text_structure.xml 47.7 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JanLityński">Otwieram posiedzenie Komisji Polityki Społecznej. Porządek dzienny przewiduje rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych oraz ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, a także komisyjnego projektu ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Czy są jakieś uwagi do porządku dziennego? Nie ma uwag, w związku z tym przystępujemy do realizacji porządku dziennego.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#JanLityński">Przypominam, że podkomisja została powołana dość dawno, ponad półtora roku temu, miała zakończyć prace w maju zeszłego roku, ale zmienił się przewodniczący, nowy przewodniczący podkomisji energicznie przystąpił do pracy, czego wynik mamy obecnie w postaci prezentowanego tu sprawozdania. Podkomisja rozpoczęła posiedzenia 2 marca 2000 r., a zakończyła 11 kwietnia 2001 r.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#JanLityński">Proponuję, aby najpierw pan przewodniczący Chmielewski bardzo ogólnie przedstawił prace podkomisji, następnie oddamy głos przedstawicielom rządu, a potem przejdziemy do pytań, dyskusji i rozpatrywania poszczególnych artykułów, chyba, że w trakcie posiedzenia zostaną zgłoszone jakieś inne wnioski formalne. Czy jest na to zgoda? Dziękuję bardzo. Oddaję głos panu przewodniczącemu Janowi Chmielewskiemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JanChmielewski">Podkomisja nadzwyczajna odbyła kilkanaście posiedzeń i przedstawia tu rezultat swojej pracy. Bazowała na projektach ustawy (druki nr 1462, 1462-A i 1669). Te dwa pierwsze to projekty rządowe, ten trzeci to projekt Komisji Polityki Społecznej. Jako fundamentalny traktowaliśmy właśnie projekt komisyjny, czemu chyba nie należy się dziwić. W swym sprawozdaniu chciałbym skupić się przede wszystkim na tych zagadnieniach, które stale mieliśmy na uwadze pracując nad tym projektem.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#JanChmielewski">System rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych jest bardzo ściśle związany z polityką społeczną państwa, a także z jego możliwościami w wymiarze finansowym. Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 7 sierpnia 1997 r. miała już wiele nowelizacji, ale wobec ogromnych oczekiwań tego środowiska, kolejna nowelizacja jest niezbędna. Z tym że trzeba od razu na wstępie powiedzieć, że ta ustawa nie jest w stanie załatwić wszystkich problemów, jakie są istotne dla osób niepełnosprawnych. A że jest tych problemów mnóstwo, świadczą m.in. różne postulaty kierowane do podkomisji przez organizacje pozarządowe, jednostki samorządowe itd. Aby wszystkie te problemy załatwić, potrzebna jest ustawa fundamentalna, ustawa-matka, traktująca o wyrównywaniu szans osób niepełnosprawnych. Tu natomiast główny akcent położony jest na zatrudnianie osób niepełnosprawnych. Oczywiście, rehabilitacja zawodowa i społeczna jest również bardzo ważna i te kwestie też występują w ustawie, ale generalnie biorąc, dominuje tematyka zatrudnienia, zarówno w aspekcie otwartego rynku pracy, jak i zakładów pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#JanChmielewski">Wspomnę tu, że miałem możliwość spotkać się z panem Skinnerem, wysokiej rangi przedstawicielem Komisji Europejskiej do spraw Osób Niepełnosprawnych, który w rozmowie podkreślał bardzo mocno, iż kraje kandydujące do Unii Europejskiej powinny mieć w swoim ustawodawstwie szczegółowo uregulowane kwestie rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Wiemy, że w innych krajach reguluje te sprawy ustawa zasadnicza oraz wynikające z niej ustawy pochodne. My dopiero próbujemy się tego dopracować. W każdym razie jestem przekonany, że taka ustawa musi powstać.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#JanChmielewski">Nie ulega wątpliwości, że dziś, w związku z dużym bezrobociem, pracujące osoby niepełnosprawne czują się szczególnie zagrożone. Ten temat wypływa stale w rozmowach z przedstawicielami tego środowiska. Zagrożenie to zlikwidować można tylko poprzez dobrą edukację osób niepełnosprawnych, dostosowującą ich możliwości do otwartego rynku pracy i należy do tego dążyć, ale to oczywiście kwestia przyszłości. Potrzebny jest więc pewien okres przejściowy. Na razie raczej nic nie uda się zmienić, bo poziom wykształcenia osób starszego i średniego pokolenia jest taki, jaki jest i pracują one w określonych warunkach. Zatem musimy z konieczności bazować na zamkniętym, chronionym rynku pracy, którego elementem są zakłady pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#JanChmielewski">Dla tej grupy otwarty rynek pracy praktycznie nie istnieje. Dla systemu zatrudnienia chronionego nie udało się wypracować alternatywnego, skutecznego rozwiązania, zapewniającego dostęp osób niepełnosprawnych do konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do pracy. Sejm nader słusznie podjął problem uszczelnienia ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych, ale to uszczelnienie nie może ograniczać możliwości rozwoju tego sektora. Wszelkie wprowadzane tu zmiany muszą mieć charakter wyważony i powinny być poprzedzone staranną analizą skutków - zysków i strat - nie tylko w wymiarze ekonomicznym, ale także społecznym. Podkomisja wielokrotnie domagała się wyliczenia skutków takiego czy innego rozwiązania, ale nie zawsze otrzymywaliśmy stosowne dane, pozwalające uzyskać pełne rozeznanie w interesującej nas kwestii.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#JanChmielewski">Aby zapewniona była gwarancja stabilnych warunków pracy osób niepełnosprawnych, muszą funkcjonować mechanizmy wspierające wzrost zatrudnienia tych osób, zarówno na otwartym, jak i na chronionym rynku pracy. Rozwiązania zaproponowane dla otwartego rynku są dość skromne, dla chronionego znacznie korzystniejsze. Trzeba mieć świadomość, że pracodawcy nie podchodzą do tej sprawy w sposób charytatywny, lecz muszą mieć z tego określone korzyści ekonomiczne, tym bardziej że stawia się im konkretne wymagania. Rzecz wymaga więc wyważonej oceny, dokładnej analizy rzeczywistych kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Nie można wprowadzać zmian, które mogłyby wpłynąć na brak zainteresowania dla uzyskania i posiadania statusu zakładu pracy chronionej. A wszak nie o to tu chodzi, lecz wręcz przeciwnie, właśnie o to, żeby osoby niepełnosprawne były tam zatrudniane, miały chroniony rynek pracy. Przynajmniej do czasu, aż nowe pokolenie będzie lepiej wykształcone i lepiej przygotowane do zatrudnienia na otwartym rynku pracy.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#JanChmielewski">Niepokój budzi coraz częstsza likwidacja firm zatrudniających osoby niepełnosprawne, likwidacja z przyczyn ekonomicznych. Mam przed sobą „Puls Biznesu” z 27 lutego 2001 r., gdzie zamieszczono artykuł poświęcony tej sprawie. Okazuje się, że więcej zakładów traci status pracy chronionej, niż powstaje nowych o takim statusie. Np. w Wielkopolsce zakłady bardziej nastawione są na zwalnianie osób niepełnosprawnych niż na ich przyjmowanie. Takie sygnały nadchodzą zresztą z całego kraju.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#JanChmielewski">Zatrudnianie osób niepełnosprawnych to niejako realizacja umowy społecznej pomiędzy państwem a pracodawcą - państwo zwolnione jest z części zobowiązań wobec osoby niepełnosprawnej w zakresie rehabilitacji zawodowej i społecznej, a zobowiązania te przejmuje pracodawca, ale w zamian państwo tworzy temu pracodawcy warunki kompensujące niedogodności i koszty związane z zatrudnieniem takiej osoby. Jak każdej umowy, tak i tej powinny uczciwie dotrzymywać obie strony.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#JanChmielewski">Podstawowym celem zatrudniania osób niepełnosprawnych jest konieczność zapewnienia im środków finansowych na zaspokojenie elementarnych potrzeb życiowych, takich jak opłata czynszu, leki, środki higieniczne, dojazdy itd. A przecież oprócz sytuacji codziennych zdarzają się też sytuacje wyjątkowe, w których osobom niepełnosprawnym jest szczególnie trudno sobie poradzić. Stąd tak ważna rola zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Niestety, mamy wiele zgłoszeń, z których wynika, że dziś jest to fundusz zamierający. W rozwiązaniach wzięto więc pod uwagę możliwość odpisu na zakładowy fundusz rehabilitacji z podatku dochodowego. Uważamy też, że powinna być stale monitorowana liczba osób niepełnosprawnych objętych systemem rehabilitacji zawodowej i społecznej, a nie, jak dotychczas, tylko w wyjątkowych, awaryjnych sytuacjach.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#JanChmielewski">Podkomisja wiele uwagi poświęciła kosztom rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. Część kosztów spoczywa na państwie, które ustala model i zakres tej rehabilitacji. Koszty finansowe pracodawcy to niższa wydajność, krótszy tydzień pracy, dodatkowe urlopy, zwiększona absencja chorobowa, organizacja turnusów rehabilitacyjnych, dodatkowe szkolenia, przystosowanie stanowisk pracy, likwidacja barier komunikacyjnych, opieka lekarska i pielęgniarska, utrzymanie bazy rehabilitacyjnej, koszty osobowe obsługi rehabilitacyjnej, koszty osobowe dodatkowego nadzoru, ubezpieczenie rentowe pracownika, dodatkowe kontrole służb fiskalnych i Państwowej Inspekcji Pracy, prowadzenie dodatkowej dokumentacji kadrowej, księgowej, zwiększone wymagania w zakresie bhp itd. Korzyści finansowe pracodawcy to preferencje podatkowe obniżające koszty funkcjonowania zakładu pracy chronionej, preferencje podatkowe kompensujące wydatki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, możliwość refundacji kosztów tworzenia nowych stanowisk pracy, możliwość uzyskania dofinansowania do odsetek od kredytów i dofinansowanie do wynagrodzeń dla niepełnosprawnych, np. niewidomych. Koszty społeczne pracodawcy to niższa mobilność zatrudnionych, niższe kwalifikacje, a także często negatywna opinia o poziomie produktów i usług w związku z zatrudnieniem niepełnosprawnych. Korzyści społeczne pracodawcy to opinia realizatora ważnej misji społecznej.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#JanChmielewski">Koszty finansowe państwa to dotacja budżetu do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, wypadkowego, chorobowego, potencjalnie utracone korzyści z tytułu preferencji podatkowych, wsparcie dla niepełnosprawnych nie objętych systemem rehabilitacji zawodowej i społecznej. Korzyści finansowe państwa to wpłaty firm na otwartym rynku pracy z tytułu nie zatrudniania osób niepełnosprawnych, wpłata przez zakłady pracy chronionej z tytułu nadwyżki VAT, odciążenie pomocy społecznej i innych form wspomagania, potencjalne zasiłki dla bezrobotnych, częściowe pokrywanie kosztów innych niż rehabilitacja zawodowa. Są i koszty społeczne państwa, np. część niepełnosprawnych nie ma możliwości korzystania z rozwiązań systemowych. Natomiast korzyści społeczne państwa to przede wszystkim miejsca pracy dla niepełnosprawnych, stworzenie warunków do spełnienia zobowiązań wobec tych osób, czyli realizacja misji, do której państwo jest powołane.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#JanChmielewski">Starałem się omówić tu to, co jest jakby sercem tej ustawy. W przepisach przejściowych jest odniesienie się do ustaw podatkowych. Zdaniem podkomisji, jeżeli nie będzie preferencji podatkowych, to ta ustawa ma charakter tylko i wyłącznie życzeniowy i nie spełni swego zadania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JanLityński">Dziękuję za bardzo obszerne sprawozdanie. Mnie jednak brakowało tutaj liczb - sądziłem, że pan przewodniczący przedstawi, co się działo w czasie ostatnich dwóch lat, czyli od chwili, gdy funkcjonują zmiany ustawodawcze, ile jest zakładów pracy chronionej, ile ich przybyło, ewentualnie ubyło, ile osób jest w nich zatrudnionych itd. Może przedstawiciele rządu nam to powiedzą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#JolantaBanach">Chciałam przychylić się do opinii pana przewodniczącego, iż zabrakło tu liczb, zabrakło danych oraz nie pokazano konsekwencji finansowych po stronie zainteresowanych i po stronie budżetu państwa. Trzeba by uzupełnić informację o te elementy. Ponadto wydaje mi się, że pan poseł Jan Chmielewski wspomniał o paru zmianach, które nie znalazły odzwierciedlenia w sprawozdaniu. Dotyczy to np. możliwości odliczania korzyści z podatku pośredniego, z VAT przez zakłady pracy chronionej. Myślę, że informacja przedstawiona przez pana przewodniczącego podkomisji odbiega od tego, co czytamy w sprawozdaniu. I po trzecie, rzecz dla mnie bardzo istotna - nowelizacja, o której mówił pan przewodniczący podkomisji, dotyczy też innych obszarów: pomocy społecznej, podatków dochodowych, ustawy o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych. A więc przy okazji państwo dotknęliście również i tej problematyki niekoniecznie w zakresie, w jakim jest ona związana z ustawą o rehabilitacji. Proszę zauważyć, że w ustawie o pomocy społecznej w noweli dotyczącej zasiłku stałego zmienia się, zawęża krąg uprawnionych do tego zasiłku - a co z pozostałymi? W sprawozdaniu jest sporo rzeczy, które można postawić pod znakiem zapytania. W związku z tym, jeśli pan przewodniczący podkomisji nie jest teraz w stanie szczegółowo omówić przedstawionych zmian, to skoro pracowaliśmy nad tą ustawą tak długo, proponowałabym, aby zechciał wykazać jeszcze trochę cierpliwości i zgodził się, żebyśmy w gronie osób zainteresowanych i z udziałem Prezydium Komisji Polityki Społecznej odbyli posiedzenie, na którym krok po kroku przeanalizujemy dorobek podkomisji, porównując go z koniecznym lub niekoniecznym zakresem zmian w innych obszarach, m.in. w ustawie o zatrudnieniu, pomocy społecznej, w obszarze zasiłków rodzinnych itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JanLityński">Jeśli dobrze rozumiem propozycję pani posłanki Jolanty Banach, to chodzi o to, aby albo zrobić specjalne posiedzenie Komisji na temat tych zmian, albo ewentualnie zasięgnąć opinii komisji właściwych do rozstrzygania tych spraw.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JolantaBanach">Kwestia, jak załatwić to od strony technicznej, jest oczywiście do uzgodnienia. Osoby zainteresowane ustawą o pomocy społecznej, zasiłkami rodzinnymi, ustawą o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu itd. pracują w Komisji Polityki Społecznej. Można by więc zainicjować takie spotkanie w gronie Prezydium Komisji z doproszeniem tych osób, które są tą tematyką zainteresowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JanLityński">Mnie się wydaje, że gdy dojdziemy do omawiania poszczególnych punktów, to wtedy będziemy się zastanawiać, jak je rozpatrywać. Czy mam traktować propozycję pani poseł. jako wniosek formalny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JolantaBanach">To jest wniosek formalny. Składam wniosek, abyśmy odroczyli omawianie tych kwestii do następnego posiedzenia Komisji. Do tego czasu Prezydium Komisji zwoła coś w rodzaju nieformalnego posiedzenia z udziałem zainteresowanych posłów, po to, by przeanalizować proponowane zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#JanLityński">Nie wiem, co to znaczy nieformalne posiedzenie Komisji. Czy w sprawie tego wniosku ktoś chce się wypowiedzieć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#JanChmielewski">Byłem poproszony przez pana przewodniczącego Lityńskiego o ogólne wprowadzenie do dyskusji. W związku z tym, że na sali są przedstawicieli zakładów pracy chronionej oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych, którzy zwracali się do podkomisji z różnymi pismami, uznałem, że należy poruszyć tu pewne kwestie. Zdaję sobie sprawę, że członkowie Komisji dysponują materiałami, w których są zaprezentowane szczegółowe zapisy oraz wskaźniki, procenty, progi itp., więc o tym świadomie nie mówiłem. Jeśli taka będzie decyzja Komisji, to idąc punkt po punkcie możemy każdą zmianę omawiać szczegółowo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#JanLityński">Jeżeli pani posłanka Banach się zgodzi, to moglibyśmy zrobić tak, że kiedy dojdziemy do problemów, które sięgają poza inne dziedziny, to wtedy odbędziemy dłuższą dyskusję na temat proponowanych zmian. Przy czym wydaje mi się niezbędne, że gdy dojdziemy do zmian w podatku dochodowym od osób fizycznych i w podatku VAT, będziemy musieli zasięgnąć opinii Komisji Finansów Publicznych, bo byłoby złym obyczajem, gdybyśmy zmieniali ustawy, które są w gestii innych komisji. Jeżeli pani poseł wycofa swój wniosek, zabiorą głos przedstawiciele rządu i przejdziemy do dyskusji, a następnie będziemy rozpatrywać kolejno poszczególne zmiany. Kiedy dojdziemy do zmian, które budzą nasze wątpliwości ze względu na to, że traktują nie tylko o rehabilitacji osób niepełnosprawnych, ale sięgają również innych dziedzin, to albo odbędziemy odrębne posiedzenie na ten temat, albo zwrócimy się o opinie do komisji właściwych merytorycznie do rozpatrywania tych części noweli, która ich dotyczy. Czy jest zgoda na taki tryb postępowania?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JolantaBanach">Jeżeli prezydium Komisji jest za takim omawianiem projektu ustawy, to oczywiście proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JanLityński">Mógłbym poddać wniosek pod głosowanie, ale problem w tym, że nie wiadomo, co to znaczy nieformalne posiedzenie Komisji. Jeśli więc pani poseł się zgodzi, zawieśmy ten wniosek, posłuchajmy przedstawicieli rządu, potem runda pytań i odpowiedzi i ewentualnie przejdziemy do rozpatrywania wniosku.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#JanLityński">Jest pani minister Staręga-Piasek, jest pani minister Safjan. Czy państwo posłowie otrzymali materiał z Ministerstwa Finansów? Dopiero przed chwilą? W takim razie będziemy prosili panią minister Safjan o omówienie tego materiału, a w późniejszym terminie przekażemy tekst członkom Komisji. Teraz proszę o wypowiedź panią minister Staręgę-Piasek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#JoannaStaręgaPiasek">Mam pewien kłopot, bo nie bardzo wiem, czy powinnam się ustosunkować do wprowadzenia pana posła Jana Chmielewskiego, czy tylko ograniczyć się do własnego wprowadzenia, jako przedstawiciela rządu. Chciałabym jednak sprostować: prace w podkomisji toczyły się nad projektem poselskim, bowiem na drugim czy trzecim posiedzeniu podkomisji został odrzucony projekt rządowy. Tak więc w tym projekcie propozycje rządu mają charakter dość przypadkowy. Wydaje mi się to bardzo poważnym, formalnym uchybieniem, ponieważ Sejm w całości skierował do prac w podkomisji dwa równoważne projekty. Odrzucenie przez podkomisję jednego z nich, projektu rządowego, wydaje się bardzo silnie rzutować na kształt przedstawionego dorobku podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#JoannaStaręgaPiasek">W jednej części to być może było uzasadnione, ponieważ fragment projektu rządowego wprowadzał dość zasadniczą, nową koncepcję dotyczącą wspierania zakładów pracy chronionej. Projekt wpłynął do Sejmu w marcu dwa lata temu, w międzyczasie uległy zmianom zapisy podatkowe i ten fragment propozycji rządowej stał się bezprzedmiotowy. Natomiast całość nowelizacji nie dotyczyła tylko poprawienia czy pogorszenia funkcjonowania zakładów pracy chronionej, bo w istocie nie tego dotyczyła ustawa. Był tu bardzo duży blok spraw dotyczących orzecznictwa, bardzo trudnego i ważnego problemu, który w bezpośredni sposób rzutuje na wiele różnych spraw: na strukturę zatrudnienia i zatrudnionych niepełnosprawnych na otwartym rynku i w zakładach pracy chronionej, na cały szereg uprawnień związanych z innymi ustawami a dotyczącymi osób niepełnosprawnych. W projekcie rządowym był też cały blok spraw, który regulował kwestie dotyczące warsztatów terapii zajęciowej, turnusów rehabilitacyjnych, grup terapeutycznych, czyli wychodził poza ściśle wąski obszar samego zatrudniania osób niepełnosprawnych w zakładach pracy chronionej. Dalej, był cały blok dotyczący funkcjonowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, nadzoru i kontroli zarówno pełnomocnika, jak i funduszu nad wydawanymi środkami. Ustawa w obecnym kształcie - nie mówię o poprawkach podkomisji - praktycznie uniemożliwia jakikolwiek nadzór nad całym szeregiem obszarów spraw regulowanych przez tę ustawę.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#JoannaStaręgaPiasek">Chcę powiedzieć, że kształt ustawy przedstawiony przez podkomisję jest bardzo okrojony w stosunku do tego, co zostało przedstawione w projekcie rządowym. Konstatacja pana posła Chmielewskiego mówiąca o tym, że powinny być znacznie szersze regulacje prawne dotyczące funkcjonowania osób niepełnosprawnych, poprzez takie ujęcie sprawozdania jeszcze dodatkowo zawęża ten obszar. W związku z tym myślę, że Komisja będzie miała bardzo dużo trudności, jeżeli będzie chciała projekt komisyjny nałożyć na funkcjonującą w tej chwili ustawę. A to dlatego, że on bardzo fragmentarycznie i nie zawsze w koherentny sposób zmienia szczegółowe przepisy. Aczkolwiek myślę, że wątek ten będzie rozwinięty przez panią minister Safjan, to chcę jeszcze powiedzieć, iż ustawa o zatrudnieniu i rehabilitacji w tym fragmencie przedstawionym przez Komisję dosyć daleko ingeruje w ustawy podatkowe. Ja nie oceniam, czy słuszne, czy niesłuszne są przyjęte rozwiązania, natomiast ingerencja ustawy o zatrudnieniu w ustawy podatkowe jest problemem samym w sobie.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#JoannaStaręgaPiasek">Nie ustosunkowuję się do szczegółowych zapisów, zwłaszcza tych związanych z orzecznictwem, bo czas na to będzie wtedy, gdy Komisja przejdzie do omawiania spraw szczegółowych. Rozumiem, że „Puls Biznesu” jest dobrym źródłem informacji, ale w moim przekonaniu jednak nie najlepszym. Dlatego dysponuję danymi resortowymi, które chcę tu przedstawić. Na koniec 1999 r. w zakładach pracy chronionej było zatrudnionych 357 tys.771 osób, w tym 209 tys. 506 osób niepełnosprawnych. Na koniec 2000 r. było zatrudnionych 378 tys. 221 osób, w tym niepełnosprawnych 220 tys. 150. Być może nie jest to wielki wzrost, ale jakby na to nie patrzeć, wzrost jest. Natomiast liczba zakładów pracy chronionej spadła z 3701 do 3426. Na ogół dotyczyło to małych zakładów pracy chronionej, których funkcjonowanie budziło cały szereg wątpliwości. Wskaźnikiem prawidłowości systemu jest liczba zatrudnionych osób w zakładach pracy chronionej, a nie liczba tych zakładów, zwłaszcza że nie zawsze następuje tu ścisła korelacja.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#JoannaStaręgaPiasek">Bardzo ciekawa wydała mi się informacja przedstawiona przez pana posła Jana Chmielewskiego, ten podział na skutki społeczne i ekonomiczne. Warto by na to nałożyć pewne liczby, pewne kwoty. Nie jestem w tej chwili do tego przygotowana, dlatego że rzeczywiście jest to problem wielowymiarowy i niektóre rozwiązania mniej korzystne dla finansów mogą być do uwzględnienia czy do przyjęcia wtedy, kiedy mają wymierną korzyść dla osób niepełnosprawnych. Natomiast zdecydowanie chcę zaprzeczyć, że na zakładach pracy chronionej spoczywa odium i istnieje przekonanie, że wychodzi stąd gorszy produkt, a niepełnosprawny jest gorszym pracownikiem. Nie jest to prawda. Istnieje specjalny program finansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, poszczególne zakłady pracy chronionej występują o normy jakości i starają się sprostać wysokim wymogom zarówno jeśli chodzi o organizację pracy, jak i produkt końcowy. Są one bardzo często kooperantami prywatnych i państwowych zakładów. Dlatego zdecydowanie unikałabym takich uogólnień lub formułowała je bardzo powściągliwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#JanLityński">Czy teraz zechciałaby zabrać głos pani minister Safjan?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#DorotaSafjan">Postaram się jak najbardziej zwięźle przedstawić stanowisko ministra finansów wobec przedłożonego sprawozdania. Potwierdzam informację przekazaną przez panią minister Staręgę-Piasek, że projekt rządowy nie był przedmiotem prac podkomisji. Przedmiotem był wyłącznie projekt komisyjny, co znalazło wyraz również w tych obszarach regulacji, które bezpośrednio dotyczą ministra finansów, a pośrednio całego rządu i nas wszystkich.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#DorotaSafjan">Przedłożone sprawozdanie zawiera nowelizację art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, rozszerzającą jego obecny zakres w sposób, który w zakresie ulg lub innych zwolnień podatkowych praktycznie przywraca stan prawny sprzed 1 stycznia 2001 r. Art. 31 przewiduje zwolnienia w zakresie podatków dochodowych od osób prawnych i od osób fizycznych, dla podatników prowadzących zakłady pracy chronionej lub zakłady aktywności zawodowej. Projektodawcy ograniczyli wielkość zwolnienia opierając się na liczbie zatrudnionych osób niepełnosprawnych (w przeliczeniu) oraz na kwocie najniższego wynagrodzenia pracowników. Wyznaczony przez projektodawców limit jest praktycznie trudny do wyczerpania, a uzyskanie dochodu w wielkości tego limitu oznacza dofinansowanie ze środków publicznych do zatrudnienia niepełnosprawnych pracowników w wysokości porównywalnej z wielkością wynagrodzeń, jakie otrzymują oni za pracę. Ponadto, przekroczenie limitu, o którym mowa, w związku z uzyskaniem odpowiednio dużej kwoty dochodu, nie oznaczałoby w całości wpływu z tego tytułu podatku dochodowego. Ustanowiono by bowiem nowy mechanizm, który polegałby na przekazywaniu 50 proc. udziału w tej części należnego podatku Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Trudno tu mówić o stratach, ale w każdym razie z tego mechanizmu wynikałoby, że te dochody, które nie wpłyną do budżetu, będą znacznie większe. Według omawianego projektu można więc mówić jedynie o nominalnym, a nie rzeczywistym opodatkowaniu podatkiem dochodowym zakładów pracy chronionej i zakładów aktywności zawodowej.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#DorotaSafjan">Podobnie, według propozycji znowelizowania art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych projekt przewiduje przywrócenie instytucji zwolnienia zakładów pracy chronionej i zakładów aktywności zawodowej z wpłat do urzędu skarbowego należności z tytułu podatku od towarów i usług. Tutaj również należy odnotować, że projektodawcy przewidzieli ograniczenia wielkości zwolnień, oparte na tej samej zasadzie jak w podatku dochodowym, jak również wprowadzenie zasady rozdziału środków pieniężnych z tytułu nadwyżek ponad kwotę tego zwolnienia - na część (50 proc.) pozostającą w danym zakładzie oraz pozostałą część, przekazywaną na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Oznacza to w szczególności, że w przyjętej konstrukcji pomoc ze środków publicznych skierowana do zakładów pracy chronionej i zakładów aktywności zawodowej z tytułu zatrudnienia tych samych osób uległaby z różnych tytułów zwielokrotnieniu. Podkreślenia wymaga, że zgodnie z zaproponowanymi rozwiązaniami dotyczącymi zasad rozliczeń podatku VAT przez zakłady pracy chronionej i zakłady aktywności zawodowej, będą one zwolnione z wpłat należności, w tym podatku z tytułu importu, co niesie ze sobą bardzo poważne skutki dla budżetu. Nigdy dotychczas ulgi w podatku od towarów i usług w zakresie importu nie były stosowane.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#DorotaSafjan">W trakcie prac podkomisji przedstawiciele ministra finansów i ja osobiście zwracaliśmy wielokrotnie uwagę na niespójność przyjmowanych rozwiązań nie tylko z naszymi stanowiskami negocjacyjnymi, ale i z Szóstą dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej, ujednolicona podstawa wymiaru podatku. Postanowienia tej dyrektywy nie przewidują możliwości dokonywania zwolnień z wpłaty podatku od towarów i usług, w tym również dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Trzeba przy tym podkreślić, iż Rada Ministrów w przesłanym właściwym organom Unii Europejskiej stanowisku negocjacyjnym w obszarze „Podatki” - cz. 10, zobowiązała się do zlikwidowania rozwiązań w podatku VAT dotyczących pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne, które naruszają postanowienia wyżej wymienionej Szóstej dyrektywy.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#DorotaSafjan">W związku z wprowadzeniem nowych przepisów, obowiązujących od 1 stycznia 2000 r. w zakresie rozliczania VAT przez zakłady pracy chronionej, w „Raporcie o stanie przyjmowania i wdrażania w obszarze „Podatki” (przyjętym w dniu 20 marca 2000 r. przez Zespół Negocjacyjny o Członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej), poinformowano struktury Unii Europejskiej m.in. o zniesieniu ulgi w podatku VAT dla zakładów pracy chronionej. Zostało to pozytywnie odnotowane w „Okresowym raporcie Komisji Europejskiej z postępów Polski na drodze do członkostwa w Unii Europejskiej - Polska 2000”. Dokument ten nosi datę 8 listopada 2000 r.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#DorotaSafjan">Niezależnie od treści merytorycznej proponowanych rozwiązań, które w sposób jednoznaczny są niekorzystne dla budżetu i dla poprawności systemów podatkowych, należy nadmienić, że zmiany te budzą zasadnicze wątpliwości od strony legislacyjnej. Powiem tylko o najważniejszych, bo szczegółowo będziemy się do nich odnosić w trakcie prac Komisji.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#DorotaSafjan">Przedłożony w sprawozdaniu podkomisji projekt ustawy zawiera w szczególności regulacje dotyczące rozwiązań w systemie podatku VAT, zawarte zarówno w zmienianym art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jak również w zmienianym art. 14a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zapisy zawarte w powyższych zmienianych artykułach są różne i nie jest możliwe określenie, jaka występuje między nimi relacja prawna.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#DorotaSafjan">Z kolei regulacja zawarta w zmianie nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dotycząca art. 38 ust. 2 tej ustawy, dotyczy tej samej kwestii, którą projektodawca reguluje w zmianie nr 17 do art. 31 w ust. 11. Poza błędnym, z punktu widzenia legislacyjnego, ujęciem tego samego zagadnienia w dwóch przepisach, należy zwrócić uwagę na merytoryczną zawartość omawianej regulacji. Regulacja ta w gruncie rzeczy prowadzi do tego, że zostają wyeliminowane te ograniczenia, jakie przyjęliśmy w 2000 r., a mianowicie, że w podatkach dochodowych górną granicą ulgi podatkowej jest pierwszy próg skali podatkowej, tj. aktualnie 37 024 zł. A więc nie ma ograniczenia kwotowego dla tej ulgi podatkowej, niezależnie od wysokości zarobków. Zwracam uwagę, że kadra menadżerska może zarobić niemało w tych zakładach.</u>
          <u xml:id="u-16.8" who="#DorotaSafjan">Zmieniany art. 31 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przewiduje, że zwolnienie z podatku od towarów i usług nie będzie miało zastosowania do określonych wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, a nie do podatników prowadzących obrót tymi wyrobami. W warunkach, gdy rozliczenie VAT dotyczy całego podmiotu, zaproponowane rozwiązanie czyni procedurę tego rozliczenia niemożliwą do zinterpretowania. Ponadto należy zwrócić uwagę, że powyższego zapisu dotyczącego wyłączenia ze zwolnienia określonych wyrobów akcyzowych nie powtórzono w propozycji zmiany brzmienia art. 14a ustawy o VAT, co pogłębia niejasność sytuacji prawnej.</u>
          <u xml:id="u-16.9" who="#DorotaSafjan">Przedmiotowy projekt przewiduje, że 50 proc. nadwyżek ponad wyznaczone limity zwolnień w podatkach VAT i dochodowych podlegałoby przekazaniu do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, a 50 proc. do urzędu skarbowego. Wprowadzanie tego typu procedury godzi wprost przede wszystkim w strukturę i przejrzystość systemu finansów publicznych. Rozwiązanie takie wręcz jest sprzeczne z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zgodnie z którym podatek od towarów i usług stanowi dochód budżetu państwa. Tego rodzaju konstrukcja nie koresponduje z systemem podatkowym także z tego powodu, iż nie jest wiadome, czy do omawianych rozliczeń miałyby zastosowanie procedury wynikające z ustawy „Ordynacja podatkowa”, czy inne. Z zaproponowanych regulacji nie wynika, czy w przypadku zaniżenia wpłat możliwy będzie do zastosowania system sankcji przewidziany w art. 27 ustawy o podatku od towarów i usług.</u>
          <u xml:id="u-16.10" who="#DorotaSafjan">Podobnie zmiany zaproponowane do ustaw o podatkach dochodowych nie korespondują z zapisami projektu ustawy. Tego wątku nie będę szerzej rozwijała, bo również podobne wątpliwości związane są z zastosowaniem ordynacji podatkowej. Natomiast chciałabym jeszcze podzielić się pewną wątpliwością, już wykraczającą poza sprawy podatkowe. Otóż w przedłożonym przez rząd projekcie ustawy uwzględniono propozycję uściślenia zasad gospodarowania funduszem rehabilitacji osób niepełnosprawnych, a także zakładowym funduszem rehabilitacji. Te zmiany nie znalazły odzwierciedlenia w sprawozdaniu podkomisji. Chciałabym zasygnalizować, że radykalnie zwiększony zakładowy fundusz rehabilitacji nie został poddany żadnej dodatkowej kontroli, w stosunku do stanu dzisiejszego, a przede wszystkim nie uwzględniono najprostszego, zdawałoby się, rozwiązania, jakie w tej sytuacji można zastosować, a mianowicie utworzenia odrębnego rachunku bankowego, który pozwalałby w sposób jednoznaczny śledzić przepływy finansowe na tym funduszu.</u>
          <u xml:id="u-16.11" who="#DorotaSafjan">Gdy chodzi o państwowy fundusz rehabilitacji, to w sprawozdaniu również zostały pominięte wszelkie propozycje rządu dotyczące wzmożenia i uściślenia kontroli nad wydatkami tego funduszu, jednoznacznego sprecyzowania kierunków tych wydatków, zmiany struktury rady nadzorczej. Zwracam na to uwagę dlatego, że osobiście dostaję z parlamentu liczne zapytania i interpelacje poselskie na temat tego, co rząd zamierza zrobić w celu zdyscyplinowania tych pozabudżetowych form gospodarki środkami publicznymi; chodzi głównie o państwowe fundusze celowe i agencje. Informuję Komisję, że rząd podejmuje te próby w różnych projektach ustaw kierowanych do parlamentu, ale niestety, nie ma możliwości dokonania samodzielnie takich zmian, bez pomocy państwa posłów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#JanLityński">Omawialiśmy tę sprawę w prezydium Komisji. Rozbieżności są bardzo duże i w związku z tym jest taka propozycja - prosimy o ustosunkowanie się do niej - aby sprawozdanie podkomisji uzyskało oficjalną opinię rządu, na piśmie, a także, jeśli Komisja się zgodzi, skierujemy ten projekt do Komisji Finansów Publicznych, aby wydała opinię o nim w częściach dotyczących jej działalności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#StefanMacner">Chciałem zgłosić podobny wniosek. Dzisiaj mogliśmy tylko rzucić okiem na pismo ministra finansów z 25 kwietnia. Powinniśmy w pracach podkomisji raz jeszcze do tego wrócić. Jest jednak jeszcze inna sprawa - otóż podkomisja na 25 posiedzeniach miała do czynienia z różnymi przedstawicielami ministerstw, różnymi przedstawicielami rządu, wiadomo zaś, że minister pracy i polityki socjalnej ma inne zadania, a minister finansów inne. Dlatego wydaje się celowe, żebyśmy otrzymali jedno wspólne stanowisko rządu do tego materiału, a nie poszczególnych ministrów, bo z natury rzeczy, każdy z nich będzie ciągnął w swoją stronę tę przykrótką kołdrę. Zaś do czasu otrzymania tego stanowiska należy odesłać projekt jeszcze raz do podkomisji, aby zechciała uwzględnić zgłoszone zastrzeżenia. W pracach podkomisji rząd powinien być reprezentowany przez ministrów, tak, abyśmy mogli zamknąć ten materiał i potem go dać do oceny Komisji.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#StefanMacner">Jest możliwe i drugie rozwiązanie - urobek komisji przyjąć w całości i jeśli są uwagi rządu lub posłów, zgłaszać je w drugim czytaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#JanLityński">To drugie rozwiązanie skrajnie odbiega od pierwszego. Byłoby zresztą swego rodzaju curiosum, gdybyśmy przyjęli dorobek podkomisji bez rozpatrywania poszczególnych zmian. Wydaje mi się, że Komisja pozbawiłaby się części swoich uprawnień, a także obowiązków, mamy bowiem obowiązek przeanalizowania całości, zmiana po zmianie, zanim skierujemy projekt pod obrady Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#JanRulewski">Rozwiązanie proponowane przez pana przewodniczącego jest dobre, ale uzupełniłbym je jeszcze o opinię Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu, ponieważ wysuwane są tu zastrzeżenia natury prawnej. Opinia Biura wyjaśniłaby, czy propozycje zawarte w projekcie są spójne z innymi zasadami prawa. Zgadzam się z panem posłem Stefanem Macnerem, że niejednokrotnie zdarza się, iż rząd prezentuje w danej sprawie różne, nieraz nawet krańcowo odmienne stanowiska. Mam własne doświadczenia w tym względzie, bo kiedyś znalazłem się w sytuacji, że po długim okresie prac przyszedł inny minister i zakwestionował wszystko to, co mówili poprzedni ministrowie. Ale przede wszystkim niech wypowiedzą się eksperci, czy istnieje tu spójność z innymi przepisami prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JanLityński">Te wnioski absolutnie nie są sprzeczne. Przypomnijmy: prośba o stanowisko rządu na piśmie dotyczące sprawozdania podkomisji, prośba o ekspertyzę z Biura Studiów i Ekspertyz na temat spójności przyjętych rozwiązań prawnych i prośba do Komisji Finansów Publicznych o opinię w części dotyczącej zmian w podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku od towarów i usług. Czy jest zgoda na tego typu działania? Nie słyszę sprzeciwu, rozumiem więc, że jest powszechna zgoda. Do czasu uzyskania tych opinii nie będziemy rozpatrywać sprawozdania podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AnnaBańkowska">Chciałabym przemyśleć cała tę ustawę i dlatego pragnę zapytać panią minister: jakie byłyby skutki finansowe dla budżetu państwa, gdyby przyjęte zostały art. 24A i art. 31? Czy są jakieś szacunki w tym względzie? Chodzi o zwolnienia z podatku dochodowego. Domyślam się, że art. 24A i art. 31 nie są tożsame, jeśli chodzi o zakres uprawnień i skutki. I kolejne pytanie - czy mamy dane mówiące o tym, jaką w tej chwili kwotą łącznie dysponują zakładowe fundusze rehabilitacyjne osób niepełnosprawnych? Z art. 31 ust. 7 wynika, iż 90 proc. zwolnień miałoby pójść na zakładowy fundusz rehabilitacyjny. Chciałabym się dowiedzieć, o ile procent wzrosłaby w związku z tym kwota zakładowego funduszu. Jeśli dziś nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi, to prosiłabym o jej przygotowanie, bo na pewno będę o to pytać w czasie następnego posiedzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JanLityński">Jest prośba, żeby w stanowisku rządu znalazły się te informacje, a także wszelkie inne dane o sytuacji zakładów pracy chronionej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#DorotaSafjan">Oczywiście, tego rodzaju szacunki zostaną zaprezentowane. Chcę tylko zwrócić uwagę, że nie jest możliwe wyszacowanie skutków związanych ze zwolnieniem od podatku od towarów i usług importowanych. Po prostu nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jaka część importu będzie kanalizowana poprzez zakłady pracy chronionej. Praktycznie wchodzi w rachubę każda kwota. W związku z tym to wyliczenie będzie ułomne, będzie opierać się wyłącznie na szacunkach. Może wiarygodności doda mu tylko to, że do tej pory nasze szacunki nie zawiodły - po ponad roku funkcjonowania nowych przepisów, jest dokładnie tak, jak rząd zapewniał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JanLityński">Czy są jeszcze jakieś uwagi lub wnioski na temat tego, co ma zawierać opinia rządowa?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#EwaTomaszewska">Warto by mieć bardziej szczegółową informację o skutkach poprzednich zmian ustawowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#AnnaBańkowska">Jeśli nasza przyszła dyskusja ma być konstruktywna, to trzeba się odnosić nie tylko do danych z 2001 r., ale należałoby również przedstawić dane porównawcze z 1999 i 2000 r. Bez tego nie będziemy mieli pełnego obrazu sprawy. Należy też rozważyć, czy nie istnieje taka groźba, że duża część zakupu surowców będzie dokonywana jako import dla zakładów pracy chronionej. Myślę, że sprawa zwolnień podatkowych od importu stwarza istotną możliwość nadużyć i różnego rodzaju manipulacji. Słyszałam ostatnio o przypadku, że jeden właściciel ma kilka firm, w tym jedna uzyskała status zakładu pracy chronionej i wiele obrotów dotyczących swoich innych firm przeprowadza właśnie przez zakład pracy chronionej. Chodzi więc o to, abyśmy w miarę obiektywnie mogli podjąć decyzję o dalekosiężnym horyzoncie ze skutkami możliwymi do przewidzenia. Chodzi też o to, aby nie łudzić zakładów pracy chronionej obietnicami, które nie będą mogły być zrealizowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#BernardAfeltowicz">Mielibyśmy prośbę, żeby w stanowisku rządu, którego część opracowywać będzie Ministerstwo Finansów, został bliżej naświetlony ten wątek, który przedstawiła pani minister Safjan, dotyczący zaproponowanych przez podkomisję regulacji dopuszczających zwolnienie z VAT importu. Ten wątek nigdy nie pojawił się trakcie prac podkomisji. W naszym rozumieniu, przepisy zaproponowane przez podkomisję nie dają takiego przywileju zakładom pracy chronionej. W dodatku są one wzorowane na przepisach, które obowiązywały do 1999 r., kiedy to zakłady pracy chronionej nie dysponowały przywilejem zwolnienia z VAT importu. Dlatego jest dla nas absolutną nowością twierdzenie, że zaproponowane przez podkomisję rozwiązanie daje taki przywilej. Nie rozumiemy, skąd się wziął ten argument. Straszenie posłów wizją ogromnych uszczerbków budżetowych jest kompletnym zaskoczeniem dla wszystkich, którzy pracowali nad rozwiązaniami tego projektu.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#BernardAfeltowicz">I jeszcze chcielibyśmy prosić, żeby w szacunkach uwzględnić fakt, że 1 stycznia 2001 r. nastąpiła istotna zmiana sposobu zasilania zakładowych funduszy rehabilitacyjnych. Weto prezydenckie zastopowało zmiany w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznaczało, że przez cały 2000 r. zakładowe fundusze rehabilitacji zasilane były pełną kwotą podatku dochodowego od zatrudnianych pracowników. W związku z tym w całym 2000 r. miały być czym zasilane i dopiero od 1 stycznia 2001, czyli od czterech miesięcy, również i to źródło zasilania zostało prawie całkowicie zlikwidowane. W tej chwili następuje znaczące obniżanie salda tych funduszy. Takie rozeznanie będzie na pewno pomocne posłom w podejmowaniu decyzji o skali pomocy, jaka jest niezbędna do utrzymania sektora zakładów pracy chronionej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#JanLityński">Chcę przypomnieć, że według rządu, jedną z przyczyn zmian ustawy w 2000 r. było to, że rozwiązania obowiązujące w 1999 r. powodowały wypływ pieniędzy szkodliwy i dla budżetu i dla opinii o zakładach pracy chronionej. Dlatego powrót do rozwiązań z 1999 r. nie wydaje się być idealnym pomysłem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#NarcyzJanas">Chciałbym prosić pana przewodniczącego, żebyśmy mogli zapoznać się ze stanowiskiem rządu i ustosunkować się do niego. My też mamy swoje dane, swoje szacunki i myślę, że taka konfrontacja byłaby pożyteczna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JanLityński">Jeśli przedstawiciele zakładów pracy chronionej przekażą swoje opinie, to z przyjemnością zapoznamy się z nimi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#DorotaSafjan">Chcę zapewnić państwa posłów, że przedstawiciele ministra finansów brali udział w każdym posiedzeniu podkomisji. Na ostatnim posiedzeniu, kiedy zostały przedłożone kompleksowe propozycje w zakresie podatku od towarów i usług, informowali o niebezpieczeństwie związanym z takim uregulowaniem podatku od towarów importowanych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#JanLityński">Teraz już do tego nie wracajmy, później będziemy na ten temat dyskutować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#AnnaBańkowska">Chciałabym jeszcze skorzystać z okazji, by poprosić stronę rządową, aby przygotowując dane dla Komisji uwzględniła również to, jakie były wydatki na dzieci w związku z poprawką, którą swego czasu wnieśliśmy do ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji a dającej prawo Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych finansowania w wysokości do 10 proc. wydatków na dzieci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JanChmielewski">Przedstawiciel ministra finansów uczestniczący w pracach podkomisji nie podejmował sprawy możliwych zagrożeń związanych z realizacją importu przez zakłady pracy chronionej. Ten temat nie był podnoszony, i to chciałem bardzo wyraźnie powiedzieć. Muszę przyznać, że dla mnie to też jest absolutnym zaskoczeniem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#JanLityński">Przyjmujemy to do wiadomości. Rozumiem, że stosowne informacje otrzymamy na piśmie.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#JanLityński">Skoro nie ma więcej głosów w dyskusji, zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>