text_structure.xml 40.5 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml"/>
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml"/>
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 27 września 1977 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR), rozpatrzyła warunki wypoczynku pracowników przemysłu lekkiego i ich rodzin.</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z wiceministrem Władysławem Jabłońskim, Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego z wiceprzewodniczącym Jerzym Jamroziakiem oraz przedstawiciele Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki.</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Podstawę do dyskusji stanowiła informacja przygotowana przez resort przemysłu lekkiego i Zarząd Główny Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego.</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Przedstawiając informacje resortu wiceminister Władysław Jabłoński podkreślił, że nowe zasady tworzenia i podziału zakładowego funduszu socjalnego, które weszły w życie w 1974 r. wpłynęły na rozszerzenie zakładowej działalności socjalnej i kształtowanie jej nowego modelu. Odpowiednie środki finansowe umożliwiły systematyczną i planową działalność opartą o potrzeby ustalone w wyniku przeglądu warunków socjalno-bytowych oraz opracowania wieloletnich programów ich realizacji. W ramach tych programów szczególne preferencje przyznano problemom dotyczącym organizacji i rozwoju różnych form wypoczynku dla załóg i ich rodzin. Jest to potrzeba wynikająca ze specyficznego charakteru przemysłu lekkiego, który charakteryzuje się pracą uciążliwą ze względu na występujące jeszcze trudne warunki oraz trzyzmianowy system pracy. Jest to tym bardziej ważne, że w resorcie przemysłu lekkiego pracuje duża liczba kobiet, które stanowią około 67 proc. ogółu zatrudnionych. To jest przyczyną szczególnie dużego zapotrzebowania na wczasy rodzinne i organizację wakacyjnego wypoczynku dla dzieci.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W ubiegłym 5-leciu nakłady inwestycyjne na działalność socjalną przekroczyły 2.248,5 mln zł. W rezultacie uzyskania tych grodków nastąpiły istotne zmiany w unowocześnieniu bazy socjalno-bytowej. Poważne osiągnięcia uzyskano w dziedzinie organizacji wypoczynku urlopowego i świątecznego oraz wakacyjnego wypoczynku dzieci i młodzieży. Było to możliwe dzięki przeznaczeniu na ośrodki wczasowe i wypoczynku świątecznego 675,8 mln zł, a na ośrodki kolonijne 178,1 mln zł. Nakłady inwestycyjne przeznaczone w latach 1971-1975 umożliwiły budowę 202 obiektów, w tym 44 ośrodków wczasowych i wypoczynku świątecznego oraz 12 ośrodków kolonijnych. Powyższe środki obejmują również nakłady przeznaczone na zadania inwestycyjne rozpoczęte przed 1976 r., a które zostaną zakończone w bieżącym 5-leciu. Są to m.in. ośrodki wczasowe i kolonijne. Pomimo dużych trudności w realizacji inwestycji socjalnych i bytowych uzyskano znaczny postąp w tej dziedzinie. Było to możliwe dzięki temu, że środki w latach 1971-1975 były 5-krotnie wyższe, niż w latach poprzedniego 5-lecia.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Potrzeby w zakresie inwestycji socjalno-bytowych w latach 1976-1980 określono na ponad 2 mld zł, w tym na roboty budowlano-montażowe przeznaczy się 1 mld 486,9 mln zł. Poważna część tych nakładów (778,1 mln) przeznaczona jest na inwestycje kontynuowane, a 1.227,2 mln zł na obiekty nowo rozpoczynane. Środki te umożliwią zakończenie inwestycji rozpoczętych przed 1976 r., a ponadto rozpoczęcie budowy dalszych obiektów: 27 żłobków, 21 przedszkoli, 35 stołówek, 4 placówek służby zdrowia, 22 ośrodków wypoczynkowych i 4 kolonijnych oraz 3 obiektów sportowych i kulturalno-oświatowych.</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">W 1976 r. przekazano do użytku ośrodki: w Karwicy, Podgórkach, Bronkowie, Istebnej, Dziewulinach, Tuchomku, Gwoździanach, Luboradzy i Sianożętach. Mimo poważnego postępu w budowie i rozbudowie inwestycji socjalno-bytowych, nie udało się w ub. roku wykonać w pełni planowanych zadań. Np. zamiast 16 ośrodków wczasowych i kolonijnych przekazano do użytku 9. Z planowanych 22 przedszkoli oddano 10, a z 12 żłobków 8. W 1976 r. plan przewidywał budowę 10 stołówek pracowniczych, z których w planowanym terminie oddano 9, a spośród 7 przychodni zdrowia przekazano - 4.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Planowane nakłady na 1977 r. wynoszą 575,6 mln zł, w tym 429,5 mln zł na roboty budowlano-montażowe. W tym roku przewiduje się oddanie do użytku: 8 żłobków, 14 przedszkoli, 8 stołówek, 4 ośrodków zdrowia i 3 obiektów sportowych. Plan zakłada również budowę 19 ośrodków wczasowych i kolonijnych m.in. w Zakopanem, Międzyzdrojach, Bierutowicach, w Świnoujściu, Dźwirzynie, Borzechowie, Godziszcach, Jodłowniku i Burzeninie.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">W ostatnich latach w znacznym stopniu zmodernizowano bazę socjalną ze szczególnym uwzględnieniem ośrodków kolonijnych i wczasowych. Działania te finansowane są zarówno ze środków własnych przedsiębiorstw, subwencji Zarządu Głównego oraz ze środków centralnego funduszu inwestycji socjalnych. W latach 1974-1977 centralny fundusz inwestycji socjalnych dofinansował 98 zadań na łączną kwotę 158,9 mln zł. W przyszłym roku środki inwestycyjne o łącznej wysokości 246 mln zł przeznaczone będą na ukończenie rozpoczętych w poprzednim okresie około 30 inwestycji, w tym 18 ośrodków wczasowych i kolonijnych.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Do 1970 r. czynnych było w resorcie przemysłu lekkiego 188 ośrodków wczasowych liczących 13.920 miejsc; były to głównie domki campingowe. W latach 1971-1978 dzięki kilkakrotnie wyższym nakładom na inwestycje socjalno-bytowe, wybudowano 44 ośrodki wypoczynkowe o znacznie wyższym stopniu technicznego wyposażenia. Były to ośrodki m.in. w Kołobrzegu, Ustce, Polańczyku, Międzywodziu, Jastrzębiej Górze i Bierutowicach. Znaczną poprawę bazy wypoczynkowej uzyskano dzięki modernizacji i rozbudowie istniejących ośrodków wczasowych. Na podkreślenie zasługuje fakt, że prace te w dużym stopniu wykonane zostały w czynie społecznym załóg. Jak przewiduje plan liczba ośrodków wczasowych powinna wzrosnąć ze 188 w 1970 r. do ok. 250 w bież. roku, a liczba miejsc w ośrodkach wczasowych z ok. 13.920 w 1970 r. do 17.920 w 1977 r. W tym samym czasie liczba ośrodków wypoczynku świątecznego zwiększy się z 33 do 78. Liczba osób korzystających z wczasów zwiększyła się z 83.860 w 1970 r. do ok. 242 tys. w bież. roku.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Wraz ze wzrostem ilościowym usług systematycznie poprawia się ich jakość. Nastąpiły pozytywne zmiany w wyposażeniu domów wczasowych, a przede wszystkim poprawiły się warunki higieniczno-sanitarne. Ponadto coraz więcej ośrodków wyposażonych jest w kluby, czytelnie, sale telewizyjne, urządzenia sportowe, wypożyczalnie sprzętu itp.</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Dominującym typem wypoczynku są 14-dniowe wczasy rodzinne, ale ostatnio w miarę zwiększania się wolnego czasu obserwuje się wzrost zapotrzebowania na kilkudniowy wypoczynek. Od kilku lat resort przemysłu lekkiego organizuje obozy dla młodzieży pracującej, które zapewniają nie tylko czynny wypoczynek, ale realizują również ciekawy program ideowo-polityczny. Z tej formy wypoczynku korzysta rocznie około 16 tys. młodzieży.</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">W związku ze skracaniem czasu pracy, szczególne znaczenie przywiązuje się do organizacji wypoczynku sobotnio-niedzielnego. Na ten cel wykorzystywane są nie tylko ośrodki świąteczne, ale również placówki kulturalno-oświatowe, obiekty sportowe i ogródki działkowe. Organizacją aktywnego wypoczynku po pracy zajmują się rady kultury fizycznej i sportu powołane w ok. 200 zakładach oraz instruktorzy zatrudnieni w około 50 przedsiębiorstwach.</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">W związku z coraz większym zapotrzebowaniem na lecznictwo sanatoryjne i profilaktyczne podejmuje się starannie o zwiększenie liczby miejsc, m.in. drogą wykorzystania bazy wczasowej istniejącej w rejonach uzdrowiskowych. Na cele sanatoryjne przeznaczono po sezonie ośrodki wczasowe w Kołobrzegu, Międzyzdrojach, Świnoujściu, Dźwirzynie i Poręczyku.</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">Wiele uwagi resort przemysłu lekkiego poświęca sprawom wypoczynku dla dzieci i uczniów szkól ponadpodstawowych. Kolonie organizowane są w 60 proc. w obiektach szkolnych oraz we własnych ośrodkach liczących 10 tys. 320 miejsc. Wypoczynek dla młodzieży organizowany jest także pod namiotami, a na cele półkolonii wykorzystuje się ok. 100 przyzakładowych obiektów, takich jak przedszkola i świetlice dziecięce. Baza kolonijna w ostatnich latach nie jest powiększana, natomiast główny wysiłek kieruje się na poprawę stanu technicznego i wyposażenie obiektów. Ogółem z wypoczynku kolonijnego w 1970 r. skorzystało 68.130 uczniów, a w 1977 r. przewiduje się wzrost do 107.400. W ostatnich latach zapewniono wypoczynek latem wszystkim zgłaszającym się dzieciom.</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Od 1971 r. resort organizuje kolonie zdrowotne dla dzieci, głównie z wadami postawy i schorzeniami dróg oddechowych. Ta forma wypoczynku będzie nadal, w miarę możliwości, rozwijana.</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">Nowe zasady tworzenie zakładowego funduszu socjalnego stworzyły wszystkim zakładom odpowiednie warunki do bezpośredniego oddziaływania na rozwój przyzakładowych urządzeń socjalnych i lepsze zaspokajanie potrzeb pracowników oraz ich rodzin. Podstawową pozycją dochodów zakładowego funduszu socjalnego jest kwota odpisu od funduszu płac, która corocznie wzrasta. I tak np. w 1975 r. zwiększyła się o 23,6 mln zł, a w ubiegłym roku - o 51,8 mln zł. Na organizacje wczasów i wypoczynku świątecznego przeznacza się około 47 proc. ogólnych wydatków socjalnych, a na wczasy dla dzieci i młodzieży ok. 30 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Aby lepiej wykorzystać zakładowe ośrodki wczasowe i kolonijne oraz racjonalniej gospodarować środkami finansowymi przeznaczonymi na te cele, resort podejmuje wielokierunkowe działania. Do nich należy m.in. centralizowanie środków zakładowego funduszu socjalnego, rozdział miejsc kolonijnych i wczasowych na szczeblu branż oraz wydłużenie sezonu w ośrodkach wczasowych.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">W kwietniu 1977 r. odbyło się kolegium Ministerstwa Przemysłu Lekkiego poświęcone działalności socjalno-bytowej. Uchwała tego kolegium zobowiązała podległe zakłady do zapewnienia pełnej i terminowej realizacji inwestycji socjalnych, zgodnie z opracowanymi harmonogramami oraz dokonywanie przez kolegia zjednoczeń okresowych ocen w postępie realizacji tych inwestycji. Uchwała zobowiązała również do zabezpieczenia pełnej realizacji postanowień Rady Ministrów w sprawie rządowego programu realizacji uchwały V Plenum KC PZPR w części dotyczącej organizacji wypoczynku załóg i wakacyjnego wypoczynku dzieci. Na kolegium zwrócono uwagę, aby zakłady lepiej wykorzystywały własną bazę wypoczynkową oraz rozwijały różnorodne formy wypoczynku urlopowego i świątecznego. Postanowiono scentralizować część środków funduszu socjalnego w zjednoczeniach z przeznaczeniem na remonty i modernizację zakładowej bazy socjalnej. Kolegium resortu zwróciło uwagę na konieczność dokonywania kompleksowej analizy dochodów i wydatków zakładowego funduszu socjalnego oraz na konieczność racjonalniejszej gospodarki tymi funduszami, że szczególnym uwzględnieniem kształtowania się kosztów odpłatności pracowników za świadczone usługi w zakresie wypoczynku załóg i wakacyjnego wypoczynku dzieci.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Z informacji przedłożonej sejmowej Komisji przez Zarząd Główny Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego w Polsce wynika, że Zarząd ten wspólnie z resortem przeprowadził w IV kwartale 1976 r. weryfikację zakładowych ośrodków wypoczynkowych, w wyniku której ustalone zostały potrzeby dotyczące dalszej modernizacji i rekonstrukcji bazy wczasowej kolonijnej. Opracowano także program modernizacji tej bazy na rok 1977, który uwzględnia 23 zadania realizowaną systemem gospodarczym przez poszczególne zakłady pracy. Związek rokrocznie udziela przedsiębiorstwom pomocy finansowej na rozbudowę i modernizację bazy wypoczynkowej i wczasowej (np. w 1977 r. ponad 27 mln zł).</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Poważne uzupełnienie bazy wczasowej stanowią nadal kwatery prywatne. Zgodnie z zarządzeniem GKKFiT z dnia 15.10.1976 r. wynajem kwater odbywa się za pośrednictwem wojewódzkich przedsiębiorstw turystycznych. Do związku zawodowego napływa wiele informacji i meldunków n.t. problemów związanych z organizacją wypoczynku w oparciu o kwatery wynajęte. W tej sprawie nasuwają się potrzeby:</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">- zweryfikowania obowiązujących przepisów, w zakresie wynajmowania kwater prywatnych;</u>
          <u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">- ograniczenia uprawnień dyrektorów przedsiębiorstw turystycznych w zakresie zatwierdzania cen za wynajem kwater: ustalać ceny powinny władze terenowe w uzgodnieniu z WRZZ;</u>
          <u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">- wprowadzenia nadzoru ze strony władz terenowych i WRZZ nad właściwym rozdziałem przez przedsiębiorstwa turystyczne miejsc w kwaterach prywatnych.</u>
          <u xml:id="u-1.24" who="#komentarz">W roku ub., a także w pierwszej połowie 1977 r. do Zarządu Głównego i MPL napływało szereg informacji ze strony zakładów pracy w sprawie decyzji władz terenowych w likwidacji campingowych ośrodków wypoczynkowych. Nakazy te dotyczyły przede wszystkim ośrodków zlokalizowanych w pasie nadmorskim województw: szczecińskiego, koszalińskiego i częściowo słupskiego. Mimo zaleceń władz centralnych utrzymania istniejącej bazy wypoczynkowej; jej rozbudowy i modernizacji - nakazy władz terenowych likwidacji ośrodków campingowych nie zostały cofnięte.</u>
          <u xml:id="u-1.25" who="#komentarz">W ostatnim okresie notuje się wzmożone działania na rzecz budowy i rozbudowy międzyzakładowych ośrodków wypoczynku po pracy: powstało wiele takich ośrodków w różnych regionach kraju, w których zlokalizowane są zakłady pracy przemysłu lekkiego. Ośrodki te organizowane są sposobem gospodarczym, przy wydatnej pomocy załóg w ramach czynów społecznych.</u>
          <u xml:id="u-1.26" who="#komentarz">W organizacji wypoczynku po pracy musi nastąpić lepsze współdziałanie zakładów pracy z władzami terenowymi. Szczególnie dotyczy to budowy i rozbudowy ogólnodostępnych ośrodków wypoczynku świątecznego dla dużych aglomeracji miejskich, boisk do gier sportowych, placów zabaw dla dzieci i osiedlowych pływalni.</u>
          <u xml:id="u-1.27" who="#komentarz">Mając na uwadze zdrowie dzieci oraz wzrastające zapotrzebowanie na organizację kolonii zdrowotnych. Zarząd Główny Związku nadal będzie udzielał pomocy finansowej na modernizację zakładowych obiektów kolonijnych z przeznaczeniem ich na wypoczynek i leczenie dzieci chorych.</u>
          <u xml:id="u-1.28" who="#komentarz">Zarząd Główny Związku od wielu lat udziela także pomocy poszczególnym organizatorom zimowego wypoczynku. W b.r. na organizację zimowisk przyznano dotację w wysokości 2,5 mln zł; rady zakładowe z funduszu związkowego przekazany na ten cel ok. 10 mln zł rocznie.</u>
          <u xml:id="u-1.29" who="#komentarz">Mimo znacznego postępu jaki nastąpił w zakresie leczenia uzdrowiskowego, potrzeby są nadal jeszcze duże. Ostatnio obserwuje się wzmożone działania zakładów pracy na rzecz stopniowego łagodzenia niedoboru miejsc leczenia profilaktycznego (m.in. poprzez wynajmowania kwater w miejscowościach uzdrowiskowych). Obok tych doraźnych rozwiązań, w programie inwestycji socjalno-kulturalnych na lata 1971-1975 jak i 1976-1980 przewidziano lokalizację całorocznych obiektów wczasowych w pierwszym rzędzie w miejscowościach uzdrowiskowych, by zapewnić wykorzystanie ich po szczycie urlopowym dla celów lecznictwa sanatoryjnego.</u>
          <u xml:id="u-1.30" who="#komentarz">O potrzebach finansowych zakładów pracy na działalność socjalną świadczy liczba wniosków o dofinansowanie napływających do Związku Zawodowego: tylko w roku 1976 napłynęło ich na sumę ponad 100 mln zł. Zdaniem Zarządu Głównego należałoby rozważyć możliwość zwiększenia dotychczasowego wskaźnika odpisu na fundusz socjalny lub zwiększyć kwotę funduszu dla zakładów uruchamiających nowe obiekty socjalne, czy też nowe oddziały produkcyjne.</u>
          <u xml:id="u-1.31" who="#komentarz">(Dyskusja.)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#PosełTadeuszStasiak">W organizacji i rozwoju różnych form wypoczynku dla pracowników przemysłu lekkiego i ich rodzin mamy znaczne osiągnięcia. Warto się jednak zastanowić nad tym w jakim stopniu pokrywane są potrzeby, tym bardziej, że rosną zarobki i wymagania, a dochody poszczególnych rodzin są zróżnicowane. Na pewno zaspokajane są potrzeby wypoczynku dzieci na koloniach. Coraz więcej włókniarzy korzysta również z leczenia sanatoryjnego, jednakże z gruntownego leczenia uzdrowiskowego nie korzystają wszyscy ci, których stan zdrowia tego wymaga. Nie wszyscy ubiegają się o leczenie sanatoryjne, choć tego potrzebują. Powinni być oni kierowani do sanatorium przez przemysłową służbę zdrowia.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#PosełTadeuszStasiak">Inaczej chcą wypoczywać młodzi, inaczej ludzie o większym stażu pracy, dla których najważniejszy jest spokój i cisza. Trzeba się zastanowić jak sprostać tym wymaganiom, a także nad tym jak zorganizować najwłaściwiej wypoczynek świąteczny. Problem ten będzie narastać w miarę zwiększenia się dni wolnych od pracy. Organizując wypoczynek sobotnio-niedzielny, trzeba przede wszystkim tworzyć ośrodki wczasowe w pięknych miejscowościach położonych możliwie blisko dużych zakładów pracy i aglomeracji miejskich. Trzeba tam rozwinąć gastronomię, rozwiązać problem dojazdu, zainstalować urządzenia sportowe, a resztę pozostawić inicjatywie wypoczywających. Takie rozwiązania zaczynamy stosować w woj. sieradzkim, gdzie wypoczywają masowo włókniarze z Łodzi.</u>
          <u xml:id="u-2.2" who="#PosełTadeuszStasiak">Ciągle otwarty jest problem: tworzyć duże czy mniejsze ośrodki wczasowe? Wydaje się, że ta druga forma jest właściwsza i stwarza lepsze warunki wypoczynku. Nie ma bowiem sensu kierować ludzi z jednego wielkiego skupiska do drugiego. Możliwości tworzenia niedużych ośrodków wczasowych są nie wykorzystane. Można w tym celu zaadaptować wiele dworków, pałacyków, a także nieczynnych szkół wiejskich. Takie nieduże ośrodki, a zwłaszcza ich świetlice czy kawiarnie, mogą być po sezonie wykorzystane przez rolników. Do takich ośrodków można by też na kilkudniowy wypoczynek kierować ludzi, którzy ze względu na spiętrzenie prac w przedsiębiorstwie, pracowali przez pewien czas w godzinach nadliczbowych, a ich siły wymagają regeneracji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#PosełBronisławCieniewski">Problemy wypoczynku załóg analizował wojewódzki zespół poselski w Piotrkowie Trybunalskim. Możliwości rozwinięcia bazy wczasowej w tym województwie nie są jeszcze wykorzystane. Nie wykorzystuje się dla celów wczasowych zlewiska rzeki Pilicy, poczynając od zbiornika Sulejowskiego, aż po Przedborze. Te tereny, jak np. ślicznie położona nad Pilicą gmina Poświętne, mogłyby stanowić bazę wypoczynkową przede wszystkim dla włókniarzy.</u>
          <u xml:id="u-3.1" who="#PosełBronisławCieniewski">Posłowie wizytowali 16 ośrodków wczasowych i kolonii na terenie woj. Piotrowskiego, w tym 6 zakładowych ośrodków przemysłu lekkiego.</u>
          <u xml:id="u-3.2" who="#PosełBronisławCieniewski">Stwierdzono, że ośrodki prowadzone są na ogół dobrze. Kolonie i obozy młodzieżowe były dobrze zaopatrzone w żywność, dzięki temu, że problem ten został rozwiązany centralnie. Zaopatrzenie w żywność pogorszyło się jednak zdecydowanie, gdy po wyjeździe dzieci na wczasy do tych ośrodków przybyli pracownicy i renciści skierowani przez łódzkie zakłady pracy. Kierownicy poszczególnych ośrodków musieli dokonywać wielkich wysiłków, aby wyżywić swych gości. Łódzki Wydział Handlu uważał, że jest to sprawa woj. piotrkowskiego, a miejscowe władze nie chciały się angażować.</u>
          <u xml:id="u-3.3" who="#PosełBronisławCieniewski">Wypoczynek dzieci i młodzieży można uznać w sumie za udany. Występowały jednak pewne niedomagania związane m.in. z kłopotami z zakupem potrzebnych na koloniach artykułów papierniczych. Nie można było organizować konkursów rysunkowych, czy nagrodzić np. książką wyróżniających się młodych wczasowiczów. Kolonie nie miały bowiem prawa do zakupów pozarynkowych (na rachunek).</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#PosełKazimieraGrzegorczyk">Nie dla wszystkich chętnych, zwłaszcza do wyjazdu nad morze, członków załóg łódzkich zakładów pracy starcza miejsc we własnych ośrodkach wczasowych czy domach FWP. Toteż wiele zakładów zakupuje wczasy w prywatnych kwaterach. Wiele z tych kwater nie stwarza warunków do wypoczynku. Są one często odległe od stołówek, czy też morza, trzeba nieraz pokonać wiele kilometrów, aby dostać się do kwatery z dworca kolejowego, czy autobusowego.</u>
          <u xml:id="u-4.1" who="#PosełKazimieraGrzegorczyk">Łódzkie zakłady przemysłu lekkiego dysponują też zbyt małą liczbą skierowań na leczenie sanatoryjne. Rośnie wprawdzie liczba miejsc, ale jeszcze w szybszym tempie wzrasta liczba ubiegających się o leczenie sanatoryjne włókniarzy. W Łodzi najwięcej pracowników przemysłu lekkiego ubiega się o skierowania do sanatoriów leczących choroby reumatyczne i dróg oddechowych; w tej właśnie dziedzinie występuje największy brak skierowań.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#PosełBarbaraSurma">Opłaty za kwatery, ubezpieczenia, opłaty klimatyzacyjne są różne w różnych rejonach kraju. Czy nie należałoby tych opłat ujednolicić?</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#PosełAnnaCzepan">Pracownicy przemysłu lekkiego chętnie korzystają z wczasów FWP i z wczasów we własnych zakładowych ośrodkach, niechętnie z kwater prywatnych. Przedsiębiorstwa turystyczne wynajmujące kwatery nie zawsze zapewniają kwatery na odpowiednim poziomie, a wczasy takie wypadają znacznie drożej niż we własnych ośrodkach lub domach FWP. Ceny pobierane przez biura turystyczne są zawyżone w stosunku do poziomu świadczonych usług. W dodatku uzależniają one sprzedaż skierowań w miesiącach letnich od równoczesnego zakupu miejsc w kwaterach prywatnych po sezonie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#PosełStanisławŚwiderska">Należy się zastanowić jakie środki trzeba podjąć, aby zapewnić terminową realizację inwestycji socjalnych, którym władze terenowe nie poświęcają odpowiedniej troski i starań. Przykładem może być przedłużająca się budowa ośrodka wczasowego dla włókniarzy w Szczyrku. Nikt nie potrafi podać terminu zakończenia tej inwestycji, a przedłużenie budowy prowadzi do jej podrożenia; budowany ogromnym kosztem obiekt już w trakcie budowy niszczeje. Posłanka proponowała, aby w tej sprawie opracować dezyderat do Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#PosełStanisławŚwiderska">Największym zainteresowaniem załóg przemysłu lekkiego cieszą się wczasy nad morzem. Tymczasem władze terenowe 4-ch województw nadmorskich wypowiedziały umowy i zmuszają zakłady do likwidacji posiadanych przez nie nad morzem obiektów wczasowych. Jest rzeczą oczywistą, że trzeba budować i zagospodarowywać tereny nadmorskie na podstawie planu przestrzennego. Nie wszystkie jednak zakłady stać na to, aby szybko zlikwidować domki campingowe i postawić na ich miejscu duże, trwałe, ale i kosztowne obiekty. Równocześnie nie można pozbawiać załóg wypoczynku nad morzem. Duże są też dysproporcje w standardzie wypoczynku górników i hutników, a załóg wielu zakładów przemysłu lekkiego, co wywołuje rozgoryczenie; trzeba się zastanowić nad skoncentrowaniem całej bazy wypoczynkowej w jednym ręku.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#PosełStanisławŚwiderska">Osobny problem to sprawa zakupu sprzętu gospodarczego dla ośrodków wczasowych. Talerze, sztućce, kubki w wielu ośrodkach są już w bardzo złym stanie, fundusze socjalne wielu zakładów nie wystarczają na prowadzenie wczasów i kolonii na odpowiednim poziomie, tym bardziej że ceny m.in. na warzywa, owoce i niektóre inne artykuły ostatnio wzrosły.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#PosełMariaSzałajda">Słuszną zasadą, realizowaną m.in. w woj. krośnieńskim jest wymiana dzieci na koloniach między różnymi zakładami pracy. Natomiast wiele do życzenia pozostawia system wynajmowania szkół na kolonie drogą przetargu. Posiadający większe środki zakład pracy zdobywa z reguły lepiej wyposażone i położone szkoły. Sprawy te wymagają ujednolicenia.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#PosełKazimierzFortuna">Co oferujemy wypoczywającym? Czy dysponujemy w naszych ośrodkach odpowiednią ilością sprzętu, właściwie wyposażonymi klubami i świetlicami? Niestety ciągle jeszcze mamy ośrodki, w których wczasowicz nie ma możliwości wypożyczenia książki. Wiąże się z tym problem zapewnienia w ośrodkach wczasowych kadry organizatorów aktywnego i kulturalnego wypoczynku. Dotyczy to także kadry organizatorów wypoczynku dla młodzieży pracującej.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#PosełKazimierzFortuna">Wypracowane przez młodzież środki można by szerzej wykorzystywać na rozbudowę bazy wczasowej, organizację wyjazdów i wycieczki, a nie tylko na zakup sprzętu sportowego. Są to formy wiązania młodzieży z zakładem pracy. Program organizowania wypoczynku dla młodej części załogi powinien powstawać przy udziale kierownictwa zakładu, rady zakładowej, organizacji młodzieżowej i mieć charakter kompleksowy. Trzeba mobilizować młodzież do pracy na rzecz własnych ośrodków wczasowych, popierać jej inicjatywy. Przy dużych ośrodkach zakładowych z własną stołówką i świetlicą należałoby organizować dla młodzieży wczasy pod namiotami.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#PosełCzesławWilczyński">Włókniarzy interesują przede wszystkim wczasy nad morzem; powietrze morskie leczy bowiem drogi oddechowe. Czynione są starania, aby sprostać tym wymaganiom i uzyskać jak najwyższą liczbę wczasów nadmorskich w FWP. Korzyła się też z kwater prywatnych, których standard jest jednak bardzo różny. Dąży się przede wszystkim do tego, aby ludzie takich zawodów jak tkacze, barwiarze czy drukarze mogli wypoczywać nad morzem. Rozwija się również ośrodki wypoczynku dla pracowników przemysłu lekkiego w górach. Podejmuje się m.in. starania, żeby ośrodek wczasowy w Jagniątkowie był czynny przez cały rok. Dotychczas był on wykorzystywany głównie na kolonie i wczasy w okresie letnim.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#PosełCzesławWilczyński">Należałoby rozważyć czy nie dowozić jednak pracowników na wczasy transportem zakładów pracy. Powrót z Kołobrzegu i z innych miejscowości nadmorskich do centrum i na południe kraju jest w sezonie letnim tak męczący, że traci się wiele sił zdobytych na wczasach w ciągu dwutygodniowego wypoczynku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#PosełAnnaKiełcz">W woj. białostockim rośnie zapotrzebowanie na wczasy organizowane przez przedsiębiorstwa turystyczne i inne organizacje, gdyż FWP oraz zakładowe ośrodki wczasowe pokrywają tylko w połowie potrzeby załóg przemysłu lekkiego. Wczasy organizowane przez przedsiębiorstwa turystyczne są jednak drogie, a warunki w kwaterach prywatnych z reguły znacznie gorsze.</u>
          <u xml:id="u-11.1" who="#PosełAnnaKiełcz">Zwraca też uwagę zły stan wyposażenia niektórych zakładowych ośrodków wczasowych. Przykładem może być ośrodek w Augustowie. Przyczyną jest niemożność zakupienia na rachunek mebli, naczyń, talerzy, dzbanków do kawy itp.</u>
          <u xml:id="u-11.2" who="#PosełAnnaKiełcz">Posłanka postulowała zbliżenie cen skierowań na wczasy w kwaterach prywatnych do płaconych w FWP, zwiększenie odpisów na fundusz socjalny ze względu na wzrost kosztów utrzymania ośrodków wczasowych, a także umożliwienie zakładom pracy zakupów sprzętu dla wyposażenia ich obiektów wczasowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#PosełJadwigaMalinowska">Z wypoczynku w ośrodkach wczasów świątecznych mogą w wolne soboty korzystać jedynie małżeństwa bezdzietne, względnie takie, które swe dzieci już odchowały. Wyjazd w sobotę z miasta uniemożliwia obecność dzieci w szkołach. Na wielu spotkaniach matki domagają się rozwiązania tej sprawy.</u>
          <u xml:id="u-12.1" who="#PosełJadwigaMalinowska">Posłanka poddała krytyce standard oferowanych pracownikom przemysłu lekkiego kwater prywatnych, podając przykład kwater w Ustce: brak mebli (poza łóżkami), leżaków, duża odległość od morza i stołówki, niemożność korzystania z telewizji - wszystko to sprawiło, że ludzie czuli się oszukani, wracali zdenerwowani i niezadowoleni.</u>
          <u xml:id="u-12.2" who="#PosełJadwigaMalinowska">Poseł Janina Młynarczyk (PZPR) zaproponowała, żeby ośrodki wczasowe budować wspólnie, a następnie rozdzielać miejsca między zakłady pracy w sposób podobny jak to ma miejsce w przypadku wczasów FWP. Pozwoli to wypoczywać ludziom tak jak lubią: w górach, nad morzem czy jeziorami. Poszczególny zakład pracy nie ma możliwości budowania kilku domów wczasowych w różnych regionach kraju. Skupienie wysiłków kilku przedsiębiorstw stworzy załogom możliwość wyboru zgodnej z upodobaniami formy wypoczynku.</u>
          <u xml:id="u-12.3" who="#PosełJadwigaMalinowska">Faktem jest, że wszystkie zgłoszone przez pracowników przemysłu lekkiego dzieci mogły skorzystać z kolonii letnich, ale standard wypoczynku na koloniach nie zawsze jest wysoki. W pokojach jest bardzo często ciasno: często też brak jest ciepłej wody. Trzeba dążyć do poprawy sytuacji w tej dziedzinie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#PosełDobromiłaKulińska">Uwagi posłów n.t. wypoczynku załóg przemysłu lekkiego powinny znaleźć wyraz w opracowanym dezyderacie. Krytyka dotyczyła przede wszystkim wypoczynku w kwaterach prywatnych, z których w tym roku skorzystało ponad 10,7 tys. pracowników przemysłu lekkiego. Na razie jednak nie można jeszcze zrezygnować z tej formy wczasów.</u>
          <u xml:id="u-13.1" who="#PosełDobromiłaKulińska">Przemysł lekki dysponuje dostateczną liczbą miejsc na koloniach letnich dla dzieci swych pracowników; niewystarczająca jest natomiast liczba miejsc na zimowiskach. Trzeba też dążyć do zwiększenia ilości miejsc na wczasach profilaktycznych dla dzieci i młodzieży. Warto pomyśleć o organizowaniu wczasów specjalistycznych dla młodzieży, np. kajakowych, rowerowych, żeglarskich itp.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#PosełStefaniaPachnowska">Na dzisiejszym posiedzeniu Komisja wiele uwagi poświęciła sprawom wypoczynku załóg, nie wyczerpała jednak tematu, gdyż dyskusja ograniczyła się przede wszystkim do okresu letniego, a tylko niektórzy posłowie wspominali o potrzebie organizowania wypoczynku w okresie zimowym. Aby umożliwić korzystanie z wypoczynku w ciągu 12 miesięcy, a nie tylko latem, trzeba przygotować bazę wypoczynkową. Rodzice mający dzieci mogą wypoczywać w miesiącach letnich, natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, by rodziny bezdzietne lub rodzice, którzy mają już dzieci odchowane, korzystali z wypoczynku w innych ceresach roku. Rozwiązania wymaga nie tylko problem należytego wykorzystania bazy czasowej w ciągu całego roku, niezbędne jest również lepsze, wyposażenie istniejących ośrodków wczasowych m.in. w prasę i książki.</u>
          <u xml:id="u-14.1" who="#PosełStefaniaPachnowska">Nie mniej istotnym zadaniem jest organizacje wypoczynku sobotnio-niedzielnego. Wraz z poprawą warunków socjalno-bytowych rosną potrzeby i wymagania w dziedzinie kultury i sportu i tym zagadnieniom trzeba poświęcić więcej niż dotychczas uwagi. Dla atrakcyjnego spędzania wolnych sobót i niedziel, potrzebne są np. kluby, które przyciągać będą pracowników o określonych zainteresowaniach.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#WiceprzewodniczącyZarząduGłównegoZwiązkuZawodowegoPracownikówPrzemysłuWłókienniczegoOdzieżowegoiSkórzanegoJerzyJamroziak">Komisja Przemysłu Lekkiego bardzo wnikliwie zajmuje się sprawami socjalno-bytowymi, a zwłaszcza organizacją wypoczynku załóg. Dzięki tej pomocy oraz zmianom dokonanym w przemyśle lekkim warunków życia i pracy w ostatnich latach nastąpiła znaczna poprawa. Obecnie trzeba się zastanowić, jak utrzymać trend zmierzający do polepszania warunków wypoczynku, zgodnie z rosnącymi potrzebami załóg. Wiele problemów wymaga jeszcze poprawy.</u>
          <u xml:id="u-15.1" who="#WiceprzewodniczącyZarząduGłównegoZwiązkuZawodowegoPracownikówPrzemysłuWłókienniczegoOdzieżowegoiSkórzanegoJerzyJamroziak">Chociaż wielu pracowników przemysłu lekkiego korzysta z wczasów, to jednak we własnej bazie wczasowej może wypoczywać 113 tys. osób, natomiast w kwaterach prywatnych ponad 70 tys. a z placówek FWP - 36 tys. Te dane świadczą, że problem bazy wczasowej wymaga rozwiązania. Kwatery, których stan często nie jest należyty, poważnie obciążają fundusz socjalny zakładów, a ponadto nie gwarantują odpowiednich warunków wypoczynku. Jest to sprawa, którą zaliczyć trzeba do pierwszoplanowych.</u>
          <u xml:id="u-15.2" who="#WiceprzewodniczącyZarząduGłównegoZwiązkuZawodowegoPracownikówPrzemysłuWłókienniczegoOdzieżowegoiSkórzanegoJerzyJamroziak">Baza wczasowa składająca się z 228 ośrodków ma zaledwie 32 obiekty całoroczne o należytym wyposażeniu. 145 ośrodków stanowią placówki sezonowe o nieodpowiedniej bazie technicznej. Ponadto zakłady dysponują 51 ośrodkami campingowymi. Jest to więc stan, który nie pozwala na rozszerzenie działalności wczasowej. Jednocześnie wiele ośrodków nadmorskich ze względu na potrzebę uporządkowania określonych miejscowości wymaga likwidacji. Dotyczy to np. ośrodków w Łebie i w Lidzbarku, w sprawie których zapadły już decyzje miejscowych władz. Również inne ośrodki są w podobnej sytuacji, która nie pozwala na przeprowadzenie niezbędnych remontów. Niepokój budzi opóźnienie niektórych inwestycji socjalnych, przykładem może być ośrodek budowany w Szczyrku.</u>
          <u xml:id="u-15.3" who="#WiceprzewodniczącyZarząduGłównegoZwiązkuZawodowegoPracownikówPrzemysłuWłókienniczegoOdzieżowegoiSkórzanegoJerzyJamroziak">W 1975 r. 56 zakładów przekroczyło fundusz socjalny i domagała się dofinansowania. W 1976 r. już 86 zakładów wystąpiło o zwiększenie środków na cele socjalne. Coraz więcej funduszów przeznaczamy na wypoczynek, ale jednocześnie ogranicza to możliwość rozwoju działalności kulturalnej, a przede wszystkim funduszów na potrzeby klubów i świetlic oraz na rozwój sportu. Występują trudności zapewnienia środków niezbędnych do utrzymania w należytym stanie urządzeń wypoczynkowych. W roku ubiegłym zgłoszono do Związku zapotrzebowania na ok. 100 mln zł. Obecny jednak system nie pozwala na rozwiązanie tego problemu. Dużą bolączkę stanowi brak odpowiedniej liczby miejsc w lecznictwie sanatoryjnym. Niedobór tych miejsc ocenia się na ok. 7 tys. i dlatego nawet przekształcenie części domów na obiekty sanatoryjne nie pozwoli na pełne zaspokojenie tych potrzeb. Istnieją możliwości skorzystania z pomocy z Centralnego Funduszu Socjalnego, wymaga to jednak rezygnacji z 20 proc. miejsc. Biorąc pod uwagę wyjątkowo duże potrzeby przemysłu lekkiego, należałoby wystąpić z wnioskiem o zwolnienie z tego obowiązku.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#PosełBolesławKoperski">Z materiałów przedstawionych na dzisiejszym posiedzeniu Komisji oraz z dyskusji poselskiej wynika, że nastąpił znaczny postęp w dziedzinie wypoczynku, ale w stosunku do sytuacji w przemyśle lekkim poprawa ta jest ciągle jeszcze niedostateczna. Jak wynika z danych statystycznych w domach wczasowych, w kwaterach i w domach FWP może łącznie wypoczywać około 220 tys., czyli każdy pracownik może skorzystać z wczasów średnio raz na 3 lata. Jeśli nie nastąpią zmiany w tej dziedzinie, może to stać się hamulcem w rozwoju przemysłu lekkiego.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#PosełBolesławKoperski">Dużo miejsca poświęcono w czasie dzisiejszej dyskusji sprawom organizacji wczasów leczniczych. Jest propozycja, aby kierownictwo resortu, wspólnie z Zarządem Głównym Związku połączyło wysiłki finansowe i organizatorskie w celu budowy ośrodków leczniczych. Ważnym argumentem jest fakt, że w przemyśle lekkim zatrudnionych jest szczególnie dużo kobiet i dlatego rozwój działalności socjalno-bytowej należy w tym przemyśle do najważniejszych problemów.</u>
          <u xml:id="u-16.2" who="#PosełBolesławKoperski">W dyskusji zgłoszono wnioski w sprawie ujednolicenia opłat za wczasy. W tej dziedzinie jest duża dowolność i problem ten wymaga konkretnego uregulowania. Warto, aby tym problemem zajęło się kierownictwo resortu, a przede wszystkim instancje związkowe.</u>
          <u xml:id="u-16.3" who="#PosełBolesławKoperski">Zakładowy Fundusz Socjalny powinien stać się bodźcem do lepszej pracy i przede wszystkim z przywilejów tych powinni korzystać dobrzy pracownicy. W ostatnim roku uległa pogorszeniu dyscyplina pracy w przemyśle lekkim i dlatego tym bardziej wyjść trzeba z inicjatywą, aby mogli korzystać z ośrodków wczasowych przede wszystkim pracownicy wyróżniający się rzetelnym wywiązywaniem się ze swych obowiązków zawodowych.</u>
          <u xml:id="u-16.4" who="#PosełBolesławKoperski">Postulowano w dyskusji zwiększenie procentu odpisów na Zakładowy Fundusz Socjalny. Procent odpisów jest w wielu wypadkach niewystarczający i nie zaspokaja potrzeb załóg. Zgłoszono także wniosek w sprawie uregulowania problemu wynajmu kwater prywatnych. Konieczne jest zróżnicowanie cen w zależności od poziomu kwatery i jej położenia, ale problem ten wymaga uregulowania na szczeblu centralnym.</u>
          <u xml:id="u-16.5" who="#PosełBolesławKoperski">Jest natomiast wiele spraw, które leżą w gestii resortu, zjednoczeń lub zakładów. Dotyczy to np. sprawy wyposażenia obiektów wczasowych, obiektów szkolnych przeznaczonych na kolonie, czystości pomieszczeń i in. Zakłady pracy łącznie z władzami wojewódzkimi powinny zastanowić się, czy warto inwestować w wyposażenie niektórych obiektów. Są zakłady, które przejawiają wiele inicjatywy, by poprawić stan ośrodków wczasowych i lepiej wykorzystać dotychczasową bazę wypoczynkową. Inne natomiast nie przejawiają jeszcze dostatecznej troski o te - tak ważne dla załóg sprawy.</u>
          <u xml:id="u-16.6" who="#PosełBolesławKoperski">Komisja Przemysłu Lekkiego uchwaliła plan pracy na okres od października 1977 r. do września 1978 r.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>