text_structure.xml 89.2 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#ZdzisławBączkiewicz">O znaczeniu posiedzenia wyjazdowego Komisji Polityki Społecznej Sejmu RP w naszym środowisku, konkretnie w Ośrodku Rehabilitacyjno-Wypoczynkowym w Wągrowcu świadczy obecność przedstawicieli wszystkich spółdzielczych zakładów pracy chronionej z terenu województw: kaliskiego, konińskiego, leszczyńskiego i poznańskiego, które są członkami i założycielami, jako spółdzielnie osób prawnych zobowiązane między innymi do reprezentowania ich interesów.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#ZdzisławBączkiewicz">Witam serdecznie wszystkich zaproszonych gości, przedstawicieli sejmowej Komisji Polityki Społecznej, panią minister G. Andrzejewską-Sroczyńską, której obecność odczuwamy w naszym środowisku na co dzień.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#ZdzisławBączkiewicz">Witam również obecnego dziś burmistrza miasta Wągrowiec, Jacka Konowarskiego oraz przedstawicieli wojewódzkich ośrodków ds. zatrudnienia i rehabilitacji, przedstawicieli Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej i innych.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#ZdzisławBączkiewicz">Zanim Komisja podejmie debatę nad przyjętymi w porządku obrad tematami - z obowiązku statutowego wobec członków spółdzielni przedstawię stanowisko do wyrażanych często negatywnych poglądów o działalności zakładów pracy chronionej, przez niektóre środowiska. Najczęściej krytyce poddawane były - i są nadal - spółdzielcze zakłady pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#ZdzisławBączkiewicz">Pierwsze spółdzielnie inwalidów powstały już po I wojnie światowej, tworzyli je kombatanci, broniąc w ten sposób siebie i swoje rodziny przed degradacją ekonomiczno-społeczną.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#ZdzisławBączkiewicz">Na bazie doświadczeń przedwojennych, po zakończeniu II wojny światowej, ruch kombatantów był o wiele silniejszy. Zapoczątkował on proces spontanicznego powstania spółdzielni inwalidów. Liczną grupę wśród założycieli spółdzielni inwalidów tworzyli kombatanci prześladowani politycznie, np. AK-owcy, ziemianie. Spośród AK-owców są wśród nas żywi, np. pan Kazimierz Chudecki, prezes Zarządu Spółdzielni im. dr Witaszka. Dlatego w okresie stalinowskim ruch spółdzielczości inwalidów był szykanowany.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#ZdzisławBączkiewicz">Reorganizacje, np. likwidacja centrali spółdzielni inwalidów w latach pięćdziesiątych oraz włączenie spółdzielni inwalidów do Centralnego Związku Spółdzielni Pracy były tego wyrazem i miały na celu rozbicie naszego ruchu.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#ZdzisławBączkiewicz">Przez cały miniony okres, pomimo przywrócenia pierwotnego stanu organizacyjnego w 1956 r. spółdzielczość traktowano jako etap przejściowy do upaństwowienia, nie pytając o zdanie zainteresowanych.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#ZdzisławBączkiewicz">Z tych względów traktowanie ruchu spółdzielczego w III Rzeczypospolitej, często jako schedy postkomunistycznej, obraża ich działaczy i członków, którzy oddali i oddają swe siły nie tylko w walce o utrzymanie, ale zapewnienie dalszego rozwoju spółdzielczych zakładów pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#ZdzisławBączkiewicz">Spółdzielczość jako ruch stanowiła i stanowi formę prywatnego gospodarowania. Każdy inwalida jest pełnoprawnym członkiem spółdzielni i ma prawo zarówno bierne, jak i czynne spółdzielni.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#ZdzisławBączkiewicz">Przeciętny obywatel, a także przedstawiciele władz nie zawsze posiadają wystarczającą wiedzę w tym zakresie. Z tych względów dotknęła nas kolejna reorganizacja w roku 1990, także bez pytania zainteresowanych o stanowisko. Skoro inwalidzi samodzielnie tworzyli i tworzą dla siebie miejsca pracy, dlaczego określa się ich jako osoby niekompetentne, a zakłady, w których pracują, często „gettami”.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#ZdzisławBączkiewicz">Prawdą jest, że do momentu przyjęcia przez Sejm ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji, poprzednie regulacje prawne priorytetowo traktowały spółdzielczość inwalidów w zakresie zatrudnienia i rehabilitacji osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#ZdzisławBączkiewicz">W dużej mierze było to wynikiem starań tego środowiska o pełną integrację inwalidów w społeczeństwie.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#ZdzisławBączkiewicz">Prawdą jest, że pomimo stworzenia przez ustawę z 9 maja 1991 r. równych szans dla wszystkich podmiotów gospodarczych w zakresie zatrudnienia inwalidów, zatrudnienie w spółdzielniach inwalidów stanowi nadal dominującą pozycję, a jednocześnie stanowi najbardziej stabilną formę w kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#ZdzisławBączkiewicz">Dlaczego, skoro są takie korzyści z zatrudnienia inwalidów, bo powszechnie są takie mniemania, to jednak nie korzystają z nich wszystkie zakłady? Odpowiedź jest prosta - nie jest to łatwe zadanie, trzeba pokonać wiele trudności, trzeba wyzbyć się osobistych interesów, a więcej serca włożyć w interes społeczny.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#ZdzisławBączkiewicz">Dotychczas ani w Polsce, ani w innych krajach nie wymyślono doskonalszej spółdzielczej formy gospodarowania, która zakłada dobrowolne zrzeszanie się nieograniczonej liczby osób o zmiennym funduszu działalności gospodarczej na rzecz swoich członków i środowisk. Tego żaden podmiot gospodarczy w swojej działalności statutowej dotąd nie miał i nie ma. Prawdą jest i to, że bez pomocy państwa działalność gospodarczo-społeczna i kulturalna osób niepełnosprawnych nie byłaby możliwa. Nie jest to - i nie powinien być - zwykły gest ze strony państwa, ale obowiązek gwarantujący możliwości pełnej integracji inwalidów w społeczeństwie.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#ZdzisławBączkiewicz">Wykształcone w Polsce spółdzielcze formy gospodarowania stanowią o naszych osiągnięciach i są doceniane przez wiele krajów. Osiągnięcia te były możliwe m.in. dzięki dużemu wysiłkowi, jaki włożył niedoceniany, żyjący jeszcze autorytet światowej sławy, prof. Wiktor Zega.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#ZdzisławBączkiewicz">Spółdzielcy-inwalidzi mają prawo być dumni z tego, że sami dla siebie wypracowują najpierw zyski. Są to jednostki pracujące na pełnym rozrachunku gospodarczym. W ramach tych środków 10 proc. przekazują na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#ZdzisławBączkiewicz">Nieprawdą jest, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych finansuje działalność zakładów pracy chronionej. Scentralizowanie Funduszu Rehabilitacji stanowiło i powinno stanowić nadal źródło wspomagania, a nie finansowania zakładów pracy chronionej przy restrukturyzacji i transformacji gospodarki. Tak, jak cała gospodarka w kraju, tak i spółdzielcze zakłady pracy chronionej wymagają znacznych nakładów, aby sprostać wymogom rynku i konkurencji, także zagranicznej.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#ZdzisławBączkiewicz">W latach 1990–1991 zakłady pracy chronionej z czterech województw: kaliskiego, konińskiego, poznańskiego i leszczyńskiego przekazały na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych 20 mld zł, natomiast za okres 8 miesięcy br. przekazały 8 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#ZdzisławBączkiewicz">Przykład ten świadczy o tym, że spółdzielcze zakłady nie tylko korzystają, ale także współtworzą ten fundusz i w zależności od sytuacji, w jakiej się znajdują, mają także prawo do korzystania z pomocy, w zależności od tego, w jakiej kondycji w danym okresie spółdzielnie się znajdują.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#ZdzisławBączkiewicz">Musimy sobie zdać sprawę z tego, że spółdzielnie w minionym okresie bazowały przede wszystkim na kooperacji z państwowymi - i nie tylko - z państwowymi zakładami pracy, bowiem nigdy nie było warunków do tego, żeby spółdzielcze zakłady przy zatrudnieniu inwalidów mogły podejmować się produkcji czysto rynkowej, bądź wyrobu finalnego. Często bowiem przekraczało to możliwości, m.in. z uwagi na niewystarczające wyposażenie bazy technicznej.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#ZdzisławBączkiewicz">Dlatego zmiany, które dokonują się w całej gospodarce, jak również zmiany systemowe spowodowały duże trudności. Niezależnie od tego sporo spółdzielni produkowało wyroby finalne i nadal muszą one przystosowywać produkcję w takim stopniu, w jakim dyktuje rynek. Nie ma bowiem ulg dla spółdzielczych zakładów pracy chronionej, jeśli chodzi o wymogi rynku.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#ZdzisławBączkiewicz">Ambicją naszą jest natomiast, aby wyroby pochodzące z zakładów pracy chronionej były na najwyższym poziomie.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#ZdzisławBączkiewicz">Ponieważ Komisja obraduje na terenie regionu poznańskiego przytaczamy przykłady z tego terenu i stąd zaproszenie do naszego ośrodka, jako jednego z wielu zakładów pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#ZdzisławBączkiewicz">Sądzę, że jest to potrzebne dla wzbogacenia wiedzy o tych zakładach, jak również dla duchowego wsparcia ludzi tu przebywających. Wizyta państwa ma ogromną wymowę dla inwalidów w ośrodku, jak i całego środowiska.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#ZdzisławBączkiewicz">Osiągnięciem tego ruchu spółdzielczego jest stworzenie m.in. zaplecza. Spółdzielnie inwalidów regionu poznańskiego stworzyły zaplecze dla swoich potrzeb, zaplecze techniczne i rehabilitacyjne.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#ZdzisławBączkiewicz">Jest to przykład świadczący o tym, jak spółdzielczość w przeszłości, kiedy była dyskryminowana, wykazywała troskę o to, by stworzyć właściwe zaplecze, które pozwoli prowadzić program rehabilitacji po pracy i jednocześnie pomagała osobom niepełnosprawnym w przywracaniu wiary i pokonywaniu trudności.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#ZdzisławBączkiewicz">Węgrowiec, to inwestycja zapoczątkowana w latach siedemdziesiątych, widoczne są ślady etapów narastania tego jaskółczego gniazda, które budowane było metodą małych kroków, w zależności od tego, ile środków finansowych mogły spółdzielnie przeznaczyć na działalność rehabilitacyjną po pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#ZdzisławBączkiewicz">Spółdzielnie te budowały ośrodek, który w tej chwili jest modernizowany, przy pomocy środków z Państwowego Funduszu. Inwalida ma prawo mieć dostęp do każdego miejsca. Budynek, który został wybudowany pozwala inwalidzie dojść na wszystkie kondygnacje do pomieszczeń.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#ZdzisławBączkiewicz">Ośrodek dysponuje 220 miejscami, jednorazowo może przyjąć 130 inwalidów na wózkach. Pomieszczenia, które mamy nie są w stanie pomieścić jednorazowo tej liczby osób, stąd rysuje się kolejne zadanie.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#ZdzisławBączkiewicz">Ośrodek nasz, podobnie jak i inne w skali kraju, wypracował sobie swoiste metody rehabilitacji. Współpracujemy z Akademią Medyczną, szczególnie z Instytutem Ortopedii i Rehabilitacji, z prof. Milanowską, dr Wasilewską i innymi, a także z Akademią Wychowania Fizycznego w Poznaniu.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#ZdzisławBączkiewicz">Wynikiem tej współpracy jest drugi ośrodek na 40 miejsc, przeznaczony dla inwalidów, ze szczególnym stopniem poszkodowania, np. dzieci z porażeniem mózgowym. Celem takiej rehabilitacji jest przyuczenie rodzica do rehabilitacji zdrowia. 99 proc. rehabilitacji dokonywane jest w rodzinie i od jej wyników zależy efekt tej rehabilitacji, który mierzy się później w kosztach, które społeczeństwo ponosi, jeżeli osoba niepełnosprawna jest nieprzystosowana do życia.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#ZdzisławBączkiewicz">Koszt ponoszony przez społeczeństwo jest ogromny i z tych względów rehabilitacja jak najwcześniejsza, to pierwszy krok do zmniejszenia tych kosztów, a jednocześnie przywrócenia radości życia zainteresowanym i rodzinie. Poza podstawowym programem rehabilitacji inwalidów na turnusach organizowanych w naszych ośrodkach kładziemy nacisk na przygotowanie w maksymalnym stopniu do samodzielnego życia. Celowi temu służą turnusy rehabilitacyjne organizowane dla osób wykazujących uzdolnienia artystyczne. Wysoko kwalifikowana kadra służy nauką i jednocześnie doskonali umiejętności inwalidów, pobudza do różnych prac (w malarstwie, rzeźbie).</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#ZdzisławBączkiewicz">W grudniu ub.r. była w naszym ośrodku grupa wokalno-instrumentalna, która wspólnie z grupą poznańską dała koncert. Na koncercie były obecne m.in. pani minister G. Andrzejewska i poseł W. Ziółkowska. Powstała wówczas inicjatywa, zaakceptowana spontanicznie przez panią minister, aby korzystając z tego wspaniałego przeżycia, każdego roku odbywał się w ośrodku turnus specjalny dla uzdolnionych muzycznie.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#ZdzisławBączkiewicz">Od 28 listopada do 12 grudnia będzie turnus inwalidów, a jego uczestnicy dadzą koncert galowy. Turnus będzie zorganizowany w auli Uniwersytetu Poznańskiego 9 grudnia br., a w Wągrowcu 10 grudnia br. w Domu Kultury.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#ZdzisławBączkiewicz">Działania te ukierunkowane są na wykorzystanie talentów wśród osób niepełnosprawnych, co daje im możliwość większego usamodzielnienia się w życiu prywatnym.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#ZdzisławBączkiewicz">Mamy piękne przykłady osób głęboko niepełnosprawnych, które są zaangażowane w sztukę, np. małżeństwo, w którym mąż maluje ustami, żona natomiast maluje rękami, zaś ich 7-letnie dziecko też już zaczyna działać w naszym ośrodku. Ich prace są na tyle wartościowe, że korzystają ze wsparcia organizacji międzynarodowych.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#ZdzisławBączkiewicz">W środowisku osób niepełnosprawnych, z uwagi na specyfikę i rozmiary (do 14% społeczeństwa stanowią osoby niepełnosprawne) najistotniejsze są możliwości pełnej integracji. Dlatego program rządowy, który został opracowany, wymaga wszechstronnego wspierania.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#ZdzisławBączkiewicz">Gdyby wszystkie resorty, wszystkie szczeble administracji państwowej i samorządowej zajęły się problemem rehabilitacji, wówczas można mówić o pewnym powodzeniu.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#ZdzisławBączkiewicz">Drugim ważnym czynnikiem zmierzającym do integracji jest stworzenie przychylnego klimatu w środkach masowego przekazu. Naszym zdaniem Komisja Polityki Społecznej powinna systematycznie organizować swoje posiedzenia w terenie. Ogromnie dziękujemy za ten pierwszy krok. Chcemy, aby były one kontynuowane, w celu pogłębienia wiedzy o problemach tego środowiska.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#ZdzisławBączkiewicz">Od lat doświadczamy, że opracowywane projekty ustaw dotyczące osób niepełnosprawnych nie docierają do zainteresowanych. Wiedza o tym środowisku jest tak głęboka, że sami nie jesteśmy w stanie jej poznać. Stąd nasza prośba o większe zrozumienie i działanie bardziej zintegrowane. Uważam, że celowe jest, aby stanowisko pełnomocnika ds. osób niepełnosprawnych było apolityczne. Nasza współpraca z Niemcami w poprzednim systemie, mimo istniejącej bariery politycznej, układała się dobrze. Nie rozmawialiśmy o polityce lecz o człowieku niepełnosprawnym. Niemcy z ogromnym zrozumieniem i bardzo poważnie podchodzili do tego tematu.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#ZdzisławBączkiewicz">Także i tutaj jest to potrzebne, bowiem osoby niepełnosprawne nie mogą być podmiotem przetargu między układami politycznymi, ani przedmiotem spekulacji.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#ZdzisławBączkiewicz">Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wymaga szczególnej ochrony przed zakusami różnych ugrupowań, także często partykularnych.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#ZdzisławBączkiewicz">Zakusy takie czynione były również ze strony Ministerstwa Finansów. Błędy popełniane przez poprzedni zarząd, były jak gdyby wymuszone chęcią zagarnięcia pieniędzy z Funduszu przez resort finansów.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#ZdzisławBączkiewicz">Istotne jest, aby Fundusz, który na pewno jest niewystarczający, był racjonalnie i mądrze gospodarowany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#AnnaBańkowska">Chciałabym oficjalnie otworzyć posiedzenie Komisji Polityki Społecznej, które w porządku dziennym ma dwa punkty:</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#AnnaBańkowska">1. Funkcjonowanie zakładów pracy chronionej, finansowanych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#AnnaBańkowska">2. Zaplecze i turnusy rehabilitacyjne finansowane z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#AnnaBańkowska">Chciałabym również podziękować panu prezesowi Z. Bączkiewiczowi, który zaprosił Komisję na wyjazdowe posiedzenie do Wągrowca, w celu zapoznania się z problematyką zarówno funkcjonowania tego ośrodka, jak i problematyką turnusów osób niepełnosprawnych, które przebywają tutaj na turnusach rehabilitacyjnych. Do grona osób zapraszających Komisję dołączyły również liczne organizacje. Wszystkim nam chodzi o to, żeby interesującą nas problematykę omówić bez akcentów polityczno-rozliczeniowych, bo nigdy takowych, przy ocenie funkcjonowania Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych, nie było. Chodzi nam o to, żeby omówić najistotniejsze kwestie, które można za pośrednictwem Komisji Polityki Społecznej, w przyszłości rozwiązać ustawowo na tyle, aby w środowisku osób niepełnosprawnych żyło i pracowało się lepiej.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#AnnaBańkowska">Taki jest cel naszego posiedzenia, aby w pełnym kontakcie z osobami zainteresowanymi omówić dwa główne problemy, ujęte w porządku dziennym.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#AnnaBańkowska">Stwarzanie przychylnego klimatu dla osób niepełnosprawnych jest zarówno celem państwa, jak i nas posłów, którzy będą chronić ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Będziemy również chronić środowisko osób niepełnosprawnych przed marnotrawieniem środków przeznaczonych na ich rzecz, a będących w dyspozycji Państwowego Funduszu Rehabilitacyjnego Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#AnnaBańkowska">Należy stwierdzić, że każda złotówka źle wydatkowana oznacza złotówkę utraconych szans dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#AnnaBańkowska">Taki wniosek wyciągnęliśmy przy negatywnej ocenie realizacji budżetu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za 1993 r. Nie chciałabym, aby dzisiejsze spotkanie traktowane było przez kogokolwiek jako kontynuacja posiedzenia Komisji oceniającego jeden z fragmentów budżetu, jakim była realizacja Funduszu.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#AnnaBańkowska">Dzisiejsze spotkanie jest okazją do wysłuchania opinii propozycji ewentualnego dokonania zmian w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#AnnaBańkowska">Chcielibyśmy również prosić pana prezesa i osoby tu zebrane o przybliżenie nam problematyki funkcjonowania Wielkopolskiego Zaplecza Rehabilitacyjno-Technicznego Spółdzielni Inwalidów, zasad jego finansowania, sposobu odpłatności przez osoby niepełnosprawne i partycypacji Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w utrzymaniu tego ośrodka, jak również podnieść problematykę pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#AnnaBańkowska">Mamy pełną świadomość, że dzięki Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w naszym kraju powstało 27 tysięcy miejsc pracy dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#AnnaBańkowska">Gdyby nie realizacja Funduszu zapewne upadłyby spółdzielnie inwalidów - i to jest oczywista sprawa. Mam szansę wspomnienia początków tej ustawy, bo byłam posłem też Komisji Polityki Społecznej, w momencie, gdy powstawała ta ustawa.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#AnnaBańkowska">Gdyby nie ta ustawa, która dawała szansę wspomagania finansowego Spółdzielni Inwalidów, to zapewne spółdzielnie te w sposób najbardziej dramatyczny przeżyłyby ten okres transformacji. Natomiast osoby niepełnosprawne w nich zatrudnione w pierwszej kolejności zapisałyby się do grona osób bezrobotnych, bezskutecznie oczekujących szansy na pracę.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#AnnaBańkowska">Taką świadomość ma i dziś Komisja Polityki Społecznej tej kadencji i dlatego nie w pełni podziela ostrość poglądów NIK. Wspomaganie bowiem zakładów pracy chronionej powinno następować wtedy, gdy jest pozytywna opinia banku na temat ekonomiki tych zakładów pracy chronionej. Nie zawsze rachunek ekonomiczny, w sytuacji osób niepełnosprawnych, powinien brać górę, co nie znaczy, że może być jakakolwiek dowolność. Muszą być natomiast ustanowione w miarę logiczne kryteria.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#AnnaBańkowska">Myślę, że każdy z posłów wysłucha opinii i problemów państwa. Chętnie skorzystamy z części posiedzenia, które da nam szansę kontaktu z osobami przebywającymi obecnie na turnusie rehabilitacyjnym.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#AnnaBańkowska">Jeśli przybliżycie nam problemy, o których nie wiemy, a będziemy w stanie ich bronić i odwrotnie - dojdzie do konsensusu w wielu kwestiach - myślę, że uzyskamy cel naszego posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#AnnaBańkowska">Do wniosków chcielibyśmy się ustosunkować na zakończenie posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#AnnaBańkowska">To posiedzenie będziemy prowadzić na przemian z panią poseł K. Sienkiewicz.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#AnnaBańkowska">Czy pan prezes ma specjalny scenariusz dzisiejszego posiedzenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ZdzisławBączkiewicz">Nie mam, pozostaje porządek obrad ustalony przez Komisję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#AnnaBańkowska">Otwieram zatem dyskusję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#JanRulewski">Uważam, że wnioski z wystąpienia pana prezesa są reprezentatywne dla całego środowiska i w gruncie rzeczy do tych wniosków powinni się wszyscy zebrani, a zwłaszcza posłowie, odnieść. Polemizowanie z niektórymi innymi wystąpieniami - jak sądzę - nie ma racji bytu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#AnnaBańkowska">Myślę, że nikt nikogo nie będzie krępował w wypowiadaniu się. Ja, jako przewodnicząca Komisji, wystąpię na końcu, gdyż chcę najpierw wysłuchać opinii posłów.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#AnnaBańkowska">Dopiero po zakończeniu dyskusji będzie można odnieść się do tych propozycji. Zgłoszony został przez pana prezesa Z. Bączkiewicza wniosek, aby Komisja Polityki Społecznej systematycznie odbywała wyjazdowe posiedzenia.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#AnnaBańkowska">Muszę powiedzieć, że to jest niemożliwe, ponieważ naszą główną rolą jest tworzenie prawa. Komisja Polityki Społecznej, oprócz problemów związanych z ustawą o rehabilitacji i zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, zajmuje się również kwestiami prawnymi związanymi z pomocą społeczną, problematyką dotyczącą bezrobocia, ustawami emerytalnymi, wynagrodzeniami w sferze budżetowej oraz całą gamą spraw, które z oczywistych względów, w pierwszej kolejności zatrzymują nas na Wiejskiej. Gdy mamy trochę czasu, to oczywiście odbywamy tego typu posiedzenia i wizytacje.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#AnnaBańkowska">Zgadzam się z posłem J. Rulewskim, że posłowie będą się odnosić do tych wniosków, to jest zrozumiałe, bo są one kierowane pod naszym adresem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MariaTrzcińskaFajfrowska">Prowadzę ośrodek dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w Katowicach-Giszowcu, gdzie stosujemy szeroko pojętą farmakoterapię, różnego rodzaju metody rehabilitacji, a także mamy warsztaty terapii zajęć, aczkolwiek nie są jeszcze finansowane z Funduszu Rehabilitacji. Wiem, ile ten Fundusz znaczy dla Śląska i dziękuję ogromnie za życzliwą współpracę z nami.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#MariaTrzcińskaFajfrowska">Słyszałam, że w tutejszym ośrodku jest tworzony pawilon dla dzieci z porażeniem mózgowym.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#MariaTrzcińskaFajfrowska">Uważam, że należałoby to przedyskutować, jeżeli jest podkomisja ds. osób niepełnosprawnych, to czy nie mogłaby ona podjąć się nowelizacji ustawy. Jeżeli nie dzieci, to przynajmniej uczniowie niepełnosprawni szkół ponadpodstawowych oraz szkół zawodowych mogliby być objęci działaniem tego funduszu.</u>
          <u xml:id="u-7.3" who="#MariaTrzcińskaFajfrowska">Czy widzicie państwo możliwość zorganizowania tutaj turnusów dla młodzieży szkół zawodowych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#AnnaBańkowska">W jaki sposób jest finansowane Wielkopolskie Zaplecze Rehabilitacyjno-Techniczne?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ZdzisławBączkiewicz">Wielkopolskie Zaplecze Rahabilitacyjno-Techniczne, jako spółdzielnia osób prawnych, jest jednostką na pełnym rozrachunku gospodarczym. Musi więc sama się finansować.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#ZdzisławBączkiewicz">Jak każdy podmiot gospodarczy powinniśmy prowadzić działanie, aby maksymalizować zyski. Ponieważ jesteśmy cząstką spółdzielczości inwalidów, ale paradoks - realizując zadania rehabilitacyjne, nie możemy zatrudniać inwalidów w takiej liczbie, żeby być ukaranym jako zakład pracy chronionej. Musimy zatem płacić wszystkie podatki, jakie obowiązują każdy podmiot gospodarczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#AnnaBańkowska">Dlaczego nie możecie zatrudniać?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZdzisławBączkiewicz">W takim ośrodku jak ten ludzie muszą być naprawdę pełnosprawni, żeby obsłużyć wszystkich inwalidów. Z tego względu mamy ograniczone możliwości. Wprawdzie czynimy wszystko, aby na terenie miasta Poznania - i nie tylko - utworzyć zakład pracy chronionej, bądź zakład terapii zajęciowej.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#ZdzisławBączkiewicz">Jest to bardzo bliskie, ale pozyskanie lokali jest możliwe na zasadzie wygrania przetargu, lub tego kto da więcej. Nie jesteśmy w stanie wygrać tych rywalizacji w walce o lokale.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#ZdzisławBączkiewicz">Aby sprostać zadaniom staramy się w maksymalnym stopniu, po kosztach własnych, prowadzić działalność i dostosować poziom kosztów do tego, aby odpłatność za turnusy była jak najmniejsza. W zasadzie to nam się udaje. Turnusy rehabilitacyjne z Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych, w wysokości 80 proc. kosztów, ale nie więcej niż 2,5 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#ZdzisławBączkiewicz">Jednakże jest temat dyskusyjny, który będziemy starali się omówić i z panią pełnomocnik jako przewodniczącą rady nadzorczej i z samą Radą Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - czy nie należałoby zróżnicować odpłatności za turnusy. Inny jest bowiem koszt turnusu dla inwalidów I i II grupy, a inny dla pozostałych inwalidów.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#ZdzisławBączkiewicz">W bieżącym roku na turnusie rehabilitacyjnym w ośrodku przebywało 170 dzieci niepełnosprawnych. W przypadku dzieci z porażeniem mózgowym, jak dotychczas było zrozumienie ze strony Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W zasadzie granice wiekowe nie mają w tym wypadku większego znaczenia. Dotychczas nie było żadnych polemik i wszystkie te potrzeby były dotąd w pełni realizowane. Chciałbym z wielkim uznaniem odnieść się do rady nadzorczej i zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#ZdzisławBączkiewicz">Począwszy od drugiej połowy ubiegłego roku jest to bardzo sprawnie funkcjonujący system finansowania turnusów rehabilitacyjnych. Rzecz w tym jednak, że w niektórych przypadkach koszty organizowania turnusu są wyższe i niejeden inwalida nie jest w stanie zapłacić kwoty 2,5 mln zł, jeżeli koszt turnusu wynosi np. 4 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#ZdzisławBączkiewicz">Temat ten wymagałby przeanalizowania, o ile pozwolą na to środki, choć są one ograniczone.</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#ZdzisławBączkiewicz">Komisja będzie miała możliwość spotkania się bezpośrednio z tymi, którzy nie mogą się obejść bez pomocy.</u>
          <u xml:id="u-11.8" who="#ZdzisławBączkiewicz">Do realizacji procesu rehabilitacji konieczna jest również kadra specjalistyczna o wysokich kwalifikacjach, reprezentowana głównie przez magistrów wychowania fizycznego. Ludzie ci często pracują prawie społecznie.</u>
          <u xml:id="u-11.9" who="#ZdzisławBączkiewicz">Nasi specjaliści po ukończeniu Akademii Wychowania Fizycznego znajdują z powodzeniem pracę w Stanach Zjednoczonych. Stanom Zjednoczonym opłaca się przyjmować naszych doskonale wyszkolonych absolwentów, my natomiast nie jesteśmy w stanie zapłacić takiego wynagrodzenia, jak w USA.</u>
          <u xml:id="u-11.10" who="#ZdzisławBączkiewicz">Na szczęście, niektórzy z nich wracają do nas i jedną z takich osób zatrudnimy w ośrodku w Puszczykowie. Jest ona bardzo dobrze przygotowana, po odbytej praktyce w Stanach Zjednoczonych w specjalności pomocy dzieciom z porażeniem mózgowym.</u>
          <u xml:id="u-11.11" who="#ZdzisławBączkiewicz">Inwestycja, którą państwo jutro zobaczą powstała dzięki dobrowolnym składkom spółdzielni naszego regionu oraz środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Podobnie przystosowanie ośrodka w Puszczykowie sfinansowane zostało ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#AnnaBańkowska">Mam pytanie do pani minister G. Andrzejewskiej-Sroczyńskiej - czym kierował się Fundusz dając na jednolitym poziomie kredyt dopłat ze względu na kalectwo osób, które podlegają rehabilitacji?</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#AnnaBańkowska">Czy można wystąpić z inicjatywą zmiany tego stanu rzeczy?</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#AnnaBańkowska">Wyniknął dość istotny problem, który poruszył w swoim wystąpieniu pan prezes Z. Bączkiewicz. Pani poseł M. Trzcińska-Fajfrowska poruszyła problem możliwości korzystania z Funduszu Rehabilitacji przez dzieci.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#AnnaBańkowska">Jest to problem natury prawnej i my posłowie będziemy stać na stanowisku litery prawa. Ustawa o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie obejmuje swoim zakresem finansowania rehabilitacji dzieci. To jest niewłaściwe.</u>
          <u xml:id="u-12.4" who="#AnnaBańkowska">Natomiast dyskusja posłów nie oznacza krytycznego stosunku do problemu.</u>
          <u xml:id="u-12.5" who="#AnnaBańkowska">Gdy mówimy, że ustawa nie obejmuje finansowania dzieci, nie oznacza to, że tak właśnie powinno być. Jednakże nie może istnieć takie prawo, które równocześnie pociąga za sobą konieczność bycia wdzięcznym komuś, kto w imieniu środowiska zawiaduje jakimś funduszem.</u>
          <u xml:id="u-12.6" who="#AnnaBańkowska">Nie może tak być, aby na posiedzeniu Komisji sejmowej mówiło się, że jesteśmy komuś za coś wdzięczni, ponieważ zechciał on nie w pełni zgodnie z prawem wydać na coś pieniądze. To oznacza, że albo ta osoba bądź instytucja złamało prawo, albo trzeba to prawo pilnie zmienić.</u>
          <u xml:id="u-12.7" who="#AnnaBańkowska">Pan prezes widzi potrzebę dofinansowywania działalności i objęcia zakresem funkcjonowania ustawy również dzieci. Dobrze byłoby, gdybyśmy z tego spotkania wyjechali uzbrojeni w różnego rodzaju poglądy na tę sprawę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#WojciechWirowski">Ustawa o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych dotyczy jednego wąskiego wycinka funkcjonowania ludzi niepełnosprawnych w społeczeństwie. Nie ma w niej mowy o innych dziedzinach życia rodziny niepełnosprawnej, o rehabilitacji leczniczej, o rehabilitacji społecznej, o zaopatrzeniu ortopedycznym, o ile nie wiąże się z wykonaniem zawodu.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#WojciechWirowski">Nie ma w niej również mowy o miejscu i dostosowaniu infrastruktury społecznej do potrzeb ludzi niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-13.2" who="#WojciechWirowski">Myślę, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nigdy nie będzie dobry w odczuciu społecznym.</u>
          <u xml:id="u-13.3" who="#WojciechWirowski">Pomimo trudności, jakie napotykała spółdzielczość inwalidów w minionym okresie, to jednak była organizacją zatrudniającą 450 tys. ludzi. Obecnie pracuje w niej 90 tys. ludzi i mówimy, że jest dobrze oraz zastanawiamy się nad tym, co zrobić, żeby tego nie stracić.</u>
          <u xml:id="u-13.4" who="#WojciechWirowski">Przykro, że to, co działo się do tej pory, odbywało się bez udziału ludzi niepełnosprawnych. Moim zdaniem, nieprecyzyjnie został sformułowany wniosek, że ustawa nie była konsultowana.</u>
          <u xml:id="u-13.5" who="#WojciechWirowski">Ustawa była konsultowana, lecz przeciętny niepełnosprawny ma odczucie, że nie ma wpływu na to, co dzieje się w kraju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#AnnaBańkowska">W pełni zgadzamy się z panem, że ustawa rozwiązuje fragment problemu, przyznajemy że faktycznie nie rozwiązuje problemów ludzi niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#AnnaBańkowska">Na Fundusz natomiast nałożono oczekiwania rozwiązania wszystkich problemów. Wiadomo, że Fundusz nigdy tego nie spełni, obojętnie czy każda złotówka będzie racjonalnie wydatkowana, czy co druga, czy co piąta.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#AnnaBańkowska">Chciałbym natomiast zwrócić państwa uwagę, że Fundusz w całości pochodzi ze składek zakładów pracy. Nie jest to kwestia dofinansowywania. Gdybyśmy chcieli objąć tym Funduszem większy zakres działalności, musimy liczyć się z tym, że Fundusz ten powinien być większy.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#AnnaBańkowska">Aby Fundusz był większy trzeba byłoby podwyższyć składki. Jest to problem otwarty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#MariaMakowiecka">Mamy swoje stoiska na targach krajowych, które chcielibyśmy zaprezentować Komisji. Jeżeli Komisja przystanie na taką propozycję, to jako pracodawca poprosiłabym o głos.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#AnnaBańkowska">Chciałam powiedzieć, że dziś musimy omówić dwa punkty porządku dziennego. Jutro chcemy mieć okazję zwiedzić ośrodek, bo tego jeszcze nie zrobiliśmy. Możliwe też, że przyjmiemy zaproszenie prezesa Zakładu Pracy Chronionej we Wrześni. Ponadto przewidziany jest także powrót do Warszawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#MariaMakowiecka">Zanim zafunkcjonowała ustawa podjęliśmy swoje programy restrukturyzacji. Rok 1990 był dla nas bardzo trudny. Zanim powstał Fundusz każdy z nas próbował się odnaleźć w nowej rzeczywistości. W mojej firmie konieczna była zasadnicza restrukturyzacja. Prowadzę firmę wielobranżową i w 1990 r. miałam wiele produktów z listy wyrobów zastrzeżonych. Każda branża wymagała restrukturyzacji. Ze starych produktów sprzed 1990 r. mam tylko nie chciane rękawice robocze. One dają zajęcie i czasami źródło utrzymania dla 70 wiejskich rodzin na terenie trzech województw.</u>
          <u xml:id="u-17.1" who="#MariaMakowiecka">W każdej branży musiałam się restrukturyzować, podejmowałam to już od 1990 r. Wyprowadziłam odzieżówkę na wyłącznie eksportową produkcję, cały przemysł elektrotechniczny, radiowy zerwał ze mną kontrakty. Były to działania ratunkowe wyłącznie z inicjatywy członków. Ustawialiśmy się do gospodarki rynkowej frontem, rozumieliśmy nową rzeczywistość i chcieliśmy wytwarzać nowe produkty.</u>
          <u xml:id="u-17.2" who="#MariaMakowiecka">Wszystko to moja firma robiła bez pomocy Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-17.3" who="#MariaMakowiecka">Pomoc z Funduszu, która była najważniejszym etapem restrukturyzacji w mojej firmie, to tylko pożyczka 3 mld zł. Dzięki tej pożyczce wprowadziłam nową branżę. Moja firma z konieczności się rozwija. Mam przyrost zatrudnienia, bo w mojej miejscowości jest totalne bezrobocie.</u>
          <u xml:id="u-17.4" who="#MariaMakowiecka">Za 3 mld zł pożyczki uruchomiłam zupełnie nowy zakład produkcyjny. Pod koniec kwietnia 1993 r. zaczęłam sprzedawać chrupki, a w październiku moje chrupki dostały złoty medal na Targach „Polagra”. Nowy zakład za 3 mld zł zatrudnia 17 osób, wśród nich 32% stanowią osoby z I i II grupą inwalidzką. To jest produkt wiodący, wykazujący największą efektywność. 17 osób utrzymuje w zatrudnieniu rzesze niepełnosprawnych szwaczek, daje pieniądze na udoskonalenie produkcji odzieżowej, na dalszą restrukturyzację w innych branżach.</u>
          <u xml:id="u-17.5" who="#MariaMakowiecka">Byłam w pierwszym składzie rady Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Doświadczyłam, że zmiana kadrowa nie zawsze wychodzi instytucji na dobre. Widziałam 15 tys. podmiotów gospodarczych, bo tyle podmiotów świadczyło wówczas na Fundusz. Już wtedy były wspaniałe pomysły na komputeryzację, na delegaturę, aby egzekwować wpływy od Funduszu.</u>
          <u xml:id="u-17.6" who="#MariaMakowiecka">Zmiana kadrowa spowodowała, że pani minister M. Lubera na temat komputeryzacji wprowadziła NIK. Natomiast o strukturze powiedziała, że jest to zbiurokratyzowanie nowej instytucji. Mam na to dokumenty.</u>
          <u xml:id="u-17.7" who="#MariaMakowiecka">Nie wiem, co więcej pani M. Lubera wyrzuciła z Funduszu, bo również mnie podziękowała za pracę w Funduszu, mimo że byłam jedynym pracodawcą w radzie Funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AnnaBańkowska">Myślę, że wracanie do historii polityki kadrowej sprzed wielu lat jest nietaktem w tym momencie. Sądzę, że polityka kadrowa ulega sukcesyjnej poprawie. Oczekiwania wielu ludzi byłyby zaspokajane lepiej na dziś, niż można było to czynić kiedyś.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#komentarz">(Przerwa w obradach)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#GrażynaGajewska">Wydaje mi się, że uchwalenie ustawy było wielkim wydarzeniem historycznym. Osoby niepełnosprawne długo oczekiwały na rozwiązanie ich problemu. Ustawa rozwiązuje właśnie nasze problemy, może nie do końca, ale jednak nam pomaga.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#GrażynaGajewska">Utworzenie Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i możliwość udzielania pożyczek z tego Funduszu pomaga częściej zakładom pracy chronionej typu spółdzielczego, który reprezentuje wyrównywanie szans.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#GrażynaGajewska">Bardzo szybko znajdują pracę osoby niepełnosprawne o lekkim upośledzeniu, natomiast absolwenci, którzy nie mają rent i muszą pracować przynajmniej 5 lat, a niektórzy 3 lata, aby zarobić na rentę - nie otrzymują propozycji pracy.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#GrażynaGajewska">Oczywiście czasy, które nadeszły sprzyjają powstawaniu pseudoinwalidów.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#GrażynaGajewska">Zwracam się do wszystkich posłów o obroną ustawy, która jest dużym osiągnięciem, aby zakłady pracy chronionej nie pozostały bez ulg. Ulgi te są konieczne, a zakłady pracy chronionej typu spółdzielczego muszą istnieć, aby ludzie mocno poszkodowani mogli znaleźć pracę.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#GrażynaGajewska">Wszystkie wymogi ustawy są egzekwowane w zakładzie pracy chronionej właśnie typu spółdzielczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#KrystynaSienkiewicz">Wypowiedź dotycząca zatrudnienia, a zwłaszcza zatrudnienia osób niepełnosprawnych w urzędach pracy w pełni potwierdza się z obserwacjami wszystkich posłów. Dociera do nas wiele skarg, świadczących o randze tego problemu.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#KrystynaSienkiewicz">Chciałabym przekazać państwu, że ustawa nie jest w najmniejszym stopniu zagrożona. Jesteśmy zainteresowani nowelizacją tej ustawy, aby poprawić jej funkcjonowanie.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#KrystynaSienkiewicz">Nie wiem skąd wziął się ten niepokój, skoro Komisja ani jednym zdaniem nie odnosiła się się do istnienia ustawy czy Państwowego Funduszu Rehabilitacj Osób Niepełnosprawnych, a jedynie do tych fragmentów, gdzie był on zagrożony.</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#KrystynaSienkiewicz">Myślę, że drugi moment zaniepokojenia w środowisku pojawi sią wówczas, kiedy swoje sprawozdanie w Sejmie będzie składał Główny Inspektor Pracy. Ponieważ z badań PIP wynika, że nie wszędzie jest dobrze.</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#KrystynaSienkiewicz">Posłowie mają swój pogląd na absolutny sens istnienia ustawy, ona jest nie zagrożona. Oczekujemy inicjatywy rządowej dla jej nowelizacji. Również działalność Funduszu jest pod szczególnym nadzorem, gdyż Fundusz musi istnieć, ale na pewno nie może być źródłem na wszystko, na niedostatki budżetu państwa, na finansowanie części zadań ministra zdrowia, itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#AnnaBrzegorska">Korzystając z obecności naszych gości, miałabym uwagi do pewnych kwestii ustawodawczych. Mówimy tu o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Na pewno nowelizacja powinna pójść w jakimś kierunku, bo są pewne elementy w ustawie, które wymagałyby nowelizacji.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#AnnaBrzegorska">Rozważana jest często sprawa następująca, od ilu osób zakłady powinny płacić na Państwowy Fundusz Rehabilitacji.</u>
          <u xml:id="u-21.2" who="#AnnaBrzegorska">Nas, czyli zakłady pracy chronionej, interesuje obecnie sytuacja, która wiąże się z różnicą między podatkiem VAT naliczonym a podatkiem należnym.</u>
          <u xml:id="u-21.3" who="#AnnaBrzegorska">Uregulowanie istnieje tylko w formie zarządzenia ministra finansów. Jak wiemy, zarządzenie jest aktem prawnym niższego rzędu, w związku z czym, kwestia, która dotyczy wprowadzenia tego zarządzenia w treści, jaką posiada lub z drobnymi uzupełnieniami, byłaby bardzo istotna. Pozwalałaby nam w miarę spokojnie pracować.</u>
          <u xml:id="u-21.4" who="#AnnaBrzegorska">Następna sprawa wiąże się ze zwolnieniem z wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji jednostek budżetowych. Zwolnienie tych jednostek spowodowało różne reperkusje wśród zakładów pracy chronionej, zwłaszcza spółdzielczych. Współpracowaliśmy z różnymi jednostkami budżetowymi w zakresie usług. Jednostki te korzystały z naszych możliwości, kiedy proste wyroby np. prześcieradła szyły osoby z upośledzeniem.</u>
          <u xml:id="u-21.5" who="#AnnaBrzegorska">Gdyby była taka sytuacja, że jednostki budżetowe nie zostały zwolnione z opłat na Państwowy Fundusz, to współpraca z nami wytworzyłaby sytuację, w której jednostki te nie musiałyby ponosić żadnych opłat.</u>
          <u xml:id="u-21.6" who="#AnnaBrzegorska">Inna kwestia wiąże się z oddłużaniem zakładów pracy chronionej. Dużo się mówi dziś na ten temat. Zła kondycja przedsiębiorstw powoduje, że są naszymi dłużnikami. Powstaje taka sytuacja, że wiele zakładów pracy chronionej nie ma pieniędzy na bieżące wydatki, mimo że u dłużników pieniądze te się znajdują.</u>
          <u xml:id="u-21.7" who="#AnnaBrzegorska">Należałoby się również zastanowić nad tym, czy nie podjąć dyskusji na temat rozszerzenia pewnych możliwości zakładowych funduszy pomocy osobom niepełnosprawnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#JanRulewski">Muszę odnieść się polemicznie do pewnych stwierdzeń pana prezesa Z. Bączkiewicza, głównie tych dotyczących braku demokracji na etapach tworzenia ustaw i rozporządzeń. Jest to nieprawda, tym bardziej że z problemami niepełnosprawnych zetknęliśmy się kilkakrotnie. Najbliższą okazją będą założenia polityki społecznej.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#JanRulewski">Środki przekazu zniekształciły prace Komisji przekształcając ją w rodzaj pracy prokuratora. Komisja ma obowiązek odnieść się do raportu NIK, aczkolwiek niektóre stwierdzenia prasy wskazywały że mamy do czynienia z kryminalną postacią całego Funduszu.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#JanRulewski">Mamy natomiast do czynienia z tego rodzaju przypadkami w całym kraju. Dobrze więc, że posłowie poruszają te sprawy, one bowiem interesują opinię publiczną. Nie jest jednak tak, że proporcje te są zachwiane i wymagają interwencji politycznych, zmian na stanowiskach itd.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#JanRulewski">Uważam, że środki w kwocie 6 bln zł przeznaczone na ludzi niepełnosprawnych, to poważna zmiana w naszym skromnym budżecie. Jest to kwota, która równoważy ilość środków na aktywne zwalczanie bezrobocia.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#JanRulewski">W ubiegłym roku zarzucano podobnie brak ekonomicznych podstaw do przydzielania kredytów na usamodzielnienie się niepełnosprawnych. Autorem tego był Bank Inicjatyw Gospodarczych, który pieniądze te trzymał, a co podchwyciła NIK pisząc, że wydawano pieniądze na nieefektywne inwestycje.</u>
          <u xml:id="u-22.5" who="#JanRulewski">Nie można porównywać kredytu na niepełnosprawnych z kredytem przeznaczanym na działalność komercyjną.</u>
          <u xml:id="u-22.6" who="#JanRulewski">W działaniach władz i posłów powinno być przede wszystkim zapobieganie powstawaniu zjawiska osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-22.7" who="#JanRulewski">Uważam, że nierozstrzygnięty jest problem mienia nie chcianego. Wiele przedsiębiorstw chce mienie swoje oddać. Nie znalazło to do tej pory rozwiązania, ale rozważano sprawę już kilka lat temu, aby obiekty socjalne przedsiębiorstw komuś przekazać.</u>
          <u xml:id="u-22.8" who="#JanRulewski">Być może jest potrzebny drugi etap działalności i uaktywnienia, ale powinien on być precyzujący i poszerzający, zaś próba zastopowania ustawy, zmiany personalne jest według mnie bardzo niebezpieczna i szkodliwa dla środowiska osób niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#EdwardNiemczyk">Do wypowiedzi pana posła dodałbym, że znacznie większe nieprawidłowości powstają w bankach. Natomiast Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie miał w zasadzie gdzie zdobyć doświadczeń i chyba można mu wybaczyć te potknięcia. Osobiście mam szczególny sentyment do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jako długoletni prezes Sportowego Stowarzyszenia „Start” pamiętam, że sięgaliśmy dość często do tego Funduszu. Wyczyn naszych sportowców na Kanale la Manche to nie tylko machanie rękami, ale także duże pieniądze. Nie powiem jednak ile pieniędzy przekazał nam PFRON. Nie sądzę, żeby to były zmarnowane pieniądze. Sześciu mężczyzn sprawdziło się, pokazali iż osoby niepełnosprawne są zdolne do takiego wyczynu.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#EdwardNiemczyk">Myślę, że była to nobilitacja polskiej rehabilitacji. Polskie społeczeństwo natomiast miało kolejny dowód na to, że wzorce somatyczno-intelektualne, które przymierza się do osób niepełnosprawnych nie zawsze pasują.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#EdwardNiemczyk">Turnusy prowadzimy od 33 lat, dzielimy je na okres starożytny i nowożytny. Od 10 lat turnusy prowadzimy w nowej formie. Przez nowe turnusy „Itegra” i „Euro” przeszło 3 tys. osób niepełnosprawnych ruchowo. Stosujemy dość żelazne zasady, że na turnusie ma być 30% elity weteranów, a 70% nowych sportowców. Skoro jednak mamy prawie 4 tys. „starych” członków, to można sobie wyobrazić jakie mamy naciski, aby przyjąć nowych, jeżeli miejsc na turnusie mamy znacznie mniej. Dlatego też kilka tysięcy młodych ludzi nie może się dostać na nasze turnusy.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#EdwardNiemczyk">Nasze koło jest - mówiąc nieskromnie - najlepszym „Startem” w Polsce. Prowadzimy 8 sekcji sportowych.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#EdwardNiemczyk">Nie mam pretensji do Funduszu, aczkolwiek nie finansuje nam wszystkich turnusów. Wiemy natomiast, że w Polsce działa prawnie kilkanaście wspaniałych fundacji, w tym osiem zagranicznych. Są w nich olbrzymie pieniądze, trzeba tylko umieć do nich dotrzeć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#KrystynaSienkiewicz">Niewiele jest miast tak przyjaznych ludziom niepełnosprawnym, jak właśnie miasto Wągrowiec. Co miasto z tego ma? Nie chodzi mi oczywiście o wymierne korzyści.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#JacekKonowarski">Od 2 lat jestem burmistrzem Wągrowca. W 1980 r. czytałem projekt ustawy, która wchodziła w życie i bardzo cieszyłem się, że ustawa ta będzie przestrzegana, nie będzie barier architektonicznych.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#JacekKonowarski">Niestety, nadal istnieją problemy, zwłaszcza w tym zakresie. Miałem np. kłopoty z tym, ażeby urząd rejonowy, dokładnie wydział budownictwa, egzekwował przepisy zawarte w ustawie. Na wszystkie projekty, w których zawarte są stopnie i bariery architektoniczne, wydawane są pozwolenia na budowę. Doszło do tego, że w decyzjach lokalizacyjnych wpisywaliśmy zapis dodatkowy, gdyż okazywało się, że urząd rejonowy przestrzega praw, które ustanawia burmistrz, a nie przestrzega praw, które ustanowił Sejm. Wpisujemy wskazanie likwidacyjne - likwidacja barier architektonicznych, w tym momencie dopiero urząd rejonowy egzekwuje polecenie.</u>
          <u xml:id="u-25.2" who="#JacekKonowarski">Kiedy pojawiłem się w ośrodku po raz pierwszy na zaproszenie pana prezesa, spotkanie z grupą ludzi niepełnosprawnych było szokiem. Ale ten szok trwał tylko przy pierwszym spotkaniu. Potem postawiłem sobie cel, aby ośrodek był dostępny dla wszystkich, czyli nie tylko dla pełnosprawnych, ale również dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-25.3" who="#JacekKonowarski">Rok bieżący jest drugim rokiem realizacji likwidowania barier architektonicznych. Nasze miasto jest jednym z nielicznych miast w Polsce, gdzie na ulicach widać ludzi niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-25.4" who="#JacekKonowarski">Jest jeszcze wiele do zrobienia. Cieszę się, że świadomość kadry jest na tyle duża, że poszła za moim hasłem. Chcielibyśmy przystosować cały Wągrowiec do ludzi niepełnosprawnych. Myślę, że i na tym można zrobić interes. Niepełnosprawni goście zagraniczni, przebywający w ośrodku w Wągrowcu dopiero w Poznaniu mogą wymienić swoje niemieckie marki na złotówki, bo tutejsze banki pozbawione są barier umożliwiających swobodne poruszanie.</u>
          <u xml:id="u-25.5" who="#JacekKonowarski">Często likwidowaliśmy bariery w takich miejscach, które wskazywali nam sami niepełnosprawni. Ślub w Wągrowcu mogą wziąć niepełnosprawni bez żadnych problemów, bo do Urzędu Stanu Cywilnego można wejść bez problemów.</u>
          <u xml:id="u-25.6" who="#JacekKonowarski">Chcielibyśmy przystosować wszystkie instytucje, z których muszą korzystać niepełnosprawni. Myślę, że w przyszłości osiągniemy ten cel.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AnnaBańkowska">Miasto Wągrowiec nie będzie pierwszym miastem pokonującym bariery architektoniczne. Miałam okazję poznać pana Niemczyka na otwarciu pierwszego miasta bez barier architektonicznych. Jest to miasto Janikowo w woj. bydgoskim. Jeśli uda się państwu doprowadzić do takiego stanu jak Janikowo, to wszyscy ludzie z ośrodka będą się czuli wspaniale.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#AnnaBańkowska">Tam człowiek na wózku przejeżdża wszędzie i wjeżdża do każdego miejsca publicznego. Dojeżdża do placu zabaw, wjeżdża do wszystkich domów użyteczności publicznej, do sklepów.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#AnnaBańkowska">Nie wyrzucano tam pieniędzy do wszystkich szkół, sklepów, bo szkoda było na to środków. Wybierano natomiast te miejsca, gdzie usuwanie barier odbywało się najmniejszym kosztem.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#AnnaBańkowska">Życzyłabym bardzo, aby Wągrowiec był na mapie miast bez barier architektonicznych i dorównał warunkom, jakie stworzono w Janikowie.</u>
          <u xml:id="u-26.4" who="#AnnaBańkowska">W Janikowie zawarta była umowa z Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, czyli gmina finansowała połowę kosztów, drugą połowę Fundusz. Burmistrz miasta mówi, że licząc się z trudnościami Funduszu będzie teraz w większym stopniu finansował dalsze prace, które zamierza wykonać ze środków gminy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#HenrykRejsner">Spółdzielnia nasza powstała w środowisku wiejskim przy pomocy Państwowego Funduszu Aktywizacji Małych Miast w 1969 r. Zatrudnialiśmy inwalidów w warunkach pracy manufakturowej. Byliśmy wykonawcą kas do ścinaczy zielonek w Polsce, które wymagały znacznej ilości pracy ręcznej. Była to produkcja dość brudna, ciężka, ale dawała nam egzystencję.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#HenrykRejsner">Jesteśmy również jedynym producentem dla hut, kopalń, dla kolejnictwa, mleczarni i zakładów energetycznych, do silników dużej mocy. Produkcja ta dawała nam dość dobre wyniki do roku 1990, aż przemysł państwowy zaczął upadać.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#HenrykRejsner">Oto przykład z kolejnictwa - dyrekcja generalna usamodzielniła fabrykę PAFAWAG we Wrocławiu. PAFAWAG był nam winien 930 mln zł wartości z lat 1990–1991. Musieliśmy zrezygnować z kar tylko dlatego, żeby wyegzekwować kwotę 930 mln zł w 12 ratach.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#HenrykRejsner">Były premier K. Bielecki również wymyślił złoty środek dla Huty „Katowice”. Huta była nam winna 6 mln zł, a poprosiła o umorzenie 3 mln. Huta Sendzimira płaciła nam 300 mln zł w wielu ratach i do dziś zalega z kwotą 132 mln zł. Przedstawiciele tej huty byli niedawno w spółdzielni prosząc nas o umorzenie 10%. Nadal jednak huta składa zamówienia na oporniki.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#HenrykRejsner">Są to nieliczne przykłady kłopotów finansowych, spowodowanych nierzetelnością naszych kontrahentów.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#HenrykRejsner">To, że nadal jeszcze istniejemy zawdzięczamy Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#HenrykRejsner">Aby zrobić restrukturyzację potrzebne są pieniądze. Nasz biznes plan, czyli zweryfikowany plan naprawy spółdzielni, niestety, nie został przyjęty ani przez bank, ani przez inną jednostkę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#JanuszJurek">Środowisko spółdzielczości inwalidów znam dość dobrze. Był okres w przeszłości, kiedy próbowano zniszczyć spółdzielczość inwalidów nie udzielając w tym okresie praktycznie żadnej pomocy. Uważam, że podziały polityczne i stosunek w szczególności do osób niepełnosprawnych jest zupełnie niepotrzebny.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#JanuszJurek">Ludzie niepełnosprawni nie powinni być elementem przetargu politycznego.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#JanuszJurek">Chciałabym nawiązać jeszcze do pewnych stwierdzeń, o których mówiłem już na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej, że w środowisku osób niepełnosprawnych także potrzebna jest integracja. W pewnym okresie drogi środowisk osób niepełnosprawnych zaczęły się rozchodzić. Potrafiliśmy doprowadzić do pewnych konfliktów w środowisku, które organizacje i stowarzyszenia są bardziej lub mniej ważne.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#JanuszJurek">Jeśli mówimy dziś o spółdzielczości inwalidów, to nie mam wątpliwości, że jeśli z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powinny być finansowane zakłady pracy chronionej, to powinny być to przede wszystkim spółdzielcze zakłady pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#JanuszJurek">Nie zgadzam się ze stwierdzeniami, jakie padały na posiedzeniu Komisji ze strony dyrektor NIK, która mówiła, że może przydałby się pełnomocnik ds. spółdzielczości inwalidów.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#JanuszJurek">Jestem przekonany, że potrzebna jest nam wszystkim głęboka refleksja.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#JanuszJurek">Jeżeli ktoś próbuje wpasowywać każdy zakład pracy chronionej w pewne mechanizmy ekonomiczne, to ja się z tym nie zgadzam. Nie da się wypracować jednoznacznych kryteriów dla zakładu pracy chronionej. Zakład ten zatrudniający nawet taką samą liczbę osób, jak każdy inny zakład musi mieć inne kryteria oceny.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#JanuszJurek">To nieprawda, że posłowie próbują zrobić zamach na Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. My także jako osoby niepełnosprawne nie możemy obojętnie patrzeć na pewne nieprawidłowości, które mimo wszystko występowały. Nie zgadzamy się z eksponowaniem tylko tych nieprawidłowości. Nieprawdziwa jest wersja, że w Funduszu nic się nie zrobiło, że było tylko złodziejstwo i marnotrawstwo.</u>
          <u xml:id="u-28.8" who="#JanuszJurek">Sprawą dyskusyjną jest natomiast fakt, czy dotychczasowa ustawa jest bardziej ukierunkowana na osoby niepełnosprawne, czy na pracodawców?</u>
          <u xml:id="u-28.9" who="#JanuszJurek">Według mnie, w wielu zapisach tej ustawy jest ona bardziej ukierunkowana na pracodawców, niż na osoby niepełnosprawne. W tym zakresie, jeśli będzie można cokolwiek zrobić, to będziemy to robili.</u>
          <u xml:id="u-28.10" who="#JanuszJurek">Cieszę się, że jesteście państwo zdania, iż trzeba jednak ustawę nowelizować. Oczywiście w takim zakresie, kiedy nie zagrażałaby ona uczciwym podmiotom gospodarczym bez względu na formę własności, a także była bardziej ukierunkowana na osoby niepełnosprawne. W imieniu kolegów posłów mogę się chyba zdeklarować, że taki kierunek myślenia, przy nowelizacji ustawy przyjmiemy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#HalinaKorcz">Stały nasz kontakt z uczestnikami różnych turnusów rehabilitacyjnych, wieloletni kontakt z osobami pracującymi w zakładach pracy chronionej, a także osobiste doświadczenia, dają nam możliwość zwrócenia uwagi na te niuanse życia, których nie dostrzega się na co dzień, tym bardziej że niepełnosprawność tak różne ma odcienie, iż trudno nawet samym osobom niepełnosprawnym ocenić i przewidzieć wszystkie utrudnienia, jakie w określonej sytuacji może przynieść życie konkretnej osobie, z konkretnymi ograniczeniami. Bowiem co dla jednego może być rzeczą niezbędną, dla drugiego jest przeszkodą nie do pokonania. Znana tu jest sprawa rozbieżności interesów przy sławnych krawężnikach na ulicach, plaga osób poruszających się przy pomocy wózków, ułatwienia dla niewidomych, którym umożliwiają utrzymanie kierunku ruchu.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#HalinaKorcz">Dlatego, gdy się mówi o dostosowaniu jakiegoś fragmentu bytowania na tej ziemi do potrzeb niepełnosprawnych, trzeba się wykazać olbrzymią wyobraźnią, przenikliwością, życzliwością, a i tak w konsekwencji wybrać najczęściej rozwiązania kompromisowe, a więc takie, z których nikt nie będzie w pełni zadowolony, ale które wszystkim pozwolą przy odrobinie wysiłku w miarę normalnie egzystować.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#HalinaKorcz">Wspominam o tym dlatego, że zwiedzającym nasz ośrodek na pewno nie raz nasunęły się wątpliwości, czy wszystko zrobione zostało w sposób optymalny, niektóre rozwiązania - być może - wydały się państwu wręcz wadliwe. Zdajemy sobie sprawę, że myśląc tak w wielu punktach macie państwo rację. My też wiemy, że nie jedno powinno było być inaczej wykonane i mogło być inaczej wykonane. Na etapie budowy jednak nie wszystko dało się przewidzieć, nie wszystkie materiały okazały się być takimi, jak sobie wyobrażaliśmy, a czasem i nam zabrakło wyobraźni.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#HalinaKorcz">Staramy się jednak zebrać doświadczenia przy eksploatacji tej części nowej inwestycji i w dalszych etapach, a mamy nadzieję, że nie zabraknie na nie środków finansowych (tu pozwalam sobie złożyć ukłon w stronę pani minister i zarządzających Państwowym Funduszem Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych), unikniemy dzisiejszych błędów.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#HalinaKorcz">W każdym razie, w naszej ocenie, a jestem przekonana, że wyrażam tu opinię większości bywalców tego ośrodka, daje on nam możliwość samodzielnej egzystencji w dużej grupie, czego jesteśmy pozbawieni w wielu innych ośrodkach. Świetnie położony - woda, las i najczęściej wspaniała pogoda, przyzwoicie wyposażony, z życzliwym i kompetentnym personelem jest miejscem, do którego chętnie wracamy co roku, a niektórzy częściej, na weekendy, święta Bożego Narodzenia, zabawy sylwestrowe czy Wielkanoc. Chcielibyśmy bywać tu jak najczęściej, tylko mamy jeden problem, ośrodek musi tak kalkulować koszty pobytu, by zapracować chociaż na bieżącą eksploatację, a my za mało mamy pieniędzy, by opłacać te 200 tys. zł za jeden dzień pobytu.</u>
          <u xml:id="u-29.5" who="#HalinaKorcz">Raz w roku pomaga nam PFRON - chwała mu za to. Bez tej pomocy bylibyśmy bez szans nawet na jeden dwutygodniowy pobyt w roku poza czterema ścianami naszych mieszkań. Dochodzą do nas jednak niepokojące informacje, że od przyszłego roku będzie taka możliwość istniała tylko raz na dwa lata.</u>
          <u xml:id="u-29.6" who="#HalinaKorcz">Rozumiemy - brak środków wielu potrzebujących, ale czy wszystkich należy w tym względzie traktować jednakowo?</u>
          <u xml:id="u-29.7" who="#HalinaKorcz">Sprawa wymaga wszechstronnego rozważenia i stworzenia jakichś regulaminowych odstępstw od przyjętej reguły.</u>
          <u xml:id="u-29.8" who="#HalinaKorcz">Mówię o tym w tej chwili, gdyż w najbliższym czasie będą na pewno podejmowane decyzje i niedobrze by się stało, gdyby miały to być decyzje zawężające to, co było w ubiegłym i bieżącym roku.</u>
          <u xml:id="u-29.9" who="#HalinaKorcz">Pozwolicie państwo, że poruszę jeszcze jeden temat. Często w środkach masowego przekazu, a także w wypowiedziach polityków, jak również w preambule do ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych, z maja 1991 r. mówi się o „wyrównywaniu szans” osobom niepełnosprawnym. I muszę powiedzieć, że czasem zastanawiam się, co osoby używające tego zwrotu mają na myśli. Na czym w ich przekonaniu to „wyrównanie szans” powinno polegać.</u>
          <u xml:id="u-29.10" who="#HalinaKorcz">Szczególnie mam wątpliwości, czy tak samo jak ja pojęcie to rozumieją politycy. Zwracając się do was, w większości profesjonalnych polityków, pozwólcie państwo, że wspomnę tu tylko o dwóch ustawach: niedawno uchwalonej ustawie dotyczącej gospodarki mieszkaniowej i ustawie o pomocy społecznej.</u>
          <u xml:id="u-29.11" who="#HalinaKorcz">W jednym z fragmentów tej pierwszej ustawy mówi się, że osoby w trudnych warunkach materialnych, jeżeli ich dochód na członka rodziny nie przekracza najniższej emerytury, a w wypadku osób samotnych 15% najniższej emerytury, będą mogły obligatoryjnie korzystać z pomocy finansowej na opłacenie czynszu i świadczeń typu ogrzewanie, ciepła woda. Pomoc ta ograniczona jest metrażem mieszkania. Ustawodawca nie zapomniał tu o osobach niepełnosprawnych, u których metraż przypadający na jedną osobę samotną, a limitujący pomoc, zwiększono do 10 m2.</u>
          <u xml:id="u-29.12" who="#HalinaKorcz">Zapomniano tylko o jednym, o kosztach utrzymania nawet minimalnego standardu życia osoby - umownie mówiąc - zdrowej i niepełnosprawnej. Potraktowano te osoby równo.</u>
          <u xml:id="u-29.13" who="#HalinaKorcz">O ile wiem, brak rzetelnych badań socjologicznych, które określałyby koszty utrzymania w gospodarstwie osoby niepełnosprawnej w porównaniu do przeciętnych kosztów utrzymania w gospodarstwie osoby zdrowej. Moje prywatne obserwacje i długoletnie doświadczenie w pracy socjalnej wskazuje na to, że w gospodarstwach osób samotnych I grupy inwalidzkiej i częściowo II koszty utrzymania są minimum dwa razy wyższe.</u>
          <u xml:id="u-29.14" who="#HalinaKorcz">Jaki więc procent osób niepełnosprawnych skorzysta z dobrodziejstw tej ustawy?</u>
          <u xml:id="u-29.15" who="#HalinaKorcz">Jest nas, jak wykazują dane GUS, 10% populacji. Jeżeli za rok lub dwa od wejścia w życie tej ustawy wykona się odpowiednie badania, jestem skłonna już dziś się założyć z każdym, kto będzie tego chciał, że procent osób niepełnosprawnych korzystających z dopłat, będzie wielokrotnie niższy od ogółu populacji.</u>
          <u xml:id="u-29.16" who="#HalinaKorcz">Czy świadczyć to będzie o tym, że poziom życia tej grupy społeczeństwa jest tak wysoki? Czy raczej o tym, że znowu zapomniano o „wyrównaniu szans”?</u>
          <u xml:id="u-29.17" who="#HalinaKorcz">Tak ochoczo wyrażam chęć podjęcia zakładu w tej sprawie nie dlatego, że jestem hazardzistką, ale dlatego że funkcjonują już ustawy, które również - proszę mi pozwolić użyć ostrego sformułowania - dyskryminują osoby niepełnosprawne i przeprowadzone badania to potwierdzają. Tylko wnioski z tych badań nie są jak dotąd właściwie zrozumiane przez tworzących ustawy.</u>
          <u xml:id="u-29.18" who="#HalinaKorcz">Przypatrzmy się ustawie o pomocy społecznej. Któregoś dnia przeprowadziłam mini sondę wśród dyrektorów ośrodków pomocy społecznej województwa poznańskiego. Prosiłam o odpowiedź na jedno pytanie - jak wielu inwalidów korzysta z pomocy społecznej i jaki to jest procent w stosunku do korzystających.</u>
          <u xml:id="u-29.19" who="#HalinaKorcz">Z zażenowaniem przyznano mi, że niewielu, i że jest to kilka procent, przy traktowaniu wszystkich korzystających w danym okresie jako sto procent.</u>
          <u xml:id="u-29.20" who="#HalinaKorcz">Czy inwalidzi to taka bogata grupa społeczna? Czy nie mają potrzeb? Nie, tylko nie mieszczą się w kryteriach dochodowych ustalonych w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-29.21" who="#HalinaKorcz">Wprawdzie niepełnosprawność jest pojęciem wyszczególnionym w ustawie o pomocy społecznej, ale tylko w takim rozumieniu, że jeżeli są dwie osoby mające jednakowe dochody i trzeba wybrać jedną z nich, aby przyznać określoną pomoc, to osoba niepełnosprawna ma jakby dodatkową szansę.</u>
          <u xml:id="u-29.22" who="#HalinaKorcz">Czy to jest wyrównanie szans, jeżeli pamięta się o kosztach utrzymania, jakie musi ponosić osoba niepełnosprawna?</u>
          <u xml:id="u-29.23" who="#HalinaKorcz">W regulaminie świadczeń o pomocy społecznej dla kombatantów sprawa ta została w pewnym stopniu rozwiązana - a mianowicie świadczenie przysługuje, jeżeli dochód na osobę nie przekracza 150% najniższej emerytury, a nie jak w innych przypadkach 100%.</u>
          <u xml:id="u-29.24" who="#HalinaKorcz">Osób niepełnosprawnych nie będących kombatantami to nie dotyczy. Czy słusznie?</u>
          <u xml:id="u-29.25" who="#HalinaKorcz">Nie wiem, w jakim czasie ustawa o pomocy społecznej będzie nowelizowana. Myślę, że sprawa, którą starałam się zasygnalizować powinna zostać rzetelnie zbadana i załatwiona w taki sposób, by środowisko odczuło, że rzeczywiście ustawodawca pragnie wyrównać jego życiowe szanse.</u>
          <u xml:id="u-29.26" who="#HalinaKorcz">W swoim wystąpieniu nie wyczerpałam problemów, które warte byłyby poruszenia, mówiąc jednak o barierach, na które napotykają osoby niepełnosprawne i o ustawach, które - wierzę wbrew zamiarom ustawodawców - dyskryminują zamiast ułatwić życie, chciałabym podzielić się z państwem moim marzeniem.</u>
          <u xml:id="u-29.27" who="#HalinaKorcz">Marzy mi się taki tryb tworzenia ustaw, wszystkich ustaw, nie tylko tych dotyczących bezpośrednio osób niepełnosprawnych, w którym już od wstępnego etapu analizowano by każdy zapis, czy przypadkiem nie działa on na niekorzyść osób dotkniętych „innością”.</u>
          <u xml:id="u-29.28" who="#HalinaKorcz">Dotąd taki tryb chyba nie funkcjonuje, chociaż od trzech lat mamy Urząd Pełnomocnika ds. Osób Niepełnosprawnych, z którym wiązaliśmy i wiążemy wielkie nadzieje. W każdym razie nie odczuwamy tego w uchwalanych obecnie ustawach, a ci, którzy realizują ustawowe zapisy mówią nam, że nie potrafimy stworzyć własnego, silnego lobby.</u>
          <u xml:id="u-29.29" who="#HalinaKorcz">Mam nadzieję, że po zapoznaniu się z naszym gronem będziecie państwo jeszcze lepiej rozumieli nasze problemy i uwierzycie, że nie chcemy przywilejów, że pragniemy tylko wyrównania szans.</u>
          <u xml:id="u-29.30" who="#HalinaKorcz">Specjalista Wojewódzkiej Przychodni Rehabilitacyjnej w Poznaniu, lekarz: Jako specjalista Wojewódzkiej Przychodni Rehabilitacji województwa poznańskiego od wielu lat mam stały kontakt z ludźmi niepełnosprawnymi. Podjęcie pracy, to sukces życiowy inwalidy, jest ukoronowaniem procesu rehabilitacji. Przez cały czas chodzi nam o to, żeby rozwijać wszystkie możliwości i zdolności osób niepełnosprawnych. Ten proces jest jednak trudny i kosztowny.</u>
          <u xml:id="u-29.31" who="#HalinaKorcz">Turnusy rehabilitacyjne, to jedna z najbardziej udanych form rehabilitacji. Jest ona niezmiernie ważna dla osób zatrudnionych w zakładach pracy.</u>
          <u xml:id="u-29.32" who="#HalinaKorcz">Turnusy są ważne dla osób, które mają trudności z dotarciem do placówek rehabilitacyjnych w miejscu zamieszkania.</u>
          <u xml:id="u-29.33" who="#HalinaKorcz">Chciałabym zwrócić uwagę na występujący aspekt, turnusy powinny być wypoczynkiem i stwarzać możliwości integracji, a jednocześnie powinny mieć drugi aspekt - rehabilitacji leczniczej, dawać możliwość konsultacji lekarskiej, psychologicznej itd.</u>
          <u xml:id="u-29.34" who="#HalinaKorcz">Ośrodek jest wspaniale przygotowany do potrzeb osób niepełnosprawnych, ale wielu rzeczy mu jeszcze brak. Nie ma basenu, nowoczesnej aparatury fizykalnej.</u>
          <u xml:id="u-29.35" who="#HalinaKorcz">Mam nadzieję, że w nowelizacji ustawy pojawią się potrzeby zarówno dzieci, jak i bardziej podstawowej rehabilitacji leczniczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#ZdzisławBączkiewicz">W moim odczuciu, w sytuacji gospodarki rynkowej, przy możliwościach adaptacyjnych jednostek gospodarczych zakładów pracy chronionej, bez wsparcia Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych - zastrzyki funduszowe w okresach trudnych pozwalających spółdzielniom na dostosowanie się do wymogów rynku i podejmowanie nowej produkcji - są konieczne i niezbędne.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#ZdzisławBączkiewicz">Nieporozumieniem jest twierdzenie Najwyższej Izby Kontroli, że bank nie dał pozytywnej opinii.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#KrystynaSienkiewicz">O sprawie kredytowania przez bank mówiliśmy na spotkaniu z przedstawicielami zakładów pracy chronionej. Również pani poseł A. Bańkowska, rozpoczynając dzisiejsze posiedzenie, bardzo wyraźnie i mocno ten problem eksponowała.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#MarcinKowalczyk">Chciałbym odnieść się do ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Ustawodawca w pewnym momencie stwierdził, że istnieje pewna grupa ludzi i obszar ich działalności zawodowej, który wymaga jednoznacznego uregulowania. Zrobił to w tejże ustawie. Nie zrobił tego źle, bo uważam, że zdanie naszego środowiska jest takie, iż w ustawie jest dość ryzykowne wprowadzanie zmian, bo niewiele można poprawić, skoro można też popsuć.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#MarcinKowalczyk">W ramach tejże ustawy został utworzony Fundusz posiadający swoje pieniądze. W mojej ocenie, intencją ustawodawcy, tworząc zarówno ustawy jak i Fundusz, była ochrona i tworzenie miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#MarcinKowalczyk">Taka też ma być funkcja ustawy i funkcja Funduszu. Kierowanie pieniędzy z Funduszu na ratowanie często zakładów pracy chronionej, będących spółdzielniami, nawet w sytuacji prawie upadłości, uważam za w pełni uzasadnione.</u>
          <u xml:id="u-32.3" who="#MarcinKowalczyk">Bzdurą jest pytanie banku o opinie ekonomiczne o firmie, która już upada, bo wiadomo, że jak padnie, to wielu inwalidów zostanie bez pracy. Wiadomo też, że nie znajdą oni pracy w swoim regionie.</u>
          <u xml:id="u-32.4" who="#MarcinKowalczyk">W związku z tym zdrowy rozsądek i wiedza ludzi, którzy podejmują decyzje o sposobie podziału tych pieniędzy, musi być głównym wyznacznikiem, gdzie pieniądze trafiają.</u>
          <u xml:id="u-32.5" who="#MarcinKowalczyk">W sprawie umarzania także muszą być indywidualne decyzje.</u>
          <u xml:id="u-32.6" who="#MarcinKowalczyk">Nie zapominajmy, że funkcjonujemy na bardzo drapieżnym rynku. To, że tworzą się zakłady pracy chronionej, naciągające Fundusz na pieniądze na rzekome stanowiska pracy, jest normalnym zjawiskiem. Takie są uwarunkowania prawne, takie są fakty.</u>
          <u xml:id="u-32.7" who="#MarcinKowalczyk">Zakłady pracy chronionej są traktowane na rynku gospodarczym dokładnie tak samo, jak każdy inny podmiot gospodarczy. Ulgi wynikające z ustawy i ewentualne dofinansowania z Funduszu mają im te szanse wyrównać. W przeciwnym wypadku, jeśli się tak nie stanie, albo korzystne okoliczności na dziś zaczną być ograniczane, to finał jest prosty do przewidzenia.</u>
          <u xml:id="u-32.8" who="#MarcinKowalczyk">Spółdzielnie inwalidów czy zakłady pracy chronionej staną się normalnymi zakładami, dla których jednym i głównym wyznacznikiem działania będzie zysk. Tak, na szczęście, na razie nie jest.</u>
          <u xml:id="u-32.9" who="#MarcinKowalczyk">Myślę, że jeżeli chcemy rozmawiać o problemie osób niepełnosprawnych w kraju, to nie mieszajmy do tego ustawy.</u>
          <u xml:id="u-32.10" who="#MarcinKowalczyk">Według mnie, nie da się połączyć ograniczenia wypadkowości i sprawy rehabilitacji. To są dwa odrębne tematy. Próba wpływania na zmniejszenie wypadkowości w zakładach drogą zapisów ustawowych w tej ustawie z góry jest skazana na zagładę.</u>
          <u xml:id="u-32.11" who="#MarcinKowalczyk">Dopóki będą funkcjonowały tak twarde reguły rynkowe, jak dotychczas, tylko policja w postaci PIP jest w stanie, choć częściowo, ograniczyć problem wypadkowości w pracy. Nie ma żadnych innych metod.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#AnnaBańkowska">Dotychczasowa dyskusja pomogła wyartykułować problemy, które wiążą się z pełnym zaspokojeniem potrzeb dla osób niepełnosprawnych. Związane są także z ustawą. Dyskusja nie pomogła nam również wyrobić sobie poglądu, w jakim kierunku powinna pójść nowelizacja ustawy. Jesteśmy przekonani, że korzystać z tej ustawy powinny osoby niepełnosprawne, a nie cwaniacy, którzy przy okazji tej ustawy zbili niezły kapitał, kapitał kosztem środowiska osób niepełnosprawnych oraz kosztem ludzi zatrudnionych w zakładach pracy, które z różnych przyczyn nie zatrudniają niepełnosprawnych w wysokości określonego limitu.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#AnnaBańkowska">Składają się na ten fundusz ludzie, których los nie dotknął kalectwem. W czasie swoich kontaktów poselskich mam wnioski z zakładów pracy, które chciałyby się uwolnić od podatku na rzecz Funduszu. Bardzo często bowiem jest tak, że są to pieniądze gromadzone kosztem niepełnosprawnych. Trzeba zwrócić uwagą na to, że ustawa dotyczy zakładów większych, objęła w zasadzie przedsiębiorstwa państwowe, które są obecnie w złej kondycji finansowej. Jest to zbiorowy fundusz solidaryzmu z ludźmi niepełnosprawnymi. Dotyczy to właśnie składania się na Fundusz tych, którym wcale nie żyje się dobrze.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#AnnaBańkowska">Zakłady, które mogłyby wydatkować na ten cel pieniądze, w samej rzeczy są zwalniane z ustawy.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#AnnaBańkowska">Panu posłowi J. Rulewskiemu chciałabym powiedzieć, przypominając sobie dyskusję przy tworzeniu tej ustawy, jaki był podtekst ograniczenia do 50 osób stanu zatrudnienia. Ustawa powstawała w momencie klimatu absolutnie negatywnego dla zakładów państwowych i wszystkiego co przeszło ze starej epoki. 50 osób - to był taki limit, który miał dawać w wyobrażeniu wielu posłów gwarancję, że nie będzie to przeszkadzało sektorowi prywatnemu.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#AnnaBańkowska">To jest to samo, z czym dotychczas kolejny Sejm nie może się uporać, nagiąć przepisów dotyczących zasiłków chorobowych sektora państwowego i prywatnego. Tylko dlatego, że w poprzedniej kadencji nie mogliśmy się dowiedzieć, czy objąć równymi metodami wszystkie zakłady prywatne i państwowe, czy również wyłączyć grupę prywatnych, aby opłaty zasiłku chorobowego dla pracowników nie były inspiracją do zwalniania.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#AnnaBańkowska">Sądzę, że wszyscy jesteśmy jednego zdania - Fundusz dla niepełnosprawnych - a nie dla cwaniaków.</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#AnnaBańkowska">Rozumiem, że pośpiech jest złym doradcą, że w pośpiechu Fundusz podejmował decyzje, ale nie wolno - korzystając ze spotkania ze środowiskiem reprezentującym ludzi niepełnosprawnych - przymykać oczu na nieprawidłowości. A takich było sporo - była dowolność, uznaniowość. Tak nie może być.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#AnnaBańkowska">Realizację ustawy cechowała opieszałość w tworzeniu aktów wykonawczych. Na skutek braku aktów wykonawczych ustawa nie funkcjonuje właściwie.</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#AnnaBańkowska">Oczywistym jest, że ustawa jest ukierunkowana na miejsca pracy. Pamiętajmy, że ustawa dotyczy osób niepełnosprawnych o istotnym ubytku zdolności fizycznych i fizyczno-umysłowych, mających ograniczoną zdolność do wykonywania prac zarobkowych.</u>
          <u xml:id="u-33.9" who="#AnnaBańkowska">Już pierwszy artykuł rozstrzyga komu wolno korzystać z ustawy. Postulatów, co do rozszerzenia zakresu obszaru działania tej ustawy jest bardzo wiele. Szczególnie dotyczy to dzieci. W tej chwili dzieci niepełnosprawne nie mają źródła wspomagania.</u>
          <u xml:id="u-33.10" who="#AnnaBańkowska">Będziemy musieli zmienić ustawę, żeby Fundusz płacił przemiennie.</u>
          <u xml:id="u-33.11" who="#AnnaBańkowska">Art. 32 ust. 2 - zgodnie z ustawą udzielanie pożyczek zakładom pracy chronionej może następować wtedy, kiedy Fundusz ma nadwyżki. To m.in. kwestionowała Najwyższa Izba Kontroli, że nie ma określenia w ustawie, kiedy powstaje nadwyżka. Musimy to doprecyzować.</u>
          <u xml:id="u-33.12" who="#AnnaBańkowska">Musimy również wprowadzić większą liczbę zarządów. Nie może być jedno lub dwuosobowe zarządzanie.</u>
          <u xml:id="u-33.13" who="#AnnaBańkowska">Mam również pytanie do pani minister - na jakim etapie jest projekt nowelizacji ustawy? Czy uwzględnione w nim jest właśnie rozszerzenie zakresu objęcia ustawą również środowiska niepełnosprawnych, a dotychczas nie objętych?</u>
          <u xml:id="u-33.14" who="#AnnaBańkowska">Ile środków przeznaczono na dofinansowywanie Funduszy rehabilitacyjnych?</u>
          <u xml:id="u-33.15" who="#AnnaBańkowska">Czy przewiduje się w projekcie ustawy rozwiązanie kredytów preferencyjnych dla podmiotów zatrudniających osoby niepełnosprawne?</u>
          <u xml:id="u-33.16" who="#AnnaBańkowska">Czy rząd przewiduje teraz kredyty preferencyjne na budownictwo?</u>
          <u xml:id="u-33.17" who="#AnnaBańkowska">Co z problemem składek sfery budżetowej, czy są ustalenia konkretyzujące te sprawy?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Padło pytanie, czy trzeba zmienić prawo, czy powinny nastąpić jakieś zmiany legislacyjne, ażeby dzieci i młodzież mogły korzystać z turnusów rehabilitacyjnych. Według mnie, nie ma takiej potrzeby.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Moim zdaniem, należy wyposażyć bardziej resort zdrowia, który jest ustawowo zobowiązany do prowadzenia takich turnusów. Jednakże świadomość, że resort zdrowia nie jest w stanie zapewnić dzieciom i młodzieży turnusów spowodowała to, że rada nadzorcza podjęła taką decyzję.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">W roku bieżącym 49 tys. osób niepełnosprawnych skorzystało z turnusów rehabilitacyjnych, których było 963, a na ten cel przeznaczono 108 mld zł ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Natomiast z zakładów pracy chronionej skorzystało 5 tys. osób. Przede wszystkim skorzystały środowiska osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Mamy ustalane zasady organizowania turnusów rehabilitacyjnych, jest tam kwota, którą przeznacza się na uczestnika. Myślę, że organizator sam doskonale może te zmiany wprowadzić.</u>
          <u xml:id="u-34.5" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Bardzo wiele mówiliśmy o nowelizacji ustawy. Dobrze, że mówiliśmy w kontekście zakładów pracy chronionej, gdyż najwięcej zarzutów, jakie padły, to według ustawy środki PFRON mogą być przeznaczone na pożyczki zakładom pracy chronionej w momencie gdy jest nadwyżka.</u>
          <u xml:id="u-34.6" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Myślę, że dobrym zapisem w nowelizacji ustawy będzie projekt ustawy, aby w jednym z punktów, w którym się mówi na co środki Funduszu mogą być przeznaczone, był jasny, czytelny zapis na udzielanie pożyczek zakładom pracy chronionej, szczególnie na procesy restrukturyzacji i inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-34.7" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Taki zapis w noweli projektu by się znalazł i myślę, że to spowoduje wyjaśnienie bulwersujących decyzji.</u>
          <u xml:id="u-34.8" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Rzeczywiście w projekcie nowelizacji ustawy jest wprowadzony zapis, który nakłada na sferę budżetową obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych. Wprowadzamy go dość łagodnie w projekcie w 1995 r. - 2%, w 1996 r. - 4%, od 1997 r. - 6%.</u>
          <u xml:id="u-34.9" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Jestem przekonana, że 2% nie będzie obciążeniem dla budżetu państwa, ponieważ 2% już jest zatrudnionych w całej sferze budżetowej.</u>
          <u xml:id="u-34.10" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Rok 1995 będzie dobrym momentem, kiedy sfera budżetowa uświadomi sobie, że za rok będzie musiała zatrudnić 4% osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-34.11" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Myślę, że przy ostrej postawie Ministerstwa Finansów w tej sprawie, będzie to rozwiązanie wymagające akceptacji.</u>
          <u xml:id="u-34.12" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Kilka głosów dotyczyło zwolnień z wpłat na Państwowy Fundusz zakładów, które współpracują z zakładami pracy chronionej. Mamy takie sygnały, że występują o umorzenie z części w momencie, kiedy kooperują z zakładem pracy chronionej, natomiast nie rozliczają się z nim.</u>
          <u xml:id="u-34.13" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Taki zapis w nowelizacji ustawy również się znalazł. To znaczy, że może zostać umorzona w tej części wpłata na Fundusz po rozliczeniu się z zakładem pracy chronionej.</u>
          <u xml:id="u-34.14" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Nowelizacja była skierowana do związków zawodowych, resortów, stowarzyszeń, Krajowej Izby Gospodarczej, Krajowego Związku. Ustawa wróciła już do nas, oczywiście nie wszystkie uwagi mogliśmy uwzględnić. Musi się odbyć ponownie konsultacja, ponieważ nie wszystkie uwagi zostały ujęte w nowelizacji. Jesteśmy na etapie przesłania do marszałka Sejmu - w związku z dezyderatem państwa - założeń, celów i skutków finansowych.</u>
          <u xml:id="u-34.15" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Po następnych konsultacjach, w październiku nowelizacja ustawy ma być rozpatrywana przez Radę Ministrów. Wymaga bowiem ponownego przekonsultowania z resortami, stowarzyszeniami i związkami zawodowymi.</u>
          <u xml:id="u-34.16" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">W projekcie nowelizacji wyszliśmy naprzeciw oczekiwaniom niepełnosprawnych, podejmującym działalność gospodarczą. Ponadto osoby niepełnosprawne, kontynuujące działalność gospodarczą mogą uzyskiwać kredyt na preferencyjnych warunkach, tj. dopłatę do 50% do stopy kredytu.</u>
          <u xml:id="u-34.17" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Idziemy też w kierunku zdyscyplinowania pracodawców, proponujemy w ustawie rozwiązanie, które mówi nie o 3 lecz o 6 latach zatrudniania osoby niepełnosprawnej, o przemiennym finansowaniu co drugi miesiąc oraz na zwiększeniu kary za zwolnienie osoby niepełnosprawnej przed terminem.</u>
          <u xml:id="u-34.18" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Mówiliście państwo o trudnej sytuacji zakładów, które występują o zwolnienia, umorzenia i rozkładania na raty, kiedy sytuacja zakładów pracy jest różna i jak będzie to przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-34.19" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Podejrzewam, że będzie niedobrze przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-34.20" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Miałam możliwość zapoznania się ze sprawozdaniem PIP i zorientowałam się, że będzie coraz mniej płatników na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JanRulewski">Dzięki temu będzie można obniżyć tę składkę w stosunku do dużych zakładów pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#GrażynaAndrzejewskaSroczyńska">Jest to rzeczywiście sprawa do dyskusji. Trzeba będzie rozważyć wszystkie argumenty za i przeciw. Moje stanowisko jest takie, żeby było jak najwięcej podatników na PFRON. Będzie wówczas mógł on służyć pomocą jak największej liczbie osób niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#KrystynaSienkiewicz">Dziękuję pani minister za udzielenie odpowiedzi na pytania, których ciąg dalszy nastąpi na rutynowych posiedzeniach Komisji. Dzisiejsze spotkanie było dla nas efektywne pod względem merytorycznym. Bezpośredni kontakt jest o wiele bardziej korzystny.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#KrystynaSienkiewicz">Dziękuję bardzo tym z państwa, którzy zechcieli nas gościć i uczestniczyć w dzisiejszym posiedzeniu. Dziękuję panu prezesowi Z. Bączkiewiczowi za zorganizowanie nam spotkania oraz pani minister za udział w posiedzeniu.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#KrystynaSienkiewicz">Na tym zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>