text_structure.xml 42.9 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#JanLityński">Dzisiejszy porządek obrad dwóch połączonych Komisji obejmuje jeden punkt: rozpatrzenie sprawozdania podkomisji nadzwyczajnej o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Czy są uwagi do proponowanego porządku obrad?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#MaciejManicki">Chciałbym zapytać, czy panowie przewodniczący uzgodnili już termin wspólnego posiedzenia naszych Komisji w sprawie sprawozdania podkomisji dotyczącego płac pracowników państwowej sfery budżetowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#HenrykGoryszewski">W tej chwili zarówno w Sejmie, jak i w Senacie, znajduje się kilkanaście ustaw na różnych etapach rozpatrywania, które są obciążone na kilkadziesiąt miliardów złotych. Chciałbym zadeklarować, że ta sprawa będzie dzisiaj omawiana na posiedzeniu Klubu AWS. Poproszę także o zgodę na wystąpienie podczas jutrzejszego posiedzenia Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#HenrykGoryszewski">Prezydium Sejmu powinno wszystkie te projekty ustaw zebrać i postawić pod obrady na jednej sesji. Wtedy wszyscy zdamy sobie sprawę z tego, do czego prowadzi „radosna twórczość” w zakresie ustawodawstwa. Każdy resort chce uzyskać jak najwięcej pieniędzy: dla lekarzy, dla górników, dla niepełnosprawnych. Razem robi się ogromna góra potrzeb, która wywraca nam cały budżet.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#HenrykGoryszewski">Jesteśmy posłami Rzeczypospolitej Polskiej i mamy obowiązek myśleć o całym kraju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#MaciejManicki">Pan przewodniczący Henryk Goryszewski pod koniec kwietnia apelował do nas w równie płomiennym wystąpieniu, żebyśmy o tydzień odroczyli sprawozdanie tej podkomisji. Dzisiaj jest już październik. Ustawa ma ogromne znaczenie z punktu widzenia finansów publicznych i budżetu na 1999 r. W mojej ocenie jednak nic nie usprawiedliwia tak długiej zwłoki i ewentualnie odrzucenia tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#MaciejManicki">Chciałbym zwrócić uwagę, że są tam również przepisy rozdzielające sferę budżetową cywilną od sfery niecywilnej. Jeżeli nie zajmiemy się tą ustawą, to wówczas skutki budżetowe okażą się dużo wyższe od tych, który obawia się strona rządowa, co wyraziło się zwłoką przedstawienia stanowiska rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#EwaTomaszewska">Chciałam przypomnieć, że ustawa została wniesiona w grudniu ubiegłego roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JanLityński">Przechodzimy do realizacji porządku posiedzenia. Proszę pana posła Jacka Szczota o przedstawienie sprawozdania podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#JacekSzczot">Dnia 11 września posłowie wnioskodawcy wnieśli projekt nowelizacji ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Na poprzednim posiedzeniu połączonych Komisji rozważaliśmy możliwość usunięcia wad legislacyjnych, które pojawiły się w ustawie. Dotyczyły one odprowadzania składek do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Miało to wówczas związek z ulgami podatkowymi, które uzyskiwały przedsiębiorstwa. Sprawa została skierowana do podkomisji, która na swoich posiedzeniach wypracowała stanowisko przedkładane dzisiaj członkom Komisji.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#JacekSzczot">Ograniczyliśmy się tylko do wyjaśnienia niektórych kwestii, aby rozwiązać problemy interpretacyjne. Nie chcieliśmy odnosić się do meritum sprawy, które wykraczały poza projekt nowelizacji ustawy. Usunęliśmy tylko usterki legislacyjne. A zatem przedstawiamy trzy zmiany i dzisiaj dołączyliśmy jeszcze jedną.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#JacekSzczot">Pierwsza zmiana dotyczy znowelizowania art. 25 ust. 1 pkt 1 i polega na zastąpieniu wyrazów „z wyjątkiem zatrudnionych przez pracodawcę, o którym mowa w art. 21 ust. 1” innymi wyrazami: „przez pracodawcę zatrudniającego do 24 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy”. Związane to jest z tym, że art. 21 wchodzi w życie 1 stycznia 1999 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#JanLityński">Czy są uwagi do zmiany pierwszej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MaciejManicki">Z zapisu widzę, że podkomisja poszła w kierunku, który proponowałem na poprzednim posiedzeniu. Chodziło mi o zastąpienie przywołania definicją. Nie rozumiem jednak, dlaczego w zmianie znalazło się „przez pracodawcę zatrudniającego do 24 pracowników”, skoro w przywołaniu art. 21 ust. 1 było „zatrudniającego do 25 pracowników”. Skąd się wzięły tak różne liczby: 24, 25?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AnnaFilek">Wzięło się to stąd, że w poprzednim art. 25 było powiedziane, iż do zwolnień mają prawo wszyscy pracodawcy, z wyjątkiem pracodawców, o których mowa w art. 21, czyli tych, którzy zatrudniają od 25 pracowników. W przypadku naszego przepisu przeczenie zastąpiliśmy stwierdzeniem. Ta zmiana jest korzystna dla budżetu państwa, ponieważ sankcjonuje dotychczasowe wypłaty. Gdyby przywołać art. 4 z ustawy z dnia 9 maja 1991 r., to dopłaty budżetu państwa byłyby znacznie większe. W takim przypadku dopłacano by do osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładach liczących do 49 osób.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#MaciejManicki">Wiedziałem o tych różnicach i zwracałem państwu na nie uwagę. Rozumiem intencję obecnego zapisu, ale proponowałbym zastąpić go następującym zdaniem: „przez pracodawcę zatrudniającego mniej niż 25 pracowników”. Posługujemy się pojęciem przeliczenia na pełny wymiar czasu pracy. Chodzi o to, ażeby dokładnie oddać intencje starego przepisu. A „mniej niż 25” to oznacza również 24,9. W przeliczeniu na pełny wymiar pracy może mieć to istotne znaczenie, gdyż może dotyczyć trzech osób niepełnosprawnych zatrudnionych na 1/3 etatu. Dlatego proponuję zapis „mniej niż 25 pracowników”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JanLityński">Jeżeli nie ma sprzeciwu, proponowany przez podkomisję zapis zmieniamy na ten zgłoszony przez pana posła Macieja Manickiego. Czy są jeszcze uwagi do zmiany I? Nie ma.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JacekSzczot">W zmianie II proponujemy nowe brzmienie art. 49 ust. 1. Ma to związek z tym, że w ubiegłym roku obowiązywała ustawa o zobowiązaniach podatkowych, która straciła swoją moc z dniem 31 grudnia ubiegłego roku. Na jej miejsce weszła ustawa pod nazwą „Ordynacja podatkowa”. Podkomisja zaproponowała, aby nasze przepisy były już podporządkowane tej ustawie. Chcielibyśmy usłyszeć jeszcze stanowisko Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#DanutaKuźlik">Proponowana zmiana polegała na tym, że utrwalała stan, który w praktyce powodował wątpliwości, gdyż nie określał wszystkich kompetencji, które wynikały z ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Prowadziło to do tego, że sądy orzekały, iż w zakresie decyzji wydawanych w sprawie nadpłat uprawnienia mają urzędy skarbowe.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#DanutaKuźlik">A więc urzędy skarbowe wypowiadały się na temat, który zupełnie nie był im znany. Całość spraw powinna pozostawać w gestii funduszu. Dlatego proponujemy, aby nie przytaczać konkretnych artykułów, natomiast przedstawić przepis o charakterze ogólnym, który przekazywałby wszystkie uprawnienia organu podatkowego prezesowi zarządu funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#JanLityński">Przewodniczący podkomisji zgadza się na tę zmianę. Proszę o odczytanie tej zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JacekSzczot">Art. 49 ust. 1:</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#JacekSzczot">„Do wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1, art. 23, art. 24 ust. 2 i art. 31 ust. 3 pkt 1 stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. nr 137 poz. 926 i nr 160 poz. 1083 oraz z 1998 r. nr 106 poz. 668), z tym że uprawnienia organów podatkowych określone w tej ustawie przysługują prezesowi zarządu funduszu”.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#JacekSzczot">Jest to stanowisko podpisane przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, pana Jana Rudowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#MaciejManicki">Wydawałoby się, że wszystko jest w porządku. Jednak problem polega na czymś innym. Ustawa ma wejść w życie z dniem ogłoszenia z mocą od 1 stycznia 1998 r. Czy to nie idzie w kierunku retroakcji? O ile można stosować przepisy korzystniejsze dla podatnika (np. ulgi) - tego dotyczy zmiana I i II - z mocą wsteczną, to obowiązywanie przepisów takich jak ordynacja podatkowa, postanawiająca w październiku, że stosuje się ją od 1 stycznia tego roku, budzi wątpliwości o retroakcję niedopuszczalną. Możemy także zaznaczyć, że ustawa wchodzi w życie od stycznia, ale zmiana II wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. No bo co zrobić, jeśli organ podatkowy rozpatrzył już sprawę w myśl ordynacji podatkowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#HelenaGóralska">Przy zmianie ustawy o rehabilitacji inwalidów nie przywołaliśmy przepisu z ustawy o zobowiązaniach podatkowych, a potem z ordynacji podatkowej, to był kolejny błąd Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#HelenaGóralska">Od stycznia 1998 r. nie ma już ustawy o zobowiązaniach podatkowych, zastąpiła ją ustawa - Ordynacja podatkowa. Pytaliśmy na posiedzeniach podkomisji, jak postępował prezes zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w okresie od 1 stycznia, nie mając ustawy o zobowiązaniach państwowych. O ile jednak dobrze zrozumiałam, stosował on ustawę - Ordynacja podatkowa.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#HelenaGóralska">Mam pewną wątpliwość, gdyż mówiło się zarówno o niedopłatach, jak i nadpłatach. Zwrot nadpłaty byłby oczywiście korzystny dla podatnika. Jeżeli zmiana II wejdzie w życie z mocą od dnia ogłoszenia, to rodzi się pytanie, co się działo przez 10 miesięcy z zobowiązaniami PFRON? Popieram propozycję podkomisji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#HenrykGoryszewski">W obecności przedstawicieli Ministerstwa Finansów chciałbym postawić pewien problem. Czy regulacja dotyczy tylko przepisów proceduralnych, czy także kompetencyjnych? Jakie przepisy stosować w toku postępowania? Kto ma orzekać w tych sprawach?</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#HenrykGoryszewski">W ustawie dotychczas obowiązującej też było powiedziane, że w pewnych kwestiach orzeka prezes zarządu funduszu. Czy skutkiem zmiany art. 49 ust 1 będzie wyjęcie pewnej kategorii spraw z orzecznictwa organów podatkowych i przeniesienie do orzecznictwa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych? Czy też w zakresie kompetencyjnym nic się nie zmieni, a zmienią się tylko przepisy proceduralne, a więc mówiące o tym np. w jakim terminie należy złożyć wniosek, jak on powinien wyglądać, kogo należy zawiadomić, kogo należy przypozwać do postępowania itp. Bardzo proszę, aby Ministerstwo Finansów odpowiedziało mi na to pytanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#DanutaKuźlik">Art. 341 ordynacji podatkowej mówi, że jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na ustawę o zobowiązaniach podatkowych lub odsyłają ogólnie do przepisów o zobowiązaniach podatkowych, stosuje się przepisy działu III tej ustawy. Problemem rzeczywiście jest, kto ma kompetencje do orzekania. W kontekście art. 13, który określa organy podatkowe, jest powiedziane, że urzędy skarbowe mają kompetencje, ale w zakresie swoich właściwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#HenrykGoryszewski">Czy obecnie może zaistnieć sytuacja, że sprawy dotyczące składek na PFRON są zawisłe przed organami podatkowymi, a nie przed Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych? Na skutek zaproponowanego przepisu przeszłyby one do PFRON. Napiszmy wobec tego, że cała ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#HenrykGoryszewski">Natomiast jeżeli w konsekwencji nowego art. 49 sprawy, które są w toku i zawisły przed organem podatkowym albo nawet zostały tam rozstrzygnięte, miałyby przejść do PFRON, to wtedy nie wystarczyłoby napisać, że ustawa wchodzi w życie od 1 stycznia, a ten przepis wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Musielibyśmy wtedy jeszcze napisać, że do spraw, które zawisły, stosuje się takie i takie przepisy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#DanutaKuźlik">Miałabym wątpliwości, czy w obecnym stanie prawnym jest przepis określający, który organ jest właściwy w tych sprawach.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#DanutaKuźlik">Wydaje mi się, że ten przepis powinien wejść w życie jak najwcześniej, gdyż nie może być sporów co do kompetencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#HenrykGoryszewski">W tej sytuacji proponuję, aby art. 2 otrzymał brzmienie: „Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że art. 1 ust. 1 pkt 1 wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 1998 r.”. Wydaje mi się, że tak sformułowany przepis nie będzie rodził problemów i jest wystarczająco precyzyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#ElżbietaSupa">Prezes zarządu na podstawie dotychczasowej ustawy (art. 49) stosował przepisy ordynacji podatkowej i korzystał z kompetencji tych, o których jest mowa w przytoczonych artykułach i paragrafach projektu zmiany ustawy podkomisji. Było to czyste, analogiczne przeniesienie kompetencji z innych artykułów ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Prezes nie nadawał sobie żadnych dodatkowych kompetencji.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#ElżbietaSupa">Jeśli chodzi o problem rozstrzygania wpłat w urzędach skarbowych, to na ten temat nic nie jest mi wiadomo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#MaciejManicki">Z kompozycji ordynacji podatkowej i dotychczasowego przepisu art. 49 wynikało jednoznacznie, że prezes stosując swoją właściwość wykonywał przepisy wynikające z ordynacji. To, co proponuje pan poseł Henryk Goryszewski jest tylko „miękkim” przejściem, wpisaniem już właściwej ustawy obowiązującej.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#MaciejManicki">W kontekście propozycji pana posła Henryka Goryszewskiego, biorąc pod uwagę treść zmiany III, należałoby tam wpisać pkt 1 i 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#JanLityński">Czy są jeszcze inne wnioski? A zatem przyjmujemy zmianę II. Proszę o wyjaśnienie zmiany III.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#JacekSzczot">Zmiana III dotyczy dodania po art. 58 art. 68a, który praktycznie ma obowiązywać tylko w 1998 r. Dotyczy on obniżenia wpłat, o których mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz stosowaniu ulg w podatku dochodowym, które przysługują zakładowi pracy na mocy art. 4. Artykuł ten jest praktyczną realizacją projektu wnoszonego przez grupę posłów wnioskodawców. Teraz został on odpowiednio dopracowany i - naszym zdaniem - nie powinien on mieć negatywnych konsekwencji dla budżetu.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#JacekSzczot">W ust. 2 dodatkowo dodano zapis o zwolnieniu państwowych i gminnych jednostek organizacyjnych, będących jednostkami lub zakładami budżetowymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#HannaKowalewska">Chciałabym przedstawić stanowisko ministra finansów w tej sprawie.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#HannaKowalewska">Ministerstwo w dalszym ciągu podtrzymuje swoje stanowisko, że jest przeciwko przywróceniu ulgi w podatku dochodowym dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Jesteśmy za pozostawieniem możliwości zaliczania w 1998 r. do kosztów uzyskania przychodów wpłat na PFRON od tych podatników, którzy nie zatrudniają takich osób. Naszym zdaniem, rodzi to skutki dla budżetu. W obecnym stanie prawnym przyjmując, że wpłaty nie są kosztem i nie ma ulgi, skutki byłyby według szacunków Ministerstwa Finansów: minus dla budżetu 319 mln zł. Przywracając natomiast ulgi skutki dla budżetu będą stanowiły 367 mln zł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#JacekSzczot">Problem dotyczy całego meritum, dla którego był tworzony projekt nowelizacji tej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#JacekSzczot">Pracodawcy, na skutek odmiennej interpretacji Ministerstwa Finansów i poszczególnych urzędów skarbowych, byliby zobowiązani do odzyskiwania z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wpłaconej składki i wpłaty jej do urzędu skarbowego. Byłoby to bardzo krzywdzące dla pracodawców. Nie taka była intencja ustawodawcy, który tworzył ustawę o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#JacekSzczot">Pojawił się także problem zagubienia jednego z przepisów, co spowodowało, że wpłaty na PFRON w tym roku można wliczać w koszty działalności przedsiębiorstwa. Stosownie do tego zostanie obniżony podatek, który pracodawcy odprowadzą do urzędu skarbowego. Pozostaje pytanie, czy chcąc naprawić błąd legislacyjny i zastosować właściwy zapis ustawy, mamy tego nie robić tylko dlatego, że w przepisach innej ustawy inaczej potraktowano kwestię dotyczącą zaliczania składki do PFRON w koszty działalności przedsiębiorstwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AnnaFilek">Uważam, że powinniśmy naprawić błąd legislacyjny. Interpretacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przez Ministerstwo Finansów jest niezgodna z intencją ustawodawcy. Intencją ustawodawcy w ubiegłym roku było to, ażeby przedsiębiorcy zatrudniający osoby na tak zwanym otwartym rynku pracy, poza zakładami pracy chronionej, mieli z tego tytułu jakieś ulgi podatkowe.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#AnnaFilek">Generalna tendencja jest taka, aby umożliwić osobom niepełnosprawnym zatrudnienie również na otwartym rynku pracy. Przez niedopatrzenie ci pracodawcy, którzy zatrudniają osoby niepełnosprawne na otwartym rynku pracy, nie mają w tym roku żadnych ulg.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#AnnaFilek">Prawdą jest, że przez drugą pomyłkę, ci, którzy nie zatrudniają inwalidów i płacą karne wpłaty na PFRON, mogą te wpłaty odliczyć od kosztów przychodu przedsiębiorstwa. Nie uważam jednak, aby różnice interpretacyjne między Sejmem i rządem mogłyby zaowocować odmową korzyści z tytułu zatrudniania osób niepełnosprawnych. Mimo że ministerstwo ma rację twierdząc, że w jakimś stopniu dodatkowa ulga obciąży budżet państwa, to jednak powinniśmy naprawić powstałe błędy legislacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#MaciejManicki">Popierając tę poprawkę, proponowałbym tylko zmianę legislacyjną. W mojej ocenie niepotrzebna jest ta część zapisu, w której przywołuje się ustawę z 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych i dalej cały tekst w nawiasie, gdyż wystarczy napisać: „ustawy wymienionej w art. 60”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#HenrykGoryszewski">To nie jest taka prosta sprawa. Proszę przedstawicielkę Ministerstwa Finansów, aby wytłumaczyła Komisji, na czym polega szczególny przywilej, który miałby być udziałem niektórych pracodawców w tym roku. Spróbujmy podejść do pieniędzy budżetowych tak jak do własnych pieniędzy. Z kieszeni cudzej, a zwłaszcza z państwowej, daje się bardzo łatwo. Z własnej kieszeni nie dawalibyśmy tak łatwo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#HannaKowalewska">W ustawie podatkowej, która obowiązuje w bieżącym roku, w art. 16 ust. 1 pkt 36, mówiącym o tym, jakich wydatków podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jest zapis: „wpłat, o których mowa w art. 21 ust 1 oraz w art. 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r.”.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#HannaKowalewska">Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. wprowadzała zmiany w ustawie podatkowej, odwołując się do art. 21, który w przepisach przejściowych wchodzi od 1 stycznia 1999 r. To spowodowało sytuację, że w bieżącym roku na podstawie art. 21 wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie są kosztem uzyskania przychodu. Są pewną sankcją. Tu powinien się znaleźć art. 4 ustawy z 9 maja 1991 r. i wszystko byłoby w porządku.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#HannaKowalewska">Dokonując pewnych zmian w przepisach przejściowych zapomniano, że art. 21 w całej ustawie z 27 sierpnia odwoływał się do różnych innych artykułów. W tej chwili w przepisach podatkowych jest odwołanie do artykułu, który będzie obowiązywał od 1 stycznia 1999 r. Spowodowało to, że w bieżącym roku wpłaty na PFRON musimy uznać za koszty. To nie jest interpretacja Ministerstwa Finansów, tylko jest to po prostu zapis ustawowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#HenrykGoryszewski">Chciałbym zadać kilka szczegółowych pytań. Podatnik w pewnych sytuacjach zamiast płacić całość podatku dochodowego, korzysta ze specjalnej ulgi, ale w zamian za to wnosi opłatę na PFRON. Czy dobrze rozumuję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#HannaKowalewska">Ten podatnik, który nie zatrudnia do 6% osób niepełnosprawnych, dokonuje wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i ta wpłata nie jest uznawana za koszty uzyskania przychodów. Normalnie tak to powinno być.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#HenrykGoryszewski">Dzięki temu, że ta wpłata nie jest kosztem uzyskania przychodów, to pracodawca jest mobilizowany do zatrudniania osób niepełnosprawnych. Natomiast jeżeli wpłata będzie kosztem uzyskania przychodów, to pracodawca nie będzie miał żadnej motywacji do zatrudniania inwalidów i odliczy to od kosztów uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#HannaKowalewska">Tak się tylko stało w 1998 r. W 1997 r. nie było i w 1999 r. też nie będzie. Przepisy podatkowe odwołują się do artykułu, który wchodzi w życie od 1 stycznia 1999 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#HenrykGoryszewski">Jednak przepisy podatkowe w wersji niekorzystnej dla podatnika nie mogą działać wstecz. Należy więc dodać, że wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, o których mowa w art. 21, również w 1998 r. nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W tym zakresie byłaby to retroakcja zakazana przez Trybunał Konstytucyjny. Jak tego uniknąć?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#HannaKowalewska">W obecnym stanie prawnym nie da się tego uniknąć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#HelenaGóralska">W ustawie popełniono co najmniej dwa błędy. Jeden błąd to jest wykluczenie na jeden rok możliwości ulg podatkowych dla przedsiębiorstw, które zatrudniają odpowiedni odsetek inwalidów. Drugim błędem było to, że nagle dano możliwość zaliczenia kary w koszty uzyskania przychodu także przez jeden rok. Jest to absurd. Nie można się jednak zgodzić z argumentacją polegającą na nienaprawianiu pierwszego błędu, bo i tak jest jeszcze drugi błąd. Drugiego błędu nie jesteśmy w stanie naprawić. Oczywiście będzie to kosztowało budżet państwa, ale musimy to jakoś „przełknąć”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#HenrykGoryszewski">Szkoda, że nie ma tutaj ministra lub wiceministra finansów. Niewątpliwie Ministerstwo Finansów powinno wyciągnąć z tego jeden wniosek. Pośpiech jest wskazany przy łapaniu pcheł, ale nie przy tworzeniu przepisów podatkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#JanLityński">Ta ustawa powstała w poprzedniej kadencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#MaciejManicki">Pojawia się problem, czy jest to retroakcja szkodliwa, czy nieszkodliwa, przychylna dla podatnika. Odnoszę wrażenie, że gdy nie będzie żadnego przepisu, to nie będzie żadnego obniżania wpłat. Natomiast jeśli przepis będzie, to obniżanie wpłat będzie się odnosiło do tych podatników, o których mowa w art. 4 starej ustawy. W mojej ocenie nie jest to retroakcja wadliwa z punktu widzenia interesu podatnika. Opowiadałbym się za przyjęciem tego przepisu.</u>
          <u xml:id="u-43.1" who="#MaciejManicki">Pragnę również zwrócić uwagę, że ta poprawka w pkt. 2 dodawanego artykułu chroni klimat akurat interes finansów publicznych. W innym przypadku budżet państwa miałby odprowadzić do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i pieniądze z podatków. Wydaje mi się, że ten zapis jest potrzebny i można go wprowadzić w życie z mocą od 1 stycznia 1998 r.</u>
          <u xml:id="u-43.2" who="#MaciejManicki">Przypominam także wcześniejszą swoją poprawkę techniczną, ażeby nie wymieniać ustawy z dnia 9 maja 1991 r. i nie przytaczać całego nawiasu, ale napisać „ustawy wymienionej w art. 69”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#HelenaGóralska">Sprzeciwiam się tej propozycji. Merytorycznie to rzeczywiście nie ma wielkiej różnicy. Ponieważ jednak naprawiamy błąd, powinniśmy wyraźnie powiedzieć, o którą ustawę chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#MaciejManicki">W doktrynie prawa jest coś takiego jak derogacja. Ostatni dziennik przywołany w nawiasie, to jest dziennik, który zderogował tę ustawę. Proszę zwrócić uwagę, że przywołujemy nie tylko ustawę do pozycji 461, ale musimy także przywołać ustawę, która zniosła ustawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#HelenaGóralska">Ale musimy zapisać tak, żeby było wiadomo, o którą ustawę chodzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PrzedstawicielBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Proponowalibyśmy utrzymanie zapisu w tej wersji, w jakiej jest teraz. Pan poseł Maciej Manicki ma rację, ale w tym przypadku sytuacja jest szczególna. Chodzi o art. 4, który artykułem 69 jest utrzymany w mocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#JanLityński">Pan poseł Maciej Manicki wycofał swój wniosek. Czy są jeszcze inne wnioski?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#AnnaCenian">W zmianie III w art. 68 pkt 2, gdzie po „jednostkach organizacyjnych” dodaje się „będące jednostkami lub zakładami budżetowymi” pominięto jedną formę organizacyjno-prawną, jaką jest gospodarstwo pomocnicze. Jeśli już wyszczególniamy formy organizacyjno-prawne, to powinno się tu jeszcze znaleźć: „jednostkami budżetowymi, zakładami budżetowymi lub gospodarstwami pomocniczymi”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#AnnaFilek">Czy zakłady pomocnicze płacą podatki? Jeśli nie płacą, to nie możemy ich tutaj przywołać na tych samych zasadach, co pozostałe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#AnnaCenian">Niektóre gospodarstwa pomocnicze płacą podatki. Art. 6 ustawy podatkowej wyklucza pewną grupę gospodarstw pomocniczych z płacenia podatków. To są jednak takie gospodarstwa, które tworzone są przy szkołach, zespołach ekonomicznych, administracyjnych, hufcach pracy, Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, zakładach dla nieletnich, internatach, zakładach opiekuńczo-wychowawczych, zakładach opieki zdrowotnej, zakładach pomocy społecznej, parkach narodowych. Natomiast wszystkie inne gospodarstwa pomocnicze normalnie płacą podatek dochodowy od dochodu, jeżeli taki dochód mają.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#AnnaFilek">Uważam, że akurat te gospodarstwa, które płacą podatek dochodowy, nie powinny tu być umieszczone. Przecież chcemy chronić budżet państwa, a nie wszystkie zakłady gospodarstw pomocniczych. Ze swojego doświadczenia wiem, że niektóre są nawet bardzo dochodowe i dlaczego nie mają płacić tych opłat. Ponadto nie koresponduje to ze zmianą, którą dokonaliśmy w ustawie o rehabilitacji zawodowej, gdzie mówi się o zwolnieniach jednostek budżetowych. Uważam, że proponowany dodatek jest nieprawidłowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#MaciejManicki">A zatem są gospodarstwa pomocnicze, które płacą podatek dochodowy. Co się dzieje z dochodem, który pozostaje w gospodarstwach? Czy jest on dzielony? Myślę, że niepotrzebnie dzielimy „włos na czworo”. Gospodarstwa pomocnicze są neutralne podatkowo, a cały ich dochód jest dochodem budżetu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#HenrykGoryszewski">A jak jest to w przedsiębiorstwie państwowym? Co się dzieje z resztą dochodu po zapłaceniu podatku? Zostaje w przedsiębiorstwie. I tak samo jest w przedsiębiorstwie pomocniczym. Są to pieniądze na rozwój, na inwestycje, na wzmocnienie finansowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#HannaKowalewska">To, co im pozostaje po odprowadzeniu podatku, muszą odprowadzić do budżetu. O tym decydują już inne przepisy. Pieniądze nie zostają w gospodarstwach. Gospodarstwa, które są zwolnione z podatku, muszą wpłacać na środki obrotowe, na inwestycje, na poprawę jednostek budżetowych. Natomiast te, które płacą podatki, dzielą się z budżetem państwa gminnym albo centralnym dochodem, który im pozostaje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#HenrykGoryszewski">Po co się więc tworzy gospodarstwo pomocnicze?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#HannaKowalewska">Prawdopodobnie dlatego, żeby jednostka budżetowa pewną działalność gospodarczą, którą normalnie nie prowadzi, mogła prowadzić przy pomocy gospodarstwa pomocniczego. Od 1992 r. gospodarstwa pomocnicze są opodatkowane podatkiem dochodowym, z wyjątkiem tych, które wymieniłam wcześniej. Podobnie jest z zakładami budżetowymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#JacekSzczot">Czy gospodarstwa pomocnicze mogą być uznane za te zakłady pracy, które są określone w ust. 1, skoro wytwarzają dochód, mają dochód i muszą odprowadzać od tego podatek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#ElżbietaSupa">Chciałabym zwrócić uwagę, że ta poprawka ma dotyczyć tylko 1998 r. i chodzi o to, aby jednostki i zakłady budżetowe nie były zobowiązane do wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, co było również intencją ustawodawcy, który zmniejszył przychody funduszu w 1998 r. o 95 mln zł i o taką samą kwotę wydatki.</u>
          <u xml:id="u-59.1" who="#ElżbietaSupa">Proponowana poprawka uwzględnia sytuację, jaka będzie obowiązywała w 1999 r. Przypomnę, że Sejm 24 lipca uchwalił tak zwaną ustawę kompetencyjną, w której doprecyzował, że zwolnienia państwowych i gminnych jednostek organizacyjnych od 1 stycznia będą dotyczyły samorządowych i państwowych jednostek organizacyjnych, będących jednostkami lub zakładami budżetowymi. Jeżeli więc chodzi o katalog jednostek, to rok 1998 zgadzałby się z 1999 r.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#JanLityński">Czy ktoś podtrzymuje wniosek zgłoszony przez Ministerstwo Finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#MaciejManicki">Podtrzymuję ten wniosek, ponieważ w mojej ocenie to, co jest uregulowane w ustawie i ma wejść w życie w późniejszym okresie, wydaje się być w porządku. Nie możemy jednak rozbijać tych przepisów. Czy w myśl dotychczasowych przepisów gospodarstwo pomocnicze płaciło składki, czy nie płaciło? Nie płaciło.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#JoannaStaręgaPiasek">Z tego, co wiem, dotychczas gospodarstwa pomocnicze nie płaciły składki na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, oprócz tych, które wymieniła pani z Ministerstwa Finansów. Czy jeżeli w naszym zapisie nie wymienimy gospodarstwa pomocniczego, to one będą płaciły? Nie będą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#AnnaCenian">Dotychczasowy zapis mówił, że ze spłat na PFRON, o których mowa w art. 4, zwolnione są państwowe i gminne jednostki organizacyjne. W omawianym przez nas projekcie dodaje się: „będące jednostkami lub zakładami budżetowymi”. Jeżeli uszczegółowiamy ten zapis, to należy wymienić wszystkie formy organizacyjno-prawne, a więc i gospodarstwa pomocnicze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#LilianaPindor">Jeżeli chodzi o jednostki reformy budżetowej, to korzystają one od 1991 r. ze zwolnienia z opłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z tytułu niezatrudniania 6% osób niepełnosprawnych. Pod rządami ustawy z 9 maja 1991 r. zapis był nieco inny, a także inny był zapis w ustawie z 29 sierpnia 1997 r.</u>
          <u xml:id="u-64.1" who="#LilianaPindor">Ciągle jednak toczy się spór interpretacyjny co do problemu, kogo należy rozumieć przez państwowe i gminne jednostki organizacyjne. Poprzednio wiadomo było, że to jednostki budżetowe. Przy obecnym zapisie można rozumieć, np. również państwowe przedsiębiorstwo.</u>
          <u xml:id="u-64.2" who="#LilianaPindor">Uważam, że wystarczającym zapisem są jednostki lub zakłady budżetowe. Jednak tym przepisem rozstrzygamy wreszcie, jakie podmioty są zwolnione z opłat na PFRON i co rozumiemy przez państwowe i gminne jednostki organizacyjne. W ten sposób eliminujemy wszystkie te podmioty, które mają wyraz „państwowe” w nazwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#HelenaGóralska">Jestem za uzupełnieniem tego zapisu o gospodarstwa pomocnicze. Nie ma żadnego powodu, aby nie wymieniać gospodarstwa pomocniczego, skoro wymienia się jednostkę budżetową i zakład budżetowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#JanLityński">Czy ktoś jest przeciwko tej zmianie? A zatem zmiana została przyjęta. Czy są uwagi do zmiany III? Uwag nie ma. Zmiana III została przyjęta.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#JacekSzczot">W toku prac podkomisji została zgłoszona przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zmiana do art. 12 ust. 5. Do tej pory prezes zarządu PFRON mógł w szczególnie uzasadnionych sytuacjach spowodowanych trudnymi warunkami życia lub przypadkami losowymi pożyczkobiorcy - na jego wniosek - odroczyć termin spłaty pożyczki, umorzyć tę pożyczkę w części bądź w całości.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#JacekSzczot">Przedstawiona przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych propozycja dotyczy wyjątkowych sytuacji, w których pożyczkobiorca umrze. Wówczas nie można zastosować możliwości odroczenia spłaty, gdyż pożyczkobiorca nie żyje i nikt inny nie może wystąpić np. o odroczenie terminu spłaty pożyczki. Dlatego też zaproponowany został nowy zapis ust. 5 w dwóch wersjach. W drugiej wersji mówi się, że:</u>
          <u xml:id="u-67.2" who="#JacekSzczot">„W przypadku szczególnie uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową pożyczkobiorcy, prezes zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, może, zwłaszcza na wniosek pożyczkobiorcy - po zasięgnięciu opinii dyrektora - odroczyć termin spłaty pożyczki albo umorzyć jej spłatę w części lub w całości, jeżeli pożyczka stała się wymagalna”. Wprowadzając zapis „zwłaszcza” dopuszczamy również inne osoby do składania takich wniosków.</u>
          <u xml:id="u-67.3" who="#JacekSzczot">Inna propozycja Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych mówi o możliwości występowania spadkobierców lub nawet poręczycieli, którzy w najgorszym przypadku muszą spłacać zaciągnięty kredyt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#HenrykGoryszewski">Ta zmiana jest potrzebna, ale zawiera ona kardynalny błąd. Wpisanie wyrazów „a zwłaszcza” prowadzi do tego, że z wnioskiem może wystąpić spadkobierca lub poręczyciel, ale także każda osoba. Zapis w takiej postaci narusza zasadę, która jest fundamentem prawa cywilnego. Zasada nazywa się autonomią woli.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#HenrykGoryszewski">Proponuję więc zmianę: „na wniosek dłużnika”. Dłużnikiem jest zarówno ten, kto zaciągnął pożyczkę lub kredyt, jak i ten, kto poręcza. Zgodnie z polskim prawem cywilnym w każdym zobowiązaniu jest wierzyciel, któremu należy się świadczenie i dłużnik, który jest zobowiązany do tego świadczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#MaciejManicki">Całkowicie zgadzam się z panem posłem Henrykiem Goryszewskim. Chciałbym tylko zaproponować, żeby była to zmiana I o treści: „W art. 12 ust. 5 dwukrotnie użyty wyraz „pożyczkobiorca” zastępuje się wyrazem dłużnik”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#RomanSroczyński">Z ustawy kompetencyjnej wynika, że po 1 stycznia 1999 r. kompetencja prezesa zarządu przechodzi na marszałka województwa. Prosiłbym Biuro Legislacyjne Kancelarii Sejmu o sprawdzenie tego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#JacekSzczot">Zgadzam się z tym, co powiedział pan poseł Henryk Goryszewski. Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stosuje zasadę literalnego odczytywania zapisu ustawy. Stąd też, aby nie było żadnych wątpliwości interpretacyjnych, zaproponowano też inny zapis: „na wniosek pożyczkobiorcy lub spadkobierców bądź poręczycieli”.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#JacekSzczot">Pan poseł Maciej Manicki proponuje, aby w każdej sytuacji zamieścić wyraz „dłużnika”.</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#JacekSzczot">„W przypadku szczególnie uzasadnionym trudną sytuacją materialną lub losową dłużnika, prezes zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, na wniosek tego dłużnika, może - po zasięgnięciu opinii dyrektora - odroczyć termin spłaty pożyczki albo umorzyć jej spłatę w części lub w całości, jeżeli pożyczka stała się wymagalna”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#HenrykGoryszewski">Przecież prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zatrudnia pracowników na stanowiskach radców prawnych i niech nauczy się od nich stosować pojęcia prawnicze tak, jak one powinny być stosowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#JanLityński">Zgadzamy się, że prezes PFRON powinien korzystać z porad prawników. Zgadzamy się także na propozycję pana posła Macieja Manickiego. Będzie to zmiana I.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#AnnaFilek">Nawiązując do wypowiedzi pana posła Romana Sroczyńskiego, chciałbym powiedzieć, że kompetencje prezesa przejdą od nowego roku w gestię wojewody, ponieważ tak stanowi ustawa kompetencyjna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#MaciejManicki">Art. 2 powinien brzmieć w ten sposób: „Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, ale art. 1 pkt. 1, 2 i 4 wchodzą w życie z mocą od 1 stycznia 1998 r.”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#JanLityński">Czy możemy się zgodzić z taką zmianą?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#RomanSroczyński">W pkt. 5 nie ma potrzeby pozostawiać prezesa jako osobę wyłącznie kompetencyjną, tylko przenieść kompetencje na zarząd Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#MaciejManicki">Proszę zwrócić uwagę, że po przyjęciu mojej poprawki nie ma już prezesa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#JanLityński">Rozumiem, że art. 2 jest przyjęty w formie zaproponowanej przez pana posła Macieja Manickiego. Pozostaje nam przyjęcie całej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-79.1" who="#JanLityński">Kto jest za przyjęciem całej ustawy? Projekt ustawy został przyjęty jednogłośnie.</u>
          <u xml:id="u-79.2" who="#JanLityński">Kogo wybierzemy na posła sprawozdawcę? Jest propozycja pana posła Jacka Szczota. Nie ma sprzeciwu. Na tym wyczerpaliśmy porządek dzienny. Dziękuję państwu, zamykam posiedzenie połączonych Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>