text_structure.xml 53.1 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 10 maja 1988 r. Komisja Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod przewodnictwem posła Zbigniewa Gburka (SD), dokonała:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- oceny reąlizacji uchwały Sejmu PRL z dnia 29 września 1983 r. w sprawie ochrony zdrowia i pomocy społecznej.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z wiceministrem Leszkiem Krystem, Najwyższej Izby Kontroli, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, OPZZ, Federacji Związków Zawodowych Pracowników Ochrony Zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Podstawą dyskusji była opracowana przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej informacja nt. realizacji uchwały Sejmu z 29 września 1983 r. w sprawie ochrony zdrowia i opieki społecznej, którą omówił wiceminister Leszek Kryst: Przed kilkoma miesiącami Komisja rozpatrywała realizację sejmowej uchwały z 1983 r. Czas jaki upłynął od tego posiedzenia wzbogacił pierwotną informację nowymi faktami, nie spowodowało to jednak radykalnych zmian w stosunku do ocen sprzed kilku miesięcy.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Uchwała mówi o ochronie zdrowia, ale jej sens jest węższy - sprowadza się w praktyce przede wszystkim do warunków funkcjonowania służby zdrowia, tj. zasobów materialnych, wyposażenia technicznego, sprzętu i aparatury, środków leczniczych, kadry, a ponadto odpowiednich regulacji prawnych i organizacyjnych.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Skuteczność ochrony zdrowia nie zależy tylko od funkcjonowania służby zdrowia, zwłaszcza od stanu jej zasobów materialnych i kadrowych. Służba zdrowia nie może spełniać należycie swoich zadań nie mając ku temu odpowiednich środków. Zakres i skala rozbieżności między stanem środków pozostających w dyspozycji służby zdrowia, a tym co jest niezbędne do jej prawidłowego funkcjonowania, zostały przedstawione w programie na lata 1986-1990, o którym mówi uchwała Sejmu. Ze względu na ograniczone możliwości gospodarki narodowej naczelnym celem przedsięwzięć programowych było niedopuszczenie do pogorszenia sytuacji zdrowotnej w kraju.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Zakres realizacji zadań określonych w programie - mającym charakter studium przedplanowego - został określony w uchwale o NPSG na lata 1936-1990, a następnie w kolejnych planach rocznych. Możemy więc oceniać uchwałę z 1983 r. ustosunkowując się do stopnia i rezultatów realizacji zadań zatwierdzonych przez Sejm lub odnosić je do poziomu potrzeb zdrowotnych i społecznych.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Obraz sytuacji zdrowotnej w kraju przedstawiony został w opracowanym przez resort materiale przesłanym Komisji. Ograniczę się więc do scharakteryzowania największych zagrożeń zdrowia, którym należy przeciwstawić odpowiednie środki i sposoby, aby zahamować narastające negatywne skutki tych zagrożeń.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Najczęstszymi przyczynami zgonów są choroby układu krążenia, choroby nowotworowe, urazy i zatrucia. Powagę zagrożenia obrazuje nie tylko ich udział w ogólnej liczbie zgonów (ponad 75%), ale obserwowana te tendencja wzrostowa oraz wysoki udział zgonów mężczyzn w wieku produkcyjnym, zwany nadumieralnością. Jest ona spowodowana głównie chorobami układu krążenia i wypadkami.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Kolejnymi zagrożeniami, są choroby układu trawiennego, oddechowego, choroby reumatyczne, zaburzenia psychiczne. Choroby zakaźne nie stanowią już obecnie poważnego zagrożenia - jest to rezultatem prowadzonej od lat profilaktyki oraz skutecznego nadzoru sanitarnego. Należy jednak wspomnieć o niebezpieczeństwie chorób zakaźnych i pasożytniczych, których szerzenie ułatwia lekceważenie zasad higieny. Wystarczy wspomnieć o ostrych infekcjach pokarmowych, czy wszawicy, a także o nowym niebezpieczeństwie ze strony AIDS. Obecnie mamy w Polsce 60 nosicieli tego wirusa.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Możliwości zwalczania chorób i ich skutków przez służbę zdrowia ogranicza jej stan wiedzy medycznej, która nie zna jeszcze odpowiedzi na wiele pytań o zapobieganie i leczenie np. chorób nowotworowych, czy wirusowych. Możliwości te ogranicza także niepełna dostępność sposobów i środków działania; leków, sprzętu i aparatury do diagnostyki i leczenia, czy wreszcie odpowiedniej liczby dobrze wyposażonych łóżek szpitalnych. Służba zdrowia nie ma możliwości przeciwdziałania pierwotnym przyczynom wielu zachorowań związanym ze stylem życia lub zagrożeniami środowiskowymi.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Zadania w dziedzinie ochrony zdrowia zostały określone w uchwale X Zjazdu PZPR. W myśl programu „Zdrowie dla wszystkich w roku 2000”, zgodnie ze światową strategią, kieruje się wagę na działania profilaktyczne, na konieczność udziału całego społeczeństwa ochronie i umacnianiu zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Omówiona na dzisiejszym posiedzeniu uchwała koncentruje się na warunkach funkcjonowania służby zdrowia, ale obejmuje także szeroki zakres działalności społeczno-gospodarczej: politykę socjalną i płacową, budownictwo mieszkaniowe, ochronę środowiska, produkcję żywności i żywienia, przemysł chemiczny i lekki, przemysł elektromaszynowy, politykę inwestycyjną, handel zagraniczny. Wykonanie tych zadań należy więc oceniać w szerokim kompleksie działań międzyresortowych.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">Program inwestycyjny dla służby zdrowia określony został uchwałą Sejmu o NPSG w wielkościach odzwierciedlających rzeczywisty stopień zaangażowania inwestycji, a także możliwości finansowe i wykonawcze. W latach 1986-1990 planuje się oddanie do użytku 25 tys. łóżek szpitalnych; takie zamierzenia były możliwe dzięki rozpoczęciu wielu inwestycji w poprzednich latach.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Osiągnięcie planowanych efektów, a więc 25 tys. łóżek szpitalnych, 9 tys. miejsc w domach pomocy społecznej, 260 przychodni i ośrodków zdrowia, wymaga dużego wysiłku oraz mobilizacji sił i środków ze strony resortu budownictwa. Minister zdrowia i opieki społecznej wraz z ministrem budownictwa i gospodarki przestrzennej dokonali oceny sytuacji, a także podjęli wiążące ustalenia. Wyniki uzyskane w latach 1986-1987 wskazują na niemożliwość wykonania założeń 5-latki i obecnie ocenia się, że możliwe będzie wybudowanie 20-21 tys. łóżek szpitalnych, przy czym nastąpi spiętrzenie zadań w końcowym okresie wykonania planu. Decyduje o tym szybkość realizacji inwestycji, dostępność materiałów, sprawność przedsiębiorstw budowlanych, a także niedostatek środków finansowych w budżetach terenowych.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Efekty inwestycyjne w służbie zdrowia i w pomocy społecznej pozostają w dysproporcji w stosunku do potrzeb. Lista oczekujących na miejsca w domach pomocy społecznej nie będzie się zmniejszać i nadal wywoływać to będzie nacisk na przyjmowanie do szpitali osób wymagających jedynie opieki i pielęgnacji.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">W tej sytuacji osiągnięcie stanu 300 tys. łóżek szpitalnych w 2000 r., o czym mówi program PZPR uchwalony na X Zjeździe, wymagałoby gwałtownego wzrostu realizacji zadań w latach 1991-2000.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Nadal nierozwiązanym problemem jest zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne. Nierytmiczność dostaw, lub kumulowanie ich w IV kwartale powoduje, że nawet przy całkowitym wykonaniu planu w końcu roku występowały znaczne niedobory leków.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Można zauważyć duże starania o zwiększenie środków na zakup leków; rosną środki dewizowe na ich import, przyznano dodatkowe środki, ponad roczny plan na import, przyznano dodatkowe środki, ponad roczny plan na import z krajów socjalistycznych. Pomimo to, wobec rozchwianego rynku, nie przynosi to widocznych rezultatów.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">W 1986 r. niedobory leków sięgały 23% w asortymencie leków krajowych i 50% w asortymencie z importu z II obszaru płatniczego. Najbardziej dotkliwe były braki preparatów anestezjologicznych i niektórych leków ratujących życie.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Działania antyimportowe podejmowane przez nasz przemysł krajowy przynoszą już rezultaty. „Polfa” wprowadziła na rynek cordi-pin i zaditem, a w br. przewiduje się zwiększenie dostaw płynów infuzyjnych, normatensu, cardonitu, minipresu i innych leków.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Obok zwiększenia dostaw leków, duże znaczenie ma racjonalizacja ich zużycia. Zamierzamy ją osiągnąć dzięki ograniczeniom i innym doraźnym działaniom administracyjnym, uregulowaniu cen leków, zmianie warunków odpłatności za leki w aptekach otwartych i zmianie zasad rozliczeń z Cefarmem, w takim kierunku, żeby zakłady służby zdrowia były zainteresowane racjonalizacją wykorzystania środków na leki. Dalsze propozycje zmierzające w tym kierunku zawarliśmy w projekcie reformy opieki zdrowotnej, który został w kwietniu br. przedstawiony Komisji.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Zaopatrzenie w środki techniczne podobnie jak zaopatrzenie farmaceutyczne uzależnione jest w znacznym stopniu od importu. Z drugiej strony, przemysł krajowy, a zwłaszcza drobna wytwórczość, wykazuje dużą dynamikę w uruchamianiu własnych wyrobów i pozalicencyjnej współpracy kooperacyjnej.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Z przemysłu krajowego otrzymujemy 43% ogółu dostaw sprzętu i aparatury. Przekroczenie planowanych w CPR dostaw z importu wynika z dodatkowych zakupów interwencyjnych dokonanych dla złagodzenia najostrzejszych deficytów.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Zadania w dziedzinie kształcenia kadr medycznych są wykonywane zgodnie z założeniami programowymi, zarówno co do liczebności absolwentów, jak kierunków ich kształcenia. Kształcimy rocznie 3.500 lekarzy, 700-800 lekarzy stomatologów i farmaceutów, 12 tys. pielęgniarek. W ub. r. zatrudnienie lekarzy wzrosło o 1.800 osób, położnych - prawie o tysiąc, stomatologów - o 210; jest to więcej niż w trzech poprzednich latach, kiedy przybywało ok. 100 stomatologów.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Przyczyny niedostatecznego przyrostu zatrudnienia i niekorzystnego rozmieszczenia terenowego stomatologów, farmaceutów i pielęgniarek są powszechnie znane i niejednokrotnie były dyskutowane na posiedzeniu Komisji. Zastosowane doraźne stymulatory materialne i organizacyjne przynoszą ograniczone efekty. W ub. r. płace pracowników służby zdrowia wzrosły tylko o 22%, tj. o 1% wyżej niż w innych dziedzinach gospodarki uspołecznionej. Na koniec ub. r. średnia płaca w służbie zdrowia była zaledwie o 0,5% wyższa od średniej płacy w gospodarce uspołecznionej. Istotne zmiany nastąpiły dopiero na początku br., w związku z przeznaczeniem na podwyżkę płac w służbie zdrowia dodatkowej kwoty 128,6 mld zł z rezerwy rządowej.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">W dalszej perspektywie rozwiązywanie problemów zdrowotnych społeczeństwa nie może opierać się wyłącznie na pomnażaniu zasobów materialnych. Konieczna jest istotna reorientacja polityki zdrowotnej, a równocześnie dokonanie głębokich zmian systemowych w funkcjonowaniu samej służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Koncepcje strategicznych kierunków ochrony zdrowia na najbliższe kilkanaście lat zawarliśmy w znanym Komisji raporcie, ukazującym cele i zadania polskiego programu. „Zdrowie dla wszystkich w 2000 r.”. Program ten stawia ambitne cele. Będą one realne, jeżeli zdołamy zmobilizować i zintegrować ogólnospołeczny wysiłek na rzecz powszechnej profilaktyki, jeżeli instytucje i podmioty gospodarcze usankcjonują cele zdrowotne jako nadrzędne, a przynajmniej jako równorzędne z ekonomicznymi. Do zrealizowania tego programu potrzebne są odpowiednie mechanizmy ekonomiczne i regulacje prawne, które zamierzamy przygotować w ramach działań międzyresortowych.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Jednym z zasadniczych elementów nowoczesnej strategii ochrony zdrowia jest optymalizacja systemu opieki zdrowotnej, tj. tworzenie warunków pełnej dostępności i efektywności opieki przy jak najlepszym, racjonalnym wykorzystaniu zasobów kadrowych, materialnych i środków finansowych.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Przygotowany został projekt reformy w opiece zdrowotnej i pomocy społecznej, który pozwala na uzyskanie istotnych jakościowo zmian w funkcjonowaniu służby zdrowia. Przekonanie o skuteczności osiągnięcia postępu i racjonalizacji opieki zdrowotnej opieramy na logicznym powiązaniu zasad działania z uwarunkowaniami ekonomicznymi oraz na uruchomieniu nieograniczonych zasobów energii społecznej poprzez decentralizację zarządzania i realne podstawy samodzielności zakładów służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Słuszność proponowanych rozwiązań weryfikujemy w trwających od dłuższego czasu konsultacjach w środowiskach specjalistów, kręgach reprezentatywnych gremiów politycznych i społecznych. Niedawno przeprowadziliśmy dyskusję z grupą posłów reprezentujących zawody medyczne. Uzyskaliśmy aprobatę Biura Politycznego KC PZPR dla przyjętej koncepcji reformy. Przygotowujemy obecnie szeroką kampanię informacyjno-konsultacyjną w publikatorach.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Dotychczasowa realizacja uchwały Sejmu z 1983 r. przyniosła efekty na miarę możliwości rozchwianej, słabej gospodarki kraju. Wyznaczyła jednak priorytety, dzięki którym opieka zdrowotna uzyskuje właściwe miejsce. Dalsza realizacja zadań wynikających z tej uchwały będzie określana przez kolejne plany roczne i następny plan 5-letni. Chcielibyśmy do tych ustaleń włączyć we właściwym zakresie zadania służące realizacji strategicznych celów ochrony zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">Wykonanie programu „Zdrowie dla wszystkich w 2000 r.” i urzeczywistnienie reformy w służbie zdrowia będzie pozostawać w bezpośrednim związku z realizacją uchwały Sejmu. Wyraża się to w powiązaniu materialnych podstaw systemu z jego funkcjonalnością, z racjonalnymi i sprawnymi mechanizmami regulacyjnymi.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">Dyskusja:</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#ZbigniewGburek">Realizację uchwały Sejmu z 1983 r. rozpatrywaliśmy przed kilkoma miesiącami na jednym z posiedzeń Komisji. Wyraziliśmy wówczas naszą dezaprobatę, a obecnie zapoznaliśmy się ze zmianami jakie zaszły w realizacji uchwały w ostatnim czasie. Wiemy, że Biuro Polityczne KC PZPR zaakceptowało przedstawione zasady reorganizacji działania służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#ZbigniewGburek">Uchwała Sejmu z 1983 r. nie została zrealizowana m.in. w zakresie wyrównania dysproporcji płacowych pracowników służby zdrowia w stosunku do innych działów gospodarki narodowej. Obserwujemy niebezpieczne zjawiska pogarszania się stanu zdrowotnego społeczeństwa i niedostatecznego przeciwdziałania chorobom o zagrożeniu ogólnospołecznym.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#ZbigniewGburek">Nie nastąpiła dotychczas proponowana w uchwale decentralizacja zarządzania w służbie zdrowia, nie określono jaka minimalna część dochodu narodowego musi być przeznaczane na cele ochrony zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#ZbigniewGburek">Ponadto uchwała Sejmu nie koresponduje z ustaleniami reformy gospodarczej, m.in, aprobując ekstensywny model działania służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#ZbigniewGburek">Wszystkie te zastrzeżenia skłoniły nas do postawienia wniosku o opracowanie nowego projektu uchwały, który uwzględniać będzie zasady reformy gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#ZbigniewGburek">Konieczne są szybkie i bardziej konsekwentne działania dla przyspieszenia realizacji inwestycji służby zdrowia oraz dla poprawy zaopatrzenia w środki farmaceutyczne i sanitarne, sprzęt i aparaturę medyczną.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#ZbigniewGburek">Postulujemy uregulowanie kilku zagadnień z zakresu służby zdrowia. Przede wszystkim chodzi o ustawę regulującą zakres działania urzędu ministra zdrowia. Kierownik tego resortu musi być koordynatorem działań prozdrowotnych podejmowanych w naszym kraju. Musi on mieć możliwość sprawowania funkcji koordynacyjnej również w zakresie przypisanym dotychczas innym resortom. Dopóki tego nie zrobimy, społeczeństwo nie uzyska sprawnie działającego systemu działań prozdrowotnych.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#ZbigniewGburek">Inne akty prawne wymagające szybkiego opracowania to: ustawa o opiece społecznej i zawodach medycznych oraz ustawa o samorządzie lekarskim. Ten pierwszy akt prawny powinien sprecyzować ostatecznie definicję tzw. zawodu medycznego oraz zestawić listę tych zawodów. Powinien się on również odnieść do kwestii płacowych zarysowując kształt systemu wynagradzania pracowników służby zdrowia. Projekt ustawy o samorządzie lekarskim będzie miał charakter projektu społecznego, opracowanego przez posłów.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#ZbigniewGburek">Zwracam również uwagę na konieczność określenia ram współdziałania resortu zdrowia z resortem ochrony środowiska i zasobów naturalnych. Opinia publiczna jest zaniepokojona stale pogarszającą się zdrowotnością społeczeństwa, które żyje w zanieczyszczonym środowisku naturalnym, spożywa niezdrową żywność. Takie współdziałanie może przynieść konkretne rezultaty.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#ZbigniewGburek">Uważam, że powinniśmy opracować projekt nowej uchwały Sejmu w sprawie ochrony zdrowia i pomocy społecznej. Czy są inne wnioski w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#AndrzejSidor">Zebraliśmy się dzisiaj po to, aby ocenić realizację dotychczas obowiązującej uchwały Sejmu. Usłyszałem przed chwilą, że powinniśmy stworzyć projekt nowej uchwały. Nie jestem przeciw nowemu dokumentowi, ale może lepiej najpierw dokonać oceny. Dopiero po ocenie funkcjonowania starego dokumentu spróbujemy pomyśleć o nowym. Dodam, że przecież przygotowaliśmy się do formułowania ocen.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#KazimierzGrzybowski">Funkcjonowanie uchwały w sprawie ochrony zdrowia i pomocy społecznej ocenialiśmy już w ub. r. Wyraziliśmy wówczas bardzo krytyczną opinię. Obecnie mamy już do czynienia z nowymi warunkami życia społeczno-gospodarczego, więc trzeba myśleć o nowej uchwale. Nawiasem mówiąc, zgadzam się, że stary dokument nie został zrealizowany w całości.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#KazimierzGrzybowski">Nawiązując do propozycji opracowania nowej uchwały, postuluję, aby silnie zaakcentować w niej najbardziej bolesne sprawy służby zdrowia i opieki społecznej. Kiedy wreszcie nastąpi praktyczna realizacja wielu programów działania zatwierdzonych przez Sejm? Chodzi mi zwłaszcza o skuteczną realizację programu inwestycyjnego obiektów służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#KazimierzGrzybowski">Innym przykładem programu nie mogącego doczekać się realizacji są zamierzenia rozwojowe przemysłu farmaceutycznego. Wiemy, jak wygląda sytuacja na rynku lekarstw. Społeczeństwo formułuje opinię o regresie zaopatrzenia w leki. Ten problem trzeba w końcu rozwiązać. Nie można dłużej tolerować braku środków medycznych w nowoczesnym kraju. Nowa uchwała musi zawierać zapis dotyczący zapewnienia funkcjonowania przedsiębiorstw przemysłu farmaceutycznego.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#KazimierzGrzybowski">Zgadzam się w pełni z sugestią, aby w najbliższym czasie opracować ustawę o samorządzie lekarskim. Takie próby trwają od dłuższego czasu. Nie jest tajemnicą, że są różne kontrowersje na tle projektu nowej ustawy. Np. między związkami zawodowymi a izbami lekarskimi. Trzeba przezwyciężyć różnice zdań i stworzyć projekt kompleksowego aktu prawnego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ZbigniewGburek">Poseł A. Sidor postulował, aby dokonać oceny realizacji starej uchwały w sprawie ochrony zdrowia i pomocy społecznej. Zajmowaliśmy się tą sprawą w listopadzie ub. r. Wystosowaliśmy wówczas opinię nr 16, wyrażającą nasze stanowisko oceniające. Czy poseł A. Sidor nadal podtrzymuje swój wniosek?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#AndrzejSidor">Obawiam się, że mój poprzedni wniosek nie został właściwie zrozumiany. Aby powstał projekt nowego dokumentu trzeba najpierw ocenić jak funkcjonował stary. Nie upieram się, by robić to dziś, ale trzeba wyrazić nasz pogląd w formie pisemnego wniosku, skierowanego do tych wszystkich, którzy będą tworzyli nowe rozwiązania prawne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ZbigniewGburek">Myślę, że takt wniosek można przyjąć. O ile rozumiem, to poseł A. Sidor nie jest przeciwnikiem opracowania nowej uchwały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#MieczysławSzostek">Po raz kolejny dyskutujemy o rzeczach bardzo dobrze nam znanych. Funkcjonowaniem dawnej uchwały Sejmu zajmowaliśmy się wielokrotnie, m.in. w listopadzie ub.r. Wyraziliśmy wówczas negatywną opinię o sposobie realizacji postanowień uchwały. Należy przypomnieć kilka zapisów zawartych w tekście tej negatywnej opinii.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#MieczysławSzostek">Mówiliśmy o inwestycjach w służbie zdrowia, sygnalizując nasz głęboki niepokój, czy zadania NPSG w zakresie budowy szpitali i obiektów służby zdrowia zostaną wykonane. Sytuacja była wówczas znacznie lepsza niż jest obecnie. Uważam, że jeśli do końca 5-latki oddamy do użytku 14 tys. łóżek szpitalnych, to możemy mówić o wielkim osiągnięciu. Obawiam się jednak, że będzie to niemożliwe. Kiedy w ub.r. mówiliśmy o tych sprawach, resort sugerował, że do końca roku odda do użytku ok. 5 tys. nowych łóżek. Niestety, okazało się, że do użytku oddano faktycznie tylko 2.966 łóżek. Zamierzenia 5-latki będą więc bardzo trudne do zrealizowania.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#MieczysławSzostek">Kilka słów nt. płac w służbie zdrowia. Gdy formułowaliśmy ubiegłoroczną opinię na ten temat, różnica między płacami w służbie zdrowia a innymi działami gospodarki wynosiła ok. 4–6 tys. zł. Obawiam się, że dziś różnica ta jest znacznie większa. Po niedawnej operacji tzw. podwyżki płac w służbie zdrowia niewiele się chyba zmieniło. Płace w tym dziale gospodarki nadal będą odstawały od średniej krajowej.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#MieczysławSzostek">Jakie były konkluzje naszego wystąpienia w ub. r.? Sugerowaliśmy marszałkowi Sejmu rozważenie dwóch wariantów nowelizacji uchwały o ochronie zdrowia i pomocy społecznej. Po pierwsze chodziło o to, aby wydłużyć okres obowiązywania starej uchwały do momentu zrealizowania zawartych w niej zapisów. Druga koncepcja postulowała opracowanie zupełnie nowego projektu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#MieczysławSzostek">Omówiłem nasze ówczesne propozycje a teraz chciałbym zapytać, jak ustosunkowało się do nich Prezydium Sejmu? Czy zajęło jakieś stanowisko? Jeśli to nie nastąpiło proponuję, abyśmy nie mówili dzisiaj po raz kolejny o dramacie służby zdrowia, małych płacach itp. Będzie to tylko podsycanie goryczy drzemiącej w każdym z nas. Wydaje mi się, że drepczemy wciąż w miejscu. Nowelizacja uchwały jest tak samo pilna, jak była w ub. r.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#MieczysławSzostek">Z tego co mówię wynika, że mamy co najmniej półroczne opóźnienie w pracach nad nową uchwałą. Wysiałem, że dzisiaj dowiem się czegoś o zamierzeniach najwyższych władz państwowych w związku z sytuacją w służbie zdrowia. Wiemy, że odbyło się wyjazdowe posiedzenie Biura Politycznego KC PZPR w Katowicach, na którym mówiono o reformie w służbie zdrowia. Spodziewam się, że dziś usłyszę o ustaleniach podjętych w trakcie obrad w Katowicach.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#MieczysławSzostek">Konieczność reformowania służby zdrowia wynika nie tylko z naszych analiz. Istnieje raport Banku Światowego mówiący o tych sprawach. Znajduje się tam zapis postulujący lepsze wykorzystywanie istniejących placówek służby zdrowia, niezależnie od konieczności zwiększenia inwestycji w tym dziale gospodarki. Taki raport powinien zmobilizować władze do rozważań nad sposobami urzeczywistnienia zawartych w nim tez. Czy ktoś pomyślał, że trzeba opracować tego typu program realizacyjny?</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#MieczysławSzostek">Muszę przyznać, że nie bardzo wiem w jakim celu się dzisiaj spotkaliśmy. Nie powiedziano nam nic nowego, a i my nie mamy ochoty na kolejne powtarzanie znanych prawd. Naszej opinii ubiegłorocznej nie wzięto chyba pod uwagę. Dzisiaj sytuacja jest taka sama jaka była pół roku temu, tyle że jesteśmy o pół roku starsi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ZbigniewGburek">Pytano, jaki los miała nasza ubiegłoroczna opinia. Resort zdrowia i opieki społecznej zgodził filię z naszymi sugestiami, że uchwała Sejmu w sprawie ochrony zdrowia i pomocy społecznej nie jest właściwie realizowana.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#ZbigniewGburek">Mówiono, że mamy pół roku opóźnienia. Zgadzam się, ale obecnie są inne warunki społeczno-gospodarcze niż pół roku temu. Właśnie dlatego powstał projekt nowelizacji uchwały. Czy w tej konkretnej sprawie poseł M. Szostek ma własną opinię?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#MieczysławSzostek">Cała Komisja miała własną opinię w tej sprawie pół roku temu. Sugerowaliśmy wówczas dwie drogi postępowania: uzupełnienie starej uchwały o nowe zapisy lub opracowanie nowego aktu. Jaką odpowiedź uzyskaliśmy na nasze propozycje?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewGburek">Marszałek Sejmu stwierdził na piśmie, że realizacja uchwały o ochronie zdrowia będzie omawiana na posiedzeniu plenarnym w grudniu 1987 r. W związku z półrocznym przesunięciem prac legislacyjnych Sejmu, którego powody wszyscy znamy, sprawa będzie rozpatrzona w terminie późniejszym. Powstał też projekt sporządzenia nowego aktu prawnego regulującego sprawy ochrony zdrowia i pomocy społecznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#MieczysławSzostek">Kto ma przygotować projekt nowej uchwały? Rozumiem, że ma się tym zająć nasza Komisja.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#ZbigniewGburek">Chodzi właśnie o takie rozwiązanie. Zwracam uwagę, że Komisja Polityki Społecznej opracowywała projekty nowych aktów prawych w różnych kadencjach sejmowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BożenaHagerMałecka">Z uwagą wysłuchałam wystąpienia posła M. Szostka. Zgadzam się z całym wywodem, z wyjątkiem ostatecznego wniosku. Podzielam pogląd, żeby nie dyskutować dzisiaj o sprawach, które omawialiśmy już wiele razy. Opowiadam się jednak za przyspieszeniem prac nad stworzeniem nowej uchwały Sejmu o ochronie zdrowia i opiece społecznej. W projekcie nowego dokumentu trzeba silnie zaakcentować główne problemy służby zdrowia, które doskonale znamy. Opowiadam się za stworzeniem zupełnie nowego tekstu uchwały.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#BożenaHagerMałecka">Komisja przy 4 głosach wstrzymujących się, przyjęła wniosek poseł B. Hager-Małeckiej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#AndrzejSidor">Kto przygotował projekt poprzedniej uchwały Sejmu w sprawie ochrony zdrowia i opieki społecznej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#ZbigniewGburek">Zrobiła to w 1983 r. Komisja Polityki Społecznej Sejmu VIII kadencji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#AndrzejSidor">Ile miała czasu na te prace?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#ZbigniewGburek">O ile wiem, to nie miała więcej czasu niż mielibyśmy go my, gdybyśmy podjęli się zadania stworzenia projektu nowej uchwały Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#GertrudaOrlacz">Mam przed sobą dwa dokumenty. Są to opinie dotyczące spraw, o których dziś mówimy, sporządzone przez Zespół Doradców Sejmowych oraz Radę Społeczno-Gospodarczą przy Sejmie. Oba te dokumenty są zbieżne ze sobą i uwypuklają te problemy, o których mówimy prawie na każdym posiedzeniu. Rzut oka na tekst opinii Zespołu Doradców Sejmowych wystarcza, by dostrzec takie problemy jak: polityka inwestycyjna w służbie zdrowia, braki leków na rynku, system świadczeń społecznych, niski poziom płac w służbie zdrowia. W dokumentach mówi się także o konieczności powołania nowych instytucji prawnych w dziedzinie służby zdrowia, jak np. samorządu lekarskiego.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#GertrudaOrlacz">Kilka słów nt. płac. Słuchałam wczoraj wystąpienia ministra polityki socjalnej i płac I. Sekuły, który stwierdził, że płace w sferze budżetowej powinny wzrastać szybciej niż płace w innych działach gospodarki. Mówił o konieczności podwyższenia płac nauczycieli, pracowników kultury itp. Niestety, nie wspomniał o podwyżkach dla pracowników służby zdrowia. To duże zaniedbanie. Obawiam się, że niedawną podwyżkę płac uznano za wystarczającą i że w przyszłości kadra służby zdrowia będzie pomijana w ruchach wynagrodzeń. Politykę płacową wobec służby zdrowia wnikliwie analizuje materiał Zespołu Doradców Sejmowych, przytaczający konkretne dane statystyczne.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#GertrudaOrlacz">Końcowa konkluzja Zespołu Doradców Sejmowych jest zbieżna z naszymi odczuciami. Stwierdza się, że kierunki rozwoju służby zdrowia opracowano prawidłowo, ale trzeba intensywniej i skuteczniej działać na rzecz ich wdrożenia do praktyki społeczno-gospodarczej. Podobne konkluzje zawiera opinia Rady Społeczno-Gospodarczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#BożenaHagerMałecka">Nie zamierzam dyskutować nt. wniosków zaprezentowanych dzisiaj przez przedstawicieli resor tu zdrowia. Mam nt. temat własne zdanie, ale polemika trwałaby zbyt długo. W to miejsce chcę przedstawić trzy wnioski. Pierwszy z nich dotyczy procesu opracowywania ustawy o ochronie zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-20.1" who="#BożenaHagerMałecka">Od 20. lat pracujemy nad sporządzeniem tego aktu prawnego. Wciąż nie widać końca naszych prac. Podobna sytuacja panuje w zakresie ustawy o samorządzie lekarskim. Sporządza się projekty, długo się dyskutuje, przekazuje się wnioski i nic się nie zmienia. Samorząd lekarski nie powstaje. Chciałabym, aby wreszcie ujawnili się przeciwnicy tej instytucji. Chętnie byśmy z nimi podyskutowali. Niestety, nie możemy tego zrobić, bo nie wiemy kim są. Sytuacja jest paradoksalna, bo wszyscy zgadzają się co do potrzeby powołania samorządu lekarskiego, ale nie może dojść do urzeczywistnienia tych pragnień.</u>
          <u xml:id="u-20.2" who="#BożenaHagerMałecka">Tymczasem stale rośnie demoralizacja i moralny upadek pracowników służby zdrowia. Obywatele głośno mówią, że pracownicy służby zdrowia biorą pieniądze za zabiegi, opiekę nad pacjentami, załatwienie leków itp. Nikt nie jest dziś wolny od posądzeń, niezależnie od miejsca pracy i stopnia naukowego.</u>
          <u xml:id="u-20.3" who="#BożenaHagerMałecka">Drugi mój wniosek jest związany z koniecznością zmiany sposobu myślenia resortu zdrowia o dyskutowanych dzisiaj problemach. Przeczytałam materiały na dzisiejsze posiedzenie. Są one opracowane rzetelnie i szczegółowo, ale wciąż są w tym samym duchu w jakim były dawniej. Co ma robić resort w dobie reformy? Jakie powinien mieć funkcje? Moim zdaniem, powinien tylko określać cele strategiczne i prowadzić ogólną koordynację działań. Na tym rola resortu się kończy, a wszystkie inne czynności związane z zarządzaniem wykonywane są poza ministerstwem. Taka jest moja wizja, która jednak nie może doczekać się realizacji.</u>
          <u xml:id="u-20.4" who="#BożenaHagerMałecka">Zwracam wagę, że resort ma w swej strukturze Biuro Projektów Służby Zdrowia. Jest to organ monopolistyczny, narzucający określone sposoby realizacji inwestycji. Może tam trzeba szukać odpowiedzi na pytanie, dlaczego wciąż buduje się wielkie szpitale na 1.000 łóżek, podczas gdy Europa Zachodnia stara się tworzyć małe obiekty szpitalne. Wojewodowie cieszą się, że mają wielkie szpitale, ale szybko okazuje się, że kłopoty są większe niż korzyści.</u>
          <u xml:id="u-20.5" who="#BożenaHagerMałecka">Kiedy dyskutujemy o stanie służby zdrowia, to zawsze prezentuje się nam wskaźnik liczby łóżek szpitalnych na 1.000 mieszkańców. Stale planuje się wzrost tego wskaźnika. Zgadzam się, że powinien on rosnąć, ale o jakich łóżkach mówimy? Jakie łóżka są nam potrzebne? Moim zdaniem, potrzebujemy m.in. miejsc dla ludzi starych i to nie w domach starców. Są potrzebne miejsca szpitalne dla tych ludzi, ale w małych pawilonach, gdzie staruszkowie czują się dobrze, mają lepszą opiekę, nawiązują kontakty i przyjaźnie. Ulokowanie starszego człowieka na 12. piętrze szpitala-giganta niczego nie rozwiązuje. Budując wielkie szpitale pomnażamy liczbę łóżek szpitalnych, ale nie są to łóżka o jakie nam naprawdę chodzi.</u>
          <u xml:id="u-20.6" who="#BożenaHagerMałecka">Sprawy, o których mówię leżą w gestii Biura Projektów Służby Zdrowia. Kiedyś chciałam zapoznać się z projektem nowoczesnej apteki, ale okazało się, że biuro nie zajmuje się takimi drobnostkami. Projektuje szpitale-giganty. Warto przypomnieć lata 70., kiedy to posłowie przeforsowali budowę 52 pawilonów szpitalnych dla ludzi starych. Teraz także są potrzebne podobne rozwiązania. Resort musi wyzbyć się myślenia w kategoriach obiektów-gigantów.</u>
          <u xml:id="u-20.7" who="#BożenaHagerMałecka">Dotychczas mówiłam o szpitalach, które planujemy wybudować. Co jednak robimy ze szpitalami, które już stoją? W każdym szpitalu, nawet najmniejszym, buduje się oddział chirurgiczny. Ambicją kierownictwa szpitala i władz terenowych jest wyposażenie oddziału chirurgicznego w jak najlepszą aparaturę. To zły kierunek myślenia. Chory potrzebuje opieki chirurgicznej tylko przez krótki czas pobytu w szpitalu. Można go z powodzeniem dowieźć karetką do centrum chirurgicznego, a po kilku dniach odwieźć z powrotem do mniejszego szpitala. Budowanie wszędzie skomplikowanych oddziałów chirurgicznych nie jest myśleniem zgodnym z reformą gospodarczą.</u>
          <u xml:id="u-20.8" who="#BożenaHagerMałecka">Trzeci mój wniosek dotyczy zarządzania służbą zdrowia w terenie. Uważam, że musi ona należeć do władz terenowych, a konkretnie do wojewody. Wojewoda bilansuje środki i potrzeby na szczeblu terenowym, powinien mieć też odpowiednie kompetencje decyzyjne. Niech wojewodowie porozumiewają się między sobą, budując wspólne szpitale, „wypożyczając sobie” kadrę specjalistyczną będącą w nadmiarze na danym terenie itp.</u>
          <u xml:id="u-20.9" who="#BożenaHagerMałecka">W obecnym układzie każdy wojewoda cieszy się, że w jego województwie zostanie zlokalizowany szpital-gigant na tysiąc łóżek. Obiekt jest z pompą otwierany a potem okazuje się, że brak pieniędzy na wyposażenie, nie ma mieszkań dla kadry lekarskiej itp. Gdyby wojewoda był właścicielem tego obiektu, to trzy razy zastanawiałby się przed podjęciem decyzji o budowie takiego giganta. Wołałby zbudować obiekt rzeczywiście odpowiadający potrzebom i możliwościom tego terenu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#JanuszSzymborski">Popieram zgłoszoną przez prezydium propozycję opracowania nowej uchwały. Należałoby podkreślić jakie są przyczyny, dla których Sejm powinien taką uchwałę podjąć. W ub. r. Komisja uchwaliła negatywną opinię o tym, co się dzieje w służbie zdrowia. Niestety, wszystko wskazuje na to, że nie podjęto żadnych działać zmierzających do poprawy sytuacji. Wygląda na to, że w ogóle nikt nie zajął się tą opinią. Przypominam nasze ostatnie posiedzenie, na którym omawialiśmy problemy rodziny. Niestety na posiedzenie to nie przybył nikt z kierownictwa resortu zdrowia. Zdarza się zresztą także, że wysocy funkcjonariusze resortu są obecni na posiedzeniach, ale nic z tej obecności nie wynika.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#JanuszSzymborski">Proponuję, aby w nowej uchwale uznać sytuację zdrowotną społeczeństwa polskiego za szczególnie trudną. Dysponujemy odpowiednim materiałem dla udokumentowania takiego poglądu. Należy więc dokonać jego oceny i powiedzieć wyraźnie, że jest źle, a nie twierdzić, że jest lepiej niż było 30 lat temu. Pierwszym z brzegu przykładem może być wskaźnik umieralności niemowląt, który jest w Polsce bardzo wysoki. Uważam, że sformułowanie oceny ułatwi opracowanie nadzwyczajnych środków zmierzających do poprawy sytuacji. Udokumentowanie trudnej sytuacji stanowić będzie podstawę do opracowania nowej uchwały. Doskonale Zdajemy sobie sprawę, że uwarunkowania złej atmosfery w społeczeństwie są złożone. Konieczna jest zatem reforma w służbie zdrowia. Niestety reformy w służbie zdrowia od 20. lat robią ci sami ludzie i dlatego nic z tych reform nie wynika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#JaninaKorpała">Popieram wystąpienia posłów B. Hager-Małeckiej i J. Szymborskiego. Zgadzam się ze stwierdzeniem, że w służbę zdrowia musi wstąpić nowy duch.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#JaninaKorpała">Poseł B. Hager-Małecka powiedziała, że lekarze biorą pieniądze od pacjentów. Uważam jednak, że sytuacja taka nie miałaby miejsca, gdyby płace w tym dziale były odpowiednie. Likwidacja patologii w służbie zdrowia może nastąpić tylko wówczas, gdy dokona się prawdziwej reformy.</u>
          <u xml:id="u-22.2" who="#JaninaKorpała">Bardzo trudnym problemem jest zaopatrzenie w leki. Nic więc dziwnego, że człowiek chory poświęci wszystkie pieniądze, aby móc kupić leki.</u>
          <u xml:id="u-22.3" who="#JaninaKorpała">Należy wreszcie jasno postawić sprawę modelu służby zdrowia. Trzeba zdecydować się, czy leczenie będzie bezpłatne tak, jak to gwarantują ustawy, czy wprowadzimy leczenie odpłatne.</u>
          <u xml:id="u-22.4" who="#JaninaKorpała">Popieram opracowanie nowego projektu uchwały i reformę w służbie zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#GertrudaOrlacz">Jestem całkowicie przekonana, że jedyny słuszny wniosek sprowadzał się do tego, że należy podjąć nową uchwałę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#StanisławPaca">Nie mogę zgodzić się z jednym stwierdzeniem poseł B. Hager-Małeckiej. Chodzi mi o problem budowy szpitali. Uważam, że jedynie w woj. katowickim sytuacja w tym zakresie jest debra. W innych województwach jest ona zła. Nawet jednak w Siemianowicach leżących w woj. katowickim są trudności z przeprowadzeniem dializ.</u>
          <u xml:id="u-24.1" who="#StanisławPaca">Zarzut, że lekarze biorą pieniądze nie dotyczy wszystkich lekarzy. Podkreślenia wymaga przede wszystkim fakt, że konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków płacowych w służbie zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#HenrykJużykiewicz">Sprawą o ogromnym znaczeniu jest opracowanie takiej uchwały, która będzie mogła zostać zrealizowana. Treść uchwały musi więc być osadzona w realiach i musi brać pod uwagę możliwości realizacji. Często zdarza się, że uchwały nie są realizowane, gdyż nie ma takich możliwości. Uchwała może więc objąć mniej zagadnień, ale powinny być to takie zagadnienia które można będzie zrealizować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#AndrzejSidor">W uchwale powinien przede wszystkim znaleźć się termin opracowania ustawy o służbie zdrowia i zawodach lekarskich. Jest to w moim przekonaniu jedyna szansa rozwiązania problemu.</u>
          <u xml:id="u-26.1" who="#AndrzejSidor">Po drugie, Komisja powinna zasugerować odejście od budowy gigantycznych szpitali. Ze względu na cykl realizacji i koszty należałoby budować mniejsze szpitale.</u>
          <u xml:id="u-26.2" who="#AndrzejSidor">Należy położyć nacisk na budowę domów opieki społecznej. Pozwoliłoby to na zwolnienie części łóżek szpitalnych.</u>
          <u xml:id="u-26.3" who="#AndrzejSidor">Nie możemy stwierdzić, że wszyscy pracownicy służby zdrowia biorą łapówki. Np. na moim oddziale nikt nie bierze. Jest natomiast faktem, że mamy do czynienia z osłabieniem morale pracowników służby zdrowia. Obawiam się, że może być jeszcze gorzej. Pracownicy odchodzą ze służby zdrowia, a równocześnie mamy do czynienia z negatywną selekcją do takich zawodów, jak salowe czy sanitariusze w pogotowiu ratunkowym. Wszystkie te zjawiska są spowodowane jakimiś czynnikami, które powinniśmy wskazać. Wracając jeszcze do łapownictwa chciałbym dodać, że jedną z przyczyn brania pieniędzy jest to, że pacjenci przyzwyczaili się do dawania.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#ZbigniewGburek">Mówiąc o patologii mieliśmy na myśli jej szerokie rozumienie. Dotyczy ona bowiem wszystkich pracowników służby zdrowia, a nie tylko lekarzy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#ElżbietaGotowiec">Po raz pierwszy materiały resortu były krytyczne. Popieram działania Ministerstwa Zdrowia zmierzające do usprawnienia służby zdrowia. Szkoda jednak, że duże zespoły ludzkie pracują nad przygotowaniem programów, a potem nic się nie dzieje.</u>
          <u xml:id="u-28.1" who="#ElżbietaGotowiec">Jedną z najważniejszych spraw jest ochrona zdrowia załóg pracowniczych. W uchwale powinien znaleźć się rozdział poświęcony temu problemowi. Należałoby podkreślić, że zakłady prący powinny partycypować w kosztach podstawowej opieki zdrowotnej jeśli nie posiadają własnej opieki.</u>
          <u xml:id="u-28.2" who="#ElżbietaGotowiec">Nakłady na służbę zdrowia zostały określone. Wynoszą one ok. 5% dochodu narodowego. Potrzeby jednak są większe. Minister zdrowia stwierdził, że mógłby uzyskać w Ministerstwie Finansów dodatkowo kilka milionów złotych, ale jest to bardzo niewiele.</u>
          <u xml:id="u-28.3" who="#ElżbietaGotowiec">Nie można pomijać problemu rehabilitacji zawodowej, potrzebnej zwłaszcza osobom, które uległy wypadkom przy pracy lub chorobom zawodowym. W praktyce wielu inwalidów nie ma pracy, choć byliby w stanie ją wykonywać. Zastanawiam się, jak to się ma do reformy gospodarczej.</u>
          <u xml:id="u-28.4" who="#ElżbietaGotowiec">Podzielam pogląd poseł B. Hager-Mapeckiej w sprawie budowy pawilonów szpitalnych. Uważam, że jest możliwe zbudowanie takich pawilonów jakie znajdują się w Henrykowie. Jest to konieczne, gdyż wiele osób nie jest w stanie zajmować się członkami rodziny wymagającymi opieki. Obecnie 8 tys. osób niepełnosprawnych leży w takich domach, a 16 tys. oczekuje na miejsce. Wybudowanie pawilonów pozwoliłoby zatem na rozwiązanie problemu.</u>
          <u xml:id="u-28.5" who="#ElżbietaGotowiec">Skandalem można nazwać zaopatrzenie w leki. Zwiedziliśmy zakłady produkujące leki, zapoznawaliśmy się, z materiałami i wytykaliśmy błędy. Obecne zaopatrzenie w leki należy traktować jako problem nie tylko społeczny, ale także polityczny.</u>
          <u xml:id="u-28.6" who="#ElżbietaGotowiec">Te same zastrzeżenia mam do zaopatrzenia służby zdrowia w sprzęt medyczny i aparaturę specjalistyczną oraz preparaty np. do dializ i analiz. Aparaty do mierzenia ciśnienia są złej jakości i każdy z nich wykazuje u tego samego pacjenta inne ciśnienie. Wiliśmy zapewnienie, że pewien określony procent wytworzonego w kraju sprzętu i aparatury będzie przeznaczany na potrzeby krajowe, ta zasada nie jest jednak przestrzegana przez przemysł.</u>
          <u xml:id="u-28.7" who="#ElżbietaGotowiec">OPZZ odbyło siedem posiedzeń poświęconych problematyce ochrony zdrowia, na których wysunięto wiele wniosków i postulatów. Materiały opracowane w wyniku tych posiedzeń uwzględniają spostrzeżenia siedmiu branżowych federacji związków zawodowych służby zdrowia. Myślę, że opinie wyrażone w tych materiałach mogą być bardzo pomocne przy opracowywaniu nowego, realnego projektu uchwały Sejmu o ochronie zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#PiotrTyszko">Uchwała Sejmu nie powinna koncentrować się na sprawach drobnych. Nie powinna szczegółowo ustosunkowywać się do rozwiązywania spraw ludzi starych, dzieci, harcerzy - mówię przykładowo. Uchwała Sejmu powinna stanowić dokument programowy, określający kierunki polityki państwa w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej. Uchwała powinna określać zadania w zakresie ochrony zdrowia na tle sytuacji polityczno-społecznej państwa, zapewniając prawne możliwości wykonania tych zadań.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#PiotrTyszko">Trzeba rozstrzygnąć, czy pozostaniemy przy modelu państwowej służby zdrowia, który nawiasem mówiąc wypracowany został w okresie stalinowskim, czy też opierać będziemy się na uspołecznionym modelu służby zdrowia. Mam tu na myśli finansowanie, zarządzanie i stronę organizacyjną. Cała nasza reforma systemu władzy idzie w kierunku uspołecznienia, zarządzenie w tym kierunku będą szły np. zmiany w ustawie o radach narodowych.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#PiotrTyszko">Rozważenia wymagają także problemy pracowników medycznych i ich roli. Czy lekarz dalej będzie lekarzem państwowym i po zakończeniu pracy w ośrodku zdrowia, czy szpitalu nie będzie miał nawet prawa wypisania recepty, czy też będzie lekarzem, którego zadaniem jest opieka nad człowiekiem chorym i może ją sprawować zarówno w instytucji jak i poza tą instytucją?</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#PiotrTyszko">Mówi się, że lekarze przyjmują różnego rodzaju „upominki”. Aby temu zaradzić trzeba albo dać lekarzom tak wysoką płacę, żeby nie chcieli przyjmować tych upominków, albo przejść na kontrolowany wzrost płac lekarzy. Lekarz mógłby przyjmować pacjentów, a wysokość honorarium powinna być ustalona przez powołane do tego organy, naturalnie dochody dodatkowe powinny być opodatkowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AlinaKwietniewska">W nowej uchwale powinny być precyzyjnie określone ustalenia dotyczące sytuacji materialnej pracowników służby zdrowia. Poprzednie zapisy w uchwale z 1983 r. były zbyt ogólne, postulowały stopniową poprawę sytuacji materialnej. Trzeba zdać sobie sprawę, że podejmowane były w zupełnie innych warunkach polityczno-społecznych. Wprawdzie mówiono o preferencji dla pracowników służby zdrowia, ale praktycznie preferencje te nie funkcjonowały.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#AlinaKwietniewska">Pora więc jasno określić, jakie mają być relacje płacowe pracowników medycznych i jak mają się one kształtować w stosunku do innych grup pracowniczych w gospodarce uspołecznionej, jakie mają być drogi osiągnięcia tych relacji.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#AlinaKwietniewska">Federacja Związków Zawodowych Pracowników Służby Zdrowia proponuje precyzyjny zapis w uchwale dotyczący poprawy sytuacji materialnej pracowników służby zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#LeszekKryst">Chciałbym wyrazić tym razem swoje osobiste stanowisko. Uczestniczę często w posiedzeniach Komisji i pilnie notuję wypowiedzi, wnioski i postulaty poselskie oraz przekazuję je kierownictwu resortu. Zaprzeczam stanowczo stanowisku wyrażonemu w dyskusji, aby jakakolwiek uwaga zgłoszona na posiedzeniu w Komisji była zlekceważona przez resort.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#LeszekKryst">Uczestniczyłem w posiedzeniu Komisji, na którym podjęta została opinia nr 16, skierowana do resortu. W opinii nie krytykowano resortu, lecz raczej sposób i metody wykonywania uchwały Sejmu. W opinii Rady Społeczno-Gospodarczej i innych organów wyrażano pogląd, że stwierdzenia w informacji resortu są bardzo krytyczne, chociaż równie krytycznie ustosunkowano się do niektórych osiągnięć.</u>
          <u xml:id="u-31.2" who="#LeszekKryst">Zgodnie z planem prac rządu dopiero w dniu wczorajszym Prezydium Rządu rozpatrzyło problematykę polityki socjalnej, w której mieściły się również sprawy dotyczące ochrony zdrowia i opieki społecznej. Założenia reformy ochrony zdrowia przedstawiliśmy w kwietniu na posiedzeniu Komisji. Podobnie projekty ustaw były przedstawiane do konsultacji Komisji i organizacjom związkowym, ale niestety uznano je za niedoskonałe i zostały odrzucone.</u>
          <u xml:id="u-31.3" who="#LeszekKryst">Zgodnie z programem prac rządowych nałożono na resort obowiązek opracowania ustawy o ochronie zdrowia i zawodach medycznych do 30 listopada br. i ten termin jest dla nas więżący. Projekt tej ustawy był już przygotowany przez resort zdrowia i opieki społecznej i spotkał się z krytyką OPZZ. Wyrażono pogląd, że należy opracować projekt dotyczący nie tylko zawodów medycznych, ale w ogóle całokształtu ochrony zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-31.4" who="#LeszekKryst">Na kolejnych posiedzeniach Komisji przedstawiono ocenę działania różnych dziedzin ochrony zdrowia i były to bardzo częste oceny krytyczne. Jako przykład można podać, że przy omawianiu problemów opieki nad matką i dzieckiem zwróciliśmy uwagę na zbyt powolne obniżanie się wskaźnika umieralności niemowląt. Takie krytyczne oceny dotyczyły również innych dziedzin naszego działania.</u>
          <u xml:id="u-31.5" who="#LeszekKryst">Biuro Polityczne KC PZPR zaakceptowało przedstawione przez nas kierunki działania w zakresie ochrony zdrowia. Nikt nie przedstawił konkurencyjnego programu w stosunku do opracowanego przez resort. Zresztą ten program nie był opracowany tylko przez resort, ale przy konsultacji ze specjalistami i różnymi organami społecznymi.</u>
          <u xml:id="u-31.6" who="#LeszekKryst">Zarzuca się nam, że program opracowują ci sami ludzie, którzy opracowywali poprzednie programy. Być może, jednak osobiście wolę korzystać z porady doświadczonego lekarza, niż nowicjusza. Nie widzę więc błędu w tym, że korzystaliśmy z opinii i porad starych, doświadczonych fachowców.</u>
          <u xml:id="u-31.7" who="#LeszekKryst">Przychylam się do propozycji zgłoszonej w toku obrad, że należałoby przygotować projekt nowej uchwały sejmowej dotyczącej ochrony zdrowia i opieki społecznej uwzględniający zasady reformy gospodarczej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#ZbigniewGburek">Na posiedzeniach Komisji dyskutowaliśmy nad założeniami projektów ustaw przygotowywanych przez resort zdrowia i opieki społecznej, a nie nad konkretnymi projektami ustaw. Projekt ustawy o opiece zdrowotnej i zawodach medycznych ma być projektem opracowanym przez rząd.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#ZbigniewGburek">Na wniosek posła Z. Gburka Komisja powołała zespół posłów, który opracowuje nowy projekt uchwały o ochronie zdrowia i opiece społecznej.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#ZbigniewGburek">Następnie Komisja uchwaliła dezyderat opracowany w wyniku posiedzenia poświęconego ocenie badań jakości zdrowotnej żywności w Polsce oraz rozpatrzeniu stanu realizacji ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>