text_structure.xml 126 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#WiesławaZiółkowska">Podkomisja kilka razy zbierała się, by przygotować sprawozdanie z rządowego projektu ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne. W czasie posiedzeń podkomisji przedstawiciele Ministerstwa Skarbu Państwa i Ministerstwa Finansów złożyli liczne poprawki do przedłożenia pierwotnego, ponieważ projekt był złożony dosyć dawno - jeśli się nie mylę - we wrześniu ubiegłego roku.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#WiesławaZiółkowska">Ponieważ później zajmowaliśmy się projektami ustaw okołobudżetowych oraz pracowaliśmy nad projektem budżetu na 1997 rok, nie mieliśmy czasu zająć się tym projektem ustawy. Mogliśmy przystąpić do pracy dopiero po zakończeniu pilniejszych spraw.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#WiesławaZiółkowska">W tym czasie weszły w życie ustawy regulujące centrum administracyjne i gospodarcze rządu. Z tego powodu, ale nie tylko zaistniała potrzeba zmiany kształtu ustawy zaproponowanej przez rząd.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby pan dyr. Dziewulski przypomniał państwu z czego wynika potrzeba wprowadzenia tej nowej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PiotrDziewulski">Na wstępie wyjaśniam, że mam osobiste upoważnienie premiera Cimoszewicza do reprezentowania rządu w przypadku zadawania pytań przez członków Komisji, zgodnie z regulaminem Sejmu.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PiotrDziewulski">Projekt ustawy został złożony do laski marszałkowskiej w marcu 1996 r. Podstawową przesłanką było to, że poręczenia, gwarancje udzielane przez skarb państwa nie mieszczą się w ramach prawa budżetowego. Potrzeby znacznie przekraczają to, na co pozwala prawo budżetowe, natomiast jego nowelizacja wydawała nam się sprawą dużo poważniejszą i zawierającą dużo więcej aspektów.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#PiotrDziewulski">W związku z tym wrócono do pomysłu, który został już kiedyś zrealizowany, bowiem w prawie polskim była już ustawa o poręczeniach.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#PiotrDziewulski">Kanwą dla projektu ustawy jest art. 23 prawa budżetowego, który został rozbudowany oraz znaczna część delegacji zawartych w prawie budżetowym do wydania rozporządzeń. Regulacje w tych aktach wykonawczych są na tyle istotne, że powinny one wynikać z mocy ustawy. Jest to także zgodne z postulatami państwa posłów.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#PiotrDziewulski">Po drugie, ustawa o obligacjach stworzyła możliwość poręczania lub gwarantowania przez rząd emisji obligacji, ale nie została określona procedura. Dopiero po uchwaleniu tej ustawy stworzony zostanie komplet instrumentów i rząd będzie mógł poręczać lub gwarantować emisje obligacji.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#PiotrDziewulski">Po trzecie, ustawa ta wprowadza od dawna zgłaszany postulat gwarantowania naprawienia szkód. W przypadku dużych projektów inwestycyjnych, realizowanych przez wiele lat, np. budowy autostrad, obiektów energetycznych służących ochronie środowiska, przede wszystkim inwestorzy zagraniczni chcą otrzymać pewne gwarancje od rządu. Udzielanie takich gwarancji bez umocowania ustawowego byłoby przekroczeniem prawa, gdyż często dotyczą one niezmienności warunków przez wiele lat.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#PiotrDziewulski">Jeśli z winy państwa jakiś warunek ulegnie zmianie i istotnie wpłynie on na efektywność danej inwestycji, to inwestor będzie mógł dochodzić roszczeń. Oczywiście, nie wchodzą w grę automatycznie dokonywane wypłaty na jego rzecz.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#PiotrDziewulski">Ta ustawa, podobnie jak ustawa o popieraniu budownictwa mieszkaniowego, która wprowadziła Krajowy Fundusz Mieszkaniowego Banku Gospodarstwa Krajowego, sankcjonuje istniejący już Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych Banku Gospodarstwa Krajowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#WiesławaZiółkowska">Z pewnością ta ustawa jest bardzo potrzebna. Rząd, a przede wszystkim parlament musi wiedzieć, jakie są zaciągane zobowiązania pod adresem skarbu państwa, albo bezpośrednio przez tę osobę prawną albo przez podmioty, w których skarb państwa ma większościowy udział.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#WiesławaZiółkowska">Funkcjonują różnego rodzaju agencje, które finansowane są ze środków finansowych. Udzielają one gwarancji i poręczeń, a wówczas kiedy Ministerstwo Finansów skierowało do nich ankietę z pytaniem jakich udzieliły gwarancji i poręczeń, to nawet nie odpowiedziały na nie.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#WiesławaZiółkowska">Są także osoby prawne, w których skarb państwa ma większościowy udział. Również one udzielają gwarancji i poręczeń, ale o tym często nie wie Ministerstwo Finansów, natomiast Sejm nie jest informowany o skali zagrożeń wynikających z tych gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#WiesławaZiółkowska">W związku z tym nie ma cienia wątpliwości, że uchwalenie tej ustawy jest niezbędne. Ktoś z państwa posłów - jeśli się nie mylę pani poseł Góralska - życzyła sobie, aby Komisje otrzymały informacje, jakich gwarancji i poręczeń udzielały agencje. Taką odpowiedź otrzymaliśmy z Ministerstwa Finansów. Zostanie ona powielona i dostarczona członkom obu Komisji przed drugim czytaniem projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#WiesławaZiółkowska">Proponuję, abyśmy teraz przystąpili do pracy nad projektem ustawy, rozpatrując kolejne artykuły. Poinformuję państwa jakich podkomisja dokonała zmian w stosunku do przedłożenia rządowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#HelenaGóralska">Nie jest to potrzebne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#WiesławaZiółkowska">Może rzeczywiście zajęłoby to zbyt dużo czasu, więc będę tylko informowała państwa, co istotnego zawiera poszczególny artykuł.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tytułu ustawy? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#WiesławaZiółkowska">Rozdział 1 zawiera przepisy ogólne.</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 1? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 2? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-5.5" who="#WiesławaZiółkowska">W artykule tym został zamieszczony słowniczek do ustawy. W kilku miejscach doprecyzowaliśmy przepisy, aby nie było wątpliwości o jakie chodzi podmioty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#RyszardTupin">Mam pytanie w związku z art. 1 ust. 1. Ustawa ma regulować sprawę udzielania poręczeń i gwarancji przez skarb państwa. Czy również chodzi o gwarancje udzielane za państwowe osoby prawne?</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#RyszardTupin">Według Kodeksu cywilnego, skarb państwa nie odpowiada za ich zobowiązania, a one nie odpowiadają za zobowiązania skarbu państwa. Powstaje pytanie czy ta ustawa ma uregulować zobowiązania skarbu państwa, gdy bezpośrednio angażuje się on w poręczenia czy gwarancje i odpowiada całym majątkiem, czy też chodzi o zobowiązania państwowych osób prawnych, za które skarb państwa miałby poręczać?</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#RyszardTupin">Czy wchodzi w rachubę taka sytuacja? Czy państwowe osoby prawne samodzielnie zaciągają zobowiązania w zakresie poręczeń i gwarancji, zaś ustawa nakłada na nie ograniczenie, wyznaczając poziom tych zobowiązań?</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#RyszardTupin">Jest to sprawa systemowa i należałoby ją wyjaśnić zanim przystąpimy do omawiania szczegółów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proponuję, aby pan dyr. Dziewulski udzielił odpowiedzi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PiotrDziewulski">Jest dokładnie tak jak powiedział pan Tupin. Chcę podkreślić, że treść art. 1 nie różni się po pracach podkomisji od treści przedłożenia rządowego, czyli jest taka, jaką Rada Ministrów skierowała do Sejmu. Dlatego nie rozumiem wątpliwości pana Tupina.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś z państwa ma jeszcze wątpliwości w tej sprawie? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jeszcze uwagi do art. 1?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#JerzyOsiatyński">Byliśmy już przy art. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 2? Nie widzę, aby ktoś się zgłaszał.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 2, który nosi tytuł: „Poręczenia, gwarancje, spłaty kredytów”.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#WiesławaZiółkowska">W tym rozdziale mowa jest o tym, że gwarancji i poręczeń udziela Rada Ministrów na wniosek ministra finansów lub minister finansów, czyli jest tak samo jak do tej pory. Przepisy w tym rozdziale regulują dokładnie tryb i warunki udzielania gwarancji oraz poręczeń przez te podmioty.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 3? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 4? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 5?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#JerzyOsiatyński">Ust. 1 stanowi, że poręczenia i gwarancje mogą być udzielane do wysokości 60 proc. wykorzystanej kwoty kredytu objętego poręczeniem i gwarancją oraz do wysokości 60 proc. odsetek od tej kwoty.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#JerzyOsiatyński">W ust. 2 odstępuje się od tej zasady, bowiem Rada Ministrów będzie mogła udzielić poręczenia do wysokości wyższej niż określona w ust. 1, w przypadku przedsięwzięcia o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#JerzyOsiatyński">Czy ten przepis jest bezpieczny, zwłaszcza z punktu widzenia zapisów, które mamy w konstytucji. W żaden sposób nie limitowane poręczenie może łacno - wprawdzie nie w roku, w którym jest przyznawane, lecz w następnym roku czy jeszcze później, kiedy stanie się wymagalne - naruszyć przepisy konstytucji dotyczące relacji zadłużenia skarbu państwa w stosunku do produktu krajowego brutto?</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#JerzyOsiatyński">Czy jednak nie powinien być nałożony jakiś „filtr”? Jest to pytanie do członków podkomisji i do pana dyr. Dziewulskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#JanuszKrzyżewski">Postaram się odpowiedzieć na to pytanie. Sformułowanie „nie można udzielić” oznacza granice skuteczności poręczeń i gwarancji do określonego limitu. Na rynku finansowym, kiedy funkcjonują przepisy prawa cywilnego, fakt przekroczenia dopuszczalnych granic nie unieważnia czynności prawnej. Poręczenie i gwarancja (wyjątek w całym systemie prawnym) są ważne, mimo że zostały naruszone limity koncentracji ryzyka.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#JanuszKrzyżewski">W tym przypadku sformułowanie „nie może” oznacza bezwzględną nieważność czynności prawnej. W ten sposób zastrzeżenie pana posła jest uwzględnione i dlatego nie protestowaliśmy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#WiesławaZiółkowska">Podkomisja zastanawiała się nad skutkami delegacji zawartej w ust. 2. Obawialiśmy, że jest ona zbyt daleko idąca, ale braliśmy pod uwagę dwa obwarowania w ustawie. Otóż w ustawie budżetowej każdego roku będzie określona wysokość gwarancji i poręczeń, a więc wyznacza się limit kwotowy, ponadto rząd składa sprawozdanie z wykonania budżetu i wówczas otrzymujemy informację szczegółową o udzielonych gwarancjach i poręczeniach.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#WiesławaZiółkowska">Rząd obstawał przy tym, aby mógł udzielać poręczeń i gwarancji do 100 proc. wykorzystanej kwoty kredytu w szczególnych sytuacjach. Podkomisja zgodziła się na to, mając na uwadze te dwa obwarowania, czyli limit kwotowy w ustawie budżetowej oraz sprawozdanie z wykorzystania tego limitu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PiotrDziewulski">Omawiana regulacja była podyktowana dwiema przesłankami. Ponieważ w strukturze poręczeń i gwarancji rządu wysoki udział mają gwarancje dla Banku Światowego, EBOR i dla innych tego typu instytucji finansowych, których statuty wymagają stuprocentowej gwarancji rządów krajów, dla których udziela się kredytów, to gdybyśmy tego rozwiązania nie przyjęli, odcięlibyśmy sobie drogę do strumienia kredytów udzielanych przez te instytucje. Nie są one do końca komercyjne, ale ich celem jest wspieranie rozwoju w krajach takich jak Polska. Oczywiście, nie dzieje się to na zasadach filantropijnych, bo za udzielone kredyty biorą one określone odsetki.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#PiotrDziewulski">Głęboko zastanawialiśmy się nad sformułowaniem ust. 2 mając na uwadze ryzyko, które jednak nie polega na przekroczeniu limitu, gdyż każdego roku parlament będzie decydował jaki jest łączny limit poręczeń i gwarancji. Rada Ministrów i minister finansów nie mogą tego przekroczyć, bo złamaliby ustawę. Zagrożenie leży w innym miejscu.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#PiotrDziewulski">Otóż formuła gwarancji stuprocentowej może rodzić cechy ukrytej dotacji. Przyznajemy, że nie znaleźliśmy rozwiązania, które by równo traktowało podmioty. Zapis, iż dla banków zagranicznych można dawać 100 proc. gwarancji, a dla banków krajowych do 60 proc., byłby sprzeczny z równym traktowaniem podmiotów. Z tej pułapki nie znaleźliśmy lepszego wyjścia niż propozycja zawarta w art. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#JerzyOsiatyński">Nie chcę hamować prac nad tą ustawą, której szybkie uchwalenie niewątpliwie jest bardzo ważne.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#JerzyOsiatyński">Pan dyr. Dziewulski ma rację, bowiem sformułowanie „mogą być udzielone” (ust. 1) nie zawiera ryzyka, ale tylko wówczas, gdy udziela się poręczeń lub gwarancji. Później, gdy okaże się, że te gwarancje lub poręczenia stały się wymagalne, to wyprowadzą one nas „przez płot i naruszone zostaną różne przepisy.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#JerzyOsiatyński">Wobec tego może należałoby się zastanowić nad inną konstrukcją i przyjąć tego rodzaju rozwiązanie, że dla poręczeń i gwarancji, które są wymagane przez Bank Światowy lub podobne międzynarodowe instytucje, stosowano by analogiczną regułę do tej, jaką stosują banki przy ocenie ryzyka. Są bowiem gwarancje i poręczenia, gdzie przyjmuje się, że ryzyko jest zerowe i są takie gwarancje i poręczenia, gdzie przyjmuje się, iż ryzyko jest znacznie większe.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#JerzyOsiatyński">Z tego punktu widzenia, poręczenia, które są przyznawane dla kredytów Banku Światowego, EBOR i innych instytucji finansowych, nie byłyby powielane - czego obawia się pan dyr. Dziewulski - dla innych podmiotów gospodarczych.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#JerzyOsiatyński">Jest to luźna propozycja. Jeżeli rząd dojdzie do wniosku - myślę, że w tej fazie wspólnie z panią przewodniczącą i Komisjami - że można znaleźć sformułowanie, które pozwoliłoby na wprowadzenie autopoprawki, to wtedy uwzględnilibyśmy ją, a jeśli nie, to zostaniemy przy tym zapisie, który jednak budzi niepokój o to, jakie mogą być konsekwencje w następnych latach po przyznaniu gwarancji lub poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#JerzyOsiatyński">Argument, że Sejm rokrocznie wyznacza limit gwarancji i poręczeń, nie jest trafny, bowiem skutki dziś przyznanego poręczenia mogą wystąpić za 2–3 lata i wówczas możemy nie zmieścić się w limitach dotyczących zadłużenia skarbu państwa w stosunku do PKB.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WiesławaZiółkowska">Oceniając wykonanie budżetu za dany rok będzie można dokonać w bardzo wnikliwej kontroli udzielonych gwarancji i poręczeń. Ryzyko, iż możemy nie zmieścić się w długu publicznym niesie za sobą każda z udzielonych gwarancji i poręczeń, gdyż faktycznie limity będą tylko roczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#JerzyOsiatyński">Skutki gwarancji mogą wystąpić za 3–4-5 lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#WiesławaZiółkowska">Powrócimy do kwestii kontroli, gdy będziemy omawiali zapisy o składaniu sprawozdania. Może tam uda nam się jeszcze tę kontrolę wyostrzyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PiotrDziewulski">Zgadzamy się generalnie z panem posłem Osiatyńskim, ale zwracam uwagę na to, że to co stanie się wydatkiem nie będzie zadłużeniem. Jeśli nastąpi skuteczność poręczenia, to po prostu będzie trzeba zapłacić beneficjentowi w ciągu 10 dni. Nie wchodzi to w limit zadłużenia.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#PiotrDziewulski">Innymi słowy, mówimy o długu potencjalnym, a nie o długu zapadalnym. Nie jest to tego typu zobowiązanie, jak wówczas, kiedy zostanie wyemitowany papier wartościowy i powstaje dług. W tym przypadku, z chwilą udzielenia poręczenia, jeszcze nie ma długu zapadalnego. Powstanie on wtedy, kiedy wystąpi roszczenie, trzeba zapłacić beneficjentowi, a skarb państwa nie ma pieniędzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JerzyOsiatyński">Co w tej sytuacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PiotrDziewulski">Proporcje udzielanych poręczeń muszą współgrać z kwotami, jakimi dysponuje. Ponadto ta ustawa wprowadza zasób majątkowy. Jest to sposób na zbieranie środków, jakby na boku, poza corocznym budżetem, w pewnej relacji do wydawanych poręczeń i gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#PiotrDziewulski">Gdyby się okazało, że jakieś kolejne poręczenie, które zapadło, nie ma pokrycia w budżecie, to w tym celu jest tworzony rachunek poręczeniowy Banku Gospodarstwa Krajowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#JózefKaleta">Sądzę, że nie ma niebezpieczeństwa, iż skutki udzielonych poręczeń będą niekontrolowane. Przy uchwalaniu ustawy budżetowej powinniśmy uwzględnić skutki z poprzednich lat. Myślę, że parlament powinien panować nad tym w momencie uchwalania ustawy budżetowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy możemy uznać, że na tym etapie wyjaśnienia są wystarczające? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 6.</u>
          <u xml:id="u-24.2" who="#WiesławaZiółkowska">Stanowi on, że gwarancje i poręczenia powyżej 15 mln ECU, a także te, o których mowa w poprzednim artykule, są udzielane przez Radę Ministrów. Pozostałe gwarancje i poręczenia są udzielane przez ministra finansów.</u>
          <u xml:id="u-24.3" who="#WiesławaZiółkowska">Nie powinno być problemu z tym artykułem.</u>
          <u xml:id="u-24.4" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 7 określa, na jakie cele mogą być przeznaczane kredyty poręczone lub gwarantowane przez skarb państwa.</u>
          <u xml:id="u-24.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-24.6" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 8 stanowi, że warunkiem udzielenia poręczenia lub gwarancji jest ustanowienie przez kredytobiorcę zabezpieczenia na rzecz skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-24.7" who="#WiesławaZiółkowska">Czy ktoś ma zastrzeżenia do treści tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-24.8" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 9? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-24.9" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 10?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Czy zamierzone było i dlaczego uzależnienie skuteczności poręczenia lub gwarancji od wniesienia opłaty prowizyjnej i od tej opłaty powinno być uzależnione udzielenie gwarancji lub poręczenia. Analogicznie w art. 8 zabezpieczenie jest warunkiem udzielenia gwarancji lub poręczenia.</u>
          <u xml:id="u-25.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Z tym artykułem wiąże się drugie moje pytanie. Kogo ta opłata obciąży? Powinna obciążać kredytobiorcę, ale tak nie postanowiono, a także nie mówi się, czy również taką opłatą można obciążyć kredytodawcę, czy może obojętne jest, który z nich wniesie opłatę. Może opłata powinna być ponoszona solidarnie przez kredytodawcę i kredytobiorcę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#WiesławaZiółkowska">Takich pytań Komisje nie zadawały, ponieważ w art. 10 ust. 2 mówimy, że Rada Ministrów lub minister finansów mogą odstąpić od naliczania i pobierania opłaty prowizyjnej od poręczeń lub gwarancji, w związku z tym uzależnienie udzielenia gwarancji lub poręczeń od wniesienia opłaty prowizyjnej byłoby sprzeczne z tym zapisem.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#WiesławaZiółkowska">Nie jestem jednak fachowcem na taką miarę, abym mogła państwu szczegółowo to wyjaśnić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PiotrDziewulski">Gdyby opłata następowała przed udzieleniem gwarancji lub poręczenia, to mielibyśmy tego rodzaju sytuację, że ktoś już wpłacił ministrowi finansów pieniądze, leżą one na koncie, a my dopiero siadamy z nim do podpisania umowy o udzielenie poręczenia.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#PiotrDziewulski">Chodzi o to, że umowa zawiera warunki, które w pewnym momencie mogą nie odpowiadać wnioskodawcy i może się on wycofać. Zawieramy umowę o udzielenie poręczenia z wnioskodawcą, następnie umowę poręczenia z beneficjentem, czyli z bankiem. Ta umowa wchodzi w życie z dniem, kiedy na konto Ministerstwa Finansów wpływa uzgodniona w treści umowy opłata.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#PiotrDziewulski">Mieliśmy już taki przypadek, iż opłata nie została uiszczona. Gdy miało dojść do płacenia z tytułu umowy i okazało się, że opłaty nie było, to minister finansów odmówił wykonania roszczenia.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#PiotrDziewulski">Jeśli chodzi o drugi zarzut, to niedookreślony zapis ma tę zaletę, że pozwala na pertraktacje wnioskodawcy z bankiem, kto ureguluje opłatę. Na przykład może uregulować ją bank z pierwszej raty kredytów za wnioskodawcę, gdyż w danym momencie może on nie mieć środków. My w to się nie wtrącamy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">W każdym razie beneficjent musi interesować się tym czy wnioskodawca uiścił opłatę, czy nie zrobił tego. Jeśli opłaty nie uiścił, to poręczenie lub gwarancja będą nieskuteczne.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Może tak być, ale znowu powołam się na art. 8, który nakłada obowiązek dokonania zabezpieczenia przed udzieleniem gwarancji czy poręczenia, przy czym zabezpieczenie znacznie bardziej obciąża wnioskodawcę niż opłata.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Nie zgłaszam żadnego wniosku, ale nadal uważam, że regulacja nie jest całkiem prawidłowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PiotrDziewulski">Nie jest to wygórowane wymaganie wobec banku, by interesował się czy wnioskodawca wniósł opłatę. Podpisując umowę żądamy od banku dużo więcej. Chcemy, aby cały czas monitorował on za rząd sytuację wnioskodawcy. Mało tego, wnioskodawca starając się o gwarancję lub poręczenie rządowe musi złożyć m.in. opinię banku, który ma dać kredyt. Bank ten musi powiedzieć, jaka jest rzeczywiście zdolność kredytowa wnioskodawcy.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#PiotrDziewulski">Jest ustawa o obrocie gospodarczym. Art. 5 tej ustawy stanowi: „kto wyłudzi gwarancje (...)”. Bank nie może zapaść w sen, w momencie kiedy rząd udzielił poręczenia lub gwarancji. Musi on robić to, co do niego należy, czyli monitorować kredyt. Nie ważne, że jest to poręczenie rządowe, bo my nie występujemy w roli dobrego wujka.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#PiotrDziewulski">Muszą być zachowane twarde reguły gry ekonomicznej. Analiza musi być po stronie banku, a rząd może dać taki wysoki udział poręczenia, jaki - jego zdaniem - nie zagraża dużym ryzykiem. Bank, gdy żąda wypłaty, musi udowodnić, że przedsiębiorstwo nie ma zdolności kredytowej lub, że nie ma zdolności do obsługi kredytu.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#PiotrDziewulski">Jeśli chodzi o art. 8, to oczywiście zabezpieczenie musi być warunkiem udzielenia poręczenia lub gwarancji, bo w momencie podpisania umowy wnioskodawca np. kładzie nam weksel in blanco. Pod tym względem nic się nie zmienia w stosunku do istniejącego systemu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy wszystkie wątpliwości zostały wyjaśnione i możemy przejść do art. 11? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#WiesławaZiółkowska">Artykuł ten zawiera delegację dla Rady Ministrów, która określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania przez skarb państwa poręczeń i gwarancji spłaty kredytów oraz ustali wysokość, warunki i tryb pobierania opłaty prowizyjnej.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie słyszę.</u>
          <u xml:id="u-30.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 3, którego tytuł brzmi: „Poręczenia wykonania zobowiązań wynikających z obligacji”.</u>
          <u xml:id="u-30.4" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 12, który określa, kto w imieniu skarbu państwa może udzielać poręczeń spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych, wynikających z emitowanych przez niego obligacji. Może to uczynić Rada Ministrów na wniosek ministra finansów lub sam minister finansów.</u>
          <u xml:id="u-30.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-30.6" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 13 mówimy, że poręczeniem mogą być objęte zobowiązania wynikające tylko z takich obligacji, których emisja następuje przez publiczną subskrypcję, zaś termin realizacji praw tych obligacji nie jest krótszy niż rok od daty emisji.</u>
          <u xml:id="u-30.7" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-30.8" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 14 stanowi, że poręczenia mogą być udzielone, jeśli środki pochodzące z emisji obligacji są przeznaczone na finansowanie przedsięwzięć zapewniających rozwój lub utrzymanie infrastruktury oraz ochronę środowiska.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#JerzyOsiatyński">Z czego wynika takie zawężenie w porównaniu z katalogiem 5-punktowym w art. 7?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#JózefKaleta">Czy przez infrastrukturę należy rozumieć zarówno infrastrukturę techniczną, jak i społeczną?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PiotrDziewulski">Skoro ustawa nie zawęża pojęcia „infrastruktura” do infrastruktury technicznej, to należy rozumieć przez nie również infrastrukturę społeczną.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#PiotrDziewulski">Odpowiadam na pytanie pana posła Osiatyńskiego. Przepisy dotyczące poręczenia wykonania zobowiązań wynikających z obligacji są adresowane głównie do miast i gmin. Jeśli chodzi o poręczenie obligacji przedsiębiorstw, to proszę zauważyć, że na rynku nie ma żadnego problemu. Strumień obligacji przedsiębiorstw świetnie funkcjonuje. Banki gwarantują emisję obligacji i gdyby ta ustawa nie weszła w życie, to nie byłoby problemu.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#PiotrDziewulski">Jeśli chodzi o gminy i miasta, to nie można powiedzieć, że państwo nie powinno poczuwać się do odpowiedzialności za to, jaka jest infrastruktura techniczna i społeczna, a także za ochronę środowiska. Dlatego te dwa tytuły zostały wymienione w art. 14.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#PiotrDziewulski">Takie zawężenie wynika również stąd, że poręczanie i gwarantowanie obligacji gmin jest dość ryzykowne. Bardzo trudno jest dokładnie zbadać sytuację gminy. Spotkaliśmy się z opiniami, że w tej fazie rozwoju kraju takie rozwiązanie jest przedwczesne. W niektórych krajach Europy nie rządy, ale banki poręczają obligacje emitowane przez gminy. Jednak w okresie planu Marshalla ochrona środowiska i infrastruktura były dwoma tytułami inwestycyjnymi, które były realizowane za środki kredytowe gwarantowane przez państwa.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#PiotrDziewulski">Wydaje się, że rząd nie może powiedzieć, że te sprawy nas nie interesują, nawet, gdy mówimy o gospodarce rynkowej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jeszcze uwagi do art. 14? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#WiesławaZiółkowska">W art. 15 jest mowa o tym, że z tytułu udzielania poręczenia jest pobierana opłata prowizyjna w wysokości nie wyższej niż 1 proc. kwoty objętej poręczeniem.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-34.3" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 16 nie powinien budzić zastrzeżeń.</u>
          <u xml:id="u-34.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 17? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-34.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 18? Zawiera on delegację dla Rady Ministrów, która w drodze rozporządzenia określi szczegółowe warunki i tryb udzielania przez skarb państwa poręczeń wykonania zobowiązań wynikających z obligacji oraz ustali wysokość, warunki i tryb pobierania opłaty prowizyjnej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#JerzyOsiatyński">Czy podkomisja otrzymała projekt tego rozporządzenia? Jeśli nie, to czy dostaniemy ten projekt, a także inne wymagane przez tę ustawę do wglądu, zgodnie z odpowiednim artykułem regulaminu Sejmu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wszystkie projekty rozporządzeń zostały przedłożone Komisji.</u>
          <u xml:id="u-36.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 4 pt. „Gwarancja naprawiania szkód”.</u>
          <u xml:id="u-36.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 19? Określa on, iż Rada Ministrów. na wniosek ministra finansów może udzielać osobom krajowym i zagranicznym gwarancji naprawienia szkód powstałych z dwóch tytułów wymienionych w ustawie.</u>
          <u xml:id="u-36.3" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-36.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 20? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-36.5" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 21.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#JerzyOsiatyński">Czy nie następuje tu powtórzenie, bowiem w którymś z poprzednich artykułów też była mowa o tym, że skuteczność gwarancji uwarunkowana jest wniesieniem opłaty prowizyjnej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#WiesławaZiółkowska">W tym artykule jest mowa o gwarancji naprawiania szkód, a więc o innym typie gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-38.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 22? Jest to kolejny artykuł zawierający delegację dla Rady Ministrów. Nikt się nie zgłasza.</u>
          <u xml:id="u-38.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 5 pt. „Poręczenia wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione eksponaty wystawowe”.</u>
          <u xml:id="u-38.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 23 i 24?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#JerzyOsiatyński">Treść tych artykułów nie budzi wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że wszyscy podzielają opinię pana posła i możemy przejść do następnego rozdziału pt. „Zasady tworzenia zasobu majątkowego przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez skarb państwa”.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#WiesławaZiółkowska">W tym rozdziale po raz pierwszy pojawia się pojęcie „zasób majątkowy skarbu państwa”. Dlatego proszę, aby pan Dziewulski krótko wyjaśnił, na czym polega istota tego zasobu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PiotrDziewulski">Idea zasobu majątkowego skarbu państwa funkcjonuje od dawna. Gdy w 1989 r. był reaktywowany Bank Gospodarstwa Krajowego, to w pierwotnych dokumentach - jeśli dobrze pamiętam - wyrażony był zamiar nie sprywatyzowania tego banku. Chodzi o to, aby instytucja finansowa, komercyjna, a nie jakaś agencja rządowa, lecz normalny bank działający zgodnie z prawem bankowym, mógł szybko reagować na rynku w sytuacjach, w których należy zrealizować pewne zobowiązania.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#PiotrDziewulski">W II Rzeczypospolitej Bank Gospodarstwa Krajowego miał dużo więcej funkcji od tych, które wynikają z ustawy o popieraniu budownictwa mieszkaniowego i wynikać będą z tej ustawy. Można przypuszczać, że w miarę rozwoju systemu doczekamy się ustawy o Banku Gospodarstwa Krajowego. Mógłby on skupić bardzo rozproszone poczynania kolejnych rządów, które mają cechy działalności komercyjnej, finansowej, aby wykonywali je nie urzędnicy, lecz pracownicy bankowi.</u>
          <u xml:id="u-41.2" who="#PiotrDziewulski">Konstrukcja zasobu majątkowego skarbu państwa jest konstrukcją bardzo delikatną. Zwracam uwagę na art. 26, który stanowi, że łączna wartość akcji (udziałów) podlegających wyodrębnieniu w danym roku powinna wynosić nie mniej niż 0,5 proc. łącznej kwoty poręczeń i gwarancji udzielonych w roku poprzednim. Chodzi o to, aby nie odprowadzać zbyt dużo środków.</u>
          <u xml:id="u-41.3" who="#PiotrDziewulski">Zasób będzie tworzony przez wiele lat, ale żeby nie było to miejsce, gdzie leżą martwe pieniądze, wprowadzone zostało ograniczenie. Docelowo, nawet po 20 latach, łączna wartość akcji (udziałów) składających się na zasób nie może przekroczyć 15 proc. łącznej wartości wszystkich zobowiązań wynikających z udzielonych poręczeń i gwarancji według stanu na koniec ubiegłego roku.</u>
          <u xml:id="u-41.4" who="#PiotrDziewulski">Udzielając poręczeń trzeba zakładać, że niosą one za sobą jakieś ryzyko. Jednak nie może ono być aż tak wysokie, by połowa poręczeń przeradzała się w wypłaty, bo wówczas ta ustawa byłaby ustawą o dotacjach.</u>
          <u xml:id="u-41.5" who="#PiotrDziewulski">Zasób majątkowy skarbu państwa jest to próba zgromadzenia środków na wypadek, gdyby działo się tak, jak mówił pan poseł Osiatyński, czyli gdyby okazało się, że ocena ryzyka rozminęła się z rzeczywistością. Aby dziś nie decydować za parlament jak ma wyglądać budżet np. w roku 2002, gdy wystąpią roszczenia i trzeba będzie zapłacić w sytuacji niezrównoważonego budżetu, tworzymy pewien zasób, który może amortyzować sytuację skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-41.6" who="#PiotrDziewulski">Celowo nie używam określenia „budżet państwa”, gdyż budżet nie jest osobą prawną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#WiesławaZiółkowska">Za sprawą pana dyrektora przeszliśmy już do art. 26. Do tego artykułu Ministerstwo Finansów dodatkowo złożyło poprawki. Proszę, aby zaprezentowała je przedstawicielka Biura Legislacyjnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">W ust. 4 i ust. 5 wyraz „i” zamieniamy na wyraz „lub”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#WiesławaZiółkowska">Odczytam poprawne brzmienie tych ustępów.</u>
          <u xml:id="u-44.1" who="#WiesławaZiółkowska">„Rada Ministrów wyodrębnia, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, uzgodniony z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, do dnia 28 lutego każdego roku, akcje lub udziały, o których mowa...”.</u>
          <u xml:id="u-44.2" who="#WiesławaZiółkowska">„Minister Skarbu Państwa może wycofać z zasobu akcje lub udziały...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#HelenaGóralska">Jeszcze jest błąd ortograficzny w ust. 3, bowiem zamiast „na podstawie wartości księgowej spółki” napisano „na podstawie wartości księgowej spółki”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#WiesławaZiółkowska">Tekst, który otrzymałam, nie zawiera tego błędu. Proszę jednak przedstawicielkę Biura Legislacyjnego, aby zwróciła uwagę na ten błąd, gdy będzie przedstawione sprawozdanie Komisji.</u>
          <u xml:id="u-46.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do art. 27.</u>
          <u xml:id="u-46.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-46.3" who="#WiesławaZiółkowska">Art. 28 stanowi, że gdy powstaje zasób majątkowy skarbu państwa, to w jego imieniu funkcje wykonuje Bank Gospodarstwa Krajowego.</u>
          <u xml:id="u-46.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy w związku z tym artykułem są jakieś pytania? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-46.5" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby przedstawicielka Biura Legislacyjnego zaprezentowała poprawki do tego artykułu, które okazują się niezbędne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">W art. 28 ust. 4 powołany być powinien ust. 1, a nie ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy możemy przejść do rozdziału 7 pt. „Wykonanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji”? Nie słyszę sprzeciwu.</u>
          <u xml:id="u-48.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 29?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#HelenaGóralska">Po raz pierwszy w tym artykule pojawia się określenie „rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa”. Wcześniej była mowa o tym, że tworzony będzie zasób majątkowy skarbu państwa, natomiast w art. 30 wyjaśnia się, że minister finansów otworzy w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-49.1" who="#HelenaGóralska">Czy to jest w porządku?</u>
          <u xml:id="u-49.2" who="#HelenaGóralska">Czy art. 30 nie powinien znaleźć się w rozdziale 6, czyli przed obecnym art. 29?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Obecna konstrukcja jest poprawna legislacyjnie. W ustawach, które powoływały do życia różne fundusze, najpierw wymienialiśmy to, co należy do zadań funduszu, a w kolejnym artykule wymieniana była nazwa funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#HelenaGóralska">Rozdział 6 określa zasady tworzenia zasobu majątkowego, zaś w rozdziale 7 są regulacje dotyczące wykonywania zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#JerzyOsiatyński">Co by się stało, gdyby art. 30 został przeniesiony do rozdziału 6?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PiotrDziewulski">Rozdział 6 mówi o tworzeniu zasobu. Rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych nie jest zasobem, lecz jego odbiciem finansowym. Jest jakby techniczną stroną funkcjonowania środków zasobu. Dlatego przepisy stanowiące o rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych umieszczone zostały w rozdziale traktującym o wykonywaniu zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-53.1" who="#PiotrDziewulski">Inaczej mówiąc, wykonywanie zobowiązań odbywa się poprzez taki rachunek. Można się zastanowić czy nie należałoby dokonać jakiś przesunięć wewnątrz rozdziału 7. Musiałbym jednak to przeanalizować. Natomiast uważam, że zamiana rozdziałów nie byłaby zasadna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#JerzyOsiatyński">Nie chodzi o zamianę rozdziałów.</u>
          <u xml:id="u-54.1" who="#JerzyOsiatyński">Pan dyrektor ma rację, że gdybyśmy umieścili art. 30 w rozdziale 6 i nie zmienili tytułu tego rozdziału, to artykuł ten wykraczałby poza materię, która jest uregulowana w tym rozdziale. Można jednak rozszerzyć tytuł rozdziału 6 w ten sposób: „Zasady tworzenia zasobu majątkowego przeznaczonego na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń i gwarancji udzielanych przez Skarb Państwa oraz rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa”.</u>
          <u xml:id="u-54.2" who="#JerzyOsiatyński">Do tak rozszerzonego tytułu zupełnie logicznie pasuje art. 30, który można by umieścić po art. 28, nadając mu numerację 29. Zmianę tę uzasadnia formalna materia obecnego art. 30. Stanowi on, że minister finansów otworzy w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych. Potem jest określony rodzaj środków gromadzonych na tym rachunku i przeznaczenie tych środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PiotrDziewulski">Nie chodzi o tworzenie zasad, bowiem otwarcie rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych w banku niczym się nie różni od otwarcia innego rachunku. Sedno sprawy tkwi w tym, że jest to rachunek szczególny i dlatego piszemy o nim w ustawie. Natomiast sama czynność „Minister Finansów otworzy w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek”, jest metodą wykonania zobowiązania z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-55.1" who="#PiotrDziewulski">W art. 30 mamy opis czynności związanych z uruchomieniem pewnych środków i nie sądzę, aby można było umieścić taką regulację pod szumną nazwą „zasada tworzenia rachunku”. Ma być to normalny rachunek bankowy, przy czym do jego otworzenia jest uprawniony minister finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#WiesławaZiółkowska">Skoro legislatorzy sugerują nam, że zastosowana technika nie odbiega od wykorzystanych w innych ustawach i nie wnoszą zastrzeżeń, to proponuję, abyśmy niczego nie zmieniali.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#HelenaGóralska">Przyjrzałam się dobrze całemu rozdziałowi 7. Nie mam zastrzeżeń do żadnego artykułu, natomiast mam zastrzeżenia do ich kolejności, bo jest on nielogiczny. Wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń jest de facto opisany tylko w art. 29. W art. 30 jest mowa o tym, że minister finansów otworzy rachunek rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych. W art. 31 jest mowa o limicie, czyli o łącznej kwocie, do wysokości której mogą być udzielone przez skarb państwa poręczenia i gwarancje, określanej ustawą budżetową. W art. 32 jest mowa o tym, że Rada Ministrów przedstawia corocznie Sejmowi sprawozdanie z wykonania tej łącznej kwoty. Moim zdaniem, art.art. 31 i 32 powinny się znaleźć w rozdziale 2, a nie w rozdziale 7, ponieważ nie mają one nic wspólnego z wykonywaniem zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji. Co ma wspólnego określenie limitu w ustawie budżetowej do wykonywania zobowiązań?</u>
          <u xml:id="u-57.1" who="#HelenaGóralska">Gdybyśmy przenieśli art.art. 31 i 32 do rozdziału 2, zaś art. 30 do rozdziału 6, to pozostałby tylko art. 29, który rzeczywiście traktuje o wykonaniu zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-57.2" who="#HelenaGóralska">Powtórzę raz jeszcze, że limit i sprawozdanie to nie jest wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Jest to sprawozdanie z wykonania poręczeń i gwarancji przedstawiane na takiej samej zasadzie, jak sprawozdanie z wykonania budżetu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#HelenaGóralska">Nie kwestionuję zasadności przepisu art. 32 tak, jak i innych przepisów umieszczonych w rozdziale 7. Jeśli jednak rozdział ten nosi tytuł „Wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji”, to ulokowanie w nim art.art. 31 i 32 jest nielogiczne. Te dwa artykuły powinny być przeniesione do rozdziału 2, zaś art. 30 do rozdziału 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Moim zdaniem, ponieważ art.art. 31 i 32 traktują gwarancje i poręczenia w sposób ogólny, bowiem mowa jest o łącznej kwocie określanej w budżecie oraz o sprawozdaniu z wykonania poręczeń i gwarancji w danym roku, te dwa przepisy powinny się znaleźć w rozdziale 1 pt. „Przepisy ogólne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#JózefKaleta">Uważam, że obecny układ jest dobry. W art. 30 wyraźnie mówi się o wykonywaniu zobowiązań, bowiem gromadzenie środków na rachunku, to jest właśnie wykonywanie. Także art. 31 i 32 dotyczą wykonania zobowiązań. I to odpowiada tytułowi rozdziału 7. Moim zdaniem, nie ma potrzeby burzenia dotychczasowej konstrukcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji następuje wówczas, gdy kredytobiorca nie spłacił kredytu. Trzeba wówczas wyłożyć konkretną kwotę.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Z tym nie wiąże się art. 30, gdzie jest mowa o utworzeniu rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych skarbu państwa. Są one tworzone nie na użytek wykonania konkretnych zobowiązań, tylko wiążą się z utworzeniem zasobu majątkowego. Pan dyr. Dziewulski powiedział wcześniej, że jest to techniczna strona tego, o czym mowa jest w rozdziale 6.</u>
          <u xml:id="u-62.2" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Popatrzmy na art. 32. W pkt. 5 jest mowa o wykorzystaniu środków gromadzonych na rachunku i tylko ten punkt wiąże się z wykonywaniem zobowiązań. Wszystkie inne są to przepisy ogólne. W art. 32, w pozostałych punktach mowa jest o ogólnej kwocie wszelkich poręczeń i gwarancji udzielonych przez skarb państwa i niektóre osoby prawne, oraz przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wykonanie zobowiązań rodzi skutki finansowe, o których informowany jest parlament. Dlatego w logice tego rozdziału mieści się także art. 32.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Ustalmy zatem co rozumiemy przez wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#HelenaGóralska">Wykonanie zobowiązań to jest wypłacanie z budżetu lub z zasobu majątkowego, gdy wystąpi konkretne roszczenie, czyli jest to czynność.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#WiesławaZiółkowska">Gdyby chodziło tylko o ogólną kwotę gwarancji, to niepotrzebny byłby art. 32, gdyż jest ona ustalana przy uchwalaniu budżetu, a następnie rząd informuje o wykonaniu tego limitu, gdy przedstawia sprawozdanie z wykonania budżetu. Natomiast w art. 32 chodzi o to, aby rząd informował parlament komu udzielił poręczeń i gwarancji i w jakiej wysokości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#HelenaGóralska">Sądzę, że się nie rozumiemy. Nie kwestionuję treści art. 32, ani też art. 31. Moje zastrzeżenie budzi to, że mieszczą się one w rozdziale zatytułowanym: „Wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji”.</u>
          <u xml:id="u-67.1" who="#HelenaGóralska">Wykonywanie zobowiązań polega na wyjmowaniu z kieszeni pieniędzy w konkretnej sytuacji, kiedy ktoś, kto otrzymał gwarancję lub poręczenie, nie wywiązał się wobec kredytodawcy. W związku z tym art.art. 31 i 32 nie powinny się znajdować w tym rozdziale.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#JerzyOsiatyński">Nie budzi wątpliwości treść któregokolwiek z artykułów zawartych w rozdziale 7. Natomiast treść art.art. 30–31 i 32 jest nieadekwatna do tytułu tego rozdziału.</u>
          <u xml:id="u-68.1" who="#JerzyOsiatyński">Rozumiem stanowisko przedstawicielki Biura Legislacyjnego, by nie zmieniać układu artykułów, bo w innym przypadku trzeba trochę popracować, aby uczynić ten układ logicznym. Podaje się więc argument, że taką samą konstrukcję znajdujemy w innych ustawach. Zdarza się to gdzie indziej, ale nie powinniśmy jednak ulegać sugestiom, że skoro gdzie indziej jest nieładnie, to nie musimy dążyć do tego, aby skonstruować tę ustawę porządnie.</u>
          <u xml:id="u-68.2" who="#JerzyOsiatyński">Proponuję, aby pani przewodnicząca, wespół z przedstawicielami Ministerstwa Finansów i Biurem Legislacyjnym, spróbowała znaleźć takie ulokowanie dla omawianych artykułów, które będzie logiczne. Taką propozycję składam dlatego, abyśmy nie hamowali pracy nad tą ustawą.</u>
          <u xml:id="u-68.3" who="#JerzyOsiatyński">W rozdziale 7 powinien zostać tylko jeden artykuł, a mianowicie art. 29, bowiem on dotyczy wykonywania zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji. Pozostałe artykuły powinny znaleźć się w innych miejscach tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#HelenaGóralska">Aby pani przewodnicząca nie czuła się „poszkodowana” chętnie włączę się do tego zespołu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#WiesławaZiółkowska">Z przyjemnością przyjmuję propozycję pani poseł, zwłaszcza że bardzo dobrze współpracowało się nam na forum podkomisji.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 8 pt.: „Udzielanie poręczeń i gwarancji przez osoby prawne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Do tego rozdziału mam jedną uwagę. Poręczenie jest instytucją prawa cywilnego. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, poręcza się nie za osobę, lecz za dług.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">W związku z tym proponuję, aby w ust. 1 art. 34 zapisać: „...że wysokość poręczenia lub gwarancji udzielanych za dług określonego podmiotu”. Przypuszczam, że chodzi o dług jednego podmiotu. Czy nie jest to warte podkreślenia?</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Od razu zgłoszę następną poprawkę do art. 35 ust. 1 pkt 3. W tym punkcie należy skreślić wyrazy „i za które”. Powtarzam, poręczenie nie jest za osobę. Poręczenie jest za dług.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakie jest zdanie przedstawiciela Ministerstwa Finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PiotrDziewulski">Sformułowanie „udzielanych za określony podmiot” oznacza, że zawsze chodzi o jeden, konkretny podmiot. Taka była intencja, ale być może sformułowanie nie jest najlepsze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Musi być zachowana zgodność terminologiczna z Kodeksem cywilnym. Owszem, poręczenia są udzielane za dług konkretnej osoby, ale za dług.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#JerzyOsiatyński">Proponuję napisać: „za zobowiązane określonego podmiotu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Może być tak, ale bardziej precyzyjny jest zapis „za zobowiązania jednego podmiotu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#JerzyOsiatyński">Jeśli zostałaby uwzględniona moja poprawka, to ust. 1 otrzymuje brzmienie: „Osoby prawne, o których mowa w art. 2 pkt 3, mogą udzielać poręczeń lub gwarancji do wysokości nie wyższej niż 30 proc. wartości kapitałów (funduszy) własnych, z zastrzeżeniem, że wysokość poręczenia lub gwarancji udzielanych za zobowiązanie określonego podmiotu, nie może przekroczyć 10 proc. wartości tych kapitałów (funduszy).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby obecni na sali prawnicy orzekli, czy nie popełniamy jakiegoś błędu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Proponowana poprawka uściśla przepis i wskazuje, że chodzi o jeden podmiot.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan dyr. Dziewulski chce zabrać głos w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PiotrDziewulski">Jeśli mam wyrażać ad hoc swoją opinię, to wolałbym, aby został użyty wyraz „zobowiązanie”. Zastanowimy się, jaki jest skutek użycia wyrazu „zobowiązania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#JerzyOsiatyński">W mojej poprawce jest wyraz „zobowiązanie”, czyli liczba pojedyncza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że przyjmujemy poprawkę pana posła Osiatyńskiego i ostatnie wyrazy art. 34 ust. 1 otrzymują brzmienie: „udzielanych za zobowiązanie określonego podmiotu, nie może przekroczyć 10 proc. wartości tych kapitałów (funduszy)”. Jeżeli okazałoby się, że popełniliśmy błąd, to proszę o zasygnalizowanie tego przed drugim czytaniem projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-83.1" who="#WiesławaZiółkowska">Pani poseł Skowrońska-Łuczyńska zgłosiła propozycję, aby w art. 35 ust. 1 pkt 3 skreślić wyrazy: „i za które”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#AnnaSkowrońskaŁuczyńska">Moim zdaniem, ta poprawka nie zmienia treści tego punktu, który otrzymałby brzmienie: „podmiotach, na rzecz których poręczenia lub gwarancje zostały udzielone oraz przeznaczeniu kwot objętych poręczeniem lub gwarancją”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PiotrDziewulski">Sformułowanie „na rzecz których” dotyczy beneficjentów, zaś sformułowanie „za które” dotyczy kredytobiorców.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#WiesławaZiółkowska">Proponuję, abyśmy dali rządowi trochę czasu na zastanowienie się i przemyślenie propozycji pani poseł Skowrońskiej-Łuczyńskiej. W trakcie składania sprawozdania poinformujemy, że przyjmujemy uściślające sformułowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#JerzyOsiatyński">Sugeruję panu dyrektorowi, aby zastanowił się, czy nie należy rozdzielić pkt. 3 i oddzielnie napisać o podmiotach, na rzecz których są poręczenia lub gwarancje i oddzielnie o zobowiązaniach. Teraz próbuje się w jednym zapisie zamieścić beneficjentów i długi objętych poręczeniem lub gwarancją.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#WiesławaZiółkowska">Prosimy, aby pan dyr. Dziewulski skontaktował się z nami w sprawie pkt. 3 przed drugim czytaniem projektu ustawy.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są jeszcze propozycje do rozdziału 8? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-88.2" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 9 pt.: „Poręczenia udzielone przez Bank Gospodarstwa Krajowego ze środków Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych”.</u>
          <u xml:id="u-88.3" who="#WiesławaZiółkowska">Ministerstwo Finansów zgłosiło poprawki do art. 36.</u>
          <u xml:id="u-88.4" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby przedstawicielka Biura Legislacyjnego poinformowała Komisje, jakie to są poprawki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">W art. 36 ust. 2 pkt. 4 po wyrazie „akcji” dodaje się wyrazy: „lub udziałów”. Tak samo w pkt. 5 po wyrazie „akcji” dodaje się wyrazy „lub udziałów”. Ponadto jest nowe brzmienie ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wracamy do tej kwestii, którą parokrotnie podnosiliśmy na forum podkomisji. Zobowiązaliśmy przedstawicieli Ministerstwa Finansów oraz Ministerstwa Skarbu Państwa, by przedstawili uzgodniony zapis ust. 3. Niestety, przedstawione zostały nam dwa zapisy, jeden przez Ministerstwo Skarbu Państwa, a drugi przez Ministerstwo Finansów.</u>
          <u xml:id="u-90.1" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby pan dyr. Dziewulski oraz pan minister Wyszkowski ustosunkowali się do swoich propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PiotrDziewulski">Powód, dla którego nie do końca odpowiada nam propozycja Ministerstwa Skarbu Państwa, jest dość oczywisty. Nie jest ona zgodna z pierwotną koncepcją przedłożenia rządowego, a mianowicie z koncepcją zasilenia akcjami lub udziałami Banku Gospodarstwa Krajowego.</u>
          <u xml:id="u-91.1" who="#PiotrDziewulski">Mamy także do czynienia z bardzo ważnym odstępstwem od zasady, bowiem w przedłożeniu Ministerstwa Skarbu Państwa jest mowa o zasileniu tego banku wpływami, które stanowią dochód budżetu państwa. O ile w przypadku zabezpieczenia roszczeń z tytułu poręczeń skarbu państwa odstępstwo od tej zasady jest uzasadnione i znalazło to wyraz w stanowisku rządu, to w przypadku zabezpieczenia poręczeń Banku Gospodarstwa Krajowego, proponowana konstrukcja nie znajduje dostatecznego uzasadnienia.</u>
          <u xml:id="u-91.2" who="#PiotrDziewulski">Zgodnie z powyższą koncepcją, Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych można będzie zasilać finansowo dopiero w momencie sprzedaży akcji lub udziałów skarbu państwa. W ten sposób akcja poręczycielska Banku Gospodarstwa Krajowego będzie limitowana do wysokości wpływów w gotówce, w tym wpływów ze sprzedaży akcji lub udziałów skarbu państwa. Bank ten bowiem będzie mógł udzielać poręczeń w wysokości uwzględniającej jedynie stan środków pieniężnych oraz wartość dokonanych lokat.</u>
          <u xml:id="u-91.3" who="#PiotrDziewulski">W propozycji ministra skarbu państwa brak jest wyłączenia art. 18 ust. 1 ustawy o urzędzie ministra skarbu. W związku z tym nie jest prawdą, że propozycja ta nie wymusza wyłączenia stosowania z przepisów innych ustaw, bo trzeba by jednak wyłączyć art. 18 ust. 1 ustawy o urzędzie ministra skarbu.</u>
          <u xml:id="u-91.4" who="#PiotrDziewulski">Jakie argumenty przemawiają za naszą propozycją? Nie zmienia ona intencji przedłożenia rządowego, a jedynie doprecyzowuje projekt przyjęty przez Radę Ministrów i odzwierciedla stanowisko rządu. Ponadto zasilenie Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych aportem w postaci akcji lub udziałów skarbu państwa jest pewną formą substytutu środków budżetowych i nie będzie to kolidowało z prawem budżetowym, bowiem po przekazaniu akcji nie ma problemu ze środkami ze sprzedaży tych akcji. Natomiast, gdyby środki ze sprzedaży uzyskane były przed przekazaniem akcji, to wtedy te środki są dochodem budżetu państwa. Gdyby miały być one przekazane Krajowemu Funduszu Poręczeń Kredytowych, to trzeba by zmieniać prawo budżetowe.</u>
          <u xml:id="u-91.5" who="#PiotrDziewulski">Zgodnie z naszym projektem, Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych zyskuje możliwość zwiększenia kwoty udzielanych poręczeń, gdyż w momencie wniesienia aportu wie co u niego się znajduje. Może szacować swoją akcję poręczycielską, gdyż przekazane akcje stanowić będą finansowe zabezpieczenie udzielanych poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-91.6" who="#PiotrDziewulski">Zyskując zasilenie aportem, Bank Gospodarstwa Krajowego staje się bardziej wiarygodny, a trzeba pamiętać, że często będzie on udzielał poręczeń innym bankom i to się musi mieścić w relacjach do jego funduszy własnych, do tego co posiada, bo w przeciwnym razie ta działalność byłaby bardzo mizerna.</u>
          <u xml:id="u-91.7" who="#PiotrDziewulski">Według naszej propozycji, minister skarbu państwa zachowuje możliwość podejmowania decyzji o przekazaniu akcji lub udziałów Bankowi Gospodarstwa Krajowego w sposób zupełnie suwerenny. Zwracam uwagę na to, że z mocy ustawy nie ma on żadnego obowiązku do przekazania akcji lub udziałów. Wprowadza się tylko taką możliwość, co nie zmienia polityki dysponowania majątkiem skarbu państwa przez ministra skarbu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#HelenaGóralska">Chcę dobrze zrozumieć różnicę między dwiema propozycjami odnośnie do ust. 3. Pomijając ozdobniki, różnica polega na tym, że Ministerstwo Finansów uważa, iż na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego należy przekazać akcje lub udziały, przy czym decyzję w tej sprawie podejmuje suwerennie minister skarbu państwa. Natomiast Ministerstwo Skarbu Państwa wyklucza taką możliwość i uważa, że na rzecz Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych można przekazać jedynie przychody ze sprzedaży akcji lub udziałów skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-92.1" who="#HelenaGóralska">Czy na tym polega podstawowa różnica?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PiotrDziewulski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#JerzyOsiatyński">Rozumiem, że tą ustawą chcemy regulować sprawy związane z poręczeniami i gwarancjami, natomiast w art. 36 chcemy uregulować zasilanie Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych.</u>
          <u xml:id="u-94.1" who="#JerzyOsiatyński">Jeżeli takie są zamierzenia rządu i nas, jako ustawodawcy, to obecny zapis ust. 3 powinien być uzupełniony. Nie chodzi bowiem o to, że minister skarbu państwa może przyznawać, w drodze rozporządzenia, akcje lub udziały na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego. Prawdopodobnie może wynikać to z ustawy kompetencyjnej dotyczącej Ministerstwa Skarbu Państwa. W każdym razie ta sprawa, o tyle, o ile wykracza poza materie zasilania Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, powinna być regulowana w innym akcie prawnym.</u>
          <u xml:id="u-94.2" who="#JerzyOsiatyński">W ustawie o gwarancjach i poręczeniach powinniśmy regulować tylko te zasilenia, które dotyczą materii wiążącej się z gwarancjami i poręczeniami. Wydaje się, że powinno być zawarte sformułowanie, iż chodzi o zasilenie Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, a nie na inne cele.</u>
          <u xml:id="u-94.3" who="#JerzyOsiatyński">Chcę zwrócić uwagę na jeszcze jedną istotną sprawę. Czy przekazywanie nastąpi odpłatnie, czy nieodpłatnie? Dla jasności trzeba powiedzieć, że nastąpi nieodpłatnie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jest o tym mowa w wersji przedstawionej przez Ministerstwo Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#JerzyOsiatyński">Mówię o propozycji Ministerstwa Skarbu Państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zgodnie z propozycją tego ministerstwa, minister skarbu może przekazać, czyli nie musi, na rzecz Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych dywidendy lub przychody ze sprzedaży akcji będących własnością skarbu państwa. Tymczasem dywidendy i przychody są dochodem budżetowym.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę zwrócić uwagę na art. 36 ust. 2 pkt 1. Ustanawia się, że na Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych składają się środki przekazywane z budżetu państwa, określane corocznie w ustawie budżetowej. Zapis zaproponowany przez Ministerstwo Skarbu Państwa jest sprzeczny z ustawą - Prawo budżetowe, bowiem jeśli uzyskuje się przychody ze sprzedaży akcji i dywidendy od majątku skarbu państwa, to muszą one być odprowadzane do budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#WiesławaZiółkowska">Jeśli na rzecz Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych wydatki ponosi budżet państwa, to muszą one być określone w ustawie budżetowej. Nie ma innej możliwości. Jest to zapisane w art. 36 ust. 2 pkt 1.</u>
          <u xml:id="u-97.3" who="#WiesławaZiółkowska">Zrealizowanie zapisu zaproponowanego przez ministra skarbu państwa, iż może on przekazać na Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych dywidendy lub przychody ze sprzedaży akcji, stanowiących własność skarbu państwa, oznacza przyznanie temu ministrowi dodatkowego uprawnienia, iż może on dysponować, poza ustawą budżetową, środkami budżetowymi.</u>
          <u xml:id="u-97.4" who="#WiesławaZiółkowska">Moim zdaniem, jest to niedopuszczalne rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#JarosławWyszkowski">Zachodzi pewna kolizja, ale z drugiej strony trzeba wziąć pod uwagę, że przyjęcie propozycji Ministerstwa Skarbu Państwa też powoduje kolizję z niedawno przyjętymi ustawami o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych oraz o urzędzie ministra skarbu. W tych ustawach jest powiedziane, że w ogóle nie ma możliwości zbywania nieodpłatnie akcji lub udziałów i jedynie kompetentny w tym zakresie jest minister skarbu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#WiesławaZiółkowska">Propozycja Ministerstwa Skarbu Państwa nie tylko narusza ustawę - Prawo budżetowe, ale przede wszystkim narusza zasadę budżetowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#JarosławWyszkowski">Naszym zdaniem, nie naruszamy zasad budżetowania.</u>
          <u xml:id="u-100.1" who="#JarosławWyszkowski">Minister skarbu jest rozliczany za zrealizowane przychody od sprzedaży akcji. Jest to określone ustawą budżetową. Jeżeli teraz z puli, którą wygospodaruje minister skarbu państwa, zabiera mu się część akcji i udziałów w postaci aportu, a w rzeczywistości jest to darowizna, to tym samym pozbawia się tego ministra możliwości uzyskania przychodów z prywatyzacji w wyznaczonej wysokości przez ustawę budżetową.</u>
          <u xml:id="u-100.2" who="#JarosławWyszkowski">Rozdysponowuje się akcje na rzecz określonego podmiotu przy okazji ustawy, która dotyczy czego innego, gdyż dotyczy gwarancji i poręczeń udzielanych przez skarb państwa, a nie gwarancji udzielanych przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Dotyczy zasobu majątkowego i służy uwiarygodnieniu gwarancji skarbu państwa, a nie wyekwipowaniu tego banku.</u>
          <u xml:id="u-100.3" who="#JarosławWyszkowski">W związku z dyskusją, która toczyła się na posiedzeniu podkomisji, zastanawialiśmy się, co znaczy dość enigmatyczny zwrot „przekaże”. Doszliśmy do wniosku, że chodzi o zasilenie Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych w środki finansowe.</u>
          <u xml:id="u-100.4" who="#JarosławWyszkowski">Ponieważ takie było powszechne rozumienie wśród wszystkich obecnych na posiedzeniu podkomisji, chcieliśmy napisać to wprost.</u>
          <u xml:id="u-100.5" who="#JarosławWyszkowski">Zwrócę uwagę na to, że Ministerstwo Finansów chce doprowadzić i zapewne doprowadzi do zmiany zasady, iż dochody z prywatyzacji są dochodami budżetu państwa, lecz będą to przychody z prywatyzacji. Będzie to więc finansowanie deficytu.</u>
          <u xml:id="u-100.6" who="#JarosławWyszkowski">W tej nowej sytuacji nic nie stoi na przeszkodzie, aby zasilać Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych środkami finansowymi.</u>
          <u xml:id="u-100.7" who="#JarosławWyszkowski">To nie jest tylko jedyna ustawa, na mocy której nastąpiłoby zasilenie określonego podmiotu akcjami lub udziałami skarbu państwa. Proszę popatrzeć na to, co się dzieje. Mamy listę przedsiębiorstw, których akcje służyć mają zapewnieniu wykonania zobowiązań wobec sfery budżetowej. Minister skarbu ma wydzielić akcje i udziały, aby zasilić fundusze emerytalne. Teraz proponuje się, aby część akcji zasiliła Bank Gospodarstwa Krajowego. Z czego ma on realizować przychody dla budżetu przewidziane ustawą budżetową?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#WiesławaZiółkowska">Minister skarbu państwa powinien być zainteresowany udzielaniem gwarancji i poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-101.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy nie mam racji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#JarosławWyszkowski">Ta ustawa nie wyznacza ministrowi skarbu państwa żadnej roli w tym zakresie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#WiesławaZiółkowska">Faktycznie, regulacje zawarte w ustawie wskazują na to, że za gwarancje i poręczenia odpowiada minister finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#JarosławWyszkowski">Minister skarbu państwa odpowiada za prywatyzację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jednak powinien on być zainteresowany tym, by ten, kto udziela gwarancji i poręczenia miał środki na ten cel, bo wtedy nie będzie się kurczył zasób przeznaczony do prywatyzacji. Wprawdzie nie ma bezpośredniego związku, ale zachodzi relacja pomiędzy wspomaganiem podmiotów poprzez gwarancje i poręczenia, poprawę ich kondycji i następnie ich prywatyzację.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#WiesławaZiółkowska">W związku z tym upór Ministerstwa Skarbu Państwa, aby na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego nie były przekazywane akcje lub udziały, lecz dywidendy, jest niezrozumiały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#JarosławWyszkowski">Nie chodzi tylko o dywidendy, ale w ogóle o środki finansowe, w tym uzyskane ze sprzedaży akcji lub udziałów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Pomijam kwestie budżetowania. Wydawało nam się, że o wiele bardziej rozsądne, z punktu widzenia ekonomii, wówczas gdy mamy do czynienia z rachunkami długoterminowymi, a takimi są poręczenia i gwarancje, jest stworzenie sytuacji, w której Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych może zasięgnąć z banku pieniądze, niekoniecznie powodując uszczuplenie zakresu posiadanych akcji udziałów. Dlatego uważamy, że budowa kapitałowa tego funduszu powinna przebiegać dwoma torami.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Pierwszy tor został opisany w art. 36 ust. 1 i 2. Chodzi o dochody złotowe, które służyć będą bieżącej obsłudze. Drugi tor jest opisany w omawianym artykule. Zdarza się, że minister skarbu państwa dochodzi do wniosku, że z jakichś powodów nie ma potrzeby spieniężenia akcji lub udziałów skarbu państwa. W takiej sytuacji mogą one pracować na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego i stanowić podstawę do zaciągania kredytu na obsługę bieżących zobowiązań z tytułu udzielonych gwarancji i poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-107.2" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Chodziło nam o stworzenie takiej konstrukcji, która nie narzuca sprzedaży akcji lub udziałów Banku Gospodarstwa Krajowego za wszelką cenę, gdy nadchodzi termin uiszczenia należności z tytułu poręczenia lub gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-107.3" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Propozycja Ministerstwa Skarbu Państwa sprowadza się do tego, że Bank Gospodarstwa Krajowego płacić będzie tylko swoimi pieniędzmi i nie będzie korzystał z akcji kredytowej, która jest dostępna na rynku bankowym. Uważamy, że jest to zbyt silne ograniczenie.</u>
          <u xml:id="u-107.4" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Nie twierdzę, że natychmiast trzeba stworzyć Bankowi Gospodarstwa Krajowego możliwość korzystania z kredytów udzielanych przez inne banki. Jednak musi to nastąpić, bowiem za 3–4 lata może się okazać, że minister skarbu państwa będzie chciał skorzystać z takiej okazji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PiotrDziewulski">Chcę zwrócić uwagę na jeszcze inny aspekt. Musimy sobie przypomnieć obecną konstrukcję, którą zmienilibyśmy tą ustawą. Teraz rząd jest obciążony wszystkimi poręczeniami i gwarancjami, bez względu na kwotę, czyli jest to zmartwienie ministra skarbu państwa, ministra finansów i wszystkich innych ministrów.</u>
          <u xml:id="u-108.1" who="#PiotrDziewulski">Ustawa odcina kwotowo najmniejsze poręczenia, poniżej 1,5 mln ECU i wskazuje, że od momentu wprowadzenia jej w życie, tych poręczeń i gwarancji za rząd udziela Bank Gospodarstwa Krajowego. Zdejmujemy z siebie pewien obowiązek i obarczamy nim kogo innego. Skoro na kogoś nakładamy obowiązek, to chcemy stworzyć mu odpowiednie zabezpieczenia.</u>
          <u xml:id="u-108.2" who="#PiotrDziewulski">Nie może być obojętne dla ministra skarbu państwa, czy są środki na wywiązanie się z poręczeń i gwarancji skarbu państwa, ponieważ zabezpieczeniem jest majątek skarbu państwa, który musi być w odpowiedniej relacji do tego, jakie skarb państwa zaciągnie zobowiązania. Gdzieś musi być minimalna kwota zabezpieczająca całą operację.</u>
          <u xml:id="u-108.3" who="#PiotrDziewulski">Gdy nie będziemy mieli zabezpieczenia w postaci zasobu majątkowego dla dużych poręczeń i gwarancji oraz rachunku rezerw poręczeniowych i gwarancyjnych dla małych relatywnie kwot, to jak za kilka lat minister finansów, a może minister skarbu państwa lub inny - ustawa może zostać zmieniona - będzie udzielał poręczeń i gwarancji, nie mając żadnego, nawet minimalnego zabezpieczenia finansowego?</u>
          <u xml:id="u-108.4" who="#PiotrDziewulski">Po to jest ta konstrukcja. Zdjęliśmy z rządu pewien obowiązek, gdy kwota gwarancji lub poręczenia nie przekracza 1,5 mln ECU i przekładamy go na wskazany bank w imieniu rządu, a nie w imieniu ministra finansów czy ministra skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-108.5" who="#PiotrDziewulski">Rząd wskazał samodzielną osobę prawną i tworzy rozwiązanie, które ma ten proces zabezpieczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rząd jest jeden i wszyscy ministrowie ponoszą wspólną odpowiedzialność. Jest to kwestia dobrej współpracy ministra skarbu państwa i ministra finansów. Sądzę, że kruszymy kopie o coś, co dla tej ustawy ma znaczenie 10-rzędne. Robi się to po to, aby udowodnić, która ze stron ma rację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#KrzysztofGłogowski">Nie jest to sprawa 10-rzędna. Nie jest też tak, że propozycja ministra skarbu państwa narusza zasadę budżetowania. Mówimy o przekazywaniu środków, ale w ramach przychodów budżetowych.</u>
          <u xml:id="u-110.1" who="#KrzysztofGłogowski">Zwracam także uwagę na ten element, który zdecyduje, iż omawiany przepis będzie martwy, natomiast my opowiadamy się za tworzeniem konstrukcji, które będą stosowane. Otóż minister skarbu państwa jest zobowiązany do wykonania określonych wpływów budżetowych z prywatyzacji - określonych w ustawie budżetowej.</u>
          <u xml:id="u-110.2" who="#KrzysztofGłogowski">Z kolei parlament 20 grudnia ub.r. przyjął systemowe rozwiązanie, że akcje lub udziały skarbu państwa są zbywane w określony sposób. Zostało to ustalone w ustawie o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych.</u>
          <u xml:id="u-110.3" who="#KrzysztofGłogowski">Naszym zdaniem, wyłączenie stosowania tamtej ustawy - bez potrzeby - na użytek tej ustawy jest rozwiązaniem niewłaściwym. Zmierzam do tego, że przekazanie nieodpłatnie akcji lub udziałów w roku budżetowym przez ministra skarbu państwa Bankowi Gospodarstwa Krajowego, może zagrażać uzyskaniu określonych wpływów budżetowych z prywatyzacji.</u>
          <u xml:id="u-110.4" who="#KrzysztofGłogowski">Zastanówmy się przez moment. Mają to być niewielkie, uzupełniające pakiety akcji lub udziałów. Minister skarbu państwa przekaże je na podstawie własnego rozporządzenia, a więc od niego zależy czy on to zrobi, czy nie.</u>
          <u xml:id="u-110.5" who="#KrzysztofGłogowski">W tej sytuacji uważa pan, że jest to większe ryzyko niż zabezpieczenie w budżecie państwa środków, które mogą się okazać zupełnie niepotrzebne.</u>
          <u xml:id="u-110.6" who="#KrzysztofGłogowski">Może się okazać, że zupełnie niepotrzebnie zamrażamy środki budżetu państwa, bo jeśli Sejm postanowi, że minister skarbu państwa musi przeznaczyć określoną kwotę uzyskaną z dywidend i sprzedaży akcji lub udziałów skarbu państwa na rzecz Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, to ta dyspozycja musi być zrealizowana w każdym przypadku, nawet jeśli się okaże, że fundusz ten dysponuje dostateczną ilością środków.</u>
          <u xml:id="u-110.7" who="#KrzysztofGłogowski">Sądzę, że proponowane przez Ministerstwo Finansów rozwiązanie jest korzystniejsze nawet dla ministra skarbu państwa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#HelenaGóralska">Po wysłuchaniu tej dyskusji sądzę, że należałoby skreślić ust. 3 i ust. 4. Jeżeli rząd będzie chciał zwiększyć środki dla Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych, to w tym celu może preliminować odpowiednią kwotę w ustawie budżetowej, tak jak w przypadku Krajowego Funduszu Mieszkaniowego. Na ten fundusz każdego roku są preliminowane odpowiednie kwoty.</u>
          <u xml:id="u-111.1" who="#HelenaGóralska">Co więcej, rząd może, albo w trybie specjalnej ustawy, albo w ustawie budżetowej dokapitalizować Bank Gospodarstwa Krajowego, jeśli uzna, że jest to potrzebne.</u>
          <u xml:id="u-111.2" who="#HelenaGóralska">Spór między Ministerstwem Finansów a Ministerstwem Skarbu Państwa toczy się o to, czy należy przekazywać pieniądze, czy przekazywać akcje i udziały skarbu państwa. Prawdę mówiąc, nie chciałabym znaleźć się w sytuacji ministra skarbu państwa, gdyby zostało przyjęte rozwiązanie, które proponuje Ministerstwo Finansów. Rodzą się bowiem pytania: dlaczego ma on przekazywać akcje lub udziały i kiedy ma to robić?</u>
          <u xml:id="u-111.3" who="#HelenaGóralska">Wnoszę więc o skreślenie ust. 3 i 4, a także pkt. 4 i 5 w ust. 2. Wydaje mi się, że jest to najsensowniejsze rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#JerzyOsiatyński">Na chwilę wrócę do wcześniejszego wątku, o którym mówił doradca ministra skarbu państwa, ze względu na to, że w proponowanym zapisie jest wyraz „może”, to wszystkie zastrzeżenia, o których pan mówił, wydają się wątpliwe. Jeżeli powstanie sytuacja, w której minister skarbu państwa z trudem realizować będzie dochody z prywatyzacji, to nie przekaże akcji i udziałów na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego. W proponowanym zapisie nie ma obliga, że minister skarbu państwa ma je przekazać.</u>
          <u xml:id="u-112.1" who="#JerzyOsiatyński">Nie mogę jednak zgodzić się na propozycję pani poseł Góralskiej dlatego, że niekoniecznie musimy wychodzić z założenia, iż stosunki między Ministerstwem Finansów a Ministerstwem Skarbu Państwa będą odzwierciedleniem historycznych, niezbyt dobrych stosunków pomiędzy Narodowym Bankiem Polskim i Ministerstwem Finansów. Być może oba ministerstwa ułożą wzajemne stosunki na zasadzie współpracy.</u>
          <u xml:id="u-112.2" who="#JerzyOsiatyński">Jeżeli okaże się, że będą dodatkowe środki, które minister skarbu państwa będzie gotów przekazać, aby zwiększyć możliwość udzielania poręczeń i gwarancji, których w gruncie rzeczy istotą jest to, aby wartość skarbu państwa była większa, to w tym celu należy utrzymać te dwa przepisy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#HelenaGóralska">Nie zgadzam się z panem posłem Osiatyńskim. W ust. 2 pkt 1 jest mowa o przekazywaniu środków z budżetu. Otóż budżet przedkłada Sejmowi rząd. W pkt. 3 minister skarbu państwa uzyskuje dodatkowe uprawnienia do przekazywania kiedyś, w jakiejś sytuacji akcji i udziałów - według jednego projektu, bądź pieniędzy - według drugiego projektu.</u>
          <u xml:id="u-113.1" who="#HelenaGóralska">Pan dyr. Dziewulski argumentuje, że środki będą zamrożone. Przecież ust. 2 pkt 2 dopuszcza inwestowanie w papiery wartościowe, czyli środki Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych nie będą odmierzane co do milimetra.</u>
          <u xml:id="u-113.2" who="#HelenaGóralska">Jeżeli rząd zaproponuje w projekcie ustawy budżetowej środki dla Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych i Sejm to zaakceptuje, to po co utrudniać życie ministrowi skarbu państwa, który z jakichś powodów, kiedyś miałby przekazywać lub nie przekazywać akcje bądź udziały, według jednego projektu, aby według drugiego - środki finansowe.</u>
          <u xml:id="u-113.3" who="#HelenaGóralska">Dlatego uważam, że należy skreślić ust. 3 i 4 oraz dokonać odpowiednich zmian w ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#JarosławWyszkowski">Chcę zwrócić uwagę jeszcze na dwie okoliczności. Wyposażenie Banku Gospodarstwa Krajowego w akcje i udziały będzie możliwe w obecnym stanie prawnym, gdyż zgodnie z ustawą o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Rada Ministrów może zezwolić na inny tryb zbycia akcji. Jeśli więc doszłaby ona w przyszłości do wniosku, że trzeba wyposażyć ten bank w jakieś akcje czy udziały, to mógłby podjąć taką decyzję.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#JarosławWyszkowski">Odpowiadając na zarzut, iż propozycja Ministerstwa Skarbu Państwa narusza zasady budżetowania, muszę powiedzieć, że narusza je ta ustawa. Otóż art. 30 stanowi, że minister finansów otworzy w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek rezerw poręczeniowych i na rachunku tym gromadzone będą przychody ze sprzedaży akcji i udziałów skarbu państwa.</u>
          <u xml:id="u-114.2" who="#JarosławWyszkowski">Takie działanie wykracza poza ustawę budżetową, więc dlaczego nasza propozycja jest niedopuszczalna. My tylko nie chcemy łamać zasad ustanowionych przez niedawno przyjęte ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PiotrDziewulski">Różnica jest podstawowa. Tam jest mechanizm finansowania zobowiązań skarbu państwa, a tu jest mechanizm finansowania zobowiązań Banku Gospodarstwa Krajowego, bo przerzucamy na ten bank część zobowiązań rządowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Może się wydawać, że teoretycznie wszyscy mają rację, ale chodzi o różne sytuacje. W art. 25, który wiąże się z art. 30, jest mowa o przychodach ze sprzedaży akcji i udziałów, które zostały uzyskane w wyniku dochodzenia przez ministra finansów, w imieniu skarbu państwa, wierzytelności z tytułu udzielonych poręczeń lub gwarancji. Poza tym, zgodnie z art. 26 ust. 4 Rada Ministrów wyodrębnia, na wniosek ministra skarbu państwa, uzgodniony z ministrem finansów, w drodze rozporządzenia, do dnia 28 lutego każdego roku akcje i udziały, oraz określa ich liczbę i łączną wartość.</u>
          <u xml:id="u-116.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Nie jest więc naruszana zasada budżetowania, ponieważ te kwestie będą zapisane w ustawie budżetowej.</u>
          <u xml:id="u-116.2" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Rozumiem, że art. 36 może budzić wątpliwości. Wobec tego zadam panu ministrowi Wyszkowskiemu następujące pytanie.</u>
          <u xml:id="u-116.3" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Załóżmy, że zostały zrealizowane dochody z prywatyzacji w wysokości określonej w ustawie budżetowej, a ponieważ uzyskano wyższą cenę, niż początkowo zakładano, zostały jeszcze akcje i udziały, które nie muszą być sprzedane. Może wystąpić inna sytuacja. Ze względu na warunki, które się wytworzą na rynku kapitałowym lub na giełdzie, dopuszczenie do sprzedaży dodatkowej puli akcji może spowodować spadek ceny.</u>
          <u xml:id="u-116.4" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Czy w tych sytuacjach lepiej jest sprzedać akcje, by zasilić Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych, czy lepiej wstrzymać się ze sprzedażą akcji, natomiast zwiększyć kapitałowo podstawy, na których działa ten fundusz?</u>
          <u xml:id="u-116.5" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Mając na względzie bezpieczeństwo budżetu i rynku kapitałowego, uważamy, że proponowany przez Ministerstwo Finansów przepis powinien sprzyjać gospodarce udziałami i akcjami skarbu państwa. Skoro opinia ministra skarbu państwa jest inna, to przypomnę, że treść art. 36 w przedłożeniu rządowym jest zbliżona do treści proponowanej przez ministra finansów.</u>
          <u xml:id="u-116.6" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Jestem upoważniona do szukania kompromisu, ale nie mam upoważnienia do tego, żeby wobec braku zgodności poprzeć skreślenie ust. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#JózefKaleta">Rząd powinien zaprezentować Komisjom stanowisko, doprowadzając wcześniej do porozumienia pomiędzy ministrem finansów i skarbu państwa. Proponuję więc, by Komisje upoważniły panią przewodniczącą Ziółkowską do dokonania wpisu do projektu ustawy zgodnego ze stanowiskiem rządu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#WiesławaZiółkowska">Już podkomisja proponowała, aby obaj ministrowie poszukali wspólnego rozwiązania, ale to się nie stało. Nie sądzę, aby sprawa miała tę rangę, by należało w nią angażować premiera czy wicepremiera.</u>
          <u xml:id="u-118.1" who="#WiesławaZiółkowska">Uważam, że Ministerstwo Finansów niewiele skorygowało zapis z przedłożenia rządowego. Nadal nie zmusza się ministra skarbu państwa do przekazania akcji i udziałów na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego, a więc przepis nie rodzi zagrożenia. Co więcej, sprawozdanie przedstawiane Sejmowi musi zawierać informacje czy te akcje lub udziały zostały przekazane, czy nie zostały. Jeżeli minister skarbu będzie nadużywał tego prawa, to komisje sejmowe zainteresują się tą sprawą.</u>
          <u xml:id="u-118.2" who="#WiesławaZiółkowska">Poddam pod głosowanie propozycję pani poseł Góralskiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#HelenaGóralska">Chcę wesprzeć panią przewodniczącą, gdyż również uważam, że nie ma sensu odsyłać omawianego przepisu do dalszych uzgodnień. Obecna propozycja Ministerstwa Finansów jest zbieżna z tym, co było w przedłożeniu rządowym.</u>
          <u xml:id="u-119.1" who="#HelenaGóralska">Zapowiadam, że jeśli mój wniosek zostanie odrzucony, to zgłoszę wniosek mniejszości o skreślenie ust. 3 i 4 oraz o skreślenie pkt. 4 i 5 w ust. 2.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#JerzyOsiatyński">Chcę zaproponować, byśmy zostawili sobie „otwartą furtkę” przed drugim czytaniem projektu ustawy. Niezależnie od tego co zaakceptujemy w głosowaniu, zaproponujmy, jako wniosek mniejszości, rozwiązanie alternatywne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#WiesławaZiółkowska">Poddaję pod głosowanie wniosek pani poseł Góralskiej.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#WiesławaZiółkowska">Kto jest za przyjęciem tego wniosku?</u>
          <u xml:id="u-121.2" who="#WiesławaZiółkowska">Wniosek został odrzucony stosunkiem głosów: 3 za, 8 przeciw, nikt nie wstrzymał się od głosowania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#JerzyOsiatyński">W jakim brzmieniu ust. 3 wprowadzamy do sprawozdania Komisji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#WiesławaZiółkowska">W brzmieniu zaproponowanym przez Ministerstwo Finansów, w skorygowanej wersji, gdyż niewiele ona się różni od pierwotnego zapisu w przedłożeniu rządowym. Dodane są tylko dwa wyrazy i nastąpiła zmiana szyku zdania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#HelenaGóralska">Uprzedzam, że na posiedzeniu plenarnym Sejmu będę prosiła ministra finansów, by wyjaśnił w jakich okolicznościach minister skarbu państwa będzie podejmował decyzje o przekazywaniu akcji bądź udziałów na rzecz Banku Gospodarstwa Krajowego. Jakie będą to wielkości w skali roku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#WiesławaZiółkowska">Przystępujemy do art. 37.</u>
          <u xml:id="u-125.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-125.2" who="#WiesławaZiółkowska">Pozwolę sobie zadać pytanie w związku z treścią ust. 2. Otóż minister finansów, w drodze umowy zawartej z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, będzie mógł przeznaczyć środki Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych także na inne cele związane z działaniem poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-125.3" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę nas poinformować, jakie mogą być „inne cele”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PiotrDziewulski">Wyjaśnialiśmy już podkomisji, że środki mogą być wydane na promocję związaną z udzielaniem poręczeń, na ogłoszenia prasowe itd. Ponieważ narzucamy Bankowi Gospodarstwa Krajowego nowy obowiązek, to chcemy, aby miał również środki na wszystkie wydatki związane z udzielaniem poręczeń.</u>
          <u xml:id="u-126.1" who="#PiotrDziewulski">Podkreślam sformułowanie „związane z udzielaniem poręczeń”, bo oznacza to, że nie może wydać on środków na takie działanie, które nie jest związane z udzielaniem poręczeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 38? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 39? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 40? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przechodzimy do rozdziału 10 pt. „Przepisy przejściowe i końcowe”.</u>
          <u xml:id="u-127.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 41? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 42? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.6" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 43? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-127.7" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 44?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#JerzyOsiatyński">Zapis ust. 5 w tym artykule jest dla mnie zupełnie oczywisty. Chcę tylko zapytać jaki mamy „bicz”, aby można było wyegzekwować największą staranność, którą w normalnych warunkach ma zapewnić dyscyplina budżetowa, którą w tym przypadku wyłączamy? Jaki inny instrument ma doprowadzić do tych skutków, które powoduje dyscyplina budżetowa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PiotrDziewulski">Omawiany przepis jest przeniesiony z ustawy - Prawo budżetowe. Nie zawsze można zwindykować 100 proc. kwoty. W związku z tym, jeżeli nie wróci 100 proc. kwoty do budżetu - np. nastąpi sprzedaż niepełnej kwoty wierzytelności powstałych w związku z udzieloną gwarancją, lecz tylko 30 proc. kwoty, to wszystko jest w porządku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#JerzyOsiatyński">Pytałem o coś innego.</u>
          <u xml:id="u-130.1" who="#JerzyOsiatyński">Przy pomocy jakiego instrumentu będzie pan mógł egzekwować to, aby odzyskać 30 proc., a nie 3 proc. kwoty udzielonego kredytu objętego poręczeniem lub gwarancją?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#WiesławaZiółkowska">Niewątpliwie trudno to będzie zdefiniować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Bank Gospodarstwa Krajowego uzyskiwać będzie pewnego rodzaju wynagrodzenie, bowiem zwindykowane kwoty będą zasilały Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych. Administracja tym funduszem jest ważna dla tego banku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#JerzyOsiatyński">Rozumiem, że jest to zamieszczone w umowie zawartej z bankiem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Jest to zamieszczone w umowie poręczenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PiotrDziewulski">Przytoczę treść art. 57 ust. 2a ustawy - Prawo budżetowe: „Nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej sprzedaż wierzytelności skarbu państwa powstałych w związku z udzielanymi poręczeniami lub gwarancjami Rady Ministrów...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy możemy uznać, że wobec braku możliwości zdefiniowania należytej staranności przy dochodzeniu należnych kwot z tytułu udzielonych wcześniej poręczeń lub gwarancji, przyjmujemy ust. 5 w art. 44?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#JanuszCichosz">Ten ustęp można uzupełnić dodając wyrazy: „po wyczerpaniu wszystkich możliwości”. Wówczas będzie można sprawdzić czy zrobiono wszystko, a metod jest bardzo dużo, aby odzyskać należną kwotę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#WiesławaZiółkowska">Po przyjęciu pana propozycji ust. 5 otrzymuje brzmienie: „Nieodzyskanie w całości lub w części kwot, o których mowa w ust. 1, nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej, o ile wyczerpane zostały wszystkie możliwości odzyskania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PiotrDziewulski">Sformułowanie „po wyczerpaniu” oznacza, że nigdy nie odzyskane zostaną kwoty zapłacone z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji. Można np. ogłaszać kolejne przetargi, można wielokrotnie zasiadać do sporządzenia umowy restrukturyzacji długu.</u>
          <u xml:id="u-139.1" who="#PiotrDziewulski">Ten przepis jest prawie identyczny jak odpowiedni przepis w ustawie - Prawo budżetowe. Natomiast to, czy dołożono właściwej staranności przy odzyskiwaniu kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji - sprawdzi Najwyższa Izba Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-139.2" who="#PiotrDziewulski">Praktycznie rzecz biorąc, nigdy nie następuje wyczerpanie wszystkich możliwości. W pewnym momencie należy przerwać proces widząc, że nie przynosi on skutków i dokonać sprzedaży. Zwracam uwagę, że regulować to będzie rozporządzenie, bowiem w ust. 2 mówimy, iż warunki i tryb sprzedaży wierzytelności skarbu państwa z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji, zamiany tych wierzytelności na akcje (udziały), rozłożenia ich spłaty na raty oraz umorzenia wierzytelności w całości lub w części określi Rada Ministrów. Jest to materia aktu wykonawczego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#JanuszCichosz">Stawia pan krańcowe warunki. Ja też mogę takie podać, np. nic nie będzie się robiło, aby odzyskać zapłacone kwoty z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#HelenaGóralska">Sądzę, że najlepsze rozwiązanie polegać będzie na skreśleniu ust. 2 w art. 44 i pozostawieniu ust. 2a w art. 57 ustawy - Prawo budżetowe. Co jest, a co nie jest naruszeniem dyscypliny budżetowej, powinno być określone w ustawie - Prawo budżetowe, a nie w tej ustawie. Ponadto ust. 2a zawiera szersze sformułowanie: „..., jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że odzyskanie kwot w pełnej wysokości nie jest możliwe”.</u>
          <u xml:id="u-141.1" who="#HelenaGóralska">Może więc nie wstawiajmy do tej ustawy ust. 5 w art. 44 i pozostawmy art. 57 ust. 2a w dotychczasowym brzmieniu w ustawie - Prawo budżetowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#JózefKaleta">Popieram takie rozwiązanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#WiesławaZiółkowska">Jakie jest stanowisko pani minister Wasilewskiej-Trenkner?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Zakres ust. 5 w art. 44 jest szerszy od odpowiedniego przepisu ustawy - Prawo budżetowe. W art. 57 stwierdza się bowiem, że nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej sprzedaż wierzytelności powstałych w związku z udzielonym poręczeniem lub gwarancjami spłaty ze środków budżetu państwa części lub całości kredytu, poniżej kwoty wynikającej z prawidłowego obliczenia, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że odzyskanie kwoty w pełnej wysokości nie jest możliwe, a Rada Ministrów wyrazi zgodę na sprzedaż wierzytelności.</u>
          <u xml:id="u-144.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Odzyskanie w całości lub części kwot, o których mowa w art. 44 tej ustawy, mogłoby się odbywać tylko poprzez sprzedaż. I na tym polega problem, który powstałby po skreśleniu ust. 5. Tymczasem odzyskanie tych kwot może się odbywać również poprzez windykację. Mamy więc do czynienia z dwiema sytuacjami, podczas gdy w ustawie - Prawo budżetowe mowa jest tylko o jednej sytuacji.</u>
          <u xml:id="u-144.2" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Musimy więc objąć przepisem tej ustawy obie sytuacje, m.in. normalne postępowanie bankowe wyrażające się w relacji między bankiem a dłużnikiem. Mam na myśli windykację należności. Druga możliwość to sprzedaż wierzytelności. Pozostawienie więc tylko regulacji zawartej w ustawie - Prawo budżetowe może okazać się za wąskie do sytuacji, kiedy bank będzie działał jako pełnomocnik skarbu państwa, a zwłaszcza, kiedy będzie działał we własnym imieniu, jako samodzielny poręczyciel.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że pani minister sprzeciwia się skreśleniu w art. 44 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#StanisławRogowski">Jeżeli należałoby wpisać określenie, które by bardziej dyscyplinowało funkcjonariuszy, urzędników, czyli odpowiedzialnych za ściągnięcie należności, to proponuję użyć sformułowania, które znane jest w prawie, a mianowicie „dołożenie należytej staranności”. W orzecznictwie jest ono powszechnie znane.</u>
          <u xml:id="u-146.1" who="#StanisławRogowski">Zastanawiam się czy jest to w ogóle potrzebne. Każdy urzędnik czy funkcjonariusz musi dokładać należytej staranności w każdym swoim działaniu. Regulują to odrębne przepisy. Jeżeli więc takie sformułowanie dodamy do obecnej treści ust. 5, to można będzie domniemywać, że we wszystkich innych działaniach, o których mowa w tej ustawie, funkcjonariusz lub urzędnik nie będzie musiał dokładać należytej staranności.</u>
          <u xml:id="u-146.2" who="#StanisławRogowski">Sądzę, że nic nie doprecyzujemy. Zawsze niechętnie przyjmuję doprecyzowanie jakiegoś aktu prawnego przez dopisanie takich sformułowań, bo gdy ustawę czytamy w całości, to można odnieść wrażenie, że ustawodawca tylko w jednym miejscu chciał coś szczególnego powiedzieć.</u>
          <u xml:id="u-146.3" who="#StanisławRogowski">Pani minister wykazała, że zakres ust. 5 jest nieco inny niż zakres ust. 2a w art. 57 ustawy - Prawo budżetowe. W związku z tym uważam, że należałoby zostawić ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#JerzyOsiatyński">Proponuję, aby ust. 5 podzielić, zgodnie z tym o czym mówiła pani minister Wasilewska-Trenkner, na dwie kwestie: odzyskanie w drodze windykacji i odzyskanie w drodze sprzedaży wierzytelności. W pierwszym przypadku napisalibyśmy, że nieodzyskanie w całości lub w części w drodze windykacji kwot, o których mowa w ust. 1, nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej. Uzupełnienie brzmiałoby w ten sposób: „Nieodzyskanie tych kwot w drodze sprzedaży wierzytelności podlega ograniczeniom” art. 57 ust. 2a ustawy - Prawo budżetowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#JózefKaleta">Opowiadam się za wnioskiem pani poseł Góralskiej. Pojęcie dyscypliny budżetowej jest materią budżetu i materią ustawy - Prawo budżetowe. Zawarta w ustawie - Prawo budżetowe definicja jest bardzo pojemna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#WiesławaZiółkowska">Okazuje się, że nie jest ona wystarczająca na użytek tej ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#JózefKaleta">Myślę, że definicja dyscypliny budżetowej jest nawet za szeroka.</u>
          <u xml:id="u-150.1" who="#JózefKaleta">Uważam, że nie można oddzielnie sformułować dyscypliny budżetowej dla np. finansowania zakładów budżetowych, środka specjalnego itd., a oddzielnie odnosić dyscyplinę budżetową do poręczeń gwarancji. Ogólne reguły są zawarte w ustawie - Prawo budżetowe i myślę, że to powinno wystarczyć.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Proszę, aby pani przewodnicząca pozwoliła panu naczelnikowi Barylskiemu, który prowadzi sprawę windykacji w Ministerstwie Finansów wyjaśnić, jakie są różne sytuacje, które wiążą się z odzyskiwaniem bądź z nieodzyskiwaniem należności. Właśnie ze względu na te różne sytuacje szukaliśmy zapisu ogólnego, a jednocześnie obejmującego różne przypadki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#HelenaGóralska">Wiem, że pan naczelnik powie, co i kiedy można stosować. Uprzedzając wypowiedź pana naczelnika chcę zaproponować następujące rozwiązanie.</u>
          <u xml:id="u-152.1" who="#HelenaGóralska">Dalej uważam, że należy skreślić ust. 5 w art. 42, natomiast w art. 48 ust. 1 pkt 8 wprowadzić zapis, skreślając uprzednio dotychczasowe wyrazy „w art. 57 skreśla się ust. 2a”. Zapis ten brzmiałby: „Nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej nieodzyskanie w całości lub w części kwot wydatkowanych z budżetu państwa z tytułu poręczenia i gwarancji, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że odzyskanie kwot w pełnej wysokości nie było możliwe”.</u>
          <u xml:id="u-152.2" who="#HelenaGóralska">Nie muszę wyjaśniać, że takie sformułowanie byłoby zawarte w ustawie - Prawo budżetowe. Uważam bowiem, że o dyscyplinie budżetowej należy mówić w prawie budżetowym.</u>
          <u xml:id="u-152.3" who="#HelenaGóralska">Czy takie rozwiązanie zadowala przedstawicieli Ministerstwa Finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">W art. 48 są poprawki, które proponujemy wprowadzić do ustawy - Prawo budżetowe. W pkt. 8 zmiana polega na skreśleniu w art. 57 ust. 2a, czyli tego, o którym dyskutujemy.</u>
          <u xml:id="u-153.1" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Pani poseł Góralska proponuje, aby temu ustępowi nadać nowe brzmienie. Popieramy tę propozycję, która ma drugą część polegającą na skreśleniu w art. 44 ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#WiesławaZiółkowska">Rozumiem, że te dwie poprawki uzyskały akceptację Komisji. Proszę, aby pani poseł Góralska jeszcze raz przedstawiła nowe brzmienie pkt. 8 w art. 48.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#HelenaGóralska">Pkt 8 brzmiałby w ten sposób: „W art. 57 nadaje się nowe brzmienie ust. 2a: nie stanowi naruszenia dyscypliny budżetowej nieodzyskanie w całości lub w części kwot wydatkowanych z budżetu państwa z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji, jeżeli...”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy możemy przejść do art. 49?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#HelenaGóralska">W imieniu pani poseł Skowrońskiej-Łuczyńskiej, która musiała opuścić posiedzenie, zgłaszam poprawki do ust. 1. Pani poseł proponuje, aby wyrazy „prowadzić czynności” zastąpić wyrazami „wykonuje czynności”. Takie określenie jest użyte w pozostałych ustępach art. 44.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#HelenaGóralska">Pani poseł Skowrońska-Łuczyńska uważa, że po wyrazach „lub gwarancji” należy postawić kropkę, skreślając pozostałe wyrazy „na zasadach, warunkach i w trybie określonych w innych ustawach, z zastrzeżeniem ust. 2”. Ta część zdania - tak sądzi pani poseł Skowrońska-Łuczyńska - jest kompletnie niejasna. Jeśli ją się skreśli, to będzie wiadomo co robi minister finansów w zakresie odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#PiotrDziewulski">Przypomnę, że obecna treść ust. 1 została wprowadzona przez podkomisję. Podkomisja życzyła sobie, aby czynności odnieść do innych ustaw. Inaczej należałoby w tej ustawie wymienić wszystkie sposoby odzyskiwania kwot. Odbywa się to przede wszystkim na gruncie Kodeksu cywilnego, a więc uznaliśmy, że wymienianie wszystkich metod jest niepotrzebne.</u>
          <u xml:id="u-158.1" who="#PiotrDziewulski">Dlatego w ust. 1 znalazło się odesłanie do zasad, warunków i trybu określonych w innych ustawach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#WiesławaZiółkowska">Potwierdzam, że tak było.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#HelenaGóralska">Sądzę, że gdyby pani poseł Skowrońska-Łuczyńska wy-słuchała tych uwag, to zrezygnowałaby z drugiej poprawki, natomiast podtrzymuję poprawkę polegającą na zastąpieniu wyrazu „prowadzi” wyrazem „wykonuje”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#WiesławaZiółkowska">Zwracam się do przedstawicielki Biura Legislacyjnego z pytaniem, czy wszędzie, poza tym jednym ustępem, mamy określenie „wykonuje czynności”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Określenie „prowadzi czynności” jest też poprawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#HelenaGóralska">Pani poseł Skowrońska-Łuczyńska uważa, że należy doprowadzić do zgodności terminu z terminem użytym w Kodeksie cywilnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Potocznie mówi się, że prowadzi się czynności kontrolne. Można więc użyć obu sformułowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#HelenaGóralska">W ust. 3 mamy sformułowanie: „do wykonywania czynności”. Z kolei w ust. 4 jest sformułowanie: „Z tytułu wykonywania czynności”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#JerzyOsiatyński">Rozumiem, że przedstawicielka Biura Legislacyjnego zgadza się z tym, iż potrzebna jest spójność pomiędzy poszczególnymi ustępami. Ponieważ w innych ustępach użyte jest określenie „wykonanie czynności”, to takie samo należy wprowadzić do ust. 1.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 45? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 46? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 47? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.3" who="#WiesławaZiółkowska">Przypominam, że w art. 48 zmieniliśmy treść pkt. 8. Czy są uwagi do pozostałych punktów tego artykułu, w którym zostały wprowadzone poprawki do ustawy - Prawo budżetowe? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.4" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 49 - następują zmiany w ustawie o finansowaniu gmin? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.5" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 50? Chodzi o zmiany w ustawie o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach kontraktów eksportowych? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.6" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 51? Chodzi o zmianę w ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw. Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-167.7" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 52? W ustawie o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w art. 3 skreśla się ust. 4. Nie pamiętam czego dotyczy ten ustęp.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#IwonaDomagalska">Odczytam treść tego ustępu: „Do gwarancji, o których mowa w ust. 2 pkt 3 stosuje się przepisy dotyczące gwarancji kredytowych udzielanych przez bank”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-169.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 53? Chodzi o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">W pkt. 4r wprowadzona została poprawka legislacyjna. W trzecim wierszu, po wyrazie „dochodu” dodaje się wyrazy: „przekazanego na ten fundusz”, a pozostałe wyrazy zostają skreślone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#WiesławaZiółkowska">Uwzględniając tę poprawkę, pkt 4r otrzymuje brzmienie: „Dochody Banku Gospodarstwa Krajowego, prowadzącego Krajowy Fundusz Poręczeń Kredytowych, stanowiące równowartość dochodu przekazanego na ten fundusz”.</u>
          <u xml:id="u-171.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są inne uwagi do tego artykułu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-171.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 54? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-171.3" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 55?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#ElżbietaGozdecka">Powołane zostały nieprawidłowo niektóre nowelizacje. Nie jest potrzebna nowela z 1995 r. nr 4 i nr 133, zaś z 1996 r. - nr 10 i nr 75.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Dlaczego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#ElżbietaGozdecka">Wymienione przeze mnie nowelizacje dotyczą ustawy - Prawo bankowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Przy okazji nowelizacji ustawy - Prawo bankowe została znowelizowana ustawa o Narodowym Banku Polskim.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#JerzyOsiatyński">Proponuję, aby obie panie uzgodniły tę sporną kwestię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pani minister chciałaby wyrazić swoje zdanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#HalinaWasilewskaTrenkner">Są to czysto legislacyjne sprawy. Z naszego Biura Prawnego uzyskaliśmy informację, że należy wymienić wszystkie te zmiany, o których mowa w art. 55.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#WiesławaZiółkowska">Słuszna jest propozycja pana posła Osiatyńskiego, aby przedstawicielka Biura Legislacyjnego razem z panią Gozdecką uzgodniły, jak powinien brzmieć art. 55.</u>
          <u xml:id="u-179.1" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są inne uwagi do art. 55? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-179.2" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 56?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#WitoldSobczak">Dopiero teraz zapoznałem się z nową treścią art. 2 w ust. 3 pkt 5. Do tej pory mieliśmy tylko treść tego punktu według przedłożenia rządowego.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#WitoldSobczak">Chcę zwrócić uwagę na to, że zakres obecnie obowiązującego pkt. 5 w art. 2 w ust. 3 jest szerszy niż zaproponowany w tej ustawie. Ta propozycja zawęża kompetencje kontrolne Najwyższej Izby Kontroli. Ustawa ta wprowadza jedną z możliwych form pomocy państwa, a zatem inne formy byłyby poza możliwością skontrolowania przez Najwyższą Izbę Kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#WiesławaZiółkowska">Co pan proponuje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#WitoldSobczak">Chcę zwrócić uwagę na to, że gdyby przepis ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli nie został zmodyfikowany, to i tak w 90 proc. będzie odnoszony do tej ustawy, natomiast mogą wystąpić sytuacje, kiedy udzielana będzie pomoc w inny sposób, niż w formie poręczeń lub gwarancji, chociażby na podstawie ustaw szczególnych. W takich sytuacjach Najwyższa Izba Kontroli nie będzie miała możliwości przeprowadzenia kontroli, czyli możliwości weryfikowania udzielania tejże pomocy.</u>
          <u xml:id="u-182.1" who="#WitoldSobczak">Jeżeli Komisje zrezygnują z nowelizacji ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli, to w żaden sposób nie zmieni to stanu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#WiesławaZiółkowska">Chcę zapytać przedstawicieli Ministerstwa Finansów, jak to się stało, że nastąpiła zmiana w stosunku do przedłożenia rządowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#PiotrDziewulski">Być może źle zrozumieliśmy dyskusję, która toczyła się na forum podkomisji. Zadane zostało wówczas pytanie, czy będzie możliwe skontrolowanie podmiotu, który udziela gwarancji, przy czym nie chodzi tylko o ministra finansów oraz podmiotu, za który poręczono lub gwarantowano?</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#PiotrDziewulski">Podałem przykład holenderski. Otóż wszędzie tam, gdzie są środki publiczne, Najwyższa Izba Kontroli powinna mieć możliwość wykonania czynności kontrolnych, ale też u tego, za którego udzielono poręczenia i gwarancji.</u>
          <u xml:id="u-184.2" who="#PiotrDziewulski">Dotychczasowy zapis ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli takiej możliwości nie stwarza. Można byłoby dokonać kontroli u tego, który poręczenia udzielał, ale inspektor Najwyższej Izby Kontroli nie mógłby pójść do tego, który o to poręczenie się starał i sprawdzić, czy poręczenia nie wyłudził, bo ten ktoś jest prywatnym podmiotem.</u>
          <u xml:id="u-184.3" who="#PiotrDziewulski">Jeśli taki podmiot korzystał z pomocy publicznej, w formie poręczenia, to też jego należałoby objąć kontrolą. Taka była intencja podkomisji i zrealizowaliśmy ją w formie obecnego brzmienia pkt. 5 w art. 2 ust. 3 ustawy - o Najwyższej Izbie Kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#WitoldSobczak">To, o czym mówił pan dyrektor już obecnie wynika z ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. Pkt 5 jest poświęcony tym podmiotom, które nie są państwowymi podmiotami ani organami, a korzystają z pomocy. Rzeczywista treść normatywna zaproponowanej nowelizacji ogranicza kompetencje kontrolne Najwyższej Izby Kontroli do tych podmiotów, które korzystają z pomocy w formach przewidzianych w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#PiotrDziewulski">Jeżeli nastąpiło jakieś ograniczenie, to oczywiście popełniony został błąd. W obowiązującej obecnie ustawie o Najwyższej Izbie Kontroli jest sformułowanie „lub gwarancja albo poręczenia państwa”. Natomiast w tej nowelizacji jest propozycja wykraczająca poza poręczenia i gwarancje udzielane przez skarb państwa. W omawianym projekcie ustawy jest mowa także o innych osobach prawnych, w których skarb państwa ma swoje środki, ale te osoby nie są skarbem państwa.</u>
          <u xml:id="u-186.1" who="#PiotrDziewulski">Moim zdaniem, proponowany zapis rozszerza kompetencje kontrolne Najwyższej Izby Kontroli, choć równocześnie może jakiś zakres tych kompetencji został zawężony, ale zrobiliśmy to niechcący. Natomiast intencją naszą jest to, aby w zakresie kontrolnym nie tylko były poręczenia i gwarancje udzielane przez państwo - właściwie należałoby użyć nazwy Skarb Państwa - ale też przez osoby prawne, o których mówi ta ustawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#HelenaGóralska">Pan dyr. Dziewulski ma rację, że proponowany zapis rozszerza zakres kontroli Najwyższej Izby Kontroli. Według obecnego brzmienia pkt. 5 w art. 2 ust. 3, jeśli KGHM udzieliło poręczenia prywatnemu podmiotowi, to Najwyższa Izba Kontroli nie ma prawa skontrolować tego podmiotu.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#HelenaGóralska">Podałam przykład KGHM, bowiem firma ta poręczyła kredyt jakiemuś geszefciarzowi, który uciekł z 10 mld zł i nie było żadnej możliwości skontrolowania go.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#WitoldSobczak">Twierdząc, że nastąpiło ograniczenie, bazuję na interpretacji zawartej w uzasadnieniu do projektu ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. W pkt. 5 w dotychczasowym brzmieniu jest mowa o państwie, aczkolwiek możliwe są różne interpretacje tego pojęcia. W uzasadnieniu wyjaśnia się, że chodzi o podmioty działające z udziałem państwowym.</u>
          <u xml:id="u-188.1" who="#WitoldSobczak">Jeżeli intencją projektodawców jest rozszerzenie, a nie zawężenie uprawnień kontrolnych Najwyższej Izby Kontroli, to wydaje mi się, że można to zrobić w bardzo prosty sposób. W przepisie należy pozostawić pojęcie „państwo” i nie zastępować go pojęciem „Skarb Państwa”. Należy też pozostawić sformułowania dotyczące indywidualnie przyznanej pomocy, poręczenia lub gwarancji udzielonej przez państwo lub przez samorządy terytorialne i dodać osoby prawne udzielające pomocy w trybie przewidzianym w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#StanisławRogowski">Jest to dobra propozycja i proponuję następujący zapis: „korzystając z indywidualnie przyznanej pomocy lub gwarancji albo poręczenia państwa, samorządu terytorialnego lub podmiotów określonych w ustawie z dnia... o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne”.</u>
          <u xml:id="u-189.1" who="#StanisławRogowski">Przepis taki wyczerpuje cały zakres podmiotowy. Nie można sobie wyobrazić innego podmiotu, który by jeszcze był poza tą płaszczyzną. Nawet sądzę, że jest to sformułowanie na wyrost. Nie będzie już żadnych wątpliwości, iż można kontrolować każdy podmiot, który skorzystał z poręczenia lub gwarancji udzielonych bądź przez skarb państwa bądź przez niektóre osoby prawne.</u>
          <u xml:id="u-189.2" who="#StanisławRogowski">O tych osobach jest mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2. Chodzi o takie osoby prawne, gdzie skarb państwa ma więcej niż 50 proc. akcji lub udziałów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy pan doradca Sobczak wnosi jakieś zastrzeżenia do zaproponowanej teraz treści pkt. 5?</u>
          <u xml:id="u-190.1" who="#WiesławaZiółkowska">Proszę, aby przedstawicielka Biura Legislacyjnego jeszcze raz odczytała tę treść.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PrzedstawicielkaBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">„5) korzystając z indywidualnie przyznanej pomocy, poręczenia lub gwarancji udzielonych przez państwo, samorząd terytorialny lub podmioty określone w ustawie z dnia... o poręczeniach i gwarancjach udzielonych przez skarb państwa oraz niektóre osoby prawne”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#WitoldSobczak">Ta propozycja jest zgodna z obecnym brzmieniem pkt. 5 z tym, że dodane zostały wyrazy „lub podmioty określone w ustawie”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#PiotrDziewulski">Pamiętam, że pani poseł Góralska zapytała na forum podkomisji, czy będzie można przeprowadzić kontrolę nie tylko u niektórych osób prawnych, które udzieliły poręczenia, ale też u osób, które nie są wymienione w tej ustawie, a które otrzymały poręczenie i na rzecz tych osób nastąpiły wypłaty. Taką osobą prawną może być np. spółka prywatna z o.o. Bank Gospodarstwa Krajowego poręczył za taką spółkę i czy z mocy tej ustawy NIK może dokonać kontroli w tej spółce?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#HelenaGóralska">Zadałam pytanie kto kogo może kontrolować nie mając przed sobą ustawy o Najwyższej Izbie Kontroli. W związku z tym nie wiedziałam, że już w obecnym stanie prawnym wszystko to, o co pytałam, jest możliwe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#WiesławaZiółkowska">Czy są uwagi do art. 57?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#JerzyOsiatyński">Art. 57 nie budzi zastrzeżeń, a także art. 58 i art. 59.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#WiesławaZiółkowska">Wobec tego poddaję pod głosowanie cały projekt ustawy.</u>
          <u xml:id="u-197.1" who="#WiesławaZiółkowska">Kto jest za przyjęciem projektu ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne?</u>
          <u xml:id="u-197.2" who="#WiesławaZiółkowska">Wniosek został przyjęty jednogłośnie.</u>
          <u xml:id="u-197.3" who="#WiesławaZiółkowska">Pozostało nam jeszcze wybrać posła sprawozdawcę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#HelenaGóralska">Uważam, że tę funkcję powinniśmy powierzyć pani przewodniczącej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#WiesławaZiółkowska">Dziękuję. Czy ktoś jest innego zdania? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#WiesławaZiółkowska">Zamykam posiedzenie Komisji.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>