text_structure.xml 31.9 KB

Edit Raw Blame History

<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
  <xi:include href="PPC_header.xml" />
  <TEI>
    <xi:include href="header.xml" />
    <text>
      <body>
        <div xml:id="div-1">
          <u xml:id="u-1.0" who="#Sprawozdawca">Dnia 22 czerwca 1972 r. Komisja Przemysłu Lekkiego, obradująca pod przewodnictwem posła Bolesława Koperskiego (PZPR), rozpatrzyła:</u>
          <u xml:id="u-1.1" who="#Sprawozdawca">— sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu w 1971 r. w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego;</u>
          <u xml:id="u-1.2" who="#Sprawozdawca">— realizację programu poprawy warunków pracy w przemyśle lekkim;</u>
          <u xml:id="u-1.3" who="#Sprawozdawca">— informację o działalności Zespołu Przemysłu Lekkiego Najwyższej Izby Kontroli.</u>
          <u xml:id="u-1.4" who="#Sprawozdawca">W obradach udział wzięli przedstawiciele Ministerstwa Przemysłu Lekkiego z ministrem Tadeuszem Kunickim, Komisji Planowania przy Radzie Ministrów oraz Ministerstwa Finansów, dyrektor Zespołu NIK — Jerzy Mężyński oraz przedstawiciele Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego.</u>
          <u xml:id="u-1.5" who="#Sprawozdawca">Sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu w roku 1971 w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego zreferował, w imieniu zespołu poselskiego — poseł Bronisław Jurkiewicz (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-1.6" who="#Sprawozdawca">Zadania resortu przemysłu lekkiego w zakresie sprzedaży produkcji własnej i usług zostały w 1971 r. wykonane w 101,2 proc., jednakże przyrost produkcji następował w tempie niższym niż w pozostałych resortach przemysłowych. W 1971 r. wydajność pracy wzrosła w stosunku do 1970 r. o 4,5 proc.</u>
          <u xml:id="u-1.7" who="#Sprawozdawca">Dostawy na rynek towarów wytworzonych w podległych resortowi przedsiębiorstwach były o 1,5 mln zł wyższe niż przewidywał skorygowany plan i o 3,9 mld zł wyższe niż w 1970 r. Nie zawsze jednak produkcja przemysłu lekkiego dostosowana była należycie do aktualnego zapotrzebowania rynku; było to skutkiem faktu, że ani handel, ani przemysł nie prowadzą odpowiednich badań w zakresie oceny potrzeb konsumentów.</u>
          <u xml:id="u-1.8" who="#Sprawozdawca">Określone w planie zadania w zakresie eksportu przemysł lekki wykonał w 116 proc. Nastąpiła poprawa opłacalności eksportu w porównaniu z 1970 r. Zanotowano jednak pewne nieprawidłowości polegające m.in. na przyjmowaniu zamówień bez analizy opłacalności dewizowej, na nieprzestrzeganiu terminów umownych i umownych parametrów technicznych oraz jakościowych.</u>
          <u xml:id="u-1.9" who="#Sprawozdawca">Plan nakładów inwestycyjnych przemysłu lekkiego wzrósł w 1971 r. o 30 proc. w stosunku do 1971 r., nie został on jednak w pełni wykonany. Nakłady inwestycyjne wykorzystano w 1971 r. tylko w 96,1 proc. Szczególnie niekorzystne wyniki osiągnięto przy realizacji zadań mających kluczowe znaczenie dla gospodarki narodowej.</u>
          <u xml:id="u-1.10" who="#Sprawozdawca">Ocena działalności resortu w 1971 r. wskazuje na potrzebę:</u>
          <u xml:id="u-1.11" who="#Sprawozdawca">— usprawnienia organizacji pracy i gospodarki remontowej w celu maksymalnego zmniejszenia strat z tytułu godzin postojowych;</u>
          <u xml:id="u-1.12" who="#Sprawozdawca">— zapewnienia dalszej poprawy w dziedzinie zaspokajania zapotrzebowania rynku wewnętrznego, zwłaszcza na wyroby deficytowe;</u>
          <u xml:id="u-1.13" who="#Sprawozdawca">— podjęcia kroków zmierzających do poprawy jakości produkcji poprzez jej unowocześnienie, zastosowanie właściwego wzornictwa i zapewnienie dalszego wzrostu ilości wyrobów ze znakiem jakości;</u>
          <u xml:id="u-1.14" who="#Sprawozdawca">— doprowadzenia do właściwej organizacji wykonawstwa inwestycyjnego i zapewnienia tą drogą terminowego przekazywania obiektów do eksploatacji i uzyskiwania przez te obiekty w przewidzianych terminach planowanej zdolności produkcyjnej;</u>
          <u xml:id="u-1.15" who="#Sprawozdawca">— usprawnienia gospodarki maszynami, częściami zapasowymi, surowcami i materiałami; oraz likwidowania zbędnych i nadmiernych zapasów;</u>
          <u xml:id="u-1.16" who="#Sprawozdawca">— dalszego usprawniania organizacji zarządzania oraz zapewnienia właściwego działania nadzoru i kontroli na wszystkich szczeblach organizacyjnych resortu.</u>
          <u xml:id="u-1.17" who="#Sprawozdawca">Uwagi NIK zreferował dyrektor zespołu — Jerzy Mężyński.</u>
          <u xml:id="u-1.18" who="#Sprawozdawca">Resort przemysłu lekkiego wykonał w 1971 r. zadania z nadwyżką. Produkcja tego przemysłu nie pokryła jednak w pełni znacznie zwiększonego popytu na rynku wewnętrznym; równocześnie wzrosły zapasy w magazynach handlu i przemysłu. Niedostateczne badania zapotrzebowania odbiorców uniemożliwiły dostosowanie asortymentu dostaw do rzeczywistych potrzeb społeczeństwa. Ponadto przemysł nie przestrzegał dyscypliny dostaw, terminowości, jakości, wzorów, kolorów itd. Odczuwało się brak rezerw produkcyjnych, a zaopatrzenie przemysłu lekkiego w surowce, półwyroby i maszyny oraz urządzenia nie było dostateczne.</u>
          <u xml:id="u-1.19" who="#Sprawozdawca">Resort wykonał również z nadwyżką zadania eksportowe. Zdarzały się jednak transakcje niedostatecznie przemyślane, nieopłacalne.</u>
          <u xml:id="u-1.20" who="#Sprawozdawca">W działalności inwestycyjnej resortu od wielu lat występują nieprawidłowości. W bieżącej 5-latce nakłady inwestycyjne na rozwój tej gałęzi przemysłu są 2-krotnie większe niż w ubiegłym 5-leciu, co jeszcze nie pozwoli na likwidację narosłych zaległości. Tym ważniejsze jest więc prawidłowa realizacja planów inwestycyjnych, która jest nieodzownym warunkiem osiągnięcia zakładanego wzrostu produkcji, dostaw rynkowych i eksportowych. Resort podjął już kroki zmierzające do wyeliminowania niedociągnięć w procesach inwestycyjnych. Skutki tej działalności są już widoczne.</u>
          <u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-2">
          <u xml:id="u-2.0" who="#StanisławaŚwiderska">Głównym dostawcą maszyn importowanych dla przemysłu lekkiego jest „Varimex”. Wizytacja poselska w zakładach przemysłu lekkiego dowiodła, że to przedsiębiorstwo handlu zagranicznego nie zawsze w sposób prawidłowy wywiązuje się ze swych obowiązków. W kilku przedsiębiorstwach stwierdzono opóźnienia w montażu sprowadzonych dużym kosztem wysoko wydajnych maszyn. Straty, które z tego powodu ponoszą przedsiębiorstwa są bardzo duże. Przyczyną tych opóźnień jest na ogół brak zgrania przez „Varimex” terminów dostaw maszyn z terminami wykonawstwa inwestycyjnego; „Varimex” nie zawsze zapewnia sprowadzenie we właściwym czasie specjalistów firmy sprzedającej maszyny.</u>
          <u xml:id="u-2.1" who="#StanisławaŚwiderska">Nie uległo poważniejszej poprawie zaopatrzenie przemysłu lekkiego w części zamienne do maszyn. Korespondencja w tych sprawach rośnie, a zakłady produkcyjne nadal odczuwają brak części. Podczas wizytacji ośmiu nowo budowanych zakładów przemysłu lekkiego posłowie stwierdzili opóźnienia terminów robót i powiększanie ich kosztów.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-3">
          <u xml:id="u-3.0" who="#JadwigaGrześkowiak">Niska wydajność maszyn występuje nie tylko w zakładach wyposażonych w stary zdekapitalizowany park maszynowy, lecz również - i to jest szczególnie niepokojące - w zakładach nowo uruchomionych, wyposażonych w nowoczesne maszyny. Czasem wynika to ze stosowania niewłaściwych, mniej uszlachetnionych, aniżeli tego wymaga nowoczesna technologia surowców. Ale główną przyczyną jest nieumiejętna obsługa tych nowoczesnych maszyn. Niezbędna jest intensyfikacja szkolenia załóg, które podejmą pracę w nowych zakładach; należałoby rozważyć możliwość przedłużenia pobytu w naszym kraju specjalistów z firm, które dostarczają nam maszyny w celu przekazania naszym załogom wszystkich potrzebnych wiadomości z zakresu obsługi tych urządzeń.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-4">
          <u xml:id="u-4.0" who="#MariaGrzelka">Zjawisko niskiej opłacalności eksportu notowane niekiedy w przemyśle lekkim wynika niejednokrotnie z niewłaściwej pracy central handlu zagranicznego; przyjmują one niekorzystne dla przemysłu zamówienia, np. tkanin w bardzo krótkich liczących niekiedy mniej niż 100 mb partiach, czy tkanin o takiej kolorystyce, która wymaga stosowania drogich, importowanych barwników. Braki notuje się również w pracy centrali handlu zagranicznego „Varimex”, która importuje maszyny dla przemysłu lekkiego; nie zawsze zapewnia ona sprowadzenie na czas monterów dla uruchomienia zakupionych maszyn i nie zabezpiecza dostatecznej ilości dostaw części zapasowych, niezbędnych niekiedy już przy montażu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-5">
          <u xml:id="u-5.0" who="#BronisławCieniewski">Zakłady przemysłu bawełnianego opanowały produkcję na surowcach pochodzących z krajów azjatyckich i afrykańskich. Nie został jednak spełniony postulat przemysłu dotyczący technologii przetwarzania tych surowców w półprefabrykaty w krajach dostawczych. Uniemożliwia to zwiększenie wydajności i podraża koszty produkcji.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-6">
          <u xml:id="u-6.0" who="#BronisławaSokołowska">Niewykonanie inwestycji w 1971 r. będzie miało niekorzystny wpływ na realizację zadań produkcyjnych przemysłu lekkiego w przyszłych latach. Opóźnienia inwestycyjne niejednokrotnie wynikają z niedotrzymywania terminów opracowania dokumentacji przez biura projektów. Np. dokumentacja, w oparciu o którą podejmie się rozbudowę zakładów obuwniczych w Oleśnicy, będzie opóźniona o pełny rok. Zdarzają się przypadki, że zakupione zagranicą przez „Varimex” maszyny nie są dostatecznie wydajne, nie zawsze gwarantują też one poprawę trudnych warunków pracy w zakładach przemysłu lekkiego. Sporo niezadowolenia w zakładach budzi przewlekły sposób załatwiania przez „Varimex” reklamacji u kontrahentów zagranicznych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-7">
          <u xml:id="u-7.0" who="#EdwardGłodowski">Szybkie osiąganie przez nowo budowane zakłady pełnej zdolności produkcyjnej powinno być przedmiotem szczególnej troski resortu. O tym, że jest to możliwe świadczyć może przykład nowo budowanych zakładów przemysłu dziewiarskiego w Jarosławiu, gdzie produkcję rozpoczęto już w trakcie ich budowy.</u>
          <u xml:id="u-7.1" who="#EdwardGłodowski">Pogłębienie równowagi rynkowej uwarunkowane jest lepszym dostosowaniem dostaw do zapotrzebowania rynku. Szczególnie dużo pretensji w tej dziedzinie zgłasza ludność pod adresem przemysłu obuwniczego. Jednym z problemów, które ten przemysł powinien rozwiązać, jest zapewnienie produkcji obuwia przystosowanego do potrzeb ludności wiejskiej.</u>
          <u xml:id="u-7.2" who="#EdwardGłodowski">Dodatkowych wyjaśnień udzielił minister przemysłu lekkiego - Tadeusz Kunicki. Omówił on m.in. kroki podejmowane przez resort w celu lepszego dostosowania produkcji do zapotrzebowania rynku, do usprawnienia działalności inwestycyjnej oraz do zapewnienia lepszej opłacalności eksportu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-8">
          <u xml:id="u-8.0" who="#BolesławKoperski">Rok 1971 należy uznać za rok dalszych osiągnięć przemysłu lekkiego. Wyrazem tych osiągnięć była m.in. ekspozycja przemysłu lekkiego na tegorocznych Międzynarodowych Targach Poznańskich. Pozostaje tylko życzyć sobie, by to, co pokazano na Targach, jak najszybciej i w jak największej ilości skierowane zostało na rynek wewnętrzny i na eksport.</u>
          <u xml:id="u-8.1" who="#BolesławKoperski">Usprawniając działalność inwestycyjną resortu mieć trzeba na uwadze nie tylko budowy o kluczowym znaczeniu, które słusznie otacza się szczególną opieką, lecz również na niektóre mniejsze inwestycje.</u>
          <u xml:id="u-8.2" who="#BolesławKoperski">Projektując inwestycje przemysłu lekkiego pamiętać trzeba, że nie wymagają one ciężkich, a więc kosztownych konstrukcji budowlanych; nasze biura projektowe nadal preferują jednak własne takie ciężkie konstrukcje.</u>
          <u xml:id="u-8.3" who="#BolesławKoperski">Konieczne jest zapewnienie lepszej niż dotychczas realizacji postulatów Ministerstwa Przemysłu Lekkiego przez przemysł maszynowy. Zacieśnić należy również współpracę między Ministerstwem Przemysłu Lekkiego a resortem handlu wewnętrznego celem lepszego przystosowania produkcji do zapotrzebowania rynku.</u>
          <u xml:id="u-8.4" who="#BolesławKoperski">Przyjmując z zadowoleniem wykonanie przez wszystkie zjednoczenia przemysłu lekkiego zadań w dziedzinie akumulacji, należy postulować, by akumulację osiągano w większym niż dotychczas stopniu w drodze obniżki kosztów własnych.</u>
          <u xml:id="u-8.5" who="#BolesławKoperski">Przytoczone w trakcie dyskusji przykłady niefrasobliwości w działaniu niektórych organizacji handlu zagranicznego wskazują na potrzebę wzmocnienia kontroli ich działania i wyciągania konsekwencji w stosunku do osób odpowiedzialnych za te zaniedbania.</u>
          <u xml:id="u-8.6" who="#BolesławKoperski">Komisja przyjęła sprawozdanie rządu z wykonania planu i budżetu w 1971 r. w części dotyczącej Ministerstwa Przemysłu Lekkiego. Uwagi wynikające z przebiegu obrad Komisja postanowiła przekazać Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.</u>
          <u xml:id="u-8.7" who="#BolesławKoperski">W kolejnym punkcie porządku obrad Komisja rozpatrzyła stan realizacji programu poprawy warunków pracy w przemyśle lekkim. Sprawozdawcą był poseł Stanisław Wróbel (PZPR).</u>
          <u xml:id="u-8.8" who="#BolesławKoperski">W rezultacie realizacji nowej polityki partii osiągnięto poprawę warunków pracy również w zakładach przemysłu lekkiego. Oczywiście, nie sposób jest usunąć w trybie natychmiastowym wszystkich zaniedbań w tej dziedzinie, które nawarstwiały się latami. To też, mimo bezspornej poprawy, warunki pracy w tym przemyśle są nadal trudne. Większość załóg pracuje w starych budynkach fabrycznych, niemających urządzeń higieniczno-sanitarnych, nie mówiąc już o klimatyzacji i wentylacji. W większości wypadków nie ma innego sposobu rozwiązania tych problemów jak przez budowę nowych budynków. W szeregu zakładach, w których zainstalowano urządzenia wentylacyjno-klimatyzacyjne, okazały się one nie dość skuteczne w warunkach stosowania nowych maszyn i technologii.</u>
          <u xml:id="u-8.9" who="#BolesławKoperski">Poważnym problemem jest sprawa hałasu. W tej dziedzinie zrobiono niewiele, ograniczając się w zasadzie do zaopatrzenia robotników w specjalne nauszniki ochronne. Zabrakło jednak odpowiedniej akcji wyjaśniającej w związku z czym część pracowników nie korzysta z tych indywidualnych środków ochrony. Niewiele się troszczą o wyciszenie hałasu konstruktorzy - producenci maszyn.</u>
          <u xml:id="u-8.10" who="#BolesławKoperski">Nie został w pełni zrealizowany program poprawy oświetlenia hal fabrycznych głównie z uwagi na brak dostatecznej ilości odpowiednich świetlówek i opraw. Częste są przypadki niewłaściwego rozmieszczenia źródeł światła.</u>
          <u xml:id="u-8.11" who="#BolesławKoperski">Nieprawidłowości i uchybienia stwierdzono w gospodarowaniu odzieżą roboczą.</u>
          <u xml:id="u-8.12" who="#BolesławKoperski">W zbyt małym stopniu zmechanizowano transport wewnątrzzakładowy.</u>
          <u xml:id="u-8.13" who="#BolesławKoperski">Wszystkie te fakty mają duży wpływ na ciągle jeszcze dużą wypadkowość przy pracy w zakładach przemysłu lekkiego.</u>
          <u xml:id="u-8.14" who="#BolesławKoperski">W latach 1971–1975 na poprawę warunków pracy przeznacza się 3,3 mld zł, czyli o 22 proc. więcej niż w ubiegłej 5-latce. W 1971 r. wykorzystano już prawie 25 proc. tej kwoty, co świadczy, że problemom tym poświęca się coraz więcej uwagi.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-9">
          <u xml:id="u-9.0" who="#MarianStachowiak">Zespół Przemysłu Lekkiego NIK przeprowadził ostatnio kontrolę warunków pracy i stanu ochrony zdrowia pracowników przemysłu lekkiego. W wyniku kontroli stwierdzono poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, co jest efektem większego zainteresowania tą problematyką i przeznaczenia na te cele znacznie większych środków.</u>
          <u xml:id="u-9.1" who="#MarianStachowiak">Dalsza poprawa tych warunków wymaga modernizacji starych zakładów oraz wielu dodatkowych kosztownych rozwiązań inwestycyjnych niezbędnych dla polepszenia stanu klimatyzacji i wentylacji pomieszczeń, dla lepszego ich oświetlenia, dla wyeliminowania nadmiernego hałasu i dla zmniejszenia uciążliwości transportu wewnątrzzakładowego.</u>
          <u xml:id="u-9.2" who="#MarianStachowiak">Kontrola wykazała, że należy zwrócić szczególną uwagę na stan zdrowotności załóg i opieki lekarskiej nad załogami. Opracowane i przekazane w swoim czasie Ministerstwu Zdrowia i Opieki Społecznej wnioski pokontrolne w tych sprawach pozostały jednak bez odpowiedzi. I chociaż stan opieki zdrowotnej i rozwój placówek przemysłowej służby zdrowia w zakładach przemysłu lekkiego uległ pewnej poprawie drogą zwiększenia obsady lekarskiej i lepszego wyposażenia przychodni, to jednak poprawa ta nie nadążała za rozwojem przemysłu i wzrostem zatrudnienia.</u>
          <u xml:id="u-9.3" who="#MarianStachowiak">W rezultacie np. badania profilaktyczne nie obejmują całych załóg, a kierownictwa zakładów nie podejmują starań by uregulować tę sprawę. Administracje zakładów nie zrealizowały także wiele decyzji lekarskich o przesunięciu pracowników na inne stanowiska w związku z częściową utratą zdrowia i zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy.</u>
          <u xml:id="u-9.4" who="#MarianStachowiak">Z danych zebranych w toku kontroli wynikało, że w przemyśle lekkim zwiększa się ilość chorób zawodowych. W przemyśle włókienniczym zanotowano np. znacznie wyższą ilość zachorowań spowodowanych nadmiernym hałasem. Rośnie też ilość powstających na tle uczuleniowym zachorowań skórnych, co dotyczy również przemysłu skórzanego i garbarstwa.</u>
          <u xml:id="u-9.5" who="#MarianStachowiak">Istotną sprawą dla ogólnej poprawy warunków higieny pracy jest problem wyposażenia zakładów w odpowiednią ilość urządzeń higieniczno-sanitarnych. Sporo zastrzeżeń nasunęła podczas ostatniej kontroli dbałość o porządek i czystość w pomieszczeniach produkcyjnych i przy stanowiskach pracy. Wiele uchybień w tej dziedzinie usunąć mogą zakłady we własnym zakresie przy wykonywaniu codziennych obowiązków tak ze strony administracji, jak i pracowników.</u>
          <u xml:id="u-9.6" who="#MarianStachowiak">Niekorzystny wpływ na poziom wypadkowości przy pracy ma także wadliwa organizacja pracy, zły stan urządzeń technicznych, niedostateczne zabezpieczenia maszyn, a czasem - rozluźniona dyscyplina w zakresie przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.</u>
          <u xml:id="u-9.7" who="#komentarz">(Dyskusja)</u>
        </div>
        <div xml:id="div-10">
          <u xml:id="u-10.0" who="#BronisławCieniewski">Zespół poselski wizytował 9 zakładów przemysłu lekkiego w woj. łódzkim i w Łodzi. Sprawy warunków pracy są generalnie rozwiązywane właściwie. Wszędzie są stołówki, pomieszczenia lub miejsca do spożywania śniadań, odpowiednie urządzenia sanitarne. Zakłady posiadają własne ośrodki kolonijne, wypoczynkowe oraz wypoczynku świątecznego. Przeważająca większość kierownictw zakładów i organizacji społeczno-politycznych wykazuje dużą dbałość o warunki pracy i przejawia inicjatywę w tym zakresie.</u>
          <u xml:id="u-10.1" who="#BronisławCieniewski">Zdarzają się jednak przypadki, w których warunki pracy urągają elementarnym warunkom bezpieczeństwa i higieny pracy. Taką sytuację stwierdzili posłowie w Pabianickich Zakładach Przemysłu Odzieżowego. Sytuacja w tym zakładzie wymaga szybkiej i zdecydowanej pomoc ze strony resortu. W Zakładzie Przemysłu Bawełnianego w Zelowie stosuje się jeszcze napęd za pomocą pasów transmisyjnych. Zakład wymaga daleko idącej modernizacji. W Zakładzie Przemysłu Bawełnianego w Bełchatowie zajęte na inne cele pomieszczenia socjalne nie mogą być z powrotem przekazane załodze; konieczna jest budowa odrębnego bloku socjalnego.</u>
          <u xml:id="u-10.2" who="#BronisławCieniewski">Generalnym problemem, który trzeba jak najszybciej rozwiązać jest sprawa hałasu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-11">
          <u xml:id="u-11.0" who="#MariaArciszewska">Zespół poselski wizytował 4 zakłady w woj. zielonogórskim. Stwierdzono, że we wszystkich wizytowanych zakładach warunki pracy ulegają stałej poprawie. Jedyny wyjątek stanowią zakłady Odra w Nowej Soli. Co prawda kierownictwo tych zakładów zorganizowało np. pomieszczenia do spożywania śniadań, lecz to, co tam zrobiono ma często formalny charakter. W zakładzie panuje niechlujstwo. Oświetlenie jest niedostateczne, ponieważ większość świetlówek nie działa. Stołówka jest niewykorzystywana - korzystają z niej inne zakłady. Urządzenia wentylacyjne zapchane są pakułami. Zakład ten stanowi klasyczny dowód, że jeśli kierownictwo nie dba o warunki pracy i szuka „obiektywnych przyczyn” (w danym przypadku rozbudowa) - warunki pracy nie mogą ulec poprawie.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-12">
          <u xml:id="u-12.0" who="#StanisławWróbel">Przykładem niewłaściwych warunków pracy, które nie wynikają z winy kierownictwa jest zakład „Milam” w Szprotawie. Gotową produkcję pakuje się tam w korytarzach, na podwórzu, pomieszczeniach administracyjnych itd. W przypadku pożaru ewakuacja ludzi nasunęłaby poważne trudności. Plan produkcyjny jest napięty, a powierzchnie magazynów i pakowalni są niewystarczające. Trzeba przeznaczyć środki inwestycyjne, które umożliwiłyby rozwiązanie tych spraw. Przedstawiciele Zjednoczenia, z którymi posłowie rozmawiali, nie widzą możliwości rychłych rozwiązań. Konieczna jest tu interwencja resortu.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-13">
          <u xml:id="u-13.0" who="#StanisławaŚwiderska">We wszystkich zakładach widać znaczne zmiany na lepsze w stosunku do 1970 r. Wszystkie zakłady opracowały program poprawy warunków pracy i konsekwentnie go realizują. Zakłady wizytowane przez zespól są bardzo stare, mają po 100 i więcej lat. Jednak wewnątrz panuje porządek, ład i warunki pracy są dobre. Dodaje się, że nie tyle resort i nie tyle zjednoczenie, ile sam zakład, a zwłaszcza jego kierownictwo i rada zakładowa decyduje swym działaniem o właściwych warunkach pracy załóg. Są jednak problemy, które może rozwiązać tylko resort. Takim problemem jest walka z hałasem wymagająca współpracy biur konstrukcyjnych i instytutów naukowych. Problemem wymagającym koordynacji międzyresortowej jest sprawa armatury i zaopatrzenia sanitarnego. Brak armatury (umywalki, rury, krany itp.) uniemożliwia zorganizowanie odpowiedniego zaplecza sanitarnego w zakładach. Tylko porozumienie międzyresortowe może rozwiązać sprawę braku lekarzy w zakładowych ośrodkach służby zdrowia. Niedobór ten uniemożliwia działalność profilaktyczną i prowadzenie wymaganych przepisami badań okresowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-14">
          <u xml:id="u-14.0" who="#BronisławaSokołowska">Zespół poselski wizytujący zakłady przemysłu lekkiego Dolnego Śląska stwierdził, że wprawdzie warunki pracy uległy poprawie, ale generalnie są one dalekie od niezbędnego minimum. Wentylacja i klimatyzacja pomieszczeń nie jest właściwa, zwłaszcza w wydziałach suchych, gdzie temperatura dochodzi nieraz do 50°. W wielu Zakładach odczuwa się brak wody pitnej, ponieważ miejska sieć wodociągowa nie jest wystarczająca, a handel zapowiada zrealizowanie zamówień na wody mineralne w III lub w IV kwartale. Trudne warunki pracy pogłębia fakt, że stosowany w zakładach tego resortu transport wewnątrzzakładowy jest niedostosowany do potrzeb technologicznych; brak powierzchni magazynowej, zmusza do składowania wyrobów w miejscach nieodpowiednich, skutkiem czego powstaje zagrożenie pożarowe. W zakładowych ośrodkach służby zdrowia nie tylko brak lekarzy, lecz i średniego personelu, co uniemożliwia prowadzenie badań okresowych, chociaż technologie stosowane w tych zakładach stwarzają poważne zagrożenia chorobowe dróg oddechowych, oczu, żołądka, skóry itd. Niedostateczne zaopatrzenie tych ośrodków w leki utrudnia nawet udzielanie pierwszej pomocy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-15">
          <u xml:id="u-15.0" who="#BronisławJurkiewicz">Poprawa warunków pracy, to oczywiście przede wszystkim sprawa zdrowia i dobrego samopoczucia pracowników; jest to jednak również czynnik wpływający na poprawę efektów ekonomicznych pracy, na zwiększenie wydajności pracy. Rozwiązanie tych zagadnień wymaga opracowywania odpowiednich metod, kierunków i środków działania już w fazie programowania i projektowania inwestycji i działalności modernizacyjnej. Tymi sprawami powinny zająć się nie tylko biura projektowo-konstrukcyjne, lecz również i instytuty naukowo-badawcze.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-16">
          <u xml:id="u-16.0" who="#TadeuszCzechowicz">W przemyśle lekkim w wydziałach gorących pracuje tyle samo osób, co i w przemyśle ciężkim. Ponad 20 procent załóg pracuje w warunkach nadmiernej głośności, a w przemyśle ciężkim tylko 13 proc. Stan zdrowotności załóg budzi poważne obawy. Wszystko to wymaga szybkich rozwiązań.</u>
          <u xml:id="u-16.1" who="#TadeuszCzechowicz">W ocenie związku zawodowego zrobiono w tym zakresie, zwłaszcza w ostatnim czasie, bardzo dużo. Ale nieporównanie więcej pozostaje do zrobienia. Resort opracował wspólnie ze związkiem zawodowym program poprawy. Jednak z punktu widzenia związku wiele ustaleń tego programu uznać należy za niewystarczające, zwłaszcza w zakresie zapewnienia odpylania, oświetlenia. O poprawie warunków pracy w poważnej mierze decyduje stosunek do tych spraw kierownictwa zakładów pracy. Tym kierownikom zakładów, którzy chcą właściwie rozwiązywać te sprawy, powinny pomagać zarówno resortu, jak i wszystkie ogniwa i instancje związku zawodowego; tym kierownikom, którym nie zależy na sprawie właściwych warunków pracy załóg - trzeba o tym obowiązku przypomnieć, lub w przypadkach skrajnych wyciągać konsekwencje personalne. I to także jest sprawa nie tylko resortu, ale i aktywu, ogniw oraz instancji związkowych.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-17">
          <u xml:id="u-17.0" who="#MariaGrzelka">Podczas wizytacji posłowie stwierdzili, że obuwie robocze nie jest przystosowane do pracy na niektórych stanowiskach. Sprawą tą powinien zainteresować się Centralny Instytut Ochrony Pracy.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-18">
          <u xml:id="u-18.0" who="#EdwardGłodowski">Dane dotyczące chorób zawodowych, podane przez resort przemysłu lekkiego nie są chyba pełne, skoro część załóg nie przechodzi przez badania okresowe; zakłady nie mogły dysponować w tych warunkach pełną informacją o stanie zagrożenia chorobami zawodowymi.</u>
          <u xml:id="u-18.1" who="#EdwardGłodowski">Biorąc pod uwagę trudne warunki pracy na wielu stanowiskach w przemyśle lekkim, należałoby postulować, by pracowników zatrudnionych na tych stanowiskach, a jest ich około 35 tysięcy zaliczyć i kategorii zatrudnienia. O poprawie stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, o poprawie warunków pracy w dużym, jeśli nie decydującym stopniu, zależy od zainteresowania tymi sprawami kierownictw zakładów i organizacji społecznych.</u>
          <u xml:id="u-18.2" who="#EdwardGłodowski">Dodatkowych wyjaśnień udzielił minister przemysłu lekkiego - Tadeusz Kunicki.</u>
        </div>
        <div xml:id="div-19">
          <u xml:id="u-19.0" who="#BolesławKoperski">Resort przemysłu lekkiego dokonał wielkiego wysiłku w realizacji programu poprawy warunków pracy w zakładach przemysłu lekkiego. Ale zaniedbania w tej dziedzinie są tak wielkie, iż nie sposób ich zlikwidować w krótkim okresie czasu. Słuszne, by w uchwalonych przez Komisję dezyderatach wysunięte zostały postulaty m.in. w sprawie dalszego rozwoju przemysłowej służby zdrowia, przyspieszenia budowy zakładów produkcji wentylatorów oraz przyspieszenia badań nad prototypowymi „antyhałasowymi” krosnami tkackimi.</u>
          <u xml:id="u-19.1" who="#BolesławKoperski">Należy też zwiększyć zakres i ilość dostępnych dla wszystkich pracowników przemysłu lekkiego informacji dotyczących reguł zachowywania się przy pracy z myślą o pracy bezpiecznej i higienicznej. Poprawa warunków pracy - jeśli nie brać pod uwagę działalności inwestycyjnej - jest na ogół wypadkową inicjatywy w tej dziedzinie tak kierownictw zakładów, jak i ich załóg.</u>
          <u xml:id="u-19.2" who="#BolesławKoperski">Komisja zleciła zespołowi poselskiemu opracowanie projektu dezyderatów i przedstawienie go do akceptacji Komisji na kolejnym posiedzeniu.</u>
          <u xml:id="u-19.3" who="#BolesławKoperski">Informację o działalności Zespołu Przemysłu Lekkiego Najwyższej Izby Kontroli przedstawił dyrektor Zespołu Jerzy Mężyński.</u>
          <u xml:id="u-19.4" who="#BolesławKoperski">Zespół Przemysłu Lekkiego skoncentrował swoją działalność przede wszystkim na badaniu prawidłowości wykorzystania przez przemysł lekki postawionych do jego dyspozycji środków produkcji w celu zaopatrzenia rynku krajowego i zabezpieczenia dostaw eksportowych. W 1971 roku Zespół przeprowadził m.in. kontrolę zaopatrzenia rynku krajowego w obuwie, realizacji dodatkowych dostaw na potrzeby rynku oraz dostosowania przez przemysł dziewiarsko-pończoszniczy asortymentu produkcji do zamówień handlu. Ponadto przeprowadzono kontrolę rozwoju produkcji niektórych artykułów rynkowych w przemyśle jedwabniczym i galanteryjnym, a w bieżącym kwartale prowadzona jest kontrola produkcji standardowych wyrobów odzieżowych o umiarkowanych cenach. Badane były także sprawy dostaw maszyn, urządzeń i części zamiennych dla przemysłu włókienniczego oraz zasadność decyzji zakupów maszyn i urządzeń dla przemysłu dziewiarskiego.</u>
          <u xml:id="u-19.5" who="#BolesławKoperski">Zespół Przemysłu Lekkiego zwracał także baczną, uwagę na zagadnienia warunków pracy załóg pracowniczych, a ustalenia w tej mierze konsultował ze specjalistami i czynnikiem społecznym.</u>
          <u xml:id="u-19.6" who="#BolesławKoperski">W 1971 r. przeprowadzane przez Zespół kontrole objęły 21 tematów i 122 jednostek. Kontrolowano również realizację poprzednich wniosków pokontrolnych. Do jednostek kontrolowanych i zwierzchnich przesłano 142 wystąpienia, 6 opracowań zbiorczych i syntetycznych przekazano Sejmowi i Radzie Państwa. Kierownictwo Zespołu brało udział we wszystkich posiedzeniach sejmowej Komisji Przemysłu Lekkiego, informowało Prezydium Komisji o planach kontroli i o bieżących pracach Zespołu, a na posiedzeniach Komisji referowało ustalenie niektórych kontroli. Z inicjatywy Komisji wprowadzono do planu pracy Zespołu kilka tematów kontroli.</u>
          <u xml:id="u-19.7" who="#BolesławKoperski">Po dyskusji, w której udział wzięli posłowie: Jadwiga Grześkowiak (SD) i Bolesław Koperski (PZPR) - Komisja przyjęła sprawozdanie Zespołu.</u>
        </div>
      </body>
    </text>
  </TEI>
</teiCorpus>