text_structure.xml 76.1 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#CzesławSobierajski">Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki. Porządek obrad został doręczony posłom wraz z zawiadomieniem. Czy ktoś z członków Komisji chciałby zgłosić jakąś propozycję dotyczącą porządku dziennego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JerzyZając">Mam zastrzeżenia dotyczące punktu drugiego porządku dziennego. Zwracam uwagę, że Komisja Gospodarki nie zakończyła jeszcze dyskusji dotyczącej sytuacji w górnictwie. Tymczasem, prezydium Komisji proponuje, aby w trakcie dzisiejszego posiedzenia przyjąć dezyderat w sprawie korekty rządowego programu reformy górnictwa węgla kamiennego w Polsce. W związku z powyższym zgłaszam wniosek, aby punkt drugi zaproponowanego porządku obrad został rozpatrzony w innym terminie, ale dopiero po zakończeniu dyskusji dotyczącej sytuacji w górnictwie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#CzesławSobierajski">Decyzję w sprawie wniosku zgłoszonego przez pana posła Jerzego Zająca podejmie Komisja. Niemniej jednak na zakończenie posiedzenia poświęconego sytuacji w omawianym sektorze przewodniczący Komisji Gospodarki poprosił o zgłaszanie propozycji postulatów, które miałyby być zawarte w projekcie dezyderatu.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#CzesławSobierajski">Przechodzimy do głosowania. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem porządku obrad w brzmieniu zaproponowanym przez prezydium?</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#CzesławSobierajski">Za przyjęciem porządku obrad opowiedziało się 12 posłów, 2 - posłów głosowało przeciwko i 2 wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#CzesławSobierajski">Stwierdzam, że Komisja przyjęła zaproponowany przez prezydium porządek obrad. Oznacza to, że wniosek zgłoszony przez pana posła Jerzego Zająca został odrzucony.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#CzesławSobierajski">Przechodzimy do realizacji punktu pierwszego porządku obrad, który przewiduje rozpatrzenie sprawozdania z działalności Agencji Techniki i Technologii w 1998 roku. Wspomniane sprawozdanie przedstawi prezes Agencji Techniki i Technologii, pan Zbigniew Wrzesiński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#ZbigniewWrzesiński">Podstawowymi zadaniami Agencji Techniki i Technologii sformułowanymi w ustawie o utworzeniu Agencji Techniki i Technologii są:</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#ZbigniewWrzesiński">1. promowanie i wspomaganie wdrażania innowacyjnych technik i technologii oraz komercjalizacja wyników badań w celu podwyższenia poziomu nowoczesności i konkurencyjności polskich produktów,</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#ZbigniewWrzesiński">2. działanie na rzecz realizacji założeń i programów polityki państwa w dziedzinie wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce,</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#ZbigniewWrzesiński">3. wyszukiwanie, ocena i promocja nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w celu ich gospodarczego wykorzystania, zarówno przez podmioty krajowe, jak i zagraniczne,</u>
          <u xml:id="u-4.4" who="#ZbigniewWrzesiński">4. opracowywanie propozycji rozwiązań pobudzających innowacyjność w działalności przedsiębiorców.</u>
          <u xml:id="u-4.5" who="#ZbigniewWrzesiński">Agencja realizuje swoje zadania przez:</u>
          <u xml:id="u-4.6" who="#ZbigniewWrzesiński">1. gromadzenie i analizowanie informacji o nowoczesnych rozwiązaniach w zakresie technik i technologii oraz udostępnianie tych informacji podmiotom zainteresowanym wdrożeniem lub wykorzystaniem tych rozwiązań,</u>
          <u xml:id="u-4.7" who="#ZbigniewWrzesiński">2. przedsięwzięcia o charakterze inspirującym, doradczym i informacyjnym w zakresie technicznych i ekonomicznych perspektyw, możliwości i warunków wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce,</u>
          <u xml:id="u-4.8" who="#ZbigniewWrzesiński">3. pomoc w finansowaniu prac wdrożeniowych.</u>
          <u xml:id="u-4.9" who="#ZbigniewWrzesiński">W zakresie wykonywania swoich zadań Agencja Techniki i Technologii może:</u>
          <u xml:id="u-4.10" who="#ZbigniewWrzesiński">1. udzielać pożyczek zaciąganych w celu gospodarczego wykorzystania nowoczesnych rozwiązań w zakresie techniki i technologii,</u>
          <u xml:id="u-4.11" who="#ZbigniewWrzesiński">2. udzielać poręczeń spłaty pożyczek i kredytów zaciąganych w celu gospodarczego wykorzystania nowoczesnych rozwiązań w zakresie techniki i technologii oraz dokonywać dopłat do oprocentowania takich pożyczek i kredytów,</u>
          <u xml:id="u-4.12" who="#ZbigniewWrzesiński">3. prowadzić działalność gospodarczą w zakresie zadań ustawowych,</u>
          <u xml:id="u-4.13" who="#ZbigniewWrzesiński">4. obejmować udziały i akcje w spółkach,</u>
          <u xml:id="u-4.14" who="#ZbigniewWrzesiński">5. wydawać opinie o technicznych i ekonomicznych perspektywach, możliwościach i warunkach wykorzystania nowych technik i technologii w gospodarce, które mogą służyć uzyskaniu pożyczki lub kredytu.</u>
          <u xml:id="u-4.15" who="#ZbigniewWrzesiński">Przypomniałem powyższe informacje po to, aby członkowie Komisji Gospodarki mogli zapoznać się z obszarem działalności i zadaniami Agencji Techniki i Technologii.</u>
          <u xml:id="u-4.16" who="#ZbigniewWrzesiński">Przejdę teraz do omówienia sprawozdania z działalności Agencji Techniki i Technologii w 1998 roku. Po pierwsze, w roku sprawozdawczym dokonano zakupu sprzętu komputerowego z funduszów Agencji JICA - japońskiej organizacji wspierającej działalność tego typu. Po drugie, wdrożono system informatyczny przy pomocy firmy „Computerland”. Po trzecie, utworzono bazy danych. Dodam, że obecnie jest zarejestrowanych 1.238 jednostek zwanych przedsiębiorstwami innowacyjnymi, które są przygotowane do zastosowania zaawansowanych technologii. W bazie danych Agencji są zarejestrowane 242 działania, które mogą kojarzyć techniki zaawansowane i przedsiębiorstwa. Dysponujemy biblioteką, w której zgromadziliśmy 122 pozycje, niezbędne do pracy Agencji Techniki i Technologii. Odnośnie do spotkań, targów, wystaw i konferencji, w Agencji są zgromadzone 44 pełne materiały informacyjne.</u>
          <u xml:id="u-4.17" who="#ZbigniewWrzesiński">W roku sprawozdawczym Agencja uzyskała dostęp do międzynarodowych baz danych z dziedziny nauki, techniki i technologii takich, jak: „STN INTERNATIONAL”, „ECHO”, „CORDIS”. Ponadto, Agencja Techniki i Technologii podjęła współpracę z: Krajową Izbą Gospodarczą, Ośrodkiem Przetwarzania Informacji w Warszawie, Urzędem Patentowym RP, Polską Fundacją Rozwoju i Promocji Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Centrum Informacji Naukowej i Przemysłowej w Warszawie, Centrum Informacji Gospodarczej Ministerstwa Gospodarki, Centrum Upowszechniania Nauki PAN, FEMIRC (Fellow Member to the European Union Innovation Relay Centres), UNIDO Polska (United Nations Industrial Development Organization). W 1998 roku uruchomiono dwa serwery, przy czym jeden z nich jest serwerem lokalnym, a drugi - internetowym.</u>
          <u xml:id="u-4.18" who="#ZbigniewWrzesiński">Agencja Techniki i Technologii brała udział w odbywających się w Łodzi targach „INTERTECHNOLOGY' 98”, w trakcie których prezentowane są zaawansowane technologie, w Międzynarodowych Targach Poznańskich, w zakresie upowszechniania nowoczesnych wyrobów i technologii oraz w odbywającej się w Gdyni Wystawie Wynalazków i Innowacji, w trakcie której prezentowane były wynalazki i innowacje polskich twórców.</u>
          <u xml:id="u-4.19" who="#ZbigniewWrzesiński">W roku sprawozdawczym zapoczątkowano współpracę międzynarodową z organizacją USAID, a konkretnie z NTTC (National Technology Transfer Centre). Zadania statutowe wspomnianej organizacji są zbliżone do zadań statutowych Agencji Techniki i Technologii. Dodam jednak, że wspomniana organizacja powstała znacznie wcześniej i ma znacznie większy dorobek niż Agencji Techniki i Technologii. Złożyłem wizytę w NTTC i uzyskałem bardzo wiele informacji dotyczących jej działalności. W moim przekonaniu, dużą część osiągnięć wizytowanej organizacji można wdrożyć w Polsce. Funkcjonuje tam bardzo dobry system gromadzenia i oceniania informacji. Trwają zaawansowane prace, które zostaną najprawdopodobniej sfinalizowane na początku października bieżącego roku, kiedy to podczas wizyty zastępcy szefa wspomnianej organizacji, zostanie podpisane porozumienie na temat możliwości wykorzystania wyżej wymienionych: bazy danych i systemu informacyjnego dla potrzeb Agencji Techniki i Technologii. Dodam, że system funkcjonujący w NTTC jest bardzo zaawansowany, pozwala na obiektywną ocenę projektów i uniknięcie pomyłek związanych z inwestowaniem pieniędzy w technologię.</u>
          <u xml:id="u-4.20" who="#ZbigniewWrzesiński">Agencja Techniki i Technologii zapoczątkowała współpracę z Japonią, a konkretnie japońską organizacją pełniącą podobne funkcje, jak reprezentowana przeze mnie instytucja. Lokalne organizacje zapewniły nas, że produkty, które zdobyły pierwsze nagrody w konkursie „Polski Produkt Przyszłości” będą promowane na rynku japońskim, co umożliwi ich komercjalizację na tym rynku. Jest to bardzo istotna kwestia, gdyż rynek japoński jest ogromny. W Polsce istnieją wyroby będące przykładem zastosowania zaawansowanych technologii i dzięki japońskim środkom pieniężnym mają szansę zaistnieć na rynku japońskim. Podejmowaliśmy również rozmowy z krajami europejskimi, zwłaszcza z Republiką Federalną Niemiec i Francją. Z tymi państwami mamy dobre kontakty w zakresie parków technologicznych i inkubatorów przedsiębiorczości.</u>
          <u xml:id="u-4.21" who="#ZbigniewWrzesiński">W 1998 roku utworzona została lokalna i globalna internetowa strona o Agencji Techniki i Technologii. Wspomniana strona zawiera podstawowe informacje o Agencji i jej działalności.</u>
          <u xml:id="u-4.22" who="#ZbigniewWrzesiński">Przejdę teraz do omówienia działalności Agencji Techniki i Technologii w zakresie promocji rozwiązań technicznych i technologicznych. Agencja organizuje coroczny konkurs „Polski Produkt Przyszłości” w kategoriach: wyrobu i technologii. W roku sprawozdawczym do drugiej edycji konkursu zgłoszono 30 wyrobów i technologii, przyznano 2 nagrody oraz 4 wyróżnienia. Dodam, że w roku bieżącym zgłoszono do tej pory już 34 projekty. Jak już wspomniałem wcześniej spośród nagrodzonych projektów wybierzemy te, które będą mogły wejść na rynek japoński.</u>
          <u xml:id="u-4.23" who="#ZbigniewWrzesiński">Odniosę się teraz do wspomagania innowacyjnych technik i technologii. W 1998 roku do Agencji Techniki i Technologii wpłynęło 48 projektów innowacyjnych. Po kwalifikacji pod względem innowacyjności i efektywności ekonomicznej udzielono 15 pożyczek na łączną kwotę 6.970 tys. złotych. Ogólną wartość wdrożeniową wspomnianych 48 projektów szacujemy na kwotę 100 mln złotych i jeżeli chcielibyśmy dofinansować wszystkie zgłoszone projekty, musielibyśmy zainwestować kwotę około 38 mln złotych. Niestety, dysponowaliśmy kwotą 6.970 tys. złotych, którą przeznaczyliśmy na dofinansowanie 15 najlepszych z 48 zgłoszonych projektów. Przy czym, nie w pełni zaspokoiliśmy potrzeby zgłaszane przez projektodawców 15 najlepszych projektów. Dysponując wymienioną wcześniej kwotą, mogliśmy dofinansować w pełni kilka projektów lub nie w pełni - kilkanaście, a w tym konkretnym wypadku - 15. Wybraliśmy drugi z przedstawionych wariantów, gdyż zgłoszone zostały bardzo ciekawe, zaawansowane technologicznie i rokujące nadzieję na sukces rynkowy projekty, które wymagały przynajmniej rozpoczęcia prac i ich monitorowania.</u>
          <u xml:id="u-4.24" who="#ZbigniewWrzesiński">Przejdę teraz do omówienia kwalifikacji wniosków o pomoc finansową Agencji Techniki i Technologii. W procesie kwalifikacji wyróżnia się dwa etapy oceny. Pierwszy etap dotyczy oceny wstępnej przedsięwzięcia wdrożeniowego, jego innowacyjności technicznej i technologicznej, a także szansy jego powodzenia gospodarczego. W trakcie drugiego etapu badany jest biznes plan przedsięwzięcia inwestycyjnego pod kątem poprawności założeń ekonomicznych i racjonalnego długoterminowego zaangażowania państwowych środków finansowych. Badamy realny stopień ryzyka i sprawdzamy, czy zwrot środków do Agencji nastąpi w odpowiednim terminie. Działania prowadzone na tym etapie kwalifikacji mają wyeliminować pomyłki związane z nieuzasadnionym wydatkowaniem środków skarbu państwa. Dodam, że projekt musi być tak skonstruowany, aby w razie jego niepowodzenia zapewniona była ściągalność przykładowo w postaci środków trwałych, czy materiałów. Z reguły z pomocy finansowej Agencji Techniki i Technologii korzystają małe i średnie firmy. Agencja, dysponując ograniczonymi środkami finansowymi, nie jest w stanie obsłużyć dużych firm. Przykładem może być wyrób zakładów w Świdniku - helikopter SW-4. Zakład wystąpił do Agencji Techniki i Technologii z wnioskiem o dofinansowanie tego przedsięwzięcia. Niestety, nie mogliśmy uwzględnić wspomnianego wniosku, gdyż koszt dofinansowania tego przedsięwzięcia byłby zbyt duży. Reasumując, można zauważyć, że zaawansowane technologie występują zarówno w dużych, jak i małych firmach i powinny być dofinansowywane, jeżeli rokują nadzieję na sukces. Niestety, Agencja nie jest w stanie sprostać w pełni temu wyzwaniu.</u>
          <u xml:id="u-4.25" who="#ZbigniewWrzesiński">Przedstawię teraz ogólną ocenę wykorzystania przyznanej przedsiębiorcom pomocy finansowej. W związku z faktem, że okres wdrożenia projektu innowacyjnego oraz okres karencji w spłatach rat kapitałowych wynosi na ogół 1 rok, Agencja mogła ocenić prawidłowość wykorzystania przez przedsiębiorstwa pomocy finansowej w 1997 roku. Dopiero w drugim roku prowadzona jest działalność gospodarcza umożliwiająca stwierdzenie rodzaju i skali efektów wdrożenia projektu. Ogólnie Agencja Techniki i Technologii pozytywnie ocenia wykorzystanie wspomnianych środków. Na 13 firm, którym przyznano pożyczki, 9 - wdrożyło przedsięwzięcia, uzyskało efekty z tego tytułu i spłaca pożyczkę bez opóźnień. Przykładowo firma VIS S.A.zakończyła już spłatę pożyczki. Spośród wymienionych 13, dwie firmy: „ASCOR sp. z o.o.” oraz „VERI-SERVICE”, które w chwili obecnej wdrażają przedsięwzięcia, spłacają pożyczkę z opóźnieniem. Obie firmy są nadzorowane przez Agencję Techniki i Technologii. Dodam, że pierwszy z wymienionych podmiotów uzyskał 2 września 1999 roku certyfikat ISO 9001 i dzięki temu, może eksportować swoje wyroby do krajów zachodnich. Pozostałe dwie firmy: „MAZER 2000” oraz „OPOL-RAPP” po uiszczeniu niewielkiej części spłaty pożyczki, zaprzestały spłaty rat. Dla informacji dodam, że firma „OPOL-RAPP” zbankrutowała. Przy czym w stosunku do obu podmiotów prowadzone są działania, których celem jest odzyskanie pieniędzy. W stosunku do pierwszego z wymienionych podmiotów jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, a w stosunku do drugiego - postępowanie upadłościowe. Reasumując, ocena efektywności pożyczek udzielonych w 1998 roku będzie, z przyczyn wymienionych wyżej, uwzględniona dopiero w sprawozdaniu, które Agencja Techniki i Technologii przedłoży Komisji w roku przyszłym.</u>
          <u xml:id="u-4.26" who="#ZbigniewWrzesiński">Ocena efektywności pomocy finansowej jest dokonywana według metodyki opracowanej w Agencji w aspekcie korzyści osiąganych na 3 poziomach. Pierwszym z nich jest poziom Agencji Techniki i Technologii, gdzie badany jest efekt finansowy wdrożenia projektu, drugim - poziom firmy wdrażającej i w tym wypadku analizowany jest efekt biznesowy, czyli bezpośrednie korzyści ekonomiczne takie jak wzrost możliwości eksportu oraz możliwości pozyskiwania nowych zamówień. Na trzecim poziomie, poziomie kraju oceniane są efekty perspektywiczne, wśród których można wymienić upowszechnianie technologii, wpływ na inne dziedziny, poprawę jakości życia, nowe miejsca pracy.</u>
          <u xml:id="u-4.27" who="#ZbigniewWrzesiński">Odnośnie do skali efektów chciałbym podać przykłady na poziomie firmy. W zakładzie „ZPC PRZYSUCHA”, zajmującym się ceramiką budowlaną, zmieniono technologię przerobu surowców z suchej na mokrą. W konsekwencji zainwestowania w zaawansowaną technologię wyeliminowano konieczność płacenia wysokich kar za zanieczyszczanie środowiska blisko 82 tonami pyłów rocznie, uzyskano oszczędności energii elektrycznej w kwocie 200 tys. złotych rocznie, oszczędności gazu w kwocie 80 tys. złotych na rok. Dodatkowo obniżono o 1/3 wskaźnik braków. Kolejnym przykładem może być zakład „ZPSM RAVIMED” produkujący sprzęt medyczny, w którym zautomatyzowano produkcję pojemników do krwi. Efektem wdrożenia przedsięwzięcia był blisko 5-krotny wzrost wydajności oraz blisko 20% oszczędność w zakresie zatrudnienia. Trzecim przykładem może być Stocznia Szczecińska S.A., w której wdrożono przedsięwzięcie polegające na budowie wielostanowiskowej sieci zasilania stanowisk monterskich i spawalniczych. W efekcie odnotowano wzrost wskaźnika sprawności urządzeń z 40% do 90%. Nieznaczne wymierne korzyści ekonomiczne uzyskała spółka „VIS S.A.” produkująca narzędzia pomiarowe, która wdrożyła zmiany w technologii i konstrukcji swoich wyrobów. Pozwoliło to na obniżenie pracochłonności w produkcji mikrometrów o 1.615 godzin na rok. Dodatkowo wzrosła możliwość pozyskiwania nowych zamówień ze względu na wzrost dokładności pomiarów, czyli jakości wyrobów. Spółka osiągnie efekty w przyszłości, gdyż na innych rynkach będzie podmiotem bardziej konkurencyjnym. Warto wspomnieć o firmie „ANGA”, której dziedziną działania są uszczelnienia mechaniczne. We wspomnianej firmie wykonano bazę dla produkcji uszczelnień nowej generacji oraz wytwarzania i obróbki materiałów ceramicznych i dzięki temu wyroby firmy są tańsze od wyrobów importowanych od 30% do 80%. Dodam, że w 1998 roku prowadzona była niewielka produkcja i że pełne efekty ekonomiczne zostaną osiągnięte w 1999 roku, kiedy firma uzyska pełną zdolność produkcyjną. Równocześnie, w wyniku zastosowania systemu jakości ISO 9001 i opatentowania nowych rozwiązań uszczelnień, wzrosły możliwości eksportowe oraz możliwość uzyskania nowych zamówień. Powyższe efekty nie są w chwili obecnej wymierne finansowo, ale rokują dobrze na przyszłość, jeżeli chodzi o wykorzystywanie zaangażowanych we wdrożenie nowych technologii środków publicznych.</u>
          <u xml:id="u-4.28" who="#ZbigniewWrzesiński">Kompleksowe, a nie tylko ekonomiczne efekty wdrożenia nowych technologii mogą wystąpić na poziomie kraju po dłuższym czasie, nawet po 15 latach. Tymczasem Agencja Techniki i Technologii może, zgodnie z przepisami ustawy, dokonywać audytu u pożyczkobiorcy wyłącznie w czasie obowiązywania umowy i dlatego nie jest możliwa ocena pełnych efektów. Będziemy monitorowali efekty, mimo że dostęp do danych może być utrudniony.</u>
          <u xml:id="u-4.29" who="#ZbigniewWrzesiński">Przejdę teraz do omówienia gospodarki finansowej Agencji. Podstawą działalności finansowej Agencji Techniki i Technologii jest roczny plan finansowy zatwierdzony przez ministra gospodarki. W planie finansowym Agencji na 1998 rok przyjęto założenie, że przychody i źródła finansowania działalności ukształtują się na poziomie 11.222.953 złotych, z tego przychody łącznie z dotacją budżetową w kwocie 9 mln złotych miały wynieść 10.189.975 złotych, a źródła finansowania działalności Agencji i wpływy pieniężne w postaci zwrotu pożyczonego kapitału - 1.032.978 złotych. W naszej opinii, Agencja Techniki i Technologii dobrze gospodaruje nadwyżkami na rynku bonów komercyjnych i krótkoterminowych lokat bankowych, w tym lokat jednodniowych. Wspomniana gospodarka umożliwia pokrycie niedoborów przychodów z tytułu oprocentowania udzielonych pożyczek, spowodowanych czterokrotnym obniżeniem w roku sprawozdawczym stopy kredytu lombardowego. Znaczenie miały również opóźnienia pożyczkobiorców w płatnościach rat kapitałowych oraz zaprzestanie regulowania zobowiązań przez dwóch pożyczkobiorców, o których wspomniałem wcześniej.</u>
          <u xml:id="u-4.30" who="#ZbigniewWrzesiński">Faktyczne wykonanie przychodów i źródeł finansowania osiągnięto na poziomie 11.215.749 złotych. Agencja udzieliła pożyczek na łączną kwotę 6.970 tys. złotych. Koszty utrzymania wraz z płacami Agencji Techniki i Technologii wyniosły 2.841 tys. złotych, a zakupy inwestycyjne zrealizowano w kwocie 258.629 złotych. Dokładne dane są zawarte w sprawozdaniu z działalności Agencji Techniki i Technologii w 1998 roku.</u>
          <u xml:id="u-4.31" who="#ZbigniewWrzesiński">Na zakończenie, chciałbym przedstawić kilka refleksji wynikających z faktu, że minął już rok od chwili, gdy zostałem powołany przez premiera na stanowisko prezesa Agencji Techniki i Technologii.</u>
          <u xml:id="u-4.32" who="#ZbigniewWrzesiński">Po pierwsze, dotychczas Agencja działała w Warszawie i to musi ulec zmianie. Spotkania z przedstawicielami środowisk lokalnych, w których uczestniczyłem na obszarze całego kraju dowodzą, że istnieje realna potrzeba przekazywania informacji o Agencji Techniki i Technologii i podjęcia działań w województwach. Rada Agencji pozytywnie zaopiniowała propozycję powołania 16 doradców regionalnych do spraw transferu zaawansowanych technologii, którzy byliby terenowymi przedstawicielami Agencji Techniki i Technologii działającymi w poszczególnych województwach. Chcielibyśmy, aby doradcy regionalni skupiali wraz z przedstawicielami władzy samorządowej i rządowej wszystkie inicjatywy gospodarcze oraz inicjatywy w zakresie wdrażania nowych technik i technologii w danym województwie. W moim przekonaniu, doradcy regionalni do spraw transferu zaawansowanych technologii powinni być opłacani ze środków Agencji Techniki i Technologii. Jednakże wyposażenie wspomnianych ośrodków i pomoc logistyczna powinny być zasługą władz samorządowych i lokalnych władz rządowych - wojewodów. Zwracam uwagę, że doradcy regionalni prowadziliby działania na rzecz województw. Do zadań terenowych przedstawicieli Agencji należałoby: gromadzenie i przekazywanie zgromadzonych informacji do banku danych Agencji, który mógłby być wykorzystywany do kojarzenia nowych projektów w skali kraju, a także zachęcanie środowisk gospodarczych i biznesowych do realizacji rozwoju regionalnego poprzez wdrażanie zaawansowanych technologii. W chwili obecnej prowadzimy takie działania jedynie wyrywkowo. Chcemy jednak, aby wspomniana działalność stała się normą, podobnie jak ma to miejsce w Japonii, Stanach Zjednoczonych, czy krajach Europy Zachodniej, w których działają tego typu agencje.</u>
          <u xml:id="u-4.33" who="#ZbigniewWrzesiński">Po drugie, uważam, że dawni pracownicy przemysłu ciężkiego, powinni znaleźć zatrudnienie w firmach, które zajmują się wdrażaniem nowych technologii na rynku. Zwracam uwagę, że przemysł ciężki był domeną poprzedniego ustroju gospodarczego. Wówczas we wspomniany sektor gospodarki angażowane były bardzo duże środki publiczne.</u>
          <u xml:id="u-4.34" who="#ZbigniewWrzesiński">Informuję, że krajem, który przoduje na świecie w działalności związanej z zaawansowanymi technologiami jest Izrael. Firmy funkcjonujące w zaawansowanych technologiach uzyskują ogromny przyrost dochodów. Niemniej jednak istotne jest powiązanie działań Agencji z działaniami związanymi z systemem kształcenia, gdyż w firmach stosujących zaawansowane technologie najistotniejsi są ludzie, którzy są w stanie je stosować. Mniejsze znaczenie mają natomiast urządzenia i maszyny. Problemem jest zatem sposób kształcenia ludzi. W Izraelu wspomniany cel jest realizowany poprzez system państwowych instrumentów preferujący kształcenie na kierunkach takich jak matematyka, fizyka i inżynieria.</u>
          <u xml:id="u-4.35" who="#ZbigniewWrzesiński">Kończąć wypowiedź, chciałbym poinformować, że oczekuję na ewentualne pytania ze strony członków Komisji Gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z członków Komisji Gospodarki chciałby zabrać głos i sformułować pytania pod adresem prezesa Agencji Techniki i Technologii, pana Zbigniewa Wrzesińskiego? W kolejności głos zabiorą pan poseł Grzegorz Woźny oraz pan poseł Zdzisław Tuszyński.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#GrzegorzWoźny">Chciałbym zgłosić kilka uwag i sformułować kilka pytań dotyczących działalności Agencji Techniki i Technologii. Zdaję sobie sprawę z faktu, że rok 1998 jest drugim rokiem działalności Agencji. Komisja oceniała już sprawozdanie z działalności tej instytucji za 1997 rok. Budżet Agencji opiewał w roku sprawozdawczym na większą niż w 1997 roku kwotę i dlatego cieszy mnie fakt, że obecnie rozpatrywane sprawozdanie jest obszerniejsze. Niestety, środki zagwarantowane w roku 1998 nie zabezpieczyły potrzeb związanych ze współfinansowaniem projektów innowacyjnych. Na 48 projektów udzielono 15 pożyczek na łączną kwotę 6.970 tys. złotych. Oszacowano, że jeżeli Agencja chciałaby dofinansować wszystkie 48 zgłoszonych projektów, musiałaby zainwestować kwotę około 38 mln złotych. Rozumiem, że niektóre z projektów mogłyby nie zostać zakwalifikowane pod względem innowacyjności i efektywności ekonomicznej. Niemniej jednak dane liczbowe wskazują, że środki faktycznie przeznaczone na wspieranie projektów innowacyjnych były pięciokrotnie niższe niż zgłaszane potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#GrzegorzWoźny">Generalnie sprawozdanie zawiera dość szczegółowe informacje. Uważam, że przedłożony Komisji Gospodarki dokument powinien zawierać wnioski, o których wspomniał na zakończenie swojej wypowiedzi pan prezes Zbigniew Wrzesiński.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#GrzegorzWoźny">W kolejności sformułuję kilka pytań do prezesa Agencji Techniki i Technologii. Po pierwsze, chciałbym poznać najistotniejsze wskaźniki dotyczące realizacji budżetu Agencji w 1999 roku Po drugie, zainteresowała mnie propozycja powołania 16 doradców regionalnych do spraw transferu zaawansowanych technologii, którzy byliby terenowymi przedstawicielami Agencji Techniki i Technologii działającymi w poszczególnych województwach. Proszę, aby pan prezes Zbigniew Wrzesiński przedstawił konkretne informacje w tym zakresie. Kiedy wspomniana inicjatywa może zostać wdrożona? Jak będzie wyglądało wdrażanie powyższego pomysłu, który - w moim przekonaniu - jest znakomity? Rzeczywiście przedstawiciele Agencji Techniki i Technologii zbyt rzadko spotykają się w terenie z przedsiębiorcami, przedstawicielami izb przemysłowo-handlowych. Takie spotkanie odbyło się na terenie Wielkopolski, a z informacji, jakimi dysponuję wynika, że spotkanie tego typu odbędzie się jeszcze w bieżącym roku na obszarze byłego województwa kaliskiego. Zdaję sobie sprawę, że z uwagi na ograniczone środki nie jest możliwe organizowanie tego rodzaju spotkań w szerszym zakresie. Przypuszczam jednak, że w efekcie zintensyfikowania powyższych działań zwiększyłaby się liczba wniosków adresowanych do Agencji Techniki i Technologii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ZdzisławTuszyński">Nie ulega wątpliwości, że techniczne i technologiczne zapóźnienie polskich zakładów i polskiej gospodarki jest olbrzymie. Po pierwsze, interesuje mnie, na którym miejscu w światowym rankingu plasuje się Agencja Techniki i Technologii? Czy zajmujemy 157, 215, czy jeszcze dalsze miejsce?</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#ZdzisławTuszyński">Po drugie, czy mimo ograniczonych środków Agencja potrafi określić, w które dziedziny nauki warto byłoby zainwestować, a z inwestowania w które należałoby zrezygnować, z uwagi na zapóźnienie technologiczne? W moim przekonaniu, Agencja powinna skupić swoje działania na określonych dziedzinach, albowiem inwestowanie we wszystkie możliwe dziedziny nauki jest jedynie nieefektywnym rozpraszaniem środków.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#ZdzisławTuszyński">Po trzecie, w komunistycznej Polsce istniały instytucje zwane KTiR-ami, które organizowały ludzi twórczych w zakładach i osiągały pewne sukcesy. Czy Agencja Techniki i Technologii jest zainteresowana reaktywowaniem takich instytucji? Z praktyki wiem, że w chwili obecnej jedynie pasjonaci zajmują się taką działalnością. W moim przekonaniu, warto byłoby reaktywować takie instytucje przy pomocy Agencji Techniki i Technologii i wesprzeć ich działalność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#CzesławSobierajski">Chciałbym odnieść się do dobrego - moim zdaniem - pomysłu powołania 16 doradców regionalnych do spraw transferu zaawansowanych technologii. Obawiam się jednak, że powołanie wspomnianych przedstawicieli terenowych będzie wymagało utworzenia biur, w których przedstawiciele prowadziliby swoją działalność, a to z kolei pociągnęłoby za sobą bardzo duże koszty. Być może należałoby zaproponować nieco inne rozwiązanie. Istnieją bowiem agencje regionalne, które dysponują takimi mocami. Należy zatem przeanalizować tę kwestię, gdyż w moim przekonaniu Agencja Techniki i Technologii nie dysponuje wystarczającymi środkami, które pozwoliłyby na utworzenie 16 biur doradców regionalnych do spraw transferu zaawansowanych technologii. Dodatkowo w roku 1998 zbankrutowały dwie firmy, którym Agencja udzieliła pożyczek, a zatem najprawdopodobniej sumarycznie z tytułu udzielonych pożyczek Agencja poniesie stratę.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#CzesławSobierajski">Chciałbym dowiedzieć się, czy Agencja Techniki i Technologii korzysta z innych niż budżetowe środków? Czy wykorzystywane są środki zagraniczne? Czy Agencja może korzystać z innych środków?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#JaninaKraus">Pierwsze z pytań, które chciałam zadać panu prezesowi Zbigniewowi Wrzesińskiemu miało dotyczyć finansowania z zagranicy. Wcześniej jednak sformułował je pan przewodniczący Czesław Sobierajski. Jeżeli Agencja Techniki i Technologii uzyskuje z zagranicy środki pieniężne, chciałabym dowiedzieć się, czy są one przeznaczane na działalność merytoryczną, czy przykładowo na zakupy środków rzeczowych?</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#JaninaKraus">Po drugie, chciałabym odnieść się do koncepcji stworzenia regionalnych przedstawicielstw Agencji Techniki i Technologii. Moim zdaniem, konsekwencją wdrożenia takiej idei może być dublowanie działalności innych funkcjonujących obecnie w regionach instytucji takich jak Agencja Rozwoju Regionalnego, Agencja Rozwoju Przemysłu. Czy Agencja Techniki i Technologii zamierza koordynować działalność instytucji funkcjonujących obecnie w regionach? Jeżeli tak, to na jakich zasadach będzie prowadzona wspomniana działalność? Czy sensowne jest ponowne instytucjonalizowanie? W jakich obszarach możemy mieć do czynienia z dublowaniem działalności?</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#JaninaKraus">Po trzecie, interesuje mnie nowa forma działalności Agencji Techniki i Technologii w postaci organizowania szkoleń i udzielania pomocy w przekwalifikowaniu pracowników. Zgodnie z wypowiedzią pana prezesa Zbigniewa Wrzesińskiego wyżej wymieniona działalność ma mieć w przyszłości priorytetowy charakter. Według mnie, w wielu rejonach Polski, zwłaszcza w tych, gdzie istnieje strukturalne bezrobocie, problemem nie jest brak szkoleń, które pozwalają na przekwalifikowywanie pracowników sektorów schyłkowych. Problemem jest brak nowych miejsc pracy. W związku z powyższym, interesuje mnie, czy przedstawiciele Agencji utrzymują kontakty z przedstawicielami innych resortów, w szczególności z przedstawicielami Ministerstwo Gospodarki oraz Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej? Zwracam uwagę, że Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej przygotowuje strategię gospodarowania zasobami ludzkimi. Czy przedstawiciele Agencji Techniki i Technologii zdają sobie sprawę z zapotrzebowania na nowe miejsca pracy i czy podejmowane są działania zmierzające do ich tworzenia dzięki nowym technologiom i innowacjom?</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#JaninaKraus">Na zakończenie, chciałabym zapytać, wykorzystanie jak dużych środków jest prze-widywane w roku 2000 w stosunku do roku bieżącego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z członków Komisji chciałby zabrać głos i sformułować jeszcze jakieś pytania? Nie ma zgłoszeń. Proszę, aby prezes Agencji Techniki i Technologii, pan Zbigniew Wrzesiński ustosunkował się do powyższych pytań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewWrzesiński">Dotacja budżetowa na 1999 rok w stosunku do roku 1998 zmniejszyła się z 9 mln złotych do 6.750 tys. złotych. Tym samym, sytuacja w powyższym zakresie uległa pogorszeniu. Staramy się jednak, aby środki budżetowe wcześniej zainwestowane w Agencję Techniki i Technologii były dobrze wykorzystywane i przynosiły zyski. Przypuszczam, że w wyniku wypracowania środków finansowych przez Agencję poziom finansowania nie ulegnie zmianie. System prawny funkcjonujący w Polsce w porównaniu z systemami światowymi jest bardzo dobry. Agencja Techniki i Technologii nie rozdaje pieniędzy, ale pożycza je na korzystnych warunkach, a tym samym funkcjonuje na zdrowych zasadach. Obowiązkiem Agencji jest jednak kontrolowanie zwrotu pożyczonych środków. W rezultacie pieniądze inwestowane w reprezentowaną przeze mnie instytucję zwiększają stale jej zasoby finansowe. Wprawdzie środki przekazywane z budżetu państwa są zbyt skromne, niemniej jednak słuszny jest kierunek tych działań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JaninaKraus">Chciałabym poznać informacje dotyczące finansowania działalności Agencji Techniki i Technologii w roku 2000.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#ZbigniewWrzesiński">Plan finansowy na 2000 rok jest przygotowywany zgodnie z projektami rządowymi, w których wyszczególnione są zadania Agencji. Na rok 2000 postulujemy przyznanie Agencji Techniki i Technologii kwoty 23,8 mln złotych. Nie wiemy, czy postulat zostanie zrealizowany. Niemniej jednak powyższa kwota wynika z zapisów postanowień rządowych i zadań nałożonych na Agencję Techniki i Technologii. Jeżeli w 2000 roku na działalność reprezentowanej przeze mnie instytucji przeznaczono by środki w postulowanej kwocie, wówczas znacznie zmieniłyby się możliwości Agencji.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#ZbigniewWrzesiński">Odniosę się teraz do pytań dotyczących propozycji powołania 16 doradców regionalnych do spraw transferu zaawansowanych technologii. Najprawdopodobniej zostałem źle zrozumiany przez członków Komisji, gdyż doradcy regionalni pochodziliby z regionu, w którym mieliby prowadzić swoją działalność i byliby lokalnymi liderami, którzy już działają w regionie w różnych innych organizacjach. Agencja Techniki i Technologii powinna mieć możliwość bezpośredniego oddziaływania na wspomnianych przedstawicieli regionalnych i dlatego powinna finansować ich działalność. Jednakże koszty utworzenia i utrzymania biura takiego doradcy musiałyby być finansowane ze środków samorządowych bądź rządowych, na poziomie województwa. Doradcy regionalni prowadziliby działalność przede wszystkim na rzecz regionu, a nie centrali. Reasumując, biuro terenowego przedstawiciela Agencji Techniki i Technologii powinno być wyposażone w telefon, faks, komputer z bazą danych. Ewentualnie możliwe byłoby zatrudnienie sekretarki. Powtarzam, że funkcję doradcy regionalnego do spraw transferu zaawansowanych technologii powinny pełnić osoby sprawdzone, obdarzone autorytetem w danym środowisku. Agencja Techniki i Technologii nie dysponuje jednak środkami, które pozwoliłyby na stworzenie biur doradców regionalnych. Dodam, że wspomniane ośrodki byłyby tworzone tylko w regionach, w których jest zapotrzebowanie na tego rodzaju działalność. Omawiana propozycja jest zasadna, gdyż umożliwiałaby Agencji wymianę informacji z poszczególnymi ośrodkami. Przykładowo w Szczecinie uczestniczyłem w spotkaniu z lokalnymi liderami przedsiębiorczości, którzy przekonywali mnie, że wymiana informacji pomiędzy regionami jest niezbędna. Realizacja powyższego postulatu wymaga stworzenia sprawnego aparatu informacyjnego, który pozwoliłby na gromadzenie i przekazywanie danych. Powtarzam, że infrastruktura musi być finansowana przez tych, którzy chcą, aby taki ośrodek powstał na obszarze danego regionu.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#ZbigniewWrzesiński">Pan poseł Zdzisław Tuszyński zapytał, w które dziedziny nauki warto byłoby zainwestować, a z inwestowania w które należałoby zrezygnować, z uwagi na zapóźnienie technologiczne. Decyzja w tym zakresie nie należy do moich kompetencji. Kompetentni są jednak odpowiedni ministrowie, którzy ponoszą odpowiedzialność. Niemniej jednak, zdaniem Agencji Techniki i Technologii należałoby inwestować w takie techniki i technologie, które stwarzają możliwości wejścia na rynki światowe w obszarze zaawansowanej technologii. Najistotniejsze są zatem umysły ludzkie, a nie maszyny i urządzenia. Jeżeli chcemy przyczynić się do rozwoju Polski w omawianym obszarze musimy inwestować w wykształcenie ludzi, a to z kolei należy do zadań resortu edukacji narodowej. Uważamy, że konieczne byłoby stworzenie instrumentów, które umożliwiałyby kształcenie uzdolnionych ludzi na uprzywilejowanych warunkach w dziedzinach: matematyki, fizyki i inżynierii w zaawansowanych technologiach wykształceni ludzie są w stanie w bardzo krótkim okresie ściągnąć technologie, które pozwolą na produkcję wyrobów, o których obecnie nie możemy nawet marzyć. Powyższa teza jest wynikiem obserwacji, które poczyniłem w innych krajach. Przykładem może być Izrael - państwo wielkości województwa białostockiego. We wspomnianym kraju około 4 tys. firm działa wykorzystując zaawansowane technologie. Więcej takich podmiotów funkcjonuje jedynie w Stanach Zjednoczonych. Zwracam jednak uwagę, że w przeliczeniu na liczbę mieszkańców w Izraelu jest najwięcej takich firm. We wspomnianym kraju funkcjonuje odpowiedni system kształcenia, który zapewnia dofinansowanie studentom kształcącym się w określonych dziedzinach, pożądanych przez państwo. Na pozostałych kierunkach studia są pełnopłatne. Przy czym, jeżeli student, który ukończy studia finansowane ze środków państwowych podejmie pracę za granicą, musi pokryć koszty kształcenia. Środki z tego tytułu pozwalają z kolei na wykształcenie nowych specjalistów w pożądanych dziedzinach. Niestety, w Polsce nie istnieje podobny system i dlatego trudno mówić o jakimkolwiek rozwoju firm funkcjonujących w zaawansowanych technologiach. Dla informacji dodam, że w Izraelu istnieje, podobnie jak w Stanach Zjednoczonych „dolina krzemowa”. Prowadzone są tam prace badawcze i rozwojowe. Dodam, że w niektórych dziedzinach Izrael przoduje i dlatego niektóre firmy amerykańskie są tam lokowane. Zwracam uwagę, że wydatkowane środki relatywnie nie są duże, gdyż zyski osiągane przez firmy pracujące w zaawansowanych technologiach są porównywalne do zysków uzyskiwanych nielegalnie.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#ZbigniewWrzesiński">Pan poseł Zdzisław Tuszyński zapytał czy Agencja Techniki i Technologii jest zainteresowana reaktywowaniem i wspieraniem KTiR-ów. Agencja jest zainteresowana wspieraniem takich instytucji. Zrobimy wszystko, aby reaktywować tego typu działalność, gdyż jest ona potencjalnym źródłem nowych pomysłów, wynalazków i technologii. Agencja współpracuje z różnymi organizacjami i jest zainteresowana wszystkimi przejawami innowacyjności, aktywności i kreatywności w dziedzinie zaawansowanych technologii.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#ZbigniewWrzesiński">Pan przewodniczący Czesław Sobierajski oraz pani posłanka Janina Kraus zapytali, czy Agencja Techniki i Technologii wykorzystuje środki zagraniczne. Jest to dość złożona kwestia, gdyż dotyczy programów Unii Europejskiej. Generalnie chcemy bardzo aktywnie działać w obszarze, którego dotyczy Piąty Program Ramowy. W takich działaniach upatrujemy szansę, gdyż Polska zainwestowała w ten obszar niemałe środki publiczne. Chcielibyśmy, aby wspomniane pieniądze powróciły do polskich przedsiębiorców. Można to osiągnąć tylko w sposób aktywny. W Polsce należy powoływać międzynarodowe konsorcja, w skład których będą wchodziły firmy z krajów Unii Europejskiej oraz Polski i przy ich pomocy realizować tematy, które mogą być zrealizowane w naszym kraju. Podczas mojej owocnej wizyty w Izraelu rozmawiałem z przedstawicielem Ministerstwa Gospodarki tego kraju i z przedstawicielami czołowych izraelskich firm. Wspomniane podmioty są bardzo zainteresowane współpracą z Polską w zakresie Piątego Programu Ramowego z dwóch powodów. Po pierwsze, znaczenie mają powiązania historyczne, a po drugie Polska, mając najlepsze warunki do wymiany technologii pomiędzy wschodem a zachodem jest najlepszym rejonem do inwestowania. Przypuszczam, że uda się znaleźć w Polsce odpowiednich partnerów dla izraelskich firm, pracujących w zaawansowanych technologiach. Dodam, że złożyłem takie zobowiązanie, a w chwili obecnej prowadzimy stosowne rozmowy z partnerami krajowymi. W przyszłości powstaną międzynarodowe konsorcja, dzięki którym możliwe będzie wykorzystanie dla rozwoju polskich przedsiębiorstw znacznej części zainwestowanych przez Polskę pieniędzy. Jest to zasadniczy kierunek naszych działań i dlatego w tym zakresie jesteśmy bardzo aktywni. Od chwili, gdy zająłem stanowisko prezesa Agencji Techniki i Technologii stało się to priorytetem działalności Agencji. W omawianym zakresie Polska musi być gotowa do wejścia do Unii Europejskiej.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#ZbigniewWrzesiński">Odnośnie do pytania dotyczącego środków zagranicznych, informuję, że w roku sprawozdawczym dokonano zakupu sprzętu komputerowego z funduszów japońskiej Agencji JICA. Prowadzimy różnego rodzaju szkolenia, których celem ma być przygotowanie pracowników do współpracy i nawiązania kontaktów z innymi krajami. Powtarzam, że głównym obszarem naszej działalności jest aktywne uczestnictwo w Piątym Programie Ramowym oraz wszystkich programach pomocowych, z których będzie można uzyskać fundusze. Pani posłanka Janina Kraus stwierdziła, że w niektórych rejonach problemem jest brak nowych miejsc pracy. Przyznam, że uwaga dotyczącą kontaktów z Ministerstwem Pracy i Polityki Socjalnej jest bardzo interesująca, a zarazem warta przeanalizowania. Resort pracy dysponuje dużymi funduszami i nawet ich znikoma część mogłaby mieć bardzo duże znaczenie dla Agencji Techniki i Technologii. Zwracam uwagę, że obszarem zainteresowania reprezentowanej przeze mnie instytucji są nowe miejsca pracy w sektorze działającym w zaawansowanej technologii. Rzeczywiście, na Śląsku istnieje bardzo poważny problem dotyczący pracowników, którzy muszą się przekwalifikować po to, aby mogli podjąć pracę w firmach stosujących zaawansowane technologie. Wspomniany uprzemysłowiony region dysponuje wyższymi uczelniami, a tym samym jest przygotowany do działania. Będziemy starali się tworzyć wspólne przedsięwzięcia gospodarcze w zaawansowanych technologiach, przy czym chodzi głównie o przemysł lotniczy i zbrojeniowy. Uważam, że moglibyśmy zastanowić się nad realizacją programów, których efektem byłoby przykładowo sprowadzenie technologii gazyfikacyjnych, czy nowoczesnej technologii upłynniania węgla. Jest to ciekawe zagadnienie, gdyż paliwa energetyczne mają dość duże znaczenie dla gospodarki. Zwłaszcza w kontekście cen paliw jesteśmy otwarci na rozwiązania, celem których byłoby sprowadzenie konkurencyjnych technologii dotyczących energetyki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#CzesławSobierajski">Z całą pewnością jedno z przyszłych posiedzeń Komisji Gospodarki mogłoby być poświęcone ewentualnym przyszłym działaniom Agencji Techniki i Technologii. Czy ktoś z członków Komisji chciałby sformułować jeszcze jakieś pytanie? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#CzesławSobierajski">Proponuję przyjęcie sprawozdania z działalności Agencji Techniki i Technologii w 1998 roku. Kto z członków Komisji jest za przyjęciem sprawozdania?</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#CzesławSobierajski">Za przyjęciem sprawozdania opowiedziało się 13 posłów, żaden poseł nie głosował przeciwko, a 2 - wstrzymało się od głosu.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#CzesławSobierajski">Stwierdzam, że Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie sprawozdania z działalności Agencji Techniki i Technologii w 1998 roku.</u>
          <u xml:id="u-14.4" who="#CzesławSobierajski">Komisja musi jeszcze wybrać posła sprawozdawcę. Czy ktoś z posłów chciałby zgłosić jakąś propozycję?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#ElżbietaPielaMielczarek">Proponuję kandydaturę pana posła Grzegorza Woźnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z członków Komisji Gospodarki chciałby zaproponować inną kandydaturę? Nie ma zgłoszeń.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z posłów jest przeciwny przyjęciu kandydatury pana posła Grzegorza Woźnego na posła sprawozdawcę? Nie ma sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#CzesławSobierajski">Stwierdzam, że posłem sprawozdawcą Komisji Gospodarki został wybrany pan poseł Grzegorz Woźny.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#CzesławSobierajski">Przechodzimy do prac nad projektem dezyderatu nr 7 Komisji Gospodarki w sprawie korekty programu rządowego „Reforma górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998-2002”, który został dostarczony członkom Komisji Gospodarki. Na poprzednim posiedzeniu Komisji posłowie wysłuchali informacji o realizacji wspomnianego programu,</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#CzesławSobierajski">Zanim oddam głos innym posłom, zaproponuję kilka poprawek do omawianego projektu. Po pierwsze, w pkt. 3 należy zastąpić wyraz „naliczenia” wyrazem „umorzenia”. Po drugie, proponuję dodanie na zakończenie pkt. 4 zdania: „Przyjęcie takiego rozwiązania poprawi konkurencyjność węgla krajowego w stosunku do innych nośników energii, a także węgla z importu”. Po czwarte, w pkt. 6 proponuję kropkę zastąpić przecinkiem i dodać sformułowanie: „przynajmniej w okresie realizacji reformy należałoby zawiesić obowiązywanie rozporządzenia zwiększającego kary o 100%”. W formie pisemnej przedłożyłem również proponowaną redakcję dodatkowego pkt. 8 w brzmieniu:</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#CzesławSobierajski">„W celu minimalizacji bezrobocia i aktywizacji gospodarczej gmin górniczych należy znowelizować ustawę z dnia 7 lipca 1994 roku o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 roku Nr 15 poz. 139) i ustawę z 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych (DZ.U. z 1995 roku Nr 16 poz. 78 z późniejszymi zmianami) pod kątem uproszczenia procedur planistycznych dotyczących zmiany planu zagospodarowania przestrzennego i zmniejszenia opłat, które obligatoryjnie wynikają z przeznaczenia gruntów rolnych o wysokich klasach bonitacyjnych na cele rolnicze.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#CzesławSobierajski">Tereny rolnicze, o których mowa należą w większości do Agencji Rolnej Skarbu Państwa i właścicieli prywatnych i jakakolwiek możliwość przekształcenia tych gruntów w celu wykorzystania na działalność gospodarczą nie związaną z produkcją rolną jest bardzo kosztowna, długotrwała i trudna do przeprowadzenia.</u>
          <u xml:id="u-16.7" who="#CzesławSobierajski">Tereny rolnicze w gminach górniczych są w dużej mierze zdegradowane działalnością przemysłową i w znakomitej większości nie nadają się do produkcji rolnej. Dlatego należy tak uprościć i zmienić procedury prawne, aby umożliwić właścicielom tych gruntów sprawne przekwalifikowanie na działalność inną niż rolniczą”. Bardzo trudno jest przekwalifikować zdegradowane tereny rolnicze w gminach górniczych. Uproszczenie długotrwałych i kosztownych procedur prawnych w tym zakresie mogłoby przyczynić się do tworzenia nowych miejsc pracy.</u>
          <u xml:id="u-16.8" who="#CzesławSobierajski">Proponuję również, aby w pkt. 10 po wyrazie „Należy” dodać wyraz „corocznie”. Środki, o których mowa w programie restrukturyzacji nie podlegają corocznej waloryzacji o wskaźnik inflacji. Coroczna waloryzacja jest konieczna chociażby dlatego, że wszelkie świadczenia wynikające z tzw. pakietu socjalnego są waloryzowane kwartalnie. Jeżeli wspomniane środki nie byłyby waloryzowane wskaźnikiem inflacji, wówczas mogłoby zabraknąć pieniędzy na realizację restrukturyzacji mocy produkcyjnych i technicznych.</u>
          <u xml:id="u-16.9" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z członków Komisji chciałby zabrać głos w sprawie powyższego projektu dezyderatu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#ElżbietaPielaMielczarek">Nie negując potrzeby poprawy sytuacji w sektorze górnictwa, chciałabym dowiedzieć się, czy Komisja może przyjąć zapisy dezyderatu, które sugerują miedzy innymi wysokość stawek podatku VAT i inne rozwiązania, których wprowadzenie nie należy do kompetencji ustawodawcy, lecz rządu? Powtarzam, że nie jestem przeciwna intencjom zawartym w omawianym dokumencie. Niemniej jednak, chciałabym uniknąć konieczności głosowania za przyjęciem formułowanego w słusznej sprawie dezyderatu, którego zapisy nie odpowiadają tej intencji.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#ElżbietaPielaMielczarek">Proponuję, aby członkowie Komisji Gospodarki przygotowali projekty stosownych ustaw zgodne z propozycjami zawartymi w projekcie dezyderatu. Takie rozwiązanie zagwarantuje, że działania Komisji będą skuteczne. Rozumiem, że poważny rząd odnosi się z należytą uwagą do dezyderatów poselskich. Niemniej jednak rząd może udzielić wymijającej odpowiedzi na postulaty zawarte w omawianym dokumencie, a to z pewnością nie przyspieszy działań, których celem jest poprawa sytuacji w sektorze górnictwa. Rozumiem, że każda osoba obecna na dzisiejszym posiedzeniu jest zainteresowana możliwie najszybszym załatwieniem powyższej sprawy. Dlatego też, apeluję do członków Komisji Gospodarki o podjęcie wysiłku intelektualnego. Powinniśmy założyć, że w najbliższym czasie podejmiemy próbę przygotowania projektów ustaw nowelizujących, o których mowa w projekcie dezyderatu.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#ElżbietaPielaMielczarek">Szczegółowe uwagi do poszczególnych punktów projektu przedstawię po rozważeniu powyższej podstawowej kwestii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#CzesławSobierajski">Rzeczywiście, Komisja Gospodarki może przygotować i zgłosić wspomniane projekty nowelizacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#KarolŁużniak">Chciałbym ustosunkować się do propozycji zgłoszonej przez pana posła Jerzego Zająca odnoszącej się do porządku obrad. Głosowałem przeciwko przyjęciu powyższego wniosku, gdyż była to próba ograniczenia skuteczności działania Komisji. Dodam, że posłowie mieli możliwość wyrażenia swojej opinii w formie pisemnego wniosku przekazanego na ręce prezydium Komisji. W konsekwencji proszę, aby pan przewodniczący poinformował ilu członków Komisji Gospodarki zgłosiło uwagi w sprawie projektu dezyderatu.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#KarolŁużniak">Po drugie, zgadzam się z opinią pani posłanki Elżbiety Pieli-Mielczarek, która stwierdziła, że członkowie Komisji Gospodarki powinni przygotować rozwiązania, które przyspieszyłyby działania mające na celu poprawę sytuacji w górnictwie. Obawiam się jednak, że jeżeli odbyłaby się debata parlamentarna dotycząca zmian zapisów ustawy, wówczas wiele z tych zapisów mogłoby zostać skreślonych. W moim przekonaniu, wspomniane zmiany zapisów ustawowych oraz zapisów rozporządzeń powinny wynikać z inicjatywy rządowej. Jeżeli wspomniane działania podjęto by z inicjatywy rządowej, oznaczałoby to, że rząd akceptuje sugestie i uwagi członków Komisji Gospodarki zawarte w dezyderacie. W konsekwencji prace legislacyjne nad przygotowanymi przez rząd projektami nowelizacji ustawy byłyby łatwiejsze.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#KarolŁużniak">Po trzecie, chciałbym przedstawić jeszcze jedną propozycję dotyczącą zapisów dezyderatu. Zapisy ustawy stanowią o dwóch istotnych kwestiach, a mianowicie o wielkości osłon socjalnych i wysokości jednorazowego bezwarunkowego świadczenia. Głosowałem za tym, aby pakiet socjalny był w kolejnych latach coraz mniej atrakcyjny. Dzięki temu kolejne budżety będą obciążane w mniejszym stopniu, a po drugie, zmobilizuje to górników do szybszego podjęcia decyzji o ewentualnym skorzystaniu ze wspomnianego pakietu. Zwracam uwagę, że mamy obecnie do czynienia z sytuacją odwrotną niż zakładaliśmy. Celem zapisów ustawy miało być zmobilizowanie pracowników sektora górniczego do podjęcia wspomnianej decyzji. Obawialiśmy się, że ludzie nie skorzystają z wyżej wymienionych rozwiązań, podczas gdy obecnie zainteresowanie przekracza możliwości finansowe. Gdyby okazało się, że w roku bieżącym z powodu braku środków finansowych wielu górników nie mogłoby skorzystać z niektórych świadczeń, wówczas obniżanie wysokości tych świadczeń w przyszłym roku byłoby - według mnie - niesprawiedliwe, a z całą pewnością przyczyniłoby się do zmniejszenia zainteresowania możliwością skorzystania z pakietu socjalnego. Reasumując, proponuję dodanie punktu, w którym zawarty będzie postulat o przesunięcie terminu zmniejszenia wspomnianych świadczeń o jeden rok. Zainteresowanie pakietem socjalnym jest większe niż pula środków przeznaczonych na ten cel.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#AdamSzejnfeld">Chciałbym zabrać głos w bardzo istotnej kwestii formalnej. Po pierwsze, chciałbym zapytać, kto przygotował projekt dezyderatu? Czy autorem projektu jest jeden poseł, czy prezydium Komisji Gospodarki?</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#AdamSzejnfeld">Po drugie, w moim przekonaniu, projekt dezyderatu nie odpowiada w swojej formie wymaganiom stawianym dezyderatowi. Mogę zaakceptować najwyżej preambułę i pkt 1 wspomnianego projektu, gdyż większość pozostałych punktów zawiera nieuprawnione nakazy. Moim zdaniem, dezyderat powinien zwracać uwagę na pewien problem. Oczywiście dokument ten może zawierać ogólnie przedstawione sposoby rozwiązania tego problemu. Niemniej jednak, Komisja formułując dezyderat chce dowiedzieć się, kiedy i jak rząd rozwiąże problem. Tymczasem, autorzy projektu używają zwrotów nakazujących takich jak: „należy zmienić ustawę”, „należy zmienić rozporządzenie”, „należy uregulować”, „należy zwaloryzować”.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#AdamSzejnfeld">Zgadzam się z opinią przedstawioną na dzisiejszym posiedzeniu, iż Sejm jest organem ustawodawczym. Inicjatywą ustawodawczą dysponują grupy posłów, komisje sejmowe. Jeżeli zatem konieczna jest zmiana prawa, wówczas stosowne działania podejmuje Sejm. Nie możemy występować do rządu z takim żądaniem. Moim zdaniem, możemy jedynie zapytać rząd, czy nie podziela opinii Komisji o konieczności zmiany niektórych aktów prawnych. Zdaję sobie sprawę, że mogę się mylić w kwestiach formalnych.</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#AdamSzejnfeld">Po trzecie, informuję, że mam wątpliwości do każdego z punktów dezyderatu z wyłączeniem pkt. 1. Niektóre z zapisów są - w moim przekonaniu - wręcz niedopuszczalne. Zdajemy sobie sprawę, że w Polsce sytuacja w sektorze górnictwa węgla kamiennego jest bardzo trudna. Musimy jednak pamiętać, że gospodarka narodowa każdego kraju jest złożonym systemem gospodarczym i dlatego konieczne jest podejmowanie rozwiązań systemowych. Każde rozwiązanie dotyczące określonego sektora musi być powiązane z rozwiązaniami systemowymi mającymi wpływ na całą gospodarkę, w tym również na finanse publiczne. Zwracam uwagę, że nie uczestniczymy w wiecu, w trakcie którego przedstawia się żądania, krytykuje podejmowane działania, a nie proponuje się rozwiązań systemowych. Posłowie są odpowiedzialni za cały kraj i całą gospodarkę narodową, w tym za sektor górnictwa. Jeżeli zatem chcemy poprawić sytuację w górnictwie musimy unikać rozwiązań, które radykalnie pogorszą sytuację w innym sektorze gospodarki bądź będą niekorzystne dla systemu finansów publicznych. Jeżeli nie bralibyśmy pod uwagę powyższych kwestii, wówczas zamiast stopniowego zmniejszenia podatku VAT, należałoby zaproponować zerową stawkę podatku VAT. W sytuacji, gdybyśmy nie rozważali powyższych kwestii systemowo, wówczas nie interesowałby nas fakt, że takie rozwiązanie znacznie ograniczy dochody budżetowe, a tym samym nie będzie środków przykładowo na restrukturyzację sektora hutniczego.</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#AdamSzejnfeld">Podkreślam fakt, że posłowie reprezentują cały naród i interes całej gospodarki narodowej, a nie tylko poszczególnych jej sektorów. Tym samym, sformułowania zawarte w pkt. 3 i 4 projektu dezyderatu, w których proponuje się rozwiązania korzystne tylko i wyłącznie dla jednego sektora gospodarki, a szkodliwe dla systemu finansów publicznych i w konsekwencji pozostałych sektorów gospodarki, nie są właściwe. Zwracam również uwagę, że po przyjęciu takich rozwiązań, natychmiast inne sektory będą domagały się wdrożenia podobnych rozwiązań dotyczących tych właśnie sektorów. Mam na myśli, hutników, tkaczy i przedstawicieli wielu innych zawodów, których sytuacja finansowa jest bardzo trudna. Przypuszczam, że wprowadzenia analogicznych rozwiązań do rozwiązania zawartego w pkt. 5 projektu dezyderatu będą domagali się pracownicy PKP. Decydenci PKP zastanawiają się czy pieniądze przeznaczać na wypłaty, czy też na ubezpieczenie społeczne. Być może przez analogię również PKP należałoby zwolnić z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Zastanawiam się, jaka będzie reakcja przedsiębiorców i pracowników małych i średnich przedsiębiorstw po wdrożeniu rozwiązań zaproponowanych w projekcie dezyderatu. Dlaczego stawka podatku VAT ma zostać zmniejszona dla wieloletnich dłużników budżetu państwa? Dlaczego w stosunku do tych podmiotów ma zostać zlikwidowany obowiązek opłacania składek ubezpieczeniowych? Chciałbym zauważyć, że przedsiębiorca zatrudniający przykładowo 10, czy 50 pracowników może również mieć trudności finansowe i jeżeli w danym miesiącu opłaci składki na ubezpieczenie społeczne, to możliwe, że w przyszłym miesiącu nie będzie mógł wypłacić pracownikom wynagrodzenia, a za kolejne trzy miesiące będzie musiał rozpocząć procedurę likwidacyjną swojej firmy. Dlaczego podmioty tego typu nie mogłyby skorzystać z proponowanych w projekcie dezyderatu rozwiązań?</u>
          <u xml:id="u-20.5" who="#AdamSzejnfeld">Uważam, że po pierwsze, omawiany projekt nie spełnia wymogów formalnych stawianych dezyderatowi. Po drugie, zaproponowane rozwiązania nie mogą zostać zaakceptowane od strony merytorycznej, gdyż posłowie ponoszą odpowiedzialność za całą gospodarkę, a nie tylko jeden sektor.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#CzesławSobierajski">Chciałbym odpowiedzieć na pytanie sformułowane przez pana posła Adama Szejnfelda, który zapytał, czy autorem projektu jest jeden poseł, czy prezydium Komisji Gospodarki. Informuję, że w trakcie dyskusji dotyczącej sytuacji w sektorze górnictwa węgla kamiennego posłowie zgłaszali stosowne propozycje zapisów, które zostały uwzględnione w omawianym projekcie. Dodatkowo, prezydium zaapelowało do członków Komisji Gospodarki o przekazanie w formie pisemnej dodatkowych propozycji, które nie zostały zgłoszone w trakcie posiedzenia. Wszystkie zgłoszone sugestie zostały uwzględnione w projekcie. Przy czym prezydium nie zawsze podejmuje decyzje jednomyślnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AdamSzejnfeld">Nie zapytałem, czy prezydium Komisji podjęło decyzję jednomyślnie. Interesuje mnie, czy projekt dezyderatu przygotowało prezydium Komisji, czy jeden jego członek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#CzesławSobierajski">Projekt został przygotowany przez prezydium Komisji Gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#JaninaKraus">W pierwszej kolejności chciałabym przypomnieć, że art. 85 regulaminu Sejmu stanowi, że: „Dezyderat zawiera postulaty Komisji w określonych sprawach...”. Omawiany projekt dezyderatu zawiera postulaty Komisji Gospodarki w określonych sprawach. Rzeczywiście wątpliwości mogą budzić zwroty: „należy zmienić ustawę”, „należy zmienić rozporządzenie”, „należy uregulować”, „należy zwaloryzować”. Niemniej jednak zwrot „należy zrobić wszystko, aby” jest zwrotem wykorzystywanym przy formułowaniu postulatu.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#JaninaKraus">Po drugie, pan poseł Adam Szejnfeld stwierdził, że nie ma żadnych zastrzeżeń jedynie do pkt. 1. Wspomniany punkt jest w istocie oceną obecnej sytuacji w górnictwie. Tymczasem przytoczony artykuł regulaminu Sejmu stanowi, że dezyderat jest zbiorem postulatów, choć nie ma przeciwwskazań, aby jego zapisy zawierały ocenę sytuacji. Mój przedmówca sformułował również zarzut, iż adresatem większości omawianych zapisów nie powinien być rząd. W moim przekonaniu, większość działań, o których mowa w projekcie leży wyłącznie w gestii rządu. Również inicjatywa w sprawach dotyczących regulacji podatkowych i rozwiązań budżetowych powinna należeć przede wszystkim do rządu, gdyż program restrukturyzacji górnictwa jest programem rządowym. Poza tym, mimo iż od dawna zajmuję się zagadnieniem rachunku ciągnionego i konsekwencjami dla innych sektorów finansów publicznych, nie mogłabym podjąć się zadania przeprowadzenia stosownych symulacji w tym zakresie. W moim przekonaniu, symulację, o przeprowadzenie której prosimy w dezyderacie, może przygotować jedynie Ministerstwo Gospodarki albo rząd.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#JaninaKraus">W kolejności ustosunkuję się do konkretnych zapisów projektu. Pomijam pkt 1, który zawiera diagnozę aktualnej sytuacji w górnictwie. Nie chcę wnikać, czy przyczyną takiego stanu rzeczy jest spadek sprzedaży, czy spadek cen. W moim przekonaniu, w pkt. 1 zawarte są błędne przyczyny aktualnej sytuacji w górnictwie. Jeżeli miałabym zaakceptować wspomniany zapis, wówczas konieczne byłoby dodanie jednego zdania w brzmieniu, które przedstawię, jeżeli będzie to konieczne.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#JaninaKraus">Proponuję przyjęcie poprawki dotyczącej pkt. 9 projektu dezyderatu w brzmieniu: „Należy rozważyć możliwość skorzystania ze środków rezerw dewizowych, na skuteczną restrukturyzację tak górnictwa, jak i innych branż, czy sektorów przemysłu”. Proponuję zastąpienie kropki przecinkiem oraz dodanie następującego sformułowania: „ze szczególnym uwzględnieniem zmniejszenia kosztów obsługi zadłużenia tych sektorów”.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#JaninaKraus">Proponuję również dodanie w projekcie punktu, w którym Komisja Gospodarki sugeruje, aby Ministerstwo Gospodarki bądź Rada Ministrów przeanalizowała możliwość wykorzystania zapasów węgla zgromadzonych na zwałach na zaspokojenie potrzeb grzewczych sfery budżetowej i ludności korzystającej z pomocy społecznej. W chwili obecnej uzyskujemy alarmujące informacje o zbliżającym się sezonie zimowym. Przykładowo większość szkół nie jest w stanie zaspokoić potrzeb grzewczych. Podobnie wygląda sytuacja ludzi żyjących poniżej poziomu minimum socjalnego, czy wręcz poniżej poziomu egzystencji biologicznej. Być może istnieje sposób wykorzystania wspomnianych zapasów w celu wspomożenia wspomnianych grup.</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#JaninaKraus">Na zakończenie ponownie proszę, aby Ministerstwo Gospodarki udostępniło posłom w możliwie najkrótszym terminie w formie pisemnej dane dotyczące wielkości i struktury zadłużenia w 1997 roku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JerzyZając">Chciałbym dowiedzieć się, kiedy odbyło się posiedzenie prezydium Komisji, w trakcie którego przygotowany został projekt dezyderatu? Mam zastrzeżenia do niektórych sformułowań i rozwiązań zawartych w projekcie. Przykładowo, przyjęcie dezyderatu w zaproponowanym brzmieniu, oznaczałoby, że Komisja Gospodarki akceptuje fakt niepłacenia składek na ZUS przez sektor górnictwa. Jako odpowiedzialny poseł mam wątpliwość, czy dezyderat może zawierać zapisy sankcjonujące stan, w którym niektóre sektory nie realizują obowiązków nałożonych na wszystkie przedsiębiorstwa dowolnej branży. Takie rozwiązania są zaproponowane w pkt. 2, 5 i kilku innych punktach. Jeden z zapisów dotyczy bardzo istotnej kwestii ochrony środowiska naturalnego. Nie wiem, czy możemy przyjąć zapis stanowiący, że należy zmienić rozporządzenie, a tym samym obniżyć kary za zanieczyszczanie środowiska naturalnego i dopuścić do „zaśmiecania” środowiska naturalnego. Pozostałe uwagi zgłoszę w toku dalszych prac nad dezyderatem. Ponawiam prośbę o podanie dnia, w którym odbyło się posiedzenie prezydium Komisji, w trakcie którego przygotowany został projekt dezyderatu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#CzesławSobierajski">W praktyce nie ma obowiązku zwoływania posiedzenia prezydium Komisji na określoną godzinę. Zajmowałem się projektem i przedstawiłem jego projekt w dniu wczorajszym. Po skonsultowaniu jego zapisów nie odbyło się formalne posiedzenie prezydium Komisji Gospodarki.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#CzesławSobierajski">Odniosę się jeszcze do kwestii opłat i kar za przemysłowe korzystanie ze środowiska naturalnego. Informuję, że mieszkam na Śląsku i jestem radnym sejmiku. Zwracam uwagę, że wspomniany zapis dotyczy sektora górnictwa. Poza tym, małe i średnie przedsiębiorstwa nie są dotowane z budżetu państwa, w przeciwieństwie do sektora górniczego. Górnictwo płaci większość obciążeń, o których mówimy. Jeżeli w budżecie na reformę górnictwa zagwarantowanych będzie trzykrotnie więcej środków, wówczas wycofam połowę postulatów zawartych w omawianym projekcie. Górnictwo nie wygeneruje nagle zysku, który pozwoli sprostać wszystkim obciążeniom. Jeżeli nie zapewnimy w budżecie odpowiednio większych środków, konieczne będzie zmniejszenie obciążeń sektora górniczego. Dlatego też, proponujemy podział składki. Część dotycząca pracowników musi być regulowana na bieżąco, natomiast część składki dotycząca pracodawcy powinna być finansowana z budżetu państwa. Przykładowo rozporządzenia należy zmienić, gdyż zawierają ewidentne uchybienia. W większości zapisów projektu, autorzy zaproponowali użycie sformułowań typu: „należy zrobić wszystko, aby”, „należy rozważyć”. Uważam, że w pkt. 4 można zastąpić zwrot „należy zmniejszyć” zwrotem „wskazane byłoby zmniejszenie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#AdamSzejnfeld">Zgłaszam wniosek formalny. Zgadzam się z uwagami przedstawionymi przez pana przewodniczącego Czesława Sobierajskiego w sprawie prac prezydium Komisji. Jestem członkiem prezydium jednej z komisji sejmowych i zdaję sobie sprawę, że nie zawsze możliwe jest zwołanie posiedzenia tego organu. Niemniej jednak, uważam, że zagadnienia podstawowej wagi, zwłaszcza te, które są przedmiotem prac Komisji, powinny być na wniosek prezydium w pierwszej kolejności rozpatrzone na posiedzeniu prezydium. W związku z powyższym, proponuję odłożenie debaty nad projektem dezyderatu do momentu, gdy prezydium Komisji Gospodarki rozpatrzy go na swoim posiedzeniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#CzesławSobierajski">Czy ktoś z członków Komisji Gospodarki chciałby zabrać głos?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#MarekWójcik">Proszę, aby pan minister Jan Szlązak ustosunkował się do proponowanych zapisów dezyderatu. Chcielibyśmy dowiedzieć się, czy proponowane zapisy są prawidłowe pod względem formalnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#JanSzlązak">Projekt dezyderatu jest efektem wielogodzinnej dyskusji dotyczącej sytuacji w górnictwie, która odbyła się w trakcie posiedzenia Komisji Gospodarki. Nie chciałbym się wypowiadać w sprawach formalnych, ale ustosunkuję się do zagadnień merytorycznych. Zgadzam się ze stwierdzeniami zawartymi w projekcie dotyczącymi potrzeb i oczekiwań sektora górnictwa. Przy czym, w niektórych punktach Komisja Gospodarki zwraca uwagę na nieprecyzyjne sformułowanie dokumentów, których autorem jest rząd. Przykładem może być zapis dotyczący rozporządzenia nr 465 o pokrywaniu z dotacji budżetowej kosztów likwidacji kopalń. Wspomniane rozporządzenie dotyczy tak zwanego „pompowania wody”. Rozporządzenie nie reguluje precyzyjnie wspomnianej kwestii i dlatego może budzić wątpliwości przedstawicieli Najwyższej Izby Kontroli, którzy corocznie dokonują oceny wydatkowania środków budżetowych. W trakcie opracowywania rozporządzenia ustaliliśmy, że wodę trzeba pompować i za wspomniane działanie trzeba zapłacić. Zgodnie z prawem geologicznym i górniczym nie można bowiem stwarzać zagrożenia dla ludzi pracujących w sąsiednich kopalniach. Rozumiem, że Ministerstwo Gospodarki powinno podjąć pracę nad nowelizacją wspomnianego rozporządzenia. Podobnie nowelizacji wymaga rozporządzenie ministra finansów z 30 kwietnia 1999 roku o kredytach preferencyjnych dla gmin górniczych. Uczestniczyłem w spotkaniu z przedstawicielami samorządów gmin górniczych, w trakcie którego dowiedziałem się, że zapisy rozporządzenia nie stwarzają realnych możliwości korzystania z wspomnianych kredytów. Tymczasem, w chwili obecnej w budżecie ministra gospodarki na wyżej wymieniony cel jest zarezerwowana kwota 40 mln złotych. Będzie to najprawdopodobniej jedyna nadwyżka. Gminy górnicze nie mogą spełniać warunków określonych we wspomnianym rozporządzeniu. Dlatego też, istnieje potrzeba zmodyfikowania omawianego aktu wykonawczego.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#JanSzlązak">Odniosę się teraz do pozostałych propozycji zawartych w projekcie dezyderatu. Oczywiście możemy stwierdzić, że każdy podmiot ma obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie społeczne. Niemniej jednak, taki postulat jest równie dobry jak postulat, zgodnie z którym wszyscy obywatele powinni być piękni. W niektórych sytuacjach trudno jest osiągnąć zamierzony cel. Informuje, że w dniu dzisiejszym uczestniczyłem w posiedzeniu Rady Ministrów, którego przedmiotem była sytuacja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W trakcie dyskusji rozważano również możliwość zastosowania rozwiązania, zgodnie z którym wymienione dwa sektory gospodarki, a konkretnie górnictwo i PKP, miałyby obowiązek płacenia składek na ZUS w pełnym wymiarze. Są to jednak sektory podlegające procesom głębokiej restrukturyzacji finansowanej ze środków budżetowych. Jeden z posłów zapytał, dlaczego przedsiębiorstwa należące do innych sektorów powinny płacić składki na ubezpieczenie społeczne, w przeciwieństwie do górnictwa. Zwracam uwagę, że inne sektory funkcjonują prawidłowo. Oczywiście, możemy zażądać, aby kopalnie płaciły składki na ubezpieczenie społeczne w pełnej wysokości, ale w konsekwencji wzrosną ich zobowiązania, a wspomniany wzrost będą musieli pokryć podatnicy. Przypominam również, że w przeszłości górnictwo było podstawową gałęzią polskiej gospodarki i zarazem jej podporą.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#JanSzlązak">Chcielibyśmy mieć „grosz” i „bułkę”, czyli wolną konkurencję, wolny rynek, a przy tym nie chcemy ponosić strat. Niestety, nie jest to możliwe. Konsekwencją wprowadzenia wolnej konkurencji na rynku węglowym jest zaniżona cena. Oznacza to, że środki budżetowe zostały niejako przekazane użytkownikom węgla. Jeżeli chcemy zapobiec temu zjawisku, musimy dopuścić działania, które mogą mieć wpływ na zachowanie się uczestników wspomnianego rynku. W pkt. 11 Komisja proponuje powołanie jednej organizacji gospodarczej, koordynującej działalność podmiotów górnictwa węgla kamiennego. Zwracam uwagę, że nie jest to nowy pomysł. W krajach zachodnich w okresie reformy sektorem górnictwa zarządza jedna firma. Przykładowo w momencie, gdy przeprowadzano reformę górnictwa w Wielkiej Brytanii, wspomnianym sektorem zarządzała jedna organizacja „British Steel”. Podobne rozwiązanie przyjęto we Francji. W Polsce w konsekwencji walki konkurencyjnej, która ma miejsce pomiędzy podmiotami sektora górniczego cena surowca spadła w roku bieżącym nominalnie o 6 złotych w stosunku do roku poprzedniego. Omówiona powyżej teza, zawarta w projekcie dezyderatu wydaje się być racjonalna.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#JanSzlązak">Reasumując, wsparcie ze strony Komisji Gospodarki mogłoby pomóc w działaniach ministra gospodarki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#CzesławSobierajski">W imieniu prezydium informuję, że w dniu jutrzejszym odbędzie się posiedzenie Komisji Gospodarki, w trakcie którego rozpatrzony zostanie projekt dezyderatu. Ubolewam nad tym, że niektórzy posłowie, którzy zabierają głos w dniu dzisiejszym nie uczestniczyli w dyskusji, która miała miejsce w trakcie posiedzenia dotyczącego sytuacji w sektorze górnictwa węgla kamiennego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JerzyZając">Uważam, że pan przewodniczący Czesław Sobierajski nadużywa swoich funkcji. Zwracam uwagę, że w trakcie wspomnianego posiedzenia zabierałem głos i sformułowałem pytanie, na które do chwili obecnej nie uzyskałem odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#CzesławSobierajski">Prezydium oczekiwało, że członkowie Komisji zgłoszą w ustalonym terminie swoje propozycje dotyczące projektu dezyderatu w formie pisemnej. W związku z powyższym, informuję, że w dniu dzisiejszym odbędzie się posiedzenie prezydium, a jutro w godzinach popołudniowych - posiedzenie Komisji Gospodarki, w trakcie którego rozpatrzymy projekt dezyderatu. Zamykam posiedzenie.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>