text_structure.xml 62.9 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Dnia 28 kwietnia 1981 r. Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod przewodnictwem posła Henryka Rafalskiego (ZSL), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#BarbaraKoziejŻukowa">- stan produkcji i zaopatrzenia resortu zdrowia i opieki społecznej w aparaturę i sprzęt medyczny.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W posiedzeniu udział wzięli: minister przemysłu maszynowego Henryk Gawroński, przedstawiciele: Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej z wiceministrem Stanisławem Gurą, Najwyższej Izby Kontroli, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego, Centralnego Związku Spółdzielczości Pracy, Zjednoczenia Przemysłu Sprzętu Optycznego „Omel”, Krajowego Związku Sprzętu Medycznego, Zjednoczenia „Polfa”, Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, Politechniki Warszawskiej, Komitetu Inżynierii Medycznej NOT, Stołecznej Komisji Zdrowia w Warszawie, KKP ZDP NSZZ „Solidarność” i KKP Służby Zdrowia NSZZ „Solidarność” oraz Instytutu Anestezjologii Akademii Medycznej w Warszawie.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Uzupełniając informacje pisemną resortu zdrowia wiceminister zdrowia i opieki społecznej Stanisław Gura wyjaśnił: Zapotrzebowanie w sprzęt i aparaturę jest realizowane dwutorowo: poprzez import z zagranicy wynoszący 45% całości naszego zaopatrzenia oraz poprzez produkcję krajową - stanowiącą 55% dostaw. Wysoki, bo wynoszący 30%, import ze strefy dolarowej ograniczony limitami dewizowymi powoduje niedobory w zaopatrzeniu dla chirurgii, urologii i anestezjologii.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Występują dzisiaj bardzo duże braki takiego sprzętu jak np. rurki dotchawicze, cewniki chirurgiczne, protezy naczyniowe, papiery rejestracyjne (w tym EKG), materiały stomatologiczne oraz aparatura do masowych badań diagnostyki analitycznej. Z krajów socjalistycznych, a zwłaszcza z Czechosłowacji i NRD uzyskujemy 70% importu. Sprowadzamy tak ważne urządzenia, jak sterylizatory parowe dla szpitali i stacji krwiodawstwa, zestawy do badań radiologicznych wyższej klasy, unity i szybkoobrotowe wiertarki, a także nie produkowane w kraju aparaty słuchowe. W ostatnim okresie dostawy te maleją i w niektórych asortymentach zabezpieczają potrzeby jedynie w 25%. Szczególnie trudną sytuację wywołuje brak pełnego pokrycia na sterylizatory parowe dużej pojemności. Aktualnie potrzebujemy 80 takich urządzeń, a po usilnych staraniach otrzymamy zaledwie połowę. Podjęliśmy rozmowy z przedstawicielami handlu węgierskiego w sprawie importu sterylizatorów. Wiceprezes Rady Ministrów podjął decyzję o przygotowaniu i rozpoczęciu produkcji tych urządzeń u nas w kraju najpóźniej w pierwszej dekadzie stycznia przyszłego roku.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W ostatnich miesiącach brakowało błon Rtg. Mimo wykonania ilościowego planu I kwartału dostawy były nieregularne, a zapasów brak. To też sytuacja w placówkach służby zdrowia jest trudna. Również dostawy odczynników Rtg w I kwartale br. były niższe od potrzeb. W tym roku powinna jednak wystąpić pewna poprawa zaopatrzenia w narzędzia chirurgiczne i stomatologiczne, a to dzięki znacznemu ograniczeniu eksportu tych narzędzi i zwiększeniu importu. Środki dewizowe przeznaczyliśmy na zakup materiałów i wyrobów dla chirurgii, anestezjologii i urologii. Przewidujemy także pełne pokrycie zapotrzebowania na dializatory do sztucznych nerek, baseny, papiery rejestracyjne i, w przypadku poprawy jakości, również na podstawowe błony Rtg. Natomiast utrzymują się braki wielu podstawowych wyrobów, m.in. igieł i strzykawek jednorazowego użytku. Jedyną szansą na poprawę w tej dziedzinie jest rozwój krajowej produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej przedstawiło w ub. roku resortom i Komisji Planowania zapotrzebowanie na lata do 1985 r. W tym roku podpisaliśmy porozumienie z Ministerstwem Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych i z Centralnym Związkiem Spółdzielni Inwalidów. Obecnie finalizowane jest podpisanie porozumienia z Ministerstwem Przemysłu Chemicznego. Celem koncentracji produkcji i importu na najbardziej potrzebnym sprzęcie opracowano i skonsultowano z zespołami specjalistów listę podstawowych wyrobów, której kolejna wersja będzie omawiana na Komisji Oceny Sprzętu Medycznego w maju br., przed ostatecznym zatwierdzeniem. Lista ta będzie funkcjonowała podobnie jak Urzędowy Spis Leków. Nadal będziemy starali się o dodatkowe przydziały dewiz. Pomimo rozwoju produkcji krajowej, do 1985 r. około 30% zaopatrzenia będzie bowiem pochodziło ze strefy dolarowej.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Kontynuujemy działania zmierzające do maksymalnego wykorzystania posiadanej aparatury medycznej. W tym celu we wszystkich placówkach zdrowia w kraju, prowadzi się przegląd sprzętu, ze szczególnym zwróceniem uwagi na możliwie szybkie uruchomienie nowej aparatury, często sprowadzanej za dewizy. Zakłady naprawcze sprzętu medycznego i odpowiednie serwisy wprowadzają pracę na zmiany.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ogólnie rzecz biorąc w I kwartale br. poza zlikwidowaniem poślizgów z ubiegłego roku oraz pełnym zaopatrzeniem w kardiostymulatory nie zrealizowano żadnych podstawowych dostaw z importu. W wyniku interwencji Prezesa Rady Ministrów i pomocy Banku Handlowego zaległe dostawy importowe mają być zrealizowane do końca maja.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Koreferat przedstawił poseł Stefan Bołoczko (PZPR): Sprawne funkcjonowanie opieki zdrowotnej uzależnione jest od bazy, kadry, wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną oraz prawidłowej organizacji pracy. Przy niedostatkach któregokolwiek z tych elementów ulega zaburzeniu cały system funkcjonowania opieki zdrowotnej.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Przy trwającym od dawna niedoinwestowaniu służby zdrowia, niewykonywaniu planów budownictwa obiektów służby zdrowia, nieprawidłowościach w rozmieszczeniu kadr medycznych, błędach w planowaniu stwarzających brak spójności organizacyjnej, zaniedbania w zakresie wyposażenia służby zdrowia w sprzęt i aparaturę doprowadziły diagnostykę i lecznictwo w niektórych specjalnościach medycznych do stanu daleko odbiegającego od średniego poziomu europejskiego.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Zaopatrzenie w około 12 tys. wyrobów składających się na sprzęt, aparaturę medyczną i wyroby techniki medycznej użytkowane przez zakłady służby zdrowia jak i przez indywidualnych pacjentów, realizowane jest w drodze produkcji krajowej i importu z Ⅰ i II obszaru płatniczego. Nie jest ono pokrywane w stopniu zadowalającym.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ministerstwo Przemysłu Maszynowego zobowiązane było decyzją rządu z 1973 r. do opracowania i realizacji programu rozwoju przemysłu sprzętu medycznego. Planowane dostawy w latach 1973–1980 zakładały pokrycie potrzeb służby zdrowia w 96%, a wykonano zaledwie 76% zadań. W tym okresie obserwowano globalnie dość dużą dynamikę średniorocznego przyrostu wartości produkcji wielu asortymentów aparatury elektroniczno-elektrycznej, przy równoczesnym ograniczeniu produkcji prostych, a tanich wyrobów medycznych, niezbędnych w podstawowej opiece zdrowotnej.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W zakresie importu, stanowiącego 70,2% dostaw dla służby zdrowia, z przykrością trzeba stwierdzić, że zwłaszcza w ostatnich latach kooperacja w ramach RWPG nie sprawdziła się. Konieczne stało się uzupełnienie niezbędnego zaopatrzenia w aparaturę z II obszaru płatniczego.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Niewydolność i permanentne niewykonanie dostaw ze strony resortów zobowiązanych do wyposażenia służby zdrowia w sprzęt i aparaturę medyczną, niesolidność kontrahentów z II i Ⅰ obszaru płatniczego, między innymi stale malejące w ostatnich latach dostawy z Czechosłowacji i NRD, miały istotny wpływ na pogłębianie trudności.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ograniczony limit środków dewizowych resortu zdrowia, przy rosnących cenach światowych, spowodował olbrzymią lukę w zaopatrzeniu służby zdrowia, odczuwalną obecnie w codziennej pracy.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ujemnym społecznie faktem jest nieprawidłowa dystrybucja importowanego sprzętu i aparatury, która, mimo prób uporządkowania, nadal pozbawiona jest racjonalnych przesłanek i uwarunkowań medyczno-społecznych. Czynione przez obecne kierownictwo resortu zdrowia i opieki społecznej intensywne próby poprawienia wyposażenia placówek służby zdrowia poprzez wyegzekwowanie części przeznaczonych na eksport narzędzi i aparatury medycznej do czasu uzupełnienia niezbędnych potrzeb produkcją krajową, są godne uznania i dowodzą zrozumienia wagi problemu przez rząd. Jednak bez bardziej radykalnych rozwiązań, nie będzie można naprawić wręcz tragicznej sytuacji w społecznej służbie zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Założenia rozwoju produkcji sprzętu medycznego na lata 1981–85 nie pozwalają na pełne pokrycie potrzeb Ministerstwa Zdrowia (niedobór sięga około 18%). Praktycznie w programie nie przewiduje się rezerw produkcyjnych. Niezbędna będzie dalsza rozbudowa przemysłu sprzętu medycznego. Potwierdziła to wizytacja poselska w Fabryce Aparatury RTG i Urządzeń Medycznych „FARUM”, która w 1981 r. potrzeby służby zdrowia zabezpieczy w 82,3%, natomiast w latach następnych przewiduje się spadek stopnia pokrycia potrzeb aż do 60% w 1985 r. Spowodowane to jest niedobrymi warunkami technicznymi, brakiem limitów dewizowych na zakup aparatury kontrolno-pomiarowej. Konieczna jest wymiana parku maszynowego oraz zwiększenie powierzchni produkcyjnej.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W PSK im. Milędzkiego w Katowicach na 715 aparatów i urządzeń medycznych o wartości jednostkowej powyżej 10 tysięcy zł, 152 aparaty nie były w ogóle zewidencjonowane, bez nazwy fundatora, część z nich uszkodzona i niewykorzystana. Z kolei część aparatury zakupionej z wyposażenia inwestycyjnego w trakcie powstawania poszczególnych klinik nie była nigdy później użytkowana, ze względu na odmienny profil działalności klinik.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W Górniczym Zespole Opieki Zdrowotnej w Jastrzębiu Zdroju 90% aparatury medycznej i sprzętu pochodzi z zakupów dokonanych przez kopalnie węgla kamiennego i zakłady związane z górnictwem, z tego 5% aparatury jest uszkodzona i oczekuje na naprawy, a 23 aparaty zakupione za dewizy są zbędne lub całkowicie niewykorzystane. Przykłady te demonstrują marnotrawstwo sprzętu i aparatury w sytuacji ogólnokrajowego niedoboru i wskazują na konieczność racjonalnego gospodarowania otrzymanym sprzętem. Przykładem niegospodarności są np. trudności z zainstalowaniem aparatury diagnostycznej rentgenowskiej typu TUR 1500. Powodem są bądź braki pomieszczeń, bądź ponad roczne oczekiwania na serwis, celem ustalenia warunków montażu tego aparatu. Inny jeszcze przykład to działalność huty Baildon produkującej od paru lat niezbędne dla chirurgii kostnej proste łączniki metalowe i śruby kostne. Huta ta rozpoczęła badania i prototypową produkcję endoprotez totalnych stawu biodrowego bez uprzednich specjalistycznych konsultacji lekarskich. W wyniku powstał model endoprotezy nie nadającej się do wdrożenia w praktyce medycznej. Koszt tej endoprotezy produkowanej obecnie w skali laboratoryjnej przekracza wielokrotnie wartość jakiejkolwiek endoprotezy renomowanych firm zachodnio-europejskich, a wartość biotechniczna jest prawie zerowa.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W kraju mamy około 100 tys. chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego, rocznie trzeba by dokonywać 2.500 - 3.500 operacji wymiany stawu a CEZAM dostarcza rocznie tylko 900 sztuk protez. Ponad 80 tys. obywateli wymaga różnego rodzaju zaopatrzenia ortopedycznego, przy czym zapotrzebowanie wzrasta. Natomiast Zjednoczenie Przemysłu Ortopedycznego napotyka na olbrzymie trudności w dostawach narzędzi smarów i w kooperacji.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W zakresie produkcji z tworzyw sztucznych szereg nowoczesnych jeszcze obecnie typów sprzętu medycznego opracowanych w Instytucie Tworzyw Sztucznych, zwłaszcza w latach 60-tych, w Pracowni Zastosowania Tworzyw Sztucznych w Medycynie prowadzonej przez dr Kalińską nie doczekało się wdrożenia, ze względu na tzw. obiektywne trudności i opory resortu chemii oraz brak producentów nawet w spółdzielczości pracy czy indywidualnym rzemiośle.</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W anestezjologii i intensywnej opiece medycznej, zapotrzebowanie na wysoko specjalistyczną aparaturę, np. respiratory pokryte jest zaledwie w 15%, przy dużym braku dodatkowych urządzeń pomocniczych jak: odsysacze, pompy infuzyjne, urządzenia terapii inhalacyjnej, sprzęt jednorazowego użytku w postaci rurek dotchawicznych, cewników itp. Brak tego wyposażenia odbija się na wynikach leczenia i podwyższa koszty leczenia. Stały jest niedobór aparatów do znieczulenia ogólnego - na roczne zapotrzebowanie 500 sztuk dostawy wynoszą około 200 aparatów.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W zakresie realizacji programu onkologii do 1990 r. poza nowymi zakupami aparatury podstawowej do teleterapii, konieczna jest wymiana w najbliższych latach części aparatury teleterapeutycznej i telegamma terapeutycznej wraz ze źródłem izotopu CO-60 w latach 1980–1985.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego poza naprawami, konserwacją i usługami serwisowymi podejmują coraz szerzej produkcję sprzętu i aparatury medycznej, ale borykają się z trudnościami zaopatrzeniowymi. I tak np. w zakresie części do aparatury importowanej - pokrycie wynosi 20–50% zamawianych ilości. W częściach zamiennych do aparatury produkowanej w kraju niedobór wynosi ok. 50%, a w 1980 r. zapotrzebowanie na części do aparatów RTG z „FARUM” pokryto zaledwie w 28%.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#BarbaraKoziejŻukowa">W świetle powyższego należy rozważyć następujące wnioski:</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#BarbaraKoziejŻukowa">- przy imporcie aparatury z II obszaru płatniczego dążyć do jej unifikacji, dokonując zakupów w możliwie najmniejszej ilości firm zagranicznych, - analizować prognostycznie koszty zakupu, łącznie z kosztami eksploatacji, na które składa się obsługa serwisu i zakup części zamiennych, przy czym przeznaczać odpowiednio wysokie środki na zakup części zamiennych;</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#BarbaraKoziejŻukowa">- przy zakupach części zamiennych z krajów I obszaru płatniczego doprowadzić do pełnej realizacji zamówień, uzależniając od tego podpisywanie kontraktów, - niezbędne są działania organizatorskie dla koordynacji handlowo-technicznych w przedsiębiorstwach CEZAL i ZNSM, gdyż obecnie ZNSM nie wiedzą jaka aparatura i kiedy napłynie do kraju, nie znają dokumentacji technicznej, a więc mają małe możliwości przygotowania pomieszczeń do montażu, co wydłuża okres przekazania zakupionej aparatury do eksploatacji, - rozdział sprzętu i aparatury medycznej należy powierzyć krajowym zespołom specjalistycznym w stopniu większym niż dotychczas. Organizacja centralnych banków stymulatorów czy endoprotez stawowych również potwierdza celowość centralizacji ich rozdziału, co jest niezbędne do czasu pokrycia pełnego zapotrzebowania krajowego, - konieczne jest przyspieszenie inwentaryzacji sprzętu i aparatury medycznej.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ocena sytuacji przedstawiona w materiałach Ministerstwa Zdrowia jest obiektywna, szczegółowa i rzetelna. Z satysfakcją możemy przyjąć fakt uwzględnienia we wnioskach treści załącznika nr 24 protokółu umowy społecznej w Gdańsku z 16.XI.1980 r. między komisją rządową a przedstawicielami służby zdrowia z NSZZ „Solidarność”. Przestrzeganie wszystkich terminów ustalonych w tym porozumieniu jest konieczne.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Koreferat dotyczący produkcji i zaopatrzenia w laboratoryjną aparaturę diagnostyczną przedstawiła poseł Hanna Buśko (SD): Wiele przyczyn złożyło się na fakt, że diagnostyka medyczna i laboratoryjna od szeregu lat jest niedostrzegana, niedofinansowywana i w związku z tym zamiast podążać za nowoczesnością cofa się wstecz. Nowoczesna diagnostyka ma potrzeby zróżnicowane. Biochemia ogólna stosuje metody oparte na fotometrii substratowej i tu podstawowym sprzętem są różnego typu dozowniki i dylutery oraz fotometr; hematologia stosuje w pracy mikroskopy oraz liczniki cząstek i fotometry; bakteriologia pracując na pożywkach stałych i płynnych stosuje mikroskop i coraz częściej metody serologiczne. Tymczasem pracownie analityczne od lat niedoinwestowane mają wyposażenie nie zaspokajające wymogów ilościowych i jakościowych. Raport Centralnego Ośrodka Techniki Medycznej w ostrym świetle przedstawia opłakany stan i potrzeby naszych laboratoriów. Nie ma szkła laboratoryjnego, mikropipet, szkła miarowego, pipet legaliz, nie ma drobnego sprzętu produkowanego w kraju i musimy sprowadzać go z zagranicy.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Problemem podstawowym dla rozwoju diagnostyki laboratoryjnej i dla jej prawidłowego działania jest więc zapewnienie ciągłości produkcji sprzętu w ilościach w pełni pokrywających zapotrzebowanie. Jeżeli u nas w kraju jest tak źle z produkcją szklaną, to wprowadźmy do analityki drobny sprzęt z tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku. Problem produkcji z tworzywa sztucznego został już w innych krajach całkowicie rozwiązany. U nas zaś można by tę produkcję powierzyć małym zakładom rzemieślniczym.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Drugi rodzaj sprzętu używanego w pracowniach analitycznych, to wirówki, wagi, termostaty, mikroskopy itd. - czyli sprzęt w średnim stopniu skomplikowany technicznie. Wiele z tych urządzeń produkujemy w kraju. Jest to jednak produkcja za mała, nie pokrywająca zamówień. Błędem było wysyłanie części tych aparatów na eksport w sytuacji, gdy rodzimy rynek latami czekał na dostawy, gdy obowiązywała i nie była realizowana uchwała sejmowej Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej z 1975 r. w części dotyczącej umów eksportowych. W 1980 r. całość produkcji mikroskopów przeznaczono na eksport. Ten rok ma być szczęśliwszy. 2.500 mikroskopów produkowanych przez „Omel” zostanie przekazanych krajowym laboratoriom.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Następnym błędem była likwidacja małych i średnich przedsiębiorstw produkujących sprzęt medyczny. Obecnie należy wznowić tę produkcję, powołać do życia małe i średnie przedsiębiorstwa i zapewnić im pierwszeństwo w dostawach produktów i surowców do produkcji sprzętu laboratoryjno-medycznego. Znaczną rolę mogłyby tutaj odegrać Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego. Moja wizyta w takich zakładach w Bydgoszczy pozwoliła mi stwierdzić, że dokonuje się tam obecnie nie tylko napraw i konserwacji, ale również produkuje urządzenia medyczne.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Aby jednak Zakłady Naprawcze Sprzętu Medycznego mogły w pełni wykorzystać swój potencjał, powinny mieć zapewnione regularne dostawy części zamiennych krajowych i zagranicznych. Dostawy części od serwisów firm zagranicznych uzależnione są od przydziału dewiz. Okresowe (wyprzedzane o przeszło rok) zamówienia są pokrywane jedynie w 20–50%. Jeżeli stać nas na zakup drogiej aparatury medycznej, to musi nas potem stać za zakup części do tej aparatury, nawet kosztem zakupu nowej. Według rozeznania Zakładów Naprawczych w Bydgoszczy, 20–30% wyposażenia placówek służby zdrowia wyczekuje na naprawę uwarunkowaną dostawą części z importu.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Trzecim rodzajem aparatury laboratoryjnej są wysoce specjalistyczne automaty. Jak dotychczas, nie jesteśmy krajem, który w dziedzinie produkcji takiej aparatury ma doświadczenia. Brak nam nie tylko tradycji, ale także zaplecza technicznego. Działa natomiast w kraju kilka ambitnych zespołów naukowych, które od lat pracują nad tym zagadnieniem. Powinniśmy im pomóc. Skierować wszystkie wysiłki i moce na rozwój tej dziedziny produkcji medycznej. Chodzi o to, aby zespoły projektowe nabrały doświadczeń i zaczęły produkować samodzielnie podzespoły, aby prowadziły prace badawcze, prace nowatorskie.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Każdy obywatel naszego kraju musi mieć takie samo prawo do nowoczesnych świadczeń służby zdrowia. Należy pogodzić się ze znacznymi różnicami w ilości i zakresie badań wykonywanych w poszczególnych laboratoriach. Nie można jednak wyrazić zgody na ewidentne, z góry nałożone, różnice jakościowe. Dlatego naczelnym zadaniem w diagnostyce laboratoryjnej powinna być utrzymana na wysokim poziomie standaryzacja metod, sprzętu, odczynników z jednoczesnym szkoleniem kadry analityków. W związku z tym występuje potrzeba zorganizowania w ramach resortu zdrowia placówki koordynująco-organizacyjnej, najlepiej w ramach Centralnego Ośrodka Techniki Medycznej. Trzeba też zorganizować w spółdzielczości grupy zakładów produkujących dla potrzeb diagnostyki laboratoryjnej i zapewnić tym zakładom odpowiedni priorytet w nabywaniu surowców i podzespołów, w inwestycjach maszynowych i budowlanych. Dotyczy to także zespołów naprawczych sprzętu medycznego. Należy przyspieszyć prace nad uruchomieniem produkcji sprzętu z tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku oraz produkcji zestawów odczynników. Potrzebna tu będzie współpraca resortu chemii. I wreszcie niezbędne jest większe zaangażowanie zaplecza naukowo-badawczego polskiej techniki w rozwój naszej rodzimej produkcji aparatury diagnostycznej. Trzeba również jak najszybciej wdrożyć program, ustalony decyzją rządu nr 156/78, a dotyczący organizacji ośrodków diagnostyki medycznej i rozszerzyć go o danie uprawnień tym ośrodkom do integrowania pracy przy wdrożeniach nowej aparatury, jej produkcji oraz doposażenia w 90% rutynowych pracowni analitycznych w kraju, których poziom znacznie odbiega od 10% pozostałych.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#TadeuszKoszarowski">Oba koreferaty wyczerpują problemy, które mają być przedmiotem dyskusji na dzisiejszym posiedzeniu. Niedomagania w nich przedstawione oceniane były krytycznie przez Komisję od kilkunastu lat. Na postulaty Komisji dotyczące zwiększenia dostaw sprzętu i aparatury medycznej resort odpowiadał najczęściej, że nie ma środków na zwiększenie zakupów. Z danych, które nam udostępniono, dowiadujemy się, że spośród zakupionej z importu aparatury i sprzętu nie uruchomiono urządzeń wartości około 40 mld zł. W tych warunkach teza obronna o braku środków upada. To nie bieda jest przyczyną trudności, a niedocenianie przez władze potrzeb resortu zdrowia i jego priorytetowych zadań.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#TadeuszKoszarowski">Kupiliśmy udaną licencję na przyspieszacze liniowe, produkowaliśmy je i to nawet dobre. Niezbędne jednak jest produkowanie do nich stymulatorów i stołów. Nie wiadomo dlaczego przemysł nasz nie może tego robić. W Stanach Zjednoczonych piąty przemysł narodowy, to przemysł medyczny. Nie do pomyślenia jest sytuacja, by społeczeństwo rozwinięte traktowało przemysł medyczny jak piąte koło u wozu, a tak się właśnie u nas dzieje.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#TadeuszKoszarowski">Dostałem jesienią ub. roku wiadomość, że obywatel RFN Bertold Beitz wpłacił na onkologię w naszym kraju 15 mln marek. Chciałbym wiedzieć, gdzie się podziały te pieniądze? Słyszałem, że podobno przekazano je na Śląsk. Jeśli wiadomość o wpłaconych pieniądzach jest prawdziwa, proszę o informację jak i gdzie wykorzystano tę sumę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ZbigniewKledecki">Jakie środki resort przemysłu maszynowego wydzielił na produkcję aparatury medycznej w ostatnim 5-leciu?</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#ZbigniewKledecki">Pieniądze na ten cel były przewidziane programem rządowym. Gdzie się one podziały, jak je wykorzystano?</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#ZbigniewKledecki">Jaki jest stosunek resortu do wytwarzania prostej aparatury medycznej przez rzemiosło?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#RomanGóral">Jeszcze w lutym Lekarskie Towarzystwo Radiologiczne opracowało opinię dotyczącą stanu radiologii w naszym kraju i dotychczas nie otrzymało na nią odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#RomanGóral">Dla poprawy ogólnego stanu diagnostyki rentgenowskiej potrzebne są działania długofalowe. Można jednak natychmiast, bez wielkich nakładów, poprawić zaopatrzenie radiologii w materiały zużywalne, takie jak błony, odczynniki, środki cieniujące. Natychmiast potrzebna jest poprawa działalności baz naprawczych radiologii. Należałoby też znieść zarządzenia ograniczające dodatkowe zatrudnienie lekarzy i techników radiologii. Co resort zamierza w tej sprawie zrobić?</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#RomanGóral">Z wypowiedzi posła T. Koszarowskiego wynika, że można było pilne potrzeby medyczne zaspokoić. Jeśli nie możemy w obecnej chwili osiągnąć pełnej poprawy, to skoncentrujmy się na sprawach małych, bardzo dokuczliwych, a możliwych do zrealizowania od zaraz, np. rękawiczki dla chirurgii, błony dla radiologii, igły jednorazowego użytku itp.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#RomanGóral">Chciałbym by resort zapoznał nas ze strategią i ogólnym planem działania w kwestii poprawy zaopatrzenia placówek służby zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ZenonaKuranda">Jaki będzie los nowych placówek medycznych w sytuacji braku sterylizatorów? Kiedy doczekamy się pełnego zaopatrzenia w igły jednorazowego użytku? Wiemy jak wielki wpływ ma ta sprawa na częstotliwość występowania wirusowego zapalenia wątroby. Kiedy będzie pełne zaopatrzenie chorych w worki do kału i moczu? Z powodu ich braku stosuje się opatrunki, co pociąga za sobą nadmierne zużycie trudno dostępnych środków opatrunkowych.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#ZenonaKuranda">W szpitalach brak jest basenów i kaczek. Swego czasu zakłady produkujące ten sprzęt przestawiły się na produkcję garnków. Czy nie można by teraz spowodować ponownej zmiany produkowanego asortymentu?</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#ZenonaKuranda">Gdzie ZOZ mogą się zaopatrywać w fotometry płomieniowe i aparaty do badania równowagi kwasowo-zasadowej, jak też w mieszaniny gazowe do badań analitycznych? Jakie działania podejmuje się w celu udoskonalenia urządzeń medycznych? Dlaczego zaprzestano produkcji noszy z podnoszonym wezgłowiem dla potrzeb pogotowia ratunkowego? Czy nie można by tej produkcji wznowić? Kiedy sanitariusze pogotowia ratunkowego doczekają się nowych funkcjonalnych kufrów?</u>
          <u xml:id="u-5.3" who="#ZenonaKuranda">Występowaliśmy już z propozycjami zamiany ciężkich mebli szpitalnych na lekkie, łatwe do przesuwania. Dotychczas nie doczekaliśmy się tego.</u>
          <u xml:id="u-5.4" who="#ZenonaKuranda">Wysokość wózków do transportu chorych jest niedostosowana do wysokości łóżek. Czy przewiduje się produkcję wózków z regulowaną wysokością oraz statywów przykręcanych do wózków i łóżek. Co z produkcją wózków (do transportu chorych w pozycji siedzącej) z otworem do basenów? Wózki takie ułatwiłyby pracę personelowi szpitala, gdyż wyeliminowałyby konieczność przenoszenia chorych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#JanSłomski">W bardzo złym stanie jest aparatura do liofilizacji plazmy ludzkiej. Personel stacji krwiodawstwa robi wszystko co można, by utrzymać tę aparaturę w stanie używalności. Jednakże z powodu braku części zamiennych wiele stacji ma tę aparaturę nieczynną. Generalnie jest ona prawie całkowicie zużyta. W podobnym stanie znajdują się wirówki chłodzone (produkcji NRD). Nowe sprowadzane są w ilości niewystarczającej nawet na uzupełnienie skasowanych.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#JanSłomski">Aparatów do plazmaferezy (do uzyskiwania plazmy ludzkiej) mamy w Polsce tylko 7 i wszystkie są już bardzo zniszczone.</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#JanSłomski">Z powodu braku pojemników plastikowych używamy szklanych butelek, które są niewygodne, wymagają fachowego mycia, nie odpowiadają także normom międzynarodowym. Kilkanaście lat temu produkowaliśmy takie pojemniki i to dobrej jakości, także na eksport. Produkcja ta została wstrzymana, obecnie niewielkie ilości pojemników sprowadzamy. Dlaczego tak się dzieje, co stoi na przeszkodzie ponownemu uruchomieniu tej produkcji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#MarianGrudzień">Stan aparatury rentgenowskiej jest niezadowalający nie tylko z powodu zużycia, także z powodu złej jakości. Wiele aparatów należałoby wycofać z eksploatacji. Konieczna jest modernizacja i usprawnienie produkcji tych aparatów w celu podniesienia ich jakości.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#MarianGrudzień">Jaki jest program rządowy w dziedzinie rozwoju aparatury rentgenowskiej i oddechowej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#BarbaraKoziejŻukowa">We wrześniu ub. roku nasza Komisja opracowała opinię dotyczącą stanu zaopatrzenia służby zdrowia. W przedstawionym przez resort dzisiaj materiale nie mogę się doszukać odpowiedzi na tę opinię.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Co stoi na przeszkodzie, żeby w zakładach, które produkują garnki emaliowane, można było produkować także baseny i kaczki?</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Dawniej sprzęt laboratoryjny produkowało rzemiosło. Parę lat temu na skutek błędnej polityki w stosunku do rzemiosła produkcji tej zaniechano z wielką szkodą dla służby zdrowia. Nasza Komisja interweniowała w tej sprawie, bowiem sprzęt laboratoryjny to niezbędna produkcja zaopatrzeniowa. Trzeba stworzyć warunki zachęcające zakłady rzemieślnicze do wznowienia tej działalności.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Ile sprzętu medycznego produkujemy dla siebie, a ile na eksport i w jakim te ilości są stosunku do sprzętu sprowadzanego z importu?</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#BarbaraKoziejŻukowa">Czy konieczne jest, żeby sprzęt i aparaturę dla placówek służby zdrowia wytwarzało aż 10 resortów? Czy nie lepiej byłoby skupić tę produkcję w jednym ręku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#JanWaleczek">Ogromna większość dezyderatów Komisji odnosiła się do zaopatrzenia w sprzęt medyczny. Większość odpowiedzi nas nie satysfakcjonowała. Przez całe lata nie robiło się nic, aby zaopatrzyć lecznictwo w niezbędne instrumenty medyczne. Co dzisiaj rząd zamierza zrobić w tej dziedzinie? Sytuacja bowiem jest tragiczna. Słyszymy wiele uwag pod adresem resortów, mających pracować na rzecz ochrony zdrowia. Trzeba przyznać resortowi zdrowia uprawnienia głównego koordynatora całości krajowej produkcji sprzętu medycznego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#HalinaKoźniewska">Zwracam się z prośbą do Ministerstwa Przemysłu Chemicznego i Zjednoczenia „Polfa” o stworzenie warunków do produkcji jednorazowych strzykawek do insuliny. W kraju ok. 300 tys. osób dorosłych i dzieci jest chorych na cukrzycę. Brak jednorazowych strzykawek powoduje u tych ludzi wzrost przypadków wirusowego zapalenia wątroby. W 1975 r. i w 1979 r. Ministerstwo Zdrowia zwracało się do Ministerstwa Przemysłu Chemicznego z prośbą o uruchomienie produkcji strzykawek do insuliny. Resort uzyskał wówczas odpowiedź, że produkcja ta ruszy po roku 1980. Na wystosowane w tym roku pismo resort chemii odpowiedział, że w br. rozpocznie się dopiero budowa fabryki w Lublinie i dopiero w 1984 r. otrzymamy pierwsze 15 mln sztuk takich strzykawek. Ta ilość również nie zaspokoi potrzeb, albowiem według rozeznania służby zdrowia, potrzeba 60 mln takich strzykawek. Jestem posłem Ziemi Lubelskiej i nie zamierzam przejść obojętnie koło tej sprawy. Proszę o uchwalenie odpowiedniego dezyderatu.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#HalinaKoźniewska">Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej - docent Andrzej Brzeziński: Ministerstwo Zdrowia powinno mieć własną placówkę naukową, która zajmować się będzie rozwojem aparatury laboratoryjnej. Czy istnieją możliwości przyspieszenia produkcji przygotowywanej w Zabrzu aparatury hematologicznej? Aparat ten legitymuje się b. pozytywną opinią Komisji Aparatury. W tym roku mamy uzyskać 20 aparatów, a w przyszłym 50. Są to ilości zbyt małe, tym bardziej, że nie będziemy już mogli sprowadzać części zamiennych do starego sprzętu używanego w większości laboratoriów, albowiem na Zachodzie zaprzestano jego produkcji. Czy resort mógłby opracować program zaopatrzenia diagnostyki laboratoryjnej w sprzęt?</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#HalinaKoźniewska">Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne - docent Kwapiszewski: Materiały resortowe nie zawierają informacji o zaopatrzeniu aptek w niezbędny sprzęt. Tego zaopatrzenie nie można przecież ominąć. Sytuacja w aptekach jest dzisiaj b. trudna. Czy Ministerstwo Zdrowia nie ma takiego programu? W jakim procencie jest pokrywane dotychczasowe zapotrzebowanie w sprzęt apteczny, skoro nie przeprowadzono nawet typizacji tego sprzętu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#HenrykRafalski">Kiedy rząd skoordynuje działalność w sferze dwu najważniejszych dla opieki zdrowotnej spraw, a mianowicie w wyposażeniu i zaopatrzeniu placówek medycznych. Produkcja sprzętu medycznego stanowi ok. 2% działalności przemysłu maszynowego. Nie możemy zrozumieć, dlaczego owych 2% przemysł maszynowy nie może wytworzyć. Wszystko, o czym dzisiaj mówimy, jest wynikiem wadliwości koordynacji na poziomie wicepremierów i ministrów. Kiedy w 1973 r. opracowano plan rozwoju służby zdrowia wizja była wielce optymistyczna. 7 mld zł miano przeznaczyć na poprawę warunków leczniczych w naszym kraju. Rząd jest dłużnikiem tego programu. Po co podejmuje zobowiązania, skoro ich później nie wykonuje. Mam tu przed sobą cały szereg uchwał, programów, decyzji, gdyby je wykonano, nie mielibyśmy dzisiaj tak tragicznej sytuacji w lecznictwie. Jakich surowców i półfabrykatów brak, aby przemysł medyczny mógł funkcjonować? Produkcja aparatury i przemyśl odczynnikowy, to dwa najbardziej opłacalne przemysły w krajach kapitalistycznych. U nas zaś - jak widać - wytwarzanie aparatury medycznej jest zupełnie nieopłacalne. Prosimy koordynatora rządowego, aby opracował plany i harmonogram prac bieżącego roku po to, abyśmy mogli skontrolować jakie działania zostały podjęte a jakie wykonane. Plan taki powinien być rozbity na kwartały.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#HenrykRafalski">Dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa” Mirosław Czeszek: Resort opracował z punktu widzenia technicznego problem produkcji strzykawek do insuliny. W roku ubiegłym planowaliśmy wprowadzenie dla tego celu w planie inwestycyjnym kwoty 90 mln zł w lubelskich zakładach. Inwestycja ta połączona była z intensyfikacją produkcji przyrządów do przetaczania krwi oraz tubostrzykawek stosowanych przy zapaleniu wymion u krów. Niestety, resort budownictwa nie przyjął nam tej inwestycji w roku ub. z uwagi na brak mocy przerobowych. Nie mógł jej wykonać w cyklu 12-miesięcznym.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#HenrykRafalski">W związku z tym zmuszeni byliśmy związać tę inwestycję z całością planu modernizacji zakładów lubelskich, ale realizacja tego planu potrwa 36 miesięcy. Tak więc podstawową przyczyną jest niedobór mocy wykonawczych. Przed rozpoczęciem tej inwestycji penetrowaliśmy na terenie województw lubelskiego i rzeszowskiego obiekty trwale zatrzymane, czy nie nadawałyby się do adaptacji na produkcję aparatury medycznej. Niestety, penetracja ta nie przyniosła pozytywnych rezultatów.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#HenrykRafalski">Zakładamy, że po modernizacji produkcja strzykawek do insuliny powinna wynosić 15 mln sztuk rocznie; możliwa będzie dalsza intensyfikacja tej produkcji, na ten cel przewidziano pewną rezerwę przy podejmowaniu decyzji o rozbudowie inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#HenrykRafalski">Dyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego T. Czerwiński: Realizacja planu produkcji innych wyrobów dla potrzeb medycznych w I kwartale br. przebiegała na ogół pomyślnie. Wykonaliśmy 28% planu rocznego. Przewidujemy, że i w II półroczu realizacja planu przebiegać będzie rytmicznie.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#HenrykRafalski">Resort ma przyznane limity dewizowe na zakup surowców niezbędnych do produkcji chemicznej, ale niestety, nie są one w naszej dyspozycji, lecz banku. W I kwartale br. otrzymaliśmy zaledwie 50% planowanego limitu. Nie możemy zatem prawidłowo realizować swoich zadań.</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#HenrykRafalski">Od stycznia br. zatrzymaliśmy produkcję biosiarczanu i w związku z tym musimy go importować, co przy naszej sytuacji płatniczej jest to dodatkową uciążliwością.</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#HenrykRafalski">Przyjmujemy krytyczne uwagi posłów uznając ich słuszność. Resort traktuje produkcję leków za zadania pierwszoplanowe, ale sytuacja płatnicza uniemożliwia nam planowy i rytmiczny import surowców, co w konsekwencji odbije się na poziomie produkcji. Wydaje się nam, że przyszłość będzie jeszcze gorsza. Robimy co możemy, ażeby przekonać rząd, że zadania w zakresie produkcji leków, środków higieny osobistej oraz produkcji środków chemicznych dla rolnictwa uznać należy za najważniejsze i w tym sensie skierowaliśmy wystąpienie do wicepremiera Jagielskiego. Musimy uzyskać priorytet dla importu surowców niezbędnych do produkcji leków.</u>
          <u xml:id="u-11.8" who="#HenrykRafalski">Co może produkować obecnie przemysł medyczny, zwłaszcza jeśli chodzi o leki, z surowców, które posiadamy w kraju? Na co nas stać? Czy mamy przejść do systemu gospodarki naturalnej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#TCzerwiński">Przemysł chemiczny jest od lat niedoinwestowany. A przecież dzisiaj nie ma chyba wyrobu, do którego produkcji nie byłoby potrzebne jakieś surowce czy wyroby chemiczne.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#TCzerwiński">Nie dysponujemy surowcami niezbędnymi do produkcji leków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#HenrykRafalski">A zioła?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#TCzerwiński">Może byłoby słuszne powrócenie do ziołolecznictwa, znam entuzjazm tej metody leczenia, ale na ten temat musiałyby się toczyć dyskusja w gronie specjalistów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WładysławMalczak">Spółdzielczość pracy jest producentem 3 typów małych sterylizatorów, zaspokaja 60% zapotrzebowania służby zdrowia i innych odbiorców.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#WładysławMalczak">Przygotowano już warunki do podjęcia produkcji dużych autoklawów. Mamy kadrę i całą pomocniczą obudowę dla tej produkcji. W przyszłym roku wyprodukujemy 10 sztuk autoklawów, jako serię informacyjną. W roku 1983 produkcja ta wyniesie 60 sztuk, w 1984 - 100 sztuk, a w 1985 - 100 do 150 sztuk. Będą to autoklawy o pojemności 400 i 270 litrów, przy czym te ostatnie z komorą nieprzelotową.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#WładysławMalczak">Obecnie moce przerobowe dla produkcji małych autoklawów są niewystarczające i konieczna jest modernizacja spółdzielczych zakładów produkcyjnych, jak i zakładów kooperujących. Potrzebne nam jest przynajmniej 26 nowych obrabiarek podstawowych i dwa specjalne urządzenia z importu o wartości 40 tys. zł dew. Ponadto przemysł kluczowy musi nam dostarczyć pompy, regulatory, zawory itp. Odczuwamy poważny niedobór blach nierdzewnych, które importujemy. W tej sprawie wystąpiliśmy o pomoc do resortów przemysłu maszynowego i przemysłu ciężkiego.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#WładysławMalczak">Dla podjęcia produkcji dużych 1000 litrowych autoklawów potrzebna nam jest dodatkowa powierzchnia produkcyjna, chcemy podjąć w zakresie tej produkcji kooperację z jednym z zakładów spółdzielczych w Warszawie, ale konieczna będzie modernizacja tego zakładu.</u>
          <u xml:id="u-15.4" who="#WładysławMalczak">Produkujemy trzy typy sterylizatorów na suche powietrze. Obecnie dostarczamy ich ok. 3 tys. sztuk rocznie, a w roku przyszłym produkcja ta osiągnie 5 tys. sztuk i przypuszczamy, że w 1983 r. powinna w pełni zaspokoić zapotrzebowanie służby zdrowia i innych odbiorców. W zakresie tej produkcji konieczne jest również usprawnienie dostaw kooperacyjnych z przemysłu maszynowego. Podjęliśmy wspólnie z jednym ze zjednoczeń przemysłu maszynowego produkcję tych autoklawów i mamy zapewnione dostawy blachy nierdzewnej.</u>
          <u xml:id="u-15.5" who="#WładysławMalczak">Dyrektor departamentu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej Andrzej Sobczyk: Dostawy części z importu do liofilizatorów nastąpią głównie w III i IV kwartale.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#HenrykRafalski">Nie zabezpieczony jest serwis dla aparatury importowanej. Właściwie serwis taki zabezpieczają w pełni tylko dwie firmy „Simens” i „Beckmann”. Inne firmy nie dopełniają tego obowiązku. Wiem np., że ok. 500 chromatografów sprowadzonych z jednej z firm zachodnich obsługuje 1 człowiek. Kto ma dokonywać napraw tej aparatury?</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#HenrykRafalski">Kto odpowiada za to, że sprowadzone z Węgier spektrofotometry i elektroencefalografy nie działają? Za mało przywiązuje się wagi do typizacji sprzętu, sprowadzanego z zagranicy.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#HenrykRafalski">Dyrektor departamentu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego Andrzej Sobczyk: Za całość sprowadzanej aparatury medycznej odpowiedzialna jest centrala Varimex.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#HenrykRafalski">To jest odpowiedź nie na temat. Moje pytanie dotyczyło przede wszystkim organizacji zakupów aparatury medycznej. Kto jest odpowiedzialny za to, że kupujemy nie to, co nam jest potrzebne, lecz to co nam wskażą, bo jest najtańsze. Jest to najczęściej sprzęt poniżej średniej jakości, czasami od początku niesprawny, jak np. spektrofotometry kupowane na Węgrzech. Kupujemy aparaturę nie tylko złej jakości, kupujemy ją najczęściej w firmach na granicy upadku, które po roku lub dwóch przestają w ogóle istnieć. Pytałem kto jest właśnie za taką organizację zakupów aparatury odpowiedzialny? Moje pytanie może zechce uzupełnić poseł T. Koszarowski, który z własnej praktyki zna dobrze tę organizację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#TadeuszKoszarowski">Można by na ten temat powiedzieć jeszcze wiele złego, nie chcę rozwijać tematu, który wszyscy dobrze znamy. Varimex jest bardzo trudną centralą. Chciałbym natomiast zapytać jaki procent ogółu importu stanowi import aparatury medycznej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#AndrzejSobczyk">W granicach 1% z II obszaru płatniczego, podobnie ze strefy rublowej. Zaznaczyć muszę, że nawet to może być zagrożone….</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#TadeuszKoszarowski">I to jest odpowiedź. Ta liczba mówi sama za siebie, bowiem jednoznacznie określa sposób traktowania potrzeb służby zdrowia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#AndrzejSobczyk">Kupujemy to co jest zamawiane, oczywiście w ramach istniejących środków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#HenrykRafalski">To nie jest prawdą. Powtarzam: dlaczego kupujemy na Węgrzech spektrofotometry, które w ogóle nie działają? Kto o tym decyduje? Jeśli na takie zakupy mają być wydawane pieniądze, lepiej z nich w ogóle zrezygnować.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#AndrzejSobczyk">Oczywiście możemy tej aparatury nie kupować, ale ktoś musi podjąć tę decyzję.</u>
          <u xml:id="u-22.1" who="#AndrzejSobczyk">Doradca wicepremiera Roman Domański: Padło pytanie - dlaczego aż 10 resortów produkuje sprzęt i aparaturę dla służby zdrowia? W ramach tej produkcji jest wiele różnych asortymentów, stąd rozbicie na kilka resortów. Proponowana reorganizacja wydaje się możliwa, ale obecnie chyba za wcześnie o tym mówić. Decydują się aktualnie sprawy reformy gospodarczej, za którą, siłą rzeczy, pójdzie wiele zmian i wtedy będzie można do sprawy wrócić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#RyszardPokrowski">Stworzona w naszym kraju infrastruktura gospodarcza dla służby zdrowia jest istotnie niepełna. Konieczne są priorytety dla zaopatrzenia medycznego. Trzeba wprowadzić imienną odpowiedzialność za wykonanie zadań w tym zakresie. Przez najbliższe 2–3 lata nie ma co liczyć na znaczącą poprawę, ale tym bardziej trzeba stworzyć odpowiednie systemy dla priorytetowego traktowania potrzeb służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-23.1" who="#RyszardPokrowski">Radiologia należy do dziedzin pracujących w szczególnie trudnych warunkach. Import aparatury nawet średniej klasy z krajów socjalistycznych jest bardzo kosztowny. Na inną, lepszą aparaturę po prostu brak środków. Produkcję krajową niektórych materiałów zużywalnych wstrzymano z powodu złej jakości. Utrzymujemy import z Węgier, bo nie mamy innego wyjścia. Brakuje szeregu materiałów i sprzętu, błony, suszarek, kaset, ramek, odczynników cieniujących. Sądzimy, że dostawy niektórych ustabilizują się w najbliższym czasie w oparciu o produkcję krajową. Szczególnie trudna sytuacja jest z suszarkami. Import z II obszaru płatniczego w tym wypadku nie wchodzi w rachubę.</u>
          <u xml:id="u-23.2" who="#RyszardPokrowski">Ustalono priorytety dla zaopatrzenia codziennego, podstawowego przynajmniej w 3-ch głównych działach. Nasza gospodarka nie lubi produkować rzeczy prostych, podstawowych. Udało nam się uruchomić produkcję kilku unikalnych urządzeń medycznych, a nie udało się pokryć własnymi siłami zapotrzebowania na środki podstawowe. Pewien ratunek w tej sprawie stanowi rzemiosło i firmy polonijne, które podejmują się takiej produkcji.</u>
          <u xml:id="u-23.3" who="#RyszardPokrowski">Produkujemy aktualnie 140 mln igieł jednorazowego użytku. Do pełnego pokrycia zapotrzebowania potrzebne jest drugie tyle, czemu nie będziemy w stanie sprostać ani w roku bież., ani w przyszłym. To prawda, że import z krajów socjalistycznych pozostawia czasami wiele do życzenia pod względem jakości, ale na import z II obszaru płatniczego nie możemy liczyć.</u>
          <u xml:id="u-23.4" who="#RyszardPokrowski">Podjęliśmy w kraju produkcję przylepnych zbiorników na kał. W bież. roku planujemy pokrycie zapotrzebowania na nie w 60%.</u>
          <u xml:id="u-23.5" who="#RyszardPokrowski">Do ubiegłego roku garnki, jako produkcja rynkowa, wypierały z produkcji baseny i kaczki. Teraz sprawa wygląda inaczej i przewidujemy 100% pokrycia zapotrzebowania.</u>
          <u xml:id="u-23.6" who="#RyszardPokrowski">Od 2 lat importujemy rocznie z II obszaru płatniczego 30–40 sztuk fotometrów gazowych i automatycznych urządzeń do oznaczania równowagi kwasowo-zasadowej. Przewidujemy, że jeszcze w tym roku wszystkie większe placówki, a szczególnie oddziały dziecięce i intensywnej opieki będą miały po jednym takim aparacie.</u>
          <u xml:id="u-23.7" who="#RyszardPokrowski">Uruchamiamy krajową produkcję wózkonoszy. Jeszcze w czerwcu uzyskamy 10 szt. w serii próbnej. Jeśli ich ocena wypadnie pozytywnie, to w I kwartale przyszłego roku uruchomiona zostanie produkcja seryjna.</u>
          <u xml:id="u-23.8" who="#RyszardPokrowski">Według posiadanych przeze mnie informacji w ub. roku została uruchomiona produkcja neseserów dla sanitariuszy, rozprowadza je CEFARM. Wózki do przewożenia chorych w pozycji siedzącej z możliwością najazdu na sedes są produkowane od ub. roku przez spółdzielnię inwalidów.</u>
          <u xml:id="u-23.9" who="#RyszardPokrowski">Mieszanki gazowe do badań analitycznych produkował dotychczas Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej. Ostatnio zapowiedział przerwanie dostaw, dlatego jeszcze w tym roku musimy uruchomić własną produkcję. Do tego czasu trzeba będzie utrzymać dostawy z dotychczasowego źródła.</u>
          <u xml:id="u-23.10" who="#RyszardPokrowski">Został zawarty kontrakt na dostawę aparatów liofilizacji, dlatego sądzę, że od przyszłego roku sytuacja w tym zakresie będzie się już poprawiać. Wirówki chłodzone importujemy na poziomie 50% potrzeb - jest to spowodowane stanowiskiem strony niemieckiej.</u>
          <u xml:id="u-23.11" who="#RyszardPokrowski">Jeśli chodzi o złą jakość krajowych aparatów rentgenowskich to, ponieważ są na sali ich producenci, będą mogli na ten temat udzielić pełniejszych odpowiedzi. Poseł J. Waleczek zaproponował uczynić resort zdrowia odpowiedzialnym za całość zaopatrzenia służby zdrowia. Sądzę, że trudno byłoby nam temu zadaniu sprostać, ale rzecz jest do dyskusji. Może byłoby dobrze stworzyć rodzaj zrzeszenia nadzorującego produkcję aparatury i sprzętu medycznego.</u>
          <u xml:id="u-23.12" who="#RyszardPokrowski">Narasta dotkliwy problem braku strzykawek insulinowych. Być może będziemy zmuszeni wystąpić o ich import.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#StefanBołoczko">Rozumiem zatem, że sprawa analizatorów kwasowo-zasadowych jest załatwiona.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#TadeuszKoszarowski">Proponuję opracować dezyderat w sprawie podniesienia do 3% w roku przyszłym importu sprzętu medycznego oraz podniesienie do 5% produkcji sprzętu medycznego przez przemysł maszynowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#HenrykRafalski">Podobne wnioski stawialiśmy i w latach ubiegłych. Mniej niż 1% środków na import sprzętu, to jeszcze dobrze. W obecnej sytuacji wątpię, czy uzyskamy więcej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#StanisławGura">Nasze działania dzielimy na doraźne i długofalowe. W działaniach doraźnych koncentrujemy się na zapewnieniu minimum elementarnego sprzętu w podstawowych dziedzinach lecznictwa. Chociaż możliwości naszego przemysłu są ograniczone, konieczny jest ilościowy wzrost produkcji szybko zużywalnego sprzętu, igieł, strzykawek, środków jednorazowego użytku. Nietypowy sprzęt będziemy kupowali tylko interwencyjnie. W tym miesiącu skończymy prace nad programem rozwoju ochrony zdrowia i poddamy go ogólnopolskiej dyskusji. Sądzimy, że w najbliższych miesiącach powinna nastąpić pewna poprawa w zaopatrzeniu w podstawowy sprzęt medyczny. Pokrycie uzyska bank kardiologiczny i neurologiczny. Nie znaczy to jednak, że przestaniemy mieć kłopoty.</u>
          <u xml:id="u-27.1" who="#StanisławGura">Minister przemysłu maszynowego Henryk Gawroński: Kierowany przeze mnie resort nie stosuje wyliczeń ekonomicznych do wszystkich spraw, zwłaszcza zaś do spraw związanych z medycyną. W latach 1978–80 środki przeznaczone na rozwój przemysłu maszynowego Wynosiły 188 mld zł, w tym w budownictwie 64 mld zł. W sumie nie wykonaliśmy założeń planu na 58 mld zł. Cały szereg inwestycji przyjęliśmy w trakcie realizowania. Jeśli chodzi o przemysł medyczny, to przyznaję, iż w działalności resortu nie był on traktowany pierwszoplanowo. Kilka spraw zostało jednak załatwionych. Między innymi: wybudowaliśmy fabrykę narzędzi chirurgicznych, uruchomiliśmy produkcję sztucznych zębów, wyprowadziliśmy technologię wsadu szkła do przemysłu optycznego. Obecnie ponad 200 inwestycji wymaga ukończenia. Nakłady zaś mamy 10-krotnie mniejsze. Dlatego też musimy szukać możliwości powiększenia produkcji przemysłu medycznego poprzez poprawę organizacji pracy i szalenie ostrożnie podchodzić do nowych przedsięwzięć. Nie jesteśmy w stanie określić możliwości inwestycyjnych na rok przyszły. Obecnie jesteśmy przed wprowadzeniem reformy gospodarczej i w tej sytuacji trzeba będzie potraktować przemysł medyczny specjalnie, po to, aby produkcja aparatury leczniczej była dla przedsiębiorstw atrakcyjna, opłacalna. Branża medyczna w pełni wykonuje swoje plany. Będziemy musieli przeprowadzić głębokie korekty planu ze względów materiałowych i z powodu braku importu. Nie będziemy jednak korygować planu Zjednoczenia „Omel”. Zjednoczenie to przynosi zysk w postaci 9 mln dolarów rocznie. Chcemy powołać dewizowy fundusz rozwoju i obroty z eksportu i importu wyłączyć z obrotu państwa. Eksportujemy sprzęt medyczny na sumę pół miliarda złotych dew. Importujemy zaś za 1 mld zł dew. Zamierzamy w tym roku pokryć potrzeby kraju, jeśli chodzi o mikroskopy (2.550 sztuk). Rozwiniemy optykę, m.in. na rzecz ginekologii. Wyprodukujemy 150 mln strzykawek jednorazowego użytku. Wznowimy produkcję dostawy ambulansów rentgenowskich, uruchomimy produkcję fotometrów i aparatów słuchowych. Obejmiemy systemem okresowej kontroli produkcję krajowych sterylizatorów oraz dostarczymy 6,5 mln szkieł korekcyjnych, zabezpieczymy w narzędzia przemysł ortopedyczny, przyjmiemy do koordynacji dostawy części zamiennych dla sprzętu medycznego i wyprodukujemy 20 automatów hemolitycznych. Uważam, że dobrym pomysłem jest ustalenie listy wyrobów medycznych i uznanie ich produkcji jako dyrektywnej.</u>
          <u xml:id="u-27.2" who="#StanisławGura">Dziękuję ministrowi przemysłu maszynowego za rzeczowe odpowiedzi.</u>
          <u xml:id="u-27.3" who="#StanisławGura">W ub. kadencji uchwaliliśmy 120 dezyderatów pod adresem rządu, z czego 50% resorty rozpatrzyły, a trudno nam powiedzieć ile z tego zostało zrealizowanych.</u>
          <u xml:id="u-27.4" who="#StanisławGura">O to, ażeby nakłady na służbę zdrowia wzrosły do ponad 5% dochodu narodowego biliśmy się od dawna. Utrzymywały się one jednak w granicach 33%. Dopiero po wydarzeniach sierpniowych udało się nam zrealizować nasze poprzednio stawiane postulaty.</u>
          <u xml:id="u-27.5" who="#StanisławGura">Zapewniano nas w 1973 r., że zaspokojone będą wszystkie potrzeby resortu zdrowia w zakresie dostaw aparatury i sprzętu medycznego. Program ten jest dla nas nadal obowiązujący.</u>
          <u xml:id="u-27.6" who="#StanisławGura">W 1974 r. program ochrony zdrowia był dyskutowany i zatwierdzany na forum Sejmu ale niestety nie jest on realizowany ani w zakresie produkcji leków, ani sprzętu medycznego. Można mówić tylko o realizacji tego programu na odcinku kształcenia kadr medycznych, które rzeczywiście poważnie wzrosły, lecz z braku odpowiednich warunków nie mogą sprawnie działać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#RomanGóral">Nie jestem usatysfakcjonowany odpowiedzią w sprawie wzrostu produkcji materiałów zużywalnych dla potrzeb rentgenologii. Chodzi tu o błony, odczynniki, a więc materiały codziennego użytku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#ZbigniewKledecki">Program inwestycyjny służby zdrowia w ub. pięcioleciu zrealizowany został tylko w 60%. Te niewykonane 40%, to pewnego rodzaju defraudacja na szkodę służby zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#ZbigniewKledecki">Istnieją jeszcze możliwości zakupu kredytowego sprzętu w II obszarze. Otrzymujemy takie oferty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#AnnaBernat">Mamy w kraju województwa, w których szpitale nie mają wysoko specjalizowanej aparatury; korzystają one z usług innych województw. Dotyczy to np. woj. bielskiego, na rzecz którego niektóre badania wykonywane były w klinikach woj. katowickiego lub krakowskiego. Ostatnio po wprowadzeniu rejonizacji odmawia się nam tych usług.</u>
          <u xml:id="u-30.1" who="#AnnaBernat">Kierownik Zakładu Anestezjologii Akademii Medycznej w Warszawie prof. Witold Jurczyk: Konieczne jest wprowadzenie obowiązkowej kontroli sprzętu i aparatury medycznej przed dopuszczeniem do użytkowania i to zarówno z produkcji krajowej, jak i z importu.</u>
          <u xml:id="u-30.2" who="#AnnaBernat">Anestezjologia związana jest nierozłącznie z importem. Obserwujemy, że spadek dostaw sprzętu i środków anestezjologicznych jest powodem spadku ilości anestezjologów. Trzeba przeciwdziałać temu zjawisku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#HenrykRafalski">Może usłyszymy odpowiedzialne wyjaśnienie na temat zorganizowania serwisu dla napraw sprzętu i aparatury medycznej.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#RyszardPokrowski">Sprzęt medyczny produkcji krajowej dopuszczany jest do użytkowania dopiero po specjalnych badaniach. Serwisu dokonuje producent, bądź organizacja przez niego wyznaczona, realizująca naprawy na zasadzie specjalnych umów.</u>
          <u xml:id="u-32.1" who="#RyszardPokrowski">Dla sprzętu importowanego użytkownik organizuje serwis na ogół we własnym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-32.2" who="#RyszardPokrowski">Staramy się pokrywać w pełni zapotrzebowanie na części zamienne z importu dla aparatury zabiegowej. Nasze założenia hamowane są jednak trudnościami płatniczymi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#StanisławGura">Podejmę sam osobiście interwencje w sprawie, którą poruszyła posłanka A. Bernat. Rzeczywiście dokonaliśmy rejonizacji służby zdrowia, co nie oznacza, że w niektórych sprawach należy to przyjmować dosłownie.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#StanisławGura">Wiceprezes CZSP Władysław Malczak: Spółdzielczość pracy dość surowo wykonuje kontrolę jakości produkcji poprzez wyspecjalizowane komórki kontrolne.</u>
          <u xml:id="u-33.2" who="#StanisławGura">Dyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego T. Czerwiński: W I kwartale br. wykonaliśmy 28% zadań rocznych produkcji dla potrzeb służby zdrowia. W II półroczu mamy zamiar wykonać 52% planu rocznego. Niedostateczne środki dewizowe utrudniają nam rytmiczną pracę i pełną realizację zadań, zwłaszcza w produkcji leków. Jeżeli chodzi o wyroby produkowane na surowcach krajowych, to produkcję tę wykonujemy w pełni.</u>
          <u xml:id="u-33.3" who="#StanisławGura">Minister przemysłu maszynowego Henryk Gawroński: Przemysł maszynowy jako koordynator produkcji sprzętu medycznego jest obowiązany sprawować kontrolę nad wyrobami spółdzielczości pracy.</u>
          <u xml:id="u-33.4" who="#StanisławGura">Przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL): Na dzisiejszym posiedzeniu dokonaliśmy twórczej wymiany poglądów na temat zaopatrzenia resortu zdrowia w sprzęt i aparaturę medyczną.</u>
          <u xml:id="u-33.5" who="#StanisławGura">Mimo rzeczowości odpowiedzi resortów będziemy uważali, że spełnimy swoje zadanie kontrolne dopiero wtedy, jeżeli otrzymamy od resortów przemysłu maszynowego, chemicznego i zdrowia pełne katalogi wyrobów, które służba zdrowia powinna otrzymać w roku bieżącym z podaniem przyczyn niepełnej realizacji dostaw tych wyrobów, których produkcja lub import są zagrożone. Wszystkie bowiem plany i programy są dla nas tylko aktem dobrej woli, a nie zapewnieniem, że zaplanowane ilości będą w pełni dostarczone resortowi zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-33.6" who="#StanisławGura">Proszę zatem, ażeby wspomniane resorty złożyły nam takie zobowiązania, które następnie będziemy mogli skutecznie kontrolować i śledzić realizację. Chcemy wiedzieć, co mamy kontrolować i kogo, kto konkretnie nie wykonał zadań, do kogo mamy mieć pretensje.</u>
          <u xml:id="u-33.7" who="#StanisławGura">Proszę również resort handlu zagranicznego o wyjaśnienie dlaczego ten niewielki, bo wynoszący 1% ogółu importu, plan importu na rzecz służby zdrowia nie może być sprawnie zrealizowany.</u>
          <u xml:id="u-33.8" who="#StanisławGura">Chcielibyśmy wiedzieć, kto odpowiada za niesprawność aparatury importowanej, za niezabezpieczenie serwisu dla tej aparatury.</u>
          <u xml:id="u-33.9" who="#StanisławGura">Ile wynosi udział przemysłu medycznego w ogólnym potencjale wytwórczym przemysłu maszynowego?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#HenrykGawroński">Poniżej 2%.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#HenrykGawroński">Komisja dobijać się będzie, ażeby te planowane 2% potencjału przemysłu maszynowego było wykorzystane dla potrzeb medycznych. Pomocnym nam w tym będzie wspomniany poprzednio wykaz zobowiązań resortu.</u>
          <u xml:id="u-34.2" who="#HenrykGawroński">Komisja postanowiła opracować opinię i dezyderat w oparciu o przebieg posiedzenia.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>