text_structure.xml 31.8 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 19 lutego 1969 r. odbyło się posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów. Obradom przewodniczył poseł Wiktor Obolewicz (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu Komisji wzięli udział:</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- przedstawiciele sejmowych Komisji: Handlu Wewnętrznego, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa oraz Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy;</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">- przedstawiciele; Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym Józefem Kuleszą i zastępcą przewodniczącego - Januszem Walewskim, Ministerstwa Handlu Wewnętrznego z podsekretarzem stanu - Emilem Kołodziejem, Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z podsekretarzem stanu - Zdzisławem Przygodą, Ministerstwa Przemysłu Maszynowego z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Podgórskim, Ministerstwa Przemysłu Spożywczego i Skupu z podsekretarzem stanu - Janem Kamińskim, Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z podsekretarzem stanu - Tadeuszem Molendą oraz Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Przemysłu Chemicznego, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego i Urzędu Rady Ministrów;</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">- przedstawiciele Najwyższej Izby Kontroli z wiceprezesem - Bolesławem Szlązakiem.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">W związku z powołaniem przez Sejm posła Józefa Kuleszy na stanowisko przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, Komisja przyjęła jego rezygnację z piastowanej przez niego dotąd funkcji przewodniczącego sejmowej Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Przewodniczący obradom poseł Wiktor Obolewicz podkreślił, że poważny dorobek Komisji to w dużej mierze zasługa jej dotychczasowego przewodniczącego posła Kuleszy, jego doświadczenia życiowego i parlamentarnego.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">„Wraz z podziękowaniami za dobre i mądre kierowanie pracą Komisji - powiedział poseł Obolewicz - składamy Wam Towarzyszu Kulesza serdeczne gratulacje z powodu powołania Was przez Sejm na wysokie i zaszczytne, ale nie łatwe i odpowiedzialne stanowisko Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów. Życzymy Wam dużych sukcesów dla dobra naszej gospodarki narodowej”.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Komisja rozpatrzyła niektóre problemy zaopatrzenia rynku wewnętrznego. Referaty przedstawili: zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Janusz Walewski i podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego - Emil Kołodziej (streszczenie informacji podajemy na kartkach z numeracją rzymską).</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Następnie Komisja wysłuchała uwag opracowanych przez 4 zespoły poselskie, które badały problemy zaopatrzenia rynku w oparciu o wizytacje zakładów przemysłowych i placówek handlowych poszczególnych branż.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Uwagi zespołu do spraw przemysłu lekkiego przedstawiła poseł Ewa Trojanowska (bezp.). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Edward Graliński (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Zespół poselski skoncentrował się na branżach: dziewiarsko-pończoszniczej, wełnianej, jedwabniczej. Na rynku odczuwa się dotkliwy deficyt niektórych wyrobów tych branż, plany przewidują szybki rozwój ich produkcji. Zdaniem zespołu istnieje tu duże pole manewru surowcowego w formie łączenia włókien naturalnych i syntetycznych, urozmaicania tą drogą asortymentów, wzbogacania go o wyroby szczególnie poszukiwane. Z obserwacji, które potwierdza opinia kierownictwa i samorządów robotniczych zakładów przemysłowych, wynika, że można łagodziń niedobory rynkowe zwiększając produkcję artykułów najbardziej poszukiwanych kosztem ograniczania produkcji wyrobów, na które popyt jest mniejszy. W tej dziedzinie większe efekty przynosić powinna oparta o należyte rozeznanie rynku współpraca między przemysłem i handlem.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Stanowczo większa powinna być troska o poprawę jakości, wyższych walorów użytkowych wyrobów, o wprowadzanie nowych wzorów. Niedostateczne dostosowanie produkcji do wymogów konsumentów pogłębia społeczne odczucie niedoborów na rynku.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">W sklepach znajduje się dużo konfekcji, jednak, jak niejednokrotnie o tym mówiono i pisano, wybór modeli jest skromny, brak ubiorów dla młodzieży. Wprawdzie zapasy odzieży w hurcie w ostatnich latach maleją, jednak struktura ich jest nadal nieodpowiednia, znaczmy jest w nich jeszcze udział towarów trudno zbywalnych. Problem ten wymaga głębszej analizy ze strony i handlu, i przemysłu. Wydaje się, że wysoki stan zapasów jest jednym z czynników powodujących ograniczanie przez handel zakupów oferowanych przez przemysł nowych wzorów i modeli. Szczególnie ostro przeciwstawiać się trzeba wykorzystywaniu deficytowego surowca do produkcji tkanin o nieaktrakcyjnych wzorach i kolorystyce.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Słuszne jest stosowanie tak zwanych cen nowości, nie mogą i nie powinny one jednak obowiązywać za długo, gdyż przestają być wówczas bodźcem unowocześniania produkcji rynkowej.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Uwagi Zespołu poselskiego, który wizytował zakłady produkcyjne i handlowe przemysłu meblarskiego przedłożyła poseł Krystyna Biernacka (SD). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Jan Dziemba (PZPR) i Józef Łastowski (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Zespół wizytował montownię mebli i oddział Instytutu Technologii Drewna w Warszawie, fabryki mebli w Wyszkowie i Piotrkowie, magazyny i domy meblarskie Centrali Handlu Meblami w Warszawie i Duszkowie.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">W przemyśle meblarskim realizowany jest od 1968 r. program rozwoju tej branży. Przewiduje się, obok modernizacji i rozbudowy istniejących zakładów, budowę do roku 1975 - 16 nowych fabryk. W tym 4 - do 1970 r. Pogłębiana będzie koncentracja produkcji i zarządzania. W tym celu prowadzić się będzie komasację przedsiębiorstw, reorganizując i wzmacniając ośrodki meblarskie grupując; różne drobne zakłady jednego rejonu.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Program rozwoju meblarstwa ma na celu pełne zaspokojenie potrzeb rynku i eksportu, przy uwzględnieniu ilościowych i jakościowych wymagań odbiorców. W związku z tym poważne znaczenie ma modernizacja produkcji. Zmierzać się będzie do stosowania nowych materiałów konstrukcyjnych i wykończeniowych: płyt zamiast drewna, lakierów syntetycznych, wykładni gąbczastych itp. Rozwój przemysłu meblarskiego uzależniony jest zatem od równoczesnego rozwoju przemysłu zaopatrującego go w te artykuły. Dotychczasowa działalność fabryk przemysłu meblarskiego jest w poważnym stopniu zakłócana przez nieterminowe dostawy surowców i materiałów. Naraża to zakłady na poważne straty spowodowane przestojami. Dostarczane materiały są często nie pierwszej jakości, co rzutuje na jakość mebli.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Pełne wykonanie programu poprawy zaopatrzenia w meble uzależnione jest od terminowej realizacji zadań inwestycyjnych; plany nie są w pełni wykonywane, z powodu znanych trudności z zapewnieniem odpowiedniej mocy przerobowej przedsiębiorstw budowlanych. Brak zainteresowania krajowego przemysłu produkcją maszyn dla meblarstwa to również czynnik utrudniający rekonstrukcję tego przemysłu.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">W wielu asortymentach produkcja przemysłu meblarskiego zaspokaja już potrzeby rynku. Zaopatrzenie jest lepsze niż w latach poprzednich o czym świadczy fakt, że po raz pierwszy można było zgromadzić pewne rezerwy mebli magazynach. W dalszym ciągu występuje niedostatek mebli segmentowych, szaf bibliotecznych, stołów z połyskiem i niektórych innych mebli. Handel meblami odczuwa dotkliwy brak środków transportowych oraz pomieszczeń magazynowych i handlowych. Słusznie wydają się w związku z tym wnioski postulujące budowę ośrodków montowania mebli bezpośrednio przed dostarczeniem ich do mieszkań.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Uwagi zespołu poselskiego, który wizytował zakłady podległe Ministerstwu Przemysłu Maszynowego zreferował poseł Igor Łopatyński (PZPR). W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Jan Kołder (PZPR), Józef Raźny (SD) oraz Henryk Rutkowski (PZPR - przedst. Komisji Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa).</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Przedmiotem oceny była produkcja rynkowa zakładów podległych Zjednoczeniu Przemysłu Precyzyjnego, które specjalizują się w wytwarzaniu zmechanizowanego sprzętu gospodarstwa domowego oraz zakładów podległych Zjednoczeniu Przemysłu Elektronicznego, produkujących odbiorniki radiowe i telewizyjne.</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">Produkcja lodówek, froterek, maszyn do szycia, odkurzaczy, żelazek elektrycznych systematycznie wzrasta przy równoczesnym wzbogacaniu asortymentu i poprawie jakości. Lepszy wygląd i poprawa właściwości tego sprzętu pozwoliły na zwiększenie sprzedaży. Na przeszkodzie dalszemu rozwojowi produkcji i wprowadzaniu na rynek nowego sprzętu stoi deficyt małych silniczków elektrycznych. Wytwarzamy ich obecnie około miliona rocznie, podczas gdy potrzeby są trzykrotnie wyższe. Silniczki te wytwarzano są przestarzałymi metodami, co w wyraźny sposób wpływa na wysokość kosztów produkcji. Nowy zakład wytwarzający te urządzenia rozpocznie produkcję dopiero po roku 1970. Przemysł ten boryka się także z kłopotami wynikającymi z nieterminowych i niewłaściwych pod względem jakości dostaw kooperacyjnych. Brakuje zwłaszcza blach, rur, lakierów, materiałów izolacyjnych, uszczelek magnetycznych itp. Jakość mas plastycznych dostarczanych przez przemysł chemiczny pozostawia wiele do życzenia.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">Zjednoczenie przyjęło słuszny kierunek specjalizacji zakładów wytwarzających zmechanizowany sprzęt gospodarstwa domowego. Konsekwentnie podejmowane są wysiłki zmierzające do unowocześnienia produkcji.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">Przemysł elektroniczny zaspokaja w zasadzie zapotrzebowanie na odbiorniki radiowe i telewizyjne. W ostatnich latach nastąpiła poprawa niezawodności działania tego sprzętu.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">Zakłady legitymują się także obniżką kosztów własnych. Wg wszystkich radioodbiornikach wprowadzone zostały obwody drukowane, co znacznie zmniejszyło pracochłonność. Stosowana jest także powszechnie unifikacja elementów tego sprzętu. Jednakże rozdrobnienie serii produkcyjnych jest ciągle zbyt wielkie. Niezbędne są również postępy w specjalizacji.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Przemysł elektroniczny powinien opracować niezawodny i tani odbiornik radiowy dla ludności o najniższych dochodach. Ostatnio podjęto prace nad opracowaniem modelu takiego odbiornika przystosowanego odbioru zakresu UKF.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Wciąż niezadowalający jest wygląd naszych odbiorników, brak zwłaszcza drobnych elementów upiększających.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Wciąż jeszcze nie jest pokryte zapotrzebowanie na adaptery. Problem ten ma być w najbliższych latach rozwiązany.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">Poseł Stanisław Cieślak (ZSL) przedstawił uwagi zespołu, który badał problemy produkcji rynkowej przemysłu mięsnego, chłodniczego, mleczarskiego i owocowo-warzywnego. W skład zespołu wchodzili ponadto posłowie: Czesław Burski (ZSL), Władysław Kuszyk (PZPR), Jan Pysz (PZPR) oraz Władysław Cabaj (ZSL) - przedstawiciel Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego/.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">Powstała u nas i dalej rozwijać się będzie prawdziwie nowoczesna baza przetwórstwa i uszlachetniania płodów rolnych, jednakże przetwórstwo rolno-spożywcze nie nadąża za rozwojem produkcji rolnej. W usunięciu tej dysproporcji kryją się duże rezerwy wzbogacenia zaopatrzenia rynkowego.</u>
          <u xml:id="u-1.32" who="#komentarz">Nowoczesny przemysł przetwórczy wymaga nowoczesnych metod handlu, odpowiednich urządzeń, które służyć mają obrotowi uszlachetnionych wyrobów. Stąd szczególne znaczenie odpowiedniego doinwestowania handlu.</u>
          <u xml:id="u-1.33" who="#komentarz">Podobne znaczenie ma problem transportu, w tym również transportu specjalistycznego dla przewozu różnego rodzaju przetworzonych artykułów spożywczych oraz chłodni.</u>
          <u xml:id="u-1.34" who="#komentarz">Zharmonizowanie tempa wzrostu produkcji rolnej, przetwórstwa rolno-spożywczego, zagospodarowania masy towarowej w okresach największej podaży, oto problemy, które powinny znaleźć wyraz rocznych i wieloletnich planach gospodarczych. Od ich rozwiązania zależy przyśpieszenie rotacji towarów, niezakłócony ich przebieg od producenta surowca poprzez przetwórstwo do konsumenta.</u>
          <u xml:id="u-1.35" who="#komentarz">Również nauka rolnicza powinna w szerszym zakresie przyjść w sukurs przemysłowi rolno-spożywczemu. Dla nowoczesnych maszyn potrzebny jest odpowiedni surowiec, inaczej bowiem maszyny te nie przyniosą oczekiwanych korzyści.</u>
          <u xml:id="u-1.36" who="#komentarz">Wiele jest do zrobienia w dziedzinie koordynacji centralnej i terenowej przemysłu rolno-spożywczego, na który składają się duże nowoczesne zakłady i zakłady małe. Różne podporządkowanie tego przemysłu - zakłady kluczowe i zakłady podległe radom narodowym - zaostrza wymóg właściwej koordynacji i kooperacji.</u>
          <u xml:id="u-1.37" who="#komentarz">Istnieje ponadto problem takiej organizacji sieci magazynów, która nie dublując się - w rolnictwie, przemyśle i w handlu - ułatwiałaby właściwą cyrkulację towarów.</u>
          <u xml:id="u-1.38" who="#komentarz">Wąskim gardłem przemysłu spożywczego są opakowania. Problemem jest nie tylko ich estetyka, ale przede wszystkim ekonomika.</u>
          <u xml:id="u-1.39" who="#komentarz">W organizacji skupu, przetwórstwa, w zapewnieniu rytmiki tych operacji, w regulowaniu problemów zatrudnienia sezonowego w przemyśle rolno-spożywczym wiele zdziałać mogą rady narodowe.</u>
          <u xml:id="u-1.40" who="#komentarz">W przemyśle rolno-spożywczym notuje się wiele wartych upowszechnienia i uwzględnienia w planach gospodarczych inicjatyw.</u>
          <u xml:id="u-1.41" who="#komentarz">W dyskusji udział wzięli posłowie: Stanisław Hasiak (PZPR), Maria Mielczarek (PZPR), Zdzisław Siedlewski (SD), Józef Łastowski (PZPR), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR), Edward Graliński (PZPR), Eugeniusz Witek (ZSL), Zdzisław Balicki (PZPR), Władysław Kuszyk (PZPR), Henryk Rutkowski (PZPR - Komisja Przem. Chem. i Górnictwa); dodatkowych wyjaśnień udzielili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego - Tadeusz Podgórski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego - Zdzisław Przygoda, dyrektor Departamentu w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu - Mieczysław Stępiński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego - Emil Kołodziej i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Józef Kulesza.</u>
          <u xml:id="u-1.42" who="#komentarz">W dyskusji podkreślono, że mimo pewnej odczuwalnej poprawy zaopatrzenia rynku nadal istnieją braki w tej dziedzinie. Udzielono poparcia dla założeń opracowanego przez Komisję Planowania przy Radzie Ministrów projektu Uchwały Rady Ministrów w sprawie poprawy zaopatrzenia rynku. Zdaniem posłów realizacja tej uchwały pozwoli na dalszą poprawę zaopatrzenia.</u>
          <u xml:id="u-1.43" who="#komentarz">Rozważając jakie środki należy podjąć celem poprawy sytuacji rynkowej, wskazywano na konieczność przezwyciężania tendencji do rozwiązywania tych problemów wyłącznie w drodze inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.44" who="#komentarz">Inwestycje takie są nieodzowne, ale muszą one być poprzedzone dokładną analizą wykorzystania istniejących mocy produkcyjnych i rachunkiem ekonomicznym. W oparciu o te kryteria ustalać trzeba hierarchię ważności i pilności inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-1.45" who="#komentarz">Podstawowym zadaniem powinno być uruchamianie rezerw, które tkwią jeszcze w naszym przemyśle. Zwiększeniu produkcji rynkowej służyć będzie poprawa zaopatrzenia surowcowego, system kooperacji, jak również usprawnienie organizacji pracy w przemyśle. Tymi samymi środkami produkcji, którymi dziś dysponujemy, można - zdaniem posłów - produkować więcej towarów, bardziej odpowiadających zapotrzebowaniu. Żądanie to jest tym bardziej realne, że wzrosło ostatnio zainteresowanie załóg i samorządów robotniczych sprawami produkcji towarów rynkowych.</u>
          <u xml:id="u-1.46" who="#komentarz">Za niemniej ważny czynnik warunkujący poprawę zaopatrzenia rynku uznano pogłębienie analizy popytu. Decydującą rolę odgrywać tu powinny przedsiębiorstwa handlowe, które mają już w tej dziedzinie pewne doświadczenia. Sygnały handlu dla przemysłu powinny nie tylko wskazywać na potrzebę podejmowania nowej względnie rozszerzonej produkcji, lecz również na konieczność ograniczania a nawet zaniechania produkcji tych wyrobów, które nie znajdują nabywców i które pochłaniają duże ilości surowca, robocizny, kosztów. Sam przemysł powinien w celu badania rynku w szerszej niż dotychczas mierze wykorzystywać sieć sklepów fabrycznych. Aby mogły one spełniać swoje zadanie, muszą być lepiej i pełniej zaopatrywane w wyroby fabryki, którą reprezentują.</u>
          <u xml:id="u-1.47" who="#komentarz">W większym niż dotychczas stopniu posługiwać się należy reklamą dla celów kształtowania popytu. Jak do tej pory fundusze przeznaczone przez przemysł na ten cel nie są prawidłowo wykorzystywane.</u>
          <u xml:id="u-1.48" who="#komentarz">Doskonalić trzeba - zdaniem posłów - metody współpracy przemysłu i handlu.</u>
          <u xml:id="u-1.49" who="#komentarz">Wiele uwag padło w dyskusji na temat konieczności podejmowania dalszych starań zmierzających do poprawy jakości towarów rynkowych. Wskazywano, że bardzo dziś rozbudowane służby kontroli jakości nie osiągają zadowalających wyników. Stąd konieczność doskonalenia organizacji tych służb i jasnego sprecyzowania kryteriów jakościowych dla poszczególnych grup towarowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#WiktorObolewicz">Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów spełnia funkcje koordynujące działalność innych komisji sejmowych. Jej głównym zadaniem jest troska o zachowanie właściwych proporcji między zadaniami i środkami przyznawanymi na cele rozwoju poszczególnych branż i terenów. Taki charakter Komisji Sprawia, że dotychczas, a nie wątpliwie i w przyszłości, zajmowała się głównie mechanizmem systemów planowania, zarządzania i finansowania.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#WiktorObolewicz">Stawiając na porządku obrad przy końcu bieżącej kadencji sprawy zaopatrzenia rynku, prezydium Komisji pragnęło raz jeszcze zaakcentować, że wszystkie jej wysiłki służą rozwojowi gospodarczemu kraju, a tym samym służą poprawie warunków życia człowieka. Zaopatrzenie rynku, to niewątpliwie jeden z podstawowych czynników determinujących poziom życia człowieka.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#WiktorObolewicz">W dyskusji posłowie skoncentrowali się przede wszystkim na brakach i niedociągnięciach. Nie umniejsza to jednak osiągnięć, jakie mamy do zanotowania w bieżącej kadencji Sejmu. Osiągnięcia te mamy do zanotowania i w przemyśle produkującym na rzecz rynku, i w pracy aparatu handlu wewnętrznego.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#WiktorObolewicz">Wraz z poprawą zaopatrzenia rynku, rosną wymagania społeczne, zwiększa się wyczulenie na występujące braki i niedociągnięcia. Te braki i niedociągnięcia musimy konsekwentnie przezwyciężać.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#WiktorObolewicz">Zarówno spostrzeżenia posłów, którzy wizytowali zakłady produkcyjne i placówki handlowe, jak również przebieg dyskusji posłużą jako podstawa do opracowania dezyderatów pod adresem rządu.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#WiktorObolewicz">Komisja zleciła prezydium, by w porozumieniu z przewodniczącymi zespołów, opracowało projekt dezyderatów.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#WiktorObolewicz">NIEKTÓRE PROBLEMY POPRAWY ZAOPATRZENIA RYNKU WEWNĘTRZNEGO</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#WiktorObolewicz">Streszczenie informacji złożonych na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 lutego 1969 r.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#WiktorObolewicz">Zastępca Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Janusz Walewski:</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#WiktorObolewicz">W 1968 r., w wyniku wzrostu dochodów pieniężnych ludności o 8 proc. nastąpiło poważne ożywienie na rynku wewnętrznym. Te zwiększone przychody skierowane były przede wszystkim na zakup towarów w handlu uspołecznionym. W związku z tym sprzedaż detaliczna zwiększyła się w porównaniu z 1967 r., o 8,6 proc. i wyniosła około 358 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#WiktorObolewicz">Pewna poprawa zaopatrzenia rynku nastąpiła między innymi dzięki środkom podjętym w wyniku realizacji uchwał X Plenum KC PZPR i realizacji szeregu uchwał rządu w tej sprawie. Zaopatrzenie rynku nadal jednak nie we wszystkich artykułach odpowiadało wzrastającemu popytowi na towary. Konieczne jest dalsze dostosowywanie struktury dostaw do struktury popytu. Chociaż sprawom tym poświęcono wiele uwagi podczas realizacji ubiegłorocznego planu, nie udało się w pełni rozwiązać wszystkich problemów zaopatrzenia rynkowego.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#WiktorObolewicz">Przy ogólnej poprawie zaopatrzenia w artykuły żywnościowe nadal występowały niedobory mięsa i przetworów (zwłaszcza wieprzowiny i niektórych wyrobów wędliniarskich).</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#WiktorObolewicz">Nadal, mimo poprawy zaopatrzenia, występowały niedobory tkanin wełnianych i jedwabnych, obuwia skórzanego i gumowego, mebli, artykułów instalacyjno-sanitarnych, materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#WiktorObolewicz">W planie na rok 1969 założono wzrost sprzedaży dla ludności o 6,5 proc. Odpowiada to szacunkowi wzrostu siły nabywczej w bilansie pieniężnych dochodów i wydatków ludności.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#WiktorObolewicz">Zakłada się dalszą poprawę zaopatrzenia, przy istniejących jednakże pewnych niedoborach asortymentowych, głównie tych artykułów, które i dotychczas dostarczane były na rynek w niewystarczających ilościach. Sprawa zaopatrzenia rynku była przedmiotem szczególnej uwagi podczas prac nad tegorocznym planem. W ostatniej fazie tych prac. Komisja Planowania zaproponowała zwiększenie dostaw na rynek towarów wartości około 1,5 mld zł, przede wszystkim kosztem zmniejszenia eksportu.</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#WiktorObolewicz">Zostało to przyjęte i uwzględnione w planie. Zwiększenie dostaw dotyczy szczególnie poszukiwanych na rynku artykułów: samochodów osobowych, motocykli, rowerów, lodówek, żelazek elektrycznych, tkanin jedwabnych i lnianych, masła i ryb.</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#WiktorObolewicz">Komisja Planowania opracowała ponadto projekt uchwały rządu w sprawie dodatkowej produkcji rynkowej i stworzenia warunków dla dalszej poprawy zaopatrzenia rynku w tym roku i w latach następnych. W projekcie tym proponuje się zwiększenie dostaw poszukiwanych towarów, w porównaniu z uchwalonym planem na 1969 r., o co najmniej 3,7 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#WiktorObolewicz">W projekcie uchwały zwraca się uwagę na lepsze wykorzystanie zdolności produkcyjnych i surowców dla produkcji na rynek oraz na poprawę jakości towarów rynkowych, na uruchamianie produkcji nowych wyrobów i lepsze dostosowanie asortymentu do potrzeb ludności.</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#WiktorObolewicz">Dodatkowe wyroby na rynek, w myśl projektu Uchwały, mają być produkowane głównie w zakładach podległych Ministerstwu Przemysłu Spożywczego i Skupu (1,2 mld zł), Przemysłu Lekkiego (800 mln zł), Komitetowi Drobnej Wytwórczości (700 mln zł), Ministerstwu Przemysłu Chemicznego (400 mln zł), Ministerstwu Przemysłu Maszynowego (570 mln zł).</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#WiktorObolewicz">W projekcie Uchwały starano się uwzględnić wszystkie wnioski dotyczące zaopatrzenia rynku zgłaszane przez komisje sejmowe, rady narodowe i związki zawodowe oraz organy rządowe. Szczególnie dokładnie zbadano możliwości zwiększenia produkcji rynkowej w przemyśle drobnym, zwracając uwagę na pełne wykorzystanie mocy produkcyjnej. Dla wykonania dodatkowej produkcji na rynek, przewidziano w projekcie uchwały odpowiedni import surowców oraz maszyn i urządzeń. Zwrócono uwagę na poprawę skuteczności bodźców sprzyjających rozwijaniu pożądanej produkcji rynkowej.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#WiktorObolewicz">Realizacja propozycji zawartych w projekcie uchwały wpłynie niewątpliwie na poprawę zaopatrzenia ludności. W dalszej działalności uwzględniać się będzie w planach inwestycyjnych budowę nowych obiektów produkujących wyroby na rynku zwłaszcza te, których podaż jest jeszcze niedostateczna. Jest to najskuteczniejszy sposób poprawy zaopatrzenia w najbliższych latach.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#WiktorObolewicz">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego - Emil Kołodziej:</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#WiktorObolewicz">Rok 1968 przyniósł dalsze usprawnienie organizacji pracy handlu, wzrost sieci sklepów i zakładów gastronomicznych pogłębianie, choć w stopniu jeszcze niedostatecznym, analizy rynku. Nastąpiła pewna poprawa struktury zapasów towarowych w handlu; zmalały zapasy towarów, których podaż jest dostateczna, wzrosły natomiast zapasy towarów, których normatyw był dotychczas niewystarczający; usprawniono system zamówień, zintensyfikowano sprzedaż szeregu artykułów o dostatecznej podaży; zwiększyła się ilość kwalifikowanych pracowników handlu. Wszystko to stworzyło korzystniejsze warunki realizacji w 1969 r. zadań nałożonych na handel.</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#WiktorObolewicz">Przewiduje się, że w 1969 r. szybciej wzrastać będą dostawy rynkowe artykułów przemysłowych; w dostarczonej do sprzedaży masie towarowej udział artykułów żywnościowych stanowić będzie proc. artykułów przemysłowych - 54,7 proc., a w tym artykułów przemysłowych konsumpcyjnych 41,4 proc., artykułów przemysłowych produkcyjnych - 13,3 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#WiktorObolewicz">Przy ogólnym wzroście obrotów detalicznych o 6,7 proc., obroty handlu wiejskiego mają wzrosnąć o 7,1 proc. Jest to uzasadnione zmianami w strukturze popytu ze strony ludności wiejskiej oraz zaopatrywaniem się przez nią w coraz większej mierze w sklepach wiejskich.</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#WiktorObolewicz">Zakłada się również szybsze tempo wzrostu obrotów w zakładach gastronomicznych (o 7,3 proc.), aniżeli w sieci detalicznej (o 6,7 proc.); wynika to ze wzrostu ilości miejsc konsumpcyjnych.</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#WiktorObolewicz">W warunkach zapewniających globalną równowagę rynkową, cały wysiłek handlu i przemysłu kierowany jest na osiągnięcie równowagi asortymentowej; wyrazem tego jest przewidziany w planie na rok bieżący znacznie wyższy od przeciętnego wzrost dostaw szeregu towarów deficytowych. Jest to m.in. konsekwencją znacznie większego zainteresowania resortów i zjednoczeń przemysłowych problemami rynku. Mimo to dostawy szeregu artykułów nie zaspokoją jeszcze w pełni potrzeb; problemy zwiększania produkcji i dostaw tych artykułów w najbliższych latach są przedmiotem szczególnej troski. Zamierza się to osiągnąć m.in. przez lepsze wykorzystanie mocy produkcyjnych przemysłu terenowego, spółdzielczego, a zwłaszcza przez poprawę zaopatrzenia tego przemysłu w surowce i maszyny.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#WiktorObolewicz">Istotny wpływ na prawidłowe zaopatrzenie rynku ma współpraca pomiędzy handlem i przemysłem. Z wszystkimi resortami produkującymi na potrzebny rynku zawarte zostały ramowe porozumienia umożliwiające elastyczność działania zależnie od sytuacji rynkowej. Szczególnie istotne znaczenie ma współpraca z Ministerstwem Przemysłu Lekkiego, z uwagi na duży asortyment, wymogi sezonowości oraz zmienność potrzeb rynku. Zobowiązano przedsiębiorstwa handlowe do zawierania porozumień o stałej współpracy z przedsiębiorstwami przemysłu terenowego i spółdzielczego. Wyniki współpracy handlu z przemysłem uzależnione są w dużym stopniu od właściwego rozeznania potrzeb przez handel hurtowy i detaliczny i szybkiego przekazywania przemysłowi sygnałów i informacji. Wymaga to pogłębienia prowadzonej przez handel analizy rynku.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#WiktorObolewicz">Porozumienia handlu z przemysłem obejmują również wprowadzanie na rynek nowych wyrobów; pozycje te ujmowane są w planach. Okres wprowadzania na rynek nowych wyrobów jest wciąż jeszcze zbyt długi, a w niektórych branżach ilość nowych wyrobów jest za mała w stosunku do potrzeb.</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#WiktorObolewicz">Handel dysponuje obecnie dość licznym aparatem kontrolującym jakość towarów. Postulaty handlu zmierzają przede wszystkim do wzmocnienia kontroli technicznej w procesie produkcji, jak również do dostaw na rynek wewnętrzny większego wyboru towarów oznaczonych znakami jakości i znakami firmowymi. Niezbędna jest też poprawa formy plastycznej, kolorystyki i estetyki wyrobów. Rok ubiegły charakteryzował się poprawą jakości wielu wyrobów; jednak nadal niezbędne są wysiłki na rzecz poprawy jakości szczególnie odzieży, wyrobów pończoszniczych, galanterii skórzanej, telewizorów.</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#WiktorObolewicz">Ilościowej i jakościowej poprawie zaopatrzenia towarzyszyć musi poprawa jakości obsługi klientów m.in. przez lepsze dostosowanie sieci handlowej do potrzeb konsumentów. Dąży się do uruchamiania większej liczby dużych sklepów, w których można prezentować szerszy asortyment towarów i uławiać zakupy. Duża część nowych sklepów lokalizowana będzie w osiedlach mieszkaniowych, przy dużych zakładach przemysłowych oraz na peryferiach miast. Na rozbudowę sieci handlowej przyznane zostały dodatkowe środki inwestycyjne, dzięki którym możliwe będzie usunięcie zaległości powstałych w poprzednich latach.</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#WiktorObolewicz">Resort ma opracowany i realizuje kompleksowy program usprawniania organizacji handlu i gastronomii, który przedstawiony został sejmowej Komisji Handlu Wewnętrznego. Można wyrazić przekonanie, że realizacja tego programu wraz z podjętymi przez przemysł środkami na rzecz zwiększenia dostaw towarów rynkowych, przyczyni się do dalszej poprawy zaopatrzenia ludności w roku bieżącym.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>