text_structure.xml
23.7 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#ZdzisławKledecki">W dnia 4 grudnia 1981 r. Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej obradująca pod przewodnictwem posła Henryka Rafalskiego (ZSL) rozpatrzyła:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#ZdzisławKledecki">- projekt ustawy dotyczący szkolnictwa wyższego ze szczególnym uwzględnieniem akademii medycznych oraz akademii wychowania fizycznego.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#ZdzisławKledecki">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, GKKFiS, Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, Poznaniu, Wrocławia, Warszawie i Katowicach, Akademii Medycznej w Warszawie i Gdańsku, Najwyższej Izby Kontroli, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów oraz Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, NSZZ „Solidarność”, Niezależnego Zrzeszenia Studentów i innych organizacji studenckich.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#ZdzisławKledecki">Uwagi zespołu, który rozpatrywał przepisy ustawy w zakresie dotyczącym akademii medycznych i akademii wychowania fizycznego przedstawił poseł Roman Góral (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#ZdzisławKledecki">Zespół zapoznał się z opiniami rektorów akademii medycznych i akademii wychowania fizycznego, przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Głównego Komitetu Kultury Fizycznej a także z opiniami posłów-członków zespołu jakie zostały zebrane w czasie spotkań w terenie.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#ZdzisławKledecki">Szkoły wyższe powoływane są po to, aby służyć zaspokojeniu potrzeb społecznych, gospodarczych i kulturalnych kraju. Strategiczne kierunki działalności tych szkół muszą więc być dostosowywane do aktualnych i przyszłych potrzeb gospodarki i kultury. Nad rejestracją, analizowaniem i zaspakajaniem tych potrzeb czuwa państwo, które finansuje działalność szkół wyższych. Projekt ustawy możliwości takich organom państwowym nie stwarza, zasadnicze bowiem decyzje podejmuje Rada Główna, która pozbawiona jest jakiejkolwiek zwierzchności. Wydaje się zatem celowe, by nie naruszając właściwie pojętej samodzielności i samorządności szkół zawrzeć odpowiednie postanowienia na ten temat w ustawie. Organem zwierzchnim Rady Głównej powinna być Rada Państwa. Należałoby w art. 19 ustawy wprowadzić przepis następującej treści „nad zgodnością działalności Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego z prawem i potrzebami ogólnospołecznymi czuwa Rada Państwa”.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#ZdzisławKledecki">Precyzyjniejszego i jaśniejszego określenia wymagają także kompetencje i wzajemne relacje Rady Głównej i ministra. Należałoby w tymże art. 19 zawrzeć przepisy, które zobowiązują Radę Główną do przesyłania szkołom i Radzie Państwa corocznego sprawozdania ze swojej działalności.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#ZdzisławKledecki">Wybory do rady wyższego szkolnictwa medycznego, artystycznego i kultury fizycznej winny odbywać się w ramach tychże szkół resortowych. Do Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego wchodzić powinna ustalona liczba członków z Rad AWF i AM, aby mogli reprezentować w Radzie Głównej interesy tych szkół.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#ZdzisławKledecki">W projekcie ustawy brak jest ustaleń dotyczących relacji Rada Główna - uczelnia wyższa - Polska Akademia Nauk - instytuty naukowo-badawcze. Jest to poważny mankament. Powstaje pytanie, jaka będzie rola Rady Głównej, Nauki i Szkolnictwa Wyższego w stosunku do Polskiej Akademii Nauki i miejsce PAN w Radzie Głównej?</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#ZdzisławKledecki">Wybieralnymi organami przedstawicielskimi wyższego szkolnictwa medycznego powinna być Rada Wyższego Szkolnictwa Medycznego, a wyższego szkolnictwa artystycznego - Rada Wyższego Szkolnictwa Artystycznego i wyższego szkolnictwa wychowania fizycznego - Rada Wyższego Szkolnictwa Kultury Fizycznej.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#ZdzisławKledecki">Zaproponowany w projekcie ustawy zakres kompetencji Rady Wyższego Szkolnictwa Medycznego w art. 20 ustawy powoduje, że dla szkolnictwa medycznego istnieć będą dwa organy zwierzchnie, Rada Główna i Szkolnictwa Wyższego oraz Rada Wyższego Szkolnictwa Medycznego. Każde z nich załatwiać będzie określony rodzaj spraw. Proponuje się maksymalne rozszerzenie kompetencji Rady Wyższego Szkolnictwa Medycznego w stosunku do wyższego szkolnictwa medycznego. Podobna sytuacja powinna być w stosunku do szkolnictwa artystycznego i kultury fizycznej.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#ZdzisławKledecki">Zdaniem zespołu, należy ustalić wykaz stanowisk obsadzanych w drodze wyborów. Organy wybieralne kończyć powinny się na prodziekanach i dyrektorach instytutów. Zasady wybierania dyrektorów klinik powinny być jednolite dla wszystkich klinik.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#ZdzisławKledecki">Zespół dyskutował również nad przywilejami jakie przyznaje nauczycielom akademickim projekt ustawy o szkołach wyższych. Wymiar godzin zajęć dydaktycznych nie przekracza 210 godzin rocznie, przewiduje się 6–8 tygodni urlopu wypoczynkowego, roczne płatne urlopy dla przygotowujących rozprawę doktorską i habilitacyjną. Uwzględnienie tych propozycji byłoby na pewno znacznym osiągnięciem. Trzeba jednak brać pod uwagę, że wprowadzenie tych postanowień w życie pociągnie za sobą znaczne skutki finansowe, a więc proinflacyjne, potrzebę zwiększenia zatrudnienia, problemy organizacyjne, szczególnie odczuwalne w akademiach medycznych, obarczonych działalnością leczniczo-usługową oraz niezadowolenie lekarzy zatrudnionych poza uczelniami, którzy również zdobywają stopnie naukowe i stale dokształcają się w ramach systemu szkolenia podyplomowego.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#ZdzisławKledecki">Mimo określenia w art. 3 ustawy zadań akademii medycznych w zakresie prac leczniczo-usługowych, brak jest w dalszych postanowieniach projektu konsekwentnego włączenia do zakresu obowiązków nauczyciela akademickiego - lekarza działalności leczniczo-usługowej.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#ZdzisławKledecki">W art. 29 i 31 projektu ustawy podaje się nielogiczne sformułowania, dotyczące jednostek organizacyjnych szkoły. Zapomniano, że hierarchiczna kolejność jest następująca: instytut specjalistyczny, katedra, klinika, zakład. Tak instytut, jak i katedra mogą składać się z klinik i zakładów. Nielogiczne jest więc w projekcie, że katedry mogą być łączone w instytuty. Powstałaby wtedy w instytucie zbędna wieloszczeblowość: dyrektor instytutu, kierownik katedry, kierownik zakładu lub kliniki.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#ZdzisławKledecki">W ostatnim okresie odbyły się liczne dyskusje na temat czasu pracy nauczycieli akademickich. Prezentowane były skrajne interpretacje, że w wypadku ich akceptacji działalność jednostek organizacyjnych szkół, w szczególności klinik, byłaby prawie nie możliwa. Z tych to względów, zespół proponuje wyraźne sprecyzowanie w ustawie czasu pracy nauczycieli i uznanie, że czas ten jest normowany koniecznością wykonania pełnych zadań uczelni. W uzasadnieniu ustawy należałoby podać skutki ekonomiczne wprowadzenia projektu w życie.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#AleksanderKapsz">W akademiach wychowania fizycznego wystąpiły podobne napięcia jak w innych szkołach wyższych, wywołane opóźnieniem przekazania Sejmowi projektu ustawy o szkołach wyższych, opracowanego przez Komisję Kodyfikacyjną.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#AleksanderKapsz">Po wizytach w uczelniach przedstawicieli konferencji rektorów, napięcia te zostały złagodzone, ale nadal część młodzieży kontynuuje strajki w związku z nierozwiązaniem sprawy radomskiej. Niektórzy nawet twierdzą, że nie byłoby Radomia, gdyby projekt ustawy o szkołach wyższych został wcześniej przesłany do Sejmu.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#AleksanderKapsz">Cieszymy się, że wreszcie rozpoczęto w Sejmie prace nad projektem ustawy, nietaktem byłoby naciskanie na przyspieszanie tych prac, ale chcemy przypomnieć, że wiele spraw wymaga pilnego rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#AleksanderKapsz">Popieramy wniosek o uzupełnienie art. 20 w sprawie dokooptowania do Rady Nauki i Szkolnictwa Wyższego przedstawicieli akademii medycznych, szkół artystycznych i wyższych szkół wychowania fizycznego. Podlegamy innemu resortowi, ale reprezentujemy szeroki zasięg spraw dydaktycznych i społecznych, na które chcielibyśmy zwrócić uwagę nie tylko jako nauczyciele, ale również jako lekarze. Rozwój kultury fizycznej wpływa przecież na stan zdrowia młodego pokolenia.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#AleksanderKapsz">Prosimy o poparcie naszego wniosku o umożliwienie tworzenia na bazie społecznej służby zdrowia klinik, które zajmowałyby się problematyką sportu, wychowania fizycznego i rehabilitacji. Byłby to precedens w naszym lecznictwie, chociaż kliniki takie istnieją w wielu krajach socjalistycznych. Chcielibyśmy tworzyć takie jednostki w uzdrowiskach w zakresie rehabilitacji.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#AleksanderKapsz">Wnioskujemy, ażeby w każdej szkole wyższej w senacie znajdował się przedstawiciel studium wychowania fizycznego i sportu, mamy bowiem bardzo niepokojące sygnały odnośnie stanu zdrowia studentów. Nasze badania wykazują, że w akademiach medycznych 14% studentów wymaga specjalistycznej opieki rehabilitacyjnej, a na Uniwersytecie Warszawskim aż 20%.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JanNielubowicz">Są pewne punkty w ustawie o szkolnictwie wyższym, które nie zostały wymieniane w dyskusji na poprzednim posiedzeniu. Pierwszy dotyczy propozycji Ministerstwa Finansów o finansowaniu wyższych uczelni. Po bardzo dokładnej analizie projektu Ministerstwa Finansów doszliśmy do wniosku, że w niczym one nie zmieniają dotychczasowego systemu. Fundusze którymi dysponuje Akademia Medyczna są limitowane. Są to więc pieniądze, których praktycznie nie można używać. Lecznictwo w klinikach AM powinno się traktować jako dydaktykę. W naszych klinikach odbywa się przecież normalne szpitalne leczenie i to w sytuacji, kiedy uczestniczą w nim studenci. W obecnej sytuacji, kiedy dydaktykę odgradza się od procesu leczniczego, studenci po prostu przeszkadzają. Trzeba stworzyć warunki, aby student uczył się medycyny w klinice, a nie przeszkadzał. Drugi problem, to sprawa awansów pracowników naukowych. Z przepisów wynika, że np. asystenta w klinice medycznej można zwolnić dopiero po 17 latach i to wówczas jeżeli zadecyduje kolegium. Podobna sytuacja dotyczy docentów, którzy zrobili habilitacje w klinice, w klinice, w której są zatrudnieni. Bez względu na to, jak efektywnie pracują - są oni praktycznie rzecz biorąc nie do ruszenia. Jesteśmy zdania, że kadry trzeba wymieniać - jeżeli chcemy zrównać poziom lecznictwa w dużych miastach i na prowincji, musi istnieć rotacja lekarzy z cenzusami. Wszyscy chcielibyśmy, aby ustawa jak najszybciej była uchwalona, nie mniej jednak powinna być ona dopracowana.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JanNielubowicz">Na koniec osobista refleksja: nie zamierzamy nie doceniać wychowania fizycznego, ale liczba godzin, które poświęca się na wf na Akademiach Medycznych jest zbyt duża. Nie ma czasu na wykłady i ćwiczenia kliniczne. Może by więc godziny wychowania fizycznego przenieść do wolnej soboty?</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#JanNielubowicz">Rektor AWF w Warszawie Zygmunt Jaworski: Samorządność na wyższych uczelniach będzie iluzoryczna, jeżeli nie zrezygnuje się z wielu przepisów. Cały szereg uprawnień trzeba przenieść do kompetencji senatu. Potrzebne są klauzule odnośnie nadawania stopni naukowych oraz trzeba zostawić furtkę na inne rozwiązania aniżeli przewidywane w ustawie. Jesteśmy zdania, że powinno się uwolnić rektorów od spraw finansowo-gospodarczych. Były tego typu przykłady przed wojną, gdzie na wyższych uczelniach rozgraniczało się funkcję finansowe od dydaktyczno-naukowych. Szczegółowe uwagi odnośnie proponowanych przez nas poprawek do ustawy o szkolnictwie wyższym uzgodnione z naszymi związkami zawodowymi pozwalam sobie przedłożyć na piśmie.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#JanNielubowicz">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL): Prezydium Komisji Zdrowia proponuje, aby konsultacje na temat przepisów ustawy o szkolnictwie wyższym odbywały się obecnie w Sejmie.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#JanNielubowicz">Rektorzy uczestniczący w posiedzeniu wyrazili zgodę na tę propozycję, uznali, że obecnie nie ma już potrzeby szerokiej konsultacji.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#JanNielubowicz">Przedstawiciel NSZZ „Solidarność” w AWF Warszawa Zenon Ważny: Ustawa jest zbyt szczegółowa i w tym kontekście iluzoryczna staje się samorządność wyższych uczelni. Cały szereg problemów można przenieść do poszczególnych statutów uczelni. Zbyt jednostronnie przedstawiona jest kariera zawodowa pracownika wyższej uczelni. Dostosowana jest ona wyłącznie do uniwersytetów. W innych typach szkół proponowane w ustawie rozwiązania nie są jedynymi. Bardzo ostre rygory stosuje się do młodych pracowników nauki, odwrotnie jest z pracownikami o wieloletnim stażu pracy. Brak możliwości pozbycia się pracownika naukowego z cenzusem, jeżeli nie jest dość efektywny. Nasze propozycje zasadzają się na przeniesieniu części przepisów ustawy do statutów uczelni.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#JanNielubowicz">Przedstawiciel ZNP - Stanisław Wanat: Zdaniem środowiska, które reprezentuję, w pracach nad ustawą powinno się brać również pod uwagę stan zaawansowania przygotowań innych, korespondujących z nią dokumentów.</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#JanNielubowicz">Ze względu na specyfikę pracy, doświadczenie i kwalifikacje trenerów zasady awansu zawodowego tej grupy pracowników należałoby umieścić w aneksie do ustawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ZdzisławLewicki">Towarzystwo jest żywo zainteresowane przebiegiem prac nad ustawą i przyszłym jej kształtem. Za najważniejsze uważa się postanowienia dotyczące kształcenia podstawowego i podyplomowego lekarzy. Środowisko medyczne ma szczególne prawa do tego, aby upominać się o właściwy kształt kształcenia podyplomowego, bo lekarze muszą ustawicznie aktualizować swoją wiedzę. Towarzystwo przeprowadziło ostatnio ankietę w 49 swych oddziałach i 290 kołach. Badania dotyczyły poziomu lekarzy opuszczających uczelnie oraz obecnych warunków kształcenia podyplomowego i postulatów w tym zakresie. Są więc sprecyzowane poglądy na wymienione tematy. Wynika z nich m.in. konieczność właściwego zorganizowania szkolnictwa, które umożliwi uzupełnianie aktualizowanie wiedzy medycznej. Ustawa jest zbyt szczegółowa. PTL złoży do 14 grudnia swoje uwagi do projektu ustawy.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#ZdzisławLewicki">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL) wyraził zadowolenie, że Towarzystwo sformułuje na piśmie opinię dotyczącą oceny projektu ustawy i że zaproponuje ze swej strony odpowiednie uzupełnienia. Poseł przypomniał, że wspólnie z Towarzystwem, Komisja bierze udział w pracach nad ustawą o samorządzie lekarskim. Należy się spodziewać, że z początkiem przyszłego roku projekt powyższej ustawy będzie zgłoszony do Sejmu.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#JanNiźnikiewicz">Reprezentujemy, 85% pracowników szkół wyższych, apelujemy o maksymalne przyspieszenie toku prac nad projektem ustawy i możliwie jak najszybsze jej uchwalenie. Prace nad ustawą wywołane zostały protestem społecznym i dzięki niemu ten ważny dokument ujrzy światło dzienne. Ale nie muszą one być prowadzone drobiazgowo i optymalnie rozwiązywać wszelkie wątpliwości. Mimo pewnych ułomności obecny projekt zasługuje na aprobatę i przedstawienie go do dalszych prac legislacyjnych. W przyszłości będzie można podjąć prace, które umożliwią doskonalenie niektórych postanowień. Obecna sytuacja - zwłaszcza w akademiach medycznych - wymaga oparcia ich funkcjonowania na nowym dokumencie.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#JanNiźnikiewicz">Rysują się dwa generalne niebezpieczeństwa: że proces uzgodnień i retuszowania treści ustawy będzie przewlekany, po drugie, że właściwe brzmienie dokumentu uniemożliwią poprawki proponowane przez ministrów zdrowia i finansów. Minister finansów złożył propozycję, które zdaniem NSZZ „Solidarność” nie powinny być uwzględnione.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#JanNiźnikiewicz">Następnie mówca zgłosił szereg poprawek do projektu i złożył je na piśmie. W związku z opinią profesora Jana Nielubowicza, Jan Niźnikiewicz przedstawił zdanie NSZZ „Solidarność”, że słuszna byłaby kolegialna decyzja w sprawie zwalniania i rotacji asystentów, adiunktów i docentów akademii medycznych.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#JanNiźnikiewicz">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL) stwierdził, że wśród poprawek złożonych przez NSZZ „Solidarność” znalazła się m.in. sprawa dotycząca stosunku władz terenowych do uczelni. Nasuwa się na ten temat propozycja, aby przedstawiciel władz terenowych wchodził w skład władz kolegialnych uczelni. Umożliwiłoby to zarówno znajomość wszelkich potrzeb, jak też zobowiązanie do udziału w ich zaspokajaniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#PrzedstawicielZwiązkuZawodowegoPracownikówSłużbyZdrowiaSDziałek">Pośpiech przy opracowywaniu tekstu ustawy nie może odbić się na jej poziomie, nie można przedkładać projektu mając świadomość, że pozostawia on sporo do życzenia.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#PrzedstawicielZwiązkuZawodowegoPracownikówSłużbyZdrowiaSDziałek">W ustawie należy dobitniej zaakcentować, że głównym zadaniem uczelni medycznych jest kształcenie kadr. Takie sformułowanie obejmuje zarówno zdobywanie wiedzy medycznej, jak i jej doskonalenie i uzupełnieniem Zdaniem Związku Pracowników Służby Zdrowia, umowa o pracę dla wszystkich nauczycieli akademickich powinny być zawierane na czas nieograniczony, a okresowo oceny poziomu ich pracy umożliwią regulowanie okresu zatrudnienia. Ocenia się, że ustawa jest zbyt szczegółowa. Niektóre jej postanowienia mogłyby być pominięte i sformułowane jako delegacje dla ministra zdrowia.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#PrzedstawicielZwiązkuZawodowegoPracownikówSłużbyZdrowiaSDziałek">Związek złoży swe uwagi do projektu na piśmie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#AleksanderRadziwiłł">Niezależne Zrzeszenie Studentów zgadza się z wnioskami przedstawionymi przez zespół poselski do projektu ustawy o szkołach wyższych.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#AleksanderRadziwiłł">Zwracamy się o przyspieszenie prac nad tą ustawą, gdyż wydaje Się nam, że gdyby znalazła się ona wcześniej w Sejmie, uniknęlibyśmy strajków studenckich, konfliktu radomskiego oraz konfliktu w Wyższej Szkole Oficerskiej Pożarnictwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#AdamIzydorczyk">Przedstawione na dzisiejszym posiedzeniu uwagi posła Romana Górala na temat ustawy o szkolnictwie wyższym konsumują w pełni nasze wnioski jakie zgłosiliśmy w imieniu Komitetu zespołowi poselskiemu. Nie widzimy jakiegoś głębszego problemu w pogodzeniu zadań Rady Głównej i Rady Wyższego Szkolnictwa Kultury Fizycznej. Rada Główna zajmowałaby się kierunkowymi problemami natury ogólnej, dotyczącymi wszystkich rodzajów szkolnictwa, a nasza specyficznymi sprawami uczelni wychowania fizycznego. Obie one stanowić jednak muszą wzajemnie uzupełniający się układ.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#AdamIzydorczyk">Przedstawiciele rad, jeżeli tak można powiedzieć branżowych, przedstawialiby Radzie Głównej problemy dotyczące nie tylko ich uczelni, ale i spraw ogólnych o znaczeniu ogólnospołecznym. Na tym forum już podawano kiedyś alarmujące sygnały o nierozumienia przez studentów konieczności zajęć wychowania fizycznego w czasie studiów. Przeprowadzona ostatnio ankieta wykazała, że tylko 50% studentów farmacji i 30% studentów stomatologii uznaje konieczność prowadzenia takich zajęć, natomiast studenci akademii medycznych uważają, że zajęcia takie w ogóle nie powinny być prowadzone.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#AdamIzydorczyk">Nawał prac legislacyjnych spowoduje, że projekt ustawy o kulturze fizycznej będzie rozpatrywany przez Sejm w późniejszym okresie, a więc tym bardziej nie trzeba tracić z pola widzenia ważnych spraw dotyczących rozwoju fizycznego i rehabilitacji zdrowotnej młodego pokolenia.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#AdamIzydorczyk">Dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej Ryszard Sowiński podkreślił, że wszystkie uwagi zgłoszone zespołowi poselskiemu przez resort znalazły właściwe odbicie w wystąpieniu referenta.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#AdamIzydorczyk">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL): Obowiązująca obecnie ustawa o szkołach wyższych z 1958 roku była wielokrotnie nowelizowana: w roku 1965, 1968, 1969, 1973. Należy podkreślić, że w roku 1978 nasza Komisja zgłaszała wnioski o dalsze zmiany w kierunku poszerzenia samorządności uczelni, a szczególnie udziału studentów w pracach uczelni.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#AdamIzydorczyk">Na dzisiejszym posiedzeniu rozpatrywaliśmy projekt ustawy o szkołach wyższych z punktu widzenia interesów akademii medycznych i wyższego szkolnictwa wychowania fizycznego. Chcielibyśmy dobić się jak najlepszych rozwiązań, ale musimy również obok interesów uczelni dostrzegać interesy społeczne. Ustawa musi być obwarowana pewnymi kosztami finansowymi, niezbędne jest również opracowanie nowych taryfikatorów. Trzeba zdawać sobie sprawę, że obok zabezpieczenia samorządnych interesów uczelni musimy zapewnić interesy organu założycielskiego. Rozumiem, że prezentowane dzisiaj stanowiska organizacji młodzieżowych są oparte o materiały analityczne i porównania z sytuacją szkolnictwa wyższego w innych krajach. Ustawa musi pogodzić interesy organu założycielskiego społeczne i interesy uczelni.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#AdamIzydorczyk">Jako prorektor Akademii Medycznej w Łodzi uważam, że utrzymywanie dobrych układów z władzą terenową jest bardzo ważne i pozwala rozwiązywać wiele bieżących spraw uczelni.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#AdamIzydorczyk">Na dzisiejszym posiedzeniu swobodnie wypowiedzieli się wszyscy uczestnicy, prosimy o zgłaszanie wniosków na piśmie do protokołu. Będziemy starali się pogodzić wszystkie interesy i nas dać ustawie możliwie najlepszy kształt ku ogólnemu dobru społecznemu.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#AdamIzydorczyk">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja uchwaliła dezyderat w sprawie ochrony zatrudnienia inwalidów i osób niepełnosprawnych, zwłaszcza tych, których zatrudnienie łączy się z rehabilitacją, w obliczu wprowadzanej reformy gospodarczej.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>