text_structure.xml
60.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#CzesławBielecki">Otwieram posiedzenie Komisji Spraw Zagranicznych. Witam posłów i zaproszonych gości.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#CzesławBielecki">Porządek dzienny jest państwu znany. Czy są jakieś uwagi do porządku dziennego? Jeśli nie, uznaję, że porządek został przyjęty.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#CzesławBielecki">Przystępujemy do realizacji pierwszego punktu porządku obrad, który obejmuje pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o ratyfikacji Konwencji konsularnej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu, podpisanej w Warszawie 27 listopada 1997 r. Proszę pana ministra o uzasadnienie projektu.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#RadosławSikorski">Uzyskanie pełnej suwerenności państwowej przez Kazachstan oraz nawiązanie przez Polskę stosunków dyplomatycznych z tym państwem stworzyło potrzebę zbudowania nowoczesnej i adekwatnej do aktualnej rzeczywistości infrastruktury prawnej stosunków dwustronnych.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#RadosławSikorski">Dotychczas stosunki konsularne między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Kazachstanu regulowane były przepisami Konwencji konsularnej z 27 maja 1971 r., zawartej między PRL i ZSRR. Stan ten nie odpowiada zmienionej rzeczywistości politycznej, a aktualne i przyszłe interesy Rzeczypospolitej w Kazachstanie wymagają - naszym zdaniem - zawarcia z tym państwem dwustronnej konwencji konsularnej. Wymaga też tego konieczność zapewnienia niezbędnej pomocy i opieki konsularnej licznym skupiskom Polaków na terenie Kazachstanu.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#RadosławSikorski">Podpisana 27 listopada 1997 r. w Warszawie Konwencja konsularna spełnia wymogi współczesnego prawa międzynarodowego. Jej główne założenia wzorowane są na Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 24 kwietnia 1963 r., a preambuła wyraża zobowiązującą deklarację, że postanowienia Konwencji wiedeńskiej stosowane będą w sprawach, które nie zostały wyraźnie uregulowane w podpisanej konwencji.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#RadosławSikorski">Uwzględniając potrzeby rozwijającej się praktyki stosunków konsularnych, w Konwencji konsularnej z Kazachstanem, podobnie jak we wszystkich podpisanych dotychczas przez Rzeczpospolitą Polską konwencjach konsularnych, dokonano istotnego rozszerzenia uprawnień i zakresu funkcji konsulów, i to zarówno w stosunku do konwencji z ZSRR, jak i do Konwencji wiedeńskiej.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#RadosławSikorski">Podpisana konwencja reguluje stosunki konsularne między umawiającymi się stronami na zasadach jak najdalej idących ułatwień w ochronie praw i interesów ich obywateli, przy czym zakres podmiotowy odpowiedniego stosowania postanowień, dotyczących obywateli państwa wysyłającego rozszerzono nie tylko na osoby prawne, lecz także na inne podmioty nie mające osobowości prawnej, o ile tylko zostały one ustanowione zgodnie z prawem państwa wysyłającego i mają siedzibę w tym państwie.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#RadosławSikorski">Konwencja zobowiązuje państwo przyjmujące do udzielania urzędowi konsularnemu państwa wysyłającego wszelkiej pomocy w wykonywaniu jego funkcji oraz do stosowania niezbędnych środków, aby członkowie urzędu mogli wykonywać swoje funkcje urzędowe i w pełni korzystać z przyznanych im immunitetów, ułatwień i przywilejów.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#RadosławSikorski">Konwencja przyznaje urzędnikom konsularnym i członkom ich rodzin nietykalność osobistą, a immunitet od jurysdykcji karnej, cywilnej i administracyjnej oraz swobodę poruszania się wszystkim członkom urzędu konsularnego i członkom ich rodzin, przy czym swoboda poruszania się dotyczy całego terytorium państwa przyjmującego.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#RadosławSikorski">Zakres nietykalności osobistej przyjęty w podpisanej konwencji jest szerszy niż w Konwencji wiedeńskiej. O ile bowiem art. 41 Konwencji wiedeńskiej w pewnych kwalifikowanych przypadkach dopuszcza możliwość zatrzymania, tymczasowego aresztowania lub uwięzienia urzędnika konsularnego, to konwencja z Kazachstanem nie dopuszcza żadnych możliwości stosowania ograniczeń nietykalności osobistej urzędników konsularnych i członków ich rodzin. Również immunitet jurysdykcyjny w sprawach karnych i administracyjnych przyznano urzędnikom konsularnym w zakresie nieograniczonym, podczas gdy art. 43 ust. 1 Konwencji wiedeńskiej ogranicza zakres tego immunitetu jedynie do czynności dokonanych w wykonywaniu funkcji konsularnych.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#RadosławSikorski">Konwencja ustanawia zasady uzyskiwania terenów, budynków i mieszkań dla potrzeb urzędu konsularnego oraz w szerszym zakresie niż przepisy art. 31 Konwencji wiedeńskiej zapewnia nietykalność pomieszczeń konsularnych, obejmując nią także pomieszczenia mieszkalne członków urzędu konsularnego. Konwencja określa zakres środków łączności, będących do dyspozycji urzędu konsularnego i zobowiązuje władze państwa przyjmującego do ochrony swobody porozumiewania się urzędu konsularnego we wszystkich sprawach przy wykonywaniu funkcji konsularnych.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#RadosławSikorski">Zgodnie z postanowieniami Konwencji wiedeńskiej i praktyką stosowaną w międzynarodowych stosunkach konsularnych, podpisana konwencja dopuszcza i odpowiednio reguluje możliwość powierzania przez państwo wysyłające swojemu urzędowi konsularnemu ustanowionemu w jednym państwie wykonywanie funkcji konsularnych w innym państwie, a także wykonywania przez urząd konsularny państwa wysyłającego funkcji konsularnych na rzecz państwa trzeciego w państwie przyjmującym.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#RadosławSikorski">Ustanawiając regulacje prawne zapewniające pełny zakres ochrony interesów państwa wysyłającego w państwie przyjmującym, postanowienia konwencji normują też szeroko sprawowanie opieki konsularnej nad obywatelami i innymi podmiotami państwa wysyłającego, w tym swobodny dostęp i porozumiewanie się z osobami zatrzymanymi, aresztowanymi, uwięzionymi lub w innej formie pozbawionymi wolności na terytorium państwa przyjmującego. Konwencja daje szerokie uprawnienia urzędom konsularnym w zakresie popierania rozwoju stosunków gospodarczych, handlowych, kulturalnych, naukowych i turystycznych między umawiającymi się państwami.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#RadosławSikorski">Podpisana konwencja może dotyczyć różnych podmiotów prawa krajowego, a zwłaszcza osób fizycznych i prawnych, mających jakiekolwiek interesy lub sprawy do załatwienia w Kazachstanie, stwarzając ramy prawne do zapewnienia tym podmiotom niezbędnej pomocy i opieki konsularnej.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#RadosławSikorski">Konwencja nie wprowadza norm prawnych, sprzecznych z obowiązującymi w RP ustawami, a realizacja jej postanowień nie wymaga wydawania normatywnych aktów wykonawczych. Postanowienia konwencji nie zawierają też norm, które kolidowałyby z prawem Unii Europejskiej. Przyjęcie konwencji nie spowoduje dodatkowego obciążenia państwa pod względem finansowym.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#RadosławSikorski">Wiele unormowań przyjętych w podpisanej konwencji konsularnej z Kazachstanem, zwłaszcza dotyczących przywilejów i immunitetów oraz funkcji konsularnych, rozszerza, uzupełnia i doprecyzowuje postanowienia Konwencji wiedeńskiej.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#RadosławSikorski">Uwzględniając powyższe oraz zważywszy na treść normy wyrażonej w art. 89 ust. 1 pkt 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, należałoby uznać za uzasadnione przyjęcie trybu związania Rzeczypospolitej Polskiej w podpisaną Konwencją konsularną z Kazachstanem poprze ratyfikację tej konwencji przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#RadosławSikorski">Wejście w życie konwencji będzie zgodne z oczekiwaniami w Polsce oraz środowisk polonijnych w Kazachstanie, a aktualizując i modernizując podstawy prawne polsko-kazachskich stosunków konsularnych, sprzyjać też będzie rozwojowi dwustronnych stosunków gospodarczych i politycznych. Bardzo proszę o przyjęcie projektu ustawy w proponowanym brzmieniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#CzesławBielecki">Chciałbym przypomnieć, że projekt, który rozpatrujemy, został skierowany do pierwszego czytania w Komisji przez marszałka Sejmu w dniu 19 czerwca br. Pierwsze czytanie obejmuje uzasadnienie projektu przez wnioskodawcę, pytania posłów i odpowiedzi wnioskodawcy, a następnie debatę w sprawie ogólnych zasad projektu. Kto z posłów chciałby zabrać głos?</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#TadeuszIwiński">Dlaczego konwencja podpisana prawie 4 lata temu, dotycząca istotnych spraw, związanych z liczną mniejszością polską w Kazachstanie, dopiero teraz będzie ratyfikowana?</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#CzesławBielecki">Czy są jeszcze jakieś pytania? Jeśli nie, proszę pana ministra o udzielenie odpowiedzi na to pytanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#RadosławSikorski">Konwencja była podpisana 4 lata temu, ale strona kazachska po podpisaniu zaproponowała pewne zmiany. Ponadto była rozbieżność co do trybu ratyfikacji. Nie było jasne, czy konwencja powinna być ratyfikowana w trybie tzw. małej ratyfikacji czy dużej ratyfikacji. Ostatecznie podjęto decyzję co do trybu dużej ratyfikacji. Stąd wynikało opóźnienie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#TadeuszIwiński">Uważam, że jest to wyjaśnienie pokrętne. Jeżeli konwencja nie była ratyfikowana przez 4 lata po podpisaniu, świadczy to o słabości polskiej dyplomacji.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#RadosławSikorski">Z pokorą przyjmujemy każdą krytykę. Chciałbym jednak, aby Komisja miała świadomość, że w tym okresie obowiązywały stosunki konsularne z Kazachstanem. Opieraliśmy się na postanowieniach Konwencji wiedeńskiej, a konwencja między Polską i Kazachstanem jedynie doprecyzowuje i rozszerza zakres stosunków konsularnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#CzesławBielecki">Skoro nie ma więcej pytań, zamykam debatę i stwierdzam zakończenie pierwszego czytania.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#CzesławBielecki">Przystępujemy do rozpatrzenia projektu ustawy w Komisji. Czy pan minister chce ponownie zabrać głos? Nie. Czy ktoś z posłów chciałby zabrać głos? Nie. Czy Biuro Legislacyjne ma uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Biuro Legislacyjne nie zgłasza uwag.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#CzesławBielecki">Czy ktoś z członków Komisji jest przeciwny przyjęciu sprawozdania Komisji o projekcie ustawy bez poprawek? Nie słyszę głosów sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#CzesławBielecki">Stwierdzam, że Komisja bez sprzeciwu przyjęła sprawozdanie.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#CzesławBielecki">Przystępujemy do wyboru posła sprawozdawcy. Proponuję, po uprzednim uzgodnieniu, aby sprawozdawcą Komisji był poseł Grzegorz Piechowiak. Czy są inne kandydatury? Nie ma. Czy ktoś jest przeciwny kandydaturze posła Grzegorza Piechowiaka? Nie ma głosów sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#CzesławBielecki">Stwierdzam, że Komisja wybrała posła Grzegorza Piechowiaka na sprawozdawcę projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#CzesławBielecki">Punkt drugi porządku dziennego przewiduje rozpatrzenie i zaopiniowanie dla Komisji do Spraw Kontroli Państwowej sprawozdania z działalności Najwyższej Izby Kontroli w 2000 r., w zakresie właściwości Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#KrystynaSzajdakowska">Ograniczę się jedynie do zasygnalizowania problemu. Oprócz mnie w posiedzeniu uczestniczy dyrektor generalny oraz dyrektor Departamentu Gospodarki w Najwyższej Izbie Kontroli. Jesteśmy do państwa dyspozycji, gdyby mieli państwo jakieś pytania.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#KrystynaSzajdakowska">Przedstawię trzy grupy tematów. Pierwszy wiąże się z działalnością kontrolną Najwyższej Izby Kontroli, dotyczącą spraw zagranicznych, drugi - z działalnością kontrolną dotyczącą kontroli gospodarki, ale związaną ze sprawami zagranicznymi, trzeci - ze stosunkami zagranicznymi Najwyższej Izby Kontroli.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#KrystynaSzajdakowska">Sprawa pierwsza, to działalność kontrolna dotycząca spraw zagranicznych. W tym zakresie Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę wykonania budżetu Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Nasz departament przeprowadził również kontrolę ewidencjonowania i rozliczania środków finansowych przeznaczonych na inwestycje i remonty w placówkach zagranicznych. Kontrola została przeprowadzona w MSZ oraz w ambasadach w Lizbonie i Kairze.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#KrystynaSzajdakowska">Za kilka dni zostanie przekazana do Komisji Integracji Europejskiej informacja na temat dostosowania prawa polskiego do wymogów członkostwa w Unii Europejskiej oraz stanu organizacyjnego jednostek odpowiedzialnych za integrację w poszczególnych resortach. Temu tematowi poświęcone będzie posiedzenie Komisji Integracji Europejskiej. Jeżeli członkowie Komisji Spraw Zagranicznych życzą sobie, prześlemy informację o wynikach tej kontroli.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#KrystynaSzajdakowska">Druga grupa spraw, to działalność kontrolna, która dotyczy równocześnie spraw gospodarczych i spraw zagranicznych. Wiem, że członków Komisji Sprawe Zagranicznych bardzo interesuje ten temat. W tym zakresie istotne kontrole zostały przeprowadzone przez Departament Gospodarki.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#KrystynaSzajdakowska">Departament zajął się przede wszystkim faktem niezgodnego z prawem funkcjonowania placówek ekonomiczno-handlowych, które ciągle działają w strukturach placówek dyplomatycznych bądź konsularnych, podlegających ministrowi spraw zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-12.6" who="#KrystynaSzajdakowska">Trzecia grupa tematów, to współpraca zagraniczna Najwyższej Izby Kontroli. Najwyższa Izba Kontroli jest aktywnym członkiem INTOSAY - międzynarodowej organizacji najwyższych organów kontroli i EUROSAY - europejskiej organizacji najwyższych organów kontroli. Te organizacje zajmują się m.in. opracowywaniem standardów kontroli, dotyczących różnych zagadnień. W ostatnim okresie wypracowywano wytyczne w sprawie ochrony środowiska, kontroli regulatorów rynku i zagadnień koncesjonowania majątku publicznego.</u>
<u xml:id="u-12.7" who="#KrystynaSzajdakowska">Najwyższa Izba Kontroli współpracuje również z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym. Jest to odpowiednik Najwyższej Izby Kontroli w Unii Europejskiej. Zależy nam na tym, żeby przygotować kontrolerów Najwyższej Izby Kontroli do wykonywania wspólnych kontroli z ETO bądź według standardów unijnych. Przy udziale wykładowców ETO zostało przeszkolonych kilkadziesiąt osób, m.in. z zakresu zarządzania środkami SAPARD i ISPA.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#CzesławBielecki">Czy ktoś z posłów chciałby zabrać głos w dyskusji?</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#KrzysztofKamiński">Od kilku lat mam przyjemność w imieniu prezydium Komisji proponować stanowisko w sprawie opinii Najwyższej Izby Kontroli na temat wykonywania budżetu przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Z tej perspektywy muszę stwierdzić, że współpraca pomiędzy Najwyższą Izbą Kontroli i resortem spraw zagranicznych układa się wzorowo.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#KrzysztofKamiński">Istnieje pełna zgodność co do tego, że Najwyższa Izba Kontroli wskazuje na pewne uchybienia, a resort te niedociągnięcia z roku na rok likwiduje. Za tę życzliwą pomoc w usprawnianiu funkcjonowania Ministerstwa Spraw Zagranicznych należą się Najwyższej Izbie Kontroli słowa podziękowania.</u>
<u xml:id="u-14.2" who="#KrzysztofKamiński">Najwyższa Izba Kontroli musi zrozumieć, że istnieją luki prawne związane z gospodarką finansową ambasad. Konieczne jest doprecyzowanie przepisów. Wiele kwestii rozstrzygnie ustawa o służbie zagranicznej, którą mamy nadzieję uchwalić. Jeszcze raz bardzo dziękuję za znakomitą współpracę, także z naszą Komisją.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#CzesławBielecki">Proponuję, aby Komisja Spraw Zagranicznych zarekomendowała przyjęcie sprawozdania z działalności Najwyższej Izby Kontroli w 2000 r. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja przyjęła opinię. Sprzeciwu nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-15.1" who="#CzesławBielecki">Przystępujemy do omówienia trzeciego punktu porządku dziennego, który dotyczy komisyjnego projektu ustawy o służbie zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-15.2" who="#CzesławBielecki">Komisja powołała podkomisję, której pracami kierował poseł Włodzimierz Cimoszewicz. W skład podkomisji wchodzili również posłowie: Olga Krzyżanowska, Edward Wende, Janusz Dobrosz i Mirosław Styczeń. Tylko determinacja posła Włodzimierza Cimoszewicza zdecydowała o tym, że już dziś możemy rozpatrywać komisyjny projekt ustawy o służbie zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-15.3" who="#CzesławBielecki">Zanim oddam głos przewodniczącemu podkomisji, pragnę przypomnieć, że materia jest delikatna. Chodzi o to, jak nie naruszając spójności ustawy o służbie cywilnej, skonstruować ustawę o służbie zagranicznej, zachowując pewną specyfikę służby w dyplomacji. Oddaję głos posłowi Włodzimierzowi Cimoszewiczowi.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Projekt, który państwo otrzymaliście, jest wynikiem dość intensywnych prac podkomisji powołanej przez naszą Komisję. Opieraliśmy się na propozycjach już istniejących, które były nieformalną, dokonaną przez jedną z kancelarii prawnych, próbą wybrnięcia z impasu, w jakim znalazły się prowadzone od ponad dwóch lat prace rządowe nad projektem ustawy o służbie zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-16.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Prace rządu nie mogły przynieść końcowego pozytywnego rezultatu ze względu na niemożność dokonania uzgodnień międzyresortowych. Po doświadczeniach związanych z kilkoma tygodniami pracy nad projektem ustawy wydaje mi się, że chociaż materia ustawy jest tej natury, że powinien być to projekt rządowy, chyba tylko i wyłącznie dzięki temu, że pracowaliśmy w gronie osób nie związanych z poszczególnymi resortami, możliwe było osiągnięcie rezultatów w postaci gotowego projektu. Przedstawiając go, mamy świadomość, że bardzo trudno będzie przeprowadzić projekt przez całą procedurę w toku obecnej kadencji Sejmu, ponieważ jest on ponad dwusetnym zgłaszanym w tej chwili do laski marszałkowskiej. Niemniej jednak, warto byłoby taką próbę podjąć z co najmniej dwóch przyczyn.</u>
<u xml:id="u-16.2" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Po pierwsze - ustawa o służbie cywilnej przewiduje przyjęcie ustawy regulującej kwestie dotyczące służby zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-16.3" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Po drugie - w tej chwili istnieje szansa na przyjęcie tej regulacji. Jeżeli tego nie zrobimy, upłynie co najmniej kilka miesięcy po wyborach, zanim taki projekt będzie mógł oficjalnie się pojawić.</u>
<u xml:id="u-16.4" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W toku prac wykorzystywaliśmy pewne materiały wcześniej istniejące, w tym nieformalny projekt przygotowany przez wspomnianą kancelarię prawniczą. Kancelaria pracowała, opierając się na propozycjach Ministerstwa Spraw Zagranicznych i uwzględniając stanowisko kierownictwa służby cywilnej. Starano się wypracować pewien kompromis.</u>
<u xml:id="u-16.5" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Projekt ustawy, który państwo otrzymaliście, jest akceptowany w sposób nieoficjalny przez przedstawicieli rządu, to znaczy Ministerstwo Spraw Zagranicznych i kierownictwo służby cywilnej. Instytucje te brały aktywny udział we wszystkich pracach podkomisji. Pragnę też poinformować, że chociaż w tej fazie prac Kancelaria Sejmu nie miała obowiązku uczestniczenia w nich, Biuro Legislacyjne udzielało nam daleko idącej pomocy.</u>
<u xml:id="u-16.6" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Projekt prezentowany państwu - moim zdaniem - jest bardzo poprawny merytorycznie. Przemyśleliśmy i przedyskutowaliśmy, wykorzystując wiele ekspertyz, wszystkie sporne kwestie. Zaproponowaliśmy rozwiązania w największym stopniu przybliżające je do rozwiązań występujących w ustawie o służbie cywilnej. Kierowaliśmy się założeniem, że należy regulować odrębnie minimum tego, co jest niezbędne do regulacji odrębnej w stosunku do obowiązującej w służbie cywilnej. Nie staraliśmy się iść dalej, niż to było konieczne. Jest oczywiste, że w służbie zagranicznej występują odrębności, które powinny być regulowane ustawowo. Z całą odpowiedzialnością rekomenduję ten projekt od strony rozwiązań merytorycznych. Mam jednocześnie wiadomość, że z punktu widzenia sztuki legislacyjnej nie jest on jeszcze w pełni doskonały. Ze względu na pośpiech, w jakim pracowaliśmy, niemożliwe było np. odbycie ostatniego spotkania między przedstawicielami kancelarii prawniczej, Biura Legislacyjnego KS i członkami podkomisji.</u>
<u xml:id="u-16.7" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Biuro Legislacyjne przygotowało kilkadziesiąt drobnych uwag natury legislacyjnej. Zapoznałem się z nimi i podzielam je w ogromnej większości. Stwierdzam, że mogą być naniesione do tekstu w ciągu godziny od chwili, gdybyśmy autoryzowali go jako ewentualny projekt komisyjny.</u>
<u xml:id="u-16.8" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Przyjmując założenie, że wszyscy dążymy do uchwalenia tej ustawy, procedura dalszych prac musiałaby zakładać odbycie pierwszego czytania projektu na kolejnym posiedzeniu Komisji, co stwarzałoby dodatkową możliwość merytorycznej debaty nad zaproponowanymi rozwiązaniami. Nie sądzę, aby było celowe, żebym szczegółowo relacjonował projekt ustawy. Projekt reguluje organizację i funkcjonowanie służby zagranicznej. Precyzyjnie określa kompetencje m.in. dyrektora generalnego służby zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-16.9" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W toku prac podkomisji doprowadziliśmy do zmniejszenia kompetencji dyrektora generalnego służby zagranicznej do poziomu odpowiadającego standardom ustawy o służbie cywilnej. Oczywiście pozycja dyrektora generalnego służby zagranicznej różni się od pozycji dyrektora generalnego w rozumieniu przepisów ustawy o służbie cywilnej, ze względu na to, że jego kompetencje obejmują nie tylko centralę resortu, ale także funkcjonowanie służby zagranicznej na placówkach.</u>
<u xml:id="u-16.10" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W ustawie ustanawiamy inne niż w służbie cywilnej stopnie służbowe, w tym przypadku tożsame ze stopniami dyplomatycznymi, a to ze względu na to, że w dyplomacji zarówno w związku z krajowymi przepisami, jak i z przepisami międzynarodowymi, w tym Konwencją wiedeńską o prawie dyplomatycznym, obowiązuje specyficzna nomenklatura stopni dyplomatycznych.</u>
<u xml:id="u-16.11" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Ustawa reguluje dosyć szczegółowo kryteria, jakie trzeba spełnić, aby móc uzyskać stopień dyplomatyczny, aby znaleźć się w służbie dyplomatycznej. Te warunki są sformułowane w sposób bardziej radykalny, bardziej wymagający od stosowanych ogólnie w służbie cywilnej.</u>
<u xml:id="u-16.12" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Podkomisja była przekonana, że szczególne cele i zadania, jakie wypełnia służba zagraniczna, upoważniają do definiowania warunków uzyskania statusu członka służby zagranicznej na poziomie wyższym od stosowanego generalnie w służbie cywilnej.</u>
<u xml:id="u-16.13" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Ustawa nie uniemożliwia zmiany miejsca zatrudnienia, przechodzenia ze służby cywilnej do służby zagranicznej i na odwrót, przy czym formułuje nieco inaczej niż ustawa o służbie cywilnej mechanizmy takiego przejścia.</u>
<u xml:id="u-16.14" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Projekt ustawy po raz pierwszy na tym poziomie prawnym reguluje tryb mianowania i odwoływania ambasadorów, stwierdzając wyraźnie, że dokonuje tego prezydent, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, po uprzedniej akceptacji wniosku prze prezesa Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-16.15" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Ustawa wzmacnia w sposób właściwy pozycję ambasadora, jako reprezentanta naszego państwa. Proszę zwrócić uwagę na art. 19 ust. 3, w którym mowa jest o tym, że ambasador uczestniczy w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji, podejmowanych działań. Zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli. Dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z państwem przyjmującym.</u>
<u xml:id="u-16.16" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Intencją tego przepisu jest zakończenie częstej praktyki, polegającej na tym, że ambasador RP nawet nie jest poinformowany o tym, kto w państwie, w którym on pełni swoje obowiązki, w tej chwili przebywa, reprezentując państwo polskie i w jaki sposób prowadzi rokowania z państwem przyjmującym. Jest to sytuacja, która sprzyja słabej koordynacji polskiej polityki zagranicznej i rozmaitym nieporozumieniom, które z tego wynikają. Osoby związane z polską dyplomacją od lat opowiadały się za rozwiązaniem, które przedstawiła podkomisja.</u>
<u xml:id="u-16.17" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Przepis stwierdzający, iż ambasador podlega służbowo ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, wyraźnie wskazuje, że nie może być mowy o wydawaniu ambasadorowi i ambasadzie jakichkolwiek poleceń przez kogokolwiek poza Ministerstwem Spraw Zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-16.18" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Inny przepis wskazuje na konieczność wydania odpowiedniego aktu wykonawczego przez prezesa Rady Ministrów, regulującego zasady obsługi innych resortów niż resort spraw zagranicznych przez polskie przedstawicielstwa. To również ma na celu doprowadzenie do klarowności zasad funkcjonowania polskiego przedstawicielstwa, Ministerstwa Spraw Zagranicznych i innych resortów w ramach polskiego rządu.</u>
<u xml:id="u-16.19" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Projekt ustawy reguluje również kwestie praw i obowiązków członków służby zagranicznej. Ze względu na specyfikę pracy, zarówno uprawnienia, jak i obowiązki są zdefiniowane nieco inaczej niż stwierdzają to generalne określenia występujące w Prawie pracy i w ustawie o służbie cywilnej.</u>
<u xml:id="u-16.20" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Wiąże się to z koniecznością podejmowania rozmaitych zadań w sytuacjach szczególnych, w ramach placówek zatrudniających niewielki zespół osób, a więc także w dodatkowym czasie. Jednocześnie zawarte są rozmaite uprawnienia związane z faktem pobytu w obcym państwie, koniecznością korzystania z mieszkań służbowych, koniecznością pokrywania kosztów leczenia, nauki dzieci itd.</u>
<u xml:id="u-16.21" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jedno ze szczególnych uprawnień o charakterze socjalnym, które proponujemy, wiąże się z często występującym faktem pełnienia służby zagranicznej w państwach o bardzo trudnych warunkach klimatycznych. W projekcie proponuje się, aby w okresie pełnienia takiej misji, po co najmniej dwóch latach pełnienia obowiązków, przysługiwało 5 dodatkowych dni urlopu wypoczynkowego.</u>
<u xml:id="u-16.22" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W projekcie jest także mowa o sposobie organizowani aplikacji dyplomatyczno-konsularnych, regułach określających uzyskiwanie kolejnych stopni dyplomatycznych.</u>
<u xml:id="u-16.23" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Przepisy szczególne w art. 43 i 44 pozwalają na tworzenie środków specjalnych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a także uelastyczniają przepisy określające zamówienia publiczne w przypadku placówek zagranicznych, proponując, aby przy zamówieniach do wysokości 200 tys. euro warunkiem wystarczającym do dokonania zamówienia było uzyskanie zgody dyrektora generalnego służby zagranicznej, bez konieczności organizowania przetargu. Wydaje się to niezbędne dla w miarę sprawnego funkcjonowania naszych placówek zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-16.24" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Rozdział V formułuje wiele szczegółowych zmian w obowiązujących przepisach:</u>
<u xml:id="u-16.25" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o obywatelstwie polskim,</u>
<u xml:id="u-16.26" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie Kodeks rodzinny i opiekuńczy,</u>
<u xml:id="u-16.27" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o pracownikach urzędów państwowych,</u>
<u xml:id="u-16.28" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej,</u>
<u xml:id="u-16.29" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o zamówieniach publicznych,</u>
<u xml:id="u-16.30" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych,</u>
<u xml:id="u-16.31" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie Kodeks celny,</u>
<u xml:id="u-16.32" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie służbie cywilnej,</u>
<u xml:id="u-16.33" who="#WłodzimierzCimoszewicz">- w ustawie o repatriacji.</u>
<u xml:id="u-16.34" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Przepisy przejściowe w art. 54–60 regulują sytuację osób obecnie zatrudnionych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Formułują także pewne rozwiązania wyjątkowe, szczególne w okresie przejściowym, w stosunku do reguł określonych we wcześniejszych przepisach, choćby takich reguł, jak konieczność znajomości co najmniej dwóch języków obcych przez pracowników służby zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-16.35" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Art. 60 proponuje, aby ustawa weszła w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia. Rozumowanie związane z tym przepisem było następujące. Dyrektor generalny w Ministerstwie Spraw Zagranicznych wyjaśnił, że byłoby właściwe, gdyby przepisy tej ustawy można było zacząć stosować przed kolejnym letnim okresem rotacji dyplomatycznych, a więc wiosną przyszłego roku. Zakładając, że ustawa byłaby uchwalona we wrześniu br., mogłaby być podpisana i ogłoszona w październiku br. Dawałoby to szansę na jej wejście w życie w kwietniu 2002 r., co byłoby optymalnym momentem z punktu widzenia celów, jakie ma ona spełniać.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#CzesławBielecki">Projekt ustawy jest owocem długiej współpracy. Rząd nie umiał się w tej sprawie porozumieć. Sam uczestniczyłem w wielu spotkaniach, próbując doprowadzić do kompromisu. W gronie prezydium Komisji podjęliśmy decyzję, że powinien to być projekt komisyjny. Podzielam pogląd przewodniczącego podkomisji, że byłoby najlepiej, gdyby pierwsze czytanie odbyło się w Komisji. Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, poczynimy starania, aby marszałek Sejmu skierował projekt ustawy do pierwszego czytania w Komisji. Czy jest zgoda na taki tryb postępowania?</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#JózefOleksy">Czy świadome jest pominięcie sprecyzowania zadań służby zagranicznej? Tylko w części dotyczącej ambasadora i konsula są omówione zadania. Zadania służby zagranicznej jako takiej nie są uregulowane w projekcie.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#JózefOleksy">Jeżeli jest już projekt ustawy o służbie zagranicznej, interesuje mnie, jaka jest przesłanka rezygnacji z określenia ustawowego zadań służby zagranicznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#CzesławBielecki">Proszę przewodniczącego podkomisji o udzielenie odpowiedzi na pytania.</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Podstawowym zadaniem służby zagranicznej jest obsługa ministra właściwego do spraw zagranicznych. To wyczerpuje ogólne zdefiniowane zadania służby zagranicznej. Trzeba by mówić raczej o zadaniach ministra właściwego do spraw zagranicznych, co nie jest przedmiotem tego projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-20.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Pozornie wydaje się, że jest to potrzebne, ale byłaby to próba polegająca na mnożeniu określeń będących synonimami podstawowego określenia, iż służba zagraniczna obsługuje ministra właściwego do spraw zagranicznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#CzesławBielecki">Podzielam ten pogląd. Chciałbym dodać, że cały spór między szefem służby cywilnej a Ministerstwem Spraw Zagranicznych polegał na tym, iż MSZ próbowało autonomizować tę ustawę i nie traktować jej jako naturalnego przedłużenia ustawy o służbie cywilnej, natomiast służba cywilna próbowała narzucić temu projektowi własne kategorie.</u>
<u xml:id="u-21.1" who="#CzesławBielecki">Gdybyśmy dodali komentarz, postulowany przez posła Józefa Oleksego, znowu rozpocząłby się spór.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#MarianSołtysiewicz">Mam pytanie do posła Włodzimierza Cimoszewicza i do przedstawicieli Ministerstwa Spraw Zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-22.1" who="#MarianSołtysiewicz">Specyfika polskiej służby dyplomatycznej wymaga pewnej elastyczności. Interesuje mnie, czy art. 44, który dotyczy zamówień publicznych, nie będzie w kolizji z ustawą o zamówieniach publicznych. Celem ustawy było dostosowanie do zasad obowiązujących w Unii Europejskiej. Czy zatem art. 44 nie będzie w sprzeczności z zasadami dotyczącymi zamówień publicznych obowiązującymi w Unii Europejskiej?</u>
<u xml:id="u-22.2" who="#MarianSołtysiewicz">Art. 4 pkt 6 brzmi: „członkach rodziny - oznacza to współmałżonka i określone w pkt. 7 dzieci z zastrzeżeniem art.”. Nie został wymieniony odpowiedni artykuł. Proszę o wyjaśnienie tej kwestii.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o pierwszą sprawę, przyznam szczerze, że w podkomisji nie badaliśmy tego z punktu widzenia zgodności z prawem europejskim, ale przedstawiciele Ministerstwa Spraw Zagranicznych zapewniają, że taka kolizja nie występuje.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o art. 4 pkt 6, powinno być dopisane „z zastrzeżeniem art. 25 ust. 3”, ale mam przed sobą nową redakcję tego przepisu zaproponowaną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, która jest - w moim przekonaniu - lepsza, a z pkt. 6 i 7 czyni jeden punkt, nie odsyłający już do żadnego innego przepisu.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#GrzegorzPiechowiak">Chciałbym zapytać, jaki stopień dyplomatyczny będzie miał konsul generalny. Wiadomo, że niektóre konsulaty generalne nie funkcjonują w miastach, w których znajdują się siedziby ambasad. Zgodnie z obecną nomenklaturą w konsulatach generalnych są stanowiska konsula generalnego, konsula i wicekonsula.</u>
<u xml:id="u-24.1" who="#GrzegorzPiechowiak">Czy w propozycjach stopni dyplomatycznych są odpowiedniki tych stanowisk? Jeśli tak, bardzo prosiłbym o ich wskazanie. Jeśli nie, uważam to za błąd.</u>
<u xml:id="u-24.2" who="#GrzegorzPiechowiak">W art. 11 ust. 2 stwierdza się:</u>
<u xml:id="u-24.3" who="#GrzegorzPiechowiak">„2. Stopień ambasadora tytularnego, na wniosek dyrektora generalnego służby zagranicznej, nadaje minister właściwy do spraw zagranicznych”.</u>
<u xml:id="u-24.4" who="#GrzegorzPiechowiak">Czy przepis ten nie pozostaje w kolizji z przepisem art. 17 ust. 1, który brzmi:</u>
<u xml:id="u-24.5" who="#GrzegorzPiechowiak">„1. Ambasadora mianuje i odwołuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, po uprzedniej akceptacji wniosku przez Prezesa Rady Ministrów”.</u>
<u xml:id="u-24.6" who="#GrzegorzPiechowiak">Rozumiem, że możliwa jest interpretacja, iż czym innym jest nadanie stopnia ambasadora tytularnego, a czym innym mianowanie i odwołanie ambasadora. Sądzę jednak, że zapis nie jest dostatecznie precyzyjny i budzi wątpliwości.</u>
<u xml:id="u-24.7" who="#GrzegorzPiechowiak">W art. 22 niepotrzebny jest wyraz „są”.</u>
<u xml:id="u-24.8" who="#GrzegorzPiechowiak">Kolejna kwestia dotyczy wynagrodzeń. Art. 29 ust. 2 stwierdza:</u>
<u xml:id="u-24.9" who="#GrzegorzPiechowiak">„2. Członek służby zagranicznej wykonujący obowiązki służbowe w placówce zagranicznej może otrzymać, na swój pisemny wniosek, wynagrodzenie w walucie państwa przyjmującego”.</u>
<u xml:id="u-24.10" who="#GrzegorzPiechowiak">Myślę, że taki pisemny wniosek nie jest potrzebny. W Stanach Zjednoczonych jest to kwestia oczywista. W niektórych państwach europejskich pensja jest przeliczana na dolary i wypłacana w tej walucie. Oczywiste wydaje się, że przynajmniej część pensji powinna być wypłacana w walucie państwa przyjmującego.</u>
<u xml:id="u-24.11" who="#GrzegorzPiechowiak">Ostatnia kwestia dotyczy godzin pracy. Rozumiem, że służba zagraniczna ma swoją specyfikę. Art. 42 ust. 1 stanowi:</u>
<u xml:id="u-24.12" who="#GrzegorzPiechowiak">„1. Jeżeli wymagają tego potrzeby służby zagranicznej, członek służby zagranicznej wykonuje pracę poza normalnymi godzinami pracy, a w wyjątkowych przypadkach także w niedziele i święta, bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia i prawa do czasu wolnego w zamian za czas przepracowany”</u>
<u xml:id="u-24.13" who="#GrzegorzPiechowiak">Czy będzie wydane rozporządzenie dotyczące godzin pracy personelu pomocniczego? Z doświadczenia pracy na placówce wiem, że trzeba zadbać o kierowców, którzy do późnej nocy są do dyspozycji ambasadora. Przeciążenie pracą wpływa na bezpieczeństwo pasażerów.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Odpowiadam na pytanie dotyczące godzin pracy. Art. 32 ust. 3 stwierdza:</u>
<u xml:id="u-25.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">„3. Członek służby zagranicznej ma prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku”.</u>
<u xml:id="u-25.2" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Dotyczy to wszystkich kategorii personelu, nie tylko personelu dyplomatyczno-konsularnego, ale także pomocniczego i obsługi.</u>
<u xml:id="u-25.3" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o art. 29 ust. 2, regulujący kwestię wynagrodzenia w walucie państwa przyjmującego, należy pamiętać, że mamy placówki w państwach, których waluty nie są wymienialne. To może być powód, dla którego niekoniecznie należy wypłacać wynagrodzenie w walucie państwa przyjmującego.</u>
<u xml:id="u-25.4" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Świat się zmienia, zmieniają się sposoby dokonywania płatności. Można sobie wyobrazić sytuację, że ktoś będący na placówce zagranicznej pobiera wynagrodzenie w złotówkach, a przy pomocy karty płatniczej reguluje wszystkie należności.</u>
<u xml:id="u-25.5" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o art. 22, pan poseł oczywiście ma rację.</u>
<u xml:id="u-25.6" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Dwa pierwsze pytania pana posła, dotyczące konsulów i ambasadorów, wiążą się z podstawowym problemem występowania stopni dyplomatycznych, o których mowa jest w art. 8, od attache do ambasadora tytularnego, i występowania stopni służbowych, z których część, poza stanowiskami kierowniczymi, będzie się pokrywała nazewnictwem ze stopniami dyplomatycznymi.</u>
<u xml:id="u-25.7" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Ktoś może mieć stopień dyplomatyczny II sekretarza i stanowisko służbowe II sekretarza w jakimś departamencie. Na poziomie stanowisk kierowniczych, np. dyrektora departamentu, nazwą stanowiska służbowego będzie dyrektor departamentu. Ta osoba będzie miała jednocześnie stopień dyplomatyczny, np. radcy, I radcy, radcy-ministra, być może nawet ambasadora tytularnego. Można to porównać do innych instytucji, w których nazewnictwo rang stopni służbowych nie pokrywa siŁ w pełni z nazewnictwem stanowisk służbowych. Jeśli chodzi o ambasadorów, należy pamiętać, że kim innym jest ambasador jako szef ambasady, a więc osoba pełniąca funkcję ambasadora, a czym innym jest stopień dyplomatyczny tej osoby. Szefem placówki może być ktoś, kto ma stopień dyplomatyczny radcy-ministra.</u>
<u xml:id="u-25.8" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Szefem placówki zostaje się w drodze decyzji prezydenta, na wniosek ministra spraw zagranicznych, zaakceptowanego przez premiera. To nie ma nic wspólnego ze stopniem dyplomatycznym, jaki się posiada. Stopień dyplomatyczny ambasadora tytularnego, o którym jest mowa w art. 8, bardziej odpowiada dzisiejszej instytucji ambasadora ad personam, tytułu nadawanego obecnie przez prezesa Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-25.9" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W projekcie ustawy proponuje się, żeby taką kompetencję miał minister spraw zagranicznych, co prawdopodobnie przyczyniłoby się do bardziej elastycznego posługiwania się tą instytucją. To samo dotyczy konsulów. Będą takie stanowiska służbowe, jak konsul generalny, konsul, wicekonsul, natomiast stopień dyplomatyczny, jaki będzie miała osoba zajmująca takie stanowisko służbowe, jest kwestią odrębną.</u>
</div>
<div xml:id="div-26">
<u xml:id="u-26.0" who="#GrzegorzPiechowiak">Obecnie inne nazewnictwo obowiązuje w wydziale konsularnym ambasady, a inne w konsulacie generalnym. Jeżeli wysyłamy kogoś ze stopniem I sekretarza na placówkę, to w wydziale konsularnym ambasady jest on I sekretarzem, a w konsulacie pełni funkcję konsula, ale ma stopień I sekretarza. Czy dobrze rozumiem tę kwestię?</u>
</div>
<div xml:id="div-27">
<u xml:id="u-27.0" who="#TadeuszIwiński">Rozumiem, że odbywamy wstępną dyskusję nad komisyjnym projektem ustawy o służbie zagranicznej. Chciałbym wypowiedzieć kilka krótkich uwag i wątpliwości. Przede wszystkim chciałbym przyłączyć się do słów uznania dla podkomisji i osobiście dla posła Włodzimierza Cimoszewicza. Myślę, że ogromną słabością polskiej służby dyplomatycznej było to, że dotychczas brakowało takiej ustawy. Gdyby dzięki zaangażowaniu naszej Komisji doszło do jej uchwalenia, byłoby to najbardziej pożyteczne działanie Komisji w ciągu ostatnich 4 lat.</u>
<u xml:id="u-27.1" who="#TadeuszIwiński">Podzielam wątpliwości wyrażone przez posła Józefa Oleksego. Myślę, że symplifikująca jest odpowiedź, iż zadaniem służby zagranicznej jest obsługa ministra właściwego do spraw zagranicznych. Jest to wyraźnie zawężające określenie. Taka odpowiedź nie jest zgodna z rzeczywistością. Sądzę, że projekt ustawy nosi cechy pośpiesznego formułowania, także językowego. Art. 36 mówi o udzielaniu wywiadów i prac naukowych.</u>
<u xml:id="u-27.2" who="#TadeuszIwiński">W sprawach szczegółowych jest wiele kwestii, które wymagałyby wyjaśnienia. Dlaczego w art. 32 ust. 3 stwierdza się, że członek służby zagranicznej ma prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku? Dlaczego akurat 11-godzinnego?</u>
<u xml:id="u-27.3" who="#TadeuszIwiński">Są pewne regulacje, które porządkują chaos związany z relacją pomiędzy stopniami dyplomatycznymi i stopniami służbowymi, ale np. stopień I radcy nie jest powszechny w dyplomacji międzynarodowej. Chciałbym usłyszeć uzasadnienie określenia tego stopnia. Nie wiem, czy zmiana polegająca na tym, że ambasadorów ad personam powołuje nie - jak dotychczas - prezes Rady Ministrów, lecz minister spraw zagranicznych, jest posunięciem właściwym. Jeśli się nie mylę, w ciągu ostatnich dwudziestu kilku lat mieliśmy dwóch, może trzech ambasadorów ad personam. Jeżeli przyznamy tę kompetencję ministrowi spraw zagranicznych, będzie ich znacznie więcej, co spowoduje absolutną dewaluację tego stopnia dyplomatycznego.</u>
<u xml:id="u-27.4" who="#TadeuszIwiński">Przedłożone sprawozdanie jest dobrym punktem wyjścia do dalszych prac. Istotne jest odejście od próby omnipotencji pozycji dyrektora generalnego służby zagranicznej. Jakie mogą być kłopoty w implementacji tej ustawy? Czy nie jest tak, że ustawa pod wieloma względami nie pasuje do rzeczywistości?</u>
</div>
<div xml:id="div-28">
<u xml:id="u-28.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">W pełni zgadzam się z uwagą posła Tadeusza Iwińskiego, iż widać ślady pewnego pośpiechu. Sam to sygnalizowałem. Ze względu na szacunek dla czasu Komisji nie relacjonowałem kilkudziesięciu autopoprawek, które mogłyby być już w tej chwili zgłoszone. Błędy zostały już dostrzeżone przez Biuro Legislacyjne KS i naniesienie poprawek nie stanowi żadnego problemu.</u>
<u xml:id="u-28.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o stopień dyplomatyczny I radcy, my także dyskutowaliśmy nad tą propozycją w trakcie prac podkomisji. W odniesieniu do tego stopnia dyplomatycznego widzieliśmy możliwość zastosowania różnego nazewnictwa np. I radca, starszy radca. Dlaczego ten stopień się pojawia? Otóż dlatego, że liczba stopni dyplomatycznych ma pewne znaczenie z punktu widzenia polityki kadrowej, karier, awansów, różnicowania wynagrodzeń, porównywalności ze stopniami w służbie cywilnej. Można oczywiście dyskutować różne warianty. Podkomisj a zdecydowała się zaakceptować propozycję przedstawioną przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Czy właściwe jest powoływanie ambasadora tytularnego przez ministra spraw zagranicznych? Mnie się wydaje, że tak, podkomisji także, ale jest to kwestia do decyzji Komisji. Czy mogą wystąpić jakieś problemy związane ze względnie krótkim okresem vacatio legis? Nie mogą tego wykluczyć, ale żeby ich uniknąć, wprowadziliśmy niektóre, sensownie zdefiniowane mechanizmy przejściowe, stwarzające uelastycznienie niekiedy sztywnych reguł sformułowanych we wcześniejszych przepisach tego projektu.</u>
</div>
<div xml:id="div-29">
<u xml:id="u-29.0" who="#KrzysztofKamiński">Chciałbym powiedzieć, że ustawę czyta się bardzo dobrze. Pod względem prawnym jest tekstem wzorowym. Uważam, że powinniśmy w dniu dzisiejszym przyjąć sprawozdanie podkomisji bez zastrzeżeń i zwrócić się do marszałka Sejmu, aby na następne posiedzenie Komisji przekazał projekt ustawy do pierwszego czytania. Wtedy rozpatrując poszczególne artykuły, będziemy mieli możliwość wypowiadania się w kwestiach szczegółowych.</u>
<u xml:id="u-29.1" who="#KrzysztofKamiński">Mam uwagę dotyczącą art. 46, który wprowadza zmianę do ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, polegającą na dodaniu par. 4 w brzmieniu:</u>
<u xml:id="u-29.2" who="#KrzysztofKamiński">„4. Mężczyzna i kobieta, będący obywatelami polskimi przebywającymi za granicą mogą zawrzeć małżeństwo przed konsulem lub przed osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula”.</u>
<u xml:id="u-29.3" who="#KrzysztofKamiński">W art. 4 w definicji konsula wyraźnie stwierdza się, że oznacza to osobę wyznaczoną przez dyrektora generalnego służby zagranicznej do pełnienia funkcji konsula generalnego, konsula, wicekonsula lub agenta konsularnego.</u>
<u xml:id="u-29.4" who="#KrzysztofKamiński">Czy osoba, której powierzono wykonywanie funkcji konsula, mieści się w ramach tej definicji? Chodzi o to, żeby małżeństwo zawarte przed osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula było ważne.</u>
<u xml:id="u-29.5" who="#KrzysztofKamiński">Sądzę, że mamy szansę na uchwalenie ustawy. Zwracam uwagę, że wśród dwustu projektów ustaw bardzo niewiele jest projektów komisyjnych. Wiele projektów ustaw jest zgłoszonych przez grupy posłów albo przez kluby parlamentarne.</u>
</div>
<div xml:id="div-30">
<u xml:id="u-30.0" who="#EdwardWende">Chciałbym nawiązać do pytania, które zadali posłowie Józef Oleksy i Tadeusz Iwiński. To jest ustawa, która mówi o osobach pełniących służbę zagraniczną. Dlatego w projekcie ustawy nie znalazł się opis celów polityki zagranicznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-31">
<u xml:id="u-31.0" who="#LonginPastusiak">Chcę się przyłączyć do podziękowań dla pracy podkomisji i osobiście posła Włodzimierza Cimoszewicza. Rozumiem, że dzisiejsza wymiana poglądów umożliwi posłowi Włodzimierzowi Cimoszewiczowi wprowadzenie korekt do projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-31.1" who="#LonginPastusiak">Ograniczę się do zgłoszenia dwóch propozycji. Po pierwsze - moim zdaniem w projekcie ustawy zabrakło wprowadzenia instytucji przesłuchań kandydatów na ambasadorów przed Komisją Spraw Zagranicznych. Obecnie nie ma żadnych podstaw prawnych, żeby Komisja Spraw Zagranicznych przesłuchiwała kandydatów na ambasadorów. Skoro przygotowujemy projekt ustawy o służbie zagranicznej, należałoby wprowadzić instytucję przesłuchań przed sejmową Komisją Spraw Zagranicznych.</u>
<u xml:id="u-31.2" who="#LonginPastusiak">Odrębną kwestią jest, czy werdykt Komisji ma być obowiązujący, czy fakultatywny. Postulowałbym podniesienie rangi instytucji przesłuchań do normy ustawowej.</u>
<u xml:id="u-31.3" who="#LonginPastusiak">Druga sugestia wiąże się ze zjawiskiem ekonomizacji działalności dyplomatycznej służby zagranicznej. Kiedy mowa jest o obowiązkach ambasadora, interesy gospodarcze wymienione są w dalszej kolejności. Podniósłbym rangę spraw gospodarczych wśród różnych zadań ambasadora.</u>
</div>
<div xml:id="div-32">
<u xml:id="u-32.0" who="#OlgaKrzyżanowska">Jest to projekt, który opracowała podkomisja, ale w imieniu członków podkomisji muszę powiedzieć, że jest to głównie zasługa przewodniczącego podkomisji, który w sposób niesłychanie rzetelny wysłuchiwał uwag prawnych i uwag przedstawicieli dwóch ministerstw. Chcę mu za to podziękować.</u>
</div>
<div xml:id="div-33">
<u xml:id="u-33.0" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">Nie jest dla mnie zrozumiała redakcja art. 25, który brzmi:</u>
<u xml:id="u-33.1" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">„1. Przeniesienia urzędnika służby cywilnej do służby zagranicznej, w trybie przepisów art. 51 ustawy o służbie cywilnej, dokonuje Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z dyrektorem generalnym służby zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-33.2" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">2. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej, w trybie art. 52 ustawy o służbie cywilnej, następuje na wspólny wniosek Szefa Służby Cywilnej i dyrektora generalnego służby zagranicznej”.</u>
<u xml:id="u-33.3" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">Dlaczego w ust. 1 stwierdza się, iż przeniesienia dokonuje Szef Służby Cywilnej w porozumieniu z dyrektorem generalnym służby zagranicznej, a w ust. 2, iż przeniesienie następuje na wspólny wniosek Szefa Służby cywilnej i dyrektora generalnego służby zagranicznej?</u>
<u xml:id="u-33.4" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">Jest to ciekawy niuans z punktu widzenia prawa administracyjnego. Czym się różni porozumienie od wspólnego wniosku?</u>
<u xml:id="u-33.5" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">Mam wątpliwości co do przepisu regulującego kwestię wynagrodzeń. Niedawno wprowadziliśmy wypłaty wynagrodzeń zarówno w walucie państwa przyjmującego, jak i w walucie polskiej. Czy wprowadzenie ust. 2 w art. 29 nie grozi stworzeniem chaosu finansowego i niekorzystnymi zjawiskami w sferze wynagrodzeń służby zagranicznej?</u>
<u xml:id="u-33.6" who="#PosełAndrzejWielowieyskiUW">Muszę stwierdzić, że zdziwił mnie przepis art. 32 ust. 3, iż członek służby zagranicznej ma prawo do nieprzerwanego 11-godzinnego odpoczynku. Według jakich norm przyjęto właśnie taką zasadę? Dobrze wiemy, że jeśli będzie potrzeba, członek służby zagranicznej będzie pracował bez przerwy.</u>
</div>
<div xml:id="div-34">
<u xml:id="u-34.0" who="#MarianSołtysiewicz">Chciałbym zwrócić uwagę, że przesłuchania dotyczą nie tylko kandydatów na ambasadorów, ale również kandydatów na konsulów. Odbywają się one na forum Komisji Łączności z Polakami za Granicą. Zgadzam się, że kwestia ta wymaga uregulowania prawnego.</u>
</div>
<div xml:id="div-35">
<u xml:id="u-35.0" who="#CzesławBielecki">Proszę przewodniczącego podkomisji o komentarz do wypowiedzi posłów.</u>
</div>
<div xml:id="div-36">
<u xml:id="u-36.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Uwagi posłów, dotyczące ustawowego uregulowania kwestii przesłuchań kandydatów na ambasadorów brzmią mi mile, ponieważ sam przedstawiłem taką sugestię w roku prac podkomisji. Wyjaśniono mi, że jest to pewne pomieszanie materii. Kwestia ta nie powinna być regulowana w ustawie o służbie zagranicznej. Przekonały mnie argumenty moich rozmówców.</u>
<u xml:id="u-36.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Jeśli chodzi o uwagę dotyczącą zadań z zakresu promocji polskich interesów gospodarczych, myślę, że w trakcie pierwszego czytania będziemy mogli zastanowić się, jak można by zrealizować tego typu postulat.</u>
<u xml:id="u-36.2" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Dwa tryby, o których mowa w art. 25, stanowią pewną odrębność w stosunku do ustawy o służbie cywilnej, która przyznaje kompetencje Szefowi Służby Cywilnej. Chcieliśmy wprowadzić element współudziału dyrektora generalnego służby zagranicznej w podejmowaniu decyzji o przeniesieniu. Przewidujemy dwa odmienne rozwiązania, w zależności od tego, czy chodzi o przejście do służby zagranicznej, czy o odejście ze służby zagranicznej. Uznaliśmy, że ona te procesy powinny być poddane pewnej kontroli ze strony dyrektora generalnego służby zagranicznej.</u>
<u xml:id="u-36.3" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Kwestia wynagrodzeń, poruszona przez posła Andrzeja Wielowieyskiego była dyskutowana wcześniej.</u>
<u xml:id="u-36.4" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Kilka osób poruszyło sprawę 11-godzinnej przerwy w pracy. To nie jest ani zabawne, ani wymyślone. Takie jest wyraźne zalecenie jednej z dyrektyw Unii Europejskiej. Jest to norma odpowiadająca regule, której jest sens się podporządkować.</u>
</div>
<div xml:id="div-37">
<u xml:id="u-37.0" who="#CzesławBielecki">Czy są jeszcze jakieś uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-38">
<u xml:id="u-38.0" who="#EdwardWende">Chciałbym zgłosić pewną wątpliwość dotyczącą art. 19 pkt 3, w który stwierdza się, iż ambasador w państwie przyjmującym, w zakresie swoich pełnomocnictw, w szczególności:</u>
<u xml:id="u-38.1" who="#EdwardWende">„3. Uczestniczy, poza granicami Rzeczypospolitej polskiej w czynnościach przedstawicieli organów władzy publicznej w zakresie prowadzonych przez nich negocjacji i podejmowanych działań, zapewnia współdziałanie tych przedstawicieli, dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej, a także udziela im pomocy i współdziała z nimi w zakresie ich zadań w stosunkach z państwem przyjmującym”.</u>
<u xml:id="u-38.2" who="#EdwardWende">Proszę posłów o zastanowienie się, czy możliwe jest zastąpienie wyrazu „dba” jakimś innym wyrazem. Podkomisja nie znalazła właściwego określenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-39">
<u xml:id="u-39.0" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Wyjaśnię, że w pierwotnej wersji znajdowało się określenie „koordynuje”, które uznaliśmy za zbyt mocne, ponieważ przedstawicielami organów władzy publicznej, o których mowa w art. 19 pkt 3, mogą być ministrowie jako przedstawiciele Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-39.1" who="#WłodzimierzCimoszewicz">Trudno sobie wyobrazić, żeby nadać ambasadorowi - nawet przy wzmacnianiu jego pozycji - uprawnienie do koordynowania działań pełnoprawnych ministrów w czasie ich pobytu za granicą. Uznaliśmy, że określenie „dba o zgodność ich czynności z założeniami polskiej polityki zagranicznej” jest sformułowaniem właściwym, dającym merytoryczną podstawę, aby wpływać na to, co robią przedstawiciele organów władzy publicznej za granicą.</u>
</div>
<div xml:id="div-40">
<u xml:id="u-40.0" who="#CzesławBielecki">Chciałbym poprosić o krótką wypowiedź dyrektora generalnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, który uczestniczył w pracach nad projektem ustawy. Czy Ministerstwo Spraw Zagranicznych jest zadowolone z osiągniętego kompromisu?</u>
</div>
<div xml:id="div-41">
<u xml:id="u-41.0" who="#MichałRadlicki">Przede wszystkim chciałbym zacząć od ogromnych podziękowań pod adresem Komisji, a zwłaszcza przewodniczącego podkomisji. Prace nad projektem ustawy odbywały się w imponującym tempie. Jesteśmy ogromnie wdzięczni za to, że ustawa nabiera takiego kształtu. Nie mamy większych zastrzeżeń do projektu ustawy. Chciałbym zaznaczyć, że jest to tekst uzgodniony z Urzędem Służby Cywilnej. Praktycznie nie ma kwestii spornych. Jest to ogromna zasługu podkomisji.</u>
<u xml:id="u-41.1" who="#MichałRadlicki">Jeśli chodzi o zadania służby zagranicznej, należy stwierdzić, że służba zagraniczna jest częścią służby cywilnej. Ustawa o służbie cywilnej nie określa zadań służby cywilnej, bo musiałaby określać zadania każdego z ministrów. My również postanowiliśmy w ustawie o służbie zagranicznej nie określać zadań tejże służby. Chciałbym zasygnalizować państwu, że mieliśmy problem z nazewnictwem stopni dyplomatycznych w służbie zagranicznej. Zastanawialiśmy się np., czy bardziej właściwe będzie określenie I radca, czy główny radca.</u>
<u xml:id="u-41.2" who="#MichałRadlicki">Służba zagraniczna usytuowana jest pomiędzy służbą cywilną a służbą mundurową. Trzeba było określić, co jest funkcją jedynie nadzoru, a co jest funkcją władczą.</u>
<u xml:id="u-41.3" who="#MichałRadlicki">Jeszcze raz bardzo dziękuję w imieniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych za przygotowanie projektu ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-42">
<u xml:id="u-42.0" who="#CzesławBielecki">Rozumiem, że nie ma więcej uwag. W trakcie prac nad projektem ustawy osiągnęliśmy podwójny kompromis. Zdołaliśmy doprowadzić do konsensu pomiędzy Szefem Służby Cywilnej i ministrem spraw zagranicznych, czyli pomiędzy racjami całej służby cywilnej i służby zagranicznej, z zaakcentowaniem jej specyfiki. Ponadto należy zaznaczyć, że proponujemy projekt komisyjny, a nie klubu parlamentarnego czy grupy posłów.</u>
<u xml:id="u-42.1" who="#CzesławBielecki">Sądzę, że uda nam się przeprowadzić tę inicjatywę we właściwy sposób. Rozumiem, że nie ma głosów sprzeciwu wobec propozycji skierowania projektu na ścieżkę legislacyjną, przewidującą pierwsze czytanie projektu ustawy w Komisji. Nie słyszę głosów sprzeciwu.</u>
<u xml:id="u-42.2" who="#CzesławBielecki">Dziękuję za udział w obradach. Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>