text_structure.xml
22.4 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 23 maja 1968 r. Komisja Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, obradująca pod przewodnictwem posła Bronisława Drzewieckiego, rozpatrzyła plan perspektywiczny rozwoju nauki i techniki w leśnictwie, drzewnictwie i papiernictwie w latach 1966-1985 oraz uchwaliła dezyderaty.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- przedstawiciele Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Molendą, zastępca przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - Konstanty Laidler, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwa Finansów;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">- dyrektor Instytutu Technologii Drewna - Władysław Fabiszewski, dyrektor Instytutu Badań Leśnictwa - Bolesław Saczuk, dyrektor Instytutu Celulozowo-Papierniczego - B. Jamer oraz rzeczoznawca prof. dr Franciszek Krzysik ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego;</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">- sekretarz Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Stanisław Leśniak.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Posłowie otrzymali przed posiedzeniem obszerne materiały na piśmie przygotowane przez Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Informację na temat planu perspektywicznego rozwoju nauki i techniki w leśnictwie, drzewnictwie i papiernictwie na lata 1966-1985 złożył podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego - Tadeusz Molenda.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">(Streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#BronisławDrzewiecki">Koreferat przedstawił, powołany przez Komisję w charakterze rzeczoznawcy, prof. dr Franciszek Krzysik ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#BronisławDrzewiecki">Mimo stosowania materiałów zastępczych, zużycie drewna użytkowego stale się zwiększa; zmniejszenie następuje jedynie w kategorii drewna wykorzystywanego w stanie okrągłym, np. w kopalnictwie. Rośnie również zużycie tarcicy. Największy wzrost następuje w papiernictwie i w przemyśle tworzyw drzewnych. Te dwa kierunki dominują obecnie w przemyśle drzewnym.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#BronisławDrzewiecki">W stosunku do zaludnienia i potrzeb zasoby leśne Polski są szczupłe; w Europie na jednego mieszkańca przypada 0,32 ha powierzchni leśnej, w Polsce ten wskaźnik kształtuje się na poziomie 0,26 ha. Przeciętny zapas lasów wynosi w Polsce 89 m3/ha, w NRD - 121 m3/ha, w Rumunii - 170 m3/ha, a w Czechosłowacji - 193 m3/ha.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#BronisławDrzewiecki">Możliwości produkcyjne lasów polskich są bardzo napięte. Drzewostany o wieku do 40 lat zajmują w lasach państwowych 55 proc. powierzchni. Cała powierzchnia drzewostanów powyżej 80 lat zostanie wyrąbana do 1976 r. Ten krytyczny stan ulegnie stopniowej poprawie w latach 1976–2000. Szybki przyrost wykazuje natomiast drzewostan w wieku do 60 lat. W tej sytuacji naczelną rolę w leśnictwie odgrywa problem zwiększenia produktywności lasów. W warunkach niedoboru robotników i ustawicznego rozwoju techniki trzeba w pełni wykorzystać możliwość szerokiego wprowadzenia mechanizacji do leśnictwa i przemysłu drzewnego. Zapowiedziane przemiany w strukturze pozyskiwanej masy zrębowej stworzą konieczność przebudowy przemysłu drzewnego i dostosowanie go do korzystania z rezerw surowcowych w postaci drewna cienkiego, drewna liściastego, świeżej karpiny, odpadów korowania.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#BronisławDrzewiecki">Resort leśnictwa docenił wagę tych zagadnień, rozbudowując przemysł celulozowy oraz tworząc nieistniejący w Polsce przemysł płyt pilśniowych i wiórowych. Jednak dotychczasowe osiągnięcia inwestycyjne, jak i planowane zamierzenia nie zaspokoją potrzeb. Dotyczy to szczególnie produkcji celulozy papierniczej. W aktualnym stanie rzeczy, jeżeli nie dokonamy przesunięć inwestycyjnych, import celulozy będzie wzrastać. Trzeba więc wykorzystać wszystkie środki sprzyjające zwiększeniu dostaw papierówki. W przemyśle płyt pilśniowych należałoby ograniczyć do minimum przerób drewna iglastego, a uzyskane rezerwy skierować do przerobu na celulozę.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#BronisławDrzewiecki">Największe opóźnienia w rozwoju techniki wykazuje przemysł tartaczny. Ilość tarcicy produkowanej przez jednego robotnika w tartakach Zjednoczenia Przemysłu Tartacznego wynosi rocznie 180 m3, wtedy, gdy w tartakach fińskich sięga 800 m3 tarcicy na jednego robotnika, a w najnowocześniejszych tartakach szwedzkich — 1 200 m3. Polska będzie musiała odstąpić od dotychczasowego rozdrobnienia przemysłu tartacznego i pójść na budowę dużych kombinatów, pozwalających na pełne wykorzystanie przerabianego surowca.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#BronisławDrzewiecki">Zaplecze naukowo-badawcze leśnictwa stanowią wydziały leśne wyższych szkół rolniczych w Krakowie, Poznaniu i Warszawie oraz Instytut Badawczy Leśnictwa. Liczba pracowników naukowych oraz inżynieryjno-technicznych na wyższych uczelniach sięga liczby 200, a w Instytucie Badawczym Leśnictwa 170. Zaplecze naukowe przemysłu drzewnego stanowią wydziały technologii drewna wyższych szkół rolniczych w Poznaniu i Warszawie, Instytut Technologii Drewna w Poznaniu oraz 7 laboratoriów branżowych. Placówki te zatrudniają ok. 200 samodzielnych pracowników nauki. W przemyśle celulozowo-papierniczym działa Instytut Celulozowo-Papierniczy zatrudniający 48 pracowników naukowych oraz 2 katedry Politechniki Łódzkiej.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#BronisławDrzewiecki">Pracownicy placówek uczelnianych nie mogą poświęcić na badania naukowe więcej niż 20 proc. swojego czasu. Z braku nowoczesnej aparatury i urządzeń półtechnicznych ich badania miały i mają charakter fragmentaryczny.</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#BronisławDrzewiecki">W Polskiej Akademii Nauk nie ma placówki, która zajmowałaby się podstawowymi badaniami z zakresu leśnictwa, drzewnictwa i papiernictwa. Cały ciężar tych badań spada na instytuty resortowe. Rozbudowa potencjału naukowo-badawczego tych instytutów wydaje się nieunikniona. Przewidziane przez resort kwoty inwestycyjne na te cele nie zabezpieczą koniecznych potrzeb tych placówek, a bez powołania odpowiedniej placówki w PAN nie da się zabezpieczyć rozwoju badań teoretycznych.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#BronisławDrzewiecki">Główne kierunki badań naukowych to: produktywność lasu, mechanizacja prac leśnych, zastosowanie maszyn liczących, wypracowanie modelu kombinatu przemysłu drzewnego i nowych technologii przerobu drewna małowymiarowego oraz niskowartościowego. Potrzebne są także badania mające na celu racjonalny podział surowca drzewnego, usprawnienie metod produkcji celulozy i papieru, poprawy stanu gospodarki wodnej i ściekowej oraz badania z zakresu leśnictwa i drzewnictwa.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#BronisławDrzewiecki">Dyskusja:</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#JerzySzukała">Środki przeznaczone na badania naukowe w zakresie leśnictwa i przemysłów przetwórczych materiałów drzewnych są niedostateczne, brak kadr naukowych, a badania prowadzą instytuty naukowe i Komitet Nauki i Techniki. Konieczne jest więc jak najlepsze wykorzystanie i środków, i kadr, a więc koordynacja wszystkich poczynań badawczych.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#JerzySzukała">Należy dążyć do jak najszerszego wykorzystania stosunkowo pokaźnych rezerw surowca drzewnego. Możliwości zlikwidowania deficytu drewna w drodze importu są ograniczone. Wynika stąd, że konieczne są inwestycje w celu odpowiedniego przetworzenia rezerwowego surowca drzewnego.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#JerzySzukała">Używanie drewna w budownictwie jest marnotrawstwem. Jednakże obecna relacja cen drewna i tworzyw mogących je zastąpić skłania budownictwo do korzystania przede wszystkim z drewna jako bardziej opłacalnego.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#JerzySzukała">Zastępca przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki - Konstanty Laidler. Plan rozwoju badań naukowych, w leśnictwie, drzewnictwie i papiernictwie jest opracowany. Komitet Nauki i Techniki może tu udzielić pomocy, zwłaszcza w dziedzinie leśnictwa (nauki biologiczno-chemiczne). Przemysły drzewny i papierniczy będą musiały w najbliższej przyszłości przejść na produkcję z tworzyw sztucznych. Obecnie już Japonia i Związek Radziecki przechodzą w pewnej mierze na produkcję papierów syntetycznych. Polski przemysł chemiczny jest jeszcze daleki od tego typu rozwiązań. Komitet Nauki i Techniki będzie organizował pomoc w tym zakresie. Rolę wiodącą musi tu jednak odegrać właściwy przemysł.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#JerzySzukała">Z zagadnieniami nauki wiąże się bezpośrednio wdrażanie efektów prac badawczych. Są resorty, które znalazły formy organizacji wdrożeń, m.in. poprzez produkcyjne zakłady doświadczalne. W resorcie leśnictwa zagadnienie to nie zostało jeszcze rozwiązane.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#JózefMacichowski">Naszą gospodarkę leśną w stosunku do innych krajów Europy i związane z nią przemysły cechuje opóźnienie. Np. na pełną rekonstrukcję przemysłu tartacznego, na przekształcenie go w zespoły kombinatów uniwersalnych - trzeba 30 lat. Na nadrobienie niedoboru potencjału naukowo-badawczego leśnictwa trzeba 10 lat. Resort jest niedoinwestowany; potrzeby gospodarki leśnej nie są dostatecznie uwzględniane w planach gospodarczych.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#JózefMacichowski">Zjawisko wiatrołomów i śniegołomów powtarza się rok rocznie. Jest to wynikiem przekształcenia górskich lasów w czysto świerkowe. Trzeba więc stworzyć i realizować program przebudowy drzewostanu w górach.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#JózefMacichowski">Konieczne jest podniesienie produktywności lasów. Mamy 75 proc. drzewostanu o dynamicznym przeroście. Ale te lasy trzeba pielęgnować. Niedoinwestowanie leśnictwa, pogłębiające się trudności ze znalezieniem rąk do pracy sprawiają, że pielęgnacja lasów jest niedostateczna.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#JózefMacichowski">Brak dostatecznych środków ujemnie rzutuje na prawidłową działalność naukowo-badawczą i wdrożeniową, bez czego niemożliwe jest podniesienie na wyższy poziom gospodarki leśnej.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#LeonOlszewski">Dotkliwy brak masy drzewnej zmusza nas do poszukiwania substytutów oraz bardziej wydajnych technologii zarówno w dziedzinie leśnictwa, jak i przemysłu drzewnego. Niestety droga każdego wykonanego już pomysłu naukowego do jego praktycznego zastosowania w skali przemysłowej jest nadal za długa. Nie rozwiązaliśmy też - zdawałoby się tak prostych zagadnień jak wyręczenia pracowników leśnictw w dokonywaniu uciążliwych obliczeń, które na nich nałożono. Obliczenia te zajmują bardzo dużo czasu, który można byłoby poświęcić na pracę bezpośrednio w lesie. W przemyśle celulozowym wciąż jeszcze brak wielu podstawowych urządzeń eliminujących pracę ręczną przy szkodliwych procesach chemicznych.</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#WalentyKubica">Od lat drewno jest wypierane jako tradycyjny środek opałowy. Powstałe stąd rezerwy drewna opałowego można byłoby wykorzystać przy produkcji płyt pilśniowych, na które nieustannie rośnie zapotrzebowanie.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#StanisławWójtowicz">Trudno spodziewać się dobrych rezultatów akcji propagującej wśród chłopów zastępowanie tarcicy płytami pilśniowymi i wiórowymi, dopóki płyt tych nie można kupić w dostatecznej ilości; nie osiągnie się też większych efektów kampanii zalesiania nieużytków, gdyż nie sposób jest zdobyć dostateczną ilość sadzonek.</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#StanisławCeberek">Coraz bardziej pogłębiają się straty w lasach południowej Polski, wywołane wiatrołomami oraz szkodliwym oddziaływaniem dymów z zakładów przemysłowych. Należałoby zorganizować wspólną wizytację tych lasów przez posłów i naukowców.</u>
<u xml:id="u-8.1" who="#StanisławCeberek">Aby osiągnąć zakładany w planach perspektywicznych roczny przyrost drewna użytkowego do 30 mln m3 rocznie, trzeba zwiększyć przyrost masy drzewnej z każdego ha z 2 m3, uzyskiwanych w chwili obecnej do 5 m3.</u>
<u xml:id="u-8.2" who="#StanisławCeberek">Dla wykorzystania drewna odpadowego oraz drewna z lasów zniszczonych przez przemysł konieczne jest wyprodukowanie szeregu narzędzi mechanicznych; np. narzędzi służących do okorowania.</u>
<u xml:id="u-8.3" who="#StanisławCeberek">W planach perspektywicznych prawie całkowicie pominięto problem zwiększenia produkcyjności lasów chłopskich, których obszar obejmuje przeszło milion hektarów.</u>
<u xml:id="u-8.4" who="#StanisławCeberek">Dla podjęcia badań podstawowych w dziedzinie leśnictwa i przemysłu drzewnego konieczne jest powołanie odrębnego instytutu w Polskiej Akademii Nauk.</u>
<u xml:id="u-8.5" who="#StanisławCeberek">Dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Leśnictwa - Tadeusz Molenda, dyrektor Instytutu Badań Leśnictwa - Bolesław Saczuk, dyrektor Instytutu Celulozowo- Papierniczego - B. Jamer, dyrektor Instytutu Technologii Drewna - Władysław Fabiszewski.</u>
<u xml:id="u-8.6" who="#StanisławCeberek">Przewodniczący Komisji - poseł Bronisław Drzewiecki (ZSL): Należy postulować zorganizowanie w Polskiej Akademii Nauk placówki, która prowadziłaby badania podstawowe w dziedzinie leśnictwa. Katedry wyższych uczelni i ich zakłady badawcze trzeba rozwinąć i odpowiednio wyposażyć.</u>
<u xml:id="u-8.7" who="#StanisławCeberek">Konieczne jest wzmocnienie kadrowe i odpowiednie zaopatrzenie w aparaturę naukową placówek naukowo-badawczych resortu leśnictwa i przemysłu drzewnego. Przy Instytucie Badań Leśnictwa należy powołać placówkę badawczą historii leśnictwa.</u>
<u xml:id="u-8.8" who="#StanisławCeberek">W kolejnym punkcie porządku dziennego Komisja uchwaliła dezyderaty dotyczące pracy biur projektowych w resorcie leśnictwa i przemysłu drzewnego. Problem ten był rozpatrywany na posiedzeniu w dniu 29 marca 1968 r. (patrz BPS nr 568) IV kad.).</u>
<u xml:id="u-8.9" who="#StanisławCeberek">W uchwalonych dezyderatach Komisja m.in. postuluje:</u>
<u xml:id="u-8.10" who="#StanisławCeberek">- zabezpieczenie dopływu kwalifikowanych kadr do biur projektów;</u>
<u xml:id="u-8.11" who="#StanisławCeberek">- szersze stosowanie maszyn matematycznych przy wykonywaniu analiz ekonomicznych;</u>
<u xml:id="u-8.12" who="#StanisławCeberek">- pogłębienie nadzoru inwestycyjnego sprawowanego przez biura projektów;</u>
<u xml:id="u-8.13" who="#StanisławCeberek">- pogłębienie współpracy z placówkami zagranicznymi.</u>
<u xml:id="u-8.14" who="#StanisławCeberek">Komisja powołała 6-osobowy zespół, który dokona wizji lokalnej w Tatrzańskim Parku Narodowym w celu zapoznania się z rozmiarami szkód wyrządzonych przez wiatrołomy oraz zamierzonymi sposobami ich likwidacji.</u>
<u xml:id="u-8.15" who="#StanisławCeberek">O ZAŁOŻENIACH PERSPEKTYWICZNEGO PLANU ROZWOJU NAUKI I TECHNIKI W DZIEDZINIE LEŚNICTWA, DRZEWNICTWA I PAPIERNICTWA W LATACH 1966–1985</u>
<u xml:id="u-8.16" who="#StanisławCeberek">Informacja złożona przez podsekretarza stanu w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego -Tadeusza Molendę na posiedzeniu Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w dniu 23 maja 1968 r.</u>
<u xml:id="u-8.17" who="#StanisławCeberek">Plan rozwoju nauki i techniki w leśnictwie, drzewnictwie i papiernictwie w stadium obecnym jest poglądem samej nauki opartym na perspektywicznych zadaniach produkcyjnych poszczególnych gałęzi gospodarki narodowej. Z zadań produkcyjnych wynika, że na przełomie lat 80-tych powinniśmy dokonać zasadniczego przełomu produkcji surowcowej leśnictwa, w celu osiągnięcia -zgodnie z warunkami przyrodniczymi naszego kraju - 30 mln m3 drewna użytkowego rocznie wobec 16 mln m3 drewna użytkowego w 1965 r. Mogłoby to spowodować znaczne złagodzenie naszych niedoborów w celulozie papierniczej, którą zamierzamy importować w dosyć znacznych ilościach.</u>
<u xml:id="u-8.18" who="#StanisławCeberek">Drewno jako surowiec przemysłowy, mimo gwałtownego rozwoju produkcji mas plastycznych, znajduje na całym świecie coraz szersze zastosowanie. Krajowe zasoby leśne charakteryzują się przewagą młodszych drzewostanów, których udział w ogólnych zasobach drzewnych na pniu wynosi ok. 70 proc. Z tych względów do rozwoju prac badawczych w zakresie przyrodniczych podstaw leśnictwa przywiązuje się dużą uwagę. Tematyka badań koncentruje się tu na zagadnieniach zmierzających do zwiększenia przyrostu masy drzewnej na jednostkę powierzchni, rozwoju gospodarki zadrzewieniowej, zabezpieczenia produkcji leśnej przed ujemnym oddziaływaniem czynników biotycznych i abiotycznych, pełniejszego wykorzystania zasobów leśnych, przy utrzymaniu niezbędnego poziomu reprodukcji. Konkretnymi tematami badań są agromelioracje leśne, rekultywacje nieużytków, selekcja populacji podstawowych gatunków drzew leśnych, wprowadzenie gatunków drzew szybkorosnących, diagnostyka zjawisk chorobowych w lasach, technika pozyskania drewna małowymiarowego, karpiny itp. Chodzi przy tym o kompleksowe rozwiązywanie węzłowych zagadnień w powiązaniu z problematyką techniczną i ekonomiczną.</u>
<u xml:id="u-8.19" who="#StanisławCeberek">Na coraz szerszą skalę rozwijają się studia w dziedzinie techniki leśnictwa, ale nadal poza Polską Akademią Nauk koncentrują się one na opracowaniu właściwej technologii w leśnictwie z uwzględnieniem kompleksowej mechanizacji prac.</u>
<u xml:id="u-8.20" who="#StanisławCeberek">W ramach studiów i badań ekonomiczno-leśnych można wymienić prace nad metodami oceny produktywności lasu i efektywności w leśnictwie oraz przygotowania do zastosowania maszyn matematycznych również i w tym dziale gospodarki narodowej.</u>
<u xml:id="u-8.21" who="#StanisławCeberek">W drzewnictwie mamy do czynienia z niedostatecznym rozwojem badań, szczególnie w dziedzinie ekonomiki drzewnictwa. Tymczasem w warunkach stale zwiększającego się niedoboru drewna konieczne jest podjęcie szerokich badań w dziedzinie pełnego wykorzystania drewna liściastego i drewna podrzędnej jakości i odpadów.</u>
<u xml:id="u-8.22" who="#StanisławCeberek">Papiernictwo ma ogromne znaczenie dla gospodarki i kultury narodowej. W roku 1965/66 na 1 mieszkańca Polski przypadnie 27,3 kg papieru i tektury, wobec 30,2 kg - średniej w skali światowej. Pod względem zużycia papieru Polska zajmuje trzydzieste miejsce w świecie. Osiągnęliśmy w tej dziedzinie znaczny postęp, jednak potrzeby wzrastają znacznie szybciej. Plany perspektywiczne produkcji przewidują jako jeden z głównych kierunków rozszerzenie asortymentu i podniesienie jakości przetworów papierniczych. Przemysł papierniczy posiada bardzo ograniczoną bazę materiałową i jest zmuszony do stosowania surowców zastępczych w postaci żerdzi, zrzyn, zrębów tartacznych itp. Ponadto zachodzi konieczność wykorzystania surowców dotychczas nieużywanych lub używanych w małej ilości, jak np. słoma, papierówka topolowa i drewno opałowe.</u>
<u xml:id="u-8.23" who="#StanisławCeberek">Badania podstawowe w dziedzinie papiernictwa będą skierowane na zagadnienie mające swój związek z zadaniami produkcyjnymi. Oto przykładowe tematy: chemiczne modyfikowanie papieru, chemia celulozy i substancji towarzyszących, teoretyczne podstawy nowych metod roztwarzania surowców roślinnych na masy włókniste, wykorzystanie drewna drobnowymiarowego i małowartościowego do produkcji celulozy, metody wtórnego wykorzystania drewna w przerobie fizyko-chemicznym, zastosowanie w przemyśle celulozowym roślin jednorocznych i innych surowców włóknistych, liściastych oraz trocin.</u>
<u xml:id="u-8.24" who="#StanisławCeberek">Zwiększy się również zakres badań niezwiązanych w sposób bezpośredni z produkcją resortu leśnictwa, ale mający duży wpływ na przebieg produkcji w tym resorcie. Chodzi m.in. o mechanizację prac przeładunkowych i magazynowych, zużycie wody w zakładach produkcyjnych i oczyszczanie ścieków, chemizację procesów technologicznych.</u>
<u xml:id="u-8.25" who="#StanisławCeberek">Obecny stan zaplecza naukowo-technicznego resortu, mimo poważnych nakładów jakie poniosło państwo na jego stworzenie, nie jest jeszcze wystarczający dla podjęcia wszystkich zadań ujętych w projekcie planu. Niedostateczne jest wyposażenie zaplecza zajmującego się ekonomiką, genetyką leśną, nowo technologią produkcji tworzyw drzewnych, gospodarką energetyczną i gospodarką wodno-ściekową.</u>
<u xml:id="u-8.26" who="#StanisławCeberek">Zakłada się, że w instytutach naukowo-badawczych liczba zatrudnionych będzie w 1985 r. przeszło dwukrotnie większa niż w 1966 r., a w placówkach branżowych i zakładowych wzrost ilości zatrudnionych przy pracach naukowo-badawczych powinien być trzykrotny.</u>
<u xml:id="u-8.27" who="#StanisławCeberek">Jeszcze szybciej wzrosnąć mają nakłady gwarantujące bieżącą działalność naukowo-badawczą. Środki bieżące na ten cel wzrosnąć mają ze 180 mln zł w 1966 r. do 700 mln zł do 1985 r., a nakłady inwestycyjne w najbliższym dwudziestoleciu wynieść mają co najmniej miliard złotych.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>