text_structure.xml 22.6 KB
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Witam serdecznie. Otwieram posiedzenie Komisji Kultury i Środków Przekazu. Według listy obecności, ale chyba nie tylko, jest kworum, więc możemy przystąpić do pracy. Przy okazji komunikuję, że wobec niewniesienia zastrzeżeń protokoły z poprzednich posiedzeń uważamy za przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">W dzisiejszym porządku dziennym mamy dyskusję o podjęciu inicjatywy uchwałodawczej Komisji w sprawie uczczenia pamięci Stanisława Brzozowskiego w 100. rocznicę śmierci. Bardzo serdecznie witam pana profesora Andrzeja Mencwela. Jest także z nami pan Marcin Wieczorek i oczywiście pani Zina Jarmoszuk – jak zwykle, kiedy rozmawiamy o uchwałach. Nie tylko wtedy, ale także gdy rozmawiamy o uchwałach.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Z prośbą o podjęcie takiej inicjatywy zgłosił się do Komisji pan minister Bogdan Zdrojewski. Nie sądzę, by mogła ona budzić jakiekolwiek wątpliwości, ale rozumiem, że pani dyrektor przedstawi nam ideę. Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#DyrektorDepartamentuMecenatuPaństwawMinisterstwieKulturyiDziedzictwaNarodowegoZinaJarmoszuk">Dziękuję. Pani przewodnicząca, szanowni państwo. Wystąpiliśmy z propozycją uchwały w sprawie uczczenia 100. rocznicy śmierci Stanisława Brzozowskiego. 30 kwietnia mija 100. rocznica śmierci. Jest to jedna z ważniejszych i wybitniejszych postaci naszej kultury i zgłaszając taką propozycję chcieliśmy uczcić tę wielką postać.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#DyrektorDepartamentuMecenatuPaństwawMinisterstwieKulturyiDziedzictwaNarodowegoZinaJarmoszuk">Poproszę pana profesora Andrzeja Mencwela, który również jest inicjatorem tej uchwały, o kilka słów na temat samego Stanisława Brzozowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Szanowna pani przewodnicząca, panie posłanki, panowie posłowie. Stanisław Brzozowski był jedną z najważniejszych postaci kultury polskiej XX wieku – pisarzem, krytykiem, filozofem, który na wielu polach swojej działalności pozostawił trwały dorobek, czego świadectwem jest także to, że w całym toku XX wieku od najwybitniejszego może myśliciela konserwatywnego I połowy XX wieku Mariana Zdziechowskiego po najwybitniejszego może myśliciela liberalnego, czyli Leszka Kołakowskiego, pod koniec XX wieku właściwie nie da się wskazać ważnych postaci naszej kultury, które w ten lub w inny sposób się do niego nie odwoływały.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Jest też taka racja, którą zawarłem w projekcie tego tekstu, mianowicie taka, że obok Stefana Żeromskiego i Stanisława Wyspiańskiego był on uznawany za tego myśliciela, który swoją działalnością zapowiadał Polskę niepodległą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Dziękuję bardzo. Proszę państwa, wraz z tą prośbą otrzymaliśmy propozycję tekstu. Choć jestem zwolennikiem bardzo zwięzłych uchwał, to szczerze powiem, że ta uchwała chyba przekroczyła nawet moje oczekiwania, ponieważ jest jednozdaniowa.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Składając inicjatywę musielibyśmy chyba zmienić także tytuł, ponieważ z reguły są to uchwały w sprawie uczczenia pamięci. Byłoby więc tak: „w sprawie uczczenia pamięci Stanisława Brzozowskiego w 100. rocznicę Jego śmierci”. To tak powinno brzmieć, z reguły tak to jest przyjęte.</u>
          <u xml:id="u-4.2" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Oczywiście, wszyscy będziemy mieli pole do popisu, a ja do tego jednego zdania pozwoliłam sobie dopisać dwa kolejne. To jest taka moja propozycja. Pierwsze z tych zdań po prostu wyjęłam z pisma przewodniego Ministra. Nie wiem, czy jest to tekst także pana profesora. Nie wnikam w to, w każdym razie przydałoby się tutaj zdanie bardziej przybliżające postać Brzozowskiego. Proponuję napisać: „W setną rocznicę śmierci Stanisława Brzozowskiego – filozofa, pisarza i krytyka literackiego – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci Jego pamięć. Wielki myśliciel, zwolennik filozofii pracy w epoce rozwijającego się kapitalizmu dążył do przemiany tożsamości polskiej i umiejscowienia jej w nowoczesnym europejskim kontekście”. To jest to zdanie, które pozwoliłam sobie dodać. Trzecie zdanie to już taka wolna twórczość, jeśli można tak powiedzieć. Trzecie zdanie brzmiałoby: „Jest jedną z tych postaci, których spuścizna winna mieć trwałe miejsce w kulturowym dziedzictwie Polski”. Jest to takie zdanie jakby zamykające. To tyle, jeśli chodzi o moją propozycję.</u>
          <u xml:id="u-4.3" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Nie namawiam do rozbudowywania tej uchwały, ale myślę, że powinna się składać z co najmniej tych 3 zdań. Bardzo proszę, panie profesorze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Z satysfakcją witając to uzupełnienie mam dwie drobne poprawki. Pierwsza – by po słowie „krytyka” skreślić „literackiego”, bo był również krytykiem teatralnym i to wyliczenie już nie jest potrzebne. Przepraszam, jak było na końcu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">„Jest jedną z tych postaci, których spuścizna winna mieć trwałe miejsce w kulturowym dziedzictwie Polski”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Proponuję zamienić przymiotnik „kulturowy” na „kulturalny”. Przepraszam bardzo, ale to naprawdę jest istotna kwestia. Przymiotnik „kulturalny” odnosi się do tego wszystkiego, co jest obszarem literatury i sztuki. Przymiotnik „kulturowy” odnosi się do tego wszystkiego, co jest obszarem obyczaju, życia codziennego itd. Bardzo bym chciał, by wspominano Brzozowskiego przy okazji zapalania jakichkolwiek zniczy w Święto Zmarłych, ale ważne jest to, by był obecny w dziedzictwie kulturalnym, tzn. w repertuarach wydawniczych, teatralnych itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Nie śmiem biedny magister sprzeczać się z profesorem, ale dla mnie kulturowość czy dziedzictwo kulturowe to jest coś więcej niż zapalanie zniczy. Mieszczą się w tym idee i filozofia i właśnie ta działalność literacko-krytyczna. To jest dla mnie kulturowość, ale powtarzam, że nie chcę rozpętywać filozoficznej dyskusji. Użyłam takiego przymiotnika, bo określenie „kulturalne” jest zawężające. Być może szukajmy innego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Ale adres jest wyraźny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Bardzo proszę – pani poseł Lena Dąbkowska-Cichocka. Dopiero rozpoczęliśmy dyskusję, na razie się nie sprzeczam.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełLenaDąbkowskaCichocka">Zgadzam się z panem profesorem. To jest pierwsza sprawa. Druga sprawa – proponuję zmienić słowo „winna” na „powinna”. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Dobrze, tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Proszę o przeczytanie jeszcze tego zdania pani przewodniczącej w tym brzmieniu, w jakim jest.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">W kolejce jest jeszcze pan poseł Pawłowski.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#PosełSylwesterPawłowski">W odróżnieniu od pani przewodniczącej jako magister nie waham się podjąć polemiki z profesorem, ale ta polemika będzie twórcza.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#PosełSylwesterPawłowski">Proponowałbym nie eliminować przymiotnika „literackiego”, bo wtedy zmieni się sens zdania. Będziemy mieć: „krytyka okresu Młodej Polski, jakby nie był wpisany w kontekst funkcjonowania Młodej Polski, tylko krytykował okres Młodej Polski. Proponowałbym, by zamiast spójnika „i” postawić przecinek i dodać słowa: „krytyka literackiego i teatralnego okresu Młodej Polski”. Wtedy sytuujemy to, do czego odnosiła się jego krytyka mając na uwadze dziedziny kultury, jakimi są literatura i teatr, a nie krytykę okresu Młodej Polski jako okresu w dziejach kulturowych naszego kraju.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#PosełSylwesterPawłowski">Uważam, że pani przewodnicząca proponując w ostatnim zdaniu określenie „kulturowy” ujmuje tę kwestię szerzej niż to, co zawiera się w słowie „kulturalny”. Filozofia z kulturą ma niewiele wspólnego, więcej wspólnego ma z nauką, a na kulturowość składa się zarówno kultura, jak i nauka. W związku z tym proponowałbym podtrzymać w ostatnim zdaniu wersję, jaką złożyła pani przewodnicząca, a w przypadku „krytyka” odniósłbym to do konkretów: krytyk w dziedzinie literatury i teatru. Dziękuję.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Dziękuję bardzo. Proszę – pan przewodniczący.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Chciałbym, byśmy to jeszcze raz przeczytali, bo wchodzimy w obszary takiego uszczegółowienia, które w moim pojęciu nie są konieczne. Mówimy o jednym z największych Polaków, wielkim filozofie, pisarzu, krytyku. Jeżeli zaczniemy tak wyszczególniać, to wydaje mi się, że będzie za dużo. Oczywiście, to jest mój głos w dyskusji. Spróbujmy może jeszcze raz posłuchać, jak brzmią te słowa i przez chwilę się nad tym zastanowić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Wniosek jest taki, żeby to jeszcze raz przeczytać. Nie chciałam państwu zamykać drogi do własnych propozycji, bo od wczoraj każdy z nas ma ten tekst i ja pozwoliłam sobie zaproponować coś takiego.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Na razie nie uwzględniamy poprawki pana przewodniczącego Pawłowskiego i w tej chwili tekst brzmiałby tak: „W setną rocznicę śmierci Stanisława Brzozowskiego – filozofa, pisarza i krytyka”, jeśli posłuchać pana profesora, „ – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci Jego pamięć”. To jest zdanie pierwsze, wyjściowe. Następne zdanie jest z uzasadnienia: „Wielki myśliciel, zwolennik filozofii pracy w epoce rozwijającego się kapitalizmu dążył do przemiany tożsamości polskiej i umiejscowienia jej w nowoczesnym europejskim kontekście”. Wybrałam to zdanie, bo wydawało mi się bardzo istotne i ważne z punktu widzenia współczesnego odbioru Brzozowskiego i to nie tylko przez historyków literatury. Jest jeszcze zdanie, którym chciałabym zamknąć tę uchwałę: „Jest jedną z tych postaci, których spuścizna powinna” – jak proponuje pani poseł Dąbkowska-Cichocka – „mieć trwałe miejsce” i tu dochodzimy do sporu: czy „w kulturalnym dziedzictwie Polski”, czy „w kulturowym dziedzictwie Polski”. Być może znajdziemy coś, co pogodzi te dwie racje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Można pominąć przymiotnik.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Może. Nie chciałabym zamykać Brzozowskiego tylko do kultury: „Jest jedną z tych postaci, których spuścizna powinna mieć trwałe miejsce w dziedzictwie Polski”. To nie brzmi za bardzo ładnie. Panie profesorze, może jakieś inne słowo zamiast słowa „kulturalnym”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Nie da się. Można tylko pominąć albo dać oba.</u>
          <u xml:id="u-21.1" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Jeszcze jedno. Może zamiast „postaci” dać „twórców”: „jednym z tych twórców”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełRyszardTerlecki">Wydaje mi się, że najlepiej byłoby skończyć na pierwszym zdaniu. Ono jest wystarczająco przekonujące.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Proszę uprzejmie. Jeszcze nie było takiej uchwały, ale może być. Możemy zacząć od Brzozowskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Czy mogę zadać pytanie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Proszę bardzo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Panie profesorze, panu przyświecała jakaś idea, żeby umieścić to w jednym krótkim zdaniu. Normalnie uchwały sejmowe tego typu bywają rozszerzone. Była jakaś głęboka myśl, by uprościć to wszystko. Jeżeli poszlibyśmy za pańskim tropem, to może się okazać, że zostawimy to jedno krótkie zdanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Bardzo proszę, panie profesorze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#ProfesorUniwersytetuWarszawskiegoAndrzejMencwel">Istotnie projektowałem uchwałę, jak pisze pan minister w piśmie przewodnim. To było ponad rok temu i jeszcze ze śp. ministrem Tomaszem Mertą. Ja napisałem taki projekcik tej uchwały, ale tu go nie ma. To jest jedno zdanie, które zapewne pochodzi z tamtego projektu. Jest ono zredagowane analogicznie do uchwały w sprawie uczczenia 150. rocznicy śmierci Adama Mickiewicza z dnia 24 listopada 2005 roku: „Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (…) W 150. rocznicę śmierci Adama Mickiewicza – poety i wieszcza narodowego – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci Jego pamięć”. Taka uchwała była podjęta, zatem precedens istnieje, ale ja nie podejmuję takich uchwał.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Bardzo proszę, panie pośle.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosełSylwesterPawłowski">Panie profesorze, proszę wyjść na korytarz sejmowy i zapytać: kim jest Adam Mickiewicz i kim jest Brzozowski? Podejmujemy uchwałę nie dla wąskiego środowiska osób zajmujących się dorobkiem Brzozowskiego. Nie podejmujemy uchwały po to, by zadośćuczynić projektodawcom. Podejmujemy uchwałę po to, żeby upowszechnić postać w tym, co zowie się dziedzictwem kulturowym czy kulturalnym. Sejm musi mieć taki przekaz, który byłby przekazem czytelnym dla odbiorcy. Panie profesorze, ręczę i myślę, że wszyscy jesteśmy podobnego zdania, że jeśli pozostaniemy przy jednozdaniowym określeniu, to na 460 posłów na pewno znajdzie się część osób (nie wiem, jak duża), którym postać Stanisława Brzozowskiego będzie obca.</u>
          <u xml:id="u-31.1" who="#PosełSylwesterPawłowski">Musimy rzeczy nazwać po imieniu. Propozycja pani przewodniczącej niejako idzie w kierunku przybliżenia postaci, a odbiorcą uchwał nie pozostają tylko i wyłącznie posłowie Sejmu RP.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Teraz jestem przekonany o tym, że jednak to zdanie: „Wielki myśliciel, zwolennik filozofii pracy…” itd. powinno znaleźć się w projekcie tej uchwały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Bardzo proszę, pani dyrektor.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#DyrektordepartamentuMKiDNZinaJarmoszuk">Szanowni państwo, to jednozdaniowe sformułowanie tej uchwały powstało w Ministerstwie. Pan profesor nie brał w tym udziału. Zastanawialiśmy się nad formułą, nad tym, jak przekazać taką informację. Po naszych dyskusjach doszliśmy do wniosku, że będzie to jedno zdanie, które państwu przedstawiliśmy.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#DyrektordepartamentuMKiDNZinaJarmoszuk">Rozumiem argumentację i zgadzam się z nią, ale myślę, że to, co przedstawiła pani przewodnicząca (ale bez ostatniego zdania) może byłoby taką formułą do przyjęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Prawdę powiedziawszy prędzej bym się spodziewała końca świata niż tego, że kontrowersje wzbudzi to ostatnie zdanie, ale ja jestem człowiek zgodny. Jeśli to zdanie się nie podoba, to możemy je wyrzucić. By pani dyrektor była usatysfakcjonowana, to może damy następne zdanie z pisma przewodniego. Uchwała musi się zaczynać i kończyć, nic na to nie poradzę. Jeśli nie podoba się tamto zdanie, to proszę bardzo, jest inne zdanie: „Przysługuje mu za to ważne miejsce w świadomości dzisiejszych Polaków”. Można zakończyć tym zdaniem. Mamy autorstwo Ministerstwa. Nie ma sporu, czy „kulturowy” to są znicze, czy też jest to cała reszta i się nie sprzeczamy. Jednym bardziej podoba się jedno, a innym lepiej drugie.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Mamy niewyjaśnioną sprawę propozycji pana przewodniczącego Pawłowskiego, który zamiast zawężenia, zamiast jednego słowa, że był to krytyk, proponuje napisać: „krytyka literackiego i teatralnego okresu Młodej Polski”. Ponieważ rozszerzyliśmy, to tym razem bym się nie upierała. Jeśli w następnych dwóch zdaniach mówimy o nim coś więcej, to można pozostawić wyłącznie „krytyka”. Tak mi się wydaje.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Odczytam tekst: „Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie uczczenia pamięci Stanisława Brzozowskiego w 100. rocznicę Jego śmierci”. Tak brzmiałby tytuł. Tekst brzmiałby następująco: „W setną rocznicę śmierci Stanisława Brzozowskiego – filozofa, pisarza i krytyka – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci Jego pamięć. Wielki myśliciel, zwolennik filozofii pracy w epoce rozwijającego się kapitalizmu dążył do przemiany tożsamości polskiej i umiejscowienia jej w nowoczesnym europejskim kontekście. Przysługuje mu za to ważne miejsce w świadomości dzisiejszych Polaków”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Jeżeli wolno, to tylko leciutko „zamieszam”, bo to wszystko podoba mi się, ale zwykle było tak, że ostatnie zdanie brzmiało: „w setną rocznicę Jego śmierci Sejm Rzeczypospolitej Polskiej czci Jego pamięć”. Chodzi o taki układ, że najpierw byłoby zdanie: „Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie uczczenia pamięci Stanisława Brzozowskiego w 100. rocznicę Jego śmierci”. Potem byłoby zdanie: „Stanisław Brzozowski” itd. Wtedy ostatnie zdanie byłoby zwieńczeniem: „Sejm Rzeczypospolitej czci Jego pamięć”. Tak zwykle wyglądały nasze uchwały.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Moja spolegliwość tak daleko nie sięga i zostawimy tak, jak przeczytałam przed chwilą.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#PosełJerzyFedorowicz">Nie chciałem osiągać…</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Chciał pan napisać od nowa, bo nie da się wprost przestawić, tylko trzeba by to redagować od nowa. Taka jest prawda. Zostawimy to i oby odbiorcy wsłuchiwali się z równą wnikliwością.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Kto z pań i panów posłów jest za zgłoszeniem Marszałkowi Sejmu projektu uchwały w odczytanym przeze mnie brzmieniu? (12)</u>
          <u xml:id="u-39.2" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Kto jest przeciw? (0)</u>
          <u xml:id="u-39.3" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Kto się wstrzymał? (2)</u>
          <u xml:id="u-39.4" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Pozostaje nam jeszcze wybrać reprezentanta wnioskodawców. Bardzo proszę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PosełSylwesterPawłowski">Proponuję, by sprawozdawcą była pani przewodnicząca.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PrzewodniczącaposełIwonaŚledzińskaKatarasińska">Reprezentantem wnioskodawców – to tak się dokładnie nazywa. Przekazujemy to Marszałkowi i najprawdopodobniej prezydium Sejmu zaproponuje. Rola jest zaszczytna. Dziękuję bardzo. Nie słyszę innych propozycji. Dziękuję panu profesorowi, dziękuję koleżankom i kolegom. Kolegów z PO proszę o chwilę pozostania na sali.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>