text_structure.xml
25.8 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 8 czerwca 1978 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR) rozpatrzyła:</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">- wykorzystanie maszyn, urządzeń i licencji w przemyśle lekkim,</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- sprawozdanie rządu z wykonania narodowego planu społeczno-gospodarczego i budżetu państwa w r. 1977 w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Mirosławą Wąsowicz, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego, Ministerstwa Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Finansów, Najwyższej Izby Kontroli.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Stanowisko posłów na temat wykorzystania maszyn, urządzeń oraz zakupionych licencji w przemyśle lekkim przedstawiły posłanki Dobromiła Kulińska (PZPR) oraz Zofia Łęgowik (bezp.), kierowały, one pracami podzespołów poselskich, które dokonały wizytacji 11 zakładów różnych branż przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Pierwszy zespół dokonał rekonesansu w pięciu starszych zakładach, które objęte zostały w znacznej mierze modernizacją. Są to: Zakłady Przemysłu: Bawełnianego w Ozorkowie, Wełnianego „Zeltor” w Zgierzu, Dziewiarskiego „Iwona” w Łodzi, a także tkalnie jedwabiu „Brokat” oraz Zakłady Igieł Dziewiarskich „Famid” w Łodzi. Posłowie ocenili wykorzystanie parku maszynowego uznając go za dobry. Świadczy o tym wysoki współczynnik zmianowości, przy czym najpełniej wykorzystywane są maszyny w oddziałach przygotowawczych. Właśnie one wymagają przede wszystkim szybkiej modernizacji w drodze wymiany przestarzałych maszyn i urządzeń. Można w ten sposób uzyskać najszybciej efekty produkcyjne, poprawiając zaopatrzenie rynku w poszukiwane wyroby.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">W wizytowanych zakładach - zdaniem zespołu poselskiego - wykorzystane zostały niemal do maksimum proste rezerwy zwiększenia produkcji. Można ją osiągnąć obecnie jedynie na drodze modernizacji. Można i należy jej dokonywać w oparciu o krajową produkcję urządzeń i maszyn, a także pomoc zaplecza naukowo-badawczego. Posłowie postulowali zwiększenie możliwości produkcyjnych zaplecza technicznego przemysłu lekkiego - właśnie dla potrzeb modernizacji. Wiele zależy od poprawienia zaopatrzenia w części zamienne do maszyn. Należy rozbudować - brzmiał wniosek posłów - zakłady „Famid” w Łodzi będące monopolistą w dostawach igieł dziewiarskich i innych części do maszyn.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Drugi zespół poselski wizytował 6 zakładów, a to: Fabrykę Dywanów w Kowarach, Dolnośląskie Zakłady Rękawicznicze „Renifer” w Świdnicy, Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego „Len” w Kamiennej Górze oraz w Głogowie i Legnicy, Przemysłu Bawełnianego „Bielba” w Bielawie oraz Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Elpo” w Legnicy. Obserwacje poselskie na temat wykorzystania maszyn, urządzeń i licencji w tych zakładach zbieżne są z wnioskami pierwszego zespołu poselskiego. Posłanka Z. Łęgowik zwróciła uwagę Komisji na trudności z wykonawstwem robót inwestycyjnych. Przedsiębiorstwa budowlane nie kwapią się do wykonywania tych robót, które z konieczności przeprowadzają fabryczne ekipy remontowe. Trudności te jednak nie powinny zahamować procesów modernizacyjnych, od których w znacznym stopniu zależy zwiększenie produkcji, jak i rozszerzenie asortymentu wyrobu. Zdaniem zespołu wizytującego, uzyskany przyrost produkcji jest niewspółmiernie niski w stosunku do wzrostu majątku trwałego. Na podstawie rozmów z kierownictwem wizytowanych zakładów posłowie negatywnie ocenili pracę Centrali Handlu Zagranicznego „Varimex”. Podkreślano, że przyszli użytkownicy maszyn importowanych z zagranicy powinni współdecydować o kontraktach i zakupach.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Posłowie z naciskiem wskazywali, że lepsze wykorzystanie nowych maszyn i urządzeń instalowanych w zakładach przemysłu lekkiego zależy od sprawniejszych remontów i bieżącej konserwacji parku maszynowego. Wpłynie to także na zmniejszenie znacznej awaryjności maszyn i urządzeń produkcji krajowej, dochodzącej w niektórych typach maszyn do 50%.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#BolesławKoperski">Czy taki wysoki stopień zmianowości pracy jaki planujemy w przemyśle lekkim jest uzasadniony? Nasuwa się wątpliwość, czy jest on osiągalny przy istniejących niedoborach rąk do pracy i innych trudnościach w resorcie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#StanisławWróbel">Stwierdzić należy, że następuje poprawa jakości prac remontowo-konserwacyjnych w warsztatach obsługujących park maszynowy przemysłu lekkiego. Jakość wykonywanych remontów jest lepsza i bardziej fachowa, ale baza remontowa pozostawia wiele do życzenia. Dlatego remontów maszyn nie przeprowadza się planowo, zgodnie z wyznaczonym harmonogramem, lecz wykonuje się je dopiero na interwencje inżyniera czy mistrza. Toteż do baz naprawczych trafiają maszyny nadmiernie eksploatowane i wymagające już znacznie poważniejszych reperacji. Resort przemysłu lekkiego opracował program rozbudowy bazy remontowej dla usprawnienia remontów maszyn i urządzeń. Realizację tego programu należy jednak przyspieszyć, a ponadto uwypuklić trzeba konieczność właściwego wyposażenia warsztatów remontowych w odpowiedni sprzęt. Obecnie zaplecze remontowe dysponować musi znacznie precyzyjniejszymi maszynami. Mowa tu o nowych, precyzyjnych obrabiarkach, specjalistycznych szlifierkach itp. niezbędnych przy wykonywaniu napraw znacznie przecież nowocześniejszych obecnie maszyn, jakimi dysponują zmodernizowane zakłady. Te problemy - podkreślił poseł S. Wróbel - sygnalizuję jako wieloletni fachowiec, zajmujący się na co dzień remontami maszyn i urządzeń dla przemysłu lekkiego.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#BronisławCieniewski">Po okresie bardzo intensywnych inwestycji, przemysł włókienniczy - mimo iż nie wszystkie jego potrzeby zostały zaspokojone - nie może liczyć w najbliższych latach na równie poważne inwestycje. Niezbędne jednak będzie modernizowanie poszczególnych oddziałów produkcyjnych i skupić należy baczną uwagę na racjonalnej organizacji tego typu poczynań. Dla pełnego dyskontowania korzyści z dotychczasowej modernizacji należy systematycznie podnosić poziom fachowy pracowników. Zdarzają się bowiem przypadki, że gdy nieobecny jest pracownik obsługujący nowoczesną i bardzo wydajną maszynę nie można go zastąpić, bo inni członkowie załogi nie potrafią tej maszyny obsługiwać. I tak czynne są stare i mało wydajne urządzenia, a nowa maszyna, wielokrotnie efektywniejsza, stoi nieczynna.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#BronisławCieniewski">Wracając do spraw modernizacji poseł Cieniewski omówił ten problem na przykładzie zakładu „Zelton” w Zgierzu. Ta fabryka wybudowana w 1965 r. wyposażona została w 283 krosna mechaniczne „Sauera”. Obecnie część z nich usunięto zastępując je 72 krosnami typu „MAW”. Dzięki temu zatrudnienie zmniejszono o 37 osób. Mając w perspektywie kłopoty z zatrudnieniem dalsza modernizacja powinna iść w kierunku zastępowania maszyn starych nowymi znacznie wydajniejszymi. Modernizować należy jednak całe wydziały, a nie tylko małe enklawy, bo to powoduje nierównomierność rytmu produkcji i nie daje rezultatów w postaci większej obniżki kosztów.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#StanisławaŚwiderska">Mając na uwadze potrzebę pełnego wykorzystania potencjału przemysłu lekkiego warto zastanowić się m.in nad problemem właściwego rozmieszczania nowych maszyn i urządzeń w poszczególnych branżach przemysłu włókienniczego. I tak np. jeśli Zakłady im. Pietrusińskiego produkujące tkaniny wełniane w cenie kilkaset zł za metr uzyskiwać będą na nowych maszynach bezbrakową i wysoko wydajną produkcję, dadzą gospodarce narodowej większe rezultaty, aniżeli np. zakłady produkujące tkaniny na kołdry czy zasłony w cenie kilkadziesiąt zł za metr.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#StanisławaŚwiderska">W stosunkach między przemysłem lekkim i maszynowym stosuje się nie znane poprzednio formy rozliczeń. Dostawcy maszyn żądają mianowicie od fabryk kupujących te urządzenia zapłaty w dewizach. Zdarzają się bardzo kłopotliwe sytuacje dla dyrekcji fabryki nie dysponującej funduszem dewizowym. Oto przykład: Na lotnisku znajdują się od miesiąca dostarczone z zagranicy uszczelki do nieczynnej maszyny, żeby je odebrać należy wpłacić 100 marek zachodnio-niemieckich. Suma niewielka, ale dyrekcja nią nie dysponuje i maszyna jest nieczynna.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#StanisławaŚwiderska">Nurtuje w przemyśle włókienniczym poważny problem z zakresu organizacji produkcji. Stawia się mianowicie pytanie, czy przy istniejących trudnościach surowcowych, nie powinno się zatrzymać częściowo produkcji na starych i mało wydajnych maszynach, natomiast zorganizować pracę na 3 zmiany w tych fabrykach, które dysponują nowoczesnym parkiem maszynowym. Nasuwa się refleksja, czy resortowy ośrodek „Ekorno” zatrudniający ok. 500 osób w pożądanym stopniu zajmuje się kształceniem w zakresie racjonalnej współpracy kierownictwa zakładów z załogami.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#StanisławaŚwiderska">Jeśli chodzi o zakupy licencyjne, to warto stwierdzić, że nie dość wnikliwie analizujemy jakość i przydatność maszyn, które zamierzamy zakupić od zagranicznych dostawców. Aby nie popełniać błędów, powinno się przeprowadzać dokładniejsze próby działania interesujących nas maszyn, uwzględniając przy tym fakt, że u licencjodawcy maszyna jest eksploatowana na dwie zmiany, a u nas będzie wykorzystywana na 3 zmiany itp. Dopiero po uzyskaniu pozytywnej odpowiedzi na szereg tego typu pytań fachowcy z przemysłu maszynowego mogą zadecydować o zakupie.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#CzesławWilczyński">Ostatnie wizytacje poselskie dostarczyły wielu spostrzeżeń dotyczących modernizacji i rozbudowy zakładów. W zakładach lniarskich „Len” w Kamiennej Górze modernizacja trwa zbyt długo i - jak to widać - nie została poprzedzona odpowiednimi przygotowaniami. Kolejna uwaga dotyczy solidności prac modernizacyjnych. Dokładność, staranność i właściwie pojęta oszczędność - to nieodzowne warunki powodzenia tych przedsięwzięć. Wiemy bowiem dobrze, że różne niedoróbki mszczą się przez wiele lat i powodują wydatki, których nie przewidywano. Brak części zamiennych jest obok niedostatków surowcowych powodem niepełnego wykorzystania maszyn. Taką sytuację zastali posłowie w fabryce dywanów w Kowarach. Wypada dołączyć się do głosu posła Wróbla i podkreślić jeszcze raz, że bazy remontowe przemysłu lekkiego muszą być wyposażone w lepszy i precyzyjniejszy sprzęt.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#JaninaMłynarczyk">Przy zakupie maszyn zagranicznych rozważyć należy, czy przewidziany do importu typ urządzenia jest przystosowany do najbardziej typowej odmiany czy gatunku przędzy, którą stosujemy. Pilną potrzebą jest wyposażenie fabryki „Kalimet” w Kaliszu w odlewnię, aby można było złagodzić problem dostaw części zamiennych.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#StefaniaPachnowska">Złagodzenie trudności z częściami zamiennymi do maszyn możliwe jest jedynie wówczas, gdy zniesie się ograniczenia na przydział metali dla baz remontowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#BronisławaSokołowska">Mimo trudności surowcowych, przestojów spowodowanych brakiem energii oraz kłopotów kadrowych, wskaźnik wykorzystania parku maszynowego w przemyśle lekkim jest wysoki, za co resortowi należą się słowa uznania. Trzeba jednak powiedzieć, że majątek trwały w postaci hal produkcyjnych i innych pomieszczeń mógłby być często lepiej wykorzystany, gdyby wymieniono przestarzałe maszyny. Taka sytuacja jest m.in. w woj. jeleniogórskim. Niska wydajność maszyn, potęgowana kłopotami z zatrudnieniem, wpływa na niewykonywanie planu. Stąd postulat pod adresem kierownictwa przemysłu lekkiego o podjęcie starań w Komisji Planowania w sprawie funduszy na modernizację. W formie opinii lub dezyderatu do Prezydium Rządu powinna również Komisja Przemysłu Lekkiego zwrócić się w sprawie zmian odnośnie dewizowych rozliczeń z resortem przemysłu maszynowego.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#BronisławaSokołowska">Poseł Bolesław Koperski (PZPR) zwrócił się do przedstawiciela przemysłu maszynowego o wyjaśnienie, jak aktualnie przedstawiają się rozliczenia o których mowa w dyskusji.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZenonJędrzejczyk">Wpływami dewizowymi musi być pokryta tylko ta część transakcji, która obejmuje import podzespołów do maszyn i urządzeń dostarczanych przemysłowi lekkiemu przez krajowe fabryki przemysłu maszynowego. Zgodnie z uchwałą 97/77 Prezydium Rządu, minister przemysłu maszynowego został zobowiązany do zwiększenia produkcji części zamiennych dla niektórych działów przemysłu, a więc również i dla przemysłu lekkiego. W br. wzrost dostaw części zamiennych dla przemysłu lekkiego powinien wynieść 23% i w I kw. br. został on zrealizowany w ponad 25%.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#MirosławaWąsowicz">Omówiła sprawy organizacji pracy i obsługi maszyn, problemy związane z ustalaniem współczynnika zmianowości itp. Poinformowała, że kierownictwo resortu przeprowadza obecnie wnikliwą analizę, która ma być podstawą do ewentualnego ograniczenia pracy na 3 zmiany. Ministerstwo Przemysłu Lekkiego czyni również wysiłki, aby możliwie najdokładniej zorientować fabryki, co do tego na jakie rodzaje i odmiany surowców można liczyć. Niestety, niedobory surowcowe, kłopoty z dostawami części i energii oraz z zatrudnieniem sprawiły, że plan miesiąca maja nie został wykonany przez 46 zakładów. Niedobory wynoszą 1,8 mld zł.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#MirosławaWąsowicz">Dyskusję podsumował przewodniczący Komisji poseł Bolesław Koperski (PZPR): Z ocen prezentowanych przez posłów oraz zgromadzonych przez nich materiałów i spostrzeżeń wynika, że w wykorzystaniu maszyn i urządzeń w przemyśle lekkim nastąpił dalszy postęp. Istnieje potrzeba dalszej kompleksowej modernizacji niektórych branż i działów produkcji. Zbyt wiele np. jest jeszcze przestarzałych urządzeń w przędzalniach i tkalniach. Procesy modernizacyjne przebiegać powinny w szerszym zakresie w oparciu o maszyny polskie i pochodzące z krajów socjalistycznych. Przewodniczący Komisji stwierdził, że dopiero po wielokierunkowych analizach mówiących m.in. o tym, jak przedstawia się wykorzystanie załóg i parku maszynowego na pierwszej i drugiej zmianie produkcyjnej, kierownictwo resortu może podjąć decyzje odnośnie likwidacji 3 zmiany. Ten temat wymaga zastanowienia jeśli chodzi o skutki ekonomiczne i społeczne.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#MirosławaWąsowicz">W planie pracy Komisji na 1979 r. znajdzie się m.in. temat poświęcony działalności resortowego ośrodka „Ekorno”. Jest wiele zagadnień wymagających opracowań odrębnych w odniesieniu do zakładów starych i nowych lub zmodernizowanych. Chodzi m.in. o ustalenie właściwych mobilizujących norm.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#MirosławaWąsowicz">W drugim punkcie porządku dziennego Komisja rozpatrzyła sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu państwa w roku 1977 w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego. Posłowie otrzymali obszerne materiały analityczne i informacyjne, w których znalazła się ogólna ocena działalności resortu przemysłu lekkiego oraz ocena wykonania podstawowych zadań planu w roku minionym.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#MirosławaWąsowicz">Stanowisko posłów w tej sprawie przedstawił w koreferacie poseł Bronisław Jurkiewicz (PZPR):</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#MirosławaWąsowicz">Podstawowym kryterium oceny działalności resortu jest stopień zaspokojenia potrzeb rynkowych. W r. 1977, po raz pierwszy od wielu lat, plan dostaw nie został wykonany: niedobór wyniósł 5,4 mld zł wg cen detalicznych. Zabrakło na rynku zaplanowanej ilości wyrobów odzieżowych, dziewiarskich i obuwia. Nastąpiła natomiast poprawa zaopatrzenia rynku w poszukiwane wyroby dziecięce i niemowlęce np. dostawy bielizny bawełnianej zwiększyły się o ponad 30% w stosunku do r. 1976, skarpet o 17,5%, dywanów, chodników i wykładzin o 27% oraz obuwia tekstylnego domowego o 12%.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#MirosławaWąsowicz">W dziedzinie eksportu wykonano 93,9% planu, chociaż globalna produkcja eksportowa była o ponad 13% większa niż w r. 1976.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#MirosławaWąsowicz">Poseł B. Jurkiewicz w oparciu o dane resortowe, a także wyniki kontroli NIK przedstawił główne przyczyny trudności przemysłu lekkiego w roku 1977. Należy do nich przede wszystkim sytuacja surowcowa i związane z nią ograniczenia w imporcie surowców. Wystąpiły również trudności w zatrudnieniu. Koreferent podkreślił jednak, że mimo tych ograniczeń przemysł lekki pracował lepiej i wydajniej niż w roku poprzednim. Cały przyrost produkcji uzyskany został na drodze wzrostu wydajności pracy: w porównaniu do roku 1976 wydajność pracy wzrosła o 10% , tj. więcej niż to przewidywał plan.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#MirosławaWąsowicz">Oceniając jakość produkcji przemysłu lekkiego, mówca stwierdził, że rok ubiegły przyniósł pewien postęp. Obniżył się m.in. wskaźnik wartości uznawanych reklamacji. W strukturze wyrobów zwiększył się udział produkcji pierwszej jakości. Niewątpliwym osiągnięciem jest rosnący udział nowych wyrobów: w r. 1977 stanowiły one 44% wszystkich wyrobów. Do pełnej oceny jakości poszukiwanych na rynku wyrobów - stwierdził koreferent - zabrakło informacji na temat udziału wyrobów ze znakiem jakości w ogólnej produkcji przemysłu. Nie dostarczono również posłom informacji o tym, jaki udział w produkcji mają wyroby najwyższego gatunku, średniego i niskiej jakości.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#MirosławaWąsowicz">Niepokój komisji sejmowej budzić muszą rezultaty działalności inwestycyjnej w r. 1977. Ustalone dla resortu przemysłu lekkiego nakłady w wysokości 15,8 mld zł zostały wykorzystane zaledwie w 87%. Jeszcze niższe było wykonanie robót budowlano-montażowych. Dotyczy to również realizacji inwestycji szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej, które wykonana zostały w niecałych 80%. Zwrócono również uwagę na niezadawalający przebieg budowy mieszkań i obiektów socjalnych. Nakłady inwestycyjne na budownictwo mieszkaniowe wykorzystane zostały w roku ub. zaledwie w 65,8%. Nie sprzyja to oczywiście rozwiązaniu trudności kadrowych trapiących przede wszystkim nowe zakłady.</u>
<u xml:id="u-11.10" who="#MirosławaWąsowicz">Generalna ocena działalności resortu przemysłu lekkiego w r. 1977 wypadła pozytywnie. W związku z tym, koreferent wniósł o przyjęcie przez Komisję sprawozdania z wykonania planu i budżetu w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego.</u>
<u xml:id="u-11.11" who="#MirosławaWąsowicz">Dyskusja:</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#ZdzisławKwieciński">Zwrócił uwagę na niekorzystne relacje ekonomiczne w eksporcie wyrobów przemysłu lekkiego do krajów drugiego obszaru płatniczego. Wg informacji Głównego Urzędu Ceł, zwroty towarów z zagranicy na skutek ich niskiej jakości sięgały 14,7 mln zł dew. Była to co prawda mniejsza wartość niż w roku 1976, nie mniej jednak sytuacja musi budzić niepokój. Z danych GUS wynika, że najwięcej zastrzeżeń budzą wyroby z dzianin wełnianych i wełnopochodnych: aż 56% tych wyrobów uzyskało oceny negatywne. Straty producenta z powodu niskiej jakości wyniosły w roku ub. 1,6 mld zł.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#ZdzisławKwieciński">Poseł zwrócił uwagę na niepokojącą tendencję coraz niższego wykonania planu inwestycyjnego resortu. Rok ub. był pod tym względem wyjątkowo niekorzystny. Dotyczy to zarówno strefy produkcyjnej, jak i budownictwa mieszkaniowego oraz socjalnego.</u>
<u xml:id="u-12.2" who="#ZdzisławKwieciński">Poseł Bronisław Cieniewski (PZPR) mówiąc o wynikach gospodarczych zwrócił uwagę, że trzeba je rozpatrywać na tle konkretnej sytuacji surowcowej.</u>
<u xml:id="u-12.3" who="#ZdzisławKwieciński">Poseł Dobromiła Kulińska (PZPR) podniosła problem zapasów materiałowych. Niezależnie od trudności zaopatrzeniowych nie można doprowadzać do tego, by brak surowców powodował zatrzymanie produkcji bądź zakłócenia.</u>
<u xml:id="u-12.4" who="#ZdzisławKwieciński">Poseł Stanisława Świderska (PZPR) wyraziła niepokój z powodu nadmiernej, jej zdaniem, płynności kadr pracowniczych. Świadczą o tym dwie liczby: w roku 1977 przyjęto do fabryk przemysłu lekkiego 105 tys. osób, ale jednocześnie odeszło z nich 113 tys. Przyczyną jest nie tylko łamanie dyscypliny pracy, ale również ciągle trudne warunki pracy, mimo podejmowanej modernizacji.</u>
<u xml:id="u-12.5" who="#ZdzisławKwieciński">Dodatkowych informacji nt. wykonania planu i budżetu w 1977 r. przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego udzieliła wiceminister Mirosława Wąsowicz.</u>
<u xml:id="u-12.6" who="#ZdzisławKwieciński">Poinformowała ona m.in., że resort uzyskuje zaledwie 15% dostaw wózków akumulatorowych do transportu wewnętrznego. Wystąpiono ostatnio do Komisji Planowania z prośbą o wzięcie pod uwagę tego faktu i udzielenie przemysłowi lekkiemu większej pomocy. Zakłady w Zgierzu zajmujące się m.in. produkcją urządzeń do transportu wewnętrznego, a także innego sprzętu na użytek fabryk, rozwijają swą produkcję, ale możliwości w tej dziedzinie są dalekie od zaspokojenia potrzeb.</u>
<u xml:id="u-12.7" who="#ZdzisławKwieciński">Omawiając problemy absencji chorobowej wiceminister M. Wąsowicz stwierdziła, że wzrost tej absencji wiąże się z przygnaniem szerszego zakresu uprawnień dla kobiet. Nieobecność w pracy matek ze względu na opiekę nad dziećmi jest rzeczywiście dość znaczna, co wynika ze struktury zatrudnienia w przemyśle lekkim. Jeśli jednak odliczyć nieobecność z tego tytułu, przemysł lekki nie notuje szczególnie wysokiej nieobecności pracowników.</u>
<u xml:id="u-12.8" who="#ZdzisławKwieciński">Dyskusję podsumował poseł Bolesław Koperski (PZPR), który podkreślił, m.in., że Komisja systematycznie ocenia i oceniać będzie wykonanie planu i budżetu, które ma węzłowe znaczenie w działalności przemysłu lekkiego. Z poczynań kierownictwa resortu zreferowanych przez wiceminister M. Wąsowicz wynika, że zdaje ono sobie sprawę ze słabych stron funkcjonowania resortu i czyni wysiłki, aby przezwyciężać trudności. Niepokojący jest - podkreślił poseł B. Koperski - wzrost zapasów niechodliwych wyrobów. Do tego tematu Komisja będzie powracała w swej pracy. Z uznaniem należy się odnieść do działań o charakterze bodźcowym mających na celu poprawę jakości wyrobów.</u>
<u xml:id="u-12.9" who="#ZdzisławKwieciński">W polityce inwestycyjnej - słusznie koncentruje się wysiłki na przyspieszeniu zakończenia inwestycji zaawansowanych. Niepokoi fakt, że rozwierają się nożyce płac, tzn. że zarobki w przemyśle lekkim stają się niższe, aniżeli w innych resortach. Jeśli chodzi o płace fachowców: mechaników, konserwatorów, ślusarzy itp. zatrudnionych w fabrykach przemysłu lekkiego, to powinny być one podobne do wynagrodzeń dla tego typu fachowców z innych resortów.</u>
<u xml:id="u-12.10" who="#ZdzisławKwieciński">Komisja postanowiła przyjąć uchwałę aprobującą sprawozdanie z wykonania planu i budżetu państwa w 1977 r. w części dotyczącej MPL wraz z uwagami referenta.</u>
<u xml:id="u-12.11" who="#ZdzisławKwieciński">W dalszym ciągu posiedzenia Komisja uchwaliła dezyderaty: do Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie wykorzystania niektórych ośrodków wczasowo-wypoczynkowych przemysłu lekkiego na cele lecznictwa sanatoryjnego do Prezesa Rady Ministrów w sprawie pomocy ze strony władz terenowych dla inwestycji realizowanych przez przemysł lekki. Uchwalono także opinie w sprawie przygotowania kadr dla nowo uruchamianych zakładów skierowaną do ministra przemysłu lekkiego.</u>
<u xml:id="u-12.12" who="#ZdzisławKwieciński">Komisja przyjęła plan pracy.</u>
<u xml:id="u-12.13" who="#ZdzisławKwieciński">Komisja przyjęła również odpowiedź ministra przemysłu lekkiego na opinię w sprawie jakości produkcji w przemyśle lekkim.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>