text_structure.xml 120 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#TomaszWójcik">Otwieram posiedzenie Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji. Tematem posiedzenia są przekształcenia własnościowe w przemyśle cukrowniczym. Sytuację w tym względzie przedstawi pani minister Barbara Litak-Zarębska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#BarbaraLitakZarębska">W sektorze cukrowniczym funkcjonuje 76 cukrowni, które posiadają zróżnicowaną strukturę własnościową. Większość z nich, czyli 62 cukrownie została poddana procesom przekształceń własnościowych w trybie ustawy z 26 sierpnia 1994 r. o regulacji cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Zgodnie z tą ustawą minister skarbu państwa utworzył 4 spółki cukrowe, zwane też holdingami cukrowymi, którymi są:</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#BarbaraLitakZarębska">- Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Zamościu,</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#BarbaraLitakZarębska">- Mazowiecko-Kujawska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Toruniu,</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#BarbaraLitakZarębska">- Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Poznaniu,</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#BarbaraLitakZarębska">- Śląska Spółka Cukrowa S.A. z siedzibą w Łosiowie.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#BarbaraLitakZarębska">Są to spółki ze 100 proc. udziałem Skarbu Państwa, do których wniósł on - w formie aportu - pakiety 51 proc. akcji cukrowni, uprzednio przekształconych w spółki akcyjne. Akcje te są jedynym majątkiem, w jaki Skarb Państwa wyposażył spółki cukrowe. W wyniku wcześniejszych procesów restrukturyzacyjnych, w czterech cukrowniach nastąpiło podwyższenie kapitału, a akcje zostały objęte przez inwestorów. Tymi cukrowniami są: „Opalenica” S.A., „Ropczyce” S.A, „Glinojeck” S.A., i „Pelpin” S.A. Ponadto w ramach zobowiązań inwestycyjnych, akcje trzech cukrowni zostały wniesione przez spółki cukrowe do cukrowni posiadających już inwestorów, celem podwyższenia w nich kapitału. Cukrownia Włostów S.A. została wniesiona do Cukrowni Ropczyce S.A., zaś cukrownie „Ciechanów” S.A. i „Michałów” S.A. do Cukrowni Glinojeck S.A. Można powiedzieć, że te cukrownie zostały już sprywatyzowane.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#BarbaraLitakZarębska">W strukturach spółek cukrowych funkcjonuje 59 cukrowni, a w 54 z nich holdingi cukrowe posiadają nadal po 51 proc. akcji. Udział Skarbu Państwa wynosi nadal 49 proc. w tych cukrowniach, w których akcje jeszcze nie zostały udostępnione pracownikom i plantatorom. Proces udostępniania akcji został rozpoczęty w 15 cukrowniach.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#BarbaraLitakZarębska">13 cukrowni zostało sprywatyzowanych przed wejściem w życie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Ich prywatyzacja odbyła się w trybie prywatyzacji bezpośredniej, na podstawie ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Są to głównie małe cukrownie, zlokalizowane na Kujawach i w Wielkopolsce. Ogółem posiadają one 20-procentowy udział w rynku krajowym.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#BarbaraLitakZarębska">W ubiegłym roku rozpoczął się proces restrukturyzacji regionalnej i prywatyzacji spółek cukrowych według strategii opracowanej przez Ministerstwo Skarbu Państwa. Rok wcześniej Ministerstwo przeprowadziło konsultacje ze zrzeszeniami plantatorów, organizacjami związkowymi i gospodarczymi oraz z zarządami spółek cukrowych i na podstawie tych konsultacji zdecydowało, że trzy spółki nie zostaną sprywatyzowane w całości, lecz zostaną poddane procesowi tzw. restrukturyzacji regionalnej, a następnie prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#BarbaraLitakZarębska">W całości zostanie sprywatyzowana przez Skarb Państwa Śląska Spółka Cukrowa S.A., natomiast w ramach pozostałych spółek cukrowych wydzielone zostały grupy cukrowni, przy czym przyjęto założenie, że akcje każdej z tych grup cukrowni nabędzie jeden inwestor. Struktura grup została ukształtowana z uwzględnieniem odległości pomiędzy cukrowniami, wchodzącymi w ich skład oraz usytuowania plantacji buraka cukrowego w powiązaniu z cukrowaniami. Ponieważ było wiadomo, że sektor cukrowniczy będzie musiał być restrukturyzowany, więc uznano, że łatwiej będzie ją przeprowadzić i łatwiej sprawować nad nią kontrolę, tworząc grupy regionalne.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#BarbaraLitakZarębska">Prywatyzacja Śląskiej Spółki Cukrowej S.A odbywa się na zasadach określonych w ustawie o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Doradca, który dla tej spółki został wybrany przez ministra skarbu państwa, przygotował dokumentację, na którą składają się analizy prawne i ekonomiczne. Ponadto opracował on strategię prywatyzacyjną i memorandum informacyjne.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#BarbaraLitakZarębska">Na zaproszenie do składania ofert, które ukazało się w prasie, odpowiedziało trzech potencjalnych inwestorów. Doradca, który prowadził z nimi negocjacje warunków umowy zbycia akcji, zaproponował, aby jednemu z nich przyznać wyłączność na negocjacje. Propozycja ta została przyjęta i od 10 kwietnia do końca drugiej dekady maja br. negocjacje będą prowadzone tylko z inwestorem francuskim. W tym czasie inwestor będzie musiał uzgodnić ze związkami zawodowymi i związkami plantatorów pakiet socjalny i plantatorski.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#BarbaraLitakZarębska">Pozostałe trzy spółki cukrowe same będą sprzedawały akcje, które posiadają w grupach regionalnych, natomiast Skarb Państwa zachowa swoje akcje. Sprzedaż akcji odbywać się będzie pod kontrolą Ministerstwa Skarbu Państwa. Z tego względu w marcu ubiegłego roku Ministerstwo Skarbu Państwa, jako walne zgromadzenie trzech spółek cukrowych, określiło tryb i zasady zbywania akcji.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#BarbaraLitakZarębska">Prywatyzacja grup regionalnych, jak w każdym innym przypadku, rozpoczęła się od wyboru doradcy, opracowania przez niego dokumentacji prywatyzacyjnej i memorandum informacyjnego. Zgodnie z odpowiednimi przepisami, memorandum należy wysłać, celem zaproszenia do składania ofert, do nie więcej niż 300 i nie mniej niż 150 podmiotów. Zdecydowana większość zaproszeń została skierowana do podmiotów krajowych. Zainteresowanie prywatyzacją każdej z grup cukrowni wykazało kilku inwestorów, którzy złożyli swoje oferty. Inwestorzy ci przeprowadzili negocjacje z plantatorami oraz z pracownikami, a do tych, którzy wynegocjowali pakiet socjalny i plantatorski, zostały wysłane zaproszenia do składania ofert cenowych. Wygrywał ten inwestor, który zaoferował najlepszą cenę, ale są to dopiero wstępne warunki umowy.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#BarbaraLitakZarębska">Cała dokumentacja prywatyzacyjna ma być przesłana do Ministerstwa Skarbu Państwa po to, aby po dokonaniu jej analizy, minister skarbu państwa, jako walne zgromadzenie, podjął decyzję w sprawie proponowanego dla danej grupy inwestora. Jeżeli zostanie on zatwierdzony, to dopiero wówczas spółka cukrowa może przystąpić do sprzedaży akcji.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#BarbaraLitakZarębska">W procedurze prywatyzacyjnej uczestniczy także minister spraw wewnętrznych, jeśli inwestorem jest podmiot zagraniczny i Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#BarbaraLitakZarębska">Po wyłonieniu grup regionalnych, w strukturze spółek cukrowych zostało 16 cukrowni, które mogą zostać sprywatyzowane dopiero po zakończeniu prywatyzacji tych grup, ponieważ przyjęte zostało założenie, iż zostaną one dokapitalizowane.</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#BarbaraLitakZarębska">W tym miejscu należy się państwu wyjaśnienie, że przychody z prywatyzacji Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. zostaną odprowadzone przez ministra skarbu państwa do budżetu, natomiast przychody z prywatyzacji grup regionalnych są przychodami spółek cukrowych i odprowadzenie tych środków do budżetu odbywać się będzie w taki sam sposób, jak w przypadku Polskiego Koncernu Naftowego, który był prywatyzowany przez spółkę „Nafta Polska”.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#BarbaraLitakZarębska">Mając na uwadze złą kondycję sektora cukrowniczego oraz założenie, iż jego prywatyzację traktuje się m.in. jako źródło dofinansowania prywatyzowanych podmiotów, jednym z elementów programu restrukturyzacji regionalnej i prywatyzacji jest dokapitalizowanie 16 cukrowni w wysokości 30 proc. wpływów, które spółki cukrowe uzyskają z prywatyzacji grup, bądź tylko tych, które najbardziej będą potrzebowały takiego dofinansowania. Polegać będzie ono na podwyższeniu kapitału cukrowni znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji ekonomiczno-finansowej. Akcje w podwyższonym kapitale obejmie spółka cukrowa za wkład gotówkowy, uzyskany w procesie prywatyzacji grup regionalnych.</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#BarbaraLitakZarębska">Skarb Państwa zamierza prywatyzować 3 spółki cukrowe wraz szesnastoma cukrowniami w ostatniej kolejności. W związku z toczącą się dyskusją nad utworzeniem podmiotu „Polski Cukier”, a także uchwałą Sejmu w tej sprawie, Ministerstwo Skarbu Państwa przedstawiło Radzie Ministrów propozycję, jak można byłoby podejść do tej kwestii. Rząd stanął na stanowisku, że jest możliwe utworzenie takiego podmiotu w ramach 3 spółek cukrowych i 16 cukrowni. Zostaliśmy zobowiązani do wybrania doradcy, ponieważ utworzenie podmiotu „Polski Cukier” jest traktowane jako forma prywatyzacji przemysłu cukrowniczego. Z przeprowadzanych analiz wynika, że powołanie do życia takiego podmiotu musi nastąpić na podstawie stosownej ustawy, dlatego doradca przygotuje jej projekt i dokumentację prywatyzacyjną.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#BarbaraLitakZarębska">W związku z decyzją rządu, minister skarbu państwa będzie musiał zmodyfikować specyfikację zadań dla doradcy prywatyzacyjnego. Według wcześniej przygotowanej specyfikacji, miał on opracować koncepcję utworzenia podmiotu „Polski Cukier” natomiast nie obejmowała ona prywatyzacji 3 spółek cukrowych i 16 cukrowni. Teraz będziemy musieli rozszerzyć zakres zadań doradcy o przygotowanie dokumentacji prywatyzacyjnej i w kwietniu rozpoczniemy procedurę wyboru doradcy.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#BarbaraLitakZarębska">Poinformuję państwa, jaki jest stopień zaawansowania prywatyzacji grup regionalnych. Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. składa się z czterech grup regionalnych, a ich struktura przedstawia się w sposób następujący:</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupę Północną tworzą cukrownie: „Krasnystaw” S.A., „Lubin” S.A., „Łapy” S.A., „Rejowiec” S.A., „Sokołów” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupę Południową tworzą cukrownie: „Przeworsk” S.A., „Ropczyce” S.A., „Częstocice” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Zachodnia obejmuje Cukrownię „Opole Lubelskie” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupę Wschodnią tworzą cukrownie: „Klemensów” S.A., „Strzyżów” S.A., „Werbkowice” S.A., „Wożuczyn” S.A.</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#BarbaraLitakZarębska">Prywatyzacja Grupy Północnej nastąpi po opracowaniu przez doradcę koncepcji przekształceń własnościowych, z uwzględnieniem utworzenia podmiotu „Polski Cukier”. W odniesieniu do pozostałych grup, wybrany przez spółkę cukrową doradca wykonał dokumentację prywatyzacyjną, która niedawno została przesłana do Ministerstwa Skarbu Państwa. Zostanie ona przeanalizowana i na postawie uzyskanych wyników, minister skarbu państwa będzie wiedział, czy może wyrazić zgodę na sprzedaż akcji proponowanym przez spółkę inwestorom, którymi są: Sudzucker AG dla Grupy Południowej i Grupy Wschodniej oraz Herbapol S.A. dla Grupy Zachodniej.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#BarbaraLitakZarębska">W Mazowiecko-Kujawskiej Spółce Cukrowej S.A. wydzielone zostały 3 grupy regionalne i oprócz tego dwie cukrownie zostały przewidziane do indywidualnej sprzedaży. Cukrownia Glinojeck S.A. już jest prywatyzowana, zaś Cukrownie Toruńskie S.A. de facto zajmują się sprzedażą cukru, a nie jego produkcją. Struktura grup regionalnych jest następująca:</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Gdańska składa się z cukrowni: „Malbork” S.A., „Nowy Staw” S.A. oraz dwu cukrowni Poznańsko-Pomorskiej Spółki Cukrowej S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Toruńska liczy 3 cukrownie: „Chełmża” S.A., „Krasiniec” S.A., „Mełno” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Południowa liczy 6 cukrowni: „Borowiczki” S.A., „Brześć” S.A., „Dobrzelin” S.A., „Leśmiarz” S.A., „Mała Wieś” S.A., „Ostrowy” S.A.</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#BarbaraLitakZarębska">Także Grupa Południowa będzie prywatyzowana po opracowaniu przez doradcę koncepcji przekształceń własnościowych, z uwzględnieniem utworzenia podmiotu „Polski Cukier”. W przypadku Grupy Gdańskiej, która jest wspólną grupą Mazowiecko-Kujawskiej Spółki Cukrowej S.A. i Poznańsko-Pomorskiej Spółki Cukrowej S.A., po pewnych perturbacjach został wyłoniony kandydat na inwestora, którym jest firma Nordzucker AG. Ten sam inwestor został zaproponowany dla Grupy Toruńskiej.</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#BarbaraLitakZarębska">Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. składa się z 5 grup, przy czym Grupa Gdańska została utworzona wspólnie z Mazowiecko-Kujawską Spółką Cukrową S.A., o czym wspomniałam już wcześniej. Struktura tych grup regionalnych przedstawia się następująco:</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Bydgoska liczy 5 cukrowni: „Janikowo” S.A., „Kruszwica” S.A., „Nakło” S.A., „Tuczno” S.A., „Żnin” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Kalisko-Konińska liczy 5 cukrowni: „Gniezno” S.A., „Gosławice” S.A., „Witaszyce” S.A., „Zbiersk” S.A., „Zduny” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Poznańska liczy 2 cukrownie: „Opalenica” S.A., „Szamotuły” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Szczecińska liczy 2 cukrownie: „Gryfice” S.A., „Kluczewo” S.A.,</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#BarbaraLitakZarębska">- Grupa Gdańska oprócz dwóch cukrowni z Mazowiecko-Kujawskiej Spółki Cukrowej S.A., obejmuje cukrownie „Pelpin” S.A. i „Pruszcz Gdański” S.A.</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#BarbaraLitakZarębska">Grupa Bydgoska będzie prywatyzowana według nowego wariantu przekształceń własnościowych. Proponowanym inwestorem dla Grupy Kalisko-Konińskiej jest firma Pleifer and Langen, natomiast dla Grupy Poznańskiej i Grupy Szczecińskiej spółka cukrowa wybrała na inwestora firmę Nordzuker AG. Obaj inwestorzy podpisali pakiety plantatorskie i socjalne i zaakceptowali warunki cenowe transakcji. Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. najwcześniej przysłała do Ministerstwa dokumentację prywatyzacyjną. Jest ona obecnie analizowana i trwają negocjacje dotyczące postanowień umowy zbycia akcji. Jeżeli uda się je sformułować według propozycji Ministerstwa Skarbu Państwa i proces negocjacyjny zostanie zakończony, to wówczas będzie możliwe podjęcie uchwały przez walne zgromadzenie zatwierdzające wybór inwestorowi nabycie przez nich akcji spółki cukrowej w trzech grupach regionalnych.</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#BarbaraLitakZarębska">Proces negocjacyjny jest trudny z uwagi na gorszą kondycję ekonomiczno-finansową sektora, niż wówczas, gdy były robione analizy prywatyzacyjne i wyceny cukrowni. Także wyniki kontroli, dokonane przez urzędy skarbowe i urzędy kontroli skarbowej, przyczyniają się do pogorszenia wizerunku sektora. Dlatego inwestorzy podczas negocjacji dążą do obniżenia cen akcji, uważając, że żądania w tym względzie są zbyt wygórowane. Mamy nadzieję, że uda nam się przeprowadzić proces prywatyzacji najlepiej, jak to jest możliwe w tych warunkach. Jeżeli to się nie uda, to musimy się liczyć z tym, że 1/3 sektora może upaść.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#TomaszWójcik">Otwieram Dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#BogdanPęk">Pozwoliłem sobie zabrać głos w pierwszej kolejności, ponieważ z ważnych powodów za chwilę będę musiał opuścić posiedzenie. Chcę pani minister powiedzieć, że kierując się doświadczeniem, jakie już posiadamy po prywatyzacji innych sektorów przetwórstwa rolno-spożywczego, zwłaszcza sektora przemysłu tytoniowego, powinniśmy odrzucić przedstawiony przez panią program restrukturyzacji i prywatyzacji sektora przemysłu cukrowniczego.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#BogdanPęk">Klub Parlamentarny PSL w żadnym przypadku nie poprze takiej koncepcji. Jeżeli limity i kwoty produkcji cukru nie będą przypisane bezpośrednio do plantatorów buraka cukrowego, to zostaną oni tak samo wyeliminowani przez przyszłych producentów cukru, jak zostali wyeliminowani plantatorzy tytoniu przez nowych producentów wyrobów tytoniowych. Chciałbym usłyszeć, co dzisiaj mają do powiedzenia ci, którzy w poprzedniej kadencji Sejmu głosili, jak będzie pięknie i nowocześnie, gdy sektor przemysłu tytoniowego zostanie sprywatyzowany.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#BogdanPęk">Zgłaszam wniosek formalny, by Komisja Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji negatywnie zaoopiniowała koncepcje rządu z tego względu, że przyniesie ona katastrofalne skutki dla bardzo ważnej branży rolniczej, tworzącej polski rynek buraka cukrowego. Nie ma już dzisiaj znaczenia, kto będzie właścicielem sektora przetwórstwa buraka cukrowego, jeżeli będziemy w stanie powiązać kwoty produkcyjne z plantatorami, a nie z cukrowniami. Pozostałe kwestie mają znaczenie drugorzędne.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#BogdanPęk">Jeżeli na posiedzeniu Komisji są obecni przedstawiciele „dzielnych” plantatorów, którzy nawołują do rychłej prywatyzacji, to chciałbym, aby przedstawili swoje argumenty. Będziemy mogli powiedzieć plantatorom w naszych okręgach wyborczych, jakie są uruchamiane w tym celu mechanizmy, kanały informacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#MałgorzataOstrowska">Żałuję, że pan poseł Bogdan Pęk musi opuścić posiedzenie, ponieważ chcę zacytować treść pisma związku plantatorów, który reprezentuje interesy 2680 dostawców buraków cukrowych do cukrowni stanowiących Grupę Gdańską.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#MałgorzataOstrowska">„W imieniu wyżej wymienionych plantatorów apelujemy do wszystkich parlamentarzystów województwa pomorskiego o zajęcie jednoznacznego stanowiska i czynnego działania, wspierając proces prywatyzacji regionalnej cukrownictwa, ponieważ do tej pory jest:</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#MałgorzataOstrowska">1) brak jednoznacznego stanowiska rządu wobec raz przyjętej koncepcji prywatyzacji, która uzyskała powszechną akceptację środowisk związanych z cukrownictwem,</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#MałgorzataOstrowska">2) dyktat wąskiej grupy posłów i działaczy związkowych opowiadających się za utworzeniem „Polskiego Cukru”, kierujących się swoim prywatnym interesem,</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#MałgorzataOstrowska">3) chęć przejęcia przez autorów koncepcji „Polskiego Cukru” kontroli nad branżą cukrowniczą, majątkiem Skarbu Państwa pod hasłem ochrony interesu narodowego,</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#MałgorzataOstrowska">4) chęć uwłaszczenia się niewielkiej grupy osób związanych z koncepcją „Polskiego Cukru”; przykłady prywatyzacji, w których czynnie brał udział jeden z autorów tej koncepcji, pan Maciej Janiszewski, są powszechnie znane,</u>
          <u xml:id="u-5.6" who="#MałgorzataOstrowska">5) wykorzystywanie przez autorów koncepcji „Polskiego Cukru” nieznajomości zasad prawa handlowego przez rolników.</u>
          <u xml:id="u-5.7" who="#MałgorzataOstrowska">Żądamy:</u>
          <u xml:id="u-5.8" who="#MałgorzataOstrowska">- czynnego włączenia się posłów i senatorów w działania wspierające proces prywatyzacji regionalnej cukrownictwa,</u>
          <u xml:id="u-5.9" who="#MałgorzataOstrowska">- ukrócenia skandalicznych praktyk i zapędów garstki osób nikogo nie reprezentujących, kompromitujących Sejm, Senat, rząd i państwo polskie,</u>
          <u xml:id="u-5.10" who="#MałgorzataOstrowska">- wywiązania się przez posłów i senatorów ze składanych deklaracji przedwyborczych, związanych z zagwarantowaniem miejsc pracy, bezpieczeństwem socjalnym i zapewnieniem opłacalności produkcji rolniczej i przychodów gospodarstw rolnych.”.</u>
          <u xml:id="u-5.11" who="#MałgorzataOstrowska">Treść tego pisma można potraktować, jako odpowiedź na uwagi zgłoszone przez pana posła Bogdana Pęka.</u>
          <u xml:id="u-5.12" who="#MałgorzataOstrowska">Podczas kilku spotkań z plantatorami zastanawialiśmy się, czy nie dojdzie do kuriozalnej sytuacji, iż to oni staną się liderami pochodu nawołującego do prywatyzacji. Mieszkam w Malborku, w powiecie gdzie są dwie cukrownie i jestem od lat związana z tą branżą. Mogę państwu opowiedzieć, jaka atmosfera panowała na spotkaniach plantatorów, podczas których wygwizdywani byli wszyscy pomysłodawcy opóźniania prywatyzacji ze względu na rozstrzygnięcia, o których mówiła pani minister, jakie podawano przyczyny tragicznej sytuacji branży.</u>
          <u xml:id="u-5.13" who="#MałgorzataOstrowska">Cieszy mnie podana przez panią minister informacja, że wreszcie został wybrany inwestor dla Grupy Gdańskiej. Niemniej jednak proszę, aby pani minister zechciała szczerze powiedzieć, z jakich przyczyn zwlekano z podjęciem decyzji w sprawie prywatyzacji sektora w sytuacji, gdy wszystkie analizy wskazują na pogarszającą się jego kondycję ekonomiczną i większość cukrowni wykazuje ujemny wynik finansowy netto.</u>
          <u xml:id="u-5.14" who="#MałgorzataOstrowska">Proszę nas poinformować, jak w negocjacjach z potencjalnymi inwestorami jest traktowana kwestia zadłużenia cukrowni? Jak rozwiązywane są sprawy dotyczące tegorocznej kampanii cukrowej? Czy wszystkie cukrownie wypłaciły plantatorom zaległe należności z tytułu dostarczonych przez nich buraków cukrowych?</u>
          <u xml:id="u-5.15" who="#MałgorzataOstrowska">Zadałam pytania, które nurtują plantatorów, bowiem niepokoi ich najbliższa przyszłość. Chcę także zapytać panią minister, kiedy rząd przedstawi Sejmowi projekt ustawy o regulacji rynku cukru? Czy ma on zamiar uregulować tę kwestię przed dokonaniem rozstrzygnięć problemów właścicielskich w przemyśle cukrowniczym?</u>
          <u xml:id="u-5.16" who="#MałgorzataOstrowska">W materiale podana została informacja, że zaproszenie do złożenia ofert zakupu akcji dwóch spółek cukrowych w Grupie Gdańskiej, skierowano do trzech inwestorów. Wszyscy zaakceptowali warunki pakietów plantatorskich i socjalnych, a zatem co zadecydowało o wyborze firmy Nordzuker AG?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#WiesławKaczmarek">Nie podzielam poglądu pana posła Bogdana Pęka, że gdy chodzi o prywatyzację przemysłu cukrowego, to można stosować te same kryteria oceny w odniesieniu do plantatorów buraka cukrowego i plantatorów tytoniu. Nie ma czasu na to, aby analizować ile zużywa się tytoniów ciężkich do produkcji papierosów, ale z pewnością zapotrzebowanie przemysłu tytoniowego na ten rodzaj surowca, raczej zanikające, nie jest porównywalne z zapotrzebowaniem przemysłu cukrowniczego na buraki cukrowe.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#WiesławKaczmarek">Kilka pytań kieruje do pani minister. Czy w ocenie Ministerstwa Skarbu Państwa prawidłowo działają instrumenty regulujące rynek cukru, bo z pewnością niewłaściwe zarządzanie, czy zła organizacja nie jest jedynym powodem słabej kondycji sektora cukrowniczego? Sądzę, że także dla inwestorów ważna jest odpowiedź na to pytanie, czy rząd zamierza skorygować te instrumenty?</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#WiesławKaczmarek">Często się mówi, że jest to sektor gospodarki, który wymaga dużych nakładów inwestycyjnych. W materiale powtarzają się wyrazy „modernizacja” i „restrukturyzacja”, ale nie została przedstawiona nawet krótka analiza wskazująca na niezbędną wielkość nakładów inwestycyjnych i nic nie zostało powiedziane o tym, czego właściciel będzie pod tym względem oczekiwać od inwestorów. Jest to istotne skoro zamierza się zastosować mechanizm polegający na przeniesieniu efektu finansowego prywatyzacji spółki cukrowej na 16 cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#WiesławKaczmarek">Chciałbym się dowiedzieć, czy na skutek decyzji podjętej przez właściciela część dochodów z prywatyzacji zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału w tych cukrowniach, czy ta operacja będzie w jakiś sposób uwarunkowana. Dziwiłbym się zarządowi, który wykona polecenia walnego zgromadzenia, że którejś z 16 cukrowni bezwarunkowo trzeba przekazać pieniądze. Jakie kryteria merytoryczne będą brane pod uwagę przy podejmowaniu takich decyzji? Czy podwyższenie kapitału nastąpi poprzez nakłady na modernizację cukrowni?</u>
          <u xml:id="u-6.4" who="#WiesławKaczmarek">Realizowana przez Ministerstwo Skarbu Państwa strategia polega na dokonaniu „rozbioru” przez inwestorów trzech spółek cukrowych. W poprzednim programie, który został opracowany w 1994 lub 1995 r., przyjęto założenie, że nie wszystkie cukrownie muszą być skonsolidowane, bo też nie zawsze jest to możliwe i jeśli ma powstać silna polska grupa cukrowa, to powinny ją tworzyć cukrownie usytuowane - mówiąc w uproszczeniu - w woj. lubelskim. Według obecnego programu, Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. została podzielona na 4 grupy i zastanawiam się, jaki jest interes ekonomiczny - pomijam polityczny - rozczłonkowania stosunkowo dobrej infrastruktury technicznej cukrowni, które do tego dysponują bardzo silnym zapleczem plantatorskim.</u>
          <u xml:id="u-6.5" who="#WiesławKaczmarek">Pytam, czym została podyktowana decyzja rozbicia na 4 części potencjalnie najsilniejszej spółki spośród czterech spółek cukrowych i prywatyzowania jej „po kawałku”? Nie znajduję dla niej racjonalnego wytłumaczenia, ale może są jakieś inne powody prowadzenia takiej dziwnej gry kombinacyjnej. Obecnie realizowany jest tylko jeden element poprzedniego programu, a mianowicie w całości jest prywatyzowana Śląska Spółka Cukrowa S.A. Tworząc ten program nie zakładano prywatyzowania grup cukrowni, czyli rozbijania spójnej struktury pod względem regionalnym.</u>
          <u xml:id="u-6.6" who="#WiesławKaczmarek">Dlatego proszę chociażby o wytłumaczenie, dlaczego Lubelsko-Małopolska Spółka Cukrowa S.A. ma być przedmiotem „rozbiorów” dokonanych przez inwestorów, zamiast funkcjonować jako silna polska grupa cukrowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#TomaszWójcik">Pozwolę sobie udzielić głosu. Bardzo krytycznie oceniam dokument, który został nam przedstawiony przez Ministerstwo Skarbu Państwa. Nie pierwszy raz to Ministerstwo przedłożyło Komisji informację, w formie pisemnej, która jest do tego stopnia lakoniczna, że niczego nie wyjaśnia. Dokument ten nie zawiera, poza bardzo drobnymi doniesieniami, aktualnych informacji. Dlatego zadam pani minister kilka pytań i proszę o udzielenie bardzo precyzyjnych wyjaśnień.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#TomaszWójcik">Jaka jest podstawa prawna rozpoczęcia prywatyzacji przemysłu cukrowniczego? Proszę podać artykuły ustaw, lub ustawy i tytuł rozporządzenia, na których oparł się minister rozpoczynając proces prywatyzacji. Czy - w przekonaniu pana ministra - nie zostało naruszone prawo? Moim zdaniem, prawo zostało naruszone.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#TomaszWójcik">Nie wyobrażam sobie, aby można było przystąpić do prywatyzacji sektora bez przy-gotowania studium, stanowiącego podstawę dla dokonania oceny, czy Skarb Państwa będzie miał z tego tytułu dochody, czy wynik będzie zerowy, a może poniesie stratę. Nie dysponujemy żadnymi takimi danymi. Poprzednia informacja na temat sektora cukrowniczego - uprzedzam ewentualną odpowiedź pani minister - była tylko fotografią jego sytuacji, natomiast mnie interesuje ocena, co stanie się po zakończeniu procesu prywatyzacji. W związku z tym pytam, jakie państwo zachowa dla siebie mechanizmy monitorujące i kontrolne po zakończeniu prywatyzacji tego sektora?</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#TomaszWójcik">Pan poseł Bogdan Pęk postulował, aby kwoty produkcji cukru zostały przypisane plantatorom. W polemicznym wystąpieniu podkreślano, że burak cukrowy to nie to samo co tytoń. Oczywiście, te dwa surowce roślinne służą do produkcji innego rodzaju wyrobów, ale można także powiedzieć, że tytoń to nie to samo co rzepak, a jednak plantatorzy natrafili na te same bariery popytu ze strony zakładów tytoniowych i zakładów tłuszczowych, co doprowadziło do likwidacji upraw tych roślin na dużą skalę. Jest to wystarczająca przesłanka do tego, aby zastosować jakieś środki zapobiegawcze.</u>
          <u xml:id="u-7.4" who="#TomaszWójcik">W odniesieniu do plantatorów buraka cukrowego, ale w dokumencie nie ma na ten temat ani słowa.</u>
          <u xml:id="u-7.5" who="#TomaszWójcik">Pytam, co Sejm ma poprzeć skoro wiemy tylko tyle, że ktoś ustalił, iż holdingi zostaną podzielone na grupy. Możemy się domyślać, że trudno byłoby sprzedać holdingi w całości, ale mogą być inne powody, np. taki, że najpierw zamierza się sprzedać najlepsze cukrownie, a Skarbowi Państwa zostawić nieatrakcyjne i zadłużone. Być może dla dobra polskiego rynku cukru trzeba sprywatyzować najlepsze cukrownie, a słabe będą stopniowo likwidowane przez państwo, ale jeżeli taka jest myśl przewodnia, to należało ją zaprezentować w dokumencie.</u>
          <u xml:id="u-7.6" who="#TomaszWójcik">Muszę powiedzieć, że od samego początku, niezależnie od wniosku pana posła Bogdana Pęka, byłem przeciwny przyjęciu informacji Ministerstwa Skarbu Państwa, jako właściwej dla Sejmu. Zapowiadam, że pod koniec posiedzenia zgłoszę wniosek o odbycie zamkniętego posiedzenia Komisji, abyśmy mieli możliwość zapoznania się z dokumentami, na podstawie których dowiemy się, jaki jest stan ofert, umów itp. Wtedy będziemy rozmawiali o faktach, a nie wizji, której zaledwie jeden fragment został nam przedstawiony.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#FranciszekSzelwicki">Nawiążę do wypowiedzi pani posłanki Małgorzaty Ostrowskiej z tego powodu, że ja także dysponuję pismem plantatorów - jego treść zna pani minister - którzy okupują siedzibę Śląskiej Spółki Cukrowej S.A., nie godząc się na jej prywatyzacje.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#FranciszekSzelwicki">Uważam, że powinniśmy otrzymać informacje o kondycji finansowej cukrowni przed zawiązaniem holdingów i obecnej ich kondycji, jakie są powody zadłużenia cukrowni i ile ono wynosi. W ubiegłym roku cukrownie sprzedawały cukier po 80–90 gr. za 1 kg, podczas gdy koszt produkcji wynosił 1,80 zł. Chciałbym się dowiedzieć, kto zarobił ponieważ w październiku 1 kg cukru kosztował 2,10 zł.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#FranciszekSzelwicki">Ile wynosi przeciętne wynagrodzenie doradcy prywatyzacyjnego, który przygotowywał dokumenty prywatyzacyjne dla grupy cukrowni? Czy związane z tym koszty pokrywały spółki cukrowe?</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#FranciszekSzelwicki">Nie zgadzam się z poglądem pana posła Wiesława Kaczmarka, że ponieważ plantacje tytoniu z natury rzeczy musiały upaść, natomiast uprawiany w Polsce burak cukrowy ma odpowiednie parametry, więc sytuacja jego plantatorów będzie inna niż plantatorów tytoniu. Cóż po parametrach, skoro niemiecki właściciel cukrowni będzie dbał o interes bauera, francuski o farmera francuskiego, a nie o interes naszego rolnika. Z literatury międzywojennej możemy się dowiedzieć, że w cukrowniach był produkowany nie tylko cukier, a właściciel potrafił zapewnić załodze zatrudnienie przez cały rok. Także dzisiaj nie można cukrowni kojarzyć tylko z produkcją cukru, dlatego że produkty uboczne są wykorzystywane w hodowli bydła.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#FranciszekSzelwicki">Jeśli kwoty produkcji cukru będą przypisane do cukrowni, a nie do plantatorów, to spotka ich taki sam los, jak plantatorów tytoniu. Może jeszcze nowi właściciele skorzystają z ulg podatkowych, jak to się stało za czasów, gdy pan poseł Wiesław Kaczmarek był ministrem przekształceń własnościowych i można powiedzieć, że inwestor nabył za darmo Cementownię Górażdże. S.A., a także cementownię w Strzelcach, gdyż zatrzymując część podatku pokrył poniesione nakłady na zakup cementowni.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#FranciszekSzelwicki">Jestem tego samego zdania co pan przewodniczący, że zawartość materiału, opracowanego przez Ministerstwo Skarbu Państwa, trudno jest nazwać informacją, ponieważ nie wynika z niej, w jakiej kondycji ekonomicznej znajdują się cukrownie i jaka jest myśl przewodnia ich prywatyzacji. Wiem tylko, że przez dziesiątki lat budowałem i modernizowałem cukrownie na terenie całego kraju i wiem, jakim dysponujemy potencjałem. Musi zostać jasno powiedziane, dlaczego je prywatyzujemy i jakie będą z tego tytułu korzyści.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#AndrzejOtręba">Przedstawiciele związków zawodowych sprzeciwiają się decyzji ministra skarbu państwa, który wstrzymał wydawanie akcji dla pracowników. Ponieważ w tej sprawie zwrócili się do mnie, chcę zapytać panią minister, z jakiej przyczyny minister podjął taką decyzję i jak długo będzie ona obowiązywała?</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#AndrzejOtręba">W materiale została podana informacja, że podjęte zostaną negocjacje z inwestorem, który chce nabyć akcje Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. Kiedy rozpoczną się te negocjacje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#BarbaraLitakZarębska">Już się rozpoczęły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#AndrzejOtręba">Czy w negocjowaniu pakietów plantatorskiego i socjalnego będą brali udział przedstawiciele załóg cukrowni i plantatorów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#BarbaraLitakZarębska">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#StanisławMisztal">Jestem członkiem Komisji Gospodarki, niemniej jednak przyłączam się do opinii pana przewodniczącego, gdyż faktycznie minister skarbu państwa z przymrużeniem oka potraktował posłów i komisję sejmową.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#StanisławMisztal">Jeśli chodzi o prywatyzację grup cukrowni, utworzonych w ramach Lubelsko-Małopolskiej Spółki Cukrowej S.A., to nie zostały jeszcze podpisane pakiety socjalne, co powoduje, że nie może nastąpić drugi etap prywatyzacji, czyli sprzedaż większościowego pakietu akcji spółki. Jest to ewidentna wina jej prezesa Andrzeja Molawy, który nie jest kompetentny, aby sprawować tak ważną i odpowiedzialną funkcję i zasługuje na natychmiastowe odwołanie. Kompromituje on wszystkich tych, którzy przyczynili się do wybrania go na to stanowisko.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#StanisławMisztal">Jednocześnie chcę pochwalić panią minister za odwołanie pana Jacka Sochy z funkcji przewodniczącego rady nadzorczej Lubelsko-Małopolskiej Spółki Cukrowej S.A., bowiem nie posiadał on specjalistycznej wiedzy w zakresie cukrownictwa, a zasiadał w wielu innych radach nadzorczych, reprezentując w nich Skarb Państwa.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#StanisławMisztal">Duże podejrzenia u wyborców budzą powiązania prezesa holdingu Andrzeja Molawy z firmą Sudzucuker AG, czego dowodem jest znaczne, korzystne dla inwestora strategicznego obniżenie wartości Grupy Wschodniej. Dlatego grupa parlamentarzystów wystąpiła z wnioskiem o odwołanie Andrzeja Molawy z funkcji prezesa spółki cukrowej. Wniosek ten popierają związki zawodowe i plantatorzy.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#StanisławMisztal">Z tego względu proszę panią minister o jak najszybsze podjęcie decyzji w tej sprawie, gdyż obrona tej osoby bardzo obniża zaufanie do pani minister i może doprowadzić do burzliwych niepokojów społecznych na Zamojszczyźnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WojciechZarzycki">Chcę zapytać panią minister, jak długo będzie trwała „zabawa” w pseudoprywatyzację? Pan poseł Wiesław Kaczmarek mówił o potrzebie programu prywatyzacji całościowej, a nie prywatyzacji „po kawałku” poszczególnych spółek. Zgadzam się z tym poglądem, ale prywatyzacja całościowa powinna polegać na utworzeniu koncernu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#WojciechZarzycki">W kwietniu ubiegłego roku pytałem panią minister z trybuny sejmowej, jakie konsekwencje poniosą zarządy cukrowni i holdingu oraz minister skarbu państwa za łamanie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Pani minister powiedziała na jednym z posiedzeń Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, że jeżeli ten zarzut zostanie potwierdzony, to wówczas zostaną wyciągnięte konsekwencje. Przypominam, że na mój wniosek, Komisja wystąpiła o przeprowadzenie kontroli w holdingach cukrowych przez Najwyższą Izbę Kontroli. Raport NIK oraz wyniki kontroli wykonanej przez urzędy kontroli skarbowej są niezbitym dowodem na łamanie tej ustawy. Jeden z moich przedmówców zasygnalizował jedną z nieprawidłowości, bowiem 1 kg cukru sprzedawano po 82 gr., podczas gdy koszt produkcji wyniósł 1,83 zł.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#WojciechZarzycki">Powtarzam pytanie, kiedy i jakie konsekwencje poniosą winni. Minister skarbu państwa ma w radach nadzorczych swoich przedstawicieli, lecz na skutek brak nadzoru właścicielskiego doszło niemal do upadku tego sektora.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#WojciechZarzycki">Dziś już wyraźnie widać - potwierdzają to fachowcy - że można odbudować pozycję polskiego cukrownictwa, jeżeli nadal będą utrzymywane odpowiednie ceny. Cena cukru sięga już 2,60 zł, podczas gdy w sierpniu ubiegłego roku sprzedawano go po 1,10 zł. Czy pani minister może zapewnić, że będą rygorystycznie przestrzegane przepisy ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Tylko w ten sposób, stosując jednocześnie ochronę celną, można doprowadzić do rentowności produkcji cukru.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#WojciechZarzycki">Jestem przekonany i mogę się założyć z każdym, że inwestorzy, którzy dzisiaj starają się o polski rynek cukru, zrefinansują poniesione nakłady na zakup akcji cukrowni kosztem konsumentów, przez znaczne podniesienie cen cukru. Dlatego uważam, że trzeba wyraźnie powiedzieć, iż prywatyzacja, która ma obecnie miejsce, to jest wręcz przestępstwo. Mam nadzieję, że rząd zreflektuje się i nie będzie manipulował, przy tego typu prywatyzacji, natomiast na wzór krajów Unii Europejskiej doprowadzi do powstania koncernu „Polski Cukier”, ochraniając ostatnią już branżę przemysłu rolno-spożywczego.</u>
          <u xml:id="u-14.5" who="#WojciechZarzycki">Zadam jeszcze jedno pytanie. Czy minister skarbu państwa zaakceptuje rozwiązanie polegające na przypisaniu do plantatorów kwot produkcyjnych, które jest proponowane przez posłów z Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego? Gdy kwoty te znajdą się w rękach plantatorów, to nie pozwolą oni na to, aby kontynuowana była prywatyzacja, której założenia są kryminogenne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#LesławPodkański">Pochodzę z województwa lubelskiego, gdzie uprawiane są najlepsze buraki cukrowe. Moje wystąpienie będzie się sprowadzało do zadania pani minister kilku pytań.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#LesławPodkański">W programach prywatyzacyjnych poprzednich ekip rządowych osobną grupę tworzyły tzw. strategiczne dziedziny gospodarki. Czy przemysł cukrowniczy jest traktowany przez rząd AWS-UW, jako sektor strategiczny, czy nie?</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#LesławPodkański">Następne pytanie koresponduje z wypowiedzią pana posła Wiesława Kaczmarka. Pierwsza podstawa prawna została stworzona 6 lat temu, bowiem uchwalona wówczas ustawa o regulacji cukru i przekształceniach własnościowych stwarzała możliwości przeprowadzenia w tym sektorze określonych procesów restrukturyzacyjnych i prywatyzacyjnych. Jakie - zdaniem pani minister - są przyczyny, dla których te procesy nie przebiegały zgodnie z obowiązującym prawem.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#LesławPodkański">Pan poseł Wiesław Kaczmarek przypomniał, że poprzedni rząd opracował koncepcję prywatyzacji tego sektora. Pan poseł skupił swoją uwagę na Spółce Lubelsko-Małopolskiej S.A., na bazie której miał powstać koncern narodowy, ale ta koncepcja obejmowała wszystkie 4 spółki cukrowe, przy czym Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. miała być prywatyzowana przez menedżment polski. Dlaczego obecny rząd odrzucił tę koncepcję? Jakie były istotne przyczyny zmiany koncepcji prywatyzacji sektora? Interesuje mnie również, kiedy się zrodził pomysł utworzenia grup regionalnych, chociaż holdingi cukrowe też mają charakter regionalny.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#LesławPodkański">Kto ponosi odpowiedzialność za obecną złą kondycję finansową przemysłu cukrowniczego?</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#LesławPodkański">Plantatorzy nie dostali jeszcze większej części pieniędzy, które im się należą za dostarczone zakładom buraki cukrowe jesienią ubiegłego roku. Być może plantatorzy upatrują możliwości odzyskania pieniędzy w zmianie właściciela cukrowni i stąd biorą się ich postulaty, które przedstawiła pani posłanka Małgorzata Ostrowska. Nie powinniśmy jednak ulegać skądinąd słusznym postulatom plantatorów, którzy znaleźli się w dramatycznej sytuacji, gdyż możliwe jest przeprowadzenie zmian i stworzenie takiego układu w sektorze, który pozwoli na uregulowanie należności plantatorom. Ulegając pewnym emocjom czy nawet naciskom określonych grup społecznych, które znalazły się w dramatycznej sytuacji, możemy popełnić błąd.</u>
          <u xml:id="u-15.6" who="#LesławPodkański">Czy rząd dokonał analizy, jak prywatyzacja przemysłu cukrowniczego wpłynie na sytuację przedsiębiorstw, które są jego kooperantami, dostawcami i usługodawcami?</u>
          <u xml:id="u-15.7" who="#LesławPodkański">Czy rząd rozumie czym grozi sprzedaż większościowych pakietów akcji cukrowni? Jeśli nie rozumie, to mu przebaczymy, ale jeśli rozumie, to świadomie robi źle.</u>
          <u xml:id="u-15.8" who="#LesławPodkański">Czy inwestorzy, którzy zostali wybrani przez spółki cukrowe, zaakceptowali pakiety plantatorskie? Jeżeli tak, to jakie plantatorzy uzyskają gwarancje na podstawie tych pakietów.</u>
          <u xml:id="u-15.9" who="#LesławPodkański">Na zakończenie odniosę się do polemicznej wypowiedzi pana posła Wiesława Kaczmarka, w odniesieniu do wystąpienia pana posła Bogdana Pęka. Wprawdzie uproszczeniem jest utożsamianie plantacji buraka cukrowego z plantacją tytoniu, ale też uproszczeniem jest stwierdzenie, że plantacji tych roślin nie da się ze sobą porównać. Otóż sytuacja wygląda w ten sposób, że mamy w Polsce przemysł tytoniowy bez plantacji tytoniu i mamy przemysł cukrowniczy jeszcze z własnym zapleczem plantatorskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AdamBiela">Ja też pochodzę z regionu, w którym mieści się siedziba Lubelsko-Małopolskiej Spółki Cukrowej S.A. i wyrażam opinię działających w jej ramach związków zawodowych, zarówno „Solidarności”, jak i OPZZ, które bardzo zgodnie opowiadają się za utworzeniem koncernu „Polski Cukier”. Przed siedzibą tej spółki, obok siebie powiewają flagi obu tych organizacji związkowych, a taka sytuacja należy do rzadkości.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#AdamBiela">Specyficznym regionem jest Zamojszczyzna. Propozycja, aby inwestor niemiecki zakupił cukrownie funkcjonujące w tym regionie, jest „igraniem z ogniem” i prowokacją polityczną w stosunku do mieszkańców, którzy przeżyli tragiczną w skutkach okupację niemiecką. Nie radziłbym tego ignorować, bo to są jeszcze nie zagojone rany.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#AdamBiela">Przytoczę państwu stanowisko Krajowej Rady Izb Rolniczych w sprawie przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym, przyjęte 12 kwietnia 2000 r.:</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#AdamBiela">"Krajowa Rada Izb Rolniczych podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie objęcia przez rolników-plantatorów większościowego pakietu akcji w prywatyzowanym sektorze cukrowniczym. W związku z tym wnosimy o:</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#AdamBiela">- powołanie polskiego podmiotu prawa handlowego pod nazwą „Koncern Polski Cukier S.A.” z limitem produkcji około 1 mln ton w kwocie A,</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#AdamBiela">- umożliwienie wszystkim chętnym cukrowniom przystąpienia do Koncernu Polski Cukier S.A.,</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#AdamBiela">- niedopuszczenie do windykacji należności przez banki w stosunku do słabszych finansowo cukrowni i prywatyzacji ich przez upadłość.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#AdamBiela">Winę za taki stan rzeczy w głównej mierze ponosi rząd, który będąc odpowiedzialny za jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, nie dbał dostatecznie za wyniki finansowe przemysłu cukrowniczego. Po wprowadzeniu ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym, przemysł ten zaczął przynosić straty.</u>
          <u xml:id="u-16.8" who="#AdamBiela">Utrzymanie przemysłu cukrowniczego w polskich rękach pozwoli na uzyskanie rentowności produkcji w organizowanej spółce „Polski Cukier” oraz otrzymanie dywidendy przez akcjonariuszy.”. Stanowisko podpisał prezes Krajowej Rady Izb Rolniczych Józef Waligóra.</u>
          <u xml:id="u-16.9" who="#AdamBiela">Uczestniczyłem też w posiedzeniach zespołu złożonego z ekspertów Ministerstwa Skarbu Państwa oraz inicjatorów utworzenia Koncernu Polski Cukier S.A. Zacytuję niektóre fragmenty tego, co zostało uzgodnione. „Nie ulega m.in. żadnej wątpliwości, iż Koncern Polski Cukier S.A. osiągałby rentowność na poziomie 8 proc. Ostateczny poziom rentowności zależeć będzie od wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych, w tym również od posiadanego przez Koncern limitu produkcji cukru. Większy limit poprawiać będzie pozycję konkurencyjną wobec innych, krajowych i europejskich producentów cukru, tak przed, jak i po wejściu Polski do Unii Europejskiej”.</u>
          <u xml:id="u-16.10" who="#AdamBiela">Dziwi mnie, że pani minister nie powołała się na te uzgodnienia. Jeśli dalej będziemy się tak zachowywać, to uznam, że wspólne inicjatywy rządu i parlamentu, polegające na uzgodnieniach eksperckich nie maja najmniejszego sensu, ponieważ są ignorowane przez stronę rządową. Protokoły uzgodnień eksperckich są wynikiem bardzo solidnej pracy i jeśli ktoś ma zamiar z nich się śmiać, to jest to jego problem.</u>
          <u xml:id="u-16.11" who="#AdamBiela">Zgłaszam wniosek o powołanie komisji sejmowej do zbadania przyczyn oraz ustalenia odpowiedzialnych za doprowadzenie do zapaści gospodarczej polskiego sektora cukrowniczego.</u>
          <u xml:id="u-16.12" who="#AdamBiela">Wątpliwości budzą podstawy prawne, na których opierają się dokonywane w tym sektorze przekształcenia własnościowe. Stosowny wniosek w tej sprawie złożę pod koniec posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#MarianDembiński">Korzystając z możliwości kierowania pytań pod adresem pani minister w obecności członków Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji, chcę ponowić pytanie, które zadałem w innych okolicznościach. Co można sądzić o nadzorze właścicielskim w cukrowniach i holdingach cukrowych, sprawowanym przez przedstawicieli ministra skarbu państwa i ministra finansów, skoro doszło do ewidentnego złamania przepisów ustawy o regulacji cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym, gdyż cukier był sprzedawany poniżej ceny minimalnej?</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#MarianDembiński">Moim zdaniem, przez ostatnie dwa lata nadzór właścicielski był źle sprawowany. Jeśli było tak, że osoby zasiadające w radach nadzorczych z ramienia ministra skarbu państwa nie informowały go o tych praktykach, to pytam panią minister, czy w stosunku do tych osób zostały podjęte stosowne decyzje personalne?</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#MarianDembiński">Będąc posłem wnioskodawcą uchwały sejmowej dotyczącej sytuacji w przemyśle cukrowniczym, zwracam się do pani minister z pytaniem, kiedy i w jaki sposób rozpocznie się realizacja tej uchwały? Jak rząd odnosi się do - moim zdaniem - najważniejszej jej części, w której zawarty jest postulat utworzenia polskiego koncernu cukrowego?</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#MarianDembiński">Czy pani minister znane jest stanowisko zespołu ekspertów, o którym mówił pan poseł Adam Biela? Jeżeli tak, to dlaczego przygotowała pani inne stanowisko na posiedzenie Rady Ministrów, w którym m.in. stwierdza się, że zwiększenie limitu produkcji cukru stanowi zagrożenie dla polskiego koncernu. Pani minister na pewno pamięta, że w obecności pana wicepremiera Longina Komołowskiego zwróciłem się do pani, aby Rada Ministrów otrzymała stanowisko wypracowane wspólnie przez ekspertów rządowych i parlamentarzystów. Kto zdecydował o tym, że Radzie Ministrów zostanie przedstawione inne stanowisko?</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#MarianDembiński">Dlaczego pani minister, odpowiadając za prywatyzację tego sektora, upiera się przy prywatyzacji, która prowadzi do tych samych skutków, które wystąpiły po prywatyzacji przemysłu tytoniowego i przemysłu tłuszczowego?</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#MarianDembiński">Nawiasem mówiąc, skutki, jakie ponieśli plantatorzy rzepaku, to jest kamyk do ogródka pana posła Lesława Podkańskiego, bo przemysł tłuszczowy został sprywatyzowany za czasów poprzedniej koalicji. Mogła ona poprawić ustawę z 26 sierpnia 1994 r., ale tego nie zrobiła. Gdy pan poseł używa sformułowania „rząd AWS-UW”, to proszę pamiętać o tym, że posłowie AWS chcą zmienić ten sposób prywatyzacji, który został zapoczątkowany przez poprzednią koalicję. Chwała posłom PSL za to, że nas w tym wspierają.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#MarianDembiński">Uzupełnię ostatnie pytanie. Dlaczego wbrew logice i zasadom ekonomicznym próbujemy dalej brnąć w ślepą uliczkę. Na całym świecie ten przemysł jest poddawany procesom koncentracji. Powinniśmy przyjąć tę samą metodę z różnych względów, chociażby dlatego, że w lubelskim zagłębiu cukrowym klimat sprzyja uprawie buraków z dużą zawartością cukru, dzięki czemu funkcjonujące w tym regionie cukrownie mogą osiągnąć wyższą rentowność, niż cukrownie z Dolnego Śląska. Ministerstwo Skarbu Państwa na pewno zna wszystkie argumenty przemawiające za koncentracją przemysłu cukrowniczego, natomiast realizuje odmienną koncepcję.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#MarianDembiński">Na całym świecie, także w krajach Unii Europejskiej tworzone są trwałe powiązania producentów rolnych z zakładami przetwórstwa rolno-spożywczego, natomiast gdy posłowie AWS próbują wprowadzić podobny system, aby polscy plantatorzy mieli wpływ na zarządzanie cukrowniami i otrzymywali znaczne dywidendy, to pani minister usiłuje wytworzyć wśród załóg i plantatorów negatywne nastawienie do proponowanych rozwiązań, deprecjonując ich znaczenie, a także uporczywie eksponując jedynie ich negatywne aspekty.</u>
          <u xml:id="u-17.8" who="#MarianDembiński">Za jaką cenę dekoncentrujemy holdingi cukrowe? Mam informację od osoby, którą traktuję poważnie, że Śląska Spółka Cukrowa S.A. ma zostać sprzedana inwestorowi francuskiemu dlatego, że Francja pomoże nam wejść do Unii Europejskiej. Usłyszałem to od znanego polityka, który nie schodzi z czołowych stron gazet.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#ElżbietaBarys">Prywatyzacja któregokolwiek sektora w gospodarce, powinna być poprzedzona konsolidacją podmiotów tego sektora, co zostało już udowodnione, bowiem wszyscy wiemy jaki skutek przyniosły działania, podejmowane w różnych dziedzinach gospodarki, polegające na rozdrobnieniu kapitału.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#ElżbietaBarys">Mam poważne wątpliwości, aczkolwiek na podstawie pojedynczych przykładów, czy dokonane wyceny majątku prywatyzowanych cukrowni lub grup cukrowni odzwierciedlają faktyczną ich wartość. Tymi przykładami są cukrownie „Wschowa” i „Góra”, które w ubiegłym roku kupiła firma Pfeifer and Langen, ale grunty pod tymi cukrowniami zostały przekazane temu inwestorowi za darmo, czyli nie zerwano z praktyką stosowaną w 1996 r. Nie mogę doczekać się wyjaśnienia tej sprawy. Wprawdzie Ministerstwo Skarbu Państwa powołuje się na art. 55 z oznaczeniem 1 Kodeksu cywilnego, ale ten przepis niczego nie wyjaśnia, ponieważ w leasing nie można oddać gruntu i należy go wycenić przed sprzedażą akcji spółki, czego nie zrobiono w przypadku tych dwu cukrowni. Plantatorzy i pracownicy też będą w stanie nabyć cukrownie, jeśli w taki sposób będzie wyceniany ich majątek.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#ElżbietaBarys">Chciałabym się dowiedzieć, jakimi metodami dokonywana jest wycena majątku przemysłu cukrowego, ponieważ ostatnio Ministerstwo Skarbu Państwa posługuje się metodą skorygowanych aktywów, która jest najgorszą z metod, gdy chodzi o uzyskanie odpowiedniej ceny. Przecież nie wszystkie zobowiązania cukrowni muszą być natychmiast spłacone. Poza tym długi można restrukturyzować, wdrożyć postępowanie ugodowe itd. Nawet samo Ministerstwo w pismach do inwestorów strategicznych podkreśla, że nie do końca odpowiada mu cena transakcji, natomiast nas przekonuje, że oferty zostały już przyjęte i może odbywać się prywatyzacja.</u>
          <u xml:id="u-18.3" who="#ElżbietaBarys">Uważam, że Komisja Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji powinna zapoznać się z tymi dokumentami. Ja je już przejrzałam i mogę państwa zapewnić, że jest to ciekawa lektura, godna polecenia członkom tej Komisji, aczkolwiek niezbędne będzie zastosowanie przepisów ustawy o informacjach niejawnych.</u>
          <u xml:id="u-18.4" who="#ElżbietaBarys">Wątpliwości budzi podstawa prawna prywatyzacji grup cukrowni, bowiem rozporządzenie Rady Ministrów, wydane 16 listopada 1999 r. jest sprzeczne z art. 9 ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Przepis ten stanowi, że Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady i harmonogram programu prywatyzacji spółek cukrowych, a zatem jest jednorazowe upoważnienie. Ponadto to rozporządzenie dotyczy grup cukrowych, czyli przedmiotu, który nie jest określony w ustawie, co jest sprzeczne z art. 92 ust. 1 konstytucji.</u>
          <u xml:id="u-18.5" who="#ElżbietaBarys">Ministerstwo powinno liczyć się z tym, że rozporządzenie zostanie zaskarżone do Trybunału Konstytucyjnego, czyli de facto nie ma podstawy prawnej do prowadzenia prywatyzacji przemysłu cukrowego według prezentowanego programu. Wprawdzie Trybunał Konstytucyjny bardzo długo rozstrzyga zaskarżone przepisy prawa, ale to jeszcze bardziej skomplikuje sytuację, gdy zaskarżenie rozporządzenia okaże się skuteczne. Można sądzić, że tak się stanie, bowiem przeprowadzone zostały konsultacje z wieloma prawnikami, a także z Trybunałem Konstytucyjnym. Oprócz przepisów, które przytoczyłam, chcę zwrócić jeszcze uwagę na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 26 października 1999 r., który wyraźnie wskazuje na to, co może zawierać akt wykonawczy do ustawy i jak ściśle musi być wykonane upoważnienie ustawowe, które w tym przypadku zostało jednoznacznie przekroczone. Nie było podstawy prawnej do wydania drugiego rozporządzenia określającego zasady prywatyzacji spółek cukrowych, a poza tym w ustawie nie została uregulowana taka instytucja, jaką jest grupa cukrowa.</u>
          <u xml:id="u-18.6" who="#ElżbietaBarys">Powrócę do kwestii wyceny wartości cukrowni. Rynek cukru, jak żaden inny, jest regulowany przy pomocy limitów produkcji, co zmniejsza ryzyko nadprodukcji i wynikającego stąd spadku cen rynkowych, ale tego w ogóle nie bierze się pod uwagę przy wycenie wartości cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-18.7" who="#ElżbietaBarys">Nie można dojść do porozumienia z Ministerstwem Skarbu Państwa w sprawie utworzenia polskiego koncernu cukrowego, a przecież nie zrealizowanie tej koncepcji pociągnie za sobą wiele konsekwencji, np. w postaci bezrobocia, m.in. na skutek upadku firm, które kooperują z cukrowniami oraz są dostawcami maszyn i urządzeń do produkcji cukru. Pozbywamy się rodzimej gałęzi przemysłu, która inwestując w swój rozwój zasilałaby w środki finansowe własne otoczenie produkcyjne i usługowe i byłaby to konkretna forma walki z bezrobociem.</u>
          <u xml:id="u-18.8" who="#ElżbietaBarys">Jeszcze raz apeluję do Ministerstwa Skarbu państwa, aby przemyślało program prywatyzacji i metody wyceny wartości cukrowni, aby skutki prywatyzacji nie były takie same, jak w przypadku innych branż przemysłu rolno-spożywczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#MałgorzataOstrowska">Nie mam nic przeciwko tworzeniu spółek z udziałem kapitału polskiego, jeżeli jest taki kapitał i przeprowadzona w ten sposób prywatyzacja ma szansę na sukces ekonomiczny i społeczny. Nie mogę jednak, mieszkając na terenie pomorskich Żuław, nie zareagować na stwierdzenie, że polski koncern poradzi sobie, jeżeli otrzyma zwiększony limit produkcji cukru, bo tym samym innym cukrowniom przydzielony zostanie mniejszy limit.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#MałgorzataOstrowska">Przedstawiłam stanowisko plantatorów, którzy upatrują szansę dla siebie w szybkiej prywatyzacji, zarówno szansę na odzyskanie pieniędzy, które są im winne cukrownie, jak i na to, że nadal uprawa buraków cukrowych będzie źródłem utrzymania ich rodzin. W 1996 r. przemysł cukrowniczy osiągnął zysk netto 3,7 proc. wartości przychodów, ale już od następnego roku odnotowywał on coraz większe straty. W powiecie malborskim, gdzie są dwie cukrownie, bezrobocie już przekracza 32 proc., a odwlekanie podjęcia decyzji w sprawie ich prywatyzacji oznacza, że 2 najważniejsze zakłady w tym powiecie zostaną pozbawione szans na dalsze funkcjonowanie.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#MałgorzataOstrowska">Szanuję wszelkie inicjatywy, ale proszę o zrozumienie argumentów ludzi, którym grozi utrata źródła utrzymania, a trzeba pamiętać o tym, że tamtejsza ziemia wyjątkowo nadaje się do uprawy buraków cukrowych. Zgłaszane są postulaty, aby zbadać kto, kiedy i w czym zawinił, ale to nie zmieni trudnej sytuacji, w jakiej znalazły się cukrownie. Dzisiaj potrzebne są konkretne decyzje, aby plantatorzy nie stracili źródła dochodów. Zgadzam się z poglądem, że powiązanie plantatorów z przetwórstwem i dobre uregulowanie rynku cukru, stworzą podstawy dla rozwoju przemysłu cukrowniczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#GabrielJanowski">Słucham tych wypowiedzi z wielkim niepokojem, a to dlatego, że nie przejawiło się w nich, poza nielicznymi wyjątkami, myślenie strategiczne. Mamy za sobą 10 lat transformacji ustrojowej, w szczególności gospodarczej, ale z tego, co już zostało zrobione nie wyciągnęliśmy wniosku, będącego odpowiedzią na pytanie, ku czemu zmierzamy. Poprzedni ministrowie do spraw prywatyzacji - mówić w skrócie - w licznych wywiadach przyznawali, że gdyby po raz wtóry robili ten „interes”, to niewątpliwie robiliby go lepiej, a pan poseł Janusza Lewandowskiego powiedział jeszcze, że uwzględniałby interes narodowy i dawał fory kapitałowi polskiemu.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#GabrielJanowski">Często powątpiewa się w istnienie kapitału polskiego. Pan minister Artur Balazs używa zwrotu „prawdziwy kapitał”, a podczas dzisiejszej dyskusji pani posłanka Małgorzata Ostrowska powiedziała, że opowiada się za prywatyzacją cukrowni z udziałem polskiego kapitału, jeśli on jest. Na polski kapitał składają się oszczędności, które są rozproszone, ale także można pozyskać środki z międzynarodowych źródeł finansowych, ale trzeba mieć myśl, na co zostaną one wykorzystane.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#GabrielJanowski">Proszę mi wskazać jedną dziedzinę przemysłu rolno-spożywczego, która została sprywatyzowana w sposób sensowny, z pożytkiem dla plantatorów i pracowników. Nie ma takiej dziedziny. Została w rękach Skarbu Państwa branża cukrownicza, o największych tradycjach w Polsce, a państwo w sposób prymitywny, wulgarny dokonujecie jej prywatyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#TomaszWójcik">Proszę pana posła o pohamowanie emocji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#GabrielJanowski">Dobrze, ale przez 10 lat mnie cholera bierze, w medycznym rozumieniu tego słowa, ale też używanym jako przerywnik. Teraz też Komisja Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji, ale także Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która zajmuje się prywatyzacją cukrownictwa, napotykają na totalne znieczulenie.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#GabrielJanowski">Po tym wstępie przechodzę do konkretnych spraw. Mamy nową okoliczność, która nie została dogłębnie przeanalizowana. Sejm przyjął uchwałę wzywającą rząd do podjęcia działań prawnych, organizacyjnych i finansowych w celu zorganizowania koncernu, która jest realizowana nie dość konsekwentnie. Minęło 3 miesiące, a rząd nie zajął w tej sprawie stanowiska.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#GabrielJanowski">Pani posłanka Małgorzata Ostrowska zacytowała treść pisma, która dziwnym zbiegiem okoliczności jest podobna do treści pism, które ja otrzymałem, ale z innych źródeł. Rozumiem, że jest „inicjator ogólnopolski”, który używa tych samych sformułowań. W tych pismach jest m.in. mowa o wąskiej grupie posłów, którzy kierując się prywatą, chcą przeforsować własną koncepcję. Nie jest to wąska grupa, gdyż 85 posłów AWS podpisało się pod listem do premiera w sprawie powołania polskiego koncernu. Koncepcje tę popiera Polskie Stronnictwo Ludowe i wiem, że ma ona zwolenników wśród posłów SLD.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#GabrielJanowski">Jak już powiedziałem, rząd nie zajął stanowiska wobec najistotniejszego postulatu zawartego w uchwale Sejmu, a czas płynie. Coraz częściej słyszymy, że wąska grupa posłów hamuje prawdziwe przekształcenia w przemyśle cukrowniczym. Można nawet spotkać publikacje, że czyha na stanowiska, co jest daleko idącą insynuacją.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#GabrielJanowski">Przemysł cukrowniczy jest przemysłem z tradycjami i wydaje mi się, że Polaków na progu nowego 1000-lecia stać na zachowanie go w swoich rękach, aby był on przez nas kontrolowany i przynoszący pożytki polskim plantatorom, pracownikom i konsumentom. Po przyjęciu regulacji, stosowanej w Unii Europejskiej, na pewno ceny cukru wzrosną, ale jest szansa na to, aby wykorzystując polską myśl techniczną w tej dziedzinie można było utrzymać ceny na przyzwoitym poziomie. Krótko mówiąc, aby powstał polski koncern cukrowy, potrzebna jest wola polityczna. Oczywiście utworzenie takiego koncernu wymaga większego wysiłku i zaangażowania Ministerstwa Skarbu Państwa i niewątpliwie wielu pracownikom przysporzy to więcej trudu niż przygotowanie dokumentacji prywatyzacyjnej, bo to wykonuje się według pewnych wzorów.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#GabrielJanowski">Na ręce pana przewodniczącego składam następujący wniosek. Temat dzisiejszego posiedzenia jest bardzo ważny, a ponieważ nie zostanie on wyczerpany do końca, proponuję aby odbyć wspólne posiedzenie tej Komisji z Komisją Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Komisja ta podjęła ten temat na jednym ze swoich posiedzeń, ale zostało ono przerwane z powodu usprawiedliwionej nieobecności pani minister Barbary Litak-Zarębskiej. Chodzi o to, abyśmy na wspólnym posiedzeniu rozmawiali o faktach, tzn. o ofertach, wycenie wartości cukrowni itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JanuszLewandowski">Sam przebieg dyskusji świadczy o tym, że prywatyzacja sektora cukrowniczego jest realizowana w dużo gorszych uwarunkowaniach ekonomicznych od prognozowanych, gdy przystępowano do tworzenia planu jego prywatyzacji i odbywa się w innej atmosferze nastrojów społecznych, niż wówczas sądzono. Stąd zasadne jest pytanie, kto zawinił, że tak dramatycznie pogorszyła się sytuacja tego przemysłu i sytuacja dochodowa plantatorów. Dla mnie jest oczywiste, że stało się to z powodu beztroskiej nadprodukcji na rynku cukru, co nie jest „zasługą” obecnej koalicji.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#JanuszLewandowski">Nadprodukcja cukru była tak samo wygodna dla rządzących i tak samo było to działanie nieodpowiedzialnie politycznie i ekonomicznie, z punktu widzenia następstw w przyszłości, jak powiększanie wydobycia węgla w latach 1996–1997. Od początku należało przyjąć założenie, że spożycie cukru w Polsce będzie maleć i nie dopuszczać do beztroskiej nadprodukcji na rynku, wspomaganej importem. Obecną koalicję można oskarżać o spóźnione reakcje na nadprodukcję cukru i jego import.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#JanuszLewandowski">Problemem są także opóźnienia w regulacji rynku cukru na miarę zbliżania się Polski do Unii Europejskiej, bowiem utrudnia to Ministerstwu Skarbu Państwa prywatyzację tego sektora. Podobnie przy prywatyzacji sektora energetycznego utrudnieniem jest brak dostatecznych uwarunkowań regulacyjnych energetyki, a przy prywatyzacji sektora farmaceutycznego - dostatecznych uwarunkowań regulacyjnych rynku leków. Odpowiednia regulacja rynku produktów wytwarzanych przez te branże, niezwykle ułatwia przygotowanie sensownej strategii ich prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#JanuszLewandowski">Wiele wypowiedzi świadczy o tym, że niektórzy z nas obrazili się na rzeczywistość roku 2000, na złą kondycję branży, utratę płynności finansowej, złą sytuację dochodową plantatorów, która jest powodem być może krótkowzrocznej presji na szybką prywatyzację, byle dostać zaległe pieniądze za dostarczone cukrowniom buraki. Jeśli nie będziemy obrażać się na zastaną rzeczywistość, to mamy takie oto alternatywne rozwiązania. Możemy się starać maksymalnie przerzucić ciężar naprawy tego sektora na inwestorów, co jest smutną koniecznością w odniesieniu do wielu sektorów polskiej gospodarki, gdyż nie da się wyczarować rodzimych inwestorów, którzy byliby w stanie udźwignąć niebagatelny ciężar długów cukrowni, które sięgają najprawdopodobniej kwoty około 2 mld zł, kosztów modernizacji cukrowni i aczkolwiek nie wszystkich, to jednak kilkudziesięciu, co wymaga nakładów rzędu 1 mld zł, a także pakietów socjalnych dla załóg, które można oszacować na kwotę około 1 mld zł. W sumie jest to około 4 mld zł więc nic dziwnego, że inwestorzy nie garną się do prywatyzacji sektora cukrowniczego.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#JanuszLewandowski">Zatem, albo będziemy umiejętnie przerzucali na nich ten ciężar, jednocześnie tak regulując rynek cukru i przypisując kwoty produkcyjne plantatorom, aby podtrzymać plantacje buraka cukrowego w Polsce, albo wybierzemy drugą drogę, tworząc koncern „Polski cukier”, przy czym ten wybór ma tym większy sens, im więcej obejmie on cukrowni i to jest szkopuł, bo taka zależność oznacza także, że im więcej zatrzymanych zostanie prywatyzacji, tym lepsze rokowania dla tego koncernu. Tymczasem na Pomorzu jest już sytuacja zapalna. Pewnym wyjątkiem jest sytuacja na Lubelszczyźnie i Zamojszczyźnie, gdzie plantatorzy - co mnie dziwi - i załogi cukrowni mają inne podejście do prywatyzacji sektora.</u>
          <u xml:id="u-23.5" who="#JanuszLewandowski">Jeżeli zdecydujemy się na utworzenie koncernu „Polski Cukier”, to trzeba mu będzie zapewnić cieplarniane warunki, aby mógł osiągnąć wymarzoną rentowność na poziomie 8 proc., zapewne przy cenie 1 kg cukru znacznie ponad 3 zł, licząc z marżą, czyli jest to cieplarnia kosztem konsumentów, a także plantatorów, którzy nie otrzymują bieżących płatności i być może systemu bankowego, bo już zgłaszane są postulaty, aby banki zatrzymały windykację zadłużeń cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-23.6" who="#JanuszLewandowski">Jeżeli nie umieścimy koncernu „Polski Cukier” w „cieplarni” i będzie on musiał sam obronić się przed konkurencją w nowych realiach, to przy pokonywaniu pierwszego, a może drugiego „zakrętu” nastąpi katastrofa i dopiero wtedy określenie „wyprzedaż majątku za bezcen” nabierze realnego znaczenia. Pracownicy zostaną bez tych gwarancji, które dają pakiety socjalne, a plantatorzy bez gwarancji, na które mogliby liczyć przy prywatyzacji z udziałem inwestora strategicznego.</u>
          <u xml:id="u-23.7" who="#JanuszLewandowski">W prywatyzacji, w wykonaniu poprzednich ekip rządowych, można znaleźć przykłady dawania forów rodzimym inwestorom. W wielu przypadkach, np. w przemyśle piwowarskim okazywało się, że byli oni wyłącznie pośrednikami. Nie ma specjalnych metod zamrożenia praw własności na dłuższy czas. Jeśli dostają się one w czyjeś ręce, a są prawdziwe, to muszą być zbywalne i nie łatwo jest zagwarantować, że osoba X, faworyzowany polski biznesmen przy danej prywatyzacji, nie jest tylko pośrednikiem na drodze do zupełnie innej struktury własności. Jest to poważny dylemat, który może wystąpić także w przypadku prywatyzacji sektora cukrowniczego.</u>
          <u xml:id="u-23.8" who="#JanuszLewandowski">Jestem pesymistą, jeśli chodzi o filialny charakter polskiej gospodarki, ale też uważam, że w kilku gałęziach, na czele z przemysłem stoczniowym, może być polski kapitał, menedżment i technologia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#MarekZieliński">Moje wystąpienie będzie krótkie, ponieważ wiele już zostało powiedziane, a toczący się spór sięgnął już poziomu ideologicznego, który zawsze się pojawia, gdy dyskutując nad danym problemem odwołujemy się do różnie rozumianych podstaw rozwoju gospodarki. Można tak dyskutować miesiąc, rok, 2 lata, ale przed nami będzie już tylko tragiczny scenariusz, bez miejsc pracy, pakietów plantatorskich itd.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#MarekZieliński">Rozmawiałem z plantatorami i przedstawicielami związków zawodowych z niektórych cukrowni w Wielkopolsce. Sytuacja Cukrowni Szamotuły S.A. i Cukrowni Gniezno S.A. jest tragiczna i jeśli w krótkim czasie Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. nie sprzeda inwestorowi swoich akcji w tych cukrowniach, to czeka ich upadłość. Ten sam los spotka jeszcze inne cukrownie, do czego przyczynią się także posłowie. W tej chwili nie jest najważniejsze ustalenie przyczyn obecnej sytuacji tego sektora. Były ewidentne błędy rządu i myślę, że pan poseł Gabriel Janowski też powinien się „bić w piersi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#GabrielJanowski">Gdy byłem ministrem rolnictwa i gospodarki żywnościowej, to nie została sprowadzona z zagranicy ani jedna tona cukru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#MarekZieliński">Wycofuję tę uwagę, aby nie podgrzewać emocji.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#MarekZieliński">Nie rozwiążemy tego problemu, jeśli nie poszukamy płaszczyzny porozumienia, przy pewnej otwartości wszystkich stron. Uważam, że jednak punktem wyjścia do rozmów powinno być stanowisko rządu, iż należy kontynuować proces prywatyzacji i zarazem szukać rozwiązań umożliwiających utworzenie polskiego koncernu cukrowego, bo tego wymaga obecna sytuacja. Wymieniłem z nazwy dwie cukrownie, ale jest jeszcze kilka innych które upadną, jeśli nie zostanie podjęta decyzja o ich prywatyzacji. Wtedy powiem, którzy posłowie do tego się przyczynili i są odpowiedzialni za to, że kilkaset ludzi straci pracę, a obecni plantatorzy źródło dochodów.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#MarekZieliński">Mając świadomość tego, że sytuacja jest naprawdę tragiczna, starajmy się znaleźć jakiś konsens - wyjść z pozytywną ofertą, a to oznacza zgodę na prywatyzację najgorszych cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#MarekZieliński">Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że w Polsce jest za dużo cukrowni i 1/3 z nich będzie musiała z czasem zostać zlikwidowana. Jeśli sprzedamy pakiety akcji kilku cukrowni jednemu inwestorowi, to jest szansa na to, że w jakiejś mierze załagodzi on skutki koniecznej likwidacji niektórych cukrowni z nabytej przez niego grupy, bo może przynajmniej część plantatorów, którzy dotychczas dostarczali buraki do cukrowni, będących w najgorszej kondycji ekonomicznej i technicznej, nie utraci źródła dochodów.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#MarekZieliński">Apeluję do Ministerstwa Skarbu Państwa, aby zdynamizowało swoje działanie w zakresie prywatyzacji m.in. cukrowni, które znalazły się w tragicznej sytuacji ekonomicznej, a zarazem kontynuowało proces, który może doprowadzić do utworzenia podmiotu „Polski Cukier”. Nie neguję potrzeby jego utworzenia, ale pamiętajmy o tym, że taki podmiot będzie obarczony wadą, o której mówił pan poseł Janusz Lewandowski. Wiele razy mieliśmy do czynienia z sytuacją, że w miejsce inwestora polskiego po kilku tygodniach czy miesiącach wchodził inwestor zachodni. Trzeba mieć świadomość tych procesów przekształceń, wynikających z prawa własności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#TomaszWójcik">Proszę, aby pani minister odpowiedziała na pytania posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#BarbaraLitakZarębska">Ministerstwo Skarbu Państwa, zgodnie z zaleceniem Komisji, miało przedstawić informację o aktualnym stanie przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym, a nie o programie przekształceń własnościowych, czyli mieliśmy poinformować Komisję o toczących się procesach prywatyzacyjnych i o tym, co dotychczas zostało już zrobione. Wyjaśnienie to składam w związku z wnioskiem pana posła Bogdana Pęka o odrzucenie przedłożonej Komisji informacji - jak rozumiem - o koncepcji przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym, podczas gdy my informujemy o podejmowanych działaniach w ramach dawno już przyjętej koncepcji.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#BarbaraLitakZarębska">W kilku wystąpieniach powtarzał się postulat, aby limity produkcyjne zostały przypisane plantatorom. Ten postulat może być zrealizowany tylko wówczas, jeśli zostanie zmieniony odpowiedni przepis ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. W Sejmie toczą się prace nad nowelizacją tej ustawy i posłowie będą mogli sami rozstrzygnąć tę kwestię. Wiem, że w środowisku cukrowniczym zdania są podzielone, bowiem plantatorzy chcą, aby im były przypisane limity produkcyjne, natomiast producenci cukru udowadniają potrzebę zachowania dotychczasowej regulacji prawnej w tym zakresie. Regulacja rynku cukru jest w kompetencji innego ministerstwa i dlatego nie zajmę stanowiska w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#BarbaraLitakZarębska">Pani posłanka Małgorzata Ostrowska pytała, jakie są przyczyny opóźnienia w realizacji procesu prywatyzacji. Tak sformułowane pytanie wymaga uszczegółowienia, gdyż już po wejściu w życie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym można było przystąpić do prywatyzacji tego sektora, a w 1994 r. zakładano, że ten proces powinien zakończyć się w 1997 r. Było to niemożliwe z przyczyn technicznych, gdyż do 1997 r. nie został zakończony proces tworzenia spółek cukrowych. Ostatnie pakiety akcji cukrowni były wnoszone do tych spółek w 1998 r. Wiem, że w 1997 r. Ministerstwo Skarbu Państwa zleciło wykonanie analizy sektorowej, która została ukończona w następnym roku. Zrealizowanie odpowiednich procedur zajęło wiele czasu i dlatego uważam, że nie można powiedzieć, iż nastąpiło opóźnienie, za które winę ponosi byłe Ministerstwo Przekształceń Własnościowych lub Ministerstwo Skarbu Państwa.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#BarbaraLitakZarębska">Nie można także powiedzieć, że wystąpiły opóźnienia w obecnie realizowanym procesie przekształceń własnościowych, albowiem przeciętnie procedura prywatyzacyjna trwa około 2 lat, począwszy od przygotowania specyfikacji zadań dla doradcy prywatyzacyjnego i wybrania doradcy, a później następują po sobie etapy przygotowania dokumentacji prywatyzacyjnej, negocjacji z potencjalnymi inwestorami, negocjacji warunków umowy z wybranym inwestorem i sprzedaż temu inwestorowi pakietu akcji półki. Proces prywatyzacji sektora cukrowniczego rozpoczęliśmy w marcu ubiegłego roku.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#BarbaraLitakZarębska">Pani posłanka pytała także, czy przedmiotem negocjacji z inwestorami jest zadłużenie cukrowni oraz jak zabezpieczymy skup buraków cukrowych w tegorocznej kampanii cukrowej. Jeszcze raz przypomnę, że Skarb Państwa jest stroną negocjującą tylko w przypadku sprzedaży akcji Cukrowni Śląskiej S.A., natomiast w pozostałych przypadkach są nią spółki cukrowe, gdyż to one sprzedają swoje akcje w cukrowniach. Zadłużenia cukrowni były podnoszone podczas rozmów z inwestorami. Zarzucają oni prowadzącym negocjacje, że zadłużenia nie zostały uwzględnione w wycenach wartości cukrowni. Sądzę, że mają one wpływ na małą aktywność inwestorów w dążeniu do finalizowania transakcji.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#BarbaraLitakZarębska">Nie będzie łatwo cukrowniom uzyskać środki finansowe dla przeprowadzenia tegorocznej kampanii cukrowej, gdyż nie zostaną one w tym celu dofinansowane przez budżet. Liczyliśmy na dopływ środków z prywatyzacji, zarówno do sprywatyzowanych cukrowni, jak i do 16 cukrowni, na których dokapitalizowanie ma być przeznaczona część dochodów z prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#BarbaraLitakZarębska">Banki wręcz zostały przymuszone do udzielenia cukrowniom kredytów na ubiegłoroczną kampanię cukrową, podczas gdy nie miały one zdolności kredytowej. Niedawno wydana przez nadzór bankowy instrukcja stawia banki w takiej sytuacji, że będą musiały w jakiś sposób wyegzekwować spłatę kredytów, aby poprawić własną kondycje, a już na pewno nie możemy spodziewać się, że po raz kolejny pomogą cukrowniom sfinansować kampanię cukrową. Jeżeli nie uda nam się sprywatyzować przynajmniej części tego sektora, to sądzę, że tegorocznej kampanii nie doczeka 1/3 cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#BarbaraLitakZarębska">Nadal nie wszystkie cukrownie zapłaciły plantatorom za dostarczone w ubiegłym roku buraki cukrowe. Z zaległych płatności z tego tytułu wywiązało się 16 cukrowni. Inne cukrownie starają się rozwiązywać ten problem zawierając porozumienia z plantatorami.</u>
          <u xml:id="u-28.8" who="#BarbaraLitakZarębska">Przyznaję, że zanim rozpocznie się prywatyzacja tego sektora, powinna być zmieniona ustawa o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Być może inwestorzy zwlekają z podjęciem ostatecznej decyzji, gdyż nie wiedzą jakie regulacje będą obowiązywać na rynku cukru, np. czy limity produkcyjne będą przypisane do cukrowni, które kupują, czy do plantatorów.</u>
          <u xml:id="u-28.9" who="#BarbaraLitakZarębska">Ustawa ta ma fundamentalne znaczenie dla kondycji sektora, niezależnie od tego, kto jest lub będzie jej właścicielem. Chcę państwu powiedzieć, że powstał problem, ponieważ nie została w niej uregulowana kwestia produkcji cukru inwertowanego oraz izoglukozy i z tego powodu mogą być zniweczone wszelkie wysiłki uregulowania rynku cukru.</u>
          <u xml:id="u-28.10" who="#BarbaraLitakZarębska">Dlaczego Mazowiecko-Kujawska Spółka Cukrowa SA spośród kilku ofert wybrała dla Grupy Gdańskiej ofertę firmy Nordzucker AG? Nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ jeszcze nie otrzymaliśmy dokumentacji. Dopiero po jej zbadaniu będę wiedziała, czym kierowano się przy wyborze tego inwestora.</u>
          <u xml:id="u-28.11" who="#BarbaraLitakZarębska">Zgadzam się z poglądem pana posła Wiesława Kaczmarka, że sytuacja plantatorów tytoniu nie jest podstawą do tego, aby twierdzić, iż to samo spotka plantatorów buraka cukrowego, także z tego powodu, że rynek wyrobów tytoniowych nie był regulowany.</u>
          <u xml:id="u-28.12" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł pytał, czy w ocenie Ministerstwa Skarbu Państwa prawidłowo funkcjonują instrumenty regulacyjne rynku cukru. Pośrednio odpowiedziałam na to pytanie, informując o lukach w ustawie o regulacji cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Do laski marszałkowskiej został złożony, oprócz poselskiego, rządowy projekt nowelizacji tej ustawy i wiem, że już został osiągnięty konsens w sprawach regulacyjnych, natomiast nadal utrzymuje się rozbieżność poglądów w odniesieniu do drugiej części projektu ustawy, traktującej o przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym.</u>
          <u xml:id="u-28.13" who="#BarbaraLitakZarębska">Czy tocząca się dyskusja na temat zmian w zakresie regulacji rynku ma wpływ na zachowania inwestorów? Tak, inwestorzy pytają o to i może dlatego wykazują zbyt małą aktywność, że czekają na ostateczne rozstrzygnięcia w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-28.14" who="#BarbaraLitakZarębska">Dokapitalizowanie grupy 16 cukrowni kwotą stanowiącą 30 proc. dochodów z prywatyzacji, należy potraktować, jako nowe źródło ich dofinansowania, aby dotrwały do czasu, aż zostanie wdrożona w życie nowa wersja prywatyzacji, bo - jak już powiedziałam - nie mogą one liczyć ani na dofinansowanie z budżetu państwa, ani na kredyty bankowe. Środki z tego źródła zostaną przeznaczone na spłatę długów, aby zatrzymać prowadzone przez banki, wobec tych cukrowni, postępowania egzekucyjne. Być może w ten sposób poprawi się ich zdolność kredytowa i będą mogły negocjować z bankami zaciągnięcie nowych kredytów.</u>
          <u xml:id="u-28.15" who="#BarbaraLitakZarębska">Trudno jest mi w tej chwili powiedzieć dokładnie, jakiego rodzaju nakłady inwestycyjne będą poczynione w poszczególnych sprywatyzowanych cukrowniach. Niektóre z nich zaprzestaną produkować cukier i ich restrukturyzacja będzie polegała na zmianie branży. Natomiast stanowczo będziemy żądali od inwestorów przestrzegania zasady, że środki na podwyższenie kapitału mogą być wydatkowane tylko na rzeczowy majątek trwały i na oddłużenie cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-28.16" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł pytał, dlaczego została zmieniona koncepcja prywatyzacji tego sektora, bowiem przedmiotem prywatyzacji nie są całe spółki cukrowe, lecz wyłonione z nich grupy cukrowni. Wiedząc o tym, jaka jest kondycją sektora oraz co w nie najlepszym kierunku dynamicznie zmieniało się w ciągu ubiegłych lat, mieliśmy świadomość, że konieczna jest restrukturyzacja całego sektora, w tym zamknięcie części cukrowni. Zatem uznaliśmy, że dla plantatorów i pracowników bezpieczniejsza będzie restrukturyzacja, poprzez zaprzestanie przez niektóre cukrownie produkcji, jeżeli prywatyzowane będą mniejsze grupy cukrowni. Taka prywatyzacja będzie łatwiejsza i skuteczniejsza.</u>
          <u xml:id="u-28.17" who="#BarbaraLitakZarębska">Decyzja o modyfikacji koncepcji przekształceń własnościowych w sektorze cukrowniczym została podjęta z przyczyn ekonomicznych, ze względu na pogarszająca się kondycję sektora i konieczność przeprowadzenia głębokiej restrukturyzacji. Uznano, że prywatyzacja grup regionalnych będzie korzystniejsza dla całego sektora.</u>
          <u xml:id="u-28.18" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan przewodniczący pytał, jaka jest podstawa prawna rozpoczętej prywatyzacji przemysłu cukrowniczego. Nie mam przy sobie odpowiednich dokumentów, aby móc podać szczegółowe przepisy, czego domagał się pan przewodniczący, natomiast mogę poinformować, że proces prywatyzacji jest prowadzony na podstawie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym oraz ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Rozporządzenie, które wywołało kontrowersje, ustala harmonogram prywatyzacji. Było ono analizowane, nie tylko przez prawników Ministerstwa Skarbu Państwa, ale także przez prawników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, którzy zgodnie orzekli, że mogło być zmienione poprzednie rozporządzenie, oraz że nowe rozporządzenie nie wprowadza zmian sprzecznych z ustawą, ponieważ ustalony harmonogram prywatyzacji dotyczy 4 spółek cukrowych. Natomiast potrzebna jest zmiana ustawy, aby na bazie tych spółek utworzyć nowy podmiot „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-28.19" who="#BarbaraLitakZarębska">Czy Ministerstwo Skarbu Państwa dysponowało analizą skutków przyjętej koncepcji prywatyzacji sektora, przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu jego prywatyzacji? Tak, Warszawska Grupa Konsultingowa wspólnie z firmą Pro Inwestor wykonała analizę sektorową z uwzględnieniem prywatyzacji regionalnej.</u>
          <u xml:id="u-28.20" who="#BarbaraLitakZarębska">Jakie mechanizmy kontrolujące i monitorujące zachowa państwo po prywatyzacji tego sektora? Ustawa o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym nakazywała Skarbowi Państwa posiadanie złotej akcji we wszystkich podmiotach sektora i to zalecenie zostało zrealizowane. Chcemy bezterminowo zachować te akcje także w sprywatyzowanych podmiotach i dlatego nie godzimy się na propozycje zgłaszane podczas negocjacji z inwestorami, aby złota akcja obowiązywała tylko w tym czasie, kiedy inwestor będzie realizował zobowiązania wynikające z umowy prywatyzacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-28.21" who="#BarbaraLitakZarębska">Już powiedziałam, że jeżeli wolą Sejmu będzie przypisanie plantatorom limitów produkcyjnych, to w odpowiedni sposób będzie mógł tę kwestię uregulować podczas prac nad nowelizacją ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Na razie proponujemy inwestorom, aby umowy kontraktacyjne były dziedziczne. Wprawdzie nie istnieją przepisy prawne, na podstawie których moglibyśmy zmusić inwestorów do zaakceptowania takiego warunku, ale jeśli inwestor z dobrej woli zgodzi się na to, aby respektować następstwo prawne po dotychczasowych stronach umów kontraktacyjnych, to będzie to korzystne dla plantatorów.</u>
          <u xml:id="u-28.22" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan przewodniczący sugerował, że sprzedajemy najlepsze cukrownie, skutkiem czego państwo będzie musiało uporać się z długami cukrowni znajdujących się w najgorszej kondycji ekonomicznej. Nie jest tak, a nawet można powiedzieć, że najwięcej najlepszych cukrowni jest w jednej z grup w każdej z trzech spółek cukrowych, które będą prywatyzowane według nowego wariantu przekształceń własnościowych, z uwzględnieniem utworzenia podmiotu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-28.23" who="#BarbaraLitakZarębska">Nie stosuje się cesji długów prywatyzowanej spółki na rzecz jakiegoś podmiotu. Taka operacja jest zbędna, ponieważ zawsze w takiej sytuacji jeden z warunków umowy prywatyzacyjnej nakłada na inwestora obowiązek, pod rygorem kary umownej, przeznaczenia części nakładów inwestycyjnych na oddłużenie spółki. Taki warunek znajdzie się także w umowach zbycia akcji grup cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-28.24" who="#BarbaraLitakZarębska">Z przeprowadzonych analiz wynika, że inwestorzy zrealizowali wszystkie tego typu zobowiązania, wynikające z dotychczas zawartych umów prywatyzacyjnych. Jeżeli występują jakieś negatywne zjawiska, to nie dlatego, że inwestor nie dochował warunku umowy dotyczącego oddłużenia spółki, lecz są one spowodowane procesami zachodzącymi na rynku.</u>
          <u xml:id="u-28.25" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Franciszek Szelwicki uważa, że powinniśmy byli przedstawić informację o kondycji cukrowni w ciągu ubiegłych sześciu lat. Nie sądzę, aby takie dane mieściły się w zakresie informacji o toczących się przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym, którą mieliśmy przedstawić Komisji. Mogę natomiast powiedzieć, że niedawno została wykonana analiza sektorowa na podstawie wskaźników ekonomicznych cukrowni, bowiem rząd chciał zająć stanowisko wobec uchwały Sejmu. Jeśli dokument w tej sprawie nie dotarł jeszcze do Sejmu, to sprawdzę w biurze ministra jaka jest tego przyczyna.</u>
          <u xml:id="u-28.26" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł pytał, ile kosztuje praca doradcy prywatyzacyjnego? Także tę informację znajdziecie państwo w dokumencie, w którym rząd zaprezentował swoje stanowisko wobec uchwały Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-28.27" who="#BarbaraLitakZarębska">Wiem, że plantatorzy już nie okupują siedziby Śląskiej Spółki Cukrowej S.A. Prywatyzację tej spółki przeprowadzi Skarb Państwa i jak zwykle w takim przypadku środki na prywatyzację wyłoży budżet, a nie cukrownie wchodzące w skład tej spółki.</u>
          <u xml:id="u-28.28" who="#BarbaraLitakZarębska">Twierdzenie, że sektor cukrowniczy ma szansę sam się obronić, bo cukrownie osiągają już zyski, nie znajduje potwierdzenia w dokumentach finansowo-ekonomicznych spółek. Większość cukrowni ma niespłacone kredyty, które zaciągnęły na sfinansowanie poprzednich kampanii cukrowych. Te kredyty zostały zamienione na kredyty komercyjne. Oznacza to lawinowy przyrost zadłużenia wobec banków, a przecież cukrownie mają także zaległe zobowiązania wobec różnych dostawców. Jeśli cukrownia nie ponosi straty na sprzedaży cukru, to jeszcze nie znaczy, że jest w stanie z osiąganego zysku pokryć wszystkie zaległe zobowiązania i odbudować swoją pozycję.</u>
          <u xml:id="u-28.29" who="#BarbaraLitakZarębska">Kto zarobił na zdejmowaniu nadwyżki cukru? Nie wiem, czy ktoś na tym zarobił, natomiast z założenia na tej operacji musiały stracić cukrownie, przy czym była szansa na odrobienie tych strat przez wzrost ceny cukru. Dlatego ucieszyłam się, gdy usłyszałam, że cukier jest sprzedawany po 2,60 zł.</u>
          <u xml:id="u-28.30" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Andrzej Otręba pytał, kiedy zostaną wydane akcje pracownikom. Także plantatorzy nie otrzymali akcji, bo Ministerstwo Skarbu Państwa nie spieszyło się z przeprowadzeniem tych operacji z uwagi na kondycję sektora. Jak już mówiłam, zakładamy podwyższenie kapitału 16 cukrowni z części dochodów z prywatyzacji, ale decyzja w tej sprawie musi być podjęta każdorazowo na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy. Łatwiej jest zwołać walne zgromadzenie, gdy jest dwóch akcjonariuszy, tzn. spółka cukrowa i Skarb Państwa, niż gdyby akcjonariuszami byli także pracownicy cukrowni i plantatorzy. Dlatego na razie nie wydajemy im akcji. Umożliwi to szybsze dofinansowanie cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-28.31" who="#BarbaraLitakZarębska">Przypomnę państwu, że kiedy zdecydowaliśmy się na wydanie akcji pracownikom i plantatorom, to spotkaliśmy się z zarzutem komisji sejmowej, iż niepotrzebnie rozpoczęliśmy ten proces. Dla nas było to wygodne stanowisko, więc wstrzymaliśmy wydawanie akcji, mając nadzieję, że z tego powodu nie będą zgłaszane pretensje pod naszym adresem.</u>
          <u xml:id="u-28.32" who="#BarbaraLitakZarębska">Pana posła Stanisława Misztala chcę poinformować, że rada nadzorcza bada zasadność zarzutów stawianych prezesowi Andrzejowi Molawie i gdy zajmie ona stanowisko w tej sprawie, to zaraz o tym powiadomimy pana posła.</u>
          <u xml:id="u-28.33" who="#BarbaraLitakZarębska">Wypowiedź pana posła Wojciecha Zarzyckiego zrozumiałam w ten sposób, iż pan postuluje, aby na bazie całego sektora cukrowniczego powstał podmiot „Polski Cukier”. Nie wiem, jak w tej sytuacji zostałyby rozwiązane problemy finansowe tego sektora. Według naszej oceny, zatrzymanie procesu prywatyzacji nie byłoby dla niego korzystne.</u>
          <u xml:id="u-28.34" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł pytał, czy zostały wyciągnięte konsekwencje wobec osób, które ponoszą winę za złamanie ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym. Na razie czekamy na oficjalną informację z przeprowadzonej kontroli. Podobno na 59 zbadanych cukrowni, w 7 przypadkach zakwestionowano cenę sprzedanego cukru, ale cukrownie mogą się odwołać i postawione im zarzuty mogą zostać uchylone. Dopóki nie będzie wiadomo, czy faktycznie miało miejsce naruszenie przepisów ustawy, czy tylko tak wynika z oceny badającego tę kwestię, dotąd nie można komukolwiek postawić zarzutu, natomiast z całą pewnością zostaną wyciągnięte konsekwencje wobec osób, którym zostanie udowodnione, że postępowali niezgodnie z prawem. Nie jest możliwy do spełnienia postulat, aby Ministerstwo Skarbu Państwa utrzymało cenę cukru na określonym poziomie, natomiast robiliśmy wszystko to, co jest możliwe, aby dyscyplinować rynek cukru. Uczestniczyliśmy w operacji uregulowania tego rynku poprzez zdjęcie nadwyżki cukru. Po tym doświadczeniu wystosowaliśmy pisma do rad nadzorczych cukrowni, aby na bieżąco kontrolowały, po jakiej cenie jest sprzedawany cukier i raz w miesiącu przedkładały zbiorczą informację Ministerstwu Skarbu Państwa. Gdy dowiedzieliśmy się, że cukrownia sprzedaje cukier inwertowany, zakazaliśmy jej stosowania takiej praktyki, ale dopóki produkcja i sprzedaż tego cukru nie zostanie objęta ustawą, dotąd nasze zakazy będą nieskuteczne.</u>
          <u xml:id="u-28.35" who="#BarbaraLitakZarębska">Czy rząd zaakceptuje przypisanie limitu produkcyjnego plantatorom? Już powiedziałam, że ta kwestia wymaga zmiany ustawy o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym.</u>
          <u xml:id="u-28.36" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Lesław Podkański pytał, czy rząd traktuje przemysł cukrowniczy jako sektor strategiczny. Nakład pracy rządu, aby uratować ten sektor, jest najlepszym dowodem na to, że jest on traktowany jako strategiczny.</u>
          <u xml:id="u-28.37" who="#BarbaraLitakZarębska">Dlaczego nie wykonano tej części ustawy z 1994 r., która dotyczy przekształceń własnościowych? Gdy ta ustawa weszła w życie, to cukrownie były jeszcze przedsiębiorstwami państwowymi. Najpierw trzeba było przekształcić je w jednoosobowe spółki skarbu państwa, następnie utworzyć spółki cukrowe i wnieść do nich pakiety akcji cukrowni oraz wykonać analizę sektorową. Stan faktyczny cukrownictwa i procedura, która została określona w ustawie, uniemożliwiały utworzenie w krótkim czasie spółek cukrowych, a tym bardziej ich szybką prywatyzację. Analizę sektorową można było rozpocząć dopiero po ukonstytuowaniu się tych spółek, a stanowi ona podstawę do podjęcia dalszych działań prywatyzacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-28.38" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł powiedział, że poprzedni rząd przygotował program prywatyzacji sektora, według którego na bazie Lubelsko-Małopolskiej Spółki Cukrowej S.A. miał powstać podmiot „Polski Cukier”, Poznańsko-Pomorska Spółka Cukrowa S.A. miała być w rękach polskiego menedżmentu, a dwie pozostałe zostały przeznaczone do łącznej prywatyzacji. Może nad taką koncepcją toczyły się dyskusje, ale z badanych przez nas dokumentów nie wynika, aby zapadła decyzja, iż według niej będzie prywatyzowany przemysł cukrowy.</u>
          <u xml:id="u-28.39" who="#BarbaraLitakZarębska">Kiedy zrodził się pomysł prywatyzacji regionalnej? Taką propozycję przedstawiło środowisko cukrowników, które obserwując proces tworzenia spółek cukrowych i ich strukturę organizacyjną oceniło, że prywatyzacja w kształcie wynikającym z ustawy nie jest adekwatna do kondycji ekonomicznej sektora. Wówczas zrodziła się koncepcja restrukturyzacji przez wydzielenie ze spółek cukrowych kilku grup cukrowni, bowiem restrukturyzacja całych spółek wiązała się ze zbyt dużym ryzykiem wystąpienia negatywnych skutków dla części plantatorów i pracowników cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-28.40" who="#BarbaraLitakZarębska">Kto odpowiada za tragiczną sytuację, w jakiej obecnie znalazły się cukrownie? Z przykrością muszę powiedzieć, że ta sytuacja ma swój początek w 1996 r., kiedy wystąpiły zjawiska, o których mówił pan poseł Janusz Lewandowski. Uczynione w pewnym momencie grzeczności zaowocowały po pewnym czasie negatywnymi skutkami. Aczkolwiek w 1996 r. nie były jeszcze widoczne efekty popełnionych błędów, ale w następnych latach z coraz większą siłą oddziaływały one na rynek cukrowy. Został on rozregulowany na skutek zwiększenia limitu produkcyjnego, bowiem przyjęto błędne założenie, iż wzrastać będzie spożycie cukru, oraz popełniono błędy w zakresie ceł.</u>
          <u xml:id="u-28.41" who="#BarbaraLitakZarębska">Jeśli chodzi o zaległe płatności z tytułu ubiegłorocznej kampanii cukrowej, to już informowałam, że 16 cukrowni wypłaciło plantatorom wszystkie należne im pieniądze, natomiast każda z pozostałych cukrowni ma do zapłacenia nie mniej niż 50 proc. początkowych należności. W pierwszej kolejności regulowane są zobowiązania wobec plantatorów, pomimo tego że cukrownie mają wielu innych wierzycieli.</u>
          <u xml:id="u-28.42" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Lesław Podkański pytał także, czy rząd rozumie czym grozi sprzedaż cukrowni inwestorom zagranicznym. Tak, rząd rozumie i przeprowadza ten proces w taki sposób, aby jego konsekwencje były jak najlepsze dla sektora cukrowniczego.</u>
          <u xml:id="u-28.43" who="#BarbaraLitakZarębska">Co zawierają pakiety plantatorskie? Pakiety te są poufne, ale posłowie mają możliwość zapoznać się z ich treścią. Przy okazji chcę poruszyć jedną kwestię. Przedłożyliśmy Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi wykaz dokumentów, co spotkało się z emocjonalną reakcją posłów i podejrzeniami, że minister skarbu państwa nie chce udostępnić tych dokumentów. Proszę zrozumieć, że obowiązują pewne procedury i gdy odpowiemy na żądania jednych, to drudzy będą nas krytykować za nieprzestrzeganie przepisów prawa.</u>
          <u xml:id="u-28.44" who="#BarbaraLitakZarębska">Posłom wolno mieć wgląd w dokumenty poufne, ale musi się to odbywać według określonych procedur i w odpowiednich warunkach. Tych dokumentów jest tak dużo, że do Sejmu musielibyśmy je przywieźć wózkami i ze względów technicznych wystąpiłoby ryzyko zaginięcia jakiegoś dokumentu i upublicznienia jego treści. Dlatego mamy prośbę, aby każdy z posłów, jeśli chce się zapoznać z tymi dokumentami, skorzystał z czytelni przy Kancelarii Tajnej w Ministerstwie Skarbu Państwa. Wystarczy powiadomić, jakie dokumenty mają być udostępnione, a będą one przygotowane dla zainteresowanego nimi posła.</u>
          <u xml:id="u-28.45" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Lesław Podkański dokonał tego rodzaju porównania, że w Polsce po prywatyzacji sektora tytoniowego mamy wyroby tytoniowe, lecz nie ma plantacji tytoniu zaś przed prywatyzacją przemysłu cukrowniczego są jeszcze plantacje buraków. To, co się dzieje na rynku tytoniowym jest spowodowane czym innym niż prywatyzacja przemysłu tytoniowego i w związku z tym nie jest obiektywne czynienie takich porównań.</u>
          <u xml:id="u-28.46" who="#BarbaraLitakZarębska">Dyskusje nad utworzeniem koncernu „Polski Cukier” toczą się w różnych gremiach i m.in. po to, aby jakoś okiełznać te emocje postanowiliśmy, że każdą ze stron będą reprezentowali eksperci, którzy wypracują wspólne stanowisko. Zgodnie z tym, co powiedział pan poseł Marian Dembiński, odbyła się rozmowa w obecności pana wicepremiera Longina Komołowskiego, w trakcie której zostało ustalone, że stanowisko ekspertów zostanie przedstawione na posiedzeniu Rady Ministrów. Po wystąpieniu pana posła Adama Bieli poprosiłam, aby mi dostarczono z Ministerstwa dokument zawierający to stanowisko, zwłaszcza, że pan poseł Marian Dębiński zarzucił mi, że Rada Ministrów otrzymała sprzeczną z nim opinię na temat propozycji utworzenia koncernu „Polski Cukier”. Chciałabym, się upewnić, czy dysponuję tym samym dokumentem, o którym mówił pan poseł Adam Biela, więc przedstawię państwu, jak doszło do jego sporządzenia. Wiem, że po ustaleniach, które zapadły w obecności pana wicepremiera Longina Komołowskiego, eksperci nie mogli ustalić terminu dla opracowania wspólnego stanowiska i uzgodnili, że w tej sprawie skontaktują się telefonicznie. W taki sposób została przygotowana notatka, którą dostałam od naszego eksperta wraz z pismem przewodnim o następującej treści: „W załączeniu przesyłam wersję protokołu uzgodnioną telefonicznie w dniu wczorajszym z panem prof. Bielą. Wersja ta, w razie potrzeby, będzie mogła być podpisana przez ekspertów obu stron.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#AdamBiela">Pani minister posiada właściwy dokument.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#BarbaraLitakZarębska">Została mi przekazana informacja, że eksperci są zgodni co do tego, jakie kryteria muszą być brane pod uwagę przy tworzeniu koncernu „Polski Cukier”, oraz że można go będzie powołać do życia tylko na mocy ustawy, natomiast rozbieżność zdań wystąpiła w ocenie możliwości utworzenia koncernu według tych kryteriów i m.in proponowano, aby doradca prywatyzacyjny zbadał tę kwestię. Ustalono także, że wybrany przez ministra skarbu państwa doradca będzie utrzymywać kontakt z ekspertami grupy inicjatywnej. Nie mamy zamiaru zabraniać naszemu doradcy współpracy z ekspertami, aby jak najszybciej i jak najlepiej został opracowany dokument dotyczący utworzenia koncernu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#BarbaraLitakZarębska">Jedno z pytań pana posła Mariana Dembińskiego dotyczy nadzoru nad kształtowaniem cen cukru. Na to pytanie już odpowiedziałam, ale nie wiem, czy pan poseł był wówczas obecny.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#BarbaraLitakZarębska">Informowałam także, że rząd zajął stanowisko wobec uchwały Sejmu w sprawie sytuacji w polskim cukrownictwie i prywatyzacji przemysłu cukrowniczego. Według moich informacji, dokument w tej sprawie został już wysłany do Sejmu, ale jeszcze to sprawdzę.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#BarbaraLitakZarębska">Jeszcze raz zapewniam pana posła, że opinia w sprawie powołania koncernu „Polski Cukier”, która została przedstawiona rządowi przed zajęciem przez niego stanowiska wobec uchwały Sejmu, nie różniła się od stanowiska ekspertów. Ta opinia była uzgadniana z tymi samymi ekspertami, którzy obradowali z ekspertami grupy inicjatywnej utworzenia koncernu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#BarbaraLitakZarębska">Dlaczego upieram się przy szkodliwej prywatyzacji? Nie uważam, aby prowadzona obecnie prywatyzacja przemysłu cukrowniczego była szkodliwa. Sytuacja tego sektora jest dramatyczna. Analizowaliśmy wszystkie możliwe sposoby udzielenia mu pomocy i uznaliśmy, że tylko tego rodzaju prywatyzacja jest skuteczna formą pomocy. W związku z tym prowadzę swoje działania z głębokim i szczerym przekonaniem, iż są one prawidłowe.</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#BarbaraLitakZarębska">Dlaczego wbrew logice upieramy się przy rozproszeniu kapitału, zamiast go koncentrować. Samo środowisko cukrowników oceniło, że utworzenie grup regionalnych stwarza szansę na przeprowadzenie restrukturyzacji sektora - jeśli można tak powiedzieć - bardziej sprawiedliwie dla poszczególnych cukrowni, powiązanych z nimi plantatorów i zatrudnionych w nich pracowników. Restrukturyzacja sektora jest nieunikniona bez względu na formę własności. Być może potem ten sektor będzie się konsolidował.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#BarbaraLitakZarębska">Chcę zwrócić państwa uwagę na jeden aspekt, a mianowicie Skarb Państwa zachowa akcje we wszystkich sprywatyzowanych spółkach z udziałem inwestorów zagranicznych. W tych spółkach będą mieli swoje akcje także plantatorzy i pracownicy, a zatem gdy zawrzemy z inwestorami umowy prywatyzacyjne, to nie wszystkie akcje trafią w ich ręce.</u>
          <u xml:id="u-30.7" who="#BarbaraLitakZarębska">Dlaczego uporczywie prezentujemy jedynie negatywne elementy koncepcji utworzenia koncernu „Polski Cukier”? Rozumiem emocje obrońców tej koncepcji, ale zapewniam, że staramy się do niej podchodzić uczciwie. Wiele pracy włożyliśmy w analizę możliwości utworzenia takiego koncernu na bazie całego sektora cukrowniczego, bo taka wersja koncernu budzi kontrowersje. Te analizy, które były wielokrotnie prezentowane w różnych gremiach wykazały, że ze względu na obecną sytuację sektora nie jest to rozwiązanie racjonalne i uzasadnione ekonomicznie. Natomiast w stanowisku rządu wobec uchwały Sejmu została uwzględniona możliwość wniesienia do „Polskiego Cukru” 16 cukrowni.</u>
          <u xml:id="u-30.8" who="#BarbaraLitakZarębska">Zdaniem pani posłanki Elżbiety Barys, zostały nieprawidłowo dokonane wyceny wartości cukrowni „Wschowa” i „Góra”. Właśnie te dwie prywatyzacje są dobrą okazją do refleksji, że każda ze stron toczących spór powinna racjonalnie podejść do przedmiotu tego sporu. W obu przypadkach były to prywatyzacje pracownicze, a następnie cukrownie zostały sprzedane inwestorom zagranicznym. Zatem skoro w praktyce występują pewne zjawiska, to nie można udawać, że ich nie ma.</u>
          <u xml:id="u-30.9" who="#BarbaraLitakZarębska">Zwrócę uwagę na jeszcze jedno zjawisko, o którym powinniśmy pamiętać, spierając się o koncepcje prywatyzacji. W obu ustawach, wyznaczających zasady prywatyzacji, przewidziane zostały dla pracowników i plantatorów akcje w prywatyzowanych firmach. Wraz z objęciem akcji, ci akcjonariusze nabywają prawo własności, chronione przez konstytucję i nie można w żaden sposób tego prawa ograniczyć. Możemy apelować do tych akcjonariuszy, aby zachowali akcje; odwoływać się do ich uczuć patriotycznych, aby np. nie sprzedawali akcji inwestorowi zagranicznemu, lecz nie spierajmy się o to, czy jest możliwe legalne odebranie im praw, gdy zostały one nadane przez ustawę i są gwarantowane przez konstytucję. Bez zmiany konstytucji, nie jest to możliwe. Nasze stanowisko wobec lansowanej koncepcji utworzenia koncernu „Polski Cukier” nie wynika ze złej woli, lecz opiera się na takiej analizie prawnej.</u>
          <u xml:id="u-30.10" who="#BarbaraLitakZarębska">Wracam do zasadniczego zarzutu, postawionego przez panią posłankę Elżbietę Barys, że zostały zaniżone wyceny wartości prywatyzowanych cukrowni. Sposób, w jaki mają być dokonane wyceny majątku spółki poddanej prywatyzacji, jest prawnie uregulowany. Czynność ta jest zlecana doradcom prywatyzacyjnym, czyli fachowcom, którzy wykonują ją według postanowień zawartych w przepisach wykonawczych. Nie narzucamy doradcy, jakimi metodami ma wycenić majątek spółki. Oczekujemy, że wybierze on metodę najbardziej adekwatną do jej sytuacji, przy czym każda spółka musi być wyceniona dwoma metodami. Poprawność wycen jest sprawdzana przez innego doradcę. Uważam zatem, że z należytą starannością wykonujemy funkcję kontrolną nad poprawnością sporządzonych dokumentów prywatyzacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-30.11" who="#BarbaraLitakZarębska">Wycena spółek cukrowych była robiona rok temu i dlatego zwróciliśmy się do nich z prośbą o aktualizację tych wycen, jeżeli to, co się w tym czasie wydarzyło na rynku cukru, może mieć wpływ na cenę akcji spółki. Sądzę, że to też świadczy o tym, iż przywiązujemy dużą wagę do poprawności sporządzonych wycen.</u>
          <u xml:id="u-30.12" who="#BarbaraLitakZarębska">Pani posłanka powołała się na nasze pisma do inwestorów na dowód tego, że nie jesteśmy zadowoleni z ustalonych wysokości cen akcji. Przecież chodzi o wynegocjowanie korzystnych cen i jeśli napiszemy inwestorom, że jesteśmy zadowoleni, to nic nie wytargujemy. Bardzo trudno jest prowadzić z nimi negocjacje, gdyż zbyt wiele spraw zostało upublicznionych i z tego powodu nie można zastosować żadnych technik negocjacyjnych. Składając wyjaśnienia komisjom sejmowym, a także różnym innym gremiom, szczerze mówimy o różnych uwarunkowaniach procesu prywatyzacji, które niekoniecznie musiałyby być przedstawiane podczas negocjacji. Musicie państwo mieć świadomość, że przez upublicznienie różnych argumentów podnoszonych w dyskusji o sektorze cukrowniczym, traci się dobrą pozycję negocjacyjną.</u>
          <u xml:id="u-30.13" who="#BarbaraLitakZarębska">Jeżeli chodzi o podstawy prawne prywatyzacji tego sektora, to rozumiem, że każda ze stron pozostaje przy swojej opinii na ten temat. Państwo powołujecie się na opinie prawne, które są odmienne od opinii zaprezentowanych przez prawników Ministerstwa i Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i w tej sytuacji nie ma sensu spierać się o to, które z nich są prawidłowe.</u>
          <u xml:id="u-30.14" who="#BarbaraLitakZarębska">Pani posłanka polecała posłom lekturę dokumentów dotyczących prywatyzacji sektora cukrowniczego, natomiast ja jeszcze raz proszę, aby państwo zapoznali się z nimi w Kancelarii Tajnej Ministerstwa Skarbu Państwa, bo jeśli będziemy te dokumenty wozić do Sejmu wózkami, to część z nich może zaginąć.</u>
          <u xml:id="u-30.15" who="#BarbaraLitakZarębska">Czy przy ustalaniu cen akcji cukrowni powinno się brać pod uwagę, iż limity produkcyjne zmniejszają ryzyko ekonomiczne inwestora. Otóż limity produkcyjne są instrumentem regulującym rynek cukru i z tego względu są one ustalane każdego roku na podstawie decyzji administracyjnej. Ponieważ wysokość limitów będzie się zmieniać, więc na ich podstawie przedsiębiorca nie może prognozować swoich zysków w dłuższym okresie i budować strategii ekonomicznej. Poza tym limit produkcyjny nie jest elementem majątku spółki, gdyż nie figuruje on w księgach rachunkowych spółki.</u>
          <u xml:id="u-30.16" who="#BarbaraLitakZarębska">Pan poseł Gabriel Janowski wyraził opinię, że Polaków powinno być stać na sprywatyzowanie przynajmniej jednej branży. Dobrze byłoby, gdyby powstała taka możliwość ekonomiczna. Na razie doświadczenia z prywatyzacji, m.in. cukrowni, nie napawają optymizmem, bowiem pracownicy i plantatorzy sprzedają swoje akcje i nie zależy im na tym, aby mieć wpływ na zarządzanie spółkami.</u>
          <u xml:id="u-30.17" who="#BarbaraLitakZarębska">Nie zgadzam się z poglądem, że tylko kwestią negocjacji z bankami jest pozyskanie kapitału, aby mógł powstać koncern „Polski Cukier” na bazie wszystkich cukrowni. Obecne zachowania banków w stosunku do cukrowni, podyktowane przyczynami prawno-ekonomicznymi, wskazują na to, że nawet teoretycznie nie powinna być brana pod uwagę możliwość dofinansowania przez banki przedsięwzięcia polegającego na utworzeniu tego koncernu. Znamienne jest również to, że te banki, których nazwy były wymienione w publicznych wypowiedziach, przysłały na piśmie sprostowanie, że nigdy nie deklarowały udzielenia pomocy finansowej przy tworzeniu koncernu „Polski Cukier”.</u>
          <u xml:id="u-30.18" who="#BarbaraLitakZarębska">Myślę, że sprowadzenie problemu finansowego do negocjacji z bankami, to są takie dywagacje, a rachunek ekonomiczny jest nieubłagany i gdy nie jest on przestrzegany, to potem niektórzy ze zdziwieniem pytają, jak doszło do tego, że powstała aż tak trudna sytuacja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#TomaszWójcik">Proponuję, abyśmy już nie kontynuowali dyskusji, ponieważ jest mało prawdopodobne, aby wniesione zostały jakieś nowe elementy rozwiewające zgłoszone dotychczas wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#AdamBiela">Zgłaszam formalny wniosek o zakończenie dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#FranciszekSzelwicki">Chciałbym się odnieść do wypowiedzi pana posła Janusza Lewandowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#TomaszWójcik">Najpierw musimy rozstrzygnąć wniosek formalny. Czy ktoś się sprzeciwia przyjęciu tego wniosku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JanWyrowiński">Nie jesteśmy w stanie rozstrzygnąć tego wniosku, ponieważ nie ma kworum.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#TomaszWójcik">Przed chwilą jeszcze liczba posłów była dostateczna, aby można było podejmować wiążące decyzje, więc zrobimy tylko kilkuminutową przerwę.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#komentarz">(Po przerwie)</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#TomaszWójcik">Ponawiam pytanie, czy ktoś sprzeciwia się zamknięciu dyskusji? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-36.3" who="#TomaszWójcik">W czasie dyskusji zostały zgłoszone następujące wnioski. Pan Poseł Bogdan Pęk wnosił o odrzucenie informacji przedłożonej przez Ministerstwo Skarbu Państwa. Mój wniosek o odbycie zamkniętego posiedzenia dołączę do wniosku pana posła Gabriela Janowskiego i w ten sposób powstaje wniosek o odbycie wspólnego, zamkniętego posiedzenia Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym.</u>
          <u xml:id="u-36.4" who="#TomaszWójcik">Chciałbym, aby pan poseł Adam Biela wyjaśnił swój wniosek o powołanie komisji sejmowej. Sprawy dotyczące prywatyzacji przemysłu cukrowniczego są w kompetencji naszej Komisji, a więc wniosek może dotyczyć powołania podkomisji, albo powołania sejmowej komisji śledczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#AdamBiela">Chodzi mi o powołanie komisji śledczej, której zadaniem byłoby zbadanie, kto doprowadził do zapaści gospodarczej polskiego sektora cukrowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#TomaszWójcik">Czy ktoś wyraża sprzeciw wobec wniosku o nie przyjęcie informacji w sprawie przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#JanWyrowiński">Tak, ponieważ na sali jest tylko jeden poseł z opozycji i w tej sytuacji przyjęcie tego wniosku ma jednoznaczną wymowę, że oto koalicja rządząca jest przeciwko rządowi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#TomaszWójcik">Poddaję pod głosowanie wniosek pana posła Bogdana Pęka o nie przyjęcie informacji w sprawie przekształceń własnościowych w przemyśle cukrowniczym.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#TomaszWójcik">Kto jest za przyjęciem tego wniosku?</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#TomaszWójcik">Wniosek został przyjęty stosunkiem głosów: 6 za, 2 przeciw, 4 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-40.3" who="#TomaszWójcik">Następny wniosek dotyczy odbycia wspólnego, zamkniętego posiedzenia Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi na temat prywatyzacji sektora cukrowniczego, z uwzględnieniem dokumentacji dotyczącej aktualnie prowadzonej prywatyzacji. Czy w tej sprawie jest głos przeciwny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#JanWyrowiński">Pani minister poinformowała nas o problemach, jakie mogą wystąpić, jeśli dokumenty zostaną dostarczone do Sejmu, nawet gdy będą one omawiane na zamkniętym posiedzeniu połączonych Komisji. Dlatego uważam, że tak sformułowany wniosek nie może być zrealizowany. Jeżeli na tym posiedzeniu ma być omawiana treść poufnych dokumentów, to najpierw trzeba ustalić tryb, w jakim posłowie zapoznają się z tymi dokumentami, natomiast wniosek powinien dotyczyć już tylko refleksji nad ich treścią.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#TomaszWójcik">Wobec sprzeciwu pana posła, poddaję ten wniosek pod głosowanie.</u>
          <u xml:id="u-42.1" who="#TomaszWójcik">Kto jest za przyjęciem tego wniosku?</u>
          <u xml:id="u-42.2" who="#TomaszWójcik">Wniosek został przyjęty stosunkiem głosów: 7 za, 2 przeciw, 4 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-42.3" who="#TomaszWójcik">Trzeci wniosek zgłosił pan poseł Adam Biela, aby zwrócić się do marszałka Sejmu o powołanie komisji śledczej dla zbadania przyczyn zapaści gospodarczej przemysłu cukrowniczego. Czy ktoś sprzeciwia się przyjęciu tego wniosku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#JanWyrowiński">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#TomaszWójcik">Kto jest za przyjęciem wniosku pana Adama Bieli?</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#TomaszWójcik">Wniosek został przyjęty stosunkiem głosów: 5 za, 2 przeciw, 5 posłów wstrzymało się od głosu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#AdamBiela">Podczas posiedzenia zapowiedziałem, iż zgłoszę wniosek dotyczący skierowania przez Komisję do Trybunału Konstytucyjnego prośby o zbadanie zgodności z konstytucją podstaw prawnych prywatyzacji sektora cukrowniczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#TomaszWójcik">Rozpatrzymy ten wniosek wówczas, gdy zostanie on sformułowany.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#TomaszWójcik">Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>