text_structure.xml
25.6 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
<?xml version='1.0' encoding='UTF-8'?>
<teiCorpus xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude" xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<xi:include href="PPC_header.xml"/>
<TEI>
<xi:include href="header.xml"/>
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Otwieram posiedzenie Komisji. Witam wszystkich. Czy do przedstawionego porządku obrad są uwagi? Nie słyszę. Uznaje, że porządek dzienny został przyjęty.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Omawianie spraw zawisłych przed Trybunałem Konstytucyjnym zaczniemy od sprawy o sygn. akt P 62/14. Opiekunem tej sprawy jest pan poseł Witold Pahl, który w tej chwili musi być na innym spotkaniu. Proszę Biuro Analiz Sejmowych o przedstawienie sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">Sprawa o sygn. akt P 62/14 dotyczy pytania prawnego Sądu Rejonowego w Warszawie, sądu upadłościowego. Dotyczy ono przepisu art. 54 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, zgodnie z którym na postanowienie o ogłoszenie upadłości zażalenie przysługuje wyłącznie upadłemu, a na postanowienie oddalające wniosek o ogłoszenie upadłości wyłącznie wnioskodawcy.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">Sprawa, na kanwie której sformułowane zostało to pytanie, dotyczyła postępowania upadłościowego i wydania przez sąd rejonowy postanowienia o oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, przy czym, co istotne, wniosek ten został zgłoszony przez wierzyciela, nie przez dłużnika. Oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości nastąpiło ze względu na tzw. ubóstwo masy. Chodzi tu o przypadek, kiedy dłużnik jest w tak złej sytuacji finansowej, że jego majątek nie wystarcza nawet na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego. W takiej sytuacji zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze sąd jest zobligowany oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości. Postanowienie to zaskarżył dłużnik, ale w świetle art. 54 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze nie ma do tego legitymacji, ponieważ to nie on złożył wniosek, a mógłby zaskarżyć to postanowienie oddalające ze względu na ubóstwo masy upadłościowej tylko wówczas, gdyby był wnioskodawcą.</u>
<u xml:id="u-2.2" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">Sąd upadłościowy na gruncie tej sprawy powziął wątpliwości co do konstytucyjności art. 54 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze, który ogranicza legitymację do zaskarżenia postanowienia oddalającego wniosek o ogłoszenie upadłości. Wątpliwości konstytucyjne dotyczą zgodności tego przepisu z licznymi wzorcami konstytucyjnymi, przede wszystkim z art. 54 Konstytucji – prawo do sądu, z art. 78 – zasada dwuinstancyjności, z art. 77 ust. 2 – zakaz zamykania sądowej drogi dochodzenia naruszeń praw i wolności, jak również z art. 20 i art. 22 Konstytucji – swoboda działalności gospodarczej.</u>
<u xml:id="u-2.3" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">Nie będę omawiał szczegółowo zarzutów pytającego sądu. Chodzi o to, że wskutek niemożności zaskarżenia przed dłużnika, jak podnosi pytający sąd, fakt oddalenia wniosku ze względu na ubóstwo masy upadłościowej jest ujawniany w rejestrze przedsiębiorców. W związku z tym dochodzi do ujawnienia, że jest on tak ubogi, że nie ma majątku potrzebnego do pokrycia kosztów postępowania upadłościowego, czyli dochodzi do pewnej stygmatyzacji tego dłużnika. Sąd upatruje w tym naruszenie swobody działalności gospodarczej. Dłużnik jest zobowiązany do zwrotu kosztów postępowania w przedmiocie otwarcia upadłości. Takie postanowienie ma również znaczenie dla zarządców, dla menagerów. W tym przypadku dłużnikiem była spółka.</u>
<u xml:id="u-2.4" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">W projekcie stanowiska proponuje się uznać zgodność tego przepisu tylko w pewnym zakresie, natomiast art. 77 proponuje się uznać za nieadekwatny wzorzec, ponieważ nie doszło do zamknięcia drogi sądowej, gdyż sąd niezawisły zajął się sprawą. Natomiast jeśli chodzi o pozostałe wzorce – art. 78, art. 45, art. 176 Konstytucji – w projekcie stanowiska proponuje się uznać, że doszło do naruszenia tych wzorców, ponieważ złożenie, i to jest warte podkreślenia, wniosku o ogłoszenie upadłości jest przede wszystkim obowiązkiem dłużnika. To dłużnik, w sytuacji, kiedy jest niewypłacalny powinien w pierwszej kolejności złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Gdyby ten wniosek złożył, to miałby prawo do zaskarżenia wydanego postanowienia oddalającego wniosek ze względu na ubóstwo masy. W tym przypadku dłużnik nie był wnioskodawcą, w związku z czym jest ta negatywna konsekwencja w postaci braku legitymacji.</u>
<u xml:id="u-2.5" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">Argumenty dotyczące kosztów postępowania ponoszonych przez dłużnika również nie są trafne, ponieważ dłużnik ma możliwość wystąpienia z wnioskiem o zwolnienie z kosztów. To jest konsekwencja orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 2012 r., który przyjął, że właśnie takie prawo musi dłużnikowi przysługiwać. Następnie odpowiednich zmian wprowadzonych do ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze. Również w sytuacji, gdyby następczo okazało się, że sytuacja finansowa dłużnika polepszyła się na tyle, że przynajmniej możliwe jest otwarcie postępowania upadłościowego, może on złożyć kolejny wniosek o otwarcie postępowania i wykazać, że dysponuje odpowiednim do tego majątkiem. Również nie przekonują argumenty pytającego sądu dotyczące naruszenia swobody działalności gospodarczej, dotyczące stygmatyzacji. Wskazujemy, że w przypadku, gdyby doszło do otwarcia postępowania upadłościowego, fakt ten jest ujawniany w rejestrze przedsiębiorców. Otwarcie postępowania upadłościowego prowadzi tak naprawdę do zaprzestania działalności przedsiębiorcy, a więc de facto ma takie samo znaczenie jak oddalenie wniosku ze względu na ubóstwo masy upadłościowej.</u>
<u xml:id="u-2.6" who="#EkspertzBiuraAnalizSejmowychKrzysztofOplustil">W związku z tym propozycja Biura Analiz Sejmowych jest taka, aby uznać art. 54 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe i naprawcze w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości zaskarżenia przez dłużnika, niebędącego wnioskodawcą, postanowienia o oddaleniu na podstawie art. 13 ust. 1 tej ustawy wniosku o ogłoszenie upadłości, jest zgodny z art. 78 w związku z art. 45 ust. 1 i art. 176 ust. 1 Konstytucji oraz że przepis ten nie jest niezgodny z art. 20, art. 22 i art. 77 ust. 2 Konstytucji, co oznacza, że ostatnie wzorce są nieadekwatne w tej sprawie.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Dziękuję panu za omówienie sprawy. Pan poseł Pahl to stanowisko popiera. Czy są uwagi lub pytania do przedstawionego stanowiska? Nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem projektu stanowiska?</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja stanowisko przyjęła jednogłośnie. Pan poseł Witold Pahl chce reprezentować Sejm w Trybunale Konstytucyjnym. Czy są inne propozycje? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja udzieliła rekomendacji panu posłowi Pahlowi.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Jako następną omówimy moją sprawę o sygn. akt K 30/14, bo jest stosunkowo prosta. Jest to wniosek prokuratora generalnego, który wnosi o stwierdzenie niezgodności art. 339 § 5 w związku z art. 54 § 1 ustawy – Kodeks postępowania karnego w zakresie, w jakim nie zapewnia pokrzywdzonemu możliwości wzięcia udziału w posiedzeniach sądu dotyczących umorzenia postępowania przed rozprawą, o których mowa w art. 339 § 3 pkt 2 ustawy – Kodeks postępowania karnego, w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego. Prokurator generalny mówi o niezgodności tego przepisu z art. 45 ust. 1 w związku z art. 2 Konstytucji, czyli generalnie z prawem do sądu.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">My wnosimy o umorzenie tego postępowania, dlatego że w lipcu tego roku została dokonana zmiana Kodeksu postępowania karnego i zostało zmienione brzmienie art. 339 § 5 k.p.k., który obecnie brzmi: „Strony, obrońcy i pełnomocnicy mogą wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 1 oraz w § 3 pkt 1, 2 i 6, z tym że udział prokuratora i obrońcy w posiedzeniu w przedmiocie orzeczenia środka zabezpieczającego określonego w art. 93a § 1 pkt 4 Kodeksu karnego jest obowiązkowy. Pokrzywdzony ma prawo wziąć udział w posiedzeniach wymienionych w § 3 pkt 1 i 2. Zawiadamiając pokrzywdzonego o posiedzeniu poucza się go o możliwości zakończenia postępowania bez przeprowadzenia rozprawy oraz wcześniejszego złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 54 § 1”. A zatem art. 339 § 5 k.p.k. w obecnie obowiązującym brzmieniu, które uzyskał w wyniku wejścia w życie noweli, przewiduje zarówno prawo pokrzywdzonego do udziału w posiedzeniach, o których mowa w art. 339 § 3 pkt 1 i 2 k.p.k., jak i obowiązek zawiadomienia pokrzywdzonego przez sąd o takim posiedzeniu wraz z pouczeniem, że postępowanie może zakończyć się bez przeprowadzenia rozprawy. W związku z tym wnosimy o umorzenie postępowania.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Czy są uwagi lub pytania do tego stanowiska? Nie słyszę.</u>
<u xml:id="u-3.6" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem projektu stanowiska?</u>
<u xml:id="u-3.7" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja stanowisko przyjęła jednogłośnie. Gdyby Trybunał nie uwzględnił naszego wniosku, chcę reprezentować Sejm na rozprawie przed Trybunałem. Czy są inne propozycje? Nie słyszę. Dziękuję za udzielenie mi rekomendacji.</u>
<u xml:id="u-3.8" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Ostatnia sprawa o sygn. akt P 70/15. To jest sprawa z 2015 r. i nie wybraliśmy jeszcze posła. Proszę Biuro Analiz Sejmowych o przedstawienie sprawy.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Panie przewodniczący, Wysoka Komisjo, przedmiotem pytania prawnego o sygn. akt P 70/15 w części, w jakiej Sejm ma obowiązek zając stanowisko, jest ustalenie, czy art. 29 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Wskazany przepis stanowi: „Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ponoszenia kosztów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu ustalania tych kosztów, wydatków stanowiących podstawę ich ustalania oraz maksymalnej wysokości opłat za udzieloną pomoc”. Natomiast zgodnie z nieobjętym zakresem zaskarżenia ust. 1 tego artykułu: „Koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ponosi Skarb Państwa”.</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">W projekcie stanowiska w pierwszej kolejności odnosimy się do kwestii formalnych. W naszej opinii wątpliwości budzi to, czy wysuwany zarzut został w odpowiedni sposób i dostatecznie uzasadniony, czyli w taki sposób, że pozwala na obalenie domniemania konstytucyjności. Wskazujemy orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego odnośnie do warunków, jakie powinno spełniać pytanie prawne w tym zakresie. Naszym zdaniem argumentacja sądu pytającego jest na tyle lakoniczna, że nie odpowiada tym warunkom. Na potwierdzenie powyższej tezy przywołujemy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 18 grudnia 2014 r. o sygn. akt P 26/14. W tej sprawie również był kwestionowany art. 29 ust. 1 ustawy – Prawo o adwokaturze. W postanowieniu Trybunał stwierdził: „Zarzuty sformułowane przez pytające sądy należy uznać za gołosłowne, a przedstawione w pytaniach prawnych uzasadnienie za skrajnie lakoniczne. Poprzestanie na stwierdzeniu «ogólnikowości wytycznych», nawet z wyjaśnieniem, dlaczego sąd uznaje je za «ogólnikowe», jest niewystarczające do obalenia domniemania konstytucyjności zaskarżonych przepisów. […] Skoro zakwestionowane przepisy upoważnienia ustawowego zawierają wytyczne, rolą pytających sądów, w kontekście tak postawionego zarzutu, powinno być przynajmniej uprawdopodobnienie, z jakich konstytucyjnych powodów owe wytyczne są niedostatecznie szczegółowe, a przez to niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Ewentualnie […] wykazać, że materia dotycząca stawek minimalnych i opłat za czynności adwokatów i radców prawnych jest materią ustawową, która nie może być przekazana do rozporządzenia w takim zakresie, jak to uczynił ustawodawca”.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Powołując się na to postanowienie Trybunału, wskazujemy, że w omawianym przypadku sytuacja jest bardzo podobna, dlatego że pytający sąd ograniczył się tylko do postawienia zarzutu o bardzo ogólnej blankietowości upoważnienia ustawowego. Większość zarzutów jest skierowana przeciwko rozporządzeniu ministra sprawiedliwości, w którym są wskazane stawki. Dlatego my podnosimy kwestię formalną.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Gdyby jednak Trybunał nie podzielił naszego stanowiska, wnosimy o uznanie, że art. 29 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Przede wszystkim wskazujemy, że samych wytycznych należy poszukiwać w całym układzie normatywnym, należy je łącznie odczytywać. Nie można odnosić się tylko stricte do samego literalnego brzmienia art. 29 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze. Należy brać pod uwagę pozostały kontekst normatywny, w szczególności przepisy art. 16 ust. 2 i ust. 3 ustawy – Prawa o adwokaturze, które zostały zmienione na kanwie wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Poprzednie brzmienie tego przepisu nasuwało wątpliwości odnośnie do konstytucyjności. Po tym wyroku zostało to uszczegółowione. Wskazujemy również, że nawet z samego brzmienia tych przepisów można skompletować wytyczne. Powołujemy się również na wyrok Trybunału z 29 maja 2002 r. o sygn. akt P 1/0, gdzie wskazano: „Regulacja opłat za czynności adwokackie nie wymaga całościowego umieszczenia jej w ustawie. Odesłanie do regulacji podustawowej, wobec szczegółowości zakresu przedmiotowego, którego ona dotyczy, jest nieuniknione”. W związku z tym wnosimy o uznanie, że art. 29 ust. 2 ustawy – Prawo o adwokaturze jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">W stanowisku, które zajął minister sprawiedliwości, również podnosi się, że przepis jest zgodny z konstytucją. Podobne stanowisko zajął prokurator generalny w sprawie o sygn. akt SK 25/14, która została przez Trybunał umorzona właśnie ze względu na brak uzasadnienia stawianych zarzutów. Aczkolwiek tam prokurator generalny odniósł się merytorycznie, stwierdzając, że upoważnienie jest na tyle szczegółowe, że należy je uznać za konstytucyjne.</u>
</div>
<div xml:id="div-5">
<u xml:id="u-5.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Czy w tym przepisie prawa o adwokaturze zawarte są jakieś wytyczne, na podstawie których to rozporządzenie zostało skonstruowane? Jakie tam są uwagi?</u>
</div>
<div xml:id="div-6">
<u xml:id="u-6.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">To może ja przytoczę ten przepis. „Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ponoszenia kosztów, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem sposobu ustalania tych kosztów, wydatków stanowiących podstawę ich ustalania oraz maksymalnej wysokości opłat za udzieloną pomoc”.</u>
<u xml:id="u-6.1" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">My, podpierając się orzecznictwem Trybunału, wychodzimy z założenia, że same wytyczne nie muszą być zawarte tylko w jednym przepisie, można je wywieść z całego kontekstu normatywnego. To jest to samo rozporządzenie, które zostało wydane na podstawie art. 16 ustawy – Prawo o adwokaturze. W tym artykule stwierdza się, że minister sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Adwokackiej i Krajowej Rady Radców Prawnych określi, w drodze rozporządzenia, stawki minimalne za czynności adwokackie, mając na względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy adwokata. Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie podnosi się, że tak określone wytyczne są na tyle szczegółowe, że można tę materię przenieść do rozporządzenia.</u>
</div>
<div xml:id="div-7">
<u xml:id="u-7.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Czyli jest to w innym przepisie ustawy – Prawo o adwokaturze?</u>
</div>
<div xml:id="div-8">
<u xml:id="u-8.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Tak, dokładnie. Brzmienie przepisu, który przed chwilą przytoczyłam, a które wcześniej było kwestionowane, zostało uznane przez Trybunał za niekonstytucyjne. W związku z tym obecne jego brzmienie jest wynikiem tamtego orzeczenia Trybunału.</u>
</div>
<div xml:id="div-9">
<u xml:id="u-9.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">A czy rozporządzenie sztywno określa wynagrodzenie adwokata za sprawy z prawa pracy?</u>
</div>
<div xml:id="div-10">
<u xml:id="u-10.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Tak.</u>
</div>
<div xml:id="div-11">
<u xml:id="u-11.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Czyli nie może być tej sześciokrotności, o którą wnosił adwokat?</u>
</div>
<div xml:id="div-12">
<u xml:id="u-12.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">To był adwokat z urzędu. Przy sprawach z urzędu obowiązuje § 19 rozporządzenia, który również jest zakwestionowany przez pytający sąd, ale my jako Sejm nie odnosimy się do tego zarzutu. On brzmi tak: „Koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszonej przez Skarb Państwa obejmują opłaty w wysokości nie wyższej niż 150% stawki minimalnej, o której mowa w rozdziałach III–V”.</u>
<u xml:id="u-12.1" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Tak naprawdę to jest główny zarzut pytającego sądu, że w przypadku stawek adwokackich za czynności z urzędu jest to inaczej uregulowane niż w przypadku stawek adwokackich, kiedy adwokat jest z wyboru.</u>
</div>
<div xml:id="div-13">
<u xml:id="u-13.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">A to była sprawa z urzędu? Czyli ten adwokat mógł dostać tylko tyle, ile zasądził sąd?</u>
</div>
<div xml:id="div-14">
<u xml:id="u-14.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">Tak. Maksymalnie 150% stawki. Wnosił o więcej.</u>
</div>
<div xml:id="div-15">
<u xml:id="u-15.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">I stąd się wzięła skarga konstytucyjna, bo sąd nie uwzględnił jego wniosku?</u>
</div>
<div xml:id="div-16">
<u xml:id="u-16.0" who="#EkspertzBASAgnieszkaTomaszewska">To jest pytanie prawne, bo sąd zastanawia się i nie może wniosku uwzględnić, bo w rozporządzeniu jest tylko 150% stawki.</u>
</div>
<div xml:id="div-17">
<u xml:id="u-17.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Są dwa elementy tej skargi konstytucyjnej. Jeden dotyczący przepisów ustawy, do którego my się odnosimy. W świetle przedstawionych wyjaśnień i przepisów ustawowych wskazane jest, że sąd powinien ocenić przy określaniu kosztów zawiłość sprawy, trudność oraz nakład pracy adwokata. A więc te wytyczne się tu znajdują. Natomiast rozporządzenie, mówiąc tak bardzo ogólnie, tego chyba jednak nie uwzględnia. Stawki za reprezentowanie strony z urzędu w zakresie prawa pracy są rzeczywiście żenująco niskie i one powodują, że jest pewna trudność w dostępie do sądu, bo nikt nie chce brać sprawy, przy której się namęczy i dostanie za to 70 złotych.</u>
<u xml:id="u-17.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Korzystając z obecności pana ministra Grabarczyka, zapytam, czy podejmowano jakieś prace nad zmianami w opłatach za czynności adwokackie, bo środowisko adwokackie bardzo mocno je krytykuje je.</u>
</div>
<div xml:id="div-18">
<u xml:id="u-18.0" who="#PoselCezaryGrabarczyk">Nie było takiego postulatu środowiska adwokatów i radców prawnych, ale ustalenia z czasów, kiedy ja byłem ministrem, były takie, że powołamy wspólny zespół, który będzie złożony z przedstawicieli korporacji i pracowników ministerstwa, i rozpoczniemy pracę. Czy ta idea została podtrzymana, tego nie wiem. Podzielam pogląd, że należy nad tymi stawkami popracować.</u>
</div>
<div xml:id="div-19">
<u xml:id="u-19.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Jest to poważny problem. Przy najbliższej rozmowie z panem ministrem Borysem Budką trzeba zwrócić mu uwagę na potrzebę podjęcia prac, które będą to regulowały. Spraw z prawa pracy jest bardzo dużo.</u>
<u xml:id="u-19.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">A jak to zostanie rozwiązane w ustawie o bezpłatnej pomocy prawnej? Czy ta bezpłatna pomoc prawna będzie obejmowała również reprezentowanie klienta w sądzie?</u>
</div>
<div xml:id="div-20">
<u xml:id="u-20.0" who="#PoselStanislawPiotrowicz">Nie. Tylko w postępowaniu przedsądowym.</u>
</div>
<div xml:id="div-21">
<u xml:id="u-21.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">To znaczy, że człowiek dostanie jakąś informację. Jednak przy coraz większym nacisku na kontradyktoryjność postępowania sądowego właściwa reprezentacja przed sądem w postaci fachowego, kompetentnego pełnomocnika powinna być zapewniona.</u>
</div>
<div xml:id="div-22">
<u xml:id="u-22.0" who="#PoselStanislawPiotrowicz">W przypadku postępowania karnego stawka w wysokości 70 złotych nie wystarcza czasami na benzynę na dojazd do więzienia.</u>
</div>
<div xml:id="div-23">
<u xml:id="u-23.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">W tym przypadku mamy do czynienia z pytaniem dotyczącym prawa pracy. Stawki są sztywne.</u>
<u xml:id="u-23.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">W kwestii rozporządzenia my się nie wypowiadamy. Ta nasza rozmowa ma charakter oceny. Na temat rozporządzenia stanowisko zajmie minister sprawiedliwości i on będzie ten fragment przedstawiał w Trybunale Konstytucyjnym.</u>
<u xml:id="u-23.2" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Przystępujemy do głosowania. Kto jest za przyjęciem przedstawionego projektu stanowiska?</u>
<u xml:id="u-23.3" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Stwierdzam, że Komisja stanowisko przyjęła jednogłośnie. Zgłosił się do prowadzenia tej sprawy pan poseł Damian Raczkowski. Czy są inne propozycje? Nie słyszę. Uznaję, że Komisja udziela panu posłowi rekomendacji.</u>
<u xml:id="u-23.4" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Proszę państwa, ze względu na toczące się wspólne posiedzenie Komisji Zdrowia i Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka pan poseł Czesław Hoc nie może być obecny na naszym posiedzeniu. On jest zaangażowany w prezentowanie ustawy, która być może będzie rozpatrywana przez Sejm jeszcze w tej kadencji. W związku z tym usprawiedliwiam jego nieobecność, ale z powodu braku wnioskodawcy nie będziemy rozpatrywać projektu ustawy, której jest on przedstawicielem wnioskodawców.</u>
<u xml:id="u-23.5" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Przechodzimy do punktu trzeciego. Marszałek Sejmu skierował przedstawione przez prezesa Najwyższej Izby Kontroli sprawozdanie z działalności Najwyższej Izby Kontroli w 2014 r. Marszałek skierował to sprawozdanie do wszystkich komisji sejmowych do rozpatrzenia i prosi, aby przekazać uwagi, w naszym przypadku Komisji Ustawodawczej, do 3 lipca 2015 r. Proszę więc o zapoznanie się ze sprawozdaniem i zgłoszenie uwag.</u>
</div>
<div xml:id="div-24">
<u xml:id="u-24.0" who="#SekretarzKomisjiMarcinWojcik">Do 3 lipca nie będzie posiedzenia Komisji.</u>
</div>
<div xml:id="div-25">
<u xml:id="u-25.0" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Nie zdążymy do 3 lipca? Czy ktoś ma jakieś uwagi do tego sprawozdania z działalności Najwyższej Izby Kontroli w zakresie działania Komisji Ustawodawczej? To nie jest ocena tego sprawozdania. Chodzi o uwagi w zakresie działania naszej Komisji. Nie słyszę uwag. A więc taka informacja zostanie przedstawiona Marszałkowi Sejmu. Nie mniej, gdyby pojawiły się jakieś uwagi, to w normalnym trybie można je zgłosić. A jeśli państwo uznają, że działanie komisyjne jest wskazane, to taką inicjatywę podejmiemy.</u>
<u xml:id="u-25.1" who="#PrzewodniczacyposelWojciechSzarama">Zamykam posiedzenie Komisji Ustawodawczej.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>