text_structure.xml
23.2 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 20 czerwca 1968 r. Komisja Zdrowia i Kultury Fizycznej, obradująca pod kolejnym przewodnictwem posłów Alicji Musiałowej (PZPR) i Romana Stachonia (PZPR), rozpatrzyła sprawozdanie Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z wykonania planu i budżetu za 1967 r. oraz odpowiedzi na dezyderaty dotyczące wychowania fizycznego, sportu i turystyki.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciele Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z zastępcą przewodniczącego — Leszkiem Bednarskim, dyrektor zespołu NIK — Antoni Konaszyc oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Posłowie otrzymali przed posiedzeniem obszerne materiały na piśmie opracowane przez GKKFiT oraz Najwyższą Izbę Kontroli.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Informację o wykonaniu planu i budżetu w 1967 r. przez Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki przedstawił zastępca przewodniczącego GKKFiT — Leszek Bednarski.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JerzyKępiński">Koreferat zespołu, w skład którego wchodzili posłowie: Jerzy Kępiński (PZPR), Henryk Ziętek (PZPR) i Andrzej Żabiński (PZPR), przedstawił poseł Jerzy Kępiński.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#JerzyKępiński">Jednym z głównych kierunków działania GKKFiT powinno być upowszechnianie kultury fizycznej. Tymczasem analiza wykonania za 1967 r. wykazuje, że na działalność w tym zakresie Komitet wydatkowuje zaledwie 32,1 proc. ogólnej ilości środków. Równocześnie ilość zrzeszonych w organizacjach sportowych stale wzrasta.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#JerzyKępiński">Komitet energiczniej niż dotychczas powinien zmierzać do upowszechnienia sportu i wychowania fizycznego wśród całej młodzieży. Szczególną rolę odgrywa tu sport szkolny; jednakże realizacja programu wychowania fizycznego napotyka w szkołach na wiele trudności, a postulaty zgłaszane przez Komisję pod adresem Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz GKKFiT nie są w pełni realizowane. Wśród tych postulatów wymienić m.in. należy sprawę zwiększenia ilości godzin wf do minimum dwóch tygodniowo, wprowadzenia tych zajęć w szkołach przyzakładowych, udostępniania młodzieży szkolnej obiektów klubów i organizacji sportowych.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#JerzyKępiński">Ograniczona wysokość środków przeznaczanych na upowszechnianie kultury fizycznej, przy stale rosnących potrzebach, wymaga zwrócenia szczególnej uwagi na ich jak najbardziej prawidłowe rozdysponowywanie oraz ekonomiczne wykorzystanie. GKKFiT dysponuje poza budżetem dwoma funduszami: środkami Totalizatora Sportowego i Centralnym Funduszem Turystyki i Wypoczynku. Przemyśleć należałoby lepsze wykorzystanie środków z tych źródeł. Zespół wskazuje na potrzebę rozważenia możliwości przeznaczenia części dochodów Totalizatora Sportowego na budowę prostych urządzeń sportowych i rekreacyjnych przez finansowanie w tym zakresie terenowych komitetów kultury fizycznej, rad osiedlowych i komitetów blokowych oraz na pokrywanie kosztów eksploatacji basenów, sztucznych lodowisk, boisk i obiektów powszechnie użytkowanych.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#JerzyKępiński">Niedostateczne są wysiłki zmierzające do wykonania programu przewidującego wyposażenie każdego miasta powiatowego w podstawowe urządzenia sportowe. W 1966 r. na jeden stadion przypadało 67 tys. mieszkańców, na jedno lodowisko sztuczne — 200 tys., na jedno kąpielisko — 33.800. Najpilniejszą sprawą jest budowa kąpielisk, lodowisk sztucznych oraz sal i hal gimnastycznych.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#JerzyKępiński">Zespół postuluje zwiększenie zakresu pomocy dla turystyki masowej, zwłaszcza w dziedzinie rozszerzania działalności PTTK wśród młodzieży szkolnej.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#JerzyKępiński">Należałoby również rozważyć usprawnienie gospodarki autokarami turystycznymi poprzez przekazanie ich z gestii biur turystycznych do specjalnie utworzonego przedsiębiorstwa przewozów turystycznych w ramach PKS.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#JerzyKępiński">Podjąć należy działania mające na celu bardziej planowe tworzenie sieci biur turystycznych i przestrzeganie zasady ich specjalizacji. W ostatnich latach biur takich powstało stosunkowo dużo, przy czym występuje zjawisko dublowania pracy i wzrostu kosztów.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#JerzyKępiński">Należałoby opracować długofalowy program zagospodarowania turystycznego kraju ustalający kierunki, wskaźniki, hierarchię pilności zadań i etapy realizacji.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#JerzyKępiński">Rozważyć też należałoby możliwość wprowadzenia zmian okresu wakacji młodzieży szkolnej, co w sposób pozainwestycyjny pozwoliłoby na skorzystanie większej ilości osób i młodzieży z wypoczynku w ramach istniejącej bazy noclegowej.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#AntoniKonaszyc">Działalność gospodarcza GKKFiT koncentrowała się w 1967 r. w poważnym stopniu na problemach związanych z turystyką, co znajduje swoje uzasadnienie w tym, że ruch turystyczny obejmuje coraz szersze kręgi społeczeństwa. Szczególną rolę odgrywają coraz bardziej rozszerzające zasięg wczasy pracownicze organizowane przez FWP oraz przez zakłady pracy. Wczasy organizowane przez zakłady pracy we własnych ośrodkach objęły w 1966 r. — 55,6 proc. ogółu wczasowiczów, a w 1967 r. — już 65,5 proc.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#AntoniKonaszyc">Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła w roku ubiegłym kontrolę wykorzystania środków finansowych na inwestycje i kapitalne remonty obiektów i urządzeń turystyczno-wypoczynkowych. Rozwój tej bazy finansowany jest ze środków zakładów pracy, z dotacji związków zawodowych oraz z funduszu turystyki i wypoczynku. Nakłady na zakładową bazę wczasową były 5-krotnie większe aniżeli nakłady na rozwój bazy wczasowej ogólnie dostępnej; przyrost ilości miejsc noclegowych był w bazie zakładowej jednak tylko 2-krotnie większy, co świadczy o wyższym koszcie jednego miejsca noclegowego w bazie zakładowej; jest to wynikiem wyższego na ogół standardu obiektów zakładowych.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#AntoniKonaszyc">W latach 1964–1966 nastąpił znaczny rozwój bazy sportowej i turystyczno-wypoczynkowej. Jest to zjawisko, które ocenić należy pozytywnie, jednakże rozwojowi tej bazy towarzyszyło szereg zjawisk ujemnych. Koncentruje się ona w dalszym ciągu głównie na terenie 5 województw (gdańskie, koszalińskie, olsztyńskie, warszawskie i krakowskie), gdzie zlokalizowanych jest prawie 53 proc. ogólnej ilości miejsc noclegowych.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#AntoniKonaszyc">Odczuwa się brak dostatecznej koordynacji rozwoju bazy turystyczno-wypoczynkowej i to zarówno na szczeblu centralnym, jak i wojewódzkim. Współpraca w tej dziedzinie między GKKFiT a inwestorami nie była pełna. Inwestorzy nie przestrzegali obowiązku uzyskiwania opinii Komitetu w sprawie planów inwestycyjnych. To m.in. było przyczyną niekorzystnego zjawiska zbytniej koncentracji bazy turystyczno-wypoczynkowej na niektórych terenach.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#AntoniKonaszyc">W dziedzinie eksploatacji bazy turystyczno-wypoczynkowej, Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła wiele niewykorzystanych rezerw. Dotychczasowy rozwój tej bazy, zwłaszcza zakładowej, charakteryzował się uruchamianiem przede wszystkim obiektów sezonowych, co z góry już limitowało możliwości eksploatacji do 2–5 miesięcy w ciągu roku.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#AntoniKonaszyc">W wyniku kontroli, Najwyższa Izba Kontroli wystąpiła do przewodniczącego GKKFiT z wnioskami zmierzającymi do:</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#AntoniKonaszyc">- objęcia działalnością koordynacyjną całej bazy turystyczno-wypoczynkowej w kraju;</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#AntoniKonaszyc">- opracowania perspektywicznego planu zagospodarowania turystycznego kraju;</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#AntoniKonaszyc">— stworzenia odpowiednich warunków, zapewniających pełne wykorzystanie zdolności usługowych bazy turystyczno-wypoczynkowej;</u>
<u xml:id="u-3.9" who="#AntoniKonaszyc">- ujednolicenia zasad eksploatacji i kosztów eksploatacyjnych bazy zakładowej;</u>
<u xml:id="u-3.10" who="#AntoniKonaszyc">- usprawnienia nadzoru ze strony aparatu GKKFiT oraz WKKFiT.</u>
<u xml:id="u-3.11" who="#AntoniKonaszyc">Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki podjął szereg kroków zmierzających do realizacji wniosków pokontrolnych, zabezpieczając odpowiednie środki na ten cel. O ile za środkami tymi pójdzie energiczne egzekwowanie realizacji założonych poczynań, rezultaty przyniosą spodziewaną poprawę.</u>
<u xml:id="u-3.12" who="#AntoniKonaszyc">W dyskusji udział wzięli posłowie: Jerzy Pryma (PZPR), Zygmunt Filipowicz (bezp. Stow. Chrześc. Społ.), Leon Budzynowski (PZPR), Bolesława Maciejewska (bezp.), Henryk Ziętek (PZPR), Roman Stachoń (PZPR), dodatkowych wyjaśnień udzielili: zastępca przewodniczącego GKKFiT — Leszek Bednarski, dyrektorzy departamentów w GKKFiT: Roman Garbaczewski, Tadeusz Zygmuntowicz, Bogusław Urban, Jerzy Łysakowski, Edmund Rygielski oraz przedstawiciel Ministerstwa Finansów — B. Lipski.</u>
<u xml:id="u-3.13" who="#AntoniKonaszyc">W dyskusji stwierdzono, że działalność GKKFiT w 1967 r. uznać należy za prawidłową; realizacja budżetu przebiegała zgodnie z założeniami i w zasadzie, poza planem inwestycyjnym, inne wskaźniki planu zostały wykonane.</u>
<u xml:id="u-3.14" who="#AntoniKonaszyc">Oceniając pozytywnie wyniki działalności GKKFiT, posłowie skoncentrowali uwagę na kilku zagadnieniach, które nabierają coraz większej rangi w odczuciu społecznym. W miarę postępującego procesu industrializacji i urbanizacji kraju coraz pilniejszą potrzebą staje się zabezpieczenie ludziom pracy warunków odpowiedniego wypoczynku mogącego regenerować siły i podnosić zdrowotność społeczeństwa. Sprawa ta nabiera dodatkowej wagi wobec rysującej się perspektywy możliwości przejścia na 5-dniowy tydzień pracy. W tym świetle — jak wskazywali posłowie Jerzy Pryma, Zygmunt Filipowicz i Leon Budzynowski — już dziś konieczne jest opracowanie programu rozwoju bazy turystyczno-wypoczynkowej i to zarówno dla sprostania rosnącym potrzebom w zakresie wypoczynku urlopowego, jak i przede wszystkim w zakresie tzw. wypoczynku świątecznego.</u>
<u xml:id="u-3.15" who="#AntoniKonaszyc">Dążyć należy do jak najszybszego zmniejszania dysproporcji występującej obecnie w terenowym rozłożeniu bazy turystyczno-wczasowej. Nie ograniczając jej rozwoju w tych ośrodkach, w których występuje obecnie największa koncentracja obiektów wczasowych, trzeba więcej uwagi poświęcić terenom dotychczas niedocenianym pod tym względem. Analiza dotychczasowego rozwoju tej bazy budzi uzasadnione obawy, że dysproporcje te miast się zmniejszać, będą się nadal pogłębiać.</u>
<u xml:id="u-3.16" who="#AntoniKonaszyc">Szczególną rolę do spełnienia ma w tej dziedzinie — zdaniem posłów — Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, który pogłębić powinien swe funkcje koordynacyjne, bardziej oddziaływać na swe terenowe placówki, pobudzać ich inicjatywę w dziedzinie organizowania bazy wypoczynkowej.</u>
<u xml:id="u-3.17" who="#AntoniKonaszyc">W niedostatecznym stopniu rozbudowuje się zaplecze masowego ruchu sportowego; szczególnie dotkliwie odczuwa to młodzież, nieznajdująca dla siebie dostatecznej ilości boisk, sal gimnastycznych, kąpielisk i lodowisk. Środki przeznaczane w rocznych planach na ten cel daleko odbiegają od potrzeb. Należałoby zastanowić się, wskazał poseł Jerzy Pryma, czy nie można by w większym niż dotychczas stopniu oprzeć się na energii i zapale samej młodzieży i ująć w organizacyjne formy społeczny wkład pracy, jaką ta młodzież może włożyć w budowę osiedlowych obiektów sportowych. Uregulowania wymaga również sprawa korzystania przez młodzież z obiektów sportowych będących w dyspozycji klubów i zrzeszeń sportowych. Problem ten był wielokrotnie już podnoszony, nie doczekał się jednak dotychczas pozytywnego rozwiązania.</u>
<u xml:id="u-3.18" who="#AntoniKonaszyc">Poseł Zygmunt Filipowicz poddał pod rozwagę sprawę nadania właściwej rangi studiom wyższym w dziedzinie turystyki. Wskazując, że dotychczasowe rozwiązania traktować należy jako fragmentaryczne, postulował zorganizowanie takiej placówki analogicznej do Akademii Wychowania Fizycznego.</u>
<u xml:id="u-3.19" who="#AntoniKonaszyc">Poseł Filipowicz zwrócił również uwagę, że oficjalna statystyka z zakresu turystyki nie obejmuje rzeczywistego rozmachu i zasięgu tej dziedziny. Stąd też, w oparciu o oficjalne dane, trudno w pełni uświadamiać sobie ogrom potrzeb, jakie stwarza rozwijająca się turystyka i stosownie do tych potrzeb rozwiązywać zagadnienia ekonomiczne.</u>
<u xml:id="u-3.20" who="#AntoniKonaszyc">Zwracano również uwagę w dyskusji, że przy realizowaniu słusznego projektu turystycznego zagospodarowywania obiektów zabytkowych, nie wolno tracić z oczu racji ekonomicznych. GKKFiT, dysponując ograniczonymi środkami, przestrzegać musi zasady jak najbardziej racjonalnego ich wydatkowania.</u>
<u xml:id="u-3.21" who="#AntoniKonaszyc">Komisja przyjęła sprawozdanie Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z wykonania planu i budżetu za 1967 r. i zleciła zespołowi opracowanie uwag, które następnie skierowane zostaną do Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
<u xml:id="u-3.22" who="#AntoniKonaszyc">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła i przyjęła odpowiedzi na dezyderaty dotyczące kultury fizycznej i turystyki uchwalone w okresie od maja 1966 r. do czerwca 1967 r. Sprawozdawcą była poseł Zofia Grzebisz-Nowicka (PZPR).</u>
<u xml:id="u-3.23" who="#AntoniKonaszyc">W omawianym okresie Komisja uchwaliła 33 dezyderaty, z których 26 dotyczyło turystyki głównie przyjazdowej, a 7 — kultury fizycznej i sportu. 11 uchwalonych przez Komisję dezyderatów poruszało problemy związane z inwestycjami, natomiast 22 poświęcone były usprawnieniom organizacyjnym.</u>
<u xml:id="u-3.24" who="#AntoniKonaszyc">Na większość dezyderatów Komisja otrzymała wyczerpujące, zadowalające odpowiedzi, zawierające gwarancje pozytywnego załatwienia spraw w nich poruszonych. Dotyczy to m.in. dezyderatów postulujących zanalizowanie na sesjach terenowych rad narodowych rejonów turystycznych przygotowania do sezonu, zwiększenia przez rady narodowe kontroli społecznej nad pracą instytucji i placówek zajmujących się turystyką, opracowania wytycznych w zakresie poprawy stanu sanitarnego tras turystycznych, zabezpieczenia zwiększonych dostaw artykułów żywnościowych w rejonach rozwiniętej turystyki, objęcia ubezpieczeniami społecznymi ajentów obsługujących placówki turystyczne, zwiększenia ilości godzin wychowania fizycznego w szkołach podstawowych, upowszechnienia gimnastyki wyrównawczej, budowę i lepsze wyposażenie sal gimnastycznych itp.</u>
<u xml:id="u-3.25" who="#AntoniKonaszyc">Za niezadowalające uznała Komisja odpowiedzi na 4 dezyderaty. Dotyczy to m.in. dezyderatu w sprawie zabezpieczenia w planach inwestycyjnych zarówno przez Ministerstwo Handlu Wewnętrznego, jak i prezydia rad narodowych odpowiednich środków na modernizację i uzupełnienie wyposażenia zakładów zbiorowego żywienia oraz budowy typowych pawilonów gastronomicznych. Z odpowiedzi Ministerstwa Handlu Wewnętrznego wynika, że resort nie dysponuje środkami na ten cel, gdyż inwestycje te znajdują się w gestii rad narodowych.</u>
<u xml:id="u-3.26" who="#AntoniKonaszyc">Wątpliwość Komisji wzbudziła odpowiedź Ministra Gospodarki Komunalnej na dezyderat dotyczący poprawy zaopatrzenia w wodę miejscowości pasa nadmorskiego; z odpowiedzi resortu nie wynika, czy wytypowane do wyposażenia w podstawowe urządzenia komunalne 17 miejscowości, faktycznie zostały wyposażone w te inwestycje.</u>
<u xml:id="u-3.27" who="#AntoniKonaszyc">O WYKONANIU PLANU I BUDŻETU ZA ROK 1967 PRZEZ GŁÓWNY KOMITET KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI</u>
<u xml:id="u-3.28" who="#AntoniKonaszyc">Streszczenie informacji przedstawionej przez zastępcę przewodniczącego GKKFiT — Leszka Bednarskiego na posiedzeniu Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej w dniu 20 czerwca 1968 r.</u>
<u xml:id="u-3.29" who="#AntoniKonaszyc">W roku 1967 osiągnięty został dalszy postęp w upowszechnieniu kultury fizycznej i turystyki. Zwiększył się zasięg działania LZS, TKKF i PTTK. Ilość członków tych organizacji wzrosła o ponad 0,5 mln w porównaniu do 1966 r.</u>
<u xml:id="u-3.30" who="#AntoniKonaszyc">Istotny wpływ na upowszechnienie kultury fizycznej i turystyki miały masowe imprezy organizowane w ramach ruchu spartakiad oraz obchodów przypadających w roku 1967: jubileuszu 100-lecia polskiego sportu oraz 50-lecia Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej.</u>
<u xml:id="u-3.31" who="#AntoniKonaszyc">W minionym roku nastąpiła pewna poprawa warunków realizacji programu wychowania fizycznego dzieci i młodzieży szkolnej. Coraz bardziej owocne jest współdziałanie GKKFiT z resortem oświaty i szkolnictwa wyższego w ramach wspólnie ustalonego planu na lata 1966–1970.</u>
<u xml:id="u-3.32" who="#AntoniKonaszyc">Dalszy wkład w dzieło upowszechnienia kultury fizycznej wniosły związki zawodowe oraz organizacje młodzieżowe, współdziałające coraz lepiej z organizacjami sportowymi i turystycznymi.</u>
<u xml:id="u-3.33" who="#AntoniKonaszyc">W dziedzinie sportu kwalifikowanego rok 1967 upłynął pod znakiem przygotowań do igrzysk olimpijskich w Grenoble i Meksyku. Wyniki uzyskane w mistrzostwach świata i Europy oraz międzynarodowych i międzypaństwowych spotkaniach pozwalają stwierdzić, iż w skali europejskiej polski sport utrzymuje nadal wysoką pozycję. Podstawowe słabości naszego sportu wyczynowego to zbyt wąskie jeszcze zaplecze dla wyłonienia naszej reprezentacji, niepełna koordynacja szkolenia oraz niedostateczne zrozumienie roli pracy ideowo-wychowawczej w organizacjach sportowych.</u>
<u xml:id="u-3.34" who="#AntoniKonaszyc">Krajowy ruch turystyczny w roku 1967 objął swym zasięgiem 56 mln uczestników; w liczbie tej mieści się 32 mln osób korzystających z wypoczynku świątecznego.</u>
<u xml:id="u-3.35" who="#AntoniKonaszyc">W 1967 r. nastąpiła nieznaczna poprawa obsługi krajowego ruchu turystycznego, przede wszystkim zaopatrzenia przez handel, informacji turystycznej, ilości i jakości usług turystycznych świadczonych w ramach systemu ajencyjnego, działalności placówek kulturalnych na rzecz turystyki.</u>
<u xml:id="u-3.36" who="#AntoniKonaszyc">W 1967 r. nastąpiła również poprawa obsługi turystyki motorowej; zwiększyła się liczba punktów technicznej obsługi samochodów, warsztatów naprawczych oraz parkingów, została uruchomiona drogowa pomoc samochodowa Polskiego Związku Motorowego.</u>
<u xml:id="u-3.37" who="#AntoniKonaszyc">W procesie usprawnienia obsługi ruchu turystycznego szczególnie dużą rolę odegrały rady narodowe, które coraz więcej uwagi poświęcają przygotowaniom poszczególnych regionów i miejscowości do sezonu turystycznego.</u>
<u xml:id="u-3.38" who="#AntoniKonaszyc">W ubiegłorocznym sezonie turystycznym zanotowano równocześnie szereg niedociągnięć i braków, m.in. niezadowalający stan sanitarno-higieniczny wielu obiektów i urządzeń, niedostateczną obsługę ruchu turystycznego przez tabor PKS, brak miejsc noclegowych, zwłaszcza w takich miejscowościach jak Warszawa, Kraków, Trójmiasto, Szczecin, Zakopane.</u>
<u xml:id="u-3.39" who="#AntoniKonaszyc">Ilość turystów zagranicznych, którzy odwiedzili Polskę, była w roku 1967 o 22,9 proc. większa aniżeli w roku 1966; o 9,4 proc. wzrosła ilość turystów z krajów kapitalistycznych; wpływy dewizowe wzrosły o 13,5 proc.</u>
<u xml:id="u-3.40" who="#AntoniKonaszyc">W 1967 r. ilość nauczycieli wychowania fizycznego zwiększyła się o 755 absolwentów szkół wyższych i 333 absolwentów studiów nauczycielskich. W celu intensyfikacji i podniesienia poziomu kształcenia kadr trenerskich GKKFiT przekazał szereg zadań w tej dziedzinie wyższym szkołom wychowania fizycznego.</u>
<u xml:id="u-3.41" who="#AntoniKonaszyc">Plan inwestycyjny GKKFiT (centralny i terenowy) wykonany został w 84 proc. Stosunkowo niskie wykonanie planu spowodowane było głównie brakiem mocy przerobowej przedsiębiorstw wykonawczych. Przeprowadzone kontrole NIK wykazały szereg nieprawidłowości w wykorzystaniu środków finansowych, w zakresie planowania i realizacji działalności inwestycyjnej przez poszczególnych inwestorów, jak również w zakresie ogólnej koordynacji tej działalności przez terenowe komitety kultury fizycznej i turystyki. Szereg niedociągnięć stwierdzono również w zakresie lokalizacji obiektów sportowych, ich rozmieszczenia oraz eksploatacji bazy sportowej i turystyczno-wypoczynkowej.</u>
<u xml:id="u-3.42" who="#AntoniKonaszyc">W całokształcie spraw organizacji i zarządzania w dziedzinie kultury fizycznej i turystyki centralne miejsce zajmowały i zajmują nadal problemy:</u>
<u xml:id="u-3.43" who="#AntoniKonaszyc">- umacniania i rozszerzania koordynacji działania w zakresie kultury fizycznej i turystyki;</u>
<u xml:id="u-3.44" who="#AntoniKonaszyc">- dalszej konsekwentnej decentralizacji pionowej i poziomej;</u>
<u xml:id="u-3.45" who="#AntoniKonaszyc">- umacniania roli powiatu, a także udziału gromady w rozwoju kultury fizycznej i turystyki.</u>
<u xml:id="u-3.46" who="#AntoniKonaszyc">Szczególną uwagę zwraca się na pogłębienie procesu decentralizacji, którzy przebiega zbyt wolno. GKKFiT podjął w roku 1967 wspólnie z Radą Główną Zrzeszenia LZS i Zarządem Głównym TKKF szereg prac organizacyjnych, zmierzających do decentralizacji działalności tych organizacji. Od stycznia br. rady wojewódzkie i powiatowe LZS oraz zarządy wojewódzkie TKKF współdziałają bezpośrednio z właściwymi komitetami kultury fizycznej i turystyki i otrzymują dotacje na swoją działalność z budżetów terenowych.</u>
<u xml:id="u-3.47" who="#AntoniKonaszyc">Stworzone zostały podstawy prawne dla rozwoju działalności społecznych, gromadzkich i osiedlowych komitetów kultury fizycznej i turystyki.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>