text_structure.xml
55.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#StanisławGrzonkowski">Otwieram posiedzenie Komisji Zdrowia. Porządek dzienny dzisiejszego posiedzenia przewiduje informacje ministra zdrowia o realizacji programu ochrony zdrowia psychicznego. Czy są uwagi do porządku obrad? Nie widzę. Stwierdzam, że porządek został przyjęty.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#StanisławGrzonkowski">Zanim przystąpimy do rozpatrywania informacji, chciałbym przypomnieć, iż 9 kwietnia 2001 r. odbyła się, z inicjatywy Komisji Zdrowia, konferencja w Sejmie poświęcona promocji zdrowia psychicznego w Polsce. Efektem tej konferencji była przyjęta deklaracja w sprawie promocji zdrowia psychicznego, która została podpisana przez przewodniczącego sejmowej Komisji Zdrowia, ministra zdrowia i dyrektora Instytutu Psychiatrii i Neurologii.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#StanisławGrzonkowski">W deklaracji stwierdzono m.in., iż „uczestnicy Konferencji uważają za konieczne:</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#StanisławGrzonkowski">1) upowszechnienie wiedzy o zagrożeniach dla zdrowia psychicznego,</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#StanisławGrzonkowski">2) promowanie postaw zrozumienia, życzliwości i akceptacji dla osób cierpiących z powodu zaburzeń psychicznych,</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#StanisławGrzonkowski">3) rozwijanie prawnych, ekonomicznych i organizacyjnych warunków ochrony zdrowia psychicznego w Polsce.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#StanisławGrzonkowski">W tym celu rząd, parlamentarzyści, samorządy lokalne, organizacje pozarządowe, instytucje naukowe, dziennikarze, w poczuciu odpowiedzialności za zdrowie psychiczne Polaków, deklarują zdecydowane działanie na rzecz zapobiegania szerzeniu się zaburzeń psychicznych poprzez tworzenie warunków sprzyjających zdrowiu psychicznemu i poprawie dostępności psychiatrycznej opieki zdrowotnej, a zwłaszcza zagwarantowanie niezbędnych środków finansowych z budżetu Państwa, z budżetu samorządów lokalnych oraz w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych oraz wprowadzenie rządowego Programu Zdrowia Psychicznego”.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#StanisławGrzonkowski">W efekcie tej Konferencji odbywa się dzisiejsze posiedzenie Komisji, którego celem jest przede wszystkim zapoznanie się z informacją o tym, jak program ochrony zdrowia psychicznego jest realizowany i jakie są w tym zakresie potrzeby, zwłaszcza od strony legislacyjnej, ponieważ jest jeszcze czas, żeby w tej kadencji podjąć niezbędne działania legislacyjne.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#StanisławGrzonkowski">Proszę zatem pana prof. Stanisława Pużyńskiego, by w imieniu ministra zdrowia przedstawił krótką informację o tym, jak program przebiega i jakie są w związku z tym wnioski, zwłaszcza w zakresie legislacyjnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#StanisławPużyński">Program Ochrony Zdrowia Psychicznego opracowano na początku lat dziewięćdziesiątych w Instytucie Psychiatrii i Neurologii, przy udziale środowiska psychiatrycznego - mam na myśli Polskie Towarzystwo Psychiatryczne i przedstawicieli innych instytucji, w tym wyższych uczelni - oraz przy udziale ekspertów WHO. Został on wysoko oceniony przez Biuro Regionalne Światowej Organizacji Zdrowia i jest programem kompleksowym, który obejmuje całokształt problemów, związanych ze zdrowiem psychicznym społeczeństwa - w szczególności są to zagadnienia promocji zdrowia psychicznego i prewencji pierwszego stopnia.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#StanisławPużyński">Jest to program opieki zdrowotnej i innych form pomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi. Program ten w istocie opisuje transformację systemu psychiatrycznej opieki zdrowotnej, która powinna ulec przemianie od systemu, w którym podstawową rolę odgrywa szpital psychiatryczny, na rzecz psychiatrii środowiskowej. Jest to program prewencji czwartego stopnia.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#StanisławPużyński">Z samego zestawienia wynika, iż program w swoich założeniach ma charakter międzyresortowy i zadania programu wykraczają znacznie poza zakres resortu zdrowia. Dotyczy to szczególnie zadania pierwszego, czyli prewencji. Nie ulega żadnej wątpliwości, że w tym zakresie co najmniej kilka resortów musi partycypować w realizacji zadań tego programu oraz w realizacji tworzenia systemu pomocy osobom z zaburzeniami psychicznymi.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#StanisławPużyński">Od początku ocenialiśmy, że cele programu wykraczają znacznie poza zakres zadań i kompetencji ministra zdrowia i byliśmy przekonani, że zajdzie potrzeba przemieszczenia tego programu do poziomu centralnego czy międzyresortowego. Niemniej jednak program został przyjęty jako program ministra zdrowia. Dodam, iż niestety - bez określenia nakładów finansowych na jego realizację.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#StanisławPużyński">Mimo tych ograniczeń program spełniał i spełnia role pozytywną. Założenia programu wykorzystano w działalności Rady ds. Promocji Zdrowia Psychicznego. Wykorzystano go też przy opracowywaniu docelowej sieci publicznych zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej - zgodnie z art. 55 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego - i stanowi też niewątpliwie cenne narzędzie w działalności nadzoru specjalistycznego, zarówno krajowego, jak i wojewódzkiego. Brak umocowania prawnego programu, a ściślej ustawowej obligacji do realizacji zadań przypisanych poszczególnym resortom, jest główną przyczyną, że nieliczne zapisy, zawarte w programie, są realizowane w sposób fragmentaryczny, a niektóre są martwe. Dotyczy to zarówno promocji zdrowia psychicznego i prewencji pierwszego stopnia, jak też i rozwoju opieki zdrowotnej i innych form pomocy osobom z zaburzeniami psychicznymi. Stąd niemal od początku zgłaszaliśmy postulat nadania programowi rangi zadania państwowego, międzyresortowego. Pragnę przypomnieć, że 19 marca 1998 r. Komisja Zdrowia w dezyderacie nr 2 zaleciła ustanowienie interdyscyplinarnego programu ochrony zdrowia psychicznego, którego podstawą będzie program przyjęty przez Ministerstwo Zdrowia, na początku lat dziewięćdziesiątych.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#StanisławPużyński">Ten wyjściowy program był przekazany przez ministra zdrowia do zainteresowanych resortów do konsultacji. Uwagi zostały poczynione, przekazane ministrowi zdrowia, po czym program dopracowano, wprowadzono szereg poprawek - dotyczy to w szczególności, zgodnie z dezyderatem Komisji Zdrowia, opieki nad dziećmi i młodzieżą - uściślono niektóre zadania poszczególnych resortów, skorygowano wskaźniki docelowe. Do tych bardziej istotnych korekt należy niewątpliwie propozycja zmniejszenia liczby łóżek w dużych szpitalach psychiatrycznych do 350 i transformacja tych szpitali.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#StanisławPużyński">Jeśli chodzi o realizację programu - część zapisów jest realizowana, niektóre są połowicznie realizowane, a jeszcze inne nie są realizowane.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#StanisławPużyński">Chciałbym krótko skupić się na kwestii transformacji opieki psychiatrycznej, która niewątpliwie następuje. Otóż nowy system finansowania opieki zdrowotnej zmienił system odpowiedzialności i system właścicielski. Obserwujemy tu zjawiska i korzystne, i niekorzystne.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#StanisławPużyński">Do tych niekorzystnych niewątpliwie należy problem finansowania opieki zdrowotnej ambulatoryjnej, czy też psychiatrii środowiskowej. W niektórych regionach te kwestie wyglądają szczególnie niedobrze.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#StanisławPużyński">Z kolei do korzystnych zjawisk zaliczyć należy dynamiczny rozwój liczby oddziałów psychiatrycznych przy szpitalach ogólnych. W okresie ostatnich dwóch lat uruchomiono 13 takich oddziałów, co jest wydarzeniem bez precedensu. Przypomnę, że pomoc szpitalna tych oddziałów jest postulowana w programie jako podstawowa forma pomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi - ona ma stopniowo wypierać i zastąpić pomoc świadczoną przez duże szpitale psychiatryczne.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#StanisławPużyński">Drugim wydarzeniem korzystnym, również zgodnym z programem, jest tworzenie różnorodnych form psychiatrii sądowej. Mam tu na myśli utworzenie trzech oddziałów psychiatrii sądowej o najwyższym stopniu zabezpieczenia, które dysponują 209 łóżkami, a także utworzenie dwóch oddziałów o niższym stopniu zabezpieczenia.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#StanisławPużyński">Korzystnym wydarzeniem jest również wydanie rozporządzenia Ministra Zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, w sprawie stosowania środka zabezpieczającego. Są też okoliczności, które nie sprzyjają procesowi transformacji. Problemem, który niewątpliwie wymaga rozwiązania, jest sprawa finansowania pobytu osób, które są umieszczone w takich oddziałach, w związku z zastosowaniem środka zabezpieczającego. Stawki, jakie są proponowane przez kasy, są zbyt niskie. Sejmowa Komisja Zdrowia przed kilkoma miesiącami ten problem dyskutowała i na pewno ta kwestia wymaga uregulowania.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#StanisławPużyński">Problemem, który nie jest rozwiązany, a jest dolegliwy, jest sprawa przekształceń oddziałów psychiatrycznych w dużych szpitalach w oddziały czy zakłady leczniczo-opiekuńcze. Jest to bardzo ważny kierunek działania, gdyż pewna grupa osób z zaburzeniami psychicznymi, które są w szczególnie trudnych warunkach socjalnych, a które nie wymagają pobytu w szpitalach psychiatrycznych, mogłaby korzystać właśnie z tej formy pomocy. Zapis w programie postuluje tego typu przekształcenia. Niestety, znowu problemy finansowe, dotyczące regulowania opłat za pobyt w takich oddziałach, stanowią wąskie gardło, a nawet zagrożenie w niektórych szpitalach, dla rozwoju tej formy pomocy dla osób z zaburzeniami psychicznymi.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#StanisławPużyński">Reasumując - są blaski i cienie. Na pewno zasady finansowania świadczeń zdrowotnych z zakresu psychiatrii wymagają głębokich reform. Myślę, że sprawą, która może rzutować na postęp reformy czy transformacji psychiatrycznej opieki zdrowotnej, jest sprawa koordynacji działań. Jest to sprawa podstawowa. Przez okres tych 2–3 lat takiej koordynacji, niestety, nie było, co wiążemy w dużym stopniu ze sprawą programu. To znaczy: brak programu, który by miał umocowanie prawne, niewątpliwie ogranicza w stopniu znacznym wpływanie na politykę zdrowotną w zakresie ochrony zdrowia psychicznego. Stąd właśnie nasze dążenie do uregulowania ustawowego pozycji tego programu.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#StanisławPużyński">W związku z tym zwracamy się do Komisji Zdrowia o odpowiednią nowelizację art. 2 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Proponujemy, by wprowadzić art. 2a, w brzmieniu:</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#StanisławPużyński">„Art. 2a. 1. Podstawę działań w zakresie ochrony zdrowia psychicznego stanowi Krajowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego.</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#StanisławPużyński">2. Krajowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego uchwala Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia.</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#StanisławPużyński">3. Zadania określone w Krajowym Programie Ochrony Zdrowia psychicznego są zadaniami administracji rządowej realizowanymi przez jednostki samorządu terytorialnego finansowanymi z dotacji celowej budżetu państwa, z wyjątkiem zadań opisanych w innych ustawach.</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#StanisławPużyński">4. Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi, w terminie do 30 czerwca, sprawozdanie z realizacji Krajowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego.</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#StanisławPużyński">5. Koordynatorem Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego jest Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie”.</u>
<u xml:id="u-2.20" who="#StanisławPużyński">To uregulowanie - to sprawa podstawowa, by proces transformacji odbywał się w sposób planowy, skoordynowany i elastyczny.</u>
<u xml:id="u-2.21" who="#StanisławPużyński">Problem drugi, równie istotny, to sprawa docelowej sieci publicznych zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej, której opracowanie zaleca ministrowi ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.</u>
<u xml:id="u-2.22" who="#StanisławPużyński">Krótko tu przypomnę, że losy docelowej sieci były zmienne. Wyjściowy zapis nie obligował w zasadzie ministra do wydania rozporządzenia w tym względzie. Początkowo docelowa sieć została opublikowana w formie obwieszczenia, co było dokumentem niższej rangi i nie było obligatoryjne. Ostatecznie odpowiedni zapis, który obliguje do wydania rozporządzenia, znalazł się w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. W międzyczasie nastąpiła zmiana podziału administracyjnego kraju i zaszła potrzeba zmodyfikowania docelowej sieci - co uczyniono. Niestety, po zakończeniu prac, okazało się, że w toku prac legislacyjnych, związanych z porządkowaniem ustaw - mam na myśli ustawę o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw - nastąpiło zawężenie docelowej sieci do zakładów tworzonych i prowadzonych przez samorząd województwa. Co oznacza, że zakres docelowej sieci został znacznie zawężony.</u>
<u xml:id="u-2.23" who="#StanisławPużyński">Przypomnę, że docelowo jedna czwarta zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej typu szpitalnego - to będą zakłady ulokowane na poziomie powiatów. Dlatego sprawa jest nader istotna.</u>
<u xml:id="u-2.24" who="#StanisławPużyński">Zachodzi w związku z tym pilna potrzeba sprostowania niefortunnego, a brzemiennego w skutki, zapisu. Dlatego też wnosimy o nowelizację art. 6 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Proponujemy następujące brzmienie:</u>
<u xml:id="u-2.25" who="#StanisławPużyński">„Art. 6. 1. Jednostki samorządu terytorialnego zgodnie z potrzebami wynikającymi w szczególności z liczby i struktury społecznej ludności województwa tworzą i prowadzą zakłady psychiatrycznej opieki zdrowotnej.</u>
<u xml:id="u-2.26" who="#StanisławPużyński">2. Na zadanie to jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymać dotację z budżetu państwa.</u>
<u xml:id="u-2.27" who="#StanisławPużyński">3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, docelową sieć zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności ich dostępność oraz zasady przyznawania dotacji, o których mowa w ust. 2.</u>
<u xml:id="u-2.28" who="#StanisławPużyński">4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zdrowia uwzględni jednostki, które nadzoruje.</u>
<u xml:id="u-2.29" who="#StanisławPużyński">5. Pełna realizacja sieci, o której mowa w ust. 3, następuje w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie ustawy”.</u>
<u xml:id="u-2.30" who="#StanisławPużyński">Wszystkie te postulaty są zgodne z przepisami dotychczas obowiązującymi. Główna korekta dotyczy odstąpienia od zawężenia odpowiedzialności za tworzenie sieci od samorządu wojewódzkiego na rzecz samorządu w ogóle.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#StanisławGrzonkowski">Traktuję te propozycje legislacyjne jako oficjalne zgłoszenie. Niebawem wszyscy posłowie otrzymają je na piśmie. Otwieram dyskusję.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#StanisławGrzonkowski">Chciałbym zapytać o koszty finansowe tych propozycji legislacyjnych, jak również prosić o wyjaśnienie tych kosztów, które są przewidziane na 2001 r. w realizacji programu ochrony zdrowia psychicznego. Z informacji wynika, że np. koszty w MSWiA przewidziane są na kwotę 5.800.000 zł. Czy to są koszty rozłożone na każdy rok? To samo pytanie mam w stosunku do MON, gdzie jest zmiana z kwoty 810.000 zł na 11.200.000 zł. Proszę też o odniesienie się bardziej szczegółowe do tych propozycji, które są do poszczególnych tematów, którymi ma zająć się Instytut Psychiatrii i Neurologii.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#WojciechKłosiński">Zacznę od Ministerstwa Obrony Narodowej. Ministerstwo Zdrowia zwracało się trzykrotnie do zainteresowanych resortów, które mają współuczestniczyć w realizacji programu ochrony zdrowia psychicznego. Początkowo kwota podana przez Ministerstwo Obrony Narodowej była rzeczywiście drastycznie zaniżona - stąd ta interwencja. W tabeli są podane rzeczywiste, ostateczne kwoty przewidziane na realizację tego programu. W Ministerstwie Zdrowia na przykład są wpisane dwie bardzo ważne pozycje, związane z realizacją programu ochrony zdrowia psychicznego.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#WojciechKłosiński">Pierwsza pozycja - koszty funkcjonowania regionalnych ośrodków psychiatrii sądowej - wynika z innej regulacji, mianowicie z rozporządzenia ministra zdrowia w porozumieniu z ministrem sprawiedliwości w sprawie realizacji środka zabezpieczającego. Jest to pozycja stała, która faktycznie jest finansowana przez ministra zdrowia - jest to funkcjonowanie trzech regionalnych ośrodków psychiatrii sądowej w Polsce.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#WojciechKłosiński">Druga pozycja - to przyszły Krajowy Ośrodek Psychiatrii Sądowej dla dzieci i Młodzieży w Zagórzu, którego funkcjonowanie przewiduje ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich i odpowiednie rozporządzenie ministra zdrowia, którego termin wydania przewiduje się w jesieni tego roku. Z informacji, które Ministerstwo Zdrowia posiada, wynika, że ośrodek ten powinien być uruchomiony w styczniu przyszłego roku. W tym roku jest to niemożliwe, ze względu na drastyczne ograniczenie środków finansowych w programach polityki zdrowotnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#StanisławGrzonkowski">Czy ta kwota 22.500.000 zł na 2001 r. to są rzeczywiste koszty, czy planowane?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#WojciechKłosiński">To są rzeczywiste, faktyczne koszty funkcjonowania rocznego trzech regionalnych ośrodków psychiatrii sądowej i budżet je przewiduje.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#WojciechKłosiński">Kolejna pozycja - są to zadania nałożone na Instytut Psychiatrii i Neurologii, związane z realizacją ustawy o ochronie zdrowia psychicznego i programu ochrony zdrowia psychicznego. W tabeli są wyszczególnione zadania wraz z przydzielonymi kwotami.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#StanisławGrzonkowski">Prosiłbym o bardziej szczegółowe wyjaśnienie kwoty 11.200.000 zł z MON.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#WojciechKłosiński">Jest to globalna kwota, przeznaczona na okres 10 lat. Ministerstwo Obrony Narodowej nie było w stanie dokładnie oszacować kwoty na każdy rok.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#StanisławGrzonkowski">Na co te środki miały być wydane przez MON?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#WojciechKłosiński">W tej chwili nie jestem w stanie dokładnie przytoczyć pisma, ale przede wszystkim na promocję zdrowia psychicznego w jednostkach podległych MON.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#StanisławGrzonkowski">A środki z MSWiA?</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#WojciechKłosiński">Jest tu analogiczna sytuacja. Kwota 5.800.000 zł - to kwota globalna, przeznaczona na 10 lat, bez rozbicia na poszczególne lata. Można się domyślać, że oba ministerstwa nie były w stanie podać kwot szczegółowych, ponieważ miały świadomość braku ustawowego uregulowania możliwości finansowania programu - dlatego te szacunki były podane w tak ogólny sposób.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#StanisławGrzonkowski">Od razu sygnalizuję, że te kwoty trzeba będzie bardziej szczegółowo oszacować, bowiem na dalszym etapie procesu legislacyjnego ta informacja powinna być precyzyjna.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#StanisławGrzonkowski">Jeśli chodzi o docelową sieć zakładów psychiatrycznych, chciałbym dowiedzieć się - jak przebiega realizacja?</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#WojciechKłosiński">Jest tu problem podstawowy. Otóż kiedy sieć została przygotowana, przeprowadzono reformę administracyjną państwa i praktycznie trzeba było wszystko zaczynać od początku: przeprowadzić konsultacje, przeanalizować wszystkie programy restrukturyzacyjne.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#WojciechKłosiński">W tej chwili aktualny projekt sieci jest w zasadzie gotowy. Jest on przygotowany przez zespół osób w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Natomiast w ustawie o reformie ustrojowej państwa został zmieniony zapis, który zawęził, w sposób istotny i groźny dla realizacji sieci i idei samej sieci, możliwość tworzenia docelowej sieci tylko do jednostek samorządu terytorialnego na poziomie województwa. Jest to poważny błąd, który wymaga jak najszybszej korekty, bo w ten sposób pozbawimy właściwie sieć jej idei - czyli dostępności na poziomie powiatów.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#TadeuszPawlus">Nie wiem, czy dobrze zrozumiałem - czy Ministerstwo Zdrowia proponuje, żeby wyjąć lecznictwo psychiatryczne z kas chorych i żeby było utrzymywane tylko z budżetu państwa?</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#TadeuszPawlus">I druga kwestia - czy ministerstwo opracowało systemy opieki nad pacjentami? Czy został stworzony system opieki nad dziećmi autystycznymi?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#MariaWalczyńskaRechmal">Chciałabym poruszyć kwestię organizowania jakby od nowa, w bardzo wielu rejonach, lecznictwa psychiatrycznego. Tak jest np. w województwie lubuskim, gdzie poradnie zdrowia zostały w zasadzie sprywatyzowane. W związku z tym mam problem - jak ocenić np. zapis o liczebności pracowników w poradni z terapeutą - w sytuacji, gdy kasa chorych bardzo nisko wycenia opiekę nad jednym pacjentem - gdy lekarz prowadzący taką poradnię nie jest w stanie, w ramach wynegocjowanych kwot, zatrudnić odpowiedniej liczby osób? To jest problem, na który koniecznie trzeba będzie zwrócić uwagę w tym programie.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#StanisławGrzonkowski">Ja również mocno popieram ten problem, który pani posłanka poruszyła. Uważam, że jest to główna bariera w prawidłowym rozwoju sieci opieki psychiatrycznej. Nie ma bowiem standardów opieki psychiatrycznej, a tym samym stawki, które proponują kasy chorych, są zbyt niskie w stosunku do zadań, jakie trzeba wykonać. My wiemy, że kasy kierują się tu oszczędnością - bo taki limit środków, jaki mają w budżecie, muszą wykonać - ale, jeżeli nie będzie wyraźnie określonego standardu, określonego w drodze rozporządzenia, to będzie się ta sprawa ciągnąć. Dlatego bardzo popieram głos posłanki Marii Walczyńskiej-Rechmal i proszę o odniesienie się do tej kwestii.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#StanisławPużyński">Jeśli chodzi o problem dzieci autystycznych - program oczywiście nie zajmuje się w sposób szczegółowy poszczególnymi kategoriami diagnostycznymi. Natomiast określa wyraźnie dostępność pomocy dla dzieci i młodzieży - mam tu na myśli formy szpitalne i poza szpitalne. I tutaj - z chwilą, gdy program zostałby przyjęty i był finansowany - ta forma na pewno znajdzie właściwe miejsce. Zdajemy sobie bowiem sprawę, że jest to problem pod względem społecznym niezwykle istotny.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#StanisławPużyński">Jeśli chodzi o finansowanie - jest to problem programów i koordynacji. Jedno jest pewne - pieniędzy zawsze będzie za mało. Problemem niezwykle istotnym jest sprawa ich racjonalnego wykorzystania. I tutaj sprawa zespołów koordynacyjnych, które uczestniczą w procesie decyzyjnym, jest sprawą podstawową.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#StanisławPużyński">Projekt programu rządowego przewiduje tworzenie tego typu zespołów na poziomie powiatów i na poziomie województw. Oczywiście nie jest to chęć zastąpienia kas chorych w ich decyzjach ekonomicznych. Jest to wpływanie merytoryczne na sposób wykorzystania środków.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#StanisławPużyński">Drugi problem, który będzie dyskutowany na pewno - to sprawa w ogóle zasad finansowania przynajmniej części psychiatrii. Bardzo poważnie rozważamy sprawę systemu kapitacyjnego. Poza tym jest to też kwestia tworzenia pewnych rozwiązań modelowych, w postaci centrów ochrony zdrowia psychicznego, które w jakimś stopniu przypominałyby dawne poradnie, ale których zadania byłyby znacznie szersze, bo byłyby zobligowane do zapewnienia opieki kompleksowej i opieki ciągłej.</u>
<u xml:id="u-18.4" who="#StanisławPużyński">Jeśli chodzi o problem standardów - oczywiście takie standardy są. Zostały opracowane, opublikowane, są zalecane, ale nie są obligatoryjne. Przyznam szczerze, że może ma to i pozytywne cechy, bowiem liczne nasze placówki być może nie osiągnęłyby dolnej granicy standardu - co mogłoby stanowić utrudnienie w zawarciu kontraktów. Tak więc, być może, pewna elastyczność, w okresie przejściowym, w stosowaniu standardów ma też i wymiar pozytywny.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#MichałSobolewski">W uzupełnieniu dodam, że tutaj minister nie ma specjalnych narzędzi bezpośrednich, żeby mógł mieć wpływ na zawieranie kontraktów.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#MichałSobolewski">Wydaje mi się, że - co pan profesor przed chwilą powiedział - jeżeli będzie taki lobbing, w wyniku programu, który sięgnie aż do powiatów - wtedy będzie to bardziej skuteczne i lepiej będzie można negocjować stawki.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#MichałSobolewski">Jeśli chodzi o problem dzieci autystycznych - programu jako takiego nie ma. Natomiast wiem, że minister - w ramach środków na finansowanie dotacji organizacji pozarządowych - współfinansuje różnego rodzaju pomoc dla dzieci autystycznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#WojciechKłosiński">Rzeczywiście, psychiatria finansowana jest z budżetu kas chorych, ale z jednym małym wyjątkiem - minister zdrowia finansuje w całości działalność regionalnych ośrodków psychiatrii sądowej, a więc ośrodków dysponujących warunkami maksymalnego zabezpieczenia.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#WojciechKłosiński">Pojawił się też problem finansowania realizacji środka zabezpieczającego w warunkach tzw. wzmożonego zabezpieczenia, a więc w wyznaczonej grupie kilku zakładów, gdzie rzeczywiście to finansowanie jest nie satysfakcjonujące i nie pokrywa pełnych kosztów tej populacji osób chorych psychicznie, niebezpiecznych dla porządku publicznego.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#StanisławPużyński">Pytano też, czy to, co proponujemy, oznacza odstąpienie od finansowania opieki psychiatrycznej przez kasy chorych na rzecz budżetu. Oczywiście nie. Działalność podstawowa, czyli świadczenia zdrowotne udzielane przez zakłady zdrowotne opieki psychiatrycznej, będą finansowane z kas chorych. Natomiast sprawa dotyczy kosztów restrukturyzacji. Kasy chorych na pewno nie będą w stanie finansować transformacji psychiatrycznej opieki zdrowotnej. I tutaj są niewątpliwie potrzebne pieniądze pochodzące z budżetu państwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#StanisławGrzonkowski">Jak rozumiem, propozycja sprowadza się do tego, by była to dotacja dla organów założycielskich - dla samorządów. Z tym, że nie byłaby to obligatoryjna dotacja, ale ewentualna dotacja, która umożliwiłaby tym organom przeprowadzanie modernizacji i remontów zakładów. Z odpowiedzi pana profesora wynika też, że są opracowane i wdrożone standardy z zakresu diagnostyki terapii zaburzeń psychicznych i że gdyby można było je zastosować - są gotowe. Pytam zatem - w jaki sposób zrealizować to tak, by nie było to uznaniowe dla kas chorych? Bo jeśli pozostawimy te kwestię tak, jak jest - te standardy, jako zalecenia, praktycznie nie będą obowiązywały.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#StanisławPużyński">Sądzę, że rozwiązaniem byłoby zalecenie tychże standardów w formie rozporządzenia Ministra Zdrowia, z jakimś okresem przejściowym, bo - jak wspominałem - nie wszystkie placówki psychiatrycznej opieki zdrowotnej spełnią te standardy. Co w praktyce oznaczałoby brak kontraktów i ich likwidację. Tak więc okres przejściowy jest niezbędny.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#StanisławPużyński">Drugim problemem jest ustalenie minimalnych stawek. Takich, bez których nie można efektywnie leczyć pacjenta w warunkach każdego oddziału, niezależnie od liczby personelu oraz stosowanych leków. Takie koszty można oszacować. Zaznaczam, że niektóre kontrakty są poniżej tychże kosztów.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#MariaWalczyńskaRechmal">Tu, przy tym problemie mści się brak wyceny procedur, określenia tego w rozporządzeniu.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#MariaWalczyńskaRechmal">W programach restrukturyzacyjnych, które poszczególne województwa wprowadzają, tak na dobrą sprawę dyrektorzy - żeby się pozbyć tego balastu - zlikwidowali lecznictwo otwarte, wydzierżawiając przychodnie, poszczególne gabinety. Mówię to na przykładzie woj. lubuskiego, gdzie podstawowa opieka zdrowotna jest sprywatyzowana w 78 proc., a opieka psychiatryczna w 63 proc.</u>
<u xml:id="u-24.2" who="#MariaWalczyńskaRechmal">Przywiązanie tego programu do powiatu będzie niejako cofnięciem działań restrukturyzacyjnych. Mnie akurat bardziej to odpowiada i dlatego jestem zdecydowanie za tym, by to powiat był podmiotem dla kasy chorych w kontraktowaniu usług na potrzeby swojego terenu.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#StanisławIlnicki">Ostatnio, w związku z redukcją liczebności armii, pojawiły się obawy, czy ofiarą tych zmian nie padną etaty psychologów jednostek. Uważam, że przydałoby się wsparcie, aby ochronić funkcjonowanie tej struktury.</u>
<u xml:id="u-25.1" who="#StanisławIlnicki">Jeśli chodzi o finansowanie - uczestniczyłem w dyskusji o narodowym programie ochrony zdrowia psychicznego, gdzie m.in. zwrócono uwagę na dość dużą różnicę między kwotami przewidzianymi dla MSWiA i dla MON. Stąd - być może - ta korekta.</u>
<u xml:id="u-25.2" who="#StanisławIlnicki">Jest też kwestia, na którą chciałbym zwrócić uwagę - chodzi o wsparcie psychologiczne naszych sił zbrojnych uczestniczących w misjach pokojowych oraz w działalności NATO. Niedawno uczestniczyłem w konferencji organizowanej przez kraje skandynawskie i okazuje się, że tam jest to system bardzo rozbudowany - pod kątem przeciwdziałania skutkom stresu pourazowego. Okazuje się, że około 20 proc. wracających z tego rodzaju misji żołnierzy ma problemy z zaadaptowaniem się do warunków życia normalnego.</u>
<u xml:id="u-25.3" who="#StanisławIlnicki">Powołano w resorcie MON zespół, który ma pracować nad stworzeniem takiego systemu. Dobrze byłoby, żeby to było przedsięwzięcie nie tylko wojskowe, ale finansowane także z szerszych źródeł, ponieważ można byłoby wykorzystywać te zespoły także w sytuacjach kryzysowych np. powodzi czy innych katastrof. Dodam, że wkład Polski jest w tej chwili największy, jeśli chodzi o liczbę żołnierzy wysyłanych na misje. Od początku uczestniczyło w nich przeszło 40 tys. żołnierzy. Jest to grupa, która wymaga większej niż obecnie troski - zarówno pod kątem kwalifikowania do udziału w misjach, a także monitorowania stanu ich zdrowia po powrocie. Powinno to być brane pod uwagę, przy planowaniu preliminarza wydatków na ochronę zdrowia dla potrzeb sił zbrojnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#StanisławGrzonkowski">Jak rozumiem, była to próba uzasadnienia tych 11.200.000 zł, które MON zaplanował na realizacje programu, na okres dziesięciu lat.</u>
<u xml:id="u-26.1" who="#StanisławGrzonkowski">Od razu zaznaczę, że my - przejmując inicjatywę legislacyjną - oczekujemy dokładnego wyliczenia - na co te środki byłyby w MON przeznaczone. Pan w zasadzie powiedział o jednym przykładzie, związanym z misjami zagranicznymi. Wydaje mi się, że w tym wypadku powinien być większy nacisk położony na właściwe przygotowanie żołnierzy przed wyjazdem na misje, niż po. Bo jak na razie te misje nie wiążą się z jakimś większym, istotnym ryzykiem i jeżeli wracają żołnierze, poddani tam może większemu stresowi, to chyba, tak jak każdy obywatel, powinni mieć zapewnioną podstawową opiekę, a nie jakąś dodatkową.</u>
<u xml:id="u-26.2" who="#StanisławGrzonkowski">Czy są jeszcze jakieś pytania lub uwagi odnośnie do informacji, którą przedłożył dyr. Stanisław Pużyński? Nie widzę. Proponuję zatem, aby Komisja podjęła dyskusję i przejęła propozycje legislacyjne jako postulat Komisji Zdrowia, po czym zgłosiła taki projekt ustawy i postarała się, aby jeszcze w tej kadencji ten projekt został przyjęty. Oczywiście jest tu potrzebna dobra współpraca z rządem. Dzisiejsze posiedzenie wskazuje, że jest pełna akceptacja w Ministerstwie Zdrowia, natomiast chciałbym zapytać - czy ta sprawa była dyskutowana w Radzie Ministrów? Jakie są szanse powodzenia tego projektu?</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#WojciechKłosiński">Projekt był przesłany do Komitetu Społecznego Rady Ministrów. Był tam konsultowany, wysyłany na konsultacje do zainteresowanych ministerstw, po czym wrócił z poprawkami i uwagami wskazującymi na dwa podstawowe problemy.</u>
<u xml:id="u-27.1" who="#WojciechKłosiński">Pierwszy - że bez umocowania ustawowego programu trudno go będzie realizować.</u>
<u xml:id="u-27.2" who="#WojciechKłosiński">Drugi - że bez przewidywania odpowiednich skutków finansowych, właśnie w ustawie, będzie to martwy zapis.</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#StanisławGrzonkowski">A czy jest możliwy taki sposób finansowania, żeby to minister zdrowia wysupłał środki na realizacje programu?</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#WojciechKłosiński">Jest nierealny, z uwagi na szczupłość środków finansowych u ministra zdrowia. Poza tym w programie są też zadania dla innych resortów.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#StanisławGrzonkowski">Celowo o to zapytałem, aby była jasność sytuacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#StanisławPużyński">Jest jeszcze jedna kwestia, na którą chciałbym zwrócić uwagę - dotyczy to trybu wnioskowego. Otóż w ustawie dotychczasowej przewidzieliśmy zapis, że przy trybie wnioskowym świadectwo niezbędne do wszczęcia tego trybu wydaje lekarz psychiatra publicznego zakładu psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Transformacja spowodowała, że lekarzy psychiatrów publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest coraz mniej i można przewidzieć, że będą powiaty, gdzie nie będzie takiego lekarza - co by oznaczało niemożność wszczęcia trybu wnioskowego.</u>
<u xml:id="u-31.1" who="#StanisławPużyński">W związku z tym zachodzi potrzeba pilnej nowelizacji art. 30 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Proponujemy, by w art. 30 nadać następujące brzmienie ust. 2:</u>
<u xml:id="u-31.2" who="#StanisławPużyński">„2. Świadectwo wydaje lekarz psychiatra na uzasadnione żądanie osoby lub organu uprawnionego do zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania sądowego w tej sprawie”.</u>
<u xml:id="u-31.3" who="#StanisławPużyński">Słowem - należy zaufać lekarzom psychiatrom. Myślę, że jest tu niewielkie ryzyko nadużyć - przypomnę, że jest to tryb wnioskowy, który prowadzi do umieszczenia chorego w szpitalu bez jego zgody - bo dalej jest procedura sądowa i dalej jest opinia biegłego, innego psychiatry. Tak więc zagrożenie nadużyć jest minimalne, natomiast obecny zapis ustawowy może wkrótce oznaczać stan niemożności.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#StanisławGrzonkowski">Przechodzimy do szczegółowej dyskusji nad propozycjami legislacyjnymi.</u>
<u xml:id="u-32.1" who="#StanisławGrzonkowski">Art. 2a ust. 1: „Podstawę działań w zakresie ochrony zdrowia psychicznego stanowi Krajowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego”.</u>
<u xml:id="u-32.2" who="#StanisławGrzonkowski">Czy do ust. 1 art. 2a są jakieś uwagi? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-32.3" who="#StanisławGrzonkowski">Ust. 2: „Krajowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego uchwala Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia”.</u>
<u xml:id="u-32.4" who="#StanisławGrzonkowski">Czy do ust. 2 art. 2a są uwagi? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-32.5" who="#StanisławGrzonkowski">Ust. 3: „Zadania określone w Krajowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego są zadaniami administracji rządowej realizowanymi przez jednostki samorządu terytorialnego, finansowanymi z dotacji celowej budżetu państwa, z wyjątkiem zadań opisanych w innych ustawach”.</u>
<u xml:id="u-32.6" who="#StanisławGrzonkowski">Wydaje mi się, że z tego zapisu wynika, iż te zadania mogą być realizowane tylko przez jednostki samorządu terytorialnego. Czy takie było zamierzenie? Bo przy takim zapisie np. Instytut Psychiatrii i Neurologii byłby wyłączony.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#MichałSobolewski">Jest jeszcze jedna kwestia. Właśnie inna ustawa - Kodeks karny wykonawczy - reguluje sprawy finansowania tych trzech, a w najbliższej przyszłości czterech, regionalnych ośrodków psychiatrii sądowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#StanisławGrzonkowski">Wydaje się, że ust. 3 trzeba inaczej zredagować. Chodzi bowiem o to, że te zadania programu „są zadaniami wykonywanymi przez administrację rządową, jednostki samorządu terytorialnego i finansowanymi z dotacji celowej budżetu państwa...”. Czyli trzeba wymienić wyraźnie dwa podmioty, które będą ten program realizować: rząd i samorząd. Wtedy, jeśli np. rząd zleci wykonanie zadania jakiejś instytucji pozarządowej - nic nie stoi temu na przeszkodzie.</u>
<u xml:id="u-34.1" who="#StanisławGrzonkowski">Czy jest sprzeciw wobec mojej poprawki redakcyjnej, dotyczącej ust. 3? Nie widzę. Zatem wprowadzamy ją.</u>
<u xml:id="u-34.2" who="#StanisławGrzonkowski">Ust. 4: „Rada Ministrów składa corocznie Sejmowi, w terminie do 30 czerwca, sprawozdanie z realizacji Krajowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego”.</u>
<u xml:id="u-34.3" who="#StanisławGrzonkowski">Czy do ust. 4 są uwagi? Nie ma.</u>
<u xml:id="u-34.4" who="#StanisławGrzonkowski">Ust. 5: „Koordynatorem Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego jest Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie”.</u>
<u xml:id="u-34.5" who="#StanisławGrzonkowski">Chciałbym zaproponować, aby koordynatorem był minister zdrowia, bowiem jest przyjęte, że to minister konstytucyjny koordynuje program. Natomiast praktycznym wykonawcą i koordynatorem prac będzie, w tym wypadku, oczywiście Instytut. Czy ze strony ministerstwa jest aprobata dla takiej poprawki?</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#MichałSobolewski">Całkowicie się z tym zgadzam.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#StanisławGrzonkowski">Czy ze strony posłów jest sprzeciw wobec wprowadzenia takiej poprawki? Nie widzę. Wobec tego ostateczne brzmienie art. 2a zostało ustalone.</u>
<u xml:id="u-36.1" who="#StanisławGrzonkowski">Przechodzimy do drugiej propozycji, która dotyczy art. 6.</u>
<u xml:id="u-36.2" who="#StanisławGrzonkowski">Ust. 1: „Jednostki samorządu terytorialnego zgodnie z potrzebami wynikającymi w szczególności z liczby i struktury społecznej ludności województwa tworzą i prowadzą zakłady psychiatrycznej opieki zdrowotnej”.</u>
<u xml:id="u-36.3" who="#StanisławGrzonkowski">Rozumiem, że propozycja jest taka, by zachować podział administracyjny, ale w ramach województwa określić sieć i wojewódzką i powiatową.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#MichałSobolewski">Wydaje mi się, że jeśli w drugim wersie skreślimy wyraz „województwa”, wtedy zabezpieczymy interes i województwa, i powiatu. Jeśli ten wyraz pozostanie, wtedy będzie zabezpieczony interes tylko województwa - a nie o to przecież chodzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#BożenaPietrzykowska">Najlepiej chyba byłoby nie określać w ogóle, o jaki rodzaj samorządu chodzi.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#StanisławGrzonkowski">Właściwie to jest sprawa drugorzędna - czy określimy w propozycji konkretne szczeble, które mają to przejąć - ponieważ minister właściwy do spraw zdrowia określi tę sieć docelową w rozporządzeniu. Tu chodzi raczej o ogólną dyspozycję, że nie musi to być tylko na poziomie województwa, ale może być na poziomie niższym. Ja tak to rozumiem i uważam, że ten zapis jest prawidłowy.</u>
<u xml:id="u-39.1" who="#StanisławGrzonkowski">Czy posłowie są przeciwnego zdania? Nie widzę. Zatem przechodzimy do ust. 2, który brzmi: „Na zadanie to jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymać dotację z budżetu państwa”.</u>
<u xml:id="u-39.2" who="#StanisławGrzonkowski">Co do intencji tego zapisu nie ma chyba wątpliwości, bo nawet w konstytucji jest zapisane, że ochrona zdrowia psychicznego obywateli ma być objęta szczególną opieką państwa. Niemniej zastanawiam się - czy to jest wystarczająco jasne określenie „na zadanie to”? Na które zadania?</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#BożenaPietrzykowska">Jak już wcześniej wspominaliśmy, chodzi tu o zadania restrukturyzacyjne, czyli tworzenie sieci.</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#StanisławGrzonkowski">Tu jest jednak potrzebna opinia Biura Legislacyjnego. Bo z ust. 1 wynika, że jednostki będą tworzyć i prowadzić zakłady, a w ust. 2 czytamy, że „na zadanie te”, czyli można domniemywać, że dotacja może być i na tworzenie, i na prowadzenie. Tymczasem intencja była taka, by dotacja nie była wykorzystywana na prowadzenie zakładu. Ponieważ nie ma przedstawiciela Biura Legislacyjnego w tej chwili, trudno będzie znaleźć właściwe sformułowanie. Może więc zostawimy na razie zapis w tej formie, a uściślimy go przy pierwszym czytaniu?</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#StanisławPużyński">Myślę, że zapis byłby bardziej jednoznaczny gdybyśmy zamienili kolejność ustępów. Ust. 3 byłby ust. 2, a ust. 2 zostałby ust. 3.</u>
</div>
<div xml:id="div-43">
<u xml:id="u-43.0" who="#PrzedstawicielBiuraStudiówiEkspertyzKancelariiSejmu">Przepis musi być jasny i precyzyjny. Nie sądzę, żeby teraz, „na gorąco” można było zastosować tego rodzaju zmiany, bo łatwo można zgubić istotny sens w zamiarze projektodawcy.</u>
</div>
<div xml:id="div-44">
<u xml:id="u-44.0" who="#StanisławGrzonkowski">Po tej uwadze, wydaje się, że lepiej będzie zostawić na razie zapis tak jak jest i ewentualnie poczekać, czy taka propozycja zostanie złożona przez autora, czyli ministra zdrowia, przed pierwszym czytaniem. Z naszej strony również zastanowimy się, wraz z Biurem Legislacyjnym, jak to precyzyjnie zapisać. Wiemy, że chodzi o intencję jednoznaczną, iż dotyczy to remontów i modernizacji, czyli utrzymania zakładu, a nie świadczeń zdrowotnych. Czy jest zgoda na taka propozycję? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-44.1" who="#StanisławGrzonkowski">Przechodzimy do ust. 4, który brzmi: „W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw zdrowia uwzględni jednostki, które nadzoruje”. Czy do ust. 4 są uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-45">
<u xml:id="u-45.0" who="#BożenaPietrzykowska">Ja może wyjaśnię, iż w tym zapisie chodzi o to, by w sieci nie zostały pominięte kliniki akademii medycznych oraz Instytut Psychiatrii i Neurologii. Bowiem w dyskusjach przeprowadzanych przy organizacji sieci - a kiedyś przy rejonizacji - często kliniki broniły się przed tym, by pełnić też rolę usługową na poziomie podstawowym. Chodzi więc o to, by temu zapobiec i żeby łóżka, które tam są, były również wliczone w łóżka publiczne, służące usługom psychiatrycznym szpitalnym. Dlatego zwracam uwagę, że bez tego zapisu - może ta kwestia uciec.</u>
</div>
<div xml:id="div-46">
<u xml:id="u-46.0" who="#StanisławGrzonkowski">Co do celowości - oczywiście się zgadzamy, że w sieci powinny być także zakłady kliniczne. Tu raczej jest dyskusja legislacyjna - czy w taki sposób to zapisać, czy bardziej uproszczony. Ponieważ jednak nie ma przedstawiciela Biura Legislacyjnego, nie będziemy teraz tego roztrząsać. Wrócimy do tych wątpliwości legislacyjnych w odpowiednim momencie.</u>
<u xml:id="u-46.1" who="#StanisławGrzonkowski">Przechodzimy do ust. 5, który brzmi: „Pełna realizacja sieci, o której mowa w ust. 3, następuje w ciągu dziesięciu lat od wejścia w życie ustawy”. Oczywiście chodzi tu nie tyle o 10 lat, co o wydanie rozporządzenia, które ma obowiązywać za 10 lat. Tu znowu rodzi się pytanie legislacyjne - jak lepiej to zapisać?</u>
</div>
<div xml:id="div-47">
<u xml:id="u-47.0" who="#PrzedstawicielBiuraStudiówiEkspertyzKS">Ust. 5 właściwie niczego nie rozstrzyga. Tu jedynie z jednej strony rząd, z drugiej posłowie - przyjmujący ustawy budżetowe na kolejne lata - mają w pamięci ten przepis tegoż artykułu. I tylko tak można go traktować.</u>
</div>
<div xml:id="div-48">
<u xml:id="u-48.0" who="#StanisławGrzonkowski">Proponuję zatem, aby w tej sytuacji uznać ust. 5 za zbędny, ponieważ minister zdrowia, w drodze rozporządzenia, określi sieć docelową. Może więc co roku, w drodze rozporządzenia, tę sieć poszerzać, modyfikować.</u>
</div>
<div xml:id="div-49">
<u xml:id="u-49.0" who="#StanisławPużyński">Zwracam uwagę, że docelowa sieć zawiera konkretne wskaźniki. Tam są podane liczby. Oczywiście wymaga to podejścia elastycznego, bowiem w grę wchodzą tu wydarzenia epidemiologiczne: narkomania, alkoholizm, i to się może zmieniać, niemniej jednak pewne wskaźniki zostały zamieszczone w docelowej sieci. I kiedy mówimy o pełnej realizacji - mamy na myśli osiągnięcie tychże docelowych wskaźników. Zdaję sobie sprawę, że ust. 5 jest pewnym rodzajem deklaracji, ale może i obligacji, gdyż jest to pewne narzędzie nacisku tych, którzy będą o taką sieć walczyć. Dlatego wykreślenie ust. 5 - moim zdaniem - nie jest dobrym pomysłem. Docelowa sieć bezterminowa - nie wiem, czy miałaby sens. Zresztą w starej ustawie też był termin dziesięciu lat.</u>
</div>
<div xml:id="div-50">
<u xml:id="u-50.0" who="#StanisławGrzonkowski">Jeśli miałby ten termin dziesięciu lat pozostać, jako termin osiągnięcia sieci maksymalnej, to wcześniej trzeba by wrócić do tego, o czym dyskutowaliśmy, iż nie są określone standardy z zakresu diagnostyki terapii zaburzeń psychicznych i jakości opieki, i powiązać tą sieć z określeniem tych standardów. Bo jeżeli te standardy będą określone i tryb ich zastosowania także, to tym samym określi się docelową sieć. Chodzi o to, by nie mieszać intencji z tworzeniem prawa. Prawo musi być precyzyjne i dobre - tzn. nie może wyrażać tylko samych intencji. Dlatego zastanawiam się, czy te standardy nie powinny być zapisane w art. 6. Na przykład po ust. 3, gdzie dajemy dyspozycje dla ministra zdrowia, aby „w drodze rozporządzenia określił docelową sieć zakładów psychiatrycznej opieki zdrowotnej” dodać ust. 4, w którym również dać dyspozycję dla ministra, żeby w drodze rozporządzenia określił standardy z zakresu diagnostyki i terapii zaburzeń psychicznych. Wówczas będzie to pełna dyspozycja i minister będzie dysponował narzędziami do określenia tej sieci. W każdym innym wypadku sieć będzie jakby uznaniowa.</u>
</div>
<div xml:id="div-51">
<u xml:id="u-51.0" who="#MariaWalczyńskaRechmal">W ust. 5 powinniśmy zapisać, że minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, czas pełnej realizacji wyznaczonych standardów. Uważam też, że nie trzeba określać dziesięciu lat, bo być może uda się stworzyć docelową sieć wcześniej, w ciągu pięciu - sześciu lat.</u>
</div>
<div xml:id="div-52">
<u xml:id="u-52.0" who="#StanisławGrzonkowski">To jest właśnie ta druga strona medalu - że jeżeli określimy w ustawie dziesięcioletni okres wchodzenia w życie, to jest to dosyć minimalistyczne podejście. Dlatego właśnie zaproponowałem, abyśmy dodali nowy ust. 4, w którym zapisalibyśmy, że „minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, standardy z zakresu diagnostyki i terapii zaburzę psychicznych i jakości opieki” - tak, jak w programie rządowym jest napisane, bez określania terminów. Oczywiście w tym rozporządzeniu pojawiłoby się ewentualnie vacatio legis. Dla niektórych standardów byłby to czas dłuższy, dla niektórych krótszy - w zależności od realiów, które minister by uznał.</u>
</div>
<div xml:id="div-53">
<u xml:id="u-53.0" who="#MariaWalczyńskaRechmal">Takie rozwiązanie nie zamykałoby tak jednoznacznie czasowo zakończenia tego programu i przyczyniłoby się do aktywnego, sukcesywnego wprowadzania sieci od początku.</u>
</div>
<div xml:id="div-54">
<u xml:id="u-54.0" who="#StanisławGrzonkowski">Wydaje się, że pani posłanka ma rację, bo jeżeli zdecydujemy się na okres dziesięcioletni - minister nie ma żadnego zobowiązania, żeby zrobić to wcześniej. Dlatego ja również jestem za tym, by w ustawie nie określać tego terminu i oddać tę sprawę do decyzji rządu. Bo to rząd będzie decydował jak szybko jest w stanie tę sieć przygotować.</u>
</div>
<div xml:id="div-55">
<u xml:id="u-55.0" who="#StanisławPużyński">Wydaje mi się, że ten termin dziesięciu lat stanowi pewną obligację. Bezterminowość zadań - według mnie - idzie w parze z większym znacznie ryzykiem. Dlatego osobiście zachęcałbym jednak do określenia terminu.</u>
<u xml:id="u-55.1" who="#StanisławPużyński">Popieram natomiast propozycję dotyczącą określenia standardów. Dodam, że te trzy zgłoszone przez nas kwestie do nowelizacji są fragmentem bardziej obszernych propozycji, które też przygotowaliśmy.</u>
<u xml:id="u-55.2" who="#StanisławPużyński">Ta ustawa na pewno wymaga dalszego doskonalenia. Mamy co najmniej kilkadziesiąt drobnych propozycji. Nie chcieliśmy jednak teraz tych kwestii poruszać, bo chodzi tu o czas i uznaliśmy, że te trzy sprawy są najistotniejsze: ustawowe umocowanie programu, docelowa sieć oraz świadectwa wydawane przez lekarzy psychiatrów. Oczywiście, gdyby kwestie standardów nie opóźniały załatwienia tych trzech spraw - ta sprawa jak najbardziej mogłaby się też w tej nowelizacji znaleźć.</u>
</div>
<div xml:id="div-56">
<u xml:id="u-56.0" who="#StanisławGrzonkowski">Myślę, że w ślad za tą deklaracją, którą przyjęliśmy zgodnie: Komisja Zdrowia i Ministerstwo Zdrowia, trzeba podejść do sprawy realistycznie i mieć na uwadze terminy, jakie pozostają do końca kadencji Sejmu. Przypominam bowiem, że każda ustawa, która nie zostanie uchwalona, traci swoją aktualność i cały proces legislacyjny trzeba zaczynać od początku. Dlatego proponuję przy tej nowelizacji skupić się tylko na propozycjach dotyczących tej ustawy, a w czasie pierwszego czytania, kiedy będziemy mieli pełny obraz potrzeb legislacyjnych - można będzie jeszcze nieco rozszerzyć tematykę.</u>
<u xml:id="u-56.1" who="#StanisławGrzonkowski">Wracając do art. 6 - czy jest sprzeciw, aby uzupełnić go o nowy ust. 4, żeby w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw zdrowia określił standardy z zakresu diagnostyki i terapii zaburzeń psychicznych i jakości opieki? Nie widzę. Czyli przyjmujemy nowy ust. 4 i pozostawiamy ust. 5, zgodnie z propozycją Ministerstwa Zdrowia. Czy jest zgoda? Jest.</u>
<u xml:id="u-56.2" who="#StanisławGrzonkowski">Ostatnia propozycja dotyczy art. 30, w którym proponuje się nowy ust. 2: „Świadectwo wydaje lekarz psychiatra na uzasadnione żądanie osoby lub organu uprawnionego do zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania sądowego w tej sprawie”.</u>
<u xml:id="u-56.3" who="#StanisławGrzonkowski">Czy do tej propozycji są uwagi? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-56.4" who="#StanisławGrzonkowski">W ten sposób rozpatrzyliśmy już wszystkie propozycje legislacyjne zgłoszone przez Ministerstwo Zdrowia.</u>
<u xml:id="u-56.5" who="#StanisławGrzonkowski">Proponuję, abyśmy podjęli decyzję o przejęciu inicjatywy, przez Komisję Zdrowia, tych trzech propozycji legislacyjnych. Czy jest sprzeciw wobec tej propozycji? Nie widzę.</u>
<u xml:id="u-56.6" who="#StanisławGrzonkowski">Stwierdzam, że Komisja Zdrowia jednogłośnie przejęła te trzy propozycje legislacyjne i zgłosi je jak najszybciej do pierwszego czytania.</u>
<u xml:id="u-56.7" who="#StanisławGrzonkowski">Czy są jeszcze jakieś uwagi? Nie widzę. Dziękuję państwu. Zamykam posiedzenie Komisji Zdrowia.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>