text_structure.xml 122 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Otwieram posiedzenie Komisji Finansów Publicznych. Kontynuujemy pracę nad projektem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Otrzymaliście państwo nowy materiał, który został opracowany na moją prośbę przez Biuro Legislacyjne Kancelarii Sejmu. W tym tekście pogrubioną czcionką są zaznaczone fragmenty, które są nowością w stosunku do merytorycznych rozwiązań obecnej ustawy. Projekt ustawy w dużej części pokrywa się z obowiązującą ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Pogrubioną kursywą są zaznaczone odesłania do przepisów w dotychczasowej ustawie, które są identyczne z przepisami zamieszczonymi w projekcie nowej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zarzuca się nam, że sabotujemy pracę nad projektem ustawy. Obowiązkiem Komisji i Sejmu jest przyjęcie dobrej ustawy. Jeżeli ktoś opóźnia prace nad tym projektem, to na pewno nie jest to Komisja, która przyjmuje kolejne zapisy w bardzo szybkim tempie. Można by raczej zapytać, dlaczego rząd sabotował prace Międzypartyjnej Komisji Większości Sejmowej, która zajmowała się koncepcją polityczną podatków. Tym projektem ustawy zajmujemy się dopiero trzy tygodnie. W przypadku przepisów, które są zgodne z obowiązującymi, będę państwa tylko pytał o propozycje wprowadzenia zmian. Skoncentrujemy się raczej nad nowymi zapisami.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja zaakceptowała taki sposób rozpatrywania projektu ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Niektóre z już omówionych artykułów miały być jeszcze przedmiotem dyskusji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Otrzymacie państwo tekst przesłany nam przez Ministerstwo Finansów, który zawiera materiały odpowiadające na cztery problemy:</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">- przesłanki wyboru podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">- przewidywane od 2000 roku rozwiązania w zakresie opodatkowania z tytułu różnic kursowych,</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">- opodatkowanie przychodu z nieruchomości udostępnionych odpłatnie,</u>
          <u xml:id="u-3.4" who="#PosełHenrykGoryszewski">- zmiany w uregulowaniach podatkowych dla grup kapitałowych.</u>
          <u xml:id="u-3.5" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chciałbym też oświadczyć, że nieprawdą jest, jakoby Komisja przyjęła do tej pory jedynie dziewięć artykułów. Jesteśmy przy art. 21. Jeżeli nie rozstrzygnęliśmy tych czterech kwestii, o których jest mowa, to tylko dlatego, że nie otrzymaliśmy do tej pory przekonujących wyjaśnień, dlaczego takie, a nie inne rozwiązania są proponowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełStanisławStec">Przypominam, że zgłosiłem wniosek o skreślenie art. 15. Wniosek został poparty przez panią posłankę Helenę Góralską. Chciałbym wiedzieć, czy my do tego wrócimy podczas głosowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Nie zajmowaliśmy się tym wnioskiem, ponieważ dopiero teraz otrzymaliśmy odpowiedź Ministerstwa Finansów. Chodzi o opodatkowanie przychodu z nieruchomości udostępnionych odpłatnie. Zbierzemy te sprawy razem i wtedy się tym zajmiemy.</u>
          <u xml:id="u-5.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do pracy nad projektem ustawy. Art. 21 zawiera cztery ustępy, jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1, 2,3 i 6. Art. 15 ust. 1 lit. b, 1 lit. c, 1 lit. d, 1 lit. e, 1 lit. f, 1 lit. g, 1 lit. h jest w następnych przepisach.</u>
          <u xml:id="u-5.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Bardzo proszę pana Sławomira Maliszewskiego o wygłoszenie wprowadzenia do tego artykułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#DyrektordepartamentuwMinisterstwieFinansówSławomirMaliszewski">Nie ma tutaj żadnych zmian merytorycznych. Jest to odpowiednik art. 15, który został podzielony po to, aby był czytelniejszy.</u>
          <u xml:id="u-6.1" who="#DyrektordepartamentuwMinisterstwieFinansówSławomirMaliszewski">Chciałbym, aby Komisja zechciała rozważyć dodanie w art. 21 ust. 4 słów „art. 25”. W ten sposób przepis otrzymałby następujące brzmienie:</u>
          <u xml:id="u-6.2" who="#DyrektordepartamentuwMinisterstwieFinansówSławomirMaliszewski">„4. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 25 i rozdziału 4”.</u>
          <u xml:id="u-6.3" who="#DyrektordepartamentuwMinisterstwieFinansówSławomirMaliszewski">W art. 25 znajdują się przepisy, które mówią o tym, że nie zawsze pełna wysokość odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt uzyskania przychodu. To jest pewnego rodzaju wprowadzenie w pozycje kosztowe, dlatego taka zmiana będzie korzystna dla ustawy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełStanisławStec">Mam pytanie do przedstawicieli Ministerstwa Finansów. Czy w art. 21, 25 i 26 jest takie zabezpieczenie, aby do kosztów uzyskania przychodów nie włączać opłat za wykonanie różnych ekspertyz i opinii nie zawsze związanych z przychodami danej firmy? W tym się specjalizują firmy zagraniczne, przerzucając zysk na tych, którzy się tym zajmują, a są to zazwyczaj firmy pokrewne. W ten sposób te przedsiębiorstwa nie wykazują dochodu i nie płacą podatku w naszym kraju.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Pan poseł Stanisław Stec poruszył bardzo ciekawy problem. Takich zabezpieczeń expressis verbis w ustawie nie wyrażono. Wydaje mi się, że niemożliwe jest zapisanie w ustawie, aby koszty ekspertyz firm, które mają zagranicznych udziałowców, nie były brane pod uwagę.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Natomiast istnieją rozmaite pośrednie zabezpieczenia. Pierwszym z nich jest art. 21 ust. 1, który nakazuje wiązać koszty z celem, jakim jest osiągnięcie przychodów. Oczywiście jest to przepis dość ogólny, ale pracownik urzędu skarbowego ma prawo oceniać i weryfikować, czy taki wydatek miał na celu osiągnięcie przychodów, czy też był poniesiony wyłącznie po to, aby ograniczyć zobowiązanie podatkowe.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Chciałbym podkreślić, że między innymi dla takich sytuacji powstał art. 6, mówiący o zasadzie prawdy obiektywnej. Często podatnicy pod pretekstem wydawania opinii, ekspertyz i innych usług o charakterze niematerialnym, ukrywali przekazywanie pieniędzy za granicę.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Również przepis art. 10, mówiący o potrzebie przechowywania dokumentacji związanej z usługami o charakterze niematerialnym, stwarza pewne bariery, nakazując podatnikom przygotowywanie kalkulacji oraz wskazanie celu i potrzeby zwierania tego rodzaju transakcji.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Wreszcie przy podmiotach powiązanych znajduje się przepis o przerzucaniu dochodów. Można powiedzieć, że w niektórych tego typu sytuacjach znajdzie zastosowanie przepis o określaniu cen rynkowych.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Zatem w szeregu miejscach ustawy znajdują się przepisy, które tego rodzaju sytuacje powinny wykluczać. Jest to tylko kwestia skutecznej kontroli.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy ktoś ma jeszcze uwagi do tego punktu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#EkspertKomisjiFinansówPublicznychIrenaOżóg">Art. 21 jest przepisem ogólnym, który definiuje koszty uzyskania przychodu. Chciałabym prosić o rozważenie, czy w art. 22, który odnosi się do niektórych rodzajów kosztów u niektórych podatników, należałoby uregulować koszty uzyskania przychodów w związku ze zbyciem udziałów i akcji objętych w zamian za aport?</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#EkspertKomisjiFinansówPublicznychIrenaOżóg">Przypominam, że podczas poprzednich obrad Komisji dyskutowano nad kwestią ustalania przychodów w wysokości wartości nominalnej objętych udziałów czy akcji w zamian za aport. Teraz trzeba wyraźnie określić, jakie są koszty uzyskania przychodów w razie ich zbycia. W moim przekonaniu art. 25, który zawiera negatywną listę kosztów, których nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów, jest trudnym miejscem do wprowadzenia tych zasad, dlatego że wymaga często stosowania podwójnej negacji. To z kolei utrudnia rozumienie i czytanie tych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wydaje mi się, że to może zostać umieszczone w art. 22. Jeżeli tam się mówi o towarzystwach emerytalnych, to można też wspomnieć o zbyciu udziałów w spółkach kapitałowych. Czy są jakieś uwagi do art. 21? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia art. 22. Tutaj zamieniono tylko słowo „ubezpieczycieli” na sformułowanie „w zakładach ubezpieczeń”. Czy macie państwo jakieś uwagi do ust. 1? Nie widzę. Ust. 1, poza tą drobną zmianą redakcyjną, jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1b.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 2 jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1 lit. c. Czy są jakieś uwagi? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 3 jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1 lit. d. Czy macie państwo jakieś uwagi do ust. 3? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.4" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia ust. 4. Ta część odpowiada art. 15 ust 1 lit. e. Czy są jakieś uwagi do ust. 4? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.5" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 5 jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1 lit. f. Czy są jakieś uwagi do ust. 5? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.6" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 6 jest odpowiednikiem art. 15 ust. 1 lit. g. Czy są jakieś uwagi do ust. 6? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-11.7" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 7 jest odpowiednikiem art. 15 ust 1 lit. h.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Chciałbym tylko przypomnieć, że przy omawianiu art. 14 ustaliliśmy, że tę część końcową, która się odnosi do pozycji kosztowych, przesuniemy do art. 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Nie mam uwag do ustępów art. 22, natomiast proponowałem, aby w związku z powstającymi w bankach różnicami kursowymi, w art. 11 i 22 określić to, co jest zyskiem i to, co jest kosztem. Kosztem w przypadku banków byłoby ujemne saldo różnic kursowych. Proponuję, aby to był dodatkowy ust. 8. Podczas dyskusji nad art. 11 padła propozycja, aby sprawy różnic kursowych uregulować w art. 17. O ile pamiętam, Ministerstwo Finansów miało przygotować taką zmianę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Musimy przedyskutować kilka kwestii. Pierwsza z nich dotyczy art. 14, który brzmi następująco:</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">„1. Wartość przychodów w naturze określa się na podstawie rynkowych cen stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Kwota tego przychodu stanowi koszt uzyskania przychodu ze zbycia tych rzeczy lub praw”. Ostatnie zdanie „Kwota tego przychodu stanowi koszt uzyskania przychodu ze zbycia tych rzeczy lub praw” powinno zostać umieszczone w art. 22, jako kolejny ustęp. Proszę przedstawicieli Biura Legislacyjnego, aby zredagowali treść tego ustępu.</u>
          <u xml:id="u-14.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Drugi problem dotyczy istoty zapisu o kosztach, które się odlicza od sum uzyskanych ze sprzedaży akcji lub udziałów.</u>
          <u xml:id="u-14.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">W trzeciej kwestii chodzi o różnice kursowe. Proponuję, abyśmy dzisiaj się tym nie zajmowali. Otrzymaliśmy odpowiedni materiał z Ministerstwa Finansów i będziemy pamiętali, że w art. 17 i 22 musimy to zamieścić.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Przypominam, że ta sama kwestia dotyczy art. 19 ust. 2, który mówi o kosztach w razie połączenia spółek kapitałowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Z art. 14 wynika, że w art. 22 powinniśmy napisać: „kosztem uzyskania przychodów w naturze jest kwota przychodu”. Czy tak powinien brzmieć ten przepis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#WicedyrektorBiuraLegislacyjnegoKancelariiSejmu">Oprócz materiału roboczego, dysponujemy dokumentem, który zawiera stan prac na dzień 15 września 1999 roku, gdzie w art. 19 mamy zapisane, że część kosztowa zostanie przeniesiona do art. 25. Tak to zostało ustalone.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W tej chwili próbujemy zredagować art. 14. Proponuję, aby tym się zajęło Biuro Legislacyjne Kancelarii Sejmu. Ten przepis otrzymałby następujące brzmienie: „kosztem uzyskania przychodu w naturze (art. 14) jest:”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Proponuję, aby w art. 22 zapisać: „w przypadku określonym w art. 19 ust. 2 udziałowiec (akcjonariusz) za koszt uzyskania przychodów przyjmuje wydatki, jakie poniósł na nabycie, objęcie udziałów lub akcji w spółce przejętej”. Pełną treść tych dodatkowych ustępów uzgodnimy z Biurem Legislacyjnym Kancelarii Sejmu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-20">
          <u xml:id="u-20.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Do tego dochodzi nam jeszcze sprawa różnic kursowych, którą rozstrzygniemy w oparciu o materiał nadesłany nam z Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-21">
          <u xml:id="u-21.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Jest jeszcze jedna kwestia. Jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych otrzyma darowiznę rzeczową, wszystko, co nie jest środkiem trwałym lub wartością niematerialną i prawną, to rynkowa wartość tej darowizny stanowi przychód podatkowy. Podatnik może te materiały zbyć albo zużyć. Wydaje się, że skoro wartość darowizny była przychodem, to w razie zbycia lub zużycia powinno to być określone jako koszt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-22">
          <u xml:id="u-22.0" who="#DzrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Nie bardzo rozumiem, o co chodzi. Mówią o tym art. 14 i 22.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-23">
          <u xml:id="u-23.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia art. 23. Ten zapis jest odpowiednikiem art. 15 ust. 4.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-24">
          <u xml:id="u-24.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Według opinii prof. Wlodzimierza Nykiera byłoby dobrze, gdybyśmy w art. 23 zdefiniowali pojęcia: „koszty zarachowania”, „zarachowanie” i „koszty potrącalne”. Są to pojęcia, które mogą budzić wątpliwości interpretacyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-25">
          <u xml:id="u-25.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Do tej pory te pojęcia nie budziły wątpliwości. Jeżeli one się pojawiały, to dotyczyły raczej momentu, w którym koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodów. Nie wiem, jakie są propozycje pana prof. Włodzimierza Nykiera.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-26">
          <u xml:id="u-26.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Pan prof. Nykier nie sformułował tych propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-27">
          <u xml:id="u-27.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Prawdopodobnie dlatego, że zdawał sobie sprawę z trudności zredagowania takich definicji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-28">
          <u xml:id="u-28.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy ta kwestia nie zostałaby rozwiązana, jeśli byśmy zastąpili w pierwszym zdaniu słowo „potrącalne” wyrazem „potrącane” lub sformułowaniem „podlegają potrąceniu”. Wówczas zapis brzmiałby następująco: „Koszty uzyskania przychodów podlegają potrąceniu tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą” itd. Wtedy nie musimy definiować tych pojęć. Określenie „potrącalne” sprawia wrażenie, że buduje się nową kategorię kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-29">
          <u xml:id="u-29.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Art. 23 stanowi szczególną regulację rozliczania kosztów w czasie. Wracam do tego, o czym dyskutowaliśmy już na posiedzeniu Komisji. Chodzi o zaliczki. To też jest przychód. Przyjęto, że jeśli wartość zaliczki przekracza 50%, to stanowi ona przychód podatkowy. Jest to taki przychód podatnika, który de facto ulega rozliczeniu w czasie. Moim zdaniem, aby zachować symetrię przychodów i kosztów u dwóch podatników, należałoby w tym przepisie uznać, że zapłacona zaliczka też jest kosztem. Jeżeli ta kwota u jednego podatnika jest przychodem, to wydaje się, że u innego powinna być kosztem.</u>
          <u xml:id="u-29.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Dla czynszów z umów najmu przyjęto wcześniej inną zasadę ustalania momentu powstania przychodu w art. 12. Postanowiono, że: „za przychody z tytułu najmu uważa się przychody należne na dzień, w którym przychód jest wymagalny”. A zatem należałoby określić, kiedy ten czynsz jest kosztem. Wydaje mi się, że następuje to w momencie wymagalności. Tę zasadę wprowadzono w art. 12 ust. 2.</u>
          <u xml:id="u-29.2" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Wyobraźcie sobie państwo sytuację, że czynsz jest zapłacony za rok z góry, a strony uzgodniły w umowie, że termin wymagalności poszczególnych „rat czynszu” przypada na dziesiąty dzień każdego miesiąca. Zgodnie z art. 12 ust. 2 u podatnika otrzymującego ten czynsz, przychód powstanie dziesiątego dnia każdego miesiąca. Natomiast nie ma powodu, aby ktoś, kto ten czynsz płaci z góry, zaliczył sobie od razu ten wydatek do kosztów uzyskania przychodów.</u>
          <u xml:id="u-29.3" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Można oczywiście powiedzieć, że zgodnie z art. 23 koszty są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, ale na tym tle jest już obecnie bardzo wiele sporów.</u>
          <u xml:id="u-29.4" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Co będzie, jeżeli umowa najmu obejmuje tylko jeden rok podatkowy? Dlaczego ten, kto zapłaci w styczniu za cały rok z góry, ma sobie całość wydatków zaliczyć do kosztów, a ten kto otrzymuje czynsz, będzie się kierował datami wymagalności.</u>
          <u xml:id="u-29.5" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Myślę, że warto zastanowić się nad zmianą tej zasady. Być może ta propozycja jest profiskalna, choć może się okazać, że jest odwrotnie. Wpłaty zarachowane w okresie sprawozdawczym, koszty wynikające z tytułu umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze określa się na dzień, w którym zobowiązania wynikające z tych umów stały się wymagalne. Byłoby to rozwiązanie symetryczne do art. 12.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-30">
          <u xml:id="u-30.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy to jest gospodarczo i finansowo uzasadnione? Czy to nie wprowadzi dodatkowych komplikacji?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-31">
          <u xml:id="u-31.0" who="#PosełStanisławStec">Myślę, że w art. 19 ust. 1 pkt 11 nie rozstrzygnęliśmy jeszcze kwestii zaliczek, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. O tym będziemy decydować w głosowaniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-32">
          <u xml:id="u-32.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Kiedy przejdziemy już do głosowania, musimy mieć przygotowane odpowiednie zapisy. Chciałbym poznać zdanie przedstawicieli Ministerstwa Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-33">
          <u xml:id="u-33.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Pani Irena Ożóg sama wspomniała o tym, że jej propozycja wcale nie musi być profiskalna. Strony w umowie najmu na okres pięciu lat mogą określić wymagalność na pierwszy dzień trwania umowy. Wówczas jedna strona zaliczy sobie całą kwotę do kosztów uzyskania przychodów w pierwszym dniu trwania umowy niezależnie od tego, czy zapłaciła, czy nie. Może się też zdarzyć, że przez te kilka lat podatnik ulegnie likwidacji. Na pewno korzystna dla podatników jest pierwsza propozycja pani Ireny Ożóg. Chodzi o zaliczenie kwoty do przychodów podatnika, który otrzymuje zaliczkę i uznanie jako kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez tego, który ją wypłaca.</u>
          <u xml:id="u-33.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Podatnik może kupić partię jakiegoś towaru lub surowca i mimo, że zapłaci za nią natychmiast pełną sumę, to i tak do czasu, do którego nie sprzeda tych towarów lub nie wyprodukuje na ich bazie innych dóbr, nie może tej zapłaty zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgadzając się na tę propozycje wprowadzilibyśmy złagodzenie tego rygoru dla zaliczek. To mogłoby spowodować naruszenie konstrukcji ustawy od strony kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-34">
          <u xml:id="u-34.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Nie zgadzam się z uwagami przedstawiciela Ministerstwa Finansów. Jeżeli umowa zostanie zawarta na pięć lat i przychód powstanie w dniu wymagalności pierwszego dnia trwania umowy, to podatnik otrzymujący czynsz z góry za pięć lat, zaliczy to do przychodu. Natomiast nie jest prawdą, że podatnik, który zapłacił ten czynsz, zaliczy to do kosztów. Jest to zabronione przez przepisy znajdujące się w art. 23.</u>
          <u xml:id="u-34.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Właśnie z tych powodów ten przepis powinien zostać uchwalony. Czynsz nie dotyczy jednego roku podatkowego. W tym przypadku chodzi o pięć lat. Organa fiskalne nakażą podatnikowi rozliczanie tego czynszu w czasie trwania umowy najmu lub dzierżawy. W tej sprawie są liczne spory sądowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-35">
          <u xml:id="u-35.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">„Za przychody z tytułu najmu, dzierżawy lub o podobnym charakterze uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne”. Jeżeli zawieramy umowę na pięć lat i ustalamy, że czynsz jest płacony z góry za cały okres, nie później niż do dziesiątego dnia, upływającego po dniu zawarcia umowy, to cały czynsz tego dnia staje się wymagalny. Od tego dochodu trzeba zapłacić podatek.</u>
          <u xml:id="u-35.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jeżeli natomiast zapiszemy, że tego samego dnia ten zapłacony czynsz staje się kosztem, to nic prostszego, jak utworzyć fikcyjną spółkę, na którą się przerzuci dochody, ona sobie zaliczy pięcioletni czynsz po stronie kosztów i upadnie. Mówiąc inaczej, zakładam spółkę, do której przerzucam pewne swoje przychody, a następnie zawieram z nią umowę o wynajem lub dzierżawę na pięć lat, gdzie czynsz ma być zapłacony z góry. Ta spółka liczy to jako koszt i od przekazanych jej dochodów odlicza sobie kwotę równą sumie zapłaconej za wynajem, a potem upada.</u>
          <u xml:id="u-35.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">W ten sposób otworzylibyśmy drogę do nadużyć. Rozumiem, że na tym tle powstają spory sądowe. Tego nie unikniemy.</u>
          <u xml:id="u-35.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Podatki mają taką właściwość, że nawet minister finansów chciałby ich płacić mniej. Ludzie ciągle szukają źródeł obniżenia ciężaru podatkowego. Starajmy się jednak uniknąć tworzenia takich zapisów, które umożliwią obchodzenie prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-36">
          <u xml:id="u-36.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Jeżeli czynsz zostanie zapłacony z góry za pięć lat, to czy on będzie kosztem w momencie zapłaty, czy też będzie podlegał rozliczeniu na pięć lat?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-37">
          <u xml:id="u-37.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zgodnie z art. 23 ten czynsz powinien być rozliczany jako koszt przez pięć lat. Natomiast jeżeli wprowadzimy przepis, że on się staje kosztem w momencie wymagalności, to wtedy jest to lex specialis w stosunku do generalnej zasady z art. 23 ust. 1 i każdy będzie chciał to rozliczać od razu.</u>
          <u xml:id="u-37.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Natomiast jeśli chodzi o zaliczkę, to bardzo proszę przedstawicieli Biura Legislacyjnego, aby zastanowili się nad sformułowaniem takiego przepisu, żeby została ona potraktowana jako koszt i żeby w art. 23 ust. 2 było napisane, że „stosuje się odpowiednio do rozliczania zaliczek jako kosztów”. Chcemy, żeby zaliczka była rozliczana jako koszt uzyskania przychodu dopiero wtedy, kiedy powstanie dochód.</u>
          <u xml:id="u-37.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia art. 24. Mówi się w nim, że: „Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu”. Rozumiem, że ten przepis powstał w wyniku rozdzielenia dotychczasowego art. 15.</u>
          <u xml:id="u-37.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy są jakieś wątpliwości odnośnie do zasady, że te koszty przelicza się według kursu średniego NBP?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-38">
          <u xml:id="u-38.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Przypominam, że dyskutowaliśmy już o tym podczas omawiania art. 17. Komisja uznała, że w przypadkach, w których mamy do czynienia z kosztem faktycznie poniesionym, nie ma powodu, aby ten koszt przeliczać wyłącznie według średniego kursu NBP.</u>
          <u xml:id="u-38.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Jeżeli przychody się zarachowuje, czyli wpisuje się je tylko do księgi jako należność, to przelicza się je po kursie średnim. Jeżeli jednak do dnia faktycznej zapłaty nastąpi zmiana kursu, to ten koszt koryguje się stosując koszt sprzedaży.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-39">
          <u xml:id="u-39.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Mówiliśmy już, że sprawy związane z różnicami kursowymi zostaną rozpatrzone przez Komisję po tym, jak zapoznamy się z materiałem przesłanym nam dzisiaj z Ministerstwa Finansów. Czy są jakieś uwagi do ust. 2? Nie widzę. Czy ktoś z państwa ma uwagi do ust. 3? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-39.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 4 jest całkowicie nowy. On jest też bardzo długi. Czy nie można go podzielić na kilka części?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-40">
          <u xml:id="u-40.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówBożenaOgrodowczyk">Wszystkie te kwestie dotyczą jednego zagadnienia, dlatego zaproponowaliśmy zapisanie tego w jednym ustępie.</u>
          <u xml:id="u-40.1" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówBożenaOgrodowczyk">Ust. 4 dotyczy sytuacji, która w tej chwili jeszcze nie jest uregulowana. Kiedy podatnik zaciąga kredyt w walucie obcej i przeznacza go na zakup środka trwałego, wówczas mogą również powstać różnice kursowe w momencie spłaty tego kredytu. Jeżeli te różnice kursowe powstały do momentu oddania środka trwałego do używania, to zgodnie z art. 32 ust. 4, ta różnica kursowa podwyższa wartość początkową środka trwałego. Natomiast przy spłacie kredytu po tym czasie różnice kursowe będą stanowiły koszt uzyskania przychodów.</u>
          <u xml:id="u-40.2" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówBożenaOgrodowczyk">Jeżeli kurs dewiz w dniu otrzymania pożyczki jest wyższy od kursu z dnia, kiedy następuje spłata tej pożyczki, to ta różnica będzie przychodem. Proponujemy takie rozwiązanie po to, aby po dłuższym czasie nie korygować wartości środka trwałego o te ujemne różnice kursowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-41">
          <u xml:id="u-41.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czyli zachowamy wartość początkową środka trwałego w nie zmienionej wysokości i będziemy od niej liczyli korzystniejsze dla podatnika odpisy amortyzacyjne, ale budżet państwa nie straci, ponieważ ta różnica zostanie zaliczona jako przychód w dacie spłaty pożyczki. Proponuję, aby utworzyć nowy artykuł i podzielić go na trzy ustępy lub do już istniejącego art. 24 dodać ust. 5 i 6. Proszę o to, aby Ministerstwo Finansów na jutrzejszym posiedzeniu wypowiedziało się w tej sprawie. W tej chwili ten przepis jest nieczytelny.</u>
          <u xml:id="u-41.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Kto z państwa chciałby zabrać głos w tej sprawie? Nie widzę. Przechodzimy do omówienia art. 25.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-42">
          <u xml:id="u-42.0" who="#PosełStanisławStec">Czy nie można połączyć art. 25 i 26? One dotyczą tego samego tematu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-43">
          <u xml:id="u-43.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Art. 25 już zajmuje 10 stron.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-44">
          <u xml:id="u-44.0" who="#PrzedstawicielMinisterstwaFinansówAndrzejKośmider">Jeśli chodzi o propozycję połączenia tych artykułów, to chciałbym powiedzieć, że art. 26 dotyczy instytucji niedostatecznej kapitalizacji. Jest to przepis, który we wszystkich ustawodawstwach jest często zmieniany i dostosowywany do sytuacji na rynku. Eksperci Międzynarodowego Funduszu Walutowego zwracali nam uwagę na to, że przepis w tym zakresie, uchwalony na 1999 rok jest aktualny, ale musimy być gotowi do dostosowania go do zmieniającej się na rynku sytuacji. Dlatego, jeśli włączymy ten zapis do art. 25, utraci on swoją czytelność, jeśli chodzi o późniejsze zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-45">
          <u xml:id="u-45.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Może w takim razie umieścić ten zapis w przepisach końcowych. Wtedy będzie wiadomo, że gros nowelizacji dotyczy przepisów o charakterze incydentalnym.</u>
          <u xml:id="u-45.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wracamy do art. 25. Pkt 1 lit. a, pozostaje bez zmian. W pkt. 1 lit. b dodaje się słowa: „innych niż wymienione w lit. a”. Rozumiem, że to jest tylko zmiana redakcyjna. Przechodzimy do omówienia lit. c.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-46">
          <u xml:id="u-46.0" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">W tym przypadku zrezygnowano z powołania przykładowych ulepszeń. One są w tej chwili w art. 32 ust. 14. Natomiast art. 32 dotyczy amortyzacji, która obecnie jest uregulowana poprzez rozporządzenie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-47">
          <u xml:id="u-47.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy są jakieś uwagi do tego punktu? Ten artykuł jest bardzo dziwnie napisany. Mamy tutaj poczwórny wyjątek. Czy tego nie można inaczej zapisać?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-48">
          <u xml:id="u-48.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Nie mam pomysłu, jak to zmienić, ale uważam, że jeśli chodzi o zapis po tiret, to nie budzi on wątpliwości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-49">
          <u xml:id="u-49.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy to tiret odnosi się do lit. a, b i c? Jeśli tak, to trzeba to zupełnie inaczej napisać.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-50">
          <u xml:id="u-50.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Mam jedną uwagę merytoryczną. Otóż wydatki określone w lit. a, b i c pomniejszone o odpisy amortyzacyjne, są kosztem uzyskania przychodów. Powstaje pytanie, jakie to są odpisy? Proszę zwrócić uwagę, że w pkt. 44, 45 i 46 mówi się, że część odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z ustawą, nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. A zatem, czy w tym punkcie po tiret chodzi o odpisy amortyzacyjne, które stanowią koszty uzyskania przychodów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-51">
          <u xml:id="u-51.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przecież jest tutaj wyraźnie napisane, że: „wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o odpisy amortyzacyjne, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt. 3, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-52">
          <u xml:id="u-52.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Według mnie tutaj znajduje się podwójne zaprzeczenie. Rozpatrzmy ten problem na konkretnym przykładzie. Podatnik kupił samochód osobowy za 100 tys. złotych. On dokonuje odpisów amortyzacyjnych przy stawce 20%, czyli roczny odpis amortyzacyjny wynosi 20 tys. złotych. Zgodnie z pkt. 43 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej samochodu osobowego - w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 10.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do użytkowania”.</u>
          <u xml:id="u-52.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Załóżmy, że euro kosztuje 4 złote. Wtedy 0,6 odpisu amortyzacyjnego obliczonego zgodnie z ustawą podatkową, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Natomiast takim kosztem jest pozostała kwota 40%. Tak jest przez cały czas używania przez podatnika tego samochodu. Później ten samochód jest sprzedawany i tu przechodzimy do przepisu umieszczonego po tiret. Które odpisy amortyzacyjne podatnik ma zaliczyć do kosztów, 40% czy 100%?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-53">
          <u xml:id="u-53.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przyznaję, że nie rozumiem tego aspektu związanego z różnicą 40% i 100%. Podatnik kupił samochód za 100 tys. złotych. Odpisy amortyzacyjne wynoszą 20% rocznie. Te odpisy są kosztem tak długo, dopóki on użytkuje ten samochód. Z tego wynika, że jeżeli po dwóch latach podatnik sprzeda ten samochód, to kosztem uzyskania przychodu będzie 100 tys. złotych pomniejszone o dwuletni koszt amortyzacji. Zresztą żeby nie przeliczać tego na złotówki, pozostańmy przy kwocie 100 tys. euro. Jaki będzie wtedy odpis amortyzacyjny?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-54">
          <u xml:id="u-54.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Będzie on wynosił 20 tys. euro.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-55">
          <u xml:id="u-55.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Nie będzie wynosił 20 tys. euro, ponieważ istnieje przepis, że zalicza się do kosztów tylko do 10 tys. euro.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-56">
          <u xml:id="u-56.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Odpisu amortyzacyjnego dokonuje się od wartości początkowej. Czyli zgodnie z ustawą odpis wynosi 20 tys. euro. Jednak tylko jego część jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów. A zatem w razie sprzedaży tego samochodu, którą część należałoby potrącić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-57">
          <u xml:id="u-57.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Nie wiem, co tu jest zapisane, ale w moim przekonaniu istotą tego przepisu jest doprowadzenie do tego, żeby w firmach nabywanie drogich samochodów można było tylko w części traktować jako koszty uzyskania przychodów. W związku z tym, do kosztów uzyskania przychodów powinno się zaliczyć tylko 10 tys. euro minus raty amortyzacyjne. Czy w ustawie tak to jest zapisane?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-58">
          <u xml:id="u-58.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Nie, trzeba przeredagować ten przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-59">
          <u xml:id="u-59.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Rozumiem, że Ministerstwo Finansów zmieni treść tego przepisu. Jeśli nie usłyszę sprzeciwu, uznam, że Komisja zgodziła się na tę zmianę. Sprzeciwu nie słyszę. Przechodzimy do omówienia pkt. 2. Czy są jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-60">
          <u xml:id="u-60.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Proponuję, aby do instrumentów, które są tutaj wymienione, a więc nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów w spółce albo akcji spółki oraz innych papierów wartościowych, dodać wierzytelności pieniężne. Wówczas ten zapis brzmiałby następująco:</u>
          <u xml:id="u-60.1" who="#PosełAndrzejWoźnicki">„2. wydatków związanych z objęciem lub nabyciem udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów w spółce albo akcji spółki oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie wierzytelności pieniężnych, jednostek uczestnictwa w funduszach powierniczych, świadectw udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych oraz certyfikatów inwestycyjnych lub jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych;”.</u>
          <u xml:id="u-60.2" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Dalej po zdaniu „wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych udziałów, wkładów, akcji” proponuję wykreślić słowo „oraz” i dodać sformułowanie „,innych papierów wartościowych oraz wierzytelności pieniężnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-61">
          <u xml:id="u-61.0" who="#PrzedstawicielKomisjiPapierówWartościowychiGiełdMarcinDyl">Wydaje mi się, że w tym przepisie można wykreślić wzmiankę o świadectwach udziałowych narodowych funduszy inwestycyjnych. Te papiery w tej chwili mają tylko wartość numizmatyczną. Gdyby pozostawić ten zapis w proponowanym kształcie, można by zawierać fikcyjne umowy mające na celu produkowanie kosztów. Ktoś kupowałby świadectwa udziałowe NFI, mimo że obecnie one nie funkcjonują na rynku jako papier wartościowy. Te świadectwa już są nieważne i nie można ich zamienić na akcje NFI. Jeśli chodzi o propozycję pana posła Andrzeja Woźnickiego, to działalność gospodarcza spółki polega na tym, że po jednej stronie pojawiają się wierzytelności pieniężne, a po drugiej zobowiązania. Jeżeli powiemy, że wierzytelności pieniężne nie wchodzą do kosztów uzyskania przychodu, to wtedy nie wejdzie tam nic. Tego typu zapis może być niebezpieczny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-62">
          <u xml:id="u-62.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Podzielam pogląd pana Marcina Dyla. Chciałem też zgłosić kilka uwag technicznych. W zdaniu „wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze zbycia tych udziałów, wkładów, akcji” proponuję dodać wyraz „odpłatnego”. Wówczas to zdanie otrzyma następujące brzmienie: „wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów, wkładów, akcji”. Podobna zmiana pojawi się jeszcze w drugiej części tego akapitu. Wyrazy „ze zbycia” zastąpimy wyrażeniem „z odpłatnego zbycia”.</u>
          <u xml:id="u-62.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Jeżeli chodzi o wierzytelności i możliwość uznawania strat z tytułu sprzedaży wierzytelności za koszt uzyskania przychodu, to taki zapis byłby niebezpieczny. To z całą pewnością nie ma nic wspólnego z polityką profiskalną. Jeżeli podatnik poniesie jakieś wydatki na wyprodukowanie towaru, to taki sam koszt poniósł bank udzielając pożyczki lub kredytu. Jeden i drugi podmiot ponosi w sensie ekonomicznym stratę. Jednak podatnik, który wyprodukował towar, sprzedając go, zalicza sobie do przychodów na zasadzie memoriałowej wartość wynikającą z faktury. Natomiast bank nie zalicza sobie tego do przychodu. Zatem strata z tytułu sprzedaży wierzytelności przy niektórych podmiotach stanowi koszt uzyskania przychodu, dlatego że wcześniej ta pozycja jest zapisana w przychodach. Przyjęcie tej propozycji pociągnęłoby za sobą dość istotne skutki budżetowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-63">
          <u xml:id="u-63.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Instrument zaliczania w koszty strat z tytułu wierzytelności jest bardzo niebezpieczny i we wszystkich ustawodawstwach europejskich wyklucza się te straty z kosztów uzyskania przychodów. Dzieje się tak dlatego, że w przypadku przedsiębiorstw międzynarodowych straty z wierzytelności są realizowane w tym kraju, w którym dopuszcza się taką możliwość. Można zatem przyjąć, że z tych krajów, w których to odliczanie jest niedopuszczalne, napłyną do Polski wszystkie możliwe wierzytelności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-64">
          <u xml:id="u-64.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">W wielu przepisach, między innymi w pkt. 2, który tutaj rozpatrujemy, używa się określenia „wydatki”. To oznacza, że kosztem uzyskania przychodu nie jest coś, co nazywa się wydatkiem. Tymczasem rozpatrywany przez nas wcześniej przepis mówi, że „kosztami uzyskania przychodów są koszty zarachowane, jeżeli dotyczą danego roku podatkowego”. A zatem jest możliwa taka sytuacja, że podatnik zarachowuje koszt, a dopiero w następnym roku podatkowym koryguje ten koszt o wydatek. W związku z tym należałoby słowo „wydatków” zmienić na wyraz „kosztów”. Tak, aby zapis otrzymał następujące brzmienie: „kosztów związanych z objęciem lub nabyciem udziałów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-65">
          <u xml:id="u-65.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Koszty związane z objęciem lub nabyciem wkładów nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu, dlatego że przychodem ze sprzedaży tej akcji podlegającym opodatkowaniu jest jej cena. Natomiast w przypadku wierzytelności ten argument, który podniósł przedstawiciel Ministerstwa Finansów, jest bardzo poważny. Ta sprawa pozostaje do przemyślenia. Jeśli pan poseł Andrzej Woźnicki podtrzyma swój wniosek, to poddamy go pod głosowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-66">
          <u xml:id="u-66.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Podobnie jak przy różnicach kursowych powinniśmy tu wprowadzić rozwiązanie symetryczne. Tam, gdzie jest sprzedaż, mamy do czynienia z przychodem, który podlega opodatkowaniu. Jeśli mamy stratę, to powinna być możliwość wliczenia jej w koszty.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-67">
          <u xml:id="u-67.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Tylko że my się boimy takiej sytuacji, w której dla odliczenia kosztów podatnik wyszuka sobie firmę, która jest zadłużona, kupi jej wierzytelności i zrealizuje je ze stratą. Po tej transakcji będzie sobie mógł to sobie zaliczyć do kosztów. Normalnie kupuje się wierzytelności po to, aby na nich zarobić. Opłaca się to wtedy, kiedy na przykład kupuje się wierzytelność wartą sto jednostek za 10% ich wartości i sprzedaje się je za 11%. Jeżeli jednak będzie można odliczyć koszt nabycia wierzytelności w przypadku straty, to nie ma żadnego interesu w tym, żeby się starać to sprzedać. Zarabia się na stratach, kupując koszty. Przechodzimy do omówienia pkt. 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-68">
          <u xml:id="u-68.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Przepis z pkt. 3 przypomina ten, który obecnie obowiązuje. Został on tylko rozpisany na poszczególne przypadki po to, aby łatwiej go było przeczytać. Nowe są zapisy lit. b. Mówi się tam o tym, że jeżeli przedmiotem aportu są udziały albo akcje, to wydatki określa się w wysokości wartości nominalnej objętych w zamian za ten wkład udziałów, określonej na dzień ich objęcia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-69">
          <u xml:id="u-69.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy są uwagi do tego punktu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-70">
          <u xml:id="u-70.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Przy rozpatrywaniu art. 22 mówiono, że znajdą się tu przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów w razie zbywania udziałów czy akcji. Wydaje się, że przed rozstrzygnięciem tamtych kwestii nie można rozpatrywać treści tego punktu. Ten przepis nie wyjaśnia niektórych sytuacji, w szczególności tego, co jest przedmiotem wkładu lub udziału.</u>
          <u xml:id="u-70.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Eksperci prawa handlowego przygotowali dla państwa propozycje, które rozstrzygają kwestię ustalania kosztów. Zostało to zgłoszone w uwagach szczegółowych do projektu tej ustawy. Rozpatrywaliśmy to wcześniej, kiedy mówiliśmy o ujawnianiu cichych rezerw i opodatkowaniu ujawnionej rezerwy na moment wniesienia aportu do spółki w zamian za udziały, kiedy przychód ustala się w wysokości wartości nominalnej udziału. W tej sytuacji koszt należy ustalić w wysokości kosztu historycznego, który został poniesiony po to, aby nabyć przedmiot tego udziału.</u>
          <u xml:id="u-70.2" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Natomiast w art. 11 przyjęto, że cichej rezerwy nie podda się opodatkowaniu, jeżeli przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 51 Kc.</u>
          <u xml:id="u-70.3" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Analizując zgodność tych propozycji z dyrektywami przedstawiciele Ministerstwa Finansów wyrazili chęć ujawniania cichych rezerw na pojedynczych środkach trwałych. W związku z tym, w części kosztowej ustawy muszą być rozstrzygnięte różne stany faktyczne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-71">
          <u xml:id="u-71.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie trzeba zawiesić prace Komisji nad pkt. 3 do czasu rozstrzygnięcia treści zapisów w art. 19 i 22.</u>
          <u xml:id="u-71.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 4. Jego treść jest następująca:</u>
          <u xml:id="u-71.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">„4. wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, albo ich zbycia”. Czy do tego zapisu ma jakieś uwagi Komisja Papierów Wartościowych i Giełd?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-72">
          <u xml:id="u-72.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Przepis jest zupełnie nowy, ale wydaje mi się, że zasadny. Do tej pory pojawiają się wątpliwości, jak traktować papiery wartościowe i inne tego typu instrumenty. Po stronie przychodów ten przepis już przerobiliśmy, teraz pozostała strona kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-73">
          <u xml:id="u-73.0" who="#PrzedstawicielKomisjiPapierówWartościowychiGiełdMarcinDyl">Ten przepis został ustalony z KPWiG wcześniej. Nie zgłaszamy żadnych zastrzeżeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-74">
          <u xml:id="u-74.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Czy w przypadku instrumentów, które ubezpieczają ryzyko kursowe, przy kredytach inwestycyjnych zaciąganych na nabycie środków trwałych, koszty tego „ubezpieczenia” będą zwiększać wartość początkową środków trwałych? Przepisy nie określają tego jasno.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-75">
          <u xml:id="u-75.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To jest problem amortyzacji, który rozstrzygniemy w jednym miejscu.</u>
          <u xml:id="u-75.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 5. Czy są jakieś uwagi do tego punktu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-75.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 6. Czy są jakieś uwagi do tego punktu? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-75.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">W pkt. 7 pominięto wyrazy „oraz ich zwrotu”. Ten przepis trzeba czytać w następujący sposób: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dopłat, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 7 i 8.</u>
          <u xml:id="u-75.4" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chciałbym, aby ktoś z Ministerstwa Finansów powiedział nam, dlaczego zwrotów dopłat nie będzie się już uważać za koszt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-76">
          <u xml:id="u-76.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Zdaniem Ministerstwa Finansów poprzedni zapis nie był właściwy, ponieważ dotyczył otrzymanych dopłat oraz ich zwrotu. Tymczasem tutaj mamy część kosztową. Jeżeli mówimy tutaj o stronie kosztowej, to możemy wziąć pod uwagę tylko taką ewentualność, że dopłata będzie potraktowana jako koszt w przypadku zwrotu przez spółkę tej dopłaty udziałowcowi.</u>
          <u xml:id="u-76.1" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Jeżeli to dotyczy tych dopłat, które zostały wniesione do spółki, co wynika z art. 19 ust. 1 pkt 7 i 8, to nie ma potrzeby określania w tym punkcie zwrotu dopłat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-77">
          <u xml:id="u-77.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Dotychczasowy przepis był być może niefortunnie napisany pod względem stylistycznym, natomiast uważam, że wykreślenie tych wyrazów jest błędem i może otworzyć lukę prawną.</u>
          <u xml:id="u-77.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Wniesienie dopłaty przez wspólnika jest dokapitalizowaniem spółki i nie może być traktowane jako jego koszt. Jeżeli jednak zachodzą okoliczności określone w Kodeksie handlowym, spółka może dokonać zwrotu na rzecz wspólnika. Jeżeli zatem te wyrazy zostaną skreślone, to w spółce dokonującej zwrotu dopłat, nie będących przychodem podatkowym, będzie można zaliczyć ten zwrot do kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-78">
          <u xml:id="u-78.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przypominam sobie, że myśmy już o tych dopłatach dyskutowali.</u>
          <u xml:id="u-78.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Skoro dopłata nie jest przychodem, to zwrot dopłaty nie powinien być kosztem. W związku z tym bezpiecznej będzie zachować słowa „oraz ich zwrotu”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-79">
          <u xml:id="u-79.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Można to trochę inaczej zredagować. Ten punkt mógłby otrzymać brzmienie: „dopłat wnoszonych przez wspólnika i zwracanych przez spółkę”. Wtedy byłoby wiadomo, że to dotyczy dwóch podatników.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-80">
          <u xml:id="u-80.0" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">Zwrot dopłaty nie następuje w celu osiągnięcia przychodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-81">
          <u xml:id="u-81.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Mimo wszystko należy być ostrożnym.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-82">
          <u xml:id="u-82.0" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">W takim razie można pozostawić dotychczasowy zapis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-83">
          <u xml:id="u-83.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jaka będzie treść tego punktu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-84">
          <u xml:id="u-84.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Proponowałam, aby on otrzymał następujące brzmienie: „dopłat wnoszonych przez wspólnika i zwracanych przez spółkę”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-85">
          <u xml:id="u-85.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt. 8, 9 i 10 pozostają bez zmian. W pkt. 11 dodaje się słowa „i innych dłużnych papierów wartościowych”. Te wydatki nie są kosztem uzyskania przychodu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-86">
          <u xml:id="u-86.0" who="#PrzedstawicielKomisjiPapierówWartościowychiGiełdMichałStęp">W kategorii innych papierów wartościowych mogą się na przykład mieścić listy zastawne i weksle. Nie zgłaszamy uwag do tego zapisu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-87">
          <u xml:id="u-87.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt. 12 i 13 pozostają bez zmian. Przechodzimy do omówienia pkt. 14.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-88">
          <u xml:id="u-88.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Chciałabym się odnieść do nowej części tego przepisu: „i innych wydatków związanych z ich zwrotem”.</u>
          <u xml:id="u-88.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Ogólny charakter tego zapisu powoduje, że nie wiem, czy koszt zamieszczenia ogłoszeń przez spółkę, która zamierza dokonać zwrotu, będzie wliczony do kosztu uzyskania przychodów? Zwrotów dopłat nie można dokonywać w dowolnej formie. Muszą zostać spełnione warunki określone w Kodeksie handlowym. Kodeks handlowy między innymi wymaga, aby o zamiarze zwrotu poinformować w „Monitorze Gospodarczym”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-89">
          <u xml:id="u-89.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W związku z tym możemy dyskutować, czy ten przepis jest moralnie zasadny. Natomiast zwrot „i innych wydatków” oznacza, że tego nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.</u>
          <u xml:id="u-89.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Z tego przepisu wynika jasno, że do kosztów nie można zaliczyć żadnych innych wydatków związanych ze zwrotem. Czy są inne uwagi do pkt. 14? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-89.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 15 mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków pracy”.</u>
          <u xml:id="u-89.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Co oznacza sformułowanie „wysokość określona przez właściwego ministra”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-90">
          <u xml:id="u-90.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Minister pracy i polityki socjalnej określa tę wartość w drodze rozporządzenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-91">
          <u xml:id="u-91.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To prawda, teraz rozporządzenia może wydawać tylko właściwy minister.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-92">
          <u xml:id="u-92.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Nie kwestionuję tego zapisu, ale chciałabym państwu powiedzieć, w jaki sposób podatnicy obchodzą ten przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-93">
          <u xml:id="u-93.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To nie jest dobry pomysł. Obradom Komisji przysłuchują się dziennikarze. Opowie nam pani o tym przy innej okazji.</u>
          <u xml:id="u-93.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do pkt. 16. Pkt 16 mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań”.</u>
          <u xml:id="u-93.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Dopiszmy tutaj, że są to koszty dłużnika. Wtedy będzie wiadomo, że to dotyczy tylko dłużnika.</u>
          <u xml:id="u-93.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 17 brzmi następująco: „grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar”. Czy są jakieś uwagi do pkt. 17? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-93.4" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 18 mówi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów „kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od zobowiązań z tytułu:</u>
          <u xml:id="u-93.5" who="#PosełHenrykGoryszewski">a) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,</u>
          <u xml:id="u-93.6" who="#PosełHenrykGoryszewski">b) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy”. Ten przepis pozostaje bez zmian.</u>
          <u xml:id="u-93.7" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 19 brzmi następująco: „kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-94">
          <u xml:id="u-94.0" who="#PosełStanisławStec">Tutaj wchodzimy w obszar kar i opłat. Opłata nie musi być karą. W związku z tym, dlaczego opłata ma nie stanowić kosztu uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-95">
          <u xml:id="u-95.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Są takie opłaty, które wnosi się za korzystanie ze środowiska. Czy one są kosztem?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-96">
          <u xml:id="u-96.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-97">
          <u xml:id="u-97.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie chodzi tylko o takie opłaty, które powstały w wyniku nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska. Wyobraźmy sobie, że spółka chce na swoim terenie wyciąć dziesięć drzew i występuje z odpowiednim wnioskiem do władz. Ona otrzymuje pozwolenie, ale po wniesieniu stosownej opłaty. Wtedy to się liczy jako koszt.</u>
          <u xml:id="u-97.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Natomiast jeśli ta spółka sama wytnie drzewa i zapłaci karę, to ta kwota nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Czy są jeszcze jakieś uwagi do pkt. 19? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-97.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 20: „strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy”.</u>
          <u xml:id="u-97.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy nie wystarczy napisać „strat powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-98">
          <u xml:id="u-98.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Należałoby raczej pozostawić tylko słowo „koszt”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-99">
          <u xml:id="u-99.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy nie lepiej byłoby napisać: „kwot utraconych, przedpłat, zaliczek, zadatków w wyniku niewykonywania umowy”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-100">
          <u xml:id="u-100.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tak, ta wersja jest lepsza.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-101">
          <u xml:id="u-101.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Co tu jest jeszcze poza kwotą tych kosztów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-102">
          <u xml:id="u-102.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Może to być rekompensata z tytułu odstąpienia od umowy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-103">
          <u xml:id="u-103.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jeżeli w tym przepisie mówi się o niewykonywaniu umowy, to rekompensata też się liczy. Jaki jest koszt w przypadku utraty zaliczki?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-104">
          <u xml:id="u-104.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">To jest kwota tej zaliczki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-105">
          <u xml:id="u-105.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chciałbym wiedzieć, czy chodzi o samą zaliczkę, czy o koszt związany z zaliczką.</u>
          <u xml:id="u-105.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wydaje mi się, że tu trzeba napisać: „kwot utraconych, przedpłat, zaliczek, zadatków w wyniku niewykonywania umowy”. Przecież tutaj nie chodzi o koszty towarzyszące egzekucji zwrotu zaliczki.</u>
          <u xml:id="u-105.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 21 brzmi następująco: „odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-106">
          <u xml:id="u-106.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Chciałabym zwrócić uwagę na pewną kwestię. W związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma teraz osobowość prawną. Jeżeli pracodawca unika płacenia składek na ubezpieczenie społeczne, to ZUS ma prawo ukarać tego pracodawcę 100% sankcją. Dzisiaj te kary są przychodem ZUS-u, który jest słusznie zwolniony z podatku. Natomiast nie rozumiem, dlaczego ten, kto nie płacił składek, ma je zaliczać do kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-107">
          <u xml:id="u-107.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W pkt. 21 mówi się wyraźnie o „innych należnościach, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej”. Tam są te składki uwzględnione. Pkt 22 pozostaje bez zmian.</u>
          <u xml:id="u-107.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 23. Czy są jakieś uwagi do pkt. 23?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-108">
          <u xml:id="u-108.0" who="#PosełStanisławStec">Dlaczego wpłaty wymienione w pkt. 23 nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów? Według mnie, to nie jest uzasadnione. Są firmy, które nie mogą zatrudniać osób niepełnosprawnych i dokonują wpłat. Dlaczego te kwoty nie mogą być traktowane jako koszt uzyskania przychodów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-109">
          <u xml:id="u-109.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Czy w pkt. 23 chodzi o kary, które przedsiębiorstwo płaci do PFRON-u, jeśli nie zatrudnia odpowiedniej ilości osób niepełnosprawnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-110">
          <u xml:id="u-110.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wydaje mi się, że jest tu potrzebny przepis, który upoważni urząd skarbowy do wydania decyzji, która zwolni firmę z uiszczania tych wpłat lub też dopuści zaliczanie tych wpłat do kosztów, jeżeli charakter pracy dokonywanej w firmie uniemożliwia zatrudnianie osób niepełnosprawnych. Są takie przedsiębiorstwa, w których rzeczywiście nie można zatrudnić osób niepełnosprawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-111">
          <u xml:id="u-111.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Wydaje mi się, że ta sprawa powinna być uregulowana w ustawie o zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Powinny tam być wymienione takie przedsiębiorstwa, w których zatrudnienie wymaganej ilości osób niepełnosprawnych jest niemożliwe. To nie jest materia, która powinna być regulowana przez ustawę podatkową.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-112">
          <u xml:id="u-112.0" who="#PosełWiesławSzweda">Ja też mam wątpliwości dotyczące art. 23. W poprzedniej ustawie o rehabilitacji było napisane o objęciu limitem zatrudnienia osób niepełnosprawnych jednostek samorządu terytorialnego oraz administracji państwowej. Jeżeli w nowej ustawie wrócimy do tego zapisu, to czy nie trzeba wprowadzić nowych rozwiązań, dotyczących jednakowego traktowania podmiotów, które mają obowiązek zatrudniania osób niepełnosprawnych? Bez tego jednostki administracyjne zawyżą sobie wydatki budżetowe z tego tytułu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-113">
          <u xml:id="u-113.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Chciałabym wyjaśnić kwestię uprawnień dla urzędów skarbowych. To już jest rozstrzygnięte w ustawie o rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Art. 49 wyraźnie stanowi, że do tych wpłat stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej, z tym że uprawnienia organów podatkowych, określone w tej ustawie, przysługują prezesowi zarządu Funduszu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-114">
          <u xml:id="u-114.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chodzi o to, aby stworzyć pewną podstawę prawną wskazującą na to, że do zakładów, w których z przyczyn obiektywnych nie mogą być zatrudniane osoby niepełnosprawne, ten przepis się nie odnosi. Myślę, że ta kwestia powinna być rozwiązana w ustawie o rehabilitacji osób niepełnosprawnych.</u>
          <u xml:id="u-114.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia następnego punktu. Czy są jakieś uwagi do pkt. 24?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-115">
          <u xml:id="u-115.0" who="#PosełStanisławStec">Bardzo proszę o wymienienie „opłat sankcyjnych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-116">
          <u xml:id="u-116.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Te opłaty dotyczą na przykład cukru.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-117">
          <u xml:id="u-117.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Jeżeli podatnik nie wywiązuje się ze swoich obowiązków w przypadku podatku VAT, to jest naliczana opłata sankcyjna, która wynosi 30%.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-118">
          <u xml:id="u-118.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Są to też koszty dodatkowe z tytułu stosowania nieprawidłowych cen uregulowane w ustawie o cenach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-119">
          <u xml:id="u-119.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To, o czym pan mówi, jest już zapisane w pkt. 25. Czy są jakieś uwagi do pkt. 25?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-120">
          <u xml:id="u-120.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">To jest praktycznie martwy przepis. Ustawy o cenach nie stosuje się już od kilku lat.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-121">
          <u xml:id="u-121.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 26. Mówi on, że kosztem uzyskania przychodu nie są „kwoty podatku dochodowego oraz wpłaty z zysku określone w odrębnych przepisach”.</u>
          <u xml:id="u-121.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ten przepis trzeba by przesunąć. Moim zdaniem on powinien być umieszczony na początku lub na końcu ustawy, a nie w tym miejscu. Czy podatek rolny jest kosztem uzyskania przychodów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-122">
          <u xml:id="u-122.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-123">
          <u xml:id="u-123.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Dlaczego podatki są w ogóle kosztami uzyskania przychodów? Powinien być przyjęty generalny przepis, że kwot podatków nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-124">
          <u xml:id="u-124.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Chciałabym przypomnieć, że osoby fizyczne płacą podatek od nieruchomości i nie mogą sobie go zaliczyć do kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-125">
          <u xml:id="u-125.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zgłaszam wniosek o wprowadzenie, zamiast pkt. 26 i 27, generalnego przepisu mówiącego, że kwoty podatków i opłaty skarbowe nie stanowią kosztów przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-126">
          <u xml:id="u-126.0" who="#PosełStanisławStec">W takim razie zgłaszam wniosek o skreślenie pkt. 23.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-127">
          <u xml:id="u-127.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Jeśli w pkt. 26 Ministerstwo Finansów proponuje użycie określenia „kwot podatku”, to w pkt. 27 powinno być tak samo.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-128">
          <u xml:id="u-128.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Kiedy używa się sformułowania „podatku dochodowego”, powstaje dylemat, czy chodzi o podatek należny, czy zapłacony. Powinno być użyte tylko słowo „podatku”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-129">
          <u xml:id="u-129.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ogłaszam przerwę do godziny 14.00.</u>
          <u xml:id="u-129.1" who="#komentarz">(Po przerwie)</u>
          <u xml:id="u-129.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wznawiam posiedzenie Komisji Finansów Publicznych.</u>
          <u xml:id="u-129.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt. 28 jest odpowiednikiem dotychczasowego art. 16 ust. 1 pkt 43. Czy są jakieś uwagi? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-129.4" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt. 29 i 30 pozostają bez zmian. W pkt. 31 czytamy, że za koszty nie są uznawane „wierzytelności odpisane jako przedawnione”. Rozumiem, że jest to kara za nieegzekwowanie tych należności. Jeśli byśmy tego nie zapisali, to najprostszym obejściem darowizny byłoby pożyczenie pieniędzy i ich nieściągnięcie.</u>
          <u xml:id="u-129.5" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 32 pozostaje bez zmian. Przechodzimy do omówienia pkt. 33. Czy są jakieś uwagi w tej sprawie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-130">
          <u xml:id="u-130.0" who="#PrzedstawicielZwiązkuBankówPolskichMariuszZygierewicz">Chciałbym zaproponować, aby w pkt. 32 w lit. b zamienić słowa „straconych” pojęciem „nieściągalnych”. Jest to koherentne z ust. 4, w którym mówi się o nieściągalności wierzytelności. Proponowałbym także rozważenie odejścia od oparcia przepisów ustawy o przepisy wydane przez Komisję Nadzoru Bankowego i wpisanie tych regulacji do ustawy, po to, aby ustawa nie odwoływała się do aktu prawnego niższego rzędu wydanego przez Narodowy Bank Polski. Odwołanie do tych przepisów znajduje się w ust. 6.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-131">
          <u xml:id="u-131.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czym się różni pożyczka stracona od pożyczki nieściągalnej?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-132">
          <u xml:id="u-132.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówHalinaSobieska">Jeśli chodzi o pożyczki stracone, to jest to kategoria ściśle bankowa wynikająca z przepisów prawa bankowego, gdzie dla tej kategorii należności bankowych z tytułu kredytów i pożyczek nadaje się określone klasy ryzyka nieściągalności. Natomiast pożyczki nieściągalne są pojęciem w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-133">
          <u xml:id="u-133.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chciałbym wyjaśnić tę sprawę do końca, dlatego posłużę się przykładem. Pożyczę w banku 100 złotych, kiedy to będzie pożyczka stracona, a kiedy nazwiemy to pożyczką nieściągalną?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-134">
          <u xml:id="u-134.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówHalinaSobieska">Jeżeli dłużnik przez sześć miesięcy nie będzie spłacał kredytu lub pożyczki, to może to być pożyczka stracona, ale wcale nie musi to być pożyczka nieściągalna. Z pożyczką nieściągalną będziemy mieli do czynienia wtedy, kiedy dłużnik nie będzie miał majątku, który umożliwia spłatę tej pożyczki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-135">
          <u xml:id="u-135.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie te definicje trzeba gdzieś zapisać. Może to zamieścimy w słowniczku?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-136">
          <u xml:id="u-136.0" who="#PrzedstawicielkaMinisterstwaFinansówHalinaSobieska">Uchwała Komisji Nadzoru Bankowego mówi o tym, że rezerwy tworzone przez banki na należności bankowe podlegają przeglądowi co kwartał. Jeśli należność spełnia wymogi nieściągalności, to pozostaje w rezerwach. Jeśli jednak jej nie spełnia, to bank ma obowiązek rozwiązania rezerwy lub przekwalifikowania tej należności do innej kategorii nieściągalności.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-137">
          <u xml:id="u-137.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Proszę mi powiedzieć, dlaczego nie możemy napisać „straconych”, a musimy użyć słowa „nieściągalnych”?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-138">
          <u xml:id="u-138.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Czy w prawie bankowym występuje pojęcie kredytów nieściągalnych?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-139">
          <u xml:id="u-139.0" who="#PrzedstawicielZBPMariuszZygierewicz">Pojęcie nieściągalności występuje tylko w rachunkowości.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-140">
          <u xml:id="u-140.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Jeżeli w ustawie wspomina się o uzgodnieniach z Narodowym Bankiem Polskim i ze Związkiem Banków Polskich, to musimy pamiętać, że odnosimy się tutaj, kiedyś do zarządzenia prezesa Narodowego Banku Polskiego, a obecnie do uchwały Komisji Nadzoru Bankowego.</u>
          <u xml:id="u-140.1" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">W pkt. 33 lit. d pojawia się następne pojęcie „wątpliwe pożyczki”. Ponownie nie ma tutaj żadnej definicji, odwołujemy się tylko do uchwały Komisji Nadzoru Bankowego. Ta uchwała klasyfikuje należności banków z tytułu udzielonych kredytów i pożyczek w zależności od tego, jak zachowuje się dłużnik. Jeżeli nie spłaca on kredytu lub pożyczki przez określony czas, to najpierw jest to pożyczka zagrożona, potem wątpliwa, a jeszcze później stracona. Te klasy pożyczek są ściśle zdefiniowane w uchwale.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-141">
          <u xml:id="u-141.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Z tego wynika, że słowo „stracone” jest potrzebne w tym przepisie dlatego, że ustawodawca klasyfikuje te pożyczki i pozostawia sobie możliwość różnego ich traktowania w stosunku do kosztów. Jeżeli natomiast mamy się nie odwoływać do uchwały Komisji Nadzoru Bankowego, to trzeba będzie odnieść się do przepisów prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-142">
          <u xml:id="u-142.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Byłoby dobrze, gdyby przedstawiciele Ministerstwa Finansów i Związku Banków Polskich zaproponowali jakąś wersję tego zapisu po uzgodnieniu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-143">
          <u xml:id="u-143.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jeżeli w ustawie zapiszemy definicje tych trzech kategorii pożyczek, a Komisja Nadzoru Bankowego za pół roku dojdzie do wniosku, że potrzebna jest inna klasyfikacja ze względu na sytuację banków i narastanie złych długów, to wtedy powstanie problem, co zrobić z ustawą. Będzie lepiej, jeśli odwołamy się do prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-144">
          <u xml:id="u-144.0" who="#PrzedstawicielZBPMariuszZygierewicz">Chciałbym powiedzieć, że przepisy znajdujące się w tej ustawie już są rozbieżne z tymi, które wydała Komisja Nadzoru Bankowego. Mówię o ust. 5. Związek Banków Polskich zgłosił zmianę dotyczącą odwołania się do uchwały Komisji Nadzoru Bankowego, dlatego że z punktu widzenia nowej konstytucji jest wątpliwe, czy nadzór bankowy może wydawać uchwały, które są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-145">
          <u xml:id="u-145.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przede wszystkim wszędzie musi być zachowany zdrowy rozsądek. Nie możemy założyć sytuacji, w której ustanowimy urzędową klasyfikację kredytów wątpliwych, zagrożonych i straconych, a za pół roku ona nie będzie pasowała do rzeczywistości. Posługujemy się pewnym pojęciem i odwołujemy się do przepisów prawa bankowego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-146">
          <u xml:id="u-146.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">W świetle konstytucji ani prezes Narodowego Banku Polskiego, Komisja Nadzoru Bankowego ani inne organy wymienione w ustawie Prawo bankowe nie mogą tworzyć powszechnie obowiązującego prawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-147">
          <u xml:id="u-147.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W tym wypadku potrzebne jest elastyczne działanie, dlatego powinni tutaj zadecydować minister finansów i prezes Narodowego Banku Polskiego.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-148">
          <u xml:id="u-148.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">To może zamieśćmy tutaj delegację dla ministra finansów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-149">
          <u xml:id="u-149.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Nie w tej ustawie. Niech tym się zajmie ustawa o prawie bankowym. To jest przepis, który klasyfikuje kredyty o charakterze bankowym. To w prawie bankowym powinien się znaleźć przepis mówiący o tym, że uprawniona osoba (być może prezes Rady Ministrów) otrzyma tę delegację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-150">
          <u xml:id="u-150.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Do przepisów prawa bankowego nie można się odwołać, dlatego że ze względów konstytucyjnych w ustawie zmieniającej ustawę o rachunkowości, która jest już w Sejmie, zmieniono art. 81, który nadaje takie uprawnienie ministrowi finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-151">
          <u xml:id="u-151.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jeżeli uprawnienie do klasyfikacji tych kredytów jest w innej ustawie niż Prawo bankowe, to odwołamy się do innej ustawy.</u>
          <u xml:id="u-151.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">A zatem pkt 32 pozostaje nie zmieniony. Używamy terminu „stracone pożyczki” ponieważ jest on znany polskiemu prawu. Kryteria związane z klasyfikacją pożyczek są materią innego przepisu. Odwołamy się do właściwej ustawy przy ust. 5 lub 6.</u>
          <u xml:id="u-151.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zresztą te przepisy nie dotyczą tylko banków, ale wszystkich podmiotów gospodarczych. Jeżeli u podmiotu powstanie pożyczka stracona, to te przepisy także będą miały tu zastosowanie.</u>
          <u xml:id="u-151.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 33 pozostaje bez zmian. Przechodzimy do omówienia pkt. 34. Brzmi on następująco: „rezerw innych niż wymienione w pkt. 33, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z odrębnych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z przepisami o rachunkowości - inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-152">
          <u xml:id="u-152.0" who="#PosełStanisławStec">Bardzo proszę o uzasadnienie tej propozycji. Jeżeli przeprowadzamy reformę podatkową, to powinniśmy dostosować przepisy do zapisów, które znajdują się w innych ustawach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-153">
          <u xml:id="u-153.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ten przepis powoduje, że do kosztów zalicza się rezerwy tworzone na podstawie ustaw innych niż ustawa podatkowa. Nie dotyczy to jednak ustawy o rachunkowości. Dlaczego proponuje się taki zapis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-154">
          <u xml:id="u-154.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Jeżeli przyjmiemy propozycję pana posła Stanisława Steca, to wpływy z podatku dochodowego od osób prawnych będą o 90% mniejsze, niż się to obecnie przewiduje.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-155">
          <u xml:id="u-155.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Dlaczego rezerwy tworzone na innej podstawie są kosztami?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-156">
          <u xml:id="u-156.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Ustawa o rachunkowości dopuszcza możliwość tworzenia rezerw nawet wtedy, kiedy istnieje drobne zagrożenie, że dłużnik nie będzie płacił. Według tej ustawy tworzy się także rezerwę na podatek dochodowy. Tych rezerw jest bardzo dużo. Stworzenie możliwości wliczania tego do kosztów byłoby bardzo niebezpieczne.</u>
          <u xml:id="u-156.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Natomiast jeśli są to inne ustawy, to w nich jest bardzo precyzyjnie określona sytuacja, kiedy rezerwę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-157">
          <u xml:id="u-157.0" who="#PosełStanisławStec">Art. 35 ust. 1 lit. c ustawy o rachunkowości mówi, że: „rezerwy tworzy się na bieżąco, nie później niż na dzień bilansowy na pewne lub o dużym prawdopodobieństwie przyszłe zobowiązania, a w szczególności na straty z transakcji gospodarczych w toku z tytułu udzielonych gwarancji, poręczeń, operacji kredytowych, skutków postępowania sądowego, których kwoty można w sposób wiarygodny oszacować”.</u>
          <u xml:id="u-157.1" who="#PosełStanisławStec">Z drugiej strony rezerwy nie wykorzystane zalicza się do przychodu i później je się opodatkowuje. Jest to najwyżej odłożenie opodatkowania kwot, które można w sposób wiarygodny oszacować. Chodzi o synchronizację zapisów w ustawach, które są przygotowane przez Ministerstwo Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-158">
          <u xml:id="u-158.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Przyznaję, że podzielam pogląd pana Sławomira Maliszewskiego. Na podstawie ustawy o rachunkowości można tworzyć bardzo duże rezerwy, a podatnik zawsze może udowodnić, że zaistniało zagrożenie ściągalności. Jednak tutaj nie chodzi tylko o należności. Proszę mieć także na uwadze, międzyokresowe rozliczenia bierne i czynne kosztów. Wiadomo, że w sferze budżetowej przysługuje roczne dodatkowe wynagrodzenie. Wypłaca się je w następnym roku podatkowym. Podatnik może tworzyć rezerwy na ten cel przez cały rok. Tworzenie takich rezerw jest możliwe także na podstawie innych ustaw. Na przykład rezerwa na wypłatę „nagrody barbórkowej” powstaje na podstawie ustawy górniczej. Czyli w tych przypadkach możliwe jest wcześniejsze gromadzenie środków i obciążanie kosztów podatkowych na poczet przyszłej wypłaty. Pozwolenie na zaliczanie wszystkich rezerw, powstałych zgodnie z ustawą o rachunkowości, z całą pewnością zmniejszy wpływy budżetowe.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-159">
          <u xml:id="u-159.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy pan poseł zgłasza wniosek o zmianę tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-160">
          <u xml:id="u-160.0" who="#PosełStanisławStec">Jeszcze się zastanowię.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-161">
          <u xml:id="u-161.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Gdyby pan się zdecydował na zgłoszenie tego wniosku, to ja wystąpię z propozycją skreślenia wszystkiego po słowach „w pkt. 33”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-162">
          <u xml:id="u-162.0" who="#PosełStanisławStec">To jest dobry pomysł.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-163">
          <u xml:id="u-163.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie zgłaszam taki wniosek. Przekonało mnie to, że z tego zapisu korzystają kopalnie. Czy są jakieś uwagi do pkt. 35? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-163.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 36. Czy macie państwo jakieś uwagi?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-164">
          <u xml:id="u-164.0" who="#PosełStanisławStec">Nie ulega wątpliwości, że w tej chwili szereg przedsiębiorstw dostosowując się do gospodarki rynkowej, musi zmienić profil działalności. Przez to, że likwidacja środków trwałych, które utraciły przydatność, nie może być kosztem uzyskania przychodów, zbędny majątek znajduje się w ewidencji i mamy różne działania związane z amortyzacją. Jeśli przedsiębiorstwo wyczyści te sprawy, to nie będzie zbędnego balastu. W sytuacji, gdy wiele zakładów zmienia profil produkcji ten przepis jest zbyt restrykcyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-165">
          <u xml:id="u-165.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Ten przepis dotyczy takiej sytuacji, w której środki trwałe wciąż przedstawiają jakąś wartość. W związku z tym próbuje się umotywować podatnika, aby znalazł nabywcę. Wtedy straty z tytułu sprzedaży będą uwzględnione jako koszt. Jeżeli dokonuje się fizycznej likwidacji środka, to strata z tego tytułu nie będzie kosztem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-166">
          <u xml:id="u-166.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">To jest przepis o charakterze regulacji ekonomicznej. Uważam, że pan poseł Stanisław Stec ma rację, ale nie w zakresie skreślenia całego przepisu. Należy skreślić wszystko po słowach „strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych”. To nie stwarza żadnego ryzyka podatkowego. Jeżeli podatnik wpisze w koszty nie umorzoną wartość środka trwałego, to w razie jego sprzedaży dochodem będzie praktycznie przychód, a zatem zostanie zapłacony od tego podatek.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-167">
          <u xml:id="u-167.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy udokumentowanie aktu zbycia jest zabezpieczone?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-168">
          <u xml:id="u-168.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Tak.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-169">
          <u xml:id="u-169.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Proszę powtórzyć, na czym polegałaby ta zmiana.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-170">
          <u xml:id="u-170.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 36 otrzymałby następujące brzmienie: „strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-171">
          <u xml:id="u-171.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">To jest zaostrzenie w stosunku do tego, co proponowało Ministerstwo Finansów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-172">
          <u xml:id="u-172.0" who="#PosełStanisławStec">Ja proponowałem skreślenie całego pkt. 36.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-173">
          <u xml:id="u-173.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie będziemy musieli tę propozycję przegłosować.</u>
          <u xml:id="u-173.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 37, który brzmi następująco: „strat powstałych w wyniku: utraty, likwidacji, poniesionych kosztów remontów powypadkowych - samochodów nie objętych ubezpieczeniem dobrowolnym”.</u>
          <u xml:id="u-173.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ten przepis ma na celu skłonienie podatnika do ubezpieczenia pojazdu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-174">
          <u xml:id="u-174.0" who="#PosełStanisławStec">Każdy przedsiębiorca sam powinien zadecydować, czy podejmuje ryzyko i nie ubezpiecza samochodu. Natomiast stawka ubezpieczeniowa, nieraz bardzo wysoka, jest kosztem uzyskania przychodu. Proponuję, aby skreślić ten punkt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-175">
          <u xml:id="u-175.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Składka, o której wspominał pan poseł Stanisław Stec, jest przychodem ubezpieczyciela. Istnieje prawdopodobieństwo, że podatnicy będą sami doprowadzać do rozmaitych szkód. Znane są takie przypadki, gdzie nawet osoby nie prowadzące działalności gospodarczej same dokonują uszkodzenia samochodów, aby wyłudzić ubezpieczenie. Firmy ubezpieczeniowe są tutaj taki elementem, który pozwala skontrolować, czy zdarzenie było niezawinione.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-176">
          <u xml:id="u-176.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Tak sformułowany przepis nie ma nic wspólnego z tym, o czym pan mówi. Tu mówi się o stratach powstałych w wyniku likwidacji. Pozostawiamy ten punkt do głosowania.</u>
          <u xml:id="u-176.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 38 mówi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się „poniesionych kosztów zaniechanych inwestycji”. Czy są jakieś uwagi do tego punktu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-177">
          <u xml:id="u-177.0" who="#PosełStanisławStec">Proszę o uzasadnienie tego przepisu. Kiedyś ten przepis był ważny, ponieważ dążyliśmy do rozwoju inwestycji. Teraz szereg inwestycji jest w toku i one są bardzo kosztowne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-178">
          <u xml:id="u-178.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wydaje mi się, że ten przepis wynika z samej podstawy koncepcji związku między kosztem a przychodem. Jeśli inwestycja została zaniechana, to ona nie przyniosła przychodu.</u>
          <u xml:id="u-178.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 39 brzmi następująco: „strat powstałych w wyniku nadmiernych ubytków lub zawinionych niedoborów wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków lub niedoborów”. Myślę, że ten zapis nie budzi wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-178.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 40: „nie wypłaconych osobom fizycznym, nie prowadzącym działalności gospodarczej, należności z tytułów określonych w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia (...) o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Nie wiem, czy w ogóle istnieje potrzeba, aby to zapisywać w ustawie. Jeżeli te należności nie są wypłacone, to dlaczego mają być kosztem uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-179">
          <u xml:id="u-179.0" who="#PosełStanisławStec">Jeżeli jakaś osoba prowadzi działalność gospodarczą, to może w grudniu, chcąc zniwelować sobie podatek, zaliczyć sobie w koszty na przykład nagrodę dla pracownika, której nie wypłaci.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-180">
          <u xml:id="u-180.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Dobrze, pozostawiamy ten punkt w nie zmienionej formie.</u>
          <u xml:id="u-180.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 41 mówi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się: „wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby pracownika:</u>
          <u xml:id="u-180.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu lub w pełnej wysokości, jeżeli podróż służbowa pracownika nie jest udokumentowana delegacją służbową,</u>
          <u xml:id="u-180.3" who="#PosełHenrykGoryszewski">b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za 1 km przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-181">
          <u xml:id="u-181.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Chciałabym przypomnieć, że dzisiaj takie należności wypłaca się także zleceniobiorcom. Zachowując ten zapis nie określamy w ich przypadku żadnych limitów. Według mnie uzasadniony będzie następujący przepis: „wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu używania na jego potrzeby samochodów” itd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-182">
          <u xml:id="u-182.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Nie, w przypadku zleceniobiorcy to jest koszt zlecenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-183">
          <u xml:id="u-183.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">W przypadku osób fizycznych koszty uzyskania przychodów ze zlecenia są zryczałtowane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-184">
          <u xml:id="u-184.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Tu nie ma mowy o osobach fizycznych. Wystarczy, że umówię się z panią, że zapłacę pani nie 1 tys. złotych, a 1200 złotych. Jak widać, istnieje możliwość ominięcia tego przepisu. W tym punkcie chodzi o pracowników.</u>
          <u xml:id="u-184.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 42. Czy są jakieś uwagi do tego zapisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-185">
          <u xml:id="u-185.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Chciałabym, aby przedstawiciele Ministerstwa Finansów wyjaśnili, dlaczego tu się znalazło sformułowanie „w tym za prawo do używania”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-186">
          <u xml:id="u-186.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">To się wiąże z leasingiem operacyjnym, gdzie jeden z wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego zakwestionował samą ratę leasingową. Uznano, że ten przepis odnosi się tylko do kosztów eksploatacyjnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-187">
          <u xml:id="u-187.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Im dłużej badam przepisy dotyczące leasingu, tym bardziej jestem przekonany, że to jest instytucja stworzona tylko do oszukiwania fiskusa. To jest po prostu dzierżawa. Chyba, że jest to leasing z prawem odkupu i umieszcza się w racie część kapitału. Jeżeli jest tak, że po wygaśnięciu umowy oddaję samochód lub maszynę, to jest to zwykła dzierżawa. Bardzo proszę, aby Ministerstwo Finansów zastanowiło się nad oddzieleniem leasingu od zwykłej dzierżawy.</u>
          <u xml:id="u-187.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 43. Czy to musi być 10 tys. euro? Można przyjąć jakąś wyższą kwotę.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-188">
          <u xml:id="u-188.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Nie zaproponuję innej wartości, ponieważ założenia do budżetu zostały przygotowane na bazie tych 10 tys. euro.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-189">
          <u xml:id="u-189.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Uważam, że to może być 12 tys. euro. Można ewentualnie do ceny samochodu nie doliczać ABS-u i poduszek powietrznych. To są elementy, które podnoszą bezpieczeństwo jazdy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-190">
          <u xml:id="u-190.0" who="#PosełMirosławPietrewicz">Jestem przeciwny tej propozycji przede wszystkim dlatego, że większość samochodów produkowanych i składanych w Polsce mieści się w cenie 10 tys. euro. Jeżeli jeszcze zawrzemy w tym przepisie klauzulę, że chodzi tutaj o wyposażenie standardowe, to być może wszystkie samochody produkowane w Polsce będą się mieściły w tym przedziale. Proponuję, aby nie tworzyć warunków do kupowania importowanych samochodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-191">
          <u xml:id="u-191.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie ta kwestia zostanie rozstrzygnięta w głosowaniu. Przechodzimy do omówienia pkt. 44.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-192">
          <u xml:id="u-192.0" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">Pkt 44 dotyczy sytuacji, w której za koszt uzyskania przychodów nie uznajemy: „odpisów amortyzacyjnych, od tej części wartości początkowej:</u>
          <u xml:id="u-192.1" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">a) środków trwałych, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie, wytworzenie we własnym zakresie lub ulepszenie tych środków,</u>
          <u xml:id="u-192.2" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">b) wartości niematerialnych i prawnych, która odpowiada poniesionym wydatkom na ich nabycie - odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi”.</u>
          <u xml:id="u-192.3" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">W przeciwnym razie podatnik dwa razy korzystałby z odpisów amortyzacyjnych i z innej formy ulg. Jeżeli wydatek jest poniesiony i obliczony do opodatkowania, to traktuje się go tak samo jak odpis amortyzacyjny.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-193">
          <u xml:id="u-193.0" who="#PosełStanisławStec">Popieram ten zapis. To jest podstawa do tego, abyśmy w dalszej części ustawy utrzymali ulgi inwestycyjne.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-194">
          <u xml:id="u-194.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 45.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-195">
          <u xml:id="u-195.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Pkt. 45 i 46 są przepisami, które zostały przeniesione z rozporządzenia w sprawie amortyzacji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-196">
          <u xml:id="u-196.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy są do tego jakieś uwagi? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-196.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt. 47, 48, 49 i 50 pozostają bez zmian.</u>
          <u xml:id="u-196.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czy są jakieś uwagi do pkt. 50?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-197">
          <u xml:id="u-197.0" who="#PosełStanisławStec">Proszę o wyjaśnienie tej zmiany.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-198">
          <u xml:id="u-198.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Część przepisu została przeniesiona z pkt. 55. Nie ma tu żadnej zmiany merytorycznej. Po prostu połączono dwa przepisy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-199">
          <u xml:id="u-199.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Część, która jest utrzymywana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest zaliczana jako koszt, ponieważ sam odpis jest kosztem.</u>
          <u xml:id="u-199.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Mówi się tutaj, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się: „wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty utrzymania zakładowych obiektów socjalnych - w części nie pokrytej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych”. Jedna część kosztów przechodzi przez zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, a druga jest wliczana bezpośrednio.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-200">
          <u xml:id="u-200.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Chodzi o to, że przedsiębiorstwa są obciążone różnorakim majątkiem socjalnym. Pozostaje pytanie, czy one powinny się go pozbyć. Moim zdaniem na przykład kopalnie powinny się pozbyć całego tego majątku. Tymczasem ten przepis umożliwia im jego zachowanie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-201">
          <u xml:id="u-201.0" who="#PosełStanisławStec">Zakłady budżetowe też się nie pozbywają tego majątku. Na przykład ministerstwa nie wyzbywają się różnych ośrodków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-202">
          <u xml:id="u-202.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">One nie płacą od tego podatku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-203">
          <u xml:id="u-203.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Przy okazji prac nad ustawą budżetową, ciągle wykrywaliśmy jakieś ośrodki szkoleniowe. Każdy resort ma przynajmniej dwa ośrodki. Może wreszcie warto policzyć, ile jest tych obiektów. Przy okazji rozpatrywania budżetu skasujemy połowę z nich.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-204">
          <u xml:id="u-204.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Dobrze, zwrócimy się do kancelarii premiera o to, aby poinformowano Komisję, ile ośrodków wypoczynkowych i szkoleniowych posiadają poszczególne resorty.</u>
          <u xml:id="u-204.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 52 pozostaje bez zmian. Przechodzimy do omówienia pkt. 53.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-205">
          <u xml:id="u-205.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">W tym przepisie chodzi o to, że jeżeli członek rady nadzorczej otrzymuje wynagrodzenie za udział w jej posiedzeniu, to nie widzimy przeszkód, aby ten wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów. Natomiast nie chcemy, aby członek rady nadzorczej otrzymywał pieniądze za to, że dojeżdża na posiedzenie swoim samochodem lub nocuje w hotelu.</u>
          <u xml:id="u-205.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Jest jeszcze jeden problem. Jeżeli spółka zawrze ze swoim członkiem rady nadzorczej umowę na wykonanie jakiejkolwiek usługi, to nie będzie to już umowa o charakterze jednostronnym. Chcemy, aby to był koszt uzyskania przychodów, ale na ogólnych zasadach. Oczywiście ten wydatek musi mieć na celu osiągnięcie przychodu w spółce.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-206">
          <u xml:id="u-206.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To określenie „wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń” jest cywilistyczne. Bardzo trudno będzie udowodnić przed sądem, że to świadczenie jest jednostronne. Jeżeli członek rady nadzorczej przyjedzie na jej posiedzenie własnym samochodem, to nie jest to świadczenie jednostronne. Członek rady nadzorczej zawsze może powiedzieć, że świadczy usługę spółce, ponieważ uczestniczy w obradach jej organu kontrolnego. Po to, żeby uczestniczyć w obradach organu kontrolnego, członek rady nadzorczej musi znaleźć się w siedzibie spółki.</u>
          <u xml:id="u-206.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wydaje mi się, że trzeba się jeszcze zastanowić nad redakcją tego przepisu. Można to omówić na przykładzie. Jeżeli członek rady nadzorczej spółki „Próchnik” otrzyma dietę i zwrot za hotel, ponieważ posiedzenie trwa dwa dni, to jest to koszt. Natomiast jeśli dostanie od spółki płaszcz, to nie będzie to koszt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-207">
          <u xml:id="u-207.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Mówi o tym ostatni wiersz tego przepisu: „oraz wydatków związanych z pełnieniem funkcji przez te osoby”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-208">
          <u xml:id="u-208.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Chodzi o to, abyście się państwo zastanowili, czy nie ma tu żadnej luki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-209">
          <u xml:id="u-209.0" who="#PosełStanisławStec">Moim zdaniem ten przepis wymaga jednak doprecyzowania, ponieważ nie oddaje tego, o czym mówił przedstawiciel Ministerstwa Finansów. Z tego przepisu wynika, że wynagrodzenie członka rady nadzorczej za udział w posiedzeniu, nie jest liczone jako koszt uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-210">
          <u xml:id="u-210.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ustaliliśmy, że Ministerstwo Finansów zastanowi się jeszcze nad tym zapisem.</u>
          <u xml:id="u-210.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 54. Mówi się w nim, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się: „wydatków innych niż wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji w zarządzie spółki na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-211">
          <u xml:id="u-211.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Ten przepis dotyczy takiej sytuacji, w której członek zarządu otrzymuje wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji. Czasami trudno jest rozgraniczyć, czy koszty działania są kosztami tego organu, czy też są one związane z indywidualnymi wydatkami osób związanych z zarządem. Tak jest na przykład wtedy, kiedy zwoływany jest zarząd spółki i dla jego członków opłacany jest hotel. Pozostaje pytanie, jak te wydatki należy traktować. Czy są to wydatki na rzecz członków zarządu, czy też są to koszty spółki związane z funkcjonowaniem zarządu? W tym przepisie chodziło o to, aby przyjąć rozwiązania, jakie obowiązują w Szwecji. W krajach skandynawskich udziałowiec spółki otrzymuje wynagrodzenie i ponosi wszystkie koszty. Jeżeli ta osoba nie otrzymuje wynagrodzenia, to wszystkie koszty związane z pełnieniem tej funkcji są kosztami spółki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-212">
          <u xml:id="u-212.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">To znaczy, że jeżeli on otrzymuje wynagrodzenie, to musi zapłacić za hotel. A jeśli ta osoba nie otrzymuje wynagrodzenia?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-213">
          <u xml:id="u-213.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">To wtedy jest to koszt spółki związany z funkcjonowaniem jej organu, jakim jest zarząd.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-214">
          <u xml:id="u-214.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jakie są skutki podatkowe tego przepisu?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-215">
          <u xml:id="u-215.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Wiele wydatków o charakterze osobistym jest obecnie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Organy skarbowe nie są w stanie po dwóch latach stwierdzić, czy zagraniczny udziałowiec spółki przyjeżdżając na tydzień do Polski, nocując w hotelach i podróżując po całym kraju, był na wycieczce, czy wykonywał istotne zadania dla spółki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-216">
          <u xml:id="u-216.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Członek zarządu, któremu na mocy uchwały zgromadzenia wspólników ustalono wynagrodzenie, ma sam pokryć koszty hotelu itp. Tak zrozumiałam wypowiedź przedstawiciela Ministerstwa Finansów. Powiedział pan także, że jeżeli ta osoba nie otrzymuje wynagrodzenia, to za to wszystko zapłaci spółka. Dlaczego tak ma być?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-217">
          <u xml:id="u-217.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Według mnie to jest oczywiste. Ta osoba pracuje w zarządzie spółki za darmo. Dlaczego ma w takim razie ponosić te dodatkowe koszty?</u>
          <u xml:id="u-217.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zdarza się, że tuż po powstaniu spółki, członkowie zarządu pracują za darmo, ponieważ spółka się dopiero dorabia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-218">
          <u xml:id="u-218.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Moja uwaga nie dotyczyła możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Chodziło mi raczej o rozdzielenie tych przypadków.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-219">
          <u xml:id="u-219.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Moim zdaniem ten przepis nie budzi wątpliwości.</u>
          <u xml:id="u-219.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 55 pozostaje bez zmian. Przechodzimy do omówienia pkt. 56.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-220">
          <u xml:id="u-220.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tutaj chodzi o taką sytuację, w której podatnicy nieodpłatnie udostępniają komuś nieruchomość i mają z tego tytułu przychód księgowy.</u>
          <u xml:id="u-220.1" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Ten przychód nie występuje, jeśli budynek udostępniono na jakiś szlachetny cel (nauka, oświata itd.). W tej sytuacji, kiedy nie ma przychodu, to nie ma też kosztu.</u>
          <u xml:id="u-220.2" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Chcielibyśmy uzupełnić ten przepis. Chodzi o udostępnianie lokalu związkom zawodowym. Pracodawca musi udostępnić związkowi zawodowemu jakieś pomieszczenie, a często trudno określić, jakie koszty są z tym związane.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-221">
          <u xml:id="u-221.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 57. Mówi się w nim, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się: „darowizn i ofiar różnego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej”. Dlaczego wpłaty na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej są kosztami? To ostatnie zdanie trzeba skreślić. Od tego jest osobna ustawa.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-222">
          <u xml:id="u-222.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">W Dzienniku Ustaw nr 62/99 przy okazji ustawy o turystyce te przepisy zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-223">
          <u xml:id="u-223.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wiem, że tak jest, ale mimo to proponuję, aby skreślić zapis o Polskiej Organizacji Turystycznej. Dlaczego ta instytucja ma być tutaj uprzywilejowana? Przechodzimy do omówienia pkt. 58.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-224">
          <u xml:id="u-224.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Jeśli chodzi o pkt 58, to podobna propozycja zmiany padła w ubiegłym roku przy okazji nowelizacji ustawy. To jednak nie zostało przyjęte przez parlament i dalej obowiązuje stary przepis.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-225">
          <u xml:id="u-225.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W pkt. 58 lit. b mówi się, że „reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób lub jest skierowana do co najmniej 100 adresatów”. Czy to jest nowy zapis?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-226">
          <u xml:id="u-226.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tak, jeśli chodzi o zapis o 100 adresatach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-227">
          <u xml:id="u-227.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">W art. 16 pkt 28 poprzedniej ustawy czytamy, że: „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób”. Ministerstwo Finansów proponuje rozluźnienie tych przepisów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-228">
          <u xml:id="u-228.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W takim razie proponuję, aby skreślić sformułowanie „lub jest skierowana do co najmniej 100 adresatów”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-229">
          <u xml:id="u-229.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Proponuję, żeby pozostawić stary przepis, tak jak on jest zapisany w art. 16 pkt 28.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-230">
          <u xml:id="u-230.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Wprowadziliśmy zapis o 100 adresatach dlatego, że zdarzało się, że organy skarbowe negowały koszty reklamy prowadzonej przez rozsyłanie ulotek reklamowych. Zarzucano, że ta reklama nie ma charakteru publicznego. Na przykład twierdzono, że rozdawanie ulotek w supermarkecie nie jest reklamą publiczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-231">
          <u xml:id="u-231.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">W supermarkecie jednego dnia może być 5 tys. osób. To jest reklama publiczna. Co ma do tego te 100 osób, które pan proponuje umieścić w przepisie?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-232">
          <u xml:id="u-232.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Są przypadki, w których ustawy zakazują prowadzenia reklamy publicznej. Ten zakaz dotyczy na przykład lekarstw. Wtedy przedsiębiorstwo zaprasza lekarzy i prezentuje im nowy produkt. W tej chwili ta forma reklamy nie może być uznana za reklamę publiczną.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-233">
          <u xml:id="u-233.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zgodziłbym się z panem, gdyby tu zapisano 1 lub 10 tys. osób, ale liczba 100 osób to jest ośmieszanie ustawodawcy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-234">
          <u xml:id="u-234.0" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Mam także zastrzeżenia do propozycji pani posłanki Heleny Góralskiej, aby pozostawić ten przepis w starym brzmieniu. To spowodowałoby, że w pkt. 58 nie byłoby lit. a.</u>
          <u xml:id="u-234.1" who="#PrzedstawicielMFAndrzejKośmider">Ten przepis musi być zachowany, ponieważ międzynarodowe organizacje od dawna naciskają na nas o uregulowanie kwestii dawania korzyści materialnych kontrahentom. OECD zwracało nam uwagę na brak takich regulacji, co powoduje wzrost korupcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-235">
          <u xml:id="u-235.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Korupcji się w ten sposób nie zwalczy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-236">
          <u xml:id="u-236.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Dalej opowiadam się za pozostawieniem przepisu w dotychczasowym brzmieniu. Proszę zwrócić uwagę, że w lit. a mówi się, że wartość świadczenia na rzecz takiej osoby lub jednostki przekracza wartość najniższego wynagrodzenia pracowników. Nie jest jednak powiedziane, ile takich świadczeń mogę udzielić w ciągu roku. Świadczenie jest co prawda jednorazowe, ale mogę je otrzymywać codziennie. To jest dopiero korupcyjny przepis.</u>
          <u xml:id="u-236.1" who="#PosłankaHelenaGóralska">Mój wniosek formalny dotyczy pozostawienia tego przepisu w dotychczasowym brzmieniu dawnego art. 16 ust. 1 pkt 28. Jeśli Ministerstwo Finansów zaproponuje podniesienie wskaźnika z 0,25 do 0,26, to mogę to rozważyć, ale musi zostać określony wyraźny limit.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-237">
          <u xml:id="u-237.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Gdyby w pkt. 58 pozostała lit. a, to należy rozdzielić wydatki reprezentacyjne od wydatków na reklamę. Jak można określić wydatek na rzecz osoby prawnej? Jeżeli osoba prawna jest reprezentowana przez pięciu przedstawicieli, to jaki limit będzie brany pod uwagę?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-238">
          <u xml:id="u-238.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia pkt. 59. Pkt 59 mówi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się: „wydatków i kosztów sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 9 i 16–19. Czy są jakieś uwagi do pkt. 59? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-238.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Pkt 60 mówi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się „kosztów działalności Kasy Chorych i jej oddziałów - w części sfinansowanej z funduszu rezerwowego Kasy Chorych”.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-239">
          <u xml:id="u-239.0" who="#PrzedstawicielkaMFBożenaOgrodowczyk">Odpisy dokonywane na rezerwowy fundusz kasy chorych są kosztem uzyskania przychodów. Zatem wydatki z tego funduszu nie mogą być takim kosztem.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-240">
          <u xml:id="u-240.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia ust. 2. Mówi on, że „przepisu ust. 1 nie stosuje się do inwestycji bezpośrednio związanych z likwidacją kopalni węgla kamiennego lub przez ten proces wywołanych”.</u>
          <u xml:id="u-240.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Czyli te inwestycje będą kosztami uzyskania przychodów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-241">
          <u xml:id="u-241.0" who="#EkspertKomisjiIrenaOżóg">Ten przepis został wprowadzony niedawno do ustawy górniczej. Sytuacja przypomina tę, o której dyskutowaliśmy przy okazji omawiania tworzenia rezerw. Wydaje mi się, że nie powinno się traktować wydatków inwestycyjnych bezpośrednio jako koszt.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-242">
          <u xml:id="u-242.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Kopalnie mają amortyzację ze współczynnikiem 1. Zaczynam rozumieć, co się dzieje w górnictwie. Wnoszę o skreślenie ust. 2.</u>
          <u xml:id="u-242.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 3 pozostaje bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-243">
          <u xml:id="u-243.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Proponuję, żeby rozważyć problem nieściągalnych wierzytelności. W ust. 3 pkt 3 mówi się, że za wierzytelności uważa się te, których nieściągalność została udokumentowana „protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty”.</u>
          <u xml:id="u-243.1" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Co będzie z terminami? Jeżeli wierzytelność nie jest egzekwowana przez jakiś czas, to trzeba by wprowadzić jakiś termin, który będzie dowodził, że jest ona nieściągalna.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-244">
          <u xml:id="u-244.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Czy Ministerstwo Finansów ma jakiś problem ze stosowaniem tych przepisów?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-245">
          <u xml:id="u-245.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Nie mamy żadnych problemów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-246">
          <u xml:id="u-246.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Chciałbym, aby przedstawiciel Ministerstwa Finansów odniósł się do mojej propozycji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-247">
          <u xml:id="u-247.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Chyba nie do końca rozumiem, na czym ta propozycja polega. W przepisie wymienione są inne dokumenty, które stanowią podstawę do tego, aby uznać ściągalność wierzytelności za udokumentowaną. Czy pan poseł chce, aby wprowadzić jeszcze zapis, że protokół nie może być wcześniej sporządzony?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-248">
          <u xml:id="u-248.0" who="#PosełAndrzejWoźnicki">Czy bezskuteczność egzekucji musi być udowodniona w postępowaniu sądowym?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-249">
          <u xml:id="u-249.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Myślę, ze ten problem powinien być skojarzony z przepisami o przedawnieniu.</u>
          <u xml:id="u-249.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Zapis „protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty” jest dla mnie jasny. Podatnik stwierdza, że postępowanie będzie kosztowało więcej, niż uda się odzyskać.</u>
          <u xml:id="u-249.2" who="#PosełHenrykGoryszewski">Natomiast obawiałbym się wprowadzić tutaj jakiekolwiek kryteria związane z terminem. Wcześniej mówiliśmy, że kosztem uzyskania przychodów nie są należności, jeśli dopuszczono do ich przedawnienia. Jeśli podatnik nie miał z czego ściągnąć tych należności, to „nie dopuścił do ich przedawnienia”. Trzeba rozpatrzyć taką sytuację.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-250">
          <u xml:id="u-250.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">W ust. 3 mówi się także o innych sposobach udokumentowania nieściągalnej wierzytelności. Jeśli koszty postępowania będą wyższe niż kwota możliwa do odzyskania, to można zastosować pkt 3.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-251">
          <u xml:id="u-251.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Wyobraźmy sobie sytuację, że podatnik nie ma z czego ściągnąć wierzytelności. Niech to będzie na przykład wierzytelność wekslowa i on nie odzyskał przez ten czas zdolności płatniczej. To wtedy podatnik powinien wystąpić do sądu o uznanie upadłości.</u>
          <u xml:id="u-251.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 4 pozostaje bez zmian.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-252">
          <u xml:id="u-252.0" who="#PosełStanisławStec">Bardzo proszę o wyjaśnienie ust. 4 pkt 2 lit. b. Czy opóźnienie spłaty o sześć miesięcy wystarczy, żeby uznać wierzytelność za uprawdopodobnioną nieściągalność?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-253">
          <u xml:id="u-253.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">W pkt 2 lit. a jest wyraźnie napisane, że musi być spełniony warunek określony w pkt. 1 lit. a lub lit. b albo w pkt. 2 lit. b.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-254">
          <u xml:id="u-254.0" who="#PosełStanisławStec">W ust. 4 pkt 1 lit. c mówi się, że nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, jeżeli „wierzytelność została stwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego”. Wiadomo, że aby komornik rozpoczął działania, trzeba wpłacić odpowiednią zaliczkę. Sądzę, że znacie państwo efekty działalności komornika. On pisze potem sprawozdanie i rozlicza się z zaliczki, ale nie wpłaca na konto ani złotówki. Czy chcecie państwo nadal utrzymywać instytucję skierowania na drogę postępowania egzekucyjnego, biorąc pod uwagę niską efektywność działalności komornika?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-255">
          <u xml:id="u-255.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Myślę, że tak. Natomiast powinniśmy popracować nad prawem w dziedzinie postępowania egzekucyjnego. Trzeba wprowadzić zasadę, że komornik bierze niewielką zaliczkę, a swoje wynagrodzenie pobiera z wyegzekwowanych kwot.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-256">
          <u xml:id="u-256.0" who="#PosełStanisławStec">Może w takim razie wystąpilibyśmy z wnioskiem do Ministerstwa Sprawiedliwości o przygotowanie zapisu, który będziemy mogli umieścić w tej ustawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-257">
          <u xml:id="u-257.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Oczywiście możemy to zrobić. Przechodzimy do omówienia ust. 5.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-258">
          <u xml:id="u-258.0" who="#PosłankaHelenaGóralska">Czy dla celów podatkowych trzeba rozróżniać wierzytelności nieściągalne jako udokumentowane i uprawdopodobnione?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-259">
          <u xml:id="u-259.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">W jednym punkcie znajduje się kwestia związana z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów rezerwy, która ma charakter przejściowy. Z uwagi na to, przepis ust. 4 mówi, że wystarczy to uprawdopodobnić. Bardzo ważny jest też zapis w pierwszym wierszu pkt. 1 „w szczególności jeżeli” - ten katalog jest otwarty. Natomiast jeżeli chodzi o bezpośrednie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, to wówczas jest katalog zamknięty. To musi być jeden z wymienionych w ust. 4 dokumentów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-260">
          <u xml:id="u-260.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Ust. 5 i 6 pozostają bez mian. Czy są uwagi do ust. 7?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-261">
          <u xml:id="u-261.0" who="#DyrektordepartamentuwMFSławomirMaliszewski">Tutaj mówi się o samochodzie osobowym, natomiast w innych przepisach mówimy o samochodach, których ładowność przekracza 500 kg. Dlatego wspomina się tutaj o stawce uwzględniającej odpowiednio pojemność silnika.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-262">
          <u xml:id="u-262.0" who="#PosełHenrykGoryszewski">Przechodzimy do omówienia ust. 8. Czy są jakieś uwagi do ust. 8? Nie widzę.</u>
          <u xml:id="u-262.1" who="#PosełHenrykGoryszewski">Jutro rozpoczniemy obrady od rozpatrzenia art. 26. Zamykam posiedzenie Komisji Finansów Publicznych.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>