text_structure.xml
31.1 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 16 maja 1973 r. Komisja Oświaty i Wychowania, obradująca pod przewodnictwem poseł Marii Łopatko (ZSL), dokonała oceny bazy materialnej dla nauczania zawodu młodzieży szkół zawodowych.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— Ministerstwa Oświaty i Wychowania z wiceministrem Waldemarem Winkiem, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego z wiceministrem Marianem Nawrotem, Ministerstwa Rolnictwa z wiceministrem Mieczysławem Burczykiem, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i Usług, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— wicedyrektor Zespołu NIK — Tadeusz Sztejnert;</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">— kuratorzy okręgów szkolnych w Lublinie, Opolu i Zielonej Górze.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Referat podkomisji do spraw szkolnictwa zawodowego przedstawił poseł Leopold Szydłowski (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Materiały do referatu zebrane zostały przez trzy zespoły poselskie:</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">— Zespół w składzie — posłowie: Władysław Szczepański (PZPR), Kazimierz Czarnecki (PZPR) i Mieczysław Furmanek (PZPR) wizytował 23 warsztaty szkolne na terenie woj. lubelskiego;</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">— Zespół w składzie — posłowie: Zofia Cybulska (ZSL), Bernard Kus (ZSL), Hieronim Burek (PZPR), Leopold Szydłowski (ZSL) i Czesław Wojtera (ZSL) wizytował 10 warsztatów szkolnych na terenie woj. opolskiego;</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">— Zespół w składzie — posłowie: Zofia Cybulska (ZSL), Hieronim Burek (PZPR), Kazimierz Czarnecki (PZPR), Stanisław Nowiński (PZPR) i Leopold Szydłowski (ZSL) wizytował 12 warsztatów szkolnych na terenie woj. zielonogórskiego.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Przy opracowywaniu referatu wykorzystano również informacje przedłożone przez kuratorów, członków prezydiów oraz komisji oświaty rad narodowych wizytowanych województw, dyrektorów szkół, kierowników warsztatów i nauczycieli zawodu oraz zarządów oddziałów Związku Nauczycielstwa Polskiego.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">Jednym z podstawowych czynników decydujących o poziomie kształcenia zawodowego jest szkolenie praktyczne w warsztatach szkolnych. Mimo, że baza lokalowa tych warsztatów jest z roku na rok wzbogacana, w dalszym ciągu obserwuje się niedostatki w tym zakresie. W wielu szkołach warsztaty mieszczą się w starych, niefunkcjonalnych obiektach, niezapewniających należytych warunków sanitarno-higienicznych, pozbawionych zaplecza socjalnego. Niedostateczna ilość stanowisk pracy w warsztatach szkolnych stwarza konieczność organizowania zajęć praktycznych na dwie zmiany.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">W warsztatach szkolnych nadal brak nowoczesnych maszyn i urządzeń, zapewniających prawidłową realizację programów zajęć praktycznych. Udział nowoczesnych maszyn w wyposażeniu warsztatów szkolnych jest bardzo różny. Stosunkowo dobry sprzęt znajduje się w warsztatach branży odzieżowej i dziewiarskiej, gorzej kształtuje się sytuacja w szkołach branży metalowej. Warsztaty szkolne otrzymują maszyny przekazywane im przez przemysł, są to jednak przeważnie przestarzałe typy maszyn, mniej już przydatne w produkcji, a więc i w procesie szkolenia. Gospodarka parkiem maszynowym w warsztatach szkolnych prowadzona jest na ogół prawidłowo. Należałoby w rozdzielnikach nowych maszyn, zwłaszcza obrabiarek, w większym stopniu uwzględniać potrzeby zakładów kształcenia kadr oraz przyspieszyć tempo modernizacji parku maszynowego w warsztatach szkolnych. Trzeba doprowadzić do tego, ażeby uczeń szkolił się przynajmniej na maszynie powszechnie stosowanej w przemyśle.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">Zdecydowana większość wizytowanych szkół ściśle współpracuje z zakładami produkcyjnymi. Organizowane są wycieczki programowe do zakładów produkcyjnych oraz zajęcia praktyczne na wydzielonych stanowiskach; stwarza to warunki skrócenia czasu adaptacji absolwenta w zakładzie pracy. Niektóre zakłady pracy nie dotrzymują jednak warunków zawartych ze szkołami umów w sprawie praktycznej nauki zawodu.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">Efekty szkolenia uczniów bezpośrednio w zakładach pracy są na ogół pozytywne. Najlepsze rezultaty uzyskuje się w tych zakładach, gdzie wraz z uczniami staje do pracy nauczyciel zawodu, który pełni równocześnie funkcje brygadzisty i wychowawcy młodzieży. Tę praktykę należałoby upowszechniać.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">Specyficzny charakter działalności warsztatów szkolnych wymaga od nauczycieli zawodu i kadry kierowniczej nie tylko przygotowania zawodowego, ale i dużych umiejętności wychowawczych. Obok stałej kadry nauczycieli zawodu, zatrudnia się często jako nauczycieli zawodu pracowników produkcyjnych niektórych specjalności. Dobór tych pracowników powinien być szczególnie staranny; obok kwalifikacji zawodowych powinni oni mieć przynajmniej minimum przygotowania pedagogicznego.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">Warsztaty szkolne wykonują poważne zadania w dziedzinie produkcji niektórych wyrobów, zwłaszcza pomocy szkolnych, podejmują również wyznaczone zadania kooperacyjne z zakładami przemysłowymi; mimo pewnej poprawy, w ich zaopatrzeniu materiałowym nadal notuje się poważne niedobory. Poprawa tego zaopatrzenia to jeden z ważnych czynników warunkujących sprawność szkolenia zawodowego.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Na uznanie zasługuje rozwój produkcji pomocy naukowych w warsztatach szkolnych. Przy produkcji tej rozwija się nowatorstwo i wynalazczość. Komisja wynalazczości działająca przy Kuratorium Okręgu Szkolnego w Zielonej Górze rozpatrzyła już blisko 200 wniosków racjonalizatorskich, w tym 34 uczniowskie.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Szkoły zawodowe zbierają opinie zakładów pracy na temat przydatności absolwentów oraz opinie absolwentów na temat praktycznej nauki zawodu w szkole. Zdecydowana większość zakładów pracy i absolwenci potwierdzają dobre na ogół przygotowanie do zawodu. Absolwenci zwracają uwagę, że niektóre zakłady pracy wymagają od nich zbyt szybkiej adaptacji do pracy na takich typach maszyn, z którymi nie spotykali się w okresie szkolenia; słyszy się też opinie absolwentów, że zbyt wąska specjalizacja w toku szkolenia stwarza im trudności w szybkim adaptowaniu się w zakładzie pracy.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#TadeuszSztejnert">Wyniki kontroli świadczą o dużych dysproporcjach w warunkach i możliwościach nauczania zawodu w poszczególnych szkołach zawodowych. Obok szkół, które w procesie nauczania stosują technikę elektroniczną, są szkoły o bardzo przestarzałym wyposażeniu technicznym; absolwenci zarówno jednych, jak i drugich otrzymują świadectwa ukończenia szkoły, które na rynku pracy traktowane są równoważnie.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#TadeuszSztejnert">Podejmowane są intensywne wysiłki, by poziom wszystkich szkół zawodowych podciągnąć do poziomu przodujących, pełna realizacja tego zadania wymagać jednak będzie dłuższego czasu.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#TadeuszSztejnert">Szkoły narzekają na przestarzały park maszynowy. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę, że struktura wieku maszyn w szkołach w 1969 r. nie była gorsza aniżeli w przemyśle.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#TadeuszSztejnert">Niedostatki w zakresie wyposażenia technicznego warsztatów szkolnych nie wypływają najczęściej z winy szkół. Niemniej jednak nie wykorzystują one wszystkich możliwości, np. zaopatrywania warsztatów w używane obrabiarki poprzez Kombinat Gospodarki Parkiem Obrabiarkowym czy przejmowania używanych maszyn od zakładów przemysłowych. Nie są również przez szkoły wykorzystywane wszystkie możliwości poprawy zaopatrzenia w surowce.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#TadeuszSztejnert">Z przeprowadzonych kontroli wynika, że w wielu szkołach niedostateczne jest troska o wygląd i wyposażenie szkoły. Obserwuje się opieszałość w usuwaniu drobnych usterek, uszkodzeń, które z biegiem czasu pogłębiają się.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#TadeuszSztejnert">Niezbędne jest podjęcie kompleksowego działania obejmującego inwestycje, unowocześnienie organizacji szkół, zapewnienie im kwalifikowanej kadry nauczycieli.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#TadeuszSztejnert">Baza nauczania zawodowego szkolnictwa specjalnego jest gorsza aniżeli innych typów szkół zawodowych. Szczególne braki odczuwają szkoły zawodowe dla dzieci niedorozwiniętych i umysłowo upośledzonych. Zamierza się osiągnąć poprawę sytuacji w tej dziedzinie poprzez rozwój przyzakładowych szkół zawodowych spółdzielczości inwalidów i poprzez poprawę wyposażenia i zaopatrzenia warsztatów tych szkół.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#TadeuszSztejnert">Profil szkół przyzakładowych spółdzielczości inwalidów budził dotychczas i budzi nadal istotne zastrzeżenia: nie zawsze udaje się bowiem skoordynować kierunki nauczania z potrzebami spółdzielczości inwalidów na danym terenie. W rezultacie występują trudności z zatrudnieniem absolwentów zgodnie z ich przygotowaniem zawodowym. Warsztaty tych szkół powinny otrzymywać maszyny i urządzenia dostosowane do możliwości psychofizycznych uczniów zawodowych szkół specjalnych.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#TadeuszSztejnert">Istnieją udane próby organizowania przy szkołach zawodowych oddzielnych klas dla dzieci chorych i kalekich. Wydaje się celowe upowszechnienie tych doświadczeń do czasu uzyskania możliwości zasadniczej poprawy bazy nauczania w zawodowych szkołach specjalnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#WładysławSzczepański">Raport o stanie oświaty poddał pod dyskusję wariant modelu szkolnictwa, który przewiduje przekazanie zadań zasadniczych szkół zawodowych wielkim zakładom produkcyjnym. W środowisku nauczycieli szkolnictwa zawodowego budzi to sprzeciw. Powołują się oni na wieloletni dorobek szkolnictwa zawodowego w zakresie przygotowania kwalifikowanych kadr dla przemysłu, na stale rosnące zapotrzebowanie na wysoko kwalifikowanych robotników jak też na fakt, że nawet wielkie zakłady produkcyjne nie są przygotowane do przejęcia całokształtu obowiązków zasadniczych szkół zawodowych.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#WładysławSzczepański">Trzeba jednoznacznie wyjaśnić zainteresowanym środowiskom, że wysunięcie tego wariantu nie zwalnia od obowiązku pełnej i terminowej realizacji zaplanowanych na bieżącą 5-latkę inwestycji służących rozbudowie zasadniczych szkół zawodowych, zwłaszcza warsztatów szkolnych. Pracują one bowiem w niezwykle trudnych warunkach lokalowych i - pomimo pewnej poprawy - mają przestarzałe i zużyte wyposażenie w maszyny i urządzenia oraz borykają się z trudnościami w zaopatrzeniu w materiały i surowce.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#WładysławSzczepański">Jednocześnie warsztaty te realizują produkcję, których wartość przekracza 2 mld zł rocznie, a część tej produkcji przeznacza się nawet na eksport.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#WładysławSzczepański">Doceniając więc wagę szkolenia warsztatowego w kształceniu kwalifikowanych kadr oraz wkład warsztatów szkolnych do produkcji krajowej należałoby spowodować, by traktowane one były na równi z zakładami przemysłowymi pod względem zaopatrzenia materiałowego oraz wyposażenia w nowoczesne maszyny i urządzenia. Należy również dla zapewnienia nowoczesności treści i metod kształcenia w szkolnictwie zawodowym zapewnić mu stałą informację naukowo-techniczną oraz wyróżniać przodujących nauczycieli kierowaniem ich na zagraniczne praktyki na zasadach wymiany.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#WładysławSzczepański">Podkomisja szkolnictwa zawodowego postulowała powołanie Instytutu Kształcenia Zawodowego. Postulat został zrealizowany - resort powołał taki Instytut, ale w terenie nie odczuwa się jeszcze jego istnienia; nie zostały jeszcze nawiązane stałe kontakty między nauczycielami-praktykami i Instytutem.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#WładysławSzczepański">Resort podejmuje znaczny wysiłek, by unowocześnić produkcję i zwiększyć ilość pomocy naukowych dla całego szkolnictwa. Wieloletnie zaniedbania w tej dziedzinie wymagają jednak jeszcze bardziej energicznego działania, gdyż osiągnięta poprawa nie zadowala. Konieczne wydaje się, by potencjał produkcyjny warsztatów szkolnych w szerszej niż dotychczas mierze wykorzystać na produkcję pomocy naukowych. Niezbędne jest również tworzenie zaplecza naukowego dla usprawnienia, rozszerzenia i unowocześnienia produkcji pomocy naukowych.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#WładysławSzczepański">Szkolnictwo zawodowe, mimo trudnych warunków pracy, dysponuje dobrą, pełną inicjatywy i zaangażowania kadrą nauczycielską. Należałoby stworzyć większe możliwości wyróżniania przodujących kierowników warsztatów szkolnych, ich zastępców i nauczycieli zawodu; obecne możliwości są raczej niewielkie.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#MariaŁopatko">Komitet Ekspertów wysuwając koncepcję przekazania obowiązków zasadniczych szkół zawodowych zakładom produkcyjnym, kierował się tym, że koszty modernizacji wyposażenia warsztatów szkolnych przekraczałyby możliwości szkolnictwa oraz tym, że w warunkach stałego postępu technicznego konieczne jest szybkie przeszkalanie zawodowe pracowników posiadających gruntowne i szerokie wykształcenie ogólne.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#EwelinaSzyszko">Zadaniem szkół zawodowych, w których kształci się 1,5 mln uczniów - jest nie tylko fachowe kształcenie młodzieży, lecz także kształcenie ogólne, zapewnienie wszechstronnego rozwoju osobowości ucznia.</u>
<u xml:id="u-5.1" who="#EwelinaSzyszko">Baza niezbędna dla realizacji tych celów traktowana być musi na równi z bazą nauczania zawodu. Tymczasem w niektórych szkołach zawodowych, zwłaszcza prowadzonych przez resorty gospodarcze, brak świetlic i sal gimnastycznych, nie ma bibliotek szkolnych, nie stworzono nawet możliwości korzystania z bibliotek zakładowych.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#JaninaKocemba">W szkołach zawodowych Lubelszczyzny w pełni doceniane i realizowane są zadania w dziedzinie humanistycznego wychowania młodzieży. Młodzież pod kierunkiem nauczycieli troszczy się o estetykę pomieszczeń i otoczenia szkoły organizuje izby pamięci narodowej, uczestniczy w pracy licznych kół zainteresowań. W niektórych szkołach podjęto badania dalszych losów absolwentów, co bardzo pomaga w doskonaleniu pracy szkoły i świadczy o właściwym rozumieniu jej zadań wychowawczych.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#JaninaKocemba">Należałoby zwrócić uwagę na konieczność wprowadzenia przerw w zajęciach warsztatowych i przeznaczenia ich na krótką gimnastykę.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#StanisławaKirsch">Szczególny niepokój budzą: niedostosowanie i zła jakość mebli w salach lekcyjnych, warsztatach i internatach szkół zawodowych, zaopatrzenie młodzieży w odzież roboczą oraz zły stan urządzeń sanitarnych w pomieszczeniach szkolnych i internatach. Z materiałów NIK wynika, że szczególnie dotkliwie występuje brak podręczników. Likwidacja tych braków jest sprawą pilną i podstawową dla efektywnej działalności szkolnictwa zawodowego.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#HalinaKiliś">W wielu szkołach zawodowych przepełnione są sale lekcyjne; niedostosowane do potrzeb kształcenia młodzieży lokale i wyposażenie warsztatów szkolnych, nieprzestrzeganie przepisów bhp powoduje dużą ilość wypadków przy pracy wśród uczniów szkół zawodowych. W wielu pomieszczeniach szkolnych nie są przestrzegane normy oświetleniowe, co powoduje liczne przypadki osłabienia wzroku u młodzieży. Tej sytuacji tolerować nie wolno.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#EugeniaLoch">W szkołach zawodowych przemysłu maszynowego prawie połowa nauczycieli przedmiotów teoretycznych nie ma pełnych kwalifikacji zawodowych. Jest to niepokojący sytuacja, tym bardziej że 90 proc. tych nauczycieli nie pracuje w szkolnictwie zawodowym w pełnym wymiarze godzin. Dlatego ze wszech miar słuszny jest zamiar zobligowania wyższych szkół politechnicznych do kształcenia i dokształcania nauczycieli. Należałoby też zorganizować studia podyplomowe na politechnikach dla nauczycieli szkół zawodowych.</u>
<u xml:id="u-9.1" who="#EugeniaLoch">Obserwuje się znaczną płynność kadr nauczycielskich w szkołach przemysłu maszynowego, zwłaszcza wśród tych nauczycieli, którzy pracują jednocześnie zawodowo w zakładach produkcyjnych. Chociaż ich udział jako praktyków w kształceniu zawodowym młodzieży jest cenny, to jednak niestabilność ich pracy w szkolnictwie obniża efektywność kształcenia i wychowanie młodzieży.</u>
<u xml:id="u-9.2" who="#EugeniaLoch">Młodzież szkół zawodowych jest niewątpliwie najbardziej obciążona nauką. Uzasadniona jest więc w pełni tendencja do zmniejszenia liczby wąskospecjalistycznych przedmiotów fachowych. Słuszne wydaje się również, by dla podniesienia poziomu praktycznego szkolenia tej młodzieży prowadzić w wyższych klasach zajęcia warsztatowe w zakładach produkcyjnych, które dysponują nowoczesnym parkiem maszynowym, podczas gdy warsztaty szkolne mają wyposażenie przestarzałe.</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#ZofiaCybulska">Uczniowie szkół przyzakładowych pozbawieni są niektórych przywilejów młodzieży szkolnej - nie mają wakacji i uprawnień do zniżek kolejowych, gdyż traktowani są jako młodociani pracownicy zakładu. Jest to niesłuszne i należałoby sprawy te jak najszybciej [nieczytelne].</u>
<u xml:id="u-10.1" who="#ZofiaCybulska">Wizytacje podkomisji szkolnictwa zawodowego nie objęły szkół rolniczych, a w materiałach resortu informacje na ten temat potraktowane są marginesowo. Tymczasem kształcenie zawodowe w rolnictwie ma ogromne znaczenie dla zwiększenia i unowocześnienia metod produkcji roślinnej i hodowlanej.</u>
<u xml:id="u-10.2" who="#ZofiaCybulska">Zasadnicze szkoły rolnicze borykają się z wieloma trudnościami, zwłaszcza jeśli idzie o bazę szkoleniową. Często, gdy brak możliwości prowadzenia zajęć praktycznych w PGR lub spółdzielni produkcyjnej, trzeba je prowadzić w indywidualnym gospodarstwie, co wymaga z kolei dostosowywania programu zajęć do warunków danego gospodarstwa. Niewłaściwie ustalona jest w tych szkołach ilość godzin przeznaczonych na zajęcia praktyczne; we wszystkich zasadniczych szkołach zawodowych przeznacza się na te zajęcia 3 dni, a w szkołach rolniczych - z niezrozumiałych względów - tylko jeden dzień w tygodniu.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#BarbaraSzambelan">Dyrektorzy i nauczyciele zawodowych szkół specjalnych skarżą się na brak jednolitych programów nauczania i odpowiednich podręczników. Niezadowalający jest poziom opieki wychowawczej w internatach tych szkół. Na jednego wychowawcę przypada tu 70 uczniów, podczas gdy w internatach podstawowych szkół specjalnych - 15 do 20 uczniów. Większość nauczycieli zawodu w zawodowych szkołach specjalnych nie ma przygotowania z zakresu pedagogiki specjalnej; te braki należałoby uzupełnić w toku ich dokształcania.</u>
<u xml:id="u-11.1" who="#BarbaraSzambelan">Można uznać za zrozumiałe braki asortymentowe i ilościowe w wyposażeniu warsztatów szkolnych w maszyny, można zrozumieć, że wciąż jeszcze zbyt skromne są środki na pomoce naukowe. Niezrozumiałe jest natomiast, dlaczego nauczycielom zawodu nie dostarcza się chociażby katalogów i instrukcji obsługi nowoczesnych maszyn, na podstawie których mogliby informować uczniów o nowościach techniki.</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#NataliaRozmuszcz">W powiecie Lubliniec jest zasadnicza szkoła zawodowa o kierunku - stolarka meblowa. Niestety, ani w woj. katowickim, ani w innych regionach kraju nie ma średniej szkoły zawodowej o tym kierunku. Nie ma więc możliwości dalszego kształcenia absolwentów szkoły w Lublińcu w specjalności tak bardzo potrzebnej przemysłowi [nieczytelne].</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#KazimieraCzarnecki">Uczniowie szkół zawodowych szybciej niż uczniowie innych szkół wdrażani są do wykonywania obowiązków obywatelskich. Zasadnicze znaczenie ma zapewnienie wzorowej dyscypliny i organizacji pracy w szkołach zawodowych, a następnie stworzenie warunków szybkiej i pełnej adaptacji absolwentów tych szkół w zakładzie produkcyjnym. Wielka rola przypada tu związkom zawodowym, które powinny zainicjować opiekę doświadczonych pracowników nad absolwentami szkół podejmującymi pierwszą w swoim życiu pracę zawodową.</u>
<u xml:id="u-13.1" who="#KazimieraCzarnecki">Trudności z zaopatrzeniem materiałowym warsztatów szkolnych mogłaby znacznie zmniejszyć racjonalna gospodarka złomem.</u>
<u xml:id="u-13.2" who="#KazimieraCzarnecki">Dla udoskonalenia systemu zarządzania szkolnictwem zawodowym, należałoby całe to szkolnictwo podporządkować Ministerstwu Oświaty i Wychowania.</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#FranciszekBajor">Wniosek w sprawie zwiększenia środków na zakup pomocy naukowych należałoby skierować nie tylko pod adresem resortu oświaty, lecz również innych resortów prowadzących szkoły zawodowe, a zwłaszcza pod adresem Ministerstw Rolnictwa i Przemysłu Maszynowego.</u>
<u xml:id="u-14.1" who="#FranciszekBajor">Niezrozumiałe jest, dlaczego CEZAS nie zaopatruje warsztatów szkolnych w maszyny i urządzenia tak jak zaopatruje całe szkolnictwa w pomoce naukowe?</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#StanisławaKosowska">60 proc. młodzieży wiejskiej, po ukończeniu szkoły podstawowej, podejmuje naukę w różnych szkołach zawodowych. Stan ich bazy nie zachęca do propagowania nauki w tych szkołach. Odczuwają one niedostatek pomocy naukowych i podręczników; nawet nauczanie przedmiotów fachowych odbywa się niejednokrotnie metodą ustnego przekazu. Na jeden oddział szkolny przypada około 50 uczniów. Problemy te wymagają jak najszybszego rozwiązania.</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#EwelinaSzyszko">Słusznie podkreśla się trudności i potrzeby szkolnictwa zawodowego. Stwierdzić trzeba równocześnie, że mamy coraz więcej pięknych i doskonale wyposażonych zawodowych szkół zasadniczych i średnich. Mimo podejmowanych wysiłków wciąż jeszcze wielka jest rozpiętość między ilością i poziomem wzorowych szkół zawodowych i tych, które działają w złych warunkach.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#MariaŁopatko">Doskonalenie systemu szkolnictwa zawodowego wymaga odpowiedniego przygotowania wychowawców zatrudnionych w internatach tych szkół. Ma to tym większe znaczenie, że z internatów tych korzysta przeważnie młodzież, która w trudnym okresie dojrzewania zmienia środowisko wiejskie na miejskie. Stąd konieczność szczególnie wnikliwej opieki wychowawczej. Obecnie tylko nieliczne resorty, prowadzące szkoły zawodowe - kształcą i dokształcają wychowawców młodzieży w internatach.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#MariaŁopatko">Wicedyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego Mieczysław Kłosiński poinformował, że resort prowadzi 15 szkół przyzakładowych. W roku 1968 Ministerstwo podpisało umowę z resortem oświaty, zobowiązującą oba resorty do wzajemnej pomocy w zakresie rozwoju szkół zawodowych. Na przestrzeni ostatnich kilku lat Ministerstwo Przemysłu Lekkiego przeznaczyło ponad 135 mln zł na wyposażenie warsztatów szkolnych.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#MieczysławBurczyk">Zadania w zakresie oświaty rolniczej wzrastają z każdym rokiem. Nadzór nad całokształtem szkolnictwa rolniczego sprawuje Ministerstwo Rolnictwa.</u>
<u xml:id="u-18.1" who="#MieczysławBurczyk">Resort prowadzi 1814 szkół zawodowych, z czego tylko 334 mieści się w budynkach własnych, inne zlokalizowane są w budynkach szkół podstawowych.</u>
<u xml:id="u-18.2" who="#MieczysławBurczyk">Czyni się starania, aby na terenie każdego powiatu zorganizowana była przynajmniej jedna szkoła rolnicza z internatem i zapleczem doświadczalnym.</u>
<u xml:id="u-18.3" who="#MieczysławBurczyk">Zajęcia praktyczne w szkołach rolniczych prowadzone są w gospodarstwach przyszkolnych, których jest obecnie 190, w państwowych gospodarstwach rolnych, w gospodarstwach instytutów naukowych, stacji hodowli roślin oraz stacji hodowli zwierząt. Szkolenie w zakresie mechanizacji rolnictwa prowadzone jest w 64 zakładach mechanicznych, których ilość zostanie poważnie zwiększona w okresie najbliższych lat.</u>
<u xml:id="u-18.4" who="#MieczysławBurczyk">Podejmuje się wiele wysiłków dla zacieśnienia współpracy szkół rolniczych ze środowiskiem oraz dla podniesienia rangi tych szkół.</u>
<u xml:id="u-18.5" who="#MieczysławBurczyk">Nauczyciele zawodu w szkołach rolniczych zobowiązani są do odbycia praktyki w jednym z rolniczych zakładów doświadczalnych, czy też instytucie. Wyższym wykształceniem legitymuje się 77 proc. nauczycieli średnich szkół rolniczych, 57 proc. nauczycieli zasadniczych szkół rolniczych i 26 proc. nauczycieli szkół przysposobienia rolniczego. Dla umożliwienia podnoszenia kwalifikacji nauczycieli szkół zawodowych przewiduje się organizowanie specjalnych studiów w akademiach rolniczych i w wyższych szkołach rolniczych.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#WaldemarWinkiel">Zarówno uwagi i wnioski zgłoszone w referacie i w dyskusji będą przez resorty szczegółowo rozważone i wzięte pod uwagę w toku dalszych prac.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#WaldemarWinkiel">Mimo podejmowanych przez resort wysiłków plany inwestycyjne w zakresie rozbudowy warsztatów szkolnych od szeregu lat realizowane są znacznie gorzej niż inne inwestycje szkolne.</u>
<u xml:id="u-19.2" who="#WaldemarWinkiel">W dyskusji zwracano uwagę na konieczność poprawy stanu oświetlenia szkół. Trzeba zdawać sobie sprawę, że zapewnienie oświetlenia na poziomie nowo wprowadzonych norm wymaga przebudowy instalacji prawie wszystkich budynków szkolnych. Jest to więc proces raczej długofalowy.</u>
<u xml:id="u-19.3" who="#WaldemarWinkiel">Resort przywiązuje wiele uwagi do rozwoju produkcji pomocy naukowych w ogóle, a szczególnie w warsztatach przyszkolnych. Decyzje kolegium Ministerstwa Oświaty i Wychowania w tej sprawie są stopniowo wdrażane w życie. W instytutach naukowych resortu powołane zostały zakłady pomocy naukowych, powołuje się również specjalny ośrodek badawczo-rozwojowy.</u>
<u xml:id="u-19.4" who="#WaldemarWinkiel">Zamierzenia resortu w zakresie zapewnienia podręczników szkolnych były już przedkładane Komisji. Przypuszcza się, że realizacja programu działania w tym zakresie pozwoli na odczuwalną poprawę sytuacji już w najbliższym roku szkolnym.</u>
<u xml:id="u-19.5" who="#WaldemarWinkiel">Resort zdaje sobie sprawę, że istnieje konieczność przechodzenia w szkolnictwie zawodowym na system nauczania bardziej ogólnego na zmniejszanie ilości specjalności i zawodów. Obecnie szkoli się w 530 zawodach i specjalnościach. W ciągu najbliższych trzech lat ilość ta zostanie zmniejszona o połowę.</u>
<u xml:id="u-19.6" who="#WaldemarWinkiel">Istnieją pewne trudności w angażowaniu nauczycieli zawodu. Do roku 1976 zamierza się uruchomić szkoły wyższe dla nauczycieli zawodu.</u>
<u xml:id="u-19.7" who="#WaldemarWinkiel">Zapotrzebowanie na wysoko kwalifikowanych wychowawców zgłaszają nie tylko internaty przy szkołach zawodowych. Przedłużenie okresu przebywania ucznia w szkole poważnie zwiększa funkcje wychowawcze szkoły i musi znaleźć swoje odbicie w podnoszeniu kwalifikacji pedagogicznych nauczycieli i wychowawców.</u>
<u xml:id="u-19.8" who="#WaldemarWinkiel">Wicekurator okręgu szkolnego w Lublinie R. Drogomirecki przedstawił Komisji sytuację szkół podstawowych, średnich i zawodowych na terenie okręgu lubelskiego. Zwrócił uwagę na ciężką sytuację lokalową wielu szkół i duże trudności jakie występują w zaopatrzeniu warsztatów szkolnych w maszyny i surowce.</u>
<u xml:id="u-19.9" who="#WaldemarWinkiel">Na terenie okręgu lubelskiego podejmuje się wysiłki, by lepiej dostosować sieć szkół zawodowych do lokalnych potrzeb. Pilnie rozpatrywane i w miarę możliwości uwzględnione są wnioski dotyczące tworzenia szkół w nowych specjalnościach.</u>
<u xml:id="u-19.10" who="#WaldemarWinkiel">W bieżącym roku szkolnym występowały trudności w rekrutacji kandydatów do szkół rolniczych. Należałoby raczej dążyć do organizowania wysoko zorganizowanych szkół powiatowych, aniżeli rozdrabniać środki i prowadzić liczne szkoły nie zapewniające odpowiedniego poziomu nauczania.</u>
<u xml:id="u-19.11" who="#WaldemarWinkiel">Rozważenia wymaga problem wynagradzania uczniów szkół zawodowych. W szkołach podległych resortom gospodarczym - uczniowie wynagrodzenie takie otrzymują, w szkołach prowadzonych przez resort oświaty i wychowania - nie; stąd trudności w rekrutacji do tych szkół.</u>
<u xml:id="u-19.12" who="#WaldemarWinkiel">Na wniosek przewodniczącej obradom, poseł Marii Łopatko (ZSL), Komisja zleciła podkomisji do spraw szkolnictwa zawodowego opracowanie projektu dezyderatów w oparciu o przebieg obrad.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>