text_structure.xml 231 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#MieczysławCzerniawski">Otwieram posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. Pani minister Irena Ożóg, która będzie reprezentować rząd, z racji innych ważnych obowiązków przybędzie do Sejmu z pewnym opóźnieniem. A zatem, aby nie tracić czasu, chciałbym zaproponować nieco zmodyfikowany tok pracy nad ustawami zamieszczonymi w porządku posiedzenia przekazany posłom Komisji. Otóż w imieniu prezydium Komisji Finansów Publicznych proponuję, aby pierwszym punktem porządku obrad było rozpatrzenie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (druk 758). Natomiast w punkcie drugim rozpatrzylibyśmy rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Informuję Komisję, że zgłosiłem wniosek, który obecnie opracowuje Biuro Legislacyjne, o połączenie wymienionych ustaw i o łączne ich rozpatrywanie, a także o przygotowanie jednego sprawozdania. Po konsultacji z Biurem Legislacyjnym uznaliśmy, iż nie ma uzasadnienia dla zaproponowanego przez rząd odrębnego rozpatrywania wymienionych ustaw. Ponieważ projekty te mocno się ze sobą łączą, taki tryb pracy będzie znacznie czytelniejszy i jaśniejszy. Ponadto przyjęcie takiego rozwiązania pozwoli na pełne uwzględnienie pewnych elementów uchwalonych przez Sejm na ostatnim posiedzeniu w kontekście ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zmiana porządku obrad jest niezbędna po temu, aby Biuro Legislacyjne miało czas na wykonanie niezbędnych prac. Bardzo zatem proszę o akceptację tej propozycji. Wprawdzie Sejm skierował do Komisji Finansów Publicznych poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw, jednak prezydium Komisji Finansów Publicznych proponuje, aby ustawy te rozpatrywać po wakacjach, gdyż projekty te nie łączą się z tymi dwoma projektami, które są przedłożeniem poselskim. Projekt ustawy przygotowany przez PiS jest bardzo ważny, ale wymaga jeszcze pewnych analiz i ekspertyz z tego względu, że niesie ze sobą obciążenia budżetowe. Z tego też powodu prezydium Komisji proponuje, aby na jednym z wrześniowych posiedzeń, po przygotowaniu niezbędnych ekspertyz i przeprowadzeniu analiz, zająć się wymienionym projektem ustawy. Raz jeszcze podkreślam, że jest to ustawa bardzo ważna, a więc należy nad nią spokojnie i bez pośpiechu popracować. I tak właśnie wyglądają propozycje prezydium Komisji Finansów Publicznych. Ponieważ nie ma sprzeciwów wobec przedłożonych propozycji, przystępujemy do pracy. Na sali jest już obecna pani minister Irena Ożóg. Zgodnie z przedłożonymi propozycjami, zaakceptowanymi przez posłów Komisji, przystępujemy do pracy nad rządowym projektem ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (druk 758). Zanim rozpoczniemy pracę chcę jeszcze powitać gości i poinformować, że na obecnym posiedzeniu nie przewidujemy dyskusji, natomiast będziemy procedować artykuł po artykule, punkt po punkcie.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#MieczysławCzerniawski">Tylko wówczas, gdy będą jakieś zasadnicze pytania, wprowadzimy je do toku obrad. Z tego też względu już na wstępie zapytuję, czy do tej ustawy, którą mamy rozpatrywać w punkcie pierwszym, są zasadnicze pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#KrystynaSkowrońska">Zgłaszam wniosek, aby pracę nad projektem ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, rozpocząć od uzasadnienia do wymienionej ustawy, które w tym wypadku jest tylko załącznikiem do projektu. Wniosek ten formułuję dlatego, że tylko poznanie na wstępie generalnych założeń tego projektu pozwoli nam płynnie przejść do rozpatrywania szczegółów. A w takiej sytuacji ze wszech miar zasadne byłoby stawianie pytań o charakterze ogólnym właśnie teraz, przed przystąpieniem do pracy nad literalnym zapisem ustawy. Jestem przeświadczona, że odpowiedzi na pytania ogólne znacznie ułatwią procedowanie nad poszczególnymi zapisami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#MieczysławCzerniawski">Nie bardzo wiem czy pani posłance Krystynie Skowrońskiej chodzi o to, aby pani minister zechciała omówić uzasadnienie i wzbogacić je o szczegółowy komentarz.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KrystynaSkowrońska">Taka właśnie była moja intencja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MieczysławCzerniawski">A zatem proszę, aby pani minister zechciała odpowiedzieć na trzy zasadnicze pytania. Pierwsze z nich brzmi: czy okres sześciu miesięcy, o którym jest mowa w ustawie, jest okresem optymalnym i czy rzeczywiście przedsiębiorstwa, które poddadzą się restrukturyzacji, będą w stanie dotrzymać w sumie bardzo krótkich terminów, o czym zresztą rząd pisze w uzasadnieniu. Przechodząc do drugiego pytania, chciałbym powiedzieć, iż zarówno z rozmowy z ekspertami, jak i z dyskusji wynikają poważne wątpliwości co do tego, czy jest realne, aby duże przedsiębiorstwa, które w chwili obecnej mają zablokowane wszystkie konta, były w stanie wnieść opłatę restrukturyzacyjną w dość znacznej wysokości. Rodzą się ponawiane zresztą pytania, czy opłata ta nie spowoduje, że zapisy ustawy pozostaną tylko martwą literą prawa. Wypada więc zastanowić się nad tym, co stanie się wówczas, gdy przedsiębiorstw nie będzie stać na wniesienie pokaźnej opłaty restrukturyzacyjnej. Z kolei trzecie pytanie dotyczy tego, kto tak naprawdę ma prowadzić tę całą operację restrukturyzacyjną. Zapytam bardzo naiwnie, czy ma to prowadzić Ministerstwo Finansów, a może Zakład Ubezpieczeń Społecznych, lub też zupełnie inna instytucja. A może, jak to podpowiadają eksperci, należałoby się zdecydować na jednego operatora i z mocy prawa dawać określonym przedsiębiorstwom realną szansę na przystąpienie do procesu restrukturyzacyjnego. Bowiem, jak to wynika z projektu niniejszej ustawy, w zasadzie każda instytucja, począwszy od ZUS, będzie w stosunku do restrukturyzowanego przedsiębiorstwa wydawała odrębne decyzje, co spowoduje lawinowy napływ dokumentów. Myślę, że pani minister doskonale wie o co chodzi, gdyż problem ten był wielokrotnie podnoszony we wcześniejszej dyskusji. Jestem przeświadczony, że wyjaśnienie tych spraw przyczyni się do sprawniejszego trybu procedowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#StanisławStec">Uważam, iż wiele pytań można było zgłaszać w toku pierwszego czytania projektu ustawy, nad którym za moment mamy pracować. Przypominam też, że temu tematowi poświęcony został prawie cały dzień obrad. Z tego też względu prosiłbym, aby na dzisiejszym posiedzeniu ograniczyć się w części wstępnej tylko do ogólnych pytań i aby nie prowadzić zbędnej w sumie dyskusji nad poszczególnymi propozycjami regulacji prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MieczysławCzerniawski">Bez zastrzeżeń przychylam się do stanowiska zaprezentowanego przez posła Stanisława Steca, jednakże jestem przekonany, że wprowadzenie do tematyki ustawy, nad którą mamy za chwile pracować, jest jednak potrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałabym zadać szczegółowe pytanie dotyczące treści uzasadnienia, w którym czytamy: „Poza aspektem gospodarczym równie ważny jest aspekt społeczny. Przedsiębiorcy otrzymają szansę ujawnienia swoich zaległości publicznoprawnych, połączoną z odstępstwem od stosowania kar za przestępstwa i wykroczenia skarbowe. Nie sposób przecenić korzyści społecznych wynikających z samodzielnego przyznania się do błędów popełnionych w spełnianiu ciężarów publicznych. Zauważyć należy, że pewna część tych zaległości nie zostałaby ujawniona przez aparat fiskalny. Proponowane rozwiązanie usunie stan niepewności towarzyszący obecnie prowadzeniu działalności gospodarczej”. Po zacytowaniu tego fragmentu prosiłabym z kolei o uzasadnienie racjonalności tych zapisów, które są projektowane w ustawie, a tym samym o przedstawienie powodów, które zadecydowały o zaproponowaniu takiej abolicji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#WojciechJasiński">Proszę, aby nie odbierać mojego głosu jako próby skrytykowania w całości projektu ustawy, gdyż nie o to mi chodzi. Natomiast chciałbym prosić, aby w swoim wystąpieniu pani minister zechciała skupić się także na tym, jakie, oprócz zawartych w projektowanym art. 6 ust. 4, mogą być jeszcze mechanizmy zapobiegające temu, aby z dobrodziejstwa ustawy nie korzystali ci przedsiębiorcy, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji z własnej winy. W środkach masowego przekazu bardzo często mówi się bowiem o tym, że z ustawy będą mogły skorzystać także te przedsiębiorstwa, które doprowadziły do określonej sytuacji. Myślę, że w obecnej sytuacji niezbędne stanie się podejmowanie przez organy restrukturyzacyjne decyzji o charakterze uznaniowym. Jednak, według mnie, organom tym trzeba pomóc i stworzyć prawną zaporę przeciwko temu, aby nieść pomoc tym przedsiębiorcom, którzy z własnej winy, a czasami nawet z bardzo niskich pobudek, doprowadzili do bardzo złej sytuacji w zarządzanych przez siebie zakładach. A zatem raz jeszcze proszę o uwzględnienie również tego aspektu skomplikowanej w sumie materii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#MieczysławCzerniawski">Ponieważ nie ma dalszych zgłoszeń, mogę uznać, że sekwencja pytań została zakończona. Proszę minister Irenę Ożóg o udzielenie wyjaśnień i zaprezentowanie uzasadnienia dla projektowanych zapisów ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności przedsiębiorcy. Oczywiście, na dalszym etapie pracy będzie można zadawać szczegółowe pytania dotyczące kolejnych artykułów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#IrenaOżóg">Otóż można by oczywiście powtarzać całą tę argumentację, która w bardzo obszerny sposób została już przedstawiona na plenarnym posiedzeniu Sejmu, ale sądzę, podobnie jak to sugerował przewodniczący Komisji poseł Mieczysław Czerniawski, że nie ma takiej potrzeby. W związku z tym w swojej wypowiedzi ściśle ograniczę się do tych pytań, które przed chwilą zostały postawione. Otóż chcę wyjaśnić, że restrukturyzacją chcemy objąć w szczególności tych przedsiębiorców, o których jest mowa w ustawie o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, bowiem ta właśnie ustawa określa zasady udzielania pomocy publicznej. Restrukturyzacja zaś niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców w rozumieniu projektu ustawy, o której obecnie mówimy, niewątpliwie wchodzi w zakres pomocy publicznej. A zatem w omawianym projekcie ustawy chodzi o tych przedsiębiorców, którzy albo aktualnie tracą, albo też trwale utracili zdolność do konkurowania na rynku, co charakteryzuje się zmniejszeniem obrotów, utratą bieżącej płynności finansowej, zdolności kredytowej, wiarygodności i wręcz niemożnością, z uwagi na zaległości podatkowe, występowania w postępowaniach przetargowych. Wymienione, najogólniej tu scharakteryzowane przeze mnie przyczyny, powodują, że kurczy się rynek pracy, zmniejsza się skala działalności, ponad przeciętną spada liczba podmiotów gospodarczych aktywnie operujących na rynku, spadają też zyski. Co więcej, za rok ubiegły po raz pierwszy mieliśmy do czynienia z ujemnym wynikiem finansowym w skali makroekonomicznej. Przy ponad sześciomiliardowych zyskach netto w skali makro za rok 2000 r., ubiegły rok zamknęliśmy wynikiem ujemnym. W omawianej ustawie nie proponujemy dokonywania indywidualnej oceny każdego przedsiębiorcy, który zgłosi się z wnioskiem o restrukturyzację. To znaczy, że nie wymagamy podania przyczyny powstania aktualnego stanu rzeczy, z którym mamy do czynienia i który zmusza przedsiębiorcę do ubiegania się o restrukturyzację firmy. A zatem nie będziemy też szukać winnego w wymiarze indywidualnym. O kondycji przedsiębiorstwa decydują bez wątpienia czynniki ekonomiczne, warunki funkcjonowania na rynku, różne czynniki zewnętrzne niezależne od przedsiębiorców, ale także wśród przyczyn znalezienia się konkretnego podatnika w złej kondycji może być wadliwe zarządzanie, nietrafne decyzje ekonomiczne, „przegrzanie” inwestycyjne, jeżeli w ogóle inwestycje wchodziły w grę, jak również niewłaściwa polityka zatrudnienia, czy też niewłaściwa polityka alokacji wolnych środków. Zgadzamy się z tezą, że wszystkie wymienione przyczyny mogły zaważyć na kondycji ekonomicznej przedsiębiorstwa, jednak przesłanek tych nie eksponujemy, uznajemy bowiem, że gdybyśmy weszli w tak drobiazgowe ustalenia, to wówczas cała akcja restrukturyzacyjna zyskałaby charakter propagandowy, co oznacza, że w praktyce byłaby po prostu niewykonalna. Ponadto przyjęcie takiej właśnie reguły spowodowałoby wejście w nader skomplikowany i dość grząski obszar uznaniowości administracyjnej, której nie można zmierzyć żadną subiektywną miarą.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#IrenaOżóg">Jest wszak zupełnie niemożliwe przyjęcie jednorodnych kryteriów, które pozwoliłyby stwierdzić, czy na przykład konkretny przedsiębiorca właściwie alokował środki, każdy bowiem przypadek wymagałby żmudnych indywidualnych analiz, ustaleń i badań. W takich to uwarunkowaniach w projekcie ustawy przewidujemy tylko jeden przypadek uniemożliwiający wejście w postępowanie restrukturyzacyjne, sformułowany nie w zakresie podmiotowym, ale przedmiotowym, odnoszącym się do tych zaległości podatkowych, ujawnionych na dzień 30 czerwca tego roku decyzją organu podatkowego, które powstały w związku z działaniami podatnika, zmierzającymi do obejścia przepisów ustawy, czyli, generalnie rzecz ujmując, z klauzulą obejścia przepisów. Inaczej mówiąc, chodzi o takie zaległości podatkowe, które zostały określone przez organ podatkowy jako świadome działanie i uchylanie się od obowiązków podatkowych. Zaległości tego typu nie będą objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym. I to jest odpowiedź na kwestię postawioną przez posłankę Krystynę Skowrońską w pierwszej części jej wypowiedzi oraz na pytanie posła Wojciecha Jasińskiego. Ponadto posłanka Krystyna Skowrońska przedstawiła nader poważne zastrzeżenia wobec projektowanej w ustawie tak zwanej abolicji podatkowej. Otóż przede wszystkim trzeba wyjaśnić, że w istocie nie chodzi o jakąkolwiek abolicję podatkową w potocznym tego słowa znaczeniu. Zapis w uzasadnieniu, mówiący, iż przedsiębiorcy otrzymają szansę na ujawnienie swoich zaległości o charakterze publicznoprawnym, znajduje wyjaśnienie w art. 18 ustawy, w którym czytamy: „Ujawnienie należności, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 3, następuje poprzez złożenie korekty zeznań, lub w innej, przewidzianej odrębnymi przepisami formie, w terminie 30 dni od złożenia wniosku, o którym mowa w art.12 ust.1”. A zatem nie ma mowy o jakimkolwiek darowaniu długów, co sugeruje posłanka Krystyna Skowrońska. Po prostu każdy podatnik w dzisiejszym stanie prawnym, zgodnie z ordynacją podatkową, jeżeli nie toczy się u niego kontrola skarbowa, bądź podatkowa, może w każdym czasie złożyć korektę deklaracji i skorygować swoje zobowiązanie podatkowe. W kontekście dzisiaj rozważanego problemu, oznacza to, że zobowiązania te podatnik może zwiększyć. Następnie, do upływu materialnego terminu, czy terminu złożenia wniosku o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego, które w mojej ocenie ma charakter materialnoprawny, może je skorygować po to, aby przystąpić do postępowania restrukturyzacyjnego. Przy czym trzeba pamiętać, że cały czas chodzi o zobowiązania w wysokości aktualnej na dzień 30 czerwca, a nie bieżącej. A zatem żadną miarą w tym wypadku nie mamy do czynienia z abolicją podatkową. Natomiast w omawianej ustawie stwarzamy możliwość rozszerzenia objęcia postępowaniem restrukturyzacyjnym tych należności, które istnieją, lecz nie są zewidencjonowane przez organa podatkowe. Obecnie chciałabym się ustosunkować do pytań postawionych przez posła Mieczysława Czerniawskiego. Otóż pan przewodniczący miał poważne wątpliwości co do tego, czy sześciomiesięczny termin jest wystarczający dla przeprowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego. A zatem od razu muszę wyjaśnić, że sześciomiesięczny termin wcale nie jest okresem, w którym powinna zostać przeprowadzona restrukturyzacja. Termin ten natomiast odnosi się do możliwości rozłożenia zaległości wobec ZUS, narosłych z tytułu niewpłaconych w odpowiednim czasie składek na ubezpieczenie społeczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#MieczysławCzerniawski">Tak jest, pani minister, znalazłem odpowiedni zapis w art.11 omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#IrenaOżóg">W takim razie nie będę rozwijała tej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#MieczysławCzerniawski">Prosiłbym jednak o kontynuację wyjaśnień, gdyż mam bardzo poważne wątpliwości, czy restrukturyzowany zakład będzie w stanie w tak krótkim czasie wpłacić do ZUS zaległe kwoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#IrenaOżóg">Ależ to wcale nie chodzi o zaległości na 31 grudnia 1998, ani też na 31 stycznia roku 2000, gdyż to wcale nie te zaległości będą rozkładane na raty. Natomiast na 6 rat mogą być rozłożone należności powstałe z tytułu niewpłaconych składek na ubezpieczenie społeczne, w stosunku do których obowiązek powstał w ubiegłym i bieżącym roku. I tylko tych. Nie dotyczy to natomiast należności objętych postępowaniem restrukturyzacyjnym. Drugie z pytań posła Mieczysława Czerniawskiego dotyczyło wysokości opłaty restrukturyzacyjnej. Pan poseł wyraził obawę, czy dość znaczna kwota nie zablokuje postępowania restrukturyzacyjnego. A zatem wyjaśniam, że może dojść do takiej sytuacji, gdyż naszym zamiarem bynajmniej nie jest ratowanie przedsiębiorców za wszelką cenę. Jeżeli przedsiębiorcy nie będzie stać, aby na bieżąco spłacać należności podatkowe i nie będzie go stać na wniesienie opłaty restrukturyzacyjnej, to rodzi się pytanie, czy w ogóle jest sens ratowania takiego przedsiębiorcy i czy raczej nie należy go skierować na ścieżkę postępowania upadłościowego. Lada moment rząd w tej materii skieruje do Sejmu stosowne projekty, proponując uproszczony sposób postępowania upadłościowego. W postępowaniu restrukturyzacyjnym nie chodzi bowiem o to, aby przywracać do życia tych wszystkich przedsiębiorców, którzy po zrestrukturyzowaniu natychmiast popadną w te same kłopoty i zaczną się zadłużać. Chodzi natomiast o to, że postępowanie restrukturyzacyjne ma doprowadzić także do odzyskania zdolności płatniczej, czyli zdolności do bieżącego regulowania swoich zobowiązań. Z kolei w trzecim pytaniu poseł Mieczysław Czerniawski poruszył kwestię tego, kto będzie prowadził całą tę operację restrukturyzacyjną. Otóż wyjaśniam, że co do zasady, mamy dwa organy restrukturyzacyjne, które mogą się odnosić do jednego podatnika, przy czym w niektórych wypadkach liczba organów może wzrosnąć do trzech. Zgodnie z założeniem, restrukturyzacją objęte są należności podatkowe w zakresie podatków stanowiących dochód budżetowy państwa. A zatem organem restrukturyzacyjnym w zasadzie będzie urząd skarbowy, właściwy w sprawie kilku należności, co oznacza, że jeden urząd skarbowy będzie prowadził postępowanie restrukturyzacyjne w zakresie wszystkich tytułów. Natomiast drugim organem jest oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, właściwy do poboru składek wszystkich typów. Wyjątkowo, w przypadku konieczności regulowania należności, które nie leżą w gestii ZUS, czyli należności na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, może się pojawić jeszcze trzeci organ, czyli właśnie NFOŚiGW. Jednak trzeba pamiętać, że w procesie restrukturyzacyjnym nie chodzi o opłaty na rzecz ochrony środowiska. Natomiast mamy tutaj do czynienia z dwoma tytułami, które jako wpłaty na rzecz tego funduszu objęte są restrukturyzacją, czyli z należnościami z racji zaległych opłat eksploatacyjnych, ustalonych prawem górniczym i hutniczym oraz ze spłatami pożyczek, zaciągniętych w wymienionym funduszu na zasadzie stosunku cywilnoprawnego. Jak wykazuje praktyka, nie wszystkie pożyczki pochodzące z tego źródła zwracane są w terminie. Chcę jednak powiedzieć, że zaległości z tych tytułów są znikome w porównaniu z rozmiarami zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ewentualnie objętych restrukturyzacją, które wynoszą w tym zakresie około 10,5 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#IrenaOżóg">Bardzo znaczne są też należności podatkowe stanowiące dochód budżetu państwa, które w części należności głównych, według posiadanych przez nas informacji plasują się na poziomie 13,7 mld zł. Przy czym trzeba wyjaśnić, iż podane wielkości obliczone są bez odsetek, gdyż restrukturyzacji, co prawda podlegałyby należności wraz z odsetkami, ale opłata restrukturyzacyjna odnoszona byłaby tylko do należności głównej, nie zaś do odsetek. Znane mi są projekty, które jednak nie zostały skierowane do Sejmu, mówiące o wyznaczeniu tylko jednego operatora dla prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego, czyli Agencji Rozwoju Przemysłu. Niewykluczone, że w przyszłości powstanie taki operator, ale na pewno rozwiązania tego typu nie da się zastosować do obecnie omawianego postępowania restrukturyzacyjnego, które dotyczy należności publicznoprawnych. Rząd jednak nie przyjął tej koncepcji nie dlatego, że nie docenia wagi problemu, gdyż w sumie byłoby wygodniej mieć tylko jednego operatora, ale z tego względu, że projekt ustawy, przygotowany w tej mierze przez ekspertów, przewidywał możliwość scedowania funkcji operatora na inne, bez konkretnego wskazania, instytucje, a zatem można domniemywać, że w grę wchodziłyby także osoby prywatne w sytuacji, w której Agencja Rozwoju Przemysłu nie poradziłaby sobie z nałożonymi nań obowiązkami. Mówiąc szczerze, nie wyobrażam sobie, aby można było „puścić” publicznoprawne należności podatkowe w taki tryb restrukturyzacji. Być może w praktyce okazałoby się, że jest to w sumie niezłe rozwiązanie, ale z wymienionych względów trzeba by je obwarować różnorakimi przepisami, niezbędnymi choćby ze względu na potrzebę ochrony tajemnicy skarbowej i ustawowej ochrony danych podatnika. Trzeba bowiem pamiętać o tym, że w trybie postępowania restrukturyzacyjnego ujawniane być muszą nie tylko dane dotyczące zaległości, ale przy wydawaniu pozytywnej dla podatnika decyzji, kończącej postępowanie restrukturyzacyjne, na bieżąco musi być monitorowane wywiązywanie się z obowiązków publicznoprawnych. I tyle uwag chciałam wnieść tytułem odpowiedzi na dotychczasowe pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#MieczysławCzerniawski">Po tych wyjaśnieniach przystępujemy do procedowania ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Rozpoczynamy od tytułu ustawy. Czy do tytułu ustawy są jakieś uwagi lub zastrzeżenia? Nie widzę. Wobec tego przechodzimy do rozdziału 1 „Przepisy ogólne”. Proponuję, abyśmy szli punkt po punkcie, oczywiście wówczas, gdy będzie taka konieczność. Czy do art.1 ust.1, w którym w trzech punktach czytamy, że ustawa określa zasady i warunki restrukturyzacji należności publicznoprawnych od przedsiębiorców, są jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym zapytać panią minister, czy nie należałoby zdefiniować pojęcia „należności publicznoprawne od przedsiębiorców”. Przed momentem pani pojęcie to zawęziła w kontekście należności Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, uznając, że jest mowa wyłącznie o opłacie eksploatacyjnej i o pożyczkach. Stąd moje pytanie o to, czy przytoczonego pojęcia nie należałoby jednak zdefiniować w sposób jasny i czytelny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#IrenaOżóg">W moim przekonaniu nie ma takiej potrzeby, gdyż zakres przedmiotowy restrukturyzacji wyjaśnia art. 6, w którym wymienione są wszystkie tytuły w kontekście należności takich funduszów, jak Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Przyznaję, że w przypadku wszystkich funduszów, poza NFOŚiGW, nie mam żadnych wątpliwości. Odrębnie natomiast potraktowane zostały należności NFOŚiGW, gdyż minister ochrony środowiska wskazał tylko na te dwa tytuły, o których mówiłam w poprzedniej wypowiedzi. A zatem trzeba przyjąć, że istotnie w postępowaniu restrukturyzacyjnym tylko te dwa tytuły, to znaczy opłaty eksploatacyjne i niespłacone pożyczki z funduszu, mogą wchodzić w grę. Przyznaję, że „doklejanie” w tej ustawie niektórych tytułów do restrukturyzacji powoduje pewne komplikacje i trudności interpretacyjne w odczytywaniu projektowanych zapisów, gdyż trzeba się odwoływać do przepisów nie będących przepisami podatkowymi, czy też przepisami związanymi ze składkami na ubezpieczenie społeczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#ZbigniewChlebowski">W takim razie, jeżeli pożyczki udzielone przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej podlegają pod te zaległości, które mogą być restrukturyzowane, to musimy mieć świadomość tego, że fundusz ten lada dzień po prostu zbankrutuje. A stanie się to z tego powodu, że wszystkie pożyczki udzielone przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska mogą podlegać restrukturyzacji. O ile dobrze zrozumiałem, restrukturyzowane mogą być również te pożyczki, które nie są pożyczkami przeterminowanymi, bo nie słyszałem, aby chodziło wyłącznie o pożyczki przeterminowane, natomiast mówi się generalnie o pożyczkach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#IrenaOżóg">No cóż, mogę powtórzyć tylko to, co już powiedziałam, że taka była intencja, a w konsekwencji i decyzja rządu, aby w takim, a nie innym zakresie objąć restrukturyzacją te należności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#MieczysławCzerniawski">Panie pośle, przykro mi, ale już wcześniej zaznaczyłem, że na dzisiejszym posiedzeniu nie przewidujemy dyskusji ani też wystąpień ekspertów. Wobec tego zapytam, czy ma pan konkretną poprawkę do art. 1 ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#ZbigniewChlebowski">Nie, nie mam poprawki, natomiast sugerowałem potrzebę zdefiniowania należności publicznoprawnych tak, aby było to pojęcie w pełni jasne i czytelne. Raz jeszcze podkreślam, że przy proponowanym zapisie i przy takiej interpretacji, jaką przed chwilą usłyszałem od przedstawiciela rządu, N0arodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na drugi dzień po wej0ściu w życie omawianej ustawy może stać się totalnym bankrutem w sytuacji, w której każda pożyczka udzielona przez Fundusz będzie podlegała restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#MieczysławCzerniawski">Panie pośle, jestem gotów odłożyć pracę nad art. 1 ust. 1, jeśli zdecyduje się pan sformułować konkretną poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#ZbigniewChlebowski">Przystaję na tę propozycję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#IrenaOżóg">Myślę, że miejscem właściwym dla ewentualnego wniesienia poprawki nie jest art. 1, ale art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#StanisławStec">Chciałbym nawiązać zarówno do wypowiedzi pani minister, jak i posła Zbigniewa Chlebowskiego, sygnalizując zgłoszenie poprawki do art. 6 w zakresie należności Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#MieczysławCzerniawski">Poseł Stanisław Stec przed chwilą pokazał mi gotową poprawkę do art. 6, która, mam nadzieję, usatysfakcjonuje również posła Zbigniewa Chlebowskiego. Możemy uznać, że do art. 1 ust. 1 nie ma dalszych zastrzeżeń, wobec tego przechodzimy do ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#RobertLuśnia">Mam pytanie do przedstawiciela rządu, czyli do wnioskodawców, co oznacza zawarty w art. 1 ust. 2 zapis: „Restrukturyzacją są objęci przedsiębiorcy, o których mowa w przepisach o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, w szczególności, którzy tracą zdolność do konkurowania na rynku, wyrażającą się zwłaszcza zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością produkcyjną, wzrostem zapasów...”. Czy oznacza to, że jeżeli ktoś nie będzie sprzedawał swoich wyrobów i będzie produkował „na magazyn”, a z odbiorcami umówi się, że dostarczy im towar za trzy miesiące, gdyż najpierw musi się zrestrukturyzować, to w świetle tej ustawy będzie miał piękne pole do popisu? W tym kontekście chcę przypomnieć, że w Polsce istnieje statystyka GUS, która określa, jak wygląda produkcja w danych działach i dziedzinach, a zatem łatwo jest ustalić, czy ktoś ma możliwość zaistnienia na rynku, czy też jest pozbawiony takiej możliwości. Dlatego też chciałbym się dowiedzieć, czemu po prostu w tym wypadku nie posłużono się statystyką GUS, przynajmniej w zakresie zdolności konkurowania na rynku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy do art. 1 ust. 2 są dalsze uwagi? Nie ma. A zatem proszę o wyjaśnienie przedstawionych przez posłów wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#IrenaOżóg">Przepis art. 1 ust. 2 ma oczywiście charakter ogólny i wskazuje na różne okoliczności, które powodują, że przedsiębiorcy, którzy mogą być objęci restrukturyzacją, natrafiają na określone trudności, przy czym u konkretnych przedsiębiorców mogą to być dość różne przyczyny. Proszę zwrócić uwagę, że przedsiębiorcy, poza prowadzącymi małe firmy, do wniosku o restrukturyzację mają dołączyć program restrukturyzacji i w tym programie powinni opisać także swoją sytuację ekonomiczną. Natomiast ci, którzy nie będą zmuszeni do ponoszenia dodatkowych kosztów po to, aby opracować program restrukturyzacji, mają przedłożyć odpowiednią informację. Sugerowałabym jednak, aby nie odwoływać się do statystyki GUS, co proponuje poseł Robert Luśnia, mając w tym względzie nie najlepsze doświadczenia z podatkiem od towarów i usług. Jak wszystkim posłom wiadomo, bo sprawa ta wraca w licznych interpelacjach poselskich, wieloletnie odwoływanie się do klasyfikacji GUS w zakresie wyliczania podatku od towarów i usług powoduje, że różni przedsiębiorcy, zależnie od interpretacji GUS, dla tego samego towaru raz płacą preferencyjną, innym zaś razem podstawową stawkę podatku VAT. A zatem proponowane przez posła Roberta Luśnię odwołanie się do klasyfikacji GUS mogłoby dla przedsiębiorców, którzy poddali się restrukturyzacji, stworzyć określone niebezpieczeństwa. Chciałabym jeszcze przypomnieć, iż na omawianą ustawę nie można patrzeć w oderwaniu od ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Przy czym ustawa ta wkrótce zostanie znowelizowana, ponieważ jesteśmy już na finiszu prac legislacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#MarekZagórski">Pani minister, czy w związku z tym co pani przed chwilą powiedziała, że ust. 2 ma charakter ogólny i wskazuje czego dotyczy ustawa, nie lepiej byłoby albo w ogóle skreślić ust. 2, albo też pozostać przy pierwszej jego części, mówiącej o tym, że restrukturyzacją objęci są przedsiębiorcy, o których mowa w przepisach o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców. Wszak mamy art. 2, w którym już precyzyjnie określa się, kto jest przedsiębiorcą, a zatem tak rozbudowany art. 1 ust. 2 nie jest moim zdaniem potrzebny w omawianej ustawie. Pozostawienie ust. 2 w obecnym jego kształcie wywołuje komentarze, delikatnie rzecz określając, uszczypliwe wobec ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, przepraszam najmocniej, ale w taki sposób możemy również dyskutować o ustawie o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, jest to bowiem język tamtej ustawy. W omawianej ustawie wyraźnie wskazujemy, że restrukturyzacja podlega także rygorom ustawy o pomocy publicznej. Możemy też wieść dyskusję, czy przepis o charakterze ogólnym, intencjonalnym, powinien się znajdować w omawianym projekcie, czy też jest zbędny, jednak cały czas musimy pamiętać o tym, że jest to przepis, który powstał w wyniku uzgodnień z Komisją Europejską, jako przepis niezbędny, który wyraźnie wskazuje na konieczność stosowania przepisów ustawy o pomocy publicznej. W tym kontekście pozwolę sobie zacytować art. 17 ustawy o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców, który stanowi: „Pomoc konieczna dla umożliwienia długookresowego rozwoju przedsiębiorców podlegających restrukturyzacji dotyczy przedsiębiorców, których przedsiębiorstwa tracą zdolność do konkurowania na rynku, co wyraża się w szczególności zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością produkcyjną, wzrostem zapasów, spadkiem zyskowności lub ponoszeniem strat, również wzrostem zadłużenia i brakiem możliwości uzyskania bankowych kredytów, poręczeń i gwarancji”. Ponieważ dotyczy to należności publicznoprawnych, język tamtej ustawy został przeniesiony do omawianego projektu, co wskazuje na jednolitość terminologiczną oraz przedmiotową i podmiotową z innymi ustawami, które ze sobą współgrają.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy poseł Marek Zagórski po tych wyjaśnieniach chce złożyć jakiś wniosek formalny, dotyczący art. 1 ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#MarekZagórski">Oczywiście pani minister mnie nie przekonała, ale ponieważ premier Grzegorz Kołodko apelował o to, aby nie przeszkadzać w pracach nad ustawami, odstępuję od sformułowania formalnego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#MieczysławCzerniawski">Po tej dyskusji mogę uznać, że art. 1 został przyjęty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#RobertLuśnia">Przy moim sprzeciwie, panie przewodniczący.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że poseł Robert Luśnia zgłosi sprzeciw do całej ustawy, jednak w tej sytuacji będę musiał zarządzić głosowanie nad art. 1. Czy tak, panie pośle?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#RobertLuśnia">Odstępuję od formalnego wyrażenia sprzeciwu, aby nie przeszkadzać w pracy nad ustawą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przechodzimy do pracy nad art. 2 ust. 1. Czy są uwagi do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#StanisławStec">Chciałbym zapytać, czy omawiana ustawa będzie także obejmować przedsiębiorców rolnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#IrenaOżóg">Ustawa ta będzie się odnosić do przedsiębiorców w rozumieniu określonym i zdefiniowanym w art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy - Prawo działalności gospodarczej. Art. 2 ust. 2 tej ustawy stanowi: „Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, a więc działalność zarobkową, wytwórczą, usługową, handlową, budowlaną, oraz w zakresie poszukiwania, rozpoznawania i eksploatacji zasobów naturalnych, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły”. Natomiast w ust. 3 czytamy: „Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej, o której mowa w ust.1”. I tylko w takim zakresie będzie obowiązywała ta ustawa o restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#StanisławStec">To czy w związku z tym przepisy omawianej ustawy odnoszą się również do przedsiębiorcy rolnego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#IrenaOżóg">Proszę zauważyć, że w art. 3 jest wyraźne postanowienie, że przepisów ustawy nie stosuje się do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawianie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów. Pragnę zwrócić uwagę, że rolników nie dotyczy ani ustawa o podatku dochodowym, ani też ustawa o podatku od towarów i usług, z wyłączeniem tak zwanych rolników ryczałtowych, co jest zrozumiałe z uwagi na tryb i zasady działania tego podatku. Natomiast w art. 6 ustawy o restrukturyzacji należności publicznoprawnych, proponując, aby ustawie tej podlegały należności podatkowe budżetu państwa, nie wyłącza się możliwości restrukturyzacji zadłużenia zobowiązań podatkowych, stanowiących dochód budżetu gmin, o ile rady gmin podejmą stosowne uchwały i zechcą objąć restrukturyzacją należności własne, co oznacza, że restrukturyzacja może być rozszerzona także na podatek rolny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#StanisławStec">Ale są jeszcze należności wobec ZUS i w tym kontekście mam na myśli osoby prawne, które oprócz prowadzenia upraw polowych zajmują się także przetwórstwem rolno-spożywczym, będącym rodzajem działalności gospodarczej. A zatem, jako osoby prowadzące działalność gospodarczą, powinny móc skorzystać z dobrodziejstw omawianej ustawy o restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#IrenaOżóg">Mogę odpowiedzieć tylko w ten sposób, że minister pracy, który jest konstytucyjnym członkiem rządu, dyskutując na forum rządu nad tą ustawą, nie składał wniosku o rozszerzenie działania ustawy na przedsiębiorców rolnych, w tym także na należności ZUS. W związku z tym zakres tej ustawy jest taki, jak w przedstawionym projekcie rządowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Z dotychczasowych wyjaśnień wynika, że wszystkie osoby prawne, a zatem również osoby prawne zagraniczne, przy spełnieniu określonych prawem wymogów mogą skorzystać z dobrodziejstw tej ustawy, a zatem proszę o informację jakiej liczby przedsiębiorstw w kontekście projektowanej restrukturyzacji rząd może się spodziewać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym się dowiedzieć czy pod proponowaną definicją pojęcia „przedsiębiorca” należy rozumieć również prowadzące działalność gospodarczą spółki wodne i wodno-ściekowe, działające w oparciu o prawo wodne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są jeszcze uwagi do art. 2 pkt 1. Nie ma uwag, a zatem przystępujemy do odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#IrenaOżóg">Abym mogła odpowiedzieć posłance Halinie Nowinie Konopce, najpierw musiałabym wiedzieć, co pani posłanka rozumie pod pojęciem „osoby prawne zagraniczne”. Jeżeli są to spółki mające siedzibę w Polsce, nawet ze stuprocentowym udziałem kapitału zagranicznego, to wówczas są to podmioty prawa polskiego i podlegają rygorom tego prawa. A w takiej sytuacji również zostaną objęte procesem restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Dziękuję za te wyjaśnienia, ale nie wyczerpują one mojego pytania. Chciałabym bowiem wiedzieć, jaka, według szacunków Ministerstwa Finansów, liczba podmiotów tego typu znajduje się w trudnej sytuacji i wobec tego będzie wymagała zrestrukturyzowania. Interesuje mnie też jaka liczba supermarketów znajdzie się w kategorii restrukturyzowanych przedsiębiorstw. Stawiam te pytania, bowiem chciałabym wiedzieć, czy rząd ma rozeznanie w jakim zakresie będzie udzielał pomocy podmiotom bądź co bądź zagranicznym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#IrenaOżóg">Jak już wspomniałam wcześniej, supermarkety, jak i inne spółki, są podmiotami prawa polskiego. W tej kategorii przedsiębiorstw restrukturyzacja może dotyczyć najwyżej trzech tytułów należności, to jest zaległości we wnoszeniu składek na ubezpieczenia społeczne, we wpłatach podatków stanowiących dochody budżetowe, czyli podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, należnego od supermarketów jako płatnika. Co prawda nie jestem przygotowana na udzielenie w tym względzie szczegółowych odpowiedzi, jednak pamiętam wyjaśnienia, które zostały przedstawione na posiedzeniu plenarnym Sejmu, dotyczące tej właśnie kwestii. A zatem mogę powiedzieć tylko tyle, że duże sieci supermarketów nie mają zaległości we wnoszeniu podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż go po prostu nie płacą. Natomiast zaległości we wnoszeniu podatku od towarów i usług są zgoła nieznaczne. Z kontroli przeprowadzonych w pięciu podstawowych, wielkich sieciach supermarketów wynika, że zaległości te są bardzo małe, a już zgoła symboliczny wymiar mają zaległości we wpłatach podatku dochodowego od osób fizycznych, obliczonego od wynagrodzeń wypłacanych pracownikom.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Rozumiem, że pani minister nie była dzisiaj przygotowana na takie pytanie, w związku z tym prosiłabym o precyzyjną odpowiedź na piśmie. Przy czym w istocie nie chodzi mi tylko i wyłącznie o supermarkety, gdyż posłużyłam się nimi jako jednym z przykładów, obrazujących rzeczywistą sytuację przedsiębiorstw, które ewentualnie będą się ubiegały o restrukturyzację. Wiemy przecież że cały szereg innych podmiotów z kapitałem zagranicznym, które mogą się znaleźć w takiej sytuacji, która wymagać będzie podjęcia działań restrukturyzacyjnych. A zatem raz jeszcze proszę o sformułowanie odpowiedzi na piśmie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#IrenaOżóg">Niestety, nie jestem w stanie udzielić oczekiwanej przez panią posłankę precyzyjnej, to znaczy odnoszącej się do wszystkich tytułów, odpowiedzi i to nie dlatego, że nie wiem, ale dlatego, że pewnych danych po prostu znać nie mogę. Deklaracja bowiem CIT II, którą składają podatnicy podatku dochodowego, nie jest dokumentem, który można by upowszechniać. Postaram się to wszystko wyłuszczyć w pisemnym wyjaśnieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#ZbigniewChlebowski">Nie otrzymałem odpowiedzi na pytanie, czy spółki wodne, działające na mocy prawa wodnego, mogą się ubiegać o restrukturyzację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#IrenaOżóg">Otóż jeżeli spółki wodne „mieszczą się” w art. 2 ust. 2 i ust. 3, to mogą być objęte restrukturyzacją. Przepraszam bardzo, ale nie jestem alfą i omegą i nie mogę znać na pamięć wszystkich przepisów prawa, łącznie z prawem wodnym tak szczegółowo, abym mogła odpowiadać na pytanie tej natury, jakie postawił poseł Zbigniew Chlebowski. A zatem trudno byłoby mi odpowiedzieć, jaki charakter mają spółki wodne. Jeżeli w ustawie prawo wodne nie ma przepisu, który wyłącza spółki wodne z grona przedsiębiorców, to oczywiście będą objęte restrukturyzacją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#MieczysławCzerniawski">Ponieważ nie ma już uwag do art. 2 pkt 1, przechodzimy do pracy nad art. 2 pkt 2. Czy do tego punktu są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#AldonaMichalak">Mam pytanie dotyczące praktycznego aspektu wdrażania ustawy. Otóż, o ile dobrze rozumiem, w stosunku do jednego podmiotu może być ustanowionych kilka organów restrukturyzacyjnych, natomiast program restrukturyzacyjny jest tylko jeden, przy czym program ten przyjmuje każdy z podmiotów. Ponieważ mam osobiste doświadczenia, wynikające z realizacji ustawy z roku 1993 - o restrukturyzacji finansowej banków i przedsiębiorstw, gdyż pracowałam wówczas jako członek Rady Wierzycieli i nadzorowałam programy restrukturyzacyjne, obawiam się, że mogą być poważne kłopoty z zaakceptowaniem obecnego programu restrukturyzacyjnego. W praktyce bowiem może być tak, że jeden organ wyrazi zgodę na ten program, inny zaś będzie mu przeciwny. Wobec tego chciałabym się dowiedzieć, jak rząd ma zamiar pogodzić te nie zawsze spójne interesy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JanuszLisak">Prosiłbym o wyjaśnienie, kto będzie organem odpowiedzialnym za restrukturyzację długów w zakresie kredytów, czy też dotacji pobranych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#IrenaOżóg">Odpowiadając pani posłance Aldonie Michalak chcę wyjaśnić, że ewentualne różnice w ocenie jakości programu restrukturyzacyjnego w efekcie końcowym nie będą miały kluczowego znaczenia, gdyż jest to zupełnie inne postępowanie, niż ugodowe postępowanie bankowe, do którego nawiązywała pani posłanka. Natomiast, do zakończenia całego postępowania restrukturyzacyjnego, miarą jakości tego programu będzie bieżąca zdolność płatnicza do regulowania swoich zobowiązań i zdolność do wniesienia wymaganej prawem opłaty restrukturyzacyjnej. Aby nie komplikować całej tej procedury, przyjęliśmy uproszczony tryb polegający na tym, że podmiot, poddający się z własnej woli restrukturyzacji, ma tak sformułować program naprawczy, aby jego realizacja mogła doprowadzić do odzyskania bieżącej i trwałej zdolności funkcjonowania na rynku, a miarą tej zdolności będzie bieżąca płynność finansowa. Z kolei, odpowiadając posłowi Januszowi Lisakowi wyjaśniam, że w wymienionych przez pana posła okolicznościach organem restrukturyzacyjnym będzie prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#JanuszLisak">Czy oznacza to, że organem restrukturyzacyjnym w przypadku należności wobec NFOŚiGW będzie odpowiednio prezes tegoż Funduszu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#MieczysławCzerniawski">Tak, już wcześniej, gdy zapytałem o tego jednego operatora, pani minister wyjaśniała tę kwestię. Czy są jeszcze uwagi do art. 2 pkt 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#KrystynaSkowrońska">Co prawda miałam zabrać głos przy omawianiu art. 2 pkt 5, ale doszłam do wniosku, że omawiany obecnie pkt 2 bardzo ściśle łączy się z pkt 5. W punkcie 2 czytamy, że przez organ restrukturyzacyjny rozumie się organ podatkowy, organ celny, lub inny organ właściwy do poboru należności, o których mowa w art. 6. A zatem wiemy już jaki to jest organ, ale ponadto chciałabym usłyszeć, w jakim stopniu Ministerstwo Finansów posiada wiedzę o przygotowaniu wymienionych organów podatkowych do oceny programu restrukturyzacji. Wydaje mi się, że temat podniesiony przez posłankę Aldonę Michalak, dotyczący kilku organów restrukturyzacyjnych, skłania do zastanowienie się nad tym, czy nie należałoby w zacytowanym przepisie zamieścić uregulowania mówiącego o takim zbiegu tytułów, z jakim mamy do czynienia w przypadku postępowania egzekucyjnego. Myślę, że taka regulacja dawałaby możliwość szerszego spojrzenia na cały ten program restrukturyzacyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#IrenaOżóg">Myślę, że powinnam się ustosunkować do całego problemu podniesionego przez posłankę Krystynę Skowrońską, a nie poprzestać wyłącznie na udzieleniu odpowiedzi na pytanie sformułowane w kontekście tego właśnie problemu. Otóż muszę powiedzieć, że oprócz litery prawa jest jeszcze przygotowanie do stosowania tego prawa. I tak, nie dalej jak wczoraj, w Ministerstwie Finansów odbyło się pierwsze całodniowe szkolenie w tym zakresie. Uczestnikami tego szkolenia byli przedstawiciele wszystkich izb skarbowych, urzędów kontroli skarbowej oraz izb celnych. W trakcie tego szkolenia zapoznano uczestników ze szczegółowym harmonogramem wprowadzenia w życie programu postępowania restrukturyzacyjnego oraz zasad tegoż postępowania. Mimo trwającego okresu wakacyjnego w terenowych organach aparatu skarbowego czynione już są odpowiednie przygotowania do wdrożenia programu postępowania restrukturyzacyjnego. Jesteśmy już po rozmowach z ministrem pracy, który podejmuje analogiczne działania, realizowane w kontekście przygotowania swojego pionu w zakresie restrukturyzacji należności, którymi bezpośrednio lub pośrednio zarządza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że po tych wyjaśnieniach Komisja może przyjąć art. 2 pkt 2. Czy są sprzeciwy wobec tej propozycji? Nie widzę, wobec tego przechodzimy do pracy nad pkt 3. Czy są jakieś uwagi do pkt 3? Nie ma uwag. Stwierdzam, że pkt 3 został przyjęty. Przechodzimy do pkt 4. Czy są uwagi do tego punktu? Nie widzę, stwierdzam, że pkt 4 został przyjęty. Przechodzimy do pkt 5. Czy są uwagi lub pytania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#AleksanderCzuż">W pkt 5 czytamy: „Ilekroć mowa o programie restrukturyzacji - rozumie się przez to program opracowany przez przedsiębiorcę, zawierający w szczególności analizę i ocenę stanu ekonomiczno-finansowego przedsiębiorcy, określenia sposobów działania, które mogą zapewnić osiągnięcie trwałej poprawy wyniku finansowego wraz ze wskazaniem źródeł finansowania przedsięwzięć restrukturyzacyjnych, prognozę efektów ekonomiczno-finansowych - którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorcy, stworzenie perspektyw jego rozwoju oraz tworzenie nowych miejsc pracy”. Oczywiście rozumiem generalne założenie, iż powinno się dążyć do tworzenia nowych miejsc pracy, ale być może w wyniku restrukturyzacji niejednokrotnie trzeba będzie przeprowadzić zwolnienia części zatrudnionych po to, aby poprawić efektywność i konkurencyjność firmy. Wobec tego chciałbym się zapytać czy zwalnianie pracowników w określonych uwarunkowaniach nie będzie sprzeczne z założeniami ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#RobertLuśnia">Chciałbym się dowiedzieć, w jaki sposób rząd w omawianym programie restrukturyzacyjnym może się dopatrywać możliwości powstawania nowych miejsc pracy, skoro w art. 1 ust. 2 czytamy, że restrukturyzacją są objęci przedsiębiorcy, którzy tracą zdolność do konkurowania na rynku, wyrażającą się zwłaszcza zmniejszeniem obrotów, nadmierną zdolnością produkcyjną, wzrostem zapasów, spadkiem zyskowności lub ponoszeniem strat, jak również wzrostem zadłużenia i brakiem możliwości uzyskania bankowych kredytów, poręczeń lub gwarancji. Jestem przekonany, że taki przedsiębiorca może jedynie prowadzić restrukturyzację prostą, polegającą na zwalnianiu pracowników. Opisana w ustawie sytuacja przedsiębiorcy, który chce się poddać restrukturyzacji, nie daje szans na tworzenie nowych miejsc pracy, co dowodnie wynika z przytoczonej regulacji. Czy wobec tego rząd nie widzi sprzeczności zachodzącej pomiędzy tymi dwiema regulacjami?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałabym uzyskać odpowiedź na pytanie, w jaki sposób w programie restrukturyzacji wskazane zostaną źródła finansowania tego całego przedsięwzięcia. Rozumiem, że podmiot gospodarczy, zmagający się z wieloma problemami, nie ma środków własnych, a zatem pozostają kredyty, które też nie zawsze są dostępne. Musimy pamiętać, że jest to program zakrojony na wielką skalę i wobec tego jestem przeświadczona, iż rząd ma w tym względzie jakąś koncepcję, tym bardziej że trwają już szkolenia, obejmujące między innymi problematykę wdrażania programu restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#IrenaOżóg">Odpowiadając łącznie panu posłowi Aleksandrowi Czużowi i panu posłowi Robertowi Luśni, chciałabym zwrócić uwagę, że przepis art. 1 ust. 2 i przepis art. 2 pkt 5, odnoszą się do różnych horyzontów czasowych. Przepis art. 1 ust. 2 odnosi się do tych przedsiębiorców, o których już wiemy, że są w określonej sytuacji ekonomicznej. Natomiast przepis art. 2 pkt 5, mówiący o programie restrukturyzacyjnym, odnosi się do projektowanych zamierzeń i celów, czyli dotyczy przyszłości. Mając ten fakt na uwadze, musimy sobie zdawać sprawę, że nie możemy skwantyfikować tej przyszłości, gdyż cele, które zostaną zrealizowane w różnych branżach i w różnych też przedsiębiorstwach będą miały charakter indywidualnych wyborów. W samym postępowaniu restrukturyzacyjnym istotnie może dojść do takiej sytuacji, w której zatrudnienie będzie etapowo ograniczane. Jednak końcowym efektem pozytywnego przejścia przez cały tok restrukturyzacji będzie tworzenie nowych miejsc pracy. Oczywiście, o ile mają państwo propozycje lepszych zapisów, to będziemy na nie otwarci. Jednak łatwiej jest mówić o jakichś zmianach, niż je skonkretyzować i nadać im formę syntetycznej regulacji prawnej w sytuacji, w której przepisy powinny mieć charakter uniwersalny. I to jest moja uwaga natury ogólnej. Przechodząc do pytania posłanki Krystyny Skowrońskiej o źródła finansowania działań restrukturyzacyjnych, muszę powiedzieć, że podobnie jak w innych przypadkach dobrze byłoby znać i opisać całe to otoczenie, w którym realizowane są procesy ekonomiczne, a nadto mieć pełną instrumentację, która dzisiaj już jest gotowa, lub też jest projektowana na przyszłość w kontekście pomocy, jakiej należy udzielić przedsiębiorcom w toku procesu restrukturyzacyjnego. Należy bowiem pamiętać, że omawiana ustawa o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych bynajmniej nie jest jedynym instrumentem proponowanym przez rząd w celu stworzenia warunków dla odzyskania przez określone podmioty gospodarcze trwałej zdolności funkcjonowania na rynku. Jak już wspomniałam wcześniej, do końca dobiegają prace dotyczące zmian w prawie upadłościowym. W efekcie wdrożenia tych zmian znacznie zostanie uproszczona procedura upadłościowa, która w chwili obecnej jest dość zawiła i skomplikowana. Nowe uregulowania pozwolą na wyodrębnianie z zagrożonego upadłością przedsiębiorstwa jego zdrowej części po to, aby zachować miejsca pracy i po to, aby ta zdrowa część mogła się rozwijać bez kłopotliwego „bagażu”, który obciąża całe przedsiębiorstwo. Ponadto na finiszu są już prace, dotyczące zmiany ustawy o gwarancjach i poręczeniach. Zgodnie z tymi nowymi regulacjami wprowadzony zostanie zupełnie nowy system regwarancji. Ale to jeszcze nie koniec proponowanych modyfikacji, gdyż na bazie projektów przygotowanych przez ekspertów, o których mówiliśmy na wstępie, rząd prowadzi prace nad szczególnymi formami restrukturyzacji podmiotów zatrudniających powyżej 1 tys. osób. Wiadomo bowiem, że duże zakłady zmagają się z zupełnie innymi problemami niż te, które są udziałem małych i średnich przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#IrenaOżóg">W sumie dopiero kompleksowo ujęty zespół tych wszystkich instrumentów, które przygotowuje rząd, przyniesie oczekiwany efekt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#RobertLuśnia">W związku z odpowiedzią udzieloną przez panią minister nasunęło mi się pytanie dotyczące pkt 5. Z tego bowiem, co powiedziała pani minister wynika, że zapis pkt 5 jest w pełni życzeniowy. A zatem już teraz trzeba się zapytać o to, co będzie wówczas, gdy tak pięknie zaprezentowanych założeń nie da się wprowadzić w życie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#IrenaOżóg">Przepraszam bardzo, panie pośle, ale projektowane zmiany nie mają w sobie niczego z życzeniowości. Już poprzednio mówiłam, że omawiany program restrukturyzacyjny ma doprowadzić do odzyskania przez przedsiębiorstwa trwałej zdolności płatniczej. Natomiast miarą jakości tego programu jest sytuacja podatnika i jego zachowanie, począwszy od dnia złożenia wniosku o restrukturyzację, aż do wydania decyzji kończącej proces restrukturyzacyjny. Oznacza to, że przedsiębiorca przez cały czas jest pod obserwacją. Przy czym należy pamiętać, że decyzja może mieć dwojaki charakter. W pierwszym wypadku, na mocy decyzji kończącej proces naprawczy, umorzone zostają zaległości podatkowe, przy czym wydanie tego typu dokumentu musi być poprzedzone spełnieniem dwóch warunków, to jest trwałym odzyskaniem zdolności płatniczej i bieżącym regulowaniem zobowiązań. Oznacza to, że zrestrukturyzowany przedsiębiorca w pełni, w sposób trwały, odzyskał swoje miejsce na rynku i jest w stanie regulować zobowiązania płatnicze. Natomiast drugim warunkiem jest wniesienie opłaty restrukturyzacyjnej. Jeżeli program restrukturyzacyjny będzie byle jaki, to wówczas główny cel restrukturyzacji nie zostanie osiągnięty. W takich to okolicznościach organ restrukturyzacyjny wydaje decyzję o umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego, ewentualna zaś opłata restrukturyzacyjna zaliczona zostanie na poczet zaległości. Natomiast nie zostaną umorzone zaległości. Skoro bowiem proces restrukturyzacyjny nie przyniósł rzeczywistych, namacalnych symptomów uzdrowienia sytuacji, mierzonych ściśle określonymi miarami, wiadomym się staje, że postępowanie naprawcze nie zakończyło się sukcesem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie czy może raczej konstatację dotyczącą art. 2 pkt 5. Otóż chodzi o to, że zapis ten wiąże się z dwiema kolejnymi ustawami. Jeśli przyjmiemy, że tylko w omawianym postępowaniu restrukturyzacyjnym będziemy chcieli zamknąć wszystko to, co należy się określonej firmie w procesie naprawczym, to może umknąć naszej uwadze fakt, że konsekwencje wdrażania tego procesu znajdą odbicie również w podatku dochodowym od osób prawnych i od osób fizycznych. Pamiętać bowiem należy o tym, że prowadzenie procesu restrukturyzacyjnego w zdecydowany sposób wpływa na wysokość rezerw tworzonych przez banki, które przyjęcie tego programu warunkują pewnymi zapisami w bilansie. Z tego też względu uważam, iż regulacja art. 2 pkt 5 musi być ze wszech miar jasna i precyzyjna. Myślę, że w obecnym kształcie w przywołanym przepisie nie ma swojego rodzaju wzajemnego przenikania omawianej ustawy oraz dwóch ustaw podatkowych, o których mówiłam przed chwilą. Proszę, aby pani minister zechciała się ustosunkować do tej konstatacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#MieczysławCzerniawski">Mimo wszystko nie udało się nam uniknąć dyskusji nad poszczególnymi zapisami. Wobec tego chcę powiedzieć, że w zasadzie do każdego punktu omawianej ustawy można mieć jakieś pytanie. Po tej uwadze zapytuję czy do art. 2 pkt 5 są jeszcze jakieś pytania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#RobertLuśnia">Panie przewodniczący, prosiłbym, aby sakramentalne pytanie, czy są jeszcze dalsze uwagi do omawianego przepisu, zechciał pan zadawać jednak po wyjaśnieniach pani minister, gdyż wyjaśnienia te siłą rzeczy rodzą kolejne uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, prosiłbym o udzielanie takich wyjaśnień, które nie rodziłyby kolejnych pytań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#JanuszLisak">Pani minister, chciałbym się dowiedzieć, czy zgodziłaby się pani z pewną poprawką dotyczącą art. 2 pkt 5. Chodzi bowiem o to, że w ostatnim zdaniu pkt 5 po pauzie czytamy: „którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorcy, stworzenie perspektyw jego rozwoju oraz tworzenie nowych miejsc pracy”. Otóż wydaje mi się, że wpisanie sekwencji o tworzeniu nowych miejsc pracy jako pewnego elementu większej całości, eliminuje na przykład taki program restrukturyzacyjny, w którym przedsiębiorca oczywiście uzyskuje perspektywy rozwoju, ale odbywa się to kosztem zmniejszenia tych miejsc pracy, które potencjalnie może zaoferować. Wobec tego proponuję, aby przecinek, widniejący pomiędzy wyrazami „przedsiębiorcy” oraz „stworzenie”, zastąpić spójnikiem „i” i aby wykreślić wyrazy „oraz tworzenie nowych miejsc pracy”. Po ewentualnym wprowadzeniu tej poprawki pkt 5 zyskałby po pauzie następujące brzmienie: „którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorcy i stworzenie perspektyw jego rozwoju”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#IrenaOżóg">Jeśli chodzi o propozycję posła Janusza Lisaka, nie byłabym za tym, aby wykreślić z ustawy zapis o tworzeniu nowych miejsc pracy. Jestem bowiem przekonana, że wprowadzenie tego typu poprawki przyczyniłoby się do odchylenia wahadła w drugą stronę, czyli spowodowałoby rozminięcie się z intencjami projektodawcy. Wszak będą realizowane programy restrukturyzacyjne sprzyjające powstawaniu nowych miejsc pracy. Proszę zwrócić uwagę, że ten program restrukturyzacyjny nie jest działaniem tylko „na dzisiaj”. Gdybyśmy nawet na początku postępowania restrukturyzacyjnego mieli do czynienia ze zmniejszeniem liczby miejsc pracy, to jednak w efekcie końcowym, dzięki poprawie kondycji finansowej przedsiębiorcy, naturalną koleją rzeczy wzrosłoby zatrudnienie, a tym samym powstawałyby nowe miejsca pracy. Jeśli miałoby być inaczej, to już teraz trzeba by zadać sobie pytanie, po co w ogóle chcemy wprowadzić tę ustawę. Jesteśmy głęboko przeświadczeni, że jednak po zrealizowaniu postępowania restrukturyzacyjnego tworzenie miejsc pracy stanie się faktem. Jeśli Komisja uznałaby, że lepiej nic nie robić, to już od Sejmu będzie zależała decyzja jak dalej ustawa ta będzie procedowana i jakim wynikiem procedowanie to zostanie zakończone. Przepraszam bardzo, ale prosiłabym panią posłankę Krystynę Skowrońską o ponowne sformułowanie pytania, gdyż było ono nieco niejasne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chodziło mi o relację pomiędzy programem restrukturyzacji a ustawami podatkowymi oraz o wpływ wdrożenia omawianej ustawy na poziom rezerw bankowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#IrenaOżóg">A zatem, jak rozumiem, chodzi o związek obecnie omawianej ustawy, a co za tym idzie i tego programu, z kwestią dotyczącą projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym, w zakresie tworzenia przez banki rezerw na należności nieściągalne. Otóż od razu chciałam wyjaśnić, że nie ma tutaj żadnej sprzeczności pomiędzy jedną a druga ustawą. A dzieje się tak dlatego, że w ustawie o podatku dochodowym, którą przed chwilą przywołałam, w istocie nie mamy do czynienia z restrukturyzacją bankrutującego przedsiębiorcy. Jeśli bank byłby tym przedsiębiorcą, który balansuje na granicy upadłości, to wówczas tenże bank, jako instytucja finansowa, wszedłby do postępowania restrukturyzacyjnego. W ustawie tej bowiem mamy do czynienia z pewnymi zmianami, dotyczącymi zasad kwalifikowania rezerw i tak tworzonych przez banki na „złe długi”, często należne od przedsiębiorców, którzy będą objęci restrukturyzacją. Przy czym w bankach mogą się znajdować także „złe długi” od tych przedsiębiorców, którzy nie będą poddawani procesowi naprawczemu na mocy ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych. A zatem w ustawie o podatku dochodowym, w zakresie tworzenia rezerw bankowych na nieściągalne należności, mamy do czynienia z nieco innym zakresem przedmiotowym, dotyczącym restrukturyzacji wierzytelności banku, a nie długów przedsiębiorstw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#MieczysławCzerniawski">Do chwili obecnej zgłoszona została jedna poprawka autorstwa posła Janusza Lisaka. Wobec tego chciałbym się zapytać, czy po dotychczasowych wyjaśnieniach pan poseł podtrzymuje swoją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#JanuszLisak">Po wyjaśnieniach przedstawicielki rządu wycofuję ją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#MieczysławCzerniawski">Poseł Stanisław Stec zasygnalizował zgłoszenie bardzo istotnej poprawki, dotyczącej art. 2. Proszę o jej zaprezentowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#StanisławStec">Istotą mojej poprawki jest dodanie w art. 2 punktu 6 o następującym brzmieniu: „przedsiębiorcach objętych programem restrukturyzacyjnym rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy podlegają różnym formom restrukturyzacji na podstawie ustaw: a) z 26 listopada 1998 roku - o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych, b) z 7 października 1999 roku - o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, c) z 14 lipca 2000 roku - o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki, d) z 8 września 2000 roku o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji Przedsiębiorstwa Państwowego Polskie Koleje Państwowe, e) z 24 sierpnia 2001 roku - o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali”. Uważam, iż w słowniczku należy podać, o które programy restrukturyzacyjne chodzi, gdyż będziemy się na nie powoływać w dalszych zapisach omawianej ustawy, między innymi w art. 11.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są uwagi do zaprezentowanej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#MarekZagórski">Mam pytanie adresowane jednocześnie do posła Stanisława Steca i pani minister. Proszę o wyjaśnienie, czy proponowana poprawka, przy pełnym zrozumieniu jej intencji, nie ograniczy kręgu podmiotów, gdyż wskazuje tych przedsiębiorców, którzy objęci są konkretnymi programami restrukturyzacyjnymi. Natomiast w omawianej ustawie generalnie mówi się o programie restrukturyzacji. Gdyby zatem literalnie czytać poprawkę zaproponowaną przez posła Stanisława Steca, to wówczas trzeba by się odnieść wyłącznie do wymienionych ustaw restrukturyzacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#StanisławStec">Panie pośle, myślę, że czytając tę poprawkę należy uwzględnić regulacje art. 11, w którym mówi się o należnościach nie objętych programem restrukturyzacyjnym. Dopiero przy łącznym czytaniu tych dwóch zapisów staje się jasne, że programem restrukturyzacyjnym będziemy obejmować również te zobowiązania, które nie są objęte programem restrukturyzacyjnym, o którym mowa w ustawie - o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego, w ustawie - o wspieraniu przemysłu obronnego, w ustawie - o restrukturyzacji górnictwa siarki, w ustawie o restrukturyzacji PKP, oraz w ustawie - o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#MarekZagórski">Rozumiem to wszystko, jednak chciałbym się upewnić, czy nie należałoby dodać słowa „także”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#RobertLuśnia">Apelowałbym do posła Stanisława Steca o wniesienie autopoprawki, ponieważ w tym momencie art. 2 brzmiałby następująco: „ilekroć mowa w ustawie o: pkt 6 przedsiębiorcach objętych programami restrukturyzacyjnymi - rozumie się przez to przedsiębiorców, którzy podlegają różnym formom restrukturyzacji na podstawie ustaw (...)”, po czym wymienia się pięć konkretnych ustaw. A zatem tylko te ustawy wchodziłyby w grę, co byłoby znacznym zawężeniem kręgu przedsiębiorców. Z tego też względu poprawka ta powinna być jednak inaczej sformułowana. Prosiłbym o opinię rządu w tej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę również Biuro Legislacyjne o ewentualną opinię w kontekście problemu zgłoszonego przez posła Roberta Luśnię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#IrenaOżóg">Muszę powiedzieć, że w moim przekonaniu jest to dobra poprawka, przy czym należy rozróżnić dwie sprawy, to jest objęcie określonego przedsiębiorcy postępowaniem restrukturyzacyjnym w ujęciu przedmiotowym, od objęcia postępowaniem restrukturyzacyjnym w ujęciu podmiotowym. Chodzi bowiem o to, że w ujęciu przedmiotowym postępowaniem restrukturyzacyjnym objęte są te wszystkie należności, o których mowa w art. 6, przy czym nie ma znaczenia fakt, czy dłużnik w zakresie tych należności jest objęty jakimś innym postępowaniem restrukturyzacyjnym, czy też nie. I właśnie w art. 11, na który powoływał się poseł Stanisław Stec, mowa jest o ujęciu przedmiotowym. Natomiast w kontekście ujęcia podmiotowego należy zwrócić uwagę na art. 20, w którym odwołujemy się do przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej. W tym momencie chciałabym zwrócić uwagę na pewien aspekt debaty plenarnej, w którym padło pytanie bardzo podobne do tego, które przed chwilą zadał poseł Robert Luśnia. Przypominam zatem, że ustawodawca w art. 20 czy też w jeszcze innych artykułach omawianej ustawy, które mogę wskazać, mówi o postępowaniu restrukturyzacyjnym prowadzonym na podstawie odrębnych ustaw. A zatem właśnie poprawka posła Stanisława Steca wyjaśnia, o jakie konkretnie ustawy chodzi. Reasumując, poprawka posła Stanisława Steca oznacza, że z przedmiotowego punktu widzenia bez względu na to, czy podatnik jest objęty postępowaniem na mocy innych ustaw - czyli tych pięciu zamieszczonych w poprawce - czy też nie, należności wymienione w art. 6 mogą być objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym. A zatem poprawka, która expressis verbis wskazuje na konkretne ustawy, jest kompatybilna z pozostałymi regulacjami i zdaniem rządu należy ją poprzeć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę Biuro Legislacyjne o przedstawienie opinii w omawianej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Poprawka zgłoszona do art. 2 z legislacyjnego punktu widzenia jest właściwie skonstruowana i nie budzi żadnych zastrzeżeń. Ponadto będzie korespondowała z zapisami art. 8, do którego też zostanie wniesiona poprawka, mówiącymi o należnościach objętych restrukturyzacją na podstawie odrębnych ustaw. Biuro Legislacyjne przyznaje, że sformułowanie „odrębne ustawy” ma charakter dość enigmatyczny, wobec tego wyliczenie zawarte w poprawce posła Stanisława Steca, precyzuje regulacje art. 8. W związku z tą poprawką dokonamy również stosownych zmian w słowniczku, w którym w miejsce sformułowania „odrębne ustawy” zamieścimy ustawy, które zostały przywołane w omawianej poprawce. Tym sposobem uzyskamy katalog zamknięty, co oznacza, że tylko tych pięć ustaw będzie wchodziło w rachubę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#MieczysławCzerniawski">Potwierdzam, że będzie zgłoszona poprawka do art. 8, w której znajdzie się odwołanie do tego słowniczka w art. 2 pkt 6, nad którym w chwili obecnej dyskutujemy. Rozumiem, że po tej dyskusji pkt 6 został przyjęty. Tym samym zakończyliśmy pracę nad art. 2, który przyjmujemy w całości. Przechodzimy do art. 3 Czy są uwagi do tego artykułu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#MarekZagórski">Chciałbym, aby pani minister potwierdziła moją supozycję, iż w świetle art. 3 z omawianej ustawy nie będzie mogła skorzystać Stocznia Szczecińska, której upadłość ogłosił sąd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#RenataBeger">Art. 3 mówi o przedsiębiorstwach znajdujących się w likwidacji lub upadłości, ale chciałabym się dowiedzieć, czy w sytuacji, w której o upadłość wystąpił Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub urząd skarbowy, określony zakład też nie ma szans na restrukturyzację. Interesuje mnie też, czy przedsiębiorstwo, które zaprzestało działalności lub w którym zmienił się właściciel, ma jakąkolwiek szansę na restrukturyzację na mocy omawianej ustawy. Mam na myśli taką sytuację, w której poprzedni właściciel miał nieuregulowane zobowiązania w ZUS i w urzędzie skarbowym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#ZbigniewChlebowski">Mam pytanie dotyczące dwóch artykułów omawianej ustawy, a mianowicie art. 3 i art. 12 pkt 6. Otóż w art. 3 mówi się, iż ustawy nie stosuje się do przedsiębiorców znajdujących się w likwidacji lub upadłości, a jednocześnie w art. 12 pkt 6 czytamy: „Przedsiębiorca jest obowiązany powiadomić organ restrukturyzacyjny o likwidacji działalności albo o wszczęciu wobec niego postępowania likwidacyjnego, albo o ogłoszeniu upadłości w terminie 7 dni od zaistnienia tych okoliczności”. Natomiast nie pisze się ani słowa o tym, jakie będą konsekwencje faktu, iż likwidacja lub upadłość zaistniały w toku prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#StanisławStec">Chciałbym zgłosić poprawkę do omawianego artykułu polegającą na tym, aby dotychczasowy tekst oznaczyć jako ust. 1. i dodać ust. 2 o następującym brzmieniu: „Dla przedsiębiorców, wobec których zostało wszczęte postępowanie restrukturyzacyjne na podstawie przepisów ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu dla rynku pracy ustawę stosuje się z uwzględnieniem tych przepisów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę panią minister o odpowiedzi na pytania oraz o opinię na temat zaprezentowanej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#IrenaOżóg">Odpowiadając posłowi Markowi Zagórskiemu, wyjaśniam, iż z oczywistych powodów Stocznia Szczecińska nie mieści się w tym postępowaniu restrukturyzacyjnym. Na pytanie posłanki Renaty Beger odpowiadam, że wymienione przez panią posłankę przedsiębiorstwa mogą być poddane procesowi restrukturyzacyjnemu w zakresie należności publicznoprawnych, jeżeli mamy do czynienia z następstwem prawnym określonym na zasadach art. 93 i następnych ordynacji podatkowej. Poseł Zbigniew Chlebowski sugerował niespójność dwóch przepisów, to jest art. 3 oraz art. 12 pkt 6, w związku z czym informuję, że sprawa ta staje się jasna po przeczytaniu regulacji art. 22, z którego wynika, że w przypadku ogłoszenia upadłości wydaje się decyzję o umorzeniu postępowania restrukturyzacyjnego. Jeśli chodzi o poprawkę zgłoszoną przez posła Stanisława Steca, to rząd opowiada się za jej przyjęciem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne uwagi do poprawki zgłoszonej przez posła Stanisława Steca? Nie ma. Możemy więc uznać, że art. 3, wraz z poprawką polegającą na dodaniu ust. 2, zostaje przyjęty. Przechodzimy do art. 4. Czy są pod jego adresem uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#StanisławStec">Chciałbym zapytać przedstawiciela Biura Legislacyjnego czy art. 4 nie powinien znajdować się po art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Przyznam, że jest to propozycja do rozważenia. Oczywiście, w kontekście merytorycznym niczego by to nie zmieniło, natomiast regulacje zyskałyby na klarowności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czyli możemy uznać, że dotychczasowy art. 5 będzie art. 4, art. 6 będzie art. 5, artykuł zaś 4 artykułem 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Zmienimy kolejność artykułów, jeśli taka będzie wola Komisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#IrenaOżóg">Gdyby Komisja zaakceptowała tę propozycję, to następnie trzeba by bardzo dokładnie prześledzić wszystkie inne przepisy, aby się zorientować, czy nie trzeba pozmieniać powołań na konkretne artykuły. Ponadto należałoby też zwrócić uwagę na systematykę tej ustawy. Chodzi bowiem o to, że rozdział 1 zawiera przepisy ogólne, a zatem po wprowadzeniu proponowanej zmiany w zakresie kolejności poszczególnych artykułów, pierwotny zamysł konstrukcyjny zostałby naruszony. Posłużę się jeszcze innym przykładem. Otóż charakter ogólny ma art. 5, mówiący o premii podatkowej, który też można by odnieść do art. 24. Z wymienionych względów proszę o wycofanie tej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, formalnie nie została zgłoszona poprawka, poseł Stanisław Stec zapytał tylko, czy nie byłoby zasadne wniesienie takiej poprawki. Po tych wyjaśnieniach uznaję, że artykuły 4 i 6 pozostają na dotychczasowym miejscu. Przechodzimy do art. 5. Czy są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja zaakceptowała art. 5. Przechodzimy do art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#RobertLuśnia">Chciałbym wnieść uwagę do art. 6 ust. 1 pkt 1, który brzmi: „Restrukturyzacji podlegają następujące należności: 1) znane na dzień 30 czerwca 2002 roku zaległości, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 16, z tytułu: a) podatków, b) cła, c) wpłat z zysku.” W kontekście tego zapisu chciałbym się dowiedzieć, jak znaczne w skali kraju są zaległości z wymienionych tytułów. Mam nadzieję, że takie dane urzędy skarbowe zdołały już dostarczyć do Ministerstwa Finansów. Najlepiej byłoby, gdyby zaległości te zilustrowane zostały w rozbiciu na zaległości od przedsiębiorców państwowych i przedsiębiorców prywatnych. Jeśli ministerstwo w chwili obecnej nie dysponuje wspomnianymi danymi, to oczekuję informacji pisemnej. Chciałbym również uzyskać dane na temat zaległości opisanych w art. 6 pkt 2, gdzie figurują zaległości wobec Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Mam nadzieję, że Ministerstwo Finansów ma już w tym względzie pełne rozeznanie. Rozumiem, że rząd, przystępując do pracy nad tą ustawą, przeprowadził wszelkie niezbędne szacunki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że obszerna informacja pisemna byłaby korzystniejsza dla członków Komisji Finansów Publicznych niż pospieszna odpowiedź na dzisiejszym posiedzeniu. Dołączam się zatem do prośby posła Roberta Luśni o przygotowanie informacji na piśmie. Posła Stanisława Steca natomiast proszę o sformułowanie formalnej poprawki skierowanej pod adresem art. 4, gdyż przedstawiona propozycja uściśla dotychczasowy zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#RobertLuśnia">Chciałbym zgłosić poprawkę do art. 6 ust. 1 pkt 3, zgodnie z którą zostałby skreślony pkt 3 w następującym brzmieniu: „zaległości z tytułów wymienionych w pkt 1, powstałe do dnia 30 czerwca 2002 r., oraz z tytułów wymienionych w pkt 2, powstałe do dnia 31 grudnia 2001 r., ujawnione przez przedsiębiorcę w terminie określonym w art. 18 ust. 1”. Ponadto stawiam wniosek o skreślenie art. 18 w całości. Uważam, iż jest to po prostu skandal, że rząd otwiera furtkę dla korupcji i fałszerstwa. Art. 18 mówi bowiem jasno i wyraźnie, że przedsiębiorca może złożyć korektę zeznań, a ust. 4 art. 18 mówi wręcz: „W razie dokonania korekt, w przypadkach określonych w ust. 3, nie wszczyna się postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, a wszczęte umarza się”. Tym samym rząd jasno i wyraźnie chce dać możliwość restrukturyzacji tym, którzy świadomie składali fałszywe zeznania. Raz jeszcze podkreślam, że jest to po prostu skandal.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#MieczysławCzerniawski">Po tych wypowiedziach stwierdzam, że nie zdaje egzaminu zaproponowany przeze mnie wcześniej tryb procedowania i dlatego wracam do tradycyjnej metody. A zatem zapytuję, czy do art. 6 ust. 1 są uwagi, propozycje korekty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#StanisławStec">Chciałbym nawiązać do dyskusji na temat Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, która odbyła się w początkowej fazie posiedzenia. W związku z tym mam pytanie do pani minister, czy w Funduszu tym mają być objęte restrukturyzacją wyłącznie nie spłacone pożyczki, natomiast restrukturyzacja nie obejmuje należności z tytułu ochrony środowiska. A jeśli tak, to nie jestem przekonany, czy jest sens zachowania w ustawie zapisu art. 6 ust. 1 pkt 2. O ile wiem, pożyczki te z reguły są spłacane, natomiast przedsiębiorcy mają problemy z regulowaniem opłat za ochronę środowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#IrenaOżóg">Rząd przygotowujący program ma orientację na temat stanu zaległości na tyle, na ile jest to możliwe. A zatem zaległości stanowiące dochód budżetu państwa na 30 czerwca 2002 r. wynosiły łącznie 14 mld 223 mln 391 tys. zł. Z podanej kwoty należy odliczyć zaległości od przedsiębiorców znajdujących się w postępowaniu upadłościowym, wynoszące 1 mld 770 mln 749 tys. zł, ponieważ, jak to wynika z ustawy, nie obejmuje ich tryb restrukturyzacyjny. Natomiast nie ma podziału zaległości na te, które pochodzą od przedsiębiorców państwowych i te od prywatnych, a więc nie jesteśmy w stanie udzielić odpowiedzi na tę część pytania posła Roberta Luśni. Ponadto w naszej ocenie nie ma potrzeby, aby prowadzić tak rozbudowaną statystykę, dlatego że ważne jest wywiązywanie się z obowiązków podatkowych bez względu na formy własności i na formy organizacyjno-prawne. Chciałabym jeszcze odnieść się do uwag pana posła na temat zapisów art. 6 ust. 2 w części dotyczącej zaległości ujawnionych przez podatnika. Pan poseł ma, oczywiście, święte prawo do tego, aby określać pewne propozycje mianem skandalu, natomiast ja nie podzielam tego poglądu. Nie chodzi bowiem tutaj o złodziei i o tych, którzy świadomie nie ujawniają swoich dochodów, tylko o tych, którzy składają deklaracje podatkowe i mają świadomość, że deklaracje te zawierają pomyłki, będące na przykład skutkiem ujawnienia nieprawidłowości stwierdzonych w toku kontroli wewnętrznej. Dzisiaj w ordynacji podatkowej także dajemy podatnikowi prawo w każdym czasie, poza czasem, w którym toczy się kontrola, złożenia takiej właśnie autokorekty. Tam też przewiduje się wyłączenie odpowiedzialności karnej i skarbowej, jeżeli podatnik z własnej inicjatywy złoży korektę deklaracji. W związku z tym w imieniu rządu proszę o odrzucenie poprawki polegającej na skreśleniu art. 18 oraz o skreślenie w art. 6 ust. 2 punktu 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, jeszcze przed zgłoszeniem wniosku przez posła Roberta Luśnię poseł Stanisław Stec zadał pytanie o Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, na które nie uzyskaliśmy odpowiedzi. Co prawda na początku posiedzenia zostały na ten temat przedstawione pewne wyjaśnienia, ale są one zdecydowanie niewystarczające, w związku z czym proszę o odpowiedź uzupełniającą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#IrenaOżóg">Z wyjaśnień przedłożonych przez ministra środowiska wynika, iż należności za gospodarcze korzystanie ze środowiska nie są objęte restrukturyzacją. Wobec tego wniosek posła Stanisława Steca uważam za zasadny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#StanisławStec">Jak widać, jest to stanowisko ministra środowiska, nadal jednak nie wiem, czy sformułowane ono zostało na kanwie omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#IrenaOżóg">Jak powiedziałam, w sytuacji, w której miałyby powstawać jakiekolwiek wątpliwości, skłonna jestem do zaakceptowania wniosku posła Stanisława Steca o skreślenie w art. 6 ust. 2 punktu 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy w takiej sytuacji poseł Stanisław Stec zgłasza formalny wniosek o skreślenie w art. 6 ust. 2 punktu 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#StanisławStec">Tak, zgłaszam taką poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy jest sprzeciw?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#ZbigniewChlebowski">Sprzeciwiam się tej propozycji, ponieważ na początku posiedzenia mówiliśmy o „trudnych” pożyczkach udzielonych przez NFOŚiGW. Jeżeli więc w art. 6 ust. 2 wykreślimy pkt 1, to tym samym stracimy możliwość restrukturyzacji tak istotnych pożyczek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#MieczysławCzerniawski">W takiej sytuacji zarządzam głosowanie. Kto jest za przyjęciem wniosku posła Stanisława Steca o skreślenie w art. 6 ust. 2 punktu 1? Stwierdzam, że Komisja 6 głosami za, przy 13 przeciw i 1 wstrzymującym się, odrzuciła wniosek posła Stanisława Steca. Przechodzimy do wniosku posła Roberta Luśni, aby w art. 6 ust. 1 skreślić pkt 3. Pan poseł rozszerzył poprawkę o skreślenie w całości art. 18. Przypominam, że pani minister już wyjaśniła, iż rząd jest zdecydowanie przeciwny zarówno skreśleniu w art. 6 ust. 1 punktu 3, jak i skreśleniu art. 18. Z przyczyn technicznych głosowanie tej poprawki przeprowadzimy za kilka minut. Czy są inne poprawki do art. 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#MarekWikiński">Do art. 6 zgłosiłem poprawkę, polegającą na skreśleniu w ust. 4 kropki kończącej tekst i na dopisaniu słów: „jeśli zaległości te nie stanowią należności spornych”. Poprawka ta może być rozpatrywana po poprawce posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#MieczysławCzerniawski">Wobec tego proszę posła Stanisława Steca o zaprezentowanie poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#StanisławStec">Moja poprawka do art. 6 ust. 4 zmierza do tego, aby nie podlegały restrukturyzacji również zaległości wobec ZUS, jeżeli powstały w wyniku obejścia prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#MieczysławCzerniawski">Rozumiem, że poseł Marek Wikiński uzależnia formalne zgłoszenie swoje poprawki od tego czy zaakceptowana zostanie zaprezentowana poprawka posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#MarekWikiński">Nie, panie przewodniczący, swoją poprawkę zgłoszę niezależnie od tego, czy przejdzie, czy też nie poprawka posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są pytania odnoszące się do poprawki posła Stanisława Steca?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałam zapytać posła Stanisława Steca, czy nie widzi, iż jest to poprawka tożsama z poprawką posła Marka Wikińskiego, mająca zapobiegać korupcji w zakresie nieujawniania i fałszowania należnych składek na rzecz ZUS, a tym samym wykluczająca możliwość fałszowania bilansów oraz ksiąg rachunkowych w kontekście podatków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#HalinaNowinaKonopka">Zastanawiam się czy zgłoszenie przez posła Stanisława Steca takiej poprawki nie jest przypadkiem przejawem hipokryzji. Wiadomo bowiem powszechnie, że polski system podatkowy powoduje konieczność obchodzenia go, czyli mówiąc inaczej, prowokuje konieczność omijania prawa przez bardzo dużą liczbę przedsiębiorców, którzy w inny sposób nie mieliby szans na utrzymanie się na rynku. Mówię o tym po przeprowadzeniu rozmów z kilkoma dyrektorami izb skarbowych, których zapytałam, czy ta moja konstatacja jest słuszna. Wiadomo bowiem skądinąd, że taka właśnie opinia jest dość powszechna wśród przedsiębiorców. Dodać muszę jeszcze to, iż dyrektorzy izb skarbowych w pełni potwierdzili opinię funkcjonującą wśród przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym się dowiedzieć, w jaki sposób będą interpretowane dość powikłane i niespójne przepisy. Wszak w art. 6 można się doszukać wręcz zachęty do obchodzenia przepisów, natomiast w art. 18 figuruje sformułowanie „uczciwe ujawnianie należności”. Nie mam pojęcia, kto w takiej sytuacji prawnej będzie upoważniony do rozstrzygnięcia czy konkretna należność została ujawniona uczciwie, czy też przedsiębiorca zręcznie obszedł przepisy podatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#MarekZagórski">Proszę o informację, czy sformułowanie „obejście przepisów podatkowych”, figurujące między innymi w art. 6 ust. 4, ma jakieś „umocowanie” w obowiązującym systemie prawnym i czy jest sformułowaniem poprawnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#StanisławStec">Poseł Marek Zagórski na pewno przysłuchiwał się ostatniej debacie na temat ordynacji podatkowej, w której znajduje się odpowiedni passus o obejściu przepisów prawa. A zatem myślę, że dodatkowe wyjaśnienia w tej kwestii nie są potrzebne. Natomiast zupełnie jest dla mnie niejasna wypowiedź posłanki Krystyny Skowrońskiej. Chcę bowiem przypomnieć, że w sformułowanej przez rząd propozycji przepisów dotyczących zaległości podatkowych znajduje się zapis mówiący o tym, aby nie restrukturyzować tych przedsiębiorców, którzy nie stosowali się do przepisów prawa. Przepis ten ma na celu wyeliminowanie z działań restrukturyzacyjnych tak zwanej szarej strefy. Mam zupełnie odmienne zdanie w kwestii, którą poruszyła posłanka Halina Nowina Konopka. Nie mogę zgodzić się ze stwierdzeniem, że dla funkcjonowania na rynku niezbędne jest obchodzenie prawa. Mam dość ścisłe kontakty z przedsiębiorcami, którzy co prawda narzekają na niestabilność i niejasność prawa podatkowego, ale sytuacja ta nie inspiruje ich do omijania obowiązujących przepisów. Oczywiście, o czym doskonale wie pani posłanka, oprócz uczciwych przedsiębiorców są też tacy, którzy wręcz specjalizują się w obchodzeniu prawa. Odnosząc się do wypowiedzi posła Zbigniewa Chlebowskiego, chcę przypomnieć, że o ujawnianiu zaległych należności jest mowa w art. 18, do którego dopiero dojdziemy. Być może artykuł ten w wyniku głosowania zostanie skreślony, ale jedno jest pewne: że postępowanie restrukturyzacyjne nie może wchodzić w grę wówczas, gdy mamy do czynienia z obejściem prawa. Przy czym może być i tak, że zainteresowany przedsiębiorca skoryguje wcześniejszą deklarację, organ zaś podatkowy zadecyduje o tym, czy ów przedsiębiorca będzie miał prawo do postępowania restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę o opinię rządu na temat poprawki zaproponowanej przez posła Stanisława Steca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#IrenaOżóg">Jesteśmy za przyjęciem tej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#MieczysławCzerniawski">Wracamy do głosowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#RobertLuśnia">Panie przewodniczący, uważam, że przed głosowaniami należy jeszcze zaprezentować moją poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#MieczysławCzerniawski">Panie pośle, niech się pan nie obawia, że o panu zapomniałem, gdyż właśnie przed głosowaniami miałem zaprezentować pana poprawkę. Otóż wniosek posła Roberta Luśni dotyczy skreślenia w art. 6 ust. 1 punktu 3 oraz skreślenia art. 18 w całości. Głosowanie tej poprawki będzie miało charakter łączny. Proszę o uzasadnienie tej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#RobertLuśnia">Jest dziś 1 sierpnia, a więc od 31 grudnia 2001 roku minęło siedem miesięcy. W związku z tym każdy przedsiębiorca ma już za sobą złożenie deklaracji rocznych i wpłacenie wszystkich podatków. Większość złożyła też zapewne bilanse i przeszła weryfikacje przeprowadzone przez biegłych księgowych. A zatem można by sądzić, iż w takim stanie rzeczy nie ma już niczego do ujawniania. W tym kontekście chcę przypomnieć, że art. 6 ust. 1 pkt 2 mówi wyraźnie o ujawnianiu zaległości wobec Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy, Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Jako przedsiębiorca, pragnę stwierdzić, że w przypadku tych wszystkich funduszy nie istnieje żadna inna możliwość dokonania korekty nieprawidłowych deklaracji jak tylko zatajenie prawdziwych danych. A jest tak dlatego, że świadczenia wymienionych funduszy w większości są związane z wynagrodzeniami wypłacanymi pracownikom i z opłatami za odprowadzane zanieczyszczenia. W związku z tym przedsiębiorcy co najwyżej mogli zataić przed organami podatkowymi istnienie zaległości we wnoszeniu należności z wymienionych tytułów. Natomiast art. 18 i art. 6 ust.1 pkt 3 skłaniają przedsiębiorców do beztroskiego raczej potraktowania zaległych należności, gdyż mają oni pełną świadomość tego, że nawet w przypadku wcześniejszego zatajenia prawdy i okazania spóźnionej skruchy będą mogli skorzystać z dobrodziejstw restrukturyzacji, a chyba nie o to chodziło projektodawcom. Z kolei w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b mówi się między innymi o restrukturyzacji należności z tytułu nie wniesionych w terminie opłat celnych. Nie wyobrażam sobie przedsiębiorcy, który by nie wiedział o tym, że nie zapłacił cła i który by z czystej nieświadomości nie ujawnił tego faktu w deklaracji składanej do urzędu statystycznego albo do urzędu skarbowego. Oczywiście, jestem w stanie wyobrazić sobie, że zaległości celne mogą dotyczyć tylko czerwca, gdyż termin składania deklaracji rzeczywiście jest dość krótki, o czym wiem z własnego doświadczenia. Natomiast jest zupełnie nie do pojęcia, aby jakiś przedsiębiorca żył ponad pół roku w nieświadomości, iż ciążą na nim niewpłacone należności celne. Dlatego też twierdziłem i nadal twierdzę, iż pozostawienie tych przepisów jest proponowanym przez rząd, świetnym sposobem na bezkarne dopuszczanie się fałszerstw oraz na korupcję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#IrenaOżóg">Zdecydowanie nie zgadzam się z oceną zaprezentowaną przez przedmówcę, w myśl której nader niskie pobudki mogą stanowić uzasadnienie dla przeprowadzenia korekty deklaracji podatkowej. W związku z tym proponuję, aby pan poseł zechciał sięgnąć do art. 81 ordynacji podatkowej, który stanowi, że uprawnienie do korygowania deklaracji przysługuje podatnikom, płatnikom, inkasentom, w przypadku zaś skorygowania deklaracji nie stosuje się kar przewidzianych w kodeksie karnym skarbowym. Jest to, dokładniej mówiąc, art. 81 par. 3 ordynacji. A zatem, jak widać, instytucja ta nie jest nieznana i bynajmniej nie jest związana z oszustwami lub innymi działaniami mającymi podłoże korupcyjne. Zdecydowanie nie zgadzam się też z panem posłem, że we wszystkich przypadkach, w których mamy do czynienia z wtórną weryfikacją należności celnych, w grę wchodzą zamierzone nieuczciwe działania. Przypominam, że taką możliwość przewiduje również kodeks celny. Podobnie rzecz wygląda w przypadku korekty deklaracji dotyczących podatków dochodowych, gdzie rozliczenia prowadzone są na zasadzie zaliczek, wpłacanych na początku roku, należnych za okres od 1 stycznia do 30 czerwca bieżącego roku. Wszak przy takim trybie wnoszenia wpłat nie może być mowy o jednoznacznym, precyzyjnym określeniu rzeczywistych należności, tak więc korekta w tym względzie jest niezbędna. Może być ona przeprowadzona w podwójnym trybie, to jest poprzez zgłoszenie właściwej wysokości sumy należnej zaliczki za okres narastający bądź też poprzez korektę wcześniejszych deklaracji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#RobertLuśnia">Wszystko byłoby pięknie, gdyby korekty dotyczyły zapłacenia należnych kwot, a nie ich umorzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że mamy już jasność sytuacji, poseł Robert Luśnia bowiem precyzyjnie argumentował swój wniosek o skreślenie w art. 6 ust. 1 punktu 1oraz o skreślenie art. 18. Znamy również stanowisko rządu. Zarządzam głosowanie. Kto jest za przyjęciem wniosku posła Roberta Luśni, w myśl którego zostałby w art. 6 ust. 1 skreślony pkt 1 oraz zostałby skreślony art. 18 w całości? Stwierdzam, że Komisja przy 10 głosach za, 13 przeciwnych i 1 wstrzymującym się, odrzuciła wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#RobertLuśnia">Sygnalizuję zgłoszenie wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przechodzimy do głosowania poprawki zgłoszonej przez posła Stanisława Steca. Poprawka ta dotyczy art. 6 ust. 4. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Stanisława Steca do art. 6 ust. 4? Stwierdzam, że Komisja 24 głosami za, przy braku głosów przeciwnych i wstrzymujących się przyjęła poprawkę. Proszę posła Marka Wikińskiego o zaprezentowanie poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#MarekWikiński">Propozycja poprawki zrodziła się po szerokich konsultacjach, jakie przeprowadziłem w środowisku małych i średnich przedsiębiorców. W trakcie tych konsultacji kilkakrotnie zwracano mi uwagę na potrzebę dopisania w art. 6 ust. 4 sformułowania: „jeśli zaległości te nie stanowią należności spornych”. Czasami bowiem zdarza się tak, że na tle wydanej w pierwszej instancji decyzji, od której podatnik się odwołuje, rodzi się spór pomiędzy przedsiębiorcą a organem skarbowym. A zatem chodzi o to, aby przedsiębiorcy ci mogli poczekać do ostatecznej decyzji zamykającej spór. W przypadku, w którym kolejna, zweryfikowana decyzja, byłaby korzystna dla przedsiębiorcy, mógłby on skorzystać z postępowania restrukturyzacyjnego. Natomiast w sytuacji, w której pierwotna decyzja zostałaby podtrzymana nawet w sądzie, sporna należność nie podlegałaby restrukturyzacji. Po przedstawieniu tej argumentacji proszę o zaakceptowanie zaprezentowanej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są pytania dotyczące poprawki posła Marka Wikińskiego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie do wnioskodawcy, czy w związku z ewentualnym zaakceptowaniem poprawki nie należałoby wprowadzić zmian w zakresie terminów, o których mowa w art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#MarekWikiński">Intencją mojej poprawki jest zaproponowanie takiego rozwiązania, które sprzyjałoby oczekiwaniom małych i średnich przedsiębiorców. Jeżeli rząd uzna, że trzeba sprecyzować jakiś konkretny termin, w którym podatnik mógłby skorzystać z dobrodziejstwa postępowania restrukturyzacyjnego, to propozycję taką przyjmę z pokorą i przygotuję autopoprawkę. Wiadomo jednak, że niektóre działania podejmowane są w różnych fazach procesu decyzyjnego. Po odwołaniu się od decyzji wydanej w pierwszej instancji podatnicy czekają na werdykt organu drugiej instancji. Toczą się też postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Dobrze wiemy, jak działa polski wymiar sprawiedliwości i dlatego niektóre postępowania trwają bardzo długo. Zatem moją intencją było to, aby nie zamykać w ramach czasowych tych postępowań, choć jednocześnie skłonny jestem do kompromisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę rząd o przedstawienie stanowiska w sprawie tej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#IrenaOżóg">Rząd jest przeciwny poprawce. Proszę, panie pośle, zwrócić uwagę na brzmienie art. 15 i art. 16 projektu. W art. 15 mówimy bowiem, że w przypadku istnienia należności spornych postępowanie w sprawie restrukturyzacji ulega zawieszeniu do dnia zakończenia sporu prawomocną decyzją albo do dnia wycofania wniosku, odwołania lub skargi. Natomiast w art. 16 czytamy, że na wniosek przedsiębiorcy należności sporne mogą być wyłączone z restrukturyzacji. Czyli zapisy te „konsumują” zaproponowaną poprawkę. Myślę, że w proponowanym stanie prawnym decyzję należy pozostawić samym zainteresowanym, czyli przedsiębiorcom. Oni sami powinni zadecydować o tym, czy chcą wejść do restrukturyzacji z określonymi należnościami, wycofując się ze sporu, czy też pozostają w sporze i wycofują się z restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Marka Wikińskiego do art. 6 ust. 1, o przedstawionej treści? Stwierdzam, że Komisja przy 3 głosach za, 20 przeciwnych i braku wstrzymujących się odrzuciła poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#MarekWikiński">Sygnalizuję zgłoszenie wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę o przedstawienie wniosku mniejszości na piśmie. Przechodzimy do art. 7. Czy są pod jego adresem uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#StanisławStec">Mam pytanie do rządu, dotyczące zapisu art. 7, w którym czytamy: „Ustawę stosuje się odpowiednio do należności od przedsiębiorców z tytułu zobowiązań podatkowych stanowiących dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego podejmie uchwałę o restrukturyzacji tych należności, z wyjątkiem podatków, które nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”. Interesuje mnie, skąd wzięło się zastrzeżenie, iż ustawę stosuje się odpowiednio, jeżeli organ stanowiący podejmie taką uchwałę. Zastanowię się jeszcze, czy nie zgłosić poprawki, w myśl której skreślona zostałaby część regulacji mówiąca o warunkowym podejmowaniu decyzji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#ZbigniewChlebowski">Chciałbym się dowiedzieć, czy zdaniem rządu przy obecnym zapisie art. 7 nie są potrzebne zmiany w ustawie o finansach publicznych, dające rzeczywiście organom gminy możliwość podejmowania decyzji o umarzaniu niektórych należności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#IrenaOżóg">Jeśli chodzi o pytanie posła Stanisława Steca, to gminy nie są żadną enklawą w naszym kraju, natomiast są współgospodarzem państwa, a jednocześnie są autonomiczne w tym sensie, że zarządzają własnymi pieniędzmi. Rząd uważał, że nie należy w sposób brutalny ingerować w ich finanse, tym bardziej że jesteśmy w środku roku podatkowego. Dlatego też przepis art. 7 pozostawia gminom tę autonomię finansową, przy czym rzeczywiście może być tak, że jedne gminy podejmą uchwałę, inne zaś tego nie uczynią. To jest taka sama sytuacja jak w przypadku każdego innego podatku, który stanowi dochód gminy, kiedy to gmina może, ale nie musi, podjąć uchwałę o obniżeniu stawek podatkowych na przykład od nieruchomości. Odpowiadając posłowi Zbigniewowi Chlebowskiemu, chcę powiedzieć, że w moim przekonaniu nie są potrzebne zmiany w ustawie o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, dlatego że generalne możliwości stosowania ulg i umorzeń wynikają z ordynacji podatkowej, natomiast gminy są organem podatkowym i w kontekście podejmowania decyzji o ulgach i umorzeniach mają pełną autonomię, omawiana zaś ustawa tylko wskazuje kierunek ewentualnych działań i mówi o tym, że gminy mogą także restrukturyzować należności. A zatem jest to ustawa szczegółowa do ogólnych uprawnień zarządów jednostek samorządu terytorialnego, w zakresie umarzania, odraczania i rozkładania na raty podatków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne uwagi, wątpliwości, pytania? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#ZbigniewChlebowski">Panie przewodniczący, o ile zrozumiałem, przedyskutowany został tylko ust. 1. Natomiast ja mam pytanie dotyczące ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#MieczysławCzerniawski">A zatem uważam, że przyjęliśmy ust. 1. Czy są uwagi do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#ZbigniewChlebowski">Ust. 2 jest dość istotny, dlatego że należy się spodziewać, iż wiele jednostek samorządu terytorialnego w wyniku prowadzenia postępowań restrukturyzacyjnych może stracić bardzo wiele dochodów pochodzących z podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od osób prawnych. Chciałbym więc prosić o informację, czy rząd przeanalizował wielkość kwoty, jaka w tym kontekście mogłaby wchodzić w grę. Ponadto interesuje mnie, czy w tej sprawie zostało ustalone stanowisko Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#IrenaOżóg">W dziedzinie statystyki wpływów podatkowych gmin sytuacja jest dość złożona. Nie dysponujemy bowiem takim instrumentarium, które dawałoby pogląd na wszystkie podatki, będące dochodami budżetów gmin, z podziałem na te, które są bezpośrednio administrowane przez gminy czy też przez urzędy skarbowe. Z tego powodu nie chcieliśmy tutaj narzucać takich rozwiązań, po wprowadzeniu których gminy w istocie nie miałyby nic do powiedzenia, a zatem pozostawiamy rozwiązanie fakultatywne. Chcę ponadto powiedzieć, że tylko w ściśle określonych przypadkach, w których ustawą wprowadza się niektóre zwolnienia w podatkach, funkcjonuje obowiązek zrekompensowania gminom utraconych dochodów. Z wymienionych względów proponujemy pozostawienie gminom pełnej autonomii, zarówno w przypadku wszczynania postępowania restrukturyzacyjnego po podjęciu stosownej uchwały, jak i w przypadku odstąpienia od takiego działania. Nie ukrywam, że zapisanie fakultatywności w omawianej ustawie miało także inną przyczynę. Jak bowiem wiadomo, rząd przyjął założenia do tej ustawy przed dwoma tygodniami, natomiast tydzień temu zostały już przyjęte same ustawy, po czym po trzech dniach odbyło się pierwsze czytanie. W takiej sytuacji nie można było zachować ustawowego terminu, przewidzianego na konsultacje w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, co tym mocniej przemawia za zachowaniem fakultatywnych rozwiązań. Jak widać, nie można było narzucać obligatoryjnego rozwiązania, które w pewnym zakresie mogło być niekorzystne z punktu widzenia gmin. Z drugiej zaś strony gminom zależy na tym, aby przedsiębiorcy działający na ich terytorium, byli mobilni, aktywni i aby wnosili w terminie podatki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie do pani minister w zakresie fakultatywności rozwiązania, proponowanego w art. 7 ust. 2. Otóż chciałabym się dowiedzieć, czy w związku z umorzeniem należności przez jednostkę samorządu terytorialnego, nie nastąpi uszczuplenie subwencji wyrównawczej dla gminy o kwotę tegoż umorzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#IrenaOżóg">W zasadzie umorzenie nie powinno mieć bezpośredniego wpływu na wysokość subwencji wyrównawczej z tej racji, że te należności istnieją, choć są należnościami figurującymi tylko na papierze. Wszak my cały czas mówimy o zaległościach podatkowych, a zatem można przypuszczać, iż z racji tych zaległości nie zwiększy się subwencja. I w tym kontekście umorzenie odbije się rykoszetem na wielkości subwencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne uwagi? Nie widzę. Tym samym przyjmujemy ust. 2. Przechodzimy do pracy nad ust. 3. Nie ma uwag, a zatem przyjmujemy ten ustęp. Czy są uwagi do ust. 4? Nie ma uwag, w związku z czym stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 7. Przechodzimy do art. 8. Do ust. 1 tego artykułu poseł Stanisław Stec przedkłada poprawkę, będącą konsekwencją tego, co przyjęliśmy w art. 2 pkt 6. Dla wyjaśnienia dodam, że jest to poprawka legislacyjna. Czy Komisja akceptuje tę poprawkę? Nie ma sprzeciwu. Czy do ust. 1 są inne uwagi? Nie widzę. Czy do ust. 2 są uwagi? Nie ma. Do ust. 3? Także nie ma. Czy są uwagi do ust. 4? Nikt nie zgłasza uwag. Do ust. 5? Uwag nie ma. Do ust. 6? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 8. Przystępujemy do rozpatrywania rozdziału 2 „Postępowanie restrukturyzacyjne”. Rozdział ten rozpoczyna art. 9. Czy są pod jego adresem uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 9. Przechodzimy do art. 10. Do artykułu tego poseł Robert Luśnia sformułował poprawkę. Proszę o jej zaprezentowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#RobertLuśnia">Otóż w art. 2 pkt 5 czytamy: „ilekroć jest mowa o programie restrukturyzacji, rozumie się przez to program opracowany przez przedsiębiorcę, zawierający w szczególności analizę i ocenę stanu ekonomiczno-finansowego przedsiębiorcy, określenie sposobów działania, które mogą zapewnić osiągnięcie trwałej poprawy wyniku finansowego wraz ze wskazaniem źródeł finansowania przedsięwzięć restrukturyzacyjnych, prognozę efektów ekonomiczno-finansowych, którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorcy i stworzenie perspektyw jego rozwoju.” A zatem rozumiem, że słowniczek ten po to został zamieszczony, aby tenże program restrukturyzacji uznany został za jeden z podstawowych warunków niezbędnych dla umorzenia przedsiębiorcy należności wobec Skarbu Państwa. W związku z tym proponuję, aby ust. 1 pkt 1 brzmiał następująco: „przedstawi organowi restrukturyzacyjnemu program restrukturyzacji oraz informację zawierającą podstawowe dane o jego bieżącej sytuacji finansowej, w tym wymienione w art. 1 ust. 2”. Mimo tego, że w art. 2 pkt 5 jest mowa o programie restrukturyzacyjnym, to jednak trudno byłoby później doszukiwać się go w całej ustawie. Rozumiem też, że z tego programu będą rozliczały przedsiębiorcę urzędy skarbowe oraz inne organa podatkowe. Natomiast, gdyby umorzenie następowało również bez sporządzenia programu, to wypadałoby się zapytać, po co w takim razie w art. 2 zamieszczony został pkt 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, zaproponowaną poprawkę znakomicie wyczerpuje art. 13 ust. 2 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#RobertLuśnia">Nie w pełni jednak, ponieważ warunkiem umorzenia jest przedstawienie informacji, natomiast ja uważam, iż warunkiem umorzenia powinno być także przedstawienie programu restrukturyzacji. Przecież w art. 13 ust. 1 mówimy o warunkach umorzenia, natomiast w ust. 2 o tym, co dołączamy do wniosku przedsiębiorcy o przystąpienie do postępowania restrukturyzacyjnego. Na podstawie art. 10 można by wysnuć wniosek, że w sytuacji, w której przedsiębiorca nie dołączy programu restrukturyzacji, również będzie mógł skorzystać z umorzenia zaległych należności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, naprawdę nie widzę żadnej sprzeczności pomiędzy aktualnymi zapisami a propozycją przedłożoną przez posła Roberta Luśnię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#IrenaOżóg">Nie mówiłam bynajmniej o sprzeczności, ale o tym, że art. 10 ust. 1 pkt 1 w moim przekonaniu należałoby czytać w związku z art. 13 ust. 2 pkt 1, z którego wynika, że wniosek o restrukturyzację, obok informacji, musi zawierać program restrukturyzacji, wszakże z jednym wyłączeniem. I właśnie w kontekście tego wyłączenia nie ma pełnego pokrycia wniosku posła Roberta Luśni z regulacją przywołanego artykułu 13, gdyż w art. 13 ust. 3 czytamy: „Mały przedsiębiorca, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, nie ma obowiązku dołączać programu restrukturyzacji”. Trzeba dodać, że mały przedsiębiorca jest obowiązany przedstawić informacje o płynności finansowej, bieżącej sytuacji itd. Przy redagowaniu omawianych zapisów uwzględniliśmy uwagi przedsiębiorców, gdyż w pierwotnej wersji projektu rządowego wymóg dołączania programu restrukturyzacji dotyczył wszystkich przedsiębiorców. Proszę jednak wziąć pod uwagę, że przedsiębiorcy tej kategorii mogą się rozliczać z fiskusem na podstawie karty podatkowej lub też korzystać z opodatkowania w uproszczonej formie. Gdyby wobec tych przedsiębiorców zachować wymóg dołączania programu restrukturyzacyjnego, oznaczałoby to, że musieliby ponosić spore koszty sporządzenia takiego dokumentu, gdyż sami nie byliby w stanie sprostać temu zadaniu. A zatem rodzi się pytanie o zasadność zachowania takiej zasady, która obciążałaby finansowo małe firmy, bez żadnej po temu potrzeby. Stąd też przyjęto konstrukcję wynikającą z art. 10 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#RobertLuśnia">W związku z wypowiedzią pani minister będę jednak obstawał przy swoim pierwotnym stanowisku, że przedstawienie programu restrukturyzacji powinno być warunkiem umorzenia zaległych należności, przy czym rzeczywiście w regulacji dotyczącej tej kwestii można by zrobić wyłączenie dla małych przedsiębiorstw. Jestem przekonany, że najwłaściwszym miejscem wprowadzenia zapisu o wyłączeniu małych firm byłby art. 10 w tej części, w której mówi się o tym, co powinno być podstawą umorzenia należności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#MieczysławCzerniawski">W swoim wniosku nie wyłącza pan jednak małych i średnich przedsiębiorstw z obowiązku przedkładania programu restrukturyzacyjnego. Wobec tego niezbędna jest modyfikacja poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#RobertLuśnia">Postaram się to zaraz zrobić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#MieczysławCzerniawski">W takiej sytuacji odkładamy dalsze procedowanie nad ust. 1 pkt 1 przechodzimy do kolejnych zapisów. Czy do art. 10 ust. 2 są uwagi? Nie widzę. Do ust. 3? Nie ma. Czy są uwagi do ust. 4? Nie ma. Przechodzimy więc do art. 11, przy czym po zmodyfikowaniu poprawki przez posła Roberta Luśnię powrócimy do art. 10. Czy są uwagi do art. 11 ust. 1 pkt 1? Nie widzę. Pkt 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy pytanie odnoszące się do art. 11 ust. 1 pkt 1, w którym jest mowa o należnościach wymienionych w art. 6 ust. 1, przy czym uwagę tę formułujemy w związku z treścią ust. 2, w którym czytamy, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do należności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b, c, d, e. Jednak w chwili obecnej, przy aktualnej redakcji, ust. 2 zawiera się w całości w pkt 1. W związku z powyższym chyba w pkt 1 powinny być tylko ograniczone należności, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#IrenaOżóg">Biuro Legislacyjne ma rację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czyli należałoby zapisać: „należności wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1”. Wracamy do procedowania. Czy do ust 3 są uwagi? Nie ma. Stwierdzam zatem, że art. 11 został przyjęty. Przechodzimy do art. 12. Czy są uwagi do ust. 1? Nie ma. Do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#ZbigniewChlebowski">Mam pytanie, czy w omawianym ust. 2 nie należałoby dodać, że przedsiębiorca we wniosku restrukturyzacyjnym musi wskazać postępowania naprawcze, prowadzone przez inne organa. Po zamieszczeniu takiego zastrzeżenia uzyskalibyśmy pełną kontrolę nad postępowaniami restrukturyzacyjnymi prowadzonym i przez różne podmioty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, proszę zwrócić uwagę na art. 13 ust. 1, w którym czytamy: „Wniosek, o którym mowa w art. 12 ust. 1, zawiera zgłoszenie rodzajów należności, o których mowa w art. 6, oraz informację, do których organów przedsiębiorca składa wnioski o restrukturyzację, jeżeli restrukturyzacją objęte są należności pozostające we właściwości różnych organów restrukturyzacyjnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#MieczysławCzerniawski">A zatem jest to wystarczające wyjaśnienie. Czy są uwagi do ust. 3? Nie widzę. Do ust. 4? Nie ma. Ust. 5? Także bez uwag. Ust. 6? Bez uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 12. Przechodzimy do art. 13. Czy do ust. 1 są uwagi? Nie ma. Do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy wątpliwości co do tego, czy jest celowe utrzymywanie w ust. 2 punktu 4, który brzmi: „uzasadnienie zastosowania opłaty restrukturyzacyjnej w wysokości, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2”. Sądzimy, że to, jaka opłata restrukturyzacyjna będzie zastosowana w stosunku do danego przedsiębiorcy, powinno wynikać wprost z ustawy, natomiast przedsiębiorca sam nie powinien sugerować, jaką opłatę należy mu wymierzyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#IrenaOżóg">W świetle poprzednich zapisów, w których odwoływaliśmy się do odrębnych ustaw, zapis ten miał pełne uzasadnienie, dlatego że chcieliśmy wiedzieć, do jakiej ustawy przedsiębiorca się odwołuje. Natomiast w świetle poprawek autorstwa posła Stanisława Steca, w których wymienia się 5 kluczowych ustaw, możemy zrezygnować z pkt 4. Jednak chciałabym mieć pewien czas na przemyślenie sugestii Biura Legislacyjnego, aby nie przedstawiać zbyt pospiesznie wiążącej opinii. Myślę, że w obecnej sytuacji trzeba by jednak spojrzeć na konstrukcję art. 20, w którym mówimy, iż półtoraprocentowa opłata restrukturyzacyjna będzie się odnosiła do tych podmiotów, które są objęte ustawami restrukturyzacyjnymi. Natomiast inni przedsiębiorcy, mający w wymienionych podmiotach należności przekraczające 50 proc. ogólnej kwoty należności, którzy nie są objęci ustawami wymienionymi w poprawce posła Stanisława Steca, zgodnie z proponowanym zapisem też będą mogli wnosić niższą opłatę restrukturyzacyjną. Stąd sporny zapis ma charakter wskazania, który przedsiębiorca ma prawo do niższej opłaty restrukturyzacyjnej. Zapis ten w istocie został zredagowany dla uproszczenia całej procedury postępowania restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#MieczysławCzerniawski">Rozumiem, że wątpliwości Biura Legislacyjnego zostały wyjaśnione. Czy są uwagi do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#StanisławStec">Proszę o wyjaśnienie, czy pisząc: „Mały przedsiębiorca, w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1 (...)”, projektodawca miał na myśli nową ustawę podatkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#IrenaOżóg">Na pytanie to muszę odpowiedzieć przecząco, gdyż zapis odwołuje się do ustawy - Prawo działalności gospodarczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są kolejne uwagi do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#MarekZagórski">Z opóźnieniem chciałbym wnieść uwagę do ust. 2. Otóż w ust. 2 czytamy, że przedsiębiorca do wniosku restrukturyzacyjnego ma dołączyć program naprawczy. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 program restrukturyzacji musi być takim programem, którego celem jest poprawa sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, stworzenie perspektyw jego rozwoju oraz tworzenie nowych miejsc pracy. Wobec tego prosiłbym o wyjaśnienie, czy użycie sformułowania „oraz tworzenie nowych miejsc pracy” wskazuje na konieczność umieszczenia w programie restrukturyzacyjnym zapisu mówiącego o potrzebie perspektywicznego zatrudnienia nowych pracowników i czy brak wskazania, że będą tworzone nowe miejsca pracy, automatycznie zdyskwalifikuje program.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, na ten temat już sporo mówiliśmy, a zatem mogę tylko powtórzyć, iż brak zapisu o tworzeniu nowych miejsc pracy bynajmniej nie dyskwalifikuje programu. Trzeba bowiem pamiętać, że proces naprawczy nie ogranicza się tylko do restrukturyzacji zatrudnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#MieczysławCzerniawski">Rozumiem, iż poseł Marek Zagórski chciał tylko uzyskać odpowiedź na pytanie, nie wnosząc propozycji żadnych poprawek. Przechodzimy więc do ust. 3 Czy są uwagi pod jego adresem? Nie ma. Do ust. 4? Także nie. Stwierdzam, że art. 13 został przyjęty. Na moment wracamy do art. 10, gdyż poseł Robert Luśnia sprecyzował poprawkę do tego artykułu. Proszę o jej zaprezentowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#RobertLuśnia">Poprawka polega na uzupełnieniu art. 10 ust. 1 pkt 1 o sformułowanie: „program restrukturyzacji oraz”. Po wprowadzeniu tej poprawki odpowiedni fragment zyskałby brzmienie następujące: „przedstawi organowi restrukturyzacyjnemu program restrukturyzacji oraz informację zawierającą podstawowe dane o jego bieżącej sytuacji finansowej”. Ponadto proponuję dodanie ust. 5, który z obowiązku przedstawienia programu restrukturyzacyjnego wyłącza małe przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pan poseł proponuje następujące brzmienie ust. 5: „W przypadku małego przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 2 pkt 1, nie jest warunkiem przedstawienie organowi restrukturyzacyjnemu programu restrukturyzacji”. Proszę Biuro Legislacyjne o zajęcie stanowiska wobec odczytanej poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jeżeli poseł Robert Luśnia wyrazi zgodę, poprawce nadamy poprawne w kontekście legislacyjnym brzmienie, dzięki czemu będzie znacznie krótsza. Według naszej propozycji poprawka ta zyskałaby brzmienie następujące: „przedstawi organowi restrukturyzacyjnemu, z zastrzeżeniem art. 13 ust. 3, program restrukturyzacyjny”. Zastrzeżenie to wyłącza małego przedsiębiorcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#MieczysławCzerniawski">Jakie jest stanowisko rządu w tej kwestii?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#IrenaOżóg">To samo chciałam zaproponować pod adresem poprawki posła Roberta Luśni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy Komisja akceptuje tę poprawkę? Nie widzę sprzeciwu. Wobec tego przyjmujemy art. 10 w całości, wraz z poprawką posła Roberta Luśni, która została sprecyzowana przez Biuro Legislacyjne. Przechodzimy do art. 14. Czy są uwagi do ust. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#MarekWikiński">Mam pytanie do przedstawiciela rządu. Otóż w art. 14 w ust. 1 czytamy: „Od dnia wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 22, ulega wstrzymaniu wykonanie: 1) decyzji rozkładających na raty albo odraczających termin płatności należności objętych tym wnioskiem, 2) należności objętych wnioskiem, o którym mowa w art. 12 ust. 1, podlegających restrukturyzacji”. O ile nie mam żadnych zastrzeżeń do pkt 1, o tyle budzi moje wątpliwości sformułowanie zawarte w pkt 2 „należności objętych wnioskiem”. Zastanawiam się, czy nie lepiej sformułowanie to zastąpić słowami „zaniechanie poboru”, tak jak to jest w ustawie Ordynacja podatkowa art. 22 czy też w rozporządzeniu wykonawczym o odroczeniu terminu płatności. Myślę bowiem, że byłoby celowe ujednolicenie brzmienia tych terminów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#IrenaOżóg">Chcę przypomnieć, iż w art. 12 ust. 1 chodzi o wszystkie należności, które objęte są wnioskiem o restrukturyzację. W związku z tym proponowany zapis powinien pozostać w ustawie w niezmienionym kształcie. Chroni on bowiem przedsiębiorcę przed taką sytuacją, w której w trakcie toczącego się postępowania restrukturyzacyjnego wkroczy przedstawiciel organu egzekucyjnego i ściągnie należność objętą wnioskiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#MarekWikiński">Chciałbym poruszyć jeszcze jedną kwestię. Otóż przedsiębiorcy, szczególnie ci, którzy biorą udział w przetargach w myśl ustawy o zamówieniach publicznych, potrzebują z urzędów skarbowych zaświadczeń o tym, że nie zalegają z podatkami. Wobec tego chciałbym się dowiedzieć, czy wówczas, gdy zostanie zachowany w ustawie omawiany zapis z przedłożenia rządowego, przedsiębiorcy będą otrzymywać zaświadczenia, które nie będą ich eliminować z procedury przetargowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#IrenaOżóg">O ile dobrze wiem, to w momencie przystępowania do procedury przetargowej trzeba dołączyć zaświadczenie o nieposiadaniu zaległości wymagalnych, które mogą być poddane egzekucji. Wobec tego myślę, że wątpliwości przedstawione przez pana posła nie powinny być przeszkodą w prowadzeniu postępowania restrukturyzacyjnego i przetargowego. Właściwie jestem przekonana, że nie ma takiego niebezpieczeństwa, ale sprawdzę raz jeszcze stosowne przepisy i w razie potrzeby skoryguję swoje obecne stanowisko.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#MarekWikiński">Bardzo o to panią minister proszę i deklaruję gotowość do sformułowania poprawki w kwestii, o której przed chwilą była mowa, jeśliby przed drugim czytaniem zaszła taka konieczność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy do ust. 2 są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#KrystynaSkowrońska">W pojawiającym się kontekście wszczęcia postępowania egzekucyjnego mam pytanie o to, co się będzie działo z procesem restrukturyzacyjnym w przypadku prowadzenia postępowania karnego skarbowego, postępowania karnego albo też kontroli skarbowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#IrenaOżóg">Z ustawy wynika, że całe postępowanie restrukturyzacyjne byłoby bezsensowne, gdyby z jednej strony następowała restrukturyzacja, z drugiej zaś mielibyśmy do czynienia ze stosowaniem kar z kodeksu karnego skarbowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#KrystynaSkowrońska">Niezupełnie to miałam na myśli, chodzi mi bowiem o taką sytuację, w której w trakcie toczącego się postępowania karnego lub karnoskarbowego podmiot składa wniosek o restrukturyzację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#IrenaOżóg">Podzielam pogląd posłanki Krystyny Skowrońskiej, że w sytuacji, w której wobec należności zgłoszonej do restrukturyzacji toczy się postępowanie karne skarbowe, to oczywiście nie ma ono żadnego sensu. Jeśli bowiem można w wyniku korekty ujawnić swoją należność i po ujawnieniu wstrzymywane są postępowania karne skarbowe, to tym bardziej taka procedura powinna być przyjęta do zgłoszonych należności, które są należnościami jawnymi. Ponieważ eksperci podpowiadają mi, że nie można odstąpić od toczącego się postępowania karno-skarbowego i w tym względzie pomiędzy nami zarysowały się pewne kontrowersje, prosiłabym o to, abym ostateczne stanowisko mogła przedstawić nieco później. Być może obecny przepis jest mało precyzyjny i trzeba go będzie uzupełnić o sformułowanie mówiące o wstrzymaniu postępowania karnego i karno-skarbowego do czasu zakończenia postępowania restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#MieczysławCzerniawski">Wobec tego odkładamy ostateczne rozstrzygnięcie w stosunku do ust. 2 do czasu wyjaśnienia wątpliwości i przechodzimy do ust. 3. Czy są pod jego adresem uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#MarekZagórski">Mam pewne wątpliwości, dotyczące zarówno ust. 3 jak i ustępów wcześniejszych i prosiłbym, aby pani minister zechciała się do nich ustosunkować. Otóż w myśl art. 14 wystarczy złożyć wniosek o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego, aby natychmiast mieć odroczone płatności. Jest też w ust. 3 mowa o biegu terminu przedawnienia płatności. W związku z tym mam pytanie, co w takiej sytuacji będzie z odsetkami należnymi budżetowi państwa. Chciałbym się też dowiedzieć, czy w ustawie jest jakieś zabezpieczenie, które uniemożliwi podmiotowi składanie, co 45 ustawowo przewidzianych dni, wniosku restrukturyzacyjnego, co zapobiegnie w sumie nieprawnemu uzyskiwaniu przywilejów, należnych w toku prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#KrystynaSkowrońska">Czy zdaniem rządu termin składania wniosku restrukturyzacyjnego zapisany w ustawie nie jest zbyt krótki. Od odpowiedzi pani minister uzależniam bowiem sformułowanie poprawki do omawianego artykułu, uznając, iż w przewidzianym terminie wszyscy zainteresowani nie zdołają złożyć wniosków o restrukturyzację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#MarekZagórski">Przesadziłem, mówiąc o składaniu wniosku co 45 dni, ale podtrzymuję pytanie o odsetki należne budżetowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#RobertLuśnia">Prosiłbym o wyjaśnienie relacji pomiędzy zapisami art. 14 ust. 2 a art. 15. Gdyby bowiem tak się zdarzyło, że postępowanie egzekucyjne byłoby postępowaniem spornym, to wówczas proces restrukturyzacyjny mógłby się rozłożyć na całe lata.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę o odpowiedź na pytania dotyczące ust. 3 oraz na pytanie posła Roberta Luśni związane również z art. 15.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#IrenaOżóg">Wyjaśnienia rozpocznę od wątpliwości podniesionej przez posła Roberta Luśnię. Otóż zapis art. 15 pozostaje w ścisłym związku z wcześniejszymi przesądzeniami. Jeżeli restrukturyzacją nie byłyby objęte te należności, o których mowa w art. 15 albo nie byłyby włączone do tego procesu, to wówczas należałoby się zastanowić, czy w ogóle należności sporne powinny być objęte postępowaniem restrukturyzacyjnym. Rząd wyszedł jednak z założenia, że co do zasady mówimy „tak”, natomiast jeżeli przedsiębiorca sobie tego nie życzy, to po prostu w swoim wniosku o restrukturyzację nie zgłosi należności spornych. Odpowiadając posłowi Markowi Zagórskiemu, chcę zapewnić, iż nie można, co pan poseł suponuje, co 45 dni składać wniosku o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego. Proszę zwrócić uwagę na przepis art. 12, który mówi, że wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego następuje na wniosek przedsiębiorcy złożony w terminie 45 dni od dnia wejścia w życie ustawy. W ust. 5 tegoż artykułu czytamy, że wniosek złożony po tym terminie pozostawia się bez rozpatrzenia. Czyli, inaczej mówiąc, nie ma możliwości rotowania tego terminu, jest to bowiem przepis prawa materialnego. Odpowiadając posłance Krystynie Skowrońskiej, chcę przypomnieć, iż terminy zamieszczone w ustawie są ze sobą w pełni zgrane. Na złożenie wniosku o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego mamy bowiem 45 dni, potem kolejne 45 dni na ocenę wniosku i wydanie decyzji rozpoczynającej postępowanie restrukturyzacyjne, a następnie rok na prowadzenie restrukturyzacji i na wydanie decyzji kończącej proces naprawczy. Wbrew obawom pani posłanki, 45-dniowy termin w istocie jest terminem bardzo długim. Po prześledzeniu rozwiązań stosowanych w innych krajach Europy mogę powiedzieć, iż jest znany tylko jeden 6-miesięczny termin złożenia wniosku o wszczęcie postępowania restrukturyzacyjnego. Natomiast co do zasady w większości były to bardzo krótkie terminy, które opiewały na 12 lub 18 dni, z rzadka przekraczające miesiąc. Standardem w takich postępowaniach jest miesiąc; my dajemy 45 dni, co wydaje się terminem dostatecznie długim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy do ust. 3 są jeszcze inne uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że art. 14, z wyjątkiem ust. 2, został przyjęty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#IrenaOżóg">W tak zwanym międzyczasie przeprowadziłam rozpoznanie w kontekście zasadności zawieszenia postępowania karnego skarbowego w razie wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego. Konkluzja jest taka, że podzielam opinię przedstawioną przez posłankę Krystynę Skowrońską i wobec tego wyrażam zgodę na zmodyfikowanie ust. 2. Według mojej propozycji ust. 2 zyskałby następujące brzmienie: „Wszczęte postępowanie egzekucyjne oraz karne skarbowe podlegają zawieszeniu do dnia wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji”. Oczywiście, nie dotyczy to postępowań karnych, gdyż cała ta ustawa nie odnosi się do tych czynności, które są regulowane przepisami prawa karnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy posłanka Krystyna Skowrońska przyjmuje tę propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#KrystynaSkowrońska">Tak, akceptuję zaproponowaną poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy ktoś jest przeciwny przyjęciu tej poprawki? Nie widzę. Wobec tego stwierdzam, że Komisja przyjmuje art. 14 w całości, wraz z poprawką posłanki Krystyny Skowrońskiej. Przechodzimy do art. 15. Czy są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 15. Czy są uwagi do art. 16? Nie widzę. Przyjmujemy art. 16. Pod adresem art. 17 jest poprawka posła Roberta Luśni. Proszę o jej zaprezentowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#RobertLuśnia">Proponuję, aby w art. 17 skreślić słowa „oraz należności ujawnione zgodnie z art. 18”. Jest to poprawka kompatybilna z moimi wcześniejszymi wnioskami, w tym również z tym, aby w całości skreślić art. 18.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przy założeniu, że przyjmujemy poprawkę posła Roberta Luśni, art. 17 brzmiałby: „Organ restrukturyzacyjny ustala wysokość należności podlegających restrukturyzacji, uwzględniając należności znane”. Proszę Biuro Legislacyjne o opinię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Rozumiemy, że proponowany zapis i tak byłby konsekwencją złożonego przez posła Roberta Luśnię wniosku mniejszości o skreślenie art. 18. A zatem wydaje się nam, że nie jest zasadne głosowanie zgłoszonej poprawki, natomiast umieścimy ten element we wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy poseł Robert Luśnia zgadza się na takie rozwiązanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#RobertLuśnia">Nie, panie przewodniczący, proszę o przeprowadzenie głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#MieczysławCzerniawski">W takiej sytuacji proszę o opinię rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#IrenaOżóg">Wydaje się nam, że nie można zaakceptować tej propozycji, gdyż wcześniej Komisja w art. 6 ust. 1 pkt 3 pozostawiła tę regulację, którą obecnie poseł Robert Luśnia proponuje skreślić. Wobec tego w sytuacji, w której przyjęlibyśmy poprawkę, „rozjechałyby się” nam przepisy. Omawiany wniosek musi być rozpatrywany łącznie z zapisami art. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pan poseł ma prawo żądać głosowania. Wobec tego muszę je zarządzić, apelując, aby posłowie mieli świadomość konsekwencji przyjęcia poprawki. Kto jest za przyjęciem poprawki posła Roberta Luśni? Stwierdzam, że Komisja przy 3 głosach za, 20 przeciwnych i 2 wstrzymujących się, odrzuciła poprawkę. Wobec braku innych uwag stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 17. Przechodzimy do art. 18. Przypomnę, że był on już głosowany w wyniku wniosku złożonego przez posła Roberta Luśnię o skreślenie w całości. Jednak wniosek nie przeszedł. Czy do ust. 1 mają państwo uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#StanisławStec">Prosiłbym o informację, czy w sytuacji, w której w wyniku korekty deklaracji podmiot ustala zobowiązanie w nowej wysokości, zobowiązanie to również będzie włączone do postępowania restrukturyzacyjnego lub umorzeniowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#IrenaOżóg">Nie przewidujemy procedury badania, z jakiego powodu przeprowadzana była korekta, tak jak w przepisach ordynacji podatkowej nie wnikamy w przyczyny korekty deklaracji. Jednocześnie muszę powiedzieć, że ktoś, kto nie chciał wnosić należności i ich nie regulował, najprawdopodobniej nie wejdzie w postępowanie restrukturyzacyjne. Naturalnie, mogą się zdarzyć wyjątki, ale sądzę, że będzie ich zgoła symboliczna liczba, choć nie da się wykluczyć, iż poprzez możliwość skorygowania deklaracji zostaną ujawnione te należności, które nigdy nie ujrzałyby światła dziennego lub też byłyby ujawnione w wyniku postępowania podatkowego. A tak na marginesie chciałam powiedzieć, że dopiero po zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa jest legalna definicja obejścia ustawy, wcześniej jej nie było.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy do ust.1 są uwagi? Nie widzę. Do ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#KrystynaSkowrońska">W ust. 2 czytamy, że w uzasadnionych przypadkach, na wniosek przedsiębiorcy, termin, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony. Proszę o informację, jakie to są uzasadnione przypadki. Ponadto w tekście omawianego artykułu nie został podany termin dokonania korekty. Mogę tylko domniemywać, iż chodzi o 45 dni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#IrenaOżóg">W istocie termin składania korekty nie może być przedłużony o więcej niż 15 dni, które traktowane są jako rezerwa na okoliczność, gdyby trwały badania sprawozdania finansowego. Proszę zwrócić uwagę, że po nowelizacji ustawy o rachunkowości oraz ustawy o biegłych rewidentach znakomicie ograniczono zakres podmiotów, które podlegają obowiązkowemu badaniu. W związku z tym wielu podatników może nie wiedzieć, czy ma prawidłowe rozliczenie, czy też nie. Podatnik na własne życzenie może się poddać takiemu badaniu, w trakcie którego zostanie oceniona prawidłowość rozliczenia. I właśnie na to badanie podatnik ma dodatkowe 15 dni. Jeśli posłanka Krystyna Skowrońska uzna, że nie ma uzasadnienia dla zachowania tych 15 dni, to nie będę obstawać przy pozostawieniu w ustawie tego zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#RobertLuśnia">Pani minister, na miły Bóg, ja chyba potrafię czytać po polsku, wszak w art. 18 ust. 1 wyraźnie jest napisane: „w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 12 ust. 1”, czyli tak naprawdę ujawnienie należności może nastąpić w siedemdziesiątym czwartym dniu obowiązywania ustawy. Niech pani nie mówi o jakichś piętnastu dniach, bo to ma się nijak do pytania posłanki Krystyny Skowrońskiej o to, co to są uzasadnione przypadki. Tutaj nie ma żadnego terminu piętnastodniowego, co więcej, działanie dobrodziejstwa ustawy zapisem ust. 1 jest wydłużone o 30 dni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy posłanka Krystyna Skowrońska składa formalny wniosek o skreślenie ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#KrystynaSkowrońska">Nie składam takiego wniosku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#StanisławStec">To ja składam taki wniosek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#MieczysławCzerniawski">Poseł Stanisław Stec złożył wniosek o skreślenie w art. 18 ustępu 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#IrenaOżóg">Muszę wyjaśnić, że nie ma żadnej pomyłki w stwierdzeniu, iż ustawa przewiduje 15 dni jako rezerwę na składanie korekty deklaracji, co suponuje poseł Robert Luśnia. Należy bowiem odróżnić termin przewidziany na złożenie wniosku od terminu, jaki upływa od dnia złożenia wniosku do wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji. Otóż termin złożenia wniosku upływa po 45 dniach od wejścia w życie ustawy i od tego czasu biegnie 30-dniowy termin na ewentualną korektę rozliczenia. Natomiast termin wydania decyzji o warunkach restrukturyzacji zapisany jest w art. 19, gdzie jednoznacznie określony został na 45 dni od daty złożenia wniosku. A zatem, jeśli od 45 dni, przewidzianych na złożenie wniosku, odejmiemy 30 dni na złożenie korekty zeznań, pozostanie właśnie 15 dni, o których poprzednio powiedziałam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#RobertLuśnia">Dziękuję i przepraszam, pani minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy ktoś jest przeciwny skreśleniu w art. 18 ustępu 2? Nie widzę sprzeciwów. Wobec tego skreślamy ust. 2 w art. 18, co oczywiście spowoduje konieczność zmiany numeracji. Przechodzimy do ust. 3. Czy są uwagi? Nie ma. Do ust. 4 czy są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że po przyjęciu poprawki, zgodnie z którą skreślony został ust. 2, Komisja przyjęła art. 18. Przechodzimy do art. 19. Czy do ust. 1 są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#ZbigniewChlebowski">Mam pytanie dotyczące całego postępowania restrukturyzacyjnego. Otóż warunkiem przystąpienia do postępowania jest złożenie programu restrukturyzacji, ale może być tak, że dla powodzenia tegoż programu aż cztery organy będą musiały wyrazić zgodę na restrukturyzację, na przykład gmina, urząd skarbowy, jeszcze jakiś fundusz oraz ZUS. Wobec tego nie wiem, na jakiej podstawie urząd skarbowy może wyrazić zgodę na restrukturyzację, jeśli nie ma pewności, że zgodzi się gmina czy też urząd celny, a przecież może być taka właśnie sytuacja. Może się więc okazać, że program restrukturyzacji, który jest podstawą całego postępowania, nie może być przyjęty z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione wszystkie wymagane prawem warunki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę, aby pani minister poświęciła nieco więcej uwagi tej kwestii, wiążącej się z moim pytaniem, które zadałem na samym początku obrad. Nie mam bowiem pewności co do tego, czy projektowanymi w tym względzie przepisami nie zagmatwamy całej sprawy i czy rzeczywiście na ma niebezpieczeństwa, o którym mówił poseł Zbigniew Chlebowski. Mimo najlepszej intencji projektodawcy może się okazać, że będzie to ciernista droga i po pół roku skonstatujemy, że wprawdzie idea była wspaniała, zamysł ustawodawcy cudowny, natomiast praktyka znacznie gorsza. Proszę więc o szczegółowe wyjaśnienia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#IrenaOżóg">Gdybyśmy chcieli skomplikować i tak trudne przepisy, to możemy to zrobić, ale wydaje mi się, że nie ma powodu, aby bić rekordy w dziedzinie komplikowania prawa. Chciałabym zatem, aby na omawiane przepisy patrzeć nie tylko przez pryzmat tych kilku regulacji, które w przyjętej już części ustawy odnosiły się do programu restrukturyzacji, ale także przez pryzmat regulacji art. 22, który wieńczy cały proces restrukturyzacji. Otóż w artykule owym mowa jest o możliwości wydania przez organ restrukturyzacyjny dwojakiej decyzji o zakończeniu postępowania restrukturyzacyjnego. I tak organ restrukturyzacyjny może stwierdzić umorzenie należności podlegających restrukturyzacji, jeżeli spełnione zostały dwa warunki, ściśle określone w art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3, to jest wniesienie w całości opłaty restrukturyzacyjnej oraz nieposiadanie zaległości w dniu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji. Oznacza to przyznanie, przez domniemanie, wiarygodności programowi restrukturyzacyjnemu, którego zastosowania powoduje, że przedsiębiorca odzyskuje wiarygodność na rynku, zdobywa pieniądze, może płacić na bieżąco wszystkie swoje zobowiązania i wnieść opłatę restrukturyzacyjną. Natomiast w sytuacji podmiotów, które nie są w stanie płacić należności, znowu przez domniemanie dowodzi się, że cały program restrukturyzacji był niewiele wart, skoro nie doprowadził do sanacji przedsiębiorstwa. I taką filozofię rząd przyjął, pracując nad omawianą ustawą. Wychodzimy bowiem z założenia, że nie należy ani upraszczać, ani utrudniać i biurokratyzować postępowania restrukturyzacyjnego. Jeżeli je zbiurokratyzujemy i wprowadzimy cały szereg innych ocennych elementów o charakterze subiektywnym, a nie obiektywnych, to wówczas program nie przyniesie oczekiwanego efektu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, przecież i posłowi Zbigniewowi Chlebowskiemu, i mnie chodziło właśnie o to, aby nie biurokratyzować postępowania restrukturyzacyjnego, czyli w tym momencie jesteśmy zgodni ze stanowiskiem rządu. Natomiast jest dla mnie niejasne, dlaczego pani minister mówi „organ” w liczbie pojedynczej, skoro, jak to wyjaśniliśmy sobie wcześniej, organów tych jest siedem. Poseł Zbigniew Chlebowski przedstawił taką sytuację, w której urząd skarbowy wydaje pozytywną decyzję o postępowaniu restrukturyzacyjnym, natomiast ZUS jest jej przeciwny. A zatem prosiłbym o wyjaśnienie, co wówczas będzie z rozpoczęciem procesu restrukturyzacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#IrenaOżóg">Siedem organów restrukturyzacyjnych może wchodzić w grę w absolutnie szczególnym przypadku, a więc mówmy tylko o trzech albo nawet o dwóch organach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#MieczysławCzerniawski">W Sejmie dane nam było poznać bardzo różne intencje rządu, a następnie bardzo szczególne przypadki, dlatego też taka argumentacja do mnie nie trafia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#IrenaOżóg">Rozumiem, że pytanie sprowadza się do takiej okoliczności, w której każdy z siedmiu organów restrukturyzacyjnych odmiennie oceni program i nie wyda decyzji o restrukturyzacji. A zatem odpowiadam, że takiej możliwości chyba nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, „chyba” czy „na pewno”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#IrenaOżóg">Moim zdaniem na pewno nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#ZbigniewChlebowski">Jednak w żadnym artykule nie ma zapisu, że każdy organ musi wydać pozytywną opinię. Nie stawiałbym pytań, gdyby w ustawie figurował zapis, że program restrukturyzacji jest wdrażany dopiero wtedy, gdy wszystkie prowadzone postępowania zakończone są pozytywną decyzją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, znowu muszę zaprotestować przeciwko takiej interpretacji mojej wypowiedzi. Otóż decyzja o pozytywnym zakończeniu restrukturyzacji siłą rzeczy wydawana jest na końcu postępowania restrukturyzacyjnego, tak że w żaden sposób nie może warunkować początku tego postępowania. Myślę, że jednak w pytaniach w gruncie rzeczy chodziło o coś innego niż decyzja o wszczęciu postępowania restrukturyzacyjnego. Pamiętać bowiem trzeba, że w kontekście procesu restrukturyzacyjnego w grę wchodzą dwie decyzje, to jest decyzja o warunkach restrukturyzacji i decyzja o zakończeniu restrukturyzacji. O pierwszej z nich, czyli o decyzji o warunkach restrukturyzacji, jest mowa w art. 19. Jest to decyzja, którą wydaje organ restrukturyzacyjny wówczas, gdy z analizy wniosku oraz z dołączonych dokumentów wynika, że zamierzone przedsięwzięcia będą prowadzić do przeciwdziałania zjawiskom, o których mowa w art. 1. A zatem nie wydaje się, aby możliwe było negatywne ocenienie samego zamiaru przeprowadzenia restrukturyzacji. Natomiast decyzja o zakończeniu restrukturyzacji, o której mowa w art. 22, może mieć dwojaki charakter. W przypadku, w którym podatnik w wyniku zrealizowania programu naprawczego „wyszedł na prostą”, organ restrukturyzacyjny stwierdza umorzenie należności podatkowych, przy czym umorzenie to obwarowane jest dwoma ściśle określonymi warunkami, o których mówiłam już wcześniej. Drugim rodzajem decyzji o zakończeniu restrukturyzacji jest umorzenie postępowania wówczas, gdy warunki restrukturyzacji dotyczące wniesienia opłaty restrukturyzacyjnej oraz bieżącego płacenia należności nie zostały spełnione. Jak widać, realizacja programu restrukturyzacyjnego ma doprowadzić do rzeczywistego powrotu przedsiębiorcy na ścieżkę wzrostu gospodarczego. I takie są nasze propozycje. Jeśli jednak mają państwo lepsze koncepcje, to jesteśmy na nie otwarci. Chciałabym jeszcze na moment powrócić do tych pięciu ustaw restrukturyzacyjnych, które figurują w przyjętej przez Komisję poprawce posła Stanisława Steca. Były one kolejno uchwalane w roku 1998, 1999, 2000 i w 2001. Proszę sobie przypomnieć, która z nich się powiodła wówczas, gdy została zbiurokratyzowana. A zatem, proponując obecną ustawę o restrukturyzacji, mamy na względzie doświadczenia wynikające z wdrażania tamtych pięciu ustaw, a właściwie czterech, gdyż piąta jeszcze w ogóle nie zadziałała.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister, pragnę raz jeszcze zwrócić uwagę, że nie usłyszałem do tej chwili żadnego głosu, który namawiałby ustawodawcę do zbiurokratyzowania ustawy. Więc niechże pani będzie uprzejma nie wmawiać nam tego, czego nie czynimy, gdyż nasze intencje są akurat odwrotne. Zatrzymajmy się na moment przy art. 19. Otóż w ostatnim akapicie ust. 1 czytamy, że: „zamierzone działania prowadzić będą do przeciwdziałania zjawiskom, o których mowa w art. 1 ust. 2”. Mając więc na uwadze przywołane przepisy, proszę powiedzieć, czy pani sądzi, że urzędnicy są tak odważni i tak nadążają za myślą, którą nam pani przedstawiła, że bez lęku będą przyjmować i podpisywać dokumenty. Od razu muszę powiedzieć, że mam co do tego bardzo poważne wątpliwości i dlatego raz jeszcze zapytuję o to samo, co Zbigniew Chlebowski. A mianowicie, co będzie wówczas, gdy dwa spośród siedmiu organów restrukturyzacyjnych nie odważą się podjąć pozytywnej decyzji? Czy oznacza to, że przedsiębiorca, który znajdzie się w takiej sytuacji, nie będzie mógł przeprowadzić restrukturyzacji? Niech mi pani odpowie, czy jest pani pewna, że każdy dyrektor ZUS chętnie przyjmie i podpisze program restrukturyzacyjny każdego przedsiębiorcy, który do niego przyjdzie, mam bowiem obawy, że stanie się inaczej, natomiast urzędnicy będą blokować wiele spraw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#IrenaOżóg">Panie przewodniczący, odpowiadając na pierwsze pana pytanie, nieco więcej uwagi wyjaśniam, iż organ podatkowy, który chciałby wydać decyzję odmowną, musiałby ją uzasadnić. Ponadto decyzja tego typu podlega całemu systemowi kontroli, tak jak każda inna decyzja administracyjna. W związku z tym organ restrukturyzacyjny, wydając decyzję negatywną, musi udowodnić, że program jest niedobry. Nie mogę też potwierdzić pana obaw dotyczących wydawania decyzji przez organy restrukturyzacyjne. Jak mówiłam wcześniej, przeprowadzamy akcję edukacyjną dla tych organów, które biorą udział w postępowaniu restrukturyzacyjnym. Ponadto urzędnicy, którzy do czasu wydania decyzji o zakończeniu restrukturyzacji nie ryzykują odpowiedzialnością, nie mają racjonalnych przesłanek negatywnych dla wydania decyzji. Odpowiedzialność urzędnika rozpoczyna się dopiero w momencie wydawania ostatecznej decyzji o zakończeniu restrukturyzacji i wtedy na pewno ów urzędnik dopilnuje spełnienia warunków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#MieczysławCzerniawski">Mówiąc szczerze, to jest hipotetyczna odpowiedź na moje ze wszech miar precyzyjne pytanie. Z odpowiedzi tej wynika, że żaden urzędnik nie odważy się na wstępie negatywnie zaopiniować wniosku o restrukturyzację, a ja pytam wprost, co się dzieje wówczas, gdy jeden z organów restrukturyzacyjnych wyda jednak negatywną opinię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#IrenaOżóg">W takim wypadku w pozostałym zakresie należności podlegają restrukturyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czyli oznacza to, że na przykład zobowiązania wobec ZUS nie zostaną zrestrukturyzowane, pozostałe natomiast zostaną poddane restrukturyzacji. I to jest konkretna odpowiedź.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#RobertLuśnia">Rozumiem, że może być taka sytuacja, w której sześć organów restrukturyzacyjnych wyda pozytywną opinię, siódmy zaś negatywną. Jednak ten siódmy organ może spowodować, że sześć opinii pozytywnych okaże się opiniami błędnymi. Tak naprawdę problem polega na tym, że należy rozstrzygnąć, co zrobić w takim przypadku, a w większości, jak przypuszczam, będziemy mieli do czynienia z takimi przypadkami, kiedy niezbędna będzie restrukturyzacja zaległości wobec tych siedmiu organów. A stanie się tak dlatego, że brak zgody jednego z nich, na przykład Państwowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych czy Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, w którym należności w tej chwili mogą iść w miliony złotych, może spowodować „wywrócenie się” całego programu restrukturyzacyjnego dla przedsiębiorstwa. W związku z tym pozytywne zaopiniowanie programu może przynieść autorom tych opinii opłakane skutki. Cały zaś program, przez brak zgody jednego z organów restrukturyzacyjnych, może być „wysadzony w powietrze”. I to jest główny problem, nad którym powinniśmy się w tej chwili zastanowić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#KrystynaSkowrońska">Skąd biorą się tak daleko idące obawy, skoro w następnych zapisach jest mowa o tym, że uwagi czy opinie właściwych ministrów nie są brane pod uwagę w procesie restrukturyzacji. W związku z tym chciałam zapowiedzieć zgłoszenie dość skomplikowanej poprawki, która będzie związana z procedurą wydawania wstępnej opinii, dotyczącej wszczęcia procesu restrukturyzacji, jak i decyzji kończącej restrukturyzację w przypadku występowania wielości podmiotów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#IrenaOżóg">W omawianej ustawie zaproponowano uproszczone procedury, przy czym oczywiście wszystko można skomplikować. Jeżeli będą takie inicjatywy co do skomplikowania procedur i parlament je przyjmie, to takie właśnie skomplikowane procedury będą stosowane, a nie ma żadnej gwarancji, że komplikacja ta przyspieszy albo ulepszy proces restrukturyzacyjny. Chciałam też powiedzieć, że każdy organ jest odpowiedzialny w zakresie swojej i tylko swojej właściwości. A zatem za podatki będzie odpowiedzialny urząd skarbowy, za ubezpieczenia społeczne ZUS itd. Omawiana kwestia nie jest żadnym novum, bo w art. 19 znajdują się przepisy dotyczące procedury postępowania restrukturyzacyjnego. Z przepisów tych wynika, że w sytuacji, w której organ restrukturyzacyjny będzie miał jakieś wątpliwości, to zgodnie z ust. 4 może zwrócić się o opinię do właściwego ministra. Co więcej, wcześniej rozważaliśmy przepis, który mówi o obowiązku wzajemnego zawiadamiania o toczących się przed różnymi organami postępowaniach restrukturyzacyjnych. A zatem są tutaj zabezpieczenia przed ewentualnym wystąpieniem braku koordynacji w poczynaniach poszczególnych organów restrukturyzacyjnych. W związku z tym, niezależnie od wymiany informacji pomiędzy organami i niezależnie od obowiązku zgłoszenia przez przedsiębiorcę postępowania prowadzonego przed różnymi organami, organ restrukturyzacyjny może zgłosić się do właściwego ministra. Przecież pomiędzy organami prowadzona jest wymiana informacji i w takim duchu szkolimy aparat skarbowy, aby wymiana ta była prowadzona bez zbędnej biurokracji, ale przy zachowaniu wszelkich wymaganych prawem warunków. To nie jest tak, że jeden organ nie będzie wiedział o drugim albo że właściwy minister nie będzie wiedział, co się dzieje w zakresie jego należności, gdyż gwarantują to inne przepisy. Natomiast, tu odpowiadam posłance Krystynie Skowrońskiej, przepis mówiący, iż opinia nie wiąże organu, ma na celu ochronę interesu publicznego. Gdybyśmy przyjęli, że decyzja jest wiążąca, to tym samym zwolnilibyśmy wydający ją organ z odpowiedzialności, a do tego dopuścić, moim zdaniem, nie wolno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#MieczysławCzerniawski">Raz jeszcze podkreślam, że jest to bardzo istotny element całej tej ustawy, stąd nasze pytania i wątpliwości. Po tych wyjaśnieniach przechodzimy do procedowania. Czy do ust. 1 w art. 19 są uwagi? Nie ma. Do ust. 2? Nie widzę. Do ust. 3?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponujemy skreślić ust. 3 w całości, ponieważ w zasadzie pokrywa się on z ust. 7, gdzie mowa o terminach zapisanych w ust. 4 i 5. Wystarczy przed wymienionymi ustępami dodać ust. 1 i w ten sposób ust. 3 stanie się zbędny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#MieczysławCzerniawski">A zatem w art. 19 skreślamy ust. 3, natomiast w ust. 7 dopisujemy odniesienie do ust. 1. Czy są inne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#KrystynaSkowrońska">W art. 2 pkt 6 przyjęliśmy definicję przedsiębiorcy objętego programem restrukturyzacji. Z kolei w art. 5 mamy starą nomenklaturę, gdyż mówimy w nim „należności od przedsiębiorców mających szczególne znaczenie dla gospodarki narodowej”. Wobec tego nie będzie wiadomo, o co chodzi. Dlatego też zwracam się do pana przewodniczącego o podjęcie inicjatywy mającej na celu zmianę tego przepisu tak, aby przytoczone sformułowanie zostało zastąpione słowami „od przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacyjnym”. Jest to niezbędne, aby było wiadomo, że w obydwu wypadkach chodzi o tych samych przedsiębiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#MieczysławCzerniawski">Zgoda, sprzeciwu nie widzę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#IrenaOżóg">Można to zapisać również w ten sposób „od przedsiębiorców, o których mowa w art. 2 pkt 6”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Biuro Legislacyjne przychyla się raczej do wersji przedstawionej przez minister Irenę Ożóg, gdyż jednak nie jest to zapis tożsamy z tym, który proponuje posłanka Krystyna Skowrońska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przyjmuję propozycję minister Ireny Ożóg. Czy jest sprzeciw? Nie ma. Czy do ust. 5 są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-263">
          <u xml:id="u-263.0" who="#StanisławStec">Czy pani minister nie uważa, że organ restrukturyzacyjny, będący urzędem skarbowym, nie zastosuje się do negatywnej opinii ministra finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-264">
          <u xml:id="u-264.0" who="#IrenaOżóg">Panie pośle, wszystko można „wykrzywić”, jeśli się tego chce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-265">
          <u xml:id="u-265.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są kolejne uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-266">
          <u xml:id="u-266.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy propozycję skreślenia części ust. 5, gdyż w ustępie tym jest mowa o opinii wydawanej przez właściwego ministra, a opinia z samej swojej istoty nigdy nie jest wiążąca. Gdyby była mowa o decyzji, to wówczas miałaby ona znaczenie konstytutywne, natomiast opinia i tak nie wiąże organu restrukturyzacyjnego. Z omawianego przepisu wynika jedynie, że minister musi wydać opinię w terminie 14 dni. Następny ustęp mówi, co się dzieje w razie sformułowania negatywnej opinii. A zatem negatywna opinia nie rodzi żadnych skutków dla organu wydającego decyzję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-267">
          <u xml:id="u-267.0" who="#MieczysławCzerniawski">Jaka konkretnie jest propozycja Biura?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-268">
          <u xml:id="u-268.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Proponujemy, aby ust. 5 zyskał następującą treść : „Właściwy minister wydaje opinię w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 4”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-269">
          <u xml:id="u-269.0" who="#MieczysławCzerniawski">O nie, nie zgadzam się z tą propozycją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-270">
          <u xml:id="u-270.0" who="#IrenaOżóg">Proszę zajrzeć do starej ustawy o spółkach z udziałem kapitału zagranicznego, art. 23. Tam też zapisaliśmy, że zanim minister finansów wyda zwolnienie dla spółki tego typu, musi się posłużyć opinią. Jak wykazały doświadczenia, wprowadzenie takiego zapisu spowodowało skierowanie wielu spraw do sądów. I właśnie tamte doświadczenia skłoniły nas do zamieszczenia w omawianej ustawie zapisu expressis verbis, aby w ten sposób uniknąć znanych nam już komplikacji i sporów. Z tego względu prosimy o wycofanie tej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-271">
          <u xml:id="u-271.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Nie upieramy się przy swojej propozycji, natomiast uważamy, że następny ustęp rozstrzyga tę kwestię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-272">
          <u xml:id="u-272.0" who="#MieczysławCzerniawski">Szanując Biuro Legislacyjne, nie przyjmujemy tego wniosku i pozostawiamy omawiany zapis w dotychczasowej formie. Ponieważ nie ma dalszych uwag do ust. 5, przechodzimy do ust. 6. Czy są uwagi? Nie ma. Natomiast ust. 7 przyjmujemy z zaproponowaną wcześniej przez Biuro Legislacyjne poprawką. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 19. Przechodzimy do art. 20. Czy do ust. 1 są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-273">
          <u xml:id="u-273.0" who="#StanisławStec">Proponuję, aby w ust. 1 pkt 1 sformułowanie: „dla zagrożonych upadłością przedsiębiorstw o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej” zastąpić sformułowaniem: „dla przedsiębiorców objętych programami restrukturyzacyjnymi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-274">
          <u xml:id="u-274.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy jest zgoda na przyjęcie tej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-275">
          <u xml:id="u-275.0" who="#KrystynaSkowrońska">Wnioskodawca wie, co pod tym pojęciem się mieści, a zatem chciałabym prosić o wyjaśnienie, które działy są objęte programami restrukturyzacyjnymi w kontekście wysokości opłaty restrukturyzacyjnej oraz w kontekście uzasadnienia mówiącego o tak zwanych sektorach wrażliwych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-276">
          <u xml:id="u-276.0" who="#IrenaOżóg">W uzasadnieniu jest użyty pewien skrót, przecież to nie jest język prawa. A więc sformułowanie „sektor wrażliwy” użyte zostało w potocznym rozumieniu. Natomiast poprawka zgłoszona przez posła Stanisława Steca jest w pełni logiczna i wyklucza ewentualne niewiadome, których przedsiębiorców opłata ta dotyczy. A ponieważ jest to opłata preferencyjna, to w moim przekonaniu muszą być ściśle wyznaczeni przedsiębiorcy, czyli ci, którzy objęci są tymi pięcioma ustawami restrukturyzacyjnymi, o których wcześniej była mowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-277">
          <u xml:id="u-277.0" who="#KrystynaSkowrońska">A zatem rozumiem, że opłata ta dotyczy przedsiębiorców z sektora zbrojeniowego, gdyż tam jest prowadzona restrukturyzacja. Jest to dla mnie kwestia bardzo istotna, bo na przykład Zakłady Przemysłu Lotniczego w Mielcu nie są objęte tym programem restrukturyzacyjnym. Oznacza to, że w przypadku skorzystania z dobrodziejstwa omawianej ustawy zakłady te musiałyby wnieść opłatę w wysokości 15 proc. Rozumiem też, że możliwość wniesienia opłaty w wysokości półtora procent w poprawce posła Stanisława Steca ograniczono jedynie do przedsiębiorstw objętych programem restrukturyzacji z mocy przepisów ogólnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-278">
          <u xml:id="u-278.0" who="#IrenaOżóg">Nie, pani posłanko, mamy bowiem jeszcze pkt 2, który się nie zmienia. W punkcie tym czytamy, że półtoraprocentowa opłata dotyczy także przedsiębiorców, którzy mają należności u przedsiębiorców objętych pięcioma programami restrukturyzacyjnymi. Myślę, że Mielec „zmieści się” w tym przepisie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-279">
          <u xml:id="u-279.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy posłanka Krystyna Skowrońska zgłasza sprzeciw wobec tej poprawki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-280">
          <u xml:id="u-280.0" who="#KrystynaSkowrońska">Tak, jestem jej przeciwna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-281">
          <u xml:id="u-281.0" who="#MieczysławCzerniawski">Wobec tego musimy głosować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-282">
          <u xml:id="u-282.0" who="#RobertLuśnia">Mam pytanie dotyczące pkt 1. Otóż chciałbym się dowiedzieć, jaka kwota należności wobec Skarbu Państwa zostałaby umorzona ewentualną decyzją Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-283">
          <u xml:id="u-283.0" who="#IrenaOżóg">Gdyby restrukturyzacji zostały poddane przedsiębiorstwa objęte pięcioma ustawami, to mając na uwadze, że zaległości tych podmiotów sięgają około 4 mld zł, trzeba by obliczyć półtora procent od tej kwoty. Natomiast przy założeniu, że wszyscy dłużnicy weszliby w postępowanie restrukturyzacyjne, w grę wchodziłaby kwota, którą podaje prasa. Jednak nie są to dane wiarygodne, gdyż w rzeczywistości nie wszyscy wejdą w postępowanie z piętnastoprocentową opłatą. Przyjmując jednak, że wszyscy płacą 15 proc., kwotę, o którą zapytał poseł Robert Luśnia, należałoby obliczyć, mnożąc przez 15 zaległości podatkowe, wynoszące 13 mld 700 mln zł i zaległości wobec ZUS, wynoszące 10 mld 500 mln zł. W ten sposób uzyskalibyśmy maksymalną kwotę opłaty restrukturyzacyjnej. Gdyby z obliczonej tym sposobem kwoty odjąć półtoraprocentowe opłaty, wnoszone przez przedsiębiorców objętych pięcioma ustawami restrukturyzacyjnymi, to wówczas uzyskalibyśmy łączną kwotę, pomniejszoną o skutki wprowadzenia preferencyjnej stawki. Oczywiście, nie jesteśmy w stanie określić, jakie będą skutki wniesienia opłaty restrukturyzacyjnej dla tych podmiotów, których wierzytelności w stosunku do podmiotów objętych pięcioma ustawami restrukturyzacyjnymi przekraczają 50 proc. należności ogółem, bo takiej statystyki nie prowadzimy. Innymi słowy, na pewno nie wpłynie do budżetu państwa w pełnej wysokości kwota stanowiąca 15 proc. z należności głównych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-284">
          <u xml:id="u-284.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przystępujemy do głosowania poprawki posła Stanisława Steca, dotyczącej art. 20 ust. 1 pkt 1. Zgodnie z intencją autora pkt 1 zyskałby następujące brzmienie: „1,5 proc. w przypadku przedsiębiorców korzystających z pomocy publicznej na podstawie ustawy o pomocy publicznej dla przedsiębiorców objętych programami restrukturyzacyjnymi”. Wobec tej poprawki sprzeciw zgłosiła posłanka Krystyna Skowrońska. Kto jest za przyjęciem zaprezentowanej poprawki? Stwierdzam, że Komisja 17 głosami za, przy 8 przeciwnych, i braku wstrzymujących się, przyjęła poprawkę. Czy do art. 20 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 są uwagi? Nie ma. Czy są uwagi do ust. 2? Nie widzę. Ust 3? Nie ma uwag. Ust. 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-285">
          <u xml:id="u-285.0" who="#KrystynaSkowrońska">Chciałabym prosić o informację, czy zdaniem pani minister ustalenie opłaty restrukturyzacyjnej na poziomie 15 proc. wobec podmiotów w złej kondycji ekonomicznej daje szansę na powodzenie omawianemu przedsięwzięciu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-286">
          <u xml:id="u-286.0" who="#IrenaOżóg">W moim przekonaniu daje taką szansę, ponieważ w sytuacji, w której podmiot nie jest w stanie płacić na bieżąco swoich zobowiązań, a ponadto w wyniku programu restrukturyzacyjnego, o którym tutaj mówiliśmy, nie jest w stanie wnieść opłaty restrukturyzacyjnej, to oczywiście żadna sanacja nie ma sensu. Nawet, gdyby nadludzkim wysiłkiem powinności te zostały uregulowane, to i tak ów przykładowy podmiot za jakiś czas popadnie w kłopoty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-287">
          <u xml:id="u-287.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy do ust. 5 są uwagi? Nie widzę. Do ust. 6? Także nie ma. Stwierdzam, że art. 20, wraz z poprawką, został przyjęty przez Komisję. Przechodzimy do art. 21. Czy do ust. 1 są uwagi? Nie ma. Ust. 2? Nie ma. Ust. 3? Także bez uwag. Ust. 4. Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 21. Art. 21 ust. 1. Czy są uwagi? Uwag nikt nie zgłasza. Ust. 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-288">
          <u xml:id="u-288.0" who="#StanisławStec">Proponuję, aby w art. 21 ust. 2, podobnie jak w poprzednich artykułach, dopisać, że opinia wydawana jest w ciągu 14 dni i że termin ten nie może być przedłużony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-289">
          <u xml:id="u-289.0" who="#MieczysławCzerniawski">Poseł Stanisław Stec proponuje, aby po kropce dopisać: „Opinia jest wydawana w ciągu 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Termin ten nie ulega przedłużeniu”. Czy są uwagi do tej propozycji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-290">
          <u xml:id="u-290.0" who="#IrenaOżóg">Rząd opowiada się za przyjęciem poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-291">
          <u xml:id="u-291.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy posłowie akceptują tę poprawkę? Nie ma sprzeciwu. Tym samym Komisja przyjęła poprawkę do ust. 2. Przechodzimy do ust. 3. Nie widzę uwag. Ust. 4? Bez uwag. Ust. 5? Nie ma uwag. Ust. 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-292">
          <u xml:id="u-292.0" who="#RobertLuśnia">W świetle zapisów art. 19 dawny ust. 7, obecnie zaś ust. 6, absolutnie traci swoje znaczenie i właściwie nie wiadomo, dlaczego się znalazł w tym miejscu. Wobec tego zgłaszam wniosek o skreślenie go. Terminy, o których mowa w art. 19 ust. 1, zgodnie z ust. 7 nie mogą być przedłużane, a zatem nie ma takiej możliwości, aby organ restrukturyzacyjny nie wydał decyzji w terminie, o którym jest mowa w art. 19 ust. 1, czyli w terminie 45 dni.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-293">
          <u xml:id="u-293.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę o opinię Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-294">
          <u xml:id="u-294.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Prosilibyśmy raczej o stanowisko rządu, ponieważ jest to zmiana merytoryczna. Możemy z czysto technicznego punktu widzenia powiedzieć tylko tyle, że wydaje się, iż poseł Robert Luśnia ma rację. Skoro na wydanie decyzji przewiduje się 45 dni i termin ten nie może ulec przedłużeniu, gdyż zakazaliśmy tego na mocy prawa, to albo decyzja będzie wydana w terminie 45-pięciodniowym, albo nie. Natomiast na pewno nie może być wydana później, czyli czterdziestego szóstego dnia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-295">
          <u xml:id="u-295.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę rząd o przedstawienie opinii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-296">
          <u xml:id="u-296.0" who="#IrenaOżóg">Na pierwszy rzut oka rzeczywiście może się wydawać, że jest to zmiana czysto techniczna, natomiast w istocie tak nie jest. Mamy tu bowiem do czynienia z takim problemem, że przedsiębiorca składa wniosek i dzień złożenia tego wniosku jest jednocześnie dniem, w którym rozpoczyna się postępowanie restrukturyzacyjne. Od tego terminu jest 45 dni na wydanie decyzji, przy czym liczyć się należy z tym, że wniosek może być niekompletny i nie zawierać niezbędnych elementów, o których mowa w art. 13. W związku z tym nie będzie podstaw do wydania decyzji restrukturyzacyjnej. Dlatego chciałabym zwrócić uwagę na przyjęty wcześniej przez Komisję przepis, mówiący o tym, że do spraw nie uregulowanych w tej ustawie stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa. Czytamy w niej zaś, że w sytuacji, w której wniosek jest niekompletny, organ podatkowy może wezwać do uzupełnienia go. Jeśli jednak wniosek nie zostanie uzupełniony, decyzja nie zostanie wydana. W związku z tym przepis ten ma znaczenie merytoryczne i prosiłabym o pozostawienie go w ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-297">
          <u xml:id="u-297.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy po tych wyjaśnieniach poseł Robert Luśnia wycofuje swoją poprawkę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-298">
          <u xml:id="u-298.0" who="#RobertLuśnia">Po wypowiedzi pani minister i wyraźnym wskazaniu, że jest to furtka w ustawie dla obchodzenia przepisów tejże ustawy, jestem zdeterminowany do podtrzymania swojego wniosku. Pani minister nie miała żadnych zastrzeżeń dotyczących zapisu art. 19 ust. 1, w którym jest mowa o nieprzekraczalności terminu wydania decyzji i przy omawianiu tamtej regulacji bynajmniej nie odwoływała się do ordynacji podatkowej. Natomiast teraz jasno i wyraźnie uświadomiła nam, że przepis ten służy tylko i wyłącznie do obchodzenia tej ustawy. Dlatego jestem za skreśleniem ust. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-299">
          <u xml:id="u-299.0" who="#IrenaOżóg">Panie przewodniczący, stanowczo protestuję przeciwko takiej ocenie mojej wypowiedzi, gdyż uwagi posła Roberta Luśni odnoszą się do innej materii. Tam bowiem, gdzie w tej ustawie jest jednoznacznie określona procedura, nie ma odwołania do ordynacji podatkowej, natomiast tutaj oczywiście jest. Proszę zwrócić uwagę na art. 9, w którym wyraźnie zostało powiedziane, że stosuje się przepisy ordynacji podatkowej, a zatem nie jest to żadna furtka dla nikogo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-300">
          <u xml:id="u-300.0" who="#MieczysławCzerniawski">Zgodnie z regulaminem, wniosek posła Roberta Luśni muszę poddać pod głosowanie. Kto jest za skreśleniem w art. 22 ust. 6? Stwierdzam, że Komisja przy 5 głosach za, 16 przeciwnych i jednym wstrzymującym się, odrzuciła tę poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-301">
          <u xml:id="u-301.0" who="#RobertLuśnia">Sygnalizuję zgłoszenie wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-302">
          <u xml:id="u-302.0" who="#MieczysławCzerniawski">Po przeprowadzonym głosowaniu mogę stwierdzić, że Komisja przyjęła art. 22. Przechodzimy do art. 23. Czy są uwagi do ust. 1? Nie widzę. Czy są uwagi do ust. 2? Nie ma uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 23. Przechodzimy do rozdziału 3 „Premia podatkowa”, który rozpoczyna art. 24. Czy są uwagi do ust. 1 pkt 1 tego artykułu? Nie ma. Do pkt 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-303">
          <u xml:id="u-303.0" who="#RobertLuśnia">W ust. 1 pkt 2 czytamy między innymi: „posiadali nie mniej niż 50 proc. wierzytelności nie uregulowanych przez okres co najmniej 90 dni od dnia ich powstania”. W związku z tym mam pytanie do pani minister, jaka kwota w skali kraju w takim przypadku wchodzi w grę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-304">
          <u xml:id="u-304.0" who="#IrenaOżóg">Nie mogę wiedzieć dokładnie, jaka to będzie kwota na 30 czerwca, gdyż po prostu nie ma takich statystyk. A ponadto zeznanie podatkowe za rok 2002 będzie składane do 31 marca przyszłego roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-305">
          <u xml:id="u-305.0" who="#MieczysławCzerniawski">Ponieważ poseł Robert Luśnia formalnie nie zgłaszał poprawki, uznaję, że ust. 1 pkt 2 zostały przyjęte. Czy do ust. 2 pkt 1, 2, 3 są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że art. 24 został przyjęty. Przechodzimy do art. 25. Czy do ust. 1 są uwagi? Nie ma. Ust. 2? Nie widzę uwag. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 25. Art. 26. Czy są uwagi do ust. 1? Nie ma. Do ust. 2? Nie ma. Stwierdzam, że art. 26 został przyjęty. Przechodzimy do rozdziału 4 „Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe”. Art. 27. Czy do ust.1 są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-306">
          <u xml:id="u-306.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy uwagę do art. 27 zmiana pierwsza lit. b, gdzie dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „Niewypłacalność pracodawcy, w rozumieniu ustawy, zachodzi w przypadku zaistnienia jednej z przesłanek, o których mowa w ust. 1 i 2”. Jest propozycja, aby to nie był ust. 4, tylko ust. 2b, ponieważ w ustawie tej są ustępy 2, 2a oraz 3, który jest delegacją, więc byłoby dobrze, aby ten materialny przepis znalazł się przed delegacją dla ministra.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-307">
          <u xml:id="u-307.0" who="#IrenaOżóg">Zgadzamy się z tą propozycją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-308">
          <u xml:id="u-308.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są uwagi do ust. 3? Nie ma. Ust. 4? Także bez uwag. Ust. 5? Bez uwag. Ust. 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-309">
          <u xml:id="u-309.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W zmianie szóstej nadajemy nowe brzmienie art. 13 w całości. Chciałem natomiast zwrócić uwagę, iż uchwalona 19 lipca tego roku ustawa o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych wprowadziła nowy przepis do art. 13, który tutaj pomijamy w zupełności. Przywołana ustawa w przyszłym tygodniu będzie rozpatrywana przez Senat i w związku z tym dyskutowana ustawa, która wejdzie później, uchyli brzmienie zaproponowane w Senacie. Nie będzie problemu, jeżeli powtórzymy ten jeden punkt w nowym brzmieniu, które nadajemy w tej chwili, przy okazji obecnej nowelizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-310">
          <u xml:id="u-310.0" who="#MieczysławCzerniawski">A jeśli Senat wprowadzi jakieś inne zmiany?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-311">
          <u xml:id="u-311.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Jeśli Senat uchwali przyjęcie omawianej zmiany, wówczas nie będzie żadnego problemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-312">
          <u xml:id="u-312.0" who="#MieczysławCzerniawski">A jeżeli stanie się inaczej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-313">
          <u xml:id="u-313.0" who="#IrenaOżóg">Senat już to uchwalił w ubiegłym tygodniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-314">
          <u xml:id="u-314.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że propozycja Biura Legislacyjnego godna jest rozważenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-315">
          <u xml:id="u-315.0" who="#IrenaOżóg">Jest oczywiste, że wówczas gdy powstawał projekt ustawy, nie można było wprowadzić tego zapisu. A zatem myślę, że jest zasadne wprowadzenie tej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-316">
          <u xml:id="u-316.0" who="#MieczysławCzerniawski">Proszę więc o zaprezentowanie propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-317">
          <u xml:id="u-317.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W chwili obecnej rozpatrujemy zmianę szóstą, dotyczącą nadania nowego brzmienia art. 13. Ta właśnie propozycja była rozpatrywana przez Senat. A zatem sugerujemy, aby w art. 5 wprowadzić pkt 5a, który brzmi następująco: „Dochodami funduszu są: dochody z tytułu zbycia przez Agencję Rozwoju Przemysłu SA akcji i udziałów objętych przez fundusz przed dniem 1 stycznia 2002 roku”. I to jest wersja uchwalona przez Senat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-318">
          <u xml:id="u-318.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy jest sprzeciw wobec wprowadzenia zaprezentowanej zmiany? Nie ma, wobec tego przyjmujemy ust. 6 ze zmianą proponowaną przez Biuro Legislacyjne. Ust. 7. Czy są uwagi? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja przyjęła art. 27. Przechodzimy do art. 28. Czy do artykułu tego są uwagi? Nie ma. Stwierdzam, że art. 28 został przyjęty. Art. 29. Czy są uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-319">
          <u xml:id="u-319.0" who="#RobertLuśnia">Jest taki zwyczaj i myślę, że warto go uszanować, że vacatio legis dla wszelkiego rodzaju ustaw w Polsce wynosiło do tej pory 14 dni. Wobec tego proponuję, aby w miejsce terminu 7-dniowego, figurującego w projekcie ustawy, wstawić termin 14-dniowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-320">
          <u xml:id="u-320.0" who="#MarekZagórski">Pani minister na dzisiejszym posiedzeniu powiedziała, iż aktualnie prowadzone są szkolenia dla pracowników izb oraz urzędów skarbowych. Chciałbym więc zapytać, czy 14-dniowy termin wejścia w życie ustawy nie byłby pomocny w przygotowaniu kadr do sprawnego przeprowadzania wszystkich operacji związanych z wdrażaniem omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-321">
          <u xml:id="u-321.0" who="#IrenaOżóg">Rzeczywiście, zgodnie z artykułem 4 ustawy o wydawaniu aktów prawnych, standardowy termin wynosi 14 dni, ale może być krótszy, jeżeli wymaga tego potrzeba chwili. Chciałabym zwrócić uwagę na jedną rzecz. Otóż nie mielibyśmy nic przeciwko temu, aby termin wejścia w życie ustawy wynosił 14 dni, bo dałoby to więcej czasu zarówno organom restrukturyzacyjnym, jak i przedsiębiorcom, ale tak naprawdę wszystko zależy od sprawności prowadzenia procesu legislacyjnego. Chcielibyśmy, aby jeszcze w tym roku upłynął termin wydawania decyzji restrukturyzacyjnych, co pozwoliłoby do końca przyszłego roku sfinalizować postępowania restrukturyzacyjne. Aby tak się stało, ustawa ta musiałaby być uchwalona i podpisana najpóźniej w ostatnich dniach września. I tylko z tego powodu proponujemy tak krótki, bo 7-dniowy termin. Gdyby proces legislacyjny przebiegał bardzo sprawnie, możemy zaproponować 14-dniowy termin w Senacie. W chwili obecnej trudno jednak przewidzieć, jak dalej to wszystko będzie się toczyło. A zatem tylko wymienione racje spowodowały, iż w projekcie ustawy widnieje tak krótki termin jej wejścia w życie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-322">
          <u xml:id="u-322.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy poseł Robert Luśnia podtrzymuje swój wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-323">
          <u xml:id="u-323.0" who="#RobertLuśnia">Rząd i koalicja wykazały już bardzo wielką sprawność w forsowaniu ustaw. Przypomnę ustawę o gwarancjach dla przewoźników lotniczych. Wystarczyło 19 godzin, aby „przepchnąć” ją przez Sejm i 2 dni na to, aby „przeszła” przez Senat. W związku z tym myślę, że dadzą sobie państwo radę bez łamania tej zasady, która została ustanowiona w Polsce po wydaniu orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-324">
          <u xml:id="u-324.0" who="#MieczysławCzerniawski">Zarządzam głosowanie. Kto jest za przyjęciem wniosku posła Roberta Luśni, aby ustawa weszła w życie po upływie 14, a nie 7 dni? Stwierdzam, że Komisja przy 5 głosach za, 18 głosach przeciwnych i 2 wstrzymujących się odrzuciła poprawkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-325">
          <u xml:id="u-325.0" who="#RobertLuśnia">Sygnalizuję zgłoszenie wniosku mniejszości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-326">
          <u xml:id="u-326.0" who="#MieczysławCzerniawski">Zarządzam głosowanie nad całością ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-327">
          <u xml:id="u-327.0" who="#RobertLuśnia">Chciałbym zabrać głos przed głosowaniem. Otóż w nawiązaniu do mojej wypowiedzi odnośnie do art. 6 pragnę przypomnieć, że przy omawianiu tego artykułu zwracałem się do pani minister z prośbą o informację na temat zaległości wobec budżetu państwa, z podziałem na przedsiębiorstwa państwowe i prywatne. Jednak informacji takiej nie otrzymałem. Wobec tego przypominam, że w Polsce istnieje klasyfikacja przedsiębiorstw i na tej podstawie urzędy skarbowe mogą przeprowadzić taki podział. Mam nadzieję, że Komisja Finansów Publicznych na tej podstawie uzyska informację, o której mowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-328">
          <u xml:id="u-328.0" who="#IrenaOżóg">Sprawozdawczością GUS nie są objęte należności publicznoprawne, w związku z czym już wcześniej odpowiedziałam panu posłowi, że nie jest możliwe uzyskanie takiej informacji. Sprawozdawczością GUS objęta jest liczba przedsiębiorstw, zatrudnienie, wyniki finansowe, ale nie zaległości podatkowe. W związku z tym nie jesteśmy w stanie podać informacji, o której mówił pan poseł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-329">
          <u xml:id="u-329.0" who="#RobertLuśnia">Pani minister, proponuję zajrzeć do dowolnego urzędu skarbowego i do deklaracji tam składanych, z obowiązujących bowiem przepisów wynika, że w deklaracjach tych figurują formy prawne przedsiębiorcy. W związku z tym Ministerstwo Finansów jest w stanie odróżnić przedsiębiorstwa państwowe od prywatnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-330">
          <u xml:id="u-330.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy po tej wypowiedzi pani minister zmieniła zdanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-331">
          <u xml:id="u-331.0" who="#IrenaOżóg">Nie, nie zmieniłam zdania, gdyż uzyskanie informacji, o której mówi poseł Robert Luśnia, wymagałoby dodatkowych nakładów finansowych oraz indywidualnego badania bardzo szczegółowych informacji, bo nie są one objęte sprawozdawczością podatkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-332">
          <u xml:id="u-332.0" who="#MieczysławCzerniawski">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem w całości, wraz z wprowadzonymi poprawkami, projektu ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców oraz o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy? Stwierdzam, że Komisja przy 20 głosach za, 2 przeciwnych i 2 wstrzymujących się przyjęła ustawę wraz z poprawkami. Proponuję, aby sprawozdawcą ustawy w drugim czytaniu był poseł Stanisław Stec. Czy są inne kandydatury? Nie widzę. Czy ktoś jest przeciwny tej propozycji? Nie widzę. Stwierdzam, że posłem sprawozdawcą ustawy, którą Komisja przed chwilą rozpatrzyła, został poseł Stanisław Stec. Przechodzimy do drugiego punktu porządku obrad. Zgodnie z wcześniejszą propozycją, będziemy pracować nad połączonymi ustawami, które zyskają wspólny tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustawy te były prezentowane w pierwszym czytaniu. Informuję również, że w świetle ostatnich decyzji Sejmu będą zgłaszane poprawki. Przyznaję, że poprawki te otrzymałem dopiero dzisiaj.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-333">
          <u xml:id="u-333.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Muszę wyjaśnić, iż to nie są żadne nowe poprawki; są one konsekwencją uchwalonej ostatnio przez Sejm ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponieważ pomiędzy zgłoszeniem projektów wymienionych ustaw, ich uchwaleniem i dzisiejszym posiedzeniem Komisji było bardzo mało czasu, przygotowaliśmy materiał uwzględniający konsekwencje tydzień temu uchwalonej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-334">
          <u xml:id="u-334.0" who="#MieczysławCzerniawski">Rozpoczynamy pracę nad drukiem nr 757, na którym widnieje tytuł zaprezentowanej przed chwilą jednolitej ustawy. Komisja ani Biuro Legislacyjne nie wniosły żadnych uwag do tytułu połączonych ustaw. Przystępujemy do zmiany 1. Czy są uwagi? Nie widzę. Czy są uwagi do zmiany 2?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-335">
          <u xml:id="u-335.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy pytanie do zmiany drugiej. Otóż w dodawanym ustępie 7a pojawia się określenie „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Pojęcie to zostało zdefiniowane w naszej ostatniej nowelizacji, jednak zacznie obowiązywać dopiero od 1stycznia 2003 roku, natomiast omawiana ustawa wejdzie w życie przed 1 stycznia 2003 roku, co spowoduje, iż będziemy mieli niezdefiniowane pojęcie, którego wcześniej użyjemy. Myślę, że tutaj nie da się już niczego zmienić, natomiast zwracamy uwagę na pewną rozbieżność terminologiczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-336">
          <u xml:id="u-336.0" who="#IrenaOżóg">Z punktu widzenia procedur legislacyjnych rzeczywiście w takiej sytuacji niczego nie da się zrobić, natomiast możemy powiedzieć, że do dnia wejścia w życie zmiany, o której mówił przedstawiciel Biura Legislacyjnego, będzie obowiązywać obecnie prezentowana definicja, która mieści się, w aktualnie obowiązującym brzmieniu, w pojęciu „źródła przychodu”, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-337">
          <u xml:id="u-337.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie do zmiany drugiej, odnoszącej się art. 7b. Otóż chciałabym się dowiedzieć, czy po okresie 3 lat istnieje możliwość zmiany formy własności i przeniesienie jej na współmałżonka.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-338">
          <u xml:id="u-338.0" who="#IrenaOżóg">Nie ma takiej możliwości, gdyż cała ta regulacja jest wprowadzana jako zasada.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-339">
          <u xml:id="u-339.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są uwagi do zmiany dotyczącej art. 7c? Nie ma. Do art. 7d? Nie widzę uwag. Do art. 7e? Nie ma uwag. Art. 7f? Nie ma uwag. Art. 7g z podpunktami 1, 2, 3 i 4?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-340">
          <u xml:id="u-340.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie do zmiany 2 dotyczącej art. 7g, gdzie w ppkt 2 mówi się o średniej miesięcznej wysokości przychodu niższej niż 1 tys. euro. Wobec tego chciałabym się dowiedzieć, co będzie wówczas, gdy w kolejnych miesiącach przychód przekroczy 1 tys. euro.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-341">
          <u xml:id="u-341.0" who="#IrenaOżóg">Skwitowałabym to najkrócej: daj Boże, aby przekraczał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-342">
          <u xml:id="u-342.0" who="#KrystynaSkowrońska">Dalej czytamy, że podatnicy tracą prawo do zwolnienia...</u>
        </div>
        <div xml:id="div-343">
          <u xml:id="u-343.0" who="#IrenaOżóg">Ależ tam jest zapisane „w wysokości niższej niż”, natomiast wyższy przychód jest bardzo pożądany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-344">
          <u xml:id="u-344.0" who="#MieczysławCzerniawski">Ponieważ nie ma innych uwag do zmiany dotyczącej art. 7g, przechodzimy do art. 7h. Czy są uwagi? Nie ma. Art. 7i? Nie widzę uwag. A zatem art. 1 został przyjęty. Art. 2. Czy do zmiany 10 są uwagi? Nie widzę. Do zmiany 1? Także bez uwag. Do zmiany 12 wraz z podpunktami 1, 2, 3, 4, 5, 6? Nie ma uwag. Czy są uwagi do zmiany 13? Nie ma. Do zmiany 14?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-345">
          <u xml:id="u-345.0" who="#KrystynaSkowrońska">Mam pytanie dotyczące zmiany 12. Otóż w pkt 6 mamy zapisane, że osoby, które będą korzystały z zapisów tejże ustawy, mają zatrudnić 5 osób, w przeliczeniu na pełne etaty. Ponieważ jest to przepis adresowany do małych i średnich firm, nie jestem przekonana, czy mały przedsiębiorca, rozpoczynający działalność, będzie w stanie od razu zatrudnić 5 osób. A zatem prosiłabym o wyjaśnienie, jaka liczba podmiotów, zdaniem projektodawcy, mogłaby skorzystać z regulacji omawianej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-346">
          <u xml:id="u-346.0" who="#IrenaOżóg">Regulacja ta dotyczy podatników płacących podatek od osób prawnych, czyli spółek i małych przedsiębiorstw. Naszym zdaniem 5 osób to naprawdę minimum. W spółce musi być zarząd, księgowy, sekretariat, co już daje trzy osoby, najskromniej licząc, no i do tego dochodzi jeszcze dwóch pracowników, a więc w sumie 5 osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-347">
          <u xml:id="u-347.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne uwagi do zmiany 12? Nie widzę. Czy są uwagi do zmiany 13? Nie ma. Zmiana 14? Nie ma uwag. Zmiana 15? Nie ma uwag. Stwierdzam, że art. 2 został przyjęty. Przechodzimy do rozpatrywania art. 3. Komisja nie zgłosiła uwag do zmian 6–13. Stwierdzam, że art. 3 został przyjęty przez Komisję. Czy są uwagi do art. 4? Nie ma. Art. 4 został przyjęty. Czy do art. 5 są uwagi? Nie ma. Czy są uwagi do art. 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-348">
          <u xml:id="u-348.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W art. 6 nastąpi zmiana, którą sygnalizujemy wcześniej, będąca efektem połączenia dwóch ustaw o podatku dochodowym od osób prawnych. Jedna z tych ustaw wchodzi w życie po 14 dniach od dnia ogłoszenia, druga zaś 1 stycznia 2003 r. Jest to czysto techniczna zmiana, polegająca na połączeniu tych dwóch ustaw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-349">
          <u xml:id="u-349.0" who="#MieczysławCzerniawski">Do sprawy tej powrócimy, gdy będziemy zamykać całość prac nad omawianymi ustawami. Obecnie przechodzimy do pracy nad drukiem nr 759, zawierającym skutki już uchwalonej ustawy, które musimy wziąć pod uwagę, a które nie mogły być uwzględnione w projekcie rządowym. Rozpoczynamy od zmiany pierwszej do art. 12. Proszę o zabranie głosu przedstawiciela rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-350">
          <u xml:id="u-350.0" who="#IrenaOżóg">Zacznę od tego, że projekt rządowy zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poddany został pierwszemu czytaniu w ubiegły piątek, czyli 26 lipca. Następnego dnia, w sobotę 27 lipca, uchwalona została ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która była nowelizowana w związku z tak zwanymi ustawami pakietowymi, wchodzącymi przede wszystkim w skład programu zatytułowanego „Przedsiębiorczość”. Do ustawy tej, po uwzględnieniu uchwał Senatu, wprowadzone zostały pewne zmiany, co spowodowało, że niektóre propozycje z późniejszego projektu, czytanego w piątek w Sejmie, stały się nieaktualne. Po tych uwagach wstępnych przechodzę do meritum. Rozpocznę od zmiany pierwszej omawianego projektu, dotyczącej art. 12. Otóż cały problem sprowadza się do propozycji umożliwienia bankom zróżnicowanego podejścia do rezerw, w zależności od kategorii dłużników, rezerw na wierzytelności wątpliwe i na wierzytelności stracone z tytułu udzielonych kredytów, pożyczek, gwarancji i poręczeń. Projektowane zmiany idą w tym kierunku, aby banki mogły zaliczyć szerszy katalog, bez szczególnego uzasadniania celowości zaliczenia tych rezerw do kosztów podatkowych, jeżeli są to należności od przedsiębiorców objętych postępowaniami restrukturyzacyjnymi. Ponadto chodzi nam o to, aby banki mogły wchodzić w postępowanie ugodowe. Propozycje takie, choć nie w pełni, zawiera też projekt poselski, złożony przez Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość. W przypadku konwersji wierzytelności na akcje albo na udziały rząd proponuje, aby ze względu na tę okoliczność rozwiązanie rezerwy nie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego. Oznacza to, że jeżeli bank zalicza jakiś kredyt do kredytów straconych, a następnie w wyniku ugody z dłużnikiem dochodzi do konwersji zadłużenia na kapitał, to w takiej sytuacji następuje rozwiązanie rezerwy, co oznacza, że bank musiałby zapłacić podatek, mimo to, że wchodzi w restrukturyzację i mimo że konwertuje swoje wierzytelności na akcje. W art. 12 wychodzimy naprzeciw przedstawionym sytuacjom, uznając, że rozwiązanie rezerwy, w przypadku konwersji wierzytelności na akcje lub udziały, nie powinno powodować powstawania obowiązku podatkowego. Z kolei w pkt 2d zamieszczony został cały katalog zabezpieczeń, który obejmuje nieomal połowę omawianej ustawy. Zapisy zmieszczone w tym katalogu mają na celu harmonizację niniejszej ustawy z prawem bilansowym. Chodzi bowiem o to, że kompletnie „rozeszły się” przepisy podatkowe i przepisy o rachunkowości w zakresie zabezpieczeń wierzytelności bankowych. A zatem zakres zabezpieczeń dla celów podatkowych i dla celów bankowych jest nader zróżnicowany. Naszym zdaniem nie ma żadnego uzasadnienia dla takiego różnicowania, w związku z czym katalog zabezpieczeń w ustawie podatkowej został zharmonizowany z ustawą o rachunkowości, a ściślej z rozporządzeniem ministra finansów, wydanym na podstawie ustawy o rachunkowości w zakresie dotyczącym tworzenia rezerw celowych. Trzecia kategoria proponowanych zmian dotyczy sytuacji, w której bank nie konwertuje swoich wierzytelności na kapitał, ale w ramach pewnego rodzaju postępowania z dłużnikiem decyduje się na umorzenie swoich wierzytelności. Ponieważ generalną zasadą w ustawie - o podatku dochodowym od osób prawnych jest, że umorzone wierzytelności nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, chyba że wcześniej były zaliczone do należnych przychodów podatkowych, to oczywiście zasada ta wyklucza, w przypadku banków, możliwość zaliczenia umorzonych kredytów do kosztów.</u>
          <u xml:id="u-350.1" who="#IrenaOżóg">Innymi słowy, mamy do czynienia z podwójnym opodatkowaniem ekonomicznym, dlatego że bank, umarzając swoją wierzytelność, ponosi niewątpliwą szkodę majątkową, nie mogąc tej szkody zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Ponadto dłużnik, któremu wierzytelność ta zostanie umorzona, musi ją zaliczyć do przychodów należnych i zapłacić od niej podatek. A zatem mamy jakby dwukierunkowe obciążenie tym samym podatkiem. Nie jest to podwójne obciążenie w sensie prawnym, gdyż w grę wchodzi dwóch podatników, ale w sensie ekonomicznym. W zilustrowanej sytuacji rząd proponuje, aby takie umorzone długi były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, mimo że sam kredyt nigdy nie jest przychodem banku. Ale oczywiście jest to „coś za coś” w tym znaczeniu, że bank rozszerza swój portfel kredytowy, adresowany do podatników i klientów, którzy są w trudnej sytuacji i którzy by w normalnej sytuacji nie mieli szans na otrzymanie kredytu. Należy tu zwrócić uwagę na fakt, iż nie wiążemy osoby dłużnika z ewentualnym beneficjentem tej rozszerzonej puli kredytowej. Chodzi bowiem o to, że jeżeli bank umorzy wierzytelność spółce X, a spółka Y jest objęta postępowaniami restrukturyzacyjnymi, to w ramach posiadanej puli kredytów bank może skierować pieniądze do spółki X albo Y, albo do spółki X i Y, byle tylko strumień pieniędzy odpowiadał 100 procentom umorzonych wierzytelności. To są bardzo trudne przepisy i dlatego chciałam przedstawić już na wstępie pewne wyjaśnienia, które mogą ułatwić procedowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-351">
          <u xml:id="u-351.0" who="#MieczysławCzerniawski">Dziękuję za wyjaśnienia. Ponieważ nie wszyscy posłowie wiedzą, który druk jest obecnie przedmiotem pracy Komisji, informuję, że dodatkowy materiał, który dzisiaj został dostarczony, stanowi jednolity tekst, zawierający również te zmiany, które doszły w wyniku uchwalonej w piątek ustawy, a zatem jest to materiał komplementarny. A więc, jak to już zaznaczyłem, podstawowym materiałem, nad którym będziemy za chwilę procedować, jest druk nr 759. Druk ten zawiera wyłącznie uchwalone już przez Sejm zmiany, nie ma w nim żadnej inicjatywy poza ustawowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-352">
          <u xml:id="u-352.0" who="#StanisławStec">Chciałbym prosić o informację, kto będzie sprawdzał realizację tych przedsięwzięć, które pani minister określiła jako „coś za coś”. Jak wiadomo, banki są znakomicie przygotowane do korzystania z wszystkich należnych praw, natomiast jest dla mnie zupełnie niejasne, w jaki sposób i przez kogo prowadzona będzie kontrola poczynań podejmowanych na rzecz przedsiębiorstw. Może przecież być taka sytuacja, że kontrola zostanie przeprowadzona dopiero po kilku latach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-353">
          <u xml:id="u-353.0" who="#IrenaOżóg">Jeśli kontrola zostanie przeprowadzona po dwóch lub trzech latach i okaże się, że bank sprzeniewierzył się przepisom, to wówczas, jako instytucja zaufania publicznego, poniesie tego konsekwencje. Dodam jeszcze, że kontrolę będą prowadziły organy podatkowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-354">
          <u xml:id="u-354.0" who="#KrystynaSkowrońska">Zanim zaczniemy procedować, chciałabym zadać kilka pytań natury ogólnej, dotyczących treści omawianego projektu ustawy. Między innymi interesuje mnie sprawa zamiany kredytu bankowego na akcje restrukturyzowanego podmiotu. Mam do pani minister pytanie, jak w związku z tym wygląda wzajemna relacja pomiędzy przepisami prawa bankowego a regulacjami omawianej ustawy w zakresie możliwości wyposażania banków w fundusze. W ustawie bowiem została określona wysokość środków w postaci akcji banków oraz innych podmiotów. Ponadto chciałabym się dowiedzieć, czy w chwili obecnej wiadomo już, jak kształtuje się potencjalna wielkość wierzytelności objętych zamianą kredytu bankowego na akcje restrukturyzowanych przedsiębiorstw. Mam też pytanie dotyczące zabezpieczeń kredytów i pomniejszania rezerwy obowiązkowej w przypadkach szczególnych, ale wcześniej chciałabym postawić pytanie ogólne dotyczące zapisu, w którym mówi się o tym, że istnieje możliwość pomniejszania rezerw obowiązkowych w przypadku gwarancji i poręczenia jednostki samorządu terytorialnego, znajdującej się w dobrej sytuacji ekonomiczno-finansowej. W związku z tym proszę o wyjaśnienie, na podstawie jakiej procedury można ocenić, iż jednostka jest w dobrej sytuacji ekonomiczno-finansowej lub też w złej. Wszak jest co najmniej kilka, bardzo różnie ocenianych procedur, natomiast dla potrzeb ustawy nigdzie nie zostało zapisane, jaka metoda będzie wchodziła w grę. Wbrew pozorom, taka ocena jest sprawą szalenie trudną. Może bowiem być tak, że samorząd oceni swoją kondycję finansową jako dobrą, natomiast odmienna będzie opinia banku, który ustala stopień ryzyka przy udzielaniu kredytu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-355">
          <u xml:id="u-355.0" who="#AldonaMichalak">Chciałabym się dowiedzieć, czy w kontekście tej ustawy będą funkcjonowały przepisy zawarte w rozporządzeniu ministra finansów z 10 grudnia 2001 roku w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-356">
          <u xml:id="u-356.0" who="#IrenaOżóg">Na pytanie to odpowiadam twierdząco.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-357">
          <u xml:id="u-357.0" who="#AldonaMichalak">Wobec tego mam pytanie dotyczące obecnej sytuacji, związane z wnioskami płynącymi z banków. Chodzi bowiem o to, że definicja ekspozycji kredytowych wątpliwych brzmi w sposób następujący: „Ekspozycja kredytowa wątpliwa, obejmująca ekspozycje kredytowe względem dłużników, których sytuacja ekonomiczno-finansowa ulega znacznemu pogorszeniu, a zwłaszcza gdy ponoszone straty naruszają fundusz założycielski, kapitał zakładowy lub fundusz udziałowy”. A zatem w sytuacji, w której znajdzie się na przykład aż 90 proc. takich klientów, bank nie będzie w stanie udzielić kredytu nawet wówczas, gdy będzie to kredyt restrukturyzowany, ponieważ musi tworzyć wysoką rezerwę. Wobec tego bankowcy sformułowali propozycję, aby akurat taką sytuację zaliczyć do ekspozycji pod obserwacją. Proszę, aby pani minister ustosunkowała się do mojej wypowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-358">
          <u xml:id="u-358.0" who="#IrenaOżóg">Na szczegółowe pytania posłanki Aldony Michalak odpowie ekspert bankowy, natomiast ja ustosunkuję się do kwestii ogólnych, poruszonych nieco wcześniej przez posłankę Krystynę Skowrońską. Kwestia ta dotyczy zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, która w żadnej mierze nie może wnikać i nie wnika w regulacje dotyczące prawa bankowego. Jeśliby się więc okazało, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje się pewne instrumenty, które w konkretnym banku, czy też w ściśle określonej sytuacji, nie mogą być stosowane, co będzie raczej rzadkością przy takiej jak obecnie koncentracji kredytów i kapitału, to instrumenty te nie znajdą zastosowania. Ponadto istnieje jeszcze procedura wewnętrzna banku dotycząca prowadzenia akcji kredytowej. Jeśli w konkretnej sytuacji bank tej procedury nie zechce naruszyć, to tym samym, niejako na własne życzenie, nie skorzysta z ulgi podatkowej. Proszę zwrócić uwagę, że nie wchodzimy w autonomiczne decyzje banku. Jeśli chodzi o ogólne pytanie posłanki Aldony Michalak, wyjaśniam, że na użytek ustawy mamy definicję ekspozycji zamieszczoną na str. 4 tekstu rządowego, a zatem bank nie będzie sobie mógł w dowolny sposób zdefiniować ekspozycji. Chciałabym też odnieść się do uwagi pani posłanki na temat relacji między rozporządzeniem a ustawą. Otóż nie może być tak, aby rozporządzenie decydowało o skali obciążenia podatkowego banków, byłoby to bowiem działanie niekonstytucyjne. Właśnie dlatego wprowadza się cały katalog zabezpieczeń, aby się nie odwoływać do rozporządzenia. Co prawda rozporządzenie wydane jest na podstawie ustawy o rachunkowości, jednak te elementy konstrukcyjne podatku, które określają ciężar podatkowy banków, bezwzględnie muszą być zapisane w ustawie. Jak to zaznaczyłam wcześniej, na szczegółowe pytania odpowie ekspert.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-359">
          <u xml:id="u-359.0" who="#BartoszDrabikowski">Najpierw chciałbym odpowiedzieć na pytanie posłanki Krystyny Skowrońskiej, dotyczące konwersji wierzytelności na akcje czy też udziały w przedsiębiorstwach objętych restrukturyzacją. Otóż jest oczywiste, że bank musi brać pod uwagę koncentrację instrumentów finansowych obarczonych ryzykiem, do których niewątpliwie należą akcje i udziały tej kategorii przedsiębiorstw. W skrajnym przypadku z tego tytułu w bankach może dojść nawet do tworzenia rezerw. Jest to jednak instrument, który bank może wykorzystywać elastycznie i tak naprawdę ustawodawca nie przesądza, czy bank ma sięgnąć po ten instrument, czy też nie; daje mu tylko narzędzie. Będzie to więc autonomiczna decyzja banku i tylko banku, który musi określić, czy chce dalej współpracować w tej formie z danym przedsiębiorcą. Padło też pytanie dotyczące wielkości portfela kredytowego, który mógłby być objęty takim postępowaniem, czyli zamianą wierzytelności na akcje. No cóż, takiej informacji nie możemy podać, gdyż to banki indywidualnie będą decydowały o podjęciu takiego przedsięwzięcia, oceniając najpierw kondycję swojego klienta i perspektywy postępowania restrukturyzacyjnego. Nie możemy mieć danych ilustrujących skalę konwersji. Możemy wszakże podać informację na temat rozmiarów portfela kredytowego poszczególnych kategorii przedsiębiorstw, również w odniesieniu do sektorów restrukturyzowanych. Aby nie zajmować państwu wiele czasu, nie będę podawał konkretnych liczb, natomiast wedle życzenia pani posłanki Krystyny Skowrońskiej mogę informację na ten temat przedstawić na piśmie. Ostatnia kwestia szczegółowa w poselskich pytaniach dotyczyła sposobu oceny kondycji finansowo-ekonomicznej jednostek samorządu terytorialnego. Jestem przeświadczony, że do tej sprawy również można podejść elastycznie, dlatego że samorządy, które coraz częściej emitują obligacje, korzystają z niezależnych analiz, a więc przy ocenie kondycji finansowej można skorzystać z takiej analizy. Można skorzystać również z opinii regionalnej izby obrachunkowej, której zadaniem jest monitorowanie sytuacji finansowej samorządów. Jak zatem widać, jest kilka instrumentów, które mogą być użyte przy ocenie stanu samorządowych finansów. Myślę, że rozwiązanie zaproponowane w rządowym projekcie jest rozwiązaniem racjonalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-360">
          <u xml:id="u-360.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne pytania natury ogólnej? Nie ma, w związku z czym możemy przystąpić do procedowania. Rozpoczynamy od zmiany pierwszej. Czy są uwagi do zmiany pierwszej w całości?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-361">
          <u xml:id="u-361.0" who="#IrenaOżóg">Ponieważ w ustawie z 27 lipca zmieniły się przepisy dotyczące, mówiąc umownie, rezerw poza bankowych, to punkt 4 zmiany pierwszej powinien być ograniczony wyłącznie do zapisów zawartych w literze a), natomiast zapis litery b) traci rację bytu wobec rozstrzygnięcia ustawowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-362">
          <u xml:id="u-362.0" who="#MieczysławCzerniawski">O ile dobrze zrozumiałem, pani minister powołuje się na pierwotne przedłożenie z druku nr 759. Muszę w tej sytuacji raz jeszcze podkreślić, że podstawowym dokumentem jest druk komplementarny, który dzisiaj otrzymali posłowie. Czy są kolejne uwagi do zmiany pierwszej? Nie ma. Czy są uwagi do zmiany drugiej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-363">
          <u xml:id="u-363.0" who="#AldonaMichalak">Mam uwagę do zmiany pierwszej. Otóż w pkt b) ppkt c) czytamy: „realizacją programu restrukturyzacji zgodnie z obowiązującymi ustawami”. Myślę, że należałoby zapisać, o jakie ustawy chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-364">
          <u xml:id="u-364.0" who="#IrenaOżóg">Nie możemy per analogiam przenosić tutaj rozwiązań, które zamieściliśmy w ustawie o restrukturyzacji należności publiczno-prawnych. Tamta ustawa ma charakter epizodyczny i będzie obowiązywała przez krótki czas, tutaj natomiast wprowadzamy pewne trwałe zasady. Jeżeli dzisiaj przywołamy na przykład ustawę o restrukturyzacji przemysłu zbrojeniowego, to może się już wkrótce okazać, że ustawa ta została znowelizowana. W związku z tym, z punktu widzenia pewnej procedury legislacyjnej, odwołujemy się tutaj do ustaw, a nie jakiejkolwiek konkretnej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-365">
          <u xml:id="u-365.0" who="#MieczysławCzerniawski">Istotnie, jest to bardziej uniwersalne określenie. Uważam, że po tych wyjaśnieniach zmiana pierwsza została przyjęta. Wracamy do zmiany drugiej. Czy są pod jej adresem uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-366">
          <u xml:id="u-366.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Mamy pytanie dotyczące nadania nowego brzmienia ust. 2b pkt 12, w którym czytamy: „zastawu rejestrowego na prawach z papierów wartościowych, o których mowa w pkt. 11, według ich wartości godziwej”. Natomiast dalej jest pkt 19, który pokrywa się z odczytanym tekstem, przy czym w pkt 19 nie ma słów „wartości godziwej”. Obawiamy się, iż jest to zbędne powtórzenie. Uważamy, że z punktów 11 i 19 powinien być zredagowany jeden punkt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-367">
          <u xml:id="u-367.0" who="#MieczysławCzerniawski">Prosiłbym o wyjaśnienie, jaka była intencja zamieszczenia tak sformułowanych przepisów, niewiele się od siebie różniących. Pkt 1, na który powoływało się Biuro Legislacyjne, zawiera bowiem treść następującą: „przeniesienie na bank przez dłużnika, do czasu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją, prawa własności: a) papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, b) papierów wartościowych emitowanych przez banki centralne lub rządy krajów będących członkami OECD, c) bankowych papierów wartościowych emitowanych przez inne banki, według ich wartości godziwej”. W pkt. 12 znów jest mowa o wartości godziwej, podobnie jak w odczytanym zapisie, natomiast w pkt 19 nie ma sformułowania „wartość godziwa”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-368">
          <u xml:id="u-368.0" who="#BartoszDrabikowski">Ten zestaw zabezpieczeń jest przeniesiony z bankowego rozporządzenia o rezerwach celowych, wydanego na podstawie ustawy o rachunkowości. Katalog zaś zmieszczony w projekcie omawianej ustawy jest komplementarny. W związku z tym, jeśli skreślimy zapis, o którym mówił przedstawiciel Biura Legislacyjnego, to wówczas stracimy tę komplementarność. Proponuję więc, aby pozostawić sporny zapis w projekcie ustawy. Czym innym bowiem jest wartość godziwa, którą stosuje się do najpewniejszych instrumentów, a czym innym zastaw na wszelkich innych instrumentach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-369">
          <u xml:id="u-369.0" who="#MieczysławCzerniawski">Ale zarówno w pkt 12, jak i 19 projektodawcy odwołują się do pkt 11, który odczytałem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-370">
          <u xml:id="u-370.0" who="#MarekOlewiński">Myślę, że jednak musimy się zdecydować na skreślenie albo pkt 12, albo pkt 19, bo jednak obydwa nie mogą pozostać w ustawie. Byłoby to nielogiczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-371">
          <u xml:id="u-371.0" who="#IrenaOżóg">Istotnie, przyznaję, iż pojęcie zawarte w pkt 19 jest szersze od pojęcia zapisanego w pkt 12 i w związku z tym pkt 19 „konsumuje” pkt 12. A więc teoretycznie można skreślić pkt 12, choć zaraz pojawią się pytania, dlaczego zapis ten znajduje się w rozporządzeniu w sprawie rezerw bankowych, natomiast nie ma go w omawianej ustawie. Regulację tę wprowadziliśmy dla ujednolicenia zapisów, skoro jednak ze względów legislacyjnych zapis ten jest źle widziany, to można go usunąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-372">
          <u xml:id="u-372.0" who="#MieczysławCzerniawski">Myślę, że powinniśmy dbać o to, aby w ustawie był porządek traktowany w kategoriach legislacyjnych. Czy po tych wyjaśnieniach Biuro Legislacyjne podtrzymuje swoją opinię?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-373">
          <u xml:id="u-373.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">Względy legislacyjne są ostatnimi spośród tych, które tutaj powinniśmy mieć na uwadze, gdyż chodzi głównie o zachowanie merytorycznej poprawności proponowanego rozwiązania. A ponieważ nie chcielibyśmy popełnić błędu merytorycznego, kwestię tę przekazujemy fachowcom, którzy w tym zakresie mają decydujący głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-374">
          <u xml:id="u-374.0" who="#MieczysławCzerniawski">Wobec tak kontrowersyjnych opinii poprosimy o zabranie głosu prezesa Związku Banków Polskich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-375">
          <u xml:id="u-375.0" who="#AndrzejTopiński">Myślę, że można skreślić pkt 12 z tego względu, że zawiera on zapis węższy niż pkt 19, a ponadto jeśli chodzi o wycenę według wartości godziwej, to my wszyscy, razem z ministrem finansów, mamy rozliczne kłopoty. Trwają ustawiczne dyskusje na temat, co w tym zakresie da się zrobić. Trzeba bowiem pamiętać, iż w Europie jesteśmy liderem w tym względzie, bo nigdzie jeszcze pojęcie to nie zostało wprowadzone do regulacji prawnych, a zatem nie ryzykowałbym zamieszczania zapisu mówiącego o wartości godziwej, choćby ze względu na stopień przygotowania do tego tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-376">
          <u xml:id="u-376.0" who="#MieczysławCzerniawski">Zgłaszam wniosek o skreślenie pkt 12. Czy jest sprzeciw? Nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-377">
          <u xml:id="u-377.0" who="#IrenaOżóg">Mam jeszcze uwagę do zamieszczonego w druku jednolitym na str. 2 lit. b) zapisu, w którym czytamy: „w art. 16 ust. 2a pkt 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie: „W przypadku określonym w ust. 1 pkt 26 lit. a) tiret pierwsze i lit. b), jeżeli (...)”. Chodzi o to, że odczytane zdanie wstępne w stosunku do przedłożenia rządowego jest nieco ograniczone, a ograniczenie dotyczy zasad uprawdopodobnienia rezerw na wierzytelności nieściągalne. W przedłożeniu rządowym w zmianie drugiej w lit. b) zdanie wstępne brzmiało: „W przypadku określonym w ust. 1 pkt 26 lit. b) tiret pierwsze, lit. c) oraz lit. e), jeżeli (...)”. Natomiast w omawianym druku, ze względu na ujednolicenie tekstu i wyrzucenie niektórych liter przepis brzmi: „W przypadku określonym w ust. 1 pkt 26 lit. a) tiret pierwsze i lit. b), jeżeli (...)”. Oznacza to, że w odczytanym tekście w stosunku do przedłożenia rządowego w miejsce słów „lit. b) tiret pierwsze” wchodzą słowa „lit a)”, tym samym w konsekwencji dotychczasowa lit. c) staje się lit. b), natomiast znika w ogóle lit. e). Chodzi bowiem o to, aby nie pogarszać zasad uprawdopodobniania nieściągalności na wierzytelności zaliczone do wierzytelności wątpliwych, bo dzisiaj wystarczy, że rezerwy na te wierzytelności zostaną utworzone zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, aby w całej swej rozciągłości były zaliczane do kosztów podatkowych. Gdybyśmy tę literę zachowali, to dla wierzytelności wątpliwych należałoby zaostrzyć kryteria zaliczania, które łagodniałyby wówczas, kiedy pogorszyłaby się jakość tego portfela. Wobec tego tekst zamieszczony w dokumencie jednolitym będącym przedmiotem naszej pracy, jest ze wszech miar prawidłowy. Informuję o tym, aby nie spotkać się z zarzutem, że w obecnym materiale cokolwiek zostało zmienione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-378">
          <u xml:id="u-378.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne uwagi? Nie widzę uwag do zmiany drugiej. Czy do zmiany trzeciej są uwagi? Nie ma. Czy są uwagi do art. 3, w którym występuje sygnalizowana wcześniej rozbieżność? W artykule tym czytamy bowiem, że ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 roku, natomiast w ustawie o restrukturyzacji należności publicznoprawnych napisaliśmy, że ustawa wchodzi w życie 14 dni od ogłoszenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-379">
          <u xml:id="u-379.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKS">W takiej sytuacji art. 3 otrzymałby stosowny numer, dostosowany do numeracji innej ustawy, w której zostanie zamieszczony i otrzymałby następujące brzmienie: „Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 2 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 roku i ma zastosowanie do dochodów (strat uzyskanych od tego dnia)”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-380">
          <u xml:id="u-380.0" who="#IrenaOżóg">Mam prośbę do pana przewodniczącego i do Biura Legislacyjnego, abyśmy mogli w trybie roboczym uzgodnić ten zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-381">
          <u xml:id="u-381.0" who="#MieczysławCzerniawski">Uważam, iż jest to kwestia porządkowa, wynikająca z przyjęcia mojego wniosku o scalenie dwóch ustaw. Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem w całości ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Stwierdzam, że Komisja 17 głosami za, przy 1 przeciwnym i 5 wstrzymujących się, przyjęła ustawę. Aby nie było nieporozumień, raz jeszcze chcę przypomnieć, że Komisja podjęła decyzję o scaleniu dwóch wymienionych na wstępie ustaw i o przygotowaniu jednego, łącznego sprawozdania. Sprzeciwu nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-382">
          <u xml:id="u-382.0" who="#KrystynaSkowrońska">Korzystając z obecności pani minister chciałabym się dowiedzieć, w jakim terminie planowana jest zmiana wysokości odsetek ustawowych albo odsetek od zobowiązań podatkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-383">
          <u xml:id="u-383.0" who="#IrenaOżóg">Wysokość odsetek od zaległości podatkowych jest ściśle związana ze stopą procentową. A zatem w dniu, w którym Bank Centralny zmienia stopę, zmieniane są też odsetki od zaległości. I to jest algorytm zapisany w ordynacji podatkowej. Natomiast na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów odsetki ustawowe przed czterema dniami zostały obniżone do 16 proc.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-384">
          <u xml:id="u-384.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pozostaje nam wybór posła sprawozdawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-385">
          <u xml:id="u-385.0" who="#StanisławStec">Proponuję kandydaturę posła Józefa Gruszki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-386">
          <u xml:id="u-386.0" who="#MieczysławCzerniawski">Czy są inne kandydatury? Nie widzę. Stwierdzam, że Komisja Finansów Publicznych powierzyła funkcję sprawozdawcy posłowi Józefowi Gruszce. Na tym wyczerpaliśmy porządek obrad.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-387">
          <u xml:id="u-387.0" who="#IrenaOżóg">W imieniu rządu, ministra finansów i własnym chciałam serdecznie podziękować panu przewodniczącemu, prezydium Komisji oraz państwu posłom za sprawną pracę nad tymi bardzo ważnymi dla gospodarki ustawami. Pragnę też przeprosić za to, iż naciskaliśmy, aby obrady Komisji odbyły się teraz, gdy rozpoczęły się już wakacje. Dziękuję panu przewodniczącemu, który również obstawał przy tym, aby wspomniane prace przeprowadzić jak najszybciej. Życzę dobrego wypoczynku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-388">
          <u xml:id="u-388.0" who="#MieczysławCzerniawski">Pani minister i współpracownikom życzę również miłego wypoczynku. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>