text_structure.xml
14.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 21 października 1966 r. Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Kuleszy (PZPR), rozpatrzyła problemy postępu technicznego w pięcioletnim planie rozwoju gospodarki narodowej na lata 1966-1970.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W obradach udział wzięli:</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">- przedstawiciele sejmowych komisji: Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, Komunikacji i Łączności, Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Oświaty i Nauki, Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego;</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">- przedstawiciele Komitetu Nauki i Techniki z przewodniczącym Komitetu - wicepremierem Eugeniuszem Szyrem i I zastępcą przewodniczącego - min. Mieczysławem Leszem, przedstawiciele Komisji Planowania przy Radzie Ministrów z przewodniczącym - Stefanem Jędrychowskim, zastępca przewodniczącego - Roman Fidelski dyrektor Zespołu NIK - Edward Demidowski oraz przedstawiciele Ministerstwa Finansów.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">Problemy postępu technicznego, jego efektywności i wpływu na rozwój gospodarki narodowej przedstawił w imieniu zespołu poselskiego - poseł Wiktor Obolewicz (PZPR). W skład zespołu weszli ponadto posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Jan Dziemba (PZPR), Jan Kołder (PZPR) i Józef Łastowski (PZPR).</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Poważne zadania postawione przez ubiegły plan pięcioletni w dziedzinie rozwoju techniki wymagały powołania organu odpowiedzialnego za realizację tych zadań, koordynującego działalność w zakresie postępu technicznego, stwarzającego tej. działalności jak najdogodniejsze warunki. Organem takim stał się powołany w 1963 r. Komitet Nauki i Techniki.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">5-letni plan rozwoju techniki na lata 1961-1965, którego główne kierunki wytyczały zadania w zakresie mechanizacji ciężkich i pracochłonnych robót, automatyzacji procesów wytwarzania, rekonstrukcji technicznej i modernizacji zakładów, lepszego wykorzystania zasobów surowców i materiałów, unowocześniania konstrukcji maszyn oraz technologii, wytwarzania, przyspieszania rozwoju, elektroniki, techniki jądrowej itd. przyniósł znaczne osiągnięcia w wielu dziedzinach techniki. I tak w przemyśle maszynowym wprowadzono w tym okresie do produkcji kilka tysięcy nowych wyrobów, uzyskana znaczny postęp i podniesienie poziomu technicznego przemysłu chemicznego, co wyrażała się m. in. uruchomieniem produkcji poważnej ilości nie wytwarzanych dotąd wyrobów i podnoszeniem poziomu technologicznego procesu wytwarzania. Uzyskano poprawę szeregu wskaźników techniczno-ekonomicznych. Wyższy poziom osiągnęła technika w dziedzinie transportu; znacznemu tempu elektryfikacji kolei towarzyszyło wykonanie szeregu prac badawczych np. z dziedziny automatyzacji zabezpieczenia ruchu oraz zwiększenia stopnia mechanizacji. Zakończono w ubiegłej pięciolatce szereg prac konstrukcyjnych dla ciężkich robót drogowych itp.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Te bezsporne osiągnięcia nie mogą jednak przesłonić faktu, że postęp techniczny w naszym kraju realizuje się zbyt wolno, i że w wielu dziedzinach nie nadążamy jeszcze za tempem rozwoju techniki światowej. Przejście na bardziej intensywne metody gospodarowania wymaga przyspieszania tempa wprowadzania postępu technicznego do wszystkich dziedzin tej gospodarki.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Poważne, rosnące z roku na rok środki funduszu postępu techniczno-ekonomicznego nie były w poprzednich latach w pełni wykorzystywane (np. w 1955 plan funduszu postępu techniczno-ekonomicznego wykonany został w 87,8 proc.).</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Dotychczasowa niepełna realizacja zadań rozwoju techniki i to zarówno zadań zawartych w narodowych planach gospodarczych, jak również podejmowanych przez zjednoczenia i przedsiębiorstwa - wymaga zaostrzenia i rozszerzenia kontroli sprawowanej przez Komitet Nauki i Techniki, wymaga też bardziej wnikliwego badania sytuacji w zakładach pracy, głębszego wnikania w opinię załóg robotniczych w celu podejmowania decyzji sprzyjających wykonywaniu tych zadań i stwarzania warunków sprzyjających wprowadzaniu postępu technicznego w podstawowych ogniwach naszego życia gospodarczego.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Poseł Obolewicz omówił szczegółowo w dalszym ciągu swego wystąpienia wyniki przeprowadzonych analiz realizacji planów postępu technicznego w wybranych zakładach przemysłu maszynowego, chemicznego i włókienniczego.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Wyniki tych analiz pozwalają na stwierdzenie, że ilość realizowanych tematów np. z zakresu rozszerzenia mechanizacji, automatyzacji oraz postępowych metod technologicznych nie osiąga planowanych założeń, że występuje przypadkowość w ujmowaniu w planie poszczególnych tematów, czego rezultatem jest m. in. nie uzyskiwanie założonych efektów; nie dostateczne jest jeszcze zainteresowanie nowoczesnością i poprawą jakości produkcji; trudności w realizowaniu zadań postępu technicznego powodują niedostateczne i nieterminowe dostawy materiałów, maszyn i urządzeń; udział placówek naukowo-badawczych w realizacji zakładowych planów rozwoju nauki i techniki jest stosunkowo niewielki, niedostateczna jest też współpraca między zjednoczeniami a zakładami w okresie opracowywania dyrektyw planów postępu technicznego; nie dość skuteczne są też jeszcze bodźce ekonomicznego oddziaływania.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W bieżącym pianie 5-letnim planuje się nakłady na rozwój nauki i techniki w wysokości 28.400 mln zł; na sumę tę składają się środki funduszu postępu technicznego, dotacja budżetowa pozostająca w dyspozycji przewodniczącego Kom. Nauki i Techniki oraz wpłaty na fundusz nowych uruchomień. Plan rozwoju nauki i techniki na lata 1966-1970 obejmuje:</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">- główne kierunki prac naukowo-badawczych w dziedzinie przygotowania nowej techniki (36 kierunków), - główne kierunki ważniejszych prac podstawowych, teoretycznych i doświadczalnych w dziedzinie nauk matematyczno-przyrodniczych i społecznych (15 kierunków), - zadania w zakresie nowych uruchomień, mechanizacji i postępowych technologii (242 zadania dotyczące uruchomienia produkcji nowych maszyn, urządzeń i wyrobów, 185 zadań z zakresu mechanizacji, automatyzacji, postępowych technologii);</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">- plan prac normalizacyjnych obejmujący zadania dotyczące opracowania grup Polskich Norm i norm branżowych;</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">- program zakupu licencji.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Zdaniem zespołu wszystkie części planu rozwoju techniki na lata 1966-1970 są ustalone prawidłowo.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Głównym zadaniem bieżącej 5-latki jest unowocześnianie i podnoszenie jakości produkcji. Dla realizacji tego właśnie zadania prawidłowe wykonawstwo założeń i kierunków postępu technicznego ma decydujące znaczenie.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Pełne zrealizowanie przez przemysł szeroko zakrojonych poważnych zadań dotyczących unowocześnienia produkcji i podniesienia jej jakości wymaga położenia szczególnego nacisku na rozwój zaplecza bezpośrednio związanego z przemysłem. Chodzi bowiem o zapewnienie warunków znacznego zwiększenia w latach 196...</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">(Nieczytelne)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#JózefKulesza">...-1970 tempa modernizacji produkcji maszyn i urządzeń, aby w 1970 r. móc osiągnąć założone planem wskaźniki udziału nowoczesnych wyrobów w całej produkcji przemysłowej (wskaźnik ten dla przemysłu maszynowo elektrotechnicznego wynosi 60 proc.).</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#JózefKulesza">Dostosowanie potencjału zaplecza naukowo-technicznego do potrzeb wymaga dłuższego okresu czasu; dlatego też w bieżącym 5-leciu zwiększenie w produkcji udziału nowoczesnych maszyn i urządzeń warunkowane jest przyspieszeniem wdrażania nowych opracowań oraz rozszerzeniem zakupów licencji. Niezbędne jest również usprawnienie organizacji i ściślejsze powiązanie placówek zaplecza na wszystkich jego szczeblach, wzmocnienie prototypowni stacji prób, laboratoriów i innych komórek decydujących o skróceniu cyklu uruchomienia nowych produkcji, zabezpieczenie dostaw odpowiednich jakościowo materiałów, rozszerzanie współpracy naukowo-technicznej w ramach RWPG, wyrównywanie proporcji rozwoju poszczególnych branż; a zwłaszcza uwzględnianie tych powiązań międzybranżowych, które decydują o poziomie technicznym produkowanych maszyn i urządzeń.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#JózefKulesza">W myśl projektu planu przewiduje się opracowanie ulepszonych konstrukcji zespołów maszyn ułatwiających pracę i podnoszących bezpieczeństwo i higienę ich obsługi, Podobny charakter mają również plany dotyczące rozwiązywania problemów zabezpieczenia powietrza i wód od zanieczyszczeń.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#JózefKulesza">W bieżącym 5-leciu niezbędne jest rozszerzenie badań nad efektywnością, wprowadzania postępu technicznego. Różnorodność tematyki postępu technicznego uniemożliwia rozwiązywanie wszystkich problemów z nim związanych. Należy wybierać takie kierunki, które przy naszych możliwościach i środkach okażą się najbardziej celowe i ekonomiczne.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#JózefKulesza">Większej uwagi i otoczenia troskliwszą opieką wymaga wynalazczość pracownicza, która jest poważną rezerwą w procesie podnoszenia na wyższy poziom naszej techniki.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#JózefKulesza">W dyskusji udział wzięli posłowie: Bolesław Bednarek (PZPR), Krystyna Czechowska (PZPR - Kom. Przem. Lekkiego, Rzemiosła i Spółdz. Pracy), Jan Dziemba (PZPR), Stanisław Hasiak (PZPR), Ewa Trojanowska (PZPR), Ryszard Reiff (bezp. „PAX”), Andrzej Borodzik (PZPR - Kom. Przem. Ciężk., Chemicznego i Górn.), Jan Kołder (PZPR), Konstanty Łubieński (bezp. „Znak”), Czesław Burski (ZSL), Józef Łastowski (ZSL), Eugeniusz Witek (ZSL), dodatkowych wyjaśnień udzielili: Przewodniczący Komitetu Nauki i Techniki - Eugeniusz Szyr i Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów - Stefan Jędrychowski.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#JózefKulesza">Wyrażono opinię, że ogólne kierunki projektu planu rozwoju techniki na 1966–1970 odpowiadają w zasadzie najpilniejszym potrzebom gospodarki narodowej. Podstawową trudnością, jaka towarzyszy opracowywaniu planu postępu technicznego, jest ustalenie właściwej hierarchii potrzeb. Wskazując na szereg problemów, które wymagają pilnego rozwiązania (np. w przemyśle maszynowym, włókienniczym, rolniczym), posłowie uznali, że przewidziane w projekcie planu nakłady kieruje się na rozwiązanie na najważniejszych zadań, jakimi są poprawa jakości i nowoczesności produkcji. Realizując te zadania otoczyć trzeba opieką nie tylko „wielką technikę”, lecz również tzw. „mały postęp techniczny” - tj. ruch racjonalizatorski.</u>
<u xml:id="u-2.7" who="#JózefKulesza">Miernikiem postępu powinny być - zdaniem posłów - nie tylko liczby określające ilość wynalazków i ulepszeń, lecz przede wszystkim efekty ekonomiczne. Obok ekonomicznej oceny efektywności postępu technicznego, brać trzeba pod uwagę jego rolę społeczną - jak służy on człowiekowi?</u>
<u xml:id="u-2.8" who="#JózefKulesza">Postulowano zapewnienie ściślejszego związku badań naukowych z potrzebami gospodarki narodowej, zapewnienie ich kompleksowości poprzez lepszą koordynację. Zdaniem posłów, osiągnięcia instytutów i innych komórek naukowo-badawczych powinny być szeroko udostępniane zakładom pracy. Podejmując badania naukowo-techniczne należy zadbać o zapewnienie ich efektywności.</u>
<u xml:id="u-2.9" who="#JózefKulesza">Jednym z podstawowych warunków realizacji planu postępu technicznego jest zapewnienie placówkom naukowo-badawczym odpowiednio przygotowanych kadr do rozwiązywania trudnych zadań, które stoją przed tymi placówkami. Niezbędne jest również udoskonalenie systemu informacji naukowo-technicznej.</u>
<u xml:id="u-2.10" who="#JózefKulesza">Posłowie wskazywali na konieczność usunięcia wszelkich przeszkód na drodze wprowadzania w życie postępu technicznego; jak dotychczas istnieje jeszcze szereg barier administracyjnych, w szczególności niedostateczne jest jeszcze zainteresowanie przedsiębiorstw postępem technicznym.</u>
<u xml:id="u-2.11" who="#JózefKulesza">Określając kierunki postępu technicznego, należy szerzej brać pod uwagę potrzeby handlu zagranicznego.</u>
<u xml:id="u-2.12" who="#JózefKulesza">Trzeba również przejawiać jak najwięcej troski o eksport - wysoko cenionej w świecie - polskiej myśli technicznej.</u>
<u xml:id="u-2.13" who="#JózefKulesza">Komisja zleciła zespołowi do spraw postępu technicznego opracowanie w oparciu o przebieg dyskusji i w porozumieniu z zainteresowanymi komisjami sejmowymi - projektu wniosków, które będą rozpatrzone przez komisję w późniejszej fazie prac.</u>
<u xml:id="u-2.14" who="#JózefKulesza">Wnioski te mają m. in. dotyczyć:</u>
<u xml:id="u-2.15" who="#JózefKulesza">- rozwoju tzw. małej mechanizacji w przemyśle, rolnictwie i innych działach gospodarki narodowej;</u>
<u xml:id="u-2.16" who="#JózefKulesza">- usprawnienia dostaw i poprawy jakości oprzyrządowania. produkcji narzędzi i aparatury kontrolno-pomiarowej;</u>
<u xml:id="u-2.17" who="#JózefKulesza">- przygotowania w bieżącej pięciolatce przemysłu lekkiego do wdrażania nowoczesnej techniki;</u>
<u xml:id="u-2.18" who="#JózefKulesza">- rozszerzenia informacji naukowo-technicznej;</u>
<u xml:id="u-2.19" who="#JózefKulesza">- koncentracji kadr naukowo-technicznych przy rozwiązywaniu poszczególnych tematów.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>