text_structure.xml
16.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 28 maja 1974 r. Komisja Przemysłu Ciężkiego i Maszynowego, obradująca pod przewodnictwem posła Henryka Szafrańskiego (PZPR), rozpatrzyła problemy rozwoju produkcji znormalizowanych wyrobów złącznych oraz pokrycia zapotrzebowania przemysłu na te wyroby.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele: Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z wiceministrem Zbigniewem Sobczykiem, Polskiego Komitetu Normalizacji i Miar z wiceprezesem Mieczysławem Krajewskim, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego oraz Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem Zespołu Stanisławem Grodzkim.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">Uwagi podkomisji przemysłu ciężkiego oparte m.in. na dokonanej przez grupę posłów wizytacji fabryk śrub w Bielsku, Żywcu, Lewinie Brzeskim i Łańcucie przedstawił poseł Jan Mendel (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">Wyroby śrubowe są stosowane jako elementy złączne w wielu gałęziach przemysłu, zwłaszcza w przemyśle elektromaszynowym, i meblarskim, w montażu konstrukcji i urządzeń w górnictwie, budownictwie, łączności, kolejnictwie. Szeroki zakres zastosowania pociąga za sobą ogromne zróżnicowanie asortymentowe tych wyrobów, co powoduje złożoność procesów związanych z organizacją ich produkcji i dystrybucji.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">Rozwój produkcji wyrobów śrubowych, których głównym wytwórcą są zakłady zgrupowane w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, podległym Ministerstwu Przemysłu Ciężkiego (80 proc, krajowej produkcji), od szeregu lat nie nadąża za rosnącymi potrzebami gospodarki. Osiągnięty w latach 1965–1970 wzrost produkcji tych wyrobi o 22 proc. był o połowę niższy od ustalonego w planie 5-letnin, a w ostatnich 3 latach znacznie odbiegał od wzrostu produkcji osiąganego w innych gałęziach gospodarki, stosujących wyroby śrubowe. Spowodowało to konieczność znacznego zwiększenia importu, dzięki czemu nastąpiła tylko częściowa poprawa zaopatrzenia kraju w te wyroby. Stan ten, spowodowany w dużej mierze niedostatecznym rozwojem bazy produkcyjnej wyrobów śrubowych w ubiegłym 5-leciu, ulega obecnie stopniowej poprawie. W latach 1971–1973 w fabrykach śrub zgrupowanych w Zjednoczeniu Przemysłu wyrobów Metalowych podjęto szereg przedsięwzięć inwestycyjno-modernizacyjnych, zakupując za granicą wysoko wydajne maszyny i urządzenia, dozwoliło to na zwiększenie produkcji wyrobów śrubowych, która w bież. roku wzrasta o 15 proc. w stosunku do roku ubiegłego.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Wraz ze wzrostem produkcji nastąpiły zmiany w jej strukturze; poprawie uległa jakość wyrobów dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii. Nastąpiła też pewna poprawa trudnych dotychczas warunków pracy i socjalno-bytowych załóg.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Większe inwestycje związane z rozwojem produkcji wyrobów śrubowych prowadzone były w latach 1971–1973 również w resorcie przemysłu maszynowego.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Wobec niepokrytych jeszcze pilnych potrzeb oraz dalszego wzrostu zapotrzebowania na wyroby śrubowe, Zjednoczenie Przemysłu Wyrobów Metalowych przystąpiło do realizacji programu rozbudowy zakładów w latach 1974–1975, z uwzględnieniem występujących nowych potrzeb budownictwa, przemysłu motoryzacyjnego itd.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Resort przemysłu ciężkiego posiada już opracowane założenia produkcji wyrobów śrubowych na lata 1976–1980. Założony w tym programie dynamiczny zrost produkcji tych wyrobów powinien pokryć w pełni przewidywane zapotrzebowanie.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Wyniki badań podkomisji upoważniają do stwierdzenia, że resort przemysłu ciężkiego w sposób właściwy realizuje w ostatnich latach zadania poprawy zaopatrzenia kraju w wyroby śrubowe. Niezbędne jest jednak szybsze usunięcie wielu trudności z jakimi borykają się zakłady oraz wykorzystanie istniejących rezerw.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Wizytowane przez posłów zakłady, szczycące się bogatą tradycją przemysłową reprezentują zróżnicowany poziom techniczny. Obok nowych hal fabrycznych i nowoczesnych maszyn oraz automatycznych linii na poziomie światowym, znajdują się stare zabudowania, przestarzałe maszyny i urządzenia o niskiej wydajności. Utrudnia to prawidłową organizację procesów produkcyjnych oraz gospodarkę remontową, sprawia, że warniki pracy części załóg są jeszcze trudne. Odczuwa się niedobór pracowników; większą część załóg stanowią pracownicy dojeżdżający. Niedostateczna jest ilość pracowników z wyższym wykształceniem technicznym. Zakłady nie zawsze realizują w pełni ilościowe i asortymentowe plany produkcji, preferując niejednokrotnie wytwórczość wyrobów mniej pracochłonnych o wyższych cenach zbytu. Hamująco ha przebieg produkcji wyrobów śrubowych wpływa niedostateczna jakość wyrobów hutniczych.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Zdaniem podkomisji, niezbędne byłoby dokonanie prawidłowego podziału asortyment owego produkcji wyrobów śrubowych między Zjednoczeniem przemysłu wyrobów metalowych a przemysłem elektromaszynowym i innymi branżami produkującymi te wyroby na potrzeby własne chodzi tu o zwiększenie długości serii produkcji, a co za tym idzie, wydajności pracy w przemyśle śrubiarskim.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">Do ważnych zadań zaliczyć należy dalszą kompleksową modernizację zakładów śrubiarskich ze szczególnym uwzględnieniem stosowania metod obróbki plastycznej, rozwój produkcji wyrobów uszlachetnionych, dalsze usprawnienie procesów produkcyjnych i inwestycyjnych oraz działalności aparatu zbytu.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Istotnym zagadnienie jest zapewnienie przemysłowi śrubiarskiemu dostaw wyrobów hutniczych odpowiadających wymogom nowoczesnej produkcji śrub.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Więcej uwagi poświęcić należy realizacji przedsięwzięć zmierzających do dalszej poprawy warunków pracy załóg przemysłu śrubiarskiego; chodzi zwłaszcza o zmniejszenie natężenia hałasu w halach produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#AntoniSeta">Wobec niewykonywania wielu zleceń przez fabryki śrub, użytkownicy tych wyrobów zmuszeni są wytwarzać je we własnym zakresie. Rozwój bazy produkcyjnej przemysłu śrubiarskego nie jest dostatecznie szybki wskutek nie zawsze prawidłowej realizowanej modernizacji zakładów i przewlekłego tempa niektórych inwestycji.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#AntoniSeta">Inną przyczyną nienadążania za popytem jest znaczne rozproszenie produkcji wyrobów śrubowych, rozwiązanie tego problemu utrudniają nie uregulowane dotychczas sprawy normalizacji; zbyt wiele produkuje się różnych typów tych wyrobów. Dodatkowe trudności stwarza niska dyscyplina realizacji planów asortymentowych. Wiele zastrzeżeń budzi sposób składowania wyrobów.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#AntoniSeta">Wszystko to sprawia, że z jednej strony brak pełnego pokrycia potrzeb, a z drugiej — nie wykorzystuje się w pełni istniejących zdolności produkcyjnych.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#AntoniSeta">Niezbędne wydaje się podjęcie konkretnych, kompleksowych działań na rzecz poprawy istniejącej sytuacji. Opracować trzeba program takich działali. Należałoby szybko podjąć kroki zmniejszające do osiągnięcia poprawy w realizacji inwestycji i modernizacji zakładów. Ważnym zadaniem jest przeprowadzenie prac nad unifikacją wyrobów śrubowych oraz opracowanie programu koncentracji produkcji. Rozwiązania wymaga problem zmiany mierników oceny realizacji planu produkcji w powiązaniu z planem, asortymentowymi chodzi o to, aby uniknąć gromadzenia zbędnych zapasów wyrobów. Należałoby również rozważyć możliwość ograniczenia eksportu wyrobów deficytowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JerzyKaczmarek">W czasie wizytacji można było stwierdzić, że są fabryki, które, mimo przestarzałego parku maszynowego, pomyślnie realizują trudne zadania. Istotnym dla fabryk jest problem jakości użytkowanych w produkcji materiałów walcowanych, których znaczna część nie odpowiada wymogom i podlega reklamacji.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JerzyKaczmarek">Zakłady najchętniej wytwarzają śruby duże, unikając produkcji śrub drobnych. Wynika to ze stosowanej obecnie metody rozliczeń. Należy przede wszystkim zmienić ten system, jako niekorzystny dla gospodarki.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#JanMendalka">Mimo znacznego postępu, jaki nastąpił w okresie lat 1970–1974, nadal występują. dotkliwe braki. Np. w przemyśle okrętowym luki asortymentowe, dotyczące przeważnie małych śrub powodują dodatkowe koszty związane z przeróbką, dostarczanych wyrobów, ważnym problemem, zwłaszcza w przemyśle okrętowym, jest ochrona śrub przed korozją; stocznie nie mają warunków do cynkowania wyrobów śrubowych. Ponadto niedostatek śrub dokładnych powoduje konieczność ich przeróbki we własnym zakresie, co pociąga za sobą koszty, stratę czasu i materiałów.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#JanMendalka">Dla poprawy sytuacji niezbędna jest nie tylko rozbudowa bazy produkcyjnej przemysłu kluczowego; produkcja krótkich serii niektórych wyrobów śrubowych może być przekazywana mniejszym zakładom przemysłu terenowego.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#AdamParol">Nie wydaje się, aby sprawy produkcji i zaopatrzenia w wyroby śrubowe znajdowały się już na dobrej drodze. Wytwarzamy głównie wyroby tradycyjne, w niedostatecznym zakresie podejmujemy produkcję wyrobów nowoczesnych, o dużym stopniu uszlachetnienia. Uzupełnienia i przeróbki zmuszają do zbędnych nakładów materiałowych.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#AdamParol">Istnieje konieczność usprawnienia obrotu wyrobami śrubowymi. Niepewność zaopatrzenia powoduje nadmierne zakupy; w rezultacie jedne przedsiębiorstwa mają zbyt duże zapasy wyrobów śrubowych, a inne odczuwają ich brak.</u>
<u xml:id="u-5.2" who="#AdamParol">Rozwój przemysłu maszynowego, stoczniowego, budownictwa wywołuje ogromne zapotrzebowanie na wyroby śrubowe. Trzeba w porę zapobiec mogącym wystąpić w najbliższych latach znacznym rozpiętościom między popytem a podażą i wynikającym stąd perturbacjom. Stąd konieczność opracowania realnego, kompleksowego programu, który przewidywałby odpowiednią koncentrację produkcji, unowocześnienie technologii, zwiększenie produkcji wyrobów o wysokich walorach użytkowych, właściwe ukształtowanie struktury asortymentowej w oparciu o weryfikację dotychczasowych wyrobów i ograniczenie liczby typowymiarów.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#IgnacyStrzyszcz">Likwidacja wydziałów produkcji śrub w hutach pogłębiła niedobór wyrobów śrubowych i złącz. Przy likwidacji starych hut niektóre ich wydziały można by przestawić na produkcję wyrobów śrubowych, m.in. specjalnie dla potrzeb kolejnictwa.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#EugeniuszPacia">Ściślejsza powinna być współpraca głównego gestora - Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego z Ministerstwem Przemysłu Maszynowego. Jak wynika m.in. z materiałów NIK, uregulowania wymaga wiele spraw dotyczących zwłaszcza składowania surowców i materiałów; stan obecny powoduje straty.</u>
<u xml:id="u-7.1" who="#EugeniuszPacia">Więcej uwagi poświęcić należy zaspokojeniu zapotrzebowania rynku wiejskiego, który staje się coraz większym odbiorcą wyrobów śrubowych w związku z rozwojem mechanizacji na wsi. Handel nie dokładnie tego rynku, zna dokładnie potrzeb tego rynku, a przemysł nie zawsze realizuje w pełni dostawy. Zdarza się, że na rynku wiejskim nie można dostać nawet prostych śrub.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#ZdzisławPawlik">W ostatnich latach w dziedzinie zaopatrzenia w wyroby nastąpił pewien postęp, niedostateczny jednak w stosunku do rosnących potrzeb gospodarki. W dalszym ciągu liczne zakłady produkują jeszcze złącza i inne wyroby śrubowe we własnym zakresie. Prognozy na przyszłość, powinny w większej mierze uwzględniać konkretne potrzeby odbiorców wyrobów śrubowych. Wymaga to m.in. ściślejszej koordynacji ze strony gestora. Perspektywiczny program rozwoju produkcji przemysłu śrubiarskiego powinien być bardziej sprecyzowany.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#HenrykPawłowski">Trudności w zaopatrzeniu w wyroby śrubowe wynikają m.in. z nieprzystosowania materiałów walcowanych do produkcji śrub. Hutnictwo powinno zwrócić więcej uwagi. na dostarczanie wyrobów walcowanych w odpowiednim gatunku.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#HenrykPawłowski">Celowe byłoby, aby zlecenia na wyroby śrubowe składane były z wyprzedzeniem miesięcznym, a nie kwartalnym.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#MieczysławKrajewski">Normy wyrobów śrubowych poddawane są obecnie weryfikacji, która ma się zakończyć w 1975 r. dostosowaniem tych norm do wymogów światowych.</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#MieczysławKrajewski">Rozwiązania wymaga problem stworzenia bazy naukowo-technicznej, która stale zajmowałaby się zagadnieniami normalizacji wyrobów śrubowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#ZbigniewSobczyk">W latach 1970–1974 osiągnięto poważny postęp w rozwoju produkcji śrub, udoskonalono jej technologie, wzbogacono asortyment. Podjęte zostały kroki zmierzające do zapewnienia producentom śrub odpowiednich surowców. Powołano specjalną grupę złożoną z najlepszych fachowców, która pracuje nad nowymi gatunkami materiałów. W rezultacie podjętych działań znacznie wzrosła w przemyśle śrubowym ilość nowoczesnych maszyn. Obecnie postępuje koncentracja produkcji wyrobów śrubiarskich w przemyśle metalowym, który na początku przyszłej 5-latki ma dostarczać do 90 profili, krajowej ich produkcji. Pozostała część produkcji rozproszona jest w zbyt dużej ilości zakładów, ale całkowitej koncentracji produkcji osiągnąć się nie da. Przyjęto następującą zasadę podziału produkcji: Zjednoczenie Przemysłu Metalowego ma wytwarzać śruby ogólnego zastosowania dla odbiorców masowych, natomiast wyroby o charakterze mniej masowym, dostosowanym do potrzeb określonych odbiorców, wytwarzać będą inne, nie podporządkowane Zjednoczeniu zakłady.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#ZbigniewSobczyk">Wyjaśnień udzielił również dyrektor Zespołu NIK — Stanisław Grodzki, Przewodniczący Komisji — poseł Henryk Szafrański (PZPR): Trudności w zaopatrzeniu gospodarki w wyroby śrubowe występują od kilkunastu lat. Z tym większym zadowoleniem trzeba stwierdzić, że w przemyśle wytwarzającym śruby notuje się w ostatnich latach duży postęp, że staje się on branżą prawdziwie nowoczesną, stosującą postępowe, ekonomiczne technologie. W zdecydowany sposób wzrosły w tym 5-leciu nakłady na tę gałąź przemysłu, co stwarza perspektywy lepszego zaopatrzenia gospodarki. Szybkiej poprawy wymaga natomiast działalność Centrali Zbytu „Metalzbyt”, która musi pracować prawdziwie nowocześnie, w interesie producentów i odbiorców wyrobów śrubowych. Niezbędna jest ściślejsza, bardziej harmonijna współpraca między resortem przemysłu ciężkiego, pełniącym funkcję gestora w produkcji wyrobów śrubowych, a ich największym odbiorcą, jakim jest resort przemysłu maszynowego.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>