text_structure.xml
14.7 KB
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">W dniu 28 czerwca 1966 r. Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa, obradująca pod przewodnictwem posła Józefa Niedźwieckiego (PZPR), rozpatrzyła wykonanie planu i budżetu w roku 1965 przez Ministerstwo Przemysłu Chemicznego.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele Ministerstwa Przemysłu Chemicznego z podsekretarzami stanu - Stanisławem Miernikiem i Henrykiem Konopackim, Najwyższej Izby Kontroli z dyrektorem Zespołu - Mieczysławem Haberem oraz Komisji Planowania przy Padzie Ministrów i Ministerstwa Finansów.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Przed posiedzeniem posłowie otrzymali obszerne materiały informacyjne o realizacji planu i budżetu w roku 1965 opracowane przez Ministerstwo Przemysłu Chemicznego i Najwyższą Izbą Kontroli, Uwagi Zespołu Przemysłu Chemicznego NIK do sprawozdania Ministerstwa Przemysłu Chemicznego z wykonania planu i budżetu w 1965 r. przedstawił dyrektor Zespołu - Mieczysław Haber.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">Podstawowe zadania gospodarcze przemysłu chemicznego zostały w zdecydowanej większości wykonane i przekroczone. Jest to dzieło wytężonej pracy załóg przedsiębiorstw produkcyjnych, jak również wynik prawidłowej koordynacji zadań i nadzoru ze strony branżowych zjednoczeń i ministerstwa. Z uzyskanych rezultatów szczególną uwagę zwraca wysoka dyscyplina w dziedzinie zatrudnienia i płac; stwierdzić jednak trzeba, że nie zostały w pełni zaspokojone potrzeby zatrudnienia w służbie remontowej.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">NIK przeprowadziła szereg kontroli inwestycji i jakości produkcji chemicznej. W ub. roku niewykonany był plan oddawania do użytku niektórych ważnych dla gospodarki krajowej obiektów. Odbiło się to niekorzystnie na rozwoju produkcji niektórych włókien syntetycznych, tworzyw sztucznych i nawozów azotowych opartych o nowoczesną technologię i bazę surowcową. Pełne zdolności produkcyjne nowobudowanych zakładów osiągane są później niż to wynika z pierwotnych założeń. Niektóre obiekty oddawane są do użytku z dużą ilością usterek i błędów.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Wyjątkowe znaczenie ma Jakość wyrobów i półproduktów chemicznych, ponieważ oddziaływują one na jakość gotowych wyrobów innych gałęzi przemysłu. Dotyczy to m. in. włókien chemicznych przetwarzanych w przemyśle lekkim. Użytkownicy wysuwają szereg zastrzeżeń do Jakości niektórych wyrobów chemii; dotyczy to stilonu produkowanego przez zakłady w Gorzowie, a także w pewnym stopniu - farb i lakierów oraz niektórych wyrobów gumowych. Resort bardzo aktywnie pracuje nad usunięciem przyczyn hamujących poprawę Jakości. Najbardziej Jest to widoczne w przemyśle gumowym. Poświęcono również wiele uwagi jakości przędzy stilonowej i można tu oczekiwać poprawy.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Istnieje szereg niedociągnięć w gospodarce wodnościekowej resortu. Na ten cel przeznacza się stosunkowo poważne środki - w 1965 r. ponad 0,5 mld zł. Czas budowy oczyszczalni Jest zbyt długi, a ponadto rozwiązania konstrukcyjne i technologiczne nie są często należycie opracowane.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Koreferat stałej podkomisji przemysłu chemicznego przedstawiła poseł Łucja Matuszewska (bezp). W 1965 r. resort przemysłu chemicznego uzyskał najwyższy od 3 lat wskaźnik wzrostu produkcji - 16,4 proc. Plan produkcji wykonały wszystkie podległe Ministerstwu zjednoczenia. Dokonały się również korzystne zmiany w strukturze przemysłu chemicznego: o 82 proc. wzrósł przerób ropy naftowej i o 64 proc. produkcja włókien syntetycznych. Szczególnie cenny był wzrost produkcji poszukiwanej na światowych rynkach siarki.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Nie wykonał asortymentowego planu produkcji przemysł farb i lakierów, co szczególnie dotkliwie odczuli odbiorcy z przemysłu elektronicznego i budownictwa. Na niewykonanie planów produkcji innych asortymentów złożyły się, oprócz opóźnień inwestycyjnych, takie zjawiska, jak deficyt surowców pochodzących z importu, brak opakowań, itp.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">W roku 1965 wystąpiły opóźnienia w realizacji planu inwestycyjnego w przemyśle chemicznym: plan przewidywał oddanie do użytku 181 obiektów, przekazano 123. Szczególnie niepomyślnie przebiegała realizacja inwestycji priorytetowych. Wzrósł udział urządzeń importowanych w nowobudowanych zakładach. Wysiłki krajowego przemysłu maszynowego zmierzające do opanowania produkcji nowoczesnych urządzeń chemicznych, jak i zapewnienia dostaw w odpowiednich terminach, należy uznać za niewystarczające.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Realizacja planu eksportu przebiegała w ub. roku zadowalająco.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Podkomisja przemysłu chemicznego poświęciła dużo uwagi realizacji planu postępu techniczno-ekonomicznego. Ilość nowych wyrobów i asortymentów przewidzianych do produkcji planem rozwoju techniki jest niewystarczająca. U~z~yskano poważne postępy w dziedzinie nowoczesności i jakości produkowanych wyrobów, chociaż plany w tej dziedzinie nie zostały w pełni zrealizowane. Znacznej poprawie uległa jakość opon, jak również wielokrotnie krytykowana - jakość produkowanego azotniaku. W centrum uwagi resortu powinna znaleźć się dalsza poprawa Jakości włókien. Resort powinien poświęcić więcej uwagi sprawom szybszego obniżenia norm zużycia surowców i półproduktów.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">Zdaniem podkomisji przemysłu chemicznego należy postulować pod adresem resortu:</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">- zabezpieczenie możliwie pełnego wykonawstwa planowanych inwestycji;</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">- konieczność stałego dokonywania oceny stanu techniki i ekonomiki;</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">- skrócenie cyklu badawczego i wdrożeń oraz dalsze konsekwentne zwiększanie koncepcji prac badawczych i wzmacnianie zaplecza naukowo-badawczego;</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">- zapewnienie szybkiego rozwoju drobnej chemii;</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">- dalszą poprawę jakości wyrobów - szczególnie włókien; - wzmocnienie służb remontowych.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Na pytania posłów Jana Dąb-Kocioła (ZSL), Teresy Gąsiorkiewicz (PZPR), Zdzisława Drewki (PZPR), Henryka Rutkowskiego (PZPR) Andrzeja Borodzika (PZPR), Stanisława Prüfera (PZPR), Władysława Budzika (PZPR) odpowiedzi udzielili podsekretarze stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego Stanisław Miernik i Henryk Konopacki.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego Stanisław Miernik wyjaśnił m. in.:</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Resort osiągnął pomyślne rezultaty w poprawie jakości ogumienia. Pomyślnie zrealizowano tzw. plan minimum w przemyśle opon. Zakładał on wprowadzenie ściślejszego reżimu technologicznego, dokładniejszą kontrolę produkcji oraz import środków uszlachetniających. Zakładane zwiększenie przebiegu opon o 15-20 proc. zostało zrealizowane, o czym świadczą m.in. dane „Motozbytu”. Nie ma na rynku sygnałów o braku opon. Obecnie resort przystępuje do realizacji planu maksimum, który przewiduje zmianę konstrukcji opon i zastosowanie w ich produkcji nowych surowców. Pozwoli to zrównać przebiegi opon z poziomem światowym.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Słusznie krytykowane jakość włókien syntetycznych. W wyniku różnych przedsięwzięć doprowadzono już jakość produkowanej elany do poziomu światowego, ale jeszcze w ubiegłym roku na nieodpowiednią jej jakość skarżyły się zakłady włókiennicze. Najważniejszym zadaniem jest obecnie poprawa jakości stilonu. W wyniku realizacji inwestycji w Gorzowie można się spodziewać, że jakość tego włókna również osiągnie poziom światowy.</u>
<u xml:id="u-1.22" who="#komentarz">Dużą poprawę osiągnięto w przemyśle farb i lakierów. Poprawiły się zwłaszcza lakiery dla przemysłu motoryzacyjnego, okrętowego i kolejnictwa. Konieczna jest poprawa jakości lakierów używanych w produkcji maszyn rolniczych. W związku ze zwiększeniem zakresu remontów domów mieszkalnych odczuwa się poważny brak farb olejnych. Chemia nie chce pogarszać ich jakości kosztem ilościowego zwiększenia produkcji. Występujący w tej dziedzinie deficyt zamierza się złagodzić m. in. przez dodatkowy import surowców do produkcji tych farb.</u>
<u xml:id="u-1.23" who="#komentarz">(DYSKUSJA)</u>
</div>
<div xml:id="div-2">
<u xml:id="u-2.0" who="#WładysławMarek">W handlu obserwuje się braki opon do trakcji konnej. Łatwiej nabyć nowy wóz, niż pojedynczą oponę.</u>
<u xml:id="u-2.1" who="#WładysławMarek">Są duże kłopoty z nabyciem niektórych rodzajów pasków klinowych do ciągników, zwłaszcza napędzających wentylatory.</u>
</div>
<div xml:id="div-3">
<u xml:id="u-3.0" who="#MirosławZawadzki">Inwestycje w przemyśle chemicznym urosły w latach 1964–1965 do rangi przedsięwzięć o pierwszorzędnym znaczeniu dla całej gospodarki narodowej. Lata 1964–1965 - to zarazem okres przełomowym znaczeniu dla przemysłu chemicznego. W tym bowiem okresie zapadły ważkie decyzje rządowe o zakupie za granicą szeregu licencji na nowoczesne technologie.</u>
<u xml:id="u-3.1" who="#MirosławZawadzki">Chodzi o to, aby wydatkowane dewizy zaczęły obecnie procentować. Praktyka ostatnich 2 lat wykazuje jednak, że procenty te uzyskiwane są z trudem, z opóźnieniem. Po prostu inwestycje, zwłaszcza te najważniejsze - priorytetowe, są słabo realizowane.</u>
<u xml:id="u-3.2" who="#MirosławZawadzki">Wiele jest przyczyn tego stanu rzeczy. Wymienić tu można m. in. niewłaściwe ustawienie bodźców w przedsiębiorstwach budowlano-montażowych., które nie są w zasadzie zainteresowane terminowym oddaniem inwestycji do użytku. Są one za to nadal zainteresowane tzw. przerobem. Dzieje się tak, mimo podjęcia szeregu decyzji w sprawach uporządkowania procesu inwestycyjnego.</u>
<u xml:id="u-3.3" who="#MirosławZawadzki">Niski poziom wykonania planu inwestycji w 1965 r. znajduje odbicie w przebiegu realizacji planu 1966 r. Będzie miało także wpływ na całą bieżącą 5-latkę.</u>
<u xml:id="u-3.4" who="#MirosławZawadzki">Mówiąc o przyczynach trudności inwestycyjnych nie sposób nie wskazać na złe przygotowanie poszczególnych inwestycji, na szereg braków w dokumentacji. Projektanci nie czują się w szeregu wypadkach odpowiedzialni za dokumentację. Częstokroć trudno ściągnąć ich na budowę w ramach nadzoru autorskiego. Niedostateczne są moce przerobowe przedsiębiorstw wykonawczych. Wreszcie decydujące znaczenie dla powstania opóźnień miały trudności i braki w dostawach materiałowych. Rozmowy w sprawach dostaw niezbędnych maszyn i urządzeń dla inwestycji chemicznych z zagranicy trwają z reguły zbyt długo. Zbyt długi jest także okres od momentu podpisania kontraktu na dostawę do jego realizacji. Trzeba więc przyśpieszyć tutaj bieg pracy, odbiurokratyzować procedurę.</u>
<u xml:id="u-3.5" who="#MirosławZawadzki">Krytycznie, można niekiedy ocenić prasę pełnomocników ministrów DS. inwestycji chemicznych. Można im mianowicie zarzucić spóźnione czasem interwencje oraz nieegzekwowanie przyjętych ustaleń.</u>
</div>
<div xml:id="div-4">
<u xml:id="u-4.0" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Należy podjąć starania dla przyśpieszenia eksploatacji na skalę przemysłową siarki ze złóż grzybowskich. Wyborcy z terenu woj. kieleckiego apelują o to kierownictwo resortu chemii.</u>
<u xml:id="u-4.1" who="#komentarz">(strona powtórzona)</u>
<u xml:id="u-4.2" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Dodatkowych wyjaśnień udzielił podsekretarz stanu w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego - Stanisław Miernik, Przewodniczący Komisji - poseł Józef Niedźwiecki (PZPR): Komisja pozytywnie ocenia działalność resortu chemii, w szczególności w dziedzinie produkcji. Komisja widzi równocześnie szereg niedociągnięć i braków; zaliczyć do nich należy m. in. niedorozwój chemii tzw. małotonażowej. Na tym odcinku występują poważne zaniedbania, które coraz bardziej hamują rozwój przemysłu, nie pozwalają wydatnie na poprawienie jakości wielu chemikaliów, jak również zmuszają nas do uciążliwego importu.</u>
<u xml:id="u-4.3" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Jakość produkcji - to problem o szczególnym znaczeniu w przemyśle chemicznym. W tej dziedzinie Komisja stwierdza pewną poprawę. Opracowane zostały programy poprawy jakości, w poszczególnych branżach przystąpiono do ich realizacji, notując pewne osiągnięcia. Ma to miejsce w przemyśle gumowym, farb i lakierów, tworzyw i włókien sztucznych. W realizacji tych programów niezwykle ważne znaczenie ma zacieśnienie współdziałania między producentem a odbiorcą artykułów chemicznych. Więź między tymi ogniwami musi być o wiele ściślejsza niż obecnie.</u>
<u xml:id="u-4.4" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Kluczowym problemem jest prawidłowa realizacja inwestycji przemysłu chemicznego. Źródeł potknięć na tym odcinku jest wiele. Nie bez winy jest sam przemysł chemiczny, który źle przygotował szereg inwestycji. Pewnym usprawiedliwieniem może być brak doświadczeń. Najgorzej realizowane są inwestycje priorytetowe i nie można nad tym przechodzić do porządku dziennego. Sytuacja może niepokoić tym bardziej, że obecna 5-latka stoi w chemii pod znakiem poważnych, zwiększonych wydatków na inwestycje. Z braków należy więc wyciągnąć wnioski dla uniknięcia błędów w przyszłości.</u>
<u xml:id="u-4.5" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Mimo występujących braków uznać należy, że przemysł chemiczny osiągnął w 1965 roku poważne postępy i wykonał podstawowe zadania wynikające z Narodowego Planu Gospodarczego i Budżetu Państwa na rok 1965.</u>
<u xml:id="u-4.6" who="#TeresaGąsiorkiewicz">Komisja przyjęła sprawozdanie Ministra Przemysłu Chemicznego z wykonania planu i budżetu w roku 1965.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>