właśnie rząd przedstawił Sejmowi. Nie są to konstrukcje, które miałyby kogokolwiek pozbawiać praw. Raczej wzbogacają system prawa i umożliwiają szybsze, skuteczniejsze i przede wszystkim - bardziej bezpieczne funkcjonowanie. Po prostu strony, profesjonalni uczestnicy obrotu, proszę zwrócić uwagę: banki centralne, Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju, towarzystwa funduszy inwestycyjnych, banki komercyjne, agenci rozliczeniowi, to są duże instytucje finansowe, które potrzebują funkcjonować jak najbardziej efektywnie w interesie klientów i rynku. I to są właśnie te instrumenty. Chciałem też zwrócić uwagę, że te przepisy dotyczą nie tylko obrotu na rynku krajowym, ale również na rynku Unii Europejskiej, gdzie także powinny być wdrażane analogiczne rozwiązania. I to tak naprawdę zabezpiecza też polskie podmioty uczestniczące w tym obrocie przed ryzykiem, które trzeba wkalkulować w koszty działalności, np. problemami z dochodzeniem swoich praw przed sądami innych krajów. Jest to niewątpliwie krok w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa obrotu na rynku finansowym, ale przede wszystkim na tym najwyższym szczeblu - dużych instytucji finansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#WojciechJasiński">Pan minister Ryszard Michalski chce, żeby jemu zostawić zmartwienia, a on już się tym wszystkim zajmie. Panie ministrze, wierzę w pańskie wielkie zdolności i możliwości, ale pozwoli pan, że ja też będę się trochę martwić. Pan dyrektor Bartosz Drabikowski ciągle powtarza legendę, którą nam próbują wmówić banki i tym podobne instytucje, że one to wszystko robią w naszym interesie. Ja tego tak do końca nie wykluczam, ale one to robią przede wszystkim w swoim własnym interesie. Panie dyrektorze, proszę nie mówić takich oczywistych nieprawd, że to robią w naszym interesie. Częściowo w naszym, ale przede wszystkim - w swoim własnym. To tytułem wstępu. W art. 2 projektu jest wyraźnie napisane, że przepisy ustawy stosuje się, jeśli ustanawiającym, lub przyjmującym zabezpieczenie finansowe jest jedna z tych instytucji. Jeśli więc stosuję poprawną wykładnię, to wystarczy jedna z tych stron. Z tego, co panowie mówią, wynika, że będzie to tylko w przypadku umowy między stronami. Tymczasem, jeśli ja poprawnie rozumuję, wystarczy tylko jedna strona. W pkt 12 jest napisane, że przepisy ustawy stosuje się, jeżeli ustanawiającym lub przyjmującym zabezpieczenie finansowe jest również organ władzy publicznej działający w imieniu Skarbu Państwa. Ja jednak wolałbym, żeby w tych sprawach była większa jasność, większa przejrzystość. Później wychodzą z takich współdziałań, omijania ogólnych zasad prawa pomiędzy organem działającym w imieniu Skarbu Państwa, pewne przepływy pieniężne, w których nie wiadomo dokładnie, o co chodzi, które nastąpiły w wyniku działania jakichś praw lub - o czym dalej mowa, w art. 4 kompensaty. To będzie tak, że jedni know how, albo coś innego, sobie wycenią i będą żądać kompensaty. Ja się tego boję i przynajmniej na dzisiejszym etapie mam prawo się bać. Czy ten projekt rzeczywiście zasługuje na taką laurkę, o jakiej mówił pan dyrektor Bartosz Drabikowski, przekonamy się wtedy, jeśli będzie on służył dobrze polskiej gospodarce. Póki co, te wszystkie nagłe inicjatywy służą naszej gospodarce umiarkowanie dobrze. I to słowo „umiarkowanie”, to jest już bardzo wielki komplement. Poza tym wyrażam wątpliwość, czy ten art. 4 jest do końca zgodny z Kodeksem cywilnym i wbrew temu, co mówią panowie z Ministerstwa Finansów, to są wątpliwości uzasadnione. Przypuszczam, że nie tylko moje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#AndrzejJakubiak">Projekt ustawy wdraża do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady z 6 czerwca 2002 r. w sprawie ustanawiania zabezpieczeń finansowych. Jeżeli Polska chce funkcjonować w ramach tego wspólnotowego porządku prawnego, musi się poruszać w granicach określonych tą dyrektywą. Ta dyrektywa - tu odpowiadam panu posłowi Wojciechowi Jasińskiemu - określa również zakres podmiotowy, czyli - których organów ta dyrektywa dotyczy i w jakim zakresie podmiotowym i przedmiotowym państwa członkowskie, a my niedługo takim państwem będziemy, powinny tę dyrektywę wdrożyć do krajowego porządku prawnego. Tam, panie pośle, są również wymienione organy władzy publicznej. I to nie tylko dotyczy organów, powiedziałbym, reprezentujących polski Skarb Państwa, ale każdego kraju członkowskiego. Jeśli chodzi o opinie, na które powoływał się pan dyrektor Bartosz Drabikowski, to przynieśliśmy opinię Rady Legislacyjnej przygotowaną przez pana prof. Ryszarda Mastalskiego, a podpisaną przez przewodniczącego Rady Legislacyjnej prof. Janusza Trzcińskiego i poprosiliśmy o jej powielenie i doręczenie paniom i panom posłom. Nie chodzi nam o to, że to jest laurka. Nie chodzi o to, że przyszliśmy tu puszyć się i chwalić. Chcemy tylko państwu pokazać, że z punktu widzenia zasad techniki legislacyjnej, jak również rozwiązań zaproponowanych w tym projekcie ustawy, we właściwy sposób wchodzi ona w polski porządek prawny. W zakresie naprawdę niezbędnym. Dokonujemy zmiany innych aktów prawnych tylko w niezbędnym zakresie. Dlatego nie ma potrzeby wydawania żadnych aktów wykonawczych do tej ustawy, bo stanowi ona o prawach i obowiązkach i nie można delegować na Radę Ministrów, organ wykonawczy, żadnych uprawnień w tej sferze. A w zakresie, który jest konieczny dla dostosowania do tamtej dyrektywy, zmiany są naprawdę niewielkie. Pan dyrektor Bartosz Drabikowski powiedział, że projekt ten został przygotowany dosyć szybko, państwo też mówicie, że to jest jakiś tryb przyśpieszony. Prace nad tym projektem, z uwagi na stopień skomplikowania, trwały długo. Mam na myśli prace przygotowawcze wiążące się z opracowaniem wstępnego tekstu, który został przekazany z Narodowego Banku Polskiego do Ministerstwa Finansów. W pracach nad tym projektem uczestniczył pan prof. Feliks Zedler, który jest współautorem Prawa upadłowościowego, ustawy o zastawie rejestrowym. W związku z tym rozwiązania zawarte w tej ustawie nawiązują do regulacji z ustawy o zastawie rejestrowym, a de facto je przyjmują. A wiemy, że jest to prawo obowiązujące już od dłuższego czasu. Nadto, jak państwo wiecie, pan prof. Feliks Zedler te rozwiązania, które jakby zamykają się w pewną całość, bo to wynika z preambuły, zamykają się w pewną całość z ustawą o ostateczności rozrachunku, prawem upadłościowym, przejął do Prawa upadłościowego już uchwalonego przez Sejm w tej kadencji, przejął te zapisy z ustawy o ostateczności rozrachunku do Prawa upadłościowego. A więc wydaje się nam, że wspólnie z rządem dołożyliśmy należytej staranności, żeby ten projekt był właściwie wkomponowany w polski porządek prawny.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#AndrzejJakubiak">W pozostałym zakresie, nieuregulowanym w tej ustawie, stosuje się przepisy polskiego prawa cywilnego. Co do nierówności podmiotów, bo pan poseł Wojciech Jasiński przedstawił taki ostatnio nośny zarzut, że to chodzi o banki. Pragnę zwrócić uwagę, że nie tylko banki będą korzystać z przepisów tej ustawy. Tak się składa, że na rynku zabezpieczeń finansowych banki są jednym z ważniejszych, ale nie najważniejszym z podmiotów. Są jeszcze towarzystwa emerytalne, zakłady ubezpieczeń i towarzystwa funduszy inwestycyjnych. Wiemy, że te instytucje nabierają coraz większego znaczenia na polskim rynku finansowym. Ich udział w operacjach przeprowadzanych na tym rynku jest coraz większy. Dlatego można powiedzieć, że ta ustawa, co jest niezbędne, dostosowuje nas do tego, czego wymaga od nas Unia Europejska. I pozwala naszym instytucjom finansowym funkcjonować na rynku międzynarodowym w sposób bezpieczny. Bo od 1 maja 2004 r. będzie swoboda przepływu kapitałów. Polskie instytucje finansowe będą mogły swobodnie operować na rynkach międzynarodowych. Jeżeli my, dzięki naszej ustawie będziemy dopasowani do tego rodzaju działań, to zagwarantujemy naszym instytucjom finansowym rozumianym bardzo szeroko, ale również organom władzy publicznej, maksymalne bezpieczeństwo. To, że w przypadku jakichkolwiek kłopotów któregokolwiek z podmiotów będzie można w sposób szybki i bezkonfliktowy dokonać zaspokojenia roszczeń. Istota kompensaty polega na tym, że rozliczamy się tylko tym, co zostaje na samym końcu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WojciechJasiński">Te panów argumenty są troszkę śmieszne. Jeśli panowie chcecie uznać Jasińskiego za wroga tej ustawy, to wasz problem. Nie wiem tylko, po co wy o tym mówicie, bo ja nie kwestionuję potrzeby uchwalenia takiej ustawy. Ja przyłączyłem się do tych, głosów, które wyrażają zaniepokojenie trybem. Nie kwestionuję dobrej woli, chociaż pozostanę przy swoim zdaniu, że instytucje finansowe mają swoje własne interesy. Trzeba więc to kojarzyć tak, żeby to było dobre również dla korzystających z tych usług. Jeśli nasze instytucje operują na rynkach zagranicznych, to przecież tam są normy kolizyjne, jest prawo międzynarodowe prywatne. Żeby było jasne - ja nie kwestionuję potrzeby rozwiązania tych problemów. Natomiast pan dyrektor Bartosz Drabikowski powiedział również, że niewiele państw Unii zrealizowało do końca ub.r. zalecenia tej dyrektywy. To skąd ta „biegunka”, proszę panów. Powtarzam jeszcze raz - ja wierzę w to, że panowie włożyliście należytą ilość pracy w uzgodnienia między bankiem, a rządem, tylko obecnie zajmujecie stanowisko: „Daliśmy wam wspaniałą rzecz, a wy się czepiacie”. Ale będziemy to robić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#StanisławStec">Ponieważ do reprezentowania rządu przy rozpatrywaniu projektu tej ustawy jest upoważniony minister finansów, to proszę o odpowiedź na pytanie: Skąd potrzeba wprowadzenia tych zmian do 30 kwietnia 2004 r.?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#RyszardMichalski">Panie pośle Jasiński, nieraz wspólnie z panem martwię się o różne rzeczy, ale tu akurat chyba nie mamy o co się martwić, ponieważ to jest bardzo sympatyczny przykład dobrej współpracy rządu i banku centralnego. Oby tak dalej. Po drugie - ja jednak myślę, że trzeba zostawić uzgadnianie ważnych elementów stosunków finansowych samym zainteresowanym podmiotom. I to robimy. Np. kwestie wyboru jurysdykcji zostawiamy zainteresowanym podmiotom. Niech one określą to w umowie. Jeśli chcą mieć prawo angielskie, niech mają prawo angielskie. Mam nadzieję, że polskie prawo dzięki temu, że właśnie jesteśmy tacy szybcy, tacy dokładni, że stosujemy się do postanowień dyrektyw, będzie lepsze i stosowane coraz powszechniej. Czyli transakcje będą zawierane tutaj, na polskim terytorium podatkowym, z pożytkiem dla polskich podatników. Zwracamy jednak uwagę na to, że w art. 2, który przywoływałem, jest wyraźnie napisane, że osoby fizyczne są wyłączone z zakresu działania tej ustawy. Bo, o czym już była mowa, uprawnione podmioty to są wielcy uczestnicy, wielcy gracze na rynku finansowym. Stąd też wynika charakter umów, jakie te podmioty będą między sobą zawierać. Ja chyba dwukrotnie podkreślałem, że ta ustawa dotyczy wielkokwotowych transakcji. Tutaj „drobnicy” nie będzie i zagrożenia dla „maluczkich”, bo, jak rozumiem, obaj się martwimy właśnie o los tego „maluczkiego”. Tu nie będzie występować zagrożenie interesów słabszych podmiotów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#StanisławStec">Ale niech pan jeszcze powie konkretnie, dlaczego ta ustawa ma być przyjęta do 30 kwietnia br., jeżeli sam pan powiedział, że w wielu innych państwach jeszcze to dostosowanie jest dość daleko? I to w państwach członkowskich UE.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#RyszardMichalski">W traktacie akcesyjnym zobowiązaliśmy się do wdrażania wszystkich dyrektyw przed uzyskaniem przez Polskę członkostwa w UE. Poza tym myślę, że to jest rzeczywiście w interesie naszego systemu finansowego. Jeżeli chcemy, żeby ten system nie tylko przetrwał, ale rozwijał się, nabierał dynamiki, to trzeba stworzyć odpowiednie ramy legislacyjne. I myślę, że ta ustawa będzie służyć właśnie temu celowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#AndrzejJakubiak">To, że Polska powinna to zrobić przed 1 maja, to wynika z tego, że państwa członkowskie były zobowiązane do implementacji tej dyrektywy do 27 grudnia 2003 r. Ten termin już upłynął.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#StanisławStec">No dobrze. Przy okazji mam do pana pytanie: A jeżeli większość państw członkowskich tego nie zrobiła, to jaki będzie tego skutek dla tych państw?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AndrzejJakubiak">Taki jak w stosunku do każdego państwa, które złamało postanowienia dyrektywy. To znaczy, jeżeli nie zostały wprowadzone postanowienia dyrektywy, Komisja Europejska wdraża w stosunku do takiego kraju postępowanie, które ma na celu nałożenie określonych sankcji. Bo to jest złamanie prawa wspólnotowego. Ale z tego, co wiemy, to w szeregu krajów te prace są już na ostatnim etapie. Cały czas pragnę podkreślić to, co już mówiłem ja i moi przedmówcy - ta dyrektywa i problem jej implementacji są bardzo złożonym zagadnieniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#StanisławStec">O tym już pan mówił i to zrozumieliśmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Mam pytanie chyba do przedstawiciela Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Jak należy traktować sytuację, kiedy „stare” państwa UE nie wdrażają dyrektyw i nie dostosowują do nich swojego prawa, a państwa akcesyjne, mam wrażenie, że tylko częściowo wdrażają, ale powiedzmy, że wdrażają? Skąd ta nierównowaga i czy ta nierównowaga będzie również w reakcjach Komisji? Czy Komisja odniesie się również do niewykonywania swoich zobowiązań przez „stare” państwa UE?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#WojciechJasiński">Taka krótka konstatacja: oczywiście, że sprawa jest ważna, że trzeba to wdrożyć, tylko, że ja tak sobie myślę panie dyrektorze Jakubiak i panie dyrektorze Drabikowski, że jeśli my tego nie wdrożymy do 1 maja, to Komisja wdroży postępowanie. A później zrobimy to do 1 czerwca i postępowanie zostanie przerwane. Komisja będzie miała co robić, zamiast zajmować się innymi sprawami. Nie przesadzajmy, na miłość Boską, że rozpocznie postępowanie. A my zrobimy to do 1 czerwca - i je zamknie. Popracuje sobie paru urzędników, parę groszy zarobi. Zdrowia im życzmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#StanisławStec">Czy jest na sali przedstawiciel UKIE? Proszę sekretariat Komisji, żeby ściągnąć przedstawiciela UKIE na posiedzenie Komisji. Panie i panowie posłowie, ponieważ w pierwszym czytaniu nie został zgłoszony wniosek o odrzucenie projektu ustawy, proponuję przejść do następnego etapu prac legislacyjnych. Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł ustawy. Proszę, żeby wszyscy członkowie Komisji zainstalowali swoje karty do głosowania w czytnikach, nad poprawkami będziemy głosować przy pomocy urządzeń do liczenia głosów. Przystępujemy do rozpatrywania art. 1 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#WojciechJasiński">Komisja Europejska rozpatruje obecnie poprawki Senatu do prawa bankowego i chciałbym wziąć udział w tym posiedzeniu, a program dzisiejszego posiedzenia naszej Komisji przewiduje pierwsze czytanie jednej ustawy, drugiej i trzeciej. Ja nie chciałbym zakłócać toku posiedzenia, ale ponieważ mam z tym pewien problem, to skorzystam z tej okazji i zapytam, czy to trochę nie wykracza poza program naszych obrad?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#StanisławStec">Komisja Europejska obraduje po sąsiedzku, to nie jest tak daleko, sekretariaty obu Komisji będą w kontakcie i myślę, że to nie utrudni nam prowadzenia obrad. Rozumiem, że mamy kolejne projekty ustaw, ale pani poseł Krystyna Skowrońska już złożyła szereg poprawek, przygotowała się do rozpatrywania tego projektu ustawy. Panie pośle, jeśli pan złoży poprawki, obiecuję, że rozpatrzymy je sumiennie na tym posiedzeniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#WojciechJasiński">Ale porządek posiedzenia jest porządkiem posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#StanisławStec">Porządek posiedzenia jest porządkiem posiedzenia i ustaliliśmy, nie było wtedy uwag ani sprzeciwu, że po pierwszym czytaniu przechodzimy do rozpatrywania projektu ustawy. I tak samo postąpimy w drugim i trzecim punkcie porządku obrad, z tym że tam już nie ma pierwszego czytania, tylko będzie rozpatrywanie projektu. Pani poseł Krystyna Skowrońska ma poprawkę do art. 1 ust. 1. Bardzo proszę o jej krótkie omówienie, uzasadnienie i przedstawienia stanowisko przez rząd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#KrystynaSkowrońska">Najpierw krótkie wyjaśnienie. Mając na uwadze pilność tej poprawki zgłosiłam ją w pierwszym czytaniu, a nie w drugim. Więc po pierwsze - mam nadzieję, że Komisja to doceni. A po drugie, jest to poprawka o charakterze technicznym, która zmierza do poprawienia jakości przepisu - wskazania dłużnika z wierzytelności, którym może być również inna osoba, niż ustanawiająca zabezpieczenie. Poprawia ona jakość art. 1, bo jest wskazana konsekwencja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#RyszardMichalski">Chciałem pani poseł Krystynie Skowrońskiej podziękować za zgłoszenie poprawek, ale jeżeli chodzi o poprawkę nr 1, to trudno nam się z nią zgodzić, ponieważ materia tej poprawki jest zawarta w art. 2 w ust. 2. Myślę więc, że nie ma potrzeby zmiany akurat art. 1 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#StanisławStec">Czy pani poseł podtrzymuje tę poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#KrystynaSkowrońska">Tak, bo chcemy mieć jasność. W przepisach ogólnych, w art. 1 będziemy mieć pełne wyjaśnienie tego, co reguluje ustawa. I wydaje mi się, że w związku z techniką legislacyjną jest to rozwiązanie lepsze niż zaproponowane w projekcie ustawy. I z punktu widzenia kompletności terminów zawartych w art. 1 ust.1 wydaje się, że byłoby to lepsze rozwiązanie. Wskazywałam na wymogi techniki legislacyjnej i podtrzymuję swoją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#AndrzejJakubiak">Naszym zdaniem ta poprawka jest uzasadniona, ponieważ ona odnosi się właśnie do zakresu przedmiotowego. Wygląda to tak, jakby chodziło o zakres podmiotowy, ale de facto chodzi w niej o zakres przedmiotowy. Bo ustawa reguluje dwa różne stosunki. Jeżeli uwzględnilibyśmy tę poprawkę, to mielibyśmy do czynienia z dwoma różnymi stosunkami. Pierwszy jest wtedy, kiedy te obydwa podmioty ustanawiają między sobą to zabezpieczenie. Natomiast poprawka zaproponowana przez panią poseł Krystynę Skowrońską, zaznacza również, że ta ustawa ma zastosowanie także do takiej sytuacji, kiedy ustanawiającym zabezpieczenie jest inna osoba, niż podmioty stosunku prawnego. A więc osoba trzecia. Wtedy też ta ustawa ma zastosowanie. Powtarzam, naszym zdaniem, po uwzględnieniu poprawki ten przepis jest lepszy, jaśniejszy i bardziej oddaje zakres przedmiotowy tej ustawy. To nie chodzi o kwestię podmiotowości. Ja wiem, że art. 1 ust. 1 zdaje się na pierwszy rzut oka wskazywać, że mówimy o zakresie podmiotowym. A my nie mówimy o zakresie podmiotowym, tylko - o przedmiotowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#WojciechBiałończyk">Jak słusznie zauważyła pani poseł Krystyna Skowrońska, art. 2 również jest w rozdziale 1 Przepisy ogólne. A więc tutaj raczej podzielamy stanowisko rządu, że dotychczasowy sposób zapisania tej normy jest bardziej prawidłowy. Jeżeli jednak Komisja opowiedziałaby się za przyjęciem poprawki pani poseł Krystyny Skowrońskiej, to należałoby ją zapisać nie jako zdanie po średniku, ale jako np. ust. 1a w art. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#StanisławStec">W nowej ustawie nie zaczynajmy od ust. 1a. Pan minister Ryszard Michalski mówił, że jest taka zgodność między rządem a Narodowym Bankiem Polskim, a już w przypadku art. 1 mamy różnicę zdań. Ponieważ są rozbieżne stanowiska, nie możemy poprawki nr 1 przyjąć w drodze consensusu. Przystępujemy do głosowania. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki nr 1 pani poseł Krystyny Skowrońskiej? Stwierdzam, że, przy 6 głosach za, 14 przeciwnych i braku wstrzymujących się, poprawka nr 1 nie uzyskała pozytywnej rekomendacji Komisji. Czy są inne uwagi do art. 1 ust. 1? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 1 ust. 1. Czy są uwagi w stosunku do ust. 2 w art. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#WojciechBiałończyk">Mamy taką wątpliwość, czy w tym art. 1 ust. 2 jest w ogóle potrzebny, Ustawa niejako wprowadza jeden typ umowy, czy jest zatem potrzebne stwierdzanie w art. 1 w ust. 2, że przepisy ustawy stosuje się do tego, o czym mówi ustawa, bo taki mniej więcej jest sens tego ust. 2? Mamy więc pytanie do strony rządowej, czy jest on potrzebny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#KrystynaSkowrońska">Przekonały nas wyjaśnienia legislatora. Zgłaszam wniosek o skreślenie ust. 2 w art. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#RyszardMichalski">Zgoda.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#StanisławStec">Czy jest sprzeciw wobec wniosku pani poseł Krystyny Skowrońskiej o skreślenie ust. 2 w art. 1? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła wniosek o skreślenie ust. 2 w art. 1. Przystępujemy do rozpatrywania art. 2 ust. 1, który jest bardzo długi. Czy są uwagi do pkt 1–11? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 1–11 w ust. 1 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 12. Bardzo proszę przedstawiciela rządu o wyjaśnienie pojęcia „organ władzy publicznej działający w imieniu Skarbu Państwa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#RyszardMichalski">To pojęcie jest opisane w samej dyrektywie: „organ sektora publicznego państw członkowskich, którego zadaniem jest zarządzanie lub dokonywanie interwencji w zarządzaniu długiem publicznym. Organy sektora publicznego państw członkowskich, których zadaniem jest zarządzanie lub dokonywanie interwencji w zarządzanie długiem publicznym, organy sektora publicznego państw członkowskich posiadające zezwolenie na prowadzenie rachunku dla klientów”. Jak widać, jest to bardzo szeroki zakres.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#StanisławStec">Mam pytanie do Biura Legislacyjnego: czy taka treść pkt 12 jest zgodna z prawem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#WojciechBiałończyk">Wydaje się, że jest jak najbardziej zgodna. Jest tylko pytanie, czy nie wystarczyłoby samo określenie „Skarb Państwa” i to, że regulują to odrębne przepisy? Ale to jest pytanie do strony rządowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#LeszekŚwiętochowski">Czy wśród tych podmiotów, które obejmuje ustawa swym zakresem działania, są jednostki samorządu terytorialnego? Nie są one osobami fizycznymi, ale nie są także wymienione wśród instytucji, które te regulacje obejmują.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#KrystynaSkowrońska">W świetle uwag pana posła Stanisława Steca i wyjaśnień pana ministra Ryszarda Michalskiego, czego dotyczą te sformułowania wynikające z dyrektywy i w kontekście tego, co powiedział przedstawiciel Biura Legislacyjnego, chciałabym zapytać inaczej niż pan poseł Stanisław Stec: czy nie należałoby precyzyjnie określić zakresu, który wynika wprost z dyrektywy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#RyszardMichalski">Sądzę, że przyjmujemy tę dyrektywę in extenso, więc zawarte w niej określenia nas obowiązują. Odpowiadając na pytanie, czy jednostki samorządu również obejmują regulacje zawarte w ustawie, mogę odpowiedzieć, że zgodnie z tą definicją - tak, jeżeli działają w imieniu Skarbu Państwa, jeśli mają jakieś zadanie zlecone przez Skarb Państwa. Natomiast, jeśli chodzi o ich codzienną działalność, to one nie stanowią Skarbu Państwa, dlatego nie są objęte zakresem działania tej ustawy we wszystkich swoich czynnościach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#LeszekŚwiętochowski">Ta odpowiedź nie do końca mnie przekonuje, bo w pkt. 13 jest napisane, że podlegają również zagraniczne organy administracji publicznej, a działalność jednostek samorządu terytorialnego jest również działalnością administracji publicznej i nawet dług jednostek samorządu terytorialnego zwiększa nam dług publiczny. Organy administracji publicznej państw Unii Europejskiej są objęte, a polskie - nie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#RyszardMichalski">Od razu wyjaśnienie. W pkt. 13 chodzi o taki organ administracji państwa członkowskiego UE, którego zadaniem jest w szczególności zarządzanie długiem publicznym lub posiadający zezwolenie na prowadzenie rachunków dla klientów. To nie zawsze dotyczy jednostek samorządu terytorialnego bez upoważnienia Skarbu Państwa. Jeżeli jest upoważnienie Skarbu Państwa, to wtedy te jednostki samorządu terytorialnego są objęte tą ustawą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#StanisławStec">Rząd podtrzymuje brzmienie pkt 12. Czy są do niego zastrzeżenia lub propozycje zmian? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 12 w ust. 1 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 13. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 13 w ust. 1 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2 w art. 2. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 3 w art. 2. Jest do niego poprawka polegająca na dodaniu wyrazów „w zakresie określonym w umowie” po wyrazie „umów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#RyszardMichalski">Zgadzamy się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#WojciechBiałończyk">My w odróżnieniu od strony rządowej mamy wątpliwości co do tego, czy ta poprawka jest potrzebna, ponieważ z art. 2 ust. 3 wynika, że niezależnie od treści czynności prawnej, od treści umowy, nawet jeżeli treść tej umowy byłaby zbliżona do umowy o zabezpieczenie finansowe, którą regulujemy w tej ustawie, jeżeli stroną tej umowy jest osoba fizyczna, to przepisy ustawy nie mają zastosowania. Osoba fizyczna nie może zawrzeć umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, ponieważ to wynika z przepisów tej ustawy. A więc nawet gdyby treść byłaby tożsama z treścią tej umowy, która jest ustanawiana w tej ustawie, to osoba fizyczna nie może być stroną tej umowy. Dlatego wydaje nam się, że ta poprawka nie jest konieczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#KrystynaSkowrońska">To jest szerzej. Każda osoba fizyczna ma prawo zawrzeć umowę ustanawiająca zabezpieczenie i tutaj nie mówimy o charakterze cywilnym tego, tylko ogólnie, a w tym zakresie uściśla tę umowę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#RyszardMichalski">To, co proponuje pani poseł Krystyna Skowrońska, to jest zawężenie, natomiast Biuro Legislacyjne proponuje bardzo szerokie potraktowanie - wszystkie umowy, w których stroną jest osoba fizyczna, nie podlegają tej ustawie. Ale my z drugiej strony traktujemy tutaj tylko o umowach ustanawiających zabezpieczenie. Czyli na jedno wychodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#WojciechBiałończyk">Ale czy w takim razie od strony redakcyjnej nie powinno być następująco sformułowane: „przepisów ustawy nie stosuje się do umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego”? Tak jak nazwa umowy tutaj wprowadzanej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#StanisławStec">Czy pani poseł Krystyna Skowrońska przejmuje tę autopoprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#KrystynaSkowrońska">Tak, przejmuję. Zgłaszam autopoprawkę w treści zaproponowanej przez Biuro Legislacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#StanisławStec">Proszę o przeczytanie całości ust. 3 w proponowanym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#WojciechBiałończyk">Ust. 3 miałby następujące brzmienie: „Przepisów ustawy nie stosuje się do umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, których stroną jest osoba fizyczna”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi do proponowanego brzmienia art. 2 ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#AndrzejJakubiak">Powinno być - „do umów o ustanowienie zabezpieczenia” bez „finansowego”, bo przecież osoby fizyczne zawierają z tymi podmiotami inne umowy o ustanowienie zabezpieczenia, o jakiekolwiek zabezpieczenie. Chodzi o to, żeby było napisane, że do każdej takiej umowy ta ustawa nie ma zastosowania. Umowa o zabezpieczenie finansowe jest zdefiniowana w tej ustawie. Chodzi o to, że do innych umów o zabezpieczenie nie stosuje się przepisów tej ustawy, żeby przesądzić, że osoby fizyczne nie podlegają tej ustawie w żadnym zakresie. Dlatego proszę Biuro Legislacyjne, żeby jednak zweryfikowało tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#KrystynaSkowrońska">Żeby sprawę przyspieszyć, proponuję odłożyć sprawę tej poprawki na później. Będziemy pracować dalej, a ja postaram się z Biurem Legislacyjnym ustalić zakres tego ustanowienia zabezpieczenia dokonanego przez osobę fizyczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#StanisławStec">Sądzę, że jest to dobra propozycja i do ust. 3 w art. 2 wrócimy pod koniec rozpatrywania tego projektu ustawy. Prosiłbym Biuro Legislacyjne, żeby w międzyczasie uzgodniło wspólnie z panią poseł Krystyną Skowrońską treść tego przepisu. Przystępujemy do rozpatrywania art. 3. Czy są uwagi do pkt. 1 w art. 3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 1 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#DariuszZiółkowski">Mamy tutaj pewne wątpliwości, bo nastąpił pewien bałagan terminologiczny. Uchwalona 12 marca tego roku duża nowela ustawy - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi wprowadziła tak naprawdę nowy artykuł, który definiuje instrumenty finansowe. I teraz mamy taką sytuację, że w rozpatrywanej przez nas ustawie mówiąc o instrumentach finansowych odsyłamy do definicji papierów wartościowych w tamtej ustawie, która to ustawa zawiera swoją definicję instrumentów finansowych. I w tym momencie obawiamy się, czy nie nastąpi bałagan terminologiczny, bo odsyłamy z jednej ustawy do drugiej, a każda ma inny zakres tej samej definicji. Zastanawiamy się, czy nie należałoby ewentualnie użyć tu innej nazwy, lub odesłać wprost z tej ustawy za pomocą stwierdzenia, że „rozumiemy instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#RyszardMichalski">My jednak upieramy się przy takim określeniu instrumentów finansowych. Zwracam uwagę, że często pojawiają się definicje dla potrzeb danej ustawy. I właśnie mamy taki przypadek, że tu chodzi o konkretne instrumenty, które mogą być przedmiotem zabezpieczenia. Czyli upieramy się przy takim określeniu instrumentów finansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AndrzejJakubiak">Popieramy stanowisko rządu. Chciałbym tylko jeszcze dodać, że pojęcie instrumentu finansowego dla potrzeb tej ustawy jest szersze, ponieważ obejmuje nie tylko to, co jest określone w art. 3 ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi, ale również to, co jest zapisane dalej, a mianowicie bankowe papiery wartościowe, udziały w spółkach i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych. Dla potrzeb tej ustawy jest to definicja instrumentu finansowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#StanisławStec">Biuro Legislacyjne nie proponuje konkretnej zmiany, więc na tym zamykam dyskusję na ten temat. Jeżeli nie będzie sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła pkt 2 w art. 3. Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 2 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#KrystynaSkowrońska">Poprawka zapisana w zestawie poprawek jako poprawka nr 4, dotyczy właśnie pkt 3 w art. 3 i jest poprawką merytoryczną - uściśleniem terminu klauzuli kompensacyjnej poprzez odpowiednie zapisanie i wprowadzenie również określonych konsekwencji w tym zakresie. Dlatego proponuję wyrazy „w tym” zastąpić wyrazami „umowie ramowej związanej z tą umową”. Jeżeli przeczytamy cały zapis terminu klauzuli kompensacyjnej, to będziemy mieć jasność, że dotyczy ona klauzuli w umowie ustanawiającej zabezpieczenie, która będzie zawarta w umowie ramowej, jak i w umowie szczegółowej. Jest to termin złożony, który jest zawarty w tej ustawie również w innych artykułach, w art. 13, 14 oraz w art. 16. To konsekwencją przyjęcia takiej zmiany są wskazania i odesłania do odpowiednich uregulowań w innych artykułach tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#JózefGruszka">Chciałem powiedzieć to samo w imieniu Związku Banków Polskich, od którego otrzymaliśmy opinię, ale pani poseł Krystyna Skowrońska mnie wyręczyła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#StanisławStec">Ponieważ rząd proponuje przyjąć poprawkę nr 4 do art. 3 pkt 3 z konsekwencjami w innych artykułach, pytam się Biura Legislacyjnego o uwagi. Nie ma. Jeżeli nie będzie sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła poprawkę nr 4 dotyczącą pkt 3 w art. 3. Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę nr 4 dotyczącą pkt 3 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania pkt. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#WojciechBiałończyk">Mamy wątpliwości do pkt 4 definiującego podstawę realizacji zabezpieczenia. Jest tam określenie „naruszenie warunków umowy lub inne zdarzenie”. Jest pytanie: czy „inne zdarzenie” określone w umowie? W jaki sposób należy rozumieć sformułowanie „inne zdarzenie”? Ponadto - w kontekście przepisu np. art. 5 ust. 2, gdzie jest napisane, że „umowa określa ponadto termin, do którego ustanawia się zabezpieczenie, podstawy realizacji zabezpieczenia”. Gdyby to czytać literalnie, należałby rozumieć w ten sposób, że umowa określa ponadto termin, do którego ustanawia się zabezpieczenie oraz naruszenie warunków umowy. Umowa określa naruszenie warunków umowy? Jest to dziwne sformułowanie. Dlatego mamy pytanie, jak to należy rozumieć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#RyszardMichalski">Można zapytać, co proponuje Biuro Legislacyjne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#WojciechBiałończyk">Mamy wątpliwość dotyczącą tego, w jakiej formie ma być to sformułowanie i co należy rozumieć pod tymi pojęciami pod pojęciem „inne zdarzenia” oraz, w dalszych przepisach - „podstawa realizacji zabezpieczenia”, a przez podstawę rozumiemy również naruszenie warunków umowy. Jeżeli umowa ma określać naruszenie warunków umowy, to jest to taka dziwna zbitka pojęciowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałam panu ministrowi zadać pytanie, bo w kontekście tego zapisu jest tylko jedno pytanie: jaki to jest katalog innych zdarzeń poza naruszeniami warunków umownych? Jakie to są te inne zdarzenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#AndrzejJakubiak">Rozumiemy, że inne zdarzenie to jest takie, które strony wskażą w umowie. Np. zmieni się kurs w sposób, który strony określą, np. że zmiana kursu o 10% powoduje realizację przez strony umowy zabezpieczenia finansowego. Chodzi o takie zdarzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#StanisławStec">Ale tu jest napisane „naruszenie warunków umowy lub inne zdarzenia”, a pan mówi, że chodzi o zdarzenia wynikające z umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AndrzejJakubiak">Natomiast strony umownie wskazują, które naruszenia warunków określonych przez strony w umowie uprawniają do realizacji zabezpieczenia. Strony mogą się umówić, że nie każde naruszenie warunków umowy uprawnia do uproszczonego sposobu realizacji zabezpieczenia. Bo normalnie, jeżeli zdarzenie nie jest to objęte tym uproszczonym sposobem realizacji zabezpieczenia, strony mogą oczywiście dochodzić w stosunku do siebie roszczeń w normalnym postępowaniu. Tu chodzi o to, że strony się umawiają, iż w przypadku określonego naruszenia zostanie zastosowany uproszczony sposób postępowania, o którym mowa w tej ustawie. Jeżeli np. dojdzie do zdarzenia, które strony określają w umowie, to dojście do skutku takiego zdarzenia oznacza możliwość realizacji zabezpieczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#StanisławStec">Czy rząd podtrzymuje treść pkt 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#RyszardMichalski">Uważamy, że to jest rzeczywiście dopuszczalne. Strony umowy mogą określić, kiedy uruchamiają zabezpieczenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#StanisławStec">Panie ministrze, pytałem się tylko, czy rząd podtrzymuje treść pkt. 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#RyszardMichalski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#WojciechBiałończyk">Po wypowiedzi dyrektora Andrzeja Jakubiaka w dalszym ciągu nie zgadzamy się na taką formę pkt 4. To, że w umowie mogą być określone pewne naruszenia, które stanowią podstawę realizacji zabezpieczenia, jeżeli taka jest intencja strony rządowej, to wszystko jest w porządku. Natomiast w pkt 4 jest wyraźnie napisane, że „podstawa realizacji - naruszenie warunków umowy”, co, czytając literalnie ten przepis oznacza, że chodzi o każde naruszenie warunków umowy. Być może intencja jest inna, natomiast brzmienie tego przepisu jej nie odzwierciedla.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#AndrzejJakubiak">„Naruszenie warunków umowy lub inne zdarzenie”. „Lub” = „i”, „albo”, zgodnie z zasadami sztuki legislacyjnej. A więc, to, co jest dalej po przecinku „który uprawnia do zaspokojenia” - odnosi się zarówno do tego zdarzenia, jak i do naruszenia. Mogą zachodzić obydwie te okoliczności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#StanisławStec">Po zastanowieniu się Biuro Legislacyjne wspólnie z rządem proponują wyraz „uprawnia” zastąpić wyrazem „uprawniają”. Zgłaszam taką poprawkę. Czy jest wobec jej przyjęcia sprzeciw? Nie ma sprzeciwu. Czy są inne uwagi do pkt 4? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 4 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#KrystynaSkowrońska">Jest to poprawka techniczna służąca uściśleniu praw zastawnika określonych w umowie. W ten sposób będziemy mieć przepis bardziej precyzyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#RyszardMichalski">Pani poseł Krystyna Skowrońska dokonała wydawałoby się prostego zabiegu, ale nie jesteśmy pewni, czy nie ma on czasem konsekwencji merytorycznych. Prosiłbym tutaj o pomoc pana dyrektora Andrzeja Jakubiaka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#AndrzejJakubiak">Naszym zdaniem nie ma to żadnych konsekwencji merytorycznych. Jeśli potwierdzi to Biuro Legislacyjne, mamy do czynienia z czystą poprawka o charakterze legislacyjnym, która jeszcze bardziej precyzuje, że tu chodzi o prawa zastawnika, które mają być określone w umowie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#BartoszDrabikowski">Jeżeli to jest tylko przeniesienie wyrazów, to wydaje się, że ta poprawka nie ma większego sensu. Jeżeli - zdaniem wnioskodawców - skutek będzie taki sam, to ona prostu nie ma sensu. Bo te wyrazy mogą być w dowolnym miejscu. Natomiast naszym zdaniem, przynajmniej moim, gdy się czyta ten artykuł w obecnym i w nowym brzmieniu, rodzi się wątpliwość, czy brzmienie zaproponowane w poprawce nie jest brzmieniem ograniczającym, to znaczy dającym uprawnienie na poziomie umowy do ograniczenia praw zastawnika. Ustawa przewiduje, że te prawa nie powinny być ograniczane. Zastawnik powinien mieć prawo do przedmiotu zabezpieczenia, a przy takiej redakcji przepisu rodzi się poważna wątpliwość, czy przypadkiem przesunięcie znacznie wcześniej tych wyrazów określonych w umowie, nie spowoduje ograniczenia praw zastawnika do przedmiotu zabezpieczenia? W związku z tym wydaje się, że bardziej właściwe jest sformułowanie zawarte w rządowym projekcie ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#WojciechBiałończyk">Podzielając stanowiska dyrektora Bartosza Drabikowskiego, wydaje się nam, że jeżeli zmiany mogą powodować wątpliwości, to może rzeczywiście lepiej zostawić dotychczasowe brzmienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#StanisławStec">Czy pani poseł Krystyna Skowrońska podziela tę opinię, czy będziemy głosować?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#KrystynaSkowrońska">Podtrzymuję swoją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#StanisławStec">W takim razie przystępujemy do głosowania. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki nr 3 dotyczącej pkt 5 w art. 3? Stwierdzam, że, przy 4 głosach za, 12 przeciwnych i 2 wstrzymujących się, poprawka nr 3 nie uzyskała pozytywnej rekomendacji Komisji. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 6 w art. 3. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 6 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 7 w art. 3. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 7 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania art. 4 ust. 1. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#WojciechBiałończyk">Mamy uwagę natury czysto redakcyjnej. W art. 4 w ust. 1 jest mowa o „wierzytelnościach stron wynikających z umowy ustanawiającej zabezpieczenie finansowe”. Z kolei w rozdz. 2 w art. 5 i następnych nazywamy tę umowę „umową o ustanowienie zabezpieczenia finansowego”. Jeżeli to są te same umowy, to w całej ustawie należałoby posługiwać się tą samą nazwą konsekwentnie we wszystkich przepisach, to znaczy używać określenia „wierzytelności stron wynikające z umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#StanisławStec">Czy rząd się zgadza, żeby już w art. 4 w ust. 1 zapisać „z umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego”? Zgadza się. Czy są uwagi po tym uzupełnieniu do ust. 1? Uwag nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1 w art. 4 wraz proponowanym uzupełnieniem. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2 w art. 4. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 4. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 3. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 3 w art. 4. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 2. Czy są uwagi do tytułu tego rozdziału? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdziału 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#KrystynaSkowrońska">Proponuję, żeby w art. 5 w ust. 1 pkt 3 i w ust. 4 po wyrazach „na rachunku” dodać również wyrazy „na koncie depozytowym”. W zestawieniu poprawek jest odpowiednie odesłanie, jak to się powinno legislacyjnie przeprowadzić. To jest strona legislacyjna tej poprawki. A jej merytoryczne uzasadnienie jest takie, że projekt ustawy nie powinien ograniczać się tylko do blokady na rachunkach papierów wartościowych, lecz powinien także przewidywać blokadę na kontach depozytowych takich papierów, które prowadzi np. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych i zgodnie z przepisami dotyczy on publicznego obrotu papierami wartościowymi. I to jest pełna treść poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#StanisławStec">Najpierw jednak rozstrzygniemy, czy dodamy po wyrazach „na rachunku” wyrazy „lub na koncie depozytowym”, a później rozstrzygniemy, czy ust. 4 przekształcimy w dodatkowy artykuł. Dobrze? Proszę o stanowisku rządu w sprawie poprawki nr 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#RyszardMichalski">Zgadzamy się.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#StanisławStec">I to dotyczy również treści dotychczasowego ust. 4 w art. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#RyszardMichalski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#WojciechBiałończyk">Nie zgłaszamy uwag.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#StanisławStec">Czyli w art. 5 ust. 1 pkt 3 dodajemy po wyrazach „na rachunku” wyrazy „lub na koncie depozytowym”. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia takiej poprawki? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę do art. 5 ust. 1 pkt. 3. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2 w art. 5. Czy są do niego uwagi. Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 5 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 3 w art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#WojciechBiałończyk">Mamy pytanie dotyczące ust. 3. Jest w nim mowa o zastawie, a wcześniej mówimy o zastawie finansowym, że to, co znajduje się w art. 5 ust. 1 pkt 2, definiujemy jako zastaw finansowy. A więc, czy tutaj też chodzi o zastaw finansowy, czy nie? Bo z kolei w ust. 4 znowu odnosimy się do zastawu finansowego. To znaczy, że po wyrazie „zastaw” dopisujemy przymiotnik „finansowy” w odpowiedniej formie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#StanisławStec">Pani poseł Krystyna Skowrońska ma poprawkę do ust. 3 w art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#KrystynaSkowrońska">Ta poprawka została panom i paniom posłom doręczona. Proponuję w niej w art. 5 w ust. 3 dodać drugie zdanie „Umowa może przewidzieć także zastępowanie środków pieniężnych lub instrumentów finansowych innymi środkami pieniężnymi lub instrumentami finansowymi”. Proponowane uzupełnienie tego przepisu umożliwia stronom zastępowanie jednych zabezpieczeń innymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#RyszardMichalski">Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi do poprawek sformułowanych przez Biuro Legislacyjne i panią poseł Krystynę Skowrońską, dotyczących art. 5 ust. 3? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja poprawki przyjęła. Mam pytanie do Biura Legislacyjnego: czy Biuro podziela opinię, że ust. 4 należy wyodrębnić jako dodatkowy art. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#WojciechBiałończyk">Nie zgłaszamy żadnych zastrzeżeń. To może być zapisane jako odrębny artykuł. Ale przy okazji mamy pytanie dotyczące ust. 4 w dotychczasowym brzmieniu. Tu jest odniesienie do przepisów o zastawie finansowym. O jakie przepisy chodzi? Czy o te „powyższe”, czy też o jakieś inne? A czy nie lepiej byłoby może napisać, że regulują to przepisy art. 5 w tym zakresie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#RyszardMichalski">Nie tylko art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#StanisławStec">Czyli przyjmujemy, że treść ust. 4 uzupełniona o przyjętą poprawkę pani poseł Krystyny Skowrońskiej staje się art. 6, a proponowany art. 6 staje się art. 7? Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła przedstawione przeze mnie propozycje. Przystępujemy do rozpatrywania dawnego art. 6, który teraz jest art. 7. Pani poseł Krystyna Skowrońska ma poprawkę dotyczącą ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#KrystynaSkowrońska">Jest to moja ostatnia poprawka. Sama dyrektywa przewiduje uwolnienie ważności skuteczności zabezpieczenia finansowego od zachowania formy szczególne. Intencją tej poprawki jest dostosowanie się do dyrektywy. Sam projekt ustawy wycofuje wymóg daty pewnej i to jest zawarte w tej poprawce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#RyszardMichalski">Bez sprzeciwu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#WojciechBiałończyk">Jeżeli stanowisko rządu jest pozytywne, to skąd wynika, z jakiego przepisu, wymóg zawarcia umowy z podpisami notarialnie poświadczonymi? Art. 329 Kodeksu cywilnego stanowi, że „do ustanowienia zastawu na prawach wymagana jest umowa tylko z datą pewną”. A art. 6 ust. 1 wyłącza ten obowiązek. Więc jeżeli z żadnych przepisów nie wynika obowiązek zawarcia umowy z podpisami notarialnie poświadczonymi, to wówczas ta poprawka jest zbędna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#AndrzejJakubiak">Ja odwołuję się do instytucji instrumentu finansowego. Instrumentem finansowym są również udziały w spółkach, a w przypadku udziałów w spółkach, to znaczy art. 180 Kodeksu spółek handlowych przy zastawie wymagane są podpisy notarialnie poświadczone. Dlatego proponujemy wyłączenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#WojciechBiałończyk">Przyjmujemy to wyjaśnienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#StanisławStec">Czy jest sprzeciw wobec poprawki nr 7 do ust. 1 w dawnym art. 6, a obecnie art. 7? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła poprawkę nr 7. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 7, dawnym art. 6. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 3. Czy są uwagi do tytułu tego rozdziału? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdz. 3. Czy są uwagi do ust. 1 i 2 w art. 7? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1 i 2 w art. 7. Czy są uwagi do ust. 1–3 w art. 8? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1–3 w art. 8. Przystępujemy do rozpatrywania art. 9. Czy są uwagi do ust. 1–3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1–3 w art. 9. Czy są uwagi do ust. 1–2 w art. 10? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1–2 w art. 10. Przystępujemy do rozpatrywania art. 11. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 11. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 4 Przepis kolizyjny. Czy są uwagi do tytułu tego rozdziału? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdz. 4. Przystępujemy do rozpatrywania art. 12. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 5 Zmiany w przepisach obowiązujących i przepis końcowy. Czy są uwagi do tytułu tego rozdziału? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdz. 5. Proszę stronę rządową o ponowne wyjaśnienie zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#BartoszDrabikowski">Tutaj chodziło o umożliwienie korzystania z zabezpieczeń bez konieczności odwoływania się do normalnych, uniwersalnych procedur, obowiązujących wszystkie podmioty działające w tym zakresie. W szczególności w dyrektywie jest zawarty obowiązek wyłączenia wpływu zajęć sądowych i innych tego typu instytucji. Przeniesienie tego typu rozwiązań wymaga zmian w tym zakresie w Kodeksie postępowania cywilnego. Art. 902 prim normuje właśnie relacje praw i obowiązków stron umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego i jest w relacji z zasadami egzekucji określonymi w tytule II kpc w dziale IV - Egzekucja innych wierzytelności i praw majątkowych. Ta zmiana ma na celu uniemożliwienie przeprowadzenia egzekucji, która utrudniałaby realizację stosunków prawnych wynikających z tej właśnie ustawy. To jest ta główna myśl - przekucie na zapisy ustawowe, a konkretnie kpc tej głównej idei, żeby nie było barier w zaspokajaniu się z zabezpieczenia, które strony dobrowolnie sobie udostępniły. Wydaje się, że jest to w pełni zasadne. Zostało oczywiście uzgodnione z ministrem sprawiedliwości i potwierdzone przez Radę Legislacyjną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi do art. 13?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#WojciechBiałończyk">Nie mamy uwag, ale z tzw. ostrożności procesowej pytamy się, czy zostały również przyjęte wszystkie konsekwencje poprawki nr 4 pani poseł Krystyny Skowrońskiej? Czyli skreślenia tych wyrazów w tych wszystkich artykułach? Tak?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#StanisławStec">Nie słyszę innych uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13. Przystępujemy do rozpatrywania art. 14. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14. Przystępujemy do rozpatrywania art. 15. Czy są uwagi do pkt 1–3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15 pkt 1–3. Przystępujemy do rozpatrywania art. 16 pkt. 1. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16 pkt 1. Przystępujemy do rozpatrywania pkt 2. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#WojciechBiałończyk">Jeżeli chodzi o art. 16 zmianę nr 2, to mamy pytanie dotyczące ust. 4 i 5 dodawanego w art. 498 Prawa upadłościowego i naprawczego. W ust. 4 w pkt 1 jest mowa o zabezpieczeniu uzupełniającym w celu uwzględnienia wahań wartości, natomiast w zdaniu końcowym tego ustępu jest mowa o zabezpieczeniu dodatkowym, uzupełniającym lub zastępczym. Czy to rozróżnienie jest świadome?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#BartoszDrabikowski">Tak, to jest świadome. Poza tym podstawowym zabezpieczeniem, może być zarówno zabezpieczenie uzupełniające zastosowane właśnie w przypadku wahania kursów, jak i zastępcze, o czym jest mowa w innych artykułach ustawy, czyli to, które wchodzi w miejsce tego pierwotnego zabezpieczenia. I to właśnie są te zabezpieczenia dodatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#WojciechBiałończyk">Jak to się czyta, to np. w pkt 1, o czym mówił pan Bartosz Drabikowski, w celu uwzględnienia wahań wartości ustanawia się zabezpieczenie uzupełniające. Chyba że przez zabezpieczenie dodatkowe lub zastępcze rozumieć zabezpieczenie finansowe w ogóle, wynikające niejako z pkt 1; jest tam wymieniony jest jeden rodzaj zabezpieczenia, jako zabezpieczenie uzupełniające w celu uwzględnienia wahań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#DariuszZiółkowski">Nasza wątpliwość powstała, ponieważ, gdyby czytać literalnie sam pkt 1 i to, co po myślniku jest podpunktem 2, wynika z tego, jakby było podwójnie ustanawiane zabezpieczenie uzupełniające. W związku z powyższym zrodziła się wątpliwość, czy w pkt 1 jest konieczne ujęcie „w tym zabezpieczenie uzupełniające”, skoro występuje ono po myślniku w akapicie, który odnosi się zarówno do pkt 1, jak i pkt 2. Stąd nasza wątpliwość, ale jest to kwestia mocno specjalistyczna, dlatego zdanie przedstawiciela rządu jest tu decydujące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#BartoszDrabikowski">Przyznam, że my to czytamy nieco inaczej. Rzeczywiście w pkt 1 jest pewien szczególny przepis, który mówi właśnie o celu stosowania tego zabezpieczenia uzupełniającego, natomiast przepis po myślniku jest jakby generalną normą określającą, jakie są te inne zabezpieczenia. I przyznam, że być może rzeczywiście mamy do czynienia z powtórzeniem, ale jest to chyba nie do uniknięcia, ponieważ w przeciwnym razie musielibyśmy ten przepis bardzo skomplikować. Jeżeliby się więc państwo nie upierali, proponowałbym pozostawić ten przepis w brzmieniu zaproponowanym w projekcie ustawy. Być może jest tu rzeczywiście powtórzenie, natomiast jest ono nie do uniknięcia, ponieważ w pkt 1 jest właśnie powiązanie uzupełnienia zabezpieczającego z wahaniami kursów, natomiast przepis po myślniku odnosi się ogólnie do palety tych innych dodatkowych zabezpieczeń: dodatkowych, uzupełniających i zastępczych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#StanisławStec">A więc rząd podtrzymuje swoje stanowisko i Biuro Legislacyjne się z tym zgadza. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 5. Czy są do niego uwagi? Uwag nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 5 w art. 16. Przystępujemy do rozpatrywania art. 17.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#DariuszZiółkowski">Naszym zdaniem ten artykuł jest zbędny. Zgodnie z ogólną zasadą lex retro non agit - niedziałania prawa wstecz, trudno sobie wyobrazić, żeby przepisy tej ustawy miały obowiązywać w stosunku do umów zawartych przed datą jej wejścia w życie. Jeżeli rząd się upiera, to my mimo wszystko jesteśmy przeciwko art. 17.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#StanisławStec">Pani poseł Krystyna Skowrońska proponuje ten artykuł skreślić. Proszę o stanowisko rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#RyszardMichalski">Prosilibyśmy o pozostawienie art. 17. Chodzi o to, żeby była pełna jasność, że zabezpieczenia ustanowione przed wejściem w życie tej ustawy nie podlegają jej rygorom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#StanisławStec">Czy gdyby tego art. 17 nie było, to te zabezpieczenia mogłyby podlegać rygorom tej ustawy? Nie bardzo to sobie wyobrażam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#AndrzejJakubiak">Chyba nie można wykluczyć takiej możliwości. Jeżeli tutaj mamy do czynienia z umowami ramowymi, a umowa ramowa jest z reguły umową długoterminową, to może powstać taka sytuacja, że umowa ramowa została zawarta przed datą wejścia w życie ustawy, a umowy szczególne w jej wykonaniu będą zawierane po dacie wejścia ustawy w życie. I może pojawić się problem, czy ta ustawa ma zastosowanie do umowy ramowej? Bo obowiązuje zasada legislacyjna, że stosuje się prawo, które weszło w życie. I możemy mieć do czynienia z takimi sytuacjami, że będą umowy szczegółowe w wykonaniu umowy ramowej, co do której będą wątpliwości, czy to nowe prawo się do niej stosuje. Jeżeli w ustawie znajdzie się przepis proponowany w art. 17, to znaczy tylko tyle - i w toku procesu budowy tej ustawy zwracano nam na to uwagę - że zarówno do umów ramowych, jak i umów szczególnych te przepisy nie będą miały zastosowania. Co ma pewne znaczenie, bo one jednak dają pewne, dosyć daleko idące przywileje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#DariuszZiółkowski">Jeżeli chodzi o samą możliwość zadziałania tej umowy wstecz w stosunku do umów, które zostały wcześniej zawarte, to takiej możliwości absolutnie nie ma i wiemy, że to jest fundamentalna zasada prawa. Natomiast, jeśli chodzi o umowy uzupełniające lub umowy szczegółowe, to, jeżeli jest tak, jak pan dyrektor Andrzej Jakubiak mówi, być może byłoby bardziej celowe inne brzmienie tego przepisu. Np. że do zmian, uzupełnień - mówię w tej chwili na gorąco - umów zawartych przed określonym dniem stosujemy przepisy tej ustawy. Chodzi nam o typowy przepis przejściowy dotyczący sytuacji, które będą miały miejsce dopiero po wejściu ustawy w życie. Bo on nie dotyczy umów zawartych przed datą wejścia w życie tej ustawy, tylko do zmian lub uzupełnień wcześniej zawartych umów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#AndrzejJakubiak">Ja prosiłbym jednak, żebyście państwo zważyli na okoliczność, że jeśli strony zawarły umowę ramową, to ustawa nie definiuje wprost, co jest w umowie ramowej, a co - w umowach szczegółowych. I może być taka sytuacja, że umowa ramowa będzie określała sposób realizacji z umów szczegółowych, które strony będą zawierały później. I w ten sposób brak takiego przepisu, jaki proponujemy w art. 17, będzie powodować, że do umów szczegółowych zawieranych po dacie wejścia w życie ustawy, w przypadku gdy zasady np. realizacji tych umów będą określane w umowie ramowej, będzie się stosowało umowę ramową. A strony zawierając tamtą umowę ramową nie brały pod uwagę, że jest ustawa o zabezpieczeniach finansowych. Dlatego wydaje się nam, że bezpieczniej będzie, jeżeli ten przepis zawarty w art. 17 pozostanie w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#StanisławStec">Pani poseł Krystyna Skowrońska wycofała poprawkę. Mam prośbę do Biura Legislacyjnego, żeby zaproponować w drugim czytaniu lepsze brzmienie tego przepisu, oczywiście w porozumieniu z rządem. Czy są inne uwagi do art. 17? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Wracamy do odłożonej na później poprawki nr 2 pani poseł Krystyny Skowrońskiej. Przypominam, że poprawka ta dotyczyła ust. 3 w art. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#KrystynaSkowrońska">Proszę o głosowanie nad poprawką nr 2 w brzmieniu przedstawionym w zestawie poprawek dostarczonym paniom i panom posłom. Jest ona czytelna. Przeprowadziliśmy długą dyskusję. Panie i panowie posłowie znają meritum sprawy. Nie dokonuję zmiany zaproponowanego wcześniej brzmienia poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#WojciechBiałończyk">Zostało to z nami uzgodnione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#StanisławStec">W związku z tym mam pytanie: czy jest sprzeciw wobec dodania w art. 2 w ust. 3 wyrazów „ustanawiających zabezpieczenie”? Nie ma sprzeciwu. Również rząd akceptuje tę poprawkę. Stwierdzam, że, Komisja przyjęła poprawkę nr 2. Przystępujemy do rozpatrywania art. 18. Czy są do niego uwagi? Uwag nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 18. Przystępujemy do głosowania nad całością ustawy. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem całości ustawy z zaakceptowanym przez Komisję poprawkami? Stwierdzam, że przy 13 głosach za, 2 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, Komisja projekt ustawy przyjęła. Na sprawozdawcę proponuję panią poseł Annę Górną-Kubacką. Czy są inne kandydatury? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec tej kandydatury? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja wybrała na sprawozdawcę panią poseł Annę Górną-Kubacką. Wyznaczam do 31 marca do godz. 15.00 termin dla Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej na przedstawienie opinii o zgodności rozpatrywanej ustawy i zgłoszonych poprawek z prawem Unii Europejskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Zadałam pytanie przedstawicielowi UKIE. Czy przybył on na posiedzenie naszej Komisji? Ja tylko chciałam poznać odpowiedź na pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#StanisławStec">Jest mi bardzo przykro, ponieważ otrzymałem odpowiedź, że wszyscy przedstawiciele UKIE są zaangażowani na posiedzeniach Komisji Europejskiej. Dlatego zwróciłem się do UKIE, aby odpowiedź na pani pytanie była dołączona do opinii na temat zgodności z prawem europejskim projektu ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Ja wolałabym znać to stanowisko wcześniej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#StanisławStec">W takim razie bardzo proszę o przekazanie do UKIE, żeby odpowiedź na pytanie pani poseł Haliny Nowiny Konopki została udzielona jutro do godz. 10.00. Na tym zakończyliśmy realizację pierwszego punktu naszego porządku dziennego. Zaproponuję przerwę obiadową od godziny 14.00, a teraz proponuję przystąpić do pierwszego czytania rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości. Udzielam głosu panu ministrowi Ryszardowi Michalskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#RyszardMichalski">Omówię pokrótce projekt ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości. Jest to ustawa dostosowująca nasze prawo bilansowe do prawa Unii Europejskiej. Chodzi tutaj o przyjęcie do naszego porządku prawnego dorobku IV i VII dyrektywy. IV dyrektywa dotyczy rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, a VII - skonsolidowanych sprawozdań finansowych. Zwracam uwagę na to, że obie dyrektywy nie tak dawno zostały zmienione, bo w czerwcu 2003 r., stąd dopiero dzisiaj, po całym żmudnym procesie legislacyjnym, przedstawiamy projekt tej ustawy. Zakłada on następujące zmiany związane z regulacjami zawartymi w IV dyrektywie: rozszerzenie katalogu jednostek zobowiązanych do sporządzania sprawozdania z działalności o spółki komandytowo-akcyjne; rozszerzenie zakresu informacji prezentowanych w sprawozdaniu z działalności o dane dotyczące m.in. nabycia udziałów albo akcji własnych, posiadanych przez jednostkę oddziałach, zakładach oraz wyjaśnieniu istotnych dla oceny sytuacji jednostki kwot wykazanych w jej sprawozdaniach finansowych. Zmiany te dotyczą również możliwości sporządzenia sprawozdania finansowego w formie uproszczonej w sytuacji, gdy jednostka nie osiągnęła określonych wielkości zatrudnienia, przychodów, czy sumy bilansowej w danym roku obrotowym oraz w roku go poprzedzającym. Przypominam, że obecnie uwzględnia się tylko ostatni rok obrotowy. Jest również zmiana polegająca na składaniu do rejestru sądowego, oraz do publikacji, w miejsce opinii biegłego rewidenta, informacji o rodzaju tej opinii w przypadku jednostek sporządzających uproszczone sprawozdanie finansowe. Chodzi również o zmiany w informacji podatkowej w części - Dodatkowe informacje i objaśnienia. Zakres informacyjny zwiększa się o odrębne wykazywanie informacji dotyczących gwarancji i poręczeń wobec jednostek powiązanych, wykazywanie odsetek oraz kapitalizowanych różnic kursowych od zobowiązań zaciągniętych dla sfinansowania środków trwałych. Jeżeli chodzi o zmiany dostosowujące nasze prawo bilansowe do VII dyrektywy, to wprowadzamy zasadę zezwalającą na odstąpienie przez mniejsze grupy kapitałowe od sporządzania skonsolidowanego sprawozdania finansowego. Wykreślamy zapis mówiący o nieobejmowaniu konsolidacją jednostki zależnej oraz nie będącej spółką handlową jednostki współzależnej, jeśli prowadzi ona całkowicie odmienny rodzaj działalności i jej konsolidacja nie pozwoliłaby na przedstawienie w sposób rzetelny i jasny sytuacji majątkowej i finansowej oraz całego wyniku finansowego grupy kapitałowej. Chodzi wreszcie o rozszerzenie na całe terytorium europejskiego obszaru gospodarczego przepisu zezwalającego na nie sporządzanie skonsolidowanego sprawozdania finansowego przez jednostkę dominującą niższego szczebla, jeżeli jednostka taka posiada co najmniej 90% udziału w jednostce dominującej niższego szczebla. Konsekwencją tego przepisu jest określenie odpowiednich obowiązków informacyjnych. Przepisy wynikające z omawianej nowelizacji ustawy o rachunkowości powinny wejść w życie z dniem naszej akcesji do Unii Europejskiej. Z tym, że po raz pierwszy będą one miały zastosowanie do sprawozdań sporządzonych za rok obrotowy rozpoczynający się w 2004 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#StanisławStec">Wiem, że była już jedna nowelizacja ustawy o rachunkowości, również dostosowująca jej przepisy do prawa UE. Niedawno rozpatrywała ją Komisja Europejska. Czy nie można było tego jakoś połączyć? Proszę odpowiedzieć na to pytanie przy okazji udzielaniu odpowiedzi na inne. Otwieram dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#MarekOlewiński">Ja mam pytanie ogólne, wynikające z lektury tego projektu. Chodzi mi o art. 49, w którym jest napisane, że wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym sporządza się sprawozdanie z działalności jednostki. I potem jest określone, co to sprawozdanie powinno obejmować. Ja mam pytanie - czy to ma być takie opisowe, „literackie” rozpisanie tego, co jest zawarte w rocznym sprawozdaniu finansowym, które to roczne sprawozdanie finansowe składa się z szeregu różnych tabel? Dla kogo to sprawozdanie z działalności jednostki ma być sporządzane? Kto ma być jego adresatem? Bo przypominają mi się trochę czasy sprzed kilkudziesięciu lat, kiedy odbywały się konferencje samorządów robotniczych i przygotowywało się takie sprawozdania w formie opisowej, między innymi dlatego, że byli to ludzie nie bardzo umiejący czytać sprawozdania finansowe. A więc, jeżeli ktoś się w danej materii nie wyznaje, to po co przygotowywać sprawozdanie? Czemu ma służyć to sprawozdanie z działalności jednostki? Jaki jest cel sporządzania na pewno obszernego sprawozdania, które przecież według ustawy musi zawierać wiele różnych informacji i elementów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#StanisławStec">Nie ma innych uwag i wątpliwości, proszę więc stronę rządową o odpowiedź. A przy okazji jeszcze jedno pytanie. Rozumiem, że będzie jeszcze jedna nowelizacja ustawy o rachunkowości, uwzględniająca dotychczasowe doświadczenia z funkcjonowania zmian wprowadzonych 2 lata temu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#RyszardMichalski">Jeżeli chodzi o te nasze nowelizacje ustawy o rachunkowości, to one rzeczywiście są dosyć częste, ale to wynika z tego, że prawo bilansowe UE też podlega częstym i dużym zmianom. Powiedziałem na wstępie, że rozpatrywany dzisiaj projekt ustawy jest skutkiem zmian wprowadzonych w czerwcu ub.r. w obu dyrektywach. Nie jest wykluczone, że będą dalsze takie zmiany i wówczas przyjdziemy do Sejmu z kolejną nowelizacją. Pan poseł Stanisław Stec wspomniał, że czeka nas jeszcze jedna nowelizacja, sądzę, że jeszcze w końcu br., dostosowująca nasze prawo bilansowe do międzynarodowych standardów rachunkowości. Natomiast odpowiadając panu posłowi Markowi Olewińskiemu, powiem, że widać taką tendencję w pracach ekspertów unijnych i nie tylko unijnych, bo obserwujemy bardzo ożywiony dialog ekspertów amerykańskich z europejskimi, żeby wzmacniać pozycję słabszych udziałowców, akcjonariuszy, którzy nie zawsze posiadają fachową wiedzę. Mamy do czynienia z rozproszonymi akcjonariatami i tam rzeczywiście zachodzi potrzeba przedstawienia w możliwie najprostszy sposób materii nieraz bardzo skomplikowanej np. skonsolidowanych bilansów. Dlatego nie uważam, że to jest zły pomysł. A poza tym chciałbym zwrócić uwagę, że to jest tendencja występująca nie tylko w przepisach unijnych. Również nasz Kodeks spółek handlowych nakłada taki obowiązek na zobowiązane spółki. Sądzę więc, że idziemy we właściwym kierunku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#JoannaDadacz">Sprawozdanie finansowe i sprawozdanie z działalności to są dwa odrębne sprawozdania. Dotyczą one określonej grupy jednostek: spółek prawa handlowego, spółdzielni, oraz przedsiębiorstw państwowych. I już od dawna te jednostki są zobowiązane obok sprawozdania finansowego składającego się z bilansu, rachunku zysków i strat, informacji dodatkowej, sprawozdania z przepływów i sprawozdania ze zmian w kapitale, sporządzać sprawozdanie z działalności. Podlega ono również ocenie biegłego rewidenta. Kolejne przepisy ustawy stanowią, że sprawozdanie z działalności obok sprawozdania bilansowego jest przedstawiane wspólnikom na 15 dni przed walnym zgromadzeniem. Reguluje to art. 68, a art. 69 ustawy nakłada na kierownika jednostki obowiązek złożenia do rejestru sądowego obok sprawozdania finansowego i opinii biegłego, również sprawozdanie z działalności. Jest to informacja dla szerokiej rzeszy potencjalnych użytkowników zarówno sprawozdania finansowego, jak i sprawozdania z działalności, o działalności jednostki w danym badanym roku obrotowym. To sprawozdanie z działalności jest opiniowane przez biegłego rewidenta chociażby w nawiązaniu do sprawozdania finansowego - czy dane są zgodne i wynikają ze sprawozdania finansowego. Te informacje, które według ustawy o rachunkowości mają być zawarte w sprawozdaniu z działalności, wynikają z IV i VII dyrektywy. Jeżeli chodzi o sprawozdanie z działalności jednostkowe - wynikają z IV dyrektywy, jeżeli chodzi o sprawozdanie z działalności skonsolidowane - z VII dyrektywy. I właśnie dlatego, że IV i VII dyrektywa wprowadziły zmiany w tym zakresie, my również musimy te zmiany uwzględnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#StanisławStec">Nie ma innych pytań i wątpliwości, w związku z tym stwierdzam, że zakończyliśmy pierwsze czytanie i przystępujemy do rozpatrywania projektu nowelizacji. Zmiana nr 1 dotyczy art. 49 ust. 1. Praktycznie polega ona na dodaniu wyrazów „spółek komandytowo-akcyjnych”. Czy są uwagi? Nie słyszę. W przypadku ust. 2 w art. 49, zmiana ta polega na rozszerzeniu zakresu sprawozdania z działalności o pkt 5–7. Czy są uwagi do tego poszerzenia zakresu? Nie słyszę. Proszę panią dyrektor Joannę Badacz o przedstawienie zmiany w ust. 3 w art. 49.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#JoannaDadacz">Ponieważ według zasad techniki legislacyjnej przy wprowadzeniu kolejnych zmian trzeba przytaczać całe artykuły, to pkt 5 i 7 są uzupełnieniem art. 49 ust. 2, natomiast z legislacyjnego punktu widzenia informacje zawarte w ust. 3 bardziej nadawały się do zaproponowania w formie ustępu, niż kolejnych punktów w ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#StanisławStec">Czy są jeszcze jakieś uwagi lub pytania do zmiany nr 1? Nie słyszę. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia całości zmiany nr 1? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 1. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 2. Dotyczy ona uprawnień do sporządzania sprawozdań w uproszczonej formie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#JoannaDadacz">Przepis obecnie obowiązujący wprowadza możliwość sporządzania uproszczonego sprawozdania finansowego przez jednostki, które w danym roku obrotowym spełniły dwa z trzech warunków wymienionych w ustawie. Ponieważ IV dyrektywa wskazuje wyraźnie, że takie warunki muszą zaistnieć w kolejnych dwóch latach obrotowych, w związku z tym, przy niezmienianiu progów, wprowadziliśmy w preambule do tego przepisu zamianę wynikającą z IV dyrektywy, sprowadzającą się do tego, że jednostka, która w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe oraz w roku poprzedzającym ten rok obrotowy, nie osiągnęła dwóch z następujących trzech wielkości, może sporządzić sprawozdanie w formie uproszczonej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#StanisławStec">Z tym, że w pkt 3 jest pominięta kwestia informacji dodatkowej. W dotychczasowym brzmieniu ust. 2 było „informację dodatkową sporządza się w odpowiednio uproszczonej formie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#JoannaDadacz">To rzeczywiście powinno pozostać. Musimy to zdanie dopisać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#StanisławStec">Bo jeśli tego zabraknie, to małe przedsiębiorstwa nie będą korzystać z możliwości sporządzenia takiej informacji. W związku z tym proponuję, żeby w ust. 2, na jego końcu, po wyrazach „cyframi rzymskimi” postawić kropkę i dopisać zdanie „Informację dodatkową sporządza się w odpowiednio uproszczonej formie”. Czyli przywracamy przepis, który do tej pory był w ustawie. Czy jest sprzeciw wobec proponowanego przeze mnie uzupełnienia zmiany nr 2? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 2 wraz z zaproponowanym przeze mnie i już zaakceptowanym uzupełnieniem? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 2. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 3. Dotyczy ona art. 55 ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#JoannaDadacz">Jest to zgodnie z wymogami sztuki legislacyjnej powtórzony cały ust 2 w art. 55. Natomiast zmiana sprowadza się do ostatniego zdania, czyli „Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego grupy kapitałowej sporządza się sprawozdanie z jej działalności sporządzone odpowiednio według zasad, o których nowa w art. 49 ust. 2 i 3, z tym że w zakresie informacji określonych w art. 49 ust. 2 pkt 5, należy podać informacje o udziałach (akcjach) własnych posiadanych przez jednostkę dominującą jednostki wchodzącej w skład grupy kapitałowej, oraz osoby działające w ich imieniu”. To jest po prostu skorelowanie poszczególnych przepisów ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#StanisławStec">Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 3? Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 3. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 4. Dotyczy ona jednostek dominujących.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#JoannaDadacz">Tak, jak przy jednostkowym sprawozdaniu finansowym, gdzie istniało prawo do uproszczeń w przypadku wystąpienia określonych zdarzeń w ciągu dwóch kolejnych lat obrotowych, również tutaj chodzi o skorzystanie z prawa do niesporządzania sprawozdania finansowego skonsolidowanego, w przypadku kiedy zaistnieją określone warunki w przeciągu dwóch kolejnych lat obrotowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi. Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 4. Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 4. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 5, która dotyczy art. 57.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#JoannaDadacz">Jeżeli chodzi o uchylenie ust. 1 pkt 2, jest to zmiana może nie wynikająca bezpośrednio z VII dyrektywy, ale z naszych dotychczasowych doświadczeń. Bardzo często wykorzystywany jest przez jednostki przepis stanowiący, że nie trzeba sporządzać konsolidacji, jeżeli sprawowanie kontroli lub współkontroli nad jednostką według przewidywań kierownika jednostki dominującej, będzie trwać krócej, niż rok, licząc od dnia bilansowego, za który sporządzane jest sprawozdanie jednostki dominującej. Kierownik jednostki oświadcza, iż przewiduje się, że to sprawowanie kontroli lub współkontroli będzie krótsze niż rok. W związku z tym występuje o zatwierdzenie możliwości niesporządzania konsolidacji. W kolejnym roku ta sytuacja się powtarza. Żeby tego uniknąć, najlepiej byłoby skreślić ten przepis. Jeżeli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie roku obrotowego i połączyła swoje sprawozdanie z kolejnym rokiem obrotowym, wówczas nie ma współmierności informacji przekazywanych w sprawozdaniach finansowych. Bo taka jednostka wykazuje półtora roku działalności, natomiast jednostka dominująca - np. 1 rok działalności. W związku z tym te informacje były bardzo trudne do skonsolidowania. Dlatego proponujemy uchylić ten przepis. Natomiast jeśli chodzi o uchylenie ust. 2, to wynika ono ze skreślenia tego przepisu w VII dyrektywie. Jeśli chodzi o ust. 3, to proponujemy wykreślić wyrazy „poza obszarem Rzeczypospolitej Polskiej”. Od 1 maja Polska to będzie również europejski obszar gospodarczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 6? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 6. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#JoannaDadacz">Korzystając ze zmian wprowadzonych do ustawy i związanych z VII dyrektywą proponujemy poprawić redakcyjnie ust. 2 w art. 59. W tekście obecnie obowiązującym mamy odniesienie do art. 57 ust. 2. To jest błąd, bowiem chodzi o art. 57 ust. 1 pkt. 3. Powtarzamy całą jednostkę redakcyjną, ale w zmianie nr 7 chodzi o skorygowanie tego błędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi lub pytania? Nie słyszę. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 7? Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 7. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 8. Proszę o scharakteryzowanie tego dodatkowego ust. 1a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#JoannaDadacz">Z dokładnej lektury IV dyrektywy wynika następujący sposób składania rocznego sprawozdania finansowego do właściwego rejestru sądowego. Jeżeli jednostka sporządza sprawozdanie finansowe według normalnego wariantu, czyli bez uproszczeń, wówczas ma ona również obowiązek dołączenia opinii biegłego rewidenta o badanym sprawozdaniu finansowym. W przypadku uproszczenia, czyli skorzystania z art. 50 ust. 2 ustawy, IV dyrektywa stanowi, że wówczas do właściwego rejestru sądowego zgłasza się informację, jaki był to rodzaj opinii. Czyli nie całą opinię, tylko np. informację, że opinia została sporządzona przez biegłego rewidenta bez zastrzeżeń. Jest tylko informacja, jaki rodzaj opinii wydał biegły rewident.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#StanisławStec">A jeśli nie podlega badaniu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#JoannaDadacz">Wtedy nie ma opinii. Natomiast przewidzieliśmy taką sytuację, że mała spółka akcyjna zawsze podlega badaniu, ale ma również prawo do uproszczeń. Rzadko kiedy zdarzy się tak, żeby można było skorzystać w praktyce z tego artykułu, bo wydaje mi się, że spółki akcyjne są na tyle duże, że nie będą miały prawa do sporządzania uproszczonego sprawozdania finansowego. Ale skoro dyrektywa o tym stanowi - proponujemy ten zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#StanisławStec">Żeby nie było takich sytuacji, że wówczas na podstawie tego dodanego ust. 1a sąd będzie żądać, bo sądy są różne, opinii również od tych podmiotów, które nie muszą być badane przez biegłego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#JoannaDadacz">W ust. 1 art. 69 jest napisane, że „Kierownik jednostki składa we właściwym rejestrze sądowym roczne sprawozdanie finansowe i opinię biegłego rewidenta, jeżeli podlegało ono badaniu, z zastrzeżeniem ust. 1a”. Wydaje nam się, że jest to automatyczne - również w przypadku ust. 1a, jeżeli sprawozdanie finansowe podlegało badaniu. Jeżeli nie podlegało, to nie ma co składać i o czym informować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#StanisławStec">Chciałbym, żeby to zostało zaprotokołowane, że sąd nie może żądać opinii biegłego, jeżeli w myśl art. 74 podmiot jest zwolniony z obowiązku posiadania takiej opinii. Czy są uwagi do zmiany nr 8? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 8? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 8. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 9.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#JoannaDadacz">Ust. 1 w art. 70 otrzymuje nowe brzmienie, oraz są wprowadzone ust. 1b oraz ust. 1c, według którego „Kierownik jednostki sporządzającej uproszczone sprawozdanie finansowe zgodnie z art. 50 ust. 2, w miejsce opinii biegłego rewidenta składa do ogłoszenia informacje o rodzaju tej opinii wraz ze wskazaniem, czy zawiera ona dodatkowe objaśnienia”. Po prostu zmiana w art. 70 ust. 1 jest konsekwencją dodania wyrazów „z zastrzeżeniem ust. 1c”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi lub pytania? Nie słyszę. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 9? Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 9. Przystępujemy do rozpatrywania zmiany nr 10.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#JoannaDadacz">To jest kwintesencja zmian wprowadzonych do IV i VII dyrektywy, wskazujących jednoznacznie na obowiązek uzupełnienia informacji dodatkowej w tej drugiej części, czyli „Dodatkowych informacjach i objaśnieniach” o informacje wymienione w zmianie nr 10. To są przepisy z IV dyrektywy. Takie rozszerzone obowiązki informacyjne są nałożone na jednostki prowadzące księgi rachunkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia zmiany nr 10? Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła zmianę nr 10. Przystępujemy do rozpatrywania art. 2. To jest jasne, że zasady rachunkowości wynikające z ustawy mogą być zastosowane tylko do sprawozdań za rok obrotowy rozpoczynający się w 2004 r. Nie mogą być stosowane wstecz. Mimo to pytam: czy są uwagi lub wątpliwości? Nie ma. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 2? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania art. 3. Czy są uwagi lub wątpliwości? Nie ma uwag. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia art. 3? Nie ma sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 3. Przystępujemy do głosowania nad całym projektem ustawy z jedną poprawką. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości? Stwierdzam, że projekt ustawy został przyjęty jednogłośnie. Wyznaczam UKIE termin dla przedstawienia opinii o zgodności z prawem Unii Europejskiej do 31 marca, do godz. 15.00. Pozostał nam jeszcze wybór posła sprawozdawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#MarekOlewiński">Proponuję kandydaturę posła Stanisława Steca. Czy są inne propozycje? Nie ma. Stwierdzam, że sprawozdawcą Komisji Finansów został poseł Stanisław Stec.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#StanisławStec">Dziękuję bardzo. Ogłaszam przerwę w posiedzeniu Komisji do godz. 15.00. Będziemy rozpatrywać projekt ważnej ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych.</u>
          <u xml:id="u-172.1" who="#StanisławStec">Wznawiamy posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. Ostatnim punktem dzisiejszego porządku obrad jest rozpatrzenie rządowego projektu ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych, którego pierwsze czytanie odbyło się na posiedzeniu plenarnym Sejmu. Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja tytuł ustawy przyjęła. Przystępujemy do rozpatrywania art. 1. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 1. Przystępujemy do rozpatrywania art. 2 ust. 1 pkt 1 słowniczka. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#KonradBorowicz">Chodzi o drobiazg, o sformułowanie w zdaniu wstępnym art. 2 ust. 1. Proponujemy wyrazy „Ilekroć w ustawie jest mowa o:” zastąpić wyrazami „Użyte w ustawie określenia oznaczają:”, co pozwoliłoby skrócić umieszczone w „słowniczku” definicje, ponieważ można wówczas skreślić wyrazy „należy przez to rozumieć” w poszczególnych punktach. A definiowane pojęcia - podać w mianowniku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#ElżbietaParadowska">To nie zmienia meritum, a jeżeli ma służyć uproszczeniu przepisu, to jesteśmy za.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#StanisławStec">Proszę sprecyzować, co pan proponuje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#KonradBorowicz">Propozycja polega na zastąpieniu w projekcie ustawy zdania wstępnego w art. 2 ust. 1 następującym sformułowaniem: „Użyte w ustawie określenia oznaczają:”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#StanisławStec">Rząd nie wyraża sprzeciwu. Czy panie i panowie posłowie akceptują tę propozycję Biura Legislacyjnego? Nie słyszę sprzeciwu. Stwierdzam, że Komisja przyjęła propozycję zmiany w art. 2 ust. 1 w brzmieniu zaproponowanym przez Biuro Legislacyjne. Czy są uwagi lub wątpliwości dotyczące art. 2 ust. 1 pkt 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#KonradBorowicz">Wspomniałem już o tym, ale jeszcze raz chciałem podkreślić, że w związku z przyjętą przez Komisję zmianą, te definiowane w „słowniczku” pojęcia będą w mianowniku, bo takie są zasady techniki legislacyjnej i elementy definiujące pozbawione będą sformułowania „należy przez to rozumieć”. Dzięki temu definicje będą krótsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#StanisławStec">Rozumiem. Czy są inne uwagi lub wątpliwości dotyczące pkt 1? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 1. Czy są uwagi do pkt 2–8? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 2–8. Przystępujemy do rozpatrywania pkt. 9.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#AldonaMichalak">Mam uwagę jeszcze do pkt 7. Jest tam podana definicja portfelu kredytowego - należy przez to rozumieć zbiór pojedynczych kredytów udzielonych przez jeden bank, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji lub poręczeń na określony czas ustalono umową między tym bankiem a Bankiem Gospodarstwa Krajowego. Mam przez to rozumieć, że te poręczenia, te gwarancje będą dotyczyć portfela kredytowego, ale jakiego typu kredytów? Dlaczego musi być taki przepis? Jakie jest jego uzasadnienie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#IrenaHerbst">Zgodnie z dalszymi przepisami ustawy jest tak, że jeżeli kredyt w wys. 5 mln zł ma być objęty poręczeniem, gwarancją, to wnioskodawca zgłasza się do BGK. Jeżeli natomiast w ramach portfela kredytowego prowadzonego przez bank, z którym BGK podpisze umowę, są kredyty małe, bo właściwie o to chodzi, o ułatwienie postępowania, gdzie wartość poszczególnego kredytu nie będzie przekraczać 100 tys. euro, wtedy taki kredytodawca czy wnioskodawca nie idzie do BGK, tylko załatwia to w swoim banku. Ma to na celu wprowadzenie ułatwień w tym zakresie, szczególnie dla małych przedsiębiorstw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#AldonaMichalak">To wyjaśnienie mnie zadowala.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#StanisławStec">Czy są uwagi lub pytania dotyczące pkt 9? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła pkt 9. Czy są uwagi lub pytania dotyczące całości ust. 1 w art. 2? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2 w art. 2. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 2. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 2. Czy są uwagi do jego tytułu? Uwag nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja tytuł rozdziału 2 przyjęła. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 1 w art. 3. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2 w art. 3. Czy są do niego uwagi? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 3 w art. 3. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#AldonaMichalak">Mam pytanie dotyczące ust. 2 i 3. Z doświadczeń KUKE, która np. do 2001 r. utrzymywała się z lokat, ponieważ większość środków lokowano w bankach, ale ich nie ubezpieczono, to obawiam się, że te przepisy mogą wpłynąć na to, że środki z tego funduszu będą umieszczane w bankach, a nie będą „pracować”. To jest tylko taka moja obawa. Jak to jest zabezpieczone?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#IrenaHerbst">To jest trochę nieporozumienie, ponieważ wszystkie fundusze gwarancyjne czy poręczeniowe mają ten charakter, że tych pieniędzy się nie wydatkuje. Są one zabezpieczeniem roszczeń. W związku z tym zawsze są lokowane w bankach lub w inny sposób. Tak jak zresztą regulują to przepisy rozpatrywanej dzisiaj ustawy. Nie ma innej możliwości. Odwrotnie, niedobrze będzie, jeżeli z tego funduszu będziemy wydawać pieniądze, bo to znaczy, że musielibyśmy płacić za zapadłe gwarancje czy poręczenia, w przypadku kiedy poręczony kredyt nie został zwrócony, czyli były to tzw. poręczenia czy gwarancje „nietrafione”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#AldonaMichalak">Ja wyrażałam swoją obawę tylko dlatego, że np. w KUKE nie była prowadzona działalność statutowa, a utrzymywano się z oprocentowania tych środków. Stąd moje pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#StanisławStec">Jest bardzo wielka różnica między Bankiem Gospodarstwa Krajowego, a KUKE i wierzę, że BGK będzie aktywnie działać w zakresie poręczeń, bo zapotrzebowanie na poręczenia na wykorzystanie środków unijnych będzie bardzo duże. Ja mam jedynie takie obawy, czy działanie banku będzie skierowane na maksymalne zaspokojenie tych potrzeb?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#IrenaHerbst">Chciałam przeprosić za spóźnienie. Byłam właśnie na posiedzeniu Komitetu Polityki Kredytów Eksportowych i niestety, po wyjściu z tamtego posiedzenia utknęłam w korku. A odnosząc się do zgłoszonej tu wątpliwości, to nie wydaje mi się, żeby w tym przypadku obawy były uzasadnione. Wynika to już z samego charakteru Banku Gospodarstwa Krajowego i doświadczeń, które mamy ze współpracy z tym bankiem przy finansowaniu innych programów rządowych, dla których specjalne fundusze są stworzone odrębnymi ustawami. Te doświadczenia są bardzo dobre. Jest to bank, którego rada składa się z przedstawicieli ministrów, czyli - z jednej strony jest ścisły nadzór. A z drugiej strony banki, które przecież współtworzą ten fundusz, są bardzo zainteresowane, żeby z niego korzystać. A więc mamy zarówno podaż, jak i popyt. I w tym przypadku nie obawiałabym się braku aktywności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#StanisławStec">Czy są inne uwagi do art. 3 ust. 3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 3 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 4. Czy są do niego uwagi lub wątpliwości? Uwag nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 4 w art. 3. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 1 w art. 4. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust 1 w art. 4. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#KonradBorowicz">Rozumiejąc intencje tego przepisu zastanawiamy się nad sposobem ich zapisania. Proszę zwrócić uwagę, że w art. 3 ust. 3 jest określony katalog środków Funduszu Poręczeń Unijnych. I brzmi co najmniej dziwnie, jeżeli stwierdzamy, że środki Funduszu, te określone w katalogu, są przeznaczane na to, co jest w katalogu. Chyba, że to są tak naprawdę zyski od tych inwestycji. Ale mimo wszystko, czy nie byłoby lepiej napisać wprost, że środki Funduszu mogą być przeznaczone na nabywanie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski? Tak, jak to jest napisane w art. 3 ust. 3 pkt 2. I tak samo w przypadku pkt 3. Chodzi o to, żeby to było bardziej czytelne. Poddaję to pod rozwagę Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#StanisławStec">Sądzę, że ma pan rację. Proszę o przedstawienie stanowiska rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#IrenaHerbst">Nie zrozumiałam tej wypowiedzi, więc trudno mi się ustosunkować. Jaka jest propozycja?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#KonradBorowicz">Propozycja zmierza do tego, żeby art. 4 ust. 2 sformułować następująco: „środki Funduszu mogą być również przeznaczone na:” i te cele byłyby podzielona na dwa punkty: pkt 1 „nabywanie papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa albo Narodowy Bank Polski, a także gwarantowanych lub poręczanych przez Skarb Państwa”, czyli użycie identycznych określeń, jak w art. 3 ust. 3 pkt 2. A pkt 2 „lokaty bankowe”. I wtedy byłoby to jasne. Bo takie odwoływanie się do katalogu środków, z których można dokonywać zakupu tych elementów, z których znowu są środki, to brzmi nieco dziwnie. A efekt osiągniemy ten sam, tylko przepis będzie bardziej czytelny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#IrenaHerbst">Mnie się wydaje, że jest to nieporozumienie. Bo proszę zwrócić uwagę - w art. 4 ust. 1 pkt 1–4, określają, na co są przeznaczone środki Funduszu. Ale, ponieważ mamy nadzieję, że tych wypłat nie będzie i pokrywania kosztów zapadłych gwarancji i poręczeń, to stwierdzamy w ust. 2, że niezależnie od tego w okresie, kiedy nie ma tych wypłat, te środki mogą być przeznaczone na te cele. I to jest wyjątek, chociaż mamy nadzieję, że stanie się regułą. Chciałabym poza tym powiedzieć, że to jest dokładne odwzorowanie tego, co jest w ustawie o poręczeniach i gwarancjach Skarbu Państwa. Tak to jest zapisane przy funduszach poręczeniowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#StanisławStec">Proponuję, panie mecenasie, żeby włączył się do tego Senat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#KonradBorowicz">Tego właśnie chciałem uniknąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#StanisławStec">Zostawmy tę sprawę. Zobaczymy, czy rząd obroni ją w Senacie. Czy są inne uwagi do ust. 2 w art. 4? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 4. Przystępujemy do rozpatrywania art. 5. Czy są uwagi do ust. 1–4? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1–4 w art. 5. Czy są uwagi do ust. 1 i 2 w art. 6? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 6 ust. 1 i 2. Przystępujemy do rozpatrywania art. 7 ust. 1. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 1 w art. 7. Przystępujemy do rozpatrywania ust. 2. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#KonradBorowicz">Chodzi o art. 7 ust. 2 pkt 9. Czy to jest wniosek o „umorzeniu”, czy wniosek o „umorzenie”, „spisaniu” czy też „spisanie”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#StanisławStec">Oczywiście chodzi o „umorzenie” i „spisanie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#AldonaMichalak">Wyszczególnione są zadania Komitetu, z których pkt 1–6 są warunkami podjęcia decyzji przez Zarząd BGK. Czyli jak gdyby opinia Komitetu Sterującego jest pierwotna, dopiero potem Zarząd może, po pozytywnym zaopiniowaniu, podjąć decyzję. A więc nie możemy tu mówić o decyzyjności BGK, ponieważ tak naprawdę o tych środkach decyduje inne ciało.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#IrenaHerbst">Jednak tak nie jest. To jest tylko opinia, nawet jeżeli ma ona mieć charakter pozytywny. Jeśli będzie sprzeczność w sensie merytorycznym między opiniami tych dwóch ciał, to wtedy należy dopracować się kompromisu. To ma wpływ na decyzję, ale nie jest decyzją, bo bank może odmówić i decyzji nie podjąć. Tu nie chodzi o żadne jednostkowe wnioski. To są tylko opinie w stosunku do polityki Banku. Tu nie chodzi o opinie dotyczące jednostkowych wniosków. W takich przypadkach Komitet nie ma nic do powiedzenia. To dotyczy tylko planu finansowego i kierunków działania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#AldonaMichalak">Pani minister pozwoli, że się nie zgodzę, bo to jest aż plan finansowy. A poza tym w pkt 4 jest napisane, że warunkiem zaakceptowania przez Zarząd BGK dokumentów jest wyrażenie pozytywnej opinii w tych kwestiach przez Komitet.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#IrenaHerbst">Owszem, ale jak powiedziałam, to oznacza tylko tyle, że trzeba doprowadzić do consensusu. To jest rozwiązanie stosowane w ogromnej ilości instytucji finansowych. Ale to nie oznacza, że Komitet podejmuje decyzje. To jest po prostu kwestia nadzoru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#StanisławStec">Czy są inne uwagi lub wątpliwości dotyczące ust. 2 w art. 7? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 2 w art. 7. Czy są uwagi do ust. 3 i 4? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła ust. 3 i 4 w art. 7. Czy są uwagi do ust. 1 i 2 w art. 8? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 1 i 2. Przystępujemy do rozpatrywania art. 8 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#AldonaMichalak">Chodzi mi o skład Komitetu Sterującego. Czy banki spółdzielcze również będą w nim reprezentowane? A więc, czy oprocentowanie od rezerw odprowadzane przez banki spółdzielcze również będzie tworzyć ten Fundusz? Czy nie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#StanisławStec">Z tego artykułu wynika, że trzech członków Komitetu powołuje i odwołuje Związek Banków Polskich, który moim zdaniem, może delegować przedstawiciela banku spółdzielczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#AldonaMichalak">A może pozwolilibyśmy na to, żeby to Krajowy Związek Banków Spółdzielczych delegował swego przedstawiciela?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#MariuszZygierewicz">Po pierwsze, w Związku Banków Polskich działają trzy sekcje, dlatego ma być delegowanych trzech członków Komitetu Sterującego. W ramach jednej z tych sekcji jest Sekcja Banków Spółdzielczych. Wszystkie wybory odbywają się u nas z uwzględnieniem podziału na sekcje, także banków spółdzielczych. W związku z tym nie ulega wątpliwości, że reprezentant bankowości spółdzielczej też będzie w Komitecie reprezentowany. Druga sprawa jest mniej istotna. Chodzi o to, że już od końca ub.r. banki spółdzielcze odprowadzają do Banku Centralnego tak naprawdę śladowe ilości rezerwy obowiązkowej, z tej racji, że od 30 września 2003 r. jest ustanowiony pułap w równowartości 500 tys. euro. Dopiero powyżej tego pułapu jest odprowadzana rezerwa obowiązkowa. W związku z tym na palcach dwóch rąk możemy policzyć banki spółdzielcze odprowadzające rezerwę obowiązkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#StanisławStec">Czy są inne uwagi lub pytania dotyczące art. 8 ust. 3? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8 ust. 3. Przystępujemy do rozpatrywania art. 9 ust. 1. Czy są do niego uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9 ust. 1. Przystępujemy do rozpatrywania art. 9 ust. 2. Czy są do niego uwagi? Uwag nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9 ust. 2. Przystępujemy do rozpatrywania art. 9 ust. 3. I tu mam pytanie do pani minister Ireny Herbst: czym się kierowano określając dla członków Komitetu wynagrodzenie za jedno posiedzenie w wysokości jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw? Czy to nie jest absurd w sytuacji, kiedy część obywateli naszego kraju w ogóle nie ma środków na utrzymanie? Mam prośbę do Biura Legislacyjnego, żeby pomogło mi w skorygowaniu tego ustępu. Proponuję wyrazy „w wysokości jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego” zastąpić wyrazami „w wysokości jednego najniższego miesięcznego wynagrodzenia”. Tylko nie wiem, kto je ogłasza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#KonradBorowicz">Nie jestem w stanie sformułować tego w tej chwili dokładnie, ale jest ustawa regulująca wysokość minimalnego wynagrodzenia miesięcznego i trzeba się do niej odnieść.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#StanisławStec">Ja będę proponować „w wysokości jednego najniższego miesięcznego wynagrodzenia”. Chyba, że pani minister mnie przekona, że nie mam racji. Bo to jest za jedno posiedzenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#IrenaHerbst">Spróbuję, chociaż będzie mi trudno odpowiedzieć na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#StanisławStec">Pani reprezentuje rząd i musi pani uzasadnić, skąd się wzięła w ustawie taka propozycja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#IrenaHerbst">To nie jest za jedno posiedzenie, to jest za dowolną liczbę posiedzeń w miesiącu. Po drugie - ten Fundusz Poręczeń Unijnych jest zasilany ze środków przekazanych z odsetek z oprocentowania rezerwy obowiązkowej banków, które przez kolejne 3 lata przekazują te pieniądze. I ten przepis jest na ich życzenie. Rząd miał inny punkt widzenia, ale ponieważ respektujemy ich zdanie, ze względu na to, że to są przekazane przez nie pieniądze, to przepis uzyskał taki kształt. Zgodnie z zawartym porozumieniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#StanisławStec">Nie rozumiem, przez kogo przekazane pieniądze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#IrenaHerbst">To są pieniądze przekazane z oprocentowania rezerwy obowiązkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#StanisławStec">Ale w tej sprawie była decyzja Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#IrenaHerbst">Do tej pory rezerwa nie była oprocentowana. W wyniku negocjacji między rządem Rzeczypospolitej Polskiej, Związkiem Banków Polskich reprezentującym system bankowy, oraz nadzór bankowy i Narodowym Bankiem Polskim, 30 października 2003 r. zostało podpisane porozumienie, które przesądziło wiele spraw, w tym także oprocentowanie rezerwy obowiązkowej. A za to, w ciągu trzech kolejnych lat banki przekażą w pierwszym roku - 80% odsetek oprocentowanie rezerwy obowiązkowej, w drugim roku - 60% i trzeciego roku - 50%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#StanisławStec">My to wiemy, bo przecież pani doskonale wie, że to było objęte ustawą. Ale czy w tym porozumieniu ustalono wysokość wynagrodzenia dla Komitetu Sterującego? Nie sądzę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#IrenaHerbst">W tym porozumieniu nie ustalono wysokości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#JanAntochowski">Proponuję, żebyśmy przystąpili do głosowania. Jest propozycja, żeby to było minimalne miesięczne wynagrodzenie za rok ubiegły. I jest propozycja rządu zawarta w projekcie ustawy. Proponuję głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#StanisławStec">Dokładną treść tej propozycji zredaguje Biuro Legislacyjne. Intencja poprawki jest taka, że członkom Komitetu Sterującego jest wypłacane wynagrodzenie za udział w posiedzeniu w wysokości ustalonego w obowiązującej ustawie w tym zakresie. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem takiego rozwiązania? Stwierdzam, że Komisja jednomyślnie przyjęła poprawkę w brzmieniu podanym przeze mnie przed chwilą, a dotyczącą art. 9 ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#MarekOlewiński">Ja mam pytanie do pani minister Ireny Herbst, bo zastanawiam się, jak się zachować w drugim czytaniu. Gdybyśmy skreślili art. 7 dotyczący powołania Komitetu Sterującego Funduszu Poręczeń Unijnych, to co by się stało? Czy tych funkcji, które ma spełniać ten Komitet, nie mogą spełniać pracownicy banku? Bo Komitet ma tylko wydawać opinie. I tak ostateczne decyzje podejmuje Zarząd BGK. Więc po co w ogóle zapraszać ludzi z zewnątrz, tworzyć dla nich biuro, zapewniać im obsługę. Bo to nie jest tak, że tych pięciu członków Komitetu Sterującego tylko się pojawi. Oni jeszcze muszą być obsłużeni. Czy nie prościej jest zlecić przygotowanie tych dokumentów swoim pracownikom, a decyzję podejmowałby Zarząd BGK? Po co tworzyć takie fikcje? Żeby pięciu ludzi miało zajęcie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#IrenaHerbst">Niestety, muszę wrócić do tego porozumienia. Oprocentowanie rezerwy obowiązkowej byłoby i tak konieczne ze względu na konieczność doprowadzenia do porównywalności warunków działania, a więc zrównania warunków konkurencyjności między bankami działającymi na prawie polskim a bankami z Europy Zachodniej. 1 maja przestajemy mieć granice. W związku z tym, tak czy inaczej mielibyśmy do czynienia ze zmniejszeniem wpłaty zysku z NBP do budżetu. To, że robimy to w ten sposób, że jednak przez 3 lata banki decydują się oddać część oprocentowania rezerwy obowiązkowej, po to, żeby mógł powstać taki Fundusz Poręczeń Unijnych, i to wielkości 800–900 mln zł, jest ich decyzją. I to było negocjowane. Ponieważ jest decyzja rezygnacji z tych środków, które w momencie zaistnienia tego oprocentowania będą ich pieniędzmi, banki chciały mieć wpływ na politykę Funduszu. Nie na decyzje, tylko na politykę. Dlatego ten Komitet Sterujący jest jakby konsekwencją naszej zgody, żeby one miały przez ten okres wpływ na politykę. Oczywiście jest to rozwiązanie nieczęsto spotykane, ale również nie często spotyka się, żeby prywatne instytucje finansowe, czy w ogóle podmioty gospodarcze, rezygnowały z części swoich dochodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#StanisławStec">Ja nie będę otwierał dyskusji nad tym artykułem, ponieważ został już przez Komisję przyjęty, natomiast panie i panowie będziecie mieć prawo w drugim czytaniu zgłosić poprawki do tego artykułu, z uwagi na to, że z jednej strony pani minister Irena Herbst ma rację. Z drugiej jednak strony wiadomo doskonale, że można było ustalić zapisać w ustawie, że rezerwa obowiązkowa jest oprocentowana i ustalić to oprocentowanie na wysokości 0,5%. Jest to w tym wypadku suwerenna decyzja ustawodawcy. W związku z tym, że banki wykonały aż tak wielki gest, sądzę, że Sejm również wykonał w stosunku do banków równie wielki gest, obniżając podatek dochodowy z 27% do 19%. Gest rządu i Sejmu w stosunku do banków jest bardziej znaczący, prosiłbym więc nie bronić interesów banków, ponieważ one doskonale bronią się same. Ale prosiłbym panią poseł Aldonę Michalak i pana posła Marka Olewińskiego, żeby się zastanowili i ponieważ rozpatrywanie tego artykułu mamy już za sobą - zgłosili poprawkę w drugim czytaniu. Czy są inne uwagi do art. 9? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9 z poprawką. Rozdział 3. Czy są uwagi do tytułu rozdz. 3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła tytuł rozdz. 3. Przystępujemy do rozpatrywania art. 10. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 10. Przystępujemy do rozpatrywania art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#KonradBorowicz">W tym artykule powinna być podana równowartość 5 mln euro w złotych, a nie kwota w euro podana wprost.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#ElżbietaParadowska">Wiadomo, że wszystkie kwoty podane w euro należy przeliczyć na złote i na wstępie jest o tym mowa. Jeżeli jest taka potrzeba, żeby jeszcze raz powtórzyć równowartość w złotych, to można to zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#KonradBorowicz">Kiedy to nie jest uwaga legislacyjna, to jest po prostu dostosowanie do regulacji zawartych w Prawie dewizowym. Nie możemy w ustawie posługiwać się walutą, która nie jest obowiązująca w Polsce. Musimy się odnosić do równowartości i stąd jest ten tryb, o którym pani wspomniała przed chwilą, przeliczania na złote.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#StanisławStec">Co pan proponuje, panie mecenasie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#KonradBorowicz">W art. 11 przed kwotą 5 000 000 euro dodać wyrazy „równowartości w złotych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#StanisławStec">Czyli nowe brzmienie byłoby „nie przekracza równowartości w złotych 5 000 000 euro”. Czy jest sprzeciw wobec przyjęcia takiej poprawki? Sprzeciwu nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 11 z zaproponowaną poprawką. Przystępujemy do rozpatrywania art. 12. Czy są do niego uwagi lub pytania? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Przystępujemy do rozpatrywania art. 13.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#PiotrDziewulski">Po analizie art. 13 wydaje nam się, że powstała sytuacja...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#StanisławStec">Nie może się wydawać, tylko proszę zaproponować zmianę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#PiotrDziewulski">Uważam, że przepis zawarty w art. 13 powoduje, że sytuacja przedsiębiorców składających wnioski do banku kredytującego i przez bank kredytujący do BGK jako poręczyciela byłaby trudniejsza w przypadku poręczeń udzielanych na podstawie tej ustawy, niż na podstawie ustawy o poręczeniach i gwarancjach, gdzie udziela ich Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych. Tam jest odwołanie do umowy z ministrem finansów, które pozwala na dwa tryby: zwykły, w którym i bank kredytujący i BGK dokonują analizy wniosku, co oczywiście powoduje, że proces udzielania poręczenia jest długi, ale jest również tryb uproszczone, według którego, jeżeli bank kredytujący dokonał analizy, to BGK jest z niej zwolniony i dokonuje tylko analizy formalnoprawnej. Gdyby przed przecinkiem, czyli przed wyrazami „z zastrzeżeniem ust. 3” dodać wyrazy „lub analizy formalnoprawnej”, wtedy byłaby sytuacja identyczna jak w ustawie o poręczeniach i gwarancjach. BGK miałby wówczas dwie możliwości i w umowie z bankiem kredytującym mógłby np. uznać, że wystarczy analiza dokonana przez ten bank, według której przedsiębiorca ma zdolność kredytową. Wtedy my nie dokonujemy ponownej analizy. To jest oczywiście nasze ryzyko, ale to skraca proces udzielania poręczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#StanisławStec">Proszę o stanowisko rządu, bo uważam, że propozycja jest interesująca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#IrenaHerbst">Zgadzamy się na tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#StanisławStec">Proszę podyktować art. 13 ust. 1 w proponowanym brzmieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#PiotrDziewulski">„Gwarancja lub poręczenie mogą być udzielone po dokonaniu przez BGK analizy ryzyka wypłaty zobowiązania z tytułu udzielonej gwarancji lub poręczenia, lub analizy formalnoprawnej, z zastrzeżeniem ust. 3”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#StanisławStec">Ale dwa razy będzie wyraz „lub”. Co na Biuro Legislacyjne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#KonradBorowicz">To nie stanowi problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#StanisławStec">W takim razie przejmuję tę poprawkę. Czy jest sprzeciw wobec jej przyjęcia? Nie słyszę. Czy są inne uwagi do art. 13? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 13 z zaproponowaną poprawką. Przystępujemy do rozpatrywania art. 14. Czy są do niego uwagi lub pytania? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 14. Przystępujemy do rozpatrywania art. 15. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#KonradBorowicz">Chciałem zwrócić uwagę na jeden element. Przepis art. 15 ust. 3 w takim brzmieniu i z użyciem sformułowania „w szczególności” daje dosyć dużą swobodę brania pod uwagę większej ilości kryteriów, niż to jest określone w ust. 3, przy ustalaniu opłaty prowizyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#StanisławStec">Ma pan rację. A ja przy okazji mam pytanie: Czemu nie umowa między chcącym uzyskać poręczenie, a bankiem udzielającym poręczenia, tylko między ministrem właściwym do spraw finansów a BGK?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#IrenaHerbst">Nie za każdym razem jest to uzgadniane z ministrem finansów, uzgadnia się z nim tylko stawki, regulamin.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#StanisławStec">Wiem, tylko chodzi o to, żeby nie były one określone jak np. stawki notarialne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#IrenaHerbst">To jest dokładnie tak, jak w ustawie o poręczeniach i gwarancjach Skarbu Państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#StanisławStec">A jeśli chodzi o uwagę Biura Legislacyjnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#IrenaHerbst">Chodzi o sformułowanie „w szczególności”? My uważaliśmy, że należy je umieścić w tym przepisie, bo jest to podstawa do preferencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#StanisławStec">A czy to sformułowanie musi być w tym przepisie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#IrenaHerbst">Wydaje nam się, że tak, ponieważ to wskazuje nam, w jaki sposób ta umowa powinna być sformułowana, że przy ustalaniu stawek powinno się brać pod uwagę właśnie te sprawy. To jest jakby upewnienie się, że tak będzie to ustalane, czyli jakby narzucenie ministrowi finansów i BGK określonego sposobu myślenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#StanisławStec">Czy to wyjaśnienie zadowala Biuro Legislacyjne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#KonradBorowicz">Ja tylko chciałem zwrócić uwagę członków Komisji na tę sprawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#StanisławStec">Czy są inne uwagi lub wątpliwości dotyczące art. 15? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15. Przystępujemy do rozpatrywania art. 16. Czy są do niego uwagi lub pytania? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 16. Przystępujemy do rozpatrywania art. 17. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#KonradBorowicz">Konsekwentnie, tak, jak w art. 11, prosiłbym o dopisanie wyrazów „równowartości w złotych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#StanisławStec">To jest oczywiste. Musi pan tego pilnować do końca rozpatrywania przez nas projektu tej ustawy. Czy są inne uwagi lub wątpliwości dotyczące art. 17? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Przystępujemy do rozpatrywania art. 18. Czy są do niego uwagi lub pytania? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 18. Przystępujemy do rozpatrywania art. 19. Czy są do niego uwagi? Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 19. Rozdział 4. Czy są uwagi do tytułu rozdziału? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja tytuł rozdz. 4 przyjęła. Przystępujemy do rozpatrywania art. 20. I tutaj musimy się bardzo mocno zastanowić. W zmianie nr 1 w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje się dodatkowe zwolnienie, a Ministerstwo Finansów kiedyś zakładało, że nie będzie już zwolnień. Zasadność tego zwolnienia rozumiem. Mam jednak pytanie, co to jest za propozycja pomniejszenia zobowiązania podatkowego o kwoty podane w projekcie ustawy. Proszę o wyjaśnienie art. 38a i przedstawienie skutków budżetowych spowodowanych jego wprowadzeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#IrenaHerbst">Jest to przepis będący dokładnym zacytowaniem porozumienia, które zostało podpisane 30 października ub.r. przez banki i rząd. To wynika z faktu, że, jak powiedziałam, jest coś za coś. To porozumienie składa się zresztą z wielu innych elementów, które zostały skonsumowane w tej ustawie. Ale w tym przypadku to jest tak, że banki były jedynymi podmiotami, które nie skorzystały na obniżce stawki podatkowej z 27% do 19% w takim stopniu jak inne podmioty gospodarcze. Zaraz powiem - dlaczego. Dotyczy to wysokości rezerwy, tym razem nie obowiązkowej, tylko rezerw utworzonych na kredyty stracone i wątpliwe. Problem polega na tym, że uzyskanie możliwości wpisania przychodu z tytułu rozwiązywania rezerw, tylko wtedy może mieć miejsce, kiedy ta rezerwa jest likwidowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#StanisławStec">Ale pani minister, po pierwsze nigdy nie dokonywaliśmy zmian podatkowych w trakcie roku podatkowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#IrenaHerbst">To nie jest w trakcie roku podatkowego, bo to jest od 2007 r. To nie będzie obowiązywać przez najbliższe 3 lata.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#StanisławStec">Nie bardzo rozumiem. Pani mówi, że banki nie skorzystały na obniżce stawki podatkowej z 27% na 19%? Przecież między innymi z informacji ministra finansów wynikało, że banki uzyskają z tego tytułu ponad 1 mld zł rocznie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#IrenaHerbst">Bardzo przepraszam, widocznie ja to nieudolnie tłumaczę. Jeśli jednak Komisja się zgodzi, to oddam tę sprawę w ręce Ministerstwa Finansów i poproszę jego przedstawicielkę, żeby to dokładnie wytłumaczyła.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#StanisławStec">A pani jest z Departamentu Podatków? To proszę od razu ustalić, jaka jest wartość tej utraty dochodów podatkowych. Jeżeli nie będzie pani tego w stanie uczynić dzisiaj, to proszę to przesłać do mnie na piśmie przed drugim czytaniem. Bo przed drugim czytaniem muszę się zastanowić, czy w ogóle ten art. 38a zostawić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#HannaKowalewska">Może wytłumaczę to od strony podatkowej. Dlaczego banki nie mogły skorzystać na tej obniżce podatku dochodowego z 27% na 19%? Wynika to ze specyfiki banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#StanisławStec">Czy widziała pani deklarację podatkową któregoś z banków za styczeń 2004 r.?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#HannaKowalewska">Nie oglądam deklaracji podatkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#StanisławStec">To dlaczego pani mówi, że banki nie skorzystały na obniżce podatków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#HannaKowalewska">Ja bym chciała pokazać mechanizm. Proszę mi pozwolić. Po prostu powiem, jaki jest mechanizm tworzenia rezerw w bankach i wtedy wszyscy to zrozumiemy. Jeżeli będzie chwila ciszy i skupimy się. Rozpatrujemy stan rezerw w bankach na koniec grudnia 2002 r. Stawka podatku wynosiła wtedy 28%. Z przepisu sformułowanego w art. 38a wynika, że to są rezerwy niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Bo nie spełniły warunków przewidzianych w ustawie. W związku z tym, zgodnie z ustawą o rachunkowości, banki muszą tworzyć rezerwę na odroczony podatek dochodowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#StanisławStec">Tak jak inne przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#HannaKowalewska">Tak, ale jeśli przyjrzymy się sytuacji banków, które głównie udzielają kredytów i tworzą rezerwy, to jednak jest inna sytuacja. Wracając do przepisu, o którym mówimy, to jest on podatkowo obojętny. Banki muszą utworzyć tę rezerwę, ponieważ mają informację, że w 2003 r. nasz podatek będzie wynosił 27%. I w tym momencie, gdyby uprawdopodobniły nieściągalność tych kredytów, czyli mogły zaliczyć rezerwy do kosztów, nie byłoby sprawy. To znaczy - w momencie, kiedy tworzyły taką rezerwę na odroczony podatek dochodowy, stawka podatkowa wynosiła 28%. Czyli jest podatek dochodowy, bo nie zaliczyły do kosztów, bo obniżyły wynik. Natomiast w momencie, kiedy już mogą zaliczyć to do kosztów, stawka podatkowa wynosi 27%. Ale tu się okazuje, że od 1 stycznia 2004 r. stawka podatkowa wynosi 19%. W związku z tym, rezerwy, które są rozwiązywane, albo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, już są objęte inną stawką. I tych 8 punktów tak naprawdę już nigdy by nie odzyskały. Natomiast wynik finansowy już został pomniejszony. I jeżeli przejdziemy do ust. 2 tego artykułu, to tam mamy to wyrównane. Bo, jeżeli z jakiegokolwiek tytułu nastąpi rozwiązanie rezerw, to mamy podwyższenie podatku. A zatem, tak naprawdę uzyskujemy taki sam efekt, jakby stawka podatkowa się nie zmieniała i nie było potrzeby tworzenia tej rezerwy. Czyli jest to obojętne podatkowo z punktu widzenia przepisów podatkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#StanisławStec">Proszę mi przesłać na piśmie potwierdzenie, że to rozwiązanie jest obojętne dla budżetu w zakresie wpływów podatkowych. Czy są inne uwagi do zmian nr 1 i 2 w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 20. Przystępujemy do rozpatrywania art. 21. Czy są do niego uwagi lub pytania? Nie słyszę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 21. Przystępujemy do rozpatrywania art. 22. Czy są do niego uwagi? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 22. Przystępujemy do rozpatrywania art. 23. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#KonradBorowicz">Czy nie należałoby określić terminu przekazania tych środków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#IrenaHerbst">Zgadzamy się z tą sugestią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#PiotrDziewulski">Zastanawialiśmy się w BGK, czy nie byłoby dobrym rozwiązaniem dopisanie w art. 23 sformułowania, że „szczegółowy tryb i sposób przekazywania środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej określi umowa zawarta między BGK a Narodowym Bankiem Polskim”. Takie rozwiązanie proponujemy, ponieważ w tym przepisie brakuje mechanizmu. Jak stworzyć plan finansowy, jeżeli się nie ma potwierdzone w jakiejś formule pisemnej, ile będzie tych środków, w jakich terminach będą wpływały itd.? O ile pewne sprawy systemowe są ujęte w umowie banku z ministrem finansów, to gdyby istniała formuła tego typu, że BGK ma umowę z NBP, która szczegółowo reguluje, w jakich terminach i ile środków wpływa, to cała sprawa byłaby wtedy uregulowana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#IrenaHerbst">Możemy zgodzić się na takie uzupełnienie przepisu, tyle tylko, że nie w tym artykule, bo jest to artykuł przejściowy. Proponowalibyśmy umieścić to uzupełnienie w art. 22, jako następny ustęp. Jeżeli to rozwiązuje sprawę określenia terminu, to nie ma powodu poprawiać art. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#KonradBorowicz">Tak naprawdę w tym przypadku są możliwe dwa rozwiązania. To uzupełnienie można umieścić również w art. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#IrenaHerbst">Dobrze, to możemy to zapisać w art. 23. Ale według nas lepiej jednak w art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#StanisławStec">Proszę, panie prezesie, zaproponować treść tego uzupełnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#PiotrDziewulski">„Szczegółowy tryb i sposób przekazywania środków pieniężnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej określi umowa zawarta między Bankiem Gospodarstwa Krajowego a Narodowym Bankiem Polskim”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#StanisławStec">I to uzupełnienie znajdzie się w art. 22, który będzie się składać z dwóch ustępów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#KonradBorowicz">Będzie również dodany ust. 5a w art. 39 ustawy o Narodowym Banku Polskim. Będą dwie zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#StanisławStec">Czyli ostatecznie w którym artykule znajdzie się to uzupełnienie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#KonradBorowicz">Jeżeli strona rządowa preferuje takie rozwiązanie, żeby to był przepis w ustawie o Narodowym Banku Polskim, z czym można się zgodzić, to, jak powiedziałem, są dopuszczalne dwa alternatywne rozwiązania. Będą wówczas dwie zmiany w art. 22. Ta druga będzie polegać na dodaniu ust. 5a, bo to musiałby być kolejny ustęp po ust. 5, któremu w tej chwili nadajemy nowe brzmienie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#StanisławStec">Czyli w ustawie o Narodowym Banku Polskim dodajemy ust. 5a o treści przedstawionej przez pana prezesa Piotra Dziewulskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#KonradBorowicz">Chciałbym prosić o podanie jeszcze raz tego brzmienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#StanisławStec">Dostanie to pan na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#ElżbietaGozdecka">Chcielibyśmy ustosunkować się do tej propozycji, ponieważ dotyczy ona umowy z NBP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#StanisławStec">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#ElżbietaGozdecka">Uważamy, że raczej nie powinno to znaleźć się w art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#PiotrDziewulski">To nie musi być w art. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#StanisławStec">Ale już nie mówimy o art. 23. Głos ma przedstawicielka NBP. Jakie ma pani uwagi do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#ElżbietaGozdecka">Jeżeli można, to chcemy mieć czas na skonsultowanie tej propozycji. Chodzi o to, czy umieścić to uzupełnienie w art. 22, czy w art. 23. Według nas, raczej nie w art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#StanisławStec">Ale to już zostało ustalone, że w art. 22 dodajemy ust. 5a. Czy są inne uwagi do art. 22? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 22. Przystępujemy do rozpatrywania art. 23. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#KonradBorowicz">Chciałem po zastanowieniu się wrócić do tej propozycji uzupełnienia art. 22 lub 23. Jest to celowe, żeby określić tryb i sposób tego przekazania, natomiast skoro zrobilibyśmy to w ustawie o Narodowym Banku Polskim, to również trzeba by odnieść się do tego trybu w art. 23a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#StanisławStec">Nie ma art. 23a.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#KonradBorowicz">Przepraszam, w art. 23, bo on dotyczy rezerwy obowiązkowej utrzymywanej w 2004 r. Jeżeli wprowadzimy taki przepis do ustawy o NBP, to będzie się on odnosił tylko do tego trybu, który już jest określony w pkt 2–3. Natomiast zastanawiam się, jaki w ogóle jest cel pisania w art. 23 o rezerwie utrzymywanej w 2004 r., skoro w ust. 5 jest ten pkt 1? Więc albo w art. 23 należy również wskazać ten tryb z nowego, dodanego ust. 5a, albo wykreślić pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#ElżbietaParadowska">Art. 23 w brzmieniu zapisanym w projekcie ustawy, będzie miał znaczenie wtedy, kiedy ustawa o Funduszu Poręczeń Unijnych wejdzie w życie, czyli po 1 maja. Ten ust. 5 w ustawie o Narodowym Banku Polskim, gdzie jest napisane dokładnie tak jak w pkt 1, 2 i 3, ale nie z przeznaczeniem na Fundusz, tylko - na prefinansowanie itd., wchodzi w życie już 1 maja br. Dlatego, jeżeli 1 maja wejdzie w życie tamta nowelizacja ustawy o NBP, a tej ustawy nie będzie, to te środki będą na odrębnym rachunku. A kiedy ta ustawa wejdzie w życie np. 15 maja, chodzi nam o to, żeby z tego wyodrębnionego rachunku środki przeszły na Fundusz. Czyli jest to sprawa jednorazowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#KonradBorowicz">Nawiązując do wypowiedzi pani dyrektor Elżbiety Paradowskiej, nadal uważam, że należałoby wskazać ten tryb, który wprowadzamy do art. 39 ust. 5a ustawy o NBP. Bo w art. 23 nie ma trybu w stosunku do tych środków. Wystarczyłoby się odnieść np. do przepisu art. 39 ust. 5a, czyli „w trybie art. 39 ust. 5a ustawy o Narodowym Banku Polskim”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#ElżbietaParadowska">Jeżeli jako całość chcemy zastosować tryb, to musimy wprowadzić do ustawy o NBP. A to jest tylko jednorazowa sytuacja. Więc można to zrobić. Dla jednorazowej sytuacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#StanisławStec">Czyli upoważniamy Biuro Legislacyjne do umieszczenia w art. 23 powołania się na tryb ustalony w art. 39 ust. 5a ustawy o Narodowym Banku Polskim. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23 w proponowanym brzmieniu. Przystępujemy do rozpatrywania art. 24.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#PiotrBednarski">Chciałem przedstawić ogólną uwagę, którą wielokrotnie zgłaszaliśmy do Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Widzimy potrzebę wyraźnego określenia zakresu odpowiedzialności BGK za ewentualne straty spowodowane działalnością Funduszu. W komentarzu do projektu ustawy wskazano, że szacunkowa wielkość Funduszu będzie kształtować się na poziomie 700–900 mln zł, ale gwarancje będą na poziomie 3 mld zł. To jest dosyć duża dźwignia. Gdyby się okazało, że wystąpią straty, kto je skonsumuje? Nie chcemy, żeby te straty „zaraziły” BGK. Dlatego proponujemy albo zmiany w art. 24 wyraźnie określające, że straty Funduszu nie będą obciążać BGK, albo - zmiany w ustawie o BGK.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#StanisławStec">A jeżeli straty nie będą obciążać BGK, to kogo? Fundusz? Proszę o propozycję nowego brzmienia przepisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#PiotrBednarski">W tym momencie, czy możemy dostarczyć później?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#StanisławStec">W tym momencie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#PiotrBednarski">Art. 24 ust. 6: „BGK nie ponosi odpowiedzialności za straty wynikające z działalności Funduszu Poręczeń Unijnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#StanisławStec">Jakie jest stanowisko rządu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#IrenaHerbst">To jest nieporozumienie. Rzeczywiście NBP przedstawiał to zastrzeżenie na etapie uzgodnień międzyresortowych i także na posiedzeniu Komitetu Rady Ministrów. I Komitet tego nie przyjął. Rozmawialiśmy na ten temat wielokrotnie, nie tylko przy okazji tego Funduszu, ale wszystkich funduszy tworzonych odrębnymi ustawami w BGK. W przypadku Funduszu Poręczeń Unijnych to rozwiązanie jest dokładnie takie samo, jak w przypadku wszystkich innych funduszy. Ustalono wówczas przeprowadzenie analizy, jak te fundusze wpływają na ryzyko ponoszone przez BGK. To zalecenie zostało skierowane do rządu przez Komitet Rady Ministrów. Natomiast jako rząd nie przyjęliśmy propozycji tego przepisu i chciałam stanowczo podtrzymać przedłożenie rządowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#PiotrBednarski">Rzeczywiście, było zalecenie Komitetu Rady Ministrów z 12 lutego, żeby minister gospodarki, pracy i problemów społecznych rozważył konsekwencje tych przepisów i uwolnienia BGK od skutków strat z tego tytułu. Nie upieramy się przy tym, czy innym przepisie. Równie dobrze może on znaleźć się w ustawie o BGK. Ale chciałem powiedzieć, że w wypadku ponoszenia strat przez Fundusz, które będą się przekładały na BGK, my zastosujemy pełen reżim ostrożnościowy w stosunku do BGK. To znaczy, że te straty będą też wpływać na wszystkie wskaźniki, które będą obowiązywać BGK.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#StanisławStec">Zna pan ustawę o BGK? I tam ten pełny reżim nie jest stosowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#PiotrBednarski">Tak, ale w części jest stosowany. I w zakresie rachunku kapitałowego będziemy wymagać pełnego reżimu kapitałowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#StanisławStec">Rząd podtrzymał swoją propozycję, żeby nie zmieniać art. 24. Proponuję, żeby Komisja zajęła podobne stanowisko. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 24. Przystępujemy do rozpatrywania art. 25. Nie bardzo rozumiem, o członków jakiego Komitetu tutaj chodzi? Nie trzeba tego uzupełnić? Nie trzeba. Czy są inne uwagi do tego artykułu? Nie słyszę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 25. Przystępujemy do rozpatrywania art. 26. Czy są do niego uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#KonradBorowicz">Proponuję „rozbicie” tego artykułu na dwa. Czyli - pozostawienie tego ostatniego w obecnym brzmieniu, a wcześniej - umieszczenie artykułu, w którym stwierdza się, że ustawa traci moc w dniu 1 maja 2010 r. Bo w art. 26 dokonano zabiegu scalenia dwóch elementów: daty wejścia w życie i utraty mocy obowiązującej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#StanisławStec">Czyli upoważniamy Biuro Legislacyjne do rozdzielenia art. 26 na dwa przepisy: jeden - określający, że ustawa wchodzi w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia i drugi - że ustawa obowiązuje do 1 maja 2010 r. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie ma. Rząd też wyraża zgodę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła przedstawioną przeze mnie propozycję. Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych. Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem projektu ustawy z przyjętymi w trakcie dzisiejszego posiedzenia zmianami? Stwierdzam, że Komisja jednomyślnie przyjęła projekt ustawy o Funduszu Poręczeń Unijnych. Wyznaczam UKIE termin dla przedstawienia opinii o zgodności z prawem Unii Europejskiej do 31 marca, do godz. 15.00. Na sprawozdawcę proponuję pana posła Wiesława Jędrusika. Czy jest sprzeciw wobec tej kandydatury? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja wybrała na sprawozdawcę posła Wiesława Jędrusika. Przypominam, że jutro o godz. 9.30 w sali 118 jest kolejne posiedzenie naszej Komisji, a będziemy rozpatrywać dostosowanie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i osób prawnych do prawa europejskiego. Zamykam posiedzenie Komisji Finansów Publicznych.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>