text_structure.xml
8.96 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#komentarz">Dnia 18 czerwca 1968 r. odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego poświęcone sprawie szkód wyrządzonych przez zwierzynę łowną w uprawach rolnych oraz odszkodowań łowieckich. Obradom przewodniczył poseł Bronisław Drzewiecki (ZSL).</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#komentarz">W posiedzeniu udział wzięli: przedstawiciel Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych - Karol Humiński i wicedyrektor Zespołu NIK - Henryk Wronecki.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#komentarz">Dyskusję zagaił poseł Józef Macichowski (PZPR), który stwierdził m.in., że z każdym rokiem wzrastają roszczenia i pretensje chłopów o niewłaściwe szacowanie szkód i niezabezpieczenie gruntów rolnych przed szkodami łowieckimi. Wobec tego, że dotychczas uchwalone przez Komisje dezyderaty nie zostały w pełzni zrealizowane, należałoby - jego zdaniem - skierować ponownie dezyderaty obu komisji do Prezesa Rady Ministrów.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#komentarz">W dyskusji głos zabrali posłowie: Władysław Babaj (ZSL), Jan Klecha (PZPR), Władysław Kozdra (PZPR), Maksym Rudczyk (PZPR), Mieczysław Tomkowski (PZPR), Józef Łaciak (ZSL), Pelagia Pająk (bezp.), Józef Macichowski (PZPR), Stanisław Ceberek (ZSL), Franciszek Gesing (ZSL), Jerzy Szukała (PZPR), Eugenia Kowal (PZPR), Michał Polnar (ZSL), Antoni Jankowski (PZPR), Szymon Dziedzic (ZSL); dodatkowych wyjaśnień udzielił przedstawiciel Naczelnego Zarządu Lasów Państwowych - Karol Humiński.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#komentarz">W dyskusji podkreślano, że problemy szkód wyrządzonych przez zwierzynę łowną są nieustannie podnoszone na spotkaniach poselskich w rejonach, w których grunty orne sąsiadują z lasami. Posłowie ilustrowali to przykładami ze swoich okręgów wyborczych.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#komentarz">Straty wynikające z tych zniszczeń kilkakrotnie przewyższają korzyści, jakie gospodarka narodowa czerpie z gospodarki łowieckiej.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#komentarz">Problem szkód wyrządzonych przez zwierzynę był już niejednokrotnie przedmiotem dezyderatów obu komisji, wypłynął on również na posiedzeniu Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów w trybie prac nad projektem planu i budżetu na rok 1968.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#komentarz">Podkreślano w dyskusji, że w warunkach, kiedy tak wielkie znaczenie przywiązuje się do wzrostu produkcji rolnej, należy uczynić wszystko, by nie dopuścić do marnotrawienia wysiłków rolników, których gospodarstwa sąsiadują z terenami leśnymi.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#komentarz">Wiele uwagi poświęcano w dyskusji konieczności usprawnienia pracy służby leśnej. Zwrócono uwagę na konieczność egzekwowania od kół łowieckich zarówno realizacji planowego odstrzału, jak również obowiązku dokarmiania zwierzyny, co zapobiega jej żerowaniu na polach.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#komentarz">Po dyskusji komisje uchwaliły dezyderat pod adresem Prezesa Rady Ministrów następującej treści:</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#komentarz">Sejmowe komisje: Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego oraz Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego stwierdzają duży pozytywny wkład administracji lasów państwowych i Polskiego Związku Łowieckiego w stworzenie warunków dla rozwoju i hodowli zwierzyny łownej. Dzięki tym wysiłkom stan hodowli zwierzyny łownej należy uznać za zadowalający.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#komentarz">Jednakże:</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#komentarz">- w oparciu o wieloletnie rozeznanie problematyki związanej z całokształtem gospodarki łowieckiej;</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#komentarz">- biorąc pod uwagę brak widocznych rezultatów dezyderatów Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, kierowanych do Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego;</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#komentarz">- uwzględniając wpływ, jaki sprawa prawidłowego uregulowania zasad gospodarki łowieckiej ma dla rolnictwa oraz gospodarki leśnej, a także - widząc konieczność ustosunkowania się do tysięcy skarg dotyczących sprawy niniejszej, podnoszonych przez rolników na większości spotkań poselskich w gromadach, stwierdzają konieczność uregulowania szeregu kwestii związanych z prowadzeniem gospodarki łowieckiej, a dotyczących zarówno Ministerstwa Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, jak i prezydiów rad narodowych oraz Polskiego Związku Łowieckiego, również w drodze zmiany istniejących aktów prawnych, które bardziej ściśle niż dotychczas winny określić uprawnienia oraz obowiązki poszczególnych jednostek prowadzących gospodarkę łowiecką.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#komentarz">Od szeregu lat występuje zjawisko niewykonywania przez koła łowieckie rocznych planów odstrzału zwierzyny łownej. Doprowadziło to do bardzo znacznego przekroczenia pojemności wielu łowisk, w rezultacie czego nastąpiło nasilenie szkód wyrządzonych przez zwierzynę zarówno w ladach, jak i na polach uprawnych.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#komentarz">W szczególności niepokój budzi stan gospodarki łowieckiej w obwodach wyłączonych, gdzie straty materialne z powodu szkód wyrządzonych w gospodarce rolnej i leśnej są wyższe niż w pozostałych obwodach, a to ze względu na wyjątkowe przekroczenie stanu zwierzyny w stosunku do wymogów racjonalnej gospodarki hodowlanej.</u>
<u xml:id="u-1.17" who="#komentarz">Celem przeciwdziałania temu zjawisku - komisje proponują stworzenie przesłanek prawnych dla przedsięwzięcia w ciągu 2-3 lat racjonalnego odstrzału redukcyjnego mającego na celu obniżenie stanu zwierzyny łownej wszędzie tam, gdzie występuje ona w nadmiarze i dostosowanie jej ilości do pojemności łowisk, przy czym akcja ta powinna zostać poddana nadzorowi administracji lasów państwowych dla zapewnienia skuteczności jej realizacji.</u>
<u xml:id="u-1.18" who="#komentarz">Dla zapobieżenia na przyszłość nadmiernemu zwiększaniu stanu zwierzyny i celem zagwarantowania wykonywania corocznych planów jej odstrzału, komisje proponują nałożenie - w drodze zmiany istniejącego stanu prawnego - na administrację lasów państwowych obowiązku wykonywania przymusowego, zastępczego odstrzału zwierzyny, w określonym terminie przed zakończeniem sezonu łowieckiego, o ile do tego czasu plan ten nie zostanie wykonany przez koła łowieckie.</u>
<u xml:id="u-1.19" who="#komentarz">Komisje proponują ponadto nałożenie na prezydia rad narodowych obowiązku wypowiadania umów dzierżawnych o obwody łowieckie tym kołom łowieckim, które w przeciągu dwóch kolejnych lat nie wykonają planu odstrzału zwierzyny. Jak dotąd bowiem prezydia rad narodowych nie egzekwują swoich uprawnień w tym zakresie, głównie na skutek masowego występowania wspomnianego zjawiska.</u>
<u xml:id="u-1.20" who="#komentarz">Zredukowanie ilości zwierzyny łownej w lasach nie zapobiegnie powstawaniu szkód na polach uprawnych, a jedynie może zmniejszyć ich ilość. Komisje uznają w związku z tym za celową zmianę dotychczas istniejących zasad wypłacania odszkodowań na szkody wyrządzane przez zwierzynę na polach uprawnych.</u>
<u xml:id="u-1.21" who="#komentarz">Według przepisu obowiązującego obecnie rozporządzenia Rady Ministrów, odszkodowanie nie przysługuje za szkody nie przekraczające 10 proc. wartości uprawy lub plonów, co nie uwzględnia w dostatecznym stopniu strat materialnych rolnika, zwłaszcza jeżeli pochodzące od zwierzyny szkody wyrządzone zostały w jednolitej uprawie, obejmującej dużą powierzchnię gruntu. Zdaniem Komisji przepis ten powinien otrzymać brzmienie: „odszkodowanie nie przysługuje za szkody nie przekraczające 5 proc. wartości wszystkich uszkodzonych upraw, znajdujących się na zwartej powierzchni, pozostającej we władaniu jedynego posiadacza lub użytkownika.” Ponadto uregulowania przez Ministerstwo Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego wymagają niektóre sprawy związane z grodzeniem pól chłopskich. Jak dotąd nie jest bowiem określony czasokres, w którym przedsiębiorstwa lasów państwowych zwalniane są od wypłaty odszkodowań w przypadku, gdy dostarczyły właścicielowi lub użytkownikowi gruntu materiałów służących do odgrodzenia pól uprawnych od lasów, przy uwzględnieniu faktu, że ogrodzenia takie mają ograniczoną trwałość, zaś z chwilą ich całkowitego zużycia się, powstaje od nowa obowiązek wypłacania zainteresowanemu rolnikowi odszkodowań za ewentualnie wyrządzone przez zwierzynę szkody.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>