text_structure.xml 43.5 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Prace komisji sejmowych nad projektem Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok i podstawowymi założeniami planu na 1968 rok oraz nad projektem ustawy budżetowej na 1967 rok zainaugurowało w dniu 19 listopada br. posiedzenie Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów z udziałem prezydiów innych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">Porządek dzienny przewidywał wysłuchanie referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok i podstawowych założeniach planu na 1968 rok oraz Referatu Ministra Finansów o projekcie ustawy budżetowej na 1967 rok. Omówiono również sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu planu i budżetu na 1967 rok.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Posiedzeniu przewodniczył Marszałek Sejmu - Czesław Wycech.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: Wicemarszałkowie Sejmu - Zenon Kliszko i Jan Karol Wende, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z Przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, I zastępcą Przewodniczącego - Tadeuszem Gede i zastępcą Przewodniczącego - Zbigniewem Januszko, przedstawiciele Ministerstwa Finansów z Ministrem - Jerzym Albrechtem i podsekretarzami stanu - Julianem Kole i Janem Duszą, Prezes Najwyższej Izby Kontroli - Konstanty Dąbrowski.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Referat o głównych kierunkach projektu Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 r. i podstawowych założeniach planu na 1968 r. przedstawił Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski. Referat o projekcie ustawy budżetowej na 1967 r. przedstawił Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">(Streszczenia referatów podajemy na kartkach z numeracją rzymską)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#JózefKulesza">Sprawy organizacyjne związane z rozpatrywaniem projektu planu i budżetu na 1967 r. przez komisje sejmowe omówił przewodniczący Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów - poseł Józef Kulesza (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#JózefKulesza">Terminarz prac przewiduje odbycie przez Sejm plenarnej debaty nad projektem planu i budżetu na 1967 r. ok. 20 grudnia.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#JózefKulesza">W związku z tym komisje sejmowe mają przeanalizować stanowiące przedmiot ich zainteresowań działy projektu planu i budżetu do 5 grudnia br. W dniach 8, 9 i 13 grudnia Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów rozpatrzy, węzłowe zagadnienia planu, ustosunkowując się równocześnie do wniosków innych komisji sejmowych.</u>
          <u xml:id="u-2.3" who="#JózefKulesza">Poseł Józef Kulesza zwrócił uwagę, że w toku prac nad projektem planu i budżetu na rok 1967 komisje powinny wykorzystać swój bogaty merytoryczny dorobek osiągnięty w toku zakończonych niedawno prac nad projektem planu 5-letniego. Powinno to pozwolić na przyspieszenie prac, a równocześnie zapewnić głęboką analizę projektu. Uwaga komisji powinna się skoncentrować na zgodności projektów z proporcjami i założeniami planu 5-letniego.</u>
          <u xml:id="u-2.4" who="#JózefKulesza">W tych samych terminach komisje sejmowe rozpatrzą sprawozdanie Rady Ministrów z wykonania planu i budżetu w 1965 r., uwagi Najwyższej Izby Kontroli do tego sprawozdania oraz wniosek NIK w przedmiocie absolutorium dla rządu za 1965 r.</u>
          <u xml:id="u-2.5" who="#JózefKulesza">Poseł Kulesza przypomniał, że na przełomie czerwca i lipca br. większość komisji rozpatrzyła sprawozdania resortów z wykonania planu w 1965 r.; obecnie należałoby więc skonfrontować, w jakim stopniu przedstawione i ocenione wówczas przez komisje sprawozdania resortów są zgodne z odpowiednimi wycinkami sprawozdania rządu. W oparciu o tę konfrontację komisje powinny sformułować wnioski i przekazać je Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
          <u xml:id="u-2.6" who="#JózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Tadeusz Jańczyk (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Alicja Musiałowa (PZPR - przewodnicząca Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej), Eugeniusz Witek (ZSL), Ewa Trojanowska (bezp.), Stanisław Kaliszewski (SD - Przewodniczący Komisji Kultury i Sztuki), Eugenia Krassowska (SD - zastępca przewodniczącego Komisji Oświaty i Nauki), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Michalina Tatarkówna-Majkowska (PZPR) i wicemarszałek Sejmu - Jan Karol Wende; dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski i Minister Finansów - Jerzy Albrecht.</u>
          <u xml:id="u-2.7" who="#JózefKulesza">W dyskusji i wyjaśnieniach rozważano wstępnie m. in. proporcje między założeniami projektu planu ręcznego a założeniami 5-latki, głównie w dziedzinie tempa wzrostu dochodu narodowego, zatrudnienia, wydajności pracy, zaopatrzenia rynku i obrotów handlowych z zagranicą.</u>
          <u xml:id="u-2.8" who="#JózefKulesza">Postulowano wyraźniejsze zaakcentowanie zadań w dziedzinie podnoszenia jakości produkcji i usług, co wiąże się ściśle z modernizacją urządzeń i wprowadzaniem postępu technicznego.</u>
          <u xml:id="u-2.9" who="#JózefKulesza">Podjęto wstępną analizę proporcji między rzeczowymi zadaniami budownictwa a mocą przerobową przedsiębiorstw budowlanych i wielkością dostaw materiałów budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-2.10" who="#JózefKulesza">Szczególną uwagę poświęcono sprawie zabezpieczenia realizacji zadań w dziedzinie budownictwa rolnego oraz budownictwa szkół i placówek oświatowych.</u>
          <u xml:id="u-2.11" who="#JózefKulesza">Poruszono również problemy polityki płac i cen.</u>
          <u xml:id="u-2.12" who="#JózefKulesza">Z pełnym poparciem spotkał się fakt zabezpieczenia w projekcie planu i budżetu rezerw; omawiano kryteria, jakie należy przyjmować przy podejmowaniu decyzji o uruchamianiu tych rezerw.</u>
          <u xml:id="u-2.13" who="#JózefKulesza">Podkreślano, że przedłożony projekt planu jest realny, aczkolwiek nie pozbawiony pewnych napięć.</u>
          <u xml:id="u-2.14" who="#JózefKulesza">Komisja powołała sprawozdawców poszczególnych części projektu planu i budżetu. I tak sprawozdawcami:</u>
          <u xml:id="u-2.15" who="#JózefKulesza">- budżetu Komisji Planowania przy Radzie Ministrów będzie poseł Igor Łopatyński (PZPR), - budżetu Głównego Urzędu Statystycznego - poseł Józef Łastowski (PZPR), - budżetu Państwowej Komisji Cen - poseł Jan Dziemba (PZPR), - planu i budżetu Komitetu Nauki i Techniki - poseł Bolesław Bednarek (PZPR), - budżetu Ministerstwa Finansów - poseł Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), - budżetu Najwyższej Izby Kontroli - poseł Czesław Burski (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-2.16" who="#JózefKulesza">Ponadto Komisja wysłucha referatów na temat niektórych zagadnień projektu planu i budżetu. Problemy dotyczące:</u>
          <u xml:id="u-2.17" who="#JózefKulesza">- produkcji przemysłowej zreferuje poseł Ewa Trojanowska (bezp.), - rolnictwa i przemysłu spożywczego - poseł Tadeusz Jańczyk (PZPR), - transportu, gospodarki komunalnej, budownictwa - poseł Krystyna Biernacka (SD), - handlu wewnętrznego i zagranicznego - poseł Władysław Kuszyk (PZPR), - oświaty, kultury, zdrowia, opieki społecznej itd. - poseł Stanisław Kozioł (ZSL).</u>
          <u xml:id="u-2.18" who="#JózefKulesza">O GŁÓWNYCH KIERUNKACH PROJEKTU NARODOWEGO PLANU GOSPODARCZEGO NA 1967 ROK I PODSTAWOWYCH ZAŁOŻENIACH PLANU NA 1968 ROK</u>
          <u xml:id="u-2.19" who="#JózefKulesza">Skrót referatu Przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - ob. Stefana Jędrychowskiego, złożonego na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 listopada 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.20" who="#JózefKulesza">Przedkładany obecnie - po upływie krótkiego czasu od chwili uchwalenia planu 5-letniego na okres 1966–1970 - projekt Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok oraz podstawowych założeń planu na 1968 rok ma stanowić próbę dostosowania zadań gospodarczych do potrzeb i możliwości gospodarki narodowej w najbliższych dwóch latach w ramach ogólnych założeń i kierunków planu 5-letniego.</u>
          <u xml:id="u-2.21" who="#JózefKulesza">W bieżącym roku nastąpiło dalsze wzmocnienie równowagi gospodarczej kraju, wyrażające się m. in. w przekroczeniu szeregu ważnych zadań NPG na 1966 rok.</u>
          <u xml:id="u-2.22" who="#JózefKulesza">Dotyczyło to w szczególności zadań w zakresie produkcji przemysłowej i rolnej. Według wstępnych przewidywań, produkcja globalna przemysłu będzie w 1966 r. o ponad 7 proc. wyższa niż w 1965 r., a zadania planu będą przekroczone prawie o 1 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.23" who="#JózefKulesza">Bardzo poważnie, bo o 7,6 proc. zostaną przekroczone w 1966 r. zadania planu w zakresie produkcji globalnej rolnictwa; będzie ona wyższa aniżeli w dobrym również - 1965 roku o 3,5 proc., przy czym produkcja roślinna wzrośnie o 2,8 proc., a produkcja zwierzęca - o 4,6 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.24" who="#JózefKulesza">W 1966 r. nastąpił dalszy, poważny wzrost działalności inwestycyjnej oraz rozszerzenie obrotów handlu zagranicznego przy jednoczesnym zwiększeniu dochodów ludności, w tym zwłaszcza ludności wiejskiej.</u>
          <u xml:id="u-2.25" who="#JózefKulesza">Przewiduje się, że nakłady inwestycyjne w gospodarce narodowej będą o 5 proc. wyższe niż w 1965 r. wobec zakładanego wzrostu o 5,8 proc. w stosunku do przewidywanego wykonania 1965 r.</u>
          <u xml:id="u-2.26" who="#JózefKulesza">W 1966 r. nastąpiła poprawa zaopatrzenia rynku; dostawy mięsa i przetworów będą o 11 proc. wyższe w stosunku do 1965 r.; poprawiło się wydatnie zaopatrzenie w mleko i przetwory mleczne.</u>
          <u xml:id="u-2.27" who="#JózefKulesza">Lepsze niż w roku ubiegłym było również zaopatrzenie rynku w wyroby przemysłowe.</u>
          <u xml:id="u-2.28" who="#JózefKulesza">Oceniając pozytywnie wyniki dotychczasowej działalności gospodarczej, nie można jednak zapominać, że w 1966 r. powstały jednocześnie pewne odchylenia od prawidłowych proporcji ekonomicznych pomiędzy wzrostem zatrudnienia i siły nabywczej ludności, a wzrostem wydajności pracy, niedobory w dziedzinie zaopatrzenia działalności inwestycyjnej w niektóre materiały budowlane, okresowe braki niektórych asortymentów wyrobów hutniczych oraz niedostosowanie niejednokrotnie do potrzeb odbiorców krajowych i zagranicznych profilu produkcji lub niewystarczająca jej jakość.</u>
          <u xml:id="u-2.29" who="#JózefKulesza">Przytoczone dotychczas ogólne wyniki gospodarcze 1966 roku wskazują, że podstawowymi zadaniami, jakie trzeba będzie realizować w 1967 roku, jest z jednej strony potrzeba utrwalenia i umocnienia osiągnięć gospodarczych, a z drugiej - konieczność przezwyciężenia powstałych opóźnień i niewłaściwych proporcji.</u>
          <u xml:id="u-2.30" who="#JózefKulesza">W szczególności podstawowym kierunkiem projektu planu na 1967 r. jest dążenie do zapewnienia wykonania podstawowych elementów planu wzrostu stopy życiowej ludności założonych w planie 5-letnim przy dalszym rozwoju gospodarki narodowej, choć w nieco bardziej umiarkowanym tempie, przy równoczesnym dalszym unowocześnieniu jej struktury oraz zapewnieniu właściwej jakości produkcji.</u>
          <u xml:id="u-2.31" who="#JózefKulesza">Z innych podstawowych problemów, które gospodarka narodowa będzie musiała rozwiązywać w 1967 roku, na czołowym miejscu należy wymienić potrzebę zrównoważenia bilansu płatniczego zarówno w obrotach z krajami kapitalistycznymi, jak i krajami socjalistycznymi.</u>
          <u xml:id="u-2.32" who="#JózefKulesza">Ze względu na potrzebę wzmocnienia równowagi bilansu płatniczego kraju, w projekcie planu na rok 1967 zostało założone wyraźnie szybsze tempo wzrostu eksportu (o 12,4 proc.) niż wzrostu importu (o 4,3 proc.); zakłada się poważny wzrost eksportu maszyn i urządzeń (o 16,8 proc.), towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego (o 14,9 proc.) oraz nastąpi wzrost eksportu surowców i materiałów o 9,3 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.33" who="#JózefKulesza">Podstawowym przedmiotem importu będą w 1967 r. nadal paliwa, surowce i materiały, których przywóz zwiększy się o 7,8 proc. Zwiększy się również (o 3,6 proc.) import maszyn i urządzeń. Natomiast import towarów rolno-spożywczych utrzyma się w zasadzie na poziomie 1966 r., a import towarów konsumpcyjnych pochodzenia przemysłowego ulegnie zmniejszeniu o 8,9 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.34" who="#JózefKulesza">Zrealizowanie postawionego w planie na 1967 r. zadania poprawy wyników handlu zagranicznego wymagać będzie dużego wysiłku produkcyjnego i akwizycyjnego, jak również podniesienia jakości wyrobów eksportowych.</u>
          <u xml:id="u-2.35" who="#JózefKulesza">Istotnym zadaniem jest położenie większego niż dotychczas nacisku na poprawę efektywności handlu zagranicznego. Wymagać to będzie obniżenia kosztów produkcji eksportowej, w oparciu o szersze wprowadzenie postępu technicznego, doskonalenie organizacji produkcji, oszczędności w zużyciu surowców, szczególnie importowanych z krajów wolnodewizowych oraz kierowania się producentów i central handlu zagranicznego przy doborze towarów na eksport kryterium ich opłacalności dewizowej z uwzględnieniem specyfiki poszczególnych rynków zagranicznych.</u>
          <u xml:id="u-2.36" who="#JózefKulesza">Zgodnie z przyjętą metodą zakładania w planie szacunku plonów podstawowych upraw na poziomie średniej z poprzednich czterech lat, wyraźnie niższej od poziomu osiągniętego w 1966 r., w projekcie planu przyjmuje się globalną produkcję rolną na poziomie niższym o około 2 proc. niż w 1966 r., w tym produkcję roślinną niższą o 4,2 proc., a produkcję zwierzęcą wyższą tylko o 0,6 proc. Tak ukształtowane założenia planu rolnictwa zawierają znaczne rezerwy, które powinny ujawnić się już w przeciętnych, a z większą siłą w lepszych niż przeciętne warunkach atmosferycznych.</u>
          <u xml:id="u-2.37" who="#JózefKulesza">W 1967 roku będziemy kontynuować i rozwijać akcję unowocześniania i poprawy zaopatrzenia rolnictwa w środki produkcji. Pod zbiory roku 1967 otrzyma rolnictwo o 12 proc. więcej aniżeli w 1965 r. nawozów mineralnych; nakłady na inwestycje produkcyjne w rolnictwie wzrosną w 1967 roku o około 8,6 proc., w tym na inwestycje państwowe - o około 5,8 proc. Wartość dostaw traktorów, silników i maszyn rolniczych dla całego rolnictwa wzrośnie w 1967 roku o 14,7 proc. Przewiduje się dalszą poprawę zaopatrzenia rynku wiejskiego w materiały budowlane, w szczególności w materiały ścienne (o ponad 8 proc.) i hutnicze (o prawie 7 proc.). I wreszcie, w 1967 roku przewiduje się dalsze usprawnienie skupu artykułów rolnych, w tym zwłaszcza przez odpowiedni rozwój i wyposażenie punktów skupu oraz rozszerzenie transportu wiejskiego.</u>
          <u xml:id="u-2.38" who="#JózefKulesza">Zakłada się, że wartość globalnej produkcji przemysłu wzrośnie w porównaniu z rokiem 1966 o 6,2 proc., natomiast produkcja czysta w przemyśle wzrośnie o 7,3 proc., co świadczy o korzystnych zmianach w strukturze produkcji przemysłowej w kierunku zwiększenia pracochłonności i zmniejszenia materiałochłonności tej produkcji.</u>
          <u xml:id="u-2.39" who="#JózefKulesza">W 1967 r. szybsze tempo od przeciętnego wykazują zwłaszcza przemysł chemiczny (o 12,2 proc.) i maszynowy (o 8,7 proc.), hutnictwo metali nieżelaznych (o 8,6 proc.), wytwarzanie energii elektrycznej i cieplnej (o 8,0 proc.) a ponadto przemysł odzieżowy, szklarski, porcelanowo-fajansowy, gumowy i poligraficzny.</u>
          <u xml:id="u-2.40" who="#JózefKulesza">W oparciu o przyjęte w projekcie planu założenia dotyczące wzrostu produkcji i usług materialnych, przewiduje się, że dochód narodowy wytworzony wzrośnie w 1967 r. w porównaniu z wykonaniem planu na 1966 r. o ok. 3,4 proc. Jest to tempo nieco wolniejsze od uzyskanego w 1966 r. i wynika z przyjętego umiarkowanego tempa wzrostu produkcji przemysłowej oraz ostrożnych założeń w zakresie produkcji rolnej. Oznacza to jednocześnie, że istnieją poważne możliwości przekroczenia założonego na 1967 r. poziomu wytworzonego dochodu narodowego, a w konsekwencji poprawy tempa wzrostu dochodu narodowego do podziału.</u>
          <u xml:id="u-2.41" who="#JózefKulesza">Pomimo stosunkowo skromnego wzrostu dochodu narodowego, podejmujemy wysiłki, by w 1967 r. można było możliwie znaczną część przeznaczyć dla potrzeb spożycia. Dlatego też zakłada się, że w 1967 r. udział akumulacji w dochodzie narodowym zmniejszy się w wyniku założonego ograniczenia tempa przyrostu zapasów. Jest to możliwe wskutek nagromadzenia w 1965 i 1966 r. dużych zapasów w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym. Tego rodzaju założenie umożliwia jednocześnie dalszy wzrost inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-2.42" who="#JózefKulesza">Spożycie dóbr konsumpcyjnych przez ludność wzrośnie w 1967 r. o ok. 4,2 proc., co w przeliczeniu na 1 mieszkańca oznacza wzrost o ok. 3,1 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.43" who="#JózefKulesza">Te nałożenia znajdują pełne pokrycie w planie obrotu towarowego, przewidującego, że zakupy towarów przez ludność w handlu detalicznym wzrosną o 7,4 proc. w porównaniu do przewidywanego wykonania 1966 r. Jednym z zasadniczych zadań gospodarki narodowej w 1967 r. jest zapewnienie dalszej poprawy zaopatrzenia rynku wewnętrznego. Realizacja tego zadania wymaga zwiększenia dostaw najbardziej poszukiwanych towarów, w tym zwłaszcza pełniejszego dostosowania ich do aktualnych potrzeb odbiorców oraz rozszerzenia i usprawnienia działalności zakładów handlowych i gastronomicznych.</u>
          <u xml:id="u-2.44" who="#JózefKulesza">W 1967 r. nastąpi dalsza poprawa zaopatrzenia rynku w artykuły spożywcze. Ogółem wartość dostarczonego na rynek mięsa i przetworów wzrośnie o 3,6 proc. w tym szczególnie szybko, bo o 68 proc. wzrośnie wartość dostaw drobiu. Poważnie wzrosną dostawy ryb morskich (o 8,4 proc.), jaj (o 7,8 proc.) i ryżu (o 6,9 proc.).</u>
          <u xml:id="u-2.45" who="#JózefKulesza">W 1967 r. kontynuowane będą zapoczątkowane w bieżącym roku kroki zmierzające do poprawy zaopatrzenia rynku w wyroby włókiennicze, których wartość zwiększy się o ponad 5 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.46" who="#JózefKulesza">Zaplanowane na 1967 r. dostawy podstawowych artykułów przemysłowych trwałego użytku zapewniają pokrycie przewidywanego zapotrzebowania ludności.</u>
          <u xml:id="u-2.47" who="#JózefKulesza">W 1967 r. nastąpi dalsza poprawa zaopatrzenia rynku w materiały budowlano-mineralne. W szczególności dostawy cementu wzrosną o 4,2 proc., materiałów ściennych o 6,1 proc. a płyt azbestowo-cementowych o 11,5 proc. Jednakże niektóre potrzeby, dotyczące zwłaszcza materiałów ściennych, mogą nie być w pełni pokryte, w związku z czym konieczne będzie uruchomienie wszystkich lokalnych rezerw wzrostu produkcji.</u>
          <u xml:id="u-2.48" who="#JózefKulesza">W miejskim budownictwie mieszkaniowym zostanie w 1967 r. oddanych do użytku około 6.681 tys. m2 powierzchni użytkowej mieszkań, co stanowi wzrost o 8 proc. w stosunku do 1966 r. Udział budownictwa spółdzielczego w mieszkaniowym budownictwie uspołecznionym powinien stanowić w 1967 r. 50,5 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.49" who="#JózefKulesza">Nakłady inwestycyjne w całej gospodarce uspołecznionej wzrosną o 8,1 proc. powyżej przewidywanego wykonania planu na 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.50" who="#JózefKulesza">Zakłada się wyższe tempo wzrostu nakładów na inwestycje produkcyjne, aniżeli wynosi tempo wzrostu całości nakładów. Przyjęcie takiej proporcji jest dyktowane koniecznością przyspieszenia rozwoju rolnictwa i przemysłu związanego z potrzebami rolnictwa, kontynuowania rozbudowy krajowej bazy surowcowej, w tym głównie w celu zwiększenia wydobycia rud siarki i miedzi, a także zapewnienia dalszego rozwoju przemysłu przetwórczego.</u>
          <u xml:id="u-2.51" who="#JózefKulesza">W przemyśle szczególnie wysoki wzrost nakładów w stosunku do przewidywanego wykonania planu na 1966 r. - zakłada się w takich gałęziach jak: przemysł celulozowo-papierniczy, (o około 52 proc.), odzieżowy (o około 46 proc.), szklarski. (o około 44 proc.), skórzano-obuwniczy (o około 30 proc.), materiałów budowlanych (o około 29 proc.). Wysokie tempo wzrostu nakładów inwestycyjnych przyjmuje się również w zakresie przemysłu chemicznego (o 21,4 proc.).</u>
          <u xml:id="u-2.52" who="#JózefKulesza">Istotnymi i trudnymi problemami planu inwestycyjnego są zagadnienia: wysokość nakładów na roboty budowlano-montażowe oraz zaopatrzenie budownictwa w niektóre materiały.</u>
          <u xml:id="u-2.53" who="#JózefKulesza">Poważne znaczenie w przedłożonym projekcie planu na 1967 r. przykłada się do rozwoju nauki i techniki. Szczególny nacisk został położony na prowadzenie intensywnych prac naukowo-badawczych, zmierzających do unowocześnienia produkcji oraz metod wytwarzania w gospodarce narodowej. Plan zakłada też skrócenie cykli badań oraz synchronizację prac naukowo-badawczych z zadaniami wdrożeniowymi, celem przyśpieszenia terminów praktycznego wykorzystania zakończonych prac. W planie założono dalszą koncentrację środków na rozwiązaniu ok. 390 problemów, wobec 425 w planie na 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.54" who="#JózefKulesza">Na realizację planu rozwoju nauki i techniki przeznacza się z funduszu postępu technicznego i ekonomicznego, w 1967 r. 3.145 mln zł, co w stosunku do 2.436 mln zł wykorzystanych w 1965 r. oznacza duży wzrost. Należy przy tym podkreślić, że kwoty te stanowią tylko część środków przeznaczonych na postęp techniczny, w zasadzie zaś postęp powinien być realizowany głównie w oparciu o środki własne przedsiębiorstw.</u>
          <u xml:id="u-2.55" who="#JózefKulesza">Podstawowym zadaniem polityki zatrudnienia, którą zamierzamy prowadzić w 1967 r., jest z jednej strony dążeniem do zapewnienia pracy dla całego przyrostu siły roboczej, a z drugiej - przeciwstawienie się nadmiernemu, nieracjonalnemu wzrostowi zatrudnienia. Sprzeczność pomiędzy tymi tendencjami jest tylko pozorna. W warunkach wszechstronnego rozwoju gospodarki narodowej jesteśmy bowiem w stanie zapewnić racjonalne zatrudnienie całego przyrostu zasobów siły roboczej.</u>
          <u xml:id="u-2.56" who="#JózefKulesza">Projekt Narodowego Planu Gospodarczego na 1967 rok zakłada poważny przyrost zatrudnienia w gospodarce narodowej (o ponad 300 tys. osób), w tym w gospodarce uspołecznionej o ponad 280 tys. osób, czyli 3,3 proc. W ramach ogólnego przyrostu przewiduje się wzrost zatrudnienia w przemyśle o 2,9 proc., a w budownictwie o 3,5 proc. Wielkość tego przyrostu odpowiada w zasadzie przyrostowi zasobów siły roboczej.</u>
          <u xml:id="u-2.57" who="#JózefKulesza">W projekcie planu założono wzrost wydajności pracy w przemyśle o 3,6 proc., a w budownictwie o 6,1 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.58" who="#JózefKulesza">Założone w planie wprowadzenie postępu technicznego, unowocześnienie zakładów pracy oraz dalsze zwiększenie udziału w ogóle zatrudnionych kadr o średnim i wyższym wykształceniu, stwarzają realne przesłanki nie tylko dla osiągnięcia, lecz również i dla przekroczenia założonego poziomu wydajności pracy.</u>
          <u xml:id="u-2.59" who="#JózefKulesza">Dlatego też szczególnego znaczenia nabiera szerokie wdrażanie racjonalnych, naukowych metod organizacji pracy, bez których nie mogą być w pełni wykorzystane istniejące obiektywnie możliwości zwiększenia wydajności. I wreszcie nie mniej ważne jest powszechne doprowadzenie do świadomości wszystkich pracujących, że w ostatecznym rachunku o efektywnym i szybkim rozwoju gospodarki narodowej oraz o poziomie zarobków decyduje w przeważającym stopniu wzrost wydajności pracy.</u>
          <u xml:id="u-2.60" who="#JózefKulesza">Wstępne założenia planu na r. 1968 przewidują pewne przyśpieszenie tempa rozwoju w porównaniu z obecnymi założeniami na rok 1967. I tak np. globalna produkcja przemysłowa wzrośnie w porównaniu z r. 1967 - o 7,8 proc., dochód narodowy o 7,0 proc. inwestycje o 8,3 proc., a fundusz spożycia o 4,8 proc.</u>
          <u xml:id="u-2.61" who="#JózefKulesza">Założenia te mają oczywiście charakter wstępny i orientacyjny, tym niemniej ujęcie w projekcie planu założeń na rok następny ma kapitalne znaczenie, gdyż umożliwia przedsiębiorstwom i zjednoczeniom właściwe i z trochę dłuższą perspektywą zaplanowanie swojej działalności.</u>
          <u xml:id="u-2.62" who="#JózefKulesza">Przytoczone dane dotyczące projektu planu na 1967 r. i założeń na 1968 r. świadczą o realności pełnego wykonania uchwalonego niedawno przez Sejm planu 5-letniego. Lata 1967 i 1968 oznaczają dalszy poważny rozwój, dalszy postęp, dalszy krok naprzód w budownictwie socjalizmu.</u>
          <u xml:id="u-2.63" who="#JózefKulesza">O PROJEKCIE USTAWY BUDŻETOWEJ NA ROK 1966.</u>
          <u xml:id="u-2.64" who="#JózefKulesza">Informacja Ministra Finansów Jerzego Albrechta na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w dniu 19 listopada 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.65" who="#JózefKulesza">Realizacja tegorocznych zadań gospodarczych i finansowych sprawia, że można oczekiwać wyższych niż planowane dochodów budżetowych, co pozwoli na sfinansowanie odpowiednio wyższych wydatków na rozwój gospodarki, i usług socjalno-kulturalnych.</u>
          <u xml:id="u-2.66" who="#JózefKulesza">Dochody Budżetu Państwa wyniosą w br. ok. 317 mld zł; będą o ok. 12 mld zł wyższe niż planowano i ok. 6 proc. wyższe niż w ub. r. Wydatki Budżetu Państwa wyniosą ok. 312 mld zł i będą o ponad 12 mld zł wyższe niż planowano, przekraczając o ok. 8 proc. poziom ub. r. Bieżący rok zamkniemy nadwyżką budżetową rzędu ok. 5 mld zł. Składają się na nią ponadplanowe wpływy z niektórych gałęzi przemysłu i innych działów gospodarki uspołecznionej.</u>
          <u xml:id="u-2.67" who="#JózefKulesza">Osiągnięte dochody pozwoliły na zwiększenie wydatków budżetowych przede wszystkim na potrzeby rozwojowe przedsiębiorstw przemysłowych, na sfinansowanie szeregu dodatkowych inwestycji w przemyśle i handlu, na zwiększenie wydatków na utrzymanie dróg, na remonty kapitalne i bieżące w gospodarce komunalnej i mieszkaniowej, na oświatę i ochronę zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.68" who="#JózefKulesza">W br. globalne dochody ludności cechuje wydatny wzrost, na który składa się przyrost płac z tytułu wzrostu zatrudnienia, regulacji płac oraz ponadplanowy skup produktów rolnych. Dochody te pozwoliły nie tylko na poważny wzrost zakupów przez ludność towarów i usług, ale również na wzrost zasobów pieniężnych ludności, a zwłaszcza oszczędności. Przyrost wkładów oszczędnościowych wyniesie zapewne ponad 11 mld zł, a ich stan na koniec br. osiągnie ok. 64 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.69" who="#JózefKulesza">Ogólnie można powiedzieć, że w 1966 r. zapewnione zostały niezbędne środki na finansowanie rozwoju gospodarki, jak również środki na poprawę działalności urządzeń socjalno-kulturalnych. Zapewniono warunki.działania nowego systemu finansowego. Możliwe było także dokonanie dla wielu grup zatrudnionych regulacji płac, której skutki w skali rocznej szacuje się na ok. 5 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.70" who="#JózefKulesza">Projekt budżetu na 1967 r. przewiduje osiągnięcie ponad 321 mld zł dochodów oraz wydatki rzędu 316 mld zł.</u>
          <u xml:id="u-2.71" who="#JózefKulesza">Dochody budżetu wzrosną o ok. 1,3 proc. a wydatki w porównaniu z przewidywanym wykonaniem budżetu o ok. 1,2 proc. w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.72" who="#JózefKulesza">Udział dochodów z gospodarki uspołecznionej w ogólnej kwocie dochodów budżetu wzrasta z 70 proc. w 1966 r. do 73 proc. w 1967 r. Na zwiększenie udziału dochodów budżetu od przedsiębiorstw gospodarki uspołecznionej wpływa planowany wzrost wpływów od gospodarki uspołecznionej, jak i m. in. decyzja o przekazaniu z budżetu do Narodowego Banku Polskiego lokat PKO, które są źródłem kredytów bankowych, zwłaszcza dla ludności. Budżet przejmie z akumulacji przedsiębiorstw w 1967 r. ok. 2,9 proc. więcej niż w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.73" who="#JózefKulesza">Zarówno tempo wzrostu produkcji, jak i akumulacji założone są na ogół ostrożnie i istnieją możliwości poprawy wyników w toku realizacji planu, zwłaszcza dzięki wzrostowi wydajności pracy i poprawy rytmiki produkcji. Natomiast w budownictwie i w przemyśle ciężkim realizacja planu będzie wymagała znacznych wysiłków.</u>
          <u xml:id="u-2.74" who="#JózefKulesza">Rok bieżący upłynął pod znakiem intensywnego wdrażania zasad nowego systemu finansowego. Jak wiadomo, zakładają one zwiększenie roli rentowności jako zasadniczego wskaźnika syntetycznego oceny działalności przedsiębiorstw i zjednoczeń. Nowy system finansowy przewiduje ponadto, że przedsiębiorstwa powinny same wygospodarować środki na swoje potrzeby eksploatacyjne i rozwojowe. Gromadzone w bieżącym roku środki z odpisów z zysku pozwolą kluczowym przedsiębiorstwom przemysłowym finansować już w 1967 r. we własnym zakresie część przyrostu zapasów i inwestycji.</u>
          <u xml:id="u-2.75" who="#JózefKulesza">Równocześnie zakłada się na rok 1967 poważne zwiększenie udziału zjednoczeń w podziale akumulacji. Znajduje to m. in. wyraz w zwiększeniu odpisów z zysku na fundusz inwestycyjny zjednoczeń o ponad 19 proc. w porównaniu z br. Jest to wyrazem wzrostu roli zjednoczeń w kierowaniu inwestycjami m. in. związanymi z programem rekonstrukcji branż.</u>
          <u xml:id="u-2.76" who="#JózefKulesza">Liczby charakteryzujące fundusze przedsiębiorstw i zjednoczeń są szacunkowe i jeżeli przedsiębiorstwa zdołają wygospodarować większe zyski, wówczas otrzymają do swojej dyspozycji odpowiednio większe środki.</u>
          <u xml:id="u-2.77" who="#JózefKulesza">Zgodnie z zaleceniami...</u>
          <u xml:id="u-2.78" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u>
          <u xml:id="u-2.79" who="#JózefKulesza">... Plenum KC PZPR, opracowywane są m. in. rozwiązania szczegółowe zmierzające do stworzenia dodatkowych zachęt i sankcji sprzyjających poprawie rytmiki produkcji i kooperacji. Podjęte zostały także prace zmierzające do stworzenia korzystniejszych warunków dla bardziej oszczędnego wykorzystania siły roboczej.</u>
          <u xml:id="u-2.80" who="#JózefKulesza">Wpływy podatkowe od gospodarki nieuspołecznionej obniżają się ok. 10 mld zł w br. do ok. 9,7 mld zł w 1967 r. w związku z projektowanym rozszerzeniem ulg podatkowych. Podatki i opłaty wiejskie będą w 1967 r. o ok. 1,7 proc. niższe niż w br. Niezależnie bowiem od dotychczasowego systemu ulg podatkowych, wprowadzamy od 1967 r. ulgi inwestycyjne dla niektórych grup gospodarstw na ziemiach centralnych. Objęte nimi zostaną te gospodarstwa i te rejony kraju, gdzie jednym z podstawowych warunków uruchomienia rezerw produkcyjnych jest szybka aktywizacja budownictwa gospodarczego, np. tereny wielkich melioracji i obszary słabo zagospodarowane.</u>
          <u xml:id="u-2.81" who="#JózefKulesza">Od przyszłego roku rozpocznie się drugi etap wprowadzania udogodnień w opodatkowaniu rzemiosła. Odpowiednie akty prawne ogłoszono już w połowie 1966 r. Pomimo przewidywanego na 1967 r. dalszego rozwoju rzemiosła, budżet zakłada, w związku z wprowadzonymi ulgami, spadek wpływów podatkowych od zakładów rzemieślniczych o ok. 220 mln zł.</u>
          <u xml:id="u-2.82" who="#JózefKulesza">W pozostałej gospodarce nieuspołecznionej, poza rzemiosłem, obok wprowadzonych w br. ulg podatkowych dla prywatnej gastronomii oraz niektórych kategorii nierzemieślniczych zakładów usługowych, na szczególne podkreślenie zasługuje polityka podatkowa, zmierzająca do przyspieszenia rozwoju produkcji ściennych materiałów budowlanych. Rolnicy, którzy obok prowadzenia gospodarstwa rolnego produkują określone ilości materiałów budowlanych nie są z tego powodu dodatkowo opodatkowani. Z szerokich zwolnień i ulg korzystają też chłopskie zespoły produkcji materiałów budowlanych, nawet jeśli produkują na sprzedaż. Prawie wszystkie prywatne cegielnie, wapienniki itp. przedsiębiorstwa mają prawo do uproszczonych, ryczałtowych form opodatkowania. Od stycznia 1967 r. obniżony zostanie podatek dochodowy od przedsiębiorstw produkujących materiały budowlane.</u>
          <u xml:id="u-2.83" who="#JózefKulesza">Wydatki budżetu związane z finansowaniem inwestycji wynoszą w 1967 r. ponad 57 mld zł i będą o 5 proc. niższe niż br. Wzrasta natomiast udział kredytu i środków własnych przedsiębiorstw w finansowaniu inwestycji. W 1965 r., tj. przed wprowadzeniem nowego systemu finansowego udział budżetu w finansowaniu inwestycji gospodarki uspołecznionej wynosił. ok. 51 proc., a w 1967 r. po wprowadzeniu nowego systemu - 37 proc. Finansowanie inwestycji, w myśl nowego systemu finansowego, zwiększa zainteresowanie i odpowiedzialność przedsiębiorstw oraz zjednoczeń za prowadzone przez nie inwestycje.</u>
          <u xml:id="u-2.84" who="#JózefKulesza">Łączne środki na inwestycje dla potrzeb nauki, szkolnictwa, kultury, ochrony zdrowia, turystyki i administracji. wyniosą w 1967 r. ok. 9 mld zł. Wydatki budżetowe na inwestycje oświaty w wysokości 2,6 mld zł zostaną w 1967 r. uzupełnione przez włączenie do finansowania tej grupy inwestycji. ok. 1,6 mld zł środków ze Społecznego Funduszu Budowy Szkół i Internatów.</u>
          <u xml:id="u-2.85" who="#JózefKulesza">Finansowanie budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z założeniami polityki mieszkaniowej, w jeszcze większym niż dotychczas stopniu realizowana będzie w oparciu o wkłady własne ludności i kredyty przyznawane spółdzielniom. Wyrazem tego jest przewidywany na 1967 r. wzrost kredytów dla spółdzielni o ok. 40 proc. Zostają również zwiększone wydatki budżetu na resortowe budownictwo mieszkaniowe, ze względu na potrzeby mieszkaniowe pracowników w nowo rozwijanych ośrodkach przemysłowych. Wzrosną również wypłaty kredytów na indywidualne budownictwo mieszkaniowe z ok. 810 mln zł w br. do 930 mln zł w 1967 r.</u>
          <u xml:id="u-2.86" who="#JózefKulesza">Realizacja planu inwestycyjnego będzie jednym z najtrudniejszych zadań 1967 r. i w tej dziedzinie niezbędna będzie rygorystyczna dyscyplina.</u>
          <u xml:id="u-2.87" who="#JózefKulesza">Budżet na 1967 r. przewiduje na inwestycje w rolnictwie ponad 12 mld zł. Środki te przeznacza się na melioracje, elektryfikację, zaopatrzenie wsi w wodę, różnego rodzaju zakłady i stacje rolnicze oraz na inwestycje państwowych przedsiębiorstw rolnych, głównie PGR i POM. Poza tym ok. 5 mld zł nakładów na inwestycje rolne, tj. o ok. 21 proc. więcej niż w br. finansowane będzie ze środków FRP.</u>
          <u xml:id="u-2.88" who="#JózefKulesza">O ok.19 proc. wzrosną wydatki bieżące na rozwój produkcji rolnej, które wyniosą ponad 4 mld zł. Są to nakłady, z których w przeważającej mierze korzystają rolnicy indywidualni; zalicza się do tych nakładów środki na poprawę jakości materiału budowlanego i rozwój inseminacji zwierząt, opiekę weterynaryjną, program nasienny i ochrony roślin, konserwację urządzeń melioracyjnych itp. Rola kredytu stale wzrasta.</u>
          <u xml:id="u-2.89" who="#JózefKulesza">Na rok 1967 przewidziano kredyty bankowe dla indywidualnego rolnictwa w kwocie 21 mld zł, w tym ok. 5,7 mld zł kredytów inwestycyjnych. Jeżeli zaopatrzenie w materiały budowlane pozwoli, w planach operatywnych kredyty dla rolnictwa będą mogły ulec dalszemu zwiększeniu.</u>
          <u xml:id="u-2.90" who="#JózefKulesza">Rozmiary kredytów obrotowych kształtujemy elastycznie, zaspokajając w zasadzie wszystkie potrzeby produkcyjne rolników. W kredytowaniu inwestycji rolnych stosowana jest zasada koncentracji kredytów w rejonach posiadających możliwości znacznego zwiększenia produkcji, tj. tereny zmeliorowane i słabo zagospodarowane. Uwzględnia się przede wszystkim potrzeby gospodarstw słabszych ekonomicznie, mających możliwości rozwoju produkcji.</u>
          <u xml:id="u-2.91" who="#JózefKulesza">Przewiduje się także szersze wprowadzenie szczególnie dogodnych warunków kredytowych dla rolników, którzy nabędą i zagospodarują grunty. PFZ oraz rozszerzenie kredytów na zakup gruntów przez młodych rolników i przez gospodarzy, pragnących upełnorolnić swoje gospodarstwa. Kredyty takie eksperymentalnie wprowadziliśmy już w br.</u>
          <u xml:id="u-2.92" who="#JózefKulesza">Wydatki bieżące, związane z funkcjonowaniem urządzeń socjalno-kulturalnych ogółem wynoszą ponad 52,8 mld zł i są o 6,2 proc. wyższe niż w br.</u>
          <u xml:id="u-2.93" who="#JózefKulesza">Wydatki na oświatę i kulturę zwiększą się o 5,1 proc., w tym na szkolnictwo wyższe - o 8,3 proc. Wydatki bieżące na ochronę zdrowia wyniosą 22 mld zł i będą o 8 proc. wyższe niż w 1966 r. a wydatki na ubezpieczenia społeczne wyniosą 34,4 mld zł. w tym na renty ponad 20 mld zł, tj. o ponad 7 proc. więcej niż w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.94" who="#JózefKulesza">W kształtowaniu wydatków na usługi socjalno-kulturalne, poza zapewnieniem środków na sfinansowanie rzeczowego programu rozwoju szkół, internatów, szpitali itp. dąży się do intensyfikacji wykorzystania istniejących już urządzeń socjalno-kulturalnych i poprawy ich jakości. Wyrazem tego jest w planie na 1967 r. przede wszystkim wzrost zatrudnienia, pozwalający na lepsze wykorzystanie urządzeń.</u>
          <u xml:id="u-2.95" who="#JózefKulesza">W dążeniu do poprawy jakości usług socjalno-kulturalnych przyjęto na bieżące 5-lecie program poprawy norm na wyżywienie w internatach, domach dziecka, szpitalach, sanatoriach itp. oraz norm na leczenie w szpitalach, którego realizacja wymagać będzie w okresie tego pięciolecia ok. 2,4 mld zł. Zmiany tych norm zostały zapoczątkowane już w 1966 r.</u>
          <u xml:id="u-2.96" who="#JózefKulesza">Nie wszystkie przedsięwzięcia, zmierzające do bardziej intensywnego wykorzystania urządzeń i poprawy jakości usług socjalno-kulturalnych realizowane mogą być jednak w oparciu o środki budżetowe. Podejmowane są więc wysiłki, zmierzające do większego angażowania środków ludności i niektórych instytucji, zwłaszcza związków zawodowych, klubów sportowych itp.</u>
          <u xml:id="u-2.97" who="#JózefKulesza">Według projektu budżetu na 1967 r. rady narodowe wydadzą ok. 81 mld zł, co stanowi ok. 26 proc. wydatków budżetu państwa.</u>
          <u xml:id="u-2.98" who="#JózefKulesza">W 1967 r. wzrosną dodatkowo możliwości finansowania rozwoju gospodarki terenowej, niezależnie od środków zawartych w budżetach rad narodowych, w wyniku utworzenia Funduszu Aktywizacji Małych Miast. Fundusz ten zostanie utworzony z centralnej rezerwy inwestycyjnej i już w przyszłym roku wyniesie 200 mln zł, a w latach następnych bieżącego pięciolecia wzrośnie do 1,5 mld zł. O kredyty z niego przyznawane mogą się ubiegać rady narodowe miast i osiedli miejskich, w których liczba ludności nie przekracza 10 tys. osób, a które posiadają nadwyżki siły roboczej i potrafią zaproponować odpowiednie inwestycje produkcyjne lub usługowe, zapewniając uzyskanie szybkich efektów.</u>
          <u xml:id="u-2.99" who="#JózefKulesza">Ponadto, opracowuje się projekt utworzenia Funduszu Miejskiego w miastach nie stanowiących powiatów, który byłby tworzony z niektórych dotychczasowych źródeł dochodów własnych budżetów rad narodowych. Służyłby on finansowaniu rozwoju urządzeń komunalnych, usług kulturalnych i turystycznych oraz lokalnych przedsięwzięć produkcyjnych, podobnie jak na wsi fundusz gromadzki.</u>
          <u xml:id="u-2.100" who="#JózefKulesza">Nowe zasady rozliczenia środków inwestycyjnych dotyczą także i rad narodowych. Niewykorzystane przez gospodarkę terenową w br. środki inwestycyjne pozostają w jej dyspozycji na rok następny. Nadal i konsekwentnie będzie realizowana zasada refundacji radom narodowym ubytków w dochodach względnie wzrostu wydatków budżetowych w związku z realizacją przez nie wytycznych w sprawie ulg podatkowych, popierania rozwoju usług itp.</u>
          <u xml:id="u-2.101" who="#JózefKulesza">Porównanie pieniężnych dochodów i wydatków ludności w planie na rok 1967 wskazuje, że planowane dostawy towarów i usług równoważą przewidywany wzrost siły nabywczej ludności i pozwalają na wzrost zapasów towarów rynkowych. Ażeby jednak te założenia bilansowe znalazły wyraz w rzeczywistym wzmocnieniu równowagi pieniężno-rynkowej niezbędne jest odpowiednie dostosowanie asortymentu i jakości produkcji do potrzeb rynku oraz przeciwdziałanie gromadzeniu nadmiernych i zbędnych zapasów, jak również zahamowanie tendencji do nadmiernego wzrostu zatrudnienia i związanego z nim funduszu płac.</u>
          <u xml:id="u-2.102" who="#JózefKulesza">W ostatnich latach stworzyliśmy poważny zespół środków oddziaływania na strukturę sprzedaży, co w istotny sposób wzmacnia równowagę rynkową. Jednym z tych środków jest polityka kredytowa.</u>
          <u xml:id="u-2.103" who="#JózefKulesza">Poza omówionym już kształtowaniem wypłat kredytów dla rolnictwa na wspomnienie zasługują kredyty na zakupy ratalne towarów; ich wypłaty zbliżą się w przyszłym roku do 12 mld zł i będą jeszcze ważniejszym niż dotychczas czynnikiem oddziaływania na strukturę sprzedaży.</u>
          <u xml:id="u-2.104" who="#JózefKulesza">Niemałą rolę w naszej gospodarce zajmują nadal wkłady oszczędnościowe ludności. Przewidywać można, że wzrosną one w przyszłym roku równie wydatnie, jak w bieżącym, tj. o ponad 11 mld zł i wyniosą na koniec przyszłego roku około 75 mld zł. Sprzyjać temu powinny udoskonalenia w systemie oszczędzania, a m. in. obecnie rozszerzony system bezgotówkowej regulacji niektórych płatności przez posiadaczy książeczek PKO oraz zapoczątkowany system obrotów czekowych.</u>
          <u xml:id="u-2.105" who="#JózefKulesza">Wzrost oszczędności jest dowodem stopniowej poprawy warunków życia ludności i bardzo cennym dorobkiem nie tylko poszczególnych rodzin, ale całego naszego społeczeństwa. Z myślą o tym dorobku rozwijamy niektóre gałęzie produkcji rynkowej, a zwłaszcza przemysł motoryzacyjny oraz spółdzielcze budownictwo mieszkaniowe.</u>
          <u xml:id="u-2.106" who="#JózefKulesza">Ponadto poprawie sytuacji pieniężno-rynkowej sprzyjać mają, jak wiadomo, nowe zasady finansowania gospodarki i projektowane dalsze usprawnienia w funkcjonowaniu bodźców zainteresowania materialnego.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>