text_structure.xml
8.49 KB
<?xml version='1.0' encoding='utf-8'?>
<teiCorpus xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
<xi:include href="PPC_header.xml" />
<TEI>
<xi:include href="header.xml" />
<text>
<body>
<div xml:id="div-1">
<u xml:id="u-1.0" who="#MartaGolbik">Porządek dzisiejszego posiedzenia przewiduje rozpatrzenie informacji na temat opieki psychiatrycznej i psychologicznej nad pacjentami onkologicznymi. Przedstawia ją minister zdrowia.</u>
<u xml:id="u-1.1" who="#MartaGolbik">Przystępujemy do realizacji porządku dziennego. Informuję, że materiały zostały wysłane do państwa posłów na maile i zamieszczone w folderze SDI na iPadach. Dostępne są również w formie papierowej. Bardzo proszę przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia o przedstawienie informacji.</u>
<u xml:id="u-1.2" who="#MaciejKaraszewski">Myślę, że nie będę czytał całej tej informacji, bo jest ona bardzo obfita. Państwo mają tę informację, więc skrótowo powiem, że są 2, a może nawet 3 sposoby dostępu do opieki psychologicznej dla pacjentów onkologicznych. Jeden z tych dostępów jest ogólnie powszechny. To znaczy, że oddziały onkologiczne mają obowiązek zatrudniać onkologa lub psychoonkologa w wymiarze nie mniej niż 0,5 etatu. Podobnie jest w hematologii onkologicznej i hematologii dziecięcej.</u>
<u xml:id="u-1.3" who="#MaciejKaraszewski">Specjalnie dedykowany psycholog jest również w dwóch naszych unitach narządowych. Jeden z nich to jest unit dotyczący raka piersi, drugi, oczywiście dotyczący raka jelita grubego, gdzie pacjenci mają dostęp do psychologa w każdym z modułów. Różnica jest taka, że tutaj są tylko oddziały onkologiczne, natomiast w unitach narządowych mają w modułach również ambulatoryjne. Pozostali pacjenci, którzy są poza szpitalami, nie są aktualnie leczeni w szpitalu, albo też nie są pacjentami breast cancer unitów czy unitów raka jelita grubego, mogą korzystać ze świadczeń ogólnie dostępnych, na zasadach takich, jak pozostali ubezpieczeni.</u>
<u xml:id="u-1.4" who="#MaciejKaraszewski">Aktualnie mamy okres przejściowy w tej opiece. Po pierwsze, mamy centra zdrowia psychicznego, czyli pilotaż, który jest bardzo dużym i szerokim pilotażem. Praktycznie 50% populacji objęte jest tym pilotażem centrum zdrowia psychicznego, gdzie jest kompleksowa opieka dla pacjentów, również onkologicznych, którzy mają trudności adaptacyjne, bo zakres działań centrum zdrowia psychicznego to obejmuje. To jest 50% populacji objętej.</u>
<u xml:id="u-1.5" who="#MaciejKaraszewski">Gdzie pacjenci mogą się zgłosić? Zgłaszają się do punktu zgłoszeniowo-konsultacyjnego i tam mogą już umówić sobie dalszą pomoc. Pozostała połowa pacjentów może korzystać z otwartych poradni psychiatrycznych, poradni zdrowia psychicznego i poradni psychologicznych. O pozostałych dwóch formach opieki, to znaczy opiece dziennej i stacjonarnej psychiatrycznej, raczej w tym przypadku trudno mówić, bo ci pacjenci głównie korzystają z porad ambulatoryjnych.</u>
<u xml:id="u-1.6" who="#MaciejKaraszewski">Również dla młodszych pacjentów, to znaczy poniżej 18 r.ż., jest zbudowany system trzypoziomowy. Pierwszy poziom, to są poradnie psychologiczno-psychoterapeutyczne. Tam nie ma lekarza psychiatry. Tych poradni w Polsce jest aktualnie zakontraktowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia 489, więc jest ich dużo. Ta dostępność jest szeroka.</u>
<u xml:id="u-1.7" who="#MaciejKaraszewski">Są 2 na drugim poziomie, gdzie już jest lekarz psychiatra. Są tam psycholog i psychoterapeuta. To jest drugi poziom opieki. I to są albo same poradnie, albo poradnie z oddziałem dziennym, z czego te dzieci mogą korzystać.</u>
<u xml:id="u-1.8" who="#MaciejKaraszewski">Trzeci poziom, to oczywiście oddziały stacjonarne, ale raczej w tym przypadku te dzieci nie potrzebują tego wsparcia. Raczej to wsparcie powinni zapewniać psycholog i psychoterapeuta na pierwszym poziomie. Tam również może być realizowana psychoterapia rodzinna i sesje wsparcia psychospołecznego dla rodziców.</u>
<u xml:id="u-1.9" who="#MaciejKaraszewski">Myślę, że więcej szczegółów nie podam, bo to jest ogólnie to, co powiedziałem o systemie, natomiast czekam na pytania ze strony państwa. Towarzyszy mi tutaj jeszcze pani dyrektor Agnieszka Mrozik.</u>
<u xml:id="u-1.10" who="#AgnieszkaMrozik">Dotychczas opublikowano 13 obwieszczeń dotyczących kluczowych zaleceń. W ramach tych kluczowych zaleceń przewidziano opiekę w zakresie opieki onkologicznej dotyczącej organizacji i postępowania klinicznego. Znajduje się tam przede wszystkim zalecenie stanowiące, że pacjentowi należy zapewnić dostęp, poza wczesną rehabilitacją, do specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej. Tak więc tylko taki krótki dodatek do tego, co wcześniej powiedział pan dyrektor.</u>
<u xml:id="u-1.11" who="#MartaGolbik">Zastanawiam się a propos tego pół etatu, o którym pan dyrektor powiedział, czy to jest wystarczające. Czy według państwa doświadczeń, państwa wiedzy, nie ma potrzeby, żeby to było jednak więcej? I czy ta opieka z perspektywy Ministerstwa Zdrowia jest wystarczająca, czy być może potrzebna by była szersza opieka, na przykład psychoterapeutyczna, w oddziałach szpitalnych? Jak to w praktyce wygląda? To ja tyle i przekazuję głos panu posłowi Lubczykowi.</u>
<u xml:id="u-1.12" who="#RadosławLubczyk">Pan dyrektor mówił tu jakby o trzech etapach czy trzech strukturach, gdzie jest ta pierwsza struktura, te 489 jednostek. Rzeczywiście można powiedzieć, że to jest wystarczająca liczba. Tu nie ma lekarza psychiatry. Nie usłyszałam jednak od pana dyrektora, ile jest tych jednostek na drugim etapie, bo przecież wszyscy wiemy, że lekarzy specjalistów psychiatrii, i w dodatku dziecięcych, onkologicznych, pewnie niewielu mamy na rynku polskim. Czy ta liczba tych 493 jednostek wystarczy? Czy rzeczywiście ten drugi etap mógłby być lepszy, większy, bo ten pierwszy etap nie daje sobie rady? Jednak lekarz psychiatra to jest coś innego niż psychoterapeuta czy nawet psycholog.</u>
<u xml:id="u-1.13" who="#MaciejKaraszewski">Na drugie pytanie dotyczące tego czy lepszy jest psycholog, czy psychoterapeuta w interwencji onkologicznej, powiem, że jest taka podspecjalizacja psychoonkolog, który jest specjalnie kształcony, żeby wspierać osoby, które są w tym momencie w kryzysie i muszą przejść etapy pogodzenia się z chorobą onkologiczną, czy z trudami leczenia. Natomiast psychoterapeuta w takim kontekście by się nie sprawdził, bo psychoterapeuta pracuje zupełnie inaczej, nad pewną zmianą utartego schematu postępowania czy pewnych schematów poznawczych, które są ugruntowane. Tutaj chodzi bardziej o interwencję wspierającą, wysłuchanie tego człowieka, poszukanie w nim zasobów, na których on może się wesprzeć – czy wewnętrznych, czy zewnętrznych. Te osoby, które są w tym szkolone, trochę inaczej pracują niż psychoterapeuci. Mam nadzieję, że wyczerpałem temat.</u>
<u xml:id="u-1.14" who="#MaciejKaraszewski">Wiem, że Narodowy Fundusz Zdrowia robi teraz analizę tych zmian w strukturze, w objęciu opieką dzieci. W 2023 r. mamy w tym systemie ponad 300 tys. dzieci objętych opieką, a przed zmianą było 160 tys. To jest z jednej strony dobrze, że przyjęliśmy w tym systemie tyle dzieci, a z drugiej strony niedobrze, że tyle dzieci potrzebuje pomocy, ale na to potrzeba dużo dłuższych, długofalowych, i wieloresortowych działań, żeby młodzi ludzie nie potrzebowali pomocy psychiatrycznej.</u>
<u xml:id="u-1.15" who="#MaciejKaraszewski">Było też pytanie, ile mamy aktualnie lekarzy specjalistów. To jest teraz specjalizacja priorytetowa. Stała się dużo bardziej atrakcyjna dla młodych lekarzy z powodu tej zmiany systemowej, że nie tylko jest ten szpital, gdzie te dzieci wracają, ale można też te dzieci objąć opieką w systemie dziennym czy środowiskowym. Aktualnie wszystkich tych specjalistów mamy 532, aktywnie wykonujących zawód jest 507, tych, którzy są również specjalistami pierwszego stopnia, czyli szli jeszcze tym starym sposobem kształcenia podyplomowego lekarzy, jest 41. Czyli mamy 546 lekarzy psychiatrów dziecięcych.</u>
<u xml:id="u-1.16" who="#MartaGolbik">Zamykam posiedzenie podkomisji.</u>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
</teiCorpus>