text_structure.xml
24.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Jak podaliśmy w biuletynie wczorajszym (Nr 351/VI kad.), Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod przewodnictwem posła Henryka Rafalskiego (ZSL) rozpatrzyła problemy działalności naukowo-badawczej i nadzoru specjalistycznego instytutów naukowo-badawczych resortu zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">Podstawą dyskusji były materiały informacyjne opracowane przez resort zdrowia i opieki społecznej, doręczone posłom na piśmie.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">Koreferat zespołu poselskiego przedstawiła poseł Halina Koźniewska (bezp.). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Marian Górski (bezp.), Teresa Lebiedzińska-Torbus (PZPR) oraz Stanisława Świderska (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">Zespół dokonał wizytacji kilku instytutów naukowo-badawczych resortu zdrowia oraz zanalizował materiały opracowane przez resorty Najwyższą Izbę Kontroli, jak też zapoznał się z nadesłanymi opiniami dyrektorów instytutów naukowo-badawczych.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">W resorcie zdrowia i opieki społecznej działa 15 instytutów naukowo-badawczych. Powstały one, z wyjątkiem Państwowego Zakładu Higieny oraz Instytutu Onkologii w okresie powojennym, w latach pięćdziesiątych. Powołanie instytutów wynikało z potrzeby rozwiązywania problemów stojących przed służbą zdrowia w dziedzinach mających pierwszoplanowe znaczenie dla ochrony zdrowia ludności kraju.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Instytuty naukowo-badawcze resortu zdrowia rozwijają się w ostatnich latach dynamicznie, za czym nie nadąża ich baza. Większość instytutów pracuje w trudnych warunkach i wymaga rozbudowy bądź nawet przeniesienia do nowych obiektów. Z ankiet nadesłanych przez kierowników instytutów wynika, że nawet te placówki, które mieszczą się w stosunkowo nowoczesnych lokalach i które objęte są planami modernizacyjnymi, mają nie najlepsze warunki pracy. Problem ten wymaga szybkiego rozwiązania. Za szczególnie trudną uznać należy sytuację w Instytucie Matki i Dziecka oraz Instytucie Medycyny i Higieny wsi. Należałoby doprowadzić do opracowania koncepcji rozwoju bazy tych placówek.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">W instytutach naukowo-badawczych zatrudnionych było w 1972 roku 158 samodzielnych pracowników naukowych. Zestawienia porównawcze stanu zatrudnienia samodzielnych pracowników naukowych w instytutach resortu zdrowia oraz instytutach naukowo-badawczych podległych innym resortom wypada na niekorzyść placówek służby zdrowia. Placówki te odczuwają deficyt kar naukowych, głównie lekarskich, jak również inżynieryjno-technicznych.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Uzbrojenie instytutów resortu zdrowia w aparaturę jest daleko słabsze aniżeli innych instytutów naukowo-badawczych w kraju. Zdaniem zespołu niezbędne jest zwiększenie środków na zakup aparatury naukowo-badawczej, udostępnienie lepszej informacji o nowoczesnych rozwiązaniach w tym zakresie, umożliwienie doboru przez instytut producenta aparatury, przeszkalanie pracowników obsługujących aparaturę w zakładach producenta, jak też poprawienie zaopatrzenia w części zamienne. Brak części bywa przyczyną niewykorzystywania w pełni drogiego, specjalistycznego sprzętu.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Dokonanie oceny działalności naukowej instytutów jest sprawą złożoną; trudno ustalić jednoznaczne kryteria takiej oceny. Tym niemniej między poszczególnymi instytutami występują poważne rozpiętości w ilości planowanych prac, jak też w ilości prac zaniechanych w toku wykonywania.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Kierunki działania instytutów obejmują bardzo szeroki zakres problematyki zwiedzanej z ochroną zdrowia ludności. Są one ustalane przez rady naukowe instytutów. Jednakże z ankiet wynika, że część instytutów uznawałaby za słuszne bądź zmienić kierunki badań, bądź też rozszerzyć badania na inne dziedziny. Działalność instytutów służy głównie pogłębieniu i poszerzeniu problemów preferowanych przez resorty zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Zespół pragnie zasygnalizować na marginesie działalności naukowej instytutów, że obecne wymogi planowania działalności naukowej oraz system sprawozdawczości z realizacji planów powoduje nadmierne obciążenie czynnościami formalno-biurokratycznymi pracowników naukowo-badawczych. Wytworzyła się ogromna i kosztowna machina planowania i sprawozdawczości. Zasady planowania i sprawozdawczości obowiązujące w instytutach naukowych wymagają usprawnienia.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Informacja resortu zawiera pozytywne oceny szeregu dziedzin działalności instytutów. Pozytywnie oceniana jest również i akcja wydawnicza. Jednakże stwierdzić trzeba, że niektóre instytuty nie mają możności, z powodu braku papieru lub innych przyczyn, wydawania biuletynów i czasopism. Dotyczy to m.in. Instytutu Matki i Dziecka, który ma trudności z publikowaniem cennych wyników badań naukowych.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Słusznie podkreślana jest aktywność instytutów w organizacji zjazdów i konferencji z udziałem naukowców z zagranicy, podobnie jak i działalność w zakresie gromadzenia informacji i dokumentacji naukowej.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Istnieje konieczność uwzględnienia w planach prac badawczych instytutów resortu zdrowia — może w drodze działań interdyscyplinarnych — badań odpowiadających nowym potrzebom społecznym; chodzi m.in. o problemy wynikające ze zmian ekologicznych i demograficznych, o badanie problemów inwalidztwa, absencji chorobowej, jak również czynników wpływających na stan zdrowia ludności.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Istnieje potrzeba sprecyzowania zamierzeń dotyczących m.in. uruchomienia centralnego ośrodka techniki medycznej, Instytutu Transplantologii, w której to dziedzinie istnieje dobrze przygotowany zespół badawczy, rozwinięcia pełnej współpracy z krajami RWPG w dziedzinie onkologii i wdrożenia w życie pełnego cyklu działań — od prac badawczych do praktyki leczniczej — również w dziedzinie onkologii.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Nadzór specjalistyczny sprawowany przez instytuty naukowe resortu zdrowia przybrać powinien formę instytucjonalną. Wymaga to — jak stwierdza zresztą resort — odpowiedniego ukształtowania tych komórek w instytutach, które będą ten nadzór prowadzić. Niezbędne jest również wydanie przez resort zdrowia przepisów, które pozwoliłyby na wzmożenie efektywności nadzoru i kontroli zwłaszcza w nowym systemie organizacji służby zdrowia. Niezbędne są też odpowiednie ustalenia na szczeblu powiatu, województwa i w skali centralnej, aby móc określić personalną odpowiedzialność za ustosunkowanie się do wniosków nadzoru. Nierzadkie bowiem bywają przypadki, że wnioski z wizytacji i inspekcji w ogóle do nikogo nie docierają. Należy również stworzyć budżetowe podstawy finansowania wyjazdów wizytacyjnych. Podkreślić należy zwłaszcza konieczność jednolitej organizacji placówek onkologicznych w terenie. W tej dziedzinie bowiem szczególnie ważne jest ścisłe uwzględnianie opinii krajowego konsultanta, jakim jest Instytut Onkologii.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">Uwagi Najwyższej Izby Kontroli przedstawił dyrektor Zespołu NIK — Eugeniusz Polakowski.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Wyniki przeprowadzonych przez NIK w roku bieżącym kontroli działalności instytutów naukowo-badawczych podległych Ministerstwu Zdrowia i Opieki Społecznej pozwalają na stwierdzenie wyraźnej poprawy zarówno w organizacji prac naukowo-badawczych, w dyscyplinie ich wykonawstwa, jak i w wykorzystaniu ich wyników w działalności służby zdrowia. W efekcie wzrosła efektywność tych prac.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Równocześnie kontrole stwierdziły jednak przypadki nieprawidłowej gospodarki nowoczesną aparaturą jak również przypadki odstępstwa niektórych instytutów od ich statutowych zadań.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#ZdzisławNowak">Przedstawiona przez resort ocena działalności instytutów nie stwarza dostatecznej podstawy do udzielenia odpowiedzi na pytania, czy jest to działalność zadowalająca, a jeśli nie, to dlaczego w ubiegłej, a także w bieżącej kadencji wypowiadano w terenie różne opinie na ten temat; zwracano m.in. uwagę, że ilość zatrudnionych w instytutach pracowników naukowych nie jest adekwatna do osiąganych wyników w działalności badawczej.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#ZdzisławNowak">W szczególności należałoby wyjaśnić, czy prawidłowo ustalana jest tematyka prac badawczych, czy prawidłowo dobrane zostały tematy wiodące, jak wykorzystuje się w praktyce wyniki badań, czy osiągnięto wyniki o znaczeniu światowym, jakie z działalności instytutów wynikają korzyści dla przeciętnego obywatela. Warto by również dowiedzieć się, jak układa się współpraca pomiędzy poszczególnymi instytutami w celu lepszego wykorzystania wyników badań, jak również w celu pełniejszego wykorzystania aparatury, gdyż sytuacja w tej dziedzinie budzi najwięcej zastrzeżeń.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#ZdzisławNowak">Prof. dr med. Kornel Gibiński z Akademii Medycznej w Katowicach poddał krytycznej ocenie sprawozdanie resortu wskazując, że zawarte w nim dane mówią o kierunkach działalności instytutów, nie wskazują zaś, czy i w jakim stopniu kierunki te wynikają z potrzeb służby zdrowia. W podsumowaniu końcowym na czoło wysuwa się elementy ilościowe, przesłaniające problem jakości prac. Mnożenie ilości nie stanowi o postępie.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#ZdzisławNowak">Głównym zadaniem instytutów powinna być działalność badawcza, koordynacja tej działalności, wdrażanie wyników badań do praktyki i nadzór nad wdrażaniem. Trzeba przy tym uwzględniać zmiany wynikające z postępu nauk medycznych i odpowiednio do tego kształtować strukturę instytutów.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#ZdzisławNowak">Mniej schematycznie traktować należy planowanie działalności naukowo-badawczej, troszczyć się o dobór najlepiej zapowiadających się koncepcji, których realizacja przyniesie największy pożytek ogólny. Odciążyć trzeba instytuty od biurokratycznego balastu w dziadzinie planowania i sprawozdawczości, ściślej natomiast rozliczać je z realizacji zadań służących konkretnym, pożytecznym celom.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#StanisławaŚwiderska">Spostrzeżenia poczynione w toku wizytacji stwarzają podstawy do optymizmu; instytuty naukowo-badawcze resortu zdrowia mogą wykazać się osiągnięciami. Jak wynika m.in. z doświadczeń Instytutu Medycyny Pracy w Przemyśle Węglowym i Hutniczym, wdrożenie wielu cennych wyników prac badawczych natrafia na przeszkody, wynikające m.in. z braku uprawnień dyrekcji instytutów do egzekwowania wymogu wdrożenia i sprawowania nadzoru nad wdrożeniem. Powinny być przyznane takie uprawnienia.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#StanisławaŚwiderska">Praca instytutów medycyny pracy jest intensywna i zmierza do poprawy warunków pracy w przemyśle; załogi robotnicze doceniają ten wysiłek, a w zakładach przemysłowych widać, że pracuje się nad tym, aby ulżyć robotnikom. Wyniki nie należą jednak tylko od pracowników nauki; wiele czynników złożyć się musi na osiągnięcie efektu.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#StanisławaŚwiderska">Dyrekcje instytutów naukowo-badawczych obciążone są nadmiernie czynnościami administracyjnymi. Problem stanowi dla nich skompletowanie pomocniczego personelu technicznego, a to wskutek odmiennych w różnych działach gospodarki warunków pracy dla osób o tych samych kwalifikacjach.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#StanisławaŚwiderska">Szczególne uznanie wyrazić należy Instytutowi Onkologii, jego ofiarnej pracy w łagodzeniu ludzkiego nieszczęścia. Zamierzenia tego Instytutu zasługują na pełną aprobatę; trzeba lepiej wyposażyć ten Instytut w niezbędną aparaturę.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#StanisławaŚwiderska">Uznanie wyrazić trzeba również dla pracy Instytutu Matki i Dziecka. Szkoda, że przemysł osiąga się ze wdrożeniem do praktyki wielu cennych propozycji tego Instytutu.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#ProfdrmedHelenaKołodziejskazInstytutuOnkologiiwKrakowie">Wyniki badań instytutów onkologicznych mają doniosłe znaczenie dla wszystkich pionów służby zdrowia. Struktura organizacyjna tych placówek uznana została w reporcie ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia, jako model optymalny. Problemem największej wagi jest poprawa wyposażenia tych placówek w aparaturę oraz stworzenie warunków dla dopływu młodych kadr.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#ProfdrmedHelenaKołodziejskazInstytutuOnkologiiwKrakowie">Zagadnienia naukowo-badawcze sprecyzowane zostały w Instytucie zgodnie z potrzebami społecznej służby zdrowia. Istotnym zadaniem jest przyswojenie ogółowi lekarzy umiejętności rozpoznawania chorób nowotworowych i wpojenie im przekonania o potrzebie i możliwości leczenia tych chorób. Niezbędne jest przed dyplomowe przyswajanie studentom medycyny wiedzy o chorobach nowotworowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">Głównym celem działalności naukowo-badawczej Instytutów znajdujących się w gestii resortu zdrowia jest rozwiązywanie problemów stojących przed służbą zdrowia i wdrażanie tych rozwiązań. Jak wynika z opinii lekarzy pracujących w terenie, odczuwa się niedosyt takich opracowań.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">W związku z organizowaniem zakładów opieki zdrowotnej przed organizatorami służby zdrowia w terenie stoi szereg trudnych do rozwiązania problemów; Instytut Medycyny Społecznej powinien udzielać w ich rozwiązywaniu znacznie większej pomocy.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">W wyniku wizytacji instytutów zespół poczynił pewne spostrzeżenia dotyczące toku prac naukowo-badawczych. Istnieje zasada premiowania grupy pracowników podejmującej i wykonującej określony cykl prac badawczych. Im cykl ten trwa dłużej, tym premie są niższe. Nasuwa się więc obawa, czy planowanie prac nie jest nadmiernie podporządkowywane temu systemowi bodźców.</u>
<u xml:id="u-5.3" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">Instytut Balneoklimatyczny działa w Poznaniu i oderwany jest od bazy balneologicznej w kraju; nie ma nawet filii w uzdrowiskach. W tych warunkach trudno rozumieć podstawy jego pracy. Nasuwa się pytanie jak może on szkolić lekarzy balneologów.</u>
<u xml:id="u-5.4" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">W terenie pozytywnie ocenia się wydawnictwa własne szeregu instytutów; są one pomocne lekarzom praktykom. Natomiast pracownicy instytutów skarżą się na trudności z korzystaniem z czasopism zagranicznych. Są one trudno dostępne. Niektóre instytuty mają dobre doświadczenia z wymianą własnych wydawnictw z odpowiednimi placówkami zagranicznymi.</u>
<u xml:id="u-5.5" who="#TeresaLebiedzińskaTorbus">W szczególnie trudnych warunkach lokalowych znajduje się Instytut Matki i Dziecka. Ten dynamicznie rozwijający się Instytut, który wywiera duży wpływ na pracę terenowej służby zdrowia koncentruje uwagę przede wszystkim na pediatrii. Natomiast druga sfera jego działania - to jest matka - nie jest rozwijana z uwagi na niedostatek pomieszczeń.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Zadania stawiane instytutom są wielokierunkowe. Trudno oczekiwać jednakowej efektywności wszystkich badań. Wydaje się niezbędne większe skoncentrowanie prac badawczych.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Z analizy działalności naukowej instytutów wynika, że niektóre prowadzą swą pracę w oparciu o ściśle wytyczone kierunki, inne natomiast nie mają ściśle sprecyzowanego profilu. Mamy w kraju 15 instytutów naukowo-badawczych resortu zdrowia; już ta ilość świadczy, że nie są one w stanie objąć całokształtu problematyki stojącej przed służbą zdrowia. Na jeden instytut przypada zbyt wiele prac naukowo-badawczych.</u>
<u xml:id="u-6.2" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Z powątpiewaniem należy przyjąć twierdzenie zawarte w informacji resortu, że rady naukowe instytutów kontrolują wykonywanie prac naukowo-badawczych. Można postawić pytanie, czy w ogóle ktoś taką kontrolę przeprowadza.</u>
<u xml:id="u-6.3" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Poważne zadania stoją przed instytutami w związku z powierzeniem im nadzoru specjalistycznego. Realizacja tego założenia nie jest łatwa. Trudno sobie np. wyobrazić jak może Instytut Matki i Dziecka nadzorować pracę wszystkich szpitali i oddziałów pediatrycznych w kraju.</u>
<u xml:id="u-6.4" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Osiągnięcia polskiej medycyny nie są w dostatecznym stopniu popularyzowane poza granicami kraju.</u>
<u xml:id="u-6.5" who="#ProfdrBogusławHalikowskizInstytutuPediatriiAkademiiMedycznejwKrakowie">Instytut Matki i Dziecka obejmuje zasięgiem swych prac niezmiernie szeroki zakres problemów. Z dotychczasowych doświadczeń wynika, że praca naukowo-badawcza w tym Instytucie powinna być bardziej skoncentrowana.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#WładysławBrodzki">Usprawnienia wymaga informacja naukowa, szerzej popularyzować trzeba za granicą wyniki naszych prac naukowo-badawczych. Wiąże się to z koniecznością rozbudowy odpowiedniej bazy technicznej. Tworzenie takiej bazy przy każdym instytucie byłoby zbyt kosztowne. Wydaje się, że słuszniejszym rozwiązaniem byłoby utworzenie bazy centralnej. Opracowania naukowe instytutów powinny być w szerszym zakresie publikowane w językach obcych.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#WładysławBrodzki">Poseł Adela Zarzycka (PZPR) przekazała opinię pracowników służby zdrowia z woj. bydgoskiego na temat działalności naukowo-badawczej instytutów. Według tej opinii pomoc świadczona przez instytuty i nadzór przez nie sprawowany nie są dostateczne. Program prac badawczych odbiega od zapotrzebowania terenu. Wskazania instytutów nie uwzględniają możliwości i warunków w jakich pracuje terenowa służba zdrowia. Konieczne jest pogłębienie kontaktów instytutów z terenem.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#MarianGórski">Bez pomocy instytutów naukowo-badawczych resort zdrowia nie byłby w stanie rozwiązać wielu stojących przed nim problemów. Na tych właśnie problemach koncentrować powinna praca instytutów.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#MarianGórski">Zadania każdego z nich powinny być ściśle sprecyzowane; warunkiem realizacji tych zadań jest zapewnienie instytutom odpowiedniej bazy lokalowej, wyposażenia w nowoczesną aparaturę i dopływu wysoko kwalifikowanych kadr.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#MarianGórski">Niezbędne jest również stworzenie bazy poligraficznej, która umożliwiłaby szybkie rozpowszechnianie wyników badań nie tylko w języku polskim.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#MarianGórski">Oceny pracy instytutów dokonują ich rady naukowe. Wydaje się słuszne, by wyniki pracy każdego instytutu były również przedmiotem okresowych ocen dokonywanych przez Radę Naukową przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#JaninaMakowska">Współpraca Instytutu Matki i Dziecka z terenowymi ogniwami służby zdrowia daje dobre rezultaty. Prowadzone przez Instytut szkolenie, informacje i wytyczne przekazywane w jego biuletynach stworzyły podstawy osiągnięć naszej pediatrii wyrażających się m.in. wydatnym zmniejszeniem się śmiertelności niemowląt.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZenonŁabędzki">Rozważenia wymaga sprawa utworzenia we Wrocławiu Instytutu Psychiatrii.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#HenrykRafalski">Środki na zakupy aparatury dla instytutów naukowo-badawczych są ograniczone. Tym bardziej gospodarnie i celowo trzeba je wykorzystywać. Nie zawsze kupowany zagranicą sprzęt reprezentuje najwyższy poziom jakości i nowoczesności, nie zawsze zapewnia się serwis techniczny tego sprzętu.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#HenrykRafalski">Niezbędne jest rozwijanie krajowego przemysłu produkującego aparaturę medyczną. Uchwalone w tej sprawie przez Komisję dezyderaty nie są jak dotąd realizowane.</u>
<u xml:id="u-11.2" who="#HenrykRafalski">Trzeba zapewnić szerszy udział przedstawicieli polskich nauk medycznych w organizowanych za granicą konferencjach i sympozjach naukowych. Wyjeżdżających na tego rodzaju imprezy traktuje się niekiedy na równi z turystami.</u>
<u xml:id="u-11.3" who="#HenrykRafalski">Trzeba poprzez odpowiedni system płac zapewnić instytutom dopływ wartościowych, młodych kadr. Zapewnienie im odpowiednich warunków stanowić może swego rodzaju system ochrony młodych talentów.</u>
<u xml:id="u-11.4" who="#HenrykRafalski">Trzeba podjąć perspektywiczne planowanie działalności instytutów, poświęcając więcej uwagi społecznym problemom służby zdrowia. Tematy potrzebnych badań podzielić trzeba między instytuty, akademie medyczne i praktyków.</u>
<u xml:id="u-11.5" who="#HenrykRafalski">Więcej uwagi powinno się poświęcić nadzorowi specjalistycznemu sprawowanemu przez instytuty; trzeba opracować system tego nadzoru odpowiadający nowej strukturze służby zdrowia.</u>
<u xml:id="u-11.6" who="#HenrykRafalski">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: dyrektor departamentu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej - Andrzej Wojtczak oraz wiceminister Józef Grenda.</u>
<u xml:id="u-11.7" who="#HenrykRafalski">Zabierając głos na zakończenie obrad, przewodniczący Komisji poseł Henryk Rafalski (ZSL) wyraził uznanie dla przedstawicieli nauk medycznych za ich osiągnięcia, które dobrze służą coraz lepszej realizacji zadań stających przed służbą zdrowia. Z referatu i dyskusji wynika, że instytuty naukowo-badawcze resortu zdrowia legitymują się poważnymi osiągnięciami, że ich pracownicy pracują ofiarnie.</u>
<u xml:id="u-11.8" who="#HenrykRafalski">Dyskusja mająca na celu ocenę działalności instytutów naukowo-badawczych wykazała szczególną wagę przygotowania kadr naukowych, głównie kadr organizatorów służby zdrowia. Musimy zdawać sobie sprawę, że wiele istniejących jeszcze słabości naszej ochrony zdrowia wynika z braku odpowiednio przygotowanych kadr organizatorów służby zdrowia na różnych szczeblach. W całym powojennym okresie kadr takich nasze akademie medyczne nie kształciły. Warto przypomnieć, że w okresie międzywojennym stanowiska kierowników powiatowych i wojewódzkich wydziałów zdrowia obsadzane były osobami, które uzyskały odpowiednie przeszkolenie w kraju lub za granicą, przecież kompetencje tych kierowników i ich uprawnienia były niewspółmiernie małe w stosunku do zakresu działania obecnych organizatorów służby zdrowia. Stąd pilna potrzeba utworzenia stacjonarnego systemu nauczania tych kadr. Wszystkie koncepcje organizacyjne i modele naukowe nie będą mogły być wdrożone bez kadr organizatorskich.</u>
<u xml:id="u-11.9" who="#HenrykRafalski">Problemy ochrony zdrowia takim samym działem medycyny, jak pediatria, geriatria, medycyna pracy czy kardiologia.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>